1
00:00:05,005 --> 00:00:07,925
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:16,285 --> 00:00:18,885
‎เป็นไงบ้าง เราต้องรีบหน่อยนะ

3
00:00:18,965 --> 00:00:20,005
‎ค่ะ

4
00:00:25,205 --> 00:00:26,565
‎มันจะผ่านไปด้วยดี

5
00:00:34,125 --> 00:00:38,605
‎วันนี้เป็นวันแรกของการพิจารณาคดี
‎ที่เป็นกระแสของเด็กสาวจากยูร์ชโฮล์ม

6
00:00:38,685 --> 00:00:43,565
‎ผู้ถูกกล่าวหาในคดีฆาตกรรม
‎สมรู้ร่วมคิด รวมไปถึงการยุยง

7
00:00:43,645 --> 00:00:45,445
‎- ช่วยเปลี่ยนคลื่นที
‎- ได้สิ

8
00:00:45,525 --> 00:00:47,605
‎เด็กสาวจากยูร์ชโฮล์ม
‎จะมีอะไรรอเธออยู่นะ

9
00:00:47,685 --> 00:00:51,005
‎- น่าจะเป็นโรงพยาบาลโรคประสาท
‎- สภาพจิตเธอคงไม่ปกติแน่

10
00:00:51,085 --> 00:00:53,365
‎- ปิดวิทยุไปเลย
‎- ได้

11
00:01:03,885 --> 00:01:07,125
‎มายา สวัสดี ขอต้อนรับ

12
00:01:07,205 --> 00:01:10,725
‎- เดี๋ยวนะ เธอต้องใส่เข็มขัดนี่เหรอ
‎- เราจะเปลี่ยนไปใส่กุญแจมือ

13
00:01:10,805 --> 00:01:11,805
‎ดีเลยครับ

14
00:01:13,125 --> 00:01:15,405
‎- เราจะเริ่มกันในอีกสองนาที
‎- ค่ะ

15
00:01:16,485 --> 00:01:18,685
‎มายา นี่กาแฟ เผื่อเธออยากดื่ม

16
00:01:21,005 --> 00:01:23,965
‎คุณว่ายังไง เธอแต่งหน้าจัดไปไหม

17
00:01:25,285 --> 00:01:27,525
‎เธอชื่อมายา ทำไมไม่ถามเธอเองล่ะ

18
00:01:28,645 --> 00:01:30,725
‎มายา ปล่อยผมลงมา

19
00:01:32,685 --> 00:01:34,165
‎แล้วก็เช็ดปากออกด้วย

20
00:01:35,165 --> 00:01:36,245
‎แบบนั้นแหละ

21
00:01:37,405 --> 00:01:39,925
‎หน้าที่ไม่ได้แต่งจะดูจริงใจกว่า

22
00:01:40,005 --> 00:01:42,285
‎- ใครบอกมาล่ะ
‎- จากสถิติไง

23
00:01:42,725 --> 00:01:47,965
‎ใบหน้าเปลือยเปล่าแสดงว่าไม่มี
‎อะไรปิดบัง แถมเธอยังดูเด็กลงด้วย

24
00:01:51,365 --> 00:01:55,165
‎ผมว่าถ้าลูกความเรา
‎ดูไม่เหมือนคนจรจัดจะดีกว่านะ

25
00:01:55,245 --> 00:01:57,085
‎กำลังจะเริ่มพิจารณาคดีลำดับที่สี่

26
00:01:57,165 --> 00:01:58,805
‎เอาไงดีล่ะ

27
00:01:58,885 --> 00:02:00,245
‎มายา มานี่สิ

28
00:02:05,245 --> 00:02:06,725
‎เร็วเข้า

29
00:02:06,805 --> 00:02:08,205
‎เอ้านี่

30
00:02:21,205 --> 00:02:22,445
‎ขอเสื้อคลุม

31
00:02:23,725 --> 00:02:25,405
‎- เรียบร้อยดีแล้วนะ
‎- ใช่

32
00:02:25,485 --> 00:02:26,805
‎เอาล่ะ เข้าไปกัน

33
00:02:33,965 --> 00:02:35,525
‎อรุณสวัสดิ์

34
00:02:40,605 --> 00:02:41,645
‎ขอบคุณครับ

35
00:02:55,165 --> 00:02:59,245
‎ศาลเริ่มการพิจารณาคดีแล้ว
‎ทุกท่านกรุณานั่งลง

36
00:02:59,325 --> 00:03:03,365
‎เริ่มตั้งแต่นี้ไป ห้ามบันทึกวิดีโอ
‎หรือภาพใดๆ โดยเด็ดขาด

37
00:03:04,365 --> 00:03:05,245
‎เอาล่ะค่ะ

38
00:03:06,605 --> 00:03:09,765
‎ขอต้อนรับสู่การไต่สวนหลักของวันนี้

39
00:03:09,845 --> 00:03:14,165
‎ศาลชื่อเบอร์กิตตา สเวนสัน
‎และเป็นผู้พิพากษาในวันนี้

40
00:03:14,885 --> 00:03:17,765
‎ทางซ้ายของศาลคือพนักงานหน้าบัลลังก์
‎อันนา ฮัลล์เกร็น
‎ที่จะจดบันทึกระหว่างการไต่สวน

41
00:03:21,445 --> 00:03:25,085
‎ฝ่ายอัยการจะนำโดย
‎อัยการเลียนา แพร์สัน

42
00:03:25,165 --> 00:03:26,645
‎ค่ะ

43
00:03:26,725 --> 00:03:30,565
‎ผู้ว่าความให้จำเลยมาริอา นูร์แบร์ย
‎คือทนายความเพเดอร์ ซานเดอร์

44
00:03:30,645 --> 00:03:31,485
‎ครับ

45
00:03:31,565 --> 00:03:35,765
‎เราจะฟังคำร้องจากทางอัยการก่อน

46
00:03:36,325 --> 00:03:37,365
‎ขอบคุณค่ะ

47
00:03:39,965 --> 00:03:42,525
‎ฉันขอยื่นคำร้อง
‎ให้มีการรับผิดทางอาญา

48
00:03:42,605 --> 00:03:44,085
‎ในข้อหาดังต่อไปนี้

49
00:03:44,845 --> 00:03:48,605
‎ยุยงส่งเสริม
‎สมรู้ร่วมคิด และพยายามฆ่า

50
00:03:48,685 --> 00:03:53,045
‎และท้ายที่สุด คือการฆาตกรรม
‎ฆาตกรรมโดยเจตนาหรือไม่เจตนา

51
00:03:54,245 --> 00:03:57,205
‎การนำเสนอรายงานข้อเท็จจริง
‎จะแสดงให้เห็น

52
00:03:57,285 --> 00:04:01,485
‎ว่าจำเลยสมรู้ร่วมคิดกับ
‎เซบาสเตียน ฟาเกอร์มันที่ป่วยทางจิต

53
00:04:01,565 --> 00:04:04,325
‎ในการวางแผนและกระทำความผิดเหล่านี้

54
00:04:05,605 --> 00:04:10,485
‎เซบาสเตียน ฟาเกอร์มันและจำเลย
‎วางแผนเหตุยิงในห้องเรียนครั้งนี้

55
00:04:10,565 --> 00:04:15,685
‎ทั้งสองยังวางแผนจะจุดวัตถุระเบิด
‎ในล็อกเกอร์ของจำเลยด้วย

56
00:04:17,405 --> 00:04:19,325
‎จำเลยปฏิเสธความรับผิดชอบ

57
00:04:19,405 --> 00:04:23,125
‎เธออ้างว่าการกระทำของเธอ
‎มีเหตุผลด้วยภาวะแวดล้อมหลายประการ

58
00:04:23,205 --> 00:04:28,125
‎อย่างไรก็ตาม เราไม่จำเป็นต้องอาศัย
‎มุมมองของจำเลยในเหตุการณ์เหล่านั้น

59
00:04:29,925 --> 00:04:35,405
‎มีเหยื่อคนหนึ่งรอดจาก
‎บาดแผลกระสุนปืนที่อันตรายถึงชีวิต

60
00:04:35,485 --> 00:04:40,245
‎โจทก์ผู้นั้น
‎จะขึ้นให้การต่อศาลแห่งนี้

61
00:04:41,325 --> 00:04:44,885
‎คำให้การของโจทก์จะเป็นการบรรยาย

62
00:04:44,965 --> 00:04:47,685
‎ซึ่งมีหลักฐาน
‎ทางนิติวิทยาศาสตร์สนับสนุน

63
00:04:47,765 --> 00:04:52,165
‎การที่จำเลยมาริอา นูร์แบร์ย
‎ยิงเพื่อหมายเอาชีวิต

64
00:04:53,005 --> 00:04:56,805
‎และการที่มาริอา นูร์แบร์ย
‎มีเจตนาทางอาญา

65
00:04:56,885 --> 00:05:01,645
‎เป็นเหตุให้มาริอา นูร์แบร์ย
‎ต้องรับผิด

66
00:05:20,205 --> 00:05:21,245
‎มายาจ๊ะ

67
00:05:41,125 --> 00:05:44,445
‎ขอบคุณที่มานะ คลอสซาบซึ้งมากจริงๆ

68
00:05:45,725 --> 00:05:47,125
‎เกิดอะไรขึ้นคะ

69
00:05:48,605 --> 00:05:52,165
‎เขาทุบกระจกในห้องฉุกเฉิน
‎แล้วกรีดตัวเอง

70
00:05:54,245 --> 00:05:56,285
‎แล้วเขาไปอยู่ห้องฉุกเฉินได้ยังไง

71
00:05:57,805 --> 00:06:01,165
‎ฉันได้ยินมาว่าเขาล้มกลางถนน

72
00:06:01,245 --> 00:06:05,645
‎เมื่อวานซืนตอนค่ำ
‎รถพยาบาลพาเขามาที่นี่

73
00:06:06,765 --> 00:06:11,805
‎เขาออกไปกับเพื่อนสนิทเขา
‎เด็กหนุ่มคนนั้นที่...

74
00:06:11,885 --> 00:06:14,605
‎เขาชื่ออะไรนะ
‎คนที่มาจากโซเลนทูนาน่ะ

75
00:06:14,685 --> 00:06:15,965
‎เดนนิส

76
00:06:16,405 --> 00:06:17,445
‎นั่นล่ะ

77
00:06:20,085 --> 00:06:21,285
‎คนอื่นไปไหนกันคะ

78
00:06:22,365 --> 00:06:26,005
‎ฉันวางกระเป๋าเสื้อผ้า
‎ที่เอามาจากบ้านไว้ในห้อง

79
00:06:26,085 --> 00:06:28,965
‎มีกระเป๋าเครื่องใช้ในห้องน้ำ
‎กับของที่เขาอาจต้องใช้นะ

80
00:06:29,045 --> 00:06:30,645
‎คลอสอยู่ไหนล่ะคะ

81
00:06:32,485 --> 00:06:37,285
‎คลอสกับลูคัส
‎ไปล่องเรือยอชต์ในเมดิเตอร์เรเนียน

82
00:06:38,085 --> 00:06:39,645
‎ฉันว่าคงไปดำน้ำกันนะ

83
00:06:43,085 --> 00:06:45,525
‎- ดูแลกันด้วยนะจ๊ะ
‎- คุณจะไปแล้วเหรอคะ

84
00:06:47,165 --> 00:06:49,845
‎จ้ะ ฉันมีหลายอย่างต้องไปจัดการ

85
00:06:49,925 --> 00:06:53,805
‎ฉันต้องจัดเตรียมบ้านไว้
‎รอพวกเธอกลับมากันด้วยไง

86
00:06:53,885 --> 00:06:55,045
‎แต่ว่า...

87
00:06:56,045 --> 00:06:57,485
‎แต่คุณจะ...

88
00:06:57,565 --> 00:07:00,645
‎คนที่เขาต้องการตอนนี้คือเธอ
‎ไม่ใช่ฉัน

89
00:07:30,525 --> 00:07:31,565
‎เซบาสเตียน

90
00:07:33,325 --> 00:07:34,845
‎เกิดอะไรขึ้นน่ะ

91
00:07:36,965 --> 00:07:39,765
‎ตอนที่ฉันรอดแล้ว...

92
00:07:41,245 --> 00:07:43,565
‎พวกเขาโทรหาพ่อฉันนะ
‎แล้วฉันก็รอ แต่เขา...

93
00:07:50,285 --> 00:07:51,805
‎เขาไม่มาสักที

94
00:07:53,245 --> 00:07:55,485
‎ฉันนึกว่าเขาจะยกเลิกทริป

95
00:07:59,165 --> 00:08:01,165
‎แต่เขาก็ยังไปอยู่ดี

96
00:08:18,525 --> 00:08:20,045
‎นายอยากตายเหรอ

97
00:08:22,565 --> 00:08:24,805
‎มีเธออยู่ ก็ไม่อยากแล้ว

98
00:08:38,684 --> 00:08:44,205
‎มายา นูร์แบร์ยยอมรับว่าเกี่ยวข้อง
‎แต่ให้การปฏิเสธข้อกล่าวหา

99
00:08:44,285 --> 00:08:48,605
‎การกระทำของมายา
‎ไม่ถือว่ามีส่วนร่วมทางอาญา

100
00:08:48,684 --> 00:08:53,485
‎เธอไม่ทราบ และไม่ถูกแจ้งให้ทราบ
‎ถึงแผนการของเซบาสเตียน ฟาเกอร์มัน

101
00:08:53,565 --> 00:08:56,445
‎อีกทั้งเธอยัง
‎ไม่มีความผิดในข้อหายุยง

102
00:08:56,525 --> 00:08:59,565
‎หรือการกระทำโดยประมาททางอาญา

103
00:08:59,645 --> 00:09:04,445
‎เธอไร้ซึ่งเจตนาในรูปแบบใด
‎รวมไปถึงความเพิกเฉยอย่างไร้ศีลธรรม

104
00:09:06,445 --> 00:09:11,525
‎มายายอมรับว่าใช้อาวุธปืน
‎ในสถานที่ที่ระบุไว้

105
00:09:11,605 --> 00:09:15,965
‎ตามการนำเสนอรายงานข้อเท็จจริง
‎แต่นี่เป็นการกระทำเพื่อป้องกันตัว

106
00:09:17,325 --> 00:09:21,125
‎ผมจึงขอยื่นคำร้องให้เธอพ้นผิด
‎ในข้อหาเหล่านั้นเช่นกัน ขอบคุณครับ

107
00:09:24,645 --> 00:09:29,165
‎การไต่สวนวันนี้สิ้นสุดแล้ว
‎เราจะดำเนินการต่อในวันพรุ่งนี้

108
00:09:29,245 --> 00:09:30,925
‎- ขอบคุณค่ะ
‎- ขอบคุณครับ

109
00:09:41,365 --> 00:09:43,405
‎ตอนอยู่ในศาลเธอสำรวมดีมาก มายา

110
00:09:43,485 --> 00:09:46,965
‎- เหรอคะ ฉันก็แค่นั่งเฉยๆ
‎- นั่นแหละ เธอทำได้ดีมากเลย

111
00:09:48,765 --> 00:09:50,605
‎เดี๋ยวเธอก็จะได้ขึ้นให้การ

112
00:09:51,125 --> 00:09:54,925
‎พวกเขาไม่ได้จะมาฟังฉัน
‎มารอดูฉันถูกตัดสินว่าผิดน่ะสิ

113
00:09:55,005 --> 00:09:56,725
‎ไม่ ไม่จริงเลย

114
00:09:56,805 --> 00:09:59,045
‎พวกเขาไม่ชอบฉันแม้แต่นิดเดียว

115
00:09:59,125 --> 00:10:03,125
‎มายา นูร์แบร์ยคืออีสำส่อนเสียนิสัย
‎จากยูร์ชโฮล์ม ฆาตกรบ้าคลุ้มคลั่ง

116
00:10:03,205 --> 00:10:07,605
‎ฉันรู้ว่าเธอเครียดมาก
‎แต่เธอจะคิดแบบนั้นไม่ได้

117
00:10:07,685 --> 00:10:09,285
‎หนังสือพิมพ์ก็ว่างั้นนี่คะ

118
00:10:10,365 --> 00:10:11,645
‎ไม่ใช่

119
00:10:11,725 --> 00:10:12,725
‎เอาล่ะ

120
00:10:13,605 --> 00:10:15,685
‎ตอนนี้เธอต้องพักผ่อน

121
00:10:16,725 --> 00:10:18,245
‎พรุ่งนี้เธอคงเหนื่อยแน่

122
00:10:18,325 --> 00:10:20,965
‎อัยการจะแสดง
‎หลักฐานทางนิติวิทยาศาสตร์

123
00:10:21,045 --> 00:10:23,885
‎มันอาจจะน่าเบื่อหน่อยนะ
‎เป็นปกติของหล่อนล่ะ

124
00:10:23,965 --> 00:10:27,965
‎ใครจะทนฟังเสียงพูดโทนเดียว
‎แหบๆ แบบนั้นของหล่อนได้

125
00:10:28,045 --> 00:10:31,085
‎หล่อนมั่นใจนัก
‎อย่างกับว่ารู้เรื่องฉันทุกอย่าง

126
00:10:31,165 --> 00:10:34,605
‎- เธอต้องรู้สึกว่ามันยุติธรรมนะ
‎- คุณหมายความว่าไง

127
00:10:34,685 --> 00:10:37,525
‎ว่าเรื่องที่เล่า
‎สอดคล้องกับประสบการณ์ของเธอ

128
00:10:37,605 --> 00:10:39,925
‎สำคัญด้วยเหรอ หล่อนตัดสินฉันไปแล้ว

129
00:10:40,005 --> 00:10:42,205
‎สำคัญสิ มายา สำคัญมากเลยล่ะ

130
00:10:59,605 --> 00:11:00,805
‎ขอบคุณค่ะ

131
00:11:02,245 --> 00:11:03,845
‎- นี่ครับ
‎- ขอบคุณ

132
00:11:17,845 --> 00:11:18,965
‎พ่อครับ

133
00:11:24,525 --> 00:11:25,685
‎พ่อ

134
00:11:47,805 --> 00:11:49,245
‎ฉันคุยกับครูคริสเทอร์แล้ว

135
00:11:50,245 --> 00:11:53,605
‎นายได้ลาป่วยสองสัปดาห์
‎จากนั้นเราค่อยว่ากัน

136
00:11:56,245 --> 00:11:57,565
‎หิวหรือเปล่า

137
00:11:58,245 --> 00:12:00,085
‎มายลิสซื้อของไว้เต็มตู้เย็นเลย

138
00:12:00,765 --> 00:12:02,645
‎หรือจะสั่งอะไรมากิน

139
00:12:06,205 --> 00:12:08,285
‎- อยากทำอะไรเหรอ
‎- ไม่อยาก

140
00:12:10,565 --> 00:12:12,285
‎อยากอยู่เงียบๆ สงบๆ

141
00:12:14,405 --> 00:12:15,725
‎คนเดียว

142
00:12:48,125 --> 00:12:50,765
‎ขอโทษนะ ฉันไม่รู้...

143
00:12:52,725 --> 00:12:54,325
‎นายรู้สึกยังไงบ้าง

144
00:12:57,205 --> 00:13:01,605
‎ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะ
‎แต่ฉันเหนื่อยโคตรเลย

145
00:13:02,965 --> 00:13:04,085
‎งั้นก็...

146
00:13:04,765 --> 00:13:06,645
‎- ขอบใจนะ
‎- ไว้เจอกัน

147
00:13:22,245 --> 00:13:24,325
‎งั้นเราควรไปสินะ

148
00:13:24,405 --> 00:13:28,045
‎เราอยากแวะมาทักทายน่ะ
‎ดูว่าเขาเป็นยังไงบ้าง

149
00:13:28,125 --> 00:13:29,245
‎ขอบใจนะ

150
00:13:30,405 --> 00:13:31,965
‎เกิดอะไรขึ้นกันแน่

151
00:13:32,045 --> 00:13:34,285
‎เขาอยากฆ่าตัวตายจริงๆ เหรอ

152
00:13:34,365 --> 00:13:38,725
‎เขาได้ของบ้าๆ มาจากเดนนิส
‎แล้วก็เมาเละ เขาไม่ใช่ตัวเอง

153
00:13:38,805 --> 00:13:42,285
‎ทีนี้เขาจะเลิกยาไหม
‎หรืออย่างน้อยก็เพลาๆ ลงหน่อย

154
00:13:42,365 --> 00:13:44,885
‎เราต้องกันเขา
‎ให้อยู่ห่างจากซิบแบ ตกลงนะ

155
00:13:46,845 --> 00:13:49,005
‎ที่รัก ไปรอฉันข้างนอกได้ไหม

156
00:13:50,605 --> 00:13:51,765
‎ขอบใจนะ

157
00:14:02,365 --> 00:14:04,685
‎เขารู้ไหมว่าเธอนอกใจเขา

158
00:14:05,605 --> 00:14:06,765
‎ไม่รู้

159
00:14:07,925 --> 00:14:12,725
‎ฉันเสียใจกับทุกอย่างที่พูดไปนะ
‎ฉันไม่รู้ว่ามันร้ายแรงขนาดนี้

160
00:14:13,285 --> 00:14:14,605
‎ฉันต่างหากที่เสียใจ

161
00:14:19,085 --> 00:14:22,885
‎เรามาลืมเรื่องนี้ไปเถอะ
‎เราห้ามทะเลาะกันอีกเด็ดขาดเลยนะ

162
00:14:24,685 --> 00:14:26,685
‎เธอเป็นเหมือนฮีโร่ของฉันนะ มายา

163
00:14:27,525 --> 00:14:30,525
‎ไม่หรอก ฉันไม่ได้อยู่ข้างเขา
‎ตอนที่เขาต้องการฉัน

164
00:14:32,885 --> 00:14:35,165
‎เธออยู่นี่แล้วไง นั่นแหละที่สำคัญ

165
00:14:36,125 --> 00:14:40,005
‎เธอต้องสัญญานะว่าจะโทรหาฉัน
‎ถ้าเกิดอะไรขึ้น ตกลงไหม

166
00:14:40,685 --> 00:14:41,685
‎อือ

167
00:14:43,165 --> 00:14:46,045
‎โธ่ เพื่อนรัก ฉันรักเธอมากนะ

168
00:14:49,245 --> 00:14:50,645
‎ฉันก็รักเธอเหมือนกัน

169
00:14:55,045 --> 00:14:57,045
‎ดูแลตัวเองด้วยนะ โอเคไหม

170
00:15:23,045 --> 00:15:26,445
‎- หมายเลขฉุกเฉิน มีเหตุด่วนอะไรคะ
‎- มีคนยิงปืน มาที่นี่ทีค่ะ

171
00:15:26,525 --> 00:15:30,685
‎- คุณโทรมาจากที่ไหน
‎- โรงเรียนรัฐยูร์ชโฮล์ม เร็วค่ะ

172
00:15:30,765 --> 00:15:33,365
‎ตำรวจกำลังไปค่ะ
‎พวกนั้นยังยิงอยู่หรือเปล่า

173
00:15:33,445 --> 00:15:37,485
‎คนวิ่งกันไปทุกทิศทุกทางเลยค่ะ
‎มันชุลมุนไปหมด

174
00:15:37,565 --> 00:15:38,685
‎คุณคะ

175
00:15:38,765 --> 00:15:42,725
‎- มีมือปืนกี่คน
‎- อะไรนะ ฉันไม่รู้ค่ะ

176
00:15:43,485 --> 00:15:45,085
‎พวกคุณเริ่มอพยพหรือยัง

177
00:15:45,165 --> 00:15:47,765
‎ส่งรถพยาบาลมาที
‎ส่งมาทุกหน่วยเดี๋ยวนี้เลยค่ะ

178
00:15:47,845 --> 00:15:49,885
‎พวกมันกำลังยิงในห้องเรียน แล้วก็...

179
00:15:51,845 --> 00:15:54,125
‎ไม่มีใครออกมา ไม่มีใครออกมาเลย

180
00:15:54,205 --> 00:15:56,605
‎มีหลายหน่วยกำลังเดินทางไป
‎คุณได้ยินเสียงไซเรนไหม

181
00:15:56,685 --> 00:15:59,445
‎ฉันว่ามันแย่มากๆ แย่มากที่สุดเลยค่ะ

182
00:16:04,925 --> 00:16:06,645
‎อะมานด้า สเตียน
‎ถูกยิง...

183
00:16:10,965 --> 00:16:12,245
‎จากด้านหน้า

184
00:16:16,365 --> 00:16:19,165
‎กระสุนนัดแรกทะลุปอดขวาของเธอ

185
00:16:20,285 --> 00:16:22,765
‎นัดที่สองเข้าที่หัวใจ

186
00:16:22,845 --> 00:16:28,045
‎เข้าปอดซ้าย
‎และทำให้หลอดเลือดแดงใหญ่ฉีกขาด

187
00:16:28,125 --> 00:16:31,125
‎ก่อให้เกิดภาวะเสียเลือดหนัก

188
00:16:32,565 --> 00:16:35,285
‎อะมานด้า สเตียนไม่ได้เสียชีวิตทันที

189
00:16:35,365 --> 00:16:38,965
‎เธอเสียชีวิต 30 วินาทีหลังถูกยิง
‎ด้วยกระสุนนัดสุดท้าย

190
00:16:40,165 --> 00:16:44,965
‎อาวุธปืนถูกยิงจากระยะประมาณสี่หลา

191
00:16:47,085 --> 00:16:51,525
‎ตามข้อมูลการตรวจสอบ
‎ทางนิติวิทยาศาสตร์ในหน้า 377

192
00:16:52,965 --> 00:16:57,965
‎ลายนิ้วมือของจำเลย
‎ถูกพบบนอาวุธปืนกระบอกที่สอง

193
00:17:00,405 --> 00:17:04,205
‎การตรวจสอบทางนิติวิทยาศาสตร์
‎ยังเผยว่าเขม่าดินปืน

194
00:17:04,285 --> 00:17:08,725
‎ถูกพบบนมือและปลายแขน
‎ของจำเลยในการตรวจ ณ โรงพยาบาล

195
00:17:09,405 --> 00:17:14,045
‎การยิงสองนัดแรก
‎เป็นเหตุให้อะมานด้า สเตียนเสียชีวิต

196
00:17:15,165 --> 00:17:19,405
‎หน่วยนิติวิทยาศาสตร์ได้สรุปว่า
‎การยิงสามนัดสุดท้าย

197
00:17:19,485 --> 00:17:21,844
‎เป็นเหตุทำให้
‎เซบาสเตียน ฟาเกอร์มันเสียชีวิต

198
00:17:21,925 --> 00:17:25,725
‎เขาเสียชีวิตบนรถพยาบาล

199
00:17:28,045 --> 00:17:30,844
‎กระสุนห้านัด ผู้เสียชีวิตสองศพ

200
00:17:33,005 --> 00:17:36,245
‎ไม่มีทางที่กระสุนห้านัด
‎จะถูกยิงโดยไม่ตั้งใจ

201
00:17:36,325 --> 00:17:39,125
‎มาริอา นูร์แบร์ยมีเจตนาฆ่า

202
00:17:49,045 --> 00:17:50,125
‎เจ๋งเลย

203
00:17:50,205 --> 00:17:52,005
‎- เท่าไร
‎- หกพัน

204
00:17:52,085 --> 00:17:53,125
‎ได้เลย

205
00:17:55,765 --> 00:17:56,965
‎นายโคตรเจ๋งเลย

206
00:18:01,805 --> 00:18:04,045
‎- ทำบ้าอะไรของนาย
‎- หือ
‎เขาเกือบตายแล้ว ยังไม่พออีกหรือไง

207
00:18:06,445 --> 00:18:08,525
‎ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน
‎เขาซี้แหงแก๋ไปแล้ว

208
00:18:08,605 --> 00:18:11,645
‎นายยังขายให้เขาอีกทำไม
‎ในเมื่อรู้ว่าเขารับไม่ไหว

209
00:18:11,725 --> 00:18:13,445
‎ข้อแรกเลยนะ เขาขอให้ฉันมาที่นี่

210
00:18:14,005 --> 00:18:17,205
‎ข้อสอง ถ้าไม่มีฉัน
‎คนอื่นก็มาแทนฉันอยู่ดี

211
00:18:17,285 --> 00:18:18,445
‎เข้าใจไหม

212
00:18:19,605 --> 00:18:22,725
‎ฉันไปส่งของต่อดีกว่า
‎ของปลอดภัยๆ น่ะ

213
00:18:22,805 --> 00:18:25,045
‎ปลอดภัยเหรอ เขาต้องเข้าโรงพยาบาลนะ

214
00:18:25,485 --> 00:18:28,165
‎ของของฉันทำให้เขา
‎กรีดแขนตัวเองหรือไง

215
00:18:29,245 --> 00:18:30,485
‎อึ้งเลยสิ

216
00:18:32,085 --> 00:18:33,565
‎แล้วเธอไปอยู่ไหนมาล่ะ

217
00:18:34,325 --> 00:18:38,365
‎อยากโทษคนอื่นก็เชิญ
‎แต่เธอหายหัวไปไหนตอนเขากำลังจะตาย

218
00:18:38,445 --> 00:18:40,045
‎แฟนเขาหายไปไหนล่ะ

219
00:18:42,765 --> 00:18:43,645
‎หกพัน

220
00:18:49,885 --> 00:18:50,805
‎เรียบร้อย

221
00:18:51,565 --> 00:18:53,125
‎ฉันจะติดต่อไปนะ

222
00:19:07,365 --> 00:19:08,765
‎เขาอยู่โรงพยาบาลไหนเหรอ

223
00:19:08,845 --> 00:19:10,845
‎เข้าเยี่ยมได้ไหม

224
00:19:10,925 --> 00:19:13,725
‎เขากลับบ้านแล้ว
‎แต่เขาอยากอยู่คนเดียว

225
00:19:13,805 --> 00:19:17,285
‎เวลาแบบนี้ เขาไม่ควรถูกทิ้ง
‎ให้อยู่คนเดียวนะ

226
00:19:17,365 --> 00:19:19,245
‎ต่อให้เขาว่าอย่างนั้นก็เถอะ

227
00:19:19,325 --> 00:19:23,685
‎ถ้าเราเอาของขวัญไปเยี่ยมล่ะ
‎ทุกคนในห้องลงขันกันก็ได้

228
00:19:23,765 --> 00:19:25,525
‎ทำตัวปกติไปเถอะ

229
00:19:42,045 --> 00:19:43,165
‎ว่าไง

230
00:19:44,525 --> 00:19:45,565
‎ไง

231
00:19:46,365 --> 00:19:47,565
‎เป็นไงบ้าง

232
00:19:48,925 --> 00:19:50,645
‎ก็โอเคดี

233
00:19:52,525 --> 00:19:54,205
‎นี่ ฉันว่าจะโทรไป แต่...

234
00:19:54,285 --> 00:19:57,365
‎ไม่เป็นไร มายา
‎ฉันได้ข่าวเรื่องแฟนเธอ

235
00:20:00,365 --> 00:20:03,285
‎- เขายังเป็นแฟนเธออยู่ใช่ไหม
‎- ใช่

236
00:20:09,765 --> 00:20:12,725
‎- เธอมาแล้วเหรอ
‎- ก็อย่างที่เห็น

237
00:20:14,125 --> 00:20:17,005
‎- เขาจะอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม
‎- จะให้ฉันทำไงล่ะ

238
00:20:17,085 --> 00:20:19,085
‎ให้คอยดูตลอดก็ไม่ไหวหรอก

239
00:20:21,965 --> 00:20:25,165
‎ฉันกับลาแบคุยกันว่าเสาร์อาทิตย์นี้
‎จะไปบ้านพักนอกเมืองของเขา

240
00:20:26,005 --> 00:20:29,925
‎ฉันบอกไว้ว่าจะมีแค่เรา
‎หมายถึงแค่ฉันกับลาแบน่ะ

241
00:20:31,925 --> 00:20:33,525
‎ไม่เป็นไรหรอก
‎ดีเลย

242
00:20:36,845 --> 00:20:40,845
‎ฉันตัดสินใจแล้วนะ
‎ฉันจะขอใบอนุญาตล่าสัตว์

243
00:20:40,925 --> 00:20:43,845
‎(ไว้โทรหาตอนพักคาบแรกนะ)

244
00:20:46,405 --> 00:20:48,925
‎ล่าสักสองสามตัว
‎เพื่อประโยชน์ของอีกหลายตัว
‎ส่งการบ้านวันจันทร์ตอนเก้าโมงเช้า

245
00:20:52,165 --> 00:20:53,725
‎เก้าโมงตรงนะ

246
00:20:53,805 --> 00:20:58,445
‎ไม่ว่าอินเทอร์เน็ตจะช้า
‎หรือคอมพิวเตอร์จะมีปัญหาก็เถอะ

247
00:20:58,525 --> 00:21:01,005
‎"อุ๊ย ฉันทำน้ำอัดลมหกใส่คีย์บอร์ด"

248
00:21:01,485 --> 00:21:03,485
‎ส่งเข้าอีเมลครูภายในเก้าโมง

249
00:21:04,445 --> 00:21:05,605
‎เลิกชั้นได้

250
00:21:08,685 --> 00:21:11,365
‎มายา ครูขอคุยด้วยหน่อย

251
00:21:17,005 --> 00:21:20,205
‎(ช่วยตอบที โทรไปหลายสายแล้ว
‎ฉันเริ่มกังวลแล้วนะ)

252
00:21:33,405 --> 00:21:34,885
‎เกิดอะไรขึ้น

253
00:21:36,405 --> 00:21:39,605
‎- ครูก็รู้นี่คะ
‎- ใช่ ครูรู้เรื่องเซบาสเตียน

254
00:21:40,605 --> 00:21:42,005
‎แต่ครูอยากรู้เรื่องเธอ

255
00:21:47,845 --> 00:21:50,485
‎ครูเข้าใจว่าเธอ
‎อยากเป็นกำลังใจให้เขา

256
00:21:51,565 --> 00:21:54,125
‎แต่ถ้าขาดเรียนไป
‎เธอก็ต้องตามให้ทันสิ

257
00:21:56,525 --> 00:21:58,525
‎หนูก็มาแล้วไงคะ

258
00:21:58,605 --> 00:21:59,685
‎จริงเหรอ

259
00:22:00,325 --> 00:22:02,125
‎ดูเหมือนจะไม่ใช่นะ

260
00:22:04,125 --> 00:22:07,805
‎ทุกอย่างขึ้นอยู่กับปีสุดท้าย
‎นี่เป็นช่วงก่อนเข้าเส้นชัย

261
00:22:08,685 --> 00:22:13,085
‎ครูว่าเธอควรตั้งเป้า
‎ให้ได้เกรดเอรวดทุกตัวนะ

262
00:22:14,085 --> 00:22:15,245
‎มายา

263
00:22:16,965 --> 00:22:19,165
‎ครูพูดแบบนี้เพราะเป็นห่วงเธอนะ

264
00:22:20,165 --> 00:22:22,125
‎เธอมีอนาคตเป็นเดิมพันนะ

265
00:22:22,205 --> 00:22:24,765
‎แต่มันไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายนี่คะ

266
00:22:24,845 --> 00:22:26,525
‎ครูยังพูดไม่จบนะ

267
00:22:28,245 --> 00:22:29,445
‎มายา

268
00:22:40,085 --> 00:22:43,085
‎ฮัลโหล นี่เซบาสเตียน ฟาเกอร์มัน
‎ตอนนี้ฉัน...

269
00:22:46,205 --> 00:22:47,605
‎มายา เธอจะไปไหน

270
00:22:55,685 --> 00:22:57,885
‎ฮัลโหล นี่เซบาสเตียน ฟาเกอร์มัน

271
00:22:57,965 --> 00:23:02,085
‎ตอนนี้ฉันรับสายไม่ได้
‎แต่ฝากข้อความไว้ แล้วฉันจะโทรกลับ

272
00:23:15,205 --> 00:23:18,365
‎- เธอทำบ้าอะไร
‎- นายล่ะทำบ้าอะไร

273
00:23:18,445 --> 00:23:19,925
‎ก็แค่แช่น้ำเล่นในสระเนี่ย

274
00:23:20,005 --> 00:23:21,925
‎- แช่น้ำเล่นเหรอ
‎- อะไรของเธอเนี่ย

275
00:23:22,005 --> 00:23:24,645
‎ให้ตายสิ เซบาสเตียน
‎ฉันโทรหานายตั้งกี่สาย

276
00:23:24,725 --> 00:23:27,445
‎ก็เห็นอยู่ว่าฉันไม่ได้พกโทรศัพท์

277
00:23:28,165 --> 00:23:30,045
‎ฉันนึกว่านายตายไปแล้ว

278
00:23:38,725 --> 00:23:39,965
‎ใจเย็นนะ

279
00:23:59,205 --> 00:24:00,685
‎พ่อนายกลับมาแล้วเหรอ

280
00:24:01,485 --> 00:24:02,645
‎ใช่แหละ

281
00:24:15,925 --> 00:24:19,645
‎ตอนนั้นผมไปหมู่เกาะอะโซร์ส
‎กับลูกชายผม เราไปตกปลากัน

282
00:24:19,725 --> 00:24:22,845
‎นี่ๆ ผมตกมาได้ 121 กิโล
‎น่าจะ 267 ปอนด์ได้

283
00:24:22,925 --> 00:24:24,965
‎ผมตกทูน่าเสือมาได้ตัวหนึ่ง

284
00:24:25,045 --> 00:24:28,125
‎ตั้งครึ่งชั่วโมง
‎กว่าเราจะลากมันขึ้นมาบนเรือได้

285
00:24:28,205 --> 00:24:31,805
‎ผู้ชายสี่คนดึงมันตัวเดียว
‎ชายสี่คนต่อ 267 ปอนด์แน่ะ

286
00:24:31,885 --> 00:24:34,805
‎ผมบอกแล้ว เขาเอาชนะทุกคนได้ตลอด

287
00:24:35,885 --> 00:24:36,965
‎ลูกคุณเป็นไงบ้าง

288
00:24:37,045 --> 00:24:39,925
‎ลูคัสกำลังไปได้สวยเลย
‎เขาเรียนอยู่ปีสี่ที่ฮาร์วาร์ด

289
00:24:40,005 --> 00:24:43,565
‎- เซบาสเตียนล่ะ
‎- เซบาสเตียนยังอยู่ที่นี่

290
00:24:43,645 --> 00:24:46,765
‎ยังกำจัดเขาไม่ได้สักที
‎ถึงจะพยายามแค่ไหนก็เถอะ

291
00:24:46,845 --> 00:24:50,205
‎- ผมถึงขั้นเคยตรวจดีเอ็นเอด้วย
‎- เขาเป็นลูกชายคุณน่า

292
00:24:50,285 --> 00:24:55,645
‎เขาเป็นลูกแท้ๆ ของผม
‎แต่ดันได้นางงามเยินเชอปิงมาเต็มๆ

293
00:24:55,725 --> 00:25:00,925
‎ข้อแก้ตัวน่าสมเพชเรื่องแม่ของเขานี่
‎ทั้งฉลาดและหนักแน่นเลยนะ

294
00:25:03,405 --> 00:25:05,965
‎ตลกมาก

295
00:25:06,045 --> 00:25:08,325
‎- ดื่มกันเถอะ ดื่ม
‎- บ้าเซ็กส์พอกัน

296
00:25:08,405 --> 00:25:10,605
‎เขาแย่กว่าแม่อีก เขาน่ะ...

297
00:25:10,685 --> 00:25:13,045
‎พูดถึงลูกตัวเองอย่างนั้นได้ยังไง

298
00:25:13,125 --> 00:25:15,805
‎มายา ดีจังที่เธอมา

299
00:25:15,885 --> 00:25:19,965
‎- เรากำลังอยากได้ของสวยๆ งามๆ
‎- คุณพูดห่าเหวอะไร

300
00:25:20,045 --> 00:25:22,165
‎- พูดอะไรถึงใคร
‎- เซบาสเตียนไง จำได้หรือยัง

301
00:25:22,245 --> 00:25:24,285
‎ไอ้ลูกไม่รักดีที่ลอยชายอยู่แถวนี้ไง

302
00:25:24,365 --> 00:25:28,245
‎แม่งเอ๊ย เขาต้องการคุณนะ
‎แล้วคุณก็ไม่สนใจเขาสักนิด

303
00:25:28,325 --> 00:25:31,565
‎- ใจเย็นก่อน คนสวย
‎- อย่าแตะต้องตัวฉัน

304
00:25:31,645 --> 00:25:32,645
‎มายา ใจเย็นก่อน

305
00:25:32,725 --> 00:25:36,045
‎คุณแม่งไปเที่ยวกับลูคัส
‎ระหว่างที่เขาเข้าโรงพยาบาล

306
00:25:36,125 --> 00:25:38,805
‎คุณไม่ไปเยี่ยมเขาด้วยซ้ำ
‎เป็นบ้าอะไร...

307
00:25:38,885 --> 00:25:40,005
‎โอเค

308
00:25:45,365 --> 00:25:49,365
‎ว่ามาสิ เธออยากให้ฉันทำอะไร
‎ที่ฉันยังไม่เคยทำให้เซบาสเตียนอีก

309
00:25:50,445 --> 00:25:51,445
‎หา

310
00:25:52,805 --> 00:25:54,485
‎พูดมาเลย ตั้งใจฟังอยู่

311
00:25:59,205 --> 00:26:02,325
‎ไม่ต้อง คุณไม่ต้องทำอะไรหรอก

312
00:26:17,685 --> 00:26:21,125
‎สำหรับคำฟ้องที่เกี่ยวข้องกับการยุยง

313
00:26:21,205 --> 00:26:26,085
‎ฉันอยากขอให้ศาล
‎ดูที่หน้า 621 ถึง 623 ค่ะ

314
00:26:26,885 --> 00:26:30,285
‎นี่คือข้อความที่จำเลยส่ง

315
00:26:30,365 --> 00:26:34,365
‎ในคืนก่อนเกิดเหตุฆาตกรรม
‎คลอส ฟาเกอร์มัน

316
00:26:36,165 --> 00:26:39,005
‎"ไม่มีเขาเราก็อยู่ได้

317
00:26:39,085 --> 00:26:41,965
‎นายไม่ต้องการเขาหรอก พ่อนายมันสถุล"

318
00:26:42,965 --> 00:26:47,445
‎"พ่อนายจิตไม่ปกติ เขาสมควรตาย

319
00:26:48,245 --> 00:26:51,445
‎ฉันอยากให้เขาตาย"

320
00:26:54,645 --> 00:27:00,005
‎มาริอา นูร์แบร์ย
‎ไปถึงบ้านฟาเกอร์มัน เวลา 20:28 น.

321
00:27:01,045 --> 00:27:06,245
‎เธอออกจากบ้านพร้อม
‎เซบาสเตียน ฟาเกอร์มัน เวลา 20:39 น.

322
00:27:07,445 --> 00:27:10,045
‎จำเลยไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำอะไร

323
00:27:10,125 --> 00:27:15,765
‎ตลอด 11 นาทีที่อยู่ในบ้าน
‎ก่อนทั้งสองออกไปด้วยกัน

324
00:27:16,365 --> 00:27:21,405
‎เดี๋ยวนะครับ มายาบอกชัดเจนแล้ว
‎ว่าเธอรอเซบาสเตียนอยู่ในโถงบ้าน

325
00:27:21,485 --> 00:27:25,165
‎อัยการมีหลักฐานทางนิติวิทยาศาสตร์
‎ที่จะชี้เป็นอื่นเหรอครับ

326
00:27:25,245 --> 00:27:29,845
‎รายงานทางนิติวิทยาศาสตร์ ในหน้า 712

327
00:27:31,245 --> 00:27:36,525
‎ระบุว่าคลอส ฟาเกอร์มันเสียชีวิต
‎ระหว่างตีห้าถึงเจ็ดโมงในเช้าวันนั้น

328
00:27:37,285 --> 00:27:39,445
‎มาริอา นูร์แบร์ยอ้างว่า
‎เซบาสเตียน ฟาเกอร์มัน

329
00:27:39,525 --> 00:27:45,285
‎ไม่ได้บอกเธอเรื่องการฆาตกรรม
‎และเธอไม่เห็นศพของคลอส ฟาเกอร์มัน

330
00:27:45,365 --> 00:27:48,245
‎ทั้งสองส่งข้อความหากันทั้งคืน
‎ว่าคลอส ฟาเกอร์มันควรตาย

331
00:27:48,325 --> 00:27:51,765
‎และเมื่อได้เจอกัน
‎เซบาสเตียนกลับไม่พูดถึงเรื่องนั้น

332
00:27:51,845 --> 00:27:55,325
‎เรามาสนใจที่หลักฐาน
‎ทางนิติวิทยาศาสตร์เถอะครับ

333
00:27:55,405 --> 00:27:59,925
‎ตั้งแต่วันที่เธอถูกจับกุม
‎มาริอา นูร์แบร์ยแสดงความเกลียดชัง

334
00:28:00,365 --> 00:28:02,285
‎ที่มีต่อคลอส ฟาเกอร์มัน

335
00:28:03,845 --> 00:28:08,525
‎"เขาทำไม่ดีกับเซบาสเตียน
‎ทำไม่ดีกับฉัน

336
00:28:08,605 --> 00:28:13,365
‎พูดง่ายๆ ก็คือเขาเป็นไอ้ชั่วคนหนึ่ง
‎ฉันเกลียดเขา"

337
00:28:13,445 --> 00:28:16,605
‎"เธอเกลียดคลอส ฟาเกอร์มันเหรอ"

338
00:28:17,125 --> 00:28:18,645
‎"ใช่"

339
00:28:19,125 --> 00:28:25,365
‎มาริอา นูร์แบร์ยทำให้เซบาสเตียน
‎ฟาเกอร์มันฆ่าพ่อตน คลอส ฟาเกอร์มัน

340
00:28:27,085 --> 00:28:30,525
‎กระเป๋าใบที่หนึ่ง
‎น้ำหนัก 20 ปอนด์ 11 ออนซ์

341
00:28:31,805 --> 00:28:37,485
‎ใบที่สอง ซึ่งพบในล็อกเกอร์ของจำเลย
‎หนัก 16 ปอนด์ หนึ่งออนซ์

342
00:28:38,885 --> 00:28:45,165
‎นี่คือคำพูดจากการสอบปากคำกับจำเลย
‎ในวันที่ 10 มิถุนายน หน้า 1,121

343
00:28:46,685 --> 00:28:50,765
‎"ฉันถือกระเป๋า
‎เพราะเซบาสเตียนขอให้ถือไว้

344
00:28:51,205 --> 00:28:56,645
‎ค่ะ ฉันสังเกตว่ามันหนัก
‎แต่ฉันไม่ได้ถามว่าข้างในมีอะไร"

345
00:28:56,725 --> 00:29:01,045
‎และดิฉันถาม
‎"เธอคิดว่ามีอะไรอยู่ข้างใน"

346
00:29:01,925 --> 00:29:04,925
‎จำเลยตอบว่า "เสื้อผ้าล่ะมั้ง"

347
00:29:05,765 --> 00:29:11,445
‎"เธอสงสัยหรือเปล่าว่า
‎ของที่อยู่ในกระเป๋ามันนิ่ม

348
00:29:11,525 --> 00:29:13,445
‎รู้สึกเหมือนมันเป็นเสื้อผ้าไหม"

349
00:29:14,285 --> 00:29:16,045
‎"ฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้น"

350
00:29:17,725 --> 00:29:19,565
‎"เธอไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้นเหรอ"

351
00:29:20,325 --> 00:29:21,445
‎"ค่ะ"

352
00:29:28,725 --> 00:29:32,325
‎ศาลจะเลื่อนการไต่สวน
‎ไปจนถึงเวลา 12:30 น.

353
00:29:32,405 --> 00:29:35,245
‎หลังการพัก
‎มายา นูร์แบร์ยจะขึ้นให้การ

354
00:29:41,805 --> 00:29:46,365
‎โอกาสของเรามาแล้ว
‎เธอจะมีโอกาสเล่าเรื่องในมุมของเธอ

355
00:29:46,805 --> 00:29:48,885
‎ทุกคนจะคอยฟังเธอ

356
00:29:49,485 --> 00:29:52,365
‎ขอให้ตอบอย่างตรงไปตรงมา
‎และเรียบง่ายที่สุด

357
00:29:53,165 --> 00:29:55,245
‎เราซ้อมกันมาแล้ว

358
00:29:55,325 --> 00:29:59,005
‎แต่เธอต้องพร้อมตอบ
‎คำถามจากอัยการด้วย

359
00:30:00,125 --> 00:30:01,405
‎มันอาจจะโหดอยู่นะ

360
00:30:01,885 --> 00:30:04,045
‎พูดกับฉันตลอดเวลา คอยมองหน้าฉันไว้

361
00:30:04,125 --> 00:30:07,485
‎อยู่ในศาล ฉันคือเพื่อนที่ดีที่สุด
‎และเป็นเพื่อนคนเดียวของเธอ

362
00:30:07,965 --> 00:30:12,765
‎มองหน้าฉันไว้ตลอด
‎มองฉันไว้ แล้วฉันจะช่วยเธอ

363
00:30:13,925 --> 00:30:15,765
‎ตกลงนะ ดีมาก

364
00:30:26,605 --> 00:30:29,485
‎มายา เธออายุเท่าไร

365
00:30:29,565 --> 00:30:30,565
‎อายุ 18 ค่ะ

366
00:30:30,645 --> 00:30:34,485
‎- แล้วบ้านเธออยู่ที่ไหน
‎- ลินเดียสแวเกน 73 ในยูร์ชโฮล์ม

367
00:30:34,565 --> 00:30:39,765
‎- เธออาศัยอยู่กับใคร
‎- แม่ พ่อ กับน้องสาวอายุเจ็ดขวบค่ะ

368
00:30:40,925 --> 00:30:43,925
‎- เธอเรียนเก่งไหม
‎- ใช้ได้ค่ะ

369
00:30:44,645 --> 00:30:46,645
‎จริงๆ เธอเรียนเก่งมากนะ

370
00:30:48,845 --> 00:30:49,685
‎ค่ะ

371
00:30:51,565 --> 00:30:53,925
‎เล่าถึงเซบาสเตียน ฟาเกอร์มัน
‎ให้เราฟังอีกได้ไหม

372
00:30:54,805 --> 00:30:59,685
‎เล่าให้เราฟังหน่อยว่าอาการเขา
‎ดีขึ้นยังไงหลังพยายามฆ่าตัวตาย

373
00:31:02,005 --> 00:31:03,325
‎คือ...

374
00:31:03,405 --> 00:31:06,125
‎ตอนแรกฉันนึกว่ามันดีขึ้น

375
00:31:07,125 --> 00:31:11,485
‎เขาไม่อยากออกไปข้างนอก
‎ไม่อยากเจอใคร

376
00:31:11,565 --> 00:31:14,285
‎เขาไม่ค่อยไปปาร์ตี้เท่าไร
‎ซึ่งมันผิดปกติ

377
00:31:15,085 --> 00:31:20,365
‎ผ่านไปจนฤดูใบไม้ผลิ
‎ฉันถึงรู้ว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

378
00:31:20,445 --> 00:31:22,405
‎มันมีแต่แย่ลง

379
00:31:24,205 --> 00:31:27,365
‎เขาไม่จำเป็น
‎ต้องขออยู่คนเดียวอีกต่อไป

380
00:31:27,445 --> 00:31:29,285
‎ไม่มีใครอยากอยู่กับเรา

381
00:31:29,365 --> 00:31:31,725
‎อย่างนั้นเอง ทำไมล่ะ

382
00:31:33,285 --> 00:31:36,005
‎ไม่มีใครอยากรับมือกับเซบาสเตียน

383
00:31:37,005 --> 00:31:38,725
‎เขาเอาแน่เอานอนไม่ได้เลย

384
00:31:38,805 --> 00:31:42,005
‎เขาตะโกนบอกให้ฉันหุบปาก
‎ถึงฉันจะไม่ได้พูดอะไร

385
00:31:43,285 --> 00:31:47,085
‎เขาทำตัวแบบเดียวกันหรือเปล่า
‎เวลาอยู่กับคลอส ฟาเกอร์มัน พ่อเขา

386
00:31:47,165 --> 00:31:49,165
‎คลอสรับรู้ไหม

387
00:31:49,845 --> 00:31:51,685
‎คลอสไม่เคยอยู่บ้าน

388
00:31:52,205 --> 00:31:53,765
‎เขาแวะเข้ามาบ้าง

389
00:31:53,845 --> 00:31:57,125
‎ประมาณหนึ่งชั่วโมง มาเปลี่ยนเสื้อ
‎กับหยิบกระเป๋าเดินทางอีกใบ

390
00:31:59,525 --> 00:32:00,565
‎อ๋อ

391
00:32:01,445 --> 00:32:06,325
‎แล้วเธอคิดว่านั่นทำให้
‎เซบาสเตียนผิดหวังในตัวพ่อเขาไหม

392
00:32:06,405 --> 00:32:08,525
‎ค่ะ มากเลย

393
00:32:12,005 --> 00:32:13,165
‎อย่างมากเลยเหรอ

394
00:32:15,805 --> 00:32:18,485
‎เธอจะอธิบาย
‎ความสัมพันธ์ของพวกเขายังไง

395
00:32:18,565 --> 00:32:19,645
‎แย่มากค่ะ

396
00:32:21,965 --> 00:32:25,565
‎ถ้าให้พูดดีหน่อยก็คือ
‎คลอสไม่ได้ไยดีเซบาสเตียนเลย

397
00:32:26,245 --> 00:32:27,765
‎แล้วถ้าพูดอีกอย่างล่ะ

398
00:32:28,885 --> 00:32:31,725
‎เขามักจะพูดและทำสิ่งที่เลวร้ายมาก

399
00:32:31,805 --> 00:32:34,845
‎แล้วก็ทำนิ่งเฉย
‎เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

400
00:32:36,645 --> 00:32:37,925
‎โอเค

401
00:32:38,005 --> 00:32:41,005
‎เขาเคยขอโทษไหม

402
00:32:41,485 --> 00:32:42,605
‎ไม่เคยค่ะ

403
00:32:43,365 --> 00:32:44,685
‎คลอสเป็นคนเย็นชา

404
00:32:45,325 --> 00:32:48,245
‎ฉันไม่คิดว่าเขา
‎จะรู้สึกผิดหรือเสียใจได้เลย

405
00:32:48,325 --> 00:32:49,845
‎เธอกลัวเขาไหม

406
00:32:50,245 --> 00:32:52,365
‎ค่ะ กลัวมาก

407
00:32:52,925 --> 00:32:56,765
‎แต่จริงๆ ที่ฉันกลัว
‎ก็เพราะเขาควบคุมเซบาสเตียนได้

408
00:32:58,045 --> 00:32:59,165
‎เข้าใจแล้ว

409
00:33:00,365 --> 00:33:02,725
‎แล้วเซบาสเตียนล่ะ เธอกลัวเขาไหม

410
00:33:05,285 --> 00:33:06,405
‎ไม่ค่ะ

411
00:33:09,245 --> 00:33:10,965
‎เธอไม่กลัวเซบาสเตียนเหรอ

412
00:33:13,365 --> 00:33:18,485
‎ฉันไม่ได้กลัวว่าเขาจะทำอะไรฉัน

413
00:33:20,085 --> 00:33:22,125
‎ฉันกลัวสิ่งที่เขาจะทำกับตัวเอง

414
00:33:22,925 --> 00:33:23,925
‎อ๋อ

415
00:33:24,685 --> 00:33:29,045
‎ถ้าอย่างนั้น ฉันอยากขอให้เธอ...

416
00:33:30,165 --> 00:33:33,805
‎บรรยายให้เราฟังว่าเกิดอะไรขึ้น
‎ในวันเกิดครั้งล่าสุดของเธอ

417
00:33:33,885 --> 00:33:35,725
‎เล่าให้ฟังทีได้ไหม มายา

418
00:33:45,445 --> 00:33:46,565
‎โอ้โฮ

419
00:33:47,285 --> 00:33:49,045
‎พระเจ้า สวยจังเลย

420
00:33:49,125 --> 00:33:51,805
‎- ไม่ใหญ่ไปใช่ไหม
‎- ไม่ค่ะ พอดีเลย

421
00:33:51,885 --> 00:33:53,125
‎ขอบคุณมากนะคะ

422
00:33:53,205 --> 00:33:55,525
‎ตอนแรกฉันซื้ออีกเส้นมา
‎แต่ต้องเอาไปคืน

423
00:33:55,605 --> 00:33:57,885
‎เพราะอะมานด้าดันมีแบบเดียวกัน

424
00:33:58,685 --> 00:34:02,725
‎พวกลูกยืนยันคำเดียวเลยว่า
‎ต้องใส่ชุดที่เหมือนกัน

425
00:34:02,805 --> 00:34:04,525
‎ตอนนั้นเรายังเด็กนี่คะแม่

426
00:34:04,605 --> 00:34:06,125
‎สามปีก่อนเนี่ยนะ

427
00:34:08,765 --> 00:34:11,525
‎มายาหลานรัก

428
00:34:12,365 --> 00:34:15,244
‎เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน
‎แป๊บเดียวหลานก็ 18 แล้ว

429
00:34:17,485 --> 00:34:19,485
‎ตอนนี้หลานจะทำอะไรก็ได้ตามใจ

430
00:34:19,565 --> 00:34:23,125
‎อย่างจะเริ่มออกล่าก็ได้

431
00:34:24,164 --> 00:34:27,164
‎แต่ไม่ใช่ล่าหนุ่มๆ นะ
‎เพราะหลานทำไปแล้ว

432
00:34:27,885 --> 00:34:31,845
‎ตาหมายถึงสัตว์อย่างอื่น
‎มูส กวาง อะไรพวกนั้น

433
00:34:31,925 --> 00:34:36,885
‎นี่เป็นทุนสำหรับใบอนุญาต
‎ล่าสัตว์ของหลาน

434
00:34:36,965 --> 00:34:40,805
‎และน่าจะพอซื้อปืนไรเฟิล
‎ล่าสัตว์สวยๆ สักกระบอก

435
00:34:41,684 --> 00:34:42,684
‎ขอบคุณค่ะ

436
00:34:42,765 --> 00:34:44,644
‎ยินดีด้วยนะ โชคดีนะหลานตา

437
00:34:50,565 --> 00:34:52,485
‎ฉันก็มีอะไรจะพูดเหมือนกัน

438
00:34:53,045 --> 00:34:56,125
‎ถึงฉันจะไม่ได้เจอเธอมานานแล้ว

439
00:34:56,204 --> 00:35:00,164
‎ฉันก็จะมองตัวเอง
‎เป็นเหมือนแม่อีกคนของเธอเสมอ

440
00:35:00,565 --> 00:35:01,565
‎เพราะอย่างนั้น

441
00:35:03,605 --> 00:35:05,005
‎มายาจ๊ะ
‎วันนี้เป็นวันสำคัญ

442
00:35:07,365 --> 00:35:10,525
‎เป็นวันที่เธอกลายเป็นผู้ใหญ่

443
00:35:11,365 --> 00:35:15,325
‎การที่เธออายุ 18 ไม่ได้หมายความ
‎แค่ว่าเธอจะสั่งไวน์แก้วแรกได้

444
00:35:16,285 --> 00:35:18,285
‎ดื่มให้เลย ดื่ม

445
00:35:19,165 --> 00:35:23,325
‎มันยังหมายความว่า
‎เธอสามารถยืนบนสองเท้าของตัวเอง

446
00:35:23,405 --> 00:35:26,725
‎และย่างเท้าก้าวแรกในฐานะผู้ใหญ่แล้ว

447
00:35:27,805 --> 00:35:32,365
‎เราทุกคนภูมิใจมาก
‎ที่เธอเติบโตขึ้นมาอย่างสวยงาม

448
00:35:32,445 --> 00:35:35,005
‎- ขอดื่มให้เธอนะจ๊ะ
‎- ชนแก้ว

449
00:35:35,085 --> 00:35:37,205
‎- ชนแก้ว
‎- ชนแก้ว

450
00:35:37,285 --> 00:35:38,405
‎ชนแก้ว

451
00:35:43,325 --> 00:35:45,765
‎ไวน์ห่วยอะไรขนาดนี้วะเนี่ย

452
00:35:45,845 --> 00:35:47,045
‎ให้ตายสิวะ

453
00:35:49,325 --> 00:35:50,485
‎นี่

454
00:35:51,565 --> 00:35:54,885
‎- คะ รับอะไรดีคะ
‎- เอาอะไรมาให้เราดื่มหน่อย

455
00:35:54,965 --> 00:35:57,605
‎ขออะไรที่ยังไม่มีคนฉี่ใส่นะ

456
00:35:57,685 --> 00:36:01,245
‎- ไอ้นี่แม่งรสชาติแย่มาก โคตรห่วย
‎- เซบาสเตียน ไม่เอาน่า

457
00:36:01,325 --> 00:36:04,365
‎สั่งแชมเปญอีกขวดไหม
‎เอาแบบนั้นแล้วกันค่ะ

458
00:36:04,925 --> 00:36:06,765
‎- นายจะไปไหน
‎- จะไปบาร์

459
00:36:06,845 --> 00:36:08,365
‎สงสัยคงต้องบริการตัวเอง

460
00:36:16,005 --> 00:36:17,685
‎เป็นแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว

461
00:36:18,805 --> 00:36:21,085
‎ทำไมลูกไม่พูดอะไรเลย มายา

462
00:36:21,165 --> 00:36:22,285
‎อะไรคะ

463
00:36:24,245 --> 00:36:27,765
‎- ก็เขา...
‎- เขาเมายา ดูก็รู้ว่าเขาเสพยามา

464
00:36:27,845 --> 00:36:31,405
‎มายา เขาเป็นยังไงบ้าง

465
00:36:33,325 --> 00:36:36,925
‎เขาดื่มไปนิดหน่อย แต่เขาทานยาด้วย

466
00:36:37,005 --> 00:36:40,205
‎พ่ออยากให้ลูกกลับบ้านกับเราคืนนี้

467
00:36:40,285 --> 00:36:42,005
‎- ไม่มีทาง
‎- มายา

468
00:36:42,725 --> 00:36:44,285
‎หนูอายุ 18 แล้วนะ

469
00:36:44,365 --> 00:36:46,725
‎หนูอยากสนุก
‎อย่าทำลายความสุขของหนูสิ

470
00:36:46,805 --> 00:36:49,245
‎ไม่นะ ลูกรัก เราแค่อยาก...

471
00:36:49,325 --> 00:36:51,445
‎เราแค่เป็นห่วงเธอน่ะ

472
00:36:52,685 --> 00:36:54,685
‎ขอบคุณค่ะ แต่มันสายเกินไปหน่อยนะ

473
00:36:54,765 --> 00:36:58,085
‎เราไม่อยากให้ลูกอยู่กับเซบาสเตียน
‎เวลาเขาเป็นแบบนี้

474
00:36:59,285 --> 00:37:02,885
‎พ่อตัดสินใจแทนหนูไม่ได้แล้ว
‎ตั้งแต่วันนี้ไป หนูเป็นผู้ใหญ่แล้ว

475
00:37:02,965 --> 00:37:05,565
‎เธอเป็นเพื่อนผู้แสนดี

476
00:37:05,645 --> 00:37:08,605
‎เธอเป็นเพื่อนผู้แสนดี

477
00:37:08,685 --> 00:37:13,605
‎เธอเป็นเพื่อนผู้แสนดี

478
00:37:13,685 --> 00:37:16,165
‎ไม่มีใครปฏิเสธได้
‎ไม่มีใครปฏิเสธได้

479
00:37:18,805 --> 00:37:24,325
‎ไม่มีใครปฏิเสธ...

480
00:37:25,005 --> 00:37:26,805
‎ได้เลย

481
00:37:30,885 --> 00:37:32,445
‎ไชโยๆ

482
00:37:36,165 --> 00:37:39,325
‎ทำไมต้องทำฉันขายหน้า
‎ต่อหน้าพ่อแม่ฉันด้วย

483
00:37:39,405 --> 00:37:41,645
‎นายจะไปด้วยทำไมก็ไม่รู้

484
00:37:41,725 --> 00:37:44,525
‎ฉันไม่อยากพลาดวันเกิดแฟนฉันน่ะสิ

485
00:37:44,605 --> 00:37:46,485
‎เลิกโอดครวญสักที
‎แล้วฉันจะให้ของขวัญเธอ

486
00:37:47,485 --> 00:37:50,765
‎- นายมันโคตรประสาทเลย
‎- เป็นบ้าอะไรของเธอ

487
00:37:50,845 --> 00:37:53,645
‎ตั้งสติ แล้วเลิกทำตัว
‎เหมือนไอ้ขี้แพ้ได้แล้ว

488
00:37:53,725 --> 00:37:55,445
‎หุบปากนะ

489
00:37:58,285 --> 00:37:59,725
‎พ่อนายอาจพูดถูกก็ได้

490
00:37:59,805 --> 00:38:03,125
‎นายอาจจะไร้ประโยชน์จริงๆ
‎และฉันก็ยังไม่รู้ตัว

491
00:40:28,485 --> 00:40:29,525
‎สวัสดี มายา

492
00:40:39,205 --> 00:40:42,805
‎แหม มายา ฉันต้องยอมรับเลย

493
00:40:44,165 --> 00:40:49,365
‎เธอนี่กล้าน่าดูเลยนะ
‎ที่ด่าฉันเมื่อคืนก่อน

494
00:40:50,605 --> 00:40:53,645
‎แถมต่อหน้าแขกของฉันด้วย เธอเก่งมาก

495
00:40:53,725 --> 00:40:57,165
‎ฉันเข้าใจว่าทำไมเธอไม่พอใจ ฉันรู้ดี

496
00:41:00,565 --> 00:41:03,885
‎เธอพูดว่าฉันไม่เคย
‎ไปเยี่ยมเซบาสเตียน

497
00:41:03,965 --> 00:41:07,165
‎ที่โรงพยาบาลหลังเขาพยายามฆ่าตัวตาย

498
00:41:07,245 --> 00:41:11,245
‎ถ้าฉันไปล่ะก็
‎ฉันคงเอาหมอนอุดปากอุดจมูกเขา

499
00:41:11,325 --> 00:41:13,245
‎จัดการให้เสร็จๆ ไป

500
00:41:15,565 --> 00:41:17,365
‎เธอต้องเข้าใจหน่อยนะ

501
00:41:18,245 --> 00:41:21,885
‎พระเจ้า เขามีโอกาสมากมายเหลือเกิน

502
00:41:21,965 --> 00:41:25,445
‎ฉันนึกว่าพอมีเธอเข้ามาในชีวิต
‎เขาจะกลับเนื้อกลับตัว

503
00:41:25,525 --> 00:41:27,565
‎แต่ก็ไม่ได้เป็นแบบนั้น

504
00:41:29,725 --> 00:41:30,685
‎ไม่เลย

505
00:41:31,605 --> 00:41:33,565
‎ฉันทำอะไรให้เขาไม่ได้แล้ว

506
00:41:33,645 --> 00:41:36,125
‎เธอก็เหมือนกัน มายา เธอก็ทำไม่ได้

507
00:41:39,405 --> 00:41:40,325
‎เอาล่ะ

508
00:41:40,405 --> 00:41:42,205
‎ฉันจะไปแล้ว

509
00:41:43,165 --> 00:41:48,245
‎ถ้าเธอยังรู้จักห่วงตัวเองอยู่บ้าง
‎ฉันขอแนะนำให้เธอทำแบบเดียวกัน

510
00:41:50,525 --> 00:41:53,645
‎มีแท็กซี่รออยู่ข้างนอก
‎ฉันจะแวะส่งเธอที่บ้าน

511
00:41:57,365 --> 00:41:58,885
‎เที่ยวให้สนุกค่ะ

512
00:42:36,045 --> 00:42:40,605
‎เซบาสเตียนข่มขืนเธอ
‎และเขายังทำร้ายเธอด้วย

513
00:42:43,885 --> 00:42:46,205
‎ฉันอยากให้เขาตบตีฉันให้แรงกว่านี้

514
00:42:46,285 --> 00:42:47,405
‎(ผู้พิพากษา)

515
00:42:47,925 --> 00:42:49,525
‎ทำไมล่ะ

516
00:42:49,605 --> 00:42:52,125
‎เผื่อจะมีหลักฐานให้เห็น

517
00:42:53,205 --> 00:42:57,205
‎ถ้าฉันตาเขียวหรือปากแตก

518
00:42:58,325 --> 00:43:02,205
‎ก็จะไม่มีใครโทษฉัน
‎และฉันคงเลิกกับเขาได้

519
00:43:04,765 --> 00:43:07,365
‎- คุณพระช่วย
‎- ขอบคุณ หมดคำถามแล้วครับ

520
00:43:08,125 --> 00:43:10,845
‎ฝ่ายอัยการมีคำถามไหม

521
00:43:21,925 --> 00:43:25,405
‎เรื่องที่เธอเล่าให้เราฟัง
‎มันเลวร้ายมาก มาริอา

522
00:43:28,445 --> 00:43:30,605
‎เซบาสเตียนข่มขืนเธอใช่ไหม

523
00:43:32,525 --> 00:43:34,045
‎ค่ะ

524
00:43:35,405 --> 00:43:38,805
‎เธอบอกเซบาสเตียนไหมว่าไม่อยากทำ
‎บอกเขาให้หยุดหรือเปล่า

525
00:43:40,405 --> 00:43:41,245
‎เปล่าค่ะ

526
00:43:46,285 --> 00:43:50,765
‎เธอบอกเราว่าเธอไม่กลัวเขา

527
00:43:53,125 --> 00:43:54,285
‎ค่ะ

528
00:43:55,525 --> 00:43:59,085
‎แต่ฉันเริ่มมากลัวเขา
‎ช่วงหลังๆ น่ะค่ะ

529
00:43:59,165 --> 00:44:02,965
‎เธอคิดว่าเซบาสเตียนมองว่ามัน
‎เป็นการล่วงละเมิดทางเพศไหม

530
00:44:04,245 --> 00:44:05,365
‎เอ่อ...

531
00:44:05,445 --> 00:44:06,685
‎ฉันไม่รู้

532
00:44:06,765 --> 00:44:08,765
‎เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น

533
00:44:10,045 --> 00:44:12,325
‎สักพักฉันก็กลับบ้าน

534
00:44:14,405 --> 00:44:18,525
‎ฉันหมายความว่า
‎เธอได้แจ้งความกับตำรวจไหม

535
00:44:18,605 --> 00:44:19,965
‎เปล่าค่ะ

536
00:44:22,325 --> 00:44:25,925
‎เธอได้บอกใครไหมว่าถูกข่มขืน

537
00:44:28,285 --> 00:44:29,965
‎บอกพ่อแม่ไหม

538
00:44:31,205 --> 00:44:32,685
‎เพื่อนล่ะ

539
00:44:32,765 --> 00:44:35,045
‎- ไม่ค่ะ ไม่...
‎- ครูล่ะ

540
00:44:35,125 --> 00:44:41,045
‎เธอไม่เคยพูดอะไรเลยเหรอ
‎ทั้งที่มีคนห่วงเธอกับเซบาสเตียน

541
00:44:41,125 --> 00:44:44,885
‎มันไม่ง่ายแบบนั้น
‎พวกเขาจะทำอะไรได้ล่ะ

542
00:44:49,285 --> 00:44:51,005
‎เธอช่วย...

543
00:44:51,085 --> 00:44:54,245
‎อธิบายอีกครั้งได้ไหม
‎ว่าทำไมเธอกลับไปหาเซบาสเตียน

544
00:44:54,325 --> 00:44:58,525
‎หลังจากที่เขาทำร้ายเธอ

545
00:44:59,325 --> 00:45:01,005
‎จะให้ฉันทิ้งเขาไปเลยเหรอ

546
00:45:01,565 --> 00:45:05,205
‎มันก็สมเหตุสมผลที่สุดนะ
‎ถ้าที่เธอเล่าให้เราฟังเป็นจริง

547
00:45:06,045 --> 00:45:07,645
‎จะบอกว่าฉันเป็นคนโกหกเหรอ

548
00:45:10,885 --> 00:45:14,125
‎ฉันไม่ได้บอกว่าเธอเป็นยังไงเลย
‎ฉันแค่ถามว่าทำไม มาริอา

549
00:45:14,205 --> 00:45:18,925
‎ถ้าเซบาสเตียนโหดร้ายและรุนแรงแบบนี้

550
00:45:20,765 --> 00:45:22,925
‎ทำไมเธอถึงยังอยู่กับเขา

551
00:45:26,085 --> 00:45:27,765
‎เพราะไม่มีใครอยู่กับเขาแล้ว

552
00:45:39,445 --> 00:45:43,045
‎เรามาพูดถึง
‎สิ่งที่เกิดขึ้นในห้องเรียนกัน

553
00:45:44,525 --> 00:45:47,845
‎ตอนแรกเธอยิงไปสองนัด

554
00:45:48,205 --> 00:45:51,405
‎ฉันไม่รู้ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก

555
00:45:51,485 --> 00:45:52,485
‎หนึ่ง
‎สอง

556
00:45:55,485 --> 00:46:00,845
‎จากนั้นเธอก็ยิงอีกสามนัด
‎ไปที่เซบาสเตียน

557
00:46:01,685 --> 00:46:02,685
‎สาม

558
00:46:04,245 --> 00:46:05,445
‎สี่
‎ห้า

559
00:46:09,125 --> 00:46:11,765
‎ห้านัด ทำไมต้องทำแบบนั้น

560
00:46:14,965 --> 00:46:18,525
‎ฉันอธิบายไม่ได้ค่ะ
‎ฉันเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน

561
00:46:19,925 --> 00:46:22,965
‎ฉันไม่เคยคิดจะยิงอะมานด้าเลย

562
00:46:23,045 --> 00:46:26,725
‎เธอยิงไปที่แฟนตัวเองห้านัด

563
00:46:26,805 --> 00:46:31,565
‎หลังตีตัวออกห่างทุกคนในชีวิต
‎เพื่อช่วยเขา แทนที่จะทิ้งเขา...

564
00:46:31,645 --> 00:46:34,725
‎ฉันนึกว่าจะช่วยเขาได้
‎ทุกคนหวังพึ่งฉันอยู่

565
00:46:34,805 --> 00:46:36,285
‎ฉันควรจะทำยังไงล่ะ

566
00:46:37,565 --> 00:46:38,685
‎ขอโทษครับ

567
00:46:43,005 --> 00:46:46,325
‎ฉันรู้ว่าควรเอ่ยปากขอความช่วยเหลือ
‎แต่ฉันไม่มีทางรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

568
00:46:53,885 --> 00:46:58,285
‎มีอยู่หนึ่งคน
‎ซึ่งเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ

569
00:46:59,165 --> 00:47:01,165
‎คนที่อยู่ในห้องเรียนกับเธอ

570
00:47:02,285 --> 00:47:06,365
‎คนที่เห็นเธอเล็งไปที่อะมานด้า
‎และเจตนายิงหล่อน

571
00:47:06,445 --> 00:47:07,925
‎ไม่จริงนะ

572
00:47:09,085 --> 00:47:11,885
‎ฉันไม่อยากให้อะมานด้าตาย ฉันไม่...

573
00:47:13,245 --> 00:47:15,205
‎เธอไม่อยากให้อะมานด้าตายเหรอ

574
00:47:16,445 --> 00:47:20,565
‎- ไม่เลย
‎- แต่มันไม่เหมือนกันนะ

575
00:47:23,965 --> 00:47:26,645
‎ขอบคุณค่ะ ฉันไม่มีคำถามแล้ว

576
00:47:26,725 --> 00:47:31,525
‎ตามที่แจ้งไว้แล้ว โจทก์ยังขึ้น
‎ให้การไม่ได้จนกว่าสัปดาห์หน้า