1
00:00:14,376 --> 00:00:15,418
สวัสดี!

2
00:00:16,959 --> 00:00:18,251
สวัสดี!

3
00:00:19,001 --> 00:00:20,376
มีใครอยู่ไหม!

4
00:00:21,918 --> 00:00:24,209
เข้าใจผิดแล้ว เหตุเพลิงไหม้ไม่ใช่ความผิดข้า

5
00:00:24,209 --> 00:00:25,501
เหตุวิวาทนั่นด้วย

6
00:00:25,501 --> 00:00:26,834
เงียบๆ เถอะ

7
00:00:26,834 --> 00:00:30,043
ทหารอาณาจักรปฐพีนั้นความอดทนต่ํา

8
00:00:30,043 --> 00:00:32,459
แม้ในสถานการณ์ที่น่าพอใจที่สุด

9
00:00:33,209 --> 00:00:37,918
และตอนนี้ก็ไม่ใช่สถานการณ์ที่น่าพอใจที่สุดแน่นอน

10
00:00:37,918 --> 00:00:39,251
นายพลไอโรห์

11
00:00:39,751 --> 00:00:42,084
ยินดีที่ได้เจอเจ้า ผู้อวตารหนุ่มน้อย

12
00:00:42,084 --> 00:00:43,209
แล้วซูโกล่ะ

13
00:00:43,834 --> 00:00:45,084
เขาถูกจับตัวไว้รึ

14
00:00:45,834 --> 00:00:50,126
หวังว่าคงไม่ ถ้าโชคดี
ป่านนี้เขาคงไปได้ครึ่งทางเพื่อขึ้นเรือแล้ว

15
00:00:50,126 --> 00:00:51,834
ทั้งหมดเป็นความผิดของเขา

16
00:00:51,834 --> 00:00:54,876
เขาเป็นคนเริ่มก่อเหตุ ทิ้งท่านไว้นี่ แล้วก็หนีไป

17
00:00:55,376 --> 00:00:57,751
ข้าเริ่มเห็นแล้วว่าเขาเป็นคนยังไง

18
00:00:59,084 --> 00:01:00,084
ข้าไม่แน่ใจนัก

19
00:01:00,751 --> 00:01:02,418
คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา

20
00:01:07,334 --> 00:01:08,334
ข้าก็ไม่รู้

21
00:01:09,084 --> 00:01:13,959
แต่จากประสบการณ์ พวกผู้ควบคุมดิน
ไม่ใจดีกับข้าศึกที่พ่ายแพ้แน่นอน

22
00:01:19,626 --> 00:01:20,668
จริงเหรอ

23
00:01:21,584 --> 00:01:23,334
เจ้าร่วมมือกับศัตรูจริงเหรอ

24
00:01:25,793 --> 00:01:28,709
- เรื่องมันซับซ้อน
- ไม่ ไม่เลย คําถามง่ายๆ

25
00:01:28,709 --> 00:01:30,459
เจ้าช่วยพวกผู้ควบคุมไฟใช่ไหม

26
00:01:39,834 --> 00:01:40,834
ใช่

27
00:01:44,876 --> 00:01:45,959
เทโอ

28
00:01:47,626 --> 00:01:49,501
พ่อพยายามปกป้องเจ้านะ

29
00:01:49,501 --> 00:01:51,668
พวกผู้ควบคุมไฟขู่ว่าจะฆ่าเรา

30
00:01:51,668 --> 00:01:54,459
และบุกโจมตีเมือง ถ้าพ่อไม่ยอมร่วมมือ

31
00:01:54,959 --> 00:01:59,334
เหตุผลเดียวที่โอมาชูยังอยู่รอด
เพราะบริการเล็กน้อยที่พ่อจัดให้

32
00:01:59,334 --> 00:02:02,584
"บริการ" เหรอ
พ่อเรียกการยื่นอาวุธให้ศัตรูแบบนั้นเหรอ

33
00:02:02,584 --> 00:02:05,334
อาวุธเหรอ ไม่ใช่ แค่งานออกแบบเล็กน้อย

34
00:02:05,334 --> 00:02:06,918
ไม่มีค่าอะไรในสงคราม

35
00:02:06,918 --> 00:02:09,501
อะไรๆ ก็กลายเป็นอาวุธได้ เมื่ออยู่ในมือคนชั่ว

36
00:02:10,501 --> 00:02:12,376
โดยเฉพาะคนของแคว้นอัคคี

37
00:02:13,709 --> 00:02:14,709
ซ็อกกา

38
00:02:16,001 --> 00:02:18,126
เจ้าย่อมเข้าใจเรื่องการตัดสินใจที่ยากๆ

39
00:02:18,126 --> 00:02:20,751
พ่อเจ้าก็ต้องจากครอบครัวเพื่อไปสู้รบ

40
00:02:20,751 --> 00:02:24,584
ต้องทิ้งให้เจ้าที่เป็นเด็กน้อยรับหน้าที่แทน

41
00:02:26,626 --> 00:02:28,293
เราแค่ทําสิ่งที่ต้องทํา

42
00:02:29,293 --> 00:02:30,584
เพื่อความอยู่รอด

43
00:02:30,584 --> 00:02:32,168
ใช้การประนีประนอม

44
00:02:32,959 --> 00:02:34,209
เพื่อแค่มีชีวิตอยู่ต่อไป

45
00:02:34,709 --> 00:02:36,834
พ่อข้าไม่มีวันทําอย่างเจ้าหรอก

46
00:02:41,668 --> 00:02:43,043
ข้าเจอเขาแล้ว

47
00:02:43,543 --> 00:02:44,751
แองอยู่ในคุก

48
00:03:18,001 --> 00:03:24,501
(เณรน้อยเจ้าอภินิหาร)

49
00:03:28,626 --> 00:03:34,126
(สู่ความมืดมิด)

50
00:03:36,543 --> 00:03:38,168
(ร้อยปีก่อน)

51
00:03:38,168 --> 00:03:39,084
แอง

52
00:03:40,126 --> 00:03:41,001
นี่ แอง

53
00:03:41,543 --> 00:03:44,334
ไง บูมี เจ้าฝึกเป็นไงบ้าง

54
00:03:44,334 --> 00:03:47,668
ท่าควบคุมดินก็พอทําได้ แต่คุมรูปทรงไม่ได้

55
00:03:47,668 --> 00:03:50,918
พูดอะไรแบบนั้น ก็เหมือนไบซันเวหาแล้วนี่

56
00:03:50,918 --> 00:03:53,001
ข้าตั้งใจทําตุ่นแบดเจอร์โมลต่างหาก

57
00:03:53,001 --> 00:03:54,084
แน่ใจเหรอ

58
00:03:59,126 --> 00:04:02,251
ไม่มีอะไรเทียบได้กับงานก่ออิฐของผู้ควบคุมดิน

59
00:04:03,293 --> 00:04:04,543
เรียบไร้รอยต่อ

60
00:04:05,834 --> 00:04:08,043
เมืองของพวกเขาจึงเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์

61
00:04:08,043 --> 00:04:12,293
พระราชวังอันน่าเกรงขาม
หอคอยต้านแรงโน้มถ่วง

62
00:04:13,584 --> 00:04:15,459
เรือนจําที่มิอาจเข้าถึงได้

63
00:04:15,459 --> 00:04:18,876
ข้าชื่นชมส่วนที่ไม่หดหู่ของโอมาชูมากกว่า

64
00:04:18,876 --> 00:04:21,043
เมืองนั้นก็เหมือนผู้คน

65
00:04:21,043 --> 00:04:23,043
ย่อมมีด้านมืดเสมอ

66
00:04:23,543 --> 00:04:25,626
ทุกวันนี้ดูเหมือนมีแต่ด้านมืด

67
00:04:25,626 --> 00:04:28,793
ใช่ สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ก็เกิดขึ้นทั่วโลก

68
00:04:29,876 --> 00:04:31,793
เป็นผลของสงครามหนึ่งศตวรรษ

69
00:04:31,793 --> 00:04:33,918
สงครามที่เริ่มต้นโดยแคว้นอัคคี

70
00:04:34,918 --> 00:04:37,043
และสงครามที่จะยุติได้โดยแคว้นอัคคี

71
00:04:38,001 --> 00:04:39,668
แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้น

72
00:04:40,918 --> 00:04:45,043
น้องชายข้า เจ้าอัคคีนั้นมีแค่มุมมองเดียว

73
00:04:45,668 --> 00:04:47,793
มีชัยหรือพ่ายแพ้

74
00:04:48,709 --> 00:04:50,209
เรื่องอื่นไร้ความสําคัญ

75
00:04:55,251 --> 00:04:57,751
แม้ต้องสูญเสียคนที่รักระหว่างทําศึก

76
00:04:58,293 --> 00:05:00,709
เพราะเหตุนี้ซูโกถึงกระหายที่จะจับตัวข้างั้นรึ

77
00:05:00,709 --> 00:05:04,084
เพื่อจะชนะสงครามนี้เพื่อพ่อของเขารึ

78
00:05:05,043 --> 00:05:07,668
ชัยชนะของซูโกไม่ได้อยู่ที่การมีชัยในสงคราม

79
00:05:08,543 --> 00:05:10,418
แต่คือการกอบกู้ชีวิตเดิมกลับคืนมา

80
00:05:10,418 --> 00:05:12,668
ทําให้เขาเห็นสิว่าหนทางนี้ไม่ถูกต้อง

81
00:05:12,668 --> 00:05:13,918
เขาต้องฟังท่านแน่

82
00:05:15,168 --> 00:05:18,001
เพราะเขาติดหนี้บุญคุณท่านมากมาย

83
00:05:20,459 --> 00:05:21,626
ตรงกันข้าม

84
00:05:22,751 --> 00:05:25,126
ข้าต่างหากที่ติดหนี้บุญคุณเขา

85
00:05:28,959 --> 00:05:31,001
เกินกว่าที่ข้าจะตอบแทนได้

86
00:05:32,834 --> 00:05:34,084
เป็นไปไม่ได้

87
00:05:34,584 --> 00:05:38,293
คุกของโอมาชูนั้นอยู่ลึกในใจกลางภูเขา
ที่รายล้อมไปด้วยหินแกร่ง

88
00:05:38,293 --> 00:05:40,793
ทางเข้าออกเดียวคือต้องผ่านวัง

89
00:05:41,584 --> 00:05:44,209
ขอโทษด้วย ผู้อวตารไม่มีวันกลับมาแล้ว

90
00:05:46,459 --> 00:05:47,918
เราจะไม่ทิ้งแอง

91
00:05:48,501 --> 00:05:50,376
เจ้าพาเราเข้าไปในวังได้

92
00:05:52,543 --> 00:05:54,418
ไม่มีวัน ขอโทษด้วย ข้าทําไม่ได้

93
00:05:54,418 --> 00:05:56,043
แล้วอุโมงค์ล่ะ

94
00:05:58,126 --> 00:05:59,126
อุโมงค์เหรอ

95
00:06:00,251 --> 00:06:02,418
อุโมงค์ลับที่ซ่อนอยู่ใต้ภูเขา

96
00:06:02,418 --> 00:06:05,793
ว่ากันว่าผู้ก่อตั้งเมือง
ใช้เป็นที่นัดพบเพื่อไม่ให้ใครล่วงรู้

97
00:06:06,459 --> 00:06:08,793
- เทพนิยาย
- พ่อบอกเองว่าเคยเห็น

98
00:06:10,334 --> 00:06:11,918
เว้นแต่ว่ามันก็เป็นเรื่องโกหก

99
00:06:15,168 --> 00:06:17,668
ใช่ มีอุโมงค์อยู่ แต่วางใจไม่ได้

100
00:06:17,668 --> 00:06:19,501
คนที่เข้าไปไม่เคยได้กลับออกมา

101
00:06:19,501 --> 00:06:22,793
ตามคําเล่าลือบอกว่าวิญญาณอาฆาตเฝ้าทางอยู่

102
00:06:23,418 --> 00:06:26,418
งั้นก็ไม่ใช่แค่อุโมงค์ลับ

103
00:06:26,418 --> 00:06:28,584
อุโมงค์ลับผีสิงรึ

104
00:06:29,168 --> 00:06:31,584
แม้ข้าหาทางลอดอุโมงค์ได้

105
00:06:31,584 --> 00:06:33,668
แต่ก็ไม่มีทางสู้กับทหารยาม

106
00:06:33,668 --> 00:06:36,543
เราจัดการเรื่องนั้นเอง แค่ช่วยให้เข้าไปได้ก็พอ

107
00:06:43,043 --> 00:06:44,543
จะพาเขาไปไหน

108
00:06:45,376 --> 00:06:46,376
ไปที่เดอะพิต

109
00:06:47,459 --> 00:06:48,501
เดอะพิตงั้นรึ

110
00:06:48,501 --> 00:06:51,543
ค่ายแรงงานแห่งอาณาจักรปฐพีสําหรับเชลยศึก

111
00:06:52,084 --> 00:06:55,209
คนที่ถูกนําตัวไปที่นั่นต่างก็หายไปจากโลก

112
00:07:02,293 --> 00:07:03,293
และเจ้า

113
00:07:03,876 --> 00:07:05,293
เจ้าไม่ได้โชคดีหรอก

114
00:07:06,501 --> 00:07:08,209
เจ้าต้องไปเข้าเฝ้าพระราชา

115
00:07:17,043 --> 00:07:20,001
แผนที่พวกนี้ดูไม่เข้าท่าเลย
อันนี้บอกไปทางตะวันออก

116
00:07:20,001 --> 00:07:21,626
อันนี้แสดงเส้นทางไปทางใต้

117
00:07:21,626 --> 00:07:25,584
และอันนี้... วนตรงขึ้นไป

118
00:07:32,584 --> 00:07:33,709
มีอะไรเหรอ

119
00:07:34,584 --> 00:07:36,584
คนเผ่าอัคคีที่ข้าร่วมงาน

120
00:07:40,168 --> 00:07:43,001
ตอบไปว่าจะไปเจอเขา แล้วรีบไปหาคณะแม่ทัพ

121
00:07:43,001 --> 00:07:45,959
ให้พวกเขาวางกับดักเพื่อจับกุมพวกสายลับ

122
00:07:45,959 --> 00:07:49,293
ไม่ ไม่ได้ พวกผู้ควบคุมไฟบอกไว้ชัดเจน

123
00:07:49,293 --> 00:07:51,876
ขืนต่อต้าน พวกเขาจะส่งทุกสรรพกําลังมาจัดการ

124
00:07:51,876 --> 00:07:53,126
ก็มาสิ

125
00:07:54,334 --> 00:07:56,418
ผู้อวตารกลับมายังโลกแล้ว

126
00:07:56,918 --> 00:07:58,418
หมดเวลาหลบซ่อน

127
00:07:59,459 --> 00:08:00,918
ได้เวลาออกศึก

128
00:08:15,209 --> 00:08:16,251
ฝ่าบาท

129
00:08:19,001 --> 00:08:20,918
นักโทษที่ท่านให้นําตัวมา

130
00:08:21,834 --> 00:08:24,834
เขาถูกจับเพราะก่อเหตุวิวาท ทําลายทรัพย์สิน

131
00:08:25,334 --> 00:08:26,918
คุกคามประชาชน

132
00:08:28,668 --> 00:08:31,418
และเขาเป็นผู้ควบคุมลม

133
00:08:38,084 --> 00:08:41,334
รากบัว เปลือกสน ดอกมะลิแห้ง

134
00:08:46,793 --> 00:08:49,376
รากบัว เปลือกสน ดอกมะลิแห้ง

135
00:08:49,376 --> 00:08:52,209
ลวกน้ําร้อน แช่ไว้สองนาที!

136
00:08:52,834 --> 00:08:53,834
ชาไหม

137
00:08:55,751 --> 00:08:58,293
- โอเค
- พวกเจ้าพูดผิดแล้ว

138
00:08:58,918 --> 00:09:01,418
- เราเห็นการควบคุมลม...
- ผิด!

139
00:09:01,418 --> 00:09:04,543
เขาไม่ได้เป็นแค่ผู้ควบคุมลม

140
00:09:05,168 --> 00:09:07,626
เขาเป็นปรมาจารย์แห่งธาตุทั้งสี่

141
00:09:07,626 --> 00:09:09,626
ผู้กอบกู้โลก

142
00:09:10,251 --> 00:09:11,251
เขาคือ...

143
00:09:12,251 --> 00:09:13,293
ผู้อวตาร

144
00:09:15,793 --> 00:09:18,334
และเขายังกระโดดบนโขดหินเก่งสุดๆ

145
00:09:23,834 --> 00:09:24,834
บูมีใช่ไหม

146
00:09:25,543 --> 00:09:26,793
หวัดดี แอง

147
00:09:27,418 --> 00:09:28,376
บูมี!

148
00:09:31,418 --> 00:09:32,793
ทําไมยังมีชีวิตอยู่ได้ล่ะ

149
00:09:33,751 --> 00:09:36,543
อยู่แบบคลีน กินของดี และโชคช่วย

150
00:09:36,543 --> 00:09:38,501
แต่ยากที่จะบอกว่าโชคดีหรือโชคร้าย

151
00:09:38,501 --> 00:09:41,501
แต่ที่สําคัญกว่านั้น เจ้ายังมีชีวิตอยู่ได้ยังไง

152
00:09:42,209 --> 00:09:43,626
แถมยังเป็นเด็กด้วย

153
00:09:44,876 --> 00:09:45,959
เรื่องมันยาว

154
00:09:55,626 --> 00:09:56,876
เปลือกสนรึ!

155
00:09:58,751 --> 00:10:02,293
เจ้าบ้าที่ไหนบอกให้ใส่เปลือกสนลงไป

156
00:10:04,459 --> 00:10:05,501
เจ้านั่นแหละบอก

157
00:10:09,918 --> 00:10:11,459
เอาตัวไป...

158
00:10:15,126 --> 00:10:16,043
งานกินเลี้ยง

159
00:10:54,626 --> 00:10:55,459
เจ็ท

160
00:10:57,418 --> 00:10:58,668
เจ้าหักหลังเรา

161
00:10:59,334 --> 00:11:00,334
หักหลังเจ้าเหรอ

162
00:11:01,126 --> 00:11:03,293
ข้าหยุดยั้งไม่ให้เจ้าฆ่าผู้บริสุทธิ์

163
00:11:03,293 --> 00:11:06,043
ผู้บริสุทธิ์งั้นรึ สายลับ ผู้ทรยศต่างหาก

164
00:11:06,043 --> 00:11:07,376
นั่นหรือคนที่เจ้าอยากช่วย

165
00:11:07,376 --> 00:11:09,626
ใช่ว่าทุกคนเป็นศัตรูนะ

166
00:11:09,626 --> 00:11:11,376
แต่ถ้าเจ้าต่อต้านเรา

167
00:11:13,043 --> 00:11:14,043
ก็เป็นศัตรู

168
00:11:17,501 --> 00:11:20,459
ชีวิตในขั้วโลกใต้อาจเรียบง่าย

169
00:11:21,043 --> 00:11:25,668
แต่ที่นี่ เราต้องตัดสินใจเรื่องยากๆ
ถึงต้องลุกขึ้นต่อสู้ไง

170
00:11:27,584 --> 00:11:29,001
นึกว่าเจ้าอยู่ข้างเราซะอีก

171
00:11:31,209 --> 00:11:32,459
อยู่ข้างข้า

172
00:11:32,459 --> 00:11:35,626
เจ็ท ลืมไปแล้วรึว่าเจ้าต่อสู้เพื่ออะไร

173
00:11:35,626 --> 00:11:38,584
เจ้าบอกให้ข้านึกถึงแม่ ข้าก็ทําตาม

174
00:11:38,584 --> 00:11:41,751
ข้าจําได้ว่าแม่ไม่อยากให้ใจข้าต้องขมขื่น

175
00:11:42,709 --> 00:11:45,334
ข้าถึงได้รู้ว่าเจ้าเลือกอยู่ผิดข้าง

176
00:11:45,334 --> 00:11:47,168
เจ้าไม่ได้ต่อสู้เพื่อสิ่งที่รัก

177
00:11:47,168 --> 00:11:49,043
แต่ต่อสู้เพราะความเกลียดชัง

178
00:11:51,043 --> 00:11:52,376
เหมือนพวกผู้ควบคุมไฟ

179
00:11:53,626 --> 00:11:56,709
ข้าไม่เหมือนพวกผู้ควบคุมไฟ

180
00:12:18,834 --> 00:12:19,876
ลาก่อน เจ็ท

181
00:12:21,334 --> 00:12:22,793
ดูพลังที่เจ้ามีสิ

182
00:12:22,793 --> 00:12:25,126
- เพราะข้าช่วยชัดๆ
- ไม่ใช่เพราะเจ้าหรอก

183
00:12:25,959 --> 00:12:27,001
เพราะตัวข้าเอง

184
00:12:46,668 --> 00:12:47,501
เจ้า!

185
00:12:48,751 --> 00:12:50,084
เจ้าไม่ได้ประจําตรงนี้นี่

186
00:12:50,918 --> 00:12:54,501
ขอรับ ข้าได้รับมอบหมายให้มาย้ายตัวนักโทษ

187
00:12:54,501 --> 00:12:55,751
แต่ว่าข้า...

188
00:12:56,293 --> 00:12:58,043
คือว่าข้ามาสาย

189
00:12:58,043 --> 00:13:00,709
ถ้าผู้บังคับบัญชาข้ารู้เข้า...

190
00:13:00,709 --> 00:13:02,418
เดือนนี้ข้ามีเรื่องมามากพอแล้ว

191
00:13:04,126 --> 00:13:06,168
ผู้ควบคุมไฟเฒ่าถูกพาไปที่เดอะพิต

192
00:13:06,168 --> 00:13:07,584
อีกคนยังอยู่ในนั้น

193
00:13:09,209 --> 00:13:10,209
อีกคนเหรอ

194
00:13:10,209 --> 00:13:13,001
ใช่ เด็กหัวล้าน พระราชาต้องการพบตัวเขา

195
00:13:14,043 --> 00:13:16,001
ไง จะไปยืนเฝ้าไหม

196
00:13:16,751 --> 00:13:18,084
เจ้าจะทํายังไง

197
00:13:24,876 --> 00:13:27,501
อาหารของเจ้ามีสองอย่างให้เลือก

198
00:13:29,001 --> 00:13:31,334
เนื้อติดซี่โครงจากเกาะจิงโจ้

199
00:13:31,334 --> 00:13:34,501
มันแทบจะกระโดดเข้าปากเลยล่ะ

200
00:13:40,293 --> 00:13:42,668
และอีกอย่างคือ

201
00:13:42,668 --> 00:13:44,001
สตูสาหร่าย

202
00:13:44,001 --> 00:13:46,709
ได้ยินว่าสาหร่าย "ซัดส่าย" เม็ดสีในผิวไง

203
00:13:51,043 --> 00:13:52,834
มุกนี้ดีนะ เด็ดเลย

204
00:13:52,834 --> 00:13:54,084
ข้าขอสตู

205
00:13:56,084 --> 00:13:57,376
ข้าไม่กินเนื้อสัตว์

206
00:13:58,709 --> 00:14:00,084
ถูกแล้ว เจ้าไม่กินเนื้อสัตว์

207
00:14:03,126 --> 00:14:04,418
เลือกได้ดี

208
00:14:08,501 --> 00:14:10,543
เดี๋ยว นี่เป็นการทดสอบเหรอ

209
00:14:10,543 --> 00:14:12,126
อะไร ทดสอบอะไร

210
00:14:12,126 --> 00:14:15,543
ไม่ มันเหมือน... เกมซะมากกว่า

211
00:14:15,543 --> 00:14:17,709
เจ้าชอบเล่นเกมไม่ใช่เหรอ

212
00:14:18,251 --> 00:14:22,834
เป็นไง แช่แข็งในภูเขาน้ําแข็งอยู่ร้อยปีเชียวรึ

213
00:14:23,334 --> 00:14:26,126
มันคง... เยี่ยมมากแน่ๆ

214
00:14:26,126 --> 00:14:27,709
ไม่ ฝันร้ายชัดๆ

215
00:14:27,709 --> 00:14:30,626
ไม่เอาน่า มันจะแย่แค่ไหนเชียว

216
00:14:30,626 --> 00:14:33,543
โลกลุกเป็นไฟ ผู้คนต้องล้มตาย

217
00:14:33,543 --> 00:14:38,001
แต่เจ้า... กลับหลับใหลไม่รับรู้อะไร

218
00:14:38,001 --> 00:14:40,376
ผู้ควบคุมลมถูกกวาดล้างจนหมดสิ้น

219
00:14:42,251 --> 00:14:43,959
ข้ากลับไม่ได้อยู่ช่วยพวกเขาเลย

220
00:14:43,959 --> 00:14:48,334
ก็นักบวชพวกนั้นออกจะ... เลื่อนลอย
ข้าพูดถูกไหม

221
00:14:50,084 --> 00:14:51,751
มันเป็นโศกนาฏกรรม

222
00:14:52,334 --> 00:14:54,043
และอาจเกิดขึ้นอีก

223
00:14:54,584 --> 00:14:59,168
ข้าถึงต้องไปที่เผ่าวารีเหนือโดยเร็วที่สุด

224
00:14:59,168 --> 00:15:01,334
นั่นคือเหตุผลที่เจ้าต้องปล่อยข้าไป

225
00:15:01,834 --> 00:15:03,959
ข้าจะได้ไปช่วยพวกผู้ควบคุมน้ํา

226
00:15:06,876 --> 00:15:09,501
ผักกาดจ๋า ลาก่อน

227
00:15:13,793 --> 00:15:16,793
บูมี! มันสําคัญมากนะ

228
00:15:16,793 --> 00:15:18,043
เจ้าไม่ใส่ใจเลยรึ

229
00:15:20,501 --> 00:15:21,501
ใส่ใจรึ

230
00:15:23,293 --> 00:15:27,793
กล้าดียังไงมาสั่งให้ข้าใส่ใจอะไร

231
00:15:28,626 --> 00:15:32,418
เจ้าได้ทําศึกที่ยาวนานมาเป็นศตวรรษรึเปล่า

232
00:15:32,918 --> 00:15:37,001
เจ้าได้เห็นโลกทั้งใบของเจ้า
ไหม้เป็นจุณต่อหน้าต่อตาไหม

233
00:15:40,126 --> 00:15:42,751
จะบอกอะไรให้นะ ผู้อวตาร

234
00:15:44,043 --> 00:15:46,668
เจ้าอาจมีอายุร้อยปี

235
00:15:48,459 --> 00:15:53,584
แต่เจ้าไม่ได้มีชีวิตอยู่เป็นเวลาร้อยปี

236
00:15:54,084 --> 00:15:57,876
โดยเฉพาะร้อยปีที่ผ่านมานี้

237
00:15:58,793 --> 00:16:01,084
ข้าไม่เชื่อหรอกว่าเจ้าสิ้นหวังเสียแล้ว

238
00:16:03,168 --> 00:16:04,334
ไม่ใช่ตัวเจ้า บูมี

239
00:16:04,959 --> 00:16:06,626
จริงเหรอ

240
00:16:09,334 --> 00:16:11,876
รับคําท้า

241
00:16:21,376 --> 00:16:22,751
ไม่น่าใช่ทางนี้

242
00:16:22,751 --> 00:16:24,751
นี่เป็นทางเข้าเดียวของเขาลูกนี้

243
00:16:25,501 --> 00:16:26,501
แน่ใจเหรอ

244
00:16:27,751 --> 00:16:28,751
ฟังสิ

245
00:16:29,584 --> 00:16:30,709
ได้ยิน...

246
00:16:31,751 --> 00:16:32,751
เสียงเพลงไหม

247
00:16:39,209 --> 00:16:43,959
เมื่อพบว่าตัวเองอยู่ในความมืดมิด

248
00:16:45,834 --> 00:16:51,959
มองเห็นแต่เนินผาและโขดหิน

249
00:16:51,959 --> 00:16:54,043
ดีเลย หยิบขึ้นมาเล่นด้วยกันสิ

250
00:16:54,043 --> 00:16:57,751
จําไว้ว่าของขวัญล้ําค่า

251
00:16:57,751 --> 00:17:00,668
ที่ฝังลึกอยู่ภายในนั้น

252
00:17:00,668 --> 00:17:01,584
เขย่าสิ

253
00:17:01,584 --> 00:17:07,376
สํารวจลึกลงไป แล้วจะได้พบ

254
00:17:08,334 --> 00:17:11,543
อัญมณีแห่งใจข้า

255
00:17:12,084 --> 00:17:16,459
อัญมณีแห่งใจข้า

256
00:17:16,459 --> 00:17:17,501
เย่

257
00:17:25,709 --> 00:17:29,501
ดี เข้าท่าดีจัง แล้วพวกเจ้ามาทําอะไรที่นี่

258
00:17:29,501 --> 00:17:32,168
เรามาทําอะไรที่นี่งั้นรึ พวกเจ้ามาทําอะไรที่นี่

259
00:17:33,001 --> 00:17:34,668
เรากําลังทําสิ่งที่เราทําอยู่ไง

260
00:17:35,251 --> 00:17:38,043
ใช่ แต่... ทําไมถึงมาทําที่นี่

261
00:17:38,043 --> 00:17:39,418
ดนตรีอะคูสติก

262
00:17:40,001 --> 00:17:41,168
ไพเราะที่สุดในโอมาชู

263
00:17:48,459 --> 00:17:49,459
ได้ยินใช่ไหม

264
00:17:50,043 --> 00:17:52,918
ความกลมกลืน นั่นแหละคือความเป็นเรา

265
00:17:52,918 --> 00:17:56,334
ความกลมกลืน ดนตรี ความรัก

266
00:17:58,751 --> 00:18:02,876
ถ้าคนพวกนี้อยู่ที่นี่ได้ อุโมงค์นี้ก็คงไม่แย่ขนาดนั้น

267
00:18:03,876 --> 00:18:05,543
อุโมงค์เหรอ ไม่นะ

268
00:18:05,543 --> 00:18:07,501
แถวนี้ไม่ใช่อุโมงค์

269
00:18:10,251 --> 00:18:12,084
อุโมงค์อยู่ทางโน้น

270
00:18:19,501 --> 00:18:21,584
แน่นอน เราไม่เข้าไปหรอก

271
00:18:22,251 --> 00:18:23,293
เราไม่มีทางเลือก

272
00:18:25,459 --> 00:18:26,959
เพราะต้องไปตามหาเพื่อน

273
00:18:28,418 --> 00:18:29,918
ถ้าอย่างนั้น...

274
00:18:30,668 --> 00:18:34,251
ก็ควรจะดูนี่ก่อน
มันเป็นเรื่องเล่าของคู่รักสองคน

275
00:18:38,334 --> 00:18:42,293
โอมากับชูพบกันที่ยอดเขา
ซึ่งเป็นจุดแบ่งเขตสองหมู่บ้าน

276
00:18:44,959 --> 00:18:48,001
สองหมู่บ้านเป็นศัตรูกัน ทั้งคู่จึงมิอาจอยู่ด้วยกันได้

277
00:18:48,001 --> 00:18:51,001
แต่ด้วยความรักที่แน่นหนัก ทั้งสองจึงได้พบหนทาง

278
00:18:52,418 --> 00:18:54,584
ทั้งสองเรียนรู้การควบคุมดินจากตุ่นแบดเจอร์โมล

279
00:18:54,584 --> 00:18:56,709
จนได้กลายเป็นผู้ควบคุมดินคู่แรกของโลก

280
00:19:00,584 --> 00:19:03,834
พวกเขาสร้างอุโมงค์สุดซับซ้อน
เพื่อเป็นที่พบกันอย่างลับๆ

281
00:19:06,584 --> 00:19:09,543
แต่แล้ววันหนึ่ง ฝ่ายชายก็ไม่มาตามนัด

282
00:19:10,168 --> 00:19:12,043
ชูถูกสังหารในศึกระหว่างหมู่บ้าน

283
00:19:14,334 --> 00:19:17,418
โอมาใจสลาย นางกราดเกรี้ยว
พร้อมจะถาโถมพลังควบคุมดิน

284
00:19:17,418 --> 00:19:19,709
ให้ทั้งสองฝ่ายยอมจํานน

285
00:19:21,834 --> 00:19:23,793
นางสามารถทําลายทุกชีวิตจนราบคาบ

286
00:19:25,834 --> 00:19:29,001
แต่แล้วนางกลับประกาศยุติสงคราม

287
00:19:32,209 --> 00:19:36,251
ทั้งสองหมู่บ้านจึงช่วยนางสร้างเมืองใหม่
ที่ทุกคนอยู่ร่วมกันอย่างสันติ

288
00:19:36,751 --> 00:19:39,543
เมืองที่ยิ่งใหญ่ถูกตั้งชื่อว่า โอมาชู

289
00:19:39,543 --> 00:19:41,501
อนุสรณ์สถานแห่งรักของทั้งคู่

290
00:19:47,376 --> 00:19:49,293
"ความรักสว่างสดใสที่สุดในความมืด"

291
00:19:50,918 --> 00:19:51,959
จดจําสิ่งนี้ไว้

292
00:19:52,626 --> 00:19:54,793
โดยเฉพาะถ้าจะเข้าไปในห้วงที่มืดมิด

293
00:19:54,793 --> 00:19:57,126
ที่สิ่งมีชีวิตไม่มีวันกลับออกมา

294
00:19:59,876 --> 00:20:02,751
โอ้ คู่รักสองคน...

295
00:20:02,751 --> 00:20:05,959
ไม่เป็นไรหรอก ในนั้นไม่มีอะไรต้องกลัว

296
00:20:06,709 --> 00:20:10,501
ใช่ วิญญาณอาฆาตแค้นไม่มีจริงหรอก

297
00:20:13,168 --> 00:20:17,918
อุโมงค์ลับ

298
00:20:18,543 --> 00:20:21,043
ทะลุผ่านภูเขา

299
00:20:21,043 --> 00:20:28,043
อุโมงค์ อุโมงค์ อุโมงค์ อุโมงค์ลับ

300
00:20:28,043 --> 00:20:29,084
เย่!

301
00:20:30,626 --> 00:20:31,668
ถึงวาระแล้ว

302
00:20:33,584 --> 00:20:37,251
หน่วยคุ้มกันผู้ควบคุมดินจัดเต็มสําหรับตาแก่คนนึง

303
00:20:37,876 --> 00:20:38,876
ปลื้มใจยิ่งนัก

304
00:20:40,251 --> 00:20:41,418
- หยุด!
- หยุดก่อน

305
00:20:42,709 --> 00:20:43,751
- หยุด!
- หยุด

306
00:20:49,959 --> 00:20:51,126
ต้องระวังไว้ก่อน

307
00:20:53,043 --> 00:20:55,459
คนมากมายแถวนี้ย่อมอยากรู้อยากเห็น

308
00:20:55,459 --> 00:20:58,209
เมื่อจอมมังกรแห่งตะวันตกผู้เลื่องชื่อผ่านมา

309
00:20:58,209 --> 00:21:02,334
แม่ทัพเผ่าอัคคีที่ปิดล้อมบาซิงเซอยู่ตั้ง 600 วัน

310
00:21:02,918 --> 00:21:05,709
อาจมีคนที่อยากสะสางเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

311
00:21:06,668 --> 00:21:08,459
ปล่อยให้มันเกิดขึ้นไม่ได้จริงไหม

312
00:21:10,459 --> 00:21:13,876
มีอะไรที่พอจะทําให้เจ้าเดินทางสะดวกขึ้นไหม

313
00:21:16,459 --> 00:21:17,459
ไม่เป็นไร

314
00:21:18,084 --> 00:21:19,084
ขอบคุณ

315
00:21:25,668 --> 00:21:26,959
แน่ใจนะ

316
00:21:26,959 --> 00:21:28,709
ไม่เอาน่า พูดออกมาเลย

317
00:21:30,418 --> 00:21:31,918
อีกไกลโขกว่าจะถึงเดอะพิต

318
00:21:34,834 --> 00:21:37,209
และข้าก็มีเวลาเหลือเฟือ

319
00:21:45,293 --> 00:21:46,793
เอาละ ทุกคน ขึ้นขี่ได้!

320
00:22:01,168 --> 00:22:02,584
เจ้าจะไปทางเหนือรึ

321
00:22:02,584 --> 00:22:05,418
ทางเหนือมันแย่นะ

322
00:22:05,418 --> 00:22:07,418
ไฟลุกโชนทั่วไปหมด

323
00:22:07,418 --> 00:22:10,084
ไม่มีทางเลือก ข้าจําเป็นต้องไปที่นั่น

324
00:22:10,084 --> 00:22:13,709
ขอแนะนํา ทางตรงไม่ใช่ทางที่ดีที่สุดเสมอไป

325
00:22:13,709 --> 00:22:16,376
หมายถึงไม่ควรใช้ทางตรงใช่ไหม

326
00:22:22,543 --> 00:22:25,376
หมายถึงเจ้าควรระมัดระวังเวลาเดิน

327
00:22:29,626 --> 00:22:31,168
บูมี นี่มันอะไรกัน

328
00:22:55,334 --> 00:22:57,209
บูมี เจ้าพยายามจะพิสูจน์อะไร

329
00:22:57,209 --> 00:22:58,293
"พิสูจน์" งั้นรึ

330
00:22:58,918 --> 00:23:03,126
ข้าอาจจะพยายามแสดงให้เห็นว่า
การเดินทางของผู้อวตารมันไม่ง่าย

331
00:23:03,876 --> 00:23:08,043
หรือข้าอาจจะอยากเล่นเกม
เหมือนที่เราเคยเล่นกันสมัยก่อน

332
00:23:08,876 --> 00:23:13,751
หรือข้าแค่อยากกินลูกกวาดหินเฉยๆ

333
00:23:41,959 --> 00:23:43,043
ข้ามาแล้ว ท่านลุง

334
00:23:53,043 --> 00:23:53,876
ทางนี้

335
00:23:55,126 --> 00:23:56,543
แผนที่บอกอย่างนั้นเหรอ

336
00:23:58,168 --> 00:24:00,418
แผนที่มันไม่ชัดเจน แต่ข้ามีลางสังหรณ์

337
00:24:01,376 --> 00:24:02,293
"ลางสังหรณ์" รึ

338
00:24:03,751 --> 00:24:06,876
ใช่ ลางสังหรณ์ ความรู้สึก สัญชาตญาณ

339
00:24:10,168 --> 00:24:11,501
เห็นตรงนั้นไหม

340
00:24:13,793 --> 00:24:14,918
ดับไฟซะ

341
00:24:20,501 --> 00:24:22,084
รู้อะไรไหม

342
00:24:22,834 --> 00:24:24,709
"ความรักสว่างสดใสที่สุดในความมืด"

343
00:24:24,709 --> 00:24:26,293
เข้าใจรึยัง การบอกใบ้ไง

344
00:24:27,418 --> 00:24:30,501
ต้องยอมอยู่ในความมืดเพื่อที่จะเดินตามแสงได้

345
00:24:30,501 --> 00:24:32,043
นั่นคือวิธีหาทางเข้า

346
00:24:32,834 --> 00:24:34,793
แสงของคริสตัลเหรอ

347
00:24:35,876 --> 00:24:37,668
มันเป็นแบบนี้ทั่วทั้งถ้ํา

348
00:24:37,668 --> 00:24:39,793
ทั้งตามผนัง ตามพื้น

349
00:24:39,793 --> 00:24:42,001
- กระจายไปทั่ว
- มันคือเส้นทาง

350
00:24:42,001 --> 00:24:44,959
"ความรักสว่างสดใสที่สุดในความมืด"
ไม่ใช่ "ผลึกหินเรืองแสง"

351
00:24:44,959 --> 00:24:47,251
เอกสิทธิ์แห่งกวีไง อย่างที่กวีกล่าวไว้ว่า

352
00:24:47,251 --> 00:24:50,376
ความรักคือคําตอบ คือสิ่งเดียวที่เราต้องการ
ความรักทําให้โลกหมุน

353
00:24:50,376 --> 00:24:52,043
ทีนี้เลยอ้างกวีเหรอ

354
00:24:53,376 --> 00:24:56,084
- ซ็อกกา เดี๋ยวสิ!
- คาทาร่า เจ้ามีปัญหาอะไร!

355
00:24:56,084 --> 00:24:58,334
ปัญหาคือพี่ไม่ยอมฟังความเห็นข้า

356
00:24:59,001 --> 00:25:00,001
อีกแล้ว

357
00:25:00,001 --> 00:25:02,834
- ข้าไม่ใช่เด็กน้อยแล้วนะ
- แต่ทําตัวแบบนั้น

358
00:25:02,834 --> 00:25:04,751
พี่ก็ทําตัวเหมือนรู้ไปหมดทุกอย่าง

359
00:25:04,751 --> 00:25:07,709
ทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ําว่าผู้ทรยศโกหกพี่

360
00:25:07,709 --> 00:25:10,459
- แค่เด็กสาวที่หลงเชื่อผู้ก่อการร้าย
- ไม่ใช่แบบนั้นนะ

361
00:25:10,459 --> 00:25:13,376
- เจ้าไม่น่าไปคุยกับเขาเลย
- พี่ไม่มีสิทธิ์มาสั่งให้คุยกับใคร

362
00:25:13,376 --> 00:25:16,293
- เจ้าไม่มีสิทธิ์เมินข้า
- ข้ามีสิทธิ์ ถ้าพี่งี่เง่า

363
00:25:16,293 --> 00:25:18,418
- พ่อให้ข้าเป็นผู้นํา
- พี่ไม่ใช่พ่อ!

364
00:25:34,251 --> 00:25:36,376
เราคงไม่ได้อยู่ที่วูล์ฟโคฟอีกต่อไปใช่ไหม

365
00:25:38,084 --> 00:25:38,959
คงไม่

366
00:25:43,043 --> 00:25:45,376
ลองนึกดูสิ ถ้าย่าเห็นเราในสภาพนี้

367
00:25:49,126 --> 00:25:51,209
อยากกินเนื้อแมวน้ําแห้งของย่าจริงๆ เลย

368
00:25:51,709 --> 00:25:52,751
ไม่ก็บะหมี่

369
00:25:53,668 --> 00:25:55,084
กับน้ําซุปร้อนๆ

370
00:25:55,084 --> 00:25:56,376
ไม่นานก็คงได้กิน

371
00:25:58,084 --> 00:25:59,334
คิดอย่างนั้นจริงๆ เหรอ

372
00:26:03,834 --> 00:26:04,834
ไม่รู้สิ

373
00:26:10,626 --> 00:26:11,626
ลุกเถอะ

374
00:26:12,293 --> 00:26:13,501
ไปกันได้แล้ว

375
00:26:17,459 --> 00:26:20,584
เนื้อแมวน้ําแห้ง ไม่ยักรู้ว่าพี่ชอบกินของแบบนั้น

376
00:26:24,418 --> 00:26:25,834
พามาตรงนี้

377
00:26:28,251 --> 00:26:29,668
ใส่อานเจ้าตัวนั้นซะ

378
00:26:39,251 --> 00:26:41,126
ผู้ควบคุมไฟไม่ต้องการน้ําหรอก ใช่ไหม

379
00:26:48,001 --> 00:26:49,418
ที่บาซิงเซ

380
00:26:50,043 --> 00:26:53,501
เราต้องจัดสรรน้ําดื่มให้ทั้งเมือง
หลังโดนปิดล้อมปีแรก

381
00:26:56,001 --> 00:26:57,501
เพราะเป็นทหาร

382
00:26:58,209 --> 00:26:59,793
เราจึงได้รับสิทธิพิเศษ

383
00:27:03,876 --> 00:27:05,001
แต่น้องชายข้า...

384
00:27:07,001 --> 00:27:08,293
เป็นคนขี้สงสาร

385
00:27:11,668 --> 00:27:14,959
เขารวบรวมอาหารกับน้ําจากหน่วย
และเอาไปให้เด็กๆ

386
00:27:17,543 --> 00:27:21,626
เขาเฝ้ารักษาการณ์
ในคืนที่พวกเจ้าเผากําแพงตะวันออก

387
00:27:24,376 --> 00:27:26,293
กว่าเราจะดับไฟได้

388
00:27:26,293 --> 00:27:28,584
ร่างเขาก็ไม่มีอะไรเหลือให้ฝัง

389
00:27:33,751 --> 00:27:35,084
เขาอายุ 19

390
00:27:39,418 --> 00:27:40,834
ทุกชีวิตที่สูญเสียไป

391
00:27:42,001 --> 00:27:43,168
ทุกการสู้รบ

392
00:27:44,293 --> 00:27:46,168
บาซิงเซก็ยังอยู่ยืนยง

393
00:27:48,501 --> 00:27:49,584
มันคุ้มค่าไหม

394
00:27:52,084 --> 00:27:53,376
เราอยู่ในช่วงสงคราม

395
00:27:54,209 --> 00:27:56,668
- ข้าเป็นทหาร
- เจ้ามันนักฆ่าเลือดเย็น

396
00:28:05,751 --> 00:28:06,751
รู้ไหมว่า...

397
00:28:09,543 --> 00:28:12,543
ข้ายังได้กลิ่นควันไฟยามข้านอนหลับ

398
00:28:15,501 --> 00:28:17,043
มันไม่เคยจางหายไปเลย

399
00:28:33,543 --> 00:28:35,418
สงครามบีบคั้นให้เราทําได้ทุกอย่าง

400
00:28:36,584 --> 00:28:39,334
บางคนก็ไม่ชอบใจที่ต้องเจอเรื่องแบบนั้น

401
00:28:39,334 --> 00:28:42,501
นั่นเป็นการขอโทษ
ที่น่าสมเพชของเจ้าในสิ่งที่ทําลงไปงั้นรึ

402
00:28:43,834 --> 00:28:46,001
ข้าไม่ได้พูดถึงตัวเอง

403
00:28:56,168 --> 00:28:57,168
ท่าน

404
00:29:01,209 --> 00:29:02,209
มาเถอะขอรับ

405
00:29:10,251 --> 00:29:11,626
จริงใช่ไหม

406
00:29:14,543 --> 00:29:16,418
เจ้ามันไร้ความเป็นมนุษย์

407
00:29:19,209 --> 00:29:22,209
เจ้าไม่เข้าใจถึงความสูญเสีย

408
00:29:46,959 --> 00:29:48,584
จริงรึที่เขาละทิ้งการปิดล้อม

409
00:29:48,584 --> 00:29:50,918
ใช่ หลังจากลูกชายเขาถูกฆ่า

410
00:29:50,918 --> 00:29:54,668
ลูกชายเขาตายเยี่ยงวีรบุรุษ
ส่วนเขาคงเป็นที่เลื่องลือว่าขี้ขลาด

411
00:29:59,293 --> 00:30:03,293
ท่านพี่ รู้เถิดว่าลูเทนจะได้รับการเชิดชูตลอดไป

412
00:30:03,293 --> 00:30:06,209
ในฐานะวีรบุรุษของแคว้นอัคคี

413
00:30:06,918 --> 00:30:08,001
ขอบคุณ โอไซ

414
00:30:11,293 --> 00:30:13,876
การพลีชีพของเขาจะถูกจารึกไว้ในตํานาน

415
00:30:23,293 --> 00:30:24,293
ท่านลุง

416
00:30:25,876 --> 00:30:29,084
ช่างเป็นเกียรติที่น่ายกย่องสําหรับท่านและลูเทน

417
00:30:30,001 --> 00:30:32,084
ที่เขาตายในการทําหน้าที่รับใช้แคว้นอัคคี

418
00:30:52,043 --> 00:30:57,209
ตอนที่การร่ําเรียนของข้าค่อนข้างแย่
จนทําให้ท่านพ่อไม่พอใจ

419
00:30:58,543 --> 00:31:01,001
ลูเทนได้มอบสิ่งนี้ให้ข้า

420
00:31:02,334 --> 00:31:06,959
เขาได้เหรียญนี้มา
เพราะสอบได้ที่หนึ่งในหลักสูตรวิชาทหาร

421
00:31:09,751 --> 00:31:14,751
เขาบอกว่ามันควรอยู่กับ
ผู้ที่ถูกลิขิตให้ทําสิ่งที่ยิ่งใหญ่

422
00:31:14,751 --> 00:31:16,251
สิ่งนี้ทําให้ข้าแกร่งขึ้น

423
00:31:33,668 --> 00:31:35,418
ลูเทนไม่เคยต้องการสิ่งนี้

424
00:31:35,418 --> 00:31:37,751
เพราะเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดที่ข้ารู้จัก

425
00:32:26,543 --> 00:32:27,834
เก่งขึ้นเยอะเลยนะ

426
00:32:28,834 --> 00:32:31,251
การฝึกฝน และวิธีการที่ถูกต้อง

427
00:32:32,001 --> 00:32:33,334
เหรอ จากคัมภีร์ใช่ไหม

428
00:32:34,209 --> 00:32:35,209
ใช่

429
00:32:36,293 --> 00:32:39,501
แล้วก็เจ็ท เขาช่วยให้ข้าก้าวข้ามบางอย่าง

430
00:32:41,459 --> 00:32:44,251
เขาเสียครอบครัวเหมือนเรา

431
00:32:44,251 --> 00:32:46,709
เขารู้ว่าความทรงจําเหล่านั้นคอยรั้งเราไว้ยังไง

432
00:32:47,334 --> 00:32:49,709
เขาช่วยให้เห็นว่าข้าหมกมุ่นอยู่กับความคิดที่ว่า

433
00:32:49,709 --> 00:32:52,834
แม่ตายยังไง แต่ไม่ใช่แม่ใช้ชีวิตยังไง

434
00:32:55,126 --> 00:32:58,918
เจ็ทอาจหลงเดินทางผิด แต่เพราะเขาถูกบีบคั้น

435
00:32:59,418 --> 00:33:00,543
เหมือนกับไซ

436
00:33:05,376 --> 00:33:07,418
ไซบอกว่าข้าควรเป็นวิศวกร

437
00:33:08,626 --> 00:33:10,001
นั่นคือสิ่งที่ข้าอยากเป็นจริงๆ

438
00:33:12,376 --> 00:33:14,126
- เชื่อที่เขาบอกไหม
- ไม่รู้สิ

439
00:33:14,126 --> 00:33:17,168
แต่ก็ดีที่มีคนบอกว่า
ข้ามีความสามารถที่จะมอบให้กับโลก

440
00:33:18,084 --> 00:33:20,334
นอกจากทักษะการต่อสู้ที่เหนือชั้นของข้า

441
00:33:22,584 --> 00:33:23,584
ซ็อกกา

442
00:33:24,501 --> 00:33:27,418
ที่ข้าพูดเปรียบพี่กับพ่อ...

443
00:33:28,584 --> 00:33:29,584
ช่างมันเถอะ

444
00:33:30,209 --> 00:33:33,834
พี่เป็นหัวหน้าเผ่า
และปกป้องเราโดยไม่มีใครช่วยเลย

445
00:33:35,418 --> 00:33:38,001
พ่อไม่เคยต้องแบกรับภาระนั้นคนเดียว

446
00:33:40,459 --> 00:33:41,918
พี่รับภาระหนักกว่าพ่อเสียอีก

447
00:33:53,584 --> 00:33:56,501
อ้าว ไม่ใช่แล้วสิ

448
00:33:58,418 --> 00:34:01,418
คริสตัลก็เป็นแค่คริสตัลอย่างที่ข้าคิด

449
00:34:10,376 --> 00:34:13,959
นี่ไม่ควรจะอยู่ตรงนี้
เราผ่านตรงนี้มาก่อน ผนังถ้ําไม่ใช่แบบนี้

450
00:34:13,959 --> 00:34:15,293
เป็นไปได้ยังไง

451
00:34:16,168 --> 00:34:17,251
มันเป็นไปไม่ได้

452
00:34:18,626 --> 00:34:19,626
เว้นแต่ว่า...

453
00:34:21,334 --> 00:34:22,876
อุโมงค์เปลี่ยนทิศทางไป

454
00:34:28,126 --> 00:34:31,959
หลังประตูบานนี้มีสิ่งท้าทายน่าหวาดกลัวรออยู่

455
00:34:31,959 --> 00:34:35,876
บททดสอบที่แท้จริง
ว่าเจ้าพร้อมจะเป็นผู้อวตารหรือไม่

456
00:34:37,126 --> 00:34:38,126
บูมี

457
00:34:38,793 --> 00:34:42,168
สิ่งท้าทาย เกม บททดสอบ
ไม่มีอะไรสมเหตุสมผลซะเลย

458
00:34:42,168 --> 00:34:45,126
ที่ผ่านมาร้อยปีก็ไม่มีอะไรสมเหตุสมผล

459
00:34:45,959 --> 00:34:47,251
นี่ไม่ใช่ตัวตนของเจ้า

460
00:34:48,293 --> 00:34:52,084
บูมีที่ข้ารู้จักเป็นเด็กที่รื่นเริงรักสนุก

461
00:34:52,084 --> 00:34:55,668
ชอบกระโดดโขดหิน และมักคิดถึงเพื่อนเสมอ

462
00:34:58,626 --> 00:35:01,126
ข้าเชื่อว่าเด็กคนนั้นยังอยู่ในตัวเจ้า

463
00:35:03,751 --> 00:35:04,959
ช่างหลักแหลม

464
00:35:06,334 --> 00:35:09,876
ในหัวเจ้ามีแต่เรื่องเกมจริงไหม ผู้อวตาร

465
00:35:09,876 --> 00:35:12,418
ใครสนเรื่องหน้าที่รับผิดชอบกันล่ะ

466
00:35:12,418 --> 00:35:15,918
ใครสนเรื่องปกป้องโลกกันล่ะ

467
00:35:15,918 --> 00:35:19,626
ไม่มี เล่นสนุกไปเรื่อยดีกว่า ข้าพูดถูกไหม

468
00:35:21,293 --> 00:35:22,126
งั้นก็...

469
00:35:23,626 --> 00:35:27,668
มาเล่นเกมสุดท้ายกันเถอะ

470
00:35:46,543 --> 00:35:47,918
ตามสัญญา

471
00:35:49,418 --> 00:35:53,584
เกมสุดท้ายที่ต้องเล่น ผู้อวตาร

472
00:35:54,418 --> 00:35:56,084
เกมนี้ง่ายที่สุด

473
00:35:56,709 --> 00:35:59,626
เจ้าสู้กับข้า

474
00:36:05,501 --> 00:36:07,751
จนตายไปข้างหนึ่ง

475
00:36:12,084 --> 00:36:14,043
บ้าชัดๆ ทําไมอุโมงค์มันเปลี่ยนไปได้

476
00:36:14,043 --> 00:36:17,001
- บอกแล้วคริสตัลนําทางไม่ได้
- ไว้ค่อยตอกย้ํากันทีหลังได้ไหม

477
00:36:21,334 --> 00:36:22,959
ข้าจินตนาการไปเองหรือเปล่า

478
00:36:36,543 --> 00:36:37,543
ตุ่นแบดเจอร์โมล

479
00:37:43,501 --> 00:37:44,584
ลงมือสิ

480
00:37:46,459 --> 00:37:47,334
เอาเลย!

481
00:37:49,084 --> 00:37:50,751
เราต่างเห็นความตายมามากพอแล้ว

482
00:38:04,418 --> 00:38:07,168
นั่นคือสิ่งที่ได้รับตอบแทน
จากความเห็นใจผู้ควบคุมดิน

483
00:38:14,168 --> 00:38:15,001
ไม่เป็นไรนะ

484
00:38:16,584 --> 00:38:17,793
เราต้องรีบไป

485
00:38:19,126 --> 00:38:20,793
- ท่านควรพัก...
- ไม่มีเวลาแล้ว

486
00:38:20,793 --> 00:38:22,876
อีกไม่นานพวกเขาจะส่งทหารมาเพิ่ม

487
00:38:22,876 --> 00:38:24,959
ต้องรีบไปเดี๋ยวนี้

488
00:38:35,584 --> 00:38:36,626
คาทาร่า!

489
00:38:44,626 --> 00:38:45,626
ขอบใจ

490
00:38:55,376 --> 00:38:56,376
ทางตัน

491
00:39:02,751 --> 00:39:03,834
คาทาร่า ข้าขอโทษ

492
00:39:05,126 --> 00:39:06,209
ข้าก็ขอโทษ

493
00:39:15,459 --> 00:39:17,168
เกิดอะไรขึ้น เราตายรึยัง

494
00:39:26,543 --> 00:39:28,459
"ความรักสว่างสดใสที่สุดในความมืด"

495
00:39:29,959 --> 00:39:31,626
มันไม่เกี่ยวกับคริสตัลเลย

496
00:39:31,626 --> 00:39:34,043
นั่นไม่ใช่สิ่งที่นําทางโอมากับชูภายในภูเขานี้

497
00:39:42,709 --> 00:39:43,709
เจ้านี่ตาบอด

498
00:39:44,251 --> 00:39:47,209
มันไม่ได้ใช้การมองเห็นนําทาง แต่ใช้ความรู้สึก

499
00:39:48,251 --> 00:39:50,501
มันรับรู้ความรู้สึกและตอบสนอง

500
00:39:51,209 --> 00:39:54,126
ความโกรธ ความกลัว แต่ที่เด่นสุดคือความรัก

501
00:39:56,626 --> 00:39:58,543
"ความรักสว่างสดใสที่สุดในความมืด"

502
00:40:00,709 --> 00:40:02,501
มันตอบสนองต่อความรักงั้นรึ

503
00:40:04,376 --> 00:40:06,418
มันจะตอบสนองยังไงกับคําสั่งด้วยวาจา

504
00:40:07,418 --> 00:40:09,168
ขอโทษที ท่านตุ่นแบดเจอร์โมล

505
00:40:09,876 --> 00:40:12,209
เราจะขอบคุณมาก ถ้าช่วยนําทางเราไปที่วัง

506
00:40:13,418 --> 00:40:14,418
ได้โปรด

507
00:40:53,918 --> 00:40:56,084
ขอร้อง บูมี! ไม่จําเป็นต้องทําแบบนี้เลย!

508
00:40:56,084 --> 00:40:57,543
อ๋อ จําเป็นสิ

509
00:40:58,126 --> 00:41:01,584
เราบางคนต้องลุกขึ้นสู้ แม้ต้องฝืนใจก็ตาม

510
00:41:01,584 --> 00:41:04,043
นั่นแหละภารกิจในยามสงคราม!

511
00:41:10,126 --> 00:41:11,334
ไม่!

512
00:41:17,918 --> 00:41:20,084
เจ้าย่อมรู้ดี ถ้ามีชีวิตอยู่ท่ามกลางสงคราม

513
00:41:20,584 --> 00:41:21,834
แต่เจ้ากลับไม่อยู่

514
00:41:23,543 --> 00:41:24,626
เจ้าทิ้งเราไป

515
00:41:27,334 --> 00:41:29,709
ทั้งที่เจ้าเป็นผู้อวตาร

516
00:41:30,793 --> 00:41:32,668
แต่กลับทิ้งเราไป

517
00:41:36,168 --> 00:41:39,084
ในโลกนี้ พึ่งพาใครไม่ได้เลยจริงๆ

518
00:41:40,001 --> 00:41:41,334
แม้แต่เพื่อน

519
00:41:48,418 --> 00:41:50,418
โดยเฉพาะเพื่อน

520
00:42:21,084 --> 00:42:23,834
แหม สนุกถึงใจเหมือนเคยจริงๆ

521
00:42:23,834 --> 00:42:25,959
ทีนี้ก็ได้เวลา...

522
00:42:26,543 --> 00:42:27,543
ปิดเกม

523
00:42:48,334 --> 00:42:51,084
บูมี ข้าแบกทั้งสองฝั่งไม่ไหว ช่วยที!

524
00:42:51,084 --> 00:42:52,126
ปล่อยมันตกลงมา

525
00:42:52,626 --> 00:42:55,001
ปล่อยเลย ทีนี้เจ้าก็ชนะ

526
00:42:55,001 --> 00:42:57,126
บูมี นี่ไม่ใช่เกม!

527
00:42:57,126 --> 00:42:58,043
ใช่สิ

528
00:42:58,751 --> 00:43:02,209
เกมที่บังคับให้เจ้าเลือกทางที่ต้องจําใจเลือก

529
00:43:02,209 --> 00:43:05,334
ข้าจะปกป้องเมืองนี้ หรือเมืองนั้นดีล่ะ

530
00:43:05,334 --> 00:43:09,334
ใครควรได้เศษอาหารชิ้นสุดท้าย
เหล่าเด็กกําพร้า หรือพวกทหาร

531
00:43:09,334 --> 00:43:12,418
ต้องจําใจเลือกอะไรทํานองนั้น

532
00:43:12,418 --> 00:43:16,793
วันแล้ววันเล่า ปีแล้วปีเล่า

533
00:43:16,793 --> 00:43:20,709
นั่นก็เพื่อปกป้องเมืองนี้ไว้

534
00:43:20,709 --> 00:43:23,584
ส่วนเจ้าต้องปกป้องโลกทั้งใบ

535
00:43:23,584 --> 00:43:24,959
ปล่อยเลย แอง

536
00:43:25,834 --> 00:43:29,876
และเรียนรู้ว่าการเป็นผู้อวตารมันเป็นยังไง

537
00:43:30,668 --> 00:43:31,668
ไม่!

538
00:43:35,751 --> 00:43:38,751
งั้นก็ถึงวาระสิ้นโลก

539
00:43:44,668 --> 00:43:45,793
ซ็อกกา ไปช่วยพระราชา!

540
00:43:52,918 --> 00:43:54,209
แอง ปล่อย!

541
00:43:59,209 --> 00:44:00,209
เป็นอะไรไหม

542
00:44:02,501 --> 00:44:04,876
หนุ่มน้อย ฝีมือเจ้าน่าประทับใจสุดๆ

543
00:44:09,584 --> 00:44:10,584
ไอ้ขี้โกง!

544
00:44:11,251 --> 00:44:12,834
โกงชัดๆ!

545
00:44:13,334 --> 00:44:15,418
เจ้าไม่ได้ทําสําเร็จด้วยตัวเอง

546
00:44:15,418 --> 00:44:18,751
ก็เลยไม่ได้เรียนรู้อะไรแม้แต่น้อย!

547
00:44:18,751 --> 00:44:20,043
ผิดแล้ว

548
00:44:20,043 --> 00:44:22,376
เราย่อมพึ่งพาเพื่อนได้

549
00:44:22,876 --> 00:44:26,251
ซึ่งเป็นทางเดียวที่ข้าจะปกป้องโลกได้

550
00:44:27,459 --> 00:44:28,876
ข้ากับเพื่อนๆ

551
00:44:28,876 --> 00:44:32,001
เจ้าคิดเหมือนเด็กแท้ๆ

552
00:44:34,293 --> 00:44:36,043
แล้วมันแย่มากเหรอ

553
00:44:41,793 --> 00:44:42,793
จํานี่ได้ไหม

554
00:44:43,918 --> 00:44:45,459
ข้าใช้สิ่งนี้เรียกหาเพื่อน

555
00:44:47,918 --> 00:44:49,334
ข้าขอใช้มันตอนนี้ละ

556
00:44:52,001 --> 00:44:53,751
ขอให้เพื่อนเก่าช่วยข้า

557
00:45:00,251 --> 00:45:01,251
ถูกของเจ้า

558
00:45:03,376 --> 00:45:04,834
ตอนนั้นข้าไม่ได้อยู่ช่วยโลกเรา

559
00:45:05,334 --> 00:45:06,418
ไม่ได้ช่วยเจ้า

560
00:45:08,751 --> 00:45:09,959
แต่ตอนนี้ข้าอยู่นี่แล้ว

561
00:45:23,126 --> 00:45:24,126
ฝ่าบาท

562
00:45:25,709 --> 00:45:27,709
เราเรียกกําลังเสริมแล้วขอรับ

563
00:45:28,543 --> 00:45:30,959
สั่งให้รักษาการณ์กําแพงเมืองสองเท่านะ

564
00:45:30,959 --> 00:45:34,251
- ขอรับ ฝ่าบาท
- ดี ไปบอกว่าเดี๋ยวข้าจะไปตรวจ

565
00:45:35,751 --> 00:45:37,334
เดี๋ยว เกิดอะไรขึ้น

566
00:45:38,334 --> 00:45:42,251
กองกําลังแคว้นอัคคีเคลื่อนมาแล้ว
จะมาถึงที่นี่ตอนรุ่งสาง

567
00:45:42,251 --> 00:45:43,751
เจ้าจะถูกโจมตีรึ

568
00:45:43,751 --> 00:45:47,751
ถูกต้อง แต่เราก็พร้อม

569
00:45:47,751 --> 00:45:50,793
โชคดีที่สายข่าวของเราเตือนล่วงหน้า

570
00:45:53,001 --> 00:45:54,084
ไซเองรึ

571
00:45:54,084 --> 00:45:57,459
ช่างเครื่องกลได้แจ้งเตือนคณะแม่ทัพ
เรื่องเครือข่ายสายลับในเมือง

572
00:45:57,459 --> 00:45:58,918
จึงต้อนจับตัวพวกมันได้

573
00:45:58,918 --> 00:46:01,334
เอาละ พวกเจ้าไปกันได้แล้ว

574
00:46:01,918 --> 00:46:04,584
ผู้อวตารต้องไปยังจุดหมายที่ตั้งไว้

575
00:46:04,584 --> 00:46:06,668
เราดูแลตัวเองได้

576
00:46:07,376 --> 00:46:10,543
ถึงเวลาที่โอมาชูจะเข้าร่วมสงครามอีกครั้ง

577
00:46:12,001 --> 00:46:17,834
อ้อ แต่ยังมีอีกเรื่องที่ข้าขอท้าเจ้า

578
00:46:25,959 --> 00:46:27,501
กะหล่ําปลีของข้า!

579
00:46:47,793 --> 00:46:50,876
ดูเหมือนชีวิตเราต้องขึ้นเรือลงเรือกันตลอด

580
00:46:52,084 --> 00:46:54,709
บางทีมันอาจเป็นฟ้าลิขิต องค์ชายซูโก

581
00:47:28,126 --> 00:47:29,959
ดีเลย ข้ายังมาทัน

582
00:47:31,043 --> 00:47:33,376
- ท่านลุงมาทําอะไรที่นี่
- เหมือนเจ้าไง

583
00:47:33,376 --> 00:47:37,293
เตรียมพร้อมลงเรือสู่การเดินทางที่ต้องจดจํา

584
00:47:39,793 --> 00:47:41,168
ท่านจะไปกับข้างั้นรึ

585
00:47:41,751 --> 00:47:44,709
ข้าเตรียมตัวพร้อมแล้ว แค่ชานี่แหละที่ต้องการ

586
00:47:47,293 --> 00:47:48,834
ข้าไม่ต้องการพี่เลี้ยงเด็ก

587
00:47:55,418 --> 00:47:56,543
แล้วเพื่อนล่ะ

588
00:48:08,793 --> 00:48:10,793
ท่านพ่อได้สั่งชัดเจนแล้ว

589
00:48:11,793 --> 00:48:14,501
ข้าไม่มีสิทธิ์กลับมาจนกว่าจะได้ตัวผู้อวตาร

590
00:48:16,418 --> 00:48:17,459
นั่นหมายความว่า...

591
00:48:18,668 --> 00:48:21,626
อาจจะยาวนานมากกว่าจะได้กลับบ้าน

592
00:48:27,084 --> 00:48:27,959
บ้าน

593
00:48:32,084 --> 00:48:35,293
ทุกสิ่งที่ข้าต้องการอยู่บนเรือลํานี้ต่างหาก

594
00:48:42,293 --> 00:48:45,126
อย่างที่บอก ข้าต้องการแค่ชา

595
00:49:06,168 --> 00:49:07,293
มีอะไร ซูโก

596
00:49:08,584 --> 00:49:09,626
ไม่มีอะไร

597
00:49:12,876 --> 00:49:14,001
รีบกลับกันเถอะ

598
00:51:14,126 --> 00:51:17,043
คําบรรยายโดย กุลวดี โสวัฒนสกุล