1
00:00:07,080 --> 00:00:08,810
จบแล้วยังมีต่อ
2
00:00:09,010 --> 00:00:10,000
ซิทาเดล
3
00:00:10,200 --> 00:00:11,620
เปิดข้อมูลลับ
4
00:00:13,910 --> 00:00:15,620
ความเดิมในซิทาเดล
5
00:00:16,370 --> 00:00:18,270
คุณกับสามีเจอกันยังไง
6
00:00:18,470 --> 00:00:21,620
ฉันบำบัดฟื้นความจำที่นั่น
ไคล์อยู่ในโครงการเดียวกัน
7
00:00:22,040 --> 00:00:23,190
ช่วงที่ซิทาเดลล่ม
8
00:00:23,390 --> 00:00:25,900
คาร์เตอร์ สเปนซ์ เอากระเป๋าไปซ่อน
9
00:00:26,090 --> 00:00:29,400
อุปกรณ์ชิ้นเดียวที่บอกตำแหน่ง
สายลับซิทาเดลที่ยังอาจมีชีวิตอยู่
10
00:00:29,590 --> 00:00:30,310
ขอโทษค่ะ
11
00:00:30,510 --> 00:00:31,230
คุณคือนาเดีย
12
00:00:31,430 --> 00:00:33,660
- ไม่ใช่
- คุณเป็นสายลับเหมือนผม
13
00:00:35,160 --> 00:00:36,620
{\an8}- นั่น...
- คุณ
14
00:00:37,080 --> 00:00:40,560
ถ้ากลับบ้าน พวกมันจะตามล่าผม
ต้องหยุดพวกมันถึงจะปกป้องครอบครัวได้
15
00:00:40,760 --> 00:00:43,020
เจอเธอแล้ว เธอจำได้ทุกอย่าง
16
00:00:43,220 --> 00:00:44,480
- ผู้หญิงเหรอ
- ใช่
17
00:00:44,680 --> 00:00:45,850
เธอชื่อนาเดีย
18
00:00:46,050 --> 00:00:47,810
เข้าโหมดส่วนตัว
19
00:00:48,010 --> 00:00:49,580
ของที่ฝากไว้เป็นไง
20
00:00:49,950 --> 00:00:52,040
- เธอรู้อะไรอีก
- ก็ไม่มาก
21
00:00:52,540 --> 00:00:55,200
เราจะหาทาง จากนั้นผมจะกลับไปหาคุณ
22
00:00:55,620 --> 00:00:57,100
- เล่าเรื่องเขามาหน่อย
- ใคร
23
00:00:57,300 --> 00:00:58,310
เมสัน เขาเป็นใคร
24
00:00:58,510 --> 00:01:00,310
บอกไม่ได้ เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น
25
00:01:00,510 --> 00:01:02,200
- ไม่เคยมีเรื่องส่วนตัว
- ไม่เลยเหรอ
26
00:01:04,000 --> 00:01:07,850
แปลกใจนะเคน แกดันเป็นคนทู่ซี้
27
00:01:08,050 --> 00:01:10,650
เพื่อผู้หญิงที่ทำให้ซิทาเดลพินาศ
28
00:01:10,840 --> 00:01:12,190
ถ่ายข้อมูลเสร็จแล้ว เผ่นได้
29
00:01:12,390 --> 00:01:13,600
พูดเรื่องอะไรวะ
30
00:01:13,800 --> 00:01:14,770
แฟนแกไง นาเดีย
31
00:01:14,970 --> 00:01:15,830
ใช่คุณหรือเปล่า
32
00:01:17,000 --> 00:01:18,440
นี่เบรียลใช่ไหมล่ะ
33
00:01:18,640 --> 00:01:19,730
คนที่นายรัก
34
00:01:19,930 --> 00:01:20,940
เธอยังไม่ตาย
35
00:01:21,140 --> 00:01:21,900
ไม่จริง
36
00:01:22,090 --> 00:01:23,060
เธอชื่อแอ็บบี้
37
00:01:23,260 --> 00:01:25,000
เธอแต่งงานกับเมสัน เคน
38
00:01:25,870 --> 00:01:28,810
นี่เจ้าหน้าที่คาร์เตอร์ สเปนซ์
39
00:01:29,010 --> 00:01:30,980
แมนติคอร์ใกล้รู้พิกัดผมแล้ว
40
00:01:31,180 --> 00:01:32,730
นี่อาจเป็นข้อความสุดท้าย
41
00:01:32,930 --> 00:01:33,870
เวร
42
00:01:34,830 --> 00:01:35,950
ฉันรู้ว่าเขาอยู่ไหน
43
00:01:47,080 --> 00:01:49,830
{\an8}โมร็อคโค
44
00:01:51,370 --> 00:01:54,120
{\an8}ศูนย์ลับของแมนติคอร์
45
00:02:26,290 --> 00:02:28,150
เรากำลังจะฆ่าคนเยอะเลย
46
00:02:28,340 --> 00:02:29,830
ไม่ใช่ครั้งแรกของคุณจ้ะ
47
00:02:31,410 --> 00:02:32,250
ตามมา
48
00:02:41,620 --> 00:02:43,330
(พูดอาหรับ) ฉันจะไปที่บล็อกดี
49
00:02:55,160 --> 00:02:56,580
แจ้งเตือนเร็ว
50
00:03:03,290 --> 00:03:04,120
หลบ
51
00:03:09,870 --> 00:03:11,660
กระสุนหมด คุ้มกันด้วย
52
00:03:28,290 --> 00:03:29,580
- คุ้มกันให้ด้วย
- โอเค
53
00:03:48,870 --> 00:03:49,700
ชิบ
54
00:04:20,790 --> 00:04:22,080
หรือจะให้ฉันคุ้มกันคุณ
55
00:04:50,160 --> 00:04:51,080
เมสัน
56
00:04:51,790 --> 00:04:52,600
คาร์เตอร์
57
00:04:52,800 --> 00:04:54,330
เราจะพาคุณออกไป
58
00:04:54,950 --> 00:04:56,020
ไปกันเถอะ
59
00:04:56,220 --> 00:04:57,080
ถอยไป
60
00:05:02,000 --> 00:05:03,080
เป็นเพราะคุณ
61
00:05:05,700 --> 00:05:06,790
ผมทำอะไรไป
62
00:06:05,870 --> 00:06:08,540
ซิทาเดล
63
00:06:28,580 --> 00:06:32,040
{\an8}ปารีส สิบปีก่อน
64
00:06:32,330 --> 00:06:33,700
{\an8}สนุกดีนะ
65
00:06:35,000 --> 00:06:35,830
ใช่
66
00:06:36,540 --> 00:06:37,830
ปารีสก็สนุกทุกที
67
00:06:38,370 --> 00:06:39,410
"ทุกที" เหรอ
68
00:06:40,160 --> 00:06:42,900
คิดได้ไงว่าคุณเป็นผู้ชายคนเดียว
ที่ฉันควงมาปารีส
69
00:06:43,090 --> 00:06:45,500
นั่นสิ แต่เมื่อคืนมันก็...
70
00:06:46,290 --> 00:06:47,950
- สุดยอดนะ
- สุดยอด
71
00:06:49,540 --> 00:06:50,580
ห้าอันดับแรกเลย
72
00:06:51,160 --> 00:06:53,000
อีกสี่คนเป็นสายลับรึเปล่า
73
00:06:53,830 --> 00:06:56,040
อย่าสิ เคน ฉันไม่กินแล้วคายให้ใครฟัง
74
00:06:56,290 --> 00:06:57,450
คบกันยืดไหม
75
00:06:58,790 --> 00:06:59,830
ไม่เคยรอด
76
00:07:00,910 --> 00:07:02,290
คุณเคยมีความรักรึเปล่า
77
00:07:03,870 --> 00:07:05,600
คำถามแบบไหนเนี่ย
78
00:07:05,800 --> 00:07:06,830
แบบถามตรงๆ
79
00:07:09,700 --> 00:07:10,540
ไม่เคย
80
00:07:13,290 --> 00:07:14,370
ผมทำให้คุณกลัวรึเปล่า
81
00:07:16,080 --> 00:07:17,400
ทำไมฉันถึงจะกลัวคุณ
82
00:07:17,590 --> 00:07:19,520
- ผมเริ่มเห็นตัวจริงของคุณไง
- จริงเหรอ
83
00:07:19,720 --> 00:07:21,190
มองผ่านหน้ากากไปได้
84
00:07:21,390 --> 00:07:22,270
หน้ากากที่ไหน
85
00:07:22,470 --> 00:07:24,160
โห มีสารพัดหน้า
86
00:07:25,790 --> 00:07:27,200
แล้วทำไมฉันถึงต้องกลัว
87
00:07:28,950 --> 00:07:30,000
ผมก็ยังไม่รู้
88
00:07:37,200 --> 00:07:39,580
ฉันจะพาคนใหม่เข้าทีมเทียร์หนึ่ง
89
00:07:40,040 --> 00:07:41,200
เกรซอนุมัติแล้ว
90
00:07:41,790 --> 00:07:43,650
- เกรซอนุมัติเมื่อไหร่
- เมื่อเช้า
91
00:07:43,840 --> 00:07:45,660
คุณคุยกับเกรซเมื่อเช้านี้เหรอ
92
00:07:46,620 --> 00:07:49,060
ฉันมีงานอื่น
นอกจากภารกิจของเรานะ รู้ใช่ไหม
93
00:07:49,260 --> 00:07:50,270
ตอนนั้นผมอยู่ไหน
94
00:07:50,470 --> 00:07:54,040
ไม่รู้สิ กำลังกินบาแก็ตต์ ตกหลุมรัก
95
00:07:55,370 --> 00:07:56,580
เธอฉลาดมาก
96
00:07:57,040 --> 00:07:59,940
เราต้องการเธอนะ
เธอเคยทำงานให้ฉันในทีมบราโว่
97
00:08:00,140 --> 00:08:02,120
นี่มันรายการฝันที่เป็นจริงรึไง
98
00:08:03,580 --> 00:08:05,200
ฉันเชื่อใจผู้หญิงคนนั้นด้วยชีวิต
99
00:08:06,290 --> 00:08:07,810
เธอเคยช่วยฉันไว้ครั้งนึง
100
00:08:08,010 --> 00:08:11,190
เธอชื่อเซเลสต์ แกรห์ม
คุณต้องรักเธอแน่
101
00:08:11,390 --> 00:08:13,060
ถ้าเธอเป็นเพื่อนคุณ
102
00:08:13,260 --> 00:08:14,700
ผมต้องเกลียดเธอแน่
103
00:08:18,910 --> 00:08:22,500
{\an8}สำนักงานใหญ่ซิทาเดล
104
00:08:23,250 --> 00:08:24,700
ยังไงมันก็ต้องเกิด
105
00:08:25,410 --> 00:08:27,330
- จริงเหรอ
- แค่อยู่ที่เวลา
106
00:08:27,830 --> 00:08:29,160
นี่คือเทียร์หนึ่งคนใหม่ใช่ไหม
107
00:08:29,870 --> 00:08:31,440
เมสัน นี่เซเลสต์ แกรห์ม
108
00:08:31,640 --> 00:08:33,540
คนที่เคยช่วยชีวิตเธอไว้
109
00:08:33,830 --> 00:08:34,750
ใช่
110
00:08:36,330 --> 00:08:38,160
เธอบอกว่าผมจะต้องรักคุณ
111
00:08:39,410 --> 00:08:40,410
ไม่มีทาง
112
00:08:42,950 --> 00:08:43,980
{\an8}วันทำภารกิจ: วันที่ 1
113
00:08:44,180 --> 00:08:45,520
{\an8}เธอรับมือได้
114
00:08:45,720 --> 00:08:46,750
เธอทำไม่ได้
115
00:08:47,120 --> 00:08:48,500
เธอนั่งหัวโด่อยู่นี่
116
00:08:48,870 --> 00:08:52,060
เธอเพิ่งได้เข้าเทียร์หนึ่ง
เมื่อสัก 36 ชั่วโมงที่แล้วไม่ใช่เหรอ
117
00:08:52,260 --> 00:08:54,350
ไม่เอาน่า เมสัน นี่วันรับน้องใหม่หรือไง
118
00:08:54,550 --> 00:08:56,100
ปกติพวกคุณเล้าโลมกันแบบนี้ใช่ป่ะ
119
00:08:56,300 --> 00:08:58,480
แอนเดอร์สกับดาวิก
อยู่เบื้องหลังองค์กรอาชญากรรมโหด
120
00:08:58,680 --> 00:09:00,600
- ฉันรู้จักพวกนั้น
- ผมว่าไม่นะ
121
00:09:00,800 --> 00:09:02,350
พี่น้องซิลจ์ คนอัมสเตอร์ดัม
122
00:09:02,550 --> 00:09:03,690
คุมโลกใต้ดินที่นั่น
123
00:09:03,890 --> 00:09:05,980
ส่งยา ค้าอาวุธ คุมซ่องค้าประเวณี
124
00:09:06,180 --> 00:09:07,770
พวกเขาเริ่มขยายกิจการ
125
00:09:07,970 --> 00:09:10,350
ดาวิกคือฝ่ายบู๊ แอนเดอร์สเป็นฝ่ายบุ๋น
126
00:09:10,550 --> 00:09:11,730
เขาอันตรายกว่ามาก
127
00:09:11,930 --> 00:09:14,310
เขาจบเคมบริดจ์
กำลังพัฒนาเทคโนโลยีอาวุธสงคราม
128
00:09:14,510 --> 00:09:16,060
และจะขายให้คนที่ประมูลยอดสูงสุด
129
00:09:16,260 --> 00:09:19,940
เราเพิ่งได้แบบอุปกรณ์ส่วนหนึ่ง
ที่เป็นผลงานล่าสุดของแอนเดอร์ส
130
00:09:20,140 --> 00:09:21,980
เขาชอบเรียกมันว่ากุญแจพ่อมด
131
00:09:22,180 --> 00:09:23,020
กุญแจพ่อมด
132
00:09:23,220 --> 00:09:26,870
ถ้าทำสำเร็จ กุญแจพ่อมดจะแฮก
ระบบสาธารณูปโภคได้ทั้งประเทศ
133
00:09:27,370 --> 00:09:30,620
ทั้งระบบขนส่ง
หน่วยฉุกเฉิน กองทัพ อาวุธ
134
00:09:31,120 --> 00:09:33,120
พวกมันยึดทั้งประเทศเป็นตัวประกันได้เลย
135
00:09:34,000 --> 00:09:36,810
อย่าพูดว่าเป็นไปไม่ได้
เขาอยากให้คุณพูดว่าเป็นไปไม่ได้
136
00:09:37,010 --> 00:09:37,830
เป็นไปไม่ได้
137
00:09:38,620 --> 00:09:42,230
แค่พลังคอมพิวเตอร์อย่างเดียวก็ต้องใช้
ฟาร์มเซิร์ฟเวอร์ใหญ่เท่ารัฐนิวแฮมป์เชียร์
138
00:09:42,430 --> 00:09:46,190
นี่ยังไม่รวมข้อมูลดิบที่รวบรวมมา
ซึ่งถ้าเข้าใจไม่ผิด ทั้งหมดนั่น
139
00:09:46,390 --> 00:09:47,900
รวมแล้วหลายหมื่นเอ็กซะไบต์
140
00:09:48,090 --> 00:09:51,540
คงต้องเหมาแมสซาชูเสตส์ทั้งรัฐ
ถึงจะเก็บข้อมูลดิจิตัลทั้งหมดนั่นได้
141
00:09:51,950 --> 00:09:54,850
เพราะงั้นถ้าอัมสเตอร์ดัม
ไม่ได้บังเอิญใหญ่ขึ้นเยอะมากๆ
142
00:09:55,050 --> 00:09:58,350
อีกนานกว่าแอนเดอร์สจะได้กุญแจพ่อมดมา
143
00:09:58,550 --> 00:10:00,560
- เธอฉลาดนะ
- ฉลาดกว่าคุณ
144
00:10:00,760 --> 00:10:02,310
- แต่เธอคิดผิด
- ฉันคิดไม่ผิด
145
00:10:02,510 --> 00:10:03,900
ผิด แต่ก็พูดดีจนเคลิ้ม
146
00:10:04,090 --> 00:10:06,000
ซึ่งนั่นทำให้เธอเพอร์เฟ็กต์
147
00:10:06,540 --> 00:10:10,480
แถมเธอมีฝาแฝด เหมือนแอนเดอร์ส
148
00:10:10,680 --> 00:10:13,270
- มีคนอย่างคุณอีกเหรอ
- เดวิด
149
00:10:13,470 --> 00:10:15,190
- สนิทกันรึเปล่า
- เกลียดเข้าไส้
150
00:10:15,390 --> 00:10:16,290
แสดงว่าสนิทกัน
151
00:10:16,620 --> 00:10:17,560
หัวผูกติดกันเลย
152
00:10:17,760 --> 00:10:19,810
- และฉันคิดถูก
- ผมไม่ได้พูดอย่างนั้น
153
00:10:20,010 --> 00:10:21,580
คุณไม่เคยพูด แต่ฉันถูกเสมอ
154
00:10:22,450 --> 00:10:24,650
ฉันเคยทำภารกิจ
แฝงตัวอยู่ในกลุ่มโอธคีพเปอร์ส
155
00:10:24,840 --> 00:10:25,650
นานแค่ไหน
156
00:10:25,840 --> 00:10:27,410
- สามอาทิตย์
- สามอาทิตย์
157
00:10:28,330 --> 00:10:31,600
ตอนอยู่ทีมบราโว่
นาเดียสอนงานแฝงตัวไว้ยังไง
158
00:10:31,800 --> 00:10:35,830
หัวใจของการแฝงตัวคือ
ต้องรักษาคำโกหกเอาไว้ให้ได้
159
00:10:36,330 --> 00:10:38,810
นาเดียคิดว่าสายลับที่ดีต้องโกหกเก่ง
160
00:10:39,010 --> 00:10:40,450
- เรื่องจริง
- ไม่
161
00:10:41,580 --> 00:10:43,870
สายลับที่เก่งจะต้องพูดความจริง
162
00:10:47,540 --> 00:10:50,160
แต่ก่อนอื่น คุณต้องหายตัวไป
163
00:10:52,330 --> 00:10:54,910
{\an8}วันทำภารกิจ: วันที่ 3
164
00:10:58,120 --> 00:11:01,700
คุณต้องส่องกระจก
แล้วเห็นคนอื่นจ้องกลับมา
165
00:11:08,080 --> 00:11:09,910
{\an8}อัมสเตอร์ดัม
166
00:11:11,000 --> 00:11:13,160
เจอตัวแอนเดอร์สได้ที่บาร์ไอร์ออนไซด์
167
00:11:13,540 --> 00:11:16,950
ที่นั่นเป็นธุรกิจบังหน้าไว้ฟอกเงิน
ที่เขาบริหารกับแฝด
168
00:11:25,870 --> 00:11:27,730
ตรงนี้มีวิศวกรเสียด้วย
169
00:11:27,930 --> 00:11:30,580
คุณต้องสติไม่ดีแน่เลย
ฉันอยู่ห่างๆ คุณไว้ดีกว่า
170
00:11:34,000 --> 00:11:35,200
ผมแอนเดอร์ส
171
00:11:36,250 --> 00:11:37,350
เบรียล
172
00:11:37,550 --> 00:11:38,540
เบรียล
173
00:11:44,910 --> 00:11:47,400
ไม่ต้องห่วงเรื่องทำให้เขาหลงรักคุณ
174
00:11:47,590 --> 00:11:49,560
คุณต้องหลงรักเขา
175
00:11:49,760 --> 00:11:52,910
หาเรื่องให้รักเขา แล้วจะรู้สึกสมจริง
176
00:12:00,160 --> 00:12:02,660
{\an8}วันทำภารกิจ: วันที่ 19
177
00:12:07,700 --> 00:12:09,850
เวลาแฝงตัวห้ามโกหก
178
00:12:10,050 --> 00:12:12,730
ผู้ชายอย่างแอนเดอร์สกับดาวิก
มันได้กลิ่นอย่างไว
179
00:12:12,930 --> 00:12:14,660
ขืนมันจับได้ มันจะฝังคุณทั้งเป็น
180
00:12:17,290 --> 00:12:19,790
ทางเดียวที่มันจะเชื่อคำโกหกของคุณ
181
00:12:20,160 --> 00:12:21,290
คือคุณเองก็เชื่อ
182
00:12:23,120 --> 00:12:25,690
ทุกเรื่องที่คุณบอกไป
ต้องกลายเป็นเรื่องจริงของคุณด้วย
183
00:12:25,890 --> 00:12:27,580
คุณต้องโกหกตัวเอง
184
00:12:28,500 --> 00:12:31,120
{\an8}วันทำภารกิจ: วันที่ 46
185
00:12:32,660 --> 00:12:35,580
ภารกิจของคุณคือรวบรวมข้อมูล
ทั้งหมดเกี่ยวกับกุญแจพ่อมด
186
00:12:36,290 --> 00:12:37,790
ทำทุกวิถีทาง
187
00:12:38,330 --> 00:12:39,870
เข้าใกล้ที่สุดเท่าที่ทำได้
188
00:12:57,870 --> 00:13:00,950
ทำนองเพราะมาก คุณแต่งเพลงใหม่เหรอ
189
00:13:02,700 --> 00:13:03,750
ก็พยายามอยู่
190
00:13:05,000 --> 00:13:06,540
คุณล่ะทำอะไรอยู่
191
00:13:07,660 --> 00:13:11,200
คุณก็เห็นผมเขียนโค้ด
แล้วก็แก้โค้ดใหม่ให้เจ้านั่น
192
00:13:13,160 --> 00:13:14,080
มันคืออะไรน่ะ
193
00:13:15,000 --> 00:13:16,700
ขึ้นอยู่กับว่าถามใคร
194
00:13:18,080 --> 00:13:19,660
คุณอยากให้มันเป็นอะไร
195
00:13:22,450 --> 00:13:23,500
ผมแค่ต้องการคุณ
196
00:13:24,910 --> 00:13:26,200
คุณมีฉันแล้วไง
197
00:13:27,500 --> 00:13:30,230
ส่วนที่ยากที่สุดคือต้องอย่าลืม
เหตุผลที่คุณอยู่ที่นั่น
198
00:13:30,430 --> 00:13:32,370
มันไม่ใช่ชีวิตคุณจริงๆ
199
00:13:36,910 --> 00:13:38,500
ผมจะคอยเตือนคุณ
200
00:13:38,910 --> 00:13:41,650
รายงานตัวกับผมทุกอาทิตย์ โทรมา
201
00:13:41,840 --> 00:13:44,410
ผมจะเตือนคุณเองว่าอะไรจริง อะไรแท้
202
00:13:45,870 --> 00:13:48,580
{\an8}ลอนดอน
203
00:13:49,250 --> 00:13:51,200
รู้นะว่ามันอยู่แถวนี้
204
00:13:52,580 --> 00:13:54,290
บอกแล้ว
205
00:13:57,950 --> 00:13:59,200
ไม่เป็นสุภาพสตรีเลย
206
00:13:59,830 --> 00:14:00,830
พูดขึ้นมาทำไม
207
00:14:02,950 --> 00:14:04,450
คุณกล่อมดิมิทรี่ตายใจ
208
00:14:07,950 --> 00:14:11,040
ทีนี้เรารู้แล้วว่าพี่น้องซิลจ์
ทำงานให้ใครที่เวียนนา
209
00:14:13,200 --> 00:14:15,450
ลอนดอน เวียนนา
210
00:14:16,330 --> 00:14:20,400
สงสัยต้องขอบคุณแอนเดอร์สกับดาวิก
ที่ทำให้เราได้อยู่ด้วยกัน
211
00:14:20,590 --> 00:14:22,500
ผมต้องขอบคุณใครเรื่องชุดนี้
212
00:14:50,540 --> 00:14:52,100
เซเลสต์หลงในวังวนแล้ว
213
00:14:52,300 --> 00:14:53,650
{\an8}เธอเงียบหายไปสามเดือน
214
00:14:53,840 --> 00:14:55,730
{\an8}ไม่โทรมา ไม่ส่งสัญญาณกลับ
215
00:14:55,930 --> 00:14:57,100
แต่จะบุกเข้าไปเลยเนี่ยนะ
216
00:14:57,300 --> 00:14:58,230
มันยังไวเกินไป
217
00:14:58,430 --> 00:15:01,850
คุณก็รู้ว่าอยู่ในนั้นเป็นยังไง
มีเหตุผลตั้งมากมาย
218
00:15:02,050 --> 00:15:05,350
ถ้าเป็นคุณผมจะยอมทนรอ แต่นี่ไม่ใช่
219
00:15:05,550 --> 00:15:06,940
เซเลสต์ก็เก่งพอๆ กับฉัน
220
00:15:07,140 --> 00:15:09,000
นั่นแหละที่ผมกังวล
221
00:15:09,830 --> 00:15:11,440
คาร์เตอร์เจอเรื่องผิดปกติ
222
00:15:11,640 --> 00:15:12,600
อะไรผิดปกติ
223
00:15:12,800 --> 00:15:14,940
อาจจะไม่มีอะไร ใครจะรู้
224
00:15:15,140 --> 00:15:16,560
ผมไปขุดคุ้ยชีวิตเธอมา
225
00:15:16,760 --> 00:15:19,270
เดวิด แฝดของเซเลสต์
เขาติดการพนันอย่างหนัก
226
00:15:19,470 --> 00:15:20,690
ติดระดับเลขหกหลัก
227
00:15:20,890 --> 00:15:24,560
เขาซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง
มีคนอันตรายหมายหัวอยู่
228
00:15:24,760 --> 00:15:25,690
แล้วไง
229
00:15:25,890 --> 00:15:29,350
ก็รู้กันอยู่ คนเราจะทำเรื่องโง่ๆ
ถ้าคนที่เรารักกำลังเดือดร้อน
230
00:15:29,550 --> 00:15:32,000
เอากุญแจพ่อมดไปขายจะได้เงินมหาศาล
231
00:15:33,410 --> 00:15:35,190
คุณมโนไปเองแล้ว
232
00:15:35,390 --> 00:15:37,900
มีข่าวว่าดาวิกมองหาผู้ซื้อ
233
00:15:38,090 --> 00:15:41,400
เท่ากับกุญแจพ่อมดจวนจะใช้การได้เต็มที่
234
00:15:41,590 --> 00:15:43,830
- อีกไม่นาน...
- ยังไวไป
235
00:15:44,290 --> 00:15:47,270
ผมรู้ว่าเซเลสต์เป็นเพื่อนคุณ
แต่ถ้าใครได้กุญแจไป
236
00:15:47,470 --> 00:15:50,850
เราจะหมดโอกาสป้องกันไม่ให้เขาใช้มัน
หรือถ่วงดุลอำนาจของเขาไว้ได้
237
00:15:51,050 --> 00:15:52,750
ผมจะส่งทีมปฏิบัติการเข้าไป
238
00:16:35,700 --> 00:16:37,620
เก็บกระเป๋าในที่แปลกๆ นะเรา
239
00:16:40,620 --> 00:16:42,830
แอนเดอร์สต้องคิดถึงเธอใจจะขาด
240
00:17:16,830 --> 00:17:18,900
ทีมปฏิบัติการส่งข่าวมา
241
00:17:19,090 --> 00:17:21,730
เกิดการยิงกัน ฝั่งเรามีคนบาดเจ็บ
242
00:17:21,930 --> 00:17:23,150
- กี่คน
- ไม่น้อย
243
00:17:23,340 --> 00:17:24,750
พระเจ้า เซเลสต์ล่ะ
244
00:17:25,000 --> 00:17:26,080
ยังไม่ตาย
245
00:17:26,620 --> 00:17:28,120
สะบักสะบอมแต่ไม่ตาย
246
00:17:29,000 --> 00:17:30,370
เราจับกุมแอนเดอร์สไว้ได้
247
00:17:31,250 --> 00:17:32,480
ดาวิกหายไป
248
00:17:32,680 --> 00:17:33,700
กุญแจพ่อมดล่ะ
249
00:17:35,790 --> 00:17:37,940
หัวหน้าทีมบอกว่าหาไม่เจอ
250
00:17:38,140 --> 00:17:38,910
เชี่ย
251
00:17:53,830 --> 00:17:55,440
ลับสุดยอด
เธอเอากระเป๋าไป
252
00:17:55,640 --> 00:17:57,450
ห้ามพูดถึงมันเด็ดขาด
253
00:18:08,580 --> 00:18:09,700
อีกสามสิบวิ
254
00:18:11,120 --> 00:18:12,790
เตรียมห้องพยาบาลรับคนเจ็บ
255
00:18:13,250 --> 00:18:14,700
ห้องพยาบาลเตรียมพร้อม
256
00:18:18,500 --> 00:18:20,200
พาผู้หญิงไปห้องสอบสวน 2
257
00:18:20,620 --> 00:18:21,950
แล้วผู้ชายล่ะ
258
00:18:23,870 --> 00:18:25,870
รักษาอาการให้พอคุยได้
259
00:18:28,700 --> 00:18:29,730
ใครจะนำสอบสวน
260
00:18:29,930 --> 00:18:30,730
ผมเอง
261
00:18:30,930 --> 00:18:33,520
ดาวิกเปิดหนีไปแล้ว กุญแจพ่อมดอยู่ไหน
262
00:18:33,720 --> 00:18:34,850
เราตามเรื่องให้
263
00:18:35,050 --> 00:18:36,160
เก็บงานซะ
264
00:18:40,950 --> 00:18:42,830
- ฉันอยากอยู่ในห้อง
- ไม่ได้
265
00:18:43,200 --> 00:18:44,650
- ฉันไม่ได้ขอ
- คุณใกล้ชิดเกินไป
266
00:18:44,840 --> 00:18:46,450
- เมสัน
- คุณใกล้ชิดเกินไป
267
00:18:52,910 --> 00:18:53,980
เริ่มบันทึกปากคำ
268
00:18:54,180 --> 00:18:55,370
นี่โคตรไร้สาระ
269
00:18:55,790 --> 00:18:57,270
บอกชื่อและตำแหน่ง
270
00:18:57,470 --> 00:18:59,060
เรื่องพวกนั้นไม่สำคัญแม่งละ เมสัน
271
00:18:59,260 --> 00:19:00,250
ระบบ ยืนยันตัว
272
00:19:00,620 --> 00:19:05,000
- ยืนยันเจ้าหน้าที่เทียร์หนึ่ง...
- เซเลสต์ แกรห์ม
273
00:19:06,410 --> 00:19:08,020
กุญแจพ่อมดอยู่ไหน
274
00:19:08,220 --> 00:19:09,790
นี่แม่งล้อเล่นใช่มะ
275
00:19:10,120 --> 00:19:11,330
ใจเย็น เมสัน
276
00:19:11,950 --> 00:19:14,270
คุณไม่ควรมาเสียเวลากับฉันในนี้
277
00:19:14,470 --> 00:19:18,200
คุณควรรวมพลออกไปตามล่าดาวิก
278
00:19:23,200 --> 00:19:24,370
ถอดเครื่องจับกุม
279
00:19:30,250 --> 00:19:33,200
จะแสดงน้ำใจเหรอ
อยากให้สำนึกบุญคุณหรือว่าไง
280
00:19:38,040 --> 00:19:40,060
คุณทำอะไรกับกุญแจพ่อมด เซเลสต์
281
00:19:40,260 --> 00:19:42,060
บอกไปแล้ว อยู่ในกระเป๋าสะพาย
282
00:19:42,260 --> 00:19:43,730
กระเป๋าสะพายคุณไม่มีของ
283
00:19:43,930 --> 00:19:46,750
ทีมปฏิบัติการเคลียร์พื้นที่แล้ว เจอแต่ไอ้นี่
284
00:19:48,580 --> 00:19:49,660
มันเป็นของปลอม
285
00:19:51,700 --> 00:19:53,080
เกิดอะไรขึ้นในนั้น
286
00:19:54,450 --> 00:19:55,450
นางอยู่ในนั้นรึเปล่า
287
00:19:58,500 --> 00:19:59,910
นาเดีย อยู่ในนั้นรึเปล่า
288
00:20:03,750 --> 00:20:04,950
คิดว่าฉันเอาไปเหรอ
289
00:20:06,870 --> 00:20:09,580
- จะหลบหลังกระจกจริงสิ
- นั่งลง เซเลสต์
290
00:20:10,370 --> 00:20:12,910
อุตส่าห์มาถึงขั้นนี้
คิดว่าฉันจะทำแบบนั้นเหรอ
291
00:20:13,370 --> 00:20:14,290
ทุเรศ
292
00:20:16,160 --> 00:20:17,580
ได้ยินไหม นาเดีย
293
00:20:19,250 --> 00:20:21,250
คุณไม่น่าพาฉันเข้าทีม
294
00:20:27,790 --> 00:20:30,730
สามเดือนที่ผ่านมา คุณขาดการติดต่อ
295
00:20:30,930 --> 00:20:33,270
คุณเป็นคนทำผิดกฎ เมสัน
296
00:20:33,470 --> 00:20:35,230
ส่งทีมบุกเข้าไปก่อนที่ฉันจะพร้อม
297
00:20:35,430 --> 00:20:36,850
คุณไม่ให้ทางเลือกผม
298
00:20:37,050 --> 00:20:39,980
คุณเงียบหายไปหลายอาทิตย์
เราไม่รู้ว่าคุณอยู่หรือตาย
299
00:20:40,180 --> 00:20:42,350
- ดาวิกอยู่ไหน
- ฉันขังเขาไว้ที่ชั้นใต้ดิน
300
00:20:42,550 --> 00:20:44,600
- เขาไม่ได้อยู่ที่นั่น
- ฉันทิ้งเขาไว้ที่นั่น
301
00:20:44,800 --> 00:20:48,160
ผู้คนกับสิ่งของรอบตัวคุณ
พากันหายไปหมดเลย
302
00:20:49,160 --> 00:20:50,250
ไปตายเหอะ
303
00:20:52,660 --> 00:20:53,500
ตามใจ
304
00:20:54,160 --> 00:20:55,750
งั้นมาคุยเรื่องเดวิด
305
00:20:57,200 --> 00:20:59,450
แฝดฉันเกี่ยวอะไรด้วย
306
00:21:02,450 --> 00:21:06,650
ตอนแปดขวบ เขายืนขวางหน้าพ่อเลี้ยง
ที่จะเหวี่ยงเตารีดร้อนๆ ใส่คุณ
307
00:21:06,840 --> 00:21:10,060
เขายอมโดนทุบตีแทนคุณ
แต่มันก็ทำลายชีวิตเขา
308
00:21:10,260 --> 00:21:11,410
จะพูดอะไรกันแน่
309
00:21:12,700 --> 00:21:15,350
ผมเข้าใจความรู้สึกผิดของคุณนะ
310
00:21:15,550 --> 00:21:18,080
เขาเสียสละไปมากมายเพื่อปกป้องคุณ
311
00:21:18,580 --> 00:21:22,330
หลังจากเดวิดโดนพ่อเลี้ยงกระทำขนาดนั้น
คุณก็ช่วยรักษาเขาไม่ได้
312
00:21:23,450 --> 00:21:26,400
แต่ถ้าขายกุญแจพ่อมด
คุณจะช่วยชีวิตเขาได้
313
00:21:26,590 --> 00:21:28,370
จ่ายค่าหัวเขา
314
00:21:29,250 --> 00:21:30,370
อุบาทว์มาก เมสัน
315
00:21:38,660 --> 00:21:40,080
จำตึกนี้ได้ไหม
316
00:21:41,660 --> 00:21:42,950
ซูมห้อง 8 ซี
317
00:21:48,080 --> 00:21:49,080
นั่นใคร
318
00:21:51,620 --> 00:21:54,600
เมสัน แฝดฉันไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้
319
00:21:54,800 --> 00:21:56,650
แต่เขาเกี่ยวข้องกับคุณเต็มๆ
320
00:21:56,840 --> 00:21:59,650
คุณโทรหาเขาอาทิตย์ละครั้ง
ส่งเงินให้เดือนละ 800 ดอลลาร์
321
00:21:59,840 --> 00:22:03,270
แม้แต่ตอนแฝงตัวไม่มีรายได้
คุณก็ยังควักเงินออมส่วนตัวให้เขา
322
00:22:03,470 --> 00:22:05,750
- ผมว่าแฝดคุณแม่งพัง
- หุบปาก
323
00:22:06,250 --> 00:22:07,700
หน่วยยุทธการ ตั้งระบบอาวุธ
324
00:22:09,080 --> 00:22:10,080
ตั้งระบบอาวุธ
325
00:22:10,750 --> 00:22:12,350
- หยุดนะ
- บอกมาว่ากุญแจพ่อมดอยู่ไหน
326
00:22:12,550 --> 00:22:13,940
ฉันไม่รู้จริงๆ
327
00:22:14,140 --> 00:22:17,120
คุณบอกว่าคุณกับแฝดสนิทกันมาก
เกิดห่างกัน 38 วินาทีได้ไหม
328
00:22:17,910 --> 00:22:19,350
- เล็งเป้าหมาย
- หยุดนะ
329
00:22:19,550 --> 00:22:20,700
เล็งเป้าหมาย
330
00:22:22,500 --> 00:22:24,600
คุณขายมันเพื่อเขาใช่ไหม
331
00:22:24,800 --> 00:22:25,690
ยอมรับมา
332
00:22:25,890 --> 00:22:27,310
- ใครซื้อไป
- ไม่มีใครทั้งนั้น
333
00:22:27,510 --> 00:22:28,450
โอกาสสุดท้าย
334
00:22:31,370 --> 00:22:32,540
- ลงมือ...
- พอที
335
00:22:37,620 --> 00:22:39,480
เมื่อกี้คุณทำอะไรกันแน่
336
00:22:39,680 --> 00:22:41,060
ผมไม่ได้จะกำจัดเขาจริงๆ
337
00:22:41,260 --> 00:22:42,480
แต่คุณพูดเหมือนจะเอาจริง
338
00:22:42,680 --> 00:22:45,400
- คุณเข้ามาขวางการสอบสวนไม่ได้
- นั่นไม่ใช่การสอบสวน
339
00:22:45,590 --> 00:22:48,060
นั่นเป็นการโจมตีคนของเรา
340
00:22:48,260 --> 00:22:50,440
เซเลสต์ไม่ได้เอากุญแจพ่อมดไป
341
00:22:50,640 --> 00:22:54,230
เธอบอกว่าซ่อนไว้ในกระเป๋า
ดาวิกไปเจอและเอามันไป
342
00:22:54,430 --> 00:22:57,270
ตอนเขาถูกมัดไว้ที่ห้องใต้ดิน
หรือตอนเขาหนีออกทางประตูหลัง
343
00:22:57,470 --> 00:23:00,520
ลองถามเซเลสต์กับทีมบุก
แม่งตอบกันคนละเรื่อง
344
00:23:00,720 --> 00:23:02,400
ฉันรู้จักเซเลสต์มาห้าปี
345
00:23:02,590 --> 00:23:04,910
ฉันรู้จักเธอดีกว่าใคร
346
00:23:06,370 --> 00:23:07,700
เธอไม่ได้เอาไป
347
00:23:10,080 --> 00:23:12,690
ทีนี้ดาวิกรู้แล้วว่า
เซเลสต์เป็นสายลับปลอมตัวมา
348
00:23:12,890 --> 00:23:15,540
เธอเป็นอุปสรรค เขาจะมาล่าเธอแน่
349
00:23:17,160 --> 00:23:19,870
- นาเดียพูดถูก
- เราต้องพาเธอไปหลบ เกรซ
350
00:23:20,540 --> 00:23:24,400
ทางที่ดีที่สุด เราต้องให้เซเลสต์
ไปอยู่ที่เซฟเฮาส์นอกสังกัด
351
00:23:24,590 --> 00:23:26,770
ผมติดต่อพวกเอ็มไอ 6 ดูได้
352
00:23:26,970 --> 00:23:28,040
คงต้องทำแบบนั้น
353
00:23:30,950 --> 00:23:33,450
แอนเดอร์สฟื้นแล้ว คุณไปสอบสวนเขาซะ
354
00:23:34,040 --> 00:23:35,000
ฉันไปเอง
355
00:23:41,750 --> 00:23:44,330
อย่าบอกนะว่าคุณเชื่อเซเลสต์
356
00:23:44,950 --> 00:23:46,020
นาเดียเชื่อ
357
00:23:46,220 --> 00:23:48,660
เซเลสต์เคยช่วยชีวิตนาเดียไว้
นาเดียต้องเชื่ออยู่แล้ว
358
00:23:49,580 --> 00:23:51,020
กุญแจพ่อมดอยู่กับเซเลสต์
359
00:23:51,220 --> 00:23:53,100
เธอไม่ติดต่อมาสามเดือน
360
00:23:53,300 --> 00:23:54,580
แล้วมันก็หายไปเนี่ยนะ
361
00:23:55,000 --> 00:23:56,350
เธอกำลังปั่นหัวเราทุกคน
362
00:23:56,550 --> 00:23:59,150
ซิทาเดล แอนเดอร์สกับดาวิก
ปั่นหัวทุกคนที่ต้องปั่น
363
00:23:59,340 --> 00:24:03,350
เพื่อหาเงินไปจ่ายหนี้และช่วยชีวิตแฝด
364
00:24:03,550 --> 00:24:04,650
แล้วเราจะทำยังไง
365
00:24:04,840 --> 00:24:06,790
เราต้องแจ้งเรื่องสอบถามกองคอมมานด์
366
00:24:08,950 --> 00:24:10,040
เราแบ็คสต็อปเธอ
367
00:24:11,700 --> 00:24:12,520
เมสัน
368
00:24:12,720 --> 00:24:15,060
เราลบความจำเธอไปเฉยๆ ไม่ได้
369
00:24:15,260 --> 00:24:16,540
เธอเป็นเทียร์หนึ่ง เกรซ
370
00:24:17,370 --> 00:24:20,600
เธอรู้เรื่องซิทาเดลทุกอย่าง
คุณจะปล่อยให้เธอเดินเพ่นพ่านเหรอ
371
00:24:20,800 --> 00:24:22,810
เธอจะขายเราให้คนที่เสนอราคาสูงสุด
372
00:24:23,010 --> 00:24:24,600
เราต้องล้างความจำเธอ
373
00:24:24,800 --> 00:24:27,810
คอมมานด์ยังไม่ได้อนุมัติ
ความปลอดภัยของขั้นตอนแบ็คสต็อป
374
00:24:28,010 --> 00:24:28,940
มันใหม่เกินไป
375
00:24:29,140 --> 00:24:31,560
แค่เสนอขึ้นมา ฉันก็สั่งลงโทษคุณได้
376
00:24:31,760 --> 00:24:35,250
คุณอยากให้คนจดจำว่าเป็นผู้อำนวยการ
ที่ยอมให้ไส้ศึกโค่นองค์กรไหมล่ะ
377
00:24:39,950 --> 00:24:41,660
ฉันอนุมัติให้ทำแบ็คสต็อปไม่ได้
378
00:24:43,500 --> 00:24:44,900
ก็ไม่จำเป็น
379
00:24:45,090 --> 00:24:46,660
เราจะไปทำข้างนอก
380
00:24:47,950 --> 00:24:49,190
ไม่ต้องให้ใครรู้
381
00:24:49,390 --> 00:24:52,310
แม้แต่นาเดียหรือคอมมานด์ ไม่ต้องให้รู้
382
00:24:52,510 --> 00:24:53,700
ผมจัดการเอง
383
00:24:55,870 --> 00:24:58,810
ถ้าเธอพูดความจริง เราค่อยพากลับมา
384
00:24:59,010 --> 00:25:01,200
ปลุกความทรงจำกลับมาใหม่
เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
385
00:25:02,040 --> 00:25:03,270
แต่ถ้าเธอทำจริงล่ะ
386
00:25:03,470 --> 00:25:05,520
งั้นก็โดนแบ็คสต็อปไปอย่างนั้น ไปเข้าคุก
387
00:25:05,720 --> 00:25:07,450
ความลับของซิทาเดลไม่รั่วไหล
388
00:25:17,540 --> 00:25:19,160
เราจะบอกเธอว่ายังไง
389
00:25:27,620 --> 00:25:29,810
- ใส่นี่ซะ
- นั่นมันอะไร
390
00:25:30,010 --> 00:25:32,440
ช่วยปิดอาร์คชิปกับข้อมูลซิทาเดลของคุณ
391
00:25:32,640 --> 00:25:34,900
- ทำไมต้องทำงั้น
- ผมจะพาคุณออกจากที่นี่
392
00:25:35,090 --> 00:25:38,190
ดาวิกรู้ตัวตนคุณ
เขาจะมาตามล่าคุณกับแฝด
393
00:25:38,390 --> 00:25:40,310
เราจะย้ายคุณไปอยู่ที่เซฟเฮาส์
394
00:25:40,510 --> 00:25:41,310
เซฟเฮาส์เหรอ
395
00:25:41,510 --> 00:25:42,520
ไว้คุยทีหลัง ตอนนี้...
396
00:25:42,720 --> 00:25:44,440
เขาหาเซฟเฮาส์เจอแน่
397
00:25:44,640 --> 00:25:47,270
คุณยังหาแฝดฉันเจอ
พวกนั้นก็ต้องทำได้ง่ายๆ
398
00:25:47,470 --> 00:25:48,480
งั้นจะให้ทำยังไง
399
00:25:48,680 --> 00:25:51,560
ไม่รู้สิ เมสัน แต่เห็นคุณโคตรชอบ
เตือนทุกคนว่านี่งานคุณ
400
00:25:51,760 --> 00:25:55,790
งานคุณฉิบหายวายป่วงหมด
เพราะงั้นหาทางแก้เองมะ
401
00:26:00,830 --> 00:26:02,250
มีอีกทางหนึ่ง
402
00:26:02,950 --> 00:26:05,350
มีโปรแกรมใหม่ กำลังจะใช้เร็วๆ นี้
403
00:26:05,550 --> 00:26:08,560
ทำมาเพื่อสายลับเทียร์หนึ่งทุกคน
ในกรณีเลวร้ายที่สุด
404
00:26:08,760 --> 00:26:10,730
ถ้าจำเป็นต้องหายตัวไป
405
00:26:10,930 --> 00:26:14,350
เราจะพาคุณไปที่แห่งหนึ่งในเม็กซิโกซิตี้
คุณจะถูกวางยา
406
00:26:14,550 --> 00:26:17,310
ระหว่างนั้นจะมีการผ่าตัดสองจุด
ไม่เจ็บปวดใดๆ
407
00:26:17,510 --> 00:26:21,020
ปรับรูปกระจกตากับแนวปลายนิ้วมือ
เพื่อช่วยคุณหลบซ่อนตัว
408
00:26:21,220 --> 00:26:23,540
คุณจะเลิกเป็นเซเลสต์ แกรห์ม
และกลายเป็นคนใหม่
409
00:26:24,200 --> 00:26:26,290
คนที่ดาวิกไม่มีวันหาเจอ
410
00:26:28,160 --> 00:26:29,790
เท่ากับโยกย้ายพยานสินะ
411
00:26:32,200 --> 00:26:34,540
ใช่ คุณกับแฝด
412
00:26:36,040 --> 00:26:38,580
หลังฝุ่นหายตลบ ฉันจะได้ชีวิตคืนใช่ไหม
413
00:26:39,790 --> 00:26:41,450
วิธีนี้ปกป้องคุณได้ดีที่สุด
414
00:26:45,580 --> 00:26:46,660
งั้นเอาตามนี้
415
00:26:47,540 --> 00:26:49,120
พาเธอไปซ่อนจนกว่าจะออกไปได้
416
00:26:55,790 --> 00:26:57,580
เราบอกความจริงนาเดียไม่ได้
417
00:27:11,830 --> 00:27:12,830
เรียบร้อยหรือยัง
418
00:27:13,540 --> 00:27:14,540
เธอได้ที่ใหม่แล้วใช่ไหม
419
00:27:15,950 --> 00:27:17,330
ฉันโทรคุยด้วยตัวเอง
420
00:27:17,700 --> 00:27:19,660
เธอกำลังไปที่เซฟเฮาส์
421
00:27:20,830 --> 00:27:22,830
ขอบคุณสำหรับทั้งหมดนี้นะเกรซ
422
00:27:23,290 --> 00:27:24,500
อย่าเพิ่งขอบคุณฉัน
423
00:27:26,040 --> 00:27:27,660
เราต้องหากุญแจพ่อมดให้เจอ
424
00:27:29,660 --> 00:27:30,660
ใช่
425
00:27:31,750 --> 00:27:32,790
เราจะไปจัดการ
426
00:27:53,870 --> 00:27:54,790
เจอไหม
427
00:27:55,500 --> 00:27:58,000
ยังไม่เจอดาวิก ยังหาอยู่
428
00:27:58,450 --> 00:28:00,040
คุณว่าหลังนี้เป็นไง
429
00:28:05,370 --> 00:28:07,230
อบอุ่นดี ดูคลาสสิก
430
00:28:07,430 --> 00:28:08,750
ใช่ อยู่ที่โอเรกอน
431
00:28:09,750 --> 00:28:11,690
เมืองเล็กๆ ที่ย่าผมเคยอยู่
432
00:28:11,890 --> 00:28:13,940
มีลูกมีเมียให้ย่าชื่นใจด้วยรึเปล่า
433
00:28:14,140 --> 00:28:16,910
อยากลองปั้นชีวิตจากอากาศไหม
เชิญตามสบาย
434
00:28:18,500 --> 00:28:20,900
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าทางคอมมานด์ได้ข่าว
435
00:28:21,090 --> 00:28:24,100
เรื่องที่คุณลักลอบใช้แบ็คสต็อป
โดยไม่ผ่านการอนุมัติ
436
00:28:24,300 --> 00:28:28,190
ก็ต้องหนีไปซ่อนมั้ง
อาจจะลงหลักปักฐานใช้ชีวิตเรียบง่าย
437
00:28:28,390 --> 00:28:30,020
เออ อยากเห็นเหมือนกัน
438
00:28:30,220 --> 00:28:32,690
พอเจอวันแรงๆ แบบนี้นะ บ้านหลังนี้
439
00:28:32,890 --> 00:28:35,290
ระเบียงอย่างนี้
ลมเย็นๆ ช่วงหน้าร้อนก็ไม่เลว
440
00:28:37,290 --> 00:28:39,410
โถ อย่างคุณอยู่ได้ไม่เกินห้านาที
441
00:28:43,660 --> 00:28:45,160
ขอบคุณที่ช่วยเป็นธุระให้
442
00:28:45,790 --> 00:28:48,040
อานน์ เมญาเป็นเพื่อนเก่า
443
00:28:48,580 --> 00:28:51,540
เธอสร้างแบ็คสต็อปให้เป็นสิ่งพิเศษจริงๆ
444
00:28:54,370 --> 00:28:56,370
เราต้องทำลายหลอดข้อมูลของเซเลสต์
445
00:28:57,540 --> 00:28:59,410
ลบความทรงจำของเธออย่างถาวร
446
00:29:02,700 --> 00:29:06,580
เมสัน แน่ใจเหรอว่าเซเลสต์เป็นไส้ศึก
447
00:29:08,120 --> 00:29:09,000
ฉันรู้ดี
448
00:29:09,580 --> 00:29:10,950
นายต้องแน่ใจมากๆ
449
00:29:13,000 --> 00:29:17,410
เพราะครั้งหนึ่งฉันเคยไม่แน่ใจ
แล้วก็ต้องคิดถึงเรื่องนั้นไปทุกวัน
450
00:29:18,450 --> 00:29:19,500
ฉันแน่ใจ
451
00:29:20,120 --> 00:29:22,150
ทำแบบนี้แล้วจะย้อนกลับไม่ได้นะ
452
00:29:22,340 --> 00:29:23,400
นั่นคือประเด็นไง
453
00:29:23,590 --> 00:29:25,080
ไม่ได้พูดถึงผู้หญิง
454
00:29:26,160 --> 00:29:27,620
ฉันพูดถึงนาย
455
00:29:28,790 --> 00:29:29,950
สั่งไปเลย
456
00:29:33,040 --> 00:29:34,690
- ฟังก่อน...
- สั่งไปเลย
457
00:29:34,890 --> 00:29:35,750
ฟังให้ดี
458
00:29:36,370 --> 00:29:37,850
ถ้านายคิดผิดเรื่องเซเลสต์
459
00:29:38,050 --> 00:29:41,790
นี่ไม่ใช่เรื่องที่นายจะย้อนมาแก้ตัวได้
460
00:29:43,250 --> 00:29:44,160
ไม่ได้เลย
461
00:29:44,950 --> 00:29:48,950
สายลับอาจมีร้อยชื่อ ร้อยหน้า ร้อยตัวตน
462
00:29:50,750 --> 00:29:52,290
แต่เรามีจิตวิญญาณแค่ดวงเดียว
463
00:29:56,700 --> 00:29:59,080
เราต้องปกป้องซิทาเดล ไม่ว่าจะทำยังไง
464
00:29:59,910 --> 00:30:00,910
นายเป็นคนบอกฉันเอง
465
00:30:02,540 --> 00:30:04,370
แต่ใครจะปกป้องนายล่ะ
466
00:30:06,160 --> 00:30:07,410
ไม่ต้องห่วงฉันหรอก
467
00:30:13,410 --> 00:30:16,410
{\an8}อาคารแบ็คสต็อปซิทาเดล
เม็กซิโกซิตี้
468
00:30:28,370 --> 00:30:29,700
อย่าเกร็ง...
469
00:30:43,830 --> 00:30:47,080
คาร์เตอร์บอกว่า
เซเลสต์ไปถึงโอเรกอนเรียบร้อย
470
00:30:47,540 --> 00:30:49,540
ขอบคุณที่ช่วยปกป้องเธอนะ เมสัน
471
00:30:53,000 --> 00:30:53,910
ปกป้องฉันด้วย
472
00:31:23,000 --> 00:31:23,950
คุณโอเคไหม
473
00:31:24,830 --> 00:31:25,660
โอเค
474
00:31:29,250 --> 00:31:30,660
ได้ข่าวกุญแจพ่อมดหรือยัง
475
00:31:31,910 --> 00:31:32,750
เงียบสนิท
476
00:31:37,910 --> 00:31:39,330
ดาวิกไม่ได้เอาไป
477
00:31:41,330 --> 00:31:43,580
แล้วคุณก็ไม่ได้คิดว่าเซเลสต์เอาไปหรอก
478
00:31:44,790 --> 00:31:45,700
ว่าไงนะ
479
00:31:46,580 --> 00:31:50,480
ผมเป็นคนเดียวที่เข้าดู
การสื่อสารเข้ารหัสทั้งหมดของซิทาเดลได้
480
00:31:50,680 --> 00:31:51,660
นั่นงานผม
481
00:31:52,750 --> 00:31:54,080
คุณรู้อยู่แล้วนี่ ใช่ไหม
482
00:31:57,250 --> 00:31:59,330
ผมรู้จักคุณมาสิบปีแล้วนะเพื่อน
483
00:32:00,290 --> 00:32:02,910
รู้รูปแบบพฤติกรรมของคุณ
รู้ว่าคุณจะคิดอะไรยังไง
484
00:32:03,620 --> 00:32:05,870
วันนี้คุณทำตัวไม่สมกับเป็นคุณมากๆ
485
00:32:06,870 --> 00:32:08,790
เราอยู่ในภาวะวิกฤต
486
00:32:09,370 --> 00:32:10,370
อ้อ
487
00:32:12,080 --> 00:32:15,290
ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดจะทำ
แต่ผมไปค้นในเซิร์ฟเวอร์
488
00:32:15,910 --> 00:32:19,230
พบว่ามีคำสั่งลับถึงหัวหน้าทีมปฏิบัติการ
489
00:32:19,430 --> 00:32:23,910
จากสายลับเทียร์หนึ่ง
ส่งอย่างลับๆ ผิดกระบวนการทำงาน
490
00:32:25,620 --> 00:32:29,230
เทียร์หนึ่งคนนั้นสั่งหัวหน้าทีม
เอากุญแจพ่อมดไปซ่อน
491
00:32:29,430 --> 00:32:31,480
และนำมาส่งกับมือโดยตรงเมื่อกลับถึงฐาน
492
00:32:31,680 --> 00:32:35,040
- ผมรู้ว่าคุณรู้ตัวตนของสายลับที่สั่ง
- หยุดตรงนั้นเลย คาร์เตอร์
493
00:32:38,700 --> 00:32:40,450
นาเดียเป็นคนออกคำสั่งลับนั่น
494
00:32:44,000 --> 00:32:47,190
คุณบอกว่าคุณแบ็คสต็อปเซเลสต์
495
00:32:47,390 --> 00:32:49,440
เพื่อไม่ให้เธอทำความลับซิทาเดลรั่วไหล
496
00:32:49,640 --> 00:32:51,200
แต่ผมคิดว่าคุณทำแบบนั้น
497
00:32:52,000 --> 00:32:55,080
เพื่อไม่ให้พวกเรารู้ความจริงว่า
เธอไม่รู้เรื่อง
498
00:32:56,040 --> 00:32:57,330
ที่จริงเธอมือสะอาด
499
00:32:58,790 --> 00:33:02,400
คุณต้องทำให้คนสงสัยเซเลสต์เอาไว้
ต้องให้เธอรับสมอ้างไปแทน
500
00:33:02,590 --> 00:33:05,560
คุณจึงแบ็คสต็อป โบ้ยให้เป็นแพะ
ลบความจำเธอ
501
00:33:05,760 --> 00:33:07,690
ไม่ใช่เพราะเธอเป็นภัยต่อซิทาเดล
502
00:33:07,890 --> 00:33:09,650
แต่เพราะเธอจะเป็นภัยต่อนาเดีย
503
00:33:09,840 --> 00:33:12,750
เพราะคุณกำลังปกป้องนาเดีย
504
00:33:19,410 --> 00:33:21,290
เพราะต่อให้คุณจะรักนาเดีย
505
00:33:25,330 --> 00:33:27,250
คุณก็คิดว่านาเดียอาจเป็นไส้ศึก
506
00:33:32,200 --> 00:33:34,620
อย่าได้เอ่ยคำแบบนั้นออกมาอีก
507
00:33:43,250 --> 00:33:45,120
เป็นเพราะคุณ
508
00:33:46,450 --> 00:33:47,540
ผมทำอะไรไป
509
00:33:48,370 --> 00:33:49,370
ไม่ใช่คุณ
510
00:33:51,700 --> 00:33:52,660
เธอ
511
00:34:09,040 --> 00:34:10,370
ไว้ใจเธอไม่ได้
512
00:34:10,950 --> 00:34:12,020
ทำไมล่ะ
513
00:34:12,220 --> 00:34:13,270
นาเดีย
514
00:34:13,470 --> 00:34:14,770
ตอนต่อไปในซิทาเดล
515
00:34:14,970 --> 00:34:17,440
คุณฆ่าสายลับไปหลายพันคน
516
00:34:17,640 --> 00:34:18,940
ฉันก็เอาหน้าคนเดียวไม่ได้
517
00:34:19,140 --> 00:34:21,790
มีสายลับซิทาเดลมาหาฉัน
และหักหลังพวกคุณเอง
518
00:34:24,330 --> 00:34:25,910
ผมไม่รู้แล้วว่าคุณเป็นใคร
519
00:34:26,540 --> 00:34:30,600
พวกเราไม่มีใครใสสะอาดสักคน
คุณก็รู้แก่ใจ
520
00:34:30,800 --> 00:34:32,250
ผมอยากรู้ความจริง
521
00:34:34,500 --> 00:34:38,160
ซิทาเดล
522
00:36:06,540 --> 00:36:08,480
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม
523
00:36:08,680 --> 00:36:10,620
ผู้ตรวจสอบงานแปล
กัญจณ์ รัตนอุบล