1
00:00:07,080 --> 00:00:08,810
จบแล้วยังมีต่อ
2
00:00:09,010 --> 00:00:10,000
ซิทาเดล
3
00:00:10,200 --> 00:00:11,620
เปิดข้อมูลลับ
4
00:00:16,080 --> 00:00:18,160
ความเดิมในซิทาเดล
5
00:00:18,450 --> 00:00:20,310
ตรงนี้มีคนนั่ง ฉันรอเพื่อนอยู่
6
00:00:20,510 --> 00:00:22,520
จ่ายค่าวิวไปแพงมากด้วย
7
00:00:22,720 --> 00:00:24,750
ผมโทรขอเงินคืนจากการรถไฟให้เลยไหม
8
00:00:28,950 --> 00:00:30,790
รู้เนอะว่าต่อไปเป็นไง
9
00:00:32,500 --> 00:00:35,580
เรารอเวลากำจัดซิทาเดลให้สิ้นซาก
มานานแล้ว
10
00:00:36,080 --> 00:00:37,810
แกเป็นใครกันแน่
11
00:00:38,010 --> 00:00:38,830
ความจริง
12
00:00:39,620 --> 00:00:42,250
เราโดนหลอก
พวกมันจะถล่มซิทาเดลให้ราบ
13
00:00:44,250 --> 00:00:46,520
คุณอยู่ในภาวะความจำเสื่อม
14
00:00:46,720 --> 00:00:48,270
รู้จักคนชื่อไคล์ คอนรอยไหม
15
00:00:48,470 --> 00:00:49,690
ไม่ เขาเป็นใคร
16
00:00:49,890 --> 00:00:50,750
คุณ
17
00:00:51,250 --> 00:00:52,440
รองเท้าสตั๊ดเนี่ยนะ
18
00:00:52,640 --> 00:00:54,620
- เอาจริงดิหนู
- ไปใส่รองเท้านักเรียน
19
00:00:55,120 --> 00:00:58,330
หลายเดือนมานี้ ผมเห็นภาพซ้ำๆ
20
00:01:00,120 --> 00:01:01,940
เจอกล่องลับของซิทาเดลแล้ว
21
00:01:02,140 --> 00:01:04,190
- ไปเอามาให้ฉัน
- รับทราบ
22
00:01:04,390 --> 00:01:05,850
จะเอาอะไรจากเรา
23
00:01:06,050 --> 00:01:06,940
ผมเบอร์นาร์ด ออร์ลิค
24
00:01:07,140 --> 00:01:08,310
เราเป็นเพื่อนกัน
25
00:01:08,510 --> 00:01:09,850
จะบอกว่าผมเป็นสายลับงั้นเหรอ
26
00:01:10,050 --> 00:01:12,480
เช้านี้ กล่องลับของซิทาเดลถูกขโมยไป
27
00:01:12,680 --> 00:01:15,600
ในนั้นมีรหัสอาวุธนิวเคลียร์
ทั้งหมดบนโลกนี้
28
00:01:15,800 --> 00:01:17,660
- ฉันต้องใช้เมสัน เคน
- ฉันไม่ใช่เขา
29
00:01:20,500 --> 00:01:22,310
นายเคยมีคู่หู
30
00:01:22,510 --> 00:01:23,940
เธอชื่อนาเดีย ซินห์
31
00:01:24,140 --> 00:01:25,120
ฉันว่านาเดียตายไปแล้ว
32
00:02:10,000 --> 00:02:12,790
{\an8}อิตาลี แปดปีก่อน
33
00:02:29,000 --> 00:02:30,060
- นาเดีย
- เบอร์นาร์ด
34
00:02:30,260 --> 00:02:31,160
กลับฐานก่อน
35
00:02:32,330 --> 00:02:34,900
- ได้ยินไหม
- เบอร์นาร์ด พวกมันดักโจมตีเรา
36
00:02:35,090 --> 00:02:37,600
ซิทาเดลโดนถล่ม
พวกมันไล่ฆ่าเราทุกคน
37
00:02:37,800 --> 00:02:39,190
เมสันไม่ได้อยู่กับฉัน
38
00:02:39,390 --> 00:02:40,580
นาเดีย
39
00:02:41,000 --> 00:02:42,270
ได้ยินรึเปล่า
40
00:02:42,470 --> 00:02:44,020
ผมเริ่มแบ็คสต็อปแล้ว
41
00:02:44,220 --> 00:02:46,350
คุณมีเวลาสองชั่วโมง หาทางหนีทีไล่ซะ
42
00:02:46,550 --> 00:02:47,940
- ขอโทษนะ
- ไม่นะ
43
00:02:48,140 --> 00:02:51,270
- ผมไม่มีทางเลือก
- เบอร์นาร์ด ทำงี้ไม่ได้นะ เบอร์นาร์ด
44
00:02:51,470 --> 00:02:53,450
แม่งเอ๊ย เฮงซวย
45
00:03:02,620 --> 00:03:03,450
(พูดอิตาเลียน) หยุดก่อน
46
00:03:10,410 --> 00:03:11,620
ให้ช่วยไหม
47
00:03:12,290 --> 00:03:13,350
โรงพยาบาล
48
00:03:13,550 --> 00:03:14,540
ขอร้องละ
49
00:04:14,580 --> 00:04:17,000
ซิทาเดล
50
00:05:59,870 --> 00:06:01,660
กระสุนฝังอยู่ในตัวคุณ
51
00:06:06,700 --> 00:06:09,660
ฉันไม่อยากทำคุณตกใจ
52
00:06:13,660 --> 00:06:16,000
เราไปโรงพยาบาลกันดีกว่า
53
00:06:21,250 --> 00:06:22,250
ไม่จำเป็น
54
00:06:25,830 --> 00:06:27,950
อยู่ที่นี่ก็ดูแลคุณได้
55
00:06:30,370 --> 00:06:32,660
นานเท่าที่จำเป็น
56
00:06:34,870 --> 00:06:36,290
ฉันไม่ได้ขอไปเอง
57
00:06:39,000 --> 00:06:40,250
ฉันขอแทนคุณ
58
00:08:26,750 --> 00:08:28,540
เริ่มทำการแบ็คสต็อป
59
00:08:31,950 --> 00:08:33,700
กำลังลบความจำ
60
00:08:48,250 --> 00:08:52,600
ไปวาเลนเซีย
61
00:08:52,800 --> 00:08:54,000
อัชฌา
62
00:09:54,080 --> 00:09:57,830
{\an8}ไปวาเลนเซีย อัชฌา
63
00:09:58,540 --> 00:09:59,700
{\an8}อะไร
64
00:10:24,040 --> 00:10:25,700
{\an8}"ชาร์ล็อต เวอร์น่อน" เหรอ
65
00:10:45,910 --> 00:10:49,540
{\an8}ไวโอมิง แปดปีต่อมา
66
00:10:57,830 --> 00:10:58,700
สายลับ
67
00:10:59,160 --> 00:11:00,330
คุณเนี่ยนะ สายลับ
68
00:11:02,080 --> 00:11:05,940
ไคล์ คุณเข้าห้องน้ำยังลืมยกฝาลงเลย
นี่เป็นเจสัน บอร์นไปแล้วเหรอ
69
00:11:06,140 --> 00:11:10,100
- เขามีประวัติของผม
- เขาอาจใช้ดีพเฟคหรือโฟโต้ชอปก็ได้
70
00:11:10,300 --> 00:11:12,230
ของจริงรึเปล่าก็ไม่รู้ เราไม่รู้เลย
71
00:11:12,430 --> 00:11:14,270
มันสมเหตุสมผลนะแอ็บบี้ ดูจากแผลเป็น
72
00:11:14,470 --> 00:11:17,000
ดูจากที่ไม่มีใครตามหาผมหลังเกิดอุบัติเหตุ
73
00:11:23,950 --> 00:11:25,620
เราน่าจะบอกพวกเขา
74
00:11:28,330 --> 00:11:29,350
เธอควรรู้ไว้
75
00:11:29,550 --> 00:11:31,330
เราบอกเธอไม่ได้ เบอร์นาร์ด
76
00:11:33,160 --> 00:11:34,950
- โจ
- เราจะไม่บอกเธอ
77
00:11:36,000 --> 00:11:37,080
เข้าใจไหม
78
00:11:39,200 --> 00:11:41,830
เว้นแต่คุณอยากให้ฉันบอกพวกเขาว่า
คุณทำอะไรลงไป
79
00:11:45,120 --> 00:11:46,620
ทีนี้เอาไง คุณจะ...
80
00:11:48,200 --> 00:11:50,450
คุณจะทิ้งเราไว้ที่นี่แล้วไปกับเขาเหรอ
81
00:12:02,040 --> 00:12:03,370
ถ้าได้ของชิ้นนั้นมา
82
00:12:04,660 --> 00:12:08,000
ผมก็ได้ปกป้องคุณกับเฮนดริกซ์
ผมสนใจแค่นี้
83
00:12:11,000 --> 00:12:12,790
ผมสนใจแค่นี้ แอ็บบี้
84
00:12:25,330 --> 00:12:26,410
ไคล์
85
00:12:27,370 --> 00:12:28,450
ได้เวลาแล้ว
86
00:12:37,200 --> 00:12:38,620
พ่อจะกลับมาเมื่อไหร่
87
00:12:38,950 --> 00:12:39,950
ไปแป๊บเดียวจ้ะ
88
00:12:40,620 --> 00:12:41,620
กลับทันทีที่พ่อกลับมาได้
89
00:12:44,370 --> 00:12:45,290
พ่อรักลูก
90
00:12:46,580 --> 00:12:47,500
รักมาก
91
00:12:48,450 --> 00:12:49,690
ลูกรู้ใช่ไหม
92
00:12:49,890 --> 00:12:50,910
หนูก็รักพ่อเหมือนกัน
93
00:13:18,330 --> 00:13:19,250
ขอบคุณ โจ
94
00:13:21,410 --> 00:13:23,540
เจ้านี่มันมีของดีอะไรบ้าง
95
00:13:24,000 --> 00:13:25,480
อ๋อ คันนี้ไม่ใช่ของซิทาเดล
96
00:13:25,680 --> 00:13:28,580
รถของโจ ฉันว่ายังเล่นม้วนเทปได้อยู่เลย
97
00:13:29,410 --> 00:13:31,200
- ขอให้ปลอดภัยนะ
- คุณก็เหมือนกัน
98
00:13:42,080 --> 00:13:44,500
{\an8}นิวยอร์กซิตี้
99
00:13:49,540 --> 00:13:52,950
แล็บลับๆ ของแมนติคอร์
อยู่ชั้นบนสุดของตึกนั่น
100
00:13:54,200 --> 00:13:55,650
ของอยู่ในห้องแล็บ
101
00:13:55,840 --> 00:13:57,600
ข่าวดีก็คือฉันเป็นอัจฉริยะ
102
00:13:57,800 --> 00:14:01,060
ฉันแฮกเข้าเซิร์ฟเวอร์แล้ว
เท่ากับไบโอเมตริกในชื่อปลอมของนาย
103
00:14:01,260 --> 00:14:03,540
ซ่อนอยู่ในระบบหลังบ้านของพวกมันแล้ว
104
00:14:03,910 --> 00:14:04,910
ใส่นี่ซะ
105
00:14:06,040 --> 00:14:07,040
ถอดนั่นด้วย
106
00:14:12,290 --> 00:14:16,440
จุดนี้ฉันต้องขอยกมือถาม
ความชัดเจนของแผนนี้
