1
00:00:09,092 --> 00:00:15,098
(ในปี 1910 ญี่ปุ่นบุกยึดเกาหลีเป็นอาณานิคม
ภายใต้มหาจักรวรรดิซึ่งเติบโตขึ้นทุกขณะ)

2
00:00:17,142 --> 00:00:20,854
(ภายใต้การปกครองของญี่ปุ่นนั้น
ชาวเกาหลีจำนวนมากไม่อาจดำรงชีวิตแบบเดิม)

3
00:00:20,938 --> 00:00:24,191
(จนจำเป็นต้องอพยพย้ายถิ่นฐาน
จากบ้านเกิดไปยังต่างแดน)

4
00:00:26,902 --> 00:00:31,114
(ถึงอย่างนั้น เหล่าชาวเกาหลียังคงทรหด)

5
00:00:31,198 --> 00:00:34,576
(ทุกตระกูลคงอยู่อย่างทรหด)

6
00:00:37,996 --> 00:00:40,541
(รวมถึงตระกูลหนึ่ง…)

7
00:00:40,624 --> 00:00:43,293
(จากรุ่นสู่รุ่น)

8
00:00:49,341 --> 00:00:55,597
คำบรรยายภาษาญี่ปุ่นเป็นสีฟ้า
คำบรรยายภาษาเกาหลีเป็นสีเหลือง

9
00:01:12,948 --> 00:01:16,034
(เกาหลีภายใต้อาณัติญี่ปุ่น
ปี 1915)

10
00:01:23,709 --> 00:01:25,544
(ภาษาเกาหลี)
แม่ของฉันเป็นคนอาภัพค่ะ

11
00:01:27,171 --> 00:01:29,131
ตอนฉันเกิด

12
00:01:29,214 --> 00:01:31,049
แม่ทรมานมาก

13
00:01:33,218 --> 00:01:36,555
แม่ตายตอนที่ฉันยังเล็กมาก

14
00:01:37,931 --> 00:01:40,309
พ่อของฉันเสียใจจนหันหาขวดเหล้า

15
00:01:40,893 --> 00:01:44,980
พี่สาวสามคนกับฉันจำเป็นต้อง
ตระเวนขอของกินยังชีพตามหมู่บ้านต่างๆ

16
00:01:46,732 --> 00:01:49,651
แล้วแม่สื่อประจำหมู่บ้านหนึ่ง…

17
00:01:51,528 --> 00:01:55,866
บอกว่าครอบครัวเจ้าของบ้านเช่า
ที่อยู่ใกล้กับย่านดองซัม

18
00:01:55,949 --> 00:01:59,328
มีลูกชายปากแหว่งที่ยังโสด

19
00:02:01,246 --> 00:02:03,081
พ่อฉันกุลีกุจอยกฉันให้เขา

20
00:02:05,626 --> 00:02:07,586
นั่นคือเมื่อสามปีก่อน

21
00:02:07,669 --> 00:02:11,840
และฉันพยายามเป็นเมียกับเป็นลูกสะใภ้ที่ดี

22
00:02:17,429 --> 00:02:19,223
ฉันคลอดลูกชายสามคน

23
00:02:22,392 --> 00:02:24,603
แต่ไม่มีใครรอดถึงหนึ่งขวบสักคน

24
00:02:27,356 --> 00:02:28,899
ลำพังแค่ฉันคนเดียว

25
00:02:29,650 --> 00:02:33,111
ฉันคงทำใจไหว แต่สามีของฉัน…

26
00:02:34,780 --> 00:02:37,241
เขาเป็นผู้ชายใจดีที่สุดในโลก

27
00:02:40,661 --> 00:02:43,997
ฉันกำลังท้อง แต่…

28
00:02:46,041 --> 00:02:48,544
สายเลือดของฉันต้องสาป

29
00:03:00,681 --> 00:03:04,476
(นิวยอร์ก ปี 1989)

30
00:03:40,262 --> 00:03:43,140
ฟังนะ เรื่องนี้มันก็พูดยากอยู่

31
00:03:43,974 --> 00:03:46,143
คุณไม่ได้เลื่อนขั้น

32
00:03:46,226 --> 00:03:47,352
ไม่ใช่ปีนี้

33
00:03:47,436 --> 00:03:49,730
ผมรู้ว่าเราให้ความหวังคุณ

34
00:03:49,813 --> 00:03:52,232
แต่คนที่ชั้น 43 เชื่อว่า…

35
00:03:52,316 --> 00:03:55,777
ถ้าคุณสั่งสมประสบการณ์เพิ่มอีกสักปี
น่าจะดีต่อตัวคุณเอง

36
00:04:02,409 --> 00:04:03,410
ผมต้องการรู้เหตุผล

37
00:04:03,493 --> 00:04:05,746
เขาบอกไปแล้วไง
เบื้องบนคิดว่าคุณยังไม่พร้อม

38
00:04:06,371 --> 00:04:08,540
หนักเอาเบาสู้
ทำหน้าที่ตัวเองอย่างเคย แล้วปีหน้า…

39
00:04:08,624 --> 00:04:10,209
ผมช่วยปิดดีลควบรวมบริษัททีสโตน

40
00:04:10,292 --> 00:04:11,710
จัดการเปลี่ยนมือผู้ถือหุ้นใหญ่ของบริกซ์ลีย์

41
00:04:11,793 --> 00:04:13,629
ทำกำไรเป็นที่หนึ่งสองปีซ้อน
ในหมู่คนเข้างานพร้อมกัน

42
00:04:13,712 --> 00:04:15,839
มันไม่ใช่ปีของคุณ เข้าใจไหม

43
00:04:21,678 --> 00:04:24,681
โปรดเรียกบรรพบุรุษของฉัน
มาลบล้างคำสาปนี้ให้หน่อย

44
00:04:24,765 --> 00:04:26,517
เราจะได้มีครอบครัวกันเสียที

45
00:05:02,302 --> 00:05:03,428
โคลต์… เครือโรงแรมโคลตัน

46
00:05:04,054 --> 00:05:06,098
ลูกค้าสำคัญของบริษัทนี้
อยากนำบริษัทเข้าตลาดหุ้นเต็มที

47
00:05:06,181 --> 00:05:08,183
แต่ก่อนจะเข้าประเมินราคา
ต้องมีการกระตุ้นมูลค่า

48
00:05:08,809 --> 00:05:09,893
เขาจำเป็นต้องสร้างโรงแรมนั้น

49
00:05:09,977 --> 00:05:11,186
มันอยู่ที่โตเกียวนะ

50
00:05:11,270 --> 00:05:14,439
เจ้าของที่ดินมีคนเดียว
คนเดียวเท่านั้นที่มีสิทธิ์ขาดในการตัดสินใจ

51
00:05:21,905 --> 00:05:23,824
เจ้าของที่ดินเป็นหญิงชาวเกาหลี

52
00:05:26,118 --> 00:05:28,704
ผมรู้ว่าคุณอาจมองว่ามันไม่ใช่เรื่องสำคัญ
แต่ผมยืนยันได้เลย

53
00:05:29,288 --> 00:05:30,581
ผมคือคนที่จะปิดดีลนั้นได้

54
00:05:33,959 --> 00:05:35,586
คุณรู้อะไรมาบ้าง

55
00:05:35,669 --> 00:05:39,131
โรงแรมนี้จะมี 300 กว่าห้อง
ราคาก่อสร้างอยู่ที่ 150 ถึง 200 ล้าน

56
00:05:41,884 --> 00:05:46,221
คำนวณคร่าวๆ เราจะได้ส่วนแบ่งสิบถึง 15 ล้าน

57
00:05:46,305 --> 00:05:47,598
แล้วเจ้าของคนนี้

58
00:05:47,681 --> 00:05:49,641
ซึ่งเป็นคนเกาหลี
คุณว่านั่นจะทำให้คุณเข้าหาเธอได้เหรอ

59
00:05:49,725 --> 00:05:52,060
เดี๋ยวๆ ผมสับสน ผมนึกว่าคุณเป็นคนญี่ปุ่นซะอีก

60
00:05:52,144 --> 00:05:54,188
เปล่าครับ ผมแค่โตที่นั่น

61
00:05:55,564 --> 00:05:58,108
- คุณแน่ใจเรื่องนี้นะ
- ครับ แน่ใจ

62
00:05:59,067 --> 00:06:02,613
และเมื่อผมปิดดีลนี้ได้
ผมอยากย้ายกลับมาที่นี่ทันที

63
00:06:04,740 --> 00:06:08,660
ผมต้องการตำแหน่งรองประธาน
และได้เงินเดือนที่ขึ้นตกเบิกมาจนถึงวันนี้

64
00:06:10,621 --> 00:06:13,248
และผมต้องการโบนัสสิ้นปีที่สะท้อนว่า

65
00:06:13,332 --> 00:06:16,543
เครือโรงแรมโคลตัน
มีความหมายต่อบริษัทนี้แค่ไหน

66
00:06:20,589 --> 00:06:22,216
ขอให้ร่างทั้งหมดเป็นลายลักษณ์อักษร

67
00:06:26,929 --> 00:06:29,223
เด็กคนหนึ่งกำลังจะคลอด

68
00:06:30,933 --> 00:06:33,977
เธอจะเติบโตแข็งแรง

69
00:06:35,187 --> 00:06:39,233
และครอบครัวจะอดทนอยู่ต่อไปได้เพราะเธอ

70
00:06:55,457 --> 00:06:56,458
เร็วเข้า!

71
00:06:56,542 --> 00:06:57,876
รีบเข้ามาเร็วๆ

72
00:07:03,465 --> 00:07:04,675
ฟังเสียงร้องสิ

73
00:07:04,758 --> 00:07:06,218
เด็กคนนี้จะดื้อไม่เบา

74
00:07:06,885 --> 00:07:08,720
ขอบคุณครับ

75
00:07:08,804 --> 00:07:10,764
ดูแลยัยหนูให้ดีๆ ล่ะ

76
00:07:12,933 --> 00:07:15,561
เด็กคนนี้ใจสู้

77
00:07:17,396 --> 00:07:19,022
เราต้องตั้งชื่อให้ลูกนะคะ

78
00:07:41,753 --> 00:07:42,754
ซุนจาเอ้ย

79
00:07:50,762 --> 00:07:52,264
ซุนจาเอ้ย

80
00:09:43,876 --> 00:09:45,711
(สร้างจากนวนิยายโดย มินจิน ลี)

81
00:10:14,698 --> 00:10:17,159
(โอซาก้า)

82
00:10:52,069 --> 00:10:55,405
(นิวกิ้น)

83
00:11:11,588 --> 00:11:12,589
อัปป้า

84
00:11:23,559 --> 00:11:25,477
(ภาษาญี่ปุ่น) ดี
แกตัวหนาขึ้นหน่อย

85
00:11:26,854 --> 00:11:27,938
กินพิซซ่ามากไปน่ะครับ

86
00:11:28,021 --> 00:11:29,731
คงต้องระวังกว่านี้

87
00:11:29,815 --> 00:11:30,983
โตเกียวเป็นยังไงบ้าง

88
00:11:31,066 --> 00:11:32,401
บ้านใหม่น่ะ ดีไหม

89
00:11:32,484 --> 00:11:35,571
ผมอยู่โรงแรมครับ
แค่สองสามสัปดาห์ก็พออยู่ได้

90
00:11:36,697 --> 00:11:37,948
ตัวจริงเหรอเนี่ย โซโลมอนเหรอ

91
00:11:38,031 --> 00:11:39,616
โกโตะซัง ผมน่าจะรู้ว่าคุณต้องอยู่ที่นี่

92
00:11:40,450 --> 00:11:42,536
พ่อแกเป็นเจ้าของที่นี่แล้วนะ

93
00:11:42,619 --> 00:11:45,038
แต่ฉันยังต้องคอยจับตาดูว่า
เขาดูแลกิจการได้ดีไหม

94
00:11:45,122 --> 00:11:46,248
ทำเป็นพูดไปเถอะ

95
00:11:46,331 --> 00:11:50,294
เหตุผลจริงๆ คือมาหลีสาวๆ ก็บอก

96
00:11:50,377 --> 00:11:52,087
ผมดูออกหรอกน่า

97
00:11:53,755 --> 00:11:55,090
ฮิโรตะซัง

98
00:11:57,092 --> 00:11:58,802
นี่ลูกผม โซโลมอน

99
00:11:59,386 --> 00:12:00,888
ในที่สุดก็กลับมาบ้านซะที

100
00:12:00,971 --> 00:12:04,391
ธนาคารอเมริกันนั่น
เลื่อนขั้นให้เขาเป็นรองประธานแล้วนะ

101
00:12:04,474 --> 00:12:07,019
ไม่เลวเลยนะสำหรับลูกร้านปาจิงโกะ

102
00:12:07,561 --> 00:12:10,606
จริงไหมที่นายจบจาก ม.เยล

103
00:12:11,106 --> 00:12:14,067
ถ้าพ่อผมพูดอย่างนั้น ก็คงจะต้องจริงละครับ

104
00:12:14,151 --> 00:12:15,152
(คุโรฮานะ เอ็นเตอร์ไพรส์)

105
00:12:15,235 --> 00:12:18,113
โยชิอิซังคะ
คุณจะตอบอย่างไรในเรื่องที่ถูกกล่าวหา

106
00:12:18,197 --> 00:12:22,534
ผมเข้าใจว่ามีคนในโลกการเงินที่ไม่ไว้ใจเรา

107
00:12:22,618 --> 00:12:25,621
เพราะธุรกิจที่ปู่ของผมมีส่วนเกี่ยวข้อง…

108
00:12:27,414 --> 00:12:28,707
ปู่เขาเป็นใครครับ

109
00:12:29,541 --> 00:12:32,294
คนที่ตายจากไปนานแล้ว

110
00:12:32,878 --> 00:12:34,671
ไม่เกี่ยวกับเราหรอก

111
00:12:37,841 --> 00:12:39,301
แจ็คพ็อต!

112
00:12:41,553 --> 00:12:42,679
ดูสิ

113
00:12:42,763 --> 00:12:45,265
จะเงินสะอาดหรือเงินสกปรกก็ไม่ต่างกันหรอก

114
00:12:45,349 --> 00:12:46,850
เงินก็คือเงิน

115
00:13:40,988 --> 00:13:42,155
ซุนจา

116
00:13:42,239 --> 00:13:44,741
ซุนจา ก้มหน้าลง

117
00:14:04,845 --> 00:14:07,014
อ้าว วันนี้มาสายจัง

118
00:14:07,598 --> 00:14:09,057
ฉันเก็บตัวนี้ไว้ให้

119
00:14:13,187 --> 00:14:14,188
อันนี้ค่ะ

120
00:14:15,022 --> 00:14:16,231
ซุนจา!

121
00:14:23,155 --> 00:14:25,365
ดูมันเศร้าๆ นะ

122
00:14:25,449 --> 00:14:26,450
นั่นเป็นเพราะ

123
00:14:26,533 --> 00:14:30,621
แม้แต่สัตว์เดรัจฉานก็อยากมีชีวิตอยู่

124
00:14:30,704 --> 00:14:33,790
แต่แม่ค้าขายเกาลัดไม่อยากอยู่นะ

125
00:14:33,874 --> 00:14:36,585
เธอพูดเสมอว่า
แม้แต่มัจจุราชยังมองข้ามเธอไปเลย

126
00:14:36,668 --> 00:14:40,088
นั่นเป็นเพราะสามีของเธอ
ทำเป็นคนดีต่อหน้าคนอื่น

127
00:14:40,172 --> 00:14:45,177
แต่พอกลับบ้าน เขาก็ซ้อมลูกซ้อมเมีย

128
00:14:45,260 --> 00:14:47,012
แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังอยากมีชีวิต

129
00:14:48,305 --> 00:14:49,306
ไปกันเถอะ

130
00:14:50,516 --> 00:14:51,767
อ้าว ว่าไง พี่ชาย

131
00:14:52,976 --> 00:14:55,020
ตัวนี้สวยเลยใช่ไหมล่ะ

132
00:14:55,103 --> 00:14:58,315
ฉันขอท้าเลยว่าไม่มีใครจับได้ดีกว่านี้อีกแล้ว

133
00:14:59,191 --> 00:15:00,984
ตัวใหญ่ขนาดนี้จะให้ฉันเอาไปทำอะไร

134
00:15:01,068 --> 00:15:04,404
พี่คิม พี่ทำทอดมันปลาได้อร่อยสุดในตลาด

135
00:15:04,488 --> 00:15:06,198
พี่ขายหมดก่อนเที่ยงทุกวัน

136
00:15:06,281 --> 00:15:08,992
แต่ถ้าใช้ตัวนี้ทำนะ

137
00:15:09,076 --> 00:15:12,704
พี่จะมีทอดมันพอขายไปได้ทั้งสัปดาห์เลย

138
00:15:13,247 --> 00:15:15,874
งั้นฉันให้ 30 เยน

139
00:15:15,958 --> 00:15:17,292
ราคานั้นใครจะขาย

140
00:15:18,043 --> 00:15:19,628
น้าต้องให้เพิ่มเป็นสามเท่า

141
00:15:19,711 --> 00:15:20,712
อย่างนั้นเหรอ

142
00:15:20,796 --> 00:15:22,965
เด็กตัวแค่นี้จะไปรู้อะไร

143
00:15:23,549 --> 00:15:26,718
หนูรู้ว่าร้านขายแดกูโจริม

144
00:15:26,802 --> 00:15:30,055
ที่อยู่ในตรอก ต่อให้ปลาตัวเล็กกว่านี้ครึ่งหนึ่ง
ยังจะให้ราคาเป็นสองเท่าเลย

145
00:15:30,556 --> 00:15:32,391
ไปที่นั่นกันเถอะค่ะ

146
00:15:33,350 --> 00:15:34,977
จะถ่อไปไกลขนาดนั้นทำไม

147
00:15:37,104 --> 00:15:38,397
แปดสิบ

148
00:15:38,480 --> 00:15:40,065
ฉันให้ได้แค่นี้

149
00:15:41,316 --> 00:15:42,526
สมราคาแล้วนะ

150
00:15:42,609 --> 00:15:44,027
แบบนี้ค่อยตกลงกันได้

151
00:15:48,574 --> 00:15:49,741
ขอบใจนะพี่ชาย

152
00:15:50,409 --> 00:15:52,828
เอาไป ส่วนแบ่งของหนู

153
00:15:54,037 --> 00:15:57,457
หนูรับไม่ได้ค่ะ พ่อแม่ไม่อนุญาต

154
00:15:57,541 --> 00:15:58,542
ทำไมล่ะ

155
00:15:58,625 --> 00:16:00,002
หนูทำให้น้าได้เงินนี่นา

156
00:16:00,085 --> 00:16:02,629
พ่อแม่ไม่ได้สอนเหรอว่าให้เชื่อฟังผู้ใหญ่

157
00:16:06,133 --> 00:16:09,136
จับตาดูเด็กคนนี้ไว้นะ

158
00:16:09,219 --> 00:16:12,639
ไม่หยุดอยู่แค่การเป็นเจ้าของบ้านเช่าแน่ๆ

159
00:16:12,723 --> 00:16:14,641
ผมไม่ได้ทำ!

160
00:16:14,725 --> 00:16:17,019
มีคำให้การเป็นลายลักษณ์อักษร
จากพยานสองคนที่บอกว่าทำ

161
00:16:17,102 --> 00:16:19,396
พวกเขาโกหก ผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับ…

162
00:16:19,479 --> 00:16:21,857
ไว้คุยกันที่โรงพัก ตามเรามา

163
00:16:21,940 --> 00:16:22,941
ขอละ…

164
00:16:23,025 --> 00:16:25,194
ไปขอที่โรงพักเถอะวะ

165
00:16:28,864 --> 00:16:31,408
ไหนว่าจะผ่อนปรนให้เรา

166
00:16:31,491 --> 00:16:33,160
นี่เหรอการผ่อนปรนของมัน

167
00:16:35,204 --> 00:16:36,288
ซุนจา

168
00:16:37,122 --> 00:16:38,165
ไปกันเถอะ

169
00:16:40,876 --> 00:16:42,920
ไว้เจอกันที่บ้านนะ

170
00:16:48,091 --> 00:16:49,551
พ่อคะ

171
00:16:50,260 --> 00:16:52,804
ชายคนนั้นที่ตลาด

172
00:16:53,639 --> 00:16:55,140
เขาทำผิดเหรอคะ

173
00:16:55,933 --> 00:16:57,309
พ่อไม่รู้จ้ะ

174
00:16:57,893 --> 00:16:59,144
ในช่วงเวลาแบบนี้

175
00:17:00,646 --> 00:17:04,358
คนที่ถูกจับผิดจริงหรือบริสุทธิ์
ไม่ใช่คำถามที่ตอบได้ง่ายๆ แล้ว

176
00:17:06,818 --> 00:17:09,154
จะเกิดอะไรขึ้นกับเขาคะ

177
00:17:09,988 --> 00:17:12,031
เขาจะได้กลับบ้านไหม

178
00:17:13,534 --> 00:17:14,576
ซุนจา

179
00:17:15,993 --> 00:17:17,871
พ่อเคยให้สัญญากับลูกไว้

180
00:17:19,164 --> 00:17:21,791
สมัยลูกยังอายุแค่สัปดาห์เดียว

181
00:17:22,416 --> 00:17:25,212
พ่อกับแม่แทบไม่ได้หลับได้นอน

182
00:17:27,464 --> 00:17:30,217
เราตื่นทั้งวันทั้งคืนเพื่อเฝ้าดูแลลูก

183
00:17:31,802 --> 00:17:33,929
นั่นคือตอนที่พ่อสาบานกับลูกว่า

184
00:17:35,806 --> 00:17:38,559
ตราบใดที่ลูกยังมีลมหายใจ

185
00:17:38,642 --> 00:17:45,023
พ่อจะทำทุกอย่าง
เพื่อไม่ให้ความเลวร้ายของโลกมากล้ำกราย

186
00:17:49,820 --> 00:17:51,780
พ่อจะทำตามคำสัญญานั้นนะ

187
00:18:38,535 --> 00:18:39,745
คุณย่าครับ

188
00:19:43,058 --> 00:19:44,476
เล่นอะไรระคายหู

189
00:19:47,104 --> 00:19:51,066
ส่งเรียนแทบเป็นแทบตาย ก็เล่นได้แค่นี้

190
00:19:51,733 --> 00:19:53,735
งั้นทำไมไม่ให้ผมเลิกเรียนล่ะครับ

191
00:19:53,819 --> 00:19:56,446
รู้ไหมว่าเปียโนหลังนั้นราคาเท่าไหร่

192
00:19:56,530 --> 00:19:57,614
รู้สิครับ

193
00:19:57,698 --> 00:19:59,533
คุณย่าย้ำกับผมทุกวัน

194
00:19:59,616 --> 00:20:01,451
ก็แกทำตัวแบบนี้ย่าเลยต้องย้ำ

195
00:20:01,535 --> 00:20:06,665
ทีนี้ก็เลิกทำตัวเป็นคนอเมริกันสันหลังยาว
แล้วมาช่วยย่าได้แล้ว

196
00:20:06,748 --> 00:20:07,958
ได้ครับ

197
00:20:45,329 --> 00:20:48,290
เขาจับปลามาขายได้เงินแค่ไม่กี่ตังค์
แล้วลูกยังแย่งเงินเขามาอีก

198
00:20:48,874 --> 00:20:50,083
อย่าดุลูกน่า

199
00:20:51,919 --> 00:20:53,921
คุณก็เหมือนกันนั่นแหละ

200
00:20:54,004 --> 00:20:56,089
คุณตามใจลูกซะจนเคยตัว

201
00:20:58,133 --> 00:20:59,718
พูดถึงเรื่องส่งลูกไปโรงเรียน

202
00:20:59,801 --> 00:21:01,345
จะส่งไปเรียนทำไม

203
00:21:02,262 --> 00:21:04,097
ไม่ว่าจะยุคเข็ญหรือยุคไหน

204
00:21:04,181 --> 00:21:06,475
ชีวิตลูกผู้หญิงอย่างเราก็ไม่ได้ต่างกัน

205
00:21:07,100 --> 00:21:09,520
ลูกต้องหัดเลี้ยงปากเลี้ยงท้องตัวเองให้ได้

206
00:21:11,605 --> 00:21:14,900
วันนี้คลื่นตรงหน้าผาสงบดี

207
00:21:14,983 --> 00:21:17,653
หนูไปเรียนกับพวกน้าๆ อาๆ ผู้หญิงได้

208
00:21:18,779 --> 00:21:19,863
หนูไปได้ไหมคะ

209
00:21:20,614 --> 00:21:22,032
นี่ได้ฟังแม่พูดบ้างรึเปล่า

210
00:21:23,325 --> 00:21:25,244
ครั้งหน้าหนูจะบอกน้าซอง

211
00:21:25,327 --> 00:21:27,913
ว่าหนูเป็นเด็กผู้หญิง หนูจะเชื่อฟังเขาไม่ได้

212
00:21:28,413 --> 00:21:29,957
ช่างเรื่องนั้นเถอะ…

213
00:21:30,040 --> 00:21:33,585
แล้วก็บอกว่า
เขาไม่ใช่ชาวประมงที่ดีพอจะมาให้เงินหนู

214
00:21:36,004 --> 00:21:37,047
ก็ได้ จะไปไหนก็ไป

215
00:21:41,593 --> 00:21:42,594
คุณด้วย

216
00:21:42,678 --> 00:21:45,973
การที่คุณรักลูกมันก็ดี แต่ตามใจแบบนั้น

217
00:21:46,056 --> 00:21:49,852
เดี๋ยวลูกจะเสียคน

218
00:21:49,935 --> 00:21:53,021
ขนมคำเดียวจะทำให้ลูกเราเสียคนเลยรึ

219
00:21:53,105 --> 00:21:54,731
แต่มันไม่ใช่เงินคุณนะ!

220
00:21:54,815 --> 00:21:56,900
มันเป็นน้ำใจของคนอีกคน

221
00:21:58,277 --> 00:22:02,406
ลูกจำเป็นต้องรู้ว่าโลกนี้มีสิ่งที่เรียกว่าน้ำใจ

222
00:22:03,448 --> 00:22:06,869
มันจะทำให้เธอจะเติบโตอย่างเข้มแข็ง

223
00:22:34,271 --> 00:22:36,273
ซุนจา!

224
00:22:37,566 --> 00:22:39,526
ดูหนูนะ!

225
00:24:12,369 --> 00:24:13,412
ซุนจา!

226
00:24:16,707 --> 00:24:17,708
ซุนจา!

227
00:24:19,668 --> 00:24:21,587
พ่อคะ!

228
00:24:23,714 --> 00:24:25,841
หนูทำได้แล้ว

229
00:24:29,636 --> 00:24:32,514
ลอยอยู่เหนือเมฆ

230
00:24:32,598 --> 00:24:37,519
ฟ้ากว้างไร้ขีดจำกัดใด

231
00:24:38,812 --> 00:24:43,567
ผูกมิตรกับนางนวลโดดเดี่ยว

232
00:24:43,650 --> 00:24:46,987
เราจะสู้ไม่ถอย

233
00:24:48,238 --> 00:24:52,743
- เอโนยา ยาโนยา
- เออชา!

234
00:24:52,826 --> 00:24:57,289
เอยาโน ยาโน เออกี เออชา!

235
00:24:57,372 --> 00:25:00,834
ไปทะเลกันดีกว่า

236
00:25:03,295 --> 00:25:05,631
คุณนี่โชคดีนะ!

237
00:25:05,714 --> 00:25:07,883
ลูกสาวเก็บหอยเป๋าฮื้อได้

238
00:25:07,966 --> 00:25:09,801
แถมเมียก็ทำอาหารเก่ง

239
00:25:09,885 --> 00:25:12,971
ไม่เกี่ยวกับโชคหรอก

240
00:25:13,055 --> 00:25:18,143
- เขาใช้ความพยายาม
- ใช่แล้ว

241
00:25:19,645 --> 00:25:21,313
นี่ ดื่มซะหน่อย

242
00:25:21,939 --> 00:25:24,191
ไม่เอาหรอก ฉันไม่ดื่มเหล้า

243
00:25:24,274 --> 00:25:26,568
เอาน่า แก้วเดียว

244
00:25:32,866 --> 00:25:37,746
เกิดเรื่องดีๆ ในชีวิตบ้าง
ยังฉลองได้ก็ต้องฉลองกันหน่อย

245
00:25:39,581 --> 00:25:40,999
ดื่ม

246
00:25:43,210 --> 00:25:44,586
แต่รอดูเถอะ

247
00:25:45,170 --> 00:25:46,672
อีกไม่นานหรอก

248
00:25:46,755 --> 00:25:50,717
พวกมันจะหาทางพรากสิ่งนี้ไปจากเราด้วย

249
00:25:50,801 --> 00:25:53,220
ไร้สาระน่า!
จะมีใครพรากทะเลไปจากเราได้ยังไง

250
00:25:56,139 --> 00:25:57,891
อย่าพูดอะไรโง่ๆ

251
00:25:58,767 --> 00:26:01,019
หา! ว่ายังไงนะ

252
00:26:01,728 --> 00:26:04,022
แผ่นดินของเรามันยังยึดไปได้

253
00:26:04,857 --> 00:26:05,858
ใช่ไหม

254
00:26:05,941 --> 00:26:07,568
ขโมยข้าวเราไป

255
00:26:07,651 --> 00:26:08,986
หัวมันของเรา

256
00:26:09,069 --> 00:26:10,320
ปลาของเรา

257
00:26:10,404 --> 00:26:12,656
สั่งให้ผู้หญิงของเราเลิกใส่ชุดขาว

258
00:26:14,533 --> 00:26:18,829
พวกห่านั่นบังคับให้เรากินเหมือนมัน

259
00:26:18,912 --> 00:26:20,539
พูดเหมือนมัน

260
00:26:21,331 --> 00:26:24,293
แต่ไม่เคยมองเราเป็นพวกเดียวกัน

261
00:26:24,376 --> 00:26:28,422
ทำไมต้องมองว่าเท่ากันล่ะ

262
00:26:28,505 --> 00:26:31,091
เป็นความผิดของเราเองที่เสียเอกราช

263
00:26:31,175 --> 00:26:33,302
พอได้แล้ว

264
00:26:34,803 --> 00:26:40,309
แต่นี่นะ ถ้าเราแต่ละคนฆ่าไอ้พวกญี่ปุ่นสักคน

265
00:26:41,476 --> 00:26:44,146
มันดับไฟแค้นของเราไม่ได้หรอก

266
00:26:44,229 --> 00:26:46,982
แต่อย่างน้อยเราก็มีอะไรให้ฝันถึง

267
00:26:48,567 --> 00:26:51,778
หยิบก้อนหินขึ้นมาด้วยมือข้างนี้

268
00:26:51,862 --> 00:26:55,741
แล้วทุบหัวไอ้ทหารนั่น…

269
00:26:56,408 --> 00:27:01,788
มือเย็นๆ จะได้อุ่นขึ้นเพราะเลือดของมัน

270
00:27:03,081 --> 00:27:08,086
แค่ได้รู้ว่าแมลงสาบที่บุกประเทศเรา
หายไปหนึ่งตัว

271
00:27:09,004 --> 00:27:12,883
ฉันก็มีความสุขจนล้นแล้ว!

272
00:27:14,343 --> 00:27:16,553
อย่าคุยเรื่องนี้เลย

273
00:27:19,264 --> 00:27:21,934
มันหนักหนาเกินไป…

274
00:27:24,937 --> 00:27:27,523
ที่จะอยู่กับความเกลียดชัง

275
00:27:31,777 --> 00:27:33,737
เหมือนพวกเราเนี่ย…

276
00:27:36,657 --> 00:27:39,576
ลูกๆ ของเราจะต้องใช้ชีวิตเหมือนถูกสาป

277
00:27:42,162 --> 00:27:43,997
ทำยังไงถึงจะจบเรื่องนี้ได้

278
00:27:58,095 --> 00:27:59,304
ทำไมคุณไม่ห้ามเขา

279
00:28:01,932 --> 00:28:03,350
ผมจะไปห้ามเขาได้ยังไง

280
00:28:03,433 --> 00:28:04,601
ถ้ามีใครปากโป้ง…

281
00:28:04,685 --> 00:28:06,311
ไม่มีใครพูดหรอก

282
00:28:06,395 --> 00:28:08,605
พวกเขานอนใต้หลังคาเดียวกับเรา
มาหลายเดือนแล้ว

283
00:28:08,689 --> 00:28:10,274
ปลาเน่าแค่ตัวเดียว…

284
00:28:10,357 --> 00:28:11,525
เงียบก่อน

285
00:28:13,986 --> 00:28:15,237
ใจเย็นๆ

286
00:28:16,738 --> 00:28:18,740
เราไม่ได้ทำอะไรผิด พวกเขาจะจับเราทำไม

287
00:28:20,033 --> 00:28:23,662
เขาพูดแบบนั้น แล้วเรายังให้อาหาร
ให้ที่พักเขาอยู่ มันไม่ผิดเหรอ

288
00:28:24,663 --> 00:28:27,082
ถ้าพวกญี่ปุ่นมาจับเรา

289
00:28:27,165 --> 00:28:28,792
แล้วใครจะดูแลซุนจา

290
00:28:29,835 --> 00:28:32,796
ไม่เป็นไรหรอกน่า เดี๋ยวคุณก็เห็นเอง

291
00:28:32,880 --> 00:28:35,174
คุณไม่รู้ซะหน่อย…

292
00:28:38,343 --> 00:28:40,846
คุณคะ อิ่มไหมคะ

293
00:28:41,555 --> 00:28:42,598
คุณนาย

294
00:28:42,681 --> 00:28:47,644
คุณเลี้ยงดูปูเสื่อเราอย่างดี
คุณดีกับเรามากไปแล้ว

295
00:29:22,763 --> 00:29:24,681
ซุนจา เป็นอะไร

296
00:29:24,765 --> 00:29:27,267
เมื่อคืนน้าพูดเรื่องโง่ๆ

297
00:29:27,351 --> 00:29:29,228
ตอนนี้ทุกคนเลยกลัวกันหมด

298
00:29:30,354 --> 00:29:33,607
กลัวเหรอ ใครกลัว

299
00:29:33,690 --> 00:29:40,405
ทุกคนเลย
ถึงจะไม่มีใครพูด แต่พวกเขาอยากให้น้าไป

300
00:29:42,241 --> 00:29:45,494
แต่จะให้น้าไปที่ไหน น้าไม่มีที่ไป

301
00:29:45,577 --> 00:29:48,622
ที่ไหนก็ได้ ไปซะเถอะ

302
00:29:52,793 --> 00:29:54,253
ซุนจา

303
00:29:54,336 --> 00:29:56,171
น้าแค่เมามากไปหน่อย

304
00:29:56,255 --> 00:29:59,925
เป็นคำพูดพล่อยๆ ของคนที่เหนื่อยหน่าย
กับความรู้สึกไร้อำนาจ

305
00:30:00,008 --> 00:30:01,552
หนูเข้าใจใช่ไหม

306
00:30:02,594 --> 00:30:03,929
ไม่เข้าใจ

307
00:30:04,012 --> 00:30:07,641
หนูไม่อยากทุบหัวคนญี่ปุ่น

308
00:30:08,892 --> 00:30:11,562
และหนูไม่อยากเสียพ่อกับแม่ไป

309
00:30:11,645 --> 00:30:13,188
ถ้าต้องอยู่คนเดียว

310
00:30:13,981 --> 00:30:15,482
ให้หนูตายซะยังดีกว่า

311
00:30:21,280 --> 00:30:23,615
ซุนจา ฟังให้ดีนะ

312
00:30:23,699 --> 00:30:28,287
ลืมเรื่องที่น้าพูดซะ

313
00:30:29,079 --> 00:30:33,166
น้าเป็นคนที่ไม่รู้แล้วว่า
จะใช้ชีวิตต่อไปยังไงในโลกใบนี้

314
00:30:35,419 --> 00:30:36,587
เข้าใจไหม

315
00:30:39,631 --> 00:30:40,716
ดีจ้ะ

316
00:31:19,338 --> 00:31:22,090
คุณเห็นนายซองคนหาปลาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

317
00:31:23,342 --> 00:31:24,885
สองสามวันแล้วค่ะ

318
00:31:25,511 --> 00:31:29,473
คิดว่าเขาน่าจะไปที่ไหน

319
00:31:30,641 --> 00:31:33,435
ขอโทษค่ะ
ฉันไม่รู้ว่าเขาไปทำอะไรที่ไหน

320
00:31:42,986 --> 00:31:44,112
พ่อ

321
00:31:44,821 --> 00:31:46,198
พ่อ!

322
00:31:48,367 --> 00:31:49,576
พ่อคะ!

323
00:31:52,162 --> 00:31:53,497
พ่อ!

324
00:31:56,166 --> 00:31:57,668
พ่อ!

325
00:31:59,169 --> 00:32:00,420
พ่อ!

326
00:32:13,350 --> 00:32:16,979
เราไม่เคยเห็นเขาทำอะไร
ที่แสดงความกระด้างกระเดื่อง

327
00:32:18,564 --> 00:32:20,274
แต่เขาทิ้งข้าวของเอาไว้ทั้งหมด

328
00:32:21,859 --> 00:32:23,944
และเขายังติดค่าเช่าเราอยู่สองเดือน

329
00:32:31,159 --> 00:32:33,704
แล้วคืนที่เกิดเรื่องล่ะ

330
00:32:35,831 --> 00:32:37,624
เขาดื่มมากเกินไปน่ะครับ

331
00:32:38,125 --> 00:32:40,294
คุณคิดว่านั่นจะทำให้เขาพ้นผิดได้หรือ

332
00:32:46,091 --> 00:32:49,553
ไม่ ไม่ครับ

333
00:32:49,636 --> 00:32:54,183
เราทุกคนต่างตกใจกับคำพูดของเขา

334
00:32:55,726 --> 00:32:57,603
แต่คุณไม่ได้มารายงานเรา

335
00:33:01,815 --> 00:33:04,860
ถ้าคุณพบเห็นคิดร้ายทำลายชาติ

336
00:33:04,943 --> 00:33:07,237
คุณมีหน้าที่จะต้องรายงานต่อเรา

337
00:33:09,281 --> 00:33:12,576
- นายท่านครับ
- กล้าดียังไงถึงพูดแทรก

338
00:33:19,166 --> 00:33:25,172
เราให้ความเจริญ ให้นวัตกรรม
ให้การศึกษาแก่คนหลังเขาพวกนี้

339
00:33:25,839 --> 00:33:28,717
แต่กลับมาโกหกกันหน้าด้านๆ

340
00:33:28,800 --> 00:33:30,135
ใจเย็นๆ ก่อน

341
00:33:30,219 --> 00:33:33,597
ครั้งนี้แค่ตักเตือนก็พอ

342
00:33:33,680 --> 00:33:36,600
เราอาจจะใจดีกับพวกมันมากเกินไป

343
00:33:36,683 --> 00:33:37,851
ช่วยไม่ได้

344
00:33:37,935 --> 00:33:39,937
ถ้ากดดันมากไป พวกมันจะระเบิดเอา

345
00:33:44,525 --> 00:33:46,401
ไม่มีโอกาสให้ทำผิดซ้ำสองนะ

346
00:33:48,654 --> 00:33:51,657
ถ้ารู้ว่าเขาอยู่ไหนให้บอกเราทันที

347
00:34:00,123 --> 00:34:02,960
คุณนายครับ
ผมได้ยินว่าคุณนายทำอาหารเก่งมาก

348
00:34:03,627 --> 00:34:08,422
ผมคงต้องมาเยือนสักครั้ง
จะได้รู้ว่าที่เขาว่ากันนั้นจริงไหม

349
00:34:11,385 --> 00:34:12,719
มาได้ทุกเมื่อค่ะ เรายินดีต้อนรับ

350
00:34:14,179 --> 00:34:15,222
ไปกันเถอะ

351
00:34:41,831 --> 00:34:43,583
เขารู้ได้ยังไงว่าต้องหนี

352
00:34:44,710 --> 00:34:45,918
มีคนเตือนเขาเหรอ

353
00:34:47,629 --> 00:34:48,839
ผมไม่ได้พูดอะไรนะ

354
00:35:04,688 --> 00:35:08,150
เราไม่มีทางกินหมดหรอก ย่าทำเยอะเกินไป

355
00:35:08,233 --> 00:35:10,027
แกต้องกินเยอะๆ

356
00:35:10,110 --> 00:35:11,570
ส่องกระจกดูตัวเองซะบ้าง

357
00:35:12,404 --> 00:35:15,073
มีแต่หนังหุ้มกระดูก

358
00:35:15,157 --> 00:35:16,617
ใส่ต้นหอมลงไป

359
00:35:19,578 --> 00:35:22,873
รีบเปิดน้ำเย็นราดมือเร็วเข้า

360
00:35:23,457 --> 00:35:27,419
มัวแต่ทำงานจนไม่ได้ทำอาหารเองเลยสินะ
เหมือนพ่อแกเปี๊ยบ

361
00:35:27,503 --> 00:35:29,421
บ้างานกันทั้งพ่อทั้งลูก

362
00:35:30,005 --> 00:35:31,798
ผมบอกให้พ่อขายร้านปาจิงโกะซะ

363
00:35:31,882 --> 00:35:35,928
อสังหาริมทรัพย์กำลังรุ่ง
เขาควรจะลงทุนทำห้างหรือหอพัก

364
00:35:36,011 --> 00:35:38,597
- เขายังไม่ได้บอกแกเหรอ
- อะไรครับ

365
00:35:38,680 --> 00:35:40,849
เขาจะเปิดสาขาที่สอง

366
00:35:42,684 --> 00:35:44,061
อย่าทำหน้าแบบนั้น

367
00:35:44,144 --> 00:35:46,396
แกก็รู้ว่าเขาคิดเรื่องนี้มานานแล้ว

368
00:35:48,315 --> 00:35:49,733
เขาจะไปเอาเงินมาจากไหน

369
00:35:49,816 --> 00:35:51,527
กู้ธนาคารไง

370
00:35:51,610 --> 00:35:53,820
ใครๆ ก็ทำแบบนี้กันทั้งนั้น

371
00:35:55,405 --> 00:35:59,201
เขาภูมิใจกับสิ่งที่สร้างมากับมือ

372
00:35:59,284 --> 00:36:02,246
ไม่มีพ่อที่ไหนอยากฟังว่าลูกอับอายขายหน้า

373
00:36:02,955 --> 00:36:04,540
ผมไม่ได้พูดเสียหน่อยว่าอาย

374
00:36:04,623 --> 00:36:06,625
ไม่ต้องพูดก็รู้

375
00:36:06,708 --> 00:36:12,381
อยู่มาจนป่านนี้
ย่ารู้ดีว่ากลิ่นความขายหน้าเป็นยังไง

376
00:36:15,342 --> 00:36:16,885
หยิบไข่มาให้ย่าซิ

377
00:36:26,728 --> 00:36:28,021
บอกมาตามตรงนะ

378
00:36:28,730 --> 00:36:31,400
แกจะกลับไปใช่ไหม จะไม่อยู่ที่นี่ใช่ไหม

379
00:36:33,068 --> 00:36:34,236
อะไรกันครับ

380
00:36:34,945 --> 00:36:39,533
พ่อแกอาจจะหลอกตัวเองว่า
สถานการณ์ของคนเกาหลีที่นี่ดีขึ้นแล้ว

381
00:36:39,616 --> 00:36:41,159
แต่ย่ารู้นะว่ามันไม่เปลี่ยน

382
00:36:42,870 --> 00:36:44,663
แกอยู่ที่อเมริกาปลอดภัยกว่า

383
00:36:45,789 --> 00:36:47,457
ปลอดภัยจากอะไรครับ

384
00:36:49,668 --> 00:36:50,711
โซโลมอน

385
00:36:50,794 --> 00:36:52,504
- โซโลมอน
- เอทสึโกะซัง

386
00:36:53,839 --> 00:36:57,384
ขอโทษนะ แต่แขกมากันเต็มร้านอาหาร
ฉันเลยกลับเร็วไม่ได้

387
00:36:58,135 --> 00:36:59,428
เราขาดคนมาทั้งสัปดาห์

388
00:37:00,012 --> 00:37:03,473
แถมอัปป้าของเธอบอกว่า
เขายุ่งจนไปรับฉันไม่ได้

389
00:37:05,100 --> 00:37:08,687
แต่ดูเธอสิ โตเป็นหนุ่มหล่อเลย

390
00:37:09,646 --> 00:37:12,107
โอ้ ชีวิตช่างไม่ยุติธรรม

391
00:37:12,191 --> 00:37:14,276
เธอไม่ควรดูดีขึ้นสิ โซโลมอน

392
00:37:14,359 --> 00:37:16,320
ในขณะที่ฉันเหี่ยวเอาๆ

393
00:37:16,403 --> 00:37:18,197
พูดอะไรน่ะครับ เอทสึโกะซัง

394
00:37:18,280 --> 00:37:19,740
คุณแทบไม่แก่ลงเลย

395
00:37:20,365 --> 00:37:21,700
เห็นไหม นี่แหละ

396
00:37:21,783 --> 00:37:24,203
พวกสาวอเมริกันคงหลงเธอน่าดู

397
00:37:24,286 --> 00:37:25,621
ฉันรู้หรอกน่า

398
00:37:26,371 --> 00:37:27,623
ตายละ พาจอน!

399
00:37:32,044 --> 00:37:34,671
บ้ารึไง โยนอาหารดีๆ ทิ้ง

400
00:37:34,755 --> 00:37:35,839
วางลงตรงนี้เลย

401
00:38:35,732 --> 00:38:37,067
"ข้าคือริกิโดซัง!"

402
00:38:50,581 --> 00:38:53,417
(ไฮชิว)

403
00:39:03,177 --> 00:39:06,555
ของโปรดของฮานะเลยใช่ไหมจ๊ะ

404
00:39:08,098 --> 00:39:09,391
ครับ

405
00:39:14,229 --> 00:39:16,148
ทำไมยังเก็บไว้อยู่

406
00:39:16,899 --> 00:39:19,401
ความผูกพันทางใจมั้งครับ

407
00:39:26,408 --> 00:39:28,744
ฮานะติดต่อมาบ้างไหมครับ

408
00:39:30,829 --> 00:39:32,039
ไม่จ้ะ

409
00:39:34,917 --> 00:39:38,462
แต่เราจ้างนักสืบคนใหม่ที่มีคนบอกว่าเก่งมาก

410
00:39:39,671 --> 00:39:41,048
ดูเหมือนจะยังมีหวัง

411
00:39:53,727 --> 00:39:55,187
มือของยายหนู…

412
00:39:56,980 --> 00:39:59,399
จะใหญ่กว่ามือฉันแล้วไหมนะ

413
00:40:00,734 --> 00:40:02,444
หรือเท่าๆ กัน

414
00:40:05,155 --> 00:40:08,617
คุณมั่นใจได้ยังไงว่าฮานะยังมีชีวิตอยู่

415
00:40:11,954 --> 00:40:14,248
เมื่อเธอมีลูกเป็นของตัวเอง เธอจะเข้าใจ

416
00:40:17,501 --> 00:40:19,878
ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับฮานะ…

417
00:40:22,422 --> 00:40:24,550
ฉันต้องสัมผัสอะไรได้แน่ๆ

418
00:40:27,344 --> 00:40:31,557
เธอก็เหมือนกัน เพราะเธอรักฮานะใช่ไหมล่ะ

419
00:40:36,019 --> 00:40:40,774
อัปป้า
เขายิ้มไม่หุบเลยนะตั้งแต่เธอกลับมา

420
00:40:40,858 --> 00:40:44,236
นึกว่ามีแต่ฉันคนเดียวซะอีก
ที่ทำให้เขายิ้มแบบนั้นได้

421
00:40:46,238 --> 00:40:48,490
แล้วก็แม่ของเธอ…

422
00:40:49,408 --> 00:40:50,909
เขาจะต้องภูมิใจมากแน่ๆ

423
00:40:52,828 --> 00:40:53,912
แน่นอนที่สุด

424
00:41:24,484 --> 00:41:27,196
พ่อคะ เกิดอะไรขึ้นตรงนั้น

425
00:41:28,864 --> 00:41:29,865
ซุนจา!

426
00:41:57,476 --> 00:41:59,186
รีบเดินเร็วเข้า!

427
00:42:08,070 --> 00:42:09,530
มาทางนี้

428
00:42:27,089 --> 00:42:31,426
- เอโนยา ยาโนยา!
- ทำอะไรน่ะ

429
00:42:32,052 --> 00:42:37,099
เอยาโน ยาโน เออกี เออชา!

430
00:42:37,182 --> 00:42:40,060
ไปทะเลกันดีกว่า

431
00:42:40,143 --> 00:42:41,144
เงียบ!

432
00:42:44,189 --> 00:42:48,235
ลอยอยู่เหนือเมฆ

433
00:42:48,318 --> 00:42:52,030
- ฟ้ากว้างไร้ขีดจำกัดใด
- หยุดร้อง!

434
00:42:54,032 --> 00:42:55,242
ไอ้ห่านี่!

435
00:42:57,202 --> 00:43:00,330
ผูกมิตรกับนางนวลโดดเดี่ยว

436
00:43:00,414 --> 00:43:02,416
เราจะสู้ไม่ถอย

437
00:43:05,294 --> 00:43:08,046
ผูกมิตรกับนางนวลโดดเดี่ยว
เราจะสู้ไม่ถอย

438
00:43:10,674 --> 00:43:14,678
เอโนยา ยาโนยา

439
00:43:14,761 --> 00:43:19,600
เอยาโน ยาโน เออกี เออชา!

440
00:43:19,683 --> 00:43:23,896
ไปทะเลกันดีกว่า

441
00:44:02,559 --> 00:44:06,688
(โตเกียว)

442
00:44:41,640 --> 00:44:43,350
(ชิฟฟลีย์ส)

443
00:44:44,726 --> 00:44:45,811
อรุณสวัสดิ์ค่ะ

444
00:44:52,442 --> 00:44:55,153
โยชิอิซามะ ขอบคุณที่ให้เกียรติใช้บริการค่ะ

445
00:45:00,075 --> 00:45:02,369
ผมเห็นเขาออกทีวี

446
00:45:02,452 --> 00:45:05,080
ค่ะ เขาเป็นลูกค้าคนสำคัญของสาขาเรา

447
00:45:08,041 --> 00:45:11,795
ยินดีต้อนรับค่ะ แบคซัง
ฉันจะพาไปที่ออฟฟิศนะคะ

448
00:45:11,879 --> 00:45:16,592
ก่อนอื่น เรารับมือในสาขาเราเองได้

449
00:45:16,675 --> 00:45:18,093
ดังนั้นช่วงฤดูร้อน…

450
00:45:21,680 --> 00:45:22,681
เชิญทางนี้ค่ะ

451
00:45:37,529 --> 00:45:38,864
(ชิฟฟลีย์ส
โซโลมอน แบค)

452
00:45:53,420 --> 00:45:55,923
- โซโลมอน แบค
- คุณแอนดรูว์

453
00:45:56,924 --> 00:45:59,009
- เรียกทอมเถอะ
- ผมได้ยินเกี่ยวกับคุณมามาก

454
00:45:59,927 --> 00:46:00,969
บอกผมมาตามตรง

455
00:46:02,012 --> 00:46:04,640
ผมต้องระวังคุณรึเปล่า เป็นอย่างนั้นใช่ไหม

456
00:46:05,349 --> 00:46:07,768
คุณไม่ต้องห่วงเรื่องผมหรอกครับ
ผมไม่คิดจะอยู่ยาว

457
00:46:09,186 --> 00:46:11,688
ดีครับ ยินดีต้อนรับ

458
00:46:13,524 --> 00:46:16,443
ขอโทษครับทุกท่าน
ช่วยฟังทางนี้หน่อยครับ

459
00:46:24,201 --> 00:46:25,202
เกิดอะไรขึ้น

460
00:46:29,998 --> 00:46:32,709
จักรพรรดิฮิโรฮิโตะสวรรคตแล้ว

461
00:46:32,793 --> 00:46:35,712
ตามประกาศอย่างเป็นทางการ
พระองค์สวรรคตด้วยโรคมะเร็ง

462
00:46:35,796 --> 00:46:37,089
เมื่ออายุ 87 พรรษา…

463
00:46:46,473 --> 00:46:51,103
วันนี้คนทั้งชาติจะไว้อาลัยให้แก่บุรุษผู้ยิ่งใหญ่…

464
00:46:51,186 --> 00:46:53,355
ปกครองช่วงที่ญี่ปุ่นยึดครองเกาหลี

465
00:46:53,438 --> 00:46:55,023
เคยถือเป็นสมมติเทพ…

466
00:46:55,107 --> 00:46:58,735
ปกครองในช่วงที่ญี่ปุ่นยึดครองเกาหลี…

467
00:46:58,819 --> 00:47:03,156
เป็นช่วงที่หลายครอบครัวต้อง
แตกกระสานซ่านเซ็นและเสียคนที่รักไป

468
00:47:29,850 --> 00:47:31,643
ซุนจา

469
00:48:01,215 --> 00:48:02,257
พ่อคะ

470
00:48:07,012 --> 00:48:08,013
พ่อ

471
00:48:13,227 --> 00:48:14,394
พ่อคะ

472
00:48:28,033 --> 00:48:29,618
เมื่อนานมาแล้ว

473
00:48:30,744 --> 00:48:34,206
พ่อสงสัยว่าทำไมโชคไม่เคยเข้าข้างพ่อ

474
00:48:35,958 --> 00:48:42,381
ทำไมพ่อถึงมีความสุขในแต่ละวัน
อย่างคนอื่นเขาไม่ได้

475
00:48:44,466 --> 00:48:47,970
แต่แล้วแม่ของลูกก็เข้ามาในชีวิต

476
00:48:49,304 --> 00:48:50,597
แล้วก็มีลูก…

477
00:48:52,349 --> 00:48:57,688
แล้วพ่อก็รู้ตัวว่ามันไม่เกี่ยวกับโชคเลย

478
00:48:59,523 --> 00:49:04,862
พ่อต้องพิสูจน์ตัวเองว่าพ่อคู่ควรกับลูก ซุนจา

479
00:49:07,239 --> 00:49:09,449
และเข้มแข็งขึ้น

480
00:49:10,617 --> 00:49:14,955
เพื่อขับไล่เงาร้ายของโลกใบนี้ออกไป

481
00:49:18,041 --> 00:49:20,127
อีกไม่นานลูกเองก็จะเข้มแข็ง

482
00:49:22,045 --> 00:49:25,132
ลูกจะมีลูกๆ ของตัวเอง

483
00:49:26,925 --> 00:49:31,805
และลูกก็ต้องพิสูจน์ว่าตัวเองคู่ควรเช่นกัน

484
00:49:34,474 --> 00:49:36,310
ลูกทำได้ ซุนจา

485
00:49:39,313 --> 00:49:40,898
พ่อเชื่อในตัวลูกนะ

486
00:50:10,886 --> 00:50:16,058
(เก้าปีต่อมา)

487
00:50:34,952 --> 00:50:36,745
นายครับ

488
00:50:36,828 --> 00:50:38,997
เป็นธรรมเนียมที่
นายหน้าค้าปลาคนใหม่ของเขต

489
00:50:39,081 --> 00:50:40,791
จะต้องไปเยี่ยมแสดงความเคารพเขาก่อน

490
00:50:42,793 --> 00:50:44,253
ครับ เขาเป็นคนโง่

491
00:50:44,336 --> 00:50:46,421
แต่เขาก็ยังเป็นพวกนั้น

492
00:50:50,050 --> 00:50:52,344
ก็ได้ ผมจะแสดงความเคารพเขา

493
00:50:52,427 --> 00:50:53,887
ด้วยการใส่ซองให้ทุกสัปดาห์

494
00:50:57,349 --> 00:51:00,978
แต่ถ้าเขาต้องการอย่างอื่น…

495
00:51:01,061 --> 00:51:03,856
ไม่ครับ แบบที่นายว่าก็เหมาะสมแล้ว

496
00:51:03,939 --> 00:51:07,484
ในเมื่อคุณยังไม่คุ้นกับการทำงานของเรา
และไม่คุ้นกับธรรมเนียมของเรา…

497
00:51:07,568 --> 00:51:09,611
ไม่ต้องมาสอนผมว่าที่นี่ทำงานกันยังไง

498
00:51:13,448 --> 00:51:14,616
ซุนจา…

499
00:51:55,616 --> 00:51:57,326
เด็กสาวคนนั้นเป็นใคร

500
00:51:58,368 --> 00:51:59,912
สาวคนไหนครับ

501
00:52:02,664 --> 00:52:03,916
คนนั้นน่ะ

502
00:52:04,583 --> 00:52:09,463
ซุนจา ซุนจา
ดูสิ ฉันเก็บปลาตัวใหญ่สุดไว้ให้เลยนะ

503
00:52:12,007 --> 00:52:13,717
ไม่ใช่คนสำคัญหรอกครับ

504
00:52:16,845 --> 00:52:22,267
รู้สึกว่าแม่ของหล่อน
จะเป็นเจ้าของบ้านเช่าในย่านยองโด

505
00:52:23,101 --> 00:52:24,394
เป็นแม่ม่าย

506
00:54:22,721 --> 00:54:24,723
คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี