0
00:00:00,100 --> 00:00:00,900
A Boy Called Christmas (2021)  OCR
24 fps  runtime 01:46:45

1
00:00:45,916 --> 00:00:49,500
(NETFLIX และ STUDIOCANAL ขอเสนอ)

2
00:01:17,833 --> 00:01:19,833
(นอร์ธฟินช์ลีย์)

3
00:01:39,833 --> 00:01:40,875
สุขสันต์วันคริสต์มาสครับ

4
00:01:41,375 --> 00:01:42,500
ก็พยายามอยู่

5
00:01:42,583 --> 00:01:43,416
ครับ

6
00:02:10,625 --> 00:02:13,291
- ไม่เอาเด็ดขาด ป้าน่ากลัว
- ป้าไม่ได้น่ากลัว

7
00:02:13,375 --> 00:02:15,333
- ป้าหยาบคาย
- ป้าแค่เป็นคนทื่อๆ

8
00:02:15,416 --> 00:02:17,458
- ป้าแก่ด้วย
- แก่หง่อมเลย

9
00:02:17,541 --> 00:02:19,083
ป้าเป็นคนเดียวที่มาได้ทันทีที่ติดต่อไป

10
00:02:19,166 --> 00:02:20,791
- หนูจะไปนอนแล้ว
- ผมด้วย

11
00:02:20,875 --> 00:02:23,541
- ไม่สิ เดี๋ยวป้าจะพาลูกเข้านอนเอง
- ไม่มีทางแน่ค่ะ

12
00:02:23,625 --> 00:02:24,958
เราคงได้ฝันร้ายกัน

13
00:02:26,000 --> 00:02:28,750
- ลูกเงียบเชียว ม็อพ
- ผมฝันร้ายไปแล้วครับ

14
00:02:29,666 --> 00:02:33,208
ฟังนะ ลูก พ่อขอโทษจริงๆ ที่ต้องเข้าออฟฟิศ

15
00:02:33,291 --> 00:02:35,125
แต่พ่อจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด

16
00:02:35,208 --> 00:02:37,791
แม่ของลูกรักป้ามากนะ ดังนั้นช่วยพยายาม..

17
00:02:42,791 --> 00:02:43,625
สวัสดีครับ

18
00:02:44,125 --> 00:02:46,666
โอ้ สารรูปเธอดูไม่ได้เลย

19
00:02:48,458 --> 00:02:50,791
สวัสดีครับ ป้ารูธ ยินดีที่ได้เจอเช่นกัน

20
00:02:50,875 --> 00:02:52,750
โอ้ ไม่ยักเห็นต้นคริสต์มาส

21
00:02:53,583 --> 00:02:56,708
- ไม่มีของตกแต่งด้วย
- ครับ ปีนี้เราตัดสินใจจะไม่จัด

22
00:02:56,791 --> 00:02:57,958
ทำพลาดอย่างแรงเลยนะ

23
00:02:58,666 --> 00:03:00,333
โอ้ สวัสดี เด็กๆ

24
00:03:01,000 --> 00:03:02,083
เป็นยังไงกันบ้างล่ะ

25
00:03:02,166 --> 00:03:03,208
พวกแกสบายดีครับ

26
00:03:04,208 --> 00:03:05,416
ขอดูหน้าพวกเธอหน่อยซิ

27
00:03:07,375 --> 00:03:10,000
อย่างที่คิดเลย ยังใจสลายกันอยู่

28
00:03:10,083 --> 00:03:11,291
- หนูเปล่า
- ผมก็เปล่า

29
00:03:11,375 --> 00:03:12,500
ผมเศร้าครับ

30
00:03:12,958 --> 00:03:16,125
แต่ผมก็ยังรักแม่
ด้วยทุกเศษเสี้ยว ของใจที่สลาย

31
00:03:19,541 --> 00:03:20,833
พวกแกสบายดีครับ

32
00:03:30,000 --> 00:03:34,541
- ป้าแก่มากเลย
- ใช่ และฉันก็รู้ตัวเองดีด้วย

33
00:03:35,333 --> 00:03:37,625
หนูยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมเราต้องฟังด้วย

34
00:03:37,708 --> 00:03:42,041
เพราะจักรวาลกำเนิดขึ้นจากเรื่องราว
ไม่ใช่จากอะตอม

35
00:03:42,125 --> 00:03:46,166
- ไม่จริงสักหน่อย
- ต้องจริงสิเพราะฉันไม่เคยโกหก

36
00:03:46,250 --> 00:03:48,416
พวกเธอจะฟังเรื่องที่ฉันเล่า

37
00:03:48,500 --> 00:03:51,291
ฟังเสร็จก็เข้านอน
จากนั้นก็จะถึงวันคริสต์มาสพอดี

38
00:03:51,375 --> 00:03:53,708
แต่เราไม่อยากให้ถึงวันคริสต์มาสนี่ครับ

39
00:03:55,125 --> 00:03:58,000
นั่นทำให้ฉันเลือกเรื่องที่จะเล่าคืนนี้ออก

40
00:03:58,083 --> 00:04:00,291
หาที่นั่งกันสบายหรือยัง

41
00:04:01,291 --> 00:04:03,958
นั่งให้สบายล่ะ เพราะฉันจะเล่าแล้ว

42
00:04:14,833 --> 00:04:17,666
พวกเธออาจคิดว่า เรื่องนี้ยากจะเชื่อ

43
00:04:18,750 --> 00:04:22,833
แต่เมื่อนานมาแล้ว ยังไม่มีใครรู้จักคริสต์มาส

44
00:04:24,291 --> 00:04:28,708
ในช่วงเวลานี้ ที่กลางป่าแห่งหนึ่งในฟินแลนด์

45
00:04:28,791 --> 00:04:34,125
มีเด็กชายธรรมดาๆ ชื่อนิโคลัส
อาศัยอยู่กับพ่อของเขา

46
00:04:34,208 --> 00:04:39,250
คนตัดไม้ผู้ต่ำต้อย
ผู้ซึ่ง ณ ตอนนี้กำลังเจอเรื่องยุ่งๆ

47
00:04:44,416 --> 00:04:45,458
เป็นป่าไว้นะ

48
00:04:51,875 --> 00:04:53,208
ผมไม่เข้าใจที่พ่อพูดฮะ

49
00:04:54,291 --> 00:04:56,375
พ่อหมายถึงอย่าขยับ

50
00:04:58,125 --> 00:05:00,291
พอพ่อให้วิ่ง ก็วิ่งนะ

51
00:05:00,791 --> 00:05:04,875
- ก็คือเลิกเป็นป่าสินะ
- ใช่ และวิ่งให้เร็วเลยด้วย

52
00:05:09,250 --> 00:05:10,500
ผมไม่ไปถ้าพ่อไม่ไป

53
00:05:14,625 --> 00:05:15,875
งั้นก็วิ่งทั้งคู่นี่แหละ!

54
00:05:23,916 --> 00:05:24,750
เร็วเข้า!

55
00:05:26,458 --> 00:05:27,458
วิ่ง!

56
00:05:40,791 --> 00:05:43,750
รอดวิกฤตมาได้อย่างหวุดหวิด

57
00:05:44,416 --> 00:05:47,958
นิโคลัสกับพ่อจึงกลับไปยัง
กระท่อมในป่าของพวกเขา

58
00:05:49,833 --> 00:05:53,000
เป็นช่วงเวลาที่แสนยากลำบาก ของ 2 พ่อลูก

59
00:05:53,083 --> 00:05:57,833
- อาหารที่มีแทบไม่พอเลี้ยงปากท้อง
- เดี๋ยวก่อนฮะ ขอโทษที่ขัด

60
00:05:58,458 --> 00:05:59,541
มีอะไร

61
00:05:59,625 --> 00:06:00,708
แม่เขาไปไหนฮะ

62
00:06:02,000 --> 00:06:05,208
เธอตายแล้วน่ะ 2 ปีก่อนหน้านั้น

63
00:06:05,875 --> 00:06:09,166
เกรงว่าเรื่องนั้นจะเป็นฝีมือของหมี

64
00:06:09,250 --> 00:06:12,041
หมีกินแม่เขา เข้าใจแล้ว

65
00:06:12,125 --> 00:06:16,166
ในตอนนั้นฟินแลนด์เป็นสถานที่ที่อันตรายมาก

66
00:06:16,875 --> 00:06:17,875
และยังเป็นอยู่

67
00:06:18,500 --> 00:06:20,375
แต่ถึงจะยากลำบากแค่ไหน

68
00:06:20,458 --> 00:06:24,875
นิโคลัสก็ยังยึดเหนี่ยวความหวังเอาไว้
โดยเฉพาะเวลาเข้านอน

69
00:06:24,958 --> 00:06:27,916
- พ่อเล่านิทานนั้นให้ผมฟังได้ไหมครับ
- ไม่เล่าแล้ว

70
00:06:28,000 --> 00:06:28,833
ทำไมล่ะ

71
00:06:29,958 --> 00:06:31,625
นิทานเรื่องนี้ไม่ใช่ของพ่อสักหน่อย

72
00:06:33,125 --> 00:06:34,541
แต่แม่ไม่อยู่แล้วนี่ครับ

73
00:06:36,875 --> 00:06:39,583
ก็ได้ พ่อจะเล่าเรื่องเอลฟ์เฮล์มให้ฟัง

74
00:06:43,166 --> 00:06:47,125
นานมาแล้ว ในสถานที่แห่งหนึ่ง
ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับที่นี่

75
00:06:48,125 --> 00:06:51,083
มีเด็กสาวคนหนึ่ง ชื่อลูมิ

76
00:06:54,166 --> 00:06:57,375
วันหนึ่งขณะที่เธอ กำลังเก็บลูกโอ๊กในป่า

77
00:06:58,083 --> 00:07:00,166
ลูมิก็หลงทาง

78
00:07:01,125 --> 00:07:02,291
เธอพยายามหาบ้านตัวเอง

79
00:07:02,375 --> 00:07:04,833
แต่ยิ่งหา เธอก็ยิ่งไปไกลเรื่อยๆ

80
00:07:05,333 --> 00:07:07,916
ข้ามแม่น้ำ ลอดใต้แสงจันทร์

81
00:07:08,875 --> 00:07:10,833
ปีนป่ายเหนือภูเขาสูงชัน

82
00:07:10,916 --> 00:07:14,041
ถลำลึกผ่าน..

83
00:07:15,625 --> 00:07:17,125
ผ่านยักษ์ที่หลับใหล

84
00:07:17,208 --> 00:07:21,083
ผ่านยักษ์ที่หลับใหล 
เธอเดินลัดเลาะข้ามท้องฟ้า

85
00:07:21,833 --> 00:07:25,375
ไปยังที่ที่หิมะนุ่มดั่งปุยเมฆ

86
00:07:26,791 --> 00:07:27,916
แล้วเกิดอะไรขึ้นครับ

87
00:07:28,708 --> 00:07:30,333
ลูมิของเราเกือบจะสลบไปแล้ว

88
00:07:30,416 --> 00:07:34,833
จนในที่สุดก็บังเอิญเจอหมู่บ้านลับ
ที่มีชื่อว่าเอลฟ์เฮล์ม

89
00:07:35,541 --> 00:07:38,250
หมู่บ้านที่เหล่าเอลฟ์ กลุ่มคนที่มี
ความสุขที่สุดในโลกอาศัยอยู่

90
00:07:38,333 --> 00:07:40,708
และเป็นสถานที่ ที่มหัศจรรย์ที่สุดในโลก

91
00:07:42,875 --> 00:07:45,291
ลูมิอยู่ที่นั่นจนหิมะละลาย

92
00:07:46,750 --> 00:07:49,958
จนเธอได้กลับบ้านของตัวเอง
ที่อยู่ทางใต้ในที่สุด

93
00:07:50,458 --> 00:07:52,041
พกช็อกโกแลตมาเต็มกระเป๋า

94
00:07:54,416 --> 00:07:56,166
พ่อก็เชื่อเรื่องนี้ใช่ไหมครับ

95
00:07:56,250 --> 00:07:59,625
ตอนจบออกจะเกินจริงไปนิด
ช็อกโกแลตคงละลายไปแล้ว

96
00:08:00,250 --> 00:08:01,458
แล้วที่เหลือล่ะครับ

97
00:08:02,625 --> 00:08:05,291
เรื่องเวทมนตร์ เรื่องเอลฟ์ล่ะ

98
00:08:06,833 --> 00:08:08,291
พ่อไม่เคยเห็นพวกเขา

99
00:08:08,916 --> 00:08:10,333
แต่พ่อเชื่อว่าพวกเขามีจริง

100
00:08:10,916 --> 00:08:12,000
แม่ของลูกเชื่อ

101
00:08:12,791 --> 00:08:14,625
และสำหรับแม่ แค่เชื่อก็เท่ากับยอมรับว่ามี

102
00:08:18,375 --> 00:08:19,208
เสียงอะไรน่ะ

103
00:08:19,291 --> 00:08:21,875
- เหมือนเสียงร้องนะ
- ผมว่าเหมือนเสียงไม้ลั่นมากกว่า

104
00:08:22,375 --> 00:08:24,291
แบบนี้เสียงร้องแน่นอน

105
00:08:25,083 --> 00:08:27,875
- นั่นดูเกินไปหน่อยนะฮะ
- หลบไป นิโคลัส

106
00:08:32,083 --> 00:08:33,833
หนู บ้านเรามีหนู

107
00:08:33,916 --> 00:08:35,208
พ่อครับ อย่าทำมัน!

108
00:08:36,250 --> 00:08:37,083
พ่อครับ

109
00:08:37,791 --> 00:08:39,166
มันจะขโมยอาหารเรา

110
00:08:39,250 --> 00:08:40,125
อาหารไหนล่ะ

111
00:08:41,458 --> 00:08:42,500
ไม่นะ อย่า!

112
00:08:51,750 --> 00:08:54,250
อยู่นั่นไง เจอตัวละ!

113
00:08:56,333 --> 00:08:58,333
พ่อครับ ได้โปรด ปล่อยมันไปเถอะ

114
00:09:01,708 --> 00:09:02,583
นะครับ พ่อ

115
00:09:08,875 --> 00:09:14,708
ฉันคิดมาดีแล้ว ฉันจะเรียกแกว่ามิกะ

116
00:09:19,000 --> 00:09:21,333
ฉันจะสอนให้แกพูดด้วย

117
00:09:23,250 --> 00:09:25,750
เด็กผู้ชาย

118
00:09:27,000 --> 00:09:29,875
หนู

119
00:09:35,166 --> 00:09:36,625
แม่ฉันเคยบอกเสมอ..

120
00:09:37,125 --> 00:09:40,500
ถ้าแกเชื่อมั่นว่าทำได้
ก็เท่ากับสำเร็จไปครึ่งทางแล้ว

121
00:09:41,458 --> 00:09:44,208
ต้นไม้

122
00:09:47,000 --> 00:09:50,875
ก็ได้ อาจไม่ใช่ครึ่งทาง 
แต่ก็ถือว่าเริ่มต้นละนะ

123
00:09:56,583 --> 00:10:02,083
อยู่มาวันหนึ่ง ก็เกิดบางอย่างขึ้น
ที่ทำให้หน้าหนาวอันมืดมิดยาวนานสว่างไสว

124
00:10:02,666 --> 00:10:05,375
หมายเรียกจากพระราชา

125
00:10:06,625 --> 00:10:09,291
คำเชิญมอบให้แก่พวกเขา 2 คนเท่านั้น

126
00:10:09,375 --> 00:10:13,791
แต่นิโคลัสไม่เห็นว่าจะเสียหายอะไร
หากจะพ่วงตัวแถมไปด้วย

127
00:10:13,875 --> 00:10:16,000
เราจะไปเข้าเฝ้าพระราชากัน มิกะ

128
00:10:16,666 --> 00:10:17,708
พระราชา

129
00:10:19,208 --> 00:10:21,750
- มันตื่นเต้นจนพูดไม่ออกน่ะครับ
- ไม่พูดแหละดีแล้ว

130
00:10:22,791 --> 00:10:24,958
ทำไมครับ พ่อรักพระราชานี่นา

131
00:10:25,583 --> 00:10:27,125
พ่อรักพระราชาอยู่แล้ว

132
00:10:27,208 --> 00:10:29,958
เขาเป็นชายผู้ยิ่งใหญ่ 
คู่ควรกับทุกอย่างที่เขามี

133
00:10:30,041 --> 00:10:33,041
เรื่องก็คือพวกเราเองก็คู่ควร ทุกคนคู่ควร

134
00:10:33,125 --> 00:10:36,083
- ที่เรามีก็อยู่ได้นี่ครับ
- เรามีน้อยนิด

135
00:10:36,166 --> 00:10:37,291
เรามีกันและกัน

136
00:10:37,375 --> 00:10:38,833
และนั่นก็วิเศษมาก

137
00:10:40,625 --> 00:10:41,875
แต่พ่ออยากได้มากกว่านั้น

138
00:10:44,458 --> 00:10:46,458
พระราชาเสด็จแล้ว!

139
00:11:01,166 --> 00:11:04,458
สวัสดี ทุกคน ขอบคุณที่มากัน

140
00:11:05,208 --> 00:11:08,291
ไม่เป็นไรใช่ไหม อยากได้น้ำสักแก้วหรือเปล่า

141
00:11:10,000 --> 00:11:12,416
ข้าแค่สั่นกระดิ่ง เดี๋ยวก็มีคนนำมาให้

142
00:11:12,500 --> 00:11:15,208
ไม่เอาเหรอ แน่นะ ก็ได้

143
00:11:16,791 --> 00:11:18,708
เราต่างรู้ว่าช่วงเวลานี้ยากลำบาก

144
00:11:18,791 --> 00:11:21,666
ลำบากมากๆ เลยด้วย

145
00:11:22,875 --> 00:11:25,583
ข้าจำครั้งสุดท้ายที่ยิ้มไม่ได้ด้วยซ้ำ 
เจ้าจำได้ไหม

146
00:11:27,125 --> 00:11:28,833
มันมีอะไรให้ยิ้มออกบ้าง

147
00:11:29,333 --> 00:11:31,041
เราทุกคนต่างทุกข์ทน

148
00:11:31,958 --> 00:11:36,333
มีบางอย่างขาดหายไปจากพวกเราทุกคน
ข้าคิดว่าเรารู้ดีว่าสิ่งนั้นคืออะไร

149
00:11:36,416 --> 00:11:40,000
- ระบบประกันสุขภาพหรือพ่ะย่ะค่ะ
- ถ้ามีคงดีเลย

150
00:11:40,541 --> 00:11:42,250
เป็นความคิดที่ดี แต่ก็ยังไม่..

151
00:11:42,333 --> 00:11:43,750
ค่าครองชีพที่เพียงพอ!

152
00:11:44,333 --> 00:11:45,708
เช่นกัน เรื่องนั้นก็คุ้มที่จะถก

153
00:11:45,791 --> 00:11:49,000
การปกครองที่เป็นธรรม
อาหารที่เพียงพอ สำหรับทุกคนหรือเพคะ

154
00:11:49,083 --> 00:11:53,375
เอาละ ข้าอาจต้องบอกพวกเจ้าเอง
ว่าไอ้สิ่งที่หายไปคืออะไร

155
00:11:55,458 --> 00:11:58,250
ความหวัง เราทุกคนต้องการความหวัง

156
00:11:59,375 --> 00:12:03,250
ประกายแห่งเวทมนตร์ที่จะทำให้เราสู้ต่อไป

157
00:12:03,958 --> 00:12:05,750
ข้าเรียกพวกเจ้ามาที่นี่

158
00:12:05,833 --> 00:12:09,625
เพราะพวกเจ้าคือชายและหญิง
ที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนนี้

159
00:12:10,625 --> 00:12:11,625
ไม่รวมเจ้า

160
00:12:12,166 --> 00:12:17,083
และข้าอยากขอให้พวกเจ้าเดินทาง
ไปยังสุดขอบอาณาจักรของเรา

161
00:12:17,166 --> 00:12:18,500
และไปไกลกว่านั้น

162
00:12:19,541 --> 00:12:24,625
แล้วนำบางสิ่งกลับมา อะไรก็ได้
ที่จะทำให้เรามีความหวังอีกครั้ง

163
00:12:24,708 --> 00:12:25,541
จินตนาการสูงส่ง

164
00:12:26,541 --> 00:12:30,625
สายตาทุกคู่ ในดินแดนอันยิ่งใหญ่ของเรา
จะจับจ้องที่ภารกิจนี้

165
00:12:31,458 --> 00:12:32,416
ไม่นะ

166
00:12:32,500 --> 00:12:35,416
ใครที่ทำสำเร็จจะได้รับรางวัล
อย่างงามสำหรับความทุ่มเท

167
00:12:36,166 --> 00:12:38,416
หนทางอาจอันตราย

168
00:12:38,500 --> 00:12:41,583
พวกเจ้าบางคนอาจล้มตาย
ดีไม่ดีอาจตายกันเกือบหมด

169
00:12:42,083 --> 00:12:45,625
แต่ถ้าเจ้าทำสำเร็จ
รางวัลที่ได้รับนั้น จะยิ่งใหญ่กว่ามาก

170
00:12:45,708 --> 00:12:47,250
- ได้ตัวแล้ว มิกะ!
- ว่าไงนะ

171
00:12:48,416 --> 00:12:49,416
จับตัวเขา!

172
00:12:53,583 --> 00:12:54,833
อภัยให้เขาด้วยพ่ะย่ะค่ะ

173
00:12:55,625 --> 00:12:56,958
กระหม่อมขอร้อง

174
00:12:58,000 --> 00:12:59,541
ขอประทานอภัยอย่างสูง

175
00:13:00,041 --> 00:13:02,125
พ่อหนูนี่ฝันกลางวัน มากเกินไปน่ะพ่ะย่ะค่ะ

176
00:13:03,375 --> 00:13:04,375
เจ้าเด็กดวงดี

177
00:13:07,833 --> 00:13:08,833
เขาให้อะไรลูก

178
00:13:08,916 --> 00:13:11,750
คำพูดดีๆ ที่จะทำให้ผม
ผ่านเดือนที่ยาวนานไปได้ฮะ พ่อ

179
00:13:11,833 --> 00:13:13,375
ไม่ใช่ ได้เงินมาเท่าไร

180
00:13:14,041 --> 00:13:14,875
ผมก็ไม่รู้

181
00:13:15,458 --> 00:13:18,958
ครึ่งคราวน์ เงินนี่เลี้ยงหนูได้
ทั้งสัปดาห์เลย

182
00:13:21,416 --> 00:13:22,250
ส้อม

183
00:13:23,958 --> 00:13:24,791
ลูกสน

184
00:13:26,041 --> 00:13:26,875
ช้อน

185
00:13:29,125 --> 00:13:31,750
พูดอะไรหน่อยน่า มิกะ อะไรก็ได้

186
00:13:43,916 --> 00:13:44,958
แอนเดอร์สเหรอ

187
00:13:46,958 --> 00:13:49,833
ใช่ ฉันเอง

188
00:13:51,375 --> 00:13:54,041
วันก่อนเกือบเสร็จเจ้าหมีนั่นแล้ว 
ขอบคุณมากเลย

189
00:13:54,125 --> 00:13:56,750
เราต้องคุยกัน ให้เจ้าหนูไปอยู่ห้องอื่นได้ไหม

190
00:14:00,000 --> 00:14:02,916
- เราไม่มีห้องอื่นหรอก
- และผมก็อยากฟังด้วย

191
00:14:03,000 --> 00:14:06,083
ไปคุยข้างนอกก็ได้ ฉันยินดีให้ยืมหมวก

192
00:14:06,583 --> 00:14:07,541
ฉันไม่ตายหรอก

193
00:14:10,833 --> 00:14:12,750
แกว่าเป็นเรื่องอะไร มิกะ

194
00:14:30,000 --> 00:14:35,125
นิโคลัส เรื่องภารกิจของพระราชาน่ะ พ่อจะทำ

195
00:14:36,041 --> 00:14:37,416
พ่อจะออกเดินทางเหรอ

196
00:14:37,500 --> 00:14:40,250
ไม่นานหรอก สัก 2 เดือน

197
00:14:40,333 --> 00:14:41,208
2 เดือนเหรอ

198
00:14:41,708 --> 00:14:44,875
อาจจะ 3 แต่พ่อจะกลับมา 
ก่อนลูกจะรู้ตัวอีก

199
00:14:45,541 --> 00:14:48,541
- มันจะคุ้มค่าแน่
- ไปหาความหวังใหม่ ให้โลกเหรอครับ

200
00:14:49,041 --> 00:14:50,750
เพื่อเอารางวัลต่างหาก

201
00:14:50,833 --> 00:14:53,416
แต่รางวัลคือการนำความหวังใหม่
และสิ่งมหัศจรรย์กลับมานี่

202
00:14:54,333 --> 00:14:55,750
รางวัลคือเงินต่างหาก

203
00:14:57,125 --> 00:15:01,583
และเงินก็หมายถึงอาหาร และเสื้อผ้าอุ่นๆ
เพื่อที่ลูกจะได้มีชีวิตต่อไป

204
00:15:03,375 --> 00:15:07,083
ชีวิตที่พ่อเคยสัญญาต่อหน้าหลุมศพแม่
ว่าจะมอบให้ลูก

205
00:15:08,166 --> 00:15:09,708
นิโคลัส ได้โปรดเถอะ

206
00:15:11,250 --> 00:15:12,083
นิโคลัส!

207
00:15:29,416 --> 00:15:30,500
พ่อจะไปที่ไหน

208
00:15:31,666 --> 00:15:33,375
แอนเดอร์สกำลังรวบรวม คนกลุ่มหนึ่ง

209
00:15:34,458 --> 00:15:38,541
เราจะไปทางเหนือ ทางเหนืออันไกลโพ้น
เพื่อหาเอลฟ์เฮล์ม

210
00:15:38,625 --> 00:15:40,125
- เอลฟ์เฮล์ม!
- ถ้ามันมีอยู่จริงนะ

211
00:15:40,208 --> 00:15:42,958
- ผมรู้ว่ามีจริง พ่อต้องพาผมไปด้วยนะ
- ไม่ได้ อันตรายเกินไป

212
00:15:43,041 --> 00:15:44,625
คงต้องนอนหนาวกลางป่ากันหลายคืน

213
00:15:44,708 --> 00:15:46,041
ไม่เป็นไร ผมชอบอากาศหนาว

214
00:15:46,125 --> 00:15:47,500
พอถึงทางเหนือของเซพาจาร์วี

215
00:15:47,583 --> 00:15:50,333
ก็จะเจอแต่พื้นน้ำแข็ง ทะเลสาบ
และท้องทุ่งที่ปกคลุมด้วยหิมะ

216
00:15:50,416 --> 00:15:51,833
ผมชอบทุ่งหิมะที่สุดเลย

217
00:15:51,916 --> 00:15:53,500
แล้วการเดินทางก็จะมีแต่ลำบากขึ้น

218
00:15:53,583 --> 00:15:55,375
ถึงไม่มีใครเคยไปถึง ทางเหนืออันไกลโพ้น

219
00:15:55,458 --> 00:15:57,208
เปล่าเลย ที่ไปกันไม่ถึงเพราะไม่รู้ทาง

220
00:15:57,958 --> 00:16:01,291
ถ้อยคำในเรื่องเล่ากำกวมมาก
แถมพ่อแทบจำมันไม่ได้ด้วยซ้ำ

221
00:16:01,875 --> 00:16:04,375
ขอร้องนะครับ พ่อ ผมช่วยได้นะ
ผมรู้ว่าผมช่วยได้

222
00:16:05,375 --> 00:16:06,208
นะครับ

223
00:16:09,083 --> 00:16:10,583
พ่อจะออกเดินทางตอนฟ้าสาง

224
00:16:21,541 --> 00:16:23,333
พ่อจะคิดถึงลูก คริสต์มาส

225
00:16:29,625 --> 00:16:32,125
พ่อไม่เคยบอกผมเลยว่า
ทำไมแม่ถึงเรียกผมแบบนั้น

226
00:16:34,666 --> 00:16:36,166
แม่ก็ไม่เคยบอกพ่อ

227
00:16:37,666 --> 00:16:40,625
ก็แค่คำๆ หนึ่ง ไม่จำเป็นต้องมีความหมายอะไร

228
00:16:42,875 --> 00:16:46,291
น้องชายสุดที่รัก
ขอบคุณสำหรับข้อเสนออันใจกว้าง

229
00:16:46,375 --> 00:16:49,375
ที่อนุญาตให้พี่ได้ดูแลหลาน

230
00:16:50,500 --> 00:16:51,750
แล้วใครจะมาดูแลผม

231
00:16:52,333 --> 00:16:57,625
ความสุขที่ได้จากการใช้เวลากับหลาน
คือสิ่งตอบแทนเดียวที่พี่ต้องการ

232
00:16:58,416 --> 00:17:02,000
แต่ถ้านายยืนกราน
พี่ก็มั่นใจว่าเราคงพอตกลงกันได้

233
00:17:02,083 --> 00:17:03,916
ไม่ต้องห่วง พ่อเขียนหาพี่สาวพ่อแล้ว

234
00:17:04,541 --> 00:17:07,000
ลงชื่อ พี่สาวสุดที่รักของนาย

235
00:17:07,875 --> 00:17:08,958
ไม่เอาป้าคาร์ลอตต้านะ

236
00:17:10,083 --> 00:17:12,541
ลูกจะไม่ยอมให้ป้ามีความสุขเหรอ
ป้าเขาตัวคนเดียวนะ

237
00:17:12,625 --> 00:17:13,458
สงสัยเลยว่าทำไม

238
00:17:17,125 --> 00:17:18,166
น้องชาย!

239
00:17:18,250 --> 00:17:24,000
โอ้ พี่ดีใจจนบอกไม่ถูกเลย
ที่ได้รับจดหมายจากนาย

240
00:17:24,083 --> 00:17:25,458
นึกแล้วว่าพี่ต้องดีใจ

241
00:17:25,541 --> 00:17:31,166
ช่างเป็นการเดินทางที่ยาวไกล
และน่าอภิรมย์จริงๆ กว่าจะมาถึงที่นี่ได้

242
00:17:31,250 --> 00:17:35,583
นายฉลาดจริงๆ ที่มาสร้าง
กระท่อมอยู่สุดขอบโลกแบบนี้

243
00:17:35,666 --> 00:17:39,416
นิโคลัส โอ้ ดีใจจริงๆ ที่ได้เจอหลาน

244
00:17:41,125 --> 00:17:42,791
เช่นกันครับ ป้าคาร์ลอตต้า

245
00:17:43,291 --> 00:17:47,541
ป้าเฉยๆ ก็พอจ้ะ 
เราเป็นครอบครัวสุขสันต์นี่จ๊ะ

246
00:17:53,875 --> 00:17:55,291
เร่งมือหน่อย ยกของขึ้นเลย

247
00:17:56,291 --> 00:17:58,916
บอกลาซะ คนตัดไม้

248
00:18:04,416 --> 00:18:06,083
พ่อจะทำให้คุ้มค่าที่ต้องห่างกัน

249
00:18:06,958 --> 00:18:08,375
ไม่มีอะไรคุ้มพอหรอก

250
00:18:11,750 --> 00:18:13,708
คนตัดไม้ ได้เวลาแล้ว

251
00:18:14,583 --> 00:18:17,083
พ่อ

252
00:18:18,166 --> 00:18:20,125
โอเค ผมพร้อมแล้ว

253
00:18:21,750 --> 00:18:25,166
เดี๋ยวครับ พ่อ มีดของพ่อ

254
00:18:28,166 --> 00:18:29,250
ลูกเก็บนี่ไว้นะ

255
00:18:29,333 --> 00:18:30,791
แม่เป็นคนทำให้พ่อนะครับ

256
00:18:31,291 --> 00:18:33,250
แม่บอกว่าสักวันพ่ออาจได้ใช้

257
00:18:33,833 --> 00:18:37,125
ตอนนี้พ่ออยากใช้มัน
ทำให้ลูกอบอุ่นและปลอดภัย

258
00:18:37,916 --> 00:18:39,208
และมองไม่เห็นด้วยเหรอ

259
00:18:43,458 --> 00:18:44,541
พ่อรักลูกนะ

260
00:18:57,541 --> 00:18:59,750
ไปได้สักที เสียงดังหนวกหูจริง

261
00:19:03,375 --> 00:19:07,583
ทีนี้ ก็เหลือแค่เรา 2 คน

262
00:19:09,083 --> 00:19:11,416
ป้าคาร์ลอตต้ากลายเป็น..

263
00:19:11,500 --> 00:19:12,333
ขอขัดอีกรอบฮะ

264
00:19:13,125 --> 00:19:13,958
ว่าไงจ๊ะ

265
00:19:14,041 --> 00:19:16,541
- เขาจะได้เจอพ่ออีกไหมคะ
- ได้เจอสิ

266
00:19:16,625 --> 00:19:17,458
สัญญานะครับ

267
00:19:17,958 --> 00:19:19,916
ฉันไม่เคยโกหก ฉันเล่าต่อได้หรือยัง

268
00:19:20,000 --> 00:19:20,916
ให้ไวเลยครับ

269
00:19:21,875 --> 00:19:28,333
เอาละ ป้าคาร์ลอตต้ากลายเป็นคน
แบบที่นิโคลัสหวาดกลัวเป๊ะๆ

270
00:19:29,041 --> 00:19:33,041
ออกไป เร็วสิ ไอ้เด็กปีศาจ ไปเลย!

271
00:19:33,125 --> 00:19:36,666
กฎข้อแรก แกนอนข้างในไม่ได้
ฉันต้องการความเป็นส่วนตัว

272
00:19:36,750 --> 00:19:38,833
- แต่ข้างนอกมันหนาว..
- อย่ามาเถียงฉันนะ

273
00:19:38,916 --> 00:19:40,333
- ผมไม่ได้..
- อย่ามาเถียง!

274
00:19:40,416 --> 00:19:42,500
- ข้างนอกมันหนาวนะฮะ
- แกก็ทนได้อยู่นี่ไง

275
00:19:42,583 --> 00:19:46,208
กฎข้อที่ 2 ห้ามเลี้ยงหนูท่อ

276
00:19:46,291 --> 00:19:48,250
แต่มันไม่ใช่หนูท่อ มันเป็นหนูบ้าน

277
00:19:48,333 --> 00:19:51,916
มันเป็นหนูตัวจิ๋วน่าขยะแขยง!

278
00:19:52,000 --> 00:19:55,750
- อย่ายุ่งกับมันนะ
- โอ้ ไอ้สัตว์ร้ายโสโครก!

279
00:19:55,833 --> 00:19:57,750
มิกะ ไม่นะ มิกะ!

280
00:19:57,833 --> 00:20:01,208
ห้ามเก็บไอ้ผักเน่า หน้าตาอุบาทว์นี่ไว้ด้วย!

281
00:20:01,791 --> 00:20:03,125
ตุ๊กตาหัวผักกาดของผม!

282
00:20:03,208 --> 00:20:04,708
แม่เป็นคนทำให้ผมนะ

283
00:20:04,791 --> 00:20:06,875
ดูสิ เขามีหน้าด้วย

284
00:20:07,958 --> 00:20:09,500
"ดูสิ เขามีหน้าด้วย"

285
00:20:11,041 --> 00:20:12,583
เกือบลืมเลยว่าฉันเกลียดเด็กแค่ไหน

286
00:20:41,166 --> 00:20:44,375
เห็นนั่นไหม มิกะ แปลว่าแกต้องอธิษฐานละ

287
00:20:45,750 --> 00:20:49,666
ฉันอธิษฐานให้พ่อทำสำเร็จ
นำสิ่งมหัศจรรย์กลับมาให้ได้

288
00:20:52,958 --> 00:20:54,125
เราทุกคนต้องการมัน

289
00:20:59,791 --> 00:21:02,541
เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้าสำหรับผู้รอคอย

290
00:21:04,833 --> 00:21:08,375
ขณะที่นิโคลัสเฝ้ารอ เขาก็ผ่ายผอมลงเรื่อยๆ

291
00:21:12,625 --> 00:21:14,833
แกใช่ไหม ที่ทำเสียงโครกครากน่ากลัวนั่น

292
00:21:14,916 --> 00:21:16,583
เสียงท้องผมน่ะครับ ป้าคาร์ลอตต้า

293
00:21:16,666 --> 00:21:19,458
เลิกบ่นได้แล้ว ฉันหิวกว่าแกอีก

294
00:21:19,958 --> 00:21:22,416
- ป้ากินมื้อเช้าของผมอยู่
- ก็ไม่ได้อร่อยนักหรอก

295
00:21:22,500 --> 00:21:24,041
หิมะยังมีรสชาติกว่านี้เลย

296
00:21:25,958 --> 00:21:30,208
ทำไมบ้านแกไม่มีของดีๆ บ้าง
อย่างขนมมาร์ซิพาน หรือเค้ก

297
00:21:31,750 --> 00:21:32,625
ช็อกโกแลต

298
00:21:34,375 --> 00:21:36,125
ทำไมฉันถึงไม่มีช็อกโกแลตเลย

299
00:21:36,208 --> 00:21:38,708
เพราะเราไม่ได้เสกของพวกนั้น มาได้นี่ครับ

300
00:21:43,041 --> 00:21:45,458
แต่ถ้าได้แบบนั้น 
ชีวิตจะน่าอภิรมย์ขึ้น ว่าไหม

301
00:21:49,458 --> 00:21:51,958
บ้านไม่ใช่สถานที่

302
00:21:52,041 --> 00:21:53,416
แต่เป็นความรู้สึก

303
00:21:54,125 --> 00:21:59,041
เมื่อเวลาผ่านไป จากวันเป็นสัปดาห์
และพ่อของเขายังคงไม่กลับมา

304
00:21:59,541 --> 00:22:03,083
นิโคลัสก็เริ่มสงสัยว่า
เขาจะได้รู้สึกถึงบ้านอีกไหม

305
00:22:06,625 --> 00:22:09,041
โอ้ นิโคลัส

306
00:22:09,958 --> 00:22:10,958
มาแล้วเหรอ

307
00:22:13,458 --> 00:22:17,666
ฉันทำซุปไว้ให้แกด้วย

308
00:22:18,875 --> 00:22:19,708
ป้าทำเหรอ

309
00:22:28,500 --> 00:22:29,541
ทำจากอะไรครับ

310
00:22:31,916 --> 00:22:32,875
ความรักไง

311
00:22:51,083 --> 00:22:53,541
ใช่เลย แบบนั้นแหละ

312
00:22:54,250 --> 00:22:55,250
กินเยอะๆ นะ

313
00:23:00,541 --> 00:23:03,833
- ฉันไม่น่ามาที่นี่เลย
- ป้ากลับบ้านได้เสมอนะครับ

314
00:23:04,333 --> 00:23:07,125
ผมมีมิกะกับตุ๊กตาหัวผักกาด ที่แม่ทำให้

315
00:23:09,708 --> 00:23:10,666
ไม่ต้องห่วงผมหรอก

316
00:23:12,416 --> 00:23:17,875
ตลกดีที่แกพูดถึงเจ้านั่น

317
00:23:35,125 --> 00:23:37,291
ไม่นะ ป้าทำแบบนี้ได้ยังไง

318
00:23:38,166 --> 00:23:42,166
โอ้ แกนี่มันทั้งโง่ทั้งอ่อนไหว 
เหมือนแม่แกไม่มีผิด

319
00:23:42,250 --> 00:23:46,458
อย่าบังอาจพูดถึงแม่ผมแบบนั้นนะ
แม่เป็นคนจิตใจดีและห่วงใย..

320
00:23:46,541 --> 00:23:49,791
และโง่เง่า เหมือนที่พ่อของแกถ่อเข้าไปในป่า

321
00:23:49,875 --> 00:23:52,541
ไล่ตามเรื่องเล่าในนิทาน
ที่จะทำให้เขาตายด้วยอีกคน

322
00:23:53,208 --> 00:23:55,958
ใครๆ ก็รู้ดีว่า ไม่มีเรื่องบ้าบอคอแตก
อย่างเอลฟ์หรอก!

323
00:23:56,041 --> 00:23:57,291
ไม่จริงเลย

324
00:23:57,375 --> 00:24:01,416
และไม่มีไอ้สถานที่แบบเอลฟ์เฮล์มด้วย

325
00:24:05,500 --> 00:24:08,041
- ไม่นะ!
- เอามันออกไปจากบ้านฉัน!

326
00:24:08,125 --> 00:24:10,291
- ไม่นะ!
- ไอ้เด็กเหลือขอ!

327
00:24:16,250 --> 00:24:17,166
ไหม้หมดเลย

328
00:24:38,625 --> 00:24:39,833
ข้ามแม่น้ำ

329
00:24:40,875 --> 00:24:41,833
ลอดใต้แสงจันทร์

330
00:24:42,958 --> 00:24:44,500
ปีนป่ายเหนือภูเขาสูงชัน

331
00:24:45,625 --> 00:24:47,125
ผ่านยักษ์ที่หลับใหล..

332
00:24:51,208 --> 00:24:52,041
เอลฟ์เฮล์ม

333
00:24:58,666 --> 00:25:02,958
และเพราะแบบนั้นเอง นิโคลัสจึงมีจุดมุ่งหมาย

334
00:25:04,333 --> 00:25:05,458
มีภารกิจ

335
00:25:30,666 --> 00:25:33,875
ฉันจะไปตามหาพ่อ มิกะ จะได้เอาแผนที่ให้เขา

336
00:25:34,500 --> 00:25:38,875
เป็นการเดินทางขึ้นไปทางเหนืออันไกลโพ้น
และเสี่ยงอันตรายถึงตาย

337
00:25:40,000 --> 00:25:41,500
แกไม่ต้องมาด้วยหรอก

338
00:25:52,250 --> 00:25:55,333
บางครั้งฉันก็ดีใจ ที่แกไม่เข้าใจที่ฉันพูด

339
00:25:57,291 --> 00:26:00,583
ต้นไม้

340
00:26:01,125 --> 00:26:04,916
- แล้วสหายทั้ง 2 ก็ออกเดินทาง..
- ต้นไม้

341
00:26:05,000 --> 00:26:09,375
หนีจากความทุกข์ทน 
มุ่งสู่ความลึกลับอันยิ่งใหญ่

342
00:26:10,375 --> 00:26:12,041
ดินแดนทางเหนืออันไกลโพ้น

343
00:26:54,166 --> 00:26:55,250
นี่ พ่อหนู

344
00:26:59,416 --> 00:27:00,375
อรุณสวัสดิ์ครับ

345
00:27:01,083 --> 00:27:04,500
จะไปไหนน่ะ พ่อหนุ่มน้อยปริศนากับหนูบนบ่า

346
00:27:04,583 --> 00:27:06,166
ผมจะไปช่วยพ่อครับ

347
00:27:06,250 --> 00:27:08,458
เขาอยู่ในคณะผู้เดินทาง ไปทางเหนืออันไกลโพ้น

348
00:27:08,541 --> 00:27:11,833
เธอตัวเล็กเกินกว่าจะช่วยใครได้นะ พ่อหนู

349
00:27:12,333 --> 00:27:14,666
และทางเหนืออันไกลโพ้นก็อันตรายมาก

350
00:27:14,750 --> 00:27:17,416
เปล่าครับ พวกเขาออกไปหาเมืองเอลฟ์เฮล์ม

351
00:27:20,458 --> 00:27:24,916
อย่าได้หลงเชื่ออะไร โดยเฉพาะเทพนิยาย

352
00:27:25,000 --> 00:27:29,125
เรื่องเมืองแห่งเวทมนตร์ กับคนตัวเล็กแสนสุข

353
00:27:30,041 --> 00:27:33,041
ไปกระโดดสะพานเถอะ เจ้าหนู
แบบนั้นยังเจ็บน้อยกว่า

354
00:27:48,125 --> 00:27:52,375
นิโคลัสเดินทางดั้นด้นต่อไป
โดยมีเพียงแผนที่นำทาง

355
00:27:56,625 --> 00:27:58,958
หนาวเหน็บและหิวโหย

356
00:28:00,666 --> 00:28:05,125
คำพูดของหญิงชรายังดังก้องอยู่ในหู

357
00:28:05,208 --> 00:28:07,000
นางพูดผิดแล้วเนอะ มิกะ

358
00:28:08,625 --> 00:28:11,166
เราจะหาพ่อเจอ ฉันรู้ว่าเราต้องหาเจอ

359
00:28:12,208 --> 00:28:13,291
เราแค่..

360
00:28:16,333 --> 00:28:17,791
เราแค่ต้องไปให้ถึงที่นั่น

361
00:28:21,916 --> 00:28:22,750
ทางนี้แหละ

362
00:28:52,000 --> 00:28:53,416
แกเชื่อในเวทมนตร์ไหม มิกะ

363
00:28:56,208 --> 00:28:58,375
เพราะฉันคงไปต่อไม่ไหวแล้ว

364
00:29:00,875 --> 00:29:05,708
ถ้าจะมีตอนไหนที่แกจะพิสูจน์ว่า
เวทมนตร์เป็นสิ่งจริงแท้และอัศจรรย์

365
00:29:06,541 --> 00:29:07,708
มันก็คือตอนนี้แหละ

366
00:29:12,166 --> 00:29:13,000
เด็กผู้ชาย

367
00:29:15,083 --> 00:29:18,833
หนู ต้นไม้ ลูกบอล ช้อน ไงล่ะ

368
00:29:18,916 --> 00:29:21,291
มิกะ แกพูดได้

369
00:29:21,375 --> 00:29:24,083
ก็ต้องพูดได้อยู่แล้ว ฉันบินได้ด้วยนะ

370
00:29:24,625 --> 00:29:26,125
เปล่า อำเล่นน่ะ หนูบินไม่ได้หรอก

371
00:29:26,208 --> 00:29:28,708
- แบบนั้นคงบ้าไปแล้ว
- แล้วทำไมไม่เคยพูดเลย

372
00:29:28,791 --> 00:29:30,833
ฉันแค่รอจนกว่าจะเรียบเรียงประโยคได้ดีๆ

373
00:29:30,916 --> 00:29:34,958
ซึ่งถ้าใช้ระบบการสอนทีละคำของนาย
ก็คงใช้เวลาตลอดกาล

374
00:29:35,041 --> 00:29:38,416
ว่าแต่เรามาคุยเรื่องสำคัญมากๆ กันดีไหม

375
00:29:38,500 --> 00:29:42,333
- เรื่องอะไร
- ชีสไง มันมีจริงไหม

376
00:29:43,791 --> 00:29:47,125
ฉันยังไม่เคยเห็นเลย 
แต่ไม่ได้แปลว่า ฉันไม่เชื่อ

377
00:29:47,208 --> 00:29:49,291
แต่ฉันอยากชิมมากกว่าแค่อยากเชื่อ

378
00:29:49,375 --> 00:29:50,208
แต่ก็นะ

379
00:29:53,375 --> 00:29:54,958
นี่ใช่ไหมที่นายเรียกว่าไฟ

380
00:29:58,416 --> 00:29:59,416
ต้นไม้

381
00:30:00,166 --> 00:30:03,958
เราเดินอยู่ท่ามกลางต้นไม้ ที่มีแต่หิมะ

382
00:30:05,541 --> 00:30:07,291
นั่นอะไร อ๋อ กระรอก

383
00:30:08,041 --> 00:30:09,708
กระรอกแข็งตาย

384
00:30:10,416 --> 00:30:13,125
เป็นคำที่แปลกดีเนอะ กระรอก

385
00:30:13,208 --> 00:30:15,083
สวัสดี ฉันคือกระรอกน้อย

386
00:30:19,000 --> 00:30:23,000
คำไหนที่ใช้เรียกอะไร ตัวใหญ่ๆ น่ากลัวๆ

387
00:30:23,083 --> 00:30:25,541
มี 4 ขา และมีเขาบนหัวน่ะ

388
00:30:25,625 --> 00:30:28,875
- คำว่าอะไรนะ
- ไม่รู้สิ เรนเดียร์มั้ง

389
00:30:28,958 --> 00:30:31,583
- นั่นแหละ ใช่ เรนเดียร์
- ถามทำไม

390
00:30:31,666 --> 00:30:34,375
ไม่มีอะไรหรอก 
แค่มีตัวหนึ่ง กำลังพุ่งมาหาเรา!

391
00:30:40,083 --> 00:30:42,625
หยิบฉันขึ้นไป! เผ่น!

392
00:31:00,750 --> 00:31:01,750
เกาะไว้นะ มิกะ

393
00:31:19,458 --> 00:31:21,041
- ฉันว่ามันบาดเจ็บละ
- แล้วไง

394
00:31:24,083 --> 00:31:25,791
ดูสิ ลูกธนู

395
00:31:25,875 --> 00:31:28,958
ไม่ต้องไปสน ฉันแน่ใจว่าเดี๋ยวมันก็หลุดไปเอง

396
00:31:29,541 --> 00:31:31,375
ช่างเถอะน่า ไม่ใช่ปัญหาของเราสักหน่อย

397
00:31:31,458 --> 00:31:32,458
ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก

398
00:31:35,166 --> 00:31:37,375
- ทีนี้เป็นปัญหาของเราเลย
- นี่

399
00:31:38,958 --> 00:31:41,333
ใจเย็นไว้ เพื่อน ไม่เป็นไร

400
00:31:44,583 --> 00:31:45,625
เห็นไหม

401
00:31:57,583 --> 00:32:01,333
โอเค ฉันจะไม่ทำร้ายแก ตกลงไหม

402
00:32:03,416 --> 00:32:05,375
- จับหน้ามันเนี่ยนะ
- ไม่ต้องห่วง

403
00:32:10,291 --> 00:32:13,041
แอนเดอร์ส เขาเป็นนายพราน

404
00:32:24,333 --> 00:32:26,500
พร้อมไหม นับ 3 นะ

405
00:32:28,916 --> 00:32:30,583
1.. 2..

406
00:32:38,375 --> 00:32:41,000
อย่ากลัวไป ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรแล้ว

407
00:32:41,625 --> 00:32:43,625
เห็นไหม ไม่มีอะไรต้องห่วงเลย

408
00:32:57,333 --> 00:32:59,458
เก่งมาก โชคดีนะ

409
00:33:00,125 --> 00:33:01,083
ไปนะ เพื่อน

410
00:33:02,000 --> 00:33:05,708
ไปได้สวยกว่าที่คิดเยอะเลยแฮะ
นึกว่าเราจะซี้ซะแล้ว

411
00:33:40,291 --> 00:33:41,250
ชิ้ว!

412
00:33:42,208 --> 00:33:45,875
แกไม่อยากมากับเราหรอก
เรายังต้องไปอีกไกล!

413
00:33:59,375 --> 00:34:00,833
อยากให้ฉันขึ้นหลังแกเหรอ

414
00:34:03,375 --> 00:34:06,291
- โทษนะ เกิดอะไรขึ้น
- ภาษาเรนเดียร์แปลว่า "ใช่" หรือเปล่า

415
00:34:06,375 --> 00:34:10,083
- เอาเป็น "ไม่" ดีกว่าไหม
- ฉันว่าเราไม่มีทางเลือกแล้ว

416
00:34:10,166 --> 00:34:12,708
นายสอนให้ฉันพูดทำไม ถ้าไม่คิดจะฟังกัน

417
00:34:12,791 --> 00:34:15,375
อย่านะ ไม่เด็ดขาด.. ก็ได้ ขึ้นมาแล้ว

418
00:34:46,833 --> 00:34:47,750
ดูนั่น มิกะ!

419
00:34:48,833 --> 00:34:50,666
ภูเขาสูงชันสุดๆ เลย!

420
00:34:50,750 --> 00:34:52,125
เราใกล้ถึงแล้ว!

421
00:34:57,666 --> 00:35:01,250
ฉันเรียกแกว่าเรนเดียร์เฉยๆ ไม่ได้หรอก
ฉันตั้งชื่อให้นะ

422
00:35:01,333 --> 00:35:04,041
โอ้ ความคิดแย่มาก
ฉันถึงมาลงเอยกับชื่อว่ามิกะไง

423
00:35:05,375 --> 00:35:09,958
ตอนยังเด็ก ฉันเคยเล่นเลื่อนกับแม่
รอบทะเลสาบบลิทเซน

424
00:35:10,041 --> 00:35:11,416
ใช้ชื่อนั้นดีไหม

425
00:35:11,500 --> 00:35:14,125
อันไหนล่ะ ทะเลสาบหรือบลิทเซน หรือทั้งคู่

426
00:35:14,208 --> 00:35:17,333
ทั้งคู่เหรอ ฉันว่าฟังยืดยาวไปหน่อยนะ

427
00:35:18,000 --> 00:35:20,208
เดินต่อไป เจ้าทะเลสาบบลิทเซน
เรนเดียร์ผู้ซื่อสัตย์

428
00:35:20,291 --> 00:35:21,583
- มิกะ
- ว่าไง

429
00:35:21,666 --> 00:35:22,500
ดูนั่น

430
00:35:25,583 --> 00:35:26,875
ยักษ์ที่หลับใหล

431
00:35:32,958 --> 00:35:35,375
- เราใกล้ถึงแล้ว
- ใกล้ถึงอะไร

432
00:35:37,083 --> 00:35:38,041
เอลฟ์เฮล์ม

433
00:35:39,541 --> 00:35:40,416
พ่อฉัน

434
00:35:47,958 --> 00:35:50,333
แต่ที่อีกฝั่งของภูเขา

435
00:35:51,375 --> 00:35:55,416
พวกเขากลับเจอแต่หิมะ แล้วก็หิมะ

436
00:35:57,166 --> 00:36:00,250
ไม่มีร่องรอยของเอลฟ์เฮล์ม ปรากฏให้เห็น

437
00:36:01,000 --> 00:36:02,125
ไม่เข้าใจเลย

438
00:36:02,958 --> 00:36:06,083
เราต้องเลี้ยวผิดแน่ ที่นี่ไม่มีอะไรเลย

439
00:36:07,916 --> 00:36:09,125
ที่นี่ไม่มีอะไรเลย

440
00:36:09,833 --> 00:36:13,166
หมายความว่าอะไร "ที่นี่ไม่มีอะไร"
นี่ไม่ได้อยู่ในแผนเหรอ

441
00:36:14,250 --> 00:36:17,208
แล้วเราจะทำยังไงต่อ นิโคลัส เดี๋ยวสิ

442
00:36:18,958 --> 00:36:19,958
เดี๋ยว

443
00:36:20,791 --> 00:36:23,750
นิโคลัส แล้วเราจะทำยังไงต่อ

444
00:36:27,500 --> 00:36:28,875
บลิทเซน ทางนั้น!

445
00:36:30,708 --> 00:36:33,791
จากนั้นเรื่องราว ก็เลวร้ายยิ่งกว่าเดิม

446
00:36:45,208 --> 00:36:46,041
พ่อ

447
00:36:47,458 --> 00:36:49,916
นั่นมีดของเขาใช่ไหม

448
00:36:50,708 --> 00:36:53,666
ความรู้สึกคลางแคลง ทำให้นิโคลัสท้อแท้

449
00:36:53,750 --> 00:36:54,666
พ่อครับ

450
00:36:54,750 --> 00:36:57,000
ภารกิจอยู่ไกลเกินเอื้อม

451
00:36:57,083 --> 00:36:58,708
นิโคลัส เป็นอะไร

452
00:36:58,791 --> 00:37:01,625
ฉันพยายามตามหาพ่อแล้ว มิกะ
แต่ฉันหาพ่อไม่เจอ

453
00:37:03,416 --> 00:37:05,250
อุณหภูมิลดฮวบลง

454
00:37:05,333 --> 00:37:06,333
ฉันเหนื่อยมากเลย

455
00:37:06,833 --> 00:37:09,416
อากาศเริ่มจับตัวเป็นน้ำแข็ง

456
00:37:09,500 --> 00:37:10,333
นิโคลัส

457
00:37:10,416 --> 00:37:13,000
หัวใจของนิโคลัสเต้นช้าลง

458
00:37:14,125 --> 00:37:16,500
แต่ละครั้งที่หายใจ เป็นไปอย่างยากเย็น

459
00:37:18,166 --> 00:37:20,083
เขาทำทุกอย่างที่ทำได้แล้ว

460
00:37:21,375 --> 00:37:23,041
แต่มันก็ยังไม่พอ

461
00:37:24,500 --> 00:37:28,625
คิดว่ายังไง คืนนี้พอแค่นี้ก่อนไหม 
นี่ก็ดึกแล้ว

462
00:37:30,875 --> 00:37:32,875
ฉันค่อยกลับมาปีหน้าก็ได้

463
00:37:34,625 --> 00:37:36,541
ล้อเล่นน่ะ ฉันจะเล่าต่อแล้ว

464
00:37:39,583 --> 00:37:42,708
นิโคลัสนอนอยู่กลางหิมะ

465
00:37:43,875 --> 00:37:46,166
หนาวจัดและถูกลืม

466
00:37:47,375 --> 00:37:49,750
นิโคลัส ตื่นสิ ได้โปรด

467
00:37:53,833 --> 00:37:55,041
นิโคลัส นี่

468
00:37:55,125 --> 00:37:58,000
ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังขึ้น

469
00:37:58,083 --> 00:38:02,333
ได้ยินไหม มีคนกำลังใกล้เข้ามา

470
00:38:03,500 --> 00:38:07,375
พวกเขามาช่วยแล้ว
นิโคลัส เราปลอดภัยแล้ว เรา..

471
00:38:13,500 --> 00:38:14,333
เราซวยแล้ว

472
00:38:30,708 --> 00:38:33,125
ดูหูประหลาดๆ ของเขาสิคะ ท่านเทียด

473
00:38:33,208 --> 00:38:35,375
หูมนุษย์ต้องใช้เวลาหน่อยถึงจะชินตา

474
00:38:37,500 --> 00:38:40,125
เขาเป็นมนุษย์ เขาจะกินเราไหมคะ

475
00:38:40,208 --> 00:38:42,083
ไม่หรอก เราปลอดภัยทีเดียว

476
00:38:43,500 --> 00:38:47,375
- แล้วเรื่องที่เคยเกิด..
- เราต้องช่วยคนที่กำลังลำบากเสมอ

477
00:38:47,958 --> 00:38:49,625
ต่อให้พวกเขาเป็นมนุษย์

478
00:39:14,833 --> 00:39:17,000
ผมอยู่ที่ไหน คุณเป็นใคร

479
00:39:17,083 --> 00:39:18,083
ข้าคือลิตเติ้ลนูช

480
00:39:18,166 --> 00:39:20,041
ส่วนข้าคือฟาเธอร์โทโพ

481
00:39:20,125 --> 00:39:24,750
เทียดของนูช ถ้าเจ้าจะยอมเชื่อนะ

482
00:39:26,833 --> 00:39:27,875
ผมตายแล้วเหรอ

483
00:39:27,958 --> 00:39:31,541
เปล่า ท่านเทียดเพิ่งใช้ดริมวิคกับเจ้า

484
00:39:32,333 --> 00:39:34,333
- ดริมวิคคืออะไร
- นั่นสิ ดริมวิคคืออะไร

485
00:39:34,416 --> 00:39:36,583
ดริมวิคคือคาถา แห่งความปรารถนาดี

486
00:39:37,250 --> 00:39:41,625
ข้าปรารถนาให้เจ้าแข็งแรง
อบอุ่นและปลอดภัยอยู่เสมอ

487
00:39:42,125 --> 00:39:44,833
ปลอดภัยเสมอเหรอ นั่นเป็นไปไม่ได้

488
00:39:44,916 --> 00:39:48,333
เราต้องไม่พูดคำนั้นเด็ดขาด

489
00:39:48,416 --> 00:39:54,625
สิ่งที่เป็นไปไม่ได้นั้นเป็นไปได้
เพียงแต่เจ้าเองยังไม่รู้

490
00:39:54,708 --> 00:39:57,750
แต่ตอนนี้ เราต้องอยู่ห่างจากเจ้าให้มากที่สุด

491
00:39:57,833 --> 00:39:59,500
ส่วนเจ้าก็ต้องไปจากเอลฟ์เฮล์มซะ

492
00:40:00,083 --> 00:40:03,250
เอลฟ์เฮล์ม หมู่บ้านเอลฟ์น่ะเหรอ
แต่ผมยังไปไม่ถึงเลยนะ

493
00:40:04,083 --> 00:40:05,166
ซื่อบื้อจริง

494
00:40:05,250 --> 00:40:07,958
เราก็ยืนอยู่ สุดถนนเซเวนเคิร์ฟส์แล้วนี่ไง

495
00:40:08,041 --> 00:40:09,833
ถนนที่ยาวที่สุดในเอลฟ์เฮล์ม

496
00:40:09,916 --> 00:40:12,583
ขอโทษนะ แต่เราอยู่กลางป่ากลางเขาต่างหาก

497
00:40:13,458 --> 00:40:14,541
มีแต่หิมะ

498
00:40:15,583 --> 00:40:16,666
เขาตาบอดเหรอคะ

499
00:40:17,333 --> 00:40:18,916
เขาไม่รู้ว่ามองยังไงจึงจะเห็น

500
00:40:19,000 --> 00:40:21,500
เดี๋ยวนะ ผมยอมเสี่ยงทุกอย่าง
เพื่อตามหาเอลฟ์เฮล์ม

501
00:40:23,708 --> 00:40:27,083
คุณต้องให้ผมเห็นมันนะครับ สักครั้งก็ยังดี

502
00:40:29,666 --> 00:40:31,000
การจะเห็นอะไรนั้น..

503
00:40:33,041 --> 00:40:34,666
เจ้าต้องเชื่อในมันด้วย

504
00:40:35,541 --> 00:40:37,541
เชื่อแบบสุดหัวใจ

505
00:40:39,791 --> 00:40:40,750
เอาเลยสิ

506
00:40:41,375 --> 00:40:42,750
พยายามสุดความสามารถ

507
00:40:43,291 --> 00:40:46,500
แล้วมาดูกันว่า เจ้าจะเห็นสิ่งที่ตามหาไหม

508
00:41:03,375 --> 00:41:04,208
เอาเลย

509
00:41:05,666 --> 00:41:06,708
จงเชื่อ!

510
00:41:25,541 --> 00:41:26,625
เอลฟ์เฮล์ม

511
00:42:03,083 --> 00:42:06,375
เดี๋ยวก่อนนะ นี่มันอะไร

512
00:42:07,291 --> 00:42:08,125
เอลฟ์เฮล์มไง

513
00:42:08,833 --> 00:42:10,958
- ดูสิ!
- เหลือเชื่อเลย!

514
00:42:13,666 --> 00:42:16,750
ขอพูดตรงๆ นะ เจ้าหนู
ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเราจะทำสำเร็จ

515
00:42:16,833 --> 00:42:19,625
เอาละ ในเมื่อตอนนี้
เจ้าเห็นบ้านเมืองของเราแล้ว

516
00:42:19,708 --> 00:42:23,041
ช่วยพาเรนเดียร์กับหนูของเจ้า กลับไปได้แล้ว

517
00:42:23,125 --> 00:42:25,458
อะไรก็ตามที่เจ้าตามหา 
เจ้าจะไม่เจอที่นี่หรอก

518
00:42:25,541 --> 00:42:29,583
ผมมาตามหาพ่อ ผมออกเดินทางไกล
เพื่อนำหมวกใบนี้มาให้เขา

519
00:42:29,666 --> 00:42:32,500
- หลีกไปให้พ้น หลบไป!
- เร็วเลย

520
00:42:33,083 --> 00:42:34,458
ไม่ทันแล้ว

521
00:42:36,250 --> 00:42:38,041
- มาในนี้
- กลับไปทำงาน!

522
00:42:45,875 --> 00:42:46,958
ทำไมเราต้องหลบล่ะครับ

523
00:42:47,708 --> 00:42:48,541
อย่าเพิ่งถาม

524
00:42:49,875 --> 00:42:51,583
(เดอะเดลีสโนว์ ยังหาลิตเติ้ลคิพไม่พบ)

525
00:42:51,666 --> 00:42:53,416
- ลิตเติ้ลคิพคือใครครับ
- ว่าไงนะ

526
00:42:53,500 --> 00:42:54,708
ลิตเติ้ลคิพคือใคร

527
00:42:56,708 --> 00:42:57,666
เฮ้ย เจ้าทึ่ม!

528
00:42:58,333 --> 00:42:59,375
เราต้องไปแล้ว

529
00:42:59,458 --> 00:43:00,333
หยุดเธอไว้!

530
00:43:00,416 --> 00:43:02,875
- ทางนี้
- หยุดยิ้มเดี๋ยวนี้นะ!

531
00:43:03,791 --> 00:43:04,666
ไปทางนั้น

532
00:43:07,958 --> 00:43:09,208
ผมไม่เห็นเข้าใจเลย

533
00:43:09,291 --> 00:43:13,000
นึกว่าเอลฟ์เฮล์มเป็นดินแดนแห่งเวทมนตร์
ที่มีความสุขที่สุดในโลกซะอีก

534
00:43:13,083 --> 00:43:14,750
- ก็เคยใช่
- และมันจะกลับมาเป็นอีก

535
00:43:14,833 --> 00:43:18,333
- นั่นคือสิ่งที่กลุ่มต่อต้านแบบเราเชื่อ
- กลุ่มต่อต้านเหรอ

536
00:43:21,708 --> 00:43:23,416
หมายความว่าไงครับ "กลุ่มต่อต้าน"

537
00:43:23,500 --> 00:43:24,666
รีบหน่อย เข้าไป

538
00:43:25,833 --> 00:43:26,666
เข้าไป!

539
00:43:36,500 --> 00:43:38,250
ฟังนะ มนุษย์

540
00:43:40,625 --> 00:43:43,333
ตอนเข้าไปข้างใน เจ้าต้อง..

541
00:43:45,250 --> 00:43:46,250
เดี๋ยวเจ้าก็เห็นเอง

542
00:43:47,500 --> 00:43:48,375
ไปไหนครับ

543
00:43:57,166 --> 00:43:58,250
ส่งมือมาเลย

544
00:43:59,000 --> 00:44:00,291
สุขสันต์วันคริสต์มาส!

545
00:44:03,333 --> 00:44:04,750
ขอหมุนอีกรอบนะ!

546
00:44:05,708 --> 00:44:06,708
สุขสันต์วันคริสต์มาส!

547
00:44:06,791 --> 00:44:08,125
สุขสันต์วันคริสต์มาส!

548
00:44:08,208 --> 00:44:09,666
ทีนี้ก็เห็นแล้วนะ

549
00:44:15,250 --> 00:44:16,083
สุขสันต์นะ!

550
00:44:17,541 --> 00:44:20,083
นี่คือกลุ่มต่อต้าน

551
00:44:20,583 --> 00:44:21,833
ต่อต้านอะไร ความมีสติเหรอ

552
00:44:21,916 --> 00:44:23,458
สุขสันต์วันคริสต์มาส!

553
00:44:23,541 --> 00:44:24,833
สุขสันต์วันคริสต์มาส!

554
00:44:25,666 --> 00:44:28,833
นิโคลัส นี่อะไร

555
00:44:31,166 --> 00:44:32,916
นี่มันเมืองเค้กชัดๆ!

556
00:44:35,958 --> 00:44:38,625
สุดยอดเลย ไงจ๊ะ คนสวย

557
00:44:40,166 --> 00:44:42,000
รออยู่นี่นะ เดี๋ยวพี่กลับมา

558
00:44:47,125 --> 00:44:50,166
ไม่รู้หรอกว่าคริสต์มาสคืออะไร แต่รักเลย

559
00:44:53,375 --> 00:44:55,791
นี่ นิโคลัส ทายซิว่า
ใครเพิ่งกินเก้าอี้เข้าไป

560
00:44:57,250 --> 00:45:00,708
ไม่ต้องห่วง กระจกน้ำตาลน่ะ
ฉันไม่เป็นไร แถมอิ่มแปล้

561
00:45:01,375 --> 00:45:04,416
- เชิญตามสบายเลย เจ้านั่นอร่อยมากนะ
- กินอีกไม่ไหวแล้ว

562
00:45:04,500 --> 00:45:05,958
สุขสันต์วันคริสต์มาส!

563
00:45:06,041 --> 00:45:08,208
- เด็ดมาก
- ขอคำหนึ่งสิ

564
00:45:08,291 --> 00:45:10,333
- ฟาเธอร์โทโพครับ
- ว่าไง

565
00:45:11,291 --> 00:45:13,458
พวกเขาเพิ่งพูดว่าคริสต์มาสเหรอครับ

566
00:45:13,541 --> 00:45:15,375
ใช่ ก็นี่งานเลี้ยงคริสต์มาส

567
00:45:16,083 --> 00:45:19,916
คริสต์มาสคืออะไรครับ
นั่นเป็นชื่อที่แม่เคยใช้เรียกผม

568
00:45:20,000 --> 00:45:21,125
เจ้าว่าอะไรนะ

569
00:45:21,875 --> 00:45:24,500
เจ้าเพิ่งถามว่าคริสต์มาส คืออะไรงั้นเหรอ

570
00:45:25,500 --> 00:45:27,333
- ครับ
- ต้องขอโทษแทนเพื่อนผมด้วย

571
00:45:27,416 --> 00:45:31,250
เขาโง่เขลาเบาปัญญา
คริสต์มาสคือเมืองที่ทำจากเค้กใช่ไหม

572
00:45:31,333 --> 00:45:35,041
นั่นเป็นเรื่องน่าเศร้าที่สุด
ที่ข้าเคยได้ยินมาทั้งชีวิตเลย

573
00:45:35,125 --> 00:45:38,666
คริสต์มาสเป็นวันที่วิเศษที่สุด
เพราะมันเป็นวัน แห่งความเมตตาอันใหญ่หลวง

574
00:45:38,750 --> 00:45:40,291
และยังสดใสที่สุด เปี่ยมรอยยิ้มที่สุด

575
00:45:40,375 --> 00:45:43,250
เป็นวันที่ การมีเมตตากรุณา
สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด

576
00:45:43,333 --> 00:45:45,750
ซึ่งเป็นเหตุผลที่เราจะไม่ยอม
ให้พวกนั้นมาพรากไป

577
00:45:45,833 --> 00:45:47,916
พอแล้ว ลิตเติ้ลนูช

578
00:45:48,000 --> 00:45:50,125
ได้เวลาคุยเรื่องเบาๆ กว่าแล้ว

579
00:45:50,208 --> 00:45:54,125
เอาละ เราบอกชื่อเราให้เจ้ารู้แล้ว
แต่เจ้ายังไม่บอกชื่อตัวเองเลย

580
00:45:54,208 --> 00:45:56,166
- ชื่อมิกะครับ
- นิโคลัสครับ

581
00:45:57,166 --> 00:46:00,166
ฟังแล้วจี้เลย ฟังเหมือน "เนคิลาส" นะ

582
00:46:00,250 --> 00:46:03,875
จริงด้วย เหมือนจริงๆ เนคิลาส

583
00:46:03,958 --> 00:46:05,541
เนคิลาส แหวะ

584
00:46:05,625 --> 00:46:07,708
เนคิลาสมันแย่เพราะ..

585
00:46:07,791 --> 00:46:11,583
มันคือไส้กรอกกลิ่นหึ่งที่มีแต่โทรลล์ที่กิน

586
00:46:12,166 --> 00:46:13,583
โทรลล์ก็มีจริงเหรอครับ

587
00:46:14,375 --> 00:46:18,208
เราถูกบุก หนีเร็ว!

588
00:46:19,666 --> 00:46:22,250
- เผ่น!
- คุกเข่าลงให้หมด!

589
00:46:22,333 --> 00:46:26,250
- ได้ยินเอลฟ์แล้วนะ คุกเข่าลง
- อย่าได้ชี้เจ้านั่นใส่ข้าเชียว

590
00:46:27,250 --> 00:46:28,166
ขอโทษครับ ท่านแม่

591
00:46:49,375 --> 00:46:50,333
เกิดอะไรขึ้น

592
00:47:24,208 --> 00:47:25,750
งั้นข่าวลือก็จริงสินะ

593
00:47:28,583 --> 00:47:31,333
ยังมีเอลฟ์ที่ชื่นชอบงานเลี้ยงอยู่

594
00:47:31,416 --> 00:47:33,291
- มาเธอร์โวดัล..
- เงียบ!

595
00:47:39,375 --> 00:47:41,333
เราไม่ได้เรียนรู้อะไรกันเลยเหรอ

596
00:47:43,791 --> 00:47:48,166
ความทุกข์ทนที่เราเจอมาหลายเดือน
ไม่ได้ทำให้เราฉลาดขึ้นแม้แต่นิดเลยเหรอ

597
00:47:50,708 --> 00:47:53,833
กฎใหม่ถูกเพิกเฉยจนหมดสิ้น..

598
00:47:57,791 --> 00:48:02,625
นั่นใคร หรือพูดให้ถูกคือตัวอะไร

599
00:48:04,416 --> 00:48:05,875
- ผม..
- ผมชื่อมิกะครับ

600
00:48:05,958 --> 00:48:09,500
- ไม่เคยเห็นหนูเหรอ
- เคย และข้าไม่ได้หมายถึงเจ้า

601
00:48:09,583 --> 00:48:10,875
ต้องขออภัยอย่างยิ่ง

602
00:48:10,958 --> 00:48:13,041
- ผมนิโคลัสครับ
- แต่คุณถามไม่เคลียร์เอง

603
00:48:13,666 --> 00:48:14,541
ผมเป็นมนุษย์

604
00:48:17,541 --> 00:48:21,041
เรื่องนั้นข้ามองออก ข้าแค่ไม่อยากเชื่อ

605
00:48:24,750 --> 00:48:25,666
ฟาเธอร์โทโพ

606
00:48:26,916 --> 00:48:30,583
นอกจากว่าข้าจะเข้าใจผิดไปมาก
ซึ่งข้าไม่เคยเข้าใจผิด

607
00:48:30,666 --> 00:48:34,250
เจ้าก็เข้าร่วมการประชุมสภาคราวก่อน

608
00:48:34,791 --> 00:48:36,083
ครับ ข้าร่วมประชุมด้วย

609
00:48:37,333 --> 00:48:41,125
ซึ่งเป็นประชุมที่มีการประกาศ
กฎใหม่สำหรับชาวเอลฟ์

610
00:48:41,208 --> 00:48:44,416
กฎข้อสำคัญที่สุด และล่วงละเมิดไม่ได้

611
00:48:45,125 --> 00:48:50,541
คือห้ามพามนุษย์เข้ามา ยังดินแดนนี้เด็ดขาด

612
00:48:50,625 --> 00:48:53,416
แต่ข้าไม่ได้พาเขาเข้ามานะครับ

613
00:48:55,416 --> 00:48:56,375
ข้าเจอเขา

614
00:48:57,458 --> 00:48:59,291
- ใกล้ตายรอมร่อ
- โอ้

615
00:48:59,875 --> 00:49:04,666
ข้าเลยใช้คาถา แห่งความปรารถนาดีนิดหน่อย

616
00:49:05,166 --> 00:49:06,541
ดริมวิค

617
00:49:09,500 --> 00:49:10,541
กับมนุษย์

618
00:49:12,041 --> 00:49:12,875
นิดเดียวเอง

619
00:49:17,083 --> 00:49:18,208
เจ้างั่ง

620
00:49:19,416 --> 00:49:21,666
ใครจะรู้ว่าเจ้า ได้ปลดปล่อยพลังอะไรออกมา!

621
00:49:21,750 --> 00:49:24,458
ได้โปรด มันเป็นทางเดียว
ที่ข้าจะช่วยชีวิตเขาได้

622
00:49:24,541 --> 00:49:28,708
ให้เราได้จดจำสิ่งที่เคยเป็นเถิด

623
00:49:28,791 --> 00:49:30,875
พวกเราคือเอลฟ์นะ

624
00:49:30,958 --> 00:49:33,166
เราใช้พลังเพื่อทำความดี

625
00:49:33,250 --> 00:49:36,375
แล้วมันดีตรงไหนเมื่อเราถูกโจมตี

626
00:49:37,500 --> 00:49:39,041
เราต้องปรับตัว

627
00:49:41,000 --> 00:49:42,875
เราต้องส่งสารที่ชัดเจนออกไป

628
00:49:42,958 --> 00:49:45,750
ว่าคนนอกไม่ได้รับอนุญาต ให้เข้ามาที่นี่อีก

629
00:49:46,625 --> 00:49:50,750
มันอยู่ในคำปราศรัย
ที่ทำให้ข้าได้รับเลือกเป็นผู้นำ

630
00:49:51,500 --> 00:49:53,083
ผู้ปกครองแห่งเอลฟ์เฮล์ม

631
00:49:53,166 --> 00:49:55,250
หากพูดให้เป็นธรรม มาเธอร์โวดัล..

632
00:49:55,333 --> 00:49:56,166
เงียบนะ!

633
00:50:08,250 --> 00:50:13,208
ทีนี้ เจ้ามนุษย์ บอกมาว่าเจ้ามาที่นี่ทำไม

634
00:50:13,291 --> 00:50:15,708
- ผมมาตามหาพ่อครับ
- พ่อของเจ้าเหรอ

635
00:50:15,791 --> 00:50:19,333
ครับ พ่อมาที่เอลฟ์เฮล์มเพื่อหาของวิเศษ

636
00:50:19,416 --> 00:50:20,458
ไม่ต้องบอกนางก็ได้นะ

637
00:50:20,541 --> 00:50:24,125
เขาบังเอิญเดินทางมาพร้อมกับ
กลุ่มมนุษย์หรือเปล่า

638
00:50:24,208 --> 00:50:27,833
ครับ ท่านเจอเขาไหม
พ่อผมมาถึงเอลฟ์เฮล์มหรือเปล่า

639
00:50:27,916 --> 00:50:31,208
โอ้ เขามาถึงที่นี่ เขาเป็นพวกนั้นเลยละ

640
00:50:41,375 --> 00:50:42,791
ท่านทำอะไรเขา

641
00:50:43,416 --> 00:50:45,000
ข้าเชื่อใจเขาไงล่ะ

642
00:50:46,166 --> 00:50:47,375
เราทุกคนเชื่อ

643
00:50:48,625 --> 00:50:49,583
ก็ทำไมจะไม่เชื่อ

644
00:50:51,166 --> 00:50:54,083
เคยมีมนุษย์มาเยือนเราแล้ว หนหนึ่ง..

645
00:50:56,375 --> 00:50:57,541
เพียงช่วงสั้นๆ

646
00:50:59,125 --> 00:51:01,375
และการมาถึงของนาง
ก็นำความสุขมากมายมาให้เรา

647
00:51:03,791 --> 00:51:08,333
นานหลายปีที่เราเฝ้าเตรียมตัว เพื่อต้อนรับ
ใครก็ตามที่หาทางมาเอลฟ์เฮล์มเจอ..

648
00:51:09,333 --> 00:51:11,041
เพื่อแสดงไมตรีจิต

649
00:51:12,541 --> 00:51:16,250
ซึ่งมนุษย์กลุ่มนี้ได้พิสูจน์แล้ว
ว่านั่นคือจุดอ่อนอีกอย่างของเรา

650
00:51:16,333 --> 00:51:17,375
ท่านพูดเรื่องอะไร

651
00:51:17,458 --> 00:51:20,291
ข้าก็พูดถึงลิตเติ้ลคิพ ที่น่าสงสารอยู่น่ะสิ

652
00:51:20,375 --> 00:51:21,458
ลิตเติ้ลคิพคือใครครับ

653
00:51:24,166 --> 00:51:26,708
พ่อแม่ของลิตเติ้ลคิพอยู่ที่นี่แล้ว
เจ้าถามพวกเขาเองได้เลย

654
00:51:28,166 --> 00:51:30,458
โปรดบอกผมที คนกลุ่มนั้นทำอะไร

655
00:51:33,583 --> 00:51:35,166
พูดสิ ตอบเขาไป!

656
00:51:35,833 --> 00:51:38,625
- พวกนั้นเอาตัวลูกเราไป
- พวกนั้นลักพาตัวลิตเติ้ลคิพ

657
00:51:38,708 --> 00:51:42,500
ไม่จริง คุณต้องเข้าใจผิดแน่
พ่อผมไม่มีทางทำแบบนั้น

658
00:51:42,583 --> 00:51:43,750
แต่เขาก็ทำไปแล้ว

659
00:51:44,708 --> 00:51:47,666
ซึ่งทำให้ข้าเสนอชื่อตัวเอง ในการเลือกตั้ง

660
00:51:48,166 --> 00:51:50,458
พร้อมคติพจน์ "เอลฟ์เพื่อเอลฟ์"

661
00:51:51,041 --> 00:51:54,041
พอกันทีกับงานเลี้ยงงี่เง่า
ที่รังแต่จะทำให้เราเพลี่ยงพล้ำ

662
00:51:54,125 --> 00:51:56,291
พอกันทีกับการเล่นสนุกสนานเลินเล่อ

663
00:51:57,708 --> 00:51:59,000
พอทีกับการร้องเพลง

664
00:51:59,500 --> 00:52:03,416
และขอสั่งห้ามไม่ให้มีการเต้น
หนามเริงระบำโดยเด็ดขาด!

665
00:52:06,458 --> 00:52:07,625
พอทีกับความใจดี

666
00:52:09,250 --> 00:52:10,541
พอทีความสุขสันต์

667
00:52:13,083 --> 00:52:15,333
พอทีกับวันคริสต์มาส

668
00:52:15,416 --> 00:52:18,583
องครักษ์ เอาตัวเขาไปที่หอคอย!

669
00:52:19,875 --> 00:52:20,750
เดินไป!

670
00:52:23,375 --> 00:52:24,375
เอามาให้ข้า

671
00:52:29,750 --> 00:52:30,916
- มิกะ
- ว่าไง

672
00:52:31,708 --> 00:52:35,125
- รีบหนีไปตอนที่ยังหนีได้นะ
- ไม่ ฉันจะไม่ทิ้งนาย

673
00:52:35,208 --> 00:52:37,208
เราไม่รู้ว่ามีอะไร รออยู่ในหอคอยดำมืดนั่น

674
00:52:37,291 --> 00:52:39,916
ฉันจะไม่.. 
เดี๋ยวนะ อาจมีอะไรอยู่บนนั้นเหรอ

675
00:52:40,000 --> 00:52:42,916
อาจมีการทรมาน โดนชำแหละแยกส่วน
หรือกระทั่งความตาย

676
00:52:43,000 --> 00:52:44,000
อะไรน่ะ เฮ้ย!

677
00:52:44,083 --> 00:52:45,250
- นิโคลัส!
- มิกะ!

678
00:52:45,333 --> 00:52:46,708
เขาแอบเอาหนูมาด้วย!

679
00:52:47,208 --> 00:52:49,250
เดินไป เจ้าตัวคนเดียวแล้ว

680
00:53:03,750 --> 00:53:05,083
เข้าประตูไปเลย

681
00:53:15,375 --> 00:53:16,791
พวกคุณจะพาผมไปไหน

682
00:53:17,583 --> 00:53:18,416
เข้าไป!

683
00:53:21,333 --> 00:53:24,541
ได้โปรด ขอแค่ผมหาพ่อเจอ
เขาต้องอธิบายเรื่องทั้งหมดได้แน่

684
00:53:25,125 --> 00:53:26,958
ขอร้อง ผมพูดความจริงนะ!

685
00:53:29,333 --> 00:53:31,125
"ขอร้อง ผมพูดความจริงนะ"

686
00:53:34,750 --> 00:53:37,166
เจ้าไม่ได้รู้จักความจริงสักนิด

687
00:53:41,125 --> 00:53:42,166
ไม่มีใครรู้

688
00:53:43,833 --> 00:53:45,875
ใจที่โดดเดี่ยวของข้าคือข้อพิสูจน์

689
00:53:47,541 --> 00:53:48,500
เธอเป็นเอลฟ์เหรอ

690
00:53:48,583 --> 00:53:50,833
เปล่า แหยะ ข้าคือพิกซี่

691
00:53:52,375 --> 00:53:53,250
พิกซี่สัจจะ

692
00:53:54,875 --> 00:53:57,166
เธอต้องโกหกแน่ ไม่มีของแบบนั้นหรอก

693
00:53:57,250 --> 00:54:01,375
ข้าโกหกไม่ได้ ข้าคือพิกซี่สัจจะ
นั่นทำให้ข้าซวยอยู่นี่ไง

694
00:54:02,083 --> 00:54:04,416
หมายถึงเรื่องนั้น กับที่หัวคนระเบิดน่ะ 
แต่ก็..

695
00:54:06,041 --> 00:54:07,166
เดี๋ยว ว่าไงนะ

696
00:54:10,708 --> 00:54:13,750
ก็ได้ ที่ข้าทำก็แค่ทำใบฮิวลิพ
หล่นใส่ปากใครเข้า

697
00:54:13,833 --> 00:54:16,625
แล้ว 12 วินาทีต่อมา พวกเขาก็ระเบิด

698
00:54:19,583 --> 00:54:23,500
ฟังนะ ฉันต้องตามหาพ่อให้เจอ
เธอช่วยฉันได้ไหม

699
00:54:23,583 --> 00:54:27,208
ช่วยได้ แต่ข้าไม่อยากช่วย

700
00:54:28,625 --> 00:54:32,833
บอกแล้วไงว่าข้าไม่เคยโกหก
และการช่วยพ่อเจ้าไม่เห็นน่าสนุกเลย

701
00:54:34,666 --> 00:54:37,250
แล้วลิตเติ้ลคิพล่ะ เธอรู้อะไรเรื่องเขาบ้าง

702
00:54:38,250 --> 00:54:39,750
ชื่อเขาตลก

703
00:54:39,833 --> 00:54:42,666
- มนุษย์ลักพาตัวเขา..
- ไม่ เป็นเรื่องเข้าใจผิดครั้งใหญ่เลย

704
00:54:42,750 --> 00:54:45,291
ถ้าฉันหาพ่อเจอ พ่อต้องอธิบายทุกอย่างแน่

705
00:54:45,375 --> 00:54:48,208
เป็นความคิดที่น่าเบื่อมาก 
ดีนะที่เราถูกขังไว้ในนี้

706
00:54:48,791 --> 00:54:51,083
- โอ้ จริงสิ ถือนี่ไว้
- อะไร

707
00:54:52,208 --> 00:54:55,458
- โอ๊ย!
- ข้าเรียกมันว่าพลุไฟ

708
00:54:55,541 --> 00:54:56,583
ไม่รุนแรงเท่าใบฮิวลิพ

709
00:54:56,666 --> 00:54:58,916
แต่ถ้าอยู่ในมือคนที่ใช้เป็น 
ได้เกิดเรื่องเยอะแน่

710
00:54:59,000 --> 00:55:01,083
- เอาไว้ทำอะไร
- เอาไว้ปลุกโทรลล์ไง

711
00:55:01,166 --> 00:55:04,375
- โทรลล์อะไร
- ก็ที่อยู่ข้างหลังเจ้าไง

712
00:55:25,458 --> 00:55:28,000
ข้าขอแนะนำให้บี้หัวเขาจนระเบิด

713
00:55:28,083 --> 00:55:31,333
ดูดน้ำฉ่ำๆ จนหมด
แล้วค่อยเล็มลงมายันนิ้วโป้งเท้า

714
00:55:32,291 --> 00:55:33,500
บ้าหรือไง

715
00:55:33,583 --> 00:55:35,375
โทษที มันหลุดปากน่ะ

716
00:55:36,625 --> 00:55:38,041
ช่วยฉันทีได้ไหม

717
00:55:39,375 --> 00:55:41,166
นึกว่าเธอต้องพูดแต่ความจริง

718
00:55:42,500 --> 00:55:46,166
ข้ามีใบฮิวลิพ เหลืออยู่ 1 ใบ
แต่กะจะเอาไว้ใช้ ในโอกาสพิเศษ

719
00:55:46,250 --> 00:55:48,416
นี่แหละพิเศษแล้ว ฉันกำลังจะถูกกินนะ

720
00:55:49,583 --> 00:55:50,791
โอเค ก็ได้

721
00:56:00,500 --> 00:56:01,625
รับไป!

722
00:56:02,833 --> 00:56:04,166
ยัดใส่ปากมันเลย!

723
00:56:14,916 --> 00:56:20,375
9.. 8.. 7.. 6..

724
00:56:20,875 --> 00:56:21,708
จับมือข้า

725
00:56:23,916 --> 00:56:25,625
3.. 2..

726
00:56:31,208 --> 00:56:32,041
เราบินได้!

727
00:56:32,125 --> 00:56:34,791
เรียกว่า ยังไม่ตกลงไปมากกว่า
ช่วงนี้ได้โดนคาถาอะไรมาไหม

728
00:56:34,875 --> 00:56:36,625
คาถาดริมวิค แต่ไม่แน่ใจว่าคืออะไร

729
00:56:36,708 --> 00:56:38,791
ดริมวิคคือคาถาน่าเบื่อๆ ของเอลฟ์

730
00:56:38,875 --> 00:56:40,750
มันจะสัมฤทธิผลต่อเมื่อ เจ้าคิดถึงสิ่งดีๆ

731
00:56:40,833 --> 00:56:44,583
ตอนนั้นฉันคิดถึงคนและสิ่งที่ฉันรัก
แม่ฉัน พ่อฉัน แล้วก็มิกะ

732
00:56:44,666 --> 00:56:46,500
- มิกะคือใคร
- เขาเป็นหนูเพื่อนฉัน

733
00:56:46,583 --> 00:56:49,125
น่าสนุกจัง ข้ายังไม่เคยระเบิดหนูเลย

734
00:56:50,958 --> 00:56:53,958
- คราวนี้เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
- ข้าคงทำเสียบรรยากาศซะแล้ว

735
00:56:54,041 --> 00:56:57,333
- ฉันกำลังนึกภาพสิ่งงดงาม
- ข้านึกภาพหนูตาย

736
00:56:57,416 --> 00:56:59,375
ทีนี้ฉันเลยนึกออกแต่ภาพนั้นด้วยเลย!

737
00:57:05,041 --> 00:57:07,333
พวกนั้นอยู่ไหน

738
00:57:07,416 --> 00:57:09,666
- ตามมาเร็ว!
- หลีกไป!

739
00:57:09,750 --> 00:57:11,333
- เร็วเข้า
- หลบไปให้พ้น

740
00:57:11,416 --> 00:57:12,583
มีใครเห็นพวกนั้นไหม

741
00:57:13,083 --> 00:57:14,333
- มาเร็ว
- ทำไม

742
00:57:14,416 --> 00:57:17,666
- พวกนั้นอยู่ไหน
- โอ้ ยู้ฮู เราอยู่บนนี้!

743
00:57:17,750 --> 00:57:20,750
- ทำอะไรของเธอ
- บนหลังคา พวกเขาอยู่นั่น

744
00:57:21,875 --> 00:57:25,458
- ไม่ หยุดพูดไม่ได้หรือไงนะ
- ข้าก็อยากทำได้อยู่

745
00:57:26,541 --> 00:57:30,125
รู้ไหมมีกี่คนที่อยากเป็นเพื่อน
กับคนที่พูดแต่ความจริง

746
00:57:30,625 --> 00:57:33,791
- ไม่มากใช่ไหม
- ไม่มีเลยต่างหาก เจ้ามนุษย์

747
00:57:35,041 --> 00:57:38,625
ฟังนะ ข้าเอาแต่เรียกเจ้าว่า "เจ้ามนุษย์"
ตลอดไปไม่ได้หรอก

748
00:57:38,708 --> 00:57:42,041
ถึงเจ้าจะเป็นตัวอย่างเหมาะเลยก็ตาม

749
00:57:42,125 --> 00:57:46,541
และบอกตามจริง ข้าไม่อยู่ในสถานะ
จะหันหลังให้คนที่อาจเป็นเพื่อนกันด้วย

750
00:57:46,625 --> 00:57:49,208
แล้ว เพื่อนใหม่ จะให้ข้าเรียกเจ้าว่าอะไร

751
00:57:49,291 --> 00:57:53,708
แม่เคยเรียกฉันว่าคริสต์มาส
แต่คนอื่นๆ เรียกฉันว่านิโคลัส

752
00:57:54,750 --> 00:57:58,041
สรุปก็คือมนุษย์คือสัตว์แสนอันตราย

753
00:57:58,125 --> 00:57:59,750
และไม่มีวันไว้ใจได้

754
00:58:00,541 --> 00:58:03,750
ดังนั้นเราต้องทำยังไงถ้าเจอมนุษย์

755
00:58:05,333 --> 00:58:06,750
ถูกต้องเลยจ้ะ

756
00:58:11,250 --> 00:58:13,500
ได้โปรด คุณต้องช่วยผมหนีนะครับ

757
00:58:13,583 --> 00:58:15,333
พูดกันตามจริง เจ้าไม่ต้องช่วยก็ได้

758
00:58:15,916 --> 00:58:19,916
ข้ามีพันธะหน้าที่ในการปกป้องนักเรียน
จากผู้ที่จะมาทำร้ายพวกเขา

759
00:58:20,000 --> 00:58:21,791
เช่นพวกมนุษย์ที่ลักพาตัวลิตเติ้ลคิพ

760
00:58:23,125 --> 00:58:23,958
อย่านะครับ

761
00:58:24,625 --> 00:58:26,000
ถ้าคุณช่วยผมหนี

762
00:58:26,750 --> 00:58:29,916
ผมจะตามหาลิตเติ้ลคิพ
แล้วพาเขากลับมาเอลฟ์เฮล์ม

763
00:58:30,000 --> 00:58:33,250
- เปิดประตู
- ขอร้อง ผมพูดจริงนะ

764
00:58:35,208 --> 00:58:38,166
เปิดเดี๋ยวนี้ นี่เป็นคำสั่ง!

765
00:58:39,750 --> 00:58:40,791
- ถอยไป
- ทำไม

766
00:58:42,208 --> 00:58:43,041
เร็วเลย!

767
00:58:46,083 --> 00:58:47,833
ไปสิ ไปพาลิตเติ้ลคิพกลับมา!

768
00:58:55,708 --> 00:58:56,583
แบบนั้นแหละ!

769
00:58:57,625 --> 00:58:58,958
มีมนุษย์อยู่ในนี้ไหม

770
00:59:01,916 --> 00:59:03,000
ขอออกจากห้องได้ไหมคะ

771
00:59:07,000 --> 00:59:09,166
- แล้วเจ้าล่ะ เป็นมนุษย์หรือเปล่า
- เปล่าครับ

772
00:59:11,000 --> 00:59:11,833
ตรวจในนี้เสร็จแล้ว

773
00:59:16,125 --> 00:59:17,875
ตรวจบ้านทุกหลัง!

774
00:59:21,583 --> 00:59:22,416
ทางนี้

775
00:59:23,541 --> 00:59:25,166
- ทางนี้
- เจ้ากับข้าจะไปที่หอระฆัง

776
00:59:25,250 --> 00:59:26,291
นิโคลัส!

777
00:59:26,375 --> 00:59:28,291
ไม่เป็นไร ฉันรู้จักเรนเดียร์ตัวนี้

778
00:59:29,791 --> 00:59:32,500
ขอบใจมาก นูช เป็นไง เจ้าหนู 
ฉันก็คิดถึงแก

779
00:59:33,041 --> 00:59:35,041
- พวกเขาอยู่นั่น!
- โอ้ ไม่

780
00:59:35,125 --> 00:59:36,375
- เจอตัวละ!
- ต้องไปแล้ว

781
00:59:36,458 --> 00:59:37,833
- อย่าให้หนีไปได้!
- เร็วเข้า!

782
00:59:37,916 --> 00:59:39,291
- จับไว้!
- เร็วเข้า ไปเร็ว!

783
00:59:40,875 --> 00:59:43,500
- ไปเลย บลิทเซน
- หลบไป ยัยหนู!

784
00:59:44,125 --> 00:59:45,666
โชคดีนะ เจ้าไส้กรอกเหม็น!

785
00:59:45,750 --> 00:59:47,500
นิโคลัส บนนี้!

786
00:59:48,458 --> 00:59:49,291
มิกะ!

787
00:59:52,208 --> 00:59:55,000
- มิกะ คิดถึงแกจัง
- ฉันก็คิดถึงนายสุดหัวใจเลย

788
00:59:55,083 --> 00:59:56,958
- มิกะ นี่พิกซี่สัจจะ
- โทษที ใครนะ

789
00:59:57,041 --> 01:00:00,125
ไม่นะ อย่าให้เขาหนีไปได้!

790
01:00:04,208 --> 01:00:05,500
ตัวใหญ่ไปนิดสำหรับพิกซี่

791
01:00:05,583 --> 01:00:07,375
- ว่าไงนะ
- อย่าเพิ่งน่า

792
01:00:07,458 --> 01:00:08,875
เจ้างั่งนี่ใคร เพื่อนใหม่อีกคนเหรอ

793
01:00:16,083 --> 01:00:16,916
หยุดเขาให้ได้!

794
01:00:17,666 --> 01:00:19,000
บลิทเซน ทางนี้

795
01:00:19,625 --> 01:00:21,791
- ไม่นะ เขาจับข้าได้แล้ว!
- ก้ม!

796
01:00:23,500 --> 01:00:25,291
- โดนซะ!
- ใกล้ถึงแล้ว!

797
01:00:25,916 --> 01:00:27,833
- ไม่นะ
- ได้ตัวละ

798
01:00:27,916 --> 01:00:29,666
- ลงมา!
- ลงมา!

799
01:00:30,250 --> 01:00:31,500
เราล้อมพวกเขาไว้แล้ว

800
01:00:31,583 --> 01:00:32,500
ล้อมเป็นวงกลม

801
01:00:35,000 --> 01:00:36,833
- พวกเขาอยู่ทุกที่เลย
- พอได้แล้ว เจ้าหนู

802
01:00:36,916 --> 01:00:39,333
- บีบให้ลงมา!
- ลงมาเดี๋ยวนี้!

803
01:00:40,875 --> 01:00:43,708
พวกนั้นไม่รู้หรอกว่าการทรงพลังแบบนี้
มันเหนื่อยแค่ไหน

804
01:00:44,416 --> 01:00:45,250
หยุดก่อนฮะ!

805
01:00:46,666 --> 01:00:47,500
จ๊ะ

806
01:00:48,208 --> 01:00:49,625
พวกนั้นจับเขาหรือเปล่า

807
01:00:49,708 --> 01:00:51,666
- ว่าไงนะ
- เขาตายไหม

808
01:00:51,750 --> 01:00:55,916
- ถ้าเป็นแบบนั้นก็พอเลย หยุดเดี๋ยวนี้เลย
- เรารับไม่ไหวแน่

809
01:00:56,416 --> 01:00:57,833
เธอก็รู้ว่าไหว

810
01:00:57,916 --> 01:01:03,416
พวกเธอรับมือไหวทั้งนั้น
เพราะพวกเธอรับมือมาทุกอย่างแล้ว

811
01:01:08,250 --> 01:01:10,750
นิโคลัสโดนล้อม

812
01:01:10,833 --> 01:01:15,208
ไม่ว่าจะมองทางไหน เอลฟ์ก็ปิดทางหนีไว้หมด

813
01:01:16,291 --> 01:01:17,875
ฉันจะโดนจับอีกไม่ได้

814
01:01:17,958 --> 01:01:20,291
โชคดีของเจ้า ข้ายังมีอุบายซ่อนไว้อีก

815
01:01:20,375 --> 01:01:22,708
และอุบายที่ว่าก็คือระเบิดแบบทำเอง

816
01:01:22,791 --> 01:01:24,583
- ว่าไงนะ
- จับพวกเขามาเลย!

817
01:01:29,041 --> 01:01:30,625
- มิกะ ปิดหูไว้
- ทำไม

818
01:01:32,625 --> 01:01:33,458
หมอบลง!

819
01:01:34,666 --> 01:01:38,208
- บลิทเซน ไปเลย!
- เฮ้ย ระวัง พวกเขาอยู่นี่

820
01:01:40,958 --> 01:01:43,750
- ประตู ไปที่ประตู!
- ครับ มาเธอร์โวดัล!

821
01:01:46,291 --> 01:01:47,958
- หยุดนะ!
- เราหนีไม่รอดแน่

822
01:01:50,375 --> 01:01:51,250
เธอทำอะไรน่ะ

823
01:01:54,041 --> 01:01:55,666
ข้าจะถ่วงประตูไว้ให้ เจ้าไปเลย

824
01:01:55,750 --> 01:01:57,833
- ไปไม่ได้หรอกถ้าเธอไม่ไปด้วย
- ไปได้อยู่แล้ว

825
01:01:57,916 --> 01:01:59,750
- ไป!
- เดินหน้า

826
01:01:59,833 --> 01:02:02,041
เจ้าควรไปซะ เพราะลูกนี้ได้ดังแน่

827
01:02:04,333 --> 01:02:05,291
จับพวกมัน!

828
01:02:05,375 --> 01:02:08,375
ไปสิ ไปตามหาพ่อของเจ้า!

829
01:02:10,041 --> 01:02:11,250
มันจะระเบิดแล้ว!

830
01:02:22,583 --> 01:02:24,916
- มาเถอะ บลิทเซน
- อย่าปล่อยให้เขาหนีไปได้!

831
01:02:25,666 --> 01:02:27,416
ไปเอาตัวมันมา เจ้าพวกโง่!

832
01:02:27,500 --> 01:02:29,000
มัวทำอะไรกันอยู่

833
01:02:45,291 --> 01:02:48,125
สหายทั้ง 3 สืบเสาะไปทั่ว ทั้งวันทั้งคืน

834
01:02:49,041 --> 01:02:54,916
ข้ามภูเขา ข้ามลำธาร
และทะเลสาบที่จับตัวเป็นน้ำแข็ง

835
01:02:57,208 --> 01:02:59,791
ที่ไหนสักแห่งในดินแดนอันกว้างใหญ่ไพศาล

836
01:03:00,708 --> 01:03:03,333
นิโคลัสหวังว่าจะพบพ่อของเขา

837
01:03:04,708 --> 01:03:06,416
และไขปริศนา..

838
01:03:06,500 --> 01:03:09,125
- ช้าก่อน บลิทเซน
- เรื่องเอลฟ์น้อยที่หายตัวไป

839
01:03:14,708 --> 01:03:15,541
ควัน

840
01:03:32,875 --> 01:03:34,250
- มิกะ
- ว่าไง

841
01:03:34,333 --> 01:03:37,500
- ดูนี่สิ
- เส้นด้าย พอจะรู้ไหมว่ามันนำไปไหน

842
01:03:37,583 --> 01:03:40,208
ไม่รู้ แต่ต้องนำไปที่ไหนสักแห่งแน่

843
01:03:41,208 --> 01:03:42,500
เบาใจขึ้นมากเลย

844
01:04:07,625 --> 01:04:08,458
ลิตเติ้ลคิพ

845
01:04:18,833 --> 01:04:21,416
ฉันรู้ว่านายกลัว ฉันก็กลัว

846
01:04:23,916 --> 01:04:24,916
ฉันมาช่วยนาย

847
01:04:40,000 --> 01:04:42,500
- จับง่ายที่สุดเท่าที่เคยจับมาเลย
- นั่นสิ

848
01:04:42,583 --> 01:04:44,375
เหมือนจับกระต่ายเลยมั้ง

849
01:04:46,000 --> 01:04:47,208
ที่นี่นกเยอะจัง

850
01:04:48,083 --> 01:04:49,208
เขาไวจริงๆ

851
01:04:49,291 --> 01:04:50,125
แค่พูดเฉยๆ

852
01:04:52,208 --> 01:04:54,083
ทุกคนคงเคยกินกระต่ายแล้วนะ

853
01:04:54,166 --> 01:04:56,500
ขึ้นอยู่กับว่านาย อยากรักษาสัญญาข้อไหน

854
01:04:57,125 --> 01:05:01,166
สัญญาที่ให้ไว้กับพระราชา 
หรือที่ให้ไว้กับลูกชาย

855
01:05:04,666 --> 01:05:05,750
แค่อีกไม่นานแล้ว

856
01:05:06,375 --> 01:05:07,875
นายเงียบซะดีกว่า ไม่งั้น..

857
01:05:10,083 --> 01:05:13,833
อย่าได้ขยับแม้แต่นิดเดียว

858
01:05:15,166 --> 01:05:16,041
แกเป็นใคร

859
01:05:17,250 --> 01:05:18,833
บอกมา ไม่งั้นตาย

860
01:05:19,625 --> 01:05:23,000
ผมแค่หลงป่าครับ ผมจะไม่สร้างปัญหาให้คุณ

861
01:05:23,083 --> 01:05:27,500
แกต้องมีแผนจะทำอะไรแน่
จะบอกหรือจะให้ฉันฝังลูกธนูใส่ร่างแก

862
01:05:27,583 --> 01:05:29,583
เฮ้ มีเรื่องอะไรกัน

863
01:05:29,666 --> 01:05:31,791
ฉันเจอเจ้าเด็กนี่มาด้อมๆ มองๆ

864
01:05:31,875 --> 01:05:35,125
มาทำอะไรตรงนี้ เจ้าหนู แกเป็นใคร

865
01:05:35,208 --> 01:05:37,666
- มาทำอะไรที่นี่
- แกเป็นใคร เจ้าหนู

866
01:05:38,416 --> 01:05:39,541
แกเป็นลูกของโจเอลนี่

867
01:05:39,625 --> 01:05:41,791
พ่อผม เขาอยู่ไหน

868
01:05:41,875 --> 01:05:42,708
นิโคลัสเหรอ

869
01:05:44,583 --> 01:05:45,416
นั่นลูกเหรอ

870
01:05:46,708 --> 01:05:50,666
พ่อครับ

871
01:05:51,583 --> 01:05:52,708
ลูกมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

872
01:05:53,333 --> 01:05:54,708
ผมมาตามหาพ่อครับ

873
01:05:58,958 --> 01:06:00,666
ไม่เห็นพ่อบอกว่าจะลักพาตัวเอลฟ์

874
01:06:02,083 --> 01:06:04,250
พ่อบอกว่าจะหาสิ่งยืนยัน
ว่าเอลฟ์เฮล์มมีจริง

875
01:06:04,750 --> 01:06:09,166
ใช่ จะมีอะไรยืนยันได้ดีกว่า
เอลฟ์ตัวเป็นๆ อีกล่ะ

876
01:06:09,916 --> 01:06:14,416
พวกเขาบังคับให้พ่อทำใช่ไหม
บอกผมทีว่าเป็นแบบนั้น

877
01:06:14,500 --> 01:06:17,041
- เพื่อตัวเรานะ นิโคลัส
- ไม่

878
01:06:19,375 --> 01:06:23,125
พระราชาต้องการความหวัง นี่ดูมีหวังตรงไหน

879
01:06:25,458 --> 01:06:27,583
เราพาเอลฟ์กลับไปเอลฟ์เฮล์มได้

880
01:06:29,458 --> 01:06:30,625
กลับไปยังบ้านของเขา

881
01:06:31,333 --> 01:06:32,833
พวกเอลฟ์จะต้องดีใจแน่

882
01:06:33,583 --> 01:06:36,875
พวกเขาอาจให้รางวัลพ่อก็ได้ ให้ทุกคนเลย

883
01:06:40,333 --> 01:06:42,666
เป็นคนดีนั้นดีกว่าเป็นคนมั่งมีนะครับ พ่อ

884
01:06:43,541 --> 01:06:44,791
ดียิ่งกว่าสิ่งไหนๆ

885
01:06:46,791 --> 01:06:50,958
และถ้าพ่อหลงลืมเรื่องนั้น
ก็เท่ากับว่าพ่อหลงลืมแม่

886
01:06:54,458 --> 01:06:56,125
ฉันจะพานายออกไปจากที่นี่ คิพ

887
01:07:00,416 --> 01:07:02,208
- โจเอล หลีกไปซะ
- เขาเป็นลูกฉันนะ!

888
01:07:02,291 --> 01:07:04,625
เขาพยายามช่วยเอลฟ์หนี

889
01:07:06,791 --> 01:07:09,000
- งั้นเราก็จะมัดเขาด้วย
- พ่อ

890
01:07:09,083 --> 01:07:11,333
- มัดให้แน่นจนเขาหนีไปไม่ได้
- พ่อ!

891
01:07:11,416 --> 01:07:12,250
เงียบนะ!

892
01:07:15,083 --> 01:07:17,208
ก็ได้ มัดเขาซะ

893
01:07:18,458 --> 01:07:22,125
- มัดเรนเดียร์ไว้ด้วย
- พ่อครับ อะไรกันเนี่ย พ่อ!

894
01:07:23,083 --> 01:07:26,375
พ่อครับ ได้โปรด!

895
01:07:27,583 --> 01:07:28,666
พ่อ!

896
01:07:32,666 --> 01:07:33,916
- บลิทเซน!
- อยู่นิ่งๆ!

897
01:07:34,000 --> 01:07:35,375
- เย็นไว้!
- อย่ายุ่งกับมัน!

898
01:07:35,458 --> 01:07:37,041
ดึงไว้ ดึง

899
01:07:41,875 --> 01:07:44,375
ลองทำเพื่อนผมเจ็บสิ ผมจะงับลูกตาคุณให้ดู

900
01:07:46,250 --> 01:07:48,750
ลูกทำได้ ลูกทำให้มันพูดได้

901
01:07:48,833 --> 01:07:51,416
ใช่ เขาทำได้ เขามหัศจรรย์จริงๆ

902
01:07:53,666 --> 01:07:57,083
อย่ามองพ่อแบบนั้น เจ้าลูกชาย 
พ่อทำดีที่สุดแล้ว

903
01:07:57,750 --> 01:07:58,833
นี่ดีที่สุดแล้วเหรอ

904
01:07:59,750 --> 01:08:00,708
ขอพูดตรงๆ นะ

905
01:08:00,791 --> 01:08:03,375
ฉันว่านายตัดสินธาตุแท้ของคนได้
ถ้าตอนเจอกันครั้งแรก..

906
01:08:03,458 --> 01:08:05,583
- เขาพยายามฆ่านายด้วย..
- เงียบเถอะ มิกะ

907
01:08:05,666 --> 01:08:06,500
ขวาน

908
01:08:37,750 --> 01:08:40,375
- เงียบไว้
- คุณจะทำอะไร

909
01:08:42,625 --> 01:08:46,458
- ตามพ่อมานะ
- ไม่ ทำไมเราต้องทำแบบนั้นด้วย

910
01:08:46,541 --> 01:08:47,833
นี่ นิโคลัส!

911
01:08:56,250 --> 01:08:59,791
ลูกไม่ควรมาที่นี่เลย ไม่ควรหนีมาด้วย

912
01:09:00,458 --> 01:09:04,083
แต่ลูกเป็นลูกพ่อ และไม่ว่ายังไง
พ่อก็อยู่ข้างลูก

913
01:09:04,750 --> 01:09:05,958
ลูกยิ้มทำไม

914
01:09:06,833 --> 01:09:08,875
ถึงยังไงพ่อก็ยังเป็นคนดี

915
01:09:13,500 --> 01:09:14,750
ออกมาเร็ว ลิตเติ้ลคิพ

916
01:09:24,000 --> 01:09:25,041
แผนเป็นแบบนี้

917
01:09:25,125 --> 01:09:27,666
พ่ออยากให้ลูกขี่เรนเดียร์
พาคิพกลับไปเอลฟ์เฮล์ม

918
01:09:27,750 --> 01:09:31,000
แล้วลงใต้ไปเรื่อยๆ
อย่าหยุดจนกว่าจะถึงกระท่อม

919
01:09:31,875 --> 01:09:34,333
- พวกมันกำลังหนี
- ไปเร็ว!

920
01:09:34,416 --> 01:09:35,666
พวกมันจะหนีไปแล้ว!

921
01:09:36,375 --> 01:09:37,958
- ลุกเร็ว ตื่นได้แล้ว!
- นิโคลัส

922
01:09:38,041 --> 01:09:39,833
- โจเอลโว้ย!
- ไปเลย ลูก!

923
01:09:39,916 --> 01:09:41,583
- ผมไม่ไปถ้าพ่อไม่ไป
- เร็วเข้า!

924
01:09:41,666 --> 01:09:45,000
ทุกคนตื่นเร็ว เร็วเข้า ไปเลย!

925
01:09:45,083 --> 01:09:47,250
- พวกมันกำลังจะหนี
- พวกมันพาเอลฟ์ไปแล้ว

926
01:09:47,333 --> 01:09:49,208
โจเอล นิโคลัส!

927
01:09:49,291 --> 01:09:50,833
คราวนี้ฉันไม่พลาดแน่!

928
01:09:52,291 --> 01:09:53,750
เร็วอีก บลิทเซน เร็วอีก!

929
01:09:57,625 --> 01:09:59,208
ตามให้ทัน!

930
01:10:00,958 --> 01:10:02,958
โจเอล เราตกลงกันแล้วนะ!

931
01:10:09,750 --> 01:10:11,708
อย่าให้พวกมันหนีไปได้!

932
01:10:12,833 --> 01:10:14,083
พวกมันกำลังหนีไปแล้ว!

933
01:10:15,250 --> 01:10:17,541
หนีให้พ้นล่ะ โจเอล!

934
01:10:18,916 --> 01:10:20,708
เราต้องไปให้เร็วกว่านี้!

935
01:10:26,416 --> 01:10:28,625
เรายังเร็วไม่พอ บลิทเซน!

936
01:10:36,791 --> 01:10:38,416
นิโคลัส ข้างหน้า!

937
01:10:55,250 --> 01:10:58,000
เร็วเข้า บลิทเซน แกมีมนตร์วิเศษอยู่ในตัว!

938
01:10:59,250 --> 01:11:01,958
แบบนั้นแหละ เจ้าหนู แกจะทำได้แล้ว!

939
01:11:04,458 --> 01:11:05,916
พ่อกำลังถ่วงลูก!

940
01:11:06,000 --> 01:11:08,833
อีกนิดเดียว เอาเลย บลิทเซน!

941
01:11:10,875 --> 01:11:13,750
ขอร้อง บินเลย บลิทเซน บิน!

942
01:11:16,375 --> 01:11:18,625
- ไม่นะ พ่อ!
- พ่อรักลูก นิโคลัส

943
01:11:18,708 --> 01:11:21,125
- อย่านะครับ
- ลูกมีความดีมากมายให้เผื่อแผ่

944
01:11:21,208 --> 01:11:22,791
และนั่นดียิ่งกว่าสิ่งไหนๆ

945
01:11:22,875 --> 01:11:24,000
ไม่นะครับ พ่อ!

946
01:11:33,958 --> 01:11:36,625
พ่อ ไม่นะ พ่อ!

947
01:11:37,250 --> 01:11:38,375
พ่อครับ ได้โปรด!

948
01:11:38,458 --> 01:11:42,666
พ่อ ไม่นะ!

949
01:11:42,750 --> 01:11:46,000
พ่อครับ!

950
01:12:08,750 --> 01:12:12,833
- เป็นเรื่องที่แย่ที่สุดที่ผมเคยฟังเลย
- ฉันยังเล่าไม่จบนะ

951
01:12:12,916 --> 01:12:15,458
ถึงขนาดนี้แล้ว ไม่มีทางจบแบบมีความสุขแน่

952
01:12:15,541 --> 01:12:16,833
ก็ไม่เห็นจำเป็นนี่

953
01:12:16,916 --> 01:12:20,833
ความสุขไม่ใช่เรื่องบังคับ
แล้วก็ไม่มีอะไรจบสิ้นลงทั้งนั้น

954
01:12:21,333 --> 01:12:24,083
แหม งั้นก็สุขสันต์วันคริสต์มาสนะ ทุกคน

955
01:12:24,166 --> 01:12:25,500
แต่ป้ารูธฮะ

956
01:12:26,583 --> 01:12:27,833
มีอะไรจ๊ะ ม็อพเพต

957
01:12:29,250 --> 01:12:30,625
นิโคลัสน่าสงสารจัง

958
01:12:33,375 --> 01:12:38,625
ฉันรู้ ความเจ็บปวดที่เขาเจอมันเลวร้ายมาก

959
01:12:46,208 --> 01:12:49,541
ความโศกเศร้าคือราคาที่เราต้องจ่าย
เพื่อแลกกับความรัก

960
01:12:51,208 --> 01:12:54,916
และมันก็คุ้มค่าเป็นล้านๆ เท่า

961
01:13:03,500 --> 01:13:04,333
นิโคลัส..

962
01:13:07,041 --> 01:13:08,166
ฉันเสียใจด้วยจริงๆ

963
01:13:10,958 --> 01:13:15,208
แต่ตอนนี้ถึงเวลาที่นิโคลัสต้องทำสิ่งที่ถูกต้อง

964
01:13:16,625 --> 01:13:22,333
และพาลิตเติ้ลคิพกลับบ้านที่เอลฟ์เฮล์ม

965
01:13:45,166 --> 01:13:46,000
ฟังนะ

966
01:13:47,875 --> 01:13:52,458
ฉันรู้ว่านายคงคิดว่าพ่อฉันเป็นมนุษย์ไม่ดี
แต่ยังมีมนุษย์ดีๆ อยู่นะ

967
01:13:55,250 --> 01:13:56,625
มนุษย์นั้นซับซ้อน

968
01:14:03,416 --> 01:14:06,958
นิโคลัสพบว่าท้องถนนของเอลฟ์เฮล์มร้างผู้คน

969
01:14:07,625 --> 01:14:09,375
ไม่มีวี่แววของเอลฟ์เลย

970
01:14:12,208 --> 01:14:16,333
มาเธอร์ฮาร์เคอร์ส สำหรับข้อหากระทำ
อาชญากรรมรุนแรงต่อชาวเอลฟ์

971
01:14:16,416 --> 01:14:19,375
เจ้าต้องโทษเนรเทศตลอดชีวิต

972
01:14:19,458 --> 01:14:20,708
ท่านลงโทษเราได้

973
01:14:20,791 --> 01:14:26,333
แต่ไม่มีวันพรากอุดมการณ์ที่เรายืนหยัดไปได้

974
01:14:34,791 --> 01:14:36,375
ที่นี่เป็นบ้านของเรานะ

975
01:14:36,458 --> 01:14:37,583
พอที!

976
01:14:38,958 --> 01:14:41,458
เนรเทศ! พวกเจ้าทุกคนถูกเนรเทศ!

977
01:14:41,541 --> 01:14:42,833
ท่านทำแบบนี้ไม่ได้

978
01:14:42,916 --> 01:14:44,333
ข้าเพิ่งทำไป

979
01:14:44,416 --> 01:14:49,166
เราไม่อาจยอมให้พวกเจ้าเป็นภัยต่อสวัสดิภาพ
และทำให้เราแตกแยกกันได้

980
01:14:50,875 --> 01:14:54,708
พวกเราลืมบทเรียนเรื่องลิตเติ้ลคิพ
ที่น่าสงสารกันแล้วเหรอ

981
01:14:56,166 --> 01:14:58,000
ทำไมท่านไม่ถามเขาเองล่ะ

982
01:15:29,250 --> 01:15:32,166
ข้าจะไม่พูดอะไรมากหรอก

983
01:15:40,625 --> 01:15:42,291
ผมว่าคงจบเท่านี้แหละ

984
01:15:44,291 --> 01:15:46,208
ถ้าลิตเติ้ลคิพยังมีชีวิตอยู่..

985
01:15:48,416 --> 01:15:52,458
งั้นความหวังก็ยังคงอยู่

986
01:15:52,541 --> 01:15:53,708
ขอบคุณพระเจ้า

987
01:15:58,500 --> 01:15:59,333
เดี๋ยว

988
01:16:00,875 --> 01:16:02,583
วางเขาลง เอาเขากลับมานี่

989
01:16:06,125 --> 01:16:07,291
อวยชัยให้คิพ!

990
01:16:07,375 --> 01:16:09,916
ปรับตัว เราต้องปรับตัว

991
01:16:10,000 --> 01:16:12,625
เดี๋ยว! ข้าขอสั่งพวกเจ้าทุกคน!

992
01:16:40,791 --> 01:16:43,875
- เขาพูดอะไรเหรอ
- ยังไม่ได้พูด แค่เคาะประตู

993
01:16:45,625 --> 01:16:46,958
ก็ยังน่าตื่นเต้นอยู่ดี

994
01:16:57,208 --> 01:16:58,041
มีอะไรเหรอ

995
01:17:03,875 --> 01:17:05,708
โอ้ ลูกแม่!

996
01:17:11,708 --> 01:17:13,083
ข้าขอโทษนะ แม่

997
01:17:13,166 --> 01:17:16,375
ใช่เลย พ่อเจ้ากลับมาเมื่อไร เราได้คุยกันแน่

998
01:17:23,166 --> 01:17:24,500
เจ้าเจอพ่อของเจ้าแล้วใช่ไหม

999
01:17:29,208 --> 01:17:30,041
ฟังนะ

1000
01:17:31,291 --> 01:17:35,708
สิ่งเดียวในชีวิตที่เรียบง่ายและชัดเจน
คือความจริง

1001
01:17:37,375 --> 01:17:38,750
แต่มันก็อาจเจ็บปวดได้

1002
01:17:42,750 --> 01:17:44,166
ความเจ็บปวดจะมีวันหายไปไหม

1003
01:17:46,666 --> 01:17:47,500
ไม่หรอก

1004
01:17:49,291 --> 01:17:50,708
โกหกสักครั้งก็ไม่ได้เหรอ

1005
01:17:51,333 --> 01:17:54,000
แต่เจ้าเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันได้

1006
01:17:54,666 --> 01:17:56,750
แล้วมันจะทำให้เจ้าเข้มแข็งขึ้น

1007
01:17:57,708 --> 01:17:58,958
และนั่นคือความจริง

1008
01:18:05,375 --> 01:18:08,750
ข้าก็ยังไม่เข้าใจนักว่าเจ้าทำได้ยังไง

1009
01:18:09,541 --> 01:18:11,291
ช่วยเล่าให้ข้าฟังตั้งแต่..

1010
01:18:12,250 --> 01:18:13,458
เจ้าช่วยชีวิตลูกเรา

1011
01:18:14,458 --> 01:18:17,375
- เป็นใครก็คงทำแบบนั้นครับ
- แต่มีเพียงเจ้าที่ทำ

1012
01:18:17,458 --> 01:18:19,250
ไม่ต้องทำแกร่งมาก ยอมรับคำชมเถอะ

1013
01:18:19,333 --> 01:18:21,291
เราเป็นแค่ช่างทำลูกข่างธรรมดาๆ

1014
01:18:21,375 --> 01:18:22,458
เขาถ่อมตัวน่ะ

1015
01:18:22,541 --> 01:18:24,291
ลูกข่างของพวกเขาวิเศษเหนือใคร

1016
01:18:25,000 --> 01:18:26,166
เพื่อแสดงความขอบคุณ

1017
01:18:26,250 --> 01:18:29,291
เราอยากให้เจ้าเลือกสินค้า
ที่ดีที่สุดของเราไปได้เลย

1018
01:18:33,375 --> 01:18:34,666
ผมเคยมีของเล่นแค่ชิ้นเดียว

1019
01:18:37,708 --> 01:18:38,958
ตุ๊กตาหัวผักกาดน่ะครับ

1020
01:18:39,666 --> 01:18:42,333
- แม่เป็นคนทำให้
- เป็นเรื่องเศร้าสุดๆ เลย

1021
01:18:43,000 --> 01:18:45,208
- เขากินมันด้วย
- เราต่างก็เคยทำสิ่งที่ต้องเสียใจ

1022
01:18:45,291 --> 01:18:46,666
มีของเล่นแค่ชิ้นเดียวเหรอ

1023
01:18:47,166 --> 01:18:49,791
ได้เล่นกับมันก็ทำให้ผมมีความสุข
และรู้สึกถึงความรักแล้ว

1024
01:18:50,791 --> 01:18:52,750
แค่นั้นก็มากกว่า ที่เด็กคนหนึ่งจะต้องการ

1025
01:18:58,458 --> 01:19:00,291
- เดี๋ยวนะ
- มีอะไรเหรอ

1026
01:19:00,916 --> 01:19:03,250
ทำเพิ่มอีกได้ไหมครับ อีกเยอะๆ เลย

1027
01:19:03,333 --> 01:19:04,875
- ได้สิ แต่..
- จะต้องใช้ทุกสิ่งที่คุณมี

1028
01:19:04,958 --> 01:19:07,250
ทั้งของวิบวับ ของเรียงเป็นตั้ง
และของที่ไขลานได้

1029
01:19:07,750 --> 01:19:11,875
- และผมต้องขอยืมผ้าม่านนี่ด้วย
- เจ้าจะลักพาตัวเอลฟ์อีกคนใช่ไหม

1030
01:19:11,958 --> 01:19:15,541
- เปล่า เป็นอะไรที่ใหญ่กว่านั้นมาก
- เราจะเปิดร้านขายผ้าม่านเหรอ

1031
01:19:16,041 --> 01:19:18,458
- ใช่แล้ว เอาเลย
- เราเหลือเวลาไม่มากแล้ว!

1032
01:19:18,541 --> 01:19:22,791
- ฉันยังกินชีสได้ไม่เยอะเลย
- ทำไมไม่บอกเล่า ข้าทำชีสกินเองนะ

1033
01:19:22,875 --> 01:19:23,916
แต่งงานกันเถอะจ้ะ

1034
01:19:50,583 --> 01:19:53,125
ไม่เป็นไร ทุกคน ข้าหมุนวงล้ออยู่

1035
01:20:02,916 --> 01:20:04,625
ล้ออยู่ด้านข้างนะ

1036
01:20:07,625 --> 01:20:09,625
- ขอบคุณครับ ไร้ที่ติเลย
- เอาล้อมาหน่อย

1037
01:20:09,708 --> 01:20:13,000
แบบนั้นแหละ ทุกคน
ทำได้ดีมากครับ ทำให้ดีต่อไปนะ

1038
01:20:13,625 --> 01:20:14,833
วิเศษมาก ขอบคุณครับ

1039
01:20:15,541 --> 01:20:17,791
ยังไม่เป๊ะ ลองดูใหม่นะ

1040
01:20:19,291 --> 01:20:20,625
ข้าเคยเห็น ที่แย่กว่านั้น

1041
01:21:06,791 --> 01:21:09,416
- ขอบคุณค่ะ
- ผมอยากให้แม่มาเห็นจัง

1042
01:21:10,500 --> 01:21:13,000
นี่คือทุกอย่าง ที่แม่เคยหวังไว้

1043
01:21:14,083 --> 01:21:16,291
เหลืออีก 5 นาทีนะ ทุกคน

1044
01:21:16,916 --> 01:21:19,083
- 5 นาที!
- เพิ่งลงสีเลย

1045
01:21:19,166 --> 01:21:20,750
สีฟ้าแทนสันติภาพ

1046
01:21:20,833 --> 01:21:22,041
สีแดงแทนความสุขสันต์

1047
01:21:22,125 --> 01:21:25,291
สีเขียวแทนความมหัศจรรย์
และสีเหลืองทำให้ตาของข้าจั๊กจี้

1048
01:21:25,375 --> 01:21:26,291
เจ้าชอบไหม

1049
01:21:26,375 --> 01:21:27,625
ไม่ฉูดฉาดไปหน่อยเหรอ

1050
01:21:28,750 --> 01:21:30,291
- ฉันว่าไม่มีที่ติเลยละ
- รักเลยจ้ะ

1051
01:21:30,375 --> 01:21:32,625
เจ้าเรนเดียร์นั่นบินไปเองไม่ได้หรอกนะ

1052
01:21:32,708 --> 01:21:35,750
เอาละ ทุกคน ได้เวลาแล้ว เรามีเวลาไม่มาก

1053
01:21:45,583 --> 01:21:47,125
สุขสันต์วันคริสต์มาส!

1054
01:21:48,208 --> 01:21:50,208
สุขสันต์วันคริสต์มาส!

1055
01:21:52,083 --> 01:21:54,458
- เอานี่ไป
- ไม่ครับ ผมรับไว้ไม่ได้หรอก

1056
01:21:54,541 --> 01:21:56,125
เจ้าเป็นพวกเดียวกับเราแล้ว

1057
01:21:57,583 --> 01:22:01,875
เราจะให้เจ้าเป็นตัวแทนของเอลฟ์เฮล์ม
ทั้งที่แต่งตัวซอมซ่อไม่ได้ จริงไหม

1058
01:22:01,958 --> 01:22:03,750
พวกเขานับถือในตัวเจ้านะ รู้ไหม

1059
01:22:05,666 --> 01:22:06,625
พวกเราทุกคน

1060
01:22:07,541 --> 01:22:09,833
และไม่ใช่แค่เพราะเจ้าตัวสูงชะลูดด้วย

1061
01:22:13,291 --> 01:22:16,291
ไปเถอะ เอลฟ์เฮล์มคือบ้านของเจ้าแล้ว

1062
01:22:16,875 --> 01:22:19,000
จงออกไปและทำให้เราภูมิใจ

1063
01:22:22,875 --> 01:22:23,958
มีทั้งหมดเท่านี้

1064
01:22:24,041 --> 01:22:26,125
- ขอบคุณสำหรับทุกอย่างครับ
- บินปลอดภัยนะ

1065
01:22:27,083 --> 01:22:29,208
เรารับช่วงต่อเองครับ แล้วเจอกันนะ

1066
01:22:29,291 --> 01:22:30,541
เราหวังพึ่งเจ้าแล้ว

1067
01:22:31,208 --> 01:22:32,208
หยุดนะ!

1068
01:22:39,375 --> 01:22:42,208
มนุษย์ผู้นั้นไม่ได้รับอนุญาต
ให้ออกจากเอลฟ์เฮล์ม

1069
01:22:48,291 --> 01:22:50,541
เขาพาเอลฟ์ตัวน้อยกลับมาหาเรา

1070
01:22:52,625 --> 01:22:54,041
ไชโยให้เลย

1071
01:22:55,583 --> 01:22:59,750
แต่ถ้าเป็นเด็กคนเดียวเทียบกับคนทั้งชุมชนล่ะ

1072
01:23:02,250 --> 01:23:07,083
เราต้องไม่ยอมให้สิ่งที่เราได้รับ
มาบังตาไม่ให้เห็นสิ่งที่อาจสูญเสีย

1073
01:23:07,166 --> 01:23:08,166
บ้านของเรา

1074
01:23:09,666 --> 01:23:10,541
วัฒนธรรมของเรา

1075
01:23:30,833 --> 01:23:31,875
ไม่ เป็นไปไม่ได้

1076
01:23:46,416 --> 01:23:52,000
เจ้าหนู เจ้าไปได้จี้นั้นมาจากไหน

1077
01:23:56,208 --> 01:23:57,791
เจ้าไปเอามาจากไหน

1078
01:24:01,958 --> 01:24:02,833
จากแม่ของผม

1079
01:24:05,041 --> 01:24:06,541
แม่สวมมันมาทั้งชีวิต

1080
01:24:16,583 --> 01:24:18,541
ข้าไม่เคยนึกเลยว่าจะได้เห็นมันอีก

1081
01:24:21,708 --> 01:24:22,750
นานมาแล้ว..

1082
01:24:26,541 --> 01:24:28,875
มนุษย์ผู้หญิงคนหนึ่ง ระหกระเหิน
เข้ามาในหมู่บ้านเรา..

1083
01:24:31,416 --> 01:24:32,708
เหนื่อยล้าและหลงทาง

1084
01:24:35,625 --> 01:24:37,291
เรารับนางเข้ามา

1085
01:24:38,250 --> 01:24:43,916
นางจิตใจดี เปี่ยมด้วยความรักและความหวัง

1086
01:24:46,916 --> 01:24:48,416
นางกลายเป็นเพื่อนของเรา..

1087
01:24:53,708 --> 01:24:54,541
เพื่อนของข้า..

1088
01:24:57,875 --> 01:25:02,791
จนกระทั่งวันที่หิมะละลาย
และนางกลับสู่บ้านตนที่อยู่ทางใต้

1089
01:25:04,500 --> 01:25:06,208
พกช็อกโกแลตไปเต็มกระเป๋า

1090
01:25:10,375 --> 01:25:12,500
ช็อกโกแลตทั้งหมดของข้าก็อยู่ในนั้น

1091
01:25:14,791 --> 01:25:18,541
เท่าที่ข้าจำได้ ไดเมลซ่า

1092
01:25:20,166 --> 01:25:24,416
เคยมีช่วงเวลาที่ท่านรักมนุษย์ยิ่งกว่าสิ่งใด

1093
01:25:26,791 --> 01:25:28,708
แต่นางจากไปโดยไม่ล่ำลาสักคำ

1094
01:25:28,791 --> 01:25:30,208
แม่ไม่เคยลืมเลยนะครับ

1095
01:25:32,666 --> 01:25:35,625
แม่เล่าเรื่องเอลฟ์เฮล์มให้ผมฟังทุกคืน

1096
01:25:37,333 --> 01:25:38,708
มันอยู่ในใจแม่เสมอ

1097
01:25:42,708 --> 01:25:43,708
ลูมิ

1098
01:25:49,916 --> 01:25:51,083
เราเรียกนางว่าลูมิ

1099
01:25:51,583 --> 01:25:52,416
ลูมิ

1100
01:25:56,750 --> 01:26:00,458
เด็กหญิงผู้เคยมาเยือน แต่อยู่ได้เพียงไม่นาน

1101
01:26:04,708 --> 01:26:05,666
ข้าเห็นนาง

1102
01:26:08,708 --> 01:26:10,208
ข้าเห็นนางในตัวเจ้าได้เลย

1103
01:26:17,041 --> 01:26:18,541
แม่ผมเล่าว่าเอลฟ์เฮล์ม

1104
01:26:19,125 --> 01:26:22,291
เป็นดินแดนที่เปี่ยมด้วยความหวัง
และความสุขที่สุดในโลก

1105
01:26:24,375 --> 01:26:27,625
และมันควรกลับไปเป็นแบบนั้น
โดยเฉพาะในวันคริสต์มาส

1106
01:26:32,750 --> 01:26:33,916
วันที่แม่เอามาตั้งเป็นชื่อผม

1107
01:26:37,666 --> 01:26:43,416
นางเรียกเจ้าว่าคริสต์มาสสินะ

1108
01:26:47,000 --> 01:26:50,208
เรายังพอมีเวลาก่อนจะถึงวันสำคัญนะ

1109
01:26:52,083 --> 01:26:54,875
เราควรทำให้มันเป็นวันที่ดีที่สุด

1110
01:26:57,500 --> 01:26:58,500
พร้อมไหม เพื่อนยาก

1111
01:26:58,583 --> 01:26:59,416
พร้อมตั้งแต่เกิดแล้ว

1112
01:27:02,125 --> 01:27:03,708
นายพูดกับเจ้าเรนเดียร์สินะ

1113
01:27:05,416 --> 01:27:06,833
เร็วอีก บลิทเซน เร็วขึ้นอีก!

1114
01:27:12,500 --> 01:27:13,875
แล้วเจอกันใหม่นะ สหาย!

1115
01:27:15,375 --> 01:27:17,416
บินให้สนุกนะ ฟาเธอร์คริสต์มาส!

1116
01:27:40,833 --> 01:27:42,500
ตรงนั้น บลิทเซน ข้างล่างนั่น!

1117
01:28:05,750 --> 01:28:07,375
ฉันว่าฉันทำหางตัวเองงอละ

1118
01:28:07,458 --> 01:28:08,291
ใครน่ะ

1119
01:28:10,541 --> 01:28:11,666
มีอะไรอยู่ในถุงใบนั้น

1120
01:28:13,291 --> 01:28:16,291
ความหวัง เวทมนตร์ และสิ่งมหัศจรรย์พ่ะย่ะค่ะ

1121
01:28:16,958 --> 01:28:17,833
องครักษ์!

1122
01:28:17,916 --> 01:28:22,666
เดี๋ยว สิ่งที่พระองค์เพียรตามหาไงพ่ะย่ะค่ะ
การค้นพบที่จะจุดประกายความหวังอีกครั้ง

1123
01:28:22,750 --> 01:28:23,750
อ๋อ นั่นน่ะเอง

1124
01:28:25,291 --> 01:28:27,333
ข้าเกือบถอดใจไปหมดแล้ว

1125
01:28:28,416 --> 01:28:32,083
ได้เห็นม้าที่มีคนเอาเขาไปปักบนหัวมัน
บ่อยๆ เข้า เจ้าก็จะเริ่มไม่ไว้ใจใคร

1126
01:28:32,166 --> 01:28:33,083
เดี๋ยวพ่ะย่ะค่ะ

1127
01:28:33,166 --> 01:28:34,250
องครักษ์!

1128
01:28:34,875 --> 01:28:35,875
เลิกเรียกสักที

1129
01:28:35,958 --> 01:28:39,708
- ข้าว่าไม่มีใครอยู่ข้างนอกหรอก
- แค่ลองดูก่อน ได้โปรด

1130
01:28:42,333 --> 01:28:44,666
ก็ได้ เอาสิ เอาให้ข้าดูเลย

1131
01:29:01,666 --> 01:29:03,333
ดูไม่ค่อยมีมนตร์วิเศษเท่าไรนะ

1132
01:29:07,250 --> 01:29:08,458
มันจะได้ผลยังไงกัน

1133
01:29:21,333 --> 01:29:22,416
เราจะเริ่มจากหลังนั้น

1134
01:29:35,708 --> 01:29:37,250
พระราชาช่วยยันขา สามัญชนได้ไหม

1135
01:29:38,416 --> 01:29:39,375
องค์นี้ทำได้

1136
01:29:59,666 --> 01:30:00,791
เข้ามาได้ยังไงพ่ะย่ะค่ะ

1137
01:30:03,125 --> 01:30:04,958
- แล้วยังไงต่อ
- ดูนะ

1138
01:30:21,625 --> 01:30:23,208
โฮะ โฮะ โฮะ

1139
01:30:40,291 --> 01:30:44,833
นิโคลัสแสดงให้พระราชาได้เห็นว่า
มันไม่ได้เกี่ยวกับของขวัญ

1140
01:30:47,125 --> 01:30:49,333
ถึงแม้พวกมันจะวิเศษมากก็ตาม

1141
01:30:53,333 --> 01:30:55,458
แต่เป็นเรื่องของสิ่งที่แฝงอยู่ในนั้น

1142
01:30:56,083 --> 01:30:57,166
ชิ้นนี้สิ

1143
01:30:59,458 --> 01:31:03,291
เรามอบในสิ่งที่เรามี
เพื่อแสดงออกว่าเราห่วงใย

1144
01:31:07,625 --> 01:31:10,416
จากนั้นเราก็แบ่งปันความสุขร่วมกัน

1145
01:31:19,500 --> 01:31:23,500
แล้วความสุขนั้นก็งอกเงยเป็นความหวัง

1146
01:31:24,791 --> 01:31:30,125
สู่บ้านทีละหลัง จนกระทั่งกระจายทั่วดินแดน

1147
01:31:30,208 --> 01:31:32,000
ข้าขอสิ่งใหม่ๆ

1148
01:31:32,625 --> 01:31:35,833
เจ้ากลับนำสิ่งที่เราหลงลืมว่ามีอยู่แล้วมาให้

1149
01:31:36,583 --> 01:31:37,416
ขอบคุณนะ

1150
01:31:37,958 --> 01:31:40,458
- งั้นก็โชคดีนะพ่ะย่ะค่ะ
- ไปนะครับ

1151
01:31:42,708 --> 01:31:45,833
- นั่นเจ้าคิดว่าจะไปไหน
- กระหม่อมเสร็จเรื่องที่นี่แล้ว

1152
01:31:45,916 --> 01:31:47,375
เสร็จแล้วเหรอ

1153
01:31:47,458 --> 01:31:50,541
กระหม่อมเสนอแนวคิดไปแล้ว
ทำให้ทอดพระเนตรแล้วว่าแบบไหนถึงได้ผล

1154
01:31:51,333 --> 01:31:54,000
- ข้าเลยต้องมอบหมายให้คนทำหน้าที่ไง
- เยี่ยมเลย

1155
01:31:54,500 --> 01:31:55,666
เยี่ยม เจ้าเริ่มได้เมื่อไร

1156
01:31:58,125 --> 01:32:00,083
ข้าแทบไม่รู้จักเจ้า แต่ดูเหมือนว่า

1157
01:32:00,166 --> 01:32:04,458
ถ้าจะมีใครสมควรได้รับความสุขล้น
จากการแจกจ่ายความรักและเป็นที่รัก..

1158
01:32:04,541 --> 01:32:06,125
คนนั้นก็คือเจ้า สหายตัวน้อย

1159
01:32:07,208 --> 01:32:09,541
อีกอย่างมันก็แค่ปีละวัน

1160
01:32:10,625 --> 01:32:11,958
เราจะเรียกมันว่าอะไรดี

1161
01:32:12,458 --> 01:32:16,125
ไม่เห็นยาก 
วันนิโคลัสกับมิกะ หนูพูดได้ของเขา

1162
01:32:18,291 --> 01:32:19,500
พอจะคิดชื่ออื่นออกไหม

1163
01:32:30,000 --> 01:32:32,541
ทรงรู้ไหมว่ายังมีใครอีกที่ต้องการ
เวทมนตร์เพื่อให้มีศรัทธา

1164
01:32:32,625 --> 01:32:33,500
ใครเหรอ

1165
01:32:34,208 --> 01:32:37,041
- หัวขโมย!
- เผ่นเร็ว!

1166
01:32:37,125 --> 01:32:38,083
หัวขโมย!

1167
01:32:39,375 --> 01:32:41,541
- ผู้บุกรุก!
- ไปกันเลย!

1168
01:32:43,750 --> 01:32:45,375
ไงฮะ ป้าคาร์ลอตต้า!

1169
01:32:45,458 --> 01:32:47,208
ผมเอง นิโคลัส

1170
01:32:47,291 --> 01:32:50,125
ผมขี่เรนเดียร์บินได้ แล้วหนูของผมก็พูดได้แล้ว

1171
01:32:50,208 --> 01:32:51,083
แต่นแต๊น

1172
01:32:51,166 --> 01:32:54,166
- และดูสิ เราพาเพื่อนมาด้วย พระราชาละ
- สวัสดี

1173
01:32:55,541 --> 01:32:56,375
สวัสดีเพคะ

1174
01:32:57,500 --> 01:33:01,125
ผมแค่กลับมาบอกป้าว่าเวทมนตร์มีจริงนะ

1175
01:33:01,208 --> 01:33:02,875
ใช่แล้ว มีจริงเลยละ!

1176
01:33:03,500 --> 01:33:04,375
กระเป๋าไง

1177
01:33:04,458 --> 01:33:07,250
โอ้ จริงด้วย ลองดูในกระเป๋าสิครับ

1178
01:33:18,166 --> 01:33:19,750
ขอบใจนะ นิโคลัส!

1179
01:33:22,833 --> 01:33:25,583
กระสอบแทบไม่เหลือของเล่นแล้ว

1180
01:33:25,666 --> 01:33:30,208
แต่สำหรับนิโคลัส การผจญภัยเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น

1181
01:33:32,916 --> 01:33:35,416
แล้วจากนั้น พระราชา

1182
01:33:36,125 --> 01:33:37,416
หนู

1183
01:33:37,500 --> 01:33:38,500
เรนเดียร์

1184
01:33:39,250 --> 01:33:41,166
และเด็กชายที่ชื่อคริสต์มาส

1185
01:33:41,958 --> 01:33:45,625
ก็ได้บินหายกลับไปบนท้องฟ้า

1186
01:33:48,000 --> 01:33:49,333
ผมไม่เข้าใจอะ

1187
01:33:49,416 --> 01:33:50,791
ปีหน้าอาจเข้าใจก็ได้

1188
01:33:50,875 --> 01:33:54,500
- ไม่เอาน่า ง่ายจะตาย ใช้..
- เดี๋ยว ผมคิดเองได้

1189
01:34:00,375 --> 01:34:01,291
ผมเข้าใจแล้ว

1190
01:34:06,666 --> 01:34:08,875
เราขอฟังเรื่องอื่นอีกเร็วๆ นี้ได้ไหมครับ

1191
01:34:08,958 --> 01:34:11,750
ได้ทุกเมื่อที่พวกเธอต้องการเลย

1192
01:34:11,833 --> 01:34:13,000
พรุ่งนี้เลยดีไหมคะ

1193
01:34:17,000 --> 01:34:19,625
เฮ้ ทำอะไรกันอยู่

1194
01:34:19,708 --> 01:34:20,875
- เลยเวลานอนแล้วนี่
- พ่อฮะ

1195
01:34:20,958 --> 01:34:23,625
ผมว่าปีหน้าเราให้ฟาเธอร์คริสต์มาส
ทำหน้าที่ของเขาได้แล้วละ

1196
01:34:23,708 --> 01:34:26,541
- ได้สิ เอาเป็น..
- พ่อ

1197
01:34:37,666 --> 01:34:38,708
พ่อไม่ได้..

1198
01:34:44,833 --> 01:34:46,791
- พ่อไม่ได้..
- ทุกอย่างมีหนทางของมันเสมอ

1199
01:34:47,875 --> 01:34:49,791
เมื่อค่ำคืนที่มืดมิดที่สุดจบลง

1200
01:34:51,166 --> 01:34:53,125
ตะวันจะขึ้น

1201
01:34:53,208 --> 01:34:55,625
แล้วเช้าวันคริสต์มาสจะกลับมาอีกครั้ง

1202
01:34:55,708 --> 01:34:59,125
วันที่ทุกสิ่งทุกอย่าง เกิดขึ้นได้

1203
01:34:59,208 --> 01:35:00,208
ผม..

1204
01:35:04,250 --> 01:35:06,125
แม่คงชอบแบบนี้แน่

1205
01:35:07,916 --> 01:35:10,083
แม่จะไม่มีวัน กลับมาอีกแล้วใช่ไหมฮะ

1206
01:35:12,166 --> 01:35:16,375
จ้ะ แต่พวกเธอคือความทรงจำ
ที่ดีที่สุดของแม่เธอแล้ว

1207
01:35:37,458 --> 01:35:39,333
- ป้ารูธคะ
- จ๊ะ

1208
01:35:39,416 --> 01:35:41,916
วันคริสต์มาสมีจุดเริ่มต้นแบบนั้น
จริงๆ เหรอคะ

1209
01:35:43,333 --> 01:35:47,166
ต้องใช่สิ ใช่อยู่แล้ว 
เธอก็รู้ ว่าฉันไม่เคยโกหก

1210
01:43:14,166 --> 01:43:19,166
คำบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์

1211
01:46:44,100 --> 01:46:44,900
[THAI]