1
00:00:45,628 --> 00:00:47,088
{\an8}คุณรู้ใช่ไหมว่านี่คืออะไร

2
00:00:47,297 --> 00:00:48,214
{\an8}ดูเหมือนยานะ

3
00:00:48,548 --> 00:00:50,800
{\an8}ผมว่ามันแปลกๆ ที่อยู่ๆ
ท่านมาโกก็เอานี่มาให้ผม

4
00:00:52,135 --> 00:00:53,553
{\an8}คุณไปขอให้ท่านมอบให้ผมใช่ไหม

5
00:00:54,179 --> 00:00:56,139
{\an8}อยากคิดอะไรก็ตามใจ

6
00:00:58,308 --> 00:00:59,684
{\an8}กูชานซอง

7
00:01:00,643 --> 00:01:02,270
{\an8}ขอให้นายปลอดภัยนะ

8
00:01:06,024 --> 00:01:07,108
{\an8}ไม่เอาครับ

9
00:01:10,111 --> 00:01:13,281
{\an8}ผมจะทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย
คุณจะได้ไม่สบายใจ

10
00:01:14,908 --> 00:01:15,742
หา

11
00:01:19,996 --> 00:01:22,749
กูชานซอง รู้ไหมว่ามันมีค่าแค่ไหน

12
00:01:24,667 --> 00:01:26,920
รู้ไหมว่าฉันต้องอ้อนวอนแค่ไหน
กว่าจะได้มา

13
00:01:27,003 --> 00:01:28,046
คุณจางมันวอล

14
00:01:29,130 --> 00:01:31,132
ไม่มีที่ไหนปลอดภัยสำหรับผมแล้ว

15
00:01:33,676 --> 00:01:36,221
ผมจะหาเรื่องใส่ตัว
และคอยกวนใจคุณต่อไป

16
00:01:36,304 --> 00:01:37,305
คุณต้อง...

17
00:01:40,391 --> 00:01:41,768
ปกป้องผมไปเรื่อยๆ

18
00:01:53,613 --> 00:01:55,115
ยานี่ของเจ้าหรือเปล่า

19
00:02:03,790 --> 00:02:05,250
ของเจ้าใช่ไหม

20
00:02:06,292 --> 00:02:10,004
ทำไมถึงเก็บขึ้นมาให้ผมตอนนี้ล่ะครับ

21
00:02:10,713 --> 00:02:13,967
ข้านึกว่าเจ้าทำหล่น
เลยเอาขึ้นมาให้เป็นการตอบแทน

22
00:02:15,927 --> 00:02:16,928
ขอบคุณค่ะ

23
00:02:17,595 --> 00:02:20,223
ท่านนำสิ่งที่มีค่ามากกลับขึ้นมา

24
00:02:20,890 --> 00:02:23,309
เชิญค่ะ ไปพักผ่อนเถอะ

25
00:02:26,396 --> 00:02:29,691
นี่ไม่ใช่ของที่จะช่วย
กำจัดความกลัวของเจ้าหรือ

26
00:02:29,774 --> 00:02:32,068
ครับ ก็ใช่ครับ

27
00:02:32,443 --> 00:02:34,988
งั้นก็หวังว่าเจ้าจะกินให้สบายใจนะ

28
00:02:42,662 --> 00:02:43,663
เห็นไหม

29
00:02:44,372 --> 00:02:46,499
ขนาดเทพยังบอกเลยว่านายควรกินยานั่น

30
00:02:46,583 --> 00:02:49,252
ท่านก็แค่เข้าใจอะไรช้าครับ

31
00:02:50,044 --> 00:02:52,422
ท่านให้คำแนะนำนายในฐานะ
คนที่หนีไปหาความสงบสุข

32
00:02:53,131 --> 00:02:54,215
กินเข้าไป

33
00:02:57,010 --> 00:02:58,511
นายคงลืมอะไรไปนะ

34
00:02:58,595 --> 00:03:01,431
นายอาจตายได้ ถ้าโดนวิญญาณ
ที่มีความแค้นฝังลึกทำร้าย

35
00:03:02,098 --> 00:03:04,976
ก่อนหน้านี้นายก็เกือบตายเพราะฉัน

36
00:03:06,019 --> 00:03:08,438
อย่าหาเรื่องใส่ตัวเลย
ใช้ชีวิตอย่างสงบเถอะ

37
00:03:09,397 --> 00:03:10,231
กินไป

38
00:03:11,107 --> 00:03:12,108
ถ้าผมกิน

39
00:03:14,819 --> 00:03:16,321
ผมก็จะมองไม่เห็นคุณอีก

40
00:03:21,409 --> 00:03:23,119
คุณก็คงลืมอะไรไปเหมือนกัน

41
00:03:23,786 --> 00:03:25,705
ผมมองคุณออกนะครับ

42
00:03:40,094 --> 00:03:41,429
ถ้าผมไม่ดูแลคุณ

43
00:03:42,430 --> 00:03:44,557
คุณคงมีแต่จะอาฆาตแค้นมากขึ้น

44
00:03:44,641 --> 00:03:46,392
สู้ผมหาเรื่องใส่ตัวด้วยการขัดขวาง

45
00:03:47,310 --> 00:03:48,645
ไม่ให้คุณเจอจุดจบแบบนั้นดีกว่า

46
00:03:50,063 --> 00:03:51,189
ผมปล่อยให้...

47
00:03:52,565 --> 00:03:54,067
ผมปล่อยให้เรื่องแบบนั้น...

48
00:03:55,902 --> 00:03:56,945
เกิดขึ้นกับคุณไม่ได้

49
00:04:06,371 --> 00:04:07,538
เพราะฉะนั้น

50
00:04:08,206 --> 00:04:11,793
ผมจะอยู่ข้างๆ คุณ คอยจับตาดูคุณ

51
00:04:15,129 --> 00:04:16,339
คุณกูชานซองใช่ไหมคะ

52
00:04:18,258 --> 00:04:19,550
รอบนี้อะไรอีกล่ะ

53
00:04:21,678 --> 00:04:24,847
มาทำอะไรที่บ้านพักพ่อฉันเหรอคะ

54
00:04:33,314 --> 00:04:36,818
ตอนพ่อฉันยังมีชีวิตอยู่
คุณขอให้ท่านช่วยเหรอคะ

55
00:04:37,527 --> 00:04:40,863
ครับ ท่านประธานให้ผมยืมใช้
บ่อน้ำในสวนพฤษชาติครับ

56
00:04:41,531 --> 00:04:45,451
คุณเอาปลามาปล่อย อะไรแบบนั้นเหรอคะ

57
00:04:45,535 --> 00:04:48,121
เป็นของที่พิเศษมากครับ
มันจะปล่อยพลังบวกออกมา

58
00:04:48,705 --> 00:04:52,834
ก่อนท่านเสีย
พ่อฉันพูดถึงคุณอยู่บ้าง

59
00:04:52,917 --> 00:04:54,419
เขาบอกว่าคุณช่วยท่านไว้เยอะเลย

60
00:04:55,420 --> 00:04:58,506
เรามาจัดการข้าวของของท่านน่ะค่ะ

61
00:04:58,589 --> 00:04:59,757
เข้าใจแล้วครับ

62
00:05:01,551 --> 00:05:02,844
(แบคกู)

63
00:05:05,596 --> 00:05:07,098
นี่ของฉันค่ะ

64
00:05:07,432 --> 00:05:10,518
ตอนเด็กๆ
ฉันมาที่นี่กับคุณปู่บ่อยน่ะค่ะ

65
00:05:11,978 --> 00:05:13,187
- แม่คะ
- หือ

66
00:05:13,271 --> 00:05:16,149
ดูของที่หนูเจอในหนังสือสิ

67
00:05:18,609 --> 00:05:21,446
ตายจริง ตั้งแต่สมัยไหนเนี่ย

68
00:05:21,529 --> 00:05:23,906
รูปนี้ปู่ลูกดูหนุ่มมากเลย

69
00:05:26,951 --> 00:05:28,328
คิดถึงเขาจัง

70
00:05:28,703 --> 00:05:29,871
ถ้ามีอะไรที่อยากบอกเขา

71
00:05:29,954 --> 00:05:32,957
คุณเขียนจดหมายหาเขาได้นะครับ

72
00:05:33,291 --> 00:05:34,792
โรงแรมที่ผมทำงานอยู่

73
00:05:34,876 --> 00:05:37,378
มีบริการส่งจดหมาย
ให้คนที่คุณคิดถึงครับ

74
00:05:52,435 --> 00:05:55,188
นึกว่ากลับไปแล้ว อยู่รอผมสินะ

75
00:05:56,105 --> 00:05:57,482
ฉันก็แค่ไม่ชอบขับรถน่ะ

76
00:06:00,985 --> 00:06:03,821
ถ้าคุณไม่ชอบขับรถ
แล้วจะซื้อมาทำไมตั้งหลายคันครับ

77
00:06:03,905 --> 00:06:05,073
เพราะมันสวยไง

78
00:06:06,240 --> 00:06:09,035
ฉันจะซื้อรถที่นายขายไปให้หมด

79
00:06:09,118 --> 00:06:10,203
เอาเงินจากไหนครับ

80
00:06:10,286 --> 00:06:12,121
นายบอกว่าเต็มใจหาเรื่องใส่ตัว

81
00:06:12,205 --> 00:06:13,748
ระหว่างนั้นก็ให้ฉันงกหน่อยแล้วกัน

82
00:06:13,831 --> 00:06:15,333
เอาภาพวาดเขาแพ็กดูมา

83
00:06:18,461 --> 00:06:21,422
คิดว่าผมจะให้คุณเหรอ
นั่นเงินชดเชยของผมนะ

84
00:06:21,506 --> 00:06:24,425
ฉันแค่เอาไปวางไว้ที่ห้องนาย
มันเป็นของฉัน เอาคืนมา

85
00:06:26,552 --> 00:06:29,138
แถวนี้มีร้านอาหารเจ้าดัง
ที่เคยออกทีวี

86
00:06:29,430 --> 00:06:30,389
ไปที่นั่นกันครับ

87
00:06:31,474 --> 00:06:32,683
ร้านอาหารเจ้าดัง

88
00:06:34,435 --> 00:06:36,854
งงล่ะสิที่ผมพูดถึงอาหาร
ในสถานการณ์แบบนี้

89
00:06:36,938 --> 00:06:39,398
คุณคงจะโมโหมาก

90
00:06:39,649 --> 00:06:41,275
ผมรู้สึกแบบนั้นเลยล่ะ

91
00:06:43,569 --> 00:06:44,779
ไปครับ

92
00:06:51,160 --> 00:06:54,789
ถ้าเราไปไม่ทันก่อนร้านปิดเพราะคุณ

93
00:06:56,541 --> 00:06:59,293
ภาพวาดเขาแพ็กดูนั่น

94
00:06:59,377 --> 00:07:01,420
ไม่มีวันเป็นของคุณแน่ครับ

95
00:07:15,143 --> 00:07:19,313
คิมจุนฮยอน
คนดังคนโปรดของคุณก็เคยมาที่นี่

96
00:07:22,442 --> 00:07:24,902
ใช่ ต้องชักภาพก่อนสินะ

97
00:07:26,571 --> 00:07:28,406
(อิ่มตาย กายแตก)

98
00:07:32,577 --> 00:07:34,996
(ผมจะไปร้านดังทุกร้านในประเทศนี้)

99
00:07:37,582 --> 00:07:41,586
แถวนี้ไม่มีร้านแนงมยอนเลย

100
00:07:41,669 --> 00:07:43,254
ห้างร้านอะไรก็ไม่มี

101
00:07:43,337 --> 00:07:45,006
ทำไมไม่กลับไปมยองดงล่ะครับ

102
00:07:45,089 --> 00:07:46,591
ที่นี่ไกลจากบ้านผมไปนะ

103
00:07:46,674 --> 00:07:48,759
ไปทำงานโรงแรมเก่าของนายเถอะ

104
00:07:49,594 --> 00:07:51,012
ก่อนหน้านี้

105
00:07:51,471 --> 00:07:53,639
เจ้าของโรงแรมนั้นก็ดูชอบนายนะ

106
00:07:54,223 --> 00:07:57,685
ผมแค่อยากให้เจ้านายคนปัจจุบันชอบผม

107
00:07:58,853 --> 00:07:59,770
และเพื่อการนั้น

108
00:08:01,939 --> 00:08:03,274
ผมจะท้าทายตัวเอง

109
00:08:06,444 --> 00:08:09,489
สัญญานะว่าคุณจะกลับมาจ้างผม
ถ้าผมกินหมดในคำเดียว

110
00:08:10,573 --> 00:08:11,866
ล้อกันเล่นเหรอ

111
00:08:12,825 --> 00:08:16,996
คิมจุนฮยอนกินทั้งหมดนี่ในคำเดียวนะ

112
00:08:17,079 --> 00:08:18,498
นายสู้เขาไม่ได้หรอก

113
00:08:20,041 --> 00:08:21,542
น้ำหน้าอย่างนายไม่มีวันทำได้หรอก

114
00:08:26,923 --> 00:08:28,341
ถ้าผมทำได้ ให้ผมกลับไปด้วยล่ะ

115
00:08:34,555 --> 00:08:35,640
ไม่ต้องหรอก

116
00:08:37,600 --> 00:08:39,143
ฉันไม่ดูรายการคิมจุนฮยอนแล้ว

117
00:08:42,313 --> 00:08:45,024
คุณเคยชอบเขามากนี่
เทไปอีกคนแล้วเหรอ

118
00:08:45,107 --> 00:08:46,150
อือ

119
00:08:46,943 --> 00:08:49,111
เพราะงั้นถ้านายกินหมด

120
00:08:49,195 --> 00:08:51,739
นายควรไปเป็นตลก
มากกว่ากลับมาทำงานที่โรงแรมฉันนะ

121
00:08:55,535 --> 00:08:56,911
ตัดใจง่ายขนาดนั้นเลยเหรอครับ

122
00:08:56,994 --> 00:08:58,663
เปล่านะ ไม่เลย

123
00:08:59,247 --> 00:09:03,042
เปิดไปช่องไหน ฉันก็เจอแต่หน้าเขา

124
00:09:06,462 --> 00:09:09,340
หวังว่าอาหารที่นี่จะรสชาติห่วยแตกนะ

125
00:09:10,383 --> 00:09:11,884
จะได้ไม่ต้องนึกถึงมันอีก

126
00:09:42,248 --> 00:09:43,791
{\an8}(อิ่มตาย กายแตก)

127
00:10:14,739 --> 00:10:16,782
บอกให้จอดรถแล้วกลับไป
ตามฉันมาทำไมอีก

128
00:10:17,116 --> 00:10:18,701
ผมจะคอยอยู่เกาะแกะคุณ

129
00:10:18,784 --> 00:10:20,453
คุณจะได้ตัดใจจากผมลำบาก

130
00:10:23,539 --> 00:10:25,541
แต่ตอนนี้ผมมาหาท่านประธานครับ

131
00:10:25,625 --> 00:10:27,752
หลานเขาขอให้ผมเอานี่ให้เขา

132
00:10:27,835 --> 00:10:28,919
ฉันเอาไปให้เอง

133
00:10:29,003 --> 00:10:30,838
ไม่ได้ครับ ผมจะเชื่อใจคุณได้ไง

134
00:10:31,422 --> 00:10:33,299
ผมจะเอาไปให้เขาเอง

135
00:10:33,382 --> 00:10:36,052
ฉันเป็นเจ้าของโรงแรมนี้
และนายก็เพิ่งโดนไล่ออกนะ

136
00:10:37,011 --> 00:10:38,012
ท่านประธานคะ

137
00:10:40,598 --> 00:10:42,183
ผู้จัดการกู กลับมาทำงานแล้วสินะคะ

138
00:10:42,266 --> 00:10:45,269
เขาไม่ใช่ผู้จัดการที่นี่
เขาแค่แวะมา

139
00:10:45,353 --> 00:10:46,979
ไปหาท่านประธานเลยสิ

140
00:10:48,397 --> 00:10:49,982
ฉันมีเรื่องด่วนจะรายงานค่ะ

141
00:11:06,749 --> 00:11:11,212
จะบอกว่าแขกที่พวกเธอพามา
โดนฆ่าทุกคนเลยเหรอ

142
00:11:11,295 --> 00:11:14,715
ค่ะ ไม่มีหลุมศพ
เราเห็นพวกเขาถูกฝังอยู่ในป่า

143
00:11:22,807 --> 00:11:25,017
ผมใช้โทรศัพท์สาธารณะ
โทรแจ้งตำรวจแล้วครับ

144
00:11:25,101 --> 00:11:26,977
เรื่องนี้ออกข่าวด้วยค่ะ

145
00:11:27,061 --> 00:11:30,398
มีการพบศพจำนวนหนึ่ง ทุกคนพูดกันว่า
เป็นเหตุฆาตกรรมต่อเนื่อง

146
00:11:30,481 --> 00:11:33,150
ดูจากที่บรรดาแขกเหล่านั้นบอกมา

147
00:11:33,234 --> 00:11:35,569
เหมือนพวกเขาถูกฆ่าโดยคนคนเดียวกัน

148
00:11:35,653 --> 00:11:37,696
ทุกคนบอกว่า
เป็นคนที่พวกเขาไม่เคยเจอมาก่อน

149
00:11:37,780 --> 00:11:40,116
แต่พวกเขาเห็นตรงกันว่าเป็นชายหนุ่ม

150
00:11:40,199 --> 00:11:41,075
ผู้ชายคนนั้นค่ะ

151
00:11:41,659 --> 00:11:44,662
ฉันมั่นใจว่า
ฆาตกรคือเจ้าของรถคันนั้นค่ะ

152
00:11:49,458 --> 00:11:50,835
ฉันจดเลขทะเบียนมาด้วย

153
00:11:50,918 --> 00:11:52,920
- เราไปหาเขาแล้ว...
- อย่าเข้าไปยุ่ง

154
00:11:54,839 --> 00:11:56,424
ฮยอนจุงแจ้งตำรวจไปแล้ว

155
00:11:56,507 --> 00:11:58,676
เรื่องศพที่ถูกพบก็ออกข่าวแล้ว

156
00:11:58,759 --> 00:12:01,512
ในเมื่อฆาตกรยังไม่ตาย
ตำรวจก็จับเขาได้

157
00:12:02,096 --> 00:12:05,933
เราแค่ต้องดูแล
เหยื่อที่เสียชีวิตให้ดี

158
00:12:06,016 --> 00:12:07,601
จนพวกเขาหมดห่วงและจากไปอย่างสงบ

159
00:12:08,686 --> 00:12:11,439
ติดโทรทัศน์ให้แขกด้วย
เผื่อพวกเขาอยากดูข่าว

160
00:12:12,148 --> 00:12:13,899
ให้พวกเขาเข้าถึงเครือข่ายไวไฟ

161
00:12:13,983 --> 00:12:14,942
พวกเขาจะได้ค้นเว็บได้

162
00:12:15,568 --> 00:12:16,652
ครับ

163
00:12:28,247 --> 00:12:29,457
ไม่เป็นไรนะ

164
00:12:29,748 --> 00:12:31,083
ตำรวจจะต้องจับเขาได้

165
00:12:31,375 --> 00:12:33,544
ฮยอนจุง นายเป็นคนแจ้งตำรวจ

166
00:12:33,627 --> 00:12:37,590
ตอนนี้พวกเขาคงงงเป็นไก่ตาแตก
ว่าผีที่ไหนแจ้งข่าวมา

167
00:12:40,301 --> 00:12:42,595
มีคนโทรเข้ามา
จากโทรศัพท์สาธารณะเครื่องนี้

168
00:12:42,678 --> 00:12:46,807
แต่ไม่มีใครอยู่ในภาพกล้องวงจรปิดเลย

169
00:12:48,142 --> 00:12:49,185
หรือจะเป็นผี

170
00:12:50,060 --> 00:12:51,562
แปลกจังแฮะ

171
00:12:54,064 --> 00:12:55,983
ผีไม่มีจริงหรอกน่า

172
00:12:56,942 --> 00:12:59,945
ฉันว่าที่แปลกกว่าคือ
ยังมีโทรศัพท์สาธารณะแบบนี้อยู่อีก

173
00:13:04,074 --> 00:13:05,451
มีเศษเหรียญไหมจ๊ะ

174
00:13:06,035 --> 00:13:07,328
มีครับ รอเดี๋ยวนะ

175
00:13:09,997 --> 00:13:11,123
นี่ครับ

176
00:13:13,167 --> 00:13:14,710
ขอบใจจ้ะ

177
00:13:16,837 --> 00:13:17,838
ของตอบแทน

178
00:13:26,263 --> 00:13:27,515
ไม่เป็นไรครับ

179
00:13:27,598 --> 00:13:29,808
ตายจริง ไม่นะ ถ้าเธอทำหาย

180
00:13:29,892 --> 00:13:32,186
เธอจะได้โสดยาวๆ เลยนะ

181
00:13:32,770 --> 00:13:35,564
ชีวิตนี้เธอจะไม่มีวันได้แต่งงาน

182
00:13:35,648 --> 00:13:38,150
ตลอดกาลเลย

183
00:13:38,234 --> 00:13:40,986
แฟนสักคนก็ไม่มีนะ

184
00:13:41,570 --> 00:13:44,782
เก็บไว้นะ อย่าได้ทำหายเชียว

185
00:13:48,827 --> 00:13:49,828
ค่ะพี่

186
00:13:51,205 --> 00:13:52,623
ค่ะ ได้ค่ะ

187
00:13:52,706 --> 00:13:54,041
รอเดี๋ยวสิครับ

188
00:13:58,837 --> 00:13:59,880
อะไรเนี่ย

189
00:14:03,133 --> 00:14:07,179
ชีวิตนี้เธอจะไม่มีวันได้แต่งงาน

190
00:14:07,263 --> 00:14:10,516
ตลอดกาลเลย

191
00:14:20,484 --> 00:14:22,528
(ถึงคุณปู่ที่หนูคิดถึงสุดหัวใจ)

192
00:14:22,611 --> 00:14:24,196
(หนูดีใจมากที่เขียนจดหมายถึงปู่ได้)

193
00:14:26,115 --> 00:14:27,241
หลานคุณเสียใจมาก

194
00:14:27,324 --> 00:14:29,869
ที่ไม่ได้อยู่ดูอาการคุณ
ในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต

195
00:14:29,952 --> 00:14:32,079
ตอนนั้นลูกผมเรียนอยู่เมืองนอก

196
00:14:32,830 --> 00:14:34,248
เจอหน้ากันแบบนี้แทน

197
00:14:34,874 --> 00:14:35,916
ต้องขอบคุณคุณเลยนะ

198
00:14:37,418 --> 00:14:39,920
ไปขับมอเตอร์ไซค์มาสินะครับ
เข้ากับคุณมากเลย

199
00:14:41,422 --> 00:14:42,715
คุณคิดงั้นเหรอ

200
00:14:42,798 --> 00:14:44,884
ตอนมีชีวิตอยู่ ผมไม่ได้ขับเลย

201
00:14:44,967 --> 00:14:46,218
เพราะคิดว่าคงไม่เป็นที่ยอมรับ

202
00:14:46,969 --> 00:14:48,596
เพราะคุณเลยนะเนี่ย ผมมีความสุขมาก

203
00:14:48,679 --> 00:14:51,056
คุณมีความสุข ผมก็ดีใจครับ

204
00:14:54,685 --> 00:14:57,104
หลานผมสวยมากเลยใช่ไหม

205
00:15:00,774 --> 00:15:01,859
ครับ

206
00:15:06,447 --> 00:15:09,450
- นี่คุณมีแฟนหรือยัง
- อะไรนะครับ

207
00:15:09,533 --> 00:15:12,453
หลานผมยังไม่มีแฟนเลย

208
00:15:13,037 --> 00:15:15,789
เธอชื่อจองจีอึน อายุ 25 ปี

209
00:15:15,873 --> 00:15:18,792
วันๆ เอาแต่เรียน
เลยไม่ได้มีแฟนดีๆ สักคน

210
00:15:19,668 --> 00:15:23,964
ผมอยากหาผู้ชายดีๆ
เป็นที่พึ่งให้เธอได้

211
00:15:27,301 --> 00:15:28,802
อ๋อ ครับ

212
00:15:30,387 --> 00:15:32,973
เธอต้องได้เจอคนดีๆ แน่
ไม่ต้องห่วงนะครับ

213
00:15:33,057 --> 00:15:35,392
งั้นผมขอตัวนะครับ

214
00:15:46,278 --> 00:15:48,489
กูชานซองยังไม่มีแฟนครับ

215
00:15:48,572 --> 00:15:51,367
คุณดูอยากรู้เรื่องผู้ชายดีๆ
ที่ไว้ใจได้คนนี้จังนะ

216
00:15:52,785 --> 00:15:53,786
งั้นเหรอ

217
00:15:53,869 --> 00:15:57,831
งั้นผมเล่าเรื่องกูชานซอง
ให้ฟังเพิ่มดีไหมครับ

218
00:16:05,381 --> 00:16:08,342
ให้กูชานซองมาจัดการเรื่องนี้ดีไหมนะ
ยังไงเขาก็อยู่นี่แล้ว

219
00:16:08,425 --> 00:16:09,551
ไม่

220
00:16:09,927 --> 00:16:12,930
ประธานจางๆ อยู่นี่เอง

221
00:16:13,013 --> 00:16:14,014
มีอะไร

222
00:16:14,098 --> 00:16:16,141
ผมไปหลอกประจบประธานวัง

223
00:16:16,225 --> 00:16:17,434
ตามที่คุณสั่งเรียบร้อยแล้วครับ

224
00:16:17,518 --> 00:16:20,187
ดีมาก แล้วได้เรื่องไหม

225
00:16:20,270 --> 00:16:22,856
เขามอบความไว้วางใจ
ให้ผมรับผิดชอบบางอย่าง

226
00:16:22,940 --> 00:16:24,191
ที่ยังกวนใจเขาอย่างหนักอยู่

227
00:16:25,484 --> 00:16:28,237
โอ้โฮ ทำได้ดีมาก คิมซอนบี

228
00:16:29,405 --> 00:16:31,532
ความสามารถเหลือล้นจริงๆ

229
00:16:31,615 --> 00:16:33,867
คุณได้พิสูจน์อีกครั้งแล้ว
ว่าตัวเองมีประโยชน์

230
00:16:33,951 --> 00:16:35,077
ประธานวัง

231
00:16:35,285 --> 00:16:37,496
มีหลานสาวที่เขาเอ็นดูยิ่งชีพ
อยู่คนหนึ่งครับ

232
00:16:37,579 --> 00:16:41,000
เขายังเศร้าอยู่
ที่หาผู้ชายดีๆ ให้เธอไม่ได้

233
00:16:41,083 --> 00:16:42,793
ผมเลยรับปากไป
ว่าจะหาผู้ชายดีๆ ให้เธอ

234
00:16:43,252 --> 00:16:44,420
พ่อสื่อสินะ

235
00:16:44,503 --> 00:16:47,214
เยี่ยมเลย ถ้าไปได้สวย
เขาคงซื้อชุดสูทดีๆ ให้คุณแน่

236
00:16:47,297 --> 00:16:50,718
เขาเป็นประธานบริษัทนะครับ
ระดับนั้นแค่สูทยังเบาๆ ไป

237
00:16:51,260 --> 00:16:52,094
ถูกของคุณ

238
00:16:52,177 --> 00:16:54,138
คุณจะหาผู้ชายดีๆ ให้หลานสาวขา

239
00:16:54,221 --> 00:16:57,266
อย่างน้อยเขาก็ต้อง
จัดการเรื่องนี้ให้เรา

240
00:16:57,349 --> 00:16:59,143
ท่านประธานไม่ต้องห่วงเลยครับ

241
00:16:59,226 --> 00:17:00,269
ว่าแล้ว

242
00:17:00,352 --> 00:17:04,148
คุณคือที่หนึ่งของโรงแรมเรา
คิมซอนบีไงจะใครล่ะ

243
00:17:04,898 --> 00:17:08,402
และประธานวังก็ชอบผู้ชาย
ที่ผมแนะนำไปมากด้วยครับ

244
00:17:08,485 --> 00:17:10,654
ตายจริง คุณคิมซอนบี

245
00:17:10,738 --> 00:17:13,198
งานที่บาร์ก็ยุ่งรัดตัวอยู่แล้ว

246
00:17:13,282 --> 00:17:16,118
มีเวลาไปเจอผู้คน
แล้วแนะนำใครได้ด้วยเหรอ

247
00:17:16,410 --> 00:17:19,913
ผมไม่มีเวลาไปเจอใครใหม่หรอกครับ
ผมรู้จักอยู่คนเดียว

248
00:17:21,540 --> 00:17:22,416
หือ

249
00:17:23,625 --> 00:17:25,169
ผมแนะนำกูชานซองไป

250
00:17:28,630 --> 00:17:30,841
คุณหมายถึงผู้จัดการโรงแรมเรา

251
00:17:30,924 --> 00:17:33,010
กูชานซองน่ะเหรอ

252
00:17:33,093 --> 00:17:35,137
เขาไม่ใช่ผู้จัดการเราแล้ว

253
00:17:35,220 --> 00:17:37,097
ผมรู้ว่าเรื่องนี้
ก็กวนใจคุณเหมือนกัน

254
00:17:37,181 --> 00:17:39,099
ก็ให้เขาแต่งกับหลานประธานวังซะเลยไง

255
00:17:39,183 --> 00:17:42,102
กูชานซองไม่ปฏิเสธแน่
ได้แต่งกับครอบครัวเศรษฐีทั้งที

256
00:17:42,186 --> 00:17:44,813
เราจะได้เงินจากทั้งประธานวัง
ทั้งกูชานซอง

257
00:17:44,897 --> 00:17:46,065
ยิงนัดเดียวได้นกสองตัวครับ

258
00:17:47,900 --> 00:17:49,151
แล้วนี่เขาไปแล้วเหรอ

259
00:17:49,234 --> 00:17:51,945
ผมต้องเอาเบอร์หลานประธานให้เขา

260
00:17:52,988 --> 00:17:54,364
เชื่อใจผมได้เลยครับ

261
00:17:56,283 --> 00:17:57,493
ไปไหนแล้วเนี่ย

262
00:17:59,536 --> 00:18:02,623
คิมซอนบี อีตาลุงสมองกลวงเอ๊ย

263
00:18:07,711 --> 00:18:08,629
ผู้จัดการกูไปแล้วเหรอ

264
00:18:08,712 --> 00:18:10,672
ยังนี่ ไม่เห็นใครออกไปนะ

265
00:18:11,048 --> 00:18:14,176
แปลว่าเขายังอยู่ โอเค ไว้คุยกันนะ

266
00:18:18,055 --> 00:18:19,765
(ถึงคุณจางมันวอล รักนะครับ)

267
00:18:21,558 --> 00:18:23,185
เธอยังเก็บไว้นี่

268
00:18:39,034 --> 00:18:41,578
- นายยังอยู่นี่
- เดี๋ยวไปแล้วครับ

269
00:18:42,788 --> 00:18:45,082
ผู้จัดการครับๆ

270
00:18:45,833 --> 00:18:47,167
เกิดอะไรขึ้นคะ

271
00:18:47,251 --> 00:18:49,378
เขาอยู่ในห้องทำงานประธานจางเหรอ

272
00:18:52,172 --> 00:18:53,215
ผู้จัดการ

273
00:18:54,675 --> 00:18:55,926
ไม่อยู่นี่

274
00:18:56,009 --> 00:18:57,678
มีเรื่องอะไรคะเนี่ย

275
00:18:57,761 --> 00:18:58,804
ก็ผมต้อง...

276
00:18:58,887 --> 00:19:00,013
ให้ตาย

277
00:19:00,389 --> 00:19:02,516
หรือจะอยู่ในสวนนะ

278
00:19:04,101 --> 00:19:06,228
เป็นอะไรของเขา ให้ตายสิ

279
00:19:13,193 --> 00:19:14,695
เราต้องอยู่ท่านี้ด้วยเหรอครับ

280
00:19:17,906 --> 00:19:19,408
ทำไมเราต้องหลบล่ะ

281
00:19:20,159 --> 00:19:21,660
นายไม่ชอบเงินใช่ไหม

282
00:19:21,743 --> 00:19:23,537
นายชอบอะไรที่มันติดดิน

283
00:19:23,829 --> 00:19:25,038
แทนที่จะเป็นของหรูหรา

284
00:19:25,122 --> 00:19:26,206
นายชอบสีอึ...

285
00:19:27,207 --> 00:19:30,043
หมายถึงนายชอบสีน้ำตาลเชยๆ

286
00:19:30,627 --> 00:19:31,461
ใช่ไหม

287
00:19:31,545 --> 00:19:34,923
คุณทำแบบนี้เพื่อกดดันผม
เพราะผมไม่ยกภาพวาดเขาแพ็กดูให้เหรอ

288
00:19:38,051 --> 00:19:39,511
อย่างนี้นี่เอง

289
00:19:40,512 --> 00:19:42,306
นายโลภมากอยากได้เงิน

290
00:19:42,389 --> 00:19:46,435
ใช่ ผมมันจอมโลภครับ
ผมอยากหาเงินให้ได้เยอะๆ

291
00:19:46,518 --> 00:19:48,312
เป็นคนกระหายเงินนี่มันน่าอวดเหรอ

292
00:19:48,395 --> 00:19:50,189
ที่ฮาร์วาร์ดสอนแบบนี้เหรอ

293
00:19:51,523 --> 00:19:54,276
ครับ ปริญญาโทบริหาร
สอนวิธีหาเงินให้ผม

294
00:19:54,359 --> 00:19:55,527
โอเค นายขี้อวด

295
00:19:55,611 --> 00:19:57,404
ไอ้เด็กฮาร์วาร์ดจอมลวงโลกโลภมาก

296
00:19:57,487 --> 00:19:59,448
- ลวงโลก...
- ขอให้รวยล้นฟ้าเลยนะ

297
00:19:59,531 --> 00:20:00,991
แล้วก็ไปเปิดโรงแรมเองเลย

298
00:20:01,491 --> 00:20:02,451
ไป

299
00:20:03,952 --> 00:20:04,995
ทำไมต้อง...

300
00:20:14,338 --> 00:20:17,132
ทำเป็นของขึ้น
เพราะเราไม่ยกภาพวาดให้ล่ะสิ

301
00:20:24,556 --> 00:20:25,641
คุณจางมันวอล

302
00:20:27,267 --> 00:20:29,019
ผมจะคืนภาพวาดเขาแพ็กดูให้ครับ

303
00:20:32,147 --> 00:20:35,484
ส่วนเรื่องยา คุณเก็บไว้เถอะ

304
00:20:38,779 --> 00:20:40,489
ยานั่นเป็นตัวเลือกสุดท้าย

305
00:20:42,157 --> 00:20:43,909
กรณีที่ผมอยากหนี

306
00:20:45,786 --> 00:20:47,829
และกรณีที่คุณอยากทอดทิ้งผมด้วย

307
00:20:59,258 --> 00:21:01,802
จะรอคุณโทรมา
เรียกผมกลับไปทำงานนะครับ

308
00:21:05,013 --> 00:21:06,556
แล้วก็อาหารที่เรากินกันวันนี้

309
00:21:07,891 --> 00:21:09,309
อร่อยมากเลยนะครับ

310
00:21:11,019 --> 00:21:12,104
ไว้เราไป...

311
00:21:13,272 --> 00:21:14,606
กินด้วยกันอีกนะ

312
00:21:58,692 --> 00:22:01,403
ภรรยาผมไม่กลับบ้านมาหลายวันแล้ว

313
00:22:01,486 --> 00:22:03,196
ผมเลยโทรหาคุณน่ะครับ

314
00:22:03,822 --> 00:22:06,992
ถ้าเธอโทรมา ช่วยบอกเธอทีว่าผมขอโทษ

315
00:22:07,576 --> 00:22:09,870
ช่วยบอกเธอทีครับว่าให้กลับบ้าน

316
00:22:10,746 --> 00:22:11,747
ขอบคุณครับ

317
00:22:25,260 --> 00:22:26,219
พ่อร่วง

318
00:22:27,971 --> 00:22:29,097
ไม่นะ

319
00:22:29,222 --> 00:22:30,390
ที่รัก

320
00:22:30,807 --> 00:22:32,184
ไม่นะ

321
00:22:32,267 --> 00:22:35,103
เกิดอะไรขึ้นกับคุณ ที่รัก

322
00:22:35,187 --> 00:22:37,355
อะไรเนี่ย ที่รัก

323
00:22:37,856 --> 00:22:38,857
นี่มัน...

324
00:22:39,274 --> 00:22:40,942
นี่มันอะไร ทำไม...

325
00:22:41,026 --> 00:22:42,944
เดี๋ยว รอก่อน ทำไม...

326
00:22:48,158 --> 00:22:51,036
ตามที่สายข่าวบอกเลย มีศพอยู่ที่นี่

327
00:22:51,661 --> 00:22:54,539
คุณถูกจับข้อหาฆาตกรรมคุณอีโดยอน
ภรรยาของคุณ

328
00:22:54,623 --> 00:22:57,209
- ผมไม่ได้ฆ่าเธอ
- คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่พูด

329
00:22:57,292 --> 00:22:59,252
และมีสิทธิ์ในการขอทนาย

330
00:23:00,337 --> 00:23:03,381
แล้วพลั่วล่ะ ไปเอาพลั่วสิ
อันที่เปื้อนดินน่ะ

331
00:23:08,720 --> 00:23:11,181
แบบนั้นแหละๆ

332
00:23:12,307 --> 00:23:14,893
เป็นฆาตกรต่อเนื่องก็ต้องโดนจับเนอะ

333
00:23:19,856 --> 00:23:21,274
บายนะ

334
00:23:34,746 --> 00:23:36,123
บ้าจริง

335
00:23:37,541 --> 00:23:39,668
ทำไมถึงเกลียดซอลจีวอนนักล่ะคะ

336
00:23:41,128 --> 00:23:43,964
คุณกับเขามีเรื่องอะไรกัน
ตอนอยู่อเมริกาเหรอ

337
00:23:44,881 --> 00:23:47,008
ไม่ใช่แค่ผมกับเขานะ ชานซองด้วย

338
00:23:47,634 --> 00:23:49,136
ชานซองก็เกี่ยวด้วยเหรอ

339
00:23:49,219 --> 00:23:50,929
เรื่องเกิดหลังคุณกลับเกาหลี

340
00:23:51,012 --> 00:23:54,599
มีนักเรียนต่างชาติเกาหลี
ฆ่าตัวตายในบอสตัน

341
00:23:55,100 --> 00:23:57,853
แต่มีข่าวลือบ้าๆ
ว่าเธอฆ่าตัวตายเพราะผม

342
00:23:57,936 --> 00:23:59,688
หา เพราะคุณเนี่ยนะ

343
00:23:59,771 --> 00:24:02,357
ไม่มีทาง ใครจะไปเชื่อ

344
00:24:02,482 --> 00:24:03,441
คนเขาก็เชื่อกัน

345
00:24:03,525 --> 00:24:05,527
ข่าวลือบ้าๆ นั่นแพร่กระจายไป

346
00:24:05,610 --> 00:24:09,322
แล้วต่อมาคนก็ลือกันว่า
ผมหลอกนักเรียนนานาชาติจนๆ คนหนึ่ง

347
00:24:09,656 --> 00:24:12,325
แล้วบังคับให้เธอ
ทำเรื่องลามกกับเพื่อนต่างชาติ

348
00:24:12,409 --> 00:24:14,327
ลุคผมนี่กลายเป็นพวกเศรษฐีใจบาปไปเลย

349
00:24:16,997 --> 00:24:21,001
หลังจากนั้น
คนก็เริ่มพนันกันในกระทู้ออนไลน์

350
00:24:22,085 --> 00:24:24,296
ว่าผมจะฆ่าตัวตายไหม

351
00:24:26,840 --> 00:24:28,341
แล้วคนที่เป็นตัวการทั้งหมด...

352
00:24:28,425 --> 00:24:29,801
ก็คือซอลจีวอน

353
00:24:36,516 --> 00:24:37,601
นายใช่ไหม

354
00:24:38,393 --> 00:24:41,354
นายคือคนที่แพร่ข่าวลือเรื่องแจอิน

355
00:24:41,438 --> 00:24:43,607
ฉันแค่บอกไปว่า

356
00:24:43,690 --> 00:24:46,985
ฉันเห็นนายชวนเธอไปงานเลี้ยง
ที่จัดกับพวกเพื่อนชาวยุโรปบ้านรวย

357
00:24:47,569 --> 00:24:48,820
เธอแค่มา...

358
00:24:50,197 --> 00:24:51,823
เธอมาทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟ

359
00:24:51,907 --> 00:24:53,992
เธอบอกว่าอยากได้เงินค่าเทอม

360
00:24:54,075 --> 00:24:56,995
- ฉันเลยหางานให้...
- เธออาจจะทำงานอื่นด้วยก็ได้นี่

361
00:25:01,583 --> 00:25:04,753
อย่าหัวเสียไปเลย
เพราะไม่มีใครเชื่อนายหรอก

362
00:25:05,337 --> 00:25:07,881
แค่นี้ทุกคนก็รำคาญ
ที่นายทำตัวเป็นคนรวยมีศีลธรรมแล้วนะ

363
00:25:14,721 --> 00:25:16,056
สู้ๆ นะ

364
00:25:16,139 --> 00:25:19,226
ฉันพนันไว้ว่านายจะอยู่ต่อ

365
00:25:39,788 --> 00:25:41,790
(ตาย)

366
00:25:42,916 --> 00:25:44,668
(อยู่ต่อ)

367
00:26:06,231 --> 00:26:09,234
มาทำอะไรตรงนี้ ผมหาพี่ซะทั่วเลย

368
00:26:12,654 --> 00:26:13,947
ไปกินข้าวกันครับ

369
00:26:21,371 --> 00:26:23,665
จังหวะที่ผมทุกข์ทรมานสุดๆ
จนเกือบคิดเรื่องไปตาย

370
00:26:23,748 --> 00:26:25,166
ชานซองก็มาหาผม

371
00:26:27,210 --> 00:26:29,462
วันนั้นเขาเอากล่องปืนผมไป

372
00:26:29,546 --> 00:26:30,797
แล้วไปหาซอลจีวอน

373
00:26:30,880 --> 00:26:34,384
หลังจากนั้น
อยู่ๆ ซอลจีวอนก็กลับเกาหลี

374
00:26:34,467 --> 00:26:36,386
วันนั้นชานซองทำอะไร

375
00:26:38,680 --> 00:26:40,015
ผมก็ไม่รู้

376
00:26:41,224 --> 00:26:45,395
ยังไงก็เถอะ หลังจากนั้น
เขาก็คอยมากินข้าวกับผม

377
00:26:45,478 --> 00:26:47,230
จนข่าวลือซาลง

378
00:26:47,814 --> 00:26:49,733
คุณสองคนก็เลยสนิทกันสินะ

379
00:26:56,823 --> 00:26:57,991
ใครเอาออกไปทิ้ง

380
00:26:58,700 --> 00:27:00,660
ต้องทิ้งพรุ่งนี้นะ ไม่ใช่วันนี้

381
00:27:01,411 --> 00:27:02,370
โทษจ้ะ

382
00:27:03,288 --> 00:27:05,915
ชานซอง ฉันห่อพิซซ่ากลับมาให้
ไปล้างมือสิ

383
00:27:05,999 --> 00:27:06,958
ขอบคุณครับ

384
00:27:07,250 --> 00:27:08,668
ขยะรีไซเคิลต้องทิ้งวันเสาร์นะ

385
00:27:16,468 --> 00:27:19,721
อย่าบอกชานซองนะว่า
วันนี้คุณเจอซอลจีวอนที่งานรวมรุ่น

386
00:27:19,804 --> 00:27:21,973
ผมไม่อยากให้ชานซอง
ยุ่งเกี่ยวอะไรกับไอ้เลวนั่น

387
00:27:22,057 --> 00:27:24,100
อือ ตามนั้น ฉันจะอุบไว้

388
00:27:28,605 --> 00:27:32,150
ฉันพลาดเอง ไม่มีใครดีกว่าชานซองแล้ว

389
00:27:34,319 --> 00:27:36,780
กูชานซองต้องเป็น
หลานเขยในอุดมคติได้แน่ครับ

390
00:27:43,119 --> 00:27:45,413
ฉันเข้าใจว่าคุณมีความชอบส่วนตัว

391
00:27:45,497 --> 00:27:46,748
แต่คุณตายไปแล้วนะคะ

392
00:27:46,831 --> 00:27:50,377
คุณส่งข้อความแบบนั้น
ไปหาหลานสาวได้ยังไงคะ

393
00:27:50,460 --> 00:27:53,380
พูดถึงเรื่องนั้นก็ดีเลย
คือผมอยากจะ...

394
00:27:53,463 --> 00:27:56,132
ขออะไรกับโรงแรมคุณ
เป็นกรณีพิเศษหน่อยครับ

395
00:27:56,883 --> 00:27:59,552
พนักงานบาร์เล่าให้ผมฟังหมดแล้ว

396
00:27:59,636 --> 00:28:02,305
ได้ยินว่าโรงแรมมีบริการโทรเข้าฝัน

397
00:28:02,389 --> 00:28:05,308
ที่คนตายสามารถคุยกับคนเป็นในฝันได้

398
00:28:10,230 --> 00:28:12,857
ได้ยินว่าผมจ่ายเป็นเงินในโลกนี้ได้

399
00:28:12,941 --> 00:28:15,985
ผมเพิ่งนึกออก
ว่ามีสมบัติที่ลืมจัดการอยู่พอดี

400
00:28:56,860 --> 00:28:58,027
คุณปู่

401
00:29:08,830 --> 00:29:10,790
ได้รับรูปหนูด้วยเหรอคะ

402
00:29:12,250 --> 00:29:17,297
ปู่ชอบคนที่ส่งรูปนี้มาให้มากเลยล่ะ

403
00:29:18,923 --> 00:29:20,341
คุณกูชานซองน่ะเหรอคะ

404
00:29:21,092 --> 00:29:22,093
ใช่จ้ะ

405
00:29:22,844 --> 00:29:27,599
ปู่อยากให้พ่อหนุ่มนั่น
เป็นคู่ชีวิตหลาน

406
00:29:28,308 --> 00:29:30,643
ปู่จะเล่าเรื่องเขาให้ฟัง

407
00:29:35,148 --> 00:29:36,649
หมดเวลาแล้วค่ะ

408
00:29:36,733 --> 00:29:37,984
ผมจ่ายหนักมาก

409
00:29:38,067 --> 00:29:40,028
แต่กลับคุยได้แค่ไม่กี่วินาทีเนี่ยนะ

410
00:29:40,111 --> 00:29:42,197
งั้นทำไมไม่โทรอีกรอบล่ะครับ

411
00:29:45,033 --> 00:29:46,910
กฎบอกว่าโทรได้วันละครั้งค่ะ

412
00:29:47,285 --> 00:29:49,621
คุณต้องนึกถึงแขกคนอื่นด้วยนะคะ

413
00:29:58,755 --> 00:30:01,299
แต่ผมว่าคุณได้บอกสิ่งสำคัญ
กับเธอไปแล้วล่ะครับ

414
00:30:04,636 --> 00:30:08,056
ท่านประธาน แบบนี้ผู้จัดการกูเขา

415
00:30:08,139 --> 00:30:10,308
จะได้แต่งเข้าครอบครัวเศรษฐีไหมคะ

416
00:30:11,726 --> 00:30:14,062
เด็กสมัยนี้ไม่เชื่อฟังคนแก่หรอก

417
00:30:14,312 --> 00:30:17,190
นางไม่ฟังปู่อยู่แล้ว
ยิ่งพอเขาตายไป ทำไมต้องเชื่อด้วย

418
00:30:24,781 --> 00:30:27,534
คุณปู่มาเข้าฝันฉันเมื่อคืนค่ะ

419
00:30:27,617 --> 00:30:29,869
ท่านบอกว่าได้รับรูปฉันแล้ว

420
00:30:29,953 --> 00:30:32,539
จริงเหรอครับ
เป็นปลื้มเลยสิครับเนี่ย

421
00:30:35,834 --> 00:30:37,043
แล้วก็

422
00:30:38,211 --> 00:30:40,463
ท่านพูดเรื่องอื่นด้วยค่ะ

423
00:30:41,005 --> 00:30:46,135
ปู่อยากให้พ่อหนุ่มนั่น
เป็นคู่ชีวิตหลาน

424
00:30:56,813 --> 00:30:58,022
นี่ครับผม

425
00:31:01,734 --> 00:31:04,279
โทษนะครับ
ช่วยเช็ดให้หน่อยได้ไหมครับ

426
00:31:05,113 --> 00:31:06,114
ครับ

427
00:31:10,451 --> 00:31:11,578
คุณกูชานซองคะ

428
00:31:12,287 --> 00:31:13,538
กินข้าวหรือยังคะ

429
00:31:15,540 --> 00:31:18,626
ฉันอยากคุยเรื่องคุณปู่อีกน่ะค่ะ

430
00:31:20,962 --> 00:31:23,006
ได้สิครับ ไปหาอะไรกินกัน

431
00:31:24,382 --> 00:31:25,383
คุณอยากทานอะไรครับ

432
00:31:29,512 --> 00:31:30,930
เขามาแล้ว มาแล้วๆ

433
00:31:31,014 --> 00:31:32,599
จริงไหมครับที่คุณฆ่าภรรยาตัวเอง

434
00:31:32,682 --> 00:31:34,434
คุณฆ่าคนอื่นๆ ที่ถูกฝังทำไมคะ

435
00:31:34,517 --> 00:31:36,311
มีเหยื่อคนอื่นอีกไหมคะ

436
00:31:36,394 --> 00:31:39,355
เหตุผลของการฆาตกรรมคืออะไรครับ

437
00:31:39,439 --> 00:31:41,816
- มีผู้สมรู้ร่วมคิดไหม
- มีเหยื่อคนอื่นอีกไหม

438
00:31:41,900 --> 00:31:44,110
- ช่วยพูดอะไรหน่อยค่ะ
- มีอะไรจะพูดไหม

439
00:31:44,611 --> 00:31:46,195
- ทางนี้ค่ะ
- คุณครับ

440
00:31:46,279 --> 00:31:47,697
(สามีถูกจับข้อหาสังหารภรรยาตัวเอง)

441
00:31:47,780 --> 00:31:49,198
ไม่ใช่นะ

442
00:31:49,282 --> 00:31:52,201
ผู้ชายคนนั้นตัวเล็กกว่านี้

443
00:31:52,785 --> 00:31:53,703
คนไหน

444
00:32:01,669 --> 00:32:04,255
ฉันว่าคนนี้ไม่ใช่ฆาตกร

445
00:32:04,339 --> 00:32:07,550
เราแค่ต้องหารถทะเบียน 0963

446
00:32:07,717 --> 00:32:09,344
ทะเบียน 0963 เหรอ

447
00:32:09,427 --> 00:32:10,803
เธอจำเลขทะเบียนได้เหรอ

448
00:32:11,387 --> 00:32:12,221
อือ

449
00:32:12,764 --> 00:32:14,474
ลืมๆ ไปซะ
ให้เหมือนที่ลืมศัพท์อังกฤษน่ะ

450
00:32:14,557 --> 00:32:15,433
ไอ้นี่

451
00:32:19,479 --> 00:32:21,981
เพื่อนผมเป็นเจ้าของที่นี่น่ะครับ
อาหารก็อร่อยด้วย

452
00:32:22,065 --> 00:32:24,067
- ผู้จัดการกูนี่
- ซานเชส

453
00:32:25,068 --> 00:32:26,110
- เป็นไงบ้าง
- คุณล่ะคะ

454
00:32:26,194 --> 00:32:28,821
- รู้จักซานเชสเหรอครับ
- เราอยู่สโมสรเรือยอชต์ด้วยกัน

455
00:32:29,530 --> 00:32:31,282
- ไม่เจอนานเลย
- อ๋อ จริงเหรอ

456
00:32:31,366 --> 00:32:32,700
บังเอิญจังเนอะ

457
00:32:33,409 --> 00:32:35,870
- ไว้ผมแวะไปบ้างดีกว่า
- นายเข้าไม่ได้หรอก

458
00:32:36,788 --> 00:32:37,830
ไม่หรอกค่ะ

459
00:32:37,914 --> 00:32:40,083
แต่ถ้าเป็นเจ้าของโรงแรมก็เข้าได้นะ

460
00:32:40,166 --> 00:32:41,626
ฉันว่าจะคุยเรื่องรถกับผู้จัดการกู

461
00:32:41,709 --> 00:32:45,421
แต่ตอนนี้ดูเหมือนเขาจะยุ่ง

462
00:32:45,505 --> 00:32:48,466
จริงๆ เขาไม่ได้ทำงาน
ที่โรงแรมแล้วล่ะ

463
00:32:48,549 --> 00:32:49,425
หือ

464
00:32:50,510 --> 00:32:51,678
เขาจะแต่งเข้าบ้านเศรษฐี

465
00:32:51,761 --> 00:32:53,805
ผมจะใช้ประสบการณ์
การเป็นผู้จัดการทั่วไป

466
00:32:53,888 --> 00:32:56,307
มาคอยต้อนรับสมาชิก
แล้วก็ช่วยถือของให้

467
00:32:56,641 --> 00:32:59,352
- ดีจังค่ะ
- พอจะกลับก็ไปส่ง

468
00:33:03,106 --> 00:33:05,608
(กูชานซอง)

469
00:33:07,318 --> 00:33:09,612
จะรอคุณโทรมา
เรียกผมกลับไปทำงานนะครับ

470
00:33:13,658 --> 00:33:16,411
ประธานจางๆ

471
00:33:16,494 --> 00:33:20,123
พวกเขาเจอกันแล้ว เจอกันแล้วเหวย

472
00:33:21,457 --> 00:33:23,167
มีการนัดบอดแล้วครับ

473
00:33:24,293 --> 00:33:26,713
หา เจอกันแล้วเหรอ

474
00:33:26,796 --> 00:33:29,173
ผมเห็นผู้จัดการกูไปเจอกับ
หลานสาวประธานวัง

475
00:33:29,424 --> 00:33:32,552
ไม่เคยเห็นเขายิ้มกว้าง
ขนาดนั้นมาก่อนเลย

476
00:33:36,305 --> 00:33:37,348
แน่อยู่แล้วครับ

477
00:33:48,192 --> 00:33:50,069
ใครจะไปรู้ว่าเขาทะเยอทะยานขนาดนั้น

478
00:33:51,946 --> 00:33:52,864
ไม่รู้สิ

479
00:33:52,947 --> 00:33:55,408
เขาก็เป็นคนมนุษยสัมพันธ์ดีมาตลอด

480
00:33:55,491 --> 00:33:57,368
งั้นประธานไปดูเองสิครับ

481
00:33:57,452 --> 00:33:59,162
พวกเขาตกลงนัดเจอกันพรุ่งนี้ด้วย

482
00:33:59,579 --> 00:34:01,956
ผู้จัดการกูชวนเธอไปบ้านเขาด้วย

483
00:34:02,040 --> 00:34:04,167
แปลว่าเธอจะได้เจอกับ
พ่อแม่ผู้จัดการกูเลยครับ

484
00:34:06,085 --> 00:34:07,754
พ่อผู้จัดการท่านเสียไปนานแล้ว
จำได้ไหมครับ

485
00:34:09,297 --> 00:34:10,631
แล้วแม่เขาล่ะครับ

486
00:34:10,715 --> 00:34:12,550
แม่เขายังอยู่ไหมครับ

487
00:34:13,968 --> 00:34:15,386
จะไปรู้ได้ไง

488
00:34:15,470 --> 00:34:17,889
พอเป็นเรื่องแบบนี้ล่ะทำขรึมตลอด

489
00:34:18,431 --> 00:34:21,267
ว่าแต่ไม่ดีเหรอครับ
ถ้านี่ทำให้กูชานซอง

490
00:34:21,350 --> 00:34:22,894
ไปมีครอบครัวของตัวเองได้

491
00:34:22,977 --> 00:34:25,563
คุณก็รู้ว่าเขาอบอุ่นกับแขกเราแค่ไหน

492
00:34:25,646 --> 00:34:29,525
คงต้องเป็นเพราะผลกรรมดีแน่
ผมล่ะดีใจกับเขาจริงๆ

493
00:34:33,029 --> 00:34:34,030
งั้นเหรอ

494
00:34:34,906 --> 00:34:36,199
งั้นก็ขอให้เขาโชคดี

495
00:34:54,425 --> 00:34:56,636
ทำความสะอาด
เพราะพรุ่งนี้คุณจีอึนจะมาเหรอ

496
00:34:57,345 --> 00:34:59,597
ครับ งานนี้ต้องเนี้ยบหน่อย

497
00:35:05,269 --> 00:35:08,064
ไปเดตกับคนอื่น
จะช่วยให้เขาลืมมันวอลได้ก็จริง

498
00:35:08,815 --> 00:35:10,942
แต่ก็เล่นใหญ่ไปนะ

499
00:35:11,025 --> 00:35:14,195
พี่แกเล่นเข้าหาแต่ผู้หญิง
ที่เป็นเจ้าของโรงแรมตลอดเลย

500
00:35:52,191 --> 00:35:54,735
ตรงนี้มีหนังสือผีสิงอยู่ล่ะ

501
00:35:55,319 --> 00:35:56,612
เหลวไหลน่า

502
00:35:56,696 --> 00:35:59,115
ญาติฉันเป็นบรรณารักษ์ที่นี่
เขาบอกฉันมา

503
00:35:59,740 --> 00:36:02,994
ผีที่บริจาคหนังสือเล่มนั้น
จะออกมาตอนเธอหยิบมัน

504
00:36:03,494 --> 00:36:04,704
น่าสนุกนี่

505
00:36:05,872 --> 00:36:07,498
อยู่ตรงไหนล่ะ ถ่ายลงโซเชียลกัน

506
00:36:18,634 --> 00:36:19,844
- ทางนี้เหรอ
- อือ

507
00:36:21,137 --> 00:36:22,096
โอเค ถ่ายแล้วนะ

508
00:36:23,639 --> 00:36:25,016
- ดึงออกมาเลย
- ได้

509
00:36:29,729 --> 00:36:32,315
มันดึงไม่ออก ฉันไม่ได้ล้อเล่นนะ

510
00:36:32,398 --> 00:36:34,525
- บ้า
- มีผีสิงชัวร์เลย

511
00:36:46,120 --> 00:36:47,205
เป็นอะไร

512
00:36:48,039 --> 00:36:50,541
ซอลๆ เป็นอะไรไหม

513
00:36:51,209 --> 00:36:52,210
ซอล

514
00:36:53,544 --> 00:36:55,004
นี่ เป็นอะไรไหม

515
00:36:55,087 --> 00:36:56,297
(การคงอยู่และกาลเวลา)

516
00:36:59,342 --> 00:37:02,803
เป็นอะไรไหม ซอล ฟื้นสิ

517
00:37:03,179 --> 00:37:05,056
ไม่เอาน่า ขอร้องล่ะ

518
00:37:05,806 --> 00:37:07,058
ฟื้นสิ

519
00:37:10,269 --> 00:37:12,730
ถ้ากูชานซองไม่ได้กินยา

520
00:37:12,813 --> 00:37:15,233
งั้นเขาก็เห็นความสัมพันธ์
ที่ถูกตัดขาดไปได้น่ะสิ

521
00:37:15,524 --> 00:37:17,777
การที่เขามองเห็นมันคือคำสาป

522
00:37:19,028 --> 00:37:21,781
เธอทำให้จิตสองดวง
ที่ไม่ลงรอยกันมาเจอกันเหรอ

523
00:37:22,782 --> 00:37:26,827
มันสนุกนี่คะ เวลาได้
นำพาให้ศัตรูชาติก่อนมาเจอกันอีก

524
00:37:27,328 --> 00:37:30,206
พวกเขาดึงดูดกันและกัน
เพราะความรู้สึกที่หลงเหลืออยู่

525
00:37:32,583 --> 00:37:34,001
ตายจริง

526
00:37:35,211 --> 00:37:36,754
สวยจังเลย

527
00:37:44,178 --> 00:37:45,554
- ขึ้นไหมครับ
- ค่ะ

528
00:37:53,229 --> 00:37:54,522
ขอโทษนะคะ

529
00:37:56,524 --> 00:37:57,525
นี่ใช่ของคุณไหมคะ

530
00:38:01,320 --> 00:38:02,363
ขอบคุณครับ

531
00:38:37,148 --> 00:38:38,190
ดูนี่ค่ะ

532
00:38:39,191 --> 00:38:40,359
ดูตรงนี้สิคะ

533
00:38:40,443 --> 00:38:42,361
เพราะปากกาคุณนั่นแหละ

534
00:38:42,445 --> 00:38:44,071
นี่ชุดใหม่ด้วยนะ

535
00:38:44,155 --> 00:38:45,906
ผมขอโทษครับ ให้ผมทำยังไงดี

536
00:38:45,990 --> 00:38:47,366
จ่ายค่าซักรีดมาสิคะ

537
00:38:47,992 --> 00:38:50,786
วันนี้ฉันยุ่ง เอาเบอร์คุณมาก็ได้ค่ะ

538
00:38:50,995 --> 00:38:51,912
ครับ

539
00:38:55,583 --> 00:38:56,709
เดี๋ยวนะคุณ

540
00:38:59,211 --> 00:39:00,212
หมึกสีดำนี่

541
00:39:02,048 --> 00:39:05,259
จริงด้วยแฮะ ดำปี๋เลยนั่น

542
00:39:06,427 --> 00:39:08,095
ก็เห็นปากกาสีชมพู

543
00:39:10,556 --> 00:39:11,807
งั้นก็ช่างเถอะค่ะ

544
00:39:13,684 --> 00:39:14,894
ขอโทษครับ

545
00:39:20,733 --> 00:39:22,360
ปากกาด้ามนี้สำคัญกับผม

546
00:39:22,443 --> 00:39:24,320
ผมขอจ่ายค่าซักรีดให้เป็นการขอบคุณนะ

547
00:39:28,699 --> 00:39:30,076
ขอเบอร์ไว้ได้ไหมครับ

548
00:39:33,079 --> 00:39:34,080
ได้สิคะ

549
00:39:51,472 --> 00:39:54,433
นี่คือหอสมุด
ที่ท่านประธานก่อตั้งสินะครับ

550
00:39:55,017 --> 00:39:58,229
ค่ะ นี่ต้องเป็นเหตุผลที่ปู่ฉัน

551
00:39:58,312 --> 00:40:00,189
มาเข้าฝันแน่เลยค่ะ

552
00:40:05,027 --> 00:40:08,697
ตั้งแต่ได้เจอคุณ
ผมก็อยากให้เป็นแบบนี้เหมือนกันครับ

553
00:40:09,281 --> 00:40:11,325
ปู่ฉันต้องมีความสุขแน่ค่ะ

554
00:40:15,037 --> 00:40:16,288
ไปกันเลยไหมครับ

555
00:40:26,298 --> 00:40:27,633
พอใจหรือยังคะ

556
00:40:28,092 --> 00:40:30,302
เข้ากันได้ดีเลยนะเนี่ย

557
00:40:30,386 --> 00:40:32,680
ถ้างั้น ตามที่คุณสัญญา

558
00:40:32,763 --> 00:40:34,557
ฉันจะรับเงินก้อนนั้นไว้นะคะ

559
00:40:35,724 --> 00:40:36,934
คุณอยู่ดูพวกเขาต่อเถอะ

560
00:41:15,514 --> 00:41:16,974
ใครเนี่ย สวยจัง

561
00:41:17,057 --> 00:41:18,601
เหมือนเจ้าหญิงเลย

562
00:41:18,684 --> 00:41:19,560
จริงเหรอคะ

563
00:41:19,935 --> 00:41:21,896
- จำแทบไม่ได้เลย
- ค่ะ

564
00:41:22,771 --> 00:41:24,023
คุณแม่ล่ะ เป็นยังไงบ้าง

565
00:41:24,523 --> 00:41:26,358
ท่านสุขภาพแข็งแรงดีค่ะ

566
00:41:26,442 --> 00:41:28,777
- ดีเลยจ้ะ ไว้ต้องไปเยี่ยมบ้างแล้ว
- ค่ะ

567
00:41:28,861 --> 00:41:30,821
นี่คุณกูชานซองค่ะ

568
00:41:31,572 --> 00:41:32,907
สวัสดีครับ

569
00:41:32,990 --> 00:41:34,992
ยินดีที่ได้รู้จักครับ กูชานซองครับ

570
00:41:43,834 --> 00:41:44,752
คุณจางมันวอล

571
00:41:50,174 --> 00:41:51,383
มาได้ไงครับ

572
00:41:51,467 --> 00:41:53,719
ประธานวังอยากเจอหลาน

573
00:41:53,802 --> 00:41:56,597
เขาจ่ายค่าโทรเข้าฝันในราคาสูง
นี่เลยเป็นบริการพิเศษให้เขา

574
00:41:56,680 --> 00:41:58,516
ไม่ต้องใส่ใจ ไปเถอะ

575
00:41:58,599 --> 00:42:01,852
ไหนๆ คุณก็มาแล้ว
ทำไมไม่เดินดูรอบๆ หอสมุดล่ะครับ

576
00:42:02,144 --> 00:42:03,395
มีหนังสือดีๆ

577
00:42:04,021 --> 00:42:05,397
กับภาพวาดสวยๆ เยอะเลย

578
00:42:05,481 --> 00:42:06,690
ช่างเถอะ

579
00:42:07,191 --> 00:42:08,359
ฉันกลับก่อนล่ะ

580
00:42:10,319 --> 00:42:11,779
ไปเถอะครับ ไปดูรอบๆ หอสมุดกัน

581
00:42:12,530 --> 00:42:14,281
มีภาพวาดสวยๆ ด้วยนะ

582
00:42:22,706 --> 00:42:24,250
ผมขายภาพนี้ครับ

583
00:42:24,959 --> 00:42:27,169
ถ้ารอให้อนุสรณ์สถานสร้างเสร็จ

584
00:42:27,253 --> 00:42:28,837
คุณคงขาดใจตายก่อน

585
00:42:30,589 --> 00:42:33,884
หลานสาวเขากับผมเลยตัดสินใจ
แขวนภาพไว้ที่นี่

586
00:42:38,389 --> 00:42:41,767
ผมมาที่นี่เพื่อขายภาพ
แล้วคุณล่ะมาขายอะไร

587
00:42:42,393 --> 00:42:44,812
คุณไปตกลงอะไรกับประธาน
โดยที่ผมไม่รู้

588
00:42:45,145 --> 00:42:46,730
อะไรคือ "จ่ายค่าโทรเข้าฝัน
ในราคาสูง"

589
00:42:50,651 --> 00:42:51,944
นายไม่ต้องรู้หรอก

590
00:42:52,903 --> 00:42:54,697
ที่นี่มีภาพสวยๆ เยอะเหรอ

591
00:42:54,863 --> 00:42:56,657
ไม่ไปดูกันหน่อยล่ะ

592
00:42:58,576 --> 00:43:00,619
คุณรีดไถประธานมาแค่ไหนเนี่ย

593
00:43:00,703 --> 00:43:03,080
นิดเดียวเอง เล็กๆ น้อยๆ

594
00:43:03,872 --> 00:43:06,041
จริงๆ แล้วนั่นก็เป็น
ภาพวาดของท่านประธานนะ

595
00:43:06,125 --> 00:43:08,252
ผมรู้สึกเหมือนไปหลอกคนอื่นเลย

596
00:43:08,544 --> 00:43:11,213
สมชื่อเด็กฮาร์วาร์ด
จอมลวงโลกโลภมากแล้วไง

597
00:43:11,589 --> 00:43:12,881
ลวงโลกเหรอ

598
00:43:13,299 --> 00:43:15,217
เรียกแบบนั้นอยู่ได้ ถอนคำพูดเลยนะ

599
00:43:15,301 --> 00:43:17,803
- ไม่อยากถอน
- ไม่อยากเนี่ยนะ

600
00:43:17,886 --> 00:43:21,181
ไม่ใช่เรื่องเลย ถอนคำพูดเลยนะครับ

601
00:43:23,475 --> 00:43:26,353
คนที่ชื่อกูชานซองน่ะ

602
00:43:26,854 --> 00:43:28,147
ดูดีเลยนะ

603
00:43:28,647 --> 00:43:30,608
คบหาดูใจกับเขาอยู่เหรอ

604
00:43:33,068 --> 00:43:34,820
ก็อยากให้เป็นแบบนั้นนะคะ

605
00:43:36,280 --> 00:43:38,157
แต่เขาบอกว่ามีคนที่ชอบแล้ว

606
00:43:52,421 --> 00:43:54,381
โรงอาหารหอสมุดนี่ไม่เลวเลย

607
00:43:55,591 --> 00:43:56,467
ใช่ไหมครับ

608
00:43:56,967 --> 00:43:59,219
ตอนเด็กๆ ผมมาที่นี่กับพ่อบ่อยมาก

609
00:43:59,386 --> 00:44:00,471
ตอนนั้นอาหารก็อร่อย

610
00:44:01,096 --> 00:44:02,389
เมื่อก่อนนายอยู่แถวนี้เหรอ

611
00:44:02,598 --> 00:44:06,226
พ่อผมอยากให้ผม
เข้าโรงเรียนประถมแถวนี้น่ะ

612
00:44:06,310 --> 00:44:09,146
ค่าเช่าละแวกนี้แพงมาก
จนเราหาห้องอยู่ไม่ได้

613
00:44:09,563 --> 00:44:10,939
แต่เราก็มาที่นี่บ่อย

614
00:44:11,148 --> 00:44:12,358
เพราะอาหารถูกแล้วก็อร่อย

615
00:44:13,067 --> 00:44:15,611
นายอยู่กับพ่อคนเดียว
มาตั้งแต่แรกเลยเหรอ

616
00:44:16,195 --> 00:44:19,073
ครับ ที่ผมชื่อชานซองก็เพราะ

617
00:44:19,156 --> 00:44:22,785
พ่อคือคนคนเดียวที่อยากให้ผมเกิดมา

618
00:44:22,868 --> 00:44:26,288
เขารู้สึกแย่กับเรื่องนั้น
ก็เลยตั้งชื่อผมว่าชานซอง

619
00:44:27,289 --> 00:44:30,376
แต่เขาไม่ค่อยรู้เรื่องอักษรจีนนัก

620
00:44:30,793 --> 00:44:32,294
ชื่อผมแปลว่า "ดวงดาวที่สุกใส" ด้วย

621
00:44:37,174 --> 00:44:39,176
พ่อนายไม่ได้ขายนาย

622
00:44:39,927 --> 00:44:41,762
เพื่อช่วยชีวิตตัวเองหรอกนะ

623
00:44:42,304 --> 00:44:43,764
แต่เพราะนายต่างหาก

624
00:44:45,057 --> 00:44:46,850
เพราะนายคงต้องอยู่คนเดียว
ถ้าเขาจากไป

625
00:44:49,812 --> 00:44:53,273
รู้อยู่แล้วล่ะครับ
เขาเป็นครอบครัวคนเดียวของผมนะ

626
00:45:00,697 --> 00:45:03,200
ถ้าคุณกินเสร็จแล้ว
ไปหาหนังสืออ่านกัน

627
00:45:03,826 --> 00:45:05,077
หนังสือเหรอ

628
00:45:06,203 --> 00:45:07,996
สภาพแบบนี้ ไปไม่ได้หรอก

629
00:45:08,580 --> 00:45:12,709
- ทำไมครับ
- ชุดฉันไม่เข้ากับหนังสือ

630
00:45:12,793 --> 00:45:14,545
แล้วมันเกี่ยวอะไรกันครับ

631
00:45:14,628 --> 00:45:16,046
เกี่ยวทุกอย่างเลย

632
00:45:16,130 --> 00:45:18,549
นี่ ถ้าไป ฉันก็ต้องถ่ายรูป

633
00:45:18,632 --> 00:45:19,967
จะได้เอาไว้ลงโซเชียล

634
00:45:20,551 --> 00:45:23,470
ซึ่งชุดที่ฉันใส่อยู่มันไม่เหมาะ

635
00:45:23,554 --> 00:45:24,555
เชื่อเลย

636
00:45:25,055 --> 00:45:27,141
กูชานซอง ดื่มกาแฟรอฉันไปก่อนนะ

637
00:45:27,224 --> 00:45:29,059
ฉันจะไปเปลี่ยนชุดแล้วกลับมาใหม่

638
00:45:29,393 --> 00:45:31,353
ไม่ต้องหรอกครับ นั่งลงเถอะ

639
00:45:31,895 --> 00:45:34,106
ผมไม่ได้ตั้งใจจะไปอ่านหนังสือ

640
00:45:34,273 --> 00:45:36,233
ผมอยากให้เราตามหาผี
ที่อยู่กับหนังสือ

641
00:45:41,238 --> 00:45:43,782
มีข่าวลือว่ามีผีอยู่แถวนี้

642
00:45:43,866 --> 00:45:45,701
ผู้อำนวยการหอสมุดนี่กังวลมาก

643
00:45:45,784 --> 00:45:48,328
ถ้ามีผีจริงๆ
เราก็ควรเชิญไปที่โรงแรม

644
00:45:48,412 --> 00:45:50,914
ผีที่สิงอยู่ในหนังสือเหรอ

645
00:45:51,165 --> 00:45:52,249
ครับ

646
00:45:52,332 --> 00:45:54,877
เขาว่ากันว่า
ก่อนหน้านี้มีผีมาบริจาคหนังสือ

647
00:45:54,960 --> 00:45:57,880
เธอเป็นครูใหญ่โรงเรียนประถม
เพิ่งเสียไปไม่นานนี้

648
00:45:58,046 --> 00:45:59,298
ครอบครัวเอาหนังสือเธอมาบริจาค

649
00:45:59,381 --> 00:46:01,091
หนังสือเล่มนั้น
คงมีค่ากับเธอมากน่ะครับ

650
00:46:01,717 --> 00:46:02,801
ไม่รู้สิ

651
00:46:02,885 --> 00:46:06,597
คนส่วนใหญ่จะทิ้งของที่พวกเขา
เคยสนใจไปง่ายๆ

652
00:46:06,680 --> 00:46:08,807
แต่จะปกป้อง
ของที่อยากปิดบังด้วยชีวิต

653
00:46:09,600 --> 00:46:12,728
ผีตนนั้นคงกังวล เพราะมีคนหลายคน

654
00:46:12,811 --> 00:46:14,980
มายืมหนังสือเพราะข่าวลือนั่น

655
00:46:15,063 --> 00:46:16,773
ในหนังสือจะซ่อนอะไรได้

656
00:46:17,149 --> 00:46:18,942
อาจจะเป็นเงินฉุกเฉินก็ได้นะ

657
00:46:22,613 --> 00:46:23,739
ให้ตาย

658
00:46:24,823 --> 00:46:26,825
พอพูดเรื่องเงินนี่เดินไวเชียว

659
00:46:28,535 --> 00:46:31,330
นายเป็นมนุษย์ ดึงหนังสือสิ
ผีจะได้โผล่มา

660
00:46:34,500 --> 00:46:36,126
"การคงอยู่และกาลเวลา"

661
00:46:37,503 --> 00:46:40,130
{\an8}ใครเขาอยากอ่านหนังสือแนวนี้กัน

662
00:46:40,214 --> 00:46:41,298
ผมคนหนึ่งล่ะครับ

663
00:46:41,381 --> 00:46:42,925
จ้ะๆ นั่นสินะ

664
00:46:43,008 --> 00:46:45,594
ก็นายมันรู้ดีไปหมดนี่ กูชานซอง

665
00:46:45,677 --> 00:46:47,554
เก่งที่สุดเลยพ่อเอ๊ย

666
00:46:48,263 --> 00:46:51,225
ครับ ผมอ่านเพื่อจะได้เอาไปอวด

667
00:46:52,059 --> 00:46:53,185
แต่มันเข้าใจยากมาก

668
00:46:53,268 --> 00:46:56,855
ฉันคงอยู่มาเป็นพันๆ ปี
ฆ่าเวลาแล้วฆ่าเวลาอีก

669
00:46:56,939 --> 00:47:00,609
ยังไม่รู้เลยว่า
การคงอยู่กับกาลเวลาคืออะไร

670
00:47:01,151 --> 00:47:03,695
นายอยู่มาแค่เกือบ 30 ปีเอง
จะไปรู้ได้ไง

671
00:47:05,072 --> 00:47:08,867
มาดูกันว่าหนังสือ
พูดถึงเรื่องกาลเวลาไว้ยังไง

672
00:47:09,618 --> 00:47:11,870
ผีคงไม่ออกมาแน่ ถ้าฉันอยู่

673
00:47:12,079 --> 00:47:13,497
ฉันไปรอที่ชั้นหนังสือด้านหลังนะ

674
00:47:31,807 --> 00:47:33,225
คุณเห็นฉันเหรอ

675
00:47:36,061 --> 00:47:37,688
ครับ ผมมองเห็นคุณ

676
00:47:38,522 --> 00:47:39,856
คุณมาทำอะไรอยู่ที่นี่ครับ

677
00:47:41,024 --> 00:47:43,026
ฉันไม่อยากให้ใครอ่านหนังสือเล่มนี้

678
00:47:43,110 --> 00:47:46,071
มีของที่คุณหวงอยู่ในหนังสือเหรอครับ

679
00:47:48,073 --> 00:47:49,533
หรือเป็นของที่คุณอยากซ่อน

680
00:47:52,286 --> 00:47:54,705
ช่วยกำจัดของในหนังสือให้หน่อยได้ไหม

681
00:47:55,706 --> 00:47:56,582
ผมจะช่วยครับ

682
00:47:57,291 --> 00:47:59,501
แต่ผมต้องดึงหนังสือออกมาก่อน

683
00:48:44,046 --> 00:48:45,881
มันคืออดีตที่ฉันซ่อนไว้

684
00:48:50,719 --> 00:48:53,013
ครอบครัวฉันจะรู้เรื่องนี้ไม่ได้

685
00:48:54,222 --> 00:48:55,682
ช่วยเอาไปกำจัดด้วยนะคะ

686
00:49:18,622 --> 00:49:19,998
ผู้หญิงที่เราเพิ่งเจอ

687
00:49:23,293 --> 00:49:24,836
ผมว่าเธอคือแม่ผมครับ

688
00:49:37,724 --> 00:49:39,643
ผมไม่เคยเจอหน้าท่านเลย

689
00:49:40,060 --> 00:49:41,937
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าท่านเสียแล้ว

690
00:49:45,065 --> 00:49:47,859
ผมไม่รู้ว่าพ่อผม
ส่งรูปพวกนี้ไปให้ท่าน

691
00:49:50,445 --> 00:49:53,407
(ชานซองกับผมจะไปอเมริกานะ)

692
00:49:56,910 --> 00:49:58,286
มันไม่ใช่ของที่ท่านหวงแหน

693
00:49:59,746 --> 00:50:01,456
แต่เป็นของที่อยากซ่อน

694
00:50:07,713 --> 00:50:08,922
แม่เขาคง...

695
00:50:10,924 --> 00:50:12,592
ไม่อยากให้ผมเกิดมาจริงๆ

696
00:50:34,531 --> 00:50:36,450
นายอาสาหาเรื่องใส่ตัวเองนะ

697
00:50:37,033 --> 00:50:38,577
สุดท้ายเลยต้องมารู้เรื่องนี้

698
00:50:38,785 --> 00:50:40,912
ไร้ประโยชน์ชะมัด
เห็นแล้วหงุดหงิดจัง

699
00:50:42,748 --> 00:50:44,666
ทำไม ฉันพูดผิดเหรอ

700
00:50:44,750 --> 00:50:46,960
จะบอกว่านายดีใจที่ได้เจอแม่เหรอ

701
00:50:47,043 --> 00:50:49,504
พาเธอไปโรงแรมไหมล่ะ
จะได้เป็นลูกกตัญญูไง

702
00:50:51,465 --> 00:50:52,674
คิดว่าผมอยากทำแบบนั้นเหรอ

703
00:50:54,259 --> 00:50:55,135
ก็ดี

704
00:50:55,802 --> 00:50:57,679
เอามานี่ ฉันจะเอาไปคืน

705
00:50:58,263 --> 00:51:01,141
ปล่อยให้ยัยผีนั่น
อยู่ที่นี่ไปตลอดแหละ

706
00:51:01,224 --> 00:51:02,309
อันนั้น...

707
00:51:03,351 --> 00:51:04,770
ผมก็ไม่อยากทำเหมือนกัน

708
00:51:05,771 --> 00:51:07,647
แล้วนายอยากทำอะไร

709
00:51:07,814 --> 00:51:10,317
นายต้องมาเจอเรื่องแบบนี้
เพราะฉันทำให้นายเห็นผี

710
00:51:10,400 --> 00:51:13,028
- อย่างน้อยฉันก็ควรทำอะไรให้นายบ้าง
- ผมแค่เศร้า

711
00:51:14,780 --> 00:51:17,866
ที่พอเจอแม่แล้ว ผมกลับไม่ดีใจ

712
00:51:20,327 --> 00:51:21,495
เจอกันครั้งแรกแท้ๆ

713
00:51:27,959 --> 00:51:29,586
ปล่อยให้ผมเศร้าไปก่อนเถอะ

714
00:51:49,272 --> 00:51:50,524
ช่างมัน ไปเถอะ

715
00:52:27,394 --> 00:52:30,605
มีเรื่องอะไรเหรอ ทำไมดูเศร้าๆ

716
00:52:31,189 --> 00:52:32,065
คือ...

717
00:52:33,275 --> 00:52:35,694
ผมแค่รู้สึกเศร้านิดหน่อยน่ะ

718
00:52:39,030 --> 00:52:41,741
มาที่นี่ก็ดีแล้ว ฉันจะปลอบใจนายเอง

719
00:52:42,325 --> 00:52:44,077
ไปดื่มกัน เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง

720
00:52:48,957 --> 00:52:50,750
นี่ กระดุมหายไปเม็ดหนึ่งนี่

721
00:52:51,001 --> 00:52:52,586
ไปทำหลุดที่ไหนล่ะ

722
00:52:53,628 --> 00:52:55,463
อะไรของนาย อย่าทำฉันเศร้าไปด้วยสิ

723
00:53:15,817 --> 00:53:17,569
เธอพยายามจะปลอบใจฉันเหรอ

724
00:53:20,322 --> 00:53:21,448
ซานเชส

725
00:53:21,656 --> 00:53:24,701
คุณมีรา ผมกำลังจะออกไปกับชานซองพอดี

726
00:53:24,784 --> 00:53:26,244
หือ ชานซองอยู่นี่เหรอคะ

727
00:53:28,246 --> 00:53:30,498
วันนี้คุณไม่น่าจะมา
ร่วมวงกับเราได้นะ

728
00:53:30,582 --> 00:53:32,167
คงต้องกินข้าวคนเดียวแล้วล่ะ

729
00:53:32,250 --> 00:53:35,712
ฉันนัดคนไว้แล้วค่ะ
เดี๋ยวจะมีคนมากินข้าวกับฉัน

730
00:53:35,795 --> 00:53:36,963
- งั้นเหรอ
- อือ

731
00:53:46,598 --> 00:53:48,600
โอ้โฮ ดูดีนะเนี่ย

732
00:54:31,434 --> 00:54:32,936
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

733
00:54:35,522 --> 00:54:37,983
ชานซอง ทักทายกันสิ นี่คุณพัคยองซู

734
00:54:52,747 --> 00:54:55,375
ฉันเก็บของที่มีค่ากับเขามากไว้ได้

735
00:54:55,458 --> 00:54:56,584
เขาเลยพาฉันมาเลี้ยงข้าว

736
00:55:00,380 --> 00:55:01,464
เขาต้องตาย...

737
00:55:02,465 --> 00:55:03,675
เพราะเธอนะ

738
00:55:04,259 --> 00:55:05,510
หือ

739
00:55:07,512 --> 00:55:10,098
ใช่ไหมล่ะ เขาหล่อจนอยากตายเลย

740
00:55:10,181 --> 00:55:11,349
แหม คุณมีรา

741
00:55:12,976 --> 00:55:14,894
เขาเป็นตำรวจล่ะ

742
00:55:16,646 --> 00:55:18,773
ได้ยินว่าเดี๋ยวจะไปกับซานเชส

743
00:55:18,857 --> 00:55:19,816
ไว้เจอกันนะ

744
00:55:29,325 --> 00:55:31,703
เป็นอะไร รู้จักเขาเหรอ

745
00:55:33,246 --> 00:55:34,330
เปล่า ผมไม่รู้จัก

746
00:55:35,373 --> 00:55:36,458
แต่คุณจางมันวอลรู้จัก

747
00:55:37,667 --> 00:55:38,501
มันวอลเหรอ

748
00:55:39,127 --> 00:55:40,587
เขาก็รู้จักเธอเหรอ

749
00:55:42,130 --> 00:55:43,506
เปล่าครับ อาจจะไม่แหละ

750
00:55:47,260 --> 00:55:50,597
พี่ วันนี้ผมว่าผมดื่มไม่ได้แน่
ขอโทษนะ

751
00:55:51,598 --> 00:55:52,599
อือ ได้

752
00:56:01,816 --> 00:56:04,569
บอกมาว่ากูชานซองเคยเล่า
เรื่องชีวิตส่วนตัวให้ฟังไหม

753
00:56:05,487 --> 00:56:07,739
เขามีญาติที่ยังติดต่อกันอยู่ไหม

754
00:56:07,822 --> 00:56:10,241
แล้วเพื่อนเขาล่ะ
เขามีเพื่อนคนอื่นไหมนอกจากซานเชส

755
00:56:16,122 --> 00:56:18,249
ไม่มีใครรู้เลยเหรอ ถามจริง

756
00:56:18,333 --> 00:56:20,794
ผู้จัดการกูคอยประกบคุณตลอด

757
00:56:21,628 --> 00:56:24,214
หมายถึงอยู่กับคุณตลอด

758
00:56:24,297 --> 00:56:25,256
คุณไม่รู้อะไรเลยเหรอคะ

759
00:56:27,008 --> 00:56:30,470
เจ้านายจะไม่รู้ก็ไม่แปลก
เพื่อนร่วมงานสิที่ต้องรู้

760
00:56:30,553 --> 00:56:33,848
เฉยเมยต่อเพื่อนร่วมงานได้ไงเนี่ย

761
00:56:37,685 --> 00:56:38,812
คิมซอนบี

762
00:56:38,937 --> 00:56:41,648
เป็นคนแนะนำเขาให้ประธานวังแท้ๆ
ไม่รู้อะไรเลยเหรอ

763
00:56:41,731 --> 00:56:45,443
ผมแค่แนะนำไป
เพราะเห็นว่าเขาจิตใจดี...

764
00:56:45,527 --> 00:56:48,279
นายล่ะ ไม่ได้สนิทกับเขาหรอกเหรอ

765
00:56:48,363 --> 00:56:51,491
ก็ เท่าที่ผมจำได้

766
00:56:52,242 --> 00:56:53,660
ผู้จัดการกู

767
00:56:55,537 --> 00:56:57,122
ชอบสีน้ำตาลครับ

768
00:56:57,205 --> 00:56:58,665
อันนั้นฉันรู้ย่ะ

769
00:57:03,378 --> 00:57:05,421
ยมทูตก็มาแฮะ

770
00:57:05,505 --> 00:57:07,507
อย่าไปตะคอกพวกเขาเลย

771
00:57:08,133 --> 00:57:09,926
เธอเองก็เหมือนจะไม่ได้รู้อะไรเลยนะ

772
00:57:10,009 --> 00:57:12,637
แล้วนายล่ะ รู้อะไรไหม

773
00:57:12,762 --> 00:57:13,596
เจอเขาบ่อยเลยนี่

774
00:57:17,892 --> 00:57:20,854
ฉันเข้าใจว่าพวกคุณเป็นผี

775
00:57:21,062 --> 00:57:23,314
แต่นี่ก็ใจดำกันไปไหม

776
00:57:25,692 --> 00:57:28,820
ท่านประธาน ทำไมไม่ถามเขาเองล่ะคะ

777
00:57:28,903 --> 00:57:30,864
นั่นไงคะ มาโน่นแล้ว

778
00:57:51,634 --> 00:57:53,678
นึกว่าจะเศร้าไปอีกนาน

779
00:57:54,387 --> 00:57:56,055
อาการดีขึ้นแล้วสินะ

780
00:57:57,849 --> 00:57:59,350
ยังไม่ดีขึ้นหรอกครับ

781
00:58:03,563 --> 00:58:04,939
แต่ผมมาเพราะคุณ

782
00:58:07,275 --> 00:58:08,193
ฉันเหรอ

783
00:58:10,487 --> 00:58:11,696
ผมคิดว่า

784
00:58:13,239 --> 00:58:15,533
ผมได้เข้าไปพัวพันกับ
การคงอยู่และกาลเวลาของคุณ

785
00:58:20,788 --> 00:58:23,374
ผมได้เจอคนคนหนึ่ง
จากความทรงจำอันเจ็บปวดของคุณ

786
00:58:35,428 --> 00:58:40,475
(สถานีตำรวจกลางบอมชอน)

787
00:59:00,620 --> 00:59:02,747
เขาเคยเป็นโจรมาก่อน

788
00:59:05,750 --> 00:59:07,502
แต่ตอนนี้กลับเป็นตำรวจ

789
00:59:17,512 --> 00:59:19,847
เจ้าได้มีชีวิตที่ดีอีกครั้ง

790
00:59:24,352 --> 00:59:25,687
ข้าดีใจด้วย

791
00:59:28,731 --> 00:59:30,233
โล่งอกไปที

792
00:59:44,038 --> 00:59:45,331
อยากเข้าไปใกล้ๆ

793
00:59:46,416 --> 00:59:47,750
แล้วคุยกับเขาไหมครับ

794
00:59:50,461 --> 00:59:51,588
ไม่เอาหรอก

795
00:59:52,755 --> 00:59:54,132
ฉันไม่มีตัวตน

796
00:59:55,216 --> 00:59:57,594
เขาเป็นเหมือนครอบครัวคุณนะ

797
00:59:58,845 --> 01:00:00,555
คุณจะโอเคเหรอครับ

798
01:00:01,639 --> 01:00:03,308
ก็ไม่โอเคหรอก

799
01:00:05,518 --> 01:00:06,811
เศร้านิดหน่อย

800
01:00:08,896 --> 01:00:10,273
ผมได้นำสายสัมพันธ์จากอดีต

801
01:00:13,151 --> 01:00:15,111
มาหาคุณอีกแล้ว

802
01:00:23,328 --> 01:00:24,495
ขอบคุณนะ

803
01:00:25,872 --> 01:00:27,081
กูชานซอง

804
01:00:32,503 --> 01:00:35,131
- ดูหน่อย
- เชื่อเลย ไม่ครับ

805
01:01:49,330 --> 01:01:50,707
เรื่องคดีฆาตกรรมต่อเนื่องนี่

806
01:01:50,790 --> 01:01:53,000
ผลวิเคราะห์ดินที่พลั่วออกแล้วใช่ไหม

807
01:01:53,209 --> 01:01:54,252
ครับ

808
01:01:54,335 --> 01:01:56,963
ใช่ครับ เป็นแบบเดียวกัน
กับดินตรงที่เจอศพ

809
01:01:57,046 --> 01:01:58,131
ใช่ไหมล่ะ

810
01:01:58,214 --> 01:02:01,050
แต่ทำไมผู้ต้องหาเอาแต่ปฏิเสธ
ว่าไม่ได้ฆ่าพวกเขา

811
01:02:01,134 --> 01:02:03,094
ปวดหัวเป็นบ้าเลย

812
01:02:03,344 --> 01:02:04,637
แต่เรื่องของเรื่องคือ

813
01:02:05,304 --> 01:02:07,724
เขาไม่มีแรงจูงใจอื่น
นอกจากฆาตกรรมภรรยาตัวเอง

814
01:02:09,016 --> 01:02:11,352
คงเป็นโรคจิตทั่วไปนั่นแหละ

815
01:02:11,853 --> 01:02:12,812
พวกคลั่งการฆ่าน่ะ

816
01:02:36,335 --> 01:02:37,211
จบ

817
01:03:15,249 --> 01:03:18,961
มีปัญหากับของ
ที่รถขนมาวันนั้นน่ะครับ

818
01:03:19,295 --> 01:03:21,464
ทุกอย่างไปถึงปลอดภัยดีนะคะ

819
01:03:24,300 --> 01:03:26,135
ช่วยตรวจชื่อที่ใช้จอง
อีกรอบหน่อยครับ

820
01:03:26,219 --> 01:03:29,388
รถหมายเลข 3465 ถูกจองในชื่อ

821
01:03:29,472 --> 01:03:30,890
คุณกูชานซองค่ะ

822
01:03:34,101 --> 01:03:37,271
- ใครนะครับ
- นี่ไม่ใช่คุณกูชานซองเหรอคะ

823
01:03:40,817 --> 01:03:41,692
กูชานซองเหรอ

824
01:03:44,570 --> 01:03:45,696
ไม่จริงน่า

825
01:03:54,080 --> 01:03:55,331
กูชานซอง

826
01:03:56,332 --> 01:03:57,542
กูชานซอง

827
01:03:58,417 --> 01:04:00,419
อยู่ๆ มาเจอนายได้ไงเนี่ย

828
01:04:23,651 --> 01:04:24,652
ชานซอง

829
01:04:25,987 --> 01:04:27,363
วันนี้ก็อยู่บ้านอีกแล้วเหรอ

830
01:04:29,699 --> 01:04:32,368
- ครับ
- ไม่ไปโรงแรมเหรอ

831
01:04:33,035 --> 01:04:35,246
ก็เห็นไปตื๊อของานมาตลอดนี่

832
01:04:35,329 --> 01:04:36,873
ผมมีธุระต้องสะสางที่นี่

833
01:04:37,498 --> 01:04:38,833
ซึ่งผมคิดว่า...

834
01:04:39,542 --> 01:04:42,461
ถ้าผมไปสภาพนี้
คงดูแลแขกโรงแรมไม่ได้หรอก

835
01:05:02,356 --> 01:05:03,858
(การคงอยู่และกาลเวลา)

836
01:05:11,115 --> 01:05:14,452
พออ่านหนังสือยากๆ เล่มนี้จบแล้ว
ฉันจะหาคำตอบได้ไหมนะ

837
01:05:14,535 --> 01:05:16,162
วิธีปลอบใจผู้ชาย

838
01:05:17,371 --> 01:05:20,625
ที่การคงอยู่และช่วงเวลา
ที่เขาจะได้อยู่กับแม่

839
01:05:21,250 --> 01:05:22,627
ถูกปฏิเสธอย่างสิ้นเชิง

840
01:05:30,259 --> 01:05:33,304
คุณกลัวว่าความลับที่ปิดบังมา
จะถูกเปิดโปงเหรอ

841
01:05:35,264 --> 01:05:36,515
ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ

842
01:05:37,642 --> 01:05:39,936
ลูกชายคุณไม่ต้องการแบบนั้น

843
01:05:43,856 --> 01:05:45,483
เขากำลังเศร้า

844
01:05:47,360 --> 01:05:48,903
และฉันอยากปลอบเขา

845
01:05:51,072 --> 01:05:52,406
ฉันต้องพึ่งคุณ

846
01:05:55,034 --> 01:05:56,160
ฉันจะ...

847
01:05:57,286 --> 01:05:59,288
พาคุณไปที่โรงแรมฉัน

848
01:06:09,173 --> 01:06:10,216
กลับมาทำงาน

849
01:06:10,675 --> 01:06:13,386
มาที่โรงแรม นั่งสายสี่มา

850
01:06:13,970 --> 01:06:17,932
แขกที่นายต้องไปส่งรออยู่

851
01:06:18,933 --> 01:06:20,851
แขกที่ต้องส่งงั้นเหรอ

852
01:06:28,234 --> 01:06:31,862
(โฮเทล เดล ลูนา)

853
01:07:00,558 --> 01:07:02,977
ผู้จัดการกู
ยินดีด้วยครับที่ได้กลับมาทำงาน

854
01:07:03,060 --> 01:07:04,895
ย้ายกลับมาอยู่มยองดงแล้วเนอะ

855
01:07:04,979 --> 01:07:07,606
เทียบกับที่อื่นแล้ว
ที่นี่ดีกว่าเป็นไหนๆ

856
01:07:18,242 --> 01:07:19,827
ขอฝากเนื้อฝากตัวอีกครั้งนะครับ

857
01:07:33,507 --> 01:07:35,718
ก็นึกว่าจะแต่งเข้าบ้านเศรษฐี

858
01:07:35,801 --> 01:07:37,887
กลับมาอยู่โรงแรมผีสางเสียอย่างนั้น

859
01:07:38,345 --> 01:07:40,181
เป็นบุรุษที่ไม่ทะเยอทะยานเอาเสียเลย

860
01:07:40,264 --> 01:07:42,892
ประธานจางต้องพึ่งผู้จัดการกู

861
01:07:43,267 --> 01:07:46,270
ผู้หญิงไม่นิยม
ผู้ชายทะเยอทะยานหรอกค่ะ

862
01:07:46,812 --> 01:07:48,606
คุณนี่ล้าสมัยจริงๆ

863
01:07:48,689 --> 01:07:52,693
อีกอย่าง เคยบอกแล้วไงว่า
อย่าพูดแบบพวกไดโนเสาร์น่ะ

864
01:07:58,115 --> 01:07:59,909
ผมก็เปลี่ยนวิธีพูดแล้วนะ

865
01:08:00,868 --> 01:08:02,620
เนอะ จริงๆ เลย

866
01:08:25,101 --> 01:08:26,685
ขอโทษที่ให้รอครับ

867
01:08:30,981 --> 01:08:32,775
ขอบคุณที่มานะ

868
01:08:37,655 --> 01:08:39,281
รูปจากหนังสือนั่น

869
01:08:40,908 --> 01:08:42,993
ผมขอเก็บไว้ได้ไหมครับ

870
01:08:46,539 --> 01:08:47,832
คุณเก็บไว้ได้เหรอ

871
01:08:49,375 --> 01:08:50,501
ฉันต้องขอ...

872
01:08:53,504 --> 01:08:54,672
ขอโทษจริงๆ

873
01:09:36,088 --> 01:09:40,467
(สู่สวรรค์)

874
01:09:53,147 --> 01:09:54,315
ลาก่อนครับ

875
01:09:57,693 --> 01:09:58,736
แม่

876
01:10:50,329 --> 01:10:51,747
ได้ไปส่งท่านไหม

877
01:10:54,083 --> 01:10:55,209
ครับ

878
01:10:56,627 --> 01:10:59,797
ขอโทษที่ถือวิสาสะพาท่านมานะ

879
01:11:02,383 --> 01:11:05,552
ขอบคุณที่พามาให้ครับ

880
01:11:07,096 --> 01:11:08,180
แล้วก็

881
01:11:09,473 --> 01:11:11,058
ที่บอกให้ผมกลับมาด้วย

882
01:11:14,395 --> 01:11:17,690
มันน่าอายที่ต้องพูดแบบนี้
แต่ว่ากันตามตรง

883
01:11:18,774 --> 01:11:20,776
นายไม่ได้กลับมาเพราะฉันบอกให้กลับ

884
01:11:21,360 --> 01:11:22,486
แต่เพราะนายทำเพื่อฉัน

885
01:11:27,491 --> 01:11:31,120
ฉันจะบังคับให้นายกินยา
จะได้ไม่ต้องกลับมาอีกก็ได้

886
01:11:33,038 --> 01:11:34,873
แต่ฉันก็ไม่ทำ

887
01:11:41,672 --> 01:11:43,632
ฉันนึกว่าทุกครั้ง
ที่ฉันให้โอกาสนายหนีไป

888
01:11:45,009 --> 01:11:47,845
นายก็แค่กลับมาตามอำเภอใจ

889
01:11:50,723 --> 01:11:52,349
แต่จริงๆ แล้ว

890
01:11:54,310 --> 01:11:56,812
ฉันหวังว่านายจะกลับมา

891
01:12:01,650 --> 01:12:04,987
ผมดีใจนะที่คุณยอมรับ
ว่าผมไม่ใช่คนเดียวที่วอแว

892
01:12:05,612 --> 01:12:06,905
เพราะอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม

893
01:12:16,665 --> 01:12:17,708
กูชานซอง

894
01:12:19,918 --> 01:12:21,503
ฉันจะใช้งานนาย

895
01:12:24,757 --> 01:12:27,009
นายเป็นคนนำพาผู้หญิงคนนั้นกับยอนอู

896
01:12:28,302 --> 01:12:29,762
ให้มาเจอฉัน

897
01:12:31,972 --> 01:12:33,390
ซึ่งก็แปลว่า

898
01:12:35,809 --> 01:12:37,102
นายคงพาเขามาได้เหมือนกัน

899
01:12:41,732 --> 01:12:43,359
ก็คงจะใช่ครับ

900
01:12:43,442 --> 01:12:45,110
ฉันมั่นใจว่าจะต้องเป็นแบบนั้น

901
01:12:47,321 --> 01:12:48,530
แล้วก็อีกอย่าง

902
01:12:49,823 --> 01:12:51,533
ฉันจะไม่ยอมให้เขา

903
01:12:52,701 --> 01:12:55,329
จากไปอย่างสงบแน่

904
01:12:55,913 --> 01:12:57,539
คุณก็เลยจะใช้ผมเหรอ

905
01:12:57,623 --> 01:13:00,459
ถูกต้อง ฉันจะทั้งร้ายทั้งเจ้าเล่ห์

906
01:13:01,126 --> 01:13:02,419
และนายอาจจะ...

907
01:13:03,170 --> 01:13:06,799
โดนใช้ โดนทำร้ายจนพังพินาศเพราะฉัน

908
01:13:07,132 --> 01:13:08,175
นี่คุณจะ...

909
01:13:10,010 --> 01:13:12,513
- ขู่ให้ผมหนีไปอีก...
- ไม่ใช่

910
01:13:15,140 --> 01:13:16,433
อย่าหนีไปเลย

911
01:13:20,104 --> 01:13:21,730
นายตัดสินใจแล้ว

912
01:13:23,440 --> 01:13:25,609
ว่าจะหาเรื่องใส่ตัวและอยู่กวนใจฉัน

913
01:13:28,070 --> 01:13:29,822
ทั้งที่รู้ว่าอันตรายนั้น

914
01:13:30,531 --> 01:13:32,658
อาจทำให้ถึงตายได้

915
01:13:35,285 --> 01:13:36,453
อยู่ข้างฉันนะ

916
01:13:40,624 --> 01:13:41,667
ถ้าวันหนึ่ง...

917
01:13:43,877 --> 01:13:45,587
ฉันเกิดคลุ้มคลั่งทำเรื่องบ้าๆ

918
01:13:47,089 --> 01:13:48,882
และสลายหายไป

919
01:13:53,220 --> 01:13:54,972
ช่วยอยู่ข้างๆ ฉันทีนะ

920
01:13:59,601 --> 01:14:00,436
ไม่ครับ

921
01:14:09,611 --> 01:14:12,030
ผมไม่ปล่อยให้คุณหายไปหรอก

922
01:14:23,667 --> 01:14:24,793
เชื่อใจผมนะ

923
01:17:33,857 --> 01:17:37,152
{\an8}การคิดถึงสิ่งที่เรามองไม่เห็น
คงยากน่าดู

924
01:17:37,235 --> 01:17:40,781
{\an8}ฉันยอมอ่อนข้อให้เพราะแกอ่อนแอหรอกนะ

925
01:17:43,325 --> 01:17:45,202
{\an8}คุณคงเห็นดอกไม้แล้ว
ทำไมไม่พูดอะไรล่ะ

926
01:17:46,286 --> 01:17:49,373
{\an8}พวกเราจะต้องไปก่อนท่านประธาน

927
01:17:49,873 --> 01:17:51,541
{\an8}เพราะงั้นเตรียมใจไว้ก่อนดีกว่า

928
01:17:52,167 --> 01:17:56,046
{\an8}ตอนนี้ก็สวยดีอยู่แล้ว
ทำไมต้องร่วงโรยด้วยนะ

929
01:17:56,129 --> 01:17:57,631
{\an8}น่าเศร้าจริงๆ

930
01:17:57,714 --> 01:17:59,049
{\an8}ดอกไม้ผลิบาน

931
01:17:59,466 --> 01:18:01,385
{\an8}ก็เพื่อรอวันร่วงโรย

932
01:18:05,347 --> 01:18:07,349
คำบรรยายโดย:
นิติกาญจน์ รุ่งเรืองยศเมธี