1
00:00:07,133 --> 00:00:09,927
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:12,847 --> 00:00:16,434
‎(คริสตี้กับขบวนพาเหรดของเด็กน้อย)

3
00:00:17,018 --> 00:00:19,479
‎ว่ากันว่าช้างไม่มีวันลืม

4
00:00:19,562 --> 00:00:22,690
‎ฉันไม่รู้ว่าพวกเขารู้ได้ไงในเมื่อช้างพูดไม่ได้

5
00:00:22,774 --> 00:00:26,986
‎ในทางกลับกัน ครอบครัวคุณจำแม่นทุกอย่าง

6
00:00:27,070 --> 00:00:29,822
‎อาการเมารถ ทรงผมสุดเห่ย

7
00:00:29,906 --> 00:00:33,117
‎เวลาที่คุณแกล้งเป็นหมาแล้วกัดบุรุษไปรษณีย์

8
00:00:34,368 --> 00:00:37,830
‎ลูกใส่ชุดนี้ที่สวนซาฟารีที่สวนสนุกซิกซ์แฟล็กส์

9
00:00:37,914 --> 00:00:40,333
‎ตอนชะนีตัวนั้นฉี่ใส่ลูกจากบนหลังคารับแดด

10
00:00:40,416 --> 00:00:43,795
‎- ยังเห็นรอยเปื้อนอยู่เลยเนี่ย
‎- อี๋ แม่เก็บมันไว้ทำไมคะ

11
00:00:43,878 --> 00:00:45,588
‎ก็ไม่ได้เจตนาจะเก็บหรอกนะ

12
00:00:45,671 --> 00:00:48,508
‎ลูกสะสมสิ่งต่างๆ แล้วลูกก็ผูกพันกับมัน

13
00:00:49,258 --> 00:00:52,345
‎- แน่ใจนะคะว่าแม่จะยกมันให้คนอื่น
‎- แน่นอน

14
00:00:52,428 --> 00:00:56,057
‎เราจะไม่ได้ใช้มันอีกแล้ว
‎ดังนั้นเราควรเอาไปให้คนที่เดือดร้อน

15
00:00:56,641 --> 00:00:59,060
‎หลังจากทุกอย่างที่แม่ฉันผ่านมาตลอดทั้งปี

16
00:00:59,143 --> 00:01:01,145
‎ฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องยากที่เธอจะพูด

17
00:01:01,229 --> 00:01:05,066
‎แต่บางครั้งฉันเดาว่า
‎คุณต้องกำจัดของเก่าเพื่อให้มีที่สำหรับของใหม่

18
00:01:05,149 --> 00:01:06,275
‎นิวซีแลนด์

19
00:01:06,359 --> 00:01:09,362
‎รู้ไหมว่าในนิวซีแลนด์มีแกะมากกว่าคน

20
00:01:09,445 --> 00:01:11,989
‎- ใครๆ ก็รู้ค่ะ
‎- จริงเหรอ ทุกคนรู้งั้นเหรอ

21
00:01:12,073 --> 00:01:12,907
‎- ใช่
‎- โอเค

22
00:01:12,990 --> 00:01:15,368
‎แล้วเธอรู้ไหมว่ามีแกะพันธุ์จิ๋ว

23
00:01:15,451 --> 00:01:19,747
‎สายพันธ์ุเฉพาะในนิวซีแลนด์
‎ที่เจาะโพรงบนกำแพงผา

24
00:01:19,831 --> 00:01:24,544
‎และมันเป็นแรงบันดาลใจให้
‎เจ.อาร์.อาร์ โทลคีนให้สร้างโพรงฮอบบิต

25
00:01:25,211 --> 00:01:26,796
‎นั่นไง พวกเธอไม่รู้สินะ

26
00:01:26,879 --> 00:01:29,006
‎พวกเธอไม่มีทางรู้หรอก เพราะอะไรรู้ไหม

27
00:01:29,090 --> 00:01:30,842
‎ฉันโม้ขึ้นมาเอง มันไม่จริง

28
00:01:31,467 --> 00:01:34,929
‎ฉันยังคิดว่ามันน่าไปเที่ยวนะว่าไหม
‎นิวซีแลนด์เชียวนะ

29
00:01:35,012 --> 00:01:38,349
‎ตั้งแต่แม่กับวัตสันเลิกพยายามมีลูกอีกคน

30
00:01:38,432 --> 00:01:41,102
‎วัตสันก็เอาแต่พูดว่าจะพาแม่ไปเที่ยวทริปใหญ่

31
00:01:41,185 --> 00:01:43,855
‎ฉันว่าเขาแค่พยายามทำให้แม่เลิกเศร้า

32
00:01:43,938 --> 00:01:45,273
‎ซึ่งฉันสนับสนุนเต็มที่

33
00:01:45,356 --> 00:01:48,776
‎แม่เพิ่งได้รับอีเมลที่น่าสนใจมาก

34
00:01:48,860 --> 00:01:50,820
‎ผมนึกว่าห้ามใช้โทรศัพท์ที่โต๊ะอาหารซะอีก

35
00:01:50,903 --> 00:01:54,157
‎แม่คุยโทรศัพท์ในครัวตอนไปหยิบน้ำแร่เปอริเอ้

36
00:01:54,240 --> 00:01:56,367
‎ที่ไม่มีใครคิดจะเติม

37
00:01:56,450 --> 00:01:57,493
‎คริสตี้

38
00:01:57,577 --> 00:02:00,454
‎ลูกจะได้อยู่ในขบวนพาเหรดหนูน้อย

39
00:02:00,538 --> 00:02:01,789
‎ขบวนพาเหรดหนูน้อยอะไรคะ

40
00:02:01,873 --> 00:02:03,958
‎ขบวนพาเหรดหนูน้อยสโตนี่บรูค

41
00:02:04,041 --> 00:02:06,502
‎มันเริ่มช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง

42
00:02:06,586 --> 00:02:09,172
‎ตอนที่ผู้หญิงทุกคนคลั่งสติแตกอยู่กับบ้าน

43
00:02:09,255 --> 00:02:12,008
‎พวกเธอก็เลยจับลูกๆ
‎มาแต่งตัวด้วยชุดคอสตูมตลกๆ

44
00:02:12,091 --> 00:02:14,510
‎และแจกรางวัลให้ชุดที่ดีที่สุด

45
00:02:14,594 --> 00:02:18,097
‎มันเลยกลายเป็นงานประจำปีมาเรื่อยๆ
‎จนกระทั่งสิบปีก่อน

46
00:02:18,181 --> 00:02:21,809
‎ตอนที่พวกเขาเกษียณหรือตาย
‎อะไรทำนองนี้แหละ

47
00:02:21,893 --> 00:02:26,772
‎ปีนี้เป็นปีครบรอบ 80 ปี
‎และเมืองตัดสินใจที่ปัดฝุ่นขึ้นมาใหม่

48
00:02:26,856 --> 00:02:31,903
‎พวกเขาอยากให้ผู้ชนะที่ยังมีชีวิตอยู่
‎ได้ร่วมขบวนแห่พิเศษด้วยกัน

49
00:02:31,986 --> 00:02:34,030
‎และนั่นก็คือลูกไงละ คริสตี้

50
00:02:34,113 --> 00:02:35,448
‎ใช่เลย

51
00:02:35,531 --> 00:02:38,034
‎เดี๋ยวนะ หนูชนะงานพาเหรดหนูน้อยเหรอ

52
00:02:38,117 --> 00:02:40,036
‎ปีนั้นกรรมการตาบอดเหรอ

53
00:02:40,119 --> 00:02:43,039
‎ลูกน่ารักน่าชังมาก ลูกอายุ 18 เดือน

54
00:02:43,122 --> 00:02:46,083
‎แม่จับลูกแต่งตัวเป็นหนูน้อยคุณนายคลอส

55
00:02:46,167 --> 00:02:48,127
‎แล้วแก้มลูกแดงเป่งมาก

56
00:02:48,211 --> 00:02:50,713
‎ลูกดูเหมือนการ์ดคริสต์มาสจากปี 1940

57
00:02:51,297 --> 00:02:52,965
‎ตูม ดูนี่สิ

58
00:02:53,049 --> 00:02:54,050
‎ดูอะไรคะ

59
00:02:54,133 --> 00:02:59,055
‎เธอกำลังดูภาพหนูน้อยสโตนี่บรูค
‎ประจำปี 1973 คนนี้ไงละ

60
00:02:59,138 --> 00:03:00,431
‎- ไม่จริงน่า
‎- จริงสิ ไม่โม้

61
00:03:00,514 --> 00:03:04,560
‎คุณย่าบรูเวอร์จับฉันแต่งตัวเป็นหนูน้อยนิกสัน
‎พูดจริงนะเนี่ย

62
00:03:04,644 --> 00:03:07,688
‎ชุดนิกสันอาจไม่ได้รับความนิยมแล้ว
‎แต่ตำแหน่งยังคงอยู่

63
00:03:07,772 --> 00:03:09,523
‎เราพวกเดียวกันแล้ว สาวน้อย

64
00:03:09,607 --> 00:03:11,275
‎ไม่ใช่เลยสักนิดค่ะ

65
00:03:11,359 --> 00:03:13,152
‎- ใช่อยู่แล้ว
‎- น่ารักจังเลย

66
00:03:13,236 --> 00:03:15,655
‎ฉันทนไม่ได้ด้วยซ้ำ ลูกต้องไปร่วมขบวนนะ

67
00:03:15,738 --> 00:03:17,990
‎- ช่วยพูดทีว่าจะลูกไป
‎- ฉันจะไปเชียร์เธอ

68
00:03:18,074 --> 00:03:21,077
‎ฉันไม่เห็นแม่ดูตื่นเต้นกับอะไรมาหลายสัปดาห์

69
00:03:21,160 --> 00:03:22,870
‎แต่เท่าที่ฉันคิดได้ก็คือ…

70
00:03:22,954 --> 00:03:24,789
‎เดี๋ยวนะคะ เพื่อนหนูจะรู้ไหมเนี่ย

71
00:03:24,872 --> 00:03:27,291
‎ขบวนพาเหรดหนูน้อยสโตนี่บรูค มันกลับมาแล้ว

72
00:03:27,375 --> 00:03:29,585
‎และตลอดหลายปีมานี้
‎ในที่สุดเวลาของฉันก็มาถึง

73
00:03:29,669 --> 00:03:32,463
‎มันบอกว่าเธอต้องอายุสองขวบหรือน้อยกว่า
‎ถึงจะเข้าร่วมได้

74
00:03:32,546 --> 00:03:34,757
‎สิบสองปีก่อน มีมี่กับอัลม่า
‎แม่ของแมรี่ แอนน์

75
00:03:34,840 --> 00:03:36,884
‎ส่งแมรี่ แอนน์กับฉันเข้าประกวดชุดคอสตูม

76
00:03:36,968 --> 00:03:38,761
‎- จริงเหรอ
‎- แม่เธอป่วยอยู่

77
00:03:38,844 --> 00:03:41,722
‎พวกเขาทำแบบนั้นเพื่อให้เธอลืมทุกอย่าง

78
00:03:41,806 --> 00:03:44,558
‎พวกเขาใช้เวลาหลายสัปดาห์ตัดเย็บ
‎และออกแบบชุดคอสตูมเรา

79
00:03:44,642 --> 00:03:47,979
‎ทีแรกเราจะแต่งเป็นตุ๊กตาผ้า
‎เหมือนตุ๊กตาแอนน์กับแอนดี้ผมแดง

80
00:03:48,062 --> 00:03:51,524
‎แต่มีมี่บอกว่า "อะไรจะไปน่ารักกว่าหนูน้อย
‎ที่แต่งตัวเป็นตุ๊กตาผ้า"

81
00:03:51,607 --> 00:03:53,234
‎หนูน้อยแต่งตัวเป็นม้าไงละ

82
00:03:53,317 --> 00:03:54,235
‎ใกล้เคียง

83
00:03:54,318 --> 00:03:57,446
‎หนูน้อยที่แต่งตัวเป็นสัตว์น่ารักๆ
‎ก็แต่งตัวเป็นตุ๊กตาผ้า

84
00:03:57,530 --> 00:03:59,073
‎ฉันไม่เคยรู้มาก่อน

85
00:03:59,156 --> 00:04:02,243
‎มันน่ารักมาก
‎เราคือนิยามใหม่ของคำว่าน่ารักเลยละ

86
00:04:02,326 --> 00:04:03,703
‎แต่เกิดอะไรขึ้นรู้ไหม

87
00:04:03,786 --> 00:04:06,289
‎เราชนะ แล้วพ่อฉันก็ฝังหลักฐาน
‎ไว้ในกล่องสำนักงานลับ

88
00:04:06,372 --> 00:04:07,456
‎ของความทรงจำต้องห้าม

89
00:04:07,540 --> 00:04:10,126
‎ลิซ โทมัสโผล่มาในนาทีสุดท้ายพร้อมคริสตี้

90
00:04:10,209 --> 00:04:13,004
‎ในชุดวันคริสต์มาสที่ผ่านมาหลายมือ
‎และปาดหน้าชนะไป

91
00:04:13,087 --> 00:04:13,921
‎เพราะว่า

92
00:04:14,005 --> 00:04:16,966
‎คนขาวแสนธรรมดาขโมยซีน
‎สองสาวผิวสีสุดเลิศงั้นเหรอ

93
00:04:17,049 --> 00:04:19,510
‎ใช่ แต่ก็เพราะจูดี้ คุณป้าทวดของคริสตี้

94
00:04:19,593 --> 00:04:21,804
‎เป็นกรรมการตัดสิน และเธอควรจะต้องถ่อมตัว

95
00:04:21,887 --> 00:04:23,139
‎"ถอนตัว" ออกมาต่างหาก

96
00:04:23,222 --> 00:04:24,849
‎ประเด็นคือเราถูกปล้นตำแหน่ง

97
00:04:24,932 --> 00:04:27,184
‎ข้อแรกนะ ฉันไม่รู้เรื่องนั้นเลย

98
00:04:27,268 --> 00:04:30,229
‎เรื่องคุณป้าทวดฉันคนที่ชื่อทรูดี้

99
00:04:30,313 --> 00:04:32,815
‎และข้อสอง มันคือชุดคุณนายคลอส

100
00:04:32,898 --> 00:04:35,318
‎และข้อสาม ฉันอยากให้พวกเธอชนะ

101
00:04:35,401 --> 00:04:37,778
‎เพื่อที่เธอสองคนจะได้ไปร่วมขบวนแห่โง่ๆ

102
00:04:37,862 --> 00:04:39,905
‎ร่วมกับวัตสันกับผีเด็กในอดีต

103
00:04:39,989 --> 00:04:42,241
‎- เธอจะไปร่วมขบวนแห่เหรอ
‎- ใช่

104
00:04:42,325 --> 00:04:44,410
‎ฉัน วัตสันและเด็กที่เคยชนะคนอื่นๆ

105
00:04:44,493 --> 00:04:47,163
‎ชมรมพี่เลี้ยงเด็กจะส่งขบวนแห่เข้าประกวด

106
00:04:47,246 --> 00:04:48,247
‎เราน่ะเหรอ

107
00:04:48,331 --> 00:04:50,041
‎เราสร้างและออกแบบได้นี่

108
00:04:50,124 --> 00:04:52,251
‎และให้เด็กที่เราเป็นพี่เลี้ยงมานั่งบนขบวนแห่

109
00:04:52,335 --> 00:04:53,419
‎แน่นอนว่าอย่างปลอดภัย

110
00:04:53,502 --> 00:04:56,630
‎- ไอเดียแจ่มไปเลยเนอะ
‎- ใช่

111
00:04:56,714 --> 00:04:58,549
‎ไอเดียก็แจ่มดีอยู่หรอก

112
00:04:58,632 --> 00:05:02,345
‎และฉันมักมีปัญหาเสมอเมื่อไอเดียแจ่มๆ
‎ไม่ใช่ไอเดียของฉัน

113
00:05:02,428 --> 00:05:03,846
‎มันจะไม่แพงเกินไปเหรอ

114
00:05:03,929 --> 00:05:05,556
‎จ่ายแค่ 15 ดอลลาร์เพื่อเข้าร่วม

115
00:05:05,639 --> 00:05:08,225
‎และเรามีเงินคงคลังมากพอสำหรับวัสดุอุปกรณ์

116
00:05:08,309 --> 00:05:09,894
‎แถมยังเป็นการโฆษณาอย่างดีด้วย

117
00:05:09,977 --> 00:05:13,147
‎จะมีครอบครัวมาร่วมงานเพียบ
‎ซึ่งเราอาจได้ลูกค้าอีกเยอะเลย

118
00:05:13,230 --> 00:05:14,065
‎ใช่

119
00:05:16,901 --> 00:05:18,110
‎งั้นก็จัดไป

120
00:05:19,236 --> 00:05:21,155
‎จะเอาธีมอะไรดี

121
00:05:21,238 --> 00:05:24,450
‎เราจับเด็กๆ มาแต่งตัวเป็นสัตว์
‎แล้วจัดเป็นธีมสวนสัตว์ได้นะ

122
00:05:24,533 --> 00:05:26,744
‎- หรือละครสัตว์
‎- หรือเรือ อย่างเรือโนอาห์

123
00:05:26,827 --> 00:05:29,497
‎ฉันไม่เอาไอเดียดราฟต์แรกของเธอนะ
‎เอาเวลาไปคิดเพิ่ม

124
00:05:29,580 --> 00:05:32,375
‎จำไว้ว่านี่คือเรื่องศักดิ์ศรี ศักดิ์ศรีของมีมี่

125
00:05:32,458 --> 00:05:35,378
‎- ของแม่ฉันด้วย
‎- และเอาจริงๆ ศักดิ์ศรีของแม่คริสตี้ด้วย

126
00:05:35,461 --> 00:05:39,382
‎เพราะทำแบบนี้ คริสตี้จะได้ครองมงกุฎ
‎ได้อย่างคู่ควรสมศักดิ์ศรีซะที

127
00:05:39,465 --> 00:05:41,717
‎ฉันไม่คิดว่าจะมีมงกุฎหรอกนะ

128
00:05:41,801 --> 00:05:43,719
‎โอ้ มีมงกุฎจ้ะ

129
00:05:46,430 --> 00:05:48,933
‎- ยังไงก็เถอะ เราเป็นครอบครัว
‎- ขอบราวนี่ชิ้นสิ

130
00:05:49,934 --> 00:05:51,519
‎ไม่ต้องป้อนก็ได้

131
00:05:51,602 --> 00:05:53,437
‎อี๋ นิ้วนาย

132
00:05:53,521 --> 00:05:55,022
‎- ทุกคน
‎- เลอะช้อนฉันหมด

133
00:05:55,106 --> 00:05:55,981
‎- นี่
‎- อะไรครับ

134
00:05:56,065 --> 00:05:58,859
‎- แหวะ ไม่จำเป็นก็ได้นะบอกเลย
‎- ทุกคน

135
00:05:58,943 --> 00:06:00,861
‎แม่ได้อีเมลจากพ่อลูกๆ

136
00:06:03,406 --> 00:06:07,993
‎คือว่าเขากับแฟนกำลังขับรถผ่านมาสโตนี่บรูค

137
00:06:08,077 --> 00:06:10,913
‎เพื่อแวะไปเยี่ยมพ่อแม่แฟนในเมน

138
00:06:11,497 --> 00:06:12,832
‎กับลูกคนใหม่

139
00:06:13,707 --> 00:06:15,709
‎ผมไม่ยักรู้ว่าพ่อมีลูกใหม่

140
00:06:16,293 --> 00:06:17,503
‎แม่ก็เหมือนกัน

141
00:06:18,337 --> 00:06:19,380
‎แต่เขามีแล้วนี่

142
00:06:19,463 --> 00:06:23,300
‎และเขากับโจเซลีน น่าจะชื่อแฟนเขาน่ะ

143
00:06:23,384 --> 00:06:24,593
‎คิดว่ามันคงน่าสนุก

144
00:06:24,677 --> 00:06:28,055
‎ที่จะไปร่วมงานขบวนพาเหรด
‎และลูกๆ จะได้เจอเขาด้วย

145
00:06:29,014 --> 00:06:29,974
‎เด็กผู้ชายเหรอครับ

146
00:06:34,395 --> 00:06:36,814
‎แม่อยากให้เราไปเจอเขาเหรอคะ

147
00:06:36,897 --> 00:06:38,732
‎ขึ้นอยู่กับลูกเลยจ้ะ

148
00:06:39,525 --> 00:06:43,779
‎จะแยกกันไปเจอ หรือรวมกลุ่มกันไป
‎ตามที่ลูกตัดสินใจเลย

149
00:06:49,410 --> 00:06:51,662
‎แม่ปวดหัว แม่ขอไปนอนพักหน่อยดีกว่า

150
00:06:54,707 --> 00:06:58,210
‎ถ้าพ่ออยากเจอเรา มันอาจเป็นสิ่งที่ควรทำก็ได้

151
00:06:58,294 --> 00:07:00,129
‎ไม่เอาน่าพวก เขาแค่อยากได้เงิน

152
00:07:00,212 --> 00:07:01,797
‎- แซม
‎- อะไรล่ะ

153
00:07:01,881 --> 00:07:04,967
‎เราไม่ได้เจอพ่อมาสองหรือสามปีแล้วมั๊ง

154
00:07:05,050 --> 00:07:06,302
‎และแม่ก็แต่งงานกับคนรวย

155
00:07:06,385 --> 00:07:09,305
‎แล้วอยู่ๆ เขากับแฟนที่ไหนไม่รู้ก็ผ่านมาแถวนี้

156
00:07:10,055 --> 00:07:12,683
‎อยากทำอะไรก็ทำเลย ฉันไม่เอาด้วย

157
00:07:15,728 --> 00:07:17,646
‎- ฉันจะคุยกับเขาเอง
‎- ขอบใจ

158
00:07:21,358 --> 00:07:22,651
‎พี่จะทำยังไง

159
00:07:24,778 --> 00:07:26,113
‎พี่อยากเจอพ่อไหม

160
00:07:26,947 --> 00:07:29,408
‎ความจริงคือฉันก็ไม่รู้

161
00:07:29,492 --> 00:07:32,578
‎แต่ฉันรู้ว่าฉันคงไม่สามารถคิดเรื่องอื่นได้

162
00:07:32,661 --> 00:07:34,246
‎จนกว่าจะคิดหาคำตอบเจอ

163
00:07:34,330 --> 00:07:36,832
‎วงบนไร่ที่เห็นได้จากท้องฟ้าเท่านั้น

164
00:07:36,916 --> 00:07:41,712
‎สร้างโดยเอเลี่ยน ผู้มาเยือนจากอนาคต
‎หรือเศษซากที่เหลือจากอดีตอันเป็นปริศนา

165
00:07:41,795 --> 00:07:44,673
‎ขบวนแห่จะรับแรงบันดาลใจ
‎จากนักประติมากร ริชาร์ด เซอร์ร่า

166
00:07:44,757 --> 00:07:48,385
‎รูปทรงลูกคลื่น สีสันแนวเอิร์ธโทน
‎และหนูน้อยก็จะแต่งตัวเข้าธีม…

167
00:07:49,345 --> 00:07:52,431
‎เด็กๆ ต้องแต่งตัวเป็นเอเลี่ยนเหรอ

168
00:07:52,515 --> 00:07:54,850
‎หรือสิ่งมีชีวิตในช่วงแรกของวิวัฒนาการ

169
00:07:54,934 --> 00:07:59,063
‎งานปั้นอาจเป็นยานอวกาศ
‎หรืออาจเป็นยุคกำเนิดโลกอย่างสโตนเฮนจ์

170
00:07:59,146 --> 00:08:01,357
‎ฉันว่าที่จริงสโตนเฮนจ์เป็นยุคหินใหม่นะ

171
00:08:01,982 --> 00:08:03,901
‎อะไรล่ะ มันอยู่ในซีรีส์ "ด็อกเตอร์ฮู"

172
00:08:03,984 --> 00:08:06,195
‎นี่มันเจ๋งสุดยอด คลอเดีย

173
00:08:06,278 --> 00:08:09,990
‎แต่แนวคิดมันอาจจะเกินเอื้อมไปหน่อย
‎สำหรับขบวนพาเหรดหนูน้อยสโตนี่บรูค

174
00:08:10,783 --> 00:08:13,160
‎ก็แค่ตัวเลือกนึง  ตาพวกเธอเสนอแล้ว

175
00:08:13,244 --> 00:08:16,789
‎โอเค ฉันคิดว่าต้องเจ๋งมากที่ได้ทำอะไรสนุกๆ
‎ให้บรรดาหนูน้อยด้วย

176
00:08:16,872 --> 00:08:18,499
‎อย่างธีมเทศกาลดนตรี

177
00:08:18,582 --> 00:08:21,460
‎หนูน้อยสวมมงกุฎดอกไม้ ติดตั้งลำโพงซะหน่อย

178
00:08:21,544 --> 00:08:23,796
‎ขบวนแห่จะต้องเป็นบ่อโคลนแน่ๆ

179
00:08:23,879 --> 00:08:26,298
‎- บ่อโคลนเหรอ
‎- เด็กๆ ชอบเล่นโคลนไง

180
00:08:26,382 --> 00:08:28,676
‎ฉันแค่คิดว่าถ้าเราจะใช้โอกาสนี้โฆษณา

181
00:08:28,759 --> 00:08:31,262
‎ผู้คนคงไม่เร้าใจเท่าไหร่
‎ที่จะเห็นพวกเด็กๆ เล่นโคลน

182
00:08:31,845 --> 00:08:33,347
‎โอเค เธอจะเสนออะไร

183
00:08:35,057 --> 00:08:36,267
‎หนูน้อยนัตแครกเกอร์

184
00:08:36,350 --> 00:08:38,936
‎- หนูน้อยเกล็ดหิมะ หนูน้อยนางฟ้าชูการ์พลัม

185
00:08:39,019 --> 00:08:41,814
‎- หรือมารี เวอร์ชั่นบาลานชีน
‎- และเรามีหิมะจริงๆ ได้

186
00:08:41,897 --> 00:08:43,148
‎- ยังไง
‎- ด้วยเครื่องทำหิมะ

187
00:08:43,232 --> 00:08:45,651
‎เธอเอาเงินไปซื้อเครื่องมาก็ได้

188
00:08:45,734 --> 00:08:48,779
‎โอเค ฟังนะ "หญิงชราผู้อาศัยในรองเท้า"

189
00:08:48,862 --> 00:08:49,863
‎ทำเป็นเรื่องราว

190
00:08:49,947 --> 00:08:52,491
‎ขบวนแห่ทำเป็นรูปรองเท้า
‎และให้บรรดาหนูน้อยรับบทเด็กๆ

191
00:08:52,575 --> 00:08:54,577
‎ฉันคิดว่าเราน่าจะทำอะไรที่มันใกล้ตัว

192
00:08:54,660 --> 00:08:56,745
‎"หญิงชราผู้อาศัยในรองเท้า" ใกล้ตัวจะตายไป

193
00:08:56,829 --> 00:08:57,955
‎มันคือชีวิตฉันเลย

194
00:08:58,038 --> 00:09:01,000
‎แม่ฉันมีลูกหลายคน เธอไม่รู้ว่าต้องทำยังไง

195
00:09:01,083 --> 00:09:04,003
‎คริสตี้ก็มีครอบครัวใหญ่
‎เธอรู้ดีว่าฉันกำลังพูดถึงอะไร

196
00:09:04,086 --> 00:09:06,672
‎พูดตามตรง ฉันไม่รู้ว่าใครพูดอะไรกันอยู่บ้าง

197
00:09:06,755 --> 00:09:09,133
‎ทั้งหมดที่ฉันคิดได้คือเรื่องพ่อ

198
00:09:09,216 --> 00:09:12,928
‎การเห็นเด็กๆ แต่งตัวเป็นมนุษย์โคลน
‎หรือกาแฟหรืออะไรก็ตาม…

199
00:09:13,012 --> 00:09:14,138
‎เยี่ยมไปเลย

200
00:09:14,221 --> 00:09:15,723
‎เธอไม่มีไอเดียเหรอ

201
00:09:16,307 --> 00:09:18,434
‎ครั้งนี้ ฉันไม่มี

202
00:09:18,517 --> 00:09:19,768
‎ไอเดียมัลลอรี่ดีกว่า

203
00:09:19,852 --> 00:09:21,437
‎จริงดิ สเตซ

204
00:09:21,520 --> 00:09:24,940
‎ไอเดียฉันค่อนข้างงี่เง่า
‎เหมือนเอาเด็กๆ ไปเล่นบรอดเวย์อะไรแบบนั้น

205
00:09:25,524 --> 00:09:28,902
‎- พระเจ้า ทำไมฉันคิดไม่ออกนะ
‎- อ๋อ ไม่ๆๆ ไม่ใช่มิวสิคัล

206
00:09:28,986 --> 00:09:32,740
‎เหมือนวิวเกาะแมนแฮตตัน
‎และเด็กๆ ก็สวมสูททักสิโด

207
00:09:32,823 --> 00:09:33,699
‎ซื่อบื้อจะตาย

208
00:09:33,782 --> 00:09:34,783
‎แล้วพ่อเธอล่ะ

209
00:09:34,867 --> 00:09:36,994
‎เขาทำงานด้านการตลาดใช่ไหม สเตซ

210
00:09:37,077 --> 00:09:40,122
‎- บางทีเขาอาจช่วยคิดอะไรได้
‎- ใช่ อาจจะ

211
00:09:40,205 --> 00:09:42,207
‎ฉันคงไม่หวังพึ่งเขาหรอกนะ

212
00:09:42,291 --> 00:09:44,793
‎ที่จริงก็ไม่ได้พึ่งอะไรเขามากมายอยู่แล้วตอนนี้

213
00:09:45,336 --> 00:09:46,670
‎เกิดอะไรขึ้นเหรอ

214
00:09:50,966 --> 00:09:52,551
‎ตอนนี้พ่อฉันอยู่ในเมือง

215
00:09:52,635 --> 00:09:53,594
‎โชคดีของเธอ

216
00:09:53,677 --> 00:09:57,389
‎ไม่นะ แบบว่าตลอดเวลาเลย
‎พ่อแทบจะอยู่ที่นั่นไปแล้ว

217
00:09:57,473 --> 00:09:59,975
‎ไม่อยู่กับแม่หรือกับเราเลย

218
00:10:00,059 --> 00:10:02,019
‎พวกเขาบอกอะไรเธอบ้างรึยัง

219
00:10:02,102 --> 00:10:06,065
‎พวกเขาเอาแต่พูดว่าเพื่องาน
‎แต่พวกเขาก็ทะเลาะกันบ่อยมาก

220
00:10:06,148 --> 00:10:07,316
‎ฉันไม่รู้

221
00:10:07,399 --> 00:10:09,693
‎เธอไม่รู้เพราะพวกเขาไม่รู้

222
00:10:10,778 --> 00:10:12,154
‎ไม่เป็นไรหรอกนะ

223
00:10:13,864 --> 00:10:16,408
‎- ถ้าเผื่อพวกเขา…
‎- ก็อาจจะ

224
00:10:17,034 --> 00:10:18,744
‎แต่ก็อาจจะไม่ก็ได้

225
00:10:18,827 --> 00:10:22,039
‎หน้าที่อย่างเดียวของเธอตอนนี้
‎คือเชื่อในตัวพวกเขาโดยไร้ข้อสงสัย

226
00:10:22,122 --> 00:10:24,917
‎พ่อแม่มีวิธีทำตามสิ่งที่เธอคาดหวัง

227
00:10:25,751 --> 00:10:26,877
‎ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

228
00:10:27,461 --> 00:10:30,089
‎มันจะเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เพราะมันต้องเป็นยังงั้น

229
00:10:30,172 --> 00:10:32,841
‎ดอว์น เธอควรจะเป็นนักบำบัดจริงๆ นะ

230
00:10:32,925 --> 00:10:34,009
‎ฉันรู้

231
00:10:35,094 --> 00:10:36,178
‎ขอบใจนะ

232
00:10:36,261 --> 00:10:39,598
‎ถ้าฉันจะบอกพวกเขาเรื่องพ่อฉัน
‎ตอนนี้คือเวลาเหมาะสุดๆ

233
00:10:39,682 --> 00:10:40,516
‎แต่ว่า…

234
00:10:41,058 --> 00:10:42,685
‎- ฉันรักพวกเธอนะ
‎- รักเธอ

235
00:10:42,768 --> 00:10:46,313
‎โอเค ตกลงว่าโหวตสองเสียง
‎ให้ "หญิงชราผู้อาศัยในรองเท้า" เนอะ

236
00:10:46,397 --> 00:10:47,439
‎ใช่เวลาไหม มัลลอรี่

237
00:10:48,190 --> 00:10:49,024
‎เดวิด ไมเคิล…

238
00:10:49,108 --> 00:10:52,319
‎คืนนั้น ฉันอดคิดถึงสิ่งที่ดอว์นพูดไม่ได้

239
00:10:52,403 --> 00:10:56,323
‎เชื่อในตัวพวกเขาโดยไร้ข้อสงสัย
‎หวังว่ามันจะดีที่สุด

240
00:10:56,407 --> 00:10:58,701
‎มันไม่ใช่สไตล์ของฉันเลย

241
00:10:58,784 --> 00:11:01,578
‎แต่สไตล์เปลี่ยนกันได้ หรือฉันอาจเคยได้ยินยังงั้น

242
00:11:01,662 --> 00:11:02,871
‎หนูว่าหนูอยากเจอพ่อนะคะ

243
00:11:08,043 --> 00:11:09,294
‎ถ้าไม่ว่าอะไร

244
00:11:09,378 --> 00:11:12,923
‎จ้ะ ไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว ลูกรัก
‎แม่จะบอกพ่อให้

245
00:11:13,006 --> 00:11:15,467
‎- ผมก็อยากเจอพ่อ
‎- ผมด้วย

246
00:11:18,095 --> 00:11:20,264
‎เฮ่ แซม พวก

247
00:11:20,347 --> 00:11:22,266
‎ที่รัก ให้เขาอยู่ตามลำพังเถอะ

248
00:11:29,523 --> 00:11:30,774
‎อ่อ นี่ คริสตี้

249
00:11:30,858 --> 00:11:32,651
‎ฉันได้ยินมาว่าคนร่วมพาเหรดหนูน้อย

250
00:11:32,735 --> 00:11:36,321
‎คุยกันเรื่องเครื่องแต่งกายสนุกๆ
‎ให้เด็กที่เคยชนะอย่างเราแล้วนะ

251
00:11:36,405 --> 00:11:37,531
‎ตื่นเต้นไหมล่ะ

252
00:11:38,490 --> 00:11:39,533
‎โอ๊ย ตาย

253
00:11:40,075 --> 00:11:43,871
‎ทุกอย่างกลับมาที่พาเหรดหนูน้อย
‎และพาเหรดหนูน้อยกำลังมาที่นี่

254
00:11:43,954 --> 00:11:47,374
‎ในสวนหลังบ้านทำเลเหมาะเจาะ
‎และกว้างขวางของฉัน

255
00:11:47,458 --> 00:11:48,584
‎อะไรน่ะ

256
00:11:48,667 --> 00:11:51,211
‎ลวดตาข่ายน่ะ ฉันจะเอามาทำเป็นโครงรองเท้า

257
00:11:51,295 --> 00:11:54,256
‎แล้วเราจะแปะด้วยกระดาษเปเปอร์มาเช่
‎แล้วเอาไปผูกกับรถชาร์ลี

258
00:11:54,339 --> 00:11:56,633
‎- ชาร์ลีเห็นด้วยรึยัง
‎- ฉันคุยกับเขาแล้ว

259
00:11:56,717 --> 00:11:59,970
‎และจานีนช่วยฉันคิดแผน
‎ว่าจะติดตั้งเบาะเด็กยังไงด้วยนะ

260
00:12:00,637 --> 00:12:02,973
‎คู่มือประกอบของอิเกียใช่ไหมน่ะ

261
00:12:03,766 --> 00:12:05,517
‎ตัวเลขพวกนี้อะไรกัน

262
00:12:05,601 --> 00:12:06,643
‎เยี่ยมเลยใช่ไหม

263
00:12:06,727 --> 00:12:08,353
‎ใช่ ถ้าเธอชอบสีส้ม

264
00:12:08,437 --> 00:12:11,190
‎ใช่สิ สีสุดร้อนแรงประจำฤดูเลยนะ

265
00:12:11,273 --> 00:12:14,234
‎ลาก่อน สีชมพูวัยมิลเลนเนียล
‎หวัดดี สีส้มวัยเจนซี

266
00:12:14,777 --> 00:12:16,570
‎คริสตี้ ดูผ้าที่ฉันได้มาสิ

267
00:12:17,571 --> 00:12:19,198
‎เพื่ออะไรเนี่ย

268
00:12:19,281 --> 00:12:21,033
‎ชุดคอสตูมสำหรับบรรดาหนูน้อยไง

269
00:12:22,409 --> 00:12:24,244
‎- นั่นสีชมพูวัยมิลเลนเนียลใช่ไหม
‎- ไม่

270
00:12:24,328 --> 00:12:27,664
‎- และมันก็เข้าไม่ได้กับสีส้ม
‎- เธออาจทาสีรองเท้าใหม่ก็ได้

271
00:12:27,748 --> 00:12:31,084
‎รู้ไหม สีส้มกับสีชมพูอาจดูดีเข้ากันก็ได้นะ

272
00:12:31,668 --> 00:12:34,254
‎ให้อารมณ์ศิลปะแนวเคลิบเคลิ้มยุคปี 60

273
00:12:34,338 --> 00:12:35,297
‎ใช่ น่าจะเลิศอยู่

274
00:12:35,380 --> 00:12:37,049
‎ทาสีเสร็จเดี๋ยวก็รู้

275
00:12:37,966 --> 00:12:38,842
‎เอาละ

276
00:12:39,593 --> 00:12:40,552
‎โอเค

277
00:12:40,636 --> 00:12:43,138
‎เราควรมาคิดกันว่า
‎ใครจะอยู่กับเด็กๆ บนขบวนแห่

278
00:12:45,098 --> 00:12:47,309
‎นี่พวก ฉันอยู่บนขบวนเด็กโตที่เคยชนะ จำได้ไหม

279
00:12:47,392 --> 00:12:48,227
‎ใช่

280
00:12:48,310 --> 00:12:50,687
‎ที่จริง มันก็แค่รถคันใหญ่น่ะ

281
00:12:51,188 --> 00:12:54,024
‎และหลังจากนั้นฉันจะอยู่กับพ่อฉัน

282
00:12:54,566 --> 00:12:56,944
‎ใช่ ลืมเลยว่าวัตสันอยู่ในขบวนพาเหรดด้วย

283
00:12:57,027 --> 00:12:59,029
‎- ตลกนะที่เธอกับเขา…
‎- เปล่า

284
00:13:01,907 --> 00:13:02,991
‎พ่อแท้ๆ ฉันต่างหาก

285
00:13:03,659 --> 00:13:05,327
‎เขาอยู่ที่นี่เหรอ

286
00:13:05,953 --> 00:13:08,789
‎เขากำลังมากับแฟนใหม่เขาน่ะ

287
00:13:09,498 --> 00:13:11,291
‎พวกเขามีลูกด้วยกัน

288
00:13:11,375 --> 00:13:13,001
‎แม่เธอโอเคกับเรื่องนี้ไหม

289
00:13:13,085 --> 00:13:14,211
‎เธอล่ะ

290
00:13:14,795 --> 00:13:18,215
‎คือเขาติดต่อมาเอง
‎มันเลยต้องสำคัญกับเขามากๆ

291
00:13:19,216 --> 00:13:21,885
‎แล้วทำไมไม่ลองเชื่อในเขาโดยไร้ข้อสงสัยล่ะ

292
00:13:24,471 --> 00:13:26,265
‎เฮ่ เรามีสีเยอะแค่ไหน

293
00:13:26,348 --> 00:13:28,016
‎- โอ้ ไม่นะ…
‎- ตายจริง

294
00:13:28,100 --> 00:13:29,351
‎วินาศกรรมชัดๆ

295
00:13:29,434 --> 00:13:33,230
‎- แค่ล้อเล่นน่ะ แต่ให้ตายสิ
‎- ฉันว่าย้ายข้าวของก่อนดีกว่า

296
00:13:33,814 --> 00:13:35,440
‎แน่ใจนะว่าเธอโอเคกับเรื่องนี้

297
00:13:36,024 --> 00:13:37,401
‎เรื่องพ่อเธอ

298
00:13:37,484 --> 00:13:40,445
‎คือฉันจะบ่นตลอดเวลาว่าไม่ได้เจอเขาไม่ได้

299
00:13:40,529 --> 00:13:44,408
‎แต่สุดท้ายกลับไม่ยอมไปเจอเขา
‎ทั้งที่เขาอยากเจอฉัน จริงไหมล่ะ

300
00:13:44,491 --> 00:13:45,576
‎คงงั้น

301
00:13:46,660 --> 00:13:48,787
‎แต่สิ่งสำคัญคือเธอนะ คริสตี้

302
00:13:48,871 --> 00:13:50,873
‎สิ่งที่เธอต้องการ ไม่ใช่ที่เขาต้องการ

303
00:13:53,292 --> 00:13:55,085
‎บางทีแมรี่ แอนน์อาจพูดถูก

304
00:13:55,168 --> 00:13:58,046
‎แต่มีอีกคนที่สำคัญมากเหมือนกัน

305
00:13:58,130 --> 00:13:59,423
‎และสิ่งที่เขาต้องการ

306
00:13:59,506 --> 00:14:02,801
‎คือให้ฉันช่วยเขาทำอัลบั้มรูปเล็กๆ
‎เป็นของขวัญให้พ่อ

307
00:14:02,885 --> 00:14:04,553
‎เพื่อให้พ่อดูว่าพ่อพลาดอะไรไปบ้าง

308
00:14:04,636 --> 00:14:05,804
‎ดูอันนี้สิ

309
00:14:06,555 --> 00:14:07,723
‎รูปนี้จากตอนไหนนะ

310
00:14:07,806 --> 00:14:09,600
‎วันแรกของนายที่สถานเด็กก่อนวัยเรียน

311
00:14:09,683 --> 00:14:13,228
‎นายร้องไห้หนักมาก ขนาดแม่ยังให้นายถือป้าย
‎ที่แม่ทำไม่ได้ด้วยซ้ำ

312
00:14:13,312 --> 00:14:15,981
‎เราน่าจะหารูปที่ผมไม่ได้ร้องไห้

313
00:14:16,064 --> 00:14:18,400
‎อาจจะยาก นายร้องตลอด

314
00:14:19,234 --> 00:14:20,694
‎โอ้ รูปนี้ดีแฮะ

315
00:14:20,777 --> 00:14:24,072
‎นายเคยชอบรากไม้ต้นไม้ใหญ่
‎บนถนนแถวบ้านเก่าเรา

316
00:14:24,156 --> 00:14:28,201
‎มันจะมีน้ำขังเต็ม และนายจะแบบ
‎"ดูสิ สระว่ายน้ำให้พวกหนู"

317
00:14:29,995 --> 00:14:32,956
‎พี่ว่าพ่อเคยเห็นรูปพวกนี้บ้างไหม

318
00:14:33,040 --> 00:14:33,957
‎แม่ส่งรูปให้พ่อไหม

319
00:14:34,708 --> 00:14:36,084
‎พี่ก็ไม่รู้

320
00:14:38,962 --> 00:14:40,047
‎คริสตี้

321
00:14:40,130 --> 00:14:42,758
‎ผมว่านี่เป็นรูปที่พี่ชนะรางวัลขบวนพาเหรดหนูน้อย

322
00:14:42,841 --> 00:14:45,177
‎พี่ว่าถูกของนาย

323
00:14:45,260 --> 00:14:46,803
‎พ่ออุ้มพี่อยู่ใช่ไหม

324
00:14:46,887 --> 00:14:48,221
‎คงยังงั้น

325
00:14:48,305 --> 00:14:51,683
‎คือพี่จำไม่ได้ แต่จำเสื้อเชิ้ตนั้นได้

326
00:14:51,767 --> 00:14:53,185
‎พ่อใส่เสื้อตัวนี้ตลอด

327
00:14:53,268 --> 00:14:56,396
‎เราน่าใส่รูปนี้ในอัลบั้มด้วย เป็นความทรงจำที่ดี

328
00:14:56,480 --> 00:14:58,273
‎ถึงพี่จะจำไม่ได้ก็เถอะ

329
00:14:58,357 --> 00:15:02,486
‎จู่ๆ ฉันก็เข้าใจว่าทำไมอยู่ดีๆ
‎พ่อถึงโผล่มาไม่มีปี่มีขลุ่ย

330
00:15:02,569 --> 00:15:05,781
‎เขาคงได้รับอีเมลเดียวกับที่แม่ได้รับแน่ๆ

331
00:15:05,864 --> 00:15:07,908
‎เขาจำงานพาเหรดหนูน้อยได้

332
00:15:07,991 --> 00:15:09,326
‎มันมีความหมายกับเขา

333
00:15:09,409 --> 00:15:12,371
‎และตอนนี้ ฉันมีโอกาส
‎แสดงให้เขาเห็นว่าฉันกลายเป็นคนแบบไหน

334
00:15:12,454 --> 00:15:15,290
‎เป็นครั้งแรกตั้งแต่สิ่งนี้เกิดขึ้น

335
00:15:15,374 --> 00:15:18,001
‎ฉันดีใจจริงๆ ที่พาเหรดหนูน้อย
‎กลับมาสู่สโตนี่บรูคอีกครั้ง

336
00:15:18,085 --> 00:15:20,545
‎เพราะมันนำพาพ่อฉันกลับมาด้วย

337
00:15:29,221 --> 00:15:31,932
‎นั่นชุดเดรสหรือปลอกหมอน

338
00:15:32,015 --> 00:15:35,018
‎ฉันค้นข้อมูลเกี่ยวกับเด็กเล็กสมัยก่อน
‎และมันบอกว่า

339
00:15:35,102 --> 00:15:37,270
‎เด็กชายจะใส่ชุดเดรสจนอายุห้าขวบ

340
00:15:37,854 --> 00:15:39,231
‎ตรงตามประวัติศาสตร์เป๊ะ

341
00:15:39,314 --> 00:15:41,775
‎ใช่ แต่น้องชายฉันไม่ใส่มันแน่ๆ

342
00:15:41,858 --> 00:15:43,694
‎ทำไม เพราะมันเป็นสีชมพูเหรอ

343
00:15:43,777 --> 00:15:47,656
‎การค้นคว้าฉันยังบอกด้วยว่าสีชมพู
‎เป็นสีของเด็กชายจนกระทั่งทศวรรษ 1940

344
00:15:47,739 --> 00:15:49,491
‎ฉันไม่สนว่ามันเป็นสีชมพูไหม

345
00:15:49,574 --> 00:15:51,952
‎ฉันสนที่ว่ามันไม่มีช่องแขนเสื้อ

346
00:15:52,035 --> 00:15:53,370
‎เดี๋ยวฉันทำให้อีกช่อง

347
00:15:53,453 --> 00:15:54,621
‎พรุ่งนี้เหรอ

348
00:15:54,705 --> 00:15:57,249
‎อีกอย่าง สีที่ทาแห้งแล้วกลับเข้มกว่าที่ควรจะเป็น

349
00:15:57,332 --> 00:16:00,752
‎เธอแทบมองไม่เห็นเด็กๆ ในสีนั้นด้วยซ้ำ

350
00:16:00,836 --> 00:16:03,338
‎- เหมือนพรางตัวชัดๆ
‎- ไม่เป็นไรน่า

351
00:16:03,422 --> 00:16:06,675
‎ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวนายก็กลับเป็นปกติแล้ว

352
00:16:06,758 --> 00:16:10,178
‎- พระเจ้า เธอฉีกเสื้ออยู่นะ
‎- หรือแค่ทำช่องแขนเสื้อเพิ่ม

353
00:16:10,262 --> 00:16:12,014
‎ฉันต้องเอาน้องฉันออกจากชุดนี้

354
00:16:12,097 --> 00:16:13,974
‎ชุดนี้ถูกต้องตามประวัติศาสตร์เลยนะ

355
00:16:14,057 --> 00:16:17,644
‎บางทีขบวนแห่ชมรมพี่เลี้ยงเล็ก
‎อาจไม่ประทับใจพ่อก็ได้

356
00:16:18,270 --> 00:16:20,272
‎แต่เรามีเวลาแค่พรุ่งนี้เช้า

357
00:16:21,106 --> 00:16:23,734
‎แถมจะว่าไป พ่อก็ไม่ได้มาดูขบวนแห่อยู่แล้วนี่

358
00:16:23,817 --> 00:16:25,318
‎เขามาเพื่อเจอเรา

359
00:16:26,278 --> 00:16:27,154
‎เจอฉัน

360
00:16:28,572 --> 00:16:30,866
‎- แม่มีเซอร์ไพรส์ให้ลูก
‎- โอ๊ย

361
00:16:30,949 --> 00:16:32,701
‎เป็นอะไรไหมลูกรัก

362
00:16:32,784 --> 00:16:34,286
‎นั่นมาสคาร่าแม่เหรอ

363
00:16:34,911 --> 00:16:36,413
‎ค่ะ หนูยืมหน่อยนะคะ

364
00:16:37,164 --> 00:16:38,415
‎อยากให้แม่ช่วยไหม

365
00:16:38,498 --> 00:16:41,251
‎ไม่ค่ะ เป็นไอเดียที่ห่วยมาก
‎แม่มีเซอร์ไพรส์อะไรคะ

366
00:16:41,334 --> 00:16:44,755
‎คณะกรรมการจัดงานส่งนี่มาให้ลูกใส่ขึ้นรถแห่

367
00:16:45,464 --> 00:16:46,339
‎ไม่

368
00:16:46,423 --> 00:16:49,176
‎แต่มันต้องน่ารักมากแน่ๆ คริสตี้ เถอะน่า

369
00:16:49,259 --> 00:16:50,969
‎มันดูตลกจะตาย

370
00:16:53,013 --> 00:16:55,307
‎- รู้ไหมแผนวันนี้คืออะไร
‎- ค่ะ

371
00:16:55,390 --> 00:16:58,351
‎วัตสันกับหนูจะมีคนมารับที่นี่
‎แล้วเราจะร่วมขบวนพาเหรด

372
00:16:58,435 --> 00:17:01,271
‎แล้วหนูจะไปเจอพวกหนุ่มๆ ที่สนามเบสบอลที่สวน

373
00:17:01,354 --> 00:17:04,066
‎แล้วชาร์ลีจะขับรถพาเราไปกินมื้อเที่ยงในเมือง

374
00:17:04,649 --> 00:17:05,567
‎กับพ่อ

375
00:17:06,151 --> 00:17:08,820
‎กับโจเซลีนและลูกเธอ

376
00:17:09,946 --> 00:17:12,240
‎อยากให้แม่จองร้านอาหารดีๆ ให้พวกลูกๆ ไหม

377
00:17:12,324 --> 00:17:14,201
‎อาจจะที่โรงแรมสโตนี่บรูค อินน์ หรือ…

378
00:17:14,284 --> 00:17:17,621
‎ไม่ค่ะ เราคงแค่ไปกินพิซซ่ากัน
‎กินอะไรก็ได้ง่ายๆ

379
00:17:18,747 --> 00:17:20,207
‎ลูกรู้สึกยังไงบ้าง

380
00:17:20,832 --> 00:17:22,000
‎ตื่นเต้นค่ะ

381
00:17:22,084 --> 00:17:23,251
‎โอเค ดีจ้ะ

382
00:17:23,335 --> 00:17:26,630
‎และประหม่า ไม่รู้สิคะ แม่รู้สึกยังไง

383
00:17:30,383 --> 00:17:32,803
‎ความรู้สึกของแม่ที่มีต่อพ่อของลูก

384
00:17:32,886 --> 00:17:37,099
‎มันแตกต่างจากความรู้สึกของลูกที่มีต่อพ่อ

385
00:17:37,182 --> 00:17:40,936
‎อะไรก็ตามที่ทำให้ลูกๆ มีความสุข แม่ก็มีความสุข

386
00:17:46,274 --> 00:17:47,984
‎หนูเสียใจเรื่องลูกคนใหม่

387
00:17:52,114 --> 00:17:53,824
‎จ้ะ ทีแรกมันก็ทนฟังยาก

388
00:17:53,907 --> 00:17:59,079
‎แต่แม่มาคิดดู มันไม่เกี่ยวอะไรกับแม่ซะหน่อย

389
00:17:59,788 --> 00:18:03,959
‎ลูกกับพี่ชายและน้องชายลูกจะมีน้องใหม่
‎ให้ลูกได้รักในชีวิตลูก

390
00:18:04,042 --> 00:18:07,420
‎และรักที่มากขึ้นนำมาซึ่งความสุขเสมอ

391
00:18:13,301 --> 00:18:14,344
‎ลูกรัก

392
00:18:15,345 --> 00:18:17,430
‎โอเค ด้วยความยินดี สโตนี่บรูค

393
00:18:17,514 --> 00:18:19,099
‎โอ้ แจ๋ว

394
00:18:19,182 --> 00:18:21,601
‎- ไงละ
‎- เร็วน่า คริสตี้

395
00:18:21,685 --> 00:18:23,603
‎เร็วเข้า อย่าให้ฉันเก้อคนเดียว

396
00:18:23,687 --> 00:18:24,771
‎- ใส่ของเธอเลย
‎- ไม่

397
00:18:24,855 --> 00:18:27,941
‎หนูขอรอจนถึงนาทีสุดท้ายค่อยใส่ดีกว่า

398
00:18:28,024 --> 00:18:29,526
‎งั้นก็ตามใจ

399
00:18:29,609 --> 00:18:31,153
‎ฉันมีจุกนมด้วยนะ

400
00:18:31,820 --> 00:18:33,071
‎โอ้ ที่รัก…

401
00:18:36,366 --> 00:18:37,659
‎มันไม่แห้ง

402
00:18:38,326 --> 00:18:42,205
‎ไอ้นี่สียังเปียกอยู่เลย อย่าให้สีเปื้อนรถฉันนะ

403
00:18:42,289 --> 00:18:45,208
‎เอาจริงๆ ฉันกังวลเรื่องคอสตูมมากกว่า

404
00:18:48,712 --> 00:18:50,172
‎- ว้าว
‎- เสร็จแล้วเหรอ

405
00:18:50,255 --> 00:18:52,007
‎ฟักทองดูดีนะเนี่ย

406
00:18:52,090 --> 00:18:53,508
‎มันต้องเป็นรองเท้าต่างหาก

407
00:18:53,592 --> 00:18:55,594
‎เยี่ยม แถวบ้านแห่มานี่กันหมด

408
00:18:55,677 --> 00:18:57,971
‎ก็อย่างที่บอก รองเท้าดูดีนะเนี่ย

409
00:18:58,054 --> 00:18:59,306
‎มาเจอวัตสันใส่หมวกสตรี

410
00:18:59,389 --> 00:19:02,517
‎- อะไรน่ะ เปเปอร์มาเช่เหรอ
‎- ไปโรงรถที ดูสิว่าเรามีพัดลมไหม

411
00:19:02,601 --> 00:19:04,853
‎- เราจะได้ช่วยเด็กๆ พัดให้แห้ง
‎- ใช่ ดูเปียกอยู่นะ

412
00:19:04,936 --> 00:19:06,605
‎- ใช่
‎- เราลองแล้วค่ะ

413
00:19:15,322 --> 00:19:16,573
‎อะไรน่ะ

414
00:19:16,656 --> 00:19:20,911
‎โทษทีนะ มัล แต่ตะเข็บข้างมันขาดเป็นทางยาว
‎ตอนฉันพยายามสวมชุด

415
00:19:20,994 --> 00:19:22,579
‎เหมือนกันเลย

416
00:19:22,662 --> 00:19:26,666
‎ฉันแค่รู้สึกว่าลูซี่จะสบายตัวกว่า
‎ที่ได้ใส่อะไรที่เนี้ยบหน่อย

417
00:19:26,750 --> 00:19:29,920
‎นี่เป็นชุดที่มีมี่ตัดไว้ ชุดที่ฉันเคยบอกเธอไง

418
00:19:30,003 --> 00:19:31,421
‎ยังดูเหมือนใหม่อยู่เลย

419
00:19:31,504 --> 00:19:33,590
‎ใช่ ฉันรู้ และมันน่ารักน่าเอ็นดูดี

420
00:19:33,673 --> 00:19:36,176
‎แต่ฉันทำงานหนักมากกับชุดคอสตูมพวกนี้

421
00:19:36,259 --> 00:19:39,054
‎เรารู้ว่าเธอทำงานหนักและเราขอบใจจริงๆ

422
00:19:39,137 --> 00:19:42,265
‎แค่เราคิดว่าลุคนี้ดูดีกว่านิดนึง

423
00:19:42,349 --> 00:19:44,226
‎- มันไม่เข้ากันด้วยซ้ำ
‎- ไม่

424
00:19:44,309 --> 00:19:46,061
‎แต่อย่างน้อยมันก็มีช่องสอดแขนนะ

425
00:19:46,144 --> 00:19:48,647
‎ฉันว่าสเคิร์ตคงจะดูเจ๋งสุดๆ ไปเลย

426
00:19:49,231 --> 00:19:50,065
‎นี่

427
00:19:50,690 --> 00:19:51,775
‎จะโชว์ให้ดู

428
00:19:58,114 --> 00:19:59,491
‎โว้ว

429
00:20:00,158 --> 00:20:01,284
‎โอ้ พระเจ้า

430
00:20:01,368 --> 00:20:03,370
‎ท่าจะไม่ดีแฮะ

431
00:20:03,453 --> 00:20:06,748
‎- คุณพระ
‎- โอเค

432
00:20:06,831 --> 00:20:08,166
‎- ไม่
‎- ไม่

433
00:20:08,750 --> 00:20:10,794
‎มันเป็นเปเปอร์มาเช่ มันไม่แข็งแรงพอ

434
00:20:10,877 --> 00:20:13,004
‎ไม่ใช่ เพราะโครงรองเท้าไม่สมบูรณ์ต่างหาก

435
00:20:13,088 --> 00:20:16,424
‎ถ้าเราเอาไอเดียวงบนไร่แต่แรก
‎เบาะเด็กคงวางราบที่พื้นไปแล้ว

436
00:20:16,508 --> 00:20:19,678
‎รองเท้าก็เป็นไอเดียที่แจ่มมาก
‎แค่ทำออกมาไม่สมบูรณ์

437
00:20:20,428 --> 00:20:22,222
‎แล้วฉันควรทำยังไงให้ออกมาดี

438
00:20:23,723 --> 00:20:25,433
‎สีซักออกใช่ไหม

439
00:20:26,142 --> 00:20:28,353
‎น่าจะนะ ฉันว่า

440
00:20:28,436 --> 00:20:30,772
‎งานนี้กลายเป็นหายนะ

441
00:20:30,855 --> 00:20:34,276
‎ไม่ใช่แค่ภาพลักษณ์ไม่ดีกับชมรม
‎แต่กับมวลมนุษยชาติด้วย

442
00:20:37,612 --> 00:20:39,698
‎ไม่อยากเชื่อว่าพ่อจะเห็นสิ่งนี้

443
00:20:39,781 --> 00:20:41,616
‎ไม่ต้องห่วง พ่อไม่เห็นหรอก

444
00:20:43,743 --> 00:20:44,744
‎อะไรนะคะ

445
00:20:45,245 --> 00:20:47,789
‎แม่เพิ่งได้รับอีเมลจากพ่อ พวกเขาไม่มาแล้ว

446
00:20:48,790 --> 00:20:49,624
‎ทำไมคะ

447
00:20:50,500 --> 00:20:54,546
‎เขาบอกว่าต้องรีบไปบ้านพ่อแม่แฟน

448
00:20:54,629 --> 00:20:57,757
‎แล้วพวกเขาจะแวะเจอเราคราวหน้า
‎อาจจะตอนขากลับ

449
00:20:57,841 --> 00:20:59,509
‎เหมือนจะเปลี่ยนใจนาทีสุดท้าย

450
00:20:59,592 --> 00:21:00,468
‎แคเรน

451
00:21:00,552 --> 00:21:02,095
‎ก็จริงนี่คะ

452
00:21:03,179 --> 00:21:05,307
‎แต่เขาก็ติดต่อมานะ

453
00:21:05,390 --> 00:21:08,852
‎ดีใช่ไหมล่ะ และจะมีคราวหน้า

454
00:21:09,477 --> 00:21:12,063
‎บางทีผมน่าจะส่งอัลบั้มรูปไปได้

455
00:21:13,315 --> 00:21:16,234
‎แน่นอนสิจ๊ะลูกรัก ได้สิ

456
00:21:17,902 --> 00:21:19,070
‎โทษทีนะ

457
00:21:19,154 --> 00:21:20,864
‎แต่ล้อเล่นกันเล่นเรื่องหมอนี่ใช่ไหม

458
00:21:20,947 --> 00:21:22,032
‎พ่อคะ อย่าโมโหสิ

459
00:21:22,115 --> 00:21:23,533
‎พ่อโมโหไปแล้วนี่

460
00:21:23,616 --> 00:21:26,244
‎ผมโมโหมาก มันอาจดีก็ได้ที่เขาไม่มา

461
00:21:26,328 --> 00:21:28,496
‎เพราะผมคงทนไม่บีบคอเขาไม่ได้

462
00:21:28,580 --> 00:21:30,206
‎อย่าทำแบบนี้กับเด็กๆ ได้ไหมคะ

463
00:21:30,290 --> 00:21:33,043
‎อะไร คุณคิดว่าพวกแกไม่รู้เหรอว่า
‎พ่อตัวเองเห็นแก่ตัวแค่ไหน

464
00:21:33,126 --> 00:21:36,504
‎คุณคิดว่าจะปกป้องพวกแกจากเรื่องนั้นได้
‎ด้วยการไม่มีปากมีเสียงเหรอ

465
00:21:36,588 --> 00:21:40,467
‎เอาจริงๆ นะ คุณจะพูดว่ายังไง
‎กับผู้ชายที่ทอดทิ้งครอบครัวตัวเอง

466
00:21:41,051 --> 00:21:45,764
‎คนที่หายตัวไปทีเป็นปีๆ แล้วอยู่ดีๆ ก็

467
00:21:45,847 --> 00:21:48,850
‎"โอ้ พระเจ้า เขากำลังแวะมาหา เย่"

468
00:21:48,933 --> 00:21:53,355
‎ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
‎จากนั้นเขาก็ปล่อยให้ลูกเขารอเก้อ

469
00:21:55,190 --> 00:21:56,149
‎วัตสันพูดถูก

470
00:21:58,485 --> 00:22:01,029
‎เราเป็นเพื่อนสนิทกันมาตลอดชีวิต

471
00:22:01,112 --> 00:22:03,156
‎และฉันเคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน

472
00:22:04,324 --> 00:22:06,159
‎วันเกิด งานแสดง

473
00:22:06,242 --> 00:22:07,911
‎ตอนที่อยู่เกรดสอง

474
00:22:07,994 --> 00:22:11,414
‎ตอนเธอโดดซ้อมฟุตบอลเพื่อจะได้ใช้เวลากับพ่อ

475
00:22:11,498 --> 00:22:13,249
‎แล้วไงล่ะ เขายกเลิกนัด

476
00:22:14,417 --> 00:22:16,753
‎เราอยากจะแตกต่างไปทุกครั้งที่เขามา

477
00:22:18,630 --> 00:22:21,383
‎แม่ฉันตายตอนฉันอายุ 18 เดือน

478
00:22:22,050 --> 00:22:24,844
‎อายุพอๆ กับเด็กหลายคนที่นี่

479
00:22:26,513 --> 00:22:29,933
‎และฉันมั่นใจว่าแม่จะทำทุกอย่างที่ทำได้

480
00:22:30,016 --> 00:22:32,394
‎เพื่อได้อยู่กับฉันเพิ่มอีกห้านาที

481
00:22:32,477 --> 00:22:35,105
‎เพราะงั้นการที่เห็นพ่อเธอขว้างโอกาส

482
00:22:35,188 --> 00:22:39,192
‎ที่จะได้อยู่ในชีวิตพวกเธอทิ้งไป
‎ซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันแค่…

483
00:22:41,194 --> 00:22:43,696
‎ฉันไม่มีโอกาสเจอพ่อบ่อยๆ อยากที่ฉันอยาก

484
00:22:43,780 --> 00:22:48,118
‎แต่เขาไม่เคยพลาดโอกาสมาเจอฉันหรืออยู่กับฉัน

485
00:22:48,952 --> 00:22:52,789
‎ไม่ใช่เพราะเขาเหมือนนักบุญ
‎แต่เพราะเขาเป็นพ่อ

486
00:22:52,872 --> 00:22:54,791
‎และมันเป็นสิ่งที่พ่อแม่ควรทำ

487
00:22:57,710 --> 00:22:58,545
‎ที่รัก…

488
00:23:00,964 --> 00:23:03,216
‎เราผ่านอะไรกันมามากมายตลอดหลายเดือนนี้

489
00:23:03,299 --> 00:23:05,635
‎พยายามทำให้ครอบครัวเรารู้สึกสมบูรณ์

490
00:23:06,302 --> 00:23:10,014
‎แต่บางทีสิ่งที่เราต้องการอาจอยู่ตรงนี้มาตลอด

491
00:23:10,098 --> 00:23:11,307
‎หมายความว่าไงคะ

492
00:23:13,143 --> 00:23:14,185
‎ลูกๆ

493
00:23:14,936 --> 00:23:18,773
‎ผมอยากให้ลูกคุณเป็นลูกผม แบบจริงๆ

494
00:23:19,441 --> 00:23:20,692
‎บุตรบุญธรรมน่ะเหรอ

495
00:23:21,484 --> 00:23:24,696
‎- มันซับซ้อนมากนะคะ
‎- ใช่ ไว้เราหาวิธีทีหลังได้

496
00:23:24,779 --> 00:23:27,449
‎แต่ที่ผมหมายความคือผมอยากให้ครอบครัวนี้

497
00:23:28,283 --> 00:23:29,325
‎เป็นครอบครัวเดียวกัน

498
00:23:29,409 --> 00:23:30,368
‎ครอบครัวของเรา

499
00:23:30,452 --> 00:23:31,870
‎ผมอยากให้เรา

500
00:23:32,787 --> 00:23:33,705
‎เป็นเรา

501
00:23:35,415 --> 00:23:36,291
‎คุณคิดว่าไง

502
00:23:38,877 --> 00:23:41,379
‎ฉันว่าฉันไม่ใช่คนที่คุณต้องถามนะคะ

503
00:23:43,131 --> 00:23:45,258
‎วัตสัน บรูเวอร์

504
00:23:45,341 --> 00:23:47,886
‎ตั้งแต่นาทีที่เขาเข้ามาในชีวิตเรา
‎พร้อมเกี๊ยวที่เขาทำ

505
00:23:47,969 --> 00:23:51,181
‎และความกระตือรือร้นสุดบ้าคลั่ง
‎เขาพยายามมากเหลือเกิน

506
00:23:51,931 --> 00:23:55,310
‎พยายามมากเหลือเกินที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ

507
00:23:55,393 --> 00:23:56,561
‎ฉันคิดว่าไงน่ะเหรอ

508
00:23:58,104 --> 00:23:59,105
‎ฉันคิดว่าไง

509
00:24:03,067 --> 00:24:04,235
‎หนูรักคุณค่ะ

510
00:24:08,781 --> 00:24:10,158
‎ฉันก็รักเธอ

511
00:24:13,036 --> 00:24:16,498
‎สุดท้ายฉันก็ได้ใช้เวลายามบ่ายกับพ่อในที่สุด

512
00:24:17,373 --> 00:24:21,711
‎พ่อตัวจริงของฉัน ถึงจะต้องดำเนินการ
‎ด้านเอกสารอีกเยอะก่อนจะเป็นทางการ

513
00:24:21,794 --> 00:24:23,004
‎แต่ก็นั่นแหละ

514
00:24:23,755 --> 00:24:26,424
‎ทุกคนได้สิ่งที่ตัวเองต้องการนิดๆ หน่อยๆ วันนั้น

515
00:24:27,717 --> 00:24:29,969
‎มัลลอรี่มีไอเดียเด็ดๆ ของเธอเอง

516
00:24:30,053 --> 00:24:32,055
‎(หญิงชราผู้อาศัยในรองเท้า)

517
00:24:32,138 --> 00:24:35,016
‎โอเค ฉันจะขับไปที่ขบวนพาเหรดเอง

518
00:24:37,143 --> 00:24:41,439
‎ส่วนคลอเดียส่งลูซี่ นิวตัน
‎ส่งประกวดในสายคอสตูมประเภทบุคคล

519
00:24:42,023 --> 00:24:46,236
‎ซึ่งชุดน่าทึ่งฝีมือมีมี่คว้ารางวัลที่หนึ่งไปได้ในที่สุด

520
00:24:55,203 --> 00:24:56,788
‎ลุยกันเลย

521
00:24:58,248 --> 00:24:59,374
‎ดูนี่สิ

522
00:25:08,049 --> 00:25:11,052
‎ครอบครัวอาจเป็นคนที่จำอดีตคุณได้

523
00:25:11,135 --> 00:25:14,764
‎แต่ยังเป็นคนที่ร่วมเดินทางกับคุณสู่อนาคต

524
00:25:14,847 --> 00:25:16,099
‎โอ้ เธอดูดีมาก

525
00:25:16,808 --> 00:25:19,227
‎รักคุณนะ เจอกันที่ขบวนพาเหรด

526
00:25:22,605 --> 00:25:24,482
‎และไม่ว่าเราจะไปที่ไหน

527
00:25:25,108 --> 00:25:27,318
‎ทางเดียวที่จะไปถึงได้คือเดินไปข้างหน้า

528
00:25:36,202 --> 00:25:38,121
‎(สร้างจากนิยายชุดโดยแอน เอ็ม. มาร์ติน)

529
00:26:38,640 --> 00:26:40,183
‎คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์