1
00:00:07,080 --> 00:00:08,810
จบแล้วยังมีต่อ
2
00:00:09,010 --> 00:00:10,000
ซิทาเดล
3
00:00:10,200 --> 00:00:11,620
เปิดข้อมูลลับ
4
00:00:15,950 --> 00:00:17,160
ไว้ใจเธอไม่ได้
5
00:00:17,500 --> 00:00:18,310
ทำไม
6
00:00:18,510 --> 00:00:22,200
คุณทำงานให้แมนติคอร์
แค่ไม่กี่วันก่อนซิทาเดลล่มสลาย
7
00:00:23,500 --> 00:00:25,200
ความเดิมในซิทาเดล
8
00:00:26,160 --> 00:00:27,310
อยู่กับคุณ ผมเป็นตัวเอง
9
00:00:27,510 --> 00:00:29,410
เฉพาะเวลาอยู่กับคุณที่ผมเป็นตัวเอง
10
00:00:30,160 --> 00:00:31,080
แต่งงานกับผมเถอะ
11
00:00:33,410 --> 00:00:35,290
คุณต้องตอบคำถามเดียว
12
00:00:35,870 --> 00:00:36,830
เขารู้รึเปล่า
13
00:00:37,500 --> 00:00:39,450
ผมทำเพื่อคุณ เพื่อปกป้องคุณ
14
00:00:40,410 --> 00:00:41,450
ลาก่อน เมสัน
15
00:00:45,410 --> 00:00:46,690
เกิดเรื่องแล้ว
16
00:00:46,890 --> 00:00:47,980
หนูต้องออกมา
17
00:00:48,180 --> 00:00:49,940
พอหันหลังให้ซิทาเดลแล้ว
18
00:00:50,140 --> 00:00:51,810
จะทำยังไงกับเคน
19
00:00:52,010 --> 00:00:53,020
เมสันจะรู้เรื่องนี้ไม่ได้
20
00:00:53,220 --> 00:00:55,350
คุณฆ่าเจ้าหน้าที่ทุกคน
21
00:00:55,550 --> 00:00:58,100
ฆาตกร อาชญากรสงคราม สายลับ
22
00:00:58,300 --> 00:01:00,310
แต่ฉันคงเอาหน้าคนเดียวไม่ได้
23
00:01:00,510 --> 00:01:02,900
เพราะคนที่มาหาฉัน
เป็นคนของพวกคุณเอง
24
00:01:03,090 --> 00:01:04,650
สายลับซิทาเดล
25
00:01:04,840 --> 00:01:06,980
คนที่เห็นความจริงขององค์กร
26
00:01:07,180 --> 00:01:08,660
และทรยศพวกคุณทุกคน
27
00:01:09,500 --> 00:01:10,870
ที่วาเลนเซียมีอะไร
28
00:01:11,250 --> 00:01:12,330
ฉันมีลูกสาว
29
00:01:12,790 --> 00:01:16,560
ฉันต้องปิดเป็นความลับ
เพราะเป็นทางเดียวที่ลูกจะปลอดภัย
30
00:01:16,760 --> 00:01:18,410
- ใช่ลูกของ...
- ใช่
31
00:01:18,700 --> 00:01:19,700
ไคล์ คอนรอย
32
00:01:20,750 --> 00:01:23,850
ฉันร้อนใจอยากจะเจอคุณมานานแล้ว
33
00:01:24,050 --> 00:01:26,750
มีเรือดำน้ำลำหนึ่งอยู่แถวมหาสมุทรแปซิฟิก
34
00:01:27,000 --> 00:01:28,500
ในนั้นมีของที่ฉันต้องการ
35
00:01:29,000 --> 00:01:31,060
คุณจะต้องช่วยฉันไปเอามา
36
00:01:31,260 --> 00:01:32,410
ทำไมต้องทำ
37
00:01:32,830 --> 00:01:34,540
เพราะลูกสาวคุณอยู่กับฉัน
38
00:01:45,790 --> 00:01:49,870
{\an8}เซอร์เบีย 30 ปีก่อน
39
00:02:37,370 --> 00:02:42,620
{\an8}รัฐโอริกอน หกเดือนต่อมา
40
00:02:51,870 --> 00:02:54,200
เอ้า เร็วเข้า ลุกได้แล้ว
41
00:02:58,750 --> 00:03:00,850
ถ้ามาอยู่บ้านย่า
42
00:03:01,050 --> 00:03:03,160
ห้ามนอนตื่นบ่ายนะ
43
00:03:06,450 --> 00:03:08,580
พ่อหลานก็เคยนอนยาวถึงบ่ายสอง
44
00:03:10,160 --> 00:03:11,950
พ่อเป็นพวกตื่นตอนกลางคืนน่ะ
45
00:03:13,910 --> 00:03:14,910
ผมคิดถึงพ่อ
46
00:03:17,120 --> 00:03:18,080
ย่าก็คิดถึงเขา
47
00:03:19,790 --> 00:03:22,040
คิดถึงอยู่ทุกวัน
48
00:03:24,250 --> 00:03:26,040
แม่ใกล้จะกลับมารึยัง
49
00:03:26,410 --> 00:03:27,410
แม่เขา...
50
00:03:28,830 --> 00:03:31,620
แม่เดินทางอยู่นะ เท่าที่ได้ข่าว
51
00:03:32,830 --> 00:03:35,850
แต่อย่าไปสนใจเรื่องที่แก้ไขไม่ได้เลย
52
00:03:36,050 --> 00:03:37,450
สนใจเฉพาะเรื่องที่ทำได้เถอะ
53
00:03:38,080 --> 00:03:39,830
การเกิดใหม่ช่างน่าเจ็บปวด
54
00:03:40,200 --> 00:03:43,770
การเดินหน้าต่อไปจะไม่ง่ายกว่าหรือ
เมื่อรู้ว่าย้อนกลับไปไม่ได้
55
00:03:43,970 --> 00:03:44,910
มีชีวิตใหม่
56
00:03:45,540 --> 00:03:47,750
เริ่มใหม่ทั้งหมด เปลี่ยนทุกอย่าง
57
00:03:48,620 --> 00:03:50,350
เป็นแบบที่ต้องการมาตลอด
58
00:03:50,550 --> 00:03:52,040
คุณได้รับโอกาสอีกครั้ง
59
00:03:53,370 --> 00:03:55,750
โอ๊ย จะมีใครคิดถึงคุณ
60
00:04:02,910 --> 00:04:04,250
โอ้โฮ ไม่คาดฝัน
61
00:04:05,450 --> 00:04:08,160
คุณพระคุณเจ้า พวกคุณทำได้ยังไงก็ไม่รู้
62
00:04:09,500 --> 00:04:10,950
หมอ นี่มันงานชิ้นเอกเลยนะ
63
00:04:11,370 --> 00:04:12,450
เก่งมาก
64
00:04:27,450 --> 00:04:28,660
ค่อยๆ นะ
65
00:04:31,410 --> 00:04:33,200
รู้ไหมว่าผมมาเป็นสายลับได้ยังไง
66
00:04:33,750 --> 00:04:38,040
พ่อตายตอนผมห้าขวบ
แล้วแม่ก็ทิ้งไปเหมือนผมไม่มีตัวตน
67
00:04:41,910 --> 00:04:43,770
ซิทาเดลมอบชีวิตให้ผม
68
00:04:43,970 --> 00:04:45,500
การไม่มีตัวตนเป็นข้อดี
69
00:04:46,700 --> 00:04:47,750
พวกเขาเห็นค่าของผม
70
00:04:51,080 --> 00:04:52,200
ผมเจอคุณ
71
00:04:52,790 --> 00:04:54,200
แล้วก็รู้ตัวเลยว่าผมเป็นใคร
72
00:04:57,700 --> 00:04:59,750
เอาเลย ระบายออกมา
73
00:05:00,120 --> 00:05:01,620
ไม่ใช่เรื่องน่าอายตรงไหน
74
00:06:22,120 --> 00:06:25,000
ซิทาเดล
75
00:06:43,830 --> 00:06:46,750
{\an8}โมร็อคโค ปัจจุบัน
76
00:06:53,500 --> 00:06:56,230
คุณกำลังไปที่โรงจอดเครื่องบิน
นอกเมืองเฟซ
77
00:06:56,430 --> 00:06:59,700
ที่นั่นจะมีคนแจ้งรายละเอียด
โดยเราจับตาดูอยู่
78
00:07:00,330 --> 00:07:04,270
ถ้าขืนทำตัวอวดเก่ง
เราก็จำเป็นต้องฆ่าเด็กนั่น
79
00:07:04,470 --> 00:07:05,560
ขอเห็นหน้าเด็กก่อน
80
00:07:05,760 --> 00:07:07,190
คุณไม่อยู่ในสถานะที่จะต่อรอง
81
00:07:07,390 --> 00:07:10,440
ถ้าอยากให้เราพิจารณาคำขอ
82
00:07:10,640 --> 00:07:12,080
ให้เราเห็นก่อนว่าเด็กปลอดภัย
83
00:07:12,410 --> 00:07:14,000
วางใจได้ เด็กปลอดภัยดี
84
00:07:59,620 --> 00:08:00,940
สายมากแล้ว ขอพูดสั้นๆ แล้วกัน
85
00:08:01,140 --> 00:08:05,480
ในหนึ่งชั่วโมง เจ็ทล่องหนของเรา
จะพาคุณลัดฟ้าไปยังมหาสมุทรแปซิฟิก
86
00:08:05,680 --> 00:08:07,600
ดาวิก คนของฉันจะไปด้วย
87
00:08:07,800 --> 00:08:11,480
คุณต้องแฮกเรือดำน้ำ
ให้มันโผล่ขึ้นมาบนพื้นผิว
88
00:08:11,680 --> 00:08:14,350
ไคล์กับดาวิกจะโดดร่มกลางอากาศ
89
00:08:14,550 --> 00:08:17,190
เข้าไปถอดแกนนิวเคลียร์ห้าตัวในเรือลำนั้น
90
00:08:17,390 --> 00:08:18,600
จากขีปนาวุธเดดแฮนด์
91
00:08:18,800 --> 00:08:21,230
เอาไปให้คริสตอฟที่วาเลนเซีย
เป็นการแลกเปลี่ยน
92
00:08:21,430 --> 00:08:23,940
นั่นลูกสาวฉัน
งานนี้ฉันทำเอง ฉันโดดเอง
93
00:08:24,140 --> 00:08:25,440
แบบนั้นไม่ได้
94
00:08:25,640 --> 00:08:27,150
เขาไม่พร้อม
95
00:08:27,340 --> 00:08:31,580
เจ้าหน้าที่สเปนซ์ ช่วยทำให้เพื่อนร่วมงาน
เข้าใจความเป็นจริงหน่อยได้ไหม
96
00:08:32,500 --> 00:08:34,540
งานนี้ต้องเมสัน
97
00:08:35,620 --> 00:08:37,230
มันเคยเป็นภารกิจเรดเซลล์ของเขา
98
00:08:37,430 --> 00:08:39,790
มันไปเป็นงานเขาตอนไหน คาร์เตอร์
99
00:08:40,500 --> 00:08:41,750
ตอนคุณไม่อยู่
100
00:08:42,410 --> 00:08:44,850
มันพ่วงกับข้อมูลของเมสัน เขาโดดร่ม
101
00:08:45,050 --> 00:08:46,750
ใส่ไบโอล็อคของตัวเอง
102
00:08:47,790 --> 00:08:49,080
โดยฝ่าฝืนคำสั่ง
103
00:08:49,620 --> 00:08:51,770
เขาเป็นคนเดียวที่เจาะเรือลำนั้นได้
104
00:08:51,970 --> 00:08:54,000
บอกหน่อยได้ไหม
ภารกิจเรดเซลล์คืออะไร
105
00:08:54,580 --> 00:08:55,410
ให้ตาย
106
00:08:56,160 --> 00:08:58,000
เราไม่มีทางทำได้แน่ๆ
107
00:08:59,080 --> 00:09:01,020
อนุมัติเริ่มปฏิบัติการไบรท์วอลล์
108
00:09:01,220 --> 00:09:02,270
{\an8}ภารกิจเรดเซลล์ แปดปีก่อน
109
00:09:02,470 --> 00:09:04,270
{\an8}เป้าหมายเราคือ
เรือดำน้ำติดเดดแฮนด์รัสเซีย
110
00:09:04,470 --> 00:09:07,060
เราจะเจาะเรือดำน้ำนิวเคลียร์อัตโนมัติ
111
00:09:07,260 --> 00:09:09,350
เพื่อป้องกันกรณีที่รัสเซีย
112
00:09:09,550 --> 00:09:11,560
อาจยิงอาวุธนิวเคลียร์ใส่ประเทศอื่น
113
00:09:11,760 --> 00:09:14,350
เราจะไปแอบติดตั้งระบบหลังบ้านเผื่อไว้
114
00:09:14,550 --> 00:09:16,560
เพื่อให้สายลับซิทาเดลเข้าถึงได้
115
00:09:16,760 --> 00:09:18,690
ภารกิจนี้มีช่องให้เราทำงานได้
116
00:09:18,890 --> 00:09:22,330
โดยไม่ให้กองทัพรัสเซียรู้ตัว
เมสัน ฟังอยู่รึเปล่า
117
00:09:23,290 --> 00:09:25,200
- ฟังอยู่
- งั้นก็ตั้งใจหน่อย
118
00:09:27,750 --> 00:09:31,400
ถ้าคิดว่ามีคนเก่งกว่าผม
งานนี้ผมไม่ยุ่งก็ได้นะ
119
00:09:31,590 --> 00:09:33,870
ลองโทรตามนาเดียกลับมาสิ
120
00:09:36,620 --> 00:09:38,750
จริงๆ นะ คุณควรโทรตามนาเดีย
121
00:09:39,790 --> 00:09:42,870
ผมทำงั้นไม่ได้ แต่ผมว่าคุณทำได้
122
00:09:47,450 --> 00:09:51,060
ดุ๊กจะคงระดับความสูงที่ 5,000 ฟุต
เพื่อเลี่ยงเรดาร์ตรวจจับ
123
00:09:51,260 --> 00:09:54,560
คุณมีเวลาแค่เสี้ยววินาที
ที่จะโดดจากเครื่องบิน
124
00:09:54,760 --> 00:09:57,650
พอถึงเรือดำน้ำ มองหาคอนโทรลโมดูล
125
00:09:57,840 --> 00:09:59,810
มันจะอยู่บนฐานกำแพงข้างเสาอากาศ
126
00:10:00,010 --> 00:10:04,100
คุณต้องวางสิ่งนี้ไว้ระหว่าง
รีเลย์กำลังตัวหลักกับตัวสำรอง
127
00:10:04,300 --> 00:10:05,850
เราเข้ารหัสกับต่อมไร้ท่อของคุณ
128
00:10:06,050 --> 00:10:07,940
คุณก็เลี่ยงระบบความปลอดภัยได้เลย
129
00:10:08,140 --> 00:10:09,410
เผื่อจำเป็นต้องกลับไป
130
00:10:11,080 --> 00:10:13,270
ถ้าให้ผมทำ ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน
131
00:10:13,470 --> 00:10:14,370
ว่าไงนะ
132
00:10:15,290 --> 00:10:17,520
คุณสับสนแล้วมั้งว่าต่อรองเรื่องงานได้
133
00:10:17,720 --> 00:10:19,560
- ไม่มีผมก็ทำงานนี้ไม่ได้
- นาเดียไปแล้ว
134
00:10:19,760 --> 00:10:21,480
- ทำใจเถอะ
- คุณรู้ว่านาเดียอยู่ไหน
135
00:10:21,680 --> 00:10:23,350
- เธออยู่เบอร์ลิน
- ไม่ใช่
136
00:10:23,550 --> 00:10:25,830
- เธออยู่เบอร์ลิน
- เธออยู่ที่ไหนแน่ เกรซ
137
00:10:29,700 --> 00:10:31,100
{\an8}ผมเข้าเรือดำน้ำ แล้วไงต่อ
138
00:10:31,300 --> 00:10:32,060
{\an8}โมร็อคโค ปัจจุบัน
139
00:10:32,260 --> 00:10:35,190
{\an8}คุณต้องโอเวอร์ไรด์
บังคับแกนนิวเคลียร์ด้วยตัวเอง
140
00:10:35,390 --> 00:10:37,100
โอเวอร์ไรด์อุปกรณ์นิวเคลียร์เองเนี่ยนะ
141
00:10:37,300 --> 00:10:39,230
เหมือนเชอร์โนบิลเหรอ
เคยดูเชอร์โนบิลไหม
142
00:10:39,430 --> 00:10:43,600
นิวเคลียร์อยู่ในห้องควบคุมอุณหภูมิ
ที่ 106 ฟาเรนไฮต์
143
00:10:43,800 --> 00:10:45,560
ถ้าจับอะไรที่ต่ำกว่าอุณหภูมิห้องได้
144
00:10:45,760 --> 00:10:47,580
มันจะกันคุณออกถาวรเลย
145
00:10:52,410 --> 00:10:53,950
หวังว่าคุณไหวนะ
146
00:10:55,660 --> 00:10:56,580
ผมก็หวังว่างั้น
147
00:11:22,120 --> 00:11:24,440
ภารกิจเรดเซลล์ แปดปีก่อน
148
00:11:24,640 --> 00:11:26,790
ฮอว์คิงบินถึงระดับความสูงแล้ว
149
00:11:27,290 --> 00:11:29,230
- เมสัน พร้อมรึยัง
- พร้อม
150
00:11:29,430 --> 00:11:31,690
กำลังเจาะไฟร์วอลล์ของเดดแฮนด์
151
00:11:31,890 --> 00:11:33,560
ผมอยู่จุดเข้าทำภารกิจเรดเซลล์
152
00:11:33,760 --> 00:11:36,540
ความเร็วลม 50 นอตที่ระดับน้ำทะเล
มาลุยกันเลย
153
00:11:37,200 --> 00:11:38,250
นับถอยหลังห้า
154
00:11:39,000 --> 00:11:42,660
สี่ สาม สอง หนึ่ง
155
00:11:46,450 --> 00:11:48,600
น่าจะเห็นเดดแฮนด์โผล่มาตอนนี้
156
00:11:48,800 --> 00:11:50,200
เห็นเรือละ กางร่มได้
157
00:11:50,950 --> 00:11:52,370
เริ่มกางร่มของเมสัน
158
00:12:05,700 --> 00:12:08,020
ล็อกไบโอเมตริก จบงานสวยๆ
159
00:12:08,220 --> 00:12:09,540
พาคุณเผ่นออกมากัน
160
00:12:11,450 --> 00:12:12,730
เมสัน คุณออฟไลน์
161
00:12:12,930 --> 00:12:13,790
เมสัน
162
00:12:17,700 --> 00:12:18,910
เริ่มทำการบายพาส
163
00:12:19,700 --> 00:12:22,350
โปรโตคอลทุตยภูมิขัดจังหวะ เริ่มทำการ
164
00:12:22,550 --> 00:12:24,100
กิโล-ลิมา-บราโว-จูเลียต 1-2-5
165
00:12:24,300 --> 00:12:25,080
อนุมัติบายพาส
166
00:12:26,330 --> 00:12:28,310
เมื่อกี้คลื่นสะดุด ยังอยู่ไหม
167
00:12:28,510 --> 00:12:29,690
ตอนนี้ได้ยินคุณแล้ว เมสัน
168
00:12:29,890 --> 00:12:30,810
ผมพร้อมให้มารับแล้ว
169
00:12:31,010 --> 00:12:32,660
ได้ งั้นก็พาคุณกลับบ้าน
170
00:12:33,660 --> 00:12:37,290
{\an8}มหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ ปัจจุบัน
171
00:12:43,750 --> 00:12:45,160
พบเรือเดดแฮนด์แล้ว
172
00:12:46,370 --> 00:12:48,660
ผมจะลองเจาะไฟร์วอลล์
173
00:12:56,040 --> 00:12:57,790
ฉันจัดชุดให้
174
00:13:02,120 --> 00:13:04,500
ทำไมผมถึงไม่คู่ควรที่จะรู้เรื่องอัชฌา
175
00:13:09,700 --> 00:13:11,650
อย่าถามตอนนี้ดีกว่านะไคล์
176
00:13:11,840 --> 00:13:14,410
- ทำไมล่ะ
- เพราะคุณต้องมีสมาธิตอนโดด
177
00:13:16,950 --> 00:13:18,000
ใช่แล้ว
178
00:13:20,500 --> 00:13:21,700
เตรียมตัวได้ละ
179
00:13:29,370 --> 00:13:31,580
เครื่องบินถึงระดับความสูงแล้ว
180
00:13:33,500 --> 00:13:34,700
ไคล์ พร้อมรึยัง
181
00:13:42,160 --> 00:13:43,020
พร้อมแล้ว
182
00:13:43,220 --> 00:13:44,700
เข้าสู่โซนปล่อยตัว
183
00:13:45,040 --> 00:13:46,250
เริ่มนับถอยหลัง
184
00:13:47,450 --> 00:13:52,040
ลบห้า สี่ สาม สอง
185
00:13:52,950 --> 00:13:53,870
หนึ่ง
186
00:14:02,500 --> 00:14:04,730
นิ่งไว้ กำลังได้ระดับความสูง
187
00:14:04,930 --> 00:14:06,600
เรือจะโผล่อยู่ใต้คุณพอดี
188
00:14:06,800 --> 00:14:08,120
เอาละ อยู่กับที่ก่อน
189
00:14:13,040 --> 00:14:15,730
บอกหน่อยว่าพวกคุณเห็นอะไรบ้าง
เพราะผมเห็นแต่น้ำ
190
00:14:15,930 --> 00:14:17,150
กำลังหาอยู่
191
00:14:17,340 --> 00:14:18,450
เรือดำน้ำอยู่ไหน
192
00:14:19,410 --> 00:14:20,850
มันต้องโผล่มาเดี๋ยวนี้
193
00:14:21,050 --> 00:14:22,100
ผมก็เร่งมือเต็มที่แล้ว
194
00:14:22,300 --> 00:14:24,020
ช่วยบอกทีว่าเรือกำลังโผล่มา
195
00:14:24,220 --> 00:14:25,810
คาร์เตอร์ เขาดิ่งเร็วเกินไป
196
00:14:26,010 --> 00:14:27,700
แป๊บนึงไคล์ เรือจะโผล่แล้ว
197
00:14:28,290 --> 00:14:29,660
เริ่มการใช้พื้นผิวฉุกเฉิน
198
00:14:38,620 --> 00:14:39,440
ลงต่ำเกินไปแล้ว
199
00:14:39,640 --> 00:14:40,700
- ปล่อยร่ม
- เอาเลย
200
00:14:42,540 --> 00:14:44,910
ทรงตัวไว้ ดึงสลักซ้ายมือ
201
00:14:47,040 --> 00:14:47,870
นั่นแหละดี
202
00:14:48,200 --> 00:14:51,040
ร่อนลงเรือในสาม สอง...
203
00:14:52,410 --> 00:14:54,200
ไคล์ เดี๋ยวนะ กำลังปล่อยสายผูก
204
00:15:32,500 --> 00:15:34,370
ทางเข้าอยู่ตรงหน้า
205
00:15:41,250 --> 00:15:43,080
วางนิ้วบนเครื่องอ่าน
206
00:15:48,870 --> 00:15:50,120
สายลับเทียร์หนึ่ง...
207
00:15:50,500 --> 00:15:52,370
- เมสัน เคน
- ยืนยันตัว
208
00:15:55,620 --> 00:15:58,080
- หลังคาเปิดแล้ว
- แกมีประโยชน์แค่นี้
209
00:16:09,290 --> 00:16:10,120
ไคล์
210
00:16:11,700 --> 00:16:12,870
ฉันจะลงไป
211
00:16:17,830 --> 00:16:18,700
อย่าขยับ
212
00:16:25,080 --> 00:16:26,770
รู้ใช่ไหมว่าที่เพิ่งยิงนั่นคนขับ
213
00:16:26,970 --> 00:16:29,700
- เครื่องยังบินเองได้น่ะ
- ผมเอาอยู่ ไปเถอะ
214
00:16:55,830 --> 00:16:56,870
รายงานสถานะ
215
00:16:57,330 --> 00:17:00,750
คิดว่าจะฆ่าแฝดฉันได้
ไม่เดือดร้อนอะไรใช่ไหม
216
00:17:01,450 --> 00:17:02,540
ฟังให้ดี
217
00:17:03,580 --> 00:17:07,810
ขีปนาวุธเดดแฮนด์ห้าลูก
กำลังเล็งบ้านประจำตระกูลแมนติคอร์
218
00:17:08,010 --> 00:17:12,940
เม็กซิโกซิตี้ ฟลอเรนซ์ มาร์เซย์
ปักกิ่งและเบอร์ลิน
219
00:17:13,140 --> 00:17:15,270
- จะทำอะไร
- ฉันอยากได้ส่วนแบ่ง
220
00:17:15,470 --> 00:17:17,400
เอามาแลกกับหัวรบพวกนี้
221
00:17:17,590 --> 00:17:19,870
ไม่งั้นก็รอดูแมนติคอร์ระเบิดเป็นจุณได้
222
00:17:21,830 --> 00:17:23,400
ไคล์ คุณต้องตื่นได้แล้ว
223
00:17:23,590 --> 00:17:25,120
ไคล์ ได้ยินไหม
224
00:17:26,330 --> 00:17:28,160
ไคล์
225
00:17:30,250 --> 00:17:33,020
ไคล์ ดาวิกเพิ่งใส่รหัสปล่อยเดดแฮนด์
226
00:17:33,220 --> 00:17:34,660
เราต้องไปเอาแกนเดี๋ยวนี้
227
00:17:36,700 --> 00:17:39,870
คำตอบของฉันน่ะนะ ก็ระเบิดไปเลยสิ
228
00:17:40,700 --> 00:17:46,120
เพราะเราไม่ต่อรองกับคนทรยศ
และเพราะแกมันโง่เง่าจนน่าสมเพช
229
00:17:46,950 --> 00:17:50,190
รู้ไว้นะ เราเจาะระบบควบคุมเรือแล้ว
230
00:17:50,390 --> 00:17:53,020
ดังนั้นก่อนที่หัวรบจะทะยานไป
231
00:17:53,220 --> 00:17:56,560
ฉันจะคว่ำไอ้เรือนั่นให้ดิ่งกลับหัว
232
00:17:56,760 --> 00:17:58,940
ส่งตรงเข้าร่องลึกมาเรียน่า
233
00:17:59,140 --> 00:18:02,270
ให้แกระเบิดเป็นไอตายที่นั่น
ด้วยพลังอาวุธทำลายล้างมหาศาล
234
00:18:02,470 --> 00:18:05,520
ที่แกบังอาจพยายามเอามาข่มขู่ฉัน
235
00:18:05,720 --> 00:18:07,120
ลาก่อน ดาวิก
236
00:18:11,500 --> 00:18:12,950
ไม่ได้ดั่งใจเหรอ
237
00:18:15,080 --> 00:18:16,910
นึกว่าฆ่าแกไปแล้ว
238
00:18:25,160 --> 00:18:27,060
คุณควรเหนี่ยวไกนะ
239
00:18:27,260 --> 00:18:28,480
คุณโดดร่มมาเลยเหรอ
240
00:18:28,680 --> 00:18:31,310
ใช่ ฉันเก่ง
คาร์เตอร์ จะยกเลิกการปล่อยยังไง
241
00:18:31,510 --> 00:18:33,980
ผมแฮกไม่ได้
ดาห์เลียสั่งโอเวอร์ไรด์ไปแล้ว
242
00:18:34,180 --> 00:18:36,310
ทางเดียวคือต้องไปเอาแกนเดี๋ยวนี้
243
00:18:36,510 --> 00:18:38,440
อย่าลืมหยิบตัวควบคุมอุณหภูมิมาด้วย
244
00:18:38,640 --> 00:18:39,700
- นี่
- ขอบคุณ
245
00:18:40,200 --> 00:18:41,350
แผนยังเหมือนเดิมไหม
246
00:18:41,550 --> 00:18:43,650
เพิ่มอุณหภูมิร่างกายให้เท่าห้อง
247
00:18:43,840 --> 00:18:47,150
ใช่ แต่เวลาไปเอาแกนเหลือครึ่งเดียว
248
00:18:47,340 --> 00:18:49,560
เข็มนั่นจะเพิ่มอุณหภูมิให้ร่างกายคุณ
249
00:18:49,760 --> 00:18:51,150
ห้องจะตรวจจับคุณไม่ได้
250
00:18:51,340 --> 00:18:53,900
คุณต้องรอถึง 106 องศา
ให้ตรงกับอุณหภูมิห้อง
251
00:18:54,090 --> 00:18:56,620
ไม่งั้นระบบจะล็อคดาวน์หัวรบ
252
00:18:58,660 --> 00:18:59,580
ได้ผลแล้ว
253
00:19:00,000 --> 00:19:01,910
พยายามหายใจช้าๆ
254
00:19:03,370 --> 00:19:04,200
101
255
00:19:05,160 --> 00:19:06,000
102
256
00:19:06,790 --> 00:19:07,620
103
257
00:19:08,580 --> 00:19:09,410
104
258
00:19:10,200 --> 00:19:11,040
105
259
00:19:11,830 --> 00:19:13,290
106 ไปเลย
260
00:19:14,250 --> 00:19:15,080
เข้ามาแล้ว
261
00:19:15,370 --> 00:19:17,000
อุณหภูมิคงที่
262
00:19:17,830 --> 00:19:19,540
อีกสี่นาทีปล่อย
263
00:19:20,200 --> 00:19:23,040
ขีปนาวุธแต่ละลูก
ควรจะหยุดทำงานทันทีที่คุณถอดแกน
264
00:19:23,450 --> 00:19:26,330
ถอดทั้งห้าแกนก่อนกำหนดปล่อย
ก็จะกู้วิกฤติไว้ได้
265
00:19:28,330 --> 00:19:30,830
นั่นคือถ้าคุณไม่โดนต้มสุกก่อนนะ
266
00:19:49,790 --> 00:19:51,500
- ไปแล้วหนึ่ง
- ค่อยๆ
267
00:19:52,870 --> 00:19:53,870
อย่าขยับ
268
00:19:58,660 --> 00:19:59,750
ฉันเดาว่า
269
00:20:01,910 --> 00:20:04,250
ชีวิตไคล์ คอนรอยคงจะเรียบง่ายกว่านี้
270
00:20:28,120 --> 00:20:29,440
เมื่อกี้นั่นเรื่องอะไร
271
00:20:29,640 --> 00:20:30,850
ช่างเถอะ สนใจนี่ก่อน
272
00:20:31,050 --> 00:20:32,350
สี่แล้ว เหลือเวลาเท่าไหร่
273
00:20:32,550 --> 00:20:33,520
ไม่เกิน 90 วินาที
274
00:20:33,720 --> 00:20:35,440
หัวใจคุณเต้นเร็วเกือบ 300 ครั้งต่อนาที
275
00:20:35,640 --> 00:20:37,580
คุณต้องทำให้เสร็จก่อนหมดสติ
276
00:20:49,330 --> 00:20:50,790
ไคล์ สู้กับมัน
277
00:20:59,500 --> 00:21:00,350
อะไรน่ะ
278
00:21:00,550 --> 00:21:03,290
นับถอยหลังปล่อยขีปนาวุธ
คุณเหลือ 20 วินาที
279
00:21:04,160 --> 00:21:08,000
ไคล์ แบ็คสต็อปลบความทรงจำคุณ
แต่ไม่ได้ลบทักษะคุณไปด้วย
280
00:21:08,790 --> 00:21:10,120
สมองอาจจะจำไม่ได้...
281
00:21:10,320 --> 00:21:11,350
พ่ออยากจำได้รึเปล่า
282
00:21:11,550 --> 00:21:12,410
แต่ร่างกายจำได้แน่
283
00:21:13,500 --> 00:21:14,870
สิบวินาที นาเดีย
284
00:21:16,700 --> 00:21:18,120
ปิดการทำงานแกนหัวรบ
285
00:21:19,040 --> 00:21:19,850
ห้าวินาที
286
00:21:20,050 --> 00:21:21,310
อยากช่วยครอบครัวรึเปล่า
287
00:21:21,510 --> 00:21:23,810
แค่ฟังเสียงฉันไว้ เดี๋ยวพาผ่านฉลุย
288
00:21:24,010 --> 00:21:24,830
เร็วเข้า
289
00:21:26,330 --> 00:21:27,810
ยกเลิกการปล่อยสำเร็จ
290
00:21:28,010 --> 00:21:30,790
ไคล์ ฟังผม คุณยังเป็นเมสัน เคน
291
00:21:31,500 --> 00:21:32,460
ลุกขึ้นมา
292
00:21:32,660 --> 00:21:33,450
สู้มัน
293
00:21:50,870 --> 00:21:53,200
ไคล์ คุณต้องไปช่วยนาเดีย
หัวใจเธอจะหยุดเต้น
294
00:21:54,870 --> 00:21:55,830
นาเดีย
295
00:21:58,160 --> 00:22:00,230
ในชุดมีขวดยาอะดรีนาลีน
296
00:22:00,430 --> 00:22:02,440
ฉีดให้เธอเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นหัวใจจะหยุดเต้น
297
00:22:02,640 --> 00:22:04,690
- เจอละ
- เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเธอจะตาย
298
00:22:04,890 --> 00:22:05,870
อดทนไว้
299
00:22:06,200 --> 00:22:07,200
อดทนไว้ก่อน
300
00:22:07,830 --> 00:22:09,540
- อดทนไว้
- ได้ผลนะ
301
00:22:10,500 --> 00:22:12,040
หัวใจกลับมาเต้นปกติ
302
00:22:16,160 --> 00:22:19,600
ไคล์ เครื่องบินทิ้งระเบิดของรัสเซีย
กำลังมาไวมาก อยู่ห่างไปประมาณร้อยกม.
303
00:22:19,800 --> 00:22:21,370
เราต้องพาพวกคุณออกมาเดี๋ยวนี้
304
00:22:48,290 --> 00:22:49,450
อยู่กับผมนะ
305
00:22:57,040 --> 00:22:59,750
{\an8}สำนักงานใหญ่ซิทาเดล สหรัฐฯ
แปดปีก่อน
306
00:23:13,540 --> 00:23:15,980
- คุณทำอะไรลงไป
- ทำภารกิจเรดเซลล์ให้จบ
307
00:23:16,180 --> 00:23:18,310
- คุณเงียบใส่เรา
- ล็อคดาวน์เดดแฮนด์แล้ว
308
00:23:18,510 --> 00:23:20,810
งั้นทำไมซิทาเดลไม่ได้คุมขีปนาวุธ
309
00:23:21,010 --> 00:23:21,830
เพราะผมเป็นคนคุม
310
00:23:22,370 --> 00:23:24,400
ผมใช้โปรโตคอลแทรก
311
00:23:24,590 --> 00:23:25,810
มีแต่ผมที่รู้รหัสปลดล็อกมัน
312
00:23:26,010 --> 00:23:28,330
ผมจะบอกคุณ
ถ้าคุณบอกมาว่านาเดียอยู่ไหน
313
00:23:33,080 --> 00:23:34,480
ก็บอกแล้วไงว่าอยู่เบอร์ลิน
314
00:23:34,680 --> 00:23:36,560
- คิดว่าฉันโกหกเหรอ
- ใช่
315
00:23:36,760 --> 00:23:38,080
งั้นเราก็ตกลงกันไม่ได้
316
00:23:38,870 --> 00:23:40,520
คุณต้องไปคุยกับคนอื่น
317
00:23:40,720 --> 00:23:43,440
ใครก็ได้ ฉันไม่สน แต่คุณต้องไปรักษา
318
00:23:43,640 --> 00:23:45,230
คุณเสียเธอไปแล้ว เข้าใจไหม
319
00:23:45,430 --> 00:23:47,770
ถ้าไม่ระวัง คุณจะสูญเสียตัวเองไปด้วย
320
00:23:47,970 --> 00:23:51,940
ห้าสิบกม.จากวาเลนเซีย
ปัจจุบัน
321
00:23:52,140 --> 00:23:56,150
คริสตอฟบอกให้มาเจอกันใต้สะพาน
ที่ศูนย์ศิลปะวิทยาการ
322
00:23:56,340 --> 00:23:57,910
ใน 30 นาทีจะมีการแลกเปลี่ยน
323
00:24:00,080 --> 00:24:02,040
- โอเครึเปล่า
- โอเค
324
00:24:05,080 --> 00:24:07,250
เยี่ยม ผมจะไปใส่พิกัดลงจอด
325
00:24:09,580 --> 00:24:12,950
{\an8}วาเลนเซีย
326
00:24:35,660 --> 00:24:38,060
คริสตอฟ พวกเขาจะมาจากทางเข้าใต้
327
00:24:38,260 --> 00:24:39,810
แกนนิวเคลียร์อยู่ไหน
328
00:24:40,010 --> 00:24:41,270
แกนอยู่กับพวกนั้น
329
00:24:41,470 --> 00:24:43,980
ดี ได้ของมาแล้วค่อยเริ่มขั้นสุดท้าย
330
00:24:44,180 --> 00:24:45,690
หวังว่าแบบนี้ตระกูลจะพอใจนะคะ
331
00:24:45,890 --> 00:24:48,560
ดาวิก ผู้ร่วมงานของคุณ
เกือบทำให้ภารกิจเราเสียหาย
332
00:24:48,760 --> 00:24:52,040
ได้ของมาแล้วดูกันอีกที
ไม่รู้ทางตระกูลจะพอใจกับคุณแค่ไหน
333
00:25:03,410 --> 00:25:04,450
ผมดูอยู่
334
00:25:05,120 --> 00:25:06,250
ลูกฉันอยู่ไหน
335
00:25:18,790 --> 00:25:19,620
อัชฌา
336
00:25:20,700 --> 00:25:22,080
ส่งแกนมา
337
00:25:24,290 --> 00:25:25,290
ผมได้มุม
338
00:25:30,330 --> 00:25:33,350
อย่าส่งตัวเด็กนั่นก่อนตรวจสอบของ
339
00:25:33,550 --> 00:25:35,370
ถ้ามีอะไรผิดพลาด ทิ้งเด็กเลย
340
00:25:39,370 --> 00:25:40,500
(พูดสเปน)
แกนไม่ทำงาน
341
00:25:40,830 --> 00:25:42,450
เขาทำอะไรกับมันสักอย่าง
342
00:25:42,950 --> 00:25:44,540
นึกแล้วว่าต้องพยายามอวดเก่ง
343
00:25:45,040 --> 00:25:47,160
เมสัน เคนก็ทำตัวสมเป็นเมสัน เคน
344
00:25:47,410 --> 00:25:49,980
งั้นทำไมขีปนาวุธ
ไม่อยู่ในการควบคุมของซิทาเดล
345
00:25:50,180 --> 00:25:50,950
เพราะมันอยู่กับผม
346
00:25:51,700 --> 00:25:53,560
ปลดล็อกแกนซะ ไม่งั้นเด็กตาย
347
00:25:53,760 --> 00:25:55,980
ผมทำไม่เป็น แต่หาวิธีได้
348
00:25:56,180 --> 00:25:58,310
ฉันไม่ล้อเล่นนะ ฉันฆ่าแน่
349
00:25:58,510 --> 00:25:59,770
เมสัน เคนอยู่ในนี้
350
00:25:59,970 --> 00:26:02,270
ทำเขาโผล่มาได้เลย แต่ปล่อยเด็กไป
351
00:26:02,470 --> 00:26:03,540
คาร์เตอร์ ยิงเลย
352
00:26:03,950 --> 00:26:04,950
ไคล์ รับลูก
353
00:26:07,160 --> 00:26:08,000
หยิบมา
354
00:26:34,250 --> 00:26:35,080
ไงจ๊ะ
355
00:26:45,620 --> 00:26:47,200
แม่ขอโทษ
356
00:26:49,080 --> 00:26:50,700
แม่ขอโทษจริงๆ
357
00:26:54,330 --> 00:26:55,330
ขอบคุณนะ
358
00:26:58,540 --> 00:27:00,500
คนเราก็ต้องยอมทำเพื่อครอบครัวน่ะนะ
359
00:27:01,080 --> 00:27:02,310
{\an8}ลอนดอน แปดปีก่อน
360
00:27:02,510 --> 00:27:04,700
{\an8}โจเกลียดทุกทีที่ฉันทำแบบนี้
361
00:27:05,700 --> 00:27:09,000
โจคิดว่าฉันเสียเวลาเปล่า
362
00:27:09,790 --> 00:27:11,770
กับการมาขุดคุ้ยลุยโคลน
363
00:27:11,970 --> 00:27:16,160
ตามหาเศษเล็กเศษน้อยชิ้นสุดท้าย
364
00:27:19,950 --> 00:27:20,870
ดูสิ
365
00:27:23,040 --> 00:27:23,950
วาลเป็นไงมั่ง
366
00:27:24,790 --> 00:27:25,750
ก็อย่างว่า
367
00:27:26,790 --> 00:27:28,650
แค่แปดขวบทำตัวเหมือน 18
368
00:27:28,840 --> 00:27:30,540
ลูกอยากเจาะหู
369
00:27:31,540 --> 00:27:33,060
ทำไมรีบอยากโตนักนะ
370
00:27:33,260 --> 00:27:34,350
ก็แค่ต่างหู
371
00:27:34,550 --> 00:27:36,000
ต่างหูเป็นจุดเริ่มต้น
372
00:27:37,410 --> 00:27:39,950
บางครั้งฉันก็อยากพาลูกไปไกลๆ
373
00:27:41,500 --> 00:27:43,700
เอาไปซ่อนไว้ไม่ให้ใครทำร้ายได้
374
00:27:44,330 --> 00:27:47,160
พอเรามีลูก
เราจะทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกเราปลอดภัย
375
00:27:56,370 --> 00:27:57,690
ให้ฉันดูอะไร
376
00:27:57,890 --> 00:28:00,980
ฉันไปตามที่อยู่ในสเปนที่นายให้มา
377
00:28:01,180 --> 00:28:02,160
นาเดียอยู่ที่นั่น
378
00:28:05,540 --> 00:28:06,700
เด็กคนนี้ก็ด้วย
379
00:28:10,660 --> 00:28:12,120
นั่นลูกสาวนาย
380
00:28:19,700 --> 00:28:21,200
นาเดียถึงได้หนีไปเหรอ
381
00:28:24,620 --> 00:28:25,830
ไปมีลูก
382
00:28:32,000 --> 00:28:33,160
ลูกของเรา
383
00:28:36,160 --> 00:28:39,410
เผื่อนายอยากได้ด้วย นั่นตั๋วไปกลับสเปน
384
00:28:46,870 --> 00:28:49,730
- นาเดียตัดสินใจไปแล้ว
- ว่าไงนะ
385
00:28:49,930 --> 00:28:53,000
นายอยากตามหาเธอใจจะขาด
ทีงี้ดันไม่ไปเนี่ยนะ
386
00:28:55,370 --> 00:28:58,330
- ก็ถ้านาเดียคิดว่าฉันไม่ดีพอ...
- ไม่ได้
387
00:28:58,910 --> 00:29:00,200
นายต้องพิสูจน์ว่าเธอคิดผิด
388
00:29:00,950 --> 00:29:02,660
นายต้องสู้เพื่อครอบครัว
389
00:29:03,750 --> 00:29:06,620
จะให้บินไปวาเลนเซีย
อ้อนวอนขอมีส่วนร่วมในชีวิตเด็กคนนี้เหรอ
390
00:29:07,830 --> 00:29:08,750
ใช่
391
00:29:09,450 --> 00:29:10,620
นายต้องทำงั้น
392
00:29:14,200 --> 00:29:16,910
{\an8}ปัจจุบัน
393
00:29:17,790 --> 00:29:19,290
คนพวกนั้นพาคุณตาไปไหนคะ
394
00:29:21,750 --> 00:29:23,250
แม่ก็ไม่รู้จ้ะลูก
395
00:29:24,330 --> 00:29:25,770
แต่แม่จะหาคุณตาให้เจอ
396
00:29:25,970 --> 00:29:27,200
คุณตาจะเป็นอะไรไหมคะ
397
00:29:29,700 --> 00:29:32,830
คุณตาเป็นคนแกร่งที่สุดที่แม่รู้จัก
398
00:29:33,790 --> 00:29:36,450
ถ้ามีทางกลับมาหาหนูได้
399
00:29:37,500 --> 00:29:38,750
คุณตาต้องทำแน่
400
00:29:39,200 --> 00:29:41,080
คุณตาก็เคยพูดถึงแม่แบบนั้นเลย
401
00:30:23,000 --> 00:30:24,910
คริสตอฟไม่รับสายฉัน
402
00:30:28,000 --> 00:30:29,160
มันเงียบเกินไป
403
00:30:31,450 --> 00:30:33,200
จะมีผลตามมาไหมคะ
404
00:30:36,580 --> 00:30:39,660
ความล้มเหลวมีผลตามมาเสมอจ้ะ
405
00:30:41,660 --> 00:30:44,500
เราแค่ต้องปรับตัวให้ทันก่อนผลจะมา
406
00:30:46,370 --> 00:30:48,700
อะไรก็ฆ่าคนที่ตายไปแล้วไม่ได้
407
00:31:00,580 --> 00:31:04,540
{\an8}สำนักงานใหญ่ซิทาเดล สหรัฐฯ
408
00:31:22,330 --> 00:31:23,410
เราอยู่ไหนกันคะ
409
00:31:27,160 --> 00:31:28,660
ที่นี่เคยเป็นบ้านของเรา
410
00:31:38,160 --> 00:31:39,000
พ่อ
411
00:31:40,750 --> 00:31:41,660
เฮนดริกซ์
412
00:32:13,160 --> 00:32:14,290
ขอดูลูกหน่อย
413
00:32:15,290 --> 00:32:17,330
นั่นเป็นเมียเขาได้ไง
414
00:32:25,410 --> 00:32:27,500
ทุกคน นี่แอ็บบี้กับเฮนดริกซ์
415
00:32:29,410 --> 00:32:30,250
หวัดดี
416
00:32:30,620 --> 00:32:32,450
ขอบคุณที่ช่วยดูแลเขาค่ะ
417
00:32:34,790 --> 00:32:35,700
ไม่เป็นไร
418
00:32:36,410 --> 00:32:38,330
ไคล์ ผมมีของจะให้
419
00:32:40,660 --> 00:32:42,160
ขวดฟื้นความจำของคุณ
420
00:32:42,620 --> 00:32:44,650
ออร์ลิคให้ผมทำเซิร์ฟเวอร์สำรองไว้
421
00:32:44,840 --> 00:32:46,830
ผมเลยเขียนโค้ด
ข้อมูลพันธุกรรมของคุณใหม่
422
00:32:47,160 --> 00:32:48,370
ว่าไงนะ
423
00:32:50,500 --> 00:32:52,830
เขามีวิธีพาเมสันกลับมาได้
424
00:33:02,580 --> 00:33:04,370
คุณจะทำจริงเหรอ
425
00:33:06,330 --> 00:33:07,410
ผมต้องทำ
426
00:33:09,700 --> 00:33:10,750
ทำไม
427
00:33:13,660 --> 00:33:15,450
เพราะผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร
428
00:33:15,950 --> 00:33:17,000
รู้สิ
429
00:33:18,370 --> 00:33:21,580
คุณคือไคล์ คอนรอย คุณเป็นพ่อ
เป็นสามีของฉัน
430
00:33:22,370 --> 00:33:24,000
เรื่องนั้นไม่เปลี่ยนหรอก
431
00:33:37,950 --> 00:33:38,950
พร้อมรึยัง
432
00:33:42,000 --> 00:33:43,830
ถึงเวลาเจอเมสัน เคนเสียที
433
00:33:55,910 --> 00:33:58,120
เอ้า เร็วเข้า ลุกได้แล้ว
434
00:33:58,620 --> 00:34:01,700
เดินหน้าต่อมันง่ายกว่าไม่ใช่เหรอ
ถ้ารู้ว่าย้อนกลับไปไม่ได้
435
00:34:02,040 --> 00:34:03,850
พ่อหลานก็เคยนอนยาวถึงบ่ายสอง
436
00:34:04,050 --> 00:34:04,950
ผมคิดถึงพ่อ
437
00:34:05,580 --> 00:34:07,250
แม่ใกล้จะกลับมารึยัง
438
00:34:07,870 --> 00:34:12,200
พ่อตายตอนผมห้าขวบ
แล้วแม่ก็ทิ้งไปเหมือนผมไม่มีตัวตน
439
00:34:12,620 --> 00:34:13,620
ผมเจอคุณ
440
00:34:14,790 --> 00:34:16,200
แล้วผมก็เลยรู้ว่าผมเป็นใคร
441
00:34:16,410 --> 00:34:18,730
- ผมทำคุณกลัวเหรอ
- ทำไมฉันต้องกลัวคุณ
442
00:34:18,930 --> 00:34:20,290
ผมเริ่มมองเห็นคุณแล้วไง
443
00:34:20,910 --> 00:34:21,940
มองผ่านหน้ากากนั่น
444
00:34:22,140 --> 00:34:22,940
หน้ากากอะไร
445
00:34:23,140 --> 00:34:24,560
หลายสิบหน้าเลย
446
00:34:24,760 --> 00:34:26,080
นี่เทียร์หนึ่งคนใหม่ของเราใช่ไหม
447
00:34:27,000 --> 00:34:27,980
พบกับเซเลสต์ แกรห์ม
448
00:34:28,180 --> 00:34:29,770
คุณไม่ควรพาฉันเข้าทีมแต่แรก
449
00:34:29,970 --> 00:34:30,810
โอกาสสุดท้าย
450
00:34:31,010 --> 00:34:34,100
นั่นไม่ใช่การสอบสวน
นั่นมันโจมตีพวกเดียวกัน
451
00:34:34,300 --> 00:34:36,020
คุณก็เลยทำลายตัวตนของเธองั้นเหรอ
452
00:34:36,220 --> 00:34:37,770
เพื่อปกป้องคุณเพราะผมรักคุณ
453
00:34:37,970 --> 00:34:39,000
คุณไม่ได้รักฉัน
454
00:34:40,660 --> 00:34:43,150
ฉันไปตามที่อยู่ในสเปนที่นายให้มา
455
00:34:43,340 --> 00:34:44,310
นาเดียอยู่ที่นั่น
456
00:34:44,510 --> 00:34:46,900
เราโดนหลอก
พวกมันจะถล่มซิทาเดลให้ราบ
457
00:34:47,090 --> 00:34:49,120
ผมเสียทุกอย่างไปแล้ว
ผมไม่ยอมเสียคุณเด็ดขาด
458
00:34:49,910 --> 00:34:51,830
- ผมโกหกคุณ
- ฉันโกหกคุณ
459
00:35:07,000 --> 00:35:08,650
นายต้องสู้เพื่อครอบครัว
460
00:35:08,840 --> 00:35:12,620
ขอบคุณที่แนะนำ
แต่ฉันมีเรื่องให้สู้เยอะเกินพอแล้ว
461
