1
00:00:07,445 --> 00:00:11,282
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

2
00:00:17,329 --> 00:00:19,665
ตอนที่แล้วในเจ้าชายมังกร

3
00:00:20,583 --> 00:00:23,627
ขึ้นอยู่กับพวกเราแล้ว เราต้องเอาไข่ไปคืน

4
00:00:24,003 --> 00:00:27,214
เราต้องดูแลมันให้ปลอดภัย และพามันไปเซเดีย

5
00:00:27,298 --> 00:00:28,591
และตามหาแม่มัน

6
00:00:30,801 --> 00:00:32,178
ท่านน้าอามายา

7
00:00:36,932 --> 00:00:38,684
ข้าดีใจเหลือเกินที่เจ้าปลอดภัย

8
00:00:39,268 --> 00:00:41,187
แม้จะเป็นภาระที่หนักหนา

9
00:00:41,270 --> 00:00:45,524
แต่ข้าก็จะขอน้อมรับศึกนี้ในนามของแฮร์โรว์เอง

10
00:00:45,941 --> 00:00:47,276
หยุดพิธีราชาภิเษกก่อน

11
00:00:47,568 --> 00:00:49,403
เจ้าชายยังมีชีวิตอยู่

12
00:00:50,988 --> 00:00:51,989
ทีนี้เอาไงต่อ

13
00:00:53,074 --> 00:00:55,201
- ข้าไม่คิดว่าเรือ...
- ลงมาเถอะน่า

14
00:01:31,779 --> 00:01:33,197
(เล่มที่หนึ่ง
ดวงจันทร์)

15
00:01:33,697 --> 00:01:36,450
(บทที่ห้า
บัลลังก์อันว่างเปล่า)

16
00:02:00,850 --> 00:02:03,727
อรุณสวัสดิ์ รัศมีน้อยแห่งแสงตะวัน

17
00:02:09,108 --> 00:02:11,694
อาสาสมัครรึ กระตือรือร้นอะไรเช่นนี้

18
00:03:07,374 --> 00:03:09,168
งานนี้เจ้าจบไม่สวยแน่

19
00:03:10,211 --> 00:03:12,838
เมื่อคืนเจ้าคิดว่ามันเป็นแค่ของเล่นไร้ค่า

20
00:03:13,088 --> 00:03:16,091
- แต่ตอนนี้เรารู้ว่า...
- มันคือของเล่นเรืองแสง

21
00:03:18,886 --> 00:03:19,970
ถูกเผง

22
00:03:20,554 --> 00:03:21,597
ถูกเผง

23
00:03:22,223 --> 00:03:23,891
ข้าจะไปหาอาหาร

24
00:03:24,183 --> 00:03:28,145
เดี๋ยว เรามีอาหาร
เราหยิบขนมปังจากแบนเธอร์ลอดจ์ใส่กระเป๋ามา

25
00:03:29,146 --> 00:03:31,232
นึกว่ากระเป๋าใส่ไม้กระบองซะอีก

26
00:03:39,198 --> 00:03:41,867
ไม่ใช่นะ มันคืออาหาร... ประมาณนึง

27
00:03:44,495 --> 00:03:46,038
ข้า... ไม่กินดีกว่า

28
00:04:07,768 --> 00:04:09,478
นึกแล้วว่าอาจพบเจ้าได้ที่นี่

29
00:04:11,939 --> 00:04:13,232
เรามีเรื่องต้องคุยกัน

30
00:04:41,802 --> 00:04:42,928
เป็นไงเป็นกัน

31
00:04:46,807 --> 00:04:48,267
ใจเย็น

32
00:04:56,525 --> 00:04:58,152
มันทำมาจากอะไรเนี่ย

33
00:05:04,158 --> 00:05:06,160
ช่วยด้วย ช่วยด้วย

34
00:05:18,797 --> 00:05:20,174
มีอะไร เกิดอะไรขึ้น

35
00:05:21,925 --> 00:05:23,052
ช่วยด้วย

36
00:05:27,431 --> 00:05:30,059
เขาพยายามเลียนแบบคาถาฟ้าผ่าของคลอเดีย

37
00:05:30,142 --> 00:05:33,812
- แต่เขาหยุดมันไม่ได้
- ใช่ ข้าเห็นนางทำแค่ครึ่งแรกน่ะ

38
00:05:33,896 --> 00:05:35,856
แต่ครึี่งแรกข้าทำได้ดีมากเลยนะ

39
00:05:36,023 --> 00:05:39,651
ถามจริง ฟังดูเป็นความคิดที่ดีและปลอดภัยจริงๆ

40
00:05:39,735 --> 00:05:42,821
โอเค ข้าสมควรโดนเทศน์
แต่ตอนนี้จะให้ทำยังไง

41
00:05:42,988 --> 00:05:45,824
ตอนเจ้าร่ายมนตร์ ปกติจะต้องมีคำพูด หรือวลี

42
00:05:45,908 --> 00:05:48,369
- หรืออะไรในภาษามังกรโบราณ
- โอเค

43
00:05:49,119 --> 00:05:51,997
มีใครพูดภาษามังกรได้บ้างมั้ย
ข้าพูดภาษามังกรไม่ได้

44
00:05:52,081 --> 00:05:53,791
เจ้าไม่ได้ยินคลอเดียพูดอะไรเลยเหรอ

45
00:05:53,874 --> 00:05:58,545
ไม่ ข้าคิดว่าทันทีที่ข้าคว้ามือนางออกมา
นางน่าจะเรียกข้าว่าตาบื้อ

46
00:05:58,629 --> 00:06:01,173
ใช่ คำว่าบื้อน่าจะเหมาะแล้ว

47
00:06:01,757 --> 00:06:03,175
เอาละ ขอเวลาเดี๋ยว

48
00:06:03,509 --> 00:06:06,678
ข้าพอรู้ภาษามังกรบ้าง ขอคิดก่อน

49
00:06:09,723 --> 00:06:12,976
- รู้อะไรมั้ย ข้าจะลองขว้างมันดู
- อะไรนะ อย่า

50
00:06:13,060 --> 00:06:15,020
ใช่ ข้าจะขว้างเจ้า ปฐมศิลา

51
00:06:15,104 --> 00:06:16,271
เป็นแผนที่ดี

52
00:06:16,939 --> 00:06:20,025
ไม่ ไม่ใช่แผนที่ดีเลย การขว้างเป็นสิ่งไม่ดี

53
00:06:20,109 --> 00:06:22,653
ไม่ถึงกับขว้าง แค่จะโยนเบาๆ

54
00:06:22,736 --> 00:06:25,489
ไม่ๆๆ ห้ามขว้าง ห้ามโยน

55
00:06:26,824 --> 00:06:27,783
โยนล่ะ

56
00:06:32,454 --> 00:06:33,956
ได้ผล ข้าปลอดภัย

57
00:06:37,543 --> 00:06:40,337
เหมือนเจ้าทำเสียงเดือดปุดๆ เนอะ

58
00:06:42,423 --> 00:06:43,424
ขอโทษด้วยนะ

59
00:06:43,507 --> 00:06:47,845
ข้าคงตื่นเต้นกับการเรียนรู้เวทมนตร์
จนเลยเถิดไปหน่อย

60
00:06:48,429 --> 00:06:52,307
โอเค พอซะทีกับการเกือบฆ่าข้า
ยิ่งเราเอาไข่ไปคืนได้เร็วเท่าไหร่

61
00:06:52,391 --> 00:06:55,936
สงครามนี้ก็อาจจบลงเร็วเท่านั้น
ได้เวลาออกเดินทางแล้ว

62
00:06:56,895 --> 00:07:00,566
เดินเหรอ ทำไมเราต้องเหนื่อยเดินกันเองด้วย

63
00:07:00,649 --> 00:07:02,860
ในเมื่อเราให้แม่น้ำเดินแทนเราได้

64
00:07:03,610 --> 00:07:07,781
ไม่ บอกลาเรือได้เลย จากนี้เราจะเดินบนบก

65
00:07:07,865 --> 00:07:10,451
ทำไมล่ะ แม่น้ำก็ไปถูกทิศทาง

66
00:07:10,534 --> 00:07:12,870
และเคลื่อนไหวเร็วกว่าเราเดินเท้ามาก

67
00:07:12,953 --> 00:07:14,496
ดูขาคู่นั้นซะก่อน

68
00:07:15,247 --> 00:07:17,499
อะไร ขาข้าสวยจะตาย

69
00:07:18,083 --> 00:07:20,210
เราจะเดิน จบนะ

70
00:07:24,339 --> 00:07:27,384
มีเหตุผลอื่นหรือเปล่าที่เจ้าไม่อยากนั่งเรือ

71
00:07:27,468 --> 00:07:28,969
บางอย่างที่เจ้าไม่บอกเรา

72
00:07:29,553 --> 00:07:31,305
ไม่มีเหตุผลที่เป็นความลับหรอก

73
00:07:31,889 --> 00:07:32,931
เดี๋ยวนะ

74
00:07:34,016 --> 00:07:35,434
หรือเจ้าเป็นแบบนี้

75
00:07:35,517 --> 00:07:39,938
เป็นนักรบเอลฟ์ที่ตีลังกาม้วนหลัง
ปีนต้นไม้ แทงด้วยดาบเก่ง

76
00:07:40,439 --> 00:07:43,150
แต่กลัวน้ำกระเด็นกระดอนนิดๆ หน่อยๆ

77
00:07:45,736 --> 00:07:47,237
น่ารักจัง

78
00:07:47,821 --> 00:07:49,823
ได้ นั่งเรืองี่เง่านั่นก็ได้

79
00:07:53,452 --> 00:07:55,496
เจ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ได้ยังไง

80
00:07:55,579 --> 00:07:58,499
ท่านพูดราวกับข้าเชื้อเชิญนักฆ่ามา

81
00:07:59,208 --> 00:08:01,835
ข้าต้องทิ้งป้อมปราการของเราที่บรีชมา

82
00:08:03,587 --> 00:08:07,382
เจ้ารู้บ้างมั้ยว่ากองกำลังอันตราย
รวมตัวกันอยู่ที่ชายแดนของเรา

83
00:08:07,716 --> 00:08:10,385
ข้าทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อปกป้องพระราชาแล้ว

84
00:08:10,469 --> 00:08:12,054
ข้ายินดีถวายชีวิตให้เลย

85
00:08:12,638 --> 00:08:14,848
- งั้นมีอะไรผิดพลาดล่ะ
- พระองค์ไง

86
00:08:14,932 --> 00:08:18,268
วิถีดื้อด้านของพระองค์ทำให้ข้าช่วยเหลือไม่ได้

87
00:08:18,352 --> 00:08:20,062
ท่านรู้จักพระองค์ดีพอๆ กับข้า

88
00:08:20,187 --> 00:08:23,315
ศักดิ์ศรีของพระองค์สำคัญยิ่งกว่าชีวิต

89
00:08:23,941 --> 00:08:25,776
เจ้าอยากให้ผลลัพธ์เป็นแบบนี้

90
00:08:25,859 --> 00:08:27,611
กล้าดียังไง...

91
00:08:28,195 --> 00:08:30,656
การสวรรคตของพระองค์ทำให้เจ้ามีโอกาส

92
00:08:30,739 --> 00:08:33,116
การสวรรคตของพระองค์ทำข้าใจสลาย

93
00:08:33,200 --> 00:08:37,579
- งั้นจงให้เกียรติพระองค์ ตามหาบุตรพระองค์
- พวกเขาตายแล้ว อามายา

94
00:08:37,746 --> 00:08:41,124
โดนเอลฟ์เงาจันทร์จับตัวไป ถ้าตอนนี้ยังไม่ตาย

95
00:08:41,333 --> 00:08:42,626
ก็คงตายในไม่ช้า

96
00:08:43,043 --> 00:08:45,379
นี่คือเวลาวิกฤต

97
00:08:46,463 --> 00:08:49,716
บัลลังก์อันว่างเปล่าคือสัญญาณของความอ่อนแอ

98
00:08:49,883 --> 00:08:52,553
คือคำเชื้อเชิญให้มาทำลายเรา

99
00:08:55,722 --> 00:08:57,933
เราต้องปกป้องคาโทลิส

100
00:08:58,141 --> 00:09:01,395
และอาณาจักรมนุษย์ทั้งหมดจากสิ่งที่กำลังจะบุกมา

101
00:09:01,812 --> 00:09:04,690
ข้าช่วยพวกเรา จากตรงนั้นได้

102
00:09:06,233 --> 00:09:08,777
ท่านอาจคิดว่าข้าเป็นพวกฉวยโอกาส

103
00:09:08,860 --> 00:09:11,947
แต่ข้าจะไม่เห็นแก่ตัว
ในแรงจูงใจของข้ามากกว่านี้ไม่ได้

104
00:09:12,114 --> 00:09:15,576
ข้าคือผู้รับใช้คาโทลิส ข้าคือผู้รับใช้

105
00:09:17,244 --> 00:09:20,747
เสื้อผ้าเจ้างดงามมาก
สำหรับผู้รับใช้ที่ถ่อมตน วีเรน

106
00:09:22,457 --> 00:09:23,709
ท่านไม่เชื่อข้า

107
00:09:24,960 --> 00:09:28,088
งั้นท่านรับไปเลย เอาเลย นั่งลงเลย

108
00:09:28,463 --> 00:09:30,632
ข้าจะสนับสนุนท่านในฐานะราชินีผู้สำเร็จราชการ

109
00:09:31,216 --> 00:09:32,634
ข้าจะตามสภาสูงมา

110
00:09:32,718 --> 00:09:36,388
และเราจะส่งข่าวไปยังพระราชาองค์อื่นๆ
แห่งเพนทาร์คีย์ทันที

