1
00:00:06,840 --> 00:00:12,638
ซับไตเติลสีฟ้าคือคำภาษาญี่ปุ่น
ซับไตเติลสีเหลืองคือคำภาษาเกาหลี

2
00:00:53,595 --> 00:00:56,056
(ภาษาเกาหล) มัวทำอะไรน่ะ
รีบหั่นกิมจิสิ

3
00:00:56,139 --> 00:00:57,349
ลูกบ้านหิวแย่แล้ว!

4
00:01:22,875 --> 00:01:25,002
อาหารเสร็จแล้วคร้าบ!

5
00:01:26,670 --> 00:01:28,630
กินกันเลย! กินกันเลย!

6
00:01:29,381 --> 00:01:30,924
มากินกันได้แล้วจ้า!

7
00:01:34,011 --> 00:01:36,889
ฉันน่ะ ชอบกิมจิดองใหม่ๆ ที่สุดเลย

8
00:01:36,972 --> 00:01:39,516
แบบที่เหลือรสกระเทียมสดๆ

9
00:01:39,600 --> 00:01:42,519
มีอาหารอะไรที่ลงท้องแก
แล้วแกไม่ชอบด้วยเหรอ

10
00:01:51,778 --> 00:01:53,780
ซุนจา เป็นอะไรรึเปล่า

11
00:02:02,289 --> 00:02:03,332
นี่จ้ะ

12
00:02:03,415 --> 00:02:04,416
ขอบคุณครับ

13
00:02:05,959 --> 00:02:09,003
บอกป้ากุงงีด้วยว่า
ขากลับผมจะแวะร้านเช่าวิดีโอให้

14
00:02:11,840 --> 00:02:12,841
ไปก่อนนะครับ

15
00:02:13,383 --> 00:02:14,801
ทำงานดีๆ ล่ะ

16
00:02:39,910 --> 00:02:43,413
เมื่อคืนนะ ฝันถึงแป้งต๊อกด้วยล่ะ

17
00:02:43,497 --> 00:02:44,498
จริงเหรอ

18
00:02:44,581 --> 00:02:46,416
ฝันว่าได้มาทั้งถาดเลย

19
00:02:46,500 --> 00:02:49,545
- ยังแบ่งให้พี่กินด้วยเลยนะ
- แล้วอร่อยไหมล่ะ

20
00:03:12,818 --> 00:03:15,404
พี่กุงงี ตื่นได้แล้ว

21
00:03:21,743 --> 00:03:22,828
พี่กุงงี

22
00:03:26,874 --> 00:03:27,875
พี่…

23
00:03:34,506 --> 00:03:35,507
พี่…

24
00:03:42,055 --> 00:03:43,974
ซุนจา เป็นอะไรไป

25
00:03:47,561 --> 00:03:48,854
ท้องไส้เป็นอะไรไม่รู้

26
00:03:50,147 --> 00:03:52,900
สงสัยเมื่อคืนเผลอกินของไม่สด

27
00:03:54,151 --> 00:03:55,235
แย่เลยนะ

28
00:03:56,278 --> 00:03:58,780
เป็นเพราะใกล้ถึงรอบเดือนหรือเปล่า

29
00:03:59,781 --> 00:04:01,366
เดือนที่แล้วก็ไม่มาไม่ใช่เหรอ

30
00:04:03,869 --> 00:04:05,913
เดี๋ยวจะต้มรากโดราจีให้นะ

31
00:05:26,118 --> 00:05:27,870
(สร้างจากนวนิยายโดย มินจิน ลี)

32
00:07:18,438 --> 00:07:22,025
ฝากบอกแม่ด้วย น้าขอโทษที่ต้องขึ้นราคา

33
00:07:23,026 --> 00:07:27,406
พอโคฮันซูไม่อยู่ อะไรๆ ก็วุ่นวายไปหมด

34
00:07:27,489 --> 00:07:29,241
ป่านนี้เขาควรจะกลับมาแล้วไม่ใช่เหรอคะ

35
00:07:29,324 --> 00:07:31,493
ได้ข่าวว่าเขาจะไปแค่อาทิตย์เดียว

36
00:07:31,577 --> 00:07:32,578
ก็ใช่

37
00:07:33,078 --> 00:07:36,081
แต่ใครจะรู้ เขาอาจไม่กลับมาอีกเลยก็ได้

38
00:07:37,291 --> 00:07:38,500
ทำไมถึงพูดอย่างนั้น

39
00:07:39,042 --> 00:07:42,337
คนอย่างโคฮันซูมีทางเลือกเสมอ

40
00:07:42,838 --> 00:07:45,966
มาคุมตลาดปลาในปูซาน
คงไม่ใช่ความฝันสูงสุดในชีวิตเขาหรอก

41
00:07:47,176 --> 00:07:51,263
ไม่อยากคิดเลย
ถ้าต้องกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนแล้วจะยังไง

42
00:07:51,346 --> 00:07:55,184
ถึงเขาจะเข้มงวด
แต่อย่างน้อยก็จ่ายราคายุติธรรม

43
00:07:55,267 --> 00:07:58,353
แต่อะไรดีๆ มันไม่อยู่กับเรานานหรอก

44
00:08:00,647 --> 00:08:02,316
ดูสิจ๊ะ ของดีนะ!

45
00:08:04,776 --> 00:08:07,279
เร่เข้ามา! ลดราคาถูก!

46
00:08:38,977 --> 00:08:39,977
ใครมากัน

47
00:08:40,729 --> 00:08:42,022
ผมไปดูให้

48
00:08:48,028 --> 00:08:49,571
ไว้ตรงนี้ดีไหมครับ

49
00:08:49,655 --> 00:08:50,948
ย่ากุงงีจะได้อยู่กับความทรงจำอื่นๆ

50
00:08:52,658 --> 00:08:54,910
จะไม่เด่นไปเหรอ

51
00:08:54,993 --> 00:08:56,203
คุณย่า

52
00:08:56,286 --> 00:08:58,705
ไม่เห็นต้องคิดอะไรมากมายเลย

53
00:08:59,331 --> 00:09:01,416
อีกเดี๋ยวป้ายหลุมศพก็เสร็จแล้ว

54
00:09:03,418 --> 00:09:04,503
ตายจริง!

55
00:09:04,586 --> 00:09:06,505
ไม่น่าต้องลำบากมาถึงที่นี่เลยค่ะ

56
00:09:06,588 --> 00:09:08,382
พูดอย่างนั้นได้ยังไงครับ

57
00:09:08,465 --> 00:09:09,591
ผมก็ต้องมาอยู่แล้ว

58
00:09:09,675 --> 00:09:10,926
มาดูว่าคุณเป็นยังไงบ้าง

59
00:09:12,094 --> 00:09:14,179
นี่คุณพ่ออี มาจากเกาหลี

60
00:09:14,763 --> 00:09:17,349
เขาจะมาประจำที่โบสถ์เราสองสามเดือน

61
00:09:17,432 --> 00:09:21,186
พวกเราโชคดีมากเลยนะที่ได้ตัวคุณพ่อมา

62
00:09:22,396 --> 00:09:23,605
เชิญนั่งค่ะ

63
00:09:26,400 --> 00:09:27,860
คุณกุงงีน่ะ

64
00:09:28,402 --> 00:09:30,445
ถึงผมจะไม่มีโอกาสได้รู้จักท่านนานนัก

65
00:09:30,529 --> 00:09:32,531
แต่ก็บอกได้เลยว่าท่านเป็นคนพิเศษมาก

66
00:09:32,614 --> 00:09:34,992
ท่านชอบสร้างความสุขให้ชีวิตผู้อื่น ใช่ไหมครับ

67
00:09:36,410 --> 00:09:40,873
คุณพ่อน่าจะได้มาเจอพี่
ก่อนที่มะเร็งจะกินจนหมดเรี่ยวแรง

68
00:09:41,915 --> 00:09:44,710
ทั้งที่แก่ขนาดนั้น

69
00:09:44,793 --> 00:09:47,629
คุณพ่อต้องหลงรักพี่แน่

70
00:09:50,465 --> 00:09:53,677
ผมเห็นสิ่งที่อยู่ในใจของท่าน
แล้วก็เห็นว่าเป็นดวงใจที่งดงาม

71
00:09:55,429 --> 00:09:59,183
นั่นเป็นสิ่งเดียวที่เราจำเป็นต้องเห็นนะครับ

72
00:10:01,226 --> 00:10:03,687
ใช้คำได้งดงามเหลือเกินค่ะ

73
00:10:04,313 --> 00:10:06,231
น่าจะไปเขียนหนังสือนะคะ

74
00:10:09,193 --> 00:10:10,986
ขออนุญาตย้ายได้ไหมครับ

75
00:10:11,069 --> 00:10:12,404
ตามสบายเลยค่ะ

76
00:10:26,335 --> 00:10:28,462
ควรให้อยู่ท่ามกลางคนที่รัก

77
00:10:28,545 --> 00:10:30,339
ดีขึ้นเยอะเลยค่ะ

78
00:10:31,423 --> 00:10:33,342
มาภาวนาร่วมกันดีไหมครับ

79
00:10:34,134 --> 00:10:35,260
มาเร็วสิ

80
00:10:46,855 --> 00:10:48,315
ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า

81
00:10:49,316 --> 00:10:51,151
เรามารวมตัวกันวันนี้

82
00:10:51,235 --> 00:10:54,488
เพื่อระลึกถึงบุตรแห่งพระองค์
ซึ่งได้กลับสู่อ้อมกอดแห่งพระองค์

83
00:10:55,739 --> 00:11:00,494
ขอบพระทัยที่ทรงรับผู้เป็นที่รักของเรา
ไว้ในพระเมตตา

84
00:11:00,577 --> 00:11:01,578
อาเมน

85
00:11:24,685 --> 00:11:27,646
ซุนจาเอ๊ย รีบกลับบ้านเสีย พายุจะเข้าแล้ว

86
00:11:27,729 --> 00:11:29,106
นี่ซื้อของอย่างสุดท้ายแล้วค่ะ

87
00:11:30,399 --> 00:11:32,734
ไม่รู้พายุเข้ารอบนี้จะเสียหายหนักไหม

88
00:11:37,489 --> 00:11:38,740
คุณโคฮันซู!

89
00:11:40,450 --> 00:11:43,495
นึกว่าจะทิ้งพวกเราไปแล้ว

90
00:11:43,579 --> 00:11:45,247
ปล่อยให้กลัวแทบแย่!

91
00:12:27,706 --> 00:12:29,499
ของปลอบใจเธอที่ฉันหายไป

92
00:12:30,000 --> 00:12:31,919
สวยจังเลย ไม่กล้าแกะหรอกค่ะ

93
00:12:33,587 --> 00:12:35,797
เธอต้องหัดปล่อยวางอะไรๆ เสียบ้าง

94
00:12:48,727 --> 00:12:51,146
ฉันดูนาฬิกาไม่เป็นด้วยซ้ำ

95
00:12:51,730 --> 00:12:53,065
เดี๋ยวฉันจะสอนให้

96
00:12:54,733 --> 00:12:57,569
เธอเป็นคนหัวไว แป๊บเดียวก็คงเป็นแล้ว

97
00:13:13,669 --> 00:13:14,795
ฉัน…

98
00:13:17,881 --> 00:13:19,174
ฉันกำลังมีเด็ก

99
00:13:29,184 --> 00:13:30,811
พูดอะไรหน่อยสิคะ

100
00:13:33,814 --> 00:13:34,898
แน่ใจแล้วเหรอ

101
00:13:42,072 --> 00:13:43,240
ซุนจาเอ๊ย

102
00:13:47,619 --> 00:13:48,954
เธอให้ลูกชายฉัน

103
00:13:50,122 --> 00:13:52,249
ไม่มีทางรู้เสียหน่อยว่าเป็นลูกชาย

104
00:13:52,833 --> 00:13:54,251
ฉันรู้สิ

105
00:13:54,334 --> 00:13:55,544
แน่ใจเลยทีเดียวล่ะ

106
00:13:58,213 --> 00:14:01,049
ถ้าออกมาเป็นลูกสาว
เดี๋ยวคุณก็ผิดหวัง

107
00:14:01,133 --> 00:14:02,926
แต่คุณก็จะยังรักลูกใช่ไหม

108
00:14:04,344 --> 00:14:06,763
ถ้าเป็นลูกสาว ฉันจะซื้อเสื้อผ้าสวยๆ ให้

109
00:14:07,472 --> 00:14:09,516
และหวังว่าลูกสาวจะฉลาดเหมือนแม่

110
00:14:18,192 --> 00:14:20,360
งั้นคุณจะไปคุยกับคุณแม่ฉันเมื่อไหร่คะ

111
00:14:21,403 --> 00:14:23,530
คุณแม่คงตกใจแน่ละ

112
00:14:23,614 --> 00:14:25,949
แต่ถ้าเรารีบแต่ง แม่ก็คงเบาใจ

113
00:14:27,367 --> 00:14:29,620
ทำไมจู่ๆ ถึงพูดเรื่องแต่งงาน

114
00:14:29,703 --> 00:14:31,580
ฉันนึกว่าเธอรู้อยู่แล้วว่า
เรื่องระหว่างเรามันเป็นยังไง

115
00:14:33,790 --> 00:14:34,917
รู้อะไร

116
00:14:36,585 --> 00:14:38,837
หมายความว่ายังไง

117
00:14:40,589 --> 00:14:41,840
ฉันแต่งงานกับเธอไม่ได้

118
00:14:41,924 --> 00:14:43,008
ฉันมีครอบครัวอยู่แล้ว

119
00:14:47,346 --> 00:14:48,931
ฉันมีเมียอยู่แล้วที่โอซาก้า

120
00:14:49,014 --> 00:14:50,224
มีลูกสาวอีกสามคน

121
00:14:51,808 --> 00:14:53,852
ไม่ได้แต่งงานเพราะรักหรอก

122
00:14:54,770 --> 00:14:56,522
แต่จำเป็นต้องจับคู่กัน

123
00:14:57,022 --> 00:14:58,482
จำเป็นต้องจับคู่เหรอคะ

124
00:14:59,024 --> 00:15:02,653
จำเป็นด้วยเรื่องธุรกิจการงาน
ไม่ได้มีความเสน่หาใดๆ

125
00:15:05,364 --> 00:15:07,449
เธอกับคุณแม่

126
00:15:07,533 --> 00:15:10,410
และลูกของเราจะไม่ต้องขาดเหลืออะไร

127
00:15:11,578 --> 00:15:13,747
ฉันจะซื้อบ้านหลังใหญ่ที่สุดในยองโด

128
00:15:13,830 --> 00:15:15,374
เอาบ้านของจียุนดีไหม

129
00:15:15,958 --> 00:15:18,502
ยังไงพวกนั้นก็จ่ายต่อไม่ไหวแล้ว

130
00:15:20,587 --> 00:15:22,464
เธอจะได้หัดอ่านหนังสือ

131
00:15:22,548 --> 00:15:23,966
หัดดูนาฬิกา

132
00:15:24,633 --> 00:15:27,386
เราจะมีลูกเพิ่มอีก ได้กินดีอยู่ดี

133
00:15:27,469 --> 00:15:28,595
มีลูกสาวเพิ่มก็ยังได้

134
00:15:37,938 --> 00:15:39,314
เธอเองก็รู้ดี

135
00:15:40,566 --> 00:15:42,276
ตอนนี้โลกเรามันลำบาก

136
00:15:44,027 --> 00:15:45,779
มีเด็กๆ ที่เข้านอน

137
00:15:47,072 --> 00:15:48,699
แล้วไม่ได้ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกเลย

138
00:15:49,950 --> 00:15:52,703
มีเด็กสาวที่ขายความบริสุทธิ์
แลกบะหมี่ชามเดียว

139
00:15:55,330 --> 00:15:58,083
คนแก่ที่แอบหลบไปตายเงียบๆ

140
00:15:58,166 --> 00:16:01,003
เพื่อให้คนหนุ่มสาวมีอาหารพอกินต่อไป

141
00:16:05,007 --> 00:16:06,008
ซุนจา

142
00:16:09,094 --> 00:16:12,389
การแต่งงาน ก็เป็นแค่การจัดการรูปแบบหนึ่ง

143
00:16:14,433 --> 00:16:16,435
อีกหน่อยเธอจะเห็นค่าของสิ่งที่ฉันเสนอให้

144
00:16:18,103 --> 00:16:19,688
ข้อเสนออะไรกัน

145
00:16:21,398 --> 00:16:22,691
คนอย่างพวกเรา

146
00:16:24,234 --> 00:16:25,986
นี่คือวิธีอยู่รอด

147
00:16:41,793 --> 00:16:43,045
ซุนจา

148
00:16:52,471 --> 00:16:53,597
แปลว่า…

149
00:16:55,307 --> 00:16:57,518
นี่คือแผนของเธอตั้งแต่ต้นสินะ

150
00:16:59,895 --> 00:17:01,980
จะบีบให้ฉันต้องแต่งงานกับเธอ

151
00:17:03,023 --> 00:17:04,608
เพราะไม่มีใครเอาแล้วใช่ไหม

152
00:17:06,484 --> 00:17:07,778
เพราะสุดท้ายแล้ว

153
00:17:08,403 --> 00:17:10,614
ใครจะอยากเสี่ยงแต่งงานกับ
ลูกสาวคนพิการ…

154
00:17:10,696 --> 00:17:12,699
กล้าดียังไงมาพูดถึงคุณพ่อฉันแบบนั้น

155
00:17:12,782 --> 00:17:14,910
ลูกฉันอาจได้เลือดพิการของพ่อเธอมา

156
00:17:16,161 --> 00:17:17,246
ฉันไม่มีสิทธิ์พูดเหรอ

157
00:17:17,329 --> 00:17:19,957
ตกลงนี่ใครสร้างตราบาปให้ใครกันแน่

158
00:17:28,715 --> 00:17:30,133
ซุนจา

159
00:17:33,637 --> 00:17:35,097
กลับมาก่อน

160
00:17:37,766 --> 00:17:38,767
บอกให้กลับมานี่!

161
00:17:55,117 --> 00:17:56,285
ไปไหวไหมเนี่ยคุณ

162
00:17:57,077 --> 00:17:58,328
ไม่เป็นอะไรครับ

163
00:18:01,999 --> 00:18:03,458
รบกวนช่วยบอกทาง

164
00:18:03,542 --> 00:18:09,298
ไปบ้านเช่าที่มีคนดูแลเป็น
ภรรยาม่ายของชายพิการหน่อย

165
00:18:09,381 --> 00:18:12,342
แต่มันต้องเดินไปตั้ง 40 นาทีนะ

166
00:18:14,219 --> 00:18:15,345
ผมไปไหวครับ

167
00:19:11,527 --> 00:19:12,736
แม่จ๋า

168
00:19:36,844 --> 00:19:37,845
คุณย่าครับ

169
00:19:38,512 --> 00:19:41,682
พักสักวันสองวันเถอะ

170
00:19:42,182 --> 00:19:46,103
อะไร คิดว่าเรื่องแค่นี้ย่าจะรับไม่ไหวเหรอ

171
00:19:46,770 --> 00:19:49,064
นี่มันก็แค่ของนอกกาย

172
00:19:50,274 --> 00:19:54,069
แม้แต่บ้านหลังนี้
ก็เป็นแค่หลังคากับผนังสี่ด้าน

173
00:19:54,152 --> 00:19:55,404
ไม่ได้มีความหมายอะไร

174
00:20:02,536 --> 00:20:06,498
(ภาษาญี่ปุ่น) ผู้ซึ่งมีชื่อเสียง
อื้อฉาวว่าเกี่ยวพันกับองค์กรอาชญากรรมใต้ดิน

175
00:20:06,582 --> 00:20:09,042
ทิ้งมรดกก้อนโตไว้ให้หลานชาย
หลังจากเขาเสียชีวิต

176
00:20:09,126 --> 00:20:11,795
แต่ขณะนี้ ตัวมาโมรุ โยชิอิเองกำลังต้องสงสัย
ตามข่าวลือว่ามีการทุจริต

177
00:20:11,879 --> 00:20:15,007
และการซื้อขายหลักทรัพย์โดย
ได้ข้อมูลจากคนวงใน

178
00:20:30,022 --> 00:20:33,192
สมัยนั้นย่าแทบ
ไม่ได้ทำหน้าที่แม่คนด้วยซ้ำ

179
00:20:34,985 --> 00:20:40,324
ต้องทำงานวันละ 14 ชั่วโมงทุกวันไม่มีหยุด

180
00:20:42,743 --> 00:20:45,621
ถ้าไม่มีย่ากุงงี
ไม่รู้เลยว่าชีวิตเราจะเป็นยังไง

181
00:20:49,249 --> 00:20:50,834
คุณย่าไม่ควรจะหักโหม

182
00:20:51,335 --> 00:20:52,961
ตอนนี้ต้องดูแลตัวเองก่อนนะครับ

183
00:20:54,004 --> 00:20:58,425
แกพูดอย่างกับใช้ชีวิตแบบนี้มันลำบากนักหนา

184
00:20:59,384 --> 00:21:02,012
พอแล้ว กลับไปทำงานได้

185
00:21:02,095 --> 00:21:04,640
มานั่งเอาใจคนแก่มีประโยชน์อะไร

186
00:21:05,432 --> 00:21:07,434
เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกครับ

187
00:21:07,518 --> 00:21:09,019
ที่ทำงานเข้าใจสถานการณ์ดี

188
00:21:11,897 --> 00:21:14,525
อีกอย่าง ทำอะไรไม่ได้แล้วด้วย

189
00:21:15,567 --> 00:21:18,445
เจ้าของที่ดินเขาปฏิเสธเราอีกแล้ว

190
00:21:18,529 --> 00:21:19,947
อะไรนะ

191
00:21:20,030 --> 00:21:21,281
เงินกองเป็นภูเขาขนาดนั้นเนี่ยนะ

192
00:21:22,241 --> 00:21:26,078
จะเอาไปเลี้ยงลูกหลานได้ตั้งเท่าไหร่

193
00:21:26,578 --> 00:21:29,164
แล้วยังไม่ใช่เงินสกปรกผิดกฎหมายอะไร

194
00:21:29,998 --> 00:21:33,126
คิดอะไรของเขา

195
00:21:36,964 --> 00:21:39,341
แล้วนี่จะส่งผลอะไรต่องานของแกล่ะ

196
00:21:41,510 --> 00:21:44,096
ก็คงเป็นรอยด่างในประวัติไปสักระยะมั้งครับ

197
00:21:47,349 --> 00:21:49,434
ผมต้องไต่เต้าขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

198
00:21:50,018 --> 00:21:51,436
ไม่มีทางเลือกนี่นา

199
00:21:52,813 --> 00:21:55,148
ไม่ว่ายังไง ดีลนี้ก็ปิดไม่ได้แล้ว

200
00:21:59,403 --> 00:22:02,823
ย่าก็ไม่เคยเข้าใจเลยนะ

201
00:22:02,906 --> 00:22:07,327
ทำไมคนบางคนถึงยึดติดกับอดีตนัก

202
00:22:07,411 --> 00:22:09,413
ยึดมั่นถือมั่นแล้วได้อะไร

203
00:22:11,582 --> 00:22:14,668
ยังไงคนตายไปแล้วก็ไม่ฟื้นกลับมาใช่ไหมล่ะ

204
00:22:17,880 --> 00:22:19,047
คุณย่าครับ

205
00:22:21,717 --> 00:22:22,926
ไปโตเกียวกับผมหน่อย

206
00:22:23,635 --> 00:22:24,720
อะไรนะ

207
00:22:24,803 --> 00:22:26,180
ผมอยากให้ย่าไปคุยกับเขา

208
00:22:27,639 --> 00:22:28,849
ย่าน่ะนะ

209
00:22:28,932 --> 00:22:30,475
ย่าจะพูดอะไรได้

210
00:22:32,102 --> 00:22:33,812
พูดอย่างที่พูดกับผมเมื่อกี้ไง

211
00:22:34,813 --> 00:22:37,983
เวลาเรามองบ้านหลังหนึ่ง
มันก็แค่หลังคากับผนัง

212
00:22:38,066 --> 00:22:40,277
และคนตายไม่มีวันฟื้นกลับมา

213
00:22:42,821 --> 00:22:45,365
คุณย่า ขอร้องนะครับ

214
00:22:59,379 --> 00:23:02,674
เขาพูดกันว่าอะไร ได้ยินไหม

215
00:23:11,350 --> 00:23:13,477
บอกเราด้วยสิ ตกลงจะรอดไหม

216
00:23:17,064 --> 00:23:19,900
เขาเคยป่วยด้วยโรคนี้มาก่อนแล้ว

217
00:23:20,734 --> 00:23:23,904
เขาเคยเกือบตายมาแล้วครั้งหนึ่ง

218
00:23:25,614 --> 00:23:27,866
น่าสงสารนะ อยู่ไกลจากครอบครัวเสียด้วย

219
00:23:28,450 --> 00:23:30,327
ไม่รู้พ่อแม่ยังมีชีวิตอยู่ไหม

220
00:23:32,329 --> 00:23:33,622
- นี่สัมภาระของเขารึ
- ใช่ค่ะ

221
00:23:35,958 --> 00:23:37,626
อย่างน้อยก็หาชื่อแซ่ก่อนว่าเป็นใคร

222
00:23:44,508 --> 00:23:48,262
- เสื้อผ้าดูมีราคานะ
- ดูหนังสือพวกนี้สิ!

223
00:23:48,929 --> 00:23:51,765
แบกของหนักขนาดนี้คงลำบากมาก

224
00:24:00,315 --> 00:24:01,817
ใบนี้เขียนว่าอะไรคะ

225
00:24:09,700 --> 00:24:11,451
"คุณพ่อคุณแม่ที่เคารพรัก

226
00:24:11,994 --> 00:24:14,580
ลูกมาถึงปูซานอย่างปลอดภัยแล้ว

227
00:24:14,663 --> 00:24:19,168
หวังใจว่าจะไปถึงโอซาก้าโดยไว
และได้เริ่มงานของพระเจ้า

228
00:24:19,251 --> 00:24:24,173
พร้อมกับเริ่มชีวิตใหม่
กับโยเซบและกุงงี"

229
00:24:24,256 --> 00:24:26,758
"ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ

230
00:24:26,842 --> 00:24:28,844
ผมสบายดี

231
00:24:29,553 --> 00:24:31,805
ลูกที่รักพ่อและแม่เสมอ อิสอัค"

232
00:24:33,265 --> 00:24:35,517
อิสอัค นั่นมันชื่อพรรค์ไหนกัน

233
00:24:36,435 --> 00:24:38,187
น่าจะเป็นชื่อพวกคนถือคริสต์

234
00:24:39,688 --> 00:24:41,190
ดูสิ เขามาจากเปียงยาง

235
00:24:43,442 --> 00:24:45,944
เป็นคนคริสต์จากทางเหนือนี่เอง

236
00:24:49,031 --> 00:24:51,200
อาการป่วยของเขาต้องรักษาจริงจัง

237
00:24:51,283 --> 00:24:52,284
เขาเป็นวัณโรค

238
00:24:52,367 --> 00:24:53,493
เราต้องแจ้งทางการ

239
00:24:55,495 --> 00:24:57,706
ป่วยขนาดนี้ฉันจะไล่เขากลับไปได้ยังไง

240
00:24:57,789 --> 00:24:58,832
คุณ…

241
00:25:01,418 --> 00:25:03,086
คิดถึงลูกสาวตัวเองก่อน

242
00:25:04,046 --> 00:25:05,422
คนเช่าบ้านอีก

243
00:25:07,966 --> 00:25:12,804
ลองดูก่อนแล้วกัน
ไม่รู้เขาจะรอดพ้นคืนนี้ไหม

244
00:25:27,653 --> 00:25:29,905
- สวัสดีครับ
- เสนอหน้ากลับมาทำไมอีก

245
00:25:30,989 --> 00:25:31,990
นี่ใครกัน

246
00:25:32,658 --> 00:25:34,451
ขอโทษจริงๆ ที่มารบกวนนะคะ

247
00:25:34,535 --> 00:25:36,161
ฉันเป็นย่าของเขาเอง

248
00:25:36,245 --> 00:25:39,248
รบกวนขอเวลาคุยด้วยสักหน่อยได้ไหม

249
00:25:47,422 --> 00:25:51,468
- อย่าค่ะ อย่าลำบากเลย…
- ไม่ได้ลำบากอะไร

250
00:25:52,344 --> 00:25:53,929
ฉันกำลังจะกินข้าวเองอยู่แล้ว

251
00:25:59,059 --> 00:26:00,269
- อาเมน
- อาเมน

252
00:26:05,232 --> 00:26:08,110
คุณอยู่กับหลานเหรอคะ

253
00:26:08,193 --> 00:26:10,320
หนังสือพวกนี้น่ะนะ

254
00:26:10,404 --> 00:26:12,322
ฉันเรียนเองนั่นแหละ

255
00:26:23,625 --> 00:26:25,878
โรงเรียนให้นี่มาด้วย

256
00:26:26,503 --> 00:26:28,505
ใบประกาศจบประถมหก

257
00:26:31,133 --> 00:26:34,928
ไปโรงเรียนพร้อมกับพวกเด็กๆ เหรอ

258
00:26:35,012 --> 00:26:38,182
ใช่ ส่วนใหญ่เป็นเด็กดีด้วยนะ

259
00:26:38,265 --> 00:26:40,225
มีพวกเด็กเหลือขอบ้างเป็นปกติ

260
00:26:40,893 --> 00:26:44,646
ทำไมถึงคิดจะไปเรียนคะ

261
00:26:45,272 --> 00:26:47,232
ฉันไม่รู้ว่าชีวิตคุณเป็นยังไงนะ

262
00:26:48,066 --> 00:26:49,693
แต่ครอบครัวฉันยากจนมาก

263
00:26:49,776 --> 00:26:52,779
ส่งใครไปเรียนไม่ได้
ลูกชายยังไม่ได้เรียนเลย

264
00:26:53,322 --> 00:26:54,406
คุณก็…

265
00:26:54,990 --> 00:26:58,827
แม่ฉันก็ไม่เห็นประโยชน์ว่า
จะส่งลูกสาวเรียนหนังสือทำไม

266
00:26:58,911 --> 00:27:01,330
งั้นก็เข้าใจกันนะ

267
00:27:01,413 --> 00:27:05,417
ไอ้ความรู้สึกที่โดนตัดขาดจากโลก

268
00:27:06,502 --> 00:27:09,630
ฉันรู้สึกอับอายหรือไม่ก็กลัวอยู่เสมอ

269
00:27:10,214 --> 00:27:14,134
บางทีถึงกับโกรธลูกหลานตัวเองด้วยซ้ำ
ที่พวกนั้นได้หัดอ่านเขียน

270
00:27:14,218 --> 00:27:17,471
กลัวว่าพวกนั้นจะดูถูกฉัน

271
00:27:18,805 --> 00:27:21,934
แต่ดูสิ ฉันสอบได้ที่สามเลยนะ!

272
00:27:22,017 --> 00:27:23,769
เกือบได้ที่สองแล้วด้วย

273
00:27:23,852 --> 00:27:25,103
โอ้โฮ!

274
00:27:38,242 --> 00:27:39,826
จับรสได้ใช่ไหมล่ะ

275
00:27:42,496 --> 00:27:43,580
หามายังไงคะ

276
00:27:44,081 --> 00:27:46,959
ฉันรู้จักผู้หญิงคนหนึ่งที่
กลับไปเยี่ยมลูกทุกๆ สองสามเดือน

277
00:27:47,042 --> 00:27:50,838
นางขนกลับมารอบละสองกระเป๋าเต็มๆ เสมอ

278
00:27:51,421 --> 00:27:52,798
คุณย่า อะไรครับ

279
00:27:52,881 --> 00:27:54,883
ลองชิมข้าวอีกรอบสิ

280
00:28:02,224 --> 00:28:03,976
ดูเขาสิ!

281
00:28:04,059 --> 00:28:06,895
เด็กสมัยนี้แยกความแตกต่างไม่ออกแล้ว

282
00:28:07,980 --> 00:28:10,190
นี่ข้าวที่ปลูกในประเทศของเรา

283
00:28:11,191 --> 00:28:12,317
แยกออกได้ยังไง

284
00:28:12,401 --> 00:28:13,694
มันกรุบกว่า

285
00:28:13,777 --> 00:28:16,071
หวานกว่า เหนียวหนึบกว่านิดหน่อย

286
00:28:17,990 --> 00:28:20,617
สมัยก่อน ข้าวขาวเป็นของหายากมาก

287
00:28:20,701 --> 00:28:24,246
เราปลูกนะ แต่พวกนั้นริบไปหมด

288
00:28:26,331 --> 00:28:28,959
แต่เดี๋ยวนี้กินข้าวขาวกันทุกมื้อ

289
00:28:29,042 --> 00:28:30,752
จนไม่ทันรู้ตัวแล้ว

290
00:28:32,129 --> 00:28:34,381
คิดว่านั่นเป็นเรื่องที่ดีเหรอ

291
00:28:42,139 --> 00:28:44,099
ตอนที่ฉันมาอยู่ประเทศนี้ช่วงแรก

292
00:28:44,975 --> 00:28:46,560
เรามีเงินจำกัดจำเขี่ยมาก

293
00:28:47,811 --> 00:28:49,688
เราอยู่ที่โอซาก้า

294
00:28:51,315 --> 00:28:54,234
จำได้ว่าเวลาเดินผ่านแผงอาหาร
แถวใกล้สถานีรถไฟ

295
00:28:54,860 --> 00:28:58,405
ฉันจะพยายามจินตนาการว่า
แต่ละจานรสชาติเป็นยังไง

296
00:28:59,781 --> 00:29:02,367
คงจินตนาการเก่งน่าดูนะคะ

297
00:29:03,076 --> 00:29:05,746
เพราะน้ำลายสอออกมาจริงๆ

298
00:29:05,829 --> 00:29:09,374
เหมือนครั้งแรกในชีวิตที่ได้กลิ่นกาแฟ

299
00:29:10,292 --> 00:29:14,630
กลิ่นอะไรไม่รู้หอมที่สุดในโลก

300
00:29:14,713 --> 00:29:18,091
ผ่านไปอีกหลายปีนั่นน่ะ
กว่าจะได้ลองจิบ…

301
00:29:18,175 --> 00:29:21,220
- ขมจะตาย!
- ใช่!

302
00:29:21,303 --> 00:29:23,847
ไม่ใช่รสชาติในจินตนาการเลย

303
00:29:31,939 --> 00:29:33,440
แต่เดี๋ยวนี้

304
00:29:33,982 --> 00:29:35,526
ฉันไม่นึกหิวอยากกินอะไรแล้ว

305
00:29:36,193 --> 00:29:37,528
ฉันกินเพราะถึงเวลา

306
00:29:39,613 --> 00:29:41,740
ฉันไม่ได้ดองกิมจิเองแล้ว

307
00:29:42,241 --> 00:29:44,993
ซื้อเขาเอา กระปุกละ 300 เยน

308
00:29:46,787 --> 00:29:47,996
สมัยโน้น…

309
00:29:50,290 --> 00:29:56,046
กว่าจะได้เงินเท่านั้น
ฉันต้องขายกิมจิให้หมดคันรถ

310
00:30:01,260 --> 00:30:02,886
ข้าวนี้ทำให้ฉันนึกถึง…

311
00:30:03,929 --> 00:30:05,722
ทำให้ฉันนึกถึงคุณแม่

312
00:30:06,890 --> 00:30:08,976
วันที่ฉันแต่งงาน

313
00:30:16,859 --> 00:30:17,901
คุณย่า

314
00:30:17,985 --> 00:30:19,486
เป็นอะไรไปครับ

315
00:30:22,823 --> 00:30:25,659
คิดอะไรไร้สาระจริง

316
00:30:26,743 --> 00:30:30,455
- ขออภัยครับ เราไม่ควรมารบกวน…
- อย่าได้ดูถูกน้ำตาย่า

317
00:30:31,665 --> 00:30:33,375
ย่าสู้ชีวิตจนมีสิทธิ์ที่จะร้องไห้แล้ว

318
00:31:17,211 --> 00:31:20,047
ฉันรู้ค่ะว่าคุณไม่รู้จักฉัน…

319
00:31:23,509 --> 00:31:24,718
แต่ไม่ต้องห่วง

320
00:31:25,677 --> 00:31:27,763
ฉันจะดูแลคุณอย่างสุดความสามารถ

321
00:31:38,190 --> 00:31:40,192
คุณได้กลับไปบ้านเกิดบ้างไหม

322
00:31:41,193 --> 00:31:43,028
ไปสองครั้ง

323
00:31:43,111 --> 00:31:46,031
รอบหนึ่งสมัยช่วงปี 70 อีกรอบเมื่อไม่กี่ปีก่อน

324
00:31:46,532 --> 00:31:47,866
คุณล่ะ

325
00:31:50,536 --> 00:31:53,038
ตอนแรกๆ ก็เพราะไม่มีเงิน

326
00:31:53,121 --> 00:31:55,916
จากนั้นก็เพราะไม่มีเวลา

327
00:31:57,334 --> 00:31:59,211
ตอนนี้ฉันไม่รู้จะกลับไปทำไมแล้ว

328
00:31:59,294 --> 00:32:02,589
เท่าที่ฟังเขาเล่ามา ทุกอย่างไม่เหลือแล้ว

329
00:32:03,632 --> 00:32:06,552
ก็จริง อะไรๆ เปลี่ยนไปมาก

330
00:32:08,554 --> 00:32:12,015
แต่แค่ได้เดินถนนแล้วได้ยินภาษาเราเอง

331
00:32:12,099 --> 00:32:14,518
ได้กลิ่นอาหารของเราเอง

332
00:32:15,561 --> 00:32:17,938
แค่เดินแต่ละก้าวก็ให้ความรู้สึกที่แตกต่างไป

333
00:32:19,481 --> 00:32:21,942
นั่นเป็นตอนที่เรารู้สึกได้ลึกๆ เลยว่า…

334
00:32:24,361 --> 00:32:30,284
แผ่นดินนี้คือบ้านของเราจริงๆ

335
00:32:32,452 --> 00:32:34,454
นั่นคือสาเหตุที่เรากลับไปตั้งแต่ต้น

336
00:32:40,627 --> 00:32:41,879
พี่คู่สะใภ้ของฉัน…

337
00:32:42,588 --> 00:32:45,924
พี่คู่สะใภ้ของฉันเพิ่งเสียไปเมื่อไม่กี่วันก่อน

338
00:32:47,509 --> 00:32:49,845
พี่เป็นคนดีมาก

339
00:32:51,972 --> 00:32:54,141
ต่อให้ใจปรารถนาอะไรแค่ไหน

340
00:32:54,224 --> 00:32:56,977
แต่พี่คิดถึงพวกเราก่อนเสมอ

341
00:33:00,439 --> 00:33:01,690
พี่คู่สะใภ้ของฉัน…

342
00:33:02,941 --> 00:33:04,151
พี่คู่สะใภ้

343
00:33:05,068 --> 00:33:07,613
ถ้าเพียงแต่พี่จะได้กลับไปอีกครั้ง

344
00:33:08,197 --> 00:33:10,407
พี่คงจะมีความสุขมาก

345
00:33:14,786 --> 00:33:15,996
แต่ตอนนี้…

346
00:33:16,747 --> 00:33:19,291
ตอนนี้ก็สายไปแล้ว

347
00:33:23,879 --> 00:33:27,382
ยังไม่สายเกินไปสำหรับคุณ

348
00:33:29,301 --> 00:33:30,928
ไม่ใช่รึ

349
00:33:40,395 --> 00:33:41,939
คุณ

350
00:33:42,022 --> 00:33:44,149
ไม่แม้แต่จะนึกอยากรู้จักแผ่นดินของเราด้วยซ้ำ

351
00:33:44,650 --> 00:33:49,071
คิดแต่จะพาคุณย่ามากล่อมให้ฉันขายที่สินะ

352
00:33:52,491 --> 00:33:53,492
ครับ

353
00:33:57,037 --> 00:33:58,872
คุณมันไร้หัวจิตหัวใจ

354
00:34:00,249 --> 00:34:02,376
ไม่มียางอายบ้างเหรอ

355
00:34:04,002 --> 00:34:06,046
ผมไม่ได้จะมาขโมยอะไรจากคุณ

356
00:34:06,129 --> 00:34:07,631
ไม่ได้มีใครคิดจะมาหลอกคุณ

357
00:34:07,714 --> 00:34:09,299
เราเสนอเงินก้อนโตให้ด้วยซ้ำ

358
00:34:11,552 --> 00:34:13,554
แต่แทนที่จะรู้สึกซาบซึ้ง

359
00:34:13,637 --> 00:34:15,472
คุณกลับทำเหมือนมีใครทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ

360
00:34:18,391 --> 00:34:19,768
ตอนนี้ยุคสมัยเปลี่ยนไปแล้ว

361
00:34:21,103 --> 00:34:24,273
ถึงเวลาที่พวกนั้นต้องชดใช้ให้เรา

362
00:34:28,068 --> 00:34:31,822
คุณเชื่ออย่างนั้นจริงๆ รึ

363
00:34:34,449 --> 00:34:35,659
ครับ

364
00:35:20,162 --> 00:35:21,496
แม่คะ

365
00:35:22,372 --> 00:35:23,540
เขาสร่างไข้เสียที

366
00:35:25,000 --> 00:35:26,627
น่าจะทำข้าวต้มให้เขากิน

367
00:35:27,127 --> 00:35:28,462
แม่…

368
00:35:32,090 --> 00:35:33,967
หนูมีเรื่องต้องคุยด้วย

369
00:35:36,428 --> 00:35:37,721
มีอะไร

370
00:35:45,729 --> 00:35:47,022
ใครทำลูก

371
00:35:50,400 --> 00:35:51,610
บอกชื่อมันมา!

372
00:35:56,823 --> 00:35:57,950
บอกแม่มา

373
00:35:58,784 --> 00:36:00,911
เขาบังคับขืนใจลูกรึเปล่า

374
00:36:03,372 --> 00:36:04,540
เปล่าค่ะ

375
00:36:06,458 --> 00:36:07,459
ไม่ใช่อย่างนั้น…

376
00:36:07,543 --> 00:36:09,169
งั้นปกป้องเขาทำไมกันล่ะ

377
00:36:11,296 --> 00:36:15,509
คนขี้ขลาดแบบไหนที่
ทำแบบนี้แล้วไม่ยอมรับผิดชอบ

378
00:36:26,228 --> 00:36:30,691
แม่ผิดเอง
นึกว่าแกเป็นเด็กมีเหตุมีผล

379
00:36:33,110 --> 00:36:35,529
แกจะโง่ขนาดนี้ได้ยังไง

380
00:36:39,449 --> 00:36:40,701
แม่คะ…

381
00:36:44,037 --> 00:36:45,664
หนูขอโทษ

382
00:37:04,683 --> 00:37:06,685
รู้ใช่ไหมว่าชีวิตแกต่อจากนี้จะเป็นยังไง

383
00:37:10,105 --> 00:37:11,190
ชีวิตเด็กคนนี้จะเป็นยังไง

384
00:37:15,194 --> 00:37:16,236
รู้รึเปล่า

385
00:37:29,750 --> 00:37:30,751
ซุนจาเอ๊ย…

386
00:37:33,962 --> 00:37:36,757
มีทางที่จะบีบให้เขาแต่งงานกับแกได้ไหม

387
00:37:41,136 --> 00:37:44,556
มันจบไปแล้วค่ะ แม่

388
00:37:47,059 --> 00:37:48,310
เขาจากไปแล้ว

389
00:37:52,689 --> 00:37:54,066
หนูก็แค่โง่เอง

390
00:38:03,867 --> 00:38:05,244
ย่าเข้าใจชัดแล้ว

391
00:38:07,079 --> 00:38:10,999
คุณคนนั้นอยากตายในบ้านหลังนั้น

392
00:38:11,083 --> 00:38:12,376
แกมองไม่ออกเหรอ

393
00:38:12,459 --> 00:38:13,710
ก็ย่าพูดไว้เอง

394
00:38:13,794 --> 00:38:17,798
ลูกหลานเขาจะได้ประโยชน์จากเงินนั่น

395
00:38:18,924 --> 00:38:19,967
อ้อ

396
00:38:20,801 --> 00:38:23,512
นั่นคือชะตาของพวกเราสินะ

397
00:38:23,595 --> 00:38:25,681
ต้องเสียสละเพื่อลูกหลานอยู่ร่ำไป

398
00:38:26,390 --> 00:38:28,350
เมื่อไหร่ถึงจะพอ

399
00:38:29,101 --> 00:38:30,561
จนกว่าเราจะตายงั้นเหรอ

400
00:38:32,646 --> 00:38:34,189
ย่าอยากให้ผมทำยังไงกันแน่

401
00:38:35,023 --> 00:38:36,692
คุณย่าต้องบอกผมตรงๆ

402
00:38:40,737 --> 00:38:43,699
แกประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน

403
00:38:43,782 --> 00:38:46,827
โดยที่ไม่ต้องไปยุ่งกับเขาไม่ได้รึ

404
00:38:47,995 --> 00:38:49,204
ไม่ได้

405
00:38:49,288 --> 00:38:51,039
นั่นเป็นงานของผม

406
00:38:51,123 --> 00:38:52,875
นั่นคือวิธีหาเลี้ยงชีพของผม

407
00:38:58,213 --> 00:39:01,425
ขอโทษนะที่ผมไม่ใช่
นักบวชแสนดีที่ใครๆ ก็รักเหมือนคุณพ่ออี

408
00:39:02,009 --> 00:39:04,344
เขามาเกี่ยวอะไรด้วย

409
00:39:07,389 --> 00:39:10,017
เขาแค่ทำให้ย่าคิดถึงใครคนหนึ่ง

410
00:39:11,143 --> 00:39:12,519
แค่นั้นเอง

411
00:39:14,938 --> 00:39:16,940
ย่าต้องไปละ รถไฟกำลังจะออก

412
00:39:17,024 --> 00:39:18,483
ผมจะไปส่งที่รถไฟ

413
00:39:23,530 --> 00:39:25,991
ย่ารู้ว่าแกเป็นเด็กดี

414
00:39:27,075 --> 00:39:29,244
ย่ารู้ว่าย่าเลี้ยงแกมาดี

415
00:40:10,994 --> 00:40:12,704
เลิกเล็มข้าวเสียที!

416
00:40:12,788 --> 00:40:14,623
รู้นี่ว่าทำแล้วจะซวย

417
00:40:22,214 --> 00:40:23,841
เป็นอะไรกันไป

418
00:40:23,924 --> 00:40:25,592
เงียบอย่างกับมีใครตายอย่างนั้นแหละ

419
00:40:26,218 --> 00:40:27,469
เกิดอะไรขึ้น

420
00:40:28,971 --> 00:40:30,472
อะไรล่ะ

421
00:40:46,405 --> 00:40:47,406
กินซะ

422
00:40:54,329 --> 00:40:55,914
โซโลมอน แบค

423
00:40:57,749 --> 00:40:59,918
ชั่วโมงที่แล้วผมเพิ่งได้รับสายจากทนายของเขา

424
00:41:02,462 --> 00:41:03,672
คุณทำสำเร็จ

425
00:41:05,340 --> 00:41:07,176
เอาย่าตัวเองมาใช้

426
00:41:07,259 --> 00:41:08,635
หัวแหลมสุดๆ

427
00:41:08,719 --> 00:41:09,761
เออ

428
00:41:13,182 --> 00:41:14,975
เอาละ ทุกคน

429
00:41:15,058 --> 00:41:18,478
นาโอมิ อาริโมโตะ ทุกคนเลย
เราจะฉลองกัน

430
00:41:18,562 --> 00:41:21,440
สั่งชาโตว์บัดไวเซอร์เลี้ยงทุกคน!

431
00:41:24,276 --> 00:41:25,777
ยินดีด้วยนะคะ

432
00:41:25,861 --> 00:41:26,987
ขอบคุณครับ

433
00:41:27,654 --> 00:41:30,490
ต้องยอมรับตามตรง
ฉันไม่เคยนึกว่าคุณจะทำได้เลย

434
00:41:31,283 --> 00:41:32,618
ฉันดูคุณผิดไป

435
00:41:35,037 --> 00:41:37,414
ทอมเรียกเราแล้ว ไปกันเลยดีไหม

436
00:41:38,040 --> 00:41:39,416
เดี๋ยวผมตามไปครับ

437
00:41:51,720 --> 00:41:52,930
ฮัลโหล

438
00:41:55,557 --> 00:41:56,683
ฮัลโหล

439
00:41:57,559 --> 00:42:01,188
เป็นเด็กดีแล้วบอกหน่อยว่าคิดถึงฉัน

440
00:42:03,315 --> 00:42:06,527
- หรืออย่างน้อยก็โกหกให้เนียน
- ฉันรอให้ฮานะโทรกลับมาตลอด

441
00:42:07,110 --> 00:42:08,612
ไม่จริงซะหน่อย

442
00:42:08,695 --> 00:42:10,489
วันนี้ฉันโทรหานายตั้งสี่รอบ

443
00:42:11,406 --> 00:42:12,950
ฉันกลับบ้านไปสองสามวัน

444
00:42:14,993 --> 00:42:16,620
เสียงอะไรกัน

445
00:42:16,703 --> 00:42:17,955
มีปาร์ตี้ในที่ทำงานเหรอ

446
00:42:19,748 --> 00:42:20,916
โซโลมอน!

447
00:42:21,458 --> 00:42:23,377
ฉันเพิ่งปิดดีลสำคัญได้

448
00:42:23,460 --> 00:42:24,670
เราเลยจะฉลองกัน

449
00:42:24,753 --> 00:42:27,714
ต้องอย่างนั้นสินะ

450
00:42:28,882 --> 00:42:30,676
ดูเหมือนการส่งนายไปเรียนอเมริกา

451
00:42:30,759 --> 00:42:33,011
ก็เป็นทางเลือกที่ถูกต้อง

452
00:42:33,095 --> 00:42:34,930
ฝันของนายเป็นจริงแล้ว

453
00:42:35,931 --> 00:42:39,184
แต่นายเคยสงสัยมั้ยว่า
ทำอะไรหายไปบ้างระหว่างทาง

454
00:42:40,227 --> 00:42:42,187
นี่ จะร่วมกันยินดีหน่อยไม่ได้เหรอ

455
00:42:42,271 --> 00:42:43,438
ไม่ได้

456
00:42:44,398 --> 00:42:46,441
อย่างน้อยฉันก็จริงใจ

457
00:42:47,734 --> 00:42:51,864
ในห้องนั้นต้องมีคนที่
อิจฉาความสำเร็จของนายอยู่แน่

458
00:42:53,198 --> 00:42:54,825
แล้วเมื่อไหร่เราถึงจะได้เจอกัน

459
00:42:55,951 --> 00:42:59,788
อาจไม่มีวันนั้นเลยก็ได้

460
00:42:59,872 --> 00:43:01,456
เธอนี่ไม่เปลี่ยนไปเลยนะ

461
00:43:02,124 --> 00:43:04,501
ไม่สมเพชตัวเองเหรอ
ใช้วิธีเดิมๆ ปั่นหัวคนแบบนี้

462
00:43:04,585 --> 00:43:06,128
ไม่ใช่เสียหน่อย

463
00:43:06,920 --> 00:43:11,216
ฉันเปลี่ยนไปเยอะมาก

464
00:43:23,270 --> 00:43:24,688
เธอป่วยเหรอ

465
00:43:27,608 --> 00:43:28,901
ฮานะ!

466
00:43:34,364 --> 00:43:35,490
คุณน้าครับ

467
00:43:36,366 --> 00:43:37,409
คุณน้า

468
00:43:39,369 --> 00:43:40,579
รู้สึกเป็นยังไงบ้างคะ

469
00:43:42,623 --> 00:43:43,832
ยังมีชีวิตอยู่ เพราะคุณช่วยไว้แท้ๆ

470
00:43:45,083 --> 00:43:47,294
หมอยาชูบอกว่าคุณฟื้นตัวได้เร็วดี

471
00:43:48,462 --> 00:43:50,255
ได้ยินอย่างนั้นก็โล่งใจ

472
00:43:50,339 --> 00:43:53,175
คุณพ่อคุณแม่ก็คงเบาใจ

473
00:43:53,258 --> 00:43:54,635
ผม…

474
00:43:54,718 --> 00:43:56,845
อยากจะเข้าเมืองไปส่งโทรเลข

475
00:43:56,929 --> 00:43:59,181
เดี๋ยวฉันจะเรียกเด็กไปส่งให้

476
00:43:59,848 --> 00:44:01,600
ผมอยากไปเองดีกว่า

477
00:44:02,851 --> 00:44:03,852
จะได้ยืดเส้นยืดสายขาด้วย

478
00:44:04,686 --> 00:44:07,064
แต่เพิ่งหาย ไปเดินเหนื่อยๆ จะดีเหรอ

479
00:44:07,940 --> 00:44:09,900
ถ้าจะไปโอซาก้า
ผมต้องทำให้ร่างกายแข็งแรง

480
00:44:09,983 --> 00:44:11,443
ต้องไปจริงๆ เหรอ

481
00:44:11,527 --> 00:44:13,987
ฉันรู้ว่ามีโบสถ์ที่นั่นรออยู่

482
00:44:15,197 --> 00:44:17,115
แต่ถ้าคุณไปตายที่นั่น

483
00:44:18,408 --> 00:44:20,160
ห่างจากบ้านเกิดขนาดนั้น…

484
00:44:20,953 --> 00:44:22,788
ผมเกือบตายมาหลายครั้งแล้วครับ

485
00:44:22,871 --> 00:44:24,039
คุ้นเคยกับความรู้สึกนั้นดี

486
00:44:25,457 --> 00:44:26,792
และไม่ได้กลัวความตาย

487
00:44:27,668 --> 00:44:29,253
การใช้ชีวิตต่างหาก

488
00:44:29,878 --> 00:44:31,505
ที่เป็นส่วนยากสำหรับผม

489
00:44:36,051 --> 00:44:37,928
อย่างน้อยให้ลูกสาวฉันไปเป็นเพื่อนละกัน

490
00:44:38,512 --> 00:44:39,721
อย่า…

491
00:44:39,805 --> 00:44:41,306
ผมไม่อยากให้ใครลำบาก

492
00:44:41,974 --> 00:44:43,517
ฉันปล่อยให้คุณไปคนเดียวไม่ได้หรอก

493
00:44:43,600 --> 00:44:46,603
เดี๋ยวนะ ฉันไปเรียกลูกให้

494
00:44:48,272 --> 00:44:49,439
ซุนจา!

495
00:44:51,441 --> 00:44:54,778
ขอโทษที่เป็นภาระของคุณกับคุณแม่

496
00:44:55,404 --> 00:44:57,406
ให้ผมเลี้ยงมื้อกลางวันนะ

497
00:44:59,533 --> 00:45:01,702
ไม่เป็นไรเลยค่ะ

498
00:45:02,536 --> 00:45:04,621
อาจจะมีสักร้านที่แถวตลาด

499
00:45:07,916 --> 00:45:09,918
เพิ่งมีร้านอุด้งมาเปิด

500
00:45:11,336 --> 00:45:12,880
ได้ยินคนพูดถึงน่ะค่ะ

501
00:45:13,630 --> 00:45:15,132
อยู่ไม่ไกลจากตรงนี้

502
00:45:17,134 --> 00:45:18,218
เยี่ยมเลยครับ

503
00:45:18,302 --> 00:45:19,511
ถ้าอย่างนั้น

504
00:45:20,637 --> 00:45:22,472
กินกลางวันกันก่อนแล้วค่อยไปส่งโทรเลข

505
00:45:25,726 --> 00:45:27,144
ฉันบอกแล้วไง

506
00:45:29,855 --> 00:45:30,856
พวกนี้เอาไปทิ้ง

507
00:45:33,317 --> 00:45:34,610
นี่อะไร

508
00:45:38,363 --> 00:45:39,406
จดไว้ด้วย

509
00:45:39,907 --> 00:45:43,035
ได้ยินชื่อเสียงของตลาดแห่งนี้มานานแล้ว
มันยอดเยี่ยมจริงๆ นะครับ

510
00:45:48,040 --> 00:45:49,208
ใหญ่จริงๆ ด้วย

511
00:46:02,262 --> 00:46:03,472
รีบไปกันดีกว่าค่ะ

512
00:46:12,439 --> 00:46:14,983
พอได้เสียที…

513
00:46:15,067 --> 00:46:16,109
โซโลมอน

514
00:46:16,193 --> 00:46:19,196
- อย่า นี่… ทอม
- ขออภัย เอาไว้เขาจะโทรกลับไปหา

515
00:46:19,279 --> 00:46:20,572
ทอม อย่าวางสาย…

516
00:46:20,656 --> 00:46:22,407
ผมเป็นหัวหน้าคุณโว้ยครับ

517
00:46:22,491 --> 00:46:24,284
ขอสั่งให้ออกไปฉลอง

518
00:46:24,368 --> 00:46:25,577
ไอ้อัจฉริยะ

519
00:46:28,413 --> 00:46:29,665
เอ้า

520
00:46:30,791 --> 00:46:31,917
คัมปัย

521
00:46:32,000 --> 00:46:33,752
คัมปัย!

522
00:46:40,384 --> 00:46:41,718
นั่นมัน…

523
00:47:01,738 --> 00:47:02,906
แม่

524
00:47:02,990 --> 00:47:04,575
มาทำอะไรที่นี่ดึกๆ ดื่นๆ

525
00:47:04,658 --> 00:47:06,785
ป้าเขาอยากกลับบ้าน

526
00:47:06,869 --> 00:47:08,787
กลับไปเห็นแผ่นดินเกิดเราอีกครั้ง

527
00:47:08,871 --> 00:47:10,622
แม่พูดอะไรน่ะ

528
00:47:11,331 --> 00:47:14,543
แม่ไม่อยากฝังอัฐิของป้าแกไว้ที่นี่

529
00:47:14,626 --> 00:47:16,461
แม่อยากพาอัฐิกลับไปที่บ้านเกิดเรา

530
00:47:17,379 --> 00:47:19,673
แม่ก็เหมือนกัน แม่อยากกลับบ้านเกิดเรา

531
00:47:31,643 --> 00:47:33,604
นี่เป็นครั้งแรกที่ได้กินอาหารในร้าน

532
00:47:36,899 --> 00:47:38,650
เร็วดีนะครับ!

533
00:47:40,277 --> 00:47:42,946
เราไม่อยากให้คุณลูกค้ารอนานครับ

534
00:47:49,661 --> 00:47:52,039
พูดภาษาญี่ปุ่นเก่งจัง
ใครสอนให้คุณเหรอคะ

535
00:47:52,873 --> 00:47:56,335
มีครูมาสอนที่บ้านตั้งแต่เด็กครับ

536
00:47:56,418 --> 00:47:57,628
ชิมิซึซัง

537
00:47:58,879 --> 00:48:00,547
เราเป็นเพื่อนสนิทกันมาก

538
00:48:00,631 --> 00:48:02,299
ฉันเห็นหนังสือของคุณแล้ว

539
00:48:02,382 --> 00:48:04,510
คุณต้องรู้อะไรๆ เยอะมากแน่ๆ

540
00:48:04,593 --> 00:48:06,178
ผมไม่คิดอย่างนั้นนะ

541
00:48:06,261 --> 00:48:07,888
ยิ่งอายุมากขึ้น

542
00:48:08,680 --> 00:48:10,516
ผมยิ่งรู้สึกว่ามีสิ่งที่ไม่รู้อีกมาก

543
00:48:11,767 --> 00:48:12,976
ถ้าให้บอกตามตรง

544
00:48:13,769 --> 00:48:15,979
ส่วนใหญ่แล้วผมรู้สึกว่าตัวเองโง่มากกว่า

545
00:48:18,440 --> 00:48:19,983
สวดกับผมก่อนได้ไหม

546
00:48:27,449 --> 00:48:30,869
ข้าแด่พระบิดาเจ้า
ขอบคุณพระองค์สำหรับอาหารมื้อนี้

547
00:48:31,912 --> 00:48:34,790
และขอบคุณพระองค์ที่คอยปกป้องดูแล

548
00:48:34,873 --> 00:48:38,043
นำทางให้เรามุ่งหน้าสู่หนทางที่ถูกต้อง

549
00:48:39,920 --> 00:48:42,256
กราบทูลในพระนามพระเยซูคริสต์

550
00:48:42,339 --> 00:48:43,340
อาเมน

551
00:48:47,970 --> 00:48:50,889
คุณซุนจา ลืมตาได้แล้วครับ

552
00:49:04,778 --> 00:49:05,946
อร่อยจังค่ะ

553
00:49:17,958 --> 00:49:20,169
ผมรู้สึกว่าคงไม่ค่อยจริงใจเท่าใด

554
00:49:20,252 --> 00:49:21,670
ถ้าปิดความจริงจากคุณต่อไป

555
00:49:23,672 --> 00:49:25,299
ผมรู้ว่าคุณกำลังจะมีเด็ก

556
00:49:30,387 --> 00:49:33,015
ผมไม่ได้คิดจะวิจารณ์ด่าว่าอะไรคุณ

557
00:49:33,098 --> 00:49:35,267
ผมแค่พูดเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะ…

558
00:49:35,350 --> 00:49:37,311
ผมคิดว่าอาจจะช่วยคุณได้

559
00:49:38,812 --> 00:49:41,648
ถ้าคุณรู้ว่ามีเพื่อนพร้อมรับฟัง

560
00:49:43,775 --> 00:49:45,194
แต่ถ้าผมจะขออนุญาตออกความเห็น

561
00:49:46,737 --> 00:49:48,071
เด็กคนนี้

562
00:49:48,155 --> 00:49:50,699
คุณเคยคิดจะยกให้เด็ก
เป็นลูกบุญธรรมครอบครัวอื่นไหม

563
00:49:54,119 --> 00:49:55,829
อาจจะเป็นคู่ที่แต่งแล้วไม่มีลูก

564
00:49:58,207 --> 00:50:00,042
ผมรู้ว่าคงทำใจลำบาก แต่…

565
00:50:00,125 --> 00:50:01,502
พูดอะไรของคุณ

566
00:50:05,631 --> 00:50:08,759
การที่คุณจะเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง
ตราบาปจากสังคม…

567
00:50:08,842 --> 00:50:11,386
ฉันไม่ได้หลอกตัวเองว่า
ชะตาของฉันจะเป็นเช่นไร

568
00:50:13,805 --> 00:50:16,808
ฉันรู้ดีว่าฉันกับลูก
จะต้องกลายเป็นคนนอกวงสังคม…

569
00:50:18,936 --> 00:50:21,939
รู้ว่าฉันต้องย้ายออกจากบ้านเช่า
ไม่อย่างนั้นธุรกิจของแม่ก็จะพังพินาศ

570
00:50:23,732 --> 00:50:25,025
ฉันรู้ดีทุกอย่าง

571
00:50:27,903 --> 00:50:29,154
ถึงอย่างนั้น…

572
00:50:30,197 --> 00:50:31,323
ฉัน…

573
00:50:33,784 --> 00:50:36,995
ฉันก็ได้รับความรักจากคนนอกสังคม

574
00:50:39,623 --> 00:50:40,749
คุณพ่อของฉัน

575
00:50:42,960 --> 00:50:45,712
แปลกดีนะคะที่ช่วงนี้ฉันคิดถึงพ่อบ่อยมาก

576
00:50:47,798 --> 00:50:50,884
ตลอดชีวิตของพ่อ
มีแต่คนบอกว่าพ่อจะไม่ได้แต่งงาน

577
00:50:50,968 --> 00:50:52,636
หรือไม่มีโอกาสได้มีลูก

578
00:50:52,719 --> 00:50:54,012
แต่ฉันก็ยังเกิดมาแล้ว

579
00:50:57,015 --> 00:50:59,101
ฉันอยู่ตรงนี้ ทั้งๆ ที่ไม่ควรเกิดมาได้

580
00:51:03,438 --> 00:51:04,690
ตอนนี้…

581
00:51:06,483 --> 00:51:11,738
ลูกฉันก็มาเกิดตรงนี้แล้ว
ทั้งๆ ที่ไม่ควรเกิดมา

582
00:51:14,449 --> 00:51:16,285
แล้วเขาจะต้องได้รับความรัก

583
00:51:19,079 --> 00:51:22,499
ต่อให้ฉันต้องทำงานจนเล็บฉีก

584
00:51:23,584 --> 00:51:26,545
ทำจนปวดหลัง หรืออดอาหารจนท้องกิ่ว

585
00:51:27,838 --> 00:51:29,173
แต่ลูกของฉัน…

586
00:51:32,092 --> 00:51:33,927
จะต้องไม่ขัดสนอะไรทั้งนั้น

587
00:51:37,264 --> 00:51:38,640
นั่นคือคำสัญญาที่ฉันจะให้ลูก

588
00:51:42,978 --> 00:51:44,104
คุณพ่อฉัน…

589
00:51:51,236 --> 00:51:53,238
ให้สัญญาแบบเดียวกันกับฉันตอนที่ฉันเกิด

590
00:52:01,371 --> 00:52:02,581
ดังนั้น ไม่ค่ะ

591
00:52:06,043 --> 00:52:07,211
ฉันจะไม่…

592
00:52:10,297 --> 00:52:11,423
ยกลูกคนนี้ให้คนอื่น

593
00:52:18,722 --> 00:52:20,182
ขอโทษจริงๆ คุณซุนจา

594
00:52:24,228 --> 00:52:25,687
ผมผิดไปแล้ว

595
00:52:29,149 --> 00:52:33,070
ผมป่วยออดๆ แอดๆ มาเกือบตลอดชีวิต

596
00:52:37,491 --> 00:52:39,284
ผมรู้หนังสือดี

597
00:52:40,702 --> 00:52:42,621
แต่แทบไม่รู้จักวิถีความคิดคนเลย

598
00:52:47,501 --> 00:52:49,795
ยิ่งได้ยินคุณพูดอย่างนั้น…

599
00:52:52,047 --> 00:52:53,423
ผมอายตัวเองนัก

600
00:52:54,299 --> 00:52:55,592
ฉันไม่ได้ตั้งใจ

601
00:52:56,552 --> 00:52:57,636
ไม่ครับ

602
00:52:58,554 --> 00:53:00,264
ผมกลับขอบคุณคุณต่างหาก

603
00:53:04,226 --> 00:53:05,310
ขอบคุณเหรอคะ

604
00:53:14,903 --> 00:53:16,071
คนคนนั้น…

605
00:53:18,949 --> 00:53:20,284
คุณจะลืมเขาได้ไหม

606
00:53:33,881 --> 00:53:35,299
ฉันอยากลืมค่ะ

607
00:53:38,010 --> 00:53:39,261
ถ้าอย่างนั้น

608
00:53:41,054 --> 00:53:44,683
คิดว่าคุณจะรักใครอีกคนได้หรือเปล่า

609
00:53:46,810 --> 00:53:48,687
มันสำคัญตรงไหนล่ะคะ

610
00:53:50,230 --> 00:53:51,732
ถึงอย่างไรก็ไม่มีใครเอาฉันแล้ว…

611
00:53:52,357 --> 00:53:53,859
แต่ถ้ามีความเป็นไปได้…

612
00:53:58,071 --> 00:53:59,531
ถ้ามีคนอยากขอ…

613
00:54:02,326 --> 00:54:04,286
ให้คุณเดินทางออกจากบ้าน…

614
00:54:08,081 --> 00:54:09,708
ไปเริ่มชีวิตใหม่…

615
00:54:12,127 --> 00:54:13,378
คุณจะไปได้ไหม

616
00:54:21,595 --> 00:54:22,763
แต่…

617
00:54:25,307 --> 00:54:26,850
คุณรู้นี่คะว่าฉัน…

618
00:54:26,934 --> 00:54:28,894
กำลังอุ้มท้องลูกของชายอื่น

619
00:54:29,478 --> 00:54:30,479
ผมรู้ดี

620
00:54:30,979 --> 00:54:32,523
แต่ผมยังอยากจะถามอยู่ดี

621
00:54:33,857 --> 00:54:35,234
สักวัน…

622
00:54:37,861 --> 00:54:39,279
เมื่อเวลาผ่านไปนานพอ…

623
00:54:42,950 --> 00:54:45,452
คุณจะสามารถทำใจ
ให้รักใครอีกคนได้ไหมครับ

624
00:55:57,608 --> 00:55:59,610
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์