1 00:00:06,208 --> 00:00:08,375 ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX 2 00:00:13,500 --> 00:00:16,541 ผมชื่อเดวิด เฟอร์ริเออร์ นักข่าวจากนิวซีแลนด์ 3 00:00:17,041 --> 00:00:20,375 ผมออกสำรวจแหล่งท่องเที่ยว สายมืดจากทั่วโลก 4 00:00:20,875 --> 00:00:24,208 สถานที่ที่โด่งดังจากความตายและหายนะ 5 00:00:25,250 --> 00:00:27,500 ครั้งนี้ผมย้อนกลับมาที่อเมริกา 6 00:00:27,583 --> 00:00:31,583 ผมรู้เลยว่าเราอยู่ในฮอลลีวูด เพราะทุกคนที่นี่กำลังถ่ายเราอยู่ 7 00:00:31,666 --> 00:00:34,583 ...ที่ซึ่งผมตามรอยเหตุฆาตกรรมสยดสยอง ของครอบครัวแมนสัน 8 00:00:34,666 --> 00:00:37,208 ฉันอยากให้นายเข้าไปแล้วฆ่าทุกคนในบ้านซะ 9 00:00:37,833 --> 00:00:39,916 ผมสงสัยว่าทำไมคุณถึงอยากเป็นเหมือนลูอิส 10 00:00:40,000 --> 00:00:43,250 ชายผู้โด่งดังที่ไปโน่นมานี่ เพื่อถ่ายทำสารคดีเยี่ยมๆ! 11 00:00:43,333 --> 00:00:45,375 คือคุณเอามาปนกับเรื่องส่วนตัว 12 00:00:45,750 --> 00:00:48,083 ผมเตรียมพร้อมสำหรับวันสิ้นโลก อย่างที่เรารู้กัน 13 00:00:48,541 --> 00:00:49,916 ใช่ เอากระบองตีเขาเลย! 14 00:00:50,833 --> 00:00:52,083 ออกไปจากที่นี่! 15 00:00:53,916 --> 00:00:57,500 และผมได้เปิดประสบการณ์บ้านสุดสยอง ที่น่าหวาดผวาที่สุดในโลก 16 00:00:57,583 --> 00:01:00,791 น่ากลัวไหม คุณไม่รู้หรอกว่าอะไรที่น่ากลัวจริงๆ! 17 00:01:04,541 --> 00:01:08,208 ไม่มีใครบอกว่ามันสนุกหรอกครับ ตอนคุณท่องเที่ยวสายมืด 18 00:01:25,541 --> 00:01:28,958 ย้อนกลับมาที่อเมริกา 19 00:01:29,041 --> 00:01:31,250 สหรัฐอเมริกา 20 00:01:31,333 --> 00:01:33,541 ผมเริ่มการเดินทางในแคลิฟอร์เนีย 21 00:01:39,708 --> 00:01:42,958 ตอนคดีเกิดขึ้นในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1969 มันกลายเป็น... 22 00:01:43,041 --> 00:01:46,333 คุณสามารถซื้อทัวร์เกี่ยวกับอะไรก็ได้ที่นี่ 23 00:01:46,416 --> 00:01:48,625 เลยไม่น่าสงสัยที่มันจะเป็นมหานคร ท่องเที่ยวสายมืด 24 00:01:49,458 --> 00:01:52,458 และยิ่งที่เที่ยวน่าขนลุกแค่ไหน ธุรกิจคุณก็ยิ่งรุ่งขึ้นแค่นั้น 25 00:01:53,166 --> 00:01:56,958 วันที่ 8 และ 9 สิงหาคม ค.ศ. 1969 เกิดเหตุฆาตกรรมเจ็ดศพ 26 00:01:57,041 --> 00:01:58,791 ฝีมือกลุ่มวัยรุ่นอายุราวๆ 20 กว่าๆ 27 00:01:58,875 --> 00:02:01,250 ต่อมาเด็กวัยรุ่นเหล่านี้เป็นที่รู้จักในนาม ครอบครัวแมนสัน 28 00:02:01,791 --> 00:02:04,500 ผมมาที่นี่เพื่อหาคำตอบว่าทำไมฆาตกรรม โดยครอบครัวแมนสัน 29 00:02:04,583 --> 00:02:07,333 จึงกลายเป็นข่าวอาชญากรรม ที่ใหญ่ที่สุดเรื่องหนึ่งของอเมริกา 30 00:02:07,708 --> 00:02:11,041 และผมยังได้เจอกลุ่มคนที่ยังหลงใหล กับคดีฆาตกรรมแม้ว่าจะผ่านมา 50 ปีแล้ว 31 00:02:11,125 --> 00:02:13,125 คนเจ็ดคน ถูกสังหารอย่างเลือดเย็น... 32 00:02:13,208 --> 00:02:17,083 ฆาตกรรมแมนสันเกิดขึ้นในย่านคนรวย ของฮอลลีวูด 33 00:02:18,791 --> 00:02:21,583 เหยื่อเจ็ดคนถูกแทงอย่างโหดเหี้ยม จนเสียชีวิต 34 00:02:21,958 --> 00:02:24,166 รวมถึงนักแสดงหญิงชื่อ ชารอน เทต 35 00:02:24,250 --> 00:02:26,625 ภรรยาของผู้กำกับฮอลลีวูด โรมัน โปลันสกี 36 00:02:27,041 --> 00:02:30,416 หนึ่งในการพิจารณาคดีฆาตกรรมที่ระทึก ที่สุดในประวัติศาสตร์อเมริกัน 37 00:02:30,500 --> 00:02:32,041 ...กลายเป็นลัทธิศาสนา 38 00:02:32,125 --> 00:02:34,291 สื่อมวลชนถึงกับบ้าคลั่ง 39 00:02:34,375 --> 00:02:36,208 ป่าวประกาศว่าเหตุฆาตกรรมลงมือโดย 40 00:02:36,375 --> 00:02:38,625 กลุ่มฮิปปี้โดนล้างสมองที่เรียกกันว่า ครอบครัวแมนสัน 41 00:02:39,666 --> 00:02:43,333 ชายผู้ถูกกล่าวหาว่าสั่งการให้ลงมือฆ่า และยังเป็นหัวหน้าแก๊ง 42 00:02:43,416 --> 00:02:46,375 คือชายผู้น่าหวาดกลัวและมีเสน่ห์ชื่อว่า ชาร์ลส์ แมนสัน 43 00:02:46,458 --> 00:02:49,916 เชื่อผมสิ ถ้าผมเริ่มลงมือฆ่าคน... 44 00:02:51,541 --> 00:02:53,541 พวกคุณไม่เหลือรอดแน่ ทัวร์ประวัติศาสตร์แห่งโศกนาฏกรรม 45 00:02:57,166 --> 00:03:00,875 แมนสันรับพวกเด็กใจแตกเหล่านี้ แล้วให้ยาเสพย์ติดพวกเขา 46 00:03:00,958 --> 00:03:02,500 มากจนกระทั่งพวกเขาเสียสติ 47 00:03:03,291 --> 00:03:05,000 นี่คือทัวร์ย้อนรอยแผนฆ่าแมนสัน 48 00:03:06,041 --> 00:03:07,625 ตลอด 11 ปีที่ผ่านมา 49 00:03:07,708 --> 00:03:11,125 มันเป็นทัวร์ยอดฮิตสำหรับนักเที่ยวสายมืด ที่สงสัยใคร่รู้เรื่องฆาตกรรมแมนสัน 50 00:03:11,208 --> 00:03:15,375 ถ้าคุณมองทางขวา บ้านหลังใหญ่ตั้งอยู่ บนที่ที่เคยเป็นบ้านของนักแสดงสาวเทต 51 00:03:18,125 --> 00:03:20,208 รวมถึงการพาเราไปดูสถานที่เกิดเหตุฆาตกรรม 52 00:03:20,291 --> 00:03:24,291 ตลอดทัวร์ยังเปิดคลิปคำให้การของพยาน อันแสนน่าขนลุก 53 00:03:24,375 --> 00:03:26,500 เพื่อกระตุ้นให้ประสบการณ์ทัวร์ เหมือนจริงมากขึ้น 54 00:03:26,583 --> 00:03:29,916 แล้วฉันก็เริ่มได้ยินเสียงกรีดร้อง 55 00:03:30,166 --> 00:03:34,208 แล้วตอนนั้นเองที่ฉันเห็น วอจิคช์ ไฟรโคว์สกี กำลังถูกฆ่า 56 00:03:34,541 --> 00:03:35,375 สังหารอย่างทารุณ 57 00:03:35,958 --> 00:03:37,000 โดนแทง 58 00:03:39,750 --> 00:03:42,125 ผมคิดว่ารายละเอียดมันน่าสยองชวนขนลุก 59 00:03:43,041 --> 00:03:45,875 และสงสัยว่านักเที่ยวสายมืดคนอื่นๆ รู้สึกแบบเดียวกันหรือเปล่า 60 00:03:46,666 --> 00:03:50,333 พวกคุณตัดสินใจมาทัวร์แบบนี้เพราะอะไรครับ ทำไมไม่ไปเที่ยวชายหาดแทน 61 00:03:50,416 --> 00:03:53,875 ตอนเหตุการณ์คืนแรกเกิดขึ้น ฉันอยู่ในย่านฮอลลีวูดตอนเหนือ 62 00:03:54,458 --> 00:03:57,000 และ...เราไม่เคยล็อคประตูหน้าบ้านเลย 63 00:03:57,500 --> 00:04:01,000 หลังจากฆาตกรรมคืนแรก เราล็อคประตูทุกครั้ง 64 00:04:02,375 --> 00:04:03,541 เขาวิกลจริต 65 00:04:04,291 --> 00:04:06,458 - ฉันว่าเพี้ยนจนกู่ไม่กลับ - ครับ 66 00:04:08,875 --> 00:04:12,000 สี่สิบแปดปีให้หลัง แมนสันยังอยู่ในเรือนจำ 67 00:04:12,958 --> 00:04:15,166 และยังเป็นอสุรกายน่าสะพรึงที่สุด ของอเมริกา 68 00:04:18,791 --> 00:04:22,458 ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมแมนสันถึงมีอิทธิพล ต่อผู้ติดตามของเขาขนาดนั้น 69 00:04:22,958 --> 00:04:24,458 แล้วทำไมพวกเขาถึงฆ่าคนเพื่อเขา 70 00:04:25,416 --> 00:04:27,416 ผมอยากรู้เกี่ยวกับตัวเขามากขึ้น 71 00:04:27,500 --> 00:04:29,250 เพื่อแยกแยะเขาออกจากตำนาน 72 00:04:30,750 --> 00:04:34,458 แต่พอกลับมาโรงแรม บางอย่างไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น 73 00:04:35,541 --> 00:04:39,666 คืนนี้เราเริ่มที่ข่าวด่วน ฆาตกรโหดชาร์ลส์ แมนสันเสียชีวิต 74 00:04:39,750 --> 00:04:42,958 เวลา 8.13 น. เขาเสียชีวิตด้วยเหตุธรรมชาติ 75 00:04:43,041 --> 00:04:45,041 ภายใต้การคุ้มกันที่โรงพยาบาลแคลิฟอร์เนีย 76 00:04:46,833 --> 00:04:49,875 ชาร์ลส์ แมนสันเสียชีวิต อายุ 83 ปี 77 00:04:49,958 --> 00:04:52,250 ชาร์ลส์ แมนสันเป็นผู้นำลัทธิโหดเหี้ยม... 78 00:04:52,333 --> 00:04:53,833 สื่อมวลชนทุกแขนงโกรธเกรี้ยว 79 00:04:53,916 --> 00:04:56,250 ชายผู้อันตรายที่สุดในอเมริกา 80 00:04:56,333 --> 00:04:58,458 เราได้รื้อฟื้นการพิจารณาของชาร์ลส์อีกครั้ง... 81 00:04:59,250 --> 00:05:01,833 และท่ามกลางผู้บรรยายข่าวนับร้อย 82 00:05:01,916 --> 00:05:03,416 ที่กรอกหูเราว่าแมนสันเป็นคนยังไง 83 00:05:04,041 --> 00:05:05,500 มีชายคนหนึ่งที่เตะตาผม 84 00:05:06,666 --> 00:05:08,583 ชายผู้มีชื่อเหมาะกับตัวเอง เขาชื่อสโตนเนอร์ 85 00:05:08,666 --> 00:05:12,041 เขามีช่องยูทูปที่โด่งดังที่สุดช่องหนึ่ง ที่นำเสนอเรื่องราวของแมนสัน 86 00:05:12,125 --> 00:05:16,125 ผมชื่อสโตนเนอร์ วอน ฮูเตน แสดงความนับถือให้ชาร์ลส์ แมนสันผู้จากไป 87 00:05:16,208 --> 00:05:19,250 ในขณะที่คุณฉลองการตายของเขา ผมจะฉลองชีวิตของเขา แม่งเอ๊ย 88 00:05:23,250 --> 00:05:26,750 เขามีมุมมองที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง เกี่ยวกับแมนสัน 89 00:05:27,416 --> 00:05:29,291 เขาดูเหมือนจะยกย่องแมนสันด้วยซ้ำ 90 00:05:29,791 --> 00:05:30,708 เพราะอะไร 91 00:05:35,041 --> 00:05:39,458 ผมเลยมุ่งหน้าไปชานเมืองลอสแองเจลลิส ซึ่งเคยเป็นที่ซ่อนของครอบครัวแมนสัน 92 00:05:40,000 --> 00:05:43,500 ที่แห่งนี้เรียกว่า สปาห์น แรนช์ ชื่อกระฉ่อน สโตนเนอร์จัดทัวร์ที่นี่ 93 00:05:45,750 --> 00:05:48,500 แปลกนะครับว่าไหม เป็นสถานที่ที่แปลก 94 00:05:50,250 --> 00:05:51,208 ผมเดวิดครับ 95 00:05:52,208 --> 00:05:54,500 - สโตนเนอร์ใช่ไหม - เยี่ยม ยินดีที่เจอครับ 96 00:05:54,583 --> 00:05:56,916 ไม่มีทัวร์วันนี้ แต่ตอนผมไปถึง 97 00:05:57,000 --> 00:06:01,250 ผมก็เจอพิธีจุดเทียนไว้อาลัย 420 เล่ม เพื่อระลึกถึงชาร์ลส์ แมนสัน 98 00:06:01,958 --> 00:06:04,125 และมีคนคอยถ่ายวิดีโอเราทุกย่างก้าว 99 00:06:04,750 --> 00:06:07,500 มีคนอื่นอีกไหมครับ เห็นคนสองสามคนตามถ่ายเรา 100 00:06:07,583 --> 00:06:09,541 เราจะถูกเอาไปโพสต์ในบล็อคอะไรหรือเปล่า 101 00:06:09,625 --> 00:06:13,958 ครับ คนพวกนี้อาจมาจากเฟสบุ๊คหรืออินสตาแกรม 102 00:06:14,041 --> 00:06:15,125 จากยูทูป 103 00:06:15,208 --> 00:06:19,208 ทุกคนที่นี่ ผมขอบอกคุณเลยว่า พวกเขาเคารพชาร์ลส์ แมนสัน 104 00:06:19,583 --> 00:06:22,208 ดูก็รู้ว่าผมไม่ได้อยู่นิวซีแลนด์ ผมอยู่ในฮอลลีวูด 105 00:06:22,291 --> 00:06:24,500 เพราะทุกคนที่นี่กำลังถ่ายเราอยู่ 106 00:06:24,958 --> 00:06:27,958 พวกคุณมาที่นี่ทำไมกันครับ ผมสงสัยว่ามาทำอะไรกันที่นี่ 107 00:06:28,041 --> 00:06:30,125 แสดงความเคารพครับ เขาก็เป็นมนุษย์คนหนึ่ง 108 00:06:30,708 --> 00:06:33,875 คนพวกนี้เป็นแฟนคลับแมนสัน เหมือนกับสโตนเนอร์ 109 00:06:34,375 --> 00:06:37,916 แต่ผมอยากรู้ว่าทำไมสโตนเนอร์ ถึงยึดถือแมนสันเป็นบุคคลตัวอย่าง 110 00:06:38,875 --> 00:06:40,208 ผมไม่รู้จักชาร์ลส์ แมนสัน 111 00:06:40,875 --> 00:06:43,625 เขาไม่เคยตอบจดหมายผมเลย ผมส่งหาเค้าตั้งเยอะ 112 00:06:43,708 --> 00:06:48,333 แต่ถ้าผมอยู่ในห้องกับเขาตอนนี้ ผมจะมองตาเขาแล้วพูดขอบคุณ 113 00:06:48,833 --> 00:06:51,916 ขอบคุณมากครับ เพราะถ้าผมไม่ทำแบบนี้ 114 00:06:52,541 --> 00:06:55,958 ถ้าผมไม่ทำทัวร์หรืออะไรที่เกี่ยวกับเขา 115 00:06:56,041 --> 00:06:57,500 ผมก็ยังคงติดคุกอยู่ 116 00:06:57,583 --> 00:06:59,083 คุณทำอะไรถึงติดคุกครับ 117 00:07:01,500 --> 00:07:03,875 - ถ้าพอจะบอกได้ - บอกได้...คือ... 118 00:07:04,500 --> 00:07:06,166 ขอคิดสักแป๊บนึง 119 00:07:12,000 --> 00:07:17,291 แรกเริ่มเลย ผม...โดนข้อหาทำร้ายร่างกาย ข้อหาเจตนาทำให้เสียโฉม 120 00:07:17,916 --> 00:07:21,750 สโตนเนอร์เล่าให้ฟังว่าช่วงเวลาที่ติดคุก และทนทรมานเพราะติดยาบ้า 121 00:07:22,041 --> 00:07:25,041 ทำให้เขาเรียนรู้และเข้าใจถึงความคิด ของครอบครัวแมนสัน 122 00:07:25,500 --> 00:07:28,166 แต่คุณเห็นเส้นทางคู่ขนานระหว่างเขา กับสิ่งที่คุณกำลังก้าวผ่าน 123 00:07:30,000 --> 00:07:33,000 - อะไรนะ - คุณเห็นทางคู่ขนาน คือ การคิดถึงอดีต 124 00:07:33,500 --> 00:07:38,291 ใช่ ผมเคยข้องเกี่ยวกับแก๊งค้ายา ถูกหักหลังโกงเอายาไป 125 00:07:38,375 --> 00:07:39,750 เพราะงั้นสำหรับผม มันไม่ยาก 126 00:07:39,833 --> 00:07:42,958 ที่จะเข้าใจว่ากรณีนี้ก็คงเข้าใจง่าย พอๆ กับการค้ายา 127 00:07:43,041 --> 00:07:44,791 ผมไม่ได้ตอแหลกับคุณนะพวก 128 00:07:46,250 --> 00:07:48,666 สโตนเนอร์ไม่เชื่อว่าแมนสันชั่วร้าย 129 00:07:48,750 --> 00:07:53,875 ในทางกลับกัน แมนสันถูกเข้าใจผิด เป็นคนโชคไม่ดีและเป็นแรงบันดาลใจ 130 00:07:56,458 --> 00:08:00,125 เมื่อเริ่มพลบค่ำ สโตนเนอร์ยอมพาผมทัวร์ 131 00:08:00,625 --> 00:08:03,291 เราออกจากจุดแสดงความอาลัย พร้อมอุปกรณ์ทุกอย่างของเขา 132 00:08:03,375 --> 00:08:06,416 เพื่อเดินดูจุดไฮไลท์ของทัวร์ ซึ่งก็คือถ้ำ 133 00:08:06,500 --> 00:08:09,833 และนี่คือถ้ำที่สมาชิกทั้งเก้าคน ของครอบครัวแมนสันเคยมานั่ง 134 00:08:09,916 --> 00:08:14,083 และเป็นจุดถ่ายรูปอันดับหนึ่ง ในสปาห์น แรนช์เลยล่ะครับ 135 00:08:14,875 --> 00:08:18,833 นี่คือภาพถ่ายที่เคยตีพิมพ์ในบทความ อันโด่งดังในนิตยสารไลฟ์ 136 00:08:19,708 --> 00:08:22,791 พวกเขามาทำอะไรกันที่นี่ครับ แบบว่ามีเซ็กส์หมู่ แล้ว... 137 00:08:22,875 --> 00:08:25,208 ครับ คุณคิดว่าแถวนี้จัดปาร์ตี้เซ็กส์หมู่ไม่ได้เหรอ 138 00:08:25,291 --> 00:08:27,125 ไม่เคยเล่นเสียวหมู่เหรอครับ ผมเคยนะ 139 00:08:27,208 --> 00:08:30,208 - ไม่เคยครับ - แค่พูดเฉยๆ นะพวก 140 00:08:30,291 --> 00:08:32,416 ครับ พูดได้เลยครับ มันไม่ใช่เรื่องผิดปกติ 141 00:08:32,500 --> 00:08:36,166 ตรงนี้คือที่ที่สมาชิกครอบครัวแมนสัน จะชอบมานั่ง 142 00:08:37,250 --> 00:08:40,333 ผมสงสัยว่าทำไมเขาถึงเลือกตรงนี้ เป็นที่ถ่ายภาพ 143 00:08:40,416 --> 00:08:44,500 ลองคิดดูสิ พวกเขามีกันเก้าคน นั่งกระจายๆ กันก็ได้ 144 00:08:44,583 --> 00:08:47,916 - ตอนนี้ผมนั่งที่เดียวกับแดนนี้ - องค์ประกอบภาพดี 145 00:08:48,000 --> 00:08:50,708 ตรงที่เขานั่ง ตรงนั้นรูธนั่ง 146 00:08:50,791 --> 00:08:53,083 แล้วก็แซนดี้ ทุกคนนั่งแถวนี้ 147 00:08:57,041 --> 00:08:59,708 เป็นประสบการณ์สุดจะพิลึก 148 00:09:00,041 --> 00:09:03,458 แต่ผมก็ยังไม่เห็นว่าทำไมคนที่เคย เข่นฆ่าคนหลายชีวิต 149 00:09:03,541 --> 00:09:05,250 ถึงถูกมองว่าเป็นบุคคลตัวอย่างได้ 150 00:09:07,583 --> 00:09:10,791 ผมอึ้งที่รู้ว่าสโตนเนอร์เป็นแฟนเดนตาย ของแมนสันเลยทีเดียว 151 00:09:11,250 --> 00:09:12,791 แต่เขากลับไม่เคยเจอแมนสันมาก่อน 152 00:09:13,333 --> 00:09:15,916 ผมอยากคุยกับเพื่อนของแมนสัน 153 00:09:21,958 --> 00:09:24,375 วันต่อมา เขาได้ความคืบหน้า 154 00:09:24,833 --> 00:09:27,291 ชายชื่อไมเคิล ชาแนลส์ คือผู้ที่ถูกระบุชื่อ 155 00:09:27,375 --> 00:09:29,416 ว่าเป็นผู้รับพินัยกรรมของแมนสัน 156 00:09:30,000 --> 00:09:31,916 และเป็นคนที่จะรับศพแมนสันด้วย 157 00:09:32,750 --> 00:09:34,750 แต่สงครามแย่งสิทธิ์เรื่องราวของเขา ยังคงดำเนินต่อไป 158 00:09:34,833 --> 00:09:36,791 และเขาปฏิเสธที่จะให้สัมภาษณ์สื่อ 159 00:09:38,208 --> 00:09:40,375 โชคดีของผมที่สโตนเนอร์รู้จักเขา 160 00:09:40,458 --> 00:09:42,291 และช่วยโน้มน้าวให้ไมเคิลยอมเจอผม 161 00:09:42,958 --> 00:09:44,333 แต่มีข้อแม้ 162 00:09:44,416 --> 00:09:45,416 ที่ผมทำก็คือ 163 00:09:45,500 --> 00:09:48,583 ผมคุยกับไมเคิลและสุดท้ายก็คือ 164 00:09:48,666 --> 00:09:51,916 เขาจะยอมให้สัมภาษณ์พรุ่งนี้ ที่บ้านเขา 165 00:09:52,000 --> 00:09:54,625 คุณห้ามถามอะไรเขาเกี่ยวกับการตายของแมนสัน 166 00:09:54,708 --> 00:09:58,416 เราแค่คุยกับเขาเรื่องแมนสันเหมือนเขายังมีชีวิต แล้วคุณอยากจะถามอะไรก็ตามใจ 167 00:09:58,500 --> 00:10:00,916 - เยี่ยมเลยสโตนเนอร์ เยี่ยมยอด - ครับผม 168 00:10:04,041 --> 00:10:07,208 วันต่อมา ผมขับรถไปเจอกับทายาทผู้รับมรดก ของชาร์ลส์ แมนสัน 169 00:10:09,583 --> 00:10:11,791 ผมวิตกกังวลพอๆ กับที่ตื่นเต้น 170 00:10:14,583 --> 00:10:17,750 สโตนเนอร์เจอกับเราที่บ้านไมเคิล เพื่อแนะนำเราให้เขารู้จัก 171 00:10:19,166 --> 00:10:20,458 - หวัดดีครับ - เข้ามาก่อนสิ 172 00:10:21,000 --> 00:10:22,916 - ไมเคิล ผมเดวิดครับ - หวัดดี สบายดีไหม 173 00:10:23,000 --> 00:10:26,250 - ยินดีที่รู้จักครับ ได้ยินเรื่องคุณมาเยอะ - ขอบคุณครับ นั่งก่อนสิ 174 00:10:26,833 --> 00:10:29,333 บรรยากาศชักน่าอึดอัดอย่างมาก 175 00:10:29,416 --> 00:10:32,666 และผมก็ดันลืมกฎข้อเดียว ของการนัดเจอกันครั้งนี้ 176 00:10:32,750 --> 00:10:34,750 คุณสบายดีไหมครับ คุณเสียใจไหมที่... 177 00:10:34,833 --> 00:10:36,208 ไม่ อย่าคุยเรื่องนั้น 178 00:10:36,500 --> 00:10:37,958 ไม่...ก็ได้ครับ 179 00:10:38,041 --> 00:10:39,875 - คุณเป็นยังไงบ้าง - ก็ดี ขอบคุณ 180 00:10:40,833 --> 00:10:43,375 ผมแค่อยากรู้ว่า 181 00:10:43,458 --> 00:10:46,750 คุณกับชาร์ลส์รู้จักและเป็นเพื่อนกันได้ยังไงครับ 182 00:10:47,416 --> 00:10:50,041 ผมอยากได้ลายเซ็นเขา ก็เลยเขียนจดหมายหาเขา 183 00:10:50,125 --> 00:10:50,958 โอเค 184 00:10:51,625 --> 00:10:54,083 ผมเขียนไปกว่า 50 ฉบับ เขาไม่เคยเขียนตอบ 185 00:10:54,166 --> 00:10:57,291 แต่ผมก็ยังเขียนต่อไป เล่าเรื่องผมให้เขาฟัง 186 00:10:57,666 --> 00:10:58,833 เรามีอะไรคล้ายกันเยอะ 187 00:10:59,541 --> 00:11:03,875 เรามีความคล้ายกันในฐานะเพื่อนมนุษย์ เหมือนคนอื่นๆ นึกออกไหม 188 00:11:03,958 --> 00:11:08,875 อย่างเช่นเราเกิดมายากจน ถูกเลี้ยงด้วยการใส่เสื้อผ้ามือสอง 189 00:11:08,958 --> 00:11:13,166 ผมมีคุณย่าที่เข้มงวดมาก และท่านก็เคร่งศาสนา ย่าเชื่อในพระเจ้า 190 00:11:13,250 --> 00:11:15,375 ซึ่งก็เหมือนกับย่าของแมนสัน 191 00:11:15,458 --> 00:11:17,750 เราเลยมีความเชื่อมโยงหลายอย่าง ที่คล้ายๆ กัน 192 00:11:17,833 --> 00:11:21,125 และหลังจากเขียนจดหมายหาเขากว่า 50 ฉบับ เขาก็เขียนตอบผมจนได้ 193 00:11:21,208 --> 00:11:24,458 บอกแค่ว่า "เฮ้ย สบายดีไหม" แล้วก็เซ็นชื่อเขา ผมมีความสุขที่ได้ลายเซ็น แต่ยิ่งรู้สึกสนใจในตัวแมนสันมากขึ้น 194 00:11:28,208 --> 00:11:30,208 ผมอยากเจอเขา 195 00:11:30,291 --> 00:11:33,375 นั่นคือขั้นต่อไป ผมอยากเจอเขามากๆ เลยตอนนี้ 196 00:11:33,833 --> 00:11:36,958 เพราะไมเคิลรู้สึกว่าเขาเกี่ยวดองกับแมนสัน อย่างใกล้ชิด 197 00:11:37,041 --> 00:11:40,250 เขาเลยคิดว่าทุกคนควรให้พื้นที่แมนสันได้ยืนบ้าง 198 00:11:40,333 --> 00:11:45,041 มีอะไรในจดหมายโต้ตอบของคุณกับเขา ที่พอจะบอกว่าเขาเสียใจ 199 00:11:45,125 --> 00:11:46,500 กับสิ่งที่เขาลงมือทำบ้างไหม เขาไม่ได้ทำอะไรนี่ 200 00:11:48,541 --> 00:11:51,041 เขาไม่ได้ทำอะไรที่ต้องเสียใจ เขาเปล่าทำ! 201 00:11:51,458 --> 00:11:54,250 - เขาไม่ได้ลงมือ... - นั่นคือประเด็นคุณใช่ไหม 202 00:11:54,333 --> 00:11:58,166 - ที่เขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในการฆาตกรรม - เขาไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรต้องเสียใจ! 203 00:11:59,791 --> 00:12:02,000 - หมายถึง... - มีคนอยู่ที่นั่นตั้งเยอะ 204 00:12:02,083 --> 00:12:06,083 ที่ควรรู้สึกเสียใจ อย่างคน 40 คนที่สมควร โดนตั้งคำถามแบบเดียวกัน 205 00:12:06,166 --> 00:12:09,833 แต่พวกเขาพุ่งเป้าที่ไปชาร์ลี เหมือนเขาเป็นผู้นำอะไรสักอย่าง 206 00:12:09,916 --> 00:12:11,416 เขาไม่ให้ผู้นำด้วยซ้ำ! 207 00:12:11,500 --> 00:12:13,416 หมายถึงมันคือครอบครัวแมนสัน 208 00:12:13,500 --> 00:12:17,333 มันคือทุกคน ทั้งหมด... กลุ่มคนที่ร่วมมือกัน 209 00:12:17,416 --> 00:12:19,250 ทุกคนพูดถึงแต่เรื่องเดียว 210 00:12:19,333 --> 00:12:21,541 พวกเขาไปที่นั่นแล้วลงมือ แล้วทุกคนก็โทษแมนสัน 211 00:12:22,041 --> 00:12:24,625 เรื่องก็เป็นแบบนี้... เขาไม่ได้อยู่ที่นั่นด้วยซ้ำ 212 00:12:25,416 --> 00:12:26,250 แต่เขาอาศัย... 213 00:12:26,333 --> 00:12:30,125 ไมเคิลดุดันจริงจังเหลือเชื่อ และยากที่จะพูดให้เขายอมฟัง 214 00:12:30,833 --> 00:12:32,916 แต่นี่เป็นเพราะเขารู้ความจริง 215 00:12:33,000 --> 00:12:36,416 หรือเพราะว่าเขาตาบอดเพราะหลงใหล ในตัวชายผู้มีเสน่ห์และโหดเหี้ยม 216 00:12:37,125 --> 00:12:39,583 หรือเขาเป็นแค่ผู้ชาย ที่กำลังอาลัยเพื่อนแสนดีที่จากไป 217 00:12:39,666 --> 00:12:43,250 และผมไม่ใช่สาวกแมนสัน ผมเป็นเพื่อนแมนสัน 218 00:12:43,333 --> 00:12:45,666 ผมเป็น...เพื่อนที่อยู่เคียงข้างเขา 219 00:12:45,750 --> 00:12:49,375 ถ้าคุณมีเพื่อนสักคน ผมหวังว่าคุณจะคอย อยู่เคียงข้างเขาผ่านช่วงเวลาที่ดีและร้าย 220 00:12:49,458 --> 00:12:52,916 ไม่ว่าอะไรจะเกิด...พวกเขาจะผ่านอะไร ผมหวัง...คุณจะอยู่ข้างเขา 221 00:12:53,458 --> 00:12:55,166 เพราะถ้าคุณไม่อยู่ข้างเขา คุณมันก็ไร้ค่า 222 00:12:55,250 --> 00:12:58,333 นั่นแหละมุมมองผม ผมถูกเลี้ยงมาแบบนี้ 223 00:12:58,833 --> 00:13:02,125 และผมแค่พยายามยืนหยัดเคียงข้าง ในฐานะเพื่อน 224 00:13:02,208 --> 00:13:04,458 แล้วเรื่องคนที่ต้องการ... 225 00:13:04,750 --> 00:13:06,333 - ผมสงสัยตัวคุณ! - ...เข้าใกล้ 226 00:13:06,416 --> 00:13:09,375 ผมสงสัยว่าทำไมคุณถึงอยากเป็นอย่างลูอิส 227 00:13:09,458 --> 00:13:14,125 ชายผู้โด่งดังที่ไปโน่นมานี่ เพื่อถ่ายทำสารคดีเยี่ยมๆ! 228 00:13:14,208 --> 00:13:16,125 - ผมติดเค้างอมแงมเลย - คุณเริ่มฉุนเฉียว 229 00:13:16,208 --> 00:13:18,750 - ก็คุณอยากเป็นเหมือนลูอิส! - คุณเอามาปนกับเรื่องส่วนตัว 230 00:13:18,833 --> 00:13:21,333 - ไม่นะ ก็มันจริง - คุณก็เอามาปนกับเรื่องส่วนตัวเหมือนกัน! 231 00:13:21,416 --> 00:13:24,208 - ไม่ นั่นมัน... - เราสลับบทบาทกันแล้วทีนี้ 232 00:13:24,291 --> 00:13:26,416 ขอโทษถ้าคำถามผมทำคุณไม่พอใจ 233 00:13:26,500 --> 00:13:29,708 ไม่ คุณเปล่าหรอก แค่ตลกๆ ผมโดนเรื่องลูอิสมาเยอะ 234 00:13:30,041 --> 00:13:32,708 ผมเหมือนเวอร์ชั่นราคาถูกของ ลูอิส เธอโรซ์ 235 00:13:33,166 --> 00:13:35,750 - รู้ไหม - ผมไม่ได้พูดว่าคุณเป็นเวอร์ชั่นราคาถูก 236 00:13:35,833 --> 00:13:38,041 และคุณไม่จำเป็นต้องเป็นเวอร์ชั่นราคาถูกด้วย 237 00:13:38,125 --> 00:13:40,583 ถ้าคุณมุ่งมั่น คุณก็สามารถเป็นได้พวก 238 00:13:41,125 --> 00:13:44,916 นั่นแหละคือที่สื่อชอบนำเสนอ เขาไม่เคยใช้คำว่า "ราคาถูก" 239 00:13:47,375 --> 00:13:50,375 ผมยังคงไม่แน่ใจว่าตกลง มันคือคำดูถูกหรือคำชมกันแน่ 240 00:13:50,458 --> 00:13:53,708 ไม่ว่าจะเกิดอะไรก็ตาม... รู้สึกเหมือนมันช่วยผ่อนคลายบรรยากาศนิดหน่อย 241 00:13:54,208 --> 00:13:56,750 พวกนายเจ๋ง ถ้าพวกนายงี่เง่า ป่านนี้โดนไล่ไปนานแล้ว 242 00:13:57,666 --> 00:13:59,916 ไมเคิลเริ่มพาผมเดินดูรอบๆ 243 00:14:00,000 --> 00:14:03,875 เขาเอาภาพถ่ายเมื่อตอนเข้าไปเยี่ยม แมนสันในคุกครั้งหนึ่งออกมาให้ดู 244 00:14:04,333 --> 00:14:05,916 มันน่าประทับใจอย่างแสนประหลาด 245 00:14:06,000 --> 00:14:09,166 เกิดอะไรขึ้นตอนนั้นครับ เล่าให้ฟังหน่อยว่าถ่ายตอนไหน 246 00:14:09,250 --> 00:14:10,500 เขาก็แค่พูดคุยกันเรื่อยเปื่อย 247 00:14:11,041 --> 00:14:12,541 เขาก็เป็นมิตรดี 248 00:14:12,625 --> 00:14:16,000 เกือบคล้ายๆ รูปเซลฟี่ในเฟสบุ๊ค นั่นล่ะที่เราทำตอนเจอกัน 249 00:14:16,083 --> 00:14:17,458 เขาคงจะหัวเราะ 250 00:14:17,541 --> 00:14:22,166 ใช่ๆ พวกผู้คุมกับคนอื่นๆ ก็จะมาถ่ายรูปกัน 251 00:14:22,625 --> 00:14:25,500 แต่สิ่งเตือนความทรงจำที่สำคัญที่สุดของไมเคิล ที่มีต่อเพื่อนของเขา คือหนังสือที่เขาเขียนรวบรวม ด้วยความยากลำบาก 252 00:14:28,541 --> 00:14:31,000 - ไปที่หน้าหนึ่ง... - มันเขียนขึ้นเพื่อเล่าเหตุการณ์จริงๆ 253 00:14:31,083 --> 00:14:33,416 แต่ผมสงสัยว่าเขาเอาตัวเอง เข้าไปพัวพันมากไปไหม 254 00:14:33,833 --> 00:14:37,083 ตอนคุณ...รักษาสมดุล ระหว่างความดีและความเลว 255 00:14:37,166 --> 00:14:40,541 คุณคิดว่าเขาเป็นคนที่คู่ควรจะ... 256 00:14:41,083 --> 00:14:42,791 จดจำและ... 257 00:14:43,583 --> 00:14:45,708 แบบว่าได้รับการเปิดเผยกับสาธารณะหรือเปล่า 258 00:14:46,208 --> 00:14:48,541 หรือว่าเขาเป็นคนที่เราควรจะ... 259 00:14:49,916 --> 00:14:52,875 - ลืมๆ ไปซะ - เป็นคำถามแย่มากที่ถามเพื่อนอย่างผม 260 00:14:52,958 --> 00:14:56,125 พวก มันเป็นคำถามพิลึกมากที่จะถาม เพื่อนสักคน 261 00:14:56,208 --> 00:14:57,250 ผมเข้าใจที่คุณพูด 262 00:14:57,333 --> 00:15:00,916 ผมไม่ถือสาหรอกนะ แต่ผมไม่รู้จะตอบคำถาม ประเภทนี้ยังไง 263 00:15:01,000 --> 00:15:03,958 ก็ใช่นะ ผมว่าเขาต้องการเป็นที่จดจำ และถ้าถามผม 264 00:15:04,041 --> 00:15:06,958 เขาจะไม่มีวันตาย ไม่เลย ไม่จนกว่าผมจะตาย 265 00:15:07,416 --> 00:15:09,458 เพราะผมจะบอกทุกคนที่อยากฟัง 266 00:15:10,250 --> 00:15:11,666 - ครับ - รู้ไหม 267 00:15:12,458 --> 00:15:16,500 จดจำเค้าเหรอ ครับ ผมจะจดจำเค้า เขาเป็นเพื่อนผม ผมจะจำเค้าตลอดไป 268 00:15:21,666 --> 00:15:25,000 ผมลาไมเคิลและสโตนเนอร์ พร้อมอะไรให้คิดมากมาย 269 00:15:32,916 --> 00:15:35,541 ผมมาที่นี่เพื่อรู้จักชาร์ลส์ แมนสันให้มากขึ้น 270 00:15:35,625 --> 00:15:38,458 และรู้จักผู้คนที่ยังเล่าขานเรื่องราวของเขา แม้จะกว่า 50 ปีให้หลัง 271 00:15:39,000 --> 00:15:41,000 สื่อต่างๆ รุมประณามว่าแมนสันเป็นปีศาจร้าย 272 00:15:41,083 --> 00:15:42,583 และมันก็อาจเป็นอย่างนั้น 273 00:15:43,208 --> 00:15:45,333 แน่นอนว่าแมนสันไม่ใช่คนดี 274 00:15:45,791 --> 00:15:47,666 แต่หลังจากได้พบกับไมเคิลและสโตนเนอร์ 275 00:15:47,750 --> 00:15:50,250 ผมเข้าใจว่าไม่ใช่ทุกคนที่มองเขาแบบนั้นเสมอไป 276 00:15:51,083 --> 00:15:54,291 สิ่งที่เขาสามารถเห็นด้วยได้คือ แมนสันเป็นคนนอก คนนอกที่ดึงดูดแฟนคลับ สาวก และคนแปลกแยก 277 00:15:58,291 --> 00:15:59,875 และสิ่งนี้ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย 278 00:16:03,666 --> 00:16:05,000 ลอสแองเจลลิส สู่สุขติ 279 00:16:05,583 --> 00:16:07,458 สำหรับที่เที่ยวต่อไปของทัวร์นี้ 280 00:16:07,541 --> 00:16:12,208 ผมมุ่งหน้าไปเคนตักกี้ตามเทรนด์ เที่ยวสายมืดแนวพระคัมภีร์ 281 00:16:15,291 --> 00:16:19,083 มีคนอเมริกันจำนวนมากขึ้นที่คิดว่า วันสิ้นโลกกำลังใกล้เข้ามา 282 00:16:20,958 --> 00:16:22,708 คนกลุ่มนี้คือ ผู้เตรียมพร้อมแห่งวันโลกาวินาศ 283 00:16:23,875 --> 00:16:27,208 ผู้เตรียมพร้อมคนแรกและประสบความสำเร็จที่สุด เป็นผู้ชายชื่อว่า โนอาห์ 284 00:16:27,291 --> 00:16:28,250 ประจัญหน้าเรือโนอาห์ 285 00:16:28,333 --> 00:16:32,500 มนุษยชาติกว่า 99.99 เปอร์เซ็นต์ล้มตาย ในเหตุอุทกภัยในพระคัมภีร์ 286 00:16:32,583 --> 00:16:34,500 แต่โนอาห์และครอบครัวเขารอดมาได้ 287 00:16:36,083 --> 00:16:36,916 ดูสิ... 288 00:16:37,000 --> 00:16:41,875 ซึ่งทำให้เรือจำลองลำมหึมาลำนี้ กลายเป็นจุดท่องเที่ยวสายมืดสุดโด่งดัง 289 00:16:42,833 --> 00:16:45,875 และเป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้เตรียมพร้อม เจเนอเรชั่นใหม่อีกด้วย 290 00:16:47,125 --> 00:16:49,250 ผมหวังว่าเรือลำนี้จะช่วยให้ผมเข้าใจ 291 00:16:49,333 --> 00:16:51,541 ผู้คนที่กำลังเตรียมตัวสำหรับ วันโลกแตกครั้งต่อไป 292 00:16:53,041 --> 00:16:54,208 ดูขนาดมันซะก่อน 293 00:16:54,666 --> 00:16:56,041 - ค่ะ - เหลือเชื่อ ว่าไหมครับ 294 00:16:56,125 --> 00:16:58,250 ค่ะ เหลือเชื่อ มัน...คือว่า... 295 00:16:58,666 --> 00:17:01,708 เป็นหนึ่งในหลายๆ อย่างที่ฉันบอกผู้คน ตอนฉันขับรถมาที่นี่ 296 00:17:02,041 --> 00:17:03,500 มโหฬาร 297 00:17:03,583 --> 00:17:05,750 ผมชอบที่คุณติดป้ายเขียนว่า "เรือ" ... 298 00:17:06,208 --> 00:17:07,583 เผื่อคุณไม่ทราบเหรอครับ 299 00:17:07,666 --> 00:17:08,500 คงงั้น 300 00:17:10,041 --> 00:17:13,750 ดร. จอร์เจีย เพอร์ดอม ทำงานที่นี่ เธอพาผมเดินชมรอบๆ 301 00:17:14,041 --> 00:17:18,041 ผมอยากให้เธอพาไปดูว่าผู้เตรียมพร้อมผู้ยิ่งใหญ่ อพยพหนีน้ำท่วมโลกสำเร็จได้ยังไง 302 00:17:18,125 --> 00:17:21,833 หนึ่งในบทบาทของฉันในฐานะ นักพันธุกรรมศาสตร์โมเลกุลและนักชีววิทยา 303 00:17:21,916 --> 00:17:24,958 คือการศึกษาว่าทำไมโนอาห์ถึงบรรทุกสัตว์ต่างๆ ขึ้นเรือได้จนหมด 304 00:17:25,041 --> 00:17:27,791 เข้าใจไหมคะ แบบว่าอย่างที่รู้ มันเป็นสิ่งก่อสร้างที่ใหญ่มาก 305 00:17:27,875 --> 00:17:30,291 แต่ก็มีสัตว์เยอะมากในโลกทุกวันนี้ 306 00:17:30,375 --> 00:17:31,625 - ครับ - แล้วเขาทำได้ยังไง 307 00:17:31,708 --> 00:17:32,708 พวกมันขึ้นเรือได้ยังไง 308 00:17:33,500 --> 00:17:35,166 มันเหมือนสวนสัตว์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก 309 00:17:35,833 --> 00:17:38,750 เราประมาณเอาไว้ราวๆ เจ็ดพันชนิด 310 00:17:39,166 --> 00:17:41,791 นี่คือตัวอย่างสัตว์ที่อยู่บนเรือใช่ไหมครับ 311 00:17:41,875 --> 00:17:43,625 ถูกค่ะ ใช่และบางชนิด 312 00:17:43,708 --> 00:17:46,500 อย่างชนิดนี้ เราไม่มีอีกแล้วนะคะ 313 00:17:46,958 --> 00:17:47,791 ครับ 314 00:17:49,583 --> 00:17:51,583 ชนิดที่ว่านี้คือไดโนเสาร์ 315 00:17:52,375 --> 00:17:55,875 นักวิทยาศาสตร์บอกว่ามันสูญพันธ์ุ ไปกว่า 65 ล้านปี 316 00:17:56,541 --> 00:17:59,541 ผมเลยไม่แน่ใจว่าโนอาห์จะสามารถ พามันขึ้นเรือได้ยังไง 317 00:17:59,625 --> 00:18:01,958 เมื่อราวๆ 4,500 ปีก่อน 318 00:18:02,041 --> 00:18:06,083 ถ้าคุณกำลังสงสัยเกี่ยวกับเรือโนอาห์ ที่คนพูดถึงบ่อยๆ ก็คงเป็นไดโนเสาร์นี่แหละ 319 00:18:06,166 --> 00:18:08,583 - แน่นอน - มันเขียนไว้ในพระคัมภีร์หรือเปล่าครับ 320 00:18:09,250 --> 00:18:11,750 ก็ไม่ได้ระบุชื่อชัดเจนหรอกนะคะ แต่คุณต้องพิจารณา 321 00:18:11,833 --> 00:18:15,041 ว่าคำว่า "ไดโนเสาร์" ไม่เคยมีมาก่อน จนกระทั่งปี ค.ศ. 1841 322 00:18:15,125 --> 00:18:18,083 เรามีคำว่า "มังกร" ในพระคัมภีร์อยู่ประปราย 323 00:18:18,166 --> 00:18:19,875 อาจเป็นการพูดถึงไดโนเสาร์ก็ได้ 324 00:18:19,958 --> 00:18:21,875 เพราะผมเป็นแฟนหนังจูราสสิค พาร์ค 325 00:18:21,958 --> 00:18:24,375 และอย่างที่เห็นว่าไดโนเสาร์กับมนุษย์ เข้ากันไม่ค่อยได้ แน่นอนว่าไดโนเสาร์อยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหาร 326 00:18:26,958 --> 00:18:28,666 ดังนั้นก่อนอดัมกับอีฟจะทำบาป 327 00:18:28,750 --> 00:18:31,458 พระเจ้าได้ตรัสกับสัตว์ทั้งปวง และอดัมกับอีฟ 328 00:18:31,541 --> 00:18:33,958 ให้กินแค่ผลไม้และผักหญ้า 329 00:18:34,041 --> 00:18:36,083 - ให้กินเพียงสิ่งที่มีสีเขียว - มังสวิรัต 330 00:18:36,166 --> 00:18:38,666 แต่เดิมแล้วทุกอย่าง ใช่ค่ะ เป็นมังสวิรัต 331 00:18:40,333 --> 00:18:44,708 ขณะที่ผมพยายามทำความเข้าใจ ความคิดเรื่องไดโนเสาร์มังสวิรัต 332 00:18:44,791 --> 00:18:49,333 เราก็คุยกันรวดเร็วจนถึงตอนที่มวลมนุษยชาติ ตกต่ำและนำไปสู่เหตุอุทกภัยใหญ่ 333 00:18:49,625 --> 00:18:52,958 สิ่งนี้ถูกออกแบบอย่างชัดเจนเพื่อแสดงความ คู่ขนานกันของบาปในโลกปัจจุบัน 334 00:18:53,208 --> 00:18:55,791 - โอเค ตอนนี้คือตอนที่ทุกอย่างเลวร้ายลง - ค่ะ 335 00:18:55,875 --> 00:18:59,875 - ก็อีกนั้นแหละค่ะ พระคัมภีร์ไม่ได้ให้ข้อมูล อะไรที่เฉพาะเจาะจงมาก 336 00:18:59,958 --> 00:19:03,250 แต่ได้กล่าวว่าความคิดของมนุษย์ แฝงความชั่วร้ายเสมอมา 337 00:19:04,041 --> 00:19:06,208 มีปาร์ตี้เซ็กส์เกิดขึ้นด้วยครับ 338 00:19:06,291 --> 00:19:10,125 ค่ะ ความสัมพันธ์คบชู้สู่ชาย ความสัมพันธ์ของรักร่วมเพศ 339 00:19:10,208 --> 00:19:13,416 อะไรต่อมิอะไรมากมายที่พระคัมภีร์ กล่าวต่อต้านชัดเจน 340 00:19:13,791 --> 00:19:16,833 และจอร์เจียยังพูดสิ่งคล้ายๆ กันอีกหลายอย่าง ที่กำลังเกิดขึ้นในปัจจุบัน 341 00:19:16,916 --> 00:19:18,541 และพระเจ้าทรงไม่พอพระทัย 342 00:19:19,208 --> 00:19:22,750 งั้นนี่คือสิ่งที่เราควรกังวลใช่ไหม คุณว่าไงครับ 343 00:19:22,833 --> 00:19:26,458 ฉันว่าคนที่ไม่นับถือคริสต์ ใช่ค่ะ แน่นอนว่าเป็นสิ่งที่เราควรใส่ใจ 344 00:19:26,541 --> 00:19:28,500 เพราะวันพิพากษาครั้งต่อไปกำลังจะมาถึง และมันจะเป็นอัคคี ไม่ใช่อุทกภัย 345 00:19:31,083 --> 00:19:34,125 - คือครั้งต่อไปจะเป็นไฟเหรอครับ - ไฟจะทำลายล้างโลกค่ะ 346 00:19:34,208 --> 00:19:35,541 มันจะแผดเผาเป็นจุล งั้น... 347 00:19:36,041 --> 00:19:37,041 ผมตายแน่ 348 00:19:37,125 --> 00:19:38,166 ช่วยให้ฉันเข้าใจ 349 00:19:38,250 --> 00:19:39,083 ถูกต้อง 350 00:19:41,791 --> 00:19:44,250 ผมไม่เชื่อเรื่องเล่าของโนอาห์เท่าไหร่ 351 00:19:44,666 --> 00:19:48,375 แต่ผมเห็นว่ามันอาจทำคนหวาดกลัว และทำให้อยากเตรียมพร้อมรับมือสิ่งเลวร้ายที่สุด 352 00:19:52,583 --> 00:19:55,916 ใครกันจะเป็นโนอาห์ยุคใหม่ที่สามารถ บรรดาลสิ่งนี้ให้ใช้งานจริงได้ 353 00:19:57,583 --> 00:19:59,833 ผมสืบเสาะจนเจอผู้เตรียมพร้อมคนหนึ่ง ในเวอร์จิเนีย 354 00:20:00,708 --> 00:20:04,333 เจย์สอนคอร์สวันหยุดเพื่อช่วย ครอบครัวอื่นๆ ในการปกป้องตนเอง 355 00:20:04,416 --> 00:20:05,958 จากวันโลกแตกที่กำลังจะมาถึง 356 00:20:07,291 --> 00:20:08,666 - หวัดดี - สบายดีไหมครับ 357 00:20:08,750 --> 00:20:10,208 - ผมเดวิด - เจ 358 00:20:10,291 --> 00:20:11,458 - หวัดดี - หวัดดี! ฉันฮอลลี่ ดีใจที่ได้เจอค่ะ ขอต้อนรับ 359 00:20:12,791 --> 00:20:14,291 พวกคุณคือผู้เตรียมพร้อม 360 00:20:14,750 --> 00:20:17,000 - ครับ ใช่ - คุณไม่เหมือนที่ผมนึกภาพไว้ 361 00:20:17,083 --> 00:20:20,875 ในฐานะผู้เตรียมพร้อมวันโลกาวินาศ พวกคุณ...คุณดูใช้ชีวิตเรียบๆ 362 00:20:20,958 --> 00:20:22,291 คุณกำลังบอกว่าเราดูปกติเหรอ 363 00:20:22,375 --> 00:20:25,375 คุณดูธรรมดาทีเดียว! นั่นแหละที่ผม พยายามพูดแต่อาจฟังดูแปลกไปหน่อย 364 00:20:25,875 --> 00:20:30,458 พวกคุณเตรียมพร้อมมานานแค่ไหนแล้วครับ และคุณคิดยังไงกับวันสิ้นโลก 365 00:20:30,541 --> 00:20:33,250 ที่จริงก็ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2001 ที่เราเริ่มจริงจังมากๆ 366 00:20:33,333 --> 00:20:35,750 เกี่ยวกับความพร้อม ตั้งแต่ราวๆ เหตุการณ์ 11 กันยา 367 00:20:35,833 --> 00:20:38,875 ก็คือเหตุการณ์ 11 กันยา คือจุดเปลี่ยนเหรอครับ 368 00:20:39,166 --> 00:20:41,166 สำหรับผม ส่วนหนึ่งก็ใช่ครับ แน่นอน 369 00:20:41,250 --> 00:20:44,250 ตอนนั้นผมทำงาน เป็นเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมาย 370 00:20:44,333 --> 00:20:48,541 และมันเป็นเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโลก อย่างที่เราเคยรู้จักไปอย่างสิ้นเชิง 371 00:20:48,625 --> 00:20:52,958 ตอนผมอยู่ในเรือโนอาห์ ผมคิดว่าโนอาห์ เป็นผู้เตรียมพร้อมต้นแบบ 372 00:20:53,041 --> 00:20:56,125 ผมแทบจะเป็นคนแรกที่ลงมือทำ อย่างเต็มที่สุดๆ 373 00:20:56,208 --> 00:20:59,875 คุณจะมองอย่างนั้นก็ได้ เขาทำได้ เขาเตรียมตัวมานาน... 374 00:20:59,958 --> 00:21:02,500 สำหรับผม นั่นคือมุมมองของวันสิ้นโลก 375 00:21:02,583 --> 00:21:06,541 ในบางทีพระคัมภีร์กล่าวว่าพระเยซู จะกลับคืนสู่โลก และเราเชื่อยังงั้น 376 00:21:06,625 --> 00:21:10,916 มันกล่าวไว้ชัดเจนมันจะเป็นภัยพิบัติ ที่เลวร้ายที่สุดเท่าที่โลกเคยพบพาน 377 00:21:11,000 --> 00:21:14,291 - คือเลวร้ายกว่าน้ำท่วมโลกของโนอาห์ - ฟังดูน่าขนลุกนะครับ! 378 00:21:14,375 --> 00:21:15,541 ห้ามคนใจเสาะ 379 00:21:15,625 --> 00:21:19,208 เจย์ดูเหมือนกำลังเตรียมความพร้อม ให้มนุษย์โจมตีกันเอง 380 00:21:19,291 --> 00:21:23,833 แทนที่พระผู้เป็นเจ้าจะจุดไฟล้างโลก ซึ่งฟังดูเข้าใจได้มากกว่าสำหรับผม 381 00:21:24,208 --> 00:21:27,750 นี่ห้องนอนหลัก ปกติไม่ได้เป็นแบบนี้หรอกครับ 382 00:21:27,833 --> 00:21:30,708 - นี่คือสิ่งที่กำลังเตรียมพร้อมเผื่อ... - ใช่ 383 00:21:30,791 --> 00:21:32,875 - ...เจอเหตุเลวร้ายเหรอครับ - ถูกต้อง 384 00:21:32,958 --> 00:21:35,708 ที่จริงกลไกการทำงานปกติของสังคม ถูกขัดขวางแทรกแซง 385 00:21:36,041 --> 00:21:38,958 ผมอยากเรียนรู้ที่จะปกป้องตัวเอง เพราะผมไม่เอาไหนเลย 386 00:21:39,041 --> 00:21:40,333 คงจะตายคนแรก 387 00:21:41,125 --> 00:21:42,916 นั่นล่ะ...ใช่ ดี 388 00:21:44,000 --> 00:21:46,833 - อย่างนี้... - รู้สึกดีจัง กับปืนนี่มันยังไงครับ 389 00:21:46,916 --> 00:21:48,791 เป็นความรู้สึกพึงพอใจงั้นเหรอ 390 00:21:48,875 --> 00:21:50,958 - ผมไม่รู้ว่าเป็นเพราะพอใจ... - หรืออย่างอื่น 391 00:21:51,041 --> 00:21:54,416 สำหรับผม ผมไม่มองว่ามันเป็นของเล่น ไม่มองว่าเป็นของที่จะเอามาเล่น 392 00:21:54,791 --> 00:21:56,958 สำหรับผม ตอนคุณพูดว่า "ความรู้สึกพึงพอใจ" 393 00:21:57,333 --> 00:21:59,208 สิ่งที่ผมได้จากมันคือ ผมใช้ป้องกันตัวเองได้ 394 00:21:59,291 --> 00:22:03,541 คุณทำให้ผมดูเหมือนเป็น... มือปืนใจเหี้ยมเลยนะเนี่ย 395 00:22:04,833 --> 00:22:08,416 บ้านทั้งหลังของเจย์ถูกออกแบบ เพื่อเตรียมรับมือกับอะไรก็ตาม 396 00:22:08,500 --> 00:22:12,291 เรามีอุปกรณ์เครื่องมือแพทย์เพียบเลย เราเรียกของพวกนี้ว่า "กระเป๋าพร้อมลุย" 397 00:22:12,375 --> 00:22:13,583 อาหารกระป๋องเยอะแยะ 398 00:22:13,666 --> 00:22:15,875 อันนี้จะให้คุณค่าพอๆ กับมันฝรั่งห้าแกลลอน 399 00:22:16,833 --> 00:22:19,750 ผมได้รับเชิญให้เข้าร่วม คอร์สฝึกอบรมของเจย์ 400 00:22:19,833 --> 00:22:21,458 สำหรับเพื่อนบ้านที่มีแนวคิดเหมือนกัน 401 00:22:21,958 --> 00:22:25,666 ผมต้องการให้คุณพร้อมทางจิตใจ ที่จะทำอะไรก็ตามที่ต้องทำเพื่ออยู่รอด 402 00:22:26,083 --> 00:22:29,041 แต่นั่นอาจหมายถึงการทำร้ายมนุษย์คนอื่นด้วย 403 00:22:29,125 --> 00:22:32,708 เรื่องนั้นมันยากสำหรับเราในนิวซีแลนด์ เพราะเราเป็นคนสุภาพกันมาก 404 00:22:33,166 --> 00:22:34,333 เราแทบจะแก้อะไรไม่ได้ 405 00:22:34,416 --> 00:22:37,666 - แหม ผมรอจะเห็นคุณในนั้นไม่ไหว - คงทุลักทุเลมากเลย 406 00:22:37,750 --> 00:22:40,291 - คุณรักใครมากที่สุดในโลกครับ - ผมรักแม่ครับ ชื่อแพม 407 00:22:40,708 --> 00:22:42,708 แม่คุณชื่อแพมเหรอ เดฟเป็นแพม 408 00:22:42,791 --> 00:22:45,916 ผมมีมีดเล่มนึงและผมจะแทงแพม คุณจะทำยังไง 409 00:22:46,000 --> 00:22:48,416 - ปัง ปัง! ฆ่าคุณไง - คุณไม่พูดว่า "ทานโทษนะครับ" 410 00:22:48,500 --> 00:22:50,708 - ผมจะคว่ำคุณ - พูดว่า "กรุณาหยุดนะครับ" ไม่ 411 00:22:50,791 --> 00:22:52,708 คุณต้องคว่ำผมเพื่อช่วยชีวิตเธอ ใช่ไหม 412 00:22:52,791 --> 00:22:53,875 - ครับ - เยี่ยม 413 00:22:54,333 --> 00:22:56,083 ผมต้องเสียบเข้าไปตรงนั้นเหรอ เอาล่ะ 414 00:22:56,583 --> 00:22:58,541 สัปดาห์นี้ เจแสดงบทบาท 415 00:22:58,625 --> 00:23:01,833 ถึงวิธีการปกป้องบ้านและคนที่เรารัก จากโจรปล้นบ้าน 416 00:23:01,916 --> 00:23:04,041 ต้องปกป้องให้ได้ ผมต้องใช้สเปรย์พริกไทย 417 00:23:04,500 --> 00:23:07,125 เตรียมกระบองคุณให้พร้อม คุณต้องเตรียมพร้อม 418 00:23:07,458 --> 00:23:11,083 - ดูอาวุธพวกนี้ โอเค - ดี มีคำถามอะไรไหมครับ 419 00:23:11,166 --> 00:23:13,291 ไม่ครับ ผมแค่กำลังปลุกใจตัวเอง 420 00:23:13,791 --> 00:23:15,166 เอาล่ะ คุณกำลัง... 421 00:23:15,916 --> 00:23:17,833 - ออกไปจากบริเวณบ้านผม! - ดูนกตัวนั้นสิ! 422 00:23:17,916 --> 00:23:19,750 - ออกไปจากบริเวนบ้านผม! - นั่นอีกตัว 423 00:23:19,833 --> 00:23:22,083 - คุณมาทำอะไรที่นี่ - พวก นี่มันวันสิ้นโลก! 424 00:23:22,166 --> 00:23:23,333 - แหงล่ะ - ดูนกแร้งสิ! 425 00:23:23,416 --> 00:23:24,250 ไปให้พ้น! 426 00:23:24,333 --> 00:23:27,375 ผมมีสเปรย์พริกไทย ผมไม่กลัวที่จะใช้มันหรอกนะ หยุด! 427 00:23:28,708 --> 00:23:30,375 - ก็ได้! - ดี ถอยออกไป! 428 00:23:30,458 --> 00:23:31,291 นั่นอะไร 429 00:23:32,041 --> 00:23:33,583 เอากระบองตีเขาเลย! 430 00:23:34,666 --> 00:23:36,083 ออกไปจากที่นี่ซะ! 431 00:23:37,500 --> 00:23:38,416 ถอยออกไป! 432 00:23:38,500 --> 00:23:41,125 - นิ้ว! - นิ้ว! โอเค 433 00:23:41,208 --> 00:23:42,250 เขาไปละ 434 00:23:44,416 --> 00:23:47,375 ผมคิดว่าผมเริ่มจะอินบทบาทวันโลกแตกซะแล้ว 435 00:23:47,458 --> 00:23:51,500 แต่ดูเหมือนการแสดงสดของผม จะดูกระตือรืนร้นเกินไปสำหรับผู้เตรียมพร้อม 436 00:23:51,583 --> 00:23:55,125 และถ้าคุณเผลอยิงเขาตอนเขาวิ่งหนี ตำรวจได้แห่กันมาแน่ๆ 437 00:23:55,583 --> 00:23:58,583 แล้วคุณพูดว่า "ก็เขาทำร้ายผมก่อน" แล้วทำไมเขาโดนยิงคืนล่ะ 438 00:23:59,416 --> 00:24:02,375 ถ้าผมเป็นกองหนุน ผมว่าผมคงจะยิงคุณ 439 00:24:04,000 --> 00:24:06,916 - เพื่อป้องกันไม่ให้คุณยิงเจย์! - ใช่ เพราะผมเป็นตัวอันตราย 440 00:24:07,000 --> 00:24:07,833 คือคุณ... 441 00:24:07,916 --> 00:24:09,250 - ทำเกินไปหน่อย - คุณดุดัน 442 00:24:09,791 --> 00:24:10,958 เอาล่ะ ผมได้บทเรียนแล้ว 443 00:24:11,291 --> 00:24:14,166 มันเป็นความตื่นตระหนกที่ดำดิ่ง มันคือวันสิ้นโลก 444 00:24:14,250 --> 00:24:15,750 เรื่องบ้าๆ กำลังเกิดขึ้น 445 00:24:15,833 --> 00:24:18,208 ใช่ มันซับซ้อนนะครับ มันไม่ง่ายอย่างที่คุณคิด 446 00:24:21,500 --> 00:24:25,500 คืนนั้นระหว่างสรุปผลงานรอบกองไฟ ในสวนหลังบ้านของเจย์ 447 00:24:26,041 --> 00:24:30,166 ผมสงสัยว่าความหลงใหลของเจย์ ในการเตรียมพร้อมเหล่านี้มันคุ้มแรงหรือเปล่า 448 00:24:30,250 --> 00:24:32,583 คุณเคยคิดไหมตอนที่คุณนั่งรอบๆ กองไฟ... 449 00:24:33,208 --> 00:24:36,041 แบบว่า บางทีมันอาจไม่ใช่สมรภูมิสิ้นโลก ใหญ่หลวงอะไรแบบนั้น 450 00:24:36,125 --> 00:24:40,416 และไม่มีพระเจ้า ฉันไม่เห็นต้องพะวงเรื่อง เตรียมพร้อม ฉันควรสนุกกับชีวิต 451 00:24:40,916 --> 00:24:43,375 ถามว่าผมมีข้อสงสัยเกี่ยวกับสิ่งพวกนั้น 452 00:24:43,708 --> 00:24:45,250 หรือความศรัทธาหรือเปล่า ไม่ครับ 453 00:24:45,833 --> 00:24:48,458 หรือว่าผมมีชีวิตในยุคสิ้นสูญหรือเปล่า 454 00:24:48,791 --> 00:24:50,208 ก็อาจจะไม่ หรือว่าผมไม่... 455 00:24:50,458 --> 00:24:53,625 หรือถ้าแบบว่าผมอยู่จนอายุ 99 ปี 456 00:24:54,083 --> 00:24:56,750 และมีอุปกรณ์พวกนี้ แต่มันนานจนใช้งานไม่ได้ 457 00:24:57,083 --> 00:25:00,541 ผมก็โอเคนะ ถ้าผมอยู่จนถึงวันสิ้นโลก และไม่ได้ใช้ของพวกนี้ มันก็แจ๋ว 458 00:25:01,000 --> 00:25:01,833 อุ๊ย แป๊บนะครับ เกิดอะไรขึ้นครับ 459 00:25:03,291 --> 00:25:04,958 แม่ง มันเกิดขึ้นแล้ว! 460 00:25:05,416 --> 00:25:09,333 - โอ้ พระเจ้า... - สัญญาณมาแล้ว! 461 00:25:11,875 --> 00:25:12,875 แจ่มจริง 462 00:25:14,000 --> 00:25:16,875 เอาล่ะ พระเจ้าทรงมีอารมณ์ขัน ก็ไม่รู้สินะ 463 00:25:16,958 --> 00:25:17,875 สนามหญ้าไฟไหม้ 464 00:25:18,708 --> 00:25:21,750 ที่จริงผมมีช่วงเวลาดีๆ กับเพื่อนกลุ่มนี้ 465 00:25:22,041 --> 00:25:23,875 แต่ไม่แน่ใจว่าผมเหมาะกับ ภารกิจนี้รึเปล่า 466 00:25:24,541 --> 00:25:27,333 มันไม่ใช่สิ่งที่ผมอยากทำช่วงสุดสัปดาห์ 467 00:25:28,000 --> 00:25:31,750 และพวกเขาก็ไม่ได้ทำให้ผมเชื่อจริงๆ ว่า วันสิ้นโลกกำลังมาถึงจริงๆ 468 00:25:31,833 --> 00:25:32,750 ขอบคุณครับผม 469 00:25:32,833 --> 00:25:36,458 แต่ถ้าพวกเขาคิดถูก ผมก็พอมองออก ว่าผมจะเอาตัวรอดได้นานแค่ไหน 470 00:25:36,541 --> 00:25:38,250 แต่ดูแล้วคงไม่สวยเท่าไหร่ 471 00:25:38,791 --> 00:25:40,333 การเตรียมพร้อมเป็นภารกิจจริงจัง 472 00:25:40,416 --> 00:25:42,083 และต้องทุ่มเทอย่างสูง 473 00:25:42,541 --> 00:25:43,541 ดูอย่างโนอาห์สิ 474 00:25:43,625 --> 00:25:44,458 เอเมน 475 00:25:47,875 --> 00:25:51,500 สำหรับจุดหมายปลายทางสุดท้าย ผมมุ่งหน้าไปทางใต้สู่เทนเนสซี่ 476 00:25:55,041 --> 00:25:57,458 ซัมเมอร์ทาวน์เป็นเมืองชนบทแสนเหงา 477 00:25:57,541 --> 00:26:00,708 แต่ปีก่อนมันกลายเป็นเมืองท่องเที่ยว บนแผนที่นักเที่ยวสายมืด 478 00:26:01,208 --> 00:26:04,875 เมื่อเมืองๆ นี้ตื่นขึ้นท่ามกลางเสียงกรีดร้อง ชวนขนพองสยองเกล้า 479 00:26:06,625 --> 00:26:10,791 ฉันทำไม่ได้! 480 00:26:11,666 --> 00:26:13,791 ฉันอยากไปจากที่นี่! 481 00:26:13,875 --> 00:26:18,416 เมืองๆ นี้เป็นที่ตั้งของบ้านสยองขวัญ อันลือลั่นและสยดสยองที่สุดในโลก 482 00:26:18,500 --> 00:26:19,875 บ้านแม็คเคมีย์ 483 00:26:20,708 --> 00:26:22,250 วิดีโอในโลกออนไลน์ช่างโหดเหี้ยม 484 00:26:25,916 --> 00:26:29,166 คุณไม่อยากทำสิ่งนี้หรอก 485 00:26:34,208 --> 00:26:39,125 นี่คือแหล่งท่องเที่ยวที่ผู้คนแห่กันมา เพื่อต้องการถูกทรมานและข่มขวัญ 486 00:26:39,625 --> 00:26:40,791 เพียงเพื่อความสนุกล้วนๆ 487 00:26:43,833 --> 00:26:47,541 หากนักเที่ยวสายมืดอยากมีประสบการณ์ วันหยุดสุดสัปดาห์ชนิดสุดเหวี่ยง 488 00:26:47,625 --> 00:26:50,208 รัส แม็คเคมีย์คือชายที่พร้อมเนรมิตรมันให้คุณ 489 00:26:50,750 --> 00:26:53,166 แต่เขาเป็นนักแสดงโชว์หรือว่าคนโรคจิตกันแน่ 490 00:26:53,583 --> 00:26:55,791 และทำไมใครๆ ถึงอยากลองอะไรแบบนี้ 491 00:26:56,458 --> 00:26:57,666 ไม่ว่าคำตอบจะคืออะไร 492 00:26:58,000 --> 00:27:02,208 มีรายงานว่าคนกว่า 24,000 คน ได้ลงชื่อเข้าคิวไว้แล้ว 493 00:27:02,958 --> 00:27:05,833 คุณมาถึงจุดหมายปลายทาง ซึ่งอยู่ทางซ้ายมือ 494 00:27:06,416 --> 00:27:09,958 ผมจัดแจงนัดพบรัสกับฮอลลี่ แฟนของเขา ที่บ้าน 495 00:27:10,500 --> 00:27:14,916 ผมยิ่งกว่าประหม่าและกังวลว่าทุกอย่าง ที่ได้ยินได้ฟังมาจะเป็นเรื่องจริง 496 00:27:15,333 --> 00:27:16,708 - รัส! - เป็นยังไงบ้างครับ 497 00:27:16,791 --> 00:27:18,000 - เดวิดครับ - เดวิดเหรอ 498 00:27:18,083 --> 00:27:21,041 - ยินดีที่ได้เจอ - ผมหวังว่าจะได้พาคุณเข้าชมบ้าน 499 00:27:21,125 --> 00:27:24,333 - ผมกลัวคุณน่ะครับ - ก็ควรเป็นงั้น 500 00:27:24,416 --> 00:27:27,375 ผมจำได้ตอนดูวิดีโอของคุณ อาจจะสิบปีมาแล้ว 501 00:27:27,750 --> 00:27:29,500 และมันเป็นสถานที่ที่คุณสามารถไปได้ 502 00:27:29,583 --> 00:27:33,875 และในนั้นแบบว่า...คือจะมีผู้ชายทรมานคุณ แล้วดูสินี่คุณตัวเป็นๆ 503 00:27:33,958 --> 00:27:36,958 มีทางเดียวที่จะรู้ เดวิด คือคุณต้องลองเข้าไปเอง 504 00:27:37,041 --> 00:27:38,916 ผมไม่อยากอยู่ตามลำพังกับคุณ! 505 00:27:39,333 --> 00:27:42,083 ขณะที่ผมเกลียดความคิดที่จะโดนทรมาน 506 00:27:42,166 --> 00:27:46,875 กลับมีบางอย่างน่าดึงดูดอย่างประหลาด เกี่ยวกับสิ่งที่ฟังดูน่าอันตราย 507 00:27:47,500 --> 00:27:52,166 การย้ายมาอยู่ซัมเมอร์ทาวน์เมื่อเร็วๆ นี้ของรัส เดาไม่ยากว่าไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร่ 508 00:27:52,250 --> 00:27:54,541 เขาโดนหมายให้หยุดและยกเลิกกิจกรรมทั้งหมด 509 00:27:54,625 --> 00:27:58,083 - เราไปดูสิ่งที่พวกเขากล่าวหาผมกันดีกว่า - อ่อเยี่ยม! 510 00:27:58,166 --> 00:28:00,958 "มีคนถูกมัดและผูกไว้หลังรถบรรทุก 511 00:28:01,041 --> 00:28:05,083 ในสถานการณ์ที่คล้ายการลักพาตัว ทรมานและพยายามฆ่า 512 00:28:05,458 --> 00:28:08,708 จากนั้นเธอก็กรีดร้องตอนที่เสียง คล้ายเลื่อยไฟฟ้าดังขึ้น เพื่อขู่ให้เหมือนว่าเป็นเหตุการณ์ ฆ่าหั่นศพจริงๆ 513 00:28:12,125 --> 00:28:14,833 - ข้อกล่าวหาพวกนี้รุนแรงนะครับ - ใช่! 514 00:28:14,916 --> 00:28:17,208 พวกเขาคิดว่ามีฆาตกรจริงๆ อยู่ในย่านนี้ 515 00:28:17,291 --> 00:28:18,833 - คงงั้น - ทำเหมือนเราเป็นโรคจิต 516 00:28:18,916 --> 00:28:21,750 - แต่คุณก็พอดูออกว่ามันมาจากไหน - ติดเรตพีจี 13 เด็กอายุเกิน 13 ดูได้ 517 00:28:22,000 --> 00:28:23,250 แต่มันก็ยังรุนแรงอยู่ดี 518 00:28:23,333 --> 00:28:25,666 - ก็เพราะมันเป็นเกมทางจิต - คุณอยากทำคนสติแตก 519 00:28:25,750 --> 00:28:29,375 ผมสามารถทำให้พวกเขาสิ่งที่อยากเชื่อ นั่นล่ะคือสิ่งสำคัญ 520 00:28:29,458 --> 00:28:30,875 คุณเรียนรู้เรื่องพวกนี้มาจากไหน 521 00:28:30,958 --> 00:28:33,625 คือ การอยู่ในกองทัพมา 23 ปี ช่วยผมได้มาก 522 00:28:33,916 --> 00:28:36,916 งั้นคุณก็เรียนวิธีสอบสวนคน คุณเรียน... 523 00:28:37,000 --> 00:28:39,083 - วิธีชอนไชเข้าไปในหัวพวกเขา - ควบคุมจิตใจ 524 00:28:39,583 --> 00:28:44,416 รัสกับฮอลลี่ยอมรับว่าใช้วิธีสะกดจิต เพื่อเร่งเร้าประสบการณ์ให้ตื่นเต้นขึ้น 525 00:28:44,916 --> 00:28:47,166 แต่เขาก็ไม่กลัวถ้ามันต้องมีเรื่องเจ็บตัว เข้ามาเกี่ยวบ้าง 526 00:28:47,708 --> 00:28:50,666 เพราะงั้นคุณคุณอาจโดนบาด ฟกช้ำ เคล็ดขัดยอก 527 00:28:51,041 --> 00:28:53,583 อาจถึงขั้นกระดูกหัก หรือตายได้ อาจเกิดขึ้นก็ได้ 528 00:28:54,000 --> 00:28:55,958 นั่นแหละผมถึงไม่อยากเอาด้วย 529 00:28:56,041 --> 00:28:57,791 - โอกาสที่ผมต้องเสี่ยงอะไรแบบนั้น - แต่... 530 00:28:57,875 --> 00:28:59,833 สิบหกปีที่ผมทำอะไรที่สุดโต่งแบบนี้ 531 00:28:59,916 --> 00:29:01,625 ผมเคยทำใครตายไหม เปล่าเลย 532 00:29:01,958 --> 00:29:03,291 คุณเคยหัวใจวาย 533 00:29:03,958 --> 00:29:06,791 - ใช่ เราเคย - คุณไม่ตายหรอกค่ะ แต่... 534 00:29:07,250 --> 00:29:11,125 ความสนุกส่วนหนึ่งก็คือช่วงเวลา ที่คุณรู้สึกเหมือนอาจจะตายจริงๆ 535 00:29:11,208 --> 00:29:13,625 - นั้นล่ะหวาดเสียวสุด - นี่คือสิ่งที่คุณตามหาใช่ไหม 536 00:29:13,708 --> 00:29:14,625 ค่ะ ค่ะ ก็นะ... 537 00:29:14,708 --> 00:29:17,416 และมันก็เป็นสาเหตุที่หลายๆ คนมาที่นี่ เพื่อตามหา 538 00:29:17,750 --> 00:29:20,250 พวกเขาเป็นพวกเสพติดอะดรีนาลีน ของโลกใบนี้ 539 00:29:20,333 --> 00:29:22,416 คนที่ไม่สามารถหาความกลัวได้จากที่อื่น 540 00:29:23,041 --> 00:29:26,625 - คุณว่าผมจะทนได้นานแค่ไหน - น่าจะ 25 หรือ 30 หรืออาจจะ 20 วินาที 541 00:29:29,041 --> 00:29:31,375 - ผมเชื่อคุณไม่ได้ - ผมรู้! คุณเชื่อผมไม่ได้หรอก 542 00:29:31,458 --> 00:29:33,416 - คุณก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง - ผมเป็นศิลปินลวงโลก 543 00:29:33,875 --> 00:29:36,375 ผู้สามารถทำตามสัญญาทุกอย่าง ที่พูดไว้ 544 00:29:36,458 --> 00:29:38,833 โอ้ พระเจ้า ผมไปดีกว่า 545 00:29:39,333 --> 00:29:41,666 อย่ากลับมาล่ะ เดินไปเลย เดินต่อไป 546 00:29:42,083 --> 00:29:44,375 ผมชอบคุณนะรัส คุณมันน่ากลัวดี 547 00:29:45,833 --> 00:29:48,333 วิดีโอออนไลน์น่าสะพรึงกลัว 548 00:29:49,000 --> 00:29:52,500 แต่หลังจากได้เจอกับรัส ผมก็ยังไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงทำอย่างที่ทำ 549 00:29:53,083 --> 00:29:56,916 เขาเป็นผู้ชายที่แค่ทำงานของเขา หรือว่าเป็นโรคจิตกันแน่ 550 00:30:00,291 --> 00:30:02,208 ผมอยากเจอเหยื่อรายต่อไปของรัส 551 00:30:02,291 --> 00:30:04,291 จะค้นหาว่าทำไมพวกเขาถึงอยากทำอะไรแบบนี้ 552 00:30:05,083 --> 00:30:07,666 - ว่าไง! หวัดดี เดวิด! - สบายดีไหมครับ 553 00:30:07,750 --> 00:30:11,666 นิค นิวแมนเป็นคุณพ่อวัย 53 ปี จากเมมฟิส เทนเนสซี่ 554 00:30:12,125 --> 00:30:14,458 เขาเป็นหัวหน้ากรมการประปาท้องถิ่น 555 00:30:14,833 --> 00:30:18,291 แต่ในอดีต เขาเคยว่ายน้ำกับฉลาม และลงแข่งไตรกีฬาไอร่อน แมน 556 00:30:18,708 --> 00:30:21,250 เป็นคนเสพติดอะดรีนาลีนที่เฝ้ามองหา ความตื่นเต้นครั้งต่อไป 557 00:30:22,000 --> 00:30:25,500 เขาโชว์ให้ผมดูทุกอย่าง ที่มีคนบอกให้เขาเอาติดตัวไปที่ห้องทรมาน 558 00:30:25,583 --> 00:30:29,708 ผมจะแต่งตัวเป็นฉลามเพราะเขาบอกว่า มันทำให้วิดีโอออกมาดูดีขึ้น 559 00:30:29,791 --> 00:30:31,791 - ถ้าคุณใส่ชุดตัวเดียว - เขาบอกงั้น 560 00:30:31,875 --> 00:30:34,958 - คุณมีอาหารสุนัขไหม - รัสเป็นคนรักสุนัขตัวยง 561 00:30:35,041 --> 00:30:37,625 - ผมก็เลยเตรียมอาหารสุนัขไว้ - เขาให้คุณจ่ายแค่นี้เหรอ 562 00:30:37,708 --> 00:30:39,000 อาหารหมาเนี่ยนะ 563 00:30:39,083 --> 00:30:42,250 คือคุณสามารถบริจาคเป็นเงินได้ด้วย ซึงแน่นอนว่าผมจะจ่ายเงิน 564 00:30:43,041 --> 00:30:46,416 น่าฉงนที่รัสไม่คิดเงินสำหรับบริการของเขา 565 00:30:47,208 --> 00:30:49,666 บริจาคอาหารสุนัขคือทั้งหมดที่เขาเรียกร้อง 566 00:30:50,125 --> 00:30:51,000 ที่คุณต้องมี 567 00:30:51,083 --> 00:30:55,208 คือใบรับรองแพทย์ และใบประเมินทางจิตวิทยา 568 00:30:55,291 --> 00:30:58,166 "เขาเป็นผู้มีสภาพร่างกายและจิตใจปกติ" ยินดีด้วย 569 00:30:58,250 --> 00:31:02,875 "เขาปราศจากข้อจำกัดใดๆ ที่จะเข้าร่วม กิจกรรมในบ้านหลอนแม็คเคมีย์" 570 00:31:04,166 --> 00:31:08,500 ภรรยาของนิคกับลูกชายวัยรุ่นสองคน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาตกลงใจจะทำอะไร 571 00:31:08,583 --> 00:31:10,208 แม็คเคมีย์ มาเนอร์ 572 00:31:10,541 --> 00:31:15,083 วิดีโอนี้ถ่ายเมื่อห้าปีก่อนตอนบ้านหลอน ยังอยู่ในซาน ดิเอโก้ 573 00:31:15,583 --> 00:31:18,333 เห็นชัดว่าอะไรๆ ดูเหมือนจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ นับตั้งแต่นั้นมา 574 00:31:18,416 --> 00:31:19,458 คนบ้ากันไปหมด 575 00:31:19,541 --> 00:31:20,458 เหมือนพ่อคุณ 576 00:31:24,166 --> 00:31:28,000 แม้ว่าจะมีปฏิกิริยาอย่างไรก็ตาม คาเรนรู้ดีว่าไม่มีทางหยุดนิคได้ 577 00:31:28,625 --> 00:31:31,916 ถ้าเขาอยากทำ เขาก็จะทำจนได้ ฉันพูดว่า "คุณไม่รู้จักผู้ชายคนนั้นด้วยซ้ำ! 578 00:31:32,000 --> 00:31:35,750 คุณไม่รู้จักคนพวกนี้ คุณไม่รู้เลย... ว่าคุณกำลังเดินไปเจออะไร" 579 00:31:36,291 --> 00:31:37,416 เขาบอกว่าเขาจะโอเค 580 00:31:39,875 --> 00:31:41,875 วันแห่งการทรมานก็มาถึง 581 00:31:41,958 --> 00:31:46,000 รัสจัดแจงให้เราไปพบเขาในสวน เพื่อเตรียมขั้นตอนแรก 582 00:31:46,083 --> 00:31:49,625 บางอย่างที่เรียกว่าพิธีสละสิทธิ์ และผมมีเซอร์ไพรส์ให้นิคด้วย 583 00:31:50,208 --> 00:31:51,625 - เอาชุดตัวเดียวมาไหม - พร้อม 584 00:31:52,083 --> 00:31:55,500 ผมจะเข้าไปและ... ลองดูสักหน่อย 585 00:31:55,583 --> 00:31:56,791 เจ๋งพวก! 586 00:31:57,958 --> 00:32:00,333 - ผมจะไปเอาชุดตัวเดียวของผม - คุณมีด้วยเหรอ 587 00:32:00,416 --> 00:32:02,708 - ครับ เป็นชุดหมาเก่าๆ...ประมาณนั้น 588 00:32:02,791 --> 00:32:03,916 เยี่ยมไปเลย 589 00:32:05,041 --> 00:32:07,166 ไม่นานฮอลลี่กับรัสก็มาสมทบ 590 00:32:07,250 --> 00:32:10,041 และผมก็เสียใจทันทีที่ตัดสินใจ เข้าไปในบ้านหลอน 591 00:32:11,083 --> 00:32:14,125 เขาเตือนเราว่าพิธีสละสิทธิ์ ใช้เวลาห้าชั่วโมง 592 00:32:14,208 --> 00:32:16,625 แต่อย่างแรกคือต้องแจ้งตำรวจท้องที่ก่อน 593 00:32:17,375 --> 00:32:19,625 หวัดดี คือผมโทรมาบอกพวกคุณว่า 594 00:32:20,041 --> 00:32:22,708 เราจะจัดโชว์วันนี้ 595 00:32:22,791 --> 00:32:25,291 เพราะงั้นถ้าคุณได้รับสายแปลกๆ 596 00:32:25,375 --> 00:32:29,291 ก็ขอให้รู้ว่ามันไม่จริง ฉะนั้นได้โปรดอย่ายิงผมนะครับ! 597 00:32:29,416 --> 00:32:30,666 เดี๋ยวบอกเพื่อนตำรวจให้ 598 00:32:31,500 --> 00:32:34,750 เอกสารสละสิทธิ์ยาว 45 หน้า 599 00:32:34,833 --> 00:32:38,666 คุณต้องอ่านทุกข้อพร้อมๆ กัน 600 00:32:38,750 --> 00:32:41,291 "ผู้เข้าร่วมยินยอมและเข้าใจ..." 601 00:32:41,416 --> 00:32:44,416 ขณะที่เอกสารสละสิทธิ์มีจุดประสงค์ สละความรับผิดชอบใดๆ 602 00:32:44,500 --> 00:32:47,416 ต่ออันตรายทั้งทางกายและจิตใจ ที่กระทำโดยรัส 603 00:32:47,916 --> 00:32:51,625 ผมกลับรู้สึกว่ามันเป็นแค่ส่วนหนึ่ง ของประสบการณ์โดนทรมาน 604 00:32:51,708 --> 00:32:53,583 เดวิด คืนนี้คุณโดนจัดหนักเจ็บแน่ 605 00:32:53,666 --> 00:32:56,000 คุณจะโดนกดน้ำ คุณจะโดนฝัง 606 00:32:56,083 --> 00:32:59,750 แต่ที่จริงผมไม่ได้มาเพื่อทำร้ายคุณ แม้ว่าที่จริงผมจะทำร้ายคุณก็ตาม 607 00:32:59,833 --> 00:33:04,291 และคุณต้องเข้าใจว่าผมไม่ได้ตอแหลคุณเลย โอเคไหม 608 00:33:04,833 --> 00:33:06,833 "...ต้องรับทราบวิธีหนี..." 609 00:33:06,916 --> 00:33:09,583 เวลาผ่านไปชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า 610 00:33:09,666 --> 00:33:12,291 จนผมเริ่มสูญเสียการรับรู้ ว่าอะไรคือเรื่องจริง 611 00:33:12,750 --> 00:33:15,583 ในอดีค ไม่มีรหัสคำพูดปลอดภัย 612 00:33:15,666 --> 00:33:18,583 แต่อาจเพราะได้รับคำร้องเรียน จากผู้เข้าร่วมที่ผ่านๆ มา 613 00:33:18,666 --> 00:33:19,958 รัสเลยยอมตาม 614 00:33:20,041 --> 00:33:22,166 - แต่คุณต้อง... - ผมว่าคุณแค่พูดหลอกให้เรากลัว 615 00:33:22,250 --> 00:33:23,166 ผมก็คิดงั้น 616 00:33:23,250 --> 00:33:24,666 ผมแค่หยอกคุณเล่น เดวิด 617 00:33:26,041 --> 00:33:30,166 นี่คือสิ่งที่เราจะทำ เดวิด คุณพูดอะไรกับนิคที่มันน่าอายดูหน่อย 618 00:33:30,250 --> 00:33:31,625 ผมชื่อนิค 619 00:33:31,708 --> 00:33:32,875 ผมคิดไปเองว่าตัวเองอึด 620 00:33:33,750 --> 00:33:35,500 เขากระแนะกระแหนความอึดคุณน่ะ! 621 00:33:35,916 --> 00:33:38,916 แต่ที่จริงผมขี้ขลาดกว่าเดวิดซะอีก 622 00:33:39,000 --> 00:33:40,291 โอ้ พระเจ้า! 623 00:33:40,583 --> 00:33:43,000 ที่เยี่ยมคือแม้ว่าผมจะหางจุกตูดต่อหน้าคุณ 624 00:33:43,083 --> 00:33:45,916 คุณจะยังต้องพูดสิ่งนี้ ซึ่งมันจะทำให้ผมพอใจมาก 625 00:33:46,000 --> 00:33:47,416 - เขาป่าเถื่อนนะว่าไหม - ใช่ 626 00:33:47,916 --> 00:33:50,500 ได้เวลาเซ็นชื่อในวรรคสุดท้าย 627 00:33:50,875 --> 00:33:54,333 รู้สึกโง่ที่ยอมอนุญาตให้รัส เพิกเฉยต่อรหัสคำพูดปลอดภัย 628 00:33:54,416 --> 00:33:56,500 ให้ตระหนักถึงความจริงที่ว่า คุณจะไม่ตาย 629 00:33:56,791 --> 00:33:59,083 แต่มันจะเป็นอะไรที่ก้ำกึ่งระหว่าง ความเป็นและความตาย 630 00:33:59,166 --> 00:34:01,083 มีปัญหาอยู่บ้าง มีบ้าง 631 00:34:01,166 --> 00:34:02,958 - โอเค เป็นไงเป็นกัน - เยี่ยมมากเพื่อน 632 00:34:03,958 --> 00:34:06,125 คุณจะได้แจ็คเก็ตคนบ้าคนละชุด 633 00:34:06,583 --> 00:34:10,208 ตอนนี้ หลังความประหลาดทั้งมวลจบลง อะไรๆ ก็เริ่มจริงจังมากขึ้น 634 00:34:10,291 --> 00:34:13,500 - เป็นการใช้เวลายามค่ำที่ก็ดูปกติทั่วไป - อ๋อเหรอ 635 00:34:13,791 --> 00:34:14,958 นั่นผ้าอ้อมผู้ใหญ่หรือเปล่า 636 00:34:15,958 --> 00:34:19,166 - ผมว่าก็แค่ทำให้อับอายเฉยๆ - ไม่นะ 637 00:34:19,541 --> 00:34:21,333 เพอร์เฟ็ค เอาล่ะมันจะอยู่ในปากแบบนี้ 638 00:34:22,583 --> 00:34:25,000 คุณยังไม่รู้สึกอะไรหรอก สบายๆ 639 00:34:25,083 --> 00:34:29,208 ผมเริ่มไม่รับรู้แล้วว่าอะไรเกิดขึ้นบ้าง และเริ่มหวาดผวาขึ้นนิดหน่อย 640 00:34:29,291 --> 00:34:31,416 - พระเจ้า - พระเจ้าไม่มีส่วนรู้เห็นด้วยหรอก 641 00:34:31,500 --> 00:34:32,416 เอาล่ะนะ 642 00:34:32,500 --> 00:34:34,666 รัสเริ่มโชว์แล้ว 643 00:34:34,750 --> 00:34:38,166 พูดว่า "ผมชื่อเดวิด และผมเป็นเด็กน้อย" พูดสิ 644 00:34:38,250 --> 00:34:40,333 - พูดสิ! - ผมชื่อเดวิดและผมเป็นเด็กน้อย 645 00:34:40,416 --> 00:34:41,458 อย่าหยุด 646 00:34:43,041 --> 00:34:44,958 มันเริ่มไม่ตลกแล้ว 647 00:34:45,041 --> 00:34:47,416 กูไม่ได้บอกให้นั่ง มึงทำอะไรน่ะ 648 00:34:47,500 --> 00:34:50,000 - กูว่ามึงหัวเราะเยาะกู เดวิด - เปล่า 649 00:34:50,083 --> 00:34:53,583 - รัสมันก็แค่ไอ้ตัวตลกงี่เง่า ใช่ไหม - คุณไม่ใช่ตัวตลก 650 00:34:53,666 --> 00:34:57,250 หัวเราะใส่หน้าไอ้รัสมันเลยใช่ไหม จะเอายังงี๊ใช่ไหม กูรู้นะมึงทำอะไร 651 00:34:57,333 --> 00:35:00,041 - พวกเราสนุกกันแน่คืนนี้ - มันน่ากลัว 652 00:35:00,125 --> 00:35:03,333 น่ากลัวเหรอวะ มึงยังไม่รู้หรอกว่าความน่ากลัวคืออะไร 653 00:35:03,833 --> 00:35:06,875 มึงทำแจ็คเก็ตคนบ้าของกูขาดเหรอ อ้วนเหรอมึง ห๊ะ 654 00:35:07,250 --> 00:35:08,666 เขาเตรียมหูฟังมาด้วย 655 00:35:08,750 --> 00:35:12,250 รัสบังคับให้ผมฟังเสียงเทป เป็นเสียงดัดของเขา 656 00:35:12,333 --> 00:35:15,416 ต้อนรับเข้าสู่บ้านแม็คเคมีย์ 657 00:35:16,000 --> 00:35:19,500 - ลงมือกันเลยเถอะ - ผมไม่ชอบแบบนี้เลย 658 00:35:19,583 --> 00:35:22,666 - ถ้าผมอยากหยุดตอนนี้... - เลิกบ่นได้แล้ว เดวิด 659 00:35:22,750 --> 00:35:25,541 - เข้าใจไหม มึงยังไม่ได้ทำอะไรเลย - ได้ โอเค 660 00:35:25,625 --> 00:35:28,250 ไม่มีใครช่วยแก 661 00:35:28,625 --> 00:35:31,083 ไม่มีใครได้ยินแก 662 00:35:31,583 --> 00:35:34,750 ตอนเราเตรียมจะเข้าไปในบ้านหลอน ผมก็สติแตกไปก่อนแล้ว 663 00:35:35,208 --> 00:35:37,833 มันอาจเป็นเพราะเสียงในเทป หรือการโดนทารุณหลายชั่วโมง 664 00:35:38,375 --> 00:35:40,375 แต่ผมไม่คิดว่าผมจะไปต่อไหว 665 00:35:40,458 --> 00:35:42,500 มึงจะยอมแพ้ตอนนี้ไม่ได้ ไม่เด็ดขาด 666 00:35:42,583 --> 00:35:44,250 - ผมว่า - อะไร เดวิด 667 00:35:44,333 --> 00:35:45,708 - ผมว่าผมถอนตัว - ไม่มีทาง 668 00:35:45,791 --> 00:35:47,666 - พูดจริงเหรอ - ใช่ ผมว่าผมถอนตัว 669 00:35:47,750 --> 00:35:49,083 พูดรหัสปลอดภัยสิ 670 00:35:49,166 --> 00:35:50,708 พูดสิ น่าอายชะมัด 671 00:35:50,791 --> 00:35:54,625 ผมไม่ชอบแบบนี้เลย สถานการณ์มันเลวร้ายมาก ผมไม่ชอบเลย 672 00:35:54,708 --> 00:35:57,833 - พูดสิ - ผมเดวิดและผมมาจากนิวซีแลนด์ 673 00:35:57,916 --> 00:36:00,333 ผมมันใจเสาะเกินไปที่จะท้ากับ บ้านแม็คเคมีย์ 674 00:36:00,875 --> 00:36:02,875 - และผมขอถอนตัว - และผมขอถอนตัว 675 00:36:04,166 --> 00:36:06,416 - ขอโทษด้วยครับ - เอาล่ะ คุณไม่เป็นไร 676 00:36:06,500 --> 00:36:08,500 คุณปลอดภัยดี อย่าห่วงอะไรไปเลย 677 00:36:08,875 --> 00:36:10,916 มันไม่มีอะไรหรอก มันแบบว่าก็ดี 678 00:36:11,000 --> 00:36:13,750 - คุณคิดยังไง - ผมไม่เข้าใจคนที่มาที่นี่ 679 00:36:13,833 --> 00:36:16,708 - คุณกำลังใช้อารมณ์ - ใช่ ผมใช้อารมณ์ มันพิลึก 680 00:36:16,791 --> 00:36:18,041 - มันแปลกใช่ไหมล่ะ - ใช่ 681 00:36:19,041 --> 00:36:21,416 โล่งใจโคตรที่ถูกปล่อยออกมา 682 00:36:21,916 --> 00:36:24,625 ผมกลัวขีดสุด ไม่แม้แต่จะตั้งสติคิดอะไรได้ 683 00:36:25,125 --> 00:36:27,500 เทคนิคของรัสมันได้ผลอย่างน่ากลัว 684 00:36:28,083 --> 00:36:30,083 ถึงจะเป็นการลองช่วงสั้นๆ 685 00:36:32,791 --> 00:36:34,500 ส่วนนิคก็คงต้องเล่นต่อไป 686 00:36:35,291 --> 00:36:38,583 - ทุกอย่างโอเคไหม - ที่ด้านหลังพวกเราโอเคดี 687 00:36:40,583 --> 00:36:44,541 เมื่อขับรถกลับไปที่บ้านหลอน เขาก็ถูกเอาตัวไปที่โรงนา 688 00:36:44,625 --> 00:36:45,458 ถอยไป! 689 00:36:46,625 --> 00:36:48,416 เราถูกห้ามไม่ให้เอากล้องติดตามเข้าไป 690 00:36:48,500 --> 00:36:50,875 และในบ้านหลังนั้น ผมไม่รู้เลยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกับนิค 691 00:36:51,416 --> 00:36:53,958 แต่จากที่พวกเราเห็นผ่านกล้องของรัส 692 00:36:54,041 --> 00:36:56,708 นิคกำลังเผชิญการถูกทารุณ ที่โหดเหี้ยมขึ้นไปอีกขั้น 693 00:36:58,958 --> 00:37:01,791 เขาถูกกดอย่างรุนแรง ลงในน้ำเย็น 694 00:37:03,666 --> 00:37:05,000 เงียบ 695 00:37:05,750 --> 00:37:08,166 มึงกลั้นหายใจ 30 วินาที ไม่งั้น... 696 00:37:12,083 --> 00:37:14,708 เพิ่ง 20 วินาทีเอง แค่ 25 วินาที 697 00:37:19,958 --> 00:37:22,125 - ยี่สิบห้า - ยัง 25 อยู่ 698 00:37:22,666 --> 00:37:24,750 - มึงทำอะไรของมึง - ผมขอถอนตัว! 699 00:37:25,125 --> 00:37:26,958 - พูดออกมาสิ - ผมนิค นิวแมน 700 00:37:27,041 --> 00:37:28,583 ผมคิดว่าผมอึดกว่านี้ 701 00:37:30,333 --> 00:37:34,250 แต่ผมมันไอ้ขี้ขลาดตัวโต...ขี้ขลาดกว่า...เดวิด 702 00:37:35,708 --> 00:37:37,333 และผมอยากออกจากบ้านแม็คเคมีย์ 703 00:37:39,375 --> 00:37:40,791 - เขาเสร็จแล้ว - เขาเสร็จแล้วเหรอ 704 00:37:40,875 --> 00:37:41,833 - จบแล้ว - ว้าว 705 00:37:42,333 --> 00:37:45,041 นิคทนได้แค่ไม่กี่นาที 706 00:37:46,041 --> 00:37:47,625 - นั่งลง - ค่อยๆ นั่ง อย่างงั้น 707 00:37:47,708 --> 00:37:50,208 ขอโทษทีพวก มันเร็วเกิน 708 00:37:50,291 --> 00:37:52,500 - คุณโอเคไหมนิค เป็นไรไหม - ครับ ผมสบายดี 709 00:37:52,583 --> 00:37:55,041 - เกิดอะไรขึ้นตอนจบ - มันรุนแรง 710 00:37:55,333 --> 00:37:56,958 อย่างที่รัสบอก คุณไม่อยากทำมันหรอก 711 00:37:58,583 --> 00:37:59,625 อย่ามาที่นี่ 712 00:38:01,958 --> 00:38:04,625 นิคเคยตามหาความตื่นเต้นชนิดอะดรีนาลีนสูบฉีด 713 00:38:04,708 --> 00:38:08,625 แต่รัสเน้นความหวาดกลัวที่ดำมืด เสียยิ่งกว่าความกลัวจะบาดเจ็บ 714 00:38:09,083 --> 00:38:11,208 สภาพจิตของคุณคือเป้าหมายของเขา 715 00:38:13,083 --> 00:38:14,416 ผมไม่รู้จะคิดอะไรต่อ 716 00:38:14,500 --> 00:38:17,250 รัสดูแฮปปี้กับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น 717 00:38:17,333 --> 00:38:19,500 มันเลวร้ายอย่างที่เขาว่ากัน 718 00:38:25,583 --> 00:38:28,083 ผมยังไม่รู้เลยว่าอะไรคือแรงบันดาลใจของรัส 719 00:38:28,541 --> 00:38:30,666 ดังนั้นผมจึงตัดสินใจกลับมาอีกในวันต่อมา 720 00:38:31,625 --> 00:38:35,166 ผมจะตัดสินใจเองว่าจะเล่นเกมเล็กๆ นี่กับใคร 721 00:38:35,250 --> 00:38:37,875 จำไว้ว่าพวกคนเลวอย่างพวกแก ไม่ถูกกัน 722 00:38:39,041 --> 00:38:42,083 คู่รักหนุ่มสาว เคเลบกับโซอี้ จากมิสซูรี่ 723 00:38:42,166 --> 00:38:43,625 ก็ยินยอมเข้าร่วมการทารุณ 724 00:38:44,000 --> 00:38:45,458 เอาล่ะ ลาก่อน! 725 00:38:45,541 --> 00:38:47,458 เราขอติดตามขั้นตอนอีกหน่อยไม่ได้เหรอ 726 00:38:48,041 --> 00:38:49,541 ยกเว้นแต่ว่าคุณจะเข้าร่วมอีกครั้ง 727 00:38:50,250 --> 00:38:52,333 - ไม่มีทางเอาด้วย - งั้นก็ออกไปซะ 728 00:38:52,416 --> 00:38:53,500 ไป! 729 00:38:53,583 --> 00:38:55,500 ชิ้ว! ไปหน้าบ้านโน่นเลย 730 00:38:56,291 --> 00:38:57,875 บาย ทุกคน! 731 00:38:59,375 --> 00:39:00,375 เขาไปกันแล้ว 732 00:39:02,083 --> 00:39:04,291 เห็นฉากสุดโหดเหี้ยมอีกฉาก 733 00:39:04,583 --> 00:39:06,666 แต่สองคนนี้อึดได้นานกว่าเรา 734 00:39:06,750 --> 00:39:10,250 - เลือดพุ่งใส่กูเลยเหรอ - โอ้ พระเจ้า... 735 00:39:10,333 --> 00:39:13,416 แต่ไม่กี่ชั่วโมงหลังจากนั้น ความหนาวก็กัดกินโซอี้... 736 00:39:16,916 --> 00:39:17,875 ฉันขอออก 737 00:39:18,708 --> 00:39:19,916 ...จากนั้นก็เคเลบ 738 00:39:20,333 --> 00:39:21,416 พยายามได้ดี 739 00:39:23,750 --> 00:39:24,875 สูดหายใจลึกๆ 740 00:39:25,416 --> 00:39:26,250 เราจบแล้ว 741 00:39:27,125 --> 00:39:28,708 - ดีมาก - ทำได้ดีพวก 742 00:39:29,791 --> 00:39:31,958 มันจบลงแล้ว ได้เวลาอาบน้ำ 743 00:39:32,833 --> 00:39:34,916 รัสเสร็จสิ้นภารกิจสำหรับวันนี้ 744 00:39:35,333 --> 00:39:37,750 นี่ถือเป็นงานประจำของคุณเลย 745 00:39:37,833 --> 00:39:39,625 งานประจำน่ะสิ! น่าตลกชะมัด! 746 00:39:39,708 --> 00:39:43,291 - ไม่มีรายได้จากอย่างอื่นเหรอ - ไม่มี 747 00:39:43,375 --> 00:39:46,583 - คุณไม่ขายวิดีโอให้พวกคลั่งไคล้ทางเพศเหรอ - ไม่ 748 00:39:46,666 --> 00:39:48,250 คลั่งไคล้ทางเพศเหรอ คุณพูดว่าคลั่งไคล้ทางเพศเหรอ 749 00:39:48,333 --> 00:39:52,291 - แต่มันต้องมีรายได้อย่างอื่นบ้างสิน่า - นี่ไม่ใช่เรื่องคลั่งไคล้ทางเพศ 750 00:39:52,375 --> 00:39:54,500 - คุณต้องเข้าใจซะด้วย - ทำไปเพื่อรักงั้นเหรอ 751 00:39:54,583 --> 00:39:58,916 รายได้เดียวที่ผมได้คือ 800 เหรียญต่อเดือน จากเงินเกษียณทหารเรือ 752 00:39:59,000 --> 00:40:02,750 แค่นั้นแหละ 800 เหรียญ ผมใช้ซื้ออาหารหมดในสามวัน 753 00:40:04,083 --> 00:40:06,041 คุณเป็นยังไงบ้าง โซอี้ คุณโกรธผมหรือเปล่า 754 00:40:06,125 --> 00:40:08,916 - ไม่ ฉันไม่โกรธคุณ ฉันหนาวน่ะรัส! - โอเค 755 00:40:09,458 --> 00:40:13,083 คุณพูดตลอดว่ามันเป็นแค่เกม และมันไม่ใช่ของจริง 756 00:40:13,166 --> 00:40:18,000 แต่มันจริงมากเพราะมีคนโดนตีหัว คุณจับคนกดน้ำ 757 00:40:18,083 --> 00:40:18,958 มีเลือดออก... 758 00:40:19,041 --> 00:40:20,958 มันของจริงและคนเจ็บตัวจริงๆ นะรู้ไหม 759 00:40:21,041 --> 00:40:23,375 - ของจริงมันเกิดขึ้นจริง - แต่คุณก็ปลอดภัยจริงๆ นี่ 760 00:40:23,458 --> 00:40:27,625 จุดประสงค์ทั้งหมดคือให้คุณรู้สึกไม่ปลอดภัย ฉันว่ามันได้ผลนะ 761 00:40:28,125 --> 00:40:30,916 คุณคิดว่าอะไรคือความเข้าใจผิด ที่ใหญ่หลวงที่สุด 762 00:40:31,416 --> 00:40:32,833 ที่คนอื่นมีต่อคุณ 763 00:40:34,166 --> 00:40:36,166 ที่ว่าผมเป็น...คนโรคจิต! 764 00:40:36,541 --> 00:40:41,291 ที่ว่าผมเป็นคนบ้าที่สนุกสนาน ที่ได้ทำร้ายคนอื่น! 765 00:40:41,666 --> 00:40:43,750 - นั้นล่ะที่ฉันคิด - นึกออกไหม 766 00:40:43,833 --> 00:40:46,708 ถ้างั้นคุณเป็นใคร ถ้าคุณไม่ใช่คนโรคจิต 767 00:40:47,416 --> 00:40:49,166 ผมเป็นผู้สร้างความบันเทิง 768 00:40:49,625 --> 00:40:52,833 ผมเป็นนักแสดงตลก และนี่มันก็แค่ธุรกิจบันเทิงสำหรับผม 769 00:40:53,375 --> 00:40:56,000 เพื่อที่ผมจะมีช่องว่างเล็กๆ ในโลกใบนี้ 770 00:40:56,083 --> 00:40:58,083 ที่ไม่มีใครเค้าทำกัน 771 00:40:58,166 --> 00:41:00,666 มันก็แค่นั้น ผมรักที่จะสร้างความบันเทิง 772 00:41:02,000 --> 00:41:05,583 เหตุผลเดียวที่ผมคิดออก ว่าทำไมรัสถึงทำแบบนี้ 773 00:41:05,666 --> 00:41:07,458 ก็คือเขาทำมันได้ดีจริงๆ 774 00:41:08,208 --> 00:41:09,958 ผมไม่คิดว่าเขาเป็นโรคจิต 775 00:41:10,458 --> 00:41:13,708 แต่ผมก็ไม่เรียกสิ่งที่เขาทำว่า เป็นความบันเทิงแน่นอน 776 00:41:14,583 --> 00:41:16,291 คุณไม่... 777 00:41:17,500 --> 00:41:18,583 อยากจะทำแบบนี้หรอก