1
00:00:06,833 --> 00:00:10,458
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:16,958 --> 00:00:18,166
‎(คำทำนายของผู้หยั่งรู้)

3
00:00:18,250 --> 00:00:21,666
‎(ตำนานโบราณเกี่ยวกับการสร้าง
‎การตายและการเกิดใหม่ของโลก)

4
00:00:21,750 --> 00:00:24,208
‎(ผู้หยั่งรู้โวลเวนทำนายแก่เหล่าเทพและมนุษย์)

5
00:00:24,291 --> 00:00:27,625
‎(เพื่อบอกพวกเขาว่าโลกจะจบสิ้น
‎หากพวกเขายังคงทำชั่วต่อไป)

6
00:00:32,541 --> 00:00:33,500
‎มาสิ

7
00:00:42,000 --> 00:00:44,291
‎ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีอุโมงค์อยู่บนนี้

8
00:00:44,375 --> 00:00:45,708
‎ฉันก็ด้วย

9
00:00:45,791 --> 00:00:47,958
‎ผมมั่นใจว่ามันต้องไปถึงโรงงานแน่

10
00:00:48,041 --> 00:00:50,000
‎พวกเขาใช้มันเพื่อซ่อนของเสียเคมี

11
00:01:00,125 --> 00:01:01,125
‎เขามาทำอะไรที่นี่

12
00:01:02,166 --> 00:01:03,875
‎ฉันต้องแจ้งโยธุลอินดัสทรีส์

13
00:01:03,958 --> 00:01:05,791
‎พวกเขาเป็นเจ้าของภูเขาส่วนนี้ทั้งหมด

14
00:01:13,083 --> 00:01:16,875
‎มังเนบอกครูของเขา เขาเลยติดต่อเรา

15
00:01:18,625 --> 00:01:20,583
‎ฉันเข้าใจว่าเมื่อคืนเธอมาที่นี่ มังเน

16
00:01:21,083 --> 00:01:23,541
‎งั้นเธอก็เป็นคนพังตัวล็อกใช่ไหม

17
00:01:24,250 --> 00:01:25,083
‎บอกหน่อยสิ

18
00:01:26,083 --> 00:01:27,291
‎เธอเห็นอะไรในนี้

19
00:01:28,083 --> 00:01:29,833
‎ถังสักสองถึงสามพันใบ

20
00:01:30,833 --> 00:01:32,875
‎ตัวอย่างน้ำอันสุดท้าย
‎ของอิโซลเดอก็ได้จากที่นี่

21
00:01:34,208 --> 00:01:35,583
‎ในน้ำมีของเสียเคมี

22
00:01:36,000 --> 00:01:37,500
‎ตะกั่ว แคดเมียม และปรอท

23
00:01:38,458 --> 00:01:39,875
‎ถังของคุณรั่ว

24
00:01:40,375 --> 00:01:42,000
‎ลงสู่น้ำดื่มของทุกคน

25
00:01:44,250 --> 00:01:45,833
‎นั่นเป็นเรื่องร้ายแรงมากนะ

26
00:01:49,833 --> 00:01:51,833
‎(อันตราย)

27
00:02:24,041 --> 00:02:27,791
‎ตอนนี้ฉันหวังจริงๆ ว่าเราจะหมดเรื่องกับเธอ

28
00:02:29,083 --> 00:02:31,083
‎และพฤติกรรมระรานของเธอสักที

29
00:02:32,458 --> 00:02:36,291
‎เธอจะต้องเสียใจที่ทำแบบนี้ เข้าใจไหม

30
00:02:45,958 --> 00:02:50,333
‎(ตอน 6
‎ใช่ เรารักประเทศนี้)

31
00:02:53,416 --> 00:02:56,833
‎มังเนถูกสั่งให้เก็บข้าวของและออกจากโรงเรียน

32
00:02:58,750 --> 00:03:01,500
‎ครูมาที่นี่เพื่อบอกพวกเธอว่า...

33
00:03:02,666 --> 00:03:06,208
‎เขาจะไม่กลับมาอีก ในช่วงปีการศึกษาที่เหลือ

34
00:03:07,166 --> 00:03:10,291
‎ซึ่งแปลว่าเขาจะไม่สอบ
‎วิชามานุษยวิทยาสังคมด้วย

35
00:03:11,000 --> 00:03:15,666
‎นั่นเกี่ยวกับเรื่องที่เขากล่าวหา
‎โยธุลอินดัสทรีส์หรือเปล่าครับ

36
00:03:16,041 --> 00:03:19,375
‎ครูไม่สามารถพูดเรื่องนั้นได้ และก็จะไม่พูดด้วย

37
00:03:19,458 --> 00:03:23,333
‎พวกเธอทุกคนรู้ว่าส่วนตัวแล้วครูหวังดีกับมังเน

38
00:03:23,416 --> 00:03:24,500
‎มังเนป่วยเหรอคะ

39
00:03:24,583 --> 00:03:27,666
‎นั่นคือสิ่งที่พวกเขากำลังหาคำตอบ

40
00:03:28,250 --> 00:03:30,625
‎เขาถูกสั่งให้เข้ารับการประเมินทางจิต

41
00:03:31,166 --> 00:03:32,208
‎แต่ครูอยากให้รู้ว่า

42
00:03:32,750 --> 00:03:35,833
‎กลุ่มครูที่นำโดยครูอีริค

43
00:03:35,916 --> 00:03:38,875
‎มาหาครูพร้อมแถลงการณ์ลงรายมือชื่อ

44
00:03:39,666 --> 00:03:42,291
‎ที่ระบุว่าไม่ปลอดภัย
‎ที่จะให้มังเนอยู่โรงเรียนนี้ต่อ

45
00:03:42,375 --> 00:03:43,583
‎ในช่วงที่มีการประเมินนี้

46
00:03:45,000 --> 00:03:48,083
‎ในฐานะครูใหญ่ ครูจำเป็นต้องเห็นด้วย

47
00:03:50,375 --> 00:03:52,375
‎กรี ครูไม่มีทางเลือก

48
00:04:49,666 --> 00:04:51,958
‎ก็จำไม่ได้ แต่ในยุค 1960

49
00:04:52,458 --> 00:04:54,458
‎เราต้องการให้เรื่องทุกอย่างจบสิ้น

50
00:04:55,583 --> 00:04:56,500
‎ฟยูร์

51
00:04:58,000 --> 00:04:58,833
‎เข้าใจไหม

52
00:05:00,000 --> 00:05:01,583
‎ตอนนั้นมันยังไม่ผิดกฎหมาย

53
00:05:11,666 --> 00:05:12,541
‎อยู่ไหน

54
00:05:13,750 --> 00:05:14,583
‎อะไรอยู่ไหน

55
00:05:19,208 --> 00:05:20,041
‎แหกตาดูสิ

56
00:05:20,125 --> 00:05:21,500
‎ดู!

