1
00:00:12,291 --> 00:00:15,166
(เก้าก้าว: ในแร็กนาร็อก
ธอร์ฆ่าอสรพิษมิดการ์ด)

2
00:00:15,250 --> 00:00:19,291
(และโดนเขี้ยวมีพิษซี่หนึ่งของมันทำร้าย)

3
00:00:19,375 --> 00:00:21,041
(เมื่อพิษของมันแล่นเข้าสู่กระแสเลือดของเขา)

4
00:00:21,125 --> 00:00:24,208
(ยามนี้เขาจึงเดิน
บนโลกนี้ได้เพียงเก้าก้าว)

5
00:00:29,041 --> 00:00:31,500
เรื่องราวบทใหม่เริ่มต้นขึ้นแล้วในเอ็ดดา

6
00:00:31,958 --> 00:00:36,250
ราวกับว่ายุคแห่งการปกครองของพวกยักษ์
ในยามที่ความอยุติธรรมมีอำนาจเหนือกว่า

7
00:00:36,916 --> 00:00:38,625
ถูกลืมเลือนไปด้วยความผาสุก

8
00:00:40,708 --> 00:00:43,458
ราวกับว่าผู้คนกลายเป็นคนเบิกบาน
และไม่คิดอะไรมาก

9
00:00:44,875 --> 00:00:47,291
ยามนี้ทุกๆ คนต่างทำตัวดี

10
00:00:48,916 --> 00:00:51,791
ขอบคุณที่ช่วยให้ผมเลิกเหล้าได้นะ หัวหน้า

11
00:00:52,375 --> 00:00:54,541
น้ำผลไม้นี่อร่อยเลยนะ

12
00:00:54,625 --> 00:00:57,375
อาจจะอร่อยเกินไปสำหรับเราด้วยซ้ำ

13
00:01:07,958 --> 00:01:10,000
และในพื้นที่ยากจนของเอ็ดดา

14
00:01:10,083 --> 00:01:14,375
เด็กหนุ่มแข็งแรงคนนึง
กำลังเตรียมตัวสอบปลายภาค

15
00:01:14,666 --> 00:01:16,541
(สรุปประมวลกฎหมาย ฉบับที่สาม)

16
00:01:17,250 --> 00:01:19,541
เมื่อเกิดคำถามในทางกฎหมายขึ้น
ในบริบทที่ต่างออกไป…

17
00:01:19,625 --> 00:01:22,000
แต่ไม่เหมือนกับคนอื่นๆ ส่วนใหญ่

18
00:01:22,083 --> 00:01:25,833
เขาไม่ได้ตื่นเต้นกับอิสระที่รออยู่เลย

19
00:01:27,875 --> 00:01:29,541
ที่จริง มันกลับประเดประดังไปหมด

20
00:01:30,791 --> 00:01:31,625
(ยกโทษให้ได้ไหม)

21
00:01:31,708 --> 00:01:35,500
จะเกิดอะไรขึ้นกับเทพสายฟ้า
เมื่อเห็นชัดว่าเขาชนะสงคราม

22
00:01:35,583 --> 00:01:38,000
และคนอื่นๆ เหมือนจะค้นพบ
หนทางของตัวเองแล้ว

23
00:01:38,541 --> 00:01:40,958
และผู้ชนะรางวัลโทรทัศน์คือ…

24
00:01:41,041 --> 00:01:43,041
อิมาน เรซ่า

25
00:01:50,958 --> 00:01:52,041
(พิธีกรแห่งปี)

26
00:01:54,875 --> 00:01:58,083
เราโชคดีที่จะได้คนที่พิเศษมากๆ

27
00:01:58,166 --> 00:01:59,541
มาเป็นโค้ชให้สองสามวันนี้

28
00:01:59,625 --> 00:02:04,333
คนคนนั้นก็คือแฮร์รี่ คริสเตนเซน
นักทวิกีฬาฤดูหนาวที่เก่งที่สุดของนอร์เวย์

29
00:02:08,916 --> 00:02:10,166
ขอบคุณมาก

30
00:02:10,250 --> 00:02:14,666
ฉันเตรียมอะไรสนุกๆ สองสามอย่าง
ที่พวกเธออาจยังไม่เคยลองมาก่อนด้วย

31
00:02:15,208 --> 00:02:21,416
แต่ก่อนอื่น ฉันหวังว่าเราจะเห็นพ้อง
ที่จะหยุดพูดสามอย่างต่อไปนี้

32
00:02:21,958 --> 00:02:24,291
หนึ่ง "ฉันเป็นเหยื่อ"

33
00:02:25,500 --> 00:02:27,833
สอง "คนอื่นๆ สงสารฉัน"

34
00:02:28,875 --> 00:02:33,458
สาม "ฉันทำไม่ได้หรอก
เพราะฉันไม่เหมือนคนอื่น"

35
00:02:34,833 --> 00:02:36,166
ว้าว เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

36
00:02:38,000 --> 00:02:42,000
- ใจดีจังเลย
- ถ้าตั้งใจจะทำ ผมก็ทำได้นะ

37
00:02:45,416 --> 00:02:47,541
วันนี้ฉันไม่ต้องไปทำงาน

38
00:02:48,250 --> 00:02:51,708
แต่ฉันคิดว่าคุณมีประชุมนะ

39
00:02:52,791 --> 00:02:54,125
ผมก็กะว่าจะไป

40
00:02:54,208 --> 00:02:58,458
แต่ซักซาอยากไปมาก
ผมเลยคิดว่าหล่อนน่าจะไปแทนได้

41
00:02:59,500 --> 00:03:03,083
ก็ได้ หล่อนเก่งเรื่องพวกนี้มากกว่าผม ตกลงไหม

42
00:03:03,958 --> 00:03:04,791
ค่ะ

43
00:03:04,875 --> 00:03:09,583
ฉันขอต้อนรับทั้งผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรม
และนักเคลื่อนไหวนะคะ

44
00:03:10,208 --> 00:03:16,000
เราภูมิใจที่ได้มีส่วนร่วมในการสร้าง
วาระเพื่อสิ่งแวดล้อมขึ้นใหม่

45
00:03:18,625 --> 00:03:20,458
แม้แต่พวกยักษ์ก็ยังเกลียดโรงงาน

46
00:03:20,541 --> 00:03:22,958
และปิดตัวสายการผลิต
ที่สร้างมลภาวะที่สุดของพวกเขา

47
00:03:23,041 --> 00:03:24,583
เพื่อบรรลุข้อตกลงยุคสมัยใหม่

48
00:03:25,458 --> 00:03:30,375
ฉันไม่รู้จะอธิบายยังไง
แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปในทางดีขึ้น

49
00:03:30,458 --> 00:03:31,333
นั่นดีแล้ว

50
00:03:31,416 --> 00:03:33,791
ฉันไม่ดื่มไวน์ขาวตั้งแต่เก้าโมงเช้าอีกแล้ว

51
00:03:33,875 --> 00:03:35,208
ไม่สูบบุหรี่ไฟฟ้าด้วย

52
00:03:36,916 --> 00:03:41,708
แล้วชีวิตรักของคุณล่ะ

53
00:03:44,541 --> 00:03:47,041
ไม่เคยมีใครถามฉันเรื่องนั้นมาก่อน

54
00:03:48,541 --> 00:03:51,958
ไม่เคยเลย
อารมณ์ความรู้สึกไม่ใช่จุดแข็งของฉัน

55
00:03:53,000 --> 00:03:56,750
คุณทำได้ดีแล้วครับกับการพูดเปิดอกที่นี่

56
00:03:56,833 --> 00:03:59,791
กับผม ผมเลยคิดว่า…

57
00:04:04,041 --> 00:04:05,041
คุณคิดว่า…

58
00:04:06,291 --> 00:04:09,833
คุณอยากจะ…

59
00:04:15,833 --> 00:04:18,625
ให้คะแนนผมที่เว็บทรัสต์ไพล็อตหน่อยไหม

60
00:04:20,958 --> 00:04:21,791
ได้เลยค่ะ

61
00:04:24,583 --> 00:04:26,666
เจอกันที่พิธีจบการศึกษานะ

62
00:04:32,375 --> 00:04:34,958
และที่น่านน้ำที่ยามนี้เงียบสงบ

63
00:04:35,041 --> 00:04:37,250
เด็กๆ กลับมาให้อาหารเป็ดกันอีกครั้ง

64
00:04:38,041 --> 00:04:42,375
ทุกคนต่างลืมอันตรายที่ครั้งหนึ่ง
เคยซุ่มซ่อนอยู่ใต้ผิวน้ำ

65
00:04:43,083 --> 00:04:45,958
ลองคิดดูนะ
ตอนนี้นายไปเรียนที่ไหนก็ได้ที่อยากไป

66
00:04:47,500 --> 00:04:49,083
และนายก็คอยดูแลฉันได้

67
00:04:52,250 --> 00:04:53,833
นายอยากทำอะไรล่ะ

68
00:04:53,916 --> 00:04:57,333
ฉันอยากมีลูกกับนาย
แล้วก็ดูแลเด็กๆ อยู่ที่บ้าน

69
00:05:00,916 --> 00:05:03,000
งั้นบางทีฉันน่าจะมีลูกกับนายนะ

70
00:05:03,500 --> 00:05:06,333
นายมีลูกอยู่แล้ว ทีนี้ตาฉันบ้าง

71
00:05:10,041 --> 00:05:12,250
แต่เจ้าหนูนั่นบินออกจากรังไปแล้ว

72
00:05:13,291 --> 00:05:16,458
ในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่
ที่ที่ไม่เป็นภัยแก่ใคร

73
00:05:17,708 --> 00:05:18,875
เหมือนที่มันควรเป็น

74
00:05:21,791 --> 00:05:23,791
บางสิ่งก็ยากที่จะปล่อยวาง

75
00:05:23,875 --> 00:05:26,458
เทพสายฟ้าหนุ่มยังไม่สัมฤทธิ์สมดุลยภาพ

76
00:05:26,958 --> 00:05:29,291
ความคิดเรื่องการตายของฉัน
ยังคงหลอกหลอนเขา

77
00:05:33,916 --> 00:05:36,291
บางสิ่งที่อีกไม่นานจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง

78
00:05:42,708 --> 00:05:46,125
และแม้ว่าทวยเทพกับเหล่ายักษ์คิดว่า
พวกเขาสงบศึกกันแล้ว

79
00:05:47,291 --> 00:05:51,250
พวกเขาก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงจุดจบ
ที่ถูกกำหนดไว้แล้วได้

80
00:05:55,666 --> 00:06:00,583
(แร็กนาร็อก มหาศึกชี้ชะตา)

81
00:06:00,750 --> 00:06:05,041
(ตอน 6 ศึกชี้ชะตา)

82
00:06:25,416 --> 00:06:28,666
- คุณแน่ใจนะ
- ค่ะ ก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันนี่

83
00:06:31,208 --> 00:06:34,291
ไง วันสำคัญเลยนะ สอบปลายภาค

84
00:06:34,833 --> 00:06:36,708
- ประหม่าหรือเปล่า
- นิดหน่อยครับ

85
00:06:37,291 --> 00:06:38,416
แต่มันก็เป็นแค่เกรด

86
00:06:39,208 --> 00:06:40,166
สบายมาก

87
00:06:44,375 --> 00:06:45,583
อิโซลเดอ

88
00:06:49,208 --> 00:06:50,791
ดีจัง

89
00:06:52,375 --> 00:06:54,208
- ผมต้องไปแล้ว
- โชคดีนะ

90
00:06:54,291 --> 00:06:55,125
ขอให้ผ่านไปด้วยดี

91
00:06:56,708 --> 00:07:01,708
เธอจะสรุปหลักนิติธรรมของพลเรือนว่ายังไง

92
00:07:05,791 --> 00:07:08,125
ความยุติธรรม
การรักษากฎหมายและความสงบครับ

93
00:07:09,416 --> 00:07:14,166
การเต็มใจต่อสู้กับชนชั้นปกครอง

94
00:07:18,791 --> 00:07:22,666
เธอเชื่อว่าตำรวจและระบบยุติธรรมของเรา
มีหน้าที่ทำแบบนั้นใช่ไหม

95
00:07:23,625 --> 00:07:25,500
เชื่อว่าสังคมของนอร์เวย์ใช้ได้ผลใช่ไหม

96
00:07:27,625 --> 00:07:30,500
ผมไม่แน่ใจครับ คงทั้งใช่และไม่ใช่

97
00:07:40,208 --> 00:07:41,125
แม่

98
00:07:41,208 --> 00:07:44,583
ไงจ๊ะ โทษที แม่ให้คนเข้างานแทนน่ะ
สอบเป็นยังไงบ้าง

99
00:07:48,291 --> 00:07:51,875
- ผมได้เกรดสอง
- ว้าว ก็แปลว่าผ่านน่ะสิ

100
00:07:51,958 --> 00:07:53,583
ยินดีด้วยจ้ะ

101
00:07:53,666 --> 00:07:59,041
เธอทำได้ แม้ว่าเธอจะกังขา
ในประชาธิปไตยของนอร์เวย์ก็ตาม

102
00:07:59,125 --> 00:08:02,666
ลูกสอบผ่าน ลูกเรียนจบแล้ว ยินดีด้วย

103
00:08:02,750 --> 00:08:05,000
- ขอบคุณครับ
- แม่ภูมิใจในตัวลูกนะ

104
00:08:05,875 --> 00:08:07,625
แม่ภูมิใจในตัวลูกมากๆ เลย

105
00:08:15,541 --> 00:08:16,541
ได้ตีพิมพ์แล้วใช่ไหม

106
00:08:16,625 --> 00:08:18,750
ค่ะ ได้แล้ว ดูสิคะ

107
00:08:20,916 --> 00:08:23,500
- วิเศษไปเลย
- อะไรเหรอ

108
00:08:24,666 --> 00:08:27,791
- ว้าว ดีจัง
- พวกนั้นตีพิมพ์บทความของฉันละ

109
00:08:28,833 --> 00:08:31,291
- ยินดีด้วยนะ
- ขอบใจ

110
00:08:31,375 --> 00:08:33,958
นึกดูสิ เธอเขียนทั้งหมดนี่ด้วยตัวเองเลยนะ

111
00:08:34,041 --> 00:08:36,250
เราจะไปฉลองกัน มาเถอะ

112
00:08:40,000 --> 00:08:41,458
เยี่ยมไปเลย

113
00:08:45,041 --> 00:08:49,125
นี่เป็นสตูเนื้อแกะที่อร่อยที่สุดที่เคยกินมาเลย

114
00:08:49,208 --> 00:08:52,416
- ไม่เอาน่า หยุดเลย
- จริงๆ นะ อร่อยกว่าที่แม่ผมทำอีก

115
00:08:52,500 --> 00:08:55,500
จริงๆ เอาเพิ่มหน่อยไหม เลาริตส์

116
00:08:55,583 --> 00:08:58,416
- ว้าว โอเค
- เอ้า

117
00:08:58,500 --> 00:09:03,625
ขอบคุณ ผมจะเป็นคนนอร์เวย์แย่ๆ ไหม
ถ้าไม่ชอบกินสตูเนื้อแกะ

118
00:09:03,708 --> 00:09:04,833
นายเป็นอยู่แล้ว

119
00:09:06,875 --> 00:09:11,208
ขอโทษนะ แม่เตรียมอะไรมาพูดนิดหน่อย

120
00:09:12,541 --> 00:09:16,208
เพราะวันนี้แม่ภูมิใจในตัวลูกๆ จริงๆ

121
00:09:18,208 --> 00:09:24,208
เลาริตส์ ดีจริงๆ ที่เห็นลูกมีความสุข
และเจอคนที่รัก

122
00:09:25,708 --> 00:09:30,416
ลูกปรับตัวได้และไม่โกรธเคืองคนทั้งโลกอีกแล้ว

123
00:09:31,000 --> 00:09:36,875
เรื่องนั้นเราต้องขอบคุณจริงๆ เย็นส์
เราดีใจมากที่เธอเข้ามาเป็นครอบครัวเรา

124
00:09:36,958 --> 00:09:39,916
และก็โกรธนิดๆ ด้วยที่เธอมาแย่งเขาไป

125
00:09:40,000 --> 00:09:42,125
เพราะตอนนี้พวกเธอจะย้ายไปอยู่ด้วยกัน

126
00:09:43,041 --> 00:09:47,500
และมังเน ลูกเรียนจบม.ปลายแล้ว

127
00:09:49,041 --> 00:09:54,125
แม่ไม่รู้ว่าลูกจำวันที่เราย้ายมาเอ็ดดา
ในรถคันเก่าได้ไหม

128
00:09:54,208 --> 00:10:00,125
ลูกโกรธเพราะไม่อยากย้ายมา
ในที่ที่พ่อของลูกเสีย

129
00:10:01,291 --> 00:10:05,416
และมันเป็นช่วงเวลาที่ยาก จากนั้น

130
00:10:06,250 --> 00:10:09,666
ลูกก็ใช้ชีวิตอยู่ในโลกจินตนาการอยู่นานเลย

131
00:10:09,750 --> 00:10:12,791
เอาแต่หมกตัวอยู่กับหนังสือการ์ตูน
ที่มีซูเปอร์ฮีโร่อะไรพวกนั้น…

132
00:10:12,875 --> 00:10:16,625
อาจเพราะว่าโลกความจริง
มันโหดร้ายไปสำหรับลูก

133
00:10:17,333 --> 00:10:20,791
ทั้งนักบำบัด นักแก้ไขการพูด
ผู้เชี่ยวชาญความผิดปกติในการอ่าน สารพัด

134
00:10:23,291 --> 00:10:29,791
วันที่เราขับรถมาเอ็ดดา แม่โกรธลูกมาก

135
00:10:30,666 --> 00:10:34,166
แม่เสียใจจริงๆ เพราะตอนนี้แม่รู้แล้ว

136
00:10:35,041 --> 00:10:37,958
ว่าแม่ควรพูดอะไรและทำอะไร

137
00:10:38,041 --> 00:10:42,291
ลูกแค่กลัวว่าจะสูญเสียสิ่งที่ทำให้ลูกรู้สึกปลอดภัย

138
00:10:44,000 --> 00:10:48,125
คนเราไม่ควรขึ้นเสียงใส่คนที่กำลังกลัว
แม่เสียใจจริงๆ

139
00:10:48,208 --> 00:10:51,291
เราควรช่วยให้พวกเขากล้าต่างหาก

140
00:10:52,791 --> 00:10:58,833
สิ่งที่แม่ควรพูดในตอนนั้น
แม่อยากพูดมันในตอนนี้

141
00:11:00,166 --> 00:11:05,291
ชีวิตประกอบไปด้วยก้าวย่างอันยาวไกล
ที่ลูกต้องก้าวไปทีละก้าว

142
00:11:06,250 --> 00:11:07,958
ลูกไม่ควรกลัว

143
00:11:08,041 --> 00:11:12,333
ต่อให้มันพาลูกไปยังดินแดนที่ไม่คุ้นเคยก็ตาม

144
00:11:12,416 --> 00:11:14,833
เพราะดูสิว่าตอนนี้เราไปได้สวยแค่ไหน

145
00:11:16,375 --> 00:11:19,791
ลูกเคยคิดว่าตัวเองจะไม่มีเพื่อน
แต่ลูกก็มีแล้ว

146
00:11:21,125 --> 00:11:23,208
และเราคิดถึงเธอมาก

147
00:11:25,583 --> 00:11:29,833
ลูกเคยคิดว่าตัวเองจะเรียนไม่จบ
แต่วันนี้ก็เรียนจบแล้ว

148
00:11:30,375 --> 00:11:34,208
ลูกเคยคิดว่าตัวเองจะไม่มีวันมีแฟน
แต่ก็มีแล้ว

149
00:11:34,291 --> 00:11:38,875
และเธอก็น่าทึ่งด้วย ลูกน่าจะรักษาเธอไว้
แม่อยากพูดแค่นั้นแหละ

150
00:11:39,708 --> 00:11:42,750
และลูกก็ควรฟังแม่ของลูกด้วย

151
00:11:42,833 --> 00:11:45,125
เวลาเป็นเรื่องคำถามสำคัญๆ ในชีวิต

152
00:11:45,208 --> 00:11:48,250
โดยเฉพาะตอนที่แม่บอก

153
00:11:48,333 --> 00:11:51,750
ลูกต้องไม่กลัวที่จะก้าวต่อไป

154
00:11:54,541 --> 00:11:57,750
ทั้งสามคนเป็นซูเปอร์ฮีโร่ของแม่นะ

155
00:11:58,250 --> 00:12:00,333
- เพราะงั้น ดื่มเลย
- ดื่ม

156
00:12:00,416 --> 00:12:02,083
พูดได้น่ารักมากจ้ะ

157
00:12:02,166 --> 00:12:03,375
- ดื่ม
- ดื่ม

158
00:12:21,750 --> 00:12:22,708
อย่างนั้นแหละ

159
00:12:23,250 --> 00:12:25,708
ถือเป็นโอกาสดีให้กำจัดขยะด้วยเลย

160
00:12:25,791 --> 00:12:28,125
ไหนๆ เลาริตส์ก็กำลังจะย้ายออก

161
00:12:28,791 --> 00:12:32,500
แม่จะแยกของของคุณยายนะ
พวกลูกก็จัดการของตัวเองได้เลย

162
00:12:37,833 --> 00:12:42,000
นายกลับไปจัดของ
เปลี่ยนชุดเตรียมไปพิธีจบการศึกษาได้แล้วละ

163
00:12:42,083 --> 00:12:45,000
- แล้วเจอกันที่โรงเรียน
- ได้ เยี่ยมเลย

164
00:12:47,291 --> 00:12:51,416
ว่าแต่นายชอบชุดไหนล่ะ ฉันควรเลือกแบบไหนดี

165
00:12:52,083 --> 00:12:55,666
เออร์บานคาวบอยหรือทวิกกี้สตาร์ดัสต์ดี

166
00:12:56,458 --> 00:12:57,375
เอาให้ฉันอึ้งไปเลย

167
00:12:58,166 --> 00:12:59,208
โอเค

168
00:13:02,625 --> 00:13:04,041
- ขับรถดีๆ นะ
- ได้

169
00:13:25,333 --> 00:13:27,541
(ธอร์ เทพหนุ่ม เฮลล์ฮาวด์)

170
00:13:32,333 --> 00:13:33,875
(การหล่อค้อน)

171
00:13:33,958 --> 00:13:35,708
- มังเน ทำไมไม่ทำต่อล่ะ
- เดี๋ยวผมไปครับ

172
00:13:44,500 --> 00:13:45,500
ทำอะไรอยู่ครับ

173
00:13:46,208 --> 00:13:49,958
กำลังดูว่าจะเอาเตียงเข้าประตูได้ไหมน่ะ

174
00:13:51,541 --> 00:13:53,166
รอให้ผมย้ายออกไม่ไหวเลยสินะ

175
00:13:53,875 --> 00:13:57,041
หยุดเลย มีห้องนอนดีๆ ไว้ก็ดีนะ

176
00:13:57,125 --> 00:14:00,000
แถมทำให้เรามีโอกาสสะสางชีวิตเก่าด้วย

177
00:14:01,541 --> 00:14:03,125
มังเนเริ่มแล้วนี่ไง

178
00:14:05,000 --> 00:14:06,041
พวกนี้อะไรน่ะ

179
00:14:06,125 --> 00:14:08,708
แม่นึกว่าลูกทิ้งของพวกนั้นไปนานแล้วนี่

180
00:14:10,416 --> 00:14:12,625
คงไม่ได้จะกลับมาอ่านตอนนี้หรอกนะ

181
00:14:12,708 --> 00:14:13,666
เปล่า

182
00:14:19,541 --> 00:14:21,416
ค้อน ของเล่นชิ้นโปรดของนาย

183
00:14:23,000 --> 00:14:24,083
อะไร

184
00:14:25,708 --> 00:14:28,333
- นายจะทิ้งพวกนั้นเหรอ
- ใช่ ของพวกนั้นต้องถูกทิ้ง

185
00:14:29,041 --> 00:14:32,958
เราต้องใจแข็งในเรื่องแบบนี้นะ
ต้องกำจัดขยะออกให้หมด

186
00:14:33,458 --> 00:14:36,125
ของพวกนั้นไม่ดีกับลูกหรอก ทิ้งๆ ไปเถอะ

187
00:14:36,833 --> 00:14:39,791
ของเก่าไป ของใหม่จะได้เข้ามาไง

188
00:14:44,875 --> 00:14:46,375
ธอร์ เทพหนุ่ม

189
00:14:46,458 --> 00:14:49,208
ลูกคงไม่ได้กำลังกล่อมให้เขา
เก็บมันไว้หรอกใช่ไหม

190
00:14:50,458 --> 00:14:53,416
ดูนี่สิ แม่ซ่อมแล้วนะ ดูดีเลย

191
00:14:54,416 --> 00:14:55,708
นายจะสวมเจ้านี่เหรอ

192
00:14:55,791 --> 00:14:59,291
- แจ็กเกตตัวเก่าของพ่อก็ดูดีนี่ วินเทจดี
- วินเทจ…

193
00:14:59,958 --> 00:15:02,583
- ให้แม่เอาไปเลยไหม
- ขอผมดูเล่นๆ ก่อนได้ไหมครับ

194
00:15:03,458 --> 00:15:06,541
สัญญาสิว่าจะให้ไว
อีกเดี๋ยวเราต้องไปงานจบการศึกษาแล้ว

195
00:15:06,625 --> 00:15:08,875
- ครับ
- เลาริตส์ ลูกก็ต้องไปแต่งตัวแล้ว

196
00:15:08,958 --> 00:15:10,333
ได้ครับ

197
00:15:23,458 --> 00:15:26,166
(อยู่มาวันหนึ่ง เทพหนุ่มธอร์
ออกไปเดินเล่นนอกวัลฮัลลา)

198
00:15:26,250 --> 00:15:30,791
(ธอร์ที่ไร้ความมั่นใจและเป้าหมายชีวิต
บังเอิญเจอกับยายเฒ่าโวลวา)

199
00:15:40,916 --> 00:15:42,166
คิดว่าไง

200
00:15:46,125 --> 00:15:48,333
ลายม้าลายไม่เยอะไปหน่อยเหรอ

201
00:15:51,666 --> 00:15:52,625
โอเค

202
00:15:54,375 --> 00:15:57,000
(การปรากฏตัวของนาง
สะกดให้ธอร์คุกเข่าลง)

203
00:15:57,083 --> 00:15:58,958
(เสียงของนางสะท้อนรับ
ความโหยหาของเขา)

204
00:15:59,041 --> 00:16:01,208
(เจ้าเป็นเด็กดี ชะตากำหนดให้เป็นผู้ยิ่งใหญ่)

205
00:16:01,916 --> 00:16:03,958
(ยินดีด้วยกับผู้จบการศึกษาในปีนี้)

