1
00:00:06,963 --> 00:00:09,296
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:27,213 --> 00:00:32,338
‎(ซีม่า บลู)

3
00:00:39,755 --> 00:00:41,630
‎เช่นเดียวกับคนอื่นๆ หลายล้านคน

4
00:00:41,713 --> 00:00:45,463
‎ฉันได้ยินซีม่าประกาศการเปิดเผย
‎ผลงานศิลป์ชิ้นสุดท้ายของเขา

5
00:00:46,630 --> 00:00:51,338
‎หลายปีมานี้ ฉันขอสัมภาษณ์เขาหลายครั้ง
‎แต่ถูกปฎิเสธตลอด

6
00:00:51,421 --> 00:00:54,463
‎ตอนนี้ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร

7
00:00:54,546 --> 00:00:57,880
‎ซีม่า บลูได้เชิญฉันไปพูดคุย

8
00:00:57,963 --> 00:00:59,588
‎(แคลร์ มาร์คาม
‎ซีม่าขอเชิญคุณไปพูดคุย)

9
00:00:59,671 --> 00:01:05,588
‎ฉันตัดสินใจไม่ได้ว่าสีฟ้านี้
‎ตรงกับท้องฟ้าหรือทะเลกว่ากัน

10
00:01:06,380 --> 00:01:07,630
‎ไม่ใช่ทั้งสองก็ได้

11
00:01:08,380 --> 00:01:12,630
‎ซีม่า บลู มันถูกต้องแล้ว

12
00:01:14,505 --> 00:01:17,005
‎ประวัติของซีม่าไม่ค่อยเป็นที่รู้กัน

13
00:01:17,546 --> 00:01:21,130
‎ว่ากันว่าเขาเริ่มอาชีพศิลปิน
‎ด้วยการวาดภาพคน

14
00:01:22,255 --> 00:01:26,255
‎แต่สำหรับซีม่า รูปทรงมนุษย์
‎เป็นเรื่องราวที่เล็กเกินไป

15
00:01:27,046 --> 00:01:30,671
‎เขาจึงมองไปไกลขึ้น
‎เพื่อค้นหาความหมายที่ลึกกว่า

16
00:01:32,380 --> 00:01:34,338
‎ไปยังตัวจักรวาลเอง

17
00:01:36,880 --> 00:01:39,588
‎จึงเป็นที่มาของจิตรกรรมฝาผนัง

18
00:01:43,171 --> 00:01:45,963
‎มหัศจรรย์จนยากที่จะปฏิเสธ

19
00:01:48,588 --> 00:01:53,213
‎ครั้งหนึ่งซีม่าได้เปิดเผยจิตรกรรมฝาผนัง
‎ที่มีบางอย่างแตกต่างไป

20
00:01:54,546 --> 00:01:59,338
‎ที่ตำแหน่งกลางภาพ
‎คือสี่เหลี่ยมเล็กๆ สีฟ้า

21
00:02:00,046 --> 00:02:02,171
‎สี่เหลี่ยมนั้นเป็นแค่การเริ่มต้น

22
00:02:02,505 --> 00:02:04,546
‎ตลอดหลายทศวรรษถัดมา

23
00:02:04,630 --> 00:02:08,213
‎รูปทรงนามธรรมได้เปลี่ยนแปลงไป
‎และกลายเป็นโดดเด่นมากขึ้น

24
00:02:08,796 --> 00:02:11,963
‎แต่ยังคงเป็นสีฟ้าเฉดสีเดิมเสมอ

25
00:02:13,088 --> 00:02:14,713
‎นั่นคือซีม่า บลู

26
00:02:15,380 --> 00:02:21,005
‎จากนั้นไม่นาน ซีม่าก็เปิดเผย
‎จิตรกรรมฝาผนังที่เป็นสีฟ้าทั้งหมดครั้งแรก

27
00:02:21,755 --> 00:02:25,671
‎หลายคนเชื่อว่าซีม่า
‎ได้นำพางานศิลป์ไปไกลที่สุดแล้ว

28
00:02:26,755 --> 00:02:28,713
‎พวกเขาคิดผิดถนัด

29
00:02:31,255 --> 00:02:34,255
‎เมื่อคนส่วนใหญ่พูดถึง
‎ยุคแห่งสีฟ้าของเขา

30
00:02:34,338 --> 00:02:39,005
‎พวกเขาหมายถึงยุคของ
‎จิตรกรรมฝาผนังขนาดมหึมา...

31
00:02:40,213 --> 00:02:43,130
‎แต่ซีม่าเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น

32
00:02:48,963 --> 00:02:54,463
‎เพราะภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจในระดับหนึ่ง
‎ทำให้ซีม่ามีชื่อเสียงอย่างแท้จริง

33
00:02:54,880 --> 00:02:57,463
‎แม้แต่ผู้ที่ไม่เคยสนใจศิลปะ

34
00:03:00,713 --> 00:03:02,838
‎แต่ชื่อเสียงไม่ใช่ประเด็นสำคัญ

35
00:03:06,588 --> 00:03:11,088
‎แม้ว่าประสบความสำเร็จทุกอย่าง
‎ซีม่ายังไม่รู้สึกอิ่มเอมใจ

36
00:03:12,546 --> 00:03:18,671
‎สิ่งที่เขาทำต่อไป สำหรับหลายคน
‎คือการอุทิศตัวเพื่อสร้างงานศิลป์ที่สุดโต่งเกินไป

37
00:03:27,380 --> 00:03:29,338
‎ดีใจที่คุณมาได้ แคลร์

38
00:03:30,630 --> 00:03:31,588
‎เดินทางเป็นไงบ้าง

39
00:03:33,963 --> 00:03:35,213
‎ทำใจสบายๆ แคลร์

40
00:03:36,421 --> 00:03:37,505
‎สวัสดี

41
00:03:38,546 --> 00:03:41,755
‎บางคนรู้สึกว่าผมน่ากลัว
‎แต่ก็คุ้นชินอย่างรวดเร็ว

42
00:03:42,463 --> 00:03:46,505
‎เป็นเวลากว่า 100 ปีมาแล้ว
‎ที่ผมพูดกับสื่อ

43
00:03:46,588 --> 00:03:51,046
‎ที่เชิญคุณมาที่นี่เพราะต้องการ
‎ให้คุณช่วยเล่าเรื่องราวของผม

44
00:03:52,130 --> 00:03:54,213
‎เรามาเดินเล่นกันสักหน่อยไหม

45
00:03:56,130 --> 00:04:00,213
‎เขาเป็นชายหนุ่มรูปหล่อ
‎แม้แต่หลังจากการเปลี่ยนร่างทั้งหมด

46
00:04:01,088 --> 00:04:03,380
‎มีดาวเคราะห์อยู่ดวงหนึ่งที่ชื่อคาร์คอฟเอท

47
00:04:03,880 --> 00:04:07,463
‎ที่นั่นเชี่ยวชาญ
‎ในการดัดแปลงไซเบอร์เนติกส์ต้องห้าม

48
00:04:09,255 --> 00:04:13,255
‎เขาผ่านกระบวนการทางชีววิทยาแบบสุดโต่ง

49
00:04:13,338 --> 00:04:17,130
‎ที่ทำให้เขาสามารถทนทาน
‎ต่อสภาพแวดล้อมสุดโหด

50
00:04:17,213 --> 00:04:19,380
‎โดยไม่ต้องมีชุดป้องกันให้ยุ่งยาก

51
00:04:20,546 --> 00:04:23,630
‎ดวงตาของเขา
‎สามารถมองเห็นทุกสเปกตรัมที่รู้จัก

52
00:04:24,546 --> 00:04:27,046
‎เขาไม่ต้องใช้ออกซิเจน
‎ในการหายใจอีกต่อไป

53
00:04:27,130 --> 00:04:31,088
‎ผิวหนังของเขาถูกทดแทน
‎ด้วยสารโพลีเมอร์ความดันสูง

54
00:04:31,171 --> 00:04:36,213
‎เขาจึงออกไปผจญภัย
‎เพื่อติดต่อสื่อสารกับจักรวาล

55
00:04:39,421 --> 00:04:42,171
‎แต่สิ่งที่ซีม่าตระหนักในท้ายที่สุด

56
00:04:42,255 --> 00:04:45,713
‎คือว่าจักรวาลพูดความจริงออกมาอยู่แล้ว

57
00:04:46,088 --> 00:04:48,505
‎ห่างไกลกว่าที่เขาทำได้มากๆ

58
00:04:53,921 --> 00:04:56,755
‎การแสวงหาความจริงนำผมมาที่นี่

59
00:04:58,046 --> 00:05:01,088
‎ยังสิ่งที่จะเป็นงานชิ้นสุดท้ายของผม

60
00:05:02,421 --> 00:05:06,463
‎ในที่สุดผมก็เข้าใจ
‎สิ่งที่ผมได้เสาะแสวงผ่านงานศิลป์

61
00:05:07,005 --> 00:05:10,838
‎แล้วสระว่ายน้ำนี้เกี่ยวข้องยังไง

62
00:05:10,921 --> 00:05:13,796
‎มันไม่ใช่แค่สระว่ายน้ำธรรมดา

63
00:05:14,713 --> 00:05:18,296
‎นานมาแล้ว มันเป็นของ
‎หญิงสาวผู้มีความสามารถ

64
00:05:18,380 --> 00:05:21,005
‎ซึ่งสนใจอย่างยิ่ง
‎ในเรื่องหุ่นยนต์เพื่อใช้งานจริง

65
00:05:21,296 --> 00:05:25,421
‎เธอสร้างหุ่นยนต์เป็นสิบๆ ตัว
‎เพื่อทำงานต่างๆ ภายในบ้าน

66
00:05:25,505 --> 00:05:30,671
‎แต่เธอชื่นชอบหุ่นยนต์ตัวหนึ่งเป็นพิเศษ
‎ซึ่งสร้างมาเพื่อทำความสะอาดสระว่ายน้ำ

67
00:05:31,171 --> 00:05:36,046
‎หุ่นยนต์น้อยทำงานหนักไม่หยุดหย่อน
‎เอาแต่ขัดกระเบื้องของสระน้ำ

68
00:05:37,088 --> 00:05:40,546
‎แต่สาวน้อยคนนั้นไม่พอใจกับงานที่มัน

69
00:05:41,005 --> 00:05:43,505
‎เธอจึงใส่ระบบการมองเห็นสีสันสมบูรณ์แบบให้มัน

70
00:05:43,588 --> 00:05:46,713
‎กับสมองที่ใหญ่พอ
‎ที่จะประมวลผลข้อมูลการมองเห็น

71
00:05:46,796 --> 00:05:48,838
‎ให้เป็นแบบจำลองของสิ่งแวดล้อม

72
00:05:48,921 --> 00:05:52,380
‎เธอใส่ความสามารถ
‎ในการตัดสินใจด้วยตัวเองให้มัน

73
00:05:52,463 --> 00:05:55,213
‎เพื่อออกแบบกลยุทธ์ต่างๆ
‎ในการทำความสะอาดสระน้ำ

74
00:05:55,838 --> 00:06:00,338
‎เธอยังใช้หุ่นยนต์ตัวนี้
‎เป็นหนูทดลองฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์ใหม่

75
00:06:01,130 --> 00:06:04,088
‎ถึงจุดหนึ่ง
‎มันจึงตระหนักรู้มากขึ้น

76
00:06:04,171 --> 00:06:06,755
‎ท้ายที่สุดหญิงสาวก็ตายไป

77
00:06:06,838 --> 00:06:11,046
‎เจ้าหุ่นยนต์น้อยถูกส่งต่อ
‎ไปยังเจ้าของคนแล้วคนเล่า

78
00:06:11,588 --> 00:06:15,338
‎พวกเขาเพิ่มส่วนต่างๆ
‎ดัดแปลงโน่นนี่นั่น

79
00:06:15,963 --> 00:06:19,963
‎ทุกการเปลี่ยนแปลงซ้ำแล้วซ้ำเล่า
‎ทำให้มันกลับมีชีวิตมากขึ้น

80
00:06:20,338 --> 00:06:22,380
‎กลายมาเป็น...

81
00:06:23,088 --> 00:06:24,046
‎ตัวผมมากขึ้น

82
00:06:25,713 --> 00:06:27,796
‎นี่คือสระน้ำแห่งนั้น

83
00:06:28,171 --> 00:06:30,255
‎ผมขุดมันขึ้น ย้ายมาที่นี่

84
00:06:31,296 --> 00:06:37,171
‎แต่คุณคือมนุษย์ที่มีชิ้นส่วนหุ่นยนต์
‎ไม่ใช่หุ่นยนต์ที่คิดว่าตัวเองเป็นมนุษย์นี่

85
00:06:37,255 --> 00:06:41,296
‎บางทีแม้แต่ผมเองก็ยากที่จะเข้าใจ
‎ว่าตัวเองกลายเป็นอะไร

86
00:06:41,796 --> 00:06:45,463
‎และยากกว่านั้น
‎คือยังจำสิ่งที่ผมเคยเป็นได้

87
00:06:47,546 --> 00:06:49,921
‎สีฟ้าของแผ่นกระเบื้อง...

88
00:06:50,421 --> 00:06:53,546
‎ซีม่า บลู ผู้ผลิตมันเรียกอย่างนั้น

89
00:06:54,380 --> 00:06:56,630
‎สิ่งแรกที่ผมเห็น

90
00:06:57,130 --> 00:06:59,213
‎ผมเริ่มต้นจากมัน

91
00:06:59,296 --> 00:07:03,296
‎หุ่นยนต์น้อยที่สร้างมาหยาบๆ
‎โดยแทบไม่มีสมองที่จะควบคุมตัวเอง

92
00:07:04,130 --> 00:07:05,796
‎แต่มันคือโลกของผม

93
00:07:06,088 --> 00:07:10,338
‎สิ่งเดียวที่ผมรู้ สิ่งเดียวที่ผมต้องรู้

94
00:07:11,505 --> 00:07:12,630
‎แล้วตอนนี้ยังไง

95
00:07:46,046 --> 00:07:47,796
‎ผมจะดำดิ่งลงไป

96
00:07:55,421 --> 00:07:59,963
‎ในขณะเดียวกันนั้น ผมจะค่อยๆ
‎ปิดการทำงานสมองระดับสูง...

97
00:08:09,838 --> 00:08:11,838
‎เพื่อทำลายตัวเอง...

98
00:08:19,296 --> 00:08:22,630
‎เหลือเพียงส่วนที่พอให้ซาบซึ้งสิ่งที่อยู่รอบๆ

99
00:08:30,421 --> 00:08:35,796
‎เพื่อดึงความอิ่มเอิบใจอย่างง่าย
‎จากการปฏิบัติงานบางอย่างได้ดี

100
00:08:37,005 --> 00:08:39,880
‎การแสวงหาความจริงของผม
‎จบสิ้นแล้วในท้ายที่สุด

101
00:08:44,088 --> 00:08:45,796
‎ผมกำลังกลับบ้าน