57
00:05:21,583 --> 00:05:25,208
‎ต้องให้บอกกี่ครั้ง อย่าใกล้ชิดพวกมนุษย์

58
00:05:25,291 --> 00:05:27,000
‎แกนอนกับแม่นั่นในบ้านเรา

59
00:05:27,666 --> 00:05:29,208
‎ฉันจะถามแกตอนนี้เลย

60
00:05:29,666 --> 00:05:33,083
‎เธอขโมยรูปครอบครัวเราไปใช่ไหม

61
00:05:33,166 --> 00:05:34,500
‎เอาไปเป็นที่ระลึกเหรอ

62
00:05:34,583 --> 00:05:36,875
‎ไม่ ให้ตายสิ เธอไม่เห็นอะไร

63
00:05:36,958 --> 00:05:39,416
‎ไม่มีทางเข้ามาในนี้แล้วไม่เห็นอะไรหรอก

64
00:05:41,375 --> 00:05:44,541
‎แกเข้าใจไหมว่าแกทำเราเสี่ยงแค่ไหน

65
00:05:45,375 --> 00:05:47,666
‎ความรู้สึกของแกอาจนำมาซึ่งจุดจบ
‎ของครอบครัวเรา

66
00:05:49,166 --> 00:05:51,208
‎แกกำลังเอาทุกอย่างไปเสี่ยง

67
00:06:03,500 --> 00:06:04,708
‎ว่าไงจ๊ะ ลูกรัก

68
00:06:11,083 --> 00:06:11,958
‎ว่าไง

69
00:06:12,041 --> 00:06:13,166
‎ดูอะไรอยู่น่ะ

70
00:06:17,416 --> 00:06:18,333
‎วันนี้เป็นยังไงบ้าง

71
00:06:21,958 --> 00:06:23,875
‎นอกจากที่ถูกไล่ออกวันนี้

72
00:06:23,958 --> 00:06:26,416
‎กับที่ถูกบังคับให้ไปหาจิตแพทย์

73
00:06:26,500 --> 00:06:28,333
‎ก็เยี่ยมไปเลยครับ ขอบคุณที่ถาม

74
00:06:28,416 --> 00:06:30,958
‎มังเน เราต้องคุยเรื่องนี้กันนะ

75
00:06:31,250 --> 00:06:32,083
‎เอาเลยสิ

76
00:06:32,833 --> 00:06:33,916
‎ท่าทางทุกคนจะอารมณ์ดี

77
00:06:34,000 --> 00:06:36,125
‎ก็ไม่ได้อารมณ์เสียอยู่นี่

78
00:06:36,500 --> 00:06:38,916
‎มังเนแค่ต้องเข้าใจว่าเขาต้องไปพบจิตแพทย์

79
00:06:40,666 --> 00:06:44,083
‎มีโอกาสที่เขาจะเข้าสถานพินิจ
‎แต่เราจะจัดการเรื่องนั้นด้วย

80
00:06:44,666 --> 00:06:47,250
‎เราอาจจะต้องย้ายบ้าน แต่เรื่องนั้นไม่เป็นไร

81
00:06:47,541 --> 00:06:50,166
‎ช่างมันเถอะ จิตแพทย์ก็ไม่เชื่อผมหรอก

82
00:06:51,375 --> 00:06:52,833
‎ผมไม่ยอมย้ายอีกหรอกนะ

83
00:06:52,916 --> 00:06:57,000
‎ลูกจะต้องทำตามที่แม่สั่ง ลูกอยู่
‎ในความรับผิดชอบของแม่จนกว่าจะอายุ 18

84
00:06:58,166 --> 00:07:00,666
‎แม่ไม่เห็นเคยจะรับผิดชอบอะไร

85
00:07:01,291 --> 00:07:04,791
‎บางทีแม่ควรมุ่งมั่นตั้งใจในการเป็นแม่ที่ดีนะครับ

86
00:07:04,875 --> 00:07:06,916
‎อีกอย่าง นมเราหมดแล้ว

87
00:07:27,500 --> 00:07:30,416
‎อย่ายอมให้ตัวเองถูกความมืดกลืนกินนะ

88
00:07:32,583 --> 00:07:34,500
‎แสงสว่างกำลังมา

89
00:07:36,875 --> 00:07:38,166
‎คุณพูดอะไรน่ะ

90
00:07:38,833 --> 00:07:40,375
‎ฉันไม่เห็นเข้าใจสักนิด

91
00:07:40,458 --> 00:07:44,500
‎คุณอยู่หลังเครื่องคิดเงิน
‎ยิงบาร์โค้ดแล้วก็พูดจาเหลวไหล

92
00:07:45,916 --> 00:07:49,041
‎ฉันไม่มีทางเข้าใจที่คุณพูดหรอก
‎ฉันอยู่ในโลกความจริงนะ

93
00:07:49,625 --> 00:07:50,708
‎แล้วคุณล่ะมาจากไหน

94
00:07:51,958 --> 00:07:54,250
‎ทั้งหมด 629 โครน 50 เออเรอ

95
00:08:10,208 --> 00:08:11,250
‎เป็นอะไรหรือเปล่า

96
00:08:28,875 --> 00:08:30,958
‎ทำดีมากเลย แม่จิตตกอีกแล้ว

97
00:08:46,833 --> 00:08:47,750
‎ไม่ต้องมาจ้องเลย

98
00:08:49,000 --> 00:08:49,916
‎ไปให้พ้น

99
00:09:01,333 --> 00:09:05,083
‎เธอหลงอยู่ในโลกจินตนาการ

100
00:09:05,958 --> 00:09:09,125
‎มังเนแค่ต้องเข้าใจว่าเขาต้องไปพบจิตแพทย์

101
00:09:09,208 --> 00:09:10,208
‎ฉันชอบนายนะ เด็กใหม่

102
00:09:10,833 --> 00:09:12,416
‎อย่าหวังพึ่งให้ใครช่วยเลย

103
00:09:12,500 --> 00:09:15,500
‎ทั้งครอบครัวนาย
‎หรือกรี แฟนรักๆ เลิกๆ ของนาย

104
00:09:15,583 --> 00:09:18,416
‎แม่ว่าลูกคิดว่าสิ่งที่ตัวเองเจอเป็นเรื่องจริง

105
00:09:43,958 --> 00:09:46,833
‎(กำลังสอบวิชาสังคม
‎และมานุษยวิทยาทางสังคม โปรดเงียบ)

106
00:09:50,166 --> 00:09:51,625
‎ใช่ ฉันว่าเราควรไปนะ

107
00:09:51,708 --> 00:09:52,833
‎ใช่ นั่นสิ

108
00:09:59,250 --> 00:10:02,875
‎สังเกตไหมว่าเริ่มดูเหมือน
‎โฆษณาเบเน็ตตอนขึ้นทุกที

109
00:10:03,958 --> 00:10:05,458
‎มีที่ให้นายด้วยนะ หนุ่มสายดาร์ก

110
00:10:10,791 --> 00:10:13,083
‎ดังนั้นในหลายๆ แง่ เราอาจสรุปได้ว่า

111
00:10:13,166 --> 00:10:15,916
‎เอ็ดดาเป็นตัวอย่างที่ดี
‎ของเมืองที่ประสบความสำเร็จ

112
00:10:16,000 --> 00:10:17,583
‎ภายใต้ระบบสวัสดิการของนอร์เวย์

113
00:10:18,083 --> 00:10:20,583
‎เพราะใครล่ะคือผู้มีอำนาจ

114
00:10:22,000 --> 00:10:23,583
‎พวกเราไง เราทุกคน

115
00:10:25,750 --> 00:10:29,208
‎ครูคิดว่าเธอเข้าใจหัวข้อของตัวเอง
‎ได้ดีเยี่ยมเลย กรี

116
00:10:29,708 --> 00:10:31,291
‎อยากเสริมอะไรไหม

117
00:10:31,833 --> 00:10:32,791
‎ไม่ครับ

118
00:10:32,875 --> 00:10:35,291
‎ผมเกือบอยากย้ายมาเอ็ดดาเลย

119
00:10:36,833 --> 00:10:39,500
‎ดีมาก ทีนี้เราจะประเมิน...

120
00:10:39,583 --> 00:10:41,000
‎ค่ะ ขอบคุณมาก

121
00:10:51,250 --> 00:10:53,791
‎ทั้งหมดนั่นหนูประชด หวังว่าครูจะเข้าใจนะคะ

122
00:10:54,833 --> 00:10:55,833
‎- ว่าไงนะ
‎- ใครๆ ก็รู้

123
00:10:55,916 --> 00:10:57,541
‎ว่าเอ็ดดาไม่ได้เป็นแบบนั้น

124
00:10:58,125 --> 00:11:00,875
‎เรามีมลพิษ น้ำแข็งละลาย
‎คนที่นอนป่วยอยู่บ้าน

125
00:11:00,958 --> 00:11:02,458
‎แต่ไม่มีใครพูดถึงเลย

126
00:11:02,541 --> 00:11:03,458
‎ครูว่าเธอ...

127
00:11:03,541 --> 00:11:05,166
‎หนูไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น

128
00:11:05,250 --> 00:11:08,583
‎เอ็ดดาก็เหมือนเมืองอื่นๆ
‎อีกหลายเมืองในนอร์เวย์

129
00:11:08,666 --> 00:11:10,500
‎เราต้องพึ่งโรงงานอุบาทว์เพียงแห่งเดียว

130
00:11:10,583 --> 00:11:15,208
‎ใครล่ะจ่ายเงินให้ศูนย์ราชการใหม่
‎ซื้อเครื่องสแกนใหม่ให้โรงพยาบาล

131
00:11:15,291 --> 00:11:17,500
‎สร้างสนามกีฬาใหม่ในเมือง

132
00:11:17,583 --> 00:11:19,875
‎เราอยู่ในเกาหลีเหนือชัดๆ ครูนีย์กอร์ด

133
00:11:23,041 --> 00:11:25,833
‎รู้ไหมว่าใครจะกล่าวสุนทรพจน์
‎วันที่ 17 พฤษภาคม

134
00:11:25,916 --> 00:11:26,875
‎เป็นไงบ้าง

135
00:11:27,250 --> 00:11:28,166
‎ได้เกรดหกเลยไหม

136
00:11:28,666 --> 00:11:29,583
‎ฉันสอบตก

137
00:11:30,291 --> 00:11:32,208
‎- อะไรนะ
‎- ทำไมล่ะ

138
00:11:33,083 --> 00:11:35,416
‎เพราะฉันพูดว่ารายงานทั้งหมดเป็นเรื่องประชด

139
00:11:35,500 --> 00:11:37,166
‎ไม่ใช่เพราะเขียนรายงานแย่เหรอ

140
00:11:41,583 --> 00:11:43,333
‎อิโซลเดอพูดถูก และทุกคนก็รู้ดี

141
00:11:43,750 --> 00:11:45,166
‎ทุกคนแค่ไม่เคยพูดถึงมัน

142
00:11:45,750 --> 00:11:48,125
‎เรารู้ดีว่ามีสารเคมีในน้ำ

143
00:11:48,208 --> 00:11:49,708
‎และบางครั้งมันก็มีกลิ่นแปลกๆ

144
00:11:50,750 --> 00:11:51,583
‎นี่

145
00:11:52,541 --> 00:11:55,416
‎ฉันจะไม่ขอฟังหรอกนะ
‎เธอไม่ใช่เกรียต้า ทุนแบร์ย

146
00:11:56,416 --> 00:11:59,916
‎เธอเป็นแค่นักเรียนมัธยมปลายทั่วไป

147
00:12:00,333 --> 00:12:01,833
‎ในเมืองเล็กๆ

148
00:12:01,916 --> 00:12:03,541
‎และเธอเพิ่งสอบตก

149
00:12:08,083 --> 00:12:09,750
‎งั้นมังเนเห็นอะไรที่ธารน้ำแข็ง

150
00:12:11,458 --> 00:12:12,333
‎ภาพหลอน

151
00:12:13,833 --> 00:12:15,041
‎มาเถอะ ไปกัน

152
00:13:04,416 --> 00:13:07,250
‎สวัสดีครับ นี่มังเน ลูกชายทูริด

153
00:13:08,041 --> 00:13:10,291
‎ผมแค่จะบอกว่าวันนี้แม่ผมไปทำงานไม่ได้

154
00:13:11,333 --> 00:13:14,125
‎เธอจะไปพบหมอกับผม

155
00:13:14,208 --> 00:13:15,666
‎เรื่องนี้สำคัญกับครอบครัวเรา

156
00:13:17,583 --> 00:13:20,541
‎ไงจ๊ะ มังเน ดีจังที่เธอมา

157
00:13:20,625 --> 00:13:24,625
‎เราได้รับคำร้องขอให้ทำการประเมินทางจิต

158
00:13:25,416 --> 00:13:26,250
‎ฉันอิด้า สตูร์เลียน

159
00:13:27,000 --> 00:13:28,541
‎- ยินดีที่ได้รู้จัก
‎- ครับ

160
00:13:29,166 --> 00:13:30,416
‎- ทูริดค่ะ
‎- อิด้าค่ะ ยินดีค่ะ

161
00:13:30,500 --> 00:13:33,666
‎เอาละ พามังเนไปที่ห้องทำงานฉันได้ไหม

162
00:13:33,750 --> 00:13:35,666
‎ได้ค่ะ มากับฉันเลย มังเน

163
00:13:40,125 --> 00:13:42,166
‎ฉันเข้าใจนะคะ นี่เป็นสถานการณ์ลำบาก

164
00:13:42,250 --> 00:13:44,708
‎แต่ฉันสัญญาว่าเราจะดูแลลูกคุณอย่างดี

165
00:13:45,875 --> 00:13:46,791
‎ขอบคุณค่ะ

166
00:13:47,750 --> 00:13:49,750
‎นวดศีรษะสักหน่อยไหม

167
00:13:52,166 --> 00:13:54,000
‎ขอตัวสักครู่

168
00:13:55,000 --> 00:13:56,000
‎- สวัสดีค่ะ
‎- ค่ะ

169
00:13:58,208 --> 00:14:01,166
‎ฉันอยากได้โลชั่นสุดวิเศษที่คุณเคยให้อีกขวดน่ะ

170
00:14:01,250 --> 00:14:04,083
‎- ได้เลย ใช้ดีใช่ไหมล่ะ
‎- สุดยอดเลยล่ะค่ะ

171
00:14:05,333 --> 00:14:06,291
‎ค่ะ

172
00:14:06,375 --> 00:14:09,291
‎ฉันเสียใจที่ได้ยินเรื่องกรีกับผลสอบของเธอ

173
00:14:10,458 --> 00:14:12,000
‎คงเกี่ยวข้องกับมังเน

174
00:14:12,416 --> 00:14:14,041
‎พวกเขาใช้เวลาด้วยกันบ่อยๆ

175
00:14:14,125 --> 00:14:17,791
‎แล้วตอนนี้เขาก็ไปเกี่ยวพัน
‎กับตำรวจและจิตแพทย์

176
00:14:17,875 --> 00:14:18,708
‎ค่ะ

177
00:14:20,125 --> 00:14:24,041
‎ฉันแค่คิดว่ามันน่าจะดีถ้าผู้ใหญ่อย่างเราจะคอยดู

178
00:14:24,125 --> 00:14:26,000
‎ว่าเด็กคู่นี้กำลังทำอะไรอยู่กันแน่

179
00:14:26,583 --> 00:14:27,875
‎จะมาต่อไหมครับ

180
00:14:30,666 --> 00:14:31,583
‎เลาริตส์

181
00:14:32,958 --> 00:14:34,250
‎เธอก็อยู่ที่นี่ด้วย

182
00:14:35,875 --> 00:14:37,916
‎- ขอโทษนะถ้า...
‎- ไม่ครับ ไม่

183
00:14:38,541 --> 00:14:40,291
‎มังเนออกจะเพี้ยนๆ ก็เลย...

184
00:14:41,000 --> 00:14:43,958
‎จ้ะ เราแค่อยากช่วยเขาสุดความสามารถ

185
00:14:44,041 --> 00:14:44,875
‎ครับ

186
00:14:47,708 --> 00:14:48,791
‎- ฉันต้องไปแล้ว
‎- ค่ะ

187
00:14:48,875 --> 00:14:50,666
‎ต้องเตรียมสำหรับวันที่ 17 พฤษภาคม

188
00:14:53,166 --> 00:14:56,416
‎ว่าแต่เรื่องสุนทรพจน์นักเรียน

189
00:14:57,000 --> 00:14:59,083
‎คิดว่าปีนี้ให้ผมเป็นคนพูดได้ไหมครับ

190
00:15:03,583 --> 00:15:04,916
‎ฉันจะลองคิดดู

191
00:15:09,583 --> 00:15:11,666
‎ไม่เป็นไรค่ะ เพื่อนหญิงพลังหญิงน่ะ

192
00:15:12,041 --> 00:15:13,375
‎- ขอบคุณค่ะ บเยิร์ก
‎- ยินดีค่ะ

193
00:15:18,833 --> 00:15:20,916
‎- โอเค ถึงตาเราแล้ว
‎- ครับ

194
00:15:22,833 --> 00:15:23,875
‎แค่เล็มๆ ใช่ไหม

195
00:15:23,958 --> 00:15:27,333
‎ที่จริงแล้ว ผมว่าอยากทำผมบลอนด์

196
00:15:28,541 --> 00:15:29,375
‎โอเค

197
00:15:32,000 --> 00:15:34,500
‎นั่นต้องใช้สารเคมีเยอะเลย

198
00:15:35,083 --> 00:15:36,000
‎ลุยเลยครับ

199
00:15:45,166 --> 00:15:50,250
‎ฉันเขียนสุนทรพจน์แล้ว เอาบางส่วน
‎ที่ซักซาเคยพูดปี 1974 กลับมาใช้

200
00:15:50,333 --> 00:15:51,583
‎ไม่มีใครจำได้หรอก

201
00:15:52,625 --> 00:15:54,875
‎เมื่อเราเฉลิมฉลอง
‎วันที่ 17 พฤษภาคมในนอร์เวย์

202
00:15:55,416 --> 00:15:57,458
‎เราไม่เพียงฉลองให้แก่ประเทศของเรา

203
00:15:58,166 --> 00:16:00,541
‎เหนืออื่นใด เป็นเพราะเยาวชน...

204
00:16:04,875 --> 00:16:05,833
‎ผมต้องรับสายนี้

205
00:16:08,791 --> 00:16:09,791
‎วิลเลียม

206
00:16:11,041 --> 00:16:13,458
‎เรือพาณิชย์ของโยธุลจะออกจากเอ็ดดาเมื่อไหร่

207
00:16:15,416 --> 00:16:17,083
‎เลื่อนออกไป 24 ชั่วโมง

208
00:16:18,000 --> 00:16:19,666
‎ผมมีของต้องเอาขึ้นเรือ

209
00:16:21,583 --> 00:16:23,750
‎ถังเหล็ก 2,500 ใบ

210
00:16:26,041 --> 00:16:27,250
‎คุณไม่อยากรู้หรอก

211
00:16:29,083 --> 00:16:31,458
‎โยฮันทำข้อตกลงกับประเทศเซียร์ราลีโอนแล้ว

212
00:16:35,833 --> 00:16:39,208
‎วิลเลียม ผมไม่สน แค่ทำให้ได้ก็พอ

213
00:16:41,166 --> 00:16:42,166
‎ดี

214
00:16:44,666 --> 00:16:49,000
‎เหลือแค่สองวันก่อนจะถึงวันที่ 17 พฤษภาคม

215
00:16:49,083 --> 00:16:51,666
‎เรายังมองหารถบัสชั้นมัธยมหกที่บ้าที่สุด

216
00:16:51,750 --> 00:16:54,291
‎ในแถบตะวันตก เพราะงั้น
‎ส่งรูปมาให้เราเลยครับ

217
00:16:54,375 --> 00:16:57,208
‎บางทีคุณอาจจะชนะรางวัล
‎ทานมื้อค่ำฟรีทั้งครอบครัวที่เอ็ดดากริลล์

218
00:16:57,791 --> 00:16:59,250
‎แม่ไม่ควรดื่มน้ำนั่นนะ

219
00:17:02,458 --> 00:17:03,541
‎แม่คุยกับที่โรงเรียนแล้ว

220
00:17:04,125 --> 00:17:06,000
‎พวกเขาจะให้ลูกสอบใหม่

221
00:17:06,083 --> 00:17:07,875
‎แม่โทรหาครูรัน เพื่อนรักสินะ

222
00:17:10,166 --> 00:17:11,875
‎- ไงจ๊ะ
‎- ผมมาขัดจังหวะหรือเปล่า

223
00:17:11,958 --> 00:17:14,250
‎เปล่าจ้ะ เข้ามาเลย

224
00:17:14,333 --> 00:17:15,375
‎ดีจัง

225
00:17:15,875 --> 00:17:18,791
‎ฉันกำลังจะออกไปวิ่งพอดี

226
00:17:24,333 --> 00:17:26,416
‎- ต้องการอะไร
‎- ฉันมีบางอย่างให้พ่อเธอ

227
00:17:27,500 --> 00:17:28,458
‎ให้พ่อฉันเหรอ

228
00:17:30,208 --> 00:17:31,208
‎ฉันอยากช่วย

229
00:17:35,166 --> 00:17:37,125
‎- พ่อคะ
‎- ว่าไง

230
00:17:37,708 --> 00:17:39,416
‎ฟยูร์มาค่ะ

231
00:17:41,208 --> 00:17:42,125
‎โอเค

232
00:17:44,291 --> 00:17:46,375
‎ผมคิดว่าคุณได้รับการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรม

233
00:17:55,500 --> 00:17:56,541
‎นี่อะไร

234
00:17:57,375 --> 00:17:58,375
‎ความเป็นธรรมครับ

235
00:18:00,041 --> 00:18:01,958
‎จำนวนเท่ากับที่คุณควรได้รับจากประกัน

236
00:18:05,583 --> 00:18:06,833
‎ทั้งหมด 250,000

237
00:18:07,708 --> 00:18:11,083
‎จู่ๆ นายจะเอาเงิน 250,000
‎มาให้พ่อฉันไม่ได้

238
00:18:11,166 --> 00:18:13,333
‎ทำไมล่ะ เธอต้องใช้เงินนี่

239
00:18:13,416 --> 00:18:15,083
‎ก็ใช่ แต่จู่ๆ จะเอาเงิน 250,000

240
00:18:15,166 --> 00:18:17,041
‎- มาให้กันเฉยๆ ไม่ได้
‎- กรี

241
00:18:20,750 --> 00:18:23,416
‎เธอเป็นคนดีมากที่ทำแบบนี้

242
00:18:25,583 --> 00:18:28,125
‎ฉันแน่ใจว่ามันรู้สึกดีที่ได้ทำ

243
00:18:32,416 --> 00:18:33,708
‎แต่ฉันรับไว้ไม่ได้

244
00:19:04,750 --> 00:19:05,708
‎โอเค ขับไปได้แล้ว

245
00:19:06,333 --> 00:19:07,166
‎ขับไปเหรอ

246
00:19:09,250 --> 00:19:11,708
‎ฉันแค่ไม่เข้าใจ คนเราทะนงตนขนาดนั้นได้ไง

247
00:19:13,125 --> 00:19:15,125
‎ถ้าไม่ยืนหยัดเพื่อบางสิ่ง เราก็ไร้ค่า

248
00:19:17,333 --> 00:19:18,208
‎นั่นสิ

249
00:19:20,875 --> 00:19:22,750
‎กระนั้นพวกเธอกลับเปราะบาง

250
00:19:24,291 --> 00:19:26,166
‎พวกเธอแก่ ป่วยแล้วก็ตาย

251
00:19:27,583 --> 00:19:28,500
‎"พวกเธอ" เหรอ

252
00:19:28,916 --> 00:19:30,375
‎เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับทุกคน

253
00:19:30,958 --> 00:19:32,583
‎ใช่ ใช่เลย

254
00:19:36,750 --> 00:19:38,166
‎ฉันไม่เคยเจอใครเหมือนนายเลย

255
00:19:39,083 --> 00:19:40,208
‎นายช่าง...

256
00:19:42,000 --> 00:19:44,666
‎สมบูรณ์แบบ แต่ก็ในทางแปลกๆ

257
00:19:47,208 --> 00:19:50,708
‎ทั้งครอบครัวนายเลย อย่างซักซา เธอ...

258
00:19:50,791 --> 00:19:51,833
‎พอแล้ว หยุดเถอะ

259
00:19:52,583 --> 00:19:53,583
‎ลืมมันไปซะ

260
00:19:54,833 --> 00:19:55,916
‎เวลามีแค่เราสองคน...

261
00:19:57,666 --> 00:19:58,625
‎ทุกอย่างจะเรียบร้อย

262
00:20:13,000 --> 00:20:13,875
‎(ปี 1899)

263
00:20:13,958 --> 00:20:14,916
‎ขอโทษนะ

264
00:20:34,208 --> 00:20:35,791
‎ทุกคนในครอบครัวฉัน

265
00:20:37,916 --> 00:20:39,666
‎พวกเขา...

266
00:20:39,750 --> 00:20:41,125
‎พวกเขาก็สมบูรณ์แบบ

267
00:20:43,166 --> 00:20:44,250
‎เหมือนนายไง

268
00:20:53,916 --> 00:20:57,416
‎ฉันไม่ได้อยากสมบูรณ์แบบ ฉันอยากเป็นคนดี

269
00:20:58,083 --> 00:20:59,083
‎เหมือนเธอ

270
00:21:00,625 --> 00:21:01,583
‎สอนฉันได้ไหม

271
00:21:23,458 --> 00:21:24,916
‎(โรงพยาบาลเอ็ดดา)

272
00:21:25,000 --> 00:21:28,500
‎ค่ะ สองสามวันนี้ มังเนกับฉัน
‎ได้มีบทสนทนาที่ดีหลายครั้ง

273
00:21:29,125 --> 00:21:31,666
‎และฉันอยากขอบคุณที่เธอเปิดใจนะ มังเน

274
00:21:32,291 --> 00:21:34,791
‎ที่ยอมให้ฉันเข้าไปในโลกของเธอ

275
00:21:35,750 --> 00:21:40,500
‎ยังไงก็ตาม มังเนเชื่อว่าโลกกำลังจะถึงจุดจบ

276
00:21:41,083 --> 00:21:44,583
‎และเป็นหน้าที่ของเขาที่จะช่วยเรา
‎จากหายนะที่กำลังจะมาถึง

277
00:21:45,208 --> 00:21:46,791
‎หมายความว่าไงคะ

278
00:21:47,416 --> 00:21:51,083
‎จากที่เราเห็นคืออาการของมังเนตรงกับเกณฑ์

279
00:21:51,166 --> 00:21:53,083
‎ของโรคจิตเภทหวาดระแวง

280
00:21:54,333 --> 00:21:57,291
‎สิ่งสำคัญที่สุดตอนนี้คือให้เขาเข้ารับการรักษา

281
00:21:57,375 --> 00:21:59,958
‎เขาจะได้ไม่เป็นอันตรายต่อตัวเองและผู้อื่น

282
00:22:00,916 --> 00:22:06,000
‎ฉันเขียนใบสั่งยาไซพราซิโดน
‎กับริสเพอริโดนให้แล้ว

283
00:22:06,083 --> 00:22:08,166
‎คุณจะได้เริ่มการรักษาทันที

284
00:22:08,916 --> 00:22:13,083
‎เมื่อรับยาพวกนี้ คุณจะเห็นว่ามังเนสงบลง

285
00:22:13,166 --> 00:22:16,375
‎อารมณ์รุนแรงน้อยลงและปล่อยวางขึ้น

286
00:22:16,458 --> 00:22:19,708
‎เธออาจรู้สึกว่าตัวเองต่างไปเล็กน้อย

287
00:22:19,791 --> 00:22:22,208
‎แต่มันเป็นการรักษาที่จำเป็นต่อเธอในตอนนี้

288
00:22:25,375 --> 00:22:27,500
‎การวินิจฉัยและการใช้ยา

289
00:22:27,583 --> 00:22:29,125
‎อย่างน้อยมันก็เป็นจุดเริ่มต้น

290
00:22:54,625 --> 00:22:55,750
‎ไว้คุยกันนะ

291
00:23:20,125 --> 00:23:21,000
‎มังเน

292
00:23:40,708 --> 00:23:41,791
‎อยากให้รู้ไว้ว่านายคิดถูก

293
00:23:45,791 --> 00:23:47,791
‎เคยมีถัง 2,500 ใบที่ธารน้ำแข็ง

294
00:23:49,208 --> 00:23:50,916
‎มันจะถูกขนขึ้นเรือคืนนี้

295
00:23:53,500 --> 00:23:55,791
‎ฉันรู้ว่ามันสายเกินไปที่จะแก้ไขเรื่องทั้งหมด

296
00:24:01,541 --> 00:24:02,875
‎ฉันแค่อยากให้นายรู้ไว้

297
00:24:07,666 --> 00:24:09,416
‎ดีจังที่ลูกเป็นเพื่อนกับเขา

298
00:24:10,625 --> 00:24:13,333
‎เริ่มกินยาตอนนี้เลยดีไหม

299
00:24:13,416 --> 00:24:15,291
‎จะได้เริ่มต้นกันเลย

300
00:24:21,208 --> 00:24:22,125
‎ไม่ครับ

301
00:24:24,000 --> 00:24:25,333
‎ไม่ ผมไม่กินหรอก

302
00:24:26,416 --> 00:24:27,583
‎ขอเป็นตัวเองดีกว่า

303
00:24:29,958 --> 00:24:31,333
‎ไม่นะ มังเน...

304
00:25:09,791 --> 00:25:13,291
‎แกทำผิดต่อครอบครัวตัวเอง

305
00:25:17,791 --> 00:25:18,916
‎แกโกหกเรื่องรูป

306
00:25:20,041 --> 00:25:21,708
‎เธอรู้มากเกินไป

307
00:25:24,541 --> 00:25:25,875
‎ใช่ครับ พ่อ

308
00:25:27,333 --> 00:25:30,833
‎ได้เวลาพิสูจน์ความภักดีของแกแล้ว
‎ไปฆ่าเธอซะ

309
00:26:05,833 --> 00:26:09,375
‎สุขสันต์วันรัฐธรรมนูญครับ ทุกคน

310
00:26:09,458 --> 00:26:13,041
‎เราจะมาฉลองวันนี้กันทั่วประเทศ

311
00:26:13,125 --> 00:26:15,041
‎แต่เราเป็นห่วงทุกคนที่สวมชุดประจำชาติ

312
00:26:15,125 --> 00:26:18,166
‎เพราะมีพยากรณ์อากาศว่าวันนี้จะร้อน 27 องศา

313
00:26:18,250 --> 00:26:23,500
‎ขนาดแชมป์นั่งห้องอบไอน้ำก็ยังต้องบอกว่า...

314
00:26:23,583 --> 00:26:25,833
‎"อากาศบ้า ให้ตาย"

315
00:26:34,708 --> 00:26:36,166
‎ไง สุขสันต์วันรัฐธรรมนูญ

316
00:26:47,125 --> 00:26:48,666
‎มังเน สวัสดี

317
00:26:48,750 --> 00:26:51,000
‎ฉันว่านายกล้ามากที่มาที่นี่วันนี้

318
00:26:51,875 --> 00:26:53,125
‎หลังจากที่มีเรื่อง

319
00:26:53,708 --> 00:26:56,916
‎- สวัสดี สุขสันต์วันรัฐธรรมนูญ
‎- เช่นกันค่ะ

320
00:26:57,000 --> 00:26:58,833
‎สุขสันต์วันรัฐธรรมนูญนะ มังเน

321
00:26:59,708 --> 00:27:03,166
‎ฟังนะ เธอคงได้ยินเรื่องเอกสารที่ครูเซ็น

322
00:27:03,750 --> 00:27:06,666
‎- ครูแค่อยาก...
‎- ไม่เป็นไรครับ ครูอีริค

323
00:27:10,666 --> 00:27:11,500
‎โอเค

324
00:27:40,958 --> 00:27:42,625
‎ทุกคนที่รัก

325
00:27:43,041 --> 00:27:45,666
‎สุขสันต์วันรัฐธรรมนูญ

326
00:27:46,375 --> 00:27:49,333
‎ถ้านายไม่ทำ งั้นฉันทำเอง

327
00:27:51,958 --> 00:27:56,416
‎ปกติแล้วต้องเป็นฟลักสตัด

328
00:27:56,500 --> 00:27:59,166
‎ที่ทำหน้าที่พิธีกรงานวันที่ 17 พฤษภาคม

329
00:28:01,666 --> 00:28:04,583
‎แต่หลายคนคงรู้ว่า

330
00:28:05,083 --> 00:28:07,458
‎เธอออกจากตำแหน่งนี้แล้ว

331
00:28:08,750 --> 00:28:11,500
‎ดังนั้นปีนี้ พวกคุณคงต้องทนฟังผมแทน

332
00:28:14,875 --> 00:28:17,541
‎นี่คือวันแห่งความสุขสันต์

333
00:28:18,541 --> 00:28:20,250
‎และพวกเราจะมาฉลองกัน

334
00:28:21,166 --> 00:28:24,750
‎ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่จะต้อนรับทุกคน

335
00:28:25,291 --> 00:28:28,750
‎เข้าสู่การแสดงตามธรรมเนียม
‎วันที่ 17 พฤษภาคม

336
00:28:47,500 --> 00:28:49,791
‎ตอนเรามาถึงเมื่อเช้า ถังก็อยู่ที่นี่แล้ว

337
00:28:51,041 --> 00:28:53,375
‎เราไม่รู้ว่าใครเป็นคนเอาพวกมันมาวางไว้

338
00:28:53,458 --> 00:28:55,875
‎แต่มันตรงกับคำบอกเล่าของมังเน ไซเยร์เลย

339
00:28:55,958 --> 00:28:57,416
‎(อันตราย)

340
00:28:57,500 --> 00:28:58,958
‎(โยธุลอินดัสทรีส์)

341
00:29:02,583 --> 00:29:03,958
‎ผมไม่รู้เรื่องนี้นะ

342
00:29:04,041 --> 00:29:06,375
‎วิดาร์ นี่คือถังของคุณ

343
00:29:07,916 --> 00:29:10,125
‎นี่คือการบรรจุของเสียเคมีที่ผิดกฎหมาย

344
00:29:11,250 --> 00:29:15,083
‎เราจะให้ตำรวจสืบสวน
‎หวังว่าคุณจะให้ความร่วมมือ

345
00:29:16,041 --> 00:29:18,083
‎ผมอยากจะให้เราใจเย็นกันก่อน

346
00:29:18,583 --> 00:29:20,875
‎ไปคุยกับนายกเทศมนตรีกันครับ

347
00:29:21,125 --> 00:29:23,916
‎วิธีนั้นอาจจะใช้ได้กับเจ้าหน้าที่คนก่อน

348
00:29:24,666 --> 00:29:26,166
‎แต่มันไม่ได้ผลอีกแล้ว

349
00:29:36,958 --> 00:29:41,791
‎ตอนนี้ผมขอเชิญซักซา โยธุลขึ้นมาบนเวที

350
00:29:41,875 --> 00:29:44,458
‎เพื่อร้องเพลงชาติให้พวกเราครับ

351
00:29:53,625 --> 00:29:58,250
‎ใช่แล้ว เรารักประเทศนี้

352
00:29:58,333 --> 00:30:01,916
‎เพราะชาติผงาดขึ้นมา

353
00:30:03,208 --> 00:30:08,083
‎ทั้งขรุขระ ทานแรงลม เหนือทะเล

354
00:30:08,166 --> 00:30:12,291
‎พร้อมบ้านเรือนนับพัน

355
00:30:13,208 --> 00:30:17,500
‎ความรัก เรารักการคิดถึง

356
00:30:18,166 --> 00:30:22,041
‎เหล่าบิดามารดา

357
00:30:22,125 --> 00:30:28,125
‎และคืนแห่งตำนานที่ทอดยาว

358
00:30:28,208 --> 00:30:32,000
‎สู่ความฝันบนโลกนี้

359
00:30:32,625 --> 00:30:37,916
‎และคืนแห่งตำนานที่ทอดยาว

360
00:30:38,000 --> 00:30:42,916
‎สู่ความฝันบนโลกนี้

361
00:30:45,000 --> 00:30:46,000
‎เราจะไปไหนกัน

362
00:30:46,541 --> 00:30:50,208
‎ฉันจะให้ดูบางอย่าง มันอยู่ในนี้

363
00:30:51,333 --> 00:30:53,166
‎- เชิญก่อนเลย
‎- โอเค

364
00:30:53,250 --> 00:30:57,833
‎ตอนนี้ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่จะแนะนำ

365
00:30:58,458 --> 00:31:00,500
‎ครูใหญ่ของโรงเรียนครับ

366
00:31:05,000 --> 00:31:10,541
‎ไม่ใช่คนอื่นคนไกล
‎ขอเสียงปรบมือให้รัน โยธุลด้วยครับ

367
00:31:41,166 --> 00:31:42,375
‎ทุกคนที่รัก

368
00:31:43,583 --> 00:31:46,083
‎สุขสันต์วันรัฐธรรมนูญ
‎วันที่ 17 พฤษภาคม

369
00:31:47,125 --> 00:31:51,083
‎ใช่แล้ว เรารักประเทศนี้ ใช่ไหมคะ

370
00:31:53,500 --> 00:31:56,208
‎บอกมานะว่าเราจะไปไหน
‎เพราะนี่มันชักจะแปลกแล้ว

371
00:31:56,750 --> 00:31:57,791
‎เธอต้องเชื่อใจฉัน

372
00:31:57,875 --> 00:31:59,250
‎มีหลายอย่างให้เราได้รัก

373
00:31:59,666 --> 00:32:00,791
‎เด็กหนุ่มสาว

374
00:32:00,875 --> 00:32:05,958
‎ไม่ต้องสงสัยเลยว่า
‎ส่วนตัวแล้วฉันรักพวกหนุ่มๆ แค่ไหน

375
00:32:11,583 --> 00:32:15,958
‎ฉันยังรักประชาธิปไตยอันดีงาม
‎และเก่าแก่ของนอร์เวย์ด้วย

376
00:32:16,041 --> 00:32:17,416
‎ฟยูร์ พูดจริงนะ บอกมาเลย

377
00:32:19,916 --> 00:32:22,083
‎แม้ว่าจริงๆ แล้วผู้คนจะไม่มีอำนาจตัดสินใจ

378
00:32:22,166 --> 00:32:24,416
‎แต่การที่พวกเขาคิดว่ามี มันก็ดีนะ

379
00:32:26,041 --> 00:32:27,125
‎ฟยูร์

380
00:32:31,250 --> 00:32:32,750
‎ส่วนประเทศนี้

381
00:32:32,833 --> 00:32:36,458
‎ธรรมชาติอันบริสุทธิ์และสวยงาม
‎ที่เป็นความภาคภูมิใจของนอร์เวย์

382
00:32:37,041 --> 00:32:39,708
‎น้ำแข็งกำลังละลาย สภาพภูมิอากาศแปรปรวน

383
00:32:39,791 --> 00:32:40,666
‎ฉันขอโทษ

384
00:32:40,750 --> 00:32:42,541
‎ผู้คนพูดถึงมลพิษ

385
00:32:42,625 --> 00:32:43,833
‎แต่ใครสนกัน

386
00:32:44,708 --> 00:32:48,083
‎เพราะนั่นคือสิ่งที่ทำให้นอร์เวย์
‎เป็นหนึ่งในประเทศที่รวยที่สุด

387
00:32:50,250 --> 00:32:54,208
‎และหากมีผู้ทรยศชาติ ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม

388
00:32:54,291 --> 00:32:58,000
‎คนที่มองไม่เห็นเหตุผลใดๆ ที่จะรักนอร์เวย์

389
00:32:58,916 --> 00:33:00,625
‎ก็ลองคิดถึงภูเขาสิ

390
00:33:02,250 --> 00:33:03,416
‎แล้วถามตัวเองว่า...

391
00:33:03,500 --> 00:33:05,791
‎- ฟยูร์ เกิดอะไรขึ้น
‎- ฉันจำเป็นต้องทำ

392
00:33:05,875 --> 00:33:08,416
‎คิดว่าใครจะจมน้ำตายเป็นคนสุดท้าย

393
00:33:09,208 --> 00:33:11,791
‎เมื่อน้ำแข็งทั้งหมดละลายแล้ว

394
00:33:12,958 --> 00:33:16,083
‎พวกเราไง ที่อยู่ตรงจุดสูงสุดของโลก

395
00:33:21,166 --> 00:33:22,000
‎ไม่นะ

396
00:33:53,916 --> 00:33:54,750
‎มังเน!

397
00:33:57,916 --> 00:33:59,041
‎มังเน!

398
00:34:00,041 --> 00:34:01,000
‎มังเน!

399
00:34:01,083 --> 00:34:02,083
‎หยุดนะ!

400
00:34:05,958 --> 00:34:07,083
‎เขากลับมาเป็นตัวเองแล้ว

401
00:34:16,666 --> 00:34:17,750
‎ธอร์!

402
00:34:26,416 --> 00:34:27,458
‎เขาจะฆ่าพวกเรา

403
00:34:29,416 --> 00:34:30,708
‎พระอาทิตย์มืดดับ

404
00:34:31,416 --> 00:34:32,875
‎โลกจมดิ่งสู่ท้องทะเล

405
00:34:34,416 --> 00:34:36,375
‎หนีไป ไปสิ

406
00:34:38,833 --> 00:34:41,083
‎ดวงดาราสว่างไสวบนฟากฟ้าดับลง

407
00:34:42,333 --> 00:34:48,833
‎เปลวไฟโหมต้านกองเพลิง

408
00:35:48,083 --> 00:35:49,208
‎ฉันคิดผิด

409
00:35:50,625 --> 00:35:52,541
‎แกไม่ใช่เทพธอร์

410
00:35:56,625 --> 00:35:58,791
‎แกไม่ใช่ศัตรูตัวฉกาจของเหล่ายักษ์

411
00:36:03,458 --> 00:36:05,041
‎แกเป็นแค่เด็ก

412
00:36:06,250 --> 00:36:09,666
‎เด็กตัวเล็กๆ ขี้กลัว

413
00:36:11,166 --> 00:36:12,708
‎เหมือนพ่อของแก

414
00:36:31,583 --> 00:36:32,750
‎เหมือนอิโซลเดอ

415
00:36:33,291 --> 00:36:35,083
‎ที่เป็นแค่เด็กขี้กลัวตัวเล็กๆ

416
00:36:37,541 --> 00:36:39,916
‎ฉันจะควักหัวใจแกออกมา ไอ้หนู

417
00:37:42,791 --> 00:37:46,083
‎หลายคนเชื่อว่าแร็กนาร็อกคือจุดจบ

418
00:37:49,625 --> 00:37:51,041
‎พวกเขาคิดผิด

419
00:37:57,333 --> 00:37:59,666
‎มันคือจุดที่ทุกอย่างเริ่มต้น

420
00:39:25,416 --> 00:39:27,416
‎คำบรรยายโดย รัฐธรรมนูญ แก้วงาม