1
00:00:12,730 --> 00:00:13,570
เอาจริงดิ

2
00:00:30,630 --> 00:00:34,000
เขยื้อนแล้ว ทันจิโร่เขยื้อนได้แล้ว!

3
00:00:34,000 --> 00:00:36,320
บ้าเอ๊ย แพ้เข้าแล้วไง!

4
00:00:38,310 --> 00:00:40,150
ยะ ยังหรอก...

5
00:00:40,440 --> 00:00:43,730
ผ่อนแรงลงแค่ชั่วพริบตาก็เหมือนจะดันหินไม่ไป...

6
00:00:45,550 --> 00:00:48,590
ต้องดันหินให้นานขึ้นไม่ขาดตกไปสักวินาที

7
00:00:49,930 --> 00:00:51,330
ไม่ใช่แค่แรงแขนอย่างเดียว...

8
00:00:51,340 --> 00:00:52,470
ต้องใช้แรงขาด้วย!

9
00:00:52,650 --> 00:00:54,220
ต้องพยายามดันด้วยแรงขาด้วย!

10
00:00:54,420 --> 00:00:58,050
มัดกล้ามเนื้อที่ส่วนล่างมีเยอะกว่าส่วนบน

11
00:01:02,650 --> 00:01:03,560
อะไร!?

12
00:01:07,160 --> 00:01:09,350
เทมปุระ เทมปุระ!

13
00:01:09,350 --> 00:01:11,670
หมูป่าบุกทะลวง!

14
00:01:22,200 --> 00:01:24,620
อิโนสุเกะก็ดันหินเขยื้อนได้เหมือนกัน...

15
00:01:25,260 --> 00:01:26,420
แย่ที่สุดเลย!

16
00:01:26,670 --> 00:01:28,530
ที่เหลือก็มีแค่ฉันคนเดียวสิ!

17
00:01:28,790 --> 00:01:30,050
แย่ที่สุดเลย!

18
00:01:33,810 --> 00:01:34,740
จุนทาโร่?

19
00:01:35,380 --> 00:01:36,540
มีอะไรของนายเล่า?

20
00:01:36,540 --> 00:01:38,810
ฉันยังดันหินไม่เขยื้อนเลย

21
00:01:38,810 --> 00:01:41,160
เลยยังไปฝึกฐานต่อไปไม่ได้

22
00:01:41,610 --> 00:01:43,690
อย่ามาเร่งกันแบบนี้สิ

23
00:01:44,490 --> 00:01:46,390
เจ็บโว้ย อะไรเนี่ย!?

24
00:01:48,750 --> 00:01:50,440
เอ๊ะ... อะไร?

25
00:01:50,910 --> 00:01:51,920
จดหมายเหรอ...

26
00:01:53,430 --> 00:01:57,030
ตัวเธอที่ไม่รู้ถึงความหมายของนิรันดร์

27
00:01:57,040 --> 00:02:00,320
ถึงคราวต้องชี้นำไปสู่คำตอบ

28
00:02:00,320 --> 00:02:06,440
มุ่งหน้าสู่วังวนแห่งฝันและจินตนาการ

29
00:02:15,150 --> 00:02:20,050
(ดาบพิฆาตอสูร ภาคการสั่งสอนของเสาหลัก)

30
00:02:22,380 --> 00:02:25,880
เหตุที่ฟังดูเหมือนเป็นข้ออ้าง

31
00:02:25,890 --> 00:02:29,460
เพราะอ่อนแอตะกายคว้าอนาคตอันเลื่อนลอย

32
00:02:29,470 --> 00:02:34,850
ซึ่งถูกเข้าใจผิดว่าเป็นความเข้มแข็ง

33
00:02:36,070 --> 00:02:37,970
จงเกลียด จงเกลียด

34
00:02:37,970 --> 00:02:39,540
ชิงชัง ชิงชัง

35
00:02:39,550 --> 00:02:43,000
แทบจะบดบังดวงจันทรา

36
00:02:43,010 --> 00:02:44,890
ดำมืด ดำมืด

37
00:02:44,890 --> 00:02:50,340
หัวใจที่หยุดชะงักลงไป หากไม่มีเธออยู่ด้วยสักคน

38
00:02:50,350 --> 00:02:53,970
กวัดแกว่งไหวเอน กวัดแกว่งไหวเอน

39
00:02:53,970 --> 00:02:57,540
ยึดโยงเจตจํานงเฉกเช่นบุปผา

40
00:02:57,550 --> 00:03:00,930
ช่วงชิงเอามา ช่วงชิงเอามา

41
00:03:00,930 --> 00:03:04,550
ฉีกกระชากหัวใจดั่งพายุกรรโชกโหมกระหน่ำ

42
00:03:04,550 --> 00:03:07,880
ตัวเธอที่ไม่รู้ถึงความหมายของนิรันดร์

43
00:03:07,890 --> 00:03:11,210
ถึงคราวต้องชี้นำไปสู่คำตอบ

44
00:03:11,540 --> 00:03:16,840
มุ่งหน้าสู่วังวนแห่งฝันและจินตนาการ

45
00:03:16,850 --> 00:03:21,260
จะมีใครกันที่รอคอย

46
00:03:23,590 --> 00:03:27,720
(ตอนที่ 7 )

47
00:03:50,120 --> 00:03:51,410
หนึ่งโจ...

48
00:03:51,910 --> 00:03:53,790
ดันสำเร็จแล้ว...

49
00:03:54,880 --> 00:03:55,920
เพียงเท่านี้...

50
00:03:55,920 --> 00:03:57,880
การฝึกของคุณ...

51
00:03:57,880 --> 00:03:59,460
ฮิเมจิมะก็...

52
00:04:00,550 --> 00:04:02,760
จบลงเสียที...

53
00:04:05,180 --> 00:04:06,010
อ้าว?

54
00:04:06,970 --> 00:04:08,060
อ้าว...

55
00:04:08,970 --> 00:04:11,640
นะ นี่มันอาการขาดน้ำ...

56
00:04:12,180 --> 00:04:17,020
โหมแรงจนเหงื่อโชกเป็นน้ำตกไม่พอ
ยังไม่ดื่มน้ำอีก...

57
00:04:19,480 --> 00:04:22,110
เซะ... เซนอิตสึ...

58
00:04:22,530 --> 00:04:23,610
อิโนสุเกะ...

59
00:04:24,200 --> 00:04:25,950
คุณมุราตะ...

60
00:04:27,120 --> 00:04:29,280
เรากำลังจะตายอยู่ตรงนี้...

61
00:04:29,700 --> 00:04:30,620
ใคร...

62
00:04:31,000 --> 00:04:32,960
ใครก็ได้...

63
00:04:38,000 --> 00:04:39,210
คุณฮิเมจิมะ?

64
00:04:39,800 --> 00:04:40,920
รอดไปที!

65
00:04:41,630 --> 00:04:43,510
นะโม อมิตตาพุทธ

66
00:04:44,170 --> 00:04:46,140
นะโม อมิตตาพุทธ

67
00:04:47,050 --> 00:04:49,010
นะโม อมิตตาพุทธ

68
00:04:49,010 --> 00:04:50,930
เอ๊ะ นี่เราตายแล้วเหรอ?

69
00:04:51,930 --> 00:04:53,520
อะ ยังมีชีวิตอยู่!

70
00:04:54,270 --> 00:04:56,440
ขะ ขอบคุณมากเลยครับ

71
00:04:59,440 --> 00:05:02,110
ผ่านการทดสอบของหินผาแล้ว

72
00:05:03,150 --> 00:05:06,780
รวมถึงตอนที่อยู่หมู่บ้าน
ก็ยังตัดสินได้อย่างถูกต้อง...

73
00:05:07,660 --> 00:05:09,870
ฉันยอมรับในตัวเธอแล้ว

74
00:05:12,330 --> 00:05:14,500
หมู่บ้าน... คือว่าน้ำ...

75
00:05:14,710 --> 00:05:16,210
พอแล้วก็ได้ครับ...

76
00:05:19,130 --> 00:05:21,420
ตอนที่เธอได้อยู่ที่หมู่บ้านช่างตีดาบ

77
00:05:21,840 --> 00:05:24,090
ให้ความสำคัญกับคนจากหมู่บ้าน...

78
00:05:24,420 --> 00:05:27,380
ยิ่งกว่าน้องสาวอสูรของตนเอง

79
00:05:27,380 --> 00:05:28,220
อะ...

80
00:05:28,720 --> 00:05:29,890
คือว่าเรื่องนั้น...

81
00:05:30,260 --> 00:05:31,810
หาได้มีสิ่งใดต้องละอาย

82
00:05:32,600 --> 00:05:34,770
เธอคือนักดาบแบบอย่างโดยแท้

83
00:05:36,140 --> 00:05:39,560
จงภาคภูมิที่ตนปฏิบัติอย่างถูกต้องครรลองธรรมเถิด

84
00:05:42,900 --> 00:05:44,860
ไม่ครับ ไม่ใช่เลย

85
00:05:45,530 --> 00:05:47,360
ผู้ที่ตัดสินใจคือเนซึโกะเองครับ

86
00:05:47,570 --> 00:05:48,910
ไม่ใช่ผมแต่อย่างใด

87
00:05:49,740 --> 00:05:51,370
ผมไม่สามารถตัดสินใจเองได้

88
00:05:51,620 --> 00:05:54,160
เกือบทำให้คนจากหมู่บ้านต้องตายด้วยซ้ำ

89
00:05:55,620 --> 00:05:57,410
ถ้ายอมรับเพราะเรื่องนี้ไม่ดีแน่ครับ

90
00:06:09,390 --> 00:06:11,220
สิ่งที่เรียกว่าเด็กนั้น...

91
00:06:11,220 --> 00:06:13,470
ทั้งอ่อนแอและไม่ประสีประสา...

92
00:06:13,470 --> 00:06:15,140
พูดโกหกได้ไม่ลังเล...

93
00:06:15,310 --> 00:06:18,230
และทำเรื่องโหดร้ายได้หน้าตาเฉย

94
00:06:18,690 --> 00:06:20,730
เป็นร่างจำแลงแห่งความเห็นแก่ตัว

95
00:06:22,230 --> 00:06:24,230
แต่ทว่า เห็นได้ชัด...

96
00:06:24,730 --> 00:06:26,570
ว่าเด็กคนนี้ไม่ใช่อย่างนั้น

97
00:06:28,030 --> 00:06:29,780
ไม่ว่าจะเป็นเมื่อไหร่ตอนไหน

98
00:06:30,030 --> 00:06:32,700
ก็ตั้งใจจะไม่พลั้งพลาดเดินไปในทางที่ผิดครับ

99
00:06:33,240 --> 00:06:35,080
ข้างหน้าไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

100
00:06:36,200 --> 00:06:38,410
ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็มีคนคอยช่วยตลอด

101
00:06:38,410 --> 00:06:41,630
ทำให้ผมผ่านมันมาโดยที่ไม่พลาดก็แค่นั้น

102
00:06:42,710 --> 00:06:43,750
ในตอนนั้นก็ด้วย...

103
00:06:44,130 --> 00:06:45,800
มันเกือบไปแล้วจริง ๆ

104
00:06:50,260 --> 00:06:51,180
เพราะฉะนั้น!

105
00:06:51,640 --> 00:06:54,220
อย่ายอมรับในตัวผมง่าย ๆ เลยครับ!

106
00:06:54,560 --> 00:06:56,310
(เด็กหนุ่มหัวแข็ง)

107
00:06:57,180 --> 00:06:59,180
ขอบคุณสำหรับน้ำนะครับ

108
00:06:59,730 --> 00:07:02,020
ขอบคุณที่ช่วยสั่งสอนจนถึงวันนี้ด้วย

109
00:07:02,270 --> 00:07:03,650
เป็นบทเรียนได้เยอะเลยครับ

110
00:07:05,440 --> 00:07:07,320
สิ้นสงสัยแล้วล่ะ

111
00:07:07,990 --> 00:07:12,160
ไม่ว่าใครจะว่าเช่นไร ฉันก็ยอมรับในตัวเธอแล้ว

112
00:07:12,870 --> 00:07:14,740
ทันจิโร่ คามาโดะ

113
00:07:15,200 --> 00:07:17,830
เอ๊ะ มะ ไม่เข้าใจครับ...

114
00:07:18,330 --> 00:07:19,620
ทำไมเป็นแบบนั้นครับ?

115
00:07:20,870 --> 00:07:22,540
เมื่อครั้งสมัยก่อนตัวฉัน...

116
00:07:23,290 --> 00:07:27,420
คอยเลี้ยงดูเด็ก ๆ กำพร้าพ่อแม่อยู่ในวัด

117
00:07:29,550 --> 00:07:30,840
คาซึโนริ!

118
00:07:30,840 --> 00:07:32,130
ช้ามากเลยนะ

119
00:07:32,130 --> 00:07:33,300
อ้าวโทษที!

120
00:07:33,300 --> 00:07:35,680
- พอดีอยากไปชิ้งฉ่องน่ะ - อะไรล่ะนั่น?

121
00:07:36,600 --> 00:07:37,680
อาจารย์คะ

122
00:07:38,100 --> 00:07:40,060
วันนี้น่าอร่อยจังเลยนะคะ

123
00:07:40,270 --> 00:07:41,230
อืม

124
00:07:41,770 --> 00:07:44,270
พอดีไปเจอพ่อค้าของตากแห้งเดินทางมา

125
00:07:45,150 --> 00:07:48,570
เขาขายของเหลือให้ราคาถูกมากจนเหมือนได้ฟรี

126
00:07:49,820 --> 00:07:51,860
ต้องขอบคุณผู้ที่มีน้ำใจเผื่อแผ่

127
00:07:52,740 --> 00:07:54,990
และต้องขอบคุณเวรทำอาหาร...

128
00:07:54,990 --> 00:07:57,370
อย่าง เรียวทาโร่ กับ อาซามิ ด้วย

129
00:07:57,370 --> 00:07:59,080
ขอบคุณซะนะ!

130
00:07:59,080 --> 00:08:00,700
เดี๋ยวเถอะเรียวทาโร่!

131
00:08:04,710 --> 00:08:05,580
ซาโยะ?

132
00:08:09,210 --> 00:08:10,300
เป็นอะไรไปหรือ?

133
00:08:10,920 --> 00:08:12,420
ปลาของซาโยะ...

134
00:08:12,590 --> 00:08:13,970
ให้อาจารย์เลย!

135
00:08:14,640 --> 00:08:17,010
ก็อาจารย์ดูผอมมากเลย

136
00:08:17,300 --> 00:08:18,760
กินเยอะ ๆ นะ

137
00:08:21,480 --> 00:08:22,560
งั้นเองหรือ

138
00:08:22,890 --> 00:08:24,770
เป็นเด็กที่มีน้ำใจอะไรเช่นนี้

139
00:08:25,440 --> 00:08:27,270
ขอบคุณมากที่เป็นห่วงกัน

140
00:08:27,270 --> 00:08:30,070
แต่อาจารย์กำลังบำเพ็ญตนอย่างหนัก

141
00:08:30,070 --> 00:08:31,740
ถึงหิวหน่อยก็สบายมาก

142
00:08:32,740 --> 00:08:35,610
ซาโยะรับประทานสิ่งนี้ให้เต็มที่เถอะ

143
00:08:35,610 --> 00:08:36,450
อือ!

144
00:08:38,280 --> 00:08:41,620
ถึงเห็นแบบนี้ก็แรงดีไม่แพ้พวกเธอหรอกนะ!

145
00:08:41,620 --> 00:08:43,750
ถ้างั้น ขอผมก็แล้วกัน!

146
00:08:43,750 --> 00:08:47,170
ไม่ได้ จะให้อาจารย์แค่คนเดียว!

147
00:08:55,840 --> 00:08:57,090
ทานแล้วนะครับ

148
00:08:57,510 --> 00:08:59,350
ทานแล้วนะครับ!

149
00:09:00,010 --> 00:09:03,730
แม้ว่าทุกคนไม่ได้เกี่ยวพันกันทางสายเลือด

150
00:09:03,730 --> 00:09:04,940
- ต้องกินให้หมดเกลี้ยงนะ
- แต่ก็มีความกลมเกลียว...

151
00:09:04,940 --> 00:09:05,980
- ค่อย ๆ กินนะ
- แต่ก็มีความกลมเกลียว...

152
00:09:05,980 --> 00:09:07,690
ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

153
00:09:08,190 --> 00:09:09,900
- เจอก้าง - เราใช้ชีวิตกันแบบครอบครัว

154
00:09:09,900 --> 00:09:11,690
- เอ้า ๆ ระวังหน่อยสิ
- เราใช้ชีวิตกันแบบครอบครัว

155
00:09:12,230 --> 00:09:14,030
ตัวฉันเองก็ตั้งใจ...

156
00:09:14,400 --> 00:09:17,450
ว่าจะใช้ชีวิตแบบนี้ต่อเรื่อยไป

157
00:09:19,580 --> 00:09:20,910
แต่ทว่า...

158
00:09:20,910 --> 00:09:22,240
กระทั่งในคืนหนึ่ง...

159
00:09:31,880 --> 00:09:33,670
มีเด็กที่ไม่ยอมเชื่อฟัง

160
00:09:33,920 --> 00:09:37,260
แม้ตะวันตกดินก็ยังไม่กลับมาที่วัด

161
00:09:37,260 --> 00:09:39,140
ไปพบเจอกับอสูรเข้า

162
00:09:39,680 --> 00:09:41,430
เพื่อที่จะทำให้ตัวเองรอด

163
00:09:41,760 --> 00:09:43,430
จึงบอกให้อสูรบุกมาที่วัด...

164
00:09:43,640 --> 00:09:48,150
เพื่อเข้ามากินฉันแล้วเด็กอีก 8 คนในวัด

165
00:09:51,190 --> 00:09:53,320
- ราตรีสวัสดิ์ค่ะ - ราตรีสวัสดิ์ครับ

166
00:10:00,530 --> 00:10:03,120
ในเขตที่ฉันอาศัยอยู่นั้น

167
00:10:03,580 --> 00:10:07,120
มีเรื่องเล่าการคุกคามของอสูรจารึกไว้มากมาย

168
00:10:07,620 --> 00:10:09,330
ฉะนั้นแล้วในตอนกลางคืน...

169
00:10:09,540 --> 00:10:12,340
จะต้องจุดเตาเครื่องหอมดอกฟูจิ

170
00:10:14,630 --> 00:10:16,010
แต่ว่าเด็กคนนั้น...

171
00:10:16,630 --> 00:10:19,640
ได้ดับไฟในเตาเครื่องหอม

172
00:10:20,430 --> 00:10:24,140
และเชื้อเชิญให้อสูร... เข้ามาในชายคาวัด...

173
00:10:36,440 --> 00:10:38,280
ใครเหรอครับ?

174
00:10:42,530 --> 00:10:44,540
เด็ก 4 คนถูกฆ่าตายทันที

175
00:10:45,910 --> 00:10:48,960
และถึงแม้พยายามจะปกป้องเด็กที่เหลืออีก 4 คน

176
00:10:49,420 --> 00:10:51,880
เด็ก 3 คนก็...

177
00:10:52,630 --> 00:10:55,800
ไม่ยอมฟังที่ฉันพูดเลยแม้แต่น้อย

178
00:11:02,800 --> 00:11:05,180
กระโจนหนีโดยไม่สนใจฉัน

179
00:11:06,100 --> 00:11:08,730
จึงถูกกรีดคอหอยและตายลงทันใด

180
00:11:10,230 --> 00:11:13,440
ฉันในตอนนั้น ไม่ค่อยได้กินอิ่มสักเท่าไหร่

181
00:11:13,900 --> 00:11:15,440
จึงผอมแห้งแรงน้อย

182
00:11:15,980 --> 00:11:17,610
และใจฝ่อมาก...

183
00:11:18,690 --> 00:11:21,570
จึงไม่ได้เปล่งเสียงที่ดังมากพอ

184
00:11:22,490 --> 00:11:25,990
ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ใหญ่ที่ตาบอดแบบนี้...

185
00:11:26,200 --> 00:11:28,410
ไม่แปลกที่เด็ก ๆ จะตัดสิน...

186
00:11:28,580 --> 00:11:30,960
ว่าพึ่งพาอะไรไม่ได้

187
00:11:32,000 --> 00:11:33,250
คุณฮิเมจิมะ...

188
00:11:33,630 --> 00:11:34,500
ดวงตา...

189
00:11:35,040 --> 00:11:38,050
ที่ยอมฟังที่ฉันพูดนั้น...

190
00:11:38,340 --> 00:11:41,470
มีเพียงน้องเล็กสุดอย่างซาโยะ

191
00:11:42,430 --> 00:11:43,930
มีเพียงแค่ซาโยะ...

192
00:11:44,180 --> 00:11:46,350
ที่เข้ามาหลบอยู่ข้างหลังฉัน

193
00:11:49,180 --> 00:11:50,430
ส่วนฉันนั้น...

194
00:11:51,600 --> 00:11:56,610
ต่อสู้เพราะคิดว่าจะต้องปกป้องซาโยะเอาไว้ให้จงได้

195
00:12:30,980 --> 00:12:33,480
สัมผัสตอนต่อยสิ่งมีชีวิต...

196
00:12:33,480 --> 00:12:35,230
มันช่างราวกับตกนรก...

197
00:12:36,560 --> 00:12:38,610
ความรู้สึกอันน่าขยะแขยงในตอนนั้น...

198
00:12:38,610 --> 00:12:41,030
ทำเอาฉันไม่ลืมไปชั่วชีวิต

199
00:12:41,490 --> 00:12:43,450
เมื่อทุ่มแรงกระหน่ำกำปั้นสุดตัว...

200
00:12:43,740 --> 00:12:47,280
เป็นครั้งแรกตั้งแต่เกิดมานั้น...

201
00:12:47,570 --> 00:12:50,490
ตัวของฉันมีพละกำลังมหาศาลจนน่ากลัว

202
00:12:51,290 --> 00:12:53,250
ถ้าเกิดไม่โดนอสูรเข้ามาจู่โจม

203
00:12:53,250 --> 00:12:54,960
ฉันก็ไม่มีวันรู้เลยว่า...

204
00:12:55,250 --> 00:12:58,460
ตัวเองนั้นแข็งแกร่งสักเพียงไหน

205
00:12:59,500 --> 00:13:01,800
ตราบจนรุ่งสางส่องฟ้า...

206
00:13:02,050 --> 00:13:05,720
ฉันใช้กำปั้นขยี้ศีรษะอสูรจนแหลกเหลวต่อไป

207
00:13:06,840 --> 00:13:08,550
ฉันในค่ำคืนนั้น...

208
00:13:09,350 --> 00:13:11,810
ราวกับสูญสิ้นหมดทุกสิ่งอย่าง

209
00:13:12,060 --> 00:13:13,270
แม้บาดเจ็บ...

210
00:13:13,980 --> 00:13:17,020
เพื่อปกป้องซาโยะด้วยชีวิตก็ตาม

211
00:13:17,940 --> 00:13:22,570
แต่ครั้นผู้คนรุดเร่งมาถึงที่แห่งนี้
สิ่งที่เด็กคนนั้นพูดออกไปคือ...

212
00:13:23,530 --> 00:13:25,360
"คนนั้นคือสัตว์ประหลาด"

213
00:13:25,820 --> 00:13:27,280
"ทุกคนถูกคนคนนั้น..."

214
00:13:28,200 --> 00:13:30,240
"ฆ่าตายหมดเกลี้ยง"

215
00:13:31,370 --> 00:13:32,450
อะไรกัน...

216
00:13:33,370 --> 00:13:36,330
คงเพราะเจอเรื่องน่ากลัวจนสับสนไปหมด

217
00:13:37,000 --> 00:13:39,210
เป็นเด็กอายุแค่ 4 ขวบ

218
00:13:39,630 --> 00:13:41,250
ก็ถือว่าช่วยไม่ได้...

219
00:13:41,960 --> 00:13:44,470
เพราะว่าเด็กเป็นสิ่งมีชีวิตแบบนั้น

220
00:13:45,800 --> 00:13:47,430
แต่ว่าตัวฉันเอง...

221
00:13:48,010 --> 00:13:52,390
ถึงอย่างนั้น ยังอยากได้คำขอบคุณจากซาโยะเท่านั้น

222
00:13:53,220 --> 00:13:59,480
คำว่า "ที่อุตส่าห์ช่วยต่อสู้ให้ ขอบคุณนะ"

223
00:14:01,980 --> 00:14:05,900
ขอเพียงมีสักหนึ่งถ้อยคำที่ว่านี้
ฉันก็เหมือนสวรรค์มาโปรด

224
00:14:06,740 --> 00:14:11,370
แต่สำหรับเด็กตัวน้อย
ลำพังแค่ปัญหาตัวเองคงเต็มกลืน

225
00:14:12,280 --> 00:14:15,200
ร่างของอสูรสลายหายกลายเป็นเถ้าธุลีไป

226
00:14:15,830 --> 00:14:19,210
เหลือไว้แต่เพียงร่างไร้ชีวิต
ของเหล่าเด็ก ๆ เท่านั้น

227
00:14:20,250 --> 00:14:24,300
ฉันถูกคุมขังด้วยข้อหาก่อคดีฆาตกรรม

228
00:14:25,340 --> 00:14:28,010
ถ้าเกิดไม่ได้นายท่านช่วยเหลือออกมา...

229
00:14:28,260 --> 00:14:30,390
ป่านนี้ฉันคงถูกประหารแล้ว

230
00:14:31,100 --> 00:14:32,600
นับจากนั้นเป็นต้นมา...

231
00:14:32,810 --> 00:14:35,810
กลายเป็นนึกระแวงสงสัยอยู่เสมอขึ้นมาจริง ๆ

232
00:14:36,850 --> 00:14:39,600
แน่นอนว่านึกสงสัยในตัวเธอเช่นกัน

233
00:14:40,400 --> 00:14:43,270
เพราะปกติไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ที่รักดีเพียงใด...

234
00:14:43,770 --> 00:14:46,030
ย่อมเผยธาตุแท้เมื่อยามจนตรอก

235
00:14:47,190 --> 00:14:49,860
แต่ทว่ากับเธอแล้ว ทั้งไม่วิ่งหนี...

236
00:14:49,860 --> 00:14:52,700
ไม่เบือนหน้าหนี และไม่พูดโกหก

237
00:14:52,910 --> 00:14:54,950
พูดออกมาอย่างซื่อตรงว่าง่าย

238
00:14:56,160 --> 00:14:58,290
ถึงแม้มันจะเหมือนเป็นเรื่องง่าย...

239
00:14:58,660 --> 00:15:02,250
แต่น้อยคนนักที่ทำสิ่งนี้ได้ทุกสถานการณ์

240
00:15:03,630 --> 00:15:06,050
เธอนั้นเป็นเด็กที่พิเศษมาก

241
00:15:06,840 --> 00:15:08,420
นี่เป็นคำพูดจากฉัน...

242
00:15:08,760 --> 00:15:11,590
ที่มองผู้คนผ่านดวงตาจิตใจมานักต่อนัก

243
00:15:12,180 --> 00:15:13,970
เรื่องนี้ขอรับประกัน

244
00:15:20,890 --> 00:15:24,860
จะผู้ใดก็ล้วนกังวลต่ออนาคตที่ไม่แน่นอน

245
00:15:25,570 --> 00:15:28,280
เพื่อที่เธอจะไม่ได้หลงผิดไป

246
00:15:28,280 --> 00:15:31,450
จากนี้ฉันจะช่วยชี้แนะให้เอง

247
00:15:37,910 --> 00:15:39,160
จะพยายามครับ...

248
00:15:39,830 --> 00:15:41,460
ขอบคุณมากเลยครับ

249
00:16:01,060 --> 00:16:03,770
การสั่งสอนของฉันเสร็จสิ้นแล้ว

250
00:16:05,360 --> 00:16:07,190
เธอทำได้ดีมากเลยนะ

251
00:16:23,590 --> 00:16:27,340
คุณฮิเมจิมะถึงมีอะไรหลายอย่างแต่ก็เป็นคนดีนะ

252
00:16:29,090 --> 00:16:33,100
ถึงเพราะฉันไม่มีความสามารถ
เลยรับเป็นเด็กสืบทอดไม่ได้ก็ตาม

253
00:16:33,600 --> 00:16:35,680
แต่พอดีว่าเห็นฉันสามารถกินอสูรได้...

254
00:16:35,890 --> 00:16:37,390
ก็เลยรับไว้เป็นศิษย์

255
00:16:38,900 --> 00:16:41,400
รวมถึงช่วยแนะนำคุณโคโจ

256
00:16:41,400 --> 00:16:43,320
ให้มาช่วยตรวจร่างกาย

257
00:16:43,940 --> 00:16:46,150
อ๋อ เป็นแบบนั้นเองเหรอ?

258
00:16:46,150 --> 00:16:48,780
และคุณโคโจเองก็ทำหน้าตาขยาดมากเลย

259
00:16:49,200 --> 00:16:51,080
โดนเทศนาทุกครั้งที่เจอเลยล่ะ

260
00:16:53,990 --> 00:16:55,290
อิโนสุเกะ!

261
00:16:55,290 --> 00:16:57,790
นั่นเป็นส่วนของเซนอิตสึเขานะ กินไม่ได้!

262
00:16:57,790 --> 00:17:01,590
ห๊า มันไม่มาแสดงว่าไม่คิดจะกินแล้วนั่นแหละ

263
00:17:01,590 --> 00:17:05,010
เจ้าบ้านั่น ยังไงก็คงไม่ได้ท้องหิวอะไรหรอก

264
00:17:05,260 --> 00:17:09,590
ไม่สิ
จะอย่างไหนก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องปล่อยให้หิวนะ?

265
00:17:11,470 --> 00:17:12,430
ให้ตายทีเถอะ

266
00:17:12,430 --> 00:17:15,020
เอาแต่ห่วงคนอื่นตลอดแฮะหมอนี่

267
00:17:15,470 --> 00:17:17,850
นายเองก็หัวดื้อหัวรั้นเอาเรื่อง

268
00:17:17,850 --> 00:17:19,480
คิดอยู่ว่าคงโดนว่าหลายอย่าง

269
00:17:20,100 --> 00:17:22,820
แต่สุดท้ายก็ไม่ค่อยได้โดนว่าอะไรมากมายนะ

270
00:17:23,150 --> 00:17:24,150
ก็แหม...

271
00:17:24,150 --> 00:17:28,280
ถ้าเกิดใช้ปราณไม่ได้...
สุดท้ายฉันเองก็คงไม่ต่างกับนาย

272
00:17:28,740 --> 00:17:31,030
แต่ว่า ร่างกายไม่เป็นอะไรเหรอ?

273
00:17:31,320 --> 00:17:35,370
เพราะว่าคุณชิโนบุ
คงกังวลเกี่ยวกับร่างกายของเก็นยะแน่เลย

274
00:17:35,870 --> 00:17:37,330
ใช่หรือเปล่าน้า...

275
00:17:37,330 --> 00:17:38,580
ก็ต้องใช่สิ

276
00:17:39,250 --> 00:17:42,170
ถ้าฉันกินนี่เสร็จแล้ว ก็ว่าจะไปหาคุณกิยูหน่อย

277
00:17:42,170 --> 00:17:43,460
เก็นยะก็จะมาด้วยไหม?

278
00:17:43,710 --> 00:17:45,460
ไม่เอาอ่ะไม่ไป

279
00:17:45,670 --> 00:17:48,420
ยังเขยื้อนหินไม่ถึงหนึ่งโจเลย

280
00:17:48,420 --> 00:17:50,680
ของฉันเหลืออีกแค่นิดเดียวเอง!

281
00:17:50,880 --> 00:17:53,350
เพราะใช้ปราณไม่ได้ล่ะนะ ฉันน่ะ

282
00:17:55,220 --> 00:17:57,850
นี่แกใช้ปราณไม่ได้เรอะ!?

283
00:17:57,850 --> 00:17:59,060
กระจอกจัด!

284
00:17:59,060 --> 00:18:00,890
นี่แกบอกว่ากระจอกงั้นเหรอ!?

285
00:18:00,890 --> 00:18:02,190
กระจอก!

286
00:18:02,770 --> 00:18:05,230
- เดี๋ยวเถอะ ๆ ๆ - นี่แกจะเอาใช่ไหม!?

287
00:18:06,070 --> 00:18:07,320
ออกไป!

288
00:18:10,200 --> 00:18:13,780
ถ้าไปด้วยกันก็คิดว่าน่าจะได้คุยระหว่างทาง

289
00:18:13,780 --> 00:18:15,160
เรื่องอะไรล่ะ?

290
00:18:15,410 --> 00:18:16,700
เสาหลักวายุ

291
00:18:17,160 --> 00:18:18,870
หมายถึงเรื่องคุณพี่ชายน่ะ

292
00:18:19,500 --> 00:18:20,370
โอ๊ะ...

293
00:18:20,870 --> 00:18:22,250
คือว่าคนคนนั้น...

294
00:18:33,890 --> 00:18:35,510
อ๊ะ เซนอิตสึ!

295
00:18:35,510 --> 00:18:36,930
อยู่ที่นี่เองหรอกเหรอ?

296
00:18:37,970 --> 00:18:39,770
เขยื้อนหินได้หรือยัง?

297
00:18:41,100 --> 00:18:43,020
ไม่ ยังไม่เขยื้อน

298
00:18:43,850 --> 00:18:44,810
งั้นเหรอ?

299
00:18:45,360 --> 00:18:48,030
ฉันตั้งใจจะไปฐานฝึกต่อไป

300
00:18:48,480 --> 00:18:49,570
ไม่เป็นไรแน่นะ?

301
00:18:49,820 --> 00:18:53,320
พอดีเซนอิตสึไม่ค่อยพูดมาสักพักแล้วก็เลยเป็นห่วง

302
00:18:54,570 --> 00:18:55,620
งั้นเหรอ...

303
00:18:56,490 --> 00:18:57,370
ดีจังเลยนะ

304
00:18:58,330 --> 00:18:59,240
พยายามเข้า

305
00:19:01,540 --> 00:19:02,500
ส่วนฉัน...

306
00:19:04,830 --> 00:19:06,170
สิ่งที่ควรทำ...

307
00:19:07,130 --> 00:19:09,800
แค่สิ่งที่ไม่ว่ายังไงต้องทำมันชัดเจนแล้ว

308
00:19:11,470 --> 00:19:13,260
เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?

309
00:19:14,130 --> 00:19:16,010
ถ้ามีอะไรที่ฉันทำได้ก็บอกได้หมด...

310
00:19:16,010 --> 00:19:17,010
ทันจิโร่น่ะ...

311
00:19:19,060 --> 00:19:20,890
มีเรื่องที่ทันจิโร่ต้องทำเหมือนกัน

312
00:19:22,770 --> 00:19:24,480
แต่ว่า แต่ว่า...

313
00:19:24,900 --> 00:19:26,190
เป็นห่วงนายนะ

314
00:19:34,910 --> 00:19:37,240
นายเนี่ยเป็นคนดีจริง ๆ เลย

315
00:19:38,330 --> 00:19:39,240
ขอบคุณมากนะ

316
00:19:42,500 --> 00:19:43,330
แต่ว่า...

317
00:19:47,540 --> 00:19:49,090
เรื่องนี้ไม่ว่ายังไง

318
00:19:49,500 --> 00:19:51,340
ฉันก็ต้องเป็นคนจัดการเอง

319
00:20:06,520 --> 00:20:09,360
เซนอิตสึ... จะไหวหรือเปล่านะ?

320
00:20:12,610 --> 00:20:14,240
ยิ่งไปกว่านั้นเนซึโกะ...

321
00:20:14,610 --> 00:20:17,110
ฝากเขาไว้แบบนั้นจะดีหรือเปล่านะ?

322
00:20:19,990 --> 00:20:21,910
คงไม่เหงาหรอกใช่ไหม?

323
00:20:23,660 --> 00:20:25,410
อ้าว คือว่าตรงนี้มัน...

324
00:20:25,410 --> 00:20:27,250
ที่นี่มัน...

325
00:20:27,790 --> 00:20:31,300
จุดที่คุณกิยูอยู่ มันน่าจะบริเวณนี้ใช่ไหม?

326
00:20:57,660 --> 00:20:59,280
ระ เร็วมาก!

327
00:21:00,660 --> 00:21:02,200
ปราณวายุ

328
00:21:02,200 --> 00:21:03,490
กระบวนท่าที่ 1

329
00:21:03,830 --> 00:21:05,790
พายุหมุนบดขยี้!

330
00:21:05,790 --> 00:21:06,750
แต่ว่า...

331
00:21:11,290 --> 00:21:12,380
เรามองออก...

332
00:21:12,880 --> 00:21:14,420
ตามการเคลื่อนไหวทัน!

333
00:21:19,890 --> 00:21:21,890
เอ้า ๆ เป็นอะไรไปแล้ว!?

334
00:21:21,890 --> 00:21:25,560
ไม่ใช่แกบอกว่าตัวเองต่างจากพวกเราเรอะ?

335
00:21:25,810 --> 00:21:27,600
ฉันต่างจากพวกนาย

336
00:21:28,100 --> 00:21:30,810
อะ เรื่องนั้นมัน ไม่ได้หมายความแบบนั้น...

337
00:21:32,150 --> 00:21:33,440
ปราณวารี

338
00:21:34,070 --> 00:21:35,230
กระบวนท่าที่ 4

339
00:21:35,690 --> 00:21:36,860
คลื่นน้ำ!

340
00:21:37,360 --> 00:21:39,360
ช้าเกินไปแล้วเฟ้ย!

341
00:21:41,490 --> 00:21:42,740
กระบวนท่าที่ 7

342
00:21:43,080 --> 00:21:44,540
หยาดน้ำค้างสะท้อนผืนน้ำ!

343
00:21:44,790 --> 00:21:47,540
กระบวนท่าที่ 5 ลมหนาวกระโชก!

344
00:21:51,500 --> 00:21:52,380
เฮอะ

345
00:21:53,170 --> 00:21:54,960
ดีล่ะ

346
00:21:54,960 --> 00:21:57,510
ต่อไปมาฆ่ากันด้วยมือเปล่าไหม?

347
00:21:57,510 --> 00:21:59,550
ช้าก่อน ๆ ๆ ๆ

348
00:21:59,550 --> 00:22:01,430
ได้โปรดขอให้ช้าก่อนเลยครับ!

349
00:22:01,430 --> 00:22:03,260
ไม่ยอมให้ฆ่ากันเองแบบนี้หรอกครับ!

350
00:22:03,260 --> 00:22:05,560
หนวกหูเป็นบ้าเลยแกน่ะ!

351
00:22:05,560 --> 00:22:08,180
เดิมทีโดนสั่งห้ามมาคุยด้วยไม่ใช่เรอะ?

352
00:22:08,180 --> 00:22:11,690
ดันมาแอบฟังตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว เจ้ากากเดนเอ๊ย!

353
00:22:11,690 --> 00:22:13,730
แย่งโอฮางิกันเหรอครับ?

354
00:22:14,020 --> 00:22:15,610
ถ้าเกิดเป็นแบบนั้น...

355
00:22:15,610 --> 00:22:18,280
เดี๋ยวผมจะทำให้ทานจนอิ่มท้องเลย

356
00:22:18,740 --> 00:22:21,490
มากวนประสาทกันซะได้นะ...

357
00:22:21,490 --> 00:22:22,410
เอ๊ะ?

358
00:22:23,240 --> 00:22:24,910
ไม่ ๆ นี่พูดจริงจังนะครับ!

359
00:22:24,910 --> 00:22:28,120
คุณชินาซึกาวะ ชอบโอฮางิใช่ไหมล่ะครับ?

360
00:22:28,410 --> 00:22:31,370
- เจ้าพวกเฮ็งซวย กลับไปสอบคัดเลือกใหม่...
- ตอนที่ได้รับการสั่งสอนจากคุณชินาซึกาวะก็ด้วย

361
00:22:31,370 --> 00:22:34,960
- แล้วค่อยกลับมาอีกรอบ!
- ได้กลิ่นถั่วแดงกวนกับข้าวเหนียวตลอดเลย

362
00:22:35,210 --> 00:22:36,630
หอมมากเลยครับ!

363
00:22:39,970 --> 00:22:43,640
ทุกครั้งที่กลับมา
ก็จะได้กลิ่นหอมชามัทฉะกับโอฮางิ...

364
00:22:43,640 --> 00:22:44,800
คิดว่าต้องใช่...

365
00:22:46,640 --> 00:22:48,180
ชินาซึกาวะ...

366
00:22:48,930 --> 00:22:50,640
ชอบโอฮางิเหรอ?

367
00:22:51,190 --> 00:22:53,810
อร่อยใช่ไหมล่ะครับ โอฮางิ?

368
00:22:53,810 --> 00:22:56,190
ชอบแบบบดหยาบ หรือว่าบดละเอียดครับ?

369
00:22:56,610 --> 00:22:59,280
พอดีคุณย่าผมเองก็ชอบโอฮางิมาก

370
00:23:00,690 --> 00:23:02,200
บ้าเอ๊ย!

371
00:23:08,870 --> 00:23:10,700
อ้าว ๆ... อ้าว?

372
00:23:10,700 --> 00:23:12,250
คุณกิยู?

373
00:23:13,370 --> 00:23:14,790
ชินาซึกาวะ

374
00:23:15,000 --> 00:23:17,040
กระฟัดกระเฟียดและไปไหนก็ไม่รู้

375
00:23:17,750 --> 00:23:18,920
อย่างนั้นเหรอครับ...

376
00:23:19,550 --> 00:23:21,510
ทำไมถึงได้ทะเลาะกันล่ะครับ?

377
00:23:22,260 --> 00:23:25,260
ไม่ใช่การทะเลาะหรอก
เป็นส่วนนึงของการสั่งสอนเสาหลัก

378
00:23:25,840 --> 00:23:28,560
เสาหลักต้องเป็นคู่มือให้กับเสาหลักด้วยกัน

379
00:23:29,180 --> 00:23:31,100
เป็นอย่างนั้นเองหรอกเหรอครับ...

380
00:23:31,430 --> 00:23:33,640
อ๋อ จริงด้วย สมเหตุสมผลเลยครับ!

381
00:23:33,640 --> 00:23:35,150
แถมใช้ดาบไม้กันด้วย

382
00:23:35,150 --> 00:23:37,230
อย่างนี้เอง ๆ...

383
00:23:37,230 --> 00:23:38,820
ขอโทษที่เข้ามาขวางนะครับ

384
00:23:39,530 --> 00:23:41,240
ไม่หรอก ไม่ใช่แบบนั้นเลย

385
00:23:41,990 --> 00:23:43,950
ฉันเองก็พูดไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่

386
00:23:44,410 --> 00:23:47,160
ชินาซึกาวะเองก็เอาแต่โกรธตลอด

387
00:23:47,990 --> 00:23:50,830
แต่ดีใจจังที่รู้ว่าชินาซึกาวะชอบอะไร

388
00:23:52,160 --> 00:23:55,080
ตอนหลังเดี๋ยวจะแอบห่อโอฮางิใส่ผ้าไว้...

389
00:23:55,330 --> 00:23:58,090
แล้วก็มอบให้กับชินาซึกาวะตอนที่เจอ

390
00:23:58,090 --> 00:24:00,500
อ๊า แบบนั้นดีจังเลยครับ!

391
00:24:01,300 --> 00:24:04,550
ถ้าทำแบบนั้นแล้ว คิดว่าจะต้องสนิทสนมกันมากขึ้นแน่

392
00:24:04,550 --> 00:24:05,930
ผมเองก็จะทำแบบนั้นครับ

393
00:24:06,260 --> 00:24:08,140
หยุดซะเดี๋ยวนี้ เจ้าบ้า!

394
00:24:14,480 --> 00:24:15,560
เจ้าพวกนั้น...

395
00:24:15,850 --> 00:24:17,730
จะหาเรื่องยั่วโมโหไปถึงไหน...

396
00:24:18,310 --> 00:24:20,190
ยิ่งโดยเฉพาะในเวลาแบบนี้...

397
00:24:20,440 --> 00:24:22,740
ที่โทคิโทวกับอิกุโระไม่อยู่

398
00:24:23,610 --> 00:24:26,200
ขืนยังวอแวแต่กับพวกไม่เอาอ่าว...

399
00:24:26,530 --> 00:24:27,950
มีหวังฝีมือตกหมด!

400
00:24:28,200 --> 00:24:30,280
แย่งโอฮางิกันเหรอครับ?

401
00:24:31,580 --> 00:24:33,910
ทันจิโร่ คามาโดะ...

402
00:24:34,330 --> 00:24:36,580
ถ้าแกไม่มาทำให้กร่อยซะก่อน...

403
00:24:37,420 --> 00:24:38,580
เฮงซวยเอ๊ย!

404
00:24:39,500 --> 00:24:41,670
อะไรของเจ้าหมอนั่นนักหนา!?

405
00:24:42,050 --> 00:24:45,050
เป็นเด็กที่เห็นแล้วประสาทจะเสีย ให้ตายเถอะ!

406
00:25:07,030 --> 00:25:09,950
นี่มันอะไรกัน?

407
00:25:20,540 --> 00:25:22,340
โดนบุกรุกเข้ามาเหรอ?

408
00:26:37,290 --> 00:26:41,540
เถ้าเพลิงแผดเผาฟ้าสวรรค์

409
00:26:41,540 --> 00:26:47,920
อันแน่นอนเหนืออื่นใดจะเทียบเคียง

410
00:26:48,510 --> 00:26:52,680
แม้นเว้าวอนภาวนากู่ก้องเสียง

411
00:26:52,680 --> 00:26:58,810
กลับละห้อยคล้อยดับดิ้นเช่นแมลง

412
00:26:59,310 --> 00:27:03,850
ไฉนผู้ที่กัดกินกลืนชีวิต

413
00:27:03,850 --> 00:27:10,820
ถึงอ้อนวอนน่าเวทนาเช่นคนไม่รู้จักสิ่งชั่ว

414
00:27:10,820 --> 00:27:17,030
ฟันฝ่าได้เพียงจิตวิญญาณที่ชิงชัยเหนือความมืดมัว

415
00:27:17,030 --> 00:27:21,750
จงไปเอามาเสียความนิรันดร์

416
00:27:21,750 --> 00:27:27,590
อันที่แห่งนี้มีจิตคนึงคิดไม่รู้ดับสูญ

417
00:27:27,590 --> 00:27:32,630
ผู้ทรงกำลังเอ๋ยจงขับขานฝัน

418
00:27:32,630 --> 00:27:38,560
เป็นทำนองแซ่ซ้องก้องกังวานชั่วนิรันดร์

419
00:27:38,560 --> 00:27:44,230
ไม่ช้านาน แสงเรืองรองนี้จักครองผืนฟ้า

420
00:27:44,230 --> 00:27:48,320
ในมุมของโลกที่ถูกกินกัดกระจัดกระจาย

421
00:27:48,320 --> 00:27:52,570
คมดาบยังเงื้อตะกายไม่วายสน

422
00:27:52,570 --> 00:27:54,530
แม้ต้องล้มลุกคลุกคลาน

423
00:27:54,530 --> 00:27:58,370
จักกระเสือกสนดิ้นรน แด่ความอดสู

424
00:28:05,170 --> 00:28:15,800
รอยแมลงที่ถูกบดบี้ไม่ลบเลือนไป

425
00:28:15,800 --> 00:28:27,100
หนึ่งเจตจำนงคงเหลือจักไม่รู้จักหาย

426
00:28:27,560 --> 00:28:32,820
ลื่นไถลร่วงหล่น สู่ก้นบึ้งแห่งอวสาน

427
00:28:32,820 --> 00:28:35,320
โลกตะโกนก้องคำราม

428
00:28:35,450 --> 00:28:39,780
เย็นยะเยือกจนถึงปลายสุดอนาคต

429
00:28:39,780 --> 00:28:42,830
ดวงชีวิต เจตจำนง

430
00:28:42,830 --> 00:28:44,960
ต้องอยู่รอดต่อไป

431
00:28:44,960 --> 00:28:50,630
ในห้วงกาลอันไร้สุดสิ้น

432
00:28:56,590 --> 00:29:02,390
ทลายสิ้นซึ่งความวอดวาย แผดเผาโชคชะตาให้ถึงที่สุด

433
00:29:02,390 --> 00:29:07,560
ผู้ไร้กำลังเอ๋ยจงร่วงโรยอย่างเวทนา

434
00:29:07,560 --> 00:29:10,730
ตรึงความเป็นนิรันดร์ไว้จนมิอาจเขยื้อน

435
00:29:10,730 --> 00:29:13,610
ฝันแห่งชีวิต

436
00:29:13,610 --> 00:29:19,070
ไม่ช้านาน แสงเรืองรองจักเติมเต็มผืนฟ้า

437
00:29:27,290 --> 00:29:33,130
ก้มหัวเปิดเส้นทาง

438
00:29:33,130 --> 00:29:40,340
ปั่นป่วนยุ่งเหยิงโลกเสีย

439
00:30:46,820 --> 00:30:49,320
ไง มาแล้วเหรอ?

440
00:30:53,790 --> 00:30:55,750
ยินดีที่ได้รู้จักนะ

441
00:30:58,250 --> 00:31:01,090
มุซัน คิบุทสึจิ

442
00:31:04,000 --> 00:31:05,090
อะไรกัน

443
00:31:05,920 --> 00:31:08,550
สารรูปน่าเวทนาเหลือเกินนะ

444
00:31:09,090 --> 00:31:10,680
อุบุยาชิกิ

445
00:31:15,020 --> 00:31:16,480
(ดาบพิฆาตอสูร ภาคการสั่งสอนของเสาหลัก
ม้วนที่ 7)

446
00:31:16,510 --> 00:31:19,770
คราวนี้จะมาแนะนำคุณ ชินาซึกาวะ ครับ

447
00:31:19,770 --> 00:31:21,680
อะไร ๆ?

448
00:31:21,680 --> 00:31:23,470
มีธุระอะไรกับฉันหรือไง?

449
00:31:23,470 --> 00:31:24,820
คามาโดะ!

450
00:31:24,820 --> 00:31:26,970
ไม่สิ จะเรียกธุระก็กระไร...

451
00:31:27,500 --> 00:31:30,200
ถ้าไม่มีก็รีบไสหัวไปได้แล้ว!

452
00:31:30,460 --> 00:31:31,560
ชิ

453
00:31:33,280 --> 00:31:36,080
ตรงนี้จะเล่าเรื่องซุบซิบยุคไทโช

454
00:31:36,080 --> 00:31:39,510
งานอดิเรกคุณชินาซึกาวะนั้น คือเลี้ยงด้วงกว่างครับ

455
00:31:39,510 --> 00:31:41,940
ของทานที่ชอบเห็นว่าเป็นโอฮางิแหละครับ

456
00:31:41,940 --> 00:31:44,500
โอฮางิ?

457
00:31:44,850 --> 00:31:47,510
ยังจะพูดเรื่องโอฮางิอีกเหรอ?

458
00:31:48,590 --> 00:31:51,420
ตอนต่อไป ตอนสุดท้าย "เสาหลักรวมพล"

459
00:31:52,010 --> 00:31:53,430
รอก่อนนะเฟ้ย!

460
00:31:53,430 --> 00:31:55,390
(ติดตามตอนต่อไป)