1
00:00:34,834 --> 00:00:38,376
เดี๋ยวมันก็โผล่มาเองแหละ เจ้าคงเผลอวางผิดที่

2
00:00:39,126 --> 00:00:42,668
อย่าลืมว่าสมุดบันทึกนั่นไม่ใช่สิ่งที่ตามหาผู้อวตาร

3
00:00:42,668 --> 00:00:43,793
ตัวเจ้าต่างหาก

4
00:00:44,626 --> 00:00:47,543
สมุดบันทึกมีประโยชน์
ในการรวบรวมความคิดของเจ้า

5
00:00:47,543 --> 00:00:50,418
แต่ความพยายามที่ไม่หยุดยั้งของเจ้า
จะช่วยให้เจอผู้อวตาร

6
00:00:50,418 --> 00:00:51,501
เขาหนีไปแล้ว!

7
00:00:52,709 --> 00:00:54,168
สุดยอดนักรบนั่น!

8
00:00:55,293 --> 00:00:58,043
- เขามันขี้ขลาด
- เรื่องนั้นข้าไม่แน่ใจ

9
00:00:58,043 --> 00:00:59,709
แต่เห็นได้ชัดว่าผู้อวตารคนนี้

10
00:00:59,709 --> 00:01:03,209
ไม่ใช่อย่างที่เจ้าหรือใครๆ คาดเอาไว้

11
00:01:08,459 --> 00:01:09,751
ไม่มีทางรู้จนกว่าจะเจอตัว

12
00:01:09,751 --> 00:01:11,543
ข้าต้องหาตัวเขาให้ได้

13
00:01:12,043 --> 00:01:14,376
ข้ายังคงเป็นรัชทายาท มันย่อมมีความสําคัญ

14
00:01:14,376 --> 00:01:16,793
- แม้ข้าอยู่ในมุมโลกที่ดูไร้ค่า
- ใช่

15
00:01:17,543 --> 00:01:22,209
และในกรณีนี้
เพราะเราอยู่ในส่วนที่เงียบสงบของโลกนี่แหละ

16
00:01:22,209 --> 00:01:24,043
นั่นจึงเป็นข้อได้เปรียบ

17
00:01:25,376 --> 00:01:28,668
ผู้อวตารมีที่ซ่อนตัวได้สักกี่ที่กันเล่า

18
00:01:32,334 --> 00:01:34,668
เกาะเคียวชิห่างจากที่นี่ไปเพียงไม่กี่ชั่วโมง

19
00:01:34,668 --> 00:01:38,376
จากข้อมูลนี้ ผู้อวตารเคียวชิเป็นนักรบที่ดุดันที่สุด

20
00:01:38,376 --> 00:01:40,584
ปรมาจารย์ของสิ่งที่เรียกกันว่า สถานะผู้อวตาร

21
00:01:40,584 --> 00:01:43,584
บางอย่างในวิหารของนาง
อาจช่วยข้าในการควบคุมพลังก่อนที่...

22
00:01:43,584 --> 00:01:44,668
จะฆ่าใครงั้นรึ

23
00:01:45,501 --> 00:01:47,334
ก่อนที่มันจะเกิดขึ้นอีก

24
00:01:52,668 --> 00:01:54,334
- ได้เวลากลับบ้านแล้ว
- อะไรนะ

25
00:01:54,334 --> 00:01:56,834
จบงานเราแล้ว
เราช่วยเขาให้รอดพ้นจากผู้ควบคุมไฟ

26
00:01:56,834 --> 00:01:58,876
ก็ได้เวลากลับบ้าน หน้าที่ข้า...

27
00:02:00,543 --> 00:02:03,251
หน้าที่เราคือปกป้องหมู่บ้านตามที่พ่อสั่งไว้

28
00:02:03,251 --> 00:02:04,793
พวกเขาปกป้องตัวเองได้

29
00:02:04,793 --> 00:02:07,709
ถ้าเราไม่ปกป้องโลกนี้
การปกป้องวูล์ฟโคฟจะมีประโยชน์อะไร

30
00:02:07,709 --> 00:02:10,876
คาทาร่า พูดอะไรออกมารู้ตัวไหม "ปกป้องโลก"

31
00:02:10,876 --> 00:02:12,626
- เราเนี่ยนะ
- ทําไมล่ะ

32
00:02:12,626 --> 00:02:15,584
ถ้าโลกเรามีโอกาสรอด ก็ต้องอาศัยแอง

33
00:02:16,251 --> 00:02:17,459
และพี่พูดถูก

34
00:02:17,459 --> 00:02:20,043
เรามีหน้าที่ นั่นคือต้องปกป้องผู้อวตาร

35
00:02:20,043 --> 00:02:22,334
ปกป้องเขาเนี่ยนะ เจ้าอยากปกป้องเขางั้นรึ

36
00:02:22,334 --> 00:02:25,043
คนที่เล่นงานเราจนเกือบตกจากยอดเขา

37
00:02:25,043 --> 00:02:27,168
มันไม่ใช่แค่การช่วยแอง

38
00:02:27,168 --> 00:02:30,459
ตั้งแต่เขาเข้ามาในชีวิต
สําหรับข้าหลายอย่างได้เปลี่ยนไป

39
00:02:30,459 --> 00:02:31,459
ก่อนจะเจอเขา

40
00:02:31,459 --> 00:02:33,459
ข้าควบคุมน้ําเทใส่ปลอกนิ้วก็ยังไม่ได้

41
00:02:33,459 --> 00:02:37,084
ดูสิตอนนี้ข้าพัฒนาไปมาก หลังผ่านไปแค่วันเดียว

42
00:02:40,418 --> 00:02:41,584
มองไปรอบๆ สิ

43
00:02:42,168 --> 00:02:43,584
ดูสิว่าตอนนี้เราอยู่ที่ไหน

44
00:02:44,168 --> 00:02:47,251
แล้วแต่พี่นะ แต่ข้ากลับไปไม่ได้

45
00:03:06,001 --> 00:03:08,501
คาทาร่า มีอะไรอยู่ในกระเป๋าเจ้าน่ะ

46
00:03:21,334 --> 00:03:23,043
เฮ้ย! นั่นอาหารของเรานะ

47
00:03:24,126 --> 00:03:25,501
ตัวอะไรน่ะ

48
00:03:25,501 --> 00:03:26,793
ลีเมอร์มีปีก!

49
00:03:28,751 --> 00:03:30,584
พวกมันเคยบินว่อนกันเต็มท้องฟ้า

50
00:03:34,876 --> 00:03:36,084
นี่อะไร

51
00:03:43,376 --> 00:03:45,043
คาทาร่าที่รัก

52
00:03:45,709 --> 00:03:49,209
ม้วนคัมภีร์นี้ถูกส่งต่อในเผ่าผู้ควบคุมน้ําของเรา

53
00:03:49,209 --> 00:03:50,834
หลายชั่วอายุคนแล้ว

54
00:03:50,834 --> 00:03:56,001
มันบันทึกความรู้ทุกอย่าง
ที่เจ้าต้องศึกษาเพื่อฝึกการควบคุม

55
00:03:56,584 --> 00:04:00,126
เจ้าไม่รู้หรอกว่ายากแค่ไหนที่ต้องปิดบังเรื่องนี้

56
00:04:00,668 --> 00:04:03,459
เมื่อแคว้นอัคคีออกล่าผู้ควบคุมทั้งหลาย

57
00:04:03,459 --> 00:04:06,459
มันจึงอันตรายเกินไปที่จะมอบสิ่งนี้ให้เจ้า

58
00:04:07,501 --> 00:04:10,209
แต่ตอนนี้เจ้าได้ก้าวสู่โลกภายนอกแล้ว

59
00:04:10,209 --> 00:04:12,834
จึงสมควรได้ครอบครองสิ่งที่เป็นของเจ้า

60
00:04:12,834 --> 00:04:14,834
เจ้าคือผู้ควบคุมน้ํา

61
00:04:15,334 --> 00:04:17,293
เจ้าเป็นเช่นนั้นตลอดมา

62
00:04:17,293 --> 00:04:19,376
และจะเป็นตลอดไป

63
00:04:20,126 --> 00:04:21,793
จงจําไว้ให้ขึ้นใจ

64
00:04:22,709 --> 00:04:26,251
นี่ไง เรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น
ถ้าเราไม่ออกเดินทาง

65
00:04:26,834 --> 00:04:29,126
ก็ได้ เราจะไปที่เกาะเคียวชิ ดูสิว่าจะเป็นไง

66
00:04:31,709 --> 00:04:33,793
แอง พร้อมจะไปกันรึยัง

67
00:04:37,126 --> 00:04:38,959
ข้าต้องทําบางอย่างก่อน

68
00:04:53,084 --> 00:04:55,418
ตลอดชีวิต ท่านคอยอยู่เคียงข้างข้า...

69
00:04:57,418 --> 00:04:58,876
แต่ข้าไม่ได้อยู่เคียงข้างท่าน

70
00:05:00,793 --> 00:05:01,834
ลาก่อน กียัตโซ

71
00:05:03,209 --> 00:05:04,168
ข้าขอโทษ

72
00:05:22,543 --> 00:05:28,584
(เณรน้อยเจ้าอภินิหาร)

73
00:05:33,418 --> 00:05:38,334
(นักรบ)

74
00:05:57,709 --> 00:05:59,251
อยากไปกับเราไหม โมโม

75
00:05:59,251 --> 00:06:00,668
โมโมเหรอ

76
00:06:01,251 --> 00:06:03,834
ใช่ มันเหมือนโมโมเลยเนอะ

77
00:06:04,793 --> 00:06:07,834
- คล้ายกับที่เจ้าเหมือนซ็อกกาไง
- ใช่เลย

78
00:06:10,418 --> 00:06:12,209
รสชาติแกต้องเหมือนไก่แน่เลย

79
00:06:21,251 --> 00:06:23,626
ซูโก ต้องลองกินนี่ มันใส่...

80
00:06:24,293 --> 00:06:25,876
- ใส่อะไรนะ
- ไข่นกกระทา

81
00:06:26,459 --> 00:06:29,918
ไข่นกกระทา กินแล้วจะ...

82
00:06:30,626 --> 00:06:31,834
ให้พละกําลังไง

83
00:06:31,834 --> 00:06:33,043
ให้พละกําลัง

84
00:06:36,209 --> 00:06:38,334
เรามาทําอะไรที่นี่ ท่านลุง

85
00:06:41,209 --> 00:06:45,501
ท่าเรือนี้เป็นที่ตั้งกองบัญชาการ
ของผู้บัญชาการแคว้นอัคคีภูมิภาค

86
00:06:46,209 --> 00:06:48,459
เป็นศูนย์กลางรวบรวมข้อมูลท้องถิ่น

87
00:06:48,459 --> 00:06:51,209
ถ้ามีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นแถวนี้

88
00:06:51,209 --> 00:06:52,834
จะมีการรายงานมาที่นี่

89
00:06:52,834 --> 00:06:54,626
เสียสติไปแล้วเหรอ

90
00:06:54,626 --> 00:06:57,959
จะถามผู้บัญชาการแคว้นอัคคีว่า
เห็นผู้อวตารหรือไม่เนี่ยนะ

91
00:06:57,959 --> 00:07:01,168
ถ้าข่าวแพร่ไป ทุกคนในโลกจะออกตามหาเขา

92
00:07:01,168 --> 00:07:02,709
และข้าอาจสูญเสียทุกอย่าง

93
00:07:02,709 --> 00:07:04,626
ใจเย็นก่อน องค์ชายซูโก

94
00:07:04,626 --> 00:07:07,834
สิ่งหนึ่งที่เจ้าต้องเรียนรู้คือการได้สิ่งที่ต้องการ

95
00:07:07,834 --> 00:07:10,501
โดยไม่เปิดเผยเจตนาที่แท้จริง

96
00:07:12,168 --> 00:07:15,584
ต้องใช้ไหวพริบ ความเข้าอกเข้าใจ

97
00:07:15,584 --> 00:07:19,293
แต่ที่สําคัญที่สุด ต้องใช้...

98
00:07:20,001 --> 00:07:21,293
ข้าวเหนียว

99
00:07:24,751 --> 00:07:26,834
ท่านลุง ไม่ใช่เวลาหาของกินนะ

100
00:07:35,709 --> 00:07:37,168
อยู่นั่นไง

101
00:07:37,168 --> 00:07:38,959
นางร่างมหึมาแสนน่ากลัว

102
00:07:55,418 --> 00:07:56,418
เข้าไปดูกัน

103
00:07:58,126 --> 00:08:00,918
ซ็อกกา ไม่ควรรีบเข้าไปนะ

104
00:08:05,626 --> 00:08:06,834
แอง!

105
00:08:10,751 --> 00:08:12,501
- ซ็อกกา!
- อะไร! เกิดอะไรขึ้น!

106
00:08:12,501 --> 00:08:13,959
- ระวัง!
- เฮ้ย!

107
00:08:15,668 --> 00:08:17,959
เจ้าบุกรุกพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์

108
00:08:17,959 --> 00:08:20,376
อย่า! เข้าใจผิดแล้ว!

109
00:08:20,376 --> 00:08:21,626
เขาคือผู้อวตาร!

110
00:08:21,626 --> 00:08:24,793
ไร้สาระ ถ้าเขาคือผู้อวตาร มันต้องมีสัญญาณ

111
00:08:35,418 --> 00:08:37,418
นั่นน่าจะเป็นสัญญาณ

112
00:08:42,709 --> 00:08:45,751
นานมากแล้วที่เราไม่ได้ต้อนรับผู้มาเยือน

113
00:08:45,751 --> 00:08:47,293
ด้วยเหตุผลที่สมควร

114
00:08:47,293 --> 00:08:49,209
ตลอดร้อยปีที่ผ่านมา

115
00:08:49,709 --> 00:08:53,251
เกาะเคียวชิรอดพ้นจากสงครามทําลายล้าง

116
00:08:53,251 --> 00:08:55,459
โดยการตัดขาดจากโลกภายนอก

117
00:08:55,459 --> 00:08:58,876
เราคาดหวังให้โลกภายนอกทําเช่นเดียวกัน

118
00:08:58,876 --> 00:09:01,001
เราไม่มีเจตนามาสร้างปัญหา

119
00:09:01,001 --> 00:09:04,376
ข้าแค่อยากเรียนรู้
เกี่ยวกับผู้อวตารเคียวชิให้มากขึ้น

120
00:09:04,376 --> 00:09:06,584
นั่นเป็นเรื่องราวของที่นี่ไม่ใช่หรือ

121
00:09:06,584 --> 00:09:08,084
ความทรงจําของนางที่รักษาไว้

122
00:09:08,084 --> 00:09:09,626
- เราไม่ได้คุกคาม
- อาจไม่ใช่

123
00:09:09,626 --> 00:09:13,876
แต่ผู้มาเยือนรายต่อๆ ไปอาจใช่
เราจะยกเว้นให้ใครไม่ได้

124
00:09:13,876 --> 00:09:16,043
เราไม่ใช่ผู้มาเยือนธรรมดา เขาคือผู้อวตาร

125
00:09:16,043 --> 00:09:20,334
ตามที่เจ้าอ้าง และลําแสงที่ฉายจากรูปปั้น

126
00:09:21,126 --> 00:09:22,293
ข้ารู้ว่าท่านกลัว

127
00:09:22,293 --> 00:09:24,751
ก็ไม่รู้ว่าผู้คนที่นี่ต้องเจออะไรมาบ้าง

128
00:09:25,668 --> 00:09:29,251
บอกตามตรง
ข้าไม่รู้ว่าผู้คนเจออะไรมาบ้างไม่ว่าที่ไหน

129
00:09:30,126 --> 00:09:32,543
ข้าจากไปนานทีเดียว

130
00:09:33,626 --> 00:09:34,876
แต่ในดินแดนที่ข้าอยู่

131
00:09:35,418 --> 00:09:36,959
ผู้คนจะคอยช่วยเหลือกัน

132
00:09:42,876 --> 00:09:44,501
ข้ารู้ว่าข้าไม่เหมาะกับที่นี่

133
00:09:45,709 --> 00:09:48,168
ช่วงนี้ข้ารู้สึกแบบนั้นจริงๆ

134
00:09:48,793 --> 00:09:50,918
แต่ถ้าท่านยอมช่วยข้า

135
00:09:52,543 --> 00:09:55,084
ถ้าข้าได้เรียนรู้ที่จะเป็นผู้อวตาร

136
00:09:56,209 --> 00:09:58,584
ก็อาจนําโลกที่ข้าเคยรู้จักกลับมาได้

137
00:09:59,376 --> 00:10:01,876
นําโลกที่เรามีความสุขมากกว่านี้กลับมา

138
00:10:08,251 --> 00:10:11,501
แค่ให้เขาตรวจสอบในหนังสือจะเสียหายตรงไหน

139
00:10:11,501 --> 00:10:12,793
มันไม่เกี่ยวกับพวกเขา

140
00:10:12,793 --> 00:10:14,709
เกี่ยวกับพวกที่อาจจะตามมา ข้ารู้

141
00:10:15,293 --> 00:10:16,543
แต่ถ้าเขาคือผู้อวตาร

142
00:10:16,543 --> 00:10:18,668
เราจะหันหลังให้เขาได้ยังไงกัน

143
00:10:20,876 --> 00:10:22,709
นักรบที่แสนอํามหิต

144
00:10:24,043 --> 00:10:26,501
- แต่กลับมีใจที่เมตตา
- ท่านแม่

145
00:10:26,501 --> 00:10:30,876
ซูกิ เจ้ายังเด็กเกินไป ยังไม่รู้เท่าทันว่า

146
00:10:30,876 --> 00:10:34,626
ผู้คนมากมายในโลก
พร้อมจะฉวยโอกาสจากความเมตตานั้น

147
00:10:35,126 --> 00:10:36,334
ไม่ใช่เด็กเกินไป

148
00:10:36,334 --> 00:10:38,084
ข้าแค่ยังไม่ได้เห็นโลกกว้าง

149
00:10:44,584 --> 00:10:46,959
จําได้ว่าเคียวชิเอง

150
00:10:46,959 --> 00:10:50,251
มักได้รับความช่วยเหลือ
จากความเมตตาของคนแปลกหน้า

151
00:10:51,168 --> 00:10:52,709
และในฐานะผู้อวตาร

152
00:10:52,709 --> 00:10:56,418
นางก็ศรัทธาที่จะช่วยเหลือผู้ที่ช่วยตนเองไม่ได้

153
00:10:57,001 --> 00:10:59,918
ดังนั้นเราจะเปิดหมู่บ้านต้อนรับแขก

154
00:11:00,793 --> 00:11:02,584
เป็นเวลา 48 ชั่วโมง

155
00:11:03,459 --> 00:11:07,209
เชื่อว่าพวกเจ้าจะเคารพ
ขีดจํากัดความเอื้อเฟื้อที่เรามอบให้

156
00:11:09,168 --> 00:11:11,459
ข้าเข้าใจ รู้ว่าทําไมถึงอยากให้เราออกไป

157
00:11:11,459 --> 00:11:13,168
เป็นข้าก็คงทําแบบเดียวกัน

158
00:11:13,793 --> 00:11:16,918
มันเป็นความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่
ที่ต้องดูแลปกป้องทุกชีวิต

159
00:11:16,918 --> 00:11:19,293
ข้าเองก็ตั้งมั่นรับผิดชอบเช่นนั้น

160
00:11:19,293 --> 00:11:21,876
ข้าเป็นผู้พิทักษ์หมู่บ้านเหมือนกัน ก็เลย...

161
00:11:22,751 --> 00:11:23,751
เจ้าน่ะรึ

162
00:11:23,751 --> 00:11:25,001
ใช่

163
00:11:25,876 --> 00:11:26,918
ผู้พิทักษ์งั้นรึ

164
00:11:27,584 --> 00:11:31,043
แล้วจะปกป้องผู้คนของเจ้ายังไง ถ้ามาอยู่ที่นี่

165
00:11:31,043 --> 00:11:32,501
อะไร ไม่ไง

166
00:11:33,084 --> 00:11:34,709
หมายถึงข้าปกป้องสิ

167
00:11:34,709 --> 00:11:39,376
ตัวข้าอาจไม่ได้อยู่ตรงนั้น แต่ยังทําหน้าที่

168
00:11:39,959 --> 00:11:41,293
คือว่า ข้า...

169
00:11:42,376 --> 00:11:44,209
ข้าต้องมาปกป้องโลกก่อนน่ะ

170
00:11:45,918 --> 00:11:47,251
คาทาร่า อีกแล้วรึเนี่ย

171
00:11:47,251 --> 00:11:50,251
ข้าปกป้องแอง เลยต้องมาปกป้องหมู่บ้าน...

172
00:11:51,001 --> 00:11:52,251
เดี๋ยว!

173
00:11:53,084 --> 00:11:57,626
ประเด็นคือเรามีอะไรเหมือนกันเยอะเลย
เราต่างก็เป็นนักรบ ใช่ไหม

174
00:11:58,209 --> 00:11:59,209
ก่อนที่นางจะตาย

175
00:11:59,209 --> 00:12:02,084
ผู้อวตารเคียวชิได้ฝึกฝน
หน่วยรบชั้นยอดที่มีจิตวิญญาณแบบนาง

176
00:12:02,084 --> 00:12:05,209
นักรบที่พร้อมจะปกป้อง
ไม่ใช่แค่ถิ่นที่อยู่ แต่รวมถึงวิถีชีวิตของเรา

177
00:12:05,209 --> 00:12:08,001
เป็นธรรมเนียมที่สืบทอดมาหลายชั่วอายุคน

178
00:12:08,001 --> 00:12:10,251
ทุกวันนี้นับเป็นเกียรติที่ข้าได้ปกป้องชุมชนนี้

179
00:12:10,251 --> 00:12:12,668
และยึดมั่นในค่านิยมของผู้อวตาร

180
00:12:12,668 --> 00:12:15,709
ข้าจึงไม่ได้เป็นแค่นักรบ

181
00:12:15,709 --> 00:12:17,209
ข้าคือนักรบเคียวชิ

182
00:12:28,793 --> 00:12:29,918
ผู้บัญชาการอยู่ที่ไหน

183
00:12:29,918 --> 00:12:31,876
ข้าต้องการรายงานการเฝ้าระวังล่าสุด

184
00:12:31,876 --> 00:12:32,793
เดี๋ยวนี้

185
00:12:32,793 --> 00:12:34,334
- อะไรนะ
- แผนที่ด้วย

186
00:12:34,334 --> 00:12:36,793
แผนที่เดินเรือ ยิ่งละเอียดยิ่งดี

187
00:12:38,626 --> 00:12:39,584
แล้วท่านเป็นใคร

188
00:12:40,376 --> 00:12:41,334
องค์ชายซูโก

189
00:12:41,334 --> 00:12:46,293
ช่างเป็นเกียรติที่ได้ต้อนรับ
เชื้อพระวงศ์ที่มาเยือนฐานอันต้อยต่ํานี้

190
00:12:46,293 --> 00:12:49,293
- มีอะไรให้ข้ารับใช้องค์รัชทายาท
- อย่างที่บอก ข้าอยาก...

191
00:12:49,293 --> 00:12:51,793
ได้โปรด อภัยให้หลานข้าด้วย

192
00:12:52,334 --> 00:12:53,793
เราออกทะเลกันมานาน

193
00:12:53,793 --> 00:12:57,043
มารยาทเราจึงถูกสนิมเกาะเหมือนสมอเรือ

194
00:12:57,043 --> 00:12:59,209
นายพลไอโรห์ ไม่จําเป็นต้องขอโทษหรอก

195
00:12:59,209 --> 00:13:02,293
และโปรดอภัยที่เราพลาดพลั้งไป

196
00:13:02,293 --> 00:13:04,834
เพราะไม่ค่อยมีแขกวีไอพีมาเยือนสักเท่าไหร่

197
00:13:04,834 --> 00:13:09,209
ยิ่งนึกไม่ถึงเมื่อเป็น
"จอมมังกรแห่งตะวันตก" ผู้เลื่องชื่อ

198
00:13:10,543 --> 00:13:12,084
อย่างที่หลานข้าบอกไป

199
00:13:12,084 --> 00:13:15,501
เราต้องการแผนที่ และรายงานการเฝ้าระวัง

200
00:13:15,501 --> 00:13:18,959
เราตั้งใจจะแกะรอยฝูงหมึกฉลามกระโดดน่ะ

201
00:13:18,959 --> 00:13:21,668
หมึกฉลามเหรอ

202
00:13:21,668 --> 00:13:23,668
พวกมันอพยพกันในช่วงเวลานี้ของปี

203
00:13:23,668 --> 00:13:27,418
บีบมะนาวลงไป แล้วเอาไปย่าง อร่อยมากๆ

204
00:13:29,584 --> 00:13:30,501
เข้าใจแล้ว

205
00:13:31,001 --> 00:13:33,084
ข้ายินดีที่จะช่วย

206
00:13:33,084 --> 00:13:36,459
ถ้าพวกท่านพอจะรอได้ถึงพรุ่งนี้เช้า

207
00:13:36,459 --> 00:13:38,001
เราจะจัดหาสิ่งที่ต้องการให้

208
00:13:38,001 --> 00:13:40,501
ช่างมีน้ําใจ ผู้บัญชาการ...

209
00:13:40,501 --> 00:13:42,959
เชา ผู้บัญชาการเชา

210
00:13:42,959 --> 00:13:44,751
ยินดีที่ได้รับใช้

211
00:14:11,293 --> 00:14:12,918
เจ้าน่าจะห้อยระฆังติดตัวนะ

212
00:14:13,751 --> 00:14:15,584
เตรียมอาหารไว้ที่ห้องโถงแล้ว

213
00:15:05,501 --> 00:15:07,918
สุดยอด เจ้ามีพรสวรรค์นะ

214
00:15:08,834 --> 00:15:10,584
ก็แค่ท่าง่ายๆ น่ะ

215
00:15:10,584 --> 00:15:13,626
แต่ก็ทําได้มากขึ้นกว่าแต่ก่อน จริงไหม

216
00:15:14,209 --> 00:15:15,751
เจ้าเรียนรู้ไวมาก

217
00:15:15,751 --> 00:15:17,793
เจ้าคือผู้ควบคุมน้ําตัวจริง คาทาร่า

218
00:15:17,793 --> 00:15:19,709
เจ้าก็ควรฝึกเหมือนกันนะ

219
00:15:21,168 --> 00:15:23,376
ผู้อวตารต้องควบคุมธาตุทั้งสี่ให้ได้

220
00:15:25,418 --> 00:15:26,459
ไว้ทีหลังแล้วกัน

221
00:15:27,793 --> 00:15:31,626
ข้านึกไม่ออกหรอกว่า
ภารกิจปกป้องโลกของเจ้าเป็นยังไง

222
00:15:32,584 --> 00:15:36,543
แต่การหลีกเลี่ยงการฝึกฝน
ใช่ว่าจะทําให้หลีกเลี่ยงหน้าที่รับผิดชอบได้

223
00:15:38,501 --> 00:15:39,376
ข้ารู้

224
00:15:40,501 --> 00:15:43,584
เพียงแต่กียัตโซเคยเป็นคนเดียวที่ฝึกฝนข้า

225
00:15:47,209 --> 00:15:49,084
ข้าไม่เคยฝึกกับคนอื่นเลย

226
00:15:51,084 --> 00:15:52,043
ไม่เป็นไร

227
00:15:52,793 --> 00:15:54,168
เราจะฝึกด้วยกันนะ

228
00:15:55,584 --> 00:15:57,084
เราจะคอยอยู่เคียงข้างเจ้า

229
00:16:03,751 --> 00:16:07,293
หรือเจ้าจะยอมเป็นเป้าซ้อมให้ข้าก็ดีนะ

230
00:16:26,501 --> 00:16:29,209
ไม่เหมือนอาหารที่บ้าน แต่ก็ไม่เลว

231
00:16:36,126 --> 00:16:37,959
ขืนลองอีกทีสิ เจ้าน่องไก่

232
00:16:43,459 --> 00:16:45,001
เจ้าเป็นผู้ควบคุมลมจริงเหรอ

233
00:17:05,001 --> 00:17:07,709
ต้องยอมรับนะ
เขามีความสามารถในการเข้ากับผู้คน

234
00:17:09,209 --> 00:17:10,626
เขารู้วิธีเชื่อมต่อกับผู้คน

235
00:17:10,626 --> 00:17:12,959
และเข้าถึงผู้คนเหมือนที่ทําคืนก่อน

236
00:17:13,459 --> 00:17:17,334
นั่นคือพลังแท้จริงของเขา
การเชื่อมต่อ การสานสัมพันธ์

237
00:17:17,334 --> 00:17:19,251
นั่นคือวิธีการในการเป็นผู้อวตาร

238
00:17:22,126 --> 00:17:24,626
ใช่ นั่นแหละผู้กอบกู้โลก

239
00:17:27,126 --> 00:17:30,293
เมื่อมีคนภายนอกมาเยือนเป็นเช่นนี้เองหรือ

240
00:17:30,293 --> 00:17:34,168
เจ้าจําไม่ได้หรอก
วันที่สงครามโหมกระหน่ํารอบตัวเรา

241
00:17:34,168 --> 00:17:37,459
เราต้องอยู่กับความหวาดกลัวภัยจากแคว้นอัคคี

242
00:17:37,459 --> 00:17:40,334
ย่อมมีเหตุผลที่เราต้องหลีกเลี่ยงมาอย่างยาวนาน

243
00:17:40,918 --> 00:17:42,043
"หลีกเลี่ยง"

244
00:17:42,043 --> 00:17:46,459
เราหลีกเลี่ยงหลายสิ่งหลายอย่าง
ด้วยการใช้ชีวิตในแบบของเรา

245
00:17:50,043 --> 00:17:51,293
ถึงเป็นเช่นนั้นก็ตามที

246
00:17:51,293 --> 00:17:53,251
เราก็อยู่รอดปลอดภัย

247
00:17:54,293 --> 00:17:55,584
ถ้าไม่มีความสุขล่ะ

248
00:17:58,418 --> 00:18:01,834
เด็กคนนี้ เขาอาจสร้างความบันเทิง

249
00:18:01,834 --> 00:18:04,334
แต่ไม่ได้แปลว่าเขาไม่มีอันตราย

250
00:18:04,334 --> 00:18:05,376
เขาเป็นภัยคุกคาม

251
00:18:05,376 --> 00:18:08,543
ยิ่งเขากับเพื่อนๆ ไปจากเกาะเราเร็วเท่าไร

252
00:18:09,209 --> 00:18:10,376
ก็ยิ่งเป็นเรื่องดี

253
00:18:17,001 --> 00:18:18,334
- ผู้อวตารเหรอ
- ขอรับท่าน

254
00:18:18,334 --> 00:18:19,959
เขาคิดว่าเจอผู้อวตารงั้นรึ

255
00:18:19,959 --> 00:18:21,334
จากปากคําของลูกเรือ

256
00:18:21,334 --> 00:18:24,376
พวกเขาอ้างว่าพบผู้อวตาร
ที่หมู่บ้านเล็กๆ ของเผ่าวารี

257
00:18:24,376 --> 00:18:26,459
องค์ชายซูโกจับตัวเขาได้ แต่เขาก็หนีไป

258
00:18:26,459 --> 00:18:30,876
ถ้าซูโกต้องการข้อมูลจากเรา
หมายถึงเขาเชื่อว่าผู้อวตารยังอยู่ในพื้นที่

259
00:18:30,876 --> 00:18:33,709
รวบรวมรายงาน
ที่พบสิ่งผิดปกติในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา

260
00:18:33,709 --> 00:18:36,126
ทุกอย่างที่ไม่ชอบมาพากล
ไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหน

261
00:18:36,126 --> 00:18:37,626
- ให้ไวที่สุด
- ขอรับท่าน

262
00:18:50,334 --> 00:18:53,168
ให้ตายสิ ลองคิดเรื่องห้อยระฆังดูนะ

263
00:18:55,918 --> 00:18:56,918
ข้าทําเองกับมือ

264
00:18:58,376 --> 00:19:01,709
สิ่งนี้เป็นอาวุธชั้นเยี่ยมสําหรับต่อสู้ ล่าสัตว์ และ...

265
00:19:01,709 --> 00:19:02,834
ล่าสัตว์เหรอ

266
00:19:03,626 --> 00:19:05,209
ใช่ ล่าสัตว์ ใช่

267
00:19:06,209 --> 00:19:07,334
ล่าวาฬเสือไง

268
00:19:07,334 --> 00:19:10,626
ใช่ อันตรายทีเดียว เจ้าวาฬเสือ

269
00:19:10,626 --> 00:19:13,376
วาฬเสือที่ดุร้ายอันตรายที่สุด

270
00:19:13,376 --> 00:19:16,043
ข้าแสดงท่าพื้นฐานให้ดูก็ได้ ถ้าเจ้าอยากดู

271
00:19:29,709 --> 00:19:30,668
ว้าว

272
00:19:33,418 --> 00:19:34,793
เยี่ยมไปเลย

273
00:19:34,793 --> 00:19:37,584
นั่นมัน... เยี่ยมไปเลย

274
00:19:37,584 --> 00:19:41,459
นักรบเผ่าวารีใต้อย่างเรา
ขึ้นชื่อเรื่องต่อสู้ด้วยมือเปล่าน่ะ

275
00:19:44,043 --> 00:19:45,834
ตอนนี้เลยงั้นรึ

276
00:19:48,543 --> 00:19:49,501
โอเค

277
00:19:53,668 --> 00:19:54,751
ก็ได้

278
00:20:00,668 --> 00:20:01,918
พอแล้ว

279
00:20:25,709 --> 00:20:29,251
ไม่เจอเลย ไม่เจอข้อมูล
เกี่ยวกับสถานะผู้อวตารหรือพลังใดๆ ของนาง

280
00:20:29,251 --> 00:20:31,209
ไม่มีอะไรที่จะช่วยฝึกตัวข้าเลย

281
00:20:32,334 --> 00:20:34,876
แล้วข้าจะหาวิธีปกป้องโลกได้ยังไง

282
00:20:35,376 --> 00:20:38,168
จะหยุดการโจมตีทําร้ายผู้คนของแคว้นอัคคียังไง

283
00:20:42,459 --> 00:20:43,876
รู้ไหมว่านางเป็นเด็กกําพร้า

284
00:20:43,876 --> 00:20:44,876
ใช้ชีวิตตามข้างถนน

285
00:20:44,876 --> 00:20:47,793
จนมีคนจ้างนางไปทํางานบ้าน
ให้ครอบครัวที่รวยที่สุดในเกาะ

286
00:20:48,459 --> 00:20:49,834
นางเป็นคนเงียบๆ และใจดี

287
00:20:49,834 --> 00:20:52,209
ไม่มีใครนึกว่านางจะกลายเป็นผู้อวตาร

288
00:20:52,209 --> 00:20:54,876
นั่นสิ นางพัฒนาจากจุดนี้...

289
00:20:57,334 --> 00:20:58,376
ไปจุดนั้นได้ไง

290
00:21:01,959 --> 00:21:04,126
"ความยุติธรรมเท่านั้นที่จะนํามาซึ่งสันติสุข"

291
00:21:06,084 --> 00:21:09,334
ข้าไม่เคยอยากต่อสู้ และกลัวการทําร้ายคนอื่น

292
00:21:12,209 --> 00:21:14,918
ที่บ้านเกิด เด็กคนอื่นๆ เคยบอกว่าข้าโชคดี

293
00:21:14,918 --> 00:21:16,834
เพราะข้าไม่ต้องฝึกจริงจัง

294
00:21:17,751 --> 00:21:19,168
แต่ที่จริงข้าก็ต้องฝึก

295
00:21:20,501 --> 00:21:24,293
ไม่ใช่เพื่อพัฒนาพลัง แต่เพื่อควบคุมพลังต่างหาก

296
00:21:29,084 --> 00:21:30,293
ข้าขอโทษ!

297
00:21:33,918 --> 00:21:38,668
ไม่มีใครพูดอะไร แต่ข้าดูออกว่าพวกเขากลัวข้า

298
00:21:40,209 --> 00:21:43,543
เหมือนที่เจ้ากับซ็อกกากลัว
ตอนที่ข้าเข้าสู่สถานะผู้อวตาร

299
00:21:44,251 --> 00:21:46,459
ถ้าในนี้ไม่มีอะไรช่วยข้าได้เลยล่ะ

300
00:21:47,918 --> 00:21:50,001
ถ้าข้าไม่ได้เรียนรู้วิธีควบคุมพลังล่ะ

301
00:21:50,001 --> 00:21:51,834
ข้าจะทําร้ายผู้คนมากแค่ไหน

302
00:21:51,834 --> 00:21:54,501
แต่คิดดูว่าถ้าเจ้าไม่ลอง โลกนี้จะเกิดอะไรขึ้น

303
00:22:03,501 --> 00:22:05,209
แอง เจ้าไม่โดดเดี่ยวหรอก

304
00:22:05,209 --> 00:22:06,584
จากบันทึกนี้

305
00:22:06,584 --> 00:22:10,043
ผู้อวตารคนก่อนทั้งหมด
ได้จุติมาเกิดเป็นอดีตชาติของเจ้า

306
00:22:10,043 --> 00:22:13,793
เจ้าไม่ได้โดดเดี่ยวแน่นอน
อวตารคนอื่นๆ อยู่ภายในตัวเจ้า

307
00:22:13,793 --> 00:22:15,709
ถ้าอยากให้มีคนสอนเจ้า

308
00:22:16,293 --> 00:22:18,209
ก็ต้องหาวิธีเชื่อมต่อกับพวกเขา

309
00:22:18,209 --> 00:22:20,543
คําตอบไม่ได้อยู่ในสถานที่นี้

310
00:22:20,543 --> 00:22:22,126
แต่อยู่ในตัวเจ้า

311
00:22:29,501 --> 00:22:30,543
มีอะไรเหรอ

312
00:22:32,793 --> 00:22:34,084
เรือของเชา

313
00:22:35,376 --> 00:22:36,293
มันไม่อยู่แล้ว

314
00:22:36,793 --> 00:22:37,751
เชาน่ะรึ

315
00:22:37,751 --> 00:22:40,459
เขาได้ยินข่าวเรื่องวัวบินได้ใกล้เกาะเคียวชิ

316
00:22:40,459 --> 00:22:41,626
เลยออกเรือแต่เช้ามืด

317
00:22:43,793 --> 00:22:45,334
วัวบินได้เหรอ

318
00:22:47,501 --> 00:22:51,001
เขารู้เรื่องผู้อวตารแล้ว เขารู้จนได้

319
00:22:52,334 --> 00:22:53,876
เราต้องไปให้ถึงที่นั่นก่อนเขา

320
00:23:24,751 --> 00:23:25,834
แยกย้ายได้

321
00:24:42,168 --> 00:24:45,709
โลกต้องการผู้อวตาร โลกต้องการตัวเจ้า แอง

322
00:24:45,709 --> 00:24:47,376
แต่คิดดูสิว่าจะเกิดอะไรขึ้น...

323
00:24:47,376 --> 00:24:48,834
ข้ากลัวพลังของตัวเอง

324
00:24:48,834 --> 00:24:50,418
ไม่เหลือใครเลย

325
00:24:50,418 --> 00:24:53,876
ยามที่โลกต้องการผู้อวตารมากที่สุด
เขาก็หายตัวไป เขาหนี...

326
00:24:54,376 --> 00:24:55,459
ข้าไม่อยากมีพลัง

327
00:24:55,459 --> 00:24:59,043
นั่นคือเหตุผลที่เจ้าจะได้เป็นผู้อวตารที่ยิ่งใหญ่

328
00:25:01,793 --> 00:25:04,126
ผู้อวตารเคียวชิ ช่วยข้าด้วย

329
00:25:08,043 --> 00:25:08,918
แอง

330
00:25:17,043 --> 00:25:18,084
แอง!

331
00:25:19,293 --> 00:25:20,418
ได้เวลาแล้ว

332
00:25:23,001 --> 00:25:23,834
ข้าขอโทษ

333
00:25:24,418 --> 00:25:26,251
ข้าไม่รู้วิธีติดต่อท่านหรอก

334
00:25:26,834 --> 00:25:29,126
ข้าไม่รู้ว่าจะติดต่อท่านได้

335
00:25:29,126 --> 00:25:30,793
มีอะไรมากมายที่เจ้าไม่รู้

336
00:25:35,876 --> 00:25:37,543
เร็วกว่านี้ไม่ได้เหรอ

337
00:25:37,543 --> 00:25:38,751
เร่งความเร็วสูงสุดแล้ว

338
00:25:39,376 --> 00:25:41,626
เราได้ทําทุกอย่างที่สมควรทําแล้ว

339
00:25:41,626 --> 00:25:43,376
เจ้ารอมาตั้งสามปี

340
00:25:43,376 --> 00:25:45,418
อดใจรออีกหน่อยเถอะ

341
00:25:55,543 --> 00:25:56,501
สามปี

342
00:25:57,793 --> 00:26:00,334
สามปี

343
00:26:02,459 --> 00:26:05,834
หลายครั้งที่ข้าคิดว่าคงไม่มีวันเจอผู้อวตาร

344
00:26:08,584 --> 00:26:12,209
แต่ตอนนี้เหมือนจะแย่กว่าอีก
เมื่อรู้ว่าเขาอยู่ใกล้ๆ นี่เอง

345
00:26:14,543 --> 00:26:16,543
เพราะโอกาสที่จะได้กลับบ้านอยู่ตรงหน้าแล้ว

346
00:26:18,584 --> 00:26:23,376
บางครั้งความหวังก็เป็นสิ่งที่โหดร้าย

347
00:26:24,918 --> 00:26:27,668
ท่านขอรับ เรากําลังเข้าใกล้เกาะเคียวชิ

348
00:26:38,459 --> 00:26:40,001
ข้าเริ่มจับทาง...

349
00:26:41,959 --> 00:26:44,918
เจ้าต้องถ่ายพลังคู่ต่อสู้เพื่อจัดการพวกมัน

350
00:26:45,501 --> 00:26:46,959
สะท้อนความแข็งแกร่งกลับไป

351
00:26:56,668 --> 00:26:59,084
ขอบคุณ เจ้าเป็นครูที่เยี่ยมเลย

352
00:26:59,084 --> 00:27:01,084
เจ้าก็เป็นศิษย์ที่เก่งมาก

353
00:27:01,709 --> 00:27:04,418
มั่นใจว่าการฝึกที่ติดตัวเจ้ามามีส่วนช่วยมาก

354
00:27:05,168 --> 00:27:07,251
ในฐานะผู้พิทักษ์หมู่บ้านน่ะ

355
00:27:08,668 --> 00:27:09,626
ใช่

356
00:27:10,168 --> 00:27:11,376
ใช่ ฐานะ "ผู้พิทักษ์"

357
00:27:11,376 --> 00:27:15,043
บอกตามตรงที่บ้านข้าไม่ค่อยต้องการนักรบเท่าไร

358
00:27:21,043 --> 00:27:22,834
ข้าคิดว่าเจ้าเป็นนักรบที่แท้จริง

359
00:27:25,959 --> 00:27:28,751
ต่างจากเจ้า เจ้า... แม้ไม่ได้เป็นผู้ควบคุม

360
00:27:28,751 --> 00:27:30,793
แต่เจ้าเป็นนักสู้ที่ดุดันที่สุดเท่าที่ข้าเคยเจอ

361
00:27:31,793 --> 00:27:36,126
เราไม่ได้เป็นผู้ควบคุม
เราจึงต้องฝึกฝนให้เก่งกว่าผู้ควบคุม

362
00:27:36,793 --> 00:27:40,126
เราไม่สามารถปรับรูปทรงภูเขา และเผาผืนป่า

363
00:27:40,626 --> 00:27:42,376
จึงต้องสู้ด้วยสิ่งที่เรามี

364
00:27:43,501 --> 00:27:47,001
สิ่งสําคัญไม่ใช่พลังที่อยู่ภายใน

365
00:27:47,668 --> 00:27:49,168
แต่คือจิตที่ตั้งมั่นและมุ่งหวัง

366
00:27:50,709 --> 00:27:51,918
คือหัวใจ

367
00:28:00,668 --> 00:28:02,001
อันที่จริง

368
00:28:02,001 --> 00:28:03,668
ข้าอิจฉาเจ้า

369
00:28:05,084 --> 00:28:07,751
ข้าสงสัยมาตลอดว่าโลกภายนอกเป็นยังไง

370
00:28:08,251 --> 00:28:10,418
แต่ข้าไม่กล้าพอที่จะก้าวออกไป

371
00:28:11,043 --> 00:28:13,126
สงสัยมาตลอดว่าจะพบเจออะไร

372
00:28:15,001 --> 00:28:15,876
ตอนนี้ข้ารู้แล้ว

373
00:28:25,709 --> 00:28:27,876
- ระฆัง
- ได้ยินด้วยเหรอ

374
00:28:27,876 --> 00:28:30,001
- เราต้องไปแล้ว
- ทําไม เกิดอะไรขึ้น

375
00:28:30,001 --> 00:28:32,459
สัญญาณเตือนภัยหมู่บ้าน มีคนบุกเข้ามา

376
00:28:34,251 --> 00:28:35,876
แอง ตื่นสิ!

377
00:28:45,834 --> 00:28:47,793
แอง เจ้าต้องกลับมาเดี๋ยวนี้

378
00:28:47,793 --> 00:28:49,126
เจ้าอยู่ไหนเนี่ย

379
00:28:49,126 --> 00:28:52,126
การเป็นผู้อวตารนั้นมีหลากหลายมิติ

380
00:28:52,751 --> 00:28:57,584
เจ้าต้องเป็นผู้พิทักษ์ นายพล คนกลาง ผู้นําทาง

381
00:28:58,084 --> 00:28:59,584
เจ้าต้องรับผิดชอบหลายบทบาท

382
00:28:59,584 --> 00:29:03,293
ซึ่งส่วนมากต้องใช้ความแข็งแกร่งที่เหนือใคร

383
00:29:03,293 --> 00:29:06,501
ข้าถึงต้องเชี่ยวชาญ
ในศิลปะการควบคุมธาตุทั้งหมดใช่ไหม

384
00:29:07,001 --> 00:29:08,001
เพื่อจะได้แข็งแกร่งน่ะ

385
00:29:09,376 --> 00:29:13,543
ใช่ และมันจะช่วยให้เจ้าควบคุมพลังสูงสุดได้

386
00:29:14,251 --> 00:29:17,168
สถานะผู้อวตารคือ
การผสานรวมอดีตชาติของเจ้าทั้งหมด

387
00:29:17,168 --> 00:29:19,626
ทุ่มเทพลังของพวกเขาผ่านตัวเจ้า

388
00:29:20,126 --> 00:29:23,418
สถานะผู้อวตารจะมอบพลังอันแข็งแกร่ง
ของผู้ควบคุมนับพันให้เจ้า

389
00:29:23,418 --> 00:29:24,709
ข้าเห็นมาแล้ว

390
00:29:25,751 --> 00:29:26,709
มันอันตรายมาก

391
00:29:26,709 --> 00:29:28,543
ถ้าควบคุมไม่ได้ ก็ใช่

392
00:29:28,543 --> 00:29:33,043
แต่มันยังเป็นอาวุธทรงพลังสูงสุด
ที่สามารถปกป้องชีวิตเจ้า

393
00:29:33,043 --> 00:29:35,251
ชีวิต

394
00:29:35,251 --> 00:29:38,043
สายไปแล้ว ไม่มีทางสกัดไพร่พลของเชาได้

395
00:29:38,043 --> 00:29:39,626
ป่านนี้คงไปถึงหมู่บ้านแล้ว

396
00:29:42,668 --> 00:29:46,001
ในเกมไพโชนั้น เดินเกมก่อนใช่ว่าจะได้ผลดีที่สุด

397
00:29:46,001 --> 00:29:49,334
การรู้ทันคู่ต่อสู้ รู้ว่าเขาจะไปจุดไหน

398
00:29:49,334 --> 00:29:50,918
สําคัญยิ่งกว่าความเร็ว

399
00:29:51,501 --> 00:29:55,501
และเมื่อมีผู้อวตารคนหนึ่งปรากฏตัว
อาจมีผู้อวตารอีกคน

400
00:30:12,084 --> 00:30:13,751
ช่างเป็นเกาะที่สวยงามจริงๆ

401
00:30:13,751 --> 00:30:16,584
เราขอต้อนรับ ผู้บัญชาการ

402
00:30:16,584 --> 00:30:19,418
แม้เราคาดหวังให้มีการแจ้งล่วงหน้า

403
00:30:19,418 --> 00:30:22,334
เพราะเราไม่ค่อยพร้อมจะรับแขก

404
00:30:23,459 --> 00:30:25,126
แปลกจัง ที่ข้าได้ยินมาไม่ใช่แบบนั้น

405
00:30:25,126 --> 00:30:29,376
รู้มาว่าท่านมีแขกที่คาดไม่ถึงมาเยือนเมื่อวันก่อน

406
00:30:29,376 --> 00:30:31,001
เข้าใจผิดแล้ว

407
00:30:31,001 --> 00:30:33,168
เราไม่ติดต่อกับโลกภายนอก

408
00:30:33,918 --> 00:30:34,918
ข้าก็ได้ยินมา

409
00:30:35,459 --> 00:30:40,376
ใช่ ได้ยินมาว่าเกาะเคียวชิ
มีประวัติศาสตร์ที่น่าชื่นชมในการดํารงอยู่

410
00:30:40,918 --> 00:30:42,418
แบบ "ไร้ความสําคัญ"

411
00:30:42,418 --> 00:30:44,459
ว่าแบบนั้นก็แล้วกัน

412
00:30:45,043 --> 00:30:48,918
เพราะเหตุนั้นที่ผ่านมาจึงไม่จําเป็นที่แคว้นอัคคี

413
00:30:48,918 --> 00:30:51,126
ต้องมายุ่งเกี่ยวในหมู่บ้านของท่าน

414
00:30:51,126 --> 00:30:56,959
ข้าก็ไม่อยากเห็นว่ามันเปลี่ยนไป เพราะคนนอก

415
00:30:56,959 --> 00:31:00,126
ผู้บัญชาการ เท่าที่ข้าเห็น

416
00:31:00,126 --> 00:31:04,376
มีแต่ท่านกับกองกําลังที่เป็นคนนอกบนเกาะนี้

417
00:31:05,543 --> 00:31:07,293
น่าเสียดายที่คิดเช่นนั้น

418
00:31:08,293 --> 00:31:10,834
ท่านคงไม่ว่าอะไร ถ้าเราจะเข้าไปตรวจดู

419
00:31:10,834 --> 00:31:12,668
ข้ารู้ความประสงค์อยู่แล้ว

420
00:31:29,876 --> 00:31:31,793
จับพวกมัน! และหาผู้อวตารให้เจอ!

421
00:31:51,709 --> 00:31:54,751
อยากรู้ว่าผู้อวตารคืออะไรงั้นหรือ
ข้าบอกไม่ได้หรอก

422
00:31:54,751 --> 00:31:56,918
ผู้อวตารแต่ละคนนั้นต่างกัน

423
00:31:56,918 --> 00:31:59,668
เราถูกหล่อหลอมจากความต้องการ
ที่ต่างกันของยุคสมัย

424
00:32:00,709 --> 00:32:03,251
ข้าต้องคิดเรื่องนี้ด้วยตัวเองเหรอ

425
00:32:03,959 --> 00:32:05,626
นั่นเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทาง

426
00:32:06,459 --> 00:32:08,834
แต่ถ้าข้าทําร้ายผู้คนระหว่างทางล่ะ

427
00:32:11,376 --> 00:32:15,126
แล้วผู้คนต้องถูกทําร้ายไปมากแค่ไหน
เพราะเจ้าไม่ได้อยู่ช่วยเหลือ

428
00:32:16,459 --> 00:32:20,751
ถ้าเจ้าหลบเลี่ยงหน้าที่รับผิดชอบไปอีก
ผู้คนก็ยิ่งถูกทําร้ายมากขึ้น

429
00:32:20,751 --> 00:32:24,043
การเป็นผู้อวตารหมายถึงหน้าที่อยู่เหนือสิ่งอื่นใด

430
00:32:24,043 --> 00:32:25,668
แม้แต่ชีวิตเจ้า!

431
00:32:31,084 --> 00:32:32,376
ข้าก็เคยเป็นแบบเจ้า

432
00:32:34,709 --> 00:32:37,459
แต่แล้วข้าก็เห็นสิ่งที่ตกอยู่ในมหันตภัย

433
00:32:38,084 --> 00:32:41,168
ข้าจะเผยให้เจ้าเห็นว่า
หากเจ้าล้มเหลวจะเกิดอะไรขึ้น

434
00:32:41,168 --> 00:32:44,251
โศกนาฏกรรมจะโถมใส่ทางเหนือ
และหากเจ้าไม่ลงมือทําอะไร

435
00:32:44,251 --> 00:32:48,293
ผู้ควบคุมอีกเผ่าจะถูกกวาดล้าง
เช่นเดียวกับเผ่าวายุเร่ร่อน

436
00:32:48,293 --> 00:32:51,168
เจ้าถามข้าว่าการเป็นผู้อวตารหมายถึงอะไร

437
00:32:51,168 --> 00:32:54,251
หมายถึงการเป็นนักรบไงล่ะ

438
00:32:54,251 --> 00:32:58,001
นักรบผู้ทรงพลัง ไร้ความปรานี

439
00:33:52,918 --> 00:33:54,126
พวกมันเรียกไพร่พลมาเพิ่ม

440
00:33:54,126 --> 00:33:55,584
เราต้านพวกมันได้อีกไม่นานแน่

441
00:33:55,584 --> 00:33:56,793
เพื่อนเจ้าอยู่ไหน

442
00:33:56,793 --> 00:33:58,418
ไหนบอกว่าเขาช่วยเราได้

443
00:33:59,043 --> 00:34:00,584
ผู้อวตารอยู่ไหน!

444
00:34:01,376 --> 00:34:03,709
ถ้าข้าทําตามที่ท่านบอก แล้วทุกอย่างกลับแย่ลงล่ะ

445
00:34:03,709 --> 00:34:04,793
จะเป็นเช่นนั้น

446
00:34:05,293 --> 00:34:08,626
การปรากฏตัวของเจ้าในโลก
จะทําให้หลายสิ่งเลวร้ายยิ่งขึ้น

447
00:34:09,209 --> 00:34:13,751
อย่างแรก ทั้งสองฝ่ายจะสู้กันหนักขึ้น
เพราะการกลับมาของผู้อวตาร

448
00:34:14,584 --> 00:34:17,376
ความหวังย่อมมาพร้อมสิ่งที่ต้องสูญเสีย

449
00:34:18,501 --> 00:34:21,626
นี่เจ้า ยังไงข้าก็ต้องผ่านเข้าไป
ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

450
00:34:21,626 --> 00:34:24,001
เจ้าเลือกชะตากรรมของเจ้าเองนะ

451
00:34:25,501 --> 00:34:28,001
- ประเด็นคืออะไร
- เจ้าอยากให้อะไรๆ มันง่ายงั้นรึ

452
00:34:28,001 --> 00:34:29,959
ไม่มีอะไรง่ายหรอก

453
00:34:30,543 --> 00:34:31,876
หากหลีกเลี่ยงหน้าที่ไปอีก

454
00:34:31,876 --> 00:34:33,959
ไม่ใช่แค่เจ้าล้มเหลวในการปกป้องโลก

455
00:34:33,959 --> 00:34:36,543
แต่รวมถึงล้มเหลวในการปกป้องเกาะนี้ด้วย

456
00:34:36,543 --> 00:34:39,209
เกาะนี้เหรอ มีภัยอะไร

457
00:34:39,209 --> 00:34:42,043
อันตรายที่เจ้านํามาสู่พวกเขาตอนนี้ไงล่ะ

458
00:34:42,043 --> 00:34:43,126
เพื่อนๆ ข้า

459
00:35:08,376 --> 00:35:09,959
ข้าเตือนแล้ว

460
00:35:10,793 --> 00:35:16,126
ไม่มีใครมาขวางทางข้าได้!

461
00:35:17,668 --> 00:35:20,251
ในเมื่อเจ้าอยากรู้เรื่องพลังของผู้อวตาร

462
00:35:21,168 --> 00:35:24,376
ข้าจะแสดงให้เห็นว่าพลังนั่นทําอะไรได้บ้าง

463
00:35:38,709 --> 00:35:39,918
เป็นไปไม่ได้

464
00:36:51,043 --> 00:36:51,959
ถอนกําลัง

465
00:36:53,251 --> 00:36:54,293
กลับขึ้นเรือ!

466
00:37:17,959 --> 00:37:19,084
แอง!

467
00:37:24,418 --> 00:37:25,459
ข้าไม่เป็นไร

468
00:37:29,251 --> 00:37:30,668
ทั้งหมดเป็นความผิดของข้า

469
00:37:31,918 --> 00:37:34,334
- ข้านําภัยมาสู่ที่นี่
- นั่นคือเหตุผลที่เจ้าต้องไป

470
00:37:35,418 --> 00:37:37,626
- เดี๋ยวนี้เลย
- เราทิ้งเจ้าไปไม่ได้

471
00:37:37,626 --> 00:37:39,959
พวกมันต้องการตัวผู้อวตาร ไม่ใช่เรา

472
00:37:40,543 --> 00:37:44,334
ไม่มีอะไรที่เราสูญเสียไปแล้วไม่อาจทดแทนได้

473
00:37:45,001 --> 00:37:48,084
แต่เจ้าได้มอบสิ่งที่มีค่ากว่านั้นมากให้กับเรา

474
00:37:48,709 --> 00:37:50,334
เหตุผลที่ทําให้เรากลับมาเชื่อมั่น

475
00:37:51,293 --> 00:37:54,293
ในหมู่บ้านของเรา ในตัวเราเอง...

476
00:37:57,293 --> 00:37:58,501
และในตัวผู้อวตาร

477
00:38:21,293 --> 00:38:22,584
เยี่ยมมาก ผู้อวตาร

478
00:38:31,043 --> 00:38:33,376
ฟังนะ ข้าอยากให้เรา...

479
00:38:35,209 --> 00:38:36,209
มีเวลามากกว่านี้

480
00:38:37,168 --> 00:38:38,126
ข้ารู้

481
00:38:38,918 --> 00:38:40,084
ข้าก็คิดเช่นนั้น

482
00:38:43,084 --> 00:38:44,251
ขอบคุณนะ ซ็อกกา

483
00:38:45,793 --> 00:38:46,876
ขอบคุณอะไร

484
00:38:46,876 --> 00:38:48,668
ที่นําโลกภายนอกมาให้ข้าสัมผัส

485
00:39:09,084 --> 00:39:11,084
ลาก่อน!

486
00:39:27,751 --> 00:39:29,876
แปลว่าพี่ไม่อยากกลับบ้านแล้วใช่ไหม

487
00:39:31,459 --> 00:39:33,376
แล้วปล่อยให้พวกเจ้าสนุกกันเนี่ยนะ

488
00:39:34,876 --> 00:39:36,168
อีกอย่าง ต้องมีคนช่วยเด็กนี่

489
00:39:36,168 --> 00:39:38,084
มันน่าจะเป็นงานหินสําหรับเขา

490
00:39:38,709 --> 00:39:42,251
ซูโกไม่มีทางยอมแพ้แน่ เขาอันตรายน่าดู

491
00:39:43,876 --> 00:39:44,876
นี่!

492
00:39:45,626 --> 00:39:48,418
กลยุทธ์เด็ดที่เจ้าใช้ที่เกาะ
โดยเบิกทางให้นางผู้น่าเกรงกลัวนั่น

493
00:39:48,918 --> 00:39:50,251
แปลว่าจะได้เจอนางอีกงั้นรึ

494
00:39:50,251 --> 00:39:53,418
เคียวชิบอกว่าข้าสามารถ
เรียกตัวหนึ่งในผู้อวตารในอดีตได้

495
00:39:53,418 --> 00:39:54,709
เมื่ออยู่ในวิหารพวกเขา

496
00:39:54,709 --> 00:39:56,334
นางบอกอะไรเจ้าอีก

497
00:39:56,334 --> 00:39:58,084
เราต้องไปที่เผ่าวารีเหนือ

498
00:39:58,084 --> 00:40:00,543
เรื่องเลวร้ายกําลังจะเกิดขึ้นที่นั่น

499
00:40:01,501 --> 00:40:03,334
บางอย่างที่มีแต่ข้าที่หยุดได้

500
00:40:05,918 --> 00:40:07,334
โอเค งั้นมุ่งขึ้นเหนือ

501
00:40:07,334 --> 00:40:10,251
เราต้องไปให้ถึง
ก่อนพวกผู้ควบคุมไฟจะไล่ตามเราทัน

502
00:40:10,834 --> 00:40:13,043
ปรมาจารย์ควบคุมน้ําที่นั่นคือสุดยอดของโลก

503
00:40:13,043 --> 00:40:14,126
พวกเขาช่วยฝึกเจ้าได้

504
00:40:14,126 --> 00:40:16,584
ไม่ต้องกังวล หนุ่มน้อย เจ้าไม่โดดเดี่ยวแน่

505
00:40:16,584 --> 00:40:18,751
เจ้ายังมีข้า คาทาร่า

506
00:40:18,751 --> 00:40:20,709
และเจ้าตัวกลมขนปุยบินได้

507
00:40:20,709 --> 00:40:21,918
เจ้ายังต้องการอะไรอีก

508
00:40:25,043 --> 00:40:25,876
เอาจริงอะ

509
00:40:27,668 --> 00:40:29,334
เหมือนข้าเซ่อติดกับดักซะเอง

510
00:40:33,293 --> 00:40:37,376
ข้าแค่ต้องปฏิบัติการ
เพราะมีรายงานความไม่สงบที่เคียวชิ

511
00:40:37,376 --> 00:40:39,293
ไม่รู้เลยว่าผู้อวตารอยู่ที่นั่น

512
00:40:39,293 --> 00:40:42,376
ถ้าองค์ชายเต็มใจให้ข้อมูลก่อนหน้านี้

513
00:40:42,376 --> 00:40:44,834
เราคงหลีกเลี่ยงความเข้าใจผิดนี้ได้

514
00:40:44,834 --> 00:40:47,043
หวังว่าเราจะมองข้ามเรื่องนี้ไปได้

515
00:40:47,043 --> 00:40:48,168
แน่นอน ผู้บัญชาการ

516
00:40:52,001 --> 00:40:53,168
อย่าบอกใครล่ะ!

517
00:40:56,126 --> 00:40:57,251
เรื่องผู้อวตาร

518
00:40:59,543 --> 00:41:00,918
ให้ใครรู้เรื่องนี้ไม่ได้

519
00:41:02,209 --> 00:41:03,459
แต่แน่นอน

520
00:41:04,834 --> 00:41:09,209
ข้าเข้าใจดีถึงความสําคัญของข้อมูลนี้

521
00:41:10,251 --> 00:41:13,626
และหากท่านอนุญาตให้เราได้ร่วมมือกัน

522
00:41:13,626 --> 00:41:19,043
เราจะสามารถทุ่มสรรพกําลัง
มากเป็นสองเท่าในการไล่ล่า

523
00:41:19,043 --> 00:41:23,418
และชัดเจนว่าท่านจะเป็นผู้นําในทุกเรื่อง...

524
00:41:23,418 --> 00:41:26,084
- เดี๋ยว เราไม่...
- เป็นข้อเสนอแนะที่ดี ผู้บัญชาการ

525
00:41:26,084 --> 00:41:28,834
เรารู้สึกเป็นเกียรติที่ได้รับความร่วมมือ

526
00:41:28,834 --> 00:41:30,876
และความภักดีของเจ้า

527
00:41:30,876 --> 00:41:33,793
โปรดเชื่อข้า ไม่มีอะไรสําคัญไปกว่า...

528
00:41:34,501 --> 00:41:36,918
การรู้ว่าจะมอบความภักดีของข้าไว้ที่ใด

529
00:41:42,709 --> 00:41:46,418
กราบทูลฝ่าบาท เจ้าอัคคีผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก

530
00:41:47,084 --> 00:41:50,209
กระหม่อมเป็นข้ารับใช้ต่ําต้อยที่อยู่กลางทะเลใต้

531
00:41:51,834 --> 00:41:55,376
แต่มีข่าวสําคัญที่ต้องทูลให้ทรงทราบ

532
00:41:56,501 --> 00:41:58,834
ข้อมูลนี้อาจนํามาซึ่งความตกใจ

533
00:41:58,834 --> 00:42:03,626
และอาจถูกมองข้ามว่า
เป็นเพียงข่าวลือหรือเรื่องหลอกลวง

534
00:42:04,168 --> 00:42:05,959
แต่ขอได้โปรดเชื่อใจ

535
00:42:05,959 --> 00:42:09,459
เพราะนี่เป็นเหตุการณ์ที่เห็นประจักษ์ด้วยตา

536
00:42:10,543 --> 00:42:13,959
กระหม่อมจึงสามารถรายงาน
ความคืบหน้าที่น่าตกตะลึงได้

537
00:42:13,959 --> 00:42:18,334
ข่าวที่อาจเปลี่ยนอนาคตของแคว้นอัคคี

538
00:42:26,876 --> 00:42:29,584
ผู้อวตารกลับมาแล้ว

539
00:44:25,334 --> 00:44:28,251
คําบรรยายโดย กุลวดี โสวัฒนสกุล