1
00:00:27,277 --> 00:00:29,154
ควินตัส เบเนดิคตัส ดีโอ

2
00:00:29,696 --> 00:00:32,533
ได้สาบานว่าจะรับใช้กษัตริย์ซีซาร์

3
00:00:32,616 --> 00:00:35,160
สภาสูง และประชาชนของโรม

4
00:00:35,661 --> 00:00:38,539
ว่าจะปฏิบัติหน้าที่
อย่างถูกทำนองคลองธรรม

5
00:00:38,622 --> 00:00:40,916
ในฐานะข้าหลวงแห่งกาลิลี

6
00:00:40,999 --> 00:00:42,626
ได้กระทำผิด

7
00:00:43,001 --> 00:00:45,170
และถูกลงโทษในข้อหาฆาตกรรม

8
00:00:45,254 --> 00:00:47,214
พลเมืองในปกครองของตนเอง

9
00:00:47,714 --> 00:00:52,135
โทษของเจ้าคือถูกลดชั้นยศ
กราดุส ดีเอคติโอ

10
00:00:52,219 --> 00:00:54,638
และลดขั้นตำแหน่งหน้าที่

11
00:00:54,721 --> 00:00:59,017
มิลิทา มูตาติโอ
โดยจะตัดสินในชั้นศาลต่อไป

12
00:02:05,417 --> 00:02:06,793
ไม่ต้องรีบร้อนไป

13
00:02:16,428 --> 00:02:18,013
ขอแสดงความยินดี

14
00:02:19,056 --> 00:02:20,474
ข้าหลวงกายอัส

15
00:04:42,324 --> 00:04:43,575
ข้าอยากทำอะไร

16
00:04:44,535 --> 00:04:45,536
ที่ช่วยเขาได้บ้าง

17
00:04:47,955 --> 00:04:50,082
เจ้าก็รู้ความอาลัยเป็นยังไง

18
00:04:54,253 --> 00:04:55,254
ข้าล้มเหลว

19
00:04:56,755 --> 00:04:58,465
ล้มเหลวเรื่องอะไร

20
00:04:59,508 --> 00:05:00,801
นี่ไม่ใช่บททดสอบ

21
00:05:02,302 --> 00:05:03,136
การเป็น...

22
00:05:05,347 --> 00:05:06,181
ท่านก็รู้

23
00:05:08,767 --> 00:05:09,768
เราไม่รู้

24
00:05:11,061 --> 00:05:12,855
คนที่ข้าควรจะเป็นตอนนี้

25
00:05:14,147 --> 00:05:18,443
ข้า... แล้วข้าจะเป็นศิลา
ให้ใครได้ไงในเวลาแบบนี้

26
00:05:20,195 --> 00:05:22,906
โธมัสไม่ได้ต้องการให้เจ้า
เป็นศิลาในตอนนี้

27
00:05:25,075 --> 00:05:27,327
เขาต้องการหลักที่มั่นคงให้ได้เดิน

28
00:05:28,036 --> 00:05:30,038
ตอนนี้เขาเสียหลัก
หมดแล้วทุกอย่าง

29
00:05:32,875 --> 00:05:34,835
นี่คือวิถีปกติของโลก

30
00:05:37,004 --> 00:05:37,838
ณ ตอนนี้

31
00:05:41,758 --> 00:05:42,593
ความสูญเสีย

32
00:05:46,346 --> 00:05:47,723
เจ้ารู้ความจริง

33
00:05:51,852 --> 00:05:54,271
ข้าไปบอกเขาไม่ได้ว่า
นี่คือวิถีของโลก

34
00:05:54,354 --> 00:05:56,106
เช่นนั้นก็ไม่ต้องพูดอะไรเลย

35
00:05:57,733 --> 00:05:59,902
คำใดที่โธมัสพูด
จะช่วยเจ้าได้ไหม

36
00:05:59,985 --> 00:06:02,112
ตอนเจ้ารู้เรื่องอีเดนกับลูก

37
00:06:07,534 --> 00:06:09,536
เจ้าเคยผ่านความสูญเสียมาก่อน

38
00:06:10,996 --> 00:06:15,167
เรื่องนั้นทำให้เจ้าเหมาะที่จะ
ไปอยู่เคียงข้างเขาได้ดีกว่าใคร

39
00:06:16,210 --> 00:06:17,836
แทนที่จะนิ่งเป็นศิลา

40
00:06:39,691 --> 00:06:43,111
มันเกิดอะไรขึ้น
ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น

41
00:06:44,655 --> 00:06:46,615
- ข้าเสียใจด้วย
- นางตายแล้ว

42
00:06:46,949 --> 00:06:49,117
นางตายแล้วๆ

43
00:06:50,953 --> 00:06:51,787
ข้ารู้

44
00:06:53,288 --> 00:06:54,790
หายใจ...

45
00:06:55,499 --> 00:06:56,834
เข้าลึกๆ

46
00:06:56,917 --> 00:06:57,751
ไม่ไหว

47
00:06:58,293 --> 00:06:59,294
หายใจไม่ออก

48
00:06:59,878 --> 00:07:00,963
ข้าไม่ไหวแล้ว

49
00:07:03,257 --> 00:07:04,091
นอนลง

50
00:07:07,803 --> 00:07:08,929
ให้ข้าช่วยอะไร

51
00:07:41,587 --> 00:07:43,839
ถ้าตอนนั้นเราเฝ้านางไว้ละก็

52
00:07:47,259 --> 00:07:48,468
อย่าเลย

53
00:07:50,512 --> 00:07:52,097
ข้าจับมือนางอยู่

54
00:07:54,808 --> 00:07:56,226
เราพลัดหลงกัน

55
00:07:58,437 --> 00:08:00,606
นางถูกฆาตกรรม มารีย์

56
00:08:04,985 --> 00:08:07,529
ไม่มีอะไร
หยุดความชั่วร้ายในใจเขาได้

57
00:08:12,201 --> 00:08:13,702
เขาจะขัดขวางได้ไหม

58
00:08:18,498 --> 00:08:19,499
ไปถามกัน

59
00:08:47,569 --> 00:08:49,363
ควรมีคนไปอยู่ข้างโธมัส

60
00:08:49,863 --> 00:08:51,532
ไม่ ควรปล่อยให้เขาอยู่ลำพังก่อน

61
00:08:51,615 --> 00:08:52,783
เจ้าจะแน่ใจได้ยังไง

62
00:08:54,535 --> 00:08:55,536
เชื่อข้าเถอะ

63
00:08:59,164 --> 00:09:02,793
สิ่งที่ข้าจะพูด ข้าพูดได้
ต่อหน้าเจ้าสองคนเท่านั้น

64
00:09:03,585 --> 00:09:04,962
มันวนเวียนอยู่ในหัวข้า

65
00:09:05,045 --> 00:09:06,338
- มาทั้งวันแล้ว
- ระวังด้วย ยากอบ

66
00:09:06,421 --> 00:09:09,132
ทำไมพระเยซูถึงไม่ทำอะไร
อย่างที่ทำกับลูกสาวไยรัส

67
00:09:09,216 --> 00:09:10,843
ข้าเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน

68
00:09:10,926 --> 00:09:12,803
เขาเอ่ยแค่คำเดียว
เราก็ไม่ต้องมาอยู่ตรงนี้

69
00:09:12,886 --> 00:09:15,347
พวกเจ้า เราสาบานว่าจะไม่พูด
ถึงสิ่งที่เห็นในบ้านหลังนั้น

70
00:09:15,430 --> 00:09:16,640
พูดกับคนอื่น

71
00:09:17,140 --> 00:09:18,308
เรารู้ว่าเราเห็นอะไร

72
00:09:18,392 --> 00:09:20,561
ข้าเข้าใจที่เจ้าคิดอย่างนี้ และ...

73
00:09:21,812 --> 00:09:24,940
ข้าก็ครุ่นคิด
กับคำถามเดียวกันนี้เรื่องอีเดน

74
00:09:25,482 --> 00:09:27,442
ทำไมเขาถึงไม่แทรกแซง

75
00:09:27,526 --> 00:09:28,360
ข้า...

76
00:09:28,902 --> 00:09:30,612
แค้นใจที่เขาแสดง
การอัศจรรย์กับผู้อื่น

77
00:09:30,696 --> 00:09:33,490
- ก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลอยู่นะ
- ใช่

78
00:09:34,241 --> 00:09:36,243
จำถ้อยคำของอิสยาห์ได้ไหม

79
00:09:37,119 --> 00:09:39,413
"'เพราะความคิดของเรา
ไม่ใช่ความคิดของเจ้า

80
00:09:39,496 --> 00:09:41,415
และทางของพวกเจ้า
ก็ไม่ใช่ทางของเรา'

81
00:09:41,498 --> 00:09:42,666
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้"

82
00:09:42,749 --> 00:09:44,668
"เพราะฟ้าสวรรค์
สูงกว่าแผ่นดินโลกอย่างไร

83
00:09:44,751 --> 00:09:46,628
ทางของเราก็สูงกว่าทางของเจ้า

84
00:09:46,712 --> 00:09:48,922
และความคิดเรา
ก็สูงกว่าความคิดเจ้าอย่างนั้น"

85
00:09:49,464 --> 00:09:50,966
แต่นั่นก็ไม่ทำให้เรื่องนี้
ง่ายขึ้นเลย

86
00:09:51,049 --> 00:09:55,470
พระเยซูมีเหตุผลที่ยอมให้อีเดน
เผชิญกับเรื่องนี้โดยที่...

87
00:09:56,221 --> 00:09:57,806
ข้าก็ไม่เข้าใจ ณ ตอนนั้น

88
00:09:59,892 --> 00:10:02,060
ข้าอาจไม่เข้าใจถ่องแท้
ในชั่วชีวิตนี้

89
00:10:03,770 --> 00:10:05,939
แต่ข้ารู้ว่า
มันทำให้ข้ายิ่งต้องการเขา

90
00:10:06,023 --> 00:10:08,150
แต่โธมัสไม่ได้อยู่ในบ้านไยรัส

91
00:10:08,233 --> 00:10:11,653
เขาไม่มีทางรู้แน่ว่าพระเยซู
ฟื้นคืนชีพคนตายกลับมาได้

92
00:10:11,737 --> 00:10:13,906
แต่เขาเชื่อ

93
00:10:13,989 --> 00:10:16,325
ว่าพระเยซูทำได้ทุกอย่าง
ทำไมถึงไม่ช่วย

94
00:10:16,909 --> 00:10:19,995
ลูกสาวของไยรัส
สำคัญกว่ารามาห์เหรอ

95
00:10:20,078 --> 00:10:21,663
- กว่าลูกในท้องเมียเจ้า
- พอแล้ว

96
00:10:22,331 --> 00:10:23,874
เรารับปากพระเยซูว่า
จะเก็บเป็นความลับ

97
00:10:23,957 --> 00:10:27,461
และตอนนี้ก็ชัดแล้วว่า
ทำไมโธมัสถึงไม่ควรรู้เรื่องนี้

98
00:10:27,544 --> 00:10:30,005
ถ้าพระเยซูทำอีกล่ะ
แต่ทำให้คนอื่น

99
00:10:30,088 --> 00:10:31,798
โธมัสคงจะใจสลาย

100
00:10:31,882 --> 00:10:34,843
เอาเป็นว่าคอยดูไปวันต่อวัน
ตกลงไหม

101
00:10:36,970 --> 00:10:40,265
อีกอย่างเราเป็นลูกศิษย์เขา
ไม่ได้เท่าเทียมเขา

102
00:10:40,349 --> 00:10:41,683
- ข้าไม่เคยพูดว่าเท่าเทียมกัน...
- หมายถึง

103
00:10:41,767 --> 00:10:43,602
ถ้าเราไม่รู้คำตอบของเรื่องบางเรื่อง

104
00:10:43,685 --> 00:10:46,104
เราก็ให้พระเยซูพูดด้วยตัวเอง

105
00:10:46,188 --> 00:10:48,273
เจ้าคอยบันทึก มัทธิวก็จดบันทึก

106
00:10:48,357 --> 00:10:51,860
แล้วเวลาจะเผยปัญญา
ที่ซ่อนในปริศนาเหล่านี้

107
00:10:52,903 --> 00:10:55,322
แต่ข้าเชื่อในพระเจ้า
ที่เดินบนน้ำได้

108
00:11:00,702 --> 00:11:01,537
ใช่

109
00:11:19,972 --> 00:11:21,682
ดูเหมือนเราไม่ค่อย
ได้กอดกันเท่าไหร่นะ

110
00:11:24,685 --> 00:11:25,519
ใช่

111
00:11:29,398 --> 00:11:30,232
พักผ่อนเสีย

112
00:11:39,408 --> 00:11:40,909
จำสมัยเราจับปลาได้ไหม

113
00:11:41,493 --> 00:11:44,913
พวกผู้เฒ่าเคยเรียกเจ้าว่า
ยากอบ แล้วเรียกข้าว่ายอห์น

114
00:11:45,622 --> 00:11:49,042
เรียกถูกบ้างผิดบ้าง
และไม่ใช่แค่พวกผู้เฒ่าด้วย

115
00:11:49,793 --> 00:11:50,794
ใช่

116
00:11:53,714 --> 00:11:56,967
ทุกคนแยกเราไม่ออก
เพราะว่าเราไม่เคยแยกจากกัน

117
00:11:58,260 --> 00:11:59,970
พวกเราทำทุกอย่างด้วยกัน

118
00:12:00,053 --> 00:12:04,183
เราจับปลาด้วยกัน
เราไปร้านหัวค้อนด้วยกัน

119
00:12:04,266 --> 00:12:05,142
ใช่

120
00:12:05,642 --> 00:12:06,977
ไปธรรมศาลาด้วยกัน

121
00:12:09,354 --> 00:12:11,273
แล้วเราก็ติดตามพระเยซูด้วยกัน

122
00:12:12,816 --> 00:12:15,068
แต่ตอนเจ้าไปทำภารกิจ
กับโธมัส

123
00:12:16,445 --> 00:12:18,447
เจ้ากลับมา และ...

124
00:12:20,824 --> 00:12:24,995
มันให้ความรู้สึกเหมือน
เจ้าสนิทกับเขามากกว่าข้า

125
00:12:25,621 --> 00:12:28,749
เหมือนเขาเป็นเพื่อนใหม่
ที่น่าสนใจ

126
00:12:28,832 --> 00:12:31,210
ส่วนข้ามันหน้าเก่าและน่าเบื่อ

127
00:12:31,293 --> 00:12:32,669
ไม่ได้เจตนาแบบนั้น

128
00:12:33,378 --> 00:12:34,838
- ข้าขอโทษ
- ไม่ๆ

129
00:12:35,631 --> 00:12:37,049
พวกเจ้ามีสายสัมพันธ์

130
00:12:38,467 --> 00:12:41,720
เรากำลังทำสิ่งสำคัญที่สุด
ในชีวิตเรา ยอห์น

131
00:12:42,429 --> 00:12:44,306
ในชีวิตของทุกๆ คน

132
00:12:46,600 --> 00:12:47,851
เจ้ากำลังทำสิ่งนั้นกับเขา

133
00:12:48,936 --> 00:12:50,395
ยากอบ
พวกเราทำเรื่องนี้ด้วยกันทุกคน

134
00:12:50,479 --> 00:12:53,565
แต่บางคนก็สนิทกันมากขึ้น
ระหว่างทาง

135
00:12:56,151 --> 00:12:57,236
ข้ายอมรับ

136
00:12:58,695 --> 00:13:02,074
ข้ารู้สึกอิจฉามิตรภาพ
ของเจ้ากับโธมัส

137
00:13:03,492 --> 00:13:05,202
แต่เรื่องพวกนั้นไม่สำคัญแล้ว

138
00:13:06,203 --> 00:13:09,665
สิ่งสำคัญคือเขากำลังเจ็บปวด

139
00:13:10,874 --> 00:13:12,251
และเขาต้องการเจ้า

140
00:13:13,043 --> 00:13:15,671
- ข้าเหรอ
- ถึงเจ้าจะไม่รู้ว่าต้องพูดอะไร

141
00:13:15,754 --> 00:13:18,340
แค่เจ้าอยู่เคียงข้างเขา

142
00:13:18,423 --> 00:13:21,635
ก็มีความหมายกับเขา
มากกว่าพวกเราทุกคนแล้ว

143
00:14:21,445 --> 00:14:22,279
อย่างนั้น

144
00:14:23,030 --> 00:14:23,947
หายใจเข้า

145
00:14:25,199 --> 00:14:27,784
ร้องไห้ออกมาได้
แค่ต้องหายใจเข้า

146
00:14:30,162 --> 00:14:30,996
ไม่

147
00:14:34,041 --> 00:14:34,875
อะไร

148
00:14:35,834 --> 00:14:38,504
ไม่ รู้สึกผิดที่หายใจ
ทั้งที่นางสิ้นลมแล้ว

149
00:14:38,587 --> 00:14:40,714
ข้าสงบสติไม่ได้
แล้วก็ไม่อยากด้วย

150
00:15:21,088 --> 00:15:24,383
เราได้ส่งข่าวไปยังเทลดอร์
ที่ที่ราบชารอน

151
00:15:25,050 --> 00:15:27,010
ว่าเรากำลังเดินทาง
เพื่อพานางกลับบ้าน

152
00:17:27,422 --> 00:17:28,257
เทลดอร์

153
00:17:29,174 --> 00:17:31,093
ใกล้จะถึงแล้ว อยู่ตรงหน้านั่นเอง

154
00:17:31,176 --> 00:17:32,511
นี่เพิ่งจะเป็นแค่จุดเริ่มต้น

155
00:17:33,554 --> 00:17:35,973
ข้าไม่รู้เลยว่า
จะพูดกับคาฟนี่ยังไง

156
00:17:42,396 --> 00:17:43,605
อาจไม่ต้องพูดแล้ว

157
00:17:55,617 --> 00:17:57,578
โธมัส เดี๋ยวข้าคุยเอง

158
00:17:58,078 --> 00:17:59,580
เจ้าอยู่นี่แหละ
เดี๋ยวข้าจัดการเอง

159
00:17:59,663 --> 00:18:00,998
ไม่ เรื่องนี้ข้าต้องทำ

160
00:18:01,790 --> 00:18:03,333
จะให้เจ้าคอยปกป้องไม่ได้

161
00:18:03,417 --> 00:18:05,836
จะไปถามพวกเขาต้องการอะไร
แล้วกลับมาบอก

162
00:18:06,170 --> 00:18:07,796
- ตกลงนะ
- ไม่เป็นไร ซี

163
00:18:08,964 --> 00:18:11,216
โธมัส เราจะไปกับเจ้า

164
00:18:12,259 --> 00:18:13,760
เราจะเผชิญเรื่องนี้ด้วยกัน

165
00:18:20,601 --> 00:18:21,894
นางอยู่ไหน

166
00:18:23,478 --> 00:18:24,730
ลูกสาวข้าอยู่ไหน

167
00:19:39,346 --> 00:19:40,264
โธมัส หยุด

168
00:19:43,517 --> 00:19:44,726
ห้ามเจ้าเดินต่อไปแม้ก้าวเดียว

169
00:19:45,686 --> 00:19:47,896
ข้าขอห้ามเจ้าเข้ามายังเมืองนี้

170
00:19:47,980 --> 00:19:49,815
คาฟนี่ เราทุกข์โศกไม่ต่างกับเจ้า

171
00:19:50,816 --> 00:19:53,986
เราอาลัย แต่เราไม่ใช่คนอันตราย

172
00:19:54,069 --> 00:19:57,197
งั้นทำไมลูกสาวข้าถึงตาย

173
00:19:58,657 --> 00:20:00,784
- ตาย
- ข้าขอโทษจริงๆ

174
00:20:00,868 --> 00:20:03,787
- ข้าขอโทษจริงๆ
- เจ้าฆ่าข้าไปแล้ว โธมัส

175
00:20:04,746 --> 00:20:06,999
เเล้วเจ้าก็ยังฆ่านางอีก

176
00:20:09,084 --> 00:20:10,252
ฝีมือเจ้า

177
00:20:10,335 --> 00:20:11,420
ข้าโทษตัวเอง

178
00:20:11,503 --> 00:20:13,630
ข้าขอโทษ ข้ารักษาสัญญาไม่ได้

179
00:20:13,714 --> 00:20:16,175
โธมัสรักรามาห์หมดใจ คาฟนี่

180
00:20:17,718 --> 00:20:21,263
- และนางก็รักเขา
- คำพูดเจ้าจะมีค่าอะไร

181
00:20:22,347 --> 00:20:25,142
เจ้ามันจอมปลอม ผีห่าซาตาน

182
00:20:25,642 --> 00:20:27,644
เป็นหมอผี จอมหลอกลวง

183
00:20:30,856 --> 00:20:36,445
เรื่องที่ข้าผิดหวังที่สุดในชีวิต
ก็คือไม่ได้สอนลูกสาวให้ดีกว่านี้

184
00:20:37,154 --> 00:20:41,408
นางเป็นคนเฉลียวฉลาด
จนเจ้ามาทำมนตร์ดำใส่นาง

185
00:20:41,491 --> 00:20:43,869
รามาห์ถูกพวกโรมันสังหาร คาฟนี่

186
00:20:44,828 --> 00:20:46,163
และท่านพูดแทนนางไม่ได้

187
00:20:47,247 --> 00:20:48,498
นางรักพระเยซู

188
00:20:49,416 --> 00:20:51,418
นางคิดว่าลิขิตนี้ถือเป็นเกียรติ

189
00:20:52,044 --> 00:20:54,338
และนางก็อยากให้ทุกคนรู้
รวมถึงท่านด้วย

190
00:21:16,443 --> 00:21:17,277
ไปเถอะ

191
00:21:20,197 --> 00:21:21,240
ข้าขอสาปแช่งเจ้า

192
00:21:22,533 --> 00:21:24,159
พร้อมทั้งเหล่าสาวก

193
00:21:25,911 --> 00:21:27,204
เราก็เศร้าเหมือนท่าน

194
00:21:28,830 --> 00:21:32,042
ข้าจะเผยแพร่ข่าว
ให้ขจรขจายไปไกล

195
00:21:33,126 --> 00:21:35,212
ตราบที่ยังมีเลือดไหลในกาย

196
00:21:35,295 --> 00:21:38,465
ข้ายอมเคลื่อนภูผา
เพื่อเปิดโปงเจ้า

197
00:21:38,549 --> 00:21:40,133
เยซู ชาวนาซาเร็ธ

198
00:21:40,217 --> 00:21:44,721
ข้าจะประกาศให้โลกรู้ว่าเจ้าเป็น
คนปลิ้นปล้อนและเป็นฆาตกร

199
00:21:44,805 --> 00:21:46,473
ท่านระบายความรู้สึกแล้ว

200
00:21:47,099 --> 00:21:48,267
เราจะปล่อยท่านอยู่ลำพัง

201
00:21:48,350 --> 00:21:49,977
เจ้าจะได้เจอข้าอีกแน่

202
00:21:50,060 --> 00:21:53,522
เมื่อถึงวันนั้น
เจ้าจะได้เห็นข้าเป็นสิ่งสุดท้าย

203
00:21:55,482 --> 00:21:57,276
บอกว่าให้พอ

204
00:22:32,311 --> 00:22:33,520
(เยรูซาเล็ม)

205
00:22:33,604 --> 00:22:38,483
(พระเยซูคือพระเมสสิยาห์)

206
00:26:47,065 --> 00:26:49,651
(เดือนคิสเลฟ ค.ศ. 30)

207
00:26:53,739 --> 00:26:56,283
อีเดน ซีจะเก็บผลไม้มาเมื่อไหร่

208
00:26:56,366 --> 00:26:57,618
ไม่นาน

209
00:26:58,785 --> 00:27:00,078
เราก็จะพูดแบบนั้นเหมือนกัน

210
00:27:04,625 --> 00:27:05,918
เจ้านอนหลับดีขึ้นไหม

211
00:27:07,336 --> 00:27:10,464
ดีกว่าเมื่อสองสามเดือนก่อน
แต่ก็ยังไม่ค่อยดี

212
00:27:12,633 --> 00:27:14,885
ตอนที่ข้ากับเมียเสียลูกไป

213
00:27:16,220 --> 00:27:18,013
ข้าก็ใช้เวลา
หลายเดือนเหมือนกัน

214
00:27:18,096 --> 00:27:19,431
อีเดนนานกว่านั้นอีก

215
00:27:21,850 --> 00:27:23,227
ได้อธิษฐานบ้างไหม

216
00:27:25,521 --> 00:27:26,522
อธิษฐานอยู่

217
00:27:27,981 --> 00:27:31,568
แต่ว่าบางครั้งก็ยาก
ที่จะเชื่อตามที่พูด

218
00:27:35,364 --> 00:27:39,535
"เมื่อข้าระลึกถึงพระเจ้า
ข้าก็ครวญคราง

219
00:27:39,618 --> 00:27:42,371
ข้าคิดตรึกตรอง
จิตวิญญาณข้าก็อ่อนระอา

220
00:27:43,580 --> 00:27:45,290
พระองค์ทรงจับหนังตาของข้าไว้"

221
00:27:49,962 --> 00:27:52,548
ว่าแต่ลองไปที่อื่นไหม

222
00:27:53,465 --> 00:27:57,553
ลองไปดูสักพักหนึ่งไม่นาน
ปลีกตัวออกไป

223
00:27:59,012 --> 00:27:59,972
ข้าไปไม่ได้

224
00:28:03,058 --> 00:28:04,726
การอยู่ที่นี่เจ็บปวดเกิน

225
00:28:05,561 --> 00:28:06,395
แต่...

226
00:28:07,896 --> 00:28:09,523
ข้าไม่คิดอยากอยู่ที่อื่นใดเลย

227
00:28:10,899 --> 00:28:12,651
- ผลไม้สดจากตลาด
- ดี

228
00:28:12,734 --> 00:28:14,069
มาสักที

229
00:28:15,487 --> 00:28:17,489
อย่างน้อยก็กลับมา
กินอะไรหน่อยนะ

230
00:28:17,573 --> 00:28:18,782
- สดใช่ไหม
- เอาไปเลย

231
00:28:18,866 --> 00:28:19,867
มาเถอะ

232
00:28:20,617 --> 00:28:21,535
ขอบใจ ซี

233
00:28:22,035 --> 00:28:25,038
นี่ของเจ้า กระเทียม
หัวหอมและผักชะคราม

234
00:28:25,122 --> 00:28:27,291
จ้ะ เยี่ยมเลย
เอาไปวางไว้บนโต๊ะได้เลย

235
00:28:27,374 --> 00:28:28,417
- ขอบคุณ
- สดใช่ไหม

236
00:28:28,500 --> 00:28:29,543
- กรอบอร่อยดีจัง
- สดใช่ไหม

237
00:28:29,626 --> 00:28:31,003
- นี่เหรอ
- ก็ได้

238
00:28:31,086 --> 00:28:34,214
- ข้าขอลูกนี้
- เจ้าอยากลองชิมหรือเปล่า

239
00:28:35,799 --> 00:28:37,301
- ขอบใจ
- ยินดี

240
00:28:43,223 --> 00:28:45,142
- หวาน
- หวาน อร่อยจัง

241
00:28:45,225 --> 00:28:46,935
ฟีลิป ทับทิมนี่มันกินยังไงเหรอ

242
00:28:47,019 --> 00:28:49,062
ทับทิมเหรอ อ้อ เจ้าต้องใช้มีด

243
00:28:52,065 --> 00:28:52,900
คือ...

244
00:28:54,151 --> 00:28:57,237
เริ่มจากด้านบนก่อน
ให้เจ้าตัดขั้วออก แบบนี้

245
00:28:58,780 --> 00:29:02,743
หรือเจ้าจะหั่นแบ่งครึ่ง
แล้วใช้นิ้วแงะเมล็ดออกมา

246
00:29:02,826 --> 00:29:04,161
หั่นทับทิมแบ่งครึ่งเนี่ยนะ

247
00:29:04,828 --> 00:29:06,914
- โตมากับหมาป่าเหรอ
- ใช่ จะพูดอย่างนั้นก็ได้

248
00:29:06,997 --> 00:29:07,831
เปโตร

249
00:29:08,540 --> 00:29:09,750
พ่อแม่พยายามแล้ว

250
00:29:10,417 --> 00:29:12,085
- จริงเหรอ
- อย่าทะเลาะ เจ้าสองคน

251
00:29:14,129 --> 00:29:18,383
ดูนะ นี่ แบ่งออกเป็นห้าส่วน

252
00:29:18,467 --> 00:29:20,969
แล้วเจ้าก็กรีดลงไป
ตรงแง่งสีขาว

253
00:29:21,053 --> 00:29:23,347
แล้วก็แกะออก
เหมือนปอกเปลือกส้ม

254
00:29:23,430 --> 00:29:26,433
- ไม่เคยมีใครสอนข้าเลย
- เหรอ ไม่แปลกใจ

255
00:29:26,517 --> 00:29:28,936
แปลว่าเจ้าทิ้งเมล็ดทับทิม
เสียเปล่ามาตลอดชีวิต

256
00:29:29,019 --> 00:29:29,937
ข้ากำลังถูกไต่สวนเหรอ

257
00:29:30,020 --> 00:29:34,066
"กินเมล็ดทับทิม
ทิ้งขว้างมาตลอดชีวิต"

258
00:29:34,149 --> 00:29:36,151
ข้าพูดอะไรผิด
แค่พยายามจะช่วย

259
00:29:37,110 --> 00:29:37,945
เหมือนดอกไม้

260
00:29:38,570 --> 00:29:40,739
ใช่สินะ สองศรีพี่น้อง
รวมหัวเล่นงานข้า

261
00:29:40,822 --> 00:29:42,950
- ต้องกินแบบนี้สิ
- ว่ามาต่อเลย ว่ามา

262
00:29:43,033 --> 00:29:44,701
ไม่ ต้องแบบนี้

263
00:29:44,785 --> 00:29:47,079
- เจ้าน่ะกินทิ้งกินขว้าง
- ขอโทษด้วย คือว่าข้าไม่รู้เลย

264
00:29:47,162 --> 00:29:48,997
- ทับทิมนี่
- ไม่ ข้าแค่พูดเฉยๆ

265
00:29:49,081 --> 00:29:50,165
ไม่ๆ

266
00:29:50,249 --> 00:29:52,000
- มันอาจช่วยได้
- ทับทิมเนี่ย

267
00:29:52,084 --> 00:29:53,293
ทับทิมนี่ผิดไม่ได้เลยสินะ

268
00:29:53,377 --> 00:29:56,421
- ไม่ๆ
- ทับทิมนี่ผิดไม่ได้เลย

269
00:30:13,355 --> 00:30:17,568
- ข้างในเถียงอะไรกันขอรับ
- อ้อ ไม่รู้สิ

270
00:30:17,651 --> 00:30:20,529
คงอยากเป็นฝ่ายถูกเรื่องอะไร
สักอย่างอย่างเคยละมั้ง

271
00:30:21,196 --> 00:30:24,366
หรือไม่ก็คนอื่น
ทำอะไรผิดมาตลอดชีวิตสินะ

272
00:30:24,449 --> 00:30:27,119
ใช่ๆ เจ้ารู้ได้ยังไง

273
00:30:27,202 --> 00:30:29,162
จะบอกว่าท่านยังไม่เห็น
นิสัยพวกเขาอีกงั้นรึ

274
00:30:30,330 --> 00:30:33,292
ก็จริงนะ พวกเขาชอบเป็นแบบนี้
อยู่เรื่อยเลยเนอะ

275
00:30:40,090 --> 00:30:42,801
เจ้าจำตอนที่ยังมีเรา
แค่สามคนได้ไหม

276
00:30:48,182 --> 00:30:49,850
เจ้าคิดถึงวันพวกนั้นไหม

277
00:30:51,685 --> 00:30:55,939
ข้าก็คิดว่าตอนนั้น
เราได้ใช้เวลากับท่านมากกว่านี้

278
00:31:00,194 --> 00:31:02,571
แต่ถ้าจะขอไม่ให้คนอื่น
ได้รับสิ่งดีๆ เช่นนี้

279
00:31:02,654 --> 00:31:04,406
โดยการเข้าร่วมกับเรา

280
00:31:04,489 --> 00:31:05,699
มันก็ดูเห็นแก่ตัว

281
00:31:10,370 --> 00:31:11,914
รู้สึกเหมือนนานมาแล้วเลยนะ

282
00:31:14,791 --> 00:31:16,335
เวลาที่ย้อนกลับไปไม่ได้

283
00:31:25,010 --> 00:31:26,512
เราจะไปที่ไหนกันต่อ

284
00:31:28,764 --> 00:31:29,848
ถามทำไมเหรอ

285
00:31:32,851 --> 00:31:34,937
เราอยู่ที่คาเปอร์นาอุม
ตลอดไปไม่ได้

286
00:31:38,106 --> 00:31:38,941
ใช่

287
00:31:40,442 --> 00:31:41,401
ใช่ ไม่ได้

288
00:31:44,279 --> 00:31:47,199
อย่าให้ใครสบประมาท
ปัญญาเจ้า ยากอบน้อย

289
00:31:50,285 --> 00:31:51,495
ข้ามีสิทธิ์พูดเหรอ

290
00:31:51,578 --> 00:31:52,412
แต่...

291
00:31:54,373 --> 00:31:57,501
ข้าว่ามันไม่ค่อยเหมือน
ปัญญาเท่าไหร่นักหรอก

292
00:31:57,584 --> 00:31:59,002
มันเหมือนกับ...

293
00:32:01,088 --> 00:32:02,172
ความรู้สึก

294
00:32:04,132 --> 00:32:05,092
ลึกในใจ

295
00:32:08,011 --> 00:32:09,179
ความรู้สึกดีไหม

296
00:32:11,014 --> 00:32:12,474
ข้าก็อธิบายไม่ถูก

297
00:32:14,268 --> 00:32:15,102
ลองสิ

298
00:32:24,611 --> 00:32:27,698
ช่วงนี้ ข้า...

299
00:32:33,495 --> 00:32:35,914
- ข้าไม่อยากแม้แต่จะพูดถึง
- ข้าพูดเอง

300
00:32:41,003 --> 00:32:43,547
ท่านเอาแต่พูดเกี่ยวกับเรื่อง

301
00:32:48,552 --> 00:32:49,595
"ตอนท่านจากไป"

302
00:32:50,929 --> 00:32:52,139
พูดบ่อยขึ้นมาก

303
00:32:55,267 --> 00:32:56,602
ท่านบอกเราว่า...

304
00:32:57,728 --> 00:33:00,522
ท่านจะต้องทนทุกข์หลายประการ

305
00:33:00,606 --> 00:33:03,859
ด้วยน้ำมือพวกผู้ใหญ่
และหัวหน้าปุโรหิต

306
00:33:06,612 --> 00:33:08,655
คนพวกนั้นไม่ได้อยู่คาเปอร์นาอุม

307
00:33:11,783 --> 00:33:12,618
ใช่แล้ว

308
00:33:15,245 --> 00:33:18,790
นั่นแปลว่าเราจะออกเดินทาง เร็วๆนี้

309
00:33:24,129 --> 00:33:25,964
โทษที เจ้าว่า "เมื่อไหร่" นะ

310
00:33:27,174 --> 00:33:28,008
ก็...

311
00:33:34,431 --> 00:33:35,265
เรื่องจริง

312
00:33:40,562 --> 00:33:42,689
เราจะลงใต้ไปทางเยรูซาเล็ม

313
00:33:44,233 --> 00:33:45,776
เราจะไปจากคาเปอร์นาอุม

314
00:33:50,030 --> 00:33:51,240
ถึงเวลาแล้ว

315
00:33:54,826 --> 00:33:56,870
ต่อจากนี้จะไม่มีอะไรง่ายอีกแล้ว

316
00:34:18,016 --> 00:34:19,643
ขอโทษที่ขัดจังหวะ

317
00:34:21,770 --> 00:34:22,688
ไม่เป็นไร

318
00:34:23,981 --> 00:34:27,192
อีเดนฝากมาถามถึงสะระแหน่
กับเลมอน นางพร้อมที่จะ...

319
00:34:27,276 --> 00:34:28,110
นี่

320
00:34:31,196 --> 00:34:32,072
เกิดอะไรขึ้น

321
00:34:33,448 --> 00:34:36,869
มัทธิว อดีต "คนเก็บภาษี"
อยู่ที่นี่หรือไม่

322
00:34:38,161 --> 00:34:40,330
- ใครเป็นคนถาม
- ข้าหลวงกายอัส

323
00:34:49,006 --> 00:34:49,840
สักครู่นะ

324
00:35:01,101 --> 00:35:05,856
ท่านคิดว่ากายอัสจะเอาตัวมัทธิว
กลับไปเป็นคนเก็บภาษีไหม

325
00:35:08,692 --> 00:35:10,694
งั้นเราก็ต้องถามดู

326
00:35:12,196 --> 00:35:14,740
ให้ข้าไปกับมัทธิว
ข้าคุยกับกายอัสได้

327
00:35:15,741 --> 00:35:18,744
ได้เลย แล้วรีบกลับมา
เราจะออกเดินทาง

328
00:35:22,122 --> 00:35:23,040
คนเก็บภาษี

329
00:35:23,957 --> 00:35:26,001
ไม่มีใครเรียกข้าด้วยชื่อนั้น
มานานแล้ว

330
00:35:26,084 --> 00:35:27,002
ได้โปรดมากับเรา

331
00:35:29,463 --> 00:35:31,632
ไม่เป็นไร มัทธิว
เปโตรจะไปกับเจ้าด้วย

332
00:35:34,301 --> 00:35:35,219
ไม่เป็นไร

333
00:35:45,062 --> 00:35:46,438
มัทธิวมีเรื่องเหรอ

334
00:35:47,523 --> 00:35:48,524
ไม่น่าจะใช่

335
00:35:50,442 --> 00:35:52,736
ธัดเดอัส อันดรูว์ ซี

336
00:35:52,819 --> 00:35:55,197
ไปบอกให้คนอื่นๆ
เก็บข้าวเก็บของได้แล้ว

337
00:35:55,739 --> 00:35:57,366
เตรียมตัวออกเดินทาง

338
00:36:01,203 --> 00:36:04,331
- เจ้าเลิกถูผ้าสักทีได้ไหม
- ข้าเหงื่อออก

339
00:36:04,414 --> 00:36:06,333
ขอเช็ดหว่างคิ้วหน่อย
ไม่ได้หรือไง

340
00:36:06,416 --> 00:36:08,168
ช่วยเลิกทำตัวกระสับกระส่ายที

341
00:36:08,252 --> 00:36:09,419
เจ้านั่นแหละที่เป็น

342
00:36:11,255 --> 00:36:13,215
ข้าสงสัย ไม่ได้กลัว

343
00:36:13,799 --> 00:36:16,218
กายอัสไม่ใช่คนเดียวกับที่
ตะโกนใส่เจ้า

344
00:36:16,301 --> 00:36:18,095
ตอนออกจากห้องเก็บภาษีแล้ว

345
00:36:18,178 --> 00:36:20,597
บางทีเขาอาจจะหา
คนเก็บภาษีคนใหม่ไม่ได้

346
00:36:20,681 --> 00:36:22,724
เงินดีแต่ต้องเสียทุกอย่าง
ไปหมดเลย

347
00:36:22,808 --> 00:36:24,852
เจ้าคิดว่า
เขาอยากได้เคล็ดลับเหรอ

348
00:36:24,935 --> 00:36:26,603
เอาตรงๆ เจ้าน่าจะรู้ดีกว่าข้า

349
00:36:26,687 --> 00:36:28,605
หลังๆ เจ้าอยู่กับเขาบ่อย
ไม่ใช่เหรอ

350
00:36:29,106 --> 00:36:30,941
- มากกว่านั้น
- มากกว่าเหรอ

351
00:36:31,692 --> 00:36:32,526
ไม่มีอะไร

352
00:36:33,402 --> 00:36:35,904
- ทำไมคนชอบเป็นแบบนี้
- อะไร

353
00:36:35,988 --> 00:36:37,656
เวลาใครพูดอะไร
แล้วบอกว่าไม่มีอะไร

354
00:36:37,739 --> 00:36:39,616
มันมักแปลว่ามีอะไรเสมอ

355
00:36:39,700 --> 00:36:40,576
แปลกชะมัดเลย

356
00:36:40,659 --> 00:36:42,077
เวลาพูดว่าไม่มีอะไร

357
00:36:42,160 --> 00:36:44,830
มักจะแปลว่า
มันไม่มีอะไรที่เจ้าต้องห่วง

358
00:36:44,913 --> 00:36:47,040
ไม่ก็ไม่ใช่เรื่องของเจ้า

359
00:36:47,124 --> 00:36:49,251
หรือไม่ใช่เวลาที่จะพูดถึง

360
00:36:49,334 --> 00:36:51,795
แล้วทำไมไม่พูดแบบนั้น
ออกมาเลย

361
00:36:51,879 --> 00:36:54,256
แบบนั้นโลกนี้
จะน่าสับสนน้อยลงเยอะ

362
00:36:55,382 --> 00:36:56,508
ก็ใช่

363
00:36:57,176 --> 00:36:58,302
เพียงแต่ว่า...

364
00:37:00,137 --> 00:37:00,971
เพียงแต่อะไร

365
00:37:03,307 --> 00:37:04,141
ไม่มีอะไร

366
00:37:18,113 --> 00:37:18,947
ข้าหลวง

367
00:37:21,700 --> 00:37:23,076
- ข้าหลวง
- ข้าหลวง

368
00:37:39,801 --> 00:37:40,802
เชิญ

369
00:37:44,097 --> 00:37:45,182
นั่งลงก่อน

370
00:37:51,146 --> 00:37:52,397
ขอบใจที่แวะมา

371
00:37:52,940 --> 00:37:55,692
บอกหน่อยไม่ได้เหรอว่า
วันนี้เรียกเรามาทำไม

372
00:37:55,776 --> 00:37:57,152
บอกไม่ได้เด็ดขาด

373
00:38:01,323 --> 00:38:02,491
"เปโตร"

374
00:38:03,325 --> 00:38:06,662
ข้าออกเสียงถูกไหม
ข้าจดเอาไว้ตรงนี้

375
00:38:07,162 --> 00:38:09,164
มีคนบอกข้าเอาไว้น่ะ

376
00:38:09,248 --> 00:38:11,416
เกือบถูก
ออกเสียงเบากว่านั้นหน่อย

377
00:38:11,959 --> 00:38:12,918
เปโตร

378
00:38:13,001 --> 00:38:13,836
เปโตร

379
00:38:14,628 --> 00:38:16,630
เจ้าเป็นชาวเรือชาวประมง

380
00:38:17,297 --> 00:38:19,716
- เคยเป็น
- เจ้ายังผูกเงื่อนเป็นใช่ไหม

381
00:38:20,801 --> 00:38:23,971
ยามที่ท้องฟ้าเป็นสีแดง
ตอนเช้ามืด

382
00:38:24,054 --> 00:38:26,265
แปลว่าวันนั้นจะมีพายุเข้า

383
00:38:27,266 --> 00:38:29,560
ตอนที่มองไปทางใต้
ทางเยรูซาเล็ม

384
00:38:29,643 --> 00:38:32,980
เมื่อเช้านี้ท้องฟ้า
เป็นสีแดงฉานไปทั้งแถบ

385
00:38:33,063 --> 00:38:37,526
คำประกาศมาที่จากยูเดีย
จากผู้นำศาสนาของเจ้านั้น

386
00:38:38,151 --> 00:38:41,238
จริงจังมาก ขู่คุกคามกว่าที่เคย

387
00:38:42,322 --> 00:38:43,782
คุกคามขนาดไหน

388
00:38:43,866 --> 00:38:47,369
พวกฟาริสีที่นี่
ตามจับจ้องเจ้าทุกย่างก้าว

389
00:38:47,452 --> 00:38:49,705
พยายามจะจับรับบีของพวกเจ้า

390
00:38:49,788 --> 00:38:51,790
ให้ได้จากคำพูด
และการกระทำเขา

391
00:38:51,874 --> 00:38:56,044
และข้าบอกได้เลยว่า
พวกนั้นอยากกำจัดเขา

392
00:38:57,379 --> 00:38:58,213
กำจัด

393
00:38:58,297 --> 00:38:59,339
เงียบเสียง

394
00:38:59,840 --> 00:39:00,674
ปิดปาก

395
00:39:01,300 --> 00:39:02,384
หรือแย่กว่า

396
00:39:03,468 --> 00:39:05,053
ข้าไม่รู้ บอกมาสิ

397
00:39:05,137 --> 00:39:07,806
- ก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น
- ไม่รู้สิ อาจจะ...

398
00:39:09,349 --> 00:39:10,392
ผู้ให้บัพติศมา

399
00:39:10,893 --> 00:39:12,686
ไม่ ฟาริสีไม่ได้ฆ่ายอห์น

400
00:39:12,769 --> 00:39:14,938
เฮโรดเป็นคนชาติเดียวกับเจ้า
เป็นกษัตริย์ตัวแทนโรม

401
00:39:15,022 --> 00:39:17,274
และกาลิลี
เป็นเขตปกครองของเขา

402
00:39:17,357 --> 00:39:21,528
ประเด็นคือมีคนจับตาดู
เราทั้งสองคนอย่างใกล้ชิด

403
00:39:22,487 --> 00:39:23,363
ท่านกับข้า

404
00:39:23,447 --> 00:39:27,743
ข้า ทั้งเมืองนี้
และโดยเฉพาะกลุ่มของเจ้า

405
00:39:28,660 --> 00:39:32,873
แอตตีคัส เอมิลิอุส พุลเชอร์
เป็นโคฮอร์เตเออร์บาเน

406
00:39:32,956 --> 00:39:37,544
ที่มีความสนใจเยซูเป็นพิเศษ

407
00:39:37,628 --> 00:39:40,297
และเขากำลังจับตาดูเหตุต่างๆ
ในคาเปอร์นาอุม

408
00:39:40,380 --> 00:39:42,716
ตอนที่เราออกจากบ้าน

409
00:39:42,799 --> 00:39:45,093
พระเยซูบอกให้เรา
เตรียมตัวออกเดินทางแล้ว

410
00:39:46,345 --> 00:39:48,430
นั่นแปลว่าเขาจะไม่ปลอดภัยที่นี่

411
00:39:48,514 --> 00:39:52,309
ข้าถูกกดดันให้บดขยี้
ลัทธิสุดโต่งหัวรุนแรง

412
00:39:52,392 --> 00:39:55,229
หรือผู้นำที่จะทำให้คนลุกฮือ
อย่างรวดเร็ว

413
00:39:56,939 --> 00:39:58,023
และเด็ดขาด

414
00:39:59,816 --> 00:40:00,651
ถ้าข้าไม่ทำ

415
00:40:00,734 --> 00:40:02,194
- หรือลังเลแม้แต่น้อย
- ทำไม

416
00:40:04,238 --> 00:40:05,614
เขาจะไล่ท่านออก

417
00:40:06,532 --> 00:40:09,826
ข้าไม่คิดว่าท่านจะได้ลิ้มรส
ของอำนาจเร็วขนาดนี้

418
00:40:09,910 --> 00:40:12,788
แย่กว่า พวกเขาอาจสงสัยว่า
ข้าเลื่อมใสเขา

419
00:40:14,540 --> 00:40:15,374
ซึ้งเลย

420
00:40:21,421 --> 00:40:22,673
เดี๋ยว

421
00:40:22,756 --> 00:40:25,759
พระเยซูจะปลอดภัยที่นี่
ข้ารับประกันให้ได้

422
00:40:26,260 --> 00:40:28,846
ก็ต่อเมื่อเขาต้องอยู่เงียบๆ
ไว้เท่านั้น

423
00:40:28,929 --> 00:40:30,389
คงเป็นแบบนั้นไม่ได้หรอก

424
00:40:30,889 --> 00:40:33,559
หนึ่งปีก่อน ใช่
เขาห้ามไม่ให้คนที่เขารักษา

425
00:40:33,642 --> 00:40:37,145
ป่าวประกาศว่าเขารักษา
แต่ตอนนี้ ปิดไว้ไม่ได้แล้ว

426
00:40:39,523 --> 00:40:40,482
นี่ท่านจริงจังใช่ไหม

427
00:40:40,566 --> 00:40:42,651
ข้าไม่ได้บอกให้เจ้า
ขัดขวางภารกิจเขา

428
00:40:42,734 --> 00:40:44,695
เพียงแต่ออกไปทำ
นอกขอบเขตเมือง

429
00:40:44,778 --> 00:40:46,864
ข้าขอแค่นี้แหละ

430
00:40:46,947 --> 00:40:50,075
เพื่อความปลอดภัย
ของเขาและเจ้า

431
00:40:51,743 --> 00:40:55,455
ข้าอยากให้เจ้า
ให้ความร่วมมือกับข้าหน่อย

432
00:40:55,539 --> 00:40:56,373
ท่านข้าหลวง...

433
00:40:57,082 --> 00:40:58,292
เชื่อในตัวเขาใช่ไหม

434
00:41:00,377 --> 00:41:01,211
ข้า...

435
00:41:05,007 --> 00:41:06,884
ข้าไม่รู้ว่าเจ้าหมายถึงอะไร

436
00:41:07,759 --> 00:41:09,636
ทำไมท่านไม่ไปพบเขาถ้าท่านคิดว่า...

437
00:41:09,720 --> 00:41:11,597
ข้าเห็นมากพอแล้ว

438
00:41:12,347 --> 00:41:13,974
ข้าเห็นที่เขาช่วย

439
00:41:14,057 --> 00:41:17,019
คนที่แม้จะไม่มีประโยชน์
อะไรกับเขาเลย

440
00:41:17,644 --> 00:41:20,439
ข้าได้ยินเขาพูดถ้อยคำ
ที่ทั้งคลี่คลาย

441
00:41:20,522 --> 00:41:22,858
ปริศนาที่สงสัยมาทั้งชีวิต

442
00:41:22,941 --> 00:41:25,110
และทำให้ข้าเต็มไปด้วยคำถาม

443
00:41:25,611 --> 00:41:28,906
การที่ได้เห็นเขานี่แหละ
ข้าจึงพยายามทำทุกอย่าง...

444
00:41:28,989 --> 00:41:30,824
ลูกชายท่านอาการดีขึ้นบ้างไหม

445
00:41:32,910 --> 00:41:33,744
หา

446
00:41:33,827 --> 00:41:36,496
ก่อนหน้านี้จำได้ว่าเขาป่วยหนัก
เขาดีขึ้นบ้างไหม

447
00:41:37,789 --> 00:41:40,125
- ไม่
- ลูกชาย มาริอัสป่วยเป็นอะไรรึ

448
00:41:40,209 --> 00:41:42,169
ทำไมท่านไม่พาเขา
ไปพบพระเยซู

449
00:41:44,171 --> 00:41:47,257
ท่านบอกว่าเห็นเขาทำสิ่งต่างๆ
เพื่อคนที่ไม่มีประโยชน์กับเขา

450
00:41:47,341 --> 00:41:49,384
งั้นทำไมเขาถึงไม่ทำเพื่อท่าน

451
00:41:49,468 --> 00:41:51,970
ที่อุตส่าห์เสี่ยงชีวิตและการงาน
เพื่อปกป้องเขา

452
00:41:52,054 --> 00:41:53,931
เขาไม่ต้องการให้ข้าปกป้อง

453
00:41:54,473 --> 00:41:57,142
ข้าไม่อยากถ่วงภารกิจเขาโดย
การประจบหรือก่อศึกภายใน

454
00:41:57,226 --> 00:41:59,686
รู้ไหมบางคนเชื่อว่า
ภารกิจเขาคือโค่นล้มโรม

455
00:41:59,770 --> 00:42:02,356
ขอโทษขอรับ
พระเยซูจะพบมาริอัสไปทำไม

456
00:42:02,439 --> 00:42:03,565
มัทธิว

457
00:42:06,318 --> 00:42:07,986
ข้าทำผิดพลาด

458
00:42:08,070 --> 00:42:11,782
เป็นผลให้มีลูก
ที่ไม่ได้เกิดกับเมียข้า

459
00:42:11,865 --> 00:42:13,992
มันไม่ใช่เรื่องปกติ
ของพวกท่านหรอกหรือขอรับ

460
00:42:17,996 --> 00:42:19,957
ขออภัยด้วย แต่ว่า...

461
00:42:22,209 --> 00:42:24,628
แม้ว่าพูดไปแล้ว
ท่านอาจจะยิ่งไม่พอใจ

462
00:42:24,711 --> 00:42:28,131
บางครั้งผู้คนรู้สึกว่าตัวเองต้อง
ถูกลงโทษเพราะตัวเองรู้สึกผิด

463
00:42:28,215 --> 00:42:31,844
ข้ารู้สึกผิดที่ทรยศเมียตัวเอง

464
00:42:33,512 --> 00:42:35,055
รู้สึกสำนึกบาปไหม

465
00:42:35,138 --> 00:42:36,223
เรื่องนั้น ใช่

466
00:42:38,475 --> 00:42:39,977
แต่ข้ารักลูกข้า

467
00:42:40,727 --> 00:42:43,105
- และเขาป่วยหรือ
- ป่วยมานานแล้ว ใช่

468
00:42:43,230 --> 00:42:45,107
แล้วทำไมท่าน
ถึงไม่ไปพบพระเยซู กายอัส

469
00:42:45,190 --> 00:42:46,441
ข้ารู้ว่าท่านก็เคยคิดอยู่

470
00:42:46,525 --> 00:42:48,360
ท่านบอกครอบครัว
เรื่องหมอชาวยิว

471
00:42:48,443 --> 00:42:50,028
เพราะว่าข้าไม่คู่ควร

472
00:42:55,742 --> 00:42:56,577
ข้าก็เหมือนกัน

473
00:42:57,744 --> 00:42:59,079
ข้าก็เหมือนกัน

474
00:43:00,914 --> 00:43:04,209
เจ้าไม่รู้หรอกว่าข้าเคยทำอะไรมา

475
00:43:04,293 --> 00:43:05,794
นี่แหละที่ข้าพูดถึงล่ะ

476
00:43:05,878 --> 00:43:07,129
ข้าเป็นคนนอก

477
00:43:07,212 --> 00:43:08,672
เป็นประเภทที่
เขาโปรดปรานเลย

478
00:43:08,755 --> 00:43:09,840
คนที่ไม่ใช่ชาวยิว

479
00:43:09,923 --> 00:43:10,757
- ใช่
- ใช่

480
00:43:12,551 --> 00:43:14,636
เส้นแบ่งชนชาติ
ไม่มีความหมายกับเขาเลย

481
00:43:15,053 --> 00:43:17,181
เป็นหนึ่งในเหตุผล
ที่ทำให้ตอนนี้เขาเดือดร้อนนัก

482
00:43:17,264 --> 00:43:18,265
กายอัส

483
00:43:20,058 --> 00:43:21,602
เชื่อไหมว่าพระเจ้าส่งเขามา

484
00:43:40,454 --> 00:43:44,374
ข้ารู้ว่ามันดูเป็นเรื่องน่ากลัว

485
00:43:52,716 --> 00:43:55,302
โอ๋ๆ นายท่านขอรับ

486
00:43:57,804 --> 00:43:59,848
ท่านไม่จำเป็นต้องกลัวนะ

487
00:44:02,643 --> 00:44:03,977
ข้าเชื่อเรื่องนั้น

488
00:44:05,979 --> 00:44:07,189
ร้องเพราะปลาบปลื้มเหรอ

489
00:44:07,272 --> 00:44:09,942
ข้ารู้ว่าเขารักษาลูกข้าได้

490
00:44:13,654 --> 00:44:15,155
เจ้าจะให้ข้าขอได้ไหม

491
00:44:17,449 --> 00:44:19,368
ได้ๆ น่าจะได้ ได้

492
00:44:37,845 --> 00:44:38,929
ก็ได้ ไวๆ

493
00:44:44,184 --> 00:44:48,313
เออๆ เอาล่ะ แค่นี้พอแล้ว
เรายังไม่ได้ไปหาเขาเลย

494
00:44:48,981 --> 00:44:50,232
ก็นั่นสินะ

495
00:44:53,694 --> 00:44:57,823
มัวยืนรออยู่ทำไม
ลูกข้ารอรับการรักษาอยู่

496
00:44:58,699 --> 00:44:59,533
รีบไป

497
00:45:06,582 --> 00:45:08,542
เขาเพิ่งกลับใจใหม่เหรอ

498
00:45:12,171 --> 00:45:13,005
ใช่

499
00:45:14,840 --> 00:45:16,341
ยากอบ ยอห์น

500
00:45:17,885 --> 00:45:20,220
พระเยซูบอกให้เตรียมเก็บของ
พร้อมออกเดินทาง

501
00:45:20,304 --> 00:45:22,598
- แป๊บเดียวก็เสร็จ
- นัดเจอกันที่ไหน

502
00:45:22,681 --> 00:45:24,975
ที่เดิมนั่นแหละ
เดี๋ยวข้าจะแวะมารับ

503
00:45:26,059 --> 00:45:26,894
เด็กๆ

504
00:45:29,563 --> 00:45:31,148
ได้เวลาแล้ว

505
00:45:32,691 --> 00:45:33,942
เดี๋ยวรู้กัน

506
00:45:34,026 --> 00:45:35,444
เราจะหาจังหวะเหมาะ
เราสัญญา

507
00:45:35,527 --> 00:45:36,361
ฟังนะ

508
00:45:36,445 --> 00:45:39,823
ข้าปลื้มปีติที่สุดในชีวิต
ตอนพระเยซูชวนเจ้า

509
00:45:39,907 --> 00:45:42,951
ข้ารู้ว่าการเป็นพระเมสสิยาห์

510
00:45:43,035 --> 00:45:46,413
และทำหน้าที่แบบนั้น
เป็นภาระหนักที่ต้องแบกด้วย

511
00:45:46,496 --> 00:45:50,709
แต่แม่ไม่เคยเห็นเจ้าสนิทกัน
ขนาดนี้เท่าหกเดือนที่ผ่านมา

512
00:45:51,126 --> 00:45:54,213
- ข้าไม่อยากให้จบเลย
- ก็เป็นช่วงที่เงียบสงบดี...

513
00:45:54,296 --> 00:45:57,007
ยอห์น ปกติเจ้า
จะเป็นคนที่ระมัดระวัง

514
00:45:57,591 --> 00:46:01,220
แต่เขามีความเอ็นดูเจ้าลึกซึ้ง
ลองถามดูก็ไม่เสียหาย

515
00:46:01,303 --> 00:46:03,222
- เราคุยกันแล้วนี่
- ข้ารู้ๆ

516
00:46:03,305 --> 00:46:06,016
- "จงขอแล้วเจ้าจะได้รับ"
- ใช่

517
00:46:06,683 --> 00:46:08,185
- เราจะขอขอรับ ท่านแม่
- ตอนเดินทางครั้งนี้

518
00:46:08,268 --> 00:46:10,979
- ขอรับๆ
- เรามาทวนกันอีกครั้งหนึ่ง

519
00:46:11,063 --> 00:46:13,899
อย่าลืมนะว่า
พวกเจ้าต้องนั่งที่เบื้องขวา

520
00:46:13,982 --> 00:46:15,859
และเบื้องซ้าย
ของพระหัตถ์ของพระองค์...

521
00:46:15,943 --> 00:46:17,653
- ขอรับ เรารู้ ท่านแม่
- เรารู้แล้ว ท่านแม่

522
00:46:17,736 --> 00:46:18,570
ดี

523
00:46:21,406 --> 00:46:23,408
มัวรออะไรอยู่ ไปเก็บของสิ

524
00:46:24,993 --> 00:46:28,580
แหม ข้าเป็นยิวคนแรกที่ยินดี
พาทหารโรมันไปบ้านตัวเอง

525
00:46:28,664 --> 00:46:30,457
ข้าเป็นทหารคนแรกที่เดินตาม

526
00:46:30,541 --> 00:46:33,669
พวกเราต้องหุบยิ้มได้แล้ว
ไม่อย่างนั้นจะเดือดร้อนเอา

527
00:46:36,213 --> 00:46:37,840
รอนี่ ไปดูก่อนว่าเขาอยู่ไหม

528
00:46:40,384 --> 00:46:41,552
เปโตร

529
00:46:42,094 --> 00:46:45,347
เพิ่งรู้ว่าเราพาทหารโรมันมาหา
พระเยซูทั้งที่เขาไม่ได้อนุญาต...

530
00:46:45,430 --> 00:46:46,515
ข้าคิดว่าป่านนี้

531
00:46:46,598 --> 00:46:49,309
เราได้เห็นมามากพอแล้ว
ที่จะรู้ว่าพระเยซูต้องการแบบนี้

532
00:47:01,238 --> 00:47:02,364
กายอัส ทางนี้

533
00:47:14,585 --> 00:47:15,711
ข้าหลวงกายอัส

534
00:47:20,507 --> 00:47:21,341
พระเจ้า

535
00:47:33,562 --> 00:47:34,563
ลูก...

536
00:47:35,230 --> 00:47:37,941
เด็กรับใช้ของข้า
นอนเป็นอัมพาตอยู่ตอนนี้

537
00:47:38,025 --> 00:47:43,655
เขาป่วยหนักมานานแล้ว
และทนทุกข์ทรมานยิ่ง ใกล้ตาย

538
00:47:46,283 --> 00:47:47,534
นำทางเราไป

539
00:47:48,577 --> 00:47:50,370
- พระเจ้า
- ท่านเรียกเขา "พระเจ้า"

540
00:47:50,454 --> 00:47:54,208
ข้าไม่คู่ควร
ที่จะให้ท่านไปเยือนบ้านข้า

541
00:47:54,708 --> 00:47:59,129
และข้ารู้ว่าท่านคงไม่สะดวกใจ
ในฐานะยิวในบ้านของโรมัน

542
00:48:02,216 --> 00:48:07,054
แต่ท่านเพียงแค่เอ่ยวาจาเท่านั้น
เขาก็จะหายดี

543
00:48:08,430 --> 00:48:09,640
ไม่คู่ควรเหรอ

544
00:48:11,683 --> 00:48:12,601
ความจริง

545
00:48:13,644 --> 00:48:16,271
เด็กคนนี้คือเขาเป็นลูกข้าเอง

546
00:48:17,606 --> 00:48:19,483
ข้าละอายเหลือเกิน

547
00:48:19,566 --> 00:48:23,153
และไม่ควรมารบกวนท่าน แต่ก็มา

548
00:48:24,780 --> 00:48:26,657
และข้ารู้ว่าท่านทำได้

549
00:48:28,158 --> 00:48:28,992
อาจารย์

550
00:48:31,286 --> 00:48:33,580
ข้าไม่คิดว่าตัวเองจะพูดเช่นนี้

551
00:48:34,665 --> 00:48:37,084
แต่เขาคู่ควรที่ท่านจะช่วยเขา

552
00:48:39,253 --> 00:48:42,548
เขารักคนชาติเรา
เขาช่วยเหลือเรา

553
00:48:44,258 --> 00:48:45,092
เรารู้

554
00:48:48,345 --> 00:48:50,055
ท่านไม่ต้องลำบากไปหรอก

555
00:48:50,138 --> 00:48:55,310
ท่านรักษาเขาจากตรงนี้ได้
โดยการสั่งออกมาแค่ไม่กี่คำ

556
00:48:55,811 --> 00:48:58,063
ข้ามีลูกน้องที่คอยรับคำสั่ง

557
00:48:58,146 --> 00:48:59,982
ข้าสั่งคนนี้ให้ "ไป" เขาก็ไป

558
00:49:00,065 --> 00:49:02,651
ข้าสั่งคนนั้นให้ "มา" เขาก็มา

559
00:49:05,445 --> 00:49:10,075
ทุกอย่างในโลกนี้
จะเป็นไปตามที่ท่านสั่ง

560
00:49:10,158 --> 00:49:11,451
ข้ารู้ดี

561
00:49:12,369 --> 00:49:13,370
แม้แต่เรื่องนี้

562
00:49:17,666 --> 00:49:18,750
ยืนขึ้น

563
00:49:19,626 --> 00:49:21,461
- หา
- ลุก

564
00:49:28,802 --> 00:49:30,345
ทุกคนได้ยินเขาพูดไหม

565
00:49:31,972 --> 00:49:33,932
เรื่องจริง เราบอกได้

566
00:49:34,016 --> 00:49:37,186
ไม่มีใครในอิสราเอล
มีความศรัทธาเท่าเขาแล้ว

567
00:49:37,936 --> 00:49:40,272
เราถูกขับไสในบ้านเกิดตัวเอง

568
00:49:40,355 --> 00:49:41,899
เราถูกคุกคาม

569
00:49:41,982 --> 00:49:44,109
จากเหล่าผู้นำศาสนา
ของชนชาติตัวเอง

570
00:49:44,193 --> 00:49:46,195
กระนั้น... กระนั้นชายผู้นี้

571
00:49:47,279 --> 00:49:48,906
แม้ไม่ใช่ยิว

572
00:49:48,989 --> 00:49:50,782
แต่ก็ยังมีความมั่นใจอย่างแรงกล้า

573
00:49:50,866 --> 00:49:52,951
ในสิ่งที่เชื่อว่าเราทำได้

574
00:49:53,410 --> 00:49:55,495
มากกว่าทุกคนที่เราเคยพบมา

575
00:50:08,008 --> 00:50:08,842
ไป

576
00:50:10,260 --> 00:50:12,763
เราบันดาลให้เป็นไป
ตามที่เจ้าเชื่อแล้ว

577
00:50:14,932 --> 00:50:16,600
- ขอบคุณ
- ขอบใจ

578
00:50:19,144 --> 00:50:22,356
เรายินดีมาก
ที่ได้พบศรัทธายิ่งใหญ่เช่นนี้

579
00:50:32,282 --> 00:50:33,116
ใช่

580
00:50:54,221 --> 00:50:55,138
อะไร

581
00:50:59,017 --> 00:50:59,977
เกิดอะไรขึ้น

582
00:51:01,395 --> 00:51:04,356
กายอัสเชื่อว่าพระเยซู
รักษาเด็กรับใช้ของเขาได้

583
00:51:04,439 --> 00:51:06,441
โดยไม่จำเป็นต้องไปที่บ้าน

584
00:51:06,525 --> 00:51:07,901
เรารู้พระองค์ทำได้อยู่แล้ว

585
00:51:08,402 --> 00:51:11,071
แต่ศรัทธาจากคนไม่ใช่ยิว

586
00:51:11,154 --> 00:51:11,989
ถูกต้องแล้ว

587
00:51:17,536 --> 00:51:19,788
งั้นขอตอนนี้เลย ขอเขาเลย

588
00:51:20,706 --> 00:51:22,249
มันจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง

589
00:51:23,083 --> 00:51:24,001
ขออะไร

590
00:51:26,003 --> 00:51:26,962
เอาเลย

591
00:51:27,045 --> 00:51:28,714
- รับบี
- ว่า ยากอบใหญ่

592
00:51:28,797 --> 00:51:29,882
จำได้ไหมที่ท่านบอกว่า

593
00:51:29,965 --> 00:51:32,426
เราสามารถขอได้ทุกอย่าง
แล้วก็จะได้รับ

594
00:51:32,509 --> 00:51:34,803
เคาะแล้วประตูจะเปิดให้

595
00:51:39,558 --> 00:51:41,101
เราจำไม่ได้เลย

596
00:51:43,896 --> 00:51:47,316
เทศนาครั้งนั้นถูกแล้วนะ
ข้านึกว่าท่านแม่เล่ามาถูกเสียอีก...

597
00:51:47,399 --> 00:51:49,276
เราล้อเล่น เราจำได้ ได้

598
00:51:50,903 --> 00:51:51,862
แน่ล่ะ ใช่

599
00:51:51,945 --> 00:51:53,155
- รู้อยู่แล้ว
- ใช่

600
00:51:54,781 --> 00:51:58,410
เรามีเรื่องจะขอร้อง
ให้ท่านช่วยเราหน่อย

601
00:51:59,036 --> 00:52:00,370
เราอยากฟังอยู่พอดี

602
00:52:02,331 --> 00:52:03,290
ท่านจะ...

603
00:52:08,045 --> 00:52:10,672
มอบเกียรติให้เรา...

604
00:52:13,133 --> 00:52:14,676
นั่งเบื้องขวาของท่าน

605
00:52:14,760 --> 00:52:16,678
และเบื้องซ้ายของท่าน
ในอาณาจักรท่านได้หรือไม่

606
00:52:25,646 --> 00:52:27,064
หมายความว่าไง

607
00:52:34,988 --> 00:52:35,906
ตกลง...

608
00:52:48,669 --> 00:52:50,754
พวกเจ้าไม่เข้าใจ
สิ่งที่พวกเจ้าขอ

609
00:53:09,439 --> 00:53:10,440
อะไร

610
00:53:10,941 --> 00:53:11,942
รับบี

611
00:53:13,026 --> 00:53:16,572
แตงกวาสามลูก
กะหล่ำปลีหนึ่งหัว

612
00:53:17,906 --> 00:53:19,241
ขอหนังใส่เหล้าด้วยถุงหนึ่ง

613
00:53:19,324 --> 00:53:21,285
- ถุงใหญ่เหรอ
- ใช่ ถุงใหญ่

614
00:53:21,368 --> 00:53:22,578
ชั้นเลิศเลยค่ะ

615
00:53:24,288 --> 00:53:25,163
ใช่

616
00:53:26,039 --> 00:53:27,040
สองอย่างราคาเท่าไหร่

617
00:53:29,710 --> 00:53:30,544
โอเค ดี

618
00:53:31,378 --> 00:53:32,296
ขอบใจ

619
00:53:38,385 --> 00:53:39,219
ขอบใจ

620
00:53:43,056 --> 00:53:44,141
ไม่ๆ ไม่เป็นไร

621
00:53:55,777 --> 00:53:57,070
รับบี เป็นอะไร

622
00:53:58,405 --> 00:54:00,741
เจ้าจะดื่มจากถ้วย
ที่เราต้องดื่มได้เหรอ

623
00:54:01,325 --> 00:54:04,328
หรือจะรับบัพติศมา
แบบที่เรารับบัพติศมาได้เหรอ

624
00:54:04,411 --> 00:54:06,205
ได้สิขอรับ
เพราะพวกเราเป็นลูกฟ้าร้อง

625
00:54:06,288 --> 00:54:07,581
เรายอมทำเพื่อท่านทุกอย่าง

626
00:54:07,664 --> 00:54:09,541
เจ้ายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
มันหมายถึงอะไร

627
00:54:09,625 --> 00:54:11,418
บอกมาสิ เรายอมทำทุกอย่าง

628
00:54:13,754 --> 00:54:16,048
มันแปลว่า
ตอนที่เราไปถึงเยรูซาเล็ม

629
00:54:16,131 --> 00:54:19,134
บุตรมนุษย์จะถูกมอบไว้
กับพวกหัวหน้าปุโรหิต

630
00:54:19,218 --> 00:54:20,469
และธรรมาจารย์

631
00:54:20,552 --> 00:54:22,596
และพวกเขา
จะลงโทษท่านถึงตาย

632
00:54:22,679 --> 00:54:25,390
ทั้งจะมอบตัวท่าน
ไว้กับพวกต่างชาติ

633
00:54:25,474 --> 00:54:30,312
เพื่อให้เยาะเย้ย ถ่มน้ำลายใส่
เฆี่ยนตี และฆ่าท่าน

634
00:54:31,647 --> 00:54:34,691
แล้วในวันที่สาม
จะเป็นขึ้นมาใหม่

635
00:54:42,241 --> 00:54:44,868
- ท่านกำลังพูดถึงใคร
- ข้านึกว่าบุตรมนุษย์คือท่าน

636
00:54:44,952 --> 00:54:47,454
เจ้าจะต้องดื่มจากถ้วยที่เราดื่ม

637
00:54:47,538 --> 00:54:50,916
รับบัพติศมาแบบเดียวกับที่เรา
รับบัพติศมา

638
00:54:51,416 --> 00:54:53,126
แต่เจ้ายังไม่ต้องการหรอก

639
00:54:54,044 --> 00:54:55,587
เพราะว่าเจ้ายังไม่พร้อม

640
00:54:57,130 --> 00:55:00,300
การที่จะให้นั่งข้างขวา
หรือข้างซ้ายของเรานั้น

641
00:55:00,384 --> 00:55:02,094
ไม่ใช่เราเป็นผู้จัด

642
00:55:03,262 --> 00:55:07,057
แต่มันเป็นตำแหน่งที่
พระบิดาของเราได้ทรงเลือกไว้

643
00:55:07,140 --> 00:55:09,560
เจ้าไม่มีสิทธิ์
ไปขอร้องอะไรแบบนี้

644
00:55:10,435 --> 00:55:11,728
ไม่ได้ว่านะ นาธานาเอล

645
00:55:11,812 --> 00:55:13,480
แต่เราอยู่ที่นี่
มานานกว่าเจ้าเยอะ

646
00:55:13,564 --> 00:55:14,857
เจ้ากล้าขอได้ยังไง

647
00:55:14,940 --> 00:55:17,484
- ต่อหน้าพวกเราเนี่ยนะ
- ตำแหน่งที่สูงส่ง

648
00:55:17,568 --> 00:55:20,153
- ที่นั่งที่มีเกียรติเหรอ
- โถ ดูซิใครพูด

649
00:55:20,654 --> 00:55:22,948
เฮ่ ข้าไม่ได้เป็นคนขอ
เขามอบให้ข้าเอง

650
00:55:23,031 --> 00:55:24,533
เจ้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
"ศิลา" คืออะไร

651
00:55:24,616 --> 00:55:25,450
หยุด

652
00:55:28,036 --> 00:55:31,373
พวกเจ้าทุกคนได้รับ
ตำแหน่งผู้นำ แล้วก็อำนาจ

653
00:55:32,165 --> 00:55:33,917
พวกเจ้าทุกคนเป็นรากฐาน

654
00:55:34,001 --> 00:55:35,586
ของคริสตจักร
ที่เรากำลังจะสร้าง

655
00:55:35,669 --> 00:55:38,380
แต่พวกเจ้าคิด
เหมือนคนต่างชาติ

656
00:55:38,463 --> 00:55:42,176
ที่ชอบทำตัวเป็นเจ้าเป็นนาย
อยู่เหนือผู้คนทั้งหลาย

657
00:55:42,676 --> 00:55:44,803
ซึ่งแผ่นดินของเราไม่ใช่แบบนี้

658
00:55:48,140 --> 00:55:49,933
เราเคยบอกพวกเจ้าแล้ว

659
00:55:52,144 --> 00:55:54,021
พวกเจ้าก็ยังคงไม่เข้าใจ

660
00:55:56,106 --> 00:55:57,816
พวกเจ้าต้องเปลี่ยนความคิด

661
00:55:58,901 --> 00:56:02,154
เพราะเจ้าจะใช้
วิธีคิดแบบพวกเขาไม่ได้

662
00:56:04,156 --> 00:56:05,449
พวกเจ้าเข้าใจไหม

663
00:56:06,450 --> 00:56:07,492
- ขอรับ
- ขอรับ

664
00:56:07,993 --> 00:56:09,244
- ขอรับ
- ขอรับ รับบี

665
00:56:09,328 --> 00:56:11,079
ถ้ามีใครต้องการเป็นใหญ่
ท่ามกลางพวกเจ้า

666
00:56:11,163 --> 00:56:12,623
คนนั้นจะต้องเป็นผู้ปรนนิบัติ

667
00:56:12,706 --> 00:56:14,625
และถ้าใครต้องการจะเป็นนายคน

668
00:56:14,708 --> 00:56:16,210
คนนั้นจะต้องเป็นทาสของคนทั้งหลาย

669
00:56:17,127 --> 00:56:20,422
เพราะว่าบุตรมนุษย์ไม่ได้มา
เพื่อรับการปรนนิบัติ

670
00:56:20,506 --> 00:56:21,715
แต่มาเพื่อปรนนิบัติ

671
00:56:22,633 --> 00:56:26,553
และให้ชีวิตของท่าน
เป็นค่าไถ่คนจำนวนมาก

672
00:56:29,139 --> 00:56:32,309
เป็นค่าไถ่... ให้ใครหรือ

673
00:56:32,392 --> 00:56:34,436
ใครถูกจับ
เป็นตัวประกันหรือ รับบี

674
00:56:50,994 --> 00:56:51,828
ไป

675
00:56:53,914 --> 00:56:55,999
เดินทางลงใต้สู่เยรูซาเล็ม

676
00:56:59,670 --> 00:57:02,047
- รับบี ท่านจะให้ใคร...
- เราจะตามไป

677
00:57:02,130 --> 00:57:05,384
- ข้าอยู่กับท่านได้
- เราบอกว่าจะตามไป ซี

678
00:57:39,209 --> 00:57:40,043
กายอัส

679
00:57:41,503 --> 00:57:42,713
ท่านต้องไม่เชื่อแน่ๆ

680
00:57:43,505 --> 00:57:44,715
ข้าต้องเชื่ออยู่แล้ว

681
00:57:46,049 --> 00:57:47,050
อะไร

682
00:57:47,676 --> 00:57:48,510
อะไร

683
00:57:50,053 --> 00:57:51,430
ข้ารู้เรื่องแล้ว

684
00:57:52,181 --> 00:57:53,724
ท่านพ่อ ดู

685
00:58:03,066 --> 00:58:04,234
ชาโลม

686
00:58:04,902 --> 00:58:07,446
- หา
- มันเป็นคำที่เพื่อนข้าพูดน่ะ

687
00:58:07,529 --> 00:58:10,324
แปลว่าสันติ สมบูรณ์

688
00:58:10,407 --> 00:58:11,325
เข้าใจนะ

689
00:58:12,492 --> 00:58:14,995
เจ้ากลับมาสมบูรณ์แล้ว

690
00:58:15,579 --> 00:58:16,955
ชา...

691
00:58:18,290 --> 00:58:19,124
ชา...

692
00:58:20,083 --> 00:58:21,001
แบบนี้

693
00:58:21,084 --> 00:58:22,878
ชาโลม

694
00:58:23,504 --> 00:58:24,963
- ชาโลม
- ชาโลม

695
00:58:25,047 --> 00:58:27,174
- ชาโลม
- โอเค พูดสองครั้ง

696
00:58:27,257 --> 00:58:28,675
- ชาโลมๆ
- ชาโลมๆ

697
00:58:28,759 --> 00:58:30,594
ใช่แล้ว เก่งมาก

698
00:58:33,388 --> 00:58:34,223
ชาโลม

699
00:58:40,437 --> 00:58:42,773
บั้นเอวของข้าพระองค์
เต็มไปด้วยรอยไหม้

700
00:58:45,025 --> 00:58:47,319
และไม่มีความปกติ
ในร่างกายของข้าพระองค์

701
00:58:52,115 --> 00:58:54,034
ข้าพระองค์หมดแรง
และถูกตีจนน่วม

702
00:58:57,162 --> 00:58:59,414
ข้าพระองค์ครวญคราง
เพราะความทุกข์ระทมใจ

703
00:59:00,541 --> 00:59:01,542
ข้าแต่องค์เจ้านาย

704
00:59:02,334 --> 00:59:04,753
ความปรารถนาของข้าพระองค์
ปรากฏอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์

705
00:59:05,546 --> 00:59:07,548
การถอนหายใจของข้าพระองค์
คงไม่พ้นที่พระองค์ทรงทราบ

706
00:59:12,219 --> 00:59:13,720
ใจของข้าพระองค์สั่น

707
00:59:15,055 --> 00:59:16,849
เรี่ยวแรงของข้าพระองค์หมดไป

708
00:59:19,393 --> 00:59:22,729
ความสว่างในดวงตา
ของข้าพระองค์ก็พรากไป

709
00:59:29,736 --> 00:59:31,738
มิตรและเพื่อนบ้าน
ของข้าพระองค์

710
00:59:33,532 --> 00:59:35,242
ยืนห่างจากภัยพิบัติ
ที่ข้าพระองค์ได้รับ

711
00:59:37,870 --> 00:59:40,205
และญาติของข้าพระองค์
ยืนห่างออกไปไกลโพ้น

712
00:59:49,715 --> 00:59:51,133
จ้ะ ได้ไหมจ๊ะ

713
00:59:51,633 --> 00:59:52,467
ขอบคุณ

714
00:59:53,343 --> 00:59:54,344
เอาล่ะนะ

715
01:00:11,069 --> 01:00:13,363
เศบ พร้อมให้ใช้
หินสกัดรอบแรกแล้ว

716
01:00:14,281 --> 01:00:15,699
ข้าชอบตอนนี้

717
01:00:29,213 --> 01:00:30,839
สกัดรอบแรก

718
01:00:30,923 --> 01:00:32,758
ถวายให้องค์อาโดนาย
แต่เพียงผู้เดียว

719
01:02:24,203 --> 01:02:28,248
(เดอะโชสเซน)