1
00:00:07,833 --> 00:00:11,166
‎รู้ไหม ส่วนใหญ่เวลาคนบอกว่า
‎นี่เป็นทางออกที่ดีที่สุด

2
00:00:11,250 --> 00:00:12,208
‎จริงๆ แล้วมันแย่ที่สุด

3
00:00:13,333 --> 00:00:14,833
‎แต่ครั้งนี้เป็นเรื่องจริง เข้าใจนะ

4
00:00:18,041 --> 00:00:19,000
‎เดี๋ยวแม่กลับมา

5
00:00:22,000 --> 00:00:25,250
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

6
00:00:36,916 --> 00:00:39,125
‎สวัสดีค่ะ ฉันชื่ออลิซ

7
00:00:39,208 --> 00:00:40,041
‎พอลอยู่ไหมคะ

8
00:00:40,625 --> 00:00:43,833
‎- ขอโทษนะคะ เวลานี้ไม่เหมาะ
‎- นี่ เกิดอะไรขึ้น

9
00:00:46,000 --> 00:00:47,541
‎- พอล หล่อนเป็นใคร
‎- ฉัน…

10
00:00:47,625 --> 00:00:49,458
‎เจเน็ต พาคริสโตเฟอร์เข้าบ้านเดี๋ยวนี้

11
00:00:50,583 --> 00:00:52,958
‎- คุณมาทำอะไรที่นี่
‎- ฉันมาบอกว่าคุณพูดถูก

12
00:00:53,041 --> 00:00:53,875
‎ฉันผิดเอง

13
00:00:53,958 --> 00:00:57,791
‎- เบธอยู่ในรถ แค่บอกให้รู้ไว้
‎- ไม่ ให้ตายสิ! อลิซ!

14
00:00:57,875 --> 00:01:00,458
‎มันผ่านมาห้าปีแล้วนะ จู่ๆ คุณจะโผล่มาที่นี่ไม่ได้!

15
00:01:00,541 --> 00:01:04,000
‎- ฉันมาเพราะฉันไม่ไหวแล้ว
‎- ฟังผมนะ

16
00:01:04,083 --> 00:01:05,541
‎- โอเค ผมเข้าใจ
‎- ฉันไม่ไหว

17
00:01:05,625 --> 00:01:08,875
‎- ฉันรู้สึกว่าฉันทำให้ลูกผิดหวัง
‎- คุณมาที่นี่ไม่ได้ ฟังผมนะ

18
00:01:08,958 --> 00:01:11,208
‎ผมอยากให้คุณขึ้นรถ แล้วค่อยมาใหม่

19
00:01:11,291 --> 00:01:13,083
‎- ไว้คุยกันวันหลัง
‎- ไม่ได้

20
00:01:13,166 --> 00:01:15,291
‎- คุยกันตอนนี้เลย
‎- ไม่ คุยตอนนี้ไม่ได้

21
00:01:15,375 --> 00:01:17,208
‎ไม่ คุณไม่ควรพาแกมาที่นี่!

22
00:01:17,291 --> 00:01:19,791
‎- คุณพาแกมาที่นี่ทำไม
‎- เพราะฉันอยากให้คุณช่วย

23
00:01:19,875 --> 00:01:22,208
‎มันสายไปแล้ว! ไปซะเถอะ

24
00:01:44,333 --> 00:01:45,166
‎แม่คะ

25
00:01:46,875 --> 00:01:48,041
‎เมื่อกี้ใครคะ

26
00:01:51,083 --> 00:01:51,958
‎ความผิดพลาดน่ะ

27
00:01:54,250 --> 00:01:55,833
‎ค่าคลาดเคลื่อน

28
00:01:57,500 --> 00:01:59,833
‎ก็แค่ปัญหาที่แม่ต้องหาทางแก้

29
00:02:00,416 --> 00:02:01,500
‎ปัญหาอะไรคะ

30
00:02:04,958 --> 00:02:06,083
‎จะทำยังไงกับลูกดี

31
00:02:11,875 --> 00:02:13,708
‎เธอเป็นเจ้าของบ้านทั้งหลังเลยเหรอ

32
00:02:17,458 --> 00:02:18,625
‎เธอไม่ใช่เด็กกำพร้าแล้ว

33
00:02:19,791 --> 00:02:20,791
‎ไม่ใช่อีกแล้ว

34
00:02:22,083 --> 00:02:24,166
‎เธออยู่เล็กซิงตันมาตลอดเลยเหรอ

35
00:02:25,250 --> 00:02:26,083
‎หลุยส์วิลล์

36
00:02:26,666 --> 00:02:28,166
‎งั้นเธอกลับมาทำไม

37
00:02:29,958 --> 00:02:32,416
‎เพราะเธอไม่ยอมรับโทรศัพท์น่ะสิ

38
00:02:40,625 --> 00:02:42,291
‎คุณไชเบลตายแล้ว

39
00:02:46,333 --> 00:02:49,041
‎มะรืนนี้จะมีงานศพ ฉันเลยคิดว่า

40
00:02:50,291 --> 00:02:51,583
‎จะชวนไปด้วยกัน

41
00:02:59,375 --> 00:03:00,208
‎ขอบใจ

42
00:03:07,875 --> 00:03:08,958
‎ให้ตายสิ เบธ

43
00:03:11,000 --> 00:03:11,833
‎ใช่

44
00:03:12,791 --> 00:03:13,625
‎ฉันรู้

45
00:03:14,708 --> 00:03:16,541
‎ตอนนี้ฉันทำงานเป็นผู้ช่วยทนาย

46
00:03:17,666 --> 00:03:20,125
‎- เรียนจบมหาวิทยาลัยแล้วเหรอ
‎- ใช่ ม.รัฐเคนทักกี

47
00:03:20,208 --> 00:03:22,833
‎ฉันได้ทุนด้านพลศึกษา

48
00:03:22,916 --> 00:03:25,166
‎แต่พอฉันรู้ว่าชื่อเดิมของมหาวิทยาลัยคือ

49
00:03:25,250 --> 00:03:27,458
‎วิทยาลัยครูสำหรับคนผิวสี

50
00:03:27,541 --> 00:03:29,708
‎มันทำให้ฉันอยากเรียนประวัติศาสตร์

51
00:03:29,791 --> 00:03:33,833
‎ซึ่งทำให้ฉันโมโหยิ่งกว่าเดิมอีก

52
00:03:33,916 --> 00:03:35,000
‎นึกภาพไม่ออกเลย

53
00:03:36,250 --> 00:03:38,458
‎ฉันเปลี่ยนเอกมาเรียนรัฐศาสตร์

54
00:03:39,166 --> 00:03:40,875
‎ตอนนี้ฉันกำลังเก็บเงินเข้าคณะนิติฯ

55
00:03:43,250 --> 00:03:45,583
‎ฉันรู้ หน้าอย่างฉันเนี่ยนะจะเป็นทนายความ

56
00:03:45,666 --> 00:03:47,291
‎แต่โลกมันเฮงซวย

57
00:03:47,375 --> 00:03:50,375
‎และถ้าฉันจะเปลี่ยนแปลงโลก
‎ฉันจะมัวเสียเวลาไปกับ

58
00:03:50,458 --> 00:03:53,041
‎การสอนสาวผิวขาวจับไม้แบดฯ ไม่ได้หรอก

59
00:03:54,791 --> 00:03:57,958
‎- ฉันจะเป็นพวกหัวรุนแรง
‎- ไม่ยักรู้ว่านั่นเป็นอาชีพด้วย

60
00:03:58,791 --> 00:03:59,625
‎เดี๋ยวก็เป็น

61
00:04:29,000 --> 00:04:30,000
‎ฉันยังกินอยู่น่ะ

62
00:04:31,166 --> 00:04:33,333
‎ดูเหมือนเธอไม่ได้กินแค่ยานะ คุณน้อง

63
00:04:33,416 --> 00:04:35,166
‎วันนี้ยังไม่แตะเลย

64
00:04:36,166 --> 00:04:37,625
‎ก็แค่ยัง

65
00:04:44,166 --> 00:04:46,625
‎ฉันควรจะไปรัสเซียตอนปลายปี

66
00:04:48,666 --> 00:04:49,875
‎ฉันกลัว

67
00:04:50,208 --> 00:04:51,416
‎งั้นก็อย่าไป

68
00:04:51,500 --> 00:04:53,000
‎ฉันต้องไป

69
00:04:53,083 --> 00:04:55,791
‎ถ้าฉันไม่ไป ฉันก็จะไม่มีอะไรทำ เอาแต่ดื่มเหล้า

70
00:04:56,375 --> 00:04:58,125
‎ดูเหมือนยังไงเธอก็ดื่มอยู่ดี

71
00:04:58,208 --> 00:05:00,125
‎ฉันต้องเลิกไวน์

72
00:05:00,958 --> 00:05:02,166
‎เลิกยาและ…

73
00:05:03,291 --> 00:05:04,333
‎เก็บกวาดที่นี่

74
00:05:04,416 --> 00:05:06,875
‎เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีนะ

75
00:05:06,958 --> 00:05:09,125
‎ฉันต้องทบทวนหมากรุกวันละแปดชั่วโมง

76
00:05:09,208 --> 00:05:11,583
‎พวกเขาอยากให้ฉันลงแข่งที่ซานฟรานฯ
‎ออกรายการทีวี

77
00:05:11,666 --> 00:05:13,875
‎- ฉันควรทำทั้งหมดนั่น
‎- พวกเขาคือใคร

78
00:05:13,958 --> 00:05:15,250
‎สมาพันธ์หมากรุก

79
00:05:15,333 --> 00:05:16,333
‎อ๋อ

80
00:05:16,958 --> 00:05:18,166
‎แต่สิ่งที่ฉันอยากได้…

81
00:05:18,791 --> 00:05:19,708
‎คือเหล้า

82
00:05:21,833 --> 00:05:24,208
‎ถ้าเธอไม่อยู่ด้วย ฉันคงดื่มไวน์ไปแล้ว

83
00:05:25,125 --> 00:05:28,166
‎เธอพูดเหมือนซูซาน เฮย์เวิร์ดในหนังที่นางเล่น

84
00:05:28,791 --> 00:05:30,750
‎ฉันเคยอ่านเรื่องของศิลปินป๊อปอาร์ตคนหนึ่ง

85
00:05:31,375 --> 00:05:33,500
‎เขาซื้อภาพเขียนต้นฉบับของไมเคิลแองเจโล

86
00:05:33,583 --> 00:05:35,333
‎พอกลับถึงบ้าน

87
00:05:35,416 --> 00:05:37,333
‎เขาก็หยิบยางลบมา…

88
00:05:38,291 --> 00:05:39,125
‎ลบภาพเขียนนั่น

89
00:05:40,458 --> 00:05:42,125
‎ลบจนเหลือแค่กระดาษเปล่า

90
00:05:44,166 --> 00:05:46,166
‎ฉันจำได้ว่าตัวเองช็อกไปเลย

91
00:05:48,666 --> 00:05:51,625
‎ตอนนี้ฉันสงสัยว่า
‎ฉันเผลอลบสมองตัวเองไปหรือเปล่า

92
00:05:53,500 --> 00:05:57,416
‎ถือซะว่าเธอไม่ได้เพิ่งเปรียบเทียบตัวเอง
‎กับไมเคิลแองเจโลแล้วกันนะ

93
00:05:58,000 --> 00:05:59,750
‎และมาวิเคราะห์ว่าตอนนี้เธออยู่จุดไหน

94
00:06:00,291 --> 00:06:02,625
‎ซึ่งหลังจากอยู่ที่นี่ได้ห้านาที

95
00:06:02,708 --> 00:06:06,083
‎ฉันก็รู้แล้วว่าเธออยู่ก้นหลุมเลย

96
00:06:06,750 --> 00:06:08,625
‎แถมยังเป็นหลุมที่เธอขุดเองเสียด้วย

97
00:06:08,708 --> 00:06:09,750
‎ถ้าให้ฉันแนะนำ

98
00:06:10,375 --> 00:06:11,583
‎เลิกขุดซะที

99
00:06:11,666 --> 00:06:13,708
‎มันคงอยู่ในสายเลือดของฉัน

100
00:06:14,541 --> 00:06:15,750
‎แม่ฉันกลายเป็นบ้า

101
00:06:15,833 --> 00:06:17,583
‎กลายเป็นบ้าหรือบ้าอยู่แล้ว

102
00:06:19,458 --> 00:06:20,291
‎ไม่รู้สิ

103
00:06:20,916 --> 00:06:22,458
‎แม่ดื่มเหล้าหรือเล่นยาไหม

104
00:06:25,083 --> 00:06:26,208
‎ไม่ ไม่เคยเลย

105
00:06:28,541 --> 00:06:29,541
‎แม่เธอไม่อยู่แล้ว

106
00:06:30,375 --> 00:06:33,125
‎เลิกคิดเรื่องนี้ซะ คิดไปก็ไม่มีประโยชน์

107
00:06:34,000 --> 00:06:35,000
‎นอกจากนี้…

108
00:06:36,791 --> 00:06:37,833
‎ฉันมีของมาฝาก

109
00:06:51,125 --> 00:06:53,000
‎ฉันเป็นคนเอาไปเองแหละ

110
00:06:53,833 --> 00:06:56,541
‎ฉันโกรธที่เธอได้รับอุปการะ

111
00:06:59,166 --> 00:07:01,791
‎แล้วที่เป็นยายเผือกขี้ยาตัวแสบล่ะ

112
00:07:03,250 --> 00:07:04,291
‎ใครจะไปลืมได้

113
00:07:14,833 --> 00:07:16,791
‎ว่าแต่ผู้ช่วยทนายทำเงินได้แค่ไหน

114
00:07:18,166 --> 00:07:21,291
‎ไม่พอซื้อรถคันนี้หรอก ถ้านั่นคือที่เธอสงสัย

115
00:07:23,416 --> 00:07:26,166
‎รถคันนี้เป็นของขวัญจากหุ้นส่วนคนหนึ่ง
‎ของสำนักงานกฎหมาย

116
00:07:27,041 --> 00:07:27,916
‎งั้นเหรอ

117
00:07:28,708 --> 00:07:30,291
‎เขาอยากแต่งงานกับฉัน

118
00:07:31,083 --> 00:07:33,750
‎ทันทีที่หย่ากับเมียเขา

119
00:07:34,750 --> 00:07:36,333
‎ฟังดูเป็นคนน่ารักทีเดียว

120
00:07:37,375 --> 00:07:38,583
‎เขาเป็นคนขาวด้วยนะ

121
00:07:39,208 --> 00:07:42,625
‎เขาชื่อริค สอนให้ฉันเล่นสควอช

122
00:07:42,708 --> 00:07:43,666
‎สควอชเหรอ

123
00:07:44,416 --> 00:07:46,416
‎กีฬาที่เศรษฐีผิวขาวเขาเล่นกัน

124
00:07:46,500 --> 00:07:47,916
‎ฉันว่าเธอจะต้องเล่นเก่ง

125
00:07:48,625 --> 00:07:52,083
‎สำนักงานนี้มีแต่คนขาว
‎พวกเขาจ้างฉันให้จับเวลา

126
00:07:52,625 --> 00:07:56,750
‎แทนที่จะใช้พนักงานทำความสะอาดหญิงผิวดำ
‎พวกเขาอยากได้หญิงผิวดำ สะอาดสะอ้าน

127
00:07:56,833 --> 00:07:59,458
‎ก้นสวย แล้วก็ใช้คำศัพท์หรูหรา

128
00:08:00,250 --> 00:08:01,250
‎เธอสะอาดมากสินะ

129
00:08:01,791 --> 00:08:03,000
‎ตอนที่ฉันไปสัมภาษณ์

130
00:08:03,083 --> 00:08:07,333
‎ฉันจงใจใช้คำศัพท์หรูๆ อย่าง
‎"น่าประณาม" แล้วก็ "การแบ่งขั้ว"

131
00:08:08,041 --> 00:08:09,125
‎พวกเขาตาวาวขึ้นมาเลย

132
00:08:10,166 --> 00:08:13,000
‎แต่ถ้าฉันสอบตั๋วทนายผ่านเมื่อไหร่ ฉันจะไปทันที

133
00:08:14,458 --> 00:08:16,166
‎ฉันอยากเป็นเหมือนเธอ

134
00:08:18,125 --> 00:08:20,541
‎เธอเก่งที่สุดในวงการของตัวเองมานาน

135
00:08:21,500 --> 00:08:24,000
‎เธอไม่รู้หรอกว่าพวกเราที่เหลือเป็นยังไง

136
00:08:29,833 --> 00:08:33,208
‎แล้วพวกหัวรุนแรงด้วยกันจะคิดยังไง
‎ที่เธอคบกับทนายร่ำรวยผิวขาว

137
00:08:34,458 --> 00:08:36,291
‎ช่างแม่งสิ ถ้ารับเรื่องตลกไม่ได้

138
00:08:47,958 --> 00:08:48,791
‎รถบ้านเหรอ

139
00:08:49,541 --> 00:08:52,083
‎ว้าว เธอนี่เป็นสุดยอดตัวอย่าง

140
00:08:52,166 --> 00:08:54,708
‎ของเด็กผิวขาวเหลือขอทั่วราชอาณาจักรจริงๆ

141
00:08:54,791 --> 00:08:56,375
‎แม่ฉันมาจากตระกูลเศรษฐี

142
00:08:57,833 --> 00:08:59,458
‎แล้วแม่ก็แต่งกับเศรษฐี

143
00:09:01,791 --> 00:09:03,791
‎แล้วมาลงเอยซะไกลปืนเที่ยงแบบนี้ได้ไง

144
00:09:05,458 --> 00:09:06,375
‎มันซับซ้อนน่ะ

145
00:09:07,416 --> 00:09:08,250
‎ก็ว่างั้นแหละ

146
00:09:18,791 --> 00:09:22,500
‎(บ้านเมธูเอน)

147
00:09:33,166 --> 00:09:34,333
‎อยากเข้าไปข้างในไหม

148
00:09:35,833 --> 00:09:37,708
‎ปาหินจากหน้าต่างกัน

149
00:09:47,041 --> 00:09:49,833
‎การตัดสินใจมีผลลัพธ์ตามมา

150
00:09:51,291 --> 00:09:52,416
‎ห้ามเล่นหมากรุกอีก

151
00:09:52,500 --> 00:09:56,916
‎พวกเธอมาอยู่ที่นี่เพราะการตัดสินใจของพ่อแม่

152
00:09:57,583 --> 00:09:59,000
‎เธอจะต้องเรียนรู้

153
00:09:59,791 --> 00:10:02,333
‎ที่จะเลือกทางที่ต่างออกไป

154
00:10:04,125 --> 00:10:07,000
‎ฉันเพิ่งรู้ตัวว่าฉันไม่อยากกลับเข้าไปในนั้นอีก

155
00:10:09,916 --> 00:10:10,958
‎"จงมาหาเรา

156
00:10:11,583 --> 00:10:14,458
‎บรรดาผู้เหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก
‎เราจะให้ท่านได้หยุดพัก

157
00:10:16,666 --> 00:10:18,166
‎จงเอาแอกของเราแบกไว้

158
00:10:18,916 --> 00:10:19,875
‎แล้วเรียนจากเรา

159
00:10:20,625 --> 00:10:22,875
‎เพราะว่าเราสุภาพอ่อนโยนและใจอ่อนน้อม"

160
00:10:22,958 --> 00:10:24,541
‎ครูเดียร์ดอร์ฟไม่มา

161
00:10:25,541 --> 00:10:26,416
‎ไม่มีใครมาเลย

162
00:10:27,333 --> 00:10:29,000
‎เดียร์ดอร์ฟล้มกระดูกสะโพกหัก

163
00:10:30,375 --> 00:10:31,500
‎หลังเธอไปได้แป๊บเดียว

164
00:10:32,208 --> 00:10:33,916
‎หลังจากนั้นก็ต้องใช้ไม้เท้ายัน

165
00:10:34,875 --> 00:10:35,916
‎ไม่เหมือนเดิมอีกเลย

166
00:10:37,291 --> 00:10:39,541
‎เกือบทำให้ฉันเชื่อในพระเจ้าแน่ะ

167
00:10:39,625 --> 00:10:41,333
‎ผมไม่รู้จักวิลเลียม ไชเบล

168
00:10:42,208 --> 00:10:45,583
‎แต่มีคนบอกว่าเขาไม่นับถือศาสนา
‎เขารักสันโดษมากกว่า

169
00:10:46,291 --> 00:10:47,500
‎ไม่มีใครร้องไห้เลย

170
00:10:47,583 --> 00:10:49,583
‎และมีคนบอกว่า 23 ปีที่ผ่านมา…

171
00:10:49,666 --> 00:10:52,458
‎พวกเขาทำหน้าเหมือนกำลังต่อแถวในธนาคาร

172
00:10:52,541 --> 00:10:54,041
‎บ้านเมธูเอนสำหรับเด็กหญิง

173
00:10:54,125 --> 00:10:54,958
‎เธอโอเคไหม

174
00:10:55,916 --> 00:10:58,125
‎- เขาทำหน้าที่…
‎- ฉันรู้สึกแย่

175
00:10:58,208 --> 00:10:59,583
‎อย่างเงียบๆ และขยันขันแข็ง

176
00:11:00,916 --> 00:11:02,291
‎ฉันติดหนี้เขาสิบดอลลาร์

177
00:11:07,958 --> 00:11:08,791
‎โจลีน

178
00:11:08,875 --> 00:11:12,083
‎ผู้อำนวยการบ้านเมธูเอน
‎เฮเลน เดียร์ดอร์ฟกล่าวว่า…

179
00:11:13,000 --> 00:11:15,708
‎เขาเป็นที่รักของพนักงานและนักเรียน

180
00:11:15,791 --> 00:11:19,208
‎เขามีจริยธรรมในการทำงานที่น่าชื่นชม

181
00:11:19,291 --> 00:11:20,208
‎ฉันเปลี่ยนใจแล้ว

182
00:11:31,250 --> 00:11:32,416
‎เดี๋ยวมานะ

183
00:13:13,166 --> 00:13:15,250
‎เธอควรเข้าไปในโบสถ์น้อยนะ แม่หนู

184
00:13:18,333 --> 00:13:19,208
‎ค่ะครู

185
00:15:19,250 --> 00:15:21,916
‎(เด็กสาวผู้มีความฝันอันยิ่งใหญ่
‎ราชินีหมากรุก)

186
00:15:25,708 --> 00:15:26,583
‎(การแข่งที่ปารีส)

187
00:15:26,666 --> 00:15:29,333
‎(คุณไชเบลที่รัก มีการแข่งหมากรุก…)

188
00:15:31,375 --> 00:15:32,750
‎(ราชินีหมากรุก เบธ ฮาร์มอน)

189
00:15:32,833 --> 00:15:33,833
‎(สหรัฐฯ ได้แชมป์ใหม่)

190
00:15:33,916 --> 00:15:35,791
‎(เชสรีวิว นิตยสารภาพด้านหมากรุก)

191
00:15:39,166 --> 00:15:44,666
‎(เอลิซาเบธ ฮาร์มอนกับบอร์กอฟ
‎ใครจะเป็นผู้ชนะในปารีส)

192
00:16:06,416 --> 00:16:07,250
‎เบธ

193
00:16:31,333 --> 00:16:32,375
‎โถ ที่รัก

194
00:16:37,708 --> 00:16:39,791
‎มันหนักหนาเกินจะรับไหวใช่ไหมจ๊ะ

195
00:16:50,000 --> 00:16:50,958
‎ไม่เป็นไรนะ

196
00:17:02,750 --> 00:17:05,083
‎เอลิซาเบธ สิ่งที่เราต้องการจากคุณ

197
00:17:05,750 --> 00:17:07,208
‎ก็คือแถลงการณ์ค่ะ

198
00:17:08,041 --> 00:17:08,958
‎แถลงการณ์เหรอคะ

199
00:17:09,041 --> 00:17:13,083
‎กลุ่มคริสเตียนครูเสดอยากให้คุณประกาศจุดยืน

200
00:17:13,833 --> 00:17:16,208
‎ในโลกที่หลายคนยังปิดปากเงียบ

201
00:17:16,291 --> 00:17:18,041
‎จุดยืนนั้นคืออะไรคะ

202
00:17:19,291 --> 00:17:22,166
‎ก็อย่างที่เรารู้ การแพร่หลายของคอมมิวนิสต์

203
00:17:22,250 --> 00:17:24,708
‎เป็นการแพร่หลายของการไม่เชื่อในพระเจ้า

204
00:17:25,875 --> 00:17:26,833
‎เดาว่างั้นค่ะ

205
00:17:26,916 --> 00:17:28,666
‎โอ้ ไม่ต้องเดา

206
00:17:29,208 --> 00:17:33,041
‎เป็นเรื่องจริงเลย
‎เรื่องจริงของลัทธิมากซ์ ลัทธิเลนิน

207
00:17:33,708 --> 00:17:36,416
‎ถ้อยคำศักดิ์สิทธิ์เป็นที่รังเกียจในเครมลิน

208
00:17:36,500 --> 00:17:38,166
‎และพวกไม่เชื่อในพระเจ้าที่นั่งกันสลอน

209
00:17:38,958 --> 00:17:40,958
‎- ฉันไม่เถียงค่ะ
‎- ดี

210
00:17:41,708 --> 00:17:44,791
‎สิ่งที่เราต้องการก็คือคำแถลงในเรื่องนี้

211
00:17:45,500 --> 00:17:47,541
‎- ต่อหน้าสื่อเหรอคะ
‎- ถูกต้อง

212
00:17:48,500 --> 00:17:51,000
‎เราเตรียมคำพูดไว้ให้แล้ว นี่ค่ะ

213
00:17:59,291 --> 00:18:00,708
‎ฉันเป็นนักหมากรุก

214
00:18:00,791 --> 00:18:02,916
‎ใช่ค่ะ แต่คุณก็เป็นชาวคริสต์ด้วย

215
00:18:03,000 --> 00:18:04,458
‎ฉันไม่แน่ใจในเรื่องนั้น

216
00:18:07,291 --> 00:18:09,416
‎ฉันไม่มีความตั้งใจที่จะพูดอะไรแบบนี้

217
00:18:09,500 --> 00:18:11,833
‎- ทำไมล่ะ
‎- เพราะมันโคตรไร้สาระมั้งคะ

218
00:18:12,583 --> 00:18:16,500
‎กลุ่มคริสเตียนครูเสดลงทุนกับคุณเยอะมาก

219
00:18:16,583 --> 00:18:19,625
‎ล่าสุดเราจ่ายค่าเดินทางไปซานฟรานซิสโกให้คุณ

220
00:18:19,708 --> 00:18:21,291
‎เราทุกคนภูมิใจในตัวคุณมาก

221
00:18:21,375 --> 00:18:25,166
‎และเราจ่ายเงินก้อนโต
‎เป็นค่าเดินทางไปสหภาพโซเวียตที่จะมาถึง

222
00:18:26,083 --> 00:18:26,916
‎โอเค

223
00:18:28,708 --> 00:18:29,541
‎ได้ค่ะ

224
00:18:30,875 --> 00:18:32,041
‎ฉันจะคืนให้ทั้งหมด

225
00:18:49,583 --> 00:18:51,666
‎ฉันหวังว่าคุณจะรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่นะ ทูนหัว

226
00:18:52,666 --> 00:18:54,083
‎โอ้ ชัดเลย

227
00:18:54,166 --> 00:18:55,000
‎คุณมันบ้า

228
00:18:55,708 --> 00:18:57,375
‎คุณเสียสติไปแล้ว

229
00:18:57,458 --> 00:18:59,125
‎คงงั้น เป็นไปได้

230
00:18:59,208 --> 00:19:02,375
‎แต่ฉันทำไปแล้ว มันสายเกินแก้แล้ว

231
00:19:02,458 --> 00:19:04,333
‎- จ่ายค่าตั๋วเครื่องบินหรือยัง
‎- ยัง

232
00:19:05,125 --> 00:19:06,166
‎ยังไม่จ่ายค่าอะไรเลย

233
00:19:06,250 --> 00:19:09,291
‎รู้ใช่ไหมว่าต้องจ่ายค่าโรงแรม
‎ให้เอเย่นส์ล่วงหน้า

234
00:19:09,375 --> 00:19:10,708
‎ฉันรู้

235
00:19:11,166 --> 00:19:13,125
‎ฉันมีเงินอยู่ 2,000 ในธนาคาร

236
00:19:13,208 --> 00:19:16,458
‎จริงๆ ควรจะมีมากกว่านั้น แต่ฉันต้องผ่อนบ้าน

237
00:19:17,333 --> 00:19:20,625
‎ฉันต้องการอย่างน้อยอีกพันดอลลาร์

238
00:19:22,958 --> 00:19:24,708
‎- ฉันเลยอยากถามว่า…
‎- ไม่มี

239
00:19:25,250 --> 00:19:26,083
‎หมายความว่ายังไง

240
00:19:27,458 --> 00:19:29,625
‎- คุณมีเงิน
‎- ไม่มี

241
00:19:30,291 --> 00:19:31,666
‎เอาไปพนันจนหมดตัวเหรอ

242
00:19:32,916 --> 00:19:34,208
‎แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วย

243
00:19:35,208 --> 00:19:37,875
‎โทรหาสมาพันธ์หรือกระทรวงต่างประเทศสิ

244
00:19:37,958 --> 00:19:40,041
‎สมาพันธ์ไม่ชอบฉัน

245
00:19:41,125 --> 00:19:43,458
‎พวกเขาคิดว่าฉันไม่ทุ่มเทให้หมากรุกมากพอ

246
00:19:43,541 --> 00:19:46,416
‎ก็น่าจะไปออกรายการทูไนต์กับฟิล ดอนนาฮิว

247
00:19:48,125 --> 00:19:50,791
‎เบนนี่ ไม่เอาน่า ฉันไม่อยากไปรัสเซียคนเดียว

248
00:19:55,416 --> 00:19:56,916
‎- เบนนี่
‎- ล้อกันเล่นหรือเปล่า

249
00:19:57,875 --> 00:19:59,708
‎- อะไร
‎- ตอนแรกคุณไม่กลับมานิวยอร์ก

250
00:19:59,791 --> 00:20:01,041
‎และคุณบอกผมว่า

251
00:20:01,125 --> 00:20:03,125
‎คุณอยากเป็นขี้เมามากกว่าอยู่กับผม

252
00:20:03,875 --> 00:20:04,916
‎แล้วนี่มาพูดบ้าอะไร

253
00:20:05,000 --> 00:20:06,541
‎ไม่ เชิญไปคนเดียวเหอะ

254
00:20:11,458 --> 00:20:12,833
‎บางทีฉันไม่น่าทำอย่างนั้น

255
00:20:13,833 --> 00:20:15,541
‎บางทีฉันไม่น่าคืนเงินให้พวกเขา

256
00:20:15,625 --> 00:20:18,041
‎บางทีเหรอ บางทีเป็นคำพูดของพวกขี้แพ้ เบธ

257
00:20:18,125 --> 00:20:19,833
‎- เบนนี่…
‎- อย่าโทรมาอีกล่ะ

258
00:20:29,833 --> 00:20:32,500
‎เงินของสมาพันธ์มาจากนิตยสาร

259
00:20:33,166 --> 00:20:35,750
‎เราเจียดให้ได้มากสุด 400 ดอลลาร์

260
00:20:43,666 --> 00:20:45,375
‎กระทรวงการต่างประเทศ โปรดรอสาย

261
00:20:47,083 --> 00:20:49,791
‎- ไหนบอกว่าเล่นเป็นไง
‎- ฉันบอกว่ากำลังเรียนรู้

262
00:20:56,666 --> 00:20:59,333
‎- สำนักงานกิจการวัฒนธรรม โอมัลลีพูดสายครับ
‎- ฮัลโหล

263
00:21:00,000 --> 00:21:02,000
‎โอ้ พระเจ้า ฉันชนะ!

264
00:21:07,541 --> 00:21:08,708
‎สามพันดอลลาร์เหรอครับ

265
00:21:08,791 --> 00:21:09,791
‎ค่ะ ทันทีเลย

266
00:21:10,541 --> 00:21:11,708
‎ผมจะดูว่าทำอะไรได้บ้าง

267
00:21:12,125 --> 00:21:14,333
‎- อีกหนึ่งชั่วโมงผมจะติดต่อกลับ
‎- หนึ่งชั่วโมงเหรอ

268
00:21:17,125 --> 00:21:18,083
‎ไม่มีหวังเลยครับ

269
00:21:18,666 --> 00:21:19,833
‎เสียใจด้วยจริงๆ

270
00:21:20,500 --> 00:21:23,000
‎ไม่มีทางเลยที่รัฐบาลจะให้ทุนแก่คุณ

271
00:21:23,083 --> 00:21:24,333
‎มันฉุกละหุกและไม่มีการอนุมัติ

272
00:21:24,416 --> 00:21:26,875
‎คุณไม่มีเงินสดย่อยอะไรแบบนั้นเหรอ

273
00:21:28,791 --> 00:21:31,291
‎ฉันไม่ได้ต้องการทุน
‎เพื่อบ่อนทำลายรัฐบาลในมอสโกนะ

274
00:21:31,375 --> 00:21:32,208
‎ฉันแค่ต้องการ…

275
00:21:33,708 --> 00:21:35,875
‎เงินสำหรับการเดินทาง

276
00:21:36,541 --> 00:21:38,416
‎ขอโทษด้วยครับ ผมขอโทษด้วยจริงๆ

277
00:21:39,416 --> 00:21:42,166
‎แต่เราจะส่งคนของเราไปด้วยหนึ่งคน

278
00:21:42,791 --> 00:21:43,625
‎เพื่อคุ้มครองคุณ

279
00:21:45,041 --> 00:21:45,958
‎คุ้มครองฉันเหรอ

280
00:21:46,583 --> 00:21:50,083
‎- ฉันไม่น่าซื้อบ้านเลย
‎- หรือเสื้อผ้าพวกนั้น

281
00:21:51,666 --> 00:21:53,166
‎เงินสามพันน่ะเยอะนะ

282
00:21:55,541 --> 00:21:57,333
‎ค่าเดินทางไปมอสโกมันแพง

283
00:22:01,250 --> 00:22:02,250
‎ฉันจะให้เธอเอง

284
00:22:03,541 --> 00:22:04,375
‎อะไรนะ

285
00:22:06,083 --> 00:22:08,416
‎ไม่ เธอเพิ่งพูดว่ามันเยอะ

286
00:22:08,500 --> 00:22:10,875
‎ฉันมี เหลือด้วย ฉันเก็บเงินมานาน

287
00:22:12,583 --> 00:22:13,958
‎เธอต้องใช้สำหรับเรียนต่อ

288
00:22:15,041 --> 00:22:15,875
‎ใช่

289
00:22:16,666 --> 00:22:18,000
‎แต่เธอจะคืนให้ฉัน

290
00:22:19,000 --> 00:22:19,833
‎เมื่อเธอชนะ

291
00:22:20,958 --> 00:22:21,958
‎แล้วถ้าไม่ชนะล่ะ

292
00:22:22,916 --> 00:22:23,958
‎ก็ยังคุ้มอยู่ดี

293
00:22:26,125 --> 00:22:28,000
‎หรือยกชุดสีดำตัวนั้นให้ฉันก็ได้นะ

294
00:22:29,541 --> 00:22:30,458
‎หรือชุดสีม่วง

295
00:22:31,000 --> 00:22:32,250
‎ฉันชอบทั้งสองชุดเลย

296
00:22:38,083 --> 00:22:38,916
‎เธอเหมือนกับ…

297
00:22:41,083 --> 00:22:42,041
‎นางฟ้าผู้พิทักษ์ของฉัน

298
00:22:43,208 --> 00:22:45,250
‎บ้าบอคอแตก

299
00:22:45,333 --> 00:22:46,208
‎นี่ เบธ

300
00:22:46,958 --> 00:22:47,791
‎ไปตายซะ

301
00:22:48,791 --> 00:22:52,458
‎ไชเบลไม่ใช่คนเดียวที่คอยตามข่าวเธอ
‎ตลอดหลายปีมานี้

302
00:22:52,541 --> 00:22:57,000
‎ฉันรู้ว่าเธอแพ้เบนนี่ วัตส์ในเวกัส
‎จากนั้นก็เอาชนะเขาได้ในโอไฮโอ

303
00:22:58,250 --> 00:22:59,458
‎ฉันอ่านหนังสือพิมพ์

304
00:23:01,041 --> 00:23:04,666
‎ขนาดตอนไปทัศนศึกษาในเมือง ฉันยังเอาค่าขนม

305
00:23:04,750 --> 00:23:08,208
‎ไปซื้อนิตยสารหมากรุก
‎ที่มีใบหน้าเห่ยๆ ของเธอบนปกเลย

306
00:23:10,083 --> 00:23:11,416
‎ในช่วงหนึ่งของชีวิต

307
00:23:12,541 --> 00:23:13,875
‎เธอมีแค่ฉันคนเดียว

308
00:23:15,583 --> 00:23:16,750
‎และในช่วงหนึ่งของชีวิต

309
00:23:17,583 --> 00:23:19,250
‎ฉันก็มีแค่เธอคนเดียว

310
00:23:20,833 --> 00:23:22,666
‎เราไม่ใช่เด็กกำพร้า

311
00:23:23,333 --> 00:23:27,000
‎ตราบใดที่เรามีกันและกัน เข้าใจที่ฉันพูดไหม

312
00:23:28,625 --> 00:23:30,291
‎ฉันไม่ใช่นางฟ้าผู้พิทักษ์

313
00:23:30,375 --> 00:23:33,625
‎ฉันไม่ได้มาเพื่อช่วยเธอ

314
00:23:33,708 --> 00:23:35,791
‎ฉันยังเอาตัวเองแทบไม่รอด

315
00:23:37,375 --> 00:23:40,041
‎ฉันมาก็เพราะว่าเธอต้องการฉัน

316
00:23:41,791 --> 00:23:43,125
‎ครอบครัวก็อย่างนี้แหละ

317
00:23:44,458 --> 00:23:45,583
‎เราเป็นครอบครัวเดียวกัน

318
00:23:47,375 --> 00:23:48,958
‎สักวันฉันอาจต้องการเธอบ้างก็ได้

319
00:23:50,041 --> 00:23:51,666
‎คงไม่เกิดขึ้น

320
00:23:52,625 --> 00:23:53,916
‎แต่เธอไม่มีทางรู้หรอก

321
00:23:55,541 --> 00:23:57,083
‎แต่ถ้าวันนั้นมาถึง

322
00:23:58,916 --> 00:24:00,083
‎เธอจะมาหาฉันใช่ไหม

323
00:24:01,458 --> 00:24:02,541
‎อาจจะ

324
00:24:27,000 --> 00:24:28,333
‎เคยไปรัสเซียไหม

325
00:24:30,916 --> 00:24:31,750
‎คุณล่ะ

326
00:24:32,750 --> 00:24:33,625
‎ครั้งหรือสองครั้ง

327
00:24:37,875 --> 00:24:39,041
‎มีกฎสองสามข้อ

328
00:24:40,708 --> 00:24:44,791
‎ข้อแรก ห้ามออกนอกโรงแรม
‎นอกจากจะมีผมไปด้วย

329
00:24:44,875 --> 00:24:48,333
‎ข้อสอง ห้ามเปิดประตู
‎หรือรับโทรศัพท์ใครนอกจากผม

330
00:24:48,416 --> 00:24:50,666
‎แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเป็นคุณถ้าฉันไม่รับ

331
00:24:51,500 --> 00:24:52,333
‎ข้อสาม

332
00:24:52,916 --> 00:24:53,750
‎ห้ามดื่ม

333
00:24:55,083 --> 00:24:56,500
‎คุณเพิ่งส่งเหล้าให้ฉันนะ

334
00:24:57,416 --> 00:24:58,625
‎เมื่อกี้เป็นการทดสอบ

335
00:25:01,041 --> 00:25:03,791
‎ถ้ามีผู้เล่นชาวรัสเซียคนไหน
‎พยายามพูดกับคุณ ให้บอกผม

336
00:25:04,333 --> 00:25:06,083
‎โดยเฉพาะวาซิลี บอร์กอฟ

337
00:25:06,166 --> 00:25:08,916
‎ถ้าเขาส่งซิกไม่ว่าจะแบบไหน
‎หรือส่งข้อความทางกระดาษ

338
00:25:09,916 --> 00:25:11,333
‎บอกผมทันที

339
00:25:12,291 --> 00:25:13,958
‎ท่าทางแบบไหนคือส่งซิก

340
00:25:15,000 --> 00:25:16,166
‎อาจเป็นอะไรก็ได้ทั้งนั้น

341
00:25:18,291 --> 00:25:21,250
‎- เขาอาจจะส่งซิกระหว่างที่คุณแข่ง
‎- ยังไงคะ

342
00:25:22,166 --> 00:25:23,000
‎ผมไม่รู้

343
00:25:23,875 --> 00:25:25,291
‎ผมไม่เล่นหมากรุก

344
00:25:27,375 --> 00:25:28,541
‎แค่คอยระวังไว้แล้วกัน

345
00:25:29,375 --> 00:25:30,833
‎ได้ยินว่าพวกเขาอาจอยากคุยด้วย

346
00:25:32,833 --> 00:25:34,333
‎คุยเรื่องอะไร

347
00:25:39,875 --> 00:25:42,625
‎คุณว่าคุณอยู่แผนกไหน
‎ของกระทรวงการต่างประเทศนะ

348
00:26:07,208 --> 00:26:08,375
‎นั่นนักหมากรุกเหรอ

349
00:26:12,458 --> 00:26:13,875
‎เหมือนแอนน์-มาร์กาเร็ต

350
00:26:20,208 --> 00:26:21,875
‎หวังว่าพวกรัสเซียจะชอบสาวผมแดง

351
00:26:22,958 --> 00:26:24,125
‎ไปส่งพวกเราที่โรงแรมนะ

352
00:26:27,500 --> 00:26:30,000
‎(มอสโก ปี 1968)

353
00:27:12,791 --> 00:27:14,833
‎ห้องดีกว่าของผมอีก

354
00:27:16,833 --> 00:27:18,916
‎จำไว้ ห้ามออกจากห้องเด็ดขาด

355
00:27:19,000 --> 00:27:21,083
‎ห้ามออกจากโรงแรมถ้าไม่มีผมไปด้วย

356
00:27:21,166 --> 00:27:22,250
‎ตอนเช้าผมจะมารับ

357
00:27:23,083 --> 00:27:25,208
‎คุณจะเคาะเร็วสองครั้งและช้าหนึ่งครั้งไหมคะ

358
00:27:26,166 --> 00:27:27,000
‎มุกนี้ผ่าน

359
00:27:27,708 --> 00:27:28,625
‎ยินดีต้อนรับสู่รัสเซีย

360
00:27:46,333 --> 00:27:47,166
‎ใช่

361
00:27:48,500 --> 00:27:49,750
‎ห้องนี้ใช้ได้เลย

362
00:27:51,291 --> 00:27:53,875
‎ตามคำพูดของโทมัส ฮักซลีย์

363
00:27:53,958 --> 00:27:56,166
‎"กระดานหมากรุกคือโลก

364
00:27:56,250 --> 00:27:59,541
‎ตัวหมากรุกคือปรากฏการณ์แห่งจักรวาล

365
00:27:59,625 --> 00:28:03,416
‎กติกาการเล่น
‎คือสิ่งที่เราเรียกว่ากฎแห่งธรรมชาติ

366
00:28:03,500 --> 00:28:06,458
‎และผู้เล่นอีกฝ่าย

367
00:28:06,541 --> 00:28:08,541
‎หลบเร้นจากเรา"

368
00:28:14,000 --> 00:28:15,416
‎สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ

369
00:28:15,500 --> 00:28:16,625
‎สหายที่รัก

370
00:28:17,291 --> 00:28:18,625
‎โปรดต้อนรับ…

371
00:28:19,375 --> 00:28:21,291
‎เอลิซาเบธ ฮาร์มอน จากสหรัฐฯ

372
00:28:33,166 --> 00:28:35,583
‎สหายลาแยฟ จากสหภาพโซเวียต

373
00:28:41,958 --> 00:28:43,916
‎คุณเฮลสตรุม จากสวีเดน

374
00:28:52,083 --> 00:28:54,500
‎คุณดูอาเมล จากฝรั่งเศส

375
00:29:01,375 --> 00:29:03,833
‎สหายลูเชงโก จากสหภาพโซเวียต

376
00:29:11,458 --> 00:29:13,333
‎คุณเฟลนโต จากอิตาลี

377
00:29:22,708 --> 00:29:25,000
‎สหายบอร์กอฟ จากสหภาพโซเวียต

378
00:29:37,000 --> 00:29:37,833
‎ขอบคุณครับ

379
00:29:51,625 --> 00:29:52,625
‎เท่าที่พวกเขารู้

380
00:29:52,708 --> 00:29:54,833
‎ระดับการเล่นของฮาร์มอนนั้นเทียบพวกเขาไม่ได้

381
00:29:54,916 --> 00:29:56,458
‎คนอย่างลาแยฟ

382
00:29:56,541 --> 00:29:59,208
‎อาจไม่เสียเวลาเตรียมตัวแข่งกับเธอนัก

383
00:29:59,291 --> 00:30:03,083
‎เอลิซาเบธ ฮาร์มอนไม่ใช่ผู้เล่นสำคัญ
‎ในมาตรฐานของพวกเขา

384
00:30:03,166 --> 00:30:06,583
‎สิ่งเดียวที่ทำให้เธอพิเศษก็คือเพศ

385
00:30:06,666 --> 00:30:10,166
‎และนั่นไม่ใช่เรื่องแปลกด้วยซ้ำในรัสเซีย
‎เพราะมีโนน่า กาพรินดาชวิลี

386
00:30:10,250 --> 00:30:13,916
‎แต่เธอเป็นแชมป์โลกหญิง
‎และยังไม่เคยแข่งกับผู้ชาย

387
00:30:14,000 --> 00:30:16,666
‎ถ้าให้ผมเดาก็คือ ลาแยฟคิดว่าจะชนะได้ง่ายๆ

388
00:30:16,750 --> 00:30:20,125
‎และไม่ใช่แพ้ราบคาบภายใน 27 ตาเดิน

389
00:30:39,166 --> 00:30:40,750
‎เซ็นตรงนี้ให้หน่อยได้ไหมคะ

390
00:30:40,833 --> 00:30:42,625
‎ลิซ่า เรารักคุณ

391
00:30:42,708 --> 00:30:44,916
‎ขอลายเซ็นหน่อยได้ไหมคะ

392
00:30:45,000 --> 00:30:45,833
‎ได้ค่ะ

393
00:30:45,916 --> 00:30:47,708
‎ขอบคุณมาก ยินดีด้วยค่ะ

394
00:31:25,125 --> 00:31:27,125
‎(ฮาร์มอน) (ดูอาเมล)

395
00:32:52,666 --> 00:32:53,708
‎เซ็นเหรอคะ ได้สิ

396
00:33:00,500 --> 00:33:04,125
‎การแข่งของฮาร์มอนกับเฮลสตรุมและแชปกิน
‎ทั้งน่าตื่นเต้นและเครียดขรึม

397
00:33:04,208 --> 00:33:07,041
‎และผมแน่ใจว่า
‎น่าอ่อนล้าสำหรับหญิงสาวชาวอเมริกัน

398
00:33:07,125 --> 00:33:10,333
‎แต่ฮาร์มอนเปิดหมากได้หนักแน่น

399
00:33:10,416 --> 00:33:12,625
‎จนสามารถตรึงเกมไปจนถึงช่วงกลาง

400
00:33:12,708 --> 00:33:14,833
‎แล้วก็ถึงจุดที่ทั้งสองคนต้องยอมแพ้

401
00:33:18,750 --> 00:33:21,958
‎ขอบอกเลยว่าเฮลสตรุมทำใจลำบากมาก

402
00:33:22,041 --> 00:33:23,750
‎เขาไม่พูดกับฮาร์มอนหลังแข่งจบ

403
00:33:35,583 --> 00:33:38,083
‎แต่แชปกินมีน้ำใจนักกีฬา มีมารยาท

404
00:33:38,166 --> 00:33:39,458
‎เขายอมแพ้อย่างสง่างาม

405
00:33:39,541 --> 00:33:42,666
‎แม้ฮาร์มอนจะชนะเขาด้วยความเด็ดขาด
‎และโหดเหี้ยมก็ตาม

406
00:35:39,625 --> 00:35:41,375
‎ลูเชงโกเป็นผู้เล่นที่อาวุโสที่สุดที่นี่

407
00:35:42,000 --> 00:35:44,375
‎เขาเคยเป็นแชมป์โลก
‎ก่อนเอลิซาเบธ ฮาร์มอนจะเกิด

408
00:35:44,916 --> 00:35:47,875
‎เขาเคยชนะอาเลไคน์ผู้ยิ่งใหญ่
‎ในการแข่งตอนที่เขาเป็นแค่เด็กน้อย

409
00:35:47,958 --> 00:35:51,416
‎เล่นเสมอกับบอทวินนิค
‎และบดขยี้บรอนสตีนในฮาวานา

410
00:35:51,500 --> 00:35:54,000
‎แม้เขาจะไม่ใช่พยัคฆ์ร้ายเช่นในอดีต

411
00:35:54,541 --> 00:35:56,875
‎แต่เขาก็ยังเป็นผู้เล่นที่อันตรายเมื่อมีโอกาสจู่โจม

412
00:35:57,583 --> 00:35:59,291
‎ฮาร์มอนจะต้องระมัดระวังอย่างมาก

413
00:36:46,208 --> 00:36:48,500
‎ผมไม่เข้าใจ ตกลงเราชนะหรือแพ้

414
00:36:49,500 --> 00:36:50,333
‎เราเลื่อนการแข่ง

415
00:36:51,083 --> 00:36:51,916
‎แปลว่าอะไร

416
00:36:53,708 --> 00:36:55,166
‎แปลว่ายังแข่งไม่จบกระดาน

417
00:36:58,500 --> 00:36:59,333
‎แล้ว…

418
00:37:00,083 --> 00:37:01,041
‎จะจบเมื่อไหร่

419
00:37:01,916 --> 00:37:02,750
‎พรุ่งนี้ค่ะ

420
00:37:03,583 --> 00:37:05,750
‎แต่ตอนนี้เราต้องได้นอนพัก

421
00:37:43,541 --> 00:37:45,583
‎และเธออาจกินด้วยการรุก

422
00:37:45,666 --> 00:37:46,666
‎เขากินกลับ

423
00:37:47,166 --> 00:37:49,000
‎แต่หลังจากนั้นเธอก็กินเรือเขา

424
00:37:49,916 --> 00:37:52,750
‎แล้วไง เขาได้ h5

425
00:37:55,958 --> 00:37:58,083
‎ใช่ เป็นพินที่แย่มาก

426
00:37:58,958 --> 00:38:00,166
‎แล้วเธอก็จบเห่

427
00:39:05,875 --> 00:39:07,416
‎- สวัสดีค่ะ
‎- สวัสดีครับ

428
00:39:36,458 --> 00:39:39,041
‎ฮาร์มอนกับลูเชงโกเหลือเวลาคนละ 90 นาที

429
00:39:39,125 --> 00:39:41,791
‎แต่ลูเชงโกมีเวลาเพิ่มอีก 35 นาที
‎ซึ่งเหลือมาจากวันก่อน

430
00:39:59,041 --> 00:40:00,625
‎นี่ทำให้เขาได้เปรียบเธอสามเรื่อง

431
00:40:03,000 --> 00:40:04,666
‎ลูเชงโกได้เล่นฝ่ายขาว

432
00:40:06,041 --> 00:40:07,666
‎เธอยังแก้การโจมตีของเขาไม่ได้

433
00:40:09,333 --> 00:40:11,125
‎และเขามีเวลามากกว่าเธอ

434
00:40:11,208 --> 00:40:12,916
‎ซึ่งทำให้น่าประทับใจขึ้นไปอีก

435
00:40:13,000 --> 00:40:15,625
‎เมื่อเธอเอาชนะเขาได้
‎โดยที่ยังเหลือเวลาอีก 25 นาที

436
00:40:25,958 --> 00:40:26,791
‎ยอดเยี่ยม

437
00:40:26,875 --> 00:40:28,708
‎กู้สถานการณ์ได้อย่างชาญฉลาด

438
00:40:31,416 --> 00:40:34,041
‎ผมยอมแพ้ด้วยความโล่งใจ

439
00:40:35,125 --> 00:40:37,541
‎ฉันทบทวนเกมการเล่นของคุณตั้งแต่ยังเด็ก

440
00:40:38,125 --> 00:40:39,833
‎ฉันชื่นชมคุณมาตั้งนานแล้วค่ะ

441
00:40:39,916 --> 00:40:41,625
‎คุณอายุเท่าไหร่นะ

442
00:40:42,416 --> 00:40:44,291
‎- ฉันยี่สิบ…
‎- โอ้ ไม่ อย่าบอก

443
00:40:45,125 --> 00:40:47,416
‎จะทิ่มแทงใจกันเปล่าๆ

444
00:40:48,791 --> 00:40:52,000
‎ผมทบทวนเกมของคุณในการแข่งครั้งนี้

445
00:40:53,041 --> 00:40:55,666
‎คุณมหัศจรรย์มาก สาวน้อย

446
00:40:57,833 --> 00:41:01,875
‎ผมอาจจะเพิ่งแข่งกับนักหมากรุก
‎ที่เก่งที่สุดในชีวิตผม

447
00:41:05,416 --> 00:41:06,958
‎เดี๋ยวก็ชิน

448
00:41:11,833 --> 00:41:12,666
‎ขอบคุณค่ะ

449
00:41:22,500 --> 00:41:25,166
‎จนถึงตอนนี้เอลิซาเบธ ฮาร์มอน
‎เป็นที่สนใจมากที่สุด

450
00:41:25,250 --> 00:41:27,500
‎นับตั้งแต่เทศกาลเยาวชนในปี 1957

451
00:41:27,583 --> 00:41:30,875
‎บางคนในมอสโกเรียกเธอว่า
‎ทูตแห่งกีฬาหมากรุกด้วยซ้ำ

452
00:41:30,958 --> 00:41:33,666
‎ค่ำคืนนี้เธอใช้รูปเปิดหมากแบบอังกฤษกับเฟลนโต

453
00:41:33,750 --> 00:41:37,208
‎เป็นกลยุทธ์ที่ผมคิดว่าเหมือนซิซิเลียนแบบย้อนกลับ

454
00:41:37,291 --> 00:41:38,458
‎เขาเทียบชั้นเธอไม่ได้เลย

455
00:41:38,541 --> 00:41:41,375
‎และผมว่าเธอไม่คิดว่า
‎เกมจะยืดเยื้อนานเกือบสี่ชั่วโมง

456
00:41:42,250 --> 00:41:45,541
‎แต่เฟลนโตสู้สุดใจบนเส้นทแยงหลักทั้งสอง

457
00:41:45,625 --> 00:41:48,625
‎และใช้รูปเปิดหมากโฟร์ไนท์
‎ที่มีความลุ่มลึกจนดูเหมือน

458
00:41:48,708 --> 00:41:51,375
‎จะเกินความสามารถของฮาร์มอน
‎อย่างน้อยก็ชั่วขณะหนึ่ง

459
00:41:52,708 --> 00:41:55,916
‎แต่พอถึงกลางเกม เธอก็ยอมแลกหมาก
‎เพื่อให้หลุดจากตำแหน่งนั้น

460
00:41:56,000 --> 00:41:57,958
‎แล้วในที่สุดก็บีบให้เฟลนโตยอมแพ้

461
00:42:00,291 --> 00:42:01,125
‎ผลก็คือ

462
00:42:01,208 --> 00:42:04,250
‎พรุ่งนี้เธออาจจะต้องแข่งกับบอร์กอฟ
‎ในสภาพหมดแรง

463
00:42:24,250 --> 00:42:27,041
‎คุณไม่ควรพาแกมาที่นี่ คุณพาแกมาที่นี่ทำไม

464
00:42:27,125 --> 00:42:29,000
‎- เพราะฉันอยากให้คุณช่วย
‎- สายไปแล้ว

465
00:42:34,750 --> 00:42:35,666
‎เมื่อกี้ใครคะ

466
00:42:36,333 --> 00:42:37,291
‎ความผิดพลาดน่ะ

467
00:42:38,416 --> 00:42:40,083
‎ค่าคลาดเคลื่อน

468
00:42:41,500 --> 00:42:43,833
‎ก็แค่ปัญหาที่แม่ต้องหาทางแก้

469
00:42:46,083 --> 00:42:47,000
‎ปัญหาอะไรคะ

470
00:42:50,541 --> 00:42:51,625
‎จะทำยังไงกับลูกดี

471
00:43:01,500 --> 00:43:02,375
‎แม่คะ

472
00:43:05,916 --> 00:43:06,791
‎หลับตาจ้ะ

473
00:44:14,625 --> 00:44:19,166
‎เอลิซาเบธ ฮาร์มอนเดินเบี้ยไปควีนสี่

474
00:44:19,791 --> 00:44:22,958
‎บอร์กอฟเดินเบี้ยไปควีนสี่

475
00:44:23,875 --> 00:44:27,791
‎ฮาร์มอนเดินเบี้ยไปบิชอปสี่ฝั่งควีน

476
00:44:27,875 --> 00:44:29,250
‎รูปเปิดหมากควีนส์แกมบิต

477
00:44:29,916 --> 00:44:31,708
‎บอร์กอฟไม่ตกหลุม

478
00:44:31,791 --> 00:44:35,250
‎ขยับเบี้ยไปคิงสี่

479
00:44:35,333 --> 00:44:36,958
‎พวกเขายังคงชิงไหวชิงพริบกันต่อ

480
00:44:37,041 --> 00:44:39,750
‎ผมว่าการเดินตาที่สองของบอร์กอฟ
‎น่าประหลาดใจเล็กน้อย

481
00:44:39,833 --> 00:44:41,833
‎ปกติแล้วบอร์กอฟจะเดินหมากที่หวังผลกว่านี้

482
00:44:41,916 --> 00:44:45,833
‎แต่ตอนนี้เขาสลัดการเล่นรูปแบบเดิมของตัวเอง
‎และเล่นแนวยากเพื่อเอาชนะ

483
00:44:46,500 --> 00:44:47,708
‎เขาต้องชนะ

484
00:44:47,791 --> 00:44:50,250
‎ฮาร์มอนตอบโต้
‎ในแบบที่ต่างจากอัลบินอย่างสิ้นเชิง

485
00:44:50,333 --> 00:44:51,916
‎ทำให้เขาเป็นฝ่ายประหลาดใจบ้าง

486
00:44:52,000 --> 00:44:54,125
‎ขณะเดียวกันก็ทำให้เธอหลุดออกมายังที่โล่ง

487
00:44:54,625 --> 00:44:58,416
‎นับจากนี้ไปทั้งสองจะต่อสู้กัน
‎ด้วยสติปัญญาของตนเอง

488
00:45:13,125 --> 00:45:14,541
‎ม้าไป G6

489
00:45:14,625 --> 00:45:15,458
‎ไปสิ

490
00:45:23,666 --> 00:45:24,958
‎ม้าไป G6!

491
00:47:08,083 --> 00:47:09,166
‎เลื่อนการแข่ง

492
00:47:41,375 --> 00:47:42,208
‎คุณฮาร์มอน

493
00:47:44,208 --> 00:47:48,125
‎ปารีสแมตช์ นิตยสารไทม์ ดิออฟเซิร์ฟเวอร์
‎รอยเตอร์ ยูพีไอ…

494
00:47:49,083 --> 00:47:50,666
‎คุณดังกว่าวงเดอะมังกี้ส์แล้ว

495
00:47:51,333 --> 00:47:53,750
‎ขอละ ฉันแค่อยากไปนอน

496
00:47:53,833 --> 00:47:55,125
‎อย่าทำตัวแบบนี้สิ

497
00:47:56,500 --> 00:47:57,958
‎คุยกับพวกเขาหน่อย

498
00:47:59,000 --> 00:48:02,625
‎บอกพวกเขาว่าการมารัสเซีย
‎ทำให้คุณรู้สึกโชคดีที่เป็นคนอเมริกัน

499
00:48:05,833 --> 00:48:07,958
‎- คุณฮาร์มอนครับ!
‎- หนึ่งคำถามครับ!

500
00:48:08,041 --> 00:48:10,166
‎สวัสดีครับ ดิ๊ก เอแวนส์จากไทม์
‎มีเวลาไหมครับ

501
00:48:10,250 --> 00:48:12,666
‎ขึ้นอยู่กับว่าฉันจะได้ขึ้นปกไหม

502
00:48:12,750 --> 00:48:15,708
‎- คุณจะชนะเขาได้ไหมล่ะ
‎- ฉันยังเดินไม่พลาดเลยนะ

503
00:48:15,791 --> 00:48:16,666
‎เขาก็เช่นกัน

504
00:48:16,750 --> 00:48:19,791
‎จริงหรือไม่ที่คุณเริ่มเล่นหมากรุก
‎ที่บ้านเด็กกำพร้าตอนอายุสองขวบ

505
00:48:19,875 --> 00:48:22,125
‎- เก้าขวบค่ะ
‎- เด็กมาก ใครสอนคุณครับ

506
00:48:24,791 --> 00:48:26,000
‎เขาชื่อไชเบลค่ะ

507
00:48:26,083 --> 00:48:27,541
‎วิลเลียม ไชเบล

508
00:48:27,625 --> 00:48:30,000
‎เขาเป็นภารโรง เราเล่นกันที่ห้องใต้ดิน

509
00:48:30,083 --> 00:48:32,625
‎- ภารโรงสอนคุณเล่นหมากรุกเหรอครับ
‎- ใช่ค่ะ

510
00:48:32,708 --> 00:48:34,833
‎วิลเลียม ไชเบลเป็นนักหมากรุกที่เก่งมาก

511
00:48:34,916 --> 00:48:37,375
‎เขาใช้เวลากับหมากรุกเยอะมาก
‎และเขาเก่งทีเดียว

512
00:48:37,916 --> 00:48:40,458
‎รับปากได้ไหมคะว่าคุณจะพิมพ์เรื่องนี้

513
00:48:40,541 --> 00:48:42,125
‎แน่นอนที่สุด ขอบคุณครับ

514
00:48:42,208 --> 00:48:43,208
‎ได้ครับ แน่นอน

515
00:48:43,291 --> 00:48:45,291
‎ขอบคุณค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ ฉันเหนื่อยมาก

516
00:48:45,375 --> 00:48:48,958
‎ขอโทษครับ คุณฮาร์มอน
‎ผมมาจากเล็กซิงตัน เฮรัลด์-ลีดเดอร์

517
00:48:54,500 --> 00:48:57,500
‎ผู้อ่านของเราที่เคนทักกีอยากทราบว่าจริงไหม

518
00:48:58,166 --> 00:48:59,708
‎ที่คุณเดินทางมาที่นี่คนเดียว

519
00:49:06,291 --> 00:49:08,333
‎คุณได้วีซ่าเร็วแบบนี้ได้ไง

520
00:49:08,416 --> 00:49:09,625
‎หนังสือพิมพ์ช่วยน่ะ

521
00:49:10,291 --> 00:49:11,875
‎ตอนนี้ฉันเป็นผู้ช่วยบรรณาธิการแล้ว

522
00:49:12,875 --> 00:49:14,541
‎สถานทูตมอสโกก็ช่วยอีกแรง

523
00:49:15,083 --> 00:49:16,500
‎- จริงเหรอ
‎ - ใช่

524
00:49:16,583 --> 00:49:18,708
‎พวกเขาคงคิดว่าฉันจะทำให้เธอว่อกแว่ก

525
00:49:20,083 --> 00:49:21,250
‎พวกเขาไม่รู้น่ะสิ

526
00:49:24,958 --> 00:49:26,708
‎ฉันรู้ว่าตอนนั้นเธอโกรธฉัน

527
00:49:28,833 --> 00:49:29,666
‎ขอโทษด้วยนะ

528
00:49:31,291 --> 00:49:32,666
‎ฉันน่าจะบอกเรื่องราวทั้งหมด

529
00:49:33,416 --> 00:49:34,250
‎ไม่ค่ะ

530
00:49:35,125 --> 00:49:35,958
‎ฉันสิต้องขอโทษ

531
00:49:37,958 --> 00:49:39,083
‎ฉันควรเปิดโอกาสให้คุณพูด

532
00:49:41,875 --> 00:49:42,708
‎ขอยอมรับว่า…

533
00:49:43,583 --> 00:49:44,416
‎ฉันค่อนข้าง…

534
00:49:46,125 --> 00:49:47,000
‎สับสน

535
00:49:49,333 --> 00:49:50,291
‎เธอพิเศษมากจริงๆ

536
00:49:52,791 --> 00:49:55,916
‎แต่ตอนนั้นฉันอยากให้เราเป็นเพื่อนกัน

537
00:49:58,458 --> 00:50:00,541
‎แล้วเธอก็หักอกฉัน

538
00:50:02,791 --> 00:50:04,250
‎เหมือนจะเป็นนิสัยฉันไปแล้ว

539
00:50:07,750 --> 00:50:08,666
‎ยกโทษให้ฉันได้ไหม

540
00:50:11,791 --> 00:50:12,625
‎แน่นอน

541
00:50:18,000 --> 00:50:21,125
‎ถือซะว่าฉันเป็นผู้ช่วยเธอ
‎เราต้องทำยังไงเธอถึงจะชนะบอร์กอฟได้

542
00:50:23,833 --> 00:50:26,291
‎สิ่งที่ฉันต้องการก็คือ…

543
00:50:28,833 --> 00:50:29,708
‎ยาเม็ดนั่น

544
00:50:31,041 --> 00:50:34,000
‎กับเหล้า สมองฉันต้องมึนๆ ถึงจะชนะ

545
00:50:34,083 --> 00:50:36,291
‎ฉันนึกภาพเกมไม่ออกถ้าไม่มีตัวช่วย

546
00:50:36,375 --> 00:50:37,208
‎จริงเหรอ

547
00:50:37,291 --> 00:50:40,833
‎- คิดว่านั่นคือสิ่งที่ทำให้เธอมาถึงนี่เหรอ
‎- มันคือสิ่งที่ฉันเคยชิน

548
00:50:40,916 --> 00:50:43,250
‎ใช่ แต่เธอก็ทำได้ดีมาโดยตลอดโดยไม่พึ่งยา

549
00:50:44,166 --> 00:50:45,000
‎ไม่จริงเหรอ

550
00:50:45,791 --> 00:50:47,291
‎ค่ะ ฉัน…

551
00:50:48,041 --> 00:50:49,333
‎ทิ้งยาไปแล้ว

552
00:50:50,291 --> 00:50:52,541
‎ต่อมาก็ไปถามพนักงานโรงแรมว่า
‎จะหาซื้อได้ที่ไหน

553
00:50:54,291 --> 00:50:55,875
‎ตอนนี้ฉันต้องการยาจริงๆ

554
00:50:56,625 --> 00:50:57,625
‎หรือคิดไปเอง

555
00:51:38,666 --> 00:51:39,541
‎ไง

556
00:51:41,833 --> 00:51:43,583
‎คุณผู้หญิง หลับปุ๋ยเลยนะ

557
00:51:45,750 --> 00:51:46,583
‎กี่โมงแล้วคะ

558
00:51:46,666 --> 00:51:47,666
‎สายแล้ว

559
00:51:48,208 --> 00:51:49,041
‎ขอบคุณค่ะ

560
00:51:50,583 --> 00:51:52,375
‎ฉันรับเอง ดื่มกาแฟเถอะ

561
00:52:01,625 --> 00:52:03,291
‎ครับ โอนสายได้เลย

562
00:52:06,958 --> 00:52:07,791
‎อยู่กันครบเลยเหรอ

563
00:52:08,666 --> 00:52:09,500
‎รอเดี๋ยวนะ

564
00:52:23,250 --> 00:52:24,875
‎- ฮัลโหล
‎- ถ้าเขาจะกินม้า

565
00:52:24,958 --> 00:52:26,333
‎โจมตีด้วยเบี้ยริมกระดานฝั่งคิง

566
00:52:27,250 --> 00:52:28,083
‎เบนนี่เหรอ

567
00:52:28,166 --> 00:52:30,083
‎ถ้าเขาจะกินบิชอป ทำอย่างเดียวกัน

568
00:52:30,166 --> 00:52:31,583
‎แต่เปิดแถวควีน

569
00:52:31,666 --> 00:52:32,791
‎คุณรู้ได้ยังไง

570
00:52:32,875 --> 00:52:34,041
‎มันลงในเดอะไทมส์

571
00:52:34,125 --> 00:52:35,041
‎ที่นี่เจ็ดโมงเช้า

572
00:52:35,125 --> 00:52:37,250
‎แต่เราช่วยกันคิดมาสามชั่วโมงแล้ว

573
00:52:38,208 --> 00:52:39,208
‎เราเหรอ

574
00:52:42,541 --> 00:52:43,500
‎หวัดดี เบธ

575
00:52:46,208 --> 00:52:47,041
‎หวัดดีค่ะ แฮร์รี่

576
00:52:48,166 --> 00:52:50,875
‎- ดีใจจังที่ได้ยินเสียงคุณ
‎- โอ้ รอเดี๋ยวนะ

577
00:52:51,583 --> 00:52:52,791
‎- ไง เบธ!
‎- ไง!

578
00:52:52,875 --> 00:52:53,958
‎- ไมค์เอง
‎- แมตต์เอง

579
00:52:54,041 --> 00:52:55,166
‎เราภูมิใจในตัวเธอมาก

580
00:52:57,416 --> 00:52:58,958
‎เอาละ เฮ้ พวกโง่

581
00:52:59,041 --> 00:53:00,541
‎ค่าโทรศัพท์แพงนะเว้ย

582
00:53:00,625 --> 00:53:03,333
‎เบธ ฟังนะ ต้องเปิดแถวนั้นให้โล่ง เข้าใจไหม

583
00:53:04,875 --> 00:53:06,125
‎ฉันจะทำได้ยังไง

584
00:53:06,208 --> 00:53:08,583
‎มีสี่ทาง ขึ้นอยู่กับว่าเขาจะเดินยังไง

585
00:53:08,666 --> 00:53:10,500
‎และเราแต่ละคนแยกกันคิดคนละทาง

586
00:53:11,125 --> 00:53:12,125
‎มีบันทึกการเดินรึเปล่า

587
00:53:14,458 --> 00:53:15,833
‎มีค่ะ มี

588
00:53:15,916 --> 00:53:19,000
‎เยี่ยม โอเค เริ่มด้วยเขาขยับม้าไปเรือสี่

589
00:53:19,083 --> 00:53:21,750
‎เราเดินเบี้ยริมกระดานฝั่งคิง จดยัง

590
00:53:21,833 --> 00:53:23,916
‎- ค่ะ
‎- เยี่ยม ส่งต่อให้แฮร์รี่นะ

591
00:53:24,458 --> 00:53:26,583
‎โอเค มีสามสิ่งที่เธออยากทำตอนนี้

592
00:53:26,666 --> 00:53:28,583
‎หลังจากที่ควีนไปม้าสาม

593
00:53:28,666 --> 00:53:30,666
‎เธอเดินม้าไปคิงหก

594
00:53:30,750 --> 00:53:35,125
‎แล้วถ้าเขาเดินเรือไปเรือห้า
‎เธอก็เดินเบี้ยไปคิงสาม

595
00:53:36,666 --> 00:53:37,625
‎รูปเปิดหมากอีกแบบ

596
00:53:37,708 --> 00:53:40,416
‎ถ้าเขาเดินม้าไปกินเบี้ยที่คิงห้า

597
00:53:40,500 --> 00:53:41,833
‎เธอก็กินเรือเขา

598
00:53:41,916 --> 00:53:44,333
‎แต่ถ้าเขาเดินเรือไปเรือเจ็ด

599
00:53:44,416 --> 00:53:46,833
‎รุก แล้วเดินเรือไปบิชอปสอง

600
00:53:47,958 --> 00:53:54,250
‎- ฮาร์มอน!
‎- ฮาร์มอน!

601
00:53:54,333 --> 00:53:55,291
‎เบนนี่

602
00:53:56,000 --> 00:53:57,125
‎ที่นี่จะห้าโมงแล้ว

603
00:53:59,833 --> 00:54:00,666
‎โอเค

604
00:54:04,250 --> 00:54:05,250
‎ไปโค่นเขาซะ

605
00:55:21,916 --> 00:55:22,958
‎ฉิบหาย

606
00:55:26,458 --> 00:55:28,166
‎เขาไม่เดินอย่างที่คิดกันไว้

607
00:57:30,250 --> 00:57:31,125
‎เสมอไหม

608
00:57:31,208 --> 00:57:34,916
‎บอร์กอฟไม่เคยขอเสมอกับใคร
‎แต่เขาขอเสมอกับเอลิซาเบธ ฮาร์มอน

609
00:57:35,000 --> 00:57:36,333
‎ถ้าเธอตอบรับ

610
00:57:36,416 --> 00:57:39,458
‎เธอจะได้ชื่อว่าเสมอกับแชมป์โลก

611
00:57:39,541 --> 00:57:40,791
‎ถ้ายังเล่นต่อ

612
00:57:40,875 --> 00:57:42,875
‎เมื่อทุกอย่างสงบลง และถึงช่วงปลายกระดาน

613
00:57:42,958 --> 00:57:45,083
‎เธออาจจะหมดโอกาส

614
00:57:45,583 --> 00:57:47,333
‎บอร์กอฟรุกโหดมากช่วงปลายกระดาน

615
00:57:47,416 --> 00:57:48,625
‎เขาขึ้นชื่อเลยทีเดียว

616
00:57:48,708 --> 00:57:50,583
‎ในขณะที่ฮาร์มอนจะแผ่ว

617
00:57:50,666 --> 00:57:52,916
‎เธอเป็นพวกม้าตีนต้นเสียมากกว่า

618
00:57:53,000 --> 00:57:55,083
‎ทำลายความมั่นใจฝ่ายตรงข้ามตั้งแต่ต้น

619
00:57:55,166 --> 00:57:57,416
‎ดังนั้นผมคิดว่าเธอควรยอมเสมอครับ

620
00:57:57,500 --> 00:58:00,291
‎แค่นี้คนทั้งโลกก็จะมองว่า
‎เป็นความสำเร็จชั้นเยี่ยมแล้ว

621
00:58:01,041 --> 00:58:02,541
‎อย่างไรก็ตาม เสมอไม่ใช่ชัยชนะ

622
00:58:03,416 --> 00:58:05,666
‎สิ่งเดียวที่เรารู้เกี่ยวกับเอลิซาเบธ ฮาร์มอน

623
00:58:06,208 --> 00:58:07,500
‎ก็คือ เธอชอบเอาชนะครับ

624
00:58:44,708 --> 00:58:46,791
‎การรุกนั่นคือประเด็นทั้งหมดของกลยุทธ์นี้

625
00:58:46,875 --> 00:58:49,250
‎เริ่มต้นด้วยบิชอป จำกัดการเดินของเรือ

626
00:58:49,333 --> 00:58:51,166
‎ด้วยการบีบให้อยู่ในตำแหน่งที่เป็นภัยน้อยลง

627
00:58:51,708 --> 00:58:52,583
‎คำถามก็คือ…

628
00:58:53,958 --> 00:58:55,041
‎เธอจะทำยังไงต่อ

629
00:59:43,875 --> 00:59:44,875
‎เกมนี้เป็นของคุณ

630
00:59:52,208 --> 00:59:53,041
‎รับไว้

631
01:00:40,250 --> 01:00:41,416
‎เธอชนะ!

632
01:00:48,500 --> 01:00:49,583
‎ขอบคุณค่ะ

633
01:01:08,000 --> 01:01:09,416
‎ดีใจด้วยนะ ยายเผือก

634
01:01:12,541 --> 01:01:13,375
‎ดีใจด้วย

635
01:01:51,541 --> 01:01:53,958
‎ประธานาธิบดีเชิญคุณไปทำเนียบขาว

636
01:01:54,041 --> 01:01:56,166
‎จะมีกระดานหมากรุกในห้องทำงานรูปไข่

637
01:01:56,250 --> 01:01:58,708
‎และจะมีรูปถ่ายตอนที่คุณชนะเขาด้วย

638
01:01:59,583 --> 01:02:01,625
‎เทกซัสถนัดหมากฮอสมากกว่า

639
01:02:05,541 --> 01:02:09,250
‎แล้วคืนนี้มีดินเนอร์
‎ที่สมาคมหมากรุกรัสเซียในจอร์จทาวน์

640
01:02:09,875 --> 01:02:12,291
‎ที่นั่นมีผู้ต่อต้านรัฐบาลตัวเอ้ๆ หลายคน ดังนั้น…

641
01:02:12,958 --> 01:02:14,958
‎เราเตรียมประเด็นการพูดไว้

642
01:02:19,416 --> 01:02:20,250
‎นี่เป็นเรื่องใหญ่มาก

643
01:02:21,666 --> 01:02:23,666
‎ชนะพวกโซเวียตได้ในเกมที่พวกเขาถนัด

644
01:02:26,208 --> 01:02:27,791
‎หยุดรถได้ไหมคะ

645
01:02:30,083 --> 01:02:31,041
‎ฉันอยากเดิน

646
01:02:32,000 --> 01:02:32,875
‎ไปสนามบินเนี่ยนะ

647
01:02:34,791 --> 01:02:36,250
‎เดี๋ยวก็ตกเครื่องหรอก

648
01:04:41,958 --> 01:04:42,791
‎เล่นกันค่ะ

649
01:06:31,875 --> 01:06:35,791
‎(ด้วยความระลึกถึงอีเป รูบิง
‎ปี 1974 - 2020)

650
01:06:35,875 --> 01:06:39,791
‎คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี