1
00:01:08,903 --> 00:01:09,737
ปิ๊บ

2
00:01:11,572 --> 00:01:12,406
ไง

3
00:01:31,550 --> 00:01:32,801
อลิซ

4
00:01:32,968 --> 00:01:34,512
อลิซ ฉันเอง

5
00:01:39,600 --> 00:01:40,935
พระเจ้าช่วย

6
00:01:41,435 --> 00:01:43,771
พวกเราทะเลาะกัน เขาโมโห

7
00:01:44,104 --> 00:01:47,525
- อะไรนะ เธอโอเคไหม
- ฉันต้องโทรหาเขา

8
00:01:47,608 --> 00:01:48,484
เกิดอะไรขึ้น

9
00:01:51,070 --> 00:01:53,864
ไม่ๆ มันเหมือน... ก็แค่...

10
00:01:54,031 --> 00:01:56,158
- ไง คุณกำลัง...
- แม่งเอ๊ย ฝากข้อความ

11
00:01:56,241 --> 00:01:58,619
- เธอไม่ต้องโทรหรอก
- เธอไม่เข้าใจ

12
00:01:58,702 --> 00:02:01,121
- เขาเห็นไอเดนกอดฉัน แล้วเขาก็โมโห
- กอดเหรอ

13
00:02:01,205 --> 00:02:03,791
ใช่ เขาเห็นฉันกอดไอเดน

14
00:02:03,874 --> 00:02:07,253
ฉันว่าเขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

15
00:02:07,336 --> 00:02:11,090
แค่... ถ้าฉันอธิบายกับเขาได้ เขา...

16
00:02:14,718 --> 00:02:16,011
ทำอะไรน่ะ

17
00:02:18,055 --> 00:02:20,641
ฉันอยากให้เธอเห็นสภาพตัวเอง

18
00:02:49,086 --> 00:02:50,504
เธอต้องแจ้งความเขา

19
00:02:55,968 --> 00:02:57,595
มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอไม่แจ้ง

20
00:02:57,678 --> 00:02:59,763
ลาป่วยสองสามวัน

21
00:03:00,806 --> 00:03:04,101
พยายามปกปิดรอยช้ำ
แล้วก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ

22
00:03:07,229 --> 00:03:10,107
แล้วไงต่อ เธอจะทำงานกับเขาต่อ

23
00:03:10,816 --> 00:03:12,610
แล้วเขาก็รอดไปได้งั้นเหรอ

24
00:03:17,990 --> 00:03:19,325
เขาเคย

25
00:03:21,243 --> 00:03:22,244
ตีเธอไหม

26
00:03:26,332 --> 00:03:28,918
เขาโหดร้าย

27
00:03:30,628 --> 00:03:31,629
ขี้หึง

28
00:03:33,923 --> 00:03:36,550
เขาทำฉันกลัวจนหัวหดอยู่สองสามครั้ง

29
00:03:37,885 --> 00:03:39,845
แต่เขาไม่เคยรักฉัน

30
00:03:47,770 --> 00:03:49,688
เธอช่วยเอานี่ออกให้หน่อยได้ไหม

31
00:04:54,294 --> 00:04:59,299
ดอกไม้ที่หายไปของอลิซ ฮาร์ต

32
00:04:59,383 --> 00:05:02,970
ตอนเจ็ด ถั่วทะเลทรายของสเติร์ต

33
00:05:03,053 --> 00:05:07,850
ความหมาย: มีความกล้า มีความมั่นใจ

34
00:05:25,034 --> 00:05:26,452
คุณดูเปลี่ยนไปนะ

35
00:05:30,205 --> 00:05:31,623
ฉัน...

36
00:05:33,876 --> 00:05:36,211
ไปตามหาอลิซในทะเลทราย

37
00:05:36,295 --> 00:05:39,214
แล้วจบลงด้วยการไปเที่ยว
ดินแดนอะบอริจินกับพวกป้าๆ

38
00:05:39,298 --> 00:05:40,549
มันน่าทึ่งมาก

39
00:05:46,722 --> 00:05:48,432
ฉันได้ข้อความจากอลิซด้วย

40
00:05:48,932 --> 00:05:52,895
เธอบอกว่ายังไม่พร้อมคุย
แต่เธอไม่เป็นไร

41
00:05:53,228 --> 00:05:55,314
เธอมีความสุข กำลังมีความรัก

42
00:05:57,399 --> 00:05:58,400
ขอบใจนะ

43
00:06:15,292 --> 00:06:16,627
- ขอบคุณที่...
- อืม ฟังนะ

44
00:06:16,710 --> 00:06:19,129
ก่อนที่คุณจะพูดอะไร คุณควรรู้ว่า

45
00:06:19,213 --> 00:06:20,672
ดีแลนเข้ามาพบฉัน

46
00:06:22,216 --> 00:06:25,636
แล้วเขาก็พูดจากล่าวหาคุณไว้
ค่อนข้างร้ายแรง

47
00:06:30,432 --> 00:06:31,433
กล่าวหาฉันเหรอ

48
00:06:31,517 --> 00:06:35,854
ใช่ เขาบอกว่าความสัมพันธ์กับคุณ
มันกลายเป็นเรื่องแย่

49
00:06:35,938 --> 00:06:40,275
แล้วเขาก็อ้างว่าคุณทำร้ายเขา
ทั้งทางวาจาและร่างกาย

50
00:06:40,359 --> 00:06:42,903
แล้วเมื่อคืนนี้คุณก็ทำร้ายเขาอย่างรุนแรง

51
00:06:45,531 --> 00:06:47,366
ไม่ เขาต่างหากที่ทำร้ายฉัน

52
00:06:49,326 --> 00:06:51,578
ฉันเห็นว่าคุณเจ็บแต่...

53
00:06:51,662 --> 00:06:54,581
ดีแลนมีบาดแผลและรอยช้ำทั่วทั้ง...

54
00:06:54,665 --> 00:06:58,168
ใช่ เพราะฉันต้องป้องกันตัวเอง เขา...

55
00:06:59,837 --> 00:07:01,672
เขาจะฆ่าฉัน

56
00:07:06,176 --> 00:07:08,720
ดีแลนยังอ้างอีกว่า...

57
00:07:09,429 --> 00:07:11,682
อลิซ ฉันต้องถามคุณเรื่องนี้
ฉันขอโทษจริงๆ

58
00:07:11,765 --> 00:07:14,726
แต่เขายังอ้างว่าคุณโกหกฉัน

59
00:07:15,310 --> 00:07:16,979
เรื่องคุณสมบัติของคุณ

60
00:07:17,354 --> 00:07:19,731
เกี่ยวกับใบปริญญา เพื่อให้ได้ทำงานนี้

61
00:07:21,358 --> 00:07:23,694
แล้วเขาก็ยังพูดอีกว่า

62
00:07:24,570 --> 00:07:26,071
คุณมีประวัติก่อความรุนแรง

63
00:07:26,613 --> 00:07:28,407
สมัยที่คุณยังเป็นเด็ก

64
00:07:29,491 --> 00:07:31,660
แล้วเขาก็พูดถึงเรื่องไฟไหม้

65
00:07:31,743 --> 00:07:36,331
และพวกนี้ก็เป็นข้อกล่าวหาที่ร้ายแรง
ฉันเลยจำเป็นต้องรู้...

66
00:07:44,047 --> 00:07:47,968
อลิซ ฉันไม่คิดว่ามันตลกนะ

67
00:07:48,760 --> 00:07:51,805
ดีแลน เขาเป็นเจ้าหน้าที่ที่อาวุโสที่สุด

68
00:07:51,889 --> 00:07:55,475
เราไม่เคยมีปัญหาอะไรกัน
ตลอดสี่ปีที่ผ่านมา

69
00:07:55,808 --> 00:08:00,814
แต่วันนี้ ฉันไม่เคยเห็นเขา
โกรธขนาดนี้เลย

70
00:08:05,277 --> 00:08:06,361
คนหาย

71
00:08:06,445 --> 00:08:08,238
ใบปลิวพวกนี้ติดอยู่ทั่วแอกเนส บลัฟ

72
00:08:08,947 --> 00:08:12,201
ฉันจะต้องพักงานคุณ
ในระหว่างสอบสวนอย่างเป็นทางการ

73
00:08:12,284 --> 00:08:14,286
นั่นหมายความว่าฝ่ายบุคคล
จากแคนเบอร์รา...

74
00:08:23,962 --> 00:08:25,464
ไม่อยากเชื่อเลยว่าหล่อนพูดแบบนั้น

75
00:08:28,592 --> 00:08:32,763
ช่างหัวหล่อน ช่างหัวทัวร์อาทิตย์ตก
ให้คนอื่นมาทำแทนก็ได้

76
00:08:32,846 --> 00:08:36,390
- ฉันจะพาเธอไปหาตำรวจ
- ไม่ อย่ามีปัญหาเพราะฉันเลย

77
00:08:39,061 --> 00:08:40,645
เดี๋ยวฉันตามไป ไม่เป็นไร

78
00:08:41,563 --> 00:08:43,357
แต่เธออยู่นี่ไม่ได้

79
00:08:44,983 --> 00:08:45,817
นี่

80
00:08:48,820 --> 00:08:51,657
มาเถอะ เธอจะไปทัวร์กับฉัน

81
00:08:52,115 --> 00:08:53,784
ฉันจะดูแลเธอเอง โอเคไหม

82
00:09:32,614 --> 00:09:34,241
นี่ ทำอะไรของคุณน่ะ

83
00:09:35,450 --> 00:09:39,663
- สนใจเรื่องตัวเองเถอะน่า
- มันเขียนไว้ชัดนะว่าอย่าเด็ดดอกไม้

84
00:09:40,831 --> 00:09:41,957
หยุดนะ

85
00:09:42,415 --> 00:09:43,875
อลิซ เธอทำอะไรน่ะ

86
00:09:45,043 --> 00:09:45,877
เธอทำอะไร

87
00:09:45,961 --> 00:09:49,589
- เอาคืนไป
- ใครก็ได้ช่วยฉันที

88
00:09:50,132 --> 00:09:52,175
อลิซ อลิซ ปล่อยเธอ

89
00:10:35,177 --> 00:10:36,595
คุณโอเคไหม

90
00:10:38,764 --> 00:10:41,892
ใครจะไปรู้ล่ะว่าอลิซจะบ้าขนาดนี้

91
00:10:43,852 --> 00:10:45,312
รอให้เห็นนี่ก่อนเถอะ

92
00:10:49,274 --> 00:10:51,860
- ใครก็ได้ช่วยฉันที
- บอกแล้วว่าเธอบ้า

93
00:10:52,110 --> 00:10:56,156
- พวก เธอทำแบบนี้กับนักท่องเที่ยวเหรอ
- อลิซ อลิซ ปล่อยเธอ

94
00:10:59,826 --> 00:11:03,205
- มันต้องไม่เป็นไร
- เธอมีแต่ปัญหา

95
00:11:03,997 --> 00:11:05,540
ไหนดูคุณหน่อยสิ เร็วเข้า

96
00:11:05,957 --> 00:11:08,043
จะต้องปวดหัวแน่ๆ

97
00:11:08,794 --> 00:11:10,587
พระเจ้า ใครมีเบียร์บ้าง

98
00:11:44,454 --> 00:11:45,580
อลิซ

99
00:11:46,415 --> 00:11:47,540
อลิซ

100
00:11:52,254 --> 00:11:53,338
อลิซ

101
00:11:56,508 --> 00:11:58,135
หนูอยากกลับบ้าน

102
00:11:59,219 --> 00:12:00,512
ที่รัก

103
00:12:02,264 --> 00:12:03,682
มีอะไร หลานรัก

104
00:12:04,599 --> 00:12:05,809
เกิดอะไรขึ้น

105
00:12:11,940 --> 00:12:15,277
หนูอยากให้ย่ามารับ

106
00:12:20,699 --> 00:12:22,701
หนูอยากกลับบ้าน

107
00:12:26,246 --> 00:12:28,498
หนูไม่... หนูไม่อยาก...

108
00:12:34,004 --> 00:12:35,005
ฉันอยู่นี่จ้ะ

109
00:12:37,132 --> 00:12:38,133
ฉันอยู่นี่

110
00:12:41,678 --> 00:12:42,679
ฉันอยู่นี่

111
00:13:03,950 --> 00:13:07,871
คราวนี้หนูต้องกลับไปธอร์นฟิลด์
เป็นฟลาวเวอร์ที่โดนทำร้ายอีกคน

112
00:13:16,338 --> 00:13:17,339
ไม่ใช่หรอก

113
00:13:23,553 --> 00:13:24,554
ไม่ใช่

114
00:14:11,393 --> 00:14:12,394
แซลลี่

115
00:14:14,980 --> 00:14:16,273
จูนนะ

116
00:14:18,233 --> 00:14:22,112
ฉันโทรมาถามว่าเราไปเยี่ยมคุณได้ไหม

117
00:15:46,613 --> 00:15:47,739
เรามาที่นี่ทำไมคะ

118
00:15:48,490 --> 00:15:53,119
นานมาแล้วที่ฉันโกหก
เรื่องที่สำคัญมากกับเธอ

119
00:15:59,167 --> 00:16:01,211
น้องชายของเธอไม่ได้ตายตอนไฟไหม้

120
00:16:02,295 --> 00:16:04,089
แม่ของเธอไปคลอดเขา

121
00:16:04,673 --> 00:16:08,301
แล้วเขาก็เกิดมาเร็วเกินไป
และป่วยอย่างหนัก

122
00:16:08,802 --> 00:16:11,471
- เขาพาเด็กไปซิดนีย์เพื่อช่วยชีวิต
- อะไรนะคะ

123
00:16:11,596 --> 00:16:12,972
แล้วสุดท้ายเขาก็ช่วยได้

124
00:16:13,640 --> 00:16:17,060
ฉันให้แซลลี่ มอร์แกนรับเขาไปเลี้ยง

125
00:16:18,436 --> 00:16:23,400
แซลลี่คือบรรณารักษ์ที่ดูแลเธอ
ในโรงพยาบาลที่นี่

126
00:16:33,243 --> 00:16:34,494
หนูมีน้องชายเหรอ

127
00:16:34,994 --> 00:16:37,831
เธอมีน้องชายแสนวิเศษ

128
00:16:39,624 --> 00:16:42,460
แล้วฉันก็ขอโทษจริงๆ
ที่แยกพวกเธอออกจากกัน

129
00:16:45,130 --> 00:16:46,131
มัน...

130
00:16:55,765 --> 00:16:58,560
ล้อเล่นหรือเปล่าเนี่ย

131
00:16:59,060 --> 00:16:59,894
เปล่าจ้ะ

132
00:17:02,313 --> 00:17:04,941
ย่าไม่... แม่งเอ๊ย

133
00:17:11,948 --> 00:17:13,657
อยากให้ฉันตามเธอไปไหม

134
00:17:20,707 --> 00:17:22,291
ฉันจะคอยดูเธอ

135
00:18:00,288 --> 00:18:02,040
ห้องสมุด

136
00:18:35,990 --> 00:18:37,408
หานี่อยู่เหรอ

137
00:18:38,618 --> 00:18:40,078
นิทานเซลกี้

138
00:18:54,634 --> 00:18:55,802
เขาเป็นยังไงคะ

139
00:18:59,556 --> 00:19:01,099
ค่อนข้างจะบอกยาก

140
00:19:02,767 --> 00:19:05,603
น่าจะให้ชาร์ลีพูดเองดีกว่า

141
00:19:07,063 --> 00:19:08,940
เขาตื่นเต้นมากที่จะได้เจอเธอ

142
00:19:11,651 --> 00:19:14,445
เขารอวันนี้มานานมาก

143
00:19:18,575 --> 00:19:20,660
- เขารู้เรื่องหนูเหรอ
- แน่นอน

144
00:19:22,287 --> 00:19:23,997
เขารู้เรื่องเธอมาตลอด อลิซ

145
00:19:24,622 --> 00:19:26,374
พี่สาวแสนสวยของเขา

146
00:19:30,253 --> 00:19:31,254
หนู...

147
00:19:32,755 --> 00:19:35,466
หนูค่อนข้างสับสน ไม่รู้ว่าหนูจะ...

148
00:19:37,844 --> 00:19:39,262
หนูยังไม่ค่อยพร้อม

149
00:19:42,974 --> 00:19:46,269
งั้นเราแค่มาดื่มชากันดีไหม
จะได้กินเค้กด้วยกัน

150
00:19:48,688 --> 00:19:50,106
ฉันทำเค้กลามิงตันไว้ให้ด้วย

151
00:19:53,943 --> 00:19:55,111
คุณรู้ว่าหนูจะมาเหรอคะ

152
00:19:59,073 --> 00:20:00,158
จูนสินะ

153
00:20:17,342 --> 00:20:19,594
- ไงครับ ทวิก
- ไง ชาร์ลี

154
00:20:20,011 --> 00:20:22,305
- ฝากนี่ไว้ให้อลิซด้วย
- โอเค

155
00:20:22,388 --> 00:20:24,223
- ขอบใจนะ
- ไม่เป็นไรครับ

156
00:20:26,184 --> 00:20:27,560
มาขอกอดหน่อย หนุ่มน้อย

157
00:20:35,443 --> 00:20:36,527
บายครับ ทวิก

158
00:20:53,336 --> 00:20:54,963
ไปไหนดี บ้านไหม

159
00:21:02,762 --> 00:21:03,888
มาเถอะ

160
00:21:05,765 --> 00:21:06,891
ก้าวระวังๆ นะ

161
00:21:09,644 --> 00:21:11,479
อย่ามาตายตอนฉันประคองนะ

162
00:21:11,604 --> 00:21:13,606
ฉันต้องพาคุณขึ้นบันไดบ้าๆ นี่ด้วย

163
00:21:21,614 --> 00:21:22,615
"ติดกับ"

164
00:21:30,373 --> 00:21:31,749
"อยากกลับบ้าน..."

165
00:21:40,967 --> 00:21:42,385
"เด็กๆ"

166
00:21:47,640 --> 00:21:48,641
"หนีรอด"

167
00:21:56,065 --> 00:21:57,400
"กลับไปหา..."

168
00:21:58,735 --> 00:21:59,986
"พี่น้องของเธอ"

169
00:22:02,155 --> 00:22:03,489
นี่มันอะไรคะ

170
00:22:12,248 --> 00:22:16,169
มันเป็นทางเดียวที่เราสื่อสารกันได้
โดยที่เคลมไม่รู้

171
00:22:19,547 --> 00:22:20,590
เขาเอาแต่...

172
00:22:22,258 --> 00:22:23,885
เขาคอยจับตาดูแม่เธอตลอด

173
00:22:29,390 --> 00:22:31,684
คุณเลยส่งข้อความผ่านหนังสือเหรอ

174
00:22:35,980 --> 00:22:37,398
พวกคุณเป็นเพื่อนกันเหรอ

175
00:22:41,069 --> 00:22:42,695
ฉันอยากช่วยแม่เธอ

176
00:22:44,155 --> 00:22:46,115
แม่เธอพยายามจะทิ้งพ่อเธอ

177
00:22:48,242 --> 00:22:52,497
พาเธอไปที่ที่ปลอดภัย เธอกับชาร์ลี

178
00:22:53,706 --> 00:22:57,752
แม่จะไปหรือแค่พูดเฉยๆ
โดยไม่คิดจะลงมือทำ

179
00:22:57,835 --> 00:22:58,795
ไม่

180
00:22:59,629 --> 00:23:01,214
เขามีแผนที่ชัดเจน

181
00:23:01,964 --> 00:23:04,217
เขารู้ว่าอยากพาเธอไปไหน

182
00:23:04,300 --> 00:23:05,760
ทุกอย่างอยู่ในนี้

183
00:23:14,018 --> 00:23:16,145
ที่ที่ดอกไม้ป่าบานสะพรั่ง

184
00:23:16,229 --> 00:23:19,941
ฉันเพิ่งรู้ตอนที่ไปธอร์นฟิลด์แล้วเห็นป้าย

185
00:23:21,859 --> 00:23:25,196
เธอไปอยู่ในที่ที่แม่ของเธออยากให้เธออยู่

186
00:23:33,204 --> 00:23:35,540
งั้นทั้งหมดนี่ก็เป็นความผิดหนู

187
00:23:36,916 --> 00:23:38,459
ไม่ใช่ อลิซ

188
00:23:38,835 --> 00:23:41,838
หนูทำแผนพัง หนูทำมันพัง

189
00:23:41,921 --> 00:23:42,964
ไม่

190
00:23:43,297 --> 00:23:46,801
หนูทำมันพังด้วยไฟใน...

191
00:23:47,885 --> 00:23:49,345
หนูทำ...

192
00:23:50,763 --> 00:23:54,058
- ไม่ๆ มันไม่ใช่ความผิดของเธอ
- หนู...

193
00:23:55,852 --> 00:24:00,314
ไฟในโรงเก็บของ
หนูไม่ได้ตั้งใจฆ่าใคร หนูไม่ได้...

194
00:24:00,398 --> 00:24:03,818
มีบางอย่างที่เธอจะต้องเห็น
เชื่อฉันเถอะ มันไม่ใช่ความผิดของเธอ

195
00:24:03,901 --> 00:24:05,862
หนูไม่รู้เรื่องแผน

196
00:24:05,945 --> 00:24:06,863
หนีรอด

197
00:24:24,922 --> 00:24:26,174
ไม่เป็นไร

198
00:24:41,314 --> 00:24:42,690
สำนักงานเจ้าหน้าที่ชันสูตรศพ
ผลการสืบสวน

199
00:24:42,773 --> 00:24:44,859
"การสืบสวนนี้ไม่ได้ทำขึ้นเพื่อตำหนิใคร

200
00:24:45,026 --> 00:24:46,819
"มันเป็นกระบวนการสืบสวน

201
00:24:48,112 --> 00:24:51,699
"จุดมุ่งหมายคือเพื่อให้รับรู้
อย่างตรงไปตรงมาถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

202
00:24:51,782 --> 00:24:54,577
"ที่นำไปสู่การตาย
ของแอกเนสและเคลม ฮาร์ต

203
00:24:55,411 --> 00:24:57,997
"และพิจารณาว่าได้รับบทเรียนอะไร

204
00:24:58,080 --> 00:25:00,625
"เพื่อที่จะได้ช่วยเหลือชีวิตในอนาคตได้

205
00:25:02,084 --> 00:25:06,255
"ในช่วงเวลาของการสืบสวน
อลิซ ฮาร์ตไม่สามารถให้สัมภาษณ์ได้

206
00:25:06,339 --> 00:25:09,508
"เนื่องจากเธอยังรักษาอาการบาดเจ็บ
อยู่ในโรงพยาบาล

207
00:25:12,345 --> 00:25:15,973
"การทำร้ายร่างกายอย่างต่อเนื่อง
จากพ่อของเธอส่งผลให้กระดูกหัก

208
00:25:16,057 --> 00:25:19,101
"ปอดฉีก ศีรษะ และลำคอบาดเจ็บ

209
00:25:20,519 --> 00:25:23,731
"อลิซ ฮาร์ตไม่พูดตั้งแต่วันที่เกิดไฟไหม้

210
00:25:25,858 --> 00:25:27,443
ผลสรุป

211
00:25:27,526 --> 00:25:29,779
"แอกเนส ฮาร์ตใช้ชีวิต
ด้วยความหวาดกลัว

212
00:25:29,862 --> 00:25:33,199
"และใช้ชีวิตเพื่อลูกสาวของเธอ อลิซ
และลูกชายที่ยังไม่เกิดของเธอ

213
00:25:34,283 --> 00:25:37,787
"สามีของเธอ เคลม ฮาร์ต
เป็นทั้งคนรักที่ทุ่มเท

214
00:25:37,870 --> 00:25:39,830
"และก็ชอบควบคุมอย่างมาก

215
00:25:47,630 --> 00:25:51,842
"ถึงจะมีอุปสรรคเหล่านี้ แต่แอกเนสยัง
เป็นเพื่อนกับบรรณารักษ์ แซลลี่ มอร์แกน

216
00:25:51,926 --> 00:25:57,265
"และวางแผนจะทิ้งเคลม
และพาลูกสาวไปยังที่หลบภัยที่เธอรู้

217
00:25:57,348 --> 00:25:59,558
"ที่ที่เธอเชื่อว่าลูกๆ จะปลอดภัย

218
00:26:02,561 --> 00:26:05,106
"วันที่ 7 มกราคม 2007

219
00:26:05,773 --> 00:26:09,402
"แอกเนสรับการตรวจร่างกายก่อนคลอด
ที่โรงพยาบาลวายอูน่า

220
00:26:09,902 --> 00:26:11,320
"โดยมีเคลมมาด้วย"

221
00:26:11,404 --> 00:26:14,532
ถ้าเรามีเวลา เราจะเอาหนังสือ
ที่ห้องสมุดมาให้อีกนะ

222
00:26:16,284 --> 00:26:19,287
- เราเก็บ นิทานเซลกี้ ไว้ได้ไหมคะ
- เราอ่านมันไปแล้ว

223
00:26:21,080 --> 00:26:23,457
เอาละ เป็นเด็กดีนะ

224
00:26:31,841 --> 00:26:35,177
"หลังออกจากโรงพยาบาล
พวกเขาไปที่ห้องสมุดท้องถิ่น

225
00:26:35,261 --> 00:26:39,348
"ที่ที่แอกเนสอัปเดตแผนการหนีจากเคลม
กับบรรณารักษ์แซลลี่

226
00:26:39,890 --> 00:26:41,684
"ข้อความที่อยู่ในหนังสือ"

227
00:26:44,895 --> 00:26:47,023
22 มกราคม 2007 - แอกเนส ฮาร์ต

228
00:26:47,481 --> 00:26:49,775
"จากนั้นแอกเนสก็กลับไปบ้านพร้อมเคลม

229
00:26:50,401 --> 00:26:54,697
"จากรายงานทางนิติเวช
ไฟเล็กๆ ได้ปะทุขึ้นในโรงเก็บของ"

230
00:27:04,040 --> 00:27:05,041
อลิซ

231
00:27:05,541 --> 00:27:06,542
อลิซ

232
00:27:08,210 --> 00:27:10,171
- อลิซ
- เคลม

233
00:27:12,465 --> 00:27:13,507
เคลม ได้โปรด

234
00:27:16,010 --> 00:27:17,720
อย่าทำร้ายเธอเลยนะ เคลม

235
00:27:23,851 --> 00:27:25,227
อลิซ

236
00:27:25,519 --> 00:27:26,354
เคลม

237
00:27:30,066 --> 00:27:31,067
เคลม

238
00:27:33,069 --> 00:27:33,986
เคลม

239
00:27:34,445 --> 00:27:36,072
เคลม หยุดนะ

240
00:27:36,989 --> 00:27:38,657
เคลม หยุด

241
00:27:39,241 --> 00:27:40,117
ได้โปรด

242
00:28:27,081 --> 00:28:31,544
"จากนั้นแอกเนสออกจากบ้าน
กลับไปหาอลิซ แล้วก็คลอดก่อนกำหนด

243
00:28:35,464 --> 00:28:38,843
"เจ้าหน้าที่พบเธอกำลังเจ็บปวด
จากการสูดดมควันไปอย่างมาก

244
00:28:39,427 --> 00:28:40,678
"และเข้าขั้นวิกฤต"

245
00:28:44,348 --> 00:28:46,225
"มันเป็นการค้นพบของการสืบสวนนี้

246
00:28:46,308 --> 00:28:51,564
"ว่าแอกเนส แมรี่ ฮาร์ตฆ่าเคลม ฮาร์ต
เพื่อช่วยชีวิตลูกสาวของเธอ

247
00:28:51,647 --> 00:28:53,357
"เนื่องจากเธอถูกพ่อทำร้าย

248
00:28:55,067 --> 00:28:58,737
"การกระทำสุดท้ายของเธอเกิดขึ้น
จากการถูกทำร้ายรุนแรงมาหลายปี

249
00:28:58,821 --> 00:29:00,781
"โดยน้ำมือของสามีเธอ"

250
00:31:07,616 --> 00:31:11,662
สองเดือนต่อมา

251
00:31:16,083 --> 00:31:17,418
อลิซเป็นไงบ้าง

252
00:31:18,544 --> 00:31:20,087
ฉันว่าดีขึ้นนะ

253
00:31:20,212 --> 00:31:21,463
ยังปรับตัวอยู่

254
00:31:22,673 --> 00:31:25,092
ฉันคุยกับเธอเรื่องเคลมและเจมม่า

255
00:31:25,259 --> 00:31:26,927
แล้วเป็นไงบ้าง

256
00:31:28,512 --> 00:31:30,723
ก็โอเคดี

257
00:31:33,559 --> 00:31:35,978
เธอกับชาร์ลีกำลังชดเชยช่วงเวลาที่เสียไป

258
00:31:37,313 --> 00:31:38,689
แล้วจูนเป็นยังไงบ้าง

259
00:31:39,773 --> 00:31:40,983
เธอยังอยู่

260
00:31:42,484 --> 00:31:43,736
หลับอยู่

261
00:31:45,279 --> 00:31:46,864
ฉันคิดว่าเธอได้ยินเรา

262
00:31:48,741 --> 00:31:51,452
เราชอบฟังข้อความของชาร์ลี

263
00:31:52,536 --> 00:31:54,955
แต่ถ้าคุณทำให้อลิซโทรหาเราได้ก็คงดี

264
00:31:55,039 --> 00:31:57,541
จูนคงอยากได้ยินเสียงของเธอ

265
00:31:58,792 --> 00:32:02,630
ฉันรับปากไม่ได้หรอก ทวิก
แต่ฉันจะลองอีกครั้งนะ

266
00:32:02,921 --> 00:32:05,382
- ไว้ค่อยคุยกันนะ
- คอยดูของเหลวไว้นะคะ

267
00:32:05,924 --> 00:32:10,346
ไม่ต้องห่วงอาหาร ณ จุดนี้
แค่คอยทำให้เธอสบายตัว

268
00:32:11,889 --> 00:32:12,973
ขอบคุณค่ะ

269
00:32:13,849 --> 00:32:14,850
มาเถอะ

270
00:32:19,855 --> 00:32:21,523
บู ตาคุณแล้ว

271
00:32:28,530 --> 00:32:32,743
ฉันรู้ว่าคุณชอบเล่นโป๊กเกอร์
แต่เราจะเล่นไพ่โซลิแทร์

272
00:32:33,202 --> 00:32:36,205
ห้ามโกง ฉันรู้ว่าคุณเป็นยังไง

273
00:33:03,315 --> 00:33:04,525
แล้วเคลมล่ะ

274
00:33:07,486 --> 00:33:09,321
ผมเหมือนเขาสักนิดไหม

275
00:33:10,698 --> 00:33:12,324
ผมไม่อยากให้เหมือนเลย

276
00:33:13,534 --> 00:33:15,452
นายเหมือนเขานิดหน่อยนะ

277
00:33:19,998 --> 00:33:24,837
มันไม่ใช่เรื่องแย่หรอก
เขาก็ไม่ได้แย่ไปทั้งหมดนะ

278
00:33:26,505 --> 00:33:27,965
เขาก็ดีเหมือนกัน

279
00:33:28,465 --> 00:33:30,467
เขาเป็นศิลปินและแข็งแกร่ง

280
00:33:35,389 --> 00:33:38,016
แต่ตอนที่เรารู้สึกปลอดภัยและมีความสุข

281
00:33:39,601 --> 00:33:40,602
เขาก็จะเปลี่ยนไป

282
00:33:42,896 --> 00:33:45,065
เพราะบางสิ่งที่มองไม่เห็น หรือ...

283
00:33:49,403 --> 00:33:50,988
พี่จะไม่แจ้งความเขาเหรอ

284
00:33:52,114 --> 00:33:53,282
ที่ทำร้ายร่างกาย

285
00:33:56,118 --> 00:33:57,202
ดีแลนน่ะ

286
00:34:01,999 --> 00:34:03,500
เดี๋ยวนายก็ไปโรงเรียนสายหรอก

287
00:34:20,016 --> 00:34:20,851
ไง

288
00:34:22,018 --> 00:34:27,024
ไม่ต้องรู้สึกกดดันมากเกินไปนะ
แต่เช้านี้ทวิกโทรมา

289
00:34:29,109 --> 00:34:30,569
อาการจูนไม่ค่อยดีเท่าไหร่

290
00:34:33,112 --> 00:34:35,239
พวกเขาคงดีใจถ้าเธอโทรไปหา

291
00:34:36,699 --> 00:34:38,534
หรือฝากข้อความไว้ให้จูน

292
00:34:38,659 --> 00:34:40,286
หนูจะฝากข้อความว่าอะไรล่ะคะ

293
00:34:40,913 --> 00:34:44,833
"ขอบคุณมากที่บอกหนูว่าน้องชายหนู
ตายไปแล้วเมื่อ 14 ปีก่อน" เหรอ

294
00:35:13,362 --> 00:35:14,988
ผมคิดถึงคุณ

295
00:35:24,331 --> 00:35:25,916
ไม่มีคุณแล้ว มันไม่เหมือนเดิม
คุณต้องกลับมา

296
00:35:25,999 --> 00:35:27,376
เราเริ่มต้นกันใหม่ได้
ผมคิดถึงคุณ

297
00:35:34,299 --> 00:35:38,929
ฉันก็คิดถึงคุณเหมือนกัน

298
00:36:09,126 --> 00:36:11,962
คุณบอกเสมอว่าน้ำผึ้งรักษาได้ทุกอย่าง

299
00:37:06,350 --> 00:37:10,145
เราจะแต่งงานกันในธอร์นฟิลด์
แล้วหลังจากงานแต่ง

300
00:37:10,228 --> 00:37:11,605
เราจะหาที่อยู่ของเราเอง

301
00:37:12,272 --> 00:37:13,774
แต่เราไปไม่ไกลหรอก

302
00:37:14,733 --> 00:37:17,110
ฉันอยู่โดยไม่มีพวกคุณไม่ได้หรอก

303
00:37:17,819 --> 00:37:19,947
ที่จริงแล้ว

304
00:37:20,781 --> 00:37:22,950
ผมคิดว่าผมสร้างกระท่อมให้เราได้นะ

305
00:37:23,575 --> 00:37:24,576
ที่นี่

306
00:37:25,243 --> 00:37:26,370
ตรงริมแม่น้ำ

307
00:37:28,121 --> 00:37:30,248
- จริงเหรอ
- ใช่

308
00:37:31,750 --> 00:37:36,129
ธอร์นฟิลด์ทรุดโทรมมานานแล้ว
ที่นี่ต้องปรับปรุงให้ทันสมัย

309
00:37:36,213 --> 00:37:39,633
ที่นี่มีพื้นที่เยอะ มีโอกาสมากมาย

310
00:37:40,133 --> 00:37:41,843
เราอาจจะปรับปรุงที่นี่ใหม่ได้

311
00:37:42,970 --> 00:37:47,307
- ลองคิดดูสิว่ามันจะกลายเป็นอะไรได้
- เคลม แม่อยากคุยกับลูกแบบส่วนตัว

312
00:37:48,266 --> 00:37:49,267
ตอนนี้เลย

313
00:37:56,191 --> 00:38:00,612
ลูกจะไม่สร้างอะไรที่ธอร์นฟิลด์ทั้งนั้น
เพราะที่นี่ไม่ใช่ของลูก

314
00:38:00,988 --> 00:38:02,030
และจะไม่มีทางเป็น

315
00:38:02,698 --> 00:38:05,450
- ทำไมแม่ถึงพูดแบบนั้น
- ลูกรู้ว่าทำไม

316
00:38:05,867 --> 00:38:10,330
ตอนที่แม่ตาย ธอร์นฟิลด์จะเป็นของทวิก
แล้วก็แคนดี้ น้องสาวของลูก

317
00:38:10,622 --> 00:38:11,707
ไม่ใช่ของลูก

318
00:38:12,082 --> 00:38:14,251
เรื่องของแคนดี้ มันไม่มีอะไรเลย

319
00:38:14,418 --> 00:38:16,003
ถ้าไม่มีอะไร

320
00:38:16,378 --> 00:38:19,715
ลูกก็คงไม่ว่าอะไรถ้าแม่จะบอก
แอกเนสว่าลูกข่มขืนน้องสาวตัวเอง

321
00:38:37,816 --> 00:38:41,445
แม่จะไม่บอกอะไรเธอทั้งนั้น
ไม่แม้แต่คำเดียว

322
00:38:45,365 --> 00:38:47,367
เคลม ปล่อยเธอนะ

323
00:38:48,535 --> 00:38:49,703
ออกไปจากที่นี่

324
00:38:51,413 --> 00:38:52,247
แอกเนส

325
00:38:54,833 --> 00:38:55,667
แอกเนส

326
00:38:56,626 --> 00:38:59,379
อย่าให้เขาพาแอกเนสไป

327
00:39:17,481 --> 00:39:19,149
มันจะต้องเป็นแบบนี้

328
00:39:21,151 --> 00:39:22,694
- เพื่ออลิซ
- จูน

329
00:39:32,496 --> 00:39:33,872
มานี่มา

330
00:39:35,248 --> 00:39:36,625
ใช่ โอเค

331
00:39:37,459 --> 00:39:38,460
ไม่

332
00:39:47,886 --> 00:39:49,429
คุณต้องอะไรอีกไหม

333
00:39:50,889 --> 00:39:53,642
ฉันจะเขียนนี่ให้เสร็จ เพื่ออลิซ

334
00:39:54,309 --> 00:39:55,477
ตกลง

335
00:40:04,986 --> 00:40:08,115
ถึงอลิซ

336
00:40:38,436 --> 00:40:39,271
ไง

337
00:40:41,022 --> 00:40:42,816
อลิซ ฉันไม่อยากจะก้าวก่ายนะ

338
00:40:44,734 --> 00:40:48,405
ฉันคิดว่าเธอไม่ควรกลับไปหาดีแลน

339
00:40:50,615 --> 00:40:54,077
แล้วของแบบนั้นมันอันตราย
ทำให้เธอเป็นบ้าได้นะ

340
00:40:55,954 --> 00:40:57,622
มีวิธีที่จะปิดกั้นมัน

341
00:40:57,706 --> 00:41:00,125
- ฉันช่วย...
- ค่ะ หนูรู้

342
00:41:02,377 --> 00:41:04,671
จริงๆ นะ หนูไม่กลับไปหรอกค่ะ

343
00:41:22,814 --> 00:41:24,941
โทร

344
00:41:48,924 --> 00:41:49,966
ได้ยินไหม

345
00:41:53,345 --> 00:41:54,721
พวกมันมารวมฝูงกัน

346
00:41:57,057 --> 00:41:58,058
พวกผึ้ง

347
00:42:17,744 --> 00:42:20,455
มันหมายความว่าราชินีตัวใหม่
ถือกำเนิดขึ้นแล้ว

348
00:42:34,052 --> 00:42:36,680
ฉันกระหายอยากดื่มจินกับโทนิค
แล้วก็มันฝรั่งสักถุง

349
00:42:36,763 --> 00:42:38,139
ฉันจะไปเอามาให้นะ

350
00:44:19,199 --> 00:44:20,492
มันฝรั่งล่ะ

351
00:44:23,244 --> 00:44:24,287
เอาให้เธอสักชิ้น

352
00:44:40,470 --> 00:44:42,555
แค่นิดเดียว

353
00:45:31,813 --> 00:45:33,857
อีกแก้วก่อนจะไป

354
00:45:38,361 --> 00:45:39,362
จูน

355
00:45:43,283 --> 00:45:44,284
จูน

356
00:47:34,143 --> 00:47:36,396
- ไง
- หนูขอโทษ

357
00:47:37,397 --> 00:47:40,441
- ไม่เป็นไรๆ
- หนูขอโทษ

358
00:47:40,525 --> 00:47:43,069
ฉันคิดถึงเธอ เธอมาแล้ว

359
00:47:49,576 --> 00:47:51,869
พระเจ้า ชาร์ลี

360
00:47:52,954 --> 00:47:53,955
ชาร์ลี

361
00:47:54,038 --> 00:47:57,292
พระเจ้า สวัสดี

362
00:47:57,375 --> 00:47:59,085
ดีใจที่เจอเธอนะ

363
00:48:00,211 --> 00:48:03,047
- ผมคุณสีน้ำเงินจริงๆ ด้วย
- แน่นอน

364
00:48:03,131 --> 00:48:04,507
สวัสดีค่ะ ฉันแคนดี้

365
00:48:04,591 --> 00:48:06,467
- แซลลี่
- แซลลี่ ดีใจที่ได้เจอนะคะ

366
00:48:06,551 --> 00:48:08,177
- จอห์นครับ
- จอห์น ดีใจที่ได้เจอค่ะ

367
00:48:08,261 --> 00:48:09,304
ขอต้อนรับนะคะ

368
00:48:09,387 --> 00:48:10,805
มันสวยมากเลย

369
00:48:10,888 --> 00:48:11,889
ขอบคุณค่ะ

370
00:48:12,307 --> 00:48:13,683
ขอต้อนรับสู่ธอร์นฟิลด์

371
00:48:14,601 --> 00:48:15,727
เครื่องดื่มไหมคะ

372
00:48:17,979 --> 00:48:19,355
- ได้ค่ะ
- ค่ะ

373
00:48:19,606 --> 00:48:20,690
นั่งก่อนสิ

374
00:48:23,484 --> 00:48:25,278
คุณคิดว่าจะมากันกี่คนเหรอ

375
00:48:25,528 --> 00:48:28,740
มีแค่พวกเรากับพวกฟลาวเวอร์

376
00:48:44,380 --> 00:48:46,841
จูน แม่ของฉันคงเกลียดนี่แน่

377
00:48:46,924 --> 00:48:48,217
ใช่เลย เธอต้องเกลียดแน่

378
00:48:49,802 --> 00:48:53,181
เธอบอกไว้อย่างชัดเจนว่า
เธอต้องการงานศพแบบง่ายๆ

379
00:48:53,264 --> 00:48:56,351
ไม่วุ่นวาย พูดถึงให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้

380
00:48:56,934 --> 00:48:59,020
แค่ครอบครัวกับพวกฟลาวเวอร์

381
00:49:01,314 --> 00:49:03,483
ฉันก็ทำตามสัญญา

382
00:49:04,984 --> 00:49:07,820
นี่คือฟลาวเวอร์กับครอบครัวของเขา

383
00:49:09,030 --> 00:49:12,158
แล้วดูสิว่าดอกไม้ป่าอย่างพวกคุณ
บานสะพรั่งกันแค่ไหน

384
00:49:16,871 --> 00:49:17,830
เรารักเธอนะ

385
00:49:18,331 --> 00:49:19,374
ขอบใจจ้ะ

386
00:49:20,875 --> 00:49:23,002
ชาร์ลีกับอลิซขึ้นมาบนนี้หน่อยได้ไหม

387
00:49:41,521 --> 00:49:45,024
พวกเราทุกคนรู้จักอลิซกันอยู่แล้ว
หลานสาวสุดที่รักของจูน

388
00:49:46,818 --> 00:49:48,111
ขอต้อนรับกลับมานะ

389
00:49:53,700 --> 00:49:57,995
ส่วนนี่คือชาร์ลี หลานชายของจูน

390
00:50:03,584 --> 00:50:06,796
พวกเขาเป็นลูกของลูกชายจูน เคลม

391
00:50:07,714 --> 00:50:12,135
กับแอกเนส ภรรยาสุดที่รักของเขา
ที่ไม่ได้อยู่กับเราแล้ว

392
00:51:11,903 --> 00:51:13,070
เราได้กันทุกคน

393
00:51:45,645 --> 00:51:47,230
ลูกสาวสุดที่รักของฉัน

394
00:51:51,275 --> 00:51:52,902
เธอเป็นเหมือนกับของขวัญ

395
00:52:02,203 --> 00:52:05,373
รักของฉันคงอยู่ตลอดกาล

396
00:53:00,386 --> 00:53:01,637
ถึงอลิซ

397
00:53:02,221 --> 00:53:05,391
เมื่อเราไม่พูดอะไรเลย พวกเขาชนะ

398
00:53:07,101 --> 00:53:11,022
ในโรงเก็บของของฉัน
มีหนังสือที่ฉันวางเอาไว้ให้เธอ

399
00:53:11,105 --> 00:53:13,482
ฉันเรียกมันว่า ดอกไม้ที่หายไป

400
00:53:17,403 --> 00:53:18,487
ดอกไม้ที่หายไป

401
00:53:22,617 --> 00:53:25,369
อลิซ นี่คือเรื่องราว
ที่ฉันน่าจะเล่าให้เธอฟัง

402
00:53:25,453 --> 00:53:27,455
ตอนที่เธอโตพอจะฟังได้

403
00:53:27,538 --> 00:53:29,498
และยังคงมองหาคำตอบ

404
00:53:38,966 --> 00:53:41,052
ตอนที่ผู้หญิงเริ่มมาที่นี่

405
00:53:41,385 --> 00:53:46,474
มันเกือบจะเป็นเหมือนพิธีกรรม
ที่คืนหนึ่ง พวกเขาจะมาที่โรงเก็บของ

406
00:53:46,557 --> 00:53:48,059
ชายถูกจำคุก 12 ปี
ข้อหาทำร้ายร่างกายหญิงท้อง

407
00:53:48,142 --> 00:53:51,145
แล้วบอกฉันว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา
แล้วก็ดูสิ่งที่ฉันเขียนลงไป

408
00:53:55,733 --> 00:53:58,861
บันทึก มีทั้งสีดำและขาว

409
00:54:10,414 --> 00:54:11,415
วัทเทิล (แม่ของฉัน)

410
00:54:11,499 --> 00:54:14,377
มันคือเรื่องราวที่ฉันเริ่มเขียนขึ้น
ตั้งแต่ตอนเป็นเด็กสาว

411
00:54:14,460 --> 00:54:17,546
เคลม ฮาร์ต (หกเดือน)

412
00:54:18,339 --> 00:54:21,842
ฉันถูกพรากเสียงไป
ตอนเกิดอาชญากรรมที่โหดร้ายตรงแม่น้ำ

413
00:54:21,926 --> 00:54:23,511
ตอนที่ฉันยังเด็กมากๆ

414
00:54:23,844 --> 00:54:26,013
ฉันยอมให้ผู้ชายปิดปากฉัน

415
00:54:29,600 --> 00:54:34,271
การเขียนเรื่องราวพวกนี้
ทำให้ฉันหาเสียงของตัวเองเจอ

416
00:54:52,415 --> 00:54:55,209
เรื่องราวของดอกไม้ที่หายไปของผู้หญิง

417
00:54:55,292 --> 00:54:58,087
ที่ชีวิตและประวัติของพวกเขาถูกลบออกไป

418
00:54:58,671 --> 00:55:00,006
ส่วนใหญ่โดยผู้ชาย

419
00:55:01,132 --> 00:55:04,510
ผู้ชายที่ไม่เคยต้องรับผิดชอบ
ในสิ่งที่พวกเขาทำ

420
00:55:05,678 --> 00:55:08,222
เพราะเขาคือลูกชายของเรา

421
00:55:09,473 --> 00:55:11,308
เขาคือพี่น้องของเรา

422
00:55:11,726 --> 00:55:14,687
พ่อของเรา คนที่เรารัก

423
00:55:16,147 --> 00:55:17,314
ฮีโร่ของเรา

424
00:55:28,409 --> 00:55:30,286
การพูดต่อต้านพวกเขา

425
00:55:30,995 --> 00:55:32,621
คนที่เรารัก

426
00:55:33,956 --> 00:55:35,291
ที่เราไว้ใจ

427
00:55:35,791 --> 00:55:37,334
ที่อาศัยอยู่ในบ้านของเรา

428
00:55:38,169 --> 00:55:40,463
ที่ควรจะคอยปกป้องเรา

429
00:55:40,838 --> 00:55:44,717
การบอกเรื่องราวพวกนั้น
การมีคนรับฟัง และเชื่อ...

430
00:55:45,885 --> 00:55:47,344
เป็นเรื่องที่ยากมาก

431
00:55:53,100 --> 00:55:54,602
ย่าทิ้งอะไรไว้ให้น้าคะ

432
00:55:55,811 --> 00:55:57,313
งานสุดท้ายที่ต้องทำ

433
00:55:58,898 --> 00:56:00,066
เธอพร้อมไหม

434
00:56:05,237 --> 00:56:06,947
สิ่งที่หายไปได้ถูกพบแล้ว

435
00:56:13,287 --> 00:56:14,789
ความรักของฉันไม่มีวันหายไปจากคุณ

436
00:56:22,755 --> 00:56:24,006
การฟื้นคืนชีพ

437
00:56:36,310 --> 00:56:38,312
มีความกล้า มีความมั่นใจ

438
00:56:47,988 --> 00:56:50,449
แต่เราต้องชดใช้
สำหรับความเงียบของเรา อลิซ

439
00:56:51,408 --> 00:56:56,288
ความลับ ความละอาย...
มันจะทำให้เราอ่อนแอ

440
00:57:01,585 --> 00:57:02,586
เดินระวังๆ นะ

441
00:57:02,670 --> 00:57:06,257
มันทำให้ผู้ชายอย่างดีแลน
เป็นเสียงเพียงเสียงเดียว

442
00:57:15,266 --> 00:57:17,309
พวกเขาได้เขียนประวัติศาสตร์ใหม่

443
00:57:18,477 --> 00:57:21,647
ลบเรา กำหนดว่าเราเป็นใคร

444
00:57:50,217 --> 00:57:55,431
ฉันเจอเสียงของฉันอีกครั้ง
จากการฟังเรื่องราวของผู้หญิงคนอื่น

445
00:57:59,476 --> 00:58:03,981
การฟังพวกเขาพูด
ทำให้ฉันตระหนักว่าฉันไม่ได้ตัวคนเดียว

446
00:58:23,834 --> 00:58:27,671
ฉันมอบเรื่องราวของฉันให้เธอ อลิซ
เพื่อเพิ่มลงไปในเรื่องของเธอ

447
00:58:28,297 --> 00:58:30,341
เพราะว่าเธอมีเสียง

448
00:58:30,633 --> 00:58:33,219
เสียงอันยิ่งใหญ่ ดัง และไพเราะ

449
00:58:33,677 --> 00:58:36,722
และตอนนี้ถึงเวลาที่จะใช้มันแล้ว

450
01:00:35,674 --> 01:00:37,676
คำบรรยายโดย รัฐกานต์ อวรัญ

451
01:00:37,760 --> 01:00:39,762
ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิภาพร หมู่ศิริเลิศ