206
00:16:21,166 --> 00:16:22,125
หวัดดี

207
00:16:22,625 --> 00:16:24,291
- หวัดดี
- คุยกันหน่อยได้ไหม

208
00:16:25,166 --> 00:16:27,958
- ได้สิ
- ได้รับข้อความของฉันไหม

209
00:16:32,708 --> 00:16:34,166
ที่ผ่านมาฉันทำตัวทุเรศมาก

210
00:16:34,833 --> 00:16:35,958
ใช่เลย

211
00:16:36,041 --> 00:16:39,500
ถ้าฉันย้อนเวลาได้

212
00:16:39,583 --> 00:16:40,583
ฉันก็อยากจะย้อนเวลา

213
00:16:41,833 --> 00:16:43,458
และถ้าฉันทำให้เธอกลับมาคบฉันได้…

214
00:16:46,875 --> 00:16:48,708
ฉันก็จะทำเหมือนกัน

215
00:16:52,333 --> 00:16:54,708
นั่นสิ แต่ฉันไม่รู้ว่าฉันจะกล้าทำแบบนั้นไหม

216
00:16:56,333 --> 00:16:58,041
ฉันพยายามหาคำตอบอยู่

217
00:16:59,916 --> 00:17:01,083
โอเค

218
00:17:27,458 --> 00:17:28,875
- ไง มังเน
- ไง

219
00:17:47,708 --> 00:17:53,666
ขอต้อนรับสู่พิธีจบการศึกษา
ของนักเรียนมัธยมหกที่เก่งกาจของเรา

220
00:17:55,375 --> 00:17:58,541
ตอนที่เข้ามาเรียนที่นี่
พวกเธอยังเป็นแค่เด็กตัวโตๆ

221
00:17:59,541 --> 00:18:02,625
ตอนนี้ที่พวกเธอกำลังจะจากเราไป
พวกเธอได้กลายเป็นผู้ใหญ่แล้ว

222
00:18:04,875 --> 00:18:08,541
และวันนี้คือวันแรกของชีวิตที่เหลือของพวกเธอ

223
00:18:09,291 --> 00:18:11,583
ยามนี้พวกเธอกำลังก้าวเข้าสู่ชีวิตผู้ใหญ่

224
00:18:12,375 --> 00:18:14,625
ที่ที่พวกเธอจะได้ปั้นอนาคตของตัวเอง

225
00:18:22,708 --> 00:18:27,458
เราอยากแสดงความนับถือ
พวกเธอแต่ละคนบนเวทีนี้

226
00:18:27,541 --> 00:18:30,041
โดยจะเริ่มจากอาด้า เฮดแลนด์

227
00:18:33,708 --> 00:18:38,125
วันนี้เราจะมาลองทำกิจกรรมสองสามอย่างกันนะ

228
00:18:38,208 --> 00:18:42,541
มีชักเย่อ พุ่งแหลน ขว้างจักรและยิงธนู

229
00:18:42,625 --> 00:18:46,833
ฉันเอาลูกตุ้มเคตเทิลเบล
กับลูกบอลน้ำหนักมาด้วย

230
00:18:47,833 --> 00:18:49,958
- ว่าไง
- ฉันไม่คิดว่าจะยกมันได้…

231
00:18:50,041 --> 00:18:53,833
เราบอกว่าจะไม่พูดว่าอะไร

232
00:18:53,958 --> 00:18:58,125
"ฉันทำไม่ได้หรอกเพราะฉันไม่เหมือนคนอื่น"

233
00:19:02,583 --> 00:19:05,166
- ไม่เป็นไรนะ
- โอเค

234
00:19:17,000 --> 00:19:18,833
แล้วนายอยากลองอะไร เพื่อน

235
00:19:19,666 --> 00:19:23,583
- ยิงธนู
- บางทีนายน่าจะลองอย่างอื่นนะ

236
00:19:24,500 --> 00:19:25,708
ลองขว้างจักรดีไหม

237
00:19:27,500 --> 00:19:28,541
จะยิงธนู

238
00:19:30,125 --> 00:19:33,333
ถ้าเขาอยากยิงธนู ก็ให้เขายิงเถอะ

239
00:19:33,416 --> 00:19:35,083
ต่อไป ฉันขอเชิญ

240
00:19:35,166 --> 00:19:37,333
เลาริตส์ ไซเยร์ โยธุลขึ้นมาบนเวทีด้วย

241
00:19:48,625 --> 00:19:52,375
- แล้วก็ลูกธนู
- ไม่ ผมอยากยิงลูกธนูของตัวเอง

242
00:19:52,458 --> 00:19:56,000
มันเป็นดอกที่ยิงถูกเขาน่ะ
มันเลยมีความหมายกับเขามากๆ

243
00:19:56,083 --> 00:19:59,666
ก็ได้ เราจะใช้ดอกของนาย

244
00:19:59,750 --> 00:20:02,041
แค่เอาใส่ตรงนี้ ถือไหวไหม

245
00:20:04,333 --> 00:20:06,333
(โลกิแอบอิจฉาบัลเดอร์)

246
00:20:06,416 --> 00:20:07,416
(ลองยิงไปทางนั้นนะ)

247
00:20:10,625 --> 00:20:13,708
เล็งให้ดีที่สุดเลยนะ

248
00:20:14,333 --> 00:20:18,083
จากนั้นก็ดึงสาย พร้อมแล้วก็ยิงนะ ดึงแล้วยิง

249
00:20:22,666 --> 00:20:24,791
ฉันโคตรภูมิใจในตัวนายเลย

250
00:20:25,291 --> 00:20:27,250
(บัลเดอร์สิ้นใจ)

251
00:20:37,583 --> 00:20:39,791
แน่ใจเหรอ

252
00:20:40,291 --> 00:20:41,750
ท่ายืนเขาไม่ค่อยมั่นคง

253
00:20:46,208 --> 00:20:49,000
โอเค เราจะหยุดแค่นี้ วางธนูลง โฮเดอร์

254
00:20:51,250 --> 00:20:52,208
โฮเดอร์

255
00:20:54,708 --> 00:20:55,750
(ไม่นะ)

256
00:21:30,000 --> 00:21:31,166
อะไรวะเนี่ย

257
00:21:36,875 --> 00:21:39,083
(กองทัพยักษ์กำลังเดินทัพมายังแอสการ์ด)

258
00:21:39,166 --> 00:21:41,333
(ผู้บัญชาการของพวกมันคือโลกิ ผู้ทรยศ)

259
00:21:43,166 --> 00:21:45,208
(เหล่ายักษ์ จู่โจมเลย)

260
00:21:48,750 --> 00:21:50,166
(เฮมดอลล์มองเห็นศัตรู)

261
00:21:50,250 --> 00:21:51,666
(และได้ยินแตรยัลลาร์ฮอร์น)

262
00:22:04,166 --> 00:22:06,000
มังเน เปลี่ยนชุดรึยัง

263
00:22:07,458 --> 00:22:09,625
(ทำให้มันเงียบซะ)

264
00:22:24,291 --> 00:22:28,208
(ฉึบ)

265
00:22:42,125 --> 00:22:45,708
ทวยเทพ หยิบอาวุธขึ้นมา

266
00:22:46,416 --> 00:22:48,083
เราต้องปกป้องโลกนะ

267
00:22:48,833 --> 00:22:52,708
พวกยักษ์มากันแล้ว มีพวกมันอยู่ทุกที่

268
00:22:59,583 --> 00:23:02,500
(การต่อสู้ดุเดือดและนักรบหญิงก็สู้สุดใจ)

269
00:23:02,583 --> 00:23:06,250
(แต่แล้วนางก็สะดุดตาที่คนคนนึง)
(เทียร์)

270
00:23:08,833 --> 00:23:10,041
เทียร์

271
00:23:13,541 --> 00:23:15,541
(นั่นเทพแห่งสงครามมาเองเลย)

272
00:23:16,916 --> 00:23:18,958
(นักรบไม่มีทางสู้หอกอาคมของนางได้)

273
00:23:19,041 --> 00:23:19,916
(สวบ!)

274
00:23:42,875 --> 00:23:43,875
(พิชิตชัย)

275
00:23:43,958 --> 00:23:45,000
(เหล่าเทพกำลังพ่ายแพ้)

276
00:23:57,041 --> 00:23:58,208
มังเน ไซเยร์

277
00:24:23,375 --> 00:24:26,416
ระวัง

278
00:24:49,166 --> 00:24:51,666
ไม่ต้องสนฉัน ไปตามล่ารัน

279
00:24:51,750 --> 00:24:53,333
ปกป้องมนุษย์ให้ได้

280
00:25:41,750 --> 00:25:43,125
หากคนรักของฉันต้องตาย…

281
00:25:44,375 --> 00:25:46,875
งั้นทุกคนก็ต้องตายด้วย

282
00:25:48,250 --> 00:25:49,625
เจ้าอยู่ไหน เจ้าอสรพิษ

283
00:25:50,375 --> 00:25:51,708
เจ้าอยู่ที่ไหน

284
00:25:52,708 --> 00:25:53,708
เลาริตส์

285
00:25:53,791 --> 00:25:55,541
เจ้าอยู่ที่ไหน

286
00:25:56,125 --> 00:25:59,000
- เจ้าอยู่ไหน
- เลาริตส์

287
00:27:09,000 --> 00:27:11,083
ฟยูร์

288
00:27:15,208 --> 00:27:17,583
ธอร์

289
00:27:27,083 --> 00:27:28,166
ตายซะ เจ้ายักษ์

290
00:27:31,541 --> 00:27:34,125
(เมื่อเห็นว่ามโยลเนียร์พลาดเป้า
ยักษ์ก็ดีใจกับชัยชนะ)

291
00:27:35,875 --> 00:27:37,125
(แต่แกหมดโอกาสแล้ว)

292
00:27:37,208 --> 00:27:38,291
(ทีนี้ก็ตาฉัน)

293
00:27:39,166 --> 00:27:40,625
(ตายซะเถอะ ธอร์)

294
00:28:44,916 --> 00:28:46,875
ว้าว ขอบคุณนะ

295
00:28:46,958 --> 00:28:50,833
ขอบคุณเหมือนกันที่ให้ผมสี่ดาวในทรัสต์ไพล็อต

296
00:28:51,333 --> 00:28:53,625
คุณสมควรได้แล้วค่ะ

297
00:28:55,916 --> 00:28:57,000
แล้วเจอกันนะ

298
00:29:25,291 --> 00:29:26,375
(แก้แค้น)

299
00:29:26,458 --> 00:29:29,000
(แต่เพราะเต็มไปด้วยโทสะ
นางจึงไม่เห็นมหาเทพโอดิน)

300
00:29:32,083 --> 00:29:34,166
(แม้ตาบอด ฉันก็เห็นชัดเจน)

301
00:29:39,000 --> 00:29:40,375
(ฉึก!)

302
00:30:22,000 --> 00:30:25,208
นายเคยคิดบ้างไหมว่าศึกครั้งใหญ่นี่น่ะ

303
00:30:25,291 --> 00:30:28,375
อาจเป็นแค่สิ่งที่นายคิดขึ้นมาเอง

304
00:30:32,000 --> 00:30:32,875
ระวัง!

305
00:30:36,583 --> 00:30:39,500
แม่คิดว่าลูกเข้าใจว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น
มันเป็นความจริง

306
00:30:40,250 --> 00:30:42,333
นายมันไร้ค่า…

307
00:30:42,416 --> 00:30:43,625
ฉันคิดว่าฉันเป็นธอร์ละ

308
00:30:45,416 --> 00:30:46,458
อิโซลเดอ

309
00:30:49,916 --> 00:30:51,708
แต่กับในโลกนี้น่ะ มันไม่ได้เกิดขึ้นด้วยซ้ำ

310
00:30:54,208 --> 00:30:58,500
รู้ใช่ไหมว่าเรื่องพวกนี้มันไม่จริง
มันเป็นแค่ตำนาน

311
00:30:58,583 --> 00:31:02,375
นายต้องให้เพื่อนๆ ช่วยแล้ว มังเน

312
00:31:02,458 --> 00:31:06,375
แต่เธอเป็นเพื่อนคนเดียวที่ฉันมีนะ
ฉันคิดถึงเธอ

313
00:31:07,083 --> 00:31:08,291
ฉันอยู่ข้างนาย

314
00:31:11,000 --> 00:31:15,166
- ไม่มาเหรอจ๊ะ มีวาฟเฟิลด้วยนะ
- เดี๋ยวไปครับ ไปกันก่อนเลย

315
00:31:37,333 --> 00:31:39,208
เธอเป็นเด็กดี

316
00:31:39,750 --> 00:31:40,750
ผมไม่ใช่เด็กดี

317
00:31:42,375 --> 00:31:43,333
มังเนป่วยเหรอ

318
00:32:28,625 --> 00:32:29,666
ฆ่ามันเลย

319
00:32:38,750 --> 00:32:41,208
เธอเตร็ดเตร่อยู่ในโลกแห่งความฝัน

320
00:32:41,291 --> 00:32:43,458
ยาไซพราซิโดนกับริสเพอริโดน

321
00:32:43,541 --> 00:32:44,666
การประเมินทางจิต

322
00:32:44,750 --> 00:32:46,041
มังเนจะได้รับการรักษา

323
00:32:46,125 --> 00:32:47,375
โรคจิตเภทหวาดระแวง

324
00:32:56,625 --> 00:32:57,916
เธอเป็นเด็กดี

325
00:33:27,958 --> 00:33:28,791
มังเน

326
00:33:43,041 --> 00:33:46,416
ลูกต้องไม่กลัวที่จะก้าวต่อไป

327
00:33:51,875 --> 00:33:53,000
คุยกันหน่อยได้ไหม

328
00:33:54,375 --> 00:33:55,625
ฉันไปคิดดูแล้วนะ

329
00:33:56,416 --> 00:33:59,708
เราไปนั่งคุยกันตรงไหนสักที่ได้ไหม

330
00:34:21,958 --> 00:34:23,083
ฉันเองก็กลัวนะ

331
00:34:25,041 --> 00:34:27,375
ฉันเข้าใจว่านายเคยผ่าน

332
00:34:27,458 --> 00:34:32,125
สิ่งที่ทำให้นายสะเทือนใจจนออกนอกลู่

333
00:34:33,500 --> 00:34:34,791
แต่นายทำให้ฉันเจ็บ

334
00:34:36,375 --> 00:34:38,291
ฉันกลัวว่านายจะทำแบบนั้นอีก

335
00:34:43,750 --> 00:34:46,041
เพราะฉันชอบนายจริงๆ มังเน

336
00:34:49,500 --> 00:34:50,958
พูดอะไรหน่อยไม่ได้เหรอ

337
00:34:55,166 --> 00:35:00,791
พอถึงจุดหนึ่ง เราก็ต้องละทิ้งความเป็นเด็ก
และเติบโตขึ้น

338
00:35:03,458 --> 00:35:06,958
มันยากมากนะ แต่เราก็ต้องทำ

339
00:35:22,083 --> 00:35:24,208
และความรักก็เป็นสิ่งที่อันตรายที่สุดเลย

340
00:35:26,875 --> 00:35:29,500
ฉันไม่ได้คาดหวังให้นายคุกเข่าขอแต่งงาน

341
00:35:30,000 --> 00:35:32,000
หรือคาดหวังว่าเราจะไม่ทำพลาดอีกหรอกนะ

342
00:35:35,083 --> 00:35:37,208
แต่ฉันคาดหวัง
ให้นายพยายามจนสุดความสามารถ

343
00:35:39,583 --> 00:35:41,708
ถ้านายสัญญาเรื่องนี้ได้
ฉันก็จะสัญญาเหมือนกัน

344
00:35:43,666 --> 00:35:44,750
แล้วจากนั้น…

345
00:35:47,291 --> 00:35:49,208
ฉันจะกลับไปเป็นแฟนของนาย

346
00:38:18,958 --> 00:38:19,958
หวัดดี

347
00:38:22,500 --> 00:38:23,375
นั่งลงกันหน่อยไหม

348
00:38:25,000 --> 00:38:27,958
- ไง
- ยินดีด้วย

349
00:38:28,041 --> 00:38:29,750
- หวัดดี
- ดูซะก่อน

350
00:38:49,625 --> 00:38:50,583
ดื่ม

351
00:38:51,208 --> 00:38:52,291
- ดื่ม
- ดื่ม

352
00:39:02,000 --> 00:39:03,791
ฉันจะอยู่กับนายเสมอ

353
00:41:25,916 --> 00:41:30,916
คำบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์