1 00:00:20,020 --> 00:00:21,353 รู้สึกยังไง 2 00:00:21,354 --> 00:00:22,896 เหมือนคนกําลังจะชนะ 3 00:00:22,897 --> 00:00:24,023 เคยชนะที่ไหน 4 00:00:24,024 --> 00:00:26,526 แต่รู้สึกว่ากําลังจะชนะไง 5 00:00:27,569 --> 00:00:29,738 โอ๊ย ไหงยิ่งเล่นมือยิ่งตกเนี่ย 6 00:00:33,199 --> 00:00:36,368 ฝึกฝนน่ะ เล่าไปคงไม่เชื่อ แต่สมัยยังเด็ก 7 00:00:36,369 --> 00:00:39,997 ผมมีชุดแบ็คเกมมอนแม่เหล็กที่เคยเล่นในรถ 8 00:00:39,998 --> 00:00:43,000 ผมจงใจเล่นแพ้พ่อระหว่างที่พ่อขับรถ 9 00:00:43,001 --> 00:00:46,628 พ่อมองไม่เห็นกระดานด้วยซ้ํา แต่ผมก็เล่นแพ้อยู่ดี 10 00:00:46,629 --> 00:00:49,132 กล้าเล่าก็กล้าเชื่อ ทําไมจะไม่เชื่อ 11 00:00:52,552 --> 00:00:54,011 วันนี้วันเกิดเขา 12 00:00:54,012 --> 00:00:54,929 พ่อเหรอ 13 00:00:55,764 --> 00:00:57,681 ใช่ เพิ่งนึกได้ 14 00:00:57,682 --> 00:01:00,018 งั้นก็สุขสันต์วันเกิดป๊ะป๋าวินเทอร์ 15 00:01:01,269 --> 00:01:02,312 เดินหมากกลับไหม 16 00:01:03,480 --> 00:01:04,521 เขาน่าจะ... 17 00:01:04,522 --> 00:01:05,647 157 ใช่ไหม 18 00:01:05,648 --> 00:01:06,607 เจ็บ 19 00:01:06,608 --> 00:01:08,108 แค่บวกเลขเฉยๆ 20 00:01:08,109 --> 00:01:09,068 ดี 21 00:01:09,069 --> 00:01:10,986 เสียเขาไปนานแค่ไหนแล้วล่ะ 22 00:01:10,987 --> 00:01:12,906 เดือนมีนาก็ครบ 54 ปีพอดี 23 00:01:15,909 --> 00:01:17,202 พับผ่า 24 00:01:17,911 --> 00:01:19,329 เสียใจด้วยนะเอบี 25 00:01:20,246 --> 00:01:21,246 ตอนนั้นคุณกี่ขวบ 26 00:01:21,247 --> 00:01:25,085 สิบเอ็ด พ่อกับแม่เสียชีวิต ในอุบัติเหตุรถชนตอนผมอายุ 11 27 00:01:26,127 --> 00:01:28,004 ไม่ใช่เพราะเล่นแบ็คแกมมอน ไม่ต้องห่วง 28 00:01:29,172 --> 00:01:30,799 ทั้งสองเป็นพ่อแม่ที่ดี 29 00:01:46,147 --> 00:01:49,818 คุณชอบเซ้าซี้ผมว่า "ทําไมไม่มีครอบครัว" 30 00:01:52,821 --> 00:01:53,822 เพราะอย่างนี้ละ 31 00:01:55,949 --> 00:01:57,075 ผมมี 32 00:01:58,785 --> 00:01:59,786 ครอบครัวไปแล้ว 33 00:02:02,080 --> 00:02:05,583 ทําไมถึงยอมให้ฉันปากเสียกับคุณล่ะ เอบี 34 00:02:06,251 --> 00:02:09,629 - จะได้รู้สึกผิดทีหลัง - ผิดสิ มากด้วย 35 00:02:11,714 --> 00:02:13,882 เกมนี้น่าจะต้องค้างไว้ก่อน 36 00:02:13,883 --> 00:02:18,346 ต้องไปจัดการคืนนี้ให้จบ จะพยายามไม่ฆ่าใคร หรือถูกใครฆ่าตาย 37 00:02:18,888 --> 00:02:20,013 นี่ 38 00:02:20,014 --> 00:02:24,269 คุณยังมีครอบครัวอยู่นะ รู้ใช่ไหม 39 00:02:25,979 --> 00:02:27,272 ทุกอย่างที่นี่ 40 00:02:28,565 --> 00:02:30,733 ที่นี่ทั้งหมด 41 00:02:44,372 --> 00:02:45,290 คุณวินเทอร์ 42 00:02:47,625 --> 00:02:50,295 จอร์จ จอร์จ จอร์จ 43 00:02:55,884 --> 00:02:57,801 - ไม่มีภูมิแพ้ใช่ไหม - เธอแจ้งว่าไม่มี 44 00:02:57,802 --> 00:02:59,095 ดีมาก 45 00:03:01,222 --> 00:03:02,307 นี่ใครกัน 46 00:03:03,892 --> 00:03:08,145 ตามเอบี วินเทอร์ขึ้นมาด่วนเลย ก็ส้วมกูตัน! 47 00:03:08,146 --> 00:03:12,734 แกเป็นหุ่นยนต์คนแก่ จากดาวต้อนรับ คงไม่เข้าใจ... 48 00:03:13,234 --> 00:03:15,944 - ผมจะส่งวิศวกรขึ้นมาซ่อมชักโครก - ขอบคุณ 49 00:03:15,945 --> 00:03:18,364 แล้วพรุ่งนี้เช้าผมจะคุยกับพี่ชายคุณ 50 00:03:22,118 --> 00:03:26,663 ฉันอยากทําอะไรที่ยิ่งใหญ่ แต่คุณไม่เคยเข้าใจเลย 51 00:03:26,664 --> 00:03:31,711 และถ้ามาขวางทางมีดทําครัวอีก แม่จะฆ่ามึง! 52 00:03:32,629 --> 00:03:34,922 เฮเลน ไม่ อย่ามาลองดีฉันนะ 53 00:03:34,923 --> 00:03:37,966 คนออสเตรเลียครึ่งประเทศจะมางานนี้ 54 00:03:37,967 --> 00:03:40,093 แฮร์รี่ สไตล์สต้องมาที่นี่คืนนี้ 55 00:03:40,094 --> 00:03:43,223 เราซวยแล้ว ไม่มีใครอยากมาแสดงในทําเนียบห่วยแตก 56 00:03:52,357 --> 00:03:54,234 - ว่าไง - เรามีปัญหาในงานเลี้ยง 57 00:03:56,402 --> 00:03:58,320 วาเลนติน่า ม็อตตา โลเรนโซ่ ให้ฉันคุยเอง 58 00:03:58,321 --> 00:04:00,656 - ปล่อยเขาไปเถอะ - มันผิดระเบียบทําเนียบ 59 00:04:00,657 --> 00:04:01,907 - ใครแม่งสนวะ - ผมสน 60 00:04:01,908 --> 00:04:03,825 เราไม่มีแขกมาเล่นดนตรีจริงเหรอ 61 00:04:03,826 --> 00:04:06,495 ขออภัยที่รบกวน คุณมิโนก แต่ว่านักแสดงเรายกเลิก 62 00:04:06,496 --> 00:04:09,457 - ได้ค่ะ - ได้ครับ ห้องนอนลินคอล์น 63 00:04:14,671 --> 00:04:17,256 เหลวไหล ผมทําตามระเบียบทุกข้อ 64 00:04:17,257 --> 00:04:20,842 ผมถามเรื่องภูมิแพ้ไปแล้วนะ เอาดอกไม้ออกไปให้หมด 65 00:04:20,843 --> 00:04:24,054 - ทําไมกูต้องไปตามเช็ดไอ้ทริปป์ด้วยวะ - ช่วยไปก่อนได้ไหม 66 00:04:24,055 --> 00:04:26,640 ทําไมผม... เอ็ดดี้ก็ทําได้ แค่ส้วมตันเองนะ 67 00:04:26,641 --> 00:04:27,975 - วันเกิดลูกชาย - ขอโทษ 68 00:04:27,976 --> 00:04:30,644 นี่แหละที่พูดถึง... มีคนอื่นอีกเป็นสิบ... 69 00:04:30,645 --> 00:04:31,896 แม่งหน้าที่คุณนะ 70 00:04:35,233 --> 00:04:36,733 - รอลลี่ สลับที่นั่ง - เชิญทางนี้ครับ 71 00:04:36,734 --> 00:04:39,069 รอลลี่ จับสองคนนี้สลับที่กัน ขอโทษค่ะ ขอบคุณ 72 00:04:39,070 --> 00:04:41,321 เอบี นอกประตูทิศใต้มีรถชน 73 00:04:41,322 --> 00:04:43,949 เสียงมาจากทางนั้น เราให้เจ้าหน้าที่ไปดูแล้วครับ 74 00:04:43,950 --> 00:04:45,952 - ชีล่าไปนั่ง... - เธอทําอะไร 75 00:04:47,328 --> 00:04:50,373 - ไม่ต้องทําห้องอาหารแล้ว - ขอแช่งหน่อยเถอะ ไปตาย เอบี 76 00:04:55,044 --> 00:04:57,045 มีปัญหาเรื่องจิงโจ้ 77 00:04:57,046 --> 00:05:00,340 ยังไงก็ไม่ยอมให้เอาจิงโจ้ไปด้วย! 78 00:05:00,341 --> 00:05:03,094 - ฉันยังไม่ได้เอาอะไรของคุณไปเลย - ไม่ได้คุยกับหล่อน 79 00:05:03,678 --> 00:05:04,637 เขา! 80 00:05:06,973 --> 00:05:10,434 คุณไม่มีสิทธิ์พูดแบบนั้นกับผม ไม่ ผมจะเปิดโปงคุณ 81 00:05:10,435 --> 00:05:13,020 ผมจะแฉให้หมด! 82 00:05:13,021 --> 00:05:14,147 ทุกอย่าง! 83 00:05:19,235 --> 00:05:23,363 อยากเจอพอดีเลย ฉันคุยกับมาร์เวลล่าเรื่องของหวาน... 84 00:05:23,364 --> 00:05:27,159 ไม่ได้ไปแล้ว ทิ้งทําเนียบในสภาพนี้ไม่ได้ 85 00:05:27,160 --> 00:05:28,453 ยิ่งหลังเหตุการณ์ในคืนนี้อีก 86 00:05:32,832 --> 00:05:35,876 เอลซี่ เอบีอยากให้คุณขึ้นไปเตรียม ห้องนอนลินคอล์นให้ไคลี่ มิโนก 87 00:05:35,877 --> 00:05:37,503 - อ้อ อืม - ขอบคุณ 88 00:05:39,505 --> 00:05:41,215 รมต.ต่างประเทศ เรียบร้อยดีนะครับ 89 00:05:43,509 --> 00:05:45,303 สวัสดีครับ ขอห้านาที 90 00:05:46,137 --> 00:05:49,182 สิ้นสุดคืนนี้ ผมต้องตายอย่างแน่นอน 91 00:05:52,143 --> 00:05:53,685 รีบออกจากชั้นนี้เดี๋ยวนี้ 92 00:05:53,686 --> 00:05:55,772 ไม่ต้องห่วง ไว้ค่อยมาเก็บ ไป 93 00:06:03,946 --> 00:06:05,739 - ฮัลโหลค่ะ - เจอกันที่ห้องรูปไข่สีเหลือง 94 00:06:05,740 --> 00:06:07,366 - ใช่ ตอนนี้ - แกเป็นหุ่นยนต์คนแก่... 95 00:06:07,367 --> 00:06:09,534 - แม่จะฆ่ามึง! - ไม่มีใครอยาก... 96 00:06:09,535 --> 00:06:11,828 - นี่ละที่พูดถึง... - ไม่ได้คุยกับหล่อน เขา! 97 00:06:11,829 --> 00:06:13,247 ไปตาย เอบี! 98 00:06:21,631 --> 00:06:23,465 คุณคิดว่ามันเกิดขึ้นในห้องนี้เหรอ 99 00:06:23,466 --> 00:06:25,093 ตอนนี้มั่นใจเลย 100 00:06:25,593 --> 00:06:27,260 (ฆาตกรรมทําเนียบฉาว) 101 00:06:27,261 --> 00:06:29,055 (8. ปริศนาห้องสีเหลือง) 102 00:06:43,486 --> 00:06:45,946 คุณนักสืบคัพพ์ พร้อมรึยัง 103 00:06:45,947 --> 00:06:47,197 ฉันต้องรีบไปขึ้นเครื่อง 104 00:06:47,198 --> 00:06:49,324 ครับ ผมเข้าใจ ถ้าคุณพร้อมแล้วเราก็พร้อมเริ่ม 105 00:06:49,325 --> 00:06:50,659 แอนต์พิตตายักษ์น่ะ 106 00:06:50,660 --> 00:06:52,285 แอนต์พิตตายักษ์คืออะไร 107 00:06:52,286 --> 00:06:55,080 - นกที่จะไปส่อง ถึงต้องบิน - อ้อ โอเค ก็ดี 108 00:06:55,081 --> 00:06:58,875 {\an8}คงเป็นแอนต์พิตตาที่ตัวใหญ่มากเลยทีเดียว 109 00:06:58,876 --> 00:07:01,962 {\an8}มหึมา ถ้าเทียบกับ นกวงศ์เทรคีโฟน ซับออสซีนชนิดอื่น 110 00:07:01,963 --> 00:07:03,588 {\an8}ตัวใหญ่ 111 00:07:03,589 --> 00:07:07,801 {\an8}ผมอยากขอบคุณที่วันนี้คุณมาให้การ กับคณะกรรมาธิการนะ คุณนักสืบคัพพ์ 112 00:07:07,802 --> 00:07:09,094 {\an8}อย่างที่ทราบดี 113 00:07:09,095 --> 00:07:12,806 เราตรวจสอบการเสียชีวิตของเอบี วินเทอร์ หัวหน้าพนักงานต้อนรับของทําเนียบ 114 00:07:12,807 --> 00:07:14,057 ได้ข่าวมาแล้ว 115 00:07:14,058 --> 00:07:17,436 ตอนที่เราเริ่มการไต่สวน คดีนี้ได้ปิดลงไปแล้ว 116 00:07:17,437 --> 00:07:19,104 และรายงานทางการ 117 00:07:19,105 --> 00:07:22,107 ได้ตัดสินว่าคุณวินเทอร์เสียชีวิตจากการฆ่าตัวตาย 118 00:07:22,108 --> 00:07:25,652 อันที่จริง เราได้เรียนรู้ ในช่วงการไต่สวนที่เป็นไปอย่างขลุกขลัก... 119 00:07:25,653 --> 00:07:26,611 สว.! 120 00:07:26,612 --> 00:07:28,613 ซึ่งผมขอรับความผิดไว้เพียงคนเดียว 121 00:07:28,614 --> 00:07:32,326 ว่าเรื่องราวการเสียชีวิต ของคุณวินเทอร์นั้น แท้จริงแล้ว... 122 00:07:33,786 --> 00:07:35,037 ซับซ้อนกว่านั้นมาก 123 00:07:36,205 --> 00:07:40,417 เสียดายที่กว่าจะรู้ก็ช้าไปหน่อย เนื่องจากคุณออกไปนอกประเทศแล้ว 124 00:07:40,418 --> 00:07:42,752 ไปหาแอนต์พิตตายักษ์ 125 00:07:42,753 --> 00:07:46,089 นกวงศ์เทรคีโอโฟน ซับออสซีนที่ตัวใหญ่ที่สุด 126 00:07:46,090 --> 00:07:47,841 ตามที่เข้าใจ 127 00:07:47,842 --> 00:07:49,468 - ถูก - แต่คุณกลับมาแล้ว 128 00:07:49,469 --> 00:07:53,388 และตกลงที่จะแวะมาที่นี่ในวันนี้ ระหว่างทางไปสนามบินเพื่อรายงานว่า 129 00:07:53,389 --> 00:07:58,101 ได้มีการจับกุมตัวผู้ต้องสงสัย ในคดีสืบสวนของคุณแล้ว 130 00:07:58,102 --> 00:08:00,813 - ถูกต้อง ท่านสว. - ผู้ต้องสงสัยคนนี้ชื่อว่าอะไร 131 00:08:07,445 --> 00:08:09,821 นี่เป็นการไต่สวนแบบปิด คุณนักสืบคัพพ์ 132 00:08:09,822 --> 00:08:12,199 เนื่องจากกระบวนการนี้ละเอียดอ่อน 133 00:08:12,200 --> 00:08:14,075 ใช่ โอเค 134 00:08:14,076 --> 00:08:17,371 แต่... ไม่อยากฟังก่อนเหรอ ว่าฉันไขคดีได้ไง 135 00:09:36,200 --> 00:09:38,034 มีของหายไปจากห้องรูปไข่สีเหลือง 136 00:09:38,035 --> 00:09:40,036 - ค่ะ - แจกัน คู่นั้นหายไปหนึ่งใบ 137 00:09:40,037 --> 00:09:42,831 เครื่องลายครามฝรั่งเศส จากปี 1823 138 00:09:42,832 --> 00:09:46,459 หาไม่เจอตั้งแต่วันที่ 11 ตุลาคม คืนที่พบศพคุณวินเทอร์ ถูกไหม 139 00:09:46,460 --> 00:09:47,544 ถูกค่ะ 140 00:09:47,545 --> 00:09:50,381 หาไม่เจอหรอก แตกไปแล้ว เสียใจด้วย 141 00:09:50,881 --> 00:09:54,301 คุณนักสืบคัพพ์ นั่นไม่ใช่ของชิ้นเดียว ที่หายไปจากห้องนั้น 142 00:09:54,302 --> 00:09:55,511 อ้อ รู้แล้วละ 143 00:09:56,012 --> 00:09:57,262 ฉันมาหานาฬิกา 144 00:09:57,263 --> 00:09:59,015 โอเค ได้ 145 00:10:01,475 --> 00:10:02,977 เรือนนี้ได้ไหม 146 00:10:04,061 --> 00:10:06,271 ไม่ได้ หน้าตาเจาะจง 147 00:10:06,272 --> 00:10:08,315 อ้อ งั้นเหรอ 148 00:10:08,316 --> 00:10:11,693 ทุกห้องมีนาฬิกาวางอยู่บนหิ้งเตาผิง ยกเว้นห้องรูปไข่สีเหลือง 149 00:10:11,694 --> 00:10:14,321 อ้อ เรือนนั้นน่ะเหรอ นาฬิกาแฟรงคลิน 150 00:10:14,322 --> 00:10:16,072 - ไม่อยู่แล้ว - รู้ไหมว่าอยู่ไหน 151 00:10:16,073 --> 00:10:18,242 - ไม่รู้ หาซะทั่วด้วย - มีรูปถ่ายไหม 152 00:10:21,621 --> 00:10:22,787 (หาย!!) 153 00:10:22,788 --> 00:10:24,497 - นาฬิกาใหญ่นะ - ใช่ 154 00:10:24,498 --> 00:10:26,292 - ขอรูปได้ไหม - ไม่ได้ 155 00:10:30,463 --> 00:10:32,673 - กุหลาบเหลืองเหรอ - ใส่แจกันใบใหญ่ข้างประตู 156 00:10:33,257 --> 00:10:34,549 ใช่ จําได้สิ 157 00:10:34,550 --> 00:10:36,676 - แน่นอน - มันดูเฉา 158 00:10:36,677 --> 00:10:38,887 ผมคงไม่ใช้คําว่าเฉา 159 00:10:38,888 --> 00:10:40,513 - แล้วจะใช้คําว่าอะไร - ไหม้ 160 00:10:40,514 --> 00:10:41,682 ไหม้เหรอ 161 00:10:43,142 --> 00:10:47,187 ช่อนั้นทั้งสวยทั้งสด แต่ผ่านไปสองวันก็แห้งเหี่ยว ไหม้ 162 00:10:47,188 --> 00:10:49,606 - เกิดจากอะไรได้บ้าง - ของที่แรง 163 00:10:49,607 --> 00:10:51,191 เคมีกําจัดวัชพืช 164 00:10:51,192 --> 00:10:53,151 - พาราควอตมั้ง - พาราควอต 165 00:10:53,152 --> 00:10:55,403 - ผมเดาเอานะ - ที่นี่มีเก็บไว้รึเปล่า 166 00:10:55,404 --> 00:10:58,281 เก็บยาฆ่าหญ้าระดับอุตสาหกรรม ในช็อปจัดดอกไม้เล็กๆ 167 00:10:58,282 --> 00:11:00,659 ที่ผมจัดช่อดอกไม้สวยๆ เนี่ยนะ ถามงี้เหรอ 168 00:11:00,660 --> 00:11:02,160 เสียใจ แต่ต้องถาม 169 00:11:02,161 --> 00:11:04,413 ไม่ ไม่มีหรอก 170 00:11:06,082 --> 00:11:07,958 แต่พอจะรู้นะว่าไปหาได้ที่ไหน 171 00:11:09,251 --> 00:11:11,836 พาราควอตเหรอ ไม่ เดี๋ยวนี้เขาห้ามเราใช้ที่นี่แล้วค่ะ 172 00:11:11,837 --> 00:11:13,673 ห้ามใช้สารเคมีทุกชนิด 173 00:11:16,133 --> 00:11:19,678 เราได้รับแจ้งเมื่อหนึ่งปีก่อน ว่าต้องดีท็อกซ์การทําสวนทุกขั้นตอน 174 00:11:19,679 --> 00:11:22,514 - เดี๋ยวนี้แค่จัดสวนอย่างมีมโนธรรม - คืออะไร 175 00:11:22,515 --> 00:11:23,431 ไม่รู้เหมือนกันค่ะ 176 00:11:23,432 --> 00:11:26,476 รู้แค่ว่าเราต้องกําจัด ยาฆ่าแมลงทั้งหมดอย่างพาราควอต 177 00:11:26,477 --> 00:11:27,769 แต่พอพูดออกมาแล้ว 178 00:11:27,770 --> 00:11:30,897 เหมือนจะไม่เคยมีใครแวะมาเก็บไปเลยนะ 179 00:11:30,898 --> 00:11:33,693 ถ้ายังมีเหลืออยู่ก็คงอยู่ตรงนี้ 180 00:11:37,822 --> 00:11:39,824 อ๋อ ยังอยู่ตรงนี้ค่ะ 181 00:11:41,450 --> 00:11:43,619 - แปลกจังเลย - ใช่ 182 00:11:44,120 --> 00:11:46,247 - รู้ใช่ไหมว่าฉันจะพูดว่าอะไร - รู้สิ 183 00:11:49,208 --> 00:11:50,292 แสนจะแปลก 184 00:11:51,711 --> 00:11:54,754 คืนนั้น คืนที่คุณวินเทอร์ถูกฆ่าตาย แล้วเราออกมาที่นี่ด้วยกัน 185 00:11:54,755 --> 00:11:58,341 ฉันเอะใจว่ามีของตรงนี้ที่โดนย้าย คุณเองก็ทัก 186 00:11:58,342 --> 00:12:00,552 ชั้นวางของด้านหลังมันดูผิดปกติ 187 00:12:00,553 --> 00:12:02,595 คุณไม่รู้ว่าทําไม แต่เห็นแล้วรําคาญ 188 00:12:02,596 --> 00:12:05,181 - มีอะไรเปลี่ยนไป - อ๋อ นั่นเอง 189 00:12:05,182 --> 00:12:06,308 เออ! 190 00:12:26,495 --> 00:12:28,164 ไปกับเราได้ไหม 191 00:12:48,184 --> 00:12:49,142 อ้าว! 192 00:12:49,143 --> 00:12:51,978 - คุ้นตาเหรอ - คุ้น มาจากโต๊ะฉัน ทําไม... 193 00:12:51,979 --> 00:12:53,271 อธิบายยากน่ะ 194 00:12:53,272 --> 00:12:54,773 - ขอคืนได้ไหมคะ - ไม่ได้ 195 00:12:54,774 --> 00:12:56,817 - แต่นั่นของฉัน - ในนี้ใส่พาราควอต 196 00:12:57,610 --> 00:12:58,527 อ้อ 197 00:13:00,070 --> 00:13:01,321 พี่สาวฉันปั้นให้ 198 00:13:01,322 --> 00:13:03,240 ตอนนี้เหมือนจะเป็นอาวุธสังหารไปแล้ว 199 00:13:04,241 --> 00:13:05,201 โอเค 200 00:13:06,994 --> 00:13:08,245 ให้คุณก็ได้ 201 00:13:10,956 --> 00:13:12,373 งั้นฉันไปนะ 202 00:13:12,374 --> 00:13:13,459 ขอบคุณ เอมิลี่ 203 00:13:19,423 --> 00:13:21,549 - ถึงไหนแล้ว - ถึงห้องรูปไข่สีเหลือง 204 00:13:21,550 --> 00:13:23,343 ไม่ใช่ หมายถึงเราทําอะไรกันอยู่ 205 00:13:23,344 --> 00:13:25,011 เรากําลังหาเบาะแส 206 00:13:25,012 --> 00:13:26,596 ที่จะสื่อคือนั่นมันอะไร 207 00:13:26,597 --> 00:13:28,014 ถ้วยใบน้อย 208 00:13:28,015 --> 00:13:29,432 - เข้าใจที่ถามป่ะ - ไม่ 209 00:13:29,433 --> 00:13:30,726 - โดยรวมล่ะ - ไม่ 210 00:13:32,353 --> 00:13:34,729 เมื่อคืนคุณรู้ว่าบรูซกับเอลซี่อยู่ตรงนั้น 211 00:13:34,730 --> 00:13:36,898 คุณชั่งใจระหว่างบรูซกับเอลซี่ 212 00:13:36,899 --> 00:13:39,025 บรูซฆ่าเอบี วินเทอร์ หรือว่าเอลซี่ฆ่า 213 00:13:39,026 --> 00:13:41,861 และตอนนี้เรามีถ้วยใบน้อย แต่ไม่มีบรูซหรือเอลซี่แล้ว 214 00:13:41,862 --> 00:13:44,280 ผมเลยนึกสงสัยว่าเราใกล้ขึ้นรึเปล่าเถอะ 215 00:13:44,281 --> 00:13:45,240 ใกล้อะไร 216 00:13:45,241 --> 00:13:47,409 ใกล้ไขคดีว่าใครฆ่าเอบี วินเทอร์ไง 217 00:13:48,118 --> 00:13:49,995 อ๋อ ใกล้สิ 218 00:13:51,539 --> 00:13:52,540 ใกล้! 219 00:13:54,124 --> 00:13:56,626 คืนงานเลี้ยงรัฐพิธี มีคนออกไปที่โรงเก็บของ 220 00:13:56,627 --> 00:13:59,796 คิดว่าไปหายาพิษ และเอาแก้วออกไปด้วย 221 00:13:59,797 --> 00:14:02,632 คิดว่าแก้วหล่น หรือไม่ก็แตก ไม่รู้ว่าทําไม 222 00:14:02,633 --> 00:14:04,467 เขาก็เลยหยิบอันนี้มา 223 00:14:04,468 --> 00:14:08,012 เขาหายาพิษจนเจอ พาราควอต แล้วเทใส่ในนี้ 224 00:14:08,013 --> 00:14:11,015 จากนั้นยกหูโทรศัพท์โทรหา เอบี วินเทอร์ที่ห้องทํางาน 225 00:14:11,016 --> 00:14:12,141 จากนั้นมาที่นี่ 226 00:14:12,142 --> 00:14:14,269 คือไปห้องนั้นก่อน แล้วค่อยมานี่ 227 00:14:14,270 --> 00:14:16,104 คืนนั้นฉันเห็นแก้วสองใบ 228 00:14:16,105 --> 00:14:18,314 บนโต๊ะกาแฟหนึ่ง และบนโต๊ะข้างโซฟาหนึ่ง 229 00:14:18,315 --> 00:14:20,859 คาดว่าแก้วที่โต๊ะข้างโซฟาใส่ยาพิษ 230 00:14:20,860 --> 00:14:22,861 และได้ถูกเทรดดอกไม้ 231 00:14:22,862 --> 00:14:26,197 วินเทอร์น่าจะดื่มบางส่วนเข้าไป 232 00:14:26,198 --> 00:14:27,490 มีคนขว้างแจกัน 233 00:14:27,491 --> 00:14:30,618 ฉันเชื่อว่ามันชนกําแพงนี้ 234 00:14:30,619 --> 00:14:32,036 แจกันใบนั้นหายไปแล้ว 235 00:14:32,037 --> 00:14:35,498 อีกใบยังอยู่นี่ และมีรอยบุบอยู่ตรงนี้ 236 00:14:35,499 --> 00:14:38,209 ฉันเดาว่าตั้งใจขว้างแจกันใส่วินเทอร์ 237 00:14:38,210 --> 00:14:41,546 ทําให้มีรอยบาดที่ใบหน้าของเขา 238 00:14:41,547 --> 00:14:44,883 เมื่อแค่นั้นไม่ได้ผล คนคนนั้นจึงหยิบของชิ้นหนัก 239 00:14:44,884 --> 00:14:47,969 อาจเป็นเชิงเทียน แต่ฉันว่าแค่นั้นยังหนักไม่พอ 240 00:14:47,970 --> 00:14:53,433 ฉันเชื่อว่าเชิงเทียนร่วงลงมา ตอนที่คุณวินเทอร์เซมาชนโต๊ะนี้ 241 00:14:53,434 --> 00:14:57,729 หลังได้ดื่มยาพิษเข้าไป ฉันเชื่อว่าของชิ้นหนักนั้นคือนาฬิกา 242 00:14:57,730 --> 00:14:58,938 ไม่เห็นมีนาฬิกา 243 00:14:58,939 --> 00:15:01,650 ก็นั่นแหละ แล้วนี่น่าจะเป็นเหตุผล 244 00:15:02,610 --> 00:15:05,237 - คิดว่านาฬิกาคืออาวุธสังหารเหรอ - ใช่ 245 00:15:08,365 --> 00:15:11,910 - ไหนว่าถ้วยใส่ยาพิษคืออาวุธสังหาร - บอกว่า "เหมือนจะเป็น" 246 00:15:11,911 --> 00:15:13,703 - งั้นเราต้องหานาฬิกา - ใช่ 247 00:15:13,704 --> 00:15:17,248 - พอจะรู้ไหมล่ะว่าอยู่ไหน - ไม่ แต่รู้ว่ามีที่ไหนที่ไม่มีใครหาแน่ 248 00:15:17,249 --> 00:15:18,166 นาฬิกาเหรอ 249 00:15:18,167 --> 00:15:20,209 ไม่ ไม่น่าจะมีนะ 250 00:15:20,210 --> 00:15:24,339 เนอะ คือว่าก็ไม่เชิงเป็น "นาฬิกา" แบบนาฬิกา 251 00:15:24,340 --> 00:15:27,092 ทําไมต้องใส่ฟันหนู "นาฬิกาแบบนาฬิกา" คืออะไร 252 00:15:27,676 --> 00:15:30,638 - ก็ไม่อยากซวยไง - ไม่เป็นไร เราเป็นตํารวจ 253 00:15:33,182 --> 00:15:34,099 อะเคร 254 00:15:34,600 --> 00:15:36,976 ในนี้ก็มีเรือนสวยอยู่นะ 255 00:15:36,977 --> 00:15:41,607 แนวรูปปั้นผู้ชาย แต่มีองค์ประกอบคล้ายนาฬิกา 256 00:15:48,781 --> 00:15:49,948 มีไว้ทําไม 257 00:15:49,949 --> 00:15:52,742 หยิบมาจากห้องสมุด นานละ 258 00:15:52,743 --> 00:15:54,786 แต่ได้ข่าวว่าคุณวินเทอร์เที่ยวหา 259 00:15:54,787 --> 00:15:57,997 และเขาก็เคืองฉันหลายเรื่องอยู่แล้ว 260 00:15:57,998 --> 00:16:01,167 พอได้ข่าวว่าเขาจะออก ก็เลยคิดว่า "โอเค รอออกก่อนก็ได้" 261 00:16:01,168 --> 00:16:05,004 "แล้วค่อยเอาไปวางไว้ที่เดิม" แต่มันไม่เกิดนี่น่ะสิ 262 00:16:05,005 --> 00:16:06,130 เลยยังเก็บไว้ 263 00:16:06,131 --> 00:16:08,257 นี่ยังดูไม่ออกเลยว่าเจ๋งหรือบ้ง 264 00:16:08,258 --> 00:16:09,343 ถามจริง 265 00:16:09,843 --> 00:16:11,511 - "ออก" นี่หมายความว่าไง - อะไร 266 00:16:11,512 --> 00:16:13,888 คุณบอกว่าคุณวินเทอร์จะออก แต่แล้วไม่ได้ออก 267 00:16:13,889 --> 00:16:14,806 ออกจากทําเนียบ 268 00:16:14,807 --> 00:16:15,974 - เกษียณเหรอ - คงงั้น 269 00:16:15,975 --> 00:16:18,184 - ตอนไหน - ก็หลังฉันย้ายมาอยู่ 270 00:16:18,185 --> 00:16:20,395 - สองสามเดือนไหม - คุณอยู่มาปีนึงแล้ว 271 00:16:20,396 --> 00:16:23,272 - เชี่ย ถามจริง - ไปได้ข่าวมาจากใคร 272 00:16:23,273 --> 00:16:24,524 ไม่รู้สิ ในฟลอร์มั้ง 273 00:16:24,525 --> 00:16:27,235 ในฟลอร์เหรอ ไปประชุมฟลอร์กับเขาด้วยงี้ 274 00:16:27,236 --> 00:16:31,948 จะไปรู้เหรอ อาจได้ยินจากยัยแก่ก็ได้ ไม่ก็ไอ้ส้นตีนที่ทํางานให้พี่ฉัน 275 00:16:31,949 --> 00:16:35,702 - เป็นได้หลายคนเลยนะ - ไม่ๆ นี่พูดถึงไอ้ส้นตีนตัวเป้ง 276 00:16:35,703 --> 00:16:37,997 ไอ้ตีนส้นใหญ่ที่สุดในโลก 277 00:16:39,623 --> 00:16:43,042 อะไร มันพูดอะไรไม่เห็นรู้เรื่อง 278 00:16:43,043 --> 00:16:46,963 ไอ้นั่นมันเพี้ยน รู้ใช่ไหม 279 00:16:46,964 --> 00:16:49,383 - ไม่รู้เหรอว่าเอบี วินเทอร์จะออก - ไม่ 280 00:16:49,883 --> 00:16:52,927 แต่นี่ก็ไม่ค่อยจะสนใจพนักงานประจําบ้าน 281 00:16:52,928 --> 00:16:58,141 เพราะมัวแต่ช่วยปธน.มอร์แกน แม่งบริหารทั้งประเทศไง 282 00:16:58,142 --> 00:16:59,726 ใกล้ยังเนี่ย 283 00:16:59,727 --> 00:17:02,895 เพราะที่มาถามเรื่อง แผนเกษียณของวินเทอร์เนี่ย 284 00:17:02,896 --> 00:17:04,982 ฟังดูเหมือนไม่ใกล้สักนิด 285 00:17:09,987 --> 00:17:11,404 เดี๋ยว อย่าเพิ่งไป 286 00:17:11,405 --> 00:17:14,824 อันที่จริง คืนที่เขาตาย ตอนเธอขึ้นมาบนนี้ 287 00:17:14,825 --> 00:17:17,618 แล้วผมขอให้เธอปิดตายชั้นบน เธอไม่ยอม... 288 00:17:17,619 --> 00:17:19,871 - พูดถึงใคร - จัสมิน เฮนีย์ 289 00:17:19,872 --> 00:17:22,707 เธอบ่นตั้งยาวว่าทํางานที่นี่มา 11 ปี... 290 00:17:22,708 --> 00:17:26,252 แน่นอน ฉันอยากเป็นหัวหน้า และนึกว่ากําลังจะได้เป็น 291 00:17:26,253 --> 00:17:28,337 แต่คืนนี้ฉันเข้าใจกระจ่างชัด 292 00:17:28,338 --> 00:17:31,299 ว่าฉันไม่ได้เป็นหัวหน้าฝ่ายต้อนรับเร็วๆ นี้แน่ 293 00:17:31,300 --> 00:17:34,302 แทบจะไล่ผมไปตาย จนผมแหวกทางให้ดูว่าวินเทอร์ตายแล้ว 294 00:17:34,303 --> 00:17:36,472 ไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับที่เขาจะออกไหมนะ 295 00:17:37,097 --> 00:17:40,767 คืนที่คุณวินเทอร์เสียชีวิต เขาก็ทิ้งบอมบ์ใส่จัสมิน 296 00:17:40,768 --> 00:17:43,978 จัสมิน เฮนีย์กําลังจะได้เป็น หัวหน้าพนักงานต้อนรับคนใหม่ของทําเนียบขาว 297 00:17:43,979 --> 00:17:46,689 ทุกคนรู้ดี เธอก็รู้ดี คุณวินเทอร์บอกเธอเมื่อปีที่แล้ว 298 00:17:46,690 --> 00:17:49,150 เขาจะเกษียณ และให้เธอขึ้นมาแทน 299 00:17:49,151 --> 00:17:51,027 แต่ในปีที่ผ่านมา 300 00:17:51,028 --> 00:17:54,197 ทุกคนเริ่มรู้สึกได้ว่า... มันกําลังล่องลอยไป 301 00:17:54,198 --> 00:17:56,032 เขาไม่ได้กําหนดวันที่เอาไว้หรอก 302 00:17:56,033 --> 00:17:59,118 แต่ดูเหมือนวันนั้นจะถูกเลื่อนออกไปเรื่อยๆ 303 00:17:59,119 --> 00:18:00,328 ตอนแรกก็เทศกาล 304 00:18:00,329 --> 00:18:03,706 แล้วก็การก่อการร้าย วันที่ 4 มีนา จะออกตอนนั้นได้ไง 305 00:18:03,707 --> 00:18:04,832 ตามด้วยอีสเตอร์ 306 00:18:04,833 --> 00:18:07,210 - วันชาติ - ใกล้ถึงช่วงเทศกาลอีกแล้ว 307 00:18:07,211 --> 00:18:10,505 ผมรู้สึกได้ว่าจัสมินเริ่มหงุดหงิด ผมบอกเธอว่า "อดทนไว้" 308 00:18:10,506 --> 00:18:13,508 ให้เวลาเขาปล่อยวางก่อน เดี๋ยวเขาก็พร้อมไปแล้ว 309 00:18:13,509 --> 00:18:15,676 ซึ่งผมเชื่อจริงๆ นะ ผมว่าเธอก็เชื่อ 310 00:18:15,677 --> 00:18:17,221 จนกระทั่งคืนนั้น 311 00:18:17,888 --> 00:18:19,014 ไม่ได้ไปแล้ว 312 00:18:19,556 --> 00:18:22,601 ไม่เกษียณ อย่างน้อยก็อีกสองสามปี 313 00:18:23,435 --> 00:18:24,561 ทิ้งบอมบ์ 314 00:18:25,145 --> 00:18:28,022 เธอโกรธจนเลือดขึ้นหน้า 315 00:18:28,023 --> 00:18:29,065 อะไรเนี่ย! 316 00:18:29,066 --> 00:18:30,441 รู้แล้ว เข้าใจ 317 00:18:30,442 --> 00:18:34,487 สองสามปีเหรอ ฉันรอมาหลายปีแล้ว เรื่องอะไรจะรออีกหลายปี 318 00:18:34,488 --> 00:18:36,030 ไปคุยกับเขาสิ 319 00:18:36,031 --> 00:18:38,866 คุยจนเมื่อยปากแล้ว คุยไปฉันก็ไม่เคยได้อะไร 320 00:18:38,867 --> 00:18:41,494 อุตส่าห์คอยเดินประกบเขา "ใช่ค่ะ ไม่ค่ะ" 321 00:18:41,495 --> 00:18:45,666 "เดี๋ยวฉันจัดการให้ค่ะ" คอยตามล้างตามเช็ดให้เขาตลอด 322 00:18:48,168 --> 00:18:51,212 เธอพยายามไปคุยกับเขาอีกรอบ แต่ไม่ได้อะไร 323 00:18:51,213 --> 00:18:52,422 คงเรียกว่าคุยไม่ได้ 324 00:18:53,132 --> 00:18:55,134 แล้วเธอก็ไม่ได้มีโอกาสอีกเลย 325 00:18:56,969 --> 00:18:58,803 - จัสมิน เฮนีย์เหรอ - ใช่ 326 00:18:58,804 --> 00:19:00,263 แปลกใจเหรอ 327 00:19:00,264 --> 00:19:01,722 ฉันไม่แปลกใจง่ายๆ 328 00:19:01,723 --> 00:19:06,228 แต่ขอยอมรับว่ามันทําให้อะไรๆ... น่าสนใจขึ้น 329 00:19:06,895 --> 00:19:09,272 ก่อนหน้านั้นฉันได้ระบุตัวหลายคน 330 00:19:09,273 --> 00:19:12,526 ที่เชื่อว่าอาจมีบทบาทในการตายของคุณวินเทอร์ 331 00:19:13,193 --> 00:19:14,820 และตอนนี้ก็มีอีกคน 332 00:19:15,445 --> 00:19:16,405 นี่แหละ 333 00:19:16,905 --> 00:19:18,281 คนนี้แหละ 334 00:19:18,282 --> 00:19:22,076 คนนี้มีแรงจูงใจที่ใช่ที่สุด ตรงที่สุด และแรงที่สุด เราได้ยินแล้วนี่ 335 00:19:22,077 --> 00:19:24,620 และเธอเข้าถึงได้ทุกอย่าง มันมีเหตุผลที่สุดแล้ว 336 00:19:24,621 --> 00:19:27,999 เธอเป็นคนเล่าทุกอย่างให้เราฟัง พาชมทุกที่ ปั้นแต่งเรื่องราว 337 00:19:28,000 --> 00:19:29,625 ถึงจะมีคนอื่นอีกมากมาย 338 00:19:29,626 --> 00:19:32,712 แต่บางครั้งสิ่งที่อยู่ตรงหน้านั่นแหละที่ใช่เลย 339 00:19:32,713 --> 00:19:34,547 สิ่งที่อยู่ตรงหน้าแต่มองไม่เห็น 340 00:19:34,548 --> 00:19:35,882 สิ่งที่ชัดเจน 341 00:19:35,883 --> 00:19:38,301 สิ่งที่เราจ้องอยู่ แต่ลืมสังเกต 342 00:19:38,302 --> 00:19:39,469 ใช่ เห็นด้วย 343 00:19:40,262 --> 00:19:41,387 แต่ยังไงล่ะ 344 00:19:41,388 --> 00:19:44,098 และเมื่อไร แล้วเธอลงมือคนเดียวไหม 345 00:19:44,099 --> 00:19:46,267 แน่นอนว่าทุกอย่างมีเหตุผลขึ้นมาก 346 00:19:46,268 --> 00:19:48,102 ถ้ามีคนอื่นมาร่วมกระทําด้วย 347 00:19:48,103 --> 00:19:49,645 รู้นะว่าถามแปลก 348 00:19:49,646 --> 00:19:52,481 แต่ดูหนัง "ฆาตกรรมบนรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรส" ยัง 349 00:19:52,482 --> 00:19:53,900 - ภาคใหม่น่ะเหรอ - เก่าก็ได้ 350 00:19:53,901 --> 00:19:55,067 ไม่ได้ดูสักภาค 351 00:19:55,068 --> 00:19:57,236 - แล้วถามว่าภาคไหนเพื่อ - ก็อ่านนิยาย 352 00:19:57,237 --> 00:19:59,363 ผมไม่ได้อ่านนิยาย หลุดประเด็นแล้ว 353 00:19:59,364 --> 00:20:01,616 - ประเด็นคือเกิดอะไร... - นิยายสนุกนะ 354 00:20:01,617 --> 00:20:03,911 เออ เชื่อว่าสนุก สักวันจะอ่านละกันนะ 355 00:20:04,870 --> 00:20:06,329 {\an8}(ฆาตกรรมบนรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรส) 356 00:20:06,330 --> 00:20:08,539 อือ โอเค ขนลุกเลย 357 00:20:08,540 --> 00:20:11,500 เอาเถอะ ถ้าจําพล็อตได้ ปรากฏว่าทุกคนฆ่า 358 00:20:11,501 --> 00:20:12,752 ผู้ต้องสงสัยทุกคน 359 00:20:12,753 --> 00:20:14,213 ผมเลยแอบคิดว่า... 360 00:20:15,255 --> 00:20:17,798 เดี๋ยวนะ เมื่อกี้เห็นด้วยกับผมเหรอ 361 00:20:17,799 --> 00:20:18,799 อะไร 362 00:20:18,800 --> 00:20:21,636 - ตอนที่บอกว่าอยู่ตรงหน้าแต่มองไม่เห็น - ใช่ 363 00:20:21,637 --> 00:20:24,597 คุณเคยทําเป็นเห็นด้วยกับผม แล้วผมมารู้ตัวทีหลังว่าล้อเลียน 364 00:20:24,598 --> 00:20:25,641 ถูก 365 00:20:26,308 --> 00:20:30,978 งั้นก่อนหน้านี้ล้อเลียน แต่ตอนนี้ไม่ล้อเลียนแล้วใช่ไหม 366 00:20:30,979 --> 00:20:31,980 ถูก 367 00:20:34,066 --> 00:20:36,693 งั้นขอกรอกลับไปเริ่มต้นใหม่นะ 368 00:20:41,698 --> 00:20:43,866 บางครั้งสิ่งที่อยู่ตรงหน้านั่นแหละที่ใช่เลย 369 00:20:43,867 --> 00:20:45,576 สิ่งที่อยู่ตรงหน้าแต่มองไม่เห็น 370 00:20:45,577 --> 00:20:48,120 สิ่งที่ชัดเจน สิ่งที่เราจ้องอยู่ 371 00:20:48,121 --> 00:20:49,706 แต่ลืมสังเกต 372 00:20:53,043 --> 00:20:54,002 ใช่ 373 00:20:55,254 --> 00:20:56,630 เห็นด้วย 374 00:20:58,173 --> 00:20:59,967 - นั่นมัน... - ใช่ 375 00:21:00,926 --> 00:21:02,426 สมุดบันทึกของเอบี วินเทอร์เหรอ 376 00:21:02,427 --> 00:21:05,846 วางอยู่บนชั้นในห้องที่ไม่มีใครแคร์ 377 00:21:05,847 --> 00:21:08,975 เพราะที่เดียวที่ไม่มีใครหาคือที่ไหนล่ะ 378 00:21:08,976 --> 00:21:13,271 ผมน่ะใช้กระป๋องที่ดูเหมือนกระป๋องโค้ก 379 00:21:13,272 --> 00:21:15,314 แต่ก้นมันบิดเปิดได้ 380 00:21:15,315 --> 00:21:17,733 เอาเถอะ คุณไม่ได้พูดถึงอันนั้น 381 00:21:17,734 --> 00:21:19,068 ห้องที่มีหนังสือ 382 00:21:19,069 --> 00:21:21,404 ไม่มีใครสนใจห้องเก็บหนังสือ 383 00:21:21,405 --> 00:21:24,073 ฉันน่าจะคิดได้แต่แรก เบาะแสก็ชัด 384 00:21:24,074 --> 00:21:27,743 ในสมุด บันทึกของเขา หน้าตาเหมือนหนังสือสมัยก่อน 385 00:21:27,744 --> 00:21:29,662 เขาเขียนทุกอย่างลงสมุด 386 00:21:29,663 --> 00:21:33,874 ห้องสมุด ห้องโปรดของคุณวินเทอร์ เขาจะแวะมาห้องนี้ทุกเช้าก่อนเริ่มงาน 387 00:21:33,875 --> 00:21:36,794 และเขาก็จะมาที่นี่เป็นที่สุดท้าย ก่อนกลับบ้านทุกคืน 388 00:21:36,795 --> 00:21:40,464 ฉันไม่ได้สังเกต และเพราะอย่างนั้นเขาถึงทําแบบนี้ 389 00:21:40,465 --> 00:21:41,424 ได้อ่านไหม 390 00:21:41,425 --> 00:21:43,050 พยายามแล้ว 391 00:21:43,051 --> 00:21:44,011 แล้วยังไง 392 00:21:44,511 --> 00:21:46,887 แล้วมันก็ตลกดี 393 00:21:46,888 --> 00:21:50,349 แก่เรียน วิจารณ์ตัวเอง ใจกว้างอย่างคาดไม่ถึง ขมขื่น 394 00:21:50,350 --> 00:21:53,936 เขาเปิดเผยบางความรู้สึก อย่างตรงไปตรงมา บ้างก็บวก บ้างก็ลบ 395 00:21:53,937 --> 00:21:57,773 เขารังเกียจลิลลี่ ชูมัคเคอร์เป็นพิเศษ ซึ่งไม่น่าแปลกใจแม้แต่น้อย 396 00:21:57,774 --> 00:21:59,483 แต่แปลกใจที่ถึงขั้นเคียดแค้น 397 00:21:59,484 --> 00:22:03,571 ความสัมพันธ์ของเขากับคุณโกต์ตาด์ โรยราอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่ชอบทริปป์ 398 00:22:03,572 --> 00:22:06,615 เขาคิดว่าไม่ควรให้มาร์เวลล่าเข้าใกล้มีด 399 00:22:06,616 --> 00:22:08,284 และไม่ควรให้ชีล่าเข้าใกล้วอดก้า 400 00:22:08,285 --> 00:22:10,786 เขาจดบัญชีที่น่าฉงน มีชื่อย่อและตัวเลข 401 00:22:10,787 --> 00:22:12,663 ที่ตอนนั้นฉันอ่านไม่เข้าใจ 402 00:22:12,664 --> 00:22:14,874 แต่สุดท้ายปรากฏว่ามันเปิดเผยทุกอย่าง 403 00:22:14,875 --> 00:22:16,292 แปลว่าช่วยได้เหรอ 404 00:22:16,293 --> 00:22:19,211 มากๆ นี่ขนาดยังอ่านไม่ถึงหน้าสุดท้ายเลยนะ 405 00:22:19,212 --> 00:22:21,590 - หน้าสุดท้ายมีอะไร - ไม่มี 406 00:22:48,992 --> 00:22:50,159 จดหมายลาตาย 407 00:22:50,160 --> 00:22:53,996 ใช่ แต่มันไม่ใช่จดหมายลาตาย ยกเว้นตอนนั้นฉันยังไม่รู้ 408 00:22:53,997 --> 00:22:57,166 ขออภัย แปลว่าอาจเป็นจดหมายลาตายเหรอ 409 00:22:57,167 --> 00:23:00,419 ฉันเชื่อตั้งแต่แรกแล้วว่า คุณวินเทอร์ไม่ได้ฆ่าตัวตาย 410 00:23:00,420 --> 00:23:03,589 แต่ข้อความนั้นดูเหมือนจดหมายลาตาย 411 00:23:03,590 --> 00:23:05,674 แต่พอได้อ่านในบริบทของทั้งหน้า 412 00:23:05,675 --> 00:23:08,052 เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ลาตาย ไม่ใช่แต่แรก 413 00:23:08,053 --> 00:23:09,929 อธิบายไม่ถูก ต้องรอไปก่อน 414 00:23:09,930 --> 00:23:12,348 - เขาฉีกออกมาเองไหมนะ - หรือว่าคนอื่นฉีก 415 00:23:12,349 --> 00:23:13,849 - บังเอิญไหม - หรือตั้งใจ 416 00:23:13,850 --> 00:23:15,976 มีใครรู้ไหมว่าบันทึกอยู่ในนี้มาโดยตลอด 417 00:23:15,977 --> 00:23:17,228 - ใครล่ะ - แองจี้ 418 00:23:17,229 --> 00:23:19,397 - จัสมิน - แล้วเขาเก็บไว้กับตัวทําไม 419 00:23:19,398 --> 00:23:21,273 - มันไปอยู่ที่ตัวเขาได้ยังไง - คือยังไง 420 00:23:21,274 --> 00:23:22,983 ถ้าถูกฆ่าด้วยนาฬิกาในห้องสีเหลือง 421 00:23:22,984 --> 00:23:25,821 ทําไมถึงมีจดหมายลาตายติดตัวในห้องนันทนาการ 422 00:23:26,321 --> 00:23:28,447 แค่บังเอิญงั้นเหรอ 423 00:23:28,448 --> 00:23:29,824 แล้วคุณฟันธงว่ายังไง 424 00:23:29,825 --> 00:23:33,870 ไม่ได้ฟันธงอะไรทั้งนั้น เพราะตอนนั้นเองที่นรกแตก 425 00:23:35,080 --> 00:23:36,540 ชั้นบน เดี๋ยวนี้ 426 00:23:38,834 --> 00:23:40,794 ผมคนเดิม แค่ต้องเก๊กเข้ม 427 00:23:45,882 --> 00:23:47,425 ผมไม่แฮปปี้ คุณนักสืบคัพพ์ 428 00:23:47,426 --> 00:23:51,720 อ้าว งั้นก็แย่เลยสิ เพราะคุณเป็นคนสําคัญที่สุดในโลกนี่เนอะ 429 00:23:51,721 --> 00:23:52,805 ทําไมไม่แฮปปี้ล่ะ 430 00:23:52,806 --> 00:23:54,932 มาทําอะไรที่นี่ 431 00:23:54,933 --> 00:23:57,894 ใครปล่อยให้กลับเข้ามาในทําเนียบ 432 00:24:04,317 --> 00:24:05,444 อยากตอบเองไหม 433 00:24:08,405 --> 00:24:12,908 ก็ได้ เออ ก่อนจะเริ่มชี้หน้ากัน 434 00:24:12,909 --> 00:24:15,077 - แฮร์รี่... - ไม่ได้ตัดสินใจคนเดียวซะหน่อย 435 00:24:15,078 --> 00:24:19,206 แต่เป็นการตัดสินใจของหลายๆ... ภาคส่วน 436 00:24:19,207 --> 00:24:20,666 - คุณโทรหาผมเองนะ - แฮร์รี่! 437 00:24:20,667 --> 00:24:24,712 เออ ยอมรับก็ได้ นี่เรียกคุณนักสืบคัพพ์กลับมาเอง 438 00:24:24,713 --> 00:24:28,757 ท่านประธานาธิบดี เรื่องนี้สําคัญ จําเป็นต้องคลี่คลาย 439 00:24:28,758 --> 00:24:31,302 ความเสียหายจากการไต่สวนวุฒิสภา... 440 00:24:31,303 --> 00:24:32,595 ไม่คิดจะบอกฉันด้วยซ้ํา 441 00:24:32,596 --> 00:24:33,762 ก็นายไม่อยู่ที่นี่แล้ว 442 00:24:33,763 --> 00:24:36,682 ที่นี่ทําเนียบขาว ฉันเป็นประธานาธิบดี มันได้บอกนายไหม 443 00:24:36,683 --> 00:24:37,766 ไม่ครับ 444 00:24:37,767 --> 00:24:40,978 เขาไม่ได้บอกผมเช่นกัน และนี่เป็นเขตอํานาจของเรา 445 00:24:40,979 --> 00:24:42,271 ไอ้เชี่ยนี่ 446 00:24:42,272 --> 00:24:43,647 เขตอํานาจบ้านแป๊ะ 447 00:24:43,648 --> 00:24:45,691 เรียกไอ้ยามเฝ้าค่ายมาเหรอ 448 00:24:45,692 --> 00:24:47,568 เขตอํานาจกรมตํารวจอุทยานแห่งชาติ... 449 00:24:47,569 --> 00:24:49,361 คือเทือกเขาทีทอนแม่งโว้ย 450 00:24:49,362 --> 00:24:51,572 หลายคนมักเข้าใจผิดว่าอย่างนั้น 451 00:24:51,573 --> 00:24:55,117 นี่มันเขตของตํารวจนครบาล ถึงได้มานี่ไง 452 00:24:55,118 --> 00:24:57,703 - เห็นเครื่องแบบป่ะเนี่ย - ไม่มองยังเห็น เด่นจัด 453 00:24:57,704 --> 00:24:59,997 แต่งเต็มยศตลอดเลยนะ ใส่นอนด้วยไหมฟะ 454 00:24:59,998 --> 00:25:03,459 โอเค ใส่นอนตอนไหนก็มีคนเกรงใจ 455 00:25:03,460 --> 00:25:05,170 เพราะฉันทํางานทั้งวันทั้งคืน 456 00:25:37,369 --> 00:25:39,620 คืนเกิดเหตุฆาตกรรม ภาพเขียนนี้อยู่ในห้องสีแดง 457 00:25:39,621 --> 00:25:40,538 โอเค 458 00:25:40,539 --> 00:25:44,291 และภาพเขียนที่เคยอยู่ในนี้ ถูกย้ายไปห้องสีเขียวแล้ว 459 00:25:44,292 --> 00:25:48,337 ส่วนภาพเขียนที่เคยอยู่ในห้องสีเขียว คือหนึ่งในภาพเขียน 460 00:25:48,338 --> 00:25:49,630 ที่ตอนนี้อยู่ในห้องสีแดง 461 00:25:49,631 --> 00:25:52,091 สีสันเยอะจัง แล้วมันสําคัญไหม 462 00:25:52,092 --> 00:25:53,342 - สําคัญ - ทําไมถึงสําคัญ 463 00:25:53,343 --> 00:25:57,222 เพราะตอนนี้ฉันรู้ชัดแล้วว่า เอบี วินเทอร์ถูกฆาตกรรมยังไง 464 00:26:00,183 --> 00:26:01,267 ไขคดีได้แล้วสิ 465 00:26:01,268 --> 00:26:04,979 ไม่ใช่ ไขได้แค่บางส่วน ส่วนที่สําคัญมากๆ 466 00:26:04,980 --> 00:26:07,481 ฉันรู้ว่าฆ่ายังไง แต่ไม่รู้ว่าใครฆ่า 467 00:26:07,482 --> 00:26:10,484 แต่ตอนนี้รู้วิธีหาคําตอบนั้นแล้ว 468 00:26:10,485 --> 00:26:12,570 ฉันบอกปธน.ว่าขอเวลาสองชั่วโมง 469 00:26:12,571 --> 00:26:13,904 ถ้าให้เวลาสองชั่วโมง 470 00:26:13,905 --> 00:26:16,407 และเรียกทุกคนในรายชื่อที่ฉันให้ 471 00:26:16,408 --> 00:26:20,619 ไปเจอฉันที่ห้องตะวันออก ฉันจะชี้ได้ว่าใครฆ่าเอบี วินเทอร์ 472 00:26:20,620 --> 00:26:22,538 - เป็นไง - เขายอม 473 00:26:22,539 --> 00:26:24,290 ทําไมต้องสองชั่วโมง 474 00:26:24,291 --> 00:26:27,127 ส่วนใหญ่อยากส่องนก แล้วก็ต้องเก็บตกเล็กน้อย 475 00:26:27,711 --> 00:26:29,837 เอลซี่ ไจเล ถูกต้อง 476 00:26:29,838 --> 00:26:34,133 คุณนักสืบคัพพ์เรียกไปพบในห้องโถง งานนี้น่าจะต้องใส่รองเท้าครับ 477 00:26:34,134 --> 00:26:35,093 ได้ 478 00:26:36,761 --> 00:26:37,762 เลือกได้ดีครับ 479 00:26:39,014 --> 00:26:42,808 และฉันต้องขอความคุ้มกันจากคุณ ให้ใครบางคนไปปรากฏตัวที่ทําเนียบขาว 480 00:26:42,809 --> 00:26:45,269 แลกกับยอมมาให้การที่นี่ 481 00:26:45,270 --> 00:26:46,521 ถูกต้อง ท่านสว. 482 00:26:53,570 --> 00:26:54,863 เธอมายัง 483 00:26:55,447 --> 00:26:56,530 เธออยู่ไหน 484 00:26:56,531 --> 00:26:57,949 อยู่แถวนี้แหละ 485 00:26:59,492 --> 00:27:01,036 กูจะบ้า! 486 00:27:03,038 --> 00:27:07,499 เจออีกาฟิช นกหัวขวานดาวนี่ และนกฮูกซอว์-เวท 487 00:27:07,500 --> 00:27:11,503 และนี่รู้เลยว่าผู้การโดคส์ตื่นเต้นกับตัวนั้น 488 00:27:11,504 --> 00:27:13,632 เจอนกฮูกทีไรดีใจทุกที 489 00:27:14,716 --> 00:27:17,176 เอาละ ขอบคุณทุกคนที่มา 490 00:27:17,177 --> 00:27:20,721 ปลื้มมากที่สละเวลาอันมีค่า ในวันที่งานยุ่งเพื่อแวะมาหากัน 491 00:27:20,722 --> 00:27:24,266 ขอเชียร์ผู้ชายที่ทรงอํานาจที่สุดในโลกเป็นพิเศษ 492 00:27:24,267 --> 00:27:26,061 ขอบคุณ ท่านประธานาธิบดี 493 00:27:26,895 --> 00:27:29,021 ล้อเล่นรึเปล่าวะเนี่ย 494 00:27:29,022 --> 00:27:30,898 สวัสดีพวก 495 00:27:30,899 --> 00:27:34,485 คุณดูมเบ ขอบคุณที่มา ฉันคอร์ดีเลีย คัพพ์ 496 00:27:34,486 --> 00:27:36,153 พิธีกรของคุณในวันนี้ 497 00:27:36,154 --> 00:27:38,364 ปฐมนิเทศก่อนเริ่ม 498 00:27:38,365 --> 00:27:41,700 หนึ่ง ทุกคนมาที่นี่ 499 00:27:41,701 --> 00:27:44,578 เพราะการฆาตกรรมของเอบี วินเทอร์กันนะ 500 00:27:44,579 --> 00:27:48,415 ถ้ามาเพราะคดีฆาตกรรมคนอื่น จะถือเป็นปัญหาใหญ่มาก 501 00:27:48,416 --> 00:27:50,834 ดังนั้นกรุณามาแจ้ง 502 00:27:50,835 --> 00:27:55,673 กรุณาอย่าแตะต้องวัตถุ หรืองานศิลปะใดๆ เพราะมันอาจมีค่า 503 00:27:55,674 --> 00:27:58,842 และ/หรือมีลายนิ้วมือของฆาตกรที่ยืนอยู่ข้างคุณ 504 00:27:58,843 --> 00:28:00,344 เดี๋ยวจะมีช่วงถามตอบ 505 00:28:00,345 --> 00:28:03,013 เราจะขึ้นไปเริ่มกันที่ห้องนันทนาการชั้นสาม 506 00:28:03,014 --> 00:28:05,391 แล้วค่อยไหลลงมา 507 00:28:05,392 --> 00:28:09,979 ไว้จะอธิบาย ดังนั้นหวังว่า จะสวมรองเท้าใส่สบายกันนะ 508 00:28:12,524 --> 00:28:15,735 หรือแค่หาอะไรมาหุ้มเท้าก็ยังดี 509 00:28:18,238 --> 00:28:19,488 โอเค 510 00:28:19,489 --> 00:28:22,659 ข้อสุดท้าย ข้อนี้สําคัญ 511 00:28:23,743 --> 00:28:26,286 นักสืบไม่น้อย แม้แต่พวกตัวจริง 512 00:28:26,287 --> 00:28:30,332 มักจะสรุปความให้ฟัง เมื่อรู้แล้วว่าใครเป็นคนร้าย 513 00:28:30,333 --> 00:28:32,668 ซึ่งฉันคิดมาตลอดว่าแปลกดี 514 00:28:32,669 --> 00:28:34,878 แต่ฉันขอบอกเอาไว้เลยว่า 515 00:28:34,879 --> 00:28:38,133 ฉันไม่รู้ว่าใครฆ่าเอบี วินเทอร์ 516 00:28:39,259 --> 00:28:41,719 ฉันรู้ว่าเขาถูกฆ่า 517 00:28:41,720 --> 00:28:44,430 ฉันรู้ว่าคนฆ่าคือใครคนนึงในห้องนี้ 518 00:28:44,431 --> 00:28:47,015 หวังว่าปธน.จะแจ้งไว้แล้วนะตอนชวนทุกคนมา 519 00:28:47,016 --> 00:28:48,934 ฉันไม่รู้ว่าใคร 520 00:28:48,935 --> 00:28:52,856 แต่ทว่ามั่นใจว่าจบทัวร์นี้แล้ว ฉันรู้แน่ 521 00:28:53,481 --> 00:28:55,817 เพราะงั้น คนที่ฆ่าเอบี 522 00:28:56,317 --> 00:28:59,278 ขอโทษนะ แต่กลับไม่ทันแล้ว เพราะฉันรู้แน่ 523 00:28:59,279 --> 00:29:03,615 และคนที่ไม่ได้ฆ่าเอบี ขอโทษ แต่กลับไม่ได้เหมือนกัน 524 00:29:03,616 --> 00:29:07,244 เพราะฉันจะคิดว่าคุณฆ่า และน่าจะมีหลักฐานพิสูจน์ 525 00:29:07,245 --> 00:29:10,038 หรืออะไรสักอย่าง เพราะคุณทําบาปไว้ชัวร์ป๊าบ 526 00:29:10,039 --> 00:29:12,917 งั้น... รัดเข็มขัดให้แน่น 527 00:29:14,335 --> 00:29:15,628 ห้ามหนี 528 00:29:17,005 --> 00:29:18,798 เจอกันในห้องนันทนาการ 529 00:29:26,181 --> 00:29:27,765 - แล้วมันจริงเหรอ - อะไร 530 00:29:27,766 --> 00:29:29,767 - ที่คุณไม่รู้ - จริงแท้แน่นอน 531 00:29:29,768 --> 00:29:32,102 คิดว่าเดี๋ยวก็คิดออกระหว่างทางเหรอ 532 00:29:32,103 --> 00:29:34,813 มั่นใจเลยละ มีนกชนิดนึง 533 00:29:34,814 --> 00:29:38,026 ม็อกกิ้งเบิร์ด... มันจะทําอย่างนึง 534 00:29:39,235 --> 00:29:42,738 มันรู้ว่ามีแมลงอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่รู้ตําแหน่งแน่ชัด 535 00:29:42,739 --> 00:29:46,075 มันจึงสะบัดปีกแผ่ออก 536 00:29:47,243 --> 00:29:48,995 ทําให้แมลงกะพริบตา 537 00:29:49,996 --> 00:29:50,955 คอยดูด้วยนะ 538 00:29:53,792 --> 00:29:54,751 ตอนกะพริบตา 539 00:29:59,422 --> 00:30:02,801 ขอย้อนเวลากลับมาคืนงานเลี้ยง 540 00:30:03,468 --> 00:30:06,513 คดีนี้เริ่มต้นขึ้น ตอนที่แม่ของคุณในห้องข้างๆ ได้ยินเสียงตุ้บ 541 00:30:07,096 --> 00:30:09,933 จึงเดินมาตรงนี้แล้วพบศพคุณวินเทอร์ 542 00:30:11,267 --> 00:30:13,310 ตอนฉันมาถึงที่เกิดเหตุ 30 นาทีต่อมา 543 00:30:13,311 --> 00:30:15,938 พวกคุณทุกคนเชื่อว่าเขาฆ่าตัวตาย 544 00:30:15,939 --> 00:30:17,357 โดยเฉพาะคุณ 545 00:30:18,399 --> 00:30:19,733 เราเชื่อว่าเขาฆ่าตัวตาย 546 00:30:19,734 --> 00:30:22,611 ฉันค้านแทบจะในทันที ว่าคุณคิดผิดและฉันคิดถูก 547 00:30:22,612 --> 00:30:25,489 แล้วนั่นก็เป็นความสัมพันธ์ของเรานับจากนั้นมา 548 00:30:25,490 --> 00:30:27,450 ทัวร์นี้เซ็งเป็ดแน่เลย 549 00:30:29,035 --> 00:30:29,994 จะไปก็ได้นะ 550 00:30:37,293 --> 00:30:38,335 ไม่นานหลังฉันมาถึง 551 00:30:38,336 --> 00:30:42,798 ฉันก็บอกเหตุผลกับทุกคนว่า ทําไมถึงมั่นใจว่าไม่ใช่การฆ่าตัวตาย 552 00:30:42,799 --> 00:30:44,174 ไม่มีมีด 553 00:30:44,175 --> 00:30:47,261 แต่ปัญหาไม่ใช่แค่มีด 554 00:30:47,262 --> 00:30:50,097 คราบเลือดบนเสื้อที่คุณวินเทอร์สวม 555 00:30:50,098 --> 00:30:51,807 ไม่ใช่เลือดของเขา 556 00:30:51,808 --> 00:30:55,978 นั่นเลือดของรัฐมนตรีต่างประเทศไรแลนซ์ แล้วก็เสื้อของเขาด้วย 557 00:30:55,979 --> 00:30:59,273 ซึ่งคุณวินเทอร์ใจดียอมแลกกัน 558 00:30:59,274 --> 00:31:03,318 กับเสื้อคุณไรแลนซ์ ในห้องทํางานของเขา หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้า 559 00:31:03,319 --> 00:31:05,071 เหตุผลที่แลกเสื้อ... 560 00:31:08,324 --> 00:31:10,869 แม้จะติดตรึงใจ แต่ก็ไม่เกี่ยวกัน 561 00:31:11,452 --> 00:31:12,286 ฉันไปได้ไหม 562 00:31:12,287 --> 00:31:13,288 ได้สิ 563 00:31:20,795 --> 00:31:22,754 หลักฐานชวนฉงนชิ้นอื่นใช้เวลาหน่อย 564 00:31:22,755 --> 00:31:26,592 แต่ชิ้นแรกที่สําคัญที่สุดก็คือมีดที่หายไป 565 00:31:26,593 --> 00:31:30,262 ซึ่งทําให้ฉันได้ค้นพบว่า ที่แท้ตรงนี้ก็มีมีดอยู่จริง 566 00:31:30,263 --> 00:31:31,638 มีดชั้นดี 567 00:31:31,639 --> 00:31:34,266 และมีดเล่มนั้นเป็นของคุณ คุณโกต์ตาด์ 568 00:31:34,267 --> 00:31:38,479 คุณเก็บมีดนั้นออกไปจากที่เกิดเหตุ แล้วพยายามทําลายทิ้ง 569 00:31:39,063 --> 00:31:41,316 เรื่องนั้นคุณยอมรับแล้ว 570 00:31:42,525 --> 00:31:46,069 จบเรื่องนี้ขอคุยเรื่องออฟฟิศส่วนตัวได้มะ 571 00:31:46,070 --> 00:31:48,363 ใบจากต้นซีดาร์แห่งเลบานอนเพียงใบเดียว 572 00:31:48,364 --> 00:31:52,910 และคําโกหกยาวเป็นสาย สุดท้ายก็ดึงฉันไปทางคุณแคนน่อน 573 00:31:52,911 --> 00:31:55,621 ซึ่งเข้ามาในห้องนี้ในเวลาที่คุณวินเทอร์ถูกฆ่าตาย 574 00:31:55,622 --> 00:32:00,084 ยืนซดวอดก้าที่ควรจะต้องไปส่งให้คุณค็อกซ์ 575 00:32:00,877 --> 00:32:02,295 เอาวอดก้ามาให้คุณแม่เหรอ 576 00:32:05,840 --> 00:32:06,841 ขอสูบบุหรี่ในนี้ได้ไหม 577 00:32:08,301 --> 00:32:09,510 ไม่ได้ 578 00:32:10,595 --> 00:32:13,263 คุณแคนน่อนมีส่วนเกี่ยวข้อง กับการตายของคุณวินเทอร์ไหม 579 00:32:13,264 --> 00:32:14,222 ไม่รู้เหมือนกัน 580 00:32:14,223 --> 00:32:16,684 ยังไม่รู้ แต่เธออยู่นี่ชัวร์ 581 00:32:18,019 --> 00:32:21,355 ทั้งคุณโกต์ตาด์และคุณแคนน่อน เข้ามาในห้องนี้ 582 00:32:21,356 --> 00:32:24,441 จากนั้นฉันได้รู้เรื่องสําคัญอีกข้อ 583 00:32:24,442 --> 00:32:29,029 คราวนี้จากหนึ่งในไม่กี่ปาก ที่ไม่ได้โกหกฉันในคืนนั้น 584 00:32:29,030 --> 00:32:31,573 แพทย์ชันสูตรแอนน์ ดอดจ์ 585 00:32:31,574 --> 00:32:34,785 คุณดอดจ์ได้ยืนยันสิ่งที่ฉันคิดไว้แล้ว 586 00:32:34,786 --> 00:32:38,330 คุณวินเทอร์น่าจะเสียชีวิต จากแรงกระแทกที่ศีรษะจากวัตถุไม่มีคม 587 00:32:38,331 --> 00:32:40,832 และเขาก็ได้กินยาพิษเข้าไปด้วย 588 00:32:40,833 --> 00:32:44,253 อีกทั้งเขายังเสียชีวิตไปแล้ว ก่อนที่จะถูกกรีดข้อมือ 589 00:32:49,258 --> 00:32:51,511 แปลว่าเขาไม่ได้กรีดข้อมือตัวเอง 590 00:32:54,138 --> 00:32:56,139 เพราะว่าเขาตายไปแล้ว 591 00:32:56,140 --> 00:32:58,809 อ้อ โอเค เก็ทแล้ว 592 00:32:58,810 --> 00:32:59,977 ขอบคุณ 593 00:32:59,978 --> 00:33:02,104 ไอ้กุ้งแห้งคนนี้พิลึก 594 00:33:02,105 --> 00:33:03,397 ฉันสันนิษฐานไปแล้วว่า 595 00:33:03,398 --> 00:33:06,858 คุณวินเทอร์ถูกลากเข้ามาในห้องนี้ แน่นอนอยู่แล้ว 596 00:33:06,859 --> 00:33:09,486 และรายงานจากแอนน์ ดอดจ์ยืนยันสันนิษฐาน 597 00:33:09,487 --> 00:33:12,614 คุณวินเทอร์ไม่ได้ฆ่าตัวตายในห้องนันทนาการ 598 00:33:12,615 --> 00:33:15,367 เขาไม่ได้ถูกฆ่าในห้องนันทนาการ 599 00:33:15,368 --> 00:33:17,870 เขาถูกลากเข้ามาในนี้ 600 00:33:18,663 --> 00:33:22,166 - จากไหน - จากที่นี่ ห้อง 301 601 00:33:23,292 --> 00:33:27,087 ในคืนงานเลี้ยงรัฐพิธี ได้มีการรีโนเวตห้อง 301 602 00:33:27,088 --> 00:33:31,508 เป็นการรีโนเวตจอมปลอม ที่ปธน.มอร์แกนและเอลเลียตต์สั่งให้ทํา 603 00:33:31,509 --> 00:33:35,095 เพื่อไม่ให้น้องสาวของแฮร์รี่ ฮอลลิงเจอร์ มาพักค้างที่ทําเนียบขาว 604 00:33:35,096 --> 00:33:38,140 เบาะแสแรกว่าห้องนี้มี ส่วนเกี่ยวข้องในเหตุการณ์คืนนั้น 605 00:33:38,141 --> 00:33:42,436 ก็คือประตูที่ถูกปิดเทปเอาไว้ ซึ่งฉันมองว่าผิดปกติ 606 00:33:42,437 --> 00:33:44,646 ที่ผิดปกติยิ่งกว่าก็คือกลิ่นสี 607 00:33:44,647 --> 00:33:47,065 เพราะอย่าลืม นี่รีโนเวตปลอม 608 00:33:47,066 --> 00:33:52,279 จัดฉากไว้เพียงเพื่อขัดขวางไม่ให้ น้องสาวที่สงสัยจะน่ารําคาญของแฮร์รี่มาเข้าพัก 609 00:33:52,280 --> 00:33:54,156 พอได้ป่ะ ขอร้อง 610 00:33:54,157 --> 00:33:56,242 น้องเป็นคนน่ารักจริงๆ นะ 611 00:33:56,868 --> 00:33:59,870 ใต้ชั้นสีนั้น ฉันขูดไปเจอเลือด เลือดสดใหม่ 612 00:33:59,871 --> 00:34:02,789 พร้อมฉากหักมุมสุดแสนไม่ธรรมดาอีกฉาก 613 00:34:02,790 --> 00:34:04,207 นักสืบเด็กผู้เก่งเกินวัย 614 00:34:04,208 --> 00:34:06,835 ซึ่งพักที่โรงแรมเฮย์-แอดดัมส์ฝั่งตรงข้าม 615 00:34:06,836 --> 00:34:10,130 เห็นไฟกะพริบสีแดงในห้องนี้ 616 00:34:10,131 --> 00:34:12,799 ไม่นานหลังจากคุณวินเทอร์ตาย 617 00:34:12,800 --> 00:34:17,722 แสงที่ฉันสืบสาวหาต้นตอ ไปถึงข้อมือของทริปป์ มอร์แกน 618 00:34:19,182 --> 00:34:22,351 ไอ้นาฬิกาซังกะบ๊วย ช่วงนี้มีปัญหาบ่อยแท้ 619 00:34:27,065 --> 00:34:29,816 ฉันมั่นใจว่าคุณมอร์แกนต้องมีส่วนเกี่ยวข้อง 620 00:34:29,817 --> 00:34:32,861 แต่ฉันต้องรอให้เขาเผยความจริง ซึ่งตอนนี้เขาได้ทําแล้ว 621 00:34:32,862 --> 00:34:35,990 อย่างละเอียดยิบ ขอบคุณนะ 622 00:34:36,991 --> 00:34:39,243 - ขอบคุณทําไม - ที่อธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น 623 00:34:39,827 --> 00:34:41,119 ฉันไม่ได้เล่าให้เธอฟังเลย 624 00:34:41,120 --> 00:34:43,205 - เขาได้เล่าให้คุณฟังไหม - เล่า 625 00:34:43,206 --> 00:34:44,290 อ้าวเชี่ย 626 00:34:44,999 --> 00:34:46,541 คุณนักสืบคัพพ์เรียกไปพบในห้องโถง 627 00:34:46,542 --> 00:34:49,878 ฉันรู้ว่าทริปป์เข้ามาในห้องนี้ เพราะคําพูดของนักสืบเด็กเก่งเกินวัย 628 00:34:49,879 --> 00:34:53,381 แต่นอกเหนือจากนั้นฉันไม่รู้อะไร และมั่นใจว่าเขาไม่พร้อมคุยกับฉัน 629 00:34:53,382 --> 00:34:55,008 มากกว่านี้อีกแล้ว 630 00:34:55,009 --> 00:34:56,469 - ข้างเปียโนเหรอ - ใช่ 631 00:34:57,136 --> 00:34:59,179 แต่เขาเป็นคนช่างจ้อ 632 00:34:59,180 --> 00:35:02,350 และบางครั้งเราก็แค่ต้องตั้งใจคัดสรร... 633 00:35:03,101 --> 00:35:03,975 เพื่อนคุยให้ 634 00:35:03,976 --> 00:35:08,063 จอร์จ แม็คคัตชอน จอร์จ แม็คคัตชอนตัวจริงเสียงจริง 635 00:35:08,064 --> 00:35:10,440 ล้อเล่นน่า รู้หรอกว่าชื่อนี้มีสามคน 636 00:35:10,441 --> 00:35:12,150 ว่าไงจอร์จ 637 00:35:12,151 --> 00:35:14,779 นี่มีทริปป์คนเดียว ขอบใจพระเจ้าเนอะ 638 00:35:20,743 --> 00:35:24,871 เห็นยัยนักสืบนั่นป่ะ ที่แต่งตัวเหมือนอินเดียน่า โจนส์น่ะ 639 00:35:24,872 --> 00:35:26,833 "นักสืบเบอร์หนึ่งของโลก" 640 00:35:27,583 --> 00:35:29,751 ไม่รู้ดิวะ เห็นว่าให้มาเจอนางตรงนี้ 641 00:35:29,752 --> 00:35:31,294 รังควานฉันไม่เลิกเลยว่ะจอร์จ 642 00:35:31,295 --> 00:35:34,131 บอกไว้นะ ฉันไม่มีส่วนในเรื่องพวกนี้เลยว่ะ 643 00:35:34,132 --> 00:35:36,424 เรื่องเอบีน่ะ ไม่เกี่ยวจริงนะ 644 00:35:36,425 --> 00:35:40,721 หมอนั่นมันมาทําเป็นอาละวาดที่ห้องฉัน แต่จบแค่นั้น เข้าใจป่ะ 645 00:35:41,973 --> 00:35:43,641 ทําไมมองกันแปลกๆ 646 00:35:46,102 --> 00:35:48,311 ขอเล่าอะไรให้ฟังสิจี ได้มะ 647 00:35:48,312 --> 00:35:52,190 คืนนั้นน่ะ คืนงานเลี้ยง นี่แม่งเมาโคตรๆ 648 00:35:52,191 --> 00:35:53,860 เคยปาร์ตี้ใช่ป่ะเรา 649 00:35:54,819 --> 00:35:57,237 เออ เข้าใจก็บอก 650 00:35:57,238 --> 00:35:59,447 ฉันก็ปาร์ตี้ของฉัน ใช่ป่ะ 651 00:35:59,448 --> 00:36:02,200 เพราะไอ้พี่ขี้ตีนเหม็นไม่ยอมให้ไปงานนั้น 652 00:36:02,201 --> 00:36:05,162 กับก๊วนออสเตรเลียที่แม่งปาร์ตี้มันส์ 653 00:36:05,163 --> 00:36:07,789 ฉันเลยไปที่ห้องสุดทางเดิน ใช่ป่ะ 654 00:36:07,790 --> 00:36:12,544 ไอ้พวกนั้นมันจะได้ไม่มาจู้จี้ แล้วพวก นี่เมาสลบแม่งเลย 655 00:36:12,545 --> 00:36:15,130 เมาภาพตัด 656 00:36:15,131 --> 00:36:16,799 พอตื่นขึ้นมา... 657 00:36:18,092 --> 00:36:18,967 เรารู้กันนะ 658 00:36:18,968 --> 00:36:22,263 แม็คคัตชอน เรื่องนี้เราสองคน แค่เม้าท์มอยกันนะเพื่อน 659 00:36:24,182 --> 00:36:28,019 โอเค แล้วพอแม่งตื่นขึ้นมา 660 00:36:28,519 --> 00:36:32,189 เอบี วินเทอร์มันมานอนอยู่ที่พื้น 661 00:36:32,190 --> 00:36:34,983 ข้างๆ ฉันเลย เป็นศพไปแล้ว ศพ! 662 00:36:34,984 --> 00:36:36,902 นี่ก็แบบ "ไอ้เชี่ย!" 663 00:36:36,903 --> 00:36:41,072 สติแตกเลย เพราะตะกี้ เพิ่งทะเลาะกับหมอนี่ในห้องหยกๆ 664 00:36:41,073 --> 00:36:44,117 แล้วไอ้ช่างไฟกํามะลอมันก็รู้ว่าเราทะเลาะกัน 665 00:36:44,118 --> 00:36:48,121 ฉันเลยมองออกไปตรงโถงเว้ย มองไปเห็นอีบัตเลอร์ขี้เมาใช่ป่ะ 666 00:36:48,122 --> 00:36:50,373 นางก็เมา ไม่เห็นฉันด้วยซ้ํามั้ง 667 00:36:50,374 --> 00:36:53,668 ฉันเลยกลับเข้าห้องไปเอาตัวเอบี 668 00:36:53,669 --> 00:36:56,087 นี่ไม่ภูมิใจหรอกนะ เนอะจอร์จ 669 00:36:56,088 --> 00:36:59,633 ไม่ภูมิใจเลย แต่แบบ นี่แม่งอุ้มเขาขึ้นมา 670 00:36:59,634 --> 00:37:02,677 แล้วลากไปเลย ลากไปจนสุดทางเดิน 671 00:37:02,678 --> 00:37:04,137 ไม่รู้แม่งจะลากไปไหนดี 672 00:37:04,138 --> 00:37:07,432 เลยลากไปที่ห้องนันทนาการ แล้วก็แบบ ทิ้งไว้นี่ดีกว่า 673 00:37:07,433 --> 00:37:09,976 เสร็จแล้วฉันวิ่งกลับไปที่อีกห้อง 674 00:37:09,977 --> 00:37:11,728 แล้วก็เห็นเลือดเว้ย 675 00:37:11,729 --> 00:37:14,981 เลยหยิบสีออกมา ใช่ เพื่อน เรื่องจริงเนี่ย 676 00:37:14,982 --> 00:37:16,775 แล้วทาทับเลือดไง 677 00:37:16,776 --> 00:37:18,235 งานฝีมือขั้นเทพ 678 00:37:18,236 --> 00:37:20,320 พอเลือดมันสูบฉีด จู่ๆ ก็เมพขิงขึ้นมา 679 00:37:20,321 --> 00:37:22,657 เพื่อน สรุปกูทาสีเก่งเฟ้ย 680 00:37:23,157 --> 00:37:26,534 ทาเสร็จปุ๊บ จบงานซะที 681 00:37:26,535 --> 00:37:30,372 แล้วแม่งพอมองพื้นก็เห็นพวงกุญแจเว้ย 682 00:37:30,373 --> 00:37:32,791 นี่แบบ เชี่ยไรอีกวะเนี่ย 683 00:37:32,792 --> 00:37:35,126 ก็เลยวิ่งปรู๊ดลงทางเดินอย่างเร็วจี๋ 684 00:37:35,127 --> 00:37:36,753 แต่เร็วแบบตีนแมวนะ 685 00:37:36,754 --> 00:37:39,297 ไม่อยากให้ไอ้แม่จ๋าของไอ้เอลเลียตต์สะดุ้งตื่น 686 00:37:39,298 --> 00:37:42,217 เลยหยิบกุญแจ เอากลับไปใส่ในกระเป๋าเอบี 687 00:37:42,218 --> 00:37:44,302 แต่คลําเจอแผ่นกระดาษในเสื้อนอกเขา 688 00:37:44,303 --> 00:37:47,639 พอดึงออกมา แม่งจดหมายลาตายเว้ย 689 00:37:47,640 --> 00:37:49,557 เอบีฆ่าตัวตายว่ะ 690 00:37:49,558 --> 00:37:50,684 เข้! 691 00:37:50,685 --> 00:37:52,560 กูไม่น่าพลาดเลยเนอะ 692 00:37:52,561 --> 00:37:54,437 ทิ้งไว้ที่เดิมก็ดีอยู่แล้ว 693 00:37:54,438 --> 00:37:56,731 แต่ทีนี้จะทําไง ลากกลับไปห้องเดิมเหรอ 694 00:37:56,732 --> 00:37:59,652 ถ้ามีใครมาเห็นล่ะ ยังไงนี่ก็เมาปลิ้นด้วย 695 00:38:00,236 --> 00:38:02,279 แล้วตรงที่แอบพลาดนิดนึงน่าจะเป็นอันนี้ 696 00:38:02,280 --> 00:38:05,657 เพราะตอนนี้คลั่งเลย ใจเต้นแรงเหมือนแฮมสเตอร์ 500 ครั้งต่อนาที 697 00:38:05,658 --> 00:38:09,703 นี่ก็เลยใช้หมอง ฉากนี้ต้องเหมือนฆ่าตัวตาย 698 00:38:09,704 --> 00:38:13,248 ก็เลยเปิดประตูห้องข้างๆ เข้าไปในห้องทํางานไอ้คนทําขนมเยอรมัน 699 00:38:13,249 --> 00:38:15,792 กูรู้ว่าไอ้เพี้ยนมันเก็บมีดไว้ในนั้น 700 00:38:15,793 --> 00:38:19,296 เคยแอบเนียนยืมมีดมันหลายทีละ หยิบไปทํานู่นทํานี่ 701 00:38:19,297 --> 00:38:21,548 ครั้งนึงต้องเล็มเข็มขัดเสื้อคลุมตัวนึง 702 00:38:21,549 --> 00:38:24,551 ก็เลยไปเอามีดมันมาเลื่อยทิ้ง เห็นภาพเนอะ 703 00:38:24,552 --> 00:38:27,930 เอาเถอะ กูคว้ามีด กลับเข้าไปในห้องนั้น 704 00:38:28,431 --> 00:38:31,599 แล้วก็ลงมือทํางานสกปรกว่ะจี 705 00:38:31,600 --> 00:38:35,855 กรีดข้อมือ ทิ้งมีด เสียบจดหมายกลับที่เดิม แล้วเผ่น 706 00:38:39,442 --> 00:38:41,485 ทําแค่นั้นจริงๆ 707 00:38:42,695 --> 00:38:43,778 อย่างที่บอกนะเพื่อน 708 00:38:43,779 --> 00:38:47,533 กูไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลยจริงๆ 709 00:38:56,208 --> 00:39:00,504 นางนักสืบไม่มาหรอกว่ะ ดีใจที่ได้คุยด้วยนะจี ลาก่อย 710 00:39:20,107 --> 00:39:21,984 - กล้ามาก... - อะไรวะ 711 00:39:22,568 --> 00:39:24,319 อย่าไปเชื่อ มันโกหก! 712 00:39:24,320 --> 00:39:25,613 ใช้มีดฉันเหรอ! 713 00:39:26,197 --> 00:39:27,822 - แม่จ๋าเหรอ - ขี้ตีนเหม็นเหรอ 714 00:39:27,823 --> 00:39:31,117 - อีบัตเลอร์ขี้เมาจะออกโรงให้ดู - ช่างไฟกํามะลอเนี่ยนะ 715 00:39:31,118 --> 00:39:33,453 ที่แกทําโคตรเบียวจัด ทริปป์ 716 00:39:33,454 --> 00:39:36,247 แกก็น่าจะชวนฉันไปงานเลี้ยงแต่แรกป่ะ ไอ้พี่ชาย 717 00:39:36,248 --> 00:39:37,874 ทริปป์ได้ทําไหม 718 00:39:37,875 --> 00:39:42,670 ทริปป์ได้ฆ่าเอบี วินเทอร์หรือไม่ ขอยังไม่ตอบ รอไปก่อน 719 00:39:42,671 --> 00:39:46,132 แต่ขอแจ้งว่าคุณวินเทอร์ไม่ได้ตายในนี้ 720 00:39:46,133 --> 00:39:49,177 ที่จริงเขาเสียชีวิตมาแล้วเกือบ 20 นาที 721 00:39:49,178 --> 00:39:51,971 ก่อนจะถูกทริปป์ลากลงทางเดิน 722 00:39:51,972 --> 00:39:55,642 เป็นอีกครั้งที่คําถามเดิม ตั้งแต่ตอนที่เข้ามาในห้องนี้ยังจ้องหน้า 723 00:39:55,643 --> 00:39:58,520 จากที่ไหนและฝีมือใคร 724 00:39:58,521 --> 00:40:02,775 แล้วครั้งนี้มันยิ่งเหลือเชื่อและคาดไม่ถึงกว่าเดิม 725 00:40:03,859 --> 00:40:04,777 จากที่ไหน 726 00:40:07,405 --> 00:40:09,156 จากข้างล่างนี่ 727 00:40:21,043 --> 00:40:23,002 คืนงานเลี้ยงรัฐพิธี 728 00:40:23,003 --> 00:40:26,798 ไคลี่ มิโนกเจอคราบเลือดในห้องนอนลินคอล์น 729 00:40:26,799 --> 00:40:31,386 ฉันเชื่อว่าคุณวินเทอร์ถูกพาไป ที่ห้องนอนลินคอล์น แต่แค่ชั่วคราวเท่านั้น 730 00:40:31,387 --> 00:40:33,972 เป็นจุดแวะพักสักครู่ 731 00:40:33,973 --> 00:40:36,933 สําหรับคนที่ลากเขามาจากห้องรูปไข่สีเหลือง 732 00:40:36,934 --> 00:40:41,104 และแบกเขาขึ้นบันไดไปยังห้อง 301 733 00:40:41,105 --> 00:40:44,233 ทําไมถึงพูดว่าถูกลาก มาจากห้องรูปไข่สีเหลืองน่ะเหรอ 734 00:40:45,151 --> 00:40:48,319 เพราะคุณบอกว่าเห็น... ภายใต้คําปฏิญาณ 735 00:40:48,320 --> 00:40:52,365 ผมมองไปที่โถงแล้วเห็น เขาลากศพออกมาจากห้องรูปไข่สีเหลือง 736 00:40:52,366 --> 00:40:56,453 งั้นก็จากห้องนั้น ห้องรูปไข่สีเหลือง 737 00:40:56,454 --> 00:40:58,288 แต่ฝีมือใคร 738 00:40:58,289 --> 00:41:00,207 ข้อนั้นคุณก็เห็นใช่ไหมคุณดูมเบ 739 00:41:05,546 --> 00:41:06,880 ตามคําแนะนําของทนาย ผม... 740 00:41:06,881 --> 00:41:08,507 ไม่ต้องหงายการ์ดนั้นก็ได้ไอ้เกลอ 741 00:41:09,008 --> 00:41:12,845 คุณเห็นใครลากคุณวินเทอร์ ออกมาจากห้องรูปไข่สีเหลือง 742 00:41:15,181 --> 00:41:16,098 เขา! 743 00:41:16,640 --> 00:41:17,807 อะฮ้า! 744 00:41:17,808 --> 00:41:22,729 บรูซ เกลเลอร์ นายช่างหน้าบูด แต่ปรากฏว่าเป็นคนน่ารัก 745 00:41:22,730 --> 00:41:26,065 เขาทะเลาะกับคุณวินเทอร์และทริปป์ในคืนนั้น 746 00:41:26,066 --> 00:41:29,569 อีกทั้งลิลลี่ยังไปเห็นเขา ในห้องรูปไข่สีเหลืองราว 30 นาทีต่อมา 747 00:41:29,570 --> 00:41:31,613 แต่ตอนที่คุณเห็นเขา คุณดูมเบ 748 00:41:31,614 --> 00:41:35,367 เขากําลังลากเอบี วินเทอร์ในโถงทางเดินนี้ 749 00:41:36,285 --> 00:41:37,119 ทําไม 750 00:41:39,413 --> 00:41:42,457 แหม่ ข้อนั้นซับซ้อนกว่า 751 00:41:42,458 --> 00:41:45,668 ในความคิดบรูซ เขากําลังปกปิดความผิด 752 00:41:45,669 --> 00:41:48,964 ที่เขาเชื่อว่าหญิงผู้เป็นที่รักได้กระทําลงไป 753 00:41:49,507 --> 00:41:50,757 เอลซี่ ไจเล 754 00:41:50,758 --> 00:41:52,217 สุด 755 00:41:52,218 --> 00:41:54,135 บรูซกับเอลซี่มีความสัมพันธ์กัน 756 00:41:54,136 --> 00:41:58,306 และในคืนงานเลี้ยง บรูซมาเจอเอลซี่ยืนว้าวุ่นใจอยู่ตรงนี้ 757 00:41:58,307 --> 00:42:02,810 เนื่องจากเธอเพิ่งทะเลาะกับคุณวินเทอร์ ในห้องรูปไข่สีเหลือง 758 00:42:02,811 --> 00:42:06,022 ขณะที่คุณวินเทอร์ยังอยู่ในห้องนั้น บรูซพยายามปลอบใจเธอ 759 00:42:06,023 --> 00:42:07,732 แต่เธอเหลือทนแล้ว 760 00:42:07,733 --> 00:42:10,193 ฉันจะฆ่าเขา 761 00:42:10,194 --> 00:42:12,404 บรูซทิ้งเอลซี่ไว้ตรงนี้... 762 00:42:14,949 --> 00:42:18,285 เดินลงทางเดินไปที่ลิฟต์ 763 00:42:18,994 --> 00:42:22,455 แต่แล้วด้วยความเป็นห่วงสาว เขาวกกลับมา 764 00:42:22,456 --> 00:42:26,960 เห็นเอลซี่วิ่งออกมาจากห้องรูปไข่สีเหลือง 765 00:42:26,961 --> 00:42:33,007 ครู่ต่อมา ตอนที่เขาเข้าไปในห้องนั้นด้วยตัวเอง ก็พบว่าคุณวินเทอร์ตายแล้ว 766 00:42:33,008 --> 00:42:36,053 ดังนั้น เพราะเขาเป็นผู้ชายที่ดี 767 00:42:36,762 --> 00:42:37,971 เขาจึงเก็บกวาด 768 00:42:37,972 --> 00:42:42,476 ซึ่งรวมถึงการเคลื่อนย้ายคุณวินเทอร์ ออกไปจากห้อง 769 00:42:44,270 --> 00:42:45,688 นั่นคือภาพที่คุณดูมเบมาเห็น 770 00:42:48,983 --> 00:42:53,444 ทีนี้ ข้อสําคัญที่ต้องรับทราบไว้ก็คือ มุมมองของเอลซี่ต่างจากเขาลิบลับ 771 00:42:53,445 --> 00:42:56,447 เธอเชื่อว่าบรูซฆ่าคุณวินเทอร์ 772 00:42:56,448 --> 00:42:58,992 เธอยืนกรานว่าตอนกลับเข้ามาในห้อง 773 00:42:58,993 --> 00:43:03,371 คุณวินเทอร์ได้เสียชีวิตไปแล้ว และเธอไม่เห็นบรูซตอนออกไป 774 00:43:03,372 --> 00:43:06,583 บรูซเองก็มีปัญหาส่วนตัวกับคุณวินเทอร์ 775 00:43:06,584 --> 00:43:10,753 และเธอรู้ว่าเขาโกรธ ที่คุณวินเทอร์ทําแบบนั้นกับเธอ 776 00:43:10,754 --> 00:43:13,464 ไม่ว่าใครจะเชื่อบรูซหรือเอลซี่... 777 00:43:13,465 --> 00:43:16,634 - เอลซี่ - เอลซี่ 778 00:43:16,635 --> 00:43:17,595 บรูซ 779 00:43:19,054 --> 00:43:22,181 ไม่ว่าจะเชื่อใคร บรูซเป็นคนย้ายคุณวินเทอร์ 780 00:43:22,182 --> 00:43:24,183 ลากเขาไปที่ห้องนอนลินคอล์น 781 00:43:24,184 --> 00:43:28,605 ทิ้งศพไว้ที่นั่นระหว่างที่เขา ขึ้นไปติดเทปประตูห้อง 301 782 00:43:28,606 --> 00:43:32,525 เพื่อให้เข้าห้องได้ง่ายขึ้น ตอนที่แบกศพคุณวินเทอร์กลับไป 783 00:43:32,526 --> 00:43:36,571 จากนั้นเขาแบกศพขึ้นไป แล้ววางทิ้งไว้ในนั้น 784 00:43:36,572 --> 00:43:41,034 ฉันรู้ว่าฝีมือคุณ เพราะว่าคุณเป็นคนลากศพเขาที่ชั้นนี้ 785 00:43:41,035 --> 00:43:45,204 และคุณน่าจะเป็นคนเดียว ที่แบกคุณวินเทอร์ขึ้นบันไดได้ 786 00:43:45,205 --> 00:43:48,792 อีกทั้งกุญแจที่ทริปป์ไปเจอในห้องนั้นก็เป็นของคุณ 787 00:43:52,379 --> 00:43:53,213 ดังนั้น 788 00:43:54,423 --> 00:43:56,133 เราจึงมาถึงที่นี่ 789 00:43:57,343 --> 00:43:59,178 ที่ที่เป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง 790 00:44:00,137 --> 00:44:05,099 เพราะฉันเชื่อว่า ในห้องนี้ละที่คุณวินเทอร์ถูกฆ่าตาย 791 00:44:05,100 --> 00:44:08,562 แปลว่าบัดนี้เหลือเพียงคําถามเดียว 792 00:44:09,146 --> 00:44:11,398 ฝีมือใคร 793 00:44:16,779 --> 00:44:19,489 ก็ต้องเขาสิ นายช่างบรูซ 794 00:44:19,490 --> 00:44:21,449 - หรืออาจเป็นผู้หญิง - ไม่ใช่หรอก 795 00:44:21,450 --> 00:44:23,952 - นั่นสิ ผมก็ว่าไม่ใช่ มาร์เจอรี่ - อืม 796 00:44:26,789 --> 00:44:30,166 แต่เป็นได้แค่สองคนนั้นใช่ไหม ไม่บรูซก็ต้องเอลซี่ 797 00:44:30,167 --> 00:44:32,293 คุณเล่าเรื่องได้ดราม่ามากนะ 798 00:44:32,294 --> 00:44:34,754 ขอบคุณ ใช่ ฉันก็นึกว่าแบบนั้น 799 00:44:34,755 --> 00:44:38,007 ถ้าไม่ใช่บรูซก็ต้องเป็นเอลซี่ แต่ทันทีที่คิดแบบนั้น 800 00:44:38,008 --> 00:44:42,512 ฉันก็ปล่อยให้ใจคิด กรณีตรงกันข้าม ซึ่งเราพึงทําเสมอ 801 00:44:42,513 --> 00:44:44,305 ถ้าไม่ใช่บรูซหรือเอลซี่ล่ะ 802 00:44:44,306 --> 00:44:46,891 เป็นไปได้ไหมว่าทั้งคู่อาจกําลังพูดความจริง 803 00:44:46,892 --> 00:44:49,185 เป็นไปได้ไหมว่าทั้งสองไม่ได้ฆ่าคุณวินเทอร์ 804 00:44:49,186 --> 00:44:50,770 ว่าในตอนนั้น 805 00:44:50,771 --> 00:44:54,482 ตอนที่เอลซี่ยืนหน้าตู้ และบรูซยืนหน้าลิฟต์ 806 00:44:54,483 --> 00:44:58,111 บุคคลที่สามได้ฆ่าคุณวินเทอร์ในห้องรูปไข่สีเหลือง 807 00:44:58,112 --> 00:44:59,654 แบบนั้นเป็นไปได้ไหม 808 00:44:59,655 --> 00:45:01,572 - ได้! - ไม่! 809 00:45:01,573 --> 00:45:03,783 หมายความว่าไง "บุคคลที่สาม" 810 00:45:03,784 --> 00:45:05,911 - ใครล่ะ - เขาจะเข้ามาในนี้ได้ไง 811 00:45:06,412 --> 00:45:07,871 ทางประตูนั้นไงล่ะ 812 00:45:08,372 --> 00:45:09,622 มีคนทําได้ด้วยเหรอ 813 00:45:09,623 --> 00:45:11,208 มีคนทําไปแล้ว 814 00:45:12,292 --> 00:45:13,293 เขา 815 00:45:14,420 --> 00:45:15,962 บุคคลที่สาม 816 00:45:15,963 --> 00:45:18,381 เขาบอกว่าเข้าไปในห้องนั้น 817 00:45:18,382 --> 00:45:19,966 ฉันได้ยินเสียงเขาในห้องนั้น 818 00:45:19,967 --> 00:45:22,553 แล้วผมเห็นเขาออกจากห้องนั้นไปที่โถง 819 00:45:27,182 --> 00:45:28,350 ผมได้ความคุ้มกันนะ 820 00:45:28,934 --> 00:45:31,227 ว่าแล้วเชียว! กูรู้อยู่แล้ว 821 00:45:31,228 --> 00:45:35,898 ทํามาใสซื่อบริสุทธิ์ "งุ้ย เค้าเป็นแค่ เซลแมนโง่ๆ ติ่งออสเตรเลีย 822 00:45:35,899 --> 00:45:38,277 บังเอิ๊ญบังเอิญเข้ามาในทําเนียบขาว" 823 00:45:38,986 --> 00:45:41,446 หมอนี่ไง เหมือนในหนัง 824 00:45:41,447 --> 00:45:44,031 เอ็ด นอร์ตัน "สัญชาตญาณดิบซ่อนนรก" หนังดี 825 00:45:44,032 --> 00:45:46,702 ทํามาตบตา ไอ้นี่มันตอแหล 826 00:45:48,120 --> 00:45:49,455 มันเป็นมือสังหาร 827 00:46:00,466 --> 00:46:02,092 และผมทํางานให้คุณ 828 00:46:07,431 --> 00:46:08,307 ล้อเล่นน่า 829 00:46:09,391 --> 00:46:10,642 ตีบทแตกไหมล่ะ 830 00:46:12,311 --> 00:46:13,687 เนอะทุกคน 831 00:46:14,313 --> 00:46:16,857 เจอรัสเซลล์ โครว์คนต่อไปแล้วสิ 832 00:46:19,151 --> 00:46:22,320 ฉันลองพิจารณาดูแล้ว ว่าอาจเป็นคุณดูมเบได้ไหม 833 00:46:22,321 --> 00:46:24,781 คุณดูมเบยอมรับว่าเข้าไปในห้องนั้น 834 00:46:24,782 --> 00:46:26,866 เขาอาจเข้ามาฆ่าคุณวินเทอร์ในนี้ 835 00:46:26,867 --> 00:46:29,869 และกลับไปห้องนั้น เสร็จแล้วโทรหาแม่ 836 00:46:29,870 --> 00:46:31,162 ผิด ป้า 837 00:46:31,163 --> 00:46:33,456 เป็นไปได้จริง และฉันไม่ดูเบาคุณหรอก 838 00:46:33,457 --> 00:46:36,334 แต่สมมุติว่าไม่ใช่คุณดูมเบ 839 00:46:36,335 --> 00:46:39,295 ลองคิดดูสักครู่ อาจเป็นใครได้อีกไหม 840 00:46:39,296 --> 00:46:41,631 คนที่แนบเนียนยิ่งกว่านั้น 841 00:46:41,632 --> 00:46:44,467 บุคคลที่สี่ที่เข้าไปในห้องนั้น 842 00:46:44,468 --> 00:46:48,137 ก่อนคุณดูมเบแอบเข้ามาในห้องนี้ หลังจากเอลซี่ได้ออกไปแล้ว 843 00:46:48,138 --> 00:46:51,557 แล้วก็ฆ่าคุณวินเทอร์ก่อนเธอจะกลับมา 844 00:46:51,558 --> 00:46:53,142 เป็นไปได้รึเปล่า 845 00:46:53,143 --> 00:46:54,393 - ได้! - ไม่! 846 00:46:54,394 --> 00:46:55,812 ไม่! 847 00:46:55,813 --> 00:46:57,021 เป็นไปไม่ได้ใช่ไหม 848 00:46:57,022 --> 00:47:00,441 แต่ถึงกระนั้น ถึงกระนั้น แม้ฉันจะเข้าใจ 849 00:47:00,442 --> 00:47:04,445 ว่าสถานการณ์นั้นดูเป็นไปไม่ได้ ฉันก็ไม่อยากตัดตัวเลือกนั้นออกไป 850 00:47:04,446 --> 00:47:06,823 เพราะเมื่อได้มาอยู่ในห้องนี้เมื่อคืน 851 00:47:06,824 --> 00:47:09,826 ฉันได้ค้นพบบางสิ่ง สิ่งที่ชวนฉงน 852 00:47:09,827 --> 00:47:12,411 นาฬิกาขนาดใหญ่ที่หายไปจากหิ้ง 853 00:47:12,412 --> 00:47:13,830 แจกันที่หายไป 854 00:47:13,831 --> 00:47:16,165 ดอกไม้ที่ไหม้ด้วยฤทธิ์ยาพิษ 855 00:47:16,166 --> 00:47:21,128 สิ่งที่อธิบายไม่ได้ หากนี่คือฝีมือบรูซ เอลซี่ หรือคุณดูมเบ 856 00:47:21,129 --> 00:47:25,299 สิ่งที่ชี้ว่าอาจมีอีกคนอยู่ด้วย 857 00:47:25,300 --> 00:47:28,636 แต่คนนั้นก็อยู่ตรงนี้แล้วไง 858 00:47:28,637 --> 00:47:30,429 สองคน สามคน 859 00:47:30,430 --> 00:47:32,932 ถ้าอยากให้ครบสี่ งั้นแถมไอ้นี่ให้เลย 860 00:47:32,933 --> 00:47:34,392 เล่นงี้ไม่ปลื้มนะ 861 00:47:34,393 --> 00:47:40,189 ทําไมต้องเค้นสมองหาเหตุผล หนุนเรื่องที่... แทบเป็นไปไม่ได้ล่ะ 862 00:47:40,190 --> 00:47:42,860 เป็นคําถามที่ดีมาก คุณฮอลลิงเจอร์ 863 00:47:43,443 --> 00:47:44,944 - จริงดิ - จริง 864 00:47:44,945 --> 00:47:47,405 ฉันเองก็แอบทึ่งกับคําถามไม่แพ้คุณ 865 00:47:47,406 --> 00:47:51,868 นั่นคือคําถามที่นักส่องนก ย่อมต้องถามทุกครั้งที่เห็นอะไรก็ตาม 866 00:47:51,869 --> 00:47:54,954 ทําไม ทําไมต้องเปลืองแรงคิดเรื่องนี้ด้วย 867 00:47:54,955 --> 00:47:58,291 ทําไมฉันต้องพิจารณาคําตอบที่พิสดารที่สุด 868 00:47:58,292 --> 00:48:01,961 สุดโต่งที่สุด และมีความเป็นไปได้น้อยที่สุดของปริศนานี้ 869 00:48:01,962 --> 00:48:03,839 และข้อนั้นฉันอยากตอบว่า 870 00:48:06,466 --> 00:48:08,093 นกพิราบนักเดินทาง 871 00:48:11,346 --> 00:48:12,763 เนี่ยนะคําตอบ 872 00:48:12,764 --> 00:48:14,432 คําตอบนี้ผิดคาด 873 00:48:14,433 --> 00:48:18,603 นกพิราบนักเดินทาง ครั้งนึงเคยเป็นหนึ่งในนกที่ดกดื่นที่สุดในโลก 874 00:48:18,604 --> 00:48:22,107 ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 พวกมันมีกันเป็นพันล้าน 875 00:48:22,816 --> 00:48:26,569 หลายพันล้าน แต่ถึงปลายศตวรรษที่ 19 มันกลับแทบสูญพันธุ์ 876 00:48:26,570 --> 00:48:29,780 อันที่จริงแล้วคนนึกว่ามันอยู่ในป่า 877 00:48:29,781 --> 00:48:32,283 แต่แล้ว ในปี 1907 878 00:48:32,284 --> 00:48:35,995 มีคนพบเห็นฝูงเล็กๆ ในแถบชนบทของเวอร์จิเนีย 879 00:48:35,996 --> 00:48:41,042 นี่เป็นการพบเห็นนกพิราบนักเดินทาง ครั้งสุดท้ายที่เชื่อถือได้ในประวัติศาสตร์ 880 00:48:41,043 --> 00:48:43,711 แล้วรู้ไหมว่าใครเห็นนก 881 00:48:43,712 --> 00:48:44,837 คุณมั้ง 882 00:48:44,838 --> 00:48:45,964 ปี 1907 จ้ะ 883 00:48:48,717 --> 00:48:49,551 เขา 884 00:48:53,388 --> 00:48:55,097 อเล็กซานเดอร์ แฮมิลตัน 885 00:48:55,098 --> 00:48:57,224 - ยังโง่ได้อีกกี่เบอร์ - เงียบปาก 886 00:48:57,225 --> 00:48:59,560 เท็ดดี้ โรสเวลต์ 887 00:48:59,561 --> 00:49:02,480 ประธานาธิบดีเท็ดดี้ โรสเวลต์เป็นคนสุดท้าย 888 00:49:02,481 --> 00:49:05,024 ที่เห็นนกพิราบนักเดินทางในป่า 889 00:49:05,025 --> 00:49:08,444 และเมื่อได้เห็น เขาแทบไม่เชื่อตาตัวเอง มันดูเป็นไปไม่ได้เลย 890 00:49:08,445 --> 00:49:09,946 มันขัดกับตรรกะ 891 00:49:09,947 --> 00:49:14,533 นักส่องนกที่เก่งกาจ ซึ่งเท็ดดี้ โรสเวลต์เป็นนักส่องนกที่เก่งกาจจริงๆ 892 00:49:14,534 --> 00:49:19,288 ย่อมต้องสังเกตบริบท เข้าใจความสัมพันธ์ ประวัติศาสตร์ 893 00:49:19,289 --> 00:49:21,582 สิ่งที่เห็นต้องมีเหตุผล 894 00:49:21,583 --> 00:49:24,126 และนกพิราบป่าฝูงนั้นไม่มีเหตุผล 895 00:49:24,127 --> 00:49:25,419 มันสูญพันธุ์ไปแล้ว 896 00:49:25,420 --> 00:49:29,215 แต่เราต้องเชื่อใจตัวเองด้วย 897 00:49:29,216 --> 00:49:31,884 เพราะเรารู้ว่าเราเห็นอะไรอยู่ 898 00:49:31,885 --> 00:49:36,347 ต่อให้ทุกอย่างคัดค้าน "ไม่ ไม่จริงหรอก" 899 00:49:36,348 --> 00:49:40,352 แต่คุณรู้ เขารู้ ฉันรู้ 900 00:49:43,063 --> 00:49:44,188 รู้อะไร 901 00:49:44,189 --> 00:49:46,482 รู้ว่าฆาตกรเข้ามาทางประตูนั้น 902 00:49:46,483 --> 00:49:48,567 พร้อมยาพิษหนึ่งแก้ว พาราควอต 903 00:49:48,568 --> 00:49:52,571 รู้ว่าฆาตกรพยายามยัดเยียดให้คุณวินเทอร์ดื่ม และคุณวินเทอร์ก็ดื่มเข้าไป 904 00:49:52,572 --> 00:49:57,076 เพียงเล็กน้อย จากนั้นเททิ้ง ใส่ดอกไม้ข้างๆ ทําให้กลีบไหม้ 905 00:49:57,077 --> 00:49:59,870 รู้ว่าฆาตกรขว้างแจกันใส่คุณวินเทอร์ แต่พลาด 906 00:49:59,871 --> 00:50:01,998 แจกันแตกบนผนังนี้ 907 00:50:01,999 --> 00:50:05,584 และเศษแจกันที่แตก กระเด็นไปบาดหน้าผากของคุณวินเทอร์ 908 00:50:05,585 --> 00:50:09,630 จากนั้นฆาตกรหยิบนาฬิกาเรือนใหญ่บนหิ้ง 909 00:50:09,631 --> 00:50:14,010 เรือนใหญ่ที่สุด หนักที่สุด และเป็นอาวุธสังหารที่เข้าถึงง่ายที่สุดในห้อง 910 00:50:14,011 --> 00:50:18,056 ทุบหัวคุณวินเทอร์ ทําให้เขาขาดใจตาย 911 00:50:19,266 --> 00:50:21,768 เรื่องนั้นฉันรู้ 912 00:50:28,400 --> 00:50:29,567 แต่มันเป็นไปไม่ได้นะ 913 00:50:29,568 --> 00:50:31,277 เหลือเชื่อ แต่เป็นไปได้ 914 00:50:31,278 --> 00:50:32,695 มันเป็นไปไม่ได้ 915 00:50:32,696 --> 00:50:35,364 จะบอกว่ามีคนเข้าไปในห้องนั้น 916 00:50:35,365 --> 00:50:37,116 - ก่อนคุณดูมเบเหรอ - ใช่ 917 00:50:37,117 --> 00:50:41,454 จากนั้นเข้ามาในห้องนี้ ตอนคุณวินเทอร์อยู่ลําพัง หลังทะเลาะกับเอลซี่ 918 00:50:41,455 --> 00:50:43,289 - ใช่ - แล้วฆ่าเอบี 919 00:50:43,290 --> 00:50:45,166 - ใช่ - แล้วไงต่อ ไปทางไหน 920 00:50:45,167 --> 00:50:48,377 - ออกทางประตู - ประตูอะไร หน้าประตูนี้มีคนอยู่ 921 00:50:48,378 --> 00:50:50,880 ส่วนคุณดูมเบก็คุยกับแม่อยู่ในนั้น 922 00:50:50,881 --> 00:50:52,631 - ไม่ใช่ประตูนั้น - งั้นประตูไหน 923 00:50:52,632 --> 00:50:54,258 - ตายแล้ว - ฉิบหาย 924 00:50:54,259 --> 00:50:56,178 ประตูนั้น 925 00:51:02,559 --> 00:51:03,934 อือ นี่ยังมองไม่เห็น 926 00:51:03,935 --> 00:51:06,645 เพราะมันไม่อยู่ตรงนั้นไง คุณดูมเบ 927 00:51:06,646 --> 00:51:07,688 ไม่อยู่แล้ว 928 00:51:07,689 --> 00:51:10,232 แต่คืนเกิดเหตุ ตรงนั้นมีประตู 929 00:51:10,233 --> 00:51:13,569 ทางเดินที่เชื่อมระหว่าง ห้องรูปไข่สีเหลืองกับห้องสนธิสัญญา 930 00:51:13,570 --> 00:51:17,114 ฉันน่าจะเห็นเองไปแล้ว แต่ไม่ได้ติดใจอะไร 931 00:51:17,115 --> 00:51:22,621 แม้แต่ตอนได้มาใช้เวลาอยู่ที่นี่ ก่อนหน้านี้ในวันนี้ และพบสิ่งน่าฉงนอื่นๆ 932 00:51:23,455 --> 00:51:24,455 ฉันก็ไม่ทันเห็น 933 00:51:24,456 --> 00:51:27,541 แต่เมื่อดูออกว่ามีการโยกย้ายภาพเขียนมากมาย 934 00:51:27,542 --> 00:51:33,297 และภาพนี้ถูกนําเข้ามา เพื่อปกปิดพื้นที่ที่ตอนนี้ใหญ่ขึ้น 935 00:51:33,298 --> 00:51:34,840 ฉันถึงคิดออกว่าเกิดอะไรขึ้น 936 00:51:34,841 --> 00:51:40,346 ประตูนั้นได้ถูกปิดตาย หลบซ่อน และแทนที่ด้วยกําแพงนี้ 937 00:51:40,347 --> 00:51:43,349 ประตูที่ทําให้สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เป็นไปได้ขึ้นมา 938 00:51:43,350 --> 00:51:46,560 และทําให้พวกคุณทุกคนตกเป็นผู้ต้องสงสัย 939 00:51:46,561 --> 00:51:47,853 - ไม่! - ไม่! 940 00:51:47,854 --> 00:51:49,563 เอาอีกละ ถามจริง 941 00:51:49,564 --> 00:51:51,482 - ไม่ใช่ผมอย่างแน่นอน - ต้องงี้สิ 942 00:51:51,483 --> 00:51:53,734 ใช่ คุณ! 943 00:51:53,735 --> 00:51:55,277 พวกคุณทุกคน 944 00:51:55,278 --> 00:51:58,614 ความเป็นไปได้ที่อาจมี คนแอบเข้ามาฆ่าคุณวินเทอร์ 945 00:51:58,615 --> 00:52:02,952 แล้วแอบกลับออกไปทางประตูนั้น แปลว่าพวกคุณทุกคนมีสิทธิ์ลงมือ 946 00:52:02,953 --> 00:52:05,288 แม้แต่คุณ และคุณ 947 00:52:06,289 --> 00:52:07,582 คุณด้วย 948 00:52:08,583 --> 00:52:13,129 เพราะถ้าฉันคิดผิดเรื่องนี้ แปลว่าหนึ่งในนี้คือฆาตกรอย่างแน่นอน 949 00:52:13,130 --> 00:52:15,673 ในนี้ไม่มีใครมีหลักฐานยืนยันที่อยู่ 950 00:52:15,674 --> 00:52:18,676 ในช่วงเวลาอันสั้นที่เรารู้ว่าคุณวินเทอร์ถูกฆ่าตาย 951 00:52:18,677 --> 00:52:22,221 และถึงคุณจะทําเรื่องประหลาด และผิดมหันต์ทีหลัง 952 00:52:22,222 --> 00:52:24,473 ก็ไม่แปลว่าคุณไม่ได้ฆ่า 953 00:52:24,474 --> 00:52:27,810 อันที่จริงมันเพิ่มความน่าจะเป็นด้วยซ้ํา 954 00:52:27,811 --> 00:52:29,728 ว่าคุณฆ่าเขา 955 00:52:29,729 --> 00:52:32,982 ทุกคนในนี้ดูอยากจะฆ่าเขามาก 956 00:52:32,983 --> 00:52:35,067 คืนนั้นทุกคนทะเลาะกับเขา 957 00:52:35,068 --> 00:52:38,237 - ไปตาย เอบี! - เหมือนคุณเกลียดผมส่วนตัว 958 00:52:38,238 --> 00:52:39,738 เอาแก้วแตกไปเลย! 959 00:52:39,739 --> 00:52:40,823 ไม่ได้ไปแล้ว 960 00:52:40,824 --> 00:52:43,993 นี่มันคือของหวานของฉัน จะเสิร์ฟยังไงก็เรื่องของฉัน! 961 00:52:43,994 --> 00:52:45,828 คุณวินเทอร์ ขอร้องล่ะ ฉันกราบนะ 962 00:52:45,829 --> 00:52:47,581 ทั้งตะคอกเขา 963 00:52:48,498 --> 00:52:49,832 อะไรเนี่ย! 964 00:52:49,833 --> 00:52:50,958 ข่มขู่เขา 965 00:52:50,959 --> 00:52:53,294 มึงรูดซิปปากเอาไว้เลย 966 00:52:53,295 --> 00:52:56,088 รําพึงอย่างเปิดเผยว่าอาจฆ่าเขา 967 00:52:56,089 --> 00:52:59,508 เขาจะไม่ไล่ฉันออกถ้าเขาไม่อยู่ที่นี่อีกต่อไป 968 00:52:59,509 --> 00:53:02,219 บางคนถึงกับพูดว่าจะฆ่าเขา 969 00:53:02,220 --> 00:53:03,304 แม่จะ... 970 00:53:03,305 --> 00:53:04,346 ฆ่าเขา 971 00:53:04,347 --> 00:53:06,474 และคนนึงก็ทําจริง 972 00:53:07,434 --> 00:53:08,643 งั้นบอกมา 973 00:53:10,270 --> 00:53:11,563 ใครปิดตายประตูนั้น 974 00:53:35,462 --> 00:53:38,006 จัสมิน เฮนีย์เป็นคนสั่งปิดตายประตู 975 00:53:38,924 --> 00:53:39,758 อะไรนะ 976 00:53:40,258 --> 00:53:43,261 ผมเห็นตอนมีคนมาทํา ซึ่งก็คิดว่าแปลกดี 977 00:53:44,012 --> 00:53:47,139 เพราะท่านประธานาธิบดี กับคุณมอร์แกนไม่ได้อาศัยที่นี่แล้ว 978 00:53:47,140 --> 00:53:49,893 ผมเลยถาม แล้วได้คําตอบมาว่าจัสมินสั่ง 979 00:53:53,855 --> 00:53:55,941 ไม่คิดจะบอกเลยเหรอคุณเฮนีย์ 980 00:53:56,733 --> 00:53:58,275 ไม่ได้จะบอกค่ะ คุณคัพพ์ 981 00:53:58,276 --> 00:53:59,277 คุณนักสืบ 982 00:54:01,196 --> 00:54:03,530 คิดว่าฉันมีส่วนเกี่ยวข้องจริงๆ เหรอ 983 00:54:03,531 --> 00:54:07,326 คุณอยากได้งานนี้ยิ่งกว่าอะไร คุณคิดว่าเขาหักหลังคุณ 984 00:54:07,327 --> 00:54:11,456 คุณทะเลาะกับเขา งั้นก็ใช่ 985 00:54:12,332 --> 00:54:13,333 ไม่แน่ 986 00:54:19,756 --> 00:54:21,174 คุณปิดตายประตูนั้นใช่ไหม 987 00:54:25,929 --> 00:54:26,972 ใช่แล้วค่ะ 988 00:54:32,435 --> 00:54:33,687 แต่ฉันไม่ได้เป็นคนต้นคิด 989 00:54:35,981 --> 00:54:37,941 - มันเป็นคําสั่ง - จากใคร 990 00:54:44,614 --> 00:54:47,783 เขาโทรมาบอกให้ฉันจัดการค่ะ 991 00:54:47,784 --> 00:54:49,576 - ใคร - เขา 992 00:54:49,577 --> 00:54:51,329 - เขาเหรอ - ไงนะ 993 00:54:54,249 --> 00:54:55,542 โกหกนะ 994 00:54:56,376 --> 00:54:57,711 แพร์รี่ เขาโกหก 995 00:54:59,337 --> 00:55:00,379 แพร์รี่ 996 00:55:00,380 --> 00:55:02,382 นั่นสิ จัสมิน 997 00:55:03,508 --> 00:55:04,883 คุณนักสืบคัพพ์ 998 00:55:04,884 --> 00:55:05,884 หรือไม่ได้โทร 999 00:55:05,885 --> 00:55:08,470 - โทรสั่งให้คุณเฮนีย์ปิดตายประตูน่ะนะ - ใช่ 1000 00:55:08,471 --> 00:55:09,972 ไม่ กล่าวหาอะไรของคุณ 1001 00:55:09,973 --> 00:55:12,474 คุณโทรสั่ง ฉันคุยกับคุณ 1002 00:55:12,475 --> 00:55:16,103 นี่เป็นครั้งที่สองที่คุณปฏิเสธ ว่าไม่ได้โทรออกคําสั่งที่คนอื่นยืนยันว่าสั่ง 1003 00:55:16,104 --> 00:55:19,565 ผมมั่นใจว่ามันไม่ได้เกิด เธอโกหก 1004 00:55:19,566 --> 00:55:20,858 และเจ้าหน้าที่เราช์ก็โกหก 1005 00:55:20,859 --> 00:55:25,237 ตอนที่บอกว่าคุณสั่งให้หน่วยสืบราชการลับ ออกจากชั้นสองช่วงงานเลี้ยงเหรอ 1006 00:55:25,238 --> 00:55:27,364 ท่านโทรมาสั่งตอน 21.22 น. ฉันเป็นคนคุย 1007 00:55:27,365 --> 00:55:28,782 ใช่ บ้าไปแล้ว 1008 00:55:28,783 --> 00:55:30,076 แพร์รี่ ช่วยหน่อย 1009 00:55:31,036 --> 00:55:32,829 ใช่ ได้ 1010 00:55:33,413 --> 00:55:34,497 เห็นด้วย 1011 00:55:35,957 --> 00:55:38,625 เธอได้มีปัญหาอะไรกับเอบีรึเปล่า 1012 00:55:38,626 --> 00:55:41,838 อะไร ไม่มี ทําไมถามงี้ล่ะ 1013 00:55:42,547 --> 00:55:44,549 คือก็ไม่เชิงนะ 1014 00:55:47,427 --> 00:55:49,636 - ผมไม่ได้ทํานะคุณคัพพ์ - คุณนักสืบ 1015 00:55:49,637 --> 00:55:51,013 คุณต้องเชื่อผมนะ 1016 00:55:51,014 --> 00:55:53,016 ฉันไม่ต้องเชื่ออะไรทั้งนั้น 1017 00:56:09,866 --> 00:56:13,243 ที่วอลเปเปอร์ในนั้นมีรูปนก 1018 00:56:13,244 --> 00:56:14,286 ในห้องนอนคุณ 1019 00:56:14,287 --> 00:56:17,623 หน้าตาคล้ายกับนกเรล-แบบเบลอร์มาเลเซีย 1020 00:56:17,624 --> 00:56:21,795 ไม่มั่นใจหรอกนะ แต่... ก็เหมาะสมดี 1021 00:56:22,921 --> 00:56:27,549 นกเรล-แบบเบลอร์มาเลเซีย เป็นนกที่หาตัวยากมาก 1022 00:56:27,550 --> 00:56:31,595 แต่ไม่ใช่ยากเหมือนนกตัวอื่น มันไม่ได้มองหายาก 1023 00:56:31,596 --> 00:56:35,725 แต่ระบุได้ยากว่ามันคือนกอะไรกันแน่ 1024 00:56:36,684 --> 00:56:40,396 มันชื่อนกเรล-แบบเบลอร์ แต่ที่จริงไม่ใช่นกเรล 1025 00:56:40,397 --> 00:56:41,688 ไม่ใช่นกแบบเบลอร์ 1026 00:56:41,689 --> 00:56:44,525 มันมีเสียงร้องที่แทบเหมือนเสียงนักเชิดหุ่น 1027 00:56:44,526 --> 00:56:47,779 เหมือนเสียงมาจากที่อื่น 1028 00:56:55,370 --> 00:56:56,454 ไม่แน่... 1029 00:56:57,205 --> 00:56:58,289 อาจไม่ใช่คุณ 1030 00:57:00,041 --> 00:57:02,626 ไม่แน่... อาจเป็นคําสั่ง 1031 00:57:02,627 --> 00:57:04,462 ไม่แน่อาจมีคนโทรจริงๆ 1032 00:57:07,507 --> 00:57:09,134 และไม่แน่ก็อาจไม่ใช่คุณ 1033 00:57:11,136 --> 00:57:14,888 อาจแค่เป็นคนที่ปลอมตัวเป็นคุณ 1034 00:57:14,889 --> 00:57:16,808 ใช้เสียงของคุณ 1035 00:57:17,475 --> 00:57:20,727 อําพรางเสียงตัวเอง หลบซ่อน 1036 00:57:20,728 --> 00:57:22,981 นั่นก็เป็นไปได้ 1037 00:57:36,161 --> 00:57:37,203 งาน... 1038 00:57:39,456 --> 00:57:41,040 นี้... 1039 00:57:45,420 --> 00:57:46,421 ยากหน่อย 1040 00:57:58,224 --> 00:57:59,267 ฉันเอง 1041 00:57:59,809 --> 00:58:00,685 อะไรนะ 1042 00:58:04,898 --> 00:58:06,024 ฉันทําเอง 1043 00:58:06,858 --> 00:58:09,569 ฉันสั่งปิดตายประตู เลียนแบบเสียงเอลเลียตต์ 1044 00:58:11,654 --> 00:58:14,114 ก็ฉันเก่ง คุณก็รู้ 1045 00:58:14,115 --> 00:58:15,365 เอลเลียตต์เป็นคนขี้ลังเล 1046 00:58:15,366 --> 00:58:20,245 "เอ่อ คือว่า เอิ่ม อันนั้น... อันนั้นพูดยากนะ" 1047 00:58:20,246 --> 00:58:21,497 ฉันเลียนได้ ก็เลยทํา 1048 00:58:21,498 --> 00:58:22,707 - อะไรนะ - ทําไม 1049 00:58:24,834 --> 00:58:30,047 คืนนั้นฉันกับคุณวินเทอร์ทะเลาะกัน เรื่องเหตุการณ์ที่เกิดคืนนั้น 1050 00:58:30,048 --> 00:58:32,549 เขาว่าฉันเสียๆ หายๆ หลายอย่าง 1051 00:58:32,550 --> 00:58:34,676 แล้วตอนกําลังเดือด ฉันคว้าบันทึกเขา 1052 00:58:34,677 --> 00:58:37,554 แล้วฉีกหน้านึงออกมา รู้สึกผิดน่ะ 1053 00:58:37,555 --> 00:58:39,306 ฉันเลยไปตามหาเขาทีหลัง 1054 00:58:39,307 --> 00:58:42,976 ตอนนั้นละที่ได้ยินเขากับเอลซี่เถียงกันในนี้ 1055 00:58:42,977 --> 00:58:47,190 ฉันเลยกลับไปก่อน แต่ก็กลับมาทันที เพราะว่ามันรุนแรงมาก 1056 00:58:49,025 --> 00:58:50,568 ตอนนั้นเองที่เห็นเขา 1057 00:58:51,069 --> 00:58:52,487 ตรงนั้น 1058 00:58:53,821 --> 00:58:54,822 ตายแล้ว 1059 00:58:59,202 --> 00:59:00,286 พวกเขาฆ่าเขา 1060 00:59:01,955 --> 00:59:03,164 ใคร 1061 00:59:04,666 --> 00:59:05,541 พวกเขา 1062 00:59:05,542 --> 00:59:06,834 - ไม่ใช่! - ไม่ใช่! 1063 00:59:16,719 --> 00:59:19,097 ทั้งคู่อยู่ในห้องนี้ 1064 00:59:19,681 --> 00:59:22,099 และมันเหมือนที่คุณเล่าไม่ผิด คุณนักสืบคัพพ์ 1065 00:59:22,100 --> 00:59:24,643 เธอกับวินเทอร์ทะเลาะกัน เธอขว้างแจกันใส่เขา 1066 00:59:24,644 --> 00:59:26,395 แต่ไม่โดน เศษบาดหน้าเขา 1067 00:59:26,396 --> 00:59:29,315 หลังจากนั้นบรูซก็เข้ามาทุบเขาด้วยนาฬิกา 1068 00:59:29,941 --> 00:59:31,149 พวกเขาเล่าว่าอย่างนั้น 1069 00:59:31,150 --> 00:59:32,485 แล้วยาพิษล่ะ 1070 00:59:33,278 --> 00:59:36,738 นั่นมันสําหรับสามีเธอ เขาทําลายชีวิตเธอ 1071 00:59:36,739 --> 00:59:40,033 เขาอยากให้ฉันตกงาน อยากทําชีวิตฉันพัง 1072 00:59:40,034 --> 00:59:41,451 และเธอตั้งใจจะฆ่าเขาจริง 1073 00:59:41,452 --> 00:59:42,912 ฉันอยากฆ่าเขาจริงๆ 1074 00:59:43,496 --> 00:59:44,705 เธอบอกว่าอย่างนั้น 1075 00:59:44,706 --> 00:59:47,916 คืนนั้นเธอไปที่โรงเก็บของ ตอนที่คิดว่าไม่น่าจะมีใครอยู่ 1076 00:59:47,917 --> 00:59:49,209 และหายาพิษจนเจอ 1077 00:59:49,210 --> 00:59:52,254 เธอโทรหาคุณวินเทอร์จากโรงเก็บของ เพราะต้องบอกเขาว่า 1078 00:59:52,255 --> 00:59:54,757 จะทําความสะอาดห้องนอนลินคอล์นช้าหน่อย 1079 00:59:56,342 --> 00:59:58,969 ไม่กี่นาทีต่อมา พอเธอขึ้นมาถึง 1080 00:59:58,970 --> 01:00:00,470 และคุณวินเทอร์ตําหนิเธอ 1081 01:00:00,471 --> 01:00:03,557 ทําให้รู้ตัวว่าจะตกงาน เธอปรี๊ดแตก 1082 01:00:03,558 --> 01:00:06,811 แล้วก็ขว้างแจกัน เรื่องยาพิษตามมาทีหลัง 1083 01:00:07,437 --> 01:00:11,816 เพราะเลือดมันน้อยมาก พวกเขาเลยตัดสินใจทําให้ดูเหมือนฆ่าตัวตายได้ 1084 01:00:13,067 --> 01:00:13,901 ความคิดของเขา 1085 01:00:15,778 --> 01:00:18,114 พวกเขาจัดฉาก เหมือนที่คุณเล่าจริงๆ ค่ะ 1086 01:00:18,990 --> 01:00:20,157 คือก็ใกล้เคียง 1087 01:00:20,158 --> 01:00:22,160 พวกเขาหยิบแก้วจากห้องข้างๆ 1088 01:00:24,412 --> 01:00:26,789 กรอกยาพิษใส่ปากเขา 1089 01:00:29,250 --> 01:00:31,001 แล้วเทที่เหลือใส่ดอกไม้ 1090 01:00:31,002 --> 01:00:32,502 แม่งโหดสัส 1091 01:00:32,503 --> 01:00:33,755 แต่ฉันเห็นแก้วสองใบ 1092 01:00:35,048 --> 01:00:38,343 แก้วอีกใบเป็นของฉัน ฉันดื่มทําใจ 1093 01:00:39,135 --> 01:00:40,386 เพราะเรื่องบันทึก 1094 01:00:41,012 --> 01:00:42,138 เพราะเรื่องบันทึก 1095 01:00:45,725 --> 01:00:47,143 ก็ฉันไม่รู้จะทําไงดี 1096 01:00:48,519 --> 01:00:50,104 ฉันสงสารพวกเขามากนะคะ 1097 01:00:50,897 --> 01:00:53,858 รู้นะว่าคงฟังดูบ้า แต่เธอดู... 1098 01:00:55,401 --> 01:00:56,319 กลัวมาก 1099 01:00:58,279 --> 01:00:59,572 เธอมีลูกสาว 1100 01:01:00,156 --> 01:01:02,158 ส่วนเขาก็แค่พยายามปกป้องเธอ 1101 01:01:03,534 --> 01:01:06,662 แผ่นที่ฉันบังเอิญฉีกออกมาจากบันทึกคุณวินเทอร์ 1102 01:01:06,663 --> 01:01:08,163 อ่านแล้วเหมือนจดหมายลาตาย 1103 01:01:08,164 --> 01:01:10,457 ที่จริงคงไม่ใช่ แต่อ่านแค่นั้นมันเหมือนจริงๆ 1104 01:01:10,458 --> 01:01:14,379 ฉันจึงคิดได้ว่ามันอาจช่วยพวกเขา ช่วยขายให้คิดว่าฆ่าตัวตาย 1105 01:01:15,797 --> 01:01:17,006 ฉันเลยให้พวกเขาไป 1106 01:01:17,840 --> 01:01:22,219 เขา... สอดมันเข้าไปในเสื้อสูทคุณวินเทอร์ 1107 01:01:22,220 --> 01:01:24,430 แล้วแบกวินเทอร์ขึ้นไป 1108 01:01:25,431 --> 01:01:28,350 เขากลับลงมาเก็บกวาดทุกอย่าง ฉันก็ช่วยนะ 1109 01:01:28,351 --> 01:01:30,769 เก็บชิ้นส่วนแจกัน ดูดฝุ่น 1110 01:01:30,770 --> 01:01:32,104 คุณลืมแก้ว 1111 01:01:32,105 --> 01:01:34,606 - เราอาจพลาดบ้าง - นาฬิกาล่ะ 1112 01:01:34,607 --> 01:01:36,651 เขาเอาไปแล้ว บอกว่ารู้วิธีกําจัด 1113 01:01:37,652 --> 01:01:41,864 จากนั้นพวกเขาค่อยคิดเรื่องเล่า ตั้งใจให้ไม่ตรงกัน 1114 01:01:43,533 --> 01:01:44,617 แล้วประตูล่ะ 1115 01:01:45,660 --> 01:01:46,869 ปิดตายประตูทําไม 1116 01:01:48,079 --> 01:01:49,163 ก็ทําตัวไม่ถูก 1117 01:01:50,498 --> 01:01:53,918 คืนนั้น ตอนที่คุณขึ้นไปสืบสวนที่ชั้นสาม ฉันไม่กังวลเลย 1118 01:01:54,711 --> 01:01:56,920 ฉันนึกว่าเดี๋ยวเรื่องนี้ก็ถูกลืม 1119 01:01:56,921 --> 01:02:01,758 แต่พอคุณลงมาห้องนี้ก่อนออกไป ฉันก็กังวล 1120 01:02:01,759 --> 01:02:05,262 แม้หลังจากคุณไปแล้ว ฉันยังกลัวว่าคุณจะกลับมา 1121 01:02:05,263 --> 01:02:06,597 หรืออาจเป็นคนอื่น 1122 01:02:07,181 --> 01:02:10,351 ฉันแค่อยากให้ห้องดูเปลี่ยนไป 1123 01:02:11,269 --> 01:02:13,104 เปลี่ยนบรรยากาศยังไงก็ได้ 1124 01:02:14,439 --> 01:02:16,232 ฉันแค่อยากปกป้องพวกเขา 1125 01:02:17,984 --> 01:02:20,903 ฉันสงสารคุณวินเทอร์มากนะคะ 1126 01:02:21,487 --> 01:02:23,740 แล้วก็เห็นใจพวกเขาจริงๆ 1127 01:02:24,866 --> 01:02:25,825 แต่ว่า... 1128 01:02:33,916 --> 01:02:34,751 ขอโทษ 1129 01:02:54,228 --> 01:02:56,481 - กะพริบตา - ใช่ 1130 01:02:58,191 --> 01:03:00,777 คอยดูด้วยนะ ตอนกะพริบตา 1131 01:03:01,486 --> 01:03:02,737 อะไรนะ 1132 01:03:09,869 --> 01:03:11,829 เกือบรอดแล้วเชียว 1133 01:03:12,497 --> 01:03:13,748 อีกนิดเดียว 1134 01:03:14,332 --> 01:03:18,293 ฉันประทับใจคุณอย่างคาดไม่ถึงเลย ลิลลี่ 1135 01:03:18,294 --> 01:03:21,671 ช่างฉลาด แก้ปัญหาเฉพาะหน้าเก่ง 1136 01:03:21,672 --> 01:03:24,257 แอคติ้งสมจริงเหลือเกิน 1137 01:03:24,258 --> 01:03:26,343 ทั้งวันนี้ และคืนนั้น 1138 01:03:26,344 --> 01:03:30,263 โหดเหี้ยมร้ายกาจกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะ 1139 01:03:30,264 --> 01:03:32,224 นี่มันเกิดอะไรขึ้น 1140 01:03:32,225 --> 01:03:35,101 เกือบสําเร็จแล้ว ถึงยังไงฉันก็จะหาคุณจนเจออยู่ดี 1141 01:03:35,102 --> 01:03:36,978 แต่เกือบรอดแล้ว 1142 01:03:36,979 --> 01:03:41,733 แพ้เพียงแค่คําถามเดียว ที่นักส่องนกย้ําถามไม่ลดละ 1143 01:03:41,734 --> 01:03:45,821 ทําไม ทําไมถึงต้องปิดตายประตูนั้นด้วย ลิลลี่ 1144 01:03:45,822 --> 01:03:47,364 แค่ให้บรรยากาศดีขึ้นเหรอ 1145 01:03:47,365 --> 01:03:49,950 - ไม่ คุณต้องการมากกว่านั้น - ฉัน... 1146 01:03:49,951 --> 01:03:53,703 เพราะมันมีเหตุผลอื่น เพราะคุณปิดบังบางอย่างไว้ 1147 01:03:53,704 --> 01:03:55,789 สิ่งที่มีรอยนิ้วมือของคุณเต็มไปหมด 1148 01:03:55,790 --> 01:04:00,002 สิ่งที่พิสูจน์ว่าคุณเป็นคนฆ่าเอบี วินเทอร์ 1149 01:04:05,842 --> 01:04:09,011 - คุณนักสืบคัพพ์! - ขอโทษล่วงหน้านะ ท่านปธน. 1150 01:04:25,736 --> 01:04:27,071 โคตรได้! 1151 01:05:26,881 --> 01:05:28,758 ขอโทรหาพ่อก่อนนะ 1152 01:05:29,842 --> 01:05:30,801 ทําไม 1153 01:05:32,762 --> 01:05:34,346 ก็นาฬิกาน่ะสิ 1154 01:05:34,347 --> 01:05:36,514 ทําลงไปทําไม ลิลลี่ 1155 01:05:36,515 --> 01:05:39,101 อ้อ อันนั้นฉันตอบให้ได้ หรือว่า... 1156 01:05:41,020 --> 01:05:44,231 งั้นฉันเริ่มเล่าก่อนก็ได้ พร้อมตอนไหนคอยเสริมนะ 1157 01:05:45,775 --> 01:05:49,986 เธอทําลงไปเพราะเกลียดคุณ "คุณ" ในที่นี้หมายถึงคุณ ท่านประธานาธิบดี 1158 01:05:49,987 --> 01:05:51,821 แต่ก็หมายถึงพวกคุณทุกคนด้วย 1159 01:05:51,822 --> 01:05:54,574 ทั้งทําเนียบ หมายถึงตัวทําเนียบ 1160 01:05:54,575 --> 01:05:57,995 หมายถึงตัวอาคาร เห็นยังว่าเธอทําอะไรกับห้องสีน้ําเงิน 1161 01:05:58,829 --> 01:06:02,248 ไม่มีใครเขาทําหรอก ยกเว้นว่าจะเกลียดที่นี่จริงๆ 1162 01:06:02,249 --> 01:06:05,210 แต่ก็เกลียดแนวคิดของการมีทําเนียบด้วย 1163 01:06:05,211 --> 01:06:07,545 ในฐานะสถาบัน เธอเกลียดมัน 1164 01:06:07,546 --> 01:06:10,006 ทั้งประวัติศาสตร์ ประเพณี พนักงาน 1165 01:06:10,007 --> 01:06:11,216 สิ่งที่มันค้ําจุน 1166 01:06:11,217 --> 01:06:15,136 อเมริกามั้งนะ เธอเกลียดมัน และเธอเกลียดคุณวินเทอร์ที่สุด 1167 01:06:15,137 --> 01:06:17,222 เพราะเขาค้ําจุนสิ่งที่มันค้ําจุน 1168 01:06:17,223 --> 01:06:21,434 และเขาขวางทางเธออยู่ ขวางทางมานานมากแล้ว 1169 01:06:21,435 --> 01:06:24,438 เขาบ่อนทําลายคริสต์มาสสายสุขภาพ 1170 01:06:27,191 --> 01:06:29,609 เธออยากแปลงโฉมทําเนียบขาว 1171 01:06:29,610 --> 01:06:32,320 และในความคิดเธอ แปลว่าต้องรื้อรากฐาน รื้อจริงๆ 1172 01:06:32,321 --> 01:06:35,907 แต่เขารักทําเนียบ ห่วงใยทําเนียบ 1173 01:06:35,908 --> 01:06:39,619 ใส่ใจผู้คนและท่อประปา งานศิลปะและงบประมาณ 1174 01:06:39,620 --> 01:06:43,289 เขาห่วงใยคุณด้วย ท่านปธน. คุณก็ด้วย คุณมอร์แกน 1175 01:06:43,290 --> 01:06:44,916 และประชาชนชาวอเมริกัน 1176 01:06:44,917 --> 01:06:48,086 ที่มาเยือนที่นี่จากทั่วทั้งประเทศ 1177 01:06:48,087 --> 01:06:52,465 ซึ่งเธอมองว่าทั้งหมดนั้นมันงี่เง่ามากๆ 1178 01:06:52,466 --> 01:06:53,509 ทักท้วงอะไรไหม 1179 01:06:54,510 --> 01:06:56,594 เธอฆ่าคุณวินเทอร์เพราะเกลียดเขา 1180 01:06:56,595 --> 01:06:58,179 แต่ก็เพราะเธอกลัวเขาด้วย 1181 01:06:58,180 --> 01:07:00,306 อยากรู้เหตุผลไหม นี่คือเหตุผล 1182 01:07:00,307 --> 01:07:02,851 เพราะเธอได้ไปรู้ในคืนงานเลี้ยงรัฐพิธี 1183 01:07:02,852 --> 01:07:04,519 ว่าเขาจะเปิดโปงเธอ 1184 01:07:04,520 --> 01:07:07,647 นั่นละที่คุณโกเมซแอบไปได้ยิน ที่ห้องทํางานของคุณวินเทอร์ 1185 01:07:07,648 --> 01:07:11,151 คนที่อยู่ในห้องนั้นไม่ใช่แฮร์รี่ ฮอลลิงเจอร์ แต่ว่าเป็นลิลลี่ ชูมัคเคอร์ 1186 01:07:11,152 --> 01:07:14,529 และเธอก็เพิ่งบอกไปว่าใช่ เธอยอมรับกับปาก 1187 01:07:14,530 --> 01:07:17,073 เพราะนั่นละที่ทําให้ความพยายามในการใส่ร้าย 1188 01:07:17,074 --> 01:07:18,908 บรูซกับเอลซี่เมื่อกี้ทั้งอัจฉริยะและบ้าบิ่น 1189 01:07:18,909 --> 01:07:20,702 เธอพูดจริงเจ็ดเท็จสาม 1190 01:07:20,703 --> 01:07:22,412 เธอกับวินเทอร์ทะเลาะกันจริงๆ 1191 01:07:22,413 --> 01:07:25,874 เขาว่าเธอเสียๆ หายๆ เธอฉีกหน้าบันทึกของเขา 1192 01:07:25,875 --> 01:07:28,376 - ทั้งหมดเกิดขึ้นจริง - ที่ว่า "เปิดโปง" คืออะไร 1193 01:07:28,377 --> 01:07:34,090 เขาจะฟ้องคุณกับคุณมอร์แกน ว่าเธอได้กระทําการที่เห็นแก่ตัว 1194 01:07:34,091 --> 01:07:37,427 และไร้สาระอะไรบ้างตั้งแต่มาที่นี่ ซึ่งคุณคงไม่เคยรู้สักเรื่อง 1195 01:07:37,428 --> 01:07:41,264 แต่เขาได้บันทึกทั้งหมด ไว้ในสมุดนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วน 1196 01:07:41,265 --> 01:07:45,310 ทั้งคําโกหก วาจาบิดเบือน ความเอาแต่ใจ 1197 01:07:45,311 --> 01:07:49,189 และพฤติกรรมโหลยโท่ยโดยรวม อยู่ในนี้หมด 1198 01:07:49,190 --> 01:07:50,398 เธอจึงกลัว 1199 01:07:50,399 --> 01:07:51,400 ขอโทษนะ 1200 01:07:52,026 --> 01:07:54,527 โทษที ถามจริง 1201 01:07:54,528 --> 01:07:56,905 แค่เนี้ย มีแค่นี้เหรอ 1202 01:07:56,906 --> 01:07:59,074 ใช่ เราทะเลาะกัน 1203 01:07:59,075 --> 01:08:01,452 ฉันยอมรับ เราทะเลาะกันจริง 1204 01:08:02,328 --> 01:08:04,621 ทุกคนทะเลาะกับเอบีทั้งนั้น 1205 01:08:04,622 --> 01:08:07,082 และใช่ เขาโมโหมาก ฉันก็ด้วย 1206 01:08:07,083 --> 01:08:09,501 คิดว่าฉันจะฆ่าเขา 1207 01:08:09,502 --> 01:08:12,546 แค่เพราะเขาจะเปิดโปง "พฤติกรรมโหลยโท่ย" ฉันเหรอ 1208 01:08:13,047 --> 01:08:14,298 เอาจริงดิ 1209 01:08:15,257 --> 01:08:18,176 ทําไมฉันต้องไปสนด้วย ว่าเขาจะฟ้องอะไรแพร์รี่และเอลเลียตต์ 1210 01:08:18,177 --> 01:08:21,805 ก่อนอื่น ฉันน่าเชื่อถือกว่าเขาป่ะ อย่ามาทําเป็นโลกสวย 1211 01:08:21,806 --> 01:08:24,809 และข้อสอง ฉันไม่แคร์ 1212 01:08:25,518 --> 01:08:30,022 ฉันรวยย่ะ บอกความลับให้นะทุกคน คนรวยไม่สนโลก 1213 01:08:30,606 --> 01:08:35,819 ฉันไม่มานั่งคิดถึงรายได้ ปีละ 114,000 ดอลลาร์หรือเท่าไรก็ช่างหรอก 1214 01:08:35,820 --> 01:08:38,114 ขอบอกไว้ว่าฉันบริจาคหมดย่ะ 1215 01:08:38,656 --> 01:08:41,241 ฉันมาทํางานนี้เพื่อบําเพ็ญประโยชน์แก่ชาติ จบนะ 1216 01:08:41,242 --> 01:08:42,743 จบนะทุกคน 1217 01:08:44,745 --> 01:08:45,871 ไม่ชอบก็ไล่ออกสิ 1218 01:08:48,040 --> 01:08:52,418 จ้ะ ลิลลี่ เชื่อว่าโดนไล่ออกแน่ แต่ขอบใจ 1219 01:08:52,419 --> 01:08:55,672 แล้วหลายประเด็นของคุณดีมาก จริงๆ 1220 01:08:55,673 --> 01:08:58,967 แต่เรื่องของเรื่องคือ มันไม่ได้มีแค่พฤติกรรมโหลยโท่ยเนี่ยสิ 1221 01:08:58,968 --> 01:09:01,845 คุณวินเทอร์ฉลาด เขารู้ว่าต้องมีมากกว่านั้น 1222 01:09:01,846 --> 01:09:03,222 ซึ่งก็หาได้ไม่ยาก 1223 01:09:04,682 --> 01:09:07,267 ในบันทึกของเขามีอยู่สองหน้า 1224 01:09:07,268 --> 01:09:09,561 ที่ตอนแรกฉันตีความไม่ได้ 1225 01:09:09,562 --> 01:09:13,481 มีแต่ตัวเลขและตัวอักษรปะปนกันไปหมด แทบเหมือนปริศนาถอดรหัส 1226 01:09:13,482 --> 01:09:16,985 ซึ่งเขาอาจตั้งใจแบบนั้นเพื่อปิดบังผลงาน 1227 01:09:16,986 --> 01:09:19,654 แต่ฉันตีความออกแล้ว 1228 01:09:19,655 --> 01:09:23,116 เพราะว่าฉัน แบบ ไขปริศนาเก่ง 1229 01:09:23,117 --> 01:09:26,077 นี่คือรายการเงินทั้งหมดที่คุณยักยอกไป 1230 01:09:26,078 --> 01:09:27,287 ขโมย 1231 01:09:27,288 --> 01:09:30,123 จะเอาเงินมาจากไหนล่ะ คุณไม่มีงบจะทําทั้งหมดนั่นหรอก 1232 01:09:30,124 --> 01:09:31,624 ที่ผ่านมาเงินมาจากไหนล่ะ 1233 01:09:31,625 --> 01:09:34,627 ก็เอามาจากอีกกองสิ เงินมันก็งี้ป่ะ 1234 01:09:34,628 --> 01:09:38,381 ถูก คุณรวย แต่ถ้าโลกไม่สวยก็จะรู้ว่า 1235 01:09:38,382 --> 01:09:40,884 คนรวยขโมยเงินบ่อยมาก 1236 01:09:40,885 --> 01:09:43,178 บางครั้งรวยได้ก็เพราะขโมย 1237 01:09:43,179 --> 01:09:46,014 ฉันเดาว่าคุณขโมยเงินเพราะว่า 1238 01:09:46,015 --> 01:09:49,726 ขี้เกียจ จองหอง และอยากหยามหน้าระบบ แต่ใครจะไปรู้ 1239 01:09:49,727 --> 01:09:52,520 และมันไม่ใช่แค่เงิน 1240 01:09:52,521 --> 01:09:53,897 เลขพวกนี้น่ะ 1241 01:09:53,898 --> 01:09:57,775 คือมาตรากฎหมายอาญา และหลักจรรยาบรรณทั้งหลาย 1242 01:09:57,776 --> 01:10:02,655 ที่คุณวินเทอร์รู้ว่าคุณละเมิดผ่านการทําสัญญา 1243 01:10:02,656 --> 01:10:05,116 ผ่านการแลกสินบนกับเหล่าผู้ค้า 1244 01:10:05,117 --> 01:10:07,660 และผ่านผู้คนที่คุณเชิญเข้ามาในทําเนียบขาว 1245 01:10:07,661 --> 01:10:12,248 และแนะนําให้คุณยักย้ายที่นั่ง เจ้าหน้าที่รัฐบาลอเมริกันในงานเลี้ยงรัฐพิธี 1246 01:10:12,249 --> 01:10:14,959 ฉันคิดว่าคุณวินเทอร์แจ้งทั้งหมดนี้ ในห้องทํางานของเขา 1247 01:10:14,960 --> 01:10:17,462 ผมจะแฉให้หมด! 1248 01:10:17,463 --> 01:10:22,133 และฉันคิดว่าคุณแคร์มากๆ มากๆ มากๆ จริงๆ 1249 01:10:22,134 --> 01:10:24,677 คุณถึงได้พยายามคว้าบันทึกของเขา 1250 01:10:24,678 --> 01:10:27,805 และตอนคุณเดินออกจากห้องทํางานของเขาคืนนั้น 1251 01:10:27,806 --> 01:10:29,140 ไปยืนตรงทางเดิน 1252 01:10:29,141 --> 01:10:31,809 แล้วอ่านแผ่นที่คุณบังเอิญฉีกออกมา 1253 01:10:31,810 --> 01:10:34,813 คุณจึงตัดสินใจฆ่าเขา 1254 01:10:35,397 --> 01:10:36,689 เพื่อจัดฉากการฆ่าตัวตาย 1255 01:10:36,690 --> 01:10:39,943 คุณจะฆ่าเขาไหมถ้าไม่ได้ฉีกแผ่นนั้นออกมา 1256 01:10:39,944 --> 01:10:42,071 และคิดออกว่าเอาไปใช้ทําอะไรได้ 1257 01:10:42,655 --> 01:10:44,656 ก็ไม่แน่ เป็นไปไม่ได้ที่จะฟันธง 1258 01:10:44,657 --> 01:10:46,116 แล้วก็ไม่สําคัญ 1259 01:10:47,117 --> 01:10:50,119 ทุกเหตุอาชญากรรมเกิดจากแรงจูงใจและโอกาส 1260 01:10:50,120 --> 01:10:52,330 ซึ่งคุณเห็นโอกาส 1261 01:10:52,331 --> 01:10:55,291 ปัญหาทั้งหมดจะหายไป เพราะคุณวินเทอร์จะหายไป 1262 01:10:55,292 --> 01:10:58,044 แล้วคุณก็จะได้ตกแต่งทุกห้องใหม่ 1263 01:10:58,045 --> 01:11:00,505 ไล่พนักงานออกให้หมด คงดีมากเลย 1264 01:11:00,506 --> 01:11:04,300 จะไม่ต้องเสียเวลานั่งในห้องพิจารณาคดี แสงนีออนแยงตาไปอีกสองปี 1265 01:11:04,301 --> 01:11:08,304 ระหว่างที่ทนายมือเก่งของคุณ หาทางเอาเรื่องนี้ไปซุกพรม หนทางที่ดีกว่า 1266 01:11:08,305 --> 01:11:10,975 แบบนี้ง่ายกว่า แถมสนุกกว่า 1267 01:11:11,517 --> 01:11:14,144 และฉลาด นั่นละ 1268 01:11:15,020 --> 01:11:16,105 ทอยเต๋าเรียบร้อย 1269 01:11:17,773 --> 01:11:20,358 เรารู้เรื่องที่เหลือแล้ว 1270 01:11:20,359 --> 01:11:22,777 คุณเป็นคนริเริ่มโครงการ 1271 01:11:22,778 --> 01:11:25,822 ปลอดสารพิษ สารเคมี และการจัดสวนอย่างมีมโนธรรม 1272 01:11:25,823 --> 01:11:27,365 แปลว่าอะไรก็ไม่รู้ 1273 01:11:27,366 --> 01:11:30,201 คุณก็เลยถือแก้วไปที่โรงเก็บของ แต่แก้วแตก 1274 01:11:30,202 --> 01:11:34,539 จึงหยิบถ้วยของพี่สาวเอมิลี่ เติมพาราควอตจนเต็ม เลือกยาแรงดี 1275 01:11:34,540 --> 01:11:38,042 คุณโทรหาคุณวินเทอร์แล้วพูดว่า "ไปเจอกันที่ห้องรูปไข่สีเหลือง" 1276 01:11:38,043 --> 01:11:42,171 "ขอคุยกันได้ไหม ฉันขอโทษ" พูดไปงั้นให้เขาเชื่อ เขายอมตกลง 1277 01:11:42,172 --> 01:11:43,214 ขอห้านาที 1278 01:11:43,215 --> 01:11:46,384 ถึงฉันจะเชื่อว่า เขาสังหรณ์ใจไว้แล้วว่าจะเกิดเรื่องไม่ดี 1279 01:11:46,385 --> 01:11:48,928 เหมือนนกที่มีสัมผัสพิเศษ 1280 01:11:48,929 --> 01:11:51,889 รับรู้ได้ว่าความกดอากาศเปลี่ยนไปก่อนพายุเข้า 1281 01:11:51,890 --> 01:11:55,059 สิ้นสุดคืนนี้ ผมต้องตายอย่างแน่นอน 1282 01:11:55,060 --> 01:11:58,146 - คุณดัดเสียงเอลเลียตต์โทรหาหน่วยลับ - โทรมาสั่งตอน 21.22 น. 1283 01:11:58,147 --> 01:12:00,815 - สั่งให้ออกจากชั้นสอง - ก็เราโดนสั่งให้ลงมา 1284 01:12:00,816 --> 01:12:04,360 จากนั้นคุณถือยาพิษเข้าไปในห้องนั่งเล่นครอบครัว 1285 01:12:04,361 --> 01:12:07,322 รอให้เอลซี่ออกไป 1286 01:12:07,323 --> 01:12:09,616 แล้วถือเครื่องดื่มเข้ามา 1287 01:12:10,117 --> 01:12:11,117 สกอตช์สําหรับคุณ 1288 01:12:11,118 --> 01:12:14,287 พาราควอตผสมสกอตช์สําหรับเอบี 1289 01:12:14,288 --> 01:12:17,915 จากนั้นคุณก็คืนหน้ากระดาษจากบันทึกของเขา 1290 01:12:17,916 --> 01:12:18,958 จดหมายฆ่าตัวตาย 1291 01:12:18,959 --> 01:12:24,590 และดูเขาเก็บใส่กระเป๋า เสร็จแล้วจึงเริ่มงาน 1292 01:12:27,134 --> 01:12:28,260 ลองใช้คารมกล่อม 1293 01:12:29,887 --> 01:12:31,305 เขาคงไม่หลงคารม 1294 01:12:32,097 --> 01:12:34,849 แต่คุณวินเทอร์ก็เป็นคนไว้ใจคน 1295 01:12:34,850 --> 01:12:37,810 เขาคงไม่เชื่อว่าจะมีใครที่เลวร้ายขนาดนี้ 1296 01:12:37,811 --> 01:12:42,690 แต่เขาทั้งเห็นและรับรู้ถึง ความใจแคบ โหดร้าย โอหัง 1297 01:12:42,691 --> 01:12:45,193 น่าจะมากกว่าเราคนใดจะจินตนาการได้ 1298 01:12:45,194 --> 01:12:47,487 แต่ถึงแม้จะพบเจอมาขนาดนั้น 1299 01:12:47,488 --> 01:12:50,532 เขายังคงพร้อมยอมไว้ใจคุณ 1300 01:12:57,873 --> 01:12:59,416 สุดท้ายแลกด้วยชีวิต 1301 01:13:08,467 --> 01:13:11,302 วินเทอร์ดื่มยาพิษ รู้ทันทีว่ามันคืออะไร 1302 01:13:11,303 --> 01:13:13,721 จึงเทที่เหลือทิ้งใส่กุหลาบ 1303 01:13:13,722 --> 01:13:17,308 แต่พาราควอตออกฤทธิ์เร็ว และเจ็บปวดแสนสาหัส 1304 01:13:17,309 --> 01:13:19,519 เขาจึงซวนเซ 1305 01:13:19,520 --> 01:13:21,813 คุณคงไม่รอบรู้เรื่องยาพิษเท่าไร ลิลลี่ 1306 01:13:21,814 --> 01:13:24,565 แต่คงรู้มากพอที่จะดูออกว่าที่เขาดื่มเข้าไป 1307 01:13:24,566 --> 01:13:27,360 ไม่พอฆ่าเขาหรอก คุณจึงขว้างแจกัน 1308 01:13:27,361 --> 01:13:29,946 ซึ่งพลาด แต่มันทําให้เขาตกใจกว่าเดิม 1309 01:13:29,947 --> 01:13:32,949 คุณจึงไปหยิบนาฬิกา ปิดจ็อบ 1310 01:13:32,950 --> 01:13:35,618 เอบีสิ้นลม แต่ตอนนี้คุณต้องเร่งมือ 1311 01:13:35,619 --> 01:13:38,704 จึงคว้านาฬิกาหนีเข้าไปในทางเดิน 1312 01:13:38,705 --> 01:13:41,332 แต่ไอ้นาฬิกานี่น่ะสิเนอะ 1313 01:13:41,333 --> 01:13:42,250 ทําไงดี 1314 01:13:42,251 --> 01:13:44,877 ทั้งใหญ่ ทั้งพิกล เลอะเลือด ร้าวอีก 1315 01:13:44,878 --> 01:13:47,713 คงเดินถือไปด้วยไม่ได้ วางสุ่มสี่สุ่มห้าก็ไม่ดี 1316 01:13:47,714 --> 01:13:50,591 ทีนี้เอลซี่กับบรูซเข้ามาเจอศพในห้องอีก 1317 01:13:50,592 --> 01:13:53,052 แต่คุณไม่มีเหตุผลให้ต้องเชื่อว่าพวกเขาจะดราม่า 1318 01:13:53,053 --> 01:13:54,929 ตีความการกระทําของอีกฝ่ายผิด 1319 01:13:54,930 --> 01:13:58,850 เท่าที่คุณรู้ หน่วยสืบราชการลับ จะขึ้นมาใน 30 วิแล้วจับคุณได้ 1320 01:13:58,851 --> 01:14:02,478 คุณจึงเอานาฬิกาไปเก็บในช่องเก็บของ 1321 01:14:02,479 --> 01:14:04,397 ด้านหน้า ซึ่งอยู่ในทางเดิน 1322 01:14:04,398 --> 01:14:07,316 รอให้ทุกคนออกจากโถง แล้วค่อยปรี่ออกไป 1323 01:14:07,317 --> 01:14:09,861 ผ่านห้องสนธิสัญญาและลงบันไดใหญ่ 1324 01:14:09,862 --> 01:14:11,488 เป็นอิสระ 1325 01:14:12,072 --> 01:14:13,656 คุณกลับไปร่วมงานเลี้ยง 1326 01:14:13,657 --> 01:14:18,578 แต่ทํายังไงก็ลืมนาฬิกาไม่ได้ 1327 01:14:18,579 --> 01:14:20,746 ถ้าพวกเขาขึ้นไปล่ะ ถ้าเจอมันล่ะ 1328 01:14:20,747 --> 01:14:22,498 แล้วพอเวลาผ่านไป 1329 01:14:22,499 --> 01:14:25,418 และคุณรู้ว่าไม่มีใครพูดถึงศพคนตายเสียที 1330 01:14:25,419 --> 01:14:30,214 ซึ่งเชื่อเถอะ ถ้าเจอศพในทําเนียบขาว ชุลมุนวุ่นวายแน่ 1331 01:14:30,215 --> 01:14:32,300 โดยเฉพาะคืนงานเลี้ยงรัฐพิธี 1332 01:14:32,301 --> 01:14:35,219 คุณจึงตัดสินใจกลับขึ้นมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น 1333 01:14:35,220 --> 01:14:36,637 ย้ายนาฬิกาด้วย ถ้าทําได้ 1334 01:14:36,638 --> 01:14:38,848 แต่พอขึ้นมา กลับไม่พบอะไร 1335 01:14:38,849 --> 01:14:41,142 ไม่มีวินเทอร์ ไม่มีเศษแจกันแตก ว่างเปล่า 1336 01:14:41,143 --> 01:14:43,311 มีแค่นายช่างบรูซ เกลเลอร์ 1337 01:14:43,312 --> 01:14:46,106 ที่ขึ้นมาหารอยรั่วจากห้องของทริปป์ มอร์แกน 1338 01:14:46,607 --> 01:14:48,357 นี่มันบ้าอะไร 1339 01:14:48,358 --> 01:14:50,610 วินเทอร์ยังไม่ตายเหรอ เกิดอะไรขึ้น 1340 01:14:50,611 --> 01:14:53,112 คุณสับสนจริงๆ กังวล 1341 01:14:53,113 --> 01:14:55,948 และนั่นคือสิ่งที่ทุกคนเห็นหลังจากนั้น 1342 01:14:55,949 --> 01:14:58,451 ฉันเที่ยวหาเขาทุกที่ ดูทุกห้อง 1343 01:14:58,452 --> 01:15:00,286 - เธอดูกังวล - เป็นห่วง 1344 01:15:00,287 --> 01:15:02,246 ไม่ถึงกับตื่นตูม แต่ดูกังวลจริงๆ 1345 01:15:02,247 --> 01:15:03,206 ส่วนฉันเห็น... 1346 01:15:03,207 --> 01:15:04,665 ฉันยังหาเอบีไม่เจอเลย 1347 01:15:04,666 --> 01:15:07,793 ใช่ ปรากฏว่าคุณเป็นสาวเจ้าบทบาทจริงๆ 1348 01:15:07,794 --> 01:15:09,670 แต่แท้จริงแล้วไม่ใช่ 1349 01:15:09,671 --> 01:15:12,632 คุณกําลังตื่นตูม 1350 01:15:12,633 --> 01:15:18,012 ตอนที่ฉันมาถึง และเริ่มรับรู้ รายละเอียดทั้งหมดว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณวินเทอร์ 1351 01:15:18,013 --> 01:15:20,848 ว่าดูเหมือนเขาจะฆ่าตัวตายในห้องนันทนาการ 1352 01:15:20,849 --> 01:15:26,854 ใช่ คุณตกตะลึงมาก อึ้งไปเลย แต่เข้าทางคุณ 1353 01:15:26,855 --> 01:15:28,189 คุณรอดแล้ว 1354 01:15:28,190 --> 01:15:31,943 แต่แล้วเมื่อฉันเริ่มลงมาสืบสวนที่ชั้นสอง 1355 01:15:31,944 --> 01:15:35,863 ก็อย่างที่คุณบอก คุณเริ่มจะกังวลนิดๆ 1356 01:15:35,864 --> 01:15:37,323 แต่ไม่นานฉันก็ต้องกลับ 1357 01:15:37,324 --> 01:15:40,409 และทันทีที่ฉันพ้นทาง คุณก็เก็บงานด้วยการฝังหลักฐาน 1358 01:15:40,410 --> 01:15:42,954 ปิดผนึกเอาไว้ หวังว่าตลอดกาล 1359 01:15:42,955 --> 01:15:46,082 แผนการแยบยล สมควรได้รับคําชม 1360 01:15:46,083 --> 01:15:48,543 แต่ที่รอดมาได้นานขนาดนี้ 1361 01:15:48,544 --> 01:15:52,380 มันก็แค่เพราะการสื่อสารคลาดเคลื่อน และพฤติกรรมคิดผิดขั้นสุด 1362 01:15:52,381 --> 01:15:54,799 ของคนอื่นๆ อีกมากมายในทําเนียบ 1363 01:15:54,800 --> 01:15:57,135 ถือเป็นผลงานทั้งทีม 1364 01:15:57,803 --> 01:15:59,136 ขอบคุณพวกนี้ซะนะ 1365 01:15:59,137 --> 01:16:00,806 ถึงจะเกลียดพวกเขาก็เถอะ 1366 01:16:09,523 --> 01:16:11,024 นี่คือคนที่ตายไป 1367 01:16:11,942 --> 01:16:14,152 ตรงนี้ ในห้องนี้ 1368 01:16:17,531 --> 01:16:19,283 พวกคุณเล่าเรื่องเขาให้ฟังมากมาย 1369 01:16:19,992 --> 01:16:24,580 เราเรียนรู้นิสัยใจคอใครคนนึง ได้จากสิ่งที่เขาเขียนและอ่าน 1370 01:16:25,330 --> 01:16:27,040 เขาเป็นคนซับซ้อน 1371 01:16:27,791 --> 01:16:31,252 มีข้อบกพร่องและดื้อด้าน จงรักภักดีอย่างแรงกล้า 1372 01:16:31,253 --> 01:16:33,254 ฉลาด รอบคอบ 1373 01:16:33,255 --> 01:16:35,172 และเข้มงวดจนน่ารําคาญ 1374 01:16:35,173 --> 01:16:38,551 อีกทั้งยังมีจิตใจกว้างขวางเหลือคณานับ 1375 01:16:38,552 --> 01:16:42,138 ชีวิตเขาเคยผ่านความทุกข์ และเขาฝ่าฟันมันมาได้ 1376 01:16:42,139 --> 01:16:44,558 ฉันเสียดายที่ไม่เคยได้มีโอกาสรู้จักเขา 1377 01:16:45,475 --> 01:16:46,892 เขารักทําเนียบแห่งนี้ 1378 01:16:46,893 --> 01:16:49,103 ฉันไม่รู้จักเขา แต่รู้ว่าเขารัก 1379 01:16:49,104 --> 01:16:52,982 รักผู้คนที่ทํางานที่นี่ เคารพทุกคน เข้าใจทุกคน 1380 01:16:52,983 --> 01:16:57,111 ชื่นชมทุกคน มองเห็นทุกคน มองเห็นตัวตนและความหลังทุกคน 1381 01:16:57,112 --> 01:17:00,531 เห็นสิ่งที่ทุกคนยอมสละ เพื่อมาอยู่ที่นี่ ว่ามาที่นี่กันทําไม 1382 01:17:00,532 --> 01:17:02,492 นั่นไง คําถามนั้นอีกแล้ว ทําไม 1383 01:17:03,493 --> 01:17:05,829 ทุกคนมาทําไม เขามาทําไม 1384 01:17:10,917 --> 01:17:12,336 เพื่อคุณ ท่านประธานาธิบดี 1385 01:17:15,047 --> 01:17:16,298 และเพื่อคุณ คุณมอร์แกน 1386 01:17:20,218 --> 01:17:21,762 เพื่อทุกคนที่นี่ 1387 01:17:22,763 --> 01:17:23,846 เพื่อพวกเรา 1388 01:17:23,847 --> 01:17:27,892 สําหรับวินเทอร์ ไม่มีคําว่า "พวกเรา" กับ "พวกเขา" มีแค่เรา 1389 01:17:27,893 --> 01:17:29,518 ทําเนียบเดียว ครอบครัวเดียว 1390 01:17:29,519 --> 01:17:33,481 แม้จะไม่สมบูรณ์แบบ แต่ก็บากบั่นจะอยู่ร่วมกันให้ได้ ยืนยง 1391 01:17:33,482 --> 01:17:35,524 เขาเชื่อในสิ่งนั้น สิ่งนี้ 1392 01:17:35,525 --> 01:17:38,194 และฟังนะ ฉันเป็นแค่นักสืบ 1393 01:17:38,195 --> 01:17:42,991 แต่ฉันคิดว่าสิ่งนี้ควรค่าแก่ความเชื่อมั่น 1394 01:17:44,743 --> 01:17:48,163 แต่เธอไม่เชื่อสิ่งนี้เลย 1395 01:17:51,083 --> 01:17:55,671 เพราะฉะนั้นเธอต้มเล้งจริงๆ 1396 01:17:56,963 --> 01:17:58,047 แถมเป็นฆาตกร 1397 01:17:58,048 --> 01:18:02,134 ฉันยังไม่ค่อยมั่นใจว่าสรุปนี่เขตอํานาจของใคร 1398 01:18:02,135 --> 01:18:05,513 เพราะงั้นจะใครก็ช่าง จับเธอไปเลย 1399 01:18:05,514 --> 01:18:07,515 - ผมเอง - ครับ ใจเย็นๆ ครับหนุ่มๆ 1400 01:18:07,516 --> 01:18:09,309 นี่เรื่องของสํานักงาน ผมจับเอง 1401 01:18:20,862 --> 01:18:23,572 ลิลลี่ ชูมัคเคอร์ 1402 01:18:23,573 --> 01:18:25,825 ไม่ได้ขึ้นท็อปสามผมด้วยซ้ํา 1403 01:18:25,826 --> 01:18:29,578 ผมทายเจ้าหนุ่มสวิส เจ้าหนุ่มเกลือ กับเจ้าหนุ่มน้ํา 1404 01:18:29,579 --> 01:18:30,955 คุณล่ะ 1405 01:18:30,956 --> 01:18:32,165 ขอทาย 1406 01:18:32,833 --> 01:18:34,042 - ว่าแล้ว - ทุ่มสุดตัว 1407 01:18:34,710 --> 01:18:35,584 แล้วแฮร์รี่ล่ะ 1408 01:18:35,585 --> 01:18:36,961 เขาทําไมเหรอ 1409 01:18:36,962 --> 01:18:38,754 เขามีบทบาทอะไรในเรื่องนี้ไหม 1410 01:18:38,755 --> 01:18:42,216 ไม่ ทริปป์ มอร์แกนน่ะพูดถูก เขาเป็นไอ้ส้นตีน 1411 01:18:42,217 --> 01:18:45,010 - เออ ใช่มะ - เขาหยาบคายกับคุณวินเทอร์มาก 1412 01:18:45,011 --> 01:18:47,096 เขาพยายามเด้งฉันออกจากคดี 1413 01:18:47,097 --> 01:18:49,765 และเขาก็แอบไปค้น ห้องทํางานคุณวินเทอร์ ซึ่งไม่เหมาะสม 1414 01:18:49,766 --> 01:18:54,353 แต่ฉันคิดว่าเหตุผลหลักน่าจะเป็นเพราะ เขามียอดจิตวิญญาณนักการเมืองขี้ระแวง 1415 01:18:54,354 --> 01:18:57,815 แต่เรื่องสมคบคิดน่ะมันโคตรไร้สาระ ขอโทษนะท่านสว. 1416 01:18:57,816 --> 01:18:59,692 ไม่ถือ ยังไงก็ไต่สวนแบบปิด 1417 01:18:59,693 --> 01:19:02,945 แต่ต้องให้ความดีความชอบเขา ที่เรียกฉันกลับมาไขคดี 1418 01:19:02,946 --> 01:19:04,405 คนเราซับซ้อน 1419 01:19:04,406 --> 01:19:06,657 ทําไมลิลลี่ต้องใส่ร้ายบรูซกับเอลซี่ด้วยล่ะ 1420 01:19:06,658 --> 01:19:08,117 เผื่อฟลุค 1421 01:19:08,118 --> 01:19:11,203 เธอรู้ว่าสุดท้ายฉันก็รู้ทันเธอแล้ว 1422 01:19:11,204 --> 01:19:12,121 คุณรู้ตอนไหน 1423 01:19:12,122 --> 01:19:14,623 ก็รู้ตอนที่รู้ ไม่ได้จะพูดแบบหย่อนปริศนานะ 1424 01:19:14,624 --> 01:19:17,877 แต่เมื่อถึงจุดนึง จากที่เราไม่รู้ จะกลายเป็นรู้ 1425 01:19:17,878 --> 01:19:18,836 เราก็จะเห็น 1426 01:19:18,837 --> 01:19:20,755 มันเกิดขึ้นตอนไหน ฉันก็ไม่รู้หรอก 1427 01:19:20,756 --> 01:19:22,339 ฉันแอบเอะใจเรื่องลิลลี่อยู่บ้าง 1428 01:19:22,340 --> 01:19:25,092 ตอนที่เธอบอกฉันว่า เห็นเอลซี่กับวินเทอร์ทะเลาะกัน 1429 01:19:25,093 --> 01:19:26,302 ในห้องรูปไข่สีเหลือง 1430 01:19:26,303 --> 01:19:31,265 ฉันอยู่ในห้องโถง เห็นเขาเถียงกับใครคนนึงในห้องรูปไข่สีเหลือง 1431 01:19:31,266 --> 01:19:33,392 เอลซี่บอกว่าปิดประตูก่อนทะเลาะกัน 1432 01:19:33,393 --> 01:19:34,643 เขาขอให้ฉันปิดประตู 1433 01:19:34,644 --> 01:19:36,187 เธอไม่มีเหตุผลต้องกุเรื่องนั้น 1434 01:19:36,188 --> 01:19:38,856 และมันก็สอดคล้องกับ สิ่งที่ทุกคนเล่าเกี่ยวกับวินเทอร์ 1435 01:19:38,857 --> 01:19:42,485 ว่าเขาพยายามขัดแย้งกับคนอื่นในที่ลับเสมอ 1436 01:19:42,486 --> 01:19:44,820 เขาไม่ชอบทะเลาะในที่สาธารณะ 1437 01:19:44,821 --> 01:19:46,655 เขาหลีกเลี่ยงมันเสมอ 1438 01:19:46,656 --> 01:19:48,532 เขาจะเรียกไปที่ห้อง ปิดประตู 1439 01:19:48,533 --> 01:19:53,246 ลิลลี่จะเห็นพวกเขา จากทางเดินได้ยังไงถ้าประตูปิดอยู่ 1440 01:19:53,747 --> 01:19:55,164 มันน่าสงสัย 1441 01:19:55,165 --> 01:19:58,334 สุดท้ายเธอเห็นจริงๆ เพราะแอบมองจากห้องนั่งเล่นครอบครัว 1442 01:19:58,335 --> 01:20:00,002 ห้องที่เธอเข้าไปผสมยาพิษ 1443 01:20:00,003 --> 01:20:04,256 และเมื่อจัสมินบอกว่า เอลเลียตต์เป็นคนโทรสั่งให้ปิดตายประตู 1444 01:20:04,257 --> 01:20:06,467 ฉันก็เริ่มมั่นใจว่าเป็นลิลลี่ 1445 01:20:06,468 --> 01:20:09,845 ฉันเคยเห็นเธอดัดเสียงเขา และฉันไม่เคยสงสัยเอลเลียตต์สักครั้ง 1446 01:20:09,846 --> 01:20:12,390 และแล้วเธอก็กะพริบตา 1447 01:20:13,099 --> 01:20:15,017 แต่ไม่ใช่เพราะนาฬิกา ถึงจะมีส่วน 1448 01:20:15,018 --> 01:20:18,729 แต่เพราะเธอบอกว่าเห็นบรูซ เสียบจดหมายเข้าไปในเสื้อนอกของวินเทอร์ 1449 01:20:18,730 --> 01:20:22,525 ลิลลี่ไม่ได้อยู่ในห้องนันทนาการ ตอนที่ฉันหยิบจดหมายออกมาคืนนั้น 1450 01:20:22,526 --> 01:20:24,276 เธอไม่มีทางรู้ว่ามันอยู่ตรงไหน 1451 01:20:24,277 --> 01:20:26,445 เว้นแต่ว่าจะเห็นวินเทอร์ใส่กระเป๋า 1452 01:20:26,446 --> 01:20:28,448 ซึ่งเธอเห็น 1453 01:20:29,449 --> 01:20:30,908 เครื่องขึ้นตอนไหน 1454 01:20:30,909 --> 01:20:33,828 พับล้อใน... สามชั่วโมง 1455 01:20:33,829 --> 01:20:34,870 เรแกนหรือดัลเลส 1456 01:20:34,871 --> 01:20:35,871 ดัลเลส 1457 01:20:35,872 --> 01:20:37,415 งั้นก็ควรรีบไปได้แล้ว 1458 01:20:38,291 --> 01:20:42,295 ขอบคุณนะคุณนักสืบคัพพ์ ผมทํางานนี้มานานนม 1459 01:20:42,879 --> 01:20:44,923 ไม่เคยเห็นใครเหมือนคุณมาก่อน 1460 01:21:01,064 --> 01:21:02,274 มีของให้ด้วยแหละ 1461 01:21:03,316 --> 01:21:05,986 สําหรับตอนออกทริป ห้ามเปิดในนี้เชียวนะ 1462 01:21:11,992 --> 01:21:14,953 แอบสงสารคนที่นั่งข้างคุณบนเครื่องบินเลย 1463 01:21:16,371 --> 01:21:17,414 ขอบใจ 1464 01:21:18,748 --> 01:21:19,666 สําหรับทุกอย่าง 1465 01:21:22,794 --> 01:21:24,587 ขอแวะที่นึง 1466 01:21:24,588 --> 01:21:26,423 แน่ใจนะ เรามีเวลาไหม 1467 01:21:27,215 --> 01:21:28,091 มีสิ 1468 01:21:39,561 --> 01:21:40,478 ห้านาที 1469 01:21:43,315 --> 01:21:45,024 ฉันไขคดีฆาตกรรมได้แล้ว 1470 01:21:45,025 --> 01:21:46,567 - ห้องข้างๆ น่ะนะ - ใช่ 1471 01:21:46,568 --> 01:21:50,071 โล่งอกไปที นึกว่ามาบอกว่ารู้เรื่องไคลฟ์ 1472 01:21:50,906 --> 01:21:51,740 ไม่ 1473 01:21:53,116 --> 01:21:56,911 แปลว่าผัวลูกชายฉันจะย้ายกลับมาเหรอ 1474 01:21:56,912 --> 01:21:59,872 - ประธานาธิบดีสหรัฐฯ เหรอ - ใช่ 1475 01:21:59,873 --> 01:22:00,831 ใช่ 1476 01:22:00,832 --> 01:22:04,168 โธ่ อุตส่าห์กําลังน่าอยู่ 1477 01:22:04,169 --> 01:22:05,336 เสียใจด้วย 1478 01:22:05,337 --> 01:22:06,545 สรุปใคร 1479 01:22:06,546 --> 01:22:07,923 เดี๋ยว อย่าเฉลย 1480 01:22:08,506 --> 01:22:10,591 ยัยสาวหัวสูงกิริยาทราม 1481 01:22:10,592 --> 01:22:11,592 ถูก 1482 01:22:11,593 --> 01:22:13,762 ถามฉันแต่แรกก็หมดเรื่อง 1483 01:22:21,353 --> 01:22:22,311 คุณนักสืบคัพพ์... 1484 01:22:22,312 --> 01:22:24,314 ฉันจะให้เขาเอาวอดก้าขึ้นมาส่ง คุณค็อกซ์ 1485 01:22:25,273 --> 01:22:26,523 เก่งจริงด้วย 1486 01:22:26,524 --> 01:22:28,902 ใช่ ฉันเก่ง 1487 01:22:30,695 --> 01:22:31,947 ที่สุด 1488 01:23:12,654 --> 01:23:19,577 (ด้วยความระลึกถึงอังเดร บราวเวอร์) 1489 01:24:48,958 --> 01:24:52,879 คําบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล