1
00:00:49,174 --> 00:00:50,508
{\an8}คุณยังมีชีวิตอยู่

2
00:00:51,342 --> 00:00:52,469
{\an8}หรือว่าตายไปแล้ว

3
00:00:54,262 --> 00:00:55,346
{\an8}ฉันก็แค่...

4
00:00:58,058 --> 00:00:59,100
{\an8}ยังอยู่

5
00:01:01,227 --> 00:01:03,480
{\an8}มิได้มีชีวิตอยู่ดั่งคนเป็น

6
00:01:04,939 --> 00:01:07,108
{\an8}มิได้สูญสิ้นไปดั่งคนตาย

7
00:01:08,276 --> 00:01:09,319
{\an8}แค่ยังติดอยู่

8
00:01:10,612 --> 00:01:12,655
{\an8}ฉันถูกกักอยู่ในห้วงเวลา

9
00:01:15,075 --> 00:01:16,201
ที่ฉันไม่อาจย้อนกลับ

10
00:01:35,136 --> 00:01:36,137
ไปได้

11
00:02:17,262 --> 00:02:18,304
ไม่นะ

12
00:04:22,428 --> 00:04:25,265
เจ้าคือผู้นำกลุ่มใช่หรือไม่

13
00:04:26,391 --> 00:04:27,475
เจ้าคือหัวหน้ากองโจร

14
00:05:05,054 --> 00:05:06,055
นี่

15
00:05:07,015 --> 00:05:08,808
พวกเจ้าคือโจร
จากหมู่บ้านคาโอรีใช่ไหม

16
00:05:09,475 --> 00:05:10,977
เช่นนั้นก็เป็นเผ่าเร่ร่อนจากโคกูรยอ

17
00:05:12,270 --> 00:05:13,521
เจ้าเข้าใจที่ข้าพูดใช่ไหม

18
00:05:14,605 --> 00:05:15,481
นี่

19
00:05:15,815 --> 00:05:16,691
หนวกหูเสียจริง

20
00:05:20,528 --> 00:05:22,780
ข้าก็มาจากที่เดียวกัน ว่าไง น้องชาย

21
00:05:23,114 --> 00:05:25,408
หรือให้เรียกว่า "น้องสาว" ดี

22
00:05:26,659 --> 00:05:27,702
"น้องสาว" หรือ

23
00:05:28,536 --> 00:05:29,579
น้องสาว

24
00:05:30,330 --> 00:05:31,706
ทำไมไม่ปล่อยพี่ไปล่ะ

25
00:05:50,808 --> 00:05:53,770
ข้าเป็นแค่ทหารชั้นต่ำ
ที่คอยคุ้มกันพวกเจ้านาย

26
00:05:53,936 --> 00:05:56,355
จับข้าไปก็ไม่มีค่าเท่าไรหรอก

27
00:05:56,689 --> 00:05:57,982
ข้ามีวิธีหาเงินแล้ว

28
00:05:58,149 --> 00:05:58,983
อะไรนะ

29
00:05:59,358 --> 00:06:02,653
หญิงสูงศักดิ์ที่ไม่เสียดาย
ห่อผ้าไหมสักนิด

30
00:06:04,572 --> 00:06:06,282
ดูเหมือนจะห่วงบางอย่างมาก

31
00:06:20,171 --> 00:06:24,092
เจ้าคงไม่ได้แค่คุ้มกันนางเท่านั้น

32
00:06:25,468 --> 00:06:28,930
ข้าแค่คุยกับนางไม่กี่คำ
นางจะได้ไม่เบื่อยามเดินทาง

33
00:06:29,138 --> 00:06:30,973
แต่คงเพราะว่าข้าหล่อเหลา

34
00:06:31,599 --> 00:06:33,601
นางจึงห้ามใจ
ไม่ให้ตกหลุมรักข้าไม่ได้

35
00:06:36,354 --> 00:06:38,439
งั้นใบหน้าเจ้าคงจะมีค่าอยู่บ้าง

36
00:06:41,359 --> 00:06:43,027
ข้ากล่อมเจ้าไม่สำเร็จหรือ

37
00:06:43,945 --> 00:06:45,780
ถ้ามือเท้าข้าเป็นอิสระ

38
00:06:45,905 --> 00:06:48,366
ข้าคงเกลี้ยกล่อมเจ้าได้ดีขึ้นมาก

39
00:06:52,662 --> 00:06:55,289
ถ้าข้าตัดลิ้นเจ้าที่พูดไร้สาระ

40
00:06:57,125 --> 00:06:59,127
ราคาใบหน้าเจ้าจะตกหรือไม่

41
00:07:00,920 --> 00:07:02,588
พูดจาน่ากลัวแบบนี้ได้อย่างไร

42
00:07:07,093 --> 00:07:08,427
บ้าเอ๊ย

43
00:07:42,837 --> 00:07:43,838
ดึงข้าขึ้นไป

44
00:07:45,923 --> 00:07:47,925
มัวทำอะไร ไม่ได้ยินข้าหรือไง

45
00:07:48,009 --> 00:07:50,011
เจ้าแค่พูดอย่างเดียว
ข้าจะช่วยได้อย่างไร

46
00:07:51,053 --> 00:07:53,806
ถ้ามือเท้าข้าเป็นอิสระ
คงช่วยเจ้าได้ดีกว่านี้

47
00:07:54,307 --> 00:07:55,558
โยนดาบเจ้ามา

48
00:07:58,686 --> 00:08:01,147
อย่าขยับ ยิ่งขยับก็ยิ่งจมเร็วขึ้น

49
00:08:04,901 --> 00:08:05,985
โยนดาบเจ้ามา

50
00:08:36,057 --> 00:08:37,808
เจ้าจะไปไหน

51
00:08:38,643 --> 00:08:39,769
กลับมานะ

52
00:09:09,507 --> 00:09:10,550
จับไว้สิ

53
00:09:13,261 --> 00:09:14,262
เร็วเข้า

54
00:09:29,944 --> 00:09:31,529
เจ้าเป็นตัวประกันของข้าแล้ว

55
00:09:32,196 --> 00:09:34,156
ค่าตัวข้าคงจะมากกว่า

56
00:09:35,032 --> 00:09:37,451
ค่าใบหน้าทหารชั้นต่ำอย่างเจ้า

57
00:09:40,246 --> 00:09:44,709
น้องสาว
ที่จริงพี่ไม่ใช่ทหารชั้นต่ำหรอก

58
00:09:45,876 --> 00:09:48,254
แม่นางที่ข้าคุ้มครอง
คือองค์หญิงแห่งปราสาทยองจู

59
00:09:48,337 --> 00:09:50,798
และข้าคือหัวหน้าองครักษ์

60
00:10:42,099 --> 00:10:46,270
เจ้ากำลังมองดวงจันทร์
ที่เพิ่งขึ้นวันนี้

61
00:10:46,354 --> 00:10:49,732
หรือว่าดวงจันทร์
ที่ขึ้นเมื่อพันปีก่อนกัน

62
00:10:49,815 --> 00:10:52,068
จะดวงไหนก็คือดวงเดียวกัน

63
00:10:55,321 --> 00:10:59,825
ดอกไม้ในสวนบานสะพรั่งเชียวนะ

64
00:11:00,076 --> 00:11:02,119
เจ้าคงดูแลแขกโรงเตี๊ยมจันทรา

65
00:11:02,203 --> 00:11:04,830
เป็นอย่างดีมาตลอดสินะ

66
00:11:04,955 --> 00:11:07,208
ข้าบอกแล้วไง
ว่าเปลี่ยนชื่อที่นี่แล้ว

67
00:11:07,708 --> 00:11:10,378
ไม่ใช่โรงเตี๊ยม
มันชื่อโฮเทล เดล ลูนา

68
00:11:11,629 --> 00:11:13,547
เลิกเรียกข้าว่า
เจ้าของโรงเตี๊ยมสักที

69
00:11:13,631 --> 00:11:14,965
ข้าเป็นถึงท่านประธานนะ

70
00:11:15,341 --> 00:11:17,009
ก็เหมือนกันนั่นแหละ

71
00:11:18,094 --> 00:11:21,138
ข้าเห็นมนุษย์ที่รับใช้เจ้าจากไปแล้ว

72
00:11:22,765 --> 00:11:26,143
เมื่อร่วงโรยไป
ชีวิตใหม่ก็จะกำเนิดขึ้น

73
00:11:27,436 --> 00:11:28,771
ข้าก็ตายแล้วนี่

74
00:11:30,648 --> 00:11:32,608
ทำไมพวกเขาถึงไม่มารับข้าไป

75
00:11:32,733 --> 00:11:34,485
เจ้าตายได้ซะที่ไหนกัน

76
00:11:35,236 --> 00:11:36,737
เจ้าผูกมัดกับต้นจันทรา

77
00:11:36,821 --> 00:11:40,032
และความเป็นความตาย
ได้หยุดไว้เพื่อเจ้า ข้าก็บอกแล้วนี่

78
00:11:40,157 --> 00:11:41,867
จะผูกมัดข้าไว้จนถึงเมื่อไหร่

79
00:11:41,992 --> 00:11:44,370
เป็นเจ้าเองต่างหากที่ไม่ไปไหน

80
00:11:45,037 --> 00:11:47,123
ข้าตายไปอย่างแห้งเหี่ยว

81
00:11:47,623 --> 00:11:49,834
ถ้าเจ้าตัดและเผามัน

82
00:11:50,209 --> 00:11:51,377
ข้าก็จะได้ไปตามทาง

83
00:11:53,254 --> 00:11:56,966
ใบไม้แตกหน่อ ดอกไม้บานและร่วงโรย

84
00:11:57,425 --> 00:12:01,095
เวลาของเจ้าจะเดินอีกครั้ง

85
00:12:01,429 --> 00:12:06,684
เจ้าไม่คิดว่าตัวเองก็ควรทิ้ง
อะไรสวยๆ แบบนี้เอาไว้บ้างหรือ

86
00:12:08,644 --> 00:12:12,106
ข้าไม่มีของแบบนั้นไว้ให้ทิ้งหรอก

87
00:12:12,731 --> 00:12:15,693
ทำไมเจ้าไม่เด็ดดอกไม้สวยๆ พวกนี้

88
00:12:15,776 --> 00:12:19,280
และส่งไปให้วิญญาณ
ที่น่าสงสารยามข้ามไปภพหน้าล่ะ

89
00:12:26,871 --> 00:12:28,330
ยัยหนูคนนั้น

90
00:12:29,331 --> 00:12:31,125
ยังอวดดีไม่เปลี่ยนเลยสินะ

91
00:12:35,337 --> 00:12:39,091
ข้าทิ้งเจ้าไว้แบบนี้
ตลอดกาลไม่ได้หรอก

92
00:14:27,575 --> 00:14:30,160
ขอบคุณที่เมื่อกี้ช่วยผมไว้นะครับ

93
00:14:30,244 --> 00:14:31,412
นายโชคดีนะ

94
00:14:32,246 --> 00:14:34,748
ฉันคงไม่ช่วยนายหรอก
ถ้านายใส่รองเท้าคู่อื่น

95
00:14:36,458 --> 00:14:39,295
นี่สวยกว่า
รองเท้าสีอึเห่ยๆ คู่นั้นตั้งเยอะ

96
00:14:39,378 --> 00:14:42,506
นายรอฉัน
โดยใส่รองเท้าคู่ที่ฉันเลือกให้

97
00:14:44,383 --> 00:14:45,426
ผมไม่ได้รอคุณนะครับ

98
00:14:45,509 --> 00:14:46,510
ไม่เอาน่า

99
00:14:47,303 --> 00:14:50,055
นายส่งข้อความมาหาฉัน
โดยใช้เสือเป็นข้ออ้าง แล้วก็รอฉัน

100
00:14:50,139 --> 00:14:51,307
ผมก็แค่สงสัยครับ

101
00:14:51,390 --> 00:14:52,892
นายต้องสงสัยอยู่แล้ว

102
00:14:53,225 --> 00:14:55,895
เพราะนายทำได้แค่คิดถึงฉัน

103
00:14:56,186 --> 00:14:57,354
นี่หรือว่าคุณ...

104
00:14:58,355 --> 00:15:00,399
ร่ายมนตร์อะไรพวกนั้นใส่ผมหรือเปล่า

105
00:15:00,858 --> 00:15:02,401
เพราะงั้นผมเลยฝันถึงคุณเหรอ

106
00:15:03,944 --> 00:15:05,279
นายฝันถึงฉันเลยเหรอ

107
00:15:05,446 --> 00:15:07,865
การเห็นผีแบบนี้
ก็เกินที่ผมจะรับได้แล้ว

108
00:15:07,948 --> 00:15:09,825
ผมไม่อยากจะเห็นคุณในฝันอีกครับ

109
00:15:09,909 --> 00:15:12,912
ทำไม ในฝันฉันกินนายทั้งเป็นหรือไง

110
00:15:26,216 --> 00:15:27,259
ช่างเถอะครับ

111
00:15:27,718 --> 00:15:29,511
ในฝันผมไม่น่าจะใช่คุณด้วย

112
00:15:29,595 --> 00:15:31,555
ถ้าใช่คุณจริง คุณคงไม่ทำแบบนั้น

113
00:15:34,475 --> 00:15:35,559
ฉันยกโทษให้

114
00:15:38,854 --> 00:15:41,398
นายเป็นผู้ใหญ่แล้ว
จะฝันแบบนั้นก็ไม่แปลก

115
00:15:43,025 --> 00:15:44,109
อะไรกัน

116
00:15:44,193 --> 00:15:45,402
ไม่ใช่ฝันแบบนั้นนะครับ

117
00:15:47,237 --> 00:15:50,950
กูชานซอง ฉันนึกว่านายอ่อนแอซะอีก

118
00:15:51,533 --> 00:15:53,369
แข็งแรงเอาเรื่องเลยนะเนี่ย

119
00:15:55,871 --> 00:15:57,790
ครับ ผมแข็งแรงมากเลย

120
00:15:57,873 --> 00:15:59,500
ก็ดี แข็งแรงแบบนี้ต่อไปแล้วกัน

121
00:16:00,042 --> 00:16:03,337
ถ้าไปสลบแบบนั้นกลางถนน
ฉันคงลำบากแน่

122
00:16:05,047 --> 00:16:06,632
แล้วคุณพาผมมานี่ได้ยังไงครับ

123
00:16:07,424 --> 00:16:09,510
เคลื่อนย้ายมวลสารเหรอ

124
00:16:11,011 --> 00:16:11,971
ก็เปล่านี่

125
00:16:12,054 --> 00:16:14,014
เหมือนกับวันนั้นที่นายลากรถเข็นมา

126
00:16:14,348 --> 00:16:16,141
ฉันก็ใช้บางอย่างพานายมาที่นี่

127
00:16:21,939 --> 00:16:23,023
เข้าร่างสิ

128
00:16:24,483 --> 00:16:25,526
เคลื่อนย้ายเขา

129
00:16:39,373 --> 00:16:41,291
ท่านประธาน ผมสิงเขาแล้วครับ

130
00:16:41,458 --> 00:16:42,501
ไปเถอะ

131
00:16:44,169 --> 00:16:45,379
รอด้วยสิครับ

132
00:16:46,922 --> 00:16:49,675
นะครับ ท่านประธาน

133
00:16:51,677 --> 00:16:52,678
ออกมา

134
00:16:52,761 --> 00:16:54,179
ไหนๆ ก็ได้สิงร่างมนุษย์แล้ว

135
00:16:54,263 --> 00:16:56,181
ผมขอไปเที่ยวเล่นสักนิดได้ไหมครับ

136
00:16:56,265 --> 00:16:57,182
ออกมา

137
00:16:57,266 --> 00:16:59,309
โธ่ ผมไม่อยากออกไปเลย

138
00:16:59,393 --> 00:17:01,186
ท่านประธานๆ

139
00:17:01,270 --> 00:17:02,271
ออกมา

140
00:17:12,114 --> 00:17:13,323
คงเจ็บน่าดู

141
00:17:13,407 --> 00:17:14,450
ไปเลย

142
00:17:15,784 --> 00:17:16,785
ไปสิ

143
00:17:20,122 --> 00:17:23,167
รู้แค่ว่าฉันพานายมาอย่างปลอดภัยก็พอ

144
00:17:28,922 --> 00:17:31,550
นายขยับคอได้ปกติไหม

145
00:17:32,593 --> 00:17:33,594
ได้สิครับ

146
00:17:35,012 --> 00:17:36,013
ทำไมครับ

147
00:17:36,597 --> 00:17:37,890
นายไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว

148
00:17:38,474 --> 00:17:39,349
ไปเถอะ

149
00:17:39,808 --> 00:17:41,685
ไหนๆ ก็มาโรงแรมฉันแล้ว ฉันจะพาชมนะ

150
00:17:49,234 --> 00:17:52,738
โรงแรมนี้มีอยู่ใน
โลกความจริงเหรอครับ

151
00:17:52,946 --> 00:17:54,323
อย่างที่ฉันเคยบอกไปแล้ว

152
00:17:54,406 --> 00:17:57,159
โรงแรมของเราขึ้นทะเบียน
กับสำนักงานเขตชุง

153
00:17:57,242 --> 00:17:59,161
และเราก็จ่ายภาษีด้วย

154
00:18:03,207 --> 00:18:05,167
โรงแรมนี้มีอยู่ในโลกความจริง

155
00:18:05,459 --> 00:18:07,294
แต่การมีอยู่ของเราเลือนรางมาก

156
00:18:07,377 --> 00:18:09,379
สิ่งมีชีวิตจึงไม่สังเกตเห็นเรา

157
00:18:13,217 --> 00:18:15,427
แต่บางครั้งเราก็ถูกเห็นได้

158
00:18:15,511 --> 00:18:18,263
เวลาที่สภาพอากาศไม่ดี
หรือคนนั้นมีสัมผัสที่หก

159
00:18:18,680 --> 00:18:20,057
ไม่เห็นรู้เลยว่าตรงนี้มีโรงแรมด้วย

160
00:18:20,140 --> 00:18:21,225
นั่นสิ

161
00:18:21,308 --> 00:18:23,477
แต่มันดูน่ากลัวนะ ไปกันเถอะ

162
00:18:27,231 --> 00:18:31,276
แต่ก็มีคนที่เข้ามาลองดี
สักปีละสามสี่ครั้ง

163
00:18:41,995 --> 00:18:42,996
ตกใจหมด

164
00:18:43,455 --> 00:18:45,332
ค่าห้องพักของเราแพงมากครับ

165
00:18:47,000 --> 00:18:49,128
แล้วคุณทำยังไงกับคนที่
ยืนกรานจะเข้าพักครับ

166
00:18:49,211 --> 00:18:51,004
ผมจะขอเข้าพักครับ

167
00:18:52,214 --> 00:18:54,716
เรามีห้องพิเศษสำหรับคนพวกนั้นอยู่

168
00:18:57,511 --> 00:18:58,595
เชิญค่ะ

169
00:18:59,304 --> 00:19:00,305
ครับ

170
00:19:28,625 --> 00:19:31,253
มีหลายคนที่เคยเข้าพักในห้องนี้

171
00:19:31,587 --> 00:19:33,922
แต่ไม่เคยมีใครได้กลับออกไป

172
00:19:38,468 --> 00:19:39,595
คุณทำอะไรกับพวกเขา

173
00:19:41,263 --> 00:19:42,306
อยากรู้เหรอ

174
00:19:44,850 --> 00:19:46,226
อยากเข้าไปไหมล่ะ

175
00:20:14,755 --> 00:20:16,298
ยังมีที่อื่นให้นายดูตั้งเยอะ

176
00:20:16,381 --> 00:20:18,467
ครับ งั้นก็ไปกันเถอะครับ

177
00:20:32,731 --> 00:20:34,816
(สระว่ายน้ำ)

178
00:20:42,616 --> 00:20:44,826
ทำไมคุณต้องใส่แว่นกันแดดกลางดึกด้วย

179
00:21:13,313 --> 00:21:14,815
ฉันไม่ได้ออกมาตรงนี้บ่อยนัก

180
00:21:15,065 --> 00:21:16,233
แดดแรงไป

181
00:21:16,316 --> 00:21:18,860
ตอนนี้โซลเป็นเวลากลางคืน
แล้วที่นี่มันอะไรกัน

182
00:21:18,944 --> 00:21:20,904
ภายในโรงแรมไม่ใช่โลกความจริง

183
00:21:21,280 --> 00:21:22,698
เวลาและพื้นที่ตรงนี้

184
00:21:22,906 --> 00:21:24,741
ต่างจากโลกที่นายอาศัยอยู่

185
00:21:25,367 --> 00:21:29,329
ที่นี่แผนที่และนาฬิกาต่างไร้ค่า

186
00:21:53,687 --> 00:21:55,439
งั้นนี่ไม่ใช่โลกความจริงเหรอครับ

187
00:21:55,897 --> 00:21:56,898
ถูกต้อง

188
00:21:57,733 --> 00:22:00,944
ทุกอย่างในโรงแรมนี้
ไม่มีอยู่ในโลกความจริง

189
00:22:01,945 --> 00:22:04,865
ถึงจะสวยแค่ไหน
มันก็ไม่อยู่ในโลกความจริง

190
00:22:06,992 --> 00:22:08,035
งั้นก็รวมถึง

191
00:22:08,910 --> 00:22:10,037
คุณด้วยเหรอครับ

192
00:22:16,918 --> 00:22:17,961
ก็ใช่

193
00:22:19,880 --> 00:22:20,881
ฉันด้วย

194
00:22:40,317 --> 00:22:43,403
งั้นต่อให้ผมตกลงไป
ก็จะไม่ตายเหรอครับ

195
00:22:44,529 --> 00:22:46,782
ระวังหน่อย นายยังมีชีวิตนะ

196
00:22:46,990 --> 00:22:50,494
ถ้ามนุษย์ตกลงไปก็จะตาย
เพราะร่างกายมนุษย์นั้นอ่อนแอ

197
00:23:07,344 --> 00:23:09,679
หัวใจเต้นอยู่ในร่างอุ่นๆ

198
00:23:11,473 --> 00:23:12,557
รู้สึกแบบนี้สินะ

199
00:23:20,732 --> 00:23:23,110
นายต้องมีชีวิต
ฉันมีงานมากมายให้นายทำ

200
00:23:25,278 --> 00:23:27,489
อยู่ข้างๆ ฉันไว้นะ กูชานซอง

201
00:23:29,616 --> 00:23:30,742
ถ้าผมปฏิเสธ

202
00:23:31,993 --> 00:23:33,411
คุณจะผลักผมลงไปไหมครับ

203
00:23:49,719 --> 00:23:51,471
มันอาจเป็นสถานที่เหนือจริง

204
00:23:51,805 --> 00:23:53,557
แต่ผมต้องการสวัสดิการของจริงนะ

205
00:23:54,724 --> 00:23:57,561
และผมจะใส่รองเท้า
คู่ที่ผมอยากใส่ด้วยครับ

206
00:24:04,526 --> 00:24:06,111
กลัวฉันจะผลักนายลงไปหรือไง

207
00:24:06,194 --> 00:24:07,571
ถึงได้เปลี่ยนใจแบบนี้

208
00:24:07,654 --> 00:24:09,030
ผมถ่อมาถึงนี่แล้ว

209
00:24:09,114 --> 00:24:11,616
คิดว่าคงไม่มีเหตุผลให้หนีแล้ว

210
00:24:15,036 --> 00:24:16,580
พูดตามตรง ผมเองก็สงสัย

211
00:24:17,706 --> 00:24:19,040
แล้วมันก็ดูน่าสนุกด้วย

212
00:24:21,710 --> 00:24:22,961
ผมอยากจะรู้จัก

213
00:24:24,045 --> 00:24:26,923
คุณกับโรงแรมนี้ให้มากขึ้น

214
00:24:41,980 --> 00:24:43,023
ก็ดี

215
00:24:46,610 --> 00:24:48,653
จริงๆ ฉันก็ไม่ชอบที่นายคิดหนี

216
00:24:48,737 --> 00:24:49,946
แต่คิดว่าตัวเองก็อดทนไหวอยู่

217
00:24:52,532 --> 00:24:54,743
บอกแล้วไงว่านายเป็นคนที่ฉันถูกใจ

218
00:25:19,935 --> 00:25:20,936
ใช่จริงๆ

219
00:25:22,979 --> 00:25:24,022
ผู้หญิงคนนั้น

220
00:25:33,573 --> 00:25:35,033
ขอเติมกาแฟได้ไหมครับ

221
00:25:37,160 --> 00:25:38,203
ครับ

222
00:26:01,810 --> 00:26:03,520
- จริงสิ ที่รัก
- หือ

223
00:26:03,603 --> 00:26:05,855
แวะร้านขายของระหว่างทางกลับหน่อยนะ

224
00:26:05,939 --> 00:26:07,899
แบบนั้นจะอ้อมนะ

225
00:26:08,066 --> 00:26:09,276
ค่อยไปคราวหน้าเถอะ

226
00:26:17,325 --> 00:26:18,535
เกิดอะไรขึ้น

227
00:26:19,160 --> 00:26:21,204
- ทำยังไงดี
- ฮัลโหล

228
00:26:21,288 --> 00:26:23,707
- จะทำไงดี เธอตายหรือเปล่า
- นี่ 119 ใช่ไหมครับ

229
00:26:23,790 --> 00:26:25,250
มีคนถูกรถชนครับ

230
00:26:25,875 --> 00:26:27,377
ไม่ครับ ผมไม่ได้ชน

231
00:26:27,460 --> 00:26:29,129
จู่ๆ เธอก็ตกมาจากสะพาน

232
00:26:29,713 --> 00:26:31,673
ครับ ช่วยรีบมาด้วยนะครับ

233
00:26:32,590 --> 00:26:35,218
จริงด้วย สถานที่

234
00:26:36,511 --> 00:26:38,680
ตอนนี้เราอยู่ที่...

235
00:27:03,246 --> 00:27:04,372
{\an8}(หน่วยฉุกเฉิน 119)

236
00:27:15,342 --> 00:27:17,177
ยัยขี้แพ้นั่น

237
00:27:19,888 --> 00:27:21,014
ฉันจะบ้าตาย

238
00:27:22,640 --> 00:27:23,641
ไม่สนแล้ว

239
00:28:13,733 --> 00:28:15,318
อะไรกัน

240
00:28:18,446 --> 00:28:20,031
เกิดอะไรขึ้นกับฉัน

241
00:28:27,747 --> 00:28:28,790
เธอเป็นใคร

242
00:28:31,418 --> 00:28:32,710
นี่เป็นของฉัน

243
00:28:53,273 --> 00:28:56,359
เราได้มนุษย์ที่จะมาเป็น
ผู้จัดการโรงแรมคนใหม่แล้ว

244
00:28:56,443 --> 00:28:59,279
ฉันดึงเขามาจากหนึ่งใน
โรงแรมที่ดีที่สุดที่จัดโดยฟอร์บส์

245
00:28:59,362 --> 00:29:00,572
เขาจะทำงานได้ดีแน่

246
00:29:00,655 --> 00:29:03,032
ผมรู้ว่าเขาจบมาจากฮาร์วาร์ด

247
00:29:03,116 --> 00:29:05,326
แต่งานที่เราทำที่นี่
ไม่ได้ใช้ความรู้

248
00:29:05,410 --> 00:29:07,120
เขาต้องมีความกล้า

249
00:29:07,203 --> 00:29:09,164
แต่เขาดูใจเสาะมาก ผมเป็นห่วงนะครับ

250
00:29:09,289 --> 00:29:11,166
เราปล่อยตำแหน่งให้ว่างสักพัก

251
00:29:11,249 --> 00:29:15,128
และจ้างคนหนึ่ง
ในสองคนที่คุณคิดเอาไว้ดีไหมคะ

252
00:29:16,004 --> 00:29:18,339
มีอีกสองคนนอกจากกูชานซองเหรอครับ

253
00:29:18,423 --> 00:29:19,591
ใช่แล้ว

254
00:29:19,674 --> 00:29:22,677
ผู้สมัครเบอร์หนึ่งไล่ผีเป็นนี่ครับ

255
00:29:23,261 --> 00:29:24,262
ทำได้แล้วยังไงต่อ

256
00:29:24,888 --> 00:29:26,723
ออกไปตั้งหน้าตั้งตาจับผีแล้วนี่

257
00:29:28,683 --> 00:29:31,478
ข้าขอถามเจ้าในนาม
พระบิดา พระบุตรและพระจิต

258
00:29:31,728 --> 00:29:34,147
เจ้ามาที่นี่ทำไม เจ้าชื่ออะไร

259
00:29:45,241 --> 00:29:47,410
- พอแล้ว
- อย่าเข้ามายุ่ง

260
00:29:49,871 --> 00:29:53,416
ผมไปที่นั่นไม่ได้
ถ้าผีตนนี้ยังไม่ถูกกำราบ

261
00:29:54,501 --> 00:29:55,710
คุณกลับไปเถอะ

262
00:29:59,839 --> 00:30:02,842
ข้าขอถามเจ้าในนาม
พระบิดา พระบุตรและพระจิต

263
00:30:02,967 --> 00:30:04,344
เจ้าชื่ออะไร

264
00:30:05,053 --> 00:30:06,429
ตอบมา

265
00:30:06,805 --> 00:30:09,224
- ฉันกลัวเขามากกว่าอีก
- บอกชื่อมา

266
00:30:10,892 --> 00:30:12,560
ฉันทำให้เขามองเห็นผี

267
00:30:12,727 --> 00:30:14,062
แต่เขากลับออกไปจับผีตนอื่น

268
00:30:14,145 --> 00:30:15,605
ถ้าจับได้แล้วเขาก็กลับมานี่คะ

269
00:30:15,688 --> 00:30:17,816
จับไม่ได้หรอก ผีตนนั้นมีพลังมาก

270
00:30:18,525 --> 00:30:19,526
พัคอิลโดนั่น

271
00:30:22,237 --> 00:30:23,655
แล้วคนที่สองล่ะครับ

272
00:30:23,780 --> 00:30:25,323
เขาเป็นนักบินอวกาศ

273
00:30:25,406 --> 00:30:28,034
เธอถ่อไปถึงอเมริกาเพื่อไปหาเขา

274
00:30:28,201 --> 00:30:30,203
แต่ท้ายที่สุดเขาก็ออกไปด้วยสิ่งนั้น

275
00:30:30,495 --> 00:30:31,663
สิ่งไหนครับ

276
00:31:51,492 --> 00:31:53,328
ฉันไม่ต้องการผู้ท้าชิงสองอันดับแรก

277
00:31:53,453 --> 00:31:54,996
ได้กูชานซองมาก็พอแล้ว

278
00:31:55,121 --> 00:31:56,539
ห้องทำงานเขาพร้อมแล้วค่ะ

279
00:31:56,623 --> 00:32:00,168
ผู้จัดการโนรู้ตัวว่าจะต้องไป
เลยเก็บกวาดห้องไว้ล่วงหน้าค่ะ

280
00:32:00,460 --> 00:32:04,047
เขาทำงานที่นี่มา 30 ปี
แต่ไม่เหลืออะไรไว้ดูต่างหน้าเลย

281
00:32:04,130 --> 00:32:05,173
เหลือสิครับ

282
00:32:06,174 --> 00:32:07,216
นั่นไง

283
00:32:07,926 --> 00:32:09,427
ผู้จัดการโนถ่ายรูปนั้นเอง

284
00:32:11,930 --> 00:32:14,390
มนุษย์มากมายเคยทำงานที่นี่

285
00:32:14,474 --> 00:32:16,100
แต่ผมจำพวกเขาไม่ได้เลย

286
00:32:16,643 --> 00:32:19,646
รวมผู้จัดการโนแล้ว
เคยมีมนุษย์อยู่ที่นี่กี่คนคะ

287
00:32:20,146 --> 00:32:21,648
มีแต่ท่านประธานที่รู้ครับ

288
00:32:22,357 --> 00:32:25,068
มนุษย์ก็คือมนุษย์วันยังค่ำ
ไม่ได้มีความหมายอะไร

289
00:32:27,528 --> 00:32:28,696
มัวทำอะไร

290
00:32:28,988 --> 00:32:30,239
กลับไปทำงานสิ

291
00:33:17,745 --> 00:33:20,248
เขาก็เป็นแค่มนุษย์คนที่ 98
ที่ทำงานที่นี่

292
00:33:21,624 --> 00:33:22,709
และกูชานซอง

293
00:33:24,544 --> 00:33:26,379
ก็เป็นแค่มนุษย์คนที่ 99
ที่ทำงานที่นี่

294
00:33:43,730 --> 00:33:44,647
(โฮเทล เดล ลูนา)

295
00:33:44,856 --> 00:33:48,317
(ผู้จัดการกูชานซอง)

296
00:33:55,074 --> 00:33:57,243
ยอมง่ายแบบนี้ไม่สมกับเป็นเราเลยแฮะ

297
00:33:59,620 --> 00:34:00,747
ทำไมถึงทำแบบนั้นนะ

298
00:34:08,463 --> 00:34:11,090
หัวใจเต้นอยู่ในร่างอุ่นๆ

299
00:34:13,593 --> 00:34:14,677
รู้สึกแบบนี้สินะ

300
00:34:17,472 --> 00:34:18,765
คงเพราะบรรยากาศมันพาไป

301
00:34:30,276 --> 00:34:33,738
ท่านประธานบอกให้เรามาทักทาย
ผู้จัดการคนใหม่

302
00:34:34,614 --> 00:34:36,407
ถ้าพวกคุณทำงานที่นี่

303
00:34:37,075 --> 00:34:40,036
แปลว่าพวกคุณเป็นผีใช่ไหมครับ

304
00:34:40,328 --> 00:34:42,163
ผมตายไปเมื่อ 500 ปีก่อน

305
00:34:43,456 --> 00:34:45,124
เธอตายไปเมื่อ 200 ปีก่อน

306
00:34:46,501 --> 00:34:48,711
ส่วนเขาตายเมื่อ 70 ปีก่อน
เป็นน้องเล็กสุด

307
00:34:56,469 --> 00:34:59,597
ผมเป็นบัณฑิต
ที่ศึกษาเล่าเรียนอย่างหนัก

308
00:35:00,431 --> 00:35:01,974
หลังจากเล่าเรียนมานาน

309
00:35:02,058 --> 00:35:04,227
ผมก็ผ่านการสอบขุนนาง
ด้วยคะแนนสูงที่สุด

310
00:35:07,313 --> 00:35:10,233
แต่จู่ๆ ผมก็ตายไป
ก่อนจะได้ทำตามความฝัน

311
00:35:11,651 --> 00:35:14,654
ในตอนที่เร่ร่อนไป
ผมได้เจอกับโรงเตี๊ยมมันวอล

312
00:35:23,287 --> 00:35:25,456
ผมอยู่ที่นี่มานานที่สุด

313
00:35:26,290 --> 00:35:28,709
ร่ำเรียนวิชาการมา
งั้นคุณรับหน้าที่อะไรที่นี่ครับ

314
00:35:28,793 --> 00:35:31,504
เมื่อก่อนผมเก่งมาก
ถ้าเป็นเรื่องการเขียนกวี

315
00:35:31,587 --> 00:35:33,047
ส่วนตอนนี้

316
00:35:33,131 --> 00:35:34,340
ผมเป็นบาร์เทนเดอร์

317
00:35:40,138 --> 00:35:43,516
คุณเป็นบาร์เทนเดอร์ที่ดูแล
เรื่องอาหารและเครื่องดื่มนี่เอง

318
00:35:43,641 --> 00:35:47,103
ฉันเป็นลูกสะใภ้คนโต
ของตระกูลใหญ่โตค่ะ

319
00:35:48,437 --> 00:35:52,525
แต่ฉันกลับถูกครอบครัวของตัวเองฆ่า

320
00:36:14,505 --> 00:36:16,174
ในขณะที่อยู่ที่นี่

321
00:36:16,674 --> 00:36:20,428
จนกว่าจะถึงวันที่สมาชิกคนสุดท้าย
ของตระกูลน่ารังเกียจนั้นตาย

322
00:36:21,137 --> 00:36:23,639
ฉันจะรอดูให้เห็นกับตา
แล้วข้ามไปภพหน้าค่ะ

323
00:36:25,433 --> 00:36:27,518
คุณคงแค้นมากนะครับ

324
00:36:28,728 --> 00:36:30,688
ฉันรับหน้าที่ดูแลห้องต่างๆ ค่ะ

325
00:36:31,397 --> 00:36:32,732
ครับ ผู้ดูแลห้อง

326
00:36:33,065 --> 00:36:35,318
ผมตายในช่วงสงครามเกาหลีครับ

327
00:37:05,306 --> 00:37:07,141
ในตอนนั้นที่นี่ถูกเรียกว่า
โรงแรมมันวอล

328
00:37:07,433 --> 00:37:09,602
กิจการตอนนั้นยังไม่ค่อยดีนัก

329
00:37:10,186 --> 00:37:14,232
ผมกำลังรอจะไปพร้อมน้องสาว
ที่ยังมีชีวิตอยู่ครับ

330
00:37:14,899 --> 00:37:17,944
เราทุกคนมีเรื่องจะเล่ามากมาย

331
00:37:18,236 --> 00:37:19,528
สำหรับผม...

332
00:37:19,612 --> 00:37:22,615
เราต่างมาที่นี่ในฐานะแขก

333
00:37:22,698 --> 00:37:24,867
แต่ตอนนี้กำลังทำงาน
เพื่อยืดการอยู่ออกไปค่ะ

334
00:37:25,368 --> 00:37:27,787
นอกจากท่านประธานแล้ว
เราสามคนก็อยู่ที่นี่

335
00:37:27,870 --> 00:37:29,330
มานานที่สุดค่ะ

336
00:37:29,705 --> 00:37:32,667
งั้นท่านประธานก็มาที่นี่
ในฐานะแขกเหมือนพวกคุณ

337
00:37:32,750 --> 00:37:34,418
แล้วอยู่ที่นี่ยาวเลยเหรอครับ

338
00:37:34,502 --> 00:37:35,544
ไม่ใช่ครับ

339
00:37:35,628 --> 00:37:37,797
ท่านประธานเป็นเจ้าของโฮเทล เดล ลูนา

340
00:37:37,880 --> 00:37:39,257
เจ้าของอะไรล่ะ

341
00:37:39,423 --> 00:37:41,968
เธอแค่ถูกหญิงแก่คนนั้น
ลงโทษด้วยการกักเอาไว้ที่นี่

342
00:37:42,343 --> 00:37:43,302
ถูกกักเหรอครับ

343
00:37:43,386 --> 00:37:46,430
มีต้นไม้ยักษ์อยู่ในสวน แต่ว่า...

344
00:37:48,933 --> 00:37:50,309
เรามีสวนด้วยเหรอครับ

345
00:37:50,393 --> 00:37:52,770
ฉันว่าพวกเราทิ้งล็อบบี้กับบาร์
นานเกินไปแล้วค่ะ

346
00:37:52,853 --> 00:37:55,022
เราไปกันดีกว่า

347
00:37:55,773 --> 00:37:58,276
ผมจะขี้เกียจทำงานไม่ได้
ไม่งั้นจะถูกส่งไปอีกโลก

348
00:37:58,359 --> 00:37:59,568
ไปที่บาร์สิครับ

349
00:37:59,652 --> 00:38:02,530
ผมจะเล่าเรื่องของผม
และเลี้ยงมาร์ตินี่คุณสักแก้ว

350
00:38:12,415 --> 00:38:15,501
ฉันว่าวันนี้คุณเลิกงาน
กลับบ้านได้แล้วล่ะค่ะ

351
00:38:15,918 --> 00:38:17,920
สวนที่มีต้นไม้ยักษ์อยู่ตรงไหนครับ

352
00:38:18,587 --> 00:38:19,755
วันนี้ผมยังไม่เห็นเลย

353
00:38:19,839 --> 00:38:22,842
เธอคงไม่ได้พาคุณไปดู
เพราะว่ามันไม่สำคัญค่ะ

354
00:38:25,428 --> 00:38:27,430
ท่านประธานจางมันวอลกับต้นไม้นั่น

355
00:38:27,513 --> 00:38:28,931
มีอะไรเกี่ยวข้องกันเหรอครับ

356
00:38:32,935 --> 00:38:34,020
คุณกูชานซองคะ

357
00:38:34,979 --> 00:38:38,232
คุณอยากทำงานที่นี่นานแค่ไหนคะ

358
00:38:40,276 --> 00:38:42,862
สั้นที่สุดครับ
เพราะผมไม่ได้เต็มใจมาที่นี่

359
00:38:42,945 --> 00:38:46,282
งั้นสงสัยให้น้อยไว้จะดีที่สุดค่ะ

360
00:38:48,617 --> 00:38:49,827
คุณคงหมายถึง

361
00:38:50,328 --> 00:38:52,538
ยิ่งได้รู้มาก
ผมก็จะยิ่งติดอยู่ที่นี่นาน

362
00:38:52,663 --> 00:38:55,499
พวกเราที่เหลือจะดูแล
เรื่องการรับแขกเองค่ะ

363
00:38:55,583 --> 00:38:58,836
สิ่งที่คุณต้องทำก็มีแค่งานที่

364
00:38:58,919 --> 00:39:00,588
เกี่ยวข้องกับมนุษย์ค่ะ

365
00:39:03,257 --> 00:39:04,300
ได้ครับ

366
00:40:20,251 --> 00:40:22,586
นี่ จะไปทำงานแล้วเหรอ

367
00:40:23,879 --> 00:40:25,798
เปล่า เพิ่งเลิกงานน่ะ

368
00:40:25,881 --> 00:40:26,966
ทำกะกลางคืนเหรอ

369
00:40:27,675 --> 00:40:28,717
เปล่า

370
00:40:28,801 --> 00:40:30,719
ผมจะต้องลาออกจากโรงแรมที่ทำอยู่

371
00:40:31,512 --> 00:40:33,597
- ทำไมล่ะ
- ผมได้งานที่ใหม่แล้ว

372
00:40:33,681 --> 00:40:34,723
โรงแรมไหนล่ะ

373
00:40:34,807 --> 00:40:36,976
นายลาออกจากโรงแรม
ที่ดีที่สุดในโซลทำไม

374
00:40:37,059 --> 00:40:38,811
โรงแรมใหม่ที่ผมได้งาน

375
00:40:38,978 --> 00:40:42,231
มีชายหาดส่วนตัว
และบาร์ชั้นดาดฟ้าสูงลิบ

376
00:40:42,565 --> 00:40:44,692
มีโรงแรมแบบนั้นในโซลด้วยเหรอ

377
00:40:45,693 --> 00:40:46,694
ฉันอยากไปบ้าง

378
00:40:47,903 --> 00:40:48,904
ไม่ได้หรอก

379
00:40:49,905 --> 00:40:51,866
ถ้าพี่ซานเชสมา ต้องอยู่ห้อง 404

380
00:40:54,577 --> 00:40:56,078
ห้อง 404 มันทำไมล่ะ

381
00:40:57,079 --> 00:40:58,164
ห้องสวีทเหรอ

382
00:41:00,958 --> 00:41:02,001
จะตายแล้ว

383
00:41:04,962 --> 00:41:07,715
ไชโย

384
00:41:15,764 --> 00:41:16,599
ใช่

385
00:41:17,141 --> 00:41:18,559
นี่คือโลกความจริง

386
00:41:18,893 --> 00:41:20,895
ฉันมีทั้งบ้าน มีทั้งเพื่อน

387
00:41:21,020 --> 00:41:22,813
มีตั้งหลายที่ขอให้ฉันไปทำงานด้วย

388
00:41:23,689 --> 00:41:24,773
อย่าสับสนล่ะ

389
00:41:30,112 --> 00:41:31,155
ค่อยสงบลงหน่อย

390
00:41:32,656 --> 00:41:33,699
นี่ช่วยได้เยอะเลย

391
00:41:58,974 --> 00:42:01,018
อะไรแปลกๆ
ตามติดมาถึงนี่เลยเหรอเนี่ย

392
00:43:01,036 --> 00:43:02,079
ดวงจันทร์น่ะ

393
00:43:03,539 --> 00:43:04,748
สัญลักษณ์ว่าเป็นของข้า

394
00:43:27,146 --> 00:43:28,147
มัน...

395
00:43:31,525 --> 00:43:32,568
วอล

396
00:43:34,111 --> 00:43:35,112
เขียนแบบนี้

397
00:43:35,446 --> 00:43:38,907
{\an8}(มันวอล)

398
00:43:45,164 --> 00:43:47,124
ข้าแค่ตอบแทนที่เจ้าเลี้ยงเหล้าดีๆ

399
00:44:55,025 --> 00:44:56,777
(เดล ลูนา)

400
00:44:59,196 --> 00:45:02,199
เข้าฝันไม่พอ ยังจะโทรมาอีก

401
00:45:02,699 --> 00:45:03,951
สับสนไปหมดแล้ว

402
00:45:07,246 --> 00:45:08,956
รับสายเร็วๆ ไม่ได้หรือไง

403
00:45:12,126 --> 00:45:13,210
มีอะไรครับ

404
00:45:14,420 --> 00:45:17,381
ฉันมีงานแรกให้นายทำ

405
00:45:17,798 --> 00:45:18,841
อะไรครับ

406
00:45:19,883 --> 00:45:21,885
ฉันอยากขายภาพวาดเขาแพ็กดู

407
00:45:24,721 --> 00:45:25,722
อะไรนะ

408
00:45:33,480 --> 00:45:35,399
วิญญาณของสัตว์วิเศษ

409
00:45:35,983 --> 00:45:39,194
ช่วยเพิ่มพลังของภาพนี้ขึ้นไปอีก

410
00:45:39,695 --> 00:45:41,822
ต้องได้ราคาเป็นสองเท่าแน่

411
00:45:42,948 --> 00:45:44,074
ถ้าเราขายไป

412
00:45:45,826 --> 00:45:47,327
แล้วเสือที่อยู่ข้างในล่ะครับ

413
00:45:47,995 --> 00:45:49,746
เสือเพิ่งไปไม่นานนี้เอง

414
00:45:50,330 --> 00:45:51,540
นี่เป็นภาพวาดเปล่าๆ

415
00:45:52,040 --> 00:45:53,125
เสือไปแล้วเหรอครับ

416
00:45:53,876 --> 00:45:56,211
เสือตัวนั้นอยู่สวนสัตว์มาทั้งชีวิต

417
00:45:56,879 --> 00:45:59,131
อยู่เขาแพ็กดูสองสามวันก็คงเบื่อ

418
00:45:59,506 --> 00:46:01,592
อยู่เล่นได้ไม่กี่วัน
มันก็ไปภพหน้าแล้ว

419
00:46:01,884 --> 00:46:04,136
มันเป็นสัตว์วิเศษ
คงได้ไปเกิดในที่ดีๆ แน่

420
00:46:04,219 --> 00:46:05,971
ถึงได้ให้ผมเอาภาพมาใช่ไหมครับ

421
00:46:06,096 --> 00:46:06,930
เพื่อขายมัน

422
00:46:07,014 --> 00:46:08,599
ไม่ใช่เพราะว่าห่วงเสือเลย

423
00:46:09,475 --> 00:46:11,310
ทำไมฉันจะไม่ห่วงเสือล่ะ

424
00:46:11,935 --> 00:46:13,896
คิดถึงจนใส่ไอ้นี่มาด้วยเลยเนี่ย

425
00:46:14,605 --> 00:46:15,606
นี่

426
00:46:16,565 --> 00:46:18,442
ขายให้ได้ราคาดีๆ ล่ะ

427
00:46:18,525 --> 00:46:19,818
และสำหรับรางวัล

428
00:46:20,110 --> 00:46:23,030
ฉันจะหาสูทที่มีลายเสือเข้ากันให้

429
00:46:23,780 --> 00:46:26,742
ไม่เป็นไรครับ ใครจะใส่ของแบบนั้นล่ะ

430
00:46:26,909 --> 00:46:29,244
ทำไมล่ะ นายชอบสีอึนี่

431
00:46:29,328 --> 00:46:33,123
ฉันยังซื้อรถคันใหม่เป็นสีนั้น
เพื่อนายเลยนะ

432
00:46:33,415 --> 00:46:35,834
- รถใหม่เหรอ
- ขายให้ได้ในวันนี้ล่ะ

433
00:46:35,918 --> 00:46:37,085
ฉันต้องไปรับรถคันใหม่

434
00:46:37,169 --> 00:46:38,378
ซื้อรถใหม่เหรอครับ

435
00:46:38,462 --> 00:46:40,923
รถที่ขับคราวก่อนก็เป็นคันใหม่นะ

436
00:46:41,006 --> 00:46:44,218
ใช่น่ะสิ
ตอนนี้ฉันจนเพราะซื้อรถคันใหม่

437
00:46:45,302 --> 00:46:47,179
ขายภาพนี้ให้ได้ราคาดีๆ ด้วยล่ะ

438
00:46:47,471 --> 00:46:49,306
สองเท่าเลย สองเท่า

439
00:46:56,480 --> 00:47:01,318
ไปรับรถใหม่กัน

440
00:47:04,279 --> 00:47:05,447
ฉันนี่มันบ้าจริงๆ

441
00:47:06,365 --> 00:47:09,660
ฉันจะถามทำไมล่ะ เธอก็แค่คนหน้าเงิน

442
00:47:13,872 --> 00:47:16,083
มันไปแล้วจริงเหรอ ไม่อยู่แล้วเหรอ

443
00:47:22,631 --> 00:47:23,465
โฮก

444
00:47:25,884 --> 00:47:29,263
โฮก

445
00:47:50,242 --> 00:47:52,286
{\an8}(คิมยูนา)

446
00:48:02,421 --> 00:48:05,507
นั่นไม่ใช่เธอนะ เธอตายอยู่ตรงนี้

447
00:48:14,600 --> 00:48:16,560
เอาร่างฉันคืนมานะ

448
00:48:21,273 --> 00:48:23,859
ครับ ผอ. ขอบคุณที่แนะนำผมให้เขาครับ

449
00:48:24,568 --> 00:48:26,612
ครับ ผมกำลังไปที่แกลเลอรี่แล้วครับ

450
00:48:27,029 --> 00:48:28,280
แล้วพบกันครับ

451
00:48:31,825 --> 00:48:33,160
เอาร่างฉันคืนมานะ

452
00:49:39,559 --> 00:49:42,729
ดูเหมือนว่าคุณหมายเลขสาม
จะพาแขกน่ารำคาญกลับมาด้วยนะ

453
00:49:43,021 --> 00:49:46,066
ท่าทางเธอจะมีปัญหานะครับ
เอาแต่บอกว่าเธอยังไม่ตาย

454
00:49:46,566 --> 00:49:49,569
ก็ไม่ใช่ครั้งแรกนี่ที่เห็น
แขกบอกว่าตัวเองยังไม่ตาย

455
00:49:49,653 --> 00:49:52,155
เอาแต่พูดว่ายังไม่ตาย
ยังตายไม่ได้ หรือถามว่าทำไมถึงตาย

456
00:49:52,239 --> 00:49:53,865
เราได้ยินกันตลอด

457
00:49:53,949 --> 00:49:55,867
ท่านประธานจะจัดการใช่ไหมครับ

458
00:50:01,915 --> 00:50:03,166
ฉันบอกให้นายไปขายภาพวาด

459
00:50:03,250 --> 00:50:05,585
แล้วไปเอาแขกที่ไม่ได้รับเชิญมาทำไม

460
00:50:05,711 --> 00:50:06,795
เป็นป้ายเชิญหรือไง

461
00:50:07,254 --> 00:50:08,255
ป้ายเชิญเหรอ

462
00:50:09,297 --> 00:50:11,842
คุณบอกว่าที่นี่ปลอบโยนพวกวิญญาณ

463
00:50:12,801 --> 00:50:14,678
และเหมือนเธอจะมีปัญหาด้วย

464
00:50:14,761 --> 00:50:16,096
ทำไมไม่คิดหาทางแก้ล่ะครับ

465
00:50:16,346 --> 00:50:18,724
นายบอกว่าเห็นเธออีกคน
เตร็ดเตร่อยู่เหรอ

466
00:50:18,807 --> 00:50:21,560
เธอบอกว่าเธอถูกขโมยร่าง
ถ้าจริง เราก็ควรเอามันคืนมา

467
00:50:21,643 --> 00:50:25,188
ที่นายพามาเป็นวิญญาณ
ที่ออกมาจากร่างคนเป็น

468
00:50:28,358 --> 00:50:31,319
งั้นคุณจะบอกว่าร่างเธออยู่ข้างนอก
แบบไร้วิญญาณเหรอครับ

469
00:50:31,403 --> 00:50:32,821
ก็นายบอกว่าเธอถูกขโมยร่าง

470
00:50:32,904 --> 00:50:35,073
ร่างของเธอก็ต้อง
ถูกวิญญาณอื่นเอาไปสิ

471
00:50:40,620 --> 00:50:43,290
ว่าแต่ คิมยูนาเป็นอะไรไป

472
00:50:43,790 --> 00:50:46,126
คงเพราะไปแกล้งเอาไว้เยอะล่ะมั้ง

473
00:50:46,209 --> 00:50:48,295
เลยอาจจะรู้สึกผิด
กับสิ่งที่ทำไปก็ได้

474
00:50:48,754 --> 00:50:50,213
เธอทำเหมือนรู้สึกผิดจริงๆ เลย

475
00:50:57,721 --> 00:50:58,764
นี่บ้านเด็กคนนั้นเหรอ

476
00:50:59,431 --> 00:51:02,809
ครับ คิมยูนาเป็น
ลูกคนเดียวของบ้านนี้

477
00:51:04,352 --> 00:51:07,314
ลูกสาวคนเดียวของพวกเขา
ถูกวิญญาณขโมยร่างไป

478
00:51:07,397 --> 00:51:08,648
เราต้องเอาคืนมาอยู่แล้ว

479
00:51:08,732 --> 00:51:11,860
เดี๋ยว ผมเดาคำตอบได้อยู่แหละ

480
00:51:11,943 --> 00:51:13,445
แต่คุณจะให้พ่อแม่เธอ
จ่ายเงินใช่ไหมครับ

481
00:51:14,780 --> 00:51:16,740
นี่ไม่ใช่แค่บ้านคนรวยนะ

482
00:51:17,449 --> 00:51:19,618
นั่นคือรถสีอึที่ฉันหลงรัก

483
00:51:19,701 --> 00:51:23,371
การที่พวกเขาได้ขับรถคันนั้นแล้ว
ทั้งที่ฉันพยายามจองแทบตาย

484
00:51:24,372 --> 00:51:26,958
แปลว่าพวกเขาโคตรรวยเลยล่ะ

485
00:51:30,462 --> 00:51:33,757
เราต้องหาสาเหตุ
ของเรื่องนี้ใช่ไหมครับ

486
00:51:33,840 --> 00:51:34,966
เพราะสร้อยคอไง

487
00:51:35,050 --> 00:51:37,052
มันเป็นของเพื่อนที่ตาย
แล้วยึดร่างเอาไว้

488
00:51:37,135 --> 00:51:39,888
แรงแค้นของวิญญาณตามติดเธอมา
สิงอยู่ในสร้อยเส้นนั้น

489
00:51:39,971 --> 00:51:41,264
แล้วก็ยึดร่างเธอไป

490
00:51:41,348 --> 00:51:43,099
เป็นเพื่อนกันแล้วทำแบบนั้นทำไมครับ

491
00:51:43,266 --> 00:51:46,520
เลิกสงสัยสักที
ไหนบอกว่าเราต้องไปเอาร่างคืนไง

492
00:51:46,770 --> 00:51:48,855
งั้นเราทำแค่นั้นก็พอ

493
00:51:56,488 --> 00:51:57,531
ตามเธอไป

494
00:51:59,157 --> 00:52:00,158
นี่เธอ

495
00:52:12,546 --> 00:52:13,547
ปล่อยนะ

496
00:52:15,715 --> 00:52:17,259
ฉันจะฆ่าเธอค่ะ

497
00:52:17,425 --> 00:52:20,262
นี่ไม่ใช่ร่างเธอด้วยซ้ำ
ทำไมทำแบบนี้กับเพื่อนล่ะ

498
00:52:21,179 --> 00:52:22,764
เธอไม่ใช่เพื่อนค่ะ

499
00:52:24,724 --> 00:52:26,142
เธอฆ่าฉันค่ะ

500
00:52:33,149 --> 00:52:35,026
{\an8}(จองซูจอง)

501
00:52:38,488 --> 00:52:39,531
เอาคืนมา

502
00:52:39,823 --> 00:52:41,324
กินอยู่ด้วยสวัสดิการสังคมแท้ๆ

503
00:52:41,408 --> 00:52:43,618
ยังจะเอาเงินไปถลุง
กับของพวกนี้อีกเหรอ

504
00:52:44,452 --> 00:52:46,413
ไม่มีสำนึกเลยหรือไง

505
00:52:46,872 --> 00:52:48,790
เงินที่เธอได้น่ะ
เขาให้ไว้ซื้อข้าวกิน

506
00:52:50,458 --> 00:52:53,670
นี่แหละที่เรียกว่าเปลืองภาษี

507
00:52:55,130 --> 00:52:56,131
เอาคืนมา

508
00:52:57,299 --> 00:52:58,884
เอาคืนมานะ

509
00:52:58,967 --> 00:53:00,969
ถ้าหยิบได้ก็เอาไปสิ

510
00:53:01,428 --> 00:53:03,889
- เอาสิ
- เอาคืนมา เอามา

511
00:53:05,223 --> 00:53:06,224
เอามานะ

512
00:53:07,309 --> 00:53:08,351
เอาคืนมา

513
00:53:15,609 --> 00:53:16,776
นังนี่

514
00:53:17,527 --> 00:53:18,778
ปล่อยฉันนะ

515
00:53:33,710 --> 00:53:35,795
พอตกจากสะพานก็จำอะไรไม่ได้เลย

516
00:53:36,421 --> 00:53:38,131
แล้วพอได้สติ

517
00:53:39,382 --> 00:53:41,051
ก็รู้ตัวว่าอยู่ในร่างของเธอ

518
00:53:43,053 --> 00:53:45,055
โดยที่มือเธอกำสร้อยคอของฉันไว้

519
00:53:51,144 --> 00:53:53,104
คุณมาเพื่อเอาร่างไปคืนคิมยูนาเหรอคะ

520
00:53:53,188 --> 00:53:54,773
เธอฆ่าฉันนะ

521
00:54:01,905 --> 00:54:03,031
นั่นแหละค่ะ

522
00:54:03,531 --> 00:54:05,575
ใช้มันคืนร่างให้ฉันเลย

523
00:54:05,659 --> 00:54:07,202
วิญญาณที่อยู่ในนี้

524
00:54:09,371 --> 00:54:11,414
ไม่หายไปง่ายๆ แบบนั้นหรอก

525
00:54:11,498 --> 00:54:13,083
บอกพ่อแม่ฉันสิคะ

526
00:54:13,583 --> 00:54:15,835
พวกเขาจะทำทุกอย่างเพื่อฉันแน่

527
00:54:17,629 --> 00:54:18,797
แน่อยู่แล้วสิ

528
00:54:20,340 --> 00:54:22,175
พวกเขาเป็นคนสร้างเธอขึ้นมานี่นา

529
00:54:31,393 --> 00:54:34,771
อยากคุยเรื่องอะไร
เกี่ยวกับลูกสาวเราเหรอคะ

530
00:54:36,690 --> 00:54:39,901
ยูนาเพิ่งฆ่าคนมาค่ะ

531
00:54:43,905 --> 00:54:45,281
พวกคุณรู้เรื่องที่

532
00:54:45,365 --> 00:54:48,368
เพื่อนร่วมห้องของยูนา
ฆ่าตัวตายบนสะพานไหมคะ

533
00:54:50,036 --> 00:54:51,621
ที่จริงไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ

534
00:54:52,539 --> 00:54:54,249
ลูกสาวพวกคุณเป็นคนฆ่าเธอ

535
00:54:57,585 --> 00:55:00,922
สร้อยคอเส้นนี้เป็นหลักฐานค่ะ

536
00:55:07,846 --> 00:55:10,348
คุณต้องการอะไรครับ

537
00:55:13,643 --> 00:55:15,645
ฉันมาเพื่อเงินรางวัลค่ะ

538
00:55:18,606 --> 00:55:22,360
คุณคิดว่าฉันผิดเหรอคะที่จะฆ่ายูนา

539
00:55:22,694 --> 00:55:24,070
เรามาหาทางกัน

540
00:55:25,280 --> 00:55:26,531
ทางไหนคะ

541
00:55:29,951 --> 00:55:32,162
ไม่ว่าจะทำอะไร
ฉันก็กลับไปมีชีวิตไม่ได้แล้ว

542
00:55:35,081 --> 00:55:36,916
ฉันอยากมีชีวิตค่ะ

543
00:55:39,169 --> 00:55:40,962
ถึงใครๆ จะเรียกฉันว่าปรสิต

544
00:55:42,130 --> 00:55:44,174
ฉันก็ยังอยากมีชีวิตอยู่ค่ะ

545
00:55:51,264 --> 00:55:52,265
ปล่อยนะคะ

546
00:55:54,100 --> 00:55:55,101
ปล่อยฉันเถอะค่ะ

547
00:55:59,272 --> 00:56:01,107
ฉันปล่อยให้เธอกลับเข้าร่างนี้

548
00:56:02,692 --> 00:56:04,903
และทำเหมือน
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ได้ค่ะ

549
00:56:07,989 --> 00:56:09,032
ปล่อยฉันเถอะค่ะ

550
00:56:21,086 --> 00:56:22,170
รอแป๊บหนึ่ง

551
00:56:22,587 --> 00:56:24,255
ฉันจะไปเอาสร้อยคอเส้นนั้นมาให้

552
00:56:26,049 --> 00:56:28,134
เธอใช้ชีวิตอยู่ในร่างนี้ไปเลย
เข้าใจไหม

553
00:56:38,186 --> 00:56:39,270
สร้อยคออยู่ที่ไหนครับ

554
00:56:42,065 --> 00:56:44,025
เรายังปล่อยให้เธอ
กลับเข้าร่างไม่ได้นะ

555
00:56:44,526 --> 00:56:46,069
มันไม่ยุติธรรมกับเด็กคนนั้นเลย

556
00:56:46,402 --> 00:56:47,654
ฉันคืนสร้อยคอไปแล้ว

557
00:56:49,072 --> 00:56:50,365
พ่อแม่เธอได้ไปแล้ว

558
00:57:24,315 --> 00:57:27,152
งั้นสร้อยเส้นนี้เป็นของ
เด็กที่ตายไปใช่ไหม

559
00:57:28,153 --> 00:57:30,029
ผู้หญิงคนนั้นบอกเราว่า
นี่เป็นหลักฐานชิ้นเดียว

560
00:57:32,407 --> 00:57:35,326
มีสองทางในการชดใช้สิ่งที่เธอทำค่ะ

561
00:57:35,410 --> 00:57:37,162
หนึ่ง ใช้สร้อยเส้นนี้เป็นหลักฐาน

562
00:57:37,245 --> 00:57:39,914
เพื่อยืนยันว่าลูกสาวคุณ
ทำผิดและลงโทษเธอ

563
00:57:40,039 --> 00:57:42,459
เธอควรขอขมาวิญญาณเด็กที่ตายด้วย

564
00:57:42,584 --> 00:57:43,751
ส่วนอีกทางหนึ่ง

565
00:57:44,752 --> 00:57:48,548
พวกคุณเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ
และกำจัดสร้อยคอเส้นนี้

566
00:58:04,814 --> 00:58:06,858
ผมยอมจ่ายไม่อั้น

567
00:58:07,775 --> 00:58:08,818
ได้โปรด

568
00:58:10,487 --> 00:58:12,280
ส่งสร้อยเส้นนั้นให้เราเงียบๆ เถอะ

569
00:58:14,157 --> 00:58:15,408
ตัดสินใจแล้วสินะคะ

570
00:58:17,368 --> 00:58:21,664
คุณจะต้องจ่ายหนักเลยล่ะค่ะ

571
00:58:31,257 --> 00:58:34,010
ทุกอย่างจะกลับเป็นปกติใช่ไหมคะ

572
00:58:34,219 --> 00:58:35,220
แน่นอน

573
00:58:36,095 --> 00:58:37,639
เมื่อไม่มีสร้อยคอแล้ว

574
00:58:38,598 --> 00:58:40,975
ก็ไม่มีใครรู้ว่าเธอฆ่าเด็กคนนั้น

575
00:58:41,601 --> 00:58:42,936
จะไม่มีใครรู้ใช่ไหม

576
00:58:44,521 --> 00:58:46,606
ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่า
เด็กคนนั้นแค้นฝังลึก

577
00:58:47,649 --> 00:58:49,150
เมื่อสร้อยคอถูกเผาไป

578
00:58:49,734 --> 00:58:53,488
โอกาสที่เด็กคนนั้นจะให้อภัยเธอ
ก็จะหมดไปตลอดกาลด้วย

579
00:58:55,240 --> 00:58:56,324
ไม่สำคัญหรอกค่ะ

580
00:58:58,701 --> 00:58:59,702
สำคัญสิ

581
00:59:00,537 --> 00:59:02,247
เธอจะไม่มีทางกลับเข้าร่างได้แล้ว

582
00:59:03,164 --> 00:59:04,165
อะไรนะคะ

583
00:59:04,749 --> 00:59:07,710
ฉันหมายถึงวิญญาณของเธอ

584
00:59:08,878 --> 00:59:11,631
จะตายไปจริงๆ โดยที่ไม่มีใครรู้

585
00:59:16,427 --> 00:59:17,470
บ้าเอ๊ย

586
00:59:28,106 --> 00:59:29,566
ที่ตายไปแล้วก็ให้แล้วไป

587
00:59:29,899 --> 00:59:32,151
ยูนาลูกเราควรมีชีวิตที่ดีต่อไป

588
00:59:33,361 --> 00:59:34,612
ใช่แล้วค่ะ

589
00:59:34,904 --> 00:59:36,864
ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น

590
00:59:37,782 --> 00:59:39,033
แล้วคุณคิดว่า

591
00:59:40,952 --> 00:59:43,204
ประโยคสุดท้ายที่ผู้หญิงคนนั้นพูด
หมายความว่ายังไง

592
00:59:45,540 --> 00:59:46,583
จริงสิ

593
00:59:46,874 --> 00:59:50,253
วิญญาณของลูกสาว
ขึ้นอยู่กับการเลือกของพวกคุณ

594
00:59:50,753 --> 00:59:51,879
รู้ไว้ด้วยนะคะ

595
00:59:57,969 --> 00:59:59,012
ไม่นะ

596
01:00:02,265 --> 01:00:04,559
ไม่ จะทำยังไงดี

597
01:00:06,352 --> 01:00:09,897
แม่ เอามันออกมา แม่ ขอร้อง

598
01:00:09,981 --> 01:00:12,275
เอาออกมานะ แม่

599
01:00:12,483 --> 01:00:15,361
หนูบอกให้เอาออกมา เอาออกมา

600
01:00:40,428 --> 01:00:41,929
จากนี้ก็อยู่ในร่างนั้นต่อไปเถอะ

601
01:00:42,513 --> 01:00:44,515
ถึงเธอจะเป็นปรสิตในร่างนั้น

602
01:00:45,350 --> 01:00:48,603
ก็พยายามเอาชีวิตรอดอีกครั้งล่ะ

603
01:00:55,234 --> 01:00:58,029
(ความตาย)

604
01:01:09,040 --> 01:01:11,501
เธอได้กลายเป็นปรสิตตัวจริง

605
01:01:14,253 --> 01:01:15,338
แต่ว่า

606
01:01:16,381 --> 01:01:17,924
เธอได้เจอร่างต้นดีๆ เข้าแล้ว

607
01:01:19,676 --> 01:01:21,135
พวกเขาคงตามใจเธอโดยที่ไม่รู้ว่า

608
01:01:21,219 --> 01:01:23,346
นั่นเป็นแค่เปลือกของลูกสาวพวกเขา

609
01:01:23,429 --> 01:01:24,639
เด็กสาวคนนั้น

610
01:01:25,348 --> 01:01:27,600
จะทุกข์ทรมาน
ในขณะที่มองร่างของตัวเอง

611
01:01:28,101 --> 01:01:29,268
ผมรู้สึกแย่แทนเธอ

612
01:01:29,769 --> 01:01:32,647
เธอแค่ชดใช้ในสิ่งที่เธอทำไปเท่านั้น

613
01:01:36,693 --> 01:01:39,362
เธอแค่ถูกหญิงแก่คนนั้น
ลงโทษด้วยการกักเอาไว้ที่นี่

614
01:01:41,739 --> 01:01:45,159
คุณก็กำลังชดใช้
ในสิ่งที่คุณทำหรือเปล่าครับ

615
01:01:54,001 --> 01:01:55,420
ผมได้ยินว่าคุณถูกลงโทษครับ

616
01:01:58,423 --> 01:01:59,465
ก็ใช่

617
01:02:00,800 --> 01:02:03,428
มีคนบอกฉันว่าฉันอวดดีและโง่เขลา

618
01:02:04,846 --> 01:02:05,972
ถึงฉันจะไม่เห็นด้วยก็เถอะ

619
01:02:09,976 --> 01:02:11,018
อ๋อ

620
01:02:11,853 --> 01:02:14,731
อะไร นายพูดว่า "อ๋อ" เหรอ

621
01:02:15,398 --> 01:02:16,566
นี่ดูถูกฉันหรือไง

622
01:02:17,066 --> 01:02:18,109
เปล่านะครับ

623
01:02:18,901 --> 01:02:21,362
บางครั้ง ไม่สิ น้อยครั้งมาก

624
01:02:22,780 --> 01:02:24,323
ผมรู้สึกเห็นใจคุณครับ

625
01:02:38,713 --> 01:02:40,673
(ข้อความ)

626
01:02:40,882 --> 01:02:41,883
อะไรเนี่ย

627
01:02:42,467 --> 01:02:44,719
รถที่ฉันพรีออร์เดอร์ไปถูกยกเลิก

628
01:02:46,721 --> 01:02:49,432
นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย

629
01:02:50,558 --> 01:02:52,935
เป็นไปได้ไง พวกนั้นดูถูกฉันเหรอ

630
01:02:53,686 --> 01:02:54,854
ฉันเอาตายแน่

631
01:02:55,438 --> 01:02:56,606
นี่คุณดูถูกฉันงั้นเหรอ

632
01:02:57,106 --> 01:02:58,399
ช่างเถอะ

633
01:02:59,442 --> 01:03:00,526
ไปเรียกหัวหน้ามาคุย

634
01:03:01,068 --> 01:03:02,653
ฉันบอกว่าหัวหน้าไง

635
01:03:06,991 --> 01:03:10,495
เวลาท่านประธานโกรธ
เธอดื่มแชมเปญเยอะมากครับ

636
01:03:10,620 --> 01:03:12,580
ผู้จัดการโนเตรียมไว้ให้เธอเสมอ

637
01:03:13,748 --> 01:03:17,668
ไม่เห็นรู้เลยว่าตำแหน่งผม
ต้องคอยเสิร์ฟเหล้าให้ท่านประธานด้วย

638
01:03:17,877 --> 01:03:19,712
คุณโชคร้ายมากนะครับ

639
01:03:19,962 --> 01:03:21,839
คุณเป็นตัวเลือกที่สามแท้ๆ

640
01:03:22,256 --> 01:03:24,926
เราก็ไม่นึกว่าคุณจะมา
เป็นผู้จัดการเหมือนกัน

641
01:03:25,259 --> 01:03:26,594
ตัวเลือกที่สามเหรอ

642
01:03:32,683 --> 01:03:35,061
พวกเขาห้ามแล้วว่า
ไม่ให้บอกว่าคุณเป็นตัวเลือกที่สาม

643
01:03:36,646 --> 01:03:40,608
จะบอกว่าผมเป็นตัวเลือกที่สาม
ของตำแหน่งนี้เหรอครับ

644
01:03:40,733 --> 01:03:41,901
- ไม่ครับ
- นี่แปลว่า

645
01:03:42,109 --> 01:03:44,821
มีอีกสองคนที่เหนือกว่าผมสิครับ

646
01:03:44,946 --> 01:03:46,948
แต่คุณมาแล้ว คุณเป็นผู้ชนะครับ

647
01:03:47,031 --> 01:03:48,866
เป็นความสำเร็จที่ผมไม่ดีใจเลย

648
01:03:50,576 --> 01:03:51,828
อยู่นี่เอง

649
01:03:57,458 --> 01:03:58,417
นี่อะไรครับ

650
01:03:58,501 --> 01:04:00,294
สัญลักษณ์นี้บอกว่าเป็นของท่านประธาน

651
01:04:00,378 --> 01:04:02,046
ทุกอย่างที่มีมันแปลว่าเป็นของเธอ

652
01:04:04,298 --> 01:04:05,299
ดวงจันทร์น่ะ

653
01:04:06,217 --> 01:04:07,677
สัญลักษณ์ว่าเป็นของข้า

654
01:04:13,683 --> 01:04:14,684
มาทางนี้สิครับ

655
01:04:33,703 --> 01:04:34,704
คุณชเว

656
01:04:36,205 --> 01:04:39,876
รู้ไหมครับว่าท่านประธานเป็นยังไง
ตอนที่ยังมีชีวิต

657
01:04:40,251 --> 01:04:43,212
หมายความว่าไงที่
เธอถูกกักตัวเป็นการลงโทษ

658
01:04:43,296 --> 01:04:45,965
คุณเป็นเพียงคนที่ผ่านมา

659
01:04:47,258 --> 01:04:49,802
เหมือนกับคนเหล่านี้
ที่แวะมาตลอดหลายปี

660
01:04:50,219 --> 01:04:52,305
ให้คิดซะว่าคุณแวะมาเพียงไม่นาน

661
01:04:52,680 --> 01:04:55,308
และไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุด
ตามที่หวังเถอะค่ะ

662
01:05:32,303 --> 01:05:36,599
{\an8}(โรงแรมมันวอล)

663
01:05:41,520 --> 01:05:45,358
ทำไมคุณถึงต้อง
ทำแบบนี้มาเป็นเวลานานด้วยนะ

664
01:05:58,788 --> 01:06:00,039
(โรงเตี๊ยมมันวอล)

665
01:06:07,296 --> 01:06:08,339
ต้นไม้ต้นนั้นเหรอ

666
01:06:41,497 --> 01:06:43,040
ไม่มีใบไม้สักใบ

667
01:06:47,503 --> 01:06:48,587
มาทำอะไรที่นี่

668
01:06:56,137 --> 01:06:58,472
คุณไม่ได้พาผมมาดูสวน
ผมก็เลยแวะมาครับ

669
01:06:59,181 --> 01:07:01,976
แขกเข้ามาในนี้ไม่ได้
นายไม่จำเป็นต้องเห็นที่นี่

670
01:07:03,769 --> 01:07:05,187
นี่คือต้นไม้ต้นนั้น

671
01:07:05,271 --> 01:07:07,231
ที่พ่อผมได้สัมผัสเหรอครับ

672
01:07:08,482 --> 01:07:09,984
ต้นที่ทำให้ผมถูกขายมาอยู่ที่นี่

673
01:07:10,067 --> 01:07:11,068
ถูกต้อง

674
01:07:11,235 --> 01:07:13,320
นายก็กำลังชดใช้ด้วย

675
01:07:16,782 --> 01:07:18,159
แต่ก็ไม่ต้องเป็นผมนี่ครับ

676
01:07:18,242 --> 01:07:19,785
เห็นว่าผมเป็นตัวเลือกที่สาม

677
01:07:21,954 --> 01:07:23,914
ผมก็นึกว่าต้องเป็นผมจริงๆ

678
01:07:23,998 --> 01:07:26,709
คุณบอกว่าคุณถูกใจผม
ผมเลยตัดสินใจมาที่นี่

679
01:07:27,043 --> 01:07:28,502
แต่ผมไม่ใช่ตัวเลือกแรก
หรือสองด้วยซ้ำ

680
01:07:31,172 --> 01:07:34,633
ก็ใช่ มีอันดับที่หนึ่งกับสอง
ที่อยู่ก่อนนาย

681
01:07:36,218 --> 01:07:37,678
ผมอยู่ที่สามจริงเหรอครับ

682
01:07:37,762 --> 01:07:39,513
ผมอยู่ที่สี่หรือที่ห้าหรือเปล่า

683
01:07:40,097 --> 01:07:41,766
ใครบอกว่านายอยู่ที่สามล่ะ

684
01:07:42,433 --> 01:07:44,393
- มีมากกว่านั้นจริงเหรอครับ
- นาย

685
01:07:45,269 --> 01:07:46,270
คือที่ศูนย์

686
01:07:47,938 --> 01:07:49,023
ที่ศูนย์

687
01:07:49,815 --> 01:07:51,275
ต้องเป็นนายเท่านั้น

688
01:07:51,484 --> 01:07:53,277
เพราะนายเป็นคนที่ฉันถูกใจ

689
01:07:56,906 --> 01:07:58,157
แชมเปญสักแก้วไหม

690
01:07:59,450 --> 01:08:03,079
เป็นรางวัลที่บอกว่า
นายจะขายภาพเขาแพ็กดูได้เงินก้อนโต

691
01:08:04,038 --> 01:08:07,208
คุณคิดว่าเสือตัวนั้นได้เห็น
สิ่งที่อยากเห็นในภาพหรือเปล่าครับ

692
01:08:08,250 --> 01:08:10,336
ที่มันจากไปแต่โดยดี
คงเพราะได้เห็นนั่นแหละ

693
01:08:11,253 --> 01:08:14,965
มันได้เห็นอดีตที่เหมือนกับฝัน
ช่วงเวลาที่ย้อนกลับไปไม่ได้

694
01:08:15,925 --> 01:08:17,343
เจ้านั่นก็โชคดีอยู่นะ

695
01:08:21,931 --> 01:08:24,183
ผมแน่ใจว่าคุณก็มี
สิ่งที่คุณคิดถึงในอดีต

696
01:08:24,517 --> 01:08:25,893
ที่คุณไม่อาจกลับไปได้

697
01:08:34,026 --> 01:08:35,361
ผมคิดว่าผมเห็นแล้วครับ

698
01:08:38,531 --> 01:08:40,199
บอกแล้วไงว่าผมเห็นคุณในฝัน

699
01:08:41,075 --> 01:08:42,076
ฝันเหรอ

700
01:08:43,035 --> 01:08:44,120
คุณกำลังยิ้ม

701
01:08:44,870 --> 01:08:45,955
อยู่ใต้ต้นไม้ต้นใหญ่

702
01:08:47,331 --> 01:08:48,833
ตอนที่มีคนบอกว่าจะสร้างบ้านให้

703
01:08:48,916 --> 01:08:50,918
คุณก็พูดจาเย็นชา
เหมือนที่ทำอยู่ตอนนี้

704
01:08:51,293 --> 01:08:52,378
แต่คุณมีความสุข

705
01:08:56,382 --> 01:08:58,509
ดวงจันทร์สาดส่อง
ที่รกร้างที่คุณนั่งดื่ม

706
01:08:59,552 --> 01:09:01,178
และมันมีเสียงเครื่องดนตรี

707
01:09:01,512 --> 01:09:03,055
คลอไปกับเสียงหัวเราะของคุณ

708
01:09:10,646 --> 01:09:12,481
คุณเพลิดเพลินและมีความสุข

709
01:09:13,566 --> 01:09:16,527
ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวเหมือนตอนนี้
คุณมีคนอยู่ข้างๆ

710
01:09:18,529 --> 01:09:21,031
ชายที่สอนให้คุณเขียนชื่อมันวอล

711
01:09:22,408 --> 01:09:24,451
คนที่คิดถึงที่สุด
ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่

712
01:09:25,494 --> 01:09:26,704
คือเขาใช่ไหมครับ

713
01:09:39,300 --> 01:09:40,342
นาย...

714
01:09:43,179 --> 01:09:44,638
นี่นายเห็นเขา...

715
01:09:47,099 --> 01:09:48,100
จริงๆ ด้วย

716
01:09:50,936 --> 01:09:51,937
คุณอยู่ที่นี่

717
01:09:52,396 --> 01:09:54,148
เพื่อรอชายคนนั้น

718
01:09:55,274 --> 01:09:57,067
มาตลอดเวลาอันยาวนานนี้

719
01:11:35,291 --> 01:11:36,667
ทำไมนายถึงเห็น...

720
01:11:39,378 --> 01:11:40,421
ภาพแบบนั้นได้

721
01:11:41,380 --> 01:11:42,423
ผมไม่รู้ครับ

722
01:11:43,549 --> 01:11:45,175
ทำไมผมถึงเห็นคุณ

723
01:11:45,676 --> 01:11:47,720
ผมกลัวว่าอาจจะต้อง
ชดใช้บางอย่างเหมือนกัน

724
01:11:50,764 --> 01:11:52,057
คุณจางมันวอล

725
01:11:56,729 --> 01:11:58,689
พอได้มาเจอคุณ ผมก็รู้สึก

726
01:12:00,316 --> 01:12:01,400
คิดถึงคุณมากขึ้น

727
01:12:03,235 --> 01:12:04,695
บ่อยมากจริงๆ ครับ

728
01:12:10,492 --> 01:12:11,702
คุณจางมันวอล...

729
01:12:13,620 --> 01:12:14,830
คุณกำลังกลืนกิน...

730
01:12:16,457 --> 01:12:18,083
ค่ำคืนและความฝันของผมไปหมด

731
01:13:17,434 --> 01:13:19,561
{\an8}ความทรงจำเก่าๆ ที่เหือดแห้งไป

732
01:13:19,895 --> 01:13:21,772
{\an8}ได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งเพราะนาย

733
01:13:22,773 --> 01:13:24,358
{\an8}ฉันต้องทดสอบด้วยตัวเอง

734
01:13:24,441 --> 01:13:27,486
{\an8}กูชานซอง
ตั้งแต่วันนี้นายต้องต้อนรับผี

735
01:13:28,695 --> 01:13:30,697
{\an8}มีคนที่เธอต้องเจอสักครั้ง

736
01:13:30,781 --> 01:13:32,616
{\an8}ผีทุกตนมีคนที่พวกเขาอยากเจอ

737
01:13:32,699 --> 01:13:35,077
{\an8}นายบอกว่าเจ้าของน่ากลัวมากนี่

738
01:13:35,619 --> 01:13:37,746
{\an8}- งั้นเหรอ
- ต้นไม้แห้งๆ นั่นแตกใบออกมาแล้ว

739
01:13:37,830 --> 01:13:38,872
{\an8}ผมจะดูแลเองครับ

740
01:13:40,207 --> 01:13:41,250
{\an8}ผมขอโทษ

741
01:13:41,708 --> 01:13:44,711
กูชานซอง ถ้าตายแล้วมาที่โรงแรมฉันนะ

742
01:13:47,506 --> 01:13:49,508
{\an8}คำบรรยายโดย: นัฐ วงศ์ศักดิ์ภักดี