1
00:00:14,640 --> 00:00:18,310
สมาคมกฎหมายแห่งแมสซาชูเซตส์
ตั้งตารอฟังสุนทรพจน์ของคุณ

2
00:00:18,393 --> 00:00:20,187
พวกเขายืนยันกับผมสามรอบว่าคุณจะมา

3
00:00:20,270 --> 00:00:24,358
ขอโทษด้วย ผมยุ่งเรื่องครอบครัวนิดหน่อย

4
00:00:24,441 --> 00:00:28,237
นี่คงไม่เกี่ยวกับการที่ครอบครัวคุณไม่ยอมมา

5
00:00:28,320 --> 00:00:30,572
งานไว้อาลัยให้พ่อหนุ่มสเติร์นส์หรอกใช่ไหม

6
00:00:30,656 --> 00:00:33,784
น่าเศร้าที่มันใช่
ลูกชายผมทำตัวน่ารังเกียจมาก

7
00:00:33,867 --> 00:00:39,248
ภรรยาผมเอาแต่หมกตัวอยู่บนเตียง
ส่วนเอมิลีก็โกรธผม

8
00:00:39,957 --> 00:00:43,460
เอมิลี คือ…
เธอเป็นตัวปัญหามาแต่ไหนแต่ไร

9
00:00:43,961 --> 00:00:46,588
ม้าดีดกะโหลกชัดๆ แม่คนนั้น

10
00:00:46,672 --> 00:00:47,673
คงอย่างนั้นแหละ

11
00:00:47,756 --> 00:00:51,760
ตอนแรกผมว่าจะเก็บเป็นความลับ
จนกว่าเราจะไปถึงบอสตัน

12
00:00:51,844 --> 00:00:54,888
แต่คุณดูเหมือนคนที่ต้องการข่าวดีสักหน่อย

13
00:00:54,972 --> 00:00:56,014
อะไรเหรอ

14
00:00:56,098 --> 00:00:57,224
เอ็ดเวิร์ด ดิกคินสัน

15
00:00:57,307 --> 00:01:01,812
คืนนี้คุณจะไม่ได้พูดสุนทรพจน์
ที่สมาคมกฎหมายอย่างเดียว

16
00:01:01,895 --> 00:01:03,814
อันที่จริง คุณจะได้รับการต้อนรับ

17
00:01:03,897 --> 00:01:07,317
จากบรรดาผู้นำพรรครีพับลิกัน
แห่งแมสซาชูเซตส์

18
00:01:07,401 --> 00:01:12,322
ซึ่งตั้งใจจะเสนอให้คุณเป็น
รองผู้ว่าราชการคนต่อไป

19
00:01:12,406 --> 00:01:13,407
รองผู้ว่าราชการเหรอ

20
00:01:14,491 --> 00:01:16,535
- นั่นเป็นเกียรติมาก
- มันแน่อยู่แล้ว

21
00:01:16,618 --> 00:01:19,037
ผมตื่นเต้นมาก
ที่นำคุณกลับมาเล่นการเมืองได้อีกครั้ง

22
00:01:19,121 --> 00:01:22,541
และลืมความใจแคบของคุณ
ตอนอยู่พรรควิกไปซะ

23
00:01:22,624 --> 00:01:25,919
เอ็ดเวิร์ด คิดดูสิ
คุณจะได้อยู่พรรครีพับลิกัน

24
00:01:26,003 --> 00:01:28,797
ในที่สุด
คุณจะได้อยู่ข้างที่ถูกต้องของประวัติศาสตร์

25
00:01:28,881 --> 00:01:30,632
ผมเกรงว่าผมจะยอมรับไม่ได้

26
00:01:31,216 --> 00:01:34,219
เอ็ดเวิร์ด คุณเกิดมาเพื่อตำแหน่งนี้

27
00:01:34,303 --> 00:01:36,013
คุณคือเสาหลักแห่งแอมเฮิร์สต์

28
00:01:36,096 --> 00:01:40,058
ซึ่งตอนนี้เป็นเมืองที่สนับสนุน
การเลิกทาสมากที่สุดในรัฐ

29
00:01:40,142 --> 00:01:43,395
และคุณเป็นคนรอบคอบ
และเคารพหลักกฎหมายแบบดั้งเดิม

30
00:01:43,478 --> 00:01:47,691
ผมอาจมีคุณสมบัติ แต่ผมไม่อยากทำ

31
00:01:48,567 --> 00:01:53,155
ผมจำเป็นต้องอยู่ที่แอมเฮิร์สต์กับครอบครัว
ไม่ใช่ที่บอสตันกับพรรครีพับลิกัน

32
00:01:54,406 --> 00:01:56,158
ผมขอให้คุณใช้เวลาไตร่ตรองสักนิด…

33
00:01:56,241 --> 00:01:58,952
ผมตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว

34
00:02:02,789 --> 00:02:04,791
- โว้ย
- หยุดรถม้าเดี๋ยวนี้!

35
00:02:06,502 --> 00:02:08,669
- นี่มันอะไรกัน
- ผมจะปล่อยคุณลง

36
00:02:09,295 --> 00:02:11,590
เรามาบอสตันได้ครึ่งทางแล้วนะ

37
00:02:11,673 --> 00:02:13,509
แล้วการนัดพบที่สมาคมกฎหมายล่ะ

38
00:02:13,592 --> 00:02:16,512
- เอ็ดเวิร์ด คุณทำให้ผมผิดหวังตลอด
- โอ้ พระเจ้า

39
00:02:16,595 --> 00:02:21,683
คุณเป็นพวกพรรควิกหัวเก่า
ติดอยู่ในตม ความคิดคับแคบ

40
00:02:21,767 --> 00:02:25,229
คุณแค่ยอมรับไม่ได้ว่า
ชีวิตของประเทศนี้กำลังเดินหน้าต่อไป

41
00:02:25,312 --> 00:02:30,067
นั่นคงแปลว่า
ประเทศนี้คงต้องเดินหน้าต่อไปโดยไม่มีคุณ

42
00:02:30,150 --> 00:02:34,279
ลงจากรถซะ เดี๋ยวนี้!

43
00:02:38,617 --> 00:02:42,788
- เอ็ดเวิร์ด ดิกคินสัน คุณมันขี้ขลาด
- อะไรนะ

44
00:02:42,871 --> 00:02:45,290
และเป็นหน้าตัวเมีย

45
00:02:45,374 --> 00:02:47,626
แล้วก็เป็นไอ้หนูโสโครก!

46
00:02:47,709 --> 00:02:49,837
- ยังไง
- ไปได้แล้ว คนขับ

47
00:02:51,296 --> 00:02:52,297
คองกี

48
00:02:56,093 --> 00:02:57,094
ใช่

49
00:02:58,011 --> 00:02:59,805
ใช่แล้ว ผมเป็นหนู

50
00:03:01,682 --> 00:03:04,309
แต่ผมต้องกลับบ้าน
ไปหาครอบครัวหนูตัวเล็กๆ ของผม

51
00:03:08,397 --> 00:03:10,315
(โลกของเอมิลี ดิกคินสัน)

52
00:03:10,399 --> 00:03:12,359
(ความเศร้าคือหนู)

53
00:03:27,916 --> 00:03:30,586
การได้รู้ข่าวร้ายที่สุด
มิเหลืออะไรให้กลัวอีกต่อไป…

54
00:03:31,628 --> 00:03:33,630
สงสัยจังว่าเธออยากคุยกับเราเรื่องอะไร

55
00:03:33,714 --> 00:03:35,841
ไม่รู้สิ แต่เดาว่าเป็นเรื่องด่วน

56
00:03:35,924 --> 00:03:38,135
ฉันได้รับกล่องที่มีเค้กอยู่ข้างใน

57
00:03:38,218 --> 00:03:40,470
บนกล่องมีกระดาษโน้ตเขียนว่า "้เรื่องด่วน"

58
00:03:40,554 --> 00:03:42,472
ใช่ ฉันก็ได้เหมือนกัน

59
00:03:45,142 --> 00:03:46,143
หล่อนอยู่นั่นไง

60
00:03:46,810 --> 00:03:49,771
เอมิลี อยากเจอเราเหรอ

61
00:03:50,772 --> 00:03:52,482
พี่ชาย น้องสาว

62
00:03:53,317 --> 00:03:57,196
ใช่ ฉันเรียกทั้งสองมาเอง
ขอบคุณที่ตอบรับคำเชิญ

63
00:03:57,279 --> 00:03:58,822
ทำไมหล่อนพูดจาแบบนั้น

64
00:03:58,906 --> 00:04:02,576
ฉันเรียกทั้งคู่มา
เพราะเรามีเรื่องสำคัญเร่งด่วนต้องคุยกัน

65
00:04:02,659 --> 00:04:07,247
เรื่องที่เกี่ยวกับเราทั้งสามคน
และอนาคตที่เราจะมีร่วมกันในฐานะพี่น้อง

66
00:04:07,331 --> 00:04:09,541
เรียกว่าการประชุมพี่น้องก็ได้

67
00:04:09,625 --> 00:04:11,877
- ได้
- ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

68
00:04:11,960 --> 00:04:14,922
วิลเลียม ออสติน ดิกคินสัน
แม้ว่าช่วงหลังมานี้พี่พยายาม

69
00:04:15,005 --> 00:04:17,798
สร้างระยะห่างระหว่างตัวเองกับครอบครัวนี้

70
00:04:17,882 --> 00:04:22,721
ความจริงก็คือการตัดขาดไม่ได้เกิดขึ้นจริง
อย่างเป็นทางการหรือในทางกฎหมาย

71
00:04:22,804 --> 00:04:26,975
ผลคือครอบครัวยังเป็นครอบครัวเหมือนเดิม
นับจากนี้ทันที

72
00:04:27,518 --> 00:04:30,479
- ดังนั้น เพราะฉะนั้น และด้วยเหตุนั้น…
- ด้วยเหตุนั้นเหรอ

73
00:04:30,562 --> 00:04:35,108
ด้วยเหตุนั้น พี่ยังเป็นพี่ของเรา
และพี่ยังเป็นลูกชายคนเดียวของพ่อเรา

74
00:04:35,192 --> 00:04:36,193
อะไรของเธอ

75
00:04:36,276 --> 00:04:39,154
เอมิลี ถ้าพี่อยากพูดอะไร ช่วยพูดในแบบที่

76
00:04:39,238 --> 00:04:42,157
ฟังดูไม่เหมือนเรากำลังขึ้นศาล
ในคดีที่น่าเบื่ออยู่ได้ไหม

77
00:04:42,241 --> 00:04:45,118
โอเค พ่อขอให้ฉันเป็นผู้จัดการพินัยกรรมของเรา

78
00:04:45,202 --> 00:04:49,081
และปรากฏว่าเขายกทุกอย่างให้ออสติน
รวมทั้งเราด้วย

79
00:04:49,164 --> 00:04:50,415
หมายความว่ายังไง "รวมทั้งเรา"

80
00:04:50,499 --> 00:04:53,418
เมื่อพ่อตาย ออสตินจะเป็นผู้ปกครองของเรา

81
00:04:53,502 --> 00:04:57,673
เขาได้บ้าน ได้สมบัติ และตัวเรา
เราเป็นแค่สมบัติชิ้นหนึ่งเท่านั้น

82
00:05:01,593 --> 00:05:04,429
คือ ฉันหมายความว่า ใช่
ฉันก็เดาเอาไว้แล้ว

83
00:05:04,513 --> 00:05:07,182
เมื่อเราไม่มีสามีและพ่อเกิดตายขึ้นมา

84
00:05:07,266 --> 00:05:09,226
เราตกเป็นของพี่ชาย

85
00:05:09,309 --> 00:05:11,186
ยังไงซะผู้ชายก็เป็นใหญ่

86
00:05:11,687 --> 00:05:13,856
โอเค ฉันจะไม่ยอมนั่งเฉย

87
00:05:13,939 --> 00:05:15,983
แล้วปล่อยให้พี่ชายควบคุมชีวิตฉันหรอกนะ

88
00:05:16,066 --> 00:05:17,526
ฉันไม่อยากควบคุมชีวิตเธอ

89
00:05:17,609 --> 00:05:19,570
ฉันไม่อยากเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้ด้วยซ้ำ

90
00:05:19,653 --> 00:05:21,238
พ่อป่วนเราทุกคน

91
00:05:21,321 --> 00:05:24,366
และแค่ต้องรับมือกับเรื่องสะเทือนใจของตัวเอง
ฉันก็จะแย่อยู่แล้ว

92
00:05:25,909 --> 00:05:28,245
- ใช่ เรื่องนั้นน่ะ
- โอเค

93
00:05:28,871 --> 00:05:33,292
ออสติน พี่ใช้เวลาไม่กี่เดือนที่ผ่านมา

94
00:05:33,375 --> 00:05:37,838
เปิดหูเปิดตาเรา
ให้เราได้รู้ทุกสิ่งที่พ่อทำให้เราผิดหวัง

95
00:05:37,921 --> 00:05:41,258
และตอนนี้ฉันพร้อมแล้ว
ที่จะยอมรับว่าพี่พูดถูก

96
00:05:41,341 --> 00:05:42,551
เรื่องอะไร

97
00:05:42,634 --> 00:05:46,013
พ่อเราเป็นความผิดหวังครั้งมโหฬาร

98
00:05:46,096 --> 00:05:49,224
- ใช่
- เขาประพฤติตัวถูกกาละเทศะตลอดเวลา

99
00:05:49,308 --> 00:05:52,394
ตามความคาดหวังและมาตรฐาน
ของสังคมร่วมสมัย

100
00:05:52,477 --> 00:05:54,438
ซึ่งพูดได้ว่าเขาเป็นคนเฮงซวยขั้นสุด

101
00:05:54,521 --> 00:05:57,608
ใช่ ฉันดีใจนะที่ตอนนี้เธอดวงตาเห็นธรรมแล้ว

102
00:05:57,691 --> 00:05:58,775
เห็นแล้ว

103
00:05:59,985 --> 00:06:03,697
พี่พูดถูก ฉันคิดผิดเอง
ฉันไม่ควรเลือกพ่อมากกว่าพี่

104
00:06:05,240 --> 00:06:06,241
ว้าว

105
00:06:06,992 --> 00:06:09,494
โอเค ขอบใจนะ

106
00:06:10,913 --> 00:06:12,206
แล้วดูเราตอนนี้สิ

107
00:06:13,081 --> 00:06:16,627
พี่จะได้สืบทอดบัลลังก์
ที่ผู้ชายเป็นใหญ่ต่อจากเขา

108
00:06:16,710 --> 00:06:18,754
ส่วนเราสองคน ไร้อำนาจ

109
00:06:18,837 --> 00:06:21,173
- เป็นข้าราชบริพารของพี่
- ฉันไม่ได้มองพวกเธออย่างนั้นเลย

110
00:06:21,256 --> 00:06:22,925
เราถึงต้องมาคุยเรื่องนี้กันยังไงล่ะ

111
00:06:23,008 --> 00:06:26,386
- ฉันอยากให้พี่สัญญากับเรา
- สัญญาอะไร

112
00:06:26,470 --> 00:06:29,431
ว่าพี่จะไม่ยอมให้เกิดประวัติศาสตร์ซ้ำรอย

113
00:06:29,515 --> 00:06:31,725
หมายความว่ายังไง

114
00:06:31,808 --> 00:06:35,354
อดีตก็ให้มันเป็นอดีตไป ให้มันจบไป

115
00:06:35,437 --> 00:06:37,439
เราทำอะไรเพื่อเปลี่ยนแปลงมันไม่ได้

116
00:06:38,148 --> 00:06:40,859
แต่ถ้าเราเต็มใจเผชิญหน้ากับอดีต

117
00:06:40,943 --> 00:06:45,572
บางที… บางทีเราอาจทำอะไรกับอนาคตได้บ้าง

118
00:06:45,656 --> 00:06:49,409
ออสติน พี่สัญญากับเราได้ไหม

119
00:06:50,202 --> 00:06:52,663
ว่าพี่จะไม่เป็นคนแบบพ่อ…

120
00:06:54,164 --> 00:06:56,625
ไม่ว่ากฎของสังคมจะว่ายังไงก็ตาม

121
00:06:56,708 --> 00:06:59,294
ตราบใดที่เรายังอยู่ด้วยกัน
พี่จะปฏิบัติต่อเราด้วยความเคารพ

122
00:06:59,378 --> 00:07:03,423
และพี่จะให้อิสรภาพแก่เรา
อิสรภาพทั้งหมดที่เราสมควรได้รับ

123
00:07:03,507 --> 00:07:05,050
น้องๆ

124
00:07:07,094 --> 00:07:08,303
วางใจฉันได้เลย

125
00:07:09,721 --> 00:07:10,931
สุดยอด

126
00:07:12,349 --> 00:07:13,350
แต่มีข้อแม้อย่างหนึ่ง

127
00:07:13,433 --> 00:07:14,434
อะไร

128
00:07:14,518 --> 00:07:15,853
วินนี่ต้องเอาแมวไปทิ้ง

129
00:07:15,936 --> 00:07:17,771
- อู้ ฉันเห็นด้วย ฉันเกลียดแมว
- ไม่นะ!

130
00:07:17,855 --> 00:07:19,606
- ฉันไม่ใช่คนรักแมว
- ฉันก็เหมือนกัน

131
00:07:19,690 --> 00:07:21,525
ฉันจะไม่เอาแมวฉันไปทิ้งหรอกนะ พี่ๆ

132
00:07:21,608 --> 00:07:25,362
วินนี่ เราจ่ายค่านมกับครีม
สัปดาห์ละ 36 ดอลลาร์ เราจ่ายไม่ไหว

133
00:07:25,445 --> 00:07:27,781
ถามหน่อย แล้วพี่คิดยังไงกับจิ้งจอก

134
00:07:27,865 --> 00:07:30,117
- อะไรนะ
- ช่างเถอะ มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับพี่

135
00:07:30,200 --> 00:07:32,661
เราเป็นผู้หญิงที่เป็นอิสระ
และพี่เพิ่งสัญญาว่าจะเคารพในเรื่องนั้นเสมอ

136
00:07:32,744 --> 00:07:35,539
คุยรายละเอียดกันทีหลังแล้วกันเนอะ
จับมือสัญญากันไหม

137
00:07:38,625 --> 00:07:39,626
โอเค ฉันก็อยากกอดบ้าง

138
00:07:39,710 --> 00:07:40,711
รักนะ พี่ชาย

139
00:07:40,794 --> 00:07:41,795
ฉันก็รักพวกเธอ

140
00:07:43,672 --> 00:07:46,675
รู้สึกแปลกจริงๆ
ที่ไม่จมอยู่ในความเศร้าชั่วครู่หนึ่ง

141
00:07:49,553 --> 00:07:52,848
เราจะทำให้โลกน่าอยู่ขึ้น
ด้วยดิกคินสันทีละคน

142
00:07:59,980 --> 00:08:02,733
โอเคค่ะ แม่ ลุกขึ้นได้แล้ว

143
00:08:02,816 --> 00:08:04,902
นี่เป็นวันใหม่แล้ว อากาศดีจริงๆ

144
00:08:04,985 --> 00:08:06,528
และได้เวลาที่แม่จะต้องลุกจากเตียง

145
00:08:06,612 --> 00:08:08,071
อย่ามายุ่งกับแม่

146
00:08:08,155 --> 00:08:11,283
ไม่ได้ค่ะ หนูมาเพื่อให้กำลังใจแม่
และปลอบโยนแม่

147
00:08:11,366 --> 00:08:13,285
ไม่ว่าแม่จะชอบหรือไม่ก็ตาม

148
00:08:13,368 --> 00:08:15,162
อย่ายุ่งกับแม่เลย

149
00:08:15,245 --> 00:08:16,955
แม่คะ หนูต้องยุ่ง

150
00:08:17,039 --> 00:08:19,541
แม่หมกอยู่บนเตียงมาเกินสัปดาห์แล้ว

151
00:08:20,125 --> 00:08:22,461
หนูจะปล่อยให้แม่นอนจมความเศร้าตายไม่ได้

152
00:08:22,544 --> 00:08:24,755
แถมบ้านหลังนี้… มีฝุ่นเต็มบ้านเลย

153
00:08:24,838 --> 00:08:27,758
แม่ต้องลุกขึ้นมากวาดบ้านค่ะ
เพราะแม่เป็นราชินีแห่งไม้กวาด

154
00:08:27,841 --> 00:08:29,635
มาชมแม่แบบนี้ไม่ได้ผลหรอกนะ

155
00:08:30,385 --> 00:08:32,596
แม่จมอยู่ในความเศร้า
เกินกว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้

156
00:08:32,679 --> 00:08:34,932
หัวใจของแม่มีรูที่จะไม่มีวันถมเต็ม

157
00:08:35,015 --> 00:08:36,015
เราคุยเรื่องนี้กันได้ไหมคะ

158
00:08:36,099 --> 00:08:39,852
คนคนเดียวที่แม่อยากคุยด้วย
คือพี่สาวแม่ ลาวิเนีย และเธอก็ตายแล้ว

159
00:08:39,937 --> 00:08:43,398
รู้ไหมคะ ถึงผู้คนจะตายไป
ดวงวิญญาณของพวกเขาก็ยังอยู่กับเรา

160
00:08:43,482 --> 00:08:46,818
จะบอกให้ หนูเห็นวิญญาณ
ของป้าลาวิเนียที่งานศพของเธอ

161
00:08:46,902 --> 00:08:48,153
ในรูปของนก

162
00:08:48,237 --> 00:08:51,114
ไม่เอาน่า เป็นไปไม่ได้ เธอเกลียดนก

163
00:08:51,198 --> 00:08:55,452
- จริงเหรอคะ หนูไม่เคยรู้เลย
- ไม่มีใครรู้จักพี่ของแม่ดีเท่าแม่หรอก

164
00:08:55,536 --> 00:08:58,372
ไม่มีใครรักเธอเหมือนที่แม่รัก
แม่คิดถึงเธอเหลือเกิน

165
00:08:58,455 --> 00:08:59,873
บอกหนูสิคะว่าแม่คิดถึงอะไร

166
00:09:00,582 --> 00:09:02,042
ทุกอย่างเลย

167
00:09:02,125 --> 00:09:03,961
รู้ไหมว่าวันนี้แม่คิดเรื่องอะไร

168
00:09:04,044 --> 00:09:07,840
ป้าของลูกชอบประสานนิ้วกับแม่
เมื่อไหร่ก็ตามที่เราอยู่ข้างกัน

169
00:09:07,923 --> 00:09:11,510
เธอทำอย่างนั้นตั้งแต่เรายังเด็กแล้ว
แบบไม่รู้ตัว

170
00:09:11,593 --> 00:09:14,680
ราวกับว่าเราควรเกิดมาตัวติดกัน

171
00:09:14,763 --> 00:09:16,139
พูดต่อสิคะ มีอะไรอีก

172
00:09:16,223 --> 00:09:18,809
เสียงของเธอ มุกตลกที่เราเล่นด้วยกัน

173
00:09:18,892 --> 00:09:20,686
การที่เธอทำให้แม่หัวเราะได้

174
00:09:20,769 --> 00:09:24,398
เราเข้าใจกันเสมอ เป็นคนแบบเดียวกัน

175
00:09:24,481 --> 00:09:27,734
เธอเคยเป็นส่วนหนึ่งของแม่
และเป็นคนที่แม่เคยอยากเป็น

176
00:09:28,652 --> 00:09:30,237
แบบนั้นละมั้งที่เรียกว่าการมีพี่น้อง

177
00:09:30,320 --> 00:09:33,532
ค่ะ หนูก็ดีใจที่มีน้องสาว

178
00:09:34,116 --> 00:09:38,287
ลูกกับลาวิเนียโชคดีมาก
ที่ได้แก่ไปด้วยกันภายใต้หลังคาเดียวกัน

179
00:09:38,370 --> 00:09:40,372
แม่เสียดายที่ไม่ได้มีประสบการณ์อย่างนั้น

180
00:09:40,455 --> 00:09:42,791
แทนที่จะออกเรือนตั้งแต่ยังสาวๆ เหมือนกับแม่

181
00:09:42,875 --> 00:09:45,502
พูดตามตรงนะ บางครั้งแม่ก็อิจฉาพวกลูกๆ

182
00:09:46,128 --> 00:09:48,172
แม่คะ หนูไม่รู้เลยว่าแม่รู้สึกอย่างนั้น

183
00:09:50,591 --> 00:09:54,386
สายสัมพันธ์ระหว่างลูกกับน้อง
เป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุด

184
00:09:54,970 --> 00:09:58,140
จงซาบซึ้งกับทุกช่วงเวลาที่ได้อยู่ด้วยกัน

185
00:09:58,223 --> 00:10:00,809
เพราะวันหนึ่ง เธอจะไม่อยู่กับลูกอีกต่อไป

186
00:10:02,769 --> 00:10:04,730
แม่คะ แม่ทำความสะอาดที่นี่ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

187
00:10:04,813 --> 00:10:08,150
ไม่รู้สิ เหมือนชาตินึงมาแล้ว ทำไมเหรอ

188
00:10:10,194 --> 00:10:11,528
เพราะว่าหนู…

189
00:10:12,529 --> 00:10:14,198
หนูคิดว่าหนูเห็นหนู!

190
00:10:14,281 --> 00:10:16,575
- หนูเหรอ มีหนูในห้องนอนแม่เหรอ
- ค่ะๆ

191
00:10:17,951 --> 00:10:19,077
มันอยู่ที่ไหน มันไปไหนแล้ว

192
00:10:19,995 --> 00:10:22,080
แม่เพิ่งเห็นมัน มันอยู่โน่น
วิ่งไปที่มุมห้องแล้ว

193
00:10:22,164 --> 00:10:25,375
เป็นไปได้ยังไงที่วินนี่เลี้ยงแมวตั้ง 500 ตัว
แล้วเรายังมีหนูในบ้าน

194
00:10:25,459 --> 00:10:27,961
พวกลูกๆ ได้ทำความสะอาดบ้านบ้างไหม
บ้านคงสกปรกน่าดู

195
00:10:28,045 --> 00:10:29,546
หนูจะไปหยิบไม้กวาดค่ะ หนูจะไล่มันเอง

196
00:10:29,630 --> 00:10:31,673
- ไม่ แม่เพิ่งคิดอะไรออก
- อะไรคะ

197
00:10:31,757 --> 00:10:34,593
พี่สาวแม่ ป้าลาวิเนียของลูก
เธอเกลียดนก…

198
00:10:34,676 --> 00:10:37,387
- ใช่ค่ะ แม่บอกแล้ว
- แต่เธอชอบหนู

199
00:10:37,471 --> 00:10:38,847
เธอเคยเลี้ยงหนูเป็นสัตว์เลี้ยง

200
00:10:38,931 --> 00:10:42,893
เธอเอาเนยแข็งให้มันกิน
และตั้งชื่อมันตามตัวละครตัวโปรดในเทพนิยาย

201
00:10:42,976 --> 00:10:45,479
- ราพันเซล รัมเพิลสติลต์สกิน สโนว์ไวท์
- น่าเอ็นดู

202
00:10:45,562 --> 00:10:48,482
และบางครั้ง เธอจะแกล้งแม่
เพราะเธอรู้ว่าแม่กลัวหนู

203
00:10:48,565 --> 00:10:50,692
- มีครั้งหนึ่ง เธอเอาหนูมาใส่เตียงแม่
- โอเค หยาบคาย

204
00:10:50,776 --> 00:10:52,027
เอมิลี ลูกไม่เข้าใจเหรอ

205
00:10:52,110 --> 00:10:54,613
หนูตัวนั้น แม่เชื่อว่ามันคือผีของป้าลาวิเนีย

206
00:10:57,199 --> 00:10:58,200
คุณพระช่วย

207
00:10:59,243 --> 00:11:00,244
แม่คะ หนูว่าแม่พูดถูก

208
00:11:00,327 --> 00:11:02,120
ผีของพี่สาวแม่เอง อยู่ที่ไหนแม่ก็จำได้

209
00:11:02,746 --> 00:11:04,498
หนูตัวนั้นให้ความรู้สึกแบบเดียวกัน

210
00:11:06,917 --> 00:11:08,210
หนูจับมันได้แล้วค่ะ

211
00:11:08,293 --> 00:11:10,462
ป้าวินนี่ ป้าเองเหรอคะ

212
00:11:10,546 --> 00:11:12,589
- อย่าทำให้เธอเจ็บนะ
- หนูจะไม่ทำให้เจ็บหรอก

213
00:11:12,673 --> 00:11:14,132
แม่คะ ป้าวินนี่อยู่ที่นี่กับเราแล้ว

214
00:11:15,092 --> 00:11:18,220
เธอมาฟังสิ่งที่แม่อยากพูดกับเธอค่ะ

215
00:11:19,555 --> 00:11:20,556
พูดสิคะ

216
00:11:23,934 --> 00:11:25,310
พี่คะ

217
00:11:27,020 --> 00:11:28,814
วินนี่ที่รัก นั่นพี่จริงๆ ใช่ไหม

218
00:11:31,483 --> 00:11:34,069
คุยกับเธอสิคะ แม่ ระบายมันออกมา

219
00:11:36,905 --> 00:11:39,324
ฉันขอโทษที่ฉันออกเรือนตั้งแต่ยังเด็ก

220
00:11:40,868 --> 00:11:43,954
ฉันขอโทษที่เราไม่มีโอกาสแก่ชราไปด้วยกัน

221
00:11:46,415 --> 00:11:49,459
ฉันขอโทษที่การมีลูกกับสามี
ทำให้เราห่างเหินกันไป

222
00:11:49,543 --> 00:11:51,461
พูดต่อสิคะ
แม่ นี่มันช่วยแม่อยู่นะ หนูรู้สึกได้

223
00:11:55,215 --> 00:11:57,342
พี่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน

224
00:11:58,927 --> 00:12:02,139
และฉันจะคิดถึงพี่ทุกวันไปชั่วชีวิต

225
00:12:09,229 --> 00:12:10,814
ฉันจะปล่อยพี่ไปละนะ

226
00:12:17,654 --> 00:12:19,239
เธอไปแล้ว

227
00:12:22,492 --> 00:12:24,620
นั่นคือสิ่งที่แม่อยากพูดที่งานศพ

228
00:12:24,703 --> 00:12:26,330
แต่ไม่มีโอกาสได้พูด

229
00:12:26,413 --> 00:12:28,248
ป้าได้ยินแม่พูดแล้วละค่ะ

230
00:12:28,332 --> 00:12:30,459
หัวใจของแม่ยังมีรูอยู่

231
00:12:31,293 --> 00:12:33,754
แต่ตอนนี้มีหนูตัวน้อยอาศัยอยู่ในรูนั้น

232
00:12:33,837 --> 00:12:35,214
แม่คะ นั่นมันงดงามมาก

233
00:12:36,590 --> 00:12:38,217
หนูคิดว่าจะใส่ไว้ในกลอน

234
00:12:38,300 --> 00:12:41,261
จริงเหรอ นั่นจะทำให้แม่มีความสุขมาก

235
00:12:43,639 --> 00:12:47,559
เอาละ

236
00:12:47,643 --> 00:12:50,729
ท่านผู้มีเกียรติคะ คุณนายดิกคินสันกลับมาแล้ว

237
00:13:01,198 --> 00:13:04,910
ออสติน ดีเลย คุณมาแล้ว
ฉันเพิ่งนำน้ำชาออกมา

238
00:13:04,993 --> 00:13:06,161
มีแขกมาเหรอ

239
00:13:06,245 --> 00:13:09,581
ใช่ จอร์จ กูลด์ เขามาหาคุณ

240
00:13:10,290 --> 00:13:14,127
จอร์จ ทำไมต้องใช้เครื่องชาหรูหรา
ต้อนรับจอร์จด้วย

241
00:13:15,003 --> 00:13:16,171
ไง เพื่อน

242
00:13:17,005 --> 00:13:18,674
ฉันมาเพื่อบอกลา

243
00:13:18,757 --> 00:13:19,758
จอร์จ

244
00:13:20,384 --> 00:13:21,677
เครื่องแบบ

245
00:13:22,719 --> 00:13:24,555
เพิ่งไปรับมาจากช่างตัดชุดน่ะ

246
00:13:25,305 --> 00:13:26,306
พอดีตัวเป๊ะ

247
00:13:26,890 --> 00:13:27,850
แปลว่านาย…

248
00:13:28,809 --> 00:13:30,018
นายจะออกไปสู้งั้นเหรอ

249
00:13:30,102 --> 00:13:31,645
ใช่แล้ว

250
00:13:31,728 --> 00:13:33,772
ฉันได้รับใบเกณฑ์ทหารเมื่อสองวันก่อน

251
00:13:34,523 --> 00:13:37,067
ฉันจะเข้ากองพันแมสซาชูเซตส์ที่ 21

252
00:13:37,776 --> 00:13:39,486
นั่นกองพันเดียวกับเฟรซาร์

253
00:13:39,570 --> 00:13:41,154
ขอให้เขาไปสู่สุคติ

254
00:13:41,822 --> 00:13:42,906
เพื่อนเอ๋ย

255
00:13:43,907 --> 00:13:45,617
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย

256
00:13:45,701 --> 00:13:47,911
ฝ่ายสหภาพต้องการกำลังคนเท่าที่จะหาได้

257
00:13:47,995 --> 00:13:52,332
ชายทุกคนในแอมเฮิร์สต์กำลังถูกเกณฑ์
มีใบเรียกตัวส่งมาทุกวัน

258
00:13:52,416 --> 00:13:54,126
ฉันแปลกใจนะที่นายยังไม่ได้รับ

259
00:13:54,209 --> 00:13:57,212
ใช่ ฉันว่าของฉันคงมาเร็วๆ นี้แหละ

260
00:13:58,172 --> 00:13:59,256
อาจเป็นวันไหนก็ได้

261
00:14:00,340 --> 00:14:03,010
จอร์จ กูลด์ คุณกล้าหาญมาก

262
00:14:03,093 --> 00:14:04,469
แค่ทำหน้าที่ของผมน่ะ

263
00:14:06,054 --> 00:14:08,765
ถ้าฉันถูกเรียกให้ไปสู้ ฉันก็จะไปสู้

264
00:14:08,849 --> 00:14:10,392
เพราะฉันเชื่อว่าประเทศเราดีได้กว่านี้

265
00:14:11,560 --> 00:14:12,978
เหมือนจอห์น บราวน์

266
00:14:13,896 --> 00:14:14,897
เหมือนเฟรซาร์

267
00:14:16,815 --> 00:14:18,317
ฉันมีเรื่องจะบอก

268
00:14:19,359 --> 00:14:22,154
- ทั้งสองคนเลย
- ออสติน มีอะไรเหรอ

269
00:14:23,071 --> 00:14:28,035
ฉัน… ฉันทำสิ่งที่ฉันคิดว่า
พวกนายคงไม่มีวันอภัยให้

270
00:14:29,161 --> 00:14:30,579
อะไรมันจะเลวร้ายได้ขนาดนั้น

271
00:14:32,831 --> 00:14:35,125
ฉันจ่ายเงินให้คนไปทำสงครามแทน

272
00:14:36,585 --> 00:14:40,380
ฉันได้รับใบเกณฑ์ทหาร แล้วไม่กี่วันต่อมา

273
00:14:40,464 --> 00:14:44,510
ฉันไปดื่มเหล้าจนเมาที่บาร์

274
00:14:44,593 --> 00:14:48,847
และฉันจ่ายเงินให้บาร์เทนเดอร์ไปรบแทนฉัน

275
00:14:51,308 --> 00:14:55,354
ในวันนั้นเอง
ที่เรารู้ข่าวว่าเฟรซาร์ไม่รอด

276
00:14:56,396 --> 00:14:57,397
ฉันแค่…

277
00:14:59,191 --> 00:15:00,776
ฉันทิ้งเขาไปไม่ได้

278
00:15:00,859 --> 00:15:02,110
ทิ้งใคร

279
00:15:02,194 --> 00:15:04,655
ลูกเรา ลูกชายเราไง

280
00:15:07,741 --> 00:15:09,952
ผมอยากเป็นพ่อที่ดี

281
00:15:10,452 --> 00:15:12,371
ผมไม่อยากเป็นเหมือนกับพ่อ

282
00:15:12,454 --> 00:15:14,498
ผมไม่อยากเป็นคนแบบนั้น

283
00:15:14,581 --> 00:15:16,124
ผมอยากแตกต่าง

284
00:15:16,208 --> 00:15:18,168
และผมอยากให้ลูกของเราแตกต่างด้วย

285
00:15:19,336 --> 00:15:24,508
และถ้าผมไป
และทิ้งเขาไว้ และไม่ได้กลับมาอีก

286
00:15:25,509 --> 00:15:26,844
ผมจะสอนเขาได้ยังไง

287
00:15:28,053 --> 00:15:29,763
ผมจะแน่ใจได้ยังไง

288
00:15:29,847 --> 00:15:32,808
ว่าอนาคตของครอบครัวดิกคินสัน
จะแตกต่างจากอดีต

289
00:15:34,643 --> 00:15:39,356
ตอนนี้จะมีศพชาวไอริช
ตายอยู่ในทุ่งที่ไหนสักแห่ง

290
00:15:39,439 --> 00:15:42,484
ส่วนฉันจะอยู่ที่นี่

291
00:15:43,151 --> 00:15:44,194
ในฐานะคนทรยศ

292
00:15:44,903 --> 00:15:45,946
และคนขี้ขลาด

293
00:15:46,738 --> 00:15:47,990
ออสติน

294
00:15:49,741 --> 00:15:50,868
ฉันเข้าใจ

295
00:15:50,951 --> 00:15:53,704
นายไม่จำเป็นต้องพูดอย่างนั้น จอร์จ

296
00:15:53,787 --> 00:15:55,038
แต่ฉันหมายความอย่างนั้นจริงๆ

297
00:15:57,165 --> 00:15:58,625
นายทำลงไปแล้ว

298
00:15:59,293 --> 00:16:03,172
จะแก้ไขอะไรก็ไม่ได้แล้ว
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่ามันแย่ไปซะหมด

299
00:16:03,255 --> 00:16:05,048
นายยังชดเชยในเรื่องนี้ได้

300
00:16:05,632 --> 00:16:08,677
มีงานมากมายที่จำเป็นต้องทำ
ทั่วทุกมุมของสังคม

301
00:16:09,386 --> 00:16:11,972
นายไม่จำเป็นต้องไปรบ
เพื่อพิสูจน์ตัวเองว่าเป็นผู้ชาย

302
00:16:12,639 --> 00:16:16,435
นายอาจจะหาทางทำให้ประเทศนี้ดีขึ้น
ด้วยการอยู่ที่นี่

303
00:16:17,477 --> 00:16:18,604
อยู่ที่บ้าน…

304
00:16:20,063 --> 00:16:21,857
ระหว่างดูแลครอบครัวของนาย

305
00:16:26,862 --> 00:16:28,614
เราสู้สุดใจขาดดิ้น

306
00:16:28,697 --> 00:16:30,199
ใช่ พูดถูก

307
00:16:30,282 --> 00:16:32,242
คนบางคนอยากให้มันเกิดขึ้น

308
00:16:32,951 --> 00:16:34,620
- คนบางคนอธิษฐานให้มันเกิดขึ้น
- ใช่

309
00:16:34,703 --> 00:16:37,122
- และคนบางคนทำให้มันเกิดขึ้น
- วู้ ใช่เลย

310
00:16:37,206 --> 00:16:39,082
- เราทำให้มันเกิดขึ้น
- ใช่

311
00:16:39,166 --> 00:16:42,753
เราพลิกสถานการณ์เลวร้ายให้กลายเป็นดี

312
00:16:42,836 --> 00:16:44,880
- เราเล่นเพื่อชนะ
- ใช่

313
00:16:44,963 --> 00:16:46,840
ความยอดเยี่ยมคือกระบวนการเชิงวิวัฒนาการ

314
00:16:48,008 --> 00:16:49,551
- ฉันเชื่อว่าฉันบินได้
- บินเลย ไมเคิล จอร์แดน

315
00:16:49,635 --> 00:16:51,845
ฉันก็เชื่อว่านายบินได้เหมือนกัน ไมเคิล จอร์แดน

316
00:16:51,929 --> 00:16:53,055
ฉันก็เหมือนกัน

317
00:16:53,138 --> 00:16:55,557
อันที่จริง ฉันเพิ่งเห็นมันเกิดขึ้น

318
00:16:55,641 --> 00:16:57,643
เราบินเหนือพวกทหารใต้นั่น

319
00:16:58,143 --> 00:17:02,356
พวกมันไม่รู้ตัวเลยว่าเรามา
พวกมันได้ยินแค่เสียงกระพือปีกของเรา

320
00:17:02,439 --> 00:17:04,566
- เฮนรี นั่นเสนาะหูมาก
- เราเป็นเหมือนนก

321
00:17:04,650 --> 00:17:08,237
ใช่เลย พวก
เราเคลื่อนไหวพร้อมกัน บินไปด้วยกัน

322
00:17:08,319 --> 00:17:10,614
เป็นทหารร่วมรบไปชั่วชีวิต เข้าใจไหม

323
00:17:10,696 --> 00:17:12,366
- ทหารร่วมรบ
- เข้าใจไหม

324
00:17:12,449 --> 00:17:14,576
- ฝูงนกกิ้งโครง
- ฝูงนกอะไรนะ

325
00:17:14,660 --> 00:17:15,827
ฝูงนกกิ้งโครง

326
00:17:15,911 --> 00:17:19,665
เราเรียกฝูงนกที่บินพร้อมกันว่าอย่างนั้น

327
00:17:20,290 --> 00:17:23,752
นกกิ้งโครงเป็นตัวอย่างที่ชัดเจน
แต่ห่านก็ทำได้เหมือนกัน

328
00:17:23,836 --> 00:17:27,089
- เฮนรี ดื่มซะหน่อย
- เฮ้ อยู่ที่นี่เอง

329
00:17:27,172 --> 00:17:28,382
เราไม่อยู่ในชั้นเรียนกันอีกแล้ว

330
00:17:29,508 --> 00:17:31,385
ทุกคน อยู่ที่นี่กันเอง

331
00:17:32,010 --> 00:17:34,346
- คุณพระช่วย มันสุดยอดมาก
- อะไรวะ

332
00:17:34,429 --> 00:17:35,973
- ดูสิว่าใครมา
- เป็นไรไหม นายพัน

333
00:17:36,056 --> 00:17:37,266
ใช่ คือฉันแค่…

334
00:17:39,309 --> 00:17:41,353
มันเป็น 24 ชั่วโมงที่น่าตื้นตันใจมาก

335
00:17:43,814 --> 00:17:46,525
หูย พอรรู้ว่าพวกนายทำอะไรลงไป
ฉันก็กลัวว่าพวกนายจะตายกันหมด

336
00:17:47,693 --> 00:17:50,070
ไม่ เรายังไม่ตาย พวกมันตาย

337
00:17:52,406 --> 00:17:54,032
ขอโทษนะครับ

338
00:17:54,741 --> 00:17:58,120
แต่ท้ายที่สุดแล้ว
เราตัดสินใจว่าจะสร้างอนาคตของตนเอง

339
00:17:58,203 --> 00:18:01,290
เห็นแล้วละ และเป็นชัยชนะที่ยอดเยี่ยมมาก

340
00:18:01,373 --> 00:18:03,208
มันเหลือเชื่อมากเลย

341
00:18:03,292 --> 00:18:05,502
ถึงผมจะต้องบอกว่า
คุณทำให้พวกเราที่ฐานทัพเลิ่กลั่กก็เถอะ

342
00:18:05,586 --> 00:18:07,421
แซ็กซ์ตันไม่รู้ว่าจะทำยังไง
นอกจากตะคอกใส่ผม

343
00:18:07,504 --> 00:18:08,839
เราไม่ได้ตั้งใจจะก่อความเดือดร้อนให้คุณ

344
00:18:08,922 --> 00:18:11,508
ขอละ คุณทำให้ผมจำได้ว่า
ผมคิดถึงการเป็นไอ้ตัวก่อความวุ่นวายแค่ไหน

345
00:18:12,467 --> 00:18:14,428
ผมเป็นนักปฏิวัติ ไม่ใช่คนที่ทำตามคนอื่น

346
00:18:15,429 --> 00:18:21,268
พูดตามตรง ผมรู้สึกเหมือนผมหลงทางไปนิดหน่อย

347
00:18:21,351 --> 00:18:24,688
เพราะอย่างนี้ผมเลยจะลาพัก

348
00:18:24,771 --> 00:18:25,689
"ลาพระ" เหรอ

349
00:18:26,398 --> 00:18:27,649
ลาพักเหรอ

350
00:18:27,733 --> 00:18:30,861
ใช่ ผมมีอะไรให้ใคร่ครวญ
และทบทวนเยอะมาก

351
00:18:30,944 --> 00:18:34,114
และผมจะลาไปคิดเรื่องพวกนั้น

352
00:18:34,198 --> 00:18:35,199
ระหว่างที่ผมไม่อยู่

353
00:18:36,200 --> 00:18:37,451
คุณจะดูแลแทน

354
00:18:37,534 --> 00:18:39,203
ผมขอแต่งตั้งให้คุณเป็นจ่า

355
00:18:39,286 --> 00:18:40,329
ขอโทษนะ

356
00:18:40,412 --> 00:18:43,874
- ผมน่ะเหรอ เป็นหัวหน้าคน
- ใช่ คุณ

357
00:18:43,957 --> 00:18:46,043
คุณยิ่งกว่าพิสูจน์ตัวเองซะอีก
เห็นด้วยไหม หนุ่มๆ

358
00:18:46,126 --> 00:18:47,794
- เฮ้!
- ใครจะเหมาะไปกว่านี้

359
00:18:48,545 --> 00:18:49,630
- นั่นสิ
- เฮนรี

360
00:18:49,713 --> 00:18:53,926
เฮนรี เฮนรี เฮนรี เฮนรี เฮนรี เฮนรี

361
00:18:54,009 --> 00:18:55,427
สุดยอด พ่อเอบีซี

362
00:18:55,511 --> 00:18:57,262
- เฮ้
- ตกลงกันแล้วนะ

363
00:19:02,476 --> 00:19:03,769
แล้วคุณจะไปไหน

364
00:19:03,852 --> 00:19:07,689
กลับบ้านที่บอสตัน แต่จะแวะแอมเฮิร์สต์ก่อน

365
00:19:07,773 --> 00:19:08,774
แอมเฮิร์สต์เหรอ

366
00:19:08,857 --> 00:19:13,111
ใช่ มีคนที่นั่นที่ผมต้องเจอให้ได้

367
00:19:13,195 --> 00:19:15,030
กวีที่นำถ้อยคำ

368
00:19:15,113 --> 00:19:17,199
ปลอบประโลมและความชัดเจน
มาให้ผมในช่วงเดือนที่ขมขื่นนี้

369
00:19:17,282 --> 00:19:18,283
เธอชื่อเอมิลี ดิกคินสัน

370
00:19:19,993 --> 00:19:22,162
เฮนรี มีอะไรเหรอ คุณทำหน้าเหมือนเห็นผี

371
00:19:22,246 --> 00:19:23,789
ผมรู้จักเอมิลี ดิกคินสัน

372
00:19:25,249 --> 00:19:27,835
- ว่าไงนะ
- ผมเคยทำงานให้ครอบครัวเธอ

373
00:19:27,918 --> 00:19:30,295
เดี๋ยวนะ
คุณจะบอกว่าตลอดเวลามานี้

374
00:19:30,379 --> 00:19:32,631
ผมอยู่กับคนที่รู้จักคนคนนี้เหรอ

375
00:19:32,714 --> 00:19:34,675
คนที่เคยเห็นตัวเธอจริงๆ

376
00:19:34,758 --> 00:19:39,096
อัจฉริยะที่… จับความรู้สึก
ที่ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองมีอยู่

377
00:19:39,680 --> 00:19:41,598
กลอนของเธอยังหลอนผมอยู่เลย

378
00:19:42,224 --> 00:19:43,475
ฟังนี่สิ

379
00:19:44,184 --> 00:19:46,061
ชีวิตฉันเหมือนปืนที่บรรจุกระสุน

380
00:19:46,144 --> 00:19:47,646
วางทิ้งไว้มุมหนึ่ง… จนถึงวัน

381
00:19:48,272 --> 00:19:50,566
เจ้าของเดินผ่านมา… เห็นเข้า

382
00:19:50,649 --> 00:19:51,817
แล้วหยิบฉันไป

383
00:19:51,900 --> 00:19:54,945
- โอเค สุดยอด
- สาวผิวขาวเป็นคนเขียนเหรอ

384
00:19:55,028 --> 00:19:56,071
นางเด็ดมาก

385
00:19:56,154 --> 00:19:57,948
เฮนรี เอาจริงๆ คุณต้องบอกผมมา

386
00:19:58,031 --> 00:19:59,199
เธอเป็นคนยังไง

387
00:20:00,492 --> 00:20:04,454
คุณควรหาคำตอบนั้นด้วยตัวเอง

388
00:20:05,205 --> 00:20:07,040
- คุณพูดถูกที่สุด
- ใช่

389
00:20:07,124 --> 00:20:08,792
ยิ่งเป็นเหตุผลให้ผมต้องรีบไปเดี๋ยวนี้

390
00:20:09,835 --> 00:20:11,128
ฮิกกินสัน เดี๋ยวก่อน

391
00:20:11,211 --> 00:20:12,421
ว่าไง

392
00:20:12,504 --> 00:20:14,089
ถ้าคุณจะไปที่แอมเฮิร์สต์

393
00:20:15,090 --> 00:20:17,217
ผมฝากอะไรหน่อยสิ

394
00:20:22,806 --> 00:20:24,725
ดูนั่นสิ

395
00:20:27,436 --> 00:20:28,604
งดงาม

396
00:20:28,687 --> 00:20:29,688
ว้าว

397
00:20:32,566 --> 00:20:35,152
จะบอกให้ฟังนะทุกคน
ในเมื่อฉันบินเป็นแล้ว…

398
00:20:35,235 --> 00:20:38,113
เหรอ พูดต่อสิ บอกมา

399
00:20:39,531 --> 00:20:41,033
ฉันจะไม่เดินอีกต่อไป

400
00:21:05,390 --> 00:21:06,391
เอมิลี

401
00:21:06,475 --> 00:21:07,976
ฉันมาหาเธอ

402
00:21:09,144 --> 00:21:10,145
เข้ามาสิ

403
00:21:11,063 --> 00:21:12,105
มีแขกนี่

404
00:21:12,814 --> 00:21:16,818
ออสตินเชิญทุกคนมาบอกลา

405
00:21:17,486 --> 00:21:18,820
ลาใคร

406
00:21:20,656 --> 00:21:23,116
จอร์จน่ะ เขาจะไปร่วมรบ

407
00:21:23,825 --> 00:21:25,494
ไม่ใช่จอร์จอีกคนนะ

408
00:21:31,124 --> 00:21:33,043
ฉันก็อยากบอกลาเขา

409
00:21:34,127 --> 00:21:36,171
แต่ฉันอยากอยู่กับเธอสองต่อสองคืนนี้

410
00:21:37,005 --> 00:21:38,131
ได้สิ

411
00:21:38,215 --> 00:21:42,636
เธอมีเรื่องอะไร
อยากคุยเป็นพิเศษไหม หรือว่า…

412
00:21:42,719 --> 00:21:43,720
มี

413
00:21:44,346 --> 00:21:45,931
แต่ฉันเอ่ยเป็นคำพูดไม่ได้

414
00:21:46,014 --> 00:21:48,308
เอมิลี เอมิลี มีแขก

415
00:21:49,726 --> 00:21:51,228
เราสองคน

416
00:21:51,854 --> 00:21:53,605
ตกลงนะ คืนนี้

417
00:21:59,111 --> 00:22:02,614
"มาเถอะ คืนนี้มาสนุกกันให้สุดเหวี่ยง

418
00:22:02,698 --> 00:22:04,741
เรียกข้าสิ กัปตันผู้เศร้าสร้อยของข้า

419
00:22:04,825 --> 00:22:06,410
เติมเหล้ากันอีกสักครา

420
00:22:06,952 --> 00:22:08,579
ไม่ต้องสนเวลาให้หมองใจ"

421
00:22:08,662 --> 00:22:10,414
นั่นจากชมรมเชคสเปียร์

422
00:22:11,957 --> 00:22:13,917
มาปาร์ตี้กันเถอะ เพื่อนรัก

423
00:22:57,336 --> 00:22:59,046
ดูฉันนะ

424
00:23:47,219 --> 00:23:48,220
เฮเลน!

425
00:23:49,096 --> 00:23:50,472
เข้าบ้านได้แล้วลูก

426
00:23:51,390 --> 00:23:52,516
อาหารกำลังร้อนๆ

427
00:24:00,399 --> 00:24:02,276
อะไรกันเนี่ย

428
00:24:02,359 --> 00:24:03,527
เบ็ตตี้

429
00:24:04,194 --> 00:24:05,279
สวัสดีครับ

430
00:24:05,863 --> 00:24:07,990
คุณดิกคินสัน เกิดอะไรขึ้นกับคุณคะ

431
00:24:08,073 --> 00:24:09,908
คุณดูเหมือนไปอยู่ใต้ดินมา

432
00:24:09,992 --> 00:24:11,535
ผมสบายดี ผมสบายดี

433
00:24:12,452 --> 00:24:15,706
ผมถูกไล่ลงจากรถม้า
ที่เดินทางไปบอสตันได้ครึ่งทาง

434
00:24:15,789 --> 00:24:17,666
ผมเลยตัดสินใจเดินกลับบ้าน
แต่ผมไม่เป็นไร

435
00:24:17,749 --> 00:24:19,168
เสื้อคุณรุ่งริ่งหมดแล้ว

436
00:24:19,251 --> 00:24:20,794
คุณคงหิวน่าดู

437
00:24:20,878 --> 00:24:23,755
คุณอยาก… คุณอยากกินซุปสักถ้วยไหมคะ

438
00:24:23,839 --> 00:24:25,591
ไม่ๆ ไม่ คุณใจดีเกินไปแล้ว

439
00:24:25,674 --> 00:24:27,718
เป็นซุปมีทบอลนะคะ อร่อยมาก

440
00:24:28,302 --> 00:24:29,678
ซุปมีทบอลเหรอ

441
00:24:29,761 --> 00:24:31,263
เข้ามาในบ้านก่อนสิคะ

442
00:24:31,346 --> 00:24:33,724
มีอาหารมากมาย ฉันจะปะเสื้อให้คุณ

443
00:24:33,807 --> 00:24:36,226
คุณกลับไปหาคุณนายดิกคินสันที่บ้าน
ในสภาพนี้ไม่ได้

444
00:24:36,727 --> 00:24:39,104
สวัสดีค่ะ แม่
หนูกำลังเล่นเป็นนางฟ้าอยู่ในป่า

445
00:24:39,646 --> 00:24:42,774
- เธอเป็นเด็กมีจินตนาการน่ะค่ะคนนี้
- เหมือนเอมิลีของผมเลย

446
00:24:42,858 --> 00:24:45,027
คุณดิกคินสันจะมากินซุปกับเรานะลูก

447
00:24:45,110 --> 00:24:47,154
- ไม่ ผม…
- ไม่ต้องพูดแล้วค่ะ

448
00:24:47,237 --> 00:24:49,281
ฉันจะปล่อยให้คนหิวไม่ได้

449
00:24:49,364 --> 00:24:51,074
ให้เขานั่งเก้าอี้ของพ่อได้นะคะ

450
00:24:52,159 --> 00:24:53,493
เธอคิดถึงพ่อน่ะค่ะ

451
00:24:53,577 --> 00:24:55,120
ใช่ ฉันก็แน่ใจว่าเขาก็คิดถึงหนูเหมือนกัน

452
00:24:56,371 --> 00:25:00,375
การเป็นพ่อคน
เป็นของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งในโลก

453
00:25:02,878 --> 00:25:04,338
ใช่แล้วละ

454
00:25:04,421 --> 00:25:07,674
ฉันกำลังแสดงผลงานชิ้นใหม่
เกี่ยวกับความเศร้า

455
00:25:08,759 --> 00:25:11,637
เราคิดวนเวียนอยู่แต่กับความเศร้า

456
00:25:12,262 --> 00:25:15,140
เราเสียคนที่เรารัก และเราเสียยิ่งกว่านั้นอีก

457
00:25:17,017 --> 00:25:18,560
เราเสียโลกใบเก่า

458
00:25:19,228 --> 00:25:21,063
เราเสียสิ่งที่เคยเป็นในอดีต

459
00:25:22,397 --> 00:25:24,983
แล้วผลงานชิ้นใหม่คืออะไรเหรอ

460
00:25:25,067 --> 00:25:26,318
ใช่ ฟังดูน่าทึ่งมาก

461
00:25:26,401 --> 00:25:28,779
มันเป็นชิ้นงานที่เจาะจงสถานที่

462
00:25:28,862 --> 00:25:31,657
ฉันไปทำในโรงนากับแกะที่ใกล้ตาย

463
00:25:31,740 --> 00:25:32,950
อย่าบอกนะว่ายายแก่เบสซี่

464
00:25:33,033 --> 00:25:33,867
ใช่

465
00:25:34,618 --> 00:25:37,412
- ไม่นะ
- ฉันนั่งหันหน้าเข้าหายายแก่เบสซี่

466
00:25:38,580 --> 00:25:42,084
แล้วฉันจ้องเข้าไปในดวงตาของมัน
และคิดเรื่องความตาย

467
00:25:42,960 --> 00:25:46,421
ฉันคิดภาพแกะตัวนี้ค่อยๆ ตายอย่างช้าๆ

468
00:25:47,381 --> 00:25:50,217
ร่างของมันค่อยๆ ย่อยสลาย

469
00:25:50,926 --> 00:25:52,970
ลูกตาหลุดออกมาจากเบ้า

470
00:25:53,053 --> 00:25:55,597
เหมือนที่ลูกตาของโจเซฟคงจะหลุดจากเบ้า

471
00:25:56,139 --> 00:25:57,391
ทีละข้าง

472
00:25:57,474 --> 00:25:59,476
เป๊าะ เป๊าะ

473
00:26:00,727 --> 00:26:05,315
ฉันทำสมาธิกับหลักความจริงพื้นฐาน
ที่ว่าวันหนึ่งเราจะกลายเป็นธุลี

474
00:26:07,442 --> 00:26:08,944
มันเรียกว่าการเพ่งแกะ

475
00:26:09,653 --> 00:26:12,239
ฉันอุทิศมันให้แก่ความทรงจำ
ที่มีต่อแฟนเก่าที่ตายไปแล้วทุกคน

476
00:26:12,823 --> 00:26:14,867
หวังว่าฉันจะอายุยืนพอที่จะได้เห็นมันนะ

477
00:26:16,159 --> 00:26:17,494
แต่มันไม่มีคนดู

478
00:26:17,578 --> 00:26:18,871
ฉันชอบแกะนะ

479
00:26:19,538 --> 00:26:22,499
หลายปีมานี้ที่มีสงคราม
มันเปลี่ยนพวกเราไปมากจริงๆ ว่าไหม

480
00:26:22,583 --> 00:26:26,420
ใช่ บางครั้งฉันรู้สึกเหมือนเราสืบทอด
โลกที่แตกต่างสุดขั้ว

481
00:26:26,503 --> 00:26:27,713
จากโลกที่พ่อแม่เราเคยรู้จัก

482
00:26:27,796 --> 00:26:29,173
นั่นอาจจะเป็นเรื่องดีก็ได้

483
00:26:29,256 --> 00:26:30,757
โลกมันปั่นป่วน แต่…

484
00:26:32,176 --> 00:26:34,928
ฉันคิดว่าเราหาทางทำให้มันดีขึ้นได้

485
00:26:35,012 --> 00:26:36,597
แม้ว่าจะเล็กน้อยก็ตาม

486
00:26:36,680 --> 00:26:38,348
ฉันอยากเชื่ออย่างนั้น จอร์จ

487
00:26:39,016 --> 00:26:42,436
และฉันยังไม่รู้เส้นทางของตัวเอง
แต่ฉันจะหามันให้เจอ

488
00:26:42,519 --> 00:26:44,688
และเมื่อนายกลับมาบ้าน ฉัน…

489
00:26:44,771 --> 00:26:47,149
นายจะภูมิใจในสิ่งที่ฉันทำ

490
00:26:47,232 --> 00:26:50,819
งั้นฉันก็หวังว่าฉันจะได้กลับมา

491
00:26:52,529 --> 00:26:54,364
วิธีที่ความหวังสร้างบ้านนั้น

492
00:26:55,532 --> 00:26:57,367
หาได้สร้างด้วยอิฐ

493
00:26:57,451 --> 00:26:59,995
หาได้สร้างด้วยขื่อ… วังใหญ่โตที่เห็นนั้น

494
00:27:00,078 --> 00:27:01,371
มีเพียงยอดแหลม…

495
00:27:02,122 --> 00:27:03,707
มองในแง่ดีนะ จอร์จ

496
00:27:03,790 --> 00:27:08,086
ในเมื่อนายได้เป็นทหารแล้ว
นายจะได้หนังสือพิมพ์ดรัมบีทไปฟรีๆ

497
00:27:08,170 --> 00:27:11,006
จดหมายข่าวของกองทัพฝ่ายสหภาพ
ที่สามีกับฉันตีพิมพ์

498
00:27:11,089 --> 00:27:13,800
ด้วยความช่วยเหลือจาก
อับราฮัม ลินคอล์นเองเลย

499
00:27:13,884 --> 00:27:14,885
ท่านประธานาธิบดี

500
00:27:14,968 --> 00:27:19,348
เอาไปสิ ฉันบังเอิญพกมาฉบับหนึ่ง

501
00:27:19,431 --> 00:27:21,892
อ้อ แล้วก็กลอนของเอมิลีได้ลงในนี้ด้วย

502
00:27:22,976 --> 00:27:24,019
กลอนเหรอ

503
00:27:24,102 --> 00:27:27,189
อุ๊ย ฉันหมายถึงบุคคลนิรนามน่ะ

504
00:27:28,190 --> 00:27:29,525
ฉันไม่เข้าใจ

505
00:27:29,608 --> 00:27:33,529
เอมิลี ฉันเอากลอนของเธอให้พวกเขาพิมพ์

506
00:27:34,196 --> 00:27:36,448
เธอทำอย่างนั้นเหรอ

507
00:27:36,532 --> 00:27:39,785
ฉันบอกให้ใส่ชื่อว่านิรนาม
ฉันรู้ว่าเธอจะต้องการอย่างนั้น

508
00:27:40,744 --> 00:27:44,289
แต่งานเขียนของเธอทรงพลังมาก

509
00:27:44,373 --> 00:27:47,251
และฉันแค่รู้สึกว่าประเทศนี้ต้องการมัน

510
00:27:50,712 --> 00:27:52,172
เธอจะอภัยให้ฉันได้ไหม

511
00:27:54,925 --> 00:27:58,720
นี่ เธอควรอ่านให้เราฟังนะ

512
00:27:59,471 --> 00:28:00,681
มันจะต้องสุดยอดมากแน่ๆ

513
00:28:00,764 --> 00:28:04,101
- ใช่ กลอนของเอมิลี
- นางไม่ยอมหรอก

514
00:28:04,184 --> 00:28:07,145
- นางเคยอ่านออกเสียงซะที่ไหน
- เอมิลี อ่านเถอะนะ แค่ครั้งนี้

515
00:28:07,229 --> 00:28:08,564
ได้ไหม เอ็ม

516
00:28:08,647 --> 00:28:10,440
มันจะเป็นของขวัญการจากลา
ที่ดีที่สุดสำหรับฉัน

517
00:28:11,066 --> 00:28:12,901
การได้ยินเสียงของเธอในหัวระหว่างที่ฉัน…

518
00:28:13,902 --> 00:28:14,903
อยู่ข้างนอกนั่น

519
00:28:18,949 --> 00:28:19,950
ฉันจะอ่าน

520
00:28:21,368 --> 00:28:22,661
ฉันจะอ่านให้ทุกคนฟัง

521
00:28:26,707 --> 00:28:28,083
แต่ส่วนใหญ่ก็เพื่อซู

522
00:28:35,799 --> 00:28:38,010
นี่เป็นฤดูกาลที่เมื่อนกกลับมา…

523
00:28:41,221 --> 00:28:42,347
กลับมาไม่กี่ตัว…

524
00:28:43,390 --> 00:28:45,184
แค่หนึ่งหรือสองตัว…

525
00:28:46,351 --> 00:28:48,020
เพื่อเหลียวหลังกลับมามอง

526
00:28:51,064 --> 00:28:52,733
นี่คือฤดูกาล

527
00:28:53,358 --> 00:28:54,610
ที่ท้องฟ้ายังคง

528
00:28:55,569 --> 00:28:57,613
ลวงให้เข้าใจว่าเป็นท้องฟ้าเดือนมิถุนา…

529
00:28:59,448 --> 00:29:01,825
เป็นสีฟ้าและสีทอง สองจิตสองใจ

530
00:29:03,368 --> 00:29:06,038
โอ แต่ใครเล่าจะหลอกผึ้งได้

531
00:29:06,121 --> 00:29:07,831
ความเสมอเหมือนของเจ้า

532
00:29:07,915 --> 00:29:09,875
แทบทำให้ข้าหลงเชื่อ

533
00:29:10,876 --> 00:29:13,545
จนกระทั่งเมล็ดพันธุ์งอกเงยเป็นหลักฐาน

534
00:29:14,505 --> 00:29:17,883
และอากาศค่อยๆ เปลี่ยนแปลง

535
00:29:17,966 --> 00:29:20,219
ใบไม้ขี้อายร่วงหล่น

536
00:29:24,389 --> 00:29:26,517
สัตย์สาบานแห่งฤดูร้อน

537
00:29:26,600 --> 00:29:29,102
โอ้ อาหารมื้อสุดท้ายในสายหมอก
อนุญาต

538
00:29:29,186 --> 00:29:30,812
ให้เด็กเข้าร่วม

539
00:29:36,944 --> 00:29:38,987
มีสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์ให้รวมใจ

540
00:29:40,781 --> 00:29:42,824
มีขนมปังศักดิ์สิทธิ์ให้กิน

541
00:29:46,078 --> 00:29:48,038
มีไวน์แห่งพระผู้เป็นเจ้าให้ดื่ม!

542
00:29:54,086 --> 00:29:56,255
ขอบใจนะที่ส่งกลอนฉันไปตีพิมพ์

543
00:29:57,840 --> 00:29:59,383
ขอบคุณที่เขียนขึ้นมา

544
00:30:04,221 --> 00:30:06,056
รู้ไหม นี่น่ะ…

545
00:30:07,724 --> 00:30:09,017
ตรงนี้…

546
00:30:11,019 --> 00:30:13,021
มันดีกว่ากลอนบทไหนทั้งสิ้น

547
00:30:36,211 --> 00:30:37,963
จดหมายทุกฉบับที่ฉันเขียน

548
00:30:41,425 --> 00:30:43,468
ไม่มีทางงดงามเพียงนี้…

549
00:30:49,600 --> 00:30:51,518
พยางค์แห่งกำมะหยี่…

550
00:30:57,441 --> 00:30:59,693
ประโยคแห่งความนวลเนียน

551
00:31:32,601 --> 00:31:35,562
ความลึกของทับทิม ยังฉ่ำอยู่ภายใน

552
00:31:37,231 --> 00:31:39,816
เก็บซ่อน ริมฝีปาก เพื่อเจ้า…

553
00:31:42,069 --> 00:31:44,321
มีเพียงนกฮัมมิงเบิร์ดซุกซน…

554
00:31:46,532 --> 00:31:49,159
เข้ามาจิบ… ฉัน…

555
00:32:37,207 --> 00:32:39,209
คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี