1
00:00:06,005 --> 00:00:09,485
‎(ซีรีส์นี้มีฉากความรุนแรงในโรงเรียน
‎ความรุนแรงทางเพศและการใช้สารเสพติด)

2
00:00:09,565 --> 00:00:10,925
‎(โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม)

3
00:00:12,005 --> 00:00:14,805
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

4
00:00:14,885 --> 00:00:17,165
‎เอาเลยสิวะ เธอต้องทำนะ

5
00:00:17,245 --> 00:00:18,125
‎ยิงสิ

6
00:00:22,445 --> 00:00:24,445
‎(คุณพ่อดีเด่น)

7
00:01:24,405 --> 00:01:26,125
‎วิ่งออกไป

8
00:01:26,205 --> 00:01:28,085
‎ออกไป ให้ตายสิ

9
00:01:36,245 --> 00:01:37,925
‎ออกไปเดี๋ยวนี้

10
00:01:38,005 --> 00:01:39,285
‎ออกไป

11
00:02:17,525 --> 00:02:19,325
‎ตำรวจ ตำรวจ

12
00:02:19,405 --> 00:02:21,965
‎นอนราบลงไป นอนลงไป

13
00:02:25,045 --> 00:02:26,925
‎นอนลงไป ยกมือขึ้น

14
00:02:27,005 --> 00:02:28,245
‎ยกมือขึ้น

15
00:02:28,325 --> 00:02:29,165
‎เคลียร์

16
00:02:29,245 --> 00:02:30,245
‎เคลียร์

17
00:02:38,045 --> 00:02:41,005
‎สวัสดี เธอรู้สึกตัวไหม
‎ลุกขึ้นนั่งได้ไหม

18
00:02:44,245 --> 00:02:46,045
‎พวกเราเป็นหน่วยกู้ชีพ

19
00:02:47,085 --> 00:02:48,685
‎ขอตรวจร่างกายเธอหน่อยนะ

20
00:02:51,045 --> 00:02:54,325
‎เจ็บตรงไหนไหม
‎ฉันไม่เห็นอาการบาดเจ็บภายนอก

21
00:02:55,525 --> 00:02:57,085
‎พาเธอออกไปข้างนอก

22
00:02:58,005 --> 00:02:59,645
‎เธอยืนไหวไหม

23
00:03:08,125 --> 00:03:09,725
‎วางเธอบนเปลหาม

24
00:03:11,365 --> 00:03:13,205
‎- ระวังด้วย
‎- ผ้าห่ม

25
00:03:48,805 --> 00:03:50,205
‎ทุกคนตายแล้วเหรอ

26
00:03:54,045 --> 00:03:55,365
‎ทุกคนตายแล้วเหรอ

27
00:04:05,085 --> 00:04:07,125
‎เธอชื่อมายา นูร์แบร์ย

28
00:04:07,205 --> 00:04:11,725
‎ไม่มีแผลภายนอก
‎แต่เสื้อผ้าเธอเลอะเลือดเต็มไปหมด

29
00:04:11,805 --> 00:04:17,885
‎อัตราการหายใจ 25
‎ชีพจร 121 ความดันโลหิต 89/60

30
00:04:17,965 --> 00:04:20,845
‎เธอได้รับออกซิเจนมาแล้วในรถพยาบาล

31
00:04:20,925 --> 00:04:22,605
‎รอตรงนี้

32
00:04:22,685 --> 00:04:27,205
‎ผมอยู่ที่โรงเรียนรัฐยูร์ชโฮล์ม
‎สถานที่เกิดเหตุยิงในโรงเรียน

33
00:04:27,285 --> 00:04:28,885
‎พื้นที่ได้ถูกปิดกั้น...

34
00:04:28,965 --> 00:04:29,965
‎ไปกันเถอะ

35
00:04:30,045 --> 00:04:32,645
‎เรายังไม่ทราบข้อมูล
‎ผู้บาดเจ็บหรือเสียชีวิต

36
00:04:50,765 --> 00:04:53,925
‎เก็บเอาไว้ สำหรับใช้ทีหลัง

37
00:04:59,845 --> 00:05:00,845
‎เรียบร้อย
‎เอาล่ะ

38
00:05:37,925 --> 00:05:39,925
‎ฉันขอกลับบ้านได้ไหม

39
00:05:41,445 --> 00:05:42,765
‎ให้ฉันกลับบ้านได้ไหม

40
00:05:46,565 --> 00:05:48,045
‎ฉันอยากกลับบ้านแล้ว

41
00:06:00,685 --> 00:06:02,725
‎สวัสดี มายา
‎ฉันเคอเนตต์ นิลซน ตำรวจสืบสวน

42
00:06:03,565 --> 00:06:07,445
‎เสื้อผ้าและของส่วนตัวของเธอ
‎ถูกส่งไปที่หน่วยนิติวิทยาศาสตร์แล้ว

43
00:06:07,525 --> 00:06:10,245
‎อีกเดี๋ยวจะมีแพทย์มาตรวจร่างกายเธอ

44
00:06:12,005 --> 00:06:16,205
‎หนังศีรษะไม่มีแผลฉีกขาด

45
00:06:16,285 --> 00:06:19,925
‎หูข้างขวาไม่มีแผลภายนอก

46
00:06:20,005 --> 00:06:22,885
‎มีรอยแดงวัดขนาดได้...

47
00:06:22,965 --> 00:06:26,765
‎ประมาณห้าคูณหกเซนติเมตร

48
00:06:26,845 --> 00:06:29,045
‎ตาทั้งสองข้างไม่มีการบาดเจ็บ

49
00:06:29,485 --> 00:06:32,645
‎มือทั้งสองข้างก็ปกติ

50
00:06:51,645 --> 00:06:53,965
‎เดี๋ยวก่อน รอก่อนค่ะ

51
00:06:54,525 --> 00:06:55,525
‎ไงลูก มายา

52
00:06:55,605 --> 00:06:58,205
‎- โธ่ มายา ลูกรัก
‎- ใครปล่อยพวกเขาเข้าไป

53
00:06:59,645 --> 00:07:02,085
‎- พวกเขาเข้าไปไม่ได้นะ
‎- แม่โทรมาใช่ไหมคะ

54
00:07:02,165 --> 00:07:05,245
‎ขอโทษที ช่วยออกจากห้องด้วยค่ะ
‎คุณไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาในนี้

55
00:07:05,325 --> 00:07:09,365
‎- คุณเป็นใคร
‎- เคอเนตต์ นิลซน ฉันเป็นตำรวจ

56
00:07:09,445 --> 00:07:11,125
‎ให้มายาอยู่นี่
‎เราออกไปคุยด้านนอกกัน

57
00:07:11,205 --> 00:07:15,725
‎- เราอยากอยู่กับลูกสาวเรา
‎- คุณเข้ามาในนี้ไม่ได้ ไปกัน...

58
00:07:15,805 --> 00:07:18,205
‎- ทำไมจะไม่ได้ล่ะ
‎- ฉันตอบคำถามอะไรไม่ได้ค่ะ

59
00:07:18,285 --> 00:07:20,765
‎- นี่มันเรื่องอะไรกัน
‎- ฉันตอบอะไรไม่ได้...

60
00:07:20,845 --> 00:07:22,085
‎บอกเรามาว่านี่มันอะไรกัน

61
00:07:22,165 --> 00:07:24,925
‎มายาจะถูกตั้งข้อหาฆาตกรรม
‎และสมรู้ร่วมคิดในการฆาตกรรม

62
00:07:25,005 --> 00:07:26,805
‎ฉันจึงอยากคุยกับคุณด้านนอกค่ะ

63
00:07:27,205 --> 00:07:30,405
‎- ขอร้องล่ะ เราต้องอยู่กับลูกสาวเรา
‎- ใจเย็น

64
00:07:30,485 --> 00:07:32,285
‎- ขอเถอะ
‎- ฉันอยากอยู่...

65
00:07:32,365 --> 00:07:36,485
‎- ไม่ ออกไปข้างนอก เดี๋ยวฉันกลับมา
‎- มายา ไม่ต้องห่วง...

66
00:07:36,565 --> 00:07:38,445
‎- ฉันจะรีบกลับมา
‎- ขอโทษทีค่ะ

67
00:07:38,525 --> 00:07:40,085
‎- ปล่อยนะ
‎- คุณพูดว่าอะไรนะ

68
00:07:40,165 --> 00:07:43,525
‎เธอจะถูกตั้งข้อหาฆ่าคน
‎พยายามฆ่า และสมรู้ร่วมคิด

69
00:09:06,605 --> 00:09:09,325
‎สวัสดี มายา ฉันซุซเซ่ ตามฉันมา

70
00:09:29,725 --> 00:09:34,365
‎เธอจะได้เสื้อผ้าคืนทีหลัง
‎ระหว่างนี้ให้เปลี่ยนมาใส่ชุดนี้

71
00:09:50,645 --> 00:09:52,645
‎มื้อเช้าตอนเจ็ดโมง

72
00:09:52,725 --> 00:09:55,205
‎มื้อกลางวันเที่ยงตรง
‎มื้อเย็นตอนห้าโมงเย็น

73
00:09:55,845 --> 00:09:57,485
‎เธอจะกินอาหารในห้องตัวเอง

74
00:09:58,445 --> 00:10:01,365
‎ออกลานกลางแจ้งได้หนึ่งชั่วโมงต่อวัน

75
00:10:02,045 --> 00:10:05,605
‎ทุกอย่างมีตารางเวลา
‎รวมถึงตอนอาบน้ำด้วย

76
00:10:05,685 --> 00:10:06,765
‎เข้าไปข้างใน

77
00:10:09,445 --> 00:10:12,165
‎ถ้าต้องการอะไรให้กดปุ่มนี้

78
00:10:12,245 --> 00:10:14,445
‎แล้วพูดใส่ลำโพง

79
00:10:14,525 --> 00:10:15,805
‎มีคำถามอะไรไหม

80
00:10:16,645 --> 00:10:18,445
‎ฉันต้องอยู่ที่นี่นานแค่ไหน

81
00:10:19,525 --> 00:10:23,405
‎ทนายของเธอกำลังมา
‎เขาจะอธิบายให้เธอฟังเอง

82
00:10:55,045 --> 00:10:56,525
‎ขอบคุณครับ

83
00:10:56,605 --> 00:10:57,605
‎สวัสดี มายา

84
00:10:58,245 --> 00:11:02,245
‎เพเดอร์ ซานเดอร์จาก
‎สนง.กฎหมายซานเดอร์และลอเอสตอดิอุส

85
00:11:02,325 --> 00:11:05,645
‎พ่อเธอติดต่อฉันมา
‎เขาขอให้ฉันว่าความให้เธอ

86
00:11:07,245 --> 00:11:08,245
‎เอาล่ะ

87
00:11:13,805 --> 00:11:15,045
‎นั่งลงสิ

88
00:11:22,685 --> 00:11:26,445
‎ฉันรู้ว่าช่วงแรกมันทำใจยอมรับได้ยาก

89
00:11:26,525 --> 00:11:29,725
‎แต่เธอกำลังเจอข้อหาฆาตกรรม

90
00:11:31,525 --> 00:11:35,685
‎ทางตำรวจอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
‎ในห้องเรียน เพราะพวกเขาเชื่อ...

91
00:11:36,765 --> 00:11:41,365
‎พวกเขาบอกว่าเธอเป็นผู้ต้องสงสัยคดี
‎ฆาตกรรม สมรู้ร่วมคิด และพยายามฆ่า

92
00:11:45,245 --> 00:11:46,765
‎ทุกคนตายกันหมดแล้วไม่ใช่เหรอ

93
00:11:49,845 --> 00:11:52,045
‎อาจฟังดูแปลกๆ นะ แต่ว่า...

94
00:11:54,165 --> 00:11:56,565
‎ฉันพูดเจาะจงรายละเอียดไม่ได้

95
00:11:56,645 --> 00:11:58,365
‎ฉันไม่ได้รับอนุญาต

96
00:11:58,445 --> 00:12:03,525
‎เพราะมันอาจไปก้าวก่าย
‎การสืบสวนของตำรวจ

97
00:12:03,605 --> 00:12:07,125
‎- คุณเลยบอกฉันไม่ได้เหรอ
‎- ใช่ ฉันบอกเธอไม่ได้

98
00:12:08,285 --> 00:12:10,365
‎ไม่มีใครบอกอะไรฉันเลย

99
00:12:10,445 --> 00:12:14,645
‎แล้วตำรวจสืบสวน
‎ยัยคนแคระ ยัยก้นบุหรี่ม่อต้อนั่น

100
00:12:14,725 --> 00:12:17,765
‎เธอใส่กุญแจมือฉัน
‎เธอทำแบบนั้นได้จริงเหรอ

101
00:12:17,845 --> 00:12:21,445
‎พวกนั้นเอามือถือกับนาฬิกาฉันไป
‎ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้กี่โมง

102
00:12:21,525 --> 00:12:25,045
‎ฉันแค่อยากกลับบ้าน
‎ฉันจะกลับบ้านได้เมื่อไหร่

103
00:12:25,125 --> 00:12:28,565
‎ใจเย็นก่อน ตกลงไหม

104
00:12:28,645 --> 00:12:30,805
‎เธอต้องใจเย็นให้ได้ก่อน

105
00:12:30,885 --> 00:12:32,965
‎- แต่ฉันอยากกลับบ้าน
‎- ฉันเข้าใจ

106
00:12:33,045 --> 00:12:34,685
‎อยากดื่มน้ำสักแก้วไหม

107
00:12:36,005 --> 00:12:38,365
‎เรามาเริ่มที่การสอบปากคำ

108
00:12:38,445 --> 00:12:42,445
‎เธอจะถูกตำรวจสอบปากคำ
‎และฉันจะอยู่ด้วยตลอดเวลา ดังนั้น...

109
00:12:47,645 --> 00:12:49,085
‎ฟังนะ

110
00:12:49,165 --> 00:12:52,765
‎พนักงานอัยการ
‎จะยื่นคำสั่งฝากขังต่อศาล

111
00:12:52,845 --> 00:12:54,885
‎เขาต้องยื่นเรื่องภายในสามวัน

112
00:12:55,965 --> 00:13:00,365
‎พูดง่ายๆ คืออัยการ
‎ขอให้ศาลจำคุกเธอไว้

113
00:13:00,445 --> 00:13:05,525
‎จะมีการพิจารณาคำสั่งฝากขัง
‎ที่เธอจะได้ฟังข้อหาอย่างเป็นทางการ

114
00:13:05,605 --> 00:13:09,125
‎และเราจะมีโอกาสตอบโต้ข้อหาเหล่านั้น

115
00:13:11,205 --> 00:13:14,405
‎เดี๋ยวเราคงได้คุยกันอย่างละเอียด

116
00:13:14,485 --> 00:13:19,845
‎ฉันคิดว่าเราควรคุยกัน
‎ก่อนสอบปากคำ ถ้าเธอพร้อมนะ

117
00:13:22,245 --> 00:13:23,845
‎เธอบอกอะไรฉันได้บ้าง

118
00:13:25,565 --> 00:13:28,165
‎แล้วเรื่องเซบาสเตียน แฟนของเธอล่ะ

119
00:13:29,245 --> 00:13:30,565
‎พวกเธอเจอกันได้ยังไง

120
00:13:33,605 --> 00:13:34,645
‎คือ...

121
00:13:37,685 --> 00:13:38,885
‎ตอนนั้น...

122
00:13:40,205 --> 00:13:41,765
‎เป็นฤดูร้อน

123
00:13:42,685 --> 00:13:44,685
‎ดึกแล้ว แต่อากาศยังอุ่นอยู่

124
00:13:45,485 --> 00:13:49,285
‎เขาไปเมืองนอกมาหนึ่งปี
‎และเพิ่งกลับมาได้ไม่นาน

125
00:13:49,365 --> 00:13:53,805
‎ฉันทำงานกะดึกที่โรงแรม
‎แล้วก็กำลังจะไปที่นั่น

126
00:13:54,885 --> 00:13:56,365
‎และอยู่ๆ เขาก็โผล่มา

127
00:13:58,125 --> 00:14:00,805
‎เขาไม่เคยสนใจฉันมาก่อน

128
00:14:00,885 --> 00:14:03,685
‎แต่คืนนั้น
‎ในสายตาเขามีฉันอยู่คนเดียว

129
00:14:07,605 --> 00:14:09,205
‎- ว่าไง เพื่อน
‎- ยินดีต้อนรับ

130
00:14:09,285 --> 00:14:10,565
‎ว่าไง สบายดีนะ

131
00:14:14,085 --> 00:14:15,165
‎อ้าว มายา

132
00:14:16,125 --> 00:14:18,565
‎มายา นูร์แบร์ยนั่นเอง

133
00:14:18,645 --> 00:14:20,725
‎เธอหายไปไหนมา

134
00:14:20,805 --> 00:14:23,445
‎- รู้ใช่ไหมว่านี่ใคร เซบาสเตียนไง
‎- รู้สิ

135
00:14:23,525 --> 00:14:25,525
‎สวัสดี ดีใจที่ได้เจอเธอนะ

136
00:14:25,605 --> 00:14:27,805
‎ฉันดวงดีจริงๆ
‎เรากำลังจะเข้าไปในคลับ

137
00:14:27,885 --> 00:14:29,765
‎- ไปด้วยกันไหม
‎- ไม่ได้หรอก ฉันต้องไปทำงาน

138
00:14:29,845 --> 00:14:34,045
‎- ยังไงเธอก็ต้องมานะ
‎- ไม่ ฉันกำลังไปทำงาน ไม่ได้จริงๆ

139
00:14:34,125 --> 00:14:36,165
‎มายา รอแป๊บสิ

140
00:14:36,245 --> 00:14:38,485
‎มาด้วยกันเถอะ ขอร้องล่ะ

141
00:14:38,565 --> 00:14:40,205
‎ไม่ล่ะ ฉันไปไม่ได้

142
00:14:40,605 --> 00:14:44,125
‎ฉันตื่นเต้นมากที่เราได้เรียนห้อง
‎เดียวกัน แล้วคืนนี้เราก็เจอกัน

143
00:14:44,205 --> 00:14:45,885
‎มันต้องมีความหมายอะไรสักอย่างสิ

144
00:14:45,965 --> 00:14:47,885
‎เถอะนะ มาด้วยกันเถอะ

145
00:14:47,965 --> 00:14:50,005
‎ฉันยอมทำทุกอย่างเลย ฉันสัญญา

146
00:14:50,085 --> 00:14:52,925
‎- ไม่เชื่อฉันเหรอ ฉันสัญญา
‎- ฉันก็อยากไป แต่ฉันไปไม่ได้

147
00:14:53,005 --> 00:14:54,645
‎- ฉันต้องทำงาน
‎- เธอแน่ใจนะ

148
00:14:54,725 --> 00:14:56,845
‎- ใช่ ฉันแน่ใจ
‎- เธอเลิกงานกี่โมง

149
00:14:57,805 --> 00:15:01,245
‎พรุ่งนี้เช้า หกโมงครึ่ง
‎ป่านนั้นนายคงหลับสนิทไปแล้ว

150
00:15:02,205 --> 00:15:03,525
‎ไว้เจอกัน

151
00:15:16,965 --> 00:15:19,605
‎ครั้งแรกที่ฉันเห็นเธอ
‎ฉันนั่งอยู่บนต้นไม้นี่

152
00:15:21,765 --> 00:15:23,565
‎ฉันตะโกนว่า "สวัสดี มายา"

153
00:15:23,645 --> 00:15:29,005
‎แต่เธอไม่ตอบ มีแค่แม่เธอที่พูดว่า
‎"ระวังด้วย อย่าตกลงมานะ"

154
00:15:31,285 --> 00:15:33,085
‎- เธอจำได้ไหม
‎- ไม่ได้

155
00:15:34,645 --> 00:15:40,325
‎แต่แม่เธอไม่รู้ว่าเรากอดกัน
‎แล้วฉันก็จูบเธอในปราการหมอนนั่น

156
00:15:41,205 --> 00:15:44,005
‎- แต่ฉันเป็นคนจูบนายนะ
‎- เธอจำได้นี่

157
00:15:46,605 --> 00:15:48,685
‎ให้ตายสิ ถ้ามีปราการหมอนคงสนุกแน่

158
00:15:48,765 --> 00:15:49,765
‎อือ

159
00:15:51,765 --> 00:15:53,685
‎สมัยนั้นมันเรียบง่ายกว่านี้เยอะ

160
00:15:53,765 --> 00:15:57,845
‎นายใส่กางเกงผ้าร่มเงาๆ สีเหลือง
‎ที่ให้ครูคนโปรดช่วยสวมให้

161
00:15:57,925 --> 00:15:59,085
‎จริงด้วย

162
00:16:01,405 --> 00:16:04,125
‎- หล่อนชื่ออะไรแล้วนะ
‎- อันเนียลี

163
00:16:04,205 --> 00:16:06,165
‎อันเนียลี

164
00:16:06,245 --> 00:16:09,205
‎ใช่แล้ว รักแรกของฉัน

165
00:16:10,005 --> 00:16:11,925
‎นึกว่าเป็นฉันซะอีก

166
00:16:12,005 --> 00:16:14,405
‎เธอเป็นรักที่สองของฉัน

167
00:16:15,365 --> 00:16:16,525
‎เราจะไปไหนกันล่ะ

168
00:16:17,325 --> 00:16:18,685
‎ฉันจะกลับบ้าน

169
00:16:19,485 --> 00:16:23,725
‎โอเค เราไปทางเดียวกัน

170
00:16:30,245 --> 00:16:31,725
‎เธอฟังอะไรอยู่

171
00:16:46,125 --> 00:16:47,125
‎ฟังสบายดี

172
00:16:48,245 --> 00:16:49,725
‎ฉันชอบนะ ฉันชอบ

173
00:17:10,045 --> 00:17:12,124
‎เธอไม่จำเป็นต้องทำงานสักหน่อย

174
00:17:12,205 --> 00:17:15,084
‎พ่อคิดว่ามีประสบการณ์ไว้ก็ดี

175
00:17:15,165 --> 00:17:19,165
‎ทำกะสุดท้ายแล้วแหละ
‎ฉันเหลือทนกับพวกแขกขี้เมาที่พูดว่า

176
00:17:19,245 --> 00:17:20,525
‎"สาวสวยๆ ไปไหนหมด"

177
00:17:22,685 --> 00:17:25,084
‎แล้วคืนนี้เธอจะทำอะไรล่ะ

178
00:17:25,765 --> 00:17:29,685
‎คงนั่งอยู่บนรถ
‎อยู่กลางฝรั่งเศสตอนใต้กับพ่อแม่

179
00:17:29,765 --> 00:17:32,045
‎- และน้องสาวที่เมารถ
‎- อย่างนั้นเอง

180
00:17:32,124 --> 00:17:37,125
‎เราจะไปพักโรงแรมบูติก
‎ที่แม่ฉันเจอในเว็บไซต์ลับสุดยอด

181
00:17:37,205 --> 00:17:40,285
‎- แค่ฟังก็เจ๋งแล้ว
‎- ใช่

182
00:17:40,685 --> 00:17:43,405
‎- ขอให้ได้เจอแสงแดด
‎- ใช่เลย

183
00:17:44,405 --> 00:17:46,445
‎- ถึงบ้านฉันแล้ว
‎- ดีเลย

184
00:17:47,205 --> 00:17:52,405
‎ไม่รู้สินะ แต่เธอจะไปนานแค่ไหนเหรอ

185
00:17:53,005 --> 00:17:55,645
‎- สามสัปดาห์
‎- งั้นขอให้สนุกนะ ฉันไปล่ะ

186
00:17:56,925 --> 00:17:59,445
‎- บงโวยาจ หรืออะไรไม่รู้
‎- อือ

187
00:18:02,245 --> 00:18:03,485
‎ดูแลตัวเองนะ มายา

188
00:18:04,245 --> 00:18:05,805
‎ไว้เจอกัน

189
00:18:05,885 --> 00:18:07,285
‎- ลาก่อน
‎- ลาก่อน

190
00:18:27,885 --> 00:18:29,685
‎เธอไปฝรั่งเศสบ่อยเหรอ

191
00:18:30,485 --> 00:18:32,805
‎ค่ะ ทุกฤดูร้อน

192
00:18:34,005 --> 00:18:35,885
‎แต่คราวนั้นฉันอยากกลับลูกเดียว

193
00:18:39,205 --> 00:18:41,685
‎- หนูเมารถ
‎- ลองคิดเรื่องอื่นสิจ๊ะ

194
00:18:41,765 --> 00:18:44,445
‎- ข้างหลังมีถุงไหม
‎- มีค่ะ เดี๋ยวหนูหยิบเอง

195
00:18:45,005 --> 00:18:46,485
‎ทำยังไงดี

196
00:18:46,565 --> 00:18:49,245
‎- ให้ผมจอดไหม
‎- ไม่ต้องค่ะ ขับนิ่งๆ ช้าๆ ก็พอ

197
00:18:49,325 --> 00:18:53,805
‎- มาเล่นเกมกัน เกมอะไรดี
‎- ใช่ เรามาเล่น...

198
00:18:53,885 --> 00:18:55,965
‎"ฉันมีอะไรเต็มเรือ" กันดีกว่า มายา

199
00:18:56,045 --> 00:18:58,605
‎ฉันมีไก่อยู่เต็มเรือ

200
00:18:58,685 --> 00:19:01,285
‎- ฉันมีไข่อยู่เต็มเรือ
‎- เก่งมาก ลีนา

201
00:19:01,365 --> 00:19:03,765
‎ฉันมีควายอยู่เต็มเรือ

202
00:19:04,365 --> 00:19:07,845
‎ฉันมีงูอยู่เต็มเรือ

203
00:19:07,925 --> 00:19:09,325
‎หนูจะอ้วกแล้ว

204
00:19:09,405 --> 00:19:13,405
‎หายใจเข้าทางจมูกแล้วออกทางปาก
‎ลูกจะรู้สึกดีขึ้นนะ

205
00:19:13,485 --> 00:19:16,365
‎หายใจเข้า หายใจออก

206
00:19:16,445 --> 00:19:19,285
‎หายใจเข้า หายใจออก

207
00:19:20,365 --> 00:19:22,205
‎- หายใจเข้า
‎- แม่คะ น้องอ้วกแล้ว

208
00:19:22,285 --> 00:19:24,645
‎- อย่าอ้วกใส่เบาะนะ ใช้ทิชชู
‎- นี่ผ้าขนหนู

209
00:19:24,725 --> 00:19:26,445
‎- ไม่ ใช้ทิชชูสิ
‎- เอ้านี่

210
00:19:26,525 --> 00:19:28,365
‎- เรามีผ้าขนหนู
‎- ใช้ทิชชูสิ

211
00:19:28,445 --> 00:19:30,565
‎- เรามีผ้าขนหนู ให้ตายสิ
‎- ระวังผมน้องด้วย

212
00:19:30,645 --> 00:19:32,565
‎- มีทิชชูไหม
‎- ค่ะ แต่...

213
00:19:34,605 --> 00:19:36,885
‎ไปเที่ยวบนภูเขาสักสองสามวันเถอะ

214
00:19:37,885 --> 00:19:39,965
‎- ดูดีจัง
‎- ใช่ไหมล่ะ

215
00:19:40,045 --> 00:19:41,965
‎มายา อย่าคุยตอนนี้

216
00:19:42,045 --> 00:19:43,125
‎มายากินอยู่

217
00:19:43,485 --> 00:19:45,725
‎เขาโทรมาหรือยัง
‎บอกสิว่าเขาโทรมาแล้ว

218
00:19:45,805 --> 00:19:50,685
‎- ไม่นะ ยังไม่เห็นโทรเลย
‎- อะไรของเขา เขาต้องโทรไปแน่ๆ

219
00:19:50,765 --> 00:19:52,965
‎- "เขา" นี่ใครกัน
‎- เขาไม่โทรมาหรอก

220
00:19:53,045 --> 00:19:54,525
‎เดี๋ยวนะ พ่อแม่อยากทักทาย
‎- ว่าไง
‎- สวัสดีค่ะ

221
00:19:56,765 --> 00:19:58,525
‎- สวัสดี อะมานด้า
‎- ว่าไง อะมานด้า

222
00:19:58,605 --> 00:20:01,245
‎- ว่าไง หนูน้อยลีนา
‎- สวัสดีค่ะ

223
00:20:02,805 --> 00:20:07,365
‎- สัญญานะว่าจะโทรหาฉันตอนเขาโทรไป
‎- เขาไม่โทรมาหรอก

224
00:20:07,445 --> 00:20:09,405
‎- มายา
‎- โทรสิ ฉันสัญญาว่าเขาโทรแน่

225
00:20:09,485 --> 00:20:12,325
‎- แล้วฉันก็คิดถึงเธอมากเลย
‎- มายา

226
00:20:12,405 --> 00:20:14,565
‎โทษที ฉันต้องวางแล้ว

227
00:20:14,645 --> 00:20:18,645
‎- เอาล่ะ ลาก่อน รักเธอนะ
‎- โอเค ลาก่อน รักเธอจ้ะ บาย

228
00:20:18,725 --> 00:20:21,325
‎มายา ที่นี่สวยมากเลยเนอะลูก

229
00:20:21,885 --> 00:20:25,045
‎หนูคิดถึงอะมานด้ามาก
‎เรากลับบ้านเร็วๆ ไม่ได้เหรอคะ

230
00:20:25,125 --> 00:20:29,365
‎ลูกก็เจออะมานด้าอยู่ตลอด
‎เราอยู่นี่แล้ว ก็ฝึกภาษาฝรั่งเศสสิ

231
00:20:30,925 --> 00:20:32,085
‎คุณครับ

232
00:20:34,805 --> 00:20:36,365
‎คุณครับ

233
00:20:36,445 --> 00:20:38,525
‎ขอน้ำเปล่าหนึ่งขวดให้เด็ก...

234
00:20:38,605 --> 00:20:41,365
‎พ่อคะ เขาจะไม่มาถ้าพ่อตะโกนใส่เขา
‎พ่อไม่ได้ตะโกน เขาไม่ฟังเอง

235
00:20:44,285 --> 00:20:45,205
‎คุณครับ

236
00:20:46,405 --> 00:20:47,805
‎คุณครับ

237
00:20:47,885 --> 00:20:49,405
‎- คุณคะ
‎- พวกฝรั่งเศสนี่

238
00:20:50,205 --> 00:20:55,365
‎พ่อฉันกระหายน้ำ
‎เราขอน้ำอีกขวดได้ไหมคะ

239
00:20:55,445 --> 00:20:58,085
‎- ครับ คุณผู้หญิง ได้เลยครับ
‎- ขอบคุณมากค่ะ

240
00:20:58,165 --> 00:21:00,885
‎- เดี๋ยวเขามาค่ะ ไปว่ายน้ำกันไหม
‎- ไปค่ะ

241
00:21:00,965 --> 00:21:03,765
‎เขาไม่ให้ว่ายน้ำหลังกินเสร็จทันทีนะ

242
00:21:03,845 --> 00:21:06,485
‎พ่อแม่พูดแบบนั้น
‎เพื่อให้ลูกอยู่เงียบๆ หรอก

243
00:21:06,565 --> 00:21:08,365
‎อย่าลืมห่วงยางสวมแขนนะ

244
00:21:11,925 --> 00:21:13,445
‎นั่นแหละ ว่ายมาทางนี้ๆ

245
00:21:15,165 --> 00:21:16,605
‎โอ้โฮ เก่งมากเลย

246
00:21:18,005 --> 00:21:21,045
‎- พี่เป็นนางเงือกได้ไหม
‎- นางเงือกเหรอ แบบแอเรียลเหรอ

247
00:21:21,125 --> 00:21:23,765
‎- ค่ะ
‎- ได้สิ รอเดี๋ยวนะ

248
00:21:23,845 --> 00:21:24,965
‎เย่

249
00:21:42,565 --> 00:21:44,645
‎- ว่าไง มายา
‎- ว่าไง

250
00:21:44,725 --> 00:21:48,005
‎- สวัสดี
‎- อะไรกัน นายหาฉันเจอได้ยังไง

251
00:21:48,765 --> 00:21:50,725
‎ฉันคงจมูกดีล่ะมั้ง

252
00:21:51,565 --> 00:21:53,685
‎- อะมานด้าบอกใช่ไหม
‎- เขาพูดอะไรหรือเปล่า
‎- เปล่า
‎- ดีเลย

253
00:21:56,485 --> 00:21:58,005
‎ฉันอยากเซอร์ไพรส์เธอน่ะ

254
00:21:58,805 --> 00:21:59,885
‎นายทำได้แล้ว

255
00:22:01,045 --> 00:22:02,245
‎ดีใจที่ได้เจอเธอนะ

256
00:22:02,325 --> 00:22:03,365
‎เหมือนกัน

257
00:22:32,005 --> 00:22:33,485
‎ถึงแล้ว

258
00:22:33,565 --> 00:22:35,685
‎สวัสดี สบายดีนะครับ

259
00:22:35,765 --> 00:22:37,765
‎- ดีครับ คุณล่ะ
‎- ยอดเยี่ยมเลยครับ

260
00:22:39,365 --> 00:22:43,045
‎เอาล่ะ มายา
‎ฉันอยากให้เธอพบกับลูกเรือ

261
00:22:43,125 --> 00:22:45,085
‎- กัปตัน
‎- ยินดีที่ได้รู้จัก กัปตันเออร์โลฟ

262
00:22:45,165 --> 00:22:46,245
‎- มายาค่ะ
‎- ยินดีค่ะ

263
00:22:46,325 --> 00:22:48,445
‎- มีอีกหลายคนนะ
‎- สวัสดี ยินดีต้อนรับครับ

264
00:22:49,925 --> 00:22:51,605
‎- เชฟ
‎- สวัสดี ยินดีที่ได้รู้จัก

265
00:22:53,125 --> 00:22:54,685
‎- สวัสดี ยินดีค่ะ
‎- สวัสดี มายาค่ะ

266
00:22:54,765 --> 00:22:58,205
‎- สวัสดี ฉันเบอร์นาเดตต์ แชมเปญไหม
‎- อ๋อ ค่ะ

267
00:22:58,285 --> 00:23:00,325
‎- ขอบคุณ
‎- ยินดีค่ะ

268
00:23:00,405 --> 00:23:03,045
‎ถอดรองเท้ากัน

269
00:23:04,325 --> 00:23:06,525
‎เราเพิ่งขัดดาดฟ้าเรือน่ะ

270
00:23:09,925 --> 00:23:11,965
‎- ยินดีต้อนรับขึ้นเรือค่ะ
‎- ขอบคุณ

271
00:23:12,045 --> 00:23:13,325
‎ยินดีต้อนรับขึ้นเรือค่ะ

272
00:23:17,365 --> 00:23:18,845
‎- ยินดีต้อนรับ
‎- ขอบคุณ

273
00:23:19,685 --> 00:23:20,685
‎โอ้โฮ

274
00:23:20,765 --> 00:23:22,765
‎อ้าว มายา ยินดีต้อนรับ

275
00:23:22,845 --> 00:23:24,045
‎- สวัสดีค่ะ
‎- ฉันถือให้

276
00:23:24,125 --> 00:23:26,885
‎- ดีจริงๆ ที่เธอมา
‎- ค่ะ สวัสดีค่ะ

277
00:23:27,445 --> 00:23:29,925
‎อุ๊ย สวัสดี ยินดีต้อนรับ

278
00:23:30,005 --> 00:23:32,765
‎ขอบคุณมากนะคะ เรือลำนี้สุดยอดมากเลย

279
00:23:32,845 --> 00:23:37,285
‎- หรือควรเรียกอย่างอื่นดีคะ
‎- จะเรียกว่าอะไรก็ตามใจเธอเลย

280
00:23:37,365 --> 00:23:41,885
‎เซบาสเตียนมาถึงนี่เพราะเธอ
‎ไม่อย่างนั้นเขาก็คงไม่มาหรอก

281
00:23:41,965 --> 00:23:45,485
‎เธอมีเคล็ดลับอะไรเหรอ
‎เขาไม่เคยฟังฉันเลย

282
00:23:45,565 --> 00:23:47,565
‎ไม่หรอกค่ะ ฉันว่ากลับกันเลย

283
00:23:47,645 --> 00:23:50,965
‎เซบาสเตียนเชิญพ่อแม่กับน้องสาวเธอ
‎มาทานมื้อค่ำคืนนี้ด้วยใช่ไหม

284
00:23:51,045 --> 00:23:54,845
‎- ฉันว่าแม่กำลังซื้อชุดใหม่อยู่แน่
‎- จริงเหรอ ดีจังเลย

285
00:23:54,925 --> 00:23:58,045
‎- คลอส ช่วยเซ็นตรงนี้ที
‎- ครับ

286
00:23:58,125 --> 00:24:00,965
‎มายลิส นี่มายา
‎ผู้ช่วยชีวิตเซบาสเตียน

287
00:24:01,045 --> 00:24:02,125
‎นี่มายลิส

288
00:24:03,525 --> 00:24:06,325
‎มายลิส จะบอกว่าเธอ
‎เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราก็ได้

289
00:24:06,405 --> 00:24:09,245
‎ฉันเปลี่ยนผ้าอ้อม
‎ให้ทั้งคลอสและเซบาสเตียน

290
00:24:10,085 --> 00:24:14,525
‎อยากดื่มอะไรไหม หรือจะกินอะไรดี
‎ได้ทุกอย่าง ทำตัวตามสบายเลยนะ

291
00:24:14,605 --> 00:24:17,045
‎ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ

292
00:24:17,445 --> 00:24:18,445
‎ขอดูหน่อย

293
00:24:25,525 --> 00:24:26,565
‎สุดยอด
‎มาเร็ว

294
00:24:37,525 --> 00:24:39,685
‎- เร็วสิ มายา
‎- ได้ๆ เดี๋ยวตามไป

295
00:25:07,605 --> 00:25:10,325
‎เธอตกหลุมรักเขาใช่ไหม

296
00:25:12,445 --> 00:25:13,725
‎เซบาสเตียน เขา...

297
00:25:14,365 --> 00:25:16,605
‎เขาไม่เหมือนแฟนเก่าฉันสักคน

298
00:25:17,045 --> 00:25:18,125
‎เขา...

299
00:25:20,885 --> 00:25:23,325
‎เขาจะคบกับผู้หญิงคนไหนก็ได้
‎แต่เขากลับต้องการฉัน

300
00:25:29,245 --> 00:25:32,685
‎ฟังนะ มายา เธอจะถูกตำรวจสอบปากคำ

301
00:25:32,765 --> 00:25:36,525
‎สิ่งสำคัญที่เธอต้องจำไว้เสมอ

302
00:25:36,605 --> 00:25:39,805
‎คือถ้าเธอไม่อยาก
‎เธอก็เลือกไม่ตอบคำถามได้

303
00:25:39,885 --> 00:25:42,245
‎มันขึ้นอยู่กับเธอ
‎ว่าอยากบอกอะไรพวกเขา

304
00:25:42,325 --> 00:25:44,925
‎ถ้าเธอเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ

305
00:25:45,005 --> 00:25:48,645
‎ขอให้บอกฉัน แล้วเราจะพักคุยกัน

306
00:25:52,045 --> 00:25:56,325
‎ที่สำคัญคือเธอต้องไม่พูด
‎ถึงอะไรที่พวกเขาไม่ได้เจาะจงถาม

307
00:25:56,405 --> 00:25:58,405
‎อย่าทำหน้าที่แทนพวกเขา
‎เธอคิดว่าทำไมตัวเอง
‎ถึงมาอยู่ที่นี่ มายา

308
00:26:23,405 --> 00:26:27,405
‎เราต้องถามคำถามพวกนี้
‎เพื่อทำความเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น

309
00:26:40,965 --> 00:26:42,925
‎นี่คือห้องเรียน

310
00:26:43,005 --> 00:26:47,805
‎บอกฉันทีว่าเมื่อเช้าวานนี้
‎เธอกับคนอื่นๆ อยู่ตรงไหนในห้องนี้

311
00:26:53,885 --> 00:26:56,005
‎วันนั้นเธอกินอะไรเป็นมื้อเช้า

312
00:26:57,925 --> 00:26:59,605
‎ฉันไม่ได้กินค่ะ

313
00:26:59,685 --> 00:27:01,765
‎- ปกติเธอกินอาหารเช้าใช่ไหม
‎- ค่ะ

314
00:27:02,165 --> 00:27:03,765
‎แต่เธอไม่ได้กินแค่วันนั้นเหรอ

315
00:27:04,405 --> 00:27:06,565
‎- ค่ะ
‎- เธอไปโรงเรียนยังไง

316
00:27:08,685 --> 00:27:11,565
‎แม่เธอไปส่งเหรอ
‎หรือนั่งรถประจำทางไป

317
00:27:12,365 --> 00:27:14,045
‎เธอไปกับเซบาสเตียนใช่ไหม

318
00:27:15,325 --> 00:27:19,045
‎เธอขึ้นรถไปกับเซบาสเตียน
‎เธอไปถึงโรงเรียนกี่โมง

319
00:27:20,325 --> 00:27:23,245
‎น่าจะเกือบจะเก้าโมง

320
00:27:24,125 --> 00:27:26,925
‎- แล้วเธอไปโรงเรียนยังไง
‎- ฉันบอกคุณไปแล้ว

321
00:27:27,005 --> 00:27:29,125
‎- ฉันอยากฟังเธอตอบอีกครั้ง
‎- ทำไมล่ะ

322
00:27:29,205 --> 00:27:30,805
‎เธอไปโรงเรียนยังไง

323
00:27:31,725 --> 00:27:34,805
‎นั่งรถไป รถเซบาสเตียน ตามที่ฉันบอก

324
00:27:34,885 --> 00:27:37,725
‎เล่าให้ฉันฟังด้วยตัวเองได้ไหม
‎ว่าเกิดอะไรต่อจากนั้น มายา

325
00:27:44,125 --> 00:27:48,125
‎ลูกความผมตอบอะไรไม่ได้
‎ถ้าคุณไม่ได้ถามคำถาม

326
00:27:48,205 --> 00:27:50,885
‎ถ้าคุณไม่มีคำถามอีก
‎วันนี้พอแค่นี้เถอะ

327
00:27:50,965 --> 00:27:52,285
‎ฉันมีคำถามอีกค่ะ

328
00:27:53,285 --> 00:27:56,005
‎มายา แล้วเซบาสเตียน แฟนเธอล่ะ

329
00:27:57,805 --> 00:28:00,645
‎ช่วยเล่าเรื่องเขา
‎ให้ฟังหน่อยได้ไหม เขาเป็นคนยังไง

330
00:28:00,725 --> 00:28:07,165
‎ที่นั่นดูร้างๆ
‎ผมไม่นึกว่าจะเงียบขนาดนั้น

331
00:28:07,245 --> 00:28:12,725
‎ผมเดินไปที่ประตูแล้วเห็นริบบิ้นสวยๆ
‎เส้นหนึ่งผูกไว้กับกระดิ่ง ผมเลยดึง

332
00:28:13,125 --> 00:28:14,925
‎ติ๊งหน่องๆ

333
00:28:15,005 --> 00:28:16,965
‎ผมยืนรออยู่ตรงนั้น

334
00:28:17,045 --> 00:28:23,405
‎สักพักก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเปิดประตู
‎ผมบอกเขาว่าผมอยาก ขอบคุณ

335
00:28:23,965 --> 00:28:27,125
‎อยากซื้อแชมเปญหลายลังจากเขา

336
00:28:27,725 --> 00:28:31,605
‎"ไม่" เขาตอบ
‎แล้วกระแทกประตูใส่หน้าผม

337
00:28:32,045 --> 00:28:34,845
‎- หยาบคายจัง
‎- พวกฝรั่งเศสก็แบบนี้แหละ

338
00:28:34,925 --> 00:28:36,925
‎แหม ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก
‎แต่ที่แน่ๆ คือผมงงมาก

339
00:28:39,085 --> 00:28:41,925
‎นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า

340
00:28:42,005 --> 00:28:47,205
‎ที่ประตูมีรูอยู่
‎และผมก็เห็นว่าเขาแอบมองมา

341
00:28:47,285 --> 00:28:52,285
‎เขามองผมเฉยๆ
‎ผมเลยคิดว่าจะไปซื้อแชมเปญที่อื่น

342
00:28:52,365 --> 00:28:57,005
‎ผมเริ่มเดินกลับไปที่รถ
‎แล้วผมก็ได้ยินเขาพูดว่า

343
00:28:57,085 --> 00:29:00,685
‎"คุณครับๆ ผมขอโทษๆ เฌอริโกลๆ "

344
00:29:01,685 --> 00:29:04,885
‎- หมายความว่าอะไรเหรอ
‎- "ผมแค่ล้อเล่น" น่ะ

345
00:29:04,965 --> 00:29:06,485
‎เขาพูดงั้น

346
00:29:06,565 --> 00:29:11,125
‎ผมเลยหันกลับไป
‎แล้วก็นี่ล่ะ แชมเปญที่ว่านั่น

347
00:29:11,205 --> 00:29:14,845
‎นั่นล่ะ เรื่องราวเบื้องหลัง
‎แชมเปญแก้วนี้

348
00:29:14,925 --> 00:29:16,965
‎- ดื่มค่ะ
‎- น่าทึ่งมาก

349
00:29:17,045 --> 00:29:18,045
‎ขอบคุณค่ะ

350
00:29:22,005 --> 00:29:25,285
‎ถ้าเขาไม่เปิดล่ะคะ
‎คุณจะซื้อที่นั่นไหม

351
00:29:25,365 --> 00:29:27,605
‎เป็นความคิดที่ดีนะ
‎อันที่จริง ฉันก็คงซื้อแหละ

352
00:29:28,845 --> 00:29:30,805
‎- ทานให้อร่อยครับ
‎- ขอบคุณมากค่ะ

353
00:29:35,365 --> 00:29:36,885
‎- แม่คะ
‎- จ๊ะ

354
00:29:36,965 --> 00:29:40,605
‎คลอสถามว่าหนูอยาก
‎อยู่บนเรือ เอ๊ย เรือยอชต์ลำนี้ไหม

355
00:29:40,685 --> 00:29:42,685
‎และหนูก็อยากมากเลยค่ะ

356
00:29:43,605 --> 00:29:45,645
‎แค่ไม่กี่สัปดาห์ครับ

357
00:29:45,725 --> 00:29:47,845
‎แต่ก็ต้องได้รับคำอนุญาตจากคุณด้วย

358
00:29:49,005 --> 00:29:52,165
‎แต่พรุ่งนี้เราวางแผนกัน
‎ว่าจะไปเที่ยวบนภูเขา

359
00:29:52,245 --> 00:29:54,485
‎พ่อคะ ภูเขาจะเทียบกับที่นี่ได้ยังไง
‎แม่ว่าน่าสนุกมากเลย มายา

360
00:29:57,725 --> 00:29:59,805
‎ถ้าไม่รบกวนคุณ ก็ได้อยู่แล้วค่ะ

361
00:29:59,885 --> 00:30:03,965
‎ด้วยความยินดีครับ
‎เราจะส่งคนไปรับของของมายา

362
00:30:06,765 --> 00:30:08,285
‎ลูกสาวของคุณน่ารักมาก

363
00:30:09,405 --> 00:30:13,045
‎- เธอก็เป็นลูกสาวผมเหมือนกัน
‎- ลูกสาวคุณน่ารักมาก คุณทั้งคู่เลย

364
00:30:13,125 --> 00:30:16,885
‎แต่ผมก็ยังนึกไม่ออก
‎ว่าเธอเห็นอะไรในตัวเขา

365
00:30:16,965 --> 00:30:19,125
‎เขาเหมือนแม่เขาน่ะครับ

366
00:30:21,445 --> 00:30:23,525
‎- แม่ของเธอสวยมากจ้ะ
‎- ขอบคุณครับ

367
00:30:23,605 --> 00:30:25,765
‎เธอเคยประกวดนางงามสวีเดนด้วยใช่ไหม

368
00:30:25,845 --> 00:30:28,605
‎นั่นล่ะครับความสามารถของเธอ

369
00:30:30,045 --> 00:30:33,005
‎แต่ชีวิตเราดีกว่าเมื่อไม่มีเธอ
‎จริงไหม เซบาสเตียน

370
00:30:35,085 --> 00:30:38,005
‎- ไปเดินเล่นกันไหม
‎- เอาสิ

371
00:30:38,085 --> 00:30:39,805
‎ไปสิ พวกลูก ไปกันเลย

372
00:30:45,765 --> 00:30:46,925
‎เป็นเด็กดีล่ะ

373
00:30:47,925 --> 00:30:50,285
‎ส่วนเธอ ก็อย่าทำอะไรที่ฉันจะทำล่ะ

374
00:30:50,365 --> 00:30:51,645
‎ผมสัญญาครับ

375
00:30:54,365 --> 00:30:56,485
‎- แม่ต้องคิดถึงลูกแน่
‎- หนูด้วยค่ะ

376
00:30:56,565 --> 00:30:59,085
‎- เจอกันที่บ้านนะ ลาก่อน
‎- ลาก่อนครับ

377
00:31:01,405 --> 00:31:04,285
‎จริงเหรอที่แม่นาย
‎เคยประกวดนางงามสวีเดน
‎จริง แต่พ่อไม่ค่อย
‎ชอบพูดถึงเรื่องนั้น

378
00:31:09,565 --> 00:31:10,805
‎แม่นายอยู่ไหนล่ะ

379
00:31:11,965 --> 00:31:14,725
‎ฉันก็ไม่รู้
‎ฉันไม่เคยได้ข่าวจากแม่เลย

380
00:31:14,805 --> 00:31:16,085
‎ทำไมล่ะ

381
00:31:25,405 --> 00:31:26,805
‎แม่หายไปเฉยๆ

382
00:31:33,845 --> 00:31:34,925
‎หรือไม่ก็...

383
00:31:36,005 --> 00:31:40,725
‎พ่อทำให้แม่หายตัวไป
‎และถูกห้ามไม่ให้มาเจอเราอีก

384
00:31:41,365 --> 00:31:42,405
‎อะไรนะ

385
00:31:50,005 --> 00:31:52,405
‎ฉันเคยถามเขาครั้งหนึ่ง

386
00:31:55,245 --> 00:31:56,525
‎ตอนนั้นนายอายุเท่าไร

387
00:31:57,925 --> 00:31:59,005
‎สิบขวบมั้ง

388
00:32:00,885 --> 00:32:04,325
‎ฉันถามพ่อว่าเขาทำอะไร

389
00:32:05,525 --> 00:32:07,325
‎ถึงทำให้แม่ย้ายออกไปได้

390
00:32:07,405 --> 00:32:08,605
‎แล้วเขาตอบว่าไง

391
00:32:14,645 --> 00:32:17,205
‎พ่อตอบว่า...

392
00:32:19,445 --> 00:32:21,845
‎"ครอบครัวนี้ไม่ต้องทิ้งขยะเอง

393
00:32:23,245 --> 00:32:25,245
‎เรามีคนทำให้"

394
00:32:27,365 --> 00:32:28,765
‎เขาพูดแบบนั้นเป๊ะๆ เลย

395
00:33:44,645 --> 00:33:46,165
‎- อรุณสวัสดิ์ครับ
‎- อรุณสวัสดิ์

396
00:33:58,125 --> 00:33:59,565
‎อ้าว มายา

397
00:33:59,645 --> 00:34:01,245
‎- อรุณสวัสดิ์
‎- อรุณสวัสดิ์ค่ะ

398
00:34:01,325 --> 00:34:02,765
‎- หลับสบายไหม
‎- ค่ะ ขอบคุณค่ะ

399
00:34:03,205 --> 00:34:04,845
‎- นั่งสิ
‎- ขอบคุณค่ะ

400
00:34:04,925 --> 00:34:08,165
‎- และขอบคุณที่ให้ฉันอยู่ที่นี่นะคะ
‎- ฉันต่างหากที่ต้องขอบใจเธอ

401
00:34:08,245 --> 00:34:11,845
‎ดีแล้วที่เธออยู่นี่ตอนฉันไป
‎เธออยากกินอะไรเป็นมื้อเช้าล่ะ

402
00:34:11,925 --> 00:34:14,164
‎กาแฟกับครัวซองต์ก็ได้ค่ะ

403
00:34:14,965 --> 00:34:16,605
‎แค่ครัวซองต์ไม่พอหรอกนะ

404
00:34:16,684 --> 00:34:19,644
‎ช่วยเอาอาหารเช้ามาให้มายาด้วยนะ

405
00:34:19,724 --> 00:34:22,405
‎เซบาสเตียนยังนอนไม่ตื่นสินะ

406
00:34:22,485 --> 00:34:25,525
‎- ค่ะ ให้ฉันไปปลุกเขาไหม
‎- ไม่ๆ ไม่จำเป็นเลย

407
00:34:25,605 --> 00:34:30,405
‎ฉันอยากนั่งคุยกับเธอมากกว่า
‎เราจะได้สนิทกัน ได้รู้จักเธอมากขึ้น

408
00:34:30,485 --> 00:34:34,085
‎แม่เธอบอกว่า
‎เธอพูดฝรั่งเศสได้ จริงหรือเปล่า

409
00:34:34,164 --> 00:34:36,485
‎ไม่รู้สิคะ ก็พอได้ล่ะมั้งคะ

410
00:34:37,605 --> 00:34:40,085
‎เธอกำลังจะเริ่มเรียนปีสุดท้าย

411
00:34:40,164 --> 00:34:42,565
‎- รู้สึกยังไงบ้าง
‎- จริงๆ ก็รู้สึกดีมากค่ะ

412
00:34:43,045 --> 00:34:44,405
‎วางแผนอะไรไว้ไหม

413
00:34:45,365 --> 00:34:48,605
‎ไม่รู้สิคะ
‎พ่อบอกว่าฉันควรเรียนธุรกิจ

414
00:34:48,684 --> 00:34:52,325
‎แม่อยากให้ฉันเรียนกฎหมาย
‎ที่อุปซอลาเหมือนท่าน ก็เลย...

415
00:34:52,405 --> 00:34:55,365
‎- แล้วเธออยากทำอะไรล่ะ
‎- เรียนต่างประเทศค่ะ

416
00:34:56,125 --> 00:34:59,005
‎- มีเจาะจงที่ไหนไหม
‎- อาจจะอเมริกาค่ะ
‎อ๋อ ที่นั่นมีมหาวิทยาลัยดีๆ เยอะ

417
00:35:02,045 --> 00:35:02,965
‎ค่ะ

418
00:35:03,045 --> 00:35:08,405
‎ฉันชอบที่เธอตั้งมาตรฐาน
‎สูงกว่าพ่อแม่ แววดีมาก มายา

419
00:35:09,005 --> 00:35:12,565
‎จำไว้เสมอ
‎ว่าไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้

420
00:35:12,645 --> 00:35:13,645
‎ค่ะ

421
00:35:14,085 --> 00:35:18,245
‎ลูคัส พี่ชายเซบาสเตียน
‎เรียนที่ฮาร์วาร์ด

422
00:35:18,325 --> 00:35:21,805
‎- เซบาสเตียนน่าจะบอกเธอแล้ว
‎- ยังค่ะ

423
00:35:21,885 --> 00:35:24,405
‎เขามีอนาคตที่สดใสมาก ลูคัสน่ะ

424
00:35:24,485 --> 00:35:25,645
‎อ๋อ ค่ะ

425
00:35:27,005 --> 00:35:28,005
‎ก็...

426
00:35:29,205 --> 00:35:34,485
‎ดีแล้วล่ะ อยู่ที่นี่กับเซบาสเตียน
‎สักสองสามสัปดาห์ก็ขอให้สนุกนะ

427
00:35:34,565 --> 00:35:38,525
‎- ดูแลเขาดีๆ นะ
‎- อ้าว คุณจะไม่อยู่ที่นี่เหรอคะ

428
00:35:38,605 --> 00:35:42,205
‎ไม่ล่ะ ฉันว่าคนให้คุณค่า
‎กับวันหยุดพักผ่อนเกินไป

429
00:35:42,285 --> 00:35:44,885
‎ค่ะ ไม่รู้สิคะ...

430
00:35:44,965 --> 00:35:47,365
‎พ่อกับแม่ไม่รู้ว่าเราจะอยู่กันสองคน

431
00:35:47,445 --> 00:35:52,125
‎อันที่จริงก็ไม่ใช่นะ
‎เพราะมีลูกเรือ 14 คนด้วย

432
00:35:52,845 --> 00:35:55,365
‎- จริงไหม
‎- ค่ะ

433
00:35:55,445 --> 00:35:59,605
‎ไปพักที่ห้องฉันได้นะ
‎หลังจากจัดห้องใหม่แล้วน่ะ

434
00:35:59,685 --> 00:36:02,085
‎- อ๋อ ได้ค่ะ ขอบคุณ
‎- แน่นอน

435
00:36:06,125 --> 00:36:09,085
‎ยินดีที่ได้พบเธอนะ มายา
‎ไว้เจอกันใหม่

436
00:36:09,485 --> 00:36:11,845
‎- ค่ะ ได้เลย
‎- รักษาตัวนะ

437
00:36:11,925 --> 00:36:13,325
‎- ไง
‎- ว่าไง

438
00:36:15,805 --> 00:36:17,005
‎หลับสบายไหม

439
00:36:24,485 --> 00:36:26,085
‎มาแล้วค่ะ

440
00:36:26,165 --> 00:36:28,325
‎อุ๊ย ขอบคุณค่ะ

441
00:36:29,685 --> 00:36:31,365
‎- ขอบคุณ
‎- ยินดีค่ะ ดื่มให้อร่อย

442
00:36:33,045 --> 00:36:34,085
‎ชนแก้ว

443
00:37:01,165 --> 00:37:06,165
‎- เธอยังไม่เปลี่ยนชุดไปขึ้นศาลเหรอ
‎- ซานเดอร์บอกว่าใส่ชุดนี้ก็ได้

444
00:37:06,245 --> 00:37:07,925
‎งั้นก็ได้ มาสิ

445
00:38:06,445 --> 00:38:09,325
‎อัยการขอให้มาริอา นูร์แบร์ย
‎ถูกควบคุมตัวฝากขัง

446
00:38:09,405 --> 00:38:14,285
‎โดยมีเหตุควรเชื่อในข้อหาฆ่าผู้อื่น
‎สมรู้ร่วมคิดกันฆ่า และพยายามฆ่า

447
00:38:14,365 --> 00:38:17,325
‎หากไม่ฝากขัง
‎ก็มีความเป็นไปได้ที่จำเลย

448
00:38:17,405 --> 00:38:23,085
‎จะขัดขวางการสืบสวน
‎ด้วยการหลบหนี ทำลายหลักฐาน และอื่นๆ

449
00:38:23,165 --> 00:38:26,925
‎ฉันจึงขอยื่นคำร้องฝากขังไม่จำกัด

450
00:38:27,005 --> 00:38:32,045
‎นอกจากนี้ เราขอให้
‎การพิจารณาฝากขังเป็นแบบปิด

451
00:38:32,125 --> 00:38:35,285
‎ขอบคุณ ทนายจำเลย จะตอบโต้อย่างไรคะ

452
00:38:36,485 --> 00:38:39,565
‎ลูกความผมขอปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา
‎และคัดค้านเหตุอันควรเชื่อ

453
00:38:39,645 --> 00:38:42,885
‎จึงขอยืนกราน
‎ว่าเธอควรได้รับการปล่อยตัว

454
00:38:42,965 --> 00:38:46,365
‎ผมยังขอคัดค้าน
‎ข้อตกลงร่วมของคำฟ้องด้วย

455
00:38:46,445 --> 00:38:51,365
‎แต่ผมจะไม่แย้งกรณี
‎ให้เป็นการพิจารณาแบบปิดครับ

456
00:38:53,365 --> 00:38:59,605
‎ศาลขอประกาศ ณ ที่นี้
‎ว่าการพิจารณานี้จะเป็นแบบปิด

457
00:38:59,685 --> 00:39:03,005
‎ศาลจึงขอให้ทุกคนในที่นั่งผู้เข้าฟัง
‎ออกจากห้องพิจารณาคดี

458
00:39:03,085 --> 00:39:06,005
‎ต้องออกทุกคนน่ะ
‎ไม่เป็นไรนะ ฉันยังอยู่

459
00:39:12,045 --> 00:39:15,805
‎มาริอา นูร์แบร์ย
‎ไม่เพียงอยู่ในที่เกิดเหตุ

460
00:39:15,885 --> 00:39:19,245
‎แต่รอยนิ้วมือของเธอ
‎ยังถูกพบบนอาวุธฆาตกรรม

461
00:39:19,325 --> 00:39:22,365
‎คุณจะยื่นคำฟ้องได้เมื่อไหร่

462
00:39:22,445 --> 00:39:25,565
‎เรายังอยู่ในขั้นเริ่มต้น
‎ฉันยังตอบไม่ได้ค่ะ

463
00:39:25,645 --> 00:39:29,125
‎การพิจารณาคำสั่งฝากขัง
‎ครั้งที่สองจะมีภายในสองสัปดาห์

464
00:39:29,925 --> 00:39:31,725
‎คุณซานเดอร์ เชิญค่ะ

465
00:39:31,805 --> 00:39:36,125
‎ลูกความผมปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา
‎และผมขอค้านการฝากขังไม่จำกัด

466
00:39:36,205 --> 00:39:38,605
‎ไม่มีมูลเหตุใดที่จะกีดกันมายา

467
00:39:38,685 --> 00:39:42,005
‎ไม่ให้ได้พบผู้ปกครอง
‎และไม่ให้มีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น

468
00:39:42,085 --> 00:39:45,605
‎ผมขอให้ศาลโปรดพิจารณาด้วย
‎ว่ามายาอายุยังน้อยนะครับ

469
00:39:45,685 --> 00:39:48,365
‎- เธอบรรลุนิติภาวะแล้ว
‎- เธออายุครบ 18 เมื่อสามสัปดาห์ก่อน

470
00:39:48,445 --> 00:39:50,805
‎นี่เป็นการสืบสวน
‎คดีฆาตกรรมที่ซับซ้อน

471
00:39:50,885 --> 00:39:53,725
‎ไม่มีมูลเหตุใดๆ เลย
‎ในการปล่อยตัวมาริอา นูร์แบร์ย

472
00:39:53,805 --> 00:39:57,205
‎ให้เธอได้พบพ่อแม่สิ
‎พวกเขารู้ว่าคุยเรื่องคดีไม่ได้

473
00:39:57,285 --> 00:40:03,085
‎- ฉันจะยื่นคำร้องฝากขังไม่จำกัด
‎- จะขังเดี่ยวเธอวันละ 23 ชม.ไม่ได้

474
00:40:03,165 --> 00:40:08,205
‎ขอจบการพิจารณาแต่เพียงเท่านี้

475
00:40:08,285 --> 00:40:13,645
‎จะมีช่วงพักและเราจะประกาศ
‎คำตัดสินช่วงบ่ายวันนี้

476
00:40:21,645 --> 00:40:26,805
‎นี่คือคำตัดสินของศาล
‎ว่าด้วยคำร้องขอฝากขัง

477
00:40:26,885 --> 00:40:32,365
‎มาริอา นูร์แบร์ยถูกตั้งข้อหา
‎ฆาตกรรมโดยมีเหตุอันควรเชื่อ

478
00:40:32,445 --> 00:40:35,725
‎ดังนั้นจึงตรงกับเงื่อนไข
‎ว่าด้วยการฝากขัง

479
00:40:35,805 --> 00:40:40,245
‎และให้มาริอา นูร์แบร์ย
‎ถูกควบคุมตัวฝากขังไว้

480
00:40:40,325 --> 00:40:46,045
‎ศาลสั่งให้ฝากขังไม่จำกัด
‎ตามคำร้องของอัยการ

481
00:40:46,725 --> 00:40:51,005
‎จะมีการพิจารณาการฝากขัง
‎ครั้งที่สองภายใน 14 วัน

482
00:40:51,085 --> 00:40:52,485
‎ขอบคุณ

483
00:40:52,565 --> 00:40:53,525
‎ขอบคุณครับ

484
00:40:57,925 --> 00:40:58,805
‎มายา

485
00:41:00,165 --> 00:41:01,725
‎คามิลลา ใจเย็นเถอะ

486
00:41:04,645 --> 00:41:06,445
‎คุณไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นนะ
‎มันก็ตามคาดนั่นแหละ มายา

487
00:41:31,685 --> 00:41:34,845
‎- เธอจะต้องอยู่ในคุกไปก่อน
‎- นานแค่ไหนคะ

488
00:41:34,925 --> 00:41:39,765
‎จะมีการพิจารณาใหม่ทุกสองสัปดาห์
‎แต่ถ้าเธอไม่คัดค้านการฝากขัง

489
00:41:39,845 --> 00:41:41,845
‎ก็จะไม่มีการพิจารณา

490
00:41:45,925 --> 00:41:47,005
‎คือ...

491
00:41:50,445 --> 00:41:56,925
‎อัยการยื่นคำร้อง
‎และได้คำสั่งฝากขังไม่จำกัด

492
00:41:57,965 --> 00:42:01,285
‎นั่นหมายความว่าเธอ
‎จะไม่ได้รับอนุญาตให้มีคนเข้าเยี่ยม

493
00:42:02,565 --> 00:42:04,165
‎ไม่ว่าแม่ หรือพ่อ

494
00:42:04,245 --> 00:42:08,165
‎เธอจะไม่ได้เข้าถึงอินเทอร์เน็ต
‎โทรทัศน์ วิทยุ หนังสือพิมพ์

495
00:42:08,245 --> 00:42:11,325
‎แต่ฉันจะทำทุกทางเพื่อเพิกถอนคำสั่ง

496
00:42:12,405 --> 00:42:16,925
‎เธอจำเป็นต้องออกข้างนอก
‎และสูดอากาศหนึ่งชั่วโมงทุกวัน

497
00:42:17,765 --> 00:42:23,925
‎มายา ใช้ทุกโอกาสที่มี
‎คุยกับคนที่ยอมให้เธอพูดด้วย

498
00:42:24,005 --> 00:42:26,245
‎ที่นี่มีที่ปรึกษาและบาทหลวง

499
00:42:26,325 --> 00:42:28,405
‎แค่เธอขอ พวกเขาก็จะช่วย

500
00:42:30,245 --> 00:42:32,845
‎และขอให้เธอบอก ฉันจะมาทันที

501
00:42:33,845 --> 00:42:34,845
‎ขอบคุณ

502
00:42:37,525 --> 00:42:39,125
‎โอเค แค่นี้ล่ะ

503
00:42:50,445 --> 00:42:51,525
‎ไปกันเถอะ มายา