0
00:00:00,100 --> 00:00:00,900
Knives Out (2019)  OCR
23.976 fps  runtime 02:10:13

1
00:01:04,439 --> 00:01:09,434
"บ้านฉัน กฎฉัน กาแฟฉัน!!"

2
00:01:43,228 --> 00:01:45,094
อรุณสวัสดิ์ คุณทรอมบีย์

3
00:01:58,869 --> 00:02:00,735
คุณทรอมบีย์ อยู่ห้องนี้เหรอ

4
00:02:01,747 --> 00:02:03,579
ฉันเข้าไปละนะ

5
00:02:14,676 --> 00:02:15,792
เวรสิ

6
00:02:28,815 --> 00:02:33,651
"1 สัปดาห์หลัง
ฮาร์ลาน ทรอมบีย์ ถึงแก่กรรม"

7
00:02:37,032 --> 00:02:40,196
<i>แกฆ่าเขา ไอ้สารเลว ไอ้ฆาตกร</i>

8
00:02:40,327 --> 00:02:41,659
<i>ผมไม่ได้ฆ่า</i>

9
00:02:41,828 --> 00:02:43,035
<i>แกกีรดหน้าเขา</i>

10
00:02:43,205 --> 00:02:45,663
<i>ปล่อยให้นอนเลือดสาดกระจาย</i>

11
00:02:45,791 --> 00:02:47,657
<i>ขับรถยกทับหัวกระจุย</i>

12
00:02:47,793 --> 00:02:50,160
<i>แล้วเผามือเขาไม่ให้เหลือลายนิ้วมือ</i>

13
00:02:50,295 --> 00:02:51,331
<i>คุณไม่มีหลักฐาน</i>

14
00:02:51,713 --> 00:02:53,830
<i>มีกล้องส่องพี่เลี้ยงเด็ก</i>

15
00:02:53,965 --> 00:02:56,833
- อลิซ ปิดเถอะ
- ใกล้จบแล้วเนี่ย

16
00:02:56,968 --> 00:02:58,800
- บอกให้ปิด
- จะเฉลยคนร้ายแล้ว

17
00:02:58,970 --> 00:02:59,960
ห้องหนูเน็ตกาก

18
00:03:00,097 --> 00:03:02,214
- ปิดเดี๋ยวนี้ อลิซ
- อย่าพึ่งขัด แค่ 2 นาที

19
00:03:02,599 --> 00:03:04,090
- ปิด
- แล้วมันผิดตรงไหน

20
00:03:04,226 --> 00:03:05,342
แค่ทีวีมันพูดขึ้นตามบทเท่านั้น

21
00:03:05,727 --> 00:03:07,218
- มันเป็นเรื่องฆาตกรรม
- แค่ละครน่ะ

22
00:03:07,437 --> 00:03:09,724
- มันพูดขึ้นตามบทแม่
- เพื่อนที่มาร์ทาเคารพรัก

23
00:03:09,856 --> 00:03:11,097
- โอเค โอเค เข้าใจแล้ว
- เพิ่งเชือดคอตัวเอง

24
00:03:11,233 --> 00:03:13,190
แล้วต้องมาฟังเรื่องแบบนี้

25
00:03:13,318 --> 00:03:14,729
เห็นใจกันบ้าง

26
00:03:19,241 --> 00:03:21,073
อลิซ ดูไปเถอะ ไม่เป็นไร

27
00:03:21,201 --> 00:03:22,863
- ไม่ ฉันเดาคนร้ายได้
- ไม่เป็นไร

28
00:03:22,994 --> 00:03:25,361
- ขอโทษนะ มาร์ทา
- ช่างเถอะ

29
00:03:26,373 --> 00:03:27,454
"วอลต์ ทรอมบีย์"

30
00:03:27,749 --> 00:03:28,739
ลูกชายฮาร์ลาน

31
00:03:32,713 --> 00:03:35,000
<i>- ค่ะ วอลต์</i>
<i>- มาร์ทา นี่วอลต์พูด</i>

32
00:03:35,882 --> 00:03:37,339
<i>วันนี้มาเร็วหน่อยสิ</i>

33
00:03:37,509 --> 00:03:40,752
<i>ตำรวจอยากถามทุกคนเพิ่มเติม</i>

34
00:03:41,096 --> 00:03:42,212
อย่างนั้นเหรอ

35
00:04:01,992 --> 00:04:03,904
เดี๋ยว คุณเป็นใคร

36
00:04:04,119 --> 00:04:05,030
คนใช้เหรอ

37
00:04:05,162 --> 00:04:07,870
นี่ มาร์ทาเป็นพยาบาลของปู่

38
00:04:08,039 --> 00:04:10,156
เธอเป็นพวกเรา คนใช้อะไร

39
00:04:10,917 --> 00:04:12,533
ไม่เป็นไร โทษที

40
00:04:12,919 --> 00:04:15,161
ไม่ ต้องเป็นสิ พวกทุเรศ

41
00:04:22,262 --> 00:04:24,879
"ตำรวจแมสซาชูเซตส์"

42
00:04:25,015 --> 00:04:26,131
เธอเป็นไงบ้าง

43
00:04:28,143 --> 00:04:29,350
แย่เลย

44
00:04:29,519 --> 00:04:30,384
โดดเดี่ยว

45
00:04:31,855 --> 00:04:35,144
ร้องไห้ตลอด แล้วก็ไม่รู้จะทำไงต่อ

46
00:04:36,151 --> 00:04:39,269
มาร์ทา เธอทำอะไรก็ได้

47
00:04:39,988 --> 00:04:41,479
เธอเป็นคนในครอบครัวเรา

48
00:04:43,408 --> 00:04:44,865
ขอบใจ

49
00:04:46,244 --> 00:04:47,280
ไงจ๊ะ สาวน้อย

50
00:04:47,412 --> 00:04:48,402
ลินดา

51
00:04:49,289 --> 00:04:50,245
คุณเป็นไงบ้าง

52
00:04:52,626 --> 00:04:55,915
ดีขึ้นตอนงานศพมั้ง ได้เห็นหน้าเขาน่ะ

53
00:04:56,505 --> 00:04:59,919
เธอควรได้ไป
แต่เสียงส่วนใหญ่เขาไม่ให้

54
00:05:00,050 --> 00:05:02,383
- โดนจับไปซะ ไปตายที่ไหนก็ไป
- ริชาร์ด

55
00:05:03,553 --> 00:05:04,543
มันไม่มา

56
00:05:06,056 --> 00:05:07,547
แรนซัมน่ะ ไอ้ลูกเวร

57
00:05:07,933 --> 00:05:08,889
ตอนงานศพก็ไม่มา

58
00:05:09,392 --> 00:05:10,428
โทษนะครับ

59
00:05:11,186 --> 00:05:14,054
เริ่มได้แล้ว ขอเชิญเข้ามาทีละคน

60
00:05:14,189 --> 00:05:16,181
ได้ ฉันก่อนเลย

61
00:05:16,399 --> 00:05:20,063
คงจบเรื่องก่อนงานรำลึกคืนนี้นะ

62
00:05:20,445 --> 00:05:21,652
จะพยายามครับ

63
00:05:24,533 --> 00:05:27,196
เธอล่ะ เป็นไงบ้างสาวน้อย

64
00:05:28,954 --> 00:05:31,321
แนะนำตัวอีกครั้งพอเป็นพิธี

65
00:05:31,456 --> 00:05:34,699
ผม เจ้าหน้าที่สืบสวนเอลเลียต
ส่วนนี่ตำรวจรัฐ แวกเนอร์

66
00:05:35,210 --> 00:05:40,171
ผมขออัดเสียงไว้ เพื่อความสะดวก

67
00:05:40,590 --> 00:05:43,207
คุณลินดา ดรายส์เดล
นามสกุลเดิมทรอมบีย์

68
00:05:43,969 --> 00:05:45,585
- "ลินดา"
- ลูกคนโตของ ฮาร์ลาน ทรอมบีย์

69
00:05:45,720 --> 00:05:49,430
เราจะคุยเรื่องคืนที่เขาเสียชีวิต
เมื่อ 1 สัปดาห์ก่อน

70
00:05:49,558 --> 00:05:50,469
วันที่ 8 พฤศจิกายน

71
00:05:50,976 --> 00:05:52,592
เราเสียใจด้วยจริงๆ ครับ

72
00:05:54,187 --> 00:05:56,349
ขอบคุณค่ะ ซาบซึ้งมาก

73
00:05:56,982 --> 00:06:01,727
คืนนั้นทั้งครอบครัวมาฉลอง
วันเกิดอายุครบ 85 ปีของพ่อคุณ

74
00:06:02,237 --> 00:06:03,193
ค่ะ

75
00:06:03,572 --> 00:06:04,483
มันเป็นไงบ้าง

76
00:06:04,739 --> 00:06:05,604
งานเลี้ยง

77
00:06:06,241 --> 00:06:07,482
ก่อนพ่อฉันตายงั้นเหรอ

78
00:06:08,368 --> 00:06:09,358
สนุกดี

79
00:06:10,245 --> 00:06:12,487
มีคนนอกครอบครัวด้วยไหม

80
00:06:13,373 --> 00:06:14,989
แฟรน แม่บ้าน

81
00:06:15,125 --> 00:06:18,334
เขาน่ารักแหละ แต่ขนดกชะมัด

82
00:06:18,503 --> 00:06:20,085
- เจค็อบ
- ฉันคบหนุ่มอิตาลีมาเยอะ

83
00:06:20,213 --> 00:06:22,079
คนที่ฉันคบก็โอเคนะ...

84
00:06:22,215 --> 00:06:24,582
มาร์ทา คนดูแลฮาร์ลาน

85
00:06:24,718 --> 00:06:26,380
เป็นเด็กดี ขยันขันแข็ง

86
00:06:26,720 --> 00:06:28,256
ครอบครัวมาจากเอกวาดอร์

87
00:06:29,222 --> 00:06:30,338
แล้วก็ วาเนตตา

88
00:06:30,765 --> 00:06:32,757
คุณย่าของฉัน แม่ของฮาร์ลาน

89
00:06:33,143 --> 00:06:35,009
- คุณทวด
- แม่เขาเหรอ

90
00:06:35,520 --> 00:06:37,386
- คุณทวด
- อายุเท่าไหร่เนี่ย

91
00:06:38,106 --> 00:06:39,096
เราก็ไม่ทราบ

92
00:06:39,649 --> 00:06:41,390
ครับ แล้วลูกชายคุณ แรนซัม

93
00:06:42,110 --> 00:06:45,148
- เขามาด้วยไหม
- ค่ะ แต่กลับไปก่อน

94
00:06:45,864 --> 00:06:48,857
แรนซัม ไปแล้วเหรอ

95
00:06:54,289 --> 00:06:55,496
ครับ

96
00:06:55,624 --> 00:06:58,241
คุณ 3 คน มาถึงไล่เลี่ยกันไหม

97
00:06:59,419 --> 00:07:00,785
เปล่า

98
00:07:03,131 --> 00:07:06,624
ริชาร์ดมาช่วยทีมจัดเลี้ยง
เตรียมงานก่อน

99
00:07:06,760 --> 00:07:10,174
คุณกับริชาร์ด สามี
ทำงานบริษัทอสังหาฯ ในบอสตัน

100
00:07:10,430 --> 00:07:12,547
เปล่า มันบริษัทฉัน

101
00:07:12,682 --> 00:07:14,173
อ๋อ ขอโทษครับ

102
00:07:14,309 --> 00:07:15,800
ฉันสร้างทุกอย่างมากับมือ

103
00:07:16,144 --> 00:07:17,305
เหมือนพ่อคุณเลย

104
00:07:17,812 --> 00:07:19,178
คุณสนิทกับท่านมากด้วย

105
00:07:20,523 --> 00:07:23,561
เรามีวิธีสื่อสาร ที่รู้กันเอง 2 คน

106
00:07:23,818 --> 00:07:26,686
ลูกต้องหาทางสื่อสาร กับพ่อ

107
00:07:27,197 --> 00:07:28,938
เหมือนเป็นเกมที่เล่นกับเขา

108
00:07:29,282 --> 00:07:32,696
ถ้าทำได้ และเล่นตามกฎของเขา...

109
00:07:36,915 --> 00:07:38,451
"ริชาร์ด"

110
00:07:38,583 --> 00:07:40,825
ใครๆ ก็เคารพรักพ่ออยู่แล้ว

111
00:07:41,294 --> 00:07:42,705
งั้นเหรอครับ จริงเหรอ

112
00:07:43,964 --> 00:07:45,330
ไม่จริงหรอก

113
00:07:45,966 --> 00:07:47,423
ผมก็พูดไม่คิด

114
00:07:47,842 --> 00:07:49,834
แต่ลินดา ภรรยาผมน่ะรัก

115
00:07:50,220 --> 00:07:52,462
ฮาร์ลานเริ่มจากเครื่องพิมพ์ดีดคร่ำคร่า

116
00:07:52,681 --> 00:07:56,721
จนเป็นนักเขียนนิยายสืบสวน
ขายดีตลอดกาล

117
00:07:56,851 --> 00:08:01,221
โอ้โห ลูกๆ ก็สร้างตัว
จนได้ดิบได้ดีกันหมด

118
00:08:03,358 --> 00:08:04,348
ก็ใช่

119
00:08:04,609 --> 00:08:06,692
ตอนนี้ผมคุยกับ วอลต์ ทรอมบีย์

120
00:08:06,820 --> 00:08:08,982
- "วอลต์"
- บุตรคนเล็กของ ฮาร์ลาน ทรอมบีย์

121
00:08:09,322 --> 00:08:11,689
คุณคุมสำนักพิมพ์ของพ่อ

122
00:08:11,825 --> 00:08:14,317
ครับ สนพ.ของผม ไม่ใช่สิ...

123
00:08:14,703 --> 00:08:17,696
ของครอบครัว พ่อวางใจให้ผมดูแล

124
00:08:18,873 --> 00:08:20,239
30 ภาษา

125
00:08:20,625 --> 00:08:24,244
ขายทะลุ 80 ล้านเล่ม
ขุมสมบัติของแท้

126
00:08:25,005 --> 00:08:25,995
เป็นแฟนหนังสือไหม

127
00:08:26,339 --> 00:08:28,456
ผมไม่ค่อยอ่านนิยาย

128
00:08:28,591 --> 00:08:30,378
ผมเป็นแฟนตัวยง

129
00:08:30,510 --> 00:08:32,547
เขาคิดพล็อตได้สุดยอด...

130
00:08:32,679 --> 00:08:33,795
ไม่สปอยล์นะ

131
00:08:33,930 --> 00:08:35,671
อย่างเรื่อง 'บัลลังก์มีด'

132
00:08:35,807 --> 00:08:37,048
หรือ 'โคเถื่อนปืนโหด'

133
00:08:37,434 --> 00:08:39,300
แบบ คิดได้ไงเนี่ย

134
00:08:39,436 --> 00:08:42,804
พ่อบอกว่า ปิ๊งพล็อตขึ้นมาทีเป็นเรื่องๆ

135
00:08:43,023 --> 00:08:44,639
เป็นงานง่ายสำหรับเขา

136
00:08:47,318 --> 00:08:48,650
คุณอยู่แถวนี้ใช่ไหม

137
00:08:48,778 --> 00:08:51,316
พวกคุณคงมาถึงไล่เลี่ยกัน

138
00:08:53,074 --> 00:08:55,407
เรามาราวๆ 2 ทุ่ม

139
00:08:55,702 --> 00:08:57,819
ดอนน่า ภรรยาคู่คิดของผม

140
00:08:59,706 --> 00:09:01,914
ให้ตายสิ ดอนน่า เป็นอะไรไหม

141
00:09:02,459 --> 00:09:05,076
เจค็อบ ลูกชายผม อายุ 16

142
00:09:05,462 --> 00:09:07,704
กระตือรือร้นสนใจการเมือง

143
00:09:07,839 --> 00:09:09,171
เด็กนั่นมันนาซีชัดๆ

144
00:09:09,466 --> 00:09:11,082
เขามันคลั่งชาติจนเสียสติ

145
00:09:11,843 --> 00:09:14,085
เด็กสมัยนี้มีอินเทอร์เน็ตก็รู้มาก

146
00:09:15,472 --> 00:09:16,588
งานเลี้ยงราบรื่นดี

147
00:09:18,850 --> 00:09:20,591
ทุกคนเจ็บปวด

148
00:09:20,727 --> 00:09:22,719
แต่ผมก็ดีใจที่ได้อยู่กับพ่อในคืนนั้น

149
00:09:23,063 --> 00:09:25,430
ได้เคียงข้างเขา
ได้คิดถึงหนังสือของเรา

150
00:09:25,607 --> 00:09:27,724
และความสำเร็จที่ได้มา

151
00:09:28,109 --> 00:09:30,943
ผมยังรู้สึกเหมือนพ่อตบบ่าเบาๆ

152
00:09:32,489 --> 00:09:33,946
ฝากฝังให้สานต่อ

153
00:09:34,866 --> 00:09:38,610
ตอนนี้เราคุยกับ โจนี ทรอมบีย์
ลูกสะใภ้ของ ฮาร์ลาน ทรอมบีย์ "โจนี"

154
00:09:39,496 --> 00:09:41,112
ฉันแต่งงานกับ นีล ลูกชายเขา

155
00:09:41,498 --> 00:09:43,205
เรามีลูกสาว 1 คนคือ เม็ก

156
00:09:43,625 --> 00:09:47,209
นีลตายไปเมื่อ 15 ปีก่อน

157
00:09:47,629 --> 00:09:49,621
แต่คุณยังสนิทกับตระกูลทรอมบีย์

158
00:09:50,590 --> 00:09:52,126
พวกเขาคือครอบครัวฉัน

159
00:09:55,095 --> 00:09:57,758
พวกเขาทั้งมอบอิสระ

160
00:09:58,264 --> 00:10:01,507
ทั้งค้ำจุนให้อุ่นใจ

161
00:10:05,021 --> 00:10:08,230
สมดุลระหว่าง 2 อย่างนี้
คือปรัชญาของ 'แฟลม่

162
00:10:09,109 --> 00:10:11,601
- ปรัชญาของอะไรนะครับ
- แฟลม

163
00:10:12,862 --> 00:10:16,526
- อ๋อ แบรนด์ครีมผิวเด้งของคุณ โทษที
- ยกโทษให้ค่ะ

164
00:10:17,033 --> 00:10:20,276
ขายครีมก็จริง
แต่เราชูเรื่องไลฟ์สไตล์ด้วย

165
00:10:20,620 --> 00:10:23,988
ให้รู้จักพอเพียงแต่ยังคงอยากได้ใคร่มี

166
00:10:24,124 --> 00:10:25,114
นี่แหละแฟลม

167
00:10:25,291 --> 00:10:26,873
แต่ก็เพราะฮาร์ลานด้วย

168
00:10:27,252 --> 00:10:29,744
เขาช่วยให้ฉันกับเม็กพ้นวิกฤติมาได้

169
00:10:30,255 --> 00:10:31,791
ปู่ให้เงินแม่ฉันเป็นรายปี

170
00:10:31,923 --> 00:10:35,041
- "เม็ก"
- และส่งค่าเทอมให้ที่มหาลัยไม่เคยขาด

171
00:10:37,137 --> 00:10:39,174
ท่านใจดีที่สุดเลย

172
00:10:39,931 --> 00:10:41,888
แต่คุณออกจากงานเลี้ยงไปก่อน

173
00:10:42,058 --> 00:10:42,889
ขอให้สนุก

174
00:10:43,059 --> 00:10:46,018
- ฉันมีนัดกับเพื่อนที่สมิท
- พ่ออุตส่าห์ส่งนางเรียน...

175
00:10:46,187 --> 00:10:49,897
เอกรหัสมาร์กซิสต์หลังรื้อสร้าง

176
00:10:50,024 --> 00:10:52,687
สิทธิสตรีกวีนิพนธ์นิยมอะไรนั่น

177
00:10:53,194 --> 00:10:55,151
อยู่รอเขาเป่าเค้กก็ไม่ได้

178
00:10:55,697 --> 00:10:57,279
ท่าทางลินดาไม่พอใจ

179
00:11:01,202 --> 00:11:02,818
แต่ฮาร์ลานเข้าใจดี

180
00:11:07,208 --> 00:11:08,198
ครับ

181
00:11:08,835 --> 00:11:11,828
คุณ 2 คน มาถึงไล่เลี่ยกัน

182
00:11:12,046 --> 00:11:13,958
ขอคั่นหน่อยนะ

183
00:11:14,090 --> 00:11:15,080
คือแบบ...

184
00:11:16,050 --> 00:11:17,211
หมอนั่นใครกัน

185
00:11:17,677 --> 00:11:20,715
- แล้วทำไมต้องสอบปากคำใหม่
- แค่ถามเพิ่มเติม

186
00:11:20,972 --> 00:11:23,840
เพื่อสรุปสาเหตุการตายให้แน่ชัด

187
00:11:24,225 --> 00:11:26,933
คุณหมายความว่ามีคนฆ่าเขา

188
00:11:27,729 --> 00:11:31,097
- คนในครอบครัว ฆ่าเขาซะเอง
- เปล่า วอลต์

189
00:11:31,232 --> 00:11:33,189
- อย่างนั้นสินะ ผู้หมวด
- เปล่าครับ

190
00:11:33,860 --> 00:11:35,351
นี่เป็นขั้นตอนปกติ

191
00:11:36,112 --> 00:11:37,102
อ๋อครับ

192
00:11:37,989 --> 00:11:39,230
แล้วไอ้หมอนั่นเป็นใคร

193
00:11:41,743 --> 00:11:43,234
เขาคือ เบนัวต์ บล็องก์

194
00:11:43,995 --> 00:11:46,112
- เบนัวต์ บล็องก์
- ครับ

195
00:11:46,873 --> 00:11:49,741
คุณบล็องก์เป็นนักสืบเอกชนเลื่องชื่อ

196
00:11:49,876 --> 00:11:50,741
เอ๊ะเดี๋ยว

197
00:11:51,127 --> 00:11:54,120
ฉันอ่านทวีตเรื่องบทความ
ใน 'เดอะนิวยอร์กเกอร์' เกี่ยวกับคุณ

198
00:11:54,339 --> 00:11:56,456
"สุภาพบุรุษนักสืบคนสุดท้าย"

199
00:11:56,841 --> 00:11:59,003
คุณไขคดีแชมป์เทนนิสนั่นได้

200
00:12:00,136 --> 00:12:02,128
คนดังนี่

201
00:12:02,889 --> 00:12:04,346
คุณบล็องก์ไม่ใช่ตำรวจ

202
00:12:04,515 --> 00:12:08,008
และไม่ได้รับผิดชอบคดีนี้
แต่เขาอาสามาช่วยแนะนำ

203
00:12:08,228 --> 00:12:10,220
ผมยินดีร่วมมือและรับรองว่า...

204
00:12:10,396 --> 00:12:11,887
คุณบล็องก์ ฉันรู้จักคุณดี

205
00:12:12,148 --> 00:12:15,391
ฉันอ่านประวัติคุณใน่ เดอะนิวยอร์กเกอร์่
แล้วประทับใจมาก

206
00:12:16,277 --> 00:12:21,022
ฉันเพิ่งฝังศพพ่อวัย 85 ปีที่ฆ่าตัวตาย

207
00:12:21,491 --> 00:12:22,982
คุณมาทำไม

208
00:12:24,535 --> 00:12:27,278
ผมมาเพราะมีผู้จ้างวาน

209
00:12:28,289 --> 00:12:29,279
ใคร

210
00:12:30,792 --> 00:12:32,283
ผมบอกไม่ได้

211
00:12:32,543 --> 00:12:34,159
แต่ขอรับรองว่า

212
00:12:34,545 --> 00:12:37,913
ผมไม่เข้ามายุ่มย่ามหรอกครับ

213
00:12:38,174 --> 00:12:41,417
ผมจะสังเกตการณ์อย่างเงียบๆ

214
00:12:41,928 --> 00:12:43,544
สงบเสงี่ยม

215
00:12:44,889 --> 00:12:46,130
จนพบความจริง

216
00:12:47,809 --> 00:12:48,799
อ๋อ

217
00:12:49,185 --> 00:12:50,175
แล้วพบรึยัง

218
00:12:50,520 --> 00:12:51,431
เกือบแล้ว

219
00:12:51,938 --> 00:12:55,898
พยาบาลของฮาร์ลาน
ก็อยู่ในงานเลี้ยงเพื่อทำหน้าที่ดูแลเขา

220
00:12:56,150 --> 00:12:57,140
มาร์ทา

221
00:12:58,027 --> 00:12:58,892
คงงั้น

222
00:12:59,320 --> 00:13:03,314
ฮาร์ลานจ้างเธอดูแล
เผื่อเขาเป็นอะไรปุบปับ

223
00:13:03,533 --> 00:13:06,526
แต่เราเห็นเธอเป็นคนในครอบครัว

224
00:13:07,161 --> 00:13:08,072
เป็นเด็กดี

225
00:13:08,413 --> 00:13:09,824
เป็นเพื่อนที่ดีของฮาร์ลาน

226
00:13:10,206 --> 00:13:11,572
ครอบครัวมาจากปารากวัย

227
00:13:12,166 --> 00:13:14,203
ลินดาปลื้มที่เธอถือคติว่า

228
00:13:15,586 --> 00:13:18,294
"ต่างด้าว หนักเอาเบาสู้"

229
00:13:21,467 --> 00:13:24,210
- จากเรื'อง 'แฮมิลตัน'
- อ๋อ แฮมิลตัน

230
00:13:24,554 --> 00:13:26,921
- สุดๆ อะ
- ผมดูที่เดอะพับลิก

231
00:13:29,350 --> 00:13:30,431
ขอนิดเดียว

232
00:13:31,602 --> 00:13:32,968
แล้วจะไม่ยุ่งอีก

233
00:13:33,980 --> 00:13:36,063
คือผมก็สร้างเนื้อสร้างตัวมาเอง

234
00:13:37,108 --> 00:13:41,603
จึงขอชื่นชมที่คุณ
เจริญรอยตามพ่อได้ขนาดนี้

235
00:13:43,489 --> 00:13:45,321
- ขอบคุณ
- ยอดเยี่ยมมาก

236
00:13:45,992 --> 00:13:49,576
ทั้งครอบครัวเลย โจนีก็มีแบรนด์

237
00:13:49,996 --> 00:13:53,455
วอลต์ก็มีสำนักพิมพ์ยักษ์ใหญ่...

238
00:13:54,584 --> 00:13:55,495
ค่ะ

239
00:13:57,128 --> 00:14:00,087
วอลต์น่ะ ทำได้ดี

240
00:14:00,256 --> 00:14:02,248
กับสิ่งที่พ่อให้เขา

241
00:14:02,508 --> 00:14:03,589
ซึ่งก็เอาเถอะ

242
00:14:03,760 --> 00:14:08,004
แต่พ่อเขียนหนังสือให้เขา ปีละ 2 เล่ม
วอลต์ก็พิมพ์ขาย

243
00:14:10,099 --> 00:14:11,135
เขาไม่เหมือนฉัน

244
00:14:11,267 --> 00:14:15,102
แต่วอลต์ต้องดูแลสินค้าจากหนังสือ

245
00:14:15,396 --> 00:14:17,012
การดัดแปลงเป็นหนังโรงหรือทีวี...

246
00:14:17,482 --> 00:14:19,223
นี่แกล้งยั่วฉันเหรอ คุณนักสืบ

247
00:14:20,651 --> 00:14:21,641
คุณก็รู้ เขาไม่ได้ทำ

248
00:14:22,653 --> 00:14:28,024
แล้วอย่าคิดว่าฉันจะโง่หลงกล
จนสาวไส้ให้กากิน

249
00:14:28,242 --> 00:14:30,404
หรือนินทาน้องตัวเอง

250
00:14:30,536 --> 00:14:33,529
ให้จนท.สืบสวนกับตำรวจรัฐฟัง...

251
00:14:33,664 --> 00:14:35,496
วอลต์ไม่ทำหอกไรเลย

252
00:14:36,042 --> 00:14:38,159
ไม่ได้ขายสิทธิ์ทีวีหรือหนังโรง

253
00:14:38,503 --> 00:14:41,371
ฮาร์ลานไม่เคยให้เอาหนังสือไปดัดแปลง

254
00:14:41,506 --> 00:14:42,542
เขารับไม่ได้

255
00:14:42,673 --> 00:14:44,756
- บ้า
- เออ

256
00:14:45,176 --> 00:14:46,417
วอลต์โมโหสุดๆ

257
00:14:46,677 --> 00:14:48,168
เพราะนั่นน่ะเงินมหาศาล

258
00:14:48,763 --> 00:14:51,301
เวลาวอลต์เมาย้อมใจได้ที่

259
00:14:51,557 --> 00:14:53,264
ก็จะเถียงกับฮาร์ลานยกใหญ่

260
00:14:53,393 --> 00:14:55,806
คืนนั้นได้เถียงยกใหญ่ด้วยไหม

261
00:14:56,187 --> 00:14:57,428
จะเหลือเรอะ

262
00:14:57,647 --> 00:15:00,435
เขาตื๊อไม่เลิกเลยเชียว

263
00:15:00,566 --> 00:15:03,559
สุดท้ายฮาร์ลานต้องพาออกไป

264
00:15:03,778 --> 00:15:04,814
ผมไม่ได้ยินว่าเขาพูดอะไร

265
00:15:05,405 --> 00:15:07,522
แต่คงทำเอาเจ็บจนจุก

266
00:15:07,657 --> 00:15:11,276
เพราะวอลต์ซึมเป็นหมาหงอยไปทั้งคืน

267
00:15:11,452 --> 00:15:12,693
ริชาร์ดจะบ้าเรอะ

268
00:15:12,829 --> 00:15:14,695
เราไม่ได้เถียงยกใหญ่

269
00:15:14,831 --> 00:15:17,790
ผมแค่ถามดูให้แน่ใจ

270
00:15:18,459 --> 00:15:23,329
คืนนั้นฮาร์ลานพาคุณหลบไปคุย
หลังจากนั้นคุณก็นั่งจ๋อย

271
00:15:26,592 --> 00:15:28,299
ฮาร์ลานพูดอะไรกับคุณ

272
00:15:30,221 --> 00:15:34,215
คนของเน็ตฟลิกซ์
เสนอราคาชัดๆ มาแล้ว

273
00:15:34,350 --> 00:15:38,720
ผมคิดว่า งานนี้เขาคงไม่รอเรานานนัก

274
00:15:38,938 --> 00:15:40,679
เราต้องคว้าโอกาสไว้

275
00:15:40,857 --> 00:15:42,723
- แล้วนั่งนับตังค์ก็พอ
- วอลต์...

276
00:15:43,484 --> 00:15:45,567
พ่อให้ผมจัดการเรื่องหนังสือของเรา

277
00:15:45,695 --> 00:15:48,438
ก็ปล่อยผมจัดการเถอะน่า

278
00:15:48,573 --> 00:15:50,690
มันไม่ใช่หนังสือของเรา

279
00:15:51,200 --> 00:15:52,486
แต่เป็นของฉัน

280
00:15:53,327 --> 00:15:56,320
ฉันไม่ชอบให้แกมาพูดกับฉันแบบนี้

281
00:15:56,456 --> 00:15:58,448
แต่จริงของแก

282
00:15:58,749 --> 00:16:02,618
ฉันไม่ควรเหนี่ยวรั้งแกไว้...

283
00:16:02,837 --> 00:16:05,625
กับสิ่งที่แกไม่มีสิทธิ์จัดการเอง

284
00:16:05,840 --> 00:16:06,626
ห๊ะ

285
00:16:06,841 --> 00:16:10,505
ฉันทำเลวร้ายกับแกโดยไม่ตั้งใจ

286
00:16:11,471 --> 00:16:12,757
ตลอดหลายปี

287
00:16:13,389 --> 00:16:18,384
ฉันฉุดรั้งไม่ให้แกได้สร้าง
สิ่งที่เป็นของแกอย่างแท้จริง

288
00:16:20,354 --> 00:16:25,270
แต่แกไม่ต้องดูแล
สำนักพิมพ์นี้อีกต่อไป

289
00:16:25,902 --> 00:16:26,983
แกเป็นอิสระแล้ว

290
00:16:30,656 --> 00:16:32,397
พ่อไล่ผมออกเหรอ

291
00:16:32,867 --> 00:16:33,857
เปล่า

292
00:16:34,785 --> 00:16:36,492
พรุ่งนี้ค่อยคุยรายละเอียด

293
00:16:37,371 --> 00:16:38,612
ฉันตัดสินใจแล้ว

294
00:16:40,374 --> 00:16:41,364
ลูกพ่อ

295
00:16:49,550 --> 00:16:52,884
เราคุย หารือกันเรื่องอี-บุ๊ก

296
00:16:54,388 --> 00:16:56,050
โธ่ เรื่องแค่นี้เอง

297
00:16:57,558 --> 00:17:00,517
คนที่เถียงกับเขาคือแรนซัมต่างหาก

298
00:17:00,645 --> 00:17:03,308
แรนซัมคือ ลูกชายริชาร์ดกับลินดา

299
00:17:04,774 --> 00:17:07,391
แรนซัมเป็นเด็กดีนะ เรารักเขา

300
00:17:09,987 --> 00:17:10,852
แต่

301
00:17:10,988 --> 00:17:13,480
เขาเป็นแกะดำของครอบครัวมาตลอด

302
00:17:14,408 --> 00:17:17,901
ผมไม่อยากเอาเรื่องแบบนี้
มาโพนทะนา

303
00:17:18,037 --> 00:17:20,871
แต่แรนซัมน่ะ ไม่เคยทำงานทำการ

304
00:17:21,123 --> 00:17:24,912
ไม่รู้ทำไมพ่อถึงคอยให้ท้ายเขาตลอด

305
00:17:25,503 --> 00:17:28,667
ทั้งคู่เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายใส่กัน ทะเลาะกัน

306
00:17:29,799 --> 00:17:32,416
แต่คืนนั้นน่ะเถียงกันลั่นบ้าน

307
00:17:32,927 --> 00:17:33,917
เถียงเรื่อง

308
00:17:34,053 --> 00:17:35,794
เสียสติไปแล้วรึไง

309
00:17:35,930 --> 00:17:38,673
ฟังไม่ค่อยออกหรอก
แต่รุนแรงมาก

310
00:17:39,058 --> 00:17:41,926
และแปลกดีที่ไปเถียงกันอีกห้อง

311
00:17:42,186 --> 00:17:46,021
ปกติพวกเขาชอบแผลงฤทธิ์
ให้เห็นกันทั้งบ้าน

312
00:17:46,816 --> 00:17:48,057
พูดถึงเรื่องเถียงกัน

313
00:17:49,569 --> 00:17:52,937
วันนั้นคุณมาเร็วเพื่อช่วยทีมจัดเลี้ยง

314
00:17:53,948 --> 00:17:57,441
ระหว่างนั้นได้คุยกับฮาร์ลานบ้างไหม

315
00:17:57,660 --> 00:17:59,697
เขาก็อยู่ คงคุยกันแหละ

316
00:17:59,829 --> 00:18:01,161
ในห้องทำงานเขา

317
00:18:03,541 --> 00:18:04,577
ก็เปล่านะ

318
00:18:05,543 --> 00:18:07,830
เมื่อเช้าผมถามคนจัดเลี้ยง

319
00:18:08,588 --> 00:18:10,705
เธอไม่เห็นคุณมาช่วยเลย

320
00:18:11,173 --> 00:18:16,214
แต่บ่ายนั้นเธอได้ยินฮาร์ลาน
ทุ่มเถียงกับอีกคนในห้องทำงาน

321
00:18:17,096 --> 00:18:18,086
งั้นเหรอ

322
00:18:18,598 --> 00:18:19,463
ทุ่มเถียงเลยเหรอ

323
00:18:21,225 --> 00:18:22,090
เปล่า

324
00:18:23,811 --> 00:18:25,097
แต่มีโจนีด้วย

325
00:18:25,855 --> 00:18:28,814
เธอมาเร็ว อาจเป็นเธอก็ได้
ลองถามดูสิ

326
00:18:28,941 --> 00:18:30,682
เสียงผู้ชายเถียงกัน

327
00:18:31,110 --> 00:18:32,851
ฮาร์ลานตะโกนว่า

328
00:18:32,987 --> 00:18:35,229
ถ้าแกไม่บอกเธอ ฉันบอกเอง

329
00:18:35,948 --> 00:18:37,189
ถ้าแกไม่บอกเธอ

330
00:18:38,492 --> 00:18:39,733
"ฉันบอกเอง"

331
00:18:41,746 --> 00:18:42,736
คุ้นๆ ไหม

332
00:18:52,006 --> 00:18:53,213
แส่ไม่เข้าเรื่อง

333
00:18:53,633 --> 00:18:54,589
อย่าก้าวก่ายชีวิตคู่ของผม

334
00:18:54,717 --> 00:18:57,084
ฉันรู้จักลูกสาวดี เธออยากรู้แน่

335
00:18:57,762 --> 00:19:00,129
ฉันเขียนบอกไว้หมดแล้ว

336
00:19:00,264 --> 00:19:01,755
พรุ่งนี้เธอจะได้อ่าน

337
00:19:01,891 --> 00:19:03,757
ฮาร์ลาน ผมเตือนแล้วนะ

338
00:19:03,893 --> 00:19:07,352
- ฮาร์ลาน ผมเตือนแล้วนะ อย่ามาแส่
- เธอควรได้รู้ บอกเธอซะ

339
00:19:07,730 --> 00:19:10,643
- ฝันไปเถอะ
- ถ้าแกไม่บอกเธอ ฉันบอกเอง

340
00:19:13,277 --> 00:19:15,109
อ๋อ ครับๆ

341
00:19:16,906 --> 00:19:17,771
เออ

342
00:19:20,868 --> 00:19:25,363
ฮาร์ลานจะส่งแม่เขา
ไปอยู่ศูนย์คนชราแล้วน่ะ

343
00:19:25,665 --> 00:19:27,657
ลินดาค้านมาตลอด

344
00:19:27,917 --> 00:19:31,627
ผมอยากรอเรากลับบอสตัน
ค่อยบอกลินดา

345
00:19:31,754 --> 00:19:33,791
จะได้ไม่เป็นเรื่อง

346
00:19:34,173 --> 00:19:37,041
แต่ฮาร์ลานให้ผมบอกเธอเลย

347
00:19:38,052 --> 00:19:39,008
แค่นั้นแหละ

348
00:19:40,179 --> 00:19:41,670
โทษที ลืมไป

349
00:19:42,807 --> 00:19:43,797
มาที่บ้าน

350
00:19:44,934 --> 00:19:47,301
คุณมาเร็ว ริชาร์ดบอก

351
00:19:47,895 --> 00:19:50,057
ใช่ค่ะ ฉันมาเร็ว

352
00:19:51,023 --> 00:19:52,184
มาหาฮาร์ลาน

353
00:19:53,776 --> 00:19:54,812
มาหาฮาร์ลาน

354
00:19:55,403 --> 00:19:56,268
ค่ะ

355
00:19:57,822 --> 00:19:59,688
คุณมีธุระอะไรกับฮาร์ลาน

356
00:20:00,324 --> 00:20:04,409
เกิดผิดพลาด เรื่องค่าเรียนของเม็กน่ะ

357
00:20:06,288 --> 00:20:07,950
ขอโทษที่ซักไซ้

358
00:20:09,208 --> 00:20:10,824
ผิดพลาดยังไงครับ

359
00:20:12,920 --> 00:20:16,209
ที่ ม. ไม่ได้รับเช็ค
ไม่รู้ทำไมอลันไม่ส่งไป

360
00:20:16,340 --> 00:20:19,959
อลันไม่ส่งเพราะเจอเรื่องผิดปกติ

361
00:20:21,220 --> 00:20:25,214
สำนักงานของอลัน
คอยส่งค่าเล่าเรียนให้ที่มหาลัย

362
00:20:25,349 --> 00:20:26,840
ตามที่เธอขอ

363
00:20:27,059 --> 00:20:29,972
แต่สำนักงานฟิลลิส
ที่ดูแลเงินรายปีให้เธอ

364
00:20:30,354 --> 00:20:34,098
ก็คอยโอนเงิน ค่าเล่าเรียนให้เธอด้วย

365
00:20:35,234 --> 00:20:39,319
เธอรับเงินค่าเรียนของเม็ก
ซ้ำซ้อนและโกงฉัน

366
00:20:39,989 --> 00:20:44,108
ปีละ 1 แสนเหรียญ มา 4 ปีแล้ว

367
00:20:44,243 --> 00:20:46,235
ฮาร์ลาน ฉันไม่รู้เลยจริงๆ

368
00:20:46,370 --> 00:20:49,738
- ฉันเขียนเช็คค่าเล่าเรียนใบนี้ให้
- ฉันสาบานได้

369
00:20:49,874 --> 00:20:52,207
แต่รู้ไว้ว่านี่คือเงินก้อนสุดท้าย

370
00:20:52,334 --> 00:20:55,873
ที่เธอหรือเม็กจะได้จากฉัน

371
00:20:56,005 --> 00:20:57,121
คุณไม่เข้าใจ

372
00:20:57,256 --> 00:20:58,463
โจนี เธอย่อมเจ็บปวด

373
00:20:59,091 --> 00:21:00,957
แต่แบบนี้ดีที่สุด

374
00:21:02,511 --> 00:21:04,002
ฉันตัดสินใจแล้ว

375
00:21:07,016 --> 00:21:11,101
ปัญหาเรื่องโอนเงิน
กับฝ่ายธุรการที่ ม. น่ะ

376
00:21:11,228 --> 00:21:14,266
ฉันขอให้ฮาร์ลาน
เขียนเช็คสำหรับเทอมนี้

377
00:21:14,857 --> 00:21:15,597
ก็แค่นั้น

378
00:21:16,859 --> 00:21:17,519
อ่อ

379
00:21:17,860 --> 00:21:20,352
งั้นเราพักกันสัก...

380
00:21:20,529 --> 00:21:22,896
อ้าว ไปซะแล้ว

381
00:21:30,915 --> 00:21:31,905
ริชาร์ด

382
00:21:33,417 --> 00:21:34,624
โจนี เห็นริชาร์ดไหม

383
00:21:34,919 --> 00:21:37,502
- ไม่เห็น ฉันเพิ่ง...
- เออ ขอบใจ

384
00:21:39,298 --> 00:21:40,163
ไม่

385
00:21:41,175 --> 00:21:42,632
ให้ตายสิ ริชาร์ด

386
00:21:44,929 --> 00:21:45,919
ริชาร์ด

387
00:22:15,459 --> 00:22:17,325
ไอ้ชาติชั่ว

388
00:22:27,680 --> 00:22:30,593
ผมอาจคาดหวังมากไปเอง

389
00:22:30,724 --> 00:22:34,092
แต่ยอดนักสืบ เบนัวต์ บล็องก์
มาหาทั้งที

390
00:22:34,478 --> 00:22:38,097
ก็นึกว่าจะมีเรื่องพิสดารพันลึก

391
00:22:38,232 --> 00:22:40,349
หรืออย่างน้อยก็น่าสนใจ

392
00:22:40,609 --> 00:22:44,068
แต่คดีนี้ ดูยังไงเขาก็ฆ่าตัวตาย

393
00:22:44,989 --> 00:22:48,107
ถามจริง เบนนี
เรามัวมาทำอะไรอยู่ที่นี่

394
00:22:48,242 --> 00:22:49,232
ใช้วิธี

395
00:22:50,744 --> 00:22:52,076
เชือดคอ

396
00:22:53,205 --> 00:22:54,446
เพื่อฆ่าตัวตายเนี่ยนะ

397
00:22:54,623 --> 00:22:56,239
ก็เว่อร์วังแหละ

398
00:22:56,625 --> 00:22:57,615
แต่ดูรอบบ้านสิ

399
00:22:58,627 --> 00:23:01,085
อย่างกับบอร์ดเกม 'นักสืบหัวเห็ด'

400
00:23:08,262 --> 00:23:10,345
เบนนี พูดอะไรหน่อยสิ

401
00:23:10,472 --> 00:23:12,759
คุณให้ตามตัวพวกเขากลับมา

402
00:23:13,142 --> 00:23:15,600
เพื่อซักถามอีกรอบ ก็เข้าใจ

403
00:23:15,728 --> 00:23:18,141
ผมคุ้นเคยพื้นที่แถวนี้ดี

404
00:23:18,272 --> 00:23:21,390
คนที่นี่ก็ซื่อๆ บ้านนี้ไม่มีฆาตกรหรอก

405
00:23:21,609 --> 00:23:25,649
ตระกูลนี้เป็นคนดี
อาจทะเลาะกันบ้างแต่ไม่มีทางฆ่ากันเอง

406
00:23:26,405 --> 00:23:27,395
ไปไหนน่ะ

407
00:23:32,286 --> 00:23:34,653
พยาบาลของฮาร์ลาน ทรอมบีย์
ชื่อมาร์ทา...

408
00:23:35,497 --> 00:23:36,863
- คาเบรรา
- มาร์ทา คาเบรรา

409
00:23:37,166 --> 00:23:40,250
- คุณคาเบรรา รอข้างใน...
- เชิญครับ คุณคาเบรรา

410
00:23:43,297 --> 00:23:45,129
ผมแอบสืบมาแล้ว

411
00:23:46,133 --> 00:23:49,501
คุณได้รับจ้างเป็น
พยาบาลพาร์ตไทม์ดูแลเขา

412
00:23:49,803 --> 00:23:52,170
ค่ะ ฉันไม่มีสังกัด

413
00:23:52,306 --> 00:23:53,797
ฮาร์ลานจ้างฉันเอง

414
00:23:53,933 --> 00:23:55,299
นั่งก่อนสิ

415
00:23:56,143 --> 00:23:58,430
คุณได้ค่าจ้างอัตราเดียว

416
00:23:59,772 --> 00:24:01,308
กี่ชั่วโมงต่อสัปดาห์

417
00:24:02,566 --> 00:24:05,525
แรกๆ 15 ชั่วโมง ต่อมาเขาอยากให้...

418
00:24:06,654 --> 00:24:07,690
ดูแลมากขึ้น

419
00:24:07,905 --> 00:24:09,441
ด้านการแพทย์

420
00:24:11,825 --> 00:24:13,441
เขาต้องการเพื่อน

421
00:24:15,829 --> 00:24:19,573
จิตใจดีแปลว่า
เป็นพยาบาลที่ดีด้วยไหม

422
00:24:20,542 --> 00:24:22,283
บล็องก์ พอแล้ว

423
00:24:22,461 --> 00:24:26,421
มาร์ทา เราคิดอยู่ว่า
ครอบครัวนี้มีแรงจูงใจอะไรบ้าง

424
00:24:26,715 --> 00:24:31,301
ฮาร์ลานคงเปิดอกพูดถึงแต่ละคน
ให้คุณฟังไม่น้อย

425
00:24:31,679 --> 00:24:34,547
และมีพรายกระซิบบอกผมว่า

426
00:24:34,848 --> 00:24:36,840
จะพูดยังไงไม่ให้น่าเกลียด

427
00:24:38,310 --> 00:24:41,929
คุณจะมีอาการขยักขย้อน

428
00:24:42,439 --> 00:24:44,305
เมื่อกล่าวเท็จ

429
00:24:45,359 --> 00:24:46,475
ใครบอกคุณ

430
00:24:46,819 --> 00:24:48,355
จริงไหม

431
00:24:50,698 --> 00:24:51,484
ค่ะ

432
00:24:52,324 --> 00:24:54,361
เป็นมาตั้งแต่เด็ก

433
00:24:54,743 --> 00:24:56,325
ร่างกายมันเป็นไปเอง

434
00:24:56,954 --> 00:24:58,445
ทุกครั้งที่คิดจะโกหก...

435
00:24:58,580 --> 00:25:00,822
ฉันก็จะอ้วก

436
00:25:01,000 --> 00:25:01,990
งั้นเหรอ

437
00:25:06,505 --> 00:25:08,713
ริชาร์ดนอกใจภรรยาใช่ไหม

438
00:25:13,012 --> 00:25:18,007
ทำไมสันดานผู้ชาย
ถึงชอบรนหาที่ตายนะ

439
00:25:19,643 --> 00:25:20,474
คะ

440
00:25:28,110 --> 00:25:28,975
ริชาร์ด

441
00:25:31,530 --> 00:25:33,487
- นอกใจ
- ครับ

442
00:25:34,116 --> 00:25:35,778
ตอบแค่ใช่หรือไม่

443
00:25:39,038 --> 00:25:39,903
ไม่

444
00:25:44,793 --> 00:25:45,749
เวรสิ

445
00:25:45,878 --> 00:25:47,540
โอ้ โทษที

446
00:25:47,671 --> 00:25:51,005
ผมนึกว่า "จะอ้วก" แบบเปรียบเปรย แย่จัง

447
00:25:51,508 --> 00:25:53,545
น้ำครับ ดื่มสักหน่อย

448
00:25:53,677 --> 00:25:54,667
นี่ครับ

449
00:25:54,928 --> 00:25:55,918
แปลกดีแท้

450
00:25:57,056 --> 00:25:58,672
- ขอบคุณ
- แต่ผมคิดไว้ไม่ผิด

451
00:25:59,558 --> 00:26:00,799
ริชาร์ดมีคนอื่น

452
00:26:00,934 --> 00:26:03,051
พ่อตารู้เข้าจึงยื่นคำขาด

453
00:26:03,395 --> 00:26:04,636
"ถ้าแกไม่บอกเธอ ฉันบอกเอง"

454
00:26:04,772 --> 00:26:06,559
ต่อให้มันจริง...

455
00:26:06,690 --> 00:26:07,555
ไหวไหม

456
00:26:07,941 --> 00:26:09,682
- ค่ะ
- ต่อให้จริง

457
00:26:09,818 --> 00:26:12,777
แต่ฆ่าเพราะกลัวเมียจับได้
เหตุผลอ่อนไปนะ

458
00:26:12,905 --> 00:26:14,942
ใช่ แล้วก็โจนีอีกคน

459
00:26:15,449 --> 00:26:16,189
โจนีเหรอ

460
00:26:16,450 --> 00:26:17,782
กูรูไลฟ์สไตล์นั่นน่ะเหรอ

461
00:26:17,910 --> 00:26:21,950
- ฮาร์ลานให้เงินเธอกับลูก จะฆ่าเขาทำไม
- ถ้าเขาจะเลิกให้ล่ะ

462
00:26:22,164 --> 00:26:24,827
- เดี๋ยว คุณคาเบรรา
- ขอไปบ้วนปากก่อน

463
00:26:24,958 --> 00:26:25,948
คุณคาเบรรา

464
00:26:27,211 --> 00:26:30,830
ฮาร์ลานจะเลิกให้เงินโจนีแล้วใช่ไหม

465
00:26:33,592 --> 00:26:35,083
โธ่ โจนี

466
00:26:36,678 --> 00:26:37,714
อะไรคะ

467
00:26:41,058 --> 00:26:41,969
แย่แล้ว

468
00:26:42,101 --> 00:26:43,842
ใจเย็นนะ อย่าตอบถ้าจะอ้วก

469
00:26:43,977 --> 00:26:46,560
เม็กบอกว่าเขาจ่ายเงินให้ที่มหาลัย

470
00:26:46,688 --> 00:26:48,099
โจนีบอกว่าเขาส่งเงินให้เธอ

471
00:26:48,857 --> 00:26:49,938
มันจริงทั้งคู่

472
00:26:50,234 --> 00:26:52,191
เธออมเงินที่ได้ซ้ำซ้อน

473
00:26:52,486 --> 00:26:54,728
ฮาร์ลานจับได้จึงไม่ให้เงินเธออีกเลย

474
00:26:54,863 --> 00:26:55,728
ใช่ไหม

475
00:26:56,115 --> 00:26:59,108
เธอเลยเชือดเขาเอาเงินมรดก

476
00:26:59,576 --> 00:27:01,238
บ้า ดูไอจีเธอซะก่อน

477
00:27:01,578 --> 00:27:02,489
เธอเป็นเซเลบออนไลน์

478
00:27:02,621 --> 00:27:05,739
ไม่ ฆ่าเพราะเงินรายปี
เหตุผลอ่อนไปอยู่ดี

479
00:27:05,958 --> 00:27:09,622
- คุณเดาสะเปะสะปะไปแล้ว
- ก็จริง แต่เธอโกหกผม

480
00:27:10,254 --> 00:27:12,837
- ทั้ง 3 คนโกหก
- 3 เหรอ

481
00:27:14,508 --> 00:27:15,624
วอลเตอร์

482
00:27:15,968 --> 00:27:17,880
อ๋อ จะเอาอย่างนี้นี่เอง

483
00:27:18,011 --> 00:27:20,719
ฮาร์ลานเคยปฏิเสธวอลต์
เรื่องสร้างหนัง

484
00:27:20,889 --> 00:27:23,347
แต่คืนนั้นเขาพูด
เรื่องที่วอลต์อึ้งสุดขีด

485
00:27:23,642 --> 00:27:25,008
ลองดูภาพรวม

486
00:27:25,144 --> 00:27:27,010
วันนั้นฮาร์ลานสะสางเรียงตัว

487
00:27:28,105 --> 00:27:29,016
ถ้างั้น...

488
00:27:30,274 --> 00:27:31,890
เขาจะไล่วอลต์ออกใช่ไหม

489
00:27:32,025 --> 00:27:34,017
ฉันไปรอในบ้านนะ ไม่ไหวแล้ว

490
00:27:34,153 --> 00:27:35,269
ครับ รอข้างใน

491
00:27:35,654 --> 00:27:36,644
อย่าเพิ่งไปไหนล่ะ

492
00:27:41,660 --> 00:27:43,777
คุณนี่ใจเย็นเสียเหลือเกิน

493
00:27:44,746 --> 00:27:45,736
แต่ใช่

494
00:27:46,290 --> 00:27:47,280
ถูกของคุณ

495
00:27:47,624 --> 00:27:51,038
ข้อแก้ต่างและปัญหาครอบครัวแค่นี้
ไม่อาจตอบคำถามของคุณ

496
00:27:51,670 --> 00:27:53,912
"เบนัวต์ บล็องก์ มาทำอะไรอยู่ที่นี่"

497
00:27:54,923 --> 00:27:56,915
บอกเหตุผลให้ก็ได้

498
00:27:57,926 --> 00:28:02,387
เหตุผลก็เพราะเมื่อเช้า
มีคนเลี่ยงคำถามสำคัญยิ่ง

499
00:28:03,807 --> 00:28:04,672
ใคร

500
00:28:05,392 --> 00:28:06,303
ผมไง

501
00:28:07,144 --> 00:28:08,931
ลินดาถามว่าใครจ้างผม

502
00:28:09,396 --> 00:28:11,012
แล้วใครจ้างคุณ

503
00:28:11,815 --> 00:28:13,056
ผมก็ไม่รู้

504
00:28:14,276 --> 00:28:16,939
เมื่อวานมีซองใส่เงินส่งมาห้องผม

505
00:28:17,070 --> 00:28:19,187
พร้อมข่าวหนังสือพิมพ์เรื่องทรอมบีย์ตาย

506
00:28:19,406 --> 00:28:20,942
แค่ได้ซอง คุณก็มา

507
00:28:22,701 --> 00:28:24,818
เงินเต็มซองเลยด้วย

508
00:28:25,329 --> 00:28:27,821
มีคนสงสัยว่าเป็นการฆาตกรรม

509
00:28:28,081 --> 00:28:30,698
แล้วอุตส่าห์ดิ้นรนมาจ้างผม

510
00:28:31,210 --> 00:28:32,792
โดยไม่เปิดเผยตัว

511
00:28:33,420 --> 00:28:35,833
มันไร้เหตุผลสิ้นดี

512
00:28:37,716 --> 00:28:38,957
แต่ผมอดไม่ได้

513
00:28:40,969 --> 00:28:44,087
แล้วแต่ละคนอยู่ไหนบ้าง
ตอนเขาตาย

514
00:28:45,224 --> 00:28:48,342
งานเลี้ยงเลิกราว 5 ทุ่มครึ่ง

515
00:28:48,977 --> 00:28:52,470
- ฝันดี โจนี
- มาร์ทาพาฮาร์ลานขึ้นไปฉีดยา

516
00:28:54,358 --> 00:28:58,978
บันไดไปห้องฮาร์ลานและห้องใต้หลังคา
ลั่นเสียงดังหนวกหู

517
00:28:59,488 --> 00:29:01,354
ลินดาเป็นคนหลับไม่สนิท

518
00:29:01,823 --> 00:29:04,361
จึงรู้ทุกครั้งที่มีคนขึ้นลงบันไดในคืนนั้น

519
00:29:07,329 --> 00:29:11,494
ครั้งแรกเมื่อโจนี
ได้ยินเสียงตึงตังจากชั้นบน

520
00:29:21,009 --> 00:29:24,218
เธอเป็นห่วงฮาร์ลานจึงลองขึ้นไปดู

521
00:29:26,014 --> 00:29:27,130
ทำให้ลินดาตื่น

522
00:29:28,016 --> 00:29:30,133
ฮาร์ลานอยู่บนห้องใต้หลังคากับมาร์ทา

523
00:29:30,269 --> 00:29:31,976
- อ้าว โจนี
- ฉันเอง

524
00:29:32,104 --> 00:29:35,472
- เขาบอกว่าทำกระดานโกะคว่ำ
- กระดานโกะคว่ำ

525
00:29:35,857 --> 00:29:38,520
เกมหมากล้อมน่ะ พวกเขาเล่นทุกคืน

526
00:29:38,902 --> 00:29:41,394
- เขาไม่เป็นไร "ไปนอนเถอะ"
- ไปนอนเถอะ โจนี

527
00:29:41,530 --> 00:29:43,146
- รักนะ ฝันดี
- รักเหมือนกัน

528
00:29:43,282 --> 00:29:44,898
- เธอก็ไปนอน
- บายจ้ะ

529
00:29:45,867 --> 00:29:48,905
10 นาทีต่อมา
ลินดาตื่นเป็นครั้งที่ 2

530
00:29:51,248 --> 00:29:52,238
ตอนมาร์ทากลับไป

531
00:29:52,374 --> 00:29:53,910
วอลต์ ฉันกลับละ

532
00:29:54,293 --> 00:29:56,910
วอลต์สูบซิการ์
อยู่หน้าบ้านกับลูกชาย

533
00:29:57,129 --> 00:29:58,916
เขาเห็นเธอขับรถออกไป

534
00:30:00,132 --> 00:30:01,122
เขาดูเวลา...

535
00:30:01,383 --> 00:30:02,544
เที่ยงคืน

536
00:30:09,057 --> 00:30:10,298
15 นาทีต่อมา

537
00:30:10,434 --> 00:30:13,017
ลินดาตื่นเป็นครั้งที่ 3
และครั้งสุดท้าย

538
00:30:15,939 --> 00:30:17,931
เพราะมีคนลงบันได

539
00:30:18,066 --> 00:30:20,308
ฮาร์ลานนั่นเอง
เขามาหาของว่างมื้อดึก

540
00:30:20,444 --> 00:30:22,060
พ่อ ไปนอนเถอะ

541
00:30:22,195 --> 00:30:24,187
แต่วอลต์ห้ามไว้

542
00:30:25,073 --> 00:30:30,694
เจ้าหน้าที่ชันสูตรจึงระบุว่า
เขาตายระหว่างเที่ยงคืน 15 ถึงตี 2

543
00:30:31,163 --> 00:30:34,656
วอลต์สูบซิการ์เสร็จราวเที่ยงคืนครึ่ง
เม็กก็กลับมาพอดี

544
00:30:35,042 --> 00:30:36,283
เธอเข้านอนทันที

545
00:30:36,585 --> 00:30:39,077
แล้วไม่นานวอลต์กับเจค็อบก็เข้านอน

546
00:30:41,173 --> 00:30:43,165
ดึกดื่นคืนนั้น

547
00:30:43,342 --> 00:30:46,085
ไม่แน่ว่ากี่โมง อาจราวๆ ตี 3

548
00:30:46,345 --> 00:30:49,088
เม็กตื่น เพราะเสียงหมาเห่านอกบ้าน

549
00:30:49,598 --> 00:30:52,090
เธอเข้าห้องน้ำ แล้วมานอนต่อ

550
00:30:52,601 --> 00:30:53,967
จบ แค่นั้น

551
00:30:54,478 --> 00:30:56,310
ทุกคนเล่าสอดคล้อง

552
00:30:56,605 --> 00:30:58,312
ครอบคลุมทุกช่วงเวลา

553
00:30:59,232 --> 00:31:02,350
ไม่มีบันไดอื่นขึ้นไปห้องฮาร์ลานได้เลย

554
00:31:02,486 --> 00:31:04,352
ไม่ มีทางนั้นทางเดียว

555
00:31:04,488 --> 00:31:05,444
น่าคิด

556
00:31:05,572 --> 00:31:09,486
เท่าที่รู้ แรนซัมไม่ได้ทำเพราะเขาไม่อยู่

557
00:31:10,077 --> 00:31:11,443
มาร์ทาด้วย

558
00:31:11,620 --> 00:31:13,361
- ฮาร์ลานยังมีชีวิตอยู่ตอนเธอกลับ
- ใช่

559
00:31:13,580 --> 00:31:14,570
เม็ก...

560
00:31:14,748 --> 00:31:17,365
- เม็กกลับมาคาบเกี่ยวกับช่วงเวลาตาย
- ใช่ๆ

561
00:31:17,501 --> 00:31:19,493
แต่เขาฆ่าตัวตายนะ

562
00:31:19,628 --> 00:31:21,620
ฮาร์ลานกรีดเส้นเลือดใหญ่ที่คอ

563
00:31:21,755 --> 00:31:24,623
รอยเลือดกระเซ็นไม่ขาดสาย

564
00:31:24,841 --> 00:31:28,585
แปลว่าตอนนั้น
ไม่น่ามีใครอยู่ใกล้เขาได้

565
00:31:29,763 --> 00:31:32,506
เขาเชือดคอตัวเอง ต้องให้สรุปอีกกี่ครั้ง

566
00:31:32,641 --> 00:31:36,635
หลักฐานวัตถุ
อาจบอกความจริงโดยแฝงความลวง

567
00:31:37,729 --> 00:31:40,267
- อะไรนะ
- เช้านี้เราเห็นแล้วนี่...

568
00:31:40,774 --> 00:31:42,356
ทุกคนโกหกได้

569
00:31:44,361 --> 00:31:45,351
ไม่สิ

570
00:31:45,529 --> 00:31:46,861
แค่เกือบทุกคน

571
00:31:49,491 --> 00:31:50,652
คุณคาเบรรา

572
00:31:52,160 --> 00:31:55,779
เราให้รอทั้งบ่าย
เพราะผมอยากฟังคุณเป็นคนสุดท้าย

573
00:31:57,165 --> 00:32:00,784
ผมอยากเห็นภาพค่ำคืนนั้น
อย่างครบถ้วน

574
00:32:01,670 --> 00:32:05,414
และส่วนของคุณ คือหัวใจสำคัญ

575
00:32:06,550 --> 00:32:08,917
ดังนั้น ค่อยๆ คิดครับ

576
00:32:10,929 --> 00:32:15,299
คุณพาคุณทรอมบีย์
ขึ้นข้างบนตอน 5 ทุ่มครึ่ง

577
00:32:15,809 --> 00:32:17,425
คุณกลับไปตอนเที่ยงคืน

578
00:32:18,311 --> 00:32:23,181
ช่วยนึกทบทวน ให้ละเอียดถ้วนถี่

579
00:32:24,192 --> 00:32:26,935
เล่าซิว่า ครึ่งชั่วโมงนั้นเกิดอะไรขึ้น

580
00:32:32,200 --> 00:32:33,691
- ขึ้นไป ยังไหว
- เหรอ

581
00:32:33,910 --> 00:32:36,573
ขึ้นไป ยังไหว...

582
00:32:36,705 --> 00:32:39,664
- ขึ้นไป ยังไหว...
- โอเค เดี๋ยว ฮาร์ลาน...

583
00:32:39,791 --> 00:32:42,283
- ขึ้นไป ยังไหว...
- เดี๋ยว

584
00:32:42,461 --> 00:32:45,920
- ไม่ต้องลังเล
- ไม่นะ ไม่เอา

585
00:32:46,339 --> 00:32:47,705
- ขึ้นมา
- คืนนี้ฉันดื่มแชมเปญ

586
00:32:47,841 --> 00:32:50,709
- มันดึกแล้ว
- เธอดื่มไปแก้วเดียว

587
00:32:50,969 --> 00:32:54,804
- ดื่มก็คือดื่ม
- เล่นกันทุกวัน อย่ามางดในวันเกิดฉัน

588
00:32:54,973 --> 00:32:56,930
ฉีดยาแล้วเข้านอนเหอะน่า

589
00:32:57,309 --> 00:33:00,473
จะฉีดของโสโครก
ใส่ฉันก็ชนะให้ได้ก่อน

590
00:33:00,687 --> 00:33:03,680
นี่วันเกิดฉัน ครบ 85 ปี

591
00:33:03,857 --> 00:33:05,974
- ได้ พระเจ้า
- ฉันแก่แล้ว

592
00:33:06,735 --> 00:33:08,601
- ฉันแก่หง่อม
- เจ้าบทบาทจังนะ

593
00:33:08,945 --> 00:33:09,856
โธ่ มาร์ทา

594
00:33:10,322 --> 00:33:11,938
มาเลย เล่น 9x9

595
00:33:12,324 --> 00:33:12,984
- ได้
- พร้อมไหม

596
00:33:13,366 --> 00:33:14,607
- เธอแพ้เละแน่
- อ๋อเหรอ

597
00:33:14,743 --> 00:33:15,984
แน่นอน

598
00:33:16,328 --> 00:33:17,444
ช่างกล้าพูด

599
00:33:20,248 --> 00:33:21,364
รู้ผลแล้วเนี่ย

600
00:33:23,335 --> 00:33:23,870
อะไรของคุณ

601
00:33:24,628 --> 00:33:26,620
ทำไมฉันแพ้เธอทุกที

602
00:33:26,755 --> 00:33:29,372
เพราะฉันไม่จ้องเอาชนะ
ฉันแค่เรียงให้สวยๆ

603
00:33:29,591 --> 00:33:30,832
ข่มเหงคนแก่นี่

604
00:33:30,967 --> 00:33:32,503
ฉันจะแจ้ง สสส.

605
00:33:32,636 --> 00:33:34,252
เดี๋ยวเอาเข็มขัดฟาดเลย ตาเฒ่า

606
00:33:34,471 --> 00:33:35,882
แบบนี้แพ้แหง

607
00:33:37,724 --> 00:33:39,386
ได้แต่ภาวนาให้เกิดแผ่นดินไหว

608
00:33:40,769 --> 00:33:42,101
แต่คงบังเอิญเกินไป

609
00:33:45,649 --> 00:33:46,514
อ้าว

610
00:33:46,775 --> 00:33:48,266
อ้าวๆ

611
00:33:48,527 --> 00:33:49,734
หาที่หลบเร็ว

612
00:33:50,654 --> 00:33:51,519
เยี่ยม

613
00:33:55,784 --> 00:33:57,525
แพ้แล้วพาลตลอด

614
00:33:57,744 --> 00:33:58,530
ฉีดยา นอนซะ

615
00:33:59,412 --> 00:34:00,528
ฉันละเบื่อ

616
00:34:01,414 --> 00:34:02,530
สมควร

617
00:34:05,752 --> 00:34:08,665
วอลต์สูบซิการ์อยู่หน้าบ้าน

618
00:34:08,797 --> 00:34:10,789
ดูดพิษร้ายเข้าไปสิ

619
00:34:12,592 --> 00:34:13,582
คืนนี้เป็นไงคะ

620
00:34:13,843 --> 00:34:16,085
คืนนี้ ก็ดีนะ

621
00:34:16,846 --> 00:34:17,836
เหรอคะ

622
00:34:18,431 --> 00:34:19,967
คุณคงไม่อยากให้วันนี้มาถึง

623
00:34:20,183 --> 00:34:21,674
ใช่ แต่ฉันทำสำเร็จ

624
00:34:22,727 --> 00:34:24,719
ฉันจัดการเด็ดขาดทั้ง 4 คน

625
00:34:27,857 --> 00:34:28,938
มันไม่ง่ายเลย

626
00:34:30,610 --> 00:34:32,101
ทรัพย์สมบัติเวรนี่

627
00:34:34,489 --> 00:34:37,732
ไม่แน่นะ ทุกอย่างที่ฉันให้ครอบครัว

628
00:34:37,867 --> 00:34:39,608
ฉันอาจไม่รู้ตัวเลยว่า

629
00:34:40,203 --> 00:34:43,617
ฉันทำไปเพื่อกดหัวพวกเขาไว้

630
00:34:44,833 --> 00:34:46,119
ที่ถูกแล้วฉันควร...

631
00:34:47,210 --> 00:34:49,623
ไม่รู้สิ ฉันควรจะสนับสนุนวอลต์

632
00:34:50,505 --> 00:34:52,747
ให้เขียนเรื่องราวของเขาเอง

633
00:34:54,134 --> 00:34:55,716
ไม่ใช่มัวดูแลเรื่องที่ฉันเขียน

634
00:34:55,844 --> 00:34:57,585
จริงอย่างเธอพูดไว้

635
00:34:57,971 --> 00:35:02,966
ฉันควรเป็นเหมือนพ่อ ไม่ใช่แค่ให้เงินโจนี
เรื่องนี้เธอก็พูดไว้

636
00:35:03,643 --> 00:35:06,010
ฉันควรใจดีกับลินดา กับแรนซัม

637
00:35:07,522 --> 00:35:09,479
ให้ตายสิ แรนซัม

638
00:35:11,234 --> 00:35:14,523
ไอ้หนุ่มนั่นเหมือนฉันเหลือเกิน

639
00:35:15,864 --> 00:35:17,230
มั่นใจ โง่เขลา

640
00:35:18,617 --> 00:35:20,654
เป็นเหมือน... ไข่ในหิน

641
00:35:21,036 --> 00:35:25,531
ใช้ชีวิตเหมือนเล่นเกม
ไม่คิดหน้าคิดหลัง

642
00:35:27,626 --> 00:35:29,663
จนแยกไม่ออกระหว่าง

643
00:35:30,629 --> 00:35:32,245
ของปลอมที่ใช้แสดง

644
00:35:33,632 --> 00:35:35,123
กับมีดของจริง

645
00:35:36,259 --> 00:35:37,921
ฉันไม่กลัวตายหรอก

646
00:35:38,803 --> 00:35:40,169
แต่สวรรค์โปรด

647
00:35:40,805 --> 00:35:44,014
ฉันอยากแก้ไขเรื่องพวกนี้ก่อนตาย

648
00:35:44,267 --> 00:35:46,554
ปิดฉากอย่างสวยงาม

649
00:35:49,648 --> 00:35:50,934
คงต้องรอดูกันไป

650
00:35:52,025 --> 00:35:53,186
คงอย่างนั้นค่ะ

651
00:35:58,823 --> 00:35:59,779
นี่

652
00:36:00,325 --> 00:36:01,657
วันนี้คุณเหนื่อยมามาก

653
00:36:02,702 --> 00:36:03,818
เล่นยาไหม

654
00:36:04,579 --> 00:36:05,820
'ของดี' น่ะเหรอ

655
00:36:05,955 --> 00:36:06,820
เอาไหม

656
00:36:07,791 --> 00:36:10,829
เอาเลย ให้ฉันได้ลอยละล่อง

657
00:36:11,294 --> 00:36:12,910
นิดเดียวพอนะ

658
00:36:13,838 --> 00:36:16,797
อายุ 80 กว่า
ฉันถึงรู้จักใช้มอร์ฟีน

659
00:36:17,092 --> 00:36:18,583
โง่ชะมัด

660
00:36:18,927 --> 00:36:20,338
คิดแล้วหงุดหงิด

661
00:36:21,221 --> 00:36:22,962
มันเด็ดสุดๆ

662
00:36:25,809 --> 00:36:26,845
"มอร์ฟีน"

663
00:36:26,976 --> 00:36:28,092
"คีโทร์แล็ก"

664
00:36:28,353 --> 00:36:29,719
แย่แล้ว

665
00:36:30,980 --> 00:36:32,312
มีอะไรเหรอ

666
00:36:34,984 --> 00:36:37,351
ฉันเพิ่งฉีดไอ้นี่ให้คุณ 100 มิลลิกรัม

667
00:36:39,239 --> 00:36:40,355
ฉันพลาด

668
00:36:40,990 --> 00:36:44,074
เธอฉีด่ ของดี่ ให้ฉัน 100 มิลลิกรัม

669
00:36:46,371 --> 00:36:50,081
แล้วปกติของดีต้องฉีดเท่าไหร่

670
00:36:50,458 --> 00:36:52,245
อย่าเรียกมันว่าของดีตอนนี้

671
00:36:52,836 --> 00:36:54,998
- 3 มิลลิกรัม
- อ้าว เกินมาเยอะ

672
00:36:55,880 --> 00:36:56,996
แล้วจะเป็นยังไง

673
00:36:57,841 --> 00:37:01,755
ฉันจะรีบฉีดนาล็อกโซน
ช่วยให้คุณไม่ตายใน 10 นาที

674
00:37:01,886 --> 00:37:03,093
ชิลๆ เนอะ

675
00:37:04,848 --> 00:37:08,967
นี่เป็นวิธีฆาตกรรมที่น่าสนใจดี

676
00:37:09,102 --> 00:37:10,388
ขอจดก่อน

677
00:37:11,020 --> 00:37:14,354
งั้นถ้ามีใครจงใจสลับยา

678
00:37:14,774 --> 00:37:16,265
ฉันจะตายใน 10 นาที

679
00:37:17,110 --> 00:37:19,022
- แบบซี้แหงแก๋
- ใช่

680
00:37:19,154 --> 00:37:22,238
5 นาทีจะเริ่มเหงื่อแตก มึนหัว

681
00:37:23,366 --> 00:37:26,109
ฉีดเยอะขนาดนี้ ภายใน 10 นาที...

682
00:37:26,995 --> 00:37:27,906
สมอง...

683
00:37:29,164 --> 00:37:30,871
ใช่ 10 นาที

684
00:37:31,040 --> 00:37:32,030
นับจากตอนฉีด

685
00:37:32,417 --> 00:37:34,283
ก็เหลือราว 8 นาที

686
00:37:34,419 --> 00:37:38,254
งั้นต่อให้เหยื่อเรียก
รถพยาบาลทันทีที่มีอาการ

687
00:37:38,798 --> 00:37:42,132
ถ้าเขาอยู่บ้านใหญ่โต
ในชนบทอย่างเรา

688
00:37:42,260 --> 00:37:46,049
กว่ารถพยาบาลจะมาถึง
อย่างเร็วก็ 15 นาที

689
00:37:46,181 --> 00:37:47,547
ไม่ทันแน่

690
00:37:48,933 --> 00:37:52,426
ถ้าเหยื่อไม่มียานาโซอะไรนั่นฉีดต้าน

691
00:37:53,938 --> 00:37:54,894
มาร์ทา

692
00:37:56,441 --> 00:37:58,933
- มียานาโซอะไรนั่นไหม
- ฉันหาเจอแน่

693
00:37:59,569 --> 00:38:02,437
มันมากับชุดเครื่องมือ
ยังไงก็ต้องมี

694
00:38:02,572 --> 00:38:03,528
ต้องมีสิ

695
00:38:04,282 --> 00:38:05,272
แต่ว่ามัน...

696
00:38:15,084 --> 00:38:16,575
ไม่มีค่ะ ฮาร์ลาน

697
00:38:17,212 --> 00:38:18,953
ไม่รู้ทำไมถึงไม่มี

698
00:38:19,214 --> 00:38:20,921
ขอโทรศัพท์ก่อนนะ

699
00:38:21,591 --> 00:38:22,957
เรียกรถพยาบาล

700
00:38:36,481 --> 00:38:37,597
ทำอะไรเนี่ย

701
00:38:39,609 --> 00:38:40,690
ทำไมกัน

702
00:38:42,946 --> 00:38:44,983
มาร์ทา ฟังให้ดี

703
00:38:45,240 --> 00:38:48,108
- ฮาร์ลาน ฉันต้องเรียกรถพยาบาล
- พอที ไม่ทันแล้ว

704
00:38:48,326 --> 00:38:49,191
ฟังสิ

705
00:38:49,327 --> 00:38:50,238
ฉันจะเรียกคนในบ้าน

706
00:38:55,250 --> 00:38:56,366
ทำอะไรเนี่ย

707
00:38:56,584 --> 00:38:57,620
เป็นบ้ารึไง

708
00:38:58,211 --> 00:39:01,500
- ต้องเรียกรถพยาบาล
- อย่าเสียงดัง ฟังฉันนี่

709
00:39:02,632 --> 00:39:05,375
ตามที่เธอพูดมา
ฉันตายแน่ ไม่มีทางรอด

710
00:39:05,510 --> 00:39:06,375
ไม่

711
00:39:06,511 --> 00:39:07,718
เหลือ 6 นาที

712
00:39:08,137 --> 00:39:10,629
- ไม่นะ
- เราต้องทำให้เธอพ้นผิด

713
00:39:11,015 --> 00:39:12,381
เธอยังมีแม่

714
00:39:13,142 --> 00:39:14,007
แม่

715
00:39:15,353 --> 00:39:17,219
มาร์ทา หลบหลังฉัน

716
00:39:17,355 --> 00:39:18,471
เงียบๆ ไว้

717
00:39:19,524 --> 00:39:20,480
ฮาร์ลาน

718
00:39:21,276 --> 00:39:22,266
มาร์ทา

719
00:39:22,527 --> 00:39:23,517
ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม

720
00:39:24,153 --> 00:39:26,520
- อ้าว โจนี
- ฉันเอง

721
00:39:26,656 --> 00:39:30,366
- ฉันได้ยินเสียงแปลกๆ นะ
- ไม่มีอะไรหรอก

722
00:39:30,618 --> 00:39:34,658
ฉันทำกระดานโกะคว่ำน่ะ ขอโทษที

723
00:39:34,789 --> 00:39:38,749
- ปลอดภัยดีนะ
- สบายมาก ไปนอนเถอะ โจนี

724
00:39:39,127 --> 00:39:40,038
ได้

725
00:39:40,670 --> 00:39:44,254
- พรุ่งนี้คุยกันนะ เรื่องพวกเรา
- ได้ พรุ่งนี้

726
00:39:44,549 --> 00:39:47,508
- รักนะ ฝันดี
- รักเหมือนกัน

727
00:39:51,180 --> 00:39:52,045
มานี่

728
00:39:53,433 --> 00:39:54,423
ตั้งใจฟังนะ

729
00:39:55,518 --> 00:39:58,682
แม่เธอยังเป็นคนต่างด้าวผิดกฎหมาย

730
00:39:58,813 --> 00:40:00,304
ถ้าเธอถูกจับ

731
00:40:00,440 --> 00:40:02,773
อย่างน้อยแม่จะถูกเนรเทศ

732
00:40:03,067 --> 00:40:04,433
เธอต้องบ้านแตกสาแหรกขาด

733
00:40:05,194 --> 00:40:07,186
เรายอมไม่ได้หรอก จริงไหม

734
00:40:08,323 --> 00:40:10,440
แต่เธอต้องทำทุกอย่างตามที่ฉันบอก

735
00:40:11,326 --> 00:40:12,817
ทำได้ไหม มาร์ทา

736
00:40:14,537 --> 00:40:15,698
เป็นครั้งสุดท้าย

737
00:40:16,539 --> 00:40:17,450
เพื่อฉัน

738
00:40:17,707 --> 00:40:18,697
เพื่อครอบครัวเธอ

739
00:40:22,670 --> 00:40:24,161
ให้ฉันทำยังไง

740
00:40:25,798 --> 00:40:28,461
ลงไปข้างล่างให้เสียงดังที่สุด

741
00:40:28,718 --> 00:40:30,334
พูดบอกลาดังๆ

742
00:40:30,470 --> 00:40:31,460
วอลต์ ฉันกลับละ

743
00:40:31,596 --> 00:40:32,712
ขานเวลาด้วย

744
00:40:32,931 --> 00:40:34,092
โอ๊ย ตั้งเที่ยงคืนแล้ว

745
00:40:34,307 --> 00:40:34,842
ถ้าทำได้

746
00:40:36,809 --> 00:40:37,845
ขับออกนอกประตู

747
00:40:38,478 --> 00:40:40,344
แล้วหลบกล้องวงจรปิด

748
00:40:40,480 --> 00:40:43,473
โดยเลี้ยว่ ก่อนจะ' ถึงช้างแกะสลัก

749
00:40:44,692 --> 00:40:46,809
เอ๊ะ ต้องก่อนหรือหลัง

750
00:40:46,945 --> 00:40:48,231
'หลังจาก' ถึงช้างแกะสลัก

751
00:40:48,363 --> 00:40:50,320
ไม่ เขาบอกว่าก่อน ใช่ไหม

752
00:40:50,490 --> 00:40:51,822
'หลังจากก่อนถึง' ช้างแกะสลัก

753
00:40:51,950 --> 00:40:53,236
เวรสิ

754
00:40:57,246 --> 00:41:00,489
จอดรถ แล้วเดินกลับเข้ามา

755
00:41:01,250 --> 00:41:03,958
ผ่านทางเดินข้างบ้านเข้าประตูเล็ก

756
00:41:04,879 --> 00:41:07,371
หมาคุ้นเคยกับเธอ มันคงไม่เห่า

757
00:41:08,758 --> 00:41:12,251
เธอต้องขึ้นมาชั้น 3 โดยไม่มีใครเห็น

758
00:41:12,512 --> 00:41:17,257
ทางเดียวคือปีนโครงไม้
เข้าหน้าต่างกล

759
00:41:17,850 --> 00:41:18,840
พูดเป็นเล่นน่า

760
00:41:19,018 --> 00:41:20,850
ไม่ได้พูดเล่น ทำซะ

761
00:41:29,654 --> 00:41:32,772
แล้วขอเถอะ อย่าทำเสียงดัง

762
00:41:42,917 --> 00:41:45,785
พอเข้ามาได้ ต่อไปคือส่วนที่ยาก

763
00:41:45,920 --> 00:41:47,377
ยังยากได้อีก

764
00:41:47,547 --> 00:41:51,666
เอาเสื้อคลุมกับหมวก
จากห้องนอนฉันมาใส่

765
00:41:52,427 --> 00:41:53,292
ฮาร์ลาน

766
00:41:53,511 --> 00:41:55,377
บ้าไปแล้ว ฉันทำไม่ได้

767
00:41:55,513 --> 00:41:56,924
แผนต้องแนบเนียน

768
00:41:57,306 --> 00:42:00,640
จนตำรวจทั่วไปสิ้นสงสัยในตัวเธอ

769
00:42:00,810 --> 00:42:02,927
มันเหมือนจะบ้า แต่สำเร็จแน่

770
00:42:07,817 --> 00:42:10,525
วอลต์สูบซิการ์อยู่หน้าบ้าน
เขาจะเห็นเธอ

771
00:42:11,571 --> 00:42:12,812
ผ่านกระจกฉนวน

772
00:42:13,031 --> 00:42:15,068
พ่อ ไปนอนเถอะ

773
00:42:16,576 --> 00:42:20,946
พวกเขาเห็นเธอกลับแล้ว
กล้องมีภาพเธอขับออกไป

774
00:42:21,080 --> 00:42:25,074
แล้ว 20 นาทีต่อมา
ลูกชายเห็นฉันยังมีชีวิตอยู่

775
00:42:25,460 --> 00:42:30,455
แค่นี้ผู้ต้องสงสัยอันดับ 1 อย่างเธอ
ก็กลายเป็นพ้นวิสัย

776
00:42:30,923 --> 00:42:32,084
กลับออกไปทางเดิม

777
00:42:32,717 --> 00:42:35,585
อย่าให้ใครเห็น

778
00:42:45,980 --> 00:42:47,471
แรนซัม

779
00:42:48,941 --> 00:42:50,978
นี่แกกลับมาอีกเหรอ

780
00:42:54,614 --> 00:42:55,479
ขับกลับบ้าน

781
00:42:56,449 --> 00:43:00,193
ในไม่กี่วัน ตำรวจจะสอบปากคำเธอ

782
00:43:00,620 --> 00:43:03,112
ไม่นะ ไม่

783
00:43:03,498 --> 00:43:04,614
ฉันโกหกไม่ได้

784
00:43:05,208 --> 00:43:06,995
คุณก็รู้ ฉันโกหกแล้วจะอ้วก

785
00:43:07,210 --> 00:43:09,873
ก็อย่าโกหก พูดความจริงแค่บางส่วน

786
00:43:10,004 --> 00:43:11,586
เรียงลำดับตามนี้เลย

787
00:43:18,763 --> 00:43:20,129
ฉันพาเขาขึ้นข้างบน

788
00:43:21,641 --> 00:43:23,724
เราเล่นโกะกันเหมือนทุกคืน

789
00:43:25,520 --> 00:43:27,762
สักพักเขาทำกระดานคว่ำ

790
00:43:27,980 --> 00:43:30,893
แล้วโจนีก็ขึ้นมาดู

791
00:43:34,654 --> 00:43:36,145
ฉันฉีดยาระงับปวดให้เขา

792
00:43:37,240 --> 00:43:39,857
เขาไหล่เคล็ดเมื่อสัปดาห์ก่อน

793
00:43:41,285 --> 00:43:43,777
ฉันปล่อยเขาอยู่บนห้องเขียนหนังสือ

794
00:43:44,539 --> 00:43:45,529
ตอนเที่ยงคืน

795
00:43:45,790 --> 00:43:47,031
ฉันบอกลาวอลต์

796
00:43:49,168 --> 00:43:50,124
ฉันกลับบ้าน

797
00:43:50,545 --> 00:43:51,911
คุณฉีดยาอะไรให้เขา

798
00:43:55,758 --> 00:44:00,628
ตั้งแต่เขาเจ็บไหล่ ฉันฉีดทอราโดลให้
คราวละ 100 มิลลิกรัม

799
00:44:00,805 --> 00:44:02,671
เป็นยาแก้ปวดแบบไม่เสพติด

800
00:44:03,057 --> 00:44:04,673
และช่วยให้เขานอนหลับ

801
00:44:05,017 --> 00:44:07,054
ด้วยมอร์ฟีน 3 มิลลิกรัม

802
00:44:07,562 --> 00:44:09,019
ครอบครัวเขารู้เรื่องนี้

803
00:44:09,272 --> 00:44:10,558
รู้สิคะ

804
00:44:10,815 --> 00:44:12,272
ท่าทางเขาแปลกๆ

805
00:44:12,942 --> 00:44:14,649
หรือผิดปกติบ้างรึเปล่า

806
00:44:18,322 --> 00:44:19,312
เปล่า

807
00:44:23,202 --> 00:44:25,285
ไม่น่ามีปัญหา

808
00:44:26,831 --> 00:44:28,197
ขอบคุณครับ คุณคาเบรรา

809
00:44:43,598 --> 00:44:47,182
"ลูกรัก ยินดีด้วย..."

810
00:44:47,310 --> 00:44:50,724
พี่ เดี๋ยวแขกจะทยอย
มางานรำลึกกันแล้ว

811
00:44:50,855 --> 00:44:51,720
พี่...

812
00:44:54,734 --> 00:44:55,724
เป็นอะไรรึเปล่า

813
00:44:56,360 --> 00:44:58,852
ฉันคิดถึงเกมของพ่อน่ะ

814
00:45:00,865 --> 00:45:02,356
ทั้งหมดนี้เหมือนเลย

815
00:45:03,367 --> 00:45:05,984
เหมือนสิ่งที่เขาจะเขียน ไม่ใช่ทำจริง

816
00:45:07,079 --> 00:45:09,867
ฉันเฝ้ารอฉากเฉลยความจริง

817
00:45:11,751 --> 00:45:13,117
จะได้เข้าใจเหตุผล

818
00:45:14,003 --> 00:45:15,369
มันคงจะดี

819
00:45:16,756 --> 00:45:17,872
โธ่ วอลต์

820
00:45:21,219 --> 00:45:22,881
ฉันว่าเขาไม่ได้ฆ่าตัวตาย

821
00:45:23,387 --> 00:45:25,128
ไม่หรอก ฉันไม่เชื่อ

822
00:45:25,514 --> 00:45:29,349
ช'องฮอลล์มาร์กมีหนังเรื่อง
'เร้นเล่ห์เสน'ห์ร้าย'

823
00:45:29,477 --> 00:45:33,266
แดนิกา แม็กเคลลาร์
รับบทหญิงที่โดนสามีวางยาพิษ

824
00:45:33,397 --> 00:45:36,105
ทีละน้อยๆ เธอจึงไม่รู้ตัว

825
00:45:36,275 --> 00:45:38,392
จนเธอเป็นบ้าแล้วฆ่าตัวตาย

826
00:45:38,778 --> 00:45:42,021
ญาติฉันเป็นพนักงานต้อนรับ
ที่สำนักงานชันสูตร

827
00:45:42,156 --> 00:45:44,148
นางบอกว่าเรื่องแบบนี้มีจริง

828
00:45:44,283 --> 00:45:47,367
แถมโหดไม่ได้เศษเสี้ยวของเรื่องจริง...

829
00:45:47,495 --> 00:45:48,781
ฉันคิดว่า...

830
00:45:50,164 --> 00:45:51,780
พระเจ้า...

831
00:45:51,999 --> 00:45:53,991
คุณไม่ชอบลุง เพราะคุณน่ะรักลุง

832
00:45:54,168 --> 00:45:56,876
เปล่า ผมไม่ชอบ เขามันระยำ

833
00:45:57,046 --> 00:45:59,163
แต่เราต้องการผู้นำระยำๆ นี่แหละ

834
00:45:59,298 --> 00:46:01,005
โอ๊ย กล้าพูด

835
00:46:01,133 --> 00:46:04,422
- เหมือนเยอรมนีในปี 193...สักอย่าง
- คงงั้นน่ะ

836
00:46:04,804 --> 00:46:06,420
โจนี คุณก็โยงมั่ว

837
00:46:06,555 --> 00:46:08,171
โอ๊ย ตายๆ

838
00:46:09,809 --> 00:46:11,926
ฉันเบื่อจะฟังเรื่องการเมืองแล้ว

839
00:46:12,061 --> 00:46:13,427
เอาแชมเปญไหม

840
00:46:14,313 --> 00:46:16,020
ไม่ได้ นี่เวลางานของฉัน

841
00:46:16,190 --> 00:46:21,060
ริชาร์ด ออกจากกะลาแล้วแหกตาดูสิ
นาซีเกลื่อนเมือง

842
00:46:21,320 --> 00:46:22,436
ไม่นะ

843
00:46:22,571 --> 00:46:25,939
เราจะสูญเสียความเป็นเรา
และวัฒนธรรมอันดีงาม

844
00:46:26,200 --> 00:46:29,318
- ถูก
- พวกเม็กซิกันแห่มาเป็นล้านๆ

845
00:46:29,328 --> 00:46:31,445
- เอาจริงดิ
- อย่าหาว่าเหยียดเชื้อชาติ

846
00:46:31,580 --> 00:46:32,946
ไม่ได้ยืนยันคำเดิม

847
00:46:33,082 --> 00:46:34,573
- ถึงเป็นคนยุโรปฉันก็ไม่เอา
- อ๋อ

848
00:46:34,959 --> 00:46:36,575
ถ้าเป็นคนสวิส...

849
00:46:36,919 --> 00:46:38,205
ไม่ๆๆ

850
00:46:38,337 --> 00:46:40,454
พอเข้ามาได้ก็จะยึดครองประเทศ

851
00:46:40,673 --> 00:46:44,087
เด็กๆ ถูกจับขังนะ
ค่ายกักกันชัดๆ

852
00:46:44,218 --> 00:46:46,460
- ใช่
- เรื่องนั้นก็แย่แหละ โจนี

853
00:46:46,846 --> 00:46:48,587
แต่พ่อแม่ก็ผิดเองนี่

854
00:46:48,931 --> 00:46:51,173
ผิดที่อยากให้ลูกมีชีวิตดีๆ

855
00:46:51,350 --> 00:46:54,218
- นี่เหรออเมริกา...
- ผิดกฎหมายไงล่ะ

856
00:46:54,854 --> 00:46:56,220
พูดไปคุณก็รับไม่ได้

857
00:46:56,439 --> 00:46:58,601
แต่มันจริง อเมริกาเป็นของคนอเมริกัน

858
00:46:58,983 --> 00:47:00,975
- อย่ามาชี้หน้า
- มาร์ทายังอยู่ไหม

859
00:47:01,110 --> 00:47:04,603
- ไม่เอาน่า ริชาร์ด
- มานี่หน่อยสิ มาร์ทา

860
00:47:06,324 --> 00:47:07,235
มาร์ทา

861
00:47:07,616 --> 00:47:11,326
ครอบครัวเธอมาจาก อุรุกวัย
แต่เธอทำถูกต้อง

862
00:47:11,620 --> 00:47:15,364
พวกเธอทำตามกฎหมาย
อย่างที่ถูกที่ควร

863
00:47:16,208 --> 00:47:20,077
ถ้าขยันทำงาน
ก็มีโอกาสสร้างเนื้อสร้างตัว

864
00:47:20,212 --> 00:47:22,249
เหมือนคุณพ่อและเราทุกคน

865
00:47:22,715 --> 00:47:24,377
เธอย่อมเห็นด้วยใช่ไหม

866
00:47:25,009 --> 00:47:26,716
อย่าเซ้าซี้เธอเลย ริชาร์ด

867
00:47:27,011 --> 00:47:29,253
เอาน่า ผมอยากฟังความเห็นเธอ

868
00:47:29,388 --> 00:47:32,096
- พูดเลย มาร์ทา
- ไม่ต้องตอบหรอกจ้ะ

869
00:47:32,266 --> 00:47:33,473
นี่มัน...

870
00:47:33,642 --> 00:47:36,350
ถ้าอยากเป็นคนอเมริกัน

871
00:47:36,479 --> 00:47:38,471
ก็มีวิธีที่ถูกกฎหมาย

872
00:47:39,148 --> 00:47:42,607
แต่ถ้าฝ่าฝืนกฎหมาย
ต่อให้เป็นคนดีสักแค่ไหน

873
00:47:43,027 --> 00:47:45,519
ก็ก้มหน้ารับกรรมซะเถอะ

874
00:47:45,654 --> 00:47:47,611
- เสียสติไปแล้วรึไง
- เรียบร้อย

875
00:47:47,740 --> 00:47:49,356
ผมเตือนแล้วนะ

876
00:47:55,498 --> 00:47:59,037
ฉันถามว่า "คนสมัยนี้ใจคอทำด้วยอะไร"

877
00:47:59,418 --> 00:48:01,535
ตายแล้ว เธอเป็นอะไร

878
00:48:02,046 --> 00:48:02,661
มาร์ทา

879
00:48:03,297 --> 00:48:04,287
เป็นอะไรไป

880
00:48:05,174 --> 00:48:06,381
สูดหายใจ

881
00:48:06,509 --> 00:48:08,296
มาร์ทา ไหวไหม

882
00:48:09,678 --> 00:48:12,136
แฟรน คุณยังซุกของไว้ไหม

883
00:48:17,436 --> 00:48:19,052
มาหยิบได้เลย

884
00:48:19,188 --> 00:48:21,305
จะแห้งหมดแล้ว
ตั้งแต่คุณให้บุหรี่ไฟฟ้ามา

885
00:48:21,440 --> 00:48:22,305
ขอบคุณ แฟรน

886
00:48:23,067 --> 00:48:24,649
- นี่
- ฉันขอโทษ

887
00:48:24,819 --> 00:48:27,311
- ฉันขอโทษจริงๆ
- ไม่ๆ

888
00:48:27,446 --> 00:48:29,438
- เลิกขอโทษซะที
- แย่ชะมัด

889
00:48:29,573 --> 00:48:32,190
ใจฉันเต้นรัวเสียจน...

890
00:48:33,661 --> 00:48:35,527
ทุกอย่างมัน... ไม่เอาอะ

891
00:48:38,457 --> 00:48:40,323
แฟรนซุกของไว้ในนั้น

892
00:48:42,211 --> 00:48:43,543
ใครจะเปิดนาฬิกาดู

893
00:48:45,297 --> 00:48:46,833
เอามื้อค่ำไหมคุณย่า

894
00:48:47,341 --> 00:48:48,832
มื้อค่ำ ของกิน

895
00:48:49,468 --> 00:48:51,175
- กินไหม
- วอลต์

896
00:48:51,470 --> 00:48:55,180
ไม่ต้อง
ย่ากินขนมปังหน้าแซลมอนไปทั้งถาด

897
00:48:56,934 --> 00:48:59,551
อาวอลต์ บอกมาร์ทาเรื่องนั้นรึยัง

898
00:48:59,687 --> 00:49:01,474
ยัง ควรบอกเลยไหม

899
00:49:01,605 --> 00:49:03,597
ค่ะ ตอนนี้แหละ

900
00:49:03,816 --> 00:49:04,806
ก็ได้

901
00:49:05,317 --> 00:49:07,229
ใจเย็นๆ

902
00:49:09,447 --> 00:49:10,437
มาร์ทา

903
00:49:11,240 --> 00:49:13,607
พวกเราตกลงกันแล้วว่า...

904
00:49:15,244 --> 00:49:17,736
- ดูดปุ๊นเหรอเนี่ย
- เปล่า

905
00:49:18,831 --> 00:49:19,696
พูดเลย

906
00:49:19,832 --> 00:49:23,371
มาร์ทา เราตกลงกันแล้วว่า
ครอบครัวเรา...

907
00:49:24,253 --> 00:49:25,960
เราอยากดูแลเธอ

908
00:49:27,631 --> 00:49:28,747
ยังไงคะ

909
00:49:29,967 --> 00:49:31,833
ทุกคนคิดว่าเธอควรได้อะไรบ้าง

910
00:49:32,011 --> 00:49:34,253
เรื่องเงินน่ะ เราจะช่วยเธอ

911
00:49:34,597 --> 00:49:36,509
เธอดีกับพ่อฉันมาตลอด

912
00:49:37,641 --> 00:49:39,382
ดังนั้น...

913
00:49:40,269 --> 00:49:41,635
เธอพึ่งพาเราได้

914
00:49:42,897 --> 00:49:43,762
ค่ะ

915
00:49:46,275 --> 00:49:50,610
เธอน่าจะได้ไปงานศพ
แต่เสียงส่วนใหญ่เขาไม่ยอม

916
00:50:01,540 --> 00:50:02,530
คุณนักสืบ

917
00:50:04,293 --> 00:50:04,999
ยังอยู่อีกเหรอ

918
00:50:11,675 --> 00:50:12,882
คุณรู้จักกับฮาร์ลานไหม

919
00:50:13,511 --> 00:50:14,627
เขารู้จักพ่อผม

920
00:50:14,762 --> 00:50:16,799
ท่านเป็นตำรวจสืบสวนเมื่อหลายปีก่อน

921
00:50:18,933 --> 00:50:20,925
พ่อผมนับถือฮาร์ลาน

922
00:50:21,644 --> 00:50:23,010
แปลว่าเขาต้องมีดี

923
00:50:23,562 --> 00:50:24,928
คุณถึงมาอยู่ที่นี่

924
00:50:26,440 --> 00:50:27,681
ที่นี่ ตอนนี้

925
00:50:28,526 --> 00:50:29,391
เปล่า

926
00:50:30,319 --> 00:50:32,436
ผมอยู่เพราะอยากคุยกับคุณอีกหน่อย

927
00:50:37,826 --> 00:50:40,819
เรื่องทั้งหมดนี้ มีลับลมคมใน

928
00:50:42,414 --> 00:50:43,325
ผมรู้

929
00:50:43,832 --> 00:50:45,915
และเชื่อว่าคุณก็รู้

930
00:50:47,711 --> 00:50:48,952
คุณจะขุดคุ้ยต่อ

931
00:50:50,464 --> 00:50:53,081
นักสืบในหนังสือของฮาร์ลานน่ะ

932
00:50:53,717 --> 00:50:55,583
ขุด คุ้ย เขี่ย

933
00:50:55,970 --> 00:50:57,336
เหมือนหมูหาทรัฟเฟิล

934
00:50:58,973 --> 00:51:02,967
ผมเชื่อว่าปลายทางจะเหมือน
่รุ้งโน้มถ่วง'

935
00:51:03,811 --> 00:51:04,972
รุ้งโน้มถ่วงเหรอ

936
00:51:05,604 --> 00:51:06,720
เป็นนิยาย

937
00:51:06,855 --> 00:51:07,971
ฉันรู้จัก

938
00:51:08,732 --> 00:51:09,848
แต่ไม่เคยอ่านหรอก

939
00:51:09,942 --> 00:51:10,853
ผมก็ไม่เคย

940
00:51:11,110 --> 00:51:11,975
ใครมันจะอ่าน

941
00:51:12,111 --> 00:51:13,602
แต่ผมชอบชื่อเรื่อง

942
00:51:14,613 --> 00:51:18,732
มันพูดถึงวิถีโค้งของขีปนาวุธ
ซึ่งเป็นไปตามกฎธรรมชาติ

943
00:51:19,118 --> 00:51:20,984
นั่นแหละ วิธีของผม

944
00:51:21,704 --> 00:51:25,493
ผมเฝ้าดูข้อเท็จจริง
โดยไม่เอนเอียงทั้งความคิดและจิตใจ

945
00:51:25,874 --> 00:51:29,743
ผมอ่านทิศทางของคดี
แล้วเดินสบายๆ ไปถึงปลายทาง

946
00:51:30,629 --> 00:51:33,121
ความจริงก็ปรากฏมาเอง

947
00:51:35,759 --> 00:51:38,843
เจ้าหน้าที่ชันสูตร
เตรียมสรุปเป็นการฆ่าตัวตาย

948
00:51:38,971 --> 00:51:42,089
แต่เอลเลียต
ยอมยืดเวลาออกไป 48 ชั่วโมง

949
00:51:42,766 --> 00:51:43,756
พรุ่งนี้เช้า

950
00:51:43,892 --> 00:51:46,760
ผมจะเริ่มการสืบสวน
โดยตรวจดูทั้งนอกและในบ้าน

951
00:51:47,855 --> 00:51:49,972
ผมอยากให้คุณมาช่วย

952
00:51:50,274 --> 00:51:52,516
- หา
- มาเป็นคู่หู เป็นหูและเป็นตา

953
00:51:52,651 --> 00:51:54,517
เดี๋ยวค่ะ ฉันเนี่ยนะ

954
00:51:54,653 --> 00:51:57,111
ผมเชื่อในจิตใจดีงามของคุณ

955
00:51:59,033 --> 00:52:01,867
และคุณคือคนเดียวที่ไม่ได้อะไร
จากการตายของฮาร์ลาน

956
00:52:03,537 --> 00:52:04,869
ตกลงไหม หมอวัตสัน

957
00:52:05,789 --> 00:52:06,779
คุณนักสืบ

958
00:52:07,124 --> 00:52:09,286
เท่าที่ฉันรู้เกี่ยวกับครอบครัวนี้...

959
00:52:10,669 --> 00:52:12,126
ไม่มีคนไหนเป็นฆาตกร

960
00:52:12,796 --> 00:52:13,912
ฉันรู้ดี

961
00:52:14,048 --> 00:52:15,038
กระนั้น

962
00:52:15,299 --> 00:52:17,791
จงเตรียมใจและวางใจได้

963
00:52:18,552 --> 00:52:22,011
วิธีของผมช่วยให้ค้นพบความจริงแน่แท้

964
00:52:22,931 --> 00:52:24,672
ไม่เคยพลาด

965
00:52:25,934 --> 00:52:27,141
ทุกครั้ง

966
00:52:28,145 --> 00:52:29,556
พรุ่งนี้ 8 โมง

967
00:53:00,427 --> 00:53:03,170
ยังไงแผนของฉันก็ต้องมีช่องโหว่

968
00:53:03,305 --> 00:53:04,967
- ฮาร์ลาน
- แต่เธอทำได้แน่

969
00:53:05,099 --> 00:53:07,591
- ไม่ได้
- โดยยังเป็นเธอคนเดิม

970
00:53:07,810 --> 00:53:08,971
จงทำทุกทาง

971
00:53:09,186 --> 00:53:10,302
- ไม่
- ให้แผนนี้สำเร็จ

972
00:53:10,604 --> 00:53:11,720
ฮาร์ลาน ฉันทำไม่ได้

973
00:53:11,855 --> 00:53:13,847
- เธอทำได้ และต้องทำ
- ไม่

974
00:53:14,983 --> 00:53:15,848
เพื่อฉัน

975
00:53:16,985 --> 00:53:17,975
ไปเลย

977
00:53:37,464 --> 00:53:39,376
ฮาร์ลาน ฉันจะตามคนมาช่วย

978
00:53:40,843 --> 00:53:42,209
ทำตามที่ฉันบอก

979
00:53:43,387 --> 00:53:45,845
แล้วทุกอย่างจะดีเอง

980
00:53:46,140 --> 00:53:47,881
อย่า

981
00:53:48,016 --> 00:53:49,132
รับรองได้

982
00:53:50,352 --> 00:53:51,217
แต่...

983
00:55:00,422 --> 00:55:03,335
50 ปีก่อน ผมดูแลที่นี่เนี่ย...

984
00:55:03,550 --> 00:55:06,338
วิธีเฝ้ายามสมัยนั้นคือ

985
00:55:06,470 --> 00:55:09,963
ต้องถือไรเฟิล 94 เดินตรวจตรา

986
00:55:10,182 --> 00:55:12,344
ต้องตื่นตัวตลอดเวลา

987
00:55:13,101 --> 00:55:16,469
เดี๋ยวนี้สิ มีเทคโนโลยีสมัยใหม่

988
00:55:17,439 --> 00:55:19,601
วิดีโออยู่นี่

989
00:55:19,942 --> 00:55:22,229
ผมเก็บเทปคืนนั้นไว้

990
00:55:22,486 --> 00:55:25,979
ปกติจะใช้เครื่องแม่เหล็กลบทิ้ง

991
00:55:26,114 --> 00:55:30,609
แต่คราวนี้ตั้งใจเก็บไว้
เพื่อความปลอดภัย

992
00:55:31,119 --> 00:55:33,486
นั่นภาพสดๆ จากกล้อง

993
00:55:35,374 --> 00:55:39,709
หลบกล้องวงจรปิด
โดยเลี้ยวหลังจากถึงช้างแกะสลัก

994
00:55:40,003 --> 00:55:41,995
เอาละ ขอดูเทปคืนนั้นซิ

995
00:55:42,214 --> 00:55:44,001
ได้เลยครับ

996
00:55:44,132 --> 00:55:46,340
ผมอัดแบบประหยัดพื้นที่

997
00:55:46,468 --> 00:55:48,209
ม้วนนี้ยาว 8 ชั่วโมง

998
00:55:48,387 --> 00:55:50,128
ตั้งแต่ 3 ทุ่มถึงตี 5

999
00:56:00,607 --> 00:56:02,269
อย่างกับหนังสยองขวัญญี่ปุ่น

1000
00:56:02,401 --> 00:56:04,358
เร่งไปข้างหน้าได้ไหม

1001
00:56:04,528 --> 00:56:05,644
เราอาจโดนคำสาปมรณะ

1002
00:56:06,029 --> 00:56:09,522
- เร่งภาพยังไง
- ก็กดปุ่มเล่นค้างไว้

1003
00:56:09,783 --> 00:56:13,117
พร้อมปุ่ม FF จนได้ยินเสียงกรอ

1004
00:56:19,626 --> 00:56:22,539
เอาละ ใกล้เวลาเลิกงานเลี้ยงแล้ว

1005
00:56:25,799 --> 00:56:26,789
อะไรเนี่ย

1006
00:56:27,551 --> 00:56:29,793
ต้องกดค้างไว้ ไม่งั้นจะเด้งออก

1007
00:56:30,178 --> 00:56:31,794
เครื่องนี่เขมือบเทปอย่างกับป็อปคอร์น

1008
00:56:32,306 --> 00:56:35,674
แปลงเป็นไฟล์ได้ไหม จะได้ดูสะดวกๆ

1009
00:56:35,809 --> 00:56:37,175
ก็น่าจะได้

1010
00:56:38,270 --> 00:56:39,306
เอามาแล้ว

1011
00:56:41,648 --> 00:56:43,765
รูปจำลองแถวนี้ทั้งหมด

1012
00:56:44,067 --> 00:56:47,185
มาจากหนังสือไตรภาค
'สัตว์ พิบัติ โลก'

1013
00:56:47,321 --> 00:56:49,187
- เจ๋งสุดๆ
- สุดยอดเลย

1014
00:56:49,323 --> 00:56:50,313
ใช่

1015
00:56:50,782 --> 00:56:52,774
เบนนี แถวนี้ก็สวยดี

1016
00:56:53,201 --> 00:56:56,569
แต่คิดเหรอว่ามีคนบุกเข้าไปฆ่าฮาร์ลาน
ถึงต้องมาสำรวจ

1017
00:56:56,830 --> 00:56:58,321
ไม่น่าใช่หรอก

1018
00:56:58,707 --> 00:57:00,824
แต่ถ้าเกิดใช่ก็จะมีร่องรอย

1019
00:57:01,543 --> 00:57:03,535
- ผมเก็บไว้เอง
- ค่ะ

1020
00:57:11,803 --> 00:57:14,466
แวกเนอร์ ติดต่อได้รึยัง

1021
00:57:15,933 --> 00:57:17,299
- นายคนนั้นน่ะ
- แรนซัม

1022
00:57:17,434 --> 00:57:19,300
- ใช่
- ยัง

1023
00:57:20,562 --> 00:57:21,598
แต่ได้ที่อยู่มาแล้ว

1024
00:57:22,105 --> 00:57:24,813
เลขที่ 10 ถนนเคโหนก

1025
00:57:25,859 --> 00:57:27,225
ถนน...เคโหนก

1026
00:57:28,236 --> 00:57:29,226
เคโหนก

1027
00:57:30,572 --> 00:57:32,359
แสลงหูพิลึกนะ

1028
00:57:32,866 --> 00:57:33,856
เคโหนก

1029
00:57:34,368 --> 00:57:37,236
เดินโขยก ในเคโหนก

1030
00:57:37,746 --> 00:57:39,738
ใครตั้งชื่อถนนเคโหนก

1031
00:57:40,207 --> 00:57:42,699
ใบไม้กับโคลนทำรองเท้าเละหมดแน่

1032
00:57:42,960 --> 00:57:45,498
โคลน สัปดาห์นี้ฝนตกเหรอ

1033
00:57:46,380 --> 00:57:47,621
หยุดก่อน

1034
00:57:48,840 --> 00:57:51,628
เอาละ มีรอยเท้า

1035
00:57:52,260 --> 00:57:53,376
งั้นเรา...

1036
00:57:53,845 --> 00:57:54,835
มาร์ทา

1037
00:57:55,514 --> 00:57:56,846
- หยุด
- หา

1038
00:57:57,474 --> 00:57:59,340
มาร์ทา รออยู่นั่น อย่าเดิน

1039
00:57:59,476 --> 00:58:01,513
- ว่าไงนะ
- อย่า มาร์ทา รออยู่ตรงนั้น

1040
00:58:01,645 --> 00:58:02,977
เรียกฉันเหรอ

1041
00:58:03,355 --> 00:58:04,846
โอเคๆ

1042
00:58:04,982 --> 00:58:06,018
มานี่

1043
00:58:06,358 --> 00:58:07,644
แวกเนอร์ ตามคนมาเก็บรอยพวกนี้

1044
00:58:07,776 --> 00:58:11,395
กั้นบริเวณ... เดินฝั่งนู้น

1045
00:58:11,613 --> 00:58:12,649
โทษที

1046
00:58:12,781 --> 00:58:14,272
โอเค

1047
00:58:17,369 --> 00:58:18,780
ฮัสซี

1048
00:58:20,288 --> 00:58:22,405
หมาน่ะดูคนออก

1049
00:58:22,916 --> 00:58:24,873
- ไอ้หนู
- นี่เรื่องจริง

1050
00:58:31,299 --> 00:58:32,540
มานี่ลูก

1051
00:58:34,302 --> 00:58:36,794
พวกเขานัดเปิดพินัยกรรมราว 10 โมง

1052
00:58:37,431 --> 00:58:39,047
เดี๋ยวคงมากันพร้อมหน้า

1053
00:58:41,768 --> 00:58:43,304
ฉันไม่เคยร่วมการเปิดพินัยกรรม

1054
00:58:44,813 --> 00:58:46,554
อ๋อ ใครๆ คิดว่ามันเหมือนเกมโชว์

1055
00:58:47,566 --> 00:58:51,435
แต่มันน่าเบื่อ
เหมือนละครห่วยๆ เรื่อง 'ยื่นภาษี'

1056
00:58:52,946 --> 00:58:54,687
แล้วนี่เราหาอะไรอยู่

1057
00:58:55,407 --> 00:58:58,821
อะไรก็ได้ ที่ไม่ชอบมาพากล

1058
00:58:59,411 --> 00:59:00,697
เห็นแล้วจะรู้เอง

1059
00:59:01,830 --> 00:59:02,786
แย่ละสิ

1060
00:59:04,082 --> 00:59:05,664
ตาเถรหก

1061
00:59:09,713 --> 00:59:10,829
อ้อ

1062
00:59:11,798 --> 00:59:13,460
อรุณสวัสดิ์ คุณนายทรอมบีย์

1063
00:59:22,476 --> 00:59:24,183
ทำใจขึ้นไปห้องเขียนหนังสือได้ไหม

1064
00:59:34,112 --> 00:59:36,195
กระเป๋าพยาบาลอยู่ไหนล่ะ

1065
00:59:36,615 --> 00:59:37,605
ไม่รู้สิ

1066
00:59:37,949 --> 00:59:40,441
ฉันทิ้งไว้นี่กับฮาร์ลานเหมือนทุกคืน

1067
00:59:40,619 --> 00:59:41,860
ตำรวจคงเก็บเป็นหลักฐาน

1068
00:59:41,995 --> 00:59:43,486
เดี๋ยวผมลองเช็กดู

1069
00:59:49,002 --> 00:59:49,992
เวรสิ

1070
00:59:52,881 --> 00:59:54,998
แล้วกระดานโกะคว่ำได้ยังไง

1071
00:59:55,759 --> 00:59:57,125
เราแค่เล่นแผลงๆ น่ะ

1072
00:59:59,096 --> 01:00:00,132
ทำไมเหรอ

1073
01:00:15,529 --> 01:00:17,145
ไม่เอา

1074
01:00:18,281 --> 01:00:19,647
รู้เลยว่าใคร

1075
01:00:19,783 --> 01:00:21,866
พอๆ

1076
01:00:22,786 --> 01:00:23,651
พอ

1077
01:00:24,746 --> 01:00:25,782
ฮิวจ์ ดรายส์เดล

1078
01:00:26,915 --> 01:00:29,749
แรนซัม เรียกผมแรนซัม ชื่อกลางน่ะ

1079
01:00:29,876 --> 01:00:31,287
พวกคนใช้ถึงเรียกชื่อฮิวจ์

1080
01:00:32,295 --> 01:00:33,160
ได้

1081
01:00:33,296 --> 01:00:34,662
นี่เจ้าหน้าที่แวกเนอร์

1082
01:00:35,048 --> 01:00:36,164
ผมผู้หมวดเอลเลียต

1083
01:00:37,134 --> 01:00:38,295
ขอถามอะไรหน่อย

1084
01:00:42,931 --> 01:00:43,921
เดี๋ยวสิ

1085
01:00:44,933 --> 01:00:45,889
นี่คุณ

1086
01:00:46,309 --> 01:00:47,891
เราเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจนะ

1087
01:00:48,061 --> 01:00:51,020
จับผมเลยไหม
ขี้เกียจคุย รมณ์บ่จอย

1088
01:00:51,690 --> 01:00:53,932
เบนนี อยากซักถามเขาไหม

1089
01:00:54,067 --> 01:00:55,183
อะไรกันนักเนี่ย

1090
01:00:55,318 --> 01:00:56,308
คุณดรายส์เดล

1091
01:00:57,195 --> 01:00:59,187
ซีเอสไอ เคเอฟซี

1092
01:01:04,202 --> 01:01:05,283
ไง แฟรนนี

1093
01:01:05,829 --> 01:01:07,070
ขอนมเย็นๆ แก้วสิ

1094
01:01:07,205 --> 01:01:08,321
ไอ้ทุเรศ

1095
01:01:08,832 --> 01:01:10,323
ผิดทั้งชื่อ ทั้งหน้าที่

1096
01:01:10,792 --> 01:01:13,205
ไงเม็ก เรียนจบเอก
'นักสิทธิฯ ขี้เสือก' รึยัง

1097
01:01:13,920 --> 01:01:16,708
- ไอ้นั่งกินนอนกิน
- พอได้แล้ว

1098
01:01:18,300 --> 01:01:19,836
นี่ ทุกคน

1099
01:01:20,719 --> 01:01:22,836
ผมจะไปเตรียมการในห้องนู้น

1100
01:01:23,096 --> 01:01:24,212
อีก 10 นาทีเริ่ม

1101
01:01:30,353 --> 01:01:33,972
แรนซัม แกไม่ยักมางานศพ
แต่เปิดพินัยกรรมนี่รีบมาเชียว

1102
01:01:35,984 --> 01:01:38,101
คนเราแสดงความเศร้าต่างกัน

1103
01:01:38,236 --> 01:01:39,101
ไม่เอาน่า

1104
01:01:39,237 --> 01:01:43,732
แกมาทำไมให้เสียเวลาเปล่า
ฉันได้แต่คิดแล้วก็สงสัย

1105
01:01:44,075 --> 01:01:45,236
หมายความว่าไง

1106
01:01:45,368 --> 01:01:47,360
- เขาก็รู้อยู่แก่ใจ
- เดี๋ยว

1107
01:01:47,704 --> 01:01:48,990
อะไรกัน วอลต์

1108
01:01:50,957 --> 01:01:53,950
เจค็อบอยู่ในห้องน้ำนั่น
ตอนคืนงานเลี้ยง

1109
01:01:55,712 --> 01:01:57,453
ถึงว่า หายไปทั้งคืน

1110
01:01:57,756 --> 01:02:00,089
เข้าไปทำบ้าอะไรในห้องน้ำทั้งคืน

1111
01:02:00,217 --> 01:02:02,083
- เปล่าครับ
- ชี้เป้าผู้ลี้ภัยซีเรีย

1112
01:02:02,219 --> 01:02:03,084
เปล่า ไม่ใช่

1113
01:02:03,220 --> 01:02:04,131
ซอมบี้คลั่งชาติ

1114
01:02:04,346 --> 01:02:05,257
ลิเบอร่าน

1115
01:02:05,388 --> 01:02:06,970
แปลว่าอะไรนักเนี่ย

1116
01:02:07,140 --> 01:02:08,847
แปลว่าลูกแกมันโรคจิต

1117
01:02:08,975 --> 01:02:10,011
อ๋อ

1118
01:02:10,143 --> 01:02:11,350
ลูกฉันโรคจิต

1119
01:02:11,519 --> 01:02:12,726
พอแล้ว

1120
01:02:13,146 --> 01:02:14,387
วอลต์ เขาเข้าห้องน้ำแล้วไง

1121
01:02:14,522 --> 01:02:15,888
เขาเข้าห้องน้ำ...

1122
01:02:16,024 --> 01:02:18,858
ช่วยตัวเองอย่างเมามัน
ใส่รูปซากกวาง

1123
01:02:20,278 --> 01:02:21,394
งั้นเหรอ ริชาร์ด

1124
01:02:21,780 --> 01:02:22,395
หรือจะเอา

1125
01:02:22,781 --> 01:02:24,147
เอาก็เอา จัดให้

1126
01:02:24,282 --> 01:02:25,398
จะเอาใช่ไหม

1127
01:02:25,533 --> 01:02:26,990
ปากดีนักนะ

1128
01:02:27,118 --> 01:02:28,484
อย่า

1129
01:02:28,787 --> 01:02:29,402
พอ

1130
01:02:29,788 --> 01:02:31,370
พอได้แล้ว

1131
01:02:32,499 --> 01:02:36,118
- หยุดเดี๋ยวนี้
- อย่ามาห้าม ผมเอาอยู่

1132
01:02:36,169 --> 01:02:37,285
ขุ่นพระ

1133
01:02:38,046 --> 01:02:39,787
น่าจะทำกันบ่อยๆ

1134
01:02:39,923 --> 01:02:40,913
พอ

1135
01:02:41,549 --> 01:02:42,414
เจค็อบ

1136
01:02:42,926 --> 01:02:44,258
จะพูดก็รีบๆ พูดมา

1137
01:02:44,427 --> 01:02:48,046
แกอยู่ในห้องน้ำติดห้องทำงาน
ที่ฮาร์ลานเถียงกับแรนซัม

1138
01:02:48,265 --> 01:02:49,551
แกได้ยินอะไร

1139
01:02:49,933 --> 01:02:51,049
ว่ามา

1140
01:02:53,061 --> 01:02:54,802
ผมได้ยินแค่ 2 อย่าง

1141
01:02:58,441 --> 01:02:59,306
พินัยกรรม

1142
01:02:59,901 --> 01:03:00,891
"พินัยกรรม"

1143
01:03:01,569 --> 01:03:04,152
ตามด้วยเสียงโหวกเหวก

1144
01:03:05,198 --> 01:03:07,190
แล้วก็ได้ยินแรนซัมพูดว่า

1145
01:03:08,285 --> 01:03:09,446
"ผมเตือนแล้วนะ"

1146
01:03:13,540 --> 01:03:14,576
แรนซัม

1147
01:03:15,292 --> 01:03:16,328
หมายความว่าไง

1148
01:03:17,168 --> 01:03:19,285
ในที่สุดพ่อคงตาสว่าง

1149
01:03:19,462 --> 01:03:22,296
แล้วตัดไอ้ปลิงนี่จากกองมรดกน่ะสิ

1150
01:03:23,049 --> 01:03:25,291
แกคงต้องขายบีเอ็มทิ้ง

1151
01:03:25,468 --> 01:03:29,462
เลิกเป็นสมาชิกคันทรีคลับ
เลิกเล่นยายอดฮิตตัวล่าสุด

1152
01:03:29,973 --> 01:03:31,180
เพราะถ้าคิดว่า

1153
01:03:31,349 --> 01:03:34,342
หลังจากทุกครั้งที่แกผลักไส ทุกคำพูดจา

1154
01:03:34,477 --> 01:03:38,061
ทุกอย่างที่แกทำกับครอบครัว
มาตลอด 10 ปี

1155
01:03:38,231 --> 01:03:40,348
แล้วเราสักคนยังจะช่วยแก

1156
01:03:40,608 --> 01:03:44,227
หรือให้อะไรแก อย่างที่พ่อเรียกว่า

1157
01:03:44,487 --> 01:03:46,695
"แม้สตางค์แดงเดียว"

1158
01:03:46,990 --> 01:03:48,231
ก็บ้าแล้ว

1159
01:03:52,620 --> 01:03:53,701
ลูก

1160
01:03:54,956 --> 01:03:55,946
คุณพ่อ

1161
01:03:56,958 --> 01:04:00,122
ฮาร์ลานบอกว่า
จะตัดแกจากกองมรดกใช่ไหม

1162
01:04:02,088 --> 01:04:03,124
กั๊บ

1163
01:04:06,259 --> 01:04:10,469
งั้นเขาก็ทำสิ่งที่พวกเรา
ไม่เด็ดขาดพอจะทำ

1164
01:04:12,265 --> 01:04:15,008
นี่อาจช่วยให้แกรู้จักโตเสียที

1165
01:04:17,270 --> 01:04:18,636
แกโดนแบบนี้

1166
01:04:19,147 --> 01:04:20,513
อาจจะดีที่สุดแล้ว

1167
01:04:20,732 --> 01:04:23,145
ขอบคุณ สุดยอดคุณแม่ของผมเอง

1168
01:04:23,401 --> 01:04:25,484
มันคงยากจะทำใจ

1169
01:04:26,029 --> 01:04:27,110
แต่มันดีแน่

1170
01:04:27,530 --> 01:04:29,362
สิ่งดีๆ ไม่เคยได้มาง่ายๆ

1171
01:04:30,033 --> 01:04:31,023
หุบตูดเหอะ โจนี

1172
01:04:31,242 --> 01:04:33,279
คุณเกาะบ้านนี้กินมานานละ

1173
01:04:33,411 --> 01:04:35,403
หุบตูด ช่างกล้า

1174
01:04:35,538 --> 01:04:37,530
- งั้นเอาใหม่... แดกขี้
- ให้ตายเถอะแรนซัม

1175
01:04:37,665 --> 01:04:39,748
- พอใจยัง เอางี้...
- อะไรนะ อย่าพูดจาแบบนั้น

1176
01:04:40,126 --> 01:04:42,413
แดกขี้

1177
01:04:42,629 --> 01:04:45,417
- ไอ้จองหอง
- เดี๋ยวเจอตบสั่งสอน

1178
01:04:45,548 --> 01:04:47,289
แดกขี้ซะเถอะ แดกขี้

1179
01:04:47,425 --> 01:04:49,166
แดกขี้ให้หมด

1180
01:04:51,554 --> 01:04:53,796
ช่างกล้ามาบอกให้แดกขี้

1181
01:04:55,558 --> 01:04:58,141
ไหนว่าเปิดพินัยกรรมจะน่าเบื่อ

1182
01:04:59,145 --> 01:05:00,807
ข้อยกเว้นนี้ยิ่งตอกย้ำ

1183
01:05:03,566 --> 01:05:04,556
ไอ้ระยำ

1184
01:05:05,777 --> 01:05:07,393
"ผมเตือนแล้วนะ"

1185
01:05:08,154 --> 01:05:10,271
แรนซัมพูดว่า "ผมเตือนแล้วนะ"

1186
01:05:10,573 --> 01:05:13,532
คุณก็เห็น แรนซัมพูดจาแบบนี้แหละ

1187
01:05:14,202 --> 01:05:15,659
อยากได้ใช่ไหม

1188
01:05:20,458 --> 01:05:22,290
อะไรกันล่ะนี่

1189
01:05:28,174 --> 01:05:31,292
ดูเหมือนเพิ่งหักมาได้ไม่นาน

1190
01:05:31,928 --> 01:05:33,464
เจอแล้ว นั่นไง

1191
01:05:34,347 --> 01:05:35,337
เดี๋ยวสิ

1192
01:05:35,598 --> 01:05:37,715
ไม่เข้าใจเลย

1193
01:05:38,476 --> 01:05:39,717
หน้าต่างนั่นอยู่ตรงไหน

1194
01:05:40,478 --> 01:05:44,597
- คุกกี้อีกไหม ฮิวจ์ ยัดเข้าไป
- เยี่ยม

1195
01:05:45,692 --> 01:05:48,810
แกอาจได้นมเย็นๆ สักแก้วเป็นมรดก

1196
01:05:48,945 --> 01:05:50,186
ไอ้ระยำ

1197
01:05:51,948 --> 01:05:54,190
พาไปซิ แต่อย่าเหยียบพรม

1198
01:06:08,965 --> 01:06:10,251
หน้าต่างกล

1199
01:06:10,842 --> 01:06:12,629
จากเรื่อง 'เหนือฆ่ายังมีฆ'า'

1200
01:06:13,261 --> 01:06:14,627
แวกเนอร์ ช่วยถือนี่หน่อย

1201
01:06:26,774 --> 01:06:29,517
รอยโคลนแห้งกรัง

1202
01:06:30,028 --> 01:06:32,987
คงจะยาวไปถึงนู่นเลย

1203
01:06:34,282 --> 01:06:34,988
รอยเท้าเหรอ

1204
01:06:35,283 --> 01:06:36,774
เปล่า คราบเฉยๆ

1205
01:06:37,035 --> 01:06:39,618
ไม่รู้ทำความสะอาดล่าสุดเมื่อไหร่

1206
01:06:40,288 --> 01:06:42,780
อาจเปื้อนมาตั้งนานแล้วก็ได้

1207
01:06:43,374 --> 01:06:45,366
ไม่ เพราะมีตรงนี้ด้วย

1208
01:06:46,878 --> 01:06:48,289
เอาโคลนนั่นไปตรวจ

1209
01:06:48,421 --> 01:06:49,787
มันตรงกับรอยพวกนี้แน่

1210
01:06:49,923 --> 01:06:51,539
เอาไปให้เจมี่

1211
01:06:51,674 --> 01:06:54,792
และย่อมมีรอย
คล้ายกันบนโครงไม้ข้างบ้าน

1212
01:06:55,678 --> 01:06:56,919
คืนงานเลี้ยง

1213
01:06:57,055 --> 01:06:59,798
มีคนไม่อยากขึ้นบันไดนั่นให้ใครได้ยิน

1214
01:06:59,933 --> 01:07:03,552
จึงใช้วิธียากลำบาก
เพื่อบุกเข้าห้องของฮาร์ลาน ทรอมบีย์

1215
01:07:04,771 --> 01:07:07,434
การล่าเปิดฉากแล้ว วัตสัน

1216
01:07:18,076 --> 01:07:18,941
ครับ

1217
01:07:19,077 --> 01:07:21,069
ขอบคุณที่มากันพร้อมหน้า

1218
01:07:21,412 --> 01:07:24,701
ตามกฎหมายไม่จำเป็น
แต่เห็นพวกคุณอยู่กันครบ

1219
01:07:24,832 --> 01:07:26,448
บางคนใกล้จะกลับไปแล้ว

1220
01:07:26,584 --> 01:07:27,700
เดี๋ยวครับ

1221
01:07:28,545 --> 01:07:29,581
โทษนะครับ

1222
01:07:30,088 --> 01:07:34,583
ทุกท่านครับ
ขอความกรุณาอย่าเพิ่งไปจากเมืองนี้

1223
01:07:34,801 --> 01:07:36,963
จนกว่าการสืบสวนจะเสร็จสิ้น

1224
01:07:37,178 --> 01:07:40,717
เขาขอความกรุณา แต่ผมขอสั่งเลย

1225
01:07:40,848 --> 01:07:43,716
- ห้ามไปไหนจนกว่าเราจะไขคดีได้
- หา

1226
01:07:43,851 --> 01:07:44,841
ถามเหตุผลได้ไหม

1227
01:07:45,061 --> 01:07:46,472
- สถานการณ์เปลี่ยนเหรอ
- ไม่

1228
01:07:46,604 --> 01:07:48,561
ไม่เปลี่ยน หรือไม่ให้ถาม

1229
01:07:48,690 --> 01:07:49,806
คุณสตีเวนส์

1230
01:07:50,441 --> 01:07:51,602
เชิญต่อได้เลย

1231
01:07:51,985 --> 01:07:53,442
ครับ

1232
01:07:53,987 --> 01:07:57,480
อีกเหตุผล ที่ผมเห็นสมควรนัดทุกคนมา

1233
01:07:57,740 --> 01:08:00,949
ก็เพราะฮาร์ลานเพิ่งแก้พินัยกรรม

1234
01:08:01,494 --> 01:08:02,701
1 สัปดาห์ก่อนตาย

1235
01:08:02,870 --> 01:08:04,111
เขาปิดผนึก

1236
01:08:04,497 --> 01:08:08,207
แล้วให้ผมเก็บไว้
ไม่ส่งให้ศาลพิสูจน์จนกว่าเขาจะตาย

1237
01:08:08,501 --> 01:08:11,460
ดังนั้นถ้าใครงงตรงไหน

1238
01:08:11,588 --> 01:08:13,750
เราอยู่กันครบ คุยกันได้เลย

1239
01:08:14,007 --> 01:08:17,591
แต่ผมคาดว่าคงไม่มีอะไรซับซ้อนนัก

1240
01:08:18,094 --> 01:08:19,881
สินทรัพย์ของฮาร์ลานได้แก่

1241
01:08:21,055 --> 01:08:23,843
- บ้าน
- บ้าน ซึ่งไม่ติดจำนองใดๆ

1242
01:08:25,476 --> 01:08:26,216
60 ล้านเหรียญ

1243
01:08:26,561 --> 01:08:30,475
ครับ เงิน 60 ล้านเหรียญ
แบ่งเป็นหลายบัญชีและเงินลงทุน

1244
01:08:30,732 --> 01:08:31,973
และแน่นอน

1245
01:08:32,859 --> 01:08:33,849
สินทรัพย์ล้ำค่า

1246
01:08:34,193 --> 01:08:37,982
สิทธิ์ขาดในสำนักพิมพ์
'บลัดไลก์ไวน์' ของเขา

1247
01:08:38,197 --> 01:08:41,611
เขายังเขียนถ้อยแถลงตอนแก้พินัยกรรม

1248
01:08:41,743 --> 01:08:43,234
เพื่อให้ทุกคนได้ฟังก่อน

1249
01:08:46,205 --> 01:08:48,868
ถึงลินดา วอลเตอร์ และโจนี

1250
01:08:49,083 --> 01:08:51,746
พวกเธออาจแปลกใจกับการตัดสินใจนี้

1251
01:08:51,878 --> 01:08:54,120
ฉันไม่ได้อยากตัดใครออก

1252
01:08:54,255 --> 01:08:57,248
และไม่ได้ทำ
เพื่อให้ครอบครัวยิ่งแตกแยก

1253
01:08:57,842 --> 01:08:59,003
แต่ตรงกันข้าม

1254
01:08:59,636 --> 01:09:02,094
จงยืดอกยอมรับ อย่าได้คับแค้นใจ

1255
01:09:02,221 --> 01:09:03,132
แบบนี้นี่แหละ

1256
01:09:03,723 --> 01:09:05,635
ดีที่สุดแล้ว...จากพ่อ

1257
01:09:19,280 --> 01:09:22,148
โอ้โห ไม่ซับซ้อนจริงๆ ด้วย

1258
01:09:22,992 --> 01:09:23,857
เดี๋ยวเดียวก็เสร็จ

1259
01:09:25,286 --> 01:09:30,907
ข้าพเจ้า ฮาร์ลาน ทรอมบีย์
มีสติและร่างกายสมบูรณ์ดี นู่น นี่ นั่น

1260
01:09:31,751 --> 01:09:35,791
ทรัพย์สินเงินทองของข้าพเจ้า
ไม่ว่าเงินสดหรือรูปแบบอื่นใด

1261
01:09:35,922 --> 01:09:39,632
ทั้งหมดยกให้ มาร์ทา คาเบรรา

1262
01:09:41,177 --> 01:09:44,045
สิทธิในสำนักพิมพ์่ บลัดไลก์ไวน์'

1263
01:09:44,180 --> 01:09:46,923
ทั้งหมดยกให้ มาร์ทา คาเบรรา

1264
01:09:47,141 --> 01:09:52,011
ลิขสิทธิ์หนังสือก็เช่นกัน
ทั้งหมดยกให้ มาร์ทา คาเบรรา

1265
01:09:56,192 --> 01:09:57,057
หา

1266
01:10:01,447 --> 01:10:02,938
ไม่

1267
01:10:04,075 --> 01:10:07,193
ไม่จริง ไม่มีทาง

1268
01:10:07,412 --> 01:10:09,324
- ขอดูซิ อลัน
- ไม่ผิดหรอก

1269
01:10:09,956 --> 01:10:11,037
ต้องผิดกฎหมายสิ

1270
01:10:11,332 --> 01:10:12,197
ถูกแล้ว

1271
01:10:12,834 --> 01:10:14,291
แต่พ่อน่ะ...

1272
01:10:14,460 --> 01:10:16,793
- ต้องมีข้อจำกัดสิ
- ผิดพลาดแน่ๆ

1273
01:10:16,921 --> 01:10:19,163
เราเป็นครอบครัวนะ

1274
01:10:19,799 --> 01:10:20,835
เป็นไปไม่ได้

1275
01:10:20,967 --> 01:10:22,959
มีข้อจำกัดไหม

1276
01:10:23,094 --> 01:10:25,086
เขาขาดสติ...

1277
01:10:25,930 --> 01:10:28,217
อลัน พ่อต้องใช้ยาหนักมาก

1278
01:10:28,433 --> 01:10:31,176
- มอร์ฟีนด้วย
- ไม่มีทาง

1279
01:10:31,352 --> 01:10:32,468
ไม่รู้สิ

1280
01:10:32,854 --> 01:10:36,063
อลัน เชิญเอากระดาษแผ่นนี้...

1281
01:10:36,190 --> 01:10:39,103
ยัดรูตูด แล้วไสหัวไป

1282
01:10:39,235 --> 01:10:40,851
ตำรวจด้วย ออกจากบ้านหลังนี้ไป

1283
01:10:40,987 --> 01:10:42,068
- ลินดา
- ออกไปเดี๋ยวนี้

1284
01:10:42,238 --> 01:10:44,480
- ลินดา
- ริชาร์ด เราต้องคุยกัน

1285
01:10:44,866 --> 01:10:47,358
เรายอมไม่ได้ เราจะไม่ไปไหน

1286
01:10:47,493 --> 01:10:49,075
บอกให้ออกไป

1287
01:10:49,495 --> 01:10:51,953
เราคือครอบครัวทรอมบีย์เว้ย

1288
01:10:52,081 --> 01:10:53,993
นี่ยังเป็นบ้านเรา

1289
01:11:01,883 --> 01:11:02,498
โทษๆ

1290
01:11:03,134 --> 01:11:07,094
และเช่นกัน บ้านเลขที่ 2
เดียร์บอร์นไดรฟ์ และของในบ้าน

1291
01:11:07,221 --> 01:11:09,008
ยกให้ มาร์ทา คาเบรรา

1292
01:11:11,100 --> 01:11:13,387
นางแพศยา

1293
01:11:13,603 --> 01:11:16,141
แก นางแพศยา

1294
01:11:16,272 --> 01:11:17,388
แกรู้แต่แรก

1295
01:11:17,523 --> 01:11:19,480
- แกวางแผนไว้แล้ว
- ใจเย็นๆ

1296
01:11:19,525 --> 01:11:20,891
ไม่ๆ ฉันอยากจะรู้

1297
01:11:21,235 --> 01:11:25,479
บอกมา แกทำได้ยังไง แกอึ๊บกับพ่อฉันใช่ไหม

1298
01:11:25,531 --> 01:11:27,523
ทุกคนใจเย็นๆ

1299
01:11:27,867 --> 01:11:30,154
- แกเอากับปู่ฉัน อีกาฝากหนักแผ่นดิน
- พอแล้ว

1300
01:11:30,286 --> 01:11:33,120
ตอนนี้รีบหนีไปก่อน

1301
01:11:33,289 --> 01:11:35,531
- เดี๋ยว มาร์ทา
- อย่าครับ

1302
01:11:35,917 --> 01:11:36,873
คุยกันก่อน

1303
01:11:38,002 --> 01:11:38,992
มาร์ทา

1304
01:11:39,295 --> 01:11:42,038
เดี๋ยวสิ ฉันเข้าใจความรู้สึกเธอดี

1305
01:11:42,298 --> 01:11:44,415
ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไม ฉันไม่รู้

1306
01:11:44,884 --> 01:11:48,048
- มาร์ทา เราคุยกันได้จริงๆ
- ใจเย็นๆ

1307
01:11:48,179 --> 01:11:50,011
มาร์ทา ฟังก่อน

1308
01:11:50,139 --> 01:11:53,382
ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ทำไมเขาถึงได้...

1309
01:11:53,559 --> 01:11:56,393
ไม่ๆ ขอเวลาฉันหน่อยเถอะ

1310
01:11:56,521 --> 01:11:58,012
มาร์ทา ฟังอยู่รึเปล่า

1311
01:12:01,442 --> 01:12:03,058
มาร์ทา...

1312
01:12:03,194 --> 01:12:04,526
เปิดประตู

1313
01:12:04,654 --> 01:12:06,145
เปิดไม่ได้เว้ย

1314
01:12:06,280 --> 01:12:08,021
มาร์ทา...

1315
01:12:08,324 --> 01:12:09,940
มาร์ทา ลงมาคุยกันก่อน

1316
01:12:10,201 --> 01:12:12,033
เขาเป็นพ่อเรานะ

1317
01:12:12,328 --> 01:12:15,071
อย่าฟังพวกเขา ฟังฉันนี่

1318
01:12:15,456 --> 01:12:17,197
ฉันเลิกเล่นทวิตเตอร์แล้ว

1319
01:12:18,167 --> 01:12:20,079
พิมพ์หาฉันในไอจีนะ

1320
01:12:20,294 --> 01:12:21,535
ฉันอยากคุยด้วย

1321
01:12:26,592 --> 01:12:27,958
แรนซัม อะไรกันเนี่ย

1322
01:12:28,094 --> 01:12:29,426
จะพาเธอไปไหน

1323
01:12:29,595 --> 01:12:32,338
พวกคุณโดนแบบนี้น่ะดีที่สุดแล้ว

1324
01:12:34,475 --> 01:12:35,591
หมายความว่าไง

1325
01:12:37,562 --> 01:12:39,098
ริชาร์ด ปล่อยไปได้ไง

1326
01:12:39,313 --> 01:12:42,101
แล้วจะให้งับกันชนไว้เรอะ

1327
01:12:52,618 --> 01:12:54,701
เอาละ นี่มันอิหยังวะ

1328
01:12:59,750 --> 01:13:01,366
นี่ ขอชามเปล่า

1329
01:13:01,502 --> 01:13:02,492
ได้เลย

1330
01:13:09,468 --> 01:13:12,085
หน้าซีดเหมือนจะเป็นลม
กินอะไรรึยัง

1331
01:13:12,221 --> 01:13:13,086
กินซะ

1332
01:13:17,643 --> 01:13:18,633
หายนะชัดๆ

1333
01:13:21,397 --> 01:13:22,478
ทำไมกัน

1334
01:13:24,233 --> 01:13:26,225
- ทำไม
- ทำไม

1335
01:13:27,403 --> 01:13:30,646
นี่ เธอได้ไปหมดทุกอย่าง

1336
01:13:31,490 --> 01:13:33,356
ต้องมีเหตุผลดีๆ สิ

1337
01:13:33,492 --> 01:13:35,859
อาจเป็นเพราะพวกคุณ
ไม่ใช่เพราะฉัน

1338
01:13:38,164 --> 01:13:39,280
ก็จริง

1339
01:13:40,166 --> 01:13:41,782
เป็นเหตุผลเดียวที่ฟังขึ้น

1340
01:13:47,423 --> 01:13:48,789
เขาบอกอะไรคุณรึเปล่า

1341
01:13:49,258 --> 01:13:50,624
บอกแค่จะไม่ให้อะไรฉันเลย

1342
01:13:51,177 --> 01:13:54,511
- คุณจะได้สร้างทุกอย่างเองเหมือนแม่
- สร้างเองเหรอ

1343
01:13:54,680 --> 01:13:58,424
แม่ฉันสร้างธุรกิจเอง
โดยยืมเงินคุณตาเป็นล้านเหรียญ

1344
01:13:59,185 --> 01:14:01,552
พ่อฉันไม่มีเอี่ยว
แม่จับเซ็นสัญญาก่อนแต่ง

1345
01:14:01,938 --> 01:14:03,270
เขาอยู่อย่างหวาดกลัว

1346
01:14:03,814 --> 01:14:09,902
คุณตาทำแบบนี้
เพื่อไม่ให้ฉันเจอเรื่องแบบนั้น

1347
01:14:12,198 --> 01:14:13,188
ให้ตายสิ

1348
01:14:13,699 --> 01:14:14,906
ฉันฆ่าเขาได้เลย

1349
01:14:17,453 --> 01:14:20,196
แต่พอออกจากงานเลี้ยงแล้วขับรถไป

1350
01:14:20,581 --> 01:14:23,449
ในความมืดโดยไร้จุดหมาย ฉันก็...

1351
01:14:25,836 --> 01:14:26,917
รู้แน่แก่ใจ

1352
01:14:28,214 --> 01:14:30,831
ว่านับแต่นี้ไปฉันต้องพึ่งตัวเอง

1353
01:14:31,717 --> 01:14:32,582
มันช่างรู้สึก...

1354
01:14:34,595 --> 01:14:35,460
ดี

1355
01:14:37,306 --> 01:14:38,467
ตาแก่นั่น

1356
01:14:41,852 --> 01:14:42,717
มาร์ทา

1357
01:14:42,979 --> 01:14:44,561
ฉันรู้อยู่ 3 อย่าง

1358
01:14:44,730 --> 01:14:45,595
ข้อแรก

1359
01:14:45,731 --> 01:14:47,438
ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้ฆ่าตัวตาย

1360
01:14:49,819 --> 01:14:51,731
- ทำไมคิดอย่างนั้น
- ฉันไม่ได้คิด

1361
01:14:52,446 --> 01:14:53,357
ฉันรู้

1362
01:14:53,864 --> 01:14:55,446
ฉันรู้จักคุณตาดี

1363
01:14:55,616 --> 01:14:57,357
อาจมีแค่เธอกับฉันที่รู้จักท่านดี

1364
01:14:57,493 --> 01:14:59,860
ดังนั้นอย่ามาจ้อจี้ เพราะข้อ 2..

1365
01:15:00,955 --> 01:15:02,742
ฉันรู้ว่าเธอจะอ้วก เมื่อโกหก

1366
01:15:03,499 --> 01:15:06,333
เห็นจากตอนเล่นเกมมาเฟีย
เมื่อวันชาติ

1367
01:15:07,461 --> 01:15:08,577
และข้อ 3

1368
01:15:10,464 --> 01:15:13,377
ฉันรู้ว่าเธอเพิ่งกินถั่วอบ
กับไส้กรอกทั้งจาน

1369
01:15:16,387 --> 01:15:17,377
เอาละ

1370
01:15:19,473 --> 01:15:20,759
มองตาฉัน

1371
01:15:22,018 --> 01:15:24,351
แล้วบอกมาว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณตา

1372
01:15:27,732 --> 01:15:29,348
- ไอ้ทุเรศ
- มาร์ทา

1373
01:15:30,526 --> 01:15:32,392
บอกมาให้หมด

1374
01:15:35,990 --> 01:15:38,903
- อลัน มันต้องมีทางสิ
- ไม่

1375
01:15:39,035 --> 01:15:43,621
ผมเบื่อจะพูดข้อมูลเดิมซ้ำๆ
แค่ 2 อย่าง

1376
01:15:43,748 --> 01:15:46,866
ถ้าฮาร์ลานมีสติดีตอนแก้พินัยกรรม

1377
01:15:47,001 --> 01:15:50,119
- ซึ่งเรายืนยันว่าใช่
- คนสติดีๆ จะทำงี้เรอะ...

1378
01:15:50,421 --> 01:15:53,914
- เขาบ้าไปแล้ว
- ทำแบบนี้เท่ากับไร้สติ

1379
01:15:54,050 --> 01:15:55,541
ไม่ใช่ในทางกฎหมาย

1380
01:15:56,052 --> 01:15:59,887
คุณไม่ชอบ
ไม่ได้แปลว่าพินัยกรรมนี้มิชอบ

1381
01:16:00,014 --> 01:16:01,380
แล้ว...

1382
01:16:01,682 --> 01:16:04,800
- อิทธิพลครอบงำล่ะ
- อิทธิพลครอบงำ ใช่ๆ

1383
01:16:05,519 --> 01:16:08,933
- เพิ่งกูเกิลมารึไง
- ถ้ามาร์ทาล่อลวงพ่อ

1384
01:16:09,065 --> 01:16:11,808
- ถ้าเธอจูงจมูกเขา
- ถ้าเรารู้ว่าเธอทำบางอย่างที่ไม่ควรทำละ

1385
01:16:11,901 --> 01:16:14,188
คุณต้องมีหลักฐานแน่นหนา

1386
01:16:14,695 --> 01:16:17,187
ศาลที่เคารพ เธอหลอกให้เขาหลงรัก

1387
01:16:17,531 --> 01:16:19,568
ด้วยความขยันและอารมณ์ขัน

1388
01:16:19,784 --> 01:16:21,195
ฟังไม่ขึ้นสักกะนิด

1389
01:16:21,660 --> 01:16:23,071
กฎผู้ฆ่าล่ะ

1390
01:16:23,954 --> 01:16:25,161
ฉันเพิ่งกูเกิลมา

1391
01:16:26,040 --> 01:16:27,827
กฎผู้ฆ่าไม่เข้าข่ายเลย

1392
01:16:28,834 --> 01:16:30,200
ไอ้กฎผู้ฆ่านี่คืออะไร

1393
01:16:30,544 --> 01:16:32,957
ถ้าใครมีความผิดฐานฆ่าเจ้ามรดก

1394
01:16:33,089 --> 01:16:34,205
จะหมดสิทธิ์รับมรดก

1395
01:16:34,715 --> 01:16:38,083
ถ้าใครมีความผิดฐานฆ่าเจ้ามรดก
จะหมดสิทธิ์รับมรดก

1396
01:16:38,928 --> 01:16:39,839
เหมือน โอ.เจ. ซิมป์สัน

1397
01:16:40,805 --> 01:16:41,670
ใช่

1398
01:16:41,806 --> 01:16:42,842
เหมือนโอ.เจ.

1399
01:16:43,057 --> 01:16:46,050
แต่ฮาร์ลานน่ะฆ่าตัวตาย

1400
01:16:54,985 --> 01:16:56,226
คุณนักสืบบ๊อง

1401
01:16:56,821 --> 01:16:59,814
คุณบอกว่าสืบเรื่องนี้อยู่ ชัดๆ เลย

1402
01:17:00,116 --> 01:17:01,232
คุณว่าเป็นการฆาตกรรม

1403
01:17:01,617 --> 01:17:04,610
ผมชื่อ บล็องก์ ต่างหากครับ

1404
01:17:06,122 --> 01:17:08,205
หลายเรื่องยังไม่กระจ่าง

1405
01:17:08,624 --> 01:17:09,740
แต่ใช่ครับ

1406
01:17:10,251 --> 01:17:13,244
ผมสงสัยว่าเป็นการฆาตกรรม

1407
01:17:14,255 --> 01:17:15,120
มาร์ทาเหรอ

1408
01:17:15,840 --> 01:17:18,753
ทุกคนยังคงเป็นผู้ต้องสงสัย

1409
01:17:20,261 --> 01:17:21,752
พล่ามไปเรื่อย

1410
01:17:21,887 --> 01:17:23,503
ผมไม่เชื่อไอ้สูทขนสัตว์นี่

1411
01:17:23,973 --> 01:17:25,965
ส่วนอลัน คุณมันไร้ประโยชน์สิ้นดี

1412
01:17:26,892 --> 01:17:27,848
ซึ้งเลย

1413
01:17:28,102 --> 01:17:30,890
มีทางเดียว เธอต้องสละมรดก

1414
01:17:31,105 --> 01:17:33,643
- เธอรู้อยู่แก่ใจ
- ใช่เลย

1415
01:17:33,774 --> 01:17:35,015
ใช่ๆ

1416
01:17:35,234 --> 01:17:36,350
มันถึงจะถูกต้อง

1417
01:17:36,652 --> 01:17:37,642
แม่

1418
01:17:38,154 --> 01:17:40,897
ปู่อยากยกให้มาร์ทาก็เป็นสิทธิ์ของปู่

1419
01:17:41,031 --> 01:17:41,896
ไม่

1420
01:17:42,283 --> 01:17:44,366
นี่ไม่สมเป็นเขา เขารักเรา

1421
01:17:44,660 --> 01:17:48,119
เขาอยากดูแลเรา
และให้แกได้เรียนสูงๆ

1422
01:17:48,664 --> 01:17:49,654
เม็ก

1423
01:17:50,124 --> 01:17:52,161
คิดว่าแม่จ่ายค่าเรียนให้แกไหวเหรอ

1424
01:18:03,053 --> 01:18:03,918
อึ้งละสิ

1425
01:18:04,138 --> 01:18:06,380
พูดเองยังไม่อยากเชื่อ แต่มันจริง

1426
01:18:06,807 --> 01:18:09,174
ฉันว่าบล็องก์สงสัยฉันแต่แรก

1427
01:18:09,435 --> 01:18:11,802
ฉันต้องติดคุกก็ช่าง แต่แม่ฉัน

1428
01:18:12,313 --> 01:18:13,679
น้องสาวฉัน

1429
01:18:14,023 --> 01:18:14,888
เรา...

1430
01:18:17,401 --> 01:18:18,812
พูดอะไรบ้างสิ

1431
01:18:20,446 --> 01:18:23,314
นึกว่าฉันเป็นคนเดียว
ที่เล่นโกะชนะเขาได้

1432
01:18:24,450 --> 01:18:26,407
นึกว่ามันมีความหมายเสียอีก

1433
01:18:27,203 --> 01:18:28,694
อ๋อ ฉันรู้

1434
01:18:28,954 --> 01:18:30,070
คืนงานเลี้ยงนั่น

1435
01:18:30,706 --> 01:18:32,413
ตอนฉันคุยกับเขาครั้งสุดท้าย

1436
01:18:32,708 --> 01:18:34,950
เถียงกันครั้งสุดท้าย
เขาบอกว่าเธอน่ะ...

1437
01:18:36,337 --> 01:18:38,829
เล่นโกะชนะเขาบ่อยกว่าฉัน
ฉันก็งงว่า

1438
01:18:41,342 --> 01:18:43,334
มาบอกฉันทำไมเรื่องนี้

1439
01:18:45,721 --> 01:18:46,962
ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว

1440
01:18:49,350 --> 01:18:50,932
มันอาจมีความหมายจริงๆ

1441
01:18:56,857 --> 01:18:58,348
ฉันไม่บอกครอบครัวหรอก

1442
01:18:58,943 --> 01:19:01,856
เธอไม่ต้องติดคุก
นักสืบนั่นเอาผิดเธอไม่ได้

1443
01:19:02,988 --> 01:19:04,320
เธอไม่ต้องยอมเสียเงินนั่นไป

1444
01:19:05,366 --> 01:19:08,450
คุณตาอยากยกให้เธอ
จนยอมทำขนาดนั้น

1445
01:19:08,744 --> 01:19:11,111
เขาจะเอาแบบนี้
ให้ครอบครัวโดนแบบนี้

1446
01:19:12,122 --> 01:19:13,738
และให้เธอได้แบบนี้

1447
01:19:13,999 --> 01:19:15,240
มาถึงขั้นนี้แล้ว

1448
01:19:16,210 --> 01:19:17,872
ฉันจะช่วยทำจนสำเร็จ

1449
01:19:18,337 --> 01:19:19,999
นี่ไม่สมเป็นคุณเลย

1450
01:19:20,506 --> 01:19:23,749
แจ้งจับฉันเดี๋ยวนี้
คุณก็ได้มรดกส่วนของคุณ

1451
01:19:23,884 --> 01:19:24,749
ทำไม

1452
01:19:25,386 --> 01:19:27,093
เพราะสมน้ำหน้าครอบครัวฉัน

1453
01:19:28,889 --> 01:19:30,255
ฉันจะช่วยให้เธอพ้นผิด

1454
01:19:30,766 --> 01:19:31,882
เสร็จแล้ว...

1455
01:19:32,601 --> 01:19:34,843
เธอก็แบ่งมรดกส่วนของฉันมา

1456
01:19:36,855 --> 01:19:39,347
จบสมหวังกันถ้วนหน้า ทั้งเธอ ฉัน...

1457
01:19:39,858 --> 01:19:40,473
ฮาร์ลาน

1458
01:19:40,859 --> 01:19:41,519
จริง

1459
01:19:43,153 --> 01:19:44,018
ดีไหม

1460
01:19:48,409 --> 01:19:49,900
"เม็ก"

1461
01:19:56,417 --> 01:19:58,409
<i>- เม็ก</i>
<i>- มาร์ทา</i>

1462
01:19:59,295 --> 01:20:02,129
<i>- เมื่อกี้สุดๆ</i>
<i>- นั่นิส</i>

1463
01:20:02,172 --> 01:20:03,379
<i>เธอโอเคไหม</i>

1464
01:20:05,009 --> 01:20:06,545
โอเค เธอล่ะ

1465
01:20:07,177 --> 01:20:08,509
<i>ใช่ๆ ฉันโอเค</i>

1466
01:20:10,180 --> 01:20:13,423
<i>พวกนั้นไม่รู้ว่าฉันโทรหาเธอ</i>
<i>คือฉันอยาก...</i>

1467
01:20:16,270 --> 01:20:19,013
<i>ขอโทษนะ ที่ทุกคนทำตัวแบบนี้</i>

1468
01:20:20,316 --> 01:20:21,181
<i>แล้วก็</i>

1469
01:20:22,443 --> 01:20:25,561
อยากถามด้วยว่า เธอจะทำยังไง

1470
01:20:28,657 --> 01:20:29,943
ทำอะไรเหรอ

1471
01:20:30,200 --> 01:20:32,283
<i>เรื่อง... พินัยกรรมน่ะ</i>

1472
01:20:32,453 --> 01:20:33,443
<i>เธอจะทำยังไง</i>

1473
01:20:36,457 --> 01:20:38,323
แล้วเธอว่าฉันควรทำยังไง

1474
01:20:39,209 --> 01:20:42,202
<i>เธอควรทำอย่างที่คิดว่า...</i>

1475
01:20:43,047 --> 01:20:43,958
<i>ถูกต้อง</i>

1476
01:20:46,467 --> 01:20:47,457
คือ...

1477
01:20:49,595 --> 01:20:51,461
ฉันว่าเธอควรคืนมันให้เรา

1478
01:20:53,724 --> 01:20:57,343
<i>ปู่ดูแลเราเสมอ</i>
<i>เราคือครอบครัวของท่าน</i>

1479
01:20:58,062 --> 01:21:01,351
<i>เธออาจรักท่านเหมือนครอบครัว</i>
<i>แต่เราคือครอบครัวตัวจิรง</i>

1480
01:21:01,607 --> 01:21:02,472
อือ

1481
01:21:02,608 --> 01:21:06,352
แล้ว... มาร์ทา นี่มันไม่แฟร์เลยนะ

1482
01:21:07,321 --> 01:21:08,482
เราดีกับเธอเสมอ

1483
01:21:08,614 --> 01:21:11,231
<i>เธอก็เหมือนครอบครัว เราจะดูแลเธอ</i>

1484
01:21:11,700 --> 01:21:13,612
<i>แต่เธอต้องทำให้มันถูกต้อง</i>

1485
01:21:14,453 --> 01:21:15,489
<i>เธอรู้ว่าทำยังไง</i>

1486
01:21:16,705 --> 01:21:17,695
<i>มาร์ทา</i>

1487
01:21:20,626 --> 01:21:22,083
แม่ฉันถังแตก

1488
01:21:22,586 --> 01:21:24,578
<i>แม่บอกว่าฉันคงไม่ได้เรียนแล้ว</i>

1489
01:21:24,713 --> 01:21:26,375
ไม่นะ เม็ก

1490
01:21:27,758 --> 01:21:29,590
ฉันไม่ให้เป็นแบบนั้นหรอก

1491
01:21:29,760 --> 01:21:33,379
<i>ใช้เงินเท่าไหร่ก็เอาไปเลย</i>
<i>ฉันไม่ทิ้งเธอแน่</i>

1492
01:21:33,514 --> 01:21:36,348
<i>ฉันจะดูแลเธอเอง ฉันสัญญา</i>

1493
01:21:36,642 --> 01:21:37,507
<i>เข้าใจไหม</i>

1494
01:21:37,768 --> 01:21:38,724
ขอบใจ

1495
01:21:39,353 --> 01:21:40,343
<i>แล้วพอฉัน...</i>

1496
01:21:59,790 --> 01:22:00,780
เอาละ

1497
01:22:01,875 --> 01:22:04,663
บล็องก์เจอเบาะแสอะไรที่บ้านนั้นไหม

1498
01:22:06,797 --> 01:22:09,414
เขาเจอโคลนที่ชั้นบน

1499
01:22:09,675 --> 01:22:11,166
จากตรงหน้าต่างที่ฉันแอบเข้าไป

1500
01:22:11,301 --> 01:22:12,166
บ้าจริง

1501
01:22:12,302 --> 01:22:13,383
เป็นรอยเท้าเลยไหม

1502
01:22:14,179 --> 01:22:14,794
ไม่

1503
01:22:15,180 --> 01:22:16,421
ก็ยังดี

1504
01:22:17,433 --> 01:22:18,423
ดีแล้ว นี่...

1505
01:22:19,435 --> 01:22:23,429
เก็บตัวเงียบสัก 2-3 วัน
เดี๋ยวคดีก็ถึงทางตันแน่

1506
01:22:23,647 --> 01:22:27,140
นายบล็องก์นั่นอวดเก่งยังไง
ก็ไม่มีหลักฐาน

1507
01:22:27,526 --> 01:22:28,437
นี่

1508
01:22:28,819 --> 01:22:29,684
อย่าเครียด

1509
01:22:31,822 --> 01:22:32,812
ลุกเลยมาร์ทา

1510
01:22:32,948 --> 01:22:37,283
มีคนมา มีของมาเพียบ

1511
01:22:38,954 --> 01:22:40,786
มั้ง อลิซ ฉันก็ไม่รู้

1512
01:22:41,206 --> 01:22:42,913
- อะไรเนี่ย รีบลุกเลย
- "ไม่ได้รับ 28 สาย"

1513
01:22:44,918 --> 01:22:48,457
<i>เราแทบไม่รู้ว่า มาร์ทา คาเบรรา</i>
<i>เป็นใครและเป็นอะไรกับ...</i>

1514
01:22:48,589 --> 01:22:49,921
มาร์ทา อะไรกันเนี่ย

1515
01:22:50,215 --> 01:22:52,298
แกไปทำอะไรมา

1516
01:22:52,426 --> 01:22:53,587
ที่นี่เหรอ

1517
01:22:53,844 --> 01:22:54,800
เออน่ะสิ

1518
01:22:55,679 --> 01:22:57,295
งั้นมันจริงใช่ไหม

1519
01:22:57,681 --> 01:22:58,592
เรารวยแล้ว

1520
01:23:00,809 --> 01:23:02,345
โอ้พระเจ้า

1521
01:23:17,493 --> 01:23:19,450
อรุณสวัสดิ์ คุณนายทรอมบีย์

1522
01:23:24,750 --> 01:23:27,493
ไฉนคนรุ่นเยาว์จึงไม่รู้จักความเศร้า

1523
01:23:28,962 --> 01:23:30,373
ผมก็ไม่ทราบ

1524
01:23:32,758 --> 01:23:37,002
แต่เชื่อว่าคนเรายิ่งรู้สึกลึกล้ำไปตามวัย

1525
01:23:38,639 --> 01:23:40,005
รวมถึงความเศร้า

1526
01:23:42,893 --> 01:23:47,513
ผมดั้นด้นมาเพื่อแสดงความเสียใจ

1527
01:23:48,482 --> 01:23:49,893
ที่คุณสูญเสียบุตรชาย

1528
01:23:51,485 --> 01:23:53,727
หวังว่าคงไม่เป็นการอวดดี

1529
01:23:53,862 --> 01:23:56,900
หรือมองครอบครัวคุณ
ในแง่ร้ายเกินไป

1530
01:23:58,367 --> 01:24:02,862
หากผมสงสัยว่า
ผมเป็นคนแรกที่ปลอบโยนคุณ

1531
01:24:04,540 --> 01:24:06,907
ที่แท้พวกเขายังเยาว์นัก

1532
01:24:12,422 --> 01:24:15,506
สิ่งหนึ่ง ที่ยิ่งทวีขึ้นตามวัย

1533
01:24:15,926 --> 01:24:17,417
คือความเหนื่อยล้า

1534
01:24:18,136 --> 01:24:21,049
ผมเหน็ดเหนื่อยยิ่งขึ้นทุกวี่วัน

1535
01:24:21,557 --> 01:24:23,549
เหนื่อยหน่ายกับสิ่งที่ทำ

1536
01:24:23,809 --> 01:24:26,643
ออกไล่ตามไขว่คว้าหาความจริง

1537
01:24:26,895 --> 01:24:29,012
คนเราหลีกหนีความจริงไม่พ้น

1538
01:24:32,067 --> 01:24:34,059
ทว่าส่วนที่ซับซ้อนยุ่งยาก

1539
01:24:35,445 --> 01:24:36,936
ไม่ใช่ความจริง

1540
01:24:38,574 --> 01:24:41,692
แต่อยู่ที่เราจะทำอย่างไร
เมื่อรู้ความจริง

1541
01:24:49,167 --> 01:24:52,080
ผมว่าคุณมีเรื่องอยากบอกผม

1542
01:24:53,922 --> 01:24:56,710
ผมว่าคุณมีสติสมบูรณ์ดี

1543
01:24:56,842 --> 01:24:59,835
และบอกผมได้สบายว่าคุณเห็นอะไร

1544
01:25:00,095 --> 01:25:02,087
ในคืนงานวันเกิดลูกชายคุณ

1545
01:25:10,564 --> 01:25:12,100
แต่ผมยินดีรอ

1546
01:25:12,983 --> 01:25:14,474
ผมไม่รีบ

1547
01:25:15,861 --> 01:25:16,817
อันที่จริง

1548
01:25:16,945 --> 01:25:20,689
นั่งเป็นเพื่อนคุณแบบนี้ก็เพลินดี

1549
01:25:28,957 --> 01:25:29,993
ทนายแห่กันมา

1550
01:25:30,125 --> 01:25:31,582
ท่าทางไม่เบาทั้งนั้น

1551
01:25:31,710 --> 01:25:33,872
ให้ของพวกนี้กับนามบัตรไว้

1552
01:25:34,004 --> 01:25:36,587
- มีอีกเป็นตั้งๆ ตอนแม่กลับมาเจอ
- ใจเย็นๆ นะคะ ทุกอย่างต้องเรียบร้อย

1553
01:25:37,257 --> 01:25:39,624
แม่ไม่ชอบเลย มาร์ทา แม่ไม่สบายใจ

1554
01:25:39,760 --> 01:25:40,876
หนูก็ไม่ชอบ

1555
01:25:41,511 --> 01:25:42,843
หนูจะแอบออกไปข้างหลัง

1556
01:25:43,513 --> 01:25:45,880
เดี๋ยวก็กลับ อย่าคุยกับใครเลยนะ

1557
01:25:46,767 --> 01:25:47,974
รีบไปรีบมานะ

1558
01:25:52,731 --> 01:25:53,721
วอลต์

1559
01:25:54,650 --> 01:25:56,642
ใช่ คือฉัน...

1560
01:25:57,110 --> 01:25:58,271
เธอเป็นไงบ้างล่ะ

1561
01:26:01,156 --> 01:26:03,773
วอลต์ ฉันไม่รู้เรื่องมาก่อนเลยนะ

1562
01:26:03,909 --> 01:26:05,025
- เราเข้าใจดี
- ทุกอย่างเลย

1563
01:26:05,160 --> 01:26:06,276
เราเข้าใจดี

1564
01:26:06,995 --> 01:26:09,863
เมื่อวานเราสติแตกกันไปหน่อย

1565
01:26:09,998 --> 01:26:11,660
ก็ไม่แปลกค่ะ

1566
01:26:13,168 --> 01:26:15,034
ฉันยังไม่ได้ดูอันไหนเลย

1567
01:26:15,170 --> 01:26:20,290
คงเป็นทนายกับนักบัญชีแถวนี้
ที่เห็นข่าวแล้วคิดฉวยโอกาส

1568
01:26:20,676 --> 01:26:22,793
เธอควรระวังคนพวกนี้

1569
01:26:24,888 --> 01:26:29,053
มาร์ทา เธอคิดจะสละมรดกไหม

1570
01:26:32,312 --> 01:26:34,770
ฮาร์ลานอยากให้เป็นแบบนี้

1571
01:26:36,692 --> 01:26:37,432
ก็ใช่

1572
01:26:38,443 --> 01:26:41,151
แต่ฮาร์ลานทำเธอเดือดร้อนหนักนะเนี่ย

1573
01:26:41,905 --> 01:26:43,021
เขาไม่ควรทำแบบนี้เลย

1574
01:26:44,074 --> 01:26:45,315
คิดดูสิ

1575
01:26:45,784 --> 01:26:48,777
ทั้งนักข่าว ทั้งการตรวจสอบที่จะตามมา

1576
01:26:48,912 --> 01:26:51,700
เรารู้ๆ กันอยู่ เรื่องแม่เธอ...

1577
01:26:52,958 --> 01:26:54,950
- แม่ฉัน
- ใช่

1578
01:27:00,465 --> 01:27:02,206
เม็กบอกอะไรคุณ

1579
01:27:03,176 --> 01:27:04,712
ไม่ใช่อย่างนั้น

1580
01:27:06,471 --> 01:27:07,837
เธอเข้าใจผิด

1581
01:27:08,181 --> 01:27:09,843
เราไม่เล่นงานเธอเรื่องนี้หรอก

1582
01:27:09,975 --> 01:27:13,844
แต่มาร์ทา
ถ้าแม่เธอเข้าเมืองผิดกฎหมาย

1583
01:27:13,979 --> 01:27:14,969
มีโทษอาญา

1584
01:27:15,188 --> 01:27:18,977
พอเธอได้มรดกกองนี้แล้วโดนจับจ้อง

1585
01:27:19,109 --> 01:27:20,850
ฉันกลัวเรื่องจะแดงออกมา

1586
01:27:21,319 --> 01:27:24,733
เราไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น
เราปกป้องเธอได้

1587
01:27:25,449 --> 01:27:26,360
ไม่ให้มันเกิดขึ้น

1588
01:27:26,825 --> 01:27:28,361
หรือเมื่อมันเกิดขึ้น

1589
01:27:28,827 --> 01:27:30,113
หมายความว่า

1590
01:27:30,370 --> 01:27:32,453
ต่อให้เรื่องนี้แดงออกมา

1591
01:27:33,498 --> 01:27:35,865
คุณก็ใช้ทรัพย์สิน
ของครอบครัวคุณช่วยได้

1592
01:27:36,001 --> 01:27:36,991
ใช่

1593
01:27:37,377 --> 01:27:39,334
ถ้าจ้างทนายที่เก่งพอ

1594
01:27:39,504 --> 01:27:43,373
ไม่เอาแถวนี้
ต้องเป็นทนายนิวยอร์กหรือดี.ซี.นู่น

1595
01:27:43,508 --> 01:27:45,875
ถ้าเงินถึงน่ะย่อมได้

1596
01:27:46,011 --> 01:27:49,004
ไม่ใช่ว่าเรื่องต้องแดงออกมาหรอกนะ

1597
01:27:49,890 --> 01:27:50,880
แต่ ใช่

1598
01:27:52,350 --> 01:27:53,511
ดี ตามนั้น

1599
01:27:55,479 --> 01:27:56,390
ตามนั้น

1600
01:27:57,773 --> 01:28:01,016
เพราะฮาร์ลานยกทรัพย์สิน
ให้ฉันหมดแล้ว

1601
01:28:01,860 --> 01:28:04,523
ฉันย่อมจัดการได้ด้วยทรัพย์สินของฉัน

1602
01:28:04,863 --> 01:28:06,525
ฉันหาทนายเก่งๆ ได้แน่

1603
01:28:07,240 --> 01:28:08,151
มาร์ทา เดี๋ยว

1604
01:28:10,869 --> 01:28:12,405
แน่ใจนะว่า

1605
01:28:13,914 --> 01:28:15,030
จะเอาแบบนี้

1606
01:28:28,178 --> 01:28:31,512
"ฉันรู้ แกทำอะไรลงไป"

1607
01:28:39,439 --> 01:28:42,307
"สงสัยจะเป็นบล็องก์"

1608
01:28:53,453 --> 01:28:54,944
นี่มัน อะไรเนี่ย

1609
01:28:55,080 --> 01:28:56,070
ป้ายห้อยกระเป๋าพยาบาลของฉัน

1610
01:28:56,581 --> 01:28:58,573
พวกเขาเอากระเป๋าไปทำไมก็ไม่รู้

1611
01:28:59,334 --> 01:29:04,295
แต่สำเนานี่มีแค่หัวกระดาษ
ผลตรวจสารพิษในเลือดของฮาร์ลาน

1612
01:29:04,589 --> 01:29:06,581
ผลเลือดจะบอกว่ามอร์ฟีนเกินขนาด

1613
01:29:10,345 --> 01:29:11,210
งั้นฉันซวยแน่

1614
01:29:13,348 --> 01:29:14,964
คุณรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง

1615
01:29:15,100 --> 01:29:17,217
เคยช่วยฮาร์ลานค้นคว้าอยู่ซัมเมอร์นึง

1616
01:29:18,478 --> 01:29:20,435
แต่นี่มันแผนแบล็กเมลอีท่าไหน

1617
01:29:20,605 --> 01:29:23,598
หลักฐานจริงก็อยู่ในแล็บชันสูตรแถวนี้

1618
01:29:24,067 --> 01:29:26,104
ไม่บอกข้อเรียกร้องหรือนัดพบ

1619
01:29:28,488 --> 01:29:30,320
งั้นส่งไอ้นี่ให้เธอทำไม

1620
01:29:31,992 --> 01:29:34,109
"สำนักงานชันสูตรนอร์โฟล์กเคาน์ตี"

1621
01:29:40,458 --> 01:29:43,121
อาจครึ่งชั่วโมง หรือชั่วโมงนึง

1622
01:29:43,253 --> 01:29:44,243
ต้องให้ดับสนิท

1623
01:29:51,761 --> 01:29:53,252
มันต้องใช้เวลาถึงจะรู้สาเหตุ

1624
01:29:53,388 --> 01:29:54,504
เกิดอะไรขึ้น

1625
01:29:54,639 --> 01:29:55,595
- หวัดดีครับ
- ไง

1626
01:29:55,724 --> 01:29:57,135
- ขอบคุณมาก
- ยินดี

1627
01:29:57,726 --> 01:30:00,639
ตอนตี 5 ระบบความปลอดภัย
เตือนพร้อมกันหมด

1628
01:30:01,021 --> 01:30:04,480
ไฟลามเร็วมาก
ทั้งตัวอย่างเลือด บันทึก

1629
01:30:04,608 --> 01:30:06,645
หลักฐานพวกนั้นไม่เหลือซาก

1630
01:30:06,776 --> 01:30:09,610
ไม่มีเจ้าหน้าที่อยู่ข้างในก็โชคดีแล้ว

1631
01:30:10,614 --> 01:30:12,526
กล้องวงจรปิดล่ะ

1632
01:30:13,158 --> 01:30:13,864
นั่นไง

1633
01:30:16,536 --> 01:30:19,620
จะว่าไป
วิดีโอจากกล้องที่บ้านทรอมบีย์

1634
01:30:19,748 --> 01:30:21,785
ภาพก็ล่มหมดเฉยเลย

1635
01:30:24,252 --> 01:30:26,414
ผลชันสูตรที่ค้างอยู่คือเรื่องไหน

1636
01:30:26,880 --> 01:30:28,416
เหลือแค่ผลตรวจเลือด

1637
01:30:30,258 --> 01:30:31,248
ผลเลือด

1638
01:30:36,389 --> 01:30:37,755
เวรสิ

1639
01:30:41,269 --> 01:30:42,635
บ้าไปแล้ว

1640
01:30:44,272 --> 01:30:48,186
เผาตึกทั้งหลัง
เพื่อแบล็กเมลฉันเชียวเหรอ

1641
01:30:48,318 --> 01:30:52,187
งั้นสำเนาชุดเดียวที่มัดตัวเธอได้
ก็อยู่กับคนแบล็กเมล

1642
01:30:52,322 --> 01:30:56,441
- มันไม่โทรหรืออีเมลมาสั่งอะไรเลย
- เปล่า

1643
01:30:57,535 --> 01:30:59,197
ฉันยังไม่ได้เช็กเมล

1644
01:31:04,709 --> 01:31:05,574
มีมา 1

1645
01:31:06,419 --> 01:31:09,787
นั่นไงล่ะ "1209 ถนนโคลัมบัส
ตอน 10 โมง"

1646
01:31:15,971 --> 01:31:16,961
เข้าใจใช่ไหม

1647
01:31:17,305 --> 01:31:18,421
ถ้าทำลายสำเนาชุดนั้นได้

1648
01:31:18,848 --> 01:31:20,305
เธอก็รอดแล้ว

1649
01:31:20,976 --> 01:31:21,966
แย่แล้ว

1650
01:31:23,728 --> 01:31:25,344
มาร์ธา ฟังฉันอยู่ไหม

1651
01:31:27,607 --> 01:31:28,563
ฟัง

1652
01:31:36,866 --> 01:31:37,947
เอลเลียต

1653
01:31:38,243 --> 01:31:39,359
รีบไปเร็ว

1654
01:31:42,330 --> 01:31:43,366
เร่งหน่อย เบบี้ไดรเวอร์

1655
01:31:43,498 --> 01:31:44,363
เวรแล้ว

1656
01:31:44,582 --> 01:31:45,743
คิดผิดไหมล่ะที่ช่วยฉัน

1657
01:31:45,875 --> 01:31:47,366
คิดผิดที่ไม่ขับบีเอ็มมา

1658
01:31:49,713 --> 01:31:51,375
เวรสิ

1659
01:31:53,842 --> 01:31:54,832
"อาจเป็น เบนัวต์ บล็องก์"

1660
01:32:04,853 --> 01:32:07,766
- ไล่ตามรถบนถนนวอชิงตัน
- พูดชัดๆ ว่าห้ามลงมือ

1661
01:32:07,856 --> 01:32:08,642
ห้ามลงมือ

1662
01:32:08,732 --> 01:32:10,018
- นี่ผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรม
- พูดแล้วๆ

1663
01:32:12,652 --> 01:32:14,644
เร็วเข้า เหยียบสุดรึยัง

1664
01:32:14,779 --> 01:32:16,486
เหยียบมิดแล้วเนี่ย

1665
01:32:27,542 --> 01:32:28,908
- ชาตินี้คงหนีพ้น
- ฉันจอดละ

1666
01:32:29,127 --> 01:32:31,790
ถ้าพลาดโอกาส
ไปเอาใบผลเลือดก็จบเห่

1667
01:32:32,547 --> 01:32:33,628
ให้ตายสิ

1668
01:32:38,636 --> 01:32:39,797
จอดทำไม

1669
01:32:40,013 --> 01:32:41,675
จอดกลางถนนเพื่อ

1670
01:32:55,653 --> 01:32:56,518
เกาะดีๆ

1671
01:33:20,595 --> 01:33:22,712
โอ๊ย ใจเต้นระทึก

1672
01:33:22,847 --> 01:33:24,463
หายใจไม่ทั่วท้องเลย

1673
01:33:24,849 --> 01:33:25,714
เอาละ

1674
01:33:25,850 --> 01:33:27,091
ต้องไปที่ไหนนะ

1675
01:33:27,477 --> 01:33:28,809
1209 ถนนโคลัมบัส

1676
01:33:28,937 --> 01:33:31,099
โอเค พวกนั้นจะเอาอะไรฉันก็ยอม

1677
01:33:31,481 --> 01:33:33,473
- ทุกอย่าง
- ขอแค่ได้ใบผลเลือด

1678
01:33:33,608 --> 01:33:35,224
- แล้วทำลายทิ้งซะ
- ทำลายทิ้ง

1679
01:33:35,860 --> 01:33:37,101
ให้ตายเถอะ แรนซัม

1680
01:33:38,071 --> 01:33:39,607
นี่ ขอบคุณนะ

1681
01:33:40,615 --> 01:33:42,072
ไม่มีคุณ ฉันไม่รอดแน่

1682
01:33:46,121 --> 01:33:47,111
แย่แล้ว

1683
01:33:48,748 --> 01:33:49,613
ลงมา

1684
01:33:51,626 --> 01:33:54,118
เป็นการขับรถไล่ล่าที่ห่วยสุดๆ แล้ว

1685
01:33:54,754 --> 01:33:55,870
เอามือลงได้

1686
01:33:56,089 --> 01:33:58,502
ผมคุยกับคุณทวด เวเนตตา ทรอมบีย์

1687
01:33:58,883 --> 01:34:02,126
คืนงานเลี้ยง
ท่านเห็นคนปีนโครงไม้ขึ้นไปชั้น 3

1688
01:34:03,138 --> 01:34:05,130
คุณดรายส์เดล...เชิญ

1689
01:34:06,015 --> 01:34:07,506
ค้นตัวดูให้ทั่ว

1690
01:34:07,725 --> 01:34:08,761
อะไรกันเนี่ย

1691
01:34:09,727 --> 01:34:11,013
คุณทวดบอกว่า "แรนซัมกลับมา"

1692
01:34:11,229 --> 01:34:12,265
เอามือวางลง

1693
01:34:12,647 --> 01:34:14,889
ผมไม่รู้เขากลับไปทำไม แต่เดี๋ยวก็รู้

1694
01:34:15,024 --> 01:34:16,140
มีของมีคมไหม

1695
01:34:17,152 --> 01:34:19,109
ก้มต่ำหน่อย ขอบคุณ

1696
01:34:19,237 --> 01:34:21,900
- ไม่ต้องขอบคุณหรอก
- เขาบอกให้คุณขับหนี

1697
01:34:22,031 --> 01:34:23,272
ตอนที่เห็นผมเหรอ

1698
01:34:25,034 --> 01:34:25,990
ค่ะ

1699
01:34:34,002 --> 01:34:35,038
บล็องก์ ขึ้นรถสิ

1700
01:34:35,170 --> 01:34:36,661
ผมจะนั่งไปกับมาร์ทา

1701
01:34:37,672 --> 01:34:39,038
ไปโรงพักกัน

1702
01:34:39,382 --> 01:34:42,295
ผมอยากรู้ว่าเขาพูดอะไรกับคุณบ้าง

1703
01:34:42,802 --> 01:34:44,293
ขอสรุปสถานการณ์ให้ฟังก่อน

1704
01:34:51,394 --> 01:34:54,182
คดีนี้มีเงื่อนงำแต่แรก

1705
01:34:55,315 --> 01:34:58,308
มันมีช่องโหว่อยู่ตรงใจกลาง

1706
01:35:00,195 --> 01:35:01,436
เหมือนโดนัท

1707
01:35:02,822 --> 01:35:06,782
ผมเรียบเรียงความคิดอยู่
ถ้าเบื่อก็บอกนะ

1708
01:35:07,785 --> 01:35:09,321
ผมว่าคนร้ายใกล้จนมุม

1709
01:35:09,829 --> 01:35:12,196
ครอบครัวนี้จนแต้ม

1710
01:35:13,041 --> 01:35:14,407
แรงจูงใจแบบจนตรอก

1711
01:35:15,293 --> 01:35:17,159
แล้วใครกันที่จ้างผม

1712
01:35:17,462 --> 01:35:19,203
การก่อเหตุที่ไม่น่าเป็นไปได้

1713
01:35:20,298 --> 01:35:21,834
แต่มันก็...

1714
01:35:22,842 --> 01:35:24,083
เหมือนโดนัท

1715
01:35:24,719 --> 01:35:26,836
ขาดแค่ตรงกลาง

1716
01:35:27,222 --> 01:35:30,181
หาเจอเมื่อไหร่ ปริศนาก็คลี่คลาย

1717
01:35:30,350 --> 01:35:34,344
ความจริงก็แจ่มแจ้งแดงแจ๋
ทุกอย่างจะปรากฏให้เห็นแน่นอน

1718
01:35:34,729 --> 01:35:36,345
ขอแวะหน่อยได้ไหมคะ

1719
01:35:36,731 --> 01:35:38,097
ฉันต้องไปเอาของ

1720
01:35:38,233 --> 01:35:39,474
แค่แป๊บเดียวเอง

1721
01:35:40,944 --> 01:35:41,934
เอาสิ

1722
01:35:55,500 --> 01:35:58,243
- รอฉันเดี๋ยวเดียว
- ระวัง...

1723
01:35:59,087 --> 01:36:00,077
ประตู

1724
01:36:22,527 --> 01:36:23,517
มีใครไหม

1725
01:36:47,302 --> 01:36:49,043
ฉันไม่รู้ คุณต้องการอะไร

1726
01:36:52,181 --> 01:36:54,013
จะเอายังไงก็ลองคุยกัน

1727
01:36:54,183 --> 01:36:56,425
แต่ต้องมาตกลงกันที่นี่เดี๋ยวนี้

1728
01:36:56,686 --> 01:36:58,302
แล้วฉันจะเอาผลเลือดกลับไป

1729
01:37:03,192 --> 01:37:04,057
นี่

1730
01:37:29,552 --> 01:37:30,463
แฟรน

1731
01:37:40,480 --> 01:37:42,346
ไม่นะ แฟรน

1732
01:37:44,233 --> 01:37:45,223
แย่แล้ว

1733
01:37:45,485 --> 01:37:46,350
ได้ยินฉันไหม

1734
01:37:47,111 --> 01:37:49,103
ถ้าได้ยินก็ทำท่าบอกหน่อย

1735
01:37:49,364 --> 01:37:51,481
- เธอ...
- ฉันเอง มาร์ทา

1736
01:37:51,741 --> 01:37:53,482
คุณส่งอีเมลนัดฉัน

1737
01:37:53,618 --> 01:37:55,575
ฉันมาที่นี่ไง เป็นเพราะฤทธิ์ยาเหรอ

1738
01:37:55,703 --> 01:37:57,569
ฉันจะเรียกรถพยาบาล ไม่ต้องกลัว

1739
01:37:57,997 --> 01:37:58,987
- "มอร์ฟีน"
- เดี๋ยวก็ปลอดภัยแล้ว

1740
01:37:59,374 --> 01:38:00,455
- แข็งใจไว้
- สำเนา

1741
01:38:00,625 --> 01:38:02,207
- อะไรนะ
- สำเนา

1742
01:38:03,252 --> 01:38:04,368
ซุกไว้

1743
01:38:04,504 --> 01:38:05,711
อะไรนะ คุณพูดอะไร

1744
01:38:07,131 --> 01:38:08,622
อีคนร้าย

1745
01:38:09,342 --> 01:38:11,334
ไม่รอดแน่

1746
01:38:11,511 --> 01:38:12,501
พอที

1747
01:38:30,113 --> 01:38:32,105
"โทรออก 911"

1748
01:38:35,159 --> 01:38:37,116
<i>911 ค่ะ มีเหตุร้ายอะไรคะ</i>

1749
01:38:38,413 --> 01:38:43,249
<i>ภาพเธอแจ่มชัด ในใจ</i>

1750
01:38:44,502 --> 01:38:49,293
<i>บางคราวฉันได้แต่</i>
<i>ยืนเคว้งคว้างเพียงลำพัง</i>

1751
01:38:50,675 --> 01:38:54,544
<i>ไม่ไปทางซ้าย...</i>

1752
01:38:56,931 --> 01:38:58,263
ตายละวา

1753
01:39:00,435 --> 01:39:02,552
ขอบใจนะที่บอกความคืบหน้า

1754
01:39:04,188 --> 01:39:06,555
ไม่ต้องหรอก ผมจะพาเธอเข้าไป

1755
01:39:06,691 --> 01:39:08,432
เมื่อรู้ว่าคุณแม่บ้านปลอดภัย

1756
01:39:08,693 --> 01:39:09,934
ตอนนี้ยังร่อแร่

1757
01:39:10,570 --> 01:39:11,435
ตามนั้น

1758
01:39:13,197 --> 01:39:15,564
พอกันที มีคนเจ็บตัวแล้ว

1759
01:39:18,578 --> 01:39:19,694
ฉันจะบอกความจริงกับคุณ

1760
01:39:19,829 --> 01:39:23,448
ไอ้หนุ่มแรนซัม
เพิ่งบอกผู้หมวดเอลเลียตหมดแล้ว

1761
01:39:23,916 --> 01:39:24,827
ดี

1762
01:39:25,209 --> 01:39:26,916
เอ๊ะ น่ากลัวเขาจะโกหกเพื่อช่วยฉัน

1763
01:39:27,295 --> 01:39:29,582
- เขาบอกเรื่องจริง ที่ฉันเผลอสลับ...
- บอก

1764
01:39:30,798 --> 01:39:32,209
- แล้วก็ปลอมตัว
- บอก

1765
01:39:32,550 --> 01:39:33,961
แล้วก็เรื่องแบล็กเมล

1766
01:39:35,303 --> 01:39:37,340
แต่แฟรนฉีดมอร์ฟีนของฉันทำไม

1767
01:39:37,597 --> 01:39:39,714
เธอคงขโมยกระเป๋ามาจากบ้านนั้น

1768
01:39:39,849 --> 01:39:41,806
แต่ดูเธอไม่น่าติดมอร์ฟีน

1769
01:39:41,934 --> 01:39:43,800
หรือเพราะติดถึงต้องแบล็กเมลเอาเงิน

1770
01:39:44,353 --> 01:39:45,969
ไม่รู้แล้ว ช่างมันเถอะ

1771
01:39:46,606 --> 01:39:48,973
ฉันสมควรเป็นคนบอก
พวกทรอมบีย์เอง

1772
01:39:49,317 --> 01:39:52,856
- อย่าดีกว่า
- ฉันต้องทำ ฉันอยากทำจริงๆ

1773
01:39:54,989 --> 01:39:56,446
หมอมีเบอร์ฉันแล้ว

1774
01:39:56,616 --> 01:39:57,732
แฟรนเป็นยังไงเขาจะโทรบอก

1775
01:39:58,326 --> 01:39:59,442
ก็ได้

1776
01:39:59,577 --> 01:40:00,988
ผมจะเรียกพวกทรอมบีย์ไปที่บ้านนั้น

1777
01:40:01,370 --> 01:40:02,611
ให้ตำรวจไปคุ้มกันด้วย

1778
01:40:03,331 --> 01:40:04,572
เสร็จแล้วจะได้จับฉัน

1779
01:40:05,625 --> 01:40:07,833
เล่าทุกอย่างให้ผมฟังระหว่างทางนะ

1780
01:40:09,253 --> 01:40:10,994
ผมไม่อยากเจอเรื่องเซอร์ไพรส์อีก

1781
01:40:26,979 --> 01:40:29,767
แฟรนบอกว่าซุกซ่อนสำเนาไว้
แล้วพูดว่า

1782
01:40:30,983 --> 01:40:33,350
"อีคนร้าย แกไม่รอดแน่"

1783
01:40:34,737 --> 01:40:36,273
แล้วฉันก็เรียกรถพยาบาล

1784
01:40:36,656 --> 01:40:37,646
แค่นั้นแหละ

1785
01:40:39,033 --> 01:40:39,989
เอาละ

1786
01:40:42,411 --> 01:40:43,367
พร้อมนะ

1787
01:40:50,628 --> 01:40:51,664
เธอเอง

1788
01:40:52,421 --> 01:40:53,912
เธอสำนึกแล้วใช่ไหม

1789
01:40:54,131 --> 01:40:55,667
เธออยู่นี่แล้ว ริชาร์ด

1790
01:40:55,800 --> 01:40:57,883
- เธอพูดเองได้
- ทุกคนมาครบรึยัง

1791
01:40:58,010 --> 01:40:59,546
- อยู่ในห้องนั่งเล่น
- ผมอยากให้อยู่พร้อมหน้า

1792
01:40:59,679 --> 01:41:02,046
จะได้สะสางเรื่องนี้เสียที

1793
01:41:07,937 --> 01:41:09,519
ไง

1794
01:41:11,691 --> 01:41:15,059
- ขอโทษนะที่ปูดเรื่องแม่เธอ
- เม็ก ช่างเถอะ

1795
01:41:15,945 --> 01:41:19,939
- ฉันกลัวน่ะ ฉันไม่ได้อยากบอก
- ฉันเข้าใจ

1796
01:41:20,575 --> 01:41:21,565
พูดจริงๆ

1797
01:41:22,577 --> 01:41:24,660
ฉันเข้าใจ ไม่เป็นไร

1798
01:41:25,705 --> 01:41:26,695
ฉันขอโทษ

1799
01:41:29,959 --> 01:41:32,576
อยากเล่นของที่แฟรน 'ซุก' ไว้เลย

1800
01:41:32,795 --> 01:41:35,208
ผมยังคิดว่าไม่ควรเลย

1801
01:41:35,923 --> 01:41:38,040
แต่ทั้งครอบครัวมากันแล้ว

1802
01:41:41,554 --> 01:41:43,216
ฉันรู้แล้วว่าผลเลือดอยู่ไหน

1803
01:41:47,977 --> 01:41:50,720
"ผลตรวจสารพิษ"

1804
01:41:50,855 --> 01:41:52,596
ที่แท้เธอตั้งใจบอกที่ซ่อน

1805
01:41:55,067 --> 01:41:56,979
นี่จะช่วยยืนยันทุกอย่าง

1806
01:41:59,196 --> 01:42:00,812
เอาไปได้เลย

1807
01:42:02,491 --> 01:42:04,858
คุณเป็นนักสืบที่ไม่ได้เรื่องเลยนะ

1808
01:42:05,578 --> 01:42:06,989
ทีคุณล่ะ

1809
01:42:08,873 --> 01:42:11,206
คุณเป็นฆาตกรที่ห่วยสิ้นดี

1810
01:42:13,210 --> 01:42:14,951
เรา 2 คน คงเหมาะกันแล้ว

1811
01:42:27,141 --> 01:42:28,848
พวกคุณดีกับฉันมาตลอด

1812
01:42:30,895 --> 01:42:34,229
เรื่องที่ฉันจะพูด คงทำให้รู้สึกแย่มาก

1813
01:42:35,274 --> 01:42:38,267
แต่หลังจากต้องเผชิญเรื่องไม่กี่วันมานี้

1814
01:42:39,654 --> 01:42:41,896
พวกคุณควรได้ฟังมันจากปากฉัน

1815
01:42:44,992 --> 01:42:46,233
- ฉัน...
- ช้าก่อน

1816
01:42:50,665 --> 01:42:52,998
พวกคุณไม่ได้ทำดีกับเธอ

1817
01:42:53,793 --> 01:42:55,785
มีแต่ทำเรื่องน่าทุเรศ

1818
01:42:55,920 --> 01:42:59,379
เพื่อแย่งสมบัติที่หลุดมือไป
และเธอสมควรได้

1819
01:43:00,132 --> 01:43:02,875
พวกคุณมันฝูงแร้งรุมจิก

1820
01:43:03,135 --> 01:43:05,047
อำมหิตคิดร้าย

1821
01:43:05,262 --> 01:43:06,048
ฟังนะ

1822
01:43:07,056 --> 01:43:09,799
คราวนี้คุณไม่ได้ดั่งใจง่ายๆ หรอก

1823
01:43:10,810 --> 01:43:13,177
คุณคาเบรราตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่า

1824
01:43:13,312 --> 01:43:14,928
จะไม่สละมรดก

1825
01:43:15,272 --> 01:43:16,934
- อะไรนะ
- ว่าไงนะ

1826
01:43:17,149 --> 01:43:21,268
และนักสืบอย่างผม
จะแนะนำตำรวจท้องที่

1827
01:43:21,404 --> 01:43:26,320
ให้สรุปการตายของ ฮาร์ลาน ทรอมบีย์
ว่าเขาฆ่าตัวตาย

1828
01:43:26,909 --> 01:43:28,195
- เป็นอันปิดคดี
- บล็องก์

1829
01:43:28,327 --> 01:43:29,943
- ว่าไงนะ
- ขอบคุณที่มากัน

1830
01:43:30,079 --> 01:43:32,696
- สวัสดี
- อะไรกันเนี่ย บอกที

1831
01:43:34,458 --> 01:43:37,201
นี่มัน ผิดจากที่คาด

1832
01:43:37,712 --> 01:43:41,296
- ใครงงบ้าง
- ไม่ใช่อย่างที่คิดไว้เลย

1833
01:43:44,719 --> 01:43:45,960
บอกทีได้ไหมว่าทำไม

1834
01:43:46,095 --> 01:43:48,838
- ได้สิ
- ฉันอยากสารภาพความจริง

1835
01:43:48,973 --> 01:43:50,180
- มันจบแล้ว
- เกือบจบ

1836
01:43:50,349 --> 01:43:52,306
- บล็องก์ อะไรกันเนี่ย
- เดี๋ยว

1837
01:43:52,435 --> 01:43:53,471
จนท.แวกเนอร์

1838
01:43:54,311 --> 01:43:57,224
ห้ามทั้งครอบครัวเข้ามา
ให้ออกจากบ้านไปเลยยิ่งดี

1839
01:43:57,356 --> 01:44:00,474
- แต่คุณกับลูกน้องเตรียมพร้อมไว้
- ให้ทั้งครอบครัวออกไป

1840
01:44:00,735 --> 01:44:02,351
ใช่ ยกเว้น...

1841
01:44:02,987 --> 01:44:03,977
- ขอบคุณ
- ตกลง

1842
01:44:04,113 --> 01:44:06,196
บล็องก์ นี่มันอะไรกันนักหนา

1843
01:44:06,365 --> 01:44:08,072
- ตามใจผมเถอะ
- บล็องก์

1844
01:44:08,200 --> 01:44:11,364
ฉันบอกแรนซัม แรนซัมบอกคุณ
ทีนี้ฉันบอกคุณเอง

1845
01:44:11,829 --> 01:44:14,367
เรื่องจริงแท้แน่นอนคือ
ฉันฆ่าฮาร์ลาน

1846
01:44:14,498 --> 01:44:17,491
ใช่ คุณบอก ใช่ เขาบอก
เออใช่ แต่เดี๋ยว...

1847
01:44:18,252 --> 01:44:22,121
ตอนอยู่บนรถ
ผมพูดเรื่องรูตรงกลางโดนัท

1848
01:44:22,506 --> 01:44:28,343
สิ่งที่คุณกับฮาร์ลานทำในคืนเกิดเหตุ
ดูเผินๆ เหมือนอุดช่องโหว่นั้นพอดี

1849
01:44:28,512 --> 01:44:31,129
เป็นโดนัทบอล ในรูโดนัท

1850
01:44:31,891 --> 01:44:33,974
แต่เราต้องลองมองให้ถ้วนถี่

1851
01:44:34,518 --> 01:44:37,226
แล้วจะเห็นว่าโดนัทบอลลูกนั้น...

1852
01:44:37,521 --> 01:44:39,387
ก็มีรูอยู่ตรงกลาง

1853
01:44:39,982 --> 01:44:41,894
มันไม่ใช่โดนัทบอล

1854
01:44:42,151 --> 01:44:45,019
แต่เป็นโดนัทอันจิ๋วที่มีรูโหว่เช่นกัน

1855
01:44:45,154 --> 01:44:47,897
โดนัทของเรา จึงโหว่ในโหว่

1856
01:44:48,032 --> 01:44:50,115
บล็องก์ คุณคงสนุกมาก...

1857
01:44:50,242 --> 01:44:52,404
มีคนจ้างผมทำไม

1858
01:44:53,245 --> 01:44:54,611
ใครจ้างผมมาเพื่ออะไร

1859
01:44:54,914 --> 01:44:57,531
ถ้าเจอความผิด
จะได้เปลี่ยนผลพินัยกรรม

1860
01:44:57,875 --> 01:44:59,992
แต่มาจ้างตั้งแต่ก่อนเปิดพินัยกรรม

1861
01:45:00,127 --> 01:45:01,117
แปลว่า...

1862
01:45:01,420 --> 01:45:04,288
ใครคนนั้นต้องรู้ว่า
พินัยกรรมเขียนอะไรไว้

1863
01:45:04,632 --> 01:45:05,918
ซ้ำร้าย

1864
01:45:06,133 --> 01:45:09,001
ใครคนนั้นต้องรู้ว่ามีการกระทำผิด

1865
01:45:09,136 --> 01:45:10,297
มิหนำซ้ำ...

1866
01:45:11,055 --> 01:45:15,049
ถ้าตั้งใจให้มาร์ทาเสียสิทธิ์รับมรดก

1867
01:45:16,060 --> 01:45:18,552
แปลว่ารู้เรื่องมาร์ทาทำฮาร์ลานตาย

1868
01:45:19,188 --> 01:45:21,396
เงื่อนไขช่างสลับซับซ้อน

1869
01:45:21,565 --> 01:45:24,649
มีคนรู้เรื่องมาร์ทาแล้วอยากแฉ

1870
01:45:25,027 --> 01:45:26,939
แต่ไม่อาจเปิดเผยว่ารู้ได้ยังไง

1871
01:45:27,071 --> 01:45:27,936
แฟรนไง

1872
01:45:28,447 --> 01:45:31,064
เธอแบล็กเมลฉัน เธอรู้เรื่องที่ฉันทำ

1873
01:45:31,283 --> 01:45:34,947
แต่ถ้าแฟรนจะขู่เอาเงิน
ก็ย่อมไม่อยากให้คุณถูกเปิดโปง

1874
01:45:35,079 --> 01:45:37,662
อาจมีคนในบ้าน
เห็นมาร์ทาทำเรื่องน่าสงสัย

1875
01:45:37,957 --> 01:45:41,075
แต่พวกเขาพูดออกมาเลยก็ได้นี่

1876
01:45:43,087 --> 01:45:46,296
เหตุผลมันไม่ง่ายขนาดนั้น

1877
01:45:46,715 --> 01:45:51,176
บัดนี้ ปริศนาทุกอย่างไขกระจ่างแล้วว่า

1878
01:45:51,303 --> 01:45:54,341
คดีนี้คือโศกนาฏกรรม
แห่งความผิดพลาด

1879
01:45:56,600 --> 01:45:59,092
มาร์ทา คุณฟังแล้วคงเจ็บปวด

1880
01:45:59,687 --> 01:46:05,308
แต่มีคนร้ายอย่างน้อย 1 คน
เป็นตัวการ...

1881
01:46:05,484 --> 01:46:08,477
ผู้ลงมือกระทำผิด ด้วยเจตนาร้าย

1882
01:46:09,113 --> 01:46:12,197
ก่อกรรมทำชั่วเพราะเห็นแก่ได้

1883
01:46:15,077 --> 01:46:16,113
เจ้าหน้าที่แวกเนอร์

1884
01:46:16,495 --> 01:46:17,702
เจ้าหน้าที่แวกเนอร์ทำ

1885
01:46:19,123 --> 01:46:19,988
เปล่า

1886
01:46:22,209 --> 01:46:24,371
มาร์ทา ฉันขอโทษที่บอกตำรวจทุกเรื่อง

1887
01:46:24,587 --> 01:46:25,748
ฉันนึกว่าความแตกแล้ว ฉันขอโทษ

1888
01:46:26,130 --> 01:46:27,120
ไม่เป็นไร แรนซัม

1889
01:46:27,381 --> 01:46:28,246
แบบนี้ดีแล้ว

1890
01:46:28,465 --> 01:46:30,582
ไม่ทุกเรื่องหรอกมั้ง

1891
01:46:31,010 --> 01:46:33,127
นี่เพราะเรื่องที่คุณทวดบอกเหรอ

1892
01:46:33,345 --> 01:46:34,836
คืนนั้นท่านเห็นฉัน

1893
01:46:35,139 --> 01:46:36,255
แล้วนึกว่าเป็นแรนซัม

1894
01:46:36,390 --> 01:46:37,346
อันนั้นเดี๋ยวว่ากัน

1895
01:46:37,474 --> 01:46:38,715
แต่ตอนนี้

1896
01:46:39,393 --> 01:46:41,635
คุณฮิวจ์ แรนซัม ดรายส์เดล

1897
01:46:42,229 --> 01:46:43,640
ช่วยบอกเราทีว่า

1898
01:46:43,772 --> 01:46:46,014
คุณจ้างผมทำไม

1899
01:46:49,361 --> 01:46:50,647
ผมจ้างคุณ

1900
01:46:51,405 --> 01:46:54,773
ก็ได้ ย้อนกลับไปคืนงานเลี้ยง

1901
01:46:55,284 --> 01:46:57,276
คุณเถียงกับฮาร์ลาน

1902
01:46:57,786 --> 01:47:01,780
บางคำดังไปเข้าหูเด็กหนุ่มนาซี
ที่ช่วยตัวเองอยู่ในห้องน้ำ

1903
01:47:02,416 --> 01:47:05,659
"พินัยกรรม" กับ "ผมเตือนแล้วนะ"

1904
01:47:05,878 --> 01:47:08,370
คุณกับฮาร์ลานเจ้าอารมณ์อยู่แล้ว

1905
01:47:08,547 --> 01:47:11,506
คุณชอบเชือดเฉือนทำร้ายจิตใจกัน

1906
01:47:11,634 --> 01:47:14,672
ผมว่า เขาคงไม่ยั้งปากไว้แน่ๆ

1907
01:47:14,803 --> 01:47:15,668
ไม่ๆๆ

1908
01:47:16,513 --> 01:47:17,629
ผมเชื่อว่า

1909
01:47:18,307 --> 01:47:20,674
ฮาร์ลานบอกคุณจนหมดเปลือก

1910
01:47:20,809 --> 01:47:22,141
พูดเป็นเล่นน่า

1911
01:47:22,311 --> 01:47:26,555
เงินสักแดง หรืองานเขียนสักคำ
ก็จะไม่ยกให้พวกมัน

1912
01:47:26,565 --> 01:47:28,272
และแกด้วย

1913
01:47:28,567 --> 01:47:29,432
มาร์ทา

1914
01:47:29,902 --> 01:47:33,566
แรนซัมเล่าว่าเขากับฮาร์ลาน
คุยตบท้ายด้วยเรื่องอะไรนะ

1915
01:47:34,657 --> 01:47:37,149
ฮาร์ลานบอกว่าฉันเล่นโกะชนะเขา

1916
01:47:37,326 --> 01:47:40,194
ไอ้ผมก็นึกสงสัยว่า "มาร์ทาเรอะ"

1917
01:47:40,329 --> 01:47:44,699
เถียงกันเรื่องพินัยกรรม
แล้วลากไปเรื่องมาร์ทาได้ยังไง

1918
01:47:45,834 --> 01:47:49,293
เหตุผลเดียวก็เห็นๆ กันอยู่

1919
01:47:49,421 --> 01:47:50,332
พูดบ้าๆ น่า

1920
01:47:50,464 --> 01:47:52,205
ทิ้งทรัพย์สมบัติให้เสียเปล่า

1921
01:47:52,341 --> 01:47:54,298
ไม่ ฉันจะยกให้มาร์ทา

1922
01:47:54,593 --> 01:47:55,549
ทั้งหมดเลย

1923
01:47:56,720 --> 01:47:57,927
พยาบาลบราซิลนั่น

1924
01:47:58,222 --> 01:47:59,463
เสียสติไปแล้วรึไง

1925
01:47:59,598 --> 01:48:02,466
ฉันเพิ่งจะมีสติก็คราวนี้

1926
01:48:02,601 --> 01:48:06,311
- ฮาร์ลาน ผมไม่ยอมแน่ ผมไม่อยู่เฉยแน่
- ฉันแก้พินัยกรรมแล้ว

1927
01:48:06,480 --> 01:48:07,470
เรียบร้อย

1928
01:48:07,606 --> 01:48:08,687
ผมเตือนแล้วนะ

1929
01:48:09,858 --> 01:48:11,724
คิดเองเออเองทั้งนั้น

1930
01:48:12,361 --> 01:48:13,351
ยอมรับ

1931
01:48:13,821 --> 01:48:16,814
แต่แบบนี้จึงจะสอดคล้อง
กับเหตุการณ์หลังจากนั้น

1932
01:48:17,700 --> 01:48:20,613
คุณผลุนผลันขึ้นรถ
ขับไปในความมืด

1933
01:48:21,870 --> 01:48:26,240
ต่อมาคุณบอกมาร์ทาว่า
คุณรู้สึกอะไรอย่างแรงกล้านะ

1934
01:48:26,625 --> 01:48:27,615
รู้แน่แก่ใจ

1935
01:48:28,377 --> 01:48:30,994
ว่าต้องพึ่งตัวเองให้ได้นับแต่นี้ไป

1936
01:48:31,505 --> 01:48:32,495
ใช่เลย

1937
01:48:35,509 --> 01:48:38,377
มาร์ทา พินัยกรรม ฮาร์ลาน

1938
01:48:38,512 --> 01:48:39,878
"ทำเพื่อตัวเองสิ"

1939
01:48:40,014 --> 01:48:41,971
"แบบนี้ไม่มีทางรอด"

1940
01:48:42,725 --> 01:48:44,717
แล้วคุณก็คิดแผนได้

1941
01:48:53,402 --> 01:48:54,392
คุณย้อนกลับมา

1942
01:48:54,528 --> 01:48:57,487
ตั้งใจหลบกล้องตรงประตูรั้ว

1943
01:48:57,781 --> 01:48:59,898
จากนั้นเดินมาที่บ้าน

1944
01:49:00,367 --> 01:49:01,903
แอบปีนโครงไม้เข้าบ้าน

1945
01:49:02,036 --> 01:49:04,528
เพื่อหลบเลี่ยงสายตาครอบครัว

1946
01:49:04,663 --> 01:49:07,531
ซึ่งยังกินเลี้ยงอยู่ชั้นล่าง

1947
01:49:08,917 --> 01:49:10,624
สิ่งที่คุณจะทำนั้น

1948
01:49:11,045 --> 01:49:12,502
มันใช้เวลา

1949
01:49:12,921 --> 01:49:16,039
แต่จำเป็นต้องอยู่ตามลำพัง
ไม่มีใครพบเห็น

1950
01:49:17,509 --> 01:49:19,876
คุณรู้ว่าฮาร์ลานใช้ยาอะไร

1951
01:49:20,012 --> 01:49:22,925
และรู้ว่าคืนนั้น
มาร์ทาจะฉีดอะไรให้เขา

1952
01:49:23,932 --> 01:49:24,888
คุณรู้ด้วยว่า

1953
01:49:25,934 --> 01:49:29,018
ถ้ามาร์ทาเป็นคนทำให้เขาตาย

1954
01:49:29,688 --> 01:49:31,020
แม้โดยไม่เจตนา

1955
01:49:32,566 --> 01:49:35,434
กฎผู้ฆ่า
จะล้างผลของพินัยกรรมที่เพิ่งแก้

1956
01:49:35,569 --> 01:49:37,777
และคุณจะได้ส่วนของคุณคืน

1957
01:49:38,781 --> 01:49:40,522
คุณใช้กระบอกฉีดในกระเป๋าใบนั้น

1958
01:49:40,657 --> 01:49:43,445
สับเปลี่ยนยา 2 ขวด

1959
01:49:44,578 --> 01:49:45,819
และเพื่อตัดหนทางแก้ไข...

1960
01:49:47,831 --> 01:49:49,697
คุณจึงเอายาต้านพิษ

1961
01:49:50,584 --> 01:49:52,826
นาล็อกโซน ไปด้วย

1962
01:49:53,712 --> 01:49:55,704
ไม่นะ เป็นไปไม่ได้

1963
01:49:56,048 --> 01:49:57,459
นั่นคือความจริง

1964
01:49:57,841 --> 01:50:00,083
ส่งขวดมอร์ฟีนมา เดี๋ยวก็รู้

1965
01:50:00,219 --> 01:50:03,087
ถ้ามันจริง ถ้ายาในขวดสลับกัน

1966
01:50:03,222 --> 01:50:05,714
งั้นตอนฉันฉีดผิดขวดก็เท่ากับ...

1967
01:50:07,226 --> 01:50:09,468
ฉันสลับมันกลับโดยบังเอิญ

1968
01:50:10,854 --> 01:50:11,970
งั้นที่ฉีดให้ฮาร์ลาน...

1969
01:50:12,106 --> 01:50:13,222
คือยาที่ถูกต้อง

1970
01:50:13,982 --> 01:50:14,972
ใช่

1971
01:50:17,861 --> 01:50:19,193
แต่ไม่ใช่โดยบังเอิญ

1972
01:50:20,864 --> 01:50:23,982
ผมแปะเทปกาว
ทับฉลากยา 2 ขวดนี้

1973
01:50:25,119 --> 01:50:27,862
ตัวขวดน่ะเหมือนกัน

1974
01:50:28,122 --> 01:50:28,987
"มอร์ฟีน"

1975
01:50:30,624 --> 01:50:32,866
คุณรู้ได้ยังไงว่าขวดนี้คือมอร์ฟีน

1976
01:50:33,127 --> 01:50:34,243
ฉันรู้เอง

1977
01:50:34,753 --> 01:50:37,962
คุณรู้เพราะมันมีสี
และความหนืดต่างกัน

1978
01:50:38,090 --> 01:50:40,252
แม้เพียงน้อยนิดจนดูไม่ออก

1979
01:50:42,344 --> 01:50:45,132
คุณรู้เพราะฉีดมันมาเป็นร้อยครั้ง

1980
01:50:47,141 --> 01:50:49,258
คุณฉีดยาให้เขาถูกแล้ว

1981
01:50:49,643 --> 01:50:52,010
เพราะคุณเป็นพยาบาลที่ดี

1982
01:50:53,272 --> 01:50:54,513
งั้นฮาร์ลาน...

1983
01:50:54,731 --> 01:50:56,643
เสียใจด้วยมาร์ทา แต่ใช่

1984
01:50:58,110 --> 01:51:00,022
ฮาร์ลานไม่เป็นอะไรเลย

1985
01:51:01,155 --> 01:51:02,646
เลือดเขาปกติดี

1986
01:51:03,657 --> 01:51:07,150
สาเหตุการตาย
คือการฆ่าตัวตายเพียงเท่านั้น

1987
01:51:07,661 --> 01:51:09,118
คุณไม่มีความผิดใด

1988
01:51:09,246 --> 01:51:12,660
นอกจากทำไม้หัก
กับเล่นละครแสนอ่อนหัด

1989
01:51:13,292 --> 01:51:17,627
อันที่จริง ถ้าฮาร์ลานยอมฟังคุณ
แล้วเรียกรถพยาบาล

1990
01:51:19,673 --> 01:51:20,880
ตอนนี้เขาจะยังมีชีวิตอยู่

1991
01:51:24,928 --> 01:51:27,420
ใช่ ซับซ้อนซ่อนเงื่อน

1992
01:51:28,932 --> 01:51:32,175
แต่เรายังคลายเงื่อนปมไม่เสร็จสิ้นเลย

1993
01:51:32,936 --> 01:51:36,930
มาร์ทา คุณทวดเห็นคุณ
ปีนลงมาแล้วพูดว่า

1994
01:51:38,317 --> 01:51:39,774
แรนซัม

1995
01:51:40,027 --> 01:51:42,019
นี่แกกลับมาอีกเหรอ

1996
01:51:42,196 --> 01:51:45,064
นี่แก 'กลับมาอีก' เหรอ

1997
01:51:45,199 --> 01:51:46,315
เพราะตอนหัวค่ำกว่านั้น

1998
01:51:49,703 --> 01:51:52,070
แรนซัม แกกลับมาเหรอ

1999
01:51:54,166 --> 01:51:55,327
โธ่ มาร์ทา

2000
01:51:55,709 --> 01:51:57,701
นี่มันโง่บรมโง่

2001
01:51:58,045 --> 01:52:00,458
หลักฐานก็ไม่มี ดีแต่พล่ามเพ้อเจ้อ

2002
01:52:00,797 --> 01:52:02,288
ใช่ ไม่มีเลย

2003
01:52:02,799 --> 01:52:05,792
แต่ก็ไม่มีหลักฐานว่ามาร์ทาฉีดยาผิด

2004
01:52:05,928 --> 01:52:06,964
จึงมีแค่ลมปากคุณ...

2005
01:52:07,095 --> 01:52:08,302
เธอสารภาพกับคุณแล้ว

2006
01:52:11,099 --> 01:52:12,215
เออ ใช่

2007
01:52:13,227 --> 01:52:14,718
ก็จริง

2008
01:52:14,853 --> 01:52:17,061
แต่ผมขอพล่ามต่ออีกหน่อย

2009
01:52:17,940 --> 01:52:23,106
ดึกดื่นคืนนั้น คุณต้องมาที่บ้านอีก
เพื่อสลับยากลับขวดเดิม

2010
01:52:23,237 --> 01:52:26,355
แต่คราวนี้หมาอยู่นอกบ้าน

2011
01:52:29,076 --> 01:52:31,068
พวกมันเห่าจนเม็กตื่น

2012
01:52:31,203 --> 01:52:32,114
คุณเลยช่างมัน

2013
01:52:32,371 --> 01:52:34,112
ไว้ค่อยจัดการพรุ่งนี้

2014
01:52:34,331 --> 01:52:35,993
ทว่าวันรุ่งขึ้น

2015
01:52:36,124 --> 01:52:38,867
ไม่มีข่าวพยาบาลฉีดยาผิดจนคนตาย

2016
01:52:39,002 --> 01:52:41,119
แต่เป็นข่าวการเชือดคอฆ่าตัวตาย

2017
01:52:46,134 --> 01:52:50,469
บัดนี้สถานการณ์บังคับ
ให้มาจ้างผมโดยไม่เปิดเผยตัว

2018
01:52:51,348 --> 01:52:53,510
คุณรู้ว่าคุณคาเบรรากระทำผิด

2019
01:52:53,892 --> 01:52:55,224
และอยากให้เธอถูกจับได้

2020
01:52:55,269 --> 01:52:58,137
แต่ไม่อาจเปิดเผยว่าคุณรู้ได้อย่างไร

2021
01:52:59,982 --> 01:53:00,768
ถึงตา...

2022
01:53:01,149 --> 01:53:02,265
เบนัวต์ บล็องก์

2023
01:53:02,901 --> 01:53:05,894
เบนนี ผมก็เข้าใจนะ...

2024
01:53:06,405 --> 01:53:08,397
ศพถูกพบแต่เช้าวันรุ่งขึ้น

2025
01:53:08,532 --> 01:53:10,990
ทั้งตำรวจ ทั้งคนชันสูตร

2026
01:53:11,243 --> 01:53:13,280
ทั้งครอบครัว แห่มากันเต็มบ้าน

2027
01:53:13,412 --> 01:53:18,282
คุณไม่มีทางมาเอากระเป๋าของมาร์ทา
เพื่อสลับยาคืนได้

2028
01:53:18,417 --> 01:53:21,535
จึงต้องรอโอกาสเมื่อตำรวจสืบสวนเสร็จ

2029
01:53:21,920 --> 01:53:24,879
คุณรู้ว่าทั้งบ้านจะไม่มีคน

2030
01:53:25,173 --> 01:53:26,630
เพราะเหตุนี้

2031
01:53:27,301 --> 01:53:28,917
คุณจึงไม่ไปงานศพ

2032
01:53:30,178 --> 01:53:34,013
ทีนี้ก็ไม่มีใครมาสงสัยว่า
คุณไปทำอะไรบนห้องเขียนหนังสือ

2033
01:53:35,142 --> 01:53:36,553
คุณคิดเช่นนั้น

2034
01:53:40,022 --> 01:53:41,183
โธ่ แฟรน

2035
01:53:41,315 --> 01:53:45,184
เธอเห็นคุณยุ่ง
กับยาของฮาร์ลานในกระเป๋า

2036
01:53:45,402 --> 01:53:48,440
เธอไม่รู้หรอกว่าคุณทำอะไร

2037
01:53:49,197 --> 01:53:51,439
แต่รู้ว่าไม่ใช่เรื่องดีแน่

2038
01:53:51,575 --> 01:53:53,567
เธอจึงเริ่มคิดแผนการ

2039
01:53:53,952 --> 01:53:54,567
จริงด้วย

2040
01:53:55,454 --> 01:53:58,413
เธอพูดถึงหนังฮอลล์มาร์ก
ที่มี แดนิกา แม็กเคลลาร์

2041
01:53:58,707 --> 01:53:59,948
'เร้นเล่ห์เสน่ห์ร้าย'

2042
01:54:00,083 --> 01:54:01,324
ที่แท้เธอบอกใบ้เรื่องนี้

2043
01:54:01,543 --> 01:54:02,704
เธอรักฮาร์ลาน

2044
01:54:03,420 --> 01:54:04,956
และเกลียดแรนซัม

2045
01:54:05,297 --> 01:54:09,211
จึงลองพิสูจน์ข้อสันนิษฐาน
เพื่อเอาผิดไอ้ระยำนี่

2046
01:54:09,343 --> 01:54:12,211
เธอได้สำเนาผลตรวจสารพิษมา

2047
01:54:12,429 --> 01:54:15,718
อันนี้ยอมรับ
ผมไม่รู้ว่าเธอได้มายังไง

2048
01:54:16,058 --> 01:54:17,344
เธอมีญาติ

2049
01:54:18,101 --> 01:54:21,469
เธอบอกว่าญาติเป็นพนักงานต้อนรับ
ที่สำนักงานชันสูตร

2050
01:54:21,605 --> 01:54:22,721
งั้นก็โป๊ะเชะ

2051
01:54:23,106 --> 01:54:25,598
ตัวเลขพวกนั้นเธอไม่เข้าใจหรอก

2052
01:54:26,068 --> 01:54:29,482
แต่ถ้าแรนซัมทำผิด
ผลตรวจย่อมเป็นภัยต่อเขา

2053
01:54:29,696 --> 01:54:32,609
เธอจึงถ่ายสำเนาหัวกระดาษ
และเขียนข้อความแบล็กเมล

2054
01:54:33,617 --> 01:54:35,199
แล้วทำไมเธอส่งมาให้ฉัน

2055
01:54:35,369 --> 01:54:36,325
เปล่าเลย

2056
01:54:37,079 --> 01:54:38,615
เธอส่งให้แรนซัม

2057
01:54:43,752 --> 01:54:47,621
คุณดรายส์เดลได้รับ
แล้วรู้สึกยังไงน่ะเหรอ

2058
01:54:48,465 --> 01:54:49,376
ลิงโลดใจ

2059
01:54:49,508 --> 01:54:53,252
ยังนึกว่ามาร์ทา
ฉีดยาผิดตามที่เขาสลับไว้

2060
01:54:53,387 --> 01:54:56,130
และผลตรวจสารพิษจะมัดตัวเธอ

2061
01:54:56,264 --> 01:54:58,347
เขาไปฟังพินัยกรรมอย่างเริงร่า

2062
01:54:58,517 --> 01:55:01,260
ตั้งตารอดูครอบครัวพังพินาศ

2063
01:55:01,395 --> 01:55:03,512
ด้วยสบายใจว่าทุกอย่างจะกลับคืน

2064
01:55:03,772 --> 01:55:06,515
เมื่อผลเลือดนั้นแดงออกมา

2065
01:55:07,526 --> 01:55:09,142
แต่แล้ว

2066
01:55:10,153 --> 01:55:11,610
คำสารภาพของมาร์ทา

2067
01:55:12,489 --> 01:55:15,106
ทำให้ทุกอย่างกลับตาลปัตร

2068
01:55:15,283 --> 01:55:19,277
เขารู้แล้วว่ามาร์ทาไม่ได้ทำผิดเลย

2069
01:55:19,413 --> 01:55:23,157
ผลเลือดจะยืนยันว่าเธอไร้มลทิน

2070
01:55:23,500 --> 01:55:25,412
พินัยกรรมที่แก้ใหม่ยังมีผล

2071
01:55:25,877 --> 01:55:27,618
เขาพ่ายแพ้

2072
01:55:29,506 --> 01:55:30,542
ทว่า

2073
01:55:31,550 --> 01:55:33,257
คุณตัดสินใจแล้ว

2074
01:55:33,427 --> 01:55:34,543
เธอต้องไม่ยอมเสียเงินนั่นไป

2075
01:55:34,678 --> 01:55:36,544
คุณไม่ยอมเสียเงินนั่นไป

2076
01:55:36,680 --> 01:55:37,670
มาถึงขั้นนี้แล้ว

2077
01:55:37,806 --> 01:55:39,422
มาถึงขึ้นนี้แล้ว

2078
01:55:40,308 --> 01:55:42,300
อีกแค่ก้าวเดียว

2079
01:55:42,811 --> 01:55:45,269
เพียงลงมือปิดฉาก

2080
01:55:45,647 --> 01:55:47,809
ไปให้สุด แล้วหยุดเมื่อสำเร็จ

2081
01:55:50,527 --> 01:55:52,439
คุณตัดสินใจไปต่อ

2082
01:55:57,325 --> 01:55:58,532
ขั้นแรก

2083
01:55:59,828 --> 01:56:02,696
ทำลายหลักฐานที่พิสูจน์ว่า
มาร์ทาไม่ผิด

2084
01:56:09,296 --> 01:56:10,412
ขั้นที่ 2

2085
01:56:10,589 --> 01:56:12,706
ส่งอีเมลนิรนามถึงเธอ

2086
01:56:12,841 --> 01:56:15,458
เพื่อนัดพบตอนสาย

2087
01:56:18,847 --> 01:56:21,931
แล้วเอาข้อความแบล็กเมลไปให้เธอ

2088
01:56:24,561 --> 01:56:25,722
ขั้นที่ 3

2089
01:56:26,480 --> 01:56:28,847
ไปพบแฟรนตามนัด

2090
01:56:30,734 --> 01:56:32,225
นึกแล้วเชียว

2091
01:56:32,611 --> 01:56:34,853
แกมันชั่วช้าสารเลว

2092
01:56:35,447 --> 01:56:37,564
นึกแล้วว่าฮาร์ลานไม่ฆ่าตัวตายแน่

2093
01:56:37,741 --> 01:56:38,948
ถูกต้องแล้วแฟรน

2094
01:56:39,493 --> 01:56:41,485
นึกแล้วว่าแกมันฆาตกรโฉด

2095
01:56:41,620 --> 01:56:43,862
ทีนี้แหละ แกต้องโดนลงโทษ

2096
01:56:44,372 --> 01:56:45,488
อย่าเข้ามา

2097
01:56:45,832 --> 01:56:47,744
อย่าเข้ามา อย่าเชียวนะ

2098
01:56:52,464 --> 01:56:53,250
"มอร์ฟีน"

2099
01:56:57,844 --> 01:56:59,961
บัดนี้ คุณพร้อมปิดเกมแล้ว

2100
01:57:00,388 --> 01:57:04,007
มาร์ทาจะได้ข้อความแบล็กเมล
แล้วคุณจะคอยชี้นำ

2101
01:57:04,351 --> 01:57:08,265
ให้เธอไปตามนัด
แล้วคุณจะเป็นไอ้โม่งโทรแจ้งตำรวจ

2102
01:57:08,480 --> 01:57:11,393
ให้ไปเจอเธอพร้อมศพ
และหลักฐานมอดไหม้

2103
01:57:11,525 --> 01:57:14,268
มาร์ทาจะถูกจับข้อหาฆ่าแฟรน

2104
01:57:14,486 --> 01:57:15,727
และฮาร์ลาน

2105
01:57:16,780 --> 01:57:17,645
เธอพูดว่า

2106
01:57:17,781 --> 01:57:19,022
อีคนร้าย

2107
01:57:20,534 --> 01:57:23,117
เธอไม่ได้พูดว่า "อีคนร้าย"

2108
01:57:24,538 --> 01:57:26,404
เธอไม่ได้พูดถึงฉัน เธอพูดว่า

2109
01:57:26,540 --> 01:57:28,657
ฮิวจ์...คนร้าย

2110
01:57:28,792 --> 01:57:29,999
"ฮิวจ์...คนร้าย"

2111
01:57:30,669 --> 01:57:32,786
เพราะคุณให้คนใช้เรียกชื่อฮิวจ์

2112
01:57:34,422 --> 01:57:35,663
เพราะคุณมันระยำ

2113
01:57:37,050 --> 01:57:38,791
แผนนี้น่าจะสำเร็จ

2114
01:57:39,427 --> 01:57:41,419
แต่เราจับคุณมาสอบปากคำ

2115
01:57:41,638 --> 01:57:43,880
จนคุณโทรเรียกตำรวจไม่ได้

2116
01:57:44,558 --> 01:57:48,393
และแฟรนก็ซุกสำเนาผลเลือด
เผื่อไว้อีกชุด

2117
01:57:48,562 --> 01:57:52,556
แถมมาร์ทายังเหนือกว่าคุณอีกครั้ง

2118
01:57:53,567 --> 01:57:55,183
เพราะเธอมีจิตใจเมตตา

2119
01:57:57,654 --> 01:57:59,646
เธอช่วยชีวิตแฟรน

2120
01:58:00,073 --> 01:58:03,441
แม้จะเสียสิทธิ์รับมรดก
และต้องเข้าคุก

2121
01:58:03,577 --> 01:58:05,910
เธอไม่เล่นตามเกมคุณ

2122
01:58:06,580 --> 01:58:08,071
เธอช่วยชีวิตแฟรนไว้

2123
01:58:11,710 --> 01:58:12,575
แฟรนยังไม่ตาย

2124
01:58:13,670 --> 01:58:14,535
ถูกต้อง

2125
01:58:14,921 --> 01:58:15,911
และแฟรน

2126
01:58:16,548 --> 01:58:18,961
จะช่วยยืนยัน 'เรื่องเพ้อเจ้อ' นี่

2127
01:58:19,175 --> 01:58:21,588
- "โรงพยาบาล"
- หรือใกล้เคียง

2128
01:58:22,804 --> 01:58:25,922
และส่งคุณ ฮิวจ์

2129
01:58:26,600 --> 01:58:27,590
เข้าคุก

2130
01:58:32,480 --> 01:58:33,220
คะ

2131
01:58:36,985 --> 01:58:38,601
ดีจังเลยค่ะหมอ

2132
01:58:39,696 --> 01:58:41,232
เราจะรีบไป ขอบคุณค่ะ

2133
01:58:46,119 --> 01:58:46,984
เธอปลอดภัย

2134
01:58:47,871 --> 01:58:49,078
เธอพร้อมจะพูดแล้ว

2135
01:58:49,873 --> 01:58:51,114
เจ้าหน้าที่แวกเนอร์

2136
01:58:51,750 --> 01:58:52,991
ช่วยนำตัวคุณดรายส์เดลไปคุมขัง

2137
01:58:53,126 --> 01:58:55,584
หมวดเอลเลียต
คุณคาเบรรา กับผม

2138
01:58:56,087 --> 01:58:57,828
จะไปสอบปากคำแฟรนที่โรงพยาบาล

2139
01:58:57,964 --> 01:58:59,125
เร็วเข้า ลุกเลย

2140
01:59:05,722 --> 01:59:07,133
ฉันจะพูดงี้กับเธอคนเดียว

2141
01:59:07,724 --> 01:59:10,137
ไม่มีกล้อง ไม่ใช่ในศาล
เพราะเธอรู้ว่ามันจริง

2142
01:59:11,770 --> 01:59:13,352
เรารับเธอเข้ามาในบ้าน

2143
01:59:13,730 --> 01:59:16,768
ให้ดูแลคุณตา
ให้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว

2144
01:59:16,900 --> 01:59:19,108
แต่เธอกลับคิดจะมายึดครอง

2145
01:59:19,277 --> 01:59:22,111
มีหรือฉันจะไม่สู้เพื่อปกป้องบ้าน

2146
01:59:22,364 --> 01:59:23,605
สิทธิโดยสายเลือด

2147
01:59:24,115 --> 01:59:26,778
บ้านของตระกูลเราแต่โบราณ

2148
01:59:29,037 --> 01:59:30,153
อย่ามั่วนิ่ม

2149
01:59:30,747 --> 01:59:32,864
ฮาร์ลานซื้อบ้านหลังนี้ในทศวรรษ 80

2150
01:59:32,999 --> 01:59:36,163
- จากเจ้าพ่ออสังหาฯ ปากีสถาน
- บล็องก์ หุบปาก

2151
01:59:36,378 --> 01:59:40,668
เลิกพูดสำเนียงใต้
เหมือนผู้พันไก่ทอดนั่นซะที

2152
01:59:41,675 --> 01:59:43,632
เออ ผมฆ่าแฟรน แต่หล่อนไม่ตาย

2153
01:59:43,760 --> 01:59:45,171
จะเอาผิดผมเรื่องอะไร

2154
01:59:45,303 --> 01:59:47,135
ไหน พยายามฆ่าเรอะ

2155
01:59:47,263 --> 01:59:49,755
ก็แค่วางเพลิงกับข้อหาหยุมหยิม

2156
01:59:49,933 --> 01:59:53,176
ถ้ามีทนายมือดี ซึ่งผมมี
แป๊บๆ ก็ออกจากคุก

2157
01:59:53,687 --> 01:59:56,771
จากนั้นฉันจะทำให้แกตกนรกทั้งเป็น

2158
01:59:56,940 --> 01:59:59,683
อีดอกโสโครก

2159
02:00:06,950 --> 02:00:08,316
เชี่ยไรเนี่ย

2160
02:00:09,703 --> 02:00:11,069
แปลว่าเธอโกหก

2161
02:00:11,204 --> 02:00:12,695
เออ รู้แล้ว

2162
02:00:12,831 --> 02:00:13,787
ใช่

2163
02:00:14,916 --> 02:00:15,702
แฟรนตายแล้ว

2164
02:00:20,088 --> 02:00:22,205
คุณเพิ่งสารภาพว่าฆ่าเธอ

2165
02:00:34,978 --> 02:00:35,843
อะนะ

2166
02:00:37,230 --> 02:00:38,311
ไปให้สุด...

2167
02:01:23,026 --> 02:01:24,016
เวรสิ

2168
02:02:50,697 --> 02:02:55,613
"ลูกรัก เขานอกใจลูก"

2169
02:02:57,370 --> 02:02:58,326
ลินดา

2170
02:02:58,705 --> 02:02:59,695
ลินดา

2171
02:02:59,998 --> 02:03:02,365
เราต้องโทรตามทนายเดี๋ยวนี้

2172
02:03:10,258 --> 02:03:11,374
ถามหน่อย

2173
02:03:11,634 --> 02:03:14,752
คุณรู้เมื่อไหร่ว่า
ฉันเกี่ยวข้องกับการตายของฮาร์ลาน

2174
02:03:16,014 --> 02:03:18,631
ตั้งแต่แวบแรก
ที่คุณเดินมาตรงหน้าผม

2175
02:03:23,771 --> 02:03:24,852
บ้าจริง

2176
02:03:25,148 --> 02:03:28,266
ขอให้จำไว้เรื่องหนึ่ง มันสำคัญมาก

2177
02:03:29,402 --> 02:03:30,518
ที่คุณชนะ

2178
02:03:30,653 --> 02:03:33,487
ไม่ใช่เพราะเล่นตามเกมของฮาร์ลาน

2179
02:03:34,282 --> 02:03:35,363
คุณเป็นตัวเอง

2180
02:03:37,660 --> 02:03:39,117
คุณเป็นคนดี

2181
02:03:41,289 --> 02:03:42,655
ครอบครัวนี้

2182
02:03:49,130 --> 02:03:51,292
ฉันควรช่วยพวกเขาใช่ไหม

2183
02:03:52,175 --> 02:03:54,542
ผมมีความเห็นของผม

2184
02:03:56,179 --> 02:03:58,421
แต่คุณก็คงทำตามหัวใจเรียกร้อง

2185
02:05:07,625 --> 02:05:09,867
"บ้านฉัน กฎฉัน กาแฟฉัน"

2186
02:10:12,100 --> 02:10:12,900
[THAI]