00:35:14,120 --> 00:35:16,310
ขอบใจสำหรับข้อมูลเรื่องนาเดีย
462
00:35:16,510 --> 00:35:18,270
ขอบใจฉันทำไม
463
00:35:18,470 --> 00:35:20,730
ฉันแค่ไปหาตามที่ที่นายบอก
464
00:35:20,930 --> 00:35:22,620
นายรู้ได้ไงว่านาเดียอยู่ไหน
465
00:35:39,450 --> 00:35:43,450
ไม่มีใครให้ฉันรินน้ำมะนาวให้นานแล้ว
466
00:35:45,120 --> 00:35:47,580
{\an8}แปดปีก่อน
467
00:35:47,830 --> 00:35:49,560
ตัวจริงคุณดูไม่เหมือนในทีวี
468
00:35:49,760 --> 00:35:52,150
แหม ก็เขาจับแต่งหน้าเสียหนาเตอะ
469
00:35:52,340 --> 00:35:53,500
ไม่เคยชอบนักหรอก
470
00:35:55,120 --> 00:35:57,080
ผมตามดูคุณมาหลายปี
471
00:35:57,830 --> 00:36:00,350
ทึ่งกับผลงานที่คุณทำ ตัวตนที่คุณสร้าง
472
00:36:00,550 --> 00:36:02,000
ต้องเสียสละไปไม่น้อย
473
00:36:03,500 --> 00:36:04,410
แล้วคุณล่ะ
474
00:36:06,290 --> 00:36:08,040
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะไปตามหาที่ไหน
475
00:36:09,410 --> 00:36:11,620
ในเมื่องานของคุณคือการเป็นผีไร้ตัวตน
476
00:36:15,620 --> 00:36:16,950
แต่คุณก็ดู
477
00:36:17,790 --> 00:36:19,000
เหมือนเขาจริงๆ
478
00:36:20,580 --> 00:36:21,910
ผมมาขอให้ช่วย
479
00:36:24,080 --> 00:36:25,020
ช่วยเหรอ
480
00:36:25,220 --> 00:36:27,480
คุณเคยบอกว่าถ้าต้องการอะไร
ผมโทรหาได้...
481
00:36:27,680 --> 00:36:29,190
ใช่ ฉันรู้ว่าเคยพูดอะไรไว้
482
00:36:29,390 --> 00:36:31,870
แค่คิดว่าที่คุณมาวันนี้...
483
00:36:35,000 --> 00:36:36,660
ฉันไม่รู้หรอกว่าฉันคิดอะไร
484
00:36:40,540 --> 00:36:41,950
ผมอยากตามหาคนคนหนึ่ง
485
00:36:43,290 --> 00:36:44,330
ผู้หญิงคนหนึ่ง
486
00:36:48,540 --> 00:36:53,020
ทำไมสายลับถึงมาหานักการทูต
เพื่อตามหาผู้หญิงล่ะ
487
00:36:53,220 --> 00:36:56,150
นั่นเป็นเรื่องที่นักการทูต
จะจ้างสายลับไปทำไม่ใช่เหรอ
488
00:36:56,340 --> 00:36:57,330
ผู้หญิงคนนั้นก็เป็นสายลับ
489
00:37:00,330 --> 00:37:02,700
ซิทาเดลไม่ยอมบอกว่าเธออยู่ไหนล่ะสิ
490
00:37:03,250 --> 00:37:04,440
องค์กรของคุณเองแท้ๆ
491
00:37:04,640 --> 00:37:05,700
มันซับซ้อน
492
00:37:06,950 --> 00:37:08,910
ผู้หญิงคนนี้มีชื่อรึเปล่า
493
00:37:10,660 --> 00:37:11,870
นาเดีย ซินห์
494
00:37:13,410 --> 00:37:14,540
คุณรักเธอเหรอ
495
00:37:16,700 --> 00:37:17,750
เธอเป็นภรรยาผม
496
00:37:21,660 --> 00:37:23,290
งั้นฉันจะหาตัวผู้หญิงคนนั้นให้
497
00:37:24,250 --> 00:37:25,250
ขอบคุณ
498
00:37:31,540 --> 00:37:35,080
การต้องเสียคนที่เรารักที่สุดไป
มันช่างเลวร้าย
499
00:37:36,200 --> 00:37:39,040
ฉันตื่นจากฝันตอนที่ระเบิดลูกแรกโจมตี
500
00:37:41,200 --> 00:37:42,950
โธมัสอยู่ข้างๆ ฉัน
501
00:37:44,750 --> 00:37:45,950
ไฟลุกท่วมแล้ว
502
00:37:46,540 --> 00:37:48,000
ฉันพยายามดับไฟ
503
00:37:53,580 --> 00:37:57,480
เขาใช้ทุกส่วนในร่างกายฉันมาปลูกถ่าย
504
00:37:57,680 --> 00:37:59,940
ทั้งตัดปะทั้งเย็บ
505
00:38:00,140 --> 00:38:02,700
ราวกับจัดระเบียบร่างกายฉันใหม่
506
00:38:04,000 --> 00:38:07,440
สะเปะสะปะไม่เหมือนเดิม
จนกระทั่งฉันกลายเป็นผู้หญิงอีกคน
507
00:38:07,640 --> 00:38:13,200
แต่ผู้หญิงคนใหม่คนนี้
ยังมีความทรงจำเดิมๆ ที่แสนเลวร้าย
508
00:38:15,370 --> 00:38:17,870
หลังจากเกิดเรื่องนั้น ทำไมคุณไม่กลับบ้าน
509
00:38:18,330 --> 00:38:19,600
อยากรู้ความจริงเหรอ
510
00:38:19,800 --> 00:38:20,660
อยากสิ
511
00:38:26,120 --> 00:38:27,370
หลังจากเกิดเรื่อง
512
00:38:30,000 --> 00:38:32,620
ฉันก็ไม่ใช่คนเดิมแล้ว
513
00:38:34,000 --> 00:38:35,700
ที่นั่นก็ไม่ใช่บ้านฉันแล้ว
514
00:38:36,200 --> 00:38:37,410
แต่ลูกชายคุณล่ะ
515
00:38:40,120 --> 00:38:41,200
เขาทำไมรึ
516
00:38:41,620 --> 00:38:43,040
เขายังเป็นลูกของคุณอยู่ไหม
517
00:38:49,330 --> 00:38:50,830
ผมยังเป็นลูกแม่อยู่รึเปล่า
518
00:38:55,540 --> 00:38:56,540
นั่นไงลูกแม่
519
00:38:58,830 --> 00:39:01,600
นึกว่าผ่านมาหลายปีคงลืมไปหมดแล้ว
520
00:39:01,800 --> 00:39:02,790
ผมไม่ลืม
521
00:39:03,620 --> 00:39:04,400
ผมกลบมันไว้
522
00:39:04,590 --> 00:39:07,160
สำเนียงผู้ดีอังกฤษไม่ใช่อะไรที่กลบได้
523
00:39:09,290 --> 00:39:14,310
แม่ไม่รู้ว่าลูกเลือกที่จะกลายเป็นคนใหม่
524
00:39:14,510 --> 00:39:16,250
ละทิ้งอดีตของลูกเอง
525
00:39:17,290 --> 00:39:18,290
ก็เหมือนแม่
526
00:39:21,750 --> 00:39:23,650
ซิทาเดลชอบทำแบบนี้
527
00:39:23,840 --> 00:39:25,560
พวกมันพรากคนที่เรารักที่สุดไป
528
00:39:25,760 --> 00:39:26,790
พวกนั้นไม่ได้พรากเธอไป
529
00:39:27,410 --> 00:39:29,410
เปล่า แม่ไม่ได้หมายถึงผู้หญิงคนนั้นจ้ะ
530
00:39:31,080 --> 00:39:32,410
แม่หมายถึงพ่อของลูก
531
00:39:36,540 --> 00:39:38,160
พูดเรื่องอะไร
532
00:39:39,080 --> 00:39:42,350
มันบอกว่าเป็นฝีมือ
กลุ่มก่อการร้ายขวาจัดของเซอร์เบีย
533
00:39:42,550 --> 00:39:44,980
ที่วางระเบิดรถสองคัน นำโดยผู้ชาย...
534
00:39:45,180 --> 00:39:46,290
สแตนโควิช ผมรู้
535
00:39:47,200 --> 00:39:48,500
หลายปีก่อน
536
00:39:49,120 --> 00:39:53,560
แม่เจออดีตทูตในเซอร์เบีย
คืนหนึ่งเขาเมา แล้วก็บอกแม่ว่า
537
00:39:53,760 --> 00:39:58,020
รายงานวิถีกระสุนของวันเลวร้ายนั่น
เผยว่าไม่ใช่คาร์บอมบ์
538
00:39:58,220 --> 00:40:01,410
ตึกหลังนั้นถล่มเพราะเจอ
ขีปนาวุธทางอากาศสามลูก
539
00:40:02,870 --> 00:40:05,700
สแตนโควิชไม่มีทุนทรัพย์จะใช้โดรนโจมตี
540
00:40:06,290 --> 00:40:09,230
แม่เลยขุดคุ้ยต่ออีกหน่อย ลูกรู้รึเปล่า
541
00:40:09,430 --> 00:40:12,600
มีแถลงการณ์ระหว่างซิทาเดลกับนาโต้
542
00:40:12,800 --> 00:40:17,440
ระบุว่าซิทาเดลเจตนาโจมตีทางอากาศ
เพื่อทำลายกลุ่มก่อการร้ายเซอร์เบีย
543
00:40:17,640 --> 00:40:20,520
แต่ประเด็นก็คือ พวกมันได้พิกัดมาผิด
544
00:40:20,720 --> 00:40:23,600
แทนที่จะกำจัดแหล่งซ่องสุมผู้ก่อการร้าย
545
00:40:23,800 --> 00:40:29,310
พวกมันสังหาร 157 ศพ ทารกก็ไม่เว้น
และทุกคนล้วนเป็นเจ้าหน้าที่สหประชาชาติ
546
00:40:29,510 --> 00:40:31,310
- กับครอบครัว
- ไม่จริง
547
00:40:31,510 --> 00:40:34,520
งั้นจะอธิบายยังไงเรื่องเอกสาร จดหมาย
548
00:40:34,720 --> 00:40:40,440
และคำสารภาพอีกสารพัดที่ซิทาเดลใช้
แบล็กเมลนาโต้ ซีไอเอ ยูเอ็น
549
00:40:40,640 --> 00:40:42,230
ทั้งหมดเพื่อปกปิดเรื่องทิ้งระเบิด
550
00:40:42,430 --> 00:40:44,150
พวกมันรู้ เมสัน
551
00:40:44,340 --> 00:40:45,580
ทุกคนรู้
552
00:40:46,450 --> 00:40:51,150
แต่โลกยังกล้าปล่อยองค์กรสายลับฆาตกร
ไร้คุณธรรม ไร้การตรวจสอบ
553
00:40:51,340 --> 00:40:53,270
ให้รอดพ้นจากการพรากผู้ชายที่แม่รัก
554
00:40:53,470 --> 00:40:57,500
ให้แม่ดูเขาถูกไฟคลอกจนตาย
กับลูกที่นอนอยู่อีกห้อง
555
00:40:59,200 --> 00:41:00,950
แต่ลูกหยุดมันได้นะ เมสัน
556
00:41:01,790 --> 00:41:05,480
ลูกเข้าถึงความลับของซิทาเดล
557
00:41:05,680 --> 00:41:08,600
ใช้มันทำให้โลกได้รู้จักซิทาเดล
558
00:41:08,800 --> 00:41:12,040
ให้พวกมันรับผิดชอบต่อสิ่งที่ทำไปเสียที
559
00:41:15,080 --> 00:41:17,190
บอกความลับของซิทาเดลกับแม่
560
00:41:17,390 --> 00:41:20,230
แม่จะลากมันขึ้นศาลสูงสหราชอาณาจักร
561
00:41:20,430 --> 00:41:25,200
เปิดการสอบสวนอาชญากรรม
และความผิดที่ซิทาเดลก่อกรรมทำเข็ญ
562
00:41:27,200 --> 00:41:30,580
ในที่สุดเราจะได้มอบความเป็นธรรม
ให้พ่อของลูก และให้ลูกด้วย
563
00:41:34,450 --> 00:41:37,060
ต้องให้พวกมันรอดตัวไปอีกกี่ครั้ง
564
00:41:37,260 --> 00:41:40,410
กับการพรากชีวิตคนที่เรารัก
กว่าเราจะทำอะไรสักอย่าง
565
00:41:48,540 --> 00:41:50,310
ฉันเพิ่งส่งรายชื่อไปให้
566
00:41:50,510 --> 00:41:53,950
สายลับซิทาเดลทุกคน ตัวตนจริง ที่อยู่
567
00:41:55,250 --> 00:41:56,330
ฆ่าให้หมด
568
00:42:06,790 --> 00:42:09,100
เราโดนหลอก
พวกมันจะถล่มซิทาเดลให้ราบ
569
00:42:09,300 --> 00:42:10,850
เราถูกพวกเดียวกันหักหลัง
570
00:42:11,050 --> 00:42:14,650
ส่งรายชื่อสายลับซิทาเดลไปให้คนชั่ว
571
00:42:14,840 --> 00:42:16,730
เบอร์นาร์ดบอกว่าซิทาเดลถูกคนในโจมตี
572
00:42:16,930 --> 00:42:18,770
มีคนย้ายข้าง แต่เขาไม่รู้ว่าใคร
573
00:42:18,970 --> 00:42:20,230
ไม่รู้ว่าใคร
574
00:42:20,430 --> 00:42:23,120
- ไปได้มาจากไหน
- เมสัน เคน
575
00:42:44,830 --> 00:42:45,910
คุณจำได้หรือยัง
576
00:42:57,040 --> 00:42:58,040
ผมไม่รู้
577
00:43:01,120 --> 00:43:02,120
ผมไม่รู้
578
00:43:37,910 --> 00:43:39,410
เรื่องราวถัดไป
579
00:43:45,660 --> 00:43:47,370
ในจักรวาลสายลับซิทาเดล
580
00:44:20,540 --> 00:44:23,290
ซิทาเดล: ไดอาน่า
581
00:44:23,500 --> 00:44:25,950
จักรวาลสายลับจะขยายต่อ
ในปี 2024
582
00:46:03,700 --> 00:46:05,650
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม
583
00:46:05,840 --> 00:46:07,790
ผู้ตรวจสอบงานแปล
กัญจณ์ รัตนอุบล