1
00:00:06,101 --> 00:00:09,741
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:10,061 --> 00:00:11,141
‎("มิดจ์" มาร์เกอเร็ต เรย์น
‎เธอนอนหลับ - หลับให้สบาย)

3
00:00:11,221 --> 00:00:13,061
‎นี่สำหรับเธอ มิดจ์

4
00:00:13,141 --> 00:00:18,061
‎คำไว้อาลัยเล็กๆ ว่า "เราเสียใจที่เธอจากไป
‎แต่ความทรงจำไม่จางหาย"

5
00:00:19,101 --> 00:00:23,021
‎ทุกคนมากัน มาเพื่อบอกลาเธอ มิดจ์

6
00:00:23,581 --> 00:00:26,781
‎ถ่ายวิดีโอในงานศพไม่แปลกไปหน่อยเหรอ

7
00:00:27,421 --> 00:00:29,541
‎ฉันก็อยากให้มีคนทำวิดีโอไว้อาลัยให้ฉันนะ

8
00:00:29,621 --> 00:00:34,021
‎- แต่เราไม่รู้จักนางด้วยซ้ำ
‎- แค่พูดเรื่องดีๆ เกี่ยวกับนางก็พอ

9
00:00:34,101 --> 00:00:35,461
‎ก็ได้

10
00:00:36,861 --> 00:00:42,181
‎มิดจ์ ฉันเสียใจจริงๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ

11
00:00:42,421 --> 00:00:45,941
‎ฉันดีใจที่เราได้เจอเธอ
‎และอยากให้เรามีโอกาสรู้จักเธอมากกว่านี้

12
00:00:46,301 --> 00:00:49,901
‎ฉันไม่รู้จะพูดอะไรดี

13
00:00:52,221 --> 00:00:54,341
‎มีอา ถ่ายคำไว้อาลัยให้มิดจ์หน่อย

14
00:00:56,501 --> 00:00:58,701
‎มิดจ์ ฉันไม่ได้รู้จักเธอดี

15
00:00:59,301 --> 00:01:02,221
‎- แต่เธอเป็นตัวของตัวเองเสมอ
‎- ใครใส่ชุดขาวมางานศพ

16
00:01:03,381 --> 00:01:04,381
‎ไม่เป็นไร

17
00:01:06,621 --> 00:01:08,541
‎พวกเธอจะลืมเรื่องทั้งหมดนี้

18
00:01:12,821 --> 00:01:14,661
‎ฉันช่วยให้พวกเธอหายเจ็บปวดได้

19
00:01:51,541 --> 00:01:53,861
‎นายจะแทงฉันเหมือนแวมไพร์เหรอ

20
00:01:54,101 --> 00:01:55,341
‎ก็คิดอยู่

21
00:01:55,861 --> 00:01:58,461
‎แต่ฉันทำไม่ลง แม้แต่กับเธอ

22
00:01:58,821 --> 00:02:02,701
‎ฉันคิดถูก ตลอดหลายสัปดาห์มานี้
‎นายได้เห็นแง่ดีในตัวคน

23
00:02:03,501 --> 00:02:04,901
‎แต่ฉันไม่เห็นในตัวเธอ

24
00:02:05,261 --> 00:02:07,541
‎ฉันช่วยเธอไว้เพราะเธอบาดเจ็บ ก็แค่นั้น

25
00:02:07,621 --> 00:02:10,381
‎ไม่ใช่เพราะสิ่งที่เธอเป็น
‎แต่เพราะสิ่งที่ฉันเป็น

26
00:02:13,821 --> 00:02:16,061
‎- นายจะไปไหน
‎- ไปตามหามีอา

27
00:02:16,781 --> 00:02:17,741
‎เดฟ

28
00:02:19,061 --> 00:02:24,941
‎มิดจ์ทำบางอย่างกับฉัน
‎ฉันรู้สึกเหมือนกำลังเปลี่ยนไป

29
00:02:25,901 --> 00:02:29,301
‎ไม่ได้ผลหรอก แอมเบอร์
‎ฉันให้โอกาสเธออยู่นะ

30
00:02:29,861 --> 00:02:32,221
‎ถ้าเธอฉลาด เธอจะไปตอนนี้เลย

31
00:02:32,541 --> 00:02:34,261
‎และไม่มาให้เราเห็นอีก

32
00:02:45,501 --> 00:02:47,301
‎มิดจ์ ฉันไม่ได้รู้จักเธอดี

33
00:02:48,181 --> 00:02:51,341
‎- แต่เธอเป็นตัวของตัวเองเสมอ
‎- ใครใส่ชุดขาวมางานศพ

34
00:02:51,861 --> 00:02:53,861
‎- ไม่เป็นไร
‎- เป็นตอนนั้นแหละ

35
00:02:54,821 --> 00:02:56,941
‎พวกเธอจะลืมเรื่องทั้งหมดนี้

36
00:02:57,101 --> 00:02:58,381
‎งานศพของมิดจ์

37
00:02:58,541 --> 00:03:02,061
‎เป็นตอนที่แอมเบอร์ลบความทรงจำของเรา
‎เจ็นน่าถ่ายไว้ได้

38
00:03:02,181 --> 00:03:04,061
‎นี่ไม่ได้นอนกันเลยเหรอ

39
00:03:05,021 --> 00:03:07,221
‎ก็คงงั้น แต่มันอยู่นี่หมดเลย

40
00:03:07,301 --> 00:03:10,461
‎แอมเบอร์ทำให้เราลืม
‎และวิธีที่หมอชอว์พาเรากลับมาที่ค่าย

41
00:03:10,741 --> 00:03:13,901
‎เธอบอกพ่อแม่เราว่าเราความทรงจำร่วมเสื่อม

42
00:03:14,821 --> 00:03:18,181
‎"ทางเดียวที่พวกเขาจะดีขึ้นได้
‎คือกลับไปที่เกาะเพเรอกริน

43
00:03:18,261 --> 00:03:21,461
‎และเผชิญหน้ากับความทรงจำที่ถูกกดเอาไว้"

44
00:03:21,821 --> 00:03:26,381
‎พ่อแม่เราก็แบบว่า
‎"มาจัดกระเป๋ากันใหม่เถอะ" เหรอ

45
00:03:27,501 --> 00:03:30,781
‎งั้นก็แปลว่าบู๊ตคู่ใหม่ของฉันอายุหนึ่งปีแล้วสิ

46
00:03:30,861 --> 00:03:34,541
‎เธอปลอมงานศพลูกสาวตัวเอง
‎เพื่อเก็บแอมเบอร์และพลังของนางเป็นความลับ

47
00:03:35,701 --> 00:03:36,781
‎เราต้องหยุดเธอ

48
00:03:41,541 --> 00:03:42,621
‎โทษที

49
00:03:42,701 --> 00:03:43,661
‎โทษที

50
00:03:45,061 --> 00:03:48,101
‎แค่มาบอกว่าเมื่อคืนเราค้นทั้งตึกแล้ว

51
00:03:48,381 --> 00:03:49,781
‎แต่ไม่เจอคนอื่นเลย

52
00:03:50,261 --> 00:03:51,341
‎ไม่ใช่แค่นั้น

53
00:03:51,581 --> 00:03:54,221
‎มิดจ์ออกไปเมื่อเช้า เอากระเป๋าไปด้วย

54
00:03:54,621 --> 00:03:56,501
‎ฉันว่านางชิ่งเราไปที่เรือแล้ว

55
00:03:57,381 --> 00:03:59,181
‎มีอาบอกแล้วว่าอย่าไว้ใจนาง

56
00:03:59,821 --> 00:04:02,501
‎ขอโทษที่เช้าขนาดนี้นะ แต่ฉันรอไม่ไหวแล้ว

57
00:04:02,581 --> 00:04:05,541
‎ไม่เป็นไร นกที่ตื่นเช้าจะได้… เรือก่อน

58
00:04:07,021 --> 00:04:09,101
‎ขอบอกอะไรที่ไม่เข้าท่าเกี่ยวกับตัวฉันได้ไหม

59
00:04:10,581 --> 00:04:12,341
‎ฉันชอบตอนเช้ามากเลย

60
00:04:13,301 --> 00:04:14,581
‎- ฉันก็เหมือนกัน
‎- จริงเหรอ

61
00:04:15,061 --> 00:04:17,821
‎- สัญญาของวันใหม่
‎- ฉันชอบนะ

62
00:04:19,181 --> 00:04:23,061
‎งั้นก็ มีที่เดียวที่เล็กพอ
‎ให้เรือเทียบท่าได้โดยไม่มีใครเห็น

63
00:04:23,301 --> 00:04:25,101
‎และเราใช้มันตอนไปตกปลา

64
00:04:32,421 --> 00:04:34,341
‎พ่อ ไม่ไปกับเราล่ะ

65
00:04:34,621 --> 00:04:36,381
‎ไปเถอะ พ่อจะรอตรงนี้แหละ

66
00:04:42,661 --> 00:04:46,261
‎- เขาไม่เคยมา เธอถามเขาทุกปี
‎- ปีหน้าฉันก็จะถามเขาอีก

67
00:04:47,461 --> 00:04:49,181
‎โอเค ลืมเรื่องเรือไป

68
00:04:50,221 --> 00:04:52,021
‎ฉันเจอรหัสอพยพ

69
00:04:52,221 --> 00:04:54,981
‎เราเรียกเฮลิคอปเตอร์
‎และบอกให้ทั้งโลกรู้เรื่องนี้ได้

70
00:04:55,261 --> 00:04:58,341
‎โอ้โฮ เราจะมีงานแถลงข่าวกันแล้ว

71
00:04:59,501 --> 00:05:00,741
‎มีอย่างอื่นอีก

72
00:05:01,621 --> 00:05:04,381
‎แซ็ค ฉันว่านายน่าจะมาดูนี่นะ

73
00:05:07,101 --> 00:05:10,621
‎เอาล่ะ หวังว่าจะมีคนเห็นนะ
‎ผมชื่อเบรนแดน วอลช์

74
00:05:10,701 --> 00:05:13,901
‎ผมหนีมาจากเกาะเพเรอกริน
‎ที่น่าจะเป็นค่ายช่วงปิดเทอม

75
00:05:13,981 --> 00:05:17,741
‎แต่มันเป็นการทดลองควบคุมจิตใจบ้าๆ

76
00:05:17,821 --> 00:05:19,741
‎และผมคงไม่เชื่อแน่ถ้าไม่ได้ไปเอง

77
00:05:19,821 --> 00:05:21,821
‎ลองหาดูสิ ชื่อเกาะเพเรอกริน

78
00:05:21,901 --> 00:05:24,781
‎เกาะเพเรอกริน พวกนั้นไม่ยอมให้ใครออกไป

79
00:05:25,701 --> 00:05:27,941
‎และไม่ยอมให้ใครไปที่นั่น มันถูกกักไว้

80
00:05:28,021 --> 00:05:31,781
‎โอเค แซ็ค ยัง เพื่อนผมยังอยู่ที่นั่น

81
00:05:32,181 --> 00:05:36,181
‎พวกนั้นกำลังย้ายเด็กที่โคม่าไปที่นั่น
‎ไม่มีเหตุผลเลย

82
00:05:36,581 --> 00:05:38,541
‎ผมหนีมาได้เพราะว่ายน้ำออกมา

83
00:05:38,621 --> 00:05:41,461
‎และเจอกับกลุ่มคนที่มีเรือหาปลานี้

84
00:05:41,541 --> 00:05:45,221
‎แต่พวกเขาไม่เชื่อสิ่งที่ผมพูด
‎หรือสิ่งที่เกิดกับผมเลย

85
00:05:45,301 --> 00:05:49,541
‎พวกเขาไม่เชื่อเลย นี่ผมพูดความจริงนะ

86
00:05:49,621 --> 00:05:52,941
‎ผมส่งวิดีโอนี้ได้เพราะ
‎ผมกำลังจะไปที่ที่พวกนั้นหาผมไม่เจอ

87
00:05:53,021 --> 00:05:55,301
‎เพราะตอนนี้ผมกลับไปไม่ได้

88
00:05:55,381 --> 00:06:00,261
‎แซ็ค ถ้านายมีโอกาสได้ฟัง
‎ขอให้เข้าใจนะว่าฉันต้องไป

89
00:06:00,341 --> 00:06:04,381
‎ฉันจะทำเต็มที่เพื่อช่วยนาย เพื่อช่วยชีวิตนาย

90
00:06:04,781 --> 00:06:08,461
‎ฉันรักนายนะ
‎ทุกคน ได้โปรดช่วยผมช่วยเพื่อนผมด้วย

91
00:06:10,181 --> 00:06:11,341
‎หมอนั่นไม่ได้ลืมฉัน

92
00:06:11,421 --> 00:06:15,261
‎เบรนแดนหนีไปได้ แต่บันทึกบอกว่า
‎ทุกอย่างที่เขาโพสต์ถูกลบ

93
00:06:16,541 --> 00:06:17,501
‎ไม่เป็นไร

94
00:06:18,701 --> 00:06:21,261
‎ฉันจะออกไปจากที่นี่ แล้วปิดมันซะ

95
00:06:22,221 --> 00:06:23,781
‎และฉันจะไปตามหาเขา

96
00:06:29,821 --> 00:06:33,701
‎ดีที่นายตื่นแล้ว
‎โอเค ฉันคิดออกแล้วว่าจะทำยังไง

97
00:06:33,781 --> 00:06:37,461
‎ฉันจมกับการเกลียดตัวเองมาพอแล้ว
‎เมื่อคืนฉันไปถึงจุดต่ำสุด

98
00:06:38,301 --> 00:06:42,221
‎- ขอบใจ
‎- ฉันรู้แล้วว่าต้องเผชิญหน้ากับอดีต

99
00:06:42,461 --> 00:06:45,421
‎ฉันต้องกลับไปที่บ้านตุ๊กตา
‎ไปยังวัยเด็กของฉันกับมิดจ์

100
00:06:45,501 --> 00:06:48,501
‎และหาทางแก้ไขสิ่งต่างๆ

101
00:06:49,181 --> 00:06:52,341
‎นายบอกว่าจะทำทุกอย่าง
‎เพื่อเปลี่ยนสิ่งที่เกิดขึ้นกับเพื่อนนายนี่

102
00:06:53,141 --> 00:06:54,381
‎ฉันอาจจะยังทำได้นะ

103
00:06:55,221 --> 00:06:58,341
‎ฉันไปที่นั่นไม่ได้ มันทำให้ฉันรู้สึก
‎เหมือนสมองถูกฉีกเป็นชิ้นๆ

104
00:06:58,461 --> 00:07:00,701
‎- ใช่ ถึงบอกไงว่าฉันจะไป
‎- มีอา

105
00:07:02,741 --> 00:07:04,861
‎- เรื่องเมื่อคืน
‎- ก็แค่จูบน่า

106
00:07:04,941 --> 00:07:08,421
‎เราโอเค เอ้านี่ เผื่อหิวตอนที่ฉันไม่อยู่

107
00:07:33,061 --> 00:07:35,621
‎ฉันหลง ช่วยฉันด้วยนะ

108
00:07:38,341 --> 00:07:39,821
‎ส่วนแรกของรหัส

109
00:07:39,901 --> 00:07:44,061
‎แซด บี เอ็น 7 7 5 4 21

110
00:07:44,141 --> 00:07:46,861
‎- ส่วนที่สองครับ
‎- เอ พี อี

111
00:07:46,941 --> 00:07:49,261
‎- ชื่อและใบอนุญาต
‎- หมอชอว์ ใบอนุญาตหก

112
00:07:49,341 --> 00:07:50,621
‎- ยืนยันเรียบร้อย
‎- โอเคค่ะ

113
00:07:52,741 --> 00:07:54,621
‎เป็นการสั่งกลับบ้านที่ดีที่สุดเลย

114
00:07:55,301 --> 00:07:56,301
‎เดี๋ยวนะ

115
00:08:03,021 --> 00:08:04,301
‎ชอว์จะได้ตามเราไม่ได้

116
00:09:05,581 --> 00:09:06,701
‎- ช่วยด้วย
‎- ปล่อยเรานะ

117
00:09:06,781 --> 00:09:08,661
‎เฮ่ สวัสดี มีใครอยู่ไหม

118
00:09:08,741 --> 00:09:09,821
‎นี่ ปล่อยเรานะ

119
00:09:25,781 --> 00:09:27,581
‎นี่ห้องของเธอใช่ไหม มิดจ์

120
00:09:28,101 --> 00:09:29,861
‎ที่เธอซ่อนปีแรกนั้นไว้

121
00:09:30,461 --> 00:09:33,541
‎เธอเปลี่ยนมัน แต่มันก็ยังเป็นที่เดิม

122
00:09:33,621 --> 00:09:36,541
‎เหมือนกับที่เธอกำลังเปลี่ยนทั้งเกาะนี้

123
00:09:52,381 --> 00:09:57,221
‎ไม่ ไม่เอาผีนะ นายไม่ได้อยู่ที่นี่
‎นายไม่มีจริง นายตายไปแล้ว

124
00:09:58,221 --> 00:09:59,181
‎สวัสดี ลูก้า

125
00:10:02,861 --> 00:10:04,021
‎ฉันรู้สึกโง่มาก

126
00:10:04,381 --> 00:10:07,741
‎ฉันมาปาร์ตี้ที่นี่กับเพื่อนๆ
‎แต่กลับหลงทาง

127
00:10:07,821 --> 00:10:09,261
‎พวกเขาทิ้งเธอไว้เหรอ

128
00:10:09,341 --> 00:10:12,341
‎เรามีเรือสองลำ พวกเขาคงคิดว่าฉันอยู่อีกลำ

129
00:10:12,421 --> 00:10:13,901
‎โชคดีที่ไม่ถูกเห็นนะ

130
00:10:14,221 --> 00:10:16,141
‎รู้ไหมว่าเกาะนี้ถูกกักกัน

131
00:10:16,541 --> 00:10:18,501
‎เราล่องเรือตอนกลางคืน ไม่มีเครื่องยนต์

132
00:10:19,461 --> 00:10:21,141
‎เราก็ไม่ควรมาที่นี่เหมือนกัน

133
00:10:21,541 --> 00:10:24,061
‎ฉันดีใจที่เธอมานะ
‎ไม่งั้นฉันก็ไม่รู้ว่าจะกลับยังไง

134
00:10:25,101 --> 00:10:27,581
‎- ฉันชื่อแอมเบอร์นะ
‎- ไอริส

135
00:10:29,021 --> 00:10:32,181
‎- แล้วเธอมาที่นี่ได้ยังไง
‎- เรือหาปลาของพ่อฉันน่ะ

136
00:10:33,061 --> 00:10:36,021
‎เธอทำงานนั้นเหรอ เป็นชาวประมงน่ะ

137
00:10:36,341 --> 00:10:40,621
‎บางครั้งฉันกับคัลเลนก็ช่วยนะ
‎แต่การตกปลาเป็นทางของพ่อฉันมากกว่า

138
00:10:41,461 --> 00:10:43,461
‎ปลารู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับมัน

139
00:10:44,461 --> 00:10:45,461
‎มันเจ็บไหม

140
00:10:45,541 --> 00:10:48,021
‎เราไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้นนะ

141
00:10:48,101 --> 00:10:51,021
‎ฉันรู้ว่ามันฟังดู "อี๋"

142
00:10:51,221 --> 00:10:55,381
‎แต่เราจะชิน เราชินได้กับทุกอย่างแหละ

143
00:10:58,781 --> 00:11:00,181
‎เราจะทำแบบนี้กันจริงๆ

144
00:11:00,861 --> 00:11:01,861
‎ใช่แล้ว

145
00:11:12,061 --> 00:11:16,021
‎- หลีกทางไปนะ แม่
‎- หยุด ฟังฉันพูดก่อน

146
00:11:16,101 --> 00:11:20,101
‎ไม่ แม่นั่นแหละฟัง
‎หนูไม่เคยดีพอสำหรับแม่มาทั้งชีวิต

147
00:11:20,381 --> 00:11:24,221
‎ไม่เคยฉลาดพอ ไม่เคยเป็นคนที่แม่สนใจ
‎จนกระทั่งหนูเจ็บตัว

148
00:11:24,301 --> 00:11:25,421
‎ไม่ยุติธรรมเลย

149
00:11:25,501 --> 00:11:28,141
‎แต่ถึงอย่างนั้น
‎คนที่แม่สนใจจริงๆ ก็คือแอมเบอร์

150
00:11:29,221 --> 00:11:31,101
‎เธอเป็นลูกสาวที่แม่ใช้เวลาด้วย

151
00:11:32,741 --> 00:11:37,261
‎แต่ตอนนี้หนูเจอคนที่ชอบที่หนูเป็นหนู
‎แล้วเราก็จะไปแล้ว

152
00:11:39,501 --> 00:11:41,381
‎แซม

153
00:11:41,461 --> 00:11:45,381
‎แกบอกว่าแกไม่ปกติ และแกพูดถูก

154
00:11:45,781 --> 00:11:49,621
‎แอนิโมซีนที่ทำให้แกยังมีชีวิตอยู่
‎กำลังเข้าครอบงำแล้ว

155
00:11:50,181 --> 00:11:53,541
‎มันทำให้ร่างกายแกไม่เสถียร ทำลายมันอยู่

156
00:11:56,661 --> 00:12:00,261
‎แม่โกหก มันเป็นอุบายเพื่อพาหนูกลับไป

157
00:12:00,341 --> 00:12:03,781
‎เรามีเวลาหนึ่งวัน อาจจะแค่ไม่กี่ชั่วโมง

158
00:12:05,621 --> 00:12:09,261
‎ฉันเสียแกไปแล้วครั้งหนึ่ง
‎และถ้าฉันแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้

159
00:12:09,341 --> 00:12:10,901
‎ฉันก็จะเสียแกไปตลอดกาล

160
00:12:12,661 --> 00:12:14,341
‎แม่เสียหนูไปแล้วล่ะ

161
00:12:15,741 --> 00:12:17,021
‎ตั้งนานแล้วด้วย

162
00:12:20,661 --> 00:12:21,661
‎แซม

163
00:12:23,461 --> 00:12:24,461
‎แซม

164
00:12:34,821 --> 00:12:37,501
‎- เขาทำอะไรเหรอ
‎- แนวๆ พิธีกรรมน่ะ

165
00:12:38,501 --> 00:12:40,821
‎เกมที่เราเคยเล่นกับพี่ชายตอนเด็กๆ

166
00:12:42,341 --> 00:12:44,941
‎เขาปาหิน ฉันเก็บดอกไม้

167
00:12:46,341 --> 00:12:47,701
‎มันเป็นสัญลักษณ์ง่ายๆ

168
00:12:47,981 --> 00:12:49,021
‎สัญลักษณ์ของอะไร

169
00:12:51,461 --> 00:12:55,581
‎ว่าชีวิตช่างแสนสั้นและงดงาม

170
00:12:57,341 --> 00:12:58,341
‎ขอโทษนะ

171
00:12:59,861 --> 00:13:01,421
‎วันนี้เป็นวันที่ยาก

172
00:13:02,821 --> 00:13:05,061
‎วันครบรอบของเรื่องไม่ดี

173
00:13:09,381 --> 00:13:13,541
‎ฉันช่วยเธอได้ ไอริส
‎ฉันช่วยให้เธอหายเจ็บปวดได้

174
00:13:16,621 --> 00:13:20,101
‎แต่ฉันไม่อยากให้มันหายไป
‎นั่นคือราคาของความทรงจำ

175
00:13:20,821 --> 00:13:23,781
‎ถึงจะทำให้ฉันเสียใจ
‎ฉันก็ไม่อยากเสียพวกมันไป

176
00:13:24,301 --> 00:13:25,661
‎ทำไมคนเราถึงต้องการแบบนั้น

177
00:13:25,941 --> 00:13:31,221
‎เมื่อฉันรู้สึกถึงสิ่งเหล่านั้น
‎เมื่อเห็นความเจ็บปวดของเธอ มันเจ็บปวด

178
00:13:32,621 --> 00:13:35,381
‎ชีวิตนี้เต็มไปด้วยความกลัวและความเศร้า

179
00:13:36,101 --> 00:13:37,221
‎แต่ก็มีความหวังนะ

180
00:13:38,861 --> 00:13:39,861
‎และความรัก

181
00:13:40,821 --> 00:13:41,821
‎และความสุข

182
00:13:43,781 --> 00:13:45,461
‎นั่นแหละการทำงานของความรู้สึก

183
00:13:46,821 --> 00:13:49,461
‎เราจะมีความสุขไม่ได้ถ้าไม่เคยเศร้า

184
00:14:30,741 --> 00:14:31,821
‎เป็นอะไรหรือเปล่า

185
00:14:34,861 --> 00:14:36,301
‎ฉันว่าฉันได้ยินบางอย่าง

186
00:14:36,461 --> 00:14:37,821
‎เพื่อนฉันอาจกลับมาแล้วก็ได้

187
00:14:39,061 --> 00:14:40,341
‎ฉันจะลองไปดูนะ

188
00:15:31,661 --> 00:15:32,781
‎นั่นตุ๊กตาของฉัน

189
00:15:34,901 --> 00:15:35,861
‎มิดจ์

190
00:15:36,501 --> 00:15:37,941
‎แต่ฉันไม่อยากได้แล้ว

191
00:15:38,261 --> 00:15:39,221
‎ฉันกลัว

192
00:15:40,421 --> 00:15:42,701
‎ไม่เป็นไร ตุ๊กตาทำร้ายเธอไม่ได้

193
00:15:43,101 --> 00:15:44,821
‎แอมเบอร์ไม่อยู่ในตุ๊กตาแล้ว

194
00:15:45,381 --> 00:15:46,341
‎แล้วนางอยู่ไหน

195
00:15:46,701 --> 00:15:49,941
‎เธอจะมาฆ่าฉัน
‎บอกว่าต้องมีแค่เราคนเดียวที่รอด

196
00:15:50,381 --> 00:15:51,821
‎เธอต้องการพลังคืน

197
00:15:51,901 --> 00:15:53,741
‎เธอไม่อยากจะเศร้าอีกแล้ว

198
00:15:54,901 --> 00:15:58,181
‎ไม่ต้องห่วงนะ
‎ฉันจะไม่ยอมให้เกิดอะไรขึ้นกับเธอ

199
00:15:59,261 --> 00:16:00,181
‎สัญญานะ

200
00:16:01,381 --> 00:16:02,381
‎ฉันสัญญา

201
00:16:26,301 --> 00:16:27,261
‎ไง เพื่อน

202
00:16:28,501 --> 00:16:29,541
‎ไม่เจอกันนานเลยนะ

203
00:16:30,381 --> 00:16:31,541
‎นายอยู่ตรงนี้จริงๆ

204
00:16:32,021 --> 00:16:34,701
‎ไม่อยากจะเชื่อ นึกว่านายตายไปแล้วซะอีก

205
00:16:35,141 --> 00:16:36,221
‎ฉันโทษตัวเอง

206
00:16:36,301 --> 00:16:37,261
‎ก็ควรแล้ว

207
00:16:38,021 --> 00:16:40,501
‎เหตุผลเดียวที่ฉันยังมีชีวิตอยู่
‎ก็คือมีคนเห็นการชน

208
00:16:40,981 --> 00:16:42,421
‎และโทรเรียกรถพยาบาล

209
00:16:44,661 --> 00:16:46,101
‎นายเป็นเพื่อนซี้ของฉันแท้ๆ

210
00:16:47,341 --> 00:16:48,621
‎แต่กลับทิ้งฉันให้ตาย

211
00:16:51,221 --> 00:16:53,381
‎- ถ้าฉันรู้ว่านายยังไม่ตาย…
‎- นายจะทำไง

212
00:16:54,341 --> 00:16:56,861
‎จะอยู่ต่อเหรอ จะยอมเข้าคุกเหรอ

213
00:16:58,581 --> 00:17:00,221
‎เพราะนั่นคือที่ที่นายจะไป

214
00:17:00,781 --> 00:17:02,941
‎ฉันขอโทษ ฉันกลัว

215
00:17:03,061 --> 00:17:04,861
‎แต่ฉันนึกถึงนายทุกวันนะ

216
00:17:06,661 --> 00:17:08,781
‎ตลกดี ฉันก็เหมือนกัน

217
00:17:09,461 --> 00:17:14,661
‎สามเดือน สองสัปดาห์ กับอีกสามวัน
‎ที่อยู่ในโรงพยาบาล

218
00:17:15,621 --> 00:17:18,741
‎เย็บ 67 เข็มและใส่หมุดโลหะสองตัว

219
00:17:19,381 --> 00:17:21,301
‎รู้ไหมว่าอะไรทำให้ฉันมีชีวิตต่อ

220
00:17:22,181 --> 00:17:25,021
‎ความคิดที่จะตามหานาย
‎และให้นายชดใช้ไง

221
00:17:36,621 --> 00:17:37,581
‎พวกนั้นมาแล้ว

222
00:17:39,341 --> 00:17:40,341
‎ข้างหลังนาย

223
00:17:40,941 --> 00:17:43,901
‎เอาจริงดิ นายต้องทำให้มันดีกว่า…

224
00:17:45,101 --> 00:17:46,101
‎นั้นนะ

225
00:17:47,941 --> 00:17:48,981
‎พวกแกต้องการอะไร

226
00:17:50,221 --> 00:17:51,261
‎พวกแกเป็นใคร

227
00:17:51,941 --> 00:17:53,461
‎ฉันฝึกยิวยิตสูนะ

228
00:18:54,581 --> 00:18:57,181
‎ฉันจะทิ้งโน้ตไว้ให้มีอา เผื่อนางกลับมา

229
00:18:58,061 --> 00:19:01,421
‎- จุดอพยพอยู่บนหน้าผา
‎- มีลานจอดเฮลิคอปเตอร์หรือไง

230
00:19:01,501 --> 00:19:03,261
‎ก็แค่ที่โล่งๆ น่ะ

231
00:19:03,341 --> 00:19:06,421
‎แต่พวกนั้นใช้มันขนย้ายผู้ป่วย
‎ตอนที่นี่เป็นโรงพยาบาลนะ

232
00:19:06,581 --> 00:19:09,061
‎และก่อนหน้านั้น มันเป็นโรงแรม

233
00:19:09,261 --> 00:19:12,181
‎และก่อนที่ที่นี่จะถูกสร้าง
‎มันเป็นโรงพยาบาลสำหรับผู้เป็นโรคเรื้อรัง

234
00:19:12,261 --> 00:19:14,541
‎ฉันว่ามันก็เคยเป็นสปาด้วย

235
00:19:15,141 --> 00:19:16,461
‎อยากให้มันยังเป็นนะ

236
00:19:16,901 --> 00:19:20,661
‎แต่ทุกอย่างที่เปิดที่นี่มักจะปิดไป ด้วย…

237
00:19:20,861 --> 00:19:22,861
‎ผีในป่าและคนหายตัวไป

238
00:19:23,461 --> 00:19:26,701
‎เป็นความรู้ที่น่าประทับใจมาก เจ็นน่า
‎เธอไปหามาได้ยังไง

239
00:19:26,981 --> 00:19:29,541
‎ฉันเปล่า แฮร์รี่ย์ต่างหาก ทั้งหมดอยู่ใน…

240
00:19:31,101 --> 00:19:32,501
‎งานค้นคว้าของเขา

241
00:19:33,461 --> 00:19:35,301
‎- เจ็นน่า
‎- เดี๋ยวฉันตามไป

242
00:19:39,821 --> 00:19:41,861
‎น่าเสียดายนะที่ฉันไม่ได้นั่งเรือหาปลา

243
00:19:42,501 --> 00:19:44,661
‎ฉันน่าจะรู้ว่าเพื่อนๆ จะกลับมาหา

244
00:19:46,501 --> 00:19:48,501
‎นั่นหลุมศพพี่ชายเรา

245
00:19:53,341 --> 00:19:54,701
‎เขารักเกาะนี้

246
00:19:57,981 --> 00:19:59,341
‎เราเลยมากันทุกปี

247
00:20:00,541 --> 00:20:01,701
‎รำลึกถึงเขา

248
00:20:03,421 --> 00:20:04,421
‎ร้องไห้

249
00:20:05,501 --> 00:20:06,581
‎แล้วก็กลับบ้าน

250
00:20:08,261 --> 00:20:11,341
‎และนั่นคือความทรงจำที่เธออยากเก็บไว้เหรอ

251
00:20:19,541 --> 00:20:24,181
‎และเธอจะเก็บไว้ เพราะนั่นเป็นสิ่งที่เธอเป็น

252
00:20:25,821 --> 00:20:29,941
‎แต่ฉันไม่อาจเลือกแบบนั้นได้
‎เพราะสิ่งที่ฉันเป็น

253
00:20:38,701 --> 00:20:40,941
‎ขอให้เธอเจอสิ่งที่ตามหานะ

254
00:20:46,341 --> 00:20:49,541
‎บางทีเราอาจจะได้นั่งเรือในโอกาสหน้านะ

255
00:20:59,581 --> 00:21:04,861
‎(แซม ซัทเธอร์แลนด์
‎ลูกชายและพี่ชายผู้เป็นที่รัก)

256
00:21:16,461 --> 00:21:20,141
‎ลูก้า เราต้องกลับไปที่สถาบัน
‎แอมเบอร์จะฆ่ามิดจ์

257
00:21:23,661 --> 00:21:25,101
‎ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ ลูก้า

258
00:22:01,701 --> 00:22:03,701
‎ขอโทษนะ ฉันต้องทำ

259
00:22:18,221 --> 00:22:19,181
‎มิดจ์

260
00:22:23,261 --> 00:22:24,941
‎แอมเบอร์จะมาฆ่าเธอ

261
00:22:32,141 --> 00:22:33,141
‎มีอา

262
00:22:34,061 --> 00:22:34,941
‎เธอมาด้วย

263
00:22:37,701 --> 00:22:38,861
‎บอกแล้วว่านางจะมา

264
00:23:17,061 --> 00:23:20,701
‎คำบรรยายโดย นัฐ วงศ์ศักดิ์ภักดี