1
00:00:29,571 --> 00:00:32,991
ปรากฏว่าเพชรก็ไม่ได้หายากขนาดนั้นนะเพคะ

2
00:00:32,991 --> 00:00:36,828
ด้วยเหตุนั้นเราจึงจะไม่เลือกเพชรน้ําหนึ่ง

3
00:00:36,828 --> 00:00:40,331
ต่อให้เหล่าแม่ๆ ใจร้อนรุ่ม
จะส่งเพชรนิลจินดามากองท่วม

4
00:00:40,331 --> 00:00:45,587
แปลว่าทรงมิได้อนาทรร้อนใจ
กับคําที่เลดี้วิสเซิลดาวน์เขียนไว้

5
00:00:45,587 --> 00:00:48,256
ที่ว่าเรากลัวจนไม่กล้าเลือกเพชรน้ําหนึ่งน่ะรึ

6
00:00:48,256 --> 00:00:49,382
จะใส่ใจไปทําไม

7
00:00:49,382 --> 00:00:52,135
ได้ข่าวว่าคนที่เราเลือกเมื่อปีที่แล้ว มิสเอ็ดวิน่า

8
00:00:52,135 --> 00:00:54,846
ไปได้คู่ชู้ชื่นถึงต่างแดน

9
00:00:54,846 --> 00:00:56,306
จริงแท้เพคะ

10
00:00:56,306 --> 00:01:00,226
ถ้าอย่างนั้น ต่อยอดความสําเร็จเสียไม่ดีรึ

11
00:01:00,226 --> 00:01:03,480
แล้วทําดั่งที่วิสเซิลดาวน์หมายใจไว้น่ะรึ ไม่มีทาง

12
00:01:03,480 --> 00:01:07,317
อีกอย่าง เรายังไม่ได้เห็นของดี
จากเหล่ากุลสตรีที่เปิดตัวปีนี้

13
00:01:07,317 --> 00:01:11,946
หากจะให้เราโปรดใคร
คนนั้นควรต้องพยายามให้มากกว่านี้

14
00:01:11,946 --> 00:01:13,239
เข้าใจแล้วเพคะ

15
00:01:13,239 --> 00:01:15,325
เราคิดจะเลือกคนที่...

16
00:01:15,325 --> 00:01:18,411
เปล่งประกายพราวเพริศ

17
00:01:18,411 --> 00:01:19,537
ถูกต้อง

18
00:01:19,537 --> 00:01:22,665
แม่สาวพราวเพริศของเรา
จะต้องได้คู่สร้างคู่สมแห่งฤดูนี้

19
00:01:22,665 --> 00:01:26,878
เมื่อนั้น วิสเซิลดาวน์จะได้ระลึกเสียที

20
00:01:27,504 --> 00:01:29,756
หล่อนต่างหากที่ควรจะต้องกลัว

21
00:01:30,256 --> 00:01:32,092
ท่านผู้อ่านที่รัก

22
00:01:32,092 --> 00:01:35,261
คําโบราณว่าไว้ มีเพียงคนเขลาจึงด่วนเข้าตัดสิน

23
00:01:35,261 --> 00:01:38,348
คนมีไหวพริบจะซุ่มมองรอจังหวะ

24
00:01:39,099 --> 00:01:43,937
หลายปีก่อน มิสเฮนเดอร์สัน
ซึ่งผู้คนต่างนึกว่าจะถูกทิ้งลืมไว้บนคาน

25
00:01:43,937 --> 00:01:48,399
กลับเอาชนะดรุณีแรกรุ่นหลายนาง
และได้เอิร์ลเฟรเซอร์ไปครอง

26
00:01:48,399 --> 00:01:51,694
มิสดันแฮมก็เคยมีชะตาจะต้องทึนทึก

27
00:01:51,694 --> 00:01:54,155
จนกระทั่งได้สมรสกับบารอนอีลี่

28
00:01:54,155 --> 00:01:59,452
และมิสคาธานี ชาร์มา ด้วยวัยล่วงเข้า 26 ปี

29
00:01:59,452 --> 00:02:01,871
ยังสามารถคว้าหัวใจ

30
00:02:01,871 --> 00:02:05,208
ไวเคานต์บริดเจอร์ตันที่เราคุ้นเคยกันนี่เอง

31
00:02:05,750 --> 00:02:08,253
ดีนะที่คุณแม่ไม่ได้สั่งให้เอาชุดไปทิ้ง

32
00:02:09,295 --> 00:02:11,464
กระจกไม่โกหกใคร

33
00:02:12,507 --> 00:02:17,428
ความจริงที่แท้ก็คือ
หินกรวดธรรมดาในสายตาของบางคน

34
00:02:17,428 --> 00:02:20,223
ครั้นเวลาผ่านพ้นยังอาจเผยตนเป็นอัญมณี

35
00:02:20,974 --> 00:02:23,726
ความจริงแท้ข้อนี้
ท่านบารอนแห่งเคนท์คนใหม่และครอบครัว

36
00:02:23,726 --> 00:02:26,187
กําลังได้เรียนรู้อยู่ในสัปดาห์นี้ทีเดียว

37
00:02:26,187 --> 00:02:28,857
ผ่านประตูบานนั้นไปคือปีกตึกตะวันตก
นี่ปีกตึกตะวันออก

38
00:02:29,899 --> 00:02:31,401
โปรดตามดิฉันมาค่ะ

39
00:02:39,784 --> 00:02:40,827
ลูกๆ

40
00:02:49,460 --> 00:02:51,045
ห้ามแตะต้องอะไรทั้งนั้น

41
00:02:52,881 --> 00:02:56,676
ชั้นบนจะเป็นห้องหนังสือและห้องดนตรี

42
00:02:56,676 --> 00:03:00,430
ห้องนั่งเล่นส่วนตัว
ห้องเขียนจดหมายและห้องทํางาน

43
00:03:00,430 --> 00:03:02,599
มีทั้งหมดกี่ห้องกันแน่

44
00:03:02,599 --> 00:03:04,809
ยี่สิบเจ็ดห้อง รวมส่วนของคนรับใช้ค่ะ

45
00:03:04,809 --> 00:03:08,188
อย่าได้กวนใจมิสซิสคานาเชียวนะ
ไม่อย่างนั้นต้องทําความสะอาดทั้งบ้านเอง

46
00:03:08,813 --> 00:03:11,107
นี่ห้องนอนของท่านค่ะ มิสซิสมอนด์ริช

47
00:03:11,107 --> 00:03:13,276
อยู่ตรงข้ามกับห้องของมิสเตอร์มอนด์ริช

48
00:03:13,276 --> 00:03:14,986
- แยกห้องกัน
- แน่สิคะ

49
00:03:14,986 --> 00:03:16,279
ผู้ดีเขาทํากันอย่างนั้น

50
00:03:16,863 --> 00:03:20,158
{\an8}แต่ในบางครั้ง สิ่งที่ดูสูงส่งล้ําค่า

51
00:03:20,158 --> 00:03:23,286
{\an8}เมื่อถูกแรงกดดันกลับแตกร้าวดั่งแก้ว

52
00:03:23,870 --> 00:03:24,787
ไม่อยากเชื่อ

53
00:03:25,872 --> 00:03:27,999
มรดกตระกูลเคนท์ตกอยู่กับลูกชายนักมวย

54
00:03:28,958 --> 00:03:32,837
ถ้ามรดกตระกูลเราไปตกอยู่กับพ่อค้าแม่ขาย
หรือเด็กกวาดปล่องไฟล่ะ

55
00:03:32,837 --> 00:03:36,591
กังวลไปทําไมคะคุณ ลูกๆ จะต้องหาดีได้สักคน

56
00:03:36,591 --> 00:03:37,592
เอาเลยนะ

57
00:03:37,592 --> 00:03:39,093
อกจะแตก

58
00:03:39,093 --> 00:03:41,763
คุณแม่คะ เรจะไปเป็นเพื่อนหนู
เดินเล่นที่ร็อทเทนโรวนะคะ

59
00:03:41,763 --> 00:03:43,848
- ไม่เห็นรึว่าตรงนี้ยุ่งมาก
- รับนะ

60
00:03:47,435 --> 00:03:49,896
ผู้เขียนคนนี้รู้แน่แก่ใจ

61
00:03:49,896 --> 00:03:54,525
เพชรหาใช่มณีหนึ่งเดียวที่ทอประกายระยับตา

62
00:03:55,360 --> 00:03:57,862
อยากเดินเล่นกับเพื่อนสาวแรกรุ่น
มากกว่าเดินกับพี่ๆ ไหม

63
00:03:57,862 --> 00:03:59,864
คุณพี่อยากนั่งจ้องรอหญ้างอกไหมล่ะคะ

64
00:04:00,698 --> 00:04:02,951
แถมพวกนั้นไม่ได้มองมาที่น้องหรอกนะ

65
00:04:04,077 --> 00:04:06,621
พี่ไม่เข้าใจมุมมองชีวิตใหม่ของน้องเลย

66
00:04:06,621 --> 00:04:09,165
ไปสนิทกับเครสซิด้า
แต่ไม่สนใจสาวสังคมแรกรุ่นคนอื่นๆ

67
00:04:09,165 --> 00:04:11,292
ทําผมผูกริบบิ้นสวย แต่ไม่พกพัด

68
00:04:11,292 --> 00:04:13,294
ทําไมน้องต้องเป็นเป้าความสนใจของคุณพี่

69
00:04:13,294 --> 00:04:15,338
น้องไม่ใช่คนที่มุมมองเปลี่ยนไปมากที่สุด

70
00:04:17,215 --> 00:04:20,301
พี่ก็รับปากพี่แอนโทนี่ไว้ไม่ใช่รึว่า
จะลองให้โอกาสวงสังคมดูบ้าง

71
00:04:23,388 --> 00:04:24,764
อีกสักพักกลับมาเจอกันนะ

72
00:04:33,564 --> 00:04:35,942
สาวๆ ตรงนั้นอาจพอมีพัดให้ยืม

73
00:04:35,942 --> 00:04:37,402
อีกสักพักคงเกิดร้อนรุ่มขึ้นมา

74
00:04:47,870 --> 00:04:50,081
แล้วจะเริ่มกันอย่างไรดี

75
00:04:50,873 --> 00:04:52,959
หรือมีหนังสือสอนเสน่ห์ให้ฉันอ่านได้

76
00:04:53,960 --> 00:04:57,005
แน่ใจหรือว่าอยากให้ผมช่วย
ทั้งที่เลดี้วิสเซิลดาวน์เขียนไว้อย่างนั้น

77
00:04:58,381 --> 00:05:01,676
หล่อนเข้าใจคุณผิดอย่างที่สุด อย่าใส่ใจหล่อนเลย

78
00:05:01,676 --> 00:05:04,512
ถูกต้อง ไม่ช้าก็เร็วคนจะต้องจับได้

79
00:05:05,013 --> 00:05:07,348
แล้วเราจะร้องรําทําเพลงในวันที่หล่อนสิ้นชื่อ

80
00:05:07,890 --> 00:05:09,642
ทีนี้ ไม่ต้องคุยเรื่องหนังสือแล้ว

81
00:05:09,642 --> 00:05:13,354
หากอยากได้คู่ เราจะต้องหันมองชีวิตจริง

82
00:05:13,938 --> 00:05:16,316
แต่ผมคงต้องขอดูทักษะที่มีอยู่ตอนนี้ก่อน

83
00:05:16,941 --> 00:05:17,984
ฉันไม่มีทักษะใดๆ ทั้งนั้น

84
00:05:19,068 --> 00:05:21,362
คุณสะบัดพัดได้ กะพริบตาถี่ๆ เป็น

85
00:05:21,863 --> 00:05:25,700
ปกติแล้วใช้เพียงเท่านั้นก็พอ
ผู้ชายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่ซับซ้อนนัก

86
00:05:25,700 --> 00:05:28,286
ถ้าอย่างนั้น ฉันควรทําให้คุณดู

87
00:05:28,286 --> 00:05:29,203
ไม่ใช่ผมสิ

88
00:05:29,912 --> 00:05:30,747
พวกนั้น

89
00:05:38,046 --> 00:05:40,590
ทุกท่าน คงจะรู้จักมิสเฟทเธอริงตันกันแล้ว

90
00:05:42,050 --> 00:05:43,885
ยินดีเหลือเกินค่ะที่ได้พบทุกท่าน

91
00:05:43,885 --> 00:05:47,138
วันนี้อากาศช่างดีงามอร่ามเหลือ

92
00:05:48,181 --> 00:05:49,349
ช่าง...

93
00:05:50,475 --> 00:05:53,686
มิสเฟทเธอริงตัน ท่าทางคุณเดือดเนื้อร้อนใจ

94
00:05:53,686 --> 00:05:54,604
ไม่ค่ะ

95
00:05:55,104 --> 00:05:57,982
ขออภัย ดิฉันสบายดีทีเดียวค่ะ

96
00:06:21,714 --> 00:06:27,428
(บริดเจอร์ตัน: วังวนรัก เกมไฮโซ)

97
00:06:27,637 --> 00:06:30,848
ได้ข่าวว่าลอร์ดคอร์ทนีย์มาถึงเมื่อคืน

98
00:06:30,848 --> 00:06:31,974
ใช่จ้ะ

99
00:06:31,974 --> 00:06:35,103
หล่อเหลาเอาการ แถมรู้มาว่ารักเสียงดนตรีด้วย

100
00:06:35,103 --> 00:06:37,647
จริงหรือ คงจะเหมาะสมกับฟรานเชสก้าไหมคะ

101
00:06:37,647 --> 00:06:38,940
ไม่ใช่เขาคนเดียว

102
00:06:38,940 --> 00:06:43,152
{\an8}ลอร์ดเพทริกับลอร์ดก็อดวิน
ก็ขยันสนับสนุนวงการศิลปะเช่นกัน

103
00:06:43,152 --> 00:06:45,738
{\an8}- พวกนั้นหล่อด้วยไหมคะ
- ต้องคุยกับทั้งสามคน

104
00:06:45,738 --> 00:06:49,742
{\an8}- มีตัวเลือกก็ดีนะคะ
- อาจมีมากกว่าที่คิด

105
00:06:49,742 --> 00:06:52,412
{\an8}ฉันมาดื่มชาด้วยในวันนี้

106
00:06:52,412 --> 00:06:56,332
{\an8}เพื่อมาแจ้งว่าสมเด็จพระราชินี
ยังไม่ถอดใจกับฤดูกาลนี้

107
00:06:56,332 --> 00:06:59,961
{\an8}ทรงยังเฟ้นหาเพชรน้ําหนึ่ง แม้จะมีชื่ออื่น

108
00:06:59,961 --> 00:07:03,131
แต่ถึงกระนั้นก็ประสงค์จะทอดพระเนตรเพิ่ม

109
00:07:03,131 --> 00:07:04,507
งั้นรึ

110
00:07:04,507 --> 00:07:05,925
เชื่ออย่างนั้นจ้ะ

111
00:07:05,925 --> 00:07:09,011
และผู้นั้นอาจเป็นใครก็ได้

112
00:07:09,011 --> 00:07:09,971
ใครก็ได้จริงหรือคะ

113
00:07:11,222 --> 00:07:14,016
ใครก็ได้ที่เปิดตัวสู่สังคมผู้ดีแล้วจ้ะ

114
00:07:17,520 --> 00:07:19,021
จริงด้วย ถึงเวลาคงวุ่นวายกัน...

115
00:07:23,860 --> 00:07:26,362
เพลียจัง
การต้องเตรียมตัวเป็นนายหญิงของบ้านนี้

116
00:07:26,362 --> 00:07:29,115
แม่ถือความอ่อนเพลียเป็นสัญญาณที่ดีได้ไหม

117
00:07:29,824 --> 00:07:33,661
แปลว่าลูกทํากิจกรรมที่จําเป็นกันอยู่

118
00:07:33,661 --> 00:07:35,246
อัลเบียนกับหนูไปทํากิจกรรม

119
00:07:35,246 --> 00:07:37,290
ในห้างร้านสามแห่งแล้วเมื่อเช้านี้

120
00:07:37,290 --> 00:07:39,792
ห้างร้านงั้นรึ สถานที่แบบใดกัน

121
00:07:39,792 --> 00:07:43,212
ร้านผ้าม่านหุ้มเบาะ ร้านขายผ้าไหม และ...

122
00:07:44,172 --> 00:07:47,800
อย่าบอกวาร์ลีย์นะคะ แต่สัมภาษณ์แม่บ้านใหม่แล้ว

123
00:07:48,634 --> 00:07:51,596
ลูกอาจอยากเปลี่ยนอะไรบ้าง
เมื่อได้เป็นเลดี้เฟทเธอริงตันคนใหม่

124
00:07:51,596 --> 00:07:53,473
แต่หนูอยากให้วาร์ลีย์อยู่ต่อ

125
00:07:53,473 --> 00:07:55,099
ทั้งสองคนไม่คิดบ้างรึว่า

126
00:07:55,099 --> 00:07:58,603
กําลังตัดกระบอกก่อนที่จะเห็นแหล่งน้ํา

127
00:08:01,439 --> 00:08:05,568
คงไม่ไร้เหตุผลนัก
หากแม่ขอตั้งความหวังว่าในเร็ววันนี้

128
00:08:05,568 --> 00:08:07,570
ลูกทั้งสองจะมีทายาทให้ตระกูล

129
00:08:07,570 --> 00:08:09,405
คุณแม่! เสียมารยาท

130
00:08:11,157 --> 00:08:13,659
อัลเบียนกับหนูรักกันมาก

131
00:08:13,659 --> 00:08:15,578
- แน่นอนค่ะ
- ดี ลูกล่ะ

132
00:08:16,579 --> 00:08:18,331
ชาแก้วนี้ขมจังนะคะ

133
00:08:18,331 --> 00:08:19,290
ช่างชา

134
00:08:20,958 --> 00:08:24,545
ค่ะ คุณแม่ เราผูกพันใกล้ชิดกัน

135
00:08:24,545 --> 00:08:25,963
ก็ควรจะเป็นอย่างนั้น

136
00:08:27,089 --> 00:08:27,965
บ่อยแค่ไหน

137
00:08:28,466 --> 00:08:29,509
หนึ่งครั้ง

138
00:08:30,551 --> 00:08:31,594
เมื่อคืนแต่งงาน

139
00:08:33,596 --> 00:08:36,599
คิดว่าทารกจะปิ๊งโผล่ในมดลูกเองหรือไง

140
00:08:37,350 --> 00:08:40,645
ต้องผูกพันใกล้ชิดกันบ่อยๆ ถึงจะทําลูกได้

141
00:08:40,645 --> 00:08:44,065
แต่หนูอยากไปเที่ยวกับสามี
ควงไปอวดชาวบ้าน ไม่ใช่อยู่แต่บนเตียง

142
00:08:44,065 --> 00:08:45,858
แถมทําแล้วผมฟีบหมด

143
00:08:45,858 --> 00:08:48,402
ถ้าอยากเอาชนะน้องก็ต้องพยายามหนักกว่านี้

144
00:08:49,320 --> 00:08:50,696
ใกล้คืนพระจันทร์เต็มดวง

145
00:08:50,696 --> 00:08:52,448
เทพีแห่งการเจริญพันธุ์

146
00:08:53,241 --> 00:08:55,284
มีโอกาสแล้วก็ควรจะฉวยเอาไว้

147
00:09:18,307 --> 00:09:19,850
ผมไปสายเต็มทีแล้ว

148
00:09:25,690 --> 00:09:27,483
ยอดเยี่ยมมากนะ สาวๆ

149
00:09:34,907 --> 00:09:36,200
พรุ่งนี้เวลาเดิมไหมคะ

150
00:09:38,035 --> 00:09:38,869
เป็นได้

151
00:09:55,011 --> 00:09:57,555
แน่ใจหรือคะว่าอยากสอนฉันต่อ

152
00:09:58,639 --> 00:10:01,142
ฉันไม่โกรธนะหากคุณคิดว่าสอนไปก็ไร้ประโยชน์

153
00:10:02,268 --> 00:10:04,312
อันที่จริง คุณไม่ต้องให้สอน

154
00:10:05,021 --> 00:10:06,689
คุณคิดจริงๆ สินะ ฉันเป็นคนที่สอนไม่ได้

155
00:10:10,067 --> 00:10:11,569
คุณเป็นคนที่สอนได้ง่ายเชียวละ

156
00:10:12,153 --> 00:10:15,448
เพียงแค่ไม่จําเป็นต้องสอน
คุณรู้เรื่องเหล่านี้ดีอยู่แล้ว

157
00:10:15,448 --> 00:10:16,991
เชื่อฉันเถอะ ฉันไม่รู้เลย

158
00:10:19,035 --> 00:10:20,661
จําตอนเราพบกันครั้งแรกได้ไหม

159
00:10:20,661 --> 00:10:23,039
ผมขี่ม้า ไม่ได้สนใจใคร

160
00:10:23,039 --> 00:10:27,084
แล้วจู่ๆ ผ้าคลุมผมสีเหลืองอี๋ก็ปลิวมาเล่นงาน

161
00:10:27,084 --> 00:10:29,128
ไม่ใช่ความผิดฉันนะ
ลมพัดหลุดจากศีรษะฉันเอง

162
00:10:29,128 --> 00:10:31,964
จะลมพัดหรือไม่ คุณก็ทําสีหน้าพึงใจ
ตอนผมตกม้าลงไปในบ่อโคลน

163
00:10:32,548 --> 00:10:33,841
ฉันขอโทษแล้วนะ

164
00:10:33,841 --> 00:10:37,219
ใช่ คุณขอโทษได้อย่างมีเสน่ห์ยิ่ง

165
00:10:37,219 --> 00:10:39,388
คุณล้อเลียนผมไม่ได้หยุดหย่อนเลยต่างหาก

166
00:10:40,056 --> 00:10:41,432
ผมว่าผมรู้สาเหตุด้วยนะ

167
00:10:45,269 --> 00:10:47,438
เพราะตอนนั้นเรายังเด็ก

168
00:10:48,022 --> 00:10:50,775
ก่อนจะรู้จักใส่ใจสํารวมกิริยาให้สมวัยผู้ใหญ่

169
00:10:50,775 --> 00:10:53,444
ก่อนจะเริ่มใส่ใจว่าคนอื่นคิดเห็นอย่างไร

170
00:10:53,444 --> 00:10:56,572
คอลิน เราไม่อาจอยู่ในสังคมผู้ดี
โดยไม่ใส่ใจว่าใครจะคิดอย่างไร

171
00:10:56,572 --> 00:10:59,909
สังคมผู้ดีนี้ประกอบสร้าง
จากสายตาพิพากษาของผู้อื่นทั้งสิ้น

172
00:11:00,785 --> 00:11:03,204
รู้ไหมว่าผมค้นพบความจริงอะไร
ตอนไปต่างประเทศ

173
00:11:03,788 --> 00:11:05,331
ไม่มีใครรู้จักผม

174
00:11:06,123 --> 00:11:07,833
ไม่มีใครรู้ว่าผมควรจะเป็นคนอย่างไร

175
00:11:07,833 --> 00:11:10,294
ผมเป็นอิสระจากการเป็นคอลิน บริดเจอร์ตัน

176
00:11:10,294 --> 00:11:11,754
อย่างที่สังคมคาดหวังให้เป็น

177
00:11:12,463 --> 00:11:14,048
เมื่อนั้นผมจึงได้เป็นตัวเอง

178
00:11:15,257 --> 00:11:18,010
เพน การใช้ชีวิตเพื่อรอการประเมินจากผู้อื่น
นั่นเป็นกับดักแท้ๆ

179
00:11:18,636 --> 00:11:21,597
หากดิ้นหลุดได้เมื่อใด โลกนี้จะเปิดทางให้เรา

180
00:11:21,597 --> 00:11:23,391
คุณพูดเสียจนเหมือนเป็นเรื่องง่าย

181
00:11:36,987 --> 00:11:38,698
ทําไมคุณจึงต้องการสามี

182
00:11:40,074 --> 00:11:41,450
เพื่อฉันจะได้มีอิสรภาพบ้าง

183
00:11:42,576 --> 00:11:44,912
เพื่อฉันจะได้รู้สึกสบายใจในโลกนี้

184
00:11:45,454 --> 00:11:46,288
เช่นนี้นี่เอง

185
00:11:47,081 --> 00:11:50,084
คุณต้องสบายใจกับตัวเองก่อนจึงจะไปถึงจุดนั้นได้

186
00:11:51,001 --> 00:11:54,380
ในโลกนี้ อะไรทําให้คุณสบายใจมากที่สุด

187
00:11:54,380 --> 00:11:55,798
เป็นตัวของตัวเองที่สุด

188
00:11:57,258 --> 00:11:59,593
เมื่อก่อนเป็นการจิบชาบ่ายวันอาทิตย์
ที่บ้านบริดเจอร์ตัน

189
00:12:00,344 --> 00:12:03,097
เป็นที่ไม่กี่แห่งที่ฉันไปได้
โดยไม่มีผู้ติดตามและได้เป็นตัวเอง

190
00:12:03,097 --> 00:12:05,725
แต่... นั่นก็เป็นไปไม่ได้แล้ว

191
00:12:06,308 --> 00:12:09,270
เสียใจด้วยกับเรื่องระหว่างคุณและเอโลอีส

192
00:12:09,270 --> 00:12:10,855
ว่าแต่เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

193
00:12:14,984 --> 00:12:16,110
ฉันกลับดีกว่าค่ะ

194
00:12:18,279 --> 00:12:19,864
ก่อนใครจะเห็นเข้า

195
00:12:52,438 --> 00:12:53,272
อย่างนั้น!

196
00:13:01,989 --> 00:13:05,618
ฉันได้แต่ชื่นชมจากหน้าร้านมานานค่ะ
มาดามเดอลาครัว

197
00:13:05,618 --> 00:13:08,537
แต่ได้ก้าวเข้ามาในร้านนี้
เป็นความสุขใจในอีกระดับจริงๆ

198
00:13:09,038 --> 00:13:12,333
ช่วงหลังนี้คุณน่าจะได้พบ
ความสุขใจอีกหลายอย่างนะคะ

199
00:13:12,333 --> 00:13:16,420
ได้ชุดใหม่มากกว่า 30 ชุด
แต่จําเป็นต้องแก้ทรงใหม่ทั้งหมด

200
00:13:18,130 --> 00:13:21,801
ฉันแทบจะอ้อนวอน
ขอให้เลดี้เคนท์ผู้จากไปอนุญาต

201
00:13:21,801 --> 00:13:24,428
ให้ฉันตัดชุดที่เข้าสมัยกว่านั้น

202
00:13:24,428 --> 00:13:27,348
แต่หล่อนยืนยันอยากได้ตามสมัยนิยมเก่า

203
00:13:28,724 --> 00:13:32,436
หรือคุณจะอยากใช้สมบัติที่ได้มาใหม่นี้

204
00:13:32,436 --> 00:13:34,605
กับชุดที่หรูหราอลังการกว่าเดิม

205
00:13:35,856 --> 00:13:38,067
ลําพังแค่มีคนหน้าใหม่ไม่คาดคิดอยู่ในหมู่พวกเขา

206
00:13:38,067 --> 00:13:41,362
ฉันว่าควรทําให้วงสังคมเห็นก่อนว่า
อะไรๆ ไม่ได้เปลี่ยนไปเสียทั้งหมด

207
00:13:41,362 --> 00:13:43,989
ฉันเข้าใจความลังเลของคุณนะคะ

208
00:13:43,989 --> 00:13:47,368
แต่อย่าลืมว่าวงสังคมโหยหาอะไรใหม่ๆ

209
00:13:47,368 --> 00:13:50,162
และเมื่อปล่อยให้หิวกระหายก็จะกลายเป็นขี้โมโห

210
00:13:52,331 --> 00:13:53,624
(ห้องเสื้อ)

211
00:13:55,835 --> 00:13:56,836
ลูกๆ

212
00:13:56,836 --> 00:14:01,006
ดูผ้าซาตินสีเฟรนช์บลูแสนสวยนี่สิ

213
00:14:01,006 --> 00:14:03,592
ผืนนี้ต้องสะดุดตาพระราชินีแน่

214
00:14:06,595 --> 00:14:09,223
พี่ดีใจมากที่แม่มีเธอให้ประคบประหงมแทน

215
00:14:09,223 --> 00:14:11,392
พี่จะได้ประวิงเวลาเรื่องคนมาเกี้ยวพานไปอีกปี

216
00:14:11,392 --> 00:14:13,310
หรืออาจนานกว่านั้น ถ้าเธอก็ไม่รีบแต่ง

217
00:14:13,310 --> 00:14:16,647
ขอโทษที่ทําให้คุณพี่ต้องผิดหวังนะคะ
แต่โอกาสในการแต่งงาน

218
00:14:16,647 --> 00:14:19,358
เป็นเรื่องเดียวของฤดูเข้าสังคม
ที่น้องยินดีเปิดใจรับ

219
00:14:19,859 --> 00:14:22,152
น้องอยากรีบหาคนที่เหมาะสม
และทําให้จบไปเสียที

220
00:14:22,152 --> 00:14:24,530
ก่อนคุณแม่จะมีแผน
ให้พระราชินีใส่พระทัยกับน้อง

221
00:14:25,489 --> 00:14:27,783
ไหนว่าพระราชินีไม่สนใจกุลสตรี
ที่เปิดตัวในฤดูกาลนี้

222
00:14:27,783 --> 00:14:30,828
เลดี้แดนเบอรี่บอกว่า
"ทรงเพียงแต่รอความอัศจรรย์ตา"

223
00:14:37,334 --> 00:14:39,920
ถ้ามีคนอื่นมาเรียกร้องความสนใจจากพระองค์

224
00:14:39,920 --> 00:14:42,631
ต่อให้คุณแม่วางแผนอะไรก็คงจะไม่เป็นผล

225
00:14:42,631 --> 00:14:45,217
มิสฮาร์ติกัน มิสมัลโฮตรา

226
00:14:45,801 --> 00:14:48,512
ฉันมีข้อมูลที่พวกคุณอาจจะอยากรู้

227
00:14:54,685 --> 00:14:56,061
ลังเลล่ะสิ ไฮยาซินธ์

228
00:14:56,061 --> 00:14:57,062
น้องไม่ใช่คนลังเล

229
00:14:57,062 --> 00:14:58,606
แต่เราก็ยังรอให้เธอลงไพ่

230
00:14:58,606 --> 00:15:01,567
นับเป็นโชคดีของนาย
เพราะไฮยาซินธ์กินเรียบในตาที่แล้ว

231
00:15:01,567 --> 00:15:02,776
ผมวางแผนยาวๆ

232
00:15:04,570 --> 00:15:06,113
พอใจกับไพ่ในมือแล้ว

233
00:15:08,198 --> 00:15:09,241
ทีนี้นายกลับลังเลแทน

234
00:15:09,241 --> 00:15:10,659
ขอแลกไพ่ครับ

235
00:15:16,707 --> 00:15:18,292
ขอหมอบตานี้ก่อนละ

236
00:15:18,292 --> 00:15:19,793
- ขี้ขลาด
- มีกลยุทธ์ต่างหาก

237
00:15:19,793 --> 00:15:22,254
ถ้าไฮยาซินธ์เล่นมือขึ้นแบบนี้
เราอาจต้องลงอัฐเพิ่มกันอีก

238
00:15:23,923 --> 00:15:26,300
- ไม่ได้โกงแน่นะ
- เห็นน้องเป็นนักมายากลงั้นรึ

239
00:15:26,967 --> 00:15:29,094
ถ้าเป็นก็ช่วยสอนกลเม็ดให้พวกเราบ้าง

240
00:15:29,678 --> 00:15:31,847
ไม่เป็นไรค่ะ ฉันรอตรงนี้ได้

241
00:15:31,847 --> 00:15:32,765
เพเนโลปี้

242
00:15:33,682 --> 00:15:35,643
- ผมรอให้คุณมาอย่างใจจดจ่อ
- เช่นเดียวกัน

243
00:15:35,643 --> 00:15:38,604
แต่คงดีกว่าถ้าฉันไปพบคุณในตลาด
แทนที่จะมาที่นี่

244
00:15:38,604 --> 00:15:40,272
ครั้งนี้เราไม่ไปตลาดกัน

245
00:15:40,272 --> 00:15:42,358
เราจะไปที่ห้องนั่งเล่นบ้านบริดเจอร์ตัน

246
00:15:42,358 --> 00:15:43,275
ทําไมกันคะ

247
00:15:44,068 --> 00:15:45,110
บทเรียนต่อไปน่ะสิ

248
00:15:45,110 --> 00:15:47,154
แต่คอลิน สาวใช้ของฉันรออยู่ แล้วเอโลอีส...

249
00:15:47,154 --> 00:15:49,740
ออกไปห้องเสื้อตลอดทั้งบ่าย
กับฟรานเชสก้าและคุณแม่

250
00:15:49,740 --> 00:15:52,576
- คนอื่นๆ ในครอบครัวล่ะ
- เล่นไพ่กันอยู่ในสวน

251
00:15:53,410 --> 00:15:56,872
คุณเคยเห็นครอบครัวผมเล่นพัลมาล
รู้นี่ว่าแข่งกันเอาเป็นเอาตาย

252
00:15:56,872 --> 00:15:59,375
ไฮยาซินธ์ชอบเอาชนะ
เกรกอรี่ก็เกลียดการต้องแพ้น้อง

253
00:15:59,375 --> 00:16:01,877
ส่วนพี่เบเนดิกต์ไม่ยอมละสายตาจากความบันเทิง

254
00:16:01,877 --> 00:16:03,379
เชื่อเถอะ พวกนั้นทุกคน

255
00:16:03,379 --> 00:16:05,714
จะนั่งติดโต๊ะไพ่กันไปอีกนาน

256
00:16:09,635 --> 00:16:12,221
คุณพูดไว้ว่าสบายใจยามอยู่บ้านบริดเจอร์ตัน

257
00:16:12,221 --> 00:16:13,681
เราจึงจะมาฝึกซ้อมกันที่นี่

258
00:16:13,681 --> 00:16:16,600
ฉันเคยสบายใจยามมาบ้านบริดเจอร์ตัน
เมื่อก่อนนี้

259
00:16:16,600 --> 00:16:18,185
เราต้องการที่สงบๆ อยู่กันลําพัง

260
00:16:18,185 --> 00:16:20,270
มาที่นี่ สาวใช้คุณรอข้างนอกได้

261
00:16:20,270 --> 00:16:22,815
เราก็แสร้งทําเป็นอยู่ในงานราตรีสโมสรได้ด้วย

262
00:16:24,108 --> 00:16:25,317
คุณวิกลจริตไปแล้วรึ

263
00:16:26,151 --> 00:16:27,277
ลองนึกภาพตามสิ เพน

264
00:16:27,277 --> 00:16:32,199
วงควอเท็ตเล่นอยู่ข้างเปียโน
เตรียมเพลงสําหรับเต้นควอดรีลสี่คู่แบบปารีส

265
00:16:32,992 --> 00:16:34,243
ส่วนที่โซฟานี้

266
00:16:34,243 --> 00:16:38,288
เหล่าแม่ๆ กําลังถกเถียงเรื่องของประดับในงาน

267
00:16:38,288 --> 00:16:39,581
อีกด้านหนึ่งของห้อง

268
00:16:39,581 --> 00:16:42,543
เหล่าสุภาพบุรุษกําลังรุมขอเต้นรํากับกุลสตรีผู้หนึ่ง

269
00:16:43,669 --> 00:16:46,046
ส่วนตรงนี้คือโต๊ะน้ํามะนาว

270
00:16:46,046 --> 00:16:48,132
ซึ่งเราจะเริ่มบทเรียนกัน

271
00:16:55,973 --> 00:16:56,807
ได้ค่ะ

272
00:16:58,350 --> 00:17:01,186
ดิฉันต้องชม้อยชะม้ายชายตา
ให้นักเชลโล่ในจินตนาการไหมเจ้าคะ

273
00:17:01,687 --> 00:17:05,399
ไม่ใช่ ให้ชายหนุ่มรูปหล่อ
ที่คุณเพิ่งพบข้างโต๊ะเครื่องดื่มตรงหน้า

274
00:17:06,567 --> 00:17:07,443
ผมเอง

275
00:17:07,985 --> 00:17:09,111
คุณน่ะรึ

276
00:17:09,111 --> 00:17:11,447
ซ้อมกับผมนี่แหละเหมาะสมที่สุดแล้ว

277
00:17:11,447 --> 00:17:13,574
คุณจะได้ไม่ต้องอาย คุณรู้จักผมดี

278
00:17:13,574 --> 00:17:16,326
นั่นต่างหากจะยิ่งอาย เพราะฉันรู้จักคุณ

279
00:17:19,163 --> 00:17:21,123
ขออภัย แต่ว่า...

280
00:17:24,209 --> 00:17:25,377
ลึกๆ แล้ว

281
00:17:26,503 --> 00:17:31,258
ฉันรู้ว่าฉันมีเชาวน์ปัญญาและคุยสนุก

282
00:17:32,634 --> 00:17:36,013
แต่ไม่รู้อย่างไร บุคลิกของฉันหลงหาย
ยามเมื่อมาจากใจแต่ก่อนจะออกจากปาก

283
00:17:36,013 --> 00:17:40,059
สุดท้ายจึงได้แต่พูดจาผิดธรรมเนียม
หรือบ่อยครั้งก็พูดอะไรไม่ออก

284
00:17:40,851 --> 00:17:42,186
ลืมเรื่องถูกผิดไปก่อน

285
00:17:43,395 --> 00:17:46,398
ลองจินตนาการคําที่อยากพูดกับผม
หากผมคิดจะเกี้ยวคุณ

286
00:17:47,232 --> 00:17:50,778
อย่าได้กังวลว่าพูดมาแล้วผมจะคิดอย่างไร

287
00:17:58,744 --> 00:17:59,661
ดวงตาของคุณ...

288
00:18:01,622 --> 00:18:03,457
แววสีฟ้านั้นช่างงดงามมหัศจรรย์นัก

289
00:18:05,292 --> 00:18:07,711
มันยิ่งวาววามเป็นประกายยามที่คุณใจดีกับฉัน

290
00:18:11,090 --> 00:18:14,134
ฉันอาจพูดทํานองนั้นถ้าคุณมาเกี้ยวฉัน

291
00:18:16,762 --> 00:18:18,597
แหม นั่นก็ตรงไปตรงมาทีเดียว

292
00:18:20,015 --> 00:18:22,017
พี่ช่วยพวกหล่อนต่างหาก

293
00:18:22,017 --> 00:18:24,603
เว้นแต่จะอยากให้คุณแม่รู้ว่าคุณพี่
"ช่วยพวกหล่อน" อย่างไร

294
00:18:24,603 --> 00:18:26,855
- เอโลอีสกลับมาแล้ว
- ไปหลบในห้องทํางานก่อน

295
00:19:16,196 --> 00:19:18,031
"บัดนี้ผมสามารถประกาศได้อย่างมั่นใจยิ่ง

296
00:19:18,031 --> 00:19:20,993
ว่ากรุงปารีสนั้นเป็นที่พํานัก
ของเหล่าหญิงงามที่สุดในโลกหล้า"

297
00:19:22,870 --> 00:19:25,122
"ผมโชคดีนักที่มีพวกหล่อนห้อมล้อม

298
00:19:25,122 --> 00:19:27,416
ยามเดินท่องถนนเลอมาเรส์ซึ่งต้นไม้เรียงราย

299
00:19:27,416 --> 00:19:30,502
หรือบางคราวในร้านคาเฟ่น่ารักริมแม่น้ําแซนน์

300
00:19:31,295 --> 00:19:33,255
และเมื่อนครนั้นนิ่งงัน อยู่เพียงลําพังในราตรี"

301
00:19:43,265 --> 00:19:44,474
"ในจังหวะอันเปลี่ยวดาย

302
00:19:44,474 --> 00:19:48,312
ยามที่นิ้วผมไล่รอยกระ
ซึ่งประดับข้างแก้มไปจนถึงไรบ่า

303
00:19:48,312 --> 00:19:51,481
หรือยามชมแสงดาวทอระยับบนผิวเปลือยเปล่า

304
00:19:52,149 --> 00:19:55,068
ผมอัศจรรย์ใจยิ่งนัก
กับความรู้สึกชิดใกล้สนิทแนบ

305
00:19:55,068 --> 00:19:57,487
ทว่ากลับแปลกแยกแตกต่างในคราวเดียวกัน"

306
00:19:58,530 --> 00:19:59,531
เพน

307
00:20:00,532 --> 00:20:02,701
- แอบอ่านอยู่รึ
- ไม่ ฉันไม่ได้ตั้งใจ

308
00:20:02,701 --> 00:20:06,246
- ไม่ตั้งใจหยิบบันทึกผมขึ้นมาอ่านน่ะนะ
- ใช่ อ่าน แต่ไม่ควรอ่าน

309
00:20:06,246 --> 00:20:09,374
ไม่ควรอ่านจริงๆ สิ่งที่คุณได้อ่าน
ไม่ได้เขียนมาให้ใครเห็น

310
00:20:14,421 --> 00:20:16,048
- กรรม
- คอลิน มือคุณ

311
00:20:16,048 --> 00:20:18,383
- ไม่เป็นไร
- เป็นสิ อยู่นิ่งๆ ก่อน

312
00:20:22,304 --> 00:20:23,305
ได้โปรด

313
00:20:24,431 --> 00:20:25,265
ให้ฉันช่วยนะ

314
00:20:57,256 --> 00:20:58,298
งานเขียนของคุณ...

315
00:21:00,801 --> 00:21:01,802
ดีมากเลยนะ

316
00:21:06,515 --> 00:21:07,891
วันนี้ควรพักไว้แค่นี้ก่อน

317
00:21:11,812 --> 00:21:12,729
คืนนี้จะได้เจอกันไหม

318
00:21:14,106 --> 00:21:17,067
เจอค่ะ ขอบคุณที่ช่วย... สอน

319
00:21:57,399 --> 00:21:58,734
แต่งเครื่องประดับหน่อยไหมคะ

320
00:21:59,401 --> 00:22:01,153
เรียบง่ายเข้าไว้อาจดีกว่า

321
00:22:02,446 --> 00:22:04,239
อย่างน้อยไม่ดูเสียหน่อยหรือคะ

322
00:22:17,169 --> 00:22:19,713
เราอาจมีรสนิยมเรื่องเสื้อผ้าอาภรณ์ต่างกัน

323
00:22:23,759 --> 00:22:27,346
แต่เลดี้เคนท์ตาถึงเรื่องอัญมณีจริงๆ

324
00:22:41,568 --> 00:22:42,611
มีอะไรกวนใจน้องอยู่รึ

325
00:22:43,945 --> 00:22:45,697
วันนี้เพเนโลปี้ไปที่บ้านเรา

326
00:22:48,950 --> 00:22:50,160
เสียใจด้วยนะ

327
00:22:50,160 --> 00:22:52,954
แต่ก็ไม่รู้จะทําตัวอย่างไรเหมือนกัน

328
00:22:52,954 --> 00:22:54,998
เมื่อพี่ยังไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

329
00:22:54,998 --> 00:22:56,083
เราแค่ห่างกันไปเอง

330
00:22:57,459 --> 00:22:58,585
ใช่ น้องเคยพูดแล้ว

331
00:22:59,503 --> 00:23:01,505
- อยากให้พี่อัปเปหิหล่อนไปด้วยไหม
- ไม่ต้อง

332
00:23:02,798 --> 00:23:06,176
น้องไม่ได้อยากให้หล่อนไร้เพื่อนฝูง
คุณพี่อาจเป็นเพื่อนคนเดียวที่เหลืออยู่

333
00:23:07,969 --> 00:23:09,554
ขอเพียงอย่าเสวนากันที่บ้าน

334
00:23:11,598 --> 00:23:12,432
ได้สิ

335
00:23:18,063 --> 00:23:19,064
หล่อนเป็นอย่างไรบ้าง

336
00:23:20,816 --> 00:23:24,152
- เพเนโลปี้น่ะรึ
- คือ... ไม่จําเป็นต้องเล่าละเอียด

337
00:23:24,152 --> 00:23:28,323
แค่อยากรู้ว่าไม่ได้ตกทุกข์หรือ... สิ้นหวัง

338
00:23:28,323 --> 00:23:30,325
เธอทั้งไม่ได้ตกทุกข์และไม่ได้สิ้นหวัง

339
00:23:32,869 --> 00:23:35,747
อันที่จริง ฤดูกาลนี้เธอหวังจะหาสามีให้ได้

340
00:23:35,747 --> 00:23:37,791
สามี เพเนโลปี้น่ะนะ

341
00:23:39,042 --> 00:23:41,294
ไม่สมกับเป็นหล่อนเลย

342
00:23:41,294 --> 00:23:42,921
เธออาจเปลี่ยนไปแล้ว

343
00:23:42,921 --> 00:23:44,673
คงไม่ได้หวังให้คุณพี่เป็นสามีนะ

344
00:23:44,673 --> 00:23:46,800
ไม่ใช่ พี่เพียงแต่ช่วยเธอหาให้ได้

345
00:23:48,552 --> 00:23:52,013
จะดีหรือ ถ้าเกิดใครรู้เข้าว่าคุณพี่ช่วยหล่อนล่ะ

346
00:23:52,013 --> 00:23:55,350
ถ้าพี่ไม่ช่วยแล้วใครจะช่วย
เธอไม่มีญาติชายที่ไหน

347
00:23:55,350 --> 00:23:57,602
ใช่ แต่คุณพี่ก็เป็นหนุ่มโสดน่าหมายปองคนหนึ่ง

348
00:23:57,602 --> 00:23:59,771
ช่วงนี้ยิ่งเป็นที่หมายปองที่สุดเสียด้วยซ้ํา

349
00:23:59,771 --> 00:24:01,982
- ใครรู้เข้าจะไม่งาม
- ไม่งามจริงๆ

350
00:24:01,982 --> 00:24:04,317
ดังนั้นเราจึงจะไม่บอกใคร

351
00:24:28,425 --> 00:24:30,886
ในที่สุดจึงค่อยพยายามขึ้นมาบ้าง

352
00:24:30,886 --> 00:24:32,304
จริงพ่ะย่ะค่ะ

353
00:24:34,973 --> 00:24:36,266
แต่ดูจะพยายามเกินไปหน่อย

354
00:24:38,101 --> 00:24:41,897
ลูกน่าจะถอนสายบัวให้ต่ําพอดีตั้งแต่ฤดูกาลแรก

355
00:24:49,321 --> 00:24:50,238
ลูกจ๋า

356
00:24:50,780 --> 00:24:54,534
รู้ไว้นะลูกว่าฤดูกาลนี้
แม่ไม่คิดจะกดดันให้ใครมาเกี้ยวพาราสีลูก

357
00:24:54,534 --> 00:24:58,622
แต่ลูกน่าจะทําความรู้จักกับกุลสตรีคนอื่นๆ

358
00:24:58,622 --> 00:25:02,000
เผื่อว่าแวดวงของลูกจะกว้างขวางขึ้น
ไม่ใช่มีแค่มิสคาวเปอร์

359
00:25:03,251 --> 00:25:04,336
ลูกก็ตั้งใจอย่างนั้นค่ะ

360
00:25:04,336 --> 00:25:05,712
พูดจริงรึ

361
00:25:05,712 --> 00:25:09,007
มิสบริดเจอร์ตัน ไปเดินวนรอบๆ กับเราไหมคะ

362
00:25:09,716 --> 00:25:11,468
ฉันชอบเดินวนอยู่แล้วค่ะ

363
00:25:16,890 --> 00:25:17,724
แหม

364
00:25:18,767 --> 00:25:21,186
เหลือแค่เราสองคน
ไปเข้าเฝ้าพระราชินีกันนะจ๊ะ

365
00:25:21,811 --> 00:25:23,230
เรื่องนั้นรอก่อนได้ไหมคะ

366
00:25:23,855 --> 00:25:27,192
ตอนดื่มชา เลดี้แดนเบอรี่พูดถึง
สุภาพบุรุษคนหนึ่งที่อาจชอบการดนตรี

367
00:25:27,192 --> 00:25:28,443
แม่ว่าพูดถึงตั้งหลายคน

368
00:25:29,361 --> 00:25:31,863
เริ่มจากคนเดียวก่อนดีกว่าค่ะ
ค่อยดูว่าคืนนี้เป็นอย่างไร

369
00:25:34,699 --> 00:25:37,827
สวัสดีค่ะ มิสเตอร์บริดเจอร์ตัน
มิสเตอร์บริดเจอร์ตัน

370
00:25:38,411 --> 00:25:41,790
สาวๆ ครับ และสาวๆ ครับ

371
00:25:44,960 --> 00:25:46,795
พวกนางหัดล่าเป็นฝูงแล้ว

372
00:25:46,795 --> 00:25:49,923
มิสเตอร์บริดเจอร์ตันคะ
ดิฉันยังไม่เคยเห็นคุณเข้าวงเต้นรําสักครั้ง

373
00:25:50,590 --> 00:25:51,967
ว่าอย่างไรเล่า คุณพี่

374
00:25:52,592 --> 00:25:53,802
ควรออกไปเต้นแล้วไหม

375
00:25:54,594 --> 00:25:55,470
ใช่

376
00:25:56,388 --> 00:25:59,349
มิสสโตเวลล์ ผมขอเต้นรํากับคุณได้ไหมครับ

377
00:26:10,318 --> 00:26:12,487
มิสเตอร์แดงก์เวิร์ธ มิสเตอร์ฟินช์

378
00:26:12,487 --> 00:26:14,155
คู่ไปไหนเสียล่ะ

379
00:26:14,155 --> 00:26:17,993
ผมทําคู่หายที่ใดสักแห่ง
ในการตกแต่งแสนบรรเจิดนี้ครับ

380
00:26:17,993 --> 00:26:20,370
ผมส่งคู่ของผมไปหาขนมครับ

381
00:26:20,954 --> 00:26:22,581
ภรรยานั่นแหละขนม มิสเตอร์ฟินช์

382
00:26:22,581 --> 00:26:26,042
หากคุณดื่มด่ํากับภรรยา เท่าที่ดื่มด่ํากับของกิน

383
00:26:26,042 --> 00:26:27,419
ป่านนี้คงท้องแล้ว

384
00:26:28,128 --> 00:26:30,171
ผมมองพรูเดนซ์เป็นขนมบอนบอน

385
00:26:30,171 --> 00:26:33,216
ทั้งบอบบางและดีต่อใจเหลือเกิน

386
00:26:33,216 --> 00:26:37,887
มิสเตอร์แดงก์เวิร์ธ คุณช่าง... ดูสบายตา

387
00:26:38,471 --> 00:26:40,015
ฉันจะไปหาลูกให้

388
00:26:41,433 --> 00:26:45,145
เคยมีคนบอกไหมว่า
คุณแม่ของคุณชวนให้หวั่นใจมาก

389
00:26:55,947 --> 00:26:56,781
สวัสดีค่ะ

390
00:26:59,534 --> 00:27:00,785
มือเป็นอย่างไรบ้าง

391
00:27:01,453 --> 00:27:03,705
ดีขึ้นมากแล้วเพราะคุณช่วยไว้

392
00:27:03,705 --> 00:27:07,584
ขอโทษอีกครั้งที่อ่านงานเขียนของคุณ
แต่คุณเขียนได้ดีเยี่ยมจริงๆ

393
00:27:07,584 --> 00:27:10,754
คุณเขียนเป็นธรรมชาติซึ่งทําได้ยากเหลือเกิน

394
00:27:12,297 --> 00:27:15,091
ฉันอยากอ่านงานคุณอีกนะคะ ถ้าคุณอนุญาต

395
00:27:17,385 --> 00:27:18,720
มาทําข้อตกลงกันดีไหม

396
00:27:19,304 --> 00:27:23,391
ผมจะลองเก็บไปพิจารณา
ถ้าคืนนี้คุณคุยกับสุภาพบุรุษอย่างน้อยหนึ่งคน

397
00:27:24,017 --> 00:27:24,851
ได้ค่ะ

398
00:27:25,810 --> 00:27:26,853
จะให้ฉันคุยกับใคร

399
00:27:30,190 --> 00:27:32,400
เขา ลอร์ดบาซิลิโอ

400
00:27:33,109 --> 00:27:34,486
ลอร์ดบาซิลิโอเป็นไวเคานต์

401
00:27:34,486 --> 00:27:36,946
และคุณคือเพเนโลปี้ เฟทเธอริงตัน อย่าลืมสิ

402
00:27:39,449 --> 00:27:40,367
เชิญได้เลย

403
00:27:47,540 --> 00:27:49,209
สวัสดีครับ คุณเฟทเธอริงตัน

404
00:27:50,251 --> 00:27:51,670
ลอร์ดบาซิลิโอ ไม่ทันเห็นค่ะ

405
00:27:51,670 --> 00:27:54,923
ไม่เป็นไรครับ ช่วงนี้ผมตั้งใจหลบมุมอยู่นิ่งๆ

406
00:27:54,923 --> 00:27:57,384
ชีวิตเราสั้นเกินจะอยู่นิ่งไม่ใช่หรือคะ

407
00:28:03,014 --> 00:28:04,974
ลอร์ดบาซิลิโอ เป็นอะไรหรือเปล่าคะ

408
00:28:08,395 --> 00:28:11,106
แต่น้องตายเร็วไม่ทรมาน ขออภัยครับ ขอตัว

409
00:28:14,526 --> 00:28:15,735
เกิดอะไรขึ้น

410
00:28:15,735 --> 00:28:17,320
ม้าสุดรักของเขาเพิ่งตายไป

411
00:28:18,238 --> 00:28:19,781
- พูดเล่นน่ะสิ
- ไม่ได้พูดเล่น

412
00:28:19,781 --> 00:28:21,116
คอลิน

413
00:28:21,116 --> 00:28:23,118
ขออภัย ผมไม่รู้

414
00:28:24,244 --> 00:28:25,995
น่าจะมีสักคนในงานที่ไม่ได้ไว้อาลัยอยู่

415
00:28:27,664 --> 00:28:29,749
- รีบควบกันเลยดีกว่า
- คอลิน!

416
00:28:36,589 --> 00:28:39,884
นี่นะ ยามที่ฉันผิดใจกับคนรู้จัก

417
00:28:39,884 --> 00:28:43,263
ฉันพบว่าวิธีที่ดีที่สุดคือ
แสร้งทําเป็นว่าเขาตายไปแล้ว

418
00:28:44,764 --> 00:28:47,100
ฉันคิดว่าคงทําแบบนั้นกับเพเนโลปี้ไม่ได้

419
00:28:47,684 --> 00:28:50,895
เว้นแต่จะแสร้งคิดว่าเป็นผีตามหลอกหลอน
วันนี้หล่อนไปที่บ้านฉัน

420
00:28:50,895 --> 00:28:52,230
ไปทําไมกัน

421
00:28:53,523 --> 00:28:56,526
ดูเหมือนคุณพี่คอลินกําลังช่วยหาสามี

422
00:28:57,318 --> 00:28:59,237
เราเคยพูดว่าจะขึ้นคานทึนทึกไปด้วยกัน

423
00:28:59,237 --> 00:29:01,364
พี่ชายเธอทําเรื่องฉาวเชียวนะ

424
00:29:02,115 --> 00:29:04,117
มองจากฝั่งเพเนโลปี้ยิ่งฉาวใหญ่

425
00:29:06,953 --> 00:29:09,289
หล่อนอาจไม่คิดว่าเธอตายไปแล้ว

426
00:29:09,289 --> 00:29:12,083
แต่เห็นได้ชัดว่า
ความรู้สึกของหล่อนที่มีต่อเธอเปลี่ยนไป

427
00:29:12,083 --> 00:29:14,127
เธอเองก็ควรจะเปลี่ยนความรู้สึกเช่นกัน

428
00:29:15,003 --> 00:29:16,755
ใช่ จริงจ้ะ

429
00:29:16,755 --> 00:29:21,050
เอโลอีส คุณมีความสามารถพิเศษใดๆ
ที่จะทําให้พระราชินีพอพระทัยไหมคะ

430
00:29:21,050 --> 00:29:22,218
ความสามารถพิเศษ ไม่มี

431
00:29:22,719 --> 00:29:25,346
เว้นแต่จะนับการพูดจาไม่รู้จักกาลเทศะ
เป็นความสามารถ

432
00:29:25,930 --> 00:29:28,349
ครั้งหนึ่งฉันพยายามชม
ครูสอนภาษาฝรั่งเศสว่าเขาสอนดี

433
00:29:28,349 --> 00:29:31,561
- แต่ฉันกลับบอกว่าเขา "อูน ฌูเอ็ตต์"
- นกฮูก ไม่นะ

434
00:29:32,228 --> 00:29:35,523
มิสเตอร์โบฟอร์ตใช่ไหม
เขาก็ขนดกเหมือนสัตว์อยู่นะ

435
00:29:35,523 --> 00:29:37,901
บังเอิญนกฮูกคลุมร่างด้วยขนนก ไม่ใช่ขนสัตว์

436
00:29:37,901 --> 00:29:40,236
ดังนั้นต่อให้จะอยากหยามชายน่าสงสารคนนั้น

437
00:29:40,236 --> 00:29:41,821
ฉันก็พูดผิดอีกนั่นแหละ

438
00:29:42,614 --> 00:29:45,116
แต่คงโทษครูบาอาจารย์ไม่ได้
เพราะฉันไร้ความสามารถ

439
00:29:45,116 --> 00:29:47,327
ไม่ใช่ความผิดพวกเขาที่ฉันเป็นลูกศิษย์เจ้าปัญหา

440
00:29:47,952 --> 00:29:49,829
ฉันว่าเราเจอความสามารถของคุณแล้ว

441
00:29:49,829 --> 00:29:53,374
จริงค่ะ คุณเป็นนักพูดที่ชวนบันเทิงมาก
พูดอีกอย่าหยุดนะคะ

442
00:30:05,720 --> 00:30:08,389
มิสเตอร์บริดเจอร์ตัน คุณเต้นเก่งมากค่ะ

443
00:30:08,389 --> 00:30:10,141
ด้วยความยินดีครับ มิสสโตเวลล์

444
00:30:12,268 --> 00:30:13,812
ผมขอตัวก่อน

445
00:30:16,064 --> 00:30:18,316
เข้าใจแล้วว่าทําไมคนไม่ยอมมาที่บาร์กันตั้งนาน

446
00:30:19,192 --> 00:30:23,279
มิสเตอร์และมิสซิสมอนด์ริช
ขอต้อนรับสู่วงสังคมชั้นสูง

447
00:30:24,489 --> 00:30:27,283
ผมเคยขึ้นสังเวียนประลองหมัด
กับคนที่พร้อมจะฆ่าผมได้

448
00:30:27,283 --> 00:30:29,619
แต่กลับประหม่าตื่นเต้นมากกว่า

449
00:30:29,619 --> 00:30:32,956
กับการจะต้องเต้นรําและเข้าสังคมในคืนนี้

450
00:30:32,956 --> 00:30:35,917
แหม อย่างน้อยก็ยังเหวี่ยงหมัดได้
ใส่ชุดนี้ฉันขยับตัวแทบไม่ได้เลย

451
00:30:35,917 --> 00:30:38,837
ทั้งคู่ดูดีมากและไม่ต้องกลัว

452
00:30:39,420 --> 00:30:41,965
งานแบบนี้ก็บันเทิงไม่ใช่น้อย

453
00:30:41,965 --> 00:30:43,675
ถ้าเราไม่คิดจะว่ายทวนน้ํา

454
00:30:45,176 --> 00:30:47,679
เมื่อครู่คุณก็เหมือนจะสนุกกับสาวน้อยผู้นั้น

455
00:30:47,679 --> 00:30:48,888
กําลังเกี้ยวหล่อนอยู่รึ

456
00:30:48,888 --> 00:30:51,891
ไม่เลย มิสสโตเวลล์น่ารัก

457
00:30:52,392 --> 00:30:54,644
แต่ผมทําไปเพียงเพราะไม่ว่ายทวนน้ํา

458
00:30:54,644 --> 00:30:58,815
ฉันไม่แน่ใจว่ามิสสโตเวลล์
มองการทดลองของคุณเป็นเรื่องเบาสมอง

459
00:31:05,530 --> 00:31:07,490
ขอตัวก่อนค่ะ ฉันไปหาเหล้าราทาเฟียดื่มดีกว่า

460
00:31:07,490 --> 00:31:10,076
สถานการณ์ของคุณยิ่งทําให้ฉันตื่นเต้นไปกันใหญ่

461
00:31:12,120 --> 00:31:15,206
เต้นแค่รอบเดียว จู่ๆ ก็เหมือนประกาศว่า
คุณพร้อมจะลงสนามหาคู่

462
00:31:16,165 --> 00:31:19,627
จะให้เราเข้าใจกฎเกณฑ์ต่างๆ นานา
ของสังคมผู้ดีนี่ได้อย่างไร

463
00:31:19,627 --> 00:31:23,006
ในเมื่อคนที่เกิดในโลกนี้ยังไม่เข้าใจถ่องแท้

464
00:31:29,095 --> 00:31:30,722
เห็นสองคนนั้นไหม

465
00:31:30,722 --> 00:31:32,473
ลอร์ดและเลดี้เดอเลออน

466
00:31:33,224 --> 00:31:36,811
วงสังคมถือเป็นเรื่องไม่งาม
หากเต้นรํากับคู่เดิมหลายรอบ

467
00:31:36,811 --> 00:31:39,606
แต่สองคนนั้นแทบจะเกาะติดฟลอร์

468
00:31:40,189 --> 00:31:42,442
ส่วนลอร์ดและเลดี้ซิงเงอร์

469
00:31:42,442 --> 00:31:46,946
ตามกฎควรดื่มสุราแต่พองาม
สักแก้วหนึ่งหรือสองแก้ว

470
00:31:46,946 --> 00:31:50,783
ในงานราตรีแบบนี้
แต่พวกเขาก็เป็นอย่างนั้นเสมอ

471
00:31:50,783 --> 00:31:55,038
เมาหัวราน้ํา... แถมยังสุขใจ

472
00:31:55,663 --> 00:31:57,790
รู้ไหมว่าทั้งสองคู่นี้มีอะไรเหมือนกัน

473
00:31:58,791 --> 00:32:00,460
เป็นคู่ที่สมรสกันแล้ว เหมือนคู่ของคุณ

474
00:32:01,461 --> 00:32:04,380
กฎทั้งหลายนี้มีไว้เพื่อให้กลไกตลาดหาคู่ดําเนินต่อ

475
00:32:04,923 --> 00:32:06,883
แต่เมื่อใดเราทําหน้าที่สําเร็จเสร็จเรียบร้อย

476
00:32:07,467 --> 00:32:10,470
ได้พบคู่สมใจ

477
00:32:11,638 --> 00:32:12,764
ก็ไม่มีกฎใดๆ อีก

478
00:32:15,767 --> 00:32:17,936
ฟรานเชสก้า ลูกรัก

479
00:32:17,936 --> 00:32:20,480
ลอร์ดเพทริรักงานดนตรีเป็นที่ยิ่ง

480
00:32:20,480 --> 00:32:24,150
แม่รู้มาว่าเขาเองก็บรรเลงเชลโล่ได้เป็นเลิศ

481
00:32:24,150 --> 00:32:26,069
ท่านไวเคาน์เตสวิธวากล่าวชมกันเกินไป

482
00:32:26,069 --> 00:32:28,655
ผมมีใจรักให้กับเครื่องสายนั้น
มากกว่าที่ทักษะจะเอื้อมถึง

483
00:32:29,280 --> 00:32:31,449
เชลโล่เป็นเครื่องสายที่เสียงเพราะมากค่ะ

484
00:32:32,033 --> 00:32:32,867
จริงครับ

485
00:32:33,952 --> 00:32:35,495
คุณชอบดนตรีแบบใดมากที่สุดครับ

486
00:32:36,120 --> 00:32:39,791
ช่วงหลังนี้ ดิฉันชอบงานของรีส
เพลงเปียโนทรีโอของเขางดงามทีเดียว

487
00:32:39,791 --> 00:32:43,795
และอัพพาซิโอนาต้าของบีโธเฟ่นค่ะ
ดิฉันฟังได้ไม่รู้เบื่อ

488
00:32:43,795 --> 00:32:47,256
นั่นเป็นงานดนตรีที่แสดงความรู้สึกแรงกล้าทีเดียว

489
00:32:49,050 --> 00:32:51,552
ผมเคยได้ยินข่าวลือว่าเขาแต่งทรีโอ

490
00:32:51,552 --> 00:32:54,055
เพื่อแสดงความรู้สึกที่มีต่อมาดมัวแซลลุดวิกส์

491
00:32:54,597 --> 00:32:56,307
คุณสัมผัสได้จากโน้ตดนตรีหรือไม่

492
00:32:56,307 --> 00:32:57,558
ตามมาทางนี้เลย ที่รัก

493
00:32:58,434 --> 00:33:01,646
อันที่จริง
ดิฉันชอบลักษณะการเปลี่ยนคอร์ดเท่านั้นค่ะ

494
00:33:04,899 --> 00:33:07,944
คนเป็นแม่ในวงเขตที่ดีต่อใจ

495
00:33:07,944 --> 00:33:10,571
คอยจับตามองจากข้างสนามเสมอ

496
00:33:10,571 --> 00:33:11,948
เลดี้แดนเบอรี่

497
00:33:12,532 --> 00:33:14,242
หลังจากทําพลาดกับเอโลอีสเมื่อปีที่แล้ว

498
00:33:14,242 --> 00:33:17,453
ฉันกลัวค่ะว่าจะกดดันลูกสาวอีกคนมากเกินไป

499
00:33:17,453 --> 00:33:20,206
แต่ก็กลัวเช่นกันว่าหากไม่กดดัน
ฟรานเชสก้าจะตกลงปลงใจ

500
00:33:20,206 --> 00:33:22,250
กับชายที่ "ดีพอประมาณ" คนแรกที่เข้ามา

501
00:33:22,250 --> 00:33:25,211
และไม่คิดออกจากวงเขตที่ดีต่อใจตนอีกเลย

502
00:33:26,379 --> 00:33:29,132
ปริศนาซับซ้อนจริง

503
00:33:31,592 --> 00:33:33,886
ไม่แน่ เราอาจช่วยได้ดีที่สุด

504
00:33:33,886 --> 00:33:37,390
ด้วยการปล่อยให้ลูกอยู่ในวงเขตที่ดีต่อใจตน

505
00:33:37,390 --> 00:33:38,474
มาสิจ๊ะ

506
00:33:43,354 --> 00:33:44,230
มากับฉัน

507
00:33:47,567 --> 00:33:51,320
ฉันอาจมีเด็กในท้องแล้วก็ได้
ต้องกินให้พอสําหรับสองคน

508
00:33:51,320 --> 00:33:54,032
ความจองหองไม่นับเป็นสองคนย่ะ

509
00:33:54,824 --> 00:33:55,950
พอได้แล้ว

510
00:33:57,452 --> 00:34:01,205
ทําไมถึงไม่ไปยืนกับสามี
ทั้งที่แม่อุตส่าห์ลําบากลําบนหามาให้

511
00:34:01,205 --> 00:34:03,124
เผื่อจะเตรียมอารมณ์ไว้สําหรับช่วงดึก

512
00:34:03,124 --> 00:34:04,834
อัลบี้กับหนูนอนกันแล้วก่อนมา

513
00:34:05,376 --> 00:34:08,296
พูดให้เบาๆ หน่อย อย่าพูดตรงนี้

514
00:34:15,344 --> 00:34:16,429
แล้วลูกล่ะ

515
00:34:17,638 --> 00:34:18,765
สองคนได้...

516
00:34:20,933 --> 00:34:21,976
เราเริ่มแล้วค่ะ

517
00:34:23,352 --> 00:34:24,353
หนูแค่...

518
00:34:26,147 --> 00:34:27,231
ไม่ค่อยชอบนัก

519
00:34:31,319 --> 00:34:35,698
ความพึงใจของสตรีนั้นละเอียดอ่อนกว่าของบุรุษ

520
00:34:35,698 --> 00:34:37,158
คือว่า เมื่อเขา...

521
00:34:39,077 --> 00:34:40,453
สอดร่างเข้าไป...

522
00:34:40,453 --> 00:34:41,913
สอดอะไรนะคะ

523
00:34:43,039 --> 00:34:44,415
สอดเข้าไปอะไรที่ไหน

524
00:34:47,627 --> 00:34:50,046
แล้วเธอกับมิสเตอร์ฟินช์ทําอะไรกันแน่

525
00:34:50,046 --> 00:34:51,547
เราจูบกัน

526
00:34:51,547 --> 00:34:53,549
แล้วเขาก็จะทําเสียงประหลาด

527
00:34:53,549 --> 00:34:55,426
แล้วเดินไปเปลี่ยนกางเกง

528
00:34:56,427 --> 00:34:58,429
เขาไม่ได้ถอดกางเกงเลยรึ

529
00:34:59,138 --> 00:35:02,058
- แน่สิ
- ทําไมสวรรค์ต้องลงทัณฑ์ฉันซ้ําๆ แบบนี้

530
00:35:11,484 --> 00:35:14,403
มีแต่พวกกระเสือกกระสนเสนอหน้า
แล้วเซ่อซ่าเมื่อเห็นเรา เบื่อแล้ว

531
00:35:15,488 --> 00:35:18,324
เห็นมากจนเพลียตา ได้เวลากลับเสียที

532
00:35:18,324 --> 00:35:19,867
ก่อนจะเสด็จกลับ

533
00:35:19,867 --> 00:35:22,954
ทรงเห็นภาพวาดของเจอราร์
ในห้องด้านหลังหรือยังเพคะ

534
00:35:23,538 --> 00:35:26,040
หม่อมฉันคิดว่าจะทรงพบว่ามัน

535
00:35:27,041 --> 00:35:28,584
เจิดจรัสไม่ใช่น้อย

536
00:35:31,671 --> 00:35:34,590
น่าจะใกล้เสด็จกลับแล้ว
ไม่เห็นตรัสอะไรกับเราสักคน

537
00:35:34,590 --> 00:35:36,801
จะได้หาช็อกโกแลตเข้าปากเสียที

538
00:35:36,801 --> 00:35:38,803
โดยไม่ต้องกลัวจะเสียมารยาท ขอตัวนะคะ

539
00:35:38,803 --> 00:35:41,347
แต่เรายังไม่มีจังหวะอวดความสามารถอะไรเลย

540
00:35:41,347 --> 00:35:43,641
อย่างน้อยมีใครมีเรื่องซุบซิบสนุกๆ ไหม

541
00:35:46,978 --> 00:35:49,438
ตอนนี้ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย

542
00:36:01,617 --> 00:36:02,910
สวัสดีค่ะ ลอร์ดเรมิงตัน

543
00:36:02,910 --> 00:36:06,205
มิสเฟทเธอริงตัน คืนนี้ช่างงดงามนะ

544
00:36:06,831 --> 00:36:07,832
เป็นเช่นนั้นค่ะ

545
00:36:08,416 --> 00:36:10,751
ได้ข่าวว่าสมเด็จพระราชินี
ยังไม่เลือกเพชรน้ําหนึ่ง

546
00:36:10,751 --> 00:36:14,672
จึงเกิดความระส่ําระสาย
ในหมู่กุลสตรีอย่างพวกคุณ

547
00:36:14,672 --> 00:36:16,924
ดิฉันไม่ค่อยสนใจเรื่องซุบซิบไร้แก่นสารค่ะ

548
00:36:16,924 --> 00:36:19,260
ถ้าอย่างนั้นคุณก็ใจแข็งกว่าผม

549
00:36:19,260 --> 00:36:21,137
ผมชอบเรื่องซุบซิบมาก

550
00:36:21,637 --> 00:36:24,515
ผมไม่ควรตั้งตารอคอยขนาดนั้น
แต่วันที่นําส่งวิสเซิลดาวน์

551
00:36:24,515 --> 00:36:27,810
ผมถึงกับนั่งรอข้างประตู
และรีบอ่านทันทีที่จุลสารมาถึง

552
00:36:27,810 --> 00:36:31,314
จริงหรือคะ ดิฉันเองก็ต้องยอมรับว่า
วิสเซิลดาวน์อ่านสนุกจริง

553
00:36:31,314 --> 00:36:33,983
ได้อ่านท่อนที่พูดถึงแม่บ้านของเลดี้คาร์เตอร์ไหม

554
00:36:33,983 --> 00:36:36,277
เพราะเลดี้โฮตันขโมยตัวไป

555
00:36:36,277 --> 00:36:38,821
นั่นเป็นเหตุให้เลดี้คาร์เตอร์
ตกหล่นจากรายชื่อแขกในคืนนี้

556
00:36:44,285 --> 00:36:46,245
- สวัสดีค่ะ ลอร์ดเรมิงตัน
- ท่านลอร์ด

557
00:36:53,127 --> 00:36:56,505
คอลิน ลอร์ดเรมิงตันขอมาเยี่ยมฉันพรุ่งนี้

558
00:36:56,505 --> 00:36:57,840
วิเศษไปเลย

559
00:36:57,840 --> 00:36:59,550
คุณชอบเขาหรือเปล่า

560
00:37:01,135 --> 00:37:03,930
คุยกับเขาแล้วเพลินดี ดีมากทีเดียว

561
00:37:05,097 --> 00:37:06,557
ผมแน่ใจว่าเขาก็เพลิดเพลิน

562
00:37:07,934 --> 00:37:10,895
ไม่ค่อยงามเท่าไรนะ
ที่มิสเฟทเธอริงตันยอมรับความช่วยเหลือ

563
00:37:10,895 --> 00:37:12,939
น่าสมเพชเลยทีเดียว

564
00:37:12,939 --> 00:37:16,317
เขาก็ช่างใจดี แต่คงจะใจดีเกินไป

565
00:37:16,859 --> 00:37:18,152
ฉันไม่อยากเชื่อ...

566
00:37:19,779 --> 00:37:20,780
หล่อนไม่เหลืออะไรแล้ว

567
00:37:20,780 --> 00:37:22,782
ขออภัย กระซิบกระซาบอะไรกัน

568
00:37:23,366 --> 00:37:27,745
มิสเตอร์บริดเจอร์ตัน เรากําลังสงสัยว่า
เหตุใดสุภาพบุรุษน่าหมายปองอย่างคุณ

569
00:37:27,745 --> 00:37:30,289
จึงคิดจะไปช่วยสาวทึนทึกหาสามี

570
00:37:30,289 --> 00:37:33,626
โดยเฉพาะคนที่ดูอย่างไรก็ไม่มีหวังจะสําเร็จ

571
00:37:35,878 --> 00:37:37,421
เห็นแล้วแอบสงสาร

572
00:37:43,344 --> 00:37:44,345
เพน เดี๋ยวสิ

573
00:37:47,473 --> 00:37:50,434
แทบรอไม่ไหวแล้วว่าเลดี้วิสเซิลดาวน์
จะเขียนถึงเรื่องนี้อย่างไร

574
00:37:50,434 --> 00:37:53,437
ต้องเป็นประเด็นสําคัญของฉบับหน้าแน่ๆ

575
00:37:58,276 --> 00:38:01,279
เอโลอีส!
ไปบอกใครรึว่าพี่กําลังช่วยเพเนโลปี้

576
00:38:01,279 --> 00:38:03,447
ไม่ น้องไม่ได้ตั้งใจ...

577
00:38:03,447 --> 00:38:04,907
ซึ่งแปลว่าบอกสินะ

578
00:38:04,907 --> 00:38:07,660
- บอกเครสซิด้าคนเดียว
- เพราะคิดว่าไว้ใจหล่อนได้น่ะรึ

579
00:38:07,660 --> 00:38:09,954
ทําไมจึงเลือกเครสซิด้า
มาเป็นเพื่อนแทนเพเนโลปี้

580
00:38:09,954 --> 00:38:11,455
เรื่องนั้นพี่ไม่มีวันเข้าใจ

581
00:38:11,455 --> 00:38:14,625
เพเนโลปี้ทําอะไรลงไป
จึงต้องร้ายกาจกับเขาถึงเพียงนี้

582
00:38:53,539 --> 00:38:55,207
บรรเจิดนัก

583
00:38:55,207 --> 00:38:58,294
ขอพระราชทานอภัยเพคะ
หม่อมฉันแค่คิดจะพักจากงานสักครู่

584
00:38:58,294 --> 00:39:00,338
เพราะเธอแสนรื่นรมย์กับสิ่งที่ตนทําได้

585
00:39:00,338 --> 00:39:02,631
คนที่ไม่ได้คิดจะแสดงให้เราดู

586
00:39:03,341 --> 00:39:04,842
แต่ทําเพื่อตนเองเท่านั้น

587
00:39:06,427 --> 00:39:07,261
บราวา

588
00:39:11,223 --> 00:39:13,768
เรียกได้เลยว่า "เปล่งประกายระยับ"

589
00:39:34,330 --> 00:39:36,123
ท่านหญิง

590
00:39:36,665 --> 00:39:38,834
วิล ทําอะไรของคุณ

591
00:39:38,834 --> 00:39:41,170
ควรไปนอนในห้องตัวเองไม่ใช่รึ

592
00:39:41,170 --> 00:39:42,797
ผมยังไม่อยากนอน

593
00:39:43,798 --> 00:39:45,091
อย่างน้อยก็ยังไม่ใช่ตอนนี้

594
00:39:45,091 --> 00:39:47,218
แล้วเมื่อนอน จะนอนที่นี่

595
00:39:47,843 --> 00:39:50,096
กับเมียคนสวยของผม

596
00:39:50,096 --> 00:39:52,306
ไม่ใช่ในห้องหนาวเย็นเดียวดายตามลําพัง

597
00:39:52,306 --> 00:39:54,934
มิสซิสคานาบอกแล้วนี่ ผู้ดีเขาไม่ทํากัน

598
00:39:54,934 --> 00:39:56,769
- เราไม่อาจ...
- ทําได้สิ

599
00:39:56,769 --> 00:40:00,523
เราทําได้ตามใจชอบ อลิซ
นี่เป็นชีวิตของเราแล้ว

600
00:40:00,523 --> 00:40:03,192
เราเป็นคู่ผู้ดีที่สมรสกันแล้ว

601
00:40:03,192 --> 00:40:04,777
ลูกเราต่างหากที่เป็นผู้ดี

602
00:40:04,777 --> 00:40:06,654
ก็ถือเป็นผู้ดีทั้งครอบครัว

603
00:40:09,573 --> 00:40:10,533
คิดว่า

604
00:40:12,076 --> 00:40:15,496
ฉันคงกลัวจะทําอะไรพลาด

605
00:40:15,496 --> 00:40:17,456
แล้วเขาจะริบทุกอย่างไปจากเรา

606
00:40:17,456 --> 00:40:19,208
เราเคยใช้โอกาสทุกทางที่มี

607
00:40:19,208 --> 00:40:21,669
แต่ทุกอย่างที่มีก่อนหน้า
เราทําด้วยน้ําพักน้ําแรงตนเอง

608
00:40:21,669 --> 00:40:25,131
ฉันหยุดคิดไม่ได้ว่า...

609
00:40:26,382 --> 00:40:28,676
- เราทําอะไรจึงสมควรได้รับสิ่งเหล่านี้
- ไม่ได้ทํา

610
00:40:28,676 --> 00:40:32,346
เช่นเดียวกับไวเคานต์ เอิร์ลและบารอนทุกคน

611
00:40:32,346 --> 00:40:35,057
ไม่ได้ทําอะไรทั้งนั้น

612
00:40:35,057 --> 00:40:38,561
แต่สิ่งเหล่านี้เป็นของเราแล้ว
ฉะนั้นเรามีสิทธิ์ใช้ให้สมใจ

613
00:40:38,561 --> 00:40:42,231
ไม่ต้องคอยระวังตัว ไม่ต้องแยกนอนคนละห้อง

614
00:40:42,231 --> 00:40:44,525
ไม่ต้องใส่เสื้อผ้าของเลดี้เคนท์คนเก่า

615
00:40:44,525 --> 00:40:46,569
ทิ้งเสื้อผ้าเลดี้เคนท์ไปเลย

616
00:40:48,279 --> 00:40:50,364
ทิ้งเสื้อผ้าเลยเถอะ

617
00:40:54,827 --> 00:40:58,706
แต่ฉันจะเก็บเครื่องเพชรไว้นะคะ

618
00:40:58,706 --> 00:40:59,999
ต้องอย่างนั้น

619
00:41:20,603 --> 00:41:22,730
ภายใต้แสงจันทร์นวลลออ

620
00:41:22,730 --> 00:41:26,567
ย่อมอาจทําให้มองผิด
คิดไปว่าราตรีนั้นไร้ภยันตราย

621
00:41:29,487 --> 00:41:33,240
นั่นอาจเป็นเหตุให้สองศรีพี่น้องเฟทเธอริงตัน

622
00:41:33,240 --> 00:41:37,077
รีบแอบกลับจากงานโดยเร็วรี่พร้อมกับสามี

623
00:41:38,787 --> 00:41:42,791
แต่อย่าได้ลืมว่าแม้มีเงารัตติกาลมาบดบัง

624
00:41:42,791 --> 00:41:46,420
กลับยังมีคนเฝ้าจับตามองอยู่ตลอดเวลา

625
00:41:46,420 --> 00:41:49,089
สวัสดีครับ เลดี้แดนเบอรี่ มีจดหมายมา

626
00:41:52,593 --> 00:41:53,511
ขอบใจจ้ะ

627
00:41:57,640 --> 00:41:59,433
ขออภัยที่ต้องรบกวน

628
00:42:01,101 --> 00:42:02,937
ช่วยแจ้งมิสซิสวอลช์ด้วย

629
00:42:02,937 --> 00:42:05,189
เรากําลังต้องเตรียมรับแขก

630
00:42:11,695 --> 00:42:16,242
เรารู้กันทั่วว่ามีกุลสตรีคนหนึ่งซึ่งปรารถนายิ่งยวด

631
00:42:16,242 --> 00:42:18,953
ให้แผนของหล่อนยังเป็นความลับในที่มืด

632
00:42:18,953 --> 00:42:21,789
เพเนโลปี้ เฟทเธอริงตัน ผู้มั่นใจเหลือเกินว่า

633
00:42:21,789 --> 00:42:23,958
คงไม่มีวันหาสามีได้ด้วยตนเอง

634
00:42:23,958 --> 00:42:27,586
จนต้องยืมมือ ขอความช่วยเหลือจาก
มิสเตอร์คอลิน บริดเจอร์ตัน

635
00:42:28,963 --> 00:42:31,298
และแม้เราจะรู้กันว่ามิสเฟทเธอริงตัน

636
00:42:31,298 --> 00:42:34,260
มีโอกาสได้คู่สมรสแต่เพียงริบหรี่

637
00:42:34,885 --> 00:42:36,887
เรื่องฉาวครั้งล่าสุดนี้

638
00:42:36,887 --> 00:42:40,683
คงดับแสงแห่งความหวังนั้นไปโดยสิ้นเชิง

639
00:42:42,017 --> 00:42:43,978
เอโลอีส อยู่นี่เอง

640
00:42:46,063 --> 00:42:47,648
เธออยากให้เกิดเรื่องแบบนี้สินะ

641
00:42:49,191 --> 00:42:50,609
ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดถึงอะไร

642
00:42:50,609 --> 00:42:54,363
ถ้านําข่าวซุบซิบเรื่องคนอื่นไปพูด
สุดท้ายต้องจบที่หน้ากระดาษของวิสเซิลดาวน์

643
00:42:54,363 --> 00:42:55,322
เธอต้องรู้ดีแก่ใจ

644
00:42:55,322 --> 00:42:56,865
หรือเธออาจตั้งใจเช่นนั้นแต่แรก

645
00:42:56,865 --> 00:42:59,785
จึงได้ส่งต่อความลับที่ฉันไว้ใจจึงเล่าให้ฟัง

646
00:42:59,785 --> 00:43:02,079
หรือเธออดใจไม่ไหว ต้องโหดร้ายถึงเพียงนั้น

647
00:43:03,330 --> 00:43:05,207
ฉันไม่ได้ส่งต่อความลับของเธอให้ใครฟัง

648
00:43:05,207 --> 00:43:07,042
แต่ฉันสังเกตเห็นว่ามิสลิฟวิงสตัน

649
00:43:07,042 --> 00:43:09,378
เที่ยวกระซิบกระซาบไปทั่ว
หลังจากที่ยืนเกร่อยู่แถวนั้น

650
00:43:09,378 --> 00:43:12,423
เธอไม่ได้เก็บกิริยาเท่าใด
ตอนเล่าเรื่องเพเนโลปี้ให้ฉันฟัง

651
00:43:13,340 --> 00:43:15,759
หากเธอตัดใจจากอดีตมิตรภาพครั้งนั้นได้ขาด

652
00:43:15,759 --> 00:43:17,636
เธออาจไม่รู้สึกอยากนินทาให้ฉันฟัง

653
00:43:19,972 --> 00:43:22,391
ฉันขอขอบคุณที่เธอเกรงว่าฉันจะมีใจโหดร้าย

654
00:43:22,891 --> 00:43:25,269
แต่เธอควรหากระจกมาส่องจะดีไหม

655
00:43:26,270 --> 00:43:28,105
ก่อนจะหันมาโทษฉัน

656
00:43:39,742 --> 00:43:40,868
เห็นหรือยัง

657
00:43:42,703 --> 00:43:44,079
พูดมาว่าไม่ใช่เรื่องจริง

658
00:43:44,079 --> 00:43:45,331
พูดไม่ได้ค่ะ

659
00:43:45,331 --> 00:43:47,249
โธ่ เพเนโลปี้

660
00:43:48,250 --> 00:43:50,252
บุ่มบ่ามขนาดนั้นได้อย่างไร

661
00:43:50,252 --> 00:43:55,049
แค่นี้บ้านเราก็ถูกสังคมจับตามองอย่างหนัก
แล้วยังมาเจอเรื่องแบบนี้

662
00:43:56,967 --> 00:43:58,177
ช่างโง่นักที่ไปขอ...

663
00:43:58,177 --> 00:44:01,430
ไม่ใช่ เรื่องที่โง่คือการคิดโดยไม่ตรองเหตุผล

664
00:44:01,430 --> 00:44:03,849
ว่าคิดแล้วทําจริงได้แค่ไหน

665
00:44:03,849 --> 00:44:07,811
แม่นึกว่าตอนซื้อชุดใหม่
ลูกแค่ซื้อเพราะพอใจเองเท่านั้น

666
00:44:07,811 --> 00:44:09,938
ไม่ใช่ว่าหลงเชื่อจริงจัง

667
00:44:09,938 --> 00:44:13,192
คิดว่าจะหาสามีได้ทั้งที่เปิดตัวมาแล้วสามปี

668
00:44:25,245 --> 00:44:27,831
ชีวิตสาวโสดก็ไม่แย่นักหรอก

669
00:44:27,831 --> 00:44:31,919
เชื่อแม่ บางครั้งผู้ชายก็เป็นภาระเสียจนไม่คุ้ม

670
00:44:55,442 --> 00:44:57,611
ผู้เขียนจะไม่ประหลาดใจ

671
00:44:57,611 --> 00:45:00,239
หากมิสเฟทเธอริงตันนึกอยากหลบลี้หนีหน้า

672
00:45:00,239 --> 00:45:03,784
กลับไปอยู่ในเงาอันแสนเคยคุ้นตลอดกาล

673
00:45:08,706 --> 00:45:09,581
คุณหนูคะ

674
00:45:10,791 --> 00:45:11,917
มีคนมาเยี่ยมค่ะ

675
00:45:24,930 --> 00:45:26,140
คุณมาทําอะไรที่นี่

676
00:45:32,980 --> 00:45:34,898
ผมติดสินบนสาวใช้ ขอให้เราคุยกันตามลําพัง

677
00:45:35,941 --> 00:45:37,317
ต้องมาดูว่าคุณเป็นอย่างไรบ้าง

678
00:45:38,736 --> 00:45:41,238
- อ่านวิสเซิลดาวน์แล้วสินะ
- ช่างร้ายกาจผิดมนุษย์มนา

679
00:45:41,238 --> 00:45:43,449
หน้าที่ของหล่อนต้องรายงานสิ่งที่ทุกคนพูดกัน

680
00:45:43,449 --> 00:45:45,993
หากไม่เขียนต่างหากจึงจะน่าสงสัย

681
00:45:46,660 --> 00:45:48,370
อันที่จริง ฉันเป็นคนรนหาที่เอง

682
00:45:49,496 --> 00:45:53,000
เด็กสาวโง่เง่าน่าสมเพชที่หลงเชื่อว่า
คนอย่างเราอาจพอมีหวังจะพบรัก

683
00:45:53,000 --> 00:45:54,752
คุณพูดอย่างนั้นไม่ได้

684
00:45:55,419 --> 00:45:58,756
การกลับไปอยู่ในเงาอาจเหมาะสมที่สุด

685
00:45:58,756 --> 00:46:00,716
เพราะหากได้ลิ้มรสแสงเพียงนิด

686
00:46:00,716 --> 00:46:03,761
อาจนําไปสู่อารมณ์อันแสนอันตรายยิ่ง

687
00:46:03,761 --> 00:46:04,678
ความหวัง

688
00:46:05,429 --> 00:46:10,309
และเมื่อสิ้นแล้วซึ่งความหวัง
กุลสตรีอาจกระทําการโดยไม่ยั้งคิด

689
00:46:12,019 --> 00:46:12,853
คอลิน...

690
00:46:14,938 --> 00:46:16,148
ฉันขออะไรสักอย่างได้ไหม

691
00:46:17,357 --> 00:46:18,192
ได้สิ

692
00:46:20,903 --> 00:46:21,737
คุณ...

693
00:46:24,615 --> 00:46:25,741
คุณช่วยจูบฉันสักครั้งได้ไหม

694
00:46:29,119 --> 00:46:31,079
- เพเนโลปี้...
- ใช่ว่าต้องมีความหมายอะไร

695
00:46:31,079 --> 00:46:33,791
และฉันจะไม่คาดหวังอะไรจากคุณหลังจากนั้น

696
00:46:33,791 --> 00:46:35,626
แต่ฉันขึ้นคานแน่แล้ว ชีวิตนี้ยังไม่เคยจูบใคร

697
00:46:35,626 --> 00:46:37,461
และฉันก็ไม่แน่ใจว่าชาตินี้จะมีโอกาสอีก

698
00:46:37,461 --> 00:46:39,129
พรุ่งนี้ฉันอาจตาย...

699
00:46:39,129 --> 00:46:42,424
- พรุ่งนี้คุณไม่ตายหรอก
- แต่อาจตายได้ และฉันก็จะอยากตายถ้าไม่เคย

700
00:46:42,424 --> 00:46:43,467
แต่คุณจะตายไปแล้ว

701
00:46:43,467 --> 00:46:46,178
ฉันไม่อยากตายโดยไม่เคยจูบใครเลยในชีวิต

702
00:46:49,640 --> 00:46:50,474
ได้โปรด

703
00:46:53,894 --> 00:46:54,895
คอลิน

704
00:47:49,908 --> 00:47:50,909
ขอบคุณ

705
00:49:37,975 --> 00:49:40,477
คําบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม