1
00:00:48,381 --> 00:00:50,633
{\an8}โธ่ ง่วงขนาดนั้นเลยเหรอ

2
00:01:01,895 --> 00:01:03,688
{\an8}- เด็กฝึกงานเหรอ
- ครับ

3
00:01:03,813 --> 00:01:06,441
{\an8}ยูนาต้องทำการบ้านให้เสร็จ

4
00:01:06,900 --> 00:01:09,402
{\an8}แต่เธอง่วงมากผมเลยต้องคอยปลุกเธอไว้

5
00:01:14,741 --> 00:01:15,825
ฮยอนจุง

6
00:01:16,409 --> 00:01:17,535
ยูนาเอง

7
00:01:17,744 --> 00:01:21,581
ก็รู้ใช่ไหม
ว่าเธอจะไปภพหน้าพร้อมน้องสาว

8
00:01:22,499 --> 00:01:25,001
เรื่องนั้น ยังไม่รู้ครับ

9
00:01:25,168 --> 00:01:28,421
ผมแค่บอกเธอว่าผมรอน้องอยู่

10
00:01:30,673 --> 00:01:31,674
งั้นเหรอ

11
00:01:41,184 --> 00:01:42,811
- ยินดีต้อนรับค่ะ
- ยินดีต้อนรับครับ

12
00:01:46,898 --> 00:01:50,401
จำได้ไหมครับว่าตายมากี่วันแล้ว

13
00:01:50,693 --> 00:01:52,195
ผมจำวันที่แน่นอนไม่ได้

14
00:01:53,154 --> 00:01:54,280
อาจจะราวๆ สองวันได้

15
00:01:54,656 --> 00:01:56,241
- ถ้างั้น...
- คุณลูกค้าคะ

16
00:01:58,243 --> 00:01:59,702
เชิญตามฉันมาค่ะ

17
00:02:01,037 --> 00:02:02,080
ทางนี้เลยค่ะ

18
00:02:13,842 --> 00:02:14,884
คุณลูกค้าคะ

19
00:02:15,510 --> 00:02:17,137
คุณเคยอยู่ในเมืองบอมชอน

20
00:02:17,595 --> 00:02:20,056
เป็นหลานคนโตของตระกูลยองจูยุน

21
00:02:20,223 --> 00:02:22,100
คุณยุนซึงบอมใช่ไหมคะ

22
00:02:22,600 --> 00:02:24,144
แล้วคุณก็อายุ 42 ปี

23
00:02:25,812 --> 00:02:26,980
ครับ ใช่แล้ว

24
00:02:27,897 --> 00:02:29,315
ยังไม่ได้แต่งงานใช่ไหมคะ

25
00:02:30,650 --> 00:02:31,693
ครับ

26
00:02:32,652 --> 00:02:35,113
ผมแต่งงานไม่ได้

27
00:02:36,447 --> 00:02:37,782
อย่างนี้นี่เอง

28
00:02:43,371 --> 00:02:44,998
ตระกูลคุณคงเสียใจแย่

29
00:02:45,123 --> 00:02:47,584
เพราะหลานชายที่ต้องสืบทอดตระกูล

30
00:02:48,251 --> 00:02:52,213
เสียชีวิตโดยไม่มีทายาท

31
00:03:03,892 --> 00:03:04,934
ผู้ดูแลชเว

32
00:03:06,227 --> 00:03:08,062
นึกว่าท่านประธานเลยเผลอตกใจ

33
00:03:08,229 --> 00:03:09,522
แต่งตัวเต็มทำไมเหรอ

34
00:03:09,606 --> 00:03:13,067
คุณคิมซอนบี
ฉันคงใกล้จะได้ไปจากที่นี่แล้วล่ะ

35
00:03:13,151 --> 00:03:15,904
ฉันกำลังไปปลดเปลื้อง
ความแค้น 200 ปีของฉัน

36
00:03:16,321 --> 00:03:17,906
คุณจะบอกว่า...

37
00:03:19,949 --> 00:03:21,117
เขาตายแล้วค่ะ

38
00:03:22,911 --> 00:03:26,581
ลูกชายคนสุดท้ายของตระกูลนั้นตายแล้ว
และมาเป็นแขกที่นี่

39
00:03:26,664 --> 00:03:27,665
ในที่สุด

40
00:03:28,625 --> 00:03:32,462
พงศาวลีของตระกูลชั่วช้านั่นก็
สิ้นสุดเสียที

41
00:03:32,879 --> 00:03:36,799
ฉันกำลังจะไปงานศพเขา
จะได้เห็นกับตาว่าตระกูลยองจูยุน

42
00:03:38,676 --> 00:03:40,094
ร้องไห้เป็นสายเลือด

43
00:03:40,929 --> 00:03:42,013
ผู้ดูแลชเว

44
00:03:42,430 --> 00:03:44,641
คุณจะก่อเรื่อง

45
00:03:45,850 --> 00:03:47,185
เหมือน 42 ปีก่อนไม่ได้นะ

46
00:03:47,435 --> 00:03:49,229
ตอนนั้นฉันไปด้วยความโมโห

47
00:03:49,395 --> 00:03:52,857
แต่ตอนนี้ฉันไปเพราะมีความสุข

48
00:04:03,743 --> 00:04:05,370
ซานเชสยังอยู่ที่ร้านอยู่เลย

49
00:04:07,664 --> 00:04:10,333
งั้นฉันแค่ต้องไปเจอหน้าซานเชส

50
00:04:10,416 --> 00:04:12,585
แล้วก็ขอโทษใช่ไหม

51
00:04:13,586 --> 00:04:16,923
ถ้าได้ซดเหล้าสักเป๊ก
ฉันคงดูรู้สึกผิดได้กว่านี้อีก

52
00:04:18,383 --> 00:04:19,717
นี่โซดาครับ

53
00:04:21,302 --> 00:04:22,804
คิดเสียว่าเป็นแชมเปญแล้วดื่มสิครับ

54
00:04:29,602 --> 00:04:32,021
ฟองเยอะอยู่นะ ไม่มีโซจูเหรอ

55
00:04:32,105 --> 00:04:34,190
ผสมโซจูลงไปหน่อย ดูซิว่าจะอร่อยไหม

56
00:04:34,899 --> 00:04:36,651
ถ้าอร่อย คุณต้องดื่มนี่

57
00:04:37,485 --> 00:04:38,653
แทนแชมเปญนะครับ

58
00:04:38,736 --> 00:04:41,447
ถ้าเอาแชมเปญกับคาเวียร์ไปจากฉัน
ก็เหมือนกับ

59
00:04:41,531 --> 00:04:44,534
เอาซอสพริกกับแตงกวาดอง
ไปจากพิซซ่านั่นแหละ

60
00:04:45,618 --> 00:04:48,121
พอพูดถึงพิซซ่าแล้ว
ก็เป็นห่วงซานเชสเลย

61
00:04:49,122 --> 00:04:52,125
เอ้า ก็ได้ ไปซื้อของกัน
ก่อนห้างจะปิด

62
00:04:52,375 --> 00:04:54,335
ทำไมไปจบที่ซื้อของล่ะครับ

63
00:04:54,419 --> 00:04:56,921
ก็ฉันต้องขอโทษเขา
แทนที่จะไปมือเปล่า

64
00:04:57,005 --> 00:04:58,798
แล้วบอกว่า "ขอโทษนะ ซานเชส"

65
00:04:58,965 --> 00:05:00,842
ซื้ออะไรสวยๆ ไปด้วย

66
00:05:00,925 --> 00:05:02,844
แล้วบอกว่า "ขอโทษนะ ซานเชส"

67
00:05:02,927 --> 00:05:04,721
คงดีกว่าเยอะเลยนะ

68
00:05:07,098 --> 00:05:09,017
แค่บอกว่าคุณอยากไปซื้อของก็พอ

69
00:05:10,351 --> 00:05:13,187
คุณแค่ต้องบอกซานเชส
ว่าเวโรนิก้าจากโลกนี้ไปแล้ว

70
00:05:13,271 --> 00:05:16,566
แล้วคุณก็เป็นคนไปส่งเธอ
ที่สะพานสู่ภพหน้า

71
00:05:16,649 --> 00:05:18,151
"สะพานสู่ภพหน้า" เหรอ

72
00:05:19,110 --> 00:05:22,322
ฉันจะไปส่งเธอที่สะพาน
ที่ฉันไม่เคยไปได้ไง

73
00:05:23,656 --> 00:05:25,575
คุณไม่เคยไปสะพานข้ามแม่น้ำซัมโดเหรอ

74
00:05:26,492 --> 00:05:28,494
ถ้าเคยไปแล้วฉันคงไม่อยู่ที่นี่หรอก

75
00:05:29,162 --> 00:05:31,331
ทันทีที่เท้าเหยียบสะพาน

76
00:05:31,414 --> 00:05:33,333
ก็จะไม่มีทางกลับมาได้

77
00:05:33,833 --> 00:05:37,837
แต่ฉันบอกซานเชสได้นะว่าแฟนเขา

78
00:05:37,920 --> 00:05:40,089
กำลังข้ามสะพานอยู่ตอนนี้

79
00:05:40,715 --> 00:05:42,050
เธอยังอยู่บนสะพานเหรอครับ

80
00:05:42,383 --> 00:05:43,926
สะพานยาวขนาดนั้นเลยเหรอ

81
00:05:46,345 --> 00:05:49,265
เวลาที่นั่นเดินช้ากว่าที่นี่

82
00:05:49,766 --> 00:05:53,061
ชั่วขณะสั้นๆ ที่ข้ามสะพาน
ไปสู่ภพหน้า

83
00:05:53,144 --> 00:05:55,229
เทียบเท่าเวลา 49 วันบนโลก

84
00:05:55,605 --> 00:05:57,398
ขณะที่คนตายข้ามสะพาน

85
00:05:57,482 --> 00:06:00,109
พวกเขาจะค่อยๆ ลืมความทรงจำ
บนโลกใบนี้ไป

86
00:06:00,818 --> 00:06:03,529
ไม่ใช่ว่าพวกเขาถูกบังคับ
ให้อยู่ในภพหน้า

87
00:06:04,113 --> 00:06:07,784
พวกเขาไม่กลับมา
เพราะไม่มีความทรงจำเหลืออยู่แล้ว

88
00:06:10,620 --> 00:06:14,791
ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าตอนนี้
แฟนซานเชสข้ามสะพานอยู่

89
00:06:14,957 --> 00:06:18,002
แล้วความทรงจำเกี่ยวกับซานเชส
ก็ค่อยๆ เลือนหายไป

90
00:06:23,382 --> 00:06:24,967
เป็นเรื่องขมขื่น

91
00:06:26,219 --> 00:06:27,512
สำหรับคนที่ถูกทิ้งไว้

92
00:06:32,767 --> 00:06:33,851
กูชานซอง

93
00:06:35,103 --> 00:06:37,230
ฉันสัญญากับนายได้อย่างหนึ่ง

94
00:06:38,898 --> 00:06:41,192
ฉันอยู่มา 1,300 ปีแล้ว

95
00:06:42,026 --> 00:06:44,320
และตอนฉันข้ามสะพานนั่น

96
00:06:44,487 --> 00:06:46,572
ความทรงจำหลายอย่างจะหายไป

97
00:06:47,740 --> 00:06:50,034
แต่ฉันจะเก็บความทรงจำ
เกี่ยวกับนายไว้ท้ายสุด

98
00:06:54,372 --> 00:06:58,668
ฉันสัญญาไม่ได้ว่าภพหน้าจะจำนายได้

99
00:07:00,086 --> 00:07:02,505
แต่จนกว่าจะถึงก้าวสุดท้ายบนสะพาน

100
00:07:04,173 --> 00:07:05,800
ฉันจะจำนายไว้

101
00:07:20,273 --> 00:07:21,315
ก็ได้ครับ

102
00:07:24,235 --> 00:07:28,281
มีชั่วโมงบินตั้ง 1,300 ปีนี่ครับ
ทำได้อยู่แล้วล่ะ

103
00:07:29,031 --> 00:07:30,032
ผมจะเชื่อคุณ

104
00:07:37,123 --> 00:07:39,333
แต่คุณจะนึกถึงผมจากอะไรล่ะ

105
00:07:41,502 --> 00:07:44,672
นายกังวลจากหลายๆ เรื่อง
ว่าฉันอาจจะกลับชาติมาเกิด

106
00:07:44,755 --> 00:07:45,840
เป็นหมูเป็นหมา

107
00:07:47,008 --> 00:07:49,635
นายขายรถทุกคันของฉัน
ห้ามไม่ให้ฉันซื้อเรือยอชต์

108
00:07:49,719 --> 00:07:51,220
แล้วก็เอาบัตรเครดิตฉันไป

109
00:07:52,096 --> 00:07:55,141
นายเสนออะไรเพี้ยนๆ
ว่าให้ฉันดื่มโซดาแทนแชมเปญ

110
00:07:57,226 --> 00:08:00,688
ให้ตายสิ
ฉันจำได้แต่เรื่องบ้าๆ พวกนี้

111
00:08:00,771 --> 00:08:03,149
ผมก็ทำอะไรให้คุณตั้งเยอะนะ

112
00:08:03,649 --> 00:08:06,569
โดยเฉพาะการทำเป็นเท่แบบนั้น
ฉันจะไม่ลืมมันเด็ดขาด

113
00:08:06,652 --> 00:08:09,489
ไม่แน่ตอนช่วงเวลาสุดท้าย
แทนที่จะจำชื่อนาย กูชานซอง

114
00:08:09,572 --> 00:08:11,616
ฉันคงจำคำว่า ฮาร์วาร์ด เอาไว้แทน

115
00:08:17,121 --> 00:08:18,247
นี่ของฉันนี่

116
00:08:18,956 --> 00:08:22,460
ครับ ผมว่าจะสั่งมาอีก
เพราะคุณชอบเครื่องหอม

117
00:08:22,627 --> 00:08:24,212
แต่เหมือนร้านจะไม่อยู่แล้ว

118
00:08:24,295 --> 00:08:25,713
เลยไปลองหามาให้ครับ

119
00:08:26,339 --> 00:08:29,926
ก็ได้ ฉันนึกว่านายขโมยมาจากโรงแรม

120
00:08:30,801 --> 00:08:31,928
ก็อาจจะใช่

121
00:08:32,637 --> 00:08:35,181
ลองมองไปรอบๆ ดูสิ
เผื่อว่ามีของของคุณอีก

122
00:08:36,182 --> 00:08:38,643
นายขโมยจากโรงแรมฉันจริงเหรอ

123
00:08:42,605 --> 00:08:44,774
ดูให้ดีๆ สิครับ
ว่ามีของของคุณอยู่ที่นี่ไหม

124
00:08:56,536 --> 00:08:59,830
ตรงนี้ครับ มันเป็นของคุณ

125
00:09:05,670 --> 00:09:07,129
ประทับตราลงไปเลยครับ

126
00:09:07,213 --> 00:09:10,216
ผมชอบที่คุณจำผมจากฮาร์วาร์ด
ผู้จัดการหยาบคายอะไรเทือกนั้น

127
00:09:10,299 --> 00:09:11,425
แต่ว่าตอนนี้...

128
00:09:12,552 --> 00:09:14,887
อย่าลืมผู้ชายที่
ยิ้มให้คุณอยู่นะครับ

129
00:09:27,149 --> 00:09:28,150
ได้สิ

130
00:09:31,404 --> 00:09:33,197
จดจำช่วงเวลาเหล่านี้ไว้นะครับ

131
00:09:40,705 --> 00:09:42,498
เหมือนว่าซานเชสคงกลับบ้านช้า

132
00:09:43,791 --> 00:09:44,959
เราไปหาเขาดีกว่า

133
00:09:58,264 --> 00:09:59,307
ฮยอนจุงนี่ครับ

134
00:10:04,937 --> 00:10:07,398
ตั้งแต่ผู้ชายคนนั้นมาเป็นแขก
ที่โรงแรมเรา

135
00:10:07,732 --> 00:10:09,734
ผู้ดูแลชเวก็ดูแปลกๆ ไป

136
00:10:09,984 --> 00:10:13,195
ผมรู้มาว่าแขกคนนั้น
คือลูกชายคนสุดท้ายของตระกูล

137
00:10:13,529 --> 00:10:14,780
ที่ผู้ดูแลชเวเกลียดนักหนา

138
00:10:16,490 --> 00:10:18,367
เธอไปงานศพเขาเหรอ

139
00:10:18,868 --> 00:10:19,744
ครับ

140
00:10:20,077 --> 00:10:22,163
คุณคิมซอนบีก็เป็นห่วงมากเหมือนกัน

141
00:10:22,705 --> 00:10:23,748
ท่านประธาน

142
00:10:24,373 --> 00:10:27,585
คงไม่เกิดเหตุการณ์
เหมือนเมื่อ 42 ปีก่อนใช่ไหมครับ

143
00:10:31,964 --> 00:10:34,300
เมื่อ 42 ปีก่อนมีเรื่องอะไรเหรอครับ

144
00:10:34,508 --> 00:10:37,261
ผู้ดูแลห้อง ชเวซอฮี

145
00:10:37,345 --> 00:10:40,014
ออกจากโรงแรมและ
เกือบกลายเป็นผีร้ายแล้วดับสูญไป

146
00:10:41,015 --> 00:10:42,600
คนใจเย็นอย่างผู้ดูแลชเวน่ะเหรอ

147
00:10:42,683 --> 00:10:45,853
เธอเกลียดพวกนั้นมากเพราะลูกสาว

148
00:10:46,937 --> 00:10:49,106
ตระกูลบ้านั่นทำลายหลุมศพลูกสาวเธอ

149
00:10:51,651 --> 00:10:53,027
ที่นี่แหละครับ

150
00:10:53,653 --> 00:10:57,531
หลุมศพของเด็กที่เสียชีวิต
ในวันที่ 25 เดือนนี้

151
00:10:57,615 --> 00:10:59,909
จะเป็นอันตรายต่อครอบครัวและลูกคุณ

152
00:10:59,992 --> 00:11:01,702
คุณต้องขุดออกมากำจัด

153
00:11:01,869 --> 00:11:04,664
ลูกสะใภ้คุณ
จะได้ให้กำเนิดเด็กแข็งแรง

154
00:11:04,747 --> 00:11:06,624
ที่ตอนนี้กลับหัวอยู่

155
00:11:06,832 --> 00:11:11,087
คุณไม่ควรยุ่งกับหลุมศพเด็กนะครับ

156
00:11:11,170 --> 00:11:13,089
สายเลือดตระกูลฉันกำลังจะแห้งเหือด

157
00:11:13,172 --> 00:11:14,548
ขุดหลุมศพเด็กนั่นซะ

158
00:11:32,274 --> 00:11:33,734
หยุดนะ

159
00:11:34,735 --> 00:11:38,906
อย่าแตะต้องหลุมศพลูกสาวฉัน

160
00:11:43,411 --> 00:11:45,246
ฉันขอสาปให้ครอบครัวแกทุกคน

161
00:11:46,122 --> 00:11:48,374
ตายไปให้หมด

162
00:11:51,085 --> 00:11:53,838
ฉันจะทำให้สายเลือด
ครอบครัวแกสิ้นสุดตรงนี้ให้ได้

163
00:11:54,422 --> 00:11:56,924
ตายซะ

164
00:12:07,309 --> 00:12:10,729
ถ้าเธอเจอท่านมาโก
ก่อนที่ยมทูตจะเจอเธอ

165
00:12:11,355 --> 00:12:13,399
ผู้ดูแลชเวคงดับสูญไปแล้ว

166
00:12:15,526 --> 00:12:18,571
วันนั้นยมทูตกับท่านประธาน
ทำข้อตกลงกัน

167
00:12:18,654 --> 00:12:20,948
ผู้ดูแลชเวจะได้ไม่โดนลากไปภพหน้า

168
00:12:21,031 --> 00:12:23,159
แล้วก็ทำงานที่โรงแรมต่อได้

169
00:12:24,326 --> 00:12:27,329
ตอนนั้นเราให้ดอกไม้เขา
ไปสิบเดือนใช่ไหมครับ

170
00:12:27,413 --> 00:12:28,622
สิบสองหรอก

171
00:12:28,789 --> 00:12:29,832
จริงด้วย

172
00:12:29,915 --> 00:12:32,126
ตอนนั้นไม่มีดอกไม้บานในสวนเลย

173
00:12:32,251 --> 00:12:35,838
ผู้จัดการคนก่อนผู้จัดการฮวัง
ใช้เงินท่านประธานไปหมด

174
00:12:36,213 --> 00:12:38,257
ตอนนั้นเราจนสุดๆ

175
00:12:39,758 --> 00:12:41,343
เพราะแบบนั้น ท่านประธานของเรา

176
00:12:41,802 --> 00:12:45,723
เลยแบกจอบขึ้นเขาไปขุดหารากต้นชิก
นึกถึงตอนนั้นแล้วก็...

177
00:12:48,058 --> 00:12:49,059
นี่

178
00:12:49,268 --> 00:12:50,394
ไม่ต้องนึกถึง

179
00:12:50,478 --> 00:12:51,353
ครับ

180
00:12:51,604 --> 00:12:53,439
ผู้ชายที่เกิดเมื่อ 42 ปีก่อน

181
00:12:53,522 --> 00:12:55,399
ตายโดยไม่มีทายาทสืบสกุล

182
00:12:55,483 --> 00:12:58,194
คงไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ต่อให้เธอไปเจอตระกูลนั้น

183
00:12:58,277 --> 00:12:59,361
ที่งานศพใช่ไหมครับ

184
00:12:59,570 --> 00:13:01,989
ความปรารถนา 200 ปีของเธอ
คงถูกเติมเต็ม

185
00:13:02,865 --> 00:13:04,116
คงไม่มีอะไรหรอก

186
00:13:04,617 --> 00:13:08,537
ถ้างั้นก็แปลว่าผู้ดูแลชเว
ใกล้จะไปภพหน้าแล้ว

187
00:13:51,413 --> 00:13:52,623
เรียบร้อยแล้วเหรอ

188
00:13:53,123 --> 00:13:55,751
ตระกูลนี้ถึงจุดจบแล้ว

189
00:13:56,293 --> 00:13:59,922
ฉันจากไปโดยไม่มีอะไรให้เสียใจแล้ว

190
00:14:13,227 --> 00:14:14,395
มาแล้วสินะ

191
00:14:15,354 --> 00:14:18,774
เขาคนนั้นเป็นพ่อของเด็กค่ะ

192
00:14:20,109 --> 00:14:23,279
ฉันคิดว่าอย่างน้อยก็ควรมาบอกลา

193
00:14:28,075 --> 00:14:30,035
ไหนบอกว่าเขายังไม่แต่งงานไง

194
00:14:30,703 --> 00:14:31,912
ดูเหมือนว่า

195
00:14:33,330 --> 00:14:34,582
จะทิ้งทายาทไว้นะ

196
00:14:35,332 --> 00:14:38,419
ถ้าเด็กในท้องผู้หญิงคนนั้น
เป็นผู้ชาย

197
00:14:39,420 --> 00:14:41,589
ชื่อตระกูลยองจูยุน

198
00:14:42,923 --> 00:14:45,259
ก็จะมีคนสืบต่อ

199
00:15:04,612 --> 00:15:08,741
ฉันขอโทษที่ละทิ้งหน้าที่
โดยไม่ได้แจ้งให้ทราบค่ะ

200
00:15:18,250 --> 00:15:19,251
เกิดอะไรขึ้น

201
00:15:19,627 --> 00:15:21,670
ตระกูลนั้นยังมีลูกหลานอยู่อีกคน

202
00:15:24,006 --> 00:15:25,174
ผู้ดูแลชเว...

203
00:15:53,410 --> 00:15:55,496
มีใครอยู่ข้างในไหม

204
00:15:55,913 --> 00:16:00,250
เด็กกำลังจะตาย ช่วยเปิดประตูที

205
00:16:01,126 --> 00:16:04,713
ช่วยเปิดประตูที

206
00:16:07,132 --> 00:16:08,926
เปิดประตูที

207
00:16:09,885 --> 00:16:13,305
ไม่มีหมอคนไหนเปิดประตูให้เจ้าหรอก

208
00:16:13,389 --> 00:16:14,890
เด็กนั่นต้องตาย

209
00:16:14,974 --> 00:16:16,475
ลูกแม่...

210
00:16:18,102 --> 00:16:21,063
โปรดช่วยลูกข้าด้วย

211
00:16:48,674 --> 00:16:51,010
ผมถามแขกที่มาจากตระกูลนั้นแล้ว

212
00:16:51,260 --> 00:16:53,262
คนรักที่เขาโดนพ่อแม่บังคับให้เลิก

213
00:16:53,345 --> 00:16:55,347
ตั้งท้องอยู่ครับ

214
00:16:56,056 --> 00:16:58,308
เพราะแบบนั้นเขาเลยไปภพหน้าเลยไม่ได้

215
00:16:58,976 --> 00:17:02,187
ผู้ดูแลชเวคงจะผิดหวัง

216
00:17:02,438 --> 00:17:04,273
ผมสงสารเขานะ

217
00:17:04,356 --> 00:17:07,026
แต่ไม่มีใครเทียบผู้ดูแลชเว
ที่อยู่ที่นี่มา 200 ปี

218
00:17:07,109 --> 00:17:09,028
เพราะเศร้าที่เสียลูกไปได้หรอก

219
00:17:12,489 --> 00:17:14,366
ผมรู้ว่าดอกไม้กำลังร่วงโรย

220
00:17:20,497 --> 00:17:22,041
หยุดมันไม่ได้เหรอครับ

221
00:17:26,378 --> 00:17:28,881
ผมว่าผู้ดูแลชเว
คงเป็นกังวลยิ่งกว่าใคร

222
00:17:35,387 --> 00:17:36,722
ผมเป็นห่วงมากครับ

223
00:17:37,473 --> 00:17:39,683
คิดว่าฉันจะทำร้ายใครเหรอคะ

224
00:17:40,726 --> 00:17:42,644
ผมเป็นห่วงว่าคุณจะเจ็บตัว

225
00:17:44,605 --> 00:17:46,857
นั่นไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องห่วงค่ะ

226
00:17:52,404 --> 00:17:54,364
เอาชุดแปลกๆ นั่นมาจากไหนคะ

227
00:17:57,910 --> 00:17:58,952
เสือไงครับ

228
00:18:00,871 --> 00:18:03,540
ไปหามาจากไหนคะเนี่ย

229
00:18:03,791 --> 00:18:06,210
ผมได้มาเป็นของขวัญ
วันนี้เลยเอามาใส่

230
00:18:06,627 --> 00:18:07,753
คุณว่าไงครับ

231
00:18:08,754 --> 00:18:11,465
ตลกสิคะ ชุดอะไรของคุณ

232
00:18:11,882 --> 00:18:13,425
รีบไปถอดเถอะค่ะ

233
00:18:14,593 --> 00:18:16,887
ได้ยินมาว่าชุดนี้ยี่ห้อดังนะ

234
00:18:17,179 --> 00:18:18,680
ใครสนคะว่าจะมียี่ห้อไหม

235
00:18:18,764 --> 00:18:20,641
หลุดมาจากเซเรนเกตีหรือไง

236
00:18:20,724 --> 00:18:23,560
มันดูแปลกเหรอครับ
ผมไม่ควรใส่ไปข้างนอกสินะ

237
00:18:23,644 --> 00:18:26,814
แน่นอนค่ะ แม้แต่แขกที่ตายไปแล้ว
ยังจะหัวเราะคุณเลย

238
00:18:28,190 --> 00:18:30,234
ผมควรใส่ไปส่งแขกดีไหมครับ

239
00:18:30,317 --> 00:18:31,652
พวกเขาจะได้หัวเราะตอนไป

240
00:18:33,987 --> 00:18:36,615
ผู้จัดการกู คุณลดระดับโรงแรมเราลงนะ

241
00:18:37,366 --> 00:18:40,786
จริงด้วย แขกห้อง 403 ไปหรือยังคะ

242
00:18:40,911 --> 00:18:42,621
ฉันไปส่งพวกเขาดีกว่า

243
00:18:42,830 --> 00:18:45,332
พวกเขาบอกว่าอยากเจอคุณก่อนไป

244
00:18:45,916 --> 00:18:48,043
ไปที่จุดขึ้นรถกันครับ

245
00:18:49,461 --> 00:18:51,130
คุณจะไม่ใส่ชุดนั้นใช่ไหม

246
00:18:55,092 --> 00:18:56,677
ไปด้วยกันสิครับ ผู้ดูแลชเว

247
00:18:56,760 --> 00:18:57,845
อย่าเข้าใกล้ฉันนะ

248
00:18:58,720 --> 00:19:01,348
ผมว่าผู้จัดการกูอยากทำตัวตลก

249
00:19:01,431 --> 00:19:05,269
ให้ผู้ดูแลชเวขำ เธอจะได้ผ่อนคลาย

250
00:19:06,145 --> 00:19:08,105
เขาบอกว่าจะไม่มีวันใส่ชุดนั้น

251
00:19:08,313 --> 00:19:10,232
แต่กลับเอามาใช้แบบนี้

252
00:19:10,566 --> 00:19:11,608
ประธานจาง

253
00:19:11,692 --> 00:19:15,320
ผมไปสืบมาว่าทำไม
ตอนจับคู่ให้ผู้จัดการกูถึงล้มเหลว

254
00:19:15,404 --> 00:19:17,823
กลายเป็นว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้วครับ

255
00:19:19,491 --> 00:19:22,494
คนที่ได้หัวใจผู้ชายแบบนี้ไป
คงมีความสุขแย่

256
00:19:22,911 --> 00:19:25,038
ใช่ ฉันมีความสุข

257
00:19:25,873 --> 00:19:27,749
ทำไมคุณถึงมีความสุขล่ะครับ

258
00:19:31,295 --> 00:19:34,131
ตอนนี้พอรู้แล้ว
ก็อย่าทำเหมือนนกกระเรียนอีก

259
00:19:34,214 --> 00:19:36,842
เห็นไม่ชอบให้เรียกว่าพวกหัวนก
เลยเรียกว่านกกระเรียนแทน

260
00:19:36,925 --> 00:19:38,510
งั้นก็อย่าทำตัวเหมือนนกกระเรียน

261
00:19:39,052 --> 00:19:41,638
นี่อาจเป็นคำถามที่เหมือนนกกระเรียน

262
00:19:41,847 --> 00:19:43,932
แต่หมายความว่าคุณก็...

263
00:19:45,434 --> 00:19:48,145
คุณถามฉันว่า
เราห้ามไม่ให้ดอกไม้ร่วงได้ไหม

264
00:19:49,438 --> 00:19:50,689
นั่นเป็นไปไม่ได้หรอก

265
00:19:52,274 --> 00:19:54,401
คงเป็นเพราะฉันชอบเขามากเกินไป

266
00:19:55,986 --> 00:19:57,779
ดูเหมือนจะห้ามไม่ได้เลย

267
00:20:00,449 --> 00:20:02,284
เสียใจด้วยนะ คิมซอนบี

268
00:20:03,493 --> 00:20:06,538
ดอกไม้ร่วงหล่นเพราะความรักเหรอ

269
00:20:06,622 --> 00:20:08,373
ผมชงเทียส์ให้ดีไหมครับ

270
00:20:10,751 --> 00:20:11,752
ไม่ล่ะ

271
00:20:12,961 --> 00:20:13,921
ฉันไม่ชอบ

272
00:20:15,380 --> 00:20:17,299
รสชาติมันห่วยแตก

273
00:20:23,931 --> 00:20:27,643
เธอเป็นคนหยาบคายคงเส้นคงวาแท้ๆ

274
00:20:28,268 --> 00:20:30,145
เขาเปลี่ยนเธอได้ยังไงนะ

275
00:20:38,278 --> 00:20:39,321
กูชานซอง

276
00:20:41,031 --> 00:20:43,700
อะไรเนี่ย ทำไมเปลี่ยนชุดแล้วล่ะ

277
00:20:44,159 --> 00:20:46,286
ว่าจะถ่ายรูปนายตอนใส่สูทนั่น
เก็บไว้สักหน่อย

278
00:20:46,870 --> 00:20:50,165
ต้องขอบคุณคุณนะ
ผมเลยได้เอามาใช้อย่างดี

279
00:20:50,999 --> 00:20:52,501
แต่ผมไม่อยากมีรูปตอนใส่ชุดนั้น

280
00:20:52,584 --> 00:20:54,503
ทำไมล่ะ นั่นชุดโปรดฉันเลยนะ

281
00:20:54,670 --> 00:20:59,299
รอบหน้าจะซื้อชุดลายม้าลายให้

282
00:20:59,383 --> 00:21:02,678
แล้วแต่เลยครับ
จะให้ผมเป็นเสือหรือม้าลายก็ได้

283
00:21:03,720 --> 00:21:04,972
นายเท่มากเลย

284
00:21:05,847 --> 00:21:07,516
เสือตรงหน้าผู้ดูแลชเว

285
00:21:08,141 --> 00:21:10,227
เท่กว่าเสือไซบีเรียอีก

286
00:21:12,229 --> 00:21:15,691
สมเป็นกูชานซอง
พนักงานโรงแรมดีเด่นของเรา

287
00:21:20,862 --> 00:21:22,197
ผมลืมไปเลย

288
00:21:22,572 --> 00:21:25,158
ว่าผู้ดูแลชเวก็เป็นแขก
ที่ต้องการการปลอบใจ

289
00:21:25,242 --> 00:21:27,411
เพื่อที่จะจากไปได้

290
00:21:30,664 --> 00:21:33,834
เธอเป็นแขกระยะยาว
ที่มีความแค้นฝังลึก

291
00:21:36,795 --> 00:21:40,215
ความแค้นของเธอที่ทำให้เธอรอดู
จุดจบของตระกูลยุน

292
00:21:40,299 --> 00:21:42,050
อาจกลายเป็นคำสาปเหรอครับ

293
00:21:44,594 --> 00:21:47,389
ตระกูลนั้นเจอปัญหาตามที่เธอต้องการ

294
00:21:49,975 --> 00:21:52,269
ฉันบอกนายว่าทุกอย่างมีราคาใช่ไหม

295
00:21:52,561 --> 00:21:55,022
พวกเขาต้องคำสาป

296
00:21:55,480 --> 00:21:57,566
ที่ทำให้เธอโศกเศร้าขนาดนั้น

297
00:21:58,150 --> 00:21:59,651
มันผ่านมา 200 ปีแล้วนะครับ

298
00:22:00,694 --> 00:22:03,739
เวลาจะไปมีความหมายอะไร
กับคนที่ตายไปแล้ว

299
00:22:04,906 --> 00:22:09,286
ความเคียดแค้นแบบนั้น
จะให้รอสัก 200 ปี

300
00:22:09,786 --> 00:22:11,913
หรือ 500 ปี

301
00:22:14,583 --> 00:22:16,918
หรือเป็นพันปีก็ยังได้

302
00:22:53,205 --> 00:22:55,791
พวกเขารอคอยมานานแสนนาน

303
00:22:56,416 --> 00:22:58,627
โดยไม่รู้ว่าจะเปิดใจได้อีกเมื่อไหร่

304
00:23:01,046 --> 00:23:03,006
นี่คงถือเป็นคำสาปได้เหมือนกัน

305
00:23:05,801 --> 00:23:06,885
ตอนนี้คุณ...

306
00:23:08,929 --> 00:23:11,098
ก็ยังรอให้เขามาอยู่เหรอครับ

307
00:23:13,433 --> 00:23:14,643
กูชานซอง

308
00:23:16,061 --> 00:23:17,437
ถ้าเขามา

309
00:23:19,397 --> 00:23:21,733
นายจะทำกับฉัน
เหมือนที่ทำกับผู้ดูแลชเวไหม

310
00:23:23,693 --> 00:23:25,153
นายจะเป็นเสือได้ไหม

311
00:23:29,616 --> 00:23:31,034
ผมบอกให้เชื่อใจผมไง

312
00:23:31,743 --> 00:23:33,161
อะไรก็เป็นไปได้

313
00:23:35,455 --> 00:23:36,706
ในเมื่อผมเป็นของคุณ

314
00:23:41,086 --> 00:23:42,087
จริงด้วย

315
00:23:43,338 --> 00:23:44,631
นายใส่ชุดนั้น

316
00:23:44,714 --> 00:23:47,717
แล้วเราจะไปกินซุปซี่โครงวัว
ที่เสือชอบกัน

317
00:23:48,009 --> 00:23:49,511
คุณบอกว่าเสือชอบข้าวต้มถั่วแดงนี่

318
00:23:49,594 --> 00:23:50,554
ใครบอกแบบนั้น

319
00:23:50,637 --> 00:23:53,223
คุณนั่นแหละ
บอกว่าเสือชอบข้าวต้มถั่วแดง

320
00:23:53,932 --> 00:23:56,143
ไม่มีเสือที่ไหน
ชอบข้าวต้มถั่วแดงหรอก

321
00:23:56,226 --> 00:23:57,394
เสือเป็นมังสวิรัติเหรอ

322
00:23:57,477 --> 00:24:00,021
สำหรับเสือ
อย่างน้อยก็ต้องมีเนื้อวัว

323
00:24:00,105 --> 00:24:03,191
ไปกินซุปซี่โครงวัวกัน

324
00:24:08,405 --> 00:24:10,115
ใส่นี่ นี่

325
00:24:11,324 --> 00:24:12,284
ไม่เอาหรอกครับ

326
00:24:13,869 --> 00:24:17,706
ถ้านายไม่ใส่
ฉันจะถอดเสื้อผ้านายให้หมดเลยนะ

327
00:24:18,081 --> 00:24:19,332
แล้วแต่เลยครับ

328
00:24:22,836 --> 00:24:24,004
แต่คุณจะไหวเหรอ

329
00:24:26,882 --> 00:24:28,425
ผมว่าไม่นะ

330
00:24:35,265 --> 00:24:36,683
ค่อยไปกินกันพรุ่งนี้นะครับ

331
00:24:36,766 --> 00:24:39,811
ผมต้องกลับบ้านไปหาซานเชส

332
00:24:43,565 --> 00:24:44,816
ทำอะไรน่ะครับ

333
00:24:45,859 --> 00:24:47,110
ไม่ใช่เรื่องของนาย

334
00:24:56,161 --> 00:24:58,413
ดอกไม้พวกนี้ร่วงหล่น
เพราะความรู้สึกรัก

335
00:24:59,080 --> 00:25:01,208
ยังเหลือดอกไม้อยู่อีกเยอะเลย

336
00:25:01,708 --> 00:25:03,752
กว่าดอกไม้จะบานก็ตั้งพันกว่าปี

337
00:25:03,835 --> 00:25:05,420
ผมว่ามันคงไม่ร่วงง่ายขนาดนั้นหรอก

338
00:25:08,215 --> 00:25:10,592
โอ้โฮ หิ่งห้อยล่ะ

339
00:25:12,886 --> 00:25:15,847
พอต้นไม้เปลี่ยนไป
บางทีก็ได้เห็นหิ่งห้อยนะ

340
00:25:16,890 --> 00:25:19,476
เห็นไหมครับ พอดอกไม้บานแล้ว
ขนาดหิ่งห้อยยังมาเลย

341
00:25:19,935 --> 00:25:22,604
แต่สิ่งมีชีวิตแบบนั้นเข้ามาได้เหรอ

342
00:25:23,438 --> 00:25:24,564
ไม่รู้สิ

343
00:25:24,648 --> 00:25:27,817
ถ้าอยู่ในโรงแรมได้ก็ไม่น่ามีชีวิต

344
00:25:28,693 --> 00:25:30,946
ใช่ตัวที่ผู้จัดการกูพูดถึงไหมนะ

345
00:25:31,988 --> 00:25:32,822
หือ

346
00:25:32,906 --> 00:25:34,532
เขาเคยถามผมครั้งหนึ่ง

347
00:25:35,283 --> 00:25:37,661
ว่าเป็นไปได้ไหม
ที่จะมีวิญญาณหิ่งห้อย

348
00:25:38,787 --> 00:25:42,332
ทำไมถึงมีตัวเดียวล่ะ คงเหงาแย่

349
00:27:14,132 --> 00:27:18,970
เขาอยู่มาหลายพันปี
โดยที่เปิดเผยตัวตนไม่ได้

350
00:27:19,054 --> 00:27:22,474
เขาอยู่กับเธอมาตลอดเหมือนฝุ่น

351
00:27:24,017 --> 00:27:26,186
ในที่สุดตอนนี้ก็จะมีคนเห็นเขา

352
00:27:33,651 --> 00:27:35,278
ดอกไม้บานสักที

353
00:27:35,695 --> 00:27:39,949
ตอนนี้ไม่รู้จะมีใครรับฟังบ้างไหมนะ

354
00:27:45,914 --> 00:27:47,499
ปมในใจเนี่ยนะ

355
00:27:47,707 --> 00:27:49,751
จะคลายก็ยากแสนยาก

356
00:27:51,044 --> 00:27:52,587
ครั้งนี้ฉันจะถักให้ดีๆ เลย

357
00:27:56,216 --> 00:27:59,302
ฉันกินซุปเยอะไปหน่อย

358
00:27:59,386 --> 00:28:00,929
ท้องไม่ค่อยดีเลย

359
00:28:01,012 --> 00:28:03,681
คุณแค่หาข้ออ้าง
เพื่อจะมาเจอเธอที่นี่นี่ครับ

360
00:28:07,811 --> 00:28:09,062
เด็กที่เธออุ้มท้องอยู่

361
00:28:09,145 --> 00:28:11,606
คือเด็กของตระกูล
ที่ผู้ดูแลชเวเกลียดใช่ไหมครับ

362
00:28:11,731 --> 00:28:14,109
ใช่ เธอนึกว่า
ตระกูลนั้นจะสิ้นสุดแล้ว

363
00:28:14,192 --> 00:28:15,902
แต่ก็ดันมีทายาทต่อ

364
00:28:15,985 --> 00:28:18,071
และนั่นคือเด็ก
ที่ทำให้ผู้ดูแลชเวผิดหวัง

365
00:28:19,531 --> 00:28:21,282
ถ้าเพียงแค่เด็กหายไป

366
00:28:21,574 --> 00:28:23,952
ความคับข้องใจของผู้ดูแลชเว
ก็คงคลี่คลาย

367
00:28:28,790 --> 00:28:30,125
คิดแบบนั้นจริงเหรอครับ

368
00:28:33,211 --> 00:28:34,754
ถ้าเด็กหายไป

369
00:28:35,672 --> 00:28:36,840
ปัญหาก็จะจบเหรอครับ

370
00:28:39,676 --> 00:28:42,554
ให้ฉันกำจัดเด็กเดี๋ยวนี้เลยไหมล่ะ

371
00:28:44,139 --> 00:28:47,350
ยังไงเด็กก็ไม่ได้แข็งแรงอยู่แล้ว

372
00:28:57,944 --> 00:28:59,112
เป็นอะไรไหมครับ

373
00:29:01,072 --> 00:29:02,866
ฉันแน่นท้องน่ะค่ะ

374
00:29:02,949 --> 00:29:05,452
ระวังนะครับ เดี๋ยวผมช่วยเอง

375
00:29:10,165 --> 00:29:12,208
เธอเป็นศัตรูของผู้ดูแลชเว

376
00:29:13,334 --> 00:29:15,545
ทำไมเขาถึงไปช่วยเธอ

377
00:29:21,134 --> 00:29:22,343
อะไรเนี่ย

378
00:29:24,304 --> 00:29:27,724
รถสวยนี่ ฉันเคยอยากซื้อคันนี้

379
00:29:27,807 --> 00:29:29,517
แค่เพราะเป็นรถราคาแพง

380
00:29:29,893 --> 00:29:31,644
ก็ไม่ได้แปลว่าจะจอดที่ไหนก็ได้นะ

381
00:29:31,728 --> 00:29:34,397
ขอโทษทีนะ

382
00:29:35,648 --> 00:29:37,066
ท่านมาโกนี่ครับ

383
00:29:37,150 --> 00:29:39,569
ตายจริง พี่มาโก

384
00:29:39,652 --> 00:29:42,030
- พี่มาโก
- มันวอล

385
00:29:42,113 --> 00:29:44,699
ไม่ได้เจอกันนานเลย

386
00:29:44,783 --> 00:29:47,035
ตอนมุนซอกยังอยู่ พี่มาหาออกบ่อย

387
00:29:47,118 --> 00:29:48,995
ทำไมไม่แวะมาแล้วล่ะคะ

388
00:29:49,078 --> 00:29:51,498
เราได้เงินไม่เยอะเลยเพราะพี่ไม่มา

389
00:29:52,040 --> 00:29:55,168
- แวะมาบ่อยๆ สิคะ
- จิ้มตรงไหนของเธอเนี่ย

390
00:29:55,627 --> 00:29:57,962
ช่วงนี้ฉันยุ่งมากเลย

391
00:29:58,046 --> 00:30:00,256
ฉันกำลังจะไปงานเปิดตัว

392
00:30:00,507 --> 00:30:02,091
ไม่รู้ว่าที่นั่นคือที่ไหน

393
00:30:02,175 --> 00:30:04,719
แต่คงประสบความสำเร็จแน่เพราะพี่ช่วย

394
00:30:04,803 --> 00:30:07,847
มีคนหนุ่มสาวเพิ่งเริ่ม
ธุรกิจคอมพิวเตอร์

395
00:30:07,931 --> 00:30:09,974
ในสำนักงานเล็กๆ ที่นี่น่ะ

396
00:30:10,058 --> 00:30:13,144
- ธุรกิจคอมพิวเตอร์เหรอคะ
- ใช่ ธุรกิจคอมพิวเตอร์

397
00:30:13,603 --> 00:30:16,648
ฉันว่ามันน่าชื่นชม
ก็เลยมาเป็นกำลังใจให้พวกเขา

398
00:30:16,773 --> 00:30:18,441
พวกเขาโชคดีจัง

399
00:30:19,651 --> 00:30:22,195
แล้วคนนี้เป็นใครเหรอ

400
00:30:22,278 --> 00:30:23,530
ผู้จัดการคนใหม่เหรอ

401
00:30:23,613 --> 00:30:24,614
ค่ะ

402
00:30:26,324 --> 00:30:27,659
ยินดีที่ได้รู้จักนะ

403
00:30:29,869 --> 00:30:31,454
จับมือเร็ว เงินจะไหลมาเทมา

404
00:30:34,415 --> 00:30:35,750
ผมกูชานซองครับ

405
00:30:36,376 --> 00:30:37,710
จับแน่นเชียวนะ

406
00:30:39,003 --> 00:30:42,799
เธอดูเป็นคนดี
ฉันว่าเราคงได้เจอกันอีก

407
00:30:44,801 --> 00:30:47,345
ดูแลแขกดีๆ ล่ะ

408
00:30:47,428 --> 00:30:48,513
โดยเฉพาะ

409
00:30:49,222 --> 00:30:50,431
แขกคนแรก

410
00:30:51,683 --> 00:30:52,892
"แขกคนแรก" เหรอครับ

411
00:30:52,976 --> 00:30:55,687
แขกคนแรกสำคัญมากนะ

412
00:30:56,020 --> 00:31:00,233
เพราะแบบนั้นฉันเลย
ไปเป็นแขกคนแรกเพื่อสนับสนุนพวกเขา

413
00:31:01,484 --> 00:31:02,861
ถ้าอย่างนั้น มันวอล

414
00:31:03,820 --> 00:31:05,029
ไปก่อนนะ

415
00:31:06,656 --> 00:31:09,742
โชคดีนะคะ ฉันได้เปิด
แชมเปญหลายขวดเพราะพี่เลย

416
00:31:11,160 --> 00:31:12,161
จ้ะ

417
00:31:12,245 --> 00:31:15,540
ว่าแต่เดี๋ยวนี้เธอสวยมากเลยนะ

418
00:31:23,047 --> 00:31:24,299
นายได้เป็นเศรษฐีแน่

419
00:31:24,382 --> 00:31:26,676
เทพแห่งความมั่งคั่ง
ทั้งจับมือทั้งอวยพรขนาดนั้น

420
00:31:26,759 --> 00:31:29,804
พอเป็นเทพมั่งคั่งแล้ว
เลยเรียกว่าพี่แทนมาโกเหรอ

421
00:31:29,888 --> 00:31:31,890
แน่สิ ฉันตื่นเต้นทุกครั้ง
ที่เจอพี่ชายหล่อๆ

422
00:31:31,973 --> 00:31:33,391
กับพี่สาวกระเป๋าหนัก

423
00:31:34,517 --> 00:31:36,352
งั้นตอนนี้
คงต้องเรียกผมว่าพี่แล้วล่ะ

424
00:31:39,147 --> 00:31:42,442
ได้สิ ก็นายจะเป็นเศรษฐีแล้ว
จะเรียกว่าพี่สาวให้นะ

425
00:31:43,192 --> 00:31:44,569
ไปกันค่ะพี่สาว

426
00:31:52,869 --> 00:31:54,120
แขกคนแรก...

427
00:31:59,417 --> 00:32:03,171
มีแขกที่แม้แต่ท่านประธาน
กับพนักงานคนอื่นไม่รู้ด้วย

428
00:32:03,463 --> 00:32:05,632
คนที่ไม่แสดงตัวตน

429
00:32:05,715 --> 00:32:07,300
มีความหมายของการดำรงอยู่

430
00:32:07,383 --> 00:32:10,345
การปล่อยให้พวกเขาคงอยู่
ในแบบที่พวกเขาอยากอยู่

431
00:32:10,428 --> 00:32:12,347
คือคำตอบของ "การคงอยู่"

432
00:32:13,056 --> 00:32:14,849
แค่บอกว่าไม่รู้ก็พอครับ

433
00:32:16,267 --> 00:32:19,354
รู้ไหมครับว่าผีฆาตกรอยู่ไหน

434
00:32:20,188 --> 00:32:22,565
ผีอาฆาตแค้นไม่ได้หาตัวได้ง่ายๆ นะ

435
00:32:22,649 --> 00:32:24,442
เรื่องนั้นคุณก็ไม่รู้อีก

436
00:32:24,525 --> 00:32:28,196
แขกเจ็ดคนที่ถูกเขาฆ่า
ได้ยินว่าเราจะพาตัวเขามาเร็วๆ นี้

437
00:32:28,279 --> 00:32:30,573
พวกเขารออยู่และไม่ยอมขึ้นรถบัสไป

438
00:32:38,206 --> 00:32:39,290
บอกพวกเขาว่า

439
00:32:39,707 --> 00:32:42,043
ถ้าช้าละก็
จะได้เปลี่ยนไปขึ้นรถลีมูซีน

440
00:32:42,210 --> 00:32:44,921
นั่นคงแปลว่าอีกสักพักเลย

441
00:32:45,463 --> 00:32:46,839
ผีอาฆาตแค้น...

442
00:32:47,840 --> 00:32:50,510
มักจะซ่อนตัวอยู่ในความมืด

443
00:33:02,188 --> 00:33:05,441
ถ้ามีบางอย่างมืดมิด
แม้ในตอนที่ไม่มีเงา

444
00:33:05,942 --> 00:33:07,819
นั่นคือที่ที่มันซ่อนอยู่

445
00:33:12,490 --> 00:33:14,283
อย่ามาดูหนังช้านะคะ

446
00:33:14,492 --> 00:33:16,953
ถ้าจะมาช้าอีกก็ไม่ต้องมา
เลิกกันไปเลย

447
00:33:19,831 --> 00:33:22,959
ถ้าคิดว่ามีคนมองอยู่จากที่มืดๆ

448
00:33:23,501 --> 00:33:24,627
นั่นล่ะใช่เลย

449
00:34:20,808 --> 00:34:22,935
ฮัลโหล ซานเชส

450
00:34:48,878 --> 00:34:50,088
(เวโรนิก้า)

451
00:35:13,903 --> 00:35:16,280
ผมเกือบจับเขาได้แล้ว

452
00:35:18,074 --> 00:35:20,952
เขาไม่เข้าใกล้กูชานซอง
เพราะคุณอยู่กับเขาตลอด

453
00:35:21,035 --> 00:35:23,371
ดูเหมือนเขาจะพุ่งเป้าไปที่
คนรู้จักกูชานซองนะ

454
00:35:24,163 --> 00:35:26,457
ผมมั่นใจว่าคงจับได้เร็วๆ นี้
แต่เขาควรไปเตือนเพื่อน

455
00:35:26,916 --> 00:35:28,084
เผื่อไว้ก่อน

456
00:35:29,335 --> 00:35:32,630
คิมซอนบี ยูนายังเที่ยวเล่น
กับฮยอนจุงอยู่ไหม

457
00:35:32,839 --> 00:35:34,423
ตอนนี้เธอก็อยู่กับเขาครับ

458
00:35:37,969 --> 00:35:39,512
"สุดที่รัก"

459
00:35:39,679 --> 00:35:43,599
"สุดที่รัก"

460
00:35:43,683 --> 00:35:44,934
- ดี
- อือ

461
00:35:46,060 --> 00:35:48,062
- ฉันเก่งใช่ไหม
- เก่งแฮะ

462
00:35:48,146 --> 00:35:49,147
ใช่ไหมล่ะ

463
00:35:57,613 --> 00:35:58,614
ตกใจหมด

464
00:35:59,699 --> 00:36:00,700
มันวอล

465
00:36:01,576 --> 00:36:04,579
ได้ยินว่านายเจ็บตัวเลยเอายามาให้

466
00:36:06,455 --> 00:36:07,456
ขอบใจนะ

467
00:36:08,749 --> 00:36:11,878
รู้ได้ไงว่าฉันเจ็บตัว
ฉันไม่ได้บอกชานซองด้วยซ้ำ

468
00:36:12,086 --> 00:36:13,254
มีคนบอกมาน่ะ

469
00:36:13,337 --> 00:36:14,380
ใครเหรอ

470
00:36:16,048 --> 00:36:17,133
ยมทูต

471
00:36:19,468 --> 00:36:22,430
เธอคงมีเส้นสายกับยมทูตด้วยสินะ

472
00:36:22,513 --> 00:36:25,308
ไม่รู้เลยว่าฉันเป็นเพื่อน
กับสิ่งมีชีวิตที่สุดยอดขนาดนี้

473
00:36:26,267 --> 00:36:27,685
จุดนี่ไว้ที่บ้าน

474
00:36:30,021 --> 00:36:32,940
คอยดูให้สว่างอยู่ตลอด
แล้วก็อย่าไปที่มืดๆ สักพัก

475
00:36:33,024 --> 00:36:34,358
ฉันคงไม่ได้เจ็บตัว

476
00:36:34,442 --> 00:36:36,402
แค่เพราะโชคร้ายสินะ

477
00:36:38,237 --> 00:36:41,991
ฉันเคยไปโรงแรมเธอแล้วด้วย
ฉันก็ควรจะเชื่อเธอ

478
00:36:42,575 --> 00:36:43,826
ฉันจะทำตามที่เธอบอก

479
00:36:45,286 --> 00:36:46,287
ขอบใจนะ

480
00:36:50,875 --> 00:36:52,001
ฉันขอโทษนะ

481
00:36:54,337 --> 00:36:57,548
ฉันน่าจะพูดกับนายดีๆ
แทนที่จะเหน็บแนม

482
00:36:58,216 --> 00:36:59,634
ฉันไม่ได้คิดจริงๆ หรอก

483
00:37:00,593 --> 00:37:03,638
ว่าเธอจะเอาพิซซ่าไปให้เวโรนิก้าได้

484
00:37:04,388 --> 00:37:06,641
ฉันแค่อยากเชื่อว่าทำได้

485
00:37:14,857 --> 00:37:18,152
ซานเชส
นายเป็นเพื่อนสนิทกูชานซองใช่ไหม

486
00:37:20,905 --> 00:37:22,240
ถ้าเกิดว่า...

487
00:37:24,116 --> 00:37:25,326
วันหนึ่ง

488
00:37:26,077 --> 00:37:29,038
ชานซองต้องผ่านอะไรเหมือนกัน

489
00:37:30,122 --> 00:37:32,041
หวังว่านายจะอยู่คอยปลอบเขานะ

490
00:37:39,840 --> 00:37:42,635
ฉันไปล่ะ ที่โรงแรมแขกเยอะ

491
00:37:43,636 --> 00:37:45,346
จุดธูปไว้ทุกห้องเลยนะ

492
00:37:45,429 --> 00:37:47,181
ทุกห้องเลยเหรอ

493
00:37:47,598 --> 00:37:50,059
ฉันบอกให้คุณมีรา
จุดไว้ในห้องเธอด้วยดีกว่า

494
00:37:53,145 --> 00:37:55,314
ผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่นี่สินะ

495
00:37:56,274 --> 00:37:59,568
ซานเชส อีมีราก็รู้จัก

496
00:37:59,652 --> 00:38:01,195
กับซอลจีวอนเหรอ

497
00:38:01,612 --> 00:38:03,948
ใช่ พวกเขาเจอกันที่อเมริกา ทำไมเหรอ

498
00:38:06,409 --> 00:38:07,576
ตอนนี้เธออยู่ไหน

499
00:38:08,160 --> 00:38:09,495
คุณมีราอยู่กับแฟนน่ะ

500
00:38:09,578 --> 00:38:11,539
เขาไปดูหนังกับแฟนที่โรงหนัง

501
00:38:12,456 --> 00:38:13,666
โรงหนังเหรอ

502
00:38:14,750 --> 00:38:16,877
ตอนนี้เขากับชานซอง
เป็นแค่เพื่อนกันนะ

503
00:38:16,961 --> 00:38:18,713
แฟนคุณมีราหล่อมากเลยล่ะ

504
00:38:18,796 --> 00:38:20,673
อยากดูรูปไหม รอเดี๋ยวนะ

505
00:38:27,221 --> 00:38:31,058
โรงหนังมืดมากด้วย

506
00:38:33,728 --> 00:38:34,770
สนไปทำไม

507
00:38:37,940 --> 00:38:39,025
มันวอล ดูสิ...

508
00:38:43,070 --> 00:38:44,363
ไปซะแล้ว

509
00:38:44,989 --> 00:38:46,866
เธอคงไม่ได้เดินเหมือนคนปกติสินะ

510
00:38:49,076 --> 00:38:53,080
ถ้าไม่มีแฟนคุณมีราคงงานเข้าแน่

511
00:38:59,170 --> 00:39:00,755
คุณยองซู จะมาตอนไหนคะ

512
00:39:00,838 --> 00:39:02,423
หนังจะเริ่มแล้วนะ

513
00:39:03,174 --> 00:39:04,884
เลิกอ้างได้หรือยัง

514
00:39:08,220 --> 00:39:10,556
รู้แล้ว เร็วๆ นะ

515
00:39:15,728 --> 00:39:18,189
ผีอาฆาตแค้นคงจัดการเธอให้ฉันแล้ว

516
00:39:32,203 --> 00:39:33,245
ทำอะไรอยู่ครับ

517
00:39:34,163 --> 00:39:35,247
ไปไหนมาครับ

518
00:39:37,041 --> 00:39:37,875
หือ

519
00:39:39,460 --> 00:39:41,379
ฉันไปขอโทษซานเชสมา

520
00:39:41,629 --> 00:39:43,547
ไปคนเดียวเหรอ น่าจะพาผมไปด้วยสิ

521
00:39:43,631 --> 00:39:45,174
ฉันแค่อยากทำให้มันจบๆ น่ะ

522
00:39:46,884 --> 00:39:47,927
คุณเป็นคนดีแล้วนี่

523
00:39:48,094 --> 00:39:49,136
ก็ไม่เชิง

524
00:39:49,845 --> 00:39:52,515
ขอบคุณที่ดูแลเพื่อนผมนะครับ

525
00:39:52,848 --> 00:39:54,141
คุณเป็นคนดีแล้วจริงๆ

526
00:39:55,101 --> 00:39:56,143
กูชานซอง

527
00:39:56,644 --> 00:40:00,064
นายทำให้ดอกไม้บาน
นายทำให้ฉันเปลี่ยนไปเยอะ

528
00:40:00,564 --> 00:40:02,274
แต่นายเปลี่ยนแก่นแท้ของฉัน
ไม่ได้หรอก

529
00:40:02,608 --> 00:40:04,026
อย่าแม้แต่จะหวัง

530
00:40:04,110 --> 00:40:07,279
ผมต้องไปขวางคุณอีกแล้วเหรอ

531
00:40:07,363 --> 00:40:10,533
เปล่า ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย

532
00:40:10,825 --> 00:40:11,909
ฉันไม่ได้โกหกนะ

533
00:40:11,992 --> 00:40:14,995
เพราะงั้นถ้ามีอะไรเกิดขึ้น
ก็ไม่ใช่เพราะฉัน

534
00:40:16,747 --> 00:40:18,707
วันนี้ผมยุ่งหน่อยเพราะแขกเยอะ

535
00:40:18,791 --> 00:40:21,627
เสร็จงานแล้วผมจะแวะมานะครับ
ไว้เจอกัน

536
00:40:30,928 --> 00:40:32,096
บ้าเอ๊ย

537
00:41:01,709 --> 00:41:02,877
ซูจิน

538
00:41:15,389 --> 00:41:17,725
คุณลูกค้าคะ
ฉันเห็นว่าคุณออกไปข้างนอก

539
00:41:17,808 --> 00:41:20,394
- ออกไปแบบนั้น...
- ช่วยผมด้วยครับ

540
00:41:21,645 --> 00:41:25,441
ได้ยินว่าผู้จัดการโรงแรมนี้
เป็นมนุษย์และดูแลธุระของมนุษย์

541
00:41:25,858 --> 00:41:27,026
เกิดอะไรขึ้นคะ

542
00:41:27,109 --> 00:41:30,029
ตอนนี้แฟนผมป่วย
ไม่มีคนอยู่ช่วยเธอเลยครับ

543
00:41:30,446 --> 00:41:33,032
ถ้าไม่มีคนช่วย
ลูกผมต้องเป็นอันตรายแน่

544
00:41:36,243 --> 00:41:38,245
คุณกลับห้องเถอะค่ะ

545
00:41:38,829 --> 00:41:39,872
ฉันจะ

546
00:41:40,706 --> 00:41:43,125
พาผู้จัดการไปช่วยเธอที่นั่นเอง

547
00:41:46,170 --> 00:41:47,254
ขอบคุณครับ

548
00:42:07,149 --> 00:42:09,360
ฉันไม่โทรหาผู้จัดการกูหรอกค่ะ

549
00:42:09,568 --> 00:42:12,446
ฉันจะไม่ทำอะไร
และรอดูจุดจบของตระกูลพวกเขา

550
00:42:14,365 --> 00:42:16,825
จะทำอะไรก็ตามใจเลย
ฉันไม่ห้ามคุณหรอก

551
00:42:18,827 --> 00:42:21,247
ในที่สุดมันก็จะจบแล้วจริงๆ สินะ

552
00:42:21,539 --> 00:42:23,624
คุณอยากไปดูจุดจบของตระกูลนั้น

553
00:42:24,959 --> 00:42:26,544
ด้วยตาตัวเองไหม

554
00:42:30,381 --> 00:42:31,799
ฉันรู้ว่าเธออยู่ไหน

555
00:42:32,508 --> 00:42:34,343
คุณแค่ต้องไปที่นั่นและยืนดู

556
00:42:34,760 --> 00:42:36,387
ไม่ต้องทำอะไรเลย

557
00:42:42,518 --> 00:42:44,228
มีคนบอกฉันว่า

558
00:42:44,770 --> 00:42:46,188
แค่เห็นจุดจบ

559
00:42:47,022 --> 00:42:48,983
ก็ไม่ทำให้ความขุ่นเคืองใจหายไป

560
00:42:53,779 --> 00:42:55,322
ฉันอยากให้คุณพิสูจน์

561
00:42:56,782 --> 00:42:59,201
ว่าพวกเขาคิดผิด

562
00:43:23,183 --> 00:43:25,269
ลูกแม่...

563
00:43:31,108 --> 00:43:33,110
ลูกแม่...

564
00:43:37,197 --> 00:43:38,240
ลูกแม่...

565
00:43:40,034 --> 00:43:41,076
ลูกแม่...

566
00:43:49,418 --> 00:43:51,170
ลูกแม่...

567
00:43:53,172 --> 00:43:55,257
ลูกแม่...

568
00:44:16,028 --> 00:44:17,821
ช่วยบอกผู้จัดการกูทีค่ะ

569
00:44:20,199 --> 00:44:21,909
ว่าผู้หญิงคนนี้ตกอยู่ในอันตราย

570
00:44:35,798 --> 00:44:39,551
(หน่วยฉุกเฉิน 119)

571
00:44:49,770 --> 00:44:52,064
ผู้ดูแลชเว รถพยาบาลรีบส่งตัว

572
00:44:52,147 --> 00:44:54,108
ผู้หญิงคนนั้นไปโรงพยาบาลแล้วครับ

573
00:44:54,316 --> 00:44:56,318
ทั้งแม่กับเด็ก

574
00:44:57,069 --> 00:44:58,195
ปลอดภัยแล้วครับ

575
00:45:10,290 --> 00:45:11,417
ฉัน...

576
00:45:12,334 --> 00:45:14,628
แต่งงานกับลูกชายคนโตของตระกูลยุนค่ะ

577
00:45:15,337 --> 00:45:19,133
ฉันมีลูกไม่ได้จนแก่ตัว

578
00:45:21,802 --> 00:45:24,513
และเด็กที่ฉันอุตส่าห์ตั้งท้อง...

579
00:45:27,182 --> 00:45:28,475
กลับเป็นผู้หญิง

580
00:45:45,451 --> 00:45:46,535
ไม่นะ

581
00:45:50,372 --> 00:45:52,833
สามีฉันต้องไปพึ่งท้องคนอื่น

582
00:45:52,916 --> 00:45:55,502
เพื่อให้กำเนิดลูกชาย
ที่สืบเชื้อสายวงศ์ตระกูล

583
00:45:56,211 --> 00:45:59,256
ฉันต้องทิ้งลูกที่เพิ่งเกิดไว้

584
00:45:59,339 --> 00:46:02,384
ไปสวดภาวนาที่วัดชื่อดัง

585
00:46:02,676 --> 00:46:06,763
เพื่อให้เด็กในท้องผู้หญิงคนนั้น
เป็นผู้ชาย

586
00:46:08,348 --> 00:46:09,475
แต่...

587
00:46:10,434 --> 00:46:13,479
ถ้าอยากให้เด็กในท้องเป็นผู้ชาย

588
00:46:13,729 --> 00:46:16,607
เราต้องกำจัดเด็กผู้หญิง
ที่เกิดมาก่อนหน้านี้

589
00:46:16,773 --> 00:46:18,150
เด็กคนนั้นมีดวงชะตา

590
00:46:18,233 --> 00:46:22,279
ว่าจะเข้ามาขวางทาง
ผู้ชายทุกคนในตระกูล

591
00:46:22,613 --> 00:46:25,240
ถ้ามีเด็กที่มีชะตาแบบนั้นในตระกูล

592
00:46:25,324 --> 00:46:28,702
ตระกูลนั้นจะไม่มีทาง
ให้กำเนิดเด็กชายได้อีก

593
00:46:35,000 --> 00:46:39,713
ลูกฉันไม่ได้ดื่มน้ำมาเป็นวันๆ

594
00:46:40,088 --> 00:46:41,757
พวกเขาไม่เปลี่ยนผ้าอ้อมให้เธอ

595
00:46:41,840 --> 00:46:43,717
และเธอก็โดนทอดทิ้ง

596
00:46:44,468 --> 00:46:47,471
พอฉันรีบไปที่นั่นหลังรู้ข่าว

597
00:46:48,138 --> 00:46:50,807
ลูกฉันก็ใกล้ตายแล้ว

598
00:46:51,683 --> 00:46:54,186
ขอโทษนะเจ้าคะ ช่วยเปิดประตูที

599
00:46:54,520 --> 00:46:56,313
ลูกข้ากำลังจะตาย

600
00:46:56,396 --> 00:46:58,065
มีใครอยู่ข้างในไหม

601
00:46:59,566 --> 00:47:02,110
ช่วยเปิดประตูที

602
00:47:02,194 --> 00:47:05,572
ไม่มีหมอคนไหนเปิดประตูให้เจ้าหรอก

603
00:47:05,656 --> 00:47:07,783
เด็กนั่นต้องตาย

604
00:47:09,409 --> 00:47:11,828
ลูกแม่...

605
00:47:12,871 --> 00:47:14,998
ลูกฉันตาย

606
00:47:15,290 --> 00:47:17,459
แต่ฉันทำอะไรไม่ได้เลย

607
00:47:17,751 --> 00:47:18,919
โอ๋ๆ

608
00:47:19,002 --> 00:47:21,505
ฉันเริ่มจะเสียสติ

609
00:47:24,383 --> 00:47:26,468
ตระกูลพวกมันต้องพบจุดจบ

610
00:47:27,177 --> 00:47:30,889
นางเคยสติดีนี่ เกิดอะไรขึ้นกับนาง

611
00:47:31,348 --> 00:47:34,851
ตระกูลยุนโหดร้ายกับนางเกินไปน่ะสิ

612
00:47:34,935 --> 00:47:37,604
พวกเขาทำให้คนกลายเป็นแบบนั้นได้ไง

613
00:47:46,905 --> 00:47:49,616
อย่าแตะต้องนางนะ

614
00:47:49,700 --> 00:47:52,202
อย่าแตะต้องลูกข้า

615
00:47:52,286 --> 00:47:54,746
อย่าแตะต้องนางนะ

616
00:47:55,038 --> 00:47:57,040
อย่าแตะต้องลูกข้า

617
00:48:09,553 --> 00:48:11,722
ตระกูลยุน

618
00:48:12,306 --> 00:48:14,308
จะต้องพบจุดจบ

619
00:48:15,684 --> 00:48:17,102
ต่อให้ข้าตายไป

620
00:48:17,769 --> 00:48:20,564
ข้าก็จะคอยเฝ้าดูให้แน่ใจ

621
00:48:23,358 --> 00:48:25,235
ให้แน่ใจ...

622
00:48:43,587 --> 00:48:46,381
เพราะแบบนั้น
ฉันเลยสาบานว่าจะแก้แค้น

623
00:48:51,178 --> 00:48:53,347
แต่ก่อนหน้านี้ ฉันยืนมอง

624
00:48:54,890 --> 00:48:57,351
เด็กคนนั้นจนตายไม่ได้

625
00:50:03,959 --> 00:50:06,920
ถ้าเด็กหายไป ปัญหาก็จะจบเหรอครับ

626
00:50:09,005 --> 00:50:10,215
คิดแบบนั้นจริงเหรอครับ

627
00:50:24,688 --> 00:50:26,022
(ยองซู)

628
00:50:26,106 --> 00:50:28,942
ผมไปช้าหน่อยนะ
ดูก่อนได้เลยครับ เดี๋ยวผมตามไป

629
00:50:30,861 --> 00:50:31,987
(ปิดเครื่อง)

630
00:51:04,478 --> 00:51:05,771
นายพูดถูก

631
00:51:09,149 --> 00:51:11,902
ฉันผิดเอง เพราะงั้นจะบอกอะไรให้นะ

632
00:51:13,111 --> 00:51:14,237
เพื่อนนาย...

633
00:51:17,908 --> 00:51:19,659
อีมีราน่ะ
ไม่รู้ตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า

634
00:51:23,830 --> 00:51:27,292
(โรงภาพยนตร์)

635
00:51:27,375 --> 00:51:28,460
เธอปิดโทรศัพท์

636
00:51:28,794 --> 00:51:30,545
นี่คือโรงหนังที่ใกล้บ้านเราที่สุด

637
00:51:30,712 --> 00:51:33,131
อย่าตื่นตระหนกนักเลย

638
00:51:33,256 --> 00:51:36,134
ผีอาฆาตแค้นตนนั้นไม่ได้
แข็งแกร่งพอจะฆ่าใครได้

639
00:51:36,301 --> 00:51:40,222
อย่างมากก็คงโดนลวกหรือโดนบาด

640
00:51:40,347 --> 00:51:42,808
คุณไม่บอกผม
เพื่อจะได้เห็นมีราเจ็บตัวเหรอ

641
00:51:43,141 --> 00:51:44,518
แล้วทำไมมาบอกตอนนี้ล่ะ

642
00:51:49,606 --> 00:51:53,276
คุณเห็นผู้ดูแลชเวเลยเปลี่ยนใจเหรอ

643
00:51:53,652 --> 00:51:56,071
ใช่น่ะสิ ใจฉันมันสั่นไปหมด

644
00:51:56,947 --> 00:51:58,031
ชานซอง

645
00:51:59,991 --> 00:52:00,867
อีมีรา

646
00:52:01,284 --> 00:52:03,119
อะไรกัน มาดูหนังกันสองคนเหรอ

647
00:52:03,745 --> 00:52:04,663
แล้วเธอล่ะ

648
00:52:04,746 --> 00:52:06,790
วันนี้โชคดีเป็นบ้า

649
00:52:07,707 --> 00:52:09,417
ฉันโดนเทน่ะ

650
00:52:09,543 --> 00:52:12,087
จะนั่งคนเดียวก็รู้สึกขัดใจเลยออกมา

651
00:52:12,546 --> 00:52:15,298
เขาคงไม่ได้มาที่นี่สินะ โล่งอกไปที

652
00:52:15,382 --> 00:52:17,259
โล่งอกอะไรของนาย

653
00:52:17,342 --> 00:52:19,427
ฉันโมโหเพราะแฟนไม่โผล่มา

654
00:52:19,511 --> 00:52:23,390
แล้วไอ้โรคจิตข้างหลัง
ก็มาพูดว่า "ฮัลโหล"

655
00:52:26,977 --> 00:52:29,062
งั้นก็แสดงว่าเขามาสินะ

656
00:52:30,605 --> 00:52:32,649
แล้วคุณยองซูล่ะ
แน่ใจนะว่าเขาไม่ได้มา

657
00:53:34,336 --> 00:53:36,546
ฮัลโหล กูชานซอง

658
00:53:43,011 --> 00:53:44,179
ตามหาฉันอยู่เหรอ

659
00:53:48,433 --> 00:53:49,684
น่าสนใจจริง

660
00:53:50,810 --> 00:53:52,228
ตามหาฉันต่อไปล่ะ

661
00:54:09,079 --> 00:54:10,080
ยอนอู

662
00:54:10,163 --> 00:54:11,414
คุณยองซู

663
00:54:15,085 --> 00:54:17,587
คุณยองซู เป็นอะไรไหม ลุกไหวไหมคะ

664
00:54:17,671 --> 00:54:18,964
คุณยองซู

665
00:54:21,216 --> 00:54:22,467
คุณยองซู

666
00:54:23,218 --> 00:54:25,553
เป็นอะไรไหมคะ

667
00:54:30,308 --> 00:54:31,977
คุณยองซู เป็นอะไรไหม

668
00:54:32,435 --> 00:54:33,520
ไม่เป็นไรครับ

669
00:54:34,062 --> 00:54:37,148
ผมออกกำลังกายเป็นประจำอยู่แล้ว
เลยไม่เป็นอะไรมาก

670
00:54:37,399 --> 00:54:39,567
ดีจังที่กระดูกไม่หัก

671
00:54:39,818 --> 00:54:42,445
ผมได้พักผ่อนสบายเพราะคุณเลย
ผมไปดีกว่าครับ

672
00:54:43,279 --> 00:54:44,280
ไม่สิ

673
00:54:45,281 --> 00:54:48,284
พักอีกหน่อยก็ได้ ผ่อนคลายหน่อย

674
00:54:49,119 --> 00:54:50,578
นี่ห้องชานซองนะ

675
00:54:50,662 --> 00:54:53,248
ห้องนี้สะอาดที่สุดในบ้านเราแล้ว

676
00:54:53,331 --> 00:54:55,083
คุณมีรา ที่นี่ไม่ใช่ "บ้านเรา"

677
00:54:55,166 --> 00:54:56,960
นั่นคงแปลว่าห้องคุณสกปรกมากๆ

678
00:54:57,043 --> 00:54:59,295
คุณยองซู ฟันปกติดีไหมคะ

679
00:54:59,379 --> 00:55:02,090
ลิ้นล่ะ ไม่ได้กัดลิ้นใช่ไหม

680
00:55:02,340 --> 00:55:04,092
ผมไม่เป็นไรครับคุณมีรา

681
00:55:05,051 --> 00:55:07,345
ซานเชส เอาน้ำแข็งมาเพิ่มหน่อยสิ

682
00:55:10,348 --> 00:55:11,433
ได้ครับ

683
00:55:18,106 --> 00:55:19,441
เช็กหน้าคุณด้วยดีไหม

684
00:55:19,899 --> 00:55:21,568
- ไหนดูซิๆ
- บอกแล้วไงว่าไม่เป็นไร

685
00:55:21,651 --> 00:55:22,986
แล้วหลังคุณล่ะ

686
00:55:23,570 --> 00:55:25,155
อะไร เป็นอะไร

687
00:55:25,238 --> 00:55:26,781
ตรงนั้นเจ็บสุดๆ เลย

688
00:55:26,865 --> 00:55:29,200
- จริงเหรอ แล้วอีกข้างล่ะ
- ข้างนั้นก็ด้วย

689
00:55:37,667 --> 00:55:39,544
ยอนอูกับซงฮวา

690
00:55:40,879 --> 00:55:42,630
อยู่ด้วยกันได้ไง

691
00:55:43,006 --> 00:55:44,716
เขาไม่ใช่ยอนอูครับ เขาคือพัคยองซู

692
00:55:44,799 --> 00:55:46,509
และเธอก็ไม่ใช่ซงฮวา แต่คืออีมีรา

693
00:55:48,595 --> 00:55:50,305
พวกเขาสองคนคบกันอยู่

694
00:55:50,889 --> 00:55:52,932
ผมรู้จักคุณยองซูผ่านมีรา

695
00:55:56,394 --> 00:55:58,480
ผมคิดว่ามันคงทำให้อะไรๆ
น่าสับสนสำหรับคุณ

696
00:55:59,564 --> 00:56:01,399
เลยตั้งใจไม่พูดถึง

697
00:56:02,192 --> 00:56:03,651
เพราะพวกเขาคือคนที่คุณเกลียด

698
00:56:05,320 --> 00:56:07,155
และคนที่คุณห่วงใย

699
00:56:17,290 --> 00:56:20,376
สำหรับเธอ เขาอาจเป็นเป้าหมาย
ของความแค้นที่ไม่ได้สะสาง

700
00:56:20,710 --> 00:56:22,128
แต่สำหรับเขา

701
00:56:22,462 --> 00:56:25,590
เธอคือเศษเสี้ยวของอดีตชาติ
ที่เขาจำไม่ได้

702
00:56:26,549 --> 00:56:28,676
ปล่อยมันผ่านไปเถอะ

703
00:57:10,468 --> 00:57:11,928
สับสนอยู่เหรอครับ

704
00:57:14,097 --> 00:57:17,934
คนที่ฉันห่วงใยที่สุด
และเกลียดที่สุดคบกันอยู่

705
00:57:18,810 --> 00:57:22,272
ต่อให้ฉันฆ่าคนที่อยากฆ่า
ก็คงไม่ทำให้หายแค้นหรอก

706
00:57:25,775 --> 00:57:27,152
ตอนนั้นคุณ

707
00:57:28,862 --> 00:57:30,655
ไม่ได้ฆ่าเขาเหรอครับ

708
00:57:34,242 --> 00:57:35,410
เขาตาย

709
00:57:38,121 --> 00:57:39,664
เขาตายในวันนั้น

710
00:58:51,152 --> 00:58:52,987
เจ้ารอดมาได้นี่

711
00:58:55,114 --> 00:58:56,699
ข้ารอดมา

712
00:58:57,867 --> 00:59:00,703
เพื่อรักษาสัญญาที่จะฆ่าเจ้า

713
00:59:03,831 --> 00:59:05,291
ข้าภูมิใจในตัวเจ้านะ

714
00:59:06,626 --> 00:59:07,835
มันวอล

715
00:59:16,678 --> 00:59:19,305
(จันทร์เพ็ญ)

716
00:59:20,139 --> 00:59:22,183
เจ้าจำตัวอักษรนั่นได้นี่

717
00:59:26,020 --> 00:59:27,814
ยอนอูสลักให้เหรอ

718
00:59:32,819 --> 00:59:34,821
เขาชำนาญงานฝีมือ

719
00:59:39,117 --> 00:59:40,535
คมดาบเล่มนี้...

720
00:59:42,787 --> 00:59:44,664
คงแบกความแค้นของยอนอูไว้ด้วย

721
00:59:48,793 --> 00:59:51,129
มีหลายคนเลยที่แค้นเจ้า

722
00:59:53,590 --> 00:59:55,633
เจ้าจะต้องรับรู้มันให้หมด

723
00:59:56,175 --> 00:59:59,095
แล้วตายอย่างเจ็บปวดทรมาน

724
01:00:04,767 --> 01:00:06,644
รวมถึงเราด้วยเหรอ

725
01:00:10,565 --> 01:00:12,900
ข้าแค่ดีใจที่ได้เจอเจ้าอีก

726
01:00:22,327 --> 01:00:25,246
เจ้าคงอยู่ต้อนรับข้า
ในชุดเจ้าสาวแสนสวย

727
01:00:27,874 --> 01:00:29,500
แล้วข้าก็คงบอกคิดถึงเจ้า

728
01:00:30,960 --> 01:00:32,920
ขณะที่ลูบไล้หน้าเจ้า

729
01:00:37,925 --> 01:00:39,010
หุบปาก

730
01:00:52,190 --> 01:00:54,108
(จันทร์เพ็ญ)

731
01:01:30,895 --> 01:01:31,979
นี่คือ...

732
01:01:34,941 --> 01:01:37,235
จุดจบของเรา

733
01:02:28,369 --> 01:02:31,372
ข้าไม่ปล่อยให้คนของเจ้ารอดหรอก

734
01:02:32,999 --> 01:02:35,334
ข้าจะเผาปราสาทนี้ทิ้ง

735
01:02:36,836 --> 01:02:39,005
นี่คือช่วงเวลาสุดท้าย

736
01:02:39,797 --> 01:02:41,257
ของเรา

737
01:02:44,177 --> 01:02:47,013
เจ้าต้องตายหลังจากเห็นทั้งหมดนั่น

738
01:02:52,351 --> 01:02:53,728
มันวอล

739
01:02:56,147 --> 01:02:58,316
ข้าจะเก็บเจ้าไว้ในใจ

740
01:03:00,610 --> 01:03:02,945
และกลายเป็นพระจันทร์
ที่ไม่เคยหายไปไหน

741
01:03:05,782 --> 01:03:06,991
คอยมองเจ้าจากที่ไกลๆ

742
01:04:06,634 --> 01:04:11,097
พอเขาตายวันนั้น
ฉันก็หน้ามืดตามัวเพราะความแค้น

743
01:04:11,472 --> 01:04:13,850
ฆ่าคนไปมากมาย

744
01:04:16,185 --> 01:04:20,231
ฉันเอาข้าวของคนของฉันใส่ในหีบศพ
และเดินทางไปทุกแห่ง

745
01:04:21,148 --> 01:04:23,234
เพื่อตามหาโรงเตี๊ยมจันทรา

746
01:04:27,613 --> 01:04:31,576
ฉันฆ่าทุกคนที่เข้ามาขวางทาง

747
01:04:32,994 --> 01:04:35,621
ตอนที่ฉันถึงโรงเตี๊ยมจันทรา

748
01:04:36,622 --> 01:04:37,999
สิ่งที่ฉันเจอ

749
01:04:39,000 --> 01:04:41,002
คือตัวเองที่โชกไปด้วยเลือด

750
01:04:53,347 --> 01:04:56,350
ฉันมันบาปหนาและมีความแค้นมากเกินไป

751
01:04:59,437 --> 01:05:01,480
นั่นแหละตัวตนของฉัน

752
01:05:08,529 --> 01:05:09,655
ฉัน

753
01:05:11,991 --> 01:05:14,493
รอผู้ชายคนนั้นมานานมาก

754
01:05:16,370 --> 01:05:17,580
ฉันตั้งใจจะดับสูญไป

755
01:05:18,456 --> 01:05:20,416
และดึงเขาลงไปด้วย

756
01:05:21,208 --> 01:05:23,002
จนถึงจุดต่ำสุด

757
01:05:33,930 --> 01:05:35,556
แต่ผมก็อยู่นี่แล้ว

758
01:05:40,019 --> 01:05:41,020
ผม...

759
01:05:42,396 --> 01:05:44,106
ทำให้คุณลืมความทรงจำ

760
01:05:44,732 --> 01:05:46,817
ที่เจ็บปวดของคุณไม่ได้

761
01:05:47,818 --> 01:05:49,820
แต่ผมอยากพาคุณออกมา

762
01:06:58,431 --> 01:07:01,308
รถคันนี้ไปมยองดงหรือเปล่าครับ

763
01:07:01,392 --> 01:07:02,560
ใช่แล้ว

764
01:07:03,185 --> 01:07:05,396
มาคนเดียวเหรอ แม่ล่ะ

765
01:07:05,730 --> 01:07:07,106
ผมจะไปเจอแม่ครับ

766
01:07:07,356 --> 01:07:10,943
ลุงรู้จักโฮเทล เดล ลูนา
ที่มยองดงหรือเปล่าครับ

767
01:07:11,027 --> 01:07:13,362
แม่ผมอยู่ที่นั่นน่ะ

768
01:07:14,822 --> 01:07:18,409
{\an8}(โฮเทล เดล ลูนา)

769
01:07:24,749 --> 01:07:28,252
ผู้ดูแลชเวๆ

770
01:07:32,882 --> 01:07:34,258
จะไปแล้วเหรอ

771
01:07:35,301 --> 01:07:36,761
จะไปโดยไม่บอกลาได้ยังไง

772
01:07:36,844 --> 01:07:39,055
เราทำงานด้วยกันมาตั้ง 200 ปี

773
01:07:43,392 --> 01:07:44,518
น่าเสียใจยิ่งนัก

774
01:07:47,772 --> 01:07:48,939
ฉันไม่ได้จะไปค่ะ

775
01:07:49,523 --> 01:07:52,318
ฉันแค่มาล้างรถเพราะยมทูตขอมา

776
01:07:55,112 --> 01:07:56,113
งั้นเหรอ

777
01:07:58,699 --> 01:08:02,745
ทำไมเขาถึงขอให้คุณล้างรถตลอดเลย
ไม่ใช่งานเราสักหน่อย

778
01:08:02,870 --> 01:08:03,913
ล้างเสร็จแล้วค่ะ

779
01:08:07,583 --> 01:08:08,793
งั้นคุณก็ไม่ไปเหรอ

780
01:08:08,876 --> 01:08:11,003
เรายังไม่รู้เลย
ว่าเป็นเด็กผู้หญิงหรือผู้ชาย

781
01:08:11,087 --> 01:08:12,296
ฉันต้องรอดูก่อน

782
01:08:13,255 --> 01:08:15,800
โทษที ผมคงด่วนสรุปไป

783
01:08:15,966 --> 01:08:17,259
คุณคิมซอนบี

784
01:08:19,678 --> 01:08:22,723
ช่วยชงเทียส์ให้ฉันหน่อยค่ะ

785
01:08:22,807 --> 01:08:23,849
ขอแรงๆ เลย

786
01:08:23,933 --> 01:08:25,518
ได้สิ ไปกัน

787
01:08:27,853 --> 01:08:30,356
- ร้องไห้เหรอคะ
- เปล่านี่

788
01:08:30,689 --> 01:08:33,734
- นั่นน้ำตานี่คะ
- บอกแล้วไงว่าไม่ได้ร้อง

789
01:08:33,818 --> 01:08:35,820
- เหมือนจะใช่นะ
- เปล่า

790
01:08:36,028 --> 01:08:38,405
ทำตัวดีๆ ตอนที่ยังมีโอกาสนะคะ

791
01:08:38,989 --> 01:08:40,157
ได้อยู่แล้ว

792
01:08:41,867 --> 01:08:44,995
ฉันซ่อนของขวัญนายไว้ในนั้น

793
01:08:45,079 --> 01:08:46,705
หาดูสิ มีโอกาสเดียวนะ

794
01:08:46,789 --> 01:08:48,582
ทำไมมีแค่ครั้งเดียวล่ะ

795
01:08:48,958 --> 01:08:50,167
ฉันจะใบ้ให้

796
01:08:50,334 --> 01:08:51,502
ใบ้เหรอ เอาสิ

797
01:08:53,337 --> 01:08:57,383
เลขห้องเป็นเลขเดียวกัน
กับวันแรกที่เราเจอกัน

798
01:08:58,134 --> 01:09:00,052
- วันแรกที่เจอกันเหรอ
- อือ

799
01:09:01,887 --> 01:09:04,056
ฉันจะไปจำได้ได้ไง

800
01:09:05,724 --> 01:09:07,309
นายจำไม่ได้ได้ไงล่ะ

801
01:09:09,103 --> 01:09:11,355
นายจำวันที่เราจูบกันครั้งแรก
ไม่ได้ด้วยเหรอ

802
01:09:11,438 --> 01:09:14,275
อย่าพูดเสียงดังสิ

803
01:09:15,192 --> 01:09:17,444
มีแต่ผีที่ได้ยินอยู่แล้วนี่

804
01:09:17,736 --> 01:09:20,573
คิดดูดีๆ สิ เราเจอกันครั้งแรกวันไหน

805
01:09:21,323 --> 01:09:25,995
มันเป็นตอนที่ดอกไม้บาน

806
01:09:27,037 --> 01:09:28,789
- งั้นก็มิถุนาเหรอ
- มิถุนาเหรอ

807
01:09:28,873 --> 01:09:31,167
- เปล่า ไม่ใช่สินะ
- มิถุนาเหรอ

808
01:09:31,250 --> 01:09:33,836
- หรือพฤษภานะ
- พฤษภาวันไหน

809
01:09:33,919 --> 01:09:37,381
- พฤษภา...
- วันไหน บอกมา

810
01:09:37,464 --> 01:09:40,968
- ไม่ใช่วันที่ 5 พฤษภาใช่ไหม
- วันที่ 5 พฤษภาเหรอ

811
01:09:41,051 --> 01:09:42,553
รู้แล้วน่ะว่าไม่ใช่

812
01:09:52,646 --> 01:09:53,981
เด็กนี่นา

813
01:09:54,440 --> 01:09:56,942
แทบไม่ค่อยเห็นเด็ก
มาเดินคนเดียวเลยนะ

814
01:10:01,155 --> 01:10:03,657
มาคนเดียวเหรอจ๊ะ

815
01:10:03,741 --> 01:10:06,035
ครับ ผมมาหาแม่ครับ

816
01:10:06,368 --> 01:10:10,164
ตามแม่มาที่นี่เหรอ

817
01:10:15,294 --> 01:10:17,630
หนูยังไม่ตาย...

818
01:10:21,175 --> 01:10:22,676
เขายังมีชีวิตอยู่

819
01:10:30,935 --> 01:10:32,811
{\an8}หนูเห็นที่นี่ในฝันเหรอ

820
01:10:32,895 --> 01:10:35,356
แม่บอกว่าอยู่ที่นี่สุขสบายดีครับ

821
01:10:37,233 --> 01:10:39,610
ผลข้างเคียงจากการโทรเข้าฝันสินะ

822
01:10:40,444 --> 01:10:44,448
มีเด็กที่ยังไม่ตาย
มาตามหาแม่ที่ตายไปแล้วค่ะ

823
01:10:44,531 --> 01:10:46,408
ช่วยส่งเขากลับบ้าน
อย่างปลอดภัยด้วยนะคะ

824
01:10:47,493 --> 01:10:49,828
แม่เขายังอยู่ที่นี่ไหมครับ

825
01:10:49,912 --> 01:10:52,539
เธอเดินทางไปภพหน้าเมื่อวานค่ะ

826
01:10:52,623 --> 01:10:55,209
ช่วยคุยกับเด็กแล้วพาเขาออกไปทีค่ะ

827
01:11:02,633 --> 01:11:03,842
เขาไปไหนแล้ว

828
01:11:10,557 --> 01:11:11,809
เด็กอยู่ไหนล่ะ

829
01:11:11,892 --> 01:11:14,061
คุณคิมซอนบีเฝ้าเขาอยู่นี่คะ

830
01:11:14,144 --> 01:11:16,522
ผมไปเอาไอศกรีมมาให้เขา

831
01:11:17,106 --> 01:11:19,692
เราต้องตามหาเขา แยกกันหาเถอะครับ

832
01:11:20,609 --> 01:11:21,652
ให้ตายสิ

833
01:11:22,861 --> 01:11:23,862
เจ้าหนู

834
01:11:24,530 --> 01:11:26,115
หายไปไหนนะ

835
01:11:26,490 --> 01:11:28,826
เจ้าหนู

836
01:11:31,578 --> 01:11:32,705
เจ้าหนู

837
01:11:34,915 --> 01:11:36,000
เจ้าหนู

838
01:11:39,712 --> 01:11:42,756
ขอโทษนะครับ
เห็นเด็กตัวเล็กๆ แถวนี้ไหมครับ

839
01:11:43,007 --> 01:11:47,052
เด็กเหรอครับ
เห็นเดินไปที่จุดขึ้นรถน่ะ

840
01:11:48,721 --> 01:11:49,722
อะไรนะครับ

841
01:12:00,983 --> 01:12:02,151
รอก่อนครับ

842
01:12:27,176 --> 01:12:32,431
(แม่น้ำซัมโด)

843
01:12:32,514 --> 01:12:36,560
(ภพนี้ ภพหน้า)

844
01:12:37,811 --> 01:12:40,439
หา มีมนุษย์เด็กเข้ามาเหรอ

845
01:12:40,522 --> 01:12:43,317
ค่ะ เขาหายไป
ตอนนี้เราเลยตามหาเขาอยู่

846
01:12:44,109 --> 01:12:46,153
แผนกต้อนรับไม่เห็นเขาได้ไง

847
01:13:03,087 --> 01:13:04,713
อุโมงค์ยาวขนาดนี้เลยเหรอ

848
01:13:27,486 --> 01:13:29,279
ฉันติดอยู่ในนี้เหรอ

849
01:13:40,290 --> 01:13:41,333
เจอแล้วครับ

850
01:13:41,875 --> 01:13:43,293
เจอแล้วครับ

851
01:13:44,253 --> 01:13:46,004
เขาอยู่หน้าจุดขึ้นรถ

852
01:13:46,088 --> 01:13:47,881
เราเกือบเจอปัญหาใหญ่แล้ว

853
01:13:48,757 --> 01:13:50,384
เรียกฮยอนจุงมานี่

854
01:13:51,051 --> 01:13:52,845
แล้วบอกให้กูชานซองไปส่งเขาที่บ้าน

855
01:13:56,390 --> 01:13:58,016
นี่ไม่ใช่ที่ของหนูนะ

856
01:13:58,100 --> 01:14:01,145
หนูเกือบได้ไปอยู่
ในที่ที่น่ากลัวมากๆ แล้ว

857
01:14:01,311 --> 01:14:03,939
แต่ผมเห็นคุณลุง
เดินเข้าไปในนั้นนะครับ

858
01:14:06,650 --> 01:14:09,111
อะไรนะ เธอว่าไงนะ

859
01:14:09,653 --> 01:14:10,779
ลุงคนไหน

860
01:14:10,863 --> 01:14:13,115
คุณลุงใส่สูทเดินเข้าไปครับ

861
01:14:13,407 --> 01:14:15,242
ผมรอดูอยู่ว่าเขาจะออกมาไหม

862
01:14:15,325 --> 01:14:16,618
แต่เขาก็ไม่ออกมา

863
01:14:17,744 --> 01:14:19,788
ฉันว่าผู้จัดการกูอยู่ในนั้นค่ะ

864
01:14:19,872 --> 01:14:22,708
ถ้าเขาเข้าไป
เขาจะหลงอยู่ในนั้นแล้วไม่ได้...

865
01:16:12,943 --> 01:16:14,194
กูชานซอง

866
01:16:16,113 --> 01:16:17,364
กูชานซอง

867
01:17:45,494 --> 01:17:46,620
กูชานซอง

868
01:18:02,135 --> 01:18:04,388
ฉันกลัวมากว่านายจะไม่กลับมา

869
01:20:13,517 --> 01:20:14,559
นาย...

870
01:20:20,941 --> 01:20:22,067
เป็นใคร

871
01:21:18,206 --> 01:21:19,708
{\an8}ถ้าเขามา ข้ากะจะโยนเขา

872
01:21:19,791 --> 01:21:22,794
{\an8}ลงขุมนรกที่เจ้าก่อ
และทำให้พวกเจ้าดับสูญไป

873
01:21:22,878 --> 01:21:25,005
{\an8}ข้าจึงทำเช่นนั้นไม่ได้แล้ว

874
01:21:25,088 --> 01:21:28,925
{\an8}ข้ากลับตกหลุมรักอีกครั้ง
น่าขันจริงๆ

875
01:21:31,887 --> 01:21:33,096
{\an8}กินนี่สิ

876
01:21:33,179 --> 01:21:35,891
{\an8}กินเข้าไปแล้วกลายเป็นผีร้ายซะ

877
01:21:40,437 --> 01:21:41,771
ตายซะเถอะ

878
01:21:42,188 --> 01:21:44,149
บอกแล้วไงว่าเธอจะปกป้องฉัน

879
01:21:47,861 --> 01:21:49,863
{\an8}คำบรรยายโดย:
นิติกาญจน์ รุ่งเรืองยศเมธี