1
00:00:07,084 --> 00:00:10,251
‪(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:46,251 --> 00:00:47,293
‪โกหก!

3
00:00:49,084 --> 00:00:51,043
‪- เมห์เหม็ด!
‪- ไม่!

4
00:00:52,376 --> 00:00:54,376
‪นั่นใคร ต้องการอะไรว่ามา

5
00:00:56,626 --> 00:00:58,626
‪- ช่วยด้วย
‪- ข้าศึก!

6
00:01:01,209 --> 00:01:03,084
‪เจ้าเป็นคนปล่อยคำสาปนี้

7
00:01:04,126 --> 00:01:07,793
‪ต่อตระกูลออสมัน
‪เมื่อเจ้าแตะเท้าลงที่แผ่นดินวาลาเคีย

8
00:01:10,834 --> 00:01:13,376
‪และจากนี้เจ้าจะได้รับรู้ความเจ็บปวด

9
00:01:14,084 --> 00:01:18,334
‪ของการถูกพรากออกจากครอบครัว

10
00:01:20,168 --> 00:01:21,918
‪การต้องตายตามลำพัง

11
00:01:22,418 --> 00:01:24,084
‪วลาด!

12
00:01:26,376 --> 00:01:27,543
‪วลาด

13
00:01:29,668 --> 00:01:32,501
‪วลาด!

14
00:01:32,584 --> 00:01:33,751
‪ข้าศึกบุก!

15
00:01:35,543 --> 00:01:36,876
‪ข้าศึกบุก!

16
00:01:38,918 --> 00:01:39,918
‪ข้าศึกบุก!

17
00:01:41,709 --> 00:01:43,001
‪ระวัง!

18
00:01:48,418 --> 00:01:49,793
‪ข้าศึกบุก!

19
00:01:50,959 --> 00:01:51,918
‪ข้าศึกบุก!

20
00:01:52,001 --> 00:01:53,251
‪ก็มาสิ!

21
00:01:53,751 --> 00:01:55,459
‪ข้าศึกบุก!

22
00:01:55,543 --> 00:01:58,584
‪หลังจากไล่ล่าวลาด ดราคูล่าอยู่สองสัปดาห์

23
00:01:58,668 --> 00:02:03,209
‪เมห์เหม็ดที่สองกับกองทัพรุกราน
‪ต้องพบเจอกับฝันร้าย

24
00:02:03,293 --> 00:02:06,418
‪กลายเป็นจริงในป่าลึกของวาลาเคีย

25
00:02:24,209 --> 00:02:25,959
‪อย่าแตะต้องตัวพวกนั้น!

26
00:02:26,043 --> 00:02:27,043
‪ไปเร็ว!

27
00:02:27,543 --> 00:02:31,209
‪เราถูกโจมตีทางพรมแดนเหนือของค่าย!

28
00:02:31,293 --> 00:02:32,751
‪เรียกทหารองครักษ์ที่เหลือมา

29
00:03:24,918 --> 00:03:26,168
‪นี่มันตัวอะไรกัน

30
00:03:27,626 --> 00:03:28,459
‪โรคห่า

31
00:03:32,584 --> 00:03:36,084
‪เจอไอ้ตัวพวกนี้อีกสองตัวในค่าย

32
00:03:36,168 --> 00:03:37,334
‪แล้วเราก็ฆ่ามันไปแล้ว

33
00:03:37,418 --> 00:03:38,834
‪อาจจะมีอีก

34
00:03:38,918 --> 00:03:40,043
‪ไปค้นในทุกกระโจม

35
00:03:40,126 --> 00:03:41,543
‪ใช้หอกและธนู

36
00:03:41,626 --> 00:03:43,501
‪อย่าได้แตะต้องเด็ดขาด

37
00:03:43,584 --> 00:03:45,043
‪เราจะเผาศพพวกนี้

38
00:03:48,459 --> 00:03:50,001
‪นี่มันฝีมือปีศาจแท้ๆ

39
00:03:58,876 --> 00:04:00,126
‪ปีศาจจริงๆ

40
00:04:03,168 --> 00:04:09,543
‪ตำนานหลายส่วนที่มาจาก
‪การรุกรานวาลาเคียเมื่อปี 1462

41
00:04:10,126 --> 00:04:15,584
‪ตำนานหนึ่งพูดถึงการที่วลาด ดราคูล่า
‪ใช้การโจมตีทางชีวภาพกับพวกออตโตมัน

42
00:04:15,668 --> 00:04:19,293
‪เพื่อชะลอการเดินทัพไปยังเมืองหลวง
‪ทาร์โกวิชเต

43
00:04:19,959 --> 00:04:24,334
{\an8}‪วลาด ดราคูล่าเปิดคุก
‪และปล่อยพวกอาชญากรออกมา

44
00:04:24,418 --> 00:04:28,709
{\an8}‪ให้เที่ยวเข้าไปในทัพออตโตมัน
‪ทั้งที่เป็นวัณโรคหรือกาฬโรค

45
00:04:28,793 --> 00:04:31,418
{\an8}‪เพื่อจะได้ทำให้ทหารออตโตมันติดเชื้อ

46
00:04:32,751 --> 00:04:35,376
{\an8}‪ฉันว่าโรคระบาดก็เหมือนระเบิดปรมาณู

47
00:04:35,459 --> 00:04:40,918
{\an8}‪มันจะสามารถฆ่าคนจำนวนมาก
‪ในเวลารวดเร็วมาก

48
00:04:41,751 --> 00:04:43,876
‪ฆ่าคนได้เร็ว

49
00:04:43,959 --> 00:04:48,751
‪เรากำลังพูดถึงอัตราการตาย
‪ตั้ง 30 ถึง 60 เปอร์เซ็นต์

50
00:04:48,834 --> 00:04:52,918
‪ถ้าโรคห่าหรือโรคระบาดอื่นๆ
‪กระจายไปในทัพ

51
00:04:53,001 --> 00:04:54,584
‪นั่นจะส่งผลเสียร้ายกาจมาก

52
00:05:06,126 --> 00:05:07,043
‪สุลต่าน

53
00:05:09,293 --> 00:05:11,501
‪เราฆ่าพวกผู้บุกรุกได้เพิ่ม

54
00:05:11,584 --> 00:05:13,918
‪ดี จัดยามเป็นสองเท่าตลอดคืน

55
00:05:14,001 --> 00:05:16,793
‪ถ้ามีใครหรือตัวอะไรโผล่มาอีก ฆ่าให้หมด

56
00:05:16,876 --> 00:05:17,876
‪เจ้าอยู่กับข้า

57
00:05:26,459 --> 00:05:27,334
‪วลาดมา

58
00:05:29,834 --> 00:05:30,751
‪เห็นเขาหรือ

59
00:05:32,959 --> 00:05:34,043
‪ข้าแน่ใจ

60
00:05:46,376 --> 00:05:48,126
‪(ทาร์โกวิชเต - วาลาเคีย)
‪(แม่น้ำดานูบ)

61
00:05:48,209 --> 00:05:53,918
{\an8}‪เดือนมิถุนายนของปี 1462
‪การโจมตีสยองชะลอทัพออตโตมัน

62
00:05:54,001 --> 00:05:58,043
{\an8}‪ซึ่งตั้งค่ายอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้
‪ห่าง 104 กิโลเมตรจากเมืองทาร์โกวิชเต

63
00:05:59,751 --> 00:06:03,959
‪แต่เมื่อไม่มีกำลังเสริม แม้แต่ลอร์ดจอมเสียบ

64
00:06:04,043 --> 00:06:06,793
‪ยังไม่สามารถต้านเครื่องจักรรบทรงพลัง
‪ของเมห์เหม็ดได้นานนัก

65
00:06:10,209 --> 00:06:13,001
‪ถ้าคอร์วินุสกับทัพฮังการีไม่มาในเร็วๆ นี้

66
00:06:14,501 --> 00:06:15,876
‪พวกนั้นจะต้องมาเก็บศพเรา…

67
00:06:18,209 --> 00:06:20,001
‪จากใต้ตีนพวกออตโตมัน

68
00:06:25,084 --> 00:06:28,876
‪ท่านได้คุยกับสหายในค่ายรึเปล่า

69
00:06:31,418 --> 00:06:32,251
‪เปล่า

70
00:06:35,709 --> 00:06:36,543
‪แต่ว่า

71
00:06:37,668 --> 00:06:41,626
‪ข้าค้นพบว่าสุลต่าน
‪มีองครักษ์เฝ้าหน้ากระโจมแค่สี่คน

72
00:06:43,626 --> 00:06:45,751
‪และยังมีคนประจำการอยู่ใกล้ๆ อีก

73
00:06:47,209 --> 00:06:49,334
‪ถึงยังไงก็เหมือนพวกเราทำมันกลัวหัวหด

74
00:06:51,959 --> 00:06:55,459
‪คืนนี้เมห์เหม็ดกับคนของมัน
‪คงหลับไม่สนิทกันนักหรอก

75
00:07:08,334 --> 00:07:11,251
‪มันใช้คนน่าสมเพชเหล่านี้เป็นอาวุธ

76
00:07:14,543 --> 00:07:16,543
‪ใช้วิธีแบบนี้คิดจะชนะได้ยังไง

77
00:07:18,251 --> 00:07:19,668
‪นี่เป็นแค่การเบี่ยงเบนความสนใจ

78
00:07:21,209 --> 00:07:22,584
‪เขากำลังยื้อเวลา

79
00:07:24,543 --> 00:07:25,793
‪เราต้องเดินทัพให้เร็วขึ้นอีก

80
00:07:30,084 --> 00:07:34,459
‪ทหารในทัพคุยกันหนาหูขึ้นทุกทีว่า
‪มีปีศาจหรือยักษ์จินน์

81
00:07:35,876 --> 00:07:38,043
‪พวกเขาคิดว่าแผ่นดินนี้ต้องสาป

82
00:07:40,001 --> 00:07:41,709
‪มีศรัทธาเข้าไว้ มาห์มูดปาชา

83
00:07:42,709 --> 00:07:44,084
‪ข้ามีแผนเสมอ

84
00:07:46,376 --> 00:07:48,209
‪แล้วความปลอดภัยของท่านล่ะ สุลต่าน

85
00:07:49,584 --> 00:07:53,501
‪ขอร้องล่ะ นำทัพกึ่งหนึ่งกลับไปที่อิสตันบูล

86
00:07:54,209 --> 00:07:56,584
‪มีทัพแค่สามหมื่นเราก็จัดการวลาดได้

87
00:08:04,251 --> 00:08:09,709
‪ศาสดามูฮัมหมัดกล่าวว่า "จงหนีคนเรื้อน
‪เช่นเดียวกับที่จะหนีจากสิงโต"

88
00:08:11,918 --> 00:08:13,668
‪แต่ข้าจะไม่คิดหนีจากวลาด

89
00:08:17,501 --> 00:08:22,168
‪ชะตาของเขากับข้า ถูกผูกไว้ด้วยกัน

90
00:08:23,793 --> 00:08:24,709
‪ตลอดกาล

91
00:08:26,918 --> 00:08:29,709
‪ทำไมเราถึงต้องใช้เวลาช่วงบ่าย
‪ในห้องใต้ดินชื้นราเช่นนี้

92
00:08:30,918 --> 00:08:36,293
{\an8}‪(หอสมุดหลวงออตโตมัน เมื่อ 14 ปีก่อน)

93
00:08:38,376 --> 00:08:40,209
‪เราควรไปฝึกต่อสู้กันมากกว่า

94
00:08:40,293 --> 00:08:42,501
‪เมื่อวานเราสู้กันจนมือห้อเลือดแล้ว

95
00:08:43,043 --> 00:08:46,418
‪เจ้าต้องฝึกสมองและหัดคิดถึงอนาคตด้วย

96
00:08:47,043 --> 00:08:50,209
‪อีกไม่ช้าพ่อท่านจะปล่อยข้า
‪ให้กลับไปทวงบัลลังก์วาลาเคีย

97
00:08:50,293 --> 00:08:51,959
‪นั่นคืออนาคตของข้า

98
00:08:52,043 --> 00:08:54,876
‪ยิ่งเป็นเหตุให้ต้องรู้ว่ามีอะไรรอเจ้าอยู่ภายหน้า

99
00:09:07,584 --> 00:09:10,668
‪เราอาจพบชะตาของเราได้ที่นี่ อีเลียด

100
00:09:11,251 --> 00:09:12,709
‪พูดเรื่องอะไรของท่าน

101
00:09:13,209 --> 00:09:14,501
‪เวทพยากรณ์

102
00:09:17,126 --> 00:09:19,459
‪เวทพยากรณ์เป็นวิธีของออตโตมัน

103
00:09:19,543 --> 00:09:22,668
‪และวัฒนธรรมอีกหลายส่วน
‪ทั่วโลกในยุคกลาง

104
00:09:22,751 --> 00:09:24,251
‪ในการพยากรณ์อนาคต

105
00:09:24,959 --> 00:09:29,459
{\an8}‪ในศาสนาอิสลาม
‪การทำนายอนาคตเป็นเรื่องต้องห้าม

106
00:09:29,543 --> 00:09:32,626
{\an8}‪เพราะมันเกี่ยวข้องกับ
‪ความพยายามทำนายประสงค์ของพระเจ้า

107
00:09:32,709 --> 00:09:34,334
{\an8}‪และพระเจ้าเท่านั้นจะทราบประสงค์

108
00:09:34,418 --> 00:09:38,251
‪หนึ่งในวิธีที่เราสามารถ
‪เลี่ยงว่านั่นเป็นการกระทำอันนอกรีต

109
00:09:38,334 --> 00:09:42,001
‪ของการทำนายโชคลาง
‪คือการใช้หนังสือหลากหลายรูปแบบ

110
00:09:42,084 --> 00:09:43,418
‪มาบอกอนาคต

111
00:09:43,501 --> 00:09:48,293
‪พวกเขาจะปล่อยให้หนังสือเปิดเอง
‪ไปหยุดที่หน้าไหนก็แล้วแต่

112
00:09:48,376 --> 00:09:52,084
‪แล้วตาของเขาก็จะเล็ง
‪ไปยังบรรทัดใดบรรทัดหนึ่ง

113
00:09:52,168 --> 00:09:55,959
‪หรือวรรคใดวรรคหนึ่ง
‪และไม่ว่าในนั้นเขียนไว้ว่าอะไร

114
00:09:56,043 --> 00:09:58,668
‪นั่นคือเครื่องบ่งชี้สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเรา

115
00:10:25,459 --> 00:10:29,334
‪"อย่าได้ให้ข้าสิ้นชีพอย่างไรัเกียรติ
‪โดยมิได้ดิ้นรนใดๆ

116
00:10:31,251 --> 00:10:35,668
‪แต่ขอให้ข้าได้ทำเรื่องยิ่งใหญ่
‪ซึ่งจะเล่าขานเป็นตำนานต่อไป"

117
00:10:40,501 --> 00:10:41,334
‪ตาเจ้า

118
00:11:03,251 --> 00:11:05,834
‪"สิ่งซึ่งข้าชังนักหนายิ่งกว่าประตูเฮดีส

119
00:11:06,501 --> 00:11:08,959
‪คือชายซึ่งในใจคิดสิ่งหนึ่ง

120
00:11:09,501 --> 00:11:11,793
‪แต่พูดอีกสิ่งหนึ่ง"

121
00:11:18,793 --> 00:11:20,418
‪ยามที่เจ้ามีอาณาจักรของตนเอง

122
00:11:23,918 --> 00:11:25,209
‪ใจของเจ้าจะมีสิ่งใด

123
00:11:27,834 --> 00:11:29,668
‪ท่านกังขากับความภักดีของข้ารึ

124
00:11:32,084 --> 00:11:35,043
‪ข้าแค่ถามว่า เจ้าจะเลือกครอบครัวไหน

125
00:11:36,876 --> 00:11:39,084
‪ข้าจะทำสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อวาลาเคีย

126
00:11:40,918 --> 00:11:44,126
‪ถ้านั่นทำให้สักวันหนึ่ง
‪เราต้องยืนคนละข้างกันในสนามรบ…

127
00:11:47,293 --> 00:11:48,918
‪ขอให้ไม่ต้องถึงกับอย่างนั้น

128
00:11:50,334 --> 00:11:51,834
‪แต่หากถึงวันนั้นจริงๆ

129
00:11:52,876 --> 00:11:55,918
‪ข้าจะทำทุกอย่างที่สามารถ
‪เพื่อเอาชนะเจ้า

130
00:12:03,918 --> 00:12:07,668
‪ความจงรักภักดีเป็นคำที่มีน้ำหนักมากนะ

131
00:12:07,751 --> 00:12:09,543
‪แต่คนก็ละทิ้งความภักดีกันง่ายๆ

132
00:12:09,626 --> 00:12:14,793
‪นั่นเป็นเรื่องที่เกิดใน
‪ทั้งชีวิตของเมห์เหม็ดและชีวิตของวลาด

133
00:12:14,876 --> 00:12:19,876
‪ทั้งคู่รู้สึกว่าถูกคนสำคัญในชีวิตหักหลัง

134
00:12:19,959 --> 00:12:24,918
‪ไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัว
‪ที่ปรึกษา แม่ทัพ หรือพันธมิตร

135
00:12:25,001 --> 00:12:29,459
‪นั่นเป็นเรื่องคู่ขนาน
‪ในการเดินทางของทั้งเมห์เหม็ดและวลาด

136
00:12:29,543 --> 00:12:31,751
‪จนทำให้เรื่องนี้มันน่าสนใจเป็นพิเศษ

137
00:12:31,834 --> 00:12:38,001
{\an8}‪อาจจะมีความแตกต่างในนิสัยและบุคลิก
‪ของวลาดกับเมห์เหม็ด

138
00:12:38,084 --> 00:12:41,668
‪แต่เท่าที่ผมมองแล้ว สองคนนั้นคล้ายกันมาก

139
00:12:41,751 --> 00:12:44,543
‪ทั้งคู่เป็นผู้นำที่เข้มแข็ง เป็นผู้นำที่ยังหนุ่ม

140
00:12:44,626 --> 00:12:47,459
‪ทั้งคู่เป็นนักรบ ทั้งคู่อยากปกครอง

141
00:12:55,209 --> 00:12:56,459
‪สิบสี่ปีต่อมา

142
00:12:56,543 --> 00:13:00,126
‪วลาดพยายามต่อสู้แบบกองโจร
‪แบบหลังชนฝาขึ้นทุกวัน

143
00:13:00,209 --> 00:13:04,376
‪สู้จากเงามืด
‪หวังจะตัดขวัญกำลังใจของทัพออตโตมัน

144
00:13:07,751 --> 00:13:09,918
‪และชะลอการเดินทัพขึ้นเหนือของเมห์เหม็ด

145
00:13:12,334 --> 00:13:14,376
‪ก่อนจะหายไปอีกครั้ง

146
00:13:27,209 --> 00:13:31,084
{\an8}‪(พระราชวังอาณาจักรออตโตมัน)

147
00:13:31,168 --> 00:13:33,459
{\an8}‪แต่ที่อีกจุดหนึ่ง การไล่ล่าก็เข้มข้นขึ้น

148
00:13:33,543 --> 00:13:37,209
{\an8}‪ในการหาตัวสายลับของวลาดซึ่งอยู่ในวังหลวง

149
00:13:51,043 --> 00:13:53,334
‪- ดีใจมากที่ได้เจอ
‪- ตายจริง

150
00:13:53,418 --> 00:13:55,626
‪ข้ารีบกลับมาเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

151
00:13:59,418 --> 00:14:00,501
‪มันเลวร้ายมาก

152
00:14:02,168 --> 00:14:03,376
‪เจ้าชายล่ะ

153
00:14:04,168 --> 00:14:06,834
‪ขวัญเสีย แต่ก็ปลอดภัยดี

154
00:14:09,043 --> 00:14:11,043
‪เจ้ายังมีของขวัญที่ข้าให้ไว้หรือไม่

155
00:14:13,959 --> 00:14:15,793
‪ข้าพกไว้กับตัวไม่เคยห่างเลย

156
00:14:15,876 --> 00:14:16,918
‪ดีแล้ว

157
00:14:17,668 --> 00:14:22,501
‪ถ้ามือสังหารยังซุ่มอยู่ในวัง
‪ข้าจะตามหาให้เจอ

158
00:14:25,126 --> 00:14:26,834
‪ได้ข่าวเมห์เหม็ดบ้างไหม

159
00:14:27,876 --> 00:14:31,418
‪เขาข้ามแม่น้ำดานูบไปแล้ว
‪ข้าก็รู้เพียงเท่านั้น

160
00:14:35,668 --> 00:14:37,418
‪ไม่ต้องห่วงเรื่องของเมห์เหม็ดหรอก

161
00:14:38,293 --> 00:14:40,876
‪ลงสนามรบแล้วไม่มีใครเทียบเขาได้

162
00:14:43,543 --> 00:14:47,418
‪และอย่าลืม ถ้าปาดคอไม่ได้

163
00:14:48,334 --> 00:14:50,501
‪แทงเข้าไประหว่างซี่โครง

164
00:14:51,543 --> 00:14:52,543
‪แล้วบิดกริช

165
00:14:54,793 --> 00:14:59,001
{\an8}‪ไม่ค่อยมีคนรู้เรื่องบทบาทเหล่าเจ้าจอมมารดา

166
00:14:59,084 --> 00:15:01,584
{\an8}‪ของพวกเจ้าชายในราชวงศ์ออตโตมัน

167
00:15:01,668 --> 00:15:03,793
‪บทบาทสำคัญสุดคือต้องปกป้องลูกชายตัวเอง

168
00:15:04,376 --> 00:15:09,793
‪กุลบาฮาร์ ฮาทุนเล่นบทนี้มาก่อน
‪และฝากรอยเท้าไว้ในประวัติศาสตร์ในทางนั้น

169
00:15:10,793 --> 00:15:14,251
‪ฮาเร็มนั้นได้ชื่อว่าเป็น
‪"รัฐสุลต่านสตรี"

170
00:15:14,334 --> 00:15:20,293
{\an8}‪เป็นการปกครองแบบสตรีที่เจ้าจอมมารดา
‪ของสุลต่านทั้งหลายมีบทบาทสำคัญ

171
00:15:20,376 --> 00:15:24,959
‪ว่ากันว่าพวกนั้นควบคุมจักรวรรดิทั้งหมด
‪โดยที่ชักใยอยู่หลังฉาก

172
00:15:27,834 --> 00:15:31,293
‪มีสุนัขป่าหลบอยู่ในนี้ เราต้องล่ามันออกมา

173
00:15:46,626 --> 00:15:48,668
{\an8}‪(การรุกรานวาลาเคีย)

174
00:15:48,751 --> 00:15:51,709
{\an8}‪(การรุกรานวาลาเคีย วันที่ 10)

175
00:15:51,793 --> 00:15:56,209
{\an8}‪เมห์เหม็ดผลักดันกองทหารให้รุกคืบ
‪เข้าไปถึงระยะ 70 กม.จากทาร์โกวิชเตแล้ว

176
00:15:56,834 --> 00:16:00,084
{\an8}‪แต่การรบแบบตีแล้วหนี
‪ที่วลาด ดราคูล่าทำจากเงามืด

177
00:16:00,168 --> 00:16:02,376
{\an8}‪ก็ยังก่อกวนให้ทัพสุลต่านหวั่นใจ

178
00:16:04,376 --> 00:16:09,584
‪พร้อมกับข่าวลือที่ว่า
‪มีสายลับของวลาดอยู่ในค่ายด้วย

179
00:16:34,584 --> 00:16:38,001
‪ราดู นี่ลูกา เรเรช

180
00:16:38,084 --> 00:16:41,168
‪อำมาตย์โบยาร์
‪จากตระกูลเก่าแก่ที่สุดในบูคาเรสต์

181
00:16:43,043 --> 00:16:45,584
‪เจ้าชายราดู

182
00:16:46,918 --> 00:16:50,668
‪พบกันครั้งสุดท้ายท่านยังเป็นเด็กเล็กๆ

183
00:16:50,751 --> 00:16:54,376
‪คอยวิ่งตามท่านพ่อและท่านพี่

184
00:16:55,668 --> 00:16:57,918
‪นั่นผ่านมานานมากแล้ว

185
00:17:02,334 --> 00:17:06,418
‪สุลต่านกับข้ามีการปรึกษาความ

186
00:17:06,501 --> 00:17:09,668
‪ผ่านตัวกลางมาได้หลายเดือนแล้ว

187
00:17:09,751 --> 00:17:15,959
‪ตั้งแต่ท่านพี่จุดชนวนสงคราม
‪ซึ่งไม่มีใครต้องการนี้

188
00:17:16,043 --> 00:17:17,751
‪ตอนนี้เราจึงมีศัตรูคนเดียวกัน

189
00:17:23,418 --> 00:17:29,293
‪วาลาเคียมีสัมพันธ์อันยาวนานและเฟื่องฟู

190
00:17:29,376 --> 00:17:32,001
‪ทั้งกับอาณาจักรออตโตมันและเพื่อนบ้านอื่นๆ

191
00:17:32,084 --> 00:17:38,209
‪แต่การก่อสงครามของเจ้าชายวลาด
‪ทำลายเส้นทางการค้าไปเกือบทั้งหมด

192
00:17:38,293 --> 00:17:41,793
‪ทั้งประเทศของเราต้องอดอยากเพราะสงคราม

193
00:17:42,543 --> 00:17:45,043
‪เราคุมท่านพี่ไม่ได้

194
00:17:45,126 --> 00:17:47,626
‪แต่อีกไม่นานท่านจะได้

195
00:17:49,543 --> 00:17:51,209
‪ครองบัลลังก์ของเขา

196
00:17:53,418 --> 00:17:59,293
‪ข้ารู้ว่าราชวงศ์ของท่าน
‪มีความหลังคั่งแค้นกับอำมาตย์โบยาร์

197
00:17:59,959 --> 00:18:02,584
‪ข้าเองก็รอดชีวิตจากงานเลี้ยงอีสเตอร์

198
00:18:02,668 --> 00:18:08,293
‪ซึ่งพี่ชายของท่านเสียบสหายส่วนใหญ่
‪พร้อมกับครอบครัว

199
00:18:09,793 --> 00:18:14,418
‪และเสียบประจานราวกับ
‪เป็นหุ่นไล่กาหน้ากำแพงเมือง

200
00:18:16,209 --> 00:18:19,043
‪ท่านพี่อาจจะกลัวพวกเขาหักหลัง

201
00:18:19,126 --> 00:18:25,376
‪และรู้ว่าหากไม่ทำ
‪คนที่ถูกเสียบประจานหน้าเมืองอาจเป็นเขาเอง

202
00:18:31,834 --> 00:18:34,543
‪เรามีเวลาไม่มาก ข้าจะเข้าประเด็นเลย

203
00:18:35,501 --> 00:18:39,293
‪วันนั้นวลาด เทเปชสังหารศัตรูไปมาก

204
00:18:40,043 --> 00:18:45,001
‪แต่ในการทำเช่นนั้น
‪เขาก็สร้างศัตรูมากยิ่งกว่าเก่า

205
00:18:46,918 --> 00:18:52,084
‪มีคนที่ทรงอำนาจเช่นข้า

206
00:18:53,084 --> 00:18:55,834
‪พร้อมจะสนับสนุนการครองบัลลังก์ของท่าน

207
00:18:56,418 --> 00:19:02,043
‪หากท่านสังหารพี่ชายเสีย

208
00:19:14,876 --> 00:19:16,626
‪แต่ถ้าท่านพลาด

209
00:19:17,459 --> 00:19:24,459
‪ท่านกับข้า จะต้องโดนเสียบประจาน
‪หน้ากำแพงเมืองทาร์โกวิชเตแน่

210
00:19:40,334 --> 00:19:41,876
‪ไอ้คนนั้นมันคืองูพิษ

211
00:19:46,668 --> 00:19:48,459
‪ทำไมไม่มีใครบอกข้าก่อน

212
00:19:48,543 --> 00:19:52,459
‪อย่าลืมตัวว่าคุยกับใครอยู่ เจ้าชายราดู

213
00:19:52,543 --> 00:19:55,501
‪ลูกา เรเรชกับสหายของเขาล้วนเป็นคนเลว

214
00:19:56,459 --> 00:20:00,418
‪ที่ช่วยพวกฮังการีฆ่าพ่อและพี่เมียร์ชาของข้า

215
00:20:00,501 --> 00:20:01,959
‪พวกนี้ไว้ใจไม่ได้

216
00:20:02,043 --> 00:20:06,584
‪สิ่งเดียวที่ข้าไว้ใจ
‪คือความรักในเงินทองของพวกนั้น

217
00:20:07,709 --> 00:20:11,043
‪รักมากยิ่งกว่าความเกลียดชัง
‪ที่พวกเขามีต่อราชวงศ์ดราคูเลชตี

218
00:20:12,209 --> 00:20:16,709
‪ถ้าผูกมิตรกับพวกนั้นไว้
‪วลาดจะไม่สามารถหันไปพึ่งใครได้

219
00:20:17,376 --> 00:20:20,793
‪อำนาจของพวกเขาจะกลายเป็นอำนาจของเจ้า

220
00:20:23,084 --> 00:20:27,793
‪ข้าช่วยให้เจ้าชิงบัลลังก์มาได้
‪แต่พวกโบยาร์จะช่วยเจ้ารักษาบัลลังก์

221
00:20:34,168 --> 00:20:37,376
‪แต่ก่อนอื่น เราต้องล่อให้พี่ชายเจ้าออกจากที่ซ่อน

222
00:20:45,251 --> 00:20:47,376
‪ยังต้องเดินทัพอีกห้าวันกว่าจะถึงเมืองหลวง

223
00:20:47,459 --> 00:20:49,668
‪นับวัน วลาดจะยิ่งหลังชนฝามากขึ้น

224
00:20:51,459 --> 00:20:54,334
‪พี่ชายของข้าอันตรายที่สุดเวลาจนมุม

225
00:20:54,418 --> 00:20:57,251
‪เพราะอย่างนั้นเราจึงต้องล่อเขาออกมา
‪แล้วจัดการเขาให้ได้

226
00:20:57,334 --> 00:20:59,334
‪ก่อนที่พวกฮังการีจะมาช่วยได้ทัน

227
00:21:01,751 --> 00:21:02,918
‪เราจะทำได้ยังไง

228
00:21:04,668 --> 00:21:05,501
‪เจ้า

229
00:21:08,793 --> 00:21:11,001
‪ข้าตามไม่ทัน สุลต่าน

230
00:21:11,084 --> 00:21:13,918
‪ข้าจะกดดันวลาดด้วยการเดินทัพไปทาร์โกวิชเต

231
00:21:15,001 --> 00:21:17,168
‪ระหว่างที่เจ้าล่อเขาออกมาจากที่ซ่อน

232
00:21:17,251 --> 00:21:20,168
‪ด้วยการไปเอาสิ่งที่เขารักพอๆ กับบัลลังก์

233
00:21:26,459 --> 00:21:27,793
‪เจ้าหญิงอนาสตาเซียรึ

234
00:21:32,793 --> 00:21:34,293
‪- ถ้าพี่รู้เข้า…
‪- ใช่

235
00:21:36,168 --> 00:21:40,126
‪เขาต้องเดือดดาลมาก นั่นจะทำให้เขาขาดสติ

236
00:21:43,668 --> 00:21:48,334
‪ห้ามมีอันตรายใดๆ ต่อเจ้าหญิงอนาสตาเซีย
‪นั่นคือสาเหตุที่ต้องเป็นเจ้า

237
00:21:53,751 --> 00:21:54,751
‪แน่นอน

238
00:21:54,834 --> 00:21:57,918
‪เจ้าจะออกเดินทางในความมืดคืนนี้
‪พร้อมกับจานิสซารีกลุ่มหนึ่ง

239
00:21:58,001 --> 00:22:02,043
‪สายของเราบอกว่าเจ้าหญิงอนาสตาเซีย
‪อยู่ที่ปราสาทของวลาด ณ โปเอนารี

240
00:22:03,418 --> 00:22:05,376
‪ไม่ช้า ที่นั่นจะเป็นปราสาทของเจ้า

241
00:22:10,543 --> 00:22:11,834
{\an8}‪(พระราชวังหลวงออตโตมัน)

242
00:22:11,918 --> 00:22:16,751
{\an8}‪(พระราชวังหลวงออตโตมัน เมื่อ 14 ปีก่อน)

243
00:22:17,501 --> 00:22:20,834
‪สิบสี่ปีก่อนหน้านั้น เมื่อปี 1448

244
00:22:20,918 --> 00:22:25,251
‪อาณาจักรออตโตมันเตรียมจะปล่อยตัว
‪วลาด ดราคูล่าที่อายุได้ 17 ปี

245
00:22:25,334 --> 00:22:27,668
‪ให้กลับไปสู้ชิงบัลลังก์วาลาเคีย

246
00:22:27,751 --> 00:22:31,126
‪ทำให้ชะตาของน้องชายเขาต้องหมิ่นเหม่

247
00:22:33,001 --> 00:22:33,834
‪ราดู

248
00:22:34,543 --> 00:22:35,751
‪ข้าอยากปรึกษา

249
00:22:46,918 --> 00:22:51,001
‪วลาดให้เวลาข้าถึงพรุ่งนี้
‪ต้องตัดสินใจว่าจะกลับวาลาเคียกับเขาหรือไม่

250
00:22:51,084 --> 00:22:52,626
‪ไปสู้ชิงบัลลังก์

251
00:22:54,793 --> 00:22:57,126
‪ข้ารู้ว่าข้าควรไป แต่…

252
00:22:58,834 --> 00:22:59,876
‪เจ้ากลัวเขาสินะ

253
00:23:01,459 --> 00:23:04,043
‪เวลาพี่โมโห มองไปทางไหนก็มีแต่ศัตรู

254
00:23:06,543 --> 00:23:09,084
‪ถ้าวันใดวันหนึ่ง
‪พี่มองข้าเป็นศัตรูขึ้นมาบ้างล่ะ

255
00:23:10,084 --> 00:23:11,543
‪หรือเป็นคู่แข่งที่จะชิงบัลลังก์เขา

256
00:23:12,543 --> 00:23:13,918
‪นั่นเป็นสิ่งที่เจ้าต้องการหรือไม่

257
00:23:15,251 --> 00:23:16,251
‪บัลลังก์น่ะ

258
00:23:18,043 --> 00:23:20,126
‪วันหนึ่ง เมห์เหม็ดจะครองโลก

259
00:23:20,626 --> 00:23:23,459
‪และวลาดจะครองวาลาเคีย

260
00:23:25,084 --> 00:23:26,584
‪ไม่มีที่ให้ข้ายืนอยู่แล้ว

261
00:23:30,876 --> 00:23:34,918
‪ตอนที่ข้าต้องมาอยู่ที่นี่
‪ข้าอายุมากกว่าเจ้าเพียงเล็กน้อย

262
00:23:36,043 --> 00:23:38,626
‪เป็นเจ้าหญิงชาวคริสต์จากเซอร์เบีย

263
00:23:39,543 --> 00:23:41,293
‪ไม่รู้ว่าจะไว้ใจใคร

264
00:23:42,126 --> 00:23:44,418
‪แต่ข้ากับได้รับความเมตตาปรานี

265
00:23:45,334 --> 00:23:48,418
‪และได้ค้นพบว่า
‪ครอบครัวนั้นมาในหลายรูปแบบ

266
00:23:49,001 --> 00:23:52,334
‪และความจงรักภักดีผูกพันลึกล้ำ

267
00:23:52,418 --> 00:23:54,959
‪กว่าสายเลือดที่อยู่ในร่างเสียอีก

268
00:23:58,918 --> 00:24:01,168
‪เราคือครอบครัวของเจ้า ราดู

269
00:24:02,918 --> 00:24:06,209
‪วลาดจะต้องเลือกทางของเขาเอง

270
00:24:07,126 --> 00:24:09,459
‪เช่นเดียวกับที่เจ้าต้องเลือกทางเอง

271
00:24:14,209 --> 00:24:18,043
{\an8}‪เราคิดว่าการได้อยู่ในปราสาทใหญ่

272
00:24:18,126 --> 00:24:22,001
{\an8}‪พร้อมกับความหรูหราคือเป็นชีวิตที่หอมหวาน

273
00:24:22,084 --> 00:24:24,876
‪เป็นชีวิตดีๆ ของทุกคน แต่ไม่ใช่อย่างนั้นเสมอไป

274
00:24:25,376 --> 00:24:28,834
‪พวกชนชั้นปกครองมักจะต้องเริ่มชีวิตตั้งแต่ยังเด็ก

275
00:24:29,376 --> 00:24:31,793
‪ท่ามกลางความลึกลับซับซ้อนของเรื่องในวัง

276
00:24:31,876 --> 00:24:36,209
‪ก้าวผิดเพียงก้าวเดียวอาจทำให้เสียบัลลังก์
‪เสียชีวิต เสียอิสรภาพ

277
00:24:36,293 --> 00:24:38,751
‪ไม่ใช่เกมที่เล่นได้ง่ายๆ

278
00:24:43,334 --> 00:24:45,334
‪ขณะที่การรุกรานย่างเข้าสัปดาห์ที่สาม

279
00:24:45,418 --> 00:24:49,709
‪แรงกดดันไม่รู้จบจากเมห์เหม็ดเริ่มส่งผลต่อวลาด

280
00:24:49,793 --> 00:24:53,209
‪เขาเสียคนไปนับร้อยจากการต่อสู้กับทัพออตโตมัน

281
00:24:53,293 --> 00:24:55,293
‪และพบว่าตัวเองกำลังนำทัพ

282
00:24:55,376 --> 00:24:59,209
‪ซึ่งขาดแคลนอาหาร
‪และรอคอยกำลังหนุนจากฮังการี

283
00:24:59,834 --> 00:25:01,876
‪วลาดเหนื่อยมากแล้ว

284
00:25:01,959 --> 00:25:05,876
{\an8}‪เขาทำการรบแบบเผาบ้านเผาเมือง
‪ต่อต้านเมห์เหม็ด

285
00:25:05,959 --> 00:25:10,251
{\an8}‪แต่เขาก็ไม่มีแหล่งอื่นให้หาอาหารเองเช่นกัน

286
00:25:11,334 --> 00:25:13,459
‪ไม่มีที่ให้ไปแล้ว

287
00:25:14,251 --> 00:25:17,834
‪เขากลายเป็นนักโทษ
‪ของยุทธการเผาบ้านเผาเมืองของตัวเอง

288
00:25:21,793 --> 00:25:27,376
{\an8}‪(ค่ายออตโตมัน
‪ห่างจากทาร์โกวิชเต 80 กิโลเมตร)

289
00:25:27,834 --> 00:25:29,959
‪เขาเตรียมจะเคลื่อนพลตอนเช้า

290
00:25:30,459 --> 00:25:32,418
‪เราจะโจมตีด้วยหน่วยเล็ก

291
00:25:33,251 --> 00:25:37,293
‪ชะลอให้เดินทัพได้ช้าลง
‪ทำให้เมห์เหม็ดไม่ลืมว่าเรายังอยู่

292
00:25:38,834 --> 00:25:40,001
‪- เจ้าชาย
‪- ว่าไง

293
00:25:40,668 --> 00:25:42,418
‪มีข้อความจากชายแดน

294
00:25:52,043 --> 00:25:52,876
‪ข่าวดีรึ

295
00:26:01,543 --> 00:26:04,334
‪พบทหารสอดแนมของฮังการีในวาลาเคียแล้ว

296
00:26:08,209 --> 00:26:10,584
‪ท่านอาจได้กลับไปเคียงคู่กับเจ้าหญิงอนาสเตเซีย

297
00:26:10,668 --> 00:26:12,334
‪ในช่วงต้นฤดูหนาว

298
00:26:12,418 --> 00:26:13,293
‪ทหารสอดแนม!

299
00:26:16,709 --> 00:26:19,834
‪ส่งหน่วยนำขึ้นไปพบเขา
‪สืบดูว่าจะมีทัพมาเพิ่มรึเปล่า

300
00:26:21,376 --> 00:26:24,584
‪ขณะที่กษัตริย์ของเขามัวแต่โอ้เอ้
‪เราจะไม่เหลือเวลาแล้ว

301
00:26:24,668 --> 00:26:28,084
‪เจ้าชาย ในที่สุดทัพฮังการีก็ทำตามที่รับปาก

302
00:26:28,168 --> 00:26:31,001
‪- นี่เป็นสิ่งที่ท่านรอคอย
‪- ทหารสอดแนมแค่ไม่กี่คนไม่นับเป็นทัพ!

303
00:26:43,584 --> 00:26:45,293
‪วันนี้ซ้อมยิงเป้า

304
00:26:47,584 --> 00:26:51,001
‪ไม่ช้าปืนใหญ่เหล่านั้น
‪จะตั้งเป้าที่กำแพงเมืองทาร์โกวิชเต

305
00:26:53,751 --> 00:26:56,334
‪ข้ายอมให้เมห์เหม็ดชิงเอาเมืองหลวงไปไม่ได้

306
00:26:58,334 --> 00:27:00,543
‪พวกนั้นชิงอะไรไปจากชีวิตข้ามากแล้ว

307
00:27:02,918 --> 00:27:06,126
‪เราควรรีบออกเดินทาง
‪หากต้องการไปถึงถนนสายหลักก่อนค่ำ

308
00:27:08,209 --> 00:27:10,168
{\an8}‪(พระราชวังหลวงออตโตมัน เมื่อ 14 ปีก่อน)

309
00:27:10,209 --> 00:27:12,834
{\an8}‪- ฮัมซาเบย์ เห็นน้องชายข้าไหม
‪- ไม่เห็น เจ้าชาย

310
00:27:14,751 --> 00:27:16,209
{\an8}‪สิบสี่ปีก่อนหน้านั้น

311
00:27:16,293 --> 00:27:20,626
{\an8}‪วลาด ดราคูล่าหนุ่ม
‪กำลังเตรียมตัวขั้นสุดท้ายเพื่อกลับวาลาเคีย

312
00:27:20,709 --> 00:27:23,043
{\an8}‪และต่อสู้ชิงบัลลังก์ที่ไม่มีคนครอง

313
00:27:23,876 --> 00:27:27,709
{\an8}‪ตำแหน่งซึ่งทางออตโตมัน
‪ฝึกสอนเขาให้ครองมาหลายปี

314
00:27:29,376 --> 00:27:30,709
‪ข้ามาส่งเจ้า

315
00:27:31,293 --> 00:27:32,334
‪ท่านพี่ช่างมีน้ำใจ

316
00:27:34,918 --> 00:27:38,751
‪ท่านพ่อมอบฮัมซาเบย์ให้คอยดูแล
‪พร้อมกับทหารเก่งที่สุดของเรากลุ่มหนึ่ง

317
00:27:39,418 --> 00:27:41,584
‪ไม่ถึงฤดูใบไม้ร่วง บัลลังก์เป็นของเจ้าแน่

318
00:27:42,168 --> 00:27:46,543
‪แต่ท่านก็ยังมีน้องชายของข้า
‪หากมีอะไรผิดพลาด

319
00:27:47,126 --> 00:27:49,834
‪ราดูเลือกที่จะอยู่ที่นี่ด้วยตัวเอง

320
00:27:49,918 --> 00:27:53,668
‪เขาเป็นครอบครัวเพียงคนเดียวที่ข้าเหลืออยู่
‪แต่ท่านเลี้ยงเขาไว้เหมือนเป็นสัตว์เลี้ยง

321
00:27:53,751 --> 00:27:56,959
‪เราคือฝ่ายที่มอบทหารให้ไปชิงบัลลังก์คืน

322
00:27:57,043 --> 00:27:58,418
‪เจ้าชาย

323
00:27:59,876 --> 00:28:01,251
‪เราควรต้องออกเดินทาง

324
00:28:06,709 --> 00:28:11,293
‪ข้าจะรายงานความคืบหน้ามาจากวาลาเคีย
‪ท่านพี่เมห์เหม็ด

325
00:28:22,626 --> 00:28:24,584
‪เท่ากับวลาดถูกส่งตัวไปทำ

326
00:28:24,668 --> 00:28:27,209
‪เรื่องทางการเมืองเรื่องสำคัญ
‪แต่ทิ้งราดูเอาไว้

327
00:28:27,293 --> 00:28:30,334
‪เราไม่พบหลักฐานชัดว่า
‪เขาอยู่โดยสมัครใจหรือไม่

328
00:28:30,418 --> 00:28:33,584
‪ไม่รู้ว่าเขาอยู่เพราะเป็นตัวประกัน
‪หรือสมัครใจอยู่ที่วังเอง

329
00:28:33,668 --> 00:28:37,084
‪อาจจะเป็นทั้งสองทาง
‪เขาอยู่เพื่อเพิ่มความมั่นใจ

330
00:28:37,168 --> 00:28:38,334
‪ให้ออตโตมัน

331
00:28:38,418 --> 00:28:43,459
‪แต่ในขณะเดียวกันก็ดูเหมือน
‪เขาปรับตัวเข้ากับชีวิตในวังออตโตมันได้ดี

332
00:28:43,543 --> 00:28:47,168
‪พร้อมกับความดึงดูดใจ
‪และอำนาจที่มาพร้อมกันด้วย

333
00:28:52,459 --> 00:28:54,834
‪ครอบครัวเป็นของขวัญล้ำค่าที่สุดที่เรามี

334
00:28:57,126 --> 00:28:58,876
‪ความจงรักภักดีคือทุกสิ่ง

335
00:29:04,668 --> 00:29:06,168
‪เจ้าชายราดู เราพร้อมแล้ว

336
00:29:11,209 --> 00:29:14,709
{\an8}‪(พระราชวังหลวงออตโตมัน)

337
00:29:30,168 --> 00:29:32,834
‪ไม่ดึกไปหน่อยเหรอที่จะมาเพ่นพ่านในวัง

338
00:29:32,918 --> 00:29:34,584
‪ขออภัย

339
00:29:35,168 --> 00:29:37,918
‪ข้านึกว่ากุลบาฮาร์ ฮาทุนอาจอยากกระหายน้ำ

340
00:29:38,001 --> 00:29:41,334
‪ก่อนจะเข้านอน

341
00:29:42,668 --> 00:29:45,418
‪คืนนี้นางคงไม่ต้องการอะไรแล้ว

342
00:29:48,501 --> 00:29:49,459
‪ค่ะ ท่านหญิง

343
00:29:56,543 --> 00:29:59,876
‪และที่ห่างจากวังหลวงไป 650 กิโลเมตร

344
00:30:00,584 --> 00:30:05,293
‪ขณะที่ทัพออตโตมันยังคงบุกบั่น
‪ขึ้นเหนือมุ่งสู่ทาร์โกวิชเต

345
00:30:07,834 --> 00:30:11,876
‪เมห์เหม็ดกับกองทหาร
‪เริ่มรู้สึกหวั่นใจมากขึ้นทุกขณะ

346
00:30:14,001 --> 00:30:17,584
‪กองทัพออตโตมันถูกโจมตี
‪แบบตีแล้วหนีตลอดเวลา

347
00:30:17,668 --> 00:30:20,251
‪และเมื่อถึงตอนกลางคืน
‪ใครก็ตามที่ไม่ได้อยู่ในกระโจม

348
00:30:20,334 --> 00:30:21,834
‪ก็จะหายตัวไป

349
00:30:21,918 --> 00:30:23,043
‪นั่นเป็นความพรั่นพรึงจริงๆ

350
00:30:43,793 --> 00:30:47,251
‪มาห์มูดพาชา ปลดพวกเขาลงมาเร็วๆ

351
00:31:01,293 --> 00:31:07,001
{\an8}‪(ชายเขตแดนปราสาทโปเอนารี
‪65 กม.ทางตอ.เฉียงเหนือของทาร์โกวิชเต)

352
00:31:13,001 --> 00:31:15,126
‪คงไปถึงในเวลาไม่นานหลังจากตะวันขึ้น

353
00:31:17,501 --> 00:31:21,543
‪สายบอกว่าที่โปเอนารี
‪มีองครักษ์เฝ้าเพียงหน่วยเล็กๆ

354
00:31:25,668 --> 00:31:29,084
‪ห้ามทำอันตรายใดๆ ต่อเจ้าหญิงอนาสตาเซีย

355
00:31:31,751 --> 00:31:33,543
‪ข้าจะจับนางด้วยตัวเอง

356
00:31:37,501 --> 00:31:41,709
‪เจ้าชายราดู ท่านได้พบกับท่านพี่
‪ครั้งสุดท้ายเมื่อใดกัน

357
00:31:49,126 --> 00:31:50,209
‪เมื่อสิบปีก่อน

358
00:31:53,209 --> 00:31:55,918
‪ข้าไม่ได้พบพี่ชายมาตั้งแต่เก้าขวบ

359
00:31:57,334 --> 00:31:59,668
‪ตอนที่ถูกเกณฑ์มาร่วมทัพของสุลต่าน

360
00:32:06,459 --> 00:32:08,043
‪แต่ตอนนี้นี่เป็นครอบครัวของข้าแล้ว

361
00:32:10,251 --> 00:32:12,168
‪เราคือบุตรแห่งฟาตีห์

362
00:32:13,084 --> 00:32:17,084
‪และเราจะสละทุกอย่าง
‪เพื่อนำเกียรติและศักดิ์ศรีมาให้สุลต่าน

363
00:32:22,709 --> 00:32:24,709
‪แม้แต่พี่ชายแท้ๆ ของข้าเอง

364
00:32:32,584 --> 00:32:34,459
{\an8}‪ค่ายออตโตมัน 50 กม.จากทาร์โกวิชเต)

365
00:32:34,543 --> 00:32:37,751
{\an8}‪ขณะที่กองทัพของเมห์เหม็ด
‪เข้าใกล้ทาร์โกวิชเตยิ่งขึ้นทุกขณะ…

366
00:32:38,668 --> 00:32:41,084
‪ถ้าแตะอาหารของข้าอีก ข้าจะตัดมือเจ้า

367
00:32:41,168 --> 00:32:42,334
‪ปล่อยข้านะ!

368
00:32:42,418 --> 00:32:44,751
‪ภายในค่ายของออตโตมันเองก็ตึงเครียด

369
00:32:44,834 --> 00:32:48,084
‪เมื่ออาหารและน้ำยิ่งขาดแคลนขึ้นทุกที…

370
00:32:48,168 --> 00:32:49,043
‪ไอ้เลว!

371
00:32:49,126 --> 00:32:53,834
‪ข่าวลือเรื่องทัพฮังการีที่จะมาช่วยวลาด
‪ยิ่งดังขึ้นทุกวัน

372
00:33:01,293 --> 00:33:04,043
‪สุลต่าน เรียกข้ารึ

373
00:33:07,334 --> 00:33:08,168
‪ใช่

374
00:33:12,626 --> 00:33:16,709
‪คืนนี้ข้าเห็นทหารสองนาย

375
00:33:17,876 --> 00:33:21,376
‪ทะเลาะกันเหมือนหมาเพื่อแย่งเนื้อชิ้นเดียว

376
00:33:22,209 --> 00:33:26,793
‪ข้าเห็นกองทัพที่ไร้ชีวิตชีวา ไร้หัวจิตหัวใจ

377
00:33:26,876 --> 00:33:28,084
‪พร้อมจะรับความพ่ายแพ้

378
00:33:29,251 --> 00:33:33,209
‪สุลต่าน คนของเราทั้งเหนื่อยและหิว

379
00:33:43,209 --> 00:33:46,293
‪มาห์มูดปาชา
‪เจ้าไม่ได้ไปรบที่คอนสแตนติโนเปิลกับข้า

380
00:33:47,751 --> 00:33:48,584
‪ไม่ได้ไป สุลต่าน

381
00:33:52,334 --> 00:33:55,084
‪ต้องย่ำทั้งเลือดและโคลนถึงเข่า

382
00:33:56,793 --> 00:34:02,376
‪พร้อมกับศพทหารของข้า
‪กองอยู่หน้ากำแพงสูงลิ่วนั้นหลายอาทิตย์

383
00:34:04,918 --> 00:34:08,543
‪ข้าต้องเผชิญทั้งความกลัวและเหนื่อยล้า
‪แบบที่ไม่เคยเจอมาก่อนในชีวิต

384
00:34:12,001 --> 00:34:17,043
‪เจ้าโจรสลัด กุสตีนิอานี

385
00:34:19,334 --> 00:34:23,126
‪แม้จะไม่สนุกกับละครนองเลือด
‪แบบเดียวกับวลาด

386
00:34:27,834 --> 00:34:32,668
‪แต่ข้าบอกได้ ตัวมันเองก็เป็นฝันร้ายอยู่แล้ว

387
00:34:36,459 --> 00:34:39,709
‪ข้าเห็นฝันร้ายแบบนั้นฉายอยู่
‪บนใบหน้าของทหาร

388
00:34:40,959 --> 00:34:45,751
‪ทุกครั้ง ทหารกลับมาจากการสู้ในคูเมือง
‪น้อยลงทุกที

389
00:34:51,126 --> 00:34:52,751
‪แต่ท่านก็ยังได้ชัยชนะ สุลต่าน

390
00:34:53,418 --> 00:34:54,251
‪ใช่

391
00:34:56,626 --> 00:34:59,043
‪เพราะหนทางของข้าเป็นทางที่ถูกต้อง

392
00:34:59,126 --> 00:35:03,043
‪และเพราะข้าสาบานเอาไว้ว่า
‪ข้าจะยึดเมืองคอนสแตนติโนเปิลให้ได้

393
00:35:04,043 --> 00:35:07,168
‪เช่นเดียวกับที่สาบานไว้ว่า
‪ข้าจะลงโทษวลาดที่ทรยศเรา

394
00:35:09,459 --> 00:35:11,668
‪วันนี้เราเสียเวลาไปมาก

395
00:35:12,168 --> 00:35:14,418
‪ภัยจากฮังการีเริ่มเห็นได้จริงแล้ว

396
00:35:15,959 --> 00:35:17,793
‪เราจะไม่เหลือเวลาแล้ว

397
00:35:18,418 --> 00:35:22,251
‪พรุ่งนี้ เราจะเริ่มเดินทาง
‪มุ่งหน้าสู่ทาร์โกวิชเตช่วงสุดท้าย

398
00:35:23,043 --> 00:35:25,751
‪ตอนเช้ารวบรวมพลทหารมาก่อนจะออกเดินทาง

399
00:35:25,834 --> 00:35:28,626
‪ข้าอยากให้ทุกคนรู้ว่า
‪มีอะไรรอพวกเราอยู่ข้างหน้า

400
00:35:35,168 --> 00:35:39,251
{\an8}‪(โปเอนารี
‪ปราสาทของวลาด ดราคูล่า)

401
00:36:19,251 --> 00:36:26,043
‪วันนี้ ดวงอาทิตย์ร้ายจะแผดเผา
‪ราวกับไฟนรกส่องหัวพวกเรา

402
00:36:26,126 --> 00:36:29,376
‪เช่นเดียวกับที่เผามาตลอด 12 วันที่ผ่านมา

403
00:36:35,709 --> 00:36:38,751
‪ข้ารู้ว่าทุกคนกระหายและหิวโหย

404
00:36:39,584 --> 00:36:43,293
‪และพวกเราถูกปีศาจร้ายโจมตีทุกทิศทาง

405
00:36:43,376 --> 00:36:44,709
‪แต่ไม่ต้องกลัว!

406
00:36:45,959 --> 00:36:49,793
‪ศัตรูของเรากำลังจะ
‪ถูกชำระแค้นอย่างหนักและโหดร้ายที่สุด!

407
00:37:00,876 --> 00:37:04,126
‪ไม่เหลือที่ให้วลาด ดราคูล่าหนีแล้ว

408
00:37:04,209 --> 00:37:06,209
‪มันซ่อนตัวเหมือนเป็นหนู!

409
00:37:06,876 --> 00:37:11,293
‪มันจะต้องลิ้มรสคมดาบที่กำแพงเมืองทาร์โกวิชเต

410
00:37:11,376 --> 00:37:14,584
‪และหมอบราบคาบแก้ว
‪ต่อเสียงคำรามของปืนใหญ่เรา!

411
00:37:19,709 --> 00:37:22,001
‪เราจะล้างแค้นให้ฮัมซาเบย์

412
00:37:23,293 --> 00:37:28,376
‪เราจะล้างแค้นให้พี่น้องชายหญิง
‪และเด็กๆ ทุกคน

413
00:37:28,459 --> 00:37:32,334
‪ที่เราต้องเสียไปในที่ต้องสาปแห่งนี้!

414
00:37:32,418 --> 00:37:33,501
‪ไปกันเลย!

415
00:37:47,668 --> 00:37:54,168
‪เราจะทำลายลอร์ดจอมเสียบ
‪และทะลวงประตูมุ่งสู่ยุโรป!

416
00:37:58,168 --> 00:38:04,084
‪บูดา เวียนนา โรม และโลกทั้งหมด!

417
00:38:05,251 --> 00:38:10,418
‪ฟาตีห์!

418
00:38:10,501 --> 00:38:17,334
‪ฟาตีห์!

419
00:38:17,418 --> 00:38:23,501
‪ฟาตีห์!

420
00:38:30,418 --> 00:38:33,876
‪หาตัวเจ้าหญิงอนาสตาเซีย หาให้เจอ!

421
00:38:38,126 --> 00:38:40,001
‪เจ้าหญิง กลับห้องไปเถิด

422
00:39:40,501 --> 00:39:41,334
‪ออกไปก่อน

423
00:39:49,293 --> 00:39:51,584
‪เจ้าราดูน้อย

424
00:39:59,626 --> 00:40:01,459
‪ข้ามาเพื่อคุ้มกันท่าน

425
00:40:04,918 --> 00:40:08,834
‪หากท่านมากับข้า
‪สัญญาว่าจะไม่มีอันตรายใดๆ ทั้งสิ้น

426
00:40:11,209 --> 00:40:16,043
‪เท่ากับเจ้ามาชิงแผ่นดินของวลาด
‪และมาเอาตัวเมียเขาด้วยสินะ

427
00:40:18,793 --> 00:40:20,459
‪ข้าไม่เคยต้องการเรื่องแบบนี้เลย

428
00:40:20,543 --> 00:40:24,251
‪เจ้าโกหก! ชีวิตเจ้าก็ต้องการแค่นี้

429
00:40:28,293 --> 00:40:31,334
‪เจ้าอ่อนแอ ขี้ขลาด!

430
00:40:35,001 --> 00:40:36,043
‪ไม่กล้าแกร่งสมชาย

431
00:40:37,459 --> 00:40:41,293
‪เจ้าไม่คู่ควรจะเรียกวลาดเป็นพี่ด้วยซ้ำ

432
00:40:44,959 --> 00:40:46,584
‪ข้าพยายามช่วยวลาดแล้ว

433
00:40:48,418 --> 00:40:50,501
‪เรื่องไม่จำเป็นต้องจบแบบนี้

434
00:40:53,918 --> 00:40:54,751
‪วลาดตายแล้วรึ

435
00:41:00,126 --> 00:41:04,501
‪ท่านก็จะต้องตายเช่นกัน
‪หากไม่รีบออกไปกับข้าเดี๋ยวนี้

436
00:41:11,834 --> 00:41:13,334
‪ท่านจะไม่เป็นอันตรายใดๆ ทั้งสิ้น

437
00:41:14,501 --> 00:41:15,501
‪ข้าสัญญากับเขาไว้

438
00:41:25,084 --> 00:41:26,501
‪ข้าก็สัญญาไว้เช่นกัน

439
00:41:28,543 --> 00:41:29,543
‪อย่า!

440
00:41:45,751 --> 00:41:49,251
‪สุลต่าน ท่านต้องดูเอง

441
00:41:52,918 --> 00:41:54,584
‪ตราของวลาด ดราคูล่า

442
00:41:55,626 --> 00:42:00,501
‪เราพบในกระโจมของราดู
‪น่าเสียดายที่เราไม่พบจดหมายต้นทาง

443
00:42:04,293 --> 00:42:05,584
‪อย่าเพิ่งไปบอกคนอื่น

444
00:42:05,668 --> 00:42:07,543
‪สุลต่าน เราต้องทำอะไรสักอย่าง

445
00:42:07,626 --> 00:42:10,126
‪ข้าจะจัดการกับเขาด้วยตัวเอง

446
00:42:33,459 --> 00:42:34,293
‪เจ้าชายวลาด

447
00:42:34,793 --> 00:42:35,668
‪มีอะไร

448
00:42:37,168 --> 00:42:39,959
‪พวกออตโตมันบุกไปที่โปเอนารี

449
00:42:42,584 --> 00:42:43,418
‪อนาสตาเซียล่ะ

450
00:42:50,501 --> 00:42:51,334
‪นาง…

451
00:42:55,001 --> 00:42:56,334
‪นางตายแล้ว

452
00:43:09,168 --> 00:43:10,001
‪เจ้าชาย…

453
00:43:12,376 --> 00:43:13,834
‪นั่นเป็น…

454
00:43:21,084 --> 00:43:22,668
‪เมห์เหม็ด

455
00:47:26,626 --> 00:47:31,668
‪คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม