1
00:00:42,667 --> 00:00:44,669
{\an8}ผมแน่ใจว่าคุณก็มี
สิ่งที่คุณคิดถึงในอดีต

2
00:00:45,420 --> 00:00:46,838
{\an8}ที่คุณไม่อาจกลับไปได้

3
00:00:49,382 --> 00:00:50,759
{\an8}ผมคิดว่าผมเห็นแล้วครับ

4
00:00:53,845 --> 00:00:55,472
{\an8}บอกแล้วไงว่าผมเห็นคุณในฝัน

5
00:00:56,181 --> 00:00:57,015
{\an8}ฝันเหรอ

6
00:00:57,098 --> 00:00:59,726
{\an8}คุณกำลังยิ้มอยู่ใต้ต้นไม้ต้นใหญ่

7
00:01:01,144 --> 00:01:02,729
{\an8}ตอนที่มีคนบอกว่าจะสร้างบ้านให้

8
00:01:02,812 --> 00:01:04,647
{\an8}คุณก็พูดจาเย็นชา
เหมือนที่ทำอยู่ตอนนี้

9
00:01:05,023 --> 00:01:06,441
{\an8}แต่คุณมีความสุข

10
00:01:10,153 --> 00:01:12,572
ชายที่สอนให้คุณเขียนชื่อมันวอล

11
00:01:14,032 --> 00:01:15,909
คนที่คิดถึงที่สุด
ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่

12
00:01:17,077 --> 00:01:18,161
คือเขาใช่ไหมครับ

13
00:01:21,498 --> 00:01:22,791
ทำไมนายถึงเห็น...

14
00:01:25,418 --> 00:01:26,544
ภาพแบบนั้นได้

15
00:01:27,212 --> 00:01:28,797
ทำไมผมถึงเห็นคุณ

16
00:01:29,547 --> 00:01:31,424
ผมกลัวว่า
อาจจะต้องชดใช้บางอย่างเหมือนกัน

17
00:01:35,386 --> 00:01:37,472
มีเรื่องอะไรที่คุณยังค้างคาใจ
อยู่หรือเปล่า

18
00:01:38,097 --> 00:01:39,140
คุณคิดว่าผม

19
00:01:40,225 --> 00:01:41,643
มาที่นี่เพื่อช่วยคุณ

20
00:01:43,394 --> 00:01:45,438
แก้ปัญหาที่ยังค้างคาใจอยู่หรือเปล่า

21
00:02:51,546 --> 00:02:53,506
เจ้าตายได้ซะที่ไหนกัน

22
00:02:54,591 --> 00:02:56,426
เจ้าผูกมัดกับต้นจันทรา

23
00:02:56,509 --> 00:02:59,929
และความเป็นความตาย
ได้หยุดไว้เพื่อเจ้า ข้าก็บอกแล้วนี่

24
00:03:01,306 --> 00:03:05,018
ใบไม้แตกหน่อ ดอกไม้บานและร่วงโรย

25
00:03:05,685 --> 00:03:08,813
เวลาของเจ้าจะเดินอีกครั้ง

26
00:03:11,858 --> 00:03:13,234
ต้นไม้เปลี่ยนไปแหละครับ

27
00:03:15,111 --> 00:03:16,112
นั่นสิ

28
00:03:17,530 --> 00:03:22,160
นายอาจเป็นคนที่มีความพิเศษ
มากกว่าที่ฉันคาดการณ์ไว้ซะอีก

29
00:03:40,720 --> 00:03:42,722
ผมยังไปไหนไม่ได้หรอก

30
00:03:42,931 --> 00:03:45,600
ถ้าผมไปแล้วซุนดลหมาผมจะอยู่ยังไง

31
00:03:45,683 --> 00:03:47,977
พอถึงคราวตาย เราก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว

32
00:03:48,102 --> 00:03:50,146
ไม่นะ ผมยังไปไม่ได้

33
00:03:50,230 --> 00:03:51,814
ผมไม่ไปหรอก

34
00:03:57,153 --> 00:03:58,696
ซุนดล เห่าสิ

35
00:03:59,155 --> 00:04:00,698
แกจะได้รอดไง

36
00:04:00,907 --> 00:04:02,575
ถ้าไม่เห่า แกจะตายนะ

37
00:04:05,745 --> 00:04:07,247
โธ่เอ๊ย เร็วเข้า

38
00:04:08,873 --> 00:04:11,668
เห่าสิ แกต้องเห่านะ

39
00:04:15,171 --> 00:04:17,173
นี่ก็หนึ่งสัปดาห์แล้ว
เขายังไม่ยอมไปไหนเลย

40
00:04:17,674 --> 00:04:20,718
เพราะเขายังมีเรื่อง
ให้เป็นห่วงอยู่น่ะสิ

41
00:04:20,969 --> 00:04:24,639
ในเวลาแบบนี้
ช่วยเขาสักหน่อยก็ไม่เสียหายอะไรนะ

42
00:04:31,354 --> 00:04:33,231
ซุนดล แกต้องออกไปนะ

43
00:04:33,815 --> 00:04:36,901
ไปข้างนอกไง รีบไปเร็ว

44
00:04:36,985 --> 00:04:38,861
ช่วยออกไปข้างนอกได้ไหม

45
00:04:39,988 --> 00:04:42,782
ปล่อยเขาไปเถอะ
เขาเถลไถลอยู่ไม่นานหรอก

46
00:04:42,907 --> 00:04:45,702
เดี๋ยวเขาก็หาทาง
ไปโรงเตี๊ยมมันวอลได้เอง

47
00:04:45,785 --> 00:04:48,997
ตอนนี้เป็นโฮเทล เดล ลูนาแล้วครับ
ไม่ใช่โรงเตี๊ยมมันวอล

48
00:04:49,122 --> 00:04:50,373
นั่นสินะ

49
00:04:50,707 --> 00:04:53,042
โรงเตี๊ยมมันวอล โรงแรมมันวอล
โฮเทล เดล ลูนา

50
00:04:53,418 --> 00:04:55,336
เปลี่ยนชื่อบ่อยเหลือเกิน

51
00:04:56,129 --> 00:04:59,090
แต่เจ้าของกลับไม่เคย
เปลี่ยนไปเลยสักนิด

52
00:04:59,424 --> 00:05:01,384
เธอไม่เปลี่ยนมากว่า 1,000 ปี

53
00:05:02,093 --> 00:05:03,720
คงหมดหวังแล้วล่ะครับ

54
00:05:04,220 --> 00:05:07,557
เพราะเหตุนี้
ฉันถึงได้ส่งคนไปที่นั่นยังไงล่ะ

55
00:05:09,392 --> 00:05:11,477
จะเปลี่ยนเจ้าของใหม่เหรอครับ

56
00:05:12,979 --> 00:05:14,897
มันวอลหัวรั้นยิ่งกว่าอะไรดี

57
00:05:14,981 --> 00:05:18,192
ฉันก็แค่ช่วยอะไรนิดๆ หน่อยๆ

58
00:05:24,657 --> 00:05:26,617
ทำไมต้นไม้ถึงเปลี่ยนไปล่ะครับ

59
00:05:27,243 --> 00:05:29,620
เพราะอะไรล่ะ เพราะนายไง

60
00:05:29,996 --> 00:05:31,205
เพราะผมเลยเป็นแบบนี้งั้นเหรอ

61
00:05:31,706 --> 00:05:33,833
ความทรงจำเก่าๆ ที่เหือดแห้งไป

62
00:05:34,709 --> 00:05:36,586
ได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งเพราะนาย

63
00:05:37,170 --> 00:05:38,880
ผมทำอะไรล่ะ

64
00:05:38,963 --> 00:05:42,383
ผมก็แค่เล่าเรื่องความฝัน
เกี่ยวกับคุณให้ฟังเท่านั้นเอง

65
00:05:42,467 --> 00:05:44,761
เรื่องเห็นผีมันเกี่ยวกับงานอยู่แล้ว

66
00:05:44,844 --> 00:05:46,971
แต่กับเรื่องความฝันนี่มันไม่ใช่เลย

67
00:05:47,055 --> 00:05:50,725
ผมไม่อยากโดนทำแย่ๆ ใส่
เพราะสิ่งที่ผมไม่ได้เรียกร้อง

68
00:05:51,017 --> 00:05:53,269
นายไม่มีทางหนีเรื่องนั้นพ้นหรอก

69
00:05:54,896 --> 00:05:56,522
ในเมื่อนายเพิ่งจะยั่วโมโหฉันไป

70
00:05:59,484 --> 00:06:01,903
ต้นไม้มีสภาพทุเรศแบบนี้ก็เพราะนาย

71
00:06:01,986 --> 00:06:03,946
ผมรู้ว่าคุณร้าย
แต่อย่าบิดเบือนความจริงสิ

72
00:06:04,989 --> 00:06:06,866
มันดูมีชีวิตชีวาดีจะตาย

73
00:06:06,949 --> 00:06:07,950
นั่นแหละ

74
00:06:09,160 --> 00:06:10,703
ปัญหาของฉัน

75
00:06:12,455 --> 00:06:14,707
นายเพิ่งรักษาสิ่งที่ไม่ควร
ได้รับการรักษา

76
00:06:15,917 --> 00:06:17,585
ดูจากที่คุณหัวเสียขนาดนี้

77
00:06:18,002 --> 00:06:21,047
ความฝันของผมคงเกี่ยวกับ
อดีตของคุณจริงๆ สินะ

78
00:06:22,215 --> 00:06:24,550
คุณอายที่ผมเห็นอดีตของคุณงั้นเหรอ

79
00:06:26,427 --> 00:06:27,428
ใช่

80
00:06:28,304 --> 00:06:31,224
ตอนนี้ฉันอับอาย
จนอยากแทรกแผ่นดินหนีแล้ว

81
00:06:32,725 --> 00:06:34,644
เพราะงั้นฉันต้องเช็กให้รู้แน่ชัด

82
00:06:41,984 --> 00:06:43,111
ทำอะไรของคุณ

83
00:06:50,034 --> 00:06:51,119
แบบนี้ไม่ดีนะ

84
00:06:51,744 --> 00:06:52,829
อยู่นิ่งๆ

85
00:06:56,541 --> 00:06:57,542
อย่าทำแบบนี้เลย

86
00:06:58,292 --> 00:07:00,795
กูชานซอง มานอนกันเถอะ

87
00:07:01,879 --> 00:07:02,880
คุณจางมันวอล

88
00:07:03,422 --> 00:07:05,383
นายต้องหลับถึงจะฝันได้ไง

89
00:07:05,550 --> 00:07:08,177
ฉันจะเช็กดูเอง
ว่านายเห็นฉันในฝันจริงๆ

90
00:07:08,511 --> 00:07:11,305
หรือว่ากำลังหลอกฉัน
โดยอาศัยข่าวลือต่างๆ

91
00:07:11,764 --> 00:07:13,266
ที่ได้ยินในโรงแรมนี้

92
00:07:14,183 --> 00:07:16,561
กูชานซอง หลับซะ

93
00:07:17,895 --> 00:07:19,522
แบบนี้ผมหลับไม่ลงหรอก

94
00:07:19,647 --> 00:07:21,774
อีกอย่าง ต่อให้หลับก็ไม่รู้ด้วยว่า

95
00:07:21,899 --> 00:07:23,192
จะฝันแบบเดิมอีกไหม

96
00:07:23,276 --> 00:07:26,237
งั้นก็นอนข้างฉัน
ไปจนกว่านายจะฝันแบบเดิมอีก

97
00:07:28,197 --> 00:07:29,740
ผมไม่อยากนอนข้างคุณ

98
00:07:29,824 --> 00:07:32,535
หุบปากแล้วนอนซะ
ตอนที่ฉันยังปรานีนายอยู่

99
00:07:34,954 --> 00:07:37,165
ก็ได้ ผมนอนก็ได้

100
00:07:37,748 --> 00:07:39,750
คุณจะนอนข้างผมหรือดูผมหลับก็ได้

101
00:07:39,834 --> 00:07:40,918
ตามใจคุณเลย

102
00:07:43,129 --> 00:07:45,256
ถ้าผลปรากฏว่านายโกหกฉัน นายตายแน่

103
00:07:45,339 --> 00:07:47,049
คุณอยากให้มันเป็นเรื่องโกหก

104
00:07:47,800 --> 00:07:49,385
เพราะคุณไม่ชอบใจที่ผมเห็นอดีตคุณ

105
00:07:51,220 --> 00:07:52,388
ในเมื่อคุณไม่พอใจนัก

106
00:07:52,472 --> 00:07:54,265
ผมจะไม่บอกแล้วว่าเห็นอะไรในฝัน

107
00:07:54,348 --> 00:07:56,058
จะฆ่าผมหรือปล่อยผมไว้ก็ตามใจ

108
00:08:03,024 --> 00:08:04,525
ช่างเถอะ ฉันไม่นอนข้างนายหรอก

109
00:08:30,384 --> 00:08:33,763
ความทรงจำที่ผมทำให้คุณนึกออก
มันทำให้เจ็บปวดขนาดนั้นเลยเหรอ

110
00:08:35,848 --> 00:08:37,099
เพราะผู้ชายคนนั้นเหรอ

111
00:08:37,183 --> 00:08:38,518
เพราะคุณเอาแต่นึกถึงเขา

112
00:08:38,601 --> 00:08:41,354
หุบปากซะ
ถ้าไม่อยากตัวเขียวเหมือนต้นไม้นั่น

113
00:08:41,771 --> 00:08:42,980
ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกันแน่

114
00:08:44,899 --> 00:08:45,900
ถามทำไม

115
00:08:46,943 --> 00:08:47,985
คิดว่าเป็นนายเหรอ

116
00:08:50,071 --> 00:08:53,074
ผมก็เคยคิดว่ามันเป็นไปได้อยู่

117
00:08:53,449 --> 00:08:56,702
สิ่งที่ผมเห็นอาจเป็นความทรงจำ
จากชาติก่อนที่ผมจำไม่ได้

118
00:08:58,996 --> 00:09:01,165
อย่างนายไม่มีทางใช่เขาหรอก

119
00:09:01,290 --> 00:09:02,291
ทำไมล่ะ

120
00:09:03,000 --> 00:09:05,795
ตั้งแต่ฝันถึงเรื่องนั้น
ผมก็นึกถึงคุณตลอดเลยนะ

121
00:09:07,922 --> 00:09:11,008
ผมกับคุณอาจเกี่ยวข้องกัน
ตั้งแต่ชาติปางก่อนก็ได้

122
00:09:27,858 --> 00:09:28,859
นายไม่ใช่เขา

123
00:09:29,986 --> 00:09:31,445
ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย

124
00:09:32,029 --> 00:09:34,865
ถ้านายใช่เขาจริง
ฉันไม่มีทางรู้สึกแบบนี้หรอก

125
00:09:38,619 --> 00:09:39,787
งั้นก็โล่งอกไปที

126
00:09:41,038 --> 00:09:44,125
ผมกลุ้มตลอดเลยว่า "ถ้าเกิดฉันเป็นคน
ที่เธอเคยชอบเมื่อก่อนล่ะ"

127
00:09:44,208 --> 00:09:45,626
คิดไม่ตกเลยล่ะ

128
00:09:47,420 --> 00:09:48,963
คุณไม่ได้ชอบเขาหรอกเหรอ

129
00:09:49,505 --> 00:09:51,132
คุณดูเหมือนจะชอบเขานะ

130
00:09:51,215 --> 00:09:52,967
มากสุดๆ เลยด้วย

131
00:09:53,050 --> 00:09:54,135
กูชานซอง

132
00:09:55,177 --> 00:09:57,471
ถ้ายังไม่เลิกพล่ามอะไรไร้สาระอีก

133
00:09:57,555 --> 00:10:00,224
นายได้ชดใช้อย่างสาสมแน่

134
00:10:00,349 --> 00:10:01,392
ชดใช้อะไรล่ะครับ

135
00:10:01,475 --> 00:10:04,270
ทำไม คุณจะไม่จ่ายค่าจ้างเหรอ
ผมเซ็นสัญญาไปแล้วนะ

136
00:10:04,353 --> 00:10:05,479
กูชานซอง

137
00:10:07,898 --> 00:10:09,066
ตั้งแต่วันนี้

138
00:10:10,776 --> 00:10:12,111
นายต้องต้อนรับผี

139
00:10:45,394 --> 00:10:47,688
คุณเสียชีวิตเมื่อ...

140
00:10:52,568 --> 00:10:55,446
คุณคงหลงมาสักพักแล้วสินะครับ
ผมจะช่วยเช็กอินเอง

141
00:10:55,571 --> 00:10:58,157
คุณจะได้ใช้บริการเสริมสวยของเรา
เป็นอันดับแรกเลย

142
00:10:58,240 --> 00:11:00,201
เชิญทางนี้เลย ผมจะกดลิฟต์ให้ครับ

143
00:11:17,426 --> 00:11:18,844
ยังไงกันครับ ขนาดท่านประธาน

144
00:11:18,928 --> 00:11:20,721
ดื่มแชมเปญไปทั้งลัง
ก็ยังไม่หายโกรธอีกเหรอ

145
00:11:21,680 --> 00:11:24,475
ผมคงไปทำให้เธอหัวเสียน่ะ
ตอนนี้คงกำลังเดือดได้ที่เลย

146
00:11:27,686 --> 00:11:30,898
ว่าแต่ว่า
ประธานจางเคยทำบาปอะไรกันแน่

147
00:11:31,357 --> 00:11:34,151
มันเป็นเรื่องรักๆ ใคร่ๆ หรือเปล่า

148
00:11:35,194 --> 00:11:36,362
ผมก็ไม่แน่ใจครับ

149
00:11:36,445 --> 00:11:39,907
คุณเคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับผู้ชาย
ที่เธอน่าจะกำลังรออยู่ไหม

150
00:11:40,074 --> 00:11:41,409
ไม่เคยนะครับ

151
00:11:42,618 --> 00:11:43,619
เหรอครับ

152
00:11:51,752 --> 00:11:53,921
เธอไม่ได้รอเขาอยู่หรอกเหรอ

153
00:11:54,213 --> 00:11:55,297
ผู้จัดการครับ

154
00:11:55,756 --> 00:11:57,466
คุณกังวลเหรอว่าเธอคิดอะไรอยู่

155
00:11:58,467 --> 00:12:00,094
เปล่านี่ ไม่ได้กังวลเลย

156
00:12:00,177 --> 00:12:01,971
เธอไม่ได้รอหนุ่มหมายเลขหนึ่ง
กับสองอยู่หรอก

157
00:12:02,054 --> 00:12:04,056
คุณเป็นหมายเลขสามก็ไม่เห็นเป็นไร
คุณอยู่นี่แล้ว

158
00:12:04,140 --> 00:12:05,266
คุณจีฮยอนจุงครับ

159
00:12:05,558 --> 00:12:08,394
ผมไม่สนใจสักนิด
ว่าประธานจางคิดอะไรอยู่

160
00:12:08,477 --> 00:12:10,354
อีกอย่าง ผมไม่ใช่หมายเลขสามด้วย

161
00:12:11,814 --> 00:12:14,150
หมายเลขศูนย์ต่างหาก หมายเลขศูนย์

162
00:12:14,442 --> 00:12:16,444
หมายเลขศูนย์เหรอ ครับๆ

163
00:12:16,527 --> 00:12:18,446
- ผมพูดจริงนะ
- ครับ ศูนย์ก็ศูนย์

164
00:12:22,199 --> 00:12:25,744
หมายเลขศูนย์แล้วไง
เธอบอกว่าไม่รู้สึกอะไรเลยนี่

165
00:12:28,247 --> 00:12:30,124
ความรู้สึกน่าขนลุกนี่มันอะไรกัน

166
00:12:30,249 --> 00:12:32,251
ผมว่ามีลูกค้ากำลังมาหลายท่านเลย

167
00:12:32,751 --> 00:12:34,086
คุณจะไหวไหมเนี่ย

168
00:12:39,508 --> 00:12:40,551
ไม่ไหวหรอกครับ

169
00:12:42,386 --> 00:12:46,307
ตอนแรกที่ลูกค้ามาถึง
พวกเขามักจะมีสภาพเละเทะไม่น่าดู

170
00:12:46,390 --> 00:12:48,767
บางทีก็มีอะไรพ่วงมาด้วย

171
00:12:49,143 --> 00:12:52,229
แต่ลูกค้าในนี้จะแต่งสวยแต่งหล่อแล้ว
คุณน่าจะรับมือได้

172
00:12:57,026 --> 00:12:59,820
ตอนนี้ผมมีประสบการณ์
พอจะรับมือลูกค้าระดับนี้ได้แล้วครับ

173
00:13:02,698 --> 00:13:04,116
ขอเติมกาแฟได้ไหม

174
00:13:06,285 --> 00:13:07,411
พอดีเมล็ดกาแฟหมด

175
00:13:07,495 --> 00:13:09,622
ช่วยรอสักครู่นะครับ
เดี๋ยวเราเอาไปให้ที่โต๊ะ

176
00:13:16,378 --> 00:13:18,297
ของที่ลูกค้าในนี้กินและดื่ม

177
00:13:18,380 --> 00:13:19,590
คุณหามาจากไหนเหรอครับ

178
00:13:20,257 --> 00:13:21,800
ไม่น่ามีร้านมาส่งได้นี่

179
00:13:22,134 --> 00:13:23,719
จากโลกหลังความตายครับ

180
00:13:24,386 --> 00:13:27,723
เมื่อเราดูแลลูกค้าที่โรงแรมอย่างดี
และช่วยส่งพวกเขาไปภพหน้าได้

181
00:13:27,806 --> 00:13:29,475
เราจะได้สิ่งตอบแทนมาครับ

182
00:13:29,600 --> 00:13:32,061
หมายความว่าพวกวิญญาณ
จะจ่ายค่าจ้างให้เหรอ

183
00:13:32,144 --> 00:13:34,355
พวกเขาจะทิ้งพลังงานด้านบวกไว้ครับ

184
00:13:34,563 --> 00:13:37,358
ซึ่งพลังงานที่ว่าจะช่วย
ให้ดอกไม้ในสวนของเราบาน

185
00:13:37,441 --> 00:13:40,486
ยิ่งพวกเขามีห่วงน้อยเท่าไร
ดอกไม้ก็จะยิ่งสวยมากเท่านั้น

186
00:13:41,445 --> 00:13:44,657
เมื่อไหร่ที่ดอกไม้บานเต็มสวน
มาโกจะมาเก็บพวกมันไป

187
00:13:44,740 --> 00:13:48,494
และส่งข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็น
ให้เราเป็นการตอบแทน

188
00:13:50,579 --> 00:13:53,165
ถ้าอย่างนั้น ทำไมประธานจาง

189
00:13:53,249 --> 00:13:55,459
ต้องหาเงินจากพวกวิญญาณด้วยล่ะครับ

190
00:13:59,547 --> 00:14:01,340
เพราะใช้ชีวิตฟุ้งเฟ้อไงครับ

191
00:14:01,465 --> 00:14:03,801
เธอเอาเงินไปซื้อแชมเปญ

192
00:14:03,884 --> 00:14:06,637
เสื้อผ้าหรูๆ เครื่องประดับดีๆ
และรถแพงๆ หมด

193
00:14:06,762 --> 00:14:09,348
โดนลงโทษอยู่แท้ๆ
ยังจะใช้ชีวิตแบบนี้ได้อีก

194
00:14:13,602 --> 00:14:15,521
คุณบอกว่าเธอโดนลงโทษอยู่ใช่ไหม

195
00:14:16,564 --> 00:14:19,191
มีคนบอกฉันว่าฉันอวดดีและโง่เขลา

196
00:14:20,568 --> 00:14:21,819
ถึงฉันจะไม่เห็นด้วยก็เถอะ

197
00:14:33,873 --> 00:14:35,499
ผมเห็นคุณในฝัน

198
00:14:37,877 --> 00:14:41,714
ใบไม้แตกหน่อ ดอกไม้บานและร่วงโรย

199
00:14:42,339 --> 00:14:45,551
เวลาแห่งความเป็นความตาย
จะเดินอีกครั้ง

200
00:14:48,387 --> 00:14:51,557
ยายแก่เจ้าเล่ห์นั่น
กำลังเล่นตลกกับฉันชัดๆ

201
00:14:55,436 --> 00:14:57,730
ชายที่สอนให้คุณเขียนชื่อมันวอล

202
00:14:58,731 --> 00:15:00,733
คนที่คิดถึงที่สุด
ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่

