1
00:01:01,394 --> 00:01:02,437
{\an8}หยุดก่อน

2
00:01:05,857 --> 00:01:07,150
{\an8}พวกเจ้าทำอะไรกัน

3
00:01:07,859 --> 00:01:09,986
{\an8}พวกนี้เป็นข้าวของ
ของพวกที่ถูกประหารขอรับ

4
00:01:10,153 --> 00:01:12,864
{\an8}มีคำสั่งให้เก็บของที่ใช้ได้
และเผาที่เหลือขอรับ

5
00:01:27,045 --> 00:01:29,047
อย่าได้เผาข้าวของของคนตาย

6
00:01:30,673 --> 00:01:31,841
เก็บรวบรวมทั้งหมดไว้

7
00:01:58,743 --> 00:02:00,578
มอบของเหล่านี้ให้กับผู้รอดชีวิต

8
00:02:00,787 --> 00:02:03,081
พวกเขาจะได้ใช้มันจัดงานศพได้

9
00:02:05,834 --> 00:02:06,835
เดี๋ยวก่อน

10
00:02:20,723 --> 00:02:22,183
ข้าจะฆ่าเจ้า

11
00:02:23,768 --> 00:02:25,520
ไม่ว่ายังไง

12
00:02:26,938 --> 00:02:28,189
ข้าต้องฆ่าเจ้าให้ได้

13
00:03:51,314 --> 00:03:52,440
กูชานซอง

14
00:03:59,572 --> 00:04:01,741
นึกว่าจะไม่กลับมาซะแล้ว

15
00:04:39,028 --> 00:04:40,113
นาย...

16
00:04:44,534 --> 00:04:45,576
เป็นใคร

17
00:04:54,043 --> 00:04:55,128
ผู้จัดการกู

18
00:04:55,753 --> 00:04:57,463
- ผู้จัดการ
- ผู้จัดการกู

19
00:04:57,880 --> 00:04:59,257
ผู้จัดการ

20
00:05:05,638 --> 00:05:07,223
โล่งไปทีที่คุณปลอดภัย

21
00:05:07,765 --> 00:05:09,559
เราเป็นห่วงกันแทบแย่

22
00:05:09,934 --> 00:05:11,436
งงไปหมดแล้วเนี่ย

23
00:05:21,571 --> 00:05:23,448
ท่านประธานคงตกใจมากใช่ไหมคะ

24
00:05:23,656 --> 00:05:24,949
รู้สึกไม่ดีเหรอ

25
00:05:27,285 --> 00:05:28,369
เปล่าครับ

26
00:05:33,708 --> 00:05:36,502
ผมไม่เป็นไรครับ
คงทำให้คุณตกใจแย่เลย

27
00:05:45,053 --> 00:05:47,096
ท่านประธานคงโกรธคุณมากค่ะ

28
00:05:47,180 --> 00:05:50,308
เธออาจจะเขิน
ที่วิ่งแตกตื่นมาที่นี่ก็ได้

29
00:05:50,975 --> 00:05:54,270
แต่ผมโล่งอกนะที่คุณหาทางออกมาจนได้

30
00:06:34,560 --> 00:06:35,645
นี่คือ...

31
00:06:37,063 --> 00:06:39,065
จุดจบของเรา

32
00:06:44,529 --> 00:06:45,863
ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกันแน่

33
00:06:46,572 --> 00:06:48,658
ถามทำไม คิดว่าเป็นนายเหรอ

34
00:06:48,825 --> 00:06:50,660
ผมก็เคยคิดว่ามันเป็นไปได้อยู่

35
00:06:50,743 --> 00:06:53,996
สิ่งที่ผมเห็นอาจเป็นความทรงจำ
จากชาติก่อนที่ผมจำไม่ได้

36
00:06:56,374 --> 00:07:00,336
ท้ายที่สุดแล้ว
กูชานซองจะพาเขามาหาเจ้า

37
00:07:06,050 --> 00:07:07,552
ไร้สาระน่า

38
00:07:08,052 --> 00:07:10,138
กูชานซองต้องไม่ใช่เขาแน่

39
00:07:26,946 --> 00:07:30,867
สุดท้ายมันวอลคงจะไขว้เขวอย่างมาก

40
00:07:31,576 --> 00:07:32,994
แค่เพียงเพราะ

41
00:07:33,953 --> 00:07:36,414
แสงสีเขียวเล็กๆ นี้

42
00:07:40,835 --> 00:07:41,961
เจ้าน่ะ

43
00:07:42,712 --> 00:07:45,298
อ่อนแอมากเพราะว่าต้องกลับมา

44
00:07:45,381 --> 00:07:46,924
จากชีวิตหลังความตาย

45
00:07:47,925 --> 00:07:49,886
ตอนนี้เจ้าริบหรี่เหลือเกิน

46
00:08:15,328 --> 00:08:16,746
เหล้านี้สำหรับคนเป็น

47
00:08:17,038 --> 00:08:18,831
คุณเกือบจะข้ามเขตชีวิตหลังความตายไป

48
00:08:18,915 --> 00:08:20,833
รีบดื่มของจากโลกมนุษย์เข้าไปเลย

49
00:08:23,044 --> 00:08:24,253
ขอบคุณครับ

50
00:08:29,509 --> 00:08:32,303
โล่งอกจริงๆ ที่คุณไม่หลงทาง
และหาทางออกมาจนได้

51
00:08:32,386 --> 00:08:33,346
ครับ

52
00:08:33,429 --> 00:08:37,350
ได้ยินว่าเวลาของที่นั่นต่างกัน
อาจทำให้สูญเสียความทรงจำได้

53
00:08:37,433 --> 00:08:39,560
"ชายคนหนึ่งเข้าไปไม่นานและกลับออกมา

54
00:08:39,644 --> 00:08:40,937
แต่เวลาก็ผ่านไป 30 ปีแล้ว"

55
00:08:41,020 --> 00:08:42,980
เรื่องเล่านั่นไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ

56
00:08:43,064 --> 00:08:44,815
ฉันได้ยินเรื่องนี้จากยมทูต

57
00:08:44,899 --> 00:08:47,902
บางคนจดจำอดีตชาติได้
ระหว่างทางกลับจากชีวิตหลังความตาย

58
00:08:47,985 --> 00:08:50,196
ซึ่งทำลายชีวิตในโลกคนเป็น
ของเขาไปเลย

59
00:08:50,279 --> 00:08:51,280
จำอดีตชาติได้เหรอครับ

60
00:08:51,405 --> 00:08:54,033
ตอนอยู่ที่นั่นได้เห็น
อะไรแปลกๆ หรือเปล่า

61
00:09:02,333 --> 00:09:05,628
ผมว่าผมเห็นบางอย่าง
ส่องแสงในความมืดครับ

62
00:09:05,795 --> 00:09:06,921
อ๋อ

63
00:09:07,004 --> 00:09:08,256
มันคืออะไรครับ

64
00:09:10,716 --> 00:09:12,760
ไม่รู้หรอก เราเองก็ไม่เคยเข้าไป

65
00:09:13,928 --> 00:09:16,639
คุณได้เห็นก่อนเราที่เป็นคนตายซะอีก

66
00:09:16,722 --> 00:09:19,267
ว่าแต่ คุณกลับมาทันทีได้ยังไงคะ

67
00:09:19,350 --> 00:09:20,601
ได้ยินมาว่าไม่ง่ายเลย

68
00:09:20,685 --> 00:09:22,436
จริงๆ ผมก็จำไม่ได้ครับ

69
00:09:22,895 --> 00:09:24,897
พอตื่นขึ้นมา ผมก็ออกมาแล้ว

70
00:09:24,981 --> 00:09:27,692
คุณสูญเสียความทรงจำไป ดื่มนี่อีกสิ

71
00:09:30,444 --> 00:09:31,529
ท่านประธาน

72
00:09:39,662 --> 00:09:41,914
ผมนึกว่าเด็กคนนั้นขึ้นรถไปภพหน้า

73
00:09:42,290 --> 00:09:44,208
ผมเลยเข้าไปในนั้นเพราะจะไปห้าม

74
00:09:44,292 --> 00:09:47,753
ทั้งผมและเด็กไม่เป็นไร
อย่าโกรธเลยนะครับ

75
00:10:30,796 --> 00:10:32,298
ผมไม่เป็นไรจริงๆ ครับ

76
00:10:41,098 --> 00:10:43,100
นายเป็นแค่กูชานซองจริงๆ

77
00:10:49,732 --> 00:10:50,900
ช่วงนี้นายยัง

78
00:10:52,568 --> 00:10:53,944
ฝันเห็นฉันไหม

79
00:10:57,740 --> 00:11:00,660
ตั้งแต่วันนั้นที่ผมฝันนานมากๆ

80
00:11:02,411 --> 00:11:04,038
ผมก็ไม่ได้ฝันถึงคุณอีกเลย

81
00:11:07,291 --> 00:11:08,876
แล้วนายเห็นคนอื่นไหม

82
00:11:09,168 --> 00:11:10,294
ผมไม่ได้บอกคุณ

83
00:11:10,628 --> 00:11:13,214
เพราะไม่แน่ใจว่า
เป็นความฝันหรือคิดไปเอง

84
00:11:14,006 --> 00:11:15,216
แต่ผมเห็นชายคนนั้น

85
00:11:16,717 --> 00:11:18,094
ชายที่ชื่อชองมยอง

86
00:11:21,847 --> 00:11:23,140
เขารอคุณอยู่

87
00:11:23,766 --> 00:11:26,018
ตัวคนเดียวที่ริมทะเลสาบ

88
00:11:27,603 --> 00:11:30,689
เขาถือเครื่องประดับ
ที่มีรูปพระจันทร์ของคุณ

89
00:11:31,315 --> 00:11:32,983
อยู่ในมือครับ

90
00:11:37,863 --> 00:11:38,989
คุณเคย

91
00:11:40,199 --> 00:11:42,034
ได้รับของแบบนั้นไหมครับ

92
00:11:44,995 --> 00:11:46,038
ไม่เคย

93
00:11:49,291 --> 00:11:51,252
ถ้าไม่ใช่ผมแอบเห็นความทรงจำของคุณ

94
00:11:51,377 --> 00:11:52,711
แล้วความฝันนั่นมันอะไรครับ

95
00:11:58,217 --> 00:12:01,345
นายเคยบอกว่านายอาจจะเห็น

96
00:12:02,596 --> 00:12:05,558
ความทรงจำในอดีตชาติที่นายจำไม่ได้

97
00:12:05,641 --> 00:12:07,560
ก็ใช่ แต่คุณบอกว่าเป็นไปไม่ได้

98
00:12:12,773 --> 00:12:13,816
ก็จริง

99
00:12:15,401 --> 00:12:16,485
เป็นไปไม่ได้หรอก

100
00:12:19,447 --> 00:12:20,781
คุณกังวล

101
00:12:21,031 --> 00:12:23,617
เพราะซงฮวากับยอนอูลงเอยกันเหรอครับ

102
00:12:23,701 --> 00:12:25,202
กลัวว่าเขาอาจกลับมาแบบนั้นเหรอ

103
00:12:26,495 --> 00:12:28,122
ฉันจะไม่ลงเอยเหมือนพวกเขา

104
00:12:30,040 --> 00:12:31,125
พวกเขา...

105
00:12:32,460 --> 00:12:35,004
ก็ได้ เรื่องมันจบไปในอดีตชาติแล้ว

106
00:12:35,171 --> 00:12:36,589
ก็เลยเกิดเรื่องแบบนั้น

107
00:12:37,047 --> 00:12:39,175
แต่กับฉัน มันเกิดขึ้นในชีวิตนี้

108
00:12:51,145 --> 00:12:53,439
การได้เห็นยอนอูกับผู้หญิงคนนั้น

109
00:12:54,690 --> 00:12:56,859
ทำให้ฉันเกิดความคิดบ้าๆ ไปหน่อย

110
00:13:19,673 --> 00:13:21,884
- พ่อ
- ฮยองมิน พ่อมาแล้ว

111
00:13:22,968 --> 00:13:25,262
เขาหลับอยู่ที่ป้ายรถเมล์น่ะค่ะ

112
00:13:25,346 --> 00:13:27,848
เราพาเขามาที่โรงพยาบาล
เพราะว่าเขาเป็นไข้ค่ะ

113
00:13:27,932 --> 00:13:30,601
เขากินยาไปแล้ว ไข้ก็เลยลดแล้วค่ะ

114
00:13:31,352 --> 00:13:32,728
ขอบคุณมากนะครับ

115
00:13:35,397 --> 00:13:37,066
ลูกหายไปไหนมา

116
00:13:37,191 --> 00:13:39,235
ผมนั่งรถเมล์ไปโรงแรมมาฮะ

117
00:13:40,319 --> 00:13:42,279
เขาคงจะฝันไปค่ะ

118
00:13:43,239 --> 00:13:46,242
ผมไปหาแม่ที่นั่น
แต่พวกเขาบอกว่าแม่ไม่อยู่

119
00:13:50,788 --> 00:13:52,790
พอลูกโตกว่านี้อีกนิด

120
00:13:53,457 --> 00:13:56,627
พ่อจะบอกนะว่าแม่อยู่ที่ไหน
และทำไมแม่ถึงต้องไป

121
00:13:56,710 --> 00:13:58,587
พ่อจะบอกทุกอย่างเลยนะ

122
00:13:59,213 --> 00:14:00,214
อือ

123
00:14:01,215 --> 00:14:02,341
พ่อขอโทษนะ

124
00:14:06,345 --> 00:14:09,473
การมารู้ทีหลังจะเศร้าน้อยลงเหรอ

125
00:14:10,266 --> 00:14:12,226
เขาจะรู้ว่าจะไม่ได้เจอแม่อีกแล้ว

126
00:14:17,773 --> 00:14:18,774
ยูนาเอง

127
00:14:18,983 --> 00:14:22,945
ก็รู้ใช่ไหม
ว่าเธอจะไปภพหน้าพร้อมน้องสาว

128
00:14:29,076 --> 00:14:30,202
ยูนา

129
00:14:31,620 --> 00:14:33,789
- คือว่า...
- นี่ ท่านประธานจะว่าเอานะ

130
00:14:33,873 --> 00:14:36,417
ถ้านายกลับไปตอนนี้
อยู่เที่ยวกันก่อนเถอะ

131
00:14:36,500 --> 00:14:37,835
- คือว่า...
- ฉันรู้แล้วว่า

132
00:14:37,918 --> 00:14:40,629
นายจะถูกด่าน้อยลงถ้ารออีกสักหน่อย

133
00:14:40,838 --> 00:14:43,299
รอนี่นะ ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน

134
00:14:50,681 --> 00:14:52,266
ฉันควรบอกเธอวันนี้แหละ

135
00:15:01,775 --> 00:15:04,361
คุณนาย ฟังเพลงนี้สักเดี๋ยวนะคะ

136
00:15:13,412 --> 00:15:15,456
ชอบเสียงเปียโนเพลงนี้เหรอคะ

137
00:15:16,373 --> 00:15:17,374
ก็...

138
00:15:17,666 --> 00:15:18,751
ใช่จ้ะ

139
00:15:19,793 --> 00:15:21,295
น้องสาวเพื่อนหนู...

140
00:15:22,254 --> 00:15:25,215
คุณย่าหน้าเหมือนคุณย่าเพื่อนหนูเลย

141
00:15:25,299 --> 00:15:29,511
หนูขอถ่ายรูปตอนฟังเพลง
ไปให้เพื่อนดูได้ไหมคะ

142
00:15:30,429 --> 00:15:31,430
ได้จ้ะ

143
00:15:34,099 --> 00:15:35,643
ขอบคุณนะคะ

144
00:15:48,072 --> 00:15:51,033
คือว่า คุณย่า

145
00:15:51,116 --> 00:15:53,619
จำชื่อพี่ชายคุณย่าได้ไหมคะ

146
00:15:54,244 --> 00:15:55,329
ได้สิ

147
00:15:56,622 --> 00:16:02,419
พี่ชายของฉันชื่อว่าจีฮยอนจุงจ้ะ

148
00:16:02,711 --> 00:16:04,463
คุณย่าจำเขาได้ด้วยเหรอคะ

149
00:16:05,673 --> 00:16:06,674
จ้ะ

150
00:16:12,846 --> 00:16:15,140
สวัสดีจ้ะ มีอะไรให้ช่วยไหม

151
00:16:15,724 --> 00:16:17,017
พี่คะ

152
00:16:17,685 --> 00:16:19,186
ว่าไง ฮยอนมี

153
00:16:19,937 --> 00:16:21,772
ฟังเพลงอยู่เหรอ

154
00:16:23,232 --> 00:16:24,483
ไหนดูซิ

155
00:16:24,858 --> 00:16:28,404
คุณปู่คะ คุณปู่เป็นคนก่อตั้ง
โรงพยาบาลนี้

156
00:16:28,487 --> 00:16:31,073
คุณปู่จีฮยอนจุงใช่ไหมคะ

157
00:16:31,156 --> 00:16:35,828
ใช่จ้ะ หนูคงเป็นลูกสาวของคุณคิม
ที่เคยมารักษาตัวที่นี่

158
00:16:36,370 --> 00:16:37,454
เดี๋ยวนะคะ

159
00:16:37,788 --> 00:16:39,289
คุณปู่

160
00:16:40,207 --> 00:16:41,834
เป็นพี่ชายคุณย่าเหรอคะ

161
00:16:42,501 --> 00:16:44,503
ใช่แล้ว มีอะไรเหรอ

162
00:16:44,586 --> 00:16:47,047
แต่พี่ชายของคุณย่า จีฮยอนจุง

163
00:16:47,339 --> 00:16:49,133
ตายไปนานแล้วนี่คะ

164
00:16:50,426 --> 00:16:51,427
หา

165
00:16:54,930 --> 00:16:57,599
พี่คะๆ

166
00:16:58,100 --> 00:17:00,394
- พี่อยู่ไหน
- พี่อยู่นี่

167
00:17:01,520 --> 00:17:02,563
อุ๊ย

168
00:17:14,408 --> 00:17:16,326
มีคนที่รู้ว่า...

169
00:17:17,911 --> 00:17:19,788
จีฮยอนจุงตายไปแล้วสินะ

170
00:17:28,881 --> 00:17:30,382
บอกแล้วไงว่าอย่าไปกวนฮยอนมี

171
00:17:30,466 --> 00:17:32,760
ผู้ชายคนนั้นเกี่ยวข้อง
กับการตายของนายเหรอ

172
00:17:33,135 --> 00:17:35,054
เขาขโมยทุกอย่างไปจากนาย

173
00:17:35,304 --> 00:17:36,764
และสวมรอยเป็นนายเหรอ

174
00:17:36,847 --> 00:17:39,725
- ไม่ใช่เรื่องของเธอ
- นายถึงยังวนเวียนอยู่

175
00:17:40,726 --> 00:17:43,562
นายทนไม่ได้ที่เขาสวมรอยนาย
แล้วมีชีวิตดีๆ

176
00:17:45,314 --> 00:17:47,649
- ปล่อยเขาไปเถอะ
- จะได้ไงล่ะ

177
00:17:47,733 --> 00:17:49,068
เขาขโมยชีวิตนายนะ

178
00:17:49,151 --> 00:17:50,944
ใครสนล่ะ ฉันตายไปแล้ว

179
00:17:51,028 --> 00:17:52,905
เธอเองก็มีชีวิตดีๆ เหมือนกัน

180
00:17:59,870 --> 00:18:00,996
ก็จริง

181
00:18:01,580 --> 00:18:04,208
ฉันก็ขโมยชีวิตคนอื่นมาเหมือนกัน

182
00:18:05,084 --> 00:18:06,460
แถมยุ่งเรื่องคนอื่นมากด้วย

183
00:18:06,543 --> 00:18:07,711
ยูนา ไม่ใช่แบบนั้น

184
00:18:07,795 --> 00:18:09,129
ฉันไม่ยุ่งเรื่องนายแล้วกัน

185
00:18:22,601 --> 00:18:24,436
ซานเชส ทุกอย่างโอเคใช่ไหม

186
00:18:24,520 --> 00:18:25,687
- อือ
- เอามานะ

187
00:18:25,771 --> 00:18:27,272
- นี่
- เสียงอะไรน่ะ

188
00:18:27,815 --> 00:18:29,024
มีคนอยู่ที่บ้านเหรอ

189
00:18:29,191 --> 00:18:31,485
เห็นว่าสายสืบพัคเกิดขาบวมขึ้นมา

190
00:18:31,568 --> 00:18:33,403
คุณมีราเลยให้เขานอนที่ห้องนาย

191
00:18:33,487 --> 00:18:35,447
ฉันว่าเขาไม่เป็นไรแล้ว
แต่เธอเอาแต่บอกว่า

192
00:18:35,531 --> 00:18:38,408
เขาบาดเจ็บอยู่ต้องกินเยอะๆ
เรากินข้าวกันอยู่น่ะ

193
00:18:38,492 --> 00:18:39,952
ตอนที่เรากินข้าวกัน

194
00:18:40,035 --> 00:18:43,288
เพื่อนร่วมงานของสายสืบพัค
ก็มาด้วยเพราะเป็นวันหยุด

195
00:18:43,372 --> 00:18:45,290
พอพวกเขามาถึงก็บอกว่าสวนฉันสวย

196
00:18:45,374 --> 00:18:47,084
ก็เลยนั่งกินแตงโมที่เอามากันอยู่

197
00:18:48,460 --> 00:18:50,295
ให้ตาย ดูเข้ากันดีนะ

198
00:18:51,922 --> 00:18:53,841
มีราชวนพวกเขามาสินะ

199
00:18:53,966 --> 00:18:56,718
ชานซอง พวกเขามา
ที่นี่ก็เลยปลอดภัยมาก

200
00:18:56,802 --> 00:19:00,222
เพราะธูปที่คุณมันวอลให้มาแท้ๆ
เลยไม่มีวิญญาณมารบกวนแล้ว

201
00:19:00,305 --> 00:19:02,182
พอคุณมีราเชิญพวกสายสืบมาค้าง

202
00:19:02,266 --> 00:19:04,685
ฉันเลยไม่ห่วงเรื่องอันตรายเลย

203
00:19:05,477 --> 00:19:08,021
พี่ เรียกมีรามาหน่อย ผมจะคุยกับเธอ

204
00:19:08,188 --> 00:19:09,356
ช่างเถอะ

205
00:19:10,315 --> 00:19:12,109
คงเพราะฉันดูเศร้าถ้าอยู่คนเดียว

206
00:19:12,192 --> 00:19:13,777
คุณมีราเลยพาคนอื่นมาน่ะ

207
00:19:14,361 --> 00:19:16,405
เสียงดังไปหน่อยแต่ก็ไม่แย่

208
00:19:16,488 --> 00:19:18,991
ชานซอง เรื่องเดียวที่ฉันคิดได้คือ

209
00:19:19,074 --> 00:19:20,909
ห้ามพวกเขาไม่ให้ทำหญ้าตายนี่แหละ

210
00:19:21,827 --> 00:19:24,788
ชานซอง ไม่ต้องห่วงฉันนะ

211
00:19:25,289 --> 00:19:27,749
- อร่อยดีนะ
- ใช่ไหมล่ะ ฉันซื้อมาเอง

212
00:19:27,833 --> 00:19:29,293
- ไม่ใช่สักหน่อย
- ไม่เหรอ

213
00:19:29,710 --> 00:19:30,836
ผมกินเองได้

214
00:19:31,628 --> 00:19:33,088
คุณบาดเจ็บอยู่นะ

215
00:19:33,172 --> 00:19:34,423
แขนผมไม่เป็นไรนะ

216
00:19:36,049 --> 00:19:38,635
ให้หักแขนคุณไหม
คุณจะได้ยอมให้ฉันป้อน

217
00:19:40,012 --> 00:19:41,013
เอ้า

218
00:19:43,265 --> 00:19:44,892
อร่อยใช่ไหมล่ะ

219
00:19:47,519 --> 00:19:49,980
- คุณกินเองก็ได้
- อร่อยนะ

220
00:19:50,772 --> 00:19:51,607
หวานล่ะสิๆ

221
00:19:51,690 --> 00:19:55,736
นึกว่าคุณมีรากับสายสืบพัค
จะเป็นคู่กัดกันซะอีก

222
00:19:55,819 --> 00:19:57,988
แต่พอเห็นพวกเขาอยู่ด้วยกัน
ก็ดูเข้ากันนะ

223
00:19:58,530 --> 00:19:59,907
นายไม่ต้องห่วงหรอก

224
00:19:59,990 --> 00:20:01,658
เธอคงใกล้จะย้ายออกแล้วล่ะ

225
00:20:02,242 --> 00:20:05,621
ชานซอง ฉันจะไปกินแตงโมแล้ว แค่นี้นะ

226
00:20:07,122 --> 00:20:08,248
คุณซานเชส

227
00:20:08,624 --> 00:20:10,626
มากินเมลอนที่พวกสายสืบซื้อมากันค่ะ

228
00:20:11,001 --> 00:20:13,003
- มากินกันครับ
- อร่อยมากเลย

229
00:20:13,086 --> 00:20:14,087
คุณมีรา

230
00:20:14,713 --> 00:20:17,507
เมลอนนั่นมาจากตู้เย็นผมครับ

231
00:20:18,592 --> 00:20:19,843
งั้นเหรอคะ

232
00:20:21,261 --> 00:20:23,263
- มากินกันครับ
- อย่าคิดมากน่า

233
00:20:23,347 --> 00:20:25,098
- เมลอนเย็นชื่นใจ
- เอาเขียงมา

234
00:20:25,182 --> 00:20:26,600
สำคัญด้วยเหรอคะ

235
00:20:31,897 --> 00:20:32,940
เชิญครับ

236
00:20:42,199 --> 00:20:43,367
คราวก่อน

237
00:20:43,659 --> 00:20:46,703
ท่านประธานเชิญ
ผู้หญิงคนหนึ่งมาที่โรงแรม

238
00:20:46,954 --> 00:20:48,747
เป็นโรงแรมที่สุดยอดเลยค่ะ

239
00:20:49,164 --> 00:20:51,917
ฉันได้ยินมาว่าเธอเป็นเพื่อนของคุณ

240
00:20:52,292 --> 00:20:53,377
ใช่ครับ

241
00:20:54,044 --> 00:20:57,214
เธอเคยได้เจอกับท่านประธาน
ในอดีตชาติเหรอคะ

242
00:21:00,509 --> 00:21:02,052
พวกเธอคงไม่ลงรอยกันแน่ค่ะ

243
00:21:03,095 --> 00:21:04,680
พวกเราไม่เคย

244
00:21:05,055 --> 00:21:08,558
พยายามจะสืบเรื่อง
ของท่านประธานเลยค่ะ

245
00:21:09,184 --> 00:21:11,687
เพราะเราต่างคิดกันว่า
เธอไม่ได้ต้องการ

246
00:21:11,770 --> 00:21:14,398
จะไปจากที่นี่
หลังจากดับความแค้นลงได้

247
00:21:15,899 --> 00:21:19,444
แต่ต้นไม้ที่ผูกมัดเธอไว้ที่นี่
เปลี่ยนแปลงไป

248
00:21:19,528 --> 00:21:22,322
และฉันคิดว่าการเปลี่ยนแปลงนั้น

249
00:21:22,406 --> 00:21:25,867
เป็นเพราะคุณและสายสัมพันธ์
ที่คุณนำมาค่ะ

250
00:21:26,243 --> 00:21:27,619
ที่คุณคิดอยู่...

251
00:21:29,538 --> 00:21:30,622
ถูกแล้วครับ

252
00:21:32,249 --> 00:21:33,750
ท่านประธานจะได้พบ

253
00:21:34,334 --> 00:21:36,670
สายสัมพันธ์อื่นจากอดีตชาติ
นอกจากผู้หญิงคนนั้นด้วยเหรอคะ

254
00:21:38,422 --> 00:21:39,589
เขาอยู่ที่นี่แล้วครับ

255
00:21:40,382 --> 00:21:41,466
ผมมั่นใจว่า

256
00:21:42,342 --> 00:21:43,552
อีกไม่นานจะมีมาอีก

257
00:21:46,513 --> 00:21:50,142
ผมอาจจะนำชายคนนั้นมาหาท่านประธาน
เหมือนกับคนอื่นๆ ครับ

258
00:21:51,101 --> 00:21:54,938
ท่านมาโกถึงได้นำคุณ
มาที่โรงแรมสินะคะ

259
00:21:55,022 --> 00:21:56,690
งั้นฉันก็จะถือว่าคุณได้พบกับ

260
00:21:56,773 --> 00:21:58,817
ท่านประธานในอดีตชาติด้วยเหมือนกัน

261
00:21:59,526 --> 00:22:00,652
ผมไม่ได้พบครับ

262
00:22:01,069 --> 00:22:02,112
งั้นเหรอคะ

263
00:22:02,821 --> 00:22:04,031
แปลกจัง

264
00:22:04,323 --> 00:22:06,533
ถ้าคุณไม่เคยพบกับเธอในอดีตชาติ

265
00:22:06,616 --> 00:22:09,745
ทำไมท่านมาโกถึงเลือกคุณมาล่ะคะ

266
00:22:15,959 --> 00:22:18,462
ท่านเทพต้องมีเหตุผล
ที่พาคุณมาหาเธอค่ะ

267
00:22:18,754 --> 00:22:21,631
แต่มันก็ก่อให้เกิดความรักนะคะ

268
00:22:23,508 --> 00:22:24,676
ผมจะ

269
00:22:26,261 --> 00:22:27,679
อยู่กับเธอต่อไปครับ

270
00:22:31,892 --> 00:22:34,019
ฉันสงสารท่านประธานจริงๆ ค่ะ

271
00:22:34,644 --> 00:22:35,729
อีกไม่นาน

272
00:22:36,813 --> 00:22:39,149
เธอจะต้องพบกับ

273
00:22:40,609 --> 00:22:42,486
คนที่จะทำให้เธอเจ็บปวดที่สุดค่ะ

274
00:23:00,545 --> 00:23:02,130
จางมันวอล

275
00:23:03,173 --> 00:23:04,716
ทำไมถึงจะไปแล้วล่ะ

276
00:23:04,883 --> 00:23:06,301
ฉันไม่อยากเห็นท่าน

277
00:23:07,886 --> 00:23:10,764
เชิญชื่นชมดอกไม้
ที่ท่านต้องการให้เต็มที่

278
00:23:11,431 --> 00:23:12,390
แล้วก็ไปซะนะคะ

279
00:23:12,474 --> 00:23:13,517
ถ้างั้น

280
00:23:13,975 --> 00:23:16,561
เธอจะปล่อยให้เขาผ่านไปเหรอ

281
00:23:17,145 --> 00:23:18,605
จะแกล้งทำเป็นไม่รู้เหรอ

282
00:23:23,068 --> 00:23:25,195
เธอเคยเจอเขา

283
00:23:33,161 --> 00:23:34,955
หนีไม่พ้นหรอก

284
00:23:35,789 --> 00:23:37,249
เขาน่ะ

285
00:23:37,999 --> 00:23:39,376
อยู่ข้างกายเธอแล้ว

286
00:23:46,758 --> 00:23:49,177
ในที่สุดฉันก็ได้ให้สิ่งนี้กับเธอ

287
00:23:52,264 --> 00:23:53,431
นี่เป็นของเธอ

288
00:24:11,449 --> 00:24:12,909
แต่ผมเห็นชายคนนั้น

289
00:24:13,410 --> 00:24:14,744
ชายที่ชื่อชองมยอง

290
00:24:16,580 --> 00:24:19,875
เขาถือเครื่องประดับ
ที่มีรูปพระจันทร์ของคุณ

291
00:24:20,792 --> 00:24:22,502
อยู่ในมือครับ

292
00:24:26,798 --> 00:24:28,341
กูชานซองเหรอ

293
00:24:29,676 --> 00:24:31,094
ถ้าเป็นกูชานซองจริง

294
00:24:32,345 --> 00:24:34,055
เธอจะรับได้ไหมล่ะ

295
00:24:37,893 --> 00:24:39,269
กูชานซอง

296
00:24:40,103 --> 00:24:41,605
คือคนคนนั้นเหรอ

297
00:24:44,733 --> 00:24:46,610
ชายคนที่เธอรอมากว่าพันปี

298
00:24:46,693 --> 00:24:49,070
ได้มาปรากฏตัว
แต่เธอดูไม่มีความสุขเลยนะ

299
00:24:52,115 --> 00:24:55,744
เธอเคยมั่นใจมากว่า
เมื่อเขามาที่โลกนี้

300
00:24:56,286 --> 00:24:58,830
เธอจะฆ่าเขาและดับสูญไป

301
00:25:00,248 --> 00:25:02,334
ตอนนี้กำลังลังเลอยู่หรือไง

302
00:25:07,130 --> 00:25:08,340
ฉันถึงได้ถามว่า...

303
00:25:10,467 --> 00:25:12,093
ชายคนนั้นคือกูชานซองเหรอ

304
00:25:12,510 --> 00:25:16,348
เธอหล่อเลี้ยงความแค้นมานานแสนนาน

305
00:25:17,015 --> 00:25:20,477
ทำไมถึงไม่ละความเกลียดชัง
ด้วยความรักที่เดินทางมานาน

306
00:25:21,603 --> 00:25:22,979
กว่าจะมาถึงเธอล่ะ

307
00:25:29,194 --> 00:25:32,239
ฉันเกลียดชายคนนี้มากว่าพันปี

308
00:25:34,241 --> 00:25:37,619
แต่ท่านทำให้ฉันมองเขา
เป็นคนที่ฉันรักงั้นเหรอ

309
00:25:39,704 --> 00:25:42,374
ฉันอยากรู้ว่าเธอจะมองเขา

310
00:25:43,041 --> 00:25:44,834
เป็นใครกันแน่

311
00:25:45,919 --> 00:25:49,547
เธอจะมองเขาเป็นโกชองมยอง
และดับสูญไป

312
00:25:50,298 --> 00:25:53,343
หรือจะมองเขาเป็นกูชานซอง
และอยู่ต่อไปล่ะ

313
00:25:54,427 --> 00:25:55,512
นั่นก็

314
00:25:56,930 --> 00:25:58,640
แล้วแต่เธอนะ

315
00:26:55,655 --> 00:26:56,781
คุณจางมันวอล

316
00:27:02,871 --> 00:27:05,498
ทุกสิ่งที่เจ้าเห็นกับข้า
จะไม่เหมือนเดิม

317
00:27:05,582 --> 00:27:08,418
พออยู่ด้วยกัน
วิวตรงหน้าก็ดูสวยกว่าเดิมเยอะเลย

318
00:27:11,212 --> 00:27:12,589
ข้าภูมิใจในตัวเจ้านะ

319
00:27:13,173 --> 00:27:14,257
มันวอล

320
00:28:09,646 --> 00:28:10,772
บอกแล้วไง

321
00:28:12,148 --> 00:28:13,775
ว่าให้เชื่อใจผม

322
00:28:39,050 --> 00:28:40,427
กูชานซอง

323
00:29:23,720 --> 00:29:24,804
ท่านประธาน

324
00:29:29,267 --> 00:29:31,478
เป็นอะไรหรือเปล่าคะ

325
00:29:32,562 --> 00:29:34,522
คุณหน้าซีดมากเลย

326
00:29:46,284 --> 00:29:47,702
เมื่อกี้นี้

327
00:29:49,162 --> 00:29:51,998
ฉันฆ่ากูชานซองในความคิด

328
00:29:56,795 --> 00:29:58,213
กูชานซอง...

329
00:30:00,215 --> 00:30:03,510
อาจเป็นชายที่ฉันเกลียดที่สุด
กลับชาติมาเกิด

330
00:30:04,177 --> 00:30:05,428
ไม่ใช่เขาแน่ค่ะ

331
00:30:06,513 --> 00:30:08,765
ผู้จัดการก็บอกเองว่าไม่ใช่เขา

332
00:30:10,058 --> 00:30:11,142
นั่นสิ

333
00:30:11,893 --> 00:30:13,394
อาจจะไม่ใช่เขาก็ได้

334
00:30:14,020 --> 00:30:17,273
แต่ตราบใดที่ยังมีโอกาสว่า
อาจจะเป็นเขา

335
00:30:17,649 --> 00:30:19,651
ฉันก็ไม่อาจ

336
00:30:20,860 --> 00:30:22,695
ไปเจอกูชานซองได้

337
00:30:23,988 --> 00:30:25,073
แล้วตอนนี้

338
00:30:25,782 --> 00:30:27,325
คุณจะทำยังไงคะ

339
00:30:41,172 --> 00:30:44,008
ฉันไม่มีวันฆ่ากูชานซองได้ลง

340
00:30:48,388 --> 00:30:51,224
มาโกบอกว่าฉันต้องละทุกอย่าง

341
00:30:54,561 --> 00:30:56,479
ตอนนี้ฉันต้องคิดให้ดี

342
00:30:59,190 --> 00:31:01,192
ว่าจะทำแบบนั้นยังไง

343
00:31:32,223 --> 00:31:34,142
ผมซื้อมาจากร้านที่คุณชอบ

344
00:31:34,350 --> 00:31:37,020
ได้กินของหวานๆ
แล้วจะรู้สึกดีขึ้นนะครับ

345
00:31:38,771 --> 00:31:39,898
นั่งก่อนครับ

346
00:31:46,404 --> 00:31:47,822
ถืออะไรอยู่เหรอครับ

347
00:31:56,581 --> 00:31:59,626
เครื่องประดับที่ผมเห็นในความฝันนี่

348
00:32:03,296 --> 00:32:05,256
มันมาจากความฝันของนายสินะ

349
00:32:06,799 --> 00:32:08,384
มาโกให้ฉันมา

350
00:32:08,551 --> 00:32:11,429
ในความฝันผม มันไม่มีเลือดติดอยู่

351
00:32:11,554 --> 00:32:13,556
บอกแล้วไงว่าเขาตายด้วยดาบฉัน

352
00:32:14,891 --> 00:32:16,142
เลือดนี้

353
00:32:16,726 --> 00:32:19,228
คงเต็มไปด้วยความเกลียดชังฉัน

354
00:32:19,437 --> 00:32:21,522
ทำไมท่านมาโกถึงให้
ของที่เป็นลางร้ายแบบนี้ล่ะ

355
00:32:22,273 --> 00:32:23,942
เอามาครับ ผมจะเก็บไว้ให้

356
00:32:29,238 --> 00:32:30,823
ฉันจะกำจัดมันเอง

357
00:32:31,783 --> 00:32:33,493
ดวงจันทร์โชกเลือด

358
00:32:34,202 --> 00:32:35,453
ต้องถูกทำลาย

359
00:32:36,371 --> 00:32:38,122
มาโกบอกแบบนั้นเสมอ

360
00:32:38,706 --> 00:32:40,541
เพื่อชะล้างดวงจันทร์ที่เต็มไปด้วย

361
00:32:41,501 --> 00:32:42,669
ความเกลียดชัง

362
00:32:43,711 --> 00:32:45,129
คุณทำได้เหรอครับ

363
00:32:47,674 --> 00:32:48,883
ต้องทำได้สิ

364
00:32:51,636 --> 00:32:53,388
ฉันจะเรียก...

365
00:32:55,264 --> 00:32:56,516
ดวงจันทร์โชกเลือดมาหา

366
00:33:02,313 --> 00:33:05,066
ผู้จัดการ ผู้จัดการกู

367
00:33:05,733 --> 00:33:07,068
อยู่นี่เอง

368
00:33:10,321 --> 00:33:11,739
ยมทูตตามหาอยู่ครับ

369
00:33:14,033 --> 00:33:15,076
ไปสิ

370
00:33:26,963 --> 00:33:29,298
ฉันเจอผีอาฆาตแค้นที่สาปแช่งนายแล้ว

371
00:33:29,674 --> 00:33:31,092
คุณพบซอลจีวอนแล้ว

372
00:33:31,426 --> 00:33:34,429
เขามีพลังเพิ่มขึ้น
อย่างที่เขาต้องการเหรอครับ

373
00:33:34,721 --> 00:33:37,473
คิดว่าผีอาฆาตแค้น
ที่มีความแค้นแบบไร้เหตุผล

374
00:33:37,682 --> 00:33:39,851
จะทรงพลังได้อย่างใจต้องการเหรอ

375
00:33:40,476 --> 00:33:44,439
เขาแค่ซ่อนตัวอยู่ในความมืด
เหมือนกับหนูท่อ

376
00:33:44,647 --> 00:33:45,565
โล่งอกไปที

377
00:33:45,690 --> 00:33:49,027
ที่เขาไม่ได้ชั่วร้ายขึ้น
ตามที่เขาต้องการ

378
00:33:49,360 --> 00:33:52,321
เขาแค่ซ่อนตัวอยู่ในความมืด
เหมือนพวกขี้ขลาด

379
00:33:55,033 --> 00:33:56,576
นายช่วยฉันได้ไหม

380
00:33:57,869 --> 00:33:59,912
ได้ยินว่านายถนัดเล่นเป็นเหยื่อล่อ

381
00:34:00,580 --> 00:34:02,874
ฉันจะไม่บอกนะว่าใครแนะนำนายมา

382
00:34:03,082 --> 00:34:04,292
คุณคิมซอนบีสินะครับ

383
00:34:07,462 --> 00:34:11,132
ผมจะถือว่าเพื่อนร่วมงาน
ชื่นชมความสามารถของผมนะครับ

384
00:34:11,632 --> 00:34:15,011
มีผู้จัดการที่เป็นมนุษย์
ทำงานที่นี่มาหลายคน

385
00:34:15,762 --> 00:34:16,888
ในบรรดาพวกนั้น...

386
00:34:20,808 --> 00:34:22,268
นายคือมาตรฐานของฉัน

387
00:34:25,313 --> 00:34:26,355
ขอบคุณนะครับ

388
00:34:29,108 --> 00:34:32,862
คุณเริ่มทำงานที่โรงเตี๊ยมจันทรา
ตั้งแต่แรกเลยเหรอครับ

389
00:34:33,780 --> 00:34:34,781
ถูกต้อง

390
00:34:35,490 --> 00:34:37,366
ฉันนำทางวิญญาณมากมาย

391
00:34:37,450 --> 00:34:39,911
จากที่นี่ไปอีกโลก

392
00:34:41,412 --> 00:34:43,998
ดูแลแขกดีๆ ล่ะ

393
00:34:44,082 --> 00:34:45,083
โดยเฉพาะ

394
00:34:45,792 --> 00:34:47,043
แขกคนแรก

395
00:34:49,587 --> 00:34:51,297
แขกคนแรกของที่นี่เป็นใครเหรอครับ

396
00:34:53,466 --> 00:34:56,469
ท่านมาโกบอกว่า
แขกคนแรกสำคัญที่สุดครับ

397
00:34:57,386 --> 00:34:59,097
ฉันยังไม่ได้นำทาง...

398
00:35:01,182 --> 00:35:02,767
แขกคนแรกของที่นี่

399
00:35:05,061 --> 00:35:06,395
ที่นี่ไม่มีใคร

400
00:35:07,313 --> 00:35:10,441
เคยเห็นแสงริบหรี่ที่มีอยู่ของเขา

401
00:35:11,275 --> 00:35:13,194
เป็นไปได้ยังไงครับ

402
00:35:13,277 --> 00:35:15,321
ฉันเพียงนำทางพวกเขาไปยังจุดจบ

403
00:35:16,280 --> 00:35:17,615
ไม่ได้มาให้คำตอบ

404
00:35:18,991 --> 00:35:19,992
ตอนนี้

405
00:35:22,370 --> 00:35:23,830
ไปจับผีอาฆาตแค้นกัน

406
00:35:56,320 --> 00:35:58,197
มีสัญลักษณ์รูปดวงจันทร์แบบนี้

407
00:35:59,365 --> 00:36:01,909
เขาคงจะทำขึ้นเพื่อเจ้าสินะ

408
00:36:04,412 --> 00:36:07,915
และเจ้าคงมีความสุขมากตอนที่ได้รับ

409
00:36:11,669 --> 00:36:14,380
เจ้าทำให้ข้ารังเกียจนัก

410
00:36:30,313 --> 00:36:31,480
ถ้าเขามา

411
00:36:33,524 --> 00:36:35,526
ข้ากะจะโยนเขาลงขุมนรกที่เจ้าก่อ

412
00:36:36,152 --> 00:36:38,196
และทำให้พวกเจ้าดับสูญไป

413
00:36:43,659 --> 00:36:45,369
แต่เพราะแผนของเหล่าเทพ

414
00:36:45,995 --> 00:36:48,039
ข้าจึงทำเช่นนั้นไม่ได้แล้ว

415
00:36:50,374 --> 00:36:51,417
ข้า...

416
00:36:53,252 --> 00:36:55,838
กลับตกหลุมรักอีกครั้ง น่าขันจริงๆ

417
00:37:00,885 --> 00:37:02,595
ข้ายังผูกพันรักครั้งนั้น

418
00:37:06,098 --> 00:37:08,643
และทำทีไม่แยแสเจ้า

419
00:37:10,478 --> 00:37:11,812
เจ้าก็ยังมา

420
00:37:12,605 --> 00:37:15,024
ลากข้ากลับลงไปอีกครั้ง

421
00:37:25,034 --> 00:37:26,202
ข้าจะ

422
00:37:27,203 --> 00:37:28,704
ขังเจ้าไว้ในนี้

423
00:37:29,997 --> 00:37:32,917
และทิ้งลงถังขยะแถวๆ นี้

424
00:37:34,460 --> 00:37:36,295
เจ้าจะโกรธแค้น

425
00:37:39,966 --> 00:37:42,385
และเราจะดับสูญไปด้วยกัน

426
00:38:34,186 --> 00:38:35,271
ซอลจีวอน

427
00:38:35,771 --> 00:38:36,772
ออกมา

428
00:38:39,942 --> 00:38:41,527
ฉันรู้ว่านายซ่อนอยู่ในนี้

429
00:38:42,778 --> 00:38:45,156
ยมทูตกำลังจะมาจัดการนายแล้ว

430
00:38:56,584 --> 00:38:57,752
อยู่นี่เอง

431
00:39:00,713 --> 00:39:04,383
นายเปลี่ยนจากไอ้โง่
มาเป็นไอ้ขี้แพ้แล้วนี่

432
00:39:09,138 --> 00:39:10,890
ฉันมีของจะให้ด้วย

433
00:39:17,480 --> 00:39:18,981
กินนี่สิ

434
00:39:21,275 --> 00:39:22,485
กินเข้าไป

435
00:39:24,820 --> 00:39:26,322
แล้วกลายเป็นผีร้ายซะ

436
00:39:49,220 --> 00:39:52,556
งั้นเขาก็ซ่อนตัว
อยู่ในที่ที่เขาคุ้นเคย

437
00:39:52,723 --> 00:39:56,018
มันอยู่ในความมืด
แต่จะปรากฏตัวเมื่อเห็นนาย

438
00:40:11,534 --> 00:40:14,203
คุณจางมันวอล คุณก็มาด้วยเหรอครับ

439
00:40:15,788 --> 00:40:17,081
ใช่ ฉันมาก่อนแล้ว

440
00:40:18,833 --> 00:40:20,000
จับเขาได้ไหมครับ

441
00:40:22,545 --> 00:40:23,712
ฉันปล่อยเขาไป

442
00:40:27,216 --> 00:40:29,176
ไม่นานนายจะตกอยู่ในอันตราย

443
00:40:30,094 --> 00:40:31,387
เพราะว่าฉัน

444
00:40:33,013 --> 00:40:35,266
ให้ของขวัญพิเศษกับเขาไป

445
00:40:38,102 --> 00:40:41,772
ครั้งนี้นายคงจัดการเขายากกว่าเดิมนะ

446
00:40:42,690 --> 00:40:46,485
เขาอาจจะบ้าคลั่ง
เพราะพลังใหม่ที่เพิ่งพบน่ะ

447
00:40:47,736 --> 00:40:49,196
คิดจะทำอะไรน่ะครับ

448
00:40:50,573 --> 00:40:51,782
กูชานซอง

449
00:40:54,452 --> 00:40:56,662
มาโกบอกว่านายคือเขา

450
00:41:07,840 --> 00:41:09,884
ฉันต้องฆ่านาย

451
00:41:10,926 --> 00:41:12,511
แต่คงทำไม่ลง

452
00:41:15,431 --> 00:41:17,391
ฉันชอบนายมากเกินไป

453
00:41:24,231 --> 00:41:26,150
แต่ฉันจะไม่ปกป้องนายนะ

454
00:41:27,568 --> 00:41:30,404
ฉันรอจะฆ่านายมากว่าพันปี

455
00:41:30,821 --> 00:41:32,364
ถ้าฉันปกป้องนายตอนนี้

456
00:41:33,532 --> 00:41:35,326
ความโกรธแค้นของฉันคงไร้ค่า

457
00:41:43,042 --> 00:41:45,044
ถ้าผีอาฆาตแค้นกลายเป็นผีร้าย

458
00:41:45,127 --> 00:41:47,880
คุณก็จะหายไป
เพราะช่วยให้เขาแกร่งขึ้น

459
00:41:52,635 --> 00:41:53,886
ก็ช่างสิ

460
00:41:58,766 --> 00:42:01,101
นายเป็นมนุษย์ที่มาโกชื่นชอบ

461
00:42:01,810 --> 00:42:03,896
พวกเขาจะเข้ามาขวาง
ก่อนที่นายจะถูกฆ่า

462
00:42:05,064 --> 00:42:06,232
แล้ว...

463
00:42:07,983 --> 00:42:09,693
คุณก็จะดับสูญไปสินะครับ

464
00:42:16,283 --> 00:42:18,744
สุดท้ายฉันก็แค่หลอกใช้นาย

465
00:42:21,789 --> 00:42:24,208
สิ่งที่ฉันเรียกว่ารัก
คงไม่น่าสมเพชไปกว่านี้แล้ว

466
00:42:44,019 --> 00:42:45,437
คุณจางมันวอล

467
00:42:45,771 --> 00:42:46,772
คุณจางมันวอล

468
00:43:02,913 --> 00:43:03,956
โรงแรมเป็นอะไรไป

469
00:43:04,039 --> 00:43:05,040
ไม่รู้สิครับ

470
00:43:05,124 --> 00:43:07,751
ไฟในโรงแรมดับไปหมดเลย

471
00:43:20,556 --> 00:43:23,767
ผู้จัดการ เกิดอะไรขึ้นกับท่านประธาน

472
00:43:23,976 --> 00:43:25,561
คิดว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิดครับ

473
00:43:25,644 --> 00:43:27,313
รู้ไหมครับว่าเธออยู่ที่ไหน

474
00:43:27,396 --> 00:43:29,607
เธอเข้าไปในสวนที่มีต้นจันทรา

475
00:43:29,690 --> 00:43:31,317
และกั้นประตูไว้ค่ะ

476
00:43:32,192 --> 00:43:33,569
ไม่มีใครเข้าไปได้

477
00:44:01,722 --> 00:44:04,683
เราควรไปดูแขกของเราก่อน

478
00:44:04,767 --> 00:44:07,061
ทำไมมามีปัญหาเอาตอนนี้นะ

479
00:44:21,200 --> 00:44:22,242
ท่านประธาน

480
00:44:22,785 --> 00:44:25,329
คิดจะทำอะไรกันแน่คะ

481
00:44:29,833 --> 00:44:31,001
เรื่องจริงเหรอครับ

482
00:44:31,960 --> 00:44:34,088
ผมคือชาย
ที่ท่านประธานเกลียดในอดีตชาติ

483
00:44:35,214 --> 00:44:36,757
จริงๆ เหรอครับ

484
00:44:37,800 --> 00:44:40,552
พี่ไม่ได้พูดแบบนั้นหรอกนะ

485
00:44:40,844 --> 00:44:41,970
เพราะว่าเขา

486
00:44:42,971 --> 00:44:44,306
อยู่ที่นี่แล้ว

487
00:45:04,118 --> 00:45:06,245
เธอเคยเจอเขาแล้วนะ

488
00:45:24,638 --> 00:45:25,806
แล้วมัน...

489
00:45:27,182 --> 00:45:28,475
เป็นเขาได้ยังไงครับ

490
00:45:29,643 --> 00:45:30,894
เขาน่ะ

491
00:45:32,438 --> 00:45:34,523
เป็นแขกคนแรก

492
00:45:35,274 --> 00:45:37,151
ที่เข้าพักที่
โรงเตี๊ยมจันทราของมันวอล

493
00:45:46,785 --> 00:45:48,245
ผมต้องพาเขาไปหาเธอครับ

494
00:45:48,328 --> 00:45:49,329
อันที่จริง

495
00:45:50,914 --> 00:45:53,834
เธอควรไปหยุดไม่ให้
จางมันวอลดับสูญก่อนไม่ใช่เหรอ

496
00:45:55,002 --> 00:45:58,797
หาสิ่งของที่จางมันวอล
มอบให้กับผีร้ายให้เจอ

497
00:45:59,631 --> 00:46:01,216
พอผีร้ายลงมือแล้ว

498
00:46:01,925 --> 00:46:04,052
อะไรๆ จะย้อนกลับมาไม่ได้

499
00:46:10,601 --> 00:46:13,437
ทำโอทีได้เงินเพิ่มมาหน่อย

500
00:46:13,520 --> 00:46:14,813
ไปหาอะไรดื่มกันเถอะ

501
00:46:14,897 --> 00:46:16,607
- ได้เลย
- ไปกัน

502
00:46:23,989 --> 00:46:26,492
ได้ยินมาว่าเขาแช่งให้เมียตัวเองตาย

503
00:46:26,658 --> 00:46:29,161
ขยะมนุษย์จริงๆ

504
00:46:29,244 --> 00:46:30,579
ไม่อายบ้างเลยหรือไง

505
00:46:48,138 --> 00:46:49,223
ฮัลโหล

506
00:47:26,718 --> 00:47:28,512
คุณเป็นใคร

507
00:47:28,595 --> 00:47:30,681
รีบไปจากที่นี่เถอะครับ

508
00:47:35,852 --> 00:47:37,271
ว่าไงเพื่อน

509
00:47:43,652 --> 00:47:45,696
เล่นสนุกเสร็จ ฉันว่าจะไปหานายอยู่

510
00:47:45,779 --> 00:47:47,114
แต่นายคงจะรีบสินะ

511
00:47:47,281 --> 00:47:48,407
หาฉันเจอได้ไง

512
00:47:48,574 --> 00:47:52,119
เพราะเจ้าของเดิมจากของที่นายได้มาไง

513
00:47:54,621 --> 00:47:55,664
นี่น่ะเหรอ

514
00:47:55,789 --> 00:47:58,208
ฉันมาเอามันคืน ส่งมา

515
00:47:58,709 --> 00:48:00,043
ได้ไงล่ะ

516
00:48:01,503 --> 00:48:03,130
นายคงตายก่อนจะได้มันไป

517
00:48:15,225 --> 00:48:16,476
นี่เจ้า

518
00:48:17,603 --> 00:48:19,354
จะเผชิญหน้าข้าแบบนี้งั้นหรือ

519
00:48:51,845 --> 00:48:53,263
คงไม่ยอมแพ้สินะ

520
00:48:53,597 --> 00:48:54,973
ดูซิจะทนได้สักกี่น้ำ

521
00:48:56,433 --> 00:48:58,018
ฉันก็แค่ถ่วงเวลาไว้

522
00:48:58,935 --> 00:49:00,187
และก็ถึงเวลาแล้ว

523
00:49:01,313 --> 00:49:02,522
พระจันทร์ขึ้นแล้ว

524
00:49:10,405 --> 00:49:12,366
คิดว่าเธอให้ของนั่นมาทำไมล่ะ

525
00:49:12,699 --> 00:49:14,451
บอกแล้วไงว่าเธอจะปกป้องฉัน

526
00:49:17,412 --> 00:49:18,747
เห็นสัญลักษณ์พระจันทร์ไหม

527
00:49:21,541 --> 00:49:22,918
เมื่อพระจันทร์ไร้เมฆบัง

528
00:49:23,126 --> 00:49:25,003
นายจะตายเพราะถือมันเอาไว้

529
00:49:25,087 --> 00:49:26,380
ไม่ต้องมาหลอกฉัน

530
00:49:26,463 --> 00:49:28,382
ฉันบอกแล้วไงว่าความตายไม่ใช่จุดจบ

531
00:49:28,965 --> 00:49:31,927
ฉันพยายามจะหยุดนาย
แต่นายเลือกที่จะตายเอง

532
00:49:35,347 --> 00:49:38,350
ตอนนี้นรกอันโหดร้ายรอคอยนายอยู่

533
00:49:39,267 --> 00:49:40,602
ไปดีนะ ซอลจีวอน

534
00:50:00,497 --> 00:50:01,832
กล้าหลอกฉันเหรอ

535
00:50:02,332 --> 00:50:03,667
ตายซะเถอะ

536
00:50:11,091 --> 00:50:12,592
ฉันไม่ได้หลอกนาย

537
00:50:15,512 --> 00:50:16,930
นายจบเห่แล้ว

538
00:50:53,425 --> 00:50:56,845
ฉันเองก็เคยเป็นผีอาฆาตแค้น
ที่เต็มไปด้วยความพยาบาท

539
00:50:56,928 --> 00:50:59,639
ถ้านับรวมปีที่เราตายไป
ก็จะได้ 770 ปี

540
00:50:59,723 --> 00:51:02,184
แกมันก็แค่เด็กน้อยที่เพิ่งตาย

541
00:51:02,267 --> 00:51:04,352
กล้ามาทำตัวแบบนี้ได้ยังไง

542
00:51:09,024 --> 00:51:11,818
เอาของนั่นกลับไปโรงแรมเลยค่ะ

543
00:51:13,069 --> 00:51:14,112
ครับ

544
00:51:36,468 --> 00:51:37,803
จับได้แล้ว

545
00:51:37,969 --> 00:51:41,264
พวกเราเหนื่อยกัน
แต่คุณกลับได้หน้าไปซะงั้น

546
00:51:52,067 --> 00:51:55,362
เจ้ามอบตัวให้กับผีอาฆาตแค้น
และพยายามเปลี่ยนเขาเป็นผีร้าย

547
00:51:56,196 --> 00:51:58,657
ข้าไม่อาจอภัยให้ได้

548
00:51:59,658 --> 00:52:02,953
ฉันเอาความคิดชั่วร้ายที่สุด
ในตัวฉันออกมา

549
00:52:04,955 --> 00:52:06,957
และมอบมันให้กับผีร้าย

550
00:52:07,415 --> 00:52:09,793
แล้วมันจะทำให้เจ้าเป็นอะไรล่ะ

551
00:52:11,461 --> 00:52:13,713
เป็นเพียงดวงจันทร์ใจสลาย

552
00:52:13,880 --> 00:52:17,759
ที่ทำให้ดอกไม้บานและเหี่ยวเฉาไป

553
00:52:18,218 --> 00:52:20,554
เมื่อเวลาหวนกลับมางั้นหรือ

554
00:52:26,726 --> 00:52:28,311
ทำให้ฉันดับสูญไปเถอะ

555
00:52:45,620 --> 00:52:46,705
ไม่นะครับ

556
00:52:51,334 --> 00:52:52,627
ผมเอากลับมาแล้วครับ

557
00:52:53,295 --> 00:52:55,005
ไม่มีเหตุผลที่เธอต้องดับสูญแล้ว

558
00:52:55,255 --> 00:52:56,298
กลับไปเถอะครับ

559
00:52:57,424 --> 00:52:59,050
ทำให้ฉันดับสูญสิ

560
00:53:06,766 --> 00:53:07,767
ก็ได้

561
00:53:08,810 --> 00:53:10,228
ทำตามที่คุณต้องการเลย

562
00:53:13,315 --> 00:53:15,150
ถ้าคุณต้องทรมานตัวเองแบบนั้น

563
00:53:15,650 --> 00:53:18,570
ผมจะเป็นคนที่
คุณเกลียดนักหนาให้เองครับ

564
00:53:23,074 --> 00:53:24,242
ฆ่าผมเลยครับ

565
00:53:39,883 --> 00:53:42,719
ผมสัญญาแล้วว่าจะอยู่เคียงข้างคุณ
ถึงจะต้องตาย

566
00:53:44,596 --> 00:53:46,765
ที่ไปขัดขวางคุณครับ

567
00:54:42,862 --> 00:54:44,739
ชายคนที่คุณเฝ้ารอ...

568
00:54:47,701 --> 00:54:49,244
อยู่ที่นี่แล้วครับ

569
00:54:54,708 --> 00:54:56,167
คุณมาถึงนี่แล้ว

570
00:54:56,376 --> 00:54:58,670
คุณก็ควรฟังสิ่งที่เกิดขึ้นในวันที่

571
00:55:01,381 --> 00:55:02,632
ดวงจันทร์โชกเลือด

572
00:55:04,801 --> 00:55:07,178
คุณจะได้ปล่อยวางความแค้นได้

573
00:55:17,897 --> 00:55:20,400
นี่เป็นชีวิตหลังความตายเหรอครับ

574
00:55:21,026 --> 00:55:25,488
ชีวิตหลังความตายที่คุณจะเจอ
คงไม่สวยงามหรอกค่ะ

575
00:55:26,197 --> 00:55:29,409
แต่มีบางคนอยากเจอคุณ
ก่อนที่คุณจะจากไปค่ะ

576
00:55:30,035 --> 00:55:31,077
ผมเหรอ

577
00:55:31,286 --> 00:55:33,788
แขกโรงแรมของเรากำลังรอคุณอยู่ค่ะ

578
00:55:35,790 --> 00:55:38,960
นี่เป็นบริการพิเศษเพื่อแขกของเราค่ะ

579
00:55:40,670 --> 00:55:42,589
เลขไม่ค่อยสื่อเลยนะ

580
00:55:43,715 --> 00:55:46,051
นี่อะไร ขุมนรกเหรอ

581
00:55:46,468 --> 00:55:48,178
เข้าไปก็จะรู้เองค่ะ

582
00:56:27,926 --> 00:56:30,220
จำสิ่งที่แกพูด

583
00:56:30,303 --> 00:56:32,347
ก่อนจะฆ่าเราได้ไหมล่ะ

584
00:56:34,641 --> 00:56:35,850
ฮัลโหล

585
00:56:37,102 --> 00:56:38,103
ซอลจีวอน

586
00:56:56,329 --> 00:56:58,957
เราน่าจะบุผนังกันเสียงหน่อยนะ

587
00:57:17,767 --> 00:57:21,020
(คุณได้รับเชิญมาที่โฮเทล เดล ลูนา)

588
00:57:41,374 --> 00:57:45,753
(จางมันวอล)

589
00:57:51,926 --> 00:57:54,637
(คุณได้รับเชิญมาที่โฮเทล เดล ลูนา
ประธานจางมันวอล)

590
00:57:58,892 --> 00:58:00,477
"โฮเทล เดล ลูนา" เหรอ

591
00:58:01,227 --> 00:58:02,896
คุณกูชานซองทำงานที่นี่เหรอ

592
00:58:02,979 --> 00:58:06,149
ค่ะ เจ้าของโรงแรมเชิญคุณไปค่ะ

593
00:58:07,567 --> 00:58:10,278
เธอเชิญคุณหมอด้วย
พวกคุณควรมาด้วยกันนะคะ

594
00:58:17,619 --> 00:58:19,579
(ถึงคุณพัคยองซู)

595
00:58:20,205 --> 00:58:21,456
จางมันวอลเหรอ

596
00:58:22,457 --> 00:58:23,291
(ถึงคุณอีมีรา)

597
00:58:23,374 --> 00:58:24,459
อะไรน่ะ

598
00:58:24,876 --> 00:58:26,419
คำเชิญไปโรงแรมน่ะ

599
00:58:26,503 --> 00:58:28,713
ฉันเคยไปมาแล้ว
เพราะมีเพื่อนทำงานที่นั่น

600
00:58:28,796 --> 00:58:29,797
สวยมากเลยล่ะ

601
00:58:29,881 --> 00:58:31,007
ที่ไหนน่ะ

602
00:58:31,090 --> 00:58:32,634
ไม่ใช่ว่าใครก็ไปได้นะ

603
00:58:33,259 --> 00:58:36,763
ถ้าไม่มีบัตรเชิญก็ไปไม่ได้
เป็นโรงแรมพิเศษน่ะ

604
00:58:37,805 --> 00:58:38,848
พิเศษมากๆ

605
00:58:49,484 --> 00:58:50,652
ยินดีต้อนรับครับ

606
00:58:52,320 --> 00:58:54,948
ผมจะพาไปบนสกายเลาจ์
ที่เป็นจุดขายโรงแรมเรานะครับ

607
00:58:57,575 --> 00:58:59,369
ว้าว

608
00:59:00,662 --> 00:59:02,539
คุณมาที่สวยๆ แบบนี้คนเดียวเหรอครับ

609
00:59:03,122 --> 00:59:06,292
ยินดีต้อนรับค่ะ
เราเตรียมโต๊ะไว้ให้ด้านในแล้วค่ะ

610
00:59:06,376 --> 00:59:07,669
เชิญทางนี้ค่ะ

611
00:59:08,795 --> 00:59:12,590
ที่นี่ทุกคนเมามาย
และฝันถึงชาติก่อนๆ ของพวกเขา

612
00:59:12,674 --> 00:59:14,634
ผมเป็นบาร์เทนเดอร์ของที่นี่ครับ

613
00:59:14,717 --> 00:59:17,387
วันนี้ท่านเทพยกเว้นให้คุณทั้งสอง

614
00:59:17,470 --> 00:59:21,057
และอนุญาตให้ผมได้นำพวกคุณสู่รสชาติ

615
00:59:21,140 --> 00:59:22,725
อดีตชาติของพวกคุณครับ

616
00:59:23,101 --> 00:59:23,977
ท่านเทพเหรอครับ

617
00:59:24,060 --> 00:59:27,105
เขาหมายถึงว่าจะทำให้เราทึ่ง
ด้วยเหล้ารสเลิศไง

618
00:59:27,480 --> 00:59:29,857
ครั้งก่อนฉันวูบไป
เลยจำอะไรไม่ค่อยได้

619
00:59:29,941 --> 00:59:31,985
ครั้งนี้ฉันจะค่อยๆ ดื่ม
และลิ้มรสชาติ

620
00:59:32,318 --> 00:59:33,319
เชิญได้เลยค่ะ

621
00:59:46,416 --> 00:59:48,293
นี่กลีบดอกไม้นี่คะ

622
00:59:48,376 --> 00:59:50,837
เป็นกลีบดอกไม้จากต้นจันทราครับ

623
00:59:50,920 --> 00:59:52,213
ต้นจันทราเหรอ

624
00:59:52,297 --> 00:59:54,757
มีต้นไม้แบบนั้นด้วยเหรอครับ

625
00:59:54,841 --> 00:59:56,718
ฉันว่าต้องมีแน่ๆ

626
00:59:58,219 --> 00:59:59,429
สวยจัง

627
01:00:02,473 --> 01:00:05,560
พวกเขามาถึงแล้วครับ

628
01:00:07,729 --> 01:00:09,022
คุณจะได้รู้เรื่องราว

629
01:00:10,607 --> 01:00:12,525
เกี่ยวกับเขามากขึ้นผ่านพวกเขาครับ

630
01:00:57,070 --> 01:00:58,112
ชองมยอง

631
01:01:11,209 --> 01:01:13,127
ท่านพ่อกำลังตามหาท่าน

632
01:01:14,045 --> 01:01:15,755
ตามหาข้าด้วยเรื่องใดหรือ

633
01:01:15,838 --> 01:01:20,635
เราได้รับข่าวว่าท่านสมคบคิด
กับกลุ่มกบฏในเขาทงโม

634
01:01:25,431 --> 01:01:27,684
ถ้าไปหาท่านพ่อตอนนี้ ท่านต้องตายแน่

635
01:01:27,975 --> 01:01:30,103
ข้าจึงส่งทหารไป

636
01:01:31,396 --> 01:01:34,190
จับทุกคนในกลุ่มของผู้หญิงคนนั้น

637
01:01:35,024 --> 01:01:36,859
หมายความว่าอย่างไร

638
01:01:36,943 --> 01:01:39,237
โจรพวกนั้นเป็น
กลุ่มคนที่เหลือจากโคกูรยอ

639
01:01:39,320 --> 01:01:41,531
ถ้าท่านจับพวกเขาและส่งตัวให้ท่านพ่อ

640
01:01:41,614 --> 01:01:43,282
เขาจะไม่สงสัยในตัวท่านอีก

641
01:01:44,492 --> 01:01:47,870
พวกเขาเป็นแค่กองโจร
ที่ขโมยของจากพวกพ่อค้าเท่านั้น

642
01:01:47,954 --> 01:01:49,872
ถ้าท่านถูกลงโทษด้วยข้อหาคนทรยศ

643
01:01:50,123 --> 01:01:51,833
คนของท่านทั้งหมด

644
01:01:52,125 --> 01:01:55,461
รวมถึงคนที่เกี่ยวข้องกับท่าน
จะต้องตาย

645
01:01:56,629 --> 01:01:58,256
ต่อให้มีหลายร้อยคน

646
01:01:58,756 --> 01:02:01,467
ท่านพ่อก็จะฆ่าไม่มีเหลือ
เพราะท่านกลัวการยึดอำนาจ

647
01:02:04,595 --> 01:02:06,472
ไปจับพวกเขามาให้หมดเถอะ

648
01:03:11,370 --> 01:03:13,539
ทำไมต้องจับชาวบ้าน
ที่ไม่รู้เรื่องด้วย

649
01:03:13,623 --> 01:03:15,541
จับแค่พวกเราที่เป็นโจรสิ

650
01:03:15,625 --> 01:03:17,543
ข้าไม่ได้มาเพื่อจับโจร

651
01:03:18,085 --> 01:03:20,004
ข้ามาเพื่อปราบกบฏ

652
01:03:20,254 --> 01:03:21,255
อะไรนะ

653
01:03:21,422 --> 01:03:24,133
ข้าพยายามช่วยพวกเขา
แม้มันจะทำให้พวกเขาต้องเป็นทาส

654
01:03:24,634 --> 01:03:25,760
แต่ถ้าจะทำเช่นนั้น

655
01:03:25,843 --> 01:03:28,513
คนของเจ้าทั้งหมดจะต้องถูกฆ่า
ในฐานะกบฏ

656
01:03:28,721 --> 01:03:30,014
ทำไมเจ้าถึง...

657
01:03:30,890 --> 01:03:32,558
ทำไมต้องทำเช่นนี้ด้วย

658
01:03:35,561 --> 01:03:38,105
ข้าอยากหาทางร่วมมือกับเจ้า

659
01:03:39,774 --> 01:03:42,235
ข้าอยากจะไปยังดินแดนใหม่

660
01:03:42,318 --> 01:03:43,402
กับเจ้า

661
01:03:44,445 --> 01:03:46,030
ที่เขาทงโม

662
01:03:49,450 --> 01:03:50,952
แต่ข้าถูกจับได้

663
01:03:51,035 --> 01:03:53,079
และตอนนี้ข้าต้องใช้ชีวิตเจ้า

664
01:03:54,330 --> 01:03:55,581
เพื่อปกปิดมัน

665
01:03:56,499 --> 01:03:58,084
หลังจากที่ปิดเรื่องทั้งหมดแล้ว

666
01:03:59,210 --> 01:04:01,879
ข้าจะชดใช้สิ่งที่ทำ
ด้วยชีวิตของข้าเอง

667
01:04:02,380 --> 01:04:04,173
ไม่ต้องชดใช้

668
01:04:09,720 --> 01:04:11,138
เจ้าช่วยมันวอลก็พอ

669
01:04:11,973 --> 01:04:13,266
และการจะทำเช่นนั้น

670
01:04:13,349 --> 01:04:16,352
ไม่ต้องมาพล่ามคำแก้ตัวกับข้าเช่นนี้

671
01:04:17,270 --> 01:04:18,980
ไปใช้ชีวิตเยี่ยงคนทรยศเสียเถอะ

672
01:04:22,984 --> 01:04:24,694
มันวอลถึงจะมีชีวิตต่อไปได้

673
01:04:37,582 --> 01:04:40,126
เขาให้สัญญาไว้กับยอนอู

674
01:04:52,096 --> 01:04:54,974
เขาอยู่ที่นี่มาตลอด

675
01:05:01,898 --> 01:05:08,029
เขาเป็นแขกคนแรก
ที่มายังโรงเตี๊ยมจันทรา

676
01:05:11,616 --> 01:05:16,162
คนที่ต้องชดใช้บาปในอดีตชาติ
และอยู่ที่นี่มาอย่างยาวนาน

677
01:05:17,455 --> 01:05:19,040
ไม่ได้มีแค่เธอหรอกนะ

678
01:06:03,292 --> 01:06:05,002
ข้าได้ความดีความชอบเพราะเจ้าแท้ๆ

679
01:06:13,135 --> 01:06:14,595
ข้าจะฆ่าเจ้า

680
01:06:15,930 --> 01:06:17,807
ไม่ว่ายังไง

681
01:06:19,266 --> 01:06:20,601
ข้าต้องฆ่าเจ้าให้ได้

682
01:06:23,771 --> 01:06:25,231
ถ้าอยากฆ่าข้า

683
01:06:27,817 --> 01:06:29,735
เจ้าต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป

684
01:07:36,844 --> 01:07:38,429
เจ้าต้องอยู่ต่อไปเยี่ยงคนทรยศ

685
01:07:39,430 --> 01:07:41,182
มันวอลถึงจะมีชีวิตต่อไปได้

686
01:08:10,419 --> 01:08:11,754
ข้ารอเจ้ามาตลอด

687
01:08:13,130 --> 01:08:16,759
ขอเจ้าอย่าได้ลังเล
ในยามที่หันดาบมาทางข้า

688
01:08:18,427 --> 01:08:19,720
ไม่เช่นนั้น

689
01:08:20,805 --> 01:08:22,598
ข้าจะไม่ลังเล

690
01:08:23,933 --> 01:08:25,810
ที่จะโถมตัวเข้าหาดาบนั้น

691
01:08:59,468 --> 01:09:01,053
เธอไม่เคย

692
01:09:02,263 --> 01:09:06,183
เอ่ยชื่อเขา แม้สักครั้ง

693
01:09:13,315 --> 01:09:14,775
ถ้าเธอเรียกชื่อเขา

694
01:09:15,818 --> 01:09:17,736
เขาจะปรากฏตัวให้เห็น

695
01:09:23,200 --> 01:09:25,369
เจ้าอยู่ที่นี่มาตลอดเลยเหรอ

696
01:09:31,375 --> 01:09:33,627
ถ้างั้นก็ออกมาให้ข้าเห็นที

697
01:09:37,131 --> 01:09:38,382
โกชองมยอง

698
01:10:49,119 --> 01:10:51,247
ถ้ามีเรื่องอะไรอยากบอกข้าก็บอกมา

699
01:10:53,290 --> 01:10:54,583
ข้าจะรับฟัง

700
01:10:57,253 --> 01:10:59,421
ข้าไม่มีคำแก้ตัวใดๆ

701
01:11:01,924 --> 01:11:02,967
น้องสาว

702
01:11:06,553 --> 01:11:08,389
เจ้าบอกข้าตอนลมหายใจสุดท้าย

703
01:11:09,932 --> 01:11:11,892
ว่าพยายามจะปกป้องข้า

704
01:11:16,981 --> 01:11:21,068
ตอนที่ข้าถูกผูกมัดไว้กับ
ต้นจันทราและความแค้น

705
01:11:22,236 --> 01:11:24,071
คำพูดของข้าก็ผูกเจ้าไว้ที่นี่...

706
01:11:27,366 --> 01:11:29,034
ทำให้เจ้าไม่อาจจากไปสินะ

707
01:11:39,753 --> 01:11:40,838
ข้า...

708
01:11:44,133 --> 01:11:45,884
ปล่อยวางทุกอย่างได้แล้ว

709
01:11:51,098 --> 01:11:52,933
เจ้าจากไปได้แล้วล่ะ

710
01:11:56,937 --> 01:11:58,272
นี่คือ...

711
01:12:02,151 --> 01:12:03,861
จุดจบของเราสินะ

712
01:12:09,575 --> 01:12:10,576
ใช่แล้ว

713
01:12:13,537 --> 01:12:14,955
มันจบแล้ว

714
01:13:44,461 --> 01:13:49,133
วิญญาณของเขา
ไม่มีพลังพอจะไปสู่ภพหน้า

715
01:13:50,092 --> 01:13:52,636
ถ้าทิ้งเขาไว้ เขาจะต้องดับสูญแน่

716
01:13:53,762 --> 01:13:56,765
เขาจะไม่มีทางเกิดใหม่ได้อีก

717
01:14:01,228 --> 01:14:03,105
เพื่อไม่ให้เป็นแบบนั้น

718
01:14:04,815 --> 01:14:06,358
เธอควร

719
01:14:07,401 --> 01:14:08,485
ไปส่งเขานะ

720
01:14:10,696 --> 01:14:14,533
นั่นเป็นบทลงโทษสุดท้าย

721
01:14:15,200 --> 01:14:17,161
ที่เธอจะได้รับที่นี่

722
01:16:11,441 --> 01:16:12,818
คุณยองซู

723
01:16:16,280 --> 01:16:17,573
ตื่นแล้วเหรอคะ

724
01:16:18,532 --> 01:16:22,077
พวกคุณเมากันมาก
ผู้จัดการเลยให้ฉันมาส่ง

725
01:16:22,160 --> 01:16:23,537
ฉันเรียกแท็กซี่มาให้ค่ะ

726
01:16:24,371 --> 01:16:27,040
พวกคุณกลับกันเองได้ใช่ไหมคะ

727
01:16:27,749 --> 01:16:29,876
- ครับ
- ลาก่อนนะคะ

728
01:16:36,008 --> 01:16:38,176
อีกแล้วเหรอเนี่ย

729
01:16:39,177 --> 01:16:43,432
คราวก่อนที่ฉันมาโรงแรมนี้
เธอก็เป็นคนนั่งแท็กซี่มาส่งฉัน

730
01:16:44,099 --> 01:16:47,477
แต่ครั้งนี้
ฉันจำได้ถึงตอนที่ดื่มค็อกเทลนะ

731
01:16:54,901 --> 01:16:56,486
คุณยองซู ร้องไห้ทำไมคะ

732
01:16:56,820 --> 01:16:59,531
ไม่รู้สิ ผมรู้สึกเศร้าน่ะ

733
01:17:01,742 --> 01:17:05,537
เห็นคุณร้องไห้แบบนี้
ฉันก็เศร้าไปด้วยเลย

734
01:17:08,665 --> 01:17:10,250
แปลกมากเลยนะ

735
01:17:10,751 --> 01:17:12,377
ฉันอยู่นี่แล้ว คุณร้องไห้ทำไม

736
01:17:13,462 --> 01:17:14,463
ไม่ต้องร้องนะ

737
01:17:25,599 --> 01:17:28,393
เขาไม่คิดจะมาง้อฉันหน่อยเหรอ

738
01:17:42,240 --> 01:17:43,825
เราเจอกันครั้งแรก

739
01:17:44,785 --> 01:17:46,286
วันที่ 2 พฤษภาคม

740
01:18:13,105 --> 01:18:14,189
ฉันเจอแล้วนะ

741
01:18:21,071 --> 01:18:24,199
นาฬิกาเรือนนี้ดูเก่ามากเลย

742
01:18:24,449 --> 01:18:26,410
มันเกิน 70 ปีแล้วนะ

743
01:18:27,035 --> 01:18:28,954
เวลาบนนาฬิกา

744
01:18:29,037 --> 01:18:31,873
เดินมาตั้งแต่นายยังมีชีวิตนะ

745
01:18:31,957 --> 01:18:33,542
นาฬิกาพวกนี้คงหายากน่าดู

746
01:18:34,292 --> 01:18:35,794
หาสักเรือนคงไม่ง่ายเลย

747
01:18:37,337 --> 01:18:38,296
ขอบใจนะ

748
01:18:39,548 --> 01:18:41,633
แล้วก็ขอโทษด้วย

749
01:18:45,095 --> 01:18:48,724
ฉันรู้ว่านายอายุมากกว่าฉัน 70 ปี
จนแทบจะเป็นปู่

750
01:18:48,807 --> 01:18:51,143
เลยหามันสุดชีวิตจนเจอ

751
01:18:51,393 --> 01:18:54,271
เพราะงั้นจากนี้ไป ในวันข้างหน้า

752
01:18:54,646 --> 01:18:58,316
ต่อให้ฉันแก่ขึ้น
จนเหมือนกับน้องสาวนาย

753
01:18:58,400 --> 01:19:01,987
ก็อย่าลืมล่ะว่านายแก่กว่าฉันเยอะ

754
01:19:05,449 --> 01:19:08,535
ลองใส่สิ ฉันว่าต้องดูดีแน่

755
01:19:10,704 --> 01:19:11,705
ยูนา

756
01:19:12,497 --> 01:19:15,333
อีกไม่นานฉันจะต้องไปแล้ว

757
01:19:17,419 --> 01:19:19,880
ฉันเคยบอกแล้วว่า
ฉันรอฮยอนมี น้องสาวฉันอยู่

758
01:19:22,257 --> 01:19:25,594
แล้วตอนนี้ฮยอนมีก็ป่วยหนัก

759
01:19:27,763 --> 01:19:29,055
พอน้องเสีย

760
01:19:30,223 --> 01:19:31,767
ฉันก็ต้องไปกับน้อง

761
01:19:34,978 --> 01:19:36,021
ยูนา

762
01:19:36,980 --> 01:19:40,525
ตอนที่นาฬิกาเรือนนี้ถูกผลิต

763
01:19:42,319 --> 01:19:43,737
ฉันก็ตายไปแล้วล่ะ

764
01:19:45,655 --> 01:19:47,532
เวลาของคนตายและคนเป็น

765
01:19:48,325 --> 01:19:51,036
คงไม่อาจเดินไปพร้อมๆ กันได้

766
01:19:57,000 --> 01:19:59,085
ฉันตายเร็วเกินไป

767
01:20:03,632 --> 01:20:05,050
มันน่าเศร้าจริงๆ นะ

768
01:20:27,072 --> 01:20:28,532
ฉันจะไปส่งเขา

769
01:20:30,909 --> 01:20:32,202
เดี๋ยวก็กลับมาใช่ไหมครับ

770
01:20:34,120 --> 01:20:35,121
ใช่แล้ว

771
01:20:35,872 --> 01:20:36,998
เดี๋ยวก็กลับมา

772
01:20:58,228 --> 01:20:59,521
คุณจะกลับมาใช่ไหม

773
01:21:07,445 --> 01:21:08,864
รอฉันนะ

774
01:21:46,318 --> 01:21:49,779
(แม่น้ำซัมโด ภพนี้ ภพหน้า)

775
01:22:05,921 --> 01:22:11,134
(หนึ่งเดือนต่อมา)

776
01:22:24,314 --> 01:22:27,067
คุณผู้หญิง ให้ผมช่วยนะครับ

777
01:22:31,071 --> 01:22:32,197
ถ้าออกไปที่ชายหาด

778
01:22:32,280 --> 01:22:34,908
จะสามารถเช่าอุปกรณ์ชายหาด
ได้ทุกอย่างเลยครับ

779
01:22:34,991 --> 01:22:36,076
ไปกัน

780
01:22:36,159 --> 01:22:38,078
- ขอบคุณนะคะ
- ขอบคุณครับ

781
01:22:45,919 --> 01:22:47,253
เหมือนคุณจะพัฒนาขึ้นนะครับ

782
01:22:48,505 --> 01:22:49,965
ช่วยลองอ่านหน่อยได้ไหมครับ

783
01:22:55,428 --> 01:22:59,808
ท่านประธานจากไปได้หนึ่งเดือนแล้ว

784
01:22:59,891 --> 01:23:01,393
ท่านประธานไม่อยู่ที่นี่

785
01:23:02,352 --> 01:23:04,562
แต่ทำไมโรงแรมถึงไม่หายไปนะ

786
01:23:04,646 --> 01:23:08,900
ก็แปลว่าท่านประธานไม่ใช่เจ้าของ
โรงเตี๊ยมจันทราอีกแล้วสิ

787
01:23:09,693 --> 01:23:11,736
ก็แค่เดานะ

788
01:23:16,241 --> 01:23:17,409
ผู้จัดการ

789
01:23:19,077 --> 01:23:21,746
ผมว่าคุณควรไปที่สวนนะ

790
01:23:29,254 --> 01:23:30,422
เมื่อวานนี้

791
01:23:31,089 --> 01:23:33,758
ผมเห็นใบกับดอกไม้นิดหน่อย

792
01:23:34,092 --> 01:23:35,927
แต่ตอนนี้ดูเหมือนมันตายไปแล้ว

793
01:23:39,180 --> 01:23:40,432
ท่านประธานของเรา

794
01:23:41,099 --> 01:23:44,269
ตอนนี้คงกลับมาไม่ได้จริงๆ แล้ว

795
01:24:23,224 --> 01:24:24,601
รอฉันนะ

796
01:24:40,492 --> 01:24:41,701
คุณจางมันวอล

797
01:24:43,995 --> 01:24:45,163
รีบกลับมานะครับ

798
01:24:46,664 --> 01:24:47,874
ตอนนี้ผม...

799
01:24:50,418 --> 01:24:51,711
เริ่มจะกังวลแล้วครับ

800
01:24:59,552 --> 01:25:03,181
พวกเราขอค้านที่จะมี
เจ้าของคนใหม่ครับ

801
01:25:04,140 --> 01:25:05,934
ช่วยท่านประธานกลับมานะคะ

802
01:25:09,562 --> 01:25:10,730
ผมก็จะช่วยด้วยครับ

803
01:25:11,940 --> 01:25:14,818
ผมใช้เวลาตั้ง 500 ปี
กว่าจะคุ้นเคยกับท่านประธาน

804
01:25:14,901 --> 01:25:17,278
จะให้มีคนใหม่เหรอ ผมขอค้าน

805
01:25:19,864 --> 01:25:22,992
มันขึ้นอยู่กับเธอ
ว่าจะกลับมาหรือไม่

806
01:25:23,076 --> 01:25:26,746
ผู้จัดการรอเธออยู่
เธอจะต้องกลับมาแน่ครับ

807
01:25:28,164 --> 01:25:29,999
ถ้าเธอก้าวไปบนสะพาน

808
01:25:30,875 --> 01:25:32,502
เธออาจลืมเขาไปแล้วก็ได้

809
01:27:18,358 --> 01:27:20,902
เธออาจจะละทิ้งความทรงจำในโลกนี้

810
01:27:22,070 --> 01:27:24,280
และข้ามสะพานไปยัง

811
01:27:25,406 --> 01:27:27,700
ความทรงจำที่อยู่
ห่างไกลที่สุดของเราก็ได้

812
01:27:36,417 --> 01:27:39,295
เพราะแบบนั้นดอกไม้เลยร่วงเหรอครับ

813
01:27:39,837 --> 01:27:42,590
งั้นตอนนี้ต้นไม้ก็คงตายจริงๆ สินะคะ

814
01:27:43,174 --> 01:27:44,217
นั่นสิ

815
01:27:45,593 --> 01:27:47,679
ดอกไม้ร่วงโรยและหายไปจนหมด

816
01:27:48,513 --> 01:27:49,847
คุณมันวอลคง...

817
01:27:50,765 --> 01:27:52,976
ตายไปแล้วจริงๆ

818
01:27:59,899 --> 01:28:02,819
เราควรจะรอเจ้าของคนใหม่
ของโรงเตี๊ยมจันทราไหมครับ

819
01:28:05,530 --> 01:28:09,867
ต้นจันทราเป็นเจ้าของโรงเตี๊ยม

820
01:28:10,118 --> 01:28:14,414
แต่ดอกและใบร่วงหมดแล้ว
มันตายไปแล้วครับ

821
01:28:35,435 --> 01:28:38,396
(อิ่มตาย กายแตก)

822
01:28:46,237 --> 01:28:48,197
นี่ร้อนขนาดนี้

823
01:28:48,281 --> 01:28:51,034
คิมจุนฮยอนยัดห้าลูก
ในคำเดียวได้ยังไง

824
01:28:51,200 --> 01:28:53,036
ฉันล่ะทึ่งเลย

825
01:28:54,078 --> 01:28:56,998
คิมจุนฮยอนเขานั่งตรงนั้นเลยนะ

826
01:28:57,498 --> 01:28:58,708
กินก่อนจะเย็นสิครับ

827
01:28:58,791 --> 01:29:00,043
(คิมจุนฮยอนเคยนั่งตรงนี้)

828
01:29:01,169 --> 01:29:04,047
{\an8}"ถึงคุณจางมันวอล รักนะครับ"

829
01:29:04,464 --> 01:29:06,674
- ไม่ดีใจเหรอครับ
- นายสารภาพรักฉันอยู่เหรอ

830
01:29:06,758 --> 01:29:09,177
{\an8}นี่ลายเซ็นคิมจุนฮยอนครับ
นี่ไง "คิมจุนฮยอน"

831
01:29:10,011 --> 01:29:12,555
คงน่าเศร้าถ้าสิ่งที่ฉันเหลือไว้
เป็นแค่กลีบดอกไม้

832
01:29:13,765 --> 01:29:15,475
ที่สุดท้ายต้องหายไป

833
01:29:19,687 --> 01:29:22,440
(ผมจะไปร้านดังทุกร้านในประเทศนี้)

834
01:30:18,913 --> 01:30:23,292
ไม่ใช่ว่าดอกไม้ทุกดอกจะหายไปหรอกนะ

835
01:30:27,922 --> 01:30:30,466
ยังคงมีเหลืออยู่

836
01:30:38,808 --> 01:30:41,310
ข้าได้วางดอกไม้ที่ฝันถึงจันทรา

837
01:30:41,978 --> 01:30:44,147
ไว้ในใจเขาแล้ว

838
01:32:15,196 --> 01:32:17,198
{\an8}คำบรรยายโดย: นัฐ วงศ์ศักดิ์ภักดี