1
00:01:03,188 --> 00:01:04,565
ชาวยิวกาลิลี

2
00:01:06,149 --> 00:01:08,819
สิบสองคน ผู้หญิงอีกสองคน

3
00:01:10,737 --> 00:01:13,991
ได้ยินว่ามีผู้หญิง
อยู่ในคณะของพวกเจ้าถึงสี่คน

4
00:01:14,616 --> 00:01:16,702
พวกเจ้าคือสาวกของเยซู ชาวนาซาเร็ธใช่ไหม

5
00:01:16,785 --> 00:01:18,829
- ใครเป็นคนถาม
- ข้ามีของมาส่ง

6
00:01:19,329 --> 00:01:22,207
ให้อันดรูว์กับซีโมน บุตรแห่งโยนาห์

7
00:01:22,291 --> 00:01:24,877
- เจ้ายังไม่ได้ตอบที่เขาถามเลย
- อะไรอยู่ในกล่อง

8
00:01:25,377 --> 00:01:29,882
ข้าเป็นผู้ส่งสารไม่ใช่ส่งของ
ข้ามาส่งของตามคำสั่งเท่านั้น

9
00:01:32,009 --> 00:01:34,636
ใครก็ตามในนี้ชื่ออันดรูว์ก้าวออกมา

10
00:01:34,720 --> 00:01:35,846
ข้าเอง

11
00:01:40,184 --> 00:01:43,395
บอกมาก่อนใครส่งเจ้ามา แล้วเราจะอธิบาย

12
00:01:45,355 --> 00:01:46,690
โอ๊ะ ใจเย็น

13
00:02:02,122 --> 00:02:03,624
จนกว่าจะพบกันใหม่ หนุ่มๆ

14
00:02:13,425 --> 00:02:15,135
แต่ข้าไม่ได้ใช้ชื่อซีโมนแล้ว

15
00:02:15,219 --> 00:02:17,930
แสดงว่าคนที่ส่งมายังไม่รู้ข้อมูลล่าสุดแน่

16
00:02:18,013 --> 00:02:19,389
และยังไม่รู้ด้วยว่ารามาห์ตายแล้ว

17
00:02:20,974 --> 00:02:22,601
แล้วทำไมถึงเรียกชื่อเจ้าก่อน

18
00:02:23,143 --> 00:02:24,269
ข้าเป็นพี่คนโตแท้ๆ

19
00:02:24,353 --> 00:02:26,396
อาจจะเป็นคนที่รู้จักอันดรูว์มากกว่า

20
00:02:26,480 --> 00:02:27,856
หรือจะเป็นผู้ให้บัพติศมา

21
00:02:27,940 --> 00:02:29,858
คนตายแล้วส่งของมาไม่ได้หรอก

22
00:02:31,026 --> 00:02:33,654
- ก็จริงนี่
- ใช่ พูดถูกนะ

23
00:02:33,737 --> 00:02:34,988
มันคืออะไรล่ะเนี่ย

24
00:02:43,247 --> 00:02:45,749
แค่เอากล่องนี้ไปขาย
ก็น่าจะมีกินไปอีกหนึ่งสัปดาห์

25
00:02:45,832 --> 00:02:48,460
ยอห์นคงไม่มีเงินซื้อของหรูหราแบบนี้แน่นอน

26
00:02:48,544 --> 00:02:51,672
จำถุงทองคราวนั้นได้ไหม
ที่มีคนทิ้งให้เราก่อนไปสะมาเรีย

27
00:02:51,755 --> 00:02:55,968
ข้ายังจำถุงซากอีกาที่
พวกปฏิปักษ์ส่งไปที่เทลดอร์ได้

28
00:02:56,051 --> 00:02:58,387
ผู้คนส่งจดหมายมาขอให้รักษา

29
00:02:58,470 --> 00:03:00,305
และแสดงหมายสำคัญที่เมืองของตน

30
00:03:00,389 --> 00:03:01,807
ไม่ก็มาจากคนที่ขอความช่วยเหลือ

31
00:03:01,890 --> 00:03:03,767
พวกเขาพยายามซื้อการอัศจรรย์จากพระเยซู

32
00:03:03,851 --> 00:03:06,854
เราเคยได้รับของกำนัล
แทนคำขอบคุณจากฟาติยาห์

33
00:03:06,937 --> 00:03:10,148
ผู้นำนาบาเทียนในทศบุรีหลังดื่มกิน

34
00:03:10,232 --> 00:03:11,942
แล้วทำไมถึงเรียกชื่ออันดรูว์ก่อน

35
00:03:12,025 --> 00:03:15,445
ในนั้นอาจจะมีสัตว์ติดโรคที่
ถูกส่งมาฆ่าพวกเราก็ได้

36
00:03:19,575 --> 00:03:20,450
โอเค

37
00:03:20,951 --> 00:03:23,370
- กลิ่นไม่น่ามีอันตราย
- เปิดเสียทีเถอะ

38
00:03:44,892 --> 00:03:46,310
โยอันนาส่งมา

39
00:03:47,853 --> 00:03:53,233
"เพื่อให้การสอนและกระทำดี
ของพระเยซู ชาวนาซาเร็ธ"

40
00:03:56,069 --> 00:03:59,573
เราควรแยกกันนำไปขาย
เพื่อให้มีเงินทุนเข้ามาโดยด่วน

41
00:03:59,656 --> 00:04:02,868
- ไปคนเดียวจะใช้เวลาเยอะเกิน
- งั้นก็แยกสิ

42
00:04:05,704 --> 00:04:07,372
อ้อ ข้าเหรอ เอาเลยเหรอ ได้

43
00:04:10,834 --> 00:04:12,503
มีดทำครัวทำจากเงิน

44
00:04:13,754 --> 00:04:14,922
ซี

45
00:04:15,881 --> 00:04:17,382
ข้ารู้ว่าใครต้องการ

46
00:04:18,842 --> 00:04:21,261
โอ้ ว้าว ผ้าไหมจากตะวันออกไกล

47
00:04:21,970 --> 00:04:23,680
ไม่ ข้าว่าไม่น่าจะดีเท่าไรนะ

48
00:04:23,764 --> 00:04:27,476
แต่เจ้ารู้มูลค่ามัน มัทธิว
เจ้าเอาไปขายได้ราคาดีได้

49
00:04:27,559 --> 00:04:30,020
ไหนว่าเราตกลงกันแล้วว่า
ยูดาสจะจัดการเรื่องเงิน

50
00:04:30,103 --> 00:04:33,023
ใช่ไง แค่นำไปขายแล้วนำเงินกลับมาให้ข้า

51
00:04:33,106 --> 00:04:35,526
เราเชื่อเจ้า มัทธิว อย่างไม่มีเงื่อนไข

52
00:04:45,118 --> 00:04:46,912
นี่มันเพชรตาแมว

53
00:04:46,995 --> 00:04:49,414
เขี้ยวหนุมาน คาร์เนเลี่ยน แจสเปอร์

54
00:04:49,498 --> 00:04:51,917
- ราคาแพงเหรอ
- มากกว่าทับทิมอีก

55
00:04:52,000 --> 00:04:54,294
ขายได้มหาศาลแน่ ข้ารับรองได้เลย

56
00:04:57,840 --> 00:04:59,967
ยากอบใหญ่ เจ้าไปตลาดกับทามาร์และมารีย์

57
00:05:00,050 --> 00:05:01,718
เพื่อไม่ให้ใครรบกวนพวกนางได้ไหม

58
00:05:03,053 --> 00:05:04,847
ที่เหลือมีแต่เหรียญ

59
00:05:04,930 --> 00:05:06,473
แล้วก็ตัวหีบเอง

60
00:05:06,557 --> 00:05:08,684
เจ้าเป็นคนเอาหีบไปขาย นาธานาเอล

61
00:05:08,767 --> 00:05:09,893
ข้าไปเป็นเพื่อน

62
00:05:10,727 --> 00:05:11,770
แล้วเหรียญล่ะ

63
00:05:11,854 --> 00:05:14,314
ยูดาส เอาเหรียญออกมาและใส่ไว้ในถุงเงิน

64
00:05:14,398 --> 00:05:15,232
ได้

65
00:05:17,693 --> 00:05:19,903
- มัวรออะไรอยู่ล่ะ ไปสิ
- ไปกัน

66
00:05:23,574 --> 00:05:25,868
และพยายามขายของขวัญ
จากโยอันนาให้คุ้มค่าที่สุด

67
00:05:33,959 --> 00:05:35,669
- ไปตลาดกัน
- เอ้า

68
00:06:41,318 --> 00:06:43,946
ท่าน เกเดราห์ ผู้นับถือนิกายสะดูสี

69
00:06:44,029 --> 00:06:46,949
ยืนยันว่าไม่มีการฟื้นคืนจากความตาย

70
00:06:47,032 --> 00:06:48,951
กฎอันศักดิ์สิทธิ์แห่งองค์อาโดนาย

71
00:06:49,034 --> 00:06:50,953
ไม่เคยกล่าวถึงชีวิตหลังความตาย

72
00:06:51,036 --> 00:06:53,080
มีอยู่ในบทเพลงของดาวิด

73
00:06:53,163 --> 00:06:55,082
ดาวิด ไม่ใช่โทราห์

74
00:06:55,165 --> 00:06:57,876
จากบทสดุดีกวางแห่งรุ่งอรุณ

75
00:06:57,960 --> 00:06:59,670
"พระเจ้าข้า พระเจ้าข้า
ไฉนทรงทอดทิ้งข้าพระองค์"

76
00:06:59,753 --> 00:07:02,756
ใช่ๆ แต่ต่อไปตอนใกล้จะจบบท

77
00:07:02,840 --> 00:07:05,676
"คนจองหองของแผ่นดินจะต้องนมัสการพระองค์

78
00:07:05,759 --> 00:07:08,762
ทุกคนที่ลงไปสู่ผงคลีจะกราบไหว้พระองค์"

79
00:07:08,846 --> 00:07:10,055
ข้าเบื่อการอ้างเหตุผลแบบนี้เต็มที

80
00:07:10,138 --> 00:07:12,891
แล้วก็นี่ ผู้เผยพระวจนะดาเนียล

81
00:07:13,517 --> 00:07:18,230
"คนเป็นอันมากที่หลับในผงคลี
แห่งแผ่นดินโลกจะตื่นขึ้น...

82
00:07:19,231 --> 00:07:21,358
บ้างก็เข้าสู่ชีวิตนิรันดร์

83
00:07:21,441 --> 00:07:24,319
บ้างสู่ความอับอายและความขายหน้านิรันดร์กาล"

84
00:07:24,403 --> 00:07:27,406
ข้าไม่คิดว่าจะมีใครปฏิเสธได้

85
00:07:27,489 --> 00:07:28,991
เป็นการใช้คำอุปมา

86
00:07:29,074 --> 00:07:31,285
หมายถึงการฟื้นคืนของชาติอิสราเอล

87
00:07:31,368 --> 00:07:34,580
จากความวุ่นวายสับสน
ท่ามกลางบรรดาคนต่างชาติ

88
00:07:34,663 --> 00:07:38,292
"การตื่นรู้" หมายถึงการมาของพระเมสสิยาห์

89
00:07:38,375 --> 00:07:40,711
เมื่อชาวยิวที่รักกฎของพระเจ้าจะฟื้นคืน

90
00:07:40,794 --> 00:07:42,212
จากภาวะหลับใหลของจิตวิญญาณ

91
00:07:42,296 --> 00:07:44,798
ขณะที่ผู้ที่ปฏิเสธพระเมสสิยาห์

92
00:07:44,882 --> 00:07:46,717
จะต้องอับอายและเป็นที่เหยียดหยาม

93
00:07:46,800 --> 00:07:50,929
รับบีเกเดราห์ ท่านตีความ
"ชีวิตนิรันดร์" ไว้ว่าอย่างไร

94
00:07:52,306 --> 00:07:54,433
กฎเหล็กของพระเจ้าเป็นนิรันดร์กาล

95
00:07:55,350 --> 00:07:58,061
ชีวิตที่ทุ่มเทกับการศึกษาโทราห์

96
00:07:58,145 --> 00:08:01,148
จะเป็นแก่นแท้ชีวิตของความสำคัญนิรันดร์

97
00:08:01,231 --> 00:08:03,567
นั่นแหละคือฮาเยย์ โอลัม

98
00:08:03,650 --> 00:08:06,570
การปฏิเสธชีวิตหลังความตายของเหล่าสะดูสี

99
00:08:06,653 --> 00:08:08,488
เป็นการเคารพโทราห์ที่เที่ยงตรงกว่า

100
00:08:08,572 --> 00:08:09,740
ในเชิงปฏิบัติอย่างไร

101
00:08:09,823 --> 00:08:12,659
การปฏิบัตินั่นแหละ คือวาระของเรา

102
00:08:12,743 --> 00:08:16,955
ข้าอยากขอให้ทุกท่านคิดตาม
คำสอนในตำราโทราห์เล่มที่ห้า

103
00:08:17,664 --> 00:08:22,544
"ดังนั้นพวกท่านจงระวังที่
จะทำตามบัญญัติ และกฎเกณฑ์

104
00:08:22,628 --> 00:08:26,131
และกฎหมายซึ่งข้าพเจ้าได้บัญชาท่านในวันนี้"

105
00:08:26,757 --> 00:08:30,844
พระประสงค์พระเจ้าคือ
กฤษฎีกาที่เราประกาศที่นี่ วันนี้

106
00:08:30,928 --> 00:08:33,931
ไม่ใช่โลกหน้าที่เพ้อฝัน แต่เป็นโลกนี้

107
00:08:34,598 --> 00:08:36,975
การอ่านคำของผู้เผยพระวจนะดาเนียล

108
00:08:37,059 --> 00:08:38,185
แบบเถรตรงของฟาริสีนั้น

109
00:08:38,268 --> 00:08:40,646
ทั้งอันตราย และทำให้ไขว้เขว

110
00:08:40,729 --> 00:08:42,481
ถ้าผลตอบแทน ความเหน็ดเหนื่อย

111
00:08:42,564 --> 00:08:45,317
จะได้รับหลังจากตายแล้วเท่านั้น

112
00:08:45,400 --> 00:08:46,777
มันจะทำให้เจ้าตาบอด

113
00:08:46,860 --> 00:08:49,363
จากความเป็นจริงที่กำลังอาศัยอยู่ ณ ตอนนี้

114
00:08:49,446 --> 00:08:51,698
ท่านจะตอบโต้ข้อกล่าวหาอย่างไร

115
00:08:51,782 --> 00:08:53,784
ที่ว่าความมั่งคั่งและสถานะทางสังคมของสะดูสี

116
00:08:53,867 --> 00:08:55,869
ทำให้การตีความของท่านดูเข้าข้างตนเอง

117
00:08:55,953 --> 00:08:59,373
สถานะทำให้ชีวิตนี้ของท่านสุขสบาย

118
00:08:59,456 --> 00:09:01,625
ท่านจะกังวลชีวิตหน้าทำไมอีก

119
00:09:01,708 --> 00:09:06,880
ชาวยิวทั่วไปต้องใช้ชีวิตอย่างทุกข์และยากเข็ญ

120
00:09:07,631 --> 00:09:10,300
จนความหวังว่าจะมีชีวิตที่ดีขึ้น
หลังฟื้นจากความตาย

121
00:09:10,384 --> 00:09:12,094
เป็นสิ่งที่พวกเขามีไว้ยึดเหนี่ยว

122
00:09:12,177 --> 00:09:14,179
และเจ้า รับบีเศบาดิยาห์

123
00:09:14,263 --> 00:09:16,807
เจ้าเคยปฏิเสธงานเลี้ยง
ประจำวันของแซนเฮดรินไหม

124
00:09:16,890 --> 00:09:19,351
เกเดราห์ เรามาโต้เถียงการตีความเขา

125
00:09:19,434 --> 00:09:21,311
- ไม่ใช่สถานะเขา
- พวกหน้าซื่อใจคด

126
00:09:21,395 --> 00:09:23,939
เจ้าทั้งสองคนกล่าวหาว่า
ความมั่งคั่งของข้า

127
00:09:24,022 --> 00:09:25,440
ทำให้ข้าบิดเบือนการตีความ

128
00:09:25,524 --> 00:09:27,276
เราต่างมั่งมีทั้งคู่

129
00:09:28,151 --> 00:09:30,529
ประเด็นยังอยู่ แม้ท่านจะแสร้งเมินเฉยแค่ไหน

130
00:09:31,154 --> 00:09:32,698
ยานนี เชิญ อยู่แทนที

131
00:09:32,781 --> 00:09:34,116
รับบีเกเดราห์...

132
00:09:34,199 --> 00:09:35,784
- โยเซบ
- พี่ชาย

133
00:09:36,410 --> 00:09:37,744
เจ้ามาทำอะไรที่นี่

134
00:09:38,245 --> 00:09:39,997
ทางนี้ มาๆ มานี่

135
00:09:41,665 --> 00:09:42,958
ข้าเห็นชื่อเจ้า

136
00:09:43,041 --> 00:09:45,627
ว่าจะมาสภาแซนเฮดริน ก็นึกว่ามีอะไรผิดพลาด

137
00:09:45,711 --> 00:09:47,296
พูดตามตรง ข้าก็เหมือนกัน

138
00:09:47,963 --> 00:09:49,256
ในที่สุดเจ้าก็ทำ

139
00:09:49,339 --> 00:09:51,341
พึ่งพาความมั่งคั่งและเส้นสายของพ่อ

140
00:09:51,425 --> 00:09:52,885
ไม่คิดว่าจะได้เห็นวันนี้

141
00:09:52,968 --> 00:09:54,595
ก็มาแล้ว

142
00:09:54,678 --> 00:09:57,806
ก็นะ เจ้าน่าจะใช้มรดกตั้งแต่หลายปีก่อนแล้ว

143
00:09:57,890 --> 00:09:59,349
ใช้ทำอะไร

144
00:09:59,433 --> 00:10:00,934
ข้าไม่รู้จะใช้อะไรนอกจากทุนการศึกษา

145
00:10:01,768 --> 00:10:04,229
ข้าต้องคอยดูแลคนของเราก่อน

146
00:10:04,730 --> 00:10:09,443
ข้ามเรื่องที่ข้ารู้สึกอิจฉาไปก่อน
ข้านึกออกว่าพ่อเจ้าคงไม่พอใจ

147
00:10:09,526 --> 00:10:10,986
ใช่

148
00:10:11,069 --> 00:10:15,490
แต่ดูจากเงินบริจาคก้อนล่าสุด
แสดงว่าเขาทำใจได้แล้วล่ะ

149
00:10:16,825 --> 00:10:19,369
เมื่อกี้ดุเดือดมากเลยนะ

150
00:10:19,453 --> 00:10:21,830
เจ้าคิดว่าพวกสะดูสีพูดมีมูลไหม

151
00:10:22,581 --> 00:10:26,418
เรื่องเดียวที่ข้าเห็นด้วยก็คือ
เจ้าไม่ควรจะนำประเด็น

152
00:10:26,502 --> 00:10:28,587
เรื่องความมั่งคั่งของเขามาถกเถียง

153
00:10:28,670 --> 00:10:31,465
ปล่อยให้การตีความเป็นเรื่องของการตีความสิ

154
00:10:31,548 --> 00:10:33,800
อ่อนไหวเรื่องเงินเหมือนเคยสินะ โยเซบ

155
00:10:33,884 --> 00:10:38,138
เราต่างใช้ปัจจัยเท่าที่จำเป็น
เพื่อยื้อที่นั่งของเราไว้

156
00:10:38,764 --> 00:10:41,141
เจ้าใช้การประเมินน้ำหนักทางการเมือง

157
00:10:41,225 --> 00:10:42,184
ส่วนข้าใช้ท่านพ่อ

158
00:10:42,267 --> 00:10:46,605
- ทำไมของข้าฟังดูแย่กว่า
- สิ่งสำคัญตอนนี้คือเราอยู่ที่นี่

159
00:10:47,105 --> 00:10:50,943
คำถามเดียวที่เหลือก็คือ
เราจะทำอะไรกับตำแหน่งใหม่นี้

160
00:10:51,777 --> 00:10:52,986
ฮึ ก็จริง

161
00:10:53,946 --> 00:10:58,450
แม้ว่าข้านึกว่าได้ทำสิ่งที่ตั้งใจมาทำ

162
00:10:58,951 --> 00:11:00,369
แต่หลังๆ นี้...

163
00:11:01,036 --> 00:11:02,287
ชักไม่แน่ใจแล้ว

164
00:11:03,497 --> 00:11:04,748
อะไรเปลี่ยนไปหรือ

165
00:11:08,043 --> 00:11:09,586
ข้าจะพาชมรอบๆ

166
00:11:16,051 --> 00:11:18,762
เราน่าจะถึงเมืองศักดิ์สิทธิ์ในค่ำนี้

167
00:11:18,846 --> 00:11:21,056
ก่อนจะค่ำสิ ถ้าเรารักษาความเร็วคงที่

168
00:11:21,139 --> 00:11:23,350
เราต้องวางแผนจะตั้งค่ายจุดเดียวกับที่เคยตั้ง

169
00:11:23,433 --> 00:11:24,935
ที่เทศกาลอยู่เพิงไหม

170
00:11:25,018 --> 00:11:28,146
ตอนนี้ไม่ใช่เทศกาล
และค่ายจะดูเตะตามากเกินไป

171
00:11:28,230 --> 00:11:30,649
- ตอนนี้ผู้คนกำลังตามหาเขา
- งั้นเอายังไง

172
00:11:30,732 --> 00:11:31,567
โรงเตี๊ยมเหรอ

173
00:11:32,192 --> 00:11:33,151
ปัญหาเดิม

174
00:11:33,694 --> 00:11:36,864
มีคนคอยจ้องมอง
มีการจดบันทึกจดชื่อคนเข้าออก

175
00:11:36,947 --> 00:11:39,783
หลังขายของขวัญของโยอันนา
เรามีเงินมากพอจะพักโรงเตี๊ยม

176
00:11:40,284 --> 00:11:43,537
เราพักหลายแห่ง แยกกันไป จะได้ดูไม่น่าสงสัย

177
00:11:44,913 --> 00:11:47,749
เราปลอมเป็นคนอื่นก็ได้ ใช้ชื่อปลอม

178
00:11:47,833 --> 00:11:50,627
ชื่อปลอม ทำผิดพระบัญญัติข้อที่แปดน่ะเหรอ

179
00:11:50,711 --> 00:11:51,670
ข้อเก้า

180
00:11:54,381 --> 00:11:55,966
เขาพูดถูก ยอห์น โกหกคือข้อเก้า

181
00:11:56,884 --> 00:11:59,178
จะข้อไหนก็ไม่สำคัญหรอก โกหกก็คือโกหก

182
00:11:59,261 --> 00:12:01,930
ซี เจ้ามีพี่ชายอยู่ที่เยรูซาเล็ม

183
00:12:02,431 --> 00:12:03,640
ใช่ เจสซี

184
00:12:03,724 --> 00:12:05,559
ครั้งก่อนที่เจอเขา เขาเป็นคนไร้บ้าน

185
00:12:06,101 --> 00:12:08,604
อาจจะไม่ใช่แล้ว เขาเปลี่ยนแปลงแล้ว

186
00:12:09,271 --> 00:12:12,649
แต่ข้าไม่คิดว่าบ้านเขาจะรับพวกเราได้ทั้งหมด

187
00:12:12,733 --> 00:12:16,403
แล้วมีใครมีลุงเป็นเศรษฐีในเมืองนั้นอยู่บ้างไหม

188
00:12:16,486 --> 00:12:18,906
ยูดาสเพิ่งบอกว่าเรามีพอจะพักโรงเตี๊ยมได้

189
00:12:18,989 --> 00:12:22,034
เราแค่ต้องหาทางปกปิดตัวตนของรับบีต่อไป

190
00:12:22,117 --> 00:12:23,911
และไม่ให้เยรูซาเล็มรู้ว่าเขาอยู่

191
00:12:23,994 --> 00:12:25,662
มีใครพยายามติดต่อนิโคเดมัสบ้างไหม

192
00:12:25,746 --> 00:12:28,207
เราไม่รู้ใจเขา หรือว่าเจตนาเขา

193
00:12:28,290 --> 00:12:30,375
ข้าเคยคุยกับเขา ยอห์น เขาเป็นคนใจกว้าง

194
00:12:32,252 --> 00:12:33,545
สวัสดี สหาย

195
00:12:33,629 --> 00:12:35,214
- ชาโลม
- สวัสดีขอรับ

196
00:12:35,297 --> 00:12:36,298
ชาโลม

197
00:12:36,381 --> 00:12:38,008
อาจารย์ คืนนี้ท่านจะนอนที่ไหน

198
00:12:38,091 --> 00:12:39,760
ที่บ้านของเพื่อนเรา ลาซารัส

199
00:12:39,843 --> 00:12:42,179
- นึกว่าเขาอยู่ที่เบธานี
- ถูกต้อง

200
00:12:42,262 --> 00:12:44,431
ดังนั้นคืนนี้ เราจะยังไม่ตรงไปยังเยรูซาเล็ม

201
00:12:44,515 --> 00:12:47,142
เราจะไปพักกับลาซารัสและน้องสาวเขา

202
00:12:47,768 --> 00:12:49,269
แล้วเราก็อยากจะเจอท่านแม่ด้วย

203
00:12:49,353 --> 00:12:52,523
ดังนั้นเราออกเดินทางกันเลยดีไหม

204
00:12:53,148 --> 00:12:54,066
มีอะไรให้เราช่วย

205
00:13:29,226 --> 00:13:30,060
หยุด

206
00:13:31,186 --> 00:13:32,396
เจ้าพวกชาวยิว

207
00:13:40,863 --> 00:13:42,406
ทุกคนสงบเงียบไว้

208
00:13:45,450 --> 00:13:49,538
วางอาวุธลง และวางกระเป๋าไว้
พวกเจ้าต้องแบกของให้เราแล้ว

209
00:13:50,581 --> 00:13:51,957
ภายใต้กฎของโรมัน

210
00:13:52,040 --> 00:13:54,585
ทหารโรมันบังคับให้ชาวยิวแบกของให้พวกเขาได้

211
00:13:54,668 --> 00:13:56,336
เอาอย่างนั้นเลย

212
00:13:56,420 --> 00:13:57,754
แต่กฎหมายมีขีดจำกัด

213
00:13:57,838 --> 00:13:59,965
มากสุดคือหนึ่งไมล์ไม่มากกว่านั้น

214
00:14:00,048 --> 00:14:01,717
- เงียบๆ
- ถือไว้

215
00:14:01,800 --> 00:14:03,510
อาจารย์ นี่มันดูหมิ่นกันชัดๆ

216
00:14:04,261 --> 00:14:06,763
เราจะทำตาม อย่างมีศักดิ์ศรี

217
00:14:08,056 --> 00:14:08,891
เอ้า

218
00:14:11,435 --> 00:14:14,146
- สูงอีกๆ
- หยิบขึ้นมา

219
00:14:15,898 --> 00:14:17,024
อย่าล้มล่ะ

220
00:14:19,151 --> 00:14:21,069
ถือสูงๆ บอกว่าสูงๆ

221
00:14:21,153 --> 00:14:23,405
รู้สึกยังไงบ้าง

222
00:14:23,488 --> 00:14:25,157
ที่ได้เดินไปไหนมาไหน

223
00:14:25,240 --> 00:14:27,910
โดยไม่ต้องแบกหมวกเหล็กไว้บนหัว

224
00:14:28,869 --> 00:14:30,746
เคยผมยุ่งเพราะหมวกไหม

225
00:14:37,920 --> 00:14:39,338
เจ้าด้วย

226
00:14:42,090 --> 00:14:43,133
เอ้า

227
00:14:43,217 --> 00:14:45,511
- ข้าถือเอง
- ข้าไม่ใช่ฟางหญ้า มัทธิว

228
00:14:45,594 --> 00:14:47,387
- ข้าพอถือไหว
- มารีย์ น่า

229
00:14:51,558 --> 00:14:53,519
ให้ไว พวกโสโครก

230
00:14:54,144 --> 00:14:56,813
พวกหนูสกปรกใส่หมวก

231
00:14:57,856 --> 00:14:59,191
ไปเร็ว ไปๆ

232
00:14:59,983 --> 00:15:01,026
เจ้าเป็นทหารแล้ว

233
00:15:01,652 --> 00:15:02,694
อาจารย์ ให้ข้าถือเถอะ

234
00:15:02,778 --> 00:15:04,488
- ท่านไม่ควรจะ...
- ไม่ๆ

235
00:15:05,489 --> 00:15:08,283
ศีรษะของเราก็ไม่ต่างจากศีรษะพวกเจ้าหรอก

236
00:15:09,701 --> 00:15:13,080
- เรื่องนั้นไม่จริงสักหน่อยขอรับ
- ขอบใจมากที่เป็นห่วง ยูดาส

237
00:15:29,346 --> 00:15:31,723
แค่ไม่กี่เดือนหลังข้าเจอเจ้าในคาเปอร์นาอุม

238
00:15:31,807 --> 00:15:34,309
ทำไมเจ้าถึงดูมีปัญญาและทรงภูมิได้ขนาดนี้

239
00:15:34,393 --> 00:15:35,853
นอกจากนึกขึ้นได้ว่า

240
00:15:35,936 --> 00:15:37,354
เจ้าใช้ความมั่งคั่งของตระกูลเป็นประโยชน์ได้

241
00:15:37,437 --> 00:15:39,857
- เลิกพูดเรื่องนี้เสียที
- ได้

242
00:15:39,940 --> 00:15:43,443
แต่เจ้าไม่ใช่โยเซบคนซื่อ
คนเดิมที่ข้าเคยรู้จักในกาลิลี

243
00:15:43,527 --> 00:15:45,445
ที่มักจะสวมผ้าคลุมทัลลิทไม่เป็นเสมอ

244
00:15:45,529 --> 00:15:49,324
ข้าเป็นคนที่ทุ่มเท แยกแยะได้
และช่างสังเกตขึ้น ซามูเอล

245
00:15:50,242 --> 00:15:52,411
คนที่เราเดินผ่านตรงทางเข้าเป็นใคร

246
00:15:54,663 --> 00:15:56,832
ไหนบอกว่าช่างสังเกตแล้วไง

247
00:15:56,915 --> 00:15:58,458
ข้าหมายถึงเรื่องนมัสการ

248
00:15:58,542 --> 00:16:00,210
โอเค เจ้าช่างสังเกต

249
00:16:01,211 --> 00:16:03,881
ทีนี้มาดูกันว่าเจ้าสังเกตเห็นอะไรบ้าง

250
00:16:05,299 --> 00:16:07,009
ข้ารู้จักอาลักษณ์น่า

251
00:16:07,885 --> 00:16:09,845
เรายังเรียกเขาว่านักกฎหมาย

252
00:16:09,928 --> 00:16:11,513
ในแง่ที่ว่าเขาเป็นหัวหน้าผู้บังคับใช้

253
00:16:11,597 --> 00:16:13,056
กฎศักดิ์สิทธิ์ของโมเสส

254
00:16:13,140 --> 00:16:14,641
ผู้ตีความและผู้ชี้ขาด

255
00:16:14,725 --> 00:16:16,768
แห่งพระบัญญัติของพระเจ้ากับอิสราเอล

256
00:16:16,852 --> 00:16:20,606
พวกเขาแต่งตัวไม่ดี
เหมือนนักกฎหมายที่ข้ารู้จักเลย

257
00:16:20,689 --> 00:16:22,107
เป็นตำแหน่งที่ไม่ได้เงิน

258
00:16:22,858 --> 00:16:26,028
พวกเขามีงานเสริมที่
ช่วยให้เขามาทำที่นี่ได้ ให้ฟรีๆ

259
00:16:26,653 --> 00:16:28,739
ทำไมต้องทำงานโดยไม่ได้ค่าตอบแทน

260
00:16:29,281 --> 00:16:32,242
เพราะความหวังว่าจะมี
คนมีอิทธิพลในนี้ถูกใจชอบพอ

261
00:16:32,326 --> 00:16:34,453
และหวังจะได้รับตำแหน่งถ้ามีตำแหน่งเปิดว่าง

262
00:16:35,162 --> 00:16:37,789
- "ทำทุกวิถีทางที่จำเป็น"
- ถูกต้องแล้ว

263
00:16:38,665 --> 00:16:39,791
แล้วพวกเขาล่ะ

264
00:16:40,626 --> 00:16:44,421
แหวนเขี้ยวหนุมานกับบุษราคัมเป็นที่นิยมในกรีซ

265
00:16:46,340 --> 00:16:48,425
เครื่องหัวของชาวเอเธนส์

266
00:16:49,593 --> 00:16:52,262
พวกยิวนิยมกรีกมาจากทศบุรีเหรอ

267
00:16:52,346 --> 00:16:54,389
นิยมกรีก ใช่ แต่ไม่ใช่ผู้เยี่ยมเยียน

268
00:16:54,473 --> 00:16:55,432
พวกเฮโรเดียน

269
00:16:55,516 --> 00:16:56,391
นั่นสินะ

270
00:16:56,475 --> 00:16:59,186
ผู้สนับสนุน กษัตริย์เฮโรด อันทีพาส

271
00:16:59,269 --> 00:17:00,646
ซึ่งเท่ากับสนับสนุนโรม

272
00:17:01,522 --> 00:17:04,316
พวกเขาพยายามรักษา
อำนาจทางการเมืองของตัวเอง

273
00:17:04,399 --> 00:17:06,777
โดยไม่สนความเป็นอยู่ของอิสราเอล

274
00:17:06,860 --> 00:17:09,530
บกพร่องทางศีลธรรม เห็นแก่ตัว หลงคิดผิด

275
00:17:09,613 --> 00:17:11,698
- พวกคลั่งชาติเกลียดพวกเขา
- เขาเกลียดเราด้วย

276
00:17:11,782 --> 00:17:14,034
จริง เกลียดทุกคนที่ไม่ได้คลั่งชาติ

277
00:17:14,117 --> 00:17:15,369
พวกเดียวกันก็ไม่เว้น

278
00:17:16,286 --> 00:17:20,374
ผมจอน เดี๋ยวนี้แทบไม่มีให้เห็นแล้ว

279
00:17:20,457 --> 00:17:21,500
ปฏิบัติตามทุกตัวอักษร

280
00:17:21,583 --> 00:17:24,962
"ห้ามกันผมที่จอนหูหรือกันเคราของเจ้า"

281
00:17:25,045 --> 00:17:27,130
ผู้เลื่อมใสในสำนักคิดชัมมัยรึ

282
00:17:27,214 --> 00:17:30,217
ตอนนี้พวกเขาคงกำลังบ่น
สาวกสำนักฮิลเลลอยู่กระมัง

283
00:17:30,300 --> 00:17:32,010
ทั้งสองอุทิศตัวให้กับโทราห์เท่าเทียมกัน

284
00:17:32,094 --> 00:17:33,428
เพียงแต่ชัมมัยยึดตามตัวอักษร

285
00:17:33,512 --> 00:17:35,806
ส่วนฮิลเลลสนใจหลักการโดยรวมมากกว่า

286
00:17:36,598 --> 00:17:38,100
เรื่องขัดแย้งเรื่องล่าสุด

287
00:17:38,183 --> 00:17:41,103
เราควรจะบอกเจ้าสาวในวันแต่งงานหรือไม่

288
00:17:41,186 --> 00:17:44,022
ว่านางสวยที่สุดแม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องจริง

289
00:17:44,106 --> 00:17:47,484
ข้าเดาว่าชัมมัยตอบว่าไม่
เพราะจะกลายเป็นคำโกหก

290
00:17:47,568 --> 00:17:48,861
ถูกต้อง ส่วนฮิลเลลเชื่อว่า

291
00:17:48,944 --> 00:17:51,280
เจ้าสาวจะสวยที่สุดเสมอในวันแต่งงานของนาง

292
00:17:51,363 --> 00:17:54,199
เรื่องใหญ่ของพระเจ้าและผู้คนของพระองค์

293
00:17:54,283 --> 00:17:55,993
จะพูดแบบนั้นก็ระวังคนรอบข้างด้วยล่ะ

294
00:17:58,579 --> 00:18:00,455
ข้ารู้สึกตงิดเรื่องเจ้า โยเซบ

295
00:18:00,539 --> 00:18:03,458
เจ้าไม่ได้โกหกตอนบอกว่า
ช่างสังเกต แยกแยะได้

296
00:18:11,175 --> 00:18:12,134
ซามูเอล

297
00:18:12,759 --> 00:18:14,261
มีอะไรหรือเปล่า

298
00:18:14,344 --> 00:18:15,220
อะไร

299
00:18:18,015 --> 00:18:19,516
ประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา

300
00:18:19,600 --> 00:18:22,936
มนุษย์เรียกวัยนี้ว่า "ช่วงเวลาสับสน"

301
00:18:23,020 --> 00:18:24,271
"วัยมีปัญหา"

302
00:18:24,771 --> 00:18:26,690
ท่าทางพวกเราก็ไม่ต่างกันกระมัง

303
00:18:27,858 --> 00:18:30,235
เอาเป็นว่าข้าดีใจที่เจ้ามาที่นี่

304
00:18:30,903 --> 00:18:32,112
ทำได้ดีมาก

305
00:18:33,488 --> 00:18:34,656
ขอบคุณ รับบี

306
00:18:38,076 --> 00:18:39,411
ทุกคน

307
00:18:39,494 --> 00:18:41,496
ฟังทางนี้ ทุกคน เชิญ

308
00:18:42,831 --> 00:18:44,458
ข้ามีเรื่องจะร้องขอ

309
00:18:54,426 --> 00:18:58,388
มา ข้าช่วย ข้าช่วยเองๆ มัทธิว

310
00:18:58,472 --> 00:19:00,182
ไม่ใช่ว่าข้าอับอายขายหน้านะ

311
00:19:00,724 --> 00:19:01,558
ก็รู้สึก

312
00:19:02,309 --> 00:19:05,771
แต่ข้าโกรธสุดขีดมากกว่า
ที่พวกมันทำแบบนี้กับเขา

313
00:19:07,856 --> 00:19:09,274
ข้าทำเรื่องนี้มาหลายครั้งแล้ว

314
00:19:10,859 --> 00:19:13,278
แต่แต่ละครั้งก็ไม่ได้ง่ายขึ้นเลย

315
00:19:22,412 --> 00:19:24,623
นางนี่เป็นของใครในหมู่พวกเจ้า

316
00:19:28,252 --> 00:19:29,503
ยอมรับมาน่า

317
00:19:29,586 --> 00:19:31,880
ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเราจะเจอเรื่องแบบนี้

318
00:19:33,173 --> 00:19:34,466
เขาบอกให้ยอม

319
00:19:35,300 --> 00:19:36,426
เราก็ยอมแล้ว

320
00:19:38,220 --> 00:19:40,722
คำสอนของเขาบางครั้งก็น่าเจ็บใจ

321
00:19:46,979 --> 00:19:49,606
รู้ไหมปุโรหิตที่ทำพิธีสุหนัตชอบพูดว่ายังไง

322
00:19:49,690 --> 00:19:51,191
- ว่ายังไง
- อะไร

323
00:19:51,275 --> 00:19:52,568
อย่าทำหลุดมือ

324
00:19:52,651 --> 00:19:56,280
"ถึงเงินจะไม่มากมาย แต่ก็ยังได้เนื้อได้หนัง"

325
00:20:00,868 --> 00:20:03,579
นายสิบ เรามาถึงป้ายหลักไมล์แล้ว

326
00:20:05,455 --> 00:20:08,000
ชีวิตนี้ พวกเจ้าคงไม่เคยดีใจ

327
00:20:08,083 --> 00:20:09,877
ที่ได้ทำตามกฎหมายโรมันมาก่อนสินะ

328
00:20:10,627 --> 00:20:13,505
เรารู้ว่ามันคงเป็นเกียรติสำหรับพวกเจ้า

329
00:20:13,589 --> 00:20:14,506
หยุดตรงนี้

330
00:20:22,556 --> 00:20:24,099
บอกให้หยุด

331
00:20:28,395 --> 00:20:31,732
เป้าหมายของเจ้าคือด่านหน้า
หนึ่งไมล์ข้างหน้า ใช่ไหม

332
00:20:32,399 --> 00:20:35,652
ก็ใช่ แต่เราได้รับอนุญาตแค่หนึ่งไมล์

333
00:20:36,653 --> 00:20:37,696
โดยการบังคับ

334
00:20:38,655 --> 00:20:40,532
ซึ่งไม่ผิดกฎหมายถ้าพลเมืองเต็มใจ

335
00:20:40,616 --> 00:20:42,618
ที่จะช่วยแบกตลอดเส้นทางที่เหลือ

336
00:20:45,078 --> 00:20:46,163
มาเถอะ สหาย

337
00:20:46,246 --> 00:20:48,373
- แต่...
- ถ้ามีใครถามอะไร

338
00:20:49,166 --> 00:20:50,417
บอกว่าเราอาสา

339
00:21:10,229 --> 00:21:12,022
รับบี ท่านจะทำอะไร

340
00:21:12,105 --> 00:21:13,899
ทำไมเราต้องช่วยพวกโรมัน

341
00:21:14,441 --> 00:21:15,275
ยูดาส

342
00:21:16,527 --> 00:21:17,653
เราพบกันที่ไหน

343
00:21:19,530 --> 00:21:21,406
การเทศนาที่ที่ราบโคราซิน

344
00:21:21,907 --> 00:21:22,741
ดี

345
00:21:24,076 --> 00:21:27,704
เมื่อใดที่เจ้ามีปัญหานึกถึงคำพูดของเราไว้

346
00:21:37,047 --> 00:21:40,759
บางทีเอาหมวกเหล็กเราคืนมาก็ได้

347
00:21:41,677 --> 00:21:43,554
ที่ด่านหน้าจะได้ไม่เข้าใจผิดกันน่ะ

348
00:21:45,180 --> 00:21:46,014
ก็ตามใจ

349
00:22:01,113 --> 00:22:03,574
- เอ้า
- ส่งมา นั่นแหละ

350
00:22:04,324 --> 00:22:06,326
- นั่นแหละ ส่งมา
- ข้าเอง

351
00:22:07,953 --> 00:22:09,162
ข้าเอง

352
00:22:11,373 --> 00:22:14,793
เฮ่ ถ้าใครเกณฑ์ให้เจ้าแบกของหนึ่งไมล์

353
00:22:15,627 --> 00:22:16,837
ก็แบกไปเลยสอง

354
00:22:23,510 --> 00:22:27,848
แต่เราจะได้มุมมองใหม่ๆ จากการกลับไปสำรวจ

355
00:22:28,515 --> 00:22:32,978
เรายังคงอาลัยถึงเหตุการณ์
ที่ข้าหลวงปอนทิอัส ปีลาต

356
00:22:33,061 --> 00:22:37,024
ขูดรีดเงินอย่างป่าเถื่อน
จากคลังพระวิหารของเรา

357
00:22:37,107 --> 00:22:39,610
เพื่อนำไปสร้างอุโมงค์ส่งน้ำของเขา

358
00:22:39,693 --> 00:22:41,486
และผันน้ำมายังเยรูซาเล็ม

359
00:22:42,446 --> 00:22:44,865
และที่แย่กว่า

360
00:22:45,574 --> 00:22:48,952
เรายังไว้อาลัยแก่ชีวิตที่
เสียไปจากการลุกฮือประท้วง

361
00:22:49,036 --> 00:22:51,538
และต่อต้านการยั่วยุนี้

362
00:22:52,039 --> 00:22:53,540
และถูกบดขยี้

363
00:22:54,625 --> 00:22:58,086
หั่นแขนขา ควักเครื่องใน

364
00:22:59,254 --> 00:23:01,715
และเสียบประจานบนเสา

365
00:23:01,798 --> 00:23:03,967
เป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู

366
00:23:04,051 --> 00:23:07,221
เพื่อไม่ให้ใครท้าทายสิ่งที่ปีลาตจะทำกับเมืองนี้

367
00:23:07,304 --> 00:23:10,766
หรือวิธีการอันต่ำช้าที่เขาใช้ทำสิ่งเหล่านั้น

368
00:23:10,849 --> 00:23:12,434
เกเดราห์ ท่านทำเราเจ็บ

369
00:23:13,018 --> 00:23:14,853
โดยการขุดเรื่องเลวทรามต่ำช้านี้

370
00:23:14,937 --> 00:23:16,605
เรายังพยายามทำใจกันอยู่

371
00:23:16,688 --> 00:23:19,024
จะถือเป็นการไร้ความรับผิดชอบ

372
00:23:19,107 --> 00:23:22,194
หากไม่เอาเหตุหายนะนองเลือดครั้งนี้

373
00:23:22,277 --> 00:23:24,821
มาเป็นบทเรียนเพื่อสอนสั่ง

374
00:23:24,905 --> 00:23:25,989
สอนสั่งรึ

375
00:23:26,073 --> 00:23:29,618
ข่าวกรองที่เชื่อถือได้มาถึงหูเรา

376
00:23:29,701 --> 00:23:31,328
ว่าเหตุการณ์

377
00:23:31,411 --> 00:23:33,830
ที่เป็นต้นกำเนิดไม่เพียงสร้าง
ความเจ็บปวดต่อเราเท่านั้น

378
00:23:33,914 --> 00:23:35,207
ตัวปีลาตเองก็เจ็บ

379
00:23:35,290 --> 00:23:38,293
ไอ้เด็กขี้แยคนนั้นมันรู้สึกผิดไม่เป็น

380
00:23:38,377 --> 00:23:39,878
ถ้าเขาเสี่ยงตกงานก็อีกเรื่อง

381
00:23:39,962 --> 00:23:41,880
จักรพรรดิทิเบเรียส

382
00:23:41,964 --> 00:23:45,717
รู้สึกตกใจเรื่องที่ปีลาตขโมยเงินกองทุน

383
00:23:45,801 --> 00:23:48,679
ซึ่งอภัยให้ไม่ได้แม้แต่มาตรฐานของโรมัน

384
00:23:49,680 --> 00:23:51,390
และยิ่งมากไปกว่านั้น

385
00:23:51,473 --> 00:23:54,935
จากการที่เขาปฏิเสธคำขอ
ของเราอย่างโหดร้ายทารุณ

386
00:23:55,435 --> 00:23:56,478
ท่านหมายถึงอะไร

387
00:23:57,938 --> 00:23:59,147
มันดูเหมือนว่า...

388
00:24:00,232 --> 00:24:01,775
แม้จะเป็นไปได้ยาก...

389
00:24:02,526 --> 00:24:05,529
ตอนนี้เราต้องการสิ่งเดียวกับปีลาต

390
00:24:06,321 --> 00:24:09,449
- เขาเสียสติไปแล้วเหรอ
- ข้าไม่รู้ว่าเขาพูดเรื่องอะไร

391
00:24:09,950 --> 00:24:10,784
สันติ

392
00:24:11,285 --> 00:24:13,328
ปีลาตต้องการสันติ

393
00:24:13,412 --> 00:24:15,247
หรืออย่างน้อย ซีซาร์ต้องการ

394
00:24:15,330 --> 00:24:17,291
จักรพรรดิทิเบเรียสซีซาร์ออกัสตัส

395
00:24:17,374 --> 00:24:19,877
ไม่โปรดปรานปอนทิอัส ปีลาต

396
00:24:19,960 --> 00:24:21,378
ถูกต้องแล้ว

397
00:24:21,461 --> 00:24:22,671
ตำแหน่งของปีลาต

398
00:24:22,754 --> 00:24:25,424
ในฐานะผู้สำเร็จราชการของยูเดียอยู่บนเส้นด้าย

399
00:24:26,175 --> 00:24:28,302
เขาถูกตำหนิและตักเตือน

400
00:24:28,385 --> 00:24:30,971
ตอนที่ส่งกองทัพไปฆ่าชาวกาลิลี

401
00:24:31,054 --> 00:24:33,432
ขณะกำลังถวายเครื่องเผาบูชาในพระวิหารนี้

402
00:24:33,515 --> 00:24:36,393
แล้วก็ถูกเตือนครั้งที่สอง

403
00:24:36,476 --> 00:24:38,061
เรื่องฆาตกรรมหมู่อุโมงค์ส่งน้ำ

404
00:24:39,104 --> 00:24:42,399
เขายังหนุ่มเกินและขาด
ความสามารถสำหรับตำแหน่งนี้

405
00:24:42,482 --> 00:24:46,028
และตอนนี้เขาก็ได้รับการตักเตือนแล้ว

406
00:24:46,111 --> 00:24:48,906
งั้นก็ทำอะไรสักอย่าง เราจะได้กำจัดเขาได้

407
00:24:48,989 --> 00:24:51,033
- ใช่
- เศบาดิยาห์คิดตื้นๆ

408
00:24:51,116 --> 00:24:52,367
เหมือนอย่างเคย

409
00:24:52,451 --> 00:24:56,997
ข้าข้อเสนอให้เราฉวยโอกาส
จากสถานการณ์ที่สั่นคลอนนี้

410
00:24:57,080 --> 00:24:59,541
จัดการสิ่งที่เราผัดผ่อนมานาน

411
00:25:00,042 --> 00:25:00,918
เรื่องอะไร

412
00:25:01,001 --> 00:25:04,922
นั่นก็เป็นเรื่องของสภาและ
คณะกรรมการนี้ที่จะตัดสินใจ

413
00:25:06,673 --> 00:25:08,175
เราก็ไปยุแยงปีลาต

414
00:25:08,800 --> 00:25:10,344
ว่ามีผู้นำการปฏิวัติ

415
00:25:10,844 --> 00:25:14,473
กำลังปลุกระดมโค่นล้ม เอาเป็นว่า...

416
00:25:14,556 --> 00:25:17,726
กำจัดโล่ปกป้องโรมันจากพระราชวัง

417
00:25:17,809 --> 00:25:20,020
เขาไม่น่าจะเป็นพวกที่รับสินบน

418
00:25:20,103 --> 00:25:21,897
เขามีทางเลือกอื่นด้วยหรือ

419
00:25:25,400 --> 00:25:27,694
โยเซบ อย่าเพิ่งพูด

420
00:25:27,778 --> 00:25:29,196
ข้ามีตำแหน่ง ข้าจะส่งเสียง

421
00:25:29,279 --> 00:25:30,197
- บ้าไปกันใหญ่
- ฟังก่อน

422
00:25:30,280 --> 00:25:31,907
ข้าเข้าใจที่เจ้าสื่อ มานี่

423
00:25:32,533 --> 00:25:35,410
ข้ารู้ว่าเจ้ามีสิ่งที่อยากจะทำแต่เจ้ามาใหม่

424
00:25:35,494 --> 00:25:37,663
ไม่มีใครรู้จักเจ้า เจ้าจะถูกโห่ไล่ลง

425
00:25:37,746 --> 00:25:39,540
แล้วจะให้เริ่มตอนไหน

426
00:25:39,623 --> 00:25:41,375
เลือกศึกให้ดีก่อน

427
00:25:41,458 --> 00:25:42,835
เจ้าอยากสำเร็จเรื่องอะไร

428
00:25:46,255 --> 00:25:47,923
ไม่ว่าเจ้ามาเพื่อทำอะไร

429
00:25:48,006 --> 00:25:50,092
ที่สำคัญคือเจ้าต้องเข้าร่วมคณะกรรมการ

430
00:25:50,175 --> 00:25:51,927
ที่ต้องการให้เกิดผลเดียวกัน

431
00:25:52,970 --> 00:25:54,179
มีคณะกรรมการอะไรบ้าง

432
00:25:54,263 --> 00:25:55,889
ผลประโยชน์ของชาวยิวทั้งหลาย

433
00:25:56,431 --> 00:25:57,975
มีคณะตรวจสอบความบริสุทธิ์ของพิธีกรรม

434
00:25:58,058 --> 00:26:00,310
และตรวจตราพิธีถวายบูชา
เป็นประโยชน์ทางปฏิบัติยิ่ง

435
00:26:00,978 --> 00:26:02,229
ทศางค์และการคลัง

436
00:26:02,312 --> 00:26:04,106
กฎหมายเกษตรกรรมและอาหาร

437
00:26:04,189 --> 00:26:06,525
การศึกษาและแรงงาน
การร่วมวันสะบาโตและเทศกาล

438
00:26:06,608 --> 00:26:07,484
แล้วแต่ว่าเจ้ามาเรื่องอะไร

439
00:26:07,568 --> 00:26:09,111
ข้ามาเพื่อสร้างความเปลี่ยนแปลง

440
00:26:09,194 --> 00:26:11,822
- ตอนที่มาใครๆ ก็พูดแบบนี้
- แล้วเป็นยังไงต่อ

441
00:26:13,323 --> 00:26:14,783
ข้าพยายามจะช่วยเจ้า

442
00:26:14,867 --> 00:26:17,536
เจ้าบอกว่าเจ้ามาจากตระกูลมีกิจการใหญ่โต

443
00:26:17,619 --> 00:26:20,414
แต่เจ้าเลือกทำงานกับสามัญชน
ในเมืองชนบทกาลิลี

444
00:26:20,497 --> 00:26:22,958
ที่ไม่มีที่ให้ปัญญาชนอย่างพวกเรา

445
00:26:23,041 --> 00:26:23,876
แต่พอถึงจุดหนึ่ง

446
00:26:23,959 --> 00:26:27,129
เจ้าก็ตัดสินใจละทิ้งการวางท่า
รักความชอบธรรมแบบเด็กๆ

447
00:26:27,212 --> 00:26:29,381
- ข้าไม่ได้วางท่า
- มองโลกแง่ดีแบบเด็กๆ

448
00:26:29,464 --> 00:26:32,426
- ตอนนี้เจ้าโตขึ้นแล้ว
- อย่าดูถูกข้า

449
00:26:34,136 --> 00:26:35,721
เจ้าเอนเอียงไปสำนักของฮิลเลล

450
00:26:35,804 --> 00:26:37,222
เพราะอยากติดต่อนิโคเดมัสใช่ไหม

451
00:26:37,306 --> 00:26:40,350
เจ้าอยู่กับนิโคเดมัสแล้วได้ผลตรงกันข้ามใช่ไหม

452
00:26:47,566 --> 00:26:50,235
คณะกรรมการเหล่านี้ฟังดูไม่น่าสนใจเท่าไรเลย

453
00:26:50,319 --> 00:26:52,571
ยังมีงานให้ทำสั้นๆ ด้วย

454
00:26:52,654 --> 00:26:55,073
อย่างคณะกรรมการที่รับเลือกไปบูรณะพระวิหาร

455
00:26:56,033 --> 00:26:57,117
ปรับปรุงพิธีสวด

456
00:26:57,201 --> 00:26:59,286
เรียกคืนเบเออร์เชบาที่เขตแดนใต้

457
00:26:59,369 --> 00:27:00,370
เบเออร์เชบา

458
00:27:00,871 --> 00:27:02,497
- ส่วนหนึ่งของเอโดมใช่ไหม
- ใช่

459
00:27:02,581 --> 00:27:05,417
เราอยากได้ดินแดนทั้งหมดนั้น
ของอิสราเอลตามพันธสัญญา

460
00:27:05,501 --> 00:27:08,921
แต่คนพวกนั้นซึ่งยึดติดเส้นทาง
ตั้งแต่สมัยของผู้วินิจฉัย

461
00:27:09,004 --> 00:27:11,298
ที่บรรยายไว้ว่าเขตแดน
ของอิสราเอล จากเหนือถึงใต้

462
00:27:11,381 --> 00:27:13,008
"ตั้งแต่ดานจดเบเออร์เชบา"

463
00:27:13,091 --> 00:27:16,345
พวกเขาอยากจะได้คืนทวงเขตแดนเดิมคืนมา

464
00:27:16,428 --> 00:27:19,765
ฟังดูแล้วเป็นเรื่องที่เหน็ดเหนื่อย
และไร้ประโยชน์ที่สุดเลย

465
00:27:20,390 --> 00:27:21,433
นึกออก

466
00:27:21,517 --> 00:27:24,561
บำรุงรักษาสมบัติของดาวิด
ให้จดหมายเหตุแห่งชาติ

467
00:27:24,645 --> 00:27:26,480
ทำการสืบสวนงานประพันธ์ของโยบ

468
00:27:27,147 --> 00:27:28,190
สร้างทฤษฎีคำพยากรณ์

469
00:27:28,774 --> 00:27:30,609
ช่วงหลังของการเป็นเชลยที่บาบิโลน

470
00:27:30,692 --> 00:27:32,861
ความถูกต้องทางประวัติศาสตร์
ของคัมภีร์ยูดิธกับโทบิท...

471
00:27:32,945 --> 00:27:35,989
เดี๋ยว คำพยากรณ์หลังเป็นเชลย
ที่บาบิโลนว่ายังไงนะ

472
00:27:36,073 --> 00:27:37,282
เรื่องเชิงวิชาการน่ะ

473
00:27:39,576 --> 00:27:41,912
คือ รายการของคำพยากรณ์

474
00:27:41,995 --> 00:27:43,956
ตั้งแต่ยุคของเนบูคัดเนสซาร์ที่สอง

475
00:27:44,039 --> 00:27:47,376
ที่เริ่มสำเร็จในสมัยของอันทิโอคัส เอปีฟาเนส

476
00:27:47,459 --> 00:27:49,044
ว่าอันไหนยังไม่สำเร็จตามคำพยากรณ์

477
00:27:49,127 --> 00:27:50,045
อันนี้

478
00:27:51,004 --> 00:27:52,297
จริงเหรอ

479
00:27:54,007 --> 00:27:55,467
ทำไมอยู่ๆ เจ้าก็ดูแน่ใจ

480
00:27:56,260 --> 00:27:57,135
ใช่แล้ว

481
00:27:58,011 --> 00:28:00,889
งั้นพาเจ้าไปแนะนำกันดีกว่า

482
00:28:02,933 --> 00:28:05,060
- พระเยซูขอรับ
- ว่า

483
00:28:05,143 --> 00:28:07,187
ตอนที่ท่านบอกว่าเดินอีกหนึ่งไมล์

484
00:28:07,271 --> 00:28:08,605
ที่จริงคือสาม

485
00:28:09,356 --> 00:28:12,609
รวมอีกสองไมล์ที่ต้องกลับ
ไปเอาของของเราด้วย

486
00:28:12,693 --> 00:28:14,695
ปาฏิหาริย์แท้ๆ ที่ของไม่หาย

487
00:28:17,072 --> 00:28:18,156
ถูกต้อง

488
00:28:19,366 --> 00:28:20,701
เราภูมิใจในตัวพวกเจ้า

489
00:28:21,660 --> 00:28:23,620
เรารู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

490
00:28:25,706 --> 00:28:27,165
แต่พวกเจ้าก็ทำได้ดี

491
00:28:29,960 --> 00:28:32,838
ทีนี้ ไปเบธานีกัน

492
00:28:52,107 --> 00:28:52,941
รับบี

493
00:28:53,692 --> 00:28:55,819
ยูดาส รู้สึกอย่างไรบ้าง

494
00:28:57,404 --> 00:28:59,239
ข้าเหนื่อยมากเลย

495
00:28:59,907 --> 00:29:03,619
ข้ายังไม่เคยชินกับชีวิตบนถนนเป็นผู้ประกาศเช่นนี้

496
00:29:03,702 --> 00:29:04,828
อ๋อเหรอ

497
00:29:04,912 --> 00:29:05,996
ให้เวลาหน่อย

498
00:29:06,997 --> 00:29:08,290
เราก็เหนื่อยเหมือนกัน

499
00:29:09,249 --> 00:29:10,417
ใกล้จะถึงแล้ว

500
00:29:11,251 --> 00:29:12,711
มองเห็นอยู่ข้างหน้าลิบๆ

501
00:29:13,921 --> 00:29:15,881
- เคยมาเบธานีไหม
- ขอรับ

502
00:29:15,964 --> 00:29:18,258
อันที่จริง อยากจะถามอยู่พอดี

503
00:29:18,342 --> 00:29:20,719
ระหว่างที่ท่านอยู่กับท่านแม่

504
00:29:20,802 --> 00:29:22,679
ท่านจะว่าอะไรไหม

505
00:29:22,763 --> 00:29:24,223
ถ้าข้าจะไปเยี่ยมเยียนเพื่อนเก่าในเมืองหน่อย

506
00:29:24,306 --> 00:29:26,600
- เก่า
- อ้อ อดีตเพื่อนร่วมงาน

507
00:29:27,684 --> 00:29:30,521
เขารับข้าเป็นลูกศิษย์หลังจากพ่อข้าจากไป

508
00:29:30,604 --> 00:29:32,648
ฟังดูเป็นคนสำคัญน่าดูนะ

509
00:29:33,273 --> 00:29:35,526
แต่ไม่ได้สำคัญกว่าท่าน รับบี อย่าเข้าใจผิด

510
00:29:35,609 --> 00:29:37,110
ไม่เป็นไร ยูดาส เราเข้าใจดี

511
00:29:37,194 --> 00:29:39,404
ถ้าอย่างนั้น ไปหาเขาเถอะ

512
00:29:40,405 --> 00:29:43,867
แต่รอหลังมื้อค่ำก่อนแล้วกันนะ

513
00:29:44,493 --> 00:29:45,827
ได้ๆ

514
00:29:49,540 --> 00:29:50,541
รอเดี๋ยวนะ

515
00:29:51,416 --> 00:29:53,001
เยซู

516
00:29:54,670 --> 00:29:55,712
มาแล้วเหรอ

517
00:29:55,796 --> 00:29:57,256
เราน่าจะมาถูกที่แล้วล่ะ

518
00:29:59,508 --> 00:30:02,719
มาสักที มาๆ ทุกคนเลย ทางนี้จ้ะ

519
00:30:02,803 --> 00:30:03,804
ไง มารีย์

520
00:30:21,738 --> 00:30:23,031
พระเจ้าช่วย ตายจริง

521
00:30:34,459 --> 00:30:38,088
ทำไมมารธาสุดที่รักของเราจึงมาซ่อนอยู่ในบ้าน

522
00:30:38,714 --> 00:30:39,631
ตายจริง

523
00:30:41,341 --> 00:30:43,844
โอ รับบี ขออภัยด้วย ที่บ้านยังไม่พร้อม

524
00:30:43,927 --> 00:30:45,345
- ข้า...
- ไม่เป็นไร

525
00:30:45,429 --> 00:30:47,097
นี่มันหมายความว่ายังไงกัน

526
00:30:49,349 --> 00:30:53,187
เจ้าบุกเข้ามาไม่บอกกล่าวพร้อมคนพวกนี้

527
00:30:54,938 --> 00:30:56,148
ทำให้มารธากลุ้มใจ

528
00:30:56,231 --> 00:30:59,443
ลาซารัส เราก็แค่ผ่านมาและเราว่าจะ...

529
00:30:59,526 --> 00:31:01,153
และคิดว่าที่นี่เป็นโรงเตี๊ยม

530
00:31:01,236 --> 00:31:03,238
ฮะ เจ้ารู้ไหมว่าข้ายุ่งแค่ไหน

531
00:31:03,780 --> 00:31:05,073
ช่างกล้า

532
00:31:05,157 --> 00:31:06,950
เราก็แค่ผ่านมา และ

533
00:31:07,034 --> 00:31:11,371
เราว่าจะแวะมาพัก แต่... ท่าทางจะคิดผิด

534
00:31:19,796 --> 00:31:21,298
โอ ต้มเสียเปื่อย

535
00:31:21,381 --> 00:31:24,343
- เป็นยังไงบ้าง
- ดีใจเหลือเกินที่ได้เจอ สหาย

536
00:31:24,426 --> 00:31:25,511
ดีใจที่ได้เจอ

537
00:31:26,011 --> 00:31:27,262
พวกเจ้าน่าจะได้เห็นหน้าตัวเอง

538
00:31:27,346 --> 00:31:28,722
ต้องให้ระวังอยู่ตลอดสินะ

539
00:31:28,805 --> 00:31:31,600
เยซู รับอะไรดีคะ น้ำ มะกอก เหล้าองุ่น

540
00:31:32,684 --> 00:31:35,938
อะไรที่ดีกว่าของพวกนั้น

541
00:31:36,021 --> 00:31:37,940
อะไรที่ดีกว่าของพวกนั้นเหรอ

542
00:31:38,023 --> 00:31:40,526
- สมกับเป็นลูกของแม่
- เจ้ารู้ทันเรา

543
00:31:40,609 --> 00:31:42,361
นางออกไปเก็บเบอร์รี่ในป่าแน่ะ

544
00:31:43,737 --> 00:31:45,322
- ลำพังเหรอ
- ข้าตื๊อแล้ว

545
00:31:45,405 --> 00:31:47,908
ลองแล้วจริงๆ แต่เจ้าก็รู้ว่านางเป็นยังไง

546
00:31:47,991 --> 00:31:49,660
เรารู้ว่าใครก็ห้ามนางไว้ไม่ได้

547
00:31:49,743 --> 00:31:53,705
ที่จริงนางเป็นคนเดียวในบ้านนี้
ที่รู้ว่าเบอร์รี่ชนิดไหนไม่มีพิษ

548
00:31:53,789 --> 00:31:55,832
และต้นไหนที่อร่อยที่สุดด้วย

549
00:31:55,916 --> 00:31:57,501
นางฝึกมาเยอะจริงๆ

550
00:31:57,584 --> 00:31:59,628
- ลาซารัส ไปตามนาง
- ทำไมข้าต้องไปด้วย มารีย์ก็อยู่

551
00:31:59,711 --> 00:32:02,923
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร เดี๋ยวนางก็กลับมาก่อนมืด

552
00:32:03,006 --> 00:32:05,425
- เราไปนั่งกันเถอะ
- ได้ แน่นอน

553
00:32:05,509 --> 00:32:08,679
ท่านคงจะเดินทางรอนแรมมาไกล เชิญ

554
00:32:10,514 --> 00:32:12,057
มา เชิญเลย

555
00:32:12,933 --> 00:32:13,892
กลิ่นหอมน่ากิน

556
00:32:13,976 --> 00:32:14,893
ขอบคุณ

557
00:32:18,355 --> 00:32:19,189
ทางนี้

558
00:32:21,358 --> 00:32:22,901
เศบาดิยาห์

559
00:32:23,819 --> 00:32:26,196
นี่คือโยเซบ บุตรแห่งอาร์นาน

560
00:32:26,280 --> 00:32:29,449
ใช่ เห็นว่าเพิ่งแต่งตั้งไม่นาน ขอแสดงความยินดี

561
00:32:29,533 --> 00:32:30,576
ขอบคุณ รับบี

562
00:32:30,659 --> 00:32:34,454
อยู่ๆ ข้าก็เห็นชื่อเจ้าบนรายชื่อโดยไม่รู้ล่วงหน้า

563
00:32:34,538 --> 00:32:36,331
- ไม่ได้อยู่ๆ ก็มา...
- เข้าเรื่องเลยดีกว่า

564
00:32:36,415 --> 00:32:39,459
- เจ้าเอาเงินที่ไหนมาซื้อที่
- เศบาดิยาห์

565
00:32:39,543 --> 00:32:42,087
ครอบครัวข้าเป็นเจ้าของกิจการก่อสร้างรายใหญ่

566
00:32:42,171 --> 00:32:43,338
ในเยรูซาเล็ม

567
00:32:45,090 --> 00:32:48,510
เจ้าของที่ดินก็เป็นเรื่องหนึ่งแต่ก่อสร้างเนี่ยนะ

568
00:32:48,594 --> 00:32:49,553
ต่ำช้าสิ้นดี

569
00:32:50,387 --> 00:32:51,388
โยเซบ

570
00:32:51,471 --> 00:32:55,184
นั่นคือประธานคณะบรรลุผลคำพยากรณ์นะ

571
00:32:55,267 --> 00:32:57,186
การก่อสร้างมันต่ำช้าตรงไหนกัน

572
00:32:57,269 --> 00:33:00,022
พวกเขาคิดว่าตึกใหม่
ทำลายภูมิทัศน์ที่ดีงามของเมือง

573
00:33:01,273 --> 00:33:02,649
เกเดราห์

574
00:33:02,733 --> 00:33:05,819
เรื่องที่ท่านพูดถึงปีลาตวันนี้ ยอดเยี่ยมมากเลยนะ

575
00:33:05,903 --> 00:33:08,113
งั้นจะสนับสนุนข้าไหม

576
00:33:08,780 --> 00:33:11,450
เรามาทานมื้อเที่ยงกับยานนี
เพื่อนร่วมงานข้าก่อน

577
00:33:11,533 --> 00:33:14,870
- นี่คือโยเซบ บุตรแห่งอาร์นาน
- ข้ารู้จักอาร์นาน

578
00:33:14,953 --> 00:33:16,371
เขาสร้างบ้านให้ข้า

579
00:33:17,497 --> 00:33:19,374
รับบีคนไหนรับรองตำแหน่งให้เจ้ารึ

580
00:33:20,250 --> 00:33:21,793
อันนาส บุตรของเสท

581
00:33:23,545 --> 00:33:25,088
พวกสะดูสีนี่เอง

582
00:33:27,466 --> 00:33:28,675
ข้าจะไม่ถามว่า

583
00:33:28,759 --> 00:33:31,803
ทำไมเขารับรองสมาชิกใหม่จากฝั่งตรงข้ามแบบนี้

584
00:33:31,887 --> 00:33:33,096
ข้ารู้คำตอบอยู่แล้ว

585
00:33:33,180 --> 00:33:36,183
เราล้วนเป็นบุตรแห่งอิสราเอล
แม้จะคิดเห็นไม่ตรงกันบ้าง

586
00:33:36,266 --> 00:33:39,603
ครั้งหน้าถ้าเจอเพื่อนเก่าของพ่อเจ้า อันนาส

587
00:33:39,686 --> 00:33:42,481
บอกเขาว่าข้าอยากจะคุยเรื่องแผงของลูกเขา

588
00:33:42,564 --> 00:33:46,068
พวกเขาไล่ซื้อแผงร้านค้าบนภูเขามะกอกเทศ

589
00:33:46,151 --> 00:33:48,570
ก่อนที่จะมีการปักป้ายประกาศขายเสียด้วยซ้ำ

590
00:33:49,196 --> 00:33:50,989
ข้าอยากรู้ว่าเส้นสายเขาเป็นใคร

591
00:33:51,532 --> 00:33:55,911
ข้าอาจจะต้องร้องเพลง
เกี่ยวกับลูกเขยของอันนาส

592
00:33:55,994 --> 00:33:58,288
และเรื่องที่เขาทุบตีทาสให้คายาฟาสฟัง

593
00:33:59,164 --> 00:34:02,167
เขาจะรู้ว่าข้าพูดเรื่องอะไร รับประกันได้

594
00:34:02,251 --> 00:34:03,544
ท่านอยากให้ข้าไปขู่เขารึ

595
00:34:03,627 --> 00:34:07,005
ทางนี้ๆ โยเซบ วันนี้เราพบผู้คนพอสมควรแล้ว

596
00:34:07,089 --> 00:34:09,299
เกเดราห์ อย่าลืมแจ้งเรื่องมื้อเที่ยงด้วยนะ

597
00:34:11,176 --> 00:34:13,595
พูดถึงมื้อเที่ยง ไปกินกันเถอะ ข้าเหนื่อยแล้ว

598
00:34:13,679 --> 00:34:15,556
- ข้าเหนื่อยมาก
- มาทางนี้

599
00:34:27,025 --> 00:34:28,443
น่าสนใจดีนะ

600
00:34:29,027 --> 00:34:30,612
ม้าดูชอบมาก

601
00:34:33,073 --> 00:34:34,575
สวนองุ่นของเจ้าเป็นยังไงบ้าง

602
00:34:34,658 --> 00:34:36,869
มันก็แห้งเป็นพิเศษตอนช่วงนี้ของปี

603
00:34:36,952 --> 00:34:38,620
แต่ก็ยังพออยู่ได้

604
00:34:39,663 --> 00:34:42,040
ตอนนี้คนรดน้ำกับแต่งกิ่งได้ค่าจ้างเท่าไร

605
00:34:42,124 --> 00:34:43,625
ทำไม หางานทำเหรอ

606
00:34:45,002 --> 00:34:46,837
ที่แน่ๆ ไม่ทำกับเจ้าแน่นอน

607
00:34:50,007 --> 00:34:51,258
เท่าช่างไม้นั่นแหละ

608
00:34:51,341 --> 00:34:52,509
- ไม่เอาน่า
- จริง

609
00:34:52,593 --> 00:34:54,845
- หนึ่งเดนาริอัน
- ใช่

610
00:34:55,721 --> 00:34:57,639
น่าผิดหวังจัง นึกว่าเจ้าจะเจ้าเล่ห์

611
00:34:57,723 --> 00:34:59,224
ข้าเป็นคนใจกว้าง

612
00:35:00,559 --> 00:35:01,685
นั่นสินะ

613
00:35:04,354 --> 00:35:06,190
ทำให้เรานึกถึงเรื่องหนึ่ง

614
00:35:14,823 --> 00:35:16,450
เป็นอะไรหรือเปล่า มารธา

615
00:35:17,534 --> 00:35:18,827
ไม่เป็นไร คือว่า...

616
00:35:19,536 --> 00:35:21,038
ไม่มีอะไรหรอก เล่าต่อเลย

617
00:35:22,664 --> 00:35:25,459
นาง... เชิญ เล่าต่อเลย

618
00:35:25,542 --> 00:35:26,460
โอเค

619
00:35:28,378 --> 00:35:29,713
เพราะว่าแผ่นดินสวรรค์

620
00:35:29,796 --> 00:35:31,590
เปรียบเหมือนกับเจ้าของสวนคนหนึ่ง

621
00:35:31,673 --> 00:35:34,510
ที่ออกไปจ้างคนงาน
เพื่อสวนองุ่นของตนแต่เช้าตรู่

622
00:35:35,928 --> 00:35:38,847
หลังจากตกลงที่ค่าแรงวันละเดนาริอัน

623
00:35:39,348 --> 00:35:40,933
เขาก็ใช้ให้ไปในสวนองุ่น

624
00:35:41,808 --> 00:35:43,477
เจ้าเล่าเหมือนเป็นเรื่องง่ายเลย

625
00:35:45,646 --> 00:35:47,439
พอเวลาประมาณเก้าโมง

626
00:35:47,523 --> 00:35:50,901
เขาเห็นบางคนยืนอยู่ว่างๆ อยู่กลางตลาด

627
00:35:50,984 --> 00:35:54,947
จึงพูดกับพวกเขาว่า "เจ้า ไปสวนองุ่นของข้าสิ

628
00:35:55,030 --> 00:35:57,866
ข้าจะให้ค่าจ้าง ตามที่สมควร"

629
00:35:58,867 --> 00:35:59,993
พวกเขาก็ไป

630
00:36:03,455 --> 00:36:04,331
ขอบคุณ

631
00:36:06,124 --> 00:36:08,168
ออกไปอีกครั้ง ตอนประมาณเที่ยงวัน

632
00:36:08,252 --> 00:36:10,963
และบ่ายสามโมง แล้วทำเหมือนเดิม

633
00:36:12,631 --> 00:36:14,132
และประมาณห้าโมงเย็น

634
00:36:14,216 --> 00:36:16,385
เขาออกไปและพบอีกพวกหนึ่งยืนอยู่

635
00:36:17,135 --> 00:36:19,930
จึงพูดไปว่า "ทำไมพวกเจ้าถึงยืนว่างๆ ทั้งวัน"

636
00:36:20,973 --> 00:36:24,142
พวกเขาตอบว่า "เพราะว่าไม่มีใครจ้างเรา"

637
00:36:24,893 --> 00:36:28,856
เจ้าของสวนก็เลยว่า
"เจ้า ไปทำงานที่สวนข้าสิ"

638
00:36:30,065 --> 00:36:34,111
พอถึงพลบค่ำ เจ้าของสวนองุ่นก็สั่งหัวหน้าว่า

639
00:36:34,820 --> 00:36:38,156
เรียกคนงานมา ให้มารับค่าจ้าง "ตั้งแต่คนหลังสุ

640
00:36:38,240 --> 00:36:41,660
ไปจนถึงคนแรก"

641
00:36:42,369 --> 00:36:44,288
คนงานที่เพิ่งมาตอนห้าโมงเย็น

642
00:36:45,205 --> 00:36:47,457
แต่ละคนได้ค่าแรงคนละเดนาริอัน

643
00:36:48,125 --> 00:36:49,710
พอถึงตาจ่ายเงินคนที่จ้างมาก่อน

644
00:36:50,460 --> 00:36:52,588
เขาก็คิดว่าจะได้มากกว่า

645
00:36:52,671 --> 00:36:55,424
แต่พวกเขากลับได้คนละเดนาริอันเท่ากัน

646
00:36:56,258 --> 00:36:57,676
เมื่อได้รับค่าแรงแล้ว

647
00:36:57,759 --> 00:37:00,888
พวกเขาก็ไปต่อว่าเจ้าของสวนว่า

648
00:37:00,971 --> 00:37:03,307
"พวกนั้นทำงานแค่ชั่วโมงเดียว

649
00:37:03,807 --> 00:37:05,517
พวกนั้นทำงานแค่ชั่วโมงเดียว

650
00:37:05,601 --> 00:37:07,895
ที่ตรากตรำกลางแดดร้อนมาทั้งวัน"

651
00:37:08,645 --> 00:37:12,941
แต่เขาตอบว่า
"เพื่อนเอ๋ย ข้าไม่ได้โกงเจ้าเลย

652
00:37:13,609 --> 00:37:15,819
เจ้าตกลงค่าแรงไว้หนึ่งเดนาริอันไม่ใช่หรือ

653
00:37:16,403 --> 00:37:18,739
รับค่าแรงของเจ้า แล้วไปเถิด

654
00:37:20,032 --> 00:37:23,327
ข้าพอใจที่จะจ่ายคนมาหลังสุดเท่าเจ้า

655
00:37:23,827 --> 00:37:27,206
เราจะใช้เงินทองของเรา
ตามใจตัวเองไม่ได้หรือ

656
00:37:28,749 --> 00:37:30,876
หรือว่าเจ้าอิจฉาเพราะเห็นเราใจดี"

657
00:37:33,003 --> 00:37:38,258
ดังนั้น คนสุดท้ายจะกลับคนแรก
และคนแรกกลับสุดท้าย

658
00:37:38,842 --> 00:37:39,676
เดี๋ยวๆ เดี๋ยวนะ

659
00:37:39,760 --> 00:37:42,513
คนที่ทำงานหนึ่งชั่วโมงได้หนึ่งเหรียญเงินเต็ม

660
00:37:42,596 --> 00:37:45,265
มากกว่าที่ควรจะได้ 12 เท่าเลยนะ

661
00:37:45,349 --> 00:37:48,644
ฟังดูแล้วเหมือนเจ้าของสวนองุ่นถูกโกงมากกว่า

662
00:37:49,144 --> 00:37:50,854
แผ่นดินสวรรค์ไม่ยุติธรรมเหรอ

663
00:37:50,938 --> 00:37:52,356
ข้าเข้าใจแล้ว

664
00:37:52,439 --> 00:37:54,107
ข้ายินดีจะเป็นคนสุดท้าย

665
00:37:55,275 --> 00:37:56,985
ในสายตามนุษย์

666
00:37:57,069 --> 00:37:58,737
มันคงจะดูไม่เป็นธรรม

667
00:37:59,738 --> 00:38:02,115
แต่เราไม่ได้หมายถึงแผ่นดินโลกใบนี้

668
00:38:02,741 --> 00:38:03,659
เราบอกถึงแผ่นดินสวรรค์

669
00:38:05,202 --> 00:38:06,870
มันคิดคำนวณต่างกัน

670
00:38:06,954 --> 00:38:10,040
ซึ่งไม่ได้วัดคนจากสิ่งที่พวกเขาสมควรได้รับ

671
00:38:11,166 --> 00:38:13,585
ขอบคุณ ดูน่ารับประทานมาก

672
00:38:14,419 --> 00:38:17,047
คงจะดีกว่านี้ถ้าข้าไม่ต้องทำทั้งหมดนี้คนเดียว

673
00:38:18,757 --> 00:38:20,926
- ดีกว่า
- ใช่ ดีกว่า

674
00:38:21,426 --> 00:38:23,679
เหมาะสมและคู่ควรกับคนสำคัญเช่นท่าน

675
00:38:24,304 --> 00:38:25,430
ท่าทางท่านจะไม่สังเกตว่า

676
00:38:25,514 --> 00:38:28,392
น้องสาวข้าปล่อยให้ข้าวุ่นอยู่คนเดียว

677
00:38:28,475 --> 00:38:29,601
ตั้งแต่ท่านมาถึงที่นี่

678
00:38:29,685 --> 00:38:31,311
นางไม่ทำอะไรเลยนอกจากรับใช้ท่าน

679
00:38:31,395 --> 00:38:34,982
นางเมินเฉยทุกสิ่งที่
ข้าทำให้พวกท่านอยู่สุขสบาย

680
00:38:35,065 --> 00:38:38,402
และเหมือนนางจะไม่เห็นเลยว่า
ข้าทำงานแทนนางมากแค่ไหน

681
00:38:38,485 --> 00:38:42,155
สิ่งเดียวที่พอจะช่วยได้ก็คือ
ท่านบอกให้นางมาช่วยข้าบ้าง

682
00:38:50,080 --> 00:38:51,999
มารธาๆ

683
00:38:52,666 --> 00:38:55,878
มา นั่งลงข้างๆ เราตรงนี้

684
00:38:56,628 --> 00:39:00,174
ข้าจะนั่งได้ไง ข้าเพิ่งดูแลสาวกท่านไปครึ่งเดียว

685
00:39:03,927 --> 00:39:05,804
เราค่อยคุยเรื่องนี้กันทีหลัง

686
00:39:06,805 --> 00:39:07,764
ข้าขอโทษ

687
00:39:08,307 --> 00:39:10,893
เรารู้ แต่เราอยากให้คนอื่นได้ฟังไว้

688
00:39:12,102 --> 00:39:14,605
เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้สึกอับอาย

689
00:39:15,230 --> 00:39:17,107
เจ้าทำเรื่องที่แสนวิเศษ

690
00:39:28,994 --> 00:39:32,998
เจ้ากระวนกระวายและกังวลในหลายสิ่ง

691
00:39:34,082 --> 00:39:35,375
ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่ไร้ค่า

692
00:39:37,628 --> 00:39:40,339
การให้การต้อนรับนั้นเป็นสิ่งสำคัญ

693
00:39:40,422 --> 00:39:42,758
และเราก็ซึ้งใจในสิ่งที่เจ้าทำ

694
00:39:42,841 --> 00:39:45,511
มันคู่ควรกับท่าน ยิ่งกว่า

695
00:39:45,594 --> 00:39:48,263
เจตนาของเจ้าเป็นเจตนาดี

696
00:39:49,473 --> 00:39:52,851
แต่สิ่งที่จำเป็นนั้นมีเพียงสิ่งเดียว

697
00:39:53,769 --> 00:39:55,896
ทางที่ดีในการปรนนิบัติเรา

698
00:39:56,480 --> 00:39:58,398
คือตั้งใจฟังคำสอนของเราให้ดี

699
00:40:00,567 --> 00:40:03,362
นั่นคือสิ่งสำคัญที่สุด

700
00:40:04,613 --> 00:40:06,657
และมารีย์ก็เลือกเอาสิ่งนั้น

701
00:40:07,658 --> 00:40:09,159
คือส่วนที่ดียิ่ง

702
00:40:09,785 --> 00:40:11,954
ใครจะชิงเอาไปจากนางไม่ได้

703
00:40:15,457 --> 00:40:16,583
ชิงเหรอ

704
00:40:17,376 --> 00:40:19,294
อาหาร การปรนนิบัติ

705
00:40:19,920 --> 00:40:21,213
นั้นยอดเยี่ยมมาก

706
00:40:22,381 --> 00:40:26,176
แต่มันก็จะจากไปเหมือนอย่างอื่นในโลกนี้

707
00:40:28,345 --> 00:40:32,432
แต่ถ้อยคำเราจะไม่สูญหายไปเลย

708
00:40:36,103 --> 00:40:38,897
มารีย์เลือกที่จะเสพสิ่งที่มีคุณค่าตลอดนิรันดร์กาล

709
00:40:41,275 --> 00:40:45,279
เราอยากให้ทุกคนฟังให้ดี เราไม่ได้ต่อว่ามารธา

710
00:40:45,362 --> 00:40:48,407
การปรนนิบัตินั้นน่าชื่นชม

711
00:40:48,490 --> 00:40:50,576
การกระทำนั้นดี

712
00:40:53,787 --> 00:40:55,914
เจ้าทำสิ่งที่ทุกคนคาดหวังว่าเจ้าจะทำ

713
00:40:57,124 --> 00:41:00,669
และสิ่งที่เจ้าทำนั้นเป็นเรื่องประเสริฐมาก

714
00:41:04,882 --> 00:41:06,925
และมารีย์ควรจะเข้าไปช่วยบ้าง

715
00:41:11,805 --> 00:41:13,098
แต่ฟังนะ

716
00:41:14,892 --> 00:41:19,730
เราไม่อยากให้เจ้าไขว้เขว
จากการได้อยู่ต่อหน้าเราตรงนี้

717
00:41:20,480 --> 00:41:22,191
และเพื่อนๆ ที่เราพามา

718
00:41:24,276 --> 00:41:26,570
เราจะให้เจ้าทำสิ่งที่ดีกว่านั้น

719
00:41:27,654 --> 00:41:32,326
คือนั่งแทบเท้าเราและฟังถ้อยคำเราอย่างถ้วนถี่

720
00:41:33,619 --> 00:41:37,873
และดื่มกินดุจอาหารที่มีคุณค่ามากกว่าอาหารจริง

721
00:41:45,214 --> 00:41:46,215
กระนั้น

722
00:41:47,841 --> 00:41:50,761
เราก็ไม่อยากให้อาหารที่
น่าทานของมารธาเสียของ

723
00:41:50,844 --> 00:41:53,555
ดังนั้น ถ้าทุกคนได้บทเรียนแล้ว

724
00:41:53,639 --> 00:41:55,682
เรามาขอบคุณนาง แล้วกินกัน

725
00:41:56,767 --> 00:41:57,893
ดีมาก

726
00:41:58,894 --> 00:42:00,020
ขอบคุณ

727
00:42:01,772 --> 00:42:04,066
- ขอบคุณ มารธา
- ยอดเยี่ยมมาก มารธา

728
00:42:10,781 --> 00:42:11,782
พระเจ้า

729
00:42:12,366 --> 00:42:14,493
ท่านใช้คำนั้นเลยเหรอ

730
00:42:17,329 --> 00:42:18,330
ข้าชอบคำนั้นนะ

731
00:42:19,289 --> 00:42:20,791
ข้าจะเสิร์ฟที่เหลือเอง

732
00:42:20,874 --> 00:42:22,084
อันดรูว์

733
00:42:23,085 --> 00:42:24,127
ข้าจะช่วยท่าน ลาซารัส

734
00:42:25,963 --> 00:42:28,215
รสชาติสดชื่นในขนมปังคืออะไร

735
00:42:28,966 --> 00:42:32,845
ข้าแอบใส่สะระแหน่กับเลมอนลงไปในแป้งน่ะ

736
00:42:34,263 --> 00:42:35,514
วิเศษ

737
00:42:35,597 --> 00:42:37,933
เอาล่ะ ใครยังไม่ได้กินบ้าง

738
00:42:39,226 --> 00:42:40,310
เจ้าเพิ่งกินไป

739
00:42:41,520 --> 00:42:43,939
ไม่ๆ เสิร์ฟทางนี้ก่อนๆ

740
00:42:44,022 --> 00:42:46,191
ข้าได้ชิ้นเล็กแค่นิดเดียวเอง

741
00:42:46,275 --> 00:42:47,526
ข้ามศพข้าไปก่อน

742
00:42:51,446 --> 00:42:52,739
ข้าขอโทษ

743
00:42:53,574 --> 00:42:56,994
- เอาอันเล็กให้เจ้าเจมส์สิ
- เท่ากันหมดเลยนี่นา

744
00:42:57,911 --> 00:43:00,789
ข้าเข็นรถมาทั้งวันนะ ข้ารู้สึก...

745
00:43:00,873 --> 00:43:02,124
ข้าก็เข็นรถ...

746
00:43:49,796 --> 00:43:51,173
เฮ่

747
00:44:04,853 --> 00:44:05,687
เฮ่

748
00:44:22,996 --> 00:44:24,039
เฮ่

749
00:44:27,793 --> 00:44:28,877
เฮ่

750
00:44:35,717 --> 00:44:36,718
เฮ่

751
00:45:08,667 --> 00:45:09,501
ลูกแม่

752
00:45:11,461 --> 00:45:12,296
ท่านแม่

753
00:45:14,756 --> 00:45:15,924
ท่านกลับมาแล้ว

754
00:45:16,008 --> 00:45:17,301
ลูกกลับมาแล้ว

755
00:45:17,384 --> 00:45:18,802
ใช่ แต่...

756
00:45:20,137 --> 00:45:21,263
เรามีปัญหาใหญ่

757
00:45:22,097 --> 00:45:24,933
- ทำไม มีอะไร
- เราไม่รู้จะทำยังไง

758
00:45:25,851 --> 00:45:27,144
ค่ำคืนนี้อาจพังได้เลย

759
00:45:30,105 --> 00:45:31,231
คือ...

760
00:45:36,028 --> 00:45:37,654
เหล้าองุ่นหมดแล้วน่ะ

761
00:45:40,574 --> 00:45:43,952
- โอ แล้วเราจะทำยังไงดี
- เราเองก็ไม่รู้

762
00:45:44,453 --> 00:45:45,579
รับบี

763
00:45:46,872 --> 00:45:49,374
- ขออภัยที่มารบกวน
- ไม่เป็นไร

764
00:45:50,792 --> 00:45:52,127
ท่านบอกว่าหลังจากมื้อค่ำ

765
00:45:52,628 --> 00:45:54,379
- ข้าไปได้หรือยัง
- ได้ เชิญ

766
00:45:54,463 --> 00:45:55,923
ฝากสวัสดีเพื่อนเจ้าด้วย

767
00:45:57,591 --> 00:45:59,635
ดีใจที่เจอท่านอีกครั้ง ท่านหญิง

768
00:46:00,469 --> 00:46:02,888
- ชาโลมๆ
- ชาโลมๆ

769
00:46:06,725 --> 00:46:10,062
- ข้างในดูฉลองกันหนักน่าดู
- ใช่แล้วขอรับ แต่...

770
00:46:11,980 --> 00:46:14,816
- เราอย่าเพิ่งเข้าไปดีกว่าไหม
- ก็ได้

771
00:46:16,485 --> 00:46:18,570
- ไปบ่อน้ำเป็นเพื่อนแม่
- บ่อน้ำรึ

772
00:46:19,238 --> 00:46:21,865
- ลูกต้องสระผมสักหน่อย
- อ้อ งั้นรึ

773
00:46:22,699 --> 00:46:24,368
เรานึกว่าดูดีอยู่แล้วนะเนี่ย

774
00:46:28,914 --> 00:46:33,168
ว่าแต่ ท่านชอบบ้านใหม่ที่เบธานีไหม

775
00:46:34,044 --> 00:46:38,632
มันไม่ใช่บ้าน แต่แม่คิดว่าเราทั้งสองคน

776
00:46:39,132 --> 00:46:41,510
คงกลับไปนาซาเร็ธกันไม่ได้แล้วล่ะ

777
00:46:43,387 --> 00:46:45,556
- ท่านคิดถึงไหม
- นาซาเร็ธก็แค่สถานที่

778
00:46:46,515 --> 00:46:48,267
และหลังจากที่พวกนั้นทำกับเจ้า

779
00:46:49,059 --> 00:46:50,936
แต่หลุมศพของพ่ออยู่ที่นั่น

780
00:46:52,980 --> 00:46:56,358
ความคิดข้าอยู่กับแดนคนเป็น ไม่ใช่คนตาย

781
00:46:58,443 --> 00:47:00,070
ลาซารัสดูแลท่านแม่ดีไหม

782
00:47:00,863 --> 00:47:01,697
ดีเกินไป

783
00:47:02,739 --> 00:47:05,826
ถ้าแม่ตามใจเขา คงได้นั่งในบ้านทั้งวัน

784
00:47:05,909 --> 00:47:07,411
วันๆ อยู่แต่ในร่ม

785
00:47:07,494 --> 00:47:09,371
มารธาปรนนิบัติให้เหมือนราชินีแห่งชีบา

786
00:47:10,455 --> 00:47:13,834
ต้องยืนยันหนักแน่นว่าเขาต้องให้แม่ช่วยเหลือด้วย

787
00:47:14,334 --> 00:47:16,170
ให้เก็บเมล็ดพืชและเบอร์รี่

788
00:47:16,253 --> 00:47:17,588
ได้ยินอยู่

789
00:47:19,923 --> 00:47:22,259
- โอ๊ย ท่านแม่
- โอ๋ เงียบ ไม่เจ็บหรอก

790
00:47:22,926 --> 00:47:25,679
ผมเจ้ายังคงพันกันเหมือนเคยนะ

791
00:47:25,762 --> 00:47:27,472
ส่วนท่านก็ไม่อ่อนโยนกับมันเหมือนเดิมเลย

792
00:47:27,556 --> 00:47:29,892
เจ้าได้มือหนักไปจากแม่ อย่าลืมเรื่องนี้สิ

793
00:47:29,975 --> 00:47:33,896
ถ้าท่านไม่เลียนิ้วโป้ง
แล้วป้ายหน้าเราอีก ก็ไม่เป็นไร

794
00:47:36,231 --> 00:47:37,941
ไม่จำเป็น เจ้าโชคดีแล้ว

795
00:47:39,067 --> 00:47:40,194
ค่อยยังชั่วหน่อย

796
00:47:46,408 --> 00:47:48,911
ทำให้เรานึกถึงวันวานที่ง่ายกว่านี้

797
00:47:49,828 --> 00:47:53,457
มันก็ไม่ได้ง่ายเสมอไปหรอก เราดิ้นรน

798
00:47:54,208 --> 00:47:56,668
บางคืนพ่อเจ้ากับแม่ก็ต้องตัดสินใจ

799
00:47:56,752 --> 00:47:58,378
ว่าคืนนี้ใครจะได้กิน

800
00:48:00,881 --> 00:48:01,924
เรารู้

801
00:48:03,842 --> 00:48:06,845
เราต้องเรียนรู้ความไม่แน่นอนของความข้นแค้น

802
00:48:17,648 --> 00:48:19,024
สาวกเรา

803
00:48:20,484 --> 00:48:22,194
พวกเขาขาดแคลนในอีกแง่

804
00:48:25,197 --> 00:48:26,698
ในแง่ของ...

805
00:48:26,782 --> 00:48:30,744
ความเข้าใจ การรับฟัง ศรัทธา

806
00:48:33,622 --> 00:48:35,082
เกรงว่าพวกเขายังขาดแคลนหนัก

807
00:48:35,791 --> 00:48:36,750
แย่ขนาดนั้นรึ

808
00:48:38,377 --> 00:48:40,170
พวกเขาขอเรื่องทางโลก

809
00:48:41,255 --> 00:48:43,006
ตำแหน่งที่มีชื่อเสียง

810
00:48:43,090 --> 00:48:46,510
ขอเป็นมือขวาและมือซ้ายเพื่อเกียรติยศ

811
00:48:47,386 --> 00:48:48,595
พวกเขาโกรธเคือง

812
00:48:48,679 --> 00:48:52,140
ตอนที่เราแสดงความอ่อนน้อม
และเชื่อฟังอำนาจในโลกนี้

813
00:48:52,224 --> 00:48:53,892
แทนที่จะ...

814
00:48:53,976 --> 00:48:57,521
ไม่รู้สิ เสกพวกทหารโรมันให้เป็นเสาเกลือซะ

815
00:48:59,231 --> 00:49:01,358
พวกเขาเป็นแค่มนุษย์ เจ้าคาดหวังอะไร

816
00:49:05,404 --> 00:49:06,905
เราก็มนุษย์

817
00:49:07,656 --> 00:49:11,326
ลูกรัก แม่เปลี่ยนผ้าอ้อมให้เจ้าตอนที่เปื้อนสกปรก

818
00:49:11,410 --> 00:49:12,870
เชื่อเถอะ แม่รู้ดี

819
00:49:23,922 --> 00:49:27,259
ที่เราเศร้าคือ...

820
00:49:29,428 --> 00:49:32,931
ใช่ ความรู้สึกของมนุษย์นั้น

821
00:49:34,725 --> 00:49:39,730
ที่ไม่มีใครเข้าใจนี่

822
00:49:42,941 --> 00:49:44,526
แต่พวกเขาก็ไม่ผิดหรอก

823
00:49:46,445 --> 00:49:48,864
พวกเขาแค่... ไม่สามารถทำได้

824
00:49:50,782 --> 00:49:53,243
เรากล่าวถ้อยคำของพระบิดาบนสวรรค์

825
00:49:53,327 --> 00:49:56,663
และผู้นำศาสนาเรียกมันว่าหมิ่นประมาทพระเจ้า

826
00:49:56,747 --> 00:49:58,373
และวางแผนกำจัดเรา

827
00:49:59,833 --> 00:50:02,920
บางคนก็แค่เลือกเดินผิดทาง

828
00:50:04,588 --> 00:50:06,840
สาวกของเราบอกว่าเห็นด้วย

829
00:50:09,009 --> 00:50:11,345
แต่แล้วพวกเขา... พวกเขาก็ทำตัว

830
00:50:11,428 --> 00:50:14,973
เหมือนไม่เคยซึมซับคำสั่งสอนที่เราเคยพูดเลย

831
00:50:15,891 --> 00:50:17,809
แล้วต้องทำยังไง พวกเขาถึงจะเข้าใจ

832
00:50:27,277 --> 00:50:28,278
ลูก

833
00:50:29,154 --> 00:50:29,988
ขมขื่น

834
00:50:32,282 --> 00:50:33,116
ฮะ

835
00:50:35,410 --> 00:50:37,621
เป็นคำตอบที่ขมสำหรับคำถามที่ขม

836
00:50:45,170 --> 00:50:46,630
เจ้าพูดเป็นอุปมา

837
00:50:47,965 --> 00:50:50,133
ใช่แล้ว เป็นครั้งคราว

838
00:50:54,429 --> 00:50:58,392
จำได้ไหมตอนที่พ่อสอนเจ้าทำข้อต่อประกบ

839
00:51:01,311 --> 00:51:03,814
เขาไม่ได้สอนเจ้าโดยการเล่านิทานนะ

840
00:51:07,401 --> 00:51:11,154
เขา... วางมือเขาบนมือเจ้า

841
00:51:11,697 --> 00:51:15,117
เอานิ้วเจ้าไปโอบรอบเครื่องมือ จับมือเจ้าทำ

842
00:51:19,413 --> 00:51:22,416
ไม้ไซเพรส โอ๊ก ไม้มะเดื่อ

843
00:51:24,293 --> 00:51:26,086
มันเชื่อฟังมือระดับอาจารย์

844
00:51:30,174 --> 00:51:31,592
แต่หัวใจมนุษย์...

845
00:51:35,220 --> 00:51:36,597
เป็นคนละเรื่องเลย

846
00:51:39,266 --> 00:51:41,894
แต่ลองดูก็ไม่เสียหาย

847
00:51:42,769 --> 00:51:44,062
ลองพูดตรงไปตรงมา

848
00:51:44,146 --> 00:51:46,106
ไม่นานนี้เราลองมาแล้ว

849
00:51:48,150 --> 00:51:51,069
เราบอกพวกเขาไปตรงๆ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

850
00:51:51,570 --> 00:51:52,821
ไม่แม้แต่จะซึมซับ

851
00:51:55,866 --> 00:51:59,786
ความต้องการที่จะเลี่ยงข่าวร้ายของมนุษย์

852
00:52:01,330 --> 00:52:03,081
บางครั้งก็ทำให้หูหนวก

853
00:52:07,252 --> 00:52:08,170
จริง

854
00:52:12,299 --> 00:52:13,550
เดี๋ยวเจ้าก็หาทางได้

855
00:52:17,179 --> 00:52:19,097
มาเถอะ เข้าข้างในกัน

856
00:52:20,265 --> 00:52:22,684
แม่อยากเห็นแล้วว่าซีโมนเป็นยังไง

857
00:52:22,768 --> 00:52:25,771
ก่อนอื่นเลย เขามีชื่อใหม่แล้ว

858
00:52:25,854 --> 00:52:26,897
อ้อ จริงเหรอ

859
00:52:28,440 --> 00:52:30,400
อย่างอับรามเปลี่ยนเป็นอับราฮัม

860
00:52:31,527 --> 00:52:32,444
ประมาณนั้น

861
00:52:48,252 --> 00:52:52,256
- ยังใช้ลูกไม้เดิมอยู่อีกเหรอ
- บ้าเอ๊ย ไอ้เวรนี่

862
00:52:54,716 --> 00:52:56,093
เข้ามาได้ยังไง

863
00:52:56,176 --> 00:52:58,178
มีกุญแจอยู่ใต้กระถางต้นยี่หร่า

864
00:52:58,887 --> 00:53:01,557
รู้ไหม ท่านควรจะเปลี่ยนล็อก

865
00:53:01,640 --> 00:53:04,768
และเปลี่ยนที่ซ่อนกุญแจหลังจากไล่คนงานเก่าออก

866
00:53:04,852 --> 00:53:07,354
ข้าไม่ได้ไล่เจ้าออก เจ้าลาออก

867
00:53:07,437 --> 00:53:09,189
และไม่คิดว่าจะได้เจอเจ้าอีก

868
00:53:09,982 --> 00:53:11,775
กลุ่มแตกกันแล้วเหรอ

869
00:53:12,901 --> 00:53:14,945
เราเดินทางผ่านเบธานี

870
00:53:15,696 --> 00:53:19,157
- เชิญทำตัวตามสบาย
- ขอโทษที ข้า...

871
00:53:20,450 --> 00:53:21,702
ข้าควรจะเคาะ

872
00:53:22,369 --> 00:53:25,372
แล้วตอนนี้บ้านของเจ้าอยู่ไหน

873
00:53:25,455 --> 00:53:28,333
เราเร่ร่อนน่ะ ส่วนใหญ่ตั้งค่าย

874
00:53:28,834 --> 00:53:30,794
รับบีของเจ้าไม่มีถิ่นฐานเหรอ

875
00:53:30,878 --> 00:53:32,421
คาเปอร์นาอุมล่ะมั้ง

876
00:53:33,213 --> 00:53:35,716
ถ้าท่านเรียกที่ที่อยู่ประจำเป็นบ้านนะ

877
00:53:37,009 --> 00:53:40,846
ตอนนี้กลยุทธ์ของเราคือ
ออกจากคาเปอร์นาอุมมาก่อน

878
00:53:42,181 --> 00:53:43,432
มีคนสนใจมากเกิน

879
00:53:44,224 --> 00:53:47,394
ข้าได้ยินชื่อเสียงด้านบวกและลบ

880
00:53:47,477 --> 00:53:49,146
แพร่กระจายไปเร็วมาก

881
00:53:49,229 --> 00:53:50,772
เขาไม่ควรจะซ่องสุมกำลังเหรอ

882
00:53:50,856 --> 00:53:55,277
จะได้ไม่ต้องหนีไปเมืองห่างไกล
ในประเทศทางเหนือ

883
00:53:55,360 --> 00:53:57,321
ข้าเป็นเด็กใหม่กว่าคนอื่น ก็เลย...

884
00:53:57,905 --> 00:53:59,489
ไม่ค่อยมีใครฟังความเห็นข้าเท่าไร

885
00:53:59,573 --> 00:54:01,241
เขาเรียนรู้จากเจ้าได้มาก

886
00:54:01,325 --> 00:54:04,453
ดูท่าทางเขาจะไม่เข้าใจความสำคัญของมุมมอง

887
00:54:04,536 --> 00:54:05,621
ทางธุรกิจเลย

888
00:54:05,704 --> 00:54:06,705
ธุรกิจอะไรก็ตาม

889
00:54:06,788 --> 00:54:09,708
ภาพลักษณ์เขาในสายตา
ผู้นำศาสนาอื่นต่างหากคือปัญหา

890
00:54:09,791 --> 00:54:10,918
พวกเขารู้สึกถูกคุกคาม

891
00:54:11,001 --> 00:54:12,753
ไม่ใช่แค่ผู้นำศาสนา

892
00:54:13,253 --> 00:54:14,713
ข้าได้ยินว่าสาวกของเขาคนหนึ่ง

893
00:54:14,796 --> 00:54:18,717
ถูกทหารโรมันยศสูงสังหาร

894
00:54:18,800 --> 00:54:19,635
จริงหรือไม่

895
00:54:19,718 --> 00:54:23,347
อันนั้นเป็นอุบัติเหตุเลวร้ายที่ไม่คาดคิด

896
00:54:25,307 --> 00:54:26,683
คนที่ลงมือคือข้าหลวง

897
00:54:28,143 --> 00:54:30,646
เขาถูกลงโทษและลดขั้นไปเรียบร้อยแล้ว

898
00:54:31,188 --> 00:54:35,108
พวกมันฆ่าคนของเรา แล้วโดนแค่ดุด่าว่ากล่าว

899
00:54:35,192 --> 00:54:37,861
ลองนึกดูถ้าเราแตะมันแม้แต่ปลายก้อย

900
00:54:42,074 --> 00:54:44,243
แต่เดี๋ยวเราก็จะได้รู้

901
00:54:44,326 --> 00:54:47,704
เพราะอีกไม่นานมันจะต้องเกิดขึ้น ใช่ไหม

902
00:54:48,997 --> 00:54:51,208
ข้าว่า... คงอย่างนั้น

903
00:54:52,751 --> 00:54:53,585
ยูดาส

904
00:54:53,669 --> 00:54:55,671
นี่ ฮาดัด...

905
00:54:57,506 --> 00:54:59,716
เขาคือพระเมสสิยาห์ ไม่ต้องสงสัย

906
00:55:00,425 --> 00:55:03,178
เขารักษาผู้คน เขาแสดงการอัศจรรย์

907
00:55:04,012 --> 00:55:06,515
คำสอนของเขาไม่เหมือนที่ใครเคยได้ยินมาก่อน

908
00:55:06,598 --> 00:55:08,392
ท่านเองก็พูดแบบนี้ จำได้ไหม

909
00:55:08,475 --> 00:55:10,853
แล้วทำไมเจ้าถึงดูไม่ค่อยเชื่อ

910
00:55:12,729 --> 00:55:14,189
ข้าจำได้แล้ว

911
00:55:14,273 --> 00:55:16,024
ที่เขาไม่ยอมรับเงินบริจาค

912
00:55:16,900 --> 00:55:19,027
ฝูงชนมามหาศาล

913
00:55:19,736 --> 00:55:22,030
ทุกคนฟังเขาพูด จับทุกใจคน

914
00:55:22,114 --> 00:55:25,617
ซึ่งแปลว่าเขาสามารถล้วงถุงเงินของทุกคนได้

915
00:55:26,285 --> 00:55:28,370
สิ่งที่เขาต้องทำก็แค่เอ่ยปาก

916
00:55:28,453 --> 00:55:30,163
นั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้เขายิ่งใหญ่

917
00:55:31,665 --> 00:55:34,751
จะไม่มีใครเรียกเขาว่าพวกกำมะลอหรือนักต้มตุ๋น

918
00:55:37,713 --> 00:55:39,923
ซึ่งข้าพูดอย่างนั้นกับตัวเองไม่ได้

919
00:55:40,465 --> 00:55:41,675
หาเงินไปกินเหรอ

920
00:55:44,928 --> 00:55:45,929
ข้ายอมรับ

921
00:55:47,514 --> 00:55:48,432
ข้า...

922
00:55:49,683 --> 00:55:55,147
ข้าไม่เข้าใจว่าเราทำอะไรอยู่
หรือทำไปทำไม ข้า...

923
00:55:55,230 --> 00:55:58,775
หรือทำไมเราไม่เคลื่อนไหว เร็วกว่านี้ ข้า...

924
00:56:00,235 --> 00:56:01,862
ข้าพยายามเรียนรู้

925
00:56:07,117 --> 00:56:08,327
แต่พร้อมกัน ข้า...

926
00:56:08,869 --> 00:56:10,370
เฮ่ ข้าไม่ได้อดอยาก

927
00:56:10,454 --> 00:56:12,748
เจ้าผอมแห้งแบบนี้อยู่แล้ว แม้จะกินเยี่ยงราชา

928
00:56:12,831 --> 00:56:14,166
แล้วข้าจะรู้ได้ยังไง

929
00:56:16,084 --> 00:56:17,377
เจ้ามีเงินเก็บไหม

930
00:56:17,461 --> 00:56:20,672
ข้าพยายามระวังเวลาจัดสรรปันส่วนเงิน

931
00:56:20,756 --> 00:56:23,509
ข้าเก็บบางส่วนไว้เผื่อช่วงขาดแคลน

932
00:56:23,592 --> 00:56:25,260
แต่พวกเขาก็มักจะ...

933
00:56:25,344 --> 00:56:26,345
หมายความว่าไง "ข้า"

934
00:56:26,428 --> 00:56:28,472
พวกเขาให้ข้าดูแลเรื่องเงินทอง

935
00:56:29,515 --> 00:56:31,558
เจ้าไม่ได้เรียนรู้อะไรจากข้าเลยรึ

936
00:56:31,642 --> 00:56:33,310
ข้าพยายามจะลืมอยู่

937
00:56:34,728 --> 00:56:35,979
โทษที ข้า...

938
00:56:37,314 --> 00:56:39,942
ข้าซึ้งใจที่ได้เป็นลูกมือท่าน แต่...

939
00:56:40,734 --> 00:56:43,654
แต่ตอนนี้ข้าพยายามใช้สิ่งที่เรียนมาช่วยพวกเขา

940
00:56:43,737 --> 00:56:47,074
แล้วเจ้าได้เงินจากทักษะพิเศษนี้ของเจ้าไหม

941
00:56:47,157 --> 00:56:49,660
มีอีกคนที่เก่งเรื่องบัญชีเหมือนกัน

942
00:56:49,743 --> 00:56:50,869
แต่เขาไม่ยอมเข้าใกล้

943
00:56:52,621 --> 00:56:55,457
- เขาเคยเป็นคนเก็บภาษี
- รู้สึกผิดสินะ

944
00:56:55,541 --> 00:56:56,458
ท่านก็กล้าพูด

945
00:56:56,542 --> 00:57:00,045
ถ้าเจ้าเป็นคนเดียวที่ทำได้และยินดี

946
00:57:00,128 --> 00:57:03,465
งั้นเจ้าก็ควรจะได้ค่าตอบแทน
จากงานเฉพาะทางที่ทำบ้าง

947
00:57:04,258 --> 00:57:06,552
อย่างสุภาษิตที่ซาโลมอนว่าไว้

948
00:57:06,635 --> 00:57:08,053
วิบัติแก่เขา "ผู้ทำให้เพื่อนบ้านของเขา

949
00:57:08,136 --> 00:57:09,972
ปรนนิบัติเขาโดยไม่ได้อะไรเลย

950
00:57:10,055 --> 00:57:11,390
และไม่จ่ายค่าจ้างให้แก่เขา"

951
00:57:11,473 --> 00:57:12,516
นั่นไม่ใช่ซาโลมอน

952
00:57:12,599 --> 00:57:15,269
ใครจะเป็นคนพูดก็ช่างเถอะ
หลักการยังเหมือนเดิม

953
00:57:17,145 --> 00:57:19,898
เจ้ายังรู้วิธีลงทุนอย่างรอบคอบ

954
00:57:20,399 --> 00:57:22,025
ไม่เห็นจะผิดอะไรเลย

955
00:57:22,109 --> 00:57:24,319
ถ้าเอาส่วนหนึ่งมาฝากไว้ในธนาคาร

956
00:57:24,820 --> 00:57:26,363
แล้วเก็บดอกเบี้ยดูบ้าง

957
00:57:27,948 --> 00:57:31,368
พระเยซูเคยเล่านิทานเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน

958
00:57:31,451 --> 00:57:33,120
- ชมเชยเรื่องดอกเบี้ย
- ใช่ ชมชอบ

959
00:57:33,203 --> 00:57:35,664
งั้นเจ้าก็ยิ่งมั่นใจได้ว่า

960
00:57:35,747 --> 00:57:37,749
เจ้ากำลังทำสิ่งที่เขาอยากให้ทำอยู่

961
00:57:37,833 --> 00:57:39,793
ข้าไม่ได้มาขอคำแนะนำ ฮาดัด

962
00:57:39,877 --> 00:57:42,379
แล้วเจ้ามาทำไม นอกจากมาทำหน้ามึนงง

963
00:57:43,338 --> 00:57:46,592
แต่ก็ทำท่าสูงส่งกว่าคนอื่นและอับอาย

964
00:57:47,843 --> 00:57:51,054
เจ้ากำลังโกรธ ยูดาส

965
00:57:51,930 --> 00:57:52,848
ใช่

966
00:57:54,766 --> 00:57:56,435
ความเข้าใจข้ากำลังสั่นคลอน

967
00:57:57,436 --> 00:57:58,979
ข้าไม่รู้อะไรเลย

968
00:57:59,062 --> 00:58:02,024
นอกจากที่เขาเป็นพระเมสสิยาห์ที่แท้จริง

969
00:58:03,650 --> 00:58:06,862
ว่าที่กษัตริย์แห่งอิสราเอลที่จะนั่งบนบัลลังก์ดาวิด

970
00:58:06,945 --> 00:58:09,823
และเขาชักชวนข้า

971
00:58:12,034 --> 00:58:13,994
ชักชวนเจ้าโดยมีจุดประสงค์

972
00:58:14,828 --> 00:58:16,371
จนกว่าเจ้าจะรู้ว่าคืออะไร

973
00:58:16,455 --> 00:58:18,582
อย่างน้อย เจ้าก็ควรจะมีทรัพยากร

974
00:58:18,665 --> 00:58:20,209
ที่จะดำเนินภารกิจต่อไปได้

975
00:58:20,292 --> 00:58:25,005
เพื่อที่วันที่เขานั่งบัลลังก์ดาวิดที่เจ้าพูดถึง

976
00:58:25,506 --> 00:58:29,468
เจ้าก็จะได้เป็นเจ้ากรมกระทรวง
การคลังของเขาโดยชอบธรรม

977
00:58:32,930 --> 00:58:33,931
ข้า...

978
00:58:37,643 --> 00:58:39,520
ข้าไม่ได้คิดไกลขนาดนั้น

979
00:58:39,603 --> 00:58:44,525
พวกเขามอบหน้าที่การเงิน
ให้เจ้าเสร็จสรรพขนาดนี้

980
00:58:44,608 --> 00:58:47,819
เลิกขออนุญาตที่จะทำให้พันธกิจดีขึ้น

981
00:58:47,903 --> 00:58:49,655
หรือตัดสินใจแบบผู้ใหญ่

982
00:58:49,738 --> 00:58:51,114
พวกเขาแหละที่ต้องโต

983
00:58:51,198 --> 00:58:54,785
ส่วนเจ้าก็ควรได้เงินและเขาต้องเป็นผู้นำ

984
00:58:59,540 --> 00:59:04,628
ถ้าเจ้าเชื่อและรู้ว่าพระเยซู
เป็นว่าที่กษัตริย์ของชาวยิว

985
00:59:04,711 --> 00:59:08,173
งั้นก็ช่วยให้เขาเป็น

986
00:59:09,800 --> 00:59:11,426
เขาถึงได้ชักชวนเจ้าไปไง

987
00:59:19,268 --> 00:59:20,644
เลื่อนประชุมออกไป

988
00:59:38,453 --> 00:59:41,707
มาได้สองสามวันแล้วใช่ไหม รับบีโยเซบ

989
00:59:41,790 --> 00:59:42,875
เรียนรู้เยอะไหม

990
00:59:42,958 --> 00:59:45,377
เรียนรู้แล้วว่าข้ายังต้องเรียนรู้อีกมาก

991
00:59:45,460 --> 00:59:47,337
ทุกคนต้องเริ่มที่ไหนสักแห่ง

992
00:59:47,421 --> 00:59:50,799
ข้ายังไม่ใช่หนึ่งใน 72 คน
เหมือนเจ้า เจ้าจะตามทัน

993
00:59:52,885 --> 00:59:55,804
อย่าหวั่น ประชุมวันพรุ่งนี้
จะไม่โหดเหมือนวันนี้แล้ว

994
00:59:55,888 --> 00:59:58,724
ทุกคนต้องกลับบ้านก่อนพระอาทิตย์ตกวันสะบาโต

995
00:59:58,807 --> 01:00:01,768
รับบีลาฮาด รับบีโยเซบ เชิญ

996
01:00:01,852 --> 01:00:04,021
ข้าไม่มีโอกาสได้แนะนำเจ้าเมื่อวานนี้

997
01:00:04,104 --> 01:00:06,481
นี่คือลาฮาด บุตรแห่งเอธนาน

998
01:00:06,565 --> 01:00:09,735
เขาอยู่ในคณะกรรมการปรับปรุงพิธีสวด

999
01:00:09,818 --> 01:00:12,362
และเรียกคืนเบเออร์เชบา
ที่เขตแดนใต้ที่เล่าให้เจ้าฟัง

1000
01:00:12,946 --> 01:00:15,407
ถือเป็นเกียรติที่ได้รู้จักท่าน รับบี

1001
01:00:15,490 --> 01:00:17,117
ข้าจะตัดสินใจว่าเป็นเกียรติหรือเปล่า

1002
01:00:17,201 --> 01:00:20,370
โดยการตีความผ่านคำถาม
ให้เลือกอันโด่งดังของข้า

1003
01:00:20,454 --> 01:00:24,208
- ใช่ ชื่อดังมากจริงๆ
- ถามว่าอย่างไร

1004
01:00:24,291 --> 01:00:26,793
ปลาแฮดด็อคหรือกะพงแดง

1005
01:00:28,420 --> 01:00:30,672
ตอบด้วยสัญชาตญาณแรก

1006
01:00:31,298 --> 01:00:32,299
กะพง

1007
01:00:32,925 --> 01:00:35,636
รองเท้าเชือกสานหรือบังเหียนหนัง

1008
01:00:35,719 --> 01:00:36,637
เชือก

1009
01:00:36,720 --> 01:00:38,514
- ฮิลเลลหรือชัมมัย
- ฮิลเลล

1010
01:00:39,306 --> 01:00:40,766
- ทำไม
- เพราะว่าข้าเป็นศิษย์

1011
01:00:40,849 --> 01:00:41,683
ของรับบีนิโคเดมัส

1012
01:00:42,351 --> 01:00:45,938
เป็นอาจารย์ของอาจารย์เป็นที่เกรงขาม

1013
01:00:46,021 --> 01:00:48,649
แม้แต่ชัมมัย ถึงเขาจะไม่ยอมรับก็เถอะ

1014
01:00:48,732 --> 01:00:51,068
และเป็นที่เคารพทั่วทั้งแดนดิน

1015
01:00:51,151 --> 01:00:54,071
เขาออกเดินทาง
เพื่อไปค้นคว้าหลายสัปดาห์แล้ว

1016
01:00:54,154 --> 01:00:57,199
เขาเป็นอาจารย์พิเศษที่
โรงเรียนฮิบรูเจ้าด้วยไหม

1017
01:00:57,282 --> 01:00:58,992
เจ้าดูเด็กเกินจะทันเขา

1018
01:00:59,076 --> 01:01:01,161
เขามาเยือนคาเปอร์นาอุมตอนข้าเป็นเด็กฝึกงาน

1019
01:01:01,245 --> 01:01:03,247
ทำไมเจ้าถึงเลือกคาเปอร์นาอุม

1020
01:01:03,330 --> 01:01:05,040
เพื่ออยู่ท่ามกลางชาวกาลิลี

1021
01:01:05,123 --> 01:01:06,083
ท่ามกลางสามัญชน

1022
01:01:06,166 --> 01:01:08,669
ห่างไกลจากครอบครัวข้าที่อยู่ทางเหนือนี้

1023
01:01:09,586 --> 01:01:12,047
ประเสริฐมาก ข้าประทับใจ

1024
01:01:12,130 --> 01:01:16,051
ทำให้นึกถึงเรื่องที่ซามูเอลไปเบธเลเฮม

1025
01:01:16,134 --> 01:01:18,470
เพื่อทำการเจิมบุตรคนหนึ่งของเจสซี

1026
01:01:18,554 --> 01:01:20,013
เป็นว่าที่กษัตริย์แห่งอิสราเอล

1027
01:01:20,597 --> 01:01:24,226
พวกเขาไม่คิดจะพาดาวิด
เข้ามาให้ซามูเอลเห็นด้วยซ้ำ

1028
01:01:25,269 --> 01:01:28,397
สิ่งที่พบในที่เล็กๆ ห่างไกล
ทำให้แปลกใจได้เสมอ

1029
01:01:28,981 --> 01:01:30,357
ใช่ขอรับ

1030
01:01:33,944 --> 01:01:35,904
รับบีซามูเอลบอกข้าว่าท่านสนใจ

1031
01:01:35,988 --> 01:01:38,115
เรื่องปักเขตแดนทางใต้ของอิสราเอลใหม่

1032
01:01:38,198 --> 01:01:40,117
เพื่อล้อมเมืองเบเออร์เชบาใช่ไหม

1033
01:01:40,200 --> 01:01:43,787
ถูกต้อง เพื่อเป็นเกียรติ
แก่แผ่นดินพันธสัญญาดั้งเดิม

1034
01:01:43,871 --> 01:01:46,039
จากเหนือจดใต้ "จากดานถึงเบเออร์เชบา"

1035
01:01:46,123 --> 01:01:47,124
ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

1036
01:01:47,207 --> 01:01:50,544
ที่จะหาคนที่กระตือรือร้นจะทำเรื่องเช่นนี้

1037
01:01:50,627 --> 01:01:53,964
เพราะว่ามีอะไรเกิดขึ้น
มากมายที่โรม ว่าไหมขอรับ

1038
01:01:54,882 --> 01:01:56,216
แต่เรามีกลยุทธ์

1039
01:01:56,967 --> 01:01:59,052
เบเออร์เชบาอาจดูไม่ใช่เรื่องด่วน

1040
01:01:59,136 --> 01:02:00,512
สำหรับสภาแซนเฮดรินหลายคน

1041
01:02:00,596 --> 01:02:02,639
แต่เรารู้ว่าอะไรจะดึงความสนใจได้

1042
01:02:05,058 --> 01:02:07,186
การตายของเยซู ชาวนาซาเร็ธ

1043
01:02:08,604 --> 01:02:09,813
อะไรนะขอรับ

1044
01:02:10,397 --> 01:02:12,733
เจ้าคงเคยเจอเขาแล้วที่คาเปอร์นาอุม

1045
01:02:12,816 --> 01:02:14,193
ใช่ เราเคยเจอแต่...

1046
01:02:14,276 --> 01:02:16,904
เขาเที่ยวสร้างศัตรูไปทั่วเลยเพราะมีเหตุผล

1047
01:02:17,404 --> 01:02:21,909
มีคนกลุ่มหนึ่งที่เทลดอร์ที่ส่งตัวแทนไปเยรูซาเล็ม

1048
01:02:21,992 --> 01:02:24,745
เพื่อกล่อมให้ปลดจากตำแหน่งและดำเนินคดีเขา

1049
01:02:24,828 --> 01:02:27,623
ข้าไม่ได้ยินเลยว่ามีพลเมืองที่ทำการฟ้องร้อง

1050
01:02:27,706 --> 01:02:30,209
พวกเขาอ้างว่าเป็นเพราะเขา
ทำให้ลูกสาวของชายผู้หนึ่งตาย

1051
01:02:30,292 --> 01:02:32,044
ก็เลยจะดำเนินคดีฟ้องร้อง

1052
01:02:32,961 --> 01:02:35,214
เขาทำให้เยรูซาเล็มนั่งไม่ติด

1053
01:02:35,297 --> 01:02:38,258
และคนที่เป็นสายข่าวของปีลาต

1054
01:02:38,342 --> 01:02:40,844
ที่ว่ากันว่าเข้าร่วมงานที่ทศบุรีบอกว่า

1055
01:02:40,928 --> 01:02:43,263
เขากินขนมปังกับคนนอกศาสนาด้วย

1056
01:02:43,347 --> 01:02:44,890
โรมจับตาดูเขาจริงจังแล้วสินะ

1057
01:02:44,973 --> 01:02:47,267
ถ้าเขาถูกจับกุมหรือถูกลงโทษถึงตาย

1058
01:02:47,351 --> 01:02:48,977
ด้วยความพยายามของเรา

1059
01:02:49,061 --> 01:02:50,687
ทุกคนก็จะหันมาสนใจเรา

1060
01:02:50,771 --> 01:02:51,897
ขออภัย

1061
01:02:51,980 --> 01:02:55,984
ข้าประหลาดใจมากที่ท่านพูดถึง
การจบชีวิตคนได้สบายใจเช่นนี้

1062
01:02:56,068 --> 01:02:58,779
โทษประหารชีวิตทำกันบนพื้นที่
พระวิหารเท่านั้นไม่ใช่รึ

1063
01:02:58,862 --> 01:03:01,198
และครั้งสุดท้ายที่แซนเฮดริน
เป็นคนลงโทษคือเมื่อไหร่กัน

1064
01:03:01,281 --> 01:03:03,116
เขายังแอบอ้างตนว่าเป็นบุตรมนุษย์

1065
01:03:04,284 --> 01:03:06,286
วางเรื่องทางการเมืองเราเอาไว้ก่อน

1066
01:03:06,370 --> 01:03:07,871
ชายผู้นี้ไม่ใช่ผู้บริสุทธิ์

1067
01:03:07,955 --> 01:03:11,333
เลือดบนมือเจ้าไม่ได้แปลว่าทำผิดเสมอไป

1068
01:03:11,416 --> 01:03:13,794
บางครั้งผลลัพธ์ก็เป็นสิ่งที่ถูกต้อง

1069
01:03:14,586 --> 01:03:17,130
ถ้าชาวนาซาเร็ธคนนี้ยังฝืนทำต่อ

1070
01:03:17,214 --> 01:03:19,716
ผู้คนทั้งประเทศจะต้องขอบคุณเรา

1071
01:03:27,307 --> 01:03:30,143
กินมะกอกเยอะเกินไปแล้ว
คงต้องเพลาเสียหน่อยแล้ว

1072
01:03:30,769 --> 01:03:31,854
- นี่สำหรับเจ้า
- ให้ข้าเหรอ

1073
01:03:31,937 --> 01:03:33,021
- ใช่
- จริงเหรอ

1074
01:03:33,105 --> 01:03:34,898
- ดูนี่นะ
- ขอบคุณ

1075
01:03:39,194 --> 01:03:40,737
- เรียบร้อยใช่ไหม รับบี
- ใช่

1076
01:03:40,821 --> 01:03:42,739
- ให้ข้าช่วยอะไรไหมขอรับ
- ไม่ ไม่เป็นไร ขอบใจ

1077
01:03:42,823 --> 01:03:44,449
- เดี๋ยวข้ามา
- โอเค

1078
01:03:52,082 --> 01:03:53,041
เอาล่ะ ท่านแม่

1079
01:03:55,460 --> 01:03:57,004
- ดูแลตัวเองด้วย
- เจ้าด้วย

1080
01:03:57,087 --> 01:03:58,046
ลูกรักแม่นะ

1081
01:04:22,029 --> 01:04:26,074
(เดอะโชสเซน)