1
00:00:07,000 --> 00:00:08,250
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:27,125 --> 00:00:30,708
‎(ยักษ์จมน้ำ)

3
00:00:36,625 --> 00:00:39,750
‎ถูกปิดลงอย่างถาวร
‎เรารู้เรื่องนั้นมาสักพักหนึ่งแล้ว

4
00:00:44,750 --> 00:00:47,208
‎มีพายุลูกใหญ่เมื่อคืนก่อน

5
00:00:47,291 --> 00:00:50,416
‎กว่าชาวเมืองจะรู้ข่าวก็ตอนสายๆ

6
00:00:50,500 --> 00:00:54,125
‎ว่าชาวประมงในท้องถิ่นเห็นพายุกำลังพัดมา

7
00:00:54,916 --> 00:00:58,916
‎ผมกับเพื่อนร่วมงานเป็นนักวิทยาศาสตร์
‎จึงถือว่าการรายงานครั้งแรก

8
00:00:59,000 --> 00:01:01,791
‎เป็นการพูดเกินจริงหรือไม่ก็เป็นผลที่เกิดจากแสง

9
00:01:02,750 --> 00:01:06,333
‎แต่ในเมื่อมีผู้พบเห็นกลับจากชายหาดมากขึ้น

10
00:01:06,416 --> 00:01:09,125
‎ในที่สุดเราก็ตัดสินใจไปตรวจสอบด้วยตัวเอง

11
00:01:09,958 --> 00:01:12,791
‎ไปเร็วเข้า สตีเว่น ไม่มีเวลามายืนจ้องแล้ว

12
00:01:13,708 --> 00:01:15,166
‎จะไปเดี๋ยวนี้แหละ

13
00:01:16,750 --> 00:01:19,416
‎เขาต้องหนักอย่างน้อย 60 ตันแน่ๆ

14
00:01:19,500 --> 00:01:23,291
‎ฉันว่าคงเกือบ 80 ตันนะ
‎แค่กระดูกก็คงหนักสัก 30 ตันได้

15
00:01:24,250 --> 00:01:26,625
‎หน้าตาของเขาที่มีสัดส่วนใหญ่โต

16
00:01:26,708 --> 00:01:29,666
‎ทำให้ประเมินอายุของยักษ์ตนนี้ไม่ได้

17
00:01:29,750 --> 00:01:32,250
‎แต่ปากและจมูกแบบชาวกรีกโบราณ

18
00:01:32,333 --> 00:01:36,458
‎บ่งบอกว่าเขาเป็นยักษ์หนุ่มที่สุขุมและเยือกเย็น

19
00:01:42,500 --> 00:01:46,000
‎มันเป็นใบหน้าที่สง่างาม ดูมีเสน่ห์มาก

20
00:01:46,083 --> 00:01:49,458
‎ที่แสดงให้เห็นว่า
‎ไม่ใช่ร่างของยักษ์ที่ใช้กำลังอย่างโหดร้าย

21
00:01:54,541 --> 00:01:57,125
‎สัดส่วนรูปร่างที่งดงามตามแบบของกวีโฮเมอร์

22
00:01:57,208 --> 00:02:00,416
‎ทำให้เห็นตัวอย่างที่แท้จริงของอาร์โกนอทจมน้ำ

23
00:02:00,500 --> 00:02:02,500
‎หรือวีรบุรุษจากมหากาพย์โอดิสซีย์

24
00:02:02,583 --> 00:02:06,833
‎มากกว่าที่จะเป็นมนุษย์
‎ที่มีขนาดรูปร่างปกติที่ผมคิดไว้ในใจ

25
00:02:17,833 --> 00:02:22,791
‎สิ่งที่ผมพบว่าน่าสนใจมากก็คือ
‎บางส่วนของเขาที่มีขนาดมหึมา

26
00:02:22,875 --> 00:02:27,875
‎แต่ที่เหนือสิ่งอื่นใด
‎ก็คือความจริงที่แน่ชัดในการมีตัวตนของเขา

27
00:02:27,958 --> 00:02:31,208
‎อะไรอย่างอื่นในชีวิตเราอาจเป็นสิ่งที่ไม่แน่ชัด

28
00:02:31,291 --> 00:02:35,458
‎ยักษ์ตนนี้มีอยู่ในความรู้สึกที่แท้จริง

29
00:02:36,333 --> 00:02:39,750
‎ทำให้เราได้เหลือบมอง
‎โลกแห่งความแท้จริงที่คล้ายกัน

30
00:02:39,833 --> 00:02:45,500
‎ซึ่งเราที่เป็นผู้ดูอยู่บนชายหาด
‎ล้วนเป็นเพียงสิ่งเลียนแบบเล็กๆ ที่ไม่สมบูรณ์

31
00:02:47,833 --> 00:02:49,208
‎ดูตรงโน้นสิ

32
00:02:54,916 --> 00:02:56,458
‎นั่นใครน่ะ ลงมา

33
00:03:10,250 --> 00:03:12,541
‎มันเหมือนยางเลย

34
00:03:18,291 --> 00:03:20,166
‎- ขึ้นมาเลย
‎- มันลื่น

35
00:03:31,375 --> 00:03:32,875
‎บนนั้นเป็นยังไงบ้าง

36
00:03:35,958 --> 00:03:37,458
‎สนุกไหม

37
00:03:38,833 --> 00:03:41,000
‎เท็ดดี้ บ้าจริง ฉันเกือบตกลงไปแน่ะ

38
00:03:41,083 --> 00:03:42,875
‎ดูคุณกลัวมากเลย

39
00:03:45,083 --> 00:03:48,166
‎ดูไกลๆ แล้วเหมือนเขาแค่หลับอยู่

40
00:03:48,250 --> 00:03:51,583
‎และอาจตบส้นเท้าของเขาเข้าหากันได้ทุกเมื่อ

41
00:03:51,666 --> 00:03:56,500
‎และบี้สิ่งจำลองตัวเขาขนาดเล็กๆ
‎ที่รุมล้อมอยู่รอบๆ เขา

42
00:04:03,958 --> 00:04:05,541
‎แต่ขณะที่เวลาผ่านไป

43
00:04:05,625 --> 00:04:09,708
‎มนตร์วิเศษที่ยักษ์ตนนี้เสกไว้ก็เริ่มเสื่อมลง

44
00:04:11,291 --> 00:04:13,958
‎เรากลับเข้าเมืองกันดีกว่า ใกล้ค่ำแล้ว

45
00:04:14,041 --> 00:04:16,416
‎ใช่ ผมก็ว่าอย่างนั้น

46
00:04:24,416 --> 00:04:27,833
‎สามวันผ่านไป ก่อนที่ผมจะไปชายหาดอีกครั้ง

47
00:04:33,041 --> 00:04:35,625
‎การที่ผมรู้สึกสนใจยักษ์ตนนี้เป็นพิเศษ

48
00:04:35,708 --> 00:04:38,375
‎เพื่อนร่วมงานของผมที่สถาบันจึงมอบหน้าที่

49
00:04:38,458 --> 00:04:40,833
‎ในการเฝ้าสังเกตยักษ์ตนนี้ให้ผมทำแทน

50
00:04:41,750 --> 00:04:45,291
‎ไม่มีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับเรื่องนี้
‎เพราะสรุปโดยทั่วไปแล้ว

51
00:04:45,375 --> 00:04:47,708
‎สำหรับผม ยักษ์ตนนี้ยังคงมีชีวิตอยู่

52
00:04:49,083 --> 00:04:52,708
‎ที่จริง มีชีวิตมากกว่าหลายๆ คน
‎ที่อยู่รอบๆ ตัวผมซะอีก

53
00:05:00,958 --> 00:05:02,958
‎ไม่ใช่ เจ้ายักษ์นี่ตัวใหญ่มาก

54
00:05:03,625 --> 00:05:07,666
‎ถ้าคนชำแหละเริ่มตรงนี้
‎เราจะเข้าถึงกระดูกต้นขาได้ในไม่ช้า

55
00:05:08,291 --> 00:05:10,375
‎แล้วเราก็ชำแหละขึ้นมาถึงสะโพก

56
00:05:10,458 --> 00:05:12,583
‎ต้องทำงานล่วงเวลาด้วย เพื่อชำแหละให้เสร็จ

57
00:05:15,458 --> 00:05:16,333
‎วันต่อมา

58
00:05:16,416 --> 00:05:20,000
‎ผมตั้งใจเลื่อนเวลาไปเฝ้าสังเกตออกไป
‎จนถึงตอนบ่ายแก่ๆ

59
00:05:20,083 --> 00:05:23,000
‎หวังว่าจะเจอคนอยู่บนชายหาดน้อยลง

60
00:05:31,000 --> 00:05:35,500
‎การแช่อยู่ในน้ำทะเลนานๆ
‎และการบวมของเนื้อเยื่อของเขา

61
00:05:35,583 --> 00:05:38,291
‎ทำให้ใบหน้าดูอ่อนเยาว์น้อยลง

62
00:05:38,375 --> 00:05:42,416
‎ตอนนี้หน้าตาของเขาดูแก่ลงมาก

63
00:05:42,500 --> 00:05:45,041
‎บ่งบอกถึงการเน่าเปื่อยที่จะเกิดขึ้น

64
00:05:47,625 --> 00:05:52,333
‎นี่คือจุดเริ่มต้นในการยอมแพ้ของเขา
‎ต่อระบบของเวลาที่เรียกร้องทุกอย่าง

65
00:05:52,416 --> 00:05:55,500
‎ซึ่งมนุษย์ทุกคนที่เหลือก็พบกับมัน

66
00:05:56,833 --> 00:05:59,291
‎มันจะดูน่ารังเกียจแค่ไหนก็ตาม

67
00:05:59,375 --> 00:06:04,458
‎การเปลี่ยนแปลงที่ไม่หยุดยั้งนี้
‎ชีวิตในความตายที่มองเห็นได้นี้

68
00:06:04,541 --> 00:06:08,250
‎คือสิ่งที่ทำให้ผม
‎กล้าขึ้นไปเดินบนศพของเขาในที่สุด

69
00:06:39,958 --> 00:06:45,583
‎มุมมองใหม่นี้ทำให้ผมรู้มากขึ้น
‎ถึงความเจ็บปวดทางกายครั้งสุดท้ายของยักษ์ตนนี้

70
00:06:45,666 --> 00:06:49,500
‎ซึ่งไม่ได้น้อยไปกว่า
‎ความเจ็บปวดที่เขาไม่รู้ตัวเลย

71
00:06:57,375 --> 00:06:59,958
‎สุดท้าย ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนสภาพ

72
00:07:00,041 --> 00:07:03,166
‎เป็นหน้ากากของความเหนื่อยอ่อน
‎และช่วยตัวเองไม่ได้

73
00:07:05,875 --> 00:07:08,416
‎ติดอยู่ในเกลียวน้ำวนเดิมๆ

74
00:07:08,500 --> 00:07:11,541
‎สำหรับชีวิตที่จำกัดของเราทุกคนถูกกำหนดมา

75
00:07:14,708 --> 00:07:18,666
‎และความเจ็บปวดของเขาก็น่าสลดใจยิ่งขึ้น
‎เพราะความโดดเดี่ยว

76
00:07:18,750 --> 00:07:20,458
‎ที่เขาต้องทนทรมานกับมัน

77
00:07:20,541 --> 00:07:24,416
‎ถูกทอดทิ้งดุจเรือร้างบนชายฝั่งที่ว่างเปล่า

78
00:07:27,375 --> 00:07:29,916
‎(ดับเบิลยูทีเอฟ - หลักฐาน)

79
00:07:30,000 --> 00:07:33,958
‎การตัดแขนขาเป็นเพียงสิ่งแรก
‎ในหลายสิ่งของการทำลายศพ

80
00:07:35,250 --> 00:07:36,791
‎สองวันผ่านไป

81
00:07:36,875 --> 00:07:39,166
‎ขณะที่ผมพยายามเอาชนะความลังเลใจ

82
00:07:39,250 --> 00:07:42,250
‎ที่จะได้เห็นการสิ้นสุดของภาพลวงตาอันงดงามนี้

83
00:07:48,625 --> 00:07:50,416
‎ถึงเขาจะมีขนาดที่ใหญ่โต

84
00:07:50,500 --> 00:07:55,458
‎การล่วงเกินศพของยักษ์ตนนี้
‎ทำให้เขาดูเป็นมนุษย์มากขึ้นสำหรับผม

85
00:07:55,958 --> 00:07:57,166
‎อ่อนแอมากขึ้น

86
00:07:58,208 --> 00:08:02,416
‎แต่ความอ่อนแอนั้น
‎ได้ปลดปล่อยความมุ่งร้ายที่อัดอั้น

87
00:08:02,500 --> 00:08:07,375
‎กระตุ้นให้สิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ
‎ที่อยู่รอบๆ ทำให้ยักษ์ตนนี้เสียโฉม

88
00:08:12,458 --> 00:08:14,583
‎เมื่อผมไปที่ชายหาดในวันต่อมา

89
00:08:14,666 --> 00:08:19,333
‎ผมแทบรู้สึกโล่งใจที่พบว่าหัวยักษ์ถูกตัดออกไปแล้ว

90
00:08:27,458 --> 00:08:30,833
‎ผ่านไปหลายสัปดาห์
‎ก่อนผมจะเดินทางไปที่ชายหาดอีกครั้ง

91
00:08:30,916 --> 00:08:35,000
‎ในตอนนั้น
‎ความเหมือนมนุษย์ของยักษ์ตนนั้นก็หายไปหมดแล้ว

92
00:08:35,791 --> 00:08:37,083
‎สวัสดีครับ

93
00:08:43,583 --> 00:08:47,500
‎และกับการสูญเสียร่องรอย
‎ไม่กี่อย่างที่เหลืออยู่ของบุคลิกภาพ

94
00:08:47,583 --> 00:08:50,125
‎ที่เคยยึดติดอยู่กับรูปร่างอย่างเหนียวแน่น

95
00:08:50,208 --> 00:08:54,416
‎ความสนใจของคนดูก็หมดสิ้นลงในที่สุด

96
00:09:08,333 --> 00:09:12,708
‎หลายเดือนต่อมา
‎หลังจากการมาถึงของยักษ์ถูกลืมเลือน

97
00:09:12,791 --> 00:09:17,625
‎ชิ้นส่วนต่างๆ
‎ของศพก็เริ่มปรากฏให้เห็นอีกครั้งทั่วเมือง

98
00:09:25,000 --> 00:09:27,208
‎สิ่งที่เหลืออยู่เหล่านั้นส่วนใหญ่เป็นกระดูก

99
00:09:27,291 --> 00:09:28,500
‎(บริษัทบอลลาร์ด บุชเชอร์)

100
00:09:28,583 --> 00:09:33,875
‎ชิ้นส่วนมหึมาที่ไร้วิญญาณเหล่านี้
‎ดูเหมือนจะแสดงถึงแก่นแท้

101
00:09:33,958 --> 00:09:35,583
‎แห่งความสง่างามของยักษ์ตนนี้

102
00:09:35,666 --> 00:09:38,916
‎ได้มากกว่าอวัยวะต่างๆ ที่บวมอืดของเขา
‎ในความทรงจำสุดท้ายของผม

103
00:09:42,791 --> 00:09:46,041
‎ผมไม่สงสัยเลยว่าถ้าผมค้นหาตามร้านเหล้า

104
00:09:46,125 --> 00:09:51,500
‎โรงแรม และร้านอาหารในเมือง
‎ผมคงพบจมูกหรือหูของยักษ์ที่ถูกทำให้แห้ง

105
00:09:51,583 --> 00:09:54,250
‎แขวนไว้บนผนังและเตาผิงไฟ

106
00:09:55,291 --> 00:09:56,833
‎ตั๋วครับ หาซื้อตรงนี้ได้เลย

107
00:09:56,916 --> 00:09:57,916
‎(โลกแห่งความมหัศจรรย์)

108
00:09:58,000 --> 00:10:00,958
‎ไปให้พ้น ถ้าอยากดูก็ต้องซื้อตั๋ว

109
00:10:01,500 --> 00:10:03,625
‎สำหรับลึงค์ขนาดใหญ่นั้น

110
00:10:03,708 --> 00:10:07,291
‎มันไปลงเอยอยู่ในพิพิธภัณฑ์สิ่งแปลกประหลาด
‎ของคณะละครสัตว์เล็กๆ

111
00:10:07,375 --> 00:10:10,208
‎ที่เดินทางขึ้นล่องตามชายฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือ

112
00:10:11,083 --> 00:10:13,416
‎อวัยวะที่ใหญ่โตนั้น

113
00:10:13,500 --> 00:10:16,791
‎ซึ่งมีสัดส่วนอันน่าทึ่งและเคยมีศักยภาพ

114
00:10:16,875 --> 00:10:19,875
‎ตั้งตระหง่านเต็มพี้นที่ทั้งหมดในเต็นท์

115
00:10:19,958 --> 00:10:23,708
‎แต่ก็น่าเศร้า
‎ที่มันถูกติดป้ายบอกไว้ผิดๆ ว่าเป็นของวาฬ

116
00:10:28,666 --> 00:10:33,125
‎แม้แต่ผู้ที่มาดูยักษ์หลังจากพายุสงบ
‎ตอนนี้ก็ยังจดจำเขา

117
00:10:33,208 --> 00:10:36,625
‎ถ้าจำได้ ว่าเป็นเพียงสัตว์ทะเลตัวใหญ่ตัวหนึ่ง

118
00:10:38,041 --> 00:10:40,625
‎แต่สำหรับผมแล้ว ยักษ์ตนนั้นยังคงมีชีวิตอยู่

119
00:10:41,458 --> 00:10:43,750
‎ผมฝันอยู่บ่อยๆ ว่าเขาฟื้นคืนชีพ

120
00:10:44,250 --> 00:10:47,625
‎ยักษ์ตนหนึ่งที่เดินไปตามถนนต่างๆ ของเมือง

121
00:10:47,708 --> 00:10:52,625
‎เก็บชิ้นส่วนของเขาเพื่อเดินทางกลับสู่ท้องทะเล

122
00:12:20,833 --> 00:12:23,333
‎คำบรรยายโดย ธนิศา ขำคง