107
00:14:16,640 --> 00:14:18,400
นายไม่ต้องรู้แผนหรอก
108
00:14:18,590 --> 00:14:21,020
ต้องรู้สิ ไม่ต้องรู้ได้ไงวะ
109
00:14:21,220 --> 00:14:23,650
นี่ เดี๋ยวบอกทางให้
110
00:14:23,840 --> 00:14:26,620
แค่ฟังฉันไว้ เดี๋ยวพาผ่านฉลุย
111
00:14:28,580 --> 00:14:30,850
เมสันจะบันเทิงกับงานนี้มาก
112
00:14:31,050 --> 00:14:32,160
พูดเฉยๆ นะ
113
00:14:34,000 --> 00:14:35,370
ให้ไว แต่งตัวซะ
114
00:14:35,950 --> 00:14:37,650
เดินเข้าไปเหมือนเป็นเจ้าของตึก
115
00:14:37,840 --> 00:14:40,160
เจ้าของอะไรล่ะ
แค่ค่าที่จอดยังไม่มีปัญญาจ่าย
116
00:14:45,660 --> 00:14:49,730
แอนเดอร์ส ซีลจ์กำลังปลดล็อก
อยู่ในห้องแล็บตอนนี้เลย
117
00:14:49,930 --> 00:14:52,190
ดาวิกแฝดมันกำลังมารับของ
118
00:14:52,390 --> 00:14:54,020
ไปเอาของมา ช่วยครอบครัวนาย
119
00:14:54,220 --> 00:14:55,410
เนียนๆ นิ่งๆ
120
00:14:56,040 --> 00:14:59,040
- ส่วนนี้น่ะง่าย
- ไอ้คนนั่งแช่ตูดก็พูดง่าย
121
00:14:59,750 --> 00:15:01,040
สวัสดีครับ
122
00:15:01,700 --> 00:15:03,440
ยิ้มเหรอ ห้ามเด็ดขาด
123
00:15:03,640 --> 00:15:05,080
สายลับเขาไม่ยิ้มกัน
124
00:15:08,830 --> 00:15:10,310
โรงเรียนสายลับสอนมางี้เหรอ
125
00:15:10,510 --> 00:15:12,850
อย่ากวนส้น ทีนี้ขึ้นไปชั้นสอง
126
00:15:13,050 --> 00:15:14,900
{\an8}ตัวกล่องลับมีคีย์บล็อกเจ็ดชั้น
127
00:15:15,090 --> 00:15:16,400
{\an8}โดนปลดไปแล้วสี่
128
00:15:16,590 --> 00:15:19,230
{\an8}ถ้ามันปลดได้หมดเราก็เกม
129
00:15:19,430 --> 00:15:20,980
คีย์บล็อกชั้นที่ห้า ปลดเรียบร้อย
130
00:15:21,180 --> 00:15:23,540
เวร พวกนั้นปลดได้อีกชั้นแล้ว
131
00:15:27,620 --> 00:15:28,770
นี่ก็ไม่แย่นะ
132
00:15:28,970 --> 00:15:31,100
ไหนว่าแมนติคอร์ถนัดแนวนี้
133
00:15:31,300 --> 00:15:32,850
พูดปั๊บโดนตามเลย
134
00:15:33,050 --> 00:15:34,480
รีบเดินให้ไว
135
00:15:34,680 --> 00:15:35,480
เลี้ยวซ้าย
136
00:15:35,680 --> 00:15:39,160
ฉันรู้ว่าห้องแล็บอยู่ข้างหน้า
แต่เลี้ยวซ้ายก่อน เชื่อฉัน เปลี่ยนแผน
137
00:15:42,000 --> 00:15:43,650
ลูกพี่ อีกนานมั้ย
138
00:15:43,840 --> 00:15:45,690
ดาห์เลียอยากได้ของตั้งหลายชั่วโมงแล้ว
139
00:15:45,890 --> 00:15:47,310
พี่น้องซีลจ์อยู่ในพื้นที่
140
00:15:47,510 --> 00:15:48,520
อีกไม่นาน
141
00:15:48,720 --> 00:15:50,850
นายต้องไปเอาของ ไม่มีเวลาแล้ว
142
00:15:51,050 --> 00:15:52,060
มันใกล้เข้ามาแล้ว
143
00:15:52,260 --> 00:15:54,040
ไปหลบหลังเสาทางขวา
144
00:15:56,370 --> 00:15:57,660
- ขยับรถ
- ได้
145
00:15:58,290 --> 00:16:01,520
ตอนนี้แหละ ไปเลย
รปภ.คนนั้นน่าจะโทรเรียกกำลังเสริม
146
00:16:01,720 --> 00:16:03,060
ห้ามเสียเวลา รีบเข้ารีบออก
147
00:16:03,260 --> 00:16:04,600
- ครับ
- จะไม่เตือนซ้ำสองนะ
148
00:16:04,800 --> 00:16:06,200
โทษที รอเพื่อนอยู่
149
00:16:07,830 --> 00:16:08,660
ข้างหลังนาย
150
00:16:10,580 --> 00:16:12,540
ลองคว้าปืนมันมาใช้
151
00:16:13,080 --> 00:16:15,620
เนี่ย เหมือนขี่จักรยาน เดี๋ยวก็นึกออก
152
00:16:17,790 --> 00:16:18,750
ของ
153
00:16:19,200 --> 00:16:21,620
ทุบลูกกระเดือกมันแรงๆ
154
00:16:22,160 --> 00:16:23,950
ครับๆ ไปแล้วครับ
155
00:16:25,620 --> 00:16:26,540
เก่งมาก
156
00:16:27,000 --> 00:16:28,790
ครับ โอเค ขอบคุณ
157
00:16:38,910 --> 00:16:40,080
มีผู้บุกรุก!
158
00:16:40,290 --> 00:16:42,660
รีบๆ เลย ชั้นหก ไปเร็ว
159
00:16:43,700 --> 00:16:46,020
ปิดฝั่งซ้ายให้หมด เร็วเข้า
160
00:16:46,220 --> 00:16:47,370
เป็นไปไม่ได้
161
00:16:58,330 --> 00:17:02,250
{\an8}เวอร์จิเนีย
162
00:17:02,700 --> 00:17:05,020
{\an8}ทางการเชื่อว่าเกิดระเบิดคาร์บอมบ์
163
00:17:05,220 --> 00:17:08,730
{\an8}ในโรงจอดรถของกลุ่มอาคาร
พักอาศัยที่กรุงเบลเกรด
164
00:17:08,930 --> 00:17:12,230
{\an8}ที่นั่นเป็นที่พักอาศัยของบรรดาครอบครัว
เจ้าหน้าที่องค์กรสหประชาชาติ
165
00:17:12,430 --> 00:17:15,190
{\an8}เราได้รับรายงานว่า
มีผู้เสียหายหลายสิบราย
166
00:17:15,390 --> 00:17:18,900
มีการค้นหาตัวผู้ก่อการ
ที่อยู่เบื้องหลังการโจมตีครั้งนี้
167
00:17:19,090 --> 00:17:23,080
พยานเล่าว่าได้ยินเสียงระเบิดตอนเช้า
เวลาประมาณ 3.20 น.
168
00:17:24,040 --> 00:17:27,870
อาคารหลายหลังบริเวณนั้น
ห่างไป 3.5 กม. ยังรับรู้ถึงแรงสะเทือน
169
00:17:34,910 --> 00:17:35,980
เกิดเรื่องแล้ว
170
00:17:36,180 --> 00:17:37,560
หมายความว่าไง เกิดเรื่องอะไร
171
00:17:37,760 --> 00:17:39,700
มีคนบุกรุกและขโมยกล่องลับไป
172
00:17:40,870 --> 00:17:42,980
แกทำไอ้ของนั่นหายเหรอ
173
00:17:43,180 --> 00:17:44,440
ผมกำลังตามรอยมันอยู่
174
00:17:44,640 --> 00:17:46,250
ฉันขอพูดให้ฟังชัดๆ
175
00:17:46,870 --> 00:17:48,120
ฉันเป็นโบรกเกอร์
176
00:17:48,790 --> 00:17:50,810
เป็นตัวแทนเหล่าตระกูลที่บริหารแมนติคอร์
177
00:17:51,010 --> 00:17:52,660
ดังนั้น เมื่ออะไรผิดพลาดไป
178
00:17:53,080 --> 00:17:55,940
เช่นมีคนขโมยไอ้กล่องเวรที่เราตามหา
179
00:17:56,140 --> 00:17:57,660
แม่งตั้งแปดปี
180
00:17:58,040 --> 00:18:01,330
ทุกคนจะหมายหัวฉันถ้าฉันไม่แก้ปัญหา
181
00:18:02,540 --> 00:18:05,870
ซีไอเอมาแงะไปจากมือแกได้ยังไง
182
00:18:06,790 --> 00:18:07,980
ไม่ใช่ซีไอเอ
183
00:18:08,180 --> 00:18:10,270
- หมายความว่าไง
- ฝีมือเมสัน เคน
184
00:18:10,470 --> 00:18:11,700
เมสัน เคนตายแล้ว
185
00:18:12,700 --> 00:18:13,700
ผมเห็นเขา
186
00:18:15,250 --> 00:18:16,290
เขายังไม่ตาย
187
00:18:22,120 --> 00:18:23,540
ผมเห็นเขา ดาห์เลีย
188
00:18:27,160 --> 00:18:28,410
เอากล่องลับมาให้ฉัน
189
00:18:30,500 --> 00:18:31,410
เอาตัวเคนมาด้วย
190
00:18:42,750 --> 00:18:43,830
ฉันทำแบบนั้นได้ไง
191
00:18:45,450 --> 00:18:47,370
เพราะนายคือเมสัน เคน
192
00:18:48,200 --> 00:18:50,750
เห็นตัวล็อกกระเป๋านั่นไหม
ทาบข้อมือบนนั้นสิ
193
00:18:51,290 --> 00:18:54,480
- เมสัน เคน
- ยืนยันตัวตนสายลับเทียร์วัน
194
00:18:54,680 --> 00:18:55,450
เปิดเลย
195
00:18:56,040 --> 00:18:57,770
สั่งให้ค้นหาสายลับที่ยังปฏิบัติการ
196
00:18:57,970 --> 00:18:59,580
ค้นหาสายลับที่ยังปฏิบัติการ
197
00:18:59,790 --> 00:19:01,650
มันเป็นเทคโนโลยี
ชิ้นเดียวที่บอกตำแหน่ง
198
00:19:01,840 --> 00:19:03,770
สายลับซิทาเดลที่ยังอาจมีชีวิตอยู่
199
00:19:03,970 --> 00:19:05,190
ช่วงที่ซิทาเดลล่มสลาย
200
00:19:05,390 --> 00:19:07,900
คาร์เตอร์ สเปนซ์ ลูกน้องฉันเอาไปซ่อน
201
00:19:08,090 --> 00:19:10,480
ได้เจอมันตอนนี้ก็พิสูจน์ว่า
เขาไม่ได้ตายเปล่า
202
00:19:10,680 --> 00:19:12,950
เราใช้มันโค่นแมนติคอร์ได้
203
00:19:15,500 --> 00:19:18,290
พบเป้าหมาย
กล่องลับ
204
00:19:20,290 --> 00:19:23,350
งั้นเราก็เอาของกลับไปที่ไวโอมิง
แล้วค่อยคิดว่าจะทำยังไงต่อ
205
00:19:23,550 --> 00:19:26,230
อือ ขับกลับไปไวโอมิงมันไกล
เพราะงั้น...
206
00:19:26,430 --> 00:19:27,810
หมายความว่าไง
207
00:19:28,010 --> 00:19:29,620
เรากลับไวโอมิงไม่ได้
208
00:19:29,910 --> 00:19:30,830
ทำไมล่ะ
209
00:19:31,040 --> 00:19:34,850
ทันทีที่นายโผล่หน้าเข้าไปในตึกนั้น
พวกมันก็รู้แล้วว่านายยังไม่ตาย
210
00:19:35,050 --> 00:19:37,770
ตอนนี้สายลับแมนติคอร์ทุกคนทั่วโลก
จะออกตามล่าหาตัวนาย
211
00:19:37,970 --> 00:19:40,900
พวกนั้นจะตามนายไปถึงไวโอมิง
และฆ่านายกับครอบครัว
212
00:19:41,090 --> 00:19:42,120
ก็เลยกลับไม่ได้
213
00:19:42,660 --> 00:19:44,690
- นายไม่ได้บอก
- ขอโทษนะ
214
00:19:44,890 --> 00:19:46,850
อะไรวะ ไหนบอกให้เชื่อใจ
215
00:19:47,050 --> 00:19:47,940
นายเชื่อใจฉันทำไมล่ะ
216
00:19:48,140 --> 00:19:50,480
ฉันรมยาสลบนายกับครอบครัวในรถนะเว้ย
217
00:19:50,680 --> 00:19:53,000
ฉันนี่โคตรไม่น่าไว้ใจ ฉันเป็นสายลับนะ
218
00:19:57,750 --> 00:19:59,000
อยู่ไหนของแม่ง
219
00:19:59,450 --> 00:20:01,100
ฟังนะ กล่องลับเป็นแค่จุดเริ่มต้น
220
00:20:01,300 --> 00:20:03,350
แมนติคอร์กำลังเตรียมการระดับทำลายล้าง
221
00:20:03,550 --> 00:20:04,270
แผนเผด็จศึก
222
00:20:04,470 --> 00:20:06,020
เท่ากับถ้าฉันอยากเจอหน้าครอบครัวอีก
223
00:20:06,220 --> 00:20:07,440
- เราต้องหยุดมัน
- ถูกต้อง
224
00:20:07,640 --> 00:20:09,810
เราสองคนนั่งรถตู้
มากับกระเป๋าเอกสาร เบอร์นาร์ด
225
00:20:10,010 --> 00:20:11,950
นี่มันพล็อตหนัง ใครว่าเราแกล้งโง่ ชัดๆ
226
00:20:12,290 --> 00:20:13,540
แผนการใหญ่ของนายคืออะไร
227
00:20:15,370 --> 00:20:16,400
ฉันไม่รู้
228
00:20:16,590 --> 00:20:17,690
- นายไม่รู้เหรอ
- ไม่
229
00:20:17,890 --> 00:20:20,690
แล้วไอ้ห่ารากแอตลาส อัจฉริยะสายเทค
230
00:20:20,890 --> 00:20:24,150
- ที่ถูกลิขิตมาแบกโลกหายหัวไปไหน
- ฉันไม่รู้ แต่เมสันน่ะรู้
231
00:20:24,340 --> 00:20:25,150
ฉันไม่ใช่เมสัน
232
00:20:25,340 --> 00:20:27,250
ยัง ยังไม่ใช่
233
00:20:29,000 --> 00:20:29,830
เหยียบมิด
234
00:20:33,700 --> 00:20:34,650
หมายความว่ายังไง
235
00:20:34,840 --> 00:20:37,000
กระเป๋านั่นเก็บความจำของเขาไว้
236
00:20:37,410 --> 00:20:38,980
- ความจำของนาย
- ว่าไงนะ
237
00:20:39,180 --> 00:20:42,020
สายลับซิทาเดลทุกคน
ถูกฝังชิปไว้ที่สมองกลีบขมับ
238
00:20:42,220 --> 00:20:44,440
ชิปนั่นเก็บความจำของสายลับ
ไว้บนเซิร์ฟเวอร์ซิทาเดล
239
00:20:44,640 --> 00:20:46,730
เมื่อตามรอยใครไม่ได้
เราก็จะทำการแบ็คสต็อป
240
00:20:46,930 --> 00:20:48,080
นายลบความจำพวกเรา
241
00:20:49,500 --> 00:20:51,370
เจอละ มันอยู่นั่น
242
00:20:51,790 --> 00:20:54,540
แต่หลอดที่มีชื่อนายนั่นน่ะ
243
00:20:55,080 --> 00:20:57,200
{\an8}มันจะเรียกคืนความจำนายกลับมา
244
00:21:01,870 --> 00:21:03,270
ระวังด้วย
245
00:21:03,470 --> 00:21:04,540
มีแค่ชิ้นเดียว
246
00:21:06,330 --> 00:21:07,230
แล้วฉันจะ...
247
00:21:07,430 --> 00:21:10,350
เอาปักคอ
ของเหลวในนั้นจะเข้าสู่กระแสเลือด
248
00:21:10,550 --> 00:21:11,700
นี่แกงกันป่ะวะ
249
00:21:13,950 --> 00:21:14,790
นิ่งไว้
250
00:21:15,910 --> 00:21:17,040
ไม่เชื่อใจกันเหรอ
251
00:21:20,040 --> 00:21:21,040
ให้ตายก็ไม่
252
00:21:23,120 --> 00:21:24,000
เอาเลย
253
00:21:29,330 --> 00:21:32,080
ไม่นะ เฮ้ย เบอร์นาร์ด
254
00:21:36,750 --> 00:21:37,910
ไม่นะ เบอร์นาร์ด
255
00:21:57,200 --> 00:21:58,370
อ้าว ตายๆ
256
00:22:11,040 --> 00:22:12,560
ทิ้งอาวุธ!
257
00:22:12,760 --> 00:22:14,700
วางปืนเดี๋ยวนี้!
258
00:22:27,500 --> 00:22:28,270
ยามาซากิ
259
00:22:28,470 --> 00:22:30,770
แกะรอยเมสัน หาเส้นทางที่มันไป
260
00:22:30,970 --> 00:22:31,910
รับทราบ
261
00:22:32,500 --> 00:22:37,000
เจอบุญหล่นทับซะงั้น
262
00:23:04,040 --> 00:23:05,370
เชี่ย
263
00:23:06,330 --> 00:23:07,290
เชี่ย
264
00:23:27,750 --> 00:23:29,200
พบเป้าหมาย
265
00:23:32,870 --> 00:23:35,600
พบสายลับเทียร์วัน: วาเลนเซีย สเปน
266
00:23:35,800 --> 00:23:38,620
นาเดีย ซินห์
267
00:23:43,700 --> 00:23:46,790
"สีผมของเขาแดงจัด
เจิดจ้าที่สุดเท่าที่ฟินน์เคยเห็นมา
268
00:23:47,750 --> 00:23:50,690
"สีนั้นแดงยิ่งกว่าลูกเชอร์รี่
แดงยิ่งกว่ารถดับเพลิง
269
00:23:50,890 --> 00:23:53,400
"และราวกับมันไม่มากพอสำหรับคนคนเดียว
270
00:23:53,590 --> 00:23:56,040
"เขายังมีเคราสีแดงเท่าเทียมกันด้วย"
271
00:24:03,660 --> 00:24:04,730
นี่แอ็บบี้นะ
272
00:24:04,930 --> 00:24:07,160
ขอโทษที่ไม่ได้รับสาย
ฝากข้อความไว้นะคะ
273
00:24:08,250 --> 00:24:09,160
นี่
274
00:24:10,250 --> 00:24:12,750
ผมอยู่บนเครื่องบินจะไปวาเลนเซีย
275
00:24:14,250 --> 00:24:17,900
ผมรู้ว่าไม่ได้อยู่ในแผน
แต่พวกมันกำลังตามล่าผม
276
00:24:18,090 --> 00:24:20,700
ผมกลับไปไม่ได้
ไม่งั้นพวกมันจะเจอคุณด้วย
277
00:24:21,700 --> 00:24:25,370
คนเดียวที่ช่วยผมได้อยู่ที่สเปน
เป็นสายลับซิทาเดล
278
00:24:26,000 --> 00:24:27,520
ผมต้องไปหาคนนั้น
279
00:24:27,720 --> 00:24:29,700
ผมต้องหาทางปกป้องพวกเรา
280
00:24:31,080 --> 00:24:33,290
รู้ไว้นะว่าผมรักคุณ
281
00:24:34,410 --> 00:24:35,450
ทั้งคุณและลูก
282
00:24:36,410 --> 00:24:38,120
พวกคุณเท่านั้นที่สำคัญกับผม
283
00:24:45,500 --> 00:24:48,950
{\an8}วาเลนเซีย สเปน
284
00:25:03,540 --> 00:25:06,040
{\an8}เทศกาลฟัลลาส
285
00:25:31,830 --> 00:25:32,900
(พูดวาเลนเซียน)
จองที่ไว้รึเปล่าคะ
286
00:25:33,090 --> 00:25:34,290
ผมนัดเจอเพื่อน
287
00:25:41,540 --> 00:25:42,310
ขอโทษจริงๆ ค่ะ
288
00:25:42,510 --> 00:25:43,620
ขอโทษนะคะ เป็นอะไรรึเปล่า
289
00:25:49,160 --> 00:25:50,200
คุณคือนาเดีย
290
00:25:51,290 --> 00:25:52,790
ขอโทษค่ะ ฉันว่าคุณจำคนผิดแล้ว
291
00:25:52,990 --> 00:25:55,750
ไม่ผิด ผมจำคนไม่ผิด
292
00:25:57,500 --> 00:25:59,750
ซินญอร์ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
293
00:26:03,500 --> 00:26:05,250
แปดปีก่อน อิตาลี
294
00:26:13,330 --> 00:26:14,950
คุณจำได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น
295
00:26:19,790 --> 00:26:20,700
ไม่ใช่ที่นี่
296
00:26:36,540 --> 00:26:37,810
ฉันแค่ฟื้นขึ้นที่นั่น
297
00:26:38,010 --> 00:26:40,120
เขาตายไปแล้ว เป็นการป้องกันตัว
298
00:26:40,320 --> 00:26:43,350
- คุณพูดเรื่องอะไร
- ฉันไม่ได้ฆ่า เขาตายแล้ว
299
00:26:43,550 --> 00:26:45,370
ผมไม่ใช่ตำรวจ
300
00:26:46,830 --> 00:26:48,370
งั้นคุณเป็นใคร
301
00:26:51,200 --> 00:26:52,200
เมสัน เคน
302
00:26:52,910 --> 00:26:54,290
สายลับตัวท็อป โคตรเก่ง
303
00:27:01,450 --> 00:27:02,500
ฉันขอ...
304
00:27:06,200 --> 00:27:07,290
เบอร์นาร์ด ออร์ลิค
305
00:27:08,370 --> 00:27:10,520
แมนติคอร์ กล่องลับ
306
00:27:10,720 --> 00:27:13,190
- ชื่อไหนพอคุ้นหูบ้างไหม
- คุณอยู่ห่างๆ ฉันดีกว่า
307
00:27:13,390 --> 00:27:14,850
เขาลบความจำของคุณ
308
00:27:15,050 --> 00:27:17,350
ผมอยู่บนรถไฟ เมื่อแปดปีก่อนที่อิตาลี
309
00:27:17,550 --> 00:27:19,940
เกิดระเบิด มีคนช่วยผมขึ้นจากน้ำ
310
00:27:20,140 --> 00:27:22,190
ผมจำตัวเองไม่ได้
ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่นั่นได้ยังไง
311
00:27:22,390 --> 00:27:24,400
- คุณก็อยู่บนรถไฟกับผม
- ไม่
312
00:27:24,590 --> 00:27:28,400
คุณเป็นสายลับเหมือนผม
เราทำงานให้องค์กรชื่อซิทาเดล
313
00:27:28,590 --> 00:27:31,230
คุณโดนตัวไหนมาไม่รู้นะ
แต่ฉันจะเดินผ่านหน้าคุณ
314
00:27:31,430 --> 00:27:33,520
ออกไปทางประตูนั้น
ถ้าแตะต้องฉัน ฉันจะกรี๊ดให้ลั่น
315
00:27:33,720 --> 00:27:34,500
รับ
316
00:27:37,290 --> 00:27:39,020
นั่นขว้างมีดใส่ฉันเหรอ
317
00:27:39,220 --> 00:27:40,770
ก็นึกว่าคุณจะรับ
318
00:27:40,970 --> 00:27:43,730
เบอร์นาร์ดทำงั้นกับผม
ผมเลยนึกว่าคุณก็จะรับ
319
00:27:43,930 --> 00:27:45,940
ผมจะได้ถามว่า "อ้าว คุณทำงั้นได้ไง"
320
00:27:46,140 --> 00:27:47,810
- ถอยไปไกลๆ
- ขอโทษ ผิดเอง
321
00:27:48,010 --> 00:27:49,350
- ขอโทษจริงๆ
- นั่นไม่ใช่ถอย
322
00:27:49,550 --> 00:27:50,660
- ถอยแล้ว
- ถอยไป
323
00:27:51,330 --> 00:27:54,540
- นาเดีย ซินห์
- ยืนยันตัวตน สายลับเทียร์วัน
324
00:27:57,000 --> 00:27:57,910
โอเคไหม
325
00:28:09,040 --> 00:28:10,410
{\an8}- นั่น...
- คุณ
326
00:28:22,450 --> 00:28:23,830
ทุกท่านครับ
327
00:28:24,620 --> 00:28:26,410
ไสหัวออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้
328
00:28:29,040 --> 00:28:30,660
เคนอยู่ที่นี่ หาตัวมันให้เจอ
329
00:28:35,080 --> 00:28:38,650
หลอดที่มีชื่อคุณ ปักเข้าที่คอ
330
00:28:38,840 --> 00:28:41,910
มันจะเรียกความจำกลับมา
คุณจะจำได้ทุกอย่าง
331
00:28:47,790 --> 00:28:50,480
บอกสิว่าคุณไม่เคย
รู้สึกเหมือนคุณควรอยู่ที่อื่น
332
00:28:50,680 --> 00:28:51,910
หรือทำอย่างอื่น
333
00:28:54,250 --> 00:28:56,290
บอกสิว่าคุณไม่เคยเห็นผมมาก่อน
334
00:28:57,080 --> 00:28:58,500
เพราะผมเห็นคุณมาหลายเดือน
335
00:29:07,660 --> 00:29:09,770
นั่นแค่ยิงเตือน ส่งกระเป๋ามาให้ฉัน
336
00:29:09,970 --> 00:29:11,770
- เอาไปเลย คุณชนะแล้ว
- วางเดี๋ยวนี้
337
00:29:11,970 --> 00:29:13,910
- จะวางแล้วๆ
- วาง...
338
00:29:20,330 --> 00:29:21,750
ฉันเคยเห็นคุณ
339
00:29:23,540 --> 00:29:24,540
ในความฝัน
340
00:29:25,790 --> 00:29:26,660
ไปกันเถอะ
341
00:29:29,290 --> 00:29:30,410
ทีนี้เอาไง
342
00:29:38,370 --> 00:29:39,660
นังนาเดีย ซินห์
343
00:29:44,410 --> 00:29:45,330
โอ๊ย!
344
00:29:45,530 --> 00:29:46,330
นอนไป
345
00:29:52,410 --> 00:29:53,410
เฮ้ย มองหน้าฉัน
346
00:29:53,870 --> 00:29:55,020
จำแฝดฉันได้มะ
347
00:29:55,220 --> 00:29:56,080
เขาฝากทักทาย
348
00:30:00,040 --> 00:30:00,870
โอ๊ย!
349
00:30:05,370 --> 00:30:06,200
โทษที
350
00:30:08,790 --> 00:30:10,790
เสือกแทงข้างหลังเนี่ยนะ นาเดีย
351
00:30:11,620 --> 00:30:12,450
ถามจริง
352
00:30:14,700 --> 00:30:15,540
ได้
353
00:30:17,500 --> 00:30:18,330
มาเลย
354
00:30:22,870 --> 00:30:24,270
มันน่ะ ต้องใช้ตัวเป็นๆ
355
00:30:24,470 --> 00:30:26,000
ส่วนแก ไม่จำเป็น
356
00:30:27,620 --> 00:30:28,900
- จะไปไหน
- อย่านะ
357
00:30:29,090 --> 00:30:30,900
มานี่ ลุกขึ้น
358
00:30:31,090 --> 00:30:33,580
เป็นอะไรไป ทำไมไม่สู้กลับ
359
00:30:34,830 --> 00:30:37,830
นานจนลืมแล้วสิ
สู้ไม่เป็นแล้วใช่มั้ย นาเดีย
360
00:30:45,540 --> 00:30:48,290
โง่ฉิบหาย ตายไปเฉยๆ ก็ดีแล้ว
361
00:30:52,200 --> 00:30:53,580
แกมาเล่นงานฉัน ไอ้สวะ
362
00:30:54,750 --> 00:30:55,950
ใช่ เคน
363
00:30:57,290 --> 00:30:59,910
ต้องเป็นแกตลอด
364
00:31:02,450 --> 00:31:05,190
ต้องเป็นแกทุกที
365
00:31:05,390 --> 00:31:06,290
ใช่ไหม
366
00:31:09,540 --> 00:31:10,790
เออ ทีนี้สมใจแล้ว
367
00:31:22,580 --> 00:31:23,620
โง่ฉิบหาย
368
00:31:25,910 --> 00:31:27,620
ทีนี้แกจะต้องร้องขอความตาย
369
00:31:59,870 --> 00:32:00,700
มาเถอะ
370
00:32:03,290 --> 00:32:04,330
กดแผลไว้
371
00:32:10,830 --> 00:32:11,830
คุณทำไปแล้วเหรอ
372
00:32:16,750 --> 00:32:18,250
ฉันนึกว่าเมสันตายแล้ว
373
00:32:20,290 --> 00:32:21,290
คุณจำได้
374
00:32:23,660 --> 00:32:25,120
ฉันจำได้ทุกอย่าง
375
00:32:29,000 --> 00:32:30,500
เมสันจะรู้เรื่องนี้ไม่ได้
376
00:32:39,910 --> 00:32:40,830
เราต้องไปแล้ว
377
00:32:48,870 --> 00:32:49,830
ได้ตัวมันรึเปล่า
378
00:32:50,540 --> 00:32:52,270
- ผมต้องขอเวลาเพิ่ม
- ทำไม
379
00:32:52,470 --> 00:32:53,410
มันไม่ได้มาคนเดียว
380
00:32:54,620 --> 00:32:56,080
มันมากับนาเดีย ซินห์
381
00:32:56,280 --> 00:32:57,500
เป็นไปได้ยังไง
382
00:32:58,160 --> 00:33:00,120
นี่มันเรื่องอุบาทว์อะไรกัน
383
00:33:01,000 --> 00:33:01,870
ผมไม่รู้
384
00:33:02,830 --> 00:33:04,580
ไอ้แฝดสมองหมาของแกเป็นคนคุม
385
00:33:04,780 --> 00:33:07,690
ใช้เทคของออร์ลิคหาร่องรอยผู้รอดชีวิต
386
00:33:07,890 --> 00:33:09,790
เขาทำแล้ว แต่ไม่เจออะไร
387
00:33:10,040 --> 00:33:11,660
แกบอกว่าเขาจัดการแล้ว
388
00:33:14,410 --> 00:33:17,410
แต่แกยังโชคดี ของขวัญเพิ่งมาถึง
389
00:33:17,750 --> 00:33:19,580
ฉันต้องการตัวเคนที่นี่ก่อนค่ำ
390
00:33:20,450 --> 00:33:21,500
ครับผม
391
00:33:27,370 --> 00:33:29,200
ดีใจจังที่คุณรอดมาได้
392
00:33:30,040 --> 00:33:32,000
เมื่อกี้ก็ลังเลอยู่นิดหน่อย
393
00:33:33,750 --> 00:33:36,500
อีกเดี๋ยวเราก็เจอเคนกับกระเป๋า
394
00:33:37,160 --> 00:33:38,250
ฉันมั่นใจเลย
395
00:33:40,450 --> 00:33:42,120
แต่ฉันเป็นผู้หญิงไม่ค่อยมีความอดทน
396
00:33:43,450 --> 00:33:46,660
ผู้หญิงประเภทที่ชอบกินของหวานเป็นมื้อค่ำ
397
00:33:48,580 --> 00:33:51,790
แถมยังมีของอร่อยๆ
398
00:33:52,370 --> 00:33:56,000
ความลับของซิทาเดล
ที่เราจะเค้นจากคุณไปด้วยพลางๆ
399
00:33:59,950 --> 00:34:02,620
ได้กลับมาเชื่อมใจกับเพื่อนเก่านี่มันดีจริงๆ
400
00:34:03,290 --> 00:34:04,410
ใช่ไหมจ๊ะ เบอร์นาร์ด
401
00:34:06,540 --> 00:34:07,790
งานนี้ต้องสนุกแน่
402
00:34:09,910 --> 00:34:14,790
ฉันนี่ฝีมือเป็นเลิศนะ
ในการทำให้สายลับซิทาเดลแปรพักตร์
403
00:34:24,620 --> 00:34:26,100
ซีซั่นนี้ของ ซิทาเดล
404
00:34:26,300 --> 00:34:29,600
ผมเจอสายลับซิทาเดลคนนั้นแล้ว
เธอจำได้ทุกอย่าง
405
00:34:29,800 --> 00:34:30,560
ผู้หญิงเหรอ
406
00:34:30,760 --> 00:34:31,790
เธอชื่อนาเดีย
407
00:34:32,910 --> 00:34:34,020
เราเคยคบกันรึเปล่า
408
00:34:34,220 --> 00:34:35,580
อย่าหลงตัวเอง
409
00:34:36,290 --> 00:34:37,160
ไม่เคยเหรอ
410
00:34:38,620 --> 00:34:41,450
เป็นร้อยปีที่พวกคุณคิดว่าสร้างระเบียบใหม่
411
00:34:42,080 --> 00:34:44,660
แต่สายลับซิทาเดลคนหนึ่ง
หักหลังพวกคุณทุกคน
412
00:34:45,540 --> 00:34:47,810
แมนติคอร์เตรียมแผนทำลายล้าง
413
00:34:48,010 --> 00:34:49,150
เผด็จศึก
414
00:34:49,340 --> 00:34:50,730
สอนผมสิ ฝึกผม
415
00:34:50,930 --> 00:34:52,500
- คุณไม่ใช่เขา
- แต่ผมเป็นได้
416
00:34:53,200 --> 00:34:56,230
พวกมันรู้ว่าเรายังไม่ตาย
และจะมาตามล่าเรา
417
00:34:56,430 --> 00:34:57,940
เรากำลังจะฆ่าคน
418
00:34:58,140 --> 00:34:59,450
ไม่ใช่ครั้งแรกของคุณจ้ะที่รัก
419
00:35:01,370 --> 00:35:03,950
คนของพวกคุณมาหาฉันเอง
420
00:35:06,750 --> 00:35:07,870
นี่ฝีมือคุณ
421
00:35:11,040 --> 00:35:12,290
เรามีหูตาอยู่ทั่ว
422
00:35:13,290 --> 00:35:14,910
ต้องไปแล้ว พวกมันหาเราเจอ
423
00:35:15,370 --> 00:35:16,330
อยู่กับฉันก่อน
424
00:35:17,540 --> 00:35:19,580
ฉันจะสนุกมากที่ได้ทำแบบนี้
425
00:35:23,120 --> 00:35:24,310
งานนี้เพลินแน่
426
00:35:24,510 --> 00:35:27,080
ซิทาเดล
427
00:37:04,040 --> 00:37:05,980
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม
428
00:37:06,180 --> 00:37:08,120
ผู้ตรวจสอบงานแปล
กัญจณ์ รัตนอุบล