1
00:00:07,132 --> 00:00:09,972
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:23,815 --> 00:00:26,855
‎(ปี 1984)

3
00:00:26,943 --> 00:00:30,993
‎(ฮาลสตันทรี
‎สำหรับเจซีเพนนีย์)

4
00:00:40,790 --> 00:00:42,580
‎เข็มขัดนั่นไม่เวิร์คจ้ะ มานี่

5
00:00:45,045 --> 00:00:45,995
‎โอเค ไปได้

6
00:01:00,852 --> 00:01:01,692
‎ไปเลย

7
00:01:28,505 --> 00:01:30,795
‎เฮ้อ สุดท้ายก็เหลือแค่นี้เนอะ แซสซี่

8
00:01:31,591 --> 00:01:33,301
‎เป็นโชว์ที่ตระการตามากค่ะ

9
00:01:33,384 --> 00:01:37,644
‎ในนี้ควรจะมีคนเป็นร้อยที่พูดคำนั้นไม่ใช่เหรอ

10
00:01:37,722 --> 00:01:41,022
‎อยู่กันดึกเกินไป สนุกกันมากเกินไป

11
00:01:42,602 --> 00:01:44,442
‎แต่ก็ไม่ เหลือแค่เธอกับฉัน

12
00:01:44,521 --> 00:01:47,271
‎เธอก็แค่อยู่ด้วยเพราะเธอรับค่าจ้าง
‎เพื่อให้ฉันไม่ต้องอยู่คนเดียว

13
00:02:03,164 --> 00:02:05,674
‎ได้รีวิวมาแล้วใช่ไหม แซสซี่

14
00:02:10,797 --> 00:02:12,217
‎ฉันไม่อยากฟังหรอก

15
00:02:14,384 --> 00:02:18,264
‎ใครๆ ก็อิจฉาฉันตั้งแต่ฉันกลายเป็นดาราใหญ่

16
00:02:19,722 --> 00:02:21,142
‎ฉันทำให้คนสับสน

17
00:02:22,016 --> 00:02:24,516
‎พวกนั้นเห็นฉันออกรายการโดนาฮิว
‎แล้วก็เห็นฉันเข้าสังคม

18
00:02:24,602 --> 00:02:28,522
‎กับบาร์บารา วอลเตอร์ส
‎หรือแอนดี้ วอร์ฮอล หรือแฌร์

19
00:02:28,606 --> 00:02:30,566
‎ฉันเข้าใจนะ ฉันได้แสงเยอะไป

20
00:02:30,650 --> 00:02:31,730
‎เป็นฉันก็เกลียดตัวเอง

21
00:02:36,322 --> 00:02:38,532
‎เธอว่าคำวิจารณ์หลักๆ เป็นเรื่องอะไร

22
00:02:40,410 --> 00:02:45,420
‎ฉันคิดว่าส่วนใหญ่มองว่า ณ จุดหนึ่ง
‎คุณปฏิวัติวงการแฟชั่นสตรี

23
00:02:46,457 --> 00:02:48,167
‎ห่อหุ้มร่างกายสาวๆ ด้วยความรู้สึก

24
00:02:48,835 --> 00:02:49,915
‎ด้วยรสนิยมของคุณ

25
00:02:51,546 --> 00:02:55,426
‎ตอนนี้กลายเป็นแค่เสื้อสเวตเตอร์รูดซิปและ…

26
00:02:55,508 --> 00:02:56,798
‎โอ๊ย ไปตาย

27
00:02:56,885 --> 00:02:58,675
‎ฉันไม่ใช่คนวิจารณ์นะคะ พวกเขาต่างหาก

28
00:02:58,761 --> 00:03:00,561
‎เปล่าจ้ะ ที่รัก ฉันแค่ล้อเล่น

29
00:03:08,271 --> 00:03:09,231
‎อ่านมาสักชิ้น

30
00:03:14,485 --> 00:03:15,315
‎ได้ค่ะ

31
00:03:25,121 --> 00:03:27,871
‎"คอลเลคชั่นใหม่ของเจซีเพนนีย์คือฮาลสตัน…"

32
00:03:28,625 --> 00:03:29,575
‎อ่านต่อสิ

33
00:03:31,085 --> 00:03:33,335
‎"คือฮาลสตันที่ผสมน้ำจนกลายเป็นสารเจือจาง

34
00:03:33,421 --> 00:03:36,471
‎เหลือแต่กลิ่นบางเบาจากงานของดีไซเนอร์ผู้นั้น"

35
00:03:39,385 --> 00:03:40,345
‎อ่านอีกชิ้น

36
00:03:47,310 --> 00:03:49,850
‎"คอลเลคชั่นยักษ์ที่ฮาลสตันทำให้ห้างอเมริกัน

37
00:03:49,938 --> 00:03:52,148
‎เสียทรงเพราะไม่ใส่ใจจะทำให้เข้ารูป"

38
00:03:52,815 --> 00:03:55,025
‎"เช่นเสื้อสูทผ้าเจอร์ซีย์สีดำแดงถูก…"

39
00:03:55,109 --> 00:03:56,399
‎ไม่ได้ยิน!

40
00:03:56,486 --> 00:03:59,276
‎"ถูกนำเสนอบนนางแบบร่างท้วม
‎และเตี้ยเหมือนคนธรรมดา

41
00:03:59,364 --> 00:04:02,124
‎แต่ตัดทรงได้อย่างชุ่ย
‎จนชุดนั้นท่วมตัวนางแบบไปหมด"

42
00:04:02,200 --> 00:04:04,040
‎"ที่ตรงข้ามกันคือ เดรสผูกเอวสีม่วง

43
00:04:04,118 --> 00:04:07,158
‎กลับวาบหวิวเกินจะใส่ไปงานเลี้ยงมื้อกลางวันดีๆ

44
00:04:07,247 --> 00:04:10,207
‎หรือใส่ไปบาร์คนโสดแถวบ้านยังไม่ได้เลย"

45
00:04:21,094 --> 00:04:22,434
‎คำวิจารณ์ไม่สำคัญหรอก

46
00:04:36,150 --> 00:04:37,990
‎ไง อรุณสวัสดิ์ เป็นไงบ้าง

47
00:04:41,364 --> 00:04:42,574
‎อรุณสวัสดิ์ ทุกคน

48
00:04:44,325 --> 00:04:45,405
‎สวัสดี

49
00:04:54,961 --> 00:04:55,921
‎เป็นยังไงบ้าง

50
00:05:16,941 --> 00:05:20,451
‎- นั่นแก้วโมเซอร์นะ ไอ้เวรตะไล
‎- ผมไม่สนว่ามันคืออะไร

51
00:05:20,528 --> 00:05:24,118
‎คุณก็สนใจอยู่แค่นั้น ข้าวของของคุณ
‎ทุกอย่างล้ำค่า มีราคา

52
00:05:24,198 --> 00:05:27,288
‎รู้ไหมว่าอะไรล้ำค่าที่สุดที่คุณเคยมี
‎ฮาลสตัน ผมไง

53
00:05:27,368 --> 00:05:29,908
‎อ้อ นายเป็นที่ยึดเหนี่ยวใจฉัน
‎จริงๆ เนอะ วิคเตอร์

54
00:05:29,996 --> 00:05:30,866
‎ไปตาย

55
00:05:31,789 --> 00:05:34,959
‎วิคเตอร์ ฉันต้องทำยังไงนายถึงจะยอมไปเสียที

56
00:05:35,043 --> 00:05:36,383
‎อย่างกับจะไล่ได้

57
00:05:36,461 --> 00:05:39,511
‎เดี๋ยวก็จะเริ่มร้องไห้
‎"ขอร้อง วิคเตอร์ อย่าไปเลย"

58
00:05:39,589 --> 00:05:42,009
‎"นายเป็นอัจฉริยะ
‎ฉันมีทุกอย่างวันนี้ได้เพราะนาย"

59
00:05:42,091 --> 00:05:43,631
‎ฉันไม่เคยพูดแบบนั้นกับนาย

60
00:05:43,718 --> 00:05:46,678
‎ตอแหล! คุณรับเครดิตไปคนเดียว
‎รับเงินแม่งไปคนเดียว

61
00:05:46,763 --> 00:05:49,353
‎แต่คุณรู้ว่ามันมาจากตรงนี้ จากสมองผม

62
00:05:49,432 --> 00:05:52,732
‎ผมคิดเอาเครดิตอะไรไหม
‎ไม่เลย คุณแม่งทำเหมือนผมเป็นหมา

63
00:05:52,810 --> 00:05:53,640
‎วิคเตอร์

64
00:05:54,395 --> 00:05:56,895
‎บอกมาหน่อย นายต้องการอะไรจากฉัน

65
00:06:00,234 --> 00:06:01,404
‎ผมอยากได้หนึ่งล้านเหรียญ

66
00:06:03,321 --> 00:06:05,951
‎อยากได้พื้นที่ เอาใหญ่ๆ เหมือนกับวอร์ฮอล

67
00:06:06,032 --> 00:06:08,122
‎ผมอยากมีโรงงานตัวเองเพื่อทำงานศิลป์ใหญ่ขึ้น

68
00:06:08,201 --> 00:06:11,081
‎ไอ้ห่าแอนดี้จ้างคนอื่นทำหมด ผมจะเอางั้นบ้าง

69
00:06:11,162 --> 00:06:13,752
‎หนึ่งล้านเหรียญเอง
‎ปีเดียวคุณก็ได้เงินก้อนนั้นคืนแล้ว

70
00:06:14,832 --> 00:06:15,752
‎เป็นข้อเสนอธุรกิจที่ดี

71
00:06:15,833 --> 00:06:17,213
‎นายเสียสติจิ๊ดๆ ของนายไปแล้ว

72
00:06:17,293 --> 00:06:18,543
‎นั่นน้อยสุดเท่าที่ผมควรได้ละ

73
00:06:18,628 --> 00:06:21,298
‎ไม่ใกล้เคียงกับที่นายควรได้เลย วิคเตอร์

74
00:06:21,381 --> 00:06:23,301
‎แต่ฉันแค่อยากให้นายไปให้พ้นๆ

75
00:06:25,385 --> 00:06:26,885
‎คุณไม่อยากทำแบบนี้หรอก

76
00:06:26,969 --> 00:06:28,889
‎ผมมีเรื่องฉาวของคุณนะ ฮาลสตัน

77
00:06:28,971 --> 00:06:31,641
‎ถ่ายคลิปไว้หมดแหละ เป็นวิดีโอเลยนะ

78
00:06:31,724 --> 00:06:35,734
‎คิดว่าพวกป้าๆ ที่เจซีเพนนีย์
‎อยากรู้เหรอว่าคุณทำอะไรในห้องนอนบ้าง

79
00:06:35,812 --> 00:06:36,942
‎อย่าได้กล้าดี

80
00:06:37,021 --> 00:06:38,151
‎โห กล้าแน่ๆ อีดอก

81
00:06:38,231 --> 00:06:40,651
‎จ่ายมาซะดีๆ ไม่งั้นแม่งจะส่งไปรายการโดนาฮิว

82
00:06:44,404 --> 00:06:48,284
‎จะทำกันจริงเหรอ จะแบล็กเมลฉัน
‎ทั้งที่ฉันปกป้องแกมาหลายปี

83
00:06:48,366 --> 00:06:50,946
‎ไหนจะหาเงินให้ใช้
‎แกจะทิ้งฉันไปพร้อมกับเรื่องนี้เหรอ

84
00:06:51,035 --> 00:06:53,365
‎ไสหัวออกไปเลย แล้วไม่ต้องกลับมาอีก

85
00:06:53,454 --> 00:06:56,294
‎แกทำจมูกฉันหัก ฮาลสตัน ฉันฟ้องแกแน่

86
00:07:20,982 --> 00:07:21,902
‎ซูซาน!

87
00:07:25,361 --> 00:07:27,361
‎ตัวเลขตรงนี้แปลกๆ

88
00:07:27,447 --> 00:07:30,907
‎เขียนไว้ว่าปีที่แล้วเขาใช้เงิน 40,000 เหรียญ
‎เป็นค่ากล้วยไม้อย่างเดียว

89
00:07:30,992 --> 00:07:34,292
‎- อ๋อ นั่นถูกแล้วค่ะ
‎- แล้วค่าเดินทางล่ะ

90
00:07:34,370 --> 00:07:37,870
‎นี่ ปีเดียว 354,000 เนี่ยนะ

91
00:07:37,957 --> 00:07:39,997
‎มีคนเขียนผิดเติมศูนย์เข้าไปรึเปล่า

92
00:07:40,084 --> 00:07:43,754
‎ก็เขานั่งลิมูซีนไปทุกที่
‎อย่างต่ำๆ เดือนละ 5,000 แล้ว

93
00:07:43,838 --> 00:07:45,338
‎แล้วเมื่อเดือนที่แล้ว

94
00:07:45,423 --> 00:07:48,223
‎มาร์ธา แกรห์มได้รับรางวัลเกียรติยศที่ปารีส

95
00:07:48,301 --> 00:07:50,681
‎เขาเลยซื้อกระเป๋าเดินทางโกยาร์ดใหม่ทั้งชุด

96
00:07:50,761 --> 00:07:53,561
‎จ้างเครื่องบินส่วนตัว
‎พาตัวเองกับลูกน้อง 11 คนไปฝรั่งเศส

97
00:07:53,639 --> 00:07:54,929
‎ให้ทุกคนพักที่โรงแรมริตซ์

98
00:07:55,016 --> 00:07:57,346
‎เขาจะบินไปปารีสเพื่อมาร์ธา แกรห์มทำไม

99
00:07:57,435 --> 00:08:00,095
‎พวกเขาเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่
‎เขาออกทุนให้คณะเต้นของนาง

100
00:08:00,188 --> 00:08:02,318
‎ไม่ แล้วทำไมเอสมาร์คถึงควรจะต้องจ่าย

101
00:08:05,693 --> 00:08:10,163
‎ผ้าทดลองงาน 750,000 เหรียญ คือว่า…

102
00:08:10,239 --> 00:08:13,579
‎ต้องมีคนกินหัวคิวแล้วแน่ๆ
‎ผ้าดิบมันราคาเท่าไหร่ ห้าเหรียญไหม

103
00:08:13,659 --> 00:08:16,159
‎เขาไม่ได้ใช้ผ้าดิบเวลาออกแบบ

104
00:08:16,913 --> 00:08:19,873
‎ถ้าชุดจะเป็นผ้าซาติน เขาก็ขึ้นโครงด้วยซาติน

105
00:08:20,416 --> 00:08:22,746
‎คือฉันเข้าใจนะคะ
‎เสน่ห์ของเขาอยู่ที่วัตถุดิบล้วนๆ

106
00:08:22,835 --> 00:08:24,545
‎ผ้ามันจะทิ้งตัวแบบไหนอะไรอย่างนั้น

107
00:08:25,046 --> 00:08:27,466
‎เขาเป็นศิลปิน ผ้าเป็นสื่อของเขา

108
00:08:27,548 --> 00:08:28,968
‎มันก็เป็นแบบนี้แหละ

109
00:08:32,220 --> 00:08:35,140
‎รู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น
‎ถ้าผมเข้าประชุมคณะกรรมการเอสมาร์ค

110
00:08:35,223 --> 00:08:36,773
‎บริษัทซึ่งอยู่ในตลาดหุ้น

111
00:08:36,849 --> 00:08:39,479
‎แล้วบอกเขาว่าแผนกที่เขาจ้างผม
‎มาเพื่อกู้สถานการณ์

112
00:08:39,560 --> 00:08:42,900
‎คุมค่าใช้จ่ายไม่ได้เพราะ "มันก็เป็นแบบนี้แหละ"

113
00:08:42,980 --> 00:08:45,480
‎- คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น
‎- คุณก็โดนไล่ออกมั้ง

114
00:08:48,945 --> 00:08:52,025
‎- ฮาลสตัน! ฉันชอบมาก
‎- เขาติดสายอยู่!

115
00:08:52,114 --> 00:08:54,284
‎อ้าว ขอโทษนะ ไลซ่า ต้องไปแล้ว

116
00:08:54,367 --> 00:08:57,197
‎แซนด์วิชสลัดไข่เพิ่งเดินเข้ามาในออฟฟิศฉัน

117
00:08:57,286 --> 00:08:58,696
‎- โอ๊ยตายจริง
‎- รักนะจ๊ะ

118
00:08:58,788 --> 00:08:59,658
‎จ้ะ โทรกลับมานะ

119
00:09:02,500 --> 00:09:05,920
‎ค่าใช้จ่ายคุณพุ่งกระฉูด คุณบอกผมว่าคุณจะจัดการ

120
00:09:06,003 --> 00:09:08,673
‎ผมว่าคุณคงประสาทหลอนไปแล้วนะ คาร์ล

121
00:09:08,756 --> 00:09:10,166
‎ผมไม่ได้พูดอะไรแบบนั้น

122
00:09:10,258 --> 00:09:14,508
‎ผมออกแบบงานให้คุณในระดับที่
‎บรรยายได้แค่ว่างานช้าง

123
00:09:14,595 --> 00:09:17,265
‎ตัวเลขพวกนั้นสะท้อนวิธีที่ทำให้ผมทำงานได้

124
00:09:17,348 --> 00:09:20,138
‎ผมออกแบบกระเป๋าเดินทาง แว่นกันแดด

125
00:09:20,226 --> 00:09:22,266
‎มีเสื้อถัก มีเข็มขัด

126
00:09:22,853 --> 00:09:24,233
‎แล้วคอลเลคชั่นเสื้อผ้าผู้ชายล่ะ

127
00:09:24,814 --> 00:09:27,614
‎ของแต่งบ้านล่ะ
‎คุณบอกว่าจะเสร็จตั้งแต่หลายสัปดาห์ก่อน

128
00:09:27,692 --> 00:09:30,322
‎- เสร็จหรือยัง
‎- พวกนี้ไม่ใช่อาหารกระป๋องนะ คาร์ล

129
00:09:30,403 --> 00:09:32,663
‎ผมไม่เคยทำโรงงานอาหารกระป๋อง ฮาลสตัน

130
00:09:33,239 --> 00:09:36,449
‎ผมเป็นผู้จัดการทั่วไป
‎ของฝ่ายผ้าอนามัยในเอสมาร์ค

131
00:09:36,534 --> 00:09:39,704
‎และตอนนี้ผมเป็นผู้อำนวยการบริหารของฮาลสตัน

132
00:09:39,787 --> 00:09:42,247
‎โอเค แต่ผมไม่ได้ออกแบบผ้าอนามัย คาร์ล

133
00:09:42,331 --> 00:09:44,421
‎ถึงผมแน่ใจว่าสักพักคุณจะขอให้ผมทำก็ตาม

134
00:09:44,917 --> 00:09:48,047
‎ตอนนี้ผมทำงานหนักสุดชีวิต สัปดาห์ละเจ็ดวัน

135
00:09:48,129 --> 00:09:50,799
‎ผมรู้ คุณทั้งทำงานหนักและเล่นหนัก

136
00:09:51,340 --> 00:09:52,840
‎ผมรู้ด้วยว่าคุณทำได้ยังไง

137
00:09:53,426 --> 00:09:55,006
‎ตอนกลางคืนมีภารโรงเข้ามา

138
00:09:55,094 --> 00:09:58,854
‎แล้วถ่ายภาพโพลารอยด์เศษโคเคนบนโต๊ะคุณ

139
00:10:00,266 --> 00:10:01,346
‎อยากเห็นไหม

140
00:10:01,434 --> 00:10:02,394
‎ไม่อยาก

141
00:10:07,940 --> 00:10:09,650
‎คุณมีปัญหาติดยาเสพติด ฮาลสตัน

142
00:10:10,318 --> 00:10:12,028
‎หรือทั้งยาทั้งเหล้า ผมไม่รู้

143
00:10:12,111 --> 00:10:15,661
‎ผมรู้แค่ว่าถ้าคุณกลับมาเป็นตัวคุณปกติ

144
00:10:15,740 --> 00:10:18,330
‎เราจะสร้างที่นี่ให้เจริญได้ เราสองคน

145
00:10:18,409 --> 00:10:19,409
‎ปกติเหรอ

146
00:10:21,746 --> 00:10:23,366
‎ปกติคืออะไร คาร์ล

147
00:10:24,123 --> 00:10:25,503
‎คุณเป็นคนปกติรึเปล่า

148
00:10:28,836 --> 00:10:30,046
‎ตกลงเรื่องเม็กซิโกให้หน่อย

149
00:10:31,005 --> 00:10:35,255
‎ไม่ต้องพูดรับด้วยซ้ำ แค่โบกมือ ถือว่าเรียบร้อย

150
00:10:36,469 --> 00:10:37,719
‎ทุกอย่างพร้อมแล้ว

151
00:10:37,803 --> 00:10:41,183
‎ตรงนั้นสามสิบล้านที่คุณจะเอาไปใช้ยังไงก็แล้วแต่

152
00:10:43,559 --> 00:10:44,689
‎ไม่

153
00:10:44,769 --> 00:10:47,559
‎อย่าปฏิเสธจนกว่าจะรู้ว่าคุณกำลังปฏิเสธอะไรอยู่

154
00:10:47,647 --> 00:10:50,067
‎ผมรู้ว่าผมกำลังปฏิเสธอะไร
‎นั่นเป็นคำตอบสุดท้าย

155
00:10:50,650 --> 00:10:53,400
‎คุณทำให้แบรนด์ของผมเจือจางไปมากแล้ว
‎ขอบคุณมาก

156
00:10:53,486 --> 00:10:59,116
‎ผมจะไม่ยอมทิ้งชื่อและมรดกของผม
‎ให้กับลิขสิทธิ์ซึ่งคนอื่นออกแบบ!

157
00:10:59,200 --> 00:11:01,490
‎คนที่ผมไม่รู้จักและไม่ได้เห็นชอบด้วย!

158
00:11:01,577 --> 00:11:04,287
‎ผมไม่ยอมเป็นอันขาด! ไสหัวออกไปได้!

159
00:11:08,876 --> 00:11:10,796
‎โบกมือก็พอ ฮาลสตัน

160
00:11:11,337 --> 00:11:12,587
‎พยักหน้านิดเดียว

161
00:11:13,464 --> 00:11:14,804
‎ดูหัวผมนะ คาร์ล

162
00:11:16,967 --> 00:11:17,967
‎ไม่ขยับไปไหนทั้งนั้น

163
00:11:33,567 --> 00:11:35,107
‎พอแล้วจ้ะ ขอบคุณ

164
00:11:35,194 --> 00:11:37,034
‎ดื่มมาเยอะพอแล้ว

165
00:11:44,620 --> 00:11:45,580
‎ฮาลสตัน

166
00:11:46,997 --> 00:11:48,457
‎เธอดูเหนื่อยๆ

167
00:11:49,125 --> 00:11:50,625
‎ผมเริ่มแก่แล้ว มาร์ธา

168
00:11:51,752 --> 00:11:53,172
‎ขาข้างหนึ่งเหยียบยมโลกแล้ว

169
00:11:55,089 --> 00:11:58,049
‎ล้อเล่นเท่านั้นแหละ ผมแค่กำลังโดนกดดันหนัก

170
00:12:01,011 --> 00:12:02,811
‎ฉันพูดอะไรหน่อยได้ไหม พูดเพราะรักนะ

171
00:12:05,850 --> 00:12:08,600
‎ขอพระเจ้าทรงอภัยที่จะพูดถึงคำวิจารณ์

172
00:12:08,686 --> 00:12:11,356
‎แต่ก็รู้นี่ว่าคนพูดถึงนักวิจารณ์กันยังไง

173
00:12:11,439 --> 00:12:13,019
‎พวกนั้นเหม็นหน้าผมหมดแล้ว

174
00:12:13,107 --> 00:12:14,017
‎ผมรู้

175
00:12:14,942 --> 00:12:17,032
‎ก็แหม น่าเศร้าเนอะ

176
00:12:17,111 --> 00:12:19,701
‎ใช่ แต่ฮาลสตัน

177
00:12:19,780 --> 00:12:22,280
‎ฉันรู้สึกว่าเธอก็เหม็นหน้าตัวเองเหมือนกัน

178
00:12:22,366 --> 00:12:25,746
‎นั่นแหละประเด็น
‎ฉันรู้ดีว่าเธอมีความสามารถแค่ไหน

179
00:12:25,828 --> 00:12:28,538
‎ถ้าเธอต้องการ เธอทำให้คนร้องว้าวอีกครั้งได้

180
00:12:28,622 --> 00:12:29,872
‎ฉันรู้เลยว่าทำได้

181
00:12:31,208 --> 00:12:33,088
‎ผมแค่ไม่มีใจจะทำแล้ว

182
00:12:35,671 --> 00:12:38,171
‎ผมรู้ว่าผมเป็นใคร ผมรู้ว่าผมเป็นอะไร

183
00:12:39,175 --> 00:12:40,295
‎ผมเป็นศิลปิน

184
00:12:41,343 --> 00:12:43,683
‎แต่ ณ จุดนี้ผมใส่ใจแค่เรื่องเงินเท่านั้น

185
00:12:44,430 --> 00:12:48,390
‎แค่อยากทำเงินให้มากที่สุด
‎แล้วลาขาด ขับรถมุ่งสู่ตะวันลับฟ้า

186
00:12:50,686 --> 00:12:51,556
‎อะไรล่ะ

187
00:12:52,730 --> 00:12:56,480
‎เธอเพิ่งอัดคำว่า "ผมเป็นศิลปิน"

188
00:12:56,567 --> 00:13:00,357
‎กับ "ผมใส่ใจแค่เงิน" ไว้ในประโยคเดียวกัน

189
00:13:00,446 --> 00:13:02,196
‎ไม่อย่างนั้นจะให้ผมทำยังไง

190
00:13:02,281 --> 00:13:04,031
‎ทำอะไรที่แตกต่างจากเดิม

191
00:13:04,116 --> 00:13:05,366
‎ไปหาแรงบันดาลใจ

192
00:13:05,451 --> 00:13:08,951
‎โธ่ ทำสิ่งที่ไม่เกี่ยวกับเงินบ้าง ให้ตายสิ

193
00:13:09,038 --> 00:13:10,368
‎เช่นอะไรล่ะ

194
00:13:12,291 --> 00:13:15,131
‎เธอมาออกแบบชุดให้
‎การแสดงเต้นครั้งใหม่ของฉันก็ได้

195
00:13:16,378 --> 00:13:19,088
‎ฉันเป็นไขข้ออักเสบ ฉันทำเองไม่ได้แล้ว

196
00:13:20,508 --> 00:13:22,088
‎ช่วยมาเป็นมือออกแบบของฉัน

197
00:13:25,054 --> 00:13:27,394
‎ฉันอยากทำเรื่องเพอร์เซโฟนีมานานแล้ว

198
00:13:27,473 --> 00:13:28,683
‎เพอร์เซโฟนีเหรอ

199
00:13:29,725 --> 00:13:32,135
‎ผมโดนบริษัทเอสมาร์คเข้าควบรวม มาร์ธา

200
00:13:32,228 --> 00:13:35,058
‎ผมเดินลงนรกไปเองแล้ว ขอบคุณมาก

201
00:13:35,147 --> 00:13:37,267
‎เธอจะได้อิสระเต็มที่

202
00:13:37,942 --> 00:13:40,032
‎อาจจะดีต่อใจเธอนะ

203
00:13:44,824 --> 00:13:45,784
‎ของหวานไหม

204
00:13:47,660 --> 00:13:48,580
‎โมฮัมเหม็ด

205
00:13:50,037 --> 00:13:51,287
‎มาร์ธาอยากได้ของหวาน

206
00:13:52,248 --> 00:13:53,538
‎เธอนี่ไม่ไหวเลย

207
00:13:56,001 --> 00:13:57,421
‎บิลนี้เพิ่งมาค่ะ

208
00:13:59,839 --> 00:14:03,129
‎ค่าตั๋วเครื่องบิน 200,000 เนี่ยนะ

209
00:14:03,217 --> 00:14:04,427
‎ฮาลสตันนั่งเครื่องคองคอร์ด

210
00:14:04,510 --> 00:14:08,220
‎สั่งไว้ว่าหกเดือนค่อยมาเก็บบัญชี
‎จะได้ไม่อยู่ในรายงานไตรมาส

211
00:14:09,807 --> 00:14:10,717
‎ให้ตายสิ!

212
00:14:20,860 --> 00:14:21,940
‎โทรเรียกเบ็ตตี้ ฟอร์ด

213
00:14:22,570 --> 00:14:23,610
‎ใช้โทรศัพท์เขา

214
00:14:26,323 --> 00:14:27,373
‎ฮัลโหล

215
00:14:27,449 --> 00:14:29,869
‎สวัสดีครับ คุณฟอร์ด นี่คาร์ล เอพสทีน

216
00:14:29,952 --> 00:14:31,252
‎ฉันไม่รู้จักคุณนะคะ

217
00:14:31,328 --> 00:14:32,658
‎เบ็ตตี้ นี่ฮาลสตันครับ

218
00:14:32,746 --> 00:14:34,576
‎ฮาลสตัน เป็นอะไรรึเปล่า

219
00:14:34,665 --> 00:14:35,495
‎ฮาลสตัน

220
00:14:35,583 --> 00:14:38,043
‎เสพติดโคเคนและแอลกอฮอล์

221
00:14:38,627 --> 00:14:39,707
‎เขาคุมตัวเองไม่ได้

222
00:14:39,795 --> 00:14:43,415
‎ยาทำให้เขาไม่สามารถ
‎ทำตามหน้าที่ซึ่งระบุไว้ในสัญญา

223
00:14:43,507 --> 00:14:46,137
‎ขอที ให้ฮาลสตันมาพูดสายหน่อย

224
00:14:46,218 --> 00:14:47,298
‎อยู่นี่จ้ะ คนดี

225
00:14:47,386 --> 00:14:49,466
‎ฮาลสตัน ต้องไปให้ใครช่วยไหม

226
00:14:49,555 --> 00:14:50,805
‎อ๋อ แน่นอนอยู่แล้ว

227
00:14:51,432 --> 00:14:54,022
‎ผมอยากให้ใครก็ได้
‎เพิ่มเวลาของแต่ละวันอีกสิบชั่วโมง

228
00:14:54,101 --> 00:14:58,151
‎แต่ผมว่าคุณคงช่วยเรื่องนั้นไม่ได้
‎และผมต้องการหลุดจากสัญญาเอสมาร์คนี่

229
00:14:58,230 --> 00:15:00,520
‎เพราะขนาดเป็นบริษัทที่ผลิตผ้าอ้อมผู้ใหญ่

230
00:15:00,608 --> 00:15:03,108
‎พวกนี้ยังตกใจฉี่เล็ดเรี่ยราดกันบ่อยไป

231
00:15:04,236 --> 00:15:05,276
‎แต่พูดตรงๆ นะ เบ็ตตี้

232
00:15:05,362 --> 00:15:09,072
‎ผมสบายดี ช่วงนี้ชีวิตลำบากนิดหน่อย
‎ผมเหนื่อยมาก แต่เชื่อเถอะ

233
00:15:09,158 --> 00:15:11,988
‎ถ้าผมต้องการความช่วยเหลือจริงๆ
‎ผมจะโทรหาคุณเป็นคนแรก

234
00:15:12,077 --> 00:15:13,247
‎ว่าแต่กำลังคิดถึงคุณอยู่เลย

235
00:15:13,329 --> 00:15:17,169
‎จำชุดรัดรูปหนังชามัวร์
‎ที่คุณใส่ไปงานวันเกิดบิอังก้าที่ 54 ได้ไหม

236
00:15:17,249 --> 00:15:19,499
‎ได้สิ จำได้ดีเลย

237
00:15:20,127 --> 00:15:21,167
‎สมัยนั้นสนุกกันทีเดียว

238
00:15:21,253 --> 00:15:22,673
‎สมัยนั้นสนุกจริงๆ

239
00:15:23,589 --> 00:15:28,049
‎แต่ฟังนะ วันข้างหน้าก็จะดีเหมือนกัน
‎ฝากความรักถึงเจอร์รี่ด้วยนะ เบ็ตตี้ บายจ้ะ

240
00:15:32,598 --> 00:15:33,768
‎กล้าดียังไง

241
00:15:35,809 --> 00:15:37,519
‎คิดว่านี่เล่นกับใครอยู่วะ

242
00:15:37,603 --> 00:15:40,313
‎ถ้ากล้าทำแบบนั้นใส่ฉันอีก ฉันจะสั่งฆ่าแกเลย!

243
00:15:40,397 --> 00:15:42,817
‎ได้ยินไหม ไอ้ซังกะบ๊วยนิ้วบวม

244
00:15:42,900 --> 00:15:45,690
‎กลับไปขายถั่วต้มกระป๋องเลยไป!

245
00:15:48,447 --> 00:15:51,987
‎ทุกท่านครับ เรือฮาลสตันล่มแล้ว

246
00:15:52,493 --> 00:15:54,333
‎เขาใช้ยาเสพติดอย่างหนัก

247
00:15:54,411 --> 00:15:56,501
‎ขาดความเคารพกันอย่างมาก

248
00:15:57,331 --> 00:16:02,501
‎ยิ่งการปฏิเสธไม่ยอมเซ็นมอบลิขสิทธิ์
‎ที่จะทำให้แผนกนี้มีเงินต่อไปได้

249
00:16:03,462 --> 00:16:06,342
‎เสียใจที่จะต้องรายงานว่าเราตกต่ำถึงขีดสุด

250
00:16:08,509 --> 00:16:11,759
‎ฮาลสตันมาถึงที่ทำงานตอนหกโมงเย็น

251
00:16:11,845 --> 00:16:15,095
‎นั่นคือหลังจากตื่นตอนประมาณสี่โมงเย็นนะ

252
00:16:15,599 --> 00:16:16,519
‎สวัสดียามบ่ายค่ะ

253
00:16:16,600 --> 00:16:19,350
‎แล้วเขาก็เดินตรงเข้าออฟฟิศไปสูดโคเคน

254
00:16:20,396 --> 00:16:22,606
‎- เขาแทบไม่มีสติ
‎- ไหม

255
00:16:22,690 --> 00:16:24,440
‎เวลาหนึ่งทุ่ม เขาจะกินมื้อค่ำเบาๆ

256
00:16:24,525 --> 00:16:26,895
‎นางว่า "ชอบกาแฟแบบเดียวกับผู้ชายน่ะค่ะ"

257
00:16:27,486 --> 00:16:30,236
‎นี่คือก่อนจะเริ่มงานใดๆ ทั้งสิ้นนะ

258
00:16:30,322 --> 00:16:32,372
‎ยังไม่ได้บอกแผนใครทั้งนั้น

259
00:16:32,449 --> 00:16:34,369
‎"เราไม่มีกาแฟเกย์นะคะ"

260
00:16:35,661 --> 00:16:38,711
‎ฉันว่าตรงนี้เราต้องใช้สีส้มลูกพลับ

261
00:16:39,331 --> 00:16:41,291
‎- ต้องขอดูก่อนด้วยนะ
‎- โอเคค่ะ

262
00:16:42,668 --> 00:16:44,088
‎- เดี๋ยวนี้เลยเหรอ
‎- เปล่า

263
00:16:44,753 --> 00:16:46,593
‎วันนี้ทำงานพอแล้ว

264
00:16:47,256 --> 00:16:48,756
‎ผมไม่มีแรงบันดาลใจ

265
00:16:50,467 --> 00:16:53,677
‎ขณะเดียวกัน
‎พนักงานมาทำงานกันตั้งแต่แปดโมงเช้า

266
00:16:55,180 --> 00:16:59,520
‎ผมคิดว่าเรารู้ชัดๆ ว่าต้องทำยังไง

267
00:17:07,860 --> 00:17:10,400
‎ขอโทษค่ะ ฉันพยายามโทรหาคุณแล้ว

268
00:17:10,487 --> 00:17:11,817
‎ฉันยกหูโทรศัพท์ออก

269
00:17:13,282 --> 00:17:14,372
‎ฉันปวดหัว

270
00:17:30,257 --> 00:17:31,087
‎คุณเป็นใคร

271
00:17:32,634 --> 00:17:34,014
‎ผมจอห์น เดวิด ริดจ์

272
00:17:34,928 --> 00:17:36,098
‎มาทำอะไรที่นี่

273
00:17:36,180 --> 00:17:39,480
‎เขาจ้างผมมาช่วยออกแบบ
‎เพื่อให้คุณทำงานได้ทันเส้นตาย

274
00:17:44,229 --> 00:17:48,649
‎ผมขอคุยเป็นการส่วนตัว
‎กับจอห์น เดวิด ริดจ์หน่อย ทุกคน

275
00:18:10,422 --> 00:18:13,342
‎คุณคงเข้าใจว่าทำไมเรื่องนี้
‎เป็นฝันร้ายที่สุดของผม

276
00:18:15,803 --> 00:18:16,803
‎ครับ

277
00:18:17,387 --> 00:18:18,847
‎ความน่าละอายขายหน้าในเรื่องนี้

278
00:18:21,558 --> 00:18:22,558
‎การถูกทรยศ

279
00:18:26,522 --> 00:18:29,942
‎สร้างอาณาจักรที่เป็นชื่อของเรา

280
00:18:30,734 --> 00:18:31,864
‎แล้วโดนถอด

281
00:18:31,944 --> 00:18:33,404
‎ผมว่าคุณไม่ได้โดนถอด

282
00:18:35,239 --> 00:18:37,909
‎แต่ ครับ ผมคิดว่าคงทำใจได้ลำบากมาก

283
00:18:40,994 --> 00:18:42,584
‎ไม่รู้ผมควรจะพูดไหม

284
00:18:44,206 --> 00:18:45,746
‎แต่ถือเป็นเกียรติมากที่ได้มาอยู่ตรงนี้

285
00:18:46,208 --> 00:18:47,038
‎สำหรับผม

286
00:18:48,001 --> 00:18:49,131
‎แค่อยากให้คุณรู้ไว้

287
00:18:49,211 --> 00:18:51,711
‎การได้ร่วมงานกับคุณเหมือนฝันที่เป็นจริง

288
00:18:51,797 --> 00:18:52,837
‎และ…

289
00:18:55,467 --> 00:18:56,387
‎เหนือจริงมาก

290
00:18:57,803 --> 00:19:00,433
‎ผมชื่นชมคุณมาตั้งแต่จำความได้

291
00:19:07,146 --> 00:19:08,436
‎พวกนั้นไปหาคุณมาจากไหน

292
00:19:08,939 --> 00:19:10,609
‎ผมเป็นนักออกแบบชุดละคร

293
00:19:11,316 --> 00:19:12,396
‎บรอดเวย์

294
00:19:12,484 --> 00:19:14,494
‎เดี๋ยวนี้เราทำชุดละครแล้วเหรอ

295
00:19:16,321 --> 00:19:19,071
‎แต่ที่จริงก็เป็นชุดเล่นละครทั้งนั้น
‎ใช่ไหมนะ วงการแฟชั่น

296
00:19:22,744 --> 00:19:25,414
‎เราแต่งตัวเพื่อเป็นตัวตนที่ไม่ใช่ตัวเรา

297
00:19:26,331 --> 00:19:28,041
‎หมวกพิลบ็อกซ์ของแจ็คกี้ เคนเนดี้

298
00:19:28,125 --> 00:19:30,415
‎นั่นก็ถือเป็นชุดเล่นละครที่สุดเท่าที่เคยมีมา

299
00:19:40,679 --> 00:19:42,389
‎คุณอาจช่วยผมแก้ปัญหาตรงนี้ได้

300
00:19:43,182 --> 00:19:44,812
‎เราต้องแก้ปัญหาอะไรครับ

301
00:19:47,227 --> 00:19:48,097
‎ชื่อเสียงผม

302
00:19:50,522 --> 00:19:51,652
‎ผมถือเป็นเกียรติครับ

303
00:19:54,776 --> 00:19:57,026
‎ผมอยากทำชุดท่องเรือสำราญ

304
00:19:57,946 --> 00:20:01,066
‎ใช้โทนสีของทะเลคาริบเบียน
‎ทรงนี้อาจใช้ได้ คิดงั้นไหม

305
00:20:01,158 --> 00:20:02,118
‎ถ้าเป็นสีฟ้าน้ำทะเล

306
00:20:02,618 --> 00:20:03,538
‎ใช่

307
00:20:04,328 --> 00:20:05,828
‎แล้วเติมเข็มขัดเข้าไป

308
00:20:07,539 --> 00:20:09,829
‎- ผมชอบสิ่งที่คุณทำที่นี่
‎- ขอบคุณครับ

309
00:20:12,252 --> 00:20:13,342
‎(หนุ่มโสของฮาลสตัน)

310
00:20:13,420 --> 00:20:14,550
‎ไม่อยากเชื่อเลย

311
00:20:15,631 --> 00:20:17,171
‎นี่ใส่ความกันทั้งเพ!

312
00:20:17,257 --> 00:20:20,337
‎ฉันหวั่นใจเกินไปแล้ว ที่รัก
‎อ่านให้ฟังหน่อยได้ไหม

313
00:20:20,427 --> 00:20:21,717
‎ไม่ได้!

314
00:20:21,803 --> 00:20:23,603
‎ไลซ่า ถ้าเธอรักฉัน

315
00:20:23,680 --> 00:20:25,600
‎เธอต้องอ่านให้ฉันฟัง โอเคนะ

316
00:20:26,183 --> 00:20:27,103
‎ก็ได้

317
00:20:33,065 --> 00:20:36,735
‎"ทุกคนรู้ดีว่าฮาลสตันดีไซเนอร์คนดัง
‎รักแสงสีเป็นที่สุด"

318
00:20:36,818 --> 00:20:39,068
‎"แหล่งข่าวใกล้ตัวดาวเด่นแห่งแฟชั่นผู้นี้

319
00:20:39,154 --> 00:20:41,704
‎สาดสีภาพของดีไซเนอร์ที่กำลังเสียศูนย์"

320
00:20:42,241 --> 00:20:46,501
‎"ยามเขาปาร์ตี้ที่สตูดิโอ 54 แสนอื้อฉาว
‎เขาใช้ยาเสพติดอย่างกระตือรือร้น

321
00:20:46,578 --> 00:20:50,038
‎การติดโคเคนอย่างหนักของฮาลสตัน
‎ลามมาถึงในช่วงเวลาทำงาน

322
00:20:50,123 --> 00:20:53,593
‎ในสตูดิโอประดับกระจกสูงเสียดฟ้า
‎บนโอลิมปิกทาวเวอร์ที่ย่านมิดทาวน์"

323
00:20:53,669 --> 00:20:54,959
‎บลาๆ บลา

324
00:20:55,045 --> 00:20:59,415
‎"ศิลปินอิสระ วิคเตอร์ ฮิวโก้
‎เป็นคนรักของดีไซน์เนอร์ผู้นั้นมานาน

325
00:20:59,508 --> 00:21:05,138
‎แต่ฮาลสตันยังเรียกใช้บริการ
‎โสเภณีชายค่าตัวสูงหลายคนในแมนฮัตตัน"

326
00:21:05,931 --> 00:21:09,731
‎"เหล่าหนุ่มโสคนโปรดของเขา
‎อ้างว่าได้ขึ้นห้องของดีไซเนอร์หื่นกาม…"

327
00:21:09,810 --> 00:21:10,770
‎พอแล้ว

328
00:21:11,270 --> 00:21:12,600
‎เอาละ มันก็แย่ โอเคนะ

329
00:21:13,146 --> 00:21:15,516
‎แต่มองในแง่นี้…

330
00:21:15,607 --> 00:21:16,817
‎ไม่ นี่วิคเตอร์

331
00:21:17,818 --> 00:21:19,028
‎เขาไม่หยุดหรอก

332
00:21:22,406 --> 00:21:23,946
‎เขามีเทป ไลซ่า

333
00:21:24,992 --> 00:21:27,912
‎โฮมวิดีโอที่ถ่ายเขากับฉันกับ… ก็…

334
00:21:27,995 --> 00:21:29,285
‎ฮาลสตัน

335
00:21:30,330 --> 00:21:31,960
‎พระเจ้า ทำลงไปได้ยังไง

336
00:21:32,666 --> 00:21:35,456
‎ปล่อยตัวขนาดนั้นไม่ได้นะ เวลาที่เราเป็นคนดัง

337
00:21:35,544 --> 00:21:37,004
‎ฉันรู้

338
00:21:38,338 --> 00:21:40,088
‎ทุกรอบฉันก็เมายาหนักมาก

339
00:21:41,300 --> 00:21:42,510
‎แล้วฉันก็ไว้ใจเขา

340
00:21:44,386 --> 00:21:47,426
‎เอาละ ที่รัก เราจะทำแบบนี้นะ

341
00:21:47,514 --> 00:21:49,224
‎- จ่ายเงินปิดปากเขา
‎- ไม่

342
00:21:49,308 --> 00:21:50,268
‎ฮาลสตัน

343
00:21:50,767 --> 00:21:51,687
‎จ่ายเขาไป!

344
00:21:51,768 --> 00:21:55,938
‎เขาจะได้ออกจากชีวิตเธอไปตลอดกาล
‎เธอจะได้หลุดพ้น

345
00:21:56,606 --> 00:21:59,396
‎ฉันจะไม่ยอมให้มันแม้แต่สตางค์แดงเดียว

346
00:22:01,862 --> 00:22:03,492
‎มันทำให้ฉันเสียอะไรไปมากแล้ว

347
00:22:05,365 --> 00:22:07,155
‎(เอดส์)

348
00:22:16,501 --> 00:22:17,711
‎หมายเลข 6572 ค่ะ

349
00:22:18,962 --> 00:22:20,462
‎หมายเลข 6572 อยู่ไหมคะ

350
00:22:34,186 --> 00:22:35,016
‎ขอสูบบุหรี่นะ

351
00:22:42,319 --> 00:22:43,529
‎ผมเหลือเวลาอีกนานแค่ไหน

352
00:22:44,321 --> 00:22:45,451
‎บอกยากค่ะ

353
00:22:46,615 --> 00:22:49,115
‎คุณเคยมีอาการประมาณปอดบวมรึเปล่า

354
00:22:49,910 --> 00:22:51,580
‎ผิวมีผื่นปื้นดำหรือไม่

355
00:22:53,497 --> 00:22:54,747
‎แบบนี้ก็ยังดีนะ

356
00:22:55,665 --> 00:22:57,375
‎คุณคิดว่าต้องการนักบำบัดจิตไหมคะ

357
00:23:05,467 --> 00:23:06,337
‎ไม่ต้อง

358
00:23:07,928 --> 00:23:10,138
‎ผมต้องคุยกับตัวแทนพีอาร์

359
00:23:11,765 --> 00:23:13,805
‎คืองี้ ผมไม่ได้เป็นเอดส์

360
00:23:17,396 --> 00:23:19,896
‎ผมเป็นมะเร็งตับนะ ถ้ามีใครถาม

361
00:23:19,981 --> 00:23:21,691
‎ขอโทษที ผมแค่เผลอคิดออกมาดังๆ

362
00:23:29,699 --> 00:23:31,369
‎มีข่าวใหม่จากคอลัมน์ซุบซิบรึเปล่า

363
00:23:31,451 --> 00:23:34,621
‎ไม่มีค่ะ แต่มีเรื่องที่คุณควรรู้

364
00:23:35,747 --> 00:23:36,617
‎แก

365
00:23:37,249 --> 00:23:39,039
‎ไหนบอกว่าฉันไว้ใจแกได้

366
00:23:39,126 --> 00:23:40,996
‎ไหนบอกว่ามาเพื่อสนับสนุนฉัน

367
00:23:41,086 --> 00:23:42,956
‎ผมไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร

368
00:23:43,463 --> 00:23:45,883
‎แกส่งแบบร่างให้เอพสทีนลับหลังฉัน

369
00:23:45,966 --> 00:23:48,836
‎เราช้ากว่ากำหนดไปแปดสัปดาห์แล้ว
‎เขาต้องเห็นแบบ

370
00:23:48,927 --> 00:23:51,967
‎ผมติดต่อคุณไม่ได้ คุณไม่รับสาย
‎เมื่อวานคุณไม่มาทำงาน

371
00:23:52,055 --> 00:23:53,845
‎- ผมไม่รู้จะทำยังไง
‎- กล้าดียังไง

372
00:23:53,932 --> 00:23:54,932
‎คุณแหละกล้าดียังไง

373
00:23:57,102 --> 00:23:58,902
‎กล้าดียังไงถึงได้ไร้ความรับผิดชอบขนาดนี้

374
00:23:58,979 --> 00:24:01,979
‎กับอาณาจักรที่ใช้เวลาสร้างมาตลอดชีวิต

375
00:24:02,774 --> 00:24:04,994
‎คุณไม่ใส่ใจแบรนด์ตัวเองขนาดนี้ได้ยังไง

376
00:24:05,777 --> 00:24:06,897
‎ชื่อของคุณเองแท้ๆ

377
00:24:07,654 --> 00:24:11,584
‎คุณเป็นคนที่เก่งที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมา
‎แต่คุณกลับโยนทุกอย่างทิ้งหมด

378
00:24:12,284 --> 00:24:14,204
‎ผมไม่มีทางเข้าใจเหตุผลของคุณ

379
00:24:20,542 --> 00:24:21,752
‎ไล่ทุกคนกลับบ้านไป

380
00:24:39,394 --> 00:24:40,984
‎(ฮาลสตัน)

381
00:24:41,813 --> 00:24:43,443
‎ฮาลสตัน คุณลาออกเฉยๆ ไม่ได้นะ

382
00:24:43,523 --> 00:24:44,863
‎ออกได้สิ

383
00:24:44,941 --> 00:24:46,441
‎ผมลาออก นั่นไง จบแล้ว

384
00:24:47,486 --> 00:24:50,106
‎การลาออกเท่ากับทำผิดสัญญา

385
00:24:50,197 --> 00:24:52,737
‎คุณจะต้องจ่ายค่าเสียหาย
‎ให้เรา 925 ล้านเหรียญ

386
00:24:52,824 --> 00:24:56,914
‎คุณอนุมัติแบบโดยผมไม่ได้อนุญาตก่อน
‎เท่ากับคุณเป็นคนทำผิดสัญญา

387
00:24:56,995 --> 00:25:00,535
‎คุณต่างหากต้องจ่ายผม 925 ล้านเหรียญ

388
00:25:00,624 --> 00:25:01,834
‎อย่างนี้ไม่ไหว

389
00:25:01,917 --> 00:25:02,957
‎คุณพูดเอง

390
00:25:03,043 --> 00:25:06,763
‎เราก็พยายามสุดความสามารถ
‎ที่จะร่างสัญญาขึ้นมาใหม่

391
00:25:06,838 --> 00:25:08,668
‎เพื่อให้คุณพอใจแล้วเราจะได้พอใจ

392
00:25:08,757 --> 00:25:10,087
‎อ้อ ผมไม่พอใจ

393
00:25:10,675 --> 00:25:12,005
‎ข้อตกลงนี้ดีนะ ฮาลสตัน

394
00:25:12,093 --> 00:25:16,353
‎เราขอเวลาคุณแค่ปีละ 20 วัน

395
00:25:16,431 --> 00:25:18,811
‎สิบวันออกแบบให้เพนนีย์ อีกสิบวันทำน้ำหอม

396
00:25:18,892 --> 00:25:20,312
‎ส่วนที่เหลือเราจัดการได้หมด

397
00:25:20,393 --> 00:25:24,193
‎นั่นทำให้คุณเหลือเวลา 345 วัน
‎ที่ไม่ต้องทำอะไรเลย

398
00:25:24,272 --> 00:25:25,902
‎แบบนี้คุณยังไม่พอใจได้ยังไง

399
00:25:25,982 --> 00:25:27,282
‎ไม่รู้สิ มันเป็นปริศนาเนอะ

400
00:25:27,359 --> 00:25:29,529
‎นิค ช่วยพูดให้ลูกความได้สติทีได้ไหม

401
00:25:29,611 --> 00:25:30,741
‎ผมเสนออย่างนี้ คาร์ล

402
00:25:30,820 --> 00:25:33,200
‎คุณไสหัวไป

403
00:25:33,865 --> 00:25:36,615
‎คุณก็ไสหัวไป คุณกับคุณกับคุณด้วย

404
00:25:36,701 --> 00:25:39,961
‎ทุกคนไสหัวไปให้หมด
‎ผมจะหาคนอื่นมาคุมผมแทน

405
00:25:40,038 --> 00:25:43,668
‎คนที่รู้จักวิธีจัดการคนมีความสามารถ
‎ซึ่งคุณไม่เคยทำได้เลย คาร์ล

406
00:25:44,251 --> 00:25:45,631
‎แล้วจำคำของผมเอาไว้เลยนะ

407
00:25:45,710 --> 00:25:49,880
‎ผมจะไปเริ่มใหม่จากศูนย์
‎ในหนึ่งปี ผมจะยิ่งใหญ่กว่าที่เคยเป็น

408
00:25:49,965 --> 00:25:51,755
‎ใหญ่ว่าคาลวิน ไคลน์

409
00:25:51,841 --> 00:25:52,721
‎รู้ไหมว่าทำไม

410
00:25:52,801 --> 00:25:55,101
‎เพราะผมมีสองสิ่งที่คุณไม่มีทางมีได้

411
00:25:55,178 --> 00:25:57,888
‎ความสามารถของผมและชื่อของผม

412
00:26:03,562 --> 00:26:07,982
‎โอเค พักกันสักครู่ให้คุณลูวินสอนลูกความ

413
00:26:08,066 --> 00:26:11,026
‎เรื่องสัญญาทางกฎหมายและตรรกะทั่วไป

414
00:26:23,790 --> 00:26:25,630
‎(ที่ส่วนบุคคล
‎ห้ามเข้า)

415
00:26:25,709 --> 00:26:28,459
‎ผมของขึ้น นิค ผมยอมรับเองก่อนเลย

416
00:26:28,545 --> 00:26:31,085
‎ไล่คุณออก ไปบอกสื่อ

417
00:26:31,172 --> 00:26:32,672
‎คุณคิดว่าพวกนั้นจะทำยังไงล่ะ

418
00:26:32,757 --> 00:26:34,587
‎แล้วคุณก็ทิ้งสิ่งที่เราจะต่อรองได้ไปหมดเลย

419
00:26:34,676 --> 00:26:37,296
‎ข้อตกลงที่ต้องจำใจเซ็น
‎สุดท้ายมันแย่กว่าเดิมเป็นร้อยเท่า

420
00:26:37,387 --> 00:26:40,177
‎นิค ผมรู้ ตอนนั้นผมใช้ยาหนักมากจริงๆ

421
00:26:40,807 --> 00:26:43,887
‎แต่ผมเซ็นสัญญาไปแล้ว
‎และตอนนี้ก็เริ่มต้นใหม่แล้ว

422
00:26:43,977 --> 00:26:45,977
‎ผมไม่ได้เมาและไม่ใช้ยามาสองสัปดาห์

423
00:26:46,062 --> 00:26:47,482
‎ผมดูดีขึ้นด้วยซ้ำ

424
00:26:48,148 --> 00:26:49,398
‎ขอบคุณนะที่สังเกตเห็น

425
00:26:49,482 --> 00:26:53,782
‎แล้วสัญญานี่ ปีละหนึ่งล้านโดยที่ผมไม่ต้องทำอะไร

426
00:26:54,446 --> 00:26:57,276
‎มันไม่ได้ง่ายแบบนั้น

427
00:26:58,074 --> 00:27:01,124
‎ผมรู้ว่าเงินไม่เยอะเหมือนเคย
‎แต่เรายังอยู่ได้แหละ

428
00:27:01,202 --> 00:27:04,292
‎ผมจะเริ่มใหม่ นัดคนให้ทั่วเมือง

429
00:27:04,372 --> 00:27:05,672
‎เราจะหานายทุนคนใหม่

430
00:27:05,749 --> 00:27:07,669
‎คุณไปทำงานให้คนอื่นเฉยๆ ไม่ได้

431
00:27:07,751 --> 00:27:09,881
‎พวกนั้นบังคับผมไม่ได้นี่

432
00:27:09,961 --> 00:27:12,261
‎ได้สิ นั่นคือสัญญาของคุณ

433
00:27:12,339 --> 00:27:13,629
‎งั้นก็หาทางฉีกสัญญาเสีย

434
00:27:13,715 --> 00:27:15,585
‎คุณขายชื่อคุณไปแล้ว ฮาลสตัน

435
00:27:16,134 --> 00:27:19,144
‎ไม่ว่าคุณจะทำหรือจะพยายามขายอะไร

436
00:27:19,220 --> 00:27:20,510
‎เอสมาร์คเป็นเจ้าของทั้งหมด

437
00:27:22,849 --> 00:27:24,349
‎อีกนานแค่ไหน หนึ่งปีเหรอ

438
00:27:25,143 --> 00:27:26,103
‎หรือห้าปี

439
00:27:27,312 --> 00:27:28,902
‎ตลอดชีวิตของคุณ

440
00:27:30,023 --> 00:27:31,863
‎คุณไม่ใช่ฮาลสตันอีกต่อไปแล้ว

441
00:27:32,942 --> 00:27:33,862
‎พวกนั้นต่างหาก

442
00:27:44,454 --> 00:27:47,044
‎อ้อ ในอนาคตข้างหน้า
‎ถ้าผมจะเซ็นสัญญาอะไรอีก

443
00:27:47,123 --> 00:27:48,923
‎ผมต้องอ่านก่อนละ

444
00:27:56,800 --> 00:27:58,010
‎แล้วผมทำอะไรได้บ้าง

445
00:27:58,093 --> 00:28:02,063
‎ออกแบบชุดให้เพื่อนๆ
‎แต่ห้ามพูดว่าใส่ชุดของฮาลสตัน

446
00:28:02,138 --> 00:28:06,178
‎ผมกำลังทำชุดไปงานออสการ์สองชุด
‎ให้แองเจลิกา ฮุสตันกับเจอรัลดีน เพจ

447
00:28:06,267 --> 00:28:09,227
‎งั้นคุณก็ต้องออกแบบโดยใช้ทุนตัวเอง

448
00:28:09,312 --> 00:28:11,732
‎และพวกเขาพูดไม่ได้ว่าใส่ชุดของฮาลสตัน

449
00:28:16,403 --> 00:28:20,413
‎นี่คือหัวใจคุณที่เขาควักออกไป ฮาลสตัน
‎นี่คือสิ่งที่คุณต้องยอมยกให้เขา

450
00:28:20,490 --> 00:28:23,660
‎เพื่อให้ได้เงินหนึ่งล้านต่อปีโดยไม่ทำอะไรเลย

451
00:28:26,621 --> 00:28:28,371
‎แล้วยังมีเรื่องของวิคเตอร์

452
00:28:29,457 --> 00:28:31,037
‎เขาข่มขู่เราแล้ว

453
00:28:32,210 --> 00:28:33,340
‎ถ้าไม่จ่ายเงินปิดปากเขา

454
00:28:33,420 --> 00:28:36,420
‎เขาบอกว่าจะส่งเทปเหล่านั้นไปให้นิตยสารพีเพิ่ล

455
00:28:40,176 --> 00:28:41,586
‎เอาเงินให้เขาไป

456
00:28:59,863 --> 00:29:01,073
‎ผมคิดถึงคุณ

457
00:29:03,408 --> 00:29:06,038
‎ได้ยินข่าวเรื่องที่เกิดแล้ว คุณโดนหนักเลย

458
00:29:07,704 --> 00:29:08,964
‎ผมมีแผนให้เราสองคน

459
00:29:09,038 --> 00:29:10,288
‎คุณจะต้องชอบมาก

460
00:29:13,460 --> 00:29:14,420
‎ฮาลสตัน ขอละ

461
00:29:14,919 --> 00:29:16,499
‎ฟังผมก่อน ขอร้อง

462
00:29:16,588 --> 00:29:18,338
‎โอเค เราสองคน เรื่องนั้นจบแล้ว

463
00:29:19,382 --> 00:29:20,842
‎ขอบคุณที่ให้เงิน

464
00:29:20,925 --> 00:29:23,045
‎ผมได้สิ่งที่ควรจะได้ ตอนนี้ผมไม่โกรธแล้ว

465
00:29:24,053 --> 00:29:26,563
‎คุณมีความสามารถ ผมก็มีความสามารถ

466
00:29:27,098 --> 00:29:29,428
‎เราจะผ่านเรื่องนี้ไปได้แบบทีมเดียวกัน

467
00:29:30,059 --> 00:29:31,479
‎ผมไม่ยอมให้คุณยอมแพ้หรอก

468
00:29:31,561 --> 00:29:33,901
‎คุณเสียชื่อที่ใช้ไป สนทำไม

469
00:29:33,980 --> 00:29:36,610
‎เราตั้งคอลเลคชั่นใหม่ได้ มันจะดีกว่าเดิมอีก

470
00:29:36,691 --> 00:29:39,861
‎เราจะใช้ชื่อว่า "รอย" ทุกคนจะต้องชอบมาก

471
00:29:40,945 --> 00:29:42,195
‎คุณคิดว่าไง

472
00:29:46,659 --> 00:29:47,539
‎อะไรล่ะ

473
00:29:48,745 --> 00:29:50,865
‎คุณยังโกรธผมเพราะเรื่องเงินเหรอ

474
00:29:50,955 --> 00:29:54,705
‎ไม่เอาน่ะ ที่รัก ผมก็เป็นแบบนี้
‎คุณรู้จักผมดี ผมก็รู้จักคุณดี

475
00:30:00,757 --> 00:30:01,757
‎ฉันเคยรักนาย

476
00:30:04,677 --> 00:30:05,597
‎เคยจริงๆ

477
00:30:23,696 --> 00:30:25,906
‎(ปี 1987)

478
00:30:27,033 --> 00:30:28,163
‎และ…

479
00:30:33,081 --> 00:30:35,001
‎อย่าละสายตาจากเธอนะ วิลลี่

480
00:30:39,045 --> 00:30:40,375
‎ทุ่มเทหน่อย

481
00:30:41,005 --> 00:30:44,005
‎ขอเห็นความทุ่มเทกว่านี้

482
00:30:48,763 --> 00:30:51,723
‎เดี๋ยวกลับมาซ้อมใหม่ ไปพักเที่ยงกันก่อน

483
00:30:59,482 --> 00:31:00,982
‎เป็นไงบ้าง ที่รัก

484
00:31:01,067 --> 00:31:05,407
‎นอกจากมะเร็งและเป็นปอดบวมเล็กน้อย
‎ที่เหลือก็สบายที่สุด

485
00:31:06,990 --> 00:31:09,330
‎ฉันโทรไปหาตั้งหลายรอบ

486
00:31:09,409 --> 00:31:10,699
‎ไม่เห็นติดต่อกลับมาเลย

487
00:31:11,911 --> 00:31:14,161
‎ฉันกลัวว่าเธอจะตัดฉันออกจากชีวิตแล้ว

488
00:31:14,247 --> 00:31:16,287
‎โอ๊ย ทูนหัว ไม่มีวัน

489
00:31:17,750 --> 00:31:20,210
‎ไม่เลย แค่ต้องใช้เวลาทบทวนชีวิต

490
00:31:21,921 --> 00:31:24,091
‎คุณอาจได้ข่าวแล้วว่าผมถูกไล่ออก

491
00:31:25,091 --> 00:31:28,431
‎ตอนนี้แม้แต่ความคิดสร้างสรรค์ของตัวเอง
‎ก็ยังไม่ได้เป็นเจ้าของ

492
00:31:30,722 --> 00:31:31,722
‎แต่คุณรู้จักผมดี

493
00:31:31,806 --> 00:31:33,676
‎ผมต้องทำอะไรสักอย่าง

494
00:31:34,809 --> 00:31:36,189
‎ผมเลยมานั่งคิดดู

495
00:31:38,730 --> 00:31:40,440
‎คุณยังจะยอมให้ผมช่วยงานไหม

496
00:31:42,692 --> 00:31:44,112
‎แน่นอนสิ

497
00:31:44,193 --> 00:31:45,743
‎โอ๊ย ขอบคุณมาก มาร์ธา

498
00:31:47,196 --> 00:31:49,486
‎เรามีเวลาแค่ไหน จะเปิดแสดงเมื่อไหร่

499
00:31:49,574 --> 00:31:52,084
‎โอย ที่รัก อีกสัปดาห์เดียว

500
00:31:53,912 --> 00:31:55,462
‎แหม ชอบความท้าทายนะ

501
00:31:55,538 --> 00:31:57,538
‎(ฮาลสตัน)

502
00:32:02,962 --> 00:32:04,802
‎-  คุณฮาลสตัน
‎- สวัสดี ซูซาน

503
00:32:05,548 --> 00:32:08,638
‎- คุณไม่ควรจะมาที่นี่แล้วนะคะ
‎- ผมมาหาคุณริดจ์

504
00:32:08,718 --> 00:32:09,888
‎อ้าว แต่…

505
00:32:14,432 --> 00:32:15,392
‎สวัสดี ทุกคน

506
00:32:17,727 --> 00:32:20,097
‎ไม่ต้องห่วง ผมไม่ได้มาพยายามฆ่าคุณ

507
00:32:22,106 --> 00:32:23,816
‎มีอะไรให้ช่วยครับ ฮาลสตัน

508
00:32:26,778 --> 00:32:28,108
‎ผมมีโปรเจกต์ใหม่

509
00:32:29,405 --> 00:32:32,985
‎ผมต้องการผู้ช่วย คนที่ผมชื่นชมและไว้ใจ

510
00:32:34,369 --> 00:32:36,079
‎ผมคิดถึงคุณทันทีเลย

511
00:32:59,268 --> 00:33:00,098
‎โอเค

512
00:33:00,186 --> 00:33:01,016
‎หมดแล้ว

513
00:33:01,104 --> 00:33:04,194
‎ผมกว้านซื้อผ้าพันแผลยืดมาหมดเมืองนิวยอร์กซิตี้

514
00:33:09,821 --> 00:33:12,071
‎ว้าว มหัศจรรย์มาก

515
00:33:15,326 --> 00:33:16,286
‎อย่าเพิ่งนะ

516
00:33:17,370 --> 00:33:19,000
‎ผ้าย้อมสีไม่ติด

517
00:33:24,627 --> 00:33:26,127
‎รู้ไหมว่าบางทีมีอะไรช่วยผมได้

518
00:33:26,212 --> 00:33:29,922
‎ผมเลิกคิดว่าอยากให้ชุดออกมาเป็นแบบไหน

519
00:33:30,008 --> 00:33:34,428
‎และคิดว่าอยากให้คนดูรู้สึกอย่างไรเมื่อเห็นชุด

520
00:33:41,519 --> 00:33:43,479
‎เมื่อแดนเซอร์ขยับท่า

521
00:33:44,981 --> 00:33:49,191
‎ผมอยากให้ผู้ชมรู้สึกว่ามีอะไรฉุดรั้งพวกเขาไว้

522
00:33:50,069 --> 00:33:54,239
‎ความตายที่ทุกคนพยายามดิ้นรนหนี
‎แต่ไม่สามารถทำได้

523
00:33:55,158 --> 00:33:56,988
‎นี่เป็นโศกนาฏกรรมกรีก เพอร์เซโฟนี

524
00:33:58,911 --> 00:34:00,501
‎ผมอยากให้สัมผัสของเยื่อใยบางๆ

525
00:34:00,580 --> 00:34:04,790
‎ที่กางกั้นโลกของเรากับสวรรค์
‎ซึ่งเราไม่เคยจับต้องได้

526
00:34:05,835 --> 00:34:08,875
‎หากเรายืดตัวเอื้อมออกไปไกลขึ้นได้อีกนิด

527
00:34:12,175 --> 00:34:13,375
‎เราก็คงเป็นอมตะ

528
00:34:20,558 --> 00:34:22,598
‎ผมรู้สึกเหมือนอยากหุ้มแดนเซอร์ทุกคน

529
00:34:22,685 --> 00:34:24,515
‎ไว้ด้วยม้วนผ้ายืดสแปนเด็กซ์ยักษ์

530
00:34:26,272 --> 00:34:29,152
‎งั้นก็หุ้มพวกเขาด้วยม้วนผ้าสแปนเด็กซ์ยักษ์สิ

531
00:34:46,834 --> 00:34:47,884
‎ขอบคุณมาก โมฮัมเหม็ด

532
00:34:56,594 --> 00:34:57,804
‎ขอบคุณ โมฮัมเหม็ด

533
00:35:08,231 --> 00:35:09,901
‎ไม่เจอกันนานนะ เอช

534
00:35:13,111 --> 00:35:15,201
‎ตอนนี้ฉันไม่ว่างคุย โจ

535
00:35:16,030 --> 00:35:16,860
‎ขับไป

536
00:35:20,827 --> 00:35:22,697
‎ฟังนะ ฉันไม่ได้จะลักพาตัวนายไปไหน

537
00:35:23,371 --> 00:35:25,541
‎แซสซี่ยังรับสายของฉันอยู่

538
00:35:30,711 --> 00:35:31,881
‎แหล่งข่าวเชื่อถือได้แจ้งว่า

539
00:35:31,963 --> 00:35:36,553
‎ก็อตทูโกดิสโก้ของนายเป็นละครเพลง
‎ที่เจ๊งบ๊งสุดในบรอดเวย์ตั้งแต่มูสเมอร์เดอร์ส

540
00:35:37,468 --> 00:35:40,598
‎แหม อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้ขายชื่อตัวเองไปน่ะ

541
00:35:41,347 --> 00:35:44,307
‎นังเฒ่าชีวิตพังน่าสมเพช

542
00:35:48,771 --> 00:35:50,311
‎โอ๊ย โจ ฉันคิดถึงนาย

543
00:35:50,398 --> 00:35:52,068
‎เออ ฉันก็คิดถึงนายเหมือนกัน

544
00:35:58,072 --> 00:36:00,072
‎เอลซ่าเป็นยังไงบ้าง ได้ข่าวนางบ้างไหม

545
00:36:00,158 --> 00:36:01,778
‎ชีวิตดีนะ

546
00:36:02,785 --> 00:36:03,825
‎ก็เป็นเอลซ่าน่ะ

547
00:36:03,911 --> 00:36:04,871
‎อ้อ ดี

548
00:36:06,497 --> 00:36:07,577
‎ดีแล้ว

549
00:36:10,626 --> 00:36:11,456
‎โจ

550
00:36:12,879 --> 00:36:14,299
‎บอกทีว่านายไม่ป่วยใช่ไหม

551
00:36:18,384 --> 00:36:19,264
‎ไม่ป่วย

552
00:36:23,055 --> 00:36:25,015
‎ได้ข่าวว่าในที่สุดนายก็ไล่วิคเตอร์ไปได้

553
00:36:25,099 --> 00:36:26,269
‎ได้เสียที

554
00:36:26,350 --> 00:36:28,310
‎ให้ตาย กว่าจะตัดเขาออกไปได้ตั้งนาน

555
00:36:29,645 --> 00:36:32,685
‎รู้ไหมว่าเขาขโมยงานวอร์ฮอลไปจากฉันกี่ชิ้น

556
00:36:32,773 --> 00:36:33,733
‎พระเจ้า

557
00:36:33,816 --> 00:36:35,736
‎ฉันคิดว่า "ช่างแม่ง แกจะเอาก็เอาไป"

558
00:36:36,944 --> 00:36:39,454
‎นี่ โจ ฉันเห็นงานออกแบบของนายที่ทิฟฟานีส์

559
00:36:39,530 --> 00:36:40,620
‎เครื่องกระเบื้องน่ะ

560
00:36:40,698 --> 00:36:41,698
‎งามมาก

561
00:36:41,782 --> 00:36:44,242
‎ฉันแทบจะทุบให้แตกกลางร้านเลย

562
00:36:44,327 --> 00:36:45,867
‎เพราะอิจฉาเหลือเกิน

563
00:36:46,871 --> 00:36:47,831
‎ตอแหล

564
00:36:48,456 --> 00:36:49,366
‎แต่ก็ขอบคุณนะ

565
00:36:51,334 --> 00:36:54,054
‎ฉันตื่นเต้นมากที่จะได้ดูการแสดงคืนนี้

566
00:36:54,128 --> 00:36:56,338
‎อยากเห็นจะแย่ว่านายคิดสรรค์อะไรขึ้นมา

567
00:36:56,422 --> 00:36:58,932
‎อ้อ แต่นายรู้ว่าพวกนักวิจารณ์ต้องเกลียดแน่ๆ

568
00:36:59,008 --> 00:37:03,348
‎พวกนั้นจะบอกว่า "ฮาลสตัน
‎ไร้วี่แววของแรงบันดาลใจมาสิบปีแล้ว"

569
00:37:03,429 --> 00:37:04,429
‎ใครจะสน

570
00:37:05,139 --> 00:37:08,349
‎ฉันแค่ดีใจที่นายกลับมาทำอะไรเองอีกครั้ง

571
00:37:08,851 --> 00:37:11,101
‎ไม่ต้องขึ้นกับไอ้พวกองค์กรบริษัทบ้าบอนั่น

572
00:37:13,814 --> 00:37:15,984
‎ฉันไม่เคยทำอะไรเองเลย โจ

573
00:37:18,069 --> 00:37:19,239
‎ฉันมีนายอยู่ด้วยเสมอ

574
00:37:27,787 --> 00:37:29,617
‎แต่นายพูดถูกเรื่องหนึ่ง

575
00:37:30,498 --> 00:37:32,038
‎ฉันขายชื่อตัวเองไป

576
00:37:32,124 --> 00:37:34,674
‎โธ่ เพื่อนรัก ฉันแค่ล้อนายเล่น

577
00:37:34,752 --> 00:37:36,962
‎แต่ไม่นะ พวกเราเกิดมาด้วยชื่อเดียว โจ

578
00:37:37,046 --> 00:37:38,006
‎แค่ชื่อเดียว

579
00:37:38,673 --> 00:37:41,303
‎และนั่นเป็นสิ่งเดียวที่เป็นของเรา
‎ระหว่างอยู่บนโลกใบนี้

580
00:37:41,801 --> 00:37:44,471
‎และเป็นสิ่งเดียวที่จะฝากทิ้งไว้
‎เมื่อเราจากไปแล้ว

581
00:37:44,971 --> 00:37:47,061
‎ฉันไม่ได้ดูแลชื่อเสียงตัวเองให้ดี

582
00:37:48,140 --> 00:37:51,190
‎ขายไปถูกมากโดยไม่ทันคิดให้ดีด้วยซ้ำ

583
00:37:56,649 --> 00:37:59,739
‎หลายร้อยล้านเหรียญก็ไม่ใช่ถูกนะ ฮาลสตัน

584
00:38:01,070 --> 00:38:02,150
‎แต่มันถูกมาก โจ

585
00:38:03,114 --> 00:38:04,374
‎รู้ไหมว่าฉันรู้ได้ยังไง

586
00:38:08,286 --> 00:38:10,406
‎เพราะฉันยอมจ่ายเป็นสองเท่า
‎หากได้ชื่อนั้นกลับมา

587
00:38:19,630 --> 00:38:20,720
‎ที่นั่งเราอยู่นี่

588
00:38:56,625 --> 00:38:58,165
‎ถึงเวลาแล้ว โจ

589
00:38:59,587 --> 00:39:01,507
‎- เวลาอะไร
‎- อ่านคำวิจารณ์

590
00:39:01,589 --> 00:39:03,969
‎โมฮัมเหม็ด ฉันขอให้เขาซื้อหนังสือพิมพ์มาให้

591
00:39:05,217 --> 00:39:07,047
‎นายพูดเสมอว่าคำวิจารณ์ไม่สำคัญ

592
00:39:07,136 --> 00:39:08,886
‎อ้อ แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังต้องอ่าน

593
00:39:09,680 --> 00:39:13,980
‎รู้นะว่าเขาจะเขียนว่า "ใครก็ได้ช่วย
‎บอกฮาลสตันหน่อยว่าหมดเวลาของเขาแล้ว"

594
00:39:14,060 --> 00:39:15,020
‎จำเอาไว้เลย

595
00:39:15,102 --> 00:39:17,652
‎- ไม่หรอก
‎- ไม่ใช่ฉัน โมฮัมเหม็ด

596
00:39:17,730 --> 00:39:19,190
‎โจจะเป็นคนอ่านให้

597
00:39:19,273 --> 00:39:20,823
‎ฮาลสตัน อย่าบังคับฉันเลย

598
00:39:20,900 --> 00:39:23,320
‎ขอร้อง ช่วยหน่อย โจ ถือเป็นครั้งสุดท้าย

599
00:39:23,944 --> 00:39:26,914
‎ข้ามไปอ่านส่วนที่พูดถึงฉันเลยนะ

600
00:39:27,740 --> 00:39:30,490
‎ฉันไม่อยากฟังเรื่อง
‎แม่นักบัลเลต์คนที่สามจากซ้ายมือ

601
00:39:39,335 --> 00:39:40,165
‎เอาละนะ

602
00:39:40,252 --> 00:39:42,252
‎บลาๆ "มาร์ธา แกรห์ม"

603
00:39:42,338 --> 00:39:43,708
‎บลาๆ

604
00:39:43,798 --> 00:39:45,088
‎"แดนเซอร์ทั้งหลาย…"

605
00:39:46,008 --> 00:39:48,048
‎"เครื่องแต่งกายที่ออกแบบโดยฮาลสตัน

606
00:39:48,135 --> 00:39:51,425
‎อาจจะทำให้โปรดักชั่นนี้พังไม่เป็นท่า"

607
00:39:51,514 --> 00:39:54,684
‎"แต่มันกลับขโมยซีนของทั้งโชว์"

608
00:40:02,358 --> 00:40:04,068
‎โอเค เดลีนิวส์

609
00:40:06,153 --> 00:40:07,663
‎โห นายพาดหัวเลยนะ

610
00:40:08,489 --> 00:40:12,119
‎"หลบไป มาร์ธา ให้ฮาลสตันมาโค้งรับคำชื่นชม"

611
00:40:12,910 --> 00:40:16,080
‎"เครื่องแต่งกายมาจาก
‎จินตนาการของฮาลสตัน ดีไซเนอร์ดาวดัง

612
00:40:16,163 --> 00:40:19,883
‎น่าเสียดายที่ชุดเหล่านี้จะไม่มีให้ซื้อ

613
00:40:19,959 --> 00:40:22,589
‎ในแม้แต่ห้องเสื้อที่หรูหราที่สุด"

614
00:40:22,670 --> 00:40:24,840
‎"แต่นั่นอาจจะดีที่สุดแล้ว"

615
00:40:24,922 --> 00:40:28,722
‎"เพราะชุดเหล่านั้นสวยเกินกว่า
‎จะให้มนุษย์ธรรมดาสามัญสวมใส่

616
00:40:28,801 --> 00:40:31,551
‎และเหมาะกับทุกจังหวะอย่างแสนสง่างาม

617
00:40:31,637 --> 00:40:34,717
‎ในการจัดแสดงเพอร์เซโฟนีของมาร์ธา แกรห์ม
‎ที่อาคารซิตี้เซนเตอร์"

618
00:40:37,977 --> 00:40:40,187
‎โอเค โจ ไม่ต้องถนอมน้ำใจ

619
00:40:40,938 --> 00:40:42,858
‎เดอะไทมส์ว่ายังไงบ้าง

620
00:40:52,158 --> 00:40:53,028
‎โอเค

621
00:40:54,660 --> 00:40:58,830
‎"เครื่องแต่งกายโดยฮาลสตัน
‎คงทำให้โลกฉงนฉงาย

622
00:40:58,914 --> 00:41:02,594
‎แท้จริงแล้วเขาควรมาเอาดี
‎ด้านการทำเครื่องแต่งกายละคร

623
00:41:03,335 --> 00:41:05,165
‎มากกว่าแฟชั่นบนรันเวย์หรือไม่"

624
00:41:06,464 --> 00:41:10,894
‎"งานออกแบบด้วยผ้ายืดนั้น
‎ทั้งเย้ายวน แปลกใหม่

625
00:41:10,968 --> 00:41:14,808
‎และเมื่อคิดย้อนกลับไปแล้ว
‎กล้าหาญอย่างไม่เหมือนใครเลย"

626
00:41:16,265 --> 00:41:20,595
‎"นี่อาจเป็นจุดสูงสุดจุดหนึ่ง
‎ในอาชีพยืนยาวที่เต็มไปด้วยผลงานมากมาย"

627
00:41:25,900 --> 00:41:26,780
‎ว่าไง

628
00:41:32,031 --> 00:41:33,661
‎แหม คำวิจารณ์ไม่สำคัญ

629
00:41:40,456 --> 00:41:41,326
‎บราโว

630
00:41:44,960 --> 00:41:45,880
‎ขอบใจมาก โจ

631
00:41:49,798 --> 00:41:52,258
‎แล้วอย่างนี้เราต้องทำห่าอะไรกับมัน

632
00:41:56,680 --> 00:41:57,970
‎ไม่รู้

633
00:41:58,474 --> 00:42:01,444
‎- ฉันก็ไม่เคยแล่ไก่งวงทั้งตัวนะ
‎- ไม่เคยเหมือนกัน

634
00:42:02,853 --> 00:42:03,943
‎โอเค

635
00:42:04,021 --> 00:42:06,611
‎ฉันทำก็ได้ แต่ห้ามหัวเราะนะ

636
00:42:09,443 --> 00:42:10,573
‎น่าสงสารจัง

637
00:42:10,653 --> 00:42:13,533
‎โดนฆ่ามาแล้วครั้งหนึ่ง
‎ตอนนี้เธอจะมาฆ่ามันอีกรอบ

638
00:42:13,614 --> 00:42:16,454
‎เธอรู้ไว้นะว่าระหว่างที่หั่นแบบนี้

639
00:42:16,534 --> 00:42:19,334
‎ฉันกำลังคิดถึงพวกเวรบนตึกโอลิมปิกทาวเวอร์

640
00:42:19,411 --> 00:42:21,291
‎- อย่าๆ
‎- ไม่ เอาจริงนะ

641
00:42:21,872 --> 00:42:23,122
‎สิ่งที่เขาทำกับเธอ…

642
00:42:23,207 --> 00:42:25,377
‎ฉันไม่รู้เลยว่าทำไมเธอถึงไม่โกรธเรื่องนั้น

643
00:42:25,459 --> 00:42:27,499
‎โอ๊ย ฉันโกรธต่อไปไม่ไหวแล้ว

644
00:42:30,381 --> 00:42:31,881
‎พูดตรงๆ ฉันควรขอบคุณเขาด้วยซ้ำ

645
00:42:31,966 --> 00:42:34,676
‎ต้องให้เรื่องมันผ่านไปแล้วนั่นแหละ
‎ฉันถึงพบความสงบในใจ

646
00:42:34,760 --> 00:42:37,300
‎ว้าว หาให้ฉันบ้างได้ไหมล่ะ

647
00:42:41,350 --> 00:42:42,690
‎สุขสันต์วันขอบคุณพระเจ้า ที่รัก

648
00:42:42,768 --> 00:42:44,558
‎โอ๊ย ไลซ่า ฉันรักเธอจริงๆ

649
00:42:44,645 --> 00:42:45,475
‎ฉันก็รักเธอ

650
00:42:53,153 --> 00:42:54,743
‎ขอบคุณพระเจ้าที่มีบ้านนี้

651
00:42:58,534 --> 00:42:59,954
‎อ้อ ฉันควรบอกเธอก่อน

652
00:43:02,162 --> 00:43:03,962
‎ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะขายทิ้ง

653
00:43:07,418 --> 00:43:09,168
‎แล้วฉันก็ขายทาวน์เฮาส์ไปแล้วด้วย

654
00:43:09,878 --> 00:43:10,748
‎อะไรนะ

655
00:43:11,839 --> 00:43:12,919
‎แล้วเธอจะไปทำอะไร

656
00:43:13,424 --> 00:43:16,844
‎ฉันจะไปอยู่ที่ชายฝั่งตะวันตก ซานฟรานซิสโก

657
00:43:17,386 --> 00:43:19,556
‎ไปพักเสียหน่อย ขับรถเล่นขึ้นๆ ลงๆ ตามชายฝั่ง

658
00:43:23,726 --> 00:43:25,886
‎ฉันไม่เข้าใจ เธอไปทำแบบนั้นทำไม

659
00:43:26,979 --> 00:43:29,569
‎โถ ไลซ่า ดูหน้าฉันสิ เธอรู้สาเหตุอยู่แล้ว

660
00:43:32,359 --> 00:43:33,609
‎ที่รัก มานี่เถอะ

661
00:43:34,194 --> 00:43:35,244
‎มานี่

662
00:43:36,822 --> 00:43:38,572
‎ไม่เป็นไรนะ

663
00:43:42,870 --> 00:43:43,750
‎โอเคนะ

664
00:43:45,914 --> 00:43:48,134
‎สัญญานะว่านี่จะไม่ใช่จุดจบ

665
00:43:48,208 --> 00:43:49,168
‎ไม่หรอก

666
00:43:49,251 --> 00:43:52,211
‎ฉันจะกลับมา ฉันสัญญา

667
00:43:53,255 --> 00:43:55,915
‎ขอโทษนะที่บอกข่าวเธอแบบนี้

668
00:44:00,179 --> 00:44:01,219
‎ไม่เป็นไรนะ

669
00:44:06,644 --> 00:44:07,694
‎ไม่ต้องห่วง

670
00:44:27,623 --> 00:44:28,963
‎คุณยังโอเคนะครับ

671
00:44:30,751 --> 00:44:33,551
‎เราอยู่ตรงนี้มาเกินหนึ่งชั่วโมงแล้ว
‎คุณอยากไปหรือยังครับ

672
00:44:34,505 --> 00:44:35,505
‎อีกเดี๋ยว

673
00:44:40,886 --> 00:44:43,256
‎ดูสีฟ้าของมหาสมุทรตรงนี้สิ

674
00:44:45,265 --> 00:44:47,885
‎เวลาแสงอาทิตย์ตกกระทบ
‎สีของน้ำคอยจะเปลี่ยนไปเรื่อย

675
00:44:47,976 --> 00:44:49,516
‎ดูสิ ตอนนี้กลายเป็นสีเงินหมดแล้ว

676
00:44:50,854 --> 00:44:53,734
‎ถ้าเป็นเมื่อหลายปีก่อน
‎ฉันคงมองออกไปเห็นสีฟ้าตรงนั้น

677
00:44:53,816 --> 00:44:56,736
‎แล้วคิดเลยว่า
‎"จะเอาสีฟ้านั้นไปทำอะไรได้บ้าง"

678
00:44:58,278 --> 00:45:01,908
‎สมองฉันคงเริ่มหมุนติ้ว
‎คิดถึงคอลเลคชั่นที่จะทำได้

679
00:45:01,990 --> 00:45:03,450
‎หรือทำมากกว่าหนึ่งคอลเลคชั่นอีก

680
00:45:04,118 --> 00:45:06,158
‎อาจจะใช้สีฟ้าและน้ำเงินทุกเฉดเลย

681
00:45:07,788 --> 00:45:09,788
‎จะทำเสร็จทันฤดูใบไม้ร่วงไหม

682
00:45:10,708 --> 00:45:12,788
‎ควรส่งไปขึ้นปกเล่มไหนดี

683
00:45:12,876 --> 00:45:13,996
‎พวกเขาจะชอบหรือเปล่า

684
00:45:17,506 --> 00:45:18,506
‎แต่ตอนนี้…

685
00:45:20,676 --> 00:45:23,426
‎ฉันคิดแค่ว่านั่นเป็นสีฟ้าที่สวยเหลือเกิน

686
00:45:30,894 --> 00:45:32,234
‎เอาละ ไปกันเถอะ

687
00:45:45,159 --> 00:45:46,119
‎ขอบใจ

688
00:45:58,589 --> 00:45:59,629
‎ไปไหนครับ

689
00:46:00,841 --> 00:46:01,841
‎ไปไหนก็ได้

690
00:46:03,177 --> 00:46:04,597
‎ขับไปเรื่อยๆ เลย

691
00:48:33,410 --> 00:48:38,290
‎(วิคเตอร์ ฮิวโก้เสียชีวิตเมื่อปี 1993)

692
00:48:38,790 --> 00:48:41,920
‎(เอลซ่า เพเร็ตติเป็นหนึ่งใน
‎นักออกแบบเครื่องประดับที่ทรงอิทธิพลที่สุด)

693
00:48:42,002 --> 00:48:44,002
‎(แห่งศตวรรษที่ 20 เธอเสียชีวิตในปี 2021)

694
00:48:44,421 --> 00:48:48,931
‎(โจ ยูลายังคงวาดภาพประกอบงานแฟชั่นดีไซน์)

695
00:48:49,009 --> 00:48:50,509
‎(เขาเสียชีวิตเมื่อปี 2004)

696
00:48:51,136 --> 00:48:56,266
‎(ไลซ่า มินเนลลียังคงเป็นตำนาน
‎ยังมีชีวิตและแข็งแรงดี)

697
00:48:57,017 --> 00:49:00,687
‎(ฮาลสตันใช้เวลาช่วง 18 เดือนสุดท้ายในชีวิต)

698
00:49:00,771 --> 00:49:03,151
‎(ขับรถไปตามชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิก)

699
00:49:03,690 --> 00:49:10,160
‎(เขาเสียชีวิตที่ซานฟรานซิสโกในปี 1990)

700
00:49:10,906 --> 00:49:17,036
‎(เขาไม่เคยได้ชื่อของตัวเองกลับคืน)

701
00:49:23,543 --> 00:49:25,963
‎(สร้างจากหนังสือ "ซิมพลี ฮาลสตัน"
‎โดยสตีเวน เกนส์)

702
00:51:57,447 --> 00:52:02,787
‎คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม