1
00:00:06,293 --> 00:00:09,168
‪(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:16,168 --> 00:00:17,334
{\an8}‪(วันที่ 4 มิถุนายน 1462)

3
00:00:17,418 --> 00:00:19,501
{\an8}‪ลุยเลย

4
00:00:26,751 --> 00:00:30,418
‪ก่อนเที่ยงคืนวันที่ 4 มิถุนายน ปี 1462

5
00:00:30,501 --> 00:00:32,876
‪กองทัพชุดแรกของสุลต่านเมห์เหม็ดที่สอง

6
00:00:32,959 --> 00:00:36,793
‪บุกไปถึงฝั่งวาลาเคีย

7
00:00:39,168 --> 00:00:41,209
‪วลาด ดราคูล่ารออยู่ที่นั่น

8
00:00:41,293 --> 00:00:42,626
‪โจมตีพวกมันอีก!

9
00:00:49,668 --> 00:00:51,918
‪ยิงต่อไปจนกว่าเราจะฆ่ามันหมดสิ้น!

10
00:00:58,168 --> 00:01:01,126
‪คนของเราล่อเจ้าออกจากที่ซ่อนแล้ว น้องวลาด

11
00:01:01,959 --> 00:01:04,209
‪ทีนี้เจ้าจะได้เห็นสิ่งที่เราซ่อนไว้

12
00:01:09,751 --> 00:01:10,709
‪ยิง!

13
00:01:42,876 --> 00:01:46,251
‪มามอบนรกให้พวกมันกัน!

14
00:01:53,876 --> 00:01:56,584
‪จากชายฝั่งทางใต้ของแม่น้ำดานูบ

15
00:01:56,668 --> 00:02:01,459
‪เมห์เหม็ดผู้พิชิตปล่อยปืนใหญ่
‪รุ่นล่าสุดของออตโตมัน

16
00:02:01,543 --> 00:02:03,543
‪ใส่กองทัพของวลาด ดราคูล่า

17
00:02:04,293 --> 00:02:06,251
{\an8}‪ก่อนหน้านี้ในสมัยของเมห์เหม็ด

18
00:02:06,334 --> 00:02:09,084
{\an8}‪การใช้ปืนใหญ่ถือเป็นเรื่องพื้นฐาน

19
00:02:09,168 --> 00:02:11,376
{\an8}‪ในการพิชิตกรุงคอนสแตนติโนเปิล

20
00:02:11,459 --> 00:02:16,126
{\an8}‪เราต้องใช้ปืนใหญ่แบบนั้นเพื่อเจาะกำแพงเมือง

21
00:02:16,209 --> 00:02:17,584
‪ยิง!

22
00:02:18,584 --> 00:02:20,709
{\an8}‪รับแต่การล้อมกรุงคอนสแตนติโนเปิล

23
00:02:20,793 --> 00:02:24,584
{\an8}‪เทคโนโลยีได้เปลี่ยนไปมหาศาล
‪ทำให้ออตโตมัน

24
00:02:24,668 --> 00:02:27,834
{\an8}‪ผสมแรงกำลังของปืนใหญ่

25
00:02:27,918 --> 00:02:30,584
{\an8}‪เข้ากับยุทธวิธีเคลื่อนที่ทางทหาร

26
00:02:31,251 --> 00:02:34,501
‪ทางซ้าย 480 เมตรกับสามองศา

27
00:02:34,584 --> 00:02:38,834
‪ยกตัวอย่างเช่นการใช้ปืนใหญ่
‪ที่ขนาดเล็กลงและปืนครก

28
00:02:38,918 --> 00:02:40,376
‪ซึ่งช่วยให้เล็งแม่นยำกว่า

29
00:02:40,459 --> 00:02:42,084
‪พร้อมแล้ว องค์สุลต่าน

30
00:02:42,709 --> 00:02:43,626
‪ยิง!

31
00:02:45,584 --> 00:02:47,418
‪อาจารย์ของผมเคยบอกว่า

32
00:02:47,501 --> 00:02:50,001
‪ปืนใหญ่ของออตโตมันเหมือนมีมือวางระเบิดซุ่มอยู่

33
00:02:50,084 --> 00:02:55,626
{\an8}‪เทคโนโลยีพวกเขาเหนือกว่าที่คนอื่นมีกันตอนนั้น

34
00:02:55,709 --> 00:02:58,459
{\an8}‪ตั้งแต่คอนสแตนติโนเปิลปี 1453 เป็นต้นมา

35
00:02:59,793 --> 00:03:01,459
‪ขณะเดียวกัน อีกฟากหนึ่งของแม่น้ำ

36
00:03:02,709 --> 00:03:06,626
‪อัครเสนาบดีมาห์มูดปาชานำทัพอย่างกล้าหาญ

37
00:03:06,709 --> 00:03:09,168
‪สู้กับทหารวาลาเคียหลายร้อยนาย

38
00:03:13,959 --> 00:03:17,751
‪ไล่ตามไป อย่ายั้งมือ!

39
00:03:18,668 --> 00:03:22,251
‪แต่ผลของการรบยังยากจะตัดสินได้

40
00:03:24,293 --> 00:03:26,543
{\an8}‪กองทัพของวลาดเป็นกองกำลังเคลื่อนที่ขนาดใหญ่

41
00:03:26,626 --> 00:03:28,876
{\an8}‪ตรงเข้าพุ่งรบแล้วก็ถอยหนี

42
00:03:28,959 --> 00:03:30,959
{\an8}‪และมีจุดประสงค์เดียวคือป้องกัน

43
00:03:31,043 --> 00:03:35,001
{\an8}‪ไม่ให้ออตโตมันนำทัพข้ามแม่น้ำดานูบมาได้

44
00:03:35,084 --> 00:03:40,834
‪จังหวะข้ามแม่น้ำ
‪เป็นช่วงเวลาที่กองทัพอ่อนกำลังที่สุด

45
00:03:41,418 --> 00:03:43,418
{\an8}‪เมื่อพวกเขาข้ามแม่น้ำดานูบทางตอนเหนือ

46
00:03:43,501 --> 00:03:47,751
{\an8}‪วลาดก็เข้าโจมตีกองแรก
‪และสร้างความสูญเสียมากมาย

47
00:03:50,626 --> 00:03:55,418
‪เวลาที่พวกออตโตมันริมฝั่งดานูบ
‪ถูกโจมตีอย่างหนัก

48
00:03:55,501 --> 00:03:57,418
‪พวกเขาไม่ถอยไม่หนี

49
00:03:57,501 --> 00:04:00,626
‪แต่พวกเขารอปักหลักยึดหัวหาด

50
00:04:02,168 --> 00:04:05,626
‪เพราะพวกเขารู้ว่ามีกองกำลังติดอาวุธ
‪ที่เป็นระเบียบหนุนหลังอยู่

51
00:04:05,709 --> 00:04:06,793
‪ยิง!

52
00:04:07,293 --> 00:04:11,084
‪ผ่านการต่อสู้ไปสองชั่วโมง
‪วลาดรวมพลตั้งหลักและบรรจุกระสุนใหม่…

53
00:04:11,168 --> 00:04:14,376
‪ยิงต่อไป อย่าให้พวกมันข้ามแม่น้ำมาได้

54
00:04:14,459 --> 00:04:17,001
‪เขามุ่งมั่นจะทำลายปืนใหญ่ของเมห์เหม็ด

55
00:04:17,084 --> 00:04:19,168
‪เจ้าต้องทำลายปืนใหญ่พวกนั้น

56
00:04:19,251 --> 00:04:21,668
‪ส่งพลธนูไปที่ริมฝั่งแม่น้ำ เดี๋ยวนี้!

57
00:04:21,751 --> 00:04:24,834
‪ได้ เจ้าชาย พลธนู ตามข้ามา!

58
00:04:39,376 --> 00:04:41,584
‪เรียงแถวแล้ว…

59
00:04:43,918 --> 00:04:45,376
‪ยิง!

60
00:04:49,751 --> 00:04:50,751
‪มาแล้ว!

61
00:04:55,709 --> 00:04:58,251
‪ง้างใหม่ ยิง!

62
00:05:01,709 --> 00:05:02,918
‪คุ้มครององค์สุลต่าน!

63
00:05:03,001 --> 00:05:04,834
‪ตั้งเกราะ!

64
00:05:05,376 --> 00:05:07,501
‪คุ้มครององค์สุลต่าน!

65
00:05:07,584 --> 00:05:11,959
‪มาต้อนรับพวกวาลาเคียให้ไม่รู้ลืมกันเถอะ

66
00:05:12,626 --> 00:05:14,293
‪โจมตีมันอีก!

67
00:05:14,376 --> 00:05:15,584
‪พร้อม!

68
00:05:15,668 --> 00:05:17,501
‪- ยิง!
‪- ยิง!

69
00:05:21,668 --> 00:05:24,834
‪ต้องใช้เวลาสักพักกว่าพวกออตโตมัน
‪จะควบคุมสถานการณ์ได้

70
00:05:32,334 --> 00:05:33,168
‪ยิง!

71
00:05:34,293 --> 00:05:35,251
‪ยกเกราะ!

72
00:05:48,334 --> 00:05:52,959
‪การบุกยึดพื้นที่โดยมาห์มูดปาชา
‪ควบคู่กับการถล่มไม่หยุดจากออตโตมัน

73
00:05:53,043 --> 00:05:55,793
‪รุนแรงเกินกว่าทัพของวลาดจะต้านทานได้

74
00:06:00,668 --> 00:06:04,418
‪นี่อาจเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของเมห์เหม็ด
‪ในการทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่

75
00:06:05,001 --> 00:06:11,251
‪กำลังปืนใหญ่ยุคกลางตอนปลาย 120 กระบอก
‪ต้องมีพลังทำลายล้างน่ากลัวทีเดียว

76
00:06:15,334 --> 00:06:18,876
{\an8}‪หลังสู้กันไปหลายชั่วโมง
‪กองจานิสซารีกับทัพออตโตมัน

77
00:06:18,959 --> 00:06:22,334
{\an8}‪ไล่ต้อนวาลาเคียจนต้องล่าถอยและถอนกำลัง

78
00:06:22,418 --> 00:06:26,418
‪พวกเขาปักหลักสู้ต่อไปไม่ได้
‪เพราะออตโตมันสามารถ

79
00:06:26,501 --> 00:06:28,168
‪เติมกำลังพลได้ ชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า

80
00:06:28,251 --> 00:06:29,251
‪มันเป็นการฆ่าตัวตาย

81
00:06:30,251 --> 00:06:33,751
‪อาลีเบย์ ส่งจานิสซารีที่เหลือ
‪กับพวกพลทหารอาเซ็บข้ามไปเดี๋ยวนี้

82
00:06:33,834 --> 00:06:35,043
‪รับทราบ องค์สุลต่าน

83
00:06:35,126 --> 00:06:40,126
{\an8}‪ในที่สุดมาห์มูดปาชาก็มีชัยเหนือกว่าในการศึก

84
00:06:40,209 --> 00:06:43,959
{\an8}‪และสร้างหัวสะพานซึ่งสุลต่านต้องการ…

85
00:06:44,043 --> 00:06:46,043
{\an8}‪(มิไฮ-ฟลอริน ฮาซาน
‪นักประวัติศาสตร์ยุคกลาง)

86
00:06:46,126 --> 00:06:48,834
{\an8}‪เพื่อให้กองทัพออตโตมันข้ามไปได้

87
00:06:51,126 --> 00:06:53,543
‪พอรุ่งสาง การต่อสู้ก็จบลง

88
00:06:59,126 --> 00:07:02,626
‪องค์สุลต่าน ข้าสัญญาว่า
‪จะพาท่านข้ามฝั่งอย่างปลอดภัย

89
00:07:03,376 --> 00:07:05,918
‪บ็อกดันเบย์ คืนนี้หัวเจ้ายังอยู่ติดกับคอ

90
00:07:08,251 --> 00:07:09,459
‪ใช่แล้ว องค์สุลต่าน

91
00:07:16,918 --> 00:07:20,668
‪ปัญญาล้ำเลิศทางยุทธวิธี
‪และปืนใหญ่ของเมห์เหม็ดนำชัยชนะ

92
00:07:20,751 --> 00:07:24,709
‪พร้อมกับทหารออตโตมันหลายพันราย
‪ขึ้นสู่ชายฝั่งวาลาเคีย

93
00:07:30,293 --> 00:07:32,584
‪ขณะที่อรุณรุ่งเหนือดานูบ

94
00:07:32,668 --> 00:07:35,876
‪การรุกรานของสุลต่านก็มาถึงขั้นต่อไป

95
00:07:39,001 --> 00:07:44,251
‪สำหรับวลาด ดราคูล่า รสชาติของกำลังอาวุธ
‪ออตโตมันครั้งแรกคือความขมขื่น

96
00:07:45,043 --> 00:07:47,709
‪กองทัพของเขาหนีเข้าไปในเขตชนบท

97
00:07:52,043 --> 00:07:57,668
‪เมห์เหม็ดสามารถนำกำลังอาวุธที่เหนือกว่า

98
00:07:57,751 --> 00:08:01,793
‪และกำลังพลที่มากกว่าเอาชนะมาได้
‪แต่แลกกับการสูญเสียใหญ่หลวง

99
00:08:01,876 --> 00:08:04,668
‪มันต้องแลกมาด้วยความเกือบจะพ่ายแพ้

100
00:08:04,751 --> 00:08:09,126
‪มันต้องแลกมาด้วยการ
‪สูญเสียกองทหารส่วนตัวชั้นยอดของเขา

101
00:08:10,084 --> 00:08:12,584
{\an8}‪(การรุกรานวาลาเคีย วันที่สอง)

102
00:08:12,668 --> 00:08:15,043
{\an8}‪(วันที่ 5 มิถุนายน 1462)

103
00:08:15,126 --> 00:08:19,418
{\an8}‪หนึ่งในแหล่งข้อมูลสำคัญที่สุด
‪เรื่องการเคลื่อนทัพของเมห์เหม็ดไปรบกับวลาด

104
00:08:20,084 --> 00:08:24,334
{\an8}‪คือจำนวนกองพลจานิสซารีในทัพออตโตมัน

105
00:08:25,168 --> 00:08:26,668
‪เจ้าชื่ออะไร กาซี

106
00:08:27,168 --> 00:08:28,376
‪คอนสแตนติน องค์สุลต่าน

107
00:08:31,709 --> 00:08:34,543
‪คอนสแตนติน มิไฮโลวิชบอกกับเรา

108
00:08:34,626 --> 00:08:37,084
‪เมื่อกองจานิสซารีคว้าชัยชนะมาได้

109
00:08:37,168 --> 00:08:41,918
‪สุลต่านมอบทอง 30,000 เหรียญ
‪ให้ไปแจกจ่ายกัน

110
00:08:43,251 --> 00:08:45,626
‪มีคนบอกข้าว่าเจ้าเป็นผู้รอดชีวิตไม่กี่คน

111
00:08:45,709 --> 00:08:48,126
‪จากหน่วยแรกที่ข้ามแม่น้ำไป

112
00:08:49,334 --> 00:08:52,168
‪ใช่ องค์สุลต่าน ข้าเสียพี่น้องไปมากมาย

113
00:08:54,834 --> 00:08:59,251
‪เจ้ากับกาซีคนอื่นเดินเข้าหายมฑูตอย่างเต็มใจ

114
00:09:00,293 --> 00:09:01,834
‪โดยรู้ทั้งรู้ว่าอะไรอยู่ตรงหน้า

115
00:09:02,751 --> 00:09:05,418
‪เลือดเนื้อและความกล้าหาญนี้
‪ทำให้เราได้รับชัยชนะ

116
00:09:09,084 --> 00:09:10,251
‪ขอบคุณ องค์สุลต่าน

117
00:09:11,459 --> 00:09:13,084
‪สมบัติของข้าเป็นของพวกเขา

118
00:09:14,209 --> 00:09:15,834
‪จักรวรรดิของข้าเป็นหนี้พวกเขา

119
00:09:20,459 --> 00:09:25,084
‪นี่เป็นการแสดงน้ำใจของเมห์เหม็ด
‪ในฐานะผู้ปกครอง

120
00:09:25,168 --> 00:09:26,751
‪แต่ยังเป็นอีกสัญญาณหนึ่ง

121
00:09:26,834 --> 00:09:29,293
‪อาจจะส่งไปถึงคนที่อยู่อีกฟากของสนามรบ

122
00:09:29,376 --> 00:09:32,334
‪เพื่อบอกว่านี่คือชายที่ร่ำร้วยล้นฟ้า

123
00:09:32,418 --> 00:09:34,501
‪และคงจะล่อใจมาก

124
00:09:34,584 --> 00:09:38,668
‪ถ้าเราเป็นฝ่ายตรงข้ามในสนามรบ
‪ซึ่งอาจจะกำลังลังเล

125
00:09:38,751 --> 00:09:40,293
‪ไม่รู้ว่าอยากอยู่ฝ่ายไหนดี

126
00:09:40,376 --> 00:09:45,334
‪ดังนั้นความเอื้อเฟื้อจึงสำคัญพอๆ กับ
‪ความโหดร้ายในการเอาชนะใจและความคิด

127
00:09:51,126 --> 00:09:55,584
‪มาห์มูดปาชา
‪เจ้ากับคนของเจ้าต่อสู้อย่างกล้าหาญ

128
00:09:56,251 --> 00:09:57,793
‪อย่างที่ข้ารู้ว่าเจ้าจะทำเช่นนั้น

129
00:09:59,918 --> 00:10:02,584
‪แต่วลาดรู้ดีว่าเราจะขึ้นฝั่งตรงจุดใด

130
00:10:04,501 --> 00:10:08,543
‪องค์สุลต่าน เรามีสายลับอยู่ในค่ายแน่แล้ว

131
00:10:10,001 --> 00:10:11,126
‪อาจมีหลายคน

132
00:10:13,084 --> 00:10:15,251
‪นั่นคือเหตุที่เราเก็บความลับ
‪เรื่องปืนใหญ่เมื่อคืน

133
00:10:16,084 --> 00:10:18,876
‪เราต้องหาคนทรยศให้เจอ
‪ก่อนที่มันจะพาเราทุกคนไปตาย

134
00:10:27,001 --> 00:10:28,001
‪มีอยู่คนหนึ่ง

135
00:10:33,709 --> 00:10:37,876
‪คนที่อยู่ในกองบังคับบัญชา
‪และรู้ว่าเราวางแผนการรบยังไง

136
00:10:39,001 --> 00:10:41,626
‪เขาก็ผูกพันใกล้ชิดกับเจ้าชายวลาด

137
00:10:41,709 --> 00:10:46,209
‪สัญชาตญาณของเจ้าไม่ค่อยพลาด
‪แต่ราดูก็เหมือนน้องแท้ๆ ของข้า

138
00:10:46,709 --> 00:10:49,834
‪เขาเป็นที่ปรึกษาแสนภักดี
‪และสู้อย่างกล้าหาญเคียงบ่าเคียงไหล่

139
00:10:49,918 --> 00:10:54,251
‪แต่ไม่เคยสู้กับพี่ชายตัวเอง
‪บนแผ่นดินบ้านเกิดตัวเอง

140
00:11:04,043 --> 00:11:05,043
‪หาสายลับให้เจอ

141
00:11:19,876 --> 00:11:21,626
‪เราเสียไปทั้งหมดกี่คน

142
00:11:21,709 --> 00:11:25,543
‪สี่ร้อย อาจจะมากกว่านั้น
‪ปืนใหญ่ของเราพังไปสิบกระบอก

143
00:11:26,418 --> 00:11:27,793
‪เราต้องการทหารเพิ่ม

144
00:11:30,084 --> 00:11:31,209
‪เจ้าชาย

145
00:11:31,709 --> 00:11:33,334
‪ส่งสาส์นถึงบูดาทันที

146
00:11:33,418 --> 00:11:35,543
‪บอกว่าถึงเวลา
‪ทำสงครามครูเสดอย่างที่ต้องการ

147
00:11:35,626 --> 00:11:38,668
‪เราล่อเมห์เหม็ดมาถึงจุดที่ต้องการแล้ว
‪แต่ต้องโจมตีเดี๋ยวนี้

148
00:11:39,251 --> 00:11:42,459
‪เจ้าชาย เราถอยเสียจะไม่ดีกว่าหรือ

149
00:11:43,459 --> 00:11:45,709
‪รอให้กองทหารฮังการีมาถึงก่อน

150
00:12:03,501 --> 00:12:05,043
‪มองไปสิ กาเลส

151
00:12:06,293 --> 00:12:07,293
‪เจ้าเห็นอะไร

152
00:12:09,376 --> 00:12:10,543
‪เจ้าเห็นอะไร

153
00:12:11,084 --> 00:12:12,918
‪กองทัพออตโตมัน เจ้าชาย

154
00:12:13,709 --> 00:12:15,709
‪การทำให้แผ่นดินแม่วาลาเคียแปดเปื้อน

155
00:12:15,793 --> 00:12:19,751
‪แผ่นดินที่พ่อของเรา บรรพบุรุษของเรา
‪หลั่งเลือดพลีชีพให้!

156
00:12:21,251 --> 00:12:27,334
‪ชายคนต่อไปที่พูดคำว่า "ถอย"
‪จะโดนตัดลิ้น

157
00:12:29,834 --> 00:12:33,459
‪พวกนั้นต้องไปไม่ถึงทาร์โกวิชเต

158
00:12:34,459 --> 00:12:38,751
‪เราต้องสู้พวกเติร์กด้วยวิธีของเราเอง!

159
00:12:40,043 --> 00:12:43,668
‪ยังไงทัพฮังการีก็ต้องมา
‪กษัตริย์มัทธีอัสรับปากกับข้าแล้ว

160
00:12:47,418 --> 00:12:54,376
‪จนกว่าจะถึงตอนนั้น เราจะแบ่งกำลัง
‪ซุ่มโจมตีแล้วถอยในเงามืด

161
00:12:57,834 --> 00:12:58,959
‪เช่นหมาป่า

162
00:13:00,834 --> 00:13:02,501
‪ระหว่างที่รอให้ทัพฮังการีมา

163
00:13:06,543 --> 00:13:11,168
‪สู้แบบนี้ แม้แต่เมห์เหม็ดเพื่อนรัก
‪ก็ไม่อาจเอาชนะได้

164
00:13:15,293 --> 00:13:19,293
{\an8}‪วลาด ดราคูล่ายังคงตั้งใจ
‪จะสังหารสุลต่านในสนามรบ

165
00:13:19,376 --> 00:13:21,293
{\an8}‪แผนเฉพาะหน้าคือจะชะลอ

166
00:13:21,376 --> 00:13:24,543
{\an8}‪ทัพของออตโตมันบนเส้นทางขึ้นเหนือ 177 กม.
‪สู่ทาร์โกวิชเต

167
00:13:24,626 --> 00:13:29,293
{\an8}‪เพื่อให้กองทัพดำอันเกรียงไกรของฮังการี
‪ได้มีเวลาที่จะเดินทางมาร่วมสู้

168
00:13:29,376 --> 00:13:32,668
‪และบีบให้ออตโตมัน
‪ต้องเผชิญกับสงครามทั้งสองด้าน

169
00:13:32,751 --> 00:13:36,501
‪กองทัพดำเดียวกันนั้นเคย
‪ทำให้เมห์เหม็ดบาดเจ็บเกือบตาย

170
00:13:36,584 --> 00:13:39,834
‪เมื่อศึกยึดเบลเกรดเพียงหกปีก่อนหน้านั้น

171
00:13:40,918 --> 00:13:44,168
‪กษัตริย์ฮังการีมักจะรับบท
‪แม่ทัพอัศวินครูเสดผู้ยิ่งใหญ่

172
00:13:44,251 --> 00:13:47,251
‪เพราะพ่อของเขาเป็นผู้บัญชาการที่เก่งมาก

173
00:13:47,334 --> 00:13:49,543
‪และเอาชนะทัพออตโตมันได้หลายครั้ง

174
00:13:49,626 --> 00:13:53,376
‪เขาแค่ต้องคอยใช้เหตุผลเรื่องครูเสด

175
00:13:53,918 --> 00:13:59,376
‪ในการมัดมือชกวลาด
‪ให้เอาชนะสุลต่านจากออตโตมันให้ได้

176
00:13:59,459 --> 00:14:02,209
‪กองทัพฮังการีแกร่งมากจริงๆ

177
00:14:02,293 --> 00:14:06,459
‪หากมีการเผชิญหน้าตรงๆ
‪ระหว่างทัพออตโตมันกับทัพฮังการี

178
00:14:06,543 --> 00:14:08,043
‪จะต้องเกิดความสูญเสียอย่างมาก

179
00:14:08,126 --> 00:14:11,709
‪ทั้งในด้านของชีวิตทหาร
‪และทรัพยากรศึกทั้งสองด้าน

180
00:14:16,793 --> 00:14:19,209
‪ทัพของเมห์เหม็ดหยุดเลียแผล

181
00:14:19,293 --> 00:14:22,543
‪ก่อนจะเริ่มออกเดินทัพยาวไกล
‪เพื่อไปยังทาร์โกวิชเต

182
00:14:23,959 --> 00:14:26,751
‪แต่พวกเขาก็ต้องรีบเข้าบุกแล้ว

183
00:14:26,834 --> 00:14:30,209
‪เมื่อข่าวลือว่าทัพฮังการี
‪จะมาร่วมสู้กับทัพวลาดเริ่มแพร่ไปทั่ว

184
00:14:30,793 --> 00:14:35,668
‪พร้อมกับเสียงกระซิบว่ามีสายลับวาลาเคีย
‪อยู่ในค่ายของฝั่งออตโตมัน

185
00:14:47,334 --> 00:14:48,376
‪พี่เมห์เหม็ด

186
00:14:48,876 --> 00:14:49,959
‪น้องราดู

187
00:14:52,751 --> 00:14:54,709
‪หวังว่าเจ้าจะฟื้นกำลังจากการข้ามแม่น้ำแล้ว

188
00:14:56,793 --> 00:14:59,918
‪แค่มีแผลสะกิดนิดหน่อยแค่นั้น

189
00:15:01,418 --> 00:15:04,459
‪เมื่อคืนนี้พี่ชายเจ้าต้อนรับเราหนักทีเดียว

190
00:15:10,668 --> 00:15:13,626
‪นี่คืออัตชีวประวัติของ
‪ผู้นำผู้ยิ่งใหญ่คนใหม่ของวาลาเคียหรือ

191
00:15:16,209 --> 00:15:17,543
‪แค่บันทึกของข้า

192
00:15:20,668 --> 00:15:22,834
‪มีบทกวีและภาพร่าง

193
00:15:23,709 --> 00:15:24,834
‪ไม่มีอะไรสลักสำคัญ

194
00:15:28,043 --> 00:15:30,334
‪เจ้าควรเก็บบันทึกให้ดีกว่านี้

195
00:15:35,084 --> 00:15:37,209
‪ตอนนี้วลาดยังลอยนวล

196
00:15:38,543 --> 00:15:40,501
‪แต่เขามีสายลับอยู่ในค่ายของเรา

197
00:15:41,876 --> 00:15:44,168
‪ใครจะรู้ว่ามันอาจเจออะไรเข้า

198
00:15:46,834 --> 00:15:47,959
‪เป็นคำแนะนำที่ดียิ่ง

199
00:15:58,709 --> 00:16:01,334
‪คนที่หลังชนฝาอยากรักษาฐานอำนาจ

200
00:16:01,418 --> 00:16:06,626
‪หรืออยากชิงอำนาจ สามารถทำอะไรได้ทั้งนั้น

201
00:16:08,126 --> 00:16:11,043
‪แม้นั่นจะแปลว่าต้องทรยศ
‪ต่อคนที่ใกล้ชิดมากที่สุด

202
00:16:19,751 --> 00:16:22,668
‪ราดู!

203
00:16:22,751 --> 00:16:25,793
{\an8}‪เก็บบทกวีไร้สาระไป
‪เราจะได้กลับบ้านกันเสียที

204
00:16:25,876 --> 00:16:27,751
{\an8}‪(พระราชวังหลวงออตโตมัน 14 ปีก่อน)

205
00:16:28,626 --> 00:16:31,168
{\an8}‪เสื้อผ้าอยู่ไหนกัน น้องพี่ ดาบของเจ้าล่ะ

206
00:16:31,668 --> 00:16:34,251
‪มาเร็ว! คนและม้าของเรารออยู่

207
00:16:34,918 --> 00:16:37,584
‪- ข้าไม่ไปกับพี่
‪- เก็บของเสีย

208
00:16:37,668 --> 00:16:39,251
‪ข้าอยากรีบออกเดินทาง

209
00:16:39,334 --> 00:16:40,168
‪วลาด…

210
00:16:42,334 --> 00:16:43,501
‪ข้าจะอยู่ที่นี่

211
00:16:49,459 --> 00:16:53,334
‪สุลต่านมูรัดปล่อยเราเป็นอิสระ
‪และให้ทัพอีก 500 คน

212
00:16:53,834 --> 00:16:56,126
‪เจ้าต้องไปช่วยพี่ชิงบัลลังก์

213
00:16:56,793 --> 00:17:00,709
‪นี่คือสิ่งที่เรารอมาตลอดหลายปี

214
00:17:06,501 --> 00:17:09,459
‪มองรอบตัวสิ น้องพี่ เจ้าเป็นนักโทษ

215
00:17:09,959 --> 00:17:13,293
‪ออตโตมันพวกนี้ไม่ใช่ครอบครัวของเจ้า
‪เจ้าเป็นชาววาลาเคีย

216
00:17:15,084 --> 00:17:18,168
‪ข้าเป็นชาววาลาเคีย แต่คนพวกนี้ดีต่อเรา

217
00:17:18,751 --> 00:17:21,876
‪ข้าอยู่เป็นทูตของพี่ในวังสุลต่านได้

218
00:17:21,959 --> 00:17:24,209
‪หากรวมพลังกัน เราจะทำอะไรได้มากกว่า

219
00:17:25,126 --> 00:17:28,043
‪อีกไม่ช้าเจ้าจะได้รู้ว่า
‪นี่เป็นชีวิตซึ่งเย็นชาและทุกข์ทรมาน

220
00:17:28,126 --> 00:17:29,626
‪หากอยู่ในเงื้อมเงาของเมห์เหม็ด

221
00:17:32,168 --> 00:17:33,668
‪ข้าจะเป็นน้องของพี่เสมอ

222
00:17:33,751 --> 00:17:36,043
‪ข้าควรฆ่าเจ้าเสียที่ทรยศข้า!

223
00:17:42,876 --> 00:17:47,668
‪ยากที่จะบอกว่าพี่น้องสองคน
‪เขามีสัมพันธ์กันอย่างไร

224
00:17:47,751 --> 00:17:49,126
‪วลาดเป็นกบฏ

225
00:17:50,168 --> 00:17:53,501
‪เขาไม่อยากทำสิ่งที่พวกฮังการีสั่ง

226
00:17:53,584 --> 00:17:55,834
‪หรือพวกออตโตมันสั่ง
‪เขาอยากทำตามใจตัวเอง

227
00:17:55,918 --> 00:18:00,251
‪แต่ราดูพยายามเป็น
‪พสกนิกรที่ภักดีต่อออตโตมัน

228
00:18:00,876 --> 00:18:07,126
‪เพราะเขาถูกเลี้ยงดูและฝึกฝน
‪เพื่อเป็นผู้ปกครองเมืองขึ้น

229
00:18:07,209 --> 00:18:12,084
‪และทำทุกอย่างที่ฝ่ายเติร์กสิ่งให้ทำ

230
00:18:12,834 --> 00:18:15,459
‪เขาอาจจะชอบวิธีของพวกออตโตมันจริงๆ

231
00:18:15,543 --> 00:18:21,501
‪หรือเขาอาจเป็นน้องชายกษัตริย์
‪ที่รู้ว่ามักจะเกิดอะไรขึ้นกับน้องของกษัตริย์

232
00:18:21,584 --> 00:18:24,751
‪หากมีการแย่งชิงอำนาจสืบบัลลังก์
‪น้องชายมักจะถูกฆ่าทิ้ง

233
00:18:26,084 --> 00:18:28,168
{\an8}‪ขณะที่เมห์เหม็ดเดินทัพขึ้นเหนือ

234
00:18:28,251 --> 00:18:31,251
{\an8}‪ไปยังทาร์โกวิชเต เมืองหลวงของวาลาเคีย

235
00:18:31,334 --> 00:18:35,709
{\an8}‪ไร้วี่แววของวลาด ดราคูล่า
‪คนที่เขาตั้งใจมาสังหาร

236
00:18:39,334 --> 00:18:44,209
{\an8}‪แต่ ณ อีกจุดหนึ่ง ภัยจากฮังการี
‪ที่มีต่อแผนโค่นวลาดของเมห์เหม็ด

237
00:18:44,293 --> 00:18:46,626
{\an8}‪ยิ่งแกร่งขึ้นทุกวัน

238
00:18:51,293 --> 00:18:55,959
‪เจ้าหญิงมารา ข้ามีคำจากพระราชวังในฮังการี

239
00:18:57,418 --> 00:18:59,376
‪สหายในวังฝากมาบอกว่า

240
00:19:01,001 --> 00:19:03,793
‪กษัตริย์มัทธีอัสกำลังเคลื่อนทัพฮังการี

241
00:19:03,876 --> 00:19:05,418
‪มายังพรมแดนวาลาเคีย

242
00:19:07,751 --> 00:19:09,168
‪ข่าวนี้นานเท่าใดแล้ว

243
00:19:10,084 --> 00:19:11,209
‪สองวันก่อน

244
00:19:23,376 --> 00:19:27,543
‪ซินานเบย์ พิราบสื่อสารของน้องท่าน
‪บินได้ไวเพียงใด

245
00:19:27,626 --> 00:19:29,251
‪ไวที่สุด เจ้าหญิง

246
00:19:30,043 --> 00:19:32,584
‪เราต้องรีบส่งสาสน์นี้ไปยังสุลต่าน

247
00:19:33,793 --> 00:19:37,209
‪ทัพออตโตมันบุกฝ่าโคลนและเถ้าถ่านอยู่หลายวัน

248
00:19:37,293 --> 00:19:39,584
‪โดยไม่เห็นวี่แววของชีวิตใ

249
00:19:39,668 --> 00:19:44,918
‪วลาด ดราคูล่าหายไปอย่างไร้ร่องรอย
‪เลี่ยงการปะทะซึ่งหน้า

250
00:19:45,001 --> 00:19:47,751
‪กับศัตรูซึ่งมีกำลังมากกว่าไปก่อน

251
00:19:48,251 --> 00:19:51,501
‪แต่เขายังมีเวลาพอที่จะ
‪ทำลายเขตชนบทของวาลาเคีย

252
00:19:51,584 --> 00:19:53,668
‪ให้กลายเป็นแผ่นดินรกร้างราวนรก

253
00:19:53,751 --> 00:19:55,251
‪พวกนั้นเข้าไปในป่าของวาลาเคีย

254
00:19:55,834 --> 00:19:56,918
‪ที่นั่นเป็นป่าพรุ

255
00:19:57,001 --> 00:20:01,543
{\an8}‪คนของวลาด ดราคูล่าถึงกับ
‪สร้างเขื่อนกั้นแม่น้ำเพื่อให้น้ำท่วมพื้นที่แถวนั้น

256
00:20:01,626 --> 00:20:05,793
{\an8}‪ทำให้กองทัพสมัยใหม่ยิ่ง
‪ขนย้ายปืนใหญ่ยากขึ้นไปอีก

257
00:20:05,876 --> 00:20:09,084
{\an8}‪เคลื่อนทัพอุ้ยอ้ายผ่านป่าทึบยากขึ้น

258
00:20:09,626 --> 00:20:11,709
‪ทัพออตโตมันต้องเดินทางอย่างยากลำบากทั้งวัน

259
00:20:11,793 --> 00:20:14,584
‪ไม่มีน้ำให้ดื่ม อาหารก็แทบไม่มี

260
00:20:14,668 --> 00:20:16,251
‪นี่คือนโยบายเผาบ้านไม่ให้ใครครอง

261
00:20:16,334 --> 00:20:18,834
‪ผืนป่าถูกทำลายสิ้น พืชผลก็ถูกเผาทิ้งหมด

262
00:20:19,918 --> 00:20:24,084
‪เมื่อผ่านทุ่งซึ่งไฟลุกไหม้

263
00:20:24,168 --> 00:20:30,168
‪ไปจนถึงหมู่บ้านที่ถูกทิ้งหรือทำลายไปแล้ว

264
00:20:30,251 --> 00:20:33,001
{\an8}‪เราจะอยากดื่มน้ำ แต่ก็ดื่มน้ำไม่ได้

265
00:20:33,084 --> 00:20:34,793
{\an8}‪เพราะก่อนจะถอนทัพ

266
00:20:34,876 --> 00:20:38,418
{\an8}‪พวกวาลาเคียจะทิ้งซากสัตว์เอาไว้

267
00:20:38,501 --> 00:20:40,084
{\an8}‪ในแม่น้ำหรือในบ่อน้ำ

268
00:20:42,334 --> 00:20:44,126
‪วาลาเคียเลี้ยงหมูกันเยอะ

269
00:20:44,209 --> 00:20:48,668
‪เขาก็จะกรีดคอหมู
‪แล้วก็โยนซากหมูลงไปในแหล่งน้ำ

270
00:20:49,251 --> 00:20:51,626
‪ทหารมุสลิมไม่มีทางดื่มน้ำนั้น

271
00:20:53,668 --> 00:20:54,543
‪องค์สุลต่าน

272
00:20:55,501 --> 00:20:58,751
‪อย่า สงวนน้ำเอาไว้ มาห์มูดปาชา
‪เดี๋ยวเจ้าจะกระหาย

273
00:21:05,209 --> 00:21:07,126
‪คนแบบไหนทำเช่นนี้กับคนของตัวเอง

274
00:21:08,293 --> 00:21:09,543
‪กับแผ่นดินของตัวเอง

275
00:21:09,626 --> 00:21:15,168
‪วลาดตัดน้ำและเสบียงของเรา
‪หวังว่าจะทำให้เราหมดกำลังใจ

276
00:21:17,793 --> 00:21:23,043
‪อัครเสนาบดี เราจะพักตรงนี้สักชั่วโมง
‪ให้ทหารได้พัก

277
00:21:24,126 --> 00:21:27,001
‪- เรียกอาลีเบย์กับแม่ทัพของเรามา
‪- รับทราบ สุลต่าน

278
00:21:34,209 --> 00:21:35,043
‪สุลต่าน

279
00:21:39,001 --> 00:21:40,543
‪มีข่าวจากทหารสอดแนมไหม

280
00:21:41,043 --> 00:21:41,876
‪ยังไม่ได้ข่าวเลย

281
00:21:44,709 --> 00:21:47,251
‪พวกนั้นหายไปนานกว่าหนึ่งวันแล้ว

282
00:21:49,043 --> 00:21:52,084
‪เราไม่ได้เห็นชาววาลาเคียแม้แต่เงา
‪มาห้าวันเต็ม

283
00:21:55,209 --> 00:21:59,168
‪เขาต้องซุ่มรอและจับตาดูเราอยู่

284
00:22:02,293 --> 00:22:04,584
‪วลาดเก่งมากในเรื่องที่

285
00:22:04,668 --> 00:22:08,293
‪บรรพบุรุษของเมห์เหม็ดก็น่าจะเก่งเช่นกัน

286
00:22:08,376 --> 00:22:12,043
‪การเข้าโจมตีแล้วฉากหลบ
‪ทัพม้าเล็กจู่โจมเร็ว

287
00:22:12,543 --> 00:22:16,793
{\an8}‪ล่อให้ทัพออตโตมันรุกเข้าไป
‪หลุดไปไกลจากฐานมากขึ้นทุกที

288
00:22:16,876 --> 00:22:20,126
‪และทำให้สายส่งเสบียง
‪กลายเป็นแผ่นดินที่ไหม้เหลือแต่เถ้าถ่าน

289
00:22:20,209 --> 00:22:23,293
‪ไม่มีทั้งชาวบ้าน ไม่มีอาหาร

290
00:22:23,376 --> 00:22:25,793
‪ที่นี่ไม่มีอะไรให้ทัพออตโตมันหยิบฉวยได้

291
00:22:25,876 --> 00:22:29,334
‪ทำให้พวกเขายิ่งต้องรบสู้ตายถวายชีวิต

292
00:22:39,084 --> 00:22:42,084
{\an8}‪(การรุกรานวาลาเคีย)

293
00:22:42,168 --> 00:22:48,918
{\an8}‪(การรุกรานวาลาเคีย วันที่แปด)

294
00:23:09,126 --> 00:23:12,126
‪เมห์เหม็ดรุกเข้ามาในวาลาเคียได้แปดวัน

295
00:23:12,876 --> 00:23:15,959
‪เขาก็พบทหารสอดแนมออตโตมัน

296
00:23:42,376 --> 00:23:43,376
‪เขายังไม่ตาย

297
00:23:46,168 --> 00:23:47,168
‪กาซี…

298
00:23:51,543 --> 00:23:52,918
‪มีอะไร ทหารกล้า

299
00:23:54,751 --> 00:23:56,168
‪พวกมันอยู่นี่

300
00:24:07,418 --> 00:24:09,251
‪แนวการรบที่เขาใช้เป็น

301
00:24:09,334 --> 00:24:12,876
‪หนึ่งในกลยุทธ์การรบที่เก่าแก่ที่สุดในโลก

302
00:24:14,168 --> 00:24:19,084
‪หากมีกำลังพลไม่พอ
‪ต้องเลือกสมรภูมิที่เหมาะสมกับเราที่สุด

303
00:24:19,168 --> 00:24:23,501
‪ล่อศัตรูไปตรงนั้น
‪และพยายามสร้างความเสียหายให้มากที่สุด

304
00:24:24,543 --> 00:24:27,709
‪ทหารม้าวาลาเคียใช้ม้าเบา

305
00:24:27,793 --> 00:24:29,876
‪และติดอาวุธเป็นคันศรและลูกธนู

306
00:24:29,959 --> 00:24:34,501
‪เท่ากับนั่นเป็นการโจมตีเล็กๆ
‪ต่อกองพันออตโตมันที่ใหญ่กว่า

307
00:24:34,584 --> 00:24:36,626
‪แต่ชนะได้เพราะอีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว

308
00:24:37,209 --> 00:24:41,501
‪สมมติว่ามีทหารม้าวาลาเคีย 50 นาย
‪เข้าโจมตีกองพันของออตโตมัน

309
00:24:42,084 --> 00:24:46,084
‪ทันทีที่เริ่มโจมตี
‪อาจมีทหารออตโตมันตายไปแล้ว 50 คน

310
00:24:46,168 --> 00:24:48,168
‪ในช่วงสิบหรือ 15 วินาทีต่อมา

311
00:24:48,251 --> 00:24:51,876
‪อาจมีทหารออตโตมันตายไปอีก 50 คน

312
00:24:51,959 --> 00:24:57,043
‪การโจมตีทั้งหมดอาจกินเวลาแค่หนึ่งนาที
‪แต่สามารถสร้างความเสียหายได้หนัก

313
00:25:00,293 --> 00:25:01,168
‪นิ่งไว้ก่อน

314
00:25:06,001 --> 00:25:06,834
‪นี่เป็นกับดัก

315
00:25:07,959 --> 00:25:09,793
‪มันพยายามล่อเราเข้าไปในป่า!

316
00:25:10,668 --> 00:25:12,709
‪เจ้าจะเป็นรายต่อไป พี่เมห์เหม็ด

317
00:25:14,043 --> 00:25:15,126
‪เจ้าเป็นรายต่อไป!

318
00:25:20,001 --> 00:25:21,709
‪กลับเข้ารูปขบวน

319
00:25:24,043 --> 00:25:25,418
‪และรอสัญญาณจากข้า

320
00:25:48,126 --> 00:25:50,168
‪ตอนนี้กลับไปซ่อนอยู่ในป่า

321
00:25:50,709 --> 00:25:56,209
‪เหมือนที่ซ่อนใต้กระโปรง
‪ของกษัตริย์ฮังการีมาหลายปี!

322
00:25:58,584 --> 00:26:04,543
‪เจ้าไม่ได้กำลังสู้อยู่กับ
‪สตรีและเด็กซึ่งป้องกันตัวเองไม่ได้!

323
00:26:07,001 --> 00:26:10,084
‪ออกมาสิ ทำสิ่งที่เริ่มไว้ให้จบ!

324
00:26:13,043 --> 00:26:14,543
‪ออกมา ไอ้ขี้ขลาด!

325
00:26:17,334 --> 00:26:21,918
‪เจ้าขี้ขลาดตาขาวและไร้เกียรติ
‪ยิ่งกว่าพ่อซึ่งไร้สันหลังของเจ้าอีก!

326
00:26:30,543 --> 00:26:33,334
‪ฟังข้า วลาด ดราคูล่า

327
00:26:34,584 --> 00:26:38,751
‪สุลต่านเมห์เหม็ด บิดาแห่งชัยชนะจะเล่นเจ้าแน่

328
00:26:39,626 --> 00:26:41,334
‪ไม่มีทางหนีได้!

329
00:26:55,584 --> 00:26:59,293
{\an8}‪ฉันมักจะมองชาวมองโกล
‪เป็นเครื่องจักรสังหารขั้นสุด

330
00:26:59,376 --> 00:27:01,459
{\an8}‪ฆ่าคนจนเอากะโหลกมาก่อเป็นพีระมิด

331
00:27:02,001 --> 00:27:06,043
{\an8}‪แต่ฉันว่าสิ่งที่วลาดทำก็ค่อนข้างมหัศจรรย์

332
00:27:08,168 --> 00:27:11,543
‪วลาดเก่งมากๆ เรื่องสงครามจิตวิทยา

333
00:27:13,918 --> 00:27:15,126
‪เขารู้ดีว่าตัวเองทำอะไรอยู่

334
00:27:15,209 --> 00:27:18,293
‪เขารู้ดีว่าทำอะไรอยู่
‪เพราะเขารู้ว่าสู้อยู่กับใคร

335
00:27:18,376 --> 00:27:19,834
‪เขาไม่เพียงแต่รู้ประวัติศาสตร์

336
00:27:19,918 --> 00:27:22,084
‪อย่างที่เล่ากันมาในวังที่วาลาเคีย

337
00:27:22,168 --> 00:27:24,793
‪แต่เขารู้ประวัติศาสตร์เวอร์ชั่นออตโตมันด้วย

338
00:27:24,876 --> 00:27:28,668
‪เขาไม่เพียงแต่รู้ว่าอีกฝ่ายภูมิใจเรื่องอะไร
‪แต่รู้ด้วยว่ากลัวอะไรกัน

339
00:27:28,751 --> 00:27:31,168
‪และนั่นคือสิ่งที่เขาเอามาใช้ได้จริง

340
00:27:31,251 --> 00:27:34,293
‪ในการวางกลยุทธ์ต่อสู้กับเมห์เหม็ด

341
00:27:57,043 --> 00:27:58,918
‪วลาดสู้เหมือนคนขลาด

342
00:28:00,043 --> 00:28:02,459
‪ข้าไม่อยากทนกับการปั่นหัวของมันแล้ว

343
00:28:03,001 --> 00:28:06,043
‪ข้าขอนำทหารจานิสซารีหนึ่งหน่วย
‪ไปไล่ล่าตัดหัวมันมาให้ได้

344
00:28:09,751 --> 00:28:11,668
‪นั่นจะเป็นการทำตามแผนของมัน

345
00:28:14,793 --> 00:28:15,959
‪ไม่ต้องห่วง

346
00:28:16,584 --> 00:28:19,584
‪เราจะแก้แค้นให้ผู้สละชีพไป
‪และทำโดยไร้ความปรานี

347
00:28:21,001 --> 00:28:23,959
‪แต่หากจะเอาชนะวลาดให้ได้
‪เราต้องคิดเหมือนเขา

348
00:28:37,668 --> 00:28:41,084
‪ดูเครื่องจักรสงครามทรงพลัง
‪ที่จอดอยู่หน้ากระโจมสิ

349
00:28:43,501 --> 00:28:46,126
‪เขาไม่อาจสู้กับเราในสนามรบจริงได้

350
00:28:49,084 --> 00:28:52,543
‪เขาจึงหมกตัวอยู่ในเงามืด วางแผนชั่ว

351
00:28:54,043 --> 00:28:56,584
‪พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ชัยชนะ

352
00:28:58,543 --> 00:29:00,334
‪เขาถูกฝึกมาแบบนี้

353
00:29:03,959 --> 00:29:05,168
‪แต่ข้าก็ถูกฝึกมาแบบเดียวกัน

354
00:29:08,126 --> 00:29:10,126
{\an8}‪(พระราชวังออตโตมัน เมื่อ 14 ปีก่อน)

355
00:29:10,209 --> 00:29:13,043
{\an8}‪พี่เมห์เหม็ด หากตัดสินใจยอมแพ้ตอนนี้

356
00:29:13,543 --> 00:29:15,084
‪ข้าอาจจะรามือให้ท่านบ้าง

357
00:29:16,293 --> 00:29:17,459
‪ตั้งสมาธิให้ดี เจ้าชาย

358
00:29:18,376 --> 00:29:21,168
‪คำพูดไม่อาจแทนเหล็กกล้าเย็นเยียบได้

359
00:29:24,376 --> 00:29:25,709
‪มีแต่ความอดทนจะแทนได้

360
00:29:35,751 --> 00:29:38,293
‪ใช้ความโกรธเกรี้ยวของเขาเป็นอาวุธ เจ้าชาย

361
00:29:48,043 --> 00:29:51,126
‪อดทนไว้ เจ้าชาย
‪เขาจะเผยจุดอ่อนออกมาเอง

362
00:30:04,626 --> 00:30:06,001
‪เก่งมาก เจ้าชาย

363
00:30:07,084 --> 00:30:08,126
‪เก่งมาก

364
00:30:08,626 --> 00:30:10,084
‪ขออีกรอบ ฮัมซาเบย์!

365
00:30:10,584 --> 00:30:12,126
‪ข้าต้องแก้แค้นให้ตัวเอง!

366
00:30:12,209 --> 00:30:13,584
‪ไม่ได้ เจ้าชายวลาด

367
00:30:13,668 --> 00:30:17,751
‪หากเป็นสงคราม ความบุ่มบ่ามเช่นนี้
‪จะพาทั้งท่านและทหารไปตาย

368
00:30:19,293 --> 00:30:22,126
‪ท่านต้องมีสมาธิและวินัยมากกว่านี้

369
00:30:23,626 --> 00:30:26,251
‪ยอมแพ้ศึกเสีย เจ้าชายวลาด

370
00:30:34,834 --> 00:30:35,876
‪หยุดนะ!

371
00:30:59,043 --> 00:31:01,168
{\an8}‪(พระราชวังออตโตมัน ปัจจุบัน)

372
00:31:01,251 --> 00:31:03,293
{\an8}‪สิบสี่ปีต่อมา

373
00:31:03,376 --> 00:31:07,043
{\an8}‪ขณะที่เมห์เหม็ดไล่ล่าวลาด ดราคูล่า
‪ลึกเข้าไปในวาลาเคีย

374
00:31:07,543 --> 00:31:11,876
‪กลับมีภัยร้ายเกิดขึ้นที่บ้านเกิด
‪ณ พระราชวังหลวง

375
00:31:41,543 --> 00:31:43,751
‪และในค่ายทหารออตโตมันเอง

376
00:32:27,959 --> 00:32:32,126
‪เจ้าจะตายอย่างโดดเดี่ยว

377
00:32:51,001 --> 00:32:51,876
‪นั่นใคร

378
00:32:58,126 --> 00:32:59,126
‪นั่นใคร

379
00:33:06,501 --> 00:33:09,834
‪ออกมานะ ไม่อย่างนั้นข้าจะเชือดคอ
‪จากหูถึงหูอีกข้าง

380
00:33:13,251 --> 00:33:14,084
‪เบยาซิด

381
00:33:21,626 --> 00:33:24,959
‪มีคนอยู่ในห้องข้า!

382
00:33:25,043 --> 00:33:28,959
‪เบยาซิด!

383
00:33:29,918 --> 00:33:30,793
‪อยู่ที่ไหน

384
00:34:02,418 --> 00:34:03,293
‪ท่านแม่!

385
00:34:04,251 --> 00:34:05,793
‪ข้าซ่อนอยู่จนกระทั่งมันไป

386
00:34:06,293 --> 00:34:07,626
‪มันเป็นใครกัน ท่านแม่

387
00:34:10,376 --> 00:34:11,334
‪แม่ไม่รู้

388
00:34:40,293 --> 00:34:41,126
‪ช่วยข้าด้วย

389
00:34:48,084 --> 00:34:50,001
‪ได้โปรด ช่วยข้าด้วย

390
00:34:53,709 --> 00:34:56,334
‪นั่นใคร ต้องการอะไรบอกมา

391
00:34:59,543 --> 00:35:01,834
‪พี่ชาย เจ้าบาดเจ็บรึเปล่า

392
00:35:03,459 --> 00:35:04,293
‪ขอร้อง

393
00:35:12,459 --> 00:35:14,668
‪ช่วยข้าด้วย

394
00:35:17,751 --> 00:35:20,876
‪ส่งสัญญานเตือน!

395
00:35:20,959 --> 00:35:25,209
‪- อย่าเข้ามาใกล้!
‪- เตือนภัย!

396
00:39:21,834 --> 00:39:26,168
‪คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม