1
00:00:07,862 --> 00:00:11,282
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:27,256 --> 00:00:31,927
‎นานมาแล้ว เซเดียเคยเป็นแผ่นดินที่...

3
00:00:33,679 --> 00:00:37,683
‎เต็มไปด้วยเวทมนตร์และความพิศวง

4
00:01:03,334 --> 00:01:05,336
‎ข้าได้กลิ่นความตาย

5
00:01:06,796 --> 00:01:08,798
‎เจ้าเลยเรียกข้ามาที่นี่เหรอ

6
00:01:09,215 --> 00:01:10,800
‎เจ้าจะได้ดูถูกข้าน่ะเหรอ

7
00:01:11,175 --> 00:01:15,179
‎เจ้าและผู้ติดตามของเจ้า
‎ต้องละทิ้งเวทมนตร์ชั่วร้าย

8
00:01:15,387 --> 00:01:17,932
‎เดี๋ยวนี้และตลอดไป

9
00:01:18,015 --> 00:01:20,851
‎มันเป็นทางเดียวที่มนุษยชาติจะไปต่อได้

10
00:01:21,310 --> 00:01:23,437
‎มันเป็นทางที่ถอยหลังกลับ

11
00:01:23,604 --> 00:01:26,482
‎เจ้าคาดหวังให้มนุษย์กลับไปเป็น
‎อย่างที่เคยเป็น

12
00:01:26,565 --> 00:01:28,109
‎ก่อนที่พวกเราจะมีเวทมนตร์เนี่ยนะ

13
00:01:28,317 --> 00:01:30,778
‎ตอนที่มนุษย์หิวโหยและต้องต่อสู้ดิ้นรน

14
00:01:30,903 --> 00:01:32,488
‎หมดหนทางและน่าสมเพช!

15
00:01:32,780 --> 00:01:36,158
‎กลับไปสู่ช่วงเวลาที่
‎พวกเราเป็นมนุษย์ด้อยพัฒนาน่ะเหรอ

16
00:01:36,659 --> 00:01:40,162
‎พวกเจ้าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ด้อยพัฒนาอยู่แล้ว

17
00:01:40,287 --> 00:01:41,956
‎เจ้าช่างโอหังนัก!

18
00:01:44,166 --> 00:01:48,337
‎วางคทาของเจ้าและเดินจากไปซะ

19
00:01:49,338 --> 00:01:50,339
‎วางมันลงเหรอ

20
00:01:50,840 --> 00:01:54,176
‎แต่มันเป็นของขวัญ ทำแบบนั้นคงเสียมารยาท

21
00:01:55,219 --> 00:01:56,178
‎ของขวัญเรอะ

22
00:01:56,762 --> 00:01:57,721
‎ก็ใช่น่ะสิ

23
00:01:57,847 --> 00:02:00,516
‎เจ้าคงไม่คิดว่าสิ่งมีชีวิตด้อยพัฒนาอย่างข้า

24
00:02:00,599 --> 00:02:03,561
‎จะสามารถสร้างวัตถุโบราณอันทรงพลังนี้ได้

25
00:02:04,395 --> 00:02:06,814
‎ใครเป็นคนให้คทานี้แก่เจ้า

26
00:02:08,649 --> 00:02:09,692
‎ใคร

27
00:02:10,401 --> 00:02:12,236
‎หนึ่งในพวกผู้ยิ่งใหญ่

28
00:02:14,738 --> 00:02:17,825
‎เจ้าสัญญาว่าข้าจะปลอดภัยถ้าข้ามาที่นี่

29
00:02:18,450 --> 00:02:19,535
‎ใช่

30
00:02:19,869 --> 00:02:22,913
‎เจ้าจะอยู่บนยอดเขานี้อย่างปลอดภัย

31
00:02:23,372 --> 00:02:27,501
‎ไกลแสนไกลจากเมืองเอลาเรี่ยน

32
00:02:29,003 --> 00:02:32,131
‎เจ้าไม่ได้หมายความว่าทั้งเมืองใช่มั้ย

33
00:02:32,506 --> 00:02:35,593
‎มีผู้บริสุทธิ์และเด็กๆ อยู่หลายแสนคนนะ!

34
00:02:35,843 --> 00:02:40,306
‎ละทิ้งเวทมนตร์ชั่วร้ายไปซะ
‎ไม่งั้นข้าจะเผาเมืองไม่ให้เหลือซาก

35
00:02:41,098 --> 00:02:42,057
‎เจ้าไม่ทำหรอก

36
00:02:47,730 --> 00:02:49,565
‎ไม่นะ!

37
00:04:18,904 --> 00:04:23,909
‎(เล่มที่สาม ดวงอาทิตย์
‎บทที่หนึ่ง โซล เรกแกม)

38
00:04:28,497 --> 00:04:30,582
‎นั่นไม่ใช่มังกรปรกติทั่วไป

39
00:04:30,833 --> 00:04:33,335
‎มีสิ่งที่เรียกว่ามังกรทั่วไปด้วยเหรอ

40
00:04:33,502 --> 00:04:36,297
‎เขาชื่อโซล เรเก็ม เป็นราชาแห่งดวงอาทิตย์

41
00:04:36,839 --> 00:04:39,717
‎เขาเคยเป็นราชามังกรเมื่อนานมาแล้ว

42
00:04:39,800 --> 00:04:41,802
‎แต่เขาถูกทำให้ตาบอดตอนสงครามเริ่มต้นขึ้น

43
00:04:41,885 --> 00:04:44,763
‎และเขาก็กลายเป็นสัญลักษณ์แห่ง
‎ความเดือดดาลและความโกรธแค้น

44
00:04:44,847 --> 00:04:47,891
‎โอเค งั้นก็มีมังกรตาบอดตัวมหึมาที่กำลังโกรธ

45
00:04:47,975 --> 00:04:50,227
‎ขวางทางของเราไปสู่เซเดีย
‎เราจะทำไงดี

46
00:04:50,436 --> 00:04:52,563
‎เราสู้เขาไม่ได้

47
00:04:52,646 --> 00:04:55,107
‎เห็นๆ กันอยู่ว่าเจ้าเพิ่งได้เจ้าตัวน้อยบ่องแบ๊วนี่

48
00:04:55,190 --> 00:04:57,609
‎และดาบของข้าก็ไม่เหมาะที่จะเป็น
‎ไม้จิ้มฟันของเขา

49
00:05:00,362 --> 00:05:02,448
‎เราต้องแอบย่องผ่านเขาไป

50
00:05:03,032 --> 00:05:07,703
‎แคลลัม ได้เวลาที่เจ้าต้องเรียนบทเรียนแรก
‎เกี่ยวกับวิธีการซ่อนตัว

51
00:05:07,828 --> 00:05:09,413
‎เยี่ยมไปเลย ข้าหมายความว่า...

52
00:05:09,705 --> 00:05:10,539
‎เยี่ยมไปเลย

53
00:05:11,790 --> 00:05:14,960
‎ความลับของการซ่อนตัวคือ
‎เจ้าไม่จำเป็นต้องล่องหน

54
00:05:15,044 --> 00:05:18,130
‎เจ้าแค่ต้องไม่ให้ประสาทสัมผัสของศัตรู
‎รับรู้ถึงตัวเจ้า

55
00:05:18,213 --> 00:05:21,008
‎เขาตาบอด เราเลยไม่ต้องกังวลเรื่อง
‎การมองเห็นของเขา

56
00:05:21,091 --> 00:05:24,595
‎ถูกต้อง ก็เลยเหลืออีกแค่สองประสาทสัมผัส
‎ที่เราต้องหลอกให้ได้

57
00:05:25,054 --> 00:05:26,847
‎การฟังและการดมกลิ่น

58
00:05:27,765 --> 00:05:30,601
‎เดี๋ยวก่อน ทำไมถึงมีแค่
‎สองประสาทสัมผัสนั่นที่เราต้องกังวล

59
00:05:30,768 --> 00:05:33,062
‎ถ้าเขาได้ใช้ประสาทด้านการสัมผัสละก็

60
00:05:33,145 --> 00:05:34,480
‎เราเดือดร้อนแน่

61
00:05:34,646 --> 00:05:36,940
‎และถ้าเขาได้ใช้ประสาทด้านการลิ้มรสน่ะเหรอ

62
00:05:37,232 --> 00:05:38,233
‎ยินดีที่ได้รู้จักนะ

63
00:05:38,317 --> 00:05:41,403
‎เข้าใจละ ทั้งหมดนี่ที่เกี่ยวกับ
‎ประสาทสัมผัสและรูปลักษณ์

64
00:05:41,487 --> 00:05:43,614
‎มันคล้ายอาร์เคนัมแห่งจันทราเลย

65
00:05:43,781 --> 00:05:46,367
‎ถ้าเจ้าว่างั้น ผู้วิเศษ

66
00:05:50,162 --> 00:05:52,581
‎ท่านแม่ทัพอมายา เวลาของเราใกล้หมดแล้ว

67
00:05:52,664 --> 00:05:56,752
‎ข้าแนะนำให้เรารวบรวมกองทัพและทิ้งป้อมซะ

68
00:05:58,462 --> 00:05:59,296
‎ท่านแม่ทัพ!

69
00:05:59,380 --> 00:06:02,674
‎ท่านแม่ทัพ พวกเอลฟ์เผ่าเปลวสุริยะ
‎ได้ยึดด่านหน้า

70
00:06:02,758 --> 00:06:04,385
‎ของเดอะ บรีชด้านเมืองเซเดีย

71
00:06:05,260 --> 00:06:07,304
‎ถ้าพวกเอลฟ์โจมตี

72
00:06:07,596 --> 00:06:10,808
‎เราจะมีคนไม่พอที่จะปกป้องป้อมนี้

73
00:06:11,141 --> 00:06:13,435
‎เมื่อพวกเอลฟ์โจมตี

74
00:06:20,692 --> 00:06:24,363
‎ท่านแม่ทัพอมายา ข้าขออภัยที่ขัดจังหวะ
‎แต่มีใครบางคนได้มาถึงแล้ว

75
00:06:32,454 --> 00:06:35,165
‎ไม่เอาน่า แคลลัม พยายามให้มันเงียบที

76
00:06:35,332 --> 00:06:36,625
‎ข้ารู้ ก็แค่...

77
00:06:38,168 --> 00:06:40,546
‎เอซคงรู้วิธีทำให้เจ้าสงบลง

78
00:06:41,588 --> 00:06:43,632
‎เราแค่ต้องเชื่อใจกันและกัน โอเคมั้ย

79
00:06:43,882 --> 00:06:45,092
‎ข้าจะปกป้องเจ้าเอง

80
00:08:58,892 --> 00:08:59,726
‎คราวนี้เอาไงดี

81
00:09:23,125 --> 00:09:24,835
‎ขออภัยที่ขัดจังหวะ

82
00:09:24,960 --> 00:09:27,337
‎แต่กองกำลังเสริมที่เราขอไปอยู่ที่ไหน

83
00:09:27,462 --> 00:09:29,756
‎เราส่งหลายข้อความไปหาลอร์ดวีเร็น

84
00:09:31,508 --> 00:09:33,385
‎จะไม่มีกำลังเสริมมาที่นี่

85
00:09:33,635 --> 00:09:36,638
‎ลอร์ดวีเร็นถูกจับข้อหาก่อกบฏ

86
00:09:41,476 --> 00:09:44,479
‎ผู้หมวด เจ้าพูดถูก
‎เราป้องกันเดอะ บรีชไม่ได้

87
00:09:44,896 --> 00:09:46,273
‎แต่เราจะไม่สละมัน

88
00:09:47,441 --> 00:09:48,900
‎ทางเลือกเดียวของเรา

89
00:09:49,401 --> 00:09:50,819
‎คือทำลายมันซะ

90
00:09:59,536 --> 00:10:01,830
‎- เราวิ่งไปเลยดีมั้ย
‎- เราไม่มีวันรอดแน่

91
00:10:01,913 --> 00:10:04,833
‎เขาคงกัดเราขาดเป็นสองท่อน
‎หรือฟาดเราด้วยหาง

92
00:10:04,958 --> 00:10:08,795
‎งั้นการแอบข้ามไปก็ใช้ไม่ได้
‎การวิ่งก็ใช้ไม่ได้ การสู้ก็ใช้ไม่ได้

93
00:10:08,879 --> 00:10:10,797
‎- เหลืออะไรอีกล่ะ
‎- ไหม้เกรียมจนตาย

94
00:10:11,006 --> 00:10:11,965
‎นั่นก็ใช้ไม่ได้

95
00:10:17,137 --> 00:10:20,432
‎ดูเหมือนว่าเหลือทางออกเดียว
‎ที่ข้าชอบน้อยที่สุด

96
00:10:21,683 --> 00:10:22,517
‎การใช้เหตุผล

97
00:10:24,978 --> 00:10:26,688
‎ท่านโซล เรเก็มผู้ยิ่งใหญ่...

98
00:10:27,189 --> 00:10:29,691
‎ข้าคือเรย์ล่า เอลฟ์เผ่าเงาจันทรา

99
00:10:37,199 --> 00:10:40,035
‎เจ้ากำลังทำอะไร

100
00:10:41,411 --> 00:10:43,747
‎ข้าคำนับอยู่ ท่านมังกรผู้ยิ่งใหญ่

101
00:10:44,081 --> 00:10:45,165
‎เปล่า

102
00:10:45,374 --> 00:10:49,252
‎ข้าหมายความว่า เจ้ามาที่นี่ทำไม

103
00:10:50,837 --> 00:10:53,423
‎เราได้เดินทางในอาณาจักรต่างๆ ของมนุษย์

104
00:10:53,507 --> 00:10:56,426
‎เพื่อทำธุระให้ซูเบอา ราชินีมังกร

105
00:10:56,593 --> 00:11:00,472
‎เราอยากขออนุญาตท่าน
‎เพื่อข้ามกลับไปเซเดีย

106
00:11:01,556 --> 00:11:08,063
‎เจ้ามีธุระอะไรถึงต้องมาที่
‎ดินแดนของมนุษย์ต่ำช้า

107
00:11:08,730 --> 00:11:11,233
‎เรากำลังขนส่งสิ่งของล้ำค่า

108
00:11:11,400 --> 00:11:12,818
‎สิ่งมีชีวิตล้ำค่า

109
00:11:12,901 --> 00:11:15,487
‎เจ้าชายมังกรที่เพิ่งเกิดใหม่ อะซิมอนเดียส

110
00:11:16,530 --> 00:11:17,823
‎โกหก!

111
00:11:18,782 --> 00:11:20,951
‎เจ้ากล้าโกหกข้าเรอะ

112
00:11:21,576 --> 00:11:24,705
‎ไข่ของราชามังกรถูกทำลายไปแล้ว

113
00:11:25,789 --> 00:11:27,999
‎ไม่ เดี๋ยวก่อน! ข้าเอาเขามาด้วย

114
00:11:32,170 --> 00:11:34,297
‎เจ้าชายมังกรยังมีชีวิตอยู่

115
00:11:34,464 --> 00:11:36,675
‎และเขาก็น่ารักมาก ใช่มั้ยล่ะ

116
00:11:37,008 --> 00:11:38,176
‎ต้องอย่างงี้สิ เด็กดี

117
00:11:44,099 --> 00:11:45,642
‎มันเป็นไปได้ยังไง

118
00:11:45,976 --> 00:11:47,185
‎มันเป็นปาฏิหาริย์

119
00:11:47,394 --> 00:11:49,730
‎เขาต้องกลับไปที่บ้านของเขา

120
00:11:49,813 --> 00:11:51,898
‎ได้โปรดอนุญาตให้เราผ่าน

121
00:11:51,982 --> 00:11:55,193
‎เราจะได้นำเจ้าชายมังกร
‎กลับไปหามารดาของเขา

122
00:11:58,447 --> 00:12:01,908
‎ข้าไม่เข้าใจว่าเจ้าชายมังกร

123
00:12:01,992 --> 00:12:04,703
‎มาอยู่ที่ดินแดนมนุษย์ได้อย่างไร

124
00:12:05,287 --> 00:12:06,121
‎อย่างไรก็ตาม

125
00:12:06,747 --> 00:12:08,248
‎ข้าจะยอมให้เจ้า

126
00:12:08,498 --> 00:12:11,752
‎และเจ้าลูกมังกรผ่านกลับไปยังเซเดีย

127
00:12:12,252 --> 00:12:15,380
‎แต่ไม่อนุญาตให้เจ้ามนุษย์โสโครก

128
00:12:15,464 --> 00:12:17,174
‎ที่กลัวหัวหดอยู่แถวนี้ผ่านไปได้

129
00:12:18,842 --> 00:12:20,719
‎- โซล เรเก็ม
‎- ไม่เป็นไร

130
00:12:21,094 --> 00:12:22,596
‎- เจ้าไปต่อโดยไม่มีข้าเถอะ
‎- ไม่

131
00:12:23,013 --> 00:12:25,015
‎แคลลัม เราเกือบถึงแล้วนะ

132
00:12:25,182 --> 00:12:28,143
‎เรย์ล่า การนำซิมกลับไปเซเดีย
‎คือสิ่งเดียวที่สำคัญ

133
00:12:28,685 --> 00:12:30,854
‎แค่บอกราชินีมังกรให้ด้วยว่าข้าช่วย...

134
00:12:31,313 --> 00:12:32,189
‎นิดนึง

135
00:12:32,564 --> 00:12:33,732
‎ข้าจะกลับไปที่บ้าน

136
00:12:39,488 --> 00:12:40,989
‎บ้านเหรอ

137
00:12:41,281 --> 00:12:44,493
‎ไม่ มีอยู่สองทางเลือก

138
00:12:44,701 --> 00:12:46,453
‎เจ้าจะตายทั้งคู่

139
00:12:46,995 --> 00:12:51,541
‎หรือจะมีแค่มนุษย์ที่ชั่วร้ายและต่ำช้าที่ต้องตาย

140
00:12:54,711 --> 00:12:59,132
‎ข้าเห็นด้วยกับท่าน โซล เรเก็ม
‎มนุษย์บางคนชั่วร้าย

141
00:13:00,008 --> 00:13:03,261
‎- เรย์ล่า
‎- แต่ไม่ใช่คนนี้ ไม่ใช่แคลลัม

142
00:13:03,428 --> 00:13:06,890
‎เหตุผลเดียวที่เจ้าชายมังกรยังมีชีวิตอยู่
‎ก็เพราะมนุษย์คนนี้

143
00:13:07,015 --> 00:13:10,185
‎เขาทิ้งบ้านและครอบครัวเพื่อช่วยไข่

144
00:13:10,268 --> 00:13:12,103
‎และเสียสละทุกสิ่งทุกอย่าง

145
00:13:12,270 --> 00:13:14,523
‎อะซิมอนเดียสจะได้เกิด

146
00:13:14,731 --> 00:13:16,608
‎เขาทั้งมีคุณธรรมสูงและซื่อสัตย์

147
00:13:17,192 --> 00:13:20,153
‎ตอนที่เราพบกัน
‎เขาจะให้ข้าถูกจับตัวหรือถูกประหารก็ได้

148
00:13:20,654 --> 00:13:21,613
‎แต่เขาไม่ทำ

149
00:13:22,155 --> 00:13:24,950
‎เพราะการที่เขาไม่รู้จักข้า
‎หรือรู้อะไรเลยเกี่ยวกับตัวข้า

150
00:13:25,408 --> 00:13:29,120
‎เขาได้มองข้ามความเกลียดชังของมนุษย์
‎และทำในสิ่งที่เขารู้ว่าถูกต้อง

151
00:13:29,454 --> 00:13:32,249
‎เขาฉลาด จิตใจดี กล้าหาญ และเขา...

152
00:13:32,707 --> 00:13:33,667
‎เป็นเพื่อนของข้า

153
00:13:34,209 --> 00:13:35,502
‎เพื่อนซี้ของข้า

154
00:13:41,466 --> 00:13:44,803
‎ดังนั้นได้โปรดอนุญาตให้เขาผ่านไปเซเดีย

155
00:13:44,886 --> 00:13:47,097
‎และช่วยข้าพาเจ้าชายมังกรกลับบ้าน

156
00:13:47,305 --> 00:13:50,350
‎เพราะข้าไม่คิดว่าจะสามารถ
‎ทำได้โดยที่ไม่มีเขา

157
00:13:56,064 --> 00:13:58,817
‎ข้าได้กลิ่นความตาย!

158
00:13:59,985 --> 00:14:02,112
‎อะไรนะ ไม่! แคลลัมแตกต่างจากคนอื่น!

159
00:14:02,195 --> 00:14:05,031
‎ข้าได้กลิ่นเหม็นของเวทมนตร์ชั่วร้ายบนตัวเขา

160
00:14:05,282 --> 00:14:06,992
‎เขาก็เหมือนมนุษย์คนอื่น!

161
00:14:07,158 --> 00:14:10,871
‎เขาปลิดชิวิตและกระชากเวทมนตร์
‎ออกจากสิ่งมีชีวิตที่บริสุทธิ์

162
00:14:11,037 --> 00:14:13,874
‎เขาต้องตาย!

163
00:14:27,012 --> 00:14:27,846
‎ขอสายเคเบิล

164
00:14:36,938 --> 00:14:38,690
‎เสร็จเรียบร้อย ไปกันเถอะ

165
00:14:45,238 --> 00:14:48,533
‎เมื่อท่านออกคำสั่ง เราจะดึงสายเคเบิล
‎และทำให้พวกถังระเบิด

166
00:14:49,367 --> 00:14:53,830
‎และหินหลายร้อยตันกับลาวา
‎ก็จะปิดตายเดอะ บรีชไปตลอดกาล

167
00:15:03,214 --> 00:15:04,424
‎ข้าขอโทษนะเรย์ล่า

168
00:15:04,674 --> 00:15:08,762
‎แต่ถ้าการตายของข้าเป็นวิธีเดียวที่จะให้
‎เจ้ากับซิมข้ามไปได้อย่างปลอดภัย

169
00:15:09,054 --> 00:15:10,931
‎มันก็ถึงเวลาที่ข้าต้องเผชิญกับจุดจบ

170
00:15:11,389 --> 00:15:12,682
‎ใจเย็น

171
00:15:12,891 --> 00:15:14,935
‎เขายังพ่นไฟไม่ได้

172
00:15:15,060 --> 00:15:16,978
‎เขาสามารถพ่นได้ทุกทุกไม่กี่นาที

173
00:15:17,062 --> 00:15:18,688
‎เขาต้องการเวลาเพื่อเติมพลัง

174
00:15:20,649 --> 00:15:23,360
‎เดี๋ยวนะ เราหลบประสาทสัมผัสของเขาไม่ได้

175
00:15:23,443 --> 00:15:25,111
‎แต่บางทีเราอาจหลอกประสาทสัมผัสได้

176
00:15:25,195 --> 00:15:26,696
‎สร้างรูปลักษณ์ปลอม

177
00:15:26,780 --> 00:15:30,659
‎สุดท้ายแล้ว สิ่งเดียวที่เรา
‎สามารถรู้ได้จริงๆ คือรูปลักษณ์ภายนอก

178
00:15:31,576 --> 00:15:33,745
‎เจ้าฟังดูเหมือนลูเจนน์เลย

179
00:15:34,287 --> 00:15:35,163
‎ว้าว จริงเหรอ

180
00:15:35,622 --> 00:15:37,290
‎นั่นไม่ใช่คำชมนะ

181
00:15:37,666 --> 00:15:38,625
‎แผนคืองี้นะ

182
00:15:38,750 --> 00:15:41,878
‎ข้าสามารถใช้คาถาแอสเปอโร
‎เป่ากลิ่นตัวข้าไปที่แห่งอื่น เหมือน...

183
00:15:42,253 --> 00:15:44,589
‎เหมือนการแปรเสียง แต่ทำกับกลิ่นแทน

184
00:15:52,806 --> 00:15:54,224
‎การแปรกลิ่น!

185
00:15:56,726 --> 00:15:58,103
‎เสียงแปรกลิ่น!

186
00:15:58,478 --> 00:15:59,980
‎เป็นความคิดที่งี่เง่ามาก

187
00:16:00,438 --> 00:16:03,274
‎แต่อาจมีอะไรที่พอใช้ได้อยู่ในนั้น

188
00:16:04,234 --> 00:16:05,944
‎หมดเวลาแล้ว

189
00:16:07,779 --> 00:16:08,989
‎เอาผ้าพันคอมาให้ข้า

190
00:16:09,072 --> 00:16:12,158
‎ถ้าข้าใส่มัน ข้าจะมีกลิ่นเหมือนเจ้า
‎และจะล่อให้เขาพ่นไฟ

191
00:16:12,242 --> 00:16:13,576
‎ทันทีที่เขาพ่นไฟ

192
00:16:13,660 --> 00:16:16,121
‎เจ้ากับซิมก็รีบวิ่งระหว่างที่
‎ข้าเบี่ยงเบนความสนใจเขาไว้

193
00:16:16,204 --> 00:16:18,415
‎นี่เป็นแผนที่แย่ที่สุดที่เจ้าเคยคิดเลยนะ

194
00:16:18,498 --> 00:16:20,333
‎เขาจะเผาเจ้าจนเกรียม

195
00:16:21,751 --> 00:16:24,004
‎ไม่ เขาทำไม่ได้หรอก ข้าว่องไงกว่าเขา

196
00:16:24,170 --> 00:16:26,464
‎แล้วมันก็เป็นโอกาสเดียวของเรา

197
00:16:27,424 --> 00:16:30,719
‎ข้าไม่ได้อาบน้ำมาสองอาทิตย์
‎ทำแบบนี้น่าจะได้ผล

198
00:16:36,141 --> 00:16:36,975
‎ใช่มั้ย

199
00:16:38,852 --> 00:16:40,145
‎เอาล่ะ ไม่ลองไม่รู้

200
00:17:03,168 --> 00:17:06,755
‎เราพร้อมแล้วที่จะจุดระเบิดเมื่อท่านสั่ง

201
00:17:08,757 --> 00:17:09,591
‎ดึง!

202
00:17:32,322 --> 00:17:35,075
‎เอาไงล่ะทีนี้ ตัวจุดชนวนใช้การไม่ได้แล้ว

203
00:17:36,785 --> 00:17:38,995
‎ต้องมีใครสักคนออกไปจุดมัน

204
00:17:39,537 --> 00:17:40,371
‎ข้า...

205
00:17:41,289 --> 00:17:43,124
‎ข้าจะลงมือเอง

206
00:17:44,250 --> 00:17:46,252
‎แต่อมายา เจ้าไม่รอดแน่

207
00:17:53,551 --> 00:17:54,677
‎เขาพูดว่าอย่างไร

208
00:17:54,969 --> 00:17:57,305
‎เขาบอกว่าคนที่เหลือจะรอด

209
00:18:12,779 --> 00:18:14,447
‎เร็วเข้า เรย์ล่า เร็วเข้า

210
00:18:21,204 --> 00:18:23,206
‎เจ้ามนุษย์โง่เขลา

211
00:20:55,608 --> 00:20:56,442
‎หินโค้งนั่น

212
00:20:56,901 --> 00:20:57,735
‎ถ้าเกิด...

213
00:21:02,699 --> 00:21:03,992
‎โยนมัน

214
00:21:06,369 --> 00:21:09,080
‎เขาอยากให้ข้า...
‎โยนมังกรเรอะ

215
00:21:20,758 --> 00:21:21,718
‎โยนมัน!

216
00:21:23,803 --> 00:21:24,971
‎แอสเปอโร!

217
00:21:47,368 --> 00:21:49,454
‎เมื่อกี้เยี่ยมไปเลย!

218
00:21:49,829 --> 00:21:51,789
‎หวุดหวิด แต่เยี่ยมไปเลย

219
00:21:52,290 --> 00:21:54,584
‎ใจเย็น ข้าโดนเผาแค่นิดเดียว

220
00:21:54,792 --> 00:21:56,544
‎คิดได้ดีนี่ที่ใช้คาถาแอสเปอโร

221
00:22:00,423 --> 00:22:02,133
‎หินโค้งนั่นหยุดเขาได้ไม่นาน

222
00:22:02,258 --> 00:22:05,219
‎ออกไปจากที่นี่กันก่อนที่
‎การรอดหวุดหวิดจะกลายเป็นสายเกินไป!

223
00:22:09,223 --> 00:22:11,976
‎ขอบใจที่ให้ข้ายืมสิ่งนี้
‎ข้าว่ามันเป็นสิ่งนำโชค

224
00:22:39,796 --> 00:22:41,089
‎อย่าสิ้นหวัง

225
00:22:42,590 --> 00:22:43,424
‎อดทนไว้

226
00:22:45,635 --> 00:22:46,844
‎เวลาของเจ้าจะมาถึง

227
00:22:48,721 --> 00:22:50,515
‎เจ้าทำให้แผนการเริ่มดำเนิน

228
00:22:53,851 --> 00:22:55,645
‎เขาอันตรายเกินไป

229
00:22:56,062 --> 00:22:58,648
‎ไม่มีแม่กุญแจและโซ่มากพอในห้าอาณาจักร

230
00:22:58,731 --> 00:23:00,733
‎ที่จะยับยั้งภยันตรายที่เขาสามารถก่อ

231
00:23:02,276 --> 00:23:03,736
‎งั้นท่านเสนอให้ทำอย่างไร

232
00:23:04,529 --> 00:23:06,739
‎มีวิธีเดียวที่จะจัดการกับวีเร็นได้

233
00:23:06,948 --> 00:23:09,450
‎และวิธีนั้นคือการจัดการเขาอย่างถาวร

234
00:23:18,126 --> 00:23:19,544
‎ทำแบบนี้หมายความ...

235
00:23:23,923 --> 00:23:25,133
‎ราชาเอซแร็น!

236
00:24:38,873 --> 00:24:40,875
‎คำบรรยายโดย เมธ์ ดุรงคเวโรจน์