203
00:15:02,276 --> 00:15:03,277
คือเขาใช่ไหมครับ

204
00:15:18,250 --> 00:15:19,418
ตายแล้ว

205
00:15:21,337 --> 00:15:22,588
มีทาสหนีไป

206
00:15:22,671 --> 00:15:24,423
ต้องมีคนช่วยไปแน่ หาให้เจอ

207
00:15:25,549 --> 00:15:26,800
ใครหนีไปกันน่ะ

208
00:16:46,505 --> 00:16:48,966
มันไม่อยู่ที่นี่ ไปค้นหาข้างนอก

209
00:16:54,430 --> 00:16:55,806
ข้าได้ข่าวมาว่า

210
00:16:56,348 --> 00:16:58,767
ตลาดที่มีการค้าทาส
จากโคกูรยอถูกโจมตี

211
00:16:59,268 --> 00:17:01,645
ข้าสังหรณ์ใจว่าจะเป็นเจ้ากับพวก
เลยมาดูให้แน่ใจ

212
00:17:02,688 --> 00:17:04,606
เคราะห์ดีไปนะที่ข้าว่องไว

213
00:17:04,857 --> 00:17:06,400
เกือบโดนเจ้าแทงตายแน่ะ

214
00:17:10,112 --> 00:17:12,406
เพราะข้ายั้งมือทันต่างหาก
เจ้าถึงรอดไปได้

215
00:17:14,450 --> 00:17:15,784
ขอบใจเจ้าแล้วกัน

216
00:17:17,494 --> 00:17:18,787
แต่แผลนี่จะว่ายังไง

217
00:17:19,830 --> 00:17:21,540
หน้าข้าหล่อเหลาไม่เป็นรองใคร

218
00:17:21,623 --> 00:17:22,833
เจ้าจะชดใช้ยังไง

219
00:17:23,500 --> 00:17:24,543
น่าเสียดาย

220
00:17:25,419 --> 00:17:27,629
ท่านหญิงแห่งวังยองจู
ชอบใบหน้าเจ้าเสียด้วย

221
00:17:28,338 --> 00:17:29,798
เจ้าคงหว่านเสน่ห์นางไม่ได้แล้ว

222
00:17:34,386 --> 00:17:37,139
เจ้าคิดเหรอว่า
นางสนใจแค่ใบหน้าข้าอย่างเดียว

223
00:17:41,769 --> 00:17:42,770
อย่าสำออยน่า

224
00:17:43,103 --> 00:17:45,731
ปล่อยนะ ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้

225
00:17:46,356 --> 00:17:47,483
บอกให้ปล่อยไง

226
00:17:47,733 --> 00:17:50,444
หุบปาก รีบเอาตัวมาสิ มัวรออะไรอยู่

227
00:17:50,527 --> 00:17:51,528
ลุกขึ้น

228
00:17:51,612 --> 00:17:53,906
ไอ้พวกชั่วช้าสามานย์ ปล่อยข้า

229
00:17:54,490 --> 00:17:55,491
ปล่อย

230
00:17:55,574 --> 00:17:56,575
ยอนอู

231
00:17:57,701 --> 00:17:58,702
ยอนอู

232
00:18:00,746 --> 00:18:03,332
ปล่อย ยอนอู นั่นยอนอูนะ

233
00:18:04,958 --> 00:18:06,001
หุบปากซะ

234
00:18:08,754 --> 00:18:10,297
ถ้าออกไป เจ้าจะโดนจับด้วยนะ

235
00:18:12,382 --> 00:18:14,885
ข้าขอรับปาก ว่าข้าจะช่วยเขาให้ได้

236
00:18:15,135 --> 00:18:16,595
แล้วพามาหาเจ้าเอง

237
00:18:17,471 --> 00:18:18,597
ข้าสัญญา

238
00:18:46,917 --> 00:18:47,960
ยอนอู

239
00:18:51,547 --> 00:18:52,589
หยุด

240
00:19:01,682 --> 00:19:02,724
ยอนอู

241
00:19:10,941 --> 00:19:12,025
ไม่เป็นไรนะ

242
00:19:12,901 --> 00:19:13,902
ข้าไม่เป็นไร

243
00:19:28,458 --> 00:19:31,295
คุณอยู่ที่นี่เพื่อรอชายคนนั้น

244
00:19:31,753 --> 00:19:33,547
มาตลอดเวลาอันยาวนานนี้

245
00:19:46,268 --> 00:19:47,269
มัน...

246
00:19:49,188 --> 00:19:51,148
เขียวชอุ่มจนน่าเกลียด

247
00:19:54,860 --> 00:19:56,153
น่าขันซะจริง

248
00:20:33,232 --> 00:20:34,316
ยอนอู

249
00:20:35,525 --> 00:20:37,110
อีกคนชื่อยอนอูนี่เอง

250
00:20:38,654 --> 00:20:40,322
เป็นพวกเดียวกับจางมันวอล

251
00:20:59,633 --> 00:21:01,802
คุณป้าขายดอกไม้พวกนี้เหรอครับ

252
00:21:01,885 --> 00:21:03,470
เท่าไรครับ ผมขอซื้อดอกหนึ่ง

253
00:21:04,304 --> 00:21:05,722
ไม่เป็นไรหรอก

254
00:21:05,847 --> 00:21:08,183
ฉันเคยให้เธอไปแล้ว

255
00:21:16,733 --> 00:21:20,404
พ่อของเธอเกือบตาย
เพราะพยายามจะเด็ดดอกไม้ให้เธอแน่ะ

256
00:21:21,071 --> 00:21:25,158
หลังเหตุการณ์นั้น เขาก็ไม่ขโมยอีก
และใช้ชีวิตอย่างขยันขันแข็ง

257
00:21:26,034 --> 00:21:29,413
แถมยังเลี้ยงลูกชายให้โตมา
เป็นคนที่ยอดเยี่ยมแบบเธออีก

258
00:21:31,415 --> 00:21:34,334
ดอกไม้ไง วันเกิดก็ต้องให้ดอกไม้สิ

259
00:21:34,668 --> 00:21:35,669
ดอกไม้

260
00:21:37,462 --> 00:21:38,797
คุณป้าเมื่อตอน...

261
00:21:40,007 --> 00:21:43,385
ว่ายังไงจ๊ะ
ได้ทำงานที่โรงแรมเป็นยังไงบ้าง

262
00:21:44,177 --> 00:21:46,221
คุณป้าเป็นคนจัดการเรื่องนี้เหรอครับ

263
00:21:46,930 --> 00:21:50,684
ฉันก็แค่เปิดหนทางให้เท่านั้นเอง

264
00:21:50,767 --> 00:21:53,937
คุณป้าจะสื่อว่าที่พ่อไปที่โรงแรม
ไม่ใช่เรื่องบังเอิญงั้นเหรอครับ

265
00:21:54,646 --> 00:21:57,899
รู้ไหม ฉันเคยปลูกต้นไม้ต้นหนึ่งแหละ

266
00:21:58,817 --> 00:22:01,987
กิ่งก้านสาขาแหลมเปี๊ยบไปหมด

267
00:22:02,070 --> 00:22:04,865
และไม่เป็นมิตรกับคนอื่นเอาซะเลย

268
00:22:05,324 --> 00:22:09,328
ฉันอยากให้เธอ
ช่วยดูแลต้นไม้ต้นนั้นให้ดีๆ

269
00:22:10,996 --> 00:22:13,332
ถ้าเจอเรื่องลำบากระหว่างดูแลมัน

270
00:22:14,374 --> 00:22:15,792
เธอมาหาฉันได้นะ

271
00:23:19,940 --> 00:23:22,943
{\an8}(ไปแม่น้ำซัมโด)

272
00:23:32,661 --> 00:23:34,079
(สู่สวรรค์)

273
00:23:37,332 --> 00:23:38,333
ขอโทษนะครับ

274
00:23:39,501 --> 00:23:40,544
ช่วยรอก่อน

275
00:23:46,800 --> 00:23:47,926
คุณลุงครับ

276
00:23:52,389 --> 00:23:53,849
ซุนดล เจ้าหมาโง่

277
00:23:53,932 --> 00:23:55,809
แกไม่ควรโผล่มาที่นี่นะ

278
00:23:57,102 --> 00:23:59,896
นี่ไม่ใช่ที่ที่แกจะมาด้วยได้
เข้าใจไหม

279
00:24:00,313 --> 00:24:02,065
แกนี่มัน ให้ตายสิ

280
00:24:03,066 --> 00:24:06,194
ที่ที่ฉันจะไปไม่ใช่สถานที่
ที่แกจะตามไปได้นะ

281
00:24:12,826 --> 00:24:15,287
เขาตายตามลำพัง
ดูทรงแล้วน่าจะผ่านมาหลายวัน

282
00:24:15,787 --> 00:24:18,206
ประตูก็เปิดอยู่แท้ๆ
ทำไมหมาถึงไม่ออกมานะ

283
00:24:18,498 --> 00:24:19,541
แปลกจริงๆ

284
00:24:22,252 --> 00:24:25,255
แกจะตามฉันไปที่นั่นไม่ได้นะ

285
00:24:25,839 --> 00:24:29,134
โธ่เอ๊ย ไอ้หนู ไม่น่าเลย

286
00:24:29,801 --> 00:24:33,430
โอเค ไปด้วยกันก็ได้
เราจะไปด้วยกันนะ

287
00:24:38,393 --> 00:24:40,353
(สู่สวรรค์)

288
00:24:50,447 --> 00:24:52,365
มาโกจะเก็บดอกไม้

289
00:24:52,449 --> 00:24:54,868
มาให้คนที่กำลังจะไปยังภพหน้า

290
00:24:55,619 --> 00:24:58,246
ซึ่งวิญญาณที่ได้รับคำอำลาจากมาโก

291
00:24:58,330 --> 00:25:00,123
จะได้ไปสู่ภพภูมิที่ดี

292
00:25:01,666 --> 00:25:03,043
คุณป้าคนเมื่อกี้

293
00:25:04,502 --> 00:25:05,754
คือมาโกงั้นเหรอ

294
00:25:09,674 --> 00:25:12,302
{\an8}(ร้านขายยา
11-28 ตรอกยักแจ ตลาดคยองดง)

295
00:26:01,893 --> 00:26:02,936
อะไรน่ะ

296
00:26:08,942 --> 00:26:10,902
ชานซอง ออกมาหน่อย

297
00:26:11,987 --> 00:26:13,029
ชานซอง

298
00:26:20,996 --> 00:26:23,164
ชานซอง ฉันซื้อขนมปังเจ๋งๆ มาด้วย

299
00:26:24,082 --> 00:26:26,418
มีคนเห็นผี
ที่ร้านเบเกอรี่ร้านประจำของฉัน

300
00:26:26,501 --> 00:26:29,170
ผีตัวนั้นนวดแป้งโด
ที่ใช้ทำขนมปังนี่ ฉันเลยรอซื้อมา

301
00:26:30,588 --> 00:26:32,299
ซานเชส อย่าพูดเรื่องพรรค์นั้นได้ไหม

302
00:26:32,382 --> 00:26:34,426
พอกลับถึงบ้าน
ก็ไม่อยากฟังเรื่องผีพวกนั้นแล้ว

303
00:26:35,260 --> 00:26:38,179
ถ้าเกิดผีที่ทำขนมปังนี่
ตามฉันกลับบ้านมาล่ะ

304
00:26:41,975 --> 00:26:43,351
ไหงมาอยู่ที่นี่ได้

305
00:26:43,685 --> 00:26:44,936
คุณมาที่นี่อีกทำไม

306
00:26:45,812 --> 00:26:48,273
ชานซอง อะไรของนาย ฉันกลัวนะ

307
00:26:49,190 --> 00:26:51,401
ไม่มีผีสักหน่อย แค่ขนมปังเอง

308
00:26:51,735 --> 00:26:53,028
คุณตามพี่เขามาเหรอ

309
00:26:56,531 --> 00:26:57,782
ตามขนมปังมาเหรอ

310
00:27:00,535 --> 00:27:03,288
ชานซอง
ขอโทษที่เล่าเรื่องบ้าบอให้ฟัง

311
00:27:03,371 --> 00:27:05,040
กินขนมปังกันเถอะ นะ

312
00:27:05,123 --> 00:27:06,249
ไม่ล่ะ พี่กินเลย

313
00:27:06,750 --> 00:27:08,501
ผมคงต้องกลับไปทำงานแล้ว

314
00:27:10,045 --> 00:27:14,132
ชานซอง นายเล่นใหญ่ขนาดนั้น
ฉันจะกินขนมปังนี่ลงได้ยังไง

315
00:27:41,409 --> 00:27:43,745
ดูเหมือนคุณหมายเลขสามจะพาแขก
ที่ออกจากโรงแรมกลับมานะ

316
00:27:44,329 --> 00:27:47,332
เธอออกไปจากที่นี่
ไปร้านเบเกอรี่ แล้วยังทำขนมปังอีก

317
00:27:47,582 --> 00:27:49,334
ไม่น่าทำเรื่องแบบนั้นเลย

318
00:27:49,667 --> 00:27:53,213
เธอคือแขกที่วันนี้ต้องออกไป
พร้อมกับรถลีมูซีนใช่ไหม

319
00:27:53,546 --> 00:27:56,216
ครับ ผู้จัดการไปขอลายเซ็นท่านประธาน

320
00:27:56,299 --> 00:27:58,385
เพื่อเปลี่ยนกำหนดการรถลีมูซีนแล้ว

321
00:27:58,802 --> 00:28:01,721
เธออยากกินขนมปัง
ก่อนไปจากโลกนี้หรือเปล่านะ

322
00:28:01,805 --> 00:28:04,349
ยังไงเธอก็กินขนมปังของโลกนี้
ไม่ได้อยู่ดี

323
00:28:04,432 --> 00:28:05,850
เรียกรูมเซอร์วิสก็ได้แท้ๆ

324
00:28:05,934 --> 00:28:07,602
ทำไมต้องถ่อไปร้านเบเกอรี่ด้วย

325
00:28:07,685 --> 00:28:08,728
ฮยอนจุง คอยสังเกต

326
00:28:08,812 --> 00:28:10,814
แขกที่เข้าออกโรงแรม
ให้ดีกว่านี้ไม่ได้เหรอ

327
00:28:11,356 --> 00:28:13,149
เธออยากขึ้นรถบัสไปภพหน้าหรือไง

328
00:28:13,650 --> 00:28:17,529
โธ่ เมื่อวานมีแขกเข้าเยอะ
ผมเลยมือเป็นระวิงน่ะครับ

329
00:28:17,821 --> 00:28:19,197
อย่าให้พลาดอีกนะ

330
00:28:29,332 --> 00:28:30,375
แรงนะนั่น

331
00:28:31,292 --> 00:28:34,129
ใช่ไหมล่ะครับ
เธอไล่ให้ผมไปขึ้นรถบัสได้ยังไง

332
00:28:34,295 --> 00:28:36,047
แรงเกินเหตุจริงๆ แหละ

333
00:28:36,256 --> 00:28:37,715
ทำไมเธอถึงเครียดแบบนั้น

334
00:28:38,591 --> 00:28:40,385
อ๋อ ใกล้จะวันที่ 25 แล้วนี่นะ

335
00:28:41,428 --> 00:28:44,264
ใกล้ถึงวันนั้นแล้วสินะ
เราจะผ่านมันไปได้ด้วยดีใช่ไหมครับ

336
00:28:44,389 --> 00:28:45,390
ต้องอย่างนั้นแหละ

337
00:28:45,473 --> 00:28:47,809
ถ้าเกิดเรื่อง
แบบเมื่อ 42 ปีก่อนขึ้นอีก

338
00:28:48,101 --> 00:28:50,478
คุณชเวต้องโดนลากไปภพหน้าแน่นอน

339
00:29:02,407 --> 00:29:06,244
พวกผีจะออกไปตระเวน
สร้างเรื่องในโลกนี้ไม่ได้

340
00:29:07,287 --> 00:29:08,621
ดีที่เธอไม่ได้ก่อเรื่องใหญ่

341
00:29:08,830 --> 00:29:10,999
บอกให้เธอขึ้นรถลีมูซีนไปภพหน้า
ตามกำหนดเดิม

342
00:29:11,207 --> 00:29:12,500
ผมจะขอเปลี่ยนกำหนดการน่ะ

343
00:29:13,460 --> 00:29:14,586
ช่วยเซ็นหน่อยครับ

344
00:29:14,669 --> 00:29:15,670
(คำขอเปลี่ยนกำหนดการ)

345
00:29:18,214 --> 00:29:19,799
ยังมีคนที่ต้องเจอให้ได้อยู่ครับ

346
00:29:21,593 --> 00:29:23,678
ผีหน้าไหนก็มีคน
ที่อยากเจอทั้งนั้นแหละ

347
00:29:25,722 --> 00:29:27,682
เธอไม่เคยเห็นคนคนนั้น
ตอนยังมีชีวิตอยู่

348
00:29:28,141 --> 00:29:29,434
เธอถึงได้ยืนกรานครับ

349
00:29:30,351 --> 00:29:31,603
ตอนมีชีวิต เธอตาบอด

350
00:29:31,686 --> 00:29:34,439
เธอไม่เคยเห็นคนคนนั้นแท้ๆ
จะอยากเจอได้ยังไง

351
00:29:34,689 --> 00:29:36,232
ชื่อแซ่ก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ

352
00:29:36,316 --> 00:29:38,359
ทำไมต้องตามหาคนที่ไม่รู้จักด้วย

353
00:29:38,651 --> 00:29:39,819
ลืมๆ ไปซะเถอะ

354
00:29:39,903 --> 00:29:40,737
เลิกกวนสักที

355
00:29:41,654 --> 00:29:42,864
เธอว่ามือเธอจำได้

356
00:29:43,114 --> 00:29:45,283
พอจับมือแล้ว
เธอจะรู้สึกได้ว่าใครเป็นใคร

357
00:29:46,576 --> 00:29:48,328
ผีนั่นพูดจาไร้สาระแล้ว

358
00:29:48,536 --> 00:29:50,705
ไปซะ ไปให้พ้น

359
00:29:55,877 --> 00:29:57,420
งั้นคุณก็พูดจาไร้สาระเหรอ

360
00:29:58,838 --> 00:30:00,632
คุณบอกว่าแยกแยะคนได้ด้วยความรู้สึก

361
00:30:00,924 --> 00:30:02,634
ว่าผมไม่ใช่ผู้ชายคนนั้นแน่นอน

362
00:30:05,261 --> 00:30:06,638
งั้นคุณเองก็ไม่รู้เหมือนกัน

363
00:30:08,848 --> 00:30:09,891
นายน่ะ...

364
00:30:15,230 --> 00:30:16,940
ไม่มีทางใช่เขาแน่นอน

365
00:30:19,859 --> 00:30:22,946
แสดงว่าผมพูดถูก
เพราะงั้นช่วยเซ็นให้ด้วยครับ

366
00:30:28,493 --> 00:30:29,494
ให้ตายสิ

367
00:30:56,437 --> 00:30:57,981
{\an8}(จางมันวอล)

368
00:31:03,444 --> 00:31:05,405
ผมจะตามหาคนที่เธออยากเจอ
แล้วส่งเธอเอง

369
00:31:05,613 --> 00:31:07,866
ยังไงเธอก็เป็นแขกคนแรกที่ผมพามา

370
00:31:07,949 --> 00:31:09,158
ผมอยากบริการให้ดี

371
00:31:18,835 --> 00:31:20,795
อย่าพยายามเรียกเงินจากเธอนะครับ

372
00:31:20,962 --> 00:31:22,338
เธอไม่มีให้หรอก

373
00:31:24,507 --> 00:31:26,467
ทำไมต้องทำงานที่ไม่ได้เงินด้วย

374
00:31:26,551 --> 00:31:29,095
นายโดนผีตัวนั้นหลอกใช้ชัดๆ

375
00:31:29,512 --> 00:31:30,763
จิตใจอ่อนแอซะจริง

376
00:31:30,847 --> 00:31:32,515
คนแบบนี้แหละที่พวกผีชอบเล็ง

377
00:31:33,892 --> 00:31:34,934
ถูกของคุณ

378
00:31:35,435 --> 00:31:37,645
ถ้าผมใจแข็งมากกว่านี้
ผมคงไม่มาอยู่ที่นี่หรอก

379
00:31:38,438 --> 00:31:40,565
ผมเสียใจจริงๆ
ที่ตัวเองเป็นคนจิตใจอ่อนแอ

380
00:31:40,648 --> 00:31:41,774
แบบที่คุณถูกใจ

381
00:31:43,318 --> 00:31:45,403
- นี่ประชดเหรอ
- จะบอกว่าเป็นชะตากรรมของผมเอง

382
00:31:46,779 --> 00:31:48,907
ฉันไม่ค่อยเสียใจหรอกนะ

383
00:31:49,449 --> 00:31:50,825
ที่ชะตากรรมของนายยุ่งเหยิงขนาดนี้

384
00:31:53,995 --> 00:31:56,581
คุณคิดจริงๆ เหรอ
ว่าคุณเป็นฝ่ายที่ทำแบบนั้น

385
00:31:58,458 --> 00:32:00,001
เขาว่ากันว่า
"เราทำชีวิตเราวุ่นวายเอง"

386
00:32:00,960 --> 00:32:02,503
บางทีคนที่ลากผมมาที่นี่

387
00:32:02,587 --> 00:32:05,131
อาจไม่ใช่คุณ แต่เป็นตัวผมเอง
ที่มาตามหัวใจสั่ง

388
00:32:06,966 --> 00:32:08,009
ดื่มสิครับ

389
00:32:08,468 --> 00:32:10,845
คุณต้องดื่มน้ำให้เท่าเหล้านะ
ไม่งั้นร่างกายจะขาดน้ำได้

390
00:32:15,600 --> 00:32:16,976
ไว้ผมจะเอาขนมปังมาฝาก

391
00:32:17,435 --> 00:32:19,020
เรากำลังจะไปร้านเบเกอรี่ร้านดังกัน

392
00:32:19,854 --> 00:32:22,690
นักแสดงตลกคิมจุนฮยอนที่คุณชอบ
ก็เคยไปร้านนี้

393
00:32:24,567 --> 00:32:25,652
ลองกินในคำเดียวสิครับ

394
00:32:25,735 --> 00:32:28,237
ไหงมาเป็นห่วงเป็นใยกัน
นายทำฉันระแวงแล้ว

395
00:32:29,405 --> 00:32:30,740
นี่แอบใส่ยาหรือเปล่า

396
00:32:31,783 --> 00:32:32,992
ผมจะดูแลเองครับ

397
00:32:33,368 --> 00:32:34,953
ถ้าผมเอาน้ำกับขนมปังให้คุณ

398
00:32:35,578 --> 00:32:36,537
มันก็ไม่แน่นะ

399
00:32:36,621 --> 00:32:39,582
ต้นไม้แห้งๆ ต้นนั้นแตกใบออกมาแล้ว
ดอกไม้อาจจะบานก็ได้

400
00:32:41,459 --> 00:32:42,377
ไม่ต้อง

401
00:32:42,460 --> 00:32:45,254
คิดว่าฉันเป็นต้นกล้าที่จะโต
เวลาเอาน้ำมาให้หรือไง

402
00:32:47,006 --> 00:32:50,218
ฉันเป็นต้นไม้แก่ที่แห้งเหี่ยว
มานานกว่า 1,000 ปีต่างหาก

403
00:32:50,802 --> 00:32:53,304
แต่มันมีใบงอกออกมาแล้ว
ผมว่าคุ้มเหนื่อยนะ

404
00:32:53,388 --> 00:32:56,182
- ทำไมจุ้นจ้านแบบนี้
- ผมคงไปกวนใจคุณสินะ

405
00:32:56,683 --> 00:32:59,227
ไหนว่าคุณไม่รู้สึกอะไรไง
สงสัยจะไม่จริง

406
00:33:05,316 --> 00:33:06,776
ไอ้ผู้ชายบ้า...

407
00:33:07,402 --> 00:33:08,861
นี่ กูชานซอง

408
00:33:09,988 --> 00:33:12,740
นายไม่ต้องทำงานนี้แล้ว
ไม่ต้องมาที่นี่อีก

409
00:33:12,949 --> 00:33:14,659
ทำไม ผมมีงานต้องทำนี่

410
00:33:14,909 --> 00:33:16,369
ก็ไม่ต้องมาแล้วไง

411
00:33:17,537 --> 00:33:18,538
ฉันจะปล่อยนายไป

412
00:33:18,913 --> 00:33:20,415
ผมไม่มีที่ไปแล้วล่ะ

413
00:33:20,540 --> 00:33:22,500
เพราะคุณสั่งให้ผมออกจาก
โรงแรมที่เก่ามาดื้อๆ

414
00:33:22,583 --> 00:33:24,293
เขาแบนผมกันหมด กลับไปไม่ได้หรอก

415
00:33:24,377 --> 00:33:25,920
มีโรงแรมอื่น
ที่ติดอันดับฟอร์บส์อีกนี่

416
00:33:26,004 --> 00:33:28,798
ตอนที่ยังไม่รู้ว่าผมเห็นผีได้
พวกเขาก็ชอบผมอยู่หรอก

417
00:33:29,382 --> 00:33:30,466
แต่ตอนนี้ไม่แล้ว

418
00:33:30,800 --> 00:33:33,302
อีกอย่าง คุณก็ไม่มีใคร
นอกจากผมแล้วด้วย

419
00:33:35,054 --> 00:33:36,014
นายเป็นหมายเลขสาม

420
00:33:36,097 --> 00:33:38,224
มีผู้ท้าชิงหมายเลขหนึ่งกับสอง
ที่ดีกว่านายอยู่

421
00:33:38,433 --> 00:33:39,767
อ๋อ พวกนั้นน่ะเหรอ

422
00:33:40,351 --> 00:33:42,687
จะใช้ประโยชน์
คนที่จิตใจดุดันแบบนั้นได้ยังไงล่ะ

423
00:33:42,854 --> 00:33:45,898
มันต้องคนที่หัวอ่อน
โดนจูงจมูกง่ายแบบผมนี่

424
00:33:46,649 --> 00:33:47,984
คนที่ช่วยทำให้พวกเขาหมดห่วงได้

425
00:33:48,234 --> 00:33:50,445
ด้วยเหตุนั้น ผมจึงเป็นหมายเลขศูนย์

426
00:33:52,488 --> 00:33:53,531
กูชานซอง

427
00:33:54,657 --> 00:33:57,535
ขืนยังทำตัวแบบนี้ต่อไป
ฉันจะไม่ชอบใจนายแล้วนะ

428
00:33:57,660 --> 00:33:59,579
ระหว่างคุณชอบผมเพราะผมไม่กวนคุณ

429
00:33:59,829 --> 00:34:01,789
กับคุณไม่ชอบผมเพราะผมกวนใจคุณ

430
00:34:02,874 --> 00:34:03,958
ผมเลือกอย่างหลัง

431
00:34:04,834 --> 00:34:07,003
ผมขอตัวไปข้างนอกกับแขกก่อนนะครับ

432
00:34:14,677 --> 00:34:17,096
เขาจะกวนใจฉันไม่เลิกงั้นเหรอ

433
00:34:18,765 --> 00:34:21,559
เพราะต้นไม้นั่นผลิใบ
เขาเลยคิดว่าฉันไม่แน่จริงสินะ

434
00:35:00,473 --> 00:35:01,849
หาขนมปังแบบไหนอยู่เหรอครับ

435
00:35:03,684 --> 00:35:06,521
ขนมปังที่คุณกำลังอบอยู่ตอนนี้

436
00:35:07,563 --> 00:35:09,649
หอมมากเลยล่ะค่ะ

437
00:35:20,451 --> 00:35:21,786
ขนมปังเกาลัดครับ

438
00:35:29,544 --> 00:35:30,670
อุ่นดีใช่ไหม

439
00:35:31,003 --> 00:35:32,255
แล้วก็นุ่มฟูด้วย

440
00:35:32,839 --> 00:35:34,674
ผมเพิ่งอบเสร็จใหม่ๆ เลย

441
00:35:35,258 --> 00:35:38,136
ทุกครั้งที่ฉันไปที่นั่น
เขาจะจับมือฉันอย่างทะนุถนอม

442
00:35:38,886 --> 00:35:41,681
หัวใจฉันเต้นดังมากจนฉันกลัวว่า
เขาจะเดาความรู้สึกของฉันออก

443
00:35:41,889 --> 00:35:43,766
ฉันไม่เคยคุยกับเขา
เป็นเรื่องเป็นราวเลยด้วยซ้ำ

444
00:35:52,650 --> 00:35:54,527
คุณไม่รู้หน้าตาหรือชื่อของเขา

445
00:35:54,944 --> 00:35:57,155
แต่ถ้าได้จับมือ คุณจะรู้ใช่ไหมครับ

446
00:36:00,158 --> 00:36:01,576
ถ้าเข้าหาเขาด้วยมือแบบนี้

447
00:36:01,659 --> 00:36:03,494
มีแต่จะทำให้เขากลัว
แถมยังอดจับมือด้วย

448
00:36:08,166 --> 00:36:09,834
ให้ผมเล่าให้พวกเขาฟัง
แล้วหาตัวเขาดูไหม

449
00:36:13,963 --> 00:36:16,132
เอาล่ะ ผมจะให้คุณยืมร่างก็แล้วกัน

450
00:36:29,687 --> 00:36:33,357
แหม ขนมปังร้านนี้
อร่อยที่หนึ่งเลยนะครับ

451
00:36:35,318 --> 00:36:36,360
ขอบคุณครับ

452
00:36:37,820 --> 00:36:41,073
มือนี้คือมือที่คุณใช้ทำขนมปังสินะ
เยี่ยมมากเลยล่ะ

453
00:36:53,002 --> 00:36:54,253
ไม่ใช่คนนี้

454
00:36:57,256 --> 00:36:58,799
ช่วยแนะนำเค้กได้ไหมครับ

455
00:36:58,883 --> 00:37:00,426
เค้กสตรอว์เบอร์รี่นี่รสชาติยังไง

456
00:37:00,551 --> 00:37:01,802
เค้กช็อกโกแลตก็น่ากิน

457
00:37:05,640 --> 00:37:07,350
ชีสเค้กก็มีเหมือนกันสินะครับ

458
00:37:10,937 --> 00:37:12,104
อร่อยหมดเลยครับ

459
00:37:14,232 --> 00:37:16,609
เหลือพนักงานแค่คนเดียวแล้ว
ต้องใช่เขาแน่

460
00:37:18,486 --> 00:37:20,112
ร้านนี้สะสมแต้มได้ไหมครับ

461
00:37:20,529 --> 00:37:22,198
ครับ มีบัตรสมาชิกร้านเราไหมครับ

462
00:37:22,990 --> 00:37:24,200
ไม่ได้เอามาน่ะครับ

463
00:37:24,492 --> 00:37:25,743
บอกเบอร์โทรก็ได้ครับ

464
00:37:26,911 --> 00:37:30,498
ศูนย์ หนึ่ง ศูนย์...

465
00:37:39,006 --> 00:37:40,049
ทำอะไรของคุณ

466
00:37:40,967 --> 00:37:44,345
- ผู้ชายคนนี้ทำตัวแปลกๆ นะ
- คุณจะทำอะไรกันแน่

467
00:37:44,428 --> 00:37:45,471
คือผม...

468
00:37:48,015 --> 00:37:49,016
ชานซอง

469
00:37:49,892 --> 00:37:50,935
ทำอะไรน่ะ

470
00:37:51,686 --> 00:37:52,687
ซานเชส

471
00:37:53,562 --> 00:37:55,773
ขอโทษด้วยครับ ผมจะคอยดูเขาให้ดีๆ

472
00:37:57,316 --> 00:37:58,317
ขอโทษจริงๆ

473
00:37:59,360 --> 00:38:00,403
โชคดีนะครับ

474
00:38:05,700 --> 00:38:06,617
พี่บอกไปว่ายังไง

475
00:38:06,701 --> 00:38:09,662
ฉันบอกไปว่านายไม่ใช่โรคจิต
แล้วก็ขอโทษเขาไป

476
00:38:09,745 --> 00:38:11,747
พวกเขาไม่ให้นายกลับมาซื้อขนมปังอีก

477
00:38:13,416 --> 00:38:14,750
โทษทีนะ ซานเชส

478
00:38:16,502 --> 00:38:17,628
นายทำแบบนั้นทำไม

479
00:38:17,712 --> 00:38:20,172
เมื่อเช้านายจะไปโรงแรมนี่
ไหงมาโผล่นี่

480
00:38:20,256 --> 00:38:22,216
มีแขกขอให้ผมมาตามหาคนน่ะ

481
00:38:22,300 --> 00:38:23,342
ปัดโธ่เอ๊ย

482
00:38:23,426 --> 00:38:24,969
นายน่าจะถามชื่อเอา

483
00:38:25,052 --> 00:38:27,930
แทนที่จะไปจับๆ กุมๆ มือ
พนักงานทั้งร้านแบบนั้น

484
00:38:29,140 --> 00:38:30,308
ผมมีเหตุผลแล้วกัน

485
00:38:32,101 --> 00:38:34,562
ถ้าเป็นเรื่องคนที่ร้านนี้ละก็
น่าจะมาถามฉันสิ

486
00:38:34,937 --> 00:38:36,314
ยังไงฉันก็เป็นลูกค้าประจำ

487
00:38:39,358 --> 00:38:41,277
พี่จำพนักงานร้านนี้ได้หมดเลยเหรอ

488
00:38:41,360 --> 00:38:42,486
ก็ใช่น่ะสิ ไอ้นี่

489
00:38:44,989 --> 00:38:46,032
ปล่อยๆ

490
00:38:51,287 --> 00:38:53,289
ผมเป็นคนเดียวหรือเปล่า

491
00:38:53,372 --> 00:38:55,416
ที่เห็นของสีเขียวๆ พวกนี้

492
00:38:55,541 --> 00:38:56,667
ใบไม้

493
00:38:57,376 --> 00:38:58,753
เริ่มแตกหน่อแล้ว

494
00:38:59,837 --> 00:39:01,964
สุดยอดเลยเนอะ ถ่ายรูปเอาไว้ดีกว่า

495
00:39:02,048 --> 00:39:04,967
แทนที่จะเริงร่า
เราควรเป็นกังวลกันมากกว่า

496
00:39:05,426 --> 00:39:07,803
มันเป็นสัญญาณว่า
โรงแรมจะประสบกับความโกลาหล

497
00:39:08,012 --> 00:39:08,846
ทำไมล่ะ

498
00:39:08,929 --> 00:39:11,807
บทลงโทษของจางมันวอล
คือถูกผูกมัดกับต้นไม้ต้นนี้

499
00:39:11,891 --> 00:39:13,059
ต้นไม้เปลี่ยนไปแบบนี้

500
00:39:13,142 --> 00:39:14,894
ต้องแปลว่า
บทลงโทษใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว

501
00:39:15,019 --> 00:39:16,854
แล้วมันไม่ดียังไงเหรอครับ

502
00:39:16,937 --> 00:39:18,856
คิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น
หลังเธอไปแล้วสิ

503
00:39:18,939 --> 00:39:21,692
เรายังอยู่ที่นี่ได้ก็เพราะเธอ
ถ้าเธอไม่อยู่แล้ว แล้วเราล่ะ

504
00:39:21,776 --> 00:39:23,986
เราจะต้องขึ้นรถบัสไปภพหน้าน่ะสิ

505
00:39:25,029 --> 00:39:26,113
ไม่ได้นะ

506
00:39:26,238 --> 00:39:27,740
ผมยังไปไม่ได้หรอก

507
00:39:27,823 --> 00:39:29,367
ฉันก็เหมือนกันแหละ

508
00:39:29,450 --> 00:39:31,327
ทำไมจู่ๆ ถึงเป็นแบบนี้ไปได้

509
00:39:31,410 --> 00:39:32,870
มีอะไรเปลี่ยนไปกันนะ

510
00:39:34,080 --> 00:39:37,124
เรามีผู้จัดการคนใหม่ไง

511
00:39:43,005 --> 00:39:46,133
เดาว่าคุณหมายเลขสาม
ต้องมีเอี่ยวกับเรื่องนี้แน่

512
00:39:54,892 --> 00:39:58,062
คนที่คุณกำลังตามหา
ตอนนี้ทำงานอยู่ที่นี่ครับ

513
00:39:58,437 --> 00:40:00,856
สวัสดีครับ กาแฟที่สั่งได้แล้วครับ

514
00:40:00,940 --> 00:40:02,024
นั่นเขาครับ

515
00:40:02,274 --> 00:40:04,860
คนก่อนเพื่อรสชาติ
ที่กลมกล่อมยิ่งขึ้นนะครับ

516
00:40:04,944 --> 00:40:06,028
ขอบคุณนะครับ

517
00:40:09,073 --> 00:40:10,282
อยากจับมือเขาไหมครับ

518
00:40:16,997 --> 00:40:17,998
ขอโทษนะครับ

519
00:40:18,791 --> 00:40:19,625
ครับ

520
00:40:19,708 --> 00:40:22,962
ผมเป็นลูกค้าประจำของร้านเบเกอรี่
ที่คุณเคยอยู่ ดีใจที่ได้เจอครับ

521
00:40:24,797 --> 00:40:26,966
อ๋อ เหรอครับ

522
00:40:27,716 --> 00:40:29,927
หวังว่าคุณจะมาเป็นลูกค้าประจำ
ของร้านนี้ด้วยนะครับ

523
00:41:05,045 --> 00:41:06,172
อุ่นดีใช่ไหม

524
00:41:06,672 --> 00:41:07,965
แล้วก็นุ่มฟูด้วย

525
00:41:09,717 --> 00:41:11,594
ผมเพิ่งอบเสร็จใหม่ๆ เลย

526
00:41:38,120 --> 00:41:40,164
อยู่ที่นี่สักหน่อย
แล้วค่อยกลับไปที่โรงแรมนะครับ

527
00:41:57,431 --> 00:41:58,474
ภูมิใจไหม

528
00:42:05,314 --> 00:42:06,357
ก็คุ้มเหนื่อยครับ

529
00:42:07,775 --> 00:42:10,444
รถนี่ ซื้อใหม่อีกแล้วเหรอครับ

530
00:42:10,861 --> 00:42:13,656
ใช่ สวยดีใช่ไหมล่ะ

531
00:42:14,281 --> 00:42:16,534
สีอึน่ะไม่เหมาะกับรถหรอก

532
00:42:16,617 --> 00:42:18,619
ต้องสีสว่างๆ แบบนี้ถึงจะดี

533
00:42:18,827 --> 00:42:20,246
ก็เลยไปซื้อมาเลยเหรอครับ

534
00:42:20,329 --> 00:42:22,414
ยังไม่ได้ซื้อ ขอจองไว้ก่อน

535
00:42:24,959 --> 00:42:27,211
ถ้าคุณกำลังจะไปซื้อรถ
ผมขอตัวแล้วกัน

536
00:42:28,128 --> 00:42:29,713
ผมขอไปนอนสักหน่อยดีกว่า

537
00:42:29,797 --> 00:42:31,215
เอาสิ งั้นไปนอนกัน

538
00:42:32,424 --> 00:42:33,425
อะไรนะ

539
00:42:33,926 --> 00:42:35,010
ไปนอนด้วยกันไง

540
00:42:35,094 --> 00:42:37,304
คราวนี้ฉันจะดูความฝันของนายให้ได้

541
00:42:37,388 --> 00:42:41,725
คุณเป็นเจ้านายแท้ๆ มาพูดว่า
จะนอนกับผมมันไม่เหมาะสมเลยนะครับ

542
00:42:41,934 --> 00:42:43,185
ครั้งนี้ผมจะยอมปล่อยไป

543
00:42:43,269 --> 00:42:44,687
งั้นจะไปกินข้าวแทนเหรอ

544
00:42:44,770 --> 00:42:47,398
ผมไม่ได้บอกว่าจะไม่นอนสักหน่อย
แค่ไม่นอนกับคุณต่างหาก

545
00:42:47,481 --> 00:42:50,025
ฉันก็ไม่ได้หมายถึงแบบนั้น
ฉันแค่ชวนนายไปกินข้าวเอง

546
00:42:50,109 --> 00:42:52,736
คุณรู้ตัวบ้างหรือเปล่า
ว่าตัวเองพูดจาไม่รู้เรื่องน่ะ

547
00:42:53,404 --> 00:42:54,530
นายว่าจะดูแลฉัน

548
00:42:54,613 --> 00:42:56,782
มันก็หมายถึงคอยดู
ให้อยู่ดีกินดีไม่ใช่หรือไง

549
00:42:56,865 --> 00:42:57,992
กูชานซอง

550
00:42:58,867 --> 00:43:00,035
มาดูแลฉันซะดีๆ

551
00:43:07,376 --> 00:43:08,544
คุณอยากกินอะไรล่ะ

552
00:43:25,019 --> 00:43:26,979
เห็นร้านนี้ดังในโซเชียลมีเดีย

553
00:43:27,187 --> 00:43:28,480
ฉันเลยอยากมาลองกิน

554
00:43:28,731 --> 00:43:29,982
คุณรู้ใช่ไหม

555
00:43:30,983 --> 00:43:32,943
รู้อยู่แล้วสินะว่านี่ร้านเพื่อนผม

556
00:43:33,485 --> 00:43:35,112
ถ้าบอกว่าไม่รู้ จะเชื่อไหมล่ะ

557
00:43:35,195 --> 00:43:36,822
ถ้าไม่เชื่อจะถามให้เมื่อยปากทำไม

558
00:43:37,197 --> 00:43:38,240
ที่นี่อะไรอร่อยบ้าง

559
00:43:38,324 --> 00:43:40,701
ถ้าผมบอกไปแล้วไม่สั่ง
จะถามให้เมื่อยปากทำไมครับ

560
00:43:41,410 --> 00:43:42,411
รู้ดีนี่

561
00:43:43,245 --> 00:43:45,623
ฉันเอาอันนี้แล้วกัน

562
00:43:46,373 --> 00:43:48,584
นายสั่งอันนี้
ฉันอยากลองทั้งสองอย่าง

563
00:43:49,668 --> 00:43:50,669
ชานซอง

564
00:43:54,089 --> 00:43:56,383
ซานเชสเป็นพี่ที่ผมพักอยู่ด้วย

565
00:43:56,467 --> 00:43:57,676
เขาขี้กลัวมาก

566
00:43:57,760 --> 00:44:00,054
เพราะงั้นห้ามพูดเรื่องผีสางเด็ดขาด

567
00:44:01,055 --> 00:44:04,141
งั้นนายคงโกหกซานเชส
ว่าทำงานโรงแรมธรรมดาสินะ

568
00:44:05,976 --> 00:44:07,144
- ไงพี่
- อ้าว

569
00:44:07,478 --> 00:44:09,063
เจอคนที่ตามหาหรือเปล่า

570
00:44:09,146 --> 00:44:10,314
อือ เพราะพี่แท้ๆ

571
00:44:11,732 --> 00:44:14,068
คนนี้เพื่อนร่วมงานของผมเอง

572
00:44:15,027 --> 00:44:17,112
คงเป็นผู้จัดการโรงแรมเหมือนกันสินะ

573
00:44:17,196 --> 00:44:18,364
น่าประทับใจจริงๆ

574
00:44:18,906 --> 00:44:20,532
เราขอเบอร์สองกับเบอร์สิบห้านะ

575
00:44:20,616 --> 00:44:22,242
ได้เลย เดี๋ยวจัดให้

576
00:44:22,743 --> 00:44:24,244
ที่โรงแรมคงเหนื่อยน่าดูสินะครับ

577
00:44:25,496 --> 00:44:28,791
ตั้งแต่เริ่มทำงานที่นั่น
ชานซองก็เครียดอยู่ตลอดเลย

578
00:44:29,625 --> 00:44:32,169
นายบอกว่าเจ้านายของนายวิปริตใช่ไหม

579
00:44:32,586 --> 00:44:33,629
ผู้หญิงที่เป็นเจ้าของ

580
00:44:33,754 --> 00:44:35,172
เธอชื่ออะไรนะ

581
00:44:35,464 --> 00:44:37,383
- จางมันวอล
- ใช่ จางมันวอล

582
00:44:37,716 --> 00:44:40,094
ผมจำได้เพราะชื่อนี้ฟังดูแปลกดี

583
00:44:40,469 --> 00:44:42,346
เท่าที่ผมได้ยินมา

584
00:44:42,429 --> 00:44:45,516
ลูกน้องต้องนินทาเจ้านาย
ถึงจะผ่อนคลายในการทำงาน

585
00:44:45,599 --> 00:44:47,393
ให้คิดซะว่าพิซซ่าที่จะเอามาเสิร์ฟ

586
00:44:47,476 --> 00:44:49,269
เป็นตัวแทนเจ้านายประสาทเสีย

587
00:44:49,478 --> 00:44:52,439
เชิญฉีกเธอกิน
ให้อร่อยไปเลยแล้วกันนะครับ

588
00:44:52,523 --> 00:44:54,316
เคี้ยวให้สะใจไปเลย

589
00:45:01,573 --> 00:45:04,451
พิซซ่าแค่ถาดเดียวคงไม่พอ
ระบายความโกรธของนายหรอก

590
00:45:05,202 --> 00:45:06,328
สั่งมาอีกถาดสิ

591
00:45:07,913 --> 00:45:09,957
ผมไม่เคยว่าคุณวิปริตนะ

592
00:45:10,040 --> 00:45:12,543
ผมพูดแค่ว่าคุณเป็นคน
ที่ใช้เหตุผลด้วยไม่ค่อยได้

593
00:45:12,668 --> 00:45:13,877
แล้วมันผิดตรงไหน

594
00:45:13,961 --> 00:45:16,672
บางทีคนเรา
ก็คลั่งขึ้นมาได้ไม่ใช่หรือไง

595
00:45:19,341 --> 00:45:21,135
จะว่าไป ฉันนึกออกพอดี

596
00:45:21,718 --> 00:45:25,180
เรื่องขนมปังที่นายสัญญา
ว่าจะเอามาฝากฉัน

597
00:45:28,058 --> 00:45:29,476
ได้เรื่องยังไงบ้างที่ร้านเบเกอรี่

598
00:45:30,310 --> 00:45:31,437
ก็ราบรื่นดีครับ

599
00:45:31,520 --> 00:45:33,856
มือของเธอช่วยให้เธอหาเจอได้

600
00:45:34,815 --> 00:45:35,858
งั้นเหรอ

601
00:45:37,151 --> 00:45:39,778
ความทรงจำที่พวกผีมีอยู่น่ะ

602
00:45:41,405 --> 00:45:42,781
อาจไม่ปะติดปะต่อเท่าไร

603
00:45:43,949 --> 00:45:46,285
การที่ล่องลอยอยู่เป็นเวลานาน

604
00:45:46,660 --> 00:45:49,371
ทำให้พวกเขาลืมเรื่องที่สำคัญไป

605
00:45:56,128 --> 00:45:58,630
บางครั้งพวกเขาก็จำได้แค่

606
00:45:59,298 --> 00:46:00,591
เรื่องที่อยากจำเท่านั้น

607
00:46:37,127 --> 00:46:39,379
นายบอกว่าเธอจำได้แค่มือของเขาสินะ

608
00:46:41,882 --> 00:46:43,926
ช่างเป็นความทรงจำที่สวยงามจริงๆ

609
00:46:46,929 --> 00:46:48,347
แต่ก็ยังขาดจุดสำคัญไป

610
00:46:49,223 --> 00:46:51,391
เธอได้มีชีวิตที่ดีและยาวนาน

611
00:46:51,517 --> 00:46:53,727
ทำไมเธอถึงจำได้
แต่มือคู่ที่หยิบขนมปังให้เธอ

612
00:46:54,394 --> 00:46:56,313
แค่ไม่กี่ชิ้นได้กันล่ะ

613
00:47:00,359 --> 00:47:01,777
คุณจะสื่ออะไรกันแน่

614
00:47:02,152 --> 00:47:04,238
ส่วนใหญ่แล้ว ความทรงจำสำคัญของผี

615
00:47:04,821 --> 00:47:06,198
จะคล้ายๆ กันหมด

616
00:47:07,908 --> 00:47:09,201
ความทรงจำตอนที่ตายไง

617
00:47:54,371 --> 00:47:55,956
ช่วยด้วยค่ะ

618
00:49:59,621 --> 00:50:00,914
กูชานซอง

619
00:50:01,748 --> 00:50:03,500
ถ้าตายแล้วมาที่โรงแรมฉันนะ

620
00:50:43,373 --> 00:50:45,083
ไอ้เวร ทำบ้าอะไรของแก

621
00:50:56,762 --> 00:50:59,097
ถ้าคุณทำแบบนี้
คุณจะสลายกลายเป็นเถ้านะ

622
00:50:59,181 --> 00:51:00,766
อย่าหายไปแบบนั้นเลย

623
00:51:04,394 --> 00:51:06,980
ผมจะหาทางให้เขา
ได้ชดใช้อย่างสาสมเอง

624
00:51:07,481 --> 00:51:08,732
ผมสัญญา

625
00:52:10,043 --> 00:52:14,089
คุณเจอตัวผู้ชายที่ก่อคดีชนแล้วหนี
เมื่อหกเดือนก่อน

626
00:52:14,214 --> 00:52:17,092
เลยจับเขาด้วยตัวเอง
แล้วพาเขามาที่นี่งั้นเหรอ

627
00:52:17,175 --> 00:52:20,011
ครับ เขาขี่มอเตอร์ไซค์
ชนผู้หญิงตาบอด

628
00:52:20,095 --> 00:52:22,722
ที่กำลังข้ามถนนแล้วหนีไปครับ

629
00:52:22,889 --> 00:52:24,224
งั้นเหรอ

630
00:52:24,599 --> 00:52:26,685
คุณนี่สุดยอดไปเลย

631
00:52:27,978 --> 00:52:31,523
"เขาขี่มอเตอร์ไซค์
ชนผู้หญิงตาบอดที่กำลังข้ามถนน..."

632
00:53:04,890 --> 00:53:08,268
คุณเป็นแขกคนแรกของโรงแรมนี้
ที่ผมได้ส่งไปภพหน้าเลย

633
00:53:09,144 --> 00:53:11,855
เห็นว่าถ้าได้ดอกไม้ดอกนั้น
คุณจะได้ไปภพภูมิที่ดีนะ

634
00:53:13,231 --> 00:53:14,399
ขอบคุณนะคะ

635
00:53:15,108 --> 00:53:18,486
ความทรงจำเกี่ยวกับมือของเขาที่ฉันมี
เป็นเรื่องเลวร้าย

636
00:53:19,112 --> 00:53:21,323
แต่ฉันกลับโง่เองที่นึกไปว่า

637
00:53:21,406 --> 00:53:23,325
มันเป็นความทรงจำที่อบอุ่นหัวใจ

638
00:53:23,408 --> 00:53:26,036
มันคงเป็นเพราะว่า
คุณเป็นคนจิตใจดีน่ะครับ

639
00:53:26,703 --> 00:53:29,623
คุณคงเคยเป็นคนที่พยายามจดจำ
ความทรงจำดีๆ อยู่เสมอ

640
00:53:30,540 --> 00:53:32,292
มากกว่าจะจำเรื่องน่าสลด

641
00:53:32,375 --> 00:53:35,128
ไม่ว่าความทรงจำดีๆ เหล่านั้น
จะเป็นเรื่องเล็กน้อยแค่ไหนก็ตาม

642
00:53:56,524 --> 00:53:58,860
(สู่สวรรค์)

643
00:54:06,534 --> 00:54:08,703
(แม่น้ำซัมโด)

644
00:54:48,159 --> 00:54:49,160
คุณลูกค้า

645
00:54:51,997 --> 00:54:53,790
ต้องการกาแฟเพิ่มอีกไหมครับ

646
00:55:26,656 --> 00:55:29,200
ลูกพ่อ ที่นี่กว้างดีเนอะ

647
00:55:35,373 --> 00:55:38,043
ออกไปข้างนอกจะมีหาดทรายอยู่นะครับ

648
00:55:38,376 --> 00:55:39,836
ลูกชายคุณน่าจะชอบ

649
00:55:41,046 --> 00:55:42,005
ขอบคุณนะครับ

650
00:55:42,255 --> 00:55:43,465
ไปเล่นน้ำกันดีกว่า

651
00:55:44,841 --> 00:55:45,925
ลูกต้องสนุกแน่

652
00:55:49,763 --> 00:55:50,847
ให้พ่ออุ้มไหม

653
00:55:50,930 --> 00:55:53,475
เอ้าฮึบ

654
00:55:54,809 --> 00:55:57,729
พ่อลูกคู่นั้นมาพร้อมกัน
เพราะอุบัติเหตุรถชนน่ะครับ

655
00:56:04,027 --> 00:56:06,029
กีอุง หยุดก่อนๆ

656
00:56:07,739 --> 00:56:09,532
กีอุง ไม่นะ

657
00:56:24,380 --> 00:56:27,175
ทั้งที่เขาได้เห็นไปแล้ว
ก็ยังไม่เลิกคิดอะไรโง่ๆ อีก

658
00:56:31,638 --> 00:56:32,639
ท่านประธานคะ

659
00:56:33,932 --> 00:56:35,725
เราเห็นต้นไม้ในสวนแล้ว

660
00:56:36,810 --> 00:56:38,728
ทุกคนเดือดเนื้อร้อนใจมากเลยค่ะ

661
00:56:51,491 --> 00:56:55,203
ต้นไม้ตายมากว่า 1,000 ปีแล้ว
ทำไมจู่ๆ ถึงกลับมามีชีวิตได้ล่ะครับ

662
00:56:55,286 --> 00:56:58,123
มาโกบอกฉันว่าจะมีใครสักคน
มาช่วยให้ฉันหลุดพ้นได้

663
00:56:58,498 --> 00:56:59,749
คนที่ว่าคงมาแล้ว

664
00:56:59,833 --> 00:57:02,127
คนคนนั้นคือผู้จัดการกูเหรอคะ

665
00:57:02,460 --> 00:57:03,336
ใช่แล้ว

666
00:57:03,419 --> 00:57:05,338
แล้วผู้จัดการว่ายังไงบ้างครับ

667
00:57:05,421 --> 00:57:07,048
เขาบอกว่าเขาจะดูแลฉัน

668
00:57:07,215 --> 00:57:10,093
และจะพยายามทำให้ดอกไม้บาน
เหมือนกับใบไม้พวกนั้น

669
00:57:11,594 --> 00:57:12,971
ฉันเดาว่าพอดอกไม้ร่วง

670
00:57:13,930 --> 00:57:15,140
ฉันก็คงจากไป

671
00:57:15,223 --> 00:57:17,767
แล้วพวกเราจะเป็นยังไงต่อไปล่ะครับ

672
00:57:18,601 --> 00:57:20,103
แล้วมาถามฉันทำไม

673
00:57:20,395 --> 00:57:22,105
ตัดสินใจกันเองสิ

674
00:57:22,439 --> 00:57:25,233
เราจะยอมข้ามไปภพหน้า
โดยพร้อมเพรียงกันก็ได้

675
00:57:25,316 --> 00:57:27,527
หรือจะเป็นผีอาฆาตแค้นอยู่ในโลกนี้

676
00:57:27,610 --> 00:57:28,945
แล้วกลายเป็นเถ้าก็ได้

677
00:57:29,946 --> 00:57:31,072
เลือกเอาเองก็แล้วกัน

678
00:57:31,156 --> 00:57:33,616
เราจำเป็นต้องอยู่ที่นี่
ไปอีกสักหน่อย

679
00:57:34,075 --> 00:57:35,910
ท่านประธานก็ยังไปไหนไม่ได้นะคะ

680
00:57:37,495 --> 00:57:40,331
เราควรปล่อยผู้จัดการกูไป
ยังไงเขาก็เป็นตัวเลือกที่สาม

681
00:57:40,415 --> 00:57:42,625
แถมตอนนี้เราก็มี
ตัวเลือกที่สี่แล้วนี่ครับ

682
00:57:44,294 --> 00:57:46,880
นี่ ไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอ

683
00:57:50,508 --> 00:57:52,218
ออกไปได้ไหม อย่าทำฉันเสียสมาธิ

684
00:57:52,469 --> 00:57:53,428
โทษที

685
00:57:53,511 --> 00:57:54,554
เราไม่กวนก็ได้

686
00:57:54,679 --> 00:57:55,972
อะไรของเธอเนี่ย

687
00:57:56,055 --> 00:57:57,098
อะไรนักหนา

688
00:57:57,182 --> 00:57:58,391
ไปกันเถอะ

689
00:57:58,475 --> 00:57:59,767
นิสัยแย่ชะมัด

690
00:58:04,647 --> 00:58:06,274
วิญญาณยึดร่างเธอไปแล้ว

691
00:58:06,357 --> 00:58:08,568
แถมเธอใจกล้าด้วย
เป็นตัวเลือกที่เหมาะมาก

692
00:58:11,446 --> 00:58:13,281
เรามีตัวเลือกอีกคนแล้วสินะ

693
00:58:13,948 --> 00:58:17,285
ฉันช่วยเธอขโมยร่างด้วย
จะเอาเรื่องนั้นมาต่อรองก็ได้

694
00:58:18,286 --> 00:58:20,121
ที่สำคัญ ครอบครัวเธอยังรวยอีก

695
00:58:20,330 --> 00:58:21,956
ปล่อยผู้จัดการกูไปเถอะครับ

696
00:58:23,208 --> 00:58:24,501
เขาไม่ยอมไปน่ะสิ

697
00:58:24,751 --> 00:58:26,961
ฉันบอกให้เขาออกแล้ว แต่เขาไม่ยอม

698
00:58:27,045 --> 00:58:29,255
ตอนนี้กูชานซองเห็นผีได้แล้วนะคะ

699
00:58:29,339 --> 00:58:30,340
ค่อยๆ ปรับตัวได้แล้วด้วย

700
00:58:30,423 --> 00:58:32,467
ต่อให้ควักลูกตาเขาแล้วไล่เขาออกไป

701
00:58:32,967 --> 00:58:34,511
เขาก็ยังจะมองเห็นโรงแรมกับผีอยู่

702
00:58:34,594 --> 00:58:38,014
มาโกน่าจะช่วยกำจัดความสามารถ
ในการเห็นผีของเขาได้นะครับ

703
00:58:39,057 --> 00:58:40,558
คิดว่ายายแก่นั่นจะช่วยฉันเหรอ

704
00:58:40,642 --> 00:58:42,060
เธอนั่นแหละส่งเขามาหาฉัน

705
00:58:43,311 --> 00:58:44,562
เราฆ่าคนไม่ได้

706
00:58:44,646 --> 00:58:46,397
แต่ถ้าปล่อยเขาไว้ เราจะต้องไปภพหน้า

707
00:58:46,481 --> 00:58:48,942
มีวิธีแก้ไขเรื่องนี้ได้
โดยไม่ต้องฆ่าเขาอยู่ค่ะ

708
00:58:50,610 --> 00:58:52,028
แขกของเรา

709
00:58:54,072 --> 00:58:56,449
ที่พักอยู่ห้อง 13 ค่ะ

710
00:58:59,577 --> 00:59:01,371
แขกในห้อง 13...

711
00:59:17,679 --> 00:59:21,641
แขกในห้อง 13 เกลียดแม้กระทั่ง
เสียงลมหายใจของมนุษย์

712
00:59:23,685 --> 00:59:26,312
ถ้ามนุษย์ได้เห็นแขกในห้อง 13 ละก็

713
00:59:27,188 --> 00:59:28,273
ต้องเป็นบ้าแน่นอน

714
00:59:28,356 --> 00:59:31,568
ต้องทำให้หมายเลขสามวิกลจริตใช่ไหม

715
00:59:35,780 --> 00:59:36,781
นั่นสินะ

716
00:59:37,824 --> 00:59:40,827
ถ้าเขาเป็นบ้า
แล้วระหกระเหินไปทั่วอย่างคนวิกลจริต

717
00:59:41,578 --> 00:59:43,621
ต่อให้มองเห็นผี เขาก็มาที่นี่ไม่ได้

718
00:59:43,705 --> 00:59:46,708
โลกมนุษย์มักจะแยกคนเหล่านั้น
ออกไปจากคนปกติ

719
00:59:46,791 --> 00:59:48,293
โรงพยาบาลจิตเวชสินะ

720
00:59:49,168 --> 00:59:51,629
ท่านประธาน อนุมัติแผนการนี้ไหมคะ

721
01:00:03,182 --> 01:00:04,809
ตอนนี้กูชานซองอยู่ที่ไหน

722
01:00:40,928 --> 01:00:45,099
หมอนี่ทำให้สวนของฉัน
ดูน่าขยะแขยงเข้าไปทุกวัน

723
01:00:54,067 --> 01:00:56,819
ไม่มีใครสั่งให้นายอดหลับอดนอน
ไปวิ่งไล่ผีสักหน่อย

724
01:00:57,236 --> 01:00:59,656
เวลาที่ยังเป็นคนปกติอยู่
ก็เหลือไม่มากแล้ว

725
01:00:59,781 --> 01:01:02,116
ดูท่าว่านายคงเสียเวลาอันมีค่า
ไปกับการนอนแน่ๆ

726
01:01:09,415 --> 01:01:10,416
น่าเสียดายนะ

727
01:01:11,042 --> 01:01:12,335
แต่นายนั่นแหละผิดเอง

728
01:01:12,710 --> 01:01:14,837
นายเป็นคนประเภทที่ฉันถูกใจจริงๆ

729
01:01:15,713 --> 01:01:17,507
แต่ฉันไม่ชอบที่นายมองฉันออกเลย

730
01:01:37,276 --> 01:01:38,361
ยิ้มอะไร

731
01:01:38,986 --> 01:01:40,738
คุณกะจะมานอนกับผมงั้นเหรอ

732
01:01:41,197 --> 01:01:42,824
พอใจไหมที่ได้ดูผมหลับ

733
01:01:44,701 --> 01:01:45,952
เห็นฉันในฝันอีกแล้วเหรอ

734
01:01:46,285 --> 01:01:47,370
อยากรู้เหรอครับ

735
01:01:48,830 --> 01:01:50,415
นั่งสิ เดี๋ยวเล่าให้ฟัง

736
01:01:51,040 --> 01:01:52,667
ว่าในฝันผม คุณเป็นยังไง

737
01:01:58,131 --> 01:01:59,757
ฉันเกลียดตรงนี้นี่แหละ

738
01:02:00,508 --> 01:02:03,761
ฉันควรจะบอกให้นายหุบปาก
ไม่งั้นฉันจะฉีกปากนายซะ

739
01:02:04,929 --> 01:02:06,431
แต่ฉันกลับคิดจะนั่งข้างนายแทน

740
01:02:07,306 --> 01:02:09,225
ฉันเกลียดความคิดตัวเอง
ในเสี้ยววินาทีนั้นที่สุด

741
01:02:12,186 --> 01:02:14,397
คุณเก๊กมาตั้ง 1,000 ปี
แต่เผลอใจเสี้ยววินาที

742
01:02:15,022 --> 01:02:16,733
แค่เสี้ยววินาทีก็ดีพอแล้ว

743
01:02:17,191 --> 01:02:20,319
ใช่ การเปลี่ยนแปลงนี้
มีความหมายกับฉันมาก

744
01:02:21,195 --> 01:02:23,489
และนายจะต้องชดใช้
ที่ทำให้มันเกิดขึ้น

745
01:02:24,198 --> 01:02:26,451
นายบอกว่า
เราทำชีวิตเราวุ่นวายเองสินะ

746
01:02:26,951 --> 01:02:29,746
งั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับนาย
นายนั่นแหละผิดเอง

747
01:02:32,999 --> 01:02:35,543
ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับผม
ผมมั่นใจว่าคุณจะปกป้องผม

748
01:02:39,005 --> 01:02:42,633
คุณเคยบอกนี่ว่าคุณจะปกป้องผม
เพราะผมเป็นแค่มนุษย์อ่อนแอคนหนึ่ง

749
01:02:46,512 --> 01:02:48,639
คุณเป็นคนหยุดรถมอเตอร์ไซค์ใช่ไหมล่ะ

750
01:02:49,891 --> 01:02:52,894
เปล่าสักหน่อย ต่อให้นายโดนรถชนตาย
ฉันก็ไม่สนใจหรอก

751
01:02:53,603 --> 01:02:55,188
ผมรู้น่าว่าเป็นฝีมือคุณ

752
01:02:55,438 --> 01:02:56,981
เพราะเชื่อใจคุณ ผมถึงโดดไปขวาง

753
01:02:57,356 --> 01:02:58,524
บอกว่าไม่ใช่ไง

754
01:02:58,608 --> 01:03:01,444
ผมเชื่อว่าคุณจะปกป้องผมแน่นอน

755
01:03:03,070 --> 01:03:05,990
เพราะงั้นถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับผม
ช่วยปกป้องผมด้วยนะ

756
01:03:07,408 --> 01:03:09,202
ผมจะอยู่ข้างๆ คุณนี่แหละ

757
01:03:12,246 --> 01:03:13,790
ฉันจะไล่นายออกแน่

758
01:04:49,510 --> 01:04:51,012
มันมาจากความฝันงั้นเหรอ

759
01:04:52,388 --> 01:04:54,015
เสี้ยววินาทีนั้นของจางมันวอล

760
01:05:08,195 --> 01:05:09,238
ผู้จัดการคะ

761
01:05:09,614 --> 01:05:11,949
ฉันอยากให้คุณช่วย
เรื่องแขกคนหนึ่งหน่อย

762
01:05:12,533 --> 01:05:14,869
ได้สิครับ แขกคนนั้นอยู่ห้องไหนเหรอ

763
01:05:16,370 --> 01:05:20,124
เขาเป็นแขกพักอาศัยระยะยาว
ที่ห้อง 13 ของโรงแรมเราค่ะ

764
01:05:28,132 --> 01:05:30,635
เอาธูปอันนี้ไปจุดในห้อง 13 นะครับ

765
01:05:31,344 --> 01:05:32,720
ได้ครับ เดี๋ยวจัดการให้

766
01:05:34,096 --> 01:05:35,806
แขกคนนี้ค่อนข้างเรื่องมาก

767
01:05:35,890 --> 01:05:37,767
ขอโทษนะที่ต้องรบกวนคุณ

768
01:05:40,978 --> 01:05:43,356
ผมเริ่มชินกับการเห็นผีแล้วล่ะครับ

769
01:05:43,731 --> 01:05:44,899
ไม่ต้องห่วง

770
01:05:59,997 --> 01:06:01,082
ขอโทษด้วย

771
01:06:02,083 --> 01:06:04,919
รู้สึกเหมือนกับว่าฉันได้ละทิ้ง
ความดีงามในฐานะนักปราชญ์ไปแล้ว

772
01:06:05,419 --> 01:06:06,712
น่าละอายใจจริงๆ

773
01:06:07,880 --> 01:06:09,799
ฉันชอบเขานะ เหมือนพี่ชายคนหนึ่ง

774
01:06:35,074 --> 01:06:37,994
ตอนนี้ผู้จัดการกู

775
01:06:39,161 --> 01:06:41,580
กำลังไปที่ห้อง 13 แล้วค่ะ

776
01:10:25,638 --> 01:10:27,765
แขกที่ว่าไปอยู่ไหนกันนะ

777
01:11:16,897 --> 01:11:17,982
กูชานซอง

778
01:11:22,861 --> 01:11:23,862
อย่ามองจะดีกว่า

779
01:11:28,784 --> 01:11:30,286
อย่าให้เธอได้ยินเสียงนายหายใจ

780
01:11:37,251 --> 01:11:38,669
แต่ผมได้ยิน...

781
01:11:39,378 --> 01:11:40,421
อย่าไปฟัง

782
01:11:45,426 --> 01:11:46,552
มีอะไรเหรอครับ

783
01:13:52,219 --> 01:13:54,805
{\an8}กูชานซองจะไม่ไปไหนทั้งนั้น
ฉันจะให้เขาอยู่ข้างๆ ฉัน

784
01:13:54,888 --> 01:13:56,598
{\an8}คุณตั้งใจส่งผมไปที่ห้องนั้นใช่ไหม

785
01:13:56,682 --> 01:13:58,475
{\an8}ฉันทำต่างหูคู่นี้หายไปข้างหนึ่ง

786
01:13:58,809 --> 01:14:00,394
{\an8}แบบนี้คุณจะล้มละลายเอานะ

787
01:14:00,477 --> 01:14:02,604
{\an8}กรุณาลดค่าใช้จ่ายของตัวเองด้วยครับ

788
01:14:04,356 --> 01:14:06,150
{\an8}เธอถูกบังคับให้แต่งงานครับ

789
01:14:06,233 --> 01:14:07,359
{\an8}ใช่แผนกต้อนรับไหม

790
01:14:07,443 --> 01:14:09,653
{\an8}คุณลูกค้า
ทำแบบนี้กับพนักงานไม่ได้นะคะ

791
01:14:09,736 --> 01:14:11,864
{\an8}- ผมไม่ถือครับ
- ตายแล้ว...

792
01:14:11,989 --> 01:14:13,574
{\an8}ฉันอยากให้คุณรับไว้

793
01:14:13,657 --> 01:14:15,868
{\an8}นายกะจะแต่งงานกับเธอจริงหรือไง

794
01:14:16,243 --> 01:14:17,578
{\an8}คุณจางมันวอล...

795
01:14:17,870 --> 01:14:19,288
{\an8}กูชานซอง นายก็รักฉันใช่ไหม

796
01:14:20,247 --> 01:14:22,249
{\an8}คำบรรยายโดย: ณัฐพัชร์ ชำนาญอาสา