1
00:00:06,209 --> 00:00:10,959
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:19,834 --> 00:00:21,834
‎เร็วเข้า ซยาเนีย เกือบถึงแล้ว

3
00:00:25,418 --> 00:00:30,251
‎- พวกมันไล่จี้เข้ามาแล้ว
‎- ไปต่อเลย ข้าจะถ่วงเวลาให้เจ้า

4
00:00:30,334 --> 00:00:31,168
‎ไม่

5
00:01:01,251 --> 00:01:02,668
‎ขอร้องนะ ซัทส์

6
00:01:02,793 --> 00:01:04,251
‎แม่น้ำอยู่ไม่ไกล

7
00:01:04,334 --> 00:01:07,251
‎- เราไม่มีทางไปถึงหรอก
‎- งั้นเราจะสู้ตาย

8
00:01:18,876 --> 00:01:20,418
‎คามาซอตซ์ นั่นเรือแคนู

9
00:01:21,709 --> 00:01:22,876
‎ขึ้นไป เดี๋ยวนี้

10
00:01:24,793 --> 00:01:26,209
‎ส่งซัทส์มาให้ข้า

11
00:01:27,376 --> 00:01:30,751
‎ท่านจะปกป้องซัทส์ได้ดีกว่าที่ข้าจะทำได้

12
00:01:31,834 --> 00:01:33,668
‎ซยาเนียขอโทษนะ ที่รักของข้า

13
00:01:36,376 --> 00:01:37,501
‎ข้าจะถ่วงเวลาให้

14
00:01:39,709 --> 00:01:40,543
‎ซัทส์

15
00:01:41,918 --> 00:01:43,876
‎แม่จะอยู่กับเจ้าเสมอ

16
00:01:56,876 --> 00:02:02,334
‎เข้ามาเลย เจ้าพวกชั่ว คนเถื่อนสู้ตาย

17
00:02:09,418 --> 00:02:10,251
‎ซยาเนีย

18
00:02:12,126 --> 00:02:13,001
‎ซยาเนีย

19
00:02:16,751 --> 00:02:20,043
‎ซยาเนีย

20
00:02:20,126 --> 00:02:22,043
‎ข้าอยู่นี่ ที่รัก

21
00:02:22,918 --> 00:02:25,876
‎ข้าจะอยู่ตรงนี้ตลอดไป

22
00:02:25,959 --> 00:02:26,793
‎ซยาเนีย

23
00:02:42,876 --> 00:02:47,334
‎(บทที่ 8 - ค้างคาวและนกฮูก)

24
00:03:02,251 --> 00:03:03,709
‎ดูแลพวกเขาด้วย ท่านแม่

25
00:03:07,584 --> 00:03:09,626
‎พิษงูหมดแล้วเหรอ

26
00:03:09,709 --> 00:03:10,543
‎ใช่

27
00:03:14,959 --> 00:03:15,959
‎เรากำลังจะตก

28
00:03:31,126 --> 00:03:32,459
‎ทุกคนปลอดภัยนะ

29
00:03:36,376 --> 00:03:37,584
‎เราอยู่ที่ไหน

30
00:03:37,668 --> 00:03:38,709
‎ที่ซ่อนตัว

31
00:03:42,668 --> 00:03:45,209
‎มันบาดเจ็บ ชีมี
‎เจ้าพูดภาษานกฮูกได้ไหม

32
00:03:45,293 --> 00:03:47,168
‎นั่นไม่ใช่นกฮูกธรรมดา

33
00:03:50,626 --> 00:03:51,709
‎อะไรกันเนี่ย

34
00:03:57,501 --> 00:03:59,043
‎ท่านหญิงมิคเทเหรอ

35
00:03:59,584 --> 00:04:02,584
‎เทพีแห่งความตายเหรอ
‎เทพีแห่งความตาย

36
00:04:03,501 --> 00:04:07,543
‎ได้โปรด ข้าขอร้อง
‎ช่วยให้ข้าได้รู้จักแม่ข้าที

37
00:04:09,626 --> 00:04:11,834
‎ได้สิ ในเร็วๆ นี้นะ ชีมี

38
00:04:13,418 --> 00:04:14,418
‎เราต้องช่วยนาง

39
00:04:15,709 --> 00:04:18,418
‎- ไว้ใจนางได้เหรอ
‎- นางเพิ่งช่วยชีวิตเรานะ

40
00:04:26,001 --> 00:04:27,668
‎สุดยอด

41
00:04:30,501 --> 00:04:33,834
‎ข้าขอโทษที่พาพวกเจ้าทุกคน
‎ไปยังที่ปลอดภัยไม่ได้

42
00:04:34,668 --> 00:04:38,834
‎- ฝ่าบาท
‎- ข้าต้องพาเจ้าไปเทก้า

43
00:04:38,918 --> 00:04:43,959
‎ได้สิ แต่หลังจากที่
‎ท่านฟื้นคืนพลังแล้ว ท่านเทพี

44
00:04:44,043 --> 00:04:46,376
‎ท่านควรพัก ท่านหญิงมิคเท

45
00:04:46,459 --> 00:04:47,376
‎ใช่

46
00:04:47,459 --> 00:04:51,918
‎ข้าจะขอพักสายตาสักหน่อย ลูกข้า

47
00:04:52,834 --> 00:04:54,459
‎อย่าเรียกข้าแบบนั้น

48
00:04:55,418 --> 00:04:56,501
‎ข้าสมควรโดนแล้ว

49
00:05:03,168 --> 00:05:04,501
‎ข้าผิดเอง

50
00:05:06,293 --> 00:05:11,043
‎ถ้าข้าไม่หมกมุ่นกับการล้างแค้น
‎เรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้น

51
00:05:11,126 --> 00:05:13,751
‎เราทุกคนรู้ดีว่าต้องเจอกับอะไร

52
00:05:13,834 --> 00:05:15,084
‎แล้วพิชู...

53
00:05:18,209 --> 00:05:20,918
‎เขาเสียสละชีวิตเพื่อเรา

54
00:05:21,876 --> 00:05:25,584
‎- เขาตายเยี่ยงนักรบ
‎- ใช่ ตอนนี้เขาอยู่กับครอบครัวแล้ว

55
00:05:28,626 --> 00:05:30,543
‎ทั้งหมดนี้เป็นความผิดข้า

56
00:05:48,834 --> 00:05:51,168
‎พิชู เพื่อนของเจ้าเป็นนักรบผู้ยิ่งใหญ่

57
00:05:53,001 --> 00:05:55,834
‎- ดีที่สุดเลย
‎- เสียใจด้วยนะ

58
00:05:57,001 --> 00:06:00,959
‎และข้าเสียใจด้วย
‎เรื่องพ่อของเจ้ากับเจ้าเขี้ยว

59
00:06:01,959 --> 00:06:04,084
‎พวกเขาอยู่ในที่ที่ดีกว่า

60
00:06:04,168 --> 00:06:06,793
‎ข้าเกลียดเวลาคนพูดแบบนั้น
‎เจ้าไม่รู้หรอก

61
00:06:07,376 --> 00:06:08,751
‎ที่จริง ข้ารู้นะ

62
00:06:10,293 --> 00:06:12,584
‎แม่ข้าตายตอนข้าเป็นแค่ทารก

63
00:06:12,668 --> 00:06:15,501
‎ดังนั้นทุกคืนก่อนข้าเข้านอน

64
00:06:15,584 --> 00:06:19,459
‎พ่อข้าจะเล่าเรื่องแม่ให้ฟัง
‎เพื่อให้ความทรงจำเรื่องแม่ยังอยู่

65
00:06:19,584 --> 00:06:24,543
‎แต่คืนหนึ่ง ข้าไม่ยอมฟัง
‎ข้าบอกพ่อว่ามันทำให้ข้าเศร้า

66
00:06:26,084 --> 00:06:30,501
‎นั่นคือตอนที่พ่อบอกความลับเล็กๆ กับข้า

67
00:06:30,584 --> 00:06:35,751
‎เขาบอกว่าเพราะแม่ข้าเสียสละตัวเอง
‎ตอนนี้นางจึงเป็นดาวบนท้องฟ้า

68
00:06:35,834 --> 00:06:39,251
‎และนางจะอยู่ดูแลข้าบนนั้นตลอดไป นั่นไง

69
00:06:40,209 --> 00:06:41,043
‎นั่นแม่ข้า

70
00:06:44,751 --> 00:06:47,209
‎ส่วนนั่นก็พ่อข้า

71
00:06:47,293 --> 00:06:48,793
‎สวยจังเลย

72
00:06:48,876 --> 00:06:50,376
‎พวกเขาได้อยู่ด้วยกันแล้ว

73
00:06:51,084 --> 00:06:51,918
‎ตลอดไป

74
00:07:09,251 --> 00:07:12,251
‎แต่ดาวบางดวงก็ยังไม่ถึงเวลาอยู่บนฟ้า

75
00:07:13,959 --> 00:07:15,918
‎พิชูเห็นแก่เราก่อนเสมอ

76
00:07:16,876 --> 00:07:20,334
‎จำได้ไหมว่าเขาแบกข้าไว้
‎บนบ่าหลายชั่วโมงและไม่เคยบ่น

77
00:07:20,418 --> 00:07:24,543
‎ใช่ จำตอนที่เขาชนหมัดกับข้า
‎แล้วทำซี่โครงข้าหักได้ไหม

78
00:07:26,293 --> 00:07:28,793
‎เขาเปรียบเสมือนกับพี่ชายข้าเลย

79
00:07:31,293 --> 00:07:33,626
‎ใจเย็น ท่านหญิงมิคเทจะไม่ทำร้ายเจ้า

80
00:07:33,709 --> 00:07:35,459
‎เจ้าไม่รู้หรอก

81
00:07:35,543 --> 00:07:39,334
‎เมื่อเรื่องนี้จบลง ท่านหญิงมิคเท
‎จะแนะนำให้ข้ารู้จักแม่

82
00:07:40,668 --> 00:07:44,918
‎อยู่นี่เอง กำลังห่วงอยู่เลย
‎มีแผนยังไง นักรบอินทรี

83
00:07:45,876 --> 00:07:47,543
‎ไม่มีใครหยุดลอร์ดมิคท์ลันได้

84
00:07:48,834 --> 00:07:50,834
‎งั้นเราจะสู้จนถึงที่สุด

85
00:07:50,918 --> 00:07:53,334
‎เจ้าต้องกลับไปอาณาจักรของเจ้าเดี๋ยวนี้

86
00:07:54,543 --> 00:07:57,543
‎ไม่มีคำทำนาย
‎บอกผู้ปกครองของเจ้าว่าข้าคิดผิด

87
00:07:58,251 --> 00:07:59,751
‎ข้าคิดผิดหลายเรื่องเลย

88
00:08:01,001 --> 00:08:03,251
‎และตอนนี้ข้าอยากให้เจ้าไปเตือนทุกคน

89
00:08:03,834 --> 00:08:05,626
‎ข้าจะไม่ทิ้งฝูงของข้า

90
00:08:05,709 --> 00:08:08,376
‎เมื่อลอร์ดมิคท์ลันทำลายเทก้าแล้ว

91
00:08:08,459 --> 00:08:11,584
‎เขาจะบุกทำลายอาณาจักรของพวกเจ้าด้วย

92
00:08:11,668 --> 00:08:16,209
‎- เจ้าต้องโน้มน้าวให้พวกเขาอพยพ
‎- แต่เราเป็นพวกนอกคอกนะ

93
00:08:16,293 --> 00:08:19,876
‎- พวกเขาไม่มีวันฟังเรา
‎- พวกเขาต้องฟังเจ้า

94
00:08:21,251 --> 00:08:25,001
‎ซัทส์ พวกคนเถื่อนอพยพ
‎ออกจากเทือกเขาทองคำ

95
00:08:25,084 --> 00:08:27,293
‎- ตามรอยพวกเขาได้ไหม
‎- ได้สิ

96
00:08:27,376 --> 00:08:31,793
‎ตามหาราชากับเจ้าหญิงคนเถื่อน
‎บอกพวกเขาเรื่องที่พิชูเสียสละชีวิตตัวเอง

97
00:08:33,793 --> 00:08:35,084
‎เร็วเข้า ไปได้แล้ว

98
00:08:36,500 --> 00:08:40,125
‎เดี๋ยว แล้วเจ้าล่ะ
‎เราทิ้งเจ้าไว้ที่นี่ไม่ได้นะ มายา

99
00:08:40,209 --> 00:08:42,959
‎ข้าจะอยู่กับท่านหญิงมิคเท
‎จนกว่านางจะแข็งแรง

100
00:08:43,043 --> 00:08:46,376
‎จากนั้นข้าจะทำให้นางบอกวิธีฆ่าสามีของนาง

101
00:08:46,959 --> 00:08:50,293
‎แล้วเราจะกลับไปเทก้า
‎เพื่อเตรียมสู้จนถึงที่สุด

102
00:08:50,834 --> 00:08:52,501
‎เราจะถ่วงเวลาให้

103
00:08:52,584 --> 00:08:57,834
‎และให้ทุกอาณาจักรรู้ว่า
‎เทก้าได้ต่อสู้เพื่อพวกเขา

104
00:08:57,918 --> 00:08:58,751
‎- แต่ว่า
‎- ไป

105
00:08:58,834 --> 00:09:01,918
‎ไปเดี๋ยวนี้
‎ตอนที่ยังมีความมืดพลางตัวให้

106
00:09:06,584 --> 00:09:08,584
‎รักษาตัวด้วย เจ้าหญิงมายา

107
00:09:24,126 --> 00:09:24,959
‎มายา

108
00:09:30,126 --> 00:09:32,668
‎- ขอบใจ ลูกข้า
‎- ท่านไม่มีสิทธิ์เรียกข้าว่าลูก

109
00:09:35,084 --> 00:09:35,918
‎เจ้าพูดถูก

110
00:09:43,251 --> 00:09:44,501
‎เพื่อนๆ เจ้าล่ะ

111
00:09:44,584 --> 00:09:49,584
‎ข้าส่งพวกเขาไปเตือนอาณาจักรต่างๆ
‎ว่าสามีท่านจะไปฆ่าพวกเขา

112
00:09:50,209 --> 00:09:55,126
‎เพื่อนหนึ่งคนต้องตายเพื่อข้าก็มากเกินพอแล้ว
‎ข้าสูญเสียคนอื่นอีกไม่ได้

113
00:09:56,793 --> 00:09:58,293
‎ข้ารู้สึกถึงการตายของพิชู

114
00:10:02,251 --> 00:10:03,126
‎สำหรับเขา...

115
00:10:06,959 --> 00:10:09,418
‎สำหรับเขา มันไม่ใช่ตายอย่างเสียเปล่า

116
00:10:09,501 --> 00:10:11,209
‎มันคือชัยชนะ

117
00:10:12,043 --> 00:10:16,959
‎ท่าน... ทำไมกัน ทำไมถึงช่วยข้า
‎ทำไมถึงเปลี่ยนใจล่ะ

118
00:10:18,709 --> 00:10:21,293
‎ท่านเกลียดข้านี่ ท่านอยากให้ข้าตาย

119
00:10:23,376 --> 00:10:28,626
‎นานมาแล้วตอนที่ข้าเป็นเทพีสาว
‎ข้าคิดถึงแต่เรื่องอำนาจ

120
00:10:29,126 --> 00:10:33,126
‎ข้าถึงได้แต่งงานกับเทพที่ทรงพลังที่สุด

121
00:10:34,876 --> 00:10:36,209
‎ลอร์ดมิคท์ลัน

122
00:10:36,751 --> 00:10:38,793
‎เขามัวเมากับอำนาจ

123
00:10:39,501 --> 00:10:43,834
‎ข้ารู้ว่าไม่ช้าก็เร็วเขาก็จะเล่นงานข้า

124
00:10:43,918 --> 00:10:44,876
‎จริงเหรอ

125
00:10:46,001 --> 00:10:50,043
‎นั่นเป็นตอนที่ข้าพบว่า
‎เทพที่บูชายัญลูกครึ่งมนุษย์

126
00:10:50,126 --> 00:10:54,793
‎ครึ่งเทพแห่งความตายจะกลายเป็น
‎เทพที่มีพลังที่สุดในโลกใต้พิภพ

127
00:10:55,626 --> 00:10:57,376
‎ข้าก็เลยให้กำเนิดเจ้า

128
00:10:57,459 --> 00:10:59,751
‎เพื่อที่ท่านจะได้บูชายัญข้าเหรอ

129
00:11:02,834 --> 00:11:05,668
‎แต่ความตายกลับมีหัวใจ

130
00:11:05,751 --> 00:11:09,209
‎และตั้งแต่นาทีแรกที่ข้าอุ้มเจ้า

131
00:11:09,293 --> 00:11:11,959
‎เจ้าก็กลายเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของข้า

132
00:11:12,793 --> 00:11:15,918
‎ข้าสร้างชีวิตขึ้นมา เจ้าไง

133
00:11:16,001 --> 00:11:18,126
‎มันเปลี่ยนข้าไปตลอดกาล

134
00:11:18,209 --> 00:11:20,001
‎แต่ท่านไม่เคยไปหาข้าเลย

135
00:11:20,084 --> 00:11:21,543
‎ข้าไปนะ

136
00:11:21,626 --> 00:11:27,084
‎ข้าเสี่ยงทุกอย่างเพื่อไปหาเจ้า
‎ทุกปีในวันเกิดของเจ้า

137
00:11:51,334 --> 00:11:53,501
‎นี่ นั่นเพลงโปรดของข้า

138
00:11:53,584 --> 00:11:54,584
‎ของข้าด้วย

139
00:11:55,293 --> 00:12:00,918
‎บางคนบอกว่าเพลงนี้มีก่อนโลกเกิด
‎และจะยังคงอยู่หลังจากโลกสลายแล้ว

140
00:12:11,084 --> 00:12:15,001
‎ข้าให้ลอร์ดมิคท์ลันรู้ไม่ได้
‎ว่าข้าไปหาเจ้า

141
00:12:15,084 --> 00:12:16,959
‎โถ ท่านแม่

142
00:12:17,918 --> 00:12:19,918
‎ข้าขอโทษจริงๆ ลูกแม่

143
00:12:20,584 --> 00:12:22,876
‎ข้าจะอยู่เคียงข้างเจ้าเสมอ

144
00:12:24,043 --> 00:12:24,959
‎ตลอดไป

145
00:12:40,459 --> 00:12:42,501
‎พอไปถึงเทก้า เราต้อง...

146
00:12:55,876 --> 00:12:57,459
‎ท่านแม่ ท่านพ่อ

147
00:12:59,001 --> 00:13:00,751
‎ขอบคุณเทพ มายากลับมาแล้ว

148
00:13:01,459 --> 00:13:02,751
‎เจ้าทำสำเร็จ

149
00:13:02,834 --> 00:13:05,251
‎เดี๋ยว เพื่อนนักรบของเจ้าล่ะ

150
00:13:05,334 --> 00:13:09,459
‎จำที่ข้าสัญญาว่าเราจะข้ามป่าไร้ที่สิ้นสุด
‎เพื่อไปทำลายประตูศักดิ์สิทธิ์ได้ไหม

151
00:13:09,543 --> 00:13:11,709
‎- จำได้ ทำไมเหรอ
‎- ไม่นะ

152
00:13:12,376 --> 00:13:15,668
‎ข้าโน้มน้าวพวกเขาให้เดินเข้าไปในประตู

153
00:13:15,751 --> 00:13:18,126
‎และโจมตีวิหารของลอร์ดมิคท์ลันแทนน่ะ

154
00:13:18,209 --> 00:13:20,126
‎ตายจริง มายา

155
00:13:21,418 --> 00:13:25,126
‎ข้านึกว่าเราคือคำทำนายที่แท้จริง
‎ข้าคิด... ข้าเชื่อจริงๆ

156
00:13:26,126 --> 00:13:28,043
‎แต่ข้าคิดผิด

157
00:13:28,959 --> 00:13:33,959
‎และเพราะข้า เพื่อนข้าต้องตาย
‎เพื่อช่วยให้เราหนีออกมา

158
00:13:34,043 --> 00:13:36,418
‎ไม่นะ พวกเจ้าที่เหลือ
‎หนีออกมาได้ยังไง

159
00:13:37,834 --> 00:13:39,251
‎เราถูกพาไปที่ปลอดภัย

160
00:13:49,334 --> 00:13:51,751
‎ขอบคุณที่ช่วยลูกสาวข้า ท่านหญิง

161
00:13:51,834 --> 00:13:54,418
‎ข้าคือราชินีแห่งเทก้า ส่วนท่านคือ...

162
00:13:54,501 --> 00:13:56,126
‎ท่านหญิงมิคเท

163
00:13:59,793 --> 00:14:01,501
‎เอ่อ เป็นยังไงบ้าง

164
00:14:03,584 --> 00:14:06,126
‎อยากร่วมกินมื้อเย็นกับเราไหม ท่านหญิง

165
00:14:06,209 --> 00:14:07,751
‎หา

166
00:14:07,834 --> 00:14:10,751
‎อยากสิ ได้ไหม มายา

167
00:14:18,168 --> 00:14:22,459
‎กินสิ ท่านพ่อ
‎นี่อาจเป็นมื้อสุดท้ายของเราก็ได้

168
00:14:26,293 --> 00:14:27,126
‎ไม่เลว

169
00:14:28,293 --> 00:14:29,793
‎ออกมาดีทีเดียว

170
00:14:31,501 --> 00:14:34,876
‎ขอบคุณที่เลี้ยงมายาเหมือนลูกแท้ๆ ราชินีเทก้า

171
00:14:35,793 --> 00:14:37,293
‎ขอเหล้าปูลเกอีก

172
00:14:37,376 --> 00:14:41,293
‎ทันทีที่เห็นนาง ข้าก็รู้สึกเหมือน
‎นางเป็นลูกแท้ๆ ของข้า

173
00:14:42,459 --> 00:14:44,918
‎การมีแม่สองคนนี่มันวิเศษมาก

174
00:14:45,751 --> 00:14:50,376
‎ขอบคุณที่ช่วยมายา
‎ตอนที่นางพยายามสู้กับสามีท่านอย่างโง่เขลา

175
00:14:51,043 --> 00:14:56,168
‎ข้าดูออกว่านางได้ความโง่เขลา
‎มาจากสามีของท่าน

176
00:14:56,251 --> 00:14:57,584
‎อะไรนะ

177
00:14:59,543 --> 00:15:01,334
‎- นี่
‎- อย่าพูด "นี่" กับแม่เจ้า

178
00:15:01,418 --> 00:15:03,126
‎- แต่...
‎- ได้ยินแม่เจ้าแล้วนี่

179
00:15:06,084 --> 00:15:07,918
‎มีแม่สองคนห่วยชะมัด

180
00:15:13,293 --> 00:15:17,918
‎วิเศษจริงที่เจ้าสองคนลืมเรื่องขุ่นเคือง
‎และหัวเราะด้วยกันได้

181
00:15:18,001 --> 00:15:19,626
‎หลังจากทุกอย่างที่เกิดขึ้น

182
00:15:38,543 --> 00:15:40,209
‎ว่าไงนะ ชาปา

183
00:15:40,293 --> 00:15:44,126
‎- อยากออกไปชิ้งฉ่องเหรอ
‎- อะไร

184
00:15:47,834 --> 00:15:51,209
‎เจ้าอยากให้ข้ากับท่านพ่อพาเจ้าไปเหรอ

185
00:15:52,626 --> 00:15:54,501
‎ชาปาเอาแต่ใจจริง

186
00:15:54,584 --> 00:15:56,584
‎เวลาปวดฉี่ก็ต้องฉี่สิ

187
00:15:56,668 --> 00:15:58,418
‎มาเลย เจ้าแมวยักษ์

188
00:16:00,668 --> 00:16:02,001
‎เดี๋ยวกลับมานะ

189
00:16:03,834 --> 00:16:05,834
‎- ลูกไม้หล่น...
‎- ไม่ไกลต้นจริงๆ

190
00:16:09,334 --> 00:16:14,793
‎ราชินี สามีของข้า
‎และเทพองค์อื่นๆ กำลังมาที่นี่

191
00:16:15,376 --> 00:16:16,418
‎ข้าเข้าใจ

192
00:16:16,501 --> 00:16:19,834
‎แน่ใจนะว่าท่านควรสู้

193
00:16:22,834 --> 00:16:24,209
‎เราไม่มีทางเลือก

194
00:16:26,251 --> 00:16:28,501
‎และนั่นคือที่มาของพลังพวกเขา

195
00:16:29,959 --> 00:16:31,043
‎เพื่อเทก้า

196
00:16:34,418 --> 00:16:35,501
‎มาเร็ว เอสเตฟาน

197
00:16:36,709 --> 00:16:38,209
‎ค่อยๆ ช้าๆ

198
00:16:52,126 --> 00:16:54,501
‎เพื่อเทก้า

199
00:16:58,584 --> 00:17:00,251
‎เพื่อเทก้า

200
00:17:02,043 --> 00:17:04,168
‎เราจะสู้จนถึงที่สุด

201
00:17:08,208 --> 00:17:12,168
‎จัดให้ เป็นไงล่ะทีนี้

202
00:17:14,833 --> 00:17:16,376
‎เอล มอนสโตร บลังโก้

203
00:17:16,458 --> 00:17:17,876
‎ลดอาวุธลง

204
00:17:21,376 --> 00:17:22,708
‎ยินดีต้อนรับกลับบ้าน ชีมี

205
00:17:25,918 --> 00:17:28,208
‎ค้างคาวเหรอ ค้างคาว

206
00:17:29,334 --> 00:17:32,334
‎นักรบเสือพูม่าผู้ยิ่งใหญ่ช่วยชีวิตเราไว้

207
00:17:33,293 --> 00:17:35,001
‎ไม่นะ พิชู

208
00:17:37,543 --> 00:17:40,418
‎มายา ตั้งใจฟังให้ดีนะ

209
00:17:40,501 --> 00:17:45,084
‎ในทั้งสองดินแดน
‎เจ้าเป็นคนเดียวที่ฆ่าลอร์ดมิคท์ลัน

210
00:17:45,959 --> 00:17:48,418
‎- ข้าเข้าใจ
‎- เจ้าต้องแทงเขาที่...

211
00:17:49,793 --> 00:17:50,709
‎ท่านแม่

212
00:17:52,376 --> 00:17:53,418
‎ท่านหญิง

213
00:17:53,501 --> 00:17:55,543
‎สงครามมาถึงแล้ว

214
00:17:55,626 --> 00:17:56,668
‎ไปที่ลานกว้าง

215
00:17:59,543 --> 00:18:02,043
‎เหล่าบุตรสาวผู้กล้าแห่งเทก้า

216
00:18:02,126 --> 00:18:06,876
‎เราอยู่อย่างหวาดกลัวต่อลอร์คมิคท์ลัน
‎และเหล่าเทพชั่วมานานเกินไปแล้ว

217
00:18:07,459 --> 00:18:10,001
‎เขาพรากชีวิตพ่อ พี่ชาย

218
00:18:10,084 --> 00:18:12,876
‎สามี และลูกชายของเราอย่างโหดเหี้ยม

219
00:18:13,501 --> 00:18:16,293
‎และเขาเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น

220
00:18:16,376 --> 00:18:21,334
‎เหล่าเทพชั่วจะทำลายอาณาจักรเทก้า

221
00:18:22,626 --> 00:18:23,709
‎เมื่อทำลายแล้ว...

222
00:18:23,793 --> 00:18:25,959
‎พวกเขาจะมาล้างแค้นพวกเรา

223
00:18:26,043 --> 00:18:27,793
‎ดังนั้นเราต้องตัดสินใจ

224
00:18:29,418 --> 00:18:30,876
‎เราหนีไปซ่อนก็ได้...

225
00:18:30,959 --> 00:18:33,876
‎หรือเราจะร่วมสู้กับเทก้า

226
00:18:33,959 --> 00:18:35,834
‎เราสู้ได้

227
00:18:35,918 --> 00:18:39,543
‎หากสู้ลำพัง
‎แต่ละอาณาจักรเปรียบดั่งนิ้วเล็กๆ

228
00:18:39,626 --> 00:18:42,834
‎แต่ร่วมมือกัน เราคือกำปั้นทรงพลัง

229
00:18:43,918 --> 00:18:47,209
‎ตอนนี้ถึงเวลาเลิกอยู่อย่างหวาดกลัวแล้ว

230
00:18:47,876 --> 00:18:50,043
‎ตอนนี้คือเวลาสู้

231
00:18:50,626 --> 00:18:53,251
‎ไม่ใช่เพื่อแก้แค้นให้
‎กับการตายของคนที่เรารัก

232
00:18:54,043 --> 00:18:57,793
‎แต่เพื่อปกป้องจิตวิญญาณนักรบในรุ่นต่อๆ ไป

233
00:18:57,876 --> 00:19:00,918
‎ใช่ เมื่อวานเราไว้อาลัย แต่วันนี้

234
00:19:01,001 --> 00:19:03,751
‎วันนี้เราสู้เพื่ออนาคตของเรา

235
00:19:18,668 --> 00:19:20,126
‎เอาละนะ

236
00:19:37,334 --> 00:19:38,709
‎เตรียมตัว นักรบของข้า

237
00:19:53,668 --> 00:19:57,168
‎คืนนี้ข้าจะกลืนกินวิญญาณพวกเจ้า

238
00:19:58,334 --> 00:20:01,418
‎ถ้าต้องตาย เราจะสู้ตายด้วยกัน

239
00:20:06,793 --> 00:20:08,668
‎ยินดีด้วยนะ ยัยลูกครึ่ง

240
00:20:11,668 --> 00:20:15,834
‎เจ้าเพิ่งทำให้ทั้งอาณาจักรของเจ้าได้ตายสมใจ

241
00:20:20,709 --> 00:20:22,876
‎แน่ใจเหรอ เจ้าสองหน้า

242
00:20:22,959 --> 00:20:25,959
‎เกาะจันทราพร้อมสู้กับเทก้า

243
00:20:26,043 --> 00:20:29,376
‎ข้ารู้ว่าเจ้าบอกให้เราหนี
‎แต่ข้าไม่เคยเป็นผู้ฟังที่ดี

244
00:20:33,001 --> 00:20:34,293
‎ข้าไม่ขอโทษนะ มายา

245
00:20:36,959 --> 00:20:39,418
‎ดินแดนผืนป่าจะร่วมสู้กับเทก้า

246
00:20:39,501 --> 00:20:41,959
‎คนเถื่อนสู้ตาย

247
00:20:42,043 --> 00:20:44,293
‎นี่ คิดถึงนะ

248
00:20:45,543 --> 00:20:49,543
‎อาณาจักรเทือกเขาทองคำ
‎ร่วมสู้กับเทก้า

249
00:20:54,168 --> 00:20:56,209
‎คำทำนายเป็นเรื่องจริง

250
00:20:56,876 --> 00:21:01,376
‎มันหมายถึงทุกอาณาจักร
‎ร่วมต่อสู้เคียงข้างกัน

251
00:21:01,459 --> 00:21:02,876
‎เทก้าคืออินทรี

252
00:21:02,959 --> 00:21:05,001
‎เกาะจันทราคือไก่

253
00:21:05,084 --> 00:21:07,293
‎ดินแดนป่าคือหัวกะโหลก

254
00:21:07,376 --> 00:21:10,209
‎เทือกเขาทองคำคือเสือพูม่า

255
00:21:10,793 --> 00:21:12,084
‎นี่ไม่เปลี่ยนอะไรหรอก

256
00:21:12,168 --> 00:21:15,626
‎หมดยุคของมนุษย์แล้ว

257
00:21:15,709 --> 00:21:18,459
‎พ่อข้าบอกว่า "คบสาวมนุษย์ที่ดีๆ นะ"

258
00:21:21,001 --> 00:21:22,834
‎เผื่อข้าไม่ได้ทำแบบนั้นอีก

259
00:21:26,709 --> 00:21:29,959
‎- เรื่องจะเป็นยังไง...
‎- มันก็ขึ้นอยู่กับเรา

260
00:22:33,959 --> 00:22:35,876
‎(เพื่อรำลึกถึงแบลร์ คิตเช่น)

261
00:22:37,626 --> 00:22:42,209
‎(คำบรรยายโดย วิภาพร หมู่ศิริเลิศ)