1
00:00:51,104 --> 00:00:51,937
‎ยาสเพอร์!

2
00:00:55,146 --> 00:00:55,979
‎ยาสเพอร์!

3
00:01:01,062 --> 00:01:01,896
‎ยาสเพอร์!

4
00:01:04,354 --> 00:01:05,187
‎ยาสเพอร์!

5
00:01:05,646 --> 00:01:06,479
‎ยาสเพอร์!

6
00:01:07,146 --> 00:01:09,937
‎ตื่นสิ เร็วเข้า

7
00:01:44,771 --> 00:01:45,771
‎บ้าเอ๊ย

8
00:02:00,146 --> 00:02:03,104
‎โถงทางเดินพังหมดแล้ว มีทางออกอื่นไหม

9
00:02:05,146 --> 00:02:07,187
‎ในกระเป๋าฉัน

10
00:02:09,937 --> 00:02:11,979
‎มีช่องท่ออยู่ที่ไหนสักแห่ง

11
00:02:13,271 --> 00:02:14,354
‎ขอบคุณ

12
00:02:16,104 --> 00:02:17,062
‎ยาสเพอร์

13
00:02:19,021 --> 00:02:20,104
‎ยาสเพอร์

14
00:02:20,187 --> 00:02:22,021
‎ยาสเพอร์ตื่นสิ ยาสเพอร์

15
00:02:22,729 --> 00:02:25,312
‎ได้ยินไหม ตื่นสิ เราต้องไปกันแล้ว เร็วเข้า

16
00:02:26,479 --> 00:02:27,521
‎- เร็วเข้า
‎- อะไร

17
00:02:27,604 --> 00:02:29,354
‎ไม่เป็นไรนะ เราต้องออกไปจากที่นี่กัน

18
00:02:29,854 --> 00:02:31,771
‎- ยืนไหวไหม
‎- เดี๋ยวนะ

19
00:02:41,354 --> 00:02:42,396
‎ไหวไหม

20
00:02:42,479 --> 00:02:43,854
‎ฉันเจ็บขา

21
00:02:44,729 --> 00:02:45,604
‎ไปกันเถอะ

22
00:02:47,479 --> 00:02:51,354
‎ไปที่ประตูข้างหน้า มันต้องมีทางออกอื่นอีก

23
00:02:53,854 --> 00:02:54,687
‎ไปเลย

24
00:03:00,021 --> 00:03:01,479
‎เราต้องพาเขาออกไป

25
00:03:32,646 --> 00:03:34,646
‎นี่ เดี๋ยวก็มีคนมาช่วยแล้วนะ

26
00:03:53,896 --> 00:03:56,021
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

27
00:04:32,187 --> 00:04:34,562
‎(ปี 1908 - 2015
‎วอล์ฟกัง วีเอฟ)

28
00:04:42,187 --> 00:04:44,146
‎(ปี 1999 - 2015 วอล์ฟกัง วีเอฟ)

29
00:05:06,396 --> 00:05:08,271
‎(โฮโมดีอุส - พี 2704416)

30
00:05:08,354 --> 00:05:09,187
‎มีอา

31
00:05:11,646 --> 00:05:12,479
‎ไปกันเถอะ

32
00:05:14,729 --> 00:05:16,146
‎ไปหาช่องท่อกัน

33
00:05:21,937 --> 00:05:22,771
‎ทางนี้

34
00:05:49,604 --> 00:05:50,521
‎บนนั้นเหรอ

35
00:06:47,812 --> 00:06:48,812
‎- ยาสเพอร์!
‎- ไง

36
00:06:48,896 --> 00:06:50,646
‎- ฉันจับไม่อยู่แล้ว
‎- นี่

37
00:06:50,729 --> 00:06:52,771
‎- ช่วยด้วย
‎- อีกนิดเดียว

38
00:06:54,396 --> 00:06:55,604
‎ฉันจับเธอไว้แล้ว!

39
00:06:58,062 --> 00:06:58,896
‎ขึ้นมา!

40
00:07:00,812 --> 00:07:02,812
‎ฉันจับเธอไว้แล้ว! ขึ้นมา

41
00:07:03,521 --> 00:07:06,062
‎ฉันอยู่นี่นะ ฉันอยู่นี่

42
00:07:09,521 --> 00:07:11,521
‎เดตครั้งหน้า แค่ดูหนังด้วยกันก็พอนะ

43
00:07:13,146 --> 00:07:13,979
‎โอเค

44
00:07:19,229 --> 00:07:20,229
‎โอเค

45
00:07:41,271 --> 00:07:42,521
‎นั่นรถของวินเทอร์

46
00:08:09,896 --> 00:08:11,479
‎ฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาล

47
00:08:30,146 --> 00:08:31,062
‎พ่อคะ

48
00:08:34,687 --> 00:08:35,521
‎หยุดก่อน

49
00:08:38,062 --> 00:08:38,896
‎ทางนั้น

50
00:08:40,396 --> 00:08:41,229
‎ไรน์เฮาเซนเหรอ

51
00:08:42,521 --> 00:08:43,562
‎ไปหาลอเรนซ์เหรอ

52
00:08:43,646 --> 00:08:44,771
‎เราต้องเตือนหล่อน

53
00:08:45,771 --> 00:08:49,062
‎- เฟือร์สเทนแบร์คตามล่าหล่อนอยู่
‎- เธอต้องไปโรงพยาบาลนะ

54
00:08:49,146 --> 00:08:52,646
‎มีแต่เราที่รู้ว่าหล่อนตกอยู่ในอันตราย
‎มือถือฉันเสีย เฟือร์สเทนแบร์คก็เอาของนายไป

55
00:08:52,729 --> 00:08:55,896
‎- ถ้าเราไม่เตือนหล่อนก็ไม่มีใครเตือนแล้ว
‎- เราไม่รู้ว่าเธอเหลือเวลาแค่ไหน

56
00:08:57,771 --> 00:08:58,604
‎ไม่เป็นไร

57
00:08:59,687 --> 00:09:00,771
‎ฉันต้องไหว

58
00:09:16,021 --> 00:09:16,854
‎พ่อคะ

59
00:09:27,937 --> 00:09:28,771
‎พ่อ

60
00:09:48,062 --> 00:09:48,896
‎เชี่ย!

61
00:10:04,187 --> 00:10:05,021
‎นิคลัส

62
00:10:05,104 --> 00:10:08,437
‎ฉันรอเธออยู่ที่นี่นะ ฉันเป็นห่วงมาก เธออยู่ไหน

63
00:10:08,521 --> 00:10:11,062
‎- มีผู้บาดเจ็บสาหัส!
‎- ฉันไม่สะดวกคุย

64
00:10:26,146 --> 00:10:28,229
‎นายอยู่ได้เรื่อยๆ จนกว่าล็อทตาจะกลับมานะ

65
00:10:29,312 --> 00:10:30,146
‎ขอบใจ

66
00:10:34,104 --> 00:10:35,437
‎หวังว่าเธอจะใจเย็นลงนะ

67
00:10:35,521 --> 00:10:38,104
‎มันไม่เกี่ยวกับเธอหรอก เรื่องนี้มันซับซ้อนมาก

68
00:10:38,187 --> 00:10:41,187
‎ฉันหวังว่ามันจะคลี่คลาย
‎และเราจะยังเป็นเพื่อนกัน

69
00:10:42,479 --> 00:10:43,812
‎ฉันก็หวังอย่างนั้นเหมือนกัน

70
00:10:50,396 --> 00:10:53,562
‎สวัสดีค่ะ มีเรื่องด่วนมาก
‎เราต้องคุยกับลูกสาวคุณค่ะ

71
00:10:53,646 --> 00:10:54,937
‎เธอไม่อยู่

72
00:10:55,021 --> 00:10:56,354
‎ไปไหนคะ

73
00:10:56,437 --> 00:10:59,146
‎เธอไปหา "ยาสเพอร์" ที่ไหนก็ไม่รู้

74
00:10:59,229 --> 00:11:00,354
‎ผมยาสเพอร์ครับ

75
00:11:00,437 --> 00:11:02,771
‎คุณมีโทรศัพท์ไหมคะ ของเราเสีย

76
00:11:02,854 --> 00:11:04,354
‎มีจ้ะ เข้ามาก่อนสิ

77
00:11:09,979 --> 00:11:10,812
‎นี่จ้ะ

78
00:11:26,812 --> 00:11:27,854
‎(สายเข้า
‎แม่)

79
00:11:27,937 --> 00:11:29,354
‎- ว่าไงคะ
‎- นี่มีอานะ

80
00:11:29,437 --> 00:11:31,521
‎ฟอน เฟือร์สเทนแบร์ครู้แล้ว มันเป็นกับดัก

81
00:11:31,604 --> 00:11:33,146
‎- ฉิบหายแล้ว
‎- ยาสเพอร์อยู่ข้างๆ ฉัน

82
00:11:34,062 --> 00:11:35,812
‎ฟอน เฟือร์สเทนแบร์คเอามือถือเขาไป

83
00:11:36,312 --> 00:11:38,896
‎- ซวยแล้ว เขารู้มากแค่ไหน
‎- ทุกอย่าง

84
00:11:40,104 --> 00:11:41,979
‎เขาอ่านข้อความของยาสเพอร์

85
00:11:48,937 --> 00:11:50,437
‎- เธอเอาสมุดมารึเปล่า
‎- เอามา

86
00:11:50,521 --> 00:11:53,646
‎มีเป็นร้อยเล่มเลย
‎ทุกอย่างเกี่ยวกับโครงการลับอย่างโฮโมดีอุส

87
00:11:53,729 --> 00:11:55,562
‎ดี เธอเป็นไงบ้าง

88
00:11:56,312 --> 00:11:57,312
‎ไม่ค่อยดีเท่าไร

89
00:11:58,979 --> 00:12:01,687
‎ไปเจอฉันที่ศูนย์ความเป็นเลิศเพื่อส่งของนะ

90
00:12:01,771 --> 00:12:03,271
‎ฉันจะจัดการปัญหาให้เธอเอง

91
00:12:03,354 --> 00:12:05,604
‎ที่นั่นแหละที่เขาจะตามหาเราเป็นที่แรก

92
00:12:05,687 --> 00:12:08,812
‎เราต้องใช้อุปกรณ์ที่เธอหาที่อื่นไม่ได้ในเยอรมนี

93
00:12:08,896 --> 00:12:09,896
‎(สายเข้า
‎ฟอน เฟือร์สเทนแบร์ค บารอน)

94
00:12:16,562 --> 00:12:18,271
‎- วอล์ฟแกง
‎- คุณจะไปไหน

95
00:12:19,146 --> 00:12:22,396
‎คุณคิดว่าฉันจะยอม
‎ที่คุณไม่ทำตามข้อตกลงของเราเหรอ

96
00:12:23,062 --> 00:12:24,312
‎ผมทำตามที่เราตกลงนะ

97
00:12:24,896 --> 00:12:28,146
‎ผมจะเก็บงานวิจัยของคุณไว้
‎จนกว่าคุณจะออกมาทำงานได้อีกครั้ง

98
00:12:28,812 --> 00:12:30,354
‎อีกส่วนหนึ่งของข้อตกลงน่ะ

99
00:12:30,437 --> 00:12:32,937
‎ที่ทำให้คุณไม่ต้องติดคุก และฉันติดคุกแค่ระยะสั้น

100
00:12:34,437 --> 00:12:35,729
‎เรื่องนั้นผมควบคุมไม่ได้

101
00:12:37,021 --> 00:12:39,479
‎- แต่ฉันควบคุมได้
‎- ผมมีข้อมูลคุณนะ

102
00:12:39,562 --> 00:12:41,062
‎ห้องแล็บของคุณถูกทำลายแล้ว

103
00:12:41,812 --> 00:12:43,896
‎- คุณต้องการผม
‎- ฉันไม่ต้องการใครทั้งนั้น

104
00:12:44,687 --> 00:12:47,062
‎ฉันมีความรู้ การฝึกฝน และความคิดของฉันเอง

105
00:12:47,146 --> 00:12:51,021
‎ฉันรู้ดีว่าโฮโมดีอุสทำงานยังไง
‎ฉันทำซ้ำได้ทุกเมื่อ

106
00:12:51,104 --> 00:12:52,437
‎- ฉันต้องการแค่…
‎- มีอา

107
00:12:53,812 --> 00:12:54,646
‎คุณต้องการมีอา

108
00:13:11,604 --> 00:13:13,187
‎สิริ เฟซไทม์หาเวเบอร์

109
00:13:16,312 --> 00:13:18,062
‎ระบบขับเคลื่อนอัตโนมัติทำงาน

110
00:13:21,104 --> 00:13:22,604
‎ค่ะ ศาสตราจารย์

111
00:13:22,687 --> 00:13:25,854
‎ฉันมีหลักฐานว่าบารอน ฟอน เฟือร์สเทนแบร์ค
‎อยู่เบื้องหลังทุกอย่าง

112
00:13:25,937 --> 00:13:29,521
‎ไม่ใช่แค่โฮโมดีอุส
‎แต่รวมถึงโครงการอื่นที่มีขนาดใกล้เคียงกันด้วย

113
00:13:29,604 --> 00:13:32,604
‎- มีอีกกี่โครงการคะ
‎- เยอะเลย

114
00:13:32,687 --> 00:13:33,562
‎เยอะมาก

115
00:13:34,521 --> 00:13:36,187
‎ฉันอยากให้คุณโทรหาอัยการเขต

116
00:13:36,271 --> 00:13:39,646
‎บอกเขาว่าฉันพร้อมเปิดโปง
‎โครงการลับหลายสิบโครงการ

117
00:13:39,729 --> 00:13:42,729
‎ผู้สนับสนุนและเพื่อนร่วมงาน
‎ถ้าเขายอมปล่อยฉันไป

118
00:13:42,812 --> 00:13:47,937
‎คุณรู้ใช่ไหมว่ามันหมายความว่ายังไง
‎คุณจะมีศัตรูแบบไหน

119
00:13:48,021 --> 00:13:50,271
‎ถ้าไม่มีศัตรูก็แปลว่าไม่มีตัวตน

120
00:13:50,354 --> 00:13:52,854
‎- ตกลงคุณจัดการให้ได้ไหม
‎- ได้ค่ะ

121
00:13:52,937 --> 00:13:56,354
‎ฉันคิดว่าอัยการเขตจะยอมรับข้อตกลงนี้

122
00:13:56,437 --> 00:13:57,396
‎ดีมาก

123
00:14:08,854 --> 00:14:10,854
‎ปิดระบบขับเคลื่อนอัตโนมัติ

124
00:14:20,771 --> 00:14:22,104
‎ขอทางหน่อยครับ

125
00:14:22,187 --> 00:14:23,979
‎- พ่อฉันอยู่ในนั้นรึเปล่า
‎- ขอโทษนะครับ

126
00:14:24,646 --> 00:14:26,187
‎ฉันอยากรู้ว่าพ่อฉันอยู่ไหน

127
00:14:55,104 --> 00:14:56,854
‎- ไหวไหม
‎- มันแย่ลงเรื่อยๆ

128
00:15:20,187 --> 00:15:21,021
‎นี่

129
00:15:22,021 --> 00:15:23,021
‎ไม่เป็นไร

130
00:15:30,562 --> 00:15:32,021
‎พวกเธอดูแย่มาก

131
00:15:38,979 --> 00:15:39,896
‎สมุด

132
00:15:45,937 --> 00:15:47,354
‎ขอบใจนะโมนิค

133
00:16:49,937 --> 00:16:51,021
‎พ่อคะ

134
00:16:51,854 --> 00:16:52,854
‎ในห้องทดลองของพ่อค่ะ

135
00:16:55,021 --> 00:16:56,229
‎พ่อมาที่นี่หน่อยได้ไหม

136
00:17:06,687 --> 00:17:08,646
‎หมวกอัลตราซาวด์สำหรับโซนิฟิเคชันอยู่ไหน

137
00:17:08,729 --> 00:17:11,437
‎ตั้งแต่คุณไม่อยู่ อัตราความสำเร็จของเราก็ไม่ดี

138
00:17:11,521 --> 00:17:13,771
‎- เราเลยโดนตัดงบ
‎- อุปกรณ์อยู่ไหน

139
00:17:13,854 --> 00:17:15,812
‎ตัวควบคุมและหมวกถูกขายไปแล้ว

140
00:17:15,896 --> 00:17:19,354
‎- พวกเขาตัดงบผิดส่วนแล้วละ
‎- เราต้องใช้อะไรเพื่อช่วยมีอาเหรอ

141
00:17:20,354 --> 00:17:23,271
‎อะไรที่เหมือนอินเทอร์เฟซย้อนกลับ
‎ระหว่างสมองกับคอมพิวเตอร์

142
00:17:23,354 --> 00:17:27,562
‎ฉันใช้มันเปิดตัวกั้นเนื้อเยื่อสมองกับเลือด
‎แล้วแทรกซึมระบบภูมิคุ้มกันของเธอได้

143
00:17:27,646 --> 00:17:29,771
‎ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะหาได้

144
00:17:29,854 --> 00:17:32,771
‎- ในเยอรมนีไม่มีแล้ว
‎- นานแค่ไหน

145
00:17:32,854 --> 00:17:35,062
‎- ไม่มี…
‎- อาจจะสองสามวัน

146
00:17:35,979 --> 00:17:38,271
‎มีอินเทอร์เฟซอยู่ในอะพาร์ตเมนต์

147
00:17:38,354 --> 00:17:39,479
‎- อะไรนะ
‎- อะไรนะ

148
00:17:39,562 --> 00:17:41,396
‎มีอา! ไดอะซีแพม เร็วเข้า!

149
00:17:41,479 --> 00:17:43,104
‎- ได้เลยค่ะ
‎- มีอา

150
00:17:43,187 --> 00:17:44,896
‎- ผมไปเอาอินเทอร์เฟซนะ
‎- โอเค

151
00:17:44,979 --> 00:17:47,896
‎มีอา ใจเย็นๆ นะมีอา

152
00:17:48,646 --> 00:17:51,437
‎มานี่ มีอา มองฉันสิ

153
00:17:51,521 --> 00:17:53,479
‎ทุกอย่างเรียบร้อยดี มองฉัน

154
00:17:53,562 --> 00:17:55,687
‎ทุกอย่างจะเรียบร้อยนะ

155
00:17:55,771 --> 00:17:58,021
‎ไม่เป็นไรนะ ทุกอย่างเรียบร้อยดี

156
00:18:13,687 --> 00:18:15,562
‎ลูกคงมีคำถามเยอะมาก

157
00:18:30,771 --> 00:18:34,104
‎เฮ้ย นายตื่นแล้ว
‎บอกมาซิว่านายขับรถมาที่นี่รึเปล่า

158
00:18:35,979 --> 00:18:36,812
‎มีอาต้องการเรา

159
00:18:38,646 --> 00:18:39,979
‎บรรพบุรุษของเรา

160
00:18:42,271 --> 00:18:46,146
‎ปู่ทวดของลูก ปู่ของลูก และตอนนี้ก็พ่อ

161
00:18:48,021 --> 00:18:49,729
‎เราเป็นผู้สนับสนุนวิทยาศาสตร์

162
00:18:52,562 --> 00:18:53,812
‎แต่มีบางอย่าง…

163
00:18:55,604 --> 00:18:58,104
‎ที่โลกเรายังไม่พร้อมจะรับมัน

164
00:19:00,854 --> 00:19:04,187
‎แหล่งพลังงานทรงพลัง
‎ที่จะถูกใช้เป็นอาวุธในทางที่ผิด

165
00:19:04,854 --> 00:19:06,396
‎ปัญญาประดิษฐ์

166
00:19:07,812 --> 00:19:11,062
‎ที่เข้ามาแทนที่ความสัมพันธ์ของมนุษย์โดยสิ้นเชิง

167
00:19:13,104 --> 00:19:14,729
‎ทุกสิ่งที่คนเราต้องการ…

168
00:19:16,604 --> 00:19:21,021
‎แต่ทุกคนมองเห็นแต่ตัวเองและโลกของตัวเอง

169
00:19:23,979 --> 00:19:26,479
‎ต้องมีใครสักคนคอยจับตาดูภาพรวมไว้

170
00:19:27,229 --> 00:19:29,062
‎มันเป็นความรับผิดชอบของเรา

171
00:19:32,854 --> 00:19:38,562
‎ลอเรนซ์มียาที่ช่วยป้องกันไม่ให้คนป่วยอีก

172
00:19:40,562 --> 00:19:41,396
‎โฮโมดีอุส

173
00:19:42,687 --> 00:19:46,354
‎ผลที่ตามมาคือจะมีประชากรมากเกินไป

174
00:19:47,229 --> 00:19:50,104
‎สงครามแย่งชิงน้ำดื่ม อาหาร และที่อยู่อาศัย

175
00:19:57,062 --> 00:20:00,187
‎กุญแจสู่การค้นพบของลอเรนซ์
‎คือมีอา เพื่อนของลูก

176
00:20:02,854 --> 00:20:04,896
‎และลอเรนซ์กำลังไปหาเธอ

177
00:20:07,687 --> 00:20:09,521
‎พวกเขาสองคนไม่ควรเจอกัน

178
00:20:16,479 --> 00:20:17,312
‎มีอาอยู่ไหน

179
00:20:27,271 --> 00:20:28,437
‎หนูไม่รู้ค่ะ

180
00:20:32,271 --> 00:20:33,854
‎แต่หนูรู้ว่าต้องถามใคร

181
00:20:43,229 --> 00:20:44,062
‎โอเค

182
00:20:47,729 --> 00:20:49,604
‎ไปก่อนเลย เดี๋ยวฉันตามไป

183
00:20:51,312 --> 00:20:53,312
‎- ไง
‎- ไง

184
00:20:53,396 --> 00:20:55,729
‎ขอโทษนะที่เมื่อกี้ฉันรีบตัดบทนาย

185
00:20:56,562 --> 00:20:59,812
‎- บ้านเราไฟไหม้น่ะ
‎- อะไรนะ แล้วเธอโอเครึเปล่า

186
00:20:59,896 --> 00:21:01,229
‎ฉันไม่เป็นไร

187
00:21:02,312 --> 00:21:03,729
‎นายยังอยู่ที่บ้านรึเปล่า

188
00:21:03,812 --> 00:21:06,187
‎เปล่า ฉันอยู่ที่ศูนย์ความเป็นเลิศ

189
00:21:06,271 --> 00:21:08,979
‎มีอาอาการแย่มาก ลอเรนซ์พยายามช่วยเธออยู่

190
00:21:09,479 --> 00:21:11,646
‎แย่จัง ฉันควรแวะไปไหม

191
00:21:11,729 --> 00:21:14,271
‎ขอบใจมากนะ แต่เรามีคนมากพอแล้วละ

192
00:21:14,354 --> 00:21:17,604
‎ไว้ค่อยเจอกันที่บ้านแล้วคุยทุกอย่างกันนะ

193
00:21:18,521 --> 00:21:21,229
‎ไม่มีใครอยากทะเลาะกับเธอหรอก
‎โดยเฉพาะฉัน

194
00:21:21,312 --> 00:21:22,812
‎ได้ ไว้เจอกันที่บ้านก็ได้

195
00:21:23,562 --> 00:21:25,604
‎- แล้วเจอกันนะ
‎- เจอกัน บาย

196
00:21:42,187 --> 00:21:45,062
‎ความรู้สึกผิดของลูกที่มีต่อเพื่อนมันน่านับถือจริงๆ

197
00:21:47,646 --> 00:21:50,562
‎รวมถึงความภักดีของลูกที่มีต่อครอบครัวด้วย

198
00:22:10,479 --> 00:22:12,687
‎โอเค ขอทำความเข้าใจหน่อยนะ

199
00:22:12,771 --> 00:22:15,896
‎อัลตราซาวด์จะกระตุกเนื้อเยื่อ
‎ทำให้เยื่อหุ้มเซลล์ขยาย

200
00:22:15,979 --> 00:22:18,396
‎- เพื่อให้ระบบภูมิคุ้มกันไปถึงสมองใช่ไหม
‎- ใช่

201
00:22:18,479 --> 00:22:22,396
‎การตั้งค่าผิดอาจทำให้สมองเธออ่อนตัวลง
‎ไม่ใช่แค่ตัวกั้นเนื้อเยื่อสมองกับเลือด

202
00:22:22,479 --> 00:22:23,312
‎ไม่ดีเลย

203
00:22:23,396 --> 00:22:25,396
‎ไอเดียใหม่นะ เราสามารถหาคำตอบได้ว่า

204
00:22:25,479 --> 00:22:30,937
‎วินเทอร์ใช้อนุภาคนาโนอะไร
‎เอาโอบลิเวียนเข้าไปในสมองเธอและใช้มัน…

205
00:22:31,021 --> 00:22:34,021
‎แบบนั้นต้องใช้เวลาหลายอาทิตย์
‎นี่เป็นโอกาสเดียวของมีอา

206
00:22:36,896 --> 00:22:40,271
‎นี่เป็นไอเดียที่ห่วยแตกที่สุดในประวัติศาสตร์

207
00:22:40,354 --> 00:22:45,104
‎โอบลิเวียนม้วนพับโปรตีนในสมอง
‎ที่จำเป็นต่อการแสดงความทรงจำ

208
00:22:45,187 --> 00:22:48,521
‎แต่ฉันสงสัยว่าโปรตีนที่ม้วนพับใหม่คือพรีออน

209
00:22:48,604 --> 00:22:52,187
‎ที่ค่อยๆ เปลี่ยนรูปแบบปกติ
‎ของโปรตีนตัวเดิมเป็น…

210
00:22:52,271 --> 00:22:55,771
‎ฉันชื่อเอ็มม่า มีอา อเคอร์ลูนด์
‎ด้วยความสมัครใจและมีสภาพจิตใจที่สมบูรณ์ดี…

211
00:22:55,854 --> 00:22:57,604
‎มันไม่แย่ขนาดนั้นหรอก

212
00:22:57,687 --> 00:23:00,479
‎เหมือนโรคสมองฝ่อแต่เร็วกว่าพันเท่า

213
00:23:00,562 --> 00:23:03,021
‎ฉันร่วมมือกับฟอน เฟือร์สเทนแบร์คและวินเทอร์

214
00:23:04,771 --> 00:23:07,146
‎ด้วยความสมัครใจ ฉันแค่ลืมน่ะ

215
00:23:11,187 --> 00:23:12,396
‎ฉันทำข้อตกลงกับพวกเขา

216
00:23:17,146 --> 00:23:19,104
‎- ขอโทษที่ดึงพวกเธอมาเกี่ยวข้องนะ
‎- นี่

217
00:23:19,187 --> 00:23:21,104
‎เราทุกคนมีวันที่ดีและไม่ดีนะ

218
00:23:21,187 --> 00:23:25,562
‎ใช่ เดี๋ยวค่อยคุยกันตอนเธอตื่นขึ้นมานะ
‎เพราะตอนนี้สมองเธอไม่เต็มร้อย

219
00:23:25,646 --> 00:23:28,354
‎ขอให้รู้ไว้นะว่าพวกเรารักเธออย่างที่เธอเป็น

220
00:23:29,521 --> 00:23:31,146
‎- มาเริ่มกันเลยดีกว่า
‎- โอเค

221
00:23:31,229 --> 00:23:32,854
‎แน่ใจนะว่าเราควรทำแบบนี้

222
00:23:34,604 --> 00:23:37,646
‎ถ้าคุณอยากฆ่าฉัน คุณคงฆ่าไปนานแล้วละ

223
00:23:39,396 --> 00:23:40,562
‎ฉันอาจจะคิดผิดก็ได้

224
00:23:48,521 --> 00:23:50,646
‎เราจะใช้เวลา 60 วินาทีต่อการระเบิด

225
00:23:50,729 --> 00:23:53,687
‎คลื่นอัลตราซาวด์รูปไซนัส
‎ความถี่ 515 กิโลเฮิร์ตซ์

226
00:23:53,771 --> 00:23:55,729
‎ระเบิดครั้งละ 5,000 รอบ

227
00:23:55,812 --> 00:23:56,896
‎ห้าพันรอบ

228
00:23:56,979 --> 00:23:59,854
‎และมีช่วงเวลาห่างกันแต่ละครั้ง
‎64 ล้านมิลลิวินาที

229
00:23:59,937 --> 00:24:00,812
‎โอเคครับ

230
00:24:01,479 --> 00:24:02,604
‎พร้อมนะ

231
00:24:05,271 --> 00:24:06,146
‎งั้นก็เริ่มเลย

232
00:24:06,229 --> 00:24:07,479
‎ลุยเลย

233
00:24:24,187 --> 00:24:25,729
‎เพื่อนฉันอยู่ไหน

234
00:24:27,979 --> 00:24:30,937
‎อยากได้ของขวัญไหม

235
00:24:31,646 --> 00:24:33,604
‎เราได้ทำความรู้จักกันจริงๆ

236
00:24:39,354 --> 00:24:41,354
‎- นายต้องการอะไร
‎- ต้องการอธิบายไง!

237
00:24:43,396 --> 00:24:46,896
‎- พูดกับฉันสิ
‎- ทำไม

238
00:24:52,146 --> 00:24:54,729
‎นายมาขอโทษแล้วคิดว่าทุกอย่างมันจะโอเคเหรอ

239
00:25:04,354 --> 00:25:05,479
‎ไปกันเถอะ มีอา

240
00:25:08,187 --> 00:25:09,354
‎ปัญหามันอยู่ตรงนี้

241
00:25:10,312 --> 00:25:14,646
‎เธอจะไปไหนมาไหนอย่างอิสระ
‎โดยที่รู้เรื่องยาโฮโมดีอุสไม่ได้

242
00:25:16,396 --> 00:25:18,812
‎ถ้าเธอไม่ลืม 24 ชั่วโมงที่ผ่านมาไปซะ

243
00:25:18,896 --> 00:25:21,312
‎ฉันก็ต้องทำให้เธอหายตัวไป

244
00:25:22,187 --> 00:25:23,187
‎ตลอดกาล

245
00:25:24,896 --> 00:25:29,937
‎เรามีโครงการวิจัยชื่อโอบลิเวียน
‎เป็นเหมือนยาฉุกเฉินสำหรับวันแย่ๆ

246
00:25:31,479 --> 00:25:34,604
‎มันคงน่าสนใจมากที่ได้เห็นว่ามันทำงานยังไง

247
00:25:35,521 --> 00:25:36,354
‎กับเธอ

248
00:25:38,146 --> 00:25:39,146
‎ไม่มีวัน

249
00:25:40,521 --> 00:25:41,646
‎เธอยังสาว

250
00:25:41,729 --> 00:25:45,687
‎เธอใช้เวลาหลายปีที่ผ่านมา
‎เพื่อทำภารกิจของพ่อเธอ

251
00:25:45,771 --> 00:25:49,271
‎ตอนนี้เธอเป็นอิสระแล้ว
‎ฉันก็ไม่อยากตัดอนาคตเธอ

252
00:25:51,396 --> 00:25:52,479
‎แล้วลอเรนซ์ล่ะ

253
00:25:53,021 --> 00:25:54,604
‎ลอเรนซ์จะติดคุก

254
00:25:55,687 --> 00:25:58,521
‎- คุณจะทำยังไงกับโฮโมดีอุส
‎- ไม่ทำอะไร

255
00:25:59,437 --> 00:26:02,437
‎มันจะหายไป จะไม่มีใครรู้ว่ามันเคยมีอยู่จริง

256
00:26:03,771 --> 00:26:04,937
‎ฉันอยู่ข้างเธอนะ

257
00:26:05,021 --> 00:26:09,062
‎ถ้าฉันทำได้ คงไม่เคยมีการวิจัยโฮโมดีอุสเกิดขึ้น

258
00:26:18,979 --> 00:26:21,937
‎นึกแล้วเชียวว่าฉันไว้ใจ
‎เข็มทิศทางศีลธรรมของเธอได้

259
00:26:22,562 --> 00:26:24,312
‎ยาย! หนูฟังยายไม่รู้เรื่องเลย!

260
00:26:29,979 --> 00:26:32,979
‎นี่ หลานรัก สาวน้อย

261
00:26:35,396 --> 00:26:37,187
‎พวกเขาจะอยู่ในนี้เสมอ

262
00:26:47,062 --> 00:26:48,437
‎เป็นส่วนหนึ่งของหลาน

263
00:26:55,187 --> 00:26:58,646
‎พวกเขาจะอยู่ในความทรงจำของหลานตลอดไป

264
00:27:06,396 --> 00:27:08,271
‎หลานจะไม่มีวันลืมพวกเขา

265
00:27:37,771 --> 00:27:38,604
‎เธอยังไม่ตาย

266
00:27:42,229 --> 00:27:44,646
‎ดี งั้นก็มาจบเรื่องนี้กัน

267
00:27:47,521 --> 00:27:48,604
‎เฝ้าลอเรนซ์ไว้

268
00:27:49,354 --> 00:27:52,354
‎เธอรู้ว่าโอบลิเวียนแค่นิดเดียว
‎ไม่เพียงพอสำหรับเธอ

269
00:28:01,937 --> 00:28:03,146
‎คุณโกหกฉัน

270
00:28:03,229 --> 00:28:04,854
‎คุณให้ทุนโฮโมดีอุส

271
00:28:04,937 --> 00:28:07,646
‎เป็นเพราะคุณ พี่ชายและพ่อแม่ฉันถึงตาย

272
00:28:07,729 --> 00:28:09,021
‎ฉันไม่อยากทำร้ายเธอนะมีอา

273
00:28:09,104 --> 00:28:11,396
‎ล็อทตา ปล่อยพวกเราเถอะ

274
00:28:12,062 --> 00:28:13,646
‎- ฉันทำไม่ได้
‎- แม่งเอ๊ย ล็อทตา!

275
00:28:13,729 --> 00:28:16,521
‎ใครจะไปรู้ว่าพ่อโรคจิตของเธอทำอะไรอยู่!
‎เราต้องไปช่วยนะ

276
00:28:16,604 --> 00:28:18,187
‎เขาไม่ทำอะไรหล่อนหรอกน่า!

277
00:28:18,271 --> 00:28:22,146
‎ตั้งแต่ฉันรู้จักมีอามา
‎หล่อนใช้ทุกคนเพื่อความแค้นของตัวเอง

278
00:28:22,229 --> 00:28:25,271
‎ไหนนายบอกว่ามันไม่ผิด
‎ที่จะสละหนึ่งชีวิตเพื่อช่วยคนมากมายไง

279
00:28:25,354 --> 00:28:27,187
‎แต่พอคนคนนั้นเกี่ยวกับนาย ก็ผิดงั้นเหรอ

280
00:28:29,187 --> 00:28:30,729
‎พวกนายเป็นคนเริ่มนะ

281
00:28:30,812 --> 00:28:32,479
‎พวกนายมันโรคจิต

282
00:28:32,562 --> 00:28:34,646
‎พ่อฉันแค่กำลังแก้ไขความผิดพลาดของลอเรนซ์

283
00:28:36,479 --> 00:28:37,354
‎อะไร

284
00:28:42,729 --> 00:28:45,479
‎ทำไมถึงให้ทุนโฮโมดีอุสถ้าคุณไม่อยากใช้มัน

285
00:28:45,562 --> 00:28:47,604
‎มันจะได้ไม่ถูกนำไปใช้ในทางที่ผิด

286
00:28:47,687 --> 00:28:50,687
‎ทุกคนควรเลือกสุขภาพของตัวเองได้

287
00:28:50,771 --> 00:28:53,187
‎ถ้าทุกคนเลือกได้ว่าจะหายป่วยหรือไม่หาย

288
00:28:53,271 --> 00:28:55,562
‎ทุกคนก็ต้องเลือกที่จะหายอยู่แล้ว

289
00:28:55,646 --> 00:28:59,354
‎ประชากรก็ล้นหลามมากพอแล้ว โลกกำลังจะพัง

290
00:28:59,437 --> 00:29:01,854
‎ต้องมีใครสักคนรับผิดชอบ

291
00:29:01,937 --> 00:29:04,312
‎โฮโมดีอุสเป็นส่วนหนึ่งของฉัน คุณเอามันไปไม่ได้

292
00:29:04,396 --> 00:29:06,271
‎นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอจะเลือกได้

293
00:29:19,479 --> 00:29:21,187
‎ครอบครัวเป็นเรื่องซับซ้อน

294
00:29:21,729 --> 00:29:23,021
‎อย่ามายุ่งกับฉัน

295
00:29:26,437 --> 00:29:29,479
‎ตอนเด็กๆ ฉันแค่อยากเป็นที่รักของพ่อแม่

296
00:29:29,562 --> 00:29:31,312
‎ฉันทำทุกอย่างเพื่อสิ่งนั้น

297
00:29:44,854 --> 00:29:49,104
‎ฉันเป็นนักเรียนที่เก่งที่สุดในโรงเรียน
‎ศาสตราจารย์หญิงที่อายุน้อยที่สุดในเยอรมนี

298
00:29:49,896 --> 00:29:52,354
‎- แต่มันไม่เคยพอ
‎- หุบปากซะทีได้ไหม

299
00:29:52,437 --> 00:29:54,521
‎แต่ฉันได้รับการยอมรับจากคนอื่นๆ

300
00:29:54,604 --> 00:29:55,896
‎อาจารย์ของฉัน

301
00:29:56,687 --> 00:29:58,187
‎วงการวิทยาศาสตร์

302
00:29:58,812 --> 00:30:00,104
‎นักลงทุนของฉัน

303
00:30:00,187 --> 00:30:03,062
‎ฉันเลือกเส้นทางที่คนอื่นกำหนดไว้ให้เสมอ

304
00:30:03,646 --> 00:30:05,604
‎- อย่าเลือกทางผิดเหมือนฉันเลย
‎- หุบปากซะ

305
00:30:05,687 --> 00:30:06,771
‎นี่ ล็อทตา

306
00:30:08,729 --> 00:30:09,854
‎กลับไปนั่งซะ

307
00:30:09,937 --> 00:30:11,104
‎เธอไม่ยิงหรอก

308
00:30:12,979 --> 00:30:15,812
‎- นั่นไม่ใช่ตัวตนของเธอ ฉันรู้จักเธอดี
‎- นั่งเดี๋ยวนี้

309
00:30:25,229 --> 00:30:27,146
‎ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยนะ

310
00:30:28,604 --> 00:30:29,729
‎ทุกอย่างเรียบร้อยดี

311
00:30:31,396 --> 00:30:32,729
‎เราจะหาทางออกกันนะ

312
00:30:41,312 --> 00:30:42,271
‎เชี่ย!

313
00:30:51,562 --> 00:30:52,979
‎ระวังนะพ่อ!

314
00:31:10,354 --> 00:31:11,354
‎หยุดนะ!

315
00:31:12,396 --> 00:31:13,562
‎บ้าเอ๊ย! หยุดนะ!

316
00:31:28,104 --> 00:31:30,729
‎เราต้องการรถพยาบาลที่สถาบันไฟรบวร์คครับ

317
00:31:30,812 --> 00:31:33,271
‎มีคนบาดเจ็บสองคน เดี๋ยวนี้เลย!

318
00:33:26,271 --> 00:33:28,229
‎- ไง
‎- ไง

319
00:33:29,521 --> 00:33:30,479
‎เป็นไงบ้าง

320
00:33:31,771 --> 00:33:32,979
‎ขานายเป็นไงบ้าง

321
00:33:34,812 --> 00:33:36,062
‎ดีกว่าแขนเธอแล้วกัน

322
00:33:44,771 --> 00:33:45,854
‎ไง

323
00:33:45,937 --> 00:33:46,896
‎มีอา!

324
00:33:48,104 --> 00:33:51,396
‎หัวเธอปกติดีไหม โซนิฟิเคชันได้ผลดีไหม

325
00:33:52,646 --> 00:33:55,312
‎ไม่มีปัญหา ยินดีช่วยเสมอ

326
00:33:56,729 --> 00:33:57,729
‎ใช่

327
00:34:18,729 --> 00:34:19,771
‎ลอเรนซ์อยู่ไหน

328
00:34:20,396 --> 00:34:21,937
‎ไปหาทนายของหล่อน

329
00:34:26,021 --> 00:34:27,104
‎ฟอน เฟือร์สเทนแบร์คล่ะ

330
00:34:28,687 --> 00:34:29,521
‎เขา…

331
00:34:30,312 --> 00:34:31,354
‎อยู่ห้องไอซียู

332
00:34:38,729 --> 00:34:39,937
‎แล้วล็อทตาล่ะ

333
00:34:53,979 --> 00:34:54,854
‎เกิดอะไรขึ้น

334
00:35:03,437 --> 00:35:05,271
‎พ่ออยาก…

335
00:35:05,354 --> 00:35:06,187
‎พ่อคะ

336
00:35:08,687 --> 00:35:09,521
‎พ่ออยาก…

337
00:35:12,687 --> 00:35:14,187
‎ขอเราอยู่กันตามลำพังได้ไหมคะ

338
00:35:14,271 --> 00:35:15,604
‎- ฉันเกือบเสร็จแล้ว
‎- เดี๋ยวนี้เลย

339
00:35:26,937 --> 00:35:29,687
‎มีบางอย่างที่รอไม่ได้

340
00:35:31,312 --> 00:35:33,146
‎พ่ออยากให้ลูกสองคนทำอะไรบางอย่าง

341
00:35:37,729 --> 00:35:40,271
‎เพื่อครอบครัว

342
00:36:59,646 --> 00:37:00,521
‎เธอโอเคไหม

343
00:37:03,396 --> 00:37:04,437
‎แขนฉัน…

344
00:37:05,396 --> 00:37:08,479
‎แต่ตรงนี้ ทุกอย่างเป็นปกติแล้ว

345
00:37:09,437 --> 00:37:11,729
‎เธอมีระบบภูมิคุ้มกันที่ดีนะ

346
00:37:13,146 --> 00:37:14,187
‎ใช่ค่ะ ดีที่สุด

347
00:37:16,896 --> 00:37:17,896
‎ขอบคุณนะคะ

348
00:37:19,771 --> 00:37:20,979
‎ขอบคุณสำหรับสมุด

349
00:37:22,187 --> 00:37:24,562
‎ตอนนี้โฮโมดีอุสก็เป็นประโยชน์กับทุกคนได้แล้ว

350
00:37:29,021 --> 00:37:30,729
‎ทำไมถึงอยากเจอฉันล่ะ

351
00:37:34,562 --> 00:37:35,646
‎คุณไม่ใช่เหรอที่อยาก…

352
00:38:00,604 --> 00:38:02,479
‎- มีอา!
‎- อะไร

353
00:38:18,896 --> 00:38:19,729
‎ไม่นะ

354
00:40:16,979 --> 00:40:20,021
‎(รถตู้ขนของย้ายบ้าน ชั่วโมงละ 11.99 ยูโร)

355
00:44:57,146 --> 00:45:02,146
‎คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล