1 00:00:07,080 --> 00:00:08,810 จบแล้วยังมีต่อ 2 00:00:09,010 --> 00:00:10,000 ซิทาเดล 3 00:00:10,200 --> 00:00:11,620 เปิดข้อมูลลับ 4 00:00:15,950 --> 00:00:17,160 ไว้ใจเธอไม่ได้ 5 00:00:17,500 --> 00:00:18,310 ทำไม 6 00:00:18,510 --> 00:00:22,200 คุณทำงานให้แมนติคอร์ แค่ไม่กี่วันก่อนซิทาเดลล่มสลาย 7 00:00:23,500 --> 00:00:25,200 ความเดิมในซิทาเดล 8 00:00:26,160 --> 00:00:27,310 อยู่กับคุณ ผมเป็นตัวเอง 9 00:00:27,510 --> 00:00:29,410 เฉพาะเวลาอยู่กับคุณที่ผมเป็นตัวเอง 10 00:00:30,160 --> 00:00:31,080 แต่งงานกับผมเถอะ 11 00:00:33,410 --> 00:00:35,290 คุณต้องตอบคำถามเดียว 12 00:00:35,870 --> 00:00:36,830 เขารู้รึเปล่า 13 00:00:37,500 --> 00:00:39,450 ผมทำเพื่อคุณ เพื่อปกป้องคุณ 14 00:00:40,410 --> 00:00:41,450 ลาก่อน เมสัน 15 00:00:45,410 --> 00:00:46,690 เกิดเรื่องแล้ว 16 00:00:46,890 --> 00:00:47,980 หนูต้องออกมา 17 00:00:48,180 --> 00:00:49,940 พอหันหลังให้ซิทาเดลแล้ว 18 00:00:50,140 --> 00:00:51,810 จะทำยังไงกับเคน 19 00:00:52,010 --> 00:00:53,020 เมสันจะรู้เรื่องนี้ไม่ได้ 20 00:00:53,220 --> 00:00:55,350 คุณฆ่าเจ้าหน้าที่ทุกคน 21 00:00:55,550 --> 00:00:58,100 ฆาตกร อาชญากรสงคราม สายลับ 22 00:00:58,300 --> 00:01:00,310 แต่ฉันคงเอาหน้าคนเดียวไม่ได้ 23 00:01:00,510 --> 00:01:02,900 เพราะคนที่มาหาฉัน เป็นคนของพวกคุณเอง 24 00:01:03,090 --> 00:01:04,650 สายลับซิทาเดล 25 00:01:04,840 --> 00:01:06,980 คนที่เห็นความจริงขององค์กร 26 00:01:07,180 --> 00:01:08,660 และทรยศพวกคุณทุกคน 27 00:01:09,500 --> 00:01:10,870 ที่วาเลนเซียมีอะไร 28 00:01:11,250 --> 00:01:12,330 ฉันมีลูกสาว 29 00:01:12,790 --> 00:01:16,560 ฉันต้องปิดเป็นความลับ เพราะเป็นทางเดียวที่ลูกจะปลอดภัย 30 00:01:16,760 --> 00:01:18,410 - ใช่ลูกของ... - ใช่ 31 00:01:18,700 --> 00:01:19,700 ไคล์ คอนรอย 32 00:01:20,750 --> 00:01:23,850 ฉันร้อนใจอยากจะเจอคุณมานานแล้ว 33 00:01:24,050 --> 00:01:26,750 มีเรือดำน้ำลำหนึ่งอยู่แถวมหาสมุทรแปซิฟิก 34 00:01:27,000 --> 00:01:28,500 ในนั้นมีของที่ฉันต้องการ 35 00:01:29,000 --> 00:01:31,060 คุณจะต้องช่วยฉันไปเอามา 36 00:01:31,260 --> 00:01:32,410 ทำไมต้องทำ 37 00:01:32,830 --> 00:01:34,540 เพราะลูกสาวคุณอยู่กับฉัน 38 00:01:45,790 --> 00:01:49,870 {\an8}เซอร์เบีย 30 ปีก่อน 39 00:02:37,370 --> 00:02:42,620 {\an8}รัฐโอริกอน หกเดือนต่อมา 40 00:02:51,870 --> 00:02:54,200 เอ้า เร็วเข้า ลุกได้แล้ว 41 00:02:58,750 --> 00:03:00,850 ถ้ามาอยู่บ้านย่า 42 00:03:01,050 --> 00:03:03,160 ห้ามนอนตื่นบ่ายนะ 43 00:03:06,450 --> 00:03:08,580 พ่อหลานก็เคยนอนยาวถึงบ่ายสอง 44 00:03:10,160 --> 00:03:11,950 พ่อเป็นพวกตื่นตอนกลางคืนน่ะ 45 00:03:13,910 --> 00:03:14,910 ผมคิดถึงพ่อ 46 00:03:17,120 --> 00:03:18,080 ย่าก็คิดถึงเขา 47 00:03:19,790 --> 00:03:22,040 คิดถึงอยู่ทุกวัน 48 00:03:24,250 --> 00:03:26,040 แม่ใกล้จะกลับมารึยัง 49 00:03:26,410 --> 00:03:27,410 แม่เขา... 50 00:03:28,830 --> 00:03:31,620 แม่เดินทางอยู่นะ เท่าที่ได้ข่าว 51 00:03:32,830 --> 00:03:35,850 แต่อย่าไปสนใจเรื่องที่แก้ไขไม่ได้เลย 52 00:03:36,050 --> 00:03:37,450 สนใจเฉพาะเรื่องที่ทำได้เถอะ 53 00:03:38,080 --> 00:03:39,830 การเกิดใหม่ช่างน่าเจ็บปวด 54 00:03:40,200 --> 00:03:43,770 การเดินหน้าต่อไปจะไม่ง่ายกว่าหรือ เมื่อรู้ว่าย้อนกลับไปไม่ได้ 55 00:03:43,970 --> 00:03:44,910 มีชีวิตใหม่ 56 00:03:45,540 --> 00:03:47,750 เริ่มใหม่ทั้งหมด เปลี่ยนทุกอย่าง 57 00:03:48,620 --> 00:03:50,350 เป็นแบบที่ต้องการมาตลอด 58 00:03:50,550 --> 00:03:52,040 คุณได้รับโอกาสอีกครั้ง 59 00:03:53,370 --> 00:03:55,750 โอ๊ย จะมีใครคิดถึงคุณ 60 00:04:02,910 --> 00:04:04,250 โอ้โฮ ไม่คาดฝัน 61 00:04:05,450 --> 00:04:08,160 คุณพระคุณเจ้า พวกคุณทำได้ยังไงก็ไม่รู้ 62 00:04:09,500 --> 00:04:10,950 หมอ นี่มันงานชิ้นเอกเลยนะ 63 00:04:11,370 --> 00:04:12,450 เก่งมาก 64 00:04:27,450 --> 00:04:28,660 ค่อยๆ นะ 65 00:04:31,410 --> 00:04:33,200 รู้ไหมว่าผมมาเป็นสายลับได้ยังไง 66 00:04:33,750 --> 00:04:38,040 พ่อตายตอนผมห้าขวบ แล้วแม่ก็ทิ้งไปเหมือนผมไม่มีตัวตน 67 00:04:41,910 --> 00:04:43,770 ซิทาเดลมอบชีวิตให้ผม 68 00:04:43,970 --> 00:04:45,500 การไม่มีตัวตนเป็นข้อดี 69 00:04:46,700 --> 00:04:47,750 พวกเขาเห็นค่าของผม 70 00:04:51,080 --> 00:04:52,200 ผมเจอคุณ 71 00:04:52,790 --> 00:04:54,200 แล้วก็รู้ตัวเลยว่าผมเป็นใคร 72 00:04:57,700 --> 00:04:59,750 เอาเลย ระบายออกมา 73 00:05:00,120 --> 00:05:01,620 ไม่ใช่เรื่องน่าอายตรงไหน 74 00:06:22,120 --> 00:06:25,000 ซิทาเดล 75 00:06:43,830 --> 00:06:46,750 {\an8}โมร็อคโค ปัจจุบัน 76 00:06:53,500 --> 00:06:56,230 คุณกำลังไปที่โรงจอดเครื่องบิน นอกเมืองเฟซ 77 00:06:56,430 --> 00:06:59,700 ที่นั่นจะมีคนแจ้งรายละเอียด โดยเราจับตาดูอยู่ 78 00:07:00,330 --> 00:07:04,270 ถ้าขืนทำตัวอวดเก่ง เราก็จำเป็นต้องฆ่าเด็กนั่น 79 00:07:04,470 --> 00:07:05,560 ขอเห็นหน้าเด็กก่อน 80 00:07:05,760 --> 00:07:07,190 คุณไม่อยู่ในสถานะที่จะต่อรอง 81 00:07:07,390 --> 00:07:10,440 ถ้าอยากให้เราพิจารณาคำขอ 82 00:07:10,640 --> 00:07:12,080 ให้เราเห็นก่อนว่าเด็กปลอดภัย 83 00:07:12,410 --> 00:07:14,000 วางใจได้ เด็กปลอดภัยดี 84 00:07:59,620 --> 00:08:00,940 สายมากแล้ว ขอพูดสั้นๆ แล้วกัน 85 00:08:01,140 --> 00:08:05,480 ในหนึ่งชั่วโมง เจ็ทล่องหนของเรา จะพาคุณลัดฟ้าไปยังมหาสมุทรแปซิฟิก 86 00:08:05,680 --> 00:08:07,600 ดาวิก คนของฉันจะไปด้วย 87 00:08:07,800 --> 00:08:11,480 คุณต้องแฮกเรือดำน้ำ ให้มันโผล่ขึ้นมาบนพื้นผิว 88 00:08:11,680 --> 00:08:14,350 ไคล์กับดาวิกจะโดดร่มกลางอากาศ 89 00:08:14,550 --> 00:08:17,190 เข้าไปถอดแกนนิวเคลียร์ห้าตัวในเรือลำนั้น 90 00:08:17,390 --> 00:08:18,600 จากขีปนาวุธเดดแฮนด์ 91 00:08:18,800 --> 00:08:21,230 เอาไปให้คริสตอฟที่วาเลนเซีย เป็นการแลกเปลี่ยน 92 00:08:21,430 --> 00:08:23,940 นั่นลูกสาวฉัน งานนี้ฉันทำเอง ฉันโดดเอง 93 00:08:24,140 --> 00:08:25,440 แบบนั้นไม่ได้ 94 00:08:25,640 --> 00:08:27,150 เขาไม่พร้อม 95 00:08:27,340 --> 00:08:31,580 เจ้าหน้าที่สเปนซ์ ช่วยทำให้เพื่อนร่วมงาน เข้าใจความเป็นจริงหน่อยได้ไหม 96 00:08:32,500 --> 00:08:34,540 งานนี้ต้องเมสัน 97 00:08:35,620 --> 00:08:37,230 มันเคยเป็นภารกิจเรดเซลล์ของเขา 98 00:08:37,430 --> 00:08:39,790 มันไปเป็นงานเขาตอนไหน คาร์เตอร์ 99 00:08:40,500 --> 00:08:41,750 ตอนคุณไม่อยู่ 100 00:08:42,410 --> 00:08:44,850 มันพ่วงกับข้อมูลของเมสัน เขาโดดร่ม 101 00:08:45,050 --> 00:08:46,750 ใส่ไบโอล็อคของตัวเอง 102 00:08:47,790 --> 00:08:49,080 โดยฝ่าฝืนคำสั่ง 103 00:08:49,620 --> 00:08:51,770 เขาเป็นคนเดียวที่เจาะเรือลำนั้นได้ 104 00:08:51,970 --> 00:08:54,000 บอกหน่อยได้ไหม ภารกิจเรดเซลล์คืออะไร 105 00:08:54,580 --> 00:08:55,410 ให้ตาย 106 00:08:56,160 --> 00:08:58,000 เราไม่มีทางทำได้แน่ๆ 107 00:08:59,080 --> 00:09:01,020 อนุมัติเริ่มปฏิบัติการไบรท์วอลล์ 108 00:09:01,220 --> 00:09:02,270 {\an8}ภารกิจเรดเซลล์ แปดปีก่อน 109 00:09:02,470 --> 00:09:04,270 {\an8}เป้าหมายเราคือ เรือดำน้ำติดเดดแฮนด์รัสเซีย 110 00:09:04,470 --> 00:09:07,060 เราจะเจาะเรือดำน้ำนิวเคลียร์อัตโนมัติ 111 00:09:07,260 --> 00:09:09,350 เพื่อป้องกันกรณีที่รัสเซีย 112 00:09:09,550 --> 00:09:11,560 อาจยิงอาวุธนิวเคลียร์ใส่ประเทศอื่น 113 00:09:11,760 --> 00:09:14,350 เราจะไปแอบติดตั้งระบบหลังบ้านเผื่อไว้ 114 00:09:14,550 --> 00:09:16,560 เพื่อให้สายลับซิทาเดลเข้าถึงได้ 115 00:09:16,760 --> 00:09:18,690 ภารกิจนี้มีช่องให้เราทำงานได้ 116 00:09:18,890 --> 00:09:22,330 โดยไม่ให้กองทัพรัสเซียรู้ตัว เมสัน ฟังอยู่รึเปล่า 117 00:09:23,290 --> 00:09:25,200 - ฟังอยู่ - งั้นก็ตั้งใจหน่อย 118 00:09:27,750 --> 00:09:31,400 ถ้าคิดว่ามีคนเก่งกว่าผม งานนี้ผมไม่ยุ่งก็ได้นะ 119 00:09:31,590 --> 00:09:33,870 ลองโทรตามนาเดียกลับมาสิ 120 00:09:36,620 --> 00:09:38,750 จริงๆ นะ คุณควรโทรตามนาเดีย 121 00:09:39,790 --> 00:09:42,870 ผมทำงั้นไม่ได้ แต่ผมว่าคุณทำได้ 122 00:09:47,450 --> 00:09:51,060 ดุ๊กจะคงระดับความสูงที่ 5,000 ฟุต เพื่อเลี่ยงเรดาร์ตรวจจับ 123 00:09:51,260 --> 00:09:54,560 คุณมีเวลาแค่เสี้ยววินาที ที่จะโดดจากเครื่องบิน 124 00:09:54,760 --> 00:09:57,650 พอถึงเรือดำน้ำ มองหาคอนโทรลโมดูล 125 00:09:57,840 --> 00:09:59,810 มันจะอยู่บนฐานกำแพงข้างเสาอากาศ 126 00:10:00,010 --> 00:10:04,100 คุณต้องวางสิ่งนี้ไว้ระหว่าง รีเลย์กำลังตัวหลักกับตัวสำรอง 127 00:10:04,300 --> 00:10:05,850 เราเข้ารหัสกับต่อมไร้ท่อของคุณ 128 00:10:06,050 --> 00:10:07,940 คุณก็เลี่ยงระบบความปลอดภัยได้เลย 129 00:10:08,140 --> 00:10:09,410 เผื่อจำเป็นต้องกลับไป 130 00:10:11,080 --> 00:10:13,270 ถ้าให้ผมทำ ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน 131 00:10:13,470 --> 00:10:14,370 ว่าไงนะ 132 00:10:15,290 --> 00:10:17,520 คุณสับสนแล้วมั้งว่าต่อรองเรื่องงานได้ 133 00:10:17,720 --> 00:10:19,560 - ไม่มีผมก็ทำงานนี้ไม่ได้ - นาเดียไปแล้ว 134 00:10:19,760 --> 00:10:21,480 - ทำใจเถอะ - คุณรู้ว่านาเดียอยู่ไหน 135 00:10:21,680 --> 00:10:23,350 - เธออยู่เบอร์ลิน - ไม่ใช่ 136 00:10:23,550 --> 00:10:25,830 - เธออยู่เบอร์ลิน - เธออยู่ที่ไหนแน่ เกรซ 137 00:10:29,700 --> 00:10:31,100 {\an8}ผมเข้าเรือดำน้ำ แล้วไงต่อ 138 00:10:31,300 --> 00:10:32,060 {\an8}โมร็อคโค ปัจจุบัน 139 00:10:32,260 --> 00:10:35,190 {\an8}คุณต้องโอเวอร์ไรด์ บังคับแกนนิวเคลียร์ด้วยตัวเอง 140 00:10:35,390 --> 00:10:37,100 โอเวอร์ไรด์อุปกรณ์นิวเคลียร์เองเนี่ยนะ 141 00:10:37,300 --> 00:10:39,230 เหมือนเชอร์โนบิลเหรอ เคยดูเชอร์โนบิลไหม 142 00:10:39,430 --> 00:10:43,600 นิวเคลียร์อยู่ในห้องควบคุมอุณหภูมิ ที่ 106 ฟาเรนไฮต์ 143 00:10:43,800 --> 00:10:45,560 ถ้าจับอะไรที่ต่ำกว่าอุณหภูมิห้องได้ 144 00:10:45,760 --> 00:10:47,580 มันจะกันคุณออกถาวรเลย 145 00:10:52,410 --> 00:10:53,950 หวังว่าคุณไหวนะ 146 00:10:55,660 --> 00:10:56,580 ผมก็หวังว่างั้น 147 00:11:22,120 --> 00:11:24,440 ภารกิจเรดเซลล์ แปดปีก่อน 148 00:11:24,640 --> 00:11:26,790 ฮอว์คิงบินถึงระดับความสูงแล้ว 149 00:11:27,290 --> 00:11:29,230 - เมสัน พร้อมรึยัง - พร้อม 150 00:11:29,430 --> 00:11:31,690 กำลังเจาะไฟร์วอลล์ของเดดแฮนด์ 151 00:11:31,890 --> 00:11:33,560 ผมอยู่จุดเข้าทำภารกิจเรดเซลล์ 152 00:11:33,760 --> 00:11:36,540 ความเร็วลม 50 นอตที่ระดับน้ำทะเล มาลุยกันเลย 153 00:11:37,200 --> 00:11:38,250 นับถอยหลังห้า 154 00:11:39,000 --> 00:11:42,660 สี่ สาม สอง หนึ่ง 155 00:11:46,450 --> 00:11:48,600 น่าจะเห็นเดดแฮนด์โผล่มาตอนนี้ 156 00:11:48,800 --> 00:11:50,200 เห็นเรือละ กางร่มได้ 157 00:11:50,950 --> 00:11:52,370 เริ่มกางร่มของเมสัน 158 00:12:05,700 --> 00:12:08,020 ล็อกไบโอเมตริก จบงานสวยๆ 159 00:12:08,220 --> 00:12:09,540 พาคุณเผ่นออกมากัน 160 00:12:11,450 --> 00:12:12,730 เมสัน คุณออฟไลน์ 161 00:12:12,930 --> 00:12:13,790 เมสัน 162 00:12:17,700 --> 00:12:18,910 เริ่มทำการบายพาส 163 00:12:19,700 --> 00:12:22,350 โปรโตคอลทุตยภูมิขัดจังหวะ เริ่มทำการ 164 00:12:22,550 --> 00:12:24,100 กิโล-ลิมา-บราโว-จูเลียต 1-2-5 165 00:12:24,300 --> 00:12:25,080 อนุมัติบายพาส 166 00:12:26,330 --> 00:12:28,310 เมื่อกี้คลื่นสะดุด ยังอยู่ไหม 167 00:12:28,510 --> 00:12:29,690 ตอนนี้ได้ยินคุณแล้ว เมสัน 168 00:12:29,890 --> 00:12:30,810 ผมพร้อมให้มารับแล้ว 169 00:12:31,010 --> 00:12:32,660 ได้ งั้นก็พาคุณกลับบ้าน 170 00:12:33,660 --> 00:12:37,290 {\an8}มหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ ปัจจุบัน 171 00:12:43,750 --> 00:12:45,160 พบเรือเดดแฮนด์แล้ว 172 00:12:46,370 --> 00:12:48,660 ผมจะลองเจาะไฟร์วอลล์ 173 00:12:56,040 --> 00:12:57,790 ฉันจัดชุดให้ 174 00:13:02,120 --> 00:13:04,500 ทำไมผมถึงไม่คู่ควรที่จะรู้เรื่องอัชฌา 175 00:13:09,700 --> 00:13:11,650 อย่าถามตอนนี้ดีกว่านะไคล์ 176 00:13:11,840 --> 00:13:14,410 - ทำไมล่ะ - เพราะคุณต้องมีสมาธิตอนโดด 177 00:13:16,950 --> 00:13:18,000 ใช่แล้ว 178 00:13:20,500 --> 00:13:21,700 เตรียมตัวได้ละ 179 00:13:29,370 --> 00:13:31,580 เครื่องบินถึงระดับความสูงแล้ว 180 00:13:33,500 --> 00:13:34,700 ไคล์ พร้อมรึยัง 181 00:13:42,160 --> 00:13:43,020 พร้อมแล้ว 182 00:13:43,220 --> 00:13:44,700 เข้าสู่โซนปล่อยตัว 183 00:13:45,040 --> 00:13:46,250 เริ่มนับถอยหลัง 184 00:13:47,450 --> 00:13:52,040 ลบห้า สี่ สาม สอง 185 00:13:52,950 --> 00:13:53,870 หนึ่ง 186 00:14:02,500 --> 00:14:04,730 นิ่งไว้ กำลังได้ระดับความสูง 187 00:14:04,930 --> 00:14:06,600 เรือจะโผล่อยู่ใต้คุณพอดี 188 00:14:06,800 --> 00:14:08,120 เอาละ อยู่กับที่ก่อน 189 00:14:13,040 --> 00:14:15,730 บอกหน่อยว่าพวกคุณเห็นอะไรบ้าง เพราะผมเห็นแต่น้ำ 190 00:14:15,930 --> 00:14:17,150 กำลังหาอยู่ 191 00:14:17,340 --> 00:14:18,450 เรือดำน้ำอยู่ไหน 192 00:14:19,410 --> 00:14:20,850 มันต้องโผล่มาเดี๋ยวนี้ 193 00:14:21,050 --> 00:14:22,100 ผมก็เร่งมือเต็มที่แล้ว 194 00:14:22,300 --> 00:14:24,020 ช่วยบอกทีว่าเรือกำลังโผล่มา 195 00:14:24,220 --> 00:14:25,810 คาร์เตอร์ เขาดิ่งเร็วเกินไป 196 00:14:26,010 --> 00:14:27,700 แป๊บนึงไคล์ เรือจะโผล่แล้ว 197 00:14:28,290 --> 00:14:29,660 เริ่มการใช้พื้นผิวฉุกเฉิน 198 00:14:38,620 --> 00:14:39,440 ลงต่ำเกินไปแล้ว 199 00:14:39,640 --> 00:14:40,700 - ปล่อยร่ม - เอาเลย 200 00:14:42,540 --> 00:14:44,910 ทรงตัวไว้ ดึงสลักซ้ายมือ 201 00:14:47,040 --> 00:14:47,870 นั่นแหละดี 202 00:14:48,200 --> 00:14:51,040 ร่อนลงเรือในสาม สอง... 203 00:14:52,410 --> 00:14:54,200 ไคล์ เดี๋ยวนะ กำลังปล่อยสายผูก 204 00:15:32,500 --> 00:15:34,370 ทางเข้าอยู่ตรงหน้า 205 00:15:41,250 --> 00:15:43,080 วางนิ้วบนเครื่องอ่าน 206 00:15:48,870 --> 00:15:50,120 สายลับเทียร์หนึ่ง... 207 00:15:50,500 --> 00:15:52,370 - เมสัน เคน - ยืนยันตัว 208 00:15:55,620 --> 00:15:58,080 - หลังคาเปิดแล้ว - แกมีประโยชน์แค่นี้ 209 00:16:09,290 --> 00:16:10,120 ไคล์ 210 00:16:11,700 --> 00:16:12,870 ฉันจะลงไป 211 00:16:17,830 --> 00:16:18,700 อย่าขยับ 212 00:16:25,080 --> 00:16:26,770 รู้ใช่ไหมว่าที่เพิ่งยิงนั่นคนขับ 213 00:16:26,970 --> 00:16:29,700 - เครื่องยังบินเองได้น่ะ - ผมเอาอยู่ ไปเถอะ 214 00:16:55,830 --> 00:16:56,870 รายงานสถานะ 215 00:16:57,330 --> 00:17:00,750 คิดว่าจะฆ่าแฝดฉันได้ ไม่เดือดร้อนอะไรใช่ไหม 216 00:17:01,450 --> 00:17:02,540 ฟังให้ดี 217 00:17:03,580 --> 00:17:07,810 ขีปนาวุธเดดแฮนด์ห้าลูก กำลังเล็งบ้านประจำตระกูลแมนติคอร์ 218 00:17:08,010 --> 00:17:12,940 เม็กซิโกซิตี้ ฟลอเรนซ์ มาร์เซย์ ปักกิ่งและเบอร์ลิน 219 00:17:13,140 --> 00:17:15,270 - จะทำอะไร - ฉันอยากได้ส่วนแบ่ง 220 00:17:15,470 --> 00:17:17,400 เอามาแลกกับหัวรบพวกนี้ 221 00:17:17,590 --> 00:17:19,870 ไม่งั้นก็รอดูแมนติคอร์ระเบิดเป็นจุณได้ 222 00:17:21,830 --> 00:17:23,400 ไคล์ คุณต้องตื่นได้แล้ว 223 00:17:23,590 --> 00:17:25,120 ไคล์ ได้ยินไหม 224 00:17:26,330 --> 00:17:28,160 ไคล์ 225 00:17:30,250 --> 00:17:33,020 ไคล์ ดาวิกเพิ่งใส่รหัสปล่อยเดดแฮนด์ 226 00:17:33,220 --> 00:17:34,660 เราต้องไปเอาแกนเดี๋ยวนี้ 227 00:17:36,700 --> 00:17:39,870 คำตอบของฉันน่ะนะ ก็ระเบิดไปเลยสิ 228 00:17:40,700 --> 00:17:46,120 เพราะเราไม่ต่อรองกับคนทรยศ และเพราะแกมันโง่เง่าจนน่าสมเพช 229 00:17:46,950 --> 00:17:50,190 รู้ไว้นะ เราเจาะระบบควบคุมเรือแล้ว 230 00:17:50,390 --> 00:17:53,020 ดังนั้นก่อนที่หัวรบจะทะยานไป 231 00:17:53,220 --> 00:17:56,560 ฉันจะคว่ำไอ้เรือนั่นให้ดิ่งกลับหัว 232 00:17:56,760 --> 00:17:58,940 ส่งตรงเข้าร่องลึกมาเรียน่า 233 00:17:59,140 --> 00:18:02,270 ให้แกระเบิดเป็นไอตายที่นั่น ด้วยพลังอาวุธทำลายล้างมหาศาล 234 00:18:02,470 --> 00:18:05,520 ที่แกบังอาจพยายามเอามาข่มขู่ฉัน 235 00:18:05,720 --> 00:18:07,120 ลาก่อน ดาวิก 236 00:18:11,500 --> 00:18:12,950 ไม่ได้ดั่งใจเหรอ 237 00:18:15,080 --> 00:18:16,910 นึกว่าฆ่าแกไปแล้ว 238 00:18:25,160 --> 00:18:27,060 คุณควรเหนี่ยวไกนะ 239 00:18:27,260 --> 00:18:28,480 คุณโดดร่มมาเลยเหรอ 240 00:18:28,680 --> 00:18:31,310 ใช่ ฉันเก่ง คาร์เตอร์ จะยกเลิกการปล่อยยังไง 241 00:18:31,510 --> 00:18:33,980 ผมแฮกไม่ได้ ดาห์เลียสั่งโอเวอร์ไรด์ไปแล้ว 242 00:18:34,180 --> 00:18:36,310 ทางเดียวคือต้องไปเอาแกนเดี๋ยวนี้ 243 00:18:36,510 --> 00:18:38,440 อย่าลืมหยิบตัวควบคุมอุณหภูมิมาด้วย 244 00:18:38,640 --> 00:18:39,700 - นี่ - ขอบคุณ 245 00:18:40,200 --> 00:18:41,350 แผนยังเหมือนเดิมไหม 246 00:18:41,550 --> 00:18:43,650 เพิ่มอุณหภูมิร่างกายให้เท่าห้อง 247 00:18:43,840 --> 00:18:47,150 ใช่ แต่เวลาไปเอาแกนเหลือครึ่งเดียว 248 00:18:47,340 --> 00:18:49,560 เข็มนั่นจะเพิ่มอุณหภูมิให้ร่างกายคุณ 249 00:18:49,760 --> 00:18:51,150 ห้องจะตรวจจับคุณไม่ได้ 250 00:18:51,340 --> 00:18:53,900 คุณต้องรอถึง 106 องศา ให้ตรงกับอุณหภูมิห้อง 251 00:18:54,090 --> 00:18:56,620 ไม่งั้นระบบจะล็อคดาวน์หัวรบ 252 00:18:58,660 --> 00:18:59,580 ได้ผลแล้ว 253 00:19:00,000 --> 00:19:01,910 พยายามหายใจช้าๆ 254 00:19:03,370 --> 00:19:04,200 101 255 00:19:05,160 --> 00:19:06,000 102 256 00:19:06,790 --> 00:19:07,620 103 257 00:19:08,580 --> 00:19:09,410 104 258 00:19:10,200 --> 00:19:11,040 105 259 00:19:11,830 --> 00:19:13,290 106 ไปเลย 260 00:19:14,250 --> 00:19:15,080 เข้ามาแล้ว 261 00:19:15,370 --> 00:19:17,000 อุณหภูมิคงที่ 262 00:19:17,830 --> 00:19:19,540 อีกสี่นาทีปล่อย 263 00:19:20,200 --> 00:19:23,040 ขีปนาวุธแต่ละลูก ควรจะหยุดทำงานทันทีที่คุณถอดแกน 264 00:19:23,450 --> 00:19:26,330 ถอดทั้งห้าแกนก่อนกำหนดปล่อย ก็จะกู้วิกฤติไว้ได้ 265 00:19:28,330 --> 00:19:30,830 นั่นคือถ้าคุณไม่โดนต้มสุกก่อนนะ 266 00:19:49,790 --> 00:19:51,500 - ไปแล้วหนึ่ง - ค่อยๆ 267 00:19:52,870 --> 00:19:53,870 อย่าขยับ 268 00:19:58,660 --> 00:19:59,750 ฉันเดาว่า 269 00:20:01,910 --> 00:20:04,250 ชีวิตไคล์ คอนรอยคงจะเรียบง่ายกว่านี้ 270 00:20:28,120 --> 00:20:29,440 เมื่อกี้นั่นเรื่องอะไร 271 00:20:29,640 --> 00:20:30,850 ช่างเถอะ สนใจนี่ก่อน 272 00:20:31,050 --> 00:20:32,350 สี่แล้ว เหลือเวลาเท่าไหร่ 273 00:20:32,550 --> 00:20:33,520 ไม่เกิน 90 วินาที 274 00:20:33,720 --> 00:20:35,440 หัวใจคุณเต้นเร็วเกือบ 300 ครั้งต่อนาที 275 00:20:35,640 --> 00:20:37,580 คุณต้องทำให้เสร็จก่อนหมดสติ 276 00:20:49,330 --> 00:20:50,790 ไคล์ สู้กับมัน 277 00:20:59,500 --> 00:21:00,350 อะไรน่ะ 278 00:21:00,550 --> 00:21:03,290 นับถอยหลังปล่อยขีปนาวุธ คุณเหลือ 20 วินาที 279 00:21:04,160 --> 00:21:08,000 ไคล์ แบ็คสต็อปลบความทรงจำคุณ แต่ไม่ได้ลบทักษะคุณไปด้วย 280 00:21:08,790 --> 00:21:10,120 สมองอาจจะจำไม่ได้... 281 00:21:10,320 --> 00:21:11,350 พ่ออยากจำได้รึเปล่า 282 00:21:11,550 --> 00:21:12,410 แต่ร่างกายจำได้แน่ 283 00:21:13,500 --> 00:21:14,870 สิบวินาที นาเดีย 284 00:21:16,700 --> 00:21:18,120 ปิดการทำงานแกนหัวรบ 285 00:21:19,040 --> 00:21:19,850 ห้าวินาที 286 00:21:20,050 --> 00:21:21,310 อยากช่วยครอบครัวรึเปล่า 287 00:21:21,510 --> 00:21:23,810 แค่ฟังเสียงฉันไว้ เดี๋ยวพาผ่านฉลุย 288 00:21:24,010 --> 00:21:24,830 เร็วเข้า 289 00:21:26,330 --> 00:21:27,810 ยกเลิกการปล่อยสำเร็จ 290 00:21:28,010 --> 00:21:30,790 ไคล์ ฟังผม คุณยังเป็นเมสัน เคน 291 00:21:31,500 --> 00:21:32,460 ลุกขึ้นมา 292 00:21:32,660 --> 00:21:33,450 สู้มัน 293 00:21:50,870 --> 00:21:53,200 ไคล์ คุณต้องไปช่วยนาเดีย หัวใจเธอจะหยุดเต้น 294 00:21:54,870 --> 00:21:55,830 นาเดีย 295 00:21:58,160 --> 00:22:00,230 ในชุดมีขวดยาอะดรีนาลีน 296 00:22:00,430 --> 00:22:02,440 ฉีดให้เธอเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นหัวใจจะหยุดเต้น 297 00:22:02,640 --> 00:22:04,690 - เจอละ - เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเธอจะตาย 298 00:22:04,890 --> 00:22:05,870 อดทนไว้ 299 00:22:06,200 --> 00:22:07,200 อดทนไว้ก่อน 300 00:22:07,830 --> 00:22:09,540 - อดทนไว้ - ได้ผลนะ 301 00:22:10,500 --> 00:22:12,040 หัวใจกลับมาเต้นปกติ 302 00:22:16,160 --> 00:22:19,600 ไคล์ เครื่องบินทิ้งระเบิดของรัสเซีย กำลังมาไวมาก อยู่ห่างไปประมาณร้อยกม. 303 00:22:19,800 --> 00:22:21,370 เราต้องพาพวกคุณออกมาเดี๋ยวนี้ 304 00:22:48,290 --> 00:22:49,450 อยู่กับผมนะ 305 00:22:57,040 --> 00:22:59,750 {\an8}สำนักงานใหญ่ซิทาเดล สหรัฐฯ แปดปีก่อน 306 00:23:13,540 --> 00:23:15,980 - คุณทำอะไรลงไป - ทำภารกิจเรดเซลล์ให้จบ 307 00:23:16,180 --> 00:23:18,310 - คุณเงียบใส่เรา - ล็อคดาวน์เดดแฮนด์แล้ว 308 00:23:18,510 --> 00:23:20,810 งั้นทำไมซิทาเดลไม่ได้คุมขีปนาวุธ 309 00:23:21,010 --> 00:23:21,830 เพราะผมเป็นคนคุม 310 00:23:22,370 --> 00:23:24,400 ผมใช้โปรโตคอลแทรก 311 00:23:24,590 --> 00:23:25,810 มีแต่ผมที่รู้รหัสปลดล็อกมัน 312 00:23:26,010 --> 00:23:28,330 ผมจะบอกคุณ ถ้าคุณบอกมาว่านาเดียอยู่ไหน 313 00:23:33,080 --> 00:23:34,480 ก็บอกแล้วไงว่าอยู่เบอร์ลิน 314 00:23:34,680 --> 00:23:36,560 - คิดว่าฉันโกหกเหรอ - ใช่ 315 00:23:36,760 --> 00:23:38,080 งั้นเราก็ตกลงกันไม่ได้ 316 00:23:38,870 --> 00:23:40,520 คุณต้องไปคุยกับคนอื่น 317 00:23:40,720 --> 00:23:43,440 ใครก็ได้ ฉันไม่สน แต่คุณต้องไปรักษา 318 00:23:43,640 --> 00:23:45,230 คุณเสียเธอไปแล้ว เข้าใจไหม 319 00:23:45,430 --> 00:23:47,770 ถ้าไม่ระวัง คุณจะสูญเสียตัวเองไปด้วย 320 00:23:47,970 --> 00:23:51,940 ห้าสิบกม.จากวาเลนเซีย ปัจจุบัน 321 00:23:52,140 --> 00:23:56,150 คริสตอฟบอกให้มาเจอกันใต้สะพาน ที่ศูนย์ศิลปะวิทยาการ 322 00:23:56,340 --> 00:23:57,910 ใน 30 นาทีจะมีการแลกเปลี่ยน 323 00:24:00,080 --> 00:24:02,040 - โอเครึเปล่า - โอเค 324 00:24:05,080 --> 00:24:07,250 เยี่ยม ผมจะไปใส่พิกัดลงจอด 325 00:24:09,580 --> 00:24:12,950 {\an8}วาเลนเซีย 326 00:24:35,660 --> 00:24:38,060 คริสตอฟ พวกเขาจะมาจากทางเข้าใต้ 327 00:24:38,260 --> 00:24:39,810 แกนนิวเคลียร์อยู่ไหน 328 00:24:40,010 --> 00:24:41,270 แกนอยู่กับพวกนั้น 329 00:24:41,470 --> 00:24:43,980 ดี ได้ของมาแล้วค่อยเริ่มขั้นสุดท้าย 330 00:24:44,180 --> 00:24:45,690 หวังว่าแบบนี้ตระกูลจะพอใจนะคะ 331 00:24:45,890 --> 00:24:48,560 ดาวิก ผู้ร่วมงานของคุณ เกือบทำให้ภารกิจเราเสียหาย 332 00:24:48,760 --> 00:24:52,040 ได้ของมาแล้วดูกันอีกที ไม่รู้ทางตระกูลจะพอใจกับคุณแค่ไหน 333 00:25:03,410 --> 00:25:04,450 ผมดูอยู่ 334 00:25:05,120 --> 00:25:06,250 ลูกฉันอยู่ไหน 335 00:25:18,790 --> 00:25:19,620 อัชฌา 336 00:25:20,700 --> 00:25:22,080 ส่งแกนมา 337 00:25:24,290 --> 00:25:25,290 ผมได้มุม 338 00:25:30,330 --> 00:25:33,350 อย่าส่งตัวเด็กนั่นก่อนตรวจสอบของ 339 00:25:33,550 --> 00:25:35,370 ถ้ามีอะไรผิดพลาด ทิ้งเด็กเลย 340 00:25:39,370 --> 00:25:40,500 (พูดสเปน) แกนไม่ทำงาน 341 00:25:40,830 --> 00:25:42,450 เขาทำอะไรกับมันสักอย่าง 342 00:25:42,950 --> 00:25:44,540 นึกแล้วว่าต้องพยายามอวดเก่ง 343 00:25:45,040 --> 00:25:47,160 เมสัน เคนก็ทำตัวสมเป็นเมสัน เคน 344 00:25:47,410 --> 00:25:49,980 งั้นทำไมขีปนาวุธ ไม่อยู่ในการควบคุมของซิทาเดล 345 00:25:50,180 --> 00:25:50,950 เพราะมันอยู่กับผม 346 00:25:51,700 --> 00:25:53,560 ปลดล็อกแกนซะ ไม่งั้นเด็กตาย 347 00:25:53,760 --> 00:25:55,980 ผมทำไม่เป็น แต่หาวิธีได้ 348 00:25:56,180 --> 00:25:58,310 ฉันไม่ล้อเล่นนะ ฉันฆ่าแน่ 349 00:25:58,510 --> 00:25:59,770 เมสัน เคนอยู่ในนี้ 350 00:25:59,970 --> 00:26:02,270 ทำเขาโผล่มาได้เลย แต่ปล่อยเด็กไป 351 00:26:02,470 --> 00:26:03,540 คาร์เตอร์ ยิงเลย 352 00:26:03,950 --> 00:26:04,950 ไคล์ รับลูก 353 00:26:07,160 --> 00:26:08,000 หยิบมา 354 00:26:34,250 --> 00:26:35,080 ไงจ๊ะ 355 00:26:45,620 --> 00:26:47,200 แม่ขอโทษ 356 00:26:49,080 --> 00:26:50,700 แม่ขอโทษจริงๆ 357 00:26:54,330 --> 00:26:55,330 ขอบคุณนะ 358 00:26:58,540 --> 00:27:00,500 คนเราก็ต้องยอมทำเพื่อครอบครัวน่ะนะ 359 00:27:01,080 --> 00:27:02,310 {\an8}ลอนดอน แปดปีก่อน 360 00:27:02,510 --> 00:27:04,700 {\an8}โจเกลียดทุกทีที่ฉันทำแบบนี้ 361 00:27:05,700 --> 00:27:09,000 โจคิดว่าฉันเสียเวลาเปล่า 362 00:27:09,790 --> 00:27:11,770 กับการมาขุดคุ้ยลุยโคลน 363 00:27:11,970 --> 00:27:16,160 ตามหาเศษเล็กเศษน้อยชิ้นสุดท้าย 364 00:27:19,950 --> 00:27:20,870 ดูสิ 365 00:27:23,040 --> 00:27:23,950 วาลเป็นไงมั่ง 366 00:27:24,790 --> 00:27:25,750 ก็อย่างว่า 367 00:27:26,790 --> 00:27:28,650 แค่แปดขวบทำตัวเหมือน 18 368 00:27:28,840 --> 00:27:30,540 ลูกอยากเจาะหู 369 00:27:31,540 --> 00:27:33,060 ทำไมรีบอยากโตนักนะ 370 00:27:33,260 --> 00:27:34,350 ก็แค่ต่างหู 371 00:27:34,550 --> 00:27:36,000 ต่างหูเป็นจุดเริ่มต้น 372 00:27:37,410 --> 00:27:39,950 บางครั้งฉันก็อยากพาลูกไปไกลๆ 373 00:27:41,500 --> 00:27:43,700 เอาไปซ่อนไว้ไม่ให้ใครทำร้ายได้ 374 00:27:44,330 --> 00:27:47,160 พอเรามีลูก เราจะทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกเราปลอดภัย 375 00:27:56,370 --> 00:27:57,690 ให้ฉันดูอะไร 376 00:27:57,890 --> 00:28:00,980 ฉันไปตามที่อยู่ในสเปนที่นายให้มา 377 00:28:01,180 --> 00:28:02,160 นาเดียอยู่ที่นั่น 378 00:28:05,540 --> 00:28:06,700 เด็กคนนี้ก็ด้วย 379 00:28:10,660 --> 00:28:12,120 นั่นลูกสาวนาย 380 00:28:19,700 --> 00:28:21,200 นาเดียถึงได้หนีไปเหรอ 381 00:28:24,620 --> 00:28:25,830 ไปมีลูก 382 00:28:32,000 --> 00:28:33,160 ลูกของเรา 383 00:28:36,160 --> 00:28:39,410 เผื่อนายอยากได้ด้วย นั่นตั๋วไปกลับสเปน 384 00:28:46,870 --> 00:28:49,730 - นาเดียตัดสินใจไปแล้ว - ว่าไงนะ 385 00:28:49,930 --> 00:28:53,000 นายอยากตามหาเธอใจจะขาด ทีงี้ดันไม่ไปเนี่ยนะ 386 00:28:55,370 --> 00:28:58,330 - ก็ถ้านาเดียคิดว่าฉันไม่ดีพอ... - ไม่ได้ 387 00:28:58,910 --> 00:29:00,200 นายต้องพิสูจน์ว่าเธอคิดผิด 388 00:29:00,950 --> 00:29:02,660 นายต้องสู้เพื่อครอบครัว 389 00:29:03,750 --> 00:29:06,620 จะให้บินไปวาเลนเซีย อ้อนวอนขอมีส่วนร่วมในชีวิตเด็กคนนี้เหรอ 390 00:29:07,830 --> 00:29:08,750 ใช่ 391 00:29:09,450 --> 00:29:10,620 นายต้องทำงั้น 392 00:29:14,200 --> 00:29:16,910 {\an8}ปัจจุบัน 393 00:29:17,790 --> 00:29:19,290 คนพวกนั้นพาคุณตาไปไหนคะ 394 00:29:21,750 --> 00:29:23,250 แม่ก็ไม่รู้จ้ะลูก 395 00:29:24,330 --> 00:29:25,770 แต่แม่จะหาคุณตาให้เจอ 396 00:29:25,970 --> 00:29:27,200 คุณตาจะเป็นอะไรไหมคะ 397 00:29:29,700 --> 00:29:32,830 คุณตาเป็นคนแกร่งที่สุดที่แม่รู้จัก 398 00:29:33,790 --> 00:29:36,450 ถ้ามีทางกลับมาหาหนูได้ 399 00:29:37,500 --> 00:29:38,750 คุณตาต้องทำแน่ 400 00:29:39,200 --> 00:29:41,080 คุณตาก็เคยพูดถึงแม่แบบนั้นเลย 401 00:30:23,000 --> 00:30:24,910 คริสตอฟไม่รับสายฉัน 402 00:30:28,000 --> 00:30:29,160 มันเงียบเกินไป 403 00:30:31,450 --> 00:30:33,200 จะมีผลตามมาไหมคะ 404 00:30:36,580 --> 00:30:39,660 ความล้มเหลวมีผลตามมาเสมอจ้ะ 405 00:30:41,660 --> 00:30:44,500 เราแค่ต้องปรับตัวให้ทันก่อนผลจะมา 406 00:30:46,370 --> 00:30:48,700 อะไรก็ฆ่าคนที่ตายไปแล้วไม่ได้ 407 00:31:00,580 --> 00:31:04,540 {\an8}สำนักงานใหญ่ซิทาเดล สหรัฐฯ 408 00:31:22,330 --> 00:31:23,410 เราอยู่ไหนกันคะ 409 00:31:27,160 --> 00:31:28,660 ที่นี่เคยเป็นบ้านของเรา 410 00:31:38,160 --> 00:31:39,000 พ่อ 411 00:31:40,750 --> 00:31:41,660 เฮนดริกซ์ 412 00:32:13,160 --> 00:32:14,290 ขอดูลูกหน่อย 413 00:32:15,290 --> 00:32:17,330 นั่นเป็นเมียเขาได้ไง 414 00:32:25,410 --> 00:32:27,500 ทุกคน นี่แอ็บบี้กับเฮนดริกซ์ 415 00:32:29,410 --> 00:32:30,250 หวัดดี 416 00:32:30,620 --> 00:32:32,450 ขอบคุณที่ช่วยดูแลเขาค่ะ 417 00:32:34,790 --> 00:32:35,700 ไม่เป็นไร 418 00:32:36,410 --> 00:32:38,330 ไคล์ ผมมีของจะให้ 419 00:32:40,660 --> 00:32:42,160 ขวดฟื้นความจำของคุณ 420 00:32:42,620 --> 00:32:44,650 ออร์ลิคให้ผมทำเซิร์ฟเวอร์สำรองไว้ 421 00:32:44,840 --> 00:32:46,830 ผมเลยเขียนโค้ด ข้อมูลพันธุกรรมของคุณใหม่ 422 00:32:47,160 --> 00:32:48,370 ว่าไงนะ 423 00:32:50,500 --> 00:32:52,830 เขามีวิธีพาเมสันกลับมาได้ 424 00:33:02,580 --> 00:33:04,370 คุณจะทำจริงเหรอ 425 00:33:06,330 --> 00:33:07,410 ผมต้องทำ 426 00:33:09,700 --> 00:33:10,750 ทำไม 427 00:33:13,660 --> 00:33:15,450 เพราะผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร 428 00:33:15,950 --> 00:33:17,000 รู้สิ 429 00:33:18,370 --> 00:33:21,580 คุณคือไคล์ คอนรอย คุณเป็นพ่อ เป็นสามีของฉัน 430 00:33:22,370 --> 00:33:24,000 เรื่องนั้นไม่เปลี่ยนหรอก 431 00:33:37,950 --> 00:33:38,950 พร้อมรึยัง 432 00:33:42,000 --> 00:33:43,830 ถึงเวลาเจอเมสัน เคนเสียที 433 00:33:55,910 --> 00:33:58,120 เอ้า เร็วเข้า ลุกได้แล้ว 434 00:33:58,620 --> 00:34:01,700 เดินหน้าต่อมันง่ายกว่าไม่ใช่เหรอ ถ้ารู้ว่าย้อนกลับไปไม่ได้ 435 00:34:02,040 --> 00:34:03,850 พ่อหลานก็เคยนอนยาวถึงบ่ายสอง 436 00:34:04,050 --> 00:34:04,950 ผมคิดถึงพ่อ 437 00:34:05,580 --> 00:34:07,250 แม่ใกล้จะกลับมารึยัง 438 00:34:07,870 --> 00:34:12,200 พ่อตายตอนผมห้าขวบ แล้วแม่ก็ทิ้งไปเหมือนผมไม่มีตัวตน 439 00:34:12,620 --> 00:34:13,620 ผมเจอคุณ 440 00:34:14,790 --> 00:34:16,200 แล้วผมก็เลยรู้ว่าผมเป็นใคร 441 00:34:16,410 --> 00:34:18,730 - ผมทำคุณกลัวเหรอ - ทำไมฉันต้องกลัวคุณ 442 00:34:18,930 --> 00:34:20,290 ผมเริ่มมองเห็นคุณแล้วไง 443 00:34:20,910 --> 00:34:21,940 มองผ่านหน้ากากนั่น 444 00:34:22,140 --> 00:34:22,940 หน้ากากอะไร 445 00:34:23,140 --> 00:34:24,560 หลายสิบหน้าเลย 446 00:34:24,760 --> 00:34:26,080 นี่เทียร์หนึ่งคนใหม่ของเราใช่ไหม 447 00:34:27,000 --> 00:34:27,980 พบกับเซเลสต์ แกรห์ม 448 00:34:28,180 --> 00:34:29,770 คุณไม่ควรพาฉันเข้าทีมแต่แรก 449 00:34:29,970 --> 00:34:30,810 โอกาสสุดท้าย 450 00:34:31,010 --> 00:34:34,100 นั่นไม่ใช่การสอบสวน นั่นมันโจมตีพวกเดียวกัน 451 00:34:34,300 --> 00:34:36,020 คุณก็เลยทำลายตัวตนของเธองั้นเหรอ 452 00:34:36,220 --> 00:34:37,770 เพื่อปกป้องคุณเพราะผมรักคุณ 453 00:34:37,970 --> 00:34:39,000 คุณไม่ได้รักฉัน 454 00:34:40,660 --> 00:34:43,150 ฉันไปตามที่อยู่ในสเปนที่นายให้มา 455 00:34:43,340 --> 00:34:44,310 นาเดียอยู่ที่นั่น 456 00:34:44,510 --> 00:34:46,900 เราโดนหลอก พวกมันจะถล่มซิทาเดลให้ราบ 457 00:34:47,090 --> 00:34:49,120 ผมเสียทุกอย่างไปแล้ว ผมไม่ยอมเสียคุณเด็ดขาด 458 00:34:49,910 --> 00:34:51,830 - ผมโกหกคุณ - ฉันโกหกคุณ 459 00:35:07,000 --> 00:35:08,650 นายต้องสู้เพื่อครอบครัว 460 00:35:08,840 --> 00:35:12,620 ขอบคุณที่แนะนำ แต่ฉันมีเรื่องให้สู้เยอะเกินพอแล้ว 461 00:35:14,120 --> 00:35:16,310 ขอบใจสำหรับข้อมูลเรื่องนาเดีย 462 00:35:16,510 --> 00:35:18,270 ขอบใจฉันทำไม 463 00:35:18,470 --> 00:35:20,730 ฉันแค่ไปหาตามที่ที่นายบอก 464 00:35:20,930 --> 00:35:22,620 นายรู้ได้ไงว่านาเดียอยู่ไหน 465 00:35:39,450 --> 00:35:43,450 ไม่มีใครให้ฉันรินน้ำมะนาวให้นานแล้ว 466 00:35:45,120 --> 00:35:47,580 {\an8}แปดปีก่อน 467 00:35:47,830 --> 00:35:49,560 ตัวจริงคุณดูไม่เหมือนในทีวี 468 00:35:49,760 --> 00:35:52,150 แหม ก็เขาจับแต่งหน้าเสียหนาเตอะ 469 00:35:52,340 --> 00:35:53,500 ไม่เคยชอบนักหรอก 470 00:35:55,120 --> 00:35:57,080 ผมตามดูคุณมาหลายปี 471 00:35:57,830 --> 00:36:00,350 ทึ่งกับผลงานที่คุณทำ ตัวตนที่คุณสร้าง 472 00:36:00,550 --> 00:36:02,000 ต้องเสียสละไปไม่น้อย 473 00:36:03,500 --> 00:36:04,410 แล้วคุณล่ะ 474 00:36:06,290 --> 00:36:08,040 ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะไปตามหาที่ไหน 475 00:36:09,410 --> 00:36:11,620 ในเมื่องานของคุณคือการเป็นผีไร้ตัวตน 476 00:36:15,620 --> 00:36:16,950 แต่คุณก็ดู 477 00:36:17,790 --> 00:36:19,000 เหมือนเขาจริงๆ 478 00:36:20,580 --> 00:36:21,910 ผมมาขอให้ช่วย 479 00:36:24,080 --> 00:36:25,020 ช่วยเหรอ 480 00:36:25,220 --> 00:36:27,480 คุณเคยบอกว่าถ้าต้องการอะไร ผมโทรหาได้... 481 00:36:27,680 --> 00:36:29,190 ใช่ ฉันรู้ว่าเคยพูดอะไรไว้ 482 00:36:29,390 --> 00:36:31,870 แค่คิดว่าที่คุณมาวันนี้... 483 00:36:35,000 --> 00:36:36,660 ฉันไม่รู้หรอกว่าฉันคิดอะไร 484 00:36:40,540 --> 00:36:41,950 ผมอยากตามหาคนคนหนึ่ง 485 00:36:43,290 --> 00:36:44,330 ผู้หญิงคนหนึ่ง 486 00:36:48,540 --> 00:36:53,020 ทำไมสายลับถึงมาหานักการทูต เพื่อตามหาผู้หญิงล่ะ 487 00:36:53,220 --> 00:36:56,150 นั่นเป็นเรื่องที่นักการทูต จะจ้างสายลับไปทำไม่ใช่เหรอ 488 00:36:56,340 --> 00:36:57,330 ผู้หญิงคนนั้นก็เป็นสายลับ 489 00:37:00,330 --> 00:37:02,700 ซิทาเดลไม่ยอมบอกว่าเธออยู่ไหนล่ะสิ 490 00:37:03,250 --> 00:37:04,440 องค์กรของคุณเองแท้ๆ 491 00:37:04,640 --> 00:37:05,700 มันซับซ้อน 492 00:37:06,950 --> 00:37:08,910 ผู้หญิงคนนี้มีชื่อรึเปล่า 493 00:37:10,660 --> 00:37:11,870 นาเดีย ซินห์ 494 00:37:13,410 --> 00:37:14,540 คุณรักเธอเหรอ 495 00:37:16,700 --> 00:37:17,750 เธอเป็นภรรยาผม 496 00:37:21,660 --> 00:37:23,290 งั้นฉันจะหาตัวผู้หญิงคนนั้นให้ 497 00:37:24,250 --> 00:37:25,250 ขอบคุณ 498 00:37:31,540 --> 00:37:35,080 การต้องเสียคนที่เรารักที่สุดไป มันช่างเลวร้าย 499 00:37:36,200 --> 00:37:39,040 ฉันตื่นจากฝันตอนที่ระเบิดลูกแรกโจมตี 500 00:37:41,200 --> 00:37:42,950 โธมัสอยู่ข้างๆ ฉัน 501 00:37:44,750 --> 00:37:45,950 ไฟลุกท่วมแล้ว 502 00:37:46,540 --> 00:37:48,000 ฉันพยายามดับไฟ 503 00:37:53,580 --> 00:37:57,480 เขาใช้ทุกส่วนในร่างกายฉันมาปลูกถ่าย 504 00:37:57,680 --> 00:37:59,940 ทั้งตัดปะทั้งเย็บ 505 00:38:00,140 --> 00:38:02,700 ราวกับจัดระเบียบร่างกายฉันใหม่ 506 00:38:04,000 --> 00:38:07,440 สะเปะสะปะไม่เหมือนเดิม จนกระทั่งฉันกลายเป็นผู้หญิงอีกคน 507 00:38:07,640 --> 00:38:13,200 แต่ผู้หญิงคนใหม่คนนี้ ยังมีความทรงจำเดิมๆ ที่แสนเลวร้าย 508 00:38:15,370 --> 00:38:17,870 หลังจากเกิดเรื่องนั้น ทำไมคุณไม่กลับบ้าน 509 00:38:18,330 --> 00:38:19,600 อยากรู้ความจริงเหรอ 510 00:38:19,800 --> 00:38:20,660 อยากสิ 511 00:38:26,120 --> 00:38:27,370 หลังจากเกิดเรื่อง 512 00:38:30,000 --> 00:38:32,620 ฉันก็ไม่ใช่คนเดิมแล้ว 513 00:38:34,000 --> 00:38:35,700 ที่นั่นก็ไม่ใช่บ้านฉันแล้ว 514 00:38:36,200 --> 00:38:37,410 แต่ลูกชายคุณล่ะ 515 00:38:40,120 --> 00:38:41,200 เขาทำไมรึ 516 00:38:41,620 --> 00:38:43,040 เขายังเป็นลูกของคุณอยู่ไหม 517 00:38:49,330 --> 00:38:50,830 ผมยังเป็นลูกแม่อยู่รึเปล่า 518 00:38:55,540 --> 00:38:56,540 นั่นไงลูกแม่ 519 00:38:58,830 --> 00:39:01,600 นึกว่าผ่านมาหลายปีคงลืมไปหมดแล้ว 520 00:39:01,800 --> 00:39:02,790 ผมไม่ลืม 521 00:39:03,620 --> 00:39:04,400 ผมกลบมันไว้ 522 00:39:04,590 --> 00:39:07,160 สำเนียงผู้ดีอังกฤษไม่ใช่อะไรที่กลบได้ 523 00:39:09,290 --> 00:39:14,310 แม่ไม่รู้ว่าลูกเลือกที่จะกลายเป็นคนใหม่ 524 00:39:14,510 --> 00:39:16,250 ละทิ้งอดีตของลูกเอง 525 00:39:17,290 --> 00:39:18,290 ก็เหมือนแม่ 526 00:39:21,750 --> 00:39:23,650 ซิทาเดลชอบทำแบบนี้ 527 00:39:23,840 --> 00:39:25,560 พวกมันพรากคนที่เรารักที่สุดไป 528 00:39:25,760 --> 00:39:26,790 พวกนั้นไม่ได้พรากเธอไป 529 00:39:27,410 --> 00:39:29,410 เปล่า แม่ไม่ได้หมายถึงผู้หญิงคนนั้นจ้ะ 530 00:39:31,080 --> 00:39:32,410 แม่หมายถึงพ่อของลูก 531 00:39:36,540 --> 00:39:38,160 พูดเรื่องอะไร 532 00:39:39,080 --> 00:39:42,350 มันบอกว่าเป็นฝีมือ กลุ่มก่อการร้ายขวาจัดของเซอร์เบีย 533 00:39:42,550 --> 00:39:44,980 ที่วางระเบิดรถสองคัน นำโดยผู้ชาย... 534 00:39:45,180 --> 00:39:46,290 สแตนโควิช ผมรู้ 535 00:39:47,200 --> 00:39:48,500 หลายปีก่อน 536 00:39:49,120 --> 00:39:53,560 แม่เจออดีตทูตในเซอร์เบีย คืนหนึ่งเขาเมา แล้วก็บอกแม่ว่า 537 00:39:53,760 --> 00:39:58,020 รายงานวิถีกระสุนของวันเลวร้ายนั่น เผยว่าไม่ใช่คาร์บอมบ์ 538 00:39:58,220 --> 00:40:01,410 ตึกหลังนั้นถล่มเพราะเจอ ขีปนาวุธทางอากาศสามลูก 539 00:40:02,870 --> 00:40:05,700 สแตนโควิชไม่มีทุนทรัพย์จะใช้โดรนโจมตี 540 00:40:06,290 --> 00:40:09,230 แม่เลยขุดคุ้ยต่ออีกหน่อย ลูกรู้รึเปล่า 541 00:40:09,430 --> 00:40:12,600 มีแถลงการณ์ระหว่างซิทาเดลกับนาโต้ 542 00:40:12,800 --> 00:40:17,440 ระบุว่าซิทาเดลเจตนาโจมตีทางอากาศ เพื่อทำลายกลุ่มก่อการร้ายเซอร์เบีย 543 00:40:17,640 --> 00:40:20,520 แต่ประเด็นก็คือ พวกมันได้พิกัดมาผิด 544 00:40:20,720 --> 00:40:23,600 แทนที่จะกำจัดแหล่งซ่องสุมผู้ก่อการร้าย 545 00:40:23,800 --> 00:40:29,310 พวกมันสังหาร 157 ศพ ทารกก็ไม่เว้น และทุกคนล้วนเป็นเจ้าหน้าที่สหประชาชาติ 546 00:40:29,510 --> 00:40:31,310 - กับครอบครัว - ไม่จริง 547 00:40:31,510 --> 00:40:34,520 งั้นจะอธิบายยังไงเรื่องเอกสาร จดหมาย 548 00:40:34,720 --> 00:40:40,440 และคำสารภาพอีกสารพัดที่ซิทาเดลใช้ แบล็กเมลนาโต้ ซีไอเอ ยูเอ็น 549 00:40:40,640 --> 00:40:42,230 ทั้งหมดเพื่อปกปิดเรื่องทิ้งระเบิด 550 00:40:42,430 --> 00:40:44,150 พวกมันรู้ เมสัน 551 00:40:44,340 --> 00:40:45,580 ทุกคนรู้ 552 00:40:46,450 --> 00:40:51,150 แต่โลกยังกล้าปล่อยองค์กรสายลับฆาตกร ไร้คุณธรรม ไร้การตรวจสอบ 553 00:40:51,340 --> 00:40:53,270 ให้รอดพ้นจากการพรากผู้ชายที่แม่รัก 554 00:40:53,470 --> 00:40:57,500 ให้แม่ดูเขาถูกไฟคลอกจนตาย กับลูกที่นอนอยู่อีกห้อง 555 00:40:59,200 --> 00:41:00,950 แต่ลูกหยุดมันได้นะ เมสัน 556 00:41:01,790 --> 00:41:05,480 ลูกเข้าถึงความลับของซิทาเดล 557 00:41:05,680 --> 00:41:08,600 ใช้มันทำให้โลกได้รู้จักซิทาเดล 558 00:41:08,800 --> 00:41:12,040 ให้พวกมันรับผิดชอบต่อสิ่งที่ทำไปเสียที 559 00:41:15,080 --> 00:41:17,190 บอกความลับของซิทาเดลกับแม่ 560 00:41:17,390 --> 00:41:20,230 แม่จะลากมันขึ้นศาลสูงสหราชอาณาจักร 561 00:41:20,430 --> 00:41:25,200 เปิดการสอบสวนอาชญากรรม และความผิดที่ซิทาเดลก่อกรรมทำเข็ญ 562 00:41:27,200 --> 00:41:30,580 ในที่สุดเราจะได้มอบความเป็นธรรม ให้พ่อของลูก และให้ลูกด้วย 563 00:41:34,450 --> 00:41:37,060 ต้องให้พวกมันรอดตัวไปอีกกี่ครั้ง 564 00:41:37,260 --> 00:41:40,410 กับการพรากชีวิตคนที่เรารัก กว่าเราจะทำอะไรสักอย่าง 565 00:41:48,540 --> 00:41:50,310 ฉันเพิ่งส่งรายชื่อไปให้ 566 00:41:50,510 --> 00:41:53,950 สายลับซิทาเดลทุกคน ตัวตนจริง ที่อยู่ 567 00:41:55,250 --> 00:41:56,330 ฆ่าให้หมด 568 00:42:06,790 --> 00:42:09,100 เราโดนหลอก พวกมันจะถล่มซิทาเดลให้ราบ 569 00:42:09,300 --> 00:42:10,850 เราถูกพวกเดียวกันหักหลัง 570 00:42:11,050 --> 00:42:14,650 ส่งรายชื่อสายลับซิทาเดลไปให้คนชั่ว 571 00:42:14,840 --> 00:42:16,730 เบอร์นาร์ดบอกว่าซิทาเดลถูกคนในโจมตี 572 00:42:16,930 --> 00:42:18,770 มีคนย้ายข้าง แต่เขาไม่รู้ว่าใคร 573 00:42:18,970 --> 00:42:20,230 ไม่รู้ว่าใคร 574 00:42:20,430 --> 00:42:23,120 - ไปได้มาจากไหน - เมสัน เคน 575 00:42:44,830 --> 00:42:45,910 คุณจำได้หรือยัง 576 00:42:57,040 --> 00:42:58,040 ผมไม่รู้ 577 00:43:01,120 --> 00:43:02,120 ผมไม่รู้ 578 00:43:37,910 --> 00:43:39,410 เรื่องราวถัดไป 579 00:43:45,660 --> 00:43:47,370 ในจักรวาลสายลับซิทาเดล 580 00:44:20,540 --> 00:44:23,290 ซิทาเดล: ไดอาน่า 581 00:44:23,500 --> 00:44:25,950 จักรวาลสายลับจะขยายต่อ ในปี 2024 582 00:46:03,700 --> 00:46:05,650 คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม 583 00:46:05,840 --> 00:46:07,790 ผู้ตรวจสอบงานแปล กัญจณ์ รัตนอุบล