1
00:00:19,626 --> 00:00:23,001
องค์ชายซูโก องครักษ์หลวงกําลังมา
เพื่อจับตัวองค์ชายไปคุมขัง

2
00:00:23,001 --> 00:00:24,376
- อะไรนะ
- องค์รักษ์หลวงรึ

3
00:00:24,376 --> 00:00:26,334
- พวกเขากําลังมาแล้ว
- ผู้หมวดจี

4
00:00:26,334 --> 00:00:27,334
ค่อยๆ พูดมา

5
00:00:30,001 --> 00:00:36,084
ข้าเพิ่งกลับมาจากเรือนายพลเชา
เพื่อตรวจสอบ... ยอดการใช้เชื้อเพลิงล่าสุด

6
00:00:37,001 --> 00:00:39,793
ผู้หมวดแดงกับข้าทํางานกันจนดึกดื่น

7
00:00:40,418 --> 00:00:42,293
หน้าเจ้าตลกชะมัด

8
00:00:43,001 --> 00:00:44,626
แล้วแดงก็ออกไปรับสารที่ส่งมา

9
00:00:46,793 --> 00:00:47,793
ดื่มไปก่อน

10
00:00:49,793 --> 00:00:53,376
ข้าได้ยินพวกเขาคุยกันเรื่องคําสั่งใหม่
คําสั่งจากเจ้าอัคคีโดยตรง

11
00:00:53,376 --> 00:00:56,793
เจ้าอัคคีส่งองครักษ์ส่วนตัว
มานําตัวองค์ชายซูโกกลับเมืองหลวง

12
00:00:56,793 --> 00:00:58,626
เพื่อเข้ารับการพิจารณาคดี

13
00:00:58,626 --> 00:00:59,793
ข้อหากบฏ

14
00:01:00,376 --> 00:01:02,001
- กบฏเนี่ยนะ
- แน่ใจรึ

15
00:01:02,001 --> 00:01:04,876
ขอรับ ข้าได้ยินแดงสั่งลูกน้อง
ให้ขึ้นฝั่งไปพบพวกองครักษ์

16
00:01:04,876 --> 00:01:07,209
คืนนี้รึ เขาก็จะมาถึงที่นี่อีกไม่ช้า

17
00:01:10,168 --> 00:01:11,543
นี่เป็นฝีมือของเชา

18
00:01:11,543 --> 00:01:14,459
เขาคงโน้มน้าวโอไซว่าเจ้าต่อต้านเขา

19
00:01:18,376 --> 00:01:21,918
โปฮัย เชารู้แล้วว่าเจ้าคือผู้ที่ไปช่วยผู้อวตาร

20
00:01:22,709 --> 00:01:25,334
องค์ชายซูโก รีบหนีไปเดี๋ยวนี้เลย

21
00:01:26,501 --> 00:01:29,001
อย่าสตาร์ตเครื่องยนต์จนกว่าจะมั่นใจ

22
00:01:29,001 --> 00:01:31,126
อย่าใช้ถนนสายหลัก เดินทางแค่ตอนค่ํา

23
00:01:31,126 --> 00:01:33,668
จะปล่อยให้ท่านพ่อเชื่อว่าข้าต่อต้านเขาไม่ได้นะ

24
00:01:33,668 --> 00:01:36,459
ข้ารู้ แต่ก่อนอื่นต้องมั่นใจว่าเจ้าปลอดภัย

25
00:01:36,459 --> 00:01:38,126
ข้าจะจัดการเรื่องนี้กับโอไซเอง

26
00:01:47,334 --> 00:01:49,584
ขอบคุณ ผู้หมวดจี

27
00:01:50,084 --> 00:01:51,918
ขอให้องค์ชายปลอดภัยขอรับ

28
00:02:01,918 --> 00:02:03,043
จีคิดอะไรไม่ทันหรอก

29
00:02:05,668 --> 00:02:08,084
ล่อให้เขาฮุบเหยื่อมันง่ายจะตาย

30
00:02:30,251 --> 00:02:32,959
จะบอกเจ้าอัคคีเรื่องลูกชายเขาว่ายังไง

31
00:02:34,168 --> 00:02:35,918
ข้าจะบอกความจริงเขา

32
00:02:37,918 --> 00:02:43,001
ว่าองค์ชายเห็นแก่ความต้องการตนเอง
มากกว่าของคนในชาติ

33
00:02:48,501 --> 00:02:50,834
และลูกชายของเขาเป็นผู้ทรยศ

34
00:02:53,543 --> 00:02:54,709
ระเบิดเยลลี่

35
00:03:00,709 --> 00:03:01,543
องค์ชาย!

36
00:03:09,168 --> 00:03:10,126
ซูโก

37
00:03:14,168 --> 00:03:18,709
ทีนี้ข้าก็ต้องแสดงความเสียใจกับนายพลไอโรห์

38
00:03:18,709 --> 00:03:21,459
เขาต้องช็อกรุนแรงมากแน่

39
00:03:32,584 --> 00:03:38,793
(เณรน้อยเจ้าอภินิหาร)

40
00:03:43,209 --> 00:03:48,043
(จุดหมาย)

41
00:03:49,501 --> 00:03:53,543
ซูโกต้องยืนหยัดเพียงลําพัง
และเขาก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด

42
00:03:53,543 --> 00:03:56,001
เขาดูโดดเดี่ยวเหลือเกิน

43
00:03:56,584 --> 00:03:57,501
ประหลาดใจมาก

44
00:03:57,501 --> 00:04:00,501
ซ็อกกา แองสานสัมพันธ์กับเขา

45
00:04:00,501 --> 00:04:01,418
ใช่ไหม

46
00:04:01,418 --> 00:04:05,334
ข้ามารู้ว่าซูโกกับข้าต่างมีภาระอันใหญ่หลวง

47
00:04:07,209 --> 00:04:11,168
ข้ากังวลมาตลอดว่า
สิ่งที่ตัวเองทํามันคืออะไรกันแน่

48
00:04:11,793 --> 00:04:13,043
ความจริงคือไม่เข้าใจเลย

49
00:04:13,043 --> 00:04:15,584
ข้ายังไม่ได้เรียนรู้ทักษะควบคุมธาตุอื่นๆ เลย

50
00:04:15,584 --> 00:04:17,709
และข้าก็อาจจะผิดพลาดอีก

51
00:04:18,293 --> 00:04:21,084
แต่อย่างน้อยข้าเชื่อว่าจะต้องทําได้
เพราะมีเพื่อนอยู่เคียงข้าง

52
00:04:21,668 --> 00:04:23,626
ใช่แล้ว ทีมอวตาร

53
00:04:27,709 --> 00:04:29,043
มีอะไร เจ้าหนู

54
00:04:29,043 --> 00:04:30,126
ดูนั่น!

55
00:04:32,584 --> 00:04:34,376
เผ่าวารีเหนือ!

56
00:04:35,834 --> 00:04:38,084
เราทําสําเร็จ ในที่สุดเราก็มาถึง

57
00:04:50,959 --> 00:04:52,001
พวกเขามาแล้ว!

58
00:04:56,959 --> 00:05:00,418
ผู้อวตาร ขอต้อนรับสู่แอ็คนาเคล่า

59
00:05:06,043 --> 00:05:07,001
ที่นี่ช่าง...

60
00:05:07,001 --> 00:05:08,043
งดงาม

61
00:05:08,626 --> 00:05:09,626
ช่างสมบูรณ์แบบ

62
00:05:23,918 --> 00:05:25,418
เราเฝ้ารออยู่ตั้งนาน

63
00:05:28,168 --> 00:05:29,584
เราจะดูแลเจ้าไบซันอย่างดี

64
00:05:29,584 --> 00:05:31,834
คนของข้าจะพามันไปที่คอกควายจามรี

65
00:05:31,834 --> 00:05:34,501
ซึ่งเป็นอุโมงค์ไอร้อนที่สว่างและกว้างขวาง

66
00:05:34,501 --> 00:05:37,251
ขอสาหร่ายให้มันด้วยนะ เยอะๆ เลย

67
00:05:37,251 --> 00:05:38,376
ได้อยู่แล้ว

68
00:05:42,709 --> 00:05:43,834
ยินดีต้อนรับ

69
00:05:43,834 --> 00:05:46,668
ข้าคือหัวหน้าอาร์นุคแห่งเผ่าวารีเหนือ

70
00:05:46,668 --> 00:05:50,001
ข้ายินดีมอบไมตรีจิตและการปกป้อง

71
00:05:50,001 --> 00:05:52,834
ในนามของวิญญาณแห่งท้องทะเลและจันทรา

72
00:05:52,834 --> 00:05:56,251
ขอบคุณ ท่านไม่รู้หรอกว่า
เราตั้งตารอวันนี้มานานแค่ไหน

73
00:05:56,251 --> 00:05:58,668
ข้าก็ยินดีจนบรรยายไม่ถูกที่ได้ต้อนรับ

74
00:05:58,668 --> 00:06:01,418
น้องชายน้องสาวจากเผ่าใต้ที่ไม่เจอกันแสนนาน

75
00:06:01,918 --> 00:06:03,209
นี่คือปรมาจารย์พักคู

76
00:06:03,209 --> 00:06:06,084
ปรมาจารย์ควบคุมน้ําอาวุโสของเรา

77
00:06:06,084 --> 00:06:08,334
และนี่คือลูกสาวข้า เจ้าหญิงยูเอ

78
00:06:08,334 --> 00:06:10,126
ผู้นําจิตวิญญาณของเผ่าเรา

79
00:06:10,126 --> 00:06:12,293
มีเรื่องที่ข้าต้องบอกท่าน

80
00:06:12,293 --> 00:06:13,834
ที่นี่ตกอยู่ในอันตราย

81
00:06:13,834 --> 00:06:14,918
ผู้อวตารแอง...

82
00:06:14,918 --> 00:06:16,459
ข้ารู้ว่าฟังดูบ้าบอ

83
00:06:16,459 --> 00:06:19,793
แต่ข้าเห็นนิมิต ข้าเห็นว่าที่นี่ถูกโจมตี

84
00:06:19,793 --> 00:06:20,876
เรารู้แล้ว

85
00:06:21,668 --> 00:06:26,001
หลายวันก่อน หน่วยสอดแนมของเรา
พบกองเรือรบแคว้นอัคคีกําลังมุ่งหน้ามาที่นี่

86
00:06:26,001 --> 00:06:28,376
เราจึงเฝ้าติดตามพวกมันมาตลอด

87
00:06:28,376 --> 00:06:30,668
เราซาบซึ้งใจที่พวกเจ้ามาร่วมกับเรา

88
00:06:30,668 --> 00:06:33,001
ด้วยพลังของผู้อวตารที่เคียงข้างเรา

89
00:06:33,001 --> 00:06:35,584
พวกมันจะได้รับบทเรียนที่ไม่มีวันลืม

90
00:06:37,209 --> 00:06:41,876
พลเมืองทั้งหลาย วันนี้เป็นวันพิเศษของเรา
ที่ได้ต้อนรับพันธมิตรผู้ทรงพลัง

91
00:06:41,876 --> 00:06:44,334
เราจะฉลองการมาเยือนครั้งนี้

92
00:06:44,334 --> 00:06:45,418
โดยจัดงานเลี้ยง

93
00:06:45,418 --> 00:06:46,626
งานเลี้ยงฉลอง

94
00:06:46,626 --> 00:06:48,084
เหล่าวิญญาณปกป้องเรา...

95
00:06:48,084 --> 00:06:49,501
- หยุดจ้องเสียที
- หือ

96
00:06:50,168 --> 00:06:52,168
อดใจไม่ได้นี่ เหมือนมีอะไรในตัวนาง

97
00:06:52,168 --> 00:06:54,959
- เราเคยเจอนางมาก่อนไหม
- ไม่เคย

98
00:06:54,959 --> 00:06:57,584
หยุดจ้องก่อนที่พวกเขาจะคิดว่าพี่ผิดปกติ

99
00:06:57,584 --> 00:06:58,709
มากกว่าที่เป็นอยู่

100
00:07:06,209 --> 00:07:08,251
สาบานได้ ข้าจะไม่เลิกรา

101
00:07:08,834 --> 00:07:10,584
จนกว่าจะล่าตัวพวกวายร้ายได้

102
00:07:10,584 --> 00:07:15,501
จะไม่มีวันยอมให้ข้าศึก
ที่ก่ออาชญากรรมท้าทายหนีรอดไปได้

103
00:07:15,501 --> 00:07:17,293
ข้ารู้ว่าจะเริ่มออกล่าที่จุดไหน

104
00:07:18,126 --> 00:07:19,668
ข้ารู้ว่าเป็นฝีมือใคร

105
00:07:23,209 --> 00:07:24,334
โอไซนั่นเอง

106
00:07:25,584 --> 00:07:28,584
โอไซไม่มีความเป็นมนุษย์เหลืออยู่แม้แต่น้อย

107
00:07:28,584 --> 00:07:31,668
เขาหมกมุ่นกับการครอบครองโลก

108
00:07:31,668 --> 00:07:35,084
จนไม่ยอมให้หน้าไหนเข้ามาขวางทาง

109
00:07:35,084 --> 00:07:37,209
แม้แต่เลือดเนื้อเชื้อไขของตนเอง

110
00:07:37,209 --> 00:07:38,334
อย่างนี้นี่เอง

111
00:07:46,293 --> 00:07:47,626
ข้าเห็นใจจริงๆ

112
00:07:49,876 --> 00:07:53,251
เรื่องนี้ทําให้สิ่งที่ข้ากําลังจะพูด

113
00:07:54,501 --> 00:07:55,626
น่ากระอักกระอ่วนใจ

114
00:07:58,834 --> 00:07:59,959
เจ้าอัคคี...

115
00:08:01,418 --> 00:08:04,418
ได้ทรงกรุณาให้ข้า

116
00:08:04,959 --> 00:08:07,209
เป็นผู้นํากองเรือรบใหญ่

117
00:08:08,084 --> 00:08:10,626
พร้อมคําสั่งให้พิชิตแดนเหนือ

118
00:08:11,418 --> 00:08:13,293
เรารู้ว่าผู้อวตารมุ่งหน้าไปที่นั่น

119
00:08:13,293 --> 00:08:17,501
ปราการสุดท้ายอันยิ่งใหญ่ของผู้ควบคุมน้ํา

120
00:08:17,501 --> 00:08:21,168
และข้ากําลังจะออกเดินทางไปปฏิบัติการ

121
00:08:23,793 --> 00:08:25,084
ต้องขออภัย จอมพลเรือ

122
00:08:26,001 --> 00:08:32,543
แต่เจ้าไม่ใช่คนแรก
ที่ข้านึกถึงสําหรับ... ภารกิจที่พิเศษยิ่ง

123
00:08:32,543 --> 00:08:37,001
ข้ายอมรับว่าข้ามีประสบการณ์น้อยในการสู้รบ

124
00:08:37,709 --> 00:08:42,126
แน่นอนย่อมหมายถึงว่า
ข้าไม่มีประวัติของความพ่ายแพ้

125
00:08:44,418 --> 00:08:45,418
ไม่เหมือนท่าน

126
00:09:02,584 --> 00:09:03,626
พอได้แล้ว

127
00:09:03,626 --> 00:09:05,043
พอแล้ว!

128
00:09:10,376 --> 00:09:12,584
เจ้าอัคคีทรงเห็นว่าฝีมือของท่านนั้น...

129
00:09:13,793 --> 00:09:14,626
ต่ํากว่ามาตรฐาน

130
00:09:15,334 --> 00:09:16,209
แต่ข้าชนะเขาได้

131
00:09:16,209 --> 00:09:18,709
ควรจะล้มเขาอย่างน้อยตั้งแต่สองกระบวนท่าก่อน

132
00:09:18,709 --> 00:09:21,459
ดังนั้นพรุ่งนี้ต้องทําการทดสอบอีกครั้ง

133
00:09:33,168 --> 00:09:35,459
รู้ใช่ไหมว่าท่านกําลังเล่นเกมกับเจ้า

134
00:09:35,459 --> 00:09:37,834
ไม่เหมือนเกมสักนิดตอนที่หินก้อนโตร่อนลงหัว

135
00:09:37,834 --> 00:09:41,418
แค่จะบอกว่าท่านพ่อของเจ้ารู้ว่าเจ้ายอดเยี่ยม

136
00:09:41,418 --> 00:09:43,376
ก็แค่ไม่อยากแสดงให้เจ้ารู้

137
00:09:43,376 --> 00:09:45,918
ต่อให้ท่านพ่อเอามาจากคุกทั้งโขยง

138
00:09:46,626 --> 00:09:48,293
ส่งนักควบคุมทั้งหมดมาดวลกับข้า

139
00:09:48,293 --> 00:09:51,459
ข้าจะเผาทุกคนในโลก
จนกว่าท่านพ่อจะยอมรับความจริง

140
00:09:51,459 --> 00:09:52,709
ความจริงอะไร

141
00:09:54,334 --> 00:09:56,626
ข้าคือคนที่ใช่ไงล่ะ

142
00:10:11,418 --> 00:10:13,209
ทําไมไม่เข้าไปคุยกับนางล่ะ

143
00:10:14,001 --> 00:10:17,501
คุยอะไร "หวัดดี ข้าซ็อกกา จากเผ่าวารีใต้"

144
00:10:21,376 --> 00:10:22,543
นางเป็นแค่ผู้หญิงคนนึง

145
00:10:23,626 --> 00:10:26,793
นางเป็นเจ้าหญิงและเป็นผู้นําจิตวิญญาณ

146
00:10:26,793 --> 00:10:30,084
คงนอนบนบัลลังก์ กินแต่น้ําค้างและแสงแดด

147
00:10:32,918 --> 00:10:33,918
ไม่จริง

148
00:10:34,418 --> 00:10:37,043
ลูกพรุนทะเลตุ๋น ของโปรดเลย

149
00:10:37,793 --> 00:10:40,084
อร่อยไหม รสชาติเป็นยังไง

150
00:10:41,376 --> 00:10:42,376
เหมือน...

151
00:10:44,418 --> 00:10:45,543
เหมือนได้อยู่บ้าน

152
00:10:52,793 --> 00:10:53,626
คาทาร่า

153
00:10:56,043 --> 00:10:57,543
ข้าอยากขอบคุณ

154
00:10:57,543 --> 00:10:59,084
ที่ช่วยให้ข้าได้มาที่นี่

155
00:11:00,334 --> 00:11:02,251
ยังไงข้าก็ไม่มีทางพลาดแน่

156
00:11:03,126 --> 00:11:05,543
ข้าคงไม่ได้เห็นโลกกว้าง ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้า

157
00:11:07,959 --> 00:11:11,209
อาหารคงถูกปากใช่ไหม

158
00:11:11,209 --> 00:11:12,793
อร่อยมาก

159
00:11:12,793 --> 00:11:15,126
เจ้าว่าเรียนรู้ด้วยตัวเองมาตลอดงั้นสิ

160
00:11:15,126 --> 00:11:19,334
ใช่ ข้าพัฒนาตัวเองได้มาก
แต่ยังต้องเรียนรู้อีกเยอะเลย

161
00:11:19,334 --> 00:11:22,001
เพราะงั้นข้าจึงดั้นด้นมาที่นี่
เพื่อพบเหล่าผู้ควบคุมน้ํา

162
00:11:22,001 --> 00:11:24,959
โดยเฉพาะปรมาจารย์ผู้น่านับถืออย่างท่าน

163
00:11:28,001 --> 00:11:31,626
คงเป็นเรื่องยากที่ต้องเติบโตมา
โดยตัดขาดจากญาติมิตรผู้ควบคุมน้ํา

164
00:11:31,626 --> 00:11:34,876
การโจมตีของเผ่าอัคคีพรากคนสําคัญไปจากเจ้า

165
00:11:34,876 --> 00:11:36,043
จากเราทุกคน

166
00:11:40,626 --> 00:11:41,834
ที่แย่ที่สุดคือข้า...

167
00:11:42,834 --> 00:11:44,334
ข้าทําอะไรไม่ได้เลย

168
00:11:44,334 --> 00:11:46,459
สิ่งสําคัญก็คือเจ้ารอดมาได้

169
00:11:47,043 --> 00:11:48,751
นั่นคือศักยภาพของเรา

170
00:11:48,751 --> 00:11:50,668
น้ําคือธาตุแห่งการเปลี่ยนแปลง

171
00:11:51,584 --> 00:11:55,501
เหล่าผู้ควบคุมน้ําปรับตัวเข้ากับกระแสชีวิตเสมอ

172
00:11:57,459 --> 00:12:00,334
พรุ่งนี้เช้าขอให้ไปหายาโกดา

173
00:12:00,918 --> 00:12:04,334
นางเป็นผู้สอนชั้นยอดคนนึง
และจะเริ่มต้นการฝึกฝนให้เจ้า

174
00:12:06,084 --> 00:12:07,501
ขอบคุณ ปรมาจารย์พักคู

175
00:12:20,709 --> 00:12:25,668
ใส่คลาวด์เบอร์รีหน่อยดีไหม

176
00:12:43,251 --> 00:12:44,418
ได้แล้วจ้ะ

177
00:12:48,834 --> 00:12:49,751
ขอบคุณ

178
00:12:50,959 --> 00:12:52,168
มาช่วยกินหน่อยสิ

179
00:12:54,959 --> 00:12:56,876
มาสิ อร่อยดีนะ

180
00:13:11,834 --> 00:13:13,209
เป็นไงบ้าง

181
00:13:13,209 --> 00:13:14,543
อร่อยดี

182
00:13:17,084 --> 00:13:21,709
ตอนเด็กๆ ข้ามักมาซ่อนตัวอยู่ที่นี่
ตอนพ่อพบปะกับพวกผู้ใหญ่

183
00:13:21,709 --> 00:13:24,084
พ่ออยากให้ข้าเรียนรู้สิ่งต่างๆ ในเผ่าเรา

184
00:13:24,084 --> 00:13:26,793
เพราะวันข้างหน้าข้าต้องมีหน้าที่รับผิดชอบ

185
00:13:26,793 --> 00:13:28,793
ไม่สนุกเท่าไร

186
00:13:29,793 --> 00:13:34,168
ข้าเลยมาเก็บตัวทําของหวานอยู่ในนี้กับย่ายาย

187
00:13:36,376 --> 00:13:38,501
เจ้าเป็นแค่ผู้หญิงจริงๆ

188
00:13:39,626 --> 00:13:41,001
เคยคิดว่าข้าไม่ใช่ผู้หญิงรึไง

189
00:13:41,001 --> 00:13:44,876
เปล่า ข้าแค่คิดว่าการเป็นเจ้าหญิงและอะไร...

190
00:13:44,876 --> 00:13:47,709
- คิดว่าข้าเย่อหยิ่งงั้นสิ
- ใช่ เอ๊ย ไม่ใช่

191
00:13:49,293 --> 00:13:51,543
ใช่ ข้าคิดแบบนั้น แต่ไม่เลย เจ้าเป็นคนธรรมดา

192
00:13:52,126 --> 00:13:54,834
ไม่ธรรมดาหรอก เพราะคงไม่เหมาะสม

193
00:13:54,834 --> 00:13:57,584
และข้าควรหยุดพูดได้แล้วละ

194
00:13:58,834 --> 00:14:02,293
ข้าเข้าใจต่อหน้าสาธารณชน ข้าจะแบบว่า...

195
00:14:04,043 --> 00:14:06,584
แต่เพราะทุกคนคาดหวังแบบนั้น

196
00:14:07,376 --> 00:14:10,543
อย่าเข้าใจผิด ข้ารักที่จะรับใช้ชุมชนของเรา

197
00:14:10,543 --> 00:14:13,959
แต่บางครั้งข้าก็ต้องหาที่หลบและ...

198
00:14:13,959 --> 00:14:14,918
ทําขนมหวานรึ

199
00:14:17,126 --> 00:14:18,001
ข้าเข้าใจนะ

200
00:14:18,751 --> 00:14:22,293
ที่บ้านเกิด ข้าก็มีหน้าที่ปกป้องหมู่บ้าน

201
00:14:22,918 --> 00:14:24,251
ซึ่งข้าเอาจริงเอาจังมาก

202
00:14:24,793 --> 00:14:27,959
คาทาร่าอาจพูดว่าจริงจังเกินไป แต่ประเด็นคือ...

203
00:14:27,959 --> 00:14:29,543
มันเป็นความรับผิดชอบของเจ้า

204
00:14:31,126 --> 00:14:32,126
ใช่

205
00:14:32,876 --> 00:14:35,626
ใช่ และถ้าข้าไม่ทํา

206
00:14:36,709 --> 00:14:38,334
ใครจะรู้ว่าอาจเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น

207
00:14:39,376 --> 00:14:43,584
ข้าสัญญากับพ่อไว้
และจะทําตามนั้นไม่ว่ายังไงก็ตาม

208
00:14:44,168 --> 00:14:46,668
แต่บางครั้งก็คิดว่ามันคงดี ถ้าไม่ต้องคอยกังวล

209
00:14:47,501 --> 00:14:49,251
บางครั้งข้าก็นึกอยากเป็น...

210
00:14:49,834 --> 00:14:50,959
แค่เด็กหนุ่มใช่ไหม

211
00:14:52,543 --> 00:14:53,543
ใช่

212
00:14:58,418 --> 00:14:59,626
ข้ารู้จักเจ้าที่ไหนเนี่ย

213
00:15:01,793 --> 00:15:02,751
องค์หญิงยูเอ

214
00:15:04,668 --> 00:15:06,459
พวกเขาพร้อมรับพรตอนเย็นแล้ว

215
00:15:09,251 --> 00:15:10,293
ขอบคุณ ฮาน

216
00:15:10,876 --> 00:15:13,793
เจ้าไม่ต้องออกจากงานเลี้ยงมาก็ได้
น่าจะให้นักบวชมา

217
00:15:14,876 --> 00:15:16,126
ไม่ลําบากเลยสักนิด

218
00:15:16,876 --> 00:15:17,709
จริงๆ นะ

219
00:15:52,001 --> 00:15:53,418
ขอต้อนรับสู่กําแพงน้ําแข็ง

220
00:15:53,418 --> 00:15:56,043
มันต้านทานการโจมตีมากว่าศตวรรษ

221
00:15:56,543 --> 00:15:57,668
หัวหน้าอาร์นุค

222
00:15:57,668 --> 00:16:00,293
หากท่านอนุญาต
ข้าอยากคุยกับพี่ชายจากทางใต้สักหน่อย

223
00:16:00,293 --> 00:16:02,418
- เพื่อขอคําแนะนําการต่อสู้
- ข้างั้นรึ

224
00:16:02,418 --> 00:16:04,251
จะถามข้าเรื่องต่อสู้เหรอ

225
00:16:04,251 --> 00:16:05,959
เจ้ามีสิ่งที่พวกเราไม่มี

226
00:16:06,543 --> 00:16:07,543
ประสบการณ์

227
00:16:07,543 --> 00:16:11,459
บอกข้าที ชุดเกราะเผ่าอัคคีเป็นโลหะใช่ไหม

228
00:16:12,334 --> 00:16:14,834
ข้อมูลอ้างอิงที่มีบอกว่ามีแผงไหล่หนาม

229
00:16:14,834 --> 00:16:18,793
ไม่ใช่โลหะ เป็นชุดหนัง
แล้วก็ไม่มีแผงไหล่หนามแล้ว

230
00:16:18,793 --> 00:16:20,459
กองทหารที่เหลือควรได้ฟังเรื่องนี้

231
00:16:21,168 --> 00:16:22,751
มาคุยกับพวกเขาหน่อยได้ไหม

232
00:16:23,418 --> 00:16:24,501
ได้

233
00:16:25,501 --> 00:16:26,501
เยี่ยม

234
00:16:27,876 --> 00:16:29,293
บอกข้าที ผู้อวตารแอง

235
00:16:30,043 --> 00:16:33,001
คิดว่าวิธีไหนดีที่สุดสําหรับศึกที่กําลังจะมาถึง

236
00:16:33,001 --> 00:16:36,209
ขอแนะนําให้เจ้านําแนวรุกจะดีไหม

237
00:16:36,209 --> 00:16:38,293
เป็นหัวหอกบุกโจมตี...

238
00:16:38,293 --> 00:16:42,834
ที่จริงการควบคุมลมส่วนใหญ่เป็นแขนงวิชาตั้งรับ

239
00:16:43,459 --> 00:16:46,251
ลีลาการต่อสู้แบบหลบหลีก และเลี่ยงการปะทะ

240
00:16:46,251 --> 00:16:48,293
แต่เจ้าไม่ได้เป็นแค่ผู้ควบคุมลม

241
00:16:48,959 --> 00:16:50,084
เจ้าเป็นผู้อวตาร

242
00:16:52,168 --> 00:16:54,834
ความจริงก็คือข้าไม่เชี่ยวชาญการควบคุมธาตุอื่น

243
00:16:55,751 --> 00:16:57,543
แต่นั่นคือเหตุผลที่ข้ามาที่นี่

244
00:16:57,543 --> 00:16:59,626
หวังว่าจะมีคนสอนวิชาให้ข้า

245
00:16:59,626 --> 00:17:03,168
แต่เราได้ยินเรื่องที่เจ้าปกป้องหลายชุมชนไว้ได้

246
00:17:03,168 --> 00:17:05,626
ปราบกองทหารเผ่าอัคคี

247
00:17:05,626 --> 00:17:07,501
แม้แต่โค่นสัตว์ประหลาด

248
00:17:07,501 --> 00:17:09,418
เจ้าทําได้ยังไงกัน

249
00:17:10,584 --> 00:17:11,709
เพื่อนๆ คอยช่วยข้า

250
00:17:12,418 --> 00:17:13,709
เราร่วมมือกัน

251
00:17:15,293 --> 00:17:19,584
น่าจะเป็นเรื่องดี
หากเจ้ามุ่งฝึกฝนตนเองระหว่างการเดินทาง

252
00:17:26,668 --> 00:17:29,209
ดูเหมือนเราจะพึ่งพาผู้อวตารไม่ได้

253
00:17:36,709 --> 00:17:38,459
น้ําคือชีวิต

254
00:17:39,043 --> 00:17:42,126
น้ําช่วยให้ชีวิตงอกงาม

255
00:17:46,626 --> 00:17:48,751
และช่วยบําบัด

256
00:17:56,793 --> 00:18:01,001
ปรมาจารย์พักคูบอกว่าวันนี้จะมีแขกพิเศษมา

257
00:18:01,001 --> 00:18:02,376
ขอบคุณที่ต้อนรับข้า

258
00:18:03,043 --> 00:18:06,626
ข้าเคยได้ยินเรื่องวารีบําบัด
แต่ไม่นึกว่ายังมีการใช้วิชานี้อยู่

259
00:18:06,626 --> 00:18:09,751
แน่นอน มันเป็นส่วนสําคัญของวัฒนธรรมเรา

260
00:18:10,334 --> 00:18:11,501
อยากลองดูไหม

261
00:18:17,918 --> 00:18:21,709
รู้สึกถึงพลังงานที่ไหลผ่านร่างกาย

262
00:18:21,709 --> 00:18:27,209
เชื่อมโยงกระแสของมันกับพลังงานในตัวเจ้า

263
00:18:27,793 --> 00:18:29,043
การบําบัด...

264
00:18:31,084 --> 00:18:33,251
เป็นมากกว่ากระบวนการทางกายภาพ

265
00:18:34,501 --> 00:18:36,126
เป็นเรื่องความเห็นอกเห็นใจ

266
00:18:36,126 --> 00:18:40,459
เจ้าต้องเข้าใจว่าความรู้สึกเจ็บปวดเป็นเช่นไร

267
00:18:41,251 --> 00:18:43,251
จากนั้นจึงขจัดความเจ็บปวด

268
00:18:49,001 --> 00:18:50,334
เจ้ามีพรสวรรค์นะ

269
00:18:50,834 --> 00:18:51,959
ขอบคุณ

270
00:18:51,959 --> 00:18:54,334
ข้าสามารถเรียนรู้ได้ไว

271
00:18:54,834 --> 00:18:56,751
เพราะมักต้องตัดสินใจเร่งด่วน

272
00:18:56,751 --> 00:18:59,793
เรามีสมาธิแน่วแน่สุด ยามที่ลูกไฟพุ่งใส่หัว

273
00:19:01,334 --> 00:19:04,084
ข้าเลยนึกขึ้นได้ เมื่อไหร่จะได้ฝึกต่อสู้ล่ะ

274
00:19:04,084 --> 00:19:07,251
- ว่าอะไรนะ
- ท่าพื้นฐานของข้าค่อนข้างใช้ได้

275
00:19:07,251 --> 00:19:10,168
แต่อยากให้ท่านช่วยฝึกความแม่นยํา
และการเพิ่มพลัง

276
00:19:10,751 --> 00:19:12,418
ขอโทษด้วย แต่ผู้หญิงเราไม่ต่อสู้

277
00:19:13,084 --> 00:19:15,959
เราใช้ทักษะเพื่อบําบัดรักษา ไม่ใช่ทําร้าย

278
00:19:15,959 --> 00:19:17,626
ข้าไม่ได้ต้องการแค่บําบัด

279
00:19:17,626 --> 00:19:20,251
การบําบัดเป็นประเพณีอันสูงส่งและศักดิ์สิทธิ์

280
00:19:20,251 --> 00:19:21,834
วิชาชีพที่สูงส่งที่สุด

281
00:19:21,834 --> 00:19:23,959
ไม่ใช่ ขอโทษด้วย ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น

282
00:19:23,959 --> 00:19:28,126
ก็แค่... คิดว่าทักษะข้าเป็นเชิงต่อสู้มากกว่า

283
00:19:28,126 --> 00:19:31,668
ถ้าท่านยินดี ข้าก็อยากฝึกวิชาต่อสู้

284
00:19:31,668 --> 00:19:35,209
ในเผ่าวารีเหนือผู้หญิงไม่ได้รับอนุญาตให้ต่อสู้

285
00:19:35,793 --> 00:19:38,751
"ไม่ได้รับอนุญาต" งั้นรึ ไม่ถูกต้องนะ

286
00:19:38,751 --> 00:19:40,251
แต่นั่นคือวิถีของเรา

287
00:19:51,668 --> 00:19:52,709
เข้าใจแล้ว

288
00:19:55,293 --> 00:19:56,668
ดูเป็นทีมที่ดีทีเดียว

289
00:19:57,918 --> 00:20:00,084
เราฝึกฝนพวกเขาอย่างดีที่สุด

290
00:20:00,084 --> 00:20:02,501
แต่ไม่มีใครรู้ว่าเรากําลังจะเจออะไร

291
00:20:02,501 --> 00:20:04,293
ไม่มีใครเคยเห็นการสู้รบที่แท้จริง

292
00:20:04,293 --> 00:20:08,126
นี่ ข้ามั่นใจว่าพวกเขาต้องทําได้ดี
โดยเฉพาะเมื่อมีเจ้านําทัพ

293
00:20:10,418 --> 00:20:11,418
แล้ว...

294
00:20:13,418 --> 00:20:14,418
เจ้าหญิงยูเอน่ะ

295
00:20:15,959 --> 00:20:16,959
นางดูยอดเยี่ยมเลย

296
00:20:17,543 --> 00:20:21,418
ยูเอ นางมุ่งมั่นทุ่มเท อ่อนโยน มีน้ําใจ

297
00:20:22,001 --> 00:20:24,084
เป็นตัวแทนอุดมการณ์สูงสุดของเผ่าเรา

298
00:20:24,084 --> 00:20:25,668
นางคือสุดยอด

299
00:20:28,043 --> 00:20:29,043
เจ้าชอบนาง

300
00:20:31,584 --> 00:20:32,751
เจ้าหญิงกับข้า

301
00:20:34,001 --> 00:20:35,168
เราหมั้นหมายกัน

302
00:20:35,751 --> 00:20:37,918
ผู้ใหญ่จัดการให้ตั้งแต่เรายังเด็ก

303
00:20:37,918 --> 00:20:39,418
แต่พอนางอายุ 16

304
00:20:39,418 --> 00:20:41,293
นางก็ถอนหมั้น

305
00:20:42,293 --> 00:20:44,334
ซึ่งเป็นอภิสิทธิ์

306
00:20:46,293 --> 00:20:47,126
ว้าว

307
00:20:47,668 --> 00:20:49,334
นางไม่เคยบอกเหตุผล

308
00:20:50,543 --> 00:20:51,543
แล้วเจ้า...

309
00:20:53,168 --> 00:20:54,584
จะฝ่าฟันให้เป็นไปตามนั้นไหม

310
00:20:56,001 --> 00:20:57,209
ตั้งใจจะแต่งงานกับนางไหม

311
00:21:06,043 --> 00:21:08,834
ขอบคุณที่มาสักการะผู้อวตารคูรุก

312
00:21:09,626 --> 00:21:11,709
ข้าตั้งใจมาที่นี่เพื่อเรื่องอื่นด้วย

313
00:21:12,876 --> 00:21:15,918
หวังว่าคูรุกจะช่วยสร้างความแตกต่าง
ในการทําศึกครั้งนี้

314
00:21:20,668 --> 00:21:22,459
มีปัญหางั้นรึ

315
00:21:23,043 --> 00:21:26,043
นานแล้วที่ไม่มีใครมาร้องขออะไรกับคูรุก

316
00:21:26,709 --> 00:21:29,084
ความทรงจําเรื่องเขาส่วนใหญ่ได้เลือนหายไป

317
00:21:29,084 --> 00:21:33,293
ในช่วงที่เขาเป็นผู้อวตาร
คูรุกไม่ค่อยได้ยุ่งเกี่ยวกับโลกนี้

318
00:21:33,293 --> 00:21:35,876
มีคนบอกว่าเขาลุ่มหลงในโลกวิญญาณ

319
00:21:35,876 --> 00:21:37,918
และใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่นั่น

320
00:21:38,418 --> 00:21:41,126
น่าเสียดายที่เขาไม่ค่อยได้อยู่ที่นี่

321
00:21:41,126 --> 00:21:43,209
เพื่อช่วยเราจัดการปัญหาต่างๆ

322
00:21:43,709 --> 00:21:46,376
เขาเลยไม่ได้ทําหน้าที่ผู้อวตารสินะ

323
00:21:46,959 --> 00:21:48,251
เขาทําให้ทุกคนผิดหวัง

324
00:21:49,209 --> 00:21:51,626
เชื่อว่าเรื่องราวของเขาต้องมีอะไรมากกว่านั้น

325
00:21:52,126 --> 00:21:55,168
ขอให้เป็นเช่นนั้น เพราะข้าต้องให้เขาช่วย

326
00:21:55,168 --> 00:21:59,084
และเขาเป็นคนเดียวที่เข้าใจสถานการณ์ของข้า

327
00:22:33,834 --> 00:22:34,834
สวัสดี แอง

328
00:22:36,293 --> 00:22:37,834
มาถึงแดนเหนือแล้วสินะ

329
00:22:37,834 --> 00:22:40,834
ใช่ เพราะเผ่าวารีเหนือกําลังตกอยู่ในอันตราย

330
00:22:40,834 --> 00:22:45,209
ผู้อวตารเคียวชิเปิดนิมิตให้ข้าเห็นภาพ
เมืองแอ็คนาเคล่าถูกทําลายโดยเผ่าอัคคี

331
00:22:45,209 --> 00:22:47,209
ข้าต้องหยุดเหตุการณ์นี้ให้ได้

332
00:22:47,209 --> 00:22:48,501
ทําไม่ได้หรอก

333
00:22:49,751 --> 00:22:52,293
ถ้านางให้เจ้าเห็นภาพแดนเหนือถูกทําลาย

334
00:22:52,834 --> 00:22:54,043
เหตุการณ์นั้นก็ต้องเกิดขึ้น

335
00:22:54,626 --> 00:22:57,001
แต่ผลลัพธ์ของการสู้รบยังไม่แน่นอน

336
00:22:57,584 --> 00:22:59,876
ไม่แน่ว่าเผ่าอัคคีจะชนะหรือไม่

337
00:22:59,876 --> 00:23:02,084
ไม่แน่ว่าผู้ควบคุมน้ําจะรอดหรือไม่

338
00:23:03,126 --> 00:23:05,001
ทั้งหมดขึ้นอยู่กับเจ้า

339
00:23:05,751 --> 00:23:09,251
- แต่ข้าเป็นแค่เด็กคนนึง
- ไม่ เจ้าเป็นผู้อวตาร

340
00:23:09,251 --> 00:23:10,876
ตอนอยู่ที่เกาะเคียวชิ

341
00:23:10,876 --> 00:23:14,376
ผู้อวตารเคียวชิช่วยให้ข้า
ปลดปล่อยพลังงานที่เหลือเชื่อ

342
00:23:14,376 --> 00:23:15,626
สถานะผู้อวตาร

343
00:23:15,626 --> 00:23:18,668
ใช่ นางบอกว่ามันทําให้ข้า
รวมพลังผู้ควบคุมนับพันไว้ในตัว

344
00:23:19,251 --> 00:23:21,418
ข้าสามารถใช้พลังนั้นปกป้องที่นี่ได้

345
00:23:21,418 --> 00:23:23,543
แต่หากเจ้าต้องการควบคุมพลังนั้น

346
00:23:23,543 --> 00:23:26,043
ก่อนอื่นต้องฝึกตนให้เชี่ยวชาญในแขนงวิชาอื่นๆ

347
00:23:26,043 --> 00:23:28,709
เว้นแต่ว่านางเป็นผู้ควบคุมมัน

348
00:23:28,709 --> 00:23:31,459
นางสามารถถ่ายพลังผ่านร่างของข้า

349
00:23:31,459 --> 00:23:34,084
นางมีอํานาจควบคุม ท่านก็ทําได้

350
00:23:34,084 --> 00:23:35,418
เป็นไปไม่ได้

351
00:23:35,418 --> 00:23:38,043
- ได้สิ เคียวชิทําได้
- ข้าไม่ใช่เคียวชิ

352
00:23:38,043 --> 00:23:40,293
- แต่ท่านย่อมทําได้!
- ไม่ ข้าทําไม่ได้!

353
00:23:46,126 --> 00:23:48,501
หลังจากที่ข้าเป็นผู้อวตาร

354
00:23:49,584 --> 00:23:55,543
ข้าพบว่าเหล่าวิญญาณดํามืด
จวนจะข้ามจากโลกวิญญาณมาสู่โลกเรา

355
00:23:56,251 --> 00:23:57,751
ข้าต้องหยุดพวกมัน

356
00:23:58,543 --> 00:24:00,876
จึงต้องใช้เวลาทั้งชีวิตสู้กับพวกมัน

357
00:24:01,959 --> 00:24:04,293
สงครามที่ข้าเดิมพันกับเหล่าวิญญาณ

358
00:24:05,459 --> 00:24:07,001
ได้ทําลายร่างกายข้า

359
00:24:07,001 --> 00:24:09,001
และกัดเซาะจิตวิญญาณข้า

360
00:24:09,001 --> 00:24:10,459
ในสภาพที่ข้าเป็นอยู่

361
00:24:11,501 --> 00:24:14,126
ข้าไม่สามารถควบคุมสถานะผู้อวตารได้

362
00:24:14,126 --> 00:24:15,876
มากไปกว่าเจ้า

363
00:24:17,876 --> 00:24:20,209
และแม้ข้ายอมสละทุกสิ่ง

364
00:24:21,543 --> 00:24:24,918
ก็ยังไม่สามารถปกป้องผู้ที่สําคัญที่สุด

365
00:24:25,501 --> 00:24:28,959
วิญญาณนักล่ามันตามมาเอาคืนจนได้

366
00:24:30,376 --> 00:24:32,543
อุมมี คนรักของข้า

367
00:24:33,918 --> 00:24:35,459
ต้องตกเป็นเหยื่อของมัน

368
00:24:37,334 --> 00:24:39,376
วิญญาณร้ายนั่นขโมยใบหน้านางไป

369
00:24:41,418 --> 00:24:43,334
- โคห์
- ฟังนะ แอง

370
00:24:44,126 --> 00:24:47,543
ผู้อวตารต้องสู้เพียงลําพัง

371
00:24:48,209 --> 00:24:50,709
มิเช่นนั้นคนที่เจ้ารักจะต้องทุกข์ทรมาน

372
00:24:56,543 --> 00:24:58,668
โทษที ข้ามาตามหาคาทาร่า

373
00:25:02,918 --> 00:25:04,043
ข้าไปดีกว่า

374
00:25:04,834 --> 00:25:06,084
มีอะไรรึเปล่า

375
00:25:07,584 --> 00:25:09,459
เปล่า ข้าก็แค่...

376
00:25:10,626 --> 00:25:11,626
เพลียนิดหน่อย

377
00:25:12,918 --> 00:25:15,043
เจ้าคงต้องไปรวบรวมสติ...

378
00:25:15,626 --> 00:25:16,876
"ให้หายสับสน"

379
00:25:23,376 --> 00:25:24,876
นึกแล้วเชียว! เจ้าเอง!

380
00:25:24,876 --> 00:25:26,626
- ใช่
- เจ้าคือจิ้งจอกตัวนั้น

381
00:25:26,626 --> 00:25:27,709
ใช่

382
00:25:27,709 --> 00:25:28,959
แต่มันยังไงกัน

383
00:25:33,959 --> 00:25:37,376
ไม่นานหลังจากเกิดมา ข้าก็ป่วยหนัก

384
00:25:37,959 --> 00:25:41,334
พ่อข้าจึงได้อ้อนวอน
ต่อเหล่าพระวิญญาณให้คุ้มครองชีวิตข้า

385
00:25:41,334 --> 00:25:44,751
แล้วก็... เกิดปาฏิหาริย์

386
00:25:45,459 --> 00:25:47,834
วิญญาณจันทราทรงรับคําอธิษฐาน

387
00:25:48,334 --> 00:25:51,584
อาบร่างข้าด้วยแก่นวิญญาณ และชุบชีวิตข้า

388
00:25:53,543 --> 00:25:55,501
นั่นเป็นคืนที่เส้นผมข้าเปลี่ยนสี

389
00:25:55,501 --> 00:25:58,959
งั้นเจ้าก็เป็นวิญญาณสิ

390
00:26:00,251 --> 00:26:01,918
วิญญาณส่วนหนึ่ง ส่วนใหญ่เป็นมนุษย์

391
00:26:01,918 --> 00:26:05,376
การมีตัวตนในทั้งสองโลก
ทําให้ข้าสามารถเชื่อมระหว่างสองโลกได้

392
00:26:05,376 --> 00:26:07,334
ข้าถึงได้เป็นนักบวชหญิง

393
00:26:07,334 --> 00:26:10,251
ที่สามารถช่วยเชื่อมโยงผู้คนเข้ากับจิตวิญญาณ

394
00:26:10,834 --> 00:26:13,626
ข้าสามารถไปเยือนโลกวิญญาณได้ด้วยเช่นกัน

395
00:26:14,209 --> 00:26:15,293
ในความฝันของข้า

396
00:26:15,293 --> 00:26:17,418
เจ้าโผล่ไปที่นั่นเพื่อความสนุกงั้นรึ

397
00:26:17,418 --> 00:26:18,584
เป็นเจ้าจะไม่ไปรึ

398
00:26:19,209 --> 00:26:20,834
มันช่างมหัศจรรย์

399
00:26:20,834 --> 00:26:22,626
ข้าคงไม่บรรยายด้วยคํานั้น

400
00:26:22,626 --> 00:26:23,834
เจ้าไม่ชอบที่นั่นรึไง

401
00:26:24,334 --> 00:26:25,709
มีอะไรให้ไม่ชอบล่ะ

402
00:26:25,709 --> 00:26:28,209
ข้าเกือบถูกอสุรกายวิญญาณขย้ํา

403
00:26:28,209 --> 00:26:30,501
หรือเกือบถูกเจ้านักล่าเขมือบใบหน้า

404
00:26:30,501 --> 00:26:33,376
- หรือได้ระลึกความทรงจําแสนปวดร้าว...
- ปวดร้าวงั้นรึ

405
00:26:36,543 --> 00:26:37,751
ไม่มีอะไร

406
00:26:38,543 --> 00:26:39,418
ช่างเถอะ

407
00:26:40,001 --> 00:26:41,126
อย่าทําแบบนี้สิ

408
00:26:42,751 --> 00:26:44,376
อย่ากลบเกลื่อนความรู้สึกที่แท้จริง

409
00:26:47,709 --> 00:26:50,209
มีเรื่องที่ฝังใจข้าตอนที่ข้ายังเด็ก

410
00:26:51,626 --> 00:26:54,626
ข้าแอบได้ยินพ่อพูดว่าผิดหวังในตัวข้า

411
00:26:56,084 --> 00:26:58,251
พูดว่าข้าไม่เหมาะที่จะเป็นนักรบ

412
00:27:01,001 --> 00:27:02,418
พ่อไม่เชื่อมั่นในตัวข้า

413
00:27:04,834 --> 00:27:07,959
รู้ไหมข้าจดจําเรื่องใดในตัวเจ้าที่โลกวิญญาณ

414
00:27:10,334 --> 00:27:12,251
เจ้าเป็นห่วงเพื่อนๆ ไงล่ะ

415
00:27:12,251 --> 00:27:15,126
เจ้ารู้ว่าพวกเขากําลังแย่ และต้องรีบไปช่วย

416
00:27:16,459 --> 00:27:17,918
หัวใจของเจ้า

417
00:27:19,668 --> 00:27:21,293
นั่นคือสิ่งที่ทําให้เจ้าโดดเด่น

418
00:27:22,793 --> 00:27:24,876
นั่นคือสิ่งที่ทําให้เจ้าเป็นนักรบ

419
00:27:27,876 --> 00:27:30,959
เชื่อว่าถ้าพ่อเจ้าได้เห็นเจ้าในตอนนี้
เขาก็คงเห็นด้วย

420
00:27:37,084 --> 00:27:38,626
ข้าอยากรู้เรื่องนึง

421
00:27:41,084 --> 00:27:42,876
ทําไมถึงปฏิเสธฮานล่ะ

422
00:27:43,543 --> 00:27:46,001
ฮานเป็นคนที่วิเศษ

423
00:27:46,918 --> 00:27:49,418
เขาเป็นทุกอย่างที่ผู้หญิงต้องการ

424
00:27:51,459 --> 00:27:54,209
แต่เขาไม่ใช่ชายในความฝันของข้า

425
00:28:04,293 --> 00:28:06,126
เพื่อนๆ เป็นทุกอย่างสําหรับข้า

426
00:28:06,126 --> 00:28:09,334
ถ้าไม่มีพวกเขาข้าทําสิ่งนี้ไม่ได้
ผ่านพ้นมาถึงขนาดนี้ไม่ได้

427
00:28:09,334 --> 00:28:12,043
เพราะมีพวกเขาช่วย ข้าจะต้องฝ่าฟันศึกนี้ไปได้

428
00:28:13,126 --> 00:28:14,793
เราคือทีมอวตาร

429
00:28:14,793 --> 00:28:17,376
ไม่มีทีมอวตาร

430
00:28:17,959 --> 00:28:20,334
มีผู้อวตารเพียงคนเดียว

431
00:28:20,334 --> 00:28:23,376
เลิกคิดถึงสิ่งที่เจ้าต้องการเสียที

432
00:28:23,376 --> 00:28:26,251
และคิดถึงสิ่งที่ดีที่สุดสําหรับพวกเขา

433
00:28:26,251 --> 00:28:31,168
การเป็นผู้อวตารหมายถึงการเป็นผู้แบกรับภาระ

434
00:28:31,918 --> 00:28:33,668
เพียงลําพัง

435
00:28:34,168 --> 00:28:35,126
ข้า...

436
00:28:35,918 --> 00:28:37,043
สลักมันเอง

437
00:28:38,876 --> 00:28:40,043
เจ้าหมี!

438
00:28:40,043 --> 00:28:42,126
จริงๆ แล้วมันคือปลาน่ะ

439
00:28:42,126 --> 00:28:43,501
เห็นไหม นั่นครีบ

440
00:28:48,501 --> 00:28:50,584
ไง ได้คุยกับคูรุกรึยัง

441
00:28:50,584 --> 00:28:51,876
เขาช่วยได้ไหม

442
00:28:53,293 --> 00:28:54,751
ไม่ เขาช่วยข้าไม่ได้

443
00:28:58,084 --> 00:28:59,084
ข้าต้องทําเองคนเดียว

444
00:29:01,584 --> 00:29:04,626
คาทาร่า ไปฝึกวิชากับยาโกดาเป็นยังไงบ้าง

445
00:29:04,626 --> 00:29:06,418
เยี่ยม แต่ข้ามีเรื่องอยากถาม

446
00:29:07,001 --> 00:29:09,418
ข้าจะไปประจําการจุดไหนระหว่างการสู้รบ

447
00:29:10,043 --> 00:29:13,459
ผู้หญิงไม่ได้รับอนุญาตให้สู้รบ นึกว่าเจ้ารู้แล้ว

448
00:29:13,459 --> 00:29:17,459
ไม่ ข้าไม่รู้มาก่อน ถึงรู้ก็ไม่ยอมรับ

449
00:29:17,459 --> 00:29:20,959
ไม่ใช่เรื่องของการยอมรับอะไร มันเป็นวิถีปฏิบัติ

450
00:29:20,959 --> 00:29:22,668
เป็นเรื่องงี่เง่าและไม่ถูกต้อง

451
00:29:22,668 --> 00:29:24,334
นี่ไม่ใช่การโต้วาที

452
00:29:24,334 --> 00:29:27,168
ข้าสู้กับพวกผู้ควบคุมไฟตั้งแต่จากบ้านมา

453
00:29:27,168 --> 00:29:28,584
มีใครที่นี่ทําแบบข้าบ้าง

454
00:29:28,584 --> 00:29:29,668
- ไม่สําคัญ
- ทําไม

455
00:29:29,668 --> 00:29:31,626
ไม่เกี่ยวกับคนอื่น เป็นเรื่องของตัวเจ้า

456
00:29:31,626 --> 00:29:35,376
เจ้าไม่แข็งแกร่งพอ ผู้หญิงไม่แข็งแกร่งพอ

457
00:29:36,043 --> 00:29:40,334
เจ้าไม่ได้ฝึกฝนและเตรียมตัวมา
เพื่อสละชีวิตเพื่อทุกคนที่นี่

458
00:29:42,001 --> 00:29:46,251
และข้าจะไม่ยอมให้สิ่งที่เกิดขึ้น
กับเผ่าวารีใต้เกิดขึ้นกับที่นี่

459
00:29:59,793 --> 00:30:01,043
พวกเขาไม่ยอมให้ข้าสู้รบ

460
00:30:01,543 --> 00:30:03,709
เพราะพวกเขาติดอยู่หลังกําแพงมานานเกิน

461
00:30:03,709 --> 00:30:05,959
จนเหมือนถูกแช่แข็งในกาลเวลา

462
00:30:07,918 --> 00:30:09,668
บางทีเราน่าจะไปคุยกับยูเอ

463
00:30:10,751 --> 00:30:13,293
- หรือบางที...
- บางทีเราควรฟังพวกเขา

464
00:30:16,293 --> 00:30:18,459
บางทีอาจดีกว่าถ้าเจ้าไม่ต่อสู้

465
00:30:20,293 --> 00:30:23,834
การต่อสู้ครั้งนี้จะไม่เหมือนกับที่เราเคยเจอมา

466
00:30:23,834 --> 00:30:25,959
ผู้คนจะต้องบาดเจ็บล้มตาย

467
00:30:28,168 --> 00:30:29,918
ข้าจะไม่ยอมสูญเสียเจ้ากับซ็อกกา

468
00:30:31,001 --> 00:30:33,168
แอง เจ้าไม่สูญเสียเราหรอก

469
00:30:33,168 --> 00:30:35,543
แต่แค่คิดถึงเรื่องนี้มันก็ถ่วงรั้งข้า

470
00:30:35,543 --> 00:30:37,709
คนเหล่านี้ต้องการผู้อวตาร

471
00:30:39,376 --> 00:30:41,209
ข้าเป็นผู้อวตารโดยมีพวกเจ้าไม่ได้

472
00:31:07,918 --> 00:31:11,543
อยากรู้ว่าพวกเขาจะเรียกข้าว่าอะไร
เมื่อข่าวไปถึงเมืองหลวง

473
00:31:12,834 --> 00:31:16,876
ข้าขอแบบ "เชาผู้พิชิต" ที่บ่งบอกถึงอานุภาพ

474
00:31:16,876 --> 00:31:19,876
จอมพลเรือ ตามที่ข้าเข้าใจแผนการรบเหล่านี้

475
00:31:19,876 --> 00:31:22,459
เจ้าตั้งใจจะโจมตีตรงหน้าที่เมืองแอ็คนาเคล่า

476
00:31:22,459 --> 00:31:26,459
เมืองนี้ล้อมไปด้วย
แนวกั้นขวางสามด้านที่ทะลวงไม่ได้

477
00:31:26,459 --> 00:31:28,876
ด้านหน้านั้นมีกําแพงน้ําแข็งป้องกัน

478
00:31:28,876 --> 00:31:32,918
อะไรที่ทําให้เจ้าเชื่อมั่น
ในขณะที่ทัพอื่นๆ ล้มเหลวกันมามาก

479
00:31:33,668 --> 00:31:37,459
เพราะข้ามีสิ่งที่ผู้อื่นไม่มี

480
00:31:38,709 --> 00:31:41,084
โชคชะตาอยู่ข้างข้ายังไงเล่า

481
00:31:42,168 --> 00:31:44,793
ต่อให้เจ้าเชื่อโฆษณาชวนเชื่อของเรา

482
00:31:44,793 --> 00:31:48,084
แต่ผู้ควบคุมน้ําไม่ใช่พวกอ่อนแอหรือขี้ขลาด

483
00:31:48,084 --> 00:31:52,293
การประเมินพวกเขาต่ําไปนั้น
จะนําไปสู่ผลลัพธ์ที่น่าเศร้า

484
00:31:52,293 --> 00:31:53,293
ไม่มีทางหรอก

485
00:31:53,293 --> 00:31:57,834
อย่างแรกเรือรบเรา
ได้รับการติดตั้งอาวุธใหม่ที่ร้ายแรงกว่าเดิม

486
00:31:57,834 --> 00:32:00,834
แต่... ที่สําคัญกว่านั้น...

487
00:32:05,251 --> 00:32:07,668
ข้าได้เตรียมการอย่างดีเป็นการส่วนตัว

488
00:32:09,126 --> 00:32:11,209
เพื่อประกันชัยชนะในศึกนี้

489
00:32:11,209 --> 00:32:12,501
นั่นอะไร

490
00:32:13,418 --> 00:32:14,376
สิ่งนี้...

491
00:32:15,918 --> 00:32:17,668
คือชะตาลิขิต

492
00:32:20,043 --> 00:32:23,376
เขาจะจู่โจมปราการซึ่งหน้าเหมือนวัวบ้า

493
00:32:23,376 --> 00:32:25,793
ยังมีแผนอื่น แต่เขาไม่ยอมเปิดเผย

494
00:32:28,834 --> 00:32:31,584
ข้าประเมินเชาต่ําไป เขาอันตรายกว่าที่คาดคิด

495
00:32:31,584 --> 00:32:32,543
ข้าก็ประจักษ์แจ้ง

496
00:32:32,543 --> 00:32:35,293
ตอนที่ว่ายน้ําหนีจากซากเรือที่โดนไฟไหม้

497
00:32:35,293 --> 00:32:38,251
เราเกือบถึงแดนเหนือแล้ว มีแผนแล้วหรือยัง

498
00:32:38,251 --> 00:32:39,543
แผนงั้นรึ

499
00:32:40,626 --> 00:32:42,543
แผนคือพิสูจน์ว่าท่านพ่อคิดถูกแล้ว

500
00:32:42,543 --> 00:32:44,126
ที่เชื่อใจให้ข้าทําภารกิจนี้

501
00:32:44,834 --> 00:32:47,793
แผนคือบุกไปจับตัวผู้อวตารให้ได้

502
00:32:48,418 --> 00:32:51,293
แผนคือทวงคืนสิ่งที่เป็นของข้าโดยชอบธรรม

503
00:32:53,251 --> 00:32:54,543
งั้นก็ไม่มีแผนสินะ

504
00:32:56,043 --> 00:32:57,334
ข้ากําลังคิดอยู่ ท่านลุง

505
00:32:59,084 --> 00:33:01,418
ข้ายังแปลกใจไม่หายในความกร้าวของเชา

506
00:33:01,418 --> 00:33:03,334
น่าจะมีใครที่อยู่เหนือเขา

507
00:33:03,334 --> 00:33:06,501
เหมือนกับเขาร่วมมือกับใครบางคนอยู่

508
00:33:07,376 --> 00:33:09,168
คนที่ฉลาดเหนือเขา

509
00:33:11,668 --> 00:33:12,918
เลือกคู่ต่อสู้

510
00:33:18,334 --> 00:33:19,168
ไม่

511
00:33:19,876 --> 00:33:21,418
- ต้องเลือกมา...
- ไม่

512
00:33:21,418 --> 00:33:22,668
พอกันที

513
00:33:22,668 --> 00:33:24,584
อาซูล่า เลิกเล่นเกมได้แล้ว

514
00:33:24,584 --> 00:33:26,168
ข้าไม่ใช่คนที่เล่นเกม

515
00:33:26,168 --> 00:33:29,418
นี่เป็นโอกาสสุดท้าย ทดสอบหรือสอบตก

516
00:33:35,168 --> 00:33:36,126
ไม่

517
00:33:39,793 --> 00:33:40,709
บังอาจนัก!

518
00:34:30,001 --> 00:34:31,126
อยากทดสอบข้าใช่ไหม

519
00:34:32,584 --> 00:34:33,709
ปล่อยข้าออกไป

520
00:34:34,668 --> 00:34:37,918
ปล่อยข้าไปสู่โลกกว้าง
ให้ข้าได้แสดงความสามารถที่แท้จริง

521
00:34:38,626 --> 00:34:40,793
ข้าจะไม่ทนเล่นเกมอีกต่อไป

522
00:34:50,334 --> 00:34:51,709
ฟังนะ พักคูงี่เง่าชะมัด

523
00:34:53,876 --> 00:34:55,709
ไม่สําคัญหรอกว่าคนอื่นจะคิดยังไง

524
00:34:55,709 --> 00:34:58,668
ไม่สําคัญหรอกที่พ่อมองว่า
ข้าไม่อาจเป็นนักรบที่ยอดเยี่ยม

525
00:34:58,668 --> 00:35:00,793
ข้ายังสามารถเป็นยอดในด้านอื่นนี่

526
00:35:00,793 --> 00:35:03,709
ประเด็นคือข้าต้องเป็นผู้ตัดสินใจ

527
00:35:04,668 --> 00:35:08,793
เหมือนเจ้าที่ต้องตัดสินใจชีวิตเอง
ไม่ใช่พักคูหรือใครทั้งนั้น

528
00:35:10,834 --> 00:35:12,834
ข้าจะท้าดวลกับพักคู

529
00:35:13,626 --> 00:35:15,626
ข้ารู้ เขาระดับปรมาจารย์

530
00:35:15,626 --> 00:35:19,001
เขาเล่นงานข้าลงไปกองได้ในพริบตา
แต่ไม่สําคัญหรอก

531
00:35:19,543 --> 00:35:21,543
ข้าต้องยับยั้งตัวเองมาตลอดชีวิต

532
00:35:21,543 --> 00:35:23,918
ข้าจะไม่ยอมให้ใครมาขวางข้าอีก

533
00:35:28,168 --> 00:35:29,001
คาทาร่า

534
00:35:31,376 --> 00:35:34,709
จําตอนอยู่ที่วิหารวายุใต้ได้ไหม
ที่เจ้าบอกว่าเราต้องไปกับแอง

535
00:35:36,209 --> 00:35:38,293
บอกว่าเราต้องช่วยเขากอบกู้โลก

536
00:35:40,168 --> 00:35:41,001
เจ้าพูดถูก

537
00:35:41,709 --> 00:35:42,959
ถ้าเราไม่เดินทางไปกับเขา

538
00:35:42,959 --> 00:35:46,084
ข้าคงไม่มีวันได้เห็นเด็กสองคนจากเผ่าวารีใต้

539
00:35:46,084 --> 00:35:47,668
พัฒนาตนเทียบชั้นกับคนอื่น

540
00:35:48,709 --> 00:35:51,876
ทั้งผู้ควบคุมไฟ ผู้ควบคุมดิน อสุรกายวิญญาณ

541
00:35:51,876 --> 00:35:54,334
แม้แต่นักรบหนุ่มกํายําในเผ่าวารีเหนือ...

542
00:35:54,334 --> 00:35:57,834
ซ็อกกา ถ้าจะใช้เหตุผลหว่านล้อม
ขอบอกว่าไม่ได้ผลสักนิด

543
00:35:57,834 --> 00:36:00,418
"หว่านล้อม" งั้นรึ ใครหว่านล้อมเจ้า

544
00:36:01,959 --> 00:36:04,043
ไม่ใช่ ที่ข้าพยายามจะบอกคือ...

545
00:36:06,543 --> 00:36:07,584
เล่นงานเขาให้อยู่หมัด

546
00:36:15,918 --> 00:36:16,751
เกิดอะไรขึ้น

547
00:36:17,793 --> 00:36:19,043
ข้าไม่สู้กับเจ้าหรอก

548
00:36:19,043 --> 00:36:21,668
ท่านคงกลัวที่จะได้เรียนรู้ว่าท่านคิดผิด

549
00:36:21,668 --> 00:36:22,584
ได้โปรด

550
00:36:22,584 --> 00:36:25,751
กลับไปฝึกที่กระท่อมบําบัดกับพวกผู้หญิงเถอะ

551
00:36:35,334 --> 00:36:37,418
ก็ได้ อยากเรียนรู้การต่อสู้มากนักใช่ไหม

552
00:36:38,043 --> 00:36:39,501
ตั้งใจให้ดี

553
00:37:20,918 --> 00:37:22,043
จบแล้วงั้นสิ

554
00:37:33,626 --> 00:37:34,876
ทําได้แค่นี้เองรึ

555
00:38:46,959 --> 00:38:48,084
ต้องขอบอกว่า

556
00:38:49,084 --> 00:38:51,168
เจ้าเป็นผู้ควบคุมน้ําชั้นเลิศ

557
00:38:51,168 --> 00:38:52,918
แต่ท่านก็ยังไม่ยอมให้ข้าต่อสู้

558
00:38:54,251 --> 00:38:55,126
ไม่ได้

559
00:39:04,751 --> 00:39:06,709
ไม่เคยมีใครต้อนปรมาจารย์พักคูได้แบบนั้น

560
00:39:06,709 --> 00:39:08,168
เหลือเชื่อไปเลย

561
00:39:08,168 --> 00:39:10,501
แผ่นน้ําแข็งพวกนั้น เจ้าทําได้ยังไง

562
00:39:10,501 --> 00:39:11,709
สอนข้าหน่อยได้ไหม

563
00:39:14,918 --> 00:39:17,959
คงไม่มีใครกล้าบอกว่าเจ้าไม่แข็งแกร่งพอแล้ว

564
00:39:19,334 --> 00:39:21,293
คงไม่ แต่จะบอกว่าข้าแพ้ต่างหาก

565
00:39:22,418 --> 00:39:23,293
แพ้เหรอ

566
00:39:31,709 --> 00:39:35,334
เจ้าบอกว่ากลัวจะเสียเราไป
จึงไม่อยากให้เราอยู่เคียงข้าง

567
00:39:35,334 --> 00:39:37,293
แต่คนที่ตัดสินใจต่อสู้คือตัวข้า

568
00:39:37,293 --> 00:39:39,168
ไม่ใช่พักคู หรือเจ้า

569
00:39:39,168 --> 00:39:42,709
ใช่ คิดว่าเรามาที่นี่เพื่อทิ้งเจ้าให้โดดเดี่ยวงั้นรึ

570
00:39:43,209 --> 00:39:44,334
ผู้อวตารซื่อบื้อ

571
00:39:45,709 --> 00:39:47,668
ไม่รู้ว่าข้าจะปกป้องพวกเจ้าได้ไหม

572
00:39:47,668 --> 00:39:48,918
ไม่ได้หรอก

573
00:39:48,918 --> 00:39:51,709
ใช่ และการกังวลว่า
จะต้องมีคนบาดเจ็บหรือปลอดภัย

574
00:39:51,709 --> 00:39:54,084
ไม่ใช่หน้าที่ของผู้อวตารคนเดียวนี่

575
00:39:54,084 --> 00:39:56,043
นั่นคือความหมายของการเป็นครอบครัว

576
00:39:58,501 --> 00:40:00,334
คูรุก โรกุ เคียวชิ

577
00:40:00,334 --> 00:40:03,501
ทุกท่านบอกว่าข้าต้องทําภารกิจนี้เองคนเดียว

578
00:40:04,293 --> 00:40:06,543
ผู้อวตารต้องแบกรับภาระนี้เพียงลําพัง

579
00:40:07,876 --> 00:40:08,793
นั่นมันคืออดีต

580
00:40:08,793 --> 00:40:11,209
ปัจจุบันมีเพียงผู้เดียวที่กําหนดอนาคตได้

581
00:40:11,209 --> 00:40:13,793
คือผู้ที่จะเขียนเรื่องราว "ตํานานของแอง"

582
00:40:17,584 --> 00:40:19,834
นางหมายถึงเจ้าน่ะ เข้าใจนะ

583
00:40:33,584 --> 00:40:34,543
ขี้เถ้า

584
00:40:35,501 --> 00:40:36,876
เผ่าอัคคีบุกมาแล้ว

585
00:40:38,168 --> 00:40:39,084
เอาละ

586
00:40:41,793 --> 00:40:42,793
ได้เวลาทําศึก

587
00:42:36,376 --> 00:42:39,293
คําบรรยายโดย กุลวดี โสวัฒนสกุล