1 00:00:01,668 --> 00:00:04,421 เอาละ คือฉันตระหนักอะไรได้บางอย่าง 2 00:00:05,005 --> 00:00:07,466 สิ่งที่ฉันตระหนัก คือปัญหาหนึ่งของฉัน 3 00:00:07,549 --> 00:00:09,551 คือฉันค่อนข้างต่อต้านสิ่งใหม่ๆ 4 00:00:09,635 --> 00:00:12,554 ฉันพูดคำว่าไม่บ่อยเกินไป มาจากความกลัวทั้งนั้น 5 00:00:13,597 --> 00:00:17,392 ฉันเลยตัดสินใจว่าจะเริ่ม พูดคำว่า "ได้" มากขึ้น 6 00:00:17,476 --> 00:00:19,937 ตอนที่คุณขอใครมาขับรถให้ 7 00:00:20,020 --> 00:00:23,148 ฉันตอบ "ได้" เพียงเพราะบางที ฉันอาจได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ 8 00:00:23,232 --> 00:00:25,984 เอาเป็นว่าสิ่งที่ฉันพยายามจะพูดคือ 9 00:00:26,485 --> 00:00:29,154 ฉันว่าคุณสามารถช่วยฉัน กับเรื่องสำคัญๆ ในชีวิต 10 00:00:29,238 --> 00:00:31,281 และฉันขอบคุณสำหรับโอกาสนี้ 11 00:00:33,992 --> 00:00:35,536 พูดกับผมอยู่เหรอ 12 00:00:37,663 --> 00:00:38,872 ใช่ 13 00:00:38,956 --> 00:00:40,123 โทษทีสาวน้อย 14 00:00:40,207 --> 00:00:44,211 มีช่วงเสียงบางช่วงของเสียงผู้หญิง ที่ผมไม่ได้ยินแล้ว 15 00:00:44,294 --> 00:00:46,505 อย่างน้อยฉันก็ดีใจ ที่คุณรู้ว่าฉันเป็นผู้หญิง 16 00:00:46,588 --> 00:00:49,049 จากใจจริง ผมขอบคุณที่คุณมาช่วย 17 00:00:49,132 --> 00:00:52,511 อย่างที่รู้ ผมคงไม่ออกมาเจอผู้คน 18 00:00:52,594 --> 00:00:54,596 หากไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนขั้นสุด 19 00:00:54,680 --> 00:00:57,516 ใช่ ฟังดูเหมือนคุณมีเรื่องใหญ่มาก เรากำลังจะไปไหน 20 00:00:57,599 --> 00:01:00,811 บ้านเพื่อนเก่าที่เป็นนักเขียน ที่จริงต้องเรียกศัตรูจึงจะถูก 21 00:01:01,645 --> 00:01:05,022 เขาเป็นคนบื้อไร้พรสวรรค์ ที่ขโมยสุดที่รักของผมไป 22 00:01:05,107 --> 00:01:07,150 เราไม่ได้คุยกันมา 40 ปีแล้ว 23 00:01:07,234 --> 00:01:11,363 เขาเพิ่งติดต่อมา ขอให้ผมไปพบเขา 24 00:01:12,281 --> 00:01:14,575 เขาบอกว่าเขาอยากขอโทษ 25 00:01:16,243 --> 00:01:17,327 ดีจังเลย 26 00:01:17,411 --> 00:01:19,413 - คุณสองคนจะคืนดีกันเหรอ - เปล่า 27 00:01:21,623 --> 00:01:23,917 ผมจะไปเอาเมียมัน 28 00:01:51,778 --> 00:01:54,031 ฉันไม่แน่ใจว่าฉัน สบายใจกับเรื่องนี้แค่ไหน 29 00:01:54,114 --> 00:01:56,783 ไม่ต้องห่วง ผมใช้เวลาแค่ 15 นาที 30 00:01:56,867 --> 00:01:58,702 ฉันไม่ได้กังวลเรื่องระยะเวลา 31 00:01:58,785 --> 00:02:01,288 แต่เป็นเรื่องที่คุณ จะไปเอากับภรรยาคนอื่น 32 00:02:01,371 --> 00:02:04,458 ผมไม่ได้จะไปมีเซ็กซ์กับเมียเขา 33 00:02:04,541 --> 00:02:07,628 แอนเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว ผมแค่พูดเปรียบเปรย 34 00:02:07,711 --> 00:02:10,172 ผมมาเพื่อทำให้ปีเตอร์อับอาย 35 00:02:10,255 --> 00:02:14,343 ทำให้เขาพังจนซ่อมไม่ได้ โดยการโอ้อวดความสำเร็จของผม 36 00:02:15,886 --> 00:02:18,096 ฟังดูน่าสมเพชมาก และซับซ้อนเกินความจำเป็น 37 00:02:19,014 --> 00:02:20,724 หนังสือผมก็ได้รับคำวิจารณ์แบบนั้น 38 00:02:21,391 --> 00:02:25,229 แต่นั่นก็ไม่ได้หยุดผม จากการชนะปีเตอร์ในแขนงนั้น 39 00:02:25,312 --> 00:02:29,107 ผมจะเอาความสำเร็จด้านวรรณกรรมของผม ไปฟาดเขาให้หนัก 40 00:02:29,191 --> 00:02:33,111 และเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ผมจะดึงมันออกมา 41 00:02:33,195 --> 00:02:34,321 อย่าดึงออกมา 42 00:02:34,404 --> 00:02:38,283 ดึงแน่ ผมจะดึงออกมา และเอาไปยัดใส่หน้าเขา 43 00:02:41,119 --> 00:02:43,247 - เนบิวลาของผม - โล่งอกไปที 44 00:02:43,330 --> 00:02:45,707 คุณช่วยได้ พูดให้ผมดูดีไง 45 00:02:45,791 --> 00:02:47,918 ไม่ต้องพูดถึงเรื่องวิดีโอเกม 46 00:02:48,001 --> 00:02:50,003 เพราะเป็นสิ่งที่วงการวรรณกรรมดูแคลน 47 00:02:50,087 --> 00:02:51,088 พูดถึงหนังสือผมพอ 48 00:02:52,464 --> 00:02:53,841 ฉันไม่ได้เตรียมใจมา 49 00:02:53,924 --> 00:02:57,636 บางครั้งคำตอบที่ได้ ไม่ได้มาจากสิ่งที่คิด 50 00:02:57,719 --> 00:02:59,763 กระโดดเข้ามาเลย ความประหลาดรออยู่ 51 00:02:59,847 --> 00:03:01,640 อาจเรียนรู้อะไรใหม่ๆ ก็ได้ 52 00:03:02,766 --> 00:03:04,768 สวัสดีค่ะ คุณคงเป็นคุณลองบอททอม 53 00:03:05,269 --> 00:03:07,229 ใช่ ถูกต้องครับ 54 00:03:07,312 --> 00:03:09,106 และคุณคือ 55 00:03:09,189 --> 00:03:12,442 แมกดาค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ปีเตอร์รอคุณอยู่ 56 00:03:23,161 --> 00:03:26,290 - บ้านสวยจัง - ขอบใจพ่อหนุ่ม 57 00:03:26,790 --> 00:03:27,791 ฉันเป็นผู้หญิง 58 00:03:28,876 --> 00:03:32,087 อ่า ขอโทษที เข้าใจผิดจากทรงผม 59 00:03:32,671 --> 00:03:34,256 - ปีเตอร์ - คาร์ล 60 00:03:37,134 --> 00:03:39,595 สวัสดีเพื่อนยาก 61 00:03:40,762 --> 00:03:43,432 ไม่เจอกันนานเลย 62 00:03:43,515 --> 00:03:45,058 นานจริงๆ 63 00:03:46,476 --> 00:03:50,314 - คุณดูดี - ผมดูแย่มาก แต่รู้สึกดีมาก 64 00:03:50,397 --> 00:03:52,107 ดีใจที่ได้เจอ 65 00:03:54,693 --> 00:03:57,154 - ขอโทษค่ะ สวัสดีค่ะ ฉัน… - นี่คนขับรถผม 66 00:03:59,448 --> 00:04:01,450 ใช่ ฉันเป็นคนขับรถ 67 00:04:02,659 --> 00:04:04,036 แต่คุณก็เข้ามาด้วย 68 00:04:05,579 --> 00:04:06,580 ใช่ค่ะ 69 00:04:07,414 --> 00:04:08,999 เป็นการตัดสินใจที่แปลกดี 70 00:04:09,708 --> 00:04:11,752 - ยินดีที่ได้รู้จัก - ยินดีที่ได้รู้จัก 71 00:04:11,835 --> 00:04:13,712 ทุกคนสบายดีไหมคะ 72 00:04:14,588 --> 00:04:16,839 ดื่มอะไรหน่อยไหมคะ ชา น้ำมะนาว 73 00:04:16,923 --> 00:04:19,134 วิสกี้ เพียวๆ คนขับรถของผมก็เช่นกัน 74 00:04:20,761 --> 00:04:23,472 - ยังหัววันอยู่เลย - จริงอยู่ 75 00:04:24,056 --> 00:04:25,057 และฉันต้องขับรถ 76 00:04:25,974 --> 00:04:27,100 ช่างเป็นมืออาชีพจริงๆ 77 00:04:27,184 --> 00:04:29,853 ผมจ้างคนที่ดีที่สุดเสมอ เดี๋ยวผมดื่มของเธอเอง 78 00:04:31,980 --> 00:04:33,148 ได้ค่ะ 79 00:04:34,441 --> 00:04:36,235 เธอน่ารักดีนะ 80 00:04:36,318 --> 00:04:37,903 นั่นแมกดา 81 00:04:38,487 --> 00:04:42,658 เธออยู่กับผมมาหลายปีแล้ว ไม่รู้ว่าถ้าขาดเธอไปจะเป็นอย่างไร 82 00:04:42,741 --> 00:04:43,742 น่าสนใจ 83 00:04:45,077 --> 00:04:46,411 น่าสนใจมาก 84 00:04:46,495 --> 00:04:49,373 เฮ้ นี่คุณเหรอ ซี.ดับบิว. 85 00:04:50,582 --> 00:04:51,583 ใช่ 86 00:04:52,668 --> 00:04:54,795 แปลกใจที่คุณยังเก็บไว้ 87 00:04:54,878 --> 00:04:58,173 ต้องเก็บสิ นับเป็นช่วงเวลา ที่ดีที่สุดช่วงหนึ่งของชีวิตเลย 88 00:04:59,216 --> 00:05:00,592 จริงด้วย 89 00:05:01,718 --> 00:05:03,595 เป็นช่วงที่ผมพบกับแอน 90 00:05:06,181 --> 00:05:07,182 ใช่ 91 00:05:08,475 --> 00:05:12,187 และเราได้สร้าง ครอบครัวแสนน่ารักนี้ด้วยกัน 92 00:05:13,605 --> 00:05:15,732 หลานสิบคน เชื่อไหมล่ะ 93 00:05:15,816 --> 00:05:18,026 หลานเยอะมาก ผมมี 12 คน 94 00:05:19,403 --> 00:05:21,196 - นี่ก็คนหนึ่ง - หือ 95 00:05:21,280 --> 00:05:23,282 คนขับรถของคุณเป็นหลานสาวคุณเหรอ 96 00:05:24,199 --> 00:05:26,952 แคลเพอร์เนีย เธอเป็นแฟนตัวยงของผม 97 00:05:29,121 --> 00:05:31,540 - ใช่ค่ะ - เป็นหญิงรักหญิงด้วย 98 00:05:34,293 --> 00:05:35,294 ใช่ค่ะ 99 00:05:36,587 --> 00:05:37,713 ใช่ค่ะ ใช่ 100 00:05:38,964 --> 00:05:42,134 รางวัลเนบิวลา สิ่งที่คุ้นเคย 101 00:05:42,759 --> 00:05:45,888 แน่นอนว่านี่ของแอน ทั้งหมดนี้เลย 102 00:05:46,763 --> 00:05:48,724 เธอได้รับความชื่นชมอย่างมาก 103 00:05:49,433 --> 00:05:52,436 ส่วนปีเตอร์ เขาเป็นคน… 104 00:05:52,519 --> 00:05:55,606 ขยันมาก จริงไหม 105 00:05:55,689 --> 00:05:57,482 จะว่าอย่างนั้นก็ได้ 106 00:05:57,566 --> 00:06:01,153 ไม่งั้นจะใช้คำใดอธิบายคนที่เขียน นวนิยายขนาดสั้น 19 เล่ม 107 00:06:01,236 --> 00:06:05,282 สิบเก้าเล่ม และเป็นเรื่อง ของตัวละครตัวเดิมหมดเลย 108 00:06:05,824 --> 00:06:07,743 ชื่อว่า "วงจรแฮมเมอร์ฟอลล์" 109 00:06:08,994 --> 00:06:10,454 คงไม่รู้จักสินะ 110 00:06:11,371 --> 00:06:13,081 อยากจะอ่านสักเล่มไหม 111 00:06:13,916 --> 00:06:15,542 อยากค่ะ ขอบคุณ ดีจัง 112 00:06:16,084 --> 00:06:19,630 - เริ่มด้วยเล่มนี้ เป็นของแอน - ได้ค่ะ 113 00:06:19,713 --> 00:06:21,215 เธอเป็นอัจฉริยะที่แท้จริง 114 00:06:21,298 --> 00:06:23,592 ใช่แล้ว เป็นคนพิเศษจริงๆ 115 00:06:24,676 --> 00:06:25,969 มาแล้วค่ะ 116 00:06:27,054 --> 00:06:28,472 ขอบคุณครับ 117 00:06:34,895 --> 00:06:39,816 สำหรับเรื่องที่คุณมาวันนี้ 118 00:06:40,859 --> 00:06:42,778 สาวๆ ผมขอคุยกับเพื่อนคนนี้สักครู่ 119 00:06:45,697 --> 00:06:47,908 ไม่อยากให้คุณต้องเสียเวลามาก 120 00:06:47,991 --> 00:06:53,580 ไม่เลย 40 ปีนับว่านานพอแล้ว ที่จะรอคำขอโทษ 121 00:06:54,498 --> 00:06:56,959 นานจริงๆ 122 00:07:02,506 --> 00:07:04,424 ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน 123 00:07:09,179 --> 00:07:10,848 เมื่อคุณพร้อม 124 00:07:11,598 --> 00:07:13,267 ผมพร้อมมาก 125 00:07:14,017 --> 00:07:15,060 ผมก็ด้วย 126 00:07:20,649 --> 00:07:21,650 เอาเลย 127 00:07:21,733 --> 00:07:22,734 ผมเหรอ 128 00:07:23,944 --> 00:07:25,571 ผมไม่ใช่คนที่จะขอโทษ คุณต่างหาก 129 00:07:26,280 --> 00:07:27,573 ไม่ใช่ผม 130 00:07:29,950 --> 00:07:32,369 แล้วผมขับมาถึงที่นี่ทำไม 131 00:07:35,998 --> 00:07:38,375 คุณจะมาขอโทษผม 132 00:07:38,458 --> 00:07:42,671 ฝันไปเถอะ คุณเป็นคนติดต่อผม 133 00:07:42,754 --> 00:07:44,673 บอกว่าอยากเคลียร์เรื่องอดีต 134 00:07:45,299 --> 00:07:47,050 - เคลียร์เรื่องอดีต - ใช่ 135 00:07:48,468 --> 00:07:50,262 ให้ตายสิ 136 00:07:51,722 --> 00:07:56,727 จินนี ลูกสาวผม เหมือนแม่ของเธอเลย หัวรั้น 137 00:07:57,895 --> 00:07:59,271 เธอคงเป็นคนคิดแผนการนี้ 138 00:08:01,565 --> 00:08:03,400 คุณคิดว่าผม… 139 00:08:03,483 --> 00:08:06,361 ผมมีอะไรที่จะต้องขอโทษ 140 00:08:08,155 --> 00:08:09,990 ที่ทำขาตั้งสามขาหัก 141 00:08:10,073 --> 00:08:13,493 คุณหายไปจากชีวิตของพวกเรา คาร์ล 142 00:08:14,786 --> 00:08:18,498 คุณไม่มางานศพของแอนด้วยซ้ำ 143 00:08:20,209 --> 00:08:21,793 เธอเลือกแล้ว 144 00:08:21,877 --> 00:08:23,170 เข้าใจแล้ว 145 00:08:25,255 --> 00:08:27,257 ผมสงสัยมาตลอดว่าคุณอิจฉา 146 00:08:27,341 --> 00:08:29,468 อิจฉาอะไร หัวนมเหรอ 147 00:08:29,551 --> 00:08:34,264 ผู้ชายที่โง่จนถูกลูกหลานตัวเองหลอก ไม่มีอะไรต้องอิจฉา 148 00:08:34,347 --> 00:08:35,807 พอได้แล้ว 149 00:08:36,767 --> 00:08:38,143 ไปได้แล้ว 150 00:08:41,145 --> 00:08:42,606 ผมไม่ไปจนกว่าจะได้คำขอโทษ 151 00:08:42,688 --> 00:08:46,109 อย่ามาพูดจาไร้สาระ ผมต้องขอโทษคุณเรื่องอะไร 152 00:08:46,193 --> 00:08:47,194 ไม่รู้สิ 153 00:08:47,277 --> 00:08:50,989 อาจเป็นเรื่องที่คุณเกาะแอนดัง 154 00:08:51,073 --> 00:08:52,407 ทำให้เธอมองผมในแง่ลบ 155 00:08:52,491 --> 00:08:55,577 คุณกลายเป็นคนโอ้อวด ตั้งแต่ได้รับรางวัลเนบิวลา 156 00:08:56,161 --> 00:08:58,247 สบประมาทผมในทุกย่างก้าว 157 00:08:58,330 --> 00:08:59,331 ผมไม่ได้ทำ… 158 00:08:59,414 --> 00:09:02,251 คุณบอกแอนว่าผม เก่งด้านปริมาณแต่ด้อยคุณภาพ 159 00:09:02,334 --> 00:09:05,003 คุณขาดบริบทของคำพูดนั้น แต่ผมยังคงยืนยันตามนั้น 160 00:09:05,087 --> 00:09:07,506 คุณทำทุกอย่างเพื่อให้เธอเกลียดผม 161 00:09:07,589 --> 00:09:10,884 ใช่ผมเหรอที่ทำให้คุณ เกิดมามีหน้าตาบูดเบี้ยวแบบนี้ 162 00:09:10,968 --> 00:09:13,095 ต้องไปโทษแม่คุณโน่น 163 00:09:13,178 --> 00:09:15,430 ไอ้สารเลว 164 00:09:15,514 --> 00:09:16,932 เฮ้ๆ เฮ้ 165 00:09:17,683 --> 00:09:19,351 กล้ามากที่มาเหยียบที่นี่ 166 00:09:19,434 --> 00:09:26,108 เหมือนกันแหละ กล้าเขียน แฮมเมอร์ฟอลล์มาได้ตั้ง 19 เล่ม 167 00:09:26,191 --> 00:09:29,945 ระหว่างที่แต่งงานกับหนึ่งในนักเขียน ที่เก่งกาจที่สุดแห่งยุค 168 00:09:30,028 --> 00:09:32,990 แอนชอบเรื่องวงจรแฮมเมอร์ฟอลล์มาก 169 00:09:33,073 --> 00:09:35,868 - เธอชมว่ามีสีสันและจี๊ดจ๊าด - "จี๊ดจ๊าด" 170 00:09:35,951 --> 00:09:38,328 ผมเห็นด้านในปกหนังสือแล้ว 171 00:09:38,412 --> 00:09:40,747 ทุกเล่มใช้คำชมเดียวกันหมด 172 00:09:40,831 --> 00:09:42,583 สงสัยผมคงมาตรฐานไว้ได้ 173 00:09:42,666 --> 00:09:44,626 หรือว่าเล่มที่ 20 ล่าช้าด้วยเหตุนี้ 174 00:09:44,710 --> 00:09:47,254 หาคนอ่านไม่ได้สิท่า 175 00:09:47,337 --> 00:09:49,464 ไม่เคยเขียนเล่มที่ 20 ต่างหาก 176 00:09:50,340 --> 00:09:52,217 ตอนที่ผมสูญเสียแอน ผมสูญเสียแรงบันดาลใจ 177 00:09:52,301 --> 00:09:56,805 ขอร้อง อย่ามาโทษแอน สำหรับการเป็นหมันด้านวรรณกรรมของคุณ 178 00:09:56,889 --> 00:10:00,309 สมัยนี้หนังสือของคุณ ได้รับคำชมอะไรบ้าง 179 00:10:00,392 --> 00:10:03,604 นิตยสารฮาร์เปอร์ส บอกว่าหนังสือเล่มล่าสุดของผม 180 00:10:03,687 --> 00:10:06,565 คือ "กามารมณ์ทางอวกาศที่ยิงไม่ยั้ง" 181 00:10:07,482 --> 00:10:09,276 เกิดอะไรขึ้นกับคุณ 182 00:10:10,110 --> 00:10:11,820 ตอนหนุ่มคุณดูเจิดจรัสมาก 183 00:10:11,904 --> 00:10:13,113 เรื่องน้ำตานั่น… 184 00:10:14,489 --> 00:10:15,991 ประสบความสำเร็จ 185 00:10:16,074 --> 00:10:18,994 แต่คุณเขียนไตรภาคไม่จบ ทำไม 186 00:10:19,077 --> 00:10:20,871 ผมเขียนอยู่ 187 00:10:20,954 --> 00:10:25,209 คุณคงไม่รู้ แต่งานเขียนที่ดีต้องใช้เวลา 188 00:10:25,292 --> 00:10:28,587 แล้ว 42 ปีของการสำมะเลเทเมา ต้องใช้อะไรบ้าง 189 00:10:35,511 --> 00:10:37,763 ผมได้รางวัลเนบิวลา 190 00:10:39,097 --> 00:10:42,184 ถึงคุณเขียนหมื่นเล่ม ก็ไม่มีวันได้รับรางวัลนั้น 191 00:10:42,267 --> 00:10:46,772 ส่วนผม ถึงไม่สามารถเขียนหนังสือ ได้อีกแม้แต่คำเดียวตลอดชีวิตนี้ 192 00:10:47,564 --> 00:10:50,901 แต่ผมก็จะยังมีข้อพิสูจน์ 193 00:10:50,984 --> 00:10:54,905 ว่าหนังสือเล่มแรกของผม เป็นงานของอัจฉริยะ 194 00:10:54,988 --> 00:10:56,782 แต่ภาคต่อ… 195 00:10:58,742 --> 00:11:00,869 เทียบไม่ได้เลยใช่ไหม 196 00:11:00,953 --> 00:11:02,579 ค่อนข้างอ่อนเปลี้ย 197 00:11:09,336 --> 00:11:13,465 เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร เทียบเราได้เหรอ ไม่มีทาง 198 00:11:13,549 --> 00:11:16,260 เมื่อกี้ดุเดือดมาก พร้อมจะออกจากที่นี่หรือยังปู่ 199 00:11:16,343 --> 00:11:19,847 ไม่ ไม่เลย ไม่ ผมยังไม่ไป ต้องไปเอากับเมียเขาก่อน 200 00:11:19,930 --> 00:11:21,139 รู้แล้ว เป็นการเปรียบเปรย 201 00:11:21,223 --> 00:11:25,561 ไม่ ตรงตัวเลย ผมจะไปมีเซ็กซ์กับเมียใหม่เขา 202 00:11:25,644 --> 00:11:28,522 - คุณพูดถึงใคร - แม่สาวใหญ่จากยุโรปตะวันออกนั่น 203 00:11:28,605 --> 00:11:30,482 ผมจะเอาเธอมาเป็นของผม 204 00:11:30,566 --> 00:11:32,359 แมกดาเป็นพยาบาลของเขา 205 00:11:34,319 --> 00:11:35,988 ถ้าอย่างนั้นเรื่องก็เปลี่ยน 206 00:11:36,780 --> 00:11:38,532 ผมจะไปเอากับพยาบาลเขา 207 00:11:38,615 --> 00:11:39,950 ให้ตายสิ 208 00:11:40,617 --> 00:11:42,035 ทุกอย่างโอเคไหมคะ 209 00:11:42,119 --> 00:11:43,412 - ค่ะ - ไม่ 210 00:11:43,912 --> 00:11:45,497 - อยู่รับประทานข้าวเย็นไหมคะ - ไม่ค่ะ 211 00:11:45,581 --> 00:11:46,790 ครับ 212 00:11:48,917 --> 00:11:50,210 ได้ค่ะ 213 00:11:56,884 --> 00:12:01,263 ไก่นี่อร่อยมาก แมกดา คุณทำอาหารเก่งมาก 214 00:12:01,889 --> 00:12:04,141 - ไม่เลยค่ะ ฉันไม่ได้… - ไม่ๆ ไม่ต้องถ่อมตัว 215 00:12:04,224 --> 00:12:06,810 ชุ่มฉ่ำดีจริงๆ 216 00:12:06,894 --> 00:12:09,146 คาร์ล เธอไม่ได้เป็นคนทำอาหาร 217 00:12:09,229 --> 00:12:10,606 เธอเป็นพยาบาลไง 218 00:12:10,689 --> 00:12:14,359 - อย่ามาเถียงปู่ คาสซานดรา - แคลเพอร์เนีย 219 00:12:14,443 --> 00:12:16,445 อ้อ ใช่ 220 00:12:16,528 --> 00:12:19,239 ผมสับสนชื่อเธอ กับชื่อหลานคนอื่นๆ ของผม 221 00:12:20,949 --> 00:12:24,661 ครอบครัวลองบอตทอม ขึ้นชื่อเรื่องลูกดก 222 00:12:27,915 --> 00:12:29,750 ดีใจที่คุณชอบอาหาร คาร์ล 223 00:12:30,375 --> 00:12:35,005 เป็นคำชมอันมีค่าจากผู้ชาย ที่รอบรู้เรื่องการย่างไก่ 224 00:12:35,881 --> 00:12:40,260 รู้ไหมว่าปู่คุณเป็นคนขายไก่ ที่งานเทศกาลประจำรัฐ 225 00:12:40,802 --> 00:12:43,013 เป็นงานเรเนสซองส์ 226 00:12:43,639 --> 00:12:46,350 และผมเป็นเจ้าแห่งการย่างผู้ยิ่งใหญ่ 227 00:12:46,433 --> 00:12:49,311 ของร้านขายไก่ย่างที่ได้รับรางวัล 228 00:12:49,895 --> 00:12:52,898 ถึงว่าคุณไม่ได้ออก ผลงานหนังสือดีๆ มา 40 ปี 229 00:12:53,941 --> 00:12:55,526 มัวแต่หมักไก่นี่เอง 230 00:12:55,609 --> 00:12:57,694 ผมยุ่งกับการเขียนไตรภาคให้จบ 231 00:12:58,195 --> 00:12:59,196 ซึ่งได้รับรางวัลด้วย 232 00:12:59,279 --> 00:13:03,534 - แค่หนึ่งเล่ม - ใช่ แต่ละเล่มมีความแตกต่าง 233 00:13:03,617 --> 00:13:08,539 บางคนไม่ชอบเขียน หนังสือเล่มเดิมซ้ำ 19 รอบ 234 00:13:08,622 --> 00:13:10,415 เขาเรียกว่าหนังสือชุด 19 เล่ม 235 00:13:11,375 --> 00:13:13,460 เหรอ เรียกอย่างนั้นก็ได้ 236 00:13:14,044 --> 00:13:18,131 พอพูดถึงการทำอะไรซ้ำซ้อน ไม่มีที่สิ้นสุด ผมขอเติมอีกสักแก้ว 237 00:13:19,174 --> 00:13:20,676 พยาบาล 238 00:13:20,759 --> 00:13:23,804 ปู่จะดื่มเร็วขนาดไหนก็เรื่องของปู่ แคลิฟอร์เนีย 239 00:13:26,056 --> 00:13:27,474 ผมว่าคุณดื่มพอแล้ว 240 00:13:27,558 --> 00:13:29,601 ผมเพิ่งจะเริ่มเอง 241 00:13:29,685 --> 00:13:30,936 งั้นเหรอ 242 00:13:31,645 --> 00:13:33,814 ผมมองเห็นแต่ผู้ชายที่ชีวิตจบแล้ว 243 00:13:35,107 --> 00:13:38,277 เอาละ ผมขอตัว 244 00:13:38,360 --> 00:13:40,487 - ขอบคุณค่ะ สนุกมาก - ไปห้องน้ำ 245 00:14:15,981 --> 00:14:17,024 เจอแล้ว 246 00:14:21,653 --> 00:14:23,780 คนขายไก่งั้นเหรอ 247 00:14:41,006 --> 00:14:43,550 คนขายไก่คนนี้… 248 00:14:45,260 --> 00:14:48,347 ขออึบนโต๊ะทำงานเอ็งหน่อยแล้วกัน 249 00:15:02,444 --> 00:15:06,990 แคลเพอร์เนีย คุณเป็นเลสเบี้ยนมานานเท่าไรแล้ว 250 00:15:07,074 --> 00:15:11,328 - ฉันไปดูเขาดีกว่า - ไม่ต้อง ผมมาแล้ว 251 00:15:11,411 --> 00:15:12,538 นี่อะไร 252 00:15:12,621 --> 00:15:15,415 ผมต้องขออภัย สำหรับการล่วงล้ำของผมก่อนหน้านี้ 253 00:15:16,291 --> 00:15:18,836 ตอนนี้ผมรู้สึก เป็นตัวของตัวเองมากขึ้น 254 00:15:18,919 --> 00:15:20,420 ไม่แน่ใจว่าควรสบายใจดีไหม 255 00:15:25,050 --> 00:15:26,760 ผมไม่ขอรบกวนเวลาคุณแล้ว 256 00:15:26,844 --> 00:15:28,470 คาลามารี ไปกันได้แล้ว 257 00:15:28,554 --> 00:15:30,681 ไปสตาร์ตรถ เดี๋ยวปู่ตามไป 258 00:15:30,764 --> 00:15:31,807 ได้ 259 00:15:32,933 --> 00:15:36,228 ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับอาหารนะคะ 260 00:15:36,311 --> 00:15:37,354 และสำหรับหนังสือ 261 00:15:37,437 --> 00:15:38,981 ฉันจะอ่านทั้งสองเล่มเลย 262 00:15:39,064 --> 00:15:42,776 และขอโทษด้วยค่ะ และได้ค่ะ 263 00:15:42,860 --> 00:15:45,070 - เดี๋ยวฉันไปส่งค่ะ - ไม่ต้องค่ะ ไม่เป็นไร 264 00:15:45,153 --> 00:15:47,823 - ให้ฉันไปส่งเถอะค่ะ - ได้ค่ะ 265 00:15:52,995 --> 00:15:54,955 เราอย่าได้จากกันแบบไม่ดีเลย 266 00:15:55,998 --> 00:15:58,000 จริงๆ ผมเคารพคุณ 267 00:15:58,709 --> 00:16:01,420 ไม่เคารพได้ไง คุณเขียนหนังสือตั้ง 19 เล่ม 268 00:16:01,503 --> 00:16:02,880 น่าชื่นชมอยู่ 269 00:16:04,047 --> 00:16:07,759 แต่เป็นเลขที่แปลกอยู่นะ เลข 19 ทำไมไม่เขียน 20 เล่มเลย 270 00:16:09,761 --> 00:16:12,389 อ้อใช่ คุณเลิกเขียนหลังจากที่แอนตาย 271 00:16:13,098 --> 00:16:18,854 คุณสูญเสียแรงบันดาลใจ หรือ… อาชีพการงานเลย 272 00:16:20,272 --> 00:16:25,569 Annihilation Entire เล่มที่ 20 ของซีรีส์แฮมเมอร์ฟอลล์ 273 00:16:25,652 --> 00:16:27,029 จะเอามาทำอะไร 274 00:16:27,112 --> 00:16:29,907 คุณนั่นแหละจะทำอะไร ไหนบอกว่าไม่เคยเขียนไง 275 00:16:29,990 --> 00:16:34,411 แต่คุณเอาไว้ในลิ้นชักโต๊ะทำงาน ให้ใครก็ได้มาเปิดเจอ 276 00:16:34,494 --> 00:16:36,079 ทำไมไม่ตีพิมพ์ล่ะ 277 00:16:36,914 --> 00:16:38,916 - ผมยังเกลาไม่เสร็จ - โกหก 278 00:16:39,583 --> 00:16:41,418 คุณเขียนเสร็จแล้ว ไปจดลิขสิทธิ์แล้วด้วย 279 00:16:42,336 --> 00:16:43,545 เอามานี่ 280 00:16:44,379 --> 00:16:45,756 เอามานี่ 281 00:16:52,763 --> 00:16:54,431 ระวังหน่อยพ่อหนุ่ม 282 00:16:54,515 --> 00:16:57,017 คุณไม่ได้คล่องแคล่ว 283 00:16:57,100 --> 00:17:01,396 เท่าตอนที่เขียนแฮมเมอร์ฟอลล์ เล่มหนึ่ง: The Darkest Hour 284 00:17:01,480 --> 00:17:04,398 ปีเตอร์ ไหนลองบอกที ว่าใครตีพิมพ์เรื่องนี้ 285 00:17:04,983 --> 00:17:07,361 อ่านี่ไง สำนักพิมพ์แรนดอมเฮาส์ 286 00:17:08,028 --> 00:17:10,821 แล้วใครเป็นผู้ตีพิมพ์ งานของแอนในเวลานั้น 287 00:17:11,990 --> 00:17:14,785 ใช่ แรนดอมเฮาส์ ช่างบังเอิญเสียจริง 288 00:17:14,867 --> 00:17:19,748 แต่มีช่วงหนึ่งที่เธอ เปลี่ยนสำนักพิมพ์ใช่ไหม 289 00:17:19,830 --> 00:17:22,459 เปลี่ยนเป็นใครหนอ 290 00:17:22,542 --> 00:17:23,794 ชื่ออะไรหนอ… 291 00:17:24,670 --> 00:17:26,003 สำนักพิมพ์ทอร์ 292 00:17:26,088 --> 00:17:28,006 และน่าสนใจไหมล่ะ 293 00:17:29,299 --> 00:17:33,011 คุณเองก็เปลี่ยนสำนักพิมพ์ ในปีเดียวกัน 294 00:17:33,095 --> 00:17:37,850 และใครกันที่โชคดีได้ตีพิมพ์ หนังสือเล่มใหม่ของคุณ 295 00:17:39,518 --> 00:17:40,519 ทอร์ ใช่แล้ว 296 00:17:41,311 --> 00:17:45,148 ปรากฏว่าทอร์ตีพิมพ์ ทั้งงานของคุณและแอนต่อไป 297 00:17:45,732 --> 00:17:49,945 ทุกเล่มจนแอนเสียชีวิต โห 298 00:17:50,028 --> 00:17:54,199 แน่นอนว่าพวกเขาไม่สามารถตีพิมพ์ งานของแอนต่อหลังจากนั้น 299 00:17:54,283 --> 00:17:57,119 เธอจากไปแล้ว แต่ทำไมพวกเขา จึงเลิกตีพิมพ์งานคุณล่ะ 300 00:17:57,202 --> 00:17:59,371 ผมจะบอกเหตุผล 301 00:18:00,122 --> 00:18:03,542 พวกเขาตีพิมพ์งานของคุณ เพราะแอนขอไว้เท่านั้น 302 00:18:05,169 --> 00:18:06,211 เธอเป็นดาว 303 00:18:06,295 --> 00:18:09,882 แล้วพอเธอตาย พวกเขาก็ตัดหางปล่อยวัดคุณ 304 00:18:13,135 --> 00:18:16,263 คุณไม่มีวันที่จะได้ตีพิมพ์ ตอนจบของมหากาพย์เรื่องนี้ 305 00:18:16,346 --> 00:18:19,725 เพราะไม่มีใครในโลกนี้แล้ว ที่สนใจที่จะอ่าน 306 00:18:22,144 --> 00:18:24,605 พวกเขาปฏิเสธเล่มล่าสุดของผม 307 00:18:24,688 --> 00:18:26,732 ในที่สุดเราก็รู้ความจริง 308 00:18:27,691 --> 00:18:30,485 และคุณควรละอายที่ใช้ลูกสาว 309 00:18:30,569 --> 00:18:35,115 ล่อผมมาที่นี่เพื่อให้ผมเมา และทำตัวน่าอาย 310 00:18:35,199 --> 00:18:37,451 ผมไม่ได้ทำ 311 00:18:37,534 --> 00:18:39,536 จริงเหรอ แล้วเธอทำทำไม 312 00:18:40,120 --> 00:18:42,247 เพราผมกำลังจะตายไง เจ้าโง่ 313 00:18:46,752 --> 00:18:48,212 ว่าไงนะ 314 00:18:48,295 --> 00:18:49,922 ผมกำลังจะตาย 315 00:18:52,299 --> 00:18:55,385 และลูกสาวของผม ยังเด็กพอที่จะเชื่อว่า 316 00:18:58,305 --> 00:19:00,432 การปรับความเข้าใจกันมีอยู่จริง 317 00:19:06,188 --> 00:19:08,649 ก็มีอยู่จริง 318 00:19:11,860 --> 00:19:13,695 แค่ไม่มีสำหรับคุณ 319 00:19:17,574 --> 00:19:20,494 แล้วอีกอย่าง ไก่นั่นแห้งมาก 320 00:19:21,662 --> 00:19:22,704 คาร์ล 321 00:19:25,165 --> 00:19:27,292 "ระวังสตอบอร์" 322 00:19:47,396 --> 00:19:48,564 ขับไป 323 00:19:49,648 --> 00:19:52,067 - ขับไป - ขับอยู่ 324 00:19:52,150 --> 00:19:54,027 ให้ตายสิ 325 00:19:58,657 --> 00:20:00,742 สรุปคุณได้สิ่งที่ต้องการไหม 326 00:20:02,953 --> 00:20:04,705 ได้ทำให้เขาอับอายตามที่ตั้งใจไว้ไหม 327 00:20:04,788 --> 00:20:05,914 ทำ 328 00:20:06,832 --> 00:20:08,834 ผมเป็นผู้ชนะ 329 00:20:10,210 --> 00:20:12,462 โอเค งั้นก็คงดีแล้ว 330 00:20:13,630 --> 00:20:16,216 ไม่รู้สิ ฉันสับสนกว่าตอนที่เรามาอีก 331 00:20:16,300 --> 00:20:18,844 ฉันกระโดดเข้าไป และเรื่องที่เจอก็ประหลาดจริง 332 00:20:18,927 --> 00:20:20,596 แต่ฉันว่าฉันไม่ได้เรียนรู้อะไร 333 00:20:20,679 --> 00:20:22,181 ระวัง 334 00:20:23,140 --> 00:20:26,685 - อะไร - ระวัง… สตอร์… 335 00:20:28,187 --> 00:20:29,229 สตอร์… 336 00:20:29,813 --> 00:20:33,108 ไม่ๆ อย่านะ ซี.ดับบิว. อย่า ไม่ๆ 337 00:20:33,192 --> 00:20:35,194 ฉันพูดคำว่า "ได้" มาทั้งวันแล้ว 338 00:20:35,277 --> 00:20:37,654 ฉันจะไม่พูดคำว่า "ได้" กับการที่คุณมาอ้วกในรถฉัน 339 00:20:37,738 --> 00:20:40,782 ให้ตายสิ ฉันตกลงมาขับรถให้คุณ 340 00:20:40,866 --> 00:20:43,368 ตกลงกับแผนสวมเขาพิลึกกึกกือของคุณ 341 00:20:43,452 --> 00:20:46,788 และดูคุณเมาหัวราน้ำ ฉันไม่ไหวแล้ว 342 00:20:49,291 --> 00:20:50,459 สตอบอร์ 343 00:20:52,044 --> 00:20:53,045 สตอ… 344 00:20:55,631 --> 00:20:56,632 ซี.ดับบิว. 345 00:20:59,092 --> 00:21:00,177 ซี.ดับบิว. 346 00:21:01,553 --> 00:21:03,055 - ซี.ดับบิว. - คาร์ล 347 00:21:05,265 --> 00:21:06,558 คาร์ล 348 00:21:09,061 --> 00:21:10,354 คาร์ล 349 00:21:13,398 --> 00:21:15,108 คาร์ล 350 00:21:21,907 --> 00:21:22,991 เป็นไงบ้าง 351 00:21:23,784 --> 00:21:24,868 แอนเหรอ 352 00:21:24,952 --> 00:21:27,996 เปล่าค่ะ จินนี ลูกสาวของแอน 353 00:21:29,456 --> 00:21:32,084 ให้ตายสิ คุณหน้าเหมือนแม่เลย 354 00:21:32,835 --> 00:21:34,127 ขอบคุณค่ะ ใช่ 355 00:21:34,211 --> 00:21:37,506 ฉันได้หน้าตาของแม่ และโรคกรดไหลย้อนของพ่อ 356 00:21:38,006 --> 00:21:40,217 นี่ค่ะ ดื่มนี่ 357 00:21:41,176 --> 00:21:42,636 ผมกลับมาที่นี่ได้อย่างไร 358 00:21:42,719 --> 00:21:45,097 หลานสาวคุณพาคุณกลับมา 359 00:21:45,180 --> 00:21:48,183 คุณสลบในรถเธอ และเธอคิดว่าคุณกำลังจะตาย 360 00:21:49,017 --> 00:21:50,102 ผมลุกได้ 361 00:21:56,108 --> 00:21:57,526 เธออาจจะพูดถูก 362 00:21:59,111 --> 00:22:02,072 ได้รู้จักคุณสักที ซี.ดับบิว. ลองบอททอม 363 00:22:03,365 --> 00:22:05,492 ต้องบอกว่าคุณ ไม่เหมือนที่ฉันคิดไว้เลย 364 00:22:06,076 --> 00:22:08,996 ผมไม่เหมือนที่ตัวเองคิดไว้เหมือนกัน 365 00:22:09,079 --> 00:22:11,164 แม่คุณคงเล่าเรื่องราว ชวนขนหัวลุกเกี่ยวกับผม 366 00:22:11,248 --> 00:22:13,584 ที่จริงคุณแม่ไม่เคยพูดถึงคุณเลย 367 00:22:15,544 --> 00:22:19,423 จนกระทั่งวันหนึ่ง คุณแม่กลับมาพร้อมสิ่งนี้ 368 00:22:21,758 --> 00:22:24,136 ให้ฉันเปิดในเครื่องเล่นวิดีโอ 369 00:22:24,720 --> 00:22:27,598 ไม่ใช่ทุกวันที่คุณแม่วัย 70 จะกลับบ้านมาพร้อมวิดีโอเกม 370 00:22:27,681 --> 00:22:30,601 แต่คุณแม่บอกว่าเพื่อนเก่าของคุณแม่ เป็นคนเขียน 371 00:22:32,603 --> 00:22:36,356 เธอเก็บสัญลักษณ์ความล้มเหลว ของผมไว้เพื่อให้ผมอับอาย 372 00:22:36,440 --> 00:22:38,734 เปล่าค่ะ ไม่ใช่เลย 373 00:22:38,817 --> 00:22:41,028 คุณแม่ภูมิใจในตัวคุณมาก ที่คุณพบสิ่งที่คุณชอบ 374 00:22:41,695 --> 00:22:43,822 คุณแม่บอกว่าคุณพยากรณ์ เรื่องวิดีโอเกมทั้งหมด 375 00:22:43,906 --> 00:22:45,908 ตั้งแต่ยุค 70 หรืออะไรประมาณนั้น 376 00:22:47,743 --> 00:22:50,287 ใช่แล้ว ใช่ 377 00:22:50,370 --> 00:22:51,455 เธอจำได้ 378 00:22:51,538 --> 00:22:54,791 ใช่ คุณแม่บอกอีกว่าคุณหันไปเล่นยา ตลอดสามทศวรรษหลังจากนั้น 379 00:22:56,043 --> 00:22:57,377 ถูกเช่นกัน 380 00:22:59,129 --> 00:23:03,300 ยังไงก็ตาม… ฉันขอโทษ ที่หลอกคุณให้มาที่นี่ 381 00:23:06,303 --> 00:23:09,473 ฉันโง่เขลาเองที่คิดว่าคนแก่สองคน ที่มีอาชีพการงานเหมือนกัน 382 00:23:09,556 --> 00:23:11,683 และมีความสนใจเฉพาะ ที่แปลกประหลาดร่วมกัน 383 00:23:11,767 --> 00:23:14,561 อาจกลับมาฟื้นความสัมพันธ์ ก่อนที่ใครคนหนึ่งจะตายจากไป 384 00:23:16,188 --> 00:23:17,981 สงสัยการให้อภัยเป็นสิ่งที่ทำยาก 385 00:23:18,065 --> 00:23:20,859 สำหรับคนที่ดื้อรั้น และไม่กล้ายอมรับเมื่อเป็นฝ่ายผิด 386 00:23:23,362 --> 00:23:25,113 ฉันพูดถึงคุณอยู่ 387 00:23:25,822 --> 00:23:27,407 ผมเข้าใจดี 388 00:23:29,409 --> 00:23:30,410 เยี่ยม 389 00:23:35,040 --> 00:23:36,708 อย่าลืมเอาอันนี้ไปด้วยล่ะ 390 00:23:37,584 --> 00:23:39,711 โห พวกเขาแจกให้ใครก็ได้งั้นเหรอ 391 00:23:42,005 --> 00:23:43,549 ใช่แล้ว 392 00:23:46,093 --> 00:23:47,803 ฉันขอขโมยอันนี้หนึ่งอัน 393 00:23:52,724 --> 00:23:54,017 เฮ้ 394 00:23:55,143 --> 00:23:57,229 "ระวังสตอบอร์" 395 00:24:01,400 --> 00:24:02,568 เปล่าครับ 396 00:24:15,247 --> 00:24:16,623 ลาก่อนแม่สาว 397 00:24:42,983 --> 00:24:47,154 ปีเตอร์ พฤติกรรมของผมเมื่อคืน ช่างน่าชังจริงๆ 398 00:24:48,071 --> 00:24:51,825 และผมพูดสิ่งที่ไม่น่าให้อภัย 399 00:24:56,079 --> 00:24:58,457 และอึบนโต๊ะทำงานผมด้วย 400 00:24:59,333 --> 00:25:02,169 อ่าใช่ นั่นด้วย 401 00:25:04,379 --> 00:25:06,840 แต่คุณก็ไม่ได้พูดอะไรที่ไม่จริง 402 00:25:10,761 --> 00:25:12,012 ผมแค่อยาก… 403 00:25:14,389 --> 00:25:16,099 ขอให้เขาไปสูดอากาศข้างนอกหน่อย 404 00:25:16,183 --> 00:25:17,184 ผม… 405 00:25:19,102 --> 00:25:20,354 ผมเอง 406 00:25:48,507 --> 00:25:49,716 ไม่อยากเชื่อ 407 00:25:52,761 --> 00:25:55,222 เธอเริ่มปลูก ตั้งแต่วันแรกที่เราย้ายมา 408 00:25:59,601 --> 00:26:01,353 "แด่เมล็ดพันธุ์ที่เบ่งบาน" 409 00:26:03,146 --> 00:26:04,231 ใช่แล้ว 410 00:26:05,315 --> 00:26:07,818 แน่นอนว่าผมอยากอยู่ในเมือง แต่… 411 00:26:08,735 --> 00:26:10,320 คุณทำเพื่อเธอ 412 00:26:11,238 --> 00:26:12,823 คุณเป็นคนดีกว่าผม ปีเตอร์ 413 00:26:14,241 --> 00:26:15,325 ใช่ เป็นคนดี… 414 00:26:17,160 --> 00:26:19,121 แต่เป็นนักเขียนที่แสนธรรมดา 415 00:26:20,747 --> 00:26:22,249 เรื่องนั้นผมไม่แน่ใจ 416 00:26:23,542 --> 00:26:27,963 มีนักเขียนสักกี่คนที่พูดได้ ว่าเขียนชุดหนังสือยี่สิบเล่ม 417 00:26:29,756 --> 00:26:30,757 นี่คุณทำอย่างไร… 418 00:26:31,425 --> 00:26:32,634 ไม่สำคัญหรอก 419 00:26:33,552 --> 00:26:37,014 น่าเศร้านะที่โลกจะไม่มีวันรู้ ว่าตอนจบเป็นอย่างไร 420 00:26:37,097 --> 00:26:40,559 จบด้วยร่างที่ไร้ลมหายใจ ร่างผมเอง 421 00:26:40,642 --> 00:26:46,023 ไม่ สำหรับบยอร์น แฮมเมอร์ฟอลล์ กับลูกเรือแบลเลโรฟอน 422 00:26:46,106 --> 00:26:48,275 ครั้งสุดท้ายที่เราเจอพวกเขา 423 00:26:48,942 --> 00:26:53,447 พวกเขาเพิ่งหลุดเข้าไปในไฮเปอร์สเปซ จากภาคส่วนแอนโดรมีดา 424 00:26:53,530 --> 00:26:57,201 คุณอ่านเล่มที่ 19 ด้วยเหรอ 425 00:27:00,287 --> 00:27:02,206 ผมอ่านครบทุกเล่ม 426 00:27:03,248 --> 00:27:05,250 บางเล่มก็มากกว่าหนึ่งครั้ง 427 00:27:05,834 --> 00:27:07,669 ผมเป็นแฟนหนังสือคุณมาตลอด 428 00:27:09,838 --> 00:27:11,757 อิจฉา ใช่ 429 00:27:11,840 --> 00:27:13,509 โกรธ ใช่ 430 00:27:13,592 --> 00:27:15,219 เมาเป็นส่วนใหญ่ 431 00:27:17,804 --> 00:27:19,264 แต่เป็นแฟนหนังสือมาตลอด 432 00:27:26,522 --> 00:27:27,523 เอาไป 433 00:27:29,858 --> 00:27:31,777 อย่างน้อยก็มีหนึ่งคนที่จะได้อ่าน 434 00:27:34,571 --> 00:27:37,366 ผมอยากให้คนเขียนอ่านให้ฟังมากกว่า 435 00:27:39,326 --> 00:27:42,913 ค่อนข้างยาวอยู่ มีเวลาเท่าไร 436 00:27:55,926 --> 00:27:57,135 จนกว่าจะจบ 437 00:28:13,360 --> 00:28:15,571 "เสียงเดียว 438 00:28:16,697 --> 00:28:22,286 ในศูนย์บัญชาการของแบลเลโรฟอน ยานลาดตระเวนรบของยูเอสพีซี 439 00:28:23,745 --> 00:28:27,207 คือจังหวะช้าๆ ของการขับเคลื่อนในแสงสลัว 440 00:28:28,041 --> 00:28:34,715 ลูกเรือยืนนิ่งขณะมองออกไป ที่ซากปรักหักพังของแอนทิโกนี 5" 441 00:28:34,798 --> 00:28:36,592 "ซากปรักหักพัง" เหรอ 442 00:28:36,675 --> 00:28:37,718 เกิดอะไรขึ้นกับแอนทิโกนี 443 00:28:37,801 --> 00:28:41,680 "แฮมเมอร์ฟอลล์ตื่นขึ้นด้วยความตกใจ เขาฝันไป 444 00:28:44,600 --> 00:28:46,351 หรืออาจเป็นฝันร้าย 445 00:28:51,231 --> 00:28:53,317 บางทีอาจเป็นนิมิตของโลกอนาคต 446 00:28:53,400 --> 00:28:56,570 เขาแกว่งขาลงมาจากเปลซีโร-จี 447 00:28:56,653 --> 00:29:00,866 เดินไปที่แผงสื่อสาร และติดต่อไปยังฝ่ายควบคุม" 448 00:30:04,680 --> 00:30:06,682 คำบรรยายโดย ธัญญา ศรีธัญญลักษณา