111
00:09:37,848 --> 00:09:41,393
บัลลังก์จะยังว่างเปล่า
จนกว่าเราจะหาเด็กๆ เจอ

112
00:09:54,781 --> 00:09:57,993
เบต เจ้าก็รู้ว่าเจ้าไม่ควรทำแบบนั้น

113
00:09:58,952 --> 00:10:00,162
อย่าลงไปเล่นในน้ำ

114
00:10:01,163 --> 00:10:04,249
เบตชอบน้ำ แต่มันควรจะกลัวน้ำนะ

115
00:10:04,791 --> 00:10:06,627
อยากรู้มั้ยทำไมมันถึงชื่อเบต

116
00:10:07,169 --> 00:10:09,296
- ไม่ค่อยอยาก
- ยังไงข้าก็จะเล่า

117
00:10:09,379 --> 00:10:12,174
แต่ค่อนข้างจะเป็นมุกฝืดนะ
คางคกเรืองแสงน่ะ

118
00:10:12,549 --> 00:10:15,510
จริงๆ แล้วพวกมันอร่อยมาก

119
00:10:16,887 --> 00:10:17,971
อี๋

120
00:10:18,055 --> 00:10:21,141
ชาวประมงทะเลน้ำลึกใช้พวกมันจับปลาขนาดใหญ่

121
00:10:21,350 --> 00:10:23,894
มันถึงได้ชื่อ "เบต" ไง เข้าใจมั้ย

122
00:10:24,478 --> 00:10:26,563
นั่นคืออารมณ์ขันของพ่อเลี้ยงข้า

123
00:10:26,647 --> 00:10:29,733
และนั่นคือเหตุผลที่เราต้องระวังไม่ให้มันลงน้ำน่ะ

124
00:10:29,816 --> 00:10:32,611
ทุกคน มันไม่รู้ว่าตัวมันอร่อยแค่ไหน ฉะนั้น...

125
00:10:36,031 --> 00:10:38,700
และนั่นคือที่มาของคำว่าบะหมี่

126
00:10:57,344 --> 00:10:59,388
สวัสดี ท่านพี่

127
00:11:05,769 --> 00:11:08,897
ท่านคือวีรสตรีของข้า

128
00:11:09,022 --> 00:11:12,901
สมบูรณ์แบบ เข้มแข็ง แน่วแน่

129
00:11:12,984 --> 00:11:15,862
ใจดีและเป็นคนจริง

130
00:11:15,987 --> 00:11:18,865
ข้าขอโทษ ท่านพี่

131
00:11:19,032 --> 00:11:21,243
ข้าทำให้ท่านผิดหวัง

132
00:11:21,368 --> 00:11:27,958
ลูกๆ ของท่านปลอดภัยในอ้อมแขนข้าแล้ว
แต่ข้ายังปล่อยให้พวกเขาหายไปได้อีก

133
00:11:39,344 --> 00:11:41,513
ข้าขอจุดเทียนได้มั้ย

134
00:11:54,735 --> 00:11:57,320
- เจ้าไหวมั้ย
- สบายมาก

135
00:11:58,321 --> 00:12:02,659
ข้าแค่ชอบเรือมาก ข้าถึงมานั่งเรือไง

136
00:12:04,161 --> 00:12:05,662
เพื่อให้ได้ใกล้ชิดกับเรือ

137
00:12:07,956 --> 00:12:10,292
เอางี้ ข้าจะถามเจ้าห้าคำถาม

138
00:12:10,375 --> 00:12:11,626
ข้อร้อง อย่า

139
00:12:11,793 --> 00:12:15,297
เถอะน่า สนุกแล้วจะได้ลืมไง
ช่วยให้เจ้าลืมคิดเรื่องต่างๆ ได้

140
00:12:16,339 --> 00:12:18,675
ห้าคำถาม ให้แค่นั้นนะ

141
00:12:18,759 --> 00:12:20,385
ตกลง คำถามแรก

142
00:12:20,552 --> 00:12:23,722
เราได้ยินเรื่องบ้าๆ เหล่านี้
เกี่ยวกับเซเดียมาตลอด

143
00:12:23,805 --> 00:12:27,350
เช่น มันคือที่ที่มีเวทมนตร์อยู่ทุกหนทุกแห่ง

144
00:12:27,934 --> 00:12:29,561
มันเป็นอย่างนั้นจริงเหรอ

145
00:12:30,145 --> 00:12:32,105
จริง คำถามต่อไป

146
00:12:32,689 --> 00:12:37,110
มันคงประหลาดมากเลยเนอะ
ที่มองไปทางไหนก็มีเวทมนตร์

147
00:12:37,444 --> 00:12:41,656
ไม่ประหลาดหรอก
ในเซเดียมีเวทมนตร์อยู่ในเกือบทุกอย่าง

148
00:12:41,740 --> 00:12:46,077
ไม่ต่างกับการพูดว่า
ไม่ว่ามองไปทางไหนก็มีธรรมชาติ มันแค่เป็น...

149
00:12:46,661 --> 00:12:49,623
ส่วนหนึ่งของความมีชีวิตชีวา
หรือจิตวิญญาณของสิ่งต่างๆ

150
00:12:49,790 --> 00:12:52,626
อยากเห็นแล้วล่ะ ฟังดูน่าทึ่งมาก

151
00:12:53,168 --> 00:12:55,629
ใช่ ใช่ มันน่าทึ่ง

152
00:12:56,004 --> 00:12:58,381
เห็นมั้ยว่าได้ผล รู้สึกดีขึ้นใช่มั้ยล่ะ

153
00:12:58,465 --> 00:13:01,510
คงงั้นมั้ง ถามคำถามต่อไปสิ

154
00:13:01,593 --> 00:13:03,762
ได้ คำถามที่สอง

155
00:13:04,262 --> 00:13:05,722
พ่อแม่เจ้าเป็นยังไง

156
00:13:06,598 --> 00:13:07,516
ตายหมดแล้ว

157
00:13:09,184 --> 00:13:10,769
เรย์ลา ข้าไม่ได้ตั้งใจจะ...

158
00:13:12,604 --> 00:13:13,522
ไม่เป็นไร

159
00:13:15,482 --> 00:13:18,443
ตอนนี้อาจไม่เหมาะที่จะพูดเรื่องนี้

160
00:13:18,527 --> 00:13:20,570
แต่แน่ใจนะว่าเจ้าไม่กลัวน้ำ

161
00:13:20,654 --> 00:13:22,322
ข้าเบื่อจะตอบคำถามแล้ว

162
00:13:22,405 --> 00:13:25,408
ข้ารู้ แต่... น้ำมันจะ.. ดูสิ!

163
00:13:28,620 --> 00:13:31,081
- จอดเรือเดี๋ยวนี้
- ข้าว่าไม่น่าทัน

164
00:13:31,164 --> 00:13:33,875
จอดเดี๋ยวนี้นะ ยอมรับก็ได้ ข้าเกลียดน้ำ

165
00:13:33,959 --> 00:13:37,128
ข้ากลัวมัน มันทำให้ข้าป่วย รู้สึกไม่ดีทุกอย่าง

166
00:13:38,213 --> 00:13:40,465
ไม่ทันแล้ว เกาะแน่นๆ นะ

167
00:13:48,223 --> 00:13:49,683
เกาะแน่นๆ

168
00:13:58,567 --> 00:14:00,360
พี่สาวท่านทำให้พระองค์ดีขึ้น

169
00:14:01,987 --> 00:14:07,075
แฮร์โรว์บอกว่าพระองค์ไม่เคยเข้มแข็งหรือ
กล้าหาญมากเท่าที่ราชินีซาไรเชื่อว่าพระองค์เป็น

170
00:14:07,158 --> 00:14:10,704
แต่พระองค์ก็พยายามทุกวัน
ที่จะเข้มแข็งขึ้นและกล้าหาญขึ้น

171
00:14:10,787 --> 00:14:13,331
เพื่อจะได้เป็นอย่างที่นางเห็นในตัวพระองค์

172
00:14:15,333 --> 00:14:17,836
นางมีความเห็นอกเห็นใจและอดทน

173
00:14:19,170 --> 00:14:21,756
ยกเว้นตอนที่เจ้าแย่งทาร์ตเยลลี่ชิ้นสุดท้ายไป

174
00:14:23,967 --> 00:14:26,553
ข้าทำพลาดแค่ครั้งนั้นครั้งเดียวเอง

175
00:14:28,722 --> 00:14:31,600
คนรักของหวานกับคนเข้มงวด

176
00:14:32,726 --> 00:14:36,688
นายพลอามายา
ข้าขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องบัลลังก์

177
00:14:37,147 --> 00:14:39,107
ท่านทำให้ข้ามองเห็นความจริง

178
00:14:40,150 --> 00:14:42,152
แล้วทำไมมันต้องยากขนาดนั้น

179
00:14:43,028 --> 00:14:45,989
ข้าตามืดบอดเพราะความรักมั่นคงที่มีต่ออาณาจักร

180
00:14:46,114 --> 00:14:48,033
และมวลมนุษย์ด้วย

181
00:14:50,327 --> 00:14:52,829
ยาม ไปตามเด็กเลี้ยงควายมาเร็ว

182
00:14:53,330 --> 00:14:56,041
ข้าเจอขี้ควายกองโต...

183
00:14:57,667 --> 00:14:58,668
เพียบเลย

184
00:15:00,337 --> 00:15:02,088
เจ้าชายต้องมาก่อน

185
00:15:02,172 --> 00:15:06,384
การตามหาพวกเขา
เป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดของอาณาจักรคาโทลิส

186
00:15:06,968 --> 00:15:09,679
ดี เจ้ามองเห็นเหมือนข้าแล้ว

187
00:15:11,222 --> 00:15:14,100
ข้าจะออกเดินทางเมื่อตะวันตกดินกับกลุ่มกู้ภัย

188
00:15:14,434 --> 00:15:18,396
ได้เลย แต่ขอถามอะไรหน่อยสิ
เกิดอะไรขึ้นกับบรีช

189
00:15:19,689 --> 00:15:22,734
ท่านพูดเองว่าสถานการณ์อันตรายแค่ไหน

190
00:15:22,817 --> 00:15:25,278
การไม่มีท่านอยู่ที่นั่นคอยสั่งการ

191
00:15:25,403 --> 00:15:28,615
ท่านเชื่อจริงๆ หรือว่าชายแดนจะต้านทานไหว

192
00:15:29,699 --> 00:15:31,076
จะพูดอะไรกันแน่

193
00:15:31,660 --> 00:15:34,955
หากบรีชพ่ายแพ่ ศัตรูจะทะลักเข้ามาในคาโทลิส

194
00:15:35,038 --> 00:15:39,834
และข้านึกไม่ออกเลย
ว่าความตายและหายนะจะตามมาสักเพียงใด

195
00:15:40,669 --> 00:15:42,379
แล้วเจ้าแนะนำว่าอะไรล่ะ

196
00:15:42,504 --> 00:15:46,841
ท่านควรกลับไปที่ชายแดน รีบควบคุมมันไว้
นั่นคือที่ที่ท่านควรอยู่มากที่สุด

197
00:15:46,925 --> 00:15:51,054
กลุ่มคนที่เก่งที่สุดของเรา
จะถูกส่งออกไปตามหาเจ้าชายทันที

198
00:15:51,179 --> 00:15:54,599
และหากท่านยังสงสัยในเจตนาของข้า

199
00:15:55,475 --> 00:15:58,478
ข้าจะมอบหมายให้ลูกข้า โซเรนและคลอเดีย

200
00:15:58,645 --> 00:16:00,730
นำทีมคณะกู้ภัยเอง

201
00:16:01,231 --> 00:16:03,525
ข้าสงสัยในเจตนาของเจ้าจริงๆ

202
00:16:04,192 --> 00:16:08,196
ข้าจะกลับไปบรีช แต่ลูกเจ้าไม่ต้องนำทีมกู้ภัย

203
00:16:08,738 --> 00:16:10,740
ภารกิจนี้จะถูกมอบหมายให้กับ...

204
00:16:11,908 --> 00:16:13,201
แม่ทัพเกร็น

205
00:16:14,077 --> 00:16:17,414
ข้า... ข้านี่ ข้าคือแม่ทัพเกร็น

206
00:16:27,340 --> 00:16:30,343
เจ้าได้เผชิิญหน้ากับความกลัว
รู้สึกดีขึ้นกับน้ำหรือยัง

207
00:16:30,510 --> 00:16:33,263
ข้าไม่เคยรู้สึกแย่กับน้ำเท่านี้เลย

208
00:16:34,764 --> 00:16:37,392
- แต่พวกเราก็สนุกกันมากนะ
- นี่ ทุกคน

209
00:16:37,851 --> 00:16:39,728
มีใครเห็นเบตบ้างมั้ย

210
00:16:50,447 --> 00:16:54,200
เบต กลับมานี่ ว่ายท่าลูกกบตกน้ำสิ

211
00:17:02,834 --> 00:17:05,336
รู้มั้ยว่าเจ้าไม่ควรลงไปในน้ำ

212
00:17:05,920 --> 00:17:08,840
- พินาศอะไรอย่างนี้
- นั่นน่ะสิเนอะ

213
00:17:09,007 --> 00:17:12,052
ถุงเท้าข้าเปียกโชกเลย พินาศจริงๆ

214
00:17:12,135 --> 00:17:13,928
ความพังพินาศที่เปียกโชก!

215
00:17:16,139 --> 00:17:17,015
แคลลัม

216
00:17:24,397 --> 00:17:27,776
อักษรท้องทะเล
ข้าไม่เคยเห็นมันส่องแสงมาก่อนเลย

217
00:17:30,195 --> 00:17:32,322
เดี๋ยวนะ ทำไมอักษรท้องทะเลถึง...

218
00:17:37,869 --> 00:17:38,703
อ๋อ เข้าใจแล้ว

219
00:17:49,798 --> 00:17:52,425
แผ่นดินแข็งที่รัก เราพบกันอีกแล้ว

220
00:18:02,060 --> 00:18:05,772
ทุกคน ข้างหลัง เบตกำลังแย่

221
00:18:05,855 --> 00:18:08,608
- อะไรนะ
- เบตต้องการให้ช่วย

222
00:18:08,691 --> 00:18:11,152
- เบตป้องกันให้ด้วยเหรอ
- ไม่ใช่ นางบอกว่า

223
00:18:11,277 --> 00:18:15,031
- "เบตต้องการไส้กล้วย"
- แปลว่าอะไรเนี่ย

224
00:18:15,115 --> 00:18:16,032
ไม่ใช่

225
00:18:23,456 --> 00:18:26,543
ข้าต้องจัดการใช่มั้ยเนี่ย ก็ใช่น่ะสิ

226
00:18:27,961 --> 00:18:31,214
ลาก่อนแผ่นดินแข็งที่รัก ข้ายังแทบไม่รู้จักเจ้าเลย

227
00:18:38,263 --> 00:18:42,225
สู้เขา เรย์ลา ทำเพื่อกบ
กบหน้าบึ้งที่เกลียดเจ้าน่ะ

228
00:18:43,184 --> 00:18:44,060
เอาละ

229
00:19:26,436 --> 00:19:28,730
ข้าคิดออกแล้ว เรย์ลา กระโดด

230
00:19:28,813 --> 00:19:30,481
- แต่เจ้าไม่รู้วิธี...
- โดดเถอะน่า

231
00:19:54,547 --> 00:19:57,842
ข้าส่งสาส์นถึงคอร์วัส
ว่าพระราชาแฮร์โรว์สวรรคตแล้ว

232
00:19:58,843 --> 00:20:01,888
ลอร์ดวีเรนรู้มั้ยครับ
ว่าคอร์วัสตามเจ้าชายไปก่อนแล้ว

233
00:20:02,472 --> 00:20:03,389
ไม่รู้

234
00:20:04,265 --> 00:20:06,184
อย่าไว้ใจวีเรน

235
00:20:06,267 --> 00:20:09,103
อาจจะหนึ่งเดือนหลังจากนี้ อาจจะหนึ่งปี

236
00:20:09,437 --> 00:20:11,814
แต่เขาจะแทงข้างหลังเจ้าแน่

237
00:20:13,650 --> 00:20:14,692
ข้าจะระวังตัว

238
00:20:16,152 --> 00:20:18,154
ข้าเชื่อใจเจ้า

239
00:20:18,238 --> 00:20:20,240
เจ้าเป็นเสียงของข้ามาตลอด

240
00:20:20,323 --> 00:20:23,409
บัดนี้ข้าอยากให้เจ้าเป็นความมุ่งมั่นของข้า
และช่วยเด็กๆ ให้ได้

241
00:20:37,465 --> 00:20:41,010
ข้าหวังว่าจะได้รับแจ้ง
เมื่อพบเจ้าชายอย่างปลอดภัย

242
00:20:41,344 --> 00:20:42,428
แน่นอน

243
00:20:44,305 --> 00:20:46,724
ข้าจะส่งสาส์นไปยังบรีชทันที

244
00:20:51,729 --> 00:20:52,730
อ้อ เกร็น

245
00:20:53,147 --> 00:20:56,150
ข่าวร้าย มีการเปลี่ยนแผนน่ะ

246
00:20:56,234 --> 00:20:59,237
เจ้าพูดเรื่องอะไรน่ะ เขาพูดเรื่องอะไร

247
00:20:59,320 --> 00:21:03,866
อ๋อ ข้าตัดสินใจปลดเจ้าจากภารกิจ
โซเรนจะนำคณะกู้ภัยเอง

248
00:21:03,950 --> 00:21:08,454
อะไรนะ นายพลอามายาระบุชัดเจนมาก
ว่าข้าต้องนำภารกิจนี้

249
00:21:09,163 --> 00:21:11,541
สงสัยจะมีการเข้าใจผิดกันน่ะ

250
00:21:11,624 --> 00:21:15,003
โซเรน จัดประชุมให้แม่ทัพเกร็นกับข้า...

251
00:21:15,336 --> 00:21:17,088
ถกเรื่องความกังวลของเขาที

252
00:21:18,089 --> 00:21:21,509
ขอที่เงียบๆ เอาสักสามทุ่มมั้ย

253
00:21:22,635 --> 00:21:25,888
ได้ ดีมาก สามทุ่มข้าสะดวก

254
00:21:26,889 --> 00:21:27,890
ดีมาก

255
00:21:32,645 --> 00:21:34,355
เรย์ลา เจ้าช่วยเบตไว้

256
00:21:34,689 --> 00:21:37,066
ถ้าไม่มีเจ้า มันคงเป็น...

257
00:21:37,859 --> 00:21:38,776
อาหารปลาแล้ว

258
00:21:40,987 --> 00:21:42,363
กล้าหาญมาก เรย์ลา

259
00:21:42,447 --> 00:21:45,366
ไม่ ข้าก็บอกเจ้าแล้ว ข้ากลัวน้ำ

260
00:21:45,450 --> 00:21:48,161
ข้ารู้ ทำให้สิ่งที่เจ้าทำยิ่งกล้าหาญมาก

261
00:21:48,244 --> 00:21:49,787
โอ้ ขอบใจ

262
00:21:49,871 --> 00:21:54,584
ทำไมเจ้าไม่บอกเรื่องที่เจ้ากลัวก่อนหน้านี้
ไม่แปลกหรอกนะที่จะกลัวอะไร

263
00:21:57,378 --> 00:22:00,089
ข้าคงกลัวที่ข้ากลัวละมั้ง

264
00:22:00,590 --> 00:22:03,676
ฟังดูวกวนนะ แต่นี่ เจ้าควรจำไว้นะ

265
00:22:03,801 --> 00:22:06,929
เจ้าไม่ได้กลัวที่เจ้ากลัวว่าเจ้ากลัวหรอก

266
00:22:07,555 --> 00:22:09,932
ลึกซึ้ง แต่ไร้สาระ

267
00:22:10,516 --> 00:22:14,020
ประเด็นคือ เอลฟ์เงาจันทร์
ไม่ควรแสดงความกลัวออกมา

268
00:22:14,520 --> 00:22:16,606
- เด็ดขาด
- เศร้านะ

269
00:22:16,689 --> 00:22:17,982
มันคือวิถีของเราน่ะ

270
00:22:19,233 --> 00:22:22,612
จริงๆ แล้วพ่อแม่ข้ายังไม่ตายหรอก
แต่ข้าอยากให้ตาย

271
00:22:23,196 --> 00:22:25,448
- พวกเขาขี้ขลาด
- หมายความว่าไง

272
00:22:25,907 --> 00:22:29,243
พ่อแม่ข้าคือส่วนหนึ่งของกองกำลังสูงสุด
ผู้พิทักษ์มังกร

273
00:22:29,535 --> 00:22:33,915
นักรบเอลฟ์ทั้งแปดได้รับเลือก
ให้พิทักษ์ไข่ของเจ้าชายมังกร

274
00:22:33,998 --> 00:22:37,377
มังกรพายุวางไข่แค่หนึ่งฟองในทุกๆ พันปี

275
00:22:37,627 --> 00:22:40,463
ไข่ฟองนั้นจึงหายากและมีค่ามาก

276
00:22:41,464 --> 00:22:45,218
แต่พอมนุษย์ไปฆ่าราชามังกร ผู้พิทักษ์มังกร

277
00:22:45,301 --> 00:22:49,722
พ่อแม่ข้า กลับทำหน้าที่ล้มเหลว พวกเขาวิ่งหนี

278
00:22:50,306 --> 00:22:51,891
ข้าละอายใจเหลือเกิน

279
00:22:53,476 --> 00:22:55,937
เรย์ลา ข้าเสียใจกับสิ่งที่มนุษย์ทำจริงๆ

280
00:22:56,437 --> 00:22:59,232
แล้วเข้าใจรึยัง
ทำไมข้าถึงต้องแก้ไขให้มันถูกต้อง

281
00:22:59,315 --> 00:23:02,402
ตอนที่ข้าเพิ่งมาที่นี่ ข้ามาเพื่อล้างแค้น

282
00:23:02,485 --> 00:23:05,571
แต่วินาทีที่ข้าเห็นไข่นั่น ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป

283
00:23:05,655 --> 00:23:08,199
ตอนนี้ นี่คือการเดินทางแห่งการไถ่บาป

284
00:23:09,367 --> 00:23:10,618
เราจะร่วมด้วยช่วยกัน

285
00:23:12,995 --> 00:23:16,666
แย่แล้ว ดูเหมือนว่าเรือเราจะลอยหนีไปแล้ว

286
00:23:16,749 --> 00:23:20,628
มันไหลไปจนข้าเอื้อมไม่ถึง ทำยังไงดีล่ะทีนี้

287
00:23:27,009 --> 00:23:28,177
ลาก่อนนะ เรือจ๋า

288
00:23:28,761 --> 00:23:29,595
ขอบใจนะ

289
00:23:32,723 --> 00:23:35,810
เจ้ามีปัญหาอะไรกับสายรัดข้อมือเหรอ
มันมีความหมายอะไรรึเปล่า

290
00:23:37,770 --> 00:23:40,106
ไม่มี แค่เครื่องประดับน่ะ

291
00:23:40,273 --> 00:23:42,108
- เครื่องประดับเหรอ
- ใช่

292
00:23:42,400 --> 00:23:44,360
สไตล์เอลฟ์เงาจันทร์มั้ง

293
00:23:46,028 --> 00:23:46,904
โอเค

294
00:23:56,289 --> 00:23:59,292
สามทุ่มห้านาที ขออภัยที่ล่าช้า

295
00:23:59,792 --> 00:24:01,294
แค่ห้านาทีเอง

296
00:24:02,044 --> 00:24:04,547
เอาละ เจ้ากังวลอะไร

297
00:24:04,630 --> 00:24:07,008
ก็... เจ้าปลดข้าออกจากภารกิจ

298
00:24:08,134 --> 00:24:10,803
- รับทราบ ว่าต่อสิ
- และ...

299
00:24:11,220 --> 00:24:13,264
เจ้าจับข้ามาขังในคุกมืด

300
00:24:15,016 --> 00:24:17,310
อย่างนี้นี่เอง มีอะไรอีกมั้ย

301
00:24:18,561 --> 00:24:21,689
ไม่ แต่ ไม่ หลักๆ ก็สองเรื่องนั้นแหละ

302
00:24:21,772 --> 00:24:24,400
ขอบใจ ความเห็นของเจ้าเป็นเหมือนของขวัญ

303
00:24:24,734 --> 00:24:25,693
ท่านพ่อ

304
00:24:26,068 --> 00:24:27,904
เรื่องนักโทษของเราอีกคน

305
00:24:33,075 --> 00:24:34,702
เขายังไม่ยอมกินอะไรเลย

306
00:24:37,747 --> 00:24:40,041
งั้นก็ปล่อยให้เขาหิวไป

307
00:25:30,091 --> 00:25:32,009
คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล