1
00:00:19,584 --> 00:00:20,584
วิ่ง!

2
00:00:21,126 --> 00:00:23,418
- จับพวกมัน!
- มากันเยอะไหม!

3
00:00:23,418 --> 00:00:24,709
ห้าคน หกคนมั้ง

4
00:00:25,626 --> 00:00:26,626
อาจมากกว่านั้น!

5
00:00:38,376 --> 00:00:39,418
ตามไป!

6
00:00:51,293 --> 00:00:52,376
ไปเร็ว!

7
00:00:55,293 --> 00:00:56,293
เร็วเข้า!

8
00:00:58,709 --> 00:01:00,626
เร็ว! เสร็จเราแน่!

9
00:01:00,626 --> 00:01:01,918
อยู่นั่น!

10
00:01:19,376 --> 00:01:22,709
เมื่อกี้... ไอซ์ดิสก์งั้นรึ กระบวนท่าใหม่สินะ

11
00:01:23,834 --> 00:01:25,668
ข้าเห็นผู้ควบคุมดินทําน่ะ

12
00:01:25,668 --> 00:01:27,543
เลยอยากลองเวอร์ชันควบคุมน้ํา

13
00:01:27,543 --> 00:01:29,834
การควบคุมน้ําของเจ้าพัฒนาขึ้นจริงๆ

14
00:01:29,834 --> 00:01:32,293
เจ้าคิดค้นท่าใหม่ๆ ขึ้นมาได้ด้วย

15
00:01:32,293 --> 00:01:34,043
เป็นสัญลักษณ์ของนักควบคุมที่เก่งกาจ

16
00:01:35,918 --> 00:01:37,793
ข้ามั่นใจมากขึ้นก็จริง

17
00:01:37,793 --> 00:01:40,668
แต่ทั้งหมดมาจากการเรียนรู้จากคัมภีร์ของย่า

18
00:01:40,668 --> 00:01:43,834
ดังนั้นข้าจึงจําเป็นต้องไปที่เผ่าวารีเหนือ

19
00:01:43,834 --> 00:01:46,501
ปรมาจารย์ควบคุมน้ําที่นั่นจะช่วยพัฒนาข้าไปอีกขั้น

20
00:01:46,501 --> 00:01:49,334
เราเผชิญหน้ากับพวกผู้ควบคุมไฟมากขึ้นนะ

21
00:01:49,334 --> 00:01:52,626
เพราะเริ่มเข้าใกล้ชายแดนแคว้นอัคคี
มันก็ย่อมเกิดขึ้นได้

22
00:01:53,126 --> 00:01:55,084
แม้ซ็อกกาไม่หาเรื่องจีบสาวแบบน่าเศร้า

23
00:01:55,084 --> 00:01:57,793
ข้าจะไปรู้ได้ยังไงว่านางเป็นทหารเผ่าอัคคี

24
00:01:58,376 --> 00:02:00,001
ฟังนะ เราต้องระวังตัวให้มากขึ้น

25
00:02:00,001 --> 00:02:02,168
อย่างน้อยจนกว่าจะไปถึงแดนเหนือที่...

26
00:02:02,959 --> 00:02:03,834
แอง

27
00:02:34,209 --> 00:02:39,751
(เณรน้อยเจ้าอภินิหาร)

28
00:02:44,584 --> 00:02:49,793
(สู่โลกวิญญาณ)

29
00:03:14,459 --> 00:03:15,834
เผ่าอัคคี

30
00:03:16,918 --> 00:03:18,001
พวกเขาทําแบบนี้ทําไม

31
00:03:18,668 --> 00:03:20,001
พวกเขาทําทุกอย่างนี่ทําไม

32
00:03:20,584 --> 00:03:21,834
ทั้งหมดนี่เป็นความผิดของข้า

33
00:03:22,751 --> 00:03:25,209
ผู้อวตารมีหน้าที่ต้องปกป้องโลกมนุษย์

34
00:03:25,209 --> 00:03:29,709
มันสําคัญพอๆ กับการช่วยเหลือผู้คน
และการสู้กับผู้ควบคุมไฟ

35
00:03:30,918 --> 00:03:33,543
ป่าอีกกี่แห่งต้องถูกเผาทําลายเพราะข้าทิ้งหน้าที่

36
00:03:33,543 --> 00:03:35,334
เพราะข้าไม่เข้าใจสิ่งที่ตัวเองทําอยู่

37
00:04:11,126 --> 00:04:14,001
ย่าบอกว่าชีวิตมีวัฏจักรของมัน

38
00:04:15,251 --> 00:04:18,543
เมื่อล้มตายก็จะมีชีวิตใหม่เกิดขึ้น

39
00:04:20,084 --> 00:04:21,876
ป่าจะฟื้นตัวขึ้นมาใหม่

40
00:04:22,793 --> 00:04:24,084
เราควรมองสิ่งนี้ต่างหาก

41
00:04:28,376 --> 00:04:30,293
เมล็ดพันธุ์แห่งอนาคต

42
00:04:32,834 --> 00:04:34,126
ไม่ใช่ความผิดพลาดในอดีต

43
00:04:47,709 --> 00:04:48,543
หวัดดี

44
00:04:49,543 --> 00:04:51,793
ไม่ ไม่เป็นไรนะ ข้าไม่ทําร้ายเจ้าหรอก

45
00:04:53,959 --> 00:04:54,793
หลงทางเหรอ

46
00:05:01,459 --> 00:05:02,626
ข้าชื่อซ็อกกา

47
00:05:03,293 --> 00:05:04,293
คล้องจองกับ...

48
00:05:05,793 --> 00:05:09,668
"อ็อกกา" และ "ว็อกกาว็อกกา"

49
00:05:13,376 --> 00:05:15,459
นางดูกล้าหาญมาก มีชื่อไหม

50
00:05:17,251 --> 00:05:19,793
บางทีเราน่าจะตั้งชื่อให้นางนะ

51
00:05:20,501 --> 00:05:21,834
ชื่อนี้ดีไหม

52
00:05:23,543 --> 00:05:24,876
พิปปินแพดเดิล อ็อปโซโคโปลิส

53
00:05:26,418 --> 00:05:27,293
ที่สาม

54
00:05:31,751 --> 00:05:33,293
ชียงเป็นคนทําให้ข้าน่ะ

55
00:05:34,209 --> 00:05:35,043
ชียงเหรอ

56
00:05:36,376 --> 00:05:40,418
- ชียงเป็นเพื่อนเจ้า หรือว่าเป็น...
- ซ็อกกา!

57
00:05:42,084 --> 00:05:43,209
ไม่ เดี๋ยวก่อน

58
00:05:49,501 --> 00:05:50,501
โน่นไง

59
00:05:52,959 --> 00:05:53,959
มาแล้วรึ

60
00:05:54,626 --> 00:05:57,001
ทําไมถึงออกไปเที่ยวเล่นคนเดียวแบบนี้

61
00:05:57,584 --> 00:05:59,043
เด็กน้อยทํานี่ตกไว้

62
00:06:02,084 --> 00:06:03,793
เราไม่ได้มาก่อกวนอะไร เราแค่...

63
00:06:05,209 --> 00:06:06,126
เด็กน้อยแค่ตกใจ

64
00:06:13,543 --> 00:06:16,001
เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นที่นี่ใช่ไหม

65
00:06:17,626 --> 00:06:19,168
ยกโทษให้ด้วยที่เสียมารยาท

66
00:06:20,251 --> 00:06:22,626
- ขอบคุณที่ช่วยลูกสาวข้า
- ไม่ต้องขอโทษหรอก

67
00:06:22,626 --> 00:06:25,918
เพราะอยู่ใกล้กับแคว้นอัคคีแบบนี้
ทุกคนก็ย่อมต้องระวังตัว

68
00:06:25,918 --> 00:06:28,626
ใช่ เราได้เห็นผลพวงจากสงคราม

69
00:06:30,043 --> 00:06:33,334
- ป่าจึงถูกทําลายแบบนี้ใช่ไหม เพราะสงคราม
- ไม่ใช่

70
00:06:33,834 --> 00:06:37,626
พวกผู้ควบคุมไฟแค่ต้องการแผ้วถาง
เพื่อจะเคลื่อนกําลังไปทางภูเขา

71
00:06:38,668 --> 00:06:40,626
นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาเผาป่างั้นรึ

72
00:06:41,293 --> 00:06:44,376
แต่หลังการเผาป่าก็เริ่มมีเรื่องประหลาดเกิดขึ้น

73
00:06:45,334 --> 00:06:48,043
พืชผลของเราเริ่มตาย สัตว์ที่เลี้ยงก็หยุดกินหญ้า

74
00:06:48,043 --> 00:06:51,334
ราวกับว่าผืนดินนี้เริ่มเจ็บป่วย

75
00:06:52,668 --> 00:06:55,834
ไม่กี่วันก่อนกลุ่มสํารวจของเราออกไปหาอาหาร

76
00:06:56,543 --> 00:06:57,668
แต่ก็ยังไม่กลับมาเลย

77
00:07:01,209 --> 00:07:02,668
ลูกชายข้า ชียง

78
00:07:04,418 --> 00:07:05,418
เขาไปกับพวกเขาด้วย

79
00:07:07,626 --> 00:07:09,751
เรารู้ว่าการอยู่กับความกลัวเป็นยังไง

80
00:07:10,251 --> 00:07:13,209
แต่เรื่องนี้มีอะไรที่ลึกกว่านั้น

81
00:07:14,751 --> 00:07:15,751
อะไรที่...

82
00:07:17,126 --> 00:07:18,209
อยู่เหนือโลกนี้

83
00:07:26,834 --> 00:07:30,209
ท่านพูดถูก คนของท่านอยู่เหนือโลกนี้

84
00:07:31,376 --> 00:07:33,543
แต่ข้าจะพาพวกเขากลับมา

85
00:07:40,001 --> 00:07:41,251
ได้ข่าวไหม

86
00:07:41,251 --> 00:07:42,293
ไม่เลยขอรับ

87
00:07:42,876 --> 00:07:43,793
ไม่เลยรึ

88
00:07:43,793 --> 00:07:46,876
มีสักกี่แห่งกันที่ไบซันเวหาจะซ่อนตัวได้

89
00:07:47,626 --> 00:07:49,626
- ไม่มีรายงานอะไรผิดปกติเหรอ
- ไม่ขอรับ

90
00:07:50,959 --> 00:07:51,959
ยกเว้น...

91
00:07:53,043 --> 00:07:54,293
ยกเว้นอะไร

92
00:07:55,209 --> 00:07:57,459
พ่อค้าเติมเสบียงเล่าให้ฟัง

93
00:07:57,459 --> 00:08:00,001
เรื่องเด็กๆ เล่นก้อนน้ําแข็งใกล้เส้นทางเซนลิน

94
00:08:00,001 --> 00:08:01,793
แต่เขาอาจเข้าใจผิดไป

95
00:08:03,834 --> 00:08:06,084
มีคนเห็นก้อนน้ําแข็ง

96
00:08:06,084 --> 00:08:08,834
ในที่ซึ่งไม่ควรมีน้ําแข็งงั้นรึ

97
00:08:10,334 --> 00:08:14,584
คนส่วนใหญ่เรียกว่าสิ่งผิดปกติไม่ใช่รึ ผู้หมวดจี

98
00:08:14,584 --> 00:08:16,376
เว้นแต่พวกสมองทึบ

99
00:08:22,251 --> 00:08:26,126
- ข้าจะส่งคนไปสืบ
- ไม่ ข้าจะไปจัดการเอง

100
00:08:26,126 --> 00:08:27,251
เหมือนเช่นเคย

101
00:08:34,418 --> 00:08:36,418
ผู้บัญชาการเชาเยี่ยมมาก...

102
00:08:38,709 --> 00:08:41,959
ที่สามารถทํางานโดยไร้การสนับสนุน
ที่มุมโลกอันไกลโพ้น

103
00:08:41,959 --> 00:08:44,876
และสามารถเจอตัวผู้อวตาร

104
00:08:49,543 --> 00:08:52,501
ข้าชื่นชมวิธีบริหารเหล่าผู้บัญชาการของท่านพ่อ

105
00:08:53,001 --> 00:08:56,376
ท่านพ่อรู้จักใช้ความสามารถของพวกเขา
ให้เกิดประโยชน์สูงสุด

106
00:08:59,251 --> 00:09:00,251
ในตอนนี้

107
00:09:01,668 --> 00:09:02,834
ถ้าเป็นข้า

108
00:09:04,209 --> 00:09:06,209
ข้าจะส่งกําลังเสริมไปให้เชา

109
00:09:07,459 --> 00:09:09,584
ดูว่าเขาจะทําอะไรกับการสนับสนุนเล็กน้อย

110
00:09:11,751 --> 00:09:13,834
"รดน้ําเมล็ดพันธุ์ที่ดีที่สุด"

111
00:09:15,043 --> 00:09:16,168
ท่านพ่อสอนข้าเอง

112
00:09:20,126 --> 00:09:21,418
เจ้าอาจพูดถูก

113
00:09:23,709 --> 00:09:26,334
บอกผู้พันชินุให้ระดมพลธนู

114
00:09:27,293 --> 00:09:30,543
และแจ้งเสนาบดีว่าข้าจะโยกเงินทุน

115
00:09:33,668 --> 00:09:34,793
แล้วก็อาซูล่า...

116
00:09:37,543 --> 00:09:40,043
เชาไม่ใช่คนเจอตัวผู้อวตาร ซูโกต่างหาก

117
00:09:41,043 --> 00:09:44,918
เขาคือคนที่แสดงพลังแห่งการยืนหยัดและอุทิศตน

118
00:09:45,668 --> 00:09:47,793
นั่นคือสิ่งที่ข้าคาดหวังจากรัชทายาท

119
00:09:49,126 --> 00:09:52,168
ไม่ใช่คนที่หลงตัวเองและฝักใฝ่เรื่องซุบซิบ

120
00:10:07,376 --> 00:10:10,209
โลกที่เราอยู่ไม่ใช่โลกเดียวที่มีอยู่จริง

121
00:10:10,209 --> 00:10:12,501
ยังมีโลกอื่นที่อยู่เหนือโลกเรา

122
00:10:13,209 --> 00:10:14,209
โลกวิญญาณ

123
00:10:15,293 --> 00:10:17,084
ปกติแล้วทั้งสองโลกแยกจากกัน

124
00:10:17,084 --> 00:10:19,876
แต่มีหลายแห่งก็มีแนวกั้นบางๆ

125
00:10:20,918 --> 00:10:23,709
เจ้าคิดว่าป่านี้เป็นที่ที่แนวกั้นบางๆ แห่งนึงงั้นรึ

126
00:10:23,709 --> 00:10:26,084
ข้าไม่ได้คิด ข้ารู้สึกได้

127
00:10:26,751 --> 00:10:29,251
และเชื่อว่าเมื่อเผาป่า แนวกั้นก็ยิ่งเปราะบาง

128
00:10:30,001 --> 00:10:33,293
ผู้อวตารเป็นสะพานเชื่อม
ระหว่างโลกเราและโลกวิญญาณ

129
00:10:33,293 --> 00:10:35,584
ข้ารู้สึกว่าทั้งสองโลกใกล้กันมาก

130
00:10:36,709 --> 00:10:38,918
เหมือนน้ําแข็งที่เริ่มมีรอยแตก

131
00:10:39,584 --> 00:10:44,626
เจ้าเลยจะโดดเข้าไปในโลกวิญญาณ
เพื่อไปเอาตัวพวกเขากลับมาโลกนี้

132
00:10:45,793 --> 00:10:47,376
ทํานองนั้นแหละ ใช่

133
00:10:49,168 --> 00:10:51,751
ก่อนหน้านี้เจ้าดูมั่นใจมากกว่านี้นะ

134
00:10:51,751 --> 00:10:55,209
เพราะทั้งหมดนี่เป็นหน้าที่รับผิดชอบของข้า

135
00:10:56,043 --> 00:10:59,209
ใช่ ข้าจําเป็นต้องไปแดนเหนือ
เพื่อช่วยพวกผู้ควบคุมน้ํา

136
00:10:59,876 --> 00:11:02,084
แต่ก็ต้องช่วยคนพวกนี้ด้วย

137
00:11:02,084 --> 00:11:04,709
พวกเขาจะได้ไม่ต้องสูญเสียบ้านและคนที่รัก

138
00:11:06,626 --> 00:11:07,834
อย่างที่ข้าสูญเสียไป

139
00:11:10,459 --> 00:11:12,876
เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะทําทุกอย่างสําเร็จ

140
00:11:13,543 --> 00:11:17,376
อย่างที่บูมีบอกว่า
"ผู้อวตารต้องทําสิ่งที่เป็นไปไม่ได้"

141
00:11:22,251 --> 00:11:25,626
ข้าต้องหาว่าตรงไหนที่พลังวิญญาณแรงกล้าที่สุด

142
00:11:26,459 --> 00:11:27,501
มันอยู่ที่ไหนเหรอ

143
00:11:28,084 --> 00:11:29,584
ถ้าเจอแล้ว ข้าก็รู้เอง

144
00:11:30,459 --> 00:11:32,293
ตอบได้เกือบจะชัดเจนแล้ว

145
00:11:39,084 --> 00:11:40,168
คาทาร่า!

146
00:11:41,126 --> 00:11:42,043
แอง!

147
00:11:58,834 --> 00:12:02,001
เทวสถานที่นําไปสู่จิตวิญญาณแห่งป่า

148
00:12:03,501 --> 00:12:04,584
ที่นี่แหละ

149
00:12:12,501 --> 00:12:14,834
งั้นเราทําไงต่อล่ะ

150
00:12:15,876 --> 00:12:16,876
เราต้องคอยเฝ้าแอง

151
00:12:18,043 --> 00:12:20,876
พอวิญญาณของเขาข้ามภพ ร่างเขาจะเปราะบาง

152
00:12:20,876 --> 00:12:22,251
เราจึงต้องปกป้องเขา

153
00:12:24,668 --> 00:12:26,209
จะรู้ได้ยังไงว่ามันได้ผล

154
00:12:29,251 --> 00:12:30,084
ข้าก็ไม่แน่ใจ

155
00:12:32,043 --> 00:12:34,793
- ข้าหิวแล้ว
- นี่ ขอโทษนะ

156
00:12:35,376 --> 00:12:37,209
ข้าพยายามตั้งสมาธิอยู่

157
00:13:19,251 --> 00:13:21,793
ซ็อกกา เขาทําสําเร็จแล้ว

158
00:13:29,793 --> 00:13:30,793
คาทาร่า

159
00:13:39,251 --> 00:13:41,668
- เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
- ไม่รู้ แอง!

160
00:13:41,668 --> 00:13:43,876
ข้าแยกวิญญาณออกจากร่าง

161
00:13:43,876 --> 00:13:46,126
แต่ดันพาพวกเจ้ามาด้วยน่ะ

162
00:13:46,126 --> 00:13:47,168
เป็นไปได้ยังไง

163
00:13:47,834 --> 00:13:50,001
คิดว่าเป็นเพราะพลังงานในที่แห่งนี้

164
00:13:50,001 --> 00:13:52,084
แนวกั้นที่บอบบาง และพลังของข้า

165
00:13:54,959 --> 00:13:58,084
พาเรากลับมาสิ! พาเรากลับมาเดี๋ยวนี้!

166
00:13:58,084 --> 00:13:59,626
ข้าขอโทษ

167
00:14:09,293 --> 00:14:10,834
เราอยู่ในโลกวิญญาณแล้ว

168
00:14:15,168 --> 00:14:17,876
อย่าพูดถึงผู้อวตาร จะให้ข่าวแพร่ออกไปไม่ได้

169
00:14:18,376 --> 00:14:20,834
เห็นด้วย และควรก้าวย่างอย่างแผ่วเบา

170
00:14:21,793 --> 00:14:23,793
เผ่าอัคคีได้ควบคุมพื้นที่นี้ก็จริง

171
00:14:23,793 --> 00:14:25,918
แต่ยังถือเป็นดินแดนของผู้ควบคุมดิน

172
00:14:25,918 --> 00:14:27,876
แค่ไม่อยากก่อปัญหา

173
00:14:27,876 --> 00:14:29,251
ข้าเคยก่อปัญหาตอนไหน

174
00:14:32,793 --> 00:14:33,959
นั่นสิ ตอนไหน

175
00:14:52,084 --> 00:14:53,793
พวกเผ่าอัคคี ดูสิ

176
00:14:53,793 --> 00:14:55,251
ดูชุดที่พวกเขาใส่

177
00:14:56,793 --> 00:14:59,918
ได้ยินว่าพวกผู้ควบคุมน้ําผ่านมาแถวนี้ไม่นานมานี้

178
00:14:59,918 --> 00:15:02,584
- เห็นพวกเขารึเปล่า
- ไม่เห็น

179
00:15:03,251 --> 00:15:04,751
แต่ได้ยินเรื่องพวกเขางั้นสิ

180
00:15:05,334 --> 00:15:06,334
ประมาณนั้น

181
00:15:14,126 --> 00:15:18,001
บางทีนี่... อาจช่วยได้

182
00:15:19,918 --> 00:15:20,751
เอาละ

183
00:15:22,084 --> 00:15:24,001
เห็นพวกผู้ควบคุมน้ําไหม

184
00:15:26,001 --> 00:15:27,168
ไม่เห็น

185
00:15:29,959 --> 00:15:33,043
แต่ได้ยินว่าผู้อวตาร
อาจเดินทางไปกับพวกผู้ควบคุมน้ํา

186
00:15:34,418 --> 00:15:35,959
- ว่าไงนะ
- ผู้อวตาร

187
00:15:35,959 --> 00:15:37,751
เขาอยู่กับพวกผู้ควบคุมน้ํา

188
00:15:37,751 --> 00:15:39,293
ใช่ไหม มูกิ

189
00:15:40,251 --> 00:15:42,876
หา ผู้อวตารน่ะรึ พวกโจรสลัดก็บอกแบบนั้น

190
00:15:42,876 --> 00:15:45,793
ไม่ ไม่ใช่โจรสลัด คนนําทางขึ้นหุบผาต่างหาก

191
00:15:45,793 --> 00:15:48,418
เขาบอกว่าผู้อวตารสู้กับพวกนักปีนหุบผา

192
00:15:48,418 --> 00:15:50,293
มีผู้ควบคุมน้ําสองคนคอยช่วย

193
00:15:50,293 --> 00:15:53,168
เขาใช่ไหมที่เล่าว่า
พวกนั้นหยุดการระเบิดของภูเขาไฟ...

194
00:15:53,168 --> 00:15:55,084
ดูเหมือนพวกเขาได้ยินเรื่องผู้อวตารแล้ว

195
00:15:55,084 --> 00:15:57,876
หลังจากพวกเขาสู้กับราชาแห่งโอมาชูที่เสียสติ

196
00:16:02,459 --> 00:16:05,126
มีหวังต้องเสียเขาไปแน่ ต้องเสียหมดทุกอย่าง!

197
00:16:07,334 --> 00:16:10,418
ถ้าข่าวรั่วมาถึงป่าหลังเขานี่ ทุกคนก็รู้หมดแล้ว

198
00:16:10,418 --> 00:16:13,293
ทุกคนในอาณาจักรปฐพี ทุกคนในแคว้นอัคคี

199
00:16:13,834 --> 00:16:17,084
นักล่าจะดาหน้าออกมา พากันมาชิงเหยื่อ

200
00:16:19,376 --> 00:16:21,251
ช่วยด้วย นางบ้าไปแล้ว!

201
00:16:43,834 --> 00:16:45,668
อย่าเพิ่งตาย เจ้างั่ง

202
00:16:46,418 --> 00:16:48,459
ไม่งั้นค่าหัวจะเหลือแค่ครึ่งเดียว

203
00:16:51,251 --> 00:16:52,709
มองหาอะไรรึ

204
00:16:52,709 --> 00:16:54,626
นักล่าค่าหัวชั้นต่ํา

205
00:16:55,918 --> 00:16:58,668
ชั้นต่ํางั้นรึ ปากเก่งนี่ พ่อหนุ่มน้อย

206
00:17:03,793 --> 00:17:06,126
แต่ข้าไม่ถือหรอก เพราะพ่อเจ้าออกจะน่ารัก

207
00:17:11,168 --> 00:17:14,001
ไม่ยักรู้ว่าที่นี่ปล่อยพวกทหารรับจ้างออกอาละวาด

208
00:17:21,834 --> 00:17:25,834
กียัตโซเคยบอกว่า
โลกวิญญาณกับโลกกายภาพนั้นเชื่อมโยงกัน

209
00:17:25,834 --> 00:17:27,959
สิ่งที่เกิดบนโลกหนึ่งย่อมส่งผลถึงอีกโลก

210
00:17:28,459 --> 00:17:30,209
ก็เหมือนวิญญาณกับร่างกายเรา

211
00:17:30,876 --> 00:17:32,251
แยกจากกันแต่เชื่อมถึงกัน

212
00:17:33,084 --> 00:17:34,376
เข้าใจแล้ว

213
00:17:34,376 --> 00:17:37,293
กียัตโซมีวิธีทําให้อะไรๆ เข้าใจง่ายขึ้น

214
00:17:38,168 --> 00:17:39,584
ทําให้ทุกอย่างเข้าใจง่ายขึ้น

215
00:17:41,376 --> 00:17:42,418
ฟังดูเขาน่าทึ่งมากนะ

216
00:17:43,084 --> 00:17:44,001
ใช่เลย

217
00:17:44,834 --> 00:17:48,293
รู้ไหม ข้ารู้สึกว่าตัวเองกลมกลืน
กับจิตวิญญาณมาตลอด

218
00:17:48,293 --> 00:17:51,668
- อาจเป็นเหตุผลที่แลกเปลี่ยนกับเจ้าได้
- นั่นกบหรือคล้ายกบ

219
00:17:53,043 --> 00:17:55,043
ไม่รู้ว่าเขาเข้ามาในโลกนี้ได้ยังไง

220
00:17:55,584 --> 00:17:58,501
พวกชาวบ้านคงกําลังหาทางออกอยู่

221
00:17:58,501 --> 00:18:01,001
คงกําลังมองหาสิ่งที่คุ้นเคย

222
00:18:01,834 --> 00:18:03,668
ถ้าพวกเขารู้ตัวว่าไม่ควรอยู่ที่โลกนี้ล่ะ

223
00:18:03,668 --> 00:18:06,251
พวกเจ้าไม่ควรอยู่ที่โลกนี้

224
00:18:06,876 --> 00:18:08,001
ใครพูดน่ะ

225
00:18:08,584 --> 00:18:09,584
ใครพูดอะไร

226
00:18:09,584 --> 00:18:14,001
ไม่มีมนุษย์คนใดสมควรอยู่ในอาณาจักรนี้

227
00:18:16,751 --> 00:18:18,293
นี่มันนกยักษ์ชัดๆ

228
00:18:18,293 --> 00:18:19,543
"นก" งั้นรึ

229
00:18:19,543 --> 00:18:21,418
ข้าไม่ใช่นก

230
00:18:21,418 --> 00:18:25,126
ข้าคือจิตวิญญาณแห่งภูมิปัญญา

231
00:18:25,126 --> 00:18:28,251
โปรดอภัยให้ซ็อกกา เขาไม่ได้มีเจตนาร้าย

232
00:18:28,251 --> 00:18:31,001
- คุยกับใครอยู่น่ะ
- หมายความว่าไง

233
00:18:31,001 --> 00:18:33,543
พวกเขาไม่ได้ยินสิ่งที่เจ้าได้ยิน

234
00:18:39,084 --> 00:18:43,376
จิตที่คับแคบของพวกเขา
ไม่สามารถรับรู้คําพูดของข้า

235
00:18:43,376 --> 00:18:46,543
- แต่ข้าได้ยิน
- เจ้าคือผู้อวตาร

236
00:18:46,543 --> 00:18:49,293
เจ้านั้นถูกลิขิตให้อยู่ในโลกนี้ด้วย

237
00:18:49,293 --> 00:18:52,126
แต่พวกเขาคือผู้รุกล้ํา

238
00:18:52,126 --> 00:18:54,626
และยิ่งพวกเขาอยู่นานเท่าไร

239
00:18:54,626 --> 00:18:58,793
- ก็ยิ่งเป็นอันตรายต่อตัวเอง
- อันตรายรึ

240
00:18:59,459 --> 00:19:02,376
"อันตราย" เหรอ เจ้านกจะไม่กินเราใช่ไหม

241
00:19:02,376 --> 00:19:05,043
เขาไม่จําเป็นต้องกังวลเรื่องนี้เลย

242
00:19:05,043 --> 00:19:08,834
สิ่งมีชีวิตอื่นที่นี่พร้อมจะทําสิ่งที่น่ากลัว

243
00:19:08,834 --> 00:19:10,834
ยิ่งกว่าการสวาปามร่างพวกเขา

244
00:19:10,834 --> 00:19:13,209
พวกมันจะกลืนกินวิญญาณเจ้า

245
00:19:13,209 --> 00:19:16,668
- แอง เขาพูดว่าอะไร
- เขาบอกว่าเขาจะไม่ทําร้ายเรา

246
00:19:17,543 --> 00:19:20,584
เราแค่มาตามหาเพื่อนๆ ที่หายไป แล้วก็จะกลับ

247
00:19:22,459 --> 00:19:27,168
มีชายคนหนึ่งอาศัยอยู่
ในกระท่อมหินไม่ไกลจากป่านี้นัก

248
00:19:27,168 --> 00:19:30,626
เขาอาจรู้ว่าเพื่อนๆ เจ้าเป็นยังไงบ้าง

249
00:19:30,626 --> 00:19:33,043
ไปตามเส้นทาง แล้วก็จะได้พบเขา

250
00:19:33,043 --> 00:19:36,543
เดี๋ยวก่อน ที่ว่าอันตรายหมายความว่ายังไง

251
00:19:36,543 --> 00:19:38,168
จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา

252
00:19:39,459 --> 00:19:43,793
หลายสิ่งที่โลกนี้จะเปิดเผยความจริงต่อมนุษย์

253
00:19:43,793 --> 00:19:46,959
ความจริงที่พวกเขาไม่พร้อมที่จะเผชิญ

254
00:19:46,959 --> 00:19:50,959
มันจะแสดงให้พวกเขาเห็นตัวตนที่แท้จริง

255
00:19:50,959 --> 00:19:54,459
ซึ่งจะสร้างความปวดร้าวอย่างใหญ่หลวง

256
00:19:55,126 --> 00:19:57,126
ลาก่อน ผู้อวตาร

257
00:19:57,876 --> 00:20:01,376
อย่าลืมว่าต้องเดินไปตามเส้นทาง

258
00:20:05,293 --> 00:20:06,376
บ๊ายบาย เจ้านกยักษ์

259
00:20:07,293 --> 00:20:08,168
พอแล้ว

260
00:20:09,376 --> 00:20:11,168
การฝึกจบแล้วขอรับ

261
00:20:12,418 --> 00:20:13,418
อาซูล่า!

262
00:20:14,584 --> 00:20:15,709
อาซูล่า!

263
00:20:18,543 --> 00:20:19,543
อาซูล่า!

264
00:20:25,126 --> 00:20:27,793
เป็นอะไรไหม มาสิ ให้ข้าช่วยนะ

265
00:20:29,543 --> 00:20:31,709
- จริงจังน่าดูเลยนะ
- ใช่

266
00:20:34,918 --> 00:20:36,584
- เขาอาจบาดเจ็บ
- เขาผิดเอง

267
00:20:37,459 --> 00:20:38,501
เขาน่าจะทําได้ดีกว่านี้

268
00:20:38,501 --> 00:20:41,459
ยกเว้นเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับครูฝึก ว่าไหม

269
00:20:47,084 --> 00:20:49,251
อาซูล่า เจ้านั้นล้ําเลิศ

270
00:20:49,834 --> 00:20:51,334
ทุกคนต่างก็รู้ดี

271
00:20:52,459 --> 00:20:53,543
เจ้าสมบูรณ์แบบ

272
00:20:54,418 --> 00:20:55,793
แต่ยังไม่ดีพอ

273
00:21:00,876 --> 00:21:02,501
มาแล้วรึ หายไปไหนมา

274
00:21:02,501 --> 00:21:06,168
ขอโทษด้วย ข้ามัวดูเกมไพโชจนเพลิน

275
00:21:06,168 --> 00:21:09,376
ผู้เล่นข้างทางแถวนี้เก่งทีเดียว

276
00:21:09,376 --> 00:21:10,959
แน่อยู่แล้ว ไปกันเถอะ

277
00:21:10,959 --> 00:21:13,043
พวกเขาไม่ได้เล่นตามกลวิธีที่น่าจะเป็น

278
00:21:13,043 --> 00:21:15,293
แต่นั่นกลับเป็นจุดแข็ง

279
00:21:15,293 --> 00:21:19,293
ท่านลุง เป็นไปได้ไหมถ้าจะไปคุยกันต่อในเรือ

280
00:21:19,293 --> 00:21:23,126
องค์ชายซูโก มีอะไรอีกมาก
ที่เจ้าสามารถเรียนรู้จากนักเล่นไพโชที่นี่

281
00:21:23,793 --> 00:21:28,501
พวกเขาไม่ได้ถูกฝึกมา แต่นั่นหมายถึง
จิตของพวกเขาเปิดรับความคิดใหม่ๆ

282
00:21:29,168 --> 00:21:32,251
พวกเขาจึงพร้อม เมื่อทางออกที่ดีปรากฏขึ้น

283
00:21:38,459 --> 00:21:39,418
ไม่!

284
00:21:39,418 --> 00:21:43,459
จูนเป็นเลิศในสิ่งที่นางทํา ซึ่งก็คือการตามหาคน

285
00:21:43,459 --> 00:21:46,293
นางเป็นทหารรับจ้าง
ความภักดีของนางนั้นซื้อขายได้

286
00:21:46,293 --> 00:21:49,959
- ท่านไว้ใจคนแบบนี้ได้ยังไง
- จูนเป็นมืออาชีพ

287
00:21:49,959 --> 00:21:52,626
ถ้านางพลาด ก็ไม่ได้รับค่าจ้าง

288
00:21:52,626 --> 00:21:53,959
นั่นคือไม่มีอะไรจะกิน

289
00:21:59,418 --> 00:22:02,751
องค์ชายซูโก ข้ารู้ว่าเจ้าเชื่อมาตลอดว่า

290
00:22:02,751 --> 00:22:06,001
สิ่งที่ตัดสินใจทํานั้น ถ้าไม่ถูกก็คือผิด

291
00:22:06,001 --> 00:22:07,959
มันเป็นสัญลักษณ์ของผู้นําที่ยิ่งใหญ่

292
00:22:08,876 --> 00:22:11,376
แต่กฎของที่นี่ต่างออกไป

293
00:22:12,459 --> 00:22:14,043
ผู้บัญชาการเชารู้เรื่องนี้ดี

294
00:22:14,584 --> 00:22:19,334
และเขานําเกมแล้ว ขณะที่เรายังไม่ได้จั่วเลย

295
00:22:27,626 --> 00:22:30,918
ทีนี้ก็... เล่าเรื่องอวตารผู้นี้ให้ฟังหน่อย

296
00:22:48,918 --> 00:22:50,293
- เห็นนั่นไหม
- เห็นอะไร

297
00:22:50,293 --> 00:22:51,709
เห็น... ไหม

298
00:22:53,168 --> 00:22:54,376
ซ็อกกา ใจเย็นๆ

299
00:22:54,376 --> 00:22:57,251
นกฮูกบอกว่าจะไม่เป็นไร
ตราบใดที่เรายังอยู่ในเส้นทาง

300
00:22:57,251 --> 00:22:58,334
ใช่ไหม แอง

301
00:22:59,168 --> 00:23:00,001
ใช่

302
00:23:00,876 --> 00:23:03,793
แอง จริงแล้วนกฮูกพูดว่าอะไร

303
00:23:05,876 --> 00:23:08,043
เขาบอกว่าที่นี่อันตรายสําหรับพวกเจ้า

304
00:23:09,126 --> 00:23:11,543
และพวกเจ้าอาจต้องเผชิญความจริง

305
00:23:13,834 --> 00:23:17,251
แต่ความจริงจะเลวร้ายแค่ไหนกัน ใช่ไหม

306
00:23:18,501 --> 00:23:19,543
นั่นสิ

307
00:23:20,751 --> 00:23:22,126
ใช่ไหม

308
00:23:22,126 --> 00:23:23,209
ความจริง

309
00:23:24,251 --> 00:23:25,251
ใช่

310
00:23:25,959 --> 00:23:27,626
ใช่ ข้ารับมือกับความจริงได้อยู่แล้ว

311
00:23:28,126 --> 00:23:31,959
แต่ถ้าโดนอสูรวิญญาณเขมือบคงไม่ไหวแน่

312
00:23:34,668 --> 00:23:36,584
บอกทีมันคืออะไร

313
00:23:45,126 --> 00:23:48,584
แอง บอกทีว่าภาษาวิญญาณที่มันสื่อนั่น

314
00:23:48,584 --> 00:23:51,709
หมายถึง "ยินดีต้อนรับ เพื่อนๆ
กินเค้กหน่อยไหม" ใช่ไหม

315
00:23:51,709 --> 00:23:53,459
เปล่า มันไม่ได้พูดอย่างนั้น

316
00:23:56,959 --> 00:23:58,209
ขอแค่อยู่บนเส้นทาง

317
00:23:58,209 --> 00:24:01,459
นกฮูกบอกว่าจะไม่เป็นไร
ตราบใดที่เราอยู่บนเส้นทางนี้

318
00:24:01,459 --> 00:24:02,501
เราอยู่บนเส้นทาง

319
00:24:04,418 --> 00:24:06,251
เราอยู่บนเส้นทาง

320
00:24:06,251 --> 00:24:07,418
ออกจากเส้นทาง!

321
00:24:20,209 --> 00:24:22,001
มันคือจิตวิญญาณแห่งผืนป่า

322
00:24:22,584 --> 00:24:24,001
มันบาดเจ็บ

323
00:24:28,626 --> 00:24:31,418
ใช้พลังควบคุมไม่ได้ ควบคุมไม่ได้!

324
00:24:31,418 --> 00:24:33,459
- ข้าก็ควบคุมไม่ได้
- ระวัง!

325
00:24:43,501 --> 00:24:46,293
เฮ้ย เจ้าตัวเหม็น!
ทําไมไม่หาเหยื่อที่ตัวเท่าเจ้าล่ะ

326
00:24:49,959 --> 00:24:51,501
ไม่ได้หมายถึงข้า

327
00:24:54,084 --> 00:24:56,918
- ซ็อกกา!
- ทุกคน หนีเร็ว!

328
00:25:17,251 --> 00:25:18,251
ความเจ็บปวด

329
00:25:19,418 --> 00:25:20,418
ความเจ็บปวด

330
00:25:21,418 --> 00:25:23,043
ช่างเจ็บปวดรวดร้าว

331
00:25:24,793 --> 00:25:26,501
ที่จริงมันก็แค่รอยถลอก

332
00:25:26,501 --> 00:25:28,876
ไม่ใช่เจ้า เฮย์ไบ

333
00:25:30,209 --> 00:25:31,209
เฮย์อะไรนะ

334
00:25:31,209 --> 00:25:33,459
เฮย์ไบ วิญญาณนั่นไง

335
00:25:34,126 --> 00:25:35,459
วิญญาณนั่นเจ็บปวดมาก

336
00:25:36,709 --> 00:25:38,501
สงสัยกระแทกหนักกว่าที่คิดแฮะ

337
00:25:39,543 --> 00:25:41,168
ชักจะสับสนแล้วสิ

338
00:25:43,084 --> 00:25:45,918
- เจ้านี่ตลกจัง
- เจ้าเป็นสุนัขจิ้งจอกพูดได้ด้วย

339
00:25:47,209 --> 00:25:49,584
ถึงยังไงก็ยังไม่พิสดารที่สุดเท่าที่ข้าเห็นมาวันนี้

340
00:25:52,793 --> 00:25:55,584
ต้องรีบไปหาเพื่อนๆ
ก่อนพวกเขาจะโดนสัตว์ประหลาดกิน

341
00:25:55,584 --> 00:25:57,751
ไม่ใช่สัตว์ประหลาด มันคือความเจ็บปวด

342
00:25:58,418 --> 00:26:02,043
ความเจ็บปวดทํากับเจ้าแบบนั้น
มันเปลี่ยนเจ้าไปเป็นอะไรที่ไม่ใช่ตัวเจ้า

343
00:26:02,543 --> 00:26:04,418
การถูกทําร้ายมันเป็นยังไงไม่รู้เหรอ

344
00:26:06,751 --> 00:26:09,876
รอยถลอกพวกนี้ทําข้ารําคาญมาก ก็เลย...

345
00:26:09,876 --> 00:26:13,418
เจ้าชอบเล่นมุกเพื่อบ่ายเบี่ยงประจําเลยใช่ไหม

346
00:26:14,043 --> 00:26:15,459
อะไรนะ ข้าไม่ได้ทําแบบนั้น

347
00:26:16,168 --> 00:26:20,376
ไปได้แล้วละ ขอให้หายสับสนไวๆ นะ

348
00:26:26,543 --> 00:26:27,751
โลกวิญญาณ

349
00:26:29,584 --> 00:26:31,376
แล้วก็ระวังด้วย

350
00:26:32,334 --> 00:26:35,501
หมอกอาจเป็น... อันตราย

351
00:26:36,793 --> 00:26:37,793
ซ็อกกา

352
00:26:39,084 --> 00:26:40,084
แอง

353
00:26:50,043 --> 00:26:50,918
แอง

354
00:27:27,334 --> 00:27:28,334
คาทาร่า

355
00:27:35,584 --> 00:27:38,918
- แม่
- อยู่นี่เอง ตามหาจนทั่วเลย

356
00:27:42,793 --> 00:27:43,793
เป็นไปไม่ได้

357
00:27:45,251 --> 00:27:47,293
- ใช่แม่จริงๆ เหรอ
- อะไรนะ

358
00:27:52,793 --> 00:27:54,626
คาทาร่า เป็นอะไรรึเปล่า

359
00:27:59,376 --> 00:28:00,918
มันช่างนานเหลือเกิน

360
00:28:07,418 --> 00:28:09,168
มาสิ เราสายแล้ว

361
00:28:15,709 --> 00:28:18,751
เห็นไหมล่ะ สี่เส้นแข็งแรงกว่า

362
00:28:18,751 --> 00:28:20,959
ไม่ได้เถียงเรื่องนั้นนะ

363
00:28:20,959 --> 00:28:22,626
แค่บอกว่ามันเปลืองต่างหาก

364
00:28:24,126 --> 00:28:25,793
คาทาร่า ทําไมไม่ถักเชือกล่ะ

365
00:28:25,793 --> 00:28:28,001
แม่ก็รู้ว่าข้าไม่ถนัดเรื่องนี้

366
00:28:29,209 --> 00:28:30,918
ซ็อกกาเคยล้อข้าเรื่อง...

367
00:28:33,918 --> 00:28:34,959
ซ็อกกาอยู่ไหน

368
00:28:34,959 --> 00:28:37,876
เขากับพ่อออกไปหาปลา อีกไม่นานก็คงกลับมา

369
00:28:46,251 --> 00:28:48,043
คาทาร่า...

370
00:28:59,293 --> 00:29:00,501
ข้าควบคุมน้ําไม่ได้

371
00:29:01,126 --> 00:29:02,209
เจ้าจะควบคุมได้

372
00:29:02,209 --> 00:29:03,293
ข้ามั่นใจ

373
00:29:04,501 --> 00:29:09,251
วันข้างหน้าเจ้าจะแสดงให้โลกเห็นว่า
เจ้าทรงพลังเพียงใด

374
00:29:10,376 --> 00:29:12,501
เจ้าจะปกป้องพวกเราทุกคน

375
00:29:20,626 --> 00:29:22,793
เผ่าอัคคี! หนีเร็ว!

376
00:29:24,001 --> 00:29:25,334
พาลูกไปซ่อนตัว

377
00:29:55,334 --> 00:29:57,418
- หาตัวผู้ควบคุมน้ํา!
- ไปเลย!

378
00:30:08,168 --> 00:30:10,334
คาทาร่า เราต้องเข้าไปข้างในเดี๋ยวนี้

379
00:30:10,334 --> 00:30:11,709
ไม่ ข้าไม่เข้าไปหรอก

380
00:30:23,126 --> 00:30:26,418
ซ่อนตัวเร็ว ไม่ว่ายังไง ห้ามออกมาเด็ดขาด

381
00:30:31,584 --> 00:30:33,334
ผู้ควบคุมน้ําอยู่ไหน

382
00:30:33,876 --> 00:30:35,293
เรารู้ว่ามีคนหนึ่งในหมู่บ้าน

383
00:30:35,293 --> 00:30:38,876
ผู้ควบคุมน้ําจากไปหมดแล้ว
หรือไม่ก็ตายเพราะพวกเจ้า

384
00:30:39,376 --> 00:30:40,209
เจ้าโกหก

385
00:30:41,584 --> 00:30:43,001
ส่งตัวผู้ควบคุมน้ํามาซะ

386
00:30:46,501 --> 00:30:47,709
ไม่งั้นตาย

387
00:31:30,668 --> 00:31:32,043
เดี๋ยว!

388
00:31:32,918 --> 00:31:33,751
ข้าเอง

389
00:31:34,584 --> 00:31:36,126
ข้าคือผู้ควบคุมน้ํา

390
00:32:01,959 --> 00:32:04,459
หวาดกลัวนักหนา

391
00:32:05,459 --> 00:32:08,251
สิ้นหวังไม่เหลืออะไร

392
00:32:22,668 --> 00:32:25,126
โลกวิญญาณ เหมือนโลกขี้โคลนซะมากกว่า

393
00:32:27,418 --> 00:32:29,668
กลิ่นก็เหมือนอัปปาหลังเจอพายุฝน

394
00:32:39,501 --> 00:32:41,084
ดูพิลึกแล้วสิ

395
00:32:57,293 --> 00:32:58,459
พ่อเหรอ

396
00:33:03,626 --> 00:33:06,459
เหล่าวิญญาณแห่งสายน้ํา
จะเป็นพยานให้กับสัญลักษณ์นี้

397
00:33:07,084 --> 00:33:11,418
สําหรับความแข็งแกร่งและความเป็นผู้นํา
ที่เห็นชัดในการทดสอบแล่นเรือฝ่าน้ําแข็ง

398
00:33:12,251 --> 00:33:14,084
ขอมอบสัญลักษณ์แห่งสติปัญญา...

399
00:33:16,543 --> 00:33:17,751
แด่ซ็อกกา

400
00:33:17,751 --> 00:33:19,293
แด่ลูกชายของข้า

401
00:33:23,043 --> 00:33:25,459
นี่คือวันทดสอบแล่นเรือฝ่าน้ําแข็ง

402
00:33:25,459 --> 00:33:28,209
วันที่เจ้าผ่านการทดสอบแล่นเรือฝ่าน้ําแข็ง

403
00:33:29,084 --> 00:33:31,834
เช่นเดียวกับเหล่านักรบในตระกูลเรา

404
00:33:32,668 --> 00:33:34,293
แม้ว่าเจ้าทําให้ลุ้นน่าดู

405
00:33:36,459 --> 00:33:37,293
บาโท

406
00:33:38,168 --> 00:33:41,126
เจ้าแล่นหลบภูเขาน้ําแข็งแบบฉิวเฉียดน่าดูเลยนะ

407
00:33:45,001 --> 00:33:46,626
ใช่ ถูกแล้ว ข้าเสียการควบคุม

408
00:33:46,626 --> 00:33:49,418
ข้า... ข้าไม่รู้จะทํายังไง

409
00:33:49,959 --> 00:33:52,918
ถ้าท่านไม่ได้อยู่บนเรือและเข้ามาช่วย...

410
00:33:53,751 --> 00:33:55,376
แต่เราก็ทําสําเร็จโดยไม่บาดเจ็บ

411
00:33:55,376 --> 00:33:57,418
เรื่องนั้นต่างหากที่สําคัญ จริงไหม ฮาโคดา

412
00:33:59,959 --> 00:34:03,626
ใช่ ถูกต้อง และการเลือกลูกเรือที่เหมาะสม

413
00:34:03,626 --> 00:34:05,626
ก็เป็นลักษณะหนึ่งของผู้นําที่ฉลาด

414
00:34:05,626 --> 00:34:08,251
เราถึงทําการทดสอบพร้อมมีเพื่อนคอยช่วยเหลือ

415
00:34:09,543 --> 00:34:10,626
เข้าใจไหม

416
00:34:10,626 --> 00:34:13,168
ไปตามน้องสาวเจ้ามาสิ แล้วจะได้ฉลองกัน

417
00:34:22,501 --> 00:34:23,793
นี่ ซ็อกกา

418
00:34:23,793 --> 00:34:26,876
เราเพิ่งเห็นเรือใบฝ่าน้ําแข็งของเจ้า
หรือซากที่เหลือน่ะ

419
00:34:27,543 --> 00:34:29,084
ถ้าแบบนี้คือสอบผ่าน

420
00:34:29,084 --> 00:34:31,543
ไม่อยากเห็นสภาพเรือเลย ถ้าเจ้าสอบตก

421
00:34:33,918 --> 00:34:35,001
ตลกชะมัด

422
00:34:35,793 --> 00:34:38,168
ยังไม่ทันไรเขาดันเสียการควบคุมซะแล้ว

423
00:34:38,834 --> 00:34:41,126
ถ้าเจ้าไม่ช่วย ซ็อกกาคงทําเราเศร้าแน่

424
00:34:42,043 --> 00:34:43,293
โชคดีที่เรายังรอดมาได้

425
00:34:43,293 --> 00:34:46,251
มันโหดนะ แม้แต่ข้าเอง
ยังเห็นคลื่นหัวแตกวินาทีสุดท้าย

426
00:34:46,251 --> 00:34:48,793
ไม่ต้องแก้ตัวแทนเขาหรอก

427
00:34:50,584 --> 00:34:51,668
ข้าหวังไว้ว่า...

428
00:34:52,834 --> 00:34:55,251
เมื่อเขาต้องพิสูจน์ตัวเอง เขาน่าจะ...

429
00:34:57,334 --> 00:34:58,168
ทําได้ดีกว่านี้

430
00:35:02,334 --> 00:35:04,751
ความจริงก็คือไม่ใช่ทุกคนที่จะเหมาะสม

431
00:35:04,751 --> 00:35:07,084
ในการรับหน้าที่ดูแลชีวิตผู้อื่น

432
00:35:34,626 --> 00:35:37,334
จงยอมจํานนให้กับความสิ้นหวัง

433
00:35:45,168 --> 00:35:48,043
คาทาร่า! ซ็อกกา!

434
00:36:07,334 --> 00:36:08,334
บ้านข้า

435
00:36:13,751 --> 00:36:16,251
นี่ไม่ใช่เรื่องจริง

436
00:36:29,751 --> 00:36:30,918
นี่ใครเอ่ย

437
00:36:31,418 --> 00:36:33,168
ผู้ที่ขัดขืนข้าได้งั้นรึ

438
00:36:33,793 --> 00:36:35,376
เป็นไปไม่ได้หรอก

439
00:36:35,918 --> 00:36:36,959
เว้นเสียแต่...

440
00:36:38,709 --> 00:36:40,043
ใช่แน่แล้ว

441
00:36:41,126 --> 00:36:45,209
ผู้อวตาร เพื่อนเก่าของข้า

442
00:36:45,709 --> 00:36:49,293
- ข้ารู้จักเจ้างั้นรึ
- คงอย่างนั้น

443
00:36:49,293 --> 00:36:53,584
ชาติหนึ่งในอดีตของเจ้านั้นพยายามสังหารข้า

444
00:36:53,584 --> 00:36:56,001
ทําไมข้าถึงอยากฆ่าเจ้า

445
00:36:56,001 --> 00:37:01,584
สาเหตุก็เกี่ยวกับที่ข้าขโมยใบหน้าคนที่เจ้ารักไง

446
00:37:01,584 --> 00:37:04,293
แต่เจ้าก็รู้เรื่องการขโมยนี่ ใช่ไหม

447
00:37:04,959 --> 00:37:09,834
หรือเจ้าตั้งใจเอาของที่ขโมยไปจากข้ามาคืน

448
00:37:09,834 --> 00:37:11,501
ข้าไม่รู้ว่าเจ้าพูดเรื่องอะไร

449
00:37:12,334 --> 00:37:14,251
ข้าแค่ต้องการมาตามหาเพื่อนข้า

450
00:37:18,793 --> 00:37:20,918
เพื่อนเจ้ารึ

451
00:37:20,918 --> 00:37:26,418
แล้วทําไมข้าถึงต้องยอมให้เจ้า
มาเล่นกับอาหารของข้า

452
00:38:05,168 --> 00:38:06,293
สวัสดี

453
00:38:08,834 --> 00:38:09,834
แองรึ

454
00:38:11,168 --> 00:38:12,584
กียัตโซ

455
00:38:13,209 --> 00:38:14,418
แอง

456
00:38:14,418 --> 00:38:17,126
เจ้ามาจนได้

457
00:38:21,876 --> 00:38:25,376
นี่ไม่ใช่เรื่องจริง ไม่มีทาง โดนกลลวงอีกแล้ว

458
00:38:25,376 --> 00:38:27,084
นี่เป็นภาพลวงตา

459
00:38:27,084 --> 00:38:31,043
ข้ารู้ว่ามันไม่น่าเชื่อ แต่... นี่คือข้าตัวจริง

460
00:38:32,084 --> 00:38:33,959
ที่นี่ย่อมมีภาพลวงตามากมาย

461
00:38:33,959 --> 00:38:36,168
แต่เจ้าได้พ้นจากม่านหมอกแล้ว

462
00:38:36,168 --> 00:38:37,876
นี่เป็นเรื่องจริง

463
00:38:39,209 --> 00:38:40,209
จํานี่ได้ไหม

464
00:38:41,251 --> 00:38:43,043
หนึ่งในเกมสุดท้ายที่เราเล่นกัน

465
00:38:49,251 --> 00:38:50,293
โธ่!

466
00:38:55,418 --> 00:38:56,418
ตาเจ้าแล้ว

467
00:39:00,459 --> 00:39:01,501
ขี้โกง

468
00:39:17,459 --> 00:39:19,251
ข้าไม่อยากเชื่อเลยว่าเป็นท่านจริงๆ

469
00:39:20,834 --> 00:39:22,209
เป็นไปได้ยังไงเนี่ย

470
00:39:22,209 --> 00:39:24,751
ท่านมาอยู่... ที่นี่ได้ยังไง

471
00:39:25,793 --> 00:39:26,793
คือว่า...

472
00:39:29,543 --> 00:39:33,584
หลังจากที่เจ้าไปจากวิหารวายุใต้
พวกผู้ควบคุมไฟก็บุกโจมตี

473
00:39:34,251 --> 00:39:36,626
มันกะทันหันและคับขันมาก

474
00:39:37,584 --> 00:39:40,376
คนส่วนใหญ่ที่ตายก็เคลื่อนไปสู่มหาวัฏจักร

475
00:39:41,293 --> 00:39:44,126
แต่ข้าเลือกเส้นทางที่ต่างออกไป

476
00:39:45,376 --> 00:39:48,584
ท่านเลือกที่จะไม่ก้าวไปสู่
ขั้นต่อไปแห่งการรู้แจ้งงั้นรึ

477
00:39:48,584 --> 00:39:49,876
ทําไมล่ะ

478
00:39:49,876 --> 00:39:51,001
ก็เพราะ...

479
00:39:52,334 --> 00:39:54,293
ข้ารู้ว่าเจ้าต้องการข้า

480
00:39:54,293 --> 00:39:55,751
ข้าต้องการท่านจริงๆ

481
00:39:56,709 --> 00:39:59,584
ข้าควรเป็นผู้อวตารซึ่งทุกคนก็เชื่อมั่นในตัวข้า

482
00:40:00,626 --> 00:40:03,793
เพียงแต่... ข้าไม่รู้ว่ามันต้องเป็นยังไง

483
00:40:05,376 --> 00:40:06,876
แต่ท่านอยู่ตรงหน้าข้าแล้ว

484
00:40:06,876 --> 00:40:09,334
แอง ข้าบอกไม่ได้หรอกว่าจะเป็นผู้อวตารยังไง

485
00:40:09,334 --> 00:40:11,043
ท่านบอกได้อยู่แล้ว

486
00:40:12,834 --> 00:40:16,209
ผู้อวตารเคียวชิบอกว่าข้าจําเป็นต้องไปแดนเหนือ

487
00:40:16,209 --> 00:40:18,501
เพื่อป้องกันการเกิดโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่

488
00:40:19,168 --> 00:40:22,126
เพียงแต่... ข้าไม่รู้ว่าต้องทํายังไง

489
00:40:23,168 --> 00:40:24,709
ไม่รู้อะไรเลย

490
00:40:24,709 --> 00:40:27,376
- เจ้ารู้มากกว่าที่คิดเยอะ
- ไม่หรอก

491
00:40:27,376 --> 00:40:31,584
ข้าจะช่วยโลกได้ยังไง ถ้ายังช่วยไม่ได้แม้แต่...

492
00:40:34,543 --> 00:40:37,251
เพื่อนๆ ข้า พวกเขาอยู่ในม่านหมอกนั่นแน่

493
00:40:40,001 --> 00:40:42,793
นั่นคือห้วงหมอกวิญญาณสูญ

494
00:40:43,376 --> 00:40:47,334
สถานที่ที่กักขังผู้คนไว้ในความทรงจําที่แสนมืดมน

495
00:40:47,334 --> 00:40:52,543
และเป็นสนามไล่ล่าของโคห์ จอมโจรขโมยหน้า

496
00:40:52,543 --> 00:40:56,459
เขาจะล่าเหยื่อที่อ่อนแอ
จากความสิ้นหวังและความสงสัย

497
00:40:57,376 --> 00:41:01,084
เขาเอาตัวชาวบ้านไปแน่ๆ
พวกที่เราตั้งใจเดินทางมาช่วย

498
00:41:02,418 --> 00:41:04,918
โคห์เอาตัวพวกเขาไปซ่อนไว้ในรังแน่ๆ

499
00:41:06,126 --> 00:41:09,751
โคห์จะขังทุกคนไว้จนพร้อมสําหรับการให้อาหาร

500
00:41:11,209 --> 00:41:12,293
เมื่อถึงตอนนั้น

501
00:41:13,251 --> 00:41:15,501
วิญญาณของพวกเขาจะจากไปชั่วนิรันดร์

502
00:41:18,668 --> 00:41:19,793
ข้าต้องไปช่วยพวกเขา

503
00:41:19,793 --> 00:41:22,793
โคห์เป็นวิญญาณบรรพกาล

504
00:41:22,793 --> 00:41:25,626
นักล่าที่อันตรายและโหดเหี้ยมสุดๆ

505
00:41:26,376 --> 00:41:29,584
- ไม่มีทางเอาชนะเขาได้
- ข้าต้องลอง

506
00:41:30,293 --> 00:41:31,876
ข้าต้องทําอะไรสักอย่าง

507
00:41:33,459 --> 00:41:34,459
โคห์

508
00:41:36,126 --> 00:41:37,543
เขาบอกว่ารู้จักข้าด้วย

509
00:41:37,543 --> 00:41:39,793
บอกว่าข้าเอาบางสิ่งไปจากเขา

510
00:41:39,793 --> 00:41:43,793
ถูกแล้ว ผู้อวตารคนก่อนๆ เคยต่อสู้กับโคห์

511
00:41:44,751 --> 00:41:48,584
โรกุเองครั้งนึงก็เคยแสดงพลังวิญญาณขั้นสูงสุด

512
00:41:49,209 --> 00:41:51,584
- แต่ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้น
- โอเค

513
00:41:52,084 --> 00:41:54,293
งั้น... ข้าต้องคุยกับโรกุ

514
00:41:54,959 --> 00:41:57,501
ข้าได้ติดต่อกับผู้อวตารเคียวชิที่วิหารของนาง

515
00:41:57,501 --> 00:41:58,918
ข้าย่อมติดต่อกับโรกุได้เช่นกัน

516
00:41:58,918 --> 00:42:01,959
เว้นแต่วิหารของโรกุอยู่ในแคว้นอัคคี

517
00:42:01,959 --> 00:42:04,876
- ไปที่นั่นมันอันตราย
- ข้าไม่มีทางเลือก

518
00:42:06,043 --> 00:42:06,876
แล้วข้าจะกลับมา

519
00:42:09,001 --> 00:42:10,001
แอง!

520
00:42:12,334 --> 00:42:14,293
มีบางอย่างที่ข้าต้องบอกเจ้า

521
00:42:15,668 --> 00:42:21,501
เจ้า... จะทําอะไรไม่ได้เลย... ถ้ายังอยู่กับเรา

522
00:42:23,126 --> 00:42:25,626
เจ้าหยุดพวกเผ่าอัคคีไม่ได้หรอก

523
00:42:27,209 --> 00:42:29,334
เจ้าป้องกันไม่ให้เกิดสงครามไม่ได้

524
00:42:30,709 --> 00:42:33,626
เจ้าจะต้องตายไปพร้อมกับทุกคน

525
00:42:35,001 --> 00:42:37,459
มันไม่ใช่ความผิดของเจ้า

526
00:42:39,334 --> 00:42:41,334
ดังนั้น... ปล่อยวางซะ

527
00:42:49,126 --> 00:42:51,584
ไว้ค่อยคุยตอนข้ากลับมาได้ไหม

528
00:42:54,918 --> 00:42:55,918
ได้สิ

529
00:42:57,584 --> 00:43:00,376
รีบไปเถอะ อีกไม่นานโคห์ก็จะให้อาหารอีกครั้ง

530
00:43:00,376 --> 00:43:04,584
นั่นสิ พอข้าช่วยเพื่อนๆ ได้แล้ว
ก็มีเวลาคุยกันมากขึ้น

531
00:43:19,751 --> 00:43:20,751
เวลา

532
00:43:21,751 --> 00:43:23,668
เวลาเป็นสิ่งที่แปลกประหลาด

533
00:43:24,459 --> 00:43:26,251
อดีต อนาคต...

534
00:43:27,001 --> 00:43:28,709
มันปนเปกันไปหมด

535
00:43:32,418 --> 00:43:35,001
มีทางเดียวเท่านั้นที่เจ้าจะไม่สับสน

536
00:43:36,293 --> 00:43:39,668
จงจําไว้ว่าอะไรคือสิ่งสําคัญที่แท้จริง

537
00:43:51,209 --> 00:43:53,334
หวังว่าท่านจะช่วยข้าได้ ผู้อวตารโรกุ

538
00:43:59,001 --> 00:44:01,876
ข้ารู้ว่าท่านขมขื่น เพราะได้เห็นวิญญาณของท่าน

539
00:44:15,459 --> 00:44:18,793
ข้าจะแก้ไขเรื่องที่เกิดขึ้น
จะต้องช่วยเพื่อนของข้าให้ได้

540
00:44:19,459 --> 00:44:20,459
ข้าสัญญา

541
00:44:25,668 --> 00:44:28,459
ขอโทษที เพื่อน คราวนี้เจ้าไปด้วยไม่ได้

542
00:44:29,543 --> 00:44:30,543
เจ้าก็ด้วย โมโม

543
00:44:33,251 --> 00:44:34,376
มันอันตรายเกินไป

544
00:44:38,584 --> 00:44:40,501
ดูแลพวกเขาให้ปลอดภัยด้วยนะ

545
00:44:45,751 --> 00:44:50,584
แน่นอนว่าการเฝ้าจดจ่อสิ่งที่สําคัญเป็นเรื่องยาก

546
00:44:52,918 --> 00:44:57,043
บางทีเราก็รู้สึกเหมือนต้องโดดเดี่ยวตลอดมา

547
00:45:00,543 --> 00:45:03,501
และสิ่งเดียวที่เป็นเพื่อนคู่ใจเรา

548
00:45:03,501 --> 00:45:05,251
ก็คือความเจ็บปวดของเราเอง

549
00:45:16,793 --> 00:45:19,043
เรามองตัวเองว่าเป็นตัวปัญหา

550
00:45:23,459 --> 00:45:27,501
โดยเฉพาะเมื่อต้องเผชิญกับสิ่งที่มิอาจควบคุมได้

551
00:45:39,918 --> 00:45:43,293
เพราะเหตุนั้นจึงต้องปล่อยวาง
ความเจ็บปวดและความเสียใจ

552
00:45:45,418 --> 00:45:50,334
และจําไว้ว่าที่จริงแล้วเรากําลังต่อสู้เพื่อสิ่งใด

553
00:45:51,668 --> 00:45:54,293
เพื่อบุคคลที่เรารัก

554
00:45:56,584 --> 00:46:01,001
จงปล่อยให้แสงสว่างนําทาง
ผ่านห้วงเวลาที่ไร้ความสัตย์จริง...

555
00:46:06,168 --> 00:46:08,834
และรัตติกาลที่แสนมืดมน

556
00:48:05,959 --> 00:48:08,876
คําบรรยายโดย กุลวดี โสวัฒนสกุล