1 00:00:07,080 --> 00:00:08,810 จบแล้วยังมีต่อ 2 00:00:09,010 --> 00:00:10,000 ซิทาเดล 3 00:00:10,200 --> 00:00:11,620 เปิดข้อมูลลับ 4 00:00:13,910 --> 00:00:15,620 ความเดิมในซิทาเดล 5 00:00:16,370 --> 00:00:18,270 คุณกับสามีเจอกันยังไง 6 00:00:18,470 --> 00:00:21,620 ฉันบำบัดฟื้นความจำที่นั่น ไคล์อยู่ในโครงการเดียวกัน 7 00:00:22,040 --> 00:00:23,190 ช่วงที่ซิทาเดลล่ม 8 00:00:23,390 --> 00:00:25,900 คาร์เตอร์ สเปนซ์ เอากระเป๋าไปซ่อน 9 00:00:26,090 --> 00:00:29,400 อุปกรณ์ชิ้นเดียวที่บอกตำแหน่ง สายลับซิทาเดลที่ยังอาจมีชีวิตอยู่ 10 00:00:29,590 --> 00:00:30,310 ขอโทษค่ะ 11 00:00:30,510 --> 00:00:31,230 คุณคือนาเดีย 12 00:00:31,430 --> 00:00:33,660 - ไม่ใช่ - คุณเป็นสายลับเหมือนผม 13 00:00:35,160 --> 00:00:36,620 {\an8}- นั่น... - คุณ 14 00:00:37,080 --> 00:00:40,560 ถ้ากลับบ้าน พวกมันจะตามล่าผม ต้องหยุดพวกมันถึงจะปกป้องครอบครัวได้ 15 00:00:40,760 --> 00:00:43,020 เจอเธอแล้ว เธอจำได้ทุกอย่าง 16 00:00:43,220 --> 00:00:44,480 - ผู้หญิงเหรอ - ใช่ 17 00:00:44,680 --> 00:00:45,850 เธอชื่อนาเดีย 18 00:00:46,050 --> 00:00:47,810 เข้าโหมดส่วนตัว 19 00:00:48,010 --> 00:00:49,580 ของที่ฝากไว้เป็นไง 20 00:00:49,950 --> 00:00:52,040 - เธอรู้อะไรอีก - ก็ไม่มาก 21 00:00:52,540 --> 00:00:55,200 เราจะหาทาง จากนั้นผมจะกลับไปหาคุณ 22 00:00:55,620 --> 00:00:57,100 - เล่าเรื่องเขามาหน่อย - ใคร 23 00:00:57,300 --> 00:00:58,310 เมสัน เขาเป็นใคร 24 00:00:58,510 --> 00:01:00,310 บอกไม่ได้ เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น 25 00:01:00,510 --> 00:01:02,200 - ไม่เคยมีเรื่องส่วนตัว - ไม่เลยเหรอ 26 00:01:04,000 --> 00:01:07,850 แปลกใจนะเคน แกดันเป็นคนทู่ซี้ 27 00:01:08,050 --> 00:01:10,650 เพื่อผู้หญิงที่ทำให้ซิทาเดลพินาศ 28 00:01:10,840 --> 00:01:12,190 ถ่ายข้อมูลเสร็จแล้ว เผ่นได้ 29 00:01:12,390 --> 00:01:13,600 พูดเรื่องอะไรวะ 30 00:01:13,800 --> 00:01:14,770 แฟนแกไง นาเดีย 31 00:01:14,970 --> 00:01:15,830 ใช่คุณหรือเปล่า 32 00:01:17,000 --> 00:01:18,440 นี่เบรียลใช่ไหมล่ะ 33 00:01:18,640 --> 00:01:19,730 คนที่นายรัก 34 00:01:19,930 --> 00:01:20,940 เธอยังไม่ตาย 35 00:01:21,140 --> 00:01:21,900 ไม่จริง 36 00:01:22,090 --> 00:01:23,060 เธอชื่อแอ็บบี้ 37 00:01:23,260 --> 00:01:25,000 เธอแต่งงานกับเมสัน เคน 38 00:01:25,870 --> 00:01:28,810 นี่เจ้าหน้าที่คาร์เตอร์ สเปนซ์ 39 00:01:29,010 --> 00:01:30,980 แมนติคอร์ใกล้รู้พิกัดผมแล้ว 40 00:01:31,180 --> 00:01:32,730 นี่อาจเป็นข้อความสุดท้าย 41 00:01:32,930 --> 00:01:33,870 เวร 42 00:01:34,830 --> 00:01:35,950 ฉันรู้ว่าเขาอยู่ไหน 43 00:01:47,080 --> 00:01:49,830 {\an8}โมร็อคโค 44 00:01:51,370 --> 00:01:54,120 {\an8}ศูนย์ลับของแมนติคอร์ 45 00:02:26,290 --> 00:02:28,150 เรากำลังจะฆ่าคนเยอะเลย 46 00:02:28,340 --> 00:02:29,830 ไม่ใช่ครั้งแรกของคุณจ้ะ 47 00:02:31,410 --> 00:02:32,250 ตามมา 48 00:02:41,620 --> 00:02:43,330 (พูดอาหรับ) ฉันจะไปที่บล็อกดี 49 00:02:55,160 --> 00:02:56,580 แจ้งเตือนเร็ว 50 00:03:03,290 --> 00:03:04,120 หลบ 51 00:03:09,870 --> 00:03:11,660 กระสุนหมด คุ้มกันด้วย 52 00:03:28,290 --> 00:03:29,580 - คุ้มกันให้ด้วย - โอเค 53 00:03:48,870 --> 00:03:49,700 ชิบ 54 00:04:20,790 --> 00:04:22,080 หรือจะให้ฉันคุ้มกันคุณ 55 00:04:50,160 --> 00:04:51,080 เมสัน 56 00:04:51,790 --> 00:04:52,600 คาร์เตอร์ 57 00:04:52,800 --> 00:04:54,330 เราจะพาคุณออกไป 58 00:04:54,950 --> 00:04:56,020 ไปกันเถอะ 59 00:04:56,220 --> 00:04:57,080 ถอยไป 60 00:05:02,000 --> 00:05:03,080 เป็นเพราะคุณ 61 00:05:05,700 --> 00:05:06,790 ผมทำอะไรไป 62 00:06:05,870 --> 00:06:08,540 ซิทาเดล 63 00:06:28,580 --> 00:06:32,040 {\an8}ปารีส สิบปีก่อน 64 00:06:32,330 --> 00:06:33,700 {\an8}สนุกดีนะ 65 00:06:35,000 --> 00:06:35,830 ใช่ 66 00:06:36,540 --> 00:06:37,830 ปารีสก็สนุกทุกที 67 00:06:38,370 --> 00:06:39,410 "ทุกที" เหรอ 68 00:06:40,160 --> 00:06:42,900 คิดได้ไงว่าคุณเป็นผู้ชายคนเดียว ที่ฉันควงมาปารีส 69 00:06:43,090 --> 00:06:45,500 นั่นสิ แต่เมื่อคืนมันก็... 70 00:06:46,290 --> 00:06:47,950 - สุดยอดนะ - สุดยอด 71 00:06:49,540 --> 00:06:50,580 ห้าอันดับแรกเลย 72 00:06:51,160 --> 00:06:53,000 อีกสี่คนเป็นสายลับรึเปล่า 73 00:06:53,830 --> 00:06:56,040 อย่าสิ เคน ฉันไม่กินแล้วคายให้ใครฟัง 74 00:06:56,290 --> 00:06:57,450 คบกันยืดไหม 75 00:06:58,790 --> 00:06:59,830 ไม่เคยรอด 76 00:07:00,910 --> 00:07:02,290 คุณเคยมีความรักรึเปล่า 77 00:07:03,870 --> 00:07:05,600 คำถามแบบไหนเนี่ย 78 00:07:05,800 --> 00:07:06,830 แบบถามตรงๆ 79 00:07:09,700 --> 00:07:10,540 ไม่เคย 80 00:07:13,290 --> 00:07:14,370 ผมทำให้คุณกลัวรึเปล่า 81 00:07:16,080 --> 00:07:17,400 ทำไมฉันถึงจะกลัวคุณ 82 00:07:17,590 --> 00:07:19,520 - ผมเริ่มเห็นตัวจริงของคุณไง - จริงเหรอ 83 00:07:19,720 --> 00:07:21,190 มองผ่านหน้ากากไปได้ 84 00:07:21,390 --> 00:07:22,270 หน้ากากที่ไหน 85 00:07:22,470 --> 00:07:24,160 โห มีสารพัดหน้า 86 00:07:25,790 --> 00:07:27,200 แล้วทำไมฉันถึงต้องกลัว 87 00:07:28,950 --> 00:07:30,000 ผมก็ยังไม่รู้ 88 00:07:37,200 --> 00:07:39,580 ฉันจะพาคนใหม่เข้าทีมเทียร์หนึ่ง 89 00:07:40,040 --> 00:07:41,200 เกรซอนุมัติแล้ว 90 00:07:41,790 --> 00:07:43,650 - เกรซอนุมัติเมื่อไหร่ - เมื่อเช้า 91 00:07:43,840 --> 00:07:45,660 คุณคุยกับเกรซเมื่อเช้านี้เหรอ 92 00:07:46,620 --> 00:07:49,060 ฉันมีงานอื่น นอกจากภารกิจของเรานะ รู้ใช่ไหม 93 00:07:49,260 --> 00:07:50,270 ตอนนั้นผมอยู่ไหน 94 00:07:50,470 --> 00:07:54,040 ไม่รู้สิ กำลังกินบาแก็ตต์ ตกหลุมรัก 95 00:07:55,370 --> 00:07:56,580 เธอฉลาดมาก 96 00:07:57,040 --> 00:07:59,940 เราต้องการเธอนะ เธอเคยทำงานให้ฉันในทีมบราโว่ 97 00:08:00,140 --> 00:08:02,120 นี่มันรายการฝันที่เป็นจริงรึไง 98 00:08:03,580 --> 00:08:05,200 ฉันเชื่อใจผู้หญิงคนนั้นด้วยชีวิต 99 00:08:06,290 --> 00:08:07,810 เธอเคยช่วยฉันไว้ครั้งนึง 100 00:08:08,010 --> 00:08:11,190 เธอชื่อเซเลสต์ แกรห์ม คุณต้องรักเธอแน่ 101 00:08:11,390 --> 00:08:13,060 ถ้าเธอเป็นเพื่อนคุณ 102 00:08:13,260 --> 00:08:14,700 ผมต้องเกลียดเธอแน่ 103 00:08:18,910 --> 00:08:22,500 {\an8}สำนักงานใหญ่ซิทาเดล 104 00:08:23,250 --> 00:08:24,700 ยังไงมันก็ต้องเกิด 105 00:08:25,410 --> 00:08:27,330 - จริงเหรอ - แค่อยู่ที่เวลา 106 00:08:27,830 --> 00:08:29,160 นี่คือเทียร์หนึ่งคนใหม่ใช่ไหม 107 00:08:29,870 --> 00:08:31,440 เมสัน นี่เซเลสต์ แกรห์ม 108 00:08:31,640 --> 00:08:33,540 คนที่เคยช่วยชีวิตเธอไว้ 109 00:08:33,830 --> 00:08:34,750 ใช่ 110 00:08:36,330 --> 00:08:38,160 เธอบอกว่าผมจะต้องรักคุณ 111 00:08:39,410 --> 00:08:40,410 ไม่มีทาง 112 00:08:42,950 --> 00:08:43,980 {\an8}วันทำภารกิจ: วันที่ 1 113 00:08:44,180 --> 00:08:45,520 {\an8}เธอรับมือได้ 114 00:08:45,720 --> 00:08:46,750 เธอทำไม่ได้ 115 00:08:47,120 --> 00:08:48,500 เธอนั่งหัวโด่อยู่นี่ 116 00:08:48,870 --> 00:08:52,060 เธอเพิ่งได้เข้าเทียร์หนึ่ง เมื่อสัก 36 ชั่วโมงที่แล้วไม่ใช่เหรอ 117 00:08:52,260 --> 00:08:54,350 ไม่เอาน่า เมสัน นี่วันรับน้องใหม่หรือไง 118 00:08:54,550 --> 00:08:56,100 ปกติพวกคุณเล้าโลมกันแบบนี้ใช่ป่ะ 119 00:08:56,300 --> 00:08:58,480 แอนเดอร์สกับดาวิก อยู่เบื้องหลังองค์กรอาชญากรรมโหด 120 00:08:58,680 --> 00:09:00,600 - ฉันรู้จักพวกนั้น - ผมว่าไม่นะ 121 00:09:00,800 --> 00:09:02,350 พี่น้องซิลจ์ คนอัมสเตอร์ดัม 122 00:09:02,550 --> 00:09:03,690 คุมโลกใต้ดินที่นั่น 123 00:09:03,890 --> 00:09:05,980 ส่งยา ค้าอาวุธ คุมซ่องค้าประเวณี 124 00:09:06,180 --> 00:09:07,770 พวกเขาเริ่มขยายกิจการ 125 00:09:07,970 --> 00:09:10,350 ดาวิกคือฝ่ายบู๊ แอนเดอร์สเป็นฝ่ายบุ๋น 126 00:09:10,550 --> 00:09:11,730 เขาอันตรายกว่ามาก 127 00:09:11,930 --> 00:09:14,310 เขาจบเคมบริดจ์ กำลังพัฒนาเทคโนโลยีอาวุธสงคราม 128 00:09:14,510 --> 00:09:16,060 และจะขายให้คนที่ประมูลยอดสูงสุด 129 00:09:16,260 --> 00:09:19,940 เราเพิ่งได้แบบอุปกรณ์ส่วนหนึ่ง ที่เป็นผลงานล่าสุดของแอนเดอร์ส 130 00:09:20,140 --> 00:09:21,980 เขาชอบเรียกมันว่ากุญแจพ่อมด 131 00:09:22,180 --> 00:09:23,020 กุญแจพ่อมด 132 00:09:23,220 --> 00:09:26,870 ถ้าทำสำเร็จ กุญแจพ่อมดจะแฮก ระบบสาธารณูปโภคได้ทั้งประเทศ 133 00:09:27,370 --> 00:09:30,620 ทั้งระบบขนส่ง หน่วยฉุกเฉิน กองทัพ อาวุธ 134 00:09:31,120 --> 00:09:33,120 พวกมันยึดทั้งประเทศเป็นตัวประกันได้เลย 135 00:09:34,000 --> 00:09:36,810 อย่าพูดว่าเป็นไปไม่ได้ เขาอยากให้คุณพูดว่าเป็นไปไม่ได้ 136 00:09:37,010 --> 00:09:37,830 เป็นไปไม่ได้ 137 00:09:38,620 --> 00:09:42,230 แค่พลังคอมพิวเตอร์อย่างเดียวก็ต้องใช้ ฟาร์มเซิร์ฟเวอร์ใหญ่เท่ารัฐนิวแฮมป์เชียร์ 138 00:09:42,430 --> 00:09:46,190 นี่ยังไม่รวมข้อมูลดิบที่รวบรวมมา ซึ่งถ้าเข้าใจไม่ผิด ทั้งหมดนั่น 139 00:09:46,390 --> 00:09:47,900 รวมแล้วหลายหมื่นเอ็กซะไบต์ 140 00:09:48,090 --> 00:09:51,540 คงต้องเหมาแมสซาชูเสตส์ทั้งรัฐ ถึงจะเก็บข้อมูลดิจิตัลทั้งหมดนั่นได้ 141 00:09:51,950 --> 00:09:54,850 เพราะงั้นถ้าอัมสเตอร์ดัม ไม่ได้บังเอิญใหญ่ขึ้นเยอะมากๆ 142 00:09:55,050 --> 00:09:58,350 อีกนานกว่าแอนเดอร์สจะได้กุญแจพ่อมดมา 143 00:09:58,550 --> 00:10:00,560 - เธอฉลาดนะ - ฉลาดกว่าคุณ 144 00:10:00,760 --> 00:10:02,310 - แต่เธอคิดผิด - ฉันคิดไม่ผิด 145 00:10:02,510 --> 00:10:03,900 ผิด แต่ก็พูดดีจนเคลิ้ม 146 00:10:04,090 --> 00:10:06,000 ซึ่งนั่นทำให้เธอเพอร์เฟ็กต์ 147 00:10:06,540 --> 00:10:10,480 แถมเธอมีฝาแฝด เหมือนแอนเดอร์ส 148 00:10:10,680 --> 00:10:13,270 - มีคนอย่างคุณอีกเหรอ - เดวิด 149 00:10:13,470 --> 00:10:15,190 - สนิทกันรึเปล่า - เกลียดเข้าไส้ 150 00:10:15,390 --> 00:10:16,290 แสดงว่าสนิทกัน 151 00:10:16,620 --> 00:10:17,560 หัวผูกติดกันเลย 152 00:10:17,760 --> 00:10:19,810 - และฉันคิดถูก - ผมไม่ได้พูดอย่างนั้น 153 00:10:20,010 --> 00:10:21,580 คุณไม่เคยพูด แต่ฉันถูกเสมอ 154 00:10:22,450 --> 00:10:24,650 ฉันเคยทำภารกิจ แฝงตัวอยู่ในกลุ่มโอธคีพเปอร์ส 155 00:10:24,840 --> 00:10:25,650 นานแค่ไหน 156 00:10:25,840 --> 00:10:27,410 - สามอาทิตย์ - สามอาทิตย์ 157 00:10:28,330 --> 00:10:31,600 ตอนอยู่ทีมบราโว่ นาเดียสอนงานแฝงตัวไว้ยังไง 158 00:10:31,800 --> 00:10:35,830 หัวใจของการแฝงตัวคือ ต้องรักษาคำโกหกเอาไว้ให้ได้ 159 00:10:36,330 --> 00:10:38,810 นาเดียคิดว่าสายลับที่ดีต้องโกหกเก่ง 160 00:10:39,010 --> 00:10:40,450 - เรื่องจริง - ไม่ 161 00:10:41,580 --> 00:10:43,870 สายลับที่เก่งจะต้องพูดความจริง 162 00:10:47,540 --> 00:10:50,160 แต่ก่อนอื่น คุณต้องหายตัวไป 163 00:10:52,330 --> 00:10:54,910 {\an8}วันทำภารกิจ: วันที่ 3 164 00:10:58,120 --> 00:11:01,700 คุณต้องส่องกระจก แล้วเห็นคนอื่นจ้องกลับมา 165 00:11:08,080 --> 00:11:09,910 {\an8}อัมสเตอร์ดัม 166 00:11:11,000 --> 00:11:13,160 เจอตัวแอนเดอร์สได้ที่บาร์ไอร์ออนไซด์ 167 00:11:13,540 --> 00:11:16,950 ที่นั่นเป็นธุรกิจบังหน้าไว้ฟอกเงิน ที่เขาบริหารกับแฝด 168 00:11:25,870 --> 00:11:27,730 ตรงนี้มีวิศวกรเสียด้วย 169 00:11:27,930 --> 00:11:30,580 คุณต้องสติไม่ดีแน่เลย ฉันอยู่ห่างๆ คุณไว้ดีกว่า 170 00:11:34,000 --> 00:11:35,200 ผมแอนเดอร์ส 171 00:11:36,250 --> 00:11:37,350 เบรียล 172 00:11:37,550 --> 00:11:38,540 เบรียล 173 00:11:44,910 --> 00:11:47,400 ไม่ต้องห่วงเรื่องทำให้เขาหลงรักคุณ 174 00:11:47,590 --> 00:11:49,560 คุณต้องหลงรักเขา 175 00:11:49,760 --> 00:11:52,910 หาเรื่องให้รักเขา แล้วจะรู้สึกสมจริง 176 00:12:00,160 --> 00:12:02,660 {\an8}วันทำภารกิจ: วันที่ 19 177 00:12:07,700 --> 00:12:09,850 เวลาแฝงตัวห้ามโกหก 178 00:12:10,050 --> 00:12:12,730 ผู้ชายอย่างแอนเดอร์สกับดาวิก มันได้กลิ่นอย่างไว 179 00:12:12,930 --> 00:12:14,660 ขืนมันจับได้ มันจะฝังคุณทั้งเป็น 180 00:12:17,290 --> 00:12:19,790 ทางเดียวที่มันจะเชื่อคำโกหกของคุณ 181 00:12:20,160 --> 00:12:21,290 คือคุณเองก็เชื่อ 182 00:12:23,120 --> 00:12:25,690 ทุกเรื่องที่คุณบอกไป ต้องกลายเป็นเรื่องจริงของคุณด้วย 183 00:12:25,890 --> 00:12:27,580 คุณต้องโกหกตัวเอง 184 00:12:28,500 --> 00:12:31,120 {\an8}วันทำภารกิจ: วันที่ 46 185 00:12:32,660 --> 00:12:35,580 ภารกิจของคุณคือรวบรวมข้อมูล ทั้งหมดเกี่ยวกับกุญแจพ่อมด 186 00:12:36,290 --> 00:12:37,790 ทำทุกวิถีทาง 187 00:12:38,330 --> 00:12:39,870 เข้าใกล้ที่สุดเท่าที่ทำได้ 188 00:12:57,870 --> 00:13:00,950 ทำนองเพราะมาก คุณแต่งเพลงใหม่เหรอ 189 00:13:02,700 --> 00:13:03,750 ก็พยายามอยู่ 190 00:13:05,000 --> 00:13:06,540 คุณล่ะทำอะไรอยู่ 191 00:13:07,660 --> 00:13:11,200 คุณก็เห็นผมเขียนโค้ด แล้วก็แก้โค้ดใหม่ให้เจ้านั่น 192 00:13:13,160 --> 00:13:14,080 มันคืออะไรน่ะ 193 00:13:15,000 --> 00:13:16,700 ขึ้นอยู่กับว่าถามใคร 194 00:13:18,080 --> 00:13:19,660 คุณอยากให้มันเป็นอะไร 195 00:13:22,450 --> 00:13:23,500 ผมแค่ต้องการคุณ 196 00:13:24,910 --> 00:13:26,200 คุณมีฉันแล้วไง 197 00:13:27,500 --> 00:13:30,230 ส่วนที่ยากที่สุดคือต้องอย่าลืม เหตุผลที่คุณอยู่ที่นั่น 198 00:13:30,430 --> 00:13:32,370 มันไม่ใช่ชีวิตคุณจริงๆ 199 00:13:36,910 --> 00:13:38,500 ผมจะคอยเตือนคุณ 200 00:13:38,910 --> 00:13:41,650 รายงานตัวกับผมทุกอาทิตย์ โทรมา 201 00:13:41,840 --> 00:13:44,410 ผมจะเตือนคุณเองว่าอะไรจริง อะไรแท้ 202 00:13:45,870 --> 00:13:48,580 {\an8}ลอนดอน 203 00:13:49,250 --> 00:13:51,200 รู้นะว่ามันอยู่แถวนี้ 204 00:13:52,580 --> 00:13:54,290 บอกแล้ว 205 00:13:57,950 --> 00:13:59,200 ไม่เป็นสุภาพสตรีเลย 206 00:13:59,830 --> 00:14:00,830 พูดขึ้นมาทำไม 207 00:14:02,950 --> 00:14:04,450 คุณกล่อมดิมิทรี่ตายใจ 208 00:14:07,950 --> 00:14:11,040 ทีนี้เรารู้แล้วว่าพี่น้องซิลจ์ ทำงานให้ใครที่เวียนนา 209 00:14:13,200 --> 00:14:15,450 ลอนดอน เวียนนา 210 00:14:16,330 --> 00:14:20,400 สงสัยต้องขอบคุณแอนเดอร์สกับดาวิก ที่ทำให้เราได้อยู่ด้วยกัน 211 00:14:20,590 --> 00:14:22,500 ผมต้องขอบคุณใครเรื่องชุดนี้ 212 00:14:50,540 --> 00:14:52,100 เซเลสต์หลงในวังวนแล้ว 213 00:14:52,300 --> 00:14:53,650 {\an8}เธอเงียบหายไปสามเดือน 214 00:14:53,840 --> 00:14:55,730 {\an8}ไม่โทรมา ไม่ส่งสัญญาณกลับ 215 00:14:55,930 --> 00:14:57,100 แต่จะบุกเข้าไปเลยเนี่ยนะ 216 00:14:57,300 --> 00:14:58,230 มันยังไวเกินไป 217 00:14:58,430 --> 00:15:01,850 คุณก็รู้ว่าอยู่ในนั้นเป็นยังไง มีเหตุผลตั้งมากมาย 218 00:15:02,050 --> 00:15:05,350 ถ้าเป็นคุณผมจะยอมทนรอ แต่นี่ไม่ใช่ 219 00:15:05,550 --> 00:15:06,940 เซเลสต์ก็เก่งพอๆ กับฉัน 220 00:15:07,140 --> 00:15:09,000 นั่นแหละที่ผมกังวล 221 00:15:09,830 --> 00:15:11,440 คาร์เตอร์เจอเรื่องผิดปกติ 222 00:15:11,640 --> 00:15:12,600 อะไรผิดปกติ 223 00:15:12,800 --> 00:15:14,940 อาจจะไม่มีอะไร ใครจะรู้ 224 00:15:15,140 --> 00:15:16,560 ผมไปขุดคุ้ยชีวิตเธอมา 225 00:15:16,760 --> 00:15:19,270 เดวิด แฝดของเซเลสต์ เขาติดการพนันอย่างหนัก 226 00:15:19,470 --> 00:15:20,690 ติดระดับเลขหกหลัก 227 00:15:20,890 --> 00:15:24,560 เขาซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง มีคนอันตรายหมายหัวอยู่ 228 00:15:24,760 --> 00:15:25,690 แล้วไง 229 00:15:25,890 --> 00:15:29,350 ก็รู้กันอยู่ คนเราจะทำเรื่องโง่ๆ ถ้าคนที่เรารักกำลังเดือดร้อน 230 00:15:29,550 --> 00:15:32,000 เอากุญแจพ่อมดไปขายจะได้เงินมหาศาล 231 00:15:33,410 --> 00:15:35,190 คุณมโนไปเองแล้ว 232 00:15:35,390 --> 00:15:37,900 มีข่าวว่าดาวิกมองหาผู้ซื้อ 233 00:15:38,090 --> 00:15:41,400 เท่ากับกุญแจพ่อมดจวนจะใช้การได้เต็มที่ 234 00:15:41,590 --> 00:15:43,830 - อีกไม่นาน... - ยังไวไป 235 00:15:44,290 --> 00:15:47,270 ผมรู้ว่าเซเลสต์เป็นเพื่อนคุณ แต่ถ้าใครได้กุญแจไป 236 00:15:47,470 --> 00:15:50,850 เราจะหมดโอกาสป้องกันไม่ให้เขาใช้มัน หรือถ่วงดุลอำนาจของเขาไว้ได้ 237 00:15:51,050 --> 00:15:52,750 ผมจะส่งทีมปฏิบัติการเข้าไป 238 00:16:35,700 --> 00:16:37,620 เก็บกระเป๋าในที่แปลกๆ นะเรา 239 00:16:40,620 --> 00:16:42,830 แอนเดอร์สต้องคิดถึงเธอใจจะขาด 240 00:17:16,830 --> 00:17:18,900 ทีมปฏิบัติการส่งข่าวมา 241 00:17:19,090 --> 00:17:21,730 เกิดการยิงกัน ฝั่งเรามีคนบาดเจ็บ 242 00:17:21,930 --> 00:17:23,150 - กี่คน - ไม่น้อย 243 00:17:23,340 --> 00:17:24,750 พระเจ้า เซเลสต์ล่ะ 244 00:17:25,000 --> 00:17:26,080 ยังไม่ตาย 245 00:17:26,620 --> 00:17:28,120 สะบักสะบอมแต่ไม่ตาย 246 00:17:29,000 --> 00:17:30,370 เราจับกุมแอนเดอร์สไว้ได้ 247 00:17:31,250 --> 00:17:32,480 ดาวิกหายไป 248 00:17:32,680 --> 00:17:33,700 กุญแจพ่อมดล่ะ 249 00:17:35,790 --> 00:17:37,940 หัวหน้าทีมบอกว่าหาไม่เจอ 250 00:17:38,140 --> 00:17:38,910 เชี่ย 251 00:17:53,830 --> 00:17:55,440 ลับสุดยอด เธอเอากระเป๋าไป 252 00:17:55,640 --> 00:17:57,450 ห้ามพูดถึงมันเด็ดขาด 253 00:18:08,580 --> 00:18:09,700 อีกสามสิบวิ 254 00:18:11,120 --> 00:18:12,790 เตรียมห้องพยาบาลรับคนเจ็บ 255 00:18:13,250 --> 00:18:14,700 ห้องพยาบาลเตรียมพร้อม 256 00:18:18,500 --> 00:18:20,200 พาผู้หญิงไปห้องสอบสวน 2 257 00:18:20,620 --> 00:18:21,950 แล้วผู้ชายล่ะ 258 00:18:23,870 --> 00:18:25,870 รักษาอาการให้พอคุยได้ 259 00:18:28,700 --> 00:18:29,730 ใครจะนำสอบสวน 260 00:18:29,930 --> 00:18:30,730 ผมเอง 261 00:18:30,930 --> 00:18:33,520 ดาวิกเปิดหนีไปแล้ว กุญแจพ่อมดอยู่ไหน 262 00:18:33,720 --> 00:18:34,850 เราตามเรื่องให้ 263 00:18:35,050 --> 00:18:36,160 เก็บงานซะ 264 00:18:40,950 --> 00:18:42,830 - ฉันอยากอยู่ในห้อง - ไม่ได้ 265 00:18:43,200 --> 00:18:44,650 - ฉันไม่ได้ขอ - คุณใกล้ชิดเกินไป 266 00:18:44,840 --> 00:18:46,450 - เมสัน - คุณใกล้ชิดเกินไป 267 00:18:52,910 --> 00:18:53,980 เริ่มบันทึกปากคำ 268 00:18:54,180 --> 00:18:55,370 นี่โคตรไร้สาระ 269 00:18:55,790 --> 00:18:57,270 บอกชื่อและตำแหน่ง 270 00:18:57,470 --> 00:18:59,060 เรื่องพวกนั้นไม่สำคัญแม่งละ เมสัน 271 00:18:59,260 --> 00:19:00,250 ระบบ ยืนยันตัว 272 00:19:00,620 --> 00:19:05,000 - ยืนยันเจ้าหน้าที่เทียร์หนึ่ง... - เซเลสต์ แกรห์ม 273 00:19:06,410 --> 00:19:08,020 กุญแจพ่อมดอยู่ไหน 274 00:19:08,220 --> 00:19:09,790 นี่แม่งล้อเล่นใช่มะ 275 00:19:10,120 --> 00:19:11,330 ใจเย็น เมสัน 276 00:19:11,950 --> 00:19:14,270 คุณไม่ควรมาเสียเวลากับฉันในนี้ 277 00:19:14,470 --> 00:19:18,200 คุณควรรวมพลออกไปตามล่าดาวิก 278 00:19:23,200 --> 00:19:24,370 ถอดเครื่องจับกุม 279 00:19:30,250 --> 00:19:33,200 จะแสดงน้ำใจเหรอ อยากให้สำนึกบุญคุณหรือว่าไง 280 00:19:38,040 --> 00:19:40,060 คุณทำอะไรกับกุญแจพ่อมด เซเลสต์ 281 00:19:40,260 --> 00:19:42,060 บอกไปแล้ว อยู่ในกระเป๋าสะพาย 282 00:19:42,260 --> 00:19:43,730 กระเป๋าสะพายคุณไม่มีของ 283 00:19:43,930 --> 00:19:46,750 ทีมปฏิบัติการเคลียร์พื้นที่แล้ว เจอแต่ไอ้นี่ 284 00:19:48,580 --> 00:19:49,660 มันเป็นของปลอม 285 00:19:51,700 --> 00:19:53,080 เกิดอะไรขึ้นในนั้น 286 00:19:54,450 --> 00:19:55,450 นางอยู่ในนั้นรึเปล่า 287 00:19:58,500 --> 00:19:59,910 นาเดีย อยู่ในนั้นรึเปล่า 288 00:20:03,750 --> 00:20:04,950 คิดว่าฉันเอาไปเหรอ 289 00:20:06,870 --> 00:20:09,580 - จะหลบหลังกระจกจริงสิ - นั่งลง เซเลสต์ 290 00:20:10,370 --> 00:20:12,910 อุตส่าห์มาถึงขั้นนี้ คิดว่าฉันจะทำแบบนั้นเหรอ 291 00:20:13,370 --> 00:20:14,290 ทุเรศ 292 00:20:16,160 --> 00:20:17,580 ได้ยินไหม นาเดีย 293 00:20:19,250 --> 00:20:21,250 คุณไม่น่าพาฉันเข้าทีม 294 00:20:27,790 --> 00:20:30,730 สามเดือนที่ผ่านมา คุณขาดการติดต่อ 295 00:20:30,930 --> 00:20:33,270 คุณเป็นคนทำผิดกฎ เมสัน 296 00:20:33,470 --> 00:20:35,230 ส่งทีมบุกเข้าไปก่อนที่ฉันจะพร้อม 297 00:20:35,430 --> 00:20:36,850 คุณไม่ให้ทางเลือกผม 298 00:20:37,050 --> 00:20:39,980 คุณเงียบหายไปหลายอาทิตย์ เราไม่รู้ว่าคุณอยู่หรือตาย 299 00:20:40,180 --> 00:20:42,350 - ดาวิกอยู่ไหน - ฉันขังเขาไว้ที่ชั้นใต้ดิน 300 00:20:42,550 --> 00:20:44,600 - เขาไม่ได้อยู่ที่นั่น - ฉันทิ้งเขาไว้ที่นั่น 301 00:20:44,800 --> 00:20:48,160 ผู้คนกับสิ่งของรอบตัวคุณ พากันหายไปหมดเลย 302 00:20:49,160 --> 00:20:50,250 ไปตายเหอะ 303 00:20:52,660 --> 00:20:53,500 ตามใจ 304 00:20:54,160 --> 00:20:55,750 งั้นมาคุยเรื่องเดวิด 305 00:20:57,200 --> 00:20:59,450 แฝดฉันเกี่ยวอะไรด้วย 306 00:21:02,450 --> 00:21:06,650 ตอนแปดขวบ เขายืนขวางหน้าพ่อเลี้ยง ที่จะเหวี่ยงเตารีดร้อนๆ ใส่คุณ 307 00:21:06,840 --> 00:21:10,060 เขายอมโดนทุบตีแทนคุณ แต่มันก็ทำลายชีวิตเขา 308 00:21:10,260 --> 00:21:11,410 จะพูดอะไรกันแน่ 309 00:21:12,700 --> 00:21:15,350 ผมเข้าใจความรู้สึกผิดของคุณนะ 310 00:21:15,550 --> 00:21:18,080 เขาเสียสละไปมากมายเพื่อปกป้องคุณ 311 00:21:18,580 --> 00:21:22,330 หลังจากเดวิดโดนพ่อเลี้ยงกระทำขนาดนั้น คุณก็ช่วยรักษาเขาไม่ได้ 312 00:21:23,450 --> 00:21:26,400 แต่ถ้าขายกุญแจพ่อมด คุณจะช่วยชีวิตเขาได้ 313 00:21:26,590 --> 00:21:28,370 จ่ายค่าหัวเขา 314 00:21:29,250 --> 00:21:30,370 อุบาทว์มาก เมสัน 315 00:21:38,660 --> 00:21:40,080 จำตึกนี้ได้ไหม 316 00:21:41,660 --> 00:21:42,950 ซูมห้อง 8 ซี 317 00:21:48,080 --> 00:21:49,080 นั่นใคร 318 00:21:51,620 --> 00:21:54,600 เมสัน แฝดฉันไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ 319 00:21:54,800 --> 00:21:56,650 แต่เขาเกี่ยวข้องกับคุณเต็มๆ 320 00:21:56,840 --> 00:21:59,650 คุณโทรหาเขาอาทิตย์ละครั้ง ส่งเงินให้เดือนละ 800 ดอลลาร์ 321 00:21:59,840 --> 00:22:03,270 แม้แต่ตอนแฝงตัวไม่มีรายได้ คุณก็ยังควักเงินออมส่วนตัวให้เขา 322 00:22:03,470 --> 00:22:05,750 - ผมว่าแฝดคุณแม่งพัง - หุบปาก 323 00:22:06,250 --> 00:22:07,700 หน่วยยุทธการ ตั้งระบบอาวุธ 324 00:22:09,080 --> 00:22:10,080 ตั้งระบบอาวุธ 325 00:22:10,750 --> 00:22:12,350 - หยุดนะ - บอกมาว่ากุญแจพ่อมดอยู่ไหน 326 00:22:12,550 --> 00:22:13,940 ฉันไม่รู้จริงๆ 327 00:22:14,140 --> 00:22:17,120 คุณบอกว่าคุณกับแฝดสนิทกันมาก เกิดห่างกัน 38 วินาทีได้ไหม 328 00:22:17,910 --> 00:22:19,350 - เล็งเป้าหมาย - หยุดนะ 329 00:22:19,550 --> 00:22:20,700 เล็งเป้าหมาย 330 00:22:22,500 --> 00:22:24,600 คุณขายมันเพื่อเขาใช่ไหม 331 00:22:24,800 --> 00:22:25,690 ยอมรับมา 332 00:22:25,890 --> 00:22:27,310 - ใครซื้อไป - ไม่มีใครทั้งนั้น 333 00:22:27,510 --> 00:22:28,450 โอกาสสุดท้าย 334 00:22:31,370 --> 00:22:32,540 - ลงมือ... - พอที 335 00:22:37,620 --> 00:22:39,480 เมื่อกี้คุณทำอะไรกันแน่ 336 00:22:39,680 --> 00:22:41,060 ผมไม่ได้จะกำจัดเขาจริงๆ 337 00:22:41,260 --> 00:22:42,480 แต่คุณพูดเหมือนจะเอาจริง 338 00:22:42,680 --> 00:22:45,400 - คุณเข้ามาขวางการสอบสวนไม่ได้ - นั่นไม่ใช่การสอบสวน 339 00:22:45,590 --> 00:22:48,060 นั่นเป็นการโจมตีคนของเรา 340 00:22:48,260 --> 00:22:50,440 เซเลสต์ไม่ได้เอากุญแจพ่อมดไป 341 00:22:50,640 --> 00:22:54,230 เธอบอกว่าซ่อนไว้ในกระเป๋า ดาวิกไปเจอและเอามันไป 342 00:22:54,430 --> 00:22:57,270 ตอนเขาถูกมัดไว้ที่ห้องใต้ดิน หรือตอนเขาหนีออกทางประตูหลัง 343 00:22:57,470 --> 00:23:00,520 ลองถามเซเลสต์กับทีมบุก แม่งตอบกันคนละเรื่อง 344 00:23:00,720 --> 00:23:02,400 ฉันรู้จักเซเลสต์มาห้าปี 345 00:23:02,590 --> 00:23:04,910 ฉันรู้จักเธอดีกว่าใคร 346 00:23:06,370 --> 00:23:07,700 เธอไม่ได้เอาไป 347 00:23:10,080 --> 00:23:12,690 ทีนี้ดาวิกรู้แล้วว่า เซเลสต์เป็นสายลับปลอมตัวมา 348 00:23:12,890 --> 00:23:15,540 เธอเป็นอุปสรรค เขาจะมาล่าเธอแน่ 349 00:23:17,160 --> 00:23:19,870 - นาเดียพูดถูก - เราต้องพาเธอไปหลบ เกรซ 350 00:23:20,540 --> 00:23:24,400 ทางที่ดีที่สุด เราต้องให้เซเลสต์ ไปอยู่ที่เซฟเฮาส์นอกสังกัด 351 00:23:24,590 --> 00:23:26,770 ผมติดต่อพวกเอ็มไอ 6 ดูได้ 352 00:23:26,970 --> 00:23:28,040 คงต้องทำแบบนั้น 353 00:23:30,950 --> 00:23:33,450 แอนเดอร์สฟื้นแล้ว คุณไปสอบสวนเขาซะ 354 00:23:34,040 --> 00:23:35,000 ฉันไปเอง 355 00:23:41,750 --> 00:23:44,330 อย่าบอกนะว่าคุณเชื่อเซเลสต์ 356 00:23:44,950 --> 00:23:46,020 นาเดียเชื่อ 357 00:23:46,220 --> 00:23:48,660 เซเลสต์เคยช่วยชีวิตนาเดียไว้ นาเดียต้องเชื่ออยู่แล้ว 358 00:23:49,580 --> 00:23:51,020 กุญแจพ่อมดอยู่กับเซเลสต์ 359 00:23:51,220 --> 00:23:53,100 เธอไม่ติดต่อมาสามเดือน 360 00:23:53,300 --> 00:23:54,580 แล้วมันก็หายไปเนี่ยนะ 361 00:23:55,000 --> 00:23:56,350 เธอกำลังปั่นหัวเราทุกคน 362 00:23:56,550 --> 00:23:59,150 ซิทาเดล แอนเดอร์สกับดาวิก ปั่นหัวทุกคนที่ต้องปั่น 363 00:23:59,340 --> 00:24:03,350 เพื่อหาเงินไปจ่ายหนี้และช่วยชีวิตแฝด 364 00:24:03,550 --> 00:24:04,650 แล้วเราจะทำยังไง 365 00:24:04,840 --> 00:24:06,790 เราต้องแจ้งเรื่องสอบถามกองคอมมานด์ 366 00:24:08,950 --> 00:24:10,040 เราแบ็คสต็อปเธอ 367 00:24:11,700 --> 00:24:12,520 เมสัน 368 00:24:12,720 --> 00:24:15,060 เราลบความจำเธอไปเฉยๆ ไม่ได้ 369 00:24:15,260 --> 00:24:16,540 เธอเป็นเทียร์หนึ่ง เกรซ 370 00:24:17,370 --> 00:24:20,600 เธอรู้เรื่องซิทาเดลทุกอย่าง คุณจะปล่อยให้เธอเดินเพ่นพ่านเหรอ 371 00:24:20,800 --> 00:24:22,810 เธอจะขายเราให้คนที่เสนอราคาสูงสุด 372 00:24:23,010 --> 00:24:24,600 เราต้องล้างความจำเธอ 373 00:24:24,800 --> 00:24:27,810 คอมมานด์ยังไม่ได้อนุมัติ ความปลอดภัยของขั้นตอนแบ็คสต็อป 374 00:24:28,010 --> 00:24:28,940 มันใหม่เกินไป 375 00:24:29,140 --> 00:24:31,560 แค่เสนอขึ้นมา ฉันก็สั่งลงโทษคุณได้ 376 00:24:31,760 --> 00:24:35,250 คุณอยากให้คนจดจำว่าเป็นผู้อำนวยการ ที่ยอมให้ไส้ศึกโค่นองค์กรไหมล่ะ 377 00:24:39,950 --> 00:24:41,660 ฉันอนุมัติให้ทำแบ็คสต็อปไม่ได้ 378 00:24:43,500 --> 00:24:44,900 ก็ไม่จำเป็น 379 00:24:45,090 --> 00:24:46,660 เราจะไปทำข้างนอก 380 00:24:47,950 --> 00:24:49,190 ไม่ต้องให้ใครรู้ 381 00:24:49,390 --> 00:24:52,310 แม้แต่นาเดียหรือคอมมานด์ ไม่ต้องให้รู้ 382 00:24:52,510 --> 00:24:53,700 ผมจัดการเอง 383 00:24:55,870 --> 00:24:58,810 ถ้าเธอพูดความจริง เราค่อยพากลับมา 384 00:24:59,010 --> 00:25:01,200 ปลุกความทรงจำกลับมาใหม่ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 385 00:25:02,040 --> 00:25:03,270 แต่ถ้าเธอทำจริงล่ะ 386 00:25:03,470 --> 00:25:05,520 งั้นก็โดนแบ็คสต็อปไปอย่างนั้น ไปเข้าคุก 387 00:25:05,720 --> 00:25:07,450 ความลับของซิทาเดลไม่รั่วไหล 388 00:25:17,540 --> 00:25:19,160 เราจะบอกเธอว่ายังไง 389 00:25:27,620 --> 00:25:29,810 - ใส่นี่ซะ - นั่นมันอะไร 390 00:25:30,010 --> 00:25:32,440 ช่วยปิดอาร์คชิปกับข้อมูลซิทาเดลของคุณ 391 00:25:32,640 --> 00:25:34,900 - ทำไมต้องทำงั้น - ผมจะพาคุณออกจากที่นี่ 392 00:25:35,090 --> 00:25:38,190 ดาวิกรู้ตัวตนคุณ เขาจะมาตามล่าคุณกับแฝด 393 00:25:38,390 --> 00:25:40,310 เราจะย้ายคุณไปอยู่ที่เซฟเฮาส์ 394 00:25:40,510 --> 00:25:41,310 เซฟเฮาส์เหรอ 395 00:25:41,510 --> 00:25:42,520 ไว้คุยทีหลัง ตอนนี้... 396 00:25:42,720 --> 00:25:44,440 เขาหาเซฟเฮาส์เจอแน่ 397 00:25:44,640 --> 00:25:47,270 คุณยังหาแฝดฉันเจอ พวกนั้นก็ต้องทำได้ง่ายๆ 398 00:25:47,470 --> 00:25:48,480 งั้นจะให้ทำยังไง 399 00:25:48,680 --> 00:25:51,560 ไม่รู้สิ เมสัน แต่เห็นคุณโคตรชอบ เตือนทุกคนว่านี่งานคุณ 400 00:25:51,760 --> 00:25:55,790 งานคุณฉิบหายวายป่วงหมด เพราะงั้นหาทางแก้เองมะ 401 00:26:00,830 --> 00:26:02,250 มีอีกทางหนึ่ง 402 00:26:02,950 --> 00:26:05,350 มีโปรแกรมใหม่ กำลังจะใช้เร็วๆ นี้ 403 00:26:05,550 --> 00:26:08,560 ทำมาเพื่อสายลับเทียร์หนึ่งทุกคน ในกรณีเลวร้ายที่สุด 404 00:26:08,760 --> 00:26:10,730 ถ้าจำเป็นต้องหายตัวไป 405 00:26:10,930 --> 00:26:14,350 เราจะพาคุณไปที่แห่งหนึ่งในเม็กซิโกซิตี้ คุณจะถูกวางยา 406 00:26:14,550 --> 00:26:17,310 ระหว่างนั้นจะมีการผ่าตัดสองจุด ไม่เจ็บปวดใดๆ 407 00:26:17,510 --> 00:26:21,020 ปรับรูปกระจกตากับแนวปลายนิ้วมือ เพื่อช่วยคุณหลบซ่อนตัว 408 00:26:21,220 --> 00:26:23,540 คุณจะเลิกเป็นเซเลสต์ แกรห์ม และกลายเป็นคนใหม่ 409 00:26:24,200 --> 00:26:26,290 คนที่ดาวิกไม่มีวันหาเจอ 410 00:26:28,160 --> 00:26:29,790 เท่ากับโยกย้ายพยานสินะ 411 00:26:32,200 --> 00:26:34,540 ใช่ คุณกับแฝด 412 00:26:36,040 --> 00:26:38,580 หลังฝุ่นหายตลบ ฉันจะได้ชีวิตคืนใช่ไหม 413 00:26:39,790 --> 00:26:41,450 วิธีนี้ปกป้องคุณได้ดีที่สุด 414 00:26:45,580 --> 00:26:46,660 งั้นเอาตามนี้ 415 00:26:47,540 --> 00:26:49,120 พาเธอไปซ่อนจนกว่าจะออกไปได้ 416 00:26:55,790 --> 00:26:57,580 เราบอกความจริงนาเดียไม่ได้ 417 00:27:11,830 --> 00:27:12,830 เรียบร้อยหรือยัง 418 00:27:13,540 --> 00:27:14,540 เธอได้ที่ใหม่แล้วใช่ไหม 419 00:27:15,950 --> 00:27:17,330 ฉันโทรคุยด้วยตัวเอง 420 00:27:17,700 --> 00:27:19,660 เธอกำลังไปที่เซฟเฮาส์ 421 00:27:20,830 --> 00:27:22,830 ขอบคุณสำหรับทั้งหมดนี้นะเกรซ 422 00:27:23,290 --> 00:27:24,500 อย่าเพิ่งขอบคุณฉัน 423 00:27:26,040 --> 00:27:27,660 เราต้องหากุญแจพ่อมดให้เจอ 424 00:27:29,660 --> 00:27:30,660 ใช่ 425 00:27:31,750 --> 00:27:32,790 เราจะไปจัดการ 426 00:27:53,870 --> 00:27:54,790 เจอไหม 427 00:27:55,500 --> 00:27:58,000 ยังไม่เจอดาวิก ยังหาอยู่ 428 00:27:58,450 --> 00:28:00,040 คุณว่าหลังนี้เป็นไง 429 00:28:05,370 --> 00:28:07,230 อบอุ่นดี ดูคลาสสิก 430 00:28:07,430 --> 00:28:08,750 ใช่ อยู่ที่โอเรกอน 431 00:28:09,750 --> 00:28:11,690 เมืองเล็กๆ ที่ย่าผมเคยอยู่ 432 00:28:11,890 --> 00:28:13,940 มีลูกมีเมียให้ย่าชื่นใจด้วยรึเปล่า 433 00:28:14,140 --> 00:28:16,910 อยากลองปั้นชีวิตจากอากาศไหม เชิญตามสบาย 434 00:28:18,500 --> 00:28:20,900 จะเกิดอะไรขึ้นถ้าทางคอมมานด์ได้ข่าว 435 00:28:21,090 --> 00:28:24,100 เรื่องที่คุณลักลอบใช้แบ็คสต็อป โดยไม่ผ่านการอนุมัติ 436 00:28:24,300 --> 00:28:28,190 ก็ต้องหนีไปซ่อนมั้ง อาจจะลงหลักปักฐานใช้ชีวิตเรียบง่าย 437 00:28:28,390 --> 00:28:30,020 เออ อยากเห็นเหมือนกัน 438 00:28:30,220 --> 00:28:32,690 พอเจอวันแรงๆ แบบนี้นะ บ้านหลังนี้ 439 00:28:32,890 --> 00:28:35,290 ระเบียงอย่างนี้ ลมเย็นๆ ช่วงหน้าร้อนก็ไม่เลว 440 00:28:37,290 --> 00:28:39,410 โถ อย่างคุณอยู่ได้ไม่เกินห้านาที 441 00:28:43,660 --> 00:28:45,160 ขอบคุณที่ช่วยเป็นธุระให้ 442 00:28:45,790 --> 00:28:48,040 อานน์ เมญาเป็นเพื่อนเก่า 443 00:28:48,580 --> 00:28:51,540 เธอสร้างแบ็คสต็อปให้เป็นสิ่งพิเศษจริงๆ 444 00:28:54,370 --> 00:28:56,370 เราต้องทำลายหลอดข้อมูลของเซเลสต์ 445 00:28:57,540 --> 00:28:59,410 ลบความทรงจำของเธออย่างถาวร 446 00:29:02,700 --> 00:29:06,580 เมสัน แน่ใจเหรอว่าเซเลสต์เป็นไส้ศึก 447 00:29:08,120 --> 00:29:09,000 ฉันรู้ดี 448 00:29:09,580 --> 00:29:10,950 นายต้องแน่ใจมากๆ 449 00:29:13,000 --> 00:29:17,410 เพราะครั้งหนึ่งฉันเคยไม่แน่ใจ แล้วก็ต้องคิดถึงเรื่องนั้นไปทุกวัน 450 00:29:18,450 --> 00:29:19,500 ฉันแน่ใจ 451 00:29:20,120 --> 00:29:22,150 ทำแบบนี้แล้วจะย้อนกลับไม่ได้นะ 452 00:29:22,340 --> 00:29:23,400 นั่นคือประเด็นไง 453 00:29:23,590 --> 00:29:25,080 ไม่ได้พูดถึงผู้หญิง 454 00:29:26,160 --> 00:29:27,620 ฉันพูดถึงนาย 455 00:29:28,790 --> 00:29:29,950 สั่งไปเลย 456 00:29:33,040 --> 00:29:34,690 - ฟังก่อน... - สั่งไปเลย 457 00:29:34,890 --> 00:29:35,750 ฟังให้ดี 458 00:29:36,370 --> 00:29:37,850 ถ้านายคิดผิดเรื่องเซเลสต์ 459 00:29:38,050 --> 00:29:41,790 นี่ไม่ใช่เรื่องที่นายจะย้อนมาแก้ตัวได้ 460 00:29:43,250 --> 00:29:44,160 ไม่ได้เลย 461 00:29:44,950 --> 00:29:48,950 สายลับอาจมีร้อยชื่อ ร้อยหน้า ร้อยตัวตน 462 00:29:50,750 --> 00:29:52,290 แต่เรามีจิตวิญญาณแค่ดวงเดียว 463 00:29:56,700 --> 00:29:59,080 เราต้องปกป้องซิทาเดล ไม่ว่าจะทำยังไง 464 00:29:59,910 --> 00:30:00,910 นายเป็นคนบอกฉันเอง 465 00:30:02,540 --> 00:30:04,370 แต่ใครจะปกป้องนายล่ะ 466 00:30:06,160 --> 00:30:07,410 ไม่ต้องห่วงฉันหรอก 467 00:30:13,410 --> 00:30:16,410 {\an8}อาคารแบ็คสต็อปซิทาเดล เม็กซิโกซิตี้ 468 00:30:28,370 --> 00:30:29,700 อย่าเกร็ง... 469 00:30:43,830 --> 00:30:47,080 คาร์เตอร์บอกว่า เซเลสต์ไปถึงโอเรกอนเรียบร้อย 470 00:30:47,540 --> 00:30:49,540 ขอบคุณที่ช่วยปกป้องเธอนะ เมสัน 471 00:30:53,000 --> 00:30:53,910 ปกป้องฉันด้วย 472 00:31:23,000 --> 00:31:23,950 คุณโอเคไหม 473 00:31:24,830 --> 00:31:25,660 โอเค 474 00:31:29,250 --> 00:31:30,660 ได้ข่าวกุญแจพ่อมดหรือยัง 475 00:31:31,910 --> 00:31:32,750 เงียบสนิท 476 00:31:37,910 --> 00:31:39,330 ดาวิกไม่ได้เอาไป 477 00:31:41,330 --> 00:31:43,580 แล้วคุณก็ไม่ได้คิดว่าเซเลสต์เอาไปหรอก 478 00:31:44,790 --> 00:31:45,700 ว่าไงนะ 479 00:31:46,580 --> 00:31:50,480 ผมเป็นคนเดียวที่เข้าดู การสื่อสารเข้ารหัสทั้งหมดของซิทาเดลได้ 480 00:31:50,680 --> 00:31:51,660 นั่นงานผม 481 00:31:52,750 --> 00:31:54,080 คุณรู้อยู่แล้วนี่ ใช่ไหม 482 00:31:57,250 --> 00:31:59,330 ผมรู้จักคุณมาสิบปีแล้วนะเพื่อน 483 00:32:00,290 --> 00:32:02,910 รู้รูปแบบพฤติกรรมของคุณ รู้ว่าคุณจะคิดอะไรยังไง 484 00:32:03,620 --> 00:32:05,870 วันนี้คุณทำตัวไม่สมกับเป็นคุณมากๆ 485 00:32:06,870 --> 00:32:08,790 เราอยู่ในภาวะวิกฤต 486 00:32:09,370 --> 00:32:10,370 อ้อ 487 00:32:12,080 --> 00:32:15,290 ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดจะทำ แต่ผมไปค้นในเซิร์ฟเวอร์ 488 00:32:15,910 --> 00:32:19,230 พบว่ามีคำสั่งลับถึงหัวหน้าทีมปฏิบัติการ 489 00:32:19,430 --> 00:32:23,910 จากสายลับเทียร์หนึ่ง ส่งอย่างลับๆ ผิดกระบวนการทำงาน 490 00:32:25,620 --> 00:32:29,230 เทียร์หนึ่งคนนั้นสั่งหัวหน้าทีม เอากุญแจพ่อมดไปซ่อน 491 00:32:29,430 --> 00:32:31,480 และนำมาส่งกับมือโดยตรงเมื่อกลับถึงฐาน 492 00:32:31,680 --> 00:32:35,040 - ผมรู้ว่าคุณรู้ตัวตนของสายลับที่สั่ง - หยุดตรงนั้นเลย คาร์เตอร์ 493 00:32:38,700 --> 00:32:40,450 นาเดียเป็นคนออกคำสั่งลับนั่น 494 00:32:44,000 --> 00:32:47,190 คุณบอกว่าคุณแบ็คสต็อปเซเลสต์ 495 00:32:47,390 --> 00:32:49,440 เพื่อไม่ให้เธอทำความลับซิทาเดลรั่วไหล 496 00:32:49,640 --> 00:32:51,200 แต่ผมคิดว่าคุณทำแบบนั้น 497 00:32:52,000 --> 00:32:55,080 เพื่อไม่ให้พวกเรารู้ความจริงว่า เธอไม่รู้เรื่อง 498 00:32:56,040 --> 00:32:57,330 ที่จริงเธอมือสะอาด 499 00:32:58,790 --> 00:33:02,400 คุณต้องทำให้คนสงสัยเซเลสต์เอาไว้ ต้องให้เธอรับสมอ้างไปแทน 500 00:33:02,590 --> 00:33:05,560 คุณจึงแบ็คสต็อป โบ้ยให้เป็นแพะ ลบความจำเธอ 501 00:33:05,760 --> 00:33:07,690 ไม่ใช่เพราะเธอเป็นภัยต่อซิทาเดล 502 00:33:07,890 --> 00:33:09,650 แต่เพราะเธอจะเป็นภัยต่อนาเดีย 503 00:33:09,840 --> 00:33:12,750 เพราะคุณกำลังปกป้องนาเดีย 504 00:33:19,410 --> 00:33:21,290 เพราะต่อให้คุณจะรักนาเดีย 505 00:33:25,330 --> 00:33:27,250 คุณก็คิดว่านาเดียอาจเป็นไส้ศึก 506 00:33:32,200 --> 00:33:34,620 อย่าได้เอ่ยคำแบบนั้นออกมาอีก 507 00:33:43,250 --> 00:33:45,120 เป็นเพราะคุณ 508 00:33:46,450 --> 00:33:47,540 ผมทำอะไรไป 509 00:33:48,370 --> 00:33:49,370 ไม่ใช่คุณ 510 00:33:51,700 --> 00:33:52,660 เธอ 511 00:34:09,040 --> 00:34:10,370 ไว้ใจเธอไม่ได้ 512 00:34:10,950 --> 00:34:12,020 ทำไมล่ะ 513 00:34:12,220 --> 00:34:13,270 นาเดีย 514 00:34:13,470 --> 00:34:14,770 ตอนต่อไปในซิทาเดล 515 00:34:14,970 --> 00:34:17,440 คุณฆ่าสายลับไปหลายพันคน 516 00:34:17,640 --> 00:34:18,940 ฉันก็เอาหน้าคนเดียวไม่ได้ 517 00:34:19,140 --> 00:34:21,790 มีสายลับซิทาเดลมาหาฉัน และหักหลังพวกคุณเอง 518 00:34:24,330 --> 00:34:25,910 ผมไม่รู้แล้วว่าคุณเป็นใคร 519 00:34:26,540 --> 00:34:30,600 พวกเราไม่มีใครใสสะอาดสักคน คุณก็รู้แก่ใจ 520 00:34:30,800 --> 00:34:32,250 ผมอยากรู้ความจริง 521 00:34:34,500 --> 00:34:38,160 ซิทาเดล 522 00:36:06,540 --> 00:36:08,480 คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม 523 00:36:08,680 --> 00:36:10,620 ผู้ตรวจสอบงานแปล กัญจณ์ รัตนอุบล