1
00:00:06,006 --> 00:00:07,966
‪(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:11,678 --> 00:00:13,428
‪นี่คือเบน กรอสส์

3
00:00:13,513 --> 00:00:16,223
‪เด็กหนุ่มอายุ 15 ปี
‪จากเชอร์แมนโอกส์ แคลิฟอร์เนีย

4
00:00:16,307 --> 00:00:18,807
‪ส่วนผมเป็นนักแสดงอเมริกัน
‪ผู้ผลิตภาพยนตร์ นักเขียน

5
00:00:18,893 --> 00:00:20,523
‪และแร็ปเปอร์ปลอม แอนดี้ แซมเบิร์ก

6
00:00:20,603 --> 00:00:22,193
‪จะพูดยังไงดีล่ะ พอดีเก่งหลายด้าน

7
00:00:22,439 --> 00:00:24,149
‪ทีนี้คุณอาจจะถามตัวเองว่า

8
00:00:24,232 --> 00:00:27,652
‪"ทำไมแอนดี้ แซมเบิร์กถึงมาบรรยาย
‪เรื่องของเด็กหนุ่มคนนี้"

9
00:00:27,736 --> 00:00:30,776
‪พูดตามตรง พ่อเขาเป็นทนายของผม
‪และผมก็ติดค้างเขาอยู่

10
00:00:30,905 --> 00:00:34,235
‪แต่เบนดูจะเป็นเด็กดี ผมเลยเต็มใจที่จะทำ

11
00:00:34,451 --> 00:00:36,241
‪ด้วยปฏิบัติการปล้นไวน์ที่เพิ่งลุล่วง

12
00:00:36,327 --> 00:00:38,957
‪ศัตรูตัวฉกาจกลับกลายมาเป็น
‪พันธมิตรที่คาดไม่ถึง

13
00:00:39,080 --> 00:00:40,710
‪เบนรู้สึกเจ๋งที่สุดในโลก

14
00:00:40,790 --> 00:00:42,630
‪หรืออย่างน้อยก็ในสหประชาชาติจำลอง

15
00:00:42,709 --> 00:00:45,249
‪ที่ซึ่งในอีกไม่กี่ชั่วโมงค้อนทองคำอันแสนปรารถนา

16
00:00:45,336 --> 00:00:48,256
‪จะถูกเก็บไว้อย่างปลอดภัย
‪ในกระเป๋าเอกสารพิลึกๆ ใบน้อยของเขา

17
00:00:48,381 --> 00:00:50,971
‪อิเควทอเรียลกินีขออนุญาต
‪ทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ใส่อเมริกา

18
00:00:51,051 --> 00:00:52,091
‪อย่างเป็นทางการค่ะ

19
00:00:52,177 --> 00:00:53,887
‪แต่เบนโชคร้ายหน่อย

20
00:00:53,970 --> 00:00:56,970
‪เพราะพันธมิตรใหม่ของเขา
‪ได้กลับไปเป็นศัตรูอีกครั้ง

21
00:00:57,057 --> 00:00:57,927
‪อะไรกัน เดวี่

22
00:01:12,447 --> 00:01:13,277
‪อะไร

23
00:01:13,531 --> 00:01:15,581
‪เปล่า เธอต่างหากที่มองฉัน

24
00:01:17,243 --> 00:01:20,373
‪บทสนทนาดีๆ ของพวกเขาเมื่อคืน
‪เบนแค่เพ้อไปเองเหรอ

25
00:01:20,455 --> 00:01:23,035
‪หรือตอนที่ดื่มไวน์
‪เขาเผลอพูดอะไรแปลกๆ ออกไป

26
00:01:23,541 --> 00:01:25,841
‪เรื่องมันแย่ลงไปอีก
‪เพราะเขาต้องนั่งรถหกชั่วโมง

27
00:01:25,919 --> 00:01:28,759
‪และเบนเพิ่งรู้ตัวว่าเขาลืมหูฟังไว้ที่โรงแรม

28
00:01:29,172 --> 00:01:30,172
‪สวัสดี

29
00:01:30,715 --> 00:01:32,675
‪เหมือนเธออยากมีเพื่อนนั่งด้วย

30
00:01:34,135 --> 00:01:36,675
‪สลัดไข่ไหม ฉันมีช้อนมาเผื่อด้วย

31
00:01:36,763 --> 00:01:37,973
‪ไม่เป็นไรครับ

32
00:01:41,768 --> 00:01:45,268
{\an8}‪(ก็คนมันไม่เคยเป็นเด็กหนุ่มที่เหงาที่สุดในโลก)

33
00:01:49,484 --> 00:01:51,244
‪ไงลูกรัก แม่ไม่ว่างคุยด้วย

34
00:01:51,319 --> 00:01:53,989
‪แม่จะไปเก็บตัวเพื่อให้รู้จักตนเอง
‪ที่ซานตาบาร์บารา

35
00:01:54,656 --> 00:01:55,816
‪แม่ก็เพิ่งไปมาไม่ใช่เหรอ

36
00:01:56,199 --> 00:01:59,289
{\an8}‪เปล่า นั่นมันค่ายฝึกสติที่ซานตาคลารา

37
00:01:59,661 --> 00:02:02,331
{\an8}‪ปรัชญาต่างกันมาก แต่สำคัญเท่ากันเลย

38
00:02:02,580 --> 00:02:04,750
{\an8}‪โอเคครับ ขอให้สนุกนะ

39
00:02:04,958 --> 00:02:06,918
{\an8}‪มันไม่สนุก เบน มันเป็นงาน...

40
00:02:07,335 --> 00:02:08,165
{\an8}‪สำหรับแม่...

41
00:02:08,545 --> 00:02:10,795
{\an8}‪แม่จะได้เป็นแม่ที่ดีขึ้นของลูก

42
00:02:10,880 --> 00:02:11,710
{\an8}‪ต้องไปแล้วล่ะ

43
00:02:12,924 --> 00:02:14,384
{\an8}‪รู้ไหม แม่เกือบลืมไปเลย

44
00:02:14,551 --> 00:02:16,221
{\an8}‪ลูกไปแข่งโต้วาทีงานใหญ่มานี่นา

45
00:02:16,469 --> 00:02:17,469
{\an8}‪ลูกได้เอหรือเปล่าจ๊ะ

46
00:02:17,554 --> 00:02:18,854
‪อันที่จริงมันคือสหประชา...

47
00:02:20,765 --> 00:02:22,635
{\an8}‪ครับผม มันออกมาดีมาก

48
00:02:22,725 --> 00:02:23,935
{\an8}‪ดีมากจ้ะ

49
00:02:24,018 --> 00:02:27,018
{\an8}‪พอแม่กลับมาแล้ว เราไปฉลองกัน
‪ด้วยคลื่นเสียงบำบัดแบบแม่ลูกดีกว่า

50
00:02:27,522 --> 00:02:28,612
{\an8}‪รักลูกนะ

51
00:02:32,152 --> 00:02:32,992
{\an8}‪รักแม่ครับ

52
00:02:33,444 --> 00:02:36,244
{\an8}‪พ่อแม่ของเบนมีวิธีเลี้ยงลูก
‪ที่สุดแสนจะไม่เหมือนใคร...

53
00:02:36,322 --> 00:02:37,992
{\an8}‪นั่นคือพวกเขาไม่ทำอะไรเลย

54
00:02:38,074 --> 00:02:40,664
{\an8}‪ดังนั้นตรงกันข้ามกับบุคลิกโผงผางที่โรงเรียน

55
00:02:40,743 --> 00:02:43,663
{\an8}‪เวลาอยู่บ้าน เขาเป็นเด็กเงียบๆ ตัวคนเดียว

56
00:02:43,746 --> 00:02:46,996
‪เดวิด เอส พัมพ์กินส์
‪และแก๊งบีทบอยสเกเลตันส์ ห้าห้าห้า

57
00:03:05,685 --> 00:03:08,395
‪นี่ ช่วยเลิกเสียเวลากับการโพสต์
‪แก๊กเห่ยๆ เรียกยอดโหวต

58
00:03:08,479 --> 00:03:11,689
‪และกลับมาคุยกันเรื่อง
‪ทฤษฎีริค แอนด์ มอร์ตี้ี้ซะทีได้ไหม

59
00:03:12,192 --> 00:03:13,942
‪นี่แหละปัญหาเวลาซับเรดดิตใหญ่เกินไป

60
00:03:14,027 --> 00:03:16,647
‪เพราะมันจะวุ่นวายอย่างกับสภาแห่งริก

61
00:03:34,380 --> 00:03:37,180
‪(หนึ่งกิจกรรม 19,30 น. พรุ่งนี้
‪ดูคลิปเปอร์สแข่งกับพ่อและชีร่า)

62
00:03:38,635 --> 00:03:42,135
‪พ่อครับ ทุกบล็อกบอกว่า
‪คาวายดูฟิตกับเกมวันพรุ่งนี้มาก

63
00:03:46,392 --> 00:03:49,482
‪เจ๋ง ดูท่าเกมนี้จะต้องสนุกแน่ๆ ลูกรัก

64
00:03:59,113 --> 00:04:00,993
‪กับเรื่องเพื่อน ล่วงถึงชั้นมัธยมต้น

65
00:04:01,074 --> 00:04:02,874
‪เบนมีเพื่อนตายถวายหัวสองคน

66
00:04:02,951 --> 00:04:06,001
{\an8}‪ไบรอัน เลคสโตน
‪ผู้ที่มาโรงเรียนด้วยมอเตอร์ไซค์

67
00:04:06,079 --> 00:04:07,369
{\an8}‪กับแกร์เร็ต วอน คีเนล

68
00:04:07,455 --> 00:04:09,365
{\an8}‪ผู้เรอเป็นเพลงประกอบมหาศึกชิงบัลลังก์ได้

69
00:04:09,582 --> 00:04:11,172
{\an8}‪แต่ทั้งคู่เรียนมัธยมปลายที่อื่น

70
00:04:11,251 --> 00:04:14,841
{\an8}‪ดังนั้นเมื่อเบนคบกับชีร่า
‪เพื่อนเธอก็กลายเป็นเพื่อนเขา

71
00:04:15,213 --> 00:04:17,633
{\an8}‪แย่หน่อยที่เพื่อนเธอน่าเบื่อ

72
00:04:18,258 --> 00:04:21,548
{\an8}‪การบอกว่าหุ่นโค้งเว้ามันสวย
‪ถือเป็นการล้อเลียนรูปร่างเหมือนกันนะ

73
00:04:21,761 --> 00:04:24,101
‪แบบนี้พวกเราที่ใส่ไซส์เล็กสุด
‪จะต้องรู้สึกยังไงไม่ทราบ

74
00:04:24,180 --> 00:04:26,930
‪ถูกเผง ฉันที่ใส่ไซส์เล็กพิเศษยิ่งรู้สึกแบบนั้นเลย

75
00:04:27,308 --> 00:04:29,018
‪ไงเชียร์ส ตื่นเต้นกับเกมคืนนี้ไหม

76
00:04:29,102 --> 00:04:30,982
‪ตายแล้ว ที่รัก ฉันลืมไปสนิท

77
00:04:31,062 --> 00:04:33,902
‪ฉันรับปากโซไปแล้วว่า
‪จะไปงานของแบรนด์ที่เขียนคิ้วด้วยกัน

78
00:04:34,315 --> 00:04:36,315
‪แต่เธอรับปากว่าจะไปดูคลิปเปอร์สแข่งกับฉัน

79
00:04:36,401 --> 00:04:37,241
‪ตั้งแต่สองเดือนก่อน

80
00:04:37,318 --> 00:04:39,738
‪คืนนี้เธอต้องเขียนคิ้วด้วยหรือไง

81
00:04:40,113 --> 00:04:41,913
‪ให้ตาย เธอไม่เห็นสแนปแชตฉันเหรอ

82
00:04:41,990 --> 00:04:43,240
‪มันดีกับอินสตาแกรมฉัน

83
00:04:43,324 --> 00:04:48,294
‪แต่นั่งดูเกมเอ็นบีเอติดขอบสนาม
‪ก็เรียกยอดไลก์ได้ เพราะงั้น...

84
00:04:48,371 --> 00:04:50,001
‪ถ้าเลเกอร์สแข่งก็อาจจะใช่

85
00:04:50,081 --> 00:04:54,001
‪แต่ผู้ติดตามของฉันไม่ได้อยากดู
‪บิลลี่ คริสตัลกินนาโช่หรืออะไรแบบนั้น

86
00:04:54,085 --> 00:04:56,415
‪คลิปเปอร์สเล่นดีกว่าเลเกอร์สมาหลายปีแล้วนะ

87
00:04:57,088 --> 00:04:57,918
‪ช่างมันเถอะ

88
00:04:58,298 --> 00:04:59,628
‪มีใครอยากไปดูแทนชีร่าไหม

89
00:04:59,716 --> 00:05:01,006
‪- ไม่
‪- ไม่

90
00:05:01,092 --> 00:05:02,012
‪วิเศษ

91
00:05:07,390 --> 00:05:08,640
‪อีกแล้วเหรอ โธ่พวก

92
00:05:08,725 --> 00:05:10,095
‪ไงเพื่อน เป็นไงบ้าง

93
00:05:10,393 --> 00:05:12,483
‪นี่ ถามหน่อย พวกนายชอบกีฬาใช่ไหม

94
00:05:12,562 --> 00:05:14,772
‪คืนนี้พวกนายคนไหนอยากดูคลิปเปอร์สแข่งไหม

95
00:05:14,856 --> 00:05:16,186
‪ฉันมีตั๋วเกินมาใบหนึ่ง

96
00:05:16,274 --> 00:05:18,694
‪ให้ไปกับนายเหรอ หรือไปนั่งคนเดียว

97
00:05:18,776 --> 00:05:21,066
‪ไม่ นายต้องไปกับฉัน และพ่อฉัน

98
00:05:21,154 --> 00:05:23,704
‪งั้นเราก็ไปได้แค่คนเดียวน่ะสิ ไปคู่ไม่ได้เหรอ

99
00:05:23,781 --> 00:05:25,331
‪อย่างที่บอก ตั๋วมีใบเดียว

100
00:05:25,450 --> 00:05:26,700
‪แต่มันไม่ดูแปลกๆ หรือไง

101
00:05:26,784 --> 00:05:29,454
‪เพราะจริงๆ เราก็ไม่ได้เป็นเพื่อนกับนาย

102
00:05:29,537 --> 00:05:31,457
‪ไม่เอาน่า ฉันรู้จักนายมาตั้งแต่อนุบาล

103
00:05:31,539 --> 00:05:34,209
‪ถ้าเราได้คลุกคลีกันก่อนก็คงใช่
‪แบบปลุกไฟก่อนเกมน่ะ

104
00:05:34,292 --> 00:05:36,502
‪ฉันว่านี่เป็นโอกาสที่ดีนะ

105
00:05:37,920 --> 00:05:39,880
‪ก็ได้ ช่างมัน ลืมๆ ไปซะเถอะ

106
00:05:41,090 --> 00:05:42,090
‪แปลกๆ เนอะ

107
00:05:42,425 --> 00:05:44,675
‪นั่นสิ มันไม่เห็นเคยคุยกับเรา

108
00:05:44,761 --> 00:05:46,221
‪แต่ถ้านายไม่ไป

109
00:05:46,512 --> 00:05:48,972
‪เราเอาตั๋วสองใบไปดูกับพ่อนายได้

110
00:05:49,057 --> 00:05:51,307
‪- ทำไมฉันไม่ทันคิดนะ
‪- ใช่ไหมล่ะ

111
00:05:51,392 --> 00:05:54,352
‪ภูมิใจชะมัดที่คิดออกในจังหวะแบบนี้

112
00:05:55,396 --> 00:05:56,686
‪แล้ววันนี้เธอเป็นไงบ้าง

113
00:05:57,106 --> 00:05:58,856
‪หรือแค่ครึ่งวันที่ผ่านมาก็ได้

114
00:06:00,360 --> 00:06:01,190
‪ที่รัก

115
00:06:05,615 --> 00:06:07,945
‪- อะไรเนี่ย
‪- ทำเถอะ มันน่ารักดี

116
00:06:10,953 --> 00:06:12,543
‪ยิ้มกว้างๆ หน่อย

117
00:06:13,706 --> 00:06:14,916
‪โอเค

118
00:06:18,795 --> 00:06:19,665
‪เธอมีสิวด้วย

119
00:06:20,004 --> 00:06:21,344
‪อยากให้ฉันบีบให้ไหม

120
00:06:22,173 --> 00:06:23,383
‪ไม่เอาดีกว่า

121
00:06:24,717 --> 00:06:26,257
‪โอเค ก็ได้

122
00:06:27,261 --> 00:06:28,431
‪ฉันถ่ายไว้ด้วยได้ไหม

123
00:06:28,513 --> 00:06:29,763
‪- คือฉัน...
‪- ยิ้มสิ

124
00:06:32,266 --> 00:06:34,556
‪แย่หน่อยที่ระหว่างบีบ ชีร่ามีข้อความเข้า

125
00:06:34,644 --> 00:06:37,364
‪และทิ้งให้หน้าของเบน กรอสส์ดูน่าแหวะสุดๆ

126
00:06:37,438 --> 00:06:39,268
‪รู้อะไรไหม พวกเธอโชคดีมาก

127
00:06:39,482 --> 00:06:42,692
‪วันนี้เราจะมาทำการทดลองเคมีของจริงกันจ้ะ

128
00:06:42,777 --> 00:06:44,607
‪ดับเครื่องชนให้หลอดแตกเลย

129
00:06:46,114 --> 00:06:46,954
‪มีอะไร เอริค

130
00:06:47,532 --> 00:06:49,162
‪ผมไปห้องพยาบาลได้ไหมครับ

131
00:06:49,242 --> 00:06:50,742
‪ผมว่านมที่ผมดื่มคงบูด

132
00:06:50,993 --> 00:06:52,543
‪แล้วเธอรู้ได้ไงว่ามันบูด เอริค

133
00:06:52,620 --> 00:06:55,500
‪ก็พอผมดมกลิ่น กลิ่นมันแย่สุดๆ

134
00:06:55,623 --> 00:06:58,133
‪แล้วพอดื่มลงไป มันก็ยิ่งแย่

135
00:06:58,418 --> 00:07:00,588
‪ผมดื่มแก้วที่สองแทบไม่หมด

136
00:07:00,711 --> 00:07:03,711
‪นี่ เดวิด รู้ไหมว่าคืนนี้
‪พ่อใครจะพาลูกไปดูคลิปเปอร์สแข่ง

137
00:07:03,965 --> 00:07:04,875
‪ติดขอบสนามเลยด้วย

138
00:07:05,341 --> 00:07:08,511
‪พอดีฉันมีตั๋วเกินมาใบหนึ่ง
‪แต่ฉันจะให้แค่คนที่ขอโทษเรื่องทิ้งระเบิด...

139
00:07:08,594 --> 00:07:10,684
‪เลิกชวนฉันคุยสักที ดูไม่ออกเหรอว่าฉันโกรธนาย

140
00:07:10,763 --> 00:07:12,353
‪ไม่ เอาละ ฉันไม่เข้าใจ

141
00:07:12,682 --> 00:07:14,272
‪ฉันไปทำเรื่องเลวร้ายอะไรตอนไหน

142
00:07:14,350 --> 00:07:15,310
‪นึกก่อนนะ

143
00:07:15,393 --> 00:07:18,313
‪ไม่รู้สิ บางทีนายอาจปากพล่อย
‪เอาเรื่องที่ฉันนอนกับแพกซ์ตันไปเล่า

144
00:07:18,396 --> 00:07:19,476
‪ตอนนี้เขาโกรธฉันสุดๆ

145
00:07:19,564 --> 00:07:21,274
‪ได้ไง เขาจะโกรธเรื่องนั้นไปทำไมกัน

146
00:07:21,357 --> 00:07:22,527
‪มันไม่สำคัญหรอก

147
00:07:22,608 --> 00:07:24,358
‪แค่เลิกแส่เรื่องของฉัน

148
00:07:24,444 --> 00:07:26,324
‪แล้วกลับไปประจบอาจารย์เหมือนเดิมเถอะ

149
00:07:26,404 --> 00:07:29,124
‪เงียบเสียงหน่อยจ้ะ
‪ในห้องนี้ไม่ควรมีใครเดือด...

150
00:07:29,198 --> 00:07:31,778
‪นอกจากถ้วยแก้วใส่ด่างทับทิมนี่

151
00:07:37,665 --> 00:07:39,325
‪ครูพาโลม่า เดี๋ยวผมได้เป็นแบบนั้นแน่

152
00:07:39,417 --> 00:07:41,997
‪ถ้าผมไม่รีบไปห้องพยาบาลตอนนี้ ขอล่ะ

153
00:07:42,462 --> 00:07:43,962
‪ทำไมเดวี่ถึงไม่อยากให้ใครรู้ว่า

154
00:07:44,046 --> 00:07:46,126
‪เธอคั่วกับหนุ่มที่อยู่ระดับสูงกว่าเธอล่ะ

155
00:07:46,215 --> 00:07:49,335
‪แพกซ์ตัน ฮอล โยชิดะทำให้ผู้ชายทุกคน
‪ในโรงเรียนรู้สึกแย่กับตัวเอง

156
00:07:49,427 --> 00:07:51,177
‪ขนรักแร้เขางอกตั้งแต่ ป.สี่

157
00:07:51,262 --> 00:07:53,682
‪แพกซ์ตันพูดหรือทำอะไร
‪ที่ทำร้ายจิตใจเดวี่หรือเปล่า

158
00:07:53,764 --> 00:07:55,604
‪แล้วทำไมเบนต้องสนใจด้วยล่ะ

159
00:07:55,683 --> 00:07:56,733
‪มีอะไรหรือเปล่าพวก

160
00:07:57,435 --> 00:07:58,265
‪หือ

161
00:07:59,270 --> 00:08:00,310
‪นายมองฉันทำไมกัน

162
00:08:01,439 --> 00:08:04,229
‪- ฉันเปล่า
‪- มองสิ จ้องตาเป็นมันเลยด้วย

163
00:08:04,859 --> 00:08:06,489
‪แต่ไม่เป็นไร ฉันเจอแบบนี้ประจำ

164
00:08:06,569 --> 00:08:09,659
‪- ฉันเปล่าจุ้น ไม่สิ จ้อง
‪- งั้นนายทำอะไรล่ะ

165
00:08:11,657 --> 00:08:12,737
‪นายชอบคลิปเปอร์สไหม

166
00:08:13,326 --> 00:08:14,156
‪อะไรนะ

167
00:08:14,619 --> 00:08:15,449
‪เปล่าหรอก

168
00:08:16,329 --> 00:08:17,369
‪ช่างมันเถอะ

169
00:08:18,998 --> 00:08:19,958
‪ให้ตาย

170
00:08:20,041 --> 00:08:22,841
‪เบน กรอสส์ผู้ชักจูงเก่งถึงกับไปไม่เป็นในศึกนี้

171
00:08:22,919 --> 00:08:24,629
‪แต่ไม่ต้องห่วง เพราะศึกเดียวที่สำคัญ

172
00:08:24,712 --> 00:08:26,842
‪ก็คือศึกที่เขาจะไปดูกับพ่อในอีกไม่กี่ชั่วโมง

173
00:08:26,923 --> 00:08:28,803
‪และมันจะต้องสุดยอดมากๆ

174
00:08:37,391 --> 00:08:40,271
‪นี่ลูกรัก พ่อขอโทษด้วย แต่คืนนี้พ่อคงจะไปไม่ได้

175
00:08:40,353 --> 00:08:42,863
‪ข้อสัญญาของคานเยยุ่งยากมาก

176
00:08:42,939 --> 00:08:45,109
‪ลูกกับแชนนอนไปดูกันเองเถอะนะ ไม่ต้องรอพ่อ

177
00:08:45,399 --> 00:08:47,859
‪พ่อของเขาแก้ตัวว่าข้อสัญญาของคานเยมันยุ่งยาก

178
00:08:47,944 --> 00:08:49,744
‪เขาอยากจดลิขสิทธิ์คำว่า "ดนตรี"

179
00:08:50,112 --> 00:08:51,452
‪แต่เรื่องนั้นไม่ได้สำคัญกับเบน

180
00:08:51,531 --> 00:08:54,241
‪ผู้ที่เศร้าอย่างไม่น่าเชื่อ
‪ทั้งที่น่าจะเดาได้ว่ามันต้องเป็นแบบนี้

181
00:08:54,325 --> 00:08:56,445
‪แย่จัง เลื่อนนัดไม่ได้เหรอครับ

182
00:08:59,705 --> 00:09:02,325
‪ผมว่าแล้ว และเธอชื่อชีร่าต่างหาก

183
00:09:06,963 --> 00:09:09,343
‪ได้ครับ โชคดีเรื่องงานนะ

184
00:09:16,347 --> 00:09:18,847
‪- แพตตี้ครับ
‪- ไงจ๊ะ เจ้าชายน้อยของฉัน

185
00:09:19,183 --> 00:09:21,313
‪ฉันเพิ่งจะรีดถุงเท้าไว้ให้เธอไปดูศึกสำคัญ

186
00:09:21,394 --> 00:09:22,564
‪ทั้งอุ่นทั้งเรียบ

187
00:09:22,645 --> 00:09:24,975
‪คือผมเพิ่งนึกออกว่าผมมีการบ้านต้องทำเพียบเลย

188
00:09:25,064 --> 00:09:26,774
‪เลยกะว่าจะไม่ไปดูการแข่งแล้ว

189
00:09:27,275 --> 00:09:28,315
‪อีกเรื่องหนึ่งไม่เกี่ยวกัน

190
00:09:28,401 --> 00:09:29,941
‪พ่อผมดันมีงานต้องทำเพียบซะด้วย

191
00:09:30,027 --> 00:09:32,777
‪ดูเหมือนครอบครัวนี้จะบ้างานอยู่ในสายเลือด

192
00:09:34,198 --> 00:09:35,948
‪ว่าแต่คุณอยากได้ตั๋วไหมครับ

193
00:09:36,033 --> 00:09:37,453
‪ทำไมเราไม่ไปด้วยกันล่ะจ๊ะ

194
00:09:37,535 --> 00:09:40,575
‪เดี๋ยวฉันเอาองุ่นแช่เย็นใส่ถุงซิปล็อกไปด้วย

195
00:09:40,663 --> 00:09:42,963
‪ไม่ล่ะครับ ผมต้องเขียนเรียงความ

196
00:09:43,040 --> 00:09:46,750
‪และทำการบ้านวิทยาศาสตร์กับอื่นๆ

197
00:09:46,877 --> 00:09:48,917
‪งั้นเดี๋ยวฉันอยู่ที่นี่ด้วย

198
00:09:49,380 --> 00:09:52,550
‪เราเอาหมอนมาก่อกระโจม
‪แล้วดูหนังน่ากลัวอย่างเชร็คกันไหม

199
00:09:52,758 --> 00:09:53,758
‪ไม่เป็นไรครับ แพตตี้

200
00:09:54,343 --> 00:09:56,513
‪คุณไปดูการแข่งเถอะ พาลูกชายไปก็ได้

201
00:09:58,723 --> 00:10:00,273
‪เธอนี่ใจดีจริงๆ

202
00:10:00,725 --> 00:10:03,015
‪ฉันจะเอาตัวเข้าขวางปืนยิงเสื้อยืด

203
00:10:03,102 --> 00:10:04,522
‪แล้วเอามาให้เธอนะ

204
00:10:05,062 --> 00:10:05,902
‪ขอบคุณครับ

205
00:10:07,481 --> 00:10:09,731
‪คิดว่าบิลลี่ คริสตัลจะไปที่นั่นไหม

206
00:10:10,443 --> 00:10:11,863
‪ฉันไปแต่งหน้าหน่อยดีกว่า

207
00:10:17,617 --> 00:10:19,947
‪แฮชแท็กคิ้ว แฮชแท็กดูแลตัวเอง

208
00:10:20,036 --> 00:10:21,746
‪แฮกแท็กอนาคตอยู่ที่ผู้หญิง

209
00:10:24,165 --> 00:10:25,415
{\an8}‪(บิลลี่แบ่งนาโช่ให้แฟนคลับ)

210
00:10:25,499 --> 00:10:27,789
‪บิลลี่ คริสตัลแบ่งนาโช่ให้คนที่นั่งข้างๆ

211
00:10:27,877 --> 00:10:29,417
‪และดูเหมือนเธอจะตอบแทนเขา

212
00:10:29,503 --> 00:10:31,713
‪ด้วยองุ่นแช่แข็งที่เธอล้วงออกจากกระเป๋า

213
00:10:31,797 --> 00:10:35,427
‪ว้าว แม้แต่โคบาลคนเมืองก็ยังห้ามใจ
‪จากอาหารสุขภาพระหว่างเกมไม่ไหว

214
00:10:35,801 --> 00:10:37,891
‪ฉันรู้จักเธอ นั่นแม่บ้านบ้านฉันเอง

215
00:10:37,970 --> 00:10:38,970
‪เมื่อบิลลี่พบแพตตี้

216
00:10:40,431 --> 00:10:42,851
‪นี่ นายใช่คนที่อยู่ใน
‪ซับเรดดิตริค แอนด์ มอร์ตี้ไหม

217
00:10:43,309 --> 00:10:44,309
‪นายอยู่ในแอลเอเหรอ

218
00:10:44,977 --> 00:10:46,687
‪อยู่มาแต่เกิดเลย ห้าห้าห้า

219
00:10:47,521 --> 00:10:48,691
‪ห้าห้าห้าบวก เหมือนกัน

220
00:10:48,773 --> 00:10:51,573
‪พวก ฉันมาดูการแข่ง
‪ที่ร้านพิซซ่านอร์ธเอนด์ในเบอร์แบงก์

221
00:10:51,651 --> 00:10:52,901
‪นายอยากมาด้วยไหม

222
00:10:54,445 --> 00:10:56,315
‪ได้เลยพวก ถึงเวลาสนุกแล้ว

223
00:10:58,991 --> 00:11:00,241
‪(เปิดระบบเอดีทีของท่าน)

224
00:11:06,499 --> 00:11:09,169
‪เบนเดินเข้าไปในร้านพิซซ่านอร์ธเอนด์
‪ด้วยความคาดหวัง

225
00:11:09,251 --> 00:11:11,711
‪ว่าจะได้มาสนุกกับแฟนการ์ตูนตลกวัยรุ่นอีกคน

226
00:11:12,755 --> 00:11:14,215
‪แอรีโอล่าแกรนเด 007

227
00:11:14,715 --> 00:11:16,045
‪แอรีโอล่า นี่

228
00:11:16,425 --> 00:11:19,545
‪ฉันเอง เดอะเรียลพิกเคิลริก 69
‪จากเรดดิต...

229
00:11:19,637 --> 00:11:21,557
‪รู้จักใช่ไหม เว็บไซต์รวบรวมลิงก์น่ะ

230
00:11:21,722 --> 00:11:24,232
‪โอเค เขาไม่ใช่วัยรุ่น

231
00:11:25,184 --> 00:11:26,064
‪สวัสดีครับ

232
00:11:26,143 --> 00:11:28,603
‪ไงพวก ดีใจชะมัดที่ได้เจอนาย

233
00:11:29,397 --> 00:11:30,977
‪ชื่อจริงๆ ของฉันก็คือริก

234
00:11:31,565 --> 00:11:33,525
‪นั่งสิ จะกินชิ้นไหนก็หยิบไปเลย

235
00:11:35,236 --> 00:11:37,526
‪ครับ ผมขอกั๊กชื่อตัวเองไว้ก่อนนะ

236
00:11:38,197 --> 00:11:41,117
‪ผมนึกว่าคุณจะอายุน้อยกว่านี้
‪เห็นชื่อบัญชีคุณมีเลข 69 อยู่ในนั้น

237
00:11:41,200 --> 00:11:43,450
‪เพราะฉันเกิดปี 1969 ไง

238
00:11:43,911 --> 00:11:46,411
‪แต่ใจฉันยังหนุ่มน่ะน้องชาย ฉันชอบดูการ์ตูนมาก

239
00:11:46,497 --> 00:11:47,327
‪เหมือนกับนาย

240
00:11:47,415 --> 00:11:48,995
‪อยากรู้จังว่าเรามีอะไรคล้ายกันอีก

241
00:11:49,500 --> 00:11:50,380
‪อาจจะเพียบก็ได้

242
00:11:50,960 --> 00:11:53,670
‪ขอพูดตามตรง
‪ผมรู้สึกว่านัดวันนี้มันดูทะแม่งหน่อยๆ

243
00:11:53,754 --> 00:11:54,844
‪ผมขอตัวดีกว่า

244
00:11:54,922 --> 00:11:58,632
‪ฉันเข้าใจ ฉันเป็นพนักงานเจรจาสินไหม
‪อายุ 50 จากทาร์ซานา

245
00:11:59,301 --> 00:12:00,891
‪แต่ฉันเป็นแฟนริค แอนด์ มอร์ตี้

246
00:12:01,387 --> 00:12:03,307
‪และฉันไม่มีเพื่อนคุยเรื่องนี้เลย

247
00:12:04,056 --> 00:12:06,136
‪ฉันพูดเล่นว่าจะหาคุณมีซีกส์มาไว้ที่บริษัท

248
00:12:06,225 --> 00:12:08,635
‪และพวกเพื่อนร่วมงานก็มองอย่างกับฉันคือเจอร์รี

249
00:12:10,896 --> 00:12:12,856
‪ฉันแค่คิดว่าถ้าได้คุยกับคนที่เข้าใจกันก็คงดี

250
00:12:13,691 --> 00:12:16,071
‪แต่ถ้านายจะไปจริงๆ ฉันก็เข้าใจ

251
00:12:16,610 --> 00:12:18,490
‪เบนรู้สึกจุกอกขึ้นมาแบบแปลกๆ

252
00:12:18,654 --> 00:12:20,284
‪ก็แบบเขาเป็นใครถึงกล้าตัดสินหมอนี่

253
00:12:20,489 --> 00:12:21,779
‪เขาเองก็เหงาเหมือนกัน

254
00:12:21,866 --> 00:12:24,366
‪และเอาเข้าจริง
‪ช่วงวัยของริคกับมอร์ตี้ก็ต่างกันตั้งเยอะ

255
00:12:24,452 --> 00:12:25,752
‪แต่พวกเขาสนุกกันได้

256
00:12:27,246 --> 00:12:28,116
‪รู้ไหม คุณพูดถูก

257
00:12:28,664 --> 00:12:30,334
‪โทษทีที่ผมทำตัวไร้มารยาท

258
00:12:30,750 --> 00:12:33,750
‪เราก็แค่แฟนคลับสองคน
‪ที่มานั่งกินพิซซ่าและคุยเรื่องการ์ตูนกัน

259
00:12:33,836 --> 00:12:34,746
‪มันปกติจะตาย

260
00:12:34,837 --> 00:12:35,707
‪ใช่ไหมล่ะ

261
00:12:36,046 --> 00:12:37,916
‪ระวังนะเพื่อน พิซซ่ามันร้อน

262
00:12:38,007 --> 00:12:39,297
‪นายอาจอยากจะเป่ามันก่อน

263
00:12:41,969 --> 00:12:42,799
‪ช้าอีก

264
00:12:43,888 --> 00:12:44,928
‪ช้าอีก

265
00:12:45,514 --> 00:12:47,224
‪ใช่ นั่นแหละ

266
00:12:48,100 --> 00:12:49,270
‪ใช่ มันไม่ปกติแล้ว เบน

267
00:12:49,351 --> 00:12:51,731
‪เขาไม่ได้แค่อยากคุยเรื่องการ์ตูน รีบหนีไป

268
00:12:51,812 --> 00:12:53,982
‪-  ครับ ผมไปดีกว่า
‪-  ไม่เอาน่า

269
00:12:54,064 --> 00:12:56,074
‪มันไม่มีอะไรแปลกเลยถ้านายไม่ทำให้มันดูแปลก

270
00:12:59,153 --> 00:13:00,533
‪ลุยเลย คลิปเปอร์ส

271
00:13:05,993 --> 00:13:07,413
‪เบนเป็นเด็กที่ฟื้นตัวกลับมาได้เร็ว

272
00:13:07,495 --> 00:13:10,785
‪ในยามที่เขาเจอความล้มเหลว
‪และเหตุการณ์แย่ๆ อย่างเมื่อคืน

273
00:13:10,998 --> 00:13:13,078
‪เขาจะฟื้นกลับมาอย่างเข้มแข็งกว่าก่อนเก่า

274
00:13:14,335 --> 00:13:15,455
‪เขาดึงลิ้นชักร่วง

275
00:13:16,086 --> 00:13:17,086
‪ใช่ เขาเศร้า

276
00:13:29,892 --> 00:13:31,142
‪(คะแนนสอบเคมี 100)

277
00:13:35,856 --> 00:13:36,766
‪(80)

278
00:13:39,276 --> 00:13:40,816
‪(หน่มน๊ม)

279
00:13:47,409 --> 00:13:48,289
‪อะไรวะเนี่ย

280
00:13:48,369 --> 00:13:49,699
‪ตายจริง ฉันผิดเอง

281
00:13:49,787 --> 00:13:51,747
‪เหมือนฉันจะเห็นแมลงสาบเกาะหน้านายอยู่

282
00:13:51,831 --> 00:13:53,711
‪เพราะโรงเรียนนี้มีแมลงสาบยั้วเยี้ย

283
00:13:53,874 --> 00:13:56,884
‪แต่จริงๆ มันก็แค่สิวเม็ดเบ้อเริ่ม

284
00:13:56,961 --> 00:13:58,091
‪อือ ไม่เป็นไร

285
00:13:58,170 --> 00:13:59,590
‪นายควรไปรักษามันซะนะ

286
00:13:59,672 --> 00:14:01,422
‪ได้ยินว่าถ้าสิวเม็ดใหญ่เกินไป

287
00:14:01,507 --> 00:14:04,257
‪มันจะซึมเข้าสมองแล้วฆ่านายได้

288
00:14:04,760 --> 00:14:06,010
‪ได้ เดี๋ยวฉันไปทำเลย

289
00:14:06,095 --> 00:14:07,965
‪เอาละ ฉันว่าดีแล้วที่ฉันตบหน้านาย

290
00:14:08,055 --> 00:14:09,465
‪ฉันเลยได้บอกข้อมูลดีๆ กับนาย

291
00:14:09,557 --> 00:14:11,137
‪อือ ขอบใจ

292
00:14:11,225 --> 00:14:12,055
‪ด้วยความยินดี

293
00:14:12,852 --> 00:14:15,232
‪จริงสิ คลิปเปอร์สเล่นได้มันสุดๆ

294
00:14:15,312 --> 00:14:17,022
‪คงเจ๋งน่าดูสินะที่ได้นั่งติดขอบสนาม

295
00:14:23,028 --> 00:14:25,358
‪เบนจามิน ดีใจที่เจอเธอนะ

296
00:14:26,156 --> 00:14:28,326
‪เห็นว่าเธอมีแขกไม่ได้รับเชิญที่คางสินะ

297
00:14:28,492 --> 00:14:29,872
‪ครับ ปกติผมไม่ค่อยเป็นสิว

298
00:14:29,952 --> 00:14:32,452
‪ผมว่าเม็ดนี้คงเป็นขนคุดที่เครา

299
00:14:32,913 --> 00:14:35,043
‪ไม่หรอก หน้าตามันเหมือนสิวทั่วๆ ไป

300
00:14:35,124 --> 00:14:36,634
‪ส่วนเคราน่ะฉันไม่ค่อยเห็นนะ

301
00:14:36,709 --> 00:14:38,839
‪ผมโกนหนวดเคราเกลี้ยง คงเพราะงั้นมั้ง

302
00:14:39,461 --> 00:14:40,341
‪จ้ะ ใช่แน่ๆ

303
00:14:40,921 --> 00:14:44,381
‪เดี๋ยวฉันจะฉีดคอร์ติโซนเข้าไปนะ

304
00:14:44,466 --> 00:14:47,086
‪รู้ไหม เบนจามิน ฉันต้องขอบคุณเธอ

305
00:14:47,177 --> 00:14:49,307
‪เธอทำให้เดวี่ของฉันมีแรงผลักดัน

306
00:14:49,388 --> 00:14:51,558
‪เธอเองก็เป็นแรงผลักดันให้ผมเหมือนกัน

307
00:14:51,640 --> 00:14:54,600
‪ทุกมื้อค่ำฉันจะต้องคอยฟังว่า
‪พวกเธอแข่งอะไรกันบ้าง

308
00:14:54,977 --> 00:14:57,857
‪"เบน กรอสส์สอบเลขกับประวัติศาสตร์ได้ที่หนึ่ง

309
00:14:57,938 --> 00:15:00,188
‪ขอแอดเดอรอลที
‪หนูจะได้เอาชนะเบน กรอสส์ได้"

310
00:15:00,316 --> 00:15:01,226
‪เธอหมกมุ่นกับผมน่ะ

311
00:15:02,902 --> 00:15:04,742
‪เดี๋ยว พวกคุณทานมื้อค่ำด้วยกันทุกวันเหรอ

312
00:15:05,029 --> 00:15:06,449
‪ใช่สิจ๊ะ ก็เราครอบครัวเดียวกัน

313
00:15:06,864 --> 00:15:07,784
‪ให้สรุปง่ายๆ ก็คือ

314
00:15:07,865 --> 00:15:10,195
‪เธอเป็นเด็กฉลาดที่มีอนาคตสดใส

315
00:15:10,576 --> 00:15:12,156
‪พ่อแม่เธอต้องภูมิใจแน่

316
00:15:12,244 --> 00:15:14,004
‪หลังจาก 24 ชั่วโมงแห่งความสิ้นหวัง

317
00:15:14,079 --> 00:15:16,369
‪ถ้อยคำจำเจนี้ มันเกินกว่าที่เบนจะรับไหว

318
00:15:16,457 --> 00:15:17,667
‪เจ็บนิดๆ นะจ๊ะ

319
00:15:21,045 --> 00:15:21,915
‪เรียบร้อย

320
00:15:24,298 --> 00:15:25,168
‪ตายจริง

321
00:15:25,299 --> 00:15:27,429
‪ว่าแล้วเชียวว่าเราไม่ควรซื้อครีมยาชาทั่วไปมา

322
00:15:27,509 --> 00:15:29,139
‪จากนี้ต้องซื้อยี่ห้อดังๆ เท่านั้น

323
00:15:29,970 --> 00:15:30,970
‪เธอโอเคไหม พ่อหนุ่ม

324
00:15:31,472 --> 00:15:32,312
‪ผมไม่เป็นไรครับ

325
00:15:36,435 --> 00:15:39,095
‪คือผมไม่ได้ทานมื้อค่ำกับใครมานานแล้ว

326
00:15:39,730 --> 00:15:41,110
‪น่าสงสารจัง

327
00:15:41,190 --> 00:15:43,940
‪ผมไม่เป็นไร ชีวิตผมน่ะดีสุดๆ

328
00:15:45,486 --> 00:15:47,106
‪ไม่รู้ทำไมผมถึงร้องไห้

329
00:15:50,324 --> 00:15:52,334
‪บางทีผมอาจแพ้ยาที่คุณฉีด

330
00:15:53,243 --> 00:15:56,293
‪หรืออะไรบางอย่าง ในนั้นมีเกสรดอกไม้ไหม

331
00:15:56,622 --> 00:15:57,542
‪ไม่มีจ้ะ

332
00:16:04,838 --> 00:16:08,378
‪ฉันว่าจะใส่พริกแค่เม็ดเดียว
‪ไม่งั้นมันจะกลบรสชาติจนหมด

333
00:16:08,467 --> 00:16:11,137
‪ทุกคน คืนนี้เรามีแขกพิเศษมาทานมื้อค่ำด้วย

334
00:16:11,387 --> 00:16:14,637
‪กมลา ลดความเผ็ดให้เขาด้วยนะจ๊ะ

335
00:16:15,641 --> 00:16:17,481
‪โธ่ ไม่นะ

336
00:16:19,103 --> 00:16:22,563
‪ขณะที่เขายืนอยู่ในครัวของศัตรูชั่วชีวิต
‪เฝ้ารอมื้อค่ำที่น่าสังเวช

337
00:16:22,648 --> 00:16:24,978
‪ความกระดากของเบนก็ทะยานถึงขีดสุด

338
00:16:25,067 --> 00:16:26,817
‪ลูกหยาบคายกับพ่อหนุ่มคนนั้นทำไม

339
00:16:27,069 --> 00:16:28,069
‪เพราะเขาห่วยแตกไง

340
00:16:28,445 --> 00:16:30,405
‪แค่เห็นเขาที่โรงเรียนทุกวัน มันก็แย่พออยู่แล้ว

341
00:16:30,572 --> 00:16:32,242
‪นี่เรายังต้องให้เขาเข้าบ้านอีกเหรอ

342
00:16:32,324 --> 00:16:34,034
‪นี่ เบนจ๊ะ...

343
00:16:34,785 --> 00:16:36,615
‪เธอมีงานอดิเรกหรือความสนใจอะไรบ้าง

344
00:16:37,746 --> 00:16:39,206
‪คือผมชอบ...

345
00:16:39,289 --> 00:16:41,789
‪พ่อหนุ่มคนนั้นเป็นมนุษย์นะ และเขาก็เศร้ามาก

346
00:16:41,875 --> 00:16:43,535
‪รู้ไหมว่าวันนี้เขาร้องไห้ที่ห้องทำงานแม่

347
00:16:43,711 --> 00:16:46,051
‪เขาน้ำตานองจนแม่ต้องเช็ดเก้าอี้
‪หลังจากเขาออกไป

348
00:16:46,380 --> 00:16:47,760
‪นั่นไม่ใช่เรื่องของหนู

349
00:16:47,840 --> 00:16:49,380
‪เราเพิ่งล้างช่องลมน่ะ

350
00:16:49,758 --> 00:16:52,088
‪ไม่นึกเลยว่าเสียงจะลอดมาชัดขนาดนี้

351
00:16:52,177 --> 00:16:54,887
‪ตอนนี้เขาก็รู้สึกแย่กับเรื่องที่บ้าน
‪และเรื่องแฟนพออยู่แล้ว

352
00:16:54,972 --> 00:16:58,142
‪แถมเขายังมีสิวที่น่าขยะแขยงที่สุด
‪เท่าที่แม่เคยเจอในชีวิตการทำงานอีก

353
00:16:59,768 --> 00:17:00,688
‪กระทะร่วงซะงั้น

354
00:17:01,645 --> 00:17:03,145
‪นึกว่าจะเสียงดังนานกว่านี้สักหน่อย

355
00:17:03,439 --> 00:17:05,439
‪ลูกบ่นประจำว่าอยากให้เพื่อนมาบ้านมากกว่านี้

356
00:17:05,649 --> 00:17:07,109
‪เบน กรอสส์ไม่ใช่เพื่อนหนู

357
00:17:07,359 --> 00:17:08,189
‪ไม่ใช่ได้ไง

358
00:17:08,485 --> 00:17:11,315
‪หมอนั่นนิสัยดี ฉลาด และคงไม่เคยซื้อยา

359
00:17:11,405 --> 00:17:12,565
‪เพราะหมอนี่ชอบล่อซื้อ

360
00:17:12,823 --> 00:17:15,083
‪ช่วยสุภาพสักคืนจะได้ไหม

361
00:17:15,451 --> 00:17:18,291
‪อย่างน้อยเธอก็บอกว่า "นิสัยดี" และ "ฉลาด"

362
00:17:19,079 --> 00:17:20,869
‪เป็นคำคุณศัพท์ที่ดีที่สุดเท่าที่มีเลยนะ

363
00:17:21,373 --> 00:17:22,923
‪เธอบอกว่าผมชอบล่อซื้อด้วย

364
00:17:23,000 --> 00:17:24,210
‪งั้นก็ต้องภูมิใจสิ

365
00:17:24,460 --> 00:17:26,210
‪ตำรวจไม่ร่วมงานกับใครง่ายๆ นะ

366
00:17:27,337 --> 00:17:29,917
‪เบน ฉันดีใจนะที่นายมาเที่ยวบ้าน

367
00:17:30,215 --> 00:17:33,795
‪ที่ที่ฉันใช้เป็นหลุมหลบภัยจากศัตรูมาตลอด

368
00:17:33,886 --> 00:17:36,006
‪เดวี่ ลูกรับปากแล้วว่าจะสุภาพ

369
00:17:36,096 --> 00:17:37,926
‪หนูบอกว่าดีใจที่เขามาบ้านไง

370
00:17:38,015 --> 00:17:39,975
‪ถ้าลูกยังอยากใช้เน็ตเหมาจ่ายของที่บ้าน

371
00:17:40,059 --> 00:17:41,809
‪ลูกต้องทำตัวให้ดีกว่านี้

372
00:17:42,478 --> 00:17:45,308
‪ทีนี้แม่ขอหนึ่งเรื่องที่ลูกเรียนมา
‪จากที่โรงเรียนวันนี้

373
00:17:45,397 --> 00:17:48,567
‪ค่ะ หนูได้รู้ว่าค่าแทนของเทตา

374
00:17:48,650 --> 00:17:51,610
‪เท่ากับค่าไซน์ของเทตา
‪หารด้วยโคไซน์ของเทตา พอใจไหมคะ

375
00:17:51,695 --> 00:17:52,565
‪ที่สุดเลยจ้ะ

376
00:17:52,654 --> 00:17:55,664
‪วันนี้หนูได้รู้ว่าถ้าเราลืมกระเป๋าสตางต์
‪เอาไว้ที่ร้านสะดวกซื้อ

377
00:17:55,741 --> 00:17:57,741
‪แคชเชียร์จะจ่ายค่าสินค้าให้เรา

378
00:17:57,826 --> 00:18:00,616
‪แถมยังให้เบอร์มาด้วย
‪เพราะกลัวเรากลับบ้านไม่ปลอดภัย

379
00:18:01,080 --> 00:18:05,000
‪เบนจามิน เห็นว่าเธอร่วมทริปสายฟ้าแลบ
‪ไปสหประชาชาติจำลองที่เดวิสด้วยนี่

380
00:18:05,167 --> 00:18:07,037
‪ก็ไม่ได้สายฟ้าแลบทุกคนหรอกครับ

381
00:18:07,377 --> 00:18:09,247
‪เราบางคนเตรียมตัวเพื่อทริปนี้หลายเดือน

382
00:18:09,338 --> 00:18:13,428
‪แต่เดวี่มาแบบไม่เตรียมอะไรสักอย่าง
‪แล้วก็ยังได้เป็นดาวดังประจำงาน

383
00:18:14,176 --> 00:18:16,636
‪- จริงเหรอ ได้ไงกัน
‪- ไม่มีอะไรหรอกค่ะ

384
00:18:16,720 --> 00:18:19,430
‪ถ้าจะมีโอกาสไหนที่เหมาะสำหรับ
‪เอาคืนเดวี่มากที่สุด

385
00:18:19,515 --> 00:18:20,425
‪มันก็คือโอกาสนี้

386
00:18:20,516 --> 00:18:23,476
‪คุณก็รู้จักเดวี่ดี เธอน่ะแรงสุดๆ

387
00:18:23,727 --> 00:18:26,397
‪ไม่นะ เธอทำอะไรที่นั่น

388
00:18:26,897 --> 00:18:29,357
‪แต่แล้ว เขากลับยอมถอย

389
00:18:30,442 --> 00:18:31,282
‪ไม่ใช่เรื่องไม่ดีครับ

390
00:18:31,985 --> 00:18:34,525
‪เธอแค่ทุ่มเต็มที่ให้กับ
‪บทบาทอิเควทอเรียลกินีของเธอ

391
00:18:35,239 --> 00:18:38,829
‪ในฐานะมือใหม่ ผมไม่คิดว่ามีใคร
‪ที่เคยสร้างผลกระทบได้ระดับนี้

392
00:18:39,493 --> 00:18:42,543
‪เธอถล่มการแข่งขันจนราบเลย

393
00:18:43,205 --> 00:18:46,495
‪เดวี่ ฟังดูเหมือนลูกจะเป็นทูตตัวน้อยที่ใช้ได้นะ

394
00:18:46,583 --> 00:18:47,713
‪ดีแล้วล่ะ

395
00:18:47,793 --> 00:18:50,553
‪รู้ไหม สมัยแม่เรียนหนังสือน่ะ
‪กิจกรรมนอกหลักสูตรเดียวที่แม่ทำ

396
00:18:50,629 --> 00:18:52,299
‪คืออาบน้ำให้คุณยายหงำเหงือกของแม่

397
00:18:52,589 --> 00:18:54,169
‪และท่านก็ขัดขืนแม่ทุกครั้ง

398
00:18:54,258 --> 00:18:55,798
‪- จริงเหรอ
‪- ไม่นะ

399
00:18:56,009 --> 00:18:58,469
‪เบนจำไม่ได้ว่าเขามีมื้อค่ำครอบครัว
‪ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

400
00:18:58,720 --> 00:19:01,140
‪อาจเป็นเดือนพฤษภาคม ปี 2018
‪ตอนที่พ่อเขาถูกยกเลิก

401
00:19:01,223 --> 00:19:02,933
‪เที่ยวบินไปบิลบอร์ด มิวสิก อวอร์ด

402
00:19:03,016 --> 00:19:06,396
‪และถึงแม้มื้อค่ำครอบครัวครั้งนี้
‪จะมีการเหยียดหยาม ทะเลาะและคุกคาม

403
00:19:06,478 --> 00:19:08,108
‪แถมอาหารก็เผ็ดเกินไป

404
00:19:08,605 --> 00:19:09,935
‪แต่มันก็ยังเป็นมื้อค่ำครอบครัว

405
00:19:10,816 --> 00:19:11,776
‪และมันก็เยี่ยมสุดๆ

406
00:19:21,952 --> 00:19:22,792
‪นี่

407
00:19:24,204 --> 00:19:26,424
‪ขอบใจนะที่ไม่แฉฉันเรื่องสหประชาชาติจำลอง

408
00:19:26,957 --> 00:19:28,997
‪ช่วงนี้ฉันทำตัวเฮงซวยกับนาย เพราะงั้น...

409
00:19:29,793 --> 00:19:31,093
‪ฉันอาจสมควรโดนก็ได้

410
00:19:31,336 --> 00:19:35,086
‪ก็จริง บางทีการได้ทำให้ชีวิตคนอื่นเส็งเคร็ง
‪เหมือนตัวเองก็สนุกดี

411
00:19:35,174 --> 00:19:36,514
‪แต่วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์น่ะ

412
00:19:37,384 --> 00:19:38,394
‪เกิดอะไรขึ้นกับนาย

413
00:19:38,844 --> 00:19:40,804
‪แล้วนายไปร้องไห้ในห้องทำงานแม่ฉันทำไม

414
00:19:40,888 --> 00:19:43,268
‪เพราะเริมเม็ดเบ้อเริ่มบนหน้านายเหรอ

415
00:19:43,473 --> 00:19:46,733
‪ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่รู้สึกเศร้า

416
00:19:46,935 --> 00:19:48,595
‪ทำไม พ่อบ้านนายลาออกเหรอ

417
00:19:48,854 --> 00:19:51,984
‪นี่ฉันพยายามเปิดใจอยู่นะ
‪อีกอย่าง เดี๋ยวนี้เราไม่มีพ่อบ้านแล้ว

418
00:19:52,065 --> 00:19:54,475
‪- เราเรียกว่าผู้ดูแลบ้าน
‪- โอเค ฉันขอโทษ

419
00:19:55,986 --> 00:19:57,856
‪แล้วทำไมนายถึงเศร้าล่ะ

420
00:19:59,740 --> 00:20:00,570
‪ไม่รู้สิ

421
00:20:02,075 --> 00:20:05,035
‪บางทีฉันก็รู้สึกเหมือนเป็นนักบาสเอ็นบีเอ แต่...

422
00:20:06,163 --> 00:20:08,833
‪ไม่ว่าฉันจะทำคะแนนได้แค่ไหน
‪พ่อก็ไม่เคยสนใจฉัน

423
00:20:08,916 --> 00:20:10,876
‪ส่วนแฟนฉันก็แค่ชอบฉันเพราะฉันรวย

424
00:20:12,127 --> 00:20:15,047
‪ฉันหวังให้นายใช้คำอุปมาที่ฉันรู้เรื่องหน่อย

425
00:20:15,130 --> 00:20:17,800
‪อย่างเช่นข่าวซุบซิบคนดัง
‪หรือคลิปชวนไปงานพรอมในยูทูบ

426
00:20:18,717 --> 00:20:20,257
‪แต่ฉันว่าฉันเข้าใจเรื่องที่นายจะสื่อ

427
00:20:20,594 --> 00:20:23,814
‪อีกเรื่อง ฉันขอโทษนะที่สร้างปัญหา
‪ให้เธอกับแพกซ์ตัน

428
00:20:24,514 --> 00:20:25,354
‪ไม่หรอก

429
00:20:25,432 --> 00:20:28,232
‪บางทีถ้าฉันปิดปากเงียบ
‪พวกเธออาจมีโอกาสก็ได้

430
00:20:29,895 --> 00:20:31,395
‪ฉันไม่เคยนอนกับแพกซ์ตัน

431
00:20:32,481 --> 00:20:33,321
‪อะไรนะ

432
00:20:33,690 --> 00:20:35,190
‪ฉันไม่เคยนอนกับแพกซ์ตัน

433
00:20:35,776 --> 00:20:37,396
‪ฉันแค่ปล่อยให้ทุกคนเชื่อไปแบบนั้น

434
00:20:40,197 --> 00:20:42,657
‪งั้นเขาก็โกรธที่เธอโกหกว่านอนกับเขาน่ะสิ

435
00:20:43,325 --> 00:20:44,945
‪แบบนี้ค่อยสมเหตุสมผลหน่อย

436
00:20:45,077 --> 00:20:46,617
‪คือเราก็เกือบจะมีอะไรกันแล้ว

437
00:20:47,246 --> 00:20:49,666
‪เกือบที่สุดเท่าที่จะทำได้โดยไม่จูบน่ะ

438
00:20:51,375 --> 00:20:53,035
‪เขาถอดเสื้อเชิ้ตออก แล้วฉันก็สติแตก

439
00:20:54,086 --> 00:20:56,666
‪- ฉันรู้ ฉันมันห่วยแตก
‪- เธอคิดว่าตัวเองห่วยเหรอ

440
00:20:57,422 --> 00:21:00,632
‪ฉันเหงาแทบบ้าจนโดนผู้ชายวัยกลางคน
‪ล่อลวงเอาเมื่อวาน

441
00:21:00,717 --> 00:21:03,677
‪เบน ไม่ต้องกุเรื่องที่ชวนหดหู่ยิ่งกว่า
‪เพื่อทำให้ฉันรู้สึกดีก็ได้

442
00:21:03,762 --> 00:21:04,602
‪พูดจริง

443
00:21:04,680 --> 00:21:07,310
‪เขาเป็นพนักงานเจรจาสินไหม
‪วัย 50 จากทาร์ซานา

444
00:21:07,391 --> 00:21:09,061
‪แล้วเขาก็บอกให้ฉันเป่าพิซซ่า

445
00:21:09,142 --> 00:21:11,272
‪- ไม่จริงน่า
‪- จริงสิ มันเลวร้ายสุดๆ

446
00:21:11,353 --> 00:21:14,483
‪เบนเคยซ่อนความเศร้าของเขาไว้
‪แบบเดียวกับที่ผมซ่อนรางวัลเอ็มมี

447
00:21:14,564 --> 00:21:15,574
‪นั่นคือฝังมันไว้ให้ลึก

448
00:21:15,941 --> 00:21:18,781
‪ผมน่ะเอารางวัลทั้งหมดใส่หลุมหลบภัย
‪พร้อมการ์เบจ เพล คิดส์ด้วย

449
00:21:18,860 --> 00:21:21,950
‪แต่การได้แสดงความรู้สึกออกมา
‪ทำให้เบนรู้สึกโล่งใจ

450
00:21:22,030 --> 00:21:23,700
‪และพร้อมที่จะเผชิญกับวันใหม่

451
00:21:25,909 --> 00:21:27,369
‪ขอดินสอกดของเธอหน่อยสิ

452
00:21:27,452 --> 00:21:29,452
‪ฉันอยากมีรูปที่ดูฉลาดๆ เพิ่ม

453
00:21:30,289 --> 00:21:31,419
‪อือ ได้สิ

454
00:21:36,169 --> 00:21:37,799
‪(เดวี่ วี จ่ายให้คุณ ห้าดอลลาร์)

455
00:21:37,879 --> 00:21:40,419
‪นายจะได้ไม่ต้องรับอาหารจากพวกคลั่งเด็กอีก

456
00:21:43,427 --> 00:21:45,967
‪ถึงอะไรๆ จะดูไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก

457
00:21:46,305 --> 00:21:49,055
‪แต่วันนี้เบนรู้สึกเหงาน้อยที่สุด
‪อย่างที่ไม่ได้รู้สึกมานาน

458
00:21:49,891 --> 00:21:51,561
‪ยังไงก็ตาม แค่นี้ผมก็พอใจแล้ว

459
00:21:51,643 --> 00:21:53,273
‪ในนามของเบน เดวี่

460
00:21:53,353 --> 00:21:55,273
‪และชาวแก๊งมัธยมปลายเชอร์แมนโอกส์ทุกคน

461
00:21:55,522 --> 00:21:56,692
‪ผมแอนดี้ แซมเบิร์ก

462
00:21:56,773 --> 00:21:58,483
‪แม็คเอ็นโร กลับไปที่คุณครับ

463
00:22:48,575 --> 00:22:50,365
‪(คำบรรยายโดย: วรพล ถาวรวรานนท์)