1
00:00:17,959 --> 00:00:20,709
เราทุ่มเทอย่างยาวนานเพื่อปิดบังตัวตนที่แท้จริง

2
00:00:21,209 --> 00:00:24,418
เพื่อมิให้ผู้อื่นล่วงรู้
ถึงความฝันที่แท้จริงที่เราอยากจะเป็น

3
00:00:25,043 --> 00:00:27,626
เราจึงจําแทบไม่ได้ว่ามีช่วงเวลาหนึ่ง

4
00:00:27,626 --> 00:00:32,751
ที่เราตื่นเต้นอย่างมาก
ที่จะได้แสดงตัวตนจริงให้โลกเห็น

5
00:00:33,584 --> 00:00:34,584
น่าประทับใจมาก

6
00:00:36,334 --> 00:00:38,168
เครื่องแบบนั่นเหมาะกับเจ้าจริงๆ

7
00:00:38,668 --> 00:00:41,668
ดูดีแล้วรึยัง ข้าว่าชุดเกราะไหล่ดูแปลกๆ

8
00:00:44,418 --> 00:00:45,876
นั่นแหละ สมบูรณ์แบบ

9
00:00:48,251 --> 00:00:49,751
- มีอะไร
- ไม่มีอะไร

10
00:00:49,751 --> 00:00:50,876
บอกมาสิ

11
00:00:52,209 --> 00:00:54,751
ร้อยเชือกถุงมือเกราะผิด
แต่ไม่มีใครสังเกตหรอก

12
00:00:54,751 --> 00:00:55,959
อะไรนะ ช่วยผูกให้ใหม่ทีสิ

13
00:00:58,459 --> 00:01:02,418
ข้ายังจําได้ตอนประชุมสภาสงครามครั้งแรก
สมัยนั้นไม่ได้จัดใหญ่โตเท่านี้

14
00:01:02,418 --> 00:01:03,584
เป็นส่วนตัวมากกว่า

15
00:01:04,251 --> 00:01:07,293
แต่ดูเหมือนโอไซชอบที่มีกลุ่มคนเข้าเฝ้า

16
00:01:07,293 --> 00:01:09,459
ท่านพ่อบอกว่ายินดีรับฟังความเห็นต่าง

17
00:01:09,459 --> 00:01:14,126
ขอแนะนําว่าอย่าเพิ่งออกความเห็นเลย
ตอนนี้ควรสังเกตและเรียนรู้ไปก่อน

18
00:01:16,793 --> 00:01:17,793
เรียบร้อย

19
00:01:21,584 --> 00:01:22,584
ข้าดูเป็นไง

20
00:01:23,793 --> 00:01:24,793
สมเป็นเจ้าชาย

21
00:01:36,918 --> 00:01:39,084
ทําไมถึงออกนอกเส้นทาง ใครเปลี่ยนทิศทาง

22
00:01:41,959 --> 00:01:43,626
ผู้หมวดจี ข้าถามได้ยินไหม

23
00:01:43,626 --> 00:01:45,209
เราได้รับคําสั่งใหม่ขอรับ

24
00:01:45,209 --> 00:01:47,376
- คําสั่งใหม่งั้นรึ จากใคร
- ข้าเอง

25
00:01:49,584 --> 00:01:52,668
เราเล่นเกมไล่กวดมานานเกินไปแล้ว

26
00:01:52,668 --> 00:01:55,001
คิดว่าสมควรเริ่มกลยุทธ์ใหม่เสียที

27
00:01:55,001 --> 00:01:56,334
เจ้าคิดงั้นรึ

28
00:01:57,751 --> 00:01:59,709
ข้าคือผู้ที่ตามล่าผู้อวตาร

29
00:02:00,418 --> 00:02:02,334
ข้าคือผู้คุมภารกิจนี้

30
00:02:02,334 --> 00:02:05,001
ข้าคือผู้บัญชาการของเรือนี้

31
00:02:06,168 --> 00:02:07,251
และข้า...

32
00:02:08,584 --> 00:02:09,918
คือจอมพลเรือ

33
00:02:11,626 --> 00:02:13,876
เจ้าอัคคีโอไซเห็นสมควรให้ข้า

34
00:02:14,459 --> 00:02:18,126
ควบคุมปฏิบัติการทั้งหมด
ที่เกี่ยวข้องกับการจับตัวผู้อวตาร

35
00:02:18,126 --> 00:02:20,751
แน่นอนว่าข้ายินดีที่มีท่านคอยช่วยเหลือ

36
00:02:20,751 --> 00:02:22,668
ที่จริงข้าคาดหวังเช่นนั้น

37
00:02:22,668 --> 00:02:25,459
ข้าต้องการใช้ทรัพยากรทั้งหมดที่มีอยู่

38
00:02:26,584 --> 00:02:28,043
แม้มีอยู่ไม่มากนัก

39
00:02:29,293 --> 00:02:30,376
แล้วข้าจะแวะมาอีกที

40
00:02:31,501 --> 00:02:36,793
เพื่อหารือเรื่องการจัดวางหน้าที่ใหม่
ตามที่ข้าอยากให้เป็น

41
00:02:37,668 --> 00:02:39,209
ช่วงนี้ท่านก็ดูแลไปก่อน

42
00:02:45,376 --> 00:02:46,584
เกิดอะไรขึ้น

43
00:02:49,209 --> 00:02:51,251
ผู้หมวดจี กลับไปเส้นทางเดิม

44
00:02:54,293 --> 00:02:55,584
ได้ยินข้าไหม

45
00:02:55,584 --> 00:02:57,876
กลับสู่เส้นทางเดิม!

46
00:02:59,376 --> 00:03:01,459
รู้ไหมการขัดขืนคําสั่งจะถูกลงโทษอะไร

47
00:03:01,459 --> 00:03:04,126
ข้ารู้ดี จึงไม่สามารถทําตามที่ท่านสั่งได้

48
00:03:04,876 --> 00:03:07,209
จอมพลเรือเชาได้ออกคําสั่งไว้ชัดเจนมาก

49
00:03:07,209 --> 00:03:09,334
และบอกถึงผลที่จะตามมา หากไม่ทําตาม

50
00:03:15,043 --> 00:03:18,793
พวกเจ้าจะยอมให้ทากไร้สมอง
มาคอยออกคําสั่งจริงๆ งั้นรึ

51
00:03:19,293 --> 00:03:21,209
เขาไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเดิมพันคืออะไร

52
00:03:22,876 --> 00:03:26,626
จะปล่อยให้เขามาฉกฉวยไปไม่ได้
หลังจากที่เราอุตส่าห์ฝ่าฟันกันมา

53
00:03:39,834 --> 00:03:42,876
ตลอดสามปีที่ผ่านมานั้น มีแต่เราที่เคียงข้างกัน

54
00:03:42,876 --> 00:03:44,668
และตอนนี้ก็ยังคงเป็นเช่นนั้น

55
00:03:45,251 --> 00:03:48,418
มีแต่พวกเราบนเรือลํานี้ที่รู้ว่าเป็นเช่นไร

56
00:03:49,209 --> 00:03:51,876
เชาไม่ใช่คนที่คู่ควรกับความภักดี

57
00:03:53,168 --> 00:03:54,751
- ซูโกต่างหาก
- ความภักดีงั้นรึ

58
00:03:54,751 --> 00:03:59,001
ท่านแม่ทัพ ด้วยความเคารพ
หลานท่านไม่เข้าใจความหมายของคํานั้นเลย

59
00:03:59,001 --> 00:04:00,709
หากเขาเข้าใจก็ย่อมแสดงให้เห็นว่า

60
00:04:00,709 --> 00:04:02,084
เคารพกันมากกว่านี้

61
00:04:02,084 --> 00:04:04,918
ผู้ที่ร่วมทุกข์สุขกับเขาทุกวันคืนตลอดสามปีนี้

62
00:04:04,918 --> 00:04:09,418
แทนที่จะเป็นเช่นนั้น เรากลับต้องทน
ให้เขาดูถูก ข่มเหง และเกรี้ยวกราด

63
00:04:10,043 --> 00:04:11,959
เขาไม่สนว่าเราต้องเสียสละอะไรบ้าง

64
00:04:11,959 --> 00:04:14,168
เพราะตัวเขาเองไม่เคยต้องเสียสละอะไร

65
00:04:14,168 --> 00:04:17,376
ถามใครบนเรือก็ได้ พวกเขาจะบอกว่า
"เขาเป็นเจ้าชายก็จริง

66
00:04:17,376 --> 00:04:19,084
แต่ไม่ใช่เจ้าชายของเรา"

67
00:04:21,543 --> 00:04:22,459
ขอรับ

68
00:04:31,001 --> 00:04:33,043
ข้ารู้ว่าซูโกยังมีสิ่งที่ต้องขัดเกลา

69
00:04:34,084 --> 00:04:37,459
แต่ต้องเข้าใจว่าเขาเจอความกดดันอย่างหนัก

70
00:04:38,293 --> 00:04:44,168
และเขาก็มีความเข้าใจ
เรื่องการเสียสละดีเกินกว่าที่เจ้าจะเข้าใจ

71
00:04:56,334 --> 00:05:02,501
(เณรน้อยเจ้าอภินิหาร)

72
00:05:06,876 --> 00:05:10,418
(หน้ากาก)

73
00:06:05,084 --> 00:06:07,418
สวัสดี ท่านนักปราชญ์ผู้ทรงปัญญา ดีใจที่ได้พบ

74
00:06:08,918 --> 00:06:12,126
ข้าชื่อแอง ข้ามาที่นี่
เพื่อมาสักการะวิหารผู้อวตารโรกุ

75
00:06:12,918 --> 00:06:13,834
พวกท่านคงรู้

76
00:06:14,626 --> 00:06:15,709
ข้าคือผู้อวตาร

77
00:06:15,709 --> 00:06:16,793
เรารู้

78
00:06:18,543 --> 00:06:19,376
เดี๋ยว!

79
00:06:20,876 --> 00:06:23,293
พวกท่านควรเป็นผู้รักสันตินี่!

80
00:06:26,168 --> 00:06:27,584
จับตัวมา!

81
00:06:31,793 --> 00:06:33,376
ข้าเป็นมิตร

82
00:06:38,709 --> 00:06:41,043
นี่คือทางไปวิหารอวตารโรกุ เร็วเข้า

83
00:06:41,834 --> 00:06:43,126
เขาต้องอยู่แถวนี้แหละ

84
00:06:43,626 --> 00:06:44,751
ค้นให้ทั่ว

85
00:06:55,418 --> 00:06:56,959
โถ ใจเย็นๆ สาวน้อย

86
00:06:57,959 --> 00:06:59,376
ได้กลิ่นแล้วใช่ไหม

87
00:07:03,501 --> 00:07:05,543
โอเค ไนล่า ไปกันเลย

88
00:07:08,501 --> 00:07:09,709
ข้าชื่อชยู

89
00:07:10,209 --> 00:07:13,543
ข้าเชื่อว่าผู้อวตารไม่ใช่แค่ตัวแทนอาณาจักรใด

90
00:07:14,626 --> 00:07:16,668
แต่เป็นความหวังของโลกที่เป็นหนึ่งเดียว

91
00:07:18,001 --> 00:07:21,043
น่าเศร้าที่มหาปราชญ์และคนอื่นๆ ต่างเชื่อว่า

92
00:07:21,043 --> 00:07:24,043
เจ้าอัคคีเป็นผู้นําจิตวิญญาณที่แท้จริง

93
00:07:24,793 --> 00:07:26,459
พวกเขาหลงทางเสียแล้ว

94
00:07:26,459 --> 00:07:30,043
แล้วของทั้งหมดนี่เป็นของโรกุเหรอ

95
00:07:30,043 --> 00:07:32,543
นี่คือโบราณวัตถุของผู้อวตารท่านก่อนๆ

96
00:07:32,543 --> 00:07:35,293
ที่ท่านปู่ของข้ารวบรวมมาไว้ในอารักขา

97
00:07:39,209 --> 00:07:41,043
ข้าจําเป็นต้องติดต่อผู้อวตารโรกุ

98
00:07:41,043 --> 00:07:43,709
ท่านเป็นคนเดียวที่รู้วิธีช่วยเพื่อนๆ ข้า

99
00:07:46,084 --> 00:07:48,209
ข้าจะยื้อพวกเขาไว้ให้นานที่สุดแล้วกัน

100
00:07:53,501 --> 00:07:54,626
หลบไป

101
00:07:54,626 --> 00:07:57,626
มหาปราชญ์ เด็กคนนี้คือผู้อวตาร

102
00:07:57,626 --> 00:07:59,126
เขาเป็นความหวังของโลกนี้

103
00:07:59,793 --> 00:08:01,959
โปรดนึกถึงคําสอนของอวตารโรกุ

104
00:08:01,959 --> 00:08:05,334
ธาตุไฟนั้นไม่ได้มีไว้เพื่อครอบงําธาตุอื่นๆ

105
00:08:05,918 --> 00:08:07,626
มันควรอยู่ร่วมกับธาตุอื่นๆ อย่างสมดุล

106
00:08:07,626 --> 00:08:11,709
ผู้เดียวเท่านั้นที่รักษาสมดุลได้คือเจ้าอัคคีโอไซ

107
00:08:11,709 --> 00:08:14,293
เขาจะรวมโลกเป็นหนึ่งเดียว ไม่ใช่ผู้อวตาร

108
00:08:14,293 --> 00:08:17,751
และเจ้าไม่รู้หรอกว่า
อีกไม่นานเขาจะมีพลังปานใด

109
00:08:20,001 --> 00:08:23,168
เอาละ ขอเป็นครั้งสุดท้าย

110
00:08:23,168 --> 00:08:24,543
หลีกทางไป

111
00:08:26,084 --> 00:08:27,251
ข้ามิอาจทําเช่นนั้น

112
00:08:28,251 --> 00:08:32,418
งั้นเจ้าก็จะถูกเผาพร้อมกับพวกไร้ศรัทธาที่เหลือ

113
00:08:42,751 --> 00:08:46,876
ใครบังอาจมาทําลายความสงบสุขของผู้อวตาร

114
00:08:49,126 --> 00:08:50,543
ข้าเอง แอง

115
00:08:50,543 --> 00:08:54,251
เป็นธรรมเนียมไม่ใช่หรือที่ต้องคํานับผู้อาวุโส

116
00:08:56,918 --> 00:08:59,418
และเลี่ยงการสบตาโดยตรง

117
00:09:01,793 --> 00:09:03,584
แล้วก็กระโดดขาเดียว

118
00:09:09,376 --> 00:09:10,751
ให้อภัยข้าเถอะ

119
00:09:10,751 --> 00:09:12,251
เพราะข้าอดใจไม่อยู่

120
00:09:12,251 --> 00:09:13,959
ดีใจมากที่ได้พบเจ้า แอง

121
00:09:13,959 --> 00:09:16,418
แต่ทําไมถึงเนิ่นนานเพียงนี้

122
00:09:16,418 --> 00:09:19,001
นึกว่าเจ้าจะมาขอคําปรึกษาเร็วกว่านี้เสียอีก

123
00:09:19,584 --> 00:09:20,918
ผู้อวตารเคียวชิบอกว่า

124
00:09:20,918 --> 00:09:23,001
ข้าต้องใช้ปัญญาหาทางออกด้วยตนเอง

125
00:09:23,001 --> 00:09:24,668
มันเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทาง

126
00:09:24,668 --> 00:09:26,543
นางย่อมบอกเช่นนั้น

127
00:09:26,543 --> 00:09:28,584
เคียวชิน่ะเป็นคนแบบ...

128
00:09:32,876 --> 00:09:34,543
นึกว่าผู้อวตารเป็นแบบนั้นทุกคน

129
00:09:34,543 --> 00:09:36,751
ผู้อวตารไม่ใช่ร่างจุติของกันและกันรึ

130
00:09:36,751 --> 00:09:40,418
เรามีประกายแห่งชีวิตเดียวกัน
แต่เราต่างก็เป็นตัวเอง

131
00:09:40,418 --> 00:09:41,959
ข้านั้นต่างจากเคียวชิ

132
00:09:41,959 --> 00:09:44,584
เฉกเช่นเจ้าที่ต่างจากเราทุกคน

133
00:09:45,084 --> 00:09:49,209
อย่างเช่น เคียวชิบอกว่า
บทบาทของผู้อวตารคืออะไร

134
00:09:49,209 --> 00:09:52,543
นางบอกว่าข้าต้องเป็นนักรบ
ที่โหดเหี้ยม ไร้ความปรานี

135
00:09:52,543 --> 00:09:57,209
ใช่ ย่อมมีบางครั้งที่ผู้อวตาร
ต้องใช้ความรุนแรง และการข่มขวัญ

136
00:09:57,209 --> 00:09:59,418
แต่นอกจากการเป็นนักรบแล้ว

137
00:09:59,418 --> 00:10:02,001
ผู้อวตารยังต้องเป็นนักการทูตด้วย

138
00:10:02,001 --> 00:10:06,293
งั้นเราก็สามารถแก้ปัญหาของโลกนี้
โดยไม่ทําร้ายใครใช่ไหม

139
00:10:06,293 --> 00:10:11,209
เราพยายามได้ แต่หากล้มเหลวก็ต้องยอมรับผล

140
00:10:11,876 --> 00:10:15,501
ผลลัพธ์... ที่เจ็บปวด

141
00:10:18,501 --> 00:10:22,459
แต่เหมือนกับเคียวชิ
ข้าพร้อมจะช่วยเจ้าในการเดินทาง

142
00:10:22,459 --> 00:10:25,209
- ทุกเรื่องที่เจ้าต้องการ
- เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับโคห์

143
00:10:26,168 --> 00:10:27,584
ทุกเรื่องยกเว้นโคห์

144
00:10:27,584 --> 00:10:29,959
- ท่านไม่เข้าใจ
- ไม่ เจ้าต่างหากที่ไม่เข้าใจ

145
00:10:30,584 --> 00:10:32,334
โคห์เป็นวิญญาณนักล่า

146
00:10:32,334 --> 00:10:35,001
ที่สามารถทําร้ายเจ้าในแบบที่คาดไม่ถึง

147
00:10:35,001 --> 00:10:36,626
ลองไปถามผู้อวตารคูรุก

148
00:10:36,626 --> 00:10:39,501
ข้าไม่มีทางเลือก และรอไม่ได้แล้ว

149
00:10:39,501 --> 00:10:42,418
เขาจับตัวเพื่อนๆ ข้าไป หากข้าไม่รีบทําอะไร

150
00:10:42,418 --> 00:10:43,668
พวกเขาก็จะสาบสูญไป

151
00:10:44,584 --> 00:10:45,459
ได้โปรด

152
00:10:45,459 --> 00:10:47,376
ได้ยินว่าครั้งนึงท่านเคยเอาชนะเขาได้

153
00:10:47,376 --> 00:10:49,501
เปล่า ข้าไม่เคยชนะเขาหรอก

154
00:10:49,501 --> 00:10:52,043
ที่ทําได้ก็แค่ช่วงชิงบางอย่างมาจากเขา

155
00:10:52,043 --> 00:10:56,418
หรือเจ้าตั้งใจมาคืนของที่ขโมยไปจากข้า

156
00:10:56,418 --> 00:10:57,959
ท่านชิงอะไรมา

157
00:11:02,043 --> 00:11:06,626
รูปสลักที่สื่อถึงสิ่งที่โคห์ปรารถนา และลืมไม่ลง

158
00:11:07,126 --> 00:11:09,418
รูปสลักห้อยคอนี้เคยเป็นของมารดาแห่งใบหน้า

159
00:11:09,418 --> 00:11:13,876
จิตวิญญาณบรรพกาล
ผู้สลักเสลาใบหน้าให้สิ่งมีชีวิตทุกชนิด

160
00:11:15,668 --> 00:11:20,293
เพราะนาง อัตลักษณ์จึงเกิดขึ้นในโลกนี้

161
00:11:20,293 --> 00:11:21,376
และนางก็คือ...

162
00:11:22,126 --> 00:11:23,209
แม่ของโคห์

163
00:11:24,251 --> 00:11:26,459
โคห์โหยหาสิ่งเดียวกับเราทุกคน

164
00:11:27,543 --> 00:11:28,834
นั่นคือครอบครัว

165
00:11:28,834 --> 00:11:29,751
รูปสลักงั้นรึ

166
00:11:31,751 --> 00:11:34,084
ดูเหมือนเป็นสิ่งที่เขาเต็มใจที่จะแลกเปลี่ยน

167
00:11:35,168 --> 00:11:36,459
ขอบคุณ โรกุ

168
00:11:37,418 --> 00:11:38,626
แอง

169
00:11:39,168 --> 00:11:41,168
หวังว่าเจ้าจะช่วยเพื่อนๆ ได้นะ

170
00:11:41,168 --> 00:11:44,293
แต่สําหรับผู้อวตารนั้น ความจริงก็คือ
เพื่อนอาจเป็น...

171
00:11:46,501 --> 00:11:47,626
ข้อเสีย

172
00:11:48,209 --> 00:11:52,126
ผู้อวตารนั้นต้องเลือกทางที่ต้องจําใจเลือก

173
00:11:52,126 --> 00:11:55,251
หน้าที่ต่อโลกต้องมาก่อนความต้องการของตนเอง

174
00:11:55,251 --> 00:11:57,626
เรื่องนี้ข้ากับเคียวชิเห็นตรงกัน

175
00:11:58,209 --> 00:11:59,418
เชื่อข้า

176
00:12:00,293 --> 00:12:02,876
มันจะปัดเป่าความเจ็บปวดของเจ้า
และคนที่เจ้ารัก

177
00:12:03,626 --> 00:12:04,584
ได้อย่างมากมาย

178
00:12:42,959 --> 00:12:44,501
เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา

179
00:12:57,459 --> 00:12:58,751
เป็นอัมพาต

180
00:13:12,043 --> 00:13:15,084
เดี๋ยวทุกอย่างก็เรียบร้อย

181
00:13:30,334 --> 00:13:31,876
เจ้าคือผู้อวตารงั้นสิ

182
00:13:32,543 --> 00:13:34,168
ก็ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรกัน

183
00:13:34,918 --> 00:13:36,168
เจ้าต้องปล่อยข้าไป

184
00:13:36,168 --> 00:13:38,876
ไม่ ให้ตายสิ เจ้าต้องปล่อยข้าไป

185
00:13:38,876 --> 00:13:41,918
ผู้คนต่างหวังพึ่งพาข้า
เจ้าไม่รู้หรอกว่าเดิมพันคืออะไร

186
00:13:41,918 --> 00:13:45,751
ก็ได้ยินมาที่ว่าเจ้าจะปกป้องโลกนี้

187
00:13:49,834 --> 00:13:50,834
คืออย่างนี้นะ

188
00:13:51,793 --> 00:13:53,418
เราบางคนไม่ได้ต้องการการปกป้อง

189
00:13:53,418 --> 00:13:56,001
เราบางคนก็มีทางออกสําหรับโลกนี้แล้ว

190
00:13:57,001 --> 00:13:59,043
พวกเจ้ามีทั้งผู้ควบคุมไฟ ผู้ควบคุมดิน

191
00:13:59,043 --> 00:14:00,793
และผู้ควบคุมอะไรก็ตามที

192
00:14:01,543 --> 00:14:03,209
ทุกฝ่ายต่างต้องการบางอย่าง

193
00:14:04,001 --> 00:14:05,793
ทุกฝ่ายต่างเต็มใจสู้เพื่อให้ได้มา

194
00:14:06,293 --> 00:14:10,543
ถ้าเจ้าฉลาดจริง ก็ควรไปนั่งรอให้ควันจางก่อน

195
00:14:10,543 --> 00:14:13,209
แล้วค่อยมาเอาสิ่งที่หลงเหลือในกองเศษซาก

196
00:14:17,876 --> 00:14:21,043
เท่าที่ข้ารู้ โลกนี้มันก็ดีอยู่แล้ว

197
00:14:25,418 --> 00:14:27,251
หมดเวลาแล้ว ผู้อวตาร

198
00:14:34,168 --> 00:14:35,126
เจ้าทําสําเร็จ

199
00:14:35,668 --> 00:14:37,168
จับตัวเขาได้จริงๆ

200
00:14:39,251 --> 00:14:40,876
เชิญนับตามสะดวก

201
00:14:44,126 --> 00:14:46,251
ข้าเชื่อใจท่าน รู้ไหมทําไม

202
00:14:46,251 --> 00:14:49,001
เพราะถ้าไม่ครบ เจ้าจะตามล่าเรางั้นรึ

203
00:14:49,918 --> 00:14:52,084
เพราะท่านน่ารักเหลือเกิน

204
00:14:55,709 --> 00:14:58,709
แล้วก็ระวังด้วยล่ะ รายนี้น่ะโจทก์เยอะ

205
00:14:58,709 --> 00:15:00,793
นักล่าตามกลิ่นเขาอยู่เป็นพรวน

206
00:15:00,793 --> 00:15:02,418
พวกที่ไม่ควรไปยุ่งเกี่ยว

207
00:15:03,293 --> 00:15:04,668
แล้วเจอกัน ผู้อวตาร

208
00:15:10,751 --> 00:15:14,751
ได้โปรดปล่อยให้ข้าไปทําธุระที่จําเป็นก่อน
ข้าสัญญาว่าจะกลับมา

209
00:15:15,334 --> 00:15:18,751
เพื่อนข้าตกอยู่ในอันตราย
และมีแต่ข้าที่จะช่วยพวกเขาได้

210
00:15:20,251 --> 00:15:23,543
ถ้าไม่รีบกลับไปช่วย
ข้าจะต้องสูญเสียพวกเขาตลอดกาล

211
00:15:25,626 --> 00:15:28,084
ทําไมล่ะ ทําไมไม่ฟังกันบ้าง

212
00:15:29,084 --> 00:15:31,459
รู้ไหมการที่ผู้คนต้องพึ่งพาเรามันเป็นยังไง

213
00:15:31,459 --> 00:15:34,876
- การที่เราเป็นผู้กุมชะตาชีวิตของผู้อื่นน่ะ
- ข้ารู้

214
00:15:34,876 --> 00:15:37,501
งั้นได้โปรดให้ข้าไปช่วยพวกเขาเถอะ

215
00:15:39,168 --> 00:15:40,043
ไม่

216
00:15:43,668 --> 00:15:45,668
เจ้าไม่น่าจะเป็นคนแบบนี้มาแต่แรก

217
00:15:46,168 --> 00:15:48,084
เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า

218
00:15:50,543 --> 00:15:53,668
มีกองกําลังอาณาจักรปฐพีหนาแน่น
ตามแนวชายฝั่งทางใต้

219
00:15:53,668 --> 00:15:56,626
เราพยายามตีขนาบข้าง
แต่พวกเขายังคงขยายแนวออกไป

220
00:15:57,126 --> 00:15:58,626
การโจมตีแบบคีมหนีบล่ะ

221
00:15:59,126 --> 00:16:02,584
พวกเขามีหน้าผาเป็นแนวป้องกัน
สามารถจู่โจมกลับด้านข้างได้

222
00:16:02,584 --> 00:16:03,501
เป็นเจ้าจะทํายังไง

223
00:16:03,501 --> 00:16:05,501
- ฝ่าบาท ข้าขอเสนอ...
- ไม่ใช่เจ้า

224
00:16:06,459 --> 00:16:07,293
ซูโก

225
00:16:08,668 --> 00:16:09,584
เป็นเจ้าจะทํายังไง

226
00:16:16,668 --> 00:16:21,043
กระบวนทัพเขาสัตว์ โอบล้อมปีก
และเปิดทางเพื่อล่อออกมา

227
00:16:21,043 --> 00:16:24,834
ไม่ได้ยินท่านแม่ทัพรึไง
ด้านหนึ่งมีหน้าผาป้องกันไว้

228
00:16:27,626 --> 00:16:29,959
จัดรถถังทุนดราขึ้นไปบนยอดเขา

229
00:16:29,959 --> 00:16:32,043
พวกมันคือผู้ควบคุมดิน

230
00:16:32,043 --> 00:16:35,251
รถถังของเราจะถูกฝังใต้หินในไม่กี่วินาที

231
00:16:36,584 --> 00:16:37,418
ข้า...

232
00:16:39,793 --> 00:16:40,834
ข้า...

233
00:16:41,584 --> 00:16:42,501
ท่านแม่ทัพ

234
00:16:43,793 --> 00:16:47,418
เราควรส่งกองพลรุดหน้าไป... ตรงนี้

235
00:16:47,418 --> 00:16:50,376
เมื่อข้าศึกระดมโจมตีไปยังจุดล่อนี้

236
00:16:50,376 --> 00:16:54,418
เราก็สามารถเข้ายึดตรงนี้... และตรงนี้

237
00:16:55,876 --> 00:16:59,126
ถ้าส่งทหารเข้าไปใจกลางกองกําลังข้าศึก
แล้วจะถอนทัพยังไง

238
00:16:59,668 --> 00:17:00,501
ไม่ต้อง

239
00:17:00,501 --> 00:17:01,876
ก็ไม่มีวันกลับมาสิ

240
00:17:05,584 --> 00:17:07,334
จะสังเวยชีวิตพวกเขางั้นสิ

241
00:17:08,209 --> 00:17:10,543
การสังเวยชีวิตเป็นส่วนหนึ่งของสงคราม

242
00:17:13,418 --> 00:17:15,501
จะเสนอกองพลไหน

243
00:17:15,501 --> 00:17:18,043
กองพลที่ 41 ส่วนใหญ่เป็นเด็กใหม่

244
00:17:18,043 --> 00:17:19,293
เรายอมที่จะเสียได้

245
00:17:21,459 --> 00:17:22,376
ดี

246
00:17:34,418 --> 00:17:37,834
นี่ไม่ใช่สิ่งที่เรียนรู้จากในตํารา

247
00:17:38,959 --> 00:17:42,251
หนุ่มน้อยน่าจะรู้อะไรมากกว่าการเล่นในสนามรบ

248
00:17:46,459 --> 00:17:47,918
เป็นแผนที่เลวร้ายมาก

249
00:17:49,959 --> 00:17:51,001
ว่าไงนะ

250
00:17:55,043 --> 00:17:58,751
ข้าบอกว่าเป็นแผนที่เลวร้ายมาก!

251
00:17:59,668 --> 00:18:02,084
ทหารเราจะต้องตายเพื่ออะไรกัน

252
00:18:02,918 --> 00:18:04,959
ช่างไม่คู่ควรกับผู้มีตําแหน่งในแคว้นอัคคี

253
00:18:04,959 --> 00:18:06,418
กล้าตั้งคําถามกับ...

254
00:18:06,418 --> 00:18:07,751
พอแล้ว!

255
00:18:08,543 --> 00:18:10,793
มีทางเดียวที่จะแก้ปัญหานี้ได้

256
00:18:12,834 --> 00:18:13,876
แอ็กนี ไค

257
00:18:30,751 --> 00:18:31,959
มีคนอยู่ข้างทาง

258
00:18:43,126 --> 00:18:45,376
เปิดทางเดี๋ยวนี้! รู้ไหมข้าเป็นใคร!

259
00:18:45,376 --> 00:18:46,543
แน่นอนเรารู้ดี

260
00:18:48,709 --> 00:18:52,209
เช่นเดียวกับที่รู้ว่าท่านขัดคําสั่งของข้า

261
00:18:52,876 --> 00:18:57,959
ซึ่งการไม่เคารพข้านั้นย่อมหมายถึง
การไม่เคารพพระบิดาของท่าน

262
00:18:57,959 --> 00:19:02,543
ซึ่งไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจ
หากพิจารณาจากเรื่องที่ข้าได้ยินมา

263
00:19:04,584 --> 00:19:05,793
เราจะจับตัวผู้อวตารเอง

264
00:19:05,793 --> 00:19:07,043
ข้ามศพข้าไปก่อน

265
00:19:10,293 --> 00:19:11,126
ก็น่าลอง

266
00:19:12,626 --> 00:19:13,543
ถึงกระนั้น...

267
00:19:18,501 --> 00:19:19,626
พลธนูยูยาน

268
00:19:20,209 --> 00:19:23,043
ท่านโอไซกรุณาให้มาช่วยข้า

269
00:19:23,043 --> 00:19:28,168
ว่ากันว่าพวกเขาสามารถยิงปีกของหิ่งห้อยได้

270
00:19:28,168 --> 00:19:30,126
จากระยะหนึ่งพันก้าว

271
00:19:31,418 --> 00:19:32,251
มองดูแล้ว...

272
00:19:35,251 --> 00:19:37,543
ครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องยากเย็นสําหรับพวกเขา

273
00:19:54,793 --> 00:19:56,084
จะพาเขาไปไหน

274
00:19:57,668 --> 00:19:59,668
พักค้างที่ป้อมปราการโปฮัย

275
00:19:59,668 --> 00:20:01,543
แล้วก็ตรงเข้าเมืองหลวง

276
00:20:01,543 --> 00:20:05,418
ข้ามั่นใจว่าเจ้าอัคคีคงจดจ่อ
ที่จะครอบครองรางวัลชิ้นนี้

277
00:20:05,418 --> 00:20:06,918
ที่รอคอยมานาน

278
00:20:06,918 --> 00:20:09,626
และข้าก็ไม่อยากให้เจ้าอัคคีต้องผิดหวัง

279
00:20:10,459 --> 00:20:13,751
มากไปกว่านี้อีกแล้ว

280
00:20:22,668 --> 00:20:25,043
ถ้าใช้เส้นทางตะวันออก
เราจะไปถึงโปฮัยตอนพลบค่ํา

281
00:20:25,043 --> 00:20:26,834
- องค์ชายซูโก
- เราต้องระวังพลธนู

282
00:20:26,834 --> 00:20:30,376
- แต่เชาน่าจะให้พวกนั้นเฝ้าผู้อวตาร...
- ซูโก!

283
00:20:30,376 --> 00:20:33,084
ป้อมปราการโปฮัยนั้นไม่มีทางเจาะเข้าไปได้

284
00:20:33,584 --> 00:20:36,001
เจ้าคิดว่าทําไมเชาถึงยอมบอกว่าจะไปที่นั่น

285
00:20:36,584 --> 00:20:39,001
เขารู้ดีว่าการจู่โจมที่นั่นเป็นการฆ่าตัวตาย

286
00:20:39,001 --> 00:20:41,626
ทั้งกองทัพก็เคยทํา และล้มเหลวมาแล้ว

287
00:20:41,626 --> 00:20:45,834
ไม่ใช่แค่นั้น ป้อมปราการโปฮัย
ตั้งอยู่ในพรมแดนของแคว้นอัคคี

288
00:20:45,834 --> 00:20:48,001
หากไปที่นั่นเท่ากับฝ่าฝืนกฎการเนรเทศ

289
00:20:49,168 --> 00:20:52,376
- ข้าไม่สน
- แต่โอไซสนแน่ และถ้าเขารู้เข้า...

290
00:20:52,376 --> 00:20:54,459
- แต่ผู้อวตาร...
- เราเสียเขาไปแล้ว!

291
00:20:55,501 --> 00:20:56,876
แค่ตอนนี้

292
00:20:57,751 --> 00:20:59,834
ตอนนี้เชากําลังได้เปรียบ

293
00:20:59,834 --> 00:21:02,293
แต่ไม่ช้าก็เร็ว เขาจะต้องพลาด

294
00:21:02,293 --> 00:21:04,418
และถึงตอนนั้นเราจะเข้าช่วงชิงจังหวะ

295
00:21:04,418 --> 00:21:05,709
จนกว่าจะถึงเวลานั้น

296
00:21:06,709 --> 00:21:07,876
อดทนไว้

297
00:21:29,043 --> 00:21:30,126
จดให้ครบล่ะ

298
00:21:30,126 --> 00:21:33,334
เจ้าอัคคีคงอยากรู้ทุกรายละเอียด
ของการจับกุมผู้อวตาร

299
00:21:33,334 --> 00:21:35,918
เขียนให้ชัดว่าข้าทุ่มสรรพกําลังเต็มที่

300
00:21:35,918 --> 00:21:37,459
ในการคุ้มกันตัวเขา

301
00:21:38,043 --> 00:21:41,126
แล้วก็ควรใส่ความคิดเห็น
จากตัวผู้อวตารลงไปสักหน่อย

302
00:21:41,626 --> 00:21:44,709
เจ้าอัคคีน่าจะปลื้ม หรือไม่ก็เพื่อชนรุ่นหลัง

303
00:21:45,209 --> 00:21:46,209
เอาละ

304
00:21:47,709 --> 00:21:48,959
ผู้อวตาร

305
00:21:48,959 --> 00:21:52,168
ก่อนถูกจับตัวเคยได้ยินชื่อของข้าไหม

306
00:21:52,168 --> 00:21:53,668
หรือเพิ่งได้ยินเป็นครั้งแรก

307
00:21:53,668 --> 00:21:55,751
ได้โปรด ต้องปล่อยข้าเดี๋ยวนี้

308
00:21:55,751 --> 00:21:58,793
ไม่ มีทหารยามสี่นายนะ ไม่ใช่สาม

309
00:21:58,793 --> 00:22:03,418
แล้วก็ทั้งแขนขาถูกล่ามโซ่ตรวน

310
00:22:03,418 --> 00:22:07,001
- เขียนให้ถูกต้อง
- ชีวิตผู้บริสุทธิ์ตกอยู่ในอันตราย

311
00:22:07,001 --> 00:22:09,459
ข้าจะทําให้ทุกคนผิดหวังอีกไม่ได้

312
00:22:11,793 --> 00:22:12,834
ไม่ได้อีกแล้ว

313
00:22:17,168 --> 00:22:18,293
ถ้าข้าเป็นเจ้า...

314
00:22:19,584 --> 00:22:21,876
ข้าจะคิดถึงอดีตให้น้อยลง

315
00:22:22,501 --> 00:22:24,043
แต่คิดถึงอนาคตให้มากขึ้น

316
00:22:25,126 --> 00:22:27,084
ข้าไม่ได้กังวลเรื่องอนาคตของตัวข้า

317
00:22:28,126 --> 00:22:28,959
จริงเหรอ

318
00:22:30,376 --> 00:22:32,626
เป็นข้าคงกังวลนิดหน่อยนะ

319
00:22:33,626 --> 00:22:35,459
อ้อ เจ้ามันฆ่าไม่ตายงั้นสิ

320
00:22:35,459 --> 00:22:37,293
ถ้าเจ้าตาย เดี๋ยวก็ได้เกิดใหม่

321
00:22:37,293 --> 00:22:39,876
แล้วเราก็ต้องเริ่มออกตามหาผู้อวตารกันอีก

322
00:22:39,876 --> 00:22:42,209
เจ้า... จะมีชีวิตต่อไป

323
00:22:44,001 --> 00:22:45,209
แต่ไม่ราบรื่นนักหรอก

324
00:23:05,084 --> 00:23:09,168
เชิญเป่าลมร้อนให้เต็มที่เลย
มันเปลี่ยนชะตาเจ้าไม่ได้หรอก

325
00:23:11,543 --> 00:23:13,751
ทําอะไรน่ะ อย่าจดลงไปเชียว

326
00:23:19,709 --> 00:23:24,251
เราคือบุตรและธิดาแห่งอัคคีผู้จงรักภักดี

327
00:23:25,126 --> 00:23:28,043
ธาตุอันทรงพลังเกรียงไกร

328
00:23:28,043 --> 00:23:32,918
จนถึงบัดนี้สิ่งเดียวที่ขวางชัยชนะของเราก็คือ

329
00:23:34,168 --> 00:23:35,626
ผู้อวตาร

330
00:23:35,626 --> 00:23:41,501
และวันนี้เราก็ได้ทําสิ่งที่ไม่มีใครทําได้

331
00:23:42,084 --> 00:23:46,376
เราจับตัวผู้อวตารได้แล้ว!

332
00:23:48,501 --> 00:23:50,959
นี่เป็นแค่ก้าวแรก

333
00:23:50,959 --> 00:23:54,626
ยังมีศึกใหญ่ที่รอเราอยู่

334
00:23:55,334 --> 00:23:56,418
แต่ไม่ใช่คืนนี้

335
00:23:56,418 --> 00:23:57,668
คืนนี้

336
00:23:58,834 --> 00:24:02,709
เราจะร่วมฉลอง!

337
00:24:03,376 --> 00:24:08,793
เพื่อเชิดชูความรุ่งโรจน์ของแคว้นอัคคี!

338
00:24:50,334 --> 00:24:51,959
ได้ครบทุกอย่างใช่ไหม

339
00:24:51,959 --> 00:24:54,918
รู้อยู่แล้วนี่ ขนไวน์มาแบบจัดเต็ม

340
00:24:58,168 --> 00:25:00,251
คืนนี้คงสุดเหวี่ยงจริงไหม

341
00:25:02,334 --> 00:25:05,418
หวังว่าจะมีการพ่นไฟน้อยกว่า
ตอนฉลองวันเกิดอาห์น

342
00:25:06,084 --> 00:25:08,001
คิ้วข้าเพิ่งงอกขึ้นมาใหม่เอง

343
00:25:22,293 --> 00:25:24,043
- เรียบร้อย
- เปิดประตู!

344
00:25:51,126 --> 00:25:52,918
นั่นไง เขาขนของดีมาแล้ว

345
00:25:52,918 --> 00:25:55,459
พับผ่า เห็นหน้าเจ้าก็คึกแล้ว

346
00:26:34,251 --> 00:26:35,126
ใครน่ะ!

347
00:26:54,543 --> 00:26:55,834
เปิดสัญญาณเตือนภัย

348
00:27:27,209 --> 00:27:28,293
เจ้าเป็นใคร

349
00:27:31,459 --> 00:27:33,543
นั่นสิ หนีก่อน คุยทีหลัง

350
00:27:59,168 --> 00:28:01,668
อย่าลืมถอดคําปราศรัยแบบเต็มใส่ลงไปด้วย

351
00:28:01,668 --> 00:28:04,668
แต่เปลี่ยนคํา "จงรักภักดี" เป็น "ซื่อสัตย์"

352
00:28:04,668 --> 00:28:06,334
ฟังดูเป็นส่วนตัวมากกว่า

353
00:28:06,334 --> 00:28:11,126
และตรวจดูให้แน่ใจว่า
มหาปราชญ์มีทุกสิ่งที่จําเป็นในการวิจัย

354
00:28:25,043 --> 00:28:27,126
"จงรักภักดี" หรือ "ซื่อสัตย์" นะขอรับ

355
00:28:34,959 --> 00:28:38,876
ผู้อวตารหลบหนี!

356
00:28:38,876 --> 00:28:40,209
นั่น! บนกําแพง!

357
00:28:40,209 --> 00:28:41,418
อย่าให้ไปถึงประตู!

358
00:28:42,334 --> 00:28:44,459
ผู้อวตาร! จับให้ได้!

359
00:29:40,043 --> 00:29:42,626
เอ้า! ใช้นี่

360
00:29:47,834 --> 00:29:48,751
โดดเลย!

361
00:30:11,334 --> 00:30:13,584
อย่ายิง!

362
00:30:17,459 --> 00:30:20,626
ข้าต้องการผู้อวตาร... ตัวเป็นๆ

363
00:30:25,626 --> 00:30:27,501
หา ทําอะไรน่ะ

364
00:30:42,251 --> 00:30:43,959
เปิดประตู!

365
00:30:43,959 --> 00:30:45,793
- ท่านขอรับ
- เปิดประตู!

366
00:30:46,376 --> 00:30:47,376
เดี๋ยวนี้!

367
00:30:47,876 --> 00:30:48,709
เปิดประตู!

368
00:31:21,376 --> 00:31:22,376
เห็นเป้าไหม

369
00:31:24,751 --> 00:31:25,668
จัดการมันเลย

370
00:31:45,251 --> 00:31:46,751
ฆ่าทหารรับจ้าง!

371
00:31:46,751 --> 00:31:49,001
เอาตัวผู้อวตารกลับมา!

372
00:31:49,834 --> 00:31:50,668
เดี๋ยวนี้!

373
00:32:24,834 --> 00:32:25,834
หายไปไหนแล้ว

374
00:32:30,293 --> 00:32:31,293
ไปดูตรงโน้น

375
00:32:32,084 --> 00:32:33,334
เจออะไรไหม

376
00:32:34,876 --> 00:32:35,793
ทางนี้

377
00:32:41,376 --> 00:32:42,751
มีเรือลําเล็กจอดอยู่ใกล้ๆ

378
00:32:45,334 --> 00:32:48,501
เราไปไหนไม่ได้ ทหารพวกนั้นยังอยู่ข้างนอกนั่น

379
00:32:49,709 --> 00:32:50,709
ทางนี้

380
00:32:51,501 --> 00:32:52,918
ไม่ควรขยับตัวนะ

381
00:32:54,709 --> 00:32:55,668
เจ้าบาดเจ็บ

382
00:33:00,043 --> 00:33:02,084
- ข้าแค่จะช่วย
- ไม่ต้องมาช่วยข้า

383
00:33:03,834 --> 00:33:04,793
ก็ได้

384
00:33:05,459 --> 00:33:06,501
งั้นก็ตามใจ

385
00:33:24,293 --> 00:33:25,418
อะไร

386
00:33:25,418 --> 00:33:26,459
ไม่มีอะไร

387
00:33:33,251 --> 00:33:35,126
ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม

388
00:33:36,084 --> 00:33:37,959
เป็นเรื่องส่วนตัวนิดหน่อย

389
00:33:41,876 --> 00:33:43,834
ขนแพะหรือขนกระต่ายล่ะ

390
00:33:46,501 --> 00:33:48,209
พู่กันเขียนตัวอักษรที่เจ้าใช้น่ะ

391
00:33:48,209 --> 00:33:49,584
ขนแพะหรือขนกระต่ายล่ะ

392
00:33:50,626 --> 00:33:54,959
ตัวอักษรประณีตบรรจงมาก
อย่างข้าไม่มีวันเขียนได้แบบนั้น

393
00:33:54,959 --> 00:33:58,793
พวกนักบวชเคยบอกว่ามูลลีเมอร์
ยังอ่านง่ายกว่าลายมือพู่กันของข้า

394
00:34:06,876 --> 00:34:07,751
ฟังนะ

395
00:34:08,876 --> 00:34:11,126
ข้ารู้ว่าไม่ควรเอาสมุดบันทึกของเจ้าไป

396
00:34:11,709 --> 00:34:12,959
ข้าขอโทษ

397
00:34:14,626 --> 00:34:17,001
มันคือผู้ช่วยชีวิตข้า จริงๆ นะ

398
00:34:17,501 --> 00:34:19,668
เจ้ามีข้อมูลของผู้อวตารในอดีตทั้งหมด

399
00:34:19,668 --> 00:34:21,501
ที่คนอื่นไม่มี

400
00:34:23,293 --> 00:34:26,751
นักบวชวายุเร่ร่อนได้จากไปหมดแล้ว

401
00:34:27,751 --> 00:34:29,584
ที่พึ่งของข้าเหลือแค่สมุดบันทึกนั่น

402
00:34:31,001 --> 00:34:33,584
ข้านั่งอ่านยันเช้าไม่รู้ตั้งกี่คืน

403
00:34:34,918 --> 00:34:35,876
เจ้าช่วยข้ามากจริงๆ

404
00:34:37,043 --> 00:34:39,793
หมายถึงสมุดนั่นช่วยข้ามากจริงๆ

405
00:34:52,334 --> 00:34:53,376
ขนแพะ

406
00:34:54,126 --> 00:34:55,751
ขนแข็งกว่า ควบคุมได้มากกว่า

407
00:34:57,376 --> 00:34:59,876
อาจารย์จะให้ข้าฝึกเขียนทุกเช้า

408
00:35:00,959 --> 00:35:02,376
ข้าจะฝึกการต่อสู้ได้

409
00:35:02,376 --> 00:35:05,793
หลังฝึกเขียนเส้นแนวตั้งและแนวนอนอย่างละร้อย

410
00:35:05,793 --> 00:35:06,876
ข้าก็เหมือนกัน

411
00:35:07,626 --> 00:35:10,584
เว้นแต่ของข้าเป็นการศึกษาทางจิตวิญญาณ

412
00:35:10,584 --> 00:35:14,126
ตอนที่ข้าควรฝึกนั่งสมาธิ ข้าดันนั่งหลับ

413
00:35:14,126 --> 00:35:16,251
โดนจับได้ตลอดเลย

414
00:35:16,251 --> 00:35:17,668
เพราะข้าดันกรนออกมา

415
00:35:25,918 --> 00:35:28,709
พวกนั้นเป็นทหารของแคว้นอัคคีสินะ

416
00:35:29,501 --> 00:35:30,501
ใช่

417
00:35:31,001 --> 00:35:33,459
พวกนั้นย่อมอยู่ข้างเจ้า แล้วทําไมต้องสู้กัน

418
00:35:33,459 --> 00:35:35,126
พวกนั้นไม่ได้อยู่ข้างข้า

419
00:35:36,501 --> 00:35:37,626
แต่อีกไม่นานจะอยู่ข้างข้า

420
00:35:37,626 --> 00:35:39,709
เมื่อข้าเอาตัวเจ้ากลับไป ข้าก็...

421
00:35:48,459 --> 00:35:50,251
ถ้าจับตัวเจ้าได้ ข้าก็กลับบ้านได้

422
00:35:51,334 --> 00:35:54,168
จากนั้นข้าจะได้เป็นรัชทายาท
โดยชอบธรรมของเจ้าอัคคี

423
00:35:54,168 --> 00:35:57,168
เจ้าต้องการเช่นนั้นรึ ขึ้นเป็นเจ้าอัคคีคนต่อไป

424
00:35:57,168 --> 00:36:00,543
ใช่ แน่อยู่แล้ว นั่นคือสิ่งที่ทุกคนคาดหวังในตัวข้า

425
00:36:04,751 --> 00:36:05,751
กียัตโซ

426
00:36:06,668 --> 00:36:07,834
พระอาจารย์ของข้า

427
00:36:08,834 --> 00:36:12,334
ท่านสอนว่าไม่ควรกังวลกับความคาดหวังของผู้อื่น

428
00:36:13,459 --> 00:36:15,751
ข้ารู้ มันไม่ได้ง่ายนัก

429
00:36:16,418 --> 00:36:20,793
ข้าคือผู้อวตาร และ...
มันคือสิ่งที่ทุกคนคาดหวังในตัวข้า

430
00:36:22,209 --> 00:36:24,043
ข้าก็กังวลเรื่องนี้ตลอด

431
00:36:29,376 --> 00:36:32,043
เจ้าอาจไม่ต้องเป็นเหมือนผู้ควบคุมไฟคนอื่นก็ได้

432
00:36:33,709 --> 00:36:35,459
เจ้าอาจทําได้ดีกว่าพวกเขา

433
00:36:36,668 --> 00:36:39,043
เจ้าก็รู้ว่าสิ่งที่เจ้าอัคคีทํานั้นผิด

434
00:36:39,584 --> 00:36:41,543
เจ้าจึงไม่จําเป็นต้องเป็นเหมือนเขา

435
00:36:42,376 --> 00:36:44,126
เจ้าย่อมแสดงความเมตตาได้นี่

436
00:36:49,876 --> 00:36:50,751
กล้าดียังไง

437
00:36:51,543 --> 00:36:53,668
ข้าคือองค์รัชทายาทแห่งแคว้นอัคคี

438
00:36:53,668 --> 00:36:56,084
จะต้องเป็นตัวอย่างให้ผู้ควบคุมไฟทุกคน

439
00:36:56,084 --> 00:36:59,418
พ่อข้าเป็นบุรุษผู้ยิ่งใหญ่

440
00:37:02,918 --> 00:37:04,334
ความเมตตางั้นรึ

441
00:37:04,334 --> 00:37:08,293
ความเมตตาเป็นสัญญาณของความอ่อนแอ

442
00:37:17,543 --> 00:37:19,751
ขอโทษ ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทําร้ายเจ้า

443
00:37:21,668 --> 00:37:25,001
ข้ารู้สึกได้ว่าเจ้าเจ็บปวดมากเกินพอแล้ว

444
00:37:33,126 --> 00:37:34,459
เตรียมตัวให้พร้อม

445
00:37:36,834 --> 00:37:37,834
ท่านพ่อ

446
00:37:38,834 --> 00:37:42,543
แต่... ข้ามาเพื่อดวลกับแม่ทัพลี

447
00:37:42,543 --> 00:37:45,834
เจ้าต้องขึ้นสังเวียนดวล
เพราะไม่เคารพกองทัพเราต่างหาก

448
00:37:45,834 --> 00:37:47,876
- ไม่จริงเลย
- จริงรึ

449
00:37:47,876 --> 00:37:51,626
แม้ตอนที่พวกเขาวางแผนที่เลวร้ายใช่ไหม

450
00:37:52,334 --> 00:37:53,626
แผนของข้า!

451
00:37:54,376 --> 00:37:58,001
ทั้งกลยุทธ์และกองทัพของข้า นั่นคือสิ่งที่เจ้าดูหมิ่น

452
00:37:59,043 --> 00:38:01,168
อภัยให้ข้าด้วย ท่านพ่อ ข้าไม่ได้เจตนาดูหมิ่นเลย

453
00:38:01,168 --> 00:38:03,084
- ลุกขึ้น
- ไม่ ได้โปรด ท่านพ่อ

454
00:38:03,084 --> 00:38:04,209
ลุกขึ้น!

455
00:38:04,209 --> 00:38:05,209
น้องข้า!

456
00:38:06,334 --> 00:38:07,418
อย่าทําเช่นนี้เลย

457
00:38:07,418 --> 00:38:08,543
เขาเป็นลูกของเจ้านะ

458
00:38:09,543 --> 00:38:10,501
เดี๋ยวก็รู้

459
00:38:18,959 --> 00:38:21,751
ลุกขึ้นสู้เดี๋ยวนี้ องค์ชายซูโก

460
00:38:22,334 --> 00:38:24,418
เจ้าจะได้เรียนรู้เรื่องความเคารพบ้าง

461
00:39:05,334 --> 00:39:06,251
มีดีแค่นี้รึ

462
00:39:06,834 --> 00:39:08,459
จัดมาไม่ต้องออมมือ

463
00:39:51,834 --> 00:39:54,501
ความเมตตาเป็นสัญญาณของความอ่อนแอ

464
00:40:22,793 --> 00:40:24,376
พวกทหารไม่อยู่แล้ว

465
00:40:24,376 --> 00:40:26,793
เจ้าน่าจะกลับไปขึ้นเรือของเจ้าได้

466
00:40:26,793 --> 00:40:28,209
โดยไม่มีใครเห็น

467
00:40:30,709 --> 00:40:33,668
รู้ไหมอะไรที่แย่สุดที่ต้องเกิดมาเมื่อร้อยปีก่อน

468
00:40:36,584 --> 00:40:37,793
ข้าคิดถึงเพื่อนๆ

469
00:40:39,293 --> 00:40:40,334
อย่างเช่นคูซอน

470
00:40:41,668 --> 00:40:42,793
เขาน่ะสุดยอดเลย

471
00:40:43,876 --> 00:40:45,876
เขามาจากแคว้นอัคคี

472
00:40:50,501 --> 00:40:52,084
ถ้าร้อยปีก่อนเราเคยรู้จักกัน...

473
00:40:55,084 --> 00:40:56,918
คิดว่าเราจะเป็นเพื่อนกันได้ไหม

474
00:41:21,959 --> 00:41:24,709
ท่านควรเข้านอนได้แล้วขอรับ เราจะเฝ้าดูเอง

475
00:41:24,709 --> 00:41:26,751
หากมีสัญญาณขององค์ชายจะแจ้งให้ทราบ

476
00:41:26,751 --> 00:41:29,834
ขอบใจ ผู้หมวด แต่ข้าจะรออีกหน่อย

477
00:41:33,709 --> 00:41:34,959
เจ้าคิดผิดรู้ไหม

478
00:41:35,751 --> 00:41:37,376
ที่คิดว่าองค์ชายไม่ใส่ใจใยดี

479
00:41:38,626 --> 00:41:40,876
ที่ใช่ก็คือซูโกใส่ใจมากเกินไป

480
00:41:40,876 --> 00:41:43,626
โดยเฉพาะเหล่าทหารบนเรือลํานี้

481
00:41:44,751 --> 00:41:45,751
แน่นอนขอรับ

482
00:41:46,501 --> 00:41:49,293
ผู้หมวด เคยสงสัยไหมว่า

483
00:41:49,293 --> 00:41:52,293
พวกเจ้าทั้งหมดได้รับมอบหมายภารกิจนี้ได้ยังไง

484
00:41:53,126 --> 00:41:56,876
หมอกําลังทํายาหม่องสมุนไพรสูตรพิเศษให้เจ้า

485
00:41:57,834 --> 00:42:00,918
ข่าวดีคือเขาบอกว่าตาเจ้าจะมองเห็นเป็นปกติ

486
00:42:00,918 --> 00:42:05,668
หมายความว่าเจ้าโชคดี
ที่จะได้ชมความสง่างามของข้าเช่นเดิม

487
00:42:15,251 --> 00:42:17,168
ตอนนี้คงไม่เหมาะ

488
00:42:17,168 --> 00:42:19,501
- ข้าอยากคุยกับลูกชายข้า
- เขาบาดเจ็บ

489
00:42:19,501 --> 00:42:21,876
- เดี๋ยวก็ฟื้นตัว
- แต่ไม่มีวันเยียวยาได้

490
00:42:26,293 --> 00:42:28,709
หมอบอกว่าเจ้าฟื้นตัวได้เร็ว

491
00:42:28,709 --> 00:42:31,001
เป็นสัญญาณว่าร่างกายเจ้าแข็งแกร่ง ดีแล้ว

492
00:42:32,001 --> 00:42:33,834
ถึงกระนั้น จิตวิญญาณของเจ้า

493
00:42:33,834 --> 00:42:36,668
ต้องได้รับการฝึกฝนให้แกร่งกว่านี้

494
00:42:46,709 --> 00:42:48,251
ที่เจ้าออมมือวันนี้

495
00:42:49,709 --> 00:42:52,793
เจ้าคงมองว่าเป็นการแสดงความเคารพ
แต่ไม่ใช่หรอก

496
00:42:52,793 --> 00:42:54,168
มันคือความอ่อนแอ

497
00:42:55,376 --> 00:42:58,168
เจ้าต้องกําจัดจุดอ่อนนั้นให้หมดสิ้น

498
00:43:02,793 --> 00:43:05,959
เจ้าต้องละทิ้งความอ่อนแอ
เพื่อสร้างความแข็งแกร่งให้ตัวเอง

499
00:43:05,959 --> 00:43:07,918
นั่นคือสิ่งที่ทําให้เราเป็นแคว้นอัคคี

500
00:43:07,918 --> 00:43:10,459
นั่นคือเหตุผลที่เราสังเวยกองพลที่ 41

501
00:43:10,459 --> 00:43:12,959
นั่นคือสิ่งที่เจ้าต้องทํา

502
00:43:20,251 --> 00:43:23,168
บางครั้งผู้อ่อนแอก็มีวันแข็งแกร่งขึ้นได้

503
00:43:26,501 --> 00:43:29,834
บางครั้งก็แค่ต้องให้โอกาสพวกเขา

504
00:43:33,668 --> 00:43:36,126
ข้าทําผิดพลาดแท้ๆ

505
00:43:37,043 --> 00:43:40,584
เพราะข้าคอยปกป้องเจ้า
เลยทําให้เจ้าอ่อนไหวเหมือนแม่

506
00:43:42,709 --> 00:43:46,501
ในเมื่อท่าทางเจ้าไม่อาจเรียนรู้ภายในกําแพงวัง

507
00:43:46,501 --> 00:43:50,501
บางทีแรงกดดันจากโลกภายนอก
อาจเป็นครูที่ดียิ่งกว่า

508
00:43:52,668 --> 00:43:57,668
เจ้าต้องไปจากที่นี่ทันที และห้ามกลับมา

509
00:43:59,459 --> 00:44:00,293
จนกว่า...

510
00:44:02,543 --> 00:44:06,918
จนกว่าเจ้าจะมีชัยเหนือสิ่งที่คุกคามสูงสุด
ต่อชะตากรรมของแคว้นเรา

511
00:44:08,293 --> 00:44:13,418
เจ้าต้องออกตามหา
จับกุมผู้อวตาร และนําตัวมาให้ข้า

512
00:44:13,418 --> 00:44:15,918
ห้ามย่างเท้าเข้ามาในเขตแดนของเรา

513
00:44:15,918 --> 00:44:17,626
จนกว่าภารกิจนี้จะสําเร็จ

514
00:44:17,626 --> 00:44:20,001
มิเช่นนั้นจะโดนโทษทัณฑ์หนักสุด

515
00:44:20,001 --> 00:44:21,501
โอไซ ทําเช่นนี้ไม่ได้!

516
00:44:21,501 --> 00:44:22,876
ท่านพี่ นี่คือข้อตกลง

517
00:44:25,334 --> 00:44:26,293
อ้อ

518
00:44:27,459 --> 00:44:30,251
และในเมื่อเจ้าเป็นห่วงกองพลที่ 41 นักหนา

519
00:44:30,793 --> 00:44:31,918
พาพวกเขาไปด้วย

520
00:44:32,918 --> 00:44:34,126
ในฐานะกําลังพลเรือ

521
00:44:50,293 --> 00:44:51,334
กองพลที่ 41 งั้นรึ

522
00:44:52,418 --> 00:44:53,876
เราคือกองพลที่ 41

523
00:44:55,001 --> 00:44:58,168
และที่พวกเจ้าทุกคนรอดตาย
ก็เพราะความเสียสละของหลานข้า

524
00:45:01,918 --> 00:45:03,209
มีบางอย่างล่องมา

525
00:45:13,168 --> 00:45:15,126
ใช่เขาจริงๆ โยนเชือกลงไป

526
00:45:23,501 --> 00:45:25,126
- เจ้าบาดเจ็บนี่
- ไม่เป็นไร

527
00:45:25,126 --> 00:45:27,001
ควรให้ใครสักคนตรวจให้แน่ใจ

528
00:45:27,501 --> 00:45:28,834
ข้าเจอหนักกว่านี้มาแล้ว

529
00:45:30,418 --> 00:45:32,334
จะไม่ถามว่าเจ้าไปไหนมา

530
00:45:32,334 --> 00:45:34,043
แต่ในวันข้างหน้า หลานข้า

531
00:45:34,043 --> 00:45:36,168
ข้าจะขอบคุณ ถ้าเจ้าแจ้งข่าวให้รู้ว่า

532
00:45:36,168 --> 00:45:38,251
ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่

533
00:45:39,168 --> 00:45:41,834
จริงๆ แล้วยังมีเราบางคนที่สนใจใน...

534
00:45:43,918 --> 00:45:45,209
ในเรื่องเช่นนี้

535
00:45:51,043 --> 00:45:52,084
แถวตรง!

536
00:45:54,834 --> 00:45:57,876
เจ้าชายของเรากลับมาแล้ว

537
00:45:59,501 --> 00:46:01,126
- อึ๊บ!
- อึ๊บ!

538
00:46:06,543 --> 00:46:07,584
เกิดอะไรขึ้น

539
00:46:09,418 --> 00:46:11,376
พวกเขาคิดถึงเจ้าในค่ําคืนดนตรีน่ะสิ

540
00:46:58,376 --> 00:47:02,376
น่าประหลาดที่เราพร้อมจะทุ่มเท
เพื่อปิดบังตัวตนที่แท้จริงไม่ให้ผู้ใดรับรู้

541
00:47:06,126 --> 00:47:08,418
อาจเป็นเพราะเราไม่อยากให้รู้ว่า

542
00:47:08,418 --> 00:47:10,626
พวกเขามีความหมายต่อเราเพียงใด...

543
00:47:13,709 --> 00:47:14,751
ซึ่งช่างน่าขบขัน

544
00:47:14,751 --> 00:47:18,293
เพราะความจริงก็คือ
เราพร้อมจะทําทุกอย่างเพื่อพวกเขา

545
00:47:28,543 --> 00:47:30,584
เรายอมเดินทางไกลข้ามขั้วโลก

546
00:47:32,459 --> 00:47:34,043
ยอมเสี่ยงชีวิตตัวเอง

547
00:47:36,626 --> 00:47:38,209
แม้แต่ต้องสู้กับสัตว์ประหลาด

548
00:48:32,084 --> 00:48:35,251
แต่มันน่ากลัวที่ต้องยอมรับว่า
ต้องการพวกเขามากเพียงใด

549
00:48:36,293 --> 00:48:39,668
บางคนอาจมองว่านั่นเป็นจุดอ่อน เป็นข้อเสีย

550
00:48:45,834 --> 00:48:48,209
- คิดถึงเหลือเกิน
- เป็นไงบ้าง

551
00:48:48,209 --> 00:48:53,251
ท้ายที่สุด จะมีอะไรเจ็บปวด
เกินกว่าการสูญเสียคนที่เรารักไปเล่า

552
00:48:56,251 --> 00:48:57,293
หรือที่แย่กว่าคือ...

553
00:48:58,584 --> 00:48:59,501
กียัตโซ

554
00:49:00,209 --> 00:49:03,793
เมื่อพบว่าคนที่เรารักทอดทิ้งเราไป

555
00:49:07,418 --> 00:49:10,251
ไว้ค่อยคุยตอนข้ากลับมาได้ไหม

556
00:49:11,834 --> 00:49:12,959
ได้สิ

557
00:49:12,959 --> 00:49:14,793
พอข้าช่วยเพื่อนๆ ได้แล้ว

558
00:49:14,793 --> 00:49:16,084
ก็มีเวลาคุยกันมากขึ้น

559
00:49:31,001 --> 00:49:35,376
นั่นน่าจะเป็นสาเหตุที่เรารู้สึกว่า
จําเป็นต้องปิดบังและปกป้องตัวเอง

560
00:50:09,293 --> 00:50:11,376
เราจึงสวมหน้ากาก

561
00:50:13,501 --> 00:50:15,543
เรื่องนี้เข้าใจได้ไม่ยาก

562
00:50:17,501 --> 00:50:19,751
แต่ที่ยากคือการที่รู้ว่าบางครั้ง...

563
00:50:21,959 --> 00:50:24,584
หน้ากากนั้นคือตัวตนแท้จริงของเรา

564
00:52:20,834 --> 00:52:23,751
คําบรรยายโดย กุลวดี โสวัฒนสกุล