1
00:00:19,520 --> 00:00:23,357
มิตสึกิ มิตสึกิ

2
00:00:32,448 --> 00:00:34,117
ฉันรู้ว่าคุณเหนื่อย

3
00:00:43,293 --> 00:00:44,711
ลืมเวลาไหม

4
00:00:47,256 --> 00:00:48,423
ความทรงจําล่ะ

5
00:00:57,808 --> 00:01:02,104
ไม่ คุณไม่ได้อยู่ตรงนี้ ฉันต้องทํางาน

6
00:01:03,272 --> 00:01:08,235
มิตสึกิ คุณต้องบอกฉันนะถ้าคุณมีอาการอะไร

7
00:01:08,986 --> 00:01:14,241
ไม่อยู่ตรงนี้... คุณไม่ได้อยู่ตรงนี้...

8
00:01:18,120 --> 00:01:19,580
จับมือฉันสิ

9
00:01:38,807 --> 00:01:45,772
ไม่อยู่... คุณไม่ได้อยู่ตรงนี้...

10
00:01:46,440 --> 00:01:49,484
ฉันต้องหารูปแบบให้เจอ...

11
00:01:49,484 --> 00:01:50,777
หยุดนะ

12
00:01:52,571 --> 00:01:54,239
คุณต้องพักบ้าง

13
00:01:54,239 --> 00:01:56,074
คุณต้องปล่อยให้จิตใจได้เยียวยา

14
00:01:57,492 --> 00:01:59,703
ฉันจะอยู่ตรงนี้นะ มิตสึกิ

15
00:02:15,969 --> 00:02:17,554
- คุณอยู่นี่
- ฉันอยู่นี่

16
00:02:19,139 --> 00:02:21,767
สัมผัส ทางลัดที่สมบูรณ์แบบ

17
00:02:22,643 --> 00:02:24,895
หาทางส่งสัญญาณไปยังสมองให้ได้

18
00:02:27,397 --> 00:02:28,732
ฉันอยู่นี่

19
00:02:32,569 --> 00:02:33,862
คุณลืมเวลา

20
00:02:37,699 --> 00:02:38,700
ได้ยินเสียงต่างๆ ใช่ไหม

21
00:02:41,954 --> 00:02:42,955
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

22
00:02:44,373 --> 00:02:48,168
ฉันจะอยู่ที่นี่กับคุณ
ระหว่างที่คุณเรียนรู้ภาษาของเอเลี่ยน

23
00:02:48,168 --> 00:02:50,420
คนอื่น... นักวิทยาศาสตร์คนอื่นๆ

24
00:02:50,420 --> 00:02:52,673
คุณยังไม่เป็นถึงขั้นนั้น ฉันรับรองได้

25
00:02:57,094 --> 00:03:00,514
ฉันต้อง... ไอ้... ไอ้ความถี่นั่นน่ะ

26
00:03:00,514 --> 00:03:02,641
ฉันพลาดอะไรบางอย่างไป

27
00:03:03,767 --> 00:03:06,353
โอเค บอกให้ฉันรู้ที

28
00:03:06,353 --> 00:03:07,437
ฉันต้องการข้อมูลเพิ่มเติม

29
00:03:08,522 --> 00:03:10,440
มีความถี่เป็นสิบเลย

30
00:03:10,440 --> 00:03:13,694
ฉันใกล้ทําได้แล้ว ฉันแค่มองไม่เห็นรูปแบบ

31
00:03:13,694 --> 00:03:17,114
ถ้าฉันถอดรหัสได้ เราก็จะเข้าใจพวกมัน

32
00:03:30,752 --> 00:03:31,837
คุณพยายามเตือนฉันแล้ว

33
00:03:31,837 --> 00:03:34,047
ฉันจะไม่ปล่อยให้สิ่งที่เกิดขึ้นกับคนอื่น
เกิดขึ้นกับคุณ

34
00:03:35,215 --> 00:03:36,216
ฉันสัญญา

35
00:03:37,050 --> 00:03:40,387
อีกไม่กี่ชั่วโมง พอสมองคุณปลอดโปร่งแล้ว
เราค่อยตรวจสอบสถานะของคุณ

36
00:03:41,096 --> 00:03:43,932
ฉันรู้ว่าการเรียนรู้ภาษาของพวกมันมีค่าขนาดไหน

37
00:03:43,932 --> 00:03:45,601
แต่คุณต้องพักบ้าง

38
00:03:46,185 --> 00:03:48,812
ฉันพลาดอะไรบางอย่างไป

39
00:03:48,812 --> 00:03:50,105
มิตสึกิ

40
00:03:51,023 --> 00:03:52,524
ฉันพลาดอะไรบางอย่างไป

41
00:03:52,524 --> 00:03:57,154
ฉันรู้ว่ามันอยู่ในนี้ ฉันแค่ไม่ได้ยิน

42
00:03:57,154 --> 00:03:59,865
ฟังฉันนะ ตอนแรกคุณลืมเวลา

43
00:04:00,741 --> 00:04:02,659
ต่อมาคุณขาดการติดต่อกับโลกภายนอก

44
00:04:03,285 --> 00:04:06,788
แล้วคุณก็ขาดการสื่อสาร
นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนอื่นๆ

45
00:04:06,788 --> 00:04:07,873
คนอื่นๆ เหรอ

46
00:04:08,540 --> 00:04:10,792
คุณต้องหยุด ไปพักบ้าง

47
00:04:11,585 --> 00:04:12,628
คนอื่นๆ

48
00:04:12,628 --> 00:04:14,505
คุณยังไม่เป็นถึงขั้นนั้น ฉันสัญญา

49
00:04:14,505 --> 00:04:15,756
- ฉันบอกแล้วว่า...
- นั่นไง

50
00:04:17,466 --> 00:04:18,884
- นั่นแหละ
- อะไร

51
00:04:31,897 --> 00:04:33,941
มิตสึกิ ทําอะไรน่ะ

52
00:04:33,941 --> 00:04:35,859
เงียบๆ

53
00:04:36,944 --> 00:04:38,195
ฉันต้องการความเงียบ

54
00:04:38,195 --> 00:04:39,279
เงียบๆ

55
00:04:40,989 --> 00:04:41,990
ปิดหน่อย

56
00:05:04,429 --> 00:05:05,722
เกิดอะไรขึ้น

57
00:05:05,722 --> 00:05:07,140
ฉันไม่รู้

58
00:05:56,064 --> 00:05:57,065
คุณคิดผิด

59
00:05:57,608 --> 00:05:58,609
เรื่องอะไร

60
00:05:59,193 --> 00:06:01,111
พวกเขาไม่ได้ขาดการสื่อสาร

61
00:06:02,196 --> 00:06:04,823
พวกเขาแค่ไม่ได้สื่อสารในภาษาของเรา

62
00:06:07,034 --> 00:06:08,702
พวกเขาสื่อสารเหมือนพวกมัน...

63
00:06:11,079 --> 00:06:12,164
พวกเอเลี่ยน

64
00:07:57,352 --> 00:07:58,687
อะไรวะเนี่ย

65
00:08:15,162 --> 00:08:17,122
โค้ดแดง โค้ดแดง มีคนบุกรุก

66
00:08:17,706 --> 00:08:20,959
เจ้าหน้าที่ทุกคนที่ว่าง ไปตรวจดูพื้นที่ฝั่งเหนือ

67
00:08:20,959 --> 00:08:24,838
ยกมือขึ้นนะโว้ย เอามือออกมาจากประตูนั่นซะ

68
00:08:24,838 --> 00:08:27,508
หมอบลงกับพื้นเดี๋ยวนี้ บอกให้หมอบ

69
00:08:27,508 --> 00:08:29,092
ไม่งั้นเรายิง

70
00:08:30,385 --> 00:08:33,347
- เตือนครั้งสุดท้าย
- ไม่นะ ไม่

71
00:08:34,972 --> 00:08:36,933
- พวกคุณซ่อนอะไรไว้ข้างล่าง
- หุบปาก

72
00:08:36,933 --> 00:08:39,144
- ซ่อนอะไรอยู่
- ล็อกประตูสิวะ

73
00:08:39,144 --> 00:08:42,105
- ไปเร็ว ไป
- ตรวจให้ทั่ว

74
00:08:43,440 --> 00:08:46,360
- ตรวจพื้นที่รอบๆ
- ไป ไปๆ

75
00:08:46,360 --> 00:08:47,611
เห็นอะไรไหม

76
00:08:51,448 --> 00:08:52,574
เทรฟ

77
00:09:01,375 --> 00:09:04,086
นี่พวก นั่นมันป้อมปราการชัดๆ
แน่ใจนะว่าพวกเขาอยู่ในนั้น

78
00:09:04,670 --> 00:09:05,671
ฉันได้ยินพวกเขา

79
00:09:06,213 --> 00:09:09,299
เราจะหาทางเข้าไป แค่นายกับฉัน อัลฟ์

80
00:09:09,299 --> 00:09:11,593
ถ้าพวกเขาเห็นเรา
ให้ทําเหมือนเป็นเด็กหลงทาง

81
00:09:12,427 --> 00:09:13,595
หนูเป็นเด็กหลงทางได้นะ

82
00:09:15,013 --> 00:09:16,014
หนูตัวเล็กกว่า

83
00:09:16,765 --> 00:09:17,766
น่ารักกว่าด้วย

84
00:09:19,017 --> 00:09:20,644
เขาเพิ่มความน่าเชื่อถือได้จริงๆ แหละ

85
00:09:24,481 --> 00:09:25,691
โอเค ก็ได้

86
00:09:26,400 --> 00:09:31,196
แต่ว่านะเพ็นนี เฮ้ เพ็นนี
เธอต้องเชื่อฟังจามิลา ตกลงไหม

87
00:09:32,030 --> 00:09:33,031
ฉันจะดูแลแคสปาร์ให้

88
00:09:33,907 --> 00:09:34,908
ขอบใจนะ

89
00:09:37,828 --> 00:09:38,829
อัลฟ์

90
00:09:53,719 --> 00:09:54,845
ให้ตายสิ มีอะไร

91
00:09:56,054 --> 00:09:57,639
นายไม่ไว้ใจฉัน

92
00:09:57,639 --> 00:09:59,433
อ้อเหรอ อะไรทําให้นายคิดงั้นล่ะ

93
00:09:59,933 --> 00:10:00,934
ไม่เป็นไรหรอก

94
00:10:02,936 --> 00:10:04,897
ฉันเองก็ไม่รู้ว่าไว้ใจตัวเองได้ไหม

95
00:10:04,897 --> 00:10:08,066
ฉันได้ยินเสียง ฉันเห็นสิ่งต่างๆ ที่ฉันไม่เข้าใจ

96
00:10:10,903 --> 00:10:13,572
ไม่ต้องห่วง ฉันจะคอยจับตาดูนาย

97
00:10:15,365 --> 00:10:16,867
ดีเลย

98
00:10:19,995 --> 00:10:22,206
เฮ้ ฟังนะ นายหายไปนานมาก

99
00:10:23,290 --> 00:10:25,292
ให้ตายสิ คนเราชอบหายหัวไปตั้งนาน

100
00:10:25,292 --> 00:10:27,127
บางทีพวกเขาก็กลับมาเป็นคนละคน

101
00:10:27,878 --> 00:10:30,756
พวกเขามี... มีครอบครัวใหม่หรืออะไรก็ช่าง

102
00:10:30,756 --> 00:10:32,090
หรือได้ยินเสียงอะไรในหัว

103
00:10:33,967 --> 00:10:35,594
แต่นายคิดว่านายเปลี่ยนไปไหม

104
00:10:36,595 --> 00:10:38,096
นายอาจจะไม่ใช่นายคนเดิม

105
00:10:40,098 --> 00:10:41,767
แล้วฉันจะเป็นใครไปได้ล่ะ

106
00:10:44,061 --> 00:10:45,062
พวกมันไง

107
00:10:47,523 --> 00:10:49,233
ฉันไม่มีวันทําร้ายจามิลา

108
00:10:49,733 --> 00:10:51,109
เรื่องนั้นฉันรู้

109
00:10:51,944 --> 00:10:53,028
เพราะฉันไม่ยอมให้นายทําแน่

110
00:10:58,992 --> 00:11:00,994
ดูเหมือนว่าเรามีอะไรคล้ายกันมากกว่าที่นายคิด

111
00:11:07,751 --> 00:11:09,419
ฉันไม่ต้องมีพลังวิเศษก็ดูออก

112
00:11:11,004 --> 00:11:13,131
ฉันคิดว่าเขาน่าจะเป็นคนเดียวที่ไม่เห็น

113
00:11:13,131 --> 00:11:14,216
เห็นอะไรเหรอ

114
00:11:14,883 --> 00:11:17,094
เปล่า ไม่มีอะไร

115
00:11:17,678 --> 00:11:19,513
ก็ได้ เก็บความลับกันต่อไปเถอะ

116
00:11:20,138 --> 00:11:23,225
ระหว่างที่พวกนายคุยเรื่องไร้สาระกันอยู่
ฉันหาทางเข้าได้แล้ว

117
00:11:35,445 --> 00:11:36,697
เธอมาทําอะไรในนี้

118
00:11:37,281 --> 00:11:40,784
เราบันทึกเสียงเดาะลิ้นอยู่ รหัสฐานสอง
ที่สร้างอินเทอร์เน็ต เลขหนึ่งกับเลขศูนย์

119
00:11:41,702 --> 00:11:43,704
ถ้าเธอหายดีแล้ว ขอให้เธอกลับไปอยู่ในพื้นที่ปิด

120
00:11:43,704 --> 00:11:45,455
เธอยังไม่หายดี

121
00:11:45,455 --> 00:11:48,834
อาการที่แย่ที่สุดของเธอแย่ลงไปอีก
แต่ผลการอ่านยังเอาแน่เอานอนไม่ได้

122
00:11:48,834 --> 00:11:49,918
ผมไม่สน

123
00:11:51,378 --> 00:11:53,088
ส่งข้อมูลพวกนี้ไปที่ห้องแล็บฉันที

124
00:11:53,922 --> 00:11:55,090
ฉันจะเอาไปประกอบกันที่นั่น

125
00:12:01,138 --> 00:12:03,307
เธอจะเรียนรู้อะไรจากคนหมดสติพวกนี้ได้

126
00:12:03,891 --> 00:12:05,392
ความกลัวเหรอ หรือความล้มเหลว

127
00:12:06,727 --> 00:12:09,438
ผมอยากให้เธอกลับไปที่เดิม
และผมเริ่มหมดความอดทนแล้ว

128
00:12:09,938 --> 00:12:11,690
หมายถึงดับเบิลยูดีซีสินะที่หมดความอดทน

129
00:12:11,690 --> 00:12:13,192
ทั้งโลกเลยต่างหาก

130
00:12:14,026 --> 00:12:15,319
ต้องมีคนตายอีกกี่คน

131
00:12:15,319 --> 00:12:19,489
คุณถึงจะได้รับบทเป็นแม่ชีเทเรซา
ในห้องที่เต็มไปด้วยคนสมองกลับ

132
00:12:19,489 --> 00:12:22,451
- ที่อายุยืนเกินกว่าจะทําประโยชน์ได้
- ทําประโยชน์เพื่อคุณสินะ

133
00:12:23,035 --> 00:12:25,704
ทําประโยชน์เพื่อโลกต่างหากโว้ย มายา

134
00:12:25,704 --> 00:12:28,707
คุณพูดว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องส่วนตัวสําหรับผม
ราวกับว่ามันเป็นสิ่งเลวร้าย

135
00:12:28,707 --> 00:12:32,836
ผมไม่ว่าอะไรที่คุณคิดแบบนั้น
ศีลธรรมอันสูงส่งของคุณน่ะ

136
00:12:32,836 --> 00:12:35,172
- ผมชินแล้ว นี่คือวิธีเอาตัวรอดของผม
- ถ้าคุณไม่สน

137
00:12:35,172 --> 00:12:37,633
งั้นคุณเสียเวลาพล่ามทุกอย่างให้ฉันฟังทําไม

138
00:12:37,633 --> 00:12:40,302
เพราะผมไม่ใช่คนที่เปลี่ยนไป คุณต่างหาก

139
00:12:41,386 --> 00:12:44,306
ผู้หญิงคนนี้มีความหมายกับคุณมากกว่า ถูกไหม

140
00:12:44,306 --> 00:12:46,850
ผมน่าจะจับคุณไปอยู่ในห้องของคุณซะ

141
00:12:46,850 --> 00:12:50,979
ถามคําถามคุณ
ล้วงข้อมูลในหัวคุณสักหน่อย ดีไหมหมอ

142
00:12:52,022 --> 00:12:55,484
หรือเราทั้งคู่จะช่วยกันทําประโยชน์เพื่อตัวเรา

143
00:12:55,484 --> 00:12:58,445
และ "เพื่อตัวเรา" ที่ผมว่านี่
หมายถึงมนุษยชาติทั้งหมด

144
00:12:59,738 --> 00:13:02,407
ฉันจะไม่คุยกับเธอจนกว่าเธอจะพร้อม

145
00:13:02,407 --> 00:13:03,492
ก็ได้

146
00:13:05,327 --> 00:13:06,703
งั้นผมคุยเอง

147
00:13:14,628 --> 00:13:15,963
คุณทําให้มันกลัว

148
00:13:16,880 --> 00:13:20,300
เอเลี่ยนน่ะ พวกมันถึงจ้องเล่นงานคุณอย่างหนัก

149
00:13:20,300 --> 00:13:24,555
คุณเข้าใกล้เกินไป ใกล้กับอะไรก็ตามที่มันซ่อนไว้

150
00:13:24,555 --> 00:13:27,975
เรา... คุณได้เปรียบแล้วตอนนี้

151
00:13:28,892 --> 00:13:31,770
ฉันเริ่มเรียนรู้โครงสร้างภาษาของมันแล้ว
รูปแบบการสร้างประโยค

152
00:13:31,770 --> 00:13:35,023
ผมอาจจะคิดผิด คุณอาจเป็นฝ่ายกลัวมากกว่า

153
00:13:37,150 --> 00:13:38,527
ใช่แบบนั้นไหม

154
00:13:38,527 --> 00:13:41,530
ไม่ใช่เอเลี่ยนที่ทําให้คุณคิดมาก
แต่เป็นมายาต่างหาก

155
00:13:42,155 --> 00:13:44,658
คนอื่นๆ คุณกลัวว่าจะจบแบบพวกเขา

156
00:13:44,658 --> 00:13:47,911
คุณเลยทําตามที่พวกมันอยากให้คุณทํา

157
00:13:49,162 --> 00:13:50,289
คุณกําลังหลบซ่อน

158
00:13:55,210 --> 00:13:57,004
ถ้าฉันเรียนภาษาของมันได้

159
00:13:57,004 --> 00:13:59,631
ฉันก็แฮ็กเส้นทางการสื่อสารภายในของมันได้
ฉันจะ...

160
00:13:59,631 --> 00:14:01,717
คุณจะทําอะไร ทําไงต่อเหรอ

161
00:14:01,717 --> 00:14:04,469
ถ้ามันไม่อยากคุยด้วยล่ะ

162
00:14:04,469 --> 00:14:08,098
ถ้ามันโกหกคุณ บงการคุณ คุณจะรู้ได้ไง

163
00:14:08,098 --> 00:14:10,767
เราไม่ได้หาทางผูกมิตรกับพวกมันนะ

164
00:14:11,310 --> 00:14:13,270
แต่เราหาทางทําลายมัน ทําลายพวกมัน

165
00:14:13,270 --> 00:14:15,939
ในหมู่ทุกคนที่นี่ ผมต้องย้ําเตือนคุณรึไงเนี่ย

166
00:14:17,107 --> 00:14:18,275
พวกมันฆ่าคนรักของคุณ

167
00:14:19,568 --> 00:14:21,111
พวกมันฆ่าครอบครัวคุณ

168
00:14:21,111 --> 00:14:24,114
พวกมันอยู่ระหว่างการฆ่าทุกคนที่คุณรู้จัก

169
00:14:25,741 --> 00:14:30,037
ตอนคุณมาที่นี่ มายาบอกว่า
คุณทํางานด้วยความรู้สึกผิดและความโกรธ

170
00:14:30,037 --> 00:14:32,164
เธอเป็นห่วงว่านั่นไม่ใช่แรงจูงใจที่ดีนัก

171
00:14:33,123 --> 00:14:34,249
แต่คุณรู้อะไรไหม

172
00:14:34,249 --> 00:14:37,753
พวกนั้นคือแรงจูงใจชั้นเยี่ยม
ถ้าคุณอยากชนะการต่อสู้

173
00:14:38,629 --> 00:14:39,671
ชนะสงคราม

174
00:14:40,464 --> 00:14:44,718
คุณจะอยู่ในนี้และทํางานด้วยความกลัว...

175
00:14:45,385 --> 00:14:48,055
หรือคุณจะเตรียมพร้อมแล้วสู้กลับ

176
00:14:48,805 --> 00:14:52,684
มันซ่อนอะไรบางอย่างไว้ เข้าไปสืบสิว่าอะไร

177
00:15:30,138 --> 00:15:31,098
(คนหาย
ออสติน แกมเบิล)

178
00:15:32,140 --> 00:15:34,601
พวกคุณทําบ้าอะไรกับพวกเขา

179
00:15:37,396 --> 00:15:39,481
พวกคุณซ่อนอะไรไว้ในนั้น

180
00:15:47,614 --> 00:15:49,491
คุณมาทําอะไรที่ไอดาเบล

181
00:15:49,491 --> 00:15:51,285
คุณล่ะมาทําอะไรที่ไอดาเบล

182
00:15:51,285 --> 00:15:53,954
- คุณรู้ได้ไงว่าต้องดูในปล่องนั่น
- ล้อเล่นรึไง

183
00:15:53,954 --> 00:15:56,123
เราต้องยกระดับบทสนทนาหน่อยแล้ว

184
00:15:56,123 --> 00:15:59,084
มีหลุมยักษ์
พร้อมการรักษาความปลอดภัยสามชั้นลงไปใต้ดิน

185
00:15:59,084 --> 00:16:01,128
คุณคิดว่าผมจะไปส่องที่ไหนแทนล่ะ

186
00:16:01,128 --> 00:16:02,754
เรารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับคุณ

187
00:16:02,754 --> 00:16:05,757
แหงละ เพราะงี้เราถึงต้องมานั่งคุยกันสินะ

188
00:16:06,550 --> 00:16:08,468
คุณออกจากงานไปพักใหญ่

189
00:16:08,468 --> 00:16:11,013
ลาออกตอนที่เราต้องการคุณมากที่สุด

190
00:16:11,763 --> 00:16:16,143
การโจมตีครั้งใหญ่ที่สุดที่โลกเคยเจอมา
"เหตุผลด้านครอบครัว"

191
00:16:16,143 --> 00:16:18,270
รู้ใช่ไหมว่าพวกเราฝึกมาเหมือนกัน

192
00:16:19,938 --> 00:16:22,733
ภรรยาคุณบอกว่าคุณซึมเศร้า มีอาการคลั่ง

193
00:16:24,151 --> 00:16:25,652
ไม่ต้องพูดเรื่องเมียผม

194
00:16:25,652 --> 00:16:28,071
หลงผิดคิดกู้โลก

195
00:16:31,116 --> 00:16:32,201
คงยากสินะ

196
00:16:33,410 --> 00:16:34,536
ทํางานตอกบัตรน่ะ

197
00:16:34,536 --> 00:16:37,414
ทําตามกฎเป็นตั้ง
หวังกับพระเจ้าว่ามันจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้

198
00:16:38,040 --> 00:16:39,166
แต่คุณต้องมองโลกภายนอก

199
00:16:39,166 --> 00:16:41,126
เพราะกฎการปะทะแบบเดิมมันใช้ไม่ได้แล้ว

200
00:16:46,173 --> 00:16:50,469
แต่คุณก็ยังทํางานแบบเดิมๆ เช้าชามเย็นชาม

201
00:16:57,100 --> 00:16:58,101
พ่อเรียกแล้ว

202
00:17:10,239 --> 00:17:11,490
ผบ.โคล

203
00:17:12,657 --> 00:17:13,700
ผมนายพลมิตเชลล์

204
00:17:14,785 --> 00:17:15,786
ท่านนายพล

205
00:17:17,204 --> 00:17:18,413
ขอโทษที่คุณโดนปฏิบัติแบบนี้

206
00:17:18,914 --> 00:17:21,583
สิ่งที่เรารับมืออยู่ตอนนี้ถือเป็นความลับสุดยอด
และคุณพูดถูก

207
00:17:21,583 --> 00:17:23,544
มันไม่ใกล้เคียงกับกฎที่มีเลย

208
00:17:23,544 --> 00:17:25,253
ไม่มีมาตรการอะไรสําหรับเรื่องแบบนี้

209
00:17:25,253 --> 00:17:27,923
ผมต้องขอถามคําถามคุณสักหน่อย

210
00:17:27,923 --> 00:17:30,759
เพื่อความปลอดภัยของคุณ ของเรา ของทุกคน

211
00:17:30,759 --> 00:17:33,512
และถ้าเราร่วมมือกัน
เราอาจจะคืบหน้าไปได้อีกนิด

212
00:17:33,512 --> 00:17:34,763
อะไรพาคุณมาถึงที่นี่

213
00:17:34,763 --> 00:17:38,600
ภาพวาดของเด็กในสมุด
อยู่ในแฟ้มนั้น ลองดูสิ โอเคไหม

214
00:17:38,600 --> 00:17:41,687
ผมถูกซักตอนที่กลับมายังสหรัฐฯ แล้ว
ผมจะบอกทุกอย่างที่คุณควรรู้

215
00:17:41,687 --> 00:17:44,064
แต่ผมขอรู้บางอย่างเป็นการตอบแทนด้วย
เข้าใจไหม

216
00:17:44,565 --> 00:17:47,943
พวกคุณซ่อนอะไรไว้ในหลุมนั่น
และคุณทําอะไรกับคนพวกนั้น

217
00:17:48,527 --> 00:17:52,698
เราไม่ได้ "ทํา" อะไรกับพวกเขาเลย
เราตรวจดูพวกเขาต่างหาก

218
00:17:52,698 --> 00:17:55,117
พวกเขาถูกเอเลี่ยนจับตัวไป

219
00:17:55,117 --> 00:17:59,162
ถ้าพวกเขาถูกเอเลี่ยนจับไป
แล้วคุณพาพวกเขากลับมาได้ไง

220
00:17:59,162 --> 00:18:00,998
มันเป็นความลับ

221
00:18:00,998 --> 00:18:02,958
- "ความลับ"
- มีใครรู้บ้างว่าคุณมาที่นี่

222
00:18:02,958 --> 00:18:04,168
- ไม่มี
- ไม่มีเหรอ

223
00:18:05,210 --> 00:18:07,087
ไม่มีใครรอฟังข่าวจากคุณอยู่ข้างนอกเหรอ

224
00:18:07,087 --> 00:18:09,965
ผมรับรองความปลอดภัยของพวกเขาได้
เมื่อผมรู้ข้อเท็จจริงทั้งหมด

225
00:18:09,965 --> 00:18:13,010
ผมมาคนเดียว
เมืองนี้ไม่ค่อยต้อนรับใครพอๆ กับพวกคุณเลย

226
00:18:13,010 --> 00:18:14,469
คุณพาพวกเขากลับมาได้ไง นายพล

227
00:18:15,429 --> 00:18:16,430
โอเค

228
00:18:17,264 --> 00:18:19,850
เราต้องให้คุณอยู่ที่นี่

229
00:18:19,850 --> 00:18:23,645
เหตุผลด้านความปลอดภัยน่ะ
ผมละไม่อยากให้คุณมาเลยจริงๆ

230
00:18:23,645 --> 00:18:25,939
ช่วงเวลานี้ไม่เหมาะกับการอยู่ห่างไกลคนรักเลย

231
00:18:27,983 --> 00:18:30,277
แทนที่จะขังผมไว้
ทําไมไม่ใช้งานผมล่ะ โอเคไหม

232
00:18:30,277 --> 00:18:32,196
ใช้ผมสิ ผมมีประสบการณ์มากกว่าคนของคุณ

233
00:18:32,196 --> 00:18:33,697
และผมเคยสู้กับพวกมันมาก่อน

234
00:18:34,364 --> 00:18:35,866
ให้ผมร่วมงานด้วยสิ นายพล

235
00:18:35,866 --> 00:18:37,117
ยินดีที่ได้เจอนะ ผบ.โคล

236
00:18:37,117 --> 00:18:38,243
นายพล ให้ผมทํางานด้วยสิ

237
00:18:38,243 --> 00:18:40,078
นายพล นายพล

238
00:18:40,662 --> 00:18:41,663
แม่งเอ๊ย

239
00:18:46,293 --> 00:18:47,294
ให้ตายสิวะ

240
00:18:53,717 --> 00:18:54,718
ทางนี้

241
00:19:19,576 --> 00:19:20,786
ทหารน่ะ

242
00:19:24,206 --> 00:19:25,457
ฉันว่าพวกเขากําลังไป

243
00:19:33,674 --> 00:19:36,134
แคสป์ นายได้ยินพวกมันไหม

244
00:19:37,845 --> 00:19:38,846
เสียงน่ะ

245
00:20:19,845 --> 00:20:24,600
นั่นเขา เขามาแล้ว จากความฝัน

246
00:20:32,649 --> 00:20:34,902
เอสเม เกิดอะไรขึ้น

247
00:20:50,250 --> 00:20:52,753
เขาคือเด็กผู้ชายในความฝัน

248
00:20:52,753 --> 00:20:56,423
ไม่นะ ไม่ หยุดๆ พวกเขาอยู่ข้างเรา เรารู้จัก

249
00:20:59,801 --> 00:21:03,847
แคสปาร์เหรอ แคสปาร์ มอร์โรว์ใช่ไหม

250
00:21:08,310 --> 00:21:09,561
ทําไมนายถึงรอดมาได้

251
00:21:12,606 --> 00:21:13,607
ผมไม่รู้

252
00:21:22,866 --> 00:21:25,452
มายา แปลกใจจังที่ได้เจอคุณ

253
00:21:25,452 --> 00:21:26,537
คุณส่งเธอเข้าไปไม่ได้

254
00:21:34,044 --> 00:21:37,923
มันช่างน่าสนใจไม่มีที่สิ้นสุดสําหรับผมจริงๆ
ที่คนมีความหลงใหลขนาดนี้

255
00:21:37,923 --> 00:21:41,009
เห็นใจคนทั้งโลกขนาดนี้

256
00:21:41,009 --> 00:21:44,263
ยังเอาแต่เลือกคนเดียวเหนือคนหมู่มาก

257
00:21:45,347 --> 00:21:48,725
มันคือมนุษยธรรมขั้นพื้นฐาน
และฉันคิดว่านี่คือเหตุผลที่ฉันอยู่ที่นี่

258
00:21:48,725 --> 00:21:54,106
เปล่าเลย ไม่ใช่ ผมพาคุณมาที่นี่
เพื่อสร้างผังข้อมูลการรับรู้ของเอเลี่ยน

259
00:21:54,857 --> 00:21:58,402
ลองคิดดูดีๆ สิ การรับรู้ของเอเลี่ยน

260
00:21:59,820 --> 00:22:02,489
นักประสาทชีววิทยา
ยอมแลกทุกอย่างเพื่อโอกาสนี้แน่ๆ

261
00:22:02,489 --> 00:22:07,661
คิดดูว่าผมรู้สึกผิดหวังแค่ไหน
ที่รู้ว่าคุณเหมาะจะรับบทเป็นพี่เลี้ยงเด็กมากกว่า

262
00:22:08,453 --> 00:22:10,247
- สูญเปล่าชะมัด
- ใช้ไม่ได้ผลกับฉันหรอก

263
00:22:10,247 --> 00:22:12,249
เอาอีกแล้ว ใช้อะไรไม่ได้ผล

264
00:22:12,249 --> 00:22:17,087
ทําให้ฉันรู้สึกไม่มั่นคง ทําให้ฉันรู้สึกผิด
เสนอทางออกเดียวที่มี

265
00:22:17,087 --> 00:22:19,339
จบข้อตกลงก่อนที่พวกเขาจะมีเวลาได้คิด

266
00:22:20,674 --> 00:22:24,219
- คุณน่ะคาดเดาได้ง่ายจะตาย
- ผมมีประสิทธิภาพ ไม่เหมือนคุณหรอก

267
00:22:24,219 --> 00:22:26,054
หัดทิ้งอีโก้ของตัวเองแล้วรับฟังคนอื่นบ้าง

268
00:22:26,054 --> 00:22:27,639
งานยากเลยนะนั่น

269
00:22:27,639 --> 00:22:30,767
คุณขอให้ฉันสร้างผังข้อมูลการรับรู้
ของจิตรวมของพวกมัน

270
00:22:30,767 --> 00:22:32,728
นั่นคือสิ่งที่ฉันทําอยู่

271
00:22:32,728 --> 00:22:34,855
คุณขอให้ฉันดูแลใครก็ตามที่เข้าไปข้างใน

272
00:22:34,855 --> 00:22:37,816
เพื่อให้แน่ใจว่า
เราจะรักษาข้อได้เปรียบเชิงกลยุทธ์ไว้ได้

273
00:22:37,816 --> 00:22:39,610
นั่นก็เป็นสิ่งที่ฉันทําอยู่

274
00:22:41,361 --> 00:22:45,490
ถ้าคุณบังคับให้มิตสึกิเข้าไปตอนนี้
คุณจะเสียข้อได้เปรียบ แล้วเราจะแพ้

275
00:22:47,242 --> 00:22:49,077
นี่คือความเห็นแบบมืออาชีพของฉัน

276
00:22:50,120 --> 00:22:53,207
ไม่ต้องฟังก็ได้
ฉันจะได้ลาออกจากตําแหน่งนี้เดี๋ยวนี้เลย

277
00:22:54,833 --> 00:22:55,834
ถามจริง

278
00:22:57,544 --> 00:22:58,670
คุณจะทําแบบนั้นจริงเหรอ

279
00:23:02,633 --> 00:23:06,970
ผมยอมรับคําขอลาออก
นี่ ขอบคุณที่ใช้เวลาร่วมกับแอมะซอนโปรเจ็กต์

280
00:23:06,970 --> 00:23:09,014
ขอให้คุณโชคดีกับโลกภายนอก...

281
00:23:09,515 --> 00:23:10,849
หรืออะไรก็ตามที่ยังเหลืออยู่

282
00:23:12,684 --> 00:23:16,188
ระวังตัวด้วยล่ะ ได้ข่าวว่ามีเอเลี่ยน

283
00:23:19,316 --> 00:23:21,693
ฉันยอมเสี่ยงอยู่กับปีศาจข้างนอกดีกว่าเยอะ

284
00:23:40,754 --> 00:23:42,089
คุณมาทําอะไรที่นี่

285
00:23:42,840 --> 00:23:46,260
ฉันจะไปแล้ว ฉันแวะมาบอกลา

286
00:23:48,345 --> 00:23:50,305
คุณบอกว่าคุณจะอยู่ข้างๆ ฉัน

287
00:23:50,305 --> 00:23:53,016
ฉันก็อยากอยู่ มากกว่าอะไรทั้งนั้น

288
00:23:55,143 --> 00:23:57,020
แต่ฉันอยู่ไม่ได้ ไม่อีกต่อไป

289
00:23:57,020 --> 00:24:00,440
- ฉันต้องแก้ไขสิ่งที่ฉันทําพัง
- คุณไม่ได้ทําอะไรพังเลย

290
00:24:01,275 --> 00:24:04,236
คุณทําให้เราชนะสงครามนี้
ครั้งสําคัญที่สุดได้ถึงสองครั้ง

291
00:24:06,655 --> 00:24:08,198
คุณไม่ต้องทําแบบนี้ก็ได้

292
00:24:09,157 --> 00:24:10,158
ความคิดคุณ...

293
00:24:11,451 --> 00:24:13,829
จิตใจคุณ นั่นคือสิ่งที่เราต้องการ

294
00:24:14,705 --> 00:24:19,251
ถ้าคุณเข้าไปในสภาพนี้
คุณอาจไม่มีวันได้มันกลับคืนมา

295
00:24:20,752 --> 00:24:21,753
ถูกของคุณ

296
00:24:26,550 --> 00:24:31,722
สมองฉันบอกว่าคุณพูดถูก
แต่หัวใจฉันบอกให้เข้าไป

297
00:24:32,306 --> 00:24:33,682
คุณช่วยเธอด้วยวิธีนี้ไม่ได้

298
00:24:34,850 --> 00:24:35,851
ฉันรู้

299
00:24:36,977 --> 00:24:38,228
เธอไม่ได้อยู่ในนั้น

300
00:24:38,812 --> 00:24:39,813
ฉันรู้

301
00:24:42,983 --> 00:24:45,861
- ขอโทษนะ
- ฉันก็เหมือนกัน

302
00:25:10,511 --> 00:25:12,471
ขอให้นายมองไปที่แสงไฟ

303
00:25:20,729 --> 00:25:25,484
ดีมาก นายพักผ่อนเถอะ เราเสร็จธุระแล้ว

304
00:25:28,529 --> 00:25:29,613
เขาไม่เป็นไร

305
00:25:29,613 --> 00:25:32,199
คุณเรียนแพทย์มาเพื่อการนี้เหรอ

306
00:25:32,199 --> 00:25:33,408
ฉันไม่มีคําอธิบายให้

307
00:25:33,408 --> 00:25:37,079
ค่ะ มันไม่มีคําอธิบายสําหรับเรื่องบ้าบอ
ทั้งหมดที่เกิดขึ้น งั้นเราเดินหน้าต่อดีกว่า

308
00:25:37,079 --> 00:25:38,539
เนอะ

309
00:25:38,539 --> 00:25:39,665
เธอไปเจอเขาที่ไหน

310
00:25:40,541 --> 00:25:42,209
โรงพยาบาลเดียวกับที่คุณทิ้งเขาไว้

311
00:25:42,209 --> 00:25:45,462
ได้ข่าวว่าที่นั่นโดนบุก
แค่ไม่กี่ชั่วโมงหลังจากเธอออกมา

312
00:25:45,462 --> 00:25:47,631
หนูว่าเขาโชคดี ขนาดคุณยังไม่อยู่ช่วยเขาเลย

313
00:25:47,631 --> 00:25:49,842
โอเค ไม่ ฟังนะ เด็กๆ พวกนี้น่ะ

314
00:25:49,842 --> 00:25:51,927
พวกเขาถูกพบในโรงพยาบาลทั่วโลก

315
00:25:51,927 --> 00:25:55,138
หลังจากที่ยานเอเลี่ยนลําแรกถูกยิงตกลงมา
โอเคไหม

316
00:25:55,138 --> 00:25:58,225
พวกเขาโดนแรงระเบิด ทางจิตน่ะ

317
00:25:59,351 --> 00:26:00,769
เธอหาเราเจอได้ไง

318
00:26:01,645 --> 00:26:02,855
เรามีไอ้นี่

319
00:26:06,692 --> 00:26:08,193
กับแคสปาร์

320
00:26:09,111 --> 00:26:11,864
เขาได้ยินเสียงพวกเขาในหัว

321
00:26:14,867 --> 00:26:16,368
ให้ตายสิ เหลือเชื่อจริงๆ

322
00:26:18,871 --> 00:26:21,707
เราไม่เคยคิดเลย
ว่าพวกเขาจะเชื่อมโยงถึงกันได้ไกลขนาดนี้

323
00:26:23,125 --> 00:26:24,585
เขาอาจจะมีใครคอยช่วย

324
00:26:25,210 --> 00:26:26,628
หมายความว่าไง

325
00:26:26,628 --> 00:26:27,754
ฟังนะ

326
00:26:28,463 --> 00:26:31,758
- ฉันแค่ถามเฉยๆ แต่เพื่อนเธอ...
- อะไรคะ

327
00:26:32,759 --> 00:26:33,886
เป็นตัวเขาจริงไหม

328
00:26:36,221 --> 00:26:38,223
เขาเชื่อมโยงกับเอเลี่ยนได้ชัดเจนมาก

329
00:26:41,310 --> 00:26:42,895
ชัดเจนกว่าคนอื่นๆ

330
00:26:44,271 --> 00:26:45,606
เขาก็ต้องเป็นตัวเขาอยู่แล้วสิ

331
00:26:46,607 --> 00:26:47,858
ไม่ใช่เลย แจม

332
00:26:49,651 --> 00:26:51,862
เขาผ่านอะไรมาเยอะ

333
00:26:51,862 --> 00:26:53,697
- นายพยายามทําตัวปกติหลังจาก...
- อย่า

334
00:26:53,697 --> 00:26:56,658
ฉันไม่ได้จะพูดแบบนั้น
เธอก็รู้ว่าฉันไม่ได้พยายามจะพูดแบบนั้น

335
00:26:56,658 --> 00:26:57,951
เขาเป็นเพื่อนรักฉันนะ

336
00:26:57,951 --> 00:26:59,203
เขาปกติดี

337
00:27:01,413 --> 00:27:03,081
นี่ ทุกคนมาฟังนี่เร็ว

338
00:27:10,130 --> 00:27:12,132
มันเหมือนกับกําแพงทอดไปทางนี้...

339
00:27:12,132 --> 00:27:14,635
- แล้วก็อยู่ทางซ้ายใช่ไหม
- เขาพูดว่า "กําแพง"

340
00:27:14,635 --> 00:27:17,304
ของฉันเป็นทางขวา นั่นคือจุดที่ฉันเห็นเขา

341
00:27:18,055 --> 00:27:19,181
เขาเห็นผม...

342
00:27:19,181 --> 00:27:23,810
ฉันก็เห็นเขาเหมือนกัน
แต่อยู่ไกลมาก ไกลสุดๆ

343
00:27:24,311 --> 00:27:26,563
ใช่เลย ฉันก็เห็น

344
00:27:26,563 --> 00:27:28,774
ผมอยู่ไกล พวกเขาทุกคนเห็นผม

345
00:27:28,774 --> 00:27:32,528
เด็กๆ เห็นภาพนิมิตของสถานที่และผู้คน

346
00:27:32,528 --> 00:27:35,572
เราพยายามทําความเข้าใจ
ว่าทําไมเอเลี่ยนถึงเน้นไปที่บางสถานที่

347
00:27:35,572 --> 00:27:37,282
- แต่มันไม่...
- ไม่ใช่ภาพนิมิต

348
00:27:37,282 --> 00:27:39,785
ไม่ใช่ภาพนิมิต
ตอนเราหลับต่างหาก

349
00:27:42,913 --> 00:27:44,831
พวกเขาทุกคนเคยอยู่ที่นั่นมาก่อน

350
00:27:44,831 --> 00:27:47,042
ตอนพวกเขาไม่ได้สติ ก่อนที่พวกเขาจะฟื้น

351
00:27:47,042 --> 00:27:48,961
เราทุกคนอยู่ที่นั่นในความมืด

352
00:27:49,795 --> 00:27:51,088
เว้นแต่ว่าพวกเขาฟื้น และ...

353
00:27:52,464 --> 00:27:53,966
และผมยังอยู่

354
00:27:54,508 --> 00:27:57,135
นั่นคือที่ที่นายอยู่ตอนฉันเห็นนายในความฝันเหรอ

355
00:28:01,056 --> 00:28:02,432
ฉันคิดว่างั้น

356
00:28:02,933 --> 00:28:04,226
อือ

357
00:28:04,226 --> 00:28:05,394
นายคิดว่างั้นเหรอ

358
00:28:05,394 --> 00:28:06,854
"ความมืด" ที่ว่าคืออะไร

359
00:28:08,897 --> 00:28:10,399
ผมไม่รู้ มันแค่...

360
00:28:11,483 --> 00:28:17,364
มันแค่มืดและหนาวเย็น
และน่ากลัว น่ากลัวมากด้วย

361
00:28:18,866 --> 00:28:20,367
ข้อมูลไม่มากพอให้รู้ว่าเป็นที่ไหน

362
00:28:23,328 --> 00:28:24,538
พี่วาดรูปได้นี่นา

363
00:28:24,538 --> 00:28:26,623
- ว่าไงนะ
- แผนที่ไง

364
00:28:26,623 --> 00:28:29,877
ถ้าพวกเขาทุกคนเห็นแคสปาร์
พวกเขาก็วาดแผนที่ของอะไรก็ตามที่เห็นได้

365
00:28:29,877 --> 00:28:32,379
- หนูชอบแผนที่
- เป็นความคิดที่เยี่ยมมาก

366
00:28:32,963 --> 00:28:34,840
พี่ไม่ต้องทําท่าแปลกใจขนาดนั้นก็ได้

367
00:28:34,840 --> 00:28:36,133
แคสปาร์เป็นศิลปิน

368
00:28:36,633 --> 00:28:37,885
เขาวาดได้ทุกอย่าง

369
00:28:44,725 --> 00:28:47,686
เราเพิ่มสีชมพูตรงนี้อีกได้ไหม

370
00:28:47,686 --> 00:28:50,606
และเพิ่มสีเขียวแถวๆ นี้

371
00:28:52,733 --> 00:28:55,777
นี่แหละ เยี่ยมเลย แล้วก็สีเขียวแถวนี้

372
00:28:55,777 --> 00:28:58,197
เพิ่มสีน้ําเงินเข้มแถวนี้ด้วย

373
00:28:58,197 --> 00:29:00,073
เพราะฉันจําได้ว่ามันเป็นแบบนั้น

374
00:29:00,073 --> 00:29:01,158
ใช่

375
00:29:02,492 --> 00:29:06,330
สีน้ําเงินเข้ม ใช่ มันอยู่ใน...
มันอยู่ในนั้น ในความมืด

376
00:29:13,420 --> 00:29:15,130
ทําให้พื้นหลังเป็นสีขาวหน่อย

377
00:29:18,967 --> 00:29:20,469
ทุกคนดูตื่นเต้นกันดีนะ

378
00:29:23,138 --> 00:29:24,389
ครับ

379
00:29:25,933 --> 00:29:27,226
นายไม่ค่อยตื่นเต้นเลย

380
00:29:30,312 --> 00:29:33,857
เฮ้ คุณหมายความว่าไงที่บอกว่า
เขาเชื่อมโยงกับเอเลี่ยนได้ "ชัดเจนมาก"

381
00:29:35,943 --> 00:29:37,694
เราตัดขาดการเชื่อมโยงไม่ได้

382
00:29:38,612 --> 00:29:39,947
แล้วตอนนั้นอะไรทําได้เหรอ

383
00:29:51,208 --> 00:29:52,417
เฮ้

384
00:29:55,671 --> 00:29:57,381
เธอพูดภาษาอังกฤษได้ไหม

385
00:30:00,968 --> 00:30:02,386
ขอบใจที่พาเรามาที่นี่นะ

386
00:30:03,804 --> 00:30:06,849
ที่ร้องเรียกหาเขา เราจะได้หาพวกเธอเจอ

387
00:30:08,183 --> 00:30:10,143
เราไม่ได้เรียกหาเขาหรอก

388
00:30:12,104 --> 00:30:13,856
เธอไม่ได้เรียกหาแคสปาร์เหรอ

389
00:30:15,274 --> 00:30:16,483
ใช่

390
00:30:17,901 --> 00:30:19,111
งั้นใครกัน

391
00:30:20,153 --> 00:30:21,530
เราเจออีกคน

392
00:30:23,740 --> 00:30:25,534
มีใครสักคนยังอยู่ข้างนอกนั่น

393
00:30:46,555 --> 00:30:50,475
ในตํานานของฮินดู มีฤาษีตนนึงชื่อมารกัณเฑยะ

394
00:30:52,102 --> 00:30:56,565
วันนึงเขาปีนออกมาจากจุดกําเนิดโลก
และพบว่าตัวเองมองออกมา

395
00:30:56,565 --> 00:31:00,485
ผ่านทางปากของมหาเทพ พระวิษณุ
มหาสมุทรจักรวาล

396
00:31:01,111 --> 00:31:04,072
เขาคิดอะไรไม่ออกเพราะความใหญ่โตมโหฬาร

397
00:31:05,866 --> 00:31:06,909
เขาสะดุมล้ม

398
00:31:06,909 --> 00:31:09,912
ร่วงหล่นกลับลงไปในคอของเทพ
แล้วกระแทกกับพื้นโลก

399
00:31:11,038 --> 00:31:14,499
เขาใช้เวลาหลายพันปีนับจากนั้นเพื่อหาทางออก

400
00:31:15,209 --> 00:31:16,418
ในที่สุดก็เจอ

401
00:31:17,961 --> 00:31:20,589
แต่เพราะมีพระศิวะ มหาเทพสูงสุดคอยช่วย

402
00:31:22,299 --> 00:31:24,927
ผมว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา คุณมีคู่หูผิดคน

403
00:31:26,094 --> 00:31:27,179
มาเถอะ

404
00:31:29,848 --> 00:31:32,059
ไปตามหามหาสมุทรจักรวาลกัน

405
00:31:34,937 --> 00:31:35,938
เกิดอะไรขึ้น

406
00:31:37,105 --> 00:31:39,233
(แจ้งเตือน! อุปกรณ์ทํางานผิดปกติ)

407
00:31:42,528 --> 00:31:45,155
- อะไร...
- ชุดทํางานผิดปกติ

408
00:31:45,155 --> 00:31:46,240
ขอผมดูหน่อย

409
00:31:48,867 --> 00:31:50,452
มันเป็นอะไร

410
00:31:50,452 --> 00:31:53,413
วงจรไหม้ ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

411
00:31:53,413 --> 00:31:56,250
เบสแคมป์สามเรียกห้องทําความสะอาด
เตรียมอีกชุดนึงให้มิตสึกิ ยามาโตะ

412
00:31:57,209 --> 00:31:59,002
ทั้งสามชุดที่เข้ารหัสเป็นของมิตสึกิใช้การไม่ได้

413
00:32:00,629 --> 00:32:01,713
ทุกชุดเลยเหรอ

414
00:32:10,347 --> 00:32:11,598
เฮ้ย

415
00:32:13,684 --> 00:32:14,893
คุณทําให้ชุดลัดวงจร

416
00:32:15,394 --> 00:32:18,689
คุณทําลายโปรเจ็กต์นี้
วิธีรับมือการบุกรุกที่ดีที่สุดของเรา

417
00:32:18,689 --> 00:32:21,275
ใช่เหรอ หรือมันเกี่ยวกับตัวคุณล้วนๆ กันแน่

418
00:32:21,275 --> 00:32:23,110
ฉันทําให้ชุดใช้ไม่ได้ ใช่

419
00:32:23,110 --> 00:32:24,528
ยกเว้นชุดเดียว

420
00:32:24,528 --> 00:32:28,156
ชุดที่คุณใส่อยู่ เข้ากับไบโอเมตริกของตัวคุณเป๊ะๆ

421
00:32:28,156 --> 00:32:30,409
ถ้าคุณเชื่อทุกอย่างที่คุณพูดละก็ เชิญเข้าไปเลย

422
00:32:30,909 --> 00:32:33,996
ลองเอาความคิดกับชีวิตตัวเองไปเสี่ยงดูบ้าง

423
00:32:41,420 --> 00:32:43,172
ฉันหยุดไม่ให้คุณเข้าไปวันนี้ได้

424
00:32:44,339 --> 00:32:45,591
แต่คราวหน้าฉันจะไม่อยู่แล้ว

425
00:32:46,091 --> 00:32:48,552
พวกเขาจะเตรียมชุดคุณให้พร้อมในหนึ่งวัน
หรือเร็วกว่านั้น

426
00:32:49,386 --> 00:32:51,221
หวังว่าความคิดคุณจะชัดเจนก่อนหน้านั้นนะ

427
00:32:53,432 --> 00:32:55,684
คุณมีอะไรมากกว่าแค่ชีวิตนึงที่ควรเสียสละไป

428
00:33:25,547 --> 00:33:26,548
อะไรวะเนี่ย

429
00:33:26,548 --> 00:33:28,926
ยกมือขึ้นแล้วค่อยๆ หันมาช้าๆ เวด

430
00:33:30,177 --> 00:33:31,428
โรสเหรอ

431
00:33:32,596 --> 00:33:33,597
เวด

432
00:33:33,597 --> 00:33:37,184
ทําไมคุณไม่วางปืนก่อนล่ะ

433
00:33:37,184 --> 00:33:38,268
คุณไม่ยิงผมหรอก

434
00:33:38,268 --> 00:33:40,687
จําตอนที่เจ้าหน้าที่อุทยานมา
ตอนอยู่เกรดแปดได้ไหม

435
00:33:40,687 --> 00:33:42,231
ที่เราไปหัดยิงปืนกัน

436
00:33:42,231 --> 00:33:45,359
เขาบอกว่าฉันยิงเป็นธรรมชาติมาก
ฉันค่อนข้างมั่นใจว่ายิงโดนคุณแน่

437
00:33:45,359 --> 00:33:47,486
โดนจุดที่ทําให้เจ็บแต่ไม่ถึงตาย

438
00:33:48,070 --> 00:33:50,197
เข้าไปอยู่ในห้องขังนั้นให้ฉันที

439
00:33:50,197 --> 00:33:51,782
เข้าก็บ้าแล้ว

440
00:33:53,408 --> 00:33:54,993
โอเค โอเคๆ

441
00:34:04,711 --> 00:34:05,712
ขอบคุณ

442
00:34:06,880 --> 00:34:09,466
ฉันว่านี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดที่เราจะได้คุยกัน

443
00:34:09,466 --> 00:34:10,842
คุณบ้าไปแล้ว

444
00:34:11,510 --> 00:34:12,844
บ้าก็ดีสิ

445
00:34:12,844 --> 00:34:15,304
ฉันอาจเป็นคนสติดีคนสุดท้ายที่เหลือในเมืองนี้

446
00:34:15,304 --> 00:34:18,641
คืองี้ ฉันแวะไปที่ฟาร์มของเบ็น เชลทัน

447
00:34:18,641 --> 00:34:20,268
นั่นมันอาณาเขตของกองทัพ

448
00:34:21,978 --> 00:34:23,313
แคล เช็ต...

449
00:34:23,313 --> 00:34:24,231
(คนหาย)

450
00:34:24,231 --> 00:34:25,815
เบ็น โจนี่ และนายอําเภอไทสัน

451
00:34:25,815 --> 00:34:27,192
ทุกคนหายตัวไปจากที่นั่น

452
00:34:27,192 --> 00:34:29,820
ให้ตายสิ โรส เรื่องคนหายของคุณอีกแล้วเหรอ

453
00:34:29,820 --> 00:34:31,112
พวกเขาเป็นคนของคุณเหมือนกัน เวด

454
00:34:31,112 --> 00:34:32,864
ผมรู้ว่าเป็นงั้น

455
00:34:32,864 --> 00:34:36,118
แต่โลกกําลังลุกเป็นไฟ
ผมจะเก็บทุกเรื่องมาคิดไม่ได้

456
00:34:36,118 --> 00:34:38,161
เมื่อคุณเลิกสนใจเรื่องเล็กๆ

457
00:34:38,161 --> 00:34:39,663
คุณจะไม่เข้าใจภาพรวมไปครึ่งนึง

458
00:34:39,663 --> 00:34:40,746
นั่งลงซะ

459
00:34:44,458 --> 00:34:46,628
ฉันอยากให้คุณตั้งใจฟังดีๆ

460
00:34:46,628 --> 00:34:48,964
ฉันซ่อนอะไรบางอย่างไว้
ในล็อกเกอร์ห้องเก็บหลักฐาน

461
00:34:48,964 --> 00:34:53,092
มันคือสมุดวาดภาพของเด็ก
ในนั้นมีเบาะแส มีคําตอบอยู่ เวด

462
00:34:53,092 --> 00:34:55,179
ฉันรู้ว่าฉันฟังดูเหมือนคนบ้า

463
00:34:55,179 --> 00:34:57,264
ที่มีภาพวาดกับทฤษฎีของตัวเอง ฉันรู้ดี

464
00:34:57,264 --> 00:34:59,057
แต่คุณก็รู้จักฉันตั้งแต่สมัยประถมแล้ว เวด

465
00:34:59,057 --> 00:35:01,143
คุณรู้ดีว่าฉันไม่มีทางทําเรื่องสะเพร่า

466
00:35:01,685 --> 00:35:04,188
นี่คือของจริง ฉันสาบานได้

467
00:35:04,980 --> 00:35:08,650
ฉันอยากให้คุณเก็บสมุดเล่มนั้นไว้ให้ปลอดภัย
เผื่อว่าฉันไม่ได้กลับมา

468
00:35:08,650 --> 00:35:10,402
เผื่อว่าคุณไม่ได้กลับมางั้นเหรอ

469
00:35:10,402 --> 00:35:11,570
โรซีย์

470
00:35:21,496 --> 00:35:22,748
อะไรน่ะ

471
00:35:23,332 --> 00:35:27,044
ไม่ว่ามันคืออะไร
แต่มันอยู่ที่ใจกลางฟาร์มของเชลทัน

472
00:35:28,128 --> 00:35:30,756
รัฐบาลคิดจะสร้างกองบัญชาการบ้าบออะไร

473
00:35:30,756 --> 00:35:33,300
กลางไร่ข้าวโพดแบบนั้น คุณเคยสงสัยไหม

474
00:35:33,300 --> 00:35:34,635
พวกเขาปกปิดอะไรบางอย่าง

475
00:35:35,135 --> 00:35:37,679
ฉันว่าพวกเขาปกปิดสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนพวกนั้น

476
00:35:37,679 --> 00:35:39,973
ทุกอย่างไปรวมกันอยู่ที่ฟาร์มนี้

477
00:35:39,973 --> 00:35:44,144
และฉันจะไม่มัวรอให้ใครมาเชื่อฉันหรอก พอกันที

478
00:35:48,774 --> 00:35:52,027
ฉันจะกลับไปที่ฟาร์มของเชลทัน
และถ้าฉันไม่ได้กลับมา

479
00:35:52,027 --> 00:35:57,658
ถ้าฉันกลายเป็นอีกคนที่อยู่ในประกาศคนหาย
ฉันอยากให้คุณจริงจังกับสมุดเล่มนั้น

480
00:35:57,658 --> 00:35:58,784
โอเคไหม

481
00:36:00,202 --> 00:36:01,703
ตามเบาะแสในนั้นไป

482
00:36:04,206 --> 00:36:05,249
ไม่นะ ไม่ๆ

483
00:36:05,249 --> 00:36:08,544
โรซีย์ คุณทิ้งผมไว้ในนี้ไม่ได้
ไม่เอาน่า เราจะไปคุยกับนายอําเภอกัน

484
00:36:08,544 --> 00:36:10,337
- ผมจะทําให้เขายอมฟัง
- บอกนายอําเภอเพอร์คินส์ด้วย

485
00:36:10,337 --> 00:36:12,214
ว่าฉันซ่อมเครื่องชงกาแฟให้เขาแล้ว

486
00:36:27,771 --> 00:36:31,692
ทริปที่เราไปโอซากะ... ฝนตกทั้งวันเลย

487
00:36:33,610 --> 00:36:37,489
ระหว่างทางไปดูหนังเรื่องที่เราไม่ชอบ...

488
00:36:38,991 --> 00:36:44,288
แดดออก และคุณจูบคอฉัน...

489
00:36:47,916 --> 00:36:50,085
ฉันไม่รู้...

490
00:36:52,087 --> 00:36:53,881
ฉันไม่รู้...

491
00:36:57,384 --> 00:36:58,886
ฉันไม่รู้...

492
00:37:00,012 --> 00:37:02,181
ไง นี่วันแรก

493
00:37:02,181 --> 00:37:04,433
เช้านี้ฉันเกลียดคุณ

494
00:37:05,517 --> 00:37:07,477
ที่เอาแหวนฉันไป

495
00:37:07,978 --> 00:37:09,730
ที่ดื่มเบียร์จนหมด

496
00:37:09,730 --> 00:37:11,315
ที่ทิ้งฉันไว้ที่นี่

497
00:37:11,815 --> 00:37:13,650
ฉันติดตั้งทินเดอร์ใหม่แล้ว

498
00:37:13,650 --> 00:37:16,195
ไม่ต้องห่วง แค่ทําให้เตียงฝั่งคุณอุ่นอยู่เสมอ...

499
00:37:18,447 --> 00:37:21,200
จนกว่าคุณจะกลับมา

500
00:37:26,997 --> 00:37:29,166
เดี๋ยวก่อน จอดๆ

501
00:37:55,984 --> 00:37:57,444
- เกิดอะไรขึ้น
- นิคิลน่ะสิ

502
00:37:57,444 --> 00:37:59,029
ใครเป็นคนคุมการรักษาความปลอดภัย

503
00:37:59,029 --> 00:38:02,282
ไม่มี สายดึงตัวหยุดทํางาน ใช้การไม่ได้
เราดึงเขาออกมาไม่ได้

504
00:38:02,282 --> 00:38:05,452
- ปิดแม่เหล็ก
- ปิดไม่ได้ เขาเปลี่ยนเส้นทางการควบคุม

505
00:38:05,452 --> 00:38:08,038
ดูคลื่นไซน์พวกนั้นสิ เขาทําอะไรอยู่

506
00:38:08,622 --> 00:38:10,874
- เขาเร่งมันขึ้นมา
- เขากําลังขัดขืนอยู่

507
00:38:10,874 --> 00:38:13,210
นิคิล คุณต้องหยุด

508
00:38:13,210 --> 00:38:17,798
- มันแปรปรวนเกินไป
- จะไม่มีความคืบหน้า ถ้าไม่ทําสุดโต่ง...

509
00:38:50,289 --> 00:38:57,421
วาโจ วาโจ วา... วาโจ วาโจ

510
00:38:57,421 --> 00:39:03,135
วาโจ วาโจ วาโจ

511
00:39:03,135 --> 00:39:05,554
วาโจ

512
00:39:06,471 --> 00:39:09,600
แคสป์ ฝีมือนายเหรอ

513
00:39:09,600 --> 00:39:12,144
นายคือคนเดียวที่ไม่สติแตก

514
00:39:12,644 --> 00:39:14,980
ถ้านายเป็นคนทํา หยุดเถอะนะ

515
00:39:14,980 --> 00:39:16,064
แจม

516
00:39:24,114 --> 00:39:25,699
ทําไมนายไม่เป็นอะไรเลยล่ะ

517
00:39:26,950 --> 00:39:28,160
ฉันไม่รู้

518
00:39:28,160 --> 00:39:29,244
ไปกันเถอะ

519
00:39:29,244 --> 00:39:30,704
เร็วเข้า มากับฉัน

520
00:39:33,081 --> 00:39:35,751
ทุกคนออกจากห้องแล็บเดี๋ยวนี้

521
00:39:46,845 --> 00:39:47,971
นิคิล

522
00:39:48,555 --> 00:39:49,806
นิคิล

523
00:40:25,968 --> 00:40:29,596
เกิดคลัสเตอร์จุดศูนย์กลางในยุโรปตะวันออก
อเมริกาเหนือ และแอมะซอน

524
00:40:33,767 --> 00:40:35,018
ติดต่อนิคิลให้ฉันด่วนเลย

525
00:40:35,561 --> 00:40:36,645
ได้ครับ

526
00:40:41,024 --> 00:40:42,401
เราต้องอพยพ

527
00:40:42,401 --> 00:40:44,611
บุคลากรทุกคนอพยพออกจากที่นี่ทันที

528
00:40:44,611 --> 00:40:46,488
บุคลากรทุกคนอพยพออกจากที่นี่

529
00:40:55,789 --> 00:40:57,708
นิคิล นิค...

530
00:41:12,389 --> 00:41:13,640
ทําไมมันไม่หยุด

531
00:41:17,144 --> 00:41:18,145
ฉันไม่รู้

532
00:41:25,235 --> 00:41:28,030
ไปเร็ว ไป เวรเอ๊ย

533
00:41:31,867 --> 00:41:34,745
หยิบทุกอย่างที่หยิบได้แล้วรัดไว้

534
00:41:54,640 --> 00:41:56,308
- เฮ้ยๆ
- ไปเร็ว

535
00:41:57,893 --> 00:41:59,520
เฮ้ย ข้างนอกเกิดอะไรขึ้น

536
00:41:59,520 --> 00:42:00,687
เฮ้ย

537
00:42:03,440 --> 00:42:04,483
เฮ้ย

538
00:42:06,652 --> 00:42:07,861
คุณเป็นใคร

539
00:42:09,988 --> 00:42:11,240
ลดอุณหภูมิลง 15 องศา

540
00:42:11,740 --> 00:42:13,659
ความแข็งแรงของโครงสร้างกําลังพังทลาย

541
00:42:13,659 --> 00:42:16,453
สถานีฐาน
ผมจะส่งภาพสื่อสารจากดับเบิลยูดีซีไปให้

542
00:42:16,453 --> 00:42:17,996
ได้แล้ว ขึ้นจอเลย

543
00:42:17,996 --> 00:42:19,331
นิคิลอยู่ไหน

544
00:42:21,625 --> 00:42:22,835
ไม่อยู่ค่ะ

545
00:42:22,835 --> 00:42:24,711
ตอนนี้เราค่อนข้างยุ่งค่ะ ท่านประธาน

546
00:42:24,711 --> 00:42:28,298
เราพบแผ่นดินไหวทั่วโลก
และพวกคุณคือศูนย์กลางหลัก

547
00:42:28,298 --> 00:42:29,842
- พวกคุณทําอะไร
- เราแค่...

548
00:42:29,842 --> 00:42:31,969
ไม่ว่ามันคืออะไร หยุดเดี๋ยวนี้เลย

549
00:42:31,969 --> 00:42:34,012
เราไม่รู้วิธีค่ะ พวกมันอยู่เหนือการควบคุมแล้ว

550
00:42:34,012 --> 00:42:35,430
ฉันขอพูดให้ชัดนะ

551
00:42:35,430 --> 00:42:38,350
เราพบแผ่นดินไหวทั่วโลก
และมีศูนย์กลางอยู่หลายแห่ง

552
00:42:38,350 --> 00:42:41,103
เราต้องหยุดมันก่อนที่มันจะแย่ไปกว่านี้

553
00:42:51,446 --> 00:42:52,906
ฉันว่าฉันทําได้

554
00:42:52,906 --> 00:42:54,491
ฉันทําลายชุดคุณไปแล้ว

555
00:42:54,491 --> 00:42:56,952
คุณไม่มีแม้แต่... คุณไม่มีสายดึงตัวด้วย

556
00:42:58,120 --> 00:42:59,913
คุณอาจจะติดอยู่ในนั้น

557
00:42:59,913 --> 00:43:02,833
ฉันต้องลองดู มายา

558
00:43:04,209 --> 00:43:06,295
ฉันคือคนเดียวที่เธอจะยอมให้เข้าไป

559
00:43:18,765 --> 00:43:20,142
ฮินาตะ...

560
00:43:23,020 --> 00:43:24,396
ฮินาตะ

561
00:43:27,733 --> 00:43:31,278
ทําไมคุณถึงทําร้ายฉันอีก

562
00:43:32,779 --> 00:43:34,281
ฉันเปล่า...

563
00:43:36,325 --> 00:43:38,410
ฉันไม่เคยอยากจะ...

564
00:43:39,411 --> 00:43:41,872
ไม่เคยตั้งใจจะทําร้ายคุณ...

565
00:43:43,207 --> 00:43:44,333
ไม่เลย...

566
00:43:45,292 --> 00:43:48,629
งั้นก็กลับมาหาฉันสิ

567
00:43:49,296 --> 00:43:51,048
ฉันพูดคํานั้นมาหลายรอบแล้ว

568
00:43:52,549 --> 00:43:54,593
"กลับมาหาฉันเถอะ..."

569
00:43:59,932 --> 00:44:01,934
"กลับมาสิ ฮินาตะ"

570
00:44:05,604 --> 00:44:07,397
"กลับมาสิ ฮินาตะ"

571
00:44:51,233 --> 00:44:54,069
ฉันรู้ว่าความเจ็บปวดมันรู้สึกยังไง...

572
00:44:57,281 --> 00:45:00,492
ฉันอยู่กับมันทุกวันตั้งแต่เธอจากไป...

573
00:45:00,492 --> 00:45:02,286
ตั้งแต่คุณจากไป...

574
00:45:02,995 --> 00:45:05,914
งั้นก็ละทิ้งโลกของคุณ...

575
00:45:05,914 --> 00:45:08,584
แล้วมาอยู่ในโลกของฉันสิ...

576
00:45:08,584 --> 00:45:10,794
เราจะได้อยู่ด้วยกัน

577
00:45:12,254 --> 00:45:14,131
เราจะอยู่ด้วยกันเสมอ

578
00:45:19,261 --> 00:45:20,888
แต่ไม่ใช่แบบนี้...

579
00:45:24,683 --> 00:45:26,268
เพราะว่า...

580
00:45:28,687 --> 00:45:30,647
ฮินาตะของฉันตายไปแล้ว...

581
00:46:42,261 --> 00:46:44,471
แสบหน่อยนะ โอเคไหม

582
00:46:59,528 --> 00:47:00,779
เธอตีตัวออกห่างจากฉัน

583
00:47:02,990 --> 00:47:04,199
ฉันรู้

584
00:47:05,784 --> 00:47:06,910
ฉันรู้ แคสป์

585
00:47:06,910 --> 00:47:08,412
มันก็แค่...

586
00:47:08,412 --> 00:47:10,831
ฉันรู้สึกว่าส่วนนึงของตัวนายยังอยู่กับพวกมัน

587
00:47:12,082 --> 00:47:13,584
และฉันอยากรู้ว่าส่วนไหน

588
00:47:15,127 --> 00:47:16,378
แคสป์

589
00:47:17,337 --> 00:47:18,797
นายอยู่ข้างใครกันแน่

590
00:47:20,924 --> 00:47:22,134
ฉันไม่ได้อยู่ข้างพวกมัน

591
00:47:25,846 --> 00:47:27,014
ฉันไม่อยากอยู่

592
00:47:30,976 --> 00:47:33,228
ฉันเห็นสีหน้านายตอนที่ฉันเอารูปวาดให้นายดู

593
00:47:35,439 --> 00:47:39,151
มันคือทุกอย่างสําหรับฉัน
ฉันมองมันทุกวันเป็นเดือนๆ

594
00:47:43,405 --> 00:47:45,574
นายจําไม่ได้ว่าเป็นคนวาดมันใช่ไหม

595
00:47:55,626 --> 00:47:56,710
ดูสิ

596
00:48:00,672 --> 00:48:02,174
แคสป์ ดูสิ

597
00:48:04,593 --> 00:48:05,719
นายอยู่นี่ไหม

598
00:48:06,303 --> 00:48:07,679
หรือนายยังอยู่ที่อื่น

599
00:48:18,982 --> 00:48:20,359
นิคิล

600
00:48:52,850 --> 00:48:55,185
มิตสึกิ ทําอะไรเหรอ

601
00:48:56,186 --> 00:48:59,565
{\an8}ตรวจสอบการอ่านค่าจากชุดของนิคิล
ตั้งแต่ตอนที่เขาเข้าไปหาเอเลี่ยน

602
00:48:59,565 --> 00:49:00,816
{\an8}(แจ้งเตือน!)

603
00:49:03,360 --> 00:49:06,697
{\an8}สภาพบรรยากาศ มันไม่ใช่ของโลกเรา

604
00:49:12,119 --> 00:49:14,371
มายา เอเลี่ยน...

605
00:49:17,875 --> 00:49:19,376
มันคือพอร์ทัล

606
00:49:21,461 --> 00:49:22,921
ทางเข้าของเรา

607
00:49:24,715 --> 00:49:27,134
มันคือทางเดียว
ที่เราจะเข้าไปในโลกของพวกมันได้

608
00:49:28,427 --> 00:49:29,845
และฉันทําลายมันไปแล้ว

609
00:49:33,307 --> 00:49:34,850
ฉันทําลายมันไปแล้ว

610
00:51:11,280 --> 00:51:13,282
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี