1
00:00:07,080 --> 00:00:08,810
จบแล้วยังมีต่อ
2
00:00:09,010 --> 00:00:10,000
ซิทาเดล
3
00:00:10,200 --> 00:00:11,620
เปิดข้อมูลลับ
4
00:00:13,950 --> 00:00:15,160
ผมเชื่อใจคุณได้ไหม
5
00:00:15,660 --> 00:00:16,730
ได้สิ
6
00:00:16,930 --> 00:00:18,560
ฉันเชื่อใจคุณได้รึเปล่า
7
00:00:18,760 --> 00:00:20,120
ได้เสมอ
8
00:00:21,080 --> 00:00:23,160
ความเดิมในซิทาเดล
9
00:00:23,370 --> 00:00:26,270
เป็นร้อยปีที่พวกคุณคิดว่า
กำลังสร้างกฎระเบียบโลกใหม่
10
00:00:26,470 --> 00:00:28,150
แต่สายลับไม่มีทางเป็นนักบุญ
11
00:00:28,340 --> 00:00:31,520
และหลักการก็ไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้น
แต่ทำให้พวกคุณมืดบอด
12
00:00:31,720 --> 00:00:33,910
ไม่รับรู้ความสยดสยองที่ซิทาเดลก่อไว้
13
00:00:36,370 --> 00:00:38,700
ฉันจะพาเทียร์หนึ่งคนใหม่เข้าทีม
14
00:00:39,120 --> 00:00:40,540
ฉันเชื่อใจผู้หญิงคนนั้นด้วยชีวิต
15
00:00:40,950 --> 00:00:42,500
เธอช่วยมันไว้ครั้งหนึ่ง
16
00:00:44,290 --> 00:00:46,060
บริเอลล์ยังไม่ตาย
17
00:00:46,260 --> 00:00:47,120
อะไรนะ...
18
00:00:47,910 --> 00:00:50,790
ตอนอยู่ทีมบราโว่
นาเดียสอนเรื่องแฝงตัวไว้ยังไง
19
00:00:51,660 --> 00:00:55,160
หัวใจของการแฝงตัวคือ
ต้องรักษาคำลวงเอาไว้ให้ได้
20
00:00:55,870 --> 00:00:57,230
เซเลสต์หลงในวังวนแล้ว
21
00:00:57,430 --> 00:00:59,000
เธอเงียบไปสามเดือน
22
00:00:59,500 --> 00:01:01,350
คุณมโนไปเองแล้ว
23
00:01:01,550 --> 00:01:04,100
ผมรู้ว่านั่นเพื่อนคุณ
แต่ถ้าใครได้กุญแจพ่อมดไป
24
00:01:04,300 --> 00:01:07,500
เราจะหมดโอกาสขัดขวาง
และถ่วงดุลอำนาจไว้ไม่ได้
25
00:01:13,790 --> 00:01:15,310
กุญแจพ่อมดอยู่ไหน เซเลสต์
26
00:01:15,510 --> 00:01:17,270
บอกแล้วไง อยู่ในกระเป๋าสะพาย
27
00:01:17,470 --> 00:01:19,120
กระเป๋าคุณว่างเปล่า
28
00:01:19,620 --> 00:01:22,900
คุณอยากให้คนจดจำว่าเป็นผู้อำนวยการ
ที่ปล่อยไส้ศึกทำลายองค์กรไหมล่ะ
29
00:01:23,090 --> 00:01:24,150
งั้นเราจะทำยังไง
30
00:01:24,340 --> 00:01:25,520
เราแบ็คสต็อปเธอ
31
00:01:25,720 --> 00:01:26,810
ไม่ต้องมีใครรู้
32
00:01:27,010 --> 00:01:29,700
นาเดียหรือกองคอมมานด์ ไม่ต้องรู้ทั้งนั้น
33
00:01:32,410 --> 00:01:34,660
คุณกำลังปกป้องนาเดีย
34
00:01:34,910 --> 00:01:37,040
เพราะต่อให้คุณรักเธอ...
35
00:01:38,410 --> 00:01:40,330
คุณก็คิดว่านาเดียอาจเป็นไส้ศึก
36
00:01:40,950 --> 00:01:42,480
เป็นฝีมือคุณ
37
00:01:42,680 --> 00:01:43,600
ผมทำอะไรไป
38
00:01:43,800 --> 00:01:44,580
ไม่ใช่คุณ
39
00:01:45,290 --> 00:01:46,160
เธอ
40
00:01:58,080 --> 00:02:02,450
{\an8}โมร็อคโค
41
00:02:04,330 --> 00:02:05,830
ไว้ใจเธอไม่ได้
42
00:02:07,200 --> 00:02:08,160
ทำไม
43
00:02:11,290 --> 00:02:12,120
คาร์เตอร์
44
00:02:25,660 --> 00:02:30,370
{\an8}เอเธนส์
เก้าปีก่อนหน้านั้น
45
00:03:22,950 --> 00:03:24,450
มีความคืบหน้าเรื่องกุญแจพ่อมดไหม
46
00:03:26,000 --> 00:03:27,540
ไม่มีข้อมูล ไม่มีใครพูดถึงเลย
47
00:03:28,950 --> 00:03:31,000
มันหายไปพร้อมกับดาวิก ซิลจ์
48
00:03:34,370 --> 00:03:37,580
ถ้าเขาหายไปนานขนาดนี้
ป่านนี้คงไม่ตามหาเซเลสต์แล้วล่ะ
49
00:03:38,660 --> 00:03:40,440
เราเรียกตัวเธอกลับจากฟาร์มิงตันดีไหม
50
00:03:40,640 --> 00:03:42,830
ผมว่าเธอคงพอใจที่ได้พัก
51
00:03:44,370 --> 00:03:46,790
- ฉันน่าจะไปเยี่ยมหน่อย
- มันผิดกฎ
52
00:03:47,500 --> 00:03:48,450
คุณก็รู้
53
00:03:49,790 --> 00:03:50,620
รู้
54
00:03:51,870 --> 00:03:52,790
(พูดภาษากรีก) แด่เรา
55
00:03:53,620 --> 00:03:54,540
แด่เรา
56
00:03:56,500 --> 00:03:58,600
แล้ววันนี้เราจะเป็นใคร
57
00:03:58,800 --> 00:04:00,540
อเล็กซานดร้ากับโจนาธาน ฮิวจ์ส
58
00:04:01,120 --> 00:04:04,500
เพิ่งแต่งงาน มาฮันนีมูนที่มิโคนอส
59
00:04:04,910 --> 00:04:08,040
คอมมานด์อยากให้เราจับตัว
หัวหน้าแก๊งยากูซ่า ทาดาชิ ซาโต้
60
00:04:09,580 --> 00:04:10,450
โอเค
61
00:04:17,540 --> 00:04:18,500
แล้วก็...
62
00:04:22,700 --> 00:04:23,950
มีนี่ด้วย
63
00:04:32,830 --> 00:04:35,950
เบอร์นาร์ดสร้างเรื่องปลอมตัวให้เรา
แบบทุ่มไม่อั้นเลยนะ
64
00:04:37,290 --> 00:04:38,790
ดูเหมือนของจริงมากเลย
65
00:04:47,540 --> 00:04:48,660
แล้วถ้าเป็นแหวนจริงล่ะ
66
00:04:54,910 --> 00:04:56,700
ถ้านั่นไม่ได้มาจากเบอร์นาร์ด
67
00:05:02,830 --> 00:05:04,830
กำลังอำฉันอยู่รึเปล่า
68
00:05:10,700 --> 00:05:13,120
เล่นบทอะไรอยู่ใช่ไหม
69
00:05:14,410 --> 00:05:15,450
ไม่ได้เล่นกับคุณ
70
00:05:22,120 --> 00:05:23,250
อยู่กับคุณ ผมเป็นตัวเอง
71
00:05:24,330 --> 00:05:25,950
เฉพาะเวลาอยู่กับคุณ ผมถึงเป็นตัวเอง
72
00:05:31,330 --> 00:05:32,250
แต่งงานกับผมนะ
73
00:06:33,910 --> 00:06:36,700
ซิทาเดล
74
00:07:08,580 --> 00:07:09,700
เธอยังไม่ตาย
75
00:07:11,120 --> 00:07:12,060
นี่ไม่ใช่ของจริง
76
00:07:12,260 --> 00:07:14,060
- นั่นเธอจริงๆ แอนเดอร์ส
- แต่เธอไม่...
77
00:07:14,260 --> 00:07:15,200
- ใช่เธอแน่
- นั่น...
78
00:07:16,200 --> 00:07:17,580
ฉันพาไปหาได้
79
00:07:22,250 --> 00:07:25,120
นายเคยเสียเธอไปครั้งหนึ่งแล้ว
อยากเสียไปอีกเหรอ
80
00:07:35,450 --> 00:07:36,940
ฉันจะแก้มัดให้นาย
81
00:07:37,140 --> 00:07:39,790
มีรถจอดอยู่หลังบ้าน นายหลบหลังฉันไว้
82
00:07:40,410 --> 00:07:41,250
โอเคนะ
83
00:08:02,580 --> 00:08:04,500
นังงูพิษ
84
00:08:30,830 --> 00:08:33,330
ไอ้ขี้หมา
85
00:08:36,950 --> 00:08:38,870
เลือดเปื้อนรองเท้ารึเปล่า
86
00:08:40,700 --> 00:08:43,290
คุณนี่มันสาลิกาลิ้นทองจริงๆ เบอร์นาร์ด
87
00:08:44,120 --> 00:08:47,160
ฉันเคยชื่นชมคุณนะ
ที่ช่วยสร้างโลกที่ปลอดภัยยิ่งขึ้น
88
00:08:48,580 --> 00:08:50,910
จนกระทั่งได้ประสบด้วยตัวเอง
89
00:08:52,200 --> 00:08:57,290
อาวุธซึ่งอันตรายที่สุด
ไม่ใช่อาวุธนิวเคลียร์หรืออาวุธชีวภาพ
90
00:08:59,450 --> 00:09:00,790
แต่เป็นซิทาเดล
91
00:09:06,370 --> 00:09:08,700
โธมัสจะต้องอับอายขายหน้า
92
00:09:09,700 --> 00:09:11,160
ที่คุณกลายเป็นแบบนี้
93
00:09:20,370 --> 00:09:22,370
คุณไม่คู่ควรกับการพูดชื่อเขา
94
00:09:23,620 --> 00:09:27,000
นี่ก็เป็นสิ่งที่เขาสร้างไว้พอๆ กับฉัน
การปลดอาวุธโลก
95
00:09:28,080 --> 00:09:31,660
คุณฆ่าสายลับทั้งหมด
96
00:09:32,040 --> 00:09:34,250
ฆ่าคนไปหลายพัน
97
00:09:35,250 --> 00:09:38,350
ฆาตกร อาชญากรสงคราม สายลับ
98
00:09:38,550 --> 00:09:40,620
ฉันยอมทำทุกวัน
99
00:09:41,040 --> 00:09:44,660
หากจะแปลว่าฉันได้ปกป้องผู้บริสุทธิ์
จากการสูญเสียคนที่เขารัก
100
00:09:45,370 --> 00:09:46,370
อย่างที่ฉันเคยเจอ
101
00:09:47,200 --> 00:09:50,000
แต่จะเอาหน้าคนเดียวก็ไม่ได้
102
00:09:51,500 --> 00:09:54,000
เพราะคนที่มาหาฉันเป็นคนของคุณเอง
103
00:09:55,700 --> 00:09:57,870
คนที่โดนโกหก โดนทำร้าย
104
00:09:59,870 --> 00:10:01,330
สายลับของซิทาเดล
105
00:10:02,660 --> 00:10:06,700
คนที่สุดท้ายก็ได้เห็นเนื้อแท้ขององค์กร
106
00:10:08,700 --> 00:10:10,120
และทรยศพวกคุณทุกคน
107
00:10:12,410 --> 00:10:15,080
{\an8}เก้าปีก่อน
108
00:10:24,290 --> 00:10:27,060
รับข้อความเข้ารหัส
109
00:10:27,260 --> 00:10:30,080
{\an8}เซเลสต์ไม่ได้อยู่ฟาร์มิงตัน
เกิดเรื่องกับเธอ
110
00:10:30,660 --> 00:10:32,440
โดนแบ็คสต็อป
111
00:10:32,640 --> 00:10:35,160
ผู้อนุมัติ - เบอร์นาร์ด ออร์ลิค
112
00:10:41,700 --> 00:10:43,330
เดี๋ยวนะ แป๊บเดียว
113
00:10:53,120 --> 00:10:54,200
ตอนนี้ได้รึยัง
114
00:10:56,540 --> 00:10:57,700
ได้ สะดวกแล้ว
115
00:11:00,660 --> 00:11:02,830
คุณต้องตอบมาคำเดียว
116
00:11:04,290 --> 00:11:05,290
เขารู้เรื่องรึเปล่า
117
00:11:16,750 --> 00:11:18,690
เราเรียกตัวเธอกลับจากฟาร์มิงตันดีไหม
118
00:11:18,890 --> 00:11:21,080
ผมว่าเธอดีใจที่ได้พัก
119
00:11:23,660 --> 00:11:26,560
นาเดียคิดว่าสายลับที่ดีต้องโกหกเก่ง
120
00:11:26,760 --> 00:11:29,200
สายลับที่เก่งต้องพูดความจริง
121
00:11:46,120 --> 00:11:47,620
ผมสั่งไวน์รีสลิ่งไว้ให้
122
00:11:48,330 --> 00:11:49,500
ไม่น่าลำบากเลย
123
00:11:57,410 --> 00:11:59,540
เบอร์นาร์ดสั่งแบ็คสต็อปเซเลสต์
124
00:12:01,700 --> 00:12:02,620
อะไรนะ
125
00:12:06,200 --> 00:12:07,330
คุณรู้มาก่อนรึเปล่า
126
00:12:08,620 --> 00:12:09,580
ไม่รู้
127
00:12:11,870 --> 00:12:12,790
ไม่รู้เลย
128
00:12:17,620 --> 00:12:18,950
ทำลงไปได้ยังไง เมสัน
129
00:12:28,410 --> 00:12:30,810
- ผมขอโทษ
- คุณทำกับเธออย่างนั้นได้ยังไง
130
00:12:31,010 --> 00:12:33,020
ผมทำเพื่อคุณ เพื่อปกป้องคุณ
131
00:12:33,220 --> 00:12:34,500
ปกป้องจากอะไร
132
00:12:37,040 --> 00:12:38,660
ผมรู้ว่าคุณเอากุญแจพ่อมดไป
133
00:12:44,000 --> 00:12:46,480
- โธ่ เมสัน
- ผมไม่เคยถามว่าคุณเอาไปทำอะไร
134
00:12:46,680 --> 00:12:48,900
เอาไปขายให้ใคร หรือทำงานให้ใครกันแน่
135
00:12:49,090 --> 00:12:50,660
แล้วทำไมไม่ถามฉันตรงๆ
136
00:12:52,910 --> 00:12:54,870
- ทำไม
- เพราะผมไม่อยากรู้
137
00:12:55,790 --> 00:12:57,450
ไม่อยากรู้ความจริง
138
00:12:58,620 --> 00:13:01,450
ถ้าผมรู้ความจริง
ผมกลัวสิ่งที่ต้องทำกับคุณ
139
00:13:03,580 --> 00:13:06,250
ผมเสียทุกอย่างที่แคร์ไปหมดแล้ว
ผมไม่ยอมเสียคุณอีกคน
140
00:13:08,160 --> 00:13:10,910
ถ้าคุณถาม ฉันก็คงจะบอกความจริง
141
00:13:18,500 --> 00:13:19,580
แปลว่าคุณเอาไปจริงๆ
142
00:13:26,660 --> 00:13:27,660
คุณย้ายข้างเหรอ
143
00:13:29,080 --> 00:13:30,160
คุณคือไส้ศึกรึเปล่า
144
00:13:30,830 --> 00:13:33,060
- นี่เรื่องโกหกเหรอ แล้วเราล่ะ
- คุณบอกสิ เมสัน
145
00:13:33,260 --> 00:13:35,440
- คุณเอาไปทำอะไร
- คิดว่ายังไงล่ะ
146
00:13:35,640 --> 00:13:36,620
ฉันทำลายมันไป
147
00:13:40,790 --> 00:13:43,450
เราไม่สามารถไว้ใจ
ให้ใครมีอำนาจขนาดนั้น
148
00:13:44,080 --> 00:13:46,560
ไม่ว่าจะเป็นพี่น้องซิลจ์ หรือตระกูลเซนี่
149
00:13:46,760 --> 00:13:48,060
แม้แต่ซิทาเดลก็ไว้ใจไม่ได้
150
00:13:48,260 --> 00:13:51,120
ทีนี้ก็ฟื้นความจำเซเลสต์ซะ
151
00:13:52,120 --> 00:13:53,270
- ทำไม่ได้
- เมสัน
152
00:13:53,470 --> 00:13:56,850
โทรหาเบอร์นาร์ด
เรียกความจำเซเลสต์กลับมาเถอะ
153
00:13:57,050 --> 00:13:58,810
ผมล้างออกจากระบบไปหมดแล้ว
154
00:13:59,010 --> 00:13:59,950
อะไรนะ
155
00:14:02,080 --> 00:14:04,200
เพื่อคุณ ให้ความผิดติดอยู่กับเธอตลอดไป
156
00:14:06,580 --> 00:14:08,770
เท่ากับคุณฆ่าตัวตนที่เธอเคยเป็น
157
00:14:08,970 --> 00:14:10,520
เพื่อปกป้องคุณ เพราะผมรักคุณ
158
00:14:10,720 --> 00:14:11,910
คุณไม่ได้รักฉัน
159
00:14:13,000 --> 00:14:17,020
ถ้าคิดว่าฉันอยากให้คุณทำแบบนั้นให้
แสดงว่าคุณไม่รู้จักฉันเลย
160
00:14:17,220 --> 00:14:18,200
จะรู้จักได้ยังไง
161
00:14:19,540 --> 00:14:22,350
- คุณไม่เคยเปิดโอกาสให้ผม
- ฉันให้คุณทุกอย่างแล้ว
162
00:14:22,550 --> 00:14:27,160
ฉันเดินเข้ามาตรงนี้
และเปิดโอกาสให้บอกความจริงด้วย
163
00:14:32,450 --> 00:14:34,540
เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับซิทาเดลสินะ
164
00:14:35,540 --> 00:14:36,580
ไม่เกี่ยวกับเรื่องที่ผมทำ
165
00:14:38,040 --> 00:14:39,940
คุณคอยหาทางเลิกอยู่ตลอด
166
00:14:40,140 --> 00:14:42,850
- พูดอะไรเพ้อเจ้อ
- คุณอยากบอกเลิกมาตลอด
167
00:14:43,050 --> 00:14:44,200
เดินจากไป
168
00:14:44,870 --> 00:14:46,650
ไม่ต้องติดค้าง โบ้ยให้ผม
169
00:14:46,840 --> 00:14:48,560
- เป็นความผิดผม
- ก็ความผิดคุณจริงๆ
170
00:14:48,760 --> 00:14:50,540
กินสลัดมึงไป
171
00:14:53,790 --> 00:14:55,580
รู้ไหมทำไมผมถึงมาเป็นสายลับ
172
00:14:56,120 --> 00:15:00,370
ผมเพิ่งห้าขวบตอนที่พ่อตาย
แล้วแม่ก็จากไปเหมือนผมไม่มีตัวตน
173
00:15:02,000 --> 00:15:03,850
ซิทาเดลมอบความเป็นคนให้ผม
174
00:15:04,050 --> 00:15:05,650
การไม่มีตัวตนก็กลายเป็นจุดเด่น
175
00:15:05,840 --> 00:15:07,000
พวกนั้นเข้าใจผม
176
00:15:09,200 --> 00:15:10,410
แล้วผมก็ได้มาเจอคุณ
177
00:15:11,580 --> 00:15:12,870
ได้รู้จักตัวจริงของตัวเอง
178
00:15:14,870 --> 00:15:17,400
คุณรู้จักตัวเองอยู่แล้ว
179
00:15:17,590 --> 00:15:19,540
คุณมีพ่อมีแม่
180
00:15:20,160 --> 00:15:21,200
มีชีวิต
181
00:15:24,410 --> 00:15:25,750
คุณมาเป็นสายลับ
182
00:15:26,620 --> 00:15:27,790
เพื่อจะได้ซ่อน
183
00:15:29,450 --> 00:15:32,120
- ฉันซ่อนจากอะไรกัน เมสัน
- จากตัวเอง
184
00:15:36,410 --> 00:15:39,370
คุณจะได้ไม่ต้องเผยตัวแท้จริงให้ใครเห็น
185
00:15:39,830 --> 00:15:41,080
ผมก็ไม่รู้สาเหตุนะ
186
00:15:42,830 --> 00:15:45,870
ไม่รู้ทำไมคุณถึง
กลัวใครๆ จะรู้ใจคุณขนาดนั้น
187
00:15:49,080 --> 00:15:52,080
คุณเคยถามผมว่าเรารักสายลับจริงได้ไหม
188
00:15:54,160 --> 00:15:56,790
คำถามจริงๆ คือ
สายลับรักใครเป็นหรือเปล่า
189
00:16:00,250 --> 00:16:01,250
และผมรักเป็น
190
00:16:04,790 --> 00:16:05,830
คุณล่ะ รักเป็นไหม
191
00:16:16,370 --> 00:16:17,540
ฉันก็รักเป็น เมสัน
192
00:16:21,200 --> 00:16:22,950
ฉันแค่รักคุณไม่ลง
193
00:16:33,080 --> 00:16:34,330
ลาก่อน เมสัน
194
00:17:07,700 --> 00:17:08,830
โทรมาแบบนี้เซอร์ไพรส์นะ
195
00:17:09,290 --> 00:17:10,560
เกิดเรื่องนิดหน่อย
196
00:17:10,760 --> 00:17:11,700
มีอะไร
197
00:17:21,160 --> 00:17:23,040
คิดถูกแล้วที่โทรหา
198
00:17:24,660 --> 00:17:26,250
ไปวาเลนเซียก่อนดีกว่า
199
00:17:27,830 --> 00:17:29,370
เราเตรียมการไว้เรียบร้อยแล้ว
200
00:17:31,080 --> 00:17:32,500
เดี๋ยวจะไปรอที่นั่น
201
00:17:33,120 --> 00:17:35,450
ถ้ามีใครทำได้
คนนั้นก็คือราฮี กัมเบียห์
202
00:17:37,330 --> 00:17:38,330
ขอบคุณค่ะ
203
00:17:41,500 --> 00:17:43,910
ยังมีเรื่องต้องสะสางนิดหน่อย
204
00:17:44,500 --> 00:17:48,520
โอเค แต่ถ้าอยู่ที่นั่นต่อ
พวกเขาต้องรู้ความจริงแน่
205
00:17:48,720 --> 00:17:51,060
เหลืออะไรต้องทำที่ซิทาเดล
รีบจัดการให้ไวเลย
206
00:17:51,260 --> 00:17:53,700
ไม่ต้องห่วงค่ะ ไม่มีใครสงสัยอะไร
207
00:17:54,450 --> 00:17:57,830
กว่าจะคิดกันได้
เราก็หนีไปกบดานนานแล้ว
208
00:17:58,660 --> 00:18:00,230
แต่เมื่อถึงวันนั้น
209
00:18:00,430 --> 00:18:03,700
ต่อให้หันหลังให้ซิทาเดลแล้ว
คำถามเดิมก็ยังอยู่
210
00:18:05,120 --> 00:18:06,950
จะทำยังไงกับเคน
211
00:18:10,370 --> 00:18:11,950
เมสันจะรู้ไม่ได้เด็ดขาด
212
00:18:14,160 --> 00:18:15,500
เข้าใจไหมคะ
213
00:18:26,200 --> 00:18:27,500
ไว้ใจเธอไม่ได้
214
00:18:29,120 --> 00:18:30,040
ทำไม
215
00:18:31,500 --> 00:18:32,410
คาร์เตอร์...
216
00:18:34,290 --> 00:18:35,700
ทำไมผมไว้ใจเธอไม่ได้
217
00:18:36,620 --> 00:18:38,410
คุณทำงานให้แมนติคอร์
218
00:18:41,700 --> 00:18:45,650
คุณอยู่กับผู้ก่อการร้ายขึ้นชื่อ
ราฮี กัมเบียห์
219
00:18:45,840 --> 00:18:48,080
แค่ไม่กี่วันก่อนซิทาเดลล่มสลาย
220
00:18:53,000 --> 00:18:54,040
เวร
221
00:18:55,080 --> 00:18:56,660
เราต้องออกไปเดี๋ยวนี้
222
00:18:58,540 --> 00:18:59,700
ไคล์
223
00:19:00,290 --> 00:19:04,080
อยากช่วยครอบครัวไหม
ฉันว่าเราต้องรีบเผ่นออกจากที่นี่
224
00:19:18,950 --> 00:19:21,850
เราหมดเวลาและฉันหมดความอดทน
225
00:19:22,050 --> 00:19:24,080
ต้องใช้รหัสนิวเคลียร์
226
00:19:26,250 --> 00:19:27,600
พบเป้าหมาย
227
00:19:27,800 --> 00:19:30,450
เราใกล้จะถึงตัวครอบครัวคุณแล้ว
เบอร์นาร์ด
228
00:19:32,160 --> 00:19:34,950
ทิ้งระเบิดปูพรมเหมือนสมัยก่อนเนอะ
229
00:19:35,200 --> 00:19:36,100
ว่ายังไงล่ะ
230
00:19:36,300 --> 00:19:39,650
ถ้าแตะต้องพวกนั้นแม้แต่ปลายเส้นผม...
231
00:19:39,840 --> 00:19:42,690
- ตรวจสอบยืนยันเป้าหมาย
- ขอยืนยันเป้าหมาย
232
00:19:42,890 --> 00:19:43,600
ดาห์เลีย...
233
00:19:43,800 --> 00:19:45,400
ยืนยันพิกัดเป้าหมาย
234
00:19:45,590 --> 00:19:46,370
อย่าทำแบบนี้
235
00:19:46,790 --> 00:19:49,270
- เริ่มทิ้งระเบิด
- เริ่มทิ้งระเบิด
236
00:19:49,470 --> 00:19:51,480
ดาห์เลีย ที่นั่นมีเด็กๆ
237
00:19:51,680 --> 00:19:53,410
ก็ไม่ได้หยุดซิทาเดลที่เบลเกรด
238
00:19:54,040 --> 00:19:55,790
- ขอร้อง
- "ขอร้อง" เหรอ
239
00:19:56,870 --> 00:19:57,950
"ขอร้อง" เนี่ยนะ
240
00:19:59,200 --> 00:20:00,190
ล็อกเป้าหมาย
241
00:20:00,390 --> 00:20:01,950
อนุมัติให้ปฏิบัติการหรือไม่
242
00:20:06,790 --> 00:20:07,620
ท่านครับ
243
00:20:11,410 --> 00:20:12,830
- จัดไป
- โอเค
244
00:20:14,040 --> 00:20:16,370
โอเค ผมยอมบอกรหัส
245
00:20:18,120 --> 00:20:21,830
เห็นไหม ไม่ได้ยากขนาดนั้นเลย
246
00:20:26,160 --> 00:20:28,440
จี-เอ็กซ์-แซด-3-3
247
00:20:28,640 --> 00:20:32,160
อี-5-เอ-4-2-9-วี-ซี-ซี
248
00:20:32,790 --> 00:20:34,200
1-8-2-8-8
249
00:20:35,250 --> 00:20:36,120
โอเคนะ
250
00:20:36,700 --> 00:20:40,580
เราทุกคนก็แค่อยากจะทำให้โลก
ปลอดภัยสำหรับลูกหลาน
251
00:20:41,080 --> 00:20:41,910
ไม่ใช่เหรอ
252
00:20:43,000 --> 00:20:45,600
แจ้งไปยังทุกตระกูล
เราจะปล่อยขีปนาวุธพรุ่งนี้
253
00:20:45,800 --> 00:20:48,730
รวบรวมพิกัดเรือดำน้ำไฮเทคของรัสเซียด้วย
254
00:20:48,930 --> 00:20:49,910
แบบที่มีนิวเคลียร์
255
00:20:51,000 --> 00:20:53,830
แล้วเก็บกวาดที่ไวโอมิงด้วย
256
00:20:54,330 --> 00:20:55,330
อย่าทิ้งร่องรอย
257
00:20:56,040 --> 00:21:00,100
ดาห์เลีย อย่าทำแบบนี้เลย อย่า
258
00:21:00,300 --> 00:21:02,750
ก็แค่ตาต่อตา ฟันต่อฟัน เบอร์นาร์ด
259
00:21:03,080 --> 00:21:05,370
จากสิ่งที่คนของคุณทำกับฉัน
260
00:21:06,580 --> 00:21:11,580
มันก็แค่ยุติธรรมดีนะ
261
00:21:13,160 --> 00:21:13,940
ดาห์เลีย
262
00:21:14,140 --> 00:21:16,560
พาเขาไปบราซิล
เราเตรียมแผนใหญ่ไว้ให้เขาแล้ว
263
00:21:16,760 --> 00:21:17,790
ดาห์เลีย
264
00:21:19,200 --> 00:21:20,370
ดาห์เลีย
265
00:21:32,410 --> 00:21:34,870
จับเป้าหมายอีกครั้ง
266
00:21:39,580 --> 00:21:42,040
พบภัยคุกคาม
267
00:21:44,500 --> 00:21:45,330
แม่คะ
268
00:21:50,160 --> 00:21:51,230
- เราต้องไปแล้ว
- อะไรนะ
269
00:21:51,430 --> 00:21:52,290
พวกมันเจอเราแล้ว
270
00:21:55,330 --> 00:21:56,190
ค้นหาเป้าหมาย
271
00:21:56,390 --> 00:21:57,450
โอเค ไปกันเร็ว
272
00:21:59,540 --> 00:22:02,250
ต้องเคลื่อนพลแล้ว
วาล หยิบกระเป๋าของพ่อมาด้วย
273
00:22:02,870 --> 00:22:03,790
ให้ไว
274
00:22:06,200 --> 00:22:07,040
มาเร็ว
275
00:22:27,080 --> 00:22:27,910
ว่าไง
276
00:22:28,330 --> 00:22:30,250
ศูนย์ลับที่เฟซโดนบุก
277
00:22:30,830 --> 00:22:33,730
เคนกับนาเดีย ซินห์เอาตัวคาร์เตอร์ไปได้
278
00:22:33,930 --> 00:22:35,290
พวกนั้นกำลังหนีออกจากประเทศ
279
00:22:35,830 --> 00:22:37,150
เฟซ โมร็อคโค
280
00:22:37,340 --> 00:22:40,400
เรียกตัวยามาซากิ เขาอยู่คาซาบลังกา
ตามหาให้เจอ
281
00:22:40,590 --> 00:22:42,100
อย่าให้หนีรอดไปได้
282
00:22:42,300 --> 00:22:45,810
เราได้พิกัดนิวเคลียร์แล้ว
ตอนนี้แค่ต้องจับตัวเมสัน เคน
283
00:22:46,010 --> 00:22:49,480
- รับทราบครับ
- อ้อ ดาวิก ฉันอยากให้ไปที่วาเลนเซีย
284
00:22:49,680 --> 00:22:54,870
เราดักข้อความสื่อสารของนาเดีย ซินห์
กับราฮี กัมเบียห์ได้เมื่อวาน
285
00:22:56,200 --> 00:22:59,190
มีเบี้ยสำคัญบนกระดาน
ฉันว่าเขามันเก็บไว้ให้เธอ
286
00:22:59,390 --> 00:23:01,560
ได้มาเมื่อไหร่รีบแจ้งฉันทันที
287
00:23:01,760 --> 00:23:02,830
รับทราบครับผม
288
00:23:03,160 --> 00:23:04,270
อีกเรื่อง ดาวิก
289
00:23:04,470 --> 00:23:05,190
ครับ
290
00:23:05,390 --> 00:23:06,750
แฝดตายแล้วนะ
291
00:23:07,700 --> 00:23:12,020
เบอร์นาร์ด ออร์ลิคดิ้นหลุดและยิงเขา
ก่อนเราจะจับตัวไว้ทัน
292
00:23:12,220 --> 00:23:14,910
เพราะงั้น มาจัดการให้จบเนอะ
293
00:23:15,870 --> 00:23:16,950
เพื่อแอนเดอร์ส
294
00:23:18,950 --> 00:23:20,000
ได้ครับ
295
00:23:35,750 --> 00:23:39,750
{\an8}บาร์ราจบับลูตา
นอกจากเมืองเฟซ 80 กิโลเมตร
296
00:23:43,620 --> 00:23:45,310
ผมไม่รู้แล้วว่าคุณเป็นใคร
297
00:23:45,510 --> 00:23:47,310
ฉันคือคนที่พยายามช่วยให้เราไม่ตาย
298
00:23:47,510 --> 00:23:48,600
นังคนทรยศ
299
00:23:48,800 --> 00:23:51,520
ทั้งบัลดุยโน่ คาร์เตอร์ ผมเห็นกับตา
คุณซ่อนอะไรไว้สักอย่าง
300
00:23:51,720 --> 00:23:52,830
จอดรถ
301
00:23:53,950 --> 00:23:55,540
จอดรถสิโว้ย
302
00:23:57,000 --> 00:24:00,410
เราไม่ได้มือสะอาดอย่างที่อยากเป็นสักคน
เรื่องนั้นคุณรู้ดี
303
00:24:02,330 --> 00:24:06,160
แล้วคุณน่ะ คิดจะมาวิจารณ์ฉัน
ทั้งที่ทำกับเซเลสต์อย่างนั้นน่ะเหรอ
304
00:24:10,950 --> 00:24:12,790
เขาอาจจำไม่ได้ แต่ฉันจำได้นะ
305
00:24:14,700 --> 00:24:16,250
คุณไม่มีสิทธิ์พูดแบบนั้น
306
00:24:18,700 --> 00:24:21,900
ทุกคนคิดว่าเซเลสต์เป็นสายลับสองหน้า
แต่ผมรู้ดี
307
00:24:22,090 --> 00:24:23,100
ผมรู้ว่าเป็นคุณ
308
00:24:23,300 --> 00:24:24,730
คุณคิดผิด
309
00:24:24,930 --> 00:24:25,870
ผิดเหรอ
310
00:24:31,950 --> 00:24:36,580
หนึ่งปีก่อนซิทาเดลจะล่ม
คุณออกจากเทียร์วันแล้วหายตัวไป
311
00:24:38,040 --> 00:24:42,150
เมสันได้ข้อมูลว่าคุณไปอยู่วาเลนเซีย
กบดาน กับราฮี กัมเบียห์
312
00:24:42,340 --> 00:24:44,370
คุณกับเขาทำงานให้แมนติคอร์
313
00:24:46,160 --> 00:24:49,540
เป็นคนวางแผนเล่นงานซิทาเดลใช่ไหมล่ะ
314
00:24:51,870 --> 00:24:53,200
ฉันโกหกคุณ
315
00:24:55,250 --> 00:24:56,900
คุณไม่รู้หรอกว่าพูดอะไรออกมา
316
00:24:57,090 --> 00:25:00,100
ตอนนั้นคุณบ่อนทำลายเรา
ตอนนี้ก็บ่อนทำลายเราเหมือนกัน
317
00:25:00,300 --> 00:25:01,480
ที่วาเลนเซียมีอะไร
318
00:25:01,680 --> 00:25:02,980
มีเรื่องที่ฉันต้องบอกคุณ
319
00:25:03,180 --> 00:25:05,290
นาเดีย ที่วาเลนเซียมีอะไร
320
00:25:07,120 --> 00:25:08,330
ฉันมีลูกสาว
321
00:25:16,750 --> 00:25:18,450
ฉันไม่ได้ทรยศใครทั้งนั้น
322
00:25:19,580 --> 00:25:21,850
ฉันแค่มีลูกและต้องเก็บลูกไว้เป็นความลับ
323
00:25:22,050 --> 00:25:24,410
เพราะนั่นเป็นวิธีเดียว
ที่จะคุ้มครองให้ลูกปลอดภัย
324
00:25:29,370 --> 00:25:30,850
สายเรียกเข้าไม่ระบุชื่อ
325
00:25:31,050 --> 00:25:32,310
โทรมาแบบนี้เซอร์ไพรส์นะ
326
00:25:32,510 --> 00:25:33,650
เกิดเรื่องนิดหน่อย
327
00:25:33,840 --> 00:25:34,750
มีอะไร
328
00:25:36,040 --> 00:25:37,040
หนูท้องค่ะ
329
00:25:37,910 --> 00:25:38,870
นาเดีย...
330
00:25:43,290 --> 00:25:44,370
หนูต้องออกจากวงการนี้
331
00:25:44,790 --> 00:25:45,910
เมสันรู้รึเปล่า
332
00:25:49,910 --> 00:25:50,830
ไม่รู้
333
00:25:53,750 --> 00:25:55,160
และไม่จำเป็นต้องรู้
334
00:25:56,660 --> 00:25:57,830
หนูไม่ไว้ใจเขา
335
00:26:00,580 --> 00:26:02,150
{\an8}วาเลนเซีย สเปน
336
00:26:02,340 --> 00:26:04,080
{\an8}คิดถูกแล้วที่โทรหา
337
00:26:18,120 --> 00:26:20,250
(พูดสเปน)
ช่องคลอดเปิดแล้ว เลือดออกเยอะ
338
00:26:20,830 --> 00:26:23,440
- ต้องพาไปโรงพยาบาล
- ไม่ ไม่ไปโรงพยาบาล
339
00:26:23,640 --> 00:26:26,160
ขอร้อง ช่วยพวกเราหน่อยนะ
340
00:26:52,620 --> 00:26:55,480
แล้วฉันก็ไม่ได้เจอลูกอีกเลย
ตั้งแต่ลูกอายุหกเดือน
341
00:26:55,680 --> 00:26:57,040
เมื่อแปดปีก่อน
342
00:27:04,410 --> 00:27:05,450
เด็กคนนั้น...
343
00:27:10,500 --> 00:27:11,370
ใช่
344
00:27:13,540 --> 00:27:14,540
แล้วผมรู้ไหม
345
00:27:15,910 --> 00:27:16,790
ไม่
346
00:27:18,290 --> 00:27:19,150
ทำไมไม่รู้
347
00:27:19,340 --> 00:27:21,370
เพราะคุณไม่คู่ควรที่จะได้รู้
348
00:27:38,120 --> 00:27:39,450
เรามีลูกสาวกันงั้นเหรอ
349
00:27:40,250 --> 00:27:41,160
ใช่
350
00:27:43,160 --> 00:27:44,160
ตลอดเวลามานี้...
351
00:27:47,950 --> 00:27:50,500
นั่นเป็นเรื่องยากที่สุดที่เคยต้องตัดสินใจ
352
00:27:58,500 --> 00:28:02,080
{\an8}วอชิงตัน ดี.ซี.
353
00:28:04,120 --> 00:28:05,690
เดินทางเข้ามาเป็นยังไงคะ
354
00:28:05,890 --> 00:28:06,870
รวดเร็วดี
355
00:28:09,950 --> 00:28:12,900
เหล่าตระกูลกังขาคุณมานาน
356
00:28:13,090 --> 00:28:17,870
แต่ตระกูลฉันพอใจมาก
ตระกูลอื่นๆ ก็เช่นกัน
357
00:28:18,830 --> 00:28:21,290
ตระกูลเซนี่ขอชื่นชม ตระกูลกูรูก็ด้วย
358
00:28:22,370 --> 00:28:24,950
คุณทำผลงานที่คู่ควรกับความไว้วางใจ
359
00:28:26,410 --> 00:28:28,040
ฉันก็นึกแล้วว่าคุณน่าจะพอใจ
360
00:28:29,700 --> 00:28:31,100
- ท่าน
- เรียบร้อยหรือยัง
361
00:28:31,300 --> 00:28:34,020
เราดักสัญญาณจับพิกัด
เรือดำน้ำติดเดดแฮนด์ของรัสเซียได้
362
00:28:34,220 --> 00:28:35,900
ทางสะดวกให้ปฏิบัติการ
363
00:28:36,090 --> 00:28:37,000
เยี่ยม
364
00:28:37,330 --> 00:28:38,830
แต่เปิดเข้าระบบไม่ได้
365
00:28:39,500 --> 00:28:42,040
อ้อ ฉันรู้ รหัสนั้นมีคำสั่งโอเวอร์ไรด์
366
00:28:42,700 --> 00:28:46,120
เชื่อมกับรหัสพันธุกรรมคนคนเดียว
จากภารกิจเมื่อหลายปีก่อน
367
00:28:47,450 --> 00:28:49,950
มีแต่เมสัน เคนที่เข้าถึงนิวเคลียร์พวกนั้น
368
00:28:55,790 --> 00:28:57,250
ลูกอยู่กับใคร
369
00:29:04,410 --> 00:29:05,700
ราฮี กัมเบียห์ใช่ไหม
370
00:29:10,120 --> 00:29:11,120
นั่นคืออาชญากร
371
00:29:11,950 --> 00:29:12,850
ผู้ก่อการร้าย
372
00:29:13,050 --> 00:29:14,660
เขาเป็นพ่อฉัน
373
00:29:23,450 --> 00:29:27,120
เด็กน้อย
374
00:29:36,040 --> 00:29:37,120
เกรซโทรมา
375
00:29:40,450 --> 00:29:41,440
อิตาลีเหรอ
376
00:29:41,640 --> 00:29:43,100
ไปอิตาลีไม่ได้นะ
377
00:29:43,300 --> 00:29:44,290
ต้องไปค่ะ
378
00:29:46,370 --> 00:29:47,620
รับปากแล้วว่าจะไป
379
00:29:49,620 --> 00:29:51,000
ลูกรับงานนี้ทำไมกันแน่
380
00:29:54,790 --> 00:29:56,040
เขาควรต้องได้รู้
381
00:29:58,160 --> 00:30:00,500
อย่างน้อยก็ควรได้รู้เรื่องของลูก
382
00:30:02,580 --> 00:30:03,910
ถ้าไม่บอกเขา
383
00:30:04,870 --> 00:30:06,450
หนูก็ไม่ต่างอะไรกับเขา
384
00:30:11,580 --> 00:30:12,540
ฟังนะคะ
385
00:30:13,120 --> 00:30:16,290
ทั้งสองคนอยู่กันได้
อีกหกอาทิตย์หนูจะกลับมา
386
00:30:19,120 --> 00:30:20,120
ขอบคุณนะคะ
387
00:30:23,580 --> 00:30:25,620
แม่ต้องไปทำงานสักพัก
388
00:30:27,620 --> 00:30:29,080
แต่หนูอยู่ที่นี่ปลอดภัยนะ
389
00:30:29,620 --> 00:30:30,660
อยู่กับคุณตา
390
00:30:31,620 --> 00:30:34,200
สร้อยนี้จะช่วยปกป้องหนู
391
00:30:37,330 --> 00:30:38,410
แล้วแม่ก็จะคอยดูแล
392
00:30:45,540 --> 00:30:47,500
แม่รักหนูนะ อัชฌา
393
00:30:49,790 --> 00:30:50,950
แล้วแม่จะรีบกลับมา
394
00:31:15,700 --> 00:31:17,500
ลดปืนลงก่อนเถอะ
395
00:31:17,950 --> 00:31:19,830
บอกคนของตัวเองก่อนดีไหม
396
00:31:23,330 --> 00:31:24,370
คุณคอนรอย
397
00:31:26,830 --> 00:31:29,500
ผมมีคนที่อยากคุยกับคุณ
398
00:31:30,870 --> 00:31:33,310
- นั่นอะไร
- สายสื่อสารเข้ารหัส
399
00:31:33,510 --> 00:31:35,080
แค่เอาชิ้นนี้ใส่หู
400
00:31:38,120 --> 00:31:42,330
ผมสัญญา จะไม่มีอันตรายใดๆ
ต่อตัวคุณและเพื่อนร่วมขบวน
401
00:32:13,330 --> 00:32:14,160
ฮัลโหล
402
00:32:15,870 --> 00:32:16,910
ไคล์ คอนรอย
403
00:32:18,330 --> 00:32:21,450
ฉันร้อนใจอยากคุยกับคุณมานานแล้ว
404
00:32:22,160 --> 00:32:23,870
ฉันมีข้อเสนอ
405
00:32:25,910 --> 00:32:28,000
เรียกว่ายื่นหมูยื่นแมวก็ได้
406
00:32:29,750 --> 00:32:32,370
มีเรือดำน้ำลำหนึ่งในมหาสมุทรแปซิฟิก
407
00:32:34,750 --> 00:32:36,540
ในนั้นมีสิ่งที่ฉันต้องการ
408
00:32:37,660 --> 00:32:41,870
มีอยู่ห้าชิ้น จะเอามาใช้งานพรุ่งนี้
409
00:32:43,660 --> 00:32:45,790
คุณจะต้องไปช่วยฉันเอามา
410
00:32:46,120 --> 00:32:47,330
ผมจะช่วยคุณทำไม
411
00:33:00,540 --> 00:33:02,450
เพราะลูกสาวคุณอยู่กับฉัน
412
00:33:34,910 --> 00:33:35,980
เริ่มนับถอยหลัง
413
00:33:36,180 --> 00:33:39,500
ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง
414
00:33:39,830 --> 00:33:41,580
ตอนถัดไปในซิทาเดล
415
00:33:42,120 --> 00:33:43,560
ขอดูก่อนว่าเด็กปลอดภัย
416
00:33:43,760 --> 00:33:47,060
ถ้าขืนอวดเก่ง เราก็ต้องฆ่าเด็ก
417
00:33:47,260 --> 00:33:48,940
นั่นลูกสาวฉัน งานนี้ฉันลุยเอง
418
00:33:49,140 --> 00:33:50,650
งานนี้ต้องใช้ผม
419
00:33:50,840 --> 00:33:53,690
คุณเข้าถึงความลับของซิทาเดล
420
00:33:53,890 --> 00:33:54,910
ใช้มันสิ
421
00:33:56,450 --> 00:33:57,950
หวังว่าคุณจะพร้อม
422
00:33:58,830 --> 00:34:01,000
ความล้มเหลวมีผลตามมาเสมอ
423
00:34:01,750 --> 00:34:04,830
ซิทาเดล
424
00:35:22,370 --> 00:35:24,310
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม
425
00:35:24,510 --> 00:35:26,450
ผู้ตรวจสอบงานแปล
กัญจณ์ รัตนอุบล