1
00:00:17,041 --> 00:00:18,001
‎แม่!

2
00:00:23,291 --> 00:00:24,421
‎ดูนี่สิแม่!

3
00:00:30,166 --> 00:00:31,206
‎ดูสิว่าผมเจออะไร

4
00:00:34,291 --> 00:00:38,041
‎ตั้งชื่อว่าอัลเฟรด
‎แม่ว่าเหมาะกับชื่ออัลเฟรดไหมครับ

5
00:00:42,583 --> 00:00:43,503
‎เหมาะมากจ้ะ

6
00:00:48,416 --> 00:00:49,746
‎ปล่อยมันไปดีกว่าไหม

7
00:00:49,833 --> 00:00:53,083
‎แม่ว่าอัลเฟรดคงไม่อยากถูกขังในคุกนั้นหรอก

8
00:00:54,333 --> 00:00:56,253
‎แล้วผมจะดูมันโตขึ้นได้ไงล่ะ

9
00:00:57,541 --> 00:00:59,171
‎คงดูไม่ได้หรอกจ้ะ

10
00:01:00,000 --> 00:01:03,880
‎บางครั้งเราก็ต้องปล่อยบางอย่างไป
‎เพราะเราเก็บมันไว้ตลอดไปไม่ได้

11
00:01:07,291 --> 00:01:09,131
‎สักวันนึงลูกจะโตเป็นหนุ่ม

12
00:01:09,208 --> 00:01:10,998
‎แล้วแม่ก็ต้องปล่อยลูกไป

13
00:01:12,708 --> 00:01:14,578
‎เพราะแม่เก็บลูกไว้ตลอดไปไม่ได้

14
00:01:25,375 --> 00:01:26,325
‎อย่างี่เง่าน่า

15
00:01:26,416 --> 00:01:28,706
‎ผมจะอยู่กับพ่อแม่ตลอดไป

16
00:01:56,833 --> 00:01:57,793
‎แม่!

17
00:02:00,083 --> 00:02:01,043
‎แม่!

18
00:02:04,833 --> 00:02:05,673
‎แม่!

19
00:02:08,541 --> 00:02:09,631
‎ตื่น

20
00:02:22,083 --> 00:02:24,673
‎พ่อน่าจะเล่าเรื่องฉันให้ฟังหมดแล้วนะ

21
00:02:27,291 --> 00:02:31,131
‎แต่เขาคงไม่ยอมบอกสาเหตุที่แท้จริง
‎ว่าเรามาอยู่ในนี้เพราะอะไรกันแน่

22
00:02:32,166 --> 00:02:33,496
‎เธอกับฉันน่ะ

23
00:02:37,125 --> 00:02:38,165
‎ดูพวกเขาสิ

24
00:02:39,041 --> 00:02:43,291
‎ออกเดินทางมาด้วยกัน
‎เพราะพวกเขาเลือกที่จะลืมอดีต

25
00:02:45,500 --> 00:02:47,540
‎และตอนนี้ก็ติดอยู่ในนี้เช่นกัน

26
00:02:52,166 --> 00:02:53,956
‎เธอโดนแม่หลอกแล้ว

27
00:02:57,708 --> 00:02:59,998
‎เขาหลอกพวกเราทุกคน

28
00:03:04,291 --> 00:03:07,961
‎และเขาเป็นคนเดียวที่พาเราออกไปจากที่นี่ได้

29
00:03:20,375 --> 00:03:23,375
‎ถ้ากล้าหาญมากพอ ฉันจะพาไปดูความจริง

30
00:03:28,250 --> 00:03:30,420
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

31
00:04:44,458 --> 00:04:48,668
‎(กุญแจ)

32
00:04:51,916 --> 00:04:52,956
‎ไอค์

33
00:04:55,250 --> 00:04:56,250
‎มอร่า

34
00:05:07,166 --> 00:05:08,036
‎มันอยู่ไหน

35
00:05:09,000 --> 00:05:10,880
‎มันส่งผมไปอยู่บนเรือโพรมีเธียสได้ไง

36
00:05:11,625 --> 00:05:14,125
‎เลิกโกหกซะที ที่จริงมันเป็นใครกันแน่

37
00:05:15,666 --> 00:05:16,626
‎เขา…

38
00:05:20,083 --> 00:05:21,423
‎เป็นสามีฉัน

39
00:05:25,041 --> 00:05:28,381
‎และเด็กที่ไปเจอ
‎บนเรือโพรมีเธียส เขาเป็นลูกฉัน

40
00:05:28,958 --> 00:05:29,828
‎ว่าไงนะ

41
00:05:30,458 --> 00:05:32,168
‎แต่ฉันจำไม่ได้เลย

42
00:05:37,125 --> 00:05:39,875
‎ฉันรู้ว่ามันฟังดูบ้า แต่พ่อฉัน

43
00:05:41,000 --> 00:05:43,000
‎เป็นเจ้าของบริษัทเดินเรือ

44
00:05:44,250 --> 00:05:46,880
‎และฉันคิดว่าพ่อทำให้เราลืมสาเหตุที่มาอยู่ที่นี่

45
00:05:48,250 --> 00:05:49,580
‎เธอว่าไงนะ

46
00:05:50,708 --> 00:05:53,328
‎โลกของเรามีกฎ ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

47
00:05:53,958 --> 00:05:56,828
‎แต่โลกนี้ไม่มีอะไรสมเหตุสมผลเลย

48
00:05:58,750 --> 00:06:00,040
‎ที่นี่

49
00:06:01,041 --> 00:06:02,381
‎ไม่มีอยู่จริง

50
00:06:04,708 --> 00:06:06,748
‎แต่เป็นภาพมายา เป็นกลลวง

51
00:06:08,083 --> 00:06:09,213
‎โลกจำลอง

52
00:06:09,708 --> 00:06:11,078
‎ไร้สาระสิ้นดี

53
00:06:14,041 --> 00:06:16,171
‎จำได้ไหมว่าขึ้นเรือลำนี้มายังไง

54
00:06:17,541 --> 00:06:18,791
‎ก็ต้องจำได้สิ

55
00:06:31,083 --> 00:06:32,333
‎เป็นไปไม่ได้

56
00:06:35,666 --> 00:06:36,666
‎อะไร

57
00:06:37,375 --> 00:06:38,785
‎เธอพูดว่าไง

58
00:06:39,791 --> 00:06:43,331
‎เธออยากรู้ว่าเราจำตอนขึ้นเรือมาได้หรือเปล่า

59
00:06:45,416 --> 00:06:47,206
‎อะไรนะ

60
00:06:52,125 --> 00:06:54,875
‎ใครก็ได้ช่วยอธิบายทีว่าทุกคนคุยอะไรกัน

61
00:06:56,791 --> 00:06:59,421
‎ฉันนึกว่ามันเป็นเรื่องฉันคนเดียว แต่ไม่ใช่

62
00:07:04,500 --> 00:07:05,960
‎นี่เป็นเรื่องของพวกเราทุกคน

63
00:07:19,541 --> 00:07:20,831
‎ฉันไม่รู้ว่าทำไม

64
00:07:21,708 --> 00:07:24,128
‎แต่มีเหตุผลที่พวกเรามาอยู่ที่นี่

65
00:07:26,041 --> 00:07:27,081
‎สา…

66
00:07:27,708 --> 00:07:28,578
‎สามีคุณ

67
00:07:29,958 --> 00:07:31,958
‎เรามาอยู่ที่นี่เพราะเขาหรือเปล่า

68
00:07:32,041 --> 00:07:33,671
‎เขาทำงานให้พ่อคุณหรือเปล่า

69
00:07:34,375 --> 00:07:35,825
‎ฉันคิดว่าเขาอยากช่วย

70
00:07:36,500 --> 00:07:38,830
‎ฉันว่าเขากำลังหาทางพาเราออกไป

71
00:07:51,416 --> 00:07:52,246
‎บรรลัย

72
00:08:20,458 --> 00:08:21,328
‎ติดสิ

73
00:08:22,625 --> 00:08:23,665
‎ติดหน่อยสิ

74
00:08:25,041 --> 00:08:26,461
‎ติดสิโว้ย!

75
00:08:32,250 --> 00:08:36,000
‎สมองของเราเป็นโครงสร้างที่ซับซ้อนมาก

76
00:08:37,541 --> 00:08:41,541
‎ต่อให้เราพยายามลืมสิ่งที่ไม่อยากจดจำไป

77
00:08:41,625 --> 00:08:44,825
‎ยังไงก็ไม่มีวันลบทิ้งไปได้

78
00:08:44,916 --> 00:08:46,826
‎มันเป็นส่วนนึงของตัวเรา

79
00:08:46,916 --> 00:08:49,376
‎ถักทอเข้ากับเส้นใยตัวตนเรา

80
00:08:52,416 --> 00:08:54,456
‎ถึงเวลาที่เธอต้องจำได้แล้ว

81
00:09:08,250 --> 00:09:11,130
‎ความจริงของเธออยู่ข้างในนั้น

82
00:09:12,916 --> 00:09:14,496
‎ไม่จำเป็นต้องกลัวเลย

83
00:09:14,583 --> 00:09:16,213
‎นี่ไม่ใช่ของจริง

84
00:09:18,208 --> 00:09:19,668
‎จำได้ไหม

85
00:09:34,291 --> 00:09:35,541
‎มันกำลังลาม

86
00:09:37,125 --> 00:09:41,575
‎ฉันจะไม่เดินอีกแม้แต่ก้าวเดียว
‎จนกว่าคุณจะบอกว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

87
00:09:42,166 --> 00:09:43,876
‎จะให้เราเชื่อใจคุณอีกได้ไง

88
00:09:44,833 --> 00:09:46,923
‎พ่อคุณเป็นเจ้าของเรือ

89
00:09:47,000 --> 00:09:48,920
‎คุณต้องรู้อะไรแน่ๆ

90
00:09:49,000 --> 00:09:50,960
‎มาที่นี่ทำไม

91
00:09:54,208 --> 00:09:55,418
‎ฉันไม่รู้

92
00:09:57,333 --> 00:10:00,293
‎สิ่งสุดท้ายที่จำได้
‎ก่อนตื่นขึ้นมาบนเรือเคอร์เบอรอส

93
00:10:00,375 --> 00:10:02,955
‎คือตอนไปเจอซองจดหมายวางอยู่หน้าบ้าน

94
00:10:03,041 --> 00:10:05,251
‎คิดว่าพี่ชายส่งมาให้

95
00:10:05,958 --> 00:10:07,498
‎ข้างในมีสิ่งนี้

96
00:10:09,250 --> 00:10:12,210
‎ฉันไม่รู้ว่าพ่อทำได้ยังไง แต่พ่อหาทางทำให้ฉันลืม

97
00:10:12,291 --> 00:10:15,961
‎พ่อทำให้ฉันลืมว่าเกิดอะไรขึ้น ลืมว่าฉันเป็นใคร

98
00:10:16,041 --> 00:10:19,501
‎ไม่ว่าจะใช้ไขอะไรก็ตามที มันต้องทำให้ฉันจำได้

99
00:10:19,583 --> 00:10:21,833
‎และพาเราออกไปจากที่นี่ได้แน่ๆ

100
00:10:24,458 --> 00:10:26,038
‎แม่พูดถูก

101
00:10:26,125 --> 00:10:28,285
‎เราไม่น่าขึ้นเรือลำนี้มาแต่แรกเลย

102
00:10:31,000 --> 00:10:33,330
‎ตอนนี้ทุกคนตายหมดแล้ว

103
00:10:33,416 --> 00:10:34,826
‎โอเลคตายแล้ว

104
00:10:34,916 --> 00:10:36,666
‎แม่ตายแล้ว

105
00:10:37,583 --> 00:10:39,503
‎ขอไม่อยู่ที่นี่อีกแม้แต่นาทีเดียว

106
00:10:39,583 --> 00:10:41,253
‎ฉันจะลงจากเรือลำนี้

107
00:10:42,000 --> 00:10:43,210
‎เธอพูดถูก

108
00:10:43,291 --> 00:10:46,381
‎เราควรหย่อนเรือชูชีพสักลำนึง
‎ลงจากเรือบัดซบนี่ซะ

109
00:10:46,458 --> 00:10:48,418
‎ไม่เข้าใจหรือไง

110
00:10:48,500 --> 00:10:49,920
‎ไม่มีที่ให้ไปแล้ว

111
00:10:50,000 --> 00:10:53,130
‎เรือนี้ไม่มีจริง มหาสมุทรไม่ใช่ของจริง

112
00:10:53,208 --> 00:10:55,458
‎ทุกอย่างเกิดขึ้นในสมองเรา

113
00:10:56,250 --> 00:10:57,960
‎ฉันมั่นใจว่าคุณฉลาดมาก

114
00:10:58,041 --> 00:10:59,881
‎ฉันนับถือนะที่คุณเรียนแพทย์

115
00:10:59,958 --> 00:11:03,878
‎แถมยังต่อต้านข้อจำกัดของสังคมที่กดทับผู้หญิง

116
00:11:03,958 --> 00:11:06,378
‎แต่อย่าบอกว่าเชื่อสิ่งที่พูดออกมาจริงๆ

117
00:11:06,458 --> 00:11:08,378
‎มันไม่มีเหตุผลสักนิด

118
00:11:13,291 --> 00:11:15,131
‎ลงไปจากเรือนี่กันเถอะ

119
00:11:16,208 --> 00:11:17,998
‎เดี๋ยวสิ จะไปไหนน่ะ

120
00:11:19,750 --> 00:11:21,000
‎เราจะลงจากเรือ

121
00:11:21,083 --> 00:11:22,253
‎ไปด้วยกันได้นะ

122
00:11:25,583 --> 00:11:26,833
‎พวกเขาอยากลงจากเรือ

123
00:11:26,916 --> 00:11:28,036
‎ไปกันเถอะ

124
00:11:45,458 --> 00:11:46,628
‎คุณเคยเห็นมาแล้ว

125
00:11:47,375 --> 00:11:48,285
‎ในช่องใต้เตียง

126
00:11:48,791 --> 00:11:51,081
‎ความทรงจำของคุณ ของฉัน

127
00:11:53,166 --> 00:11:54,536
‎เชื่อฉันหรือเปล่า

128
00:12:07,375 --> 00:12:08,825
‎หายไปไหนแล้ว

129
00:12:14,750 --> 00:12:17,670
‎คิดว่าพ่อคุณอยู่ในนั้น ในความทรงจำคุณเหรอ

130
00:12:17,750 --> 00:12:21,670
‎ห้องทำงานพ่อไม่อยู่ที่เดิม
‎แต่พ่อบอกว่าฉันรู้ว่าต้องไปหาเขาที่ไหน

131
00:12:31,750 --> 00:12:34,210
‎เราจะไปที่โรงพยาบาลจิตเวชได้ยังไง

132
00:13:00,958 --> 00:13:01,788
‎ตามมา

133
00:13:35,000 --> 00:13:36,460
‎นี่ความทรงจำของเขา

134
00:13:37,583 --> 00:13:40,923
‎ฉันอยู่ในรูปทุกใบ แต่จำไม่ได้เลยสักอย่าง

135
00:13:42,708 --> 00:13:45,458
‎พอดูรูปแล้วไม่รู้สึกอะไรเลย

136
00:13:45,541 --> 00:13:47,081
‎จำไม่ได้เหรอว่าแต่งงานแล้ว

137
00:13:51,791 --> 00:13:56,211
‎ถ้าทั้งหมดนี่เป็นภาพลวงตา
‎ความทรงจำของเขาก็อาจเป็นด้วยไหม

138
00:13:56,708 --> 00:13:58,708
‎รู้ได้ไงว่าเขาพูดความจริง

139
00:13:59,291 --> 00:14:03,881
‎เด็กนั่นบอกว่ามีผู้สร้าง มีคนสร้างทั้งหมดนี่ขึ้นมา

140
00:14:05,000 --> 00:14:06,080
‎พ่อของคุณ

141
00:14:06,166 --> 00:14:07,786
‎คิดว่าเขาเป็นคนสร้างเหรอ

142
00:14:07,875 --> 00:14:11,035
‎ไม่ว่าใครเป็นคนสร้าง
‎ยังไงมันก็ต้องมีตรรกะอะไรสักอย่าง

143
00:14:11,625 --> 00:14:12,705
‎มีดีไซน์

144
00:14:15,541 --> 00:14:18,171
‎หมายถึงมันต้องมีรูปแบบ เหมือนพิมพ์เขียวเหรอ

145
00:14:18,750 --> 00:14:21,080
‎ในสมอง ความทรงจำถูกเก็บไว้ในส่วนต่างๆ

146
00:14:21,166 --> 00:14:24,246
‎แต่ทุกส่วนเชื่อมต่อกันผ่านวิถีประสาท

147
00:14:24,333 --> 00:14:27,383
‎เวลาได้กลิ่นอะไร
‎มันอาจรื้อฟื้นเหล่าความทรงจำ

148
00:14:27,458 --> 00:14:29,418
‎ที่ผูกกับกลิ่นนั้นขึ้นมาได้

149
00:14:29,500 --> 00:14:31,380
‎เพราะงั้นนี่อาจเป็นแบบนั้นก็ได้…

150
00:14:33,333 --> 00:14:35,423
‎มันลอกเลียนแบบสมอง

151
00:14:35,500 --> 00:14:37,920
‎และทุกส่วนเชื่อมต่อกัน

152
00:16:03,666 --> 00:16:04,706
‎เกิดอะไรขึ้น

153
00:16:11,875 --> 00:16:12,955
‎ไปต่อกันเถอะ

154
00:16:21,708 --> 00:16:22,748
‎เวรละ

155
00:16:25,458 --> 00:16:26,418
‎มันขยับได้

156
00:16:34,250 --> 00:16:35,170
‎เร็วเข้า ทางนี้!

157
00:16:46,083 --> 00:16:47,793
‎เร็วเข้า รีบหนีเร็ว!

158
00:16:54,916 --> 00:16:55,876
‎พวกนั้นไปทางไหน

159
00:16:56,916 --> 00:16:57,826
‎นี่!

160
00:17:05,125 --> 00:17:08,205
‎หมอหญิงคนนั้นอาจพูดถูกก็ได้นะ

161
00:17:08,291 --> 00:17:10,881
‎จะเกิดอะไรขึ้นก็ช่าง ฉันจะลงจากเรือเดี๋ยวนี้

162
00:17:11,916 --> 00:17:13,996
‎ที่นี่มันต้องมีทางออกสิ

163
00:17:18,833 --> 00:17:21,383
‎เดี๋ยวสิ จะไปไหน
‎นี่เราก็คลาดกับคนอื่นแล้วนะ

164
00:17:23,916 --> 00:17:26,376
‎เราควรกลับไปตามหาหมอและกัปตัน

165
00:17:36,500 --> 00:17:39,330
‎ต่อให้เราลบความทรงจำในโลกจำลอง

166
00:17:39,416 --> 00:17:43,376
‎แต่ประสาทสัมผัสของเรา
‎ก็จะยังตอบสนองต่อตัวกระตุ้นเดิม

167
00:17:45,583 --> 00:17:49,173
‎จิตอาจจำไม่ได้ว่าเคยเกิดอะไรขึ้นในห้องนั้น

168
00:17:50,000 --> 00:17:51,210
‎แต่ร่างกายจำได้

169
00:18:08,583 --> 00:18:10,253
‎ฉันจะเผยความจริงให้เห็น

170
00:18:11,583 --> 00:18:12,883
‎เชื่อฉันสิ

171
00:18:16,000 --> 00:18:17,630
‎มานั่งสิ

172
00:18:33,458 --> 00:18:36,878
‎ฉันรู้เธอคิดว่าแม่คือคนที่ติดอยู่ในนี้

173
00:18:39,250 --> 00:18:40,960
‎แต่นี่ไม่ใช่คุกของเขา

174
00:18:49,333 --> 00:18:50,583
‎นี่คุกของเธอ

175
00:18:53,333 --> 00:18:54,833
‎อาจเจ็บหน่อยนะ

176
00:19:18,291 --> 00:19:20,381
‎ห้ามเขาตายไม่ได้หรอกมอร่า

177
00:19:20,958 --> 00:19:22,168
‎มอร่า

178
00:19:22,250 --> 00:19:23,380
‎แม่

179
00:19:25,458 --> 00:19:26,538
‎พ่อ

180
00:19:27,333 --> 00:19:29,253
‎คุณก็รู้ว่ามันไม่ถูกต้อง

181
00:19:31,208 --> 00:19:32,458
‎ทำไมไม่ได้ยินผมล่ะ

182
00:19:37,458 --> 00:19:39,128
‎แม่ นี่เรื่องอะไร

183
00:19:40,833 --> 00:19:41,963
‎- แม่
‎- ขอร้องล่ะ

184
00:19:42,041 --> 00:19:43,751
‎- ฟังสิ!
‎- คุณต้องปล่อยเขาไป

185
00:19:43,833 --> 00:19:45,673
‎แม่!

186
00:19:46,166 --> 00:19:49,456
‎- ฉันทำไม่ได้
‎- แม่ ขอร้องล่ะ

187
00:19:49,541 --> 00:19:51,381
‎ขอร้องล่ะแม่ อย่านะแม่!

188
00:19:51,458 --> 00:19:54,578
‎- ไม่ต้องห่วงนะลูกรัก
‎- ไม่ อย่านะแม่!

189
00:19:54,666 --> 00:19:57,456
‎- อย่ากลัวไปเลย
‎- อย่า!

190
00:19:57,541 --> 00:20:00,461
‎- ลูกจะลืม แม่สัญญา
‎- ไม่ ไม่เอา!

191
00:20:00,541 --> 00:20:02,251
‎ลูกจะลืมเรื่องนี้ไปทั้งหมด

192
00:20:02,333 --> 00:20:05,173
‎มันเป็นทางเดียวที่จะทำให้เราได้อยู่ด้วยกัน

193
00:20:06,000 --> 00:20:10,580
‎ไม่!

194
00:20:10,666 --> 00:20:12,826
‎ไม่เอา อย่า!

195
00:20:26,625 --> 00:20:28,495
‎เห็นความจริงแล้วใช่ไหมล่ะ

196
00:20:29,458 --> 00:20:33,378
‎เธอติดอยู่ในโลกจำลอง
‎เพราะแม่ไม่อยากให้เธอตาย

197
00:20:33,458 --> 00:20:36,078
‎โกหก ความทรงจำนั่นไม่ใช่ของผม

198
00:20:36,166 --> 00:20:37,876
‎คุณเอามันมาใส่ในหัวผม

199
00:20:40,666 --> 00:20:42,536
‎ตอนแม่อายุเท่าเธอ…

200
00:20:44,750 --> 00:20:48,460
‎เขาไปเจอบทความ
‎อุปมานิทัศน์เรื่องถ้ำของเพลโตในห้องทำงานฉัน

201
00:20:48,541 --> 00:20:53,461
‎แน่นอนว่ายังเด็กเกินไป
‎ไม่สามารถเข้าใจแนวคิดนามธรรมของเพลโตได้

202
00:20:53,541 --> 00:20:57,461
‎แต่ก็อ่านซ้ำๆ

203
00:20:59,083 --> 00:21:01,383
‎แนวคิดเดียวนี้เอง

204
00:21:02,333 --> 00:21:04,633
‎ที่ทำให้โลกของเขากลับตาลปัตร

205
00:21:06,625 --> 00:21:09,415
‎แนวคิดที่ว่าความรู้ของเรามีขีดจำกัด

206
00:21:09,500 --> 00:21:14,170
‎และเราไม่อาจรู้ได้ว่า
‎ทุกอย่างเป็นอย่างที่เห็นจริงๆ หรือไม่

207
00:21:14,250 --> 00:21:18,790
‎เรากำลังหลับใหล
‎ไม่รู้ถึงลักษณะที่แท้จริงของสรรพสิ่ง

208
00:21:20,000 --> 00:21:22,670
‎ค่ำวันนึง เขามาถามฉันว่า

209
00:21:22,750 --> 00:21:25,210
‎"ถ้าแนวคิดของเพลโตเป็นเรื่องจริง

210
00:21:25,291 --> 00:21:27,961
‎งั้นเราจะรู้ได้ไงว่าอะไรจริงแท้

211
00:21:28,041 --> 00:21:30,631
‎เราจะรู้ได้ยังไงว่าชีวิตที่เราใช้อยู่

212
00:21:30,708 --> 00:21:33,628
‎มันใช่โลกความเป็นจริงหรือเปล่า"

213
00:21:34,958 --> 00:21:38,078
‎เป็นความคิดที่ยิ่งใหญ่มากสำหรับเด็กวัยนั้น

214
00:21:38,583 --> 00:21:43,083
‎ฉันมองหน้าลูกแล้วถามว่า
‎"นั่นคือพระเจ้าไม่ใช่เหรอ"

215
00:21:43,666 --> 00:21:46,376
‎"ผู้สร้างโลกความเป็นจริงของเรา"

216
00:21:46,458 --> 00:21:48,168
‎เขาคิดอยู่ครู่นึง

217
00:21:48,958 --> 00:21:50,418
‎แล้วก็ตอบว่า

218
00:21:51,250 --> 00:21:55,290
‎"แต่ถ้างั้นโลกที่แท้จริงคือใบที่พระเจ้าอยู่

219
00:21:56,625 --> 00:21:59,625
‎ส่วนโลกเราเป็นแค่บ้านตุ๊กตาของเขา

220
00:22:00,916 --> 00:22:03,496
‎แล้วงี้ใครสร้างพระเจ้าขึ้นมาล่ะ

221
00:22:03,583 --> 00:22:05,923
‎มันไล่ไปได้ไม่รู้จบไหม"

222
00:22:07,375 --> 00:22:09,995
‎ในแง่นึง ที่นี่ก็เป็นบ้านตุ๊กตา

223
00:22:12,791 --> 00:22:14,671
‎ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเธอ

224
00:22:16,125 --> 00:22:17,205
‎โกหก

225
00:22:18,833 --> 00:22:21,173
‎นั่นคือสิ่งที่พ่อเธออยากให้คิด

226
00:22:24,000 --> 00:22:26,000
‎แต่เขาก็โกหกเธอ

227
00:22:27,250 --> 00:22:28,460
‎โกหกทั้งคู่

228
00:22:36,500 --> 00:22:38,580
‎แต่มีทางออกไปจากที่นี่

229
00:22:40,791 --> 00:22:42,751
‎และกุญแจอยู่ที่แม่

230
00:22:44,125 --> 00:22:46,915
‎(ตื่น)

231
00:23:13,041 --> 00:23:15,421
‎ประตู ประตูหายไปไหนหมด

232
00:23:27,291 --> 00:23:28,211
‎ไม่มีประตู

233
00:23:28,291 --> 00:23:29,461
‎มันหายไปไหนหมด

234
00:23:30,666 --> 00:23:31,706
‎ตรงนั้นไง

235
00:23:35,791 --> 00:23:36,881
‎ไปทางนี้เร็ว

236
00:23:40,791 --> 00:23:41,921
‎โธ่เว้ย

237
00:23:44,375 --> 00:23:46,375
‎นี่ นี่เธอ

238
00:23:46,458 --> 00:23:48,038
‎รอด้วยสิ!

239
00:24:05,166 --> 00:24:06,076
‎ไปเร็ว

240
00:24:09,875 --> 00:24:10,745
‎รอฉันด้วย

241
00:24:17,125 --> 00:24:18,375
‎เราอยู่ที่ไหน

242
00:24:19,041 --> 00:24:20,171
‎ฉันไม่เข้าใจ

243
00:24:21,208 --> 00:24:22,748
‎ฉันไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

244
00:24:31,958 --> 00:24:34,878
‎ไม่นะ ไม่!

245
00:24:35,666 --> 00:24:37,036
‎เราอยู่ไหนเนี่ย

246
00:24:46,875 --> 00:24:48,205
‎เป็นไปไม่ได้

247
00:24:59,916 --> 00:25:01,076
‎ท่านครับ

248
00:25:02,458 --> 00:25:04,418
‎เขาเจาะเข้าไปในเมนเฟรม

249
00:25:06,375 --> 00:25:09,285
‎ผมว่าเขาพยายามจะเปลี่ยน
‎โครงสร้างโลกจำลอง

250
00:25:10,291 --> 00:25:13,131
‎เขาเปลี่ยนรูปทรงทุกอย่าง
‎เพื่อปกปิดร่องรอยตัวเอง

251
00:25:13,875 --> 00:25:16,875
‎เขาจะปลุกเธอโดยไม่ต้องให้กุญแจเรา

252
00:25:16,958 --> 00:25:19,078
‎เราจะติดอยู่ในนี้ตลอดไป

253
00:25:21,750 --> 00:25:22,580
‎หาเธอให้เจอ

254
00:25:22,666 --> 00:25:23,826
‎เอากุญแจมาให้ได้

255
00:25:23,916 --> 00:25:25,166
‎ครับท่าน

256
00:25:36,000 --> 00:25:37,500
‎มีคนอยู่ในนั้นเหรอ

257
00:25:43,083 --> 00:25:44,173
‎เราอยู่ไหน

258
00:25:44,250 --> 00:25:46,000
‎มาที่นี่ได้ยังไง

259
00:25:46,083 --> 00:25:47,213
‎ช่วยด้วย!

260
00:25:49,125 --> 00:25:50,035
‎เสียงมาจากทางนั้น

261
00:25:51,458 --> 00:25:52,538
‎ฉันไม่อยากตาย

262
00:25:53,791 --> 00:25:54,791
‎ฉันไม่อยากตาย

263
00:25:55,875 --> 00:25:57,785
‎ฉันไม่อยากตาย

264
00:26:05,000 --> 00:26:07,580
‎- เหล่งหยี่!
‎- เหมยเหม่ย

265
00:26:07,666 --> 00:26:09,246
‎ช่วยฉันออกไปที!

266
00:26:10,708 --> 00:26:12,078
‎ไม่

267
00:26:12,708 --> 00:26:13,788
‎อย่าไป!

268
00:26:13,875 --> 00:26:15,785
‎อย่าไป มาช่วยดึงสิ!

269
00:26:31,166 --> 00:26:34,076
‎แกปรับเปลี่ยนรหัสทำไม

270
00:26:34,666 --> 00:26:38,376
‎แกกำลังแพร่กระจายไวรัสไปทั่วทั้งโปรแกรม

271
00:26:39,166 --> 00:26:41,246
‎ตั้งใจจะปิดบังอะไรกันแน่

272
00:26:48,000 --> 00:26:49,040
‎รามิโร!

273
00:26:49,625 --> 00:26:52,375
‎- อังเฆล!
‎- รามิโร ช่วยฉันด้วย!

274
00:26:52,458 --> 00:26:54,538
‎ฉันไม่เข้าใจ นายยังอยู่ได้ไง

275
00:26:55,291 --> 00:26:56,541
‎แล้วฉันมาทำอะไรที่นี่

276
00:26:58,625 --> 00:27:00,165
‎- เคลม็องซ์
‎- ลูเซียง

277
00:27:02,333 --> 00:27:03,633
‎เราจะช่วยคุณออกมานะ

278
00:27:14,375 --> 00:27:15,375
‎โอเลค

279
00:27:16,625 --> 00:27:19,535
‎ไม่เป็นไรนะ

280
00:27:43,916 --> 00:27:44,876
‎โอเลค

281
00:27:48,625 --> 00:27:49,665
‎คุณพระช่วย

282
00:28:15,958 --> 00:28:16,878
‎ไป

283
00:28:16,958 --> 00:28:18,208
‎เราต้องออกไปจากที่นี่

284
00:28:29,958 --> 00:28:31,708
‎พ่อเธอมันโง่เขลา

285
00:28:31,791 --> 00:28:35,501
‎การที่เขาพยายามจะเจาะรหัส
‎มันจะทำลายโลกจำลองทั้งหมด

286
00:28:37,500 --> 00:28:39,750
‎เธอคิดว่าพ่อห่วงใยเธอ

287
00:28:40,625 --> 00:28:43,285
‎แต่เขาไม่ได้ทำเพื่อเธอ เขาทำเพื่อแม่

288
00:28:46,958 --> 00:28:49,748
‎ถ้าต้องเลือกระหว่างเธอกับแม่

289
00:28:51,000 --> 00:28:52,960
‎เขาจะเลือกแม่เธอเสมอ

290
00:29:24,083 --> 00:29:26,793
‎ความทรงจำของเราเชื่อมต่อกันหมดจริงๆ ด้วย

291
00:29:27,708 --> 00:29:29,378
‎พ่อคุณทำแบบนี้ได้ยังไง

292
00:29:30,625 --> 00:29:32,455
‎เข้ามาในจิตของเราได้ยังไง

293
00:29:34,041 --> 00:29:35,131
‎ฉันไม่รู้

294
00:29:36,625 --> 00:29:39,415
‎แต่ที่รู้คือพ่อทำอะไรบางอย่างกับความทรงจำฉัน

295
00:29:41,833 --> 00:29:43,213
‎ในอาคารนั้น

296
00:29:55,416 --> 00:29:56,286
‎โอเลค

297
00:30:02,750 --> 00:30:03,880
‎โอเลค!

298
00:30:07,041 --> 00:30:08,791
‎มาโผล่ตรงนี้ได้ไง

299
00:30:08,875 --> 00:30:13,285
‎เห็นอังเฆลหรือเปล่า
‎เมื่อกี้เขาอยู่ในบ่อน้ำ แล้วตอนนี้…

300
00:30:16,083 --> 00:30:17,083
‎โอเลค

301
00:30:17,166 --> 00:30:18,246
‎เห็นโอเลคหรือเปล่า

302
00:30:19,041 --> 00:30:20,001
‎เป็นอะไรเหรอ

303
00:30:23,291 --> 00:30:24,671
‎มีใครเห็นโอเลคบ้างไหม

304
00:30:25,958 --> 00:30:27,248
‎เขายังไม่ตาย

305
00:30:27,333 --> 00:30:28,173
‎ไงนะ

306
00:30:28,250 --> 00:30:29,920
‎เมื่อกี้เขาเข้ามาตรงนี้

307
00:30:30,000 --> 00:30:31,330
‎แปลว่ายังไงที่เขาเข้ามา

308
00:30:41,083 --> 00:30:42,333
‎อังเฆล

309
00:30:44,333 --> 00:30:46,133
‎- อังเฆล!
‎- นี่ จะไปไหน!

310
00:30:46,833 --> 00:30:47,793
‎เขาจะไปไหน

311
00:30:47,875 --> 00:30:50,535
‎ไม่รู้เหมือนกัน แต่ห้องเครื่องน่าจะอยู่ทางนั้น

312
00:30:51,833 --> 00:30:52,713
‎ไปกันเถอะ

313
00:31:05,583 --> 00:31:07,003
‎ฉันไม่เข้าใจ

314
00:31:08,541 --> 00:31:10,541
‎ห้องทำงานพ่อต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งสิ

315
00:31:13,166 --> 00:31:16,916
‎นี่มันบ้าไปแล้ว ก็แค่ฝันร้าย

316
00:31:18,250 --> 00:31:20,250
‎นี่ไม่ใช่ความฝัน

317
00:31:20,833 --> 00:31:24,753
‎แดเนี่ยลใช้คำว่าโลกจำลอง
‎เหมือนนี่เป็นโลกปลอมๆ

318
00:31:24,833 --> 00:31:26,633
‎และเราทุกคนติดอยู่ข้างใน

319
00:31:28,875 --> 00:31:29,955
‎บ้าไปแล้ว

320
00:31:31,500 --> 00:31:35,080
‎ที่บ้าน่ะคือนายยังไม่เข้าใจ
‎เรื่องทั้งหมดนี่ต่างหากล่ะ

321
00:31:37,125 --> 00:31:38,665
‎เป็นฉันจะไม่ทำแบบนั้นแน่

322
00:31:39,833 --> 00:31:40,923
‎แกรู้อยู่แล้ว

323
00:31:41,750 --> 00:31:43,790
‎แกรู้อยู่แต่แรกว่าเกิดอะไรขึ้น

324
00:31:51,875 --> 00:31:52,785
‎กุญแจ

325
00:31:55,750 --> 00:31:57,670
‎เราไม่เหลือเวลาแล้ว

326
00:31:58,791 --> 00:32:00,461
‎โลกจำลองเสียหาย

327
00:32:00,541 --> 00:32:02,081
‎ทุกอย่างกำลังพังทลาย

328
00:32:04,083 --> 00:32:05,423
‎ส่งของที่ฉันขอมาซะ

329
00:32:07,916 --> 00:32:08,916
‎กุญแจ

330
00:32:21,375 --> 00:32:22,825
‎ขอโทษด้วยนะกัปตัน

331
00:32:27,375 --> 00:32:28,495
‎ไม่!

332
00:32:29,083 --> 00:32:32,383
‎ไม่นะ กลับมาสิ

333
00:32:32,458 --> 00:32:33,958
‎พาเขากลับมา ขอร้องล่ะ

334
00:32:34,958 --> 00:32:35,998
‎เป็นไปไม่ได้

335
00:32:36,083 --> 00:32:37,043
‎ขอร้องล่ะ

336
00:32:38,041 --> 00:32:39,131
‎กลับมาสิ

337
00:32:44,166 --> 00:32:45,166
‎กลับมา

338
00:32:46,666 --> 00:32:47,536
‎ไอค์

339
00:32:47,625 --> 00:32:48,665
‎ลุกขึ้น

340
00:32:48,750 --> 00:32:50,750
‎พ่อของเธอรออยู่

341
00:33:04,291 --> 00:33:05,331
‎หนูไม่เป็นอะไร

342
00:33:06,916 --> 00:33:08,826
‎เขารู้ว่าแกทำอะไรเขา

343
00:33:12,583 --> 00:33:14,423
‎ฉันทำอะไรหนูเหรอ

344
00:33:15,166 --> 00:33:17,536
‎เอลเลียต บอกมาสิ

345
00:33:18,916 --> 00:33:19,786
‎ทำไมถึงจำไม่ได้

346
00:33:19,875 --> 00:33:21,745
‎ถึงตอนนี้แกก็ยังเลือกคำถามผิดอยู่ดี

347
00:33:21,833 --> 00:33:24,253
‎หยุด พอซะที!

348
00:33:24,833 --> 00:33:28,043
‎หนูเป็นลูกพ่อนะ พ่อประสาอะไรทำแบบนี้ได้ลงคอ

349
00:33:33,708 --> 00:33:34,998
‎กุญแจ

350
00:33:36,250 --> 00:33:37,330
‎ได้มาหรือยัง

351
00:33:55,708 --> 00:33:57,248
‎พ่อแอบดูหนูมาตลอด

352
00:33:58,833 --> 00:34:00,083
‎พ่อดูอยู่แต่แรก

353
00:34:01,041 --> 00:34:04,381
‎เคียรันถึงได้ส่งจดหมายมาให้
‎พี่ไปรู้เข้าว่าพ่อทำอะไร

354
00:34:05,333 --> 00:34:06,633
‎พี่หนูอยู่ไหน

355
00:34:07,291 --> 00:34:08,881
‎พ่อทำอะไรเคียรัน

356
00:34:08,958 --> 00:34:13,418
‎เชื่อเถอะ เขาเป็นคนสุดท้ายที่แกควรเป็นห่วง

357
00:34:16,791 --> 00:34:19,751
‎เลิกเล่นเกมห่าเหว
‎แล้วบอกมาซะว่านี่มันเรื่องอะไร

358
00:34:20,791 --> 00:34:21,961
‎เกิดอะไรขึ้น

359
00:34:24,166 --> 00:34:25,206
‎ทำแบบนี้ได้ยังไง

360
00:34:34,833 --> 00:34:37,923
‎คนเราเกิดมาเป็นได้สองอย่าง
‎ผู้แสวงหาหรือผู้หลีกเลี่ยง

361
00:34:39,166 --> 00:34:41,206
‎การเป็นผู้หลีกเลี่ยงนั้นสุขอย่างยิ่ง

362
00:34:42,083 --> 00:34:46,043
‎แต่ในทางกลับกัน การเป็นผู้แสวงหานั้น

363
00:34:47,041 --> 00:34:48,791
‎ชีวิตมีแต่ความเจ็บปวด

364
00:34:49,791 --> 00:34:53,881
‎เราจะเปิดประตูทุกบาน
‎ก้าวเข้าไปในความว่างเปล่าอันมืดมิด

365
00:34:53,958 --> 00:34:57,378
‎กระหายอยากได้ความรู้มากขึ้นเรื่อยๆ

366
00:34:58,125 --> 00:35:02,125
‎ตรงกันข้ามกับพี่ชาย แกเกิดมาเป็นผู้แสวงหา

367
00:35:02,208 --> 00:35:04,328
‎และฉันอยากให้เกิดมาเป็นอีกแบบจริงๆ

368
00:35:04,416 --> 00:35:08,996
‎แกพยายามกำจัดความเจ็บปวด
‎แต่ก็ทำได้แค่สร้างความเจ็บปวดเพิ่ม

369
00:35:10,000 --> 00:35:11,210
‎หยุดนะ

370
00:35:12,000 --> 00:35:13,880
‎นี่มันเป็นเกมจิตวิปริตของพ่อ

371
00:35:13,958 --> 00:35:16,078
‎แกยกยอฉันเกินจริงไปแล้ว

372
00:35:16,166 --> 00:35:18,786
‎นี่ไม่ใช่เกมจิตวิปริตของฉัน

373
00:35:21,083 --> 00:35:22,213
‎นี่เกมของแก

374
00:35:27,250 --> 00:35:29,290
‎แกคือผู้สร้าง

375
00:35:32,000 --> 00:35:34,920
‎โกหก ไม่จริงซะหน่อย

376
00:35:35,000 --> 00:35:35,920
‎แกสร้างโลกนี้ขึ้นมา

377
00:35:36,000 --> 00:35:38,380
‎แกกับผัวของแก ออกแบบขึ้นมาเอง

378
00:35:40,958 --> 00:35:43,328
‎แกบังคับให้ทุกคนต้องเข้ามาในนี้

379
00:35:44,333 --> 00:35:46,883
‎ทุกคนติดอยู่ในวังวนนี้เพราะแก

380
00:35:47,875 --> 00:35:50,455
‎ฉันจะออกไปจากโลกสิ้นหวังนี่ซะ

381
00:35:51,000 --> 00:35:54,040
‎และสำหรับแก ถึงเวลาลืมอีกครั้ง

382
00:36:12,208 --> 00:36:15,918
‎เขาบอกอะไรหนูไม่รู้นะ
‎แต่มันไม่จริง ฉันไม่ได้สร้างโลกนี้ขึ้นมา

383
00:36:17,750 --> 00:36:19,420
‎ฉันไม่ได้สร้างมันขึ้นมา!

384
00:36:22,541 --> 00:36:23,961
‎ฉันไม่ได้สร้างมันขึ้นมา!

385
00:36:24,041 --> 00:36:25,131
‎ไม่ต้องกลัว

386
00:36:27,208 --> 00:36:29,248
‎แกจะลืมเรื่องนี้ไป

387
00:36:29,333 --> 00:36:31,043
‎เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา

388
00:36:31,750 --> 00:36:34,580
‎ฉันจะขังแกไว้ในนี้ตลอดไป

389
00:36:48,791 --> 00:36:49,671
‎อังเฆล

390
00:37:04,208 --> 00:37:05,708
‎นี่มันเป็นไปไม่ได้

391
00:37:42,625 --> 00:37:44,075
‎(ตื่น)

392
00:37:53,583 --> 00:37:55,253
‎ได้เวลาตื่นแล้ว

393
00:38:10,750 --> 00:38:12,170
‎ทำไมไม่ได้ผลล่ะ

394
00:38:16,208 --> 00:38:18,498
‎เขาเปลี่ยนรหัส

395
00:38:21,583 --> 00:38:24,133
‎โลกจำลองเสียหาย

396
00:38:29,375 --> 00:38:30,705
‎นี่มันอะไรกัน

397
00:38:38,208 --> 00:38:40,418
‎จะลบโลกจำลองใน

398
00:38:41,166 --> 00:38:44,746
‎สิบ เก้า แปด

399
00:38:44,833 --> 00:38:47,633
‎เจ็ด หก

400
00:38:47,708 --> 00:38:49,828
‎ห้า สี่

401
00:38:49,916 --> 00:38:52,706
‎สาม สอง

402
00:38:52,791 --> 00:38:54,751
‎หนึ่ง ศูนย์

403
00:40:31,000 --> 00:40:31,920
‎ได้ผล

404
00:40:39,750 --> 00:40:42,040
‎มันไม่ได้เริ่มต้นใหม่หมด

405
00:40:50,291 --> 00:40:51,331
‎ฉันอยู่ที่ไหน

406
00:40:52,458 --> 00:40:53,628
‎นี่โลกจริงไหม

407
00:40:55,625 --> 00:40:56,575
‎ไม่ใช่

408
00:40:57,416 --> 00:41:00,036
‎นี่เป็นโลกจำลองแรกที่เราสร้างขึ้นมา

409
00:41:01,166 --> 00:41:03,076
‎มันคือบ้านเมื่ออยู่ไกลบ้าน

410
00:41:06,041 --> 00:41:07,541
‎เราสร้างที่นี่ขึ้นมาเหรอ

411
00:41:11,083 --> 00:41:12,543
‎ทำไมฉันถึงจำไม่ได้

412
00:41:14,000 --> 00:41:15,380
‎ตอนนี้ไม่สำคัญแล้ว

413
00:41:17,291 --> 00:41:18,541
‎ทำไมฉันถึงมาอยู่ตรงนี้

414
00:41:20,208 --> 00:41:24,668
‎สิ่งของในโลกจำลองเป็นแค่การแสดงผลของรหัส

415
00:41:25,416 --> 00:41:27,416
‎เป็นแค่ฉากหน้า เหมือนกับทุกอย่าง

416
00:41:28,375 --> 00:41:30,075
‎ผมแลกเปลี่ยนค่าของมัน

417
00:41:31,708 --> 00:41:33,078
‎ผมตั้งโปรแกรมใหม่

418
00:41:35,041 --> 00:41:38,381
‎ครั้งนี้เข็มฉีดยาไม่ได้พาคุณกลับไปแล้วทำให้ลืม

419
00:41:39,958 --> 00:41:41,288
‎มันพาคุณมาที่นี่

420
00:41:50,208 --> 00:41:51,498
‎ผมสลับของ

421
00:41:51,583 --> 00:41:55,043
‎พีระมิดในมือพ่อคุณใช้งานไม่ได้

422
00:41:55,708 --> 00:41:56,788
‎กุญแจก็ด้วย

423
00:42:03,375 --> 00:42:05,995
‎(ตื่น)

424
00:42:09,833 --> 00:42:12,963
‎ตอนนี้รหัสทางออกอยู่ในแหวนคุณแล้ว

425
00:42:13,458 --> 00:42:14,538
‎คราวนี้

426
00:42:15,875 --> 00:42:17,415
‎คุณจะได้ออกไปจากที่นี่

427
00:42:19,250 --> 00:42:20,250
‎พี่ชายคุณ

428
00:42:21,333 --> 00:42:24,043
‎ยึดโปรแกรมทั้งหมดระหว่างที่คุณอยู่ในนี้

429
00:42:25,208 --> 00:42:26,578
‎พี่ฉันทำอะไรนะ

430
00:42:27,083 --> 00:42:28,963
‎เขาควบคุมทุกอย่าง

431
00:42:29,041 --> 00:42:32,041
‎และผมพยายามพาคุณ
‎ออกไปจากที่นี่ตั้งหลายครั้งแล้ว

432
00:42:32,125 --> 00:42:33,825
‎ฉันนึกว่าพ่อเป็นคนควบคุม…

433
00:42:33,916 --> 00:42:36,036
‎เขาก็ติดอยู่ในนี้เหมือนกับทุกคนนั่นแหละ

434
00:42:38,666 --> 00:42:41,956
‎ผมไม่รู้ว่าพี่คุณ
‎จะตามทันเมื่อไรว่าผมทำอะไรลงไป

435
00:42:43,208 --> 00:42:44,708
‎แต่คุณต้องไปเดี๋ยวนี้

436
00:42:46,875 --> 00:42:49,125
‎เรื่องนี้มันใหญ่กว่าที่คุณคิดเยอะ

437
00:42:50,541 --> 00:42:52,041
‎คุณต้องตื่น

438
00:42:53,500 --> 00:42:55,000
‎คุณต้องไปหยุดเขา

439
00:42:56,250 --> 00:42:58,080
‎ก่อนที่ทุกอย่างจะสูญสิ้น

440
00:43:14,750 --> 00:43:16,540
‎พอตื่นแล้วคุณจะอยู่ด้วยไหม

441
00:43:18,500 --> 00:43:19,460
‎เสมอ

442
00:43:21,375 --> 00:43:22,665
‎ผมจะอยู่กับคุณเสมอ

443
00:45:46,375 --> 00:45:50,245
‎(โพรมีเธียส)

444
00:46:03,333 --> 00:46:08,833
‎(ขอให้กาแฟออกฤทธิ์
‎ก่อนต้องเผชิญหน้าโลกความจริง)

445
00:46:13,458 --> 00:46:14,538
‎โปรเจกต์โพรมีเธียส

446
00:46:17,041 --> 00:46:19,211
‎(ภารกิจอยู่รอด
‎ถึง 42.043240 - 44.375760)

447
00:46:21,125 --> 00:46:23,375
‎(ผู้โดยสาร 1423)

448
00:46:23,458 --> 00:46:25,748
‎(ลูกเรือ 550)

449
00:46:25,833 --> 00:46:29,253
‎(วันที่ 19 ตุลาคม 2099)

450
00:46:31,750 --> 00:46:33,630
‎ได้รับข้อความ

451
00:46:33,708 --> 00:46:36,168
‎(เคียรัน)

452
00:46:36,250 --> 00:46:38,330
‎(สวัสดีน้องสาว)

453
00:46:40,750 --> 00:46:44,330
‎(ขอต้อนรับสู่โลกความเป็นจริง)

454
00:48:38,458 --> 00:48:41,538
‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล