1
00:00:21,146 --> 00:00:22,272
ஹாய்.

2
00:00:24,066 --> 00:00:25,067
உனக்கு என்ன வேண்டும்?

3
00:00:25,984 --> 00:00:28,028
பார், நாம் இருவரும் சண்டையில் இருக்கிறோம்,

4
00:00:28,111 --> 00:00:31,782
ஆனால், இன்று நம் சண்டையை
நிறுத்தி வைத்து விட்டு,

5
00:00:31,865 --> 00:00:35,661
ப்ரேசரின் இறுதிச் சடங்கிற்கு ஒன்றாகச் செல்லலாம்
என்று நினைக்கிறேன்.

6
00:00:36,703 --> 00:00:37,704
நான் வரப் போவதில்லை.

7
00:00:38,330 --> 00:00:40,624
என்ன பேசுகிறாய்?
நீ வரத்தான் வேண்டும்.

8
00:00:40,707 --> 00:00:42,292
ப்ரேசர் உன்னுடைய வகுப்புத் தோழன்.

9
00:00:42,376 --> 00:00:45,629
-அவன் உன்னுடைய சிறந்த நண்பரும் கூட.
-அதை நீ எனக்குச் சொல்ல வேண்டியதில்லை.

10
00:00:45,712 --> 00:00:49,007
தனக்கு ப்ரேசரை நன்றாகத் தெரியும் என
காட்டிக்கொண்டு, அவனுடைய மரணத்தைப் பயன்படுத்தி,

11
00:00:49,091 --> 00:00:52,010
அப்பா மற்றவர்கள் கவனத்தை ஈர்ப்பதைப்
பார்க்க நான் விரும்பவில்லை.

12
00:00:52,970 --> 00:00:54,221
எனக்குள்ளாகவே
துக்கத்தை அனுசரித்துக்கொள்வேன்.

13
00:00:54,304 --> 00:00:57,391
நீ அங்கே இல்லாவிட்டால், இந்த நகரமே
உன் அப்பாவைப்பற்றி தான் பேசும்.

14
00:00:57,474 --> 00:01:01,770
நீ உன்னைப் பற்றியே யோசிக்கிறாய். குடும்பத்தைப் பற்றி
ஒருமுறை கூட யோசிக்க மாட்டாயா?

15
00:01:04,022 --> 00:01:06,483
எனக்கென்று ஒரு குடும்பம் இருக்கிறது,
நான் அவர்களைத் தான் பார்க்க வேண்டும்.

16
00:01:06,567 --> 00:01:08,569
சூ எங்கே? நிச்சயம் நான் சொல்வதை
அவள் ஒப்புக்கொள்வாள்.

17
00:01:08,652 --> 00:01:12,114
சூவிற்கும் எனக்கும் எங்கள் குழந்தை தான்
இப்பொழுது முக்கியம்.

18
00:01:12,739 --> 00:01:15,075
உனக்கென்றே குழந்தைகள் இருந்திருந்தால்
உனக்குப் புரிந்திருக்கும்.

19
00:01:15,158 --> 00:01:16,451
எனக்கென்று குழந்தைகள் இருந்திருந்தால்,

20
00:01:16,535 --> 00:01:18,996
குடும்ப கௌரவம் என்னவென்று சொல்லிக் கொடுத்து,
அது எவ்வளவு முக்கியம் என

21
00:01:19,079 --> 00:01:20,706
அவர்களுக்கு தெரிய வைத்திருப்பேன்.

22
00:01:20,789 --> 00:01:23,458
கடவுளே, எமிலி. உனக்கு என்ன ஆச்சு?

23
00:01:23,542 --> 00:01:25,544
நீ வழக்கமாக...

24
00:01:26,837 --> 00:01:28,338
வழக்கத்திற்கு மாறாக இருப்பாய்.

25
00:01:28,422 --> 00:01:31,049
இப்பொழுது அப்பா மாதிரியே இருக்கிறாய்.

26
00:01:32,593 --> 00:01:33,677
போய் விடு.

27
00:01:34,803 --> 00:01:39,558
அப்படியே ஓடிப்போய், அப்பாவின் கையை பிடித்துக்கொள்.
ஞாபகம் வைத்துக்கொள், நீ அவரைத்தான் தேர்ந்தெடுத்தாய்.

28
00:01:45,856 --> 00:01:47,774
டிக்கின்சன்

29
00:01:47,858 --> 00:01:49,776
என் வாழ்க்கை குண்டு ஏற்றப்பட்ட
துப்பாக்கி போல் நின்றுவிட்டது

30
00:01:56,617 --> 00:02:01,205
ப்ரேசர் அகஸ்டஸ் ஸ்டர்ன்ஸ், அம்ஹெர்ஸ்ட் நகரின்
நாணயம் மிக்கவராக வாழ்நாள் முழுவதும் இருந்தவர்.

31
00:02:02,956 --> 00:02:07,377
ப்ரேசர் இந்த நகரின் ஆன்மாவிற்கு எடுத்துக்காட்டாக
இருந்தார். அதன் ரத்தமும் சதையுமாக இருந்தவர்.

32
00:02:08,127 --> 00:02:11,006
அவருக்கு விடை கொடுப்பது என்பது
எனக்கு வேதனையளிப்பதானாலும்...

33
00:02:11,089 --> 00:02:12,090
ஆஸ்டின் எங்கே?

34
00:02:13,342 --> 00:02:14,426
தெரியவில்லை.

35
00:02:15,511 --> 00:02:16,845
அவன் இங்கு இல்லாதது அற்பத்தனம்.

36
00:02:16,929 --> 00:02:19,056
அவர்கள் யாரும் இங்கே இல்லாதது தான் அற்பத்தனம்.

37
00:02:19,139 --> 00:02:22,142
எல்லாவற்றையும் அற்பத்தனம் என்று சொல்லுவதை
நிறுத்தலாமா? இது அவமதிப்பான செயல்.

38
00:02:22,226 --> 00:02:24,269
அதோடு, எமிலி இங்கே இருக்கிறாள்.

39
00:02:24,853 --> 00:02:29,107
இந்த நகருக்குப் பெருமை கொண்டு வந்தவர்.

40
00:02:29,191 --> 00:02:35,906
அவருடைய ஞாபகார்த்தமாக இந்த பீரங்கியை
அவருக்கு அர்ப்பணிக்கிறேன்.

41
00:02:35,989 --> 00:02:37,157
பீரங்கியா?

42
00:02:37,991 --> 00:02:39,117
எனக்கா?

43
00:02:40,244 --> 00:02:41,453
ப்ரேசர்!

44
00:02:43,121 --> 00:02:45,040
-நான் யாருமில்லை.
-நீ இங்கே இருக்கிறாய்.

45
00:02:46,083 --> 00:02:48,418
என்னுடைய இறுதிச் சடங்கை
நான் தவற முடியாது அல்லவா.

46
00:02:52,422 --> 00:02:57,094
இளைய ப்ரேசர் இந்த நாட்டிற்காகத் தன் உயிரை நீக்கிய
இடமான, நியூ பெர்னில் தான்...

47
00:02:57,177 --> 00:02:58,804
இவரை உன்னால் நம்ப முடிகிறதா?

48
00:02:58,887 --> 00:03:00,180
...இந்த பீரங்கி இருந்தது.

49
00:03:00,264 --> 00:03:04,601
மன்னித்துவிடு. அவர் உன் அப்பா என தெரியும்.
ஆனால் அவர் மிகவும் நேர்மையற்றவர்.

50
00:03:04,685 --> 00:03:06,520
அவர் உன்னை கௌரவிக்க முயல்கிறார்.

51
00:03:07,229 --> 00:03:09,606
நீ போருக்குச் சென்றதற்கு
அது தானே முழுக் காரணம்?

52
00:03:10,482 --> 00:03:12,442
உனக்கு இப்போது புகழ் கிடைத்துள்ளது,
ப்ரேசர் ஸ்டர்ன்ஸ்.

53
00:03:12,526 --> 00:03:14,987
போர் முடிந்ததும்,

54
00:03:15,487 --> 00:03:18,615
நம் தேசம் இந்தப் பெரும் காயங்களில் இருந்து
குணமடையும்,

55
00:03:19,283 --> 00:03:23,620
ப்ரேசர் ஸ்டர்ன்ஸ் போன்றோரின் நினைவுகள் தான்

56
00:03:23,704 --> 00:03:27,332
நமக்கான மருந்து.

57
00:03:27,416 --> 00:03:30,627
அப்படியானால், அது எப்படி இருந்தது?

58
00:03:31,295 --> 00:03:34,006
-எது எப்படி இருந்தது?
-போர்.

59
00:03:35,340 --> 00:03:37,009
நான் கற்பனை செய்ததைவிட மோசமாக இருந்தது.

60
00:03:38,177 --> 00:03:39,928
இருண்ட நகரத்தில் உள்ள நரகத்தின் வாய்க்குள்

61
00:03:40,012 --> 00:03:42,514
நேரே நுழைந்த மாதிரி.

62
00:03:42,598 --> 00:03:43,557
டான்டேவைப் போலவா.

63
00:03:44,474 --> 00:03:46,894
ஆமாம், டான்டே மாதிரியே தான்.

64
00:03:46,977 --> 00:03:49,229
-அங்கே என்ன பார்த்தாய்?
-உண்மையை.

65
00:03:50,731 --> 00:03:53,233
மிகவும் மோசமான அசிங்கமான உண்மை.

66
00:03:53,734 --> 00:03:54,943
போரில் எதையும் மறைக்க முடியாது.

67
00:03:55,027 --> 00:03:58,071
உன் எதிரியை எதிர்கொள்வதாக நினைக்கிறோம்,
ஆனால் உண்மையில் நம்மை நாமே எதிர்கொள்கிறோம்.

68
00:03:59,448 --> 00:04:01,575
போரில் நீ ஒருவன் மட்டும் இல்லையே.

69
00:04:01,658 --> 00:04:04,620
அதனால் தான் உன்னையும், ஆஸ்டினையும்
நினைத்து நான் வருந்துகிறேன்.

70
00:04:04,703 --> 00:04:08,457
பரவாயில்லை.

71
00:04:09,625 --> 00:04:11,627
எல்லாம் நல்லதிற்குத் தான்.

72
00:04:12,794 --> 00:04:14,213
நான் நிறையக் கற்றுக்கொண்டேன்.

73
00:04:14,296 --> 00:04:15,756
உண்மையாகவா? என்ன மாதிரி?

74
00:04:16,548 --> 00:04:20,511
வந்து, என் சகோதரன் ஒன்றுக்கும் உதவாதவன்
ஆகி விட்டான் என்றும், அவனில்லாமலும் நாங்கள்

75
00:04:20,594 --> 00:04:22,346
நன்றாகவே இருப்போம் என்றும் கற்றுக்கொண்டேன்.

76
00:04:23,430 --> 00:04:26,058
நிச்சயமாக, அம்மாவும் வின்னியும்
தேறிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள்,

77
00:04:26,141 --> 00:04:28,519
ஆனால் நானும், அப்பாவும் எப்பொழுதையும்விட
மனவலிமையோடு இருக்கிறோம்.

78
00:04:28,602 --> 00:04:33,106
எங்களது மனமார்ந்த ஒப்புதல்களைத்
தயவுசெய்து பொறுத்துக்கொள்ளுங்கள்...

79
00:04:33,190 --> 00:04:35,567
குடும்பத்தின் மீது இவ்வளவு நம்பிக்கையை
நான் இதற்கு முன் உணர்ந்ததில்லை.

80
00:04:36,985 --> 00:04:37,986
என்ன?

81
00:04:38,070 --> 00:04:41,490
-மன்னித்துவிடு. நான் உன்னை நம்பவில்லை.
-என்ன சொல்கிறாய்?

82
00:04:42,533 --> 00:04:44,993
உன்னுடைய இந்த நம்பிக்கை
சற்று பொய் போலத் தோன்றுகிறது.

83
00:04:45,077 --> 00:04:48,872
“...மரண காயத்துடன்,
ரயில்பாதையில் எதிரிகளைத் தாக்க

84
00:04:48,956 --> 00:04:53,335
அவர் தன் ஆட்களை உற்சாகப்படுத்தினார்.”

85
00:05:08,559 --> 00:05:11,812
ஆமாம், சார். வந்ததற்கு நன்றி. மிக்க நன்றி.
இதைப் பாராட்டுகிறேன்.

86
00:05:11,895 --> 00:05:13,897
சரியாகச் சொன்னாய், எட்வர்ட்.

87
00:05:13,981 --> 00:05:16,567
இது அருமையான உரை. அற்புதமான வேலை.

88
00:05:16,650 --> 00:05:18,569
உண்மையில் அருமை.

89
00:05:18,652 --> 00:05:20,404
நன்றி, இதமார்.
நீ அவ்வாறு நினைத்ததற்கு நன்றி.

90
00:05:20,487 --> 00:05:24,992
அப்படித்தான் நினைக்கிறேன். உன்னை எப்பொழுதேனும்
சந்தகப்பட்டிருந்தால், என்னை மன்னித்துவிடு.

91
00:05:25,075 --> 00:05:27,494
நீ யூனியன் படைகளைப் போலவே
அர்ப்பணிப்போடு இருக்கிறாய்.

92
00:05:27,578 --> 00:05:31,373
ஆம். யாராவது என்னை வேறு விதமாக நினைப்பது,
என்னை வேதனைப்படுத்துகிறது.

93
00:05:32,291 --> 00:05:35,961
வந்து, இந்த நகரம் மீண்டு வந்த கதையைக் கேட்க
மிகவும் விரும்புகிறது.

94
00:05:36,044 --> 00:05:38,297
உனது குடும்பத்தினர் இங்கு இல்லாததற்காக
நான் வருந்துகிறேன்.

95
00:05:38,380 --> 00:05:41,383
-ஆனால் நாங்கள் இருந்தோமே.
-எவலினா!

96
00:05:41,466 --> 00:05:44,636
உன்னுடைய அப்பாவின் சிறப்பான பெருமையை
இப்பொழுது தான் நான் பாராட்டிக்கொண்டிருந்தேன்.

97
00:05:44,720 --> 00:05:46,305
ஆமாம், அது சிறப்பாக இருந்தது, இல்லையா?

98
00:05:46,388 --> 00:05:48,557
லிங்கனால் கூட இதை விடச் சிறப்பாக
சொல்லியிருக்க முடியாது.

99
00:05:48,640 --> 00:05:50,017
உண்மை தான்.

100
00:05:50,100 --> 00:05:52,227
மேடைப் பேச்சில்
நீ எப்போதுமே சிறந்தவன் தான், எட்வர்ட்.

101
00:05:52,311 --> 00:05:54,271
நீ ஏன் அரசியலை விட்டு விலகினாய் என யோசிக்கிறேன்.

102
00:05:54,354 --> 00:05:55,564
அதைப்பற்றி எனக்குத் தெரியாது.

103
00:05:56,148 --> 00:05:58,358
ஒருவேளை யோசித்துப் பார்க்கலாமோ?

104
00:05:59,026 --> 00:06:01,653
உங்கள் இருவருக்கும் நல்ல நாளாக அமையட்டும்.

105
00:06:02,154 --> 00:06:03,363
நல்ல நாளாக அமையட்டும், கான்க்கீ.

106
00:06:05,407 --> 00:06:08,911
-வாழ்த்துக்கள், அப்பா. தூள் கிளப்பிவிட்டீர்கள்.
-அப்படியா நினைக்கிறாய்?

107
00:06:08,994 --> 00:06:09,995
நிச்சயமாக.

108
00:06:10,662 --> 00:06:12,664
உங்கள் மகளாக
நான் இவ்வளவு பெருமைப்பட்டதே இல்லை.

109
00:06:14,249 --> 00:06:17,503
வாருங்கள். நாம் நடந்தே வீட்டிற்குச் செல்லலாம்.
வசந்த கால மலர்கள் பூத்துக்குலுங்குகின்றன.

110
00:06:17,586 --> 00:06:18,587
சரி.

111
00:06:21,173 --> 00:06:22,549
திரு. டிக்கின்சன்.

112
00:06:36,271 --> 00:06:38,232
சூ, நீ வந்துவிட்டாயே.

113
00:06:38,315 --> 00:06:40,442
-ஆமாம், கண்டிப்பாக.
-உன் கணவர் இல்லாமல்.

114
00:06:40,526 --> 00:06:42,986
அவர் குழந்தையைக் கவனித்துகொண்டு இருக்கிறார்.
நாங்கள் வீட்டு வேலைகளை

115
00:06:43,070 --> 00:06:44,988
தனித் தனியாகப் பிரித்து செயல்படுகிறோம்.

116
00:06:46,949 --> 00:06:50,077
இருவரும் இப்பவும்“ட்ரம் பீட்” பத்திரிக்கையில்
வேலை செய்கிறீர்கள் என்று நினைக்கிறேன், சரிதானே?

117
00:06:50,160 --> 00:06:52,996
ஜனாதிபதி லிங்கனின் அபிமானப் பத்திரிக்கையில்
என்றா சொல்கிறாய்?

118
00:06:53,080 --> 00:06:55,624
ஆம், நாங்கள் அதில்தான் வேலை செய்கிறோம். ஏன்?

119
00:06:56,208 --> 00:06:59,586
அனாமதேயமாக,
ஒரு விஷயத்தைச் சமர்ப்பிக்க விரும்புகிறேன்.

120
00:07:08,178 --> 00:07:10,347
-அது வேடிக்கையாக இருந்தது.
-ஆம்.

121
00:07:12,516 --> 00:07:14,768
இதற்கு முன்னர் நான் டாஃபடில்ஸுடன்
பேசியதே இல்லை.

122
00:07:14,852 --> 00:07:18,230
நீங்கள் அடிக்கடி பேச முயற்சிக்க வேண்டும்.
எப்போதுமே அவர்கள் நன்கு கவனிப்பவர்கள்.

123
00:07:18,313 --> 00:07:21,984
ஆமாம். அவர்கள் நான் சொல்வதெற்கெல்லாம்
தலையை ஆட்டிக்கொண்டே இருந்தார்கள்.

124
00:07:22,860 --> 00:07:24,319
ஒத்துக்கொள்ள வேண்டிய விஷயம்.

125
00:07:27,322 --> 00:07:30,117
நான் உன்னிடம் வேறு விஷயம் பற்றி
பேச நினைத்தேன், எம்.

126
00:07:30,200 --> 00:07:31,118
என்னது?

127
00:07:31,201 --> 00:07:34,079
அது முக்கியமான விஷயம். எனக்காக
நீ செய்ய வேண்டும் என்று கேட்க நினைத்தேன்.

128
00:07:35,455 --> 00:07:39,334
நான் என்ன முடியுமோ... அதைச் செய்கிறேன்...
டாஃபடில் மலர் மாதிரி சிறியதாக இருந்தாலும்...

129
00:07:39,418 --> 00:07:41,545
டாஃபடில், புத்திசாலித்தனம்.

130
00:07:41,628 --> 00:07:45,507
சரி... என் அலுவலகத்திற்குள் வருகிறாயா? வா.

131
00:07:48,135 --> 00:07:49,720
அலங்கோலமாக இருப்பதற்கு மன்னிக்கவும்.

132
00:07:49,803 --> 00:07:51,555
இந்த இடத்தை யாரோ
சூறையாடியது போலத் தெரிகிறது.

133
00:07:51,638 --> 00:07:54,766
ஆம். மரபை உருவாக்க,
கடினமாக உழைக்க வேண்டியுள்ளது.

134
00:07:54,850 --> 00:07:59,354
ஆனால், யாருக்கு எதை விட்டுச் செல்கிறேன் என்பதை
ஒருவழியாக தீர்மானித்து விட்டேன்.

135
00:07:59,438 --> 00:08:01,398
அதற்காகத் தான் உன் உதவி
எனக்குத் தேவைப்படுகிறது.

136
00:08:02,524 --> 00:08:03,525
சரி.

137
00:08:03,609 --> 00:08:06,153
என்னுடைய உயிலை நீதான் நிறைவேற்ற வேண்டும்.

138
00:08:06,820 --> 00:08:08,822
-நானா?
-ஆமாம், நீதான்.

139
00:08:08,906 --> 00:08:11,700
இது வழக்கத்திற்கு மாறான வேண்டுகோள்
என்று தெரியும்.

140
00:08:12,451 --> 00:08:16,455
ஆனால், ஒரு உயிலை நிறைவேற்றுபவர், ஆரோக்கியமான
உடல் மற்றும் மன நலத்துடன் இருக்க வேண்டும்,

141
00:08:17,039 --> 00:08:21,001
உயிலின் சாராம்சங்களை
நிறைவேற்றுபவராக இருக்க வேண்டும்,

142
00:08:21,084 --> 00:08:23,670
நம்மால் பேச முடியாத போது,
நமக்காகப் பேசுபவராக இருக்க வேண்டும்,

143
00:08:23,754 --> 00:08:26,632
உங்கள் நம்பிக்கைக்கு உரியவராக இருக்க வேண்டும்.

144
00:08:29,510 --> 00:08:32,179
அப்பா. நீங்கள் என்னை இப்படி
நினைக்கிறீர்கள் என்று எனக்குத் தெரியாது.

145
00:08:32,260 --> 00:08:35,807
ஆமாம், வழக்கமாக,
இந்தப் பொறுப்பு மூத்த மகன் மேல் தான் விழும்,

146
00:08:35,890 --> 00:08:39,436
ஆனால், இந்தக் குடும்பத்தில்
விஷயங்கள் வேறு மாதிரி ஆகிவிட்டன.

147
00:08:40,229 --> 00:08:42,731
கவலைப்படாதீர்கள், அப்பா.

148
00:08:44,107 --> 00:08:48,862
ஒரு மகன் உங்களுக்குச் சேவை செய்ய இருக்கிறான்.
நீங்கள் இதற்கு முன் கவனிக்காமல் இருந்திருக்கலாம்.

149
00:08:49,363 --> 00:08:51,740
ஒத்துக்கொள்கிறேன், நான் கவனிக்கவில்லை.

150
00:08:51,823 --> 00:08:53,075
ஆனால், தாமதமாகி விடவில்லை.

151
00:08:53,158 --> 00:08:55,202
-தயவுசெய்து, உட்காரு.
-நன்றி.

152
00:08:55,285 --> 00:08:56,912
இது என் பாக்கியம்.

153
00:08:57,663 --> 00:09:00,499
-சார்.
-நல்ல பையன். நல்ல பையன்.

154
00:09:00,582 --> 00:09:01,834
சீக்கிரம் செயல்படு.

155
00:09:03,585 --> 00:09:04,711
சரியா?

156
00:09:05,295 --> 00:09:07,422
-நீங்கள் தயாராக இருந்தால், நானும் தயார், அப்பா.
-பிரமாதம்.

157
00:09:08,090 --> 00:09:12,177
எட்வர்ட் டிக்கின்சன் எனும் நான்,
தெளிவான மனதுடனும், பகுத்துணர்வுடனும்...

158
00:09:14,513 --> 00:09:19,977
இது என் இறுதி உயில் சாசனம்
என்று அறிவிக்கிறேன்.

159
00:09:20,060 --> 00:09:21,645
தெளிவான மனதுடனும் பகுத்துணர்வுடனும்

160
00:09:21,728 --> 00:09:23,021
என்னுடைய இறுதி உயில் சாசனம்

161
00:09:23,105 --> 00:09:24,106
கேம்பிரிட்ஜ், மாசசூசெட்ஸ்

162
00:09:24,189 --> 00:09:25,732
இந்த இறுதி உயில் சாசனத்தில்
என்னுடைய பெயர்

163
00:09:33,740 --> 00:09:35,576
இறுதி உயில் சாசனம்

164
00:10:05,230 --> 00:10:07,357
அட்டேன்ஷன்!

165
00:10:26,251 --> 00:10:27,336
அடச்சே.

166
00:10:42,976 --> 00:10:44,394
கர்னல் டி டபள்யூ ஹிக்கின்சன்
பியூஃபோர்ட், தெற்கு கரோலினா

167
00:10:44,478 --> 00:10:46,939
எமிலி டிக்கின்சன்
ஆம்ஹர்ஸ்ட், மாசசூசெட்ஸ்

168
00:10:54,905 --> 00:10:56,406
எமிலி.

169
00:10:56,490 --> 00:10:58,575
அந்தக் கடைசி உரிமை புரிந்ததா?

170
00:10:58,659 --> 00:11:01,203
புரிந்தது. மன்னிக்கவும்... ஆமாம்.

171
00:11:01,286 --> 00:11:04,665
“ஆம்ஹெர்ஸ்ட் கல்லூரி அறக்கட்டளைக்கு
1000 டாலர் தொகை கொடுக்கப்படும்.”

172
00:11:04,748 --> 00:11:05,874
-நல்லது.
-ஆம்.

173
00:11:05,958 --> 00:11:09,086
-ஒரு கணம், நீ கவனிக்கவில்லையோ என நினைத்தேன்.
-அப்பா, நான் என்ன யோசித்தேன் தெரியுமா?

174
00:11:10,003 --> 00:11:12,047
உதவித் தொகை அளிக்கும் ஒரு அமைப்பை
நீங்கள் உருவாக்க வேண்டும்.

175
00:11:12,130 --> 00:11:13,215
உதவித் தொகையா?

176
00:11:13,715 --> 00:11:18,762
ஆம். உங்கள் பாரம்பரியத்தை விரிவாக்க, மக்களிடம்
முதலீடு செய்வதை விடச் சிறந்த வழி வேறு என்ன?

177
00:11:18,846 --> 00:11:20,931
பெயரை ஒரு கட்டிடத்தில் பொறிப்பது மட்டும் போதாது.

178
00:11:22,558 --> 00:11:25,435
இது புத்திசாலித்தனமான விஷயம்.
மிகவும் அருமையான விஷயம்.

179
00:11:27,396 --> 00:11:29,982
கடவுளே. ஆஸ்டின் இந்த மாதிரி எதையும்
யோசித்தே இருக்க மாட்டான்.

180
00:11:30,065 --> 00:11:31,275
வந்து...

181
00:11:32,568 --> 00:11:34,236
தெரியுமா, எம்...

182
00:11:36,321 --> 00:11:39,199
நான் எவ்வளவு அதிர்ஷ்டசாலி
என்று எனக்கு இப்பொழுது புரிகிறது.

183
00:11:40,242 --> 00:11:43,078
சமீப காலமாக நம் குடும்பத்தினர் என்னைக் கைவிட்டதாக
உணர்ந்தேன், ஆனால்ஒருபோதும் நீ என்னைக் கைவிடவில்லை

184
00:11:43,161 --> 00:11:44,663
என்பதை நான் ஒத்துக்கொள்ளத் தான் வேண்டும்.

185
00:11:44,746 --> 00:11:46,665
நீ எப்பொழுதும் எனக்கு விசுவாசமாகத் தான் இருந்தாய்,

186
00:11:47,541 --> 00:11:50,127
நான் அதற்குத் தகுதியானவன் இல்லை என்றாலும் கூட.

187
00:11:51,461 --> 00:11:54,756
நீ என்னை நிறையவே மன்னிக்க வேண்டும்.

188
00:11:56,633 --> 00:12:00,304
நான் இறக்கும் போது அதற்காக உனக்கு நன்றியோடு
இருப்பேன் என்பதை நீ தெரிந்துகொள்ள வேண்டும்.

189
00:12:00,387 --> 00:12:05,350
நான் விரும்பியது எல்லாம்... எப்போதும் உன்னை
சந்தோஷமாக வைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்பதே.

190
00:12:05,976 --> 00:12:08,812
எனக்குத் தெரியும், அப்பா. நன்றி.

191
00:12:09,479 --> 00:12:12,649
நீயும் நானும் இந்தக் குடும்பத்தின் மீது
அதிக அக்கறையுடன் இருக்கிறோம்.

192
00:12:12,733 --> 00:12:13,734
உண்மை தான்.

193
00:12:14,818 --> 00:12:18,488
உங்களுடைய சகோதரன் எதிரணியில் இருப்பது, எவ்வளவு
கஷ்டமாக இருக்கும் என்று எனக்குப் புரிகிறது.

194
00:12:19,865 --> 00:12:22,701
இனி நம் இருவருக்குமிடையில் இப்படி எதுவும்
நடக்காமல் நாம் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும்.

195
00:12:23,660 --> 00:12:27,122
இல்லை. இனி எதுவும் நம்மைப் பிரிக்காது.

196
00:12:28,040 --> 00:12:29,166
அது நடக்காது.

197
00:12:46,850 --> 00:12:48,185
அப்போ, கிட்டத்தட்ட முடித்துவிட்டோம்.

198
00:12:48,769 --> 00:12:52,689
-ஆம். கடைசிப் பகுதி மட்டும் தான் உள்ளது.
-சரிதான்.

199
00:12:54,107 --> 00:12:55,359
-சொல்லுங்கள்.
-சரி.

200
00:12:56,860 --> 00:12:58,445
இந்த குடும்பத்தின் வீடு.

201
00:12:58,529 --> 00:13:00,280
280 மெயின் ஸ்ட்ரீட், அம்ஹெர்ஸ்ட்...

202
00:13:01,907 --> 00:13:06,787
எஞ்சியிருக்கும் மற்ற உடைமைகளுடன்,

203
00:13:08,539 --> 00:13:11,208
என்னுடைய மகன்...

204
00:13:13,877 --> 00:13:17,381
வில்லியம் ஆஸ்டின் டிக்கின்சன்
எஸ்கொயருக்கு கொடுக்கப்படும்.

205
00:13:28,433 --> 00:13:31,478
என் வாழ்க்கை குண்டு ஏற்றப்பட்ட
துப்பாக்கி போல் நின்றுவிட்டது...

206
00:13:32,062 --> 00:13:37,442
அவனுடைய மரணத்திற்குப் பின்னர், அவை
அவனுடைய மகனுக்கு...

207
00:13:37,526 --> 00:13:38,569
கடவுளே.

208
00:13:41,530 --> 00:13:43,949
அந்த சிறுவனுக்கு இன்னும் பெயர் கூட வைக்கவில்லை.

209
00:13:44,658 --> 00:13:46,952
“அவனுடைய மூத்த மகன்” என்று மட்டும் போடு.

210
00:13:48,829 --> 00:13:50,914
மூலைகளில் - ஒரு நாள் வரை

211
00:13:52,457 --> 00:13:53,542
அதைக் கற்பனை செய்து பார்.

212
00:13:54,418 --> 00:13:56,420
பெயரே வைக்கப்படாத உன் சகோதரனின் மகன்,

213
00:13:56,503 --> 00:13:59,006
ஒரு நாள் உனக்கும் பாதுகாவலனாக
ஆக முடியும் என்பதை.

214
00:14:00,674 --> 00:14:02,301
வாழ்க்கை எவ்வளவு வேடிக்கையானது.

215
00:14:02,885 --> 00:14:05,804
உரிமையாளர் கடந்து சென்றார் -
அடையாளம் காணப்பட்டார்...

216
00:14:07,848 --> 00:14:09,850
என்னைக் கூட்டிச் சென்றார்.

217
00:14:11,435 --> 00:14:13,437
என்ன விஷயம், அன்பே?

218
00:14:14,354 --> 00:14:15,939
எல்லாவற்றையும் ஆஸ்டினுக்கே...

219
00:14:17,774 --> 00:14:19,902
கொடுத்து விடுவதாக,
உண்மையாகத்தான் சொல்கிறீர்களா?

220
00:14:22,613 --> 00:14:23,822
சும்மா அப்படியே?

221
00:14:25,157 --> 00:14:28,035
இவ்வளவு நடந்த பிறகுமா?
எல்லாவற்றையுமா?

222
00:14:28,952 --> 00:14:29,995
நிச்சயமாக.

223
00:14:32,539 --> 00:14:33,916
வேறு யாருக்கு அது போக முடியும்?

224
00:14:36,502 --> 00:14:37,503
பெண்கள் உங்களுக்கா?

225
00:14:38,086 --> 00:14:41,006
ராஜ வனங்களில் நாம் சுற்றி வருகிறோம்

226
00:14:42,132 --> 00:14:43,509
இப்போது பெண் மானை வேட்டையாடுகிறோம்...

227
00:14:45,219 --> 00:14:47,387
நான் ஒவ்வொரு முறை அவரைப் பற்றி பேசும் போதும்

228
00:14:48,847 --> 00:14:50,516
நான் எல்லாவற்றையும்
என் மகளுக்குக் கொடுத்து விட்டதால்,

229
00:14:51,475 --> 00:14:53,143
அது எப்படி இருக்கும் என்று நினைத்துப் பார்.

230
00:14:53,227 --> 00:14:55,479
அந்த உயிலை வங்கியே
கிழித்துவிடவும் வாய்ப்புள்ளது.

231
00:14:55,562 --> 00:14:59,066
எனக்குப் புத்தி சரியில்லை என்று நினைப்பார்கள்.
பெண்களுக்குச் சொத்தில் உரிமை இல்லை.

232
00:14:59,149 --> 00:15:01,568
இல்லை, எம், அவர்கள் மிகவும் உணர்ச்சி
வசப்படுகிறார்கள், இது அவர்களைப் பாதிக்கும்.

233
00:15:01,652 --> 00:15:04,112
அவர்கள் சொந்த முடிவுகளை எடுப்பார்கள்
என்று சும்மா நம்ப முடியாது.

234
00:15:04,196 --> 00:15:06,240
அதனால் தான் அவர்களை
ஆணின் பொறுப்பில் விட வேண்டியுள்ளது.

235
00:15:06,323 --> 00:15:09,910
எனக்குப் பிறகு, ஆஸ்டினின் பொறுப்பில்.
அவனுக்குப் பிறகு, அவனுடைய மகனின் பொறுப்பில்.

236
00:15:09,993 --> 00:15:12,204
வரப்போகும் பல தலைமுறைகளிலும்
இந்தக் குடும்பத்தில்

237
00:15:12,287 --> 00:15:15,249
ஆண்கள் தான் பொறுப்பில் இருப்பார்கள்.

238
00:15:15,332 --> 00:15:17,876
பெண்களாகிய நீங்கள் சுதந்திரம் என்ற பளுவை

239
00:15:17,960 --> 00:15:21,088
உங்கள் தோள்களில் சுமக்க வேண்டியதில்லை.

240
00:15:24,508 --> 00:15:26,051
அதற்காகக் கவலைப்படாதே, அன்பே.

241
00:15:26,718 --> 00:15:28,720
உங்களை நன்கு கவனித்துக்கொள்வோம்.

242
00:15:30,347 --> 00:15:33,058
எப்படி இருந்தாலும், நான் உறுதியளிக்கிறேன்,

243
00:15:33,141 --> 00:15:36,144
இது மாசசூசெட்ஸ் சட்டப்படி கச்சிதமாக நடக்கும்.

244
00:15:40,148 --> 00:15:42,609
மலைகள் நேரடியாகப் பதில் அளித்தன...

245
00:15:45,028 --> 00:15:48,740
இப்படிப்பட்ட ஒரு மனிதன்,
எனக்கு அப்பாவாக கிடைத்ததற்கு...

246
00:15:50,784 --> 00:15:54,872
நான் எவ்வளவு அதிர்ஷ்டசாலி என்ற
நினைப்பில் தான் நான் வளர்ந்தேன்.

247
00:15:56,790 --> 00:16:00,627
குறிக்கோள் உடைய மனிதன்,
அற்புதமான விஷயங்களை செய்யக்கூடிய,

248
00:16:01,170 --> 00:16:02,713
வலிமை வாய்ந்த,

249
00:16:02,796 --> 00:16:04,882
இந்த உலகத்தையே மாற்றக் கூடிய மனிதன்.

250
00:16:10,637 --> 00:16:11,972
ஆனால் உண்மையில்...

251
00:16:16,643 --> 00:16:17,978
நீங்கள் அப்படி கிடையவே கிடையாது.

252
00:16:18,729 --> 00:16:19,938
மன்னிக்கவும், என்ன?

253
00:16:21,231 --> 00:16:24,610
நீங்கள் ஒரு பயந்து போன ஆடு போன்றவர்.

254
00:16:26,278 --> 00:16:31,700
எவ்வித கற்பனையும் இல்லாததால்
உங்களால் எதையும்...

255
00:16:33,869 --> 00:16:35,704
மாற்ற முடியாது.

256
00:16:37,247 --> 00:16:42,503
அந்த காரணத்திற்காக, நீங்கள் யார், எப்படிப்பட்டவர்
என்பதில் யாரும் அக்கறை கொள்ள மாட்டார்கள்.

257
00:16:47,674 --> 00:16:49,176
நான் ஒரு தவறு செய்துவிட்டேன்.

258
00:16:54,640 --> 00:16:56,892
உங்களைப் பற்றி ஆஸ்டின் சொன்னது சரி.

259
00:17:00,687 --> 00:17:01,897
நான் நினைத்தது தான் தவறு.

260
00:17:06,608 --> 00:17:07,611
எம்.

261
00:17:08,278 --> 00:17:11,281
பள்ளத்தாக்கின் வெளிச்சத்தில்

262
00:17:13,951 --> 00:17:15,577
நான் இனிமையாக சிரிக்கிறேனா...

263
00:17:18,872 --> 00:17:20,832
அது ஒரு வெசுவியன் போன்ற முகம்

264
00:17:22,791 --> 00:17:25,045
தன்னுடைய மகிழ்ச்சியை வெளியே...

265
00:17:25,127 --> 00:17:26,380
-கவனமாக இரு!
-அட, கடவுளே!

266
00:17:26,463 --> 00:17:29,049
-பெட்டி, மன்னிக்கவும். நான் கவனிக்கவில்லை.
-நீ கவனிக்க வேண்டும்.

267
00:17:29,132 --> 00:17:30,843
விஷயங்கள் மோசமாகிக் கொண்டே போகின்றன.

268
00:17:30,926 --> 00:17:33,345
-நான் கிளம்புகிறேன்.
-பெட்டி, இதை எப்படி செய்வது என சொல்லுங்காள்.

269
00:17:33,428 --> 00:17:34,513
தயவுசெய்து.

270
00:17:34,596 --> 00:17:37,099
எப்படி? எல்லாவற்றையும் எப்படி சமாளிக்கிறீர்கள்?

271
00:17:38,141 --> 00:17:40,602
ஏனென்றால் உலகம் மிகவும் குழப்பமானது,
உண்மையில்,

272
00:17:41,478 --> 00:17:42,896
என்னால் இனி சமாளிக்க முடியவில்லை.

273
00:17:42,980 --> 00:17:48,151
மன்னிக்கவும். என்னால் முடியாது. இதற்கு என்னிடம்
நேரம் இருக்கிறது என்று உனக்கு எப்படி தெரியும்?

274
00:17:48,861 --> 00:17:51,446
-பெட்டி, என்ன பிரச்சினை?
-தெற்கில் உள்ள படைப்பிரிவில்

275
00:17:51,530 --> 00:17:53,574
ஹென்ரி இப்போது சேர்ந்திருப்பது தான் பிரச்சினை.

276
00:17:53,657 --> 00:17:57,119
-அவர் உனக்கு கடிதம் எழுதினார்.
-இல்லை! தபால்காரர் மூலம் தெரிந்துகொண்டேன்.

277
00:17:57,202 --> 00:18:00,539
அப்படியென்றால்,
தன் குடும்பத்திற்கு தவிர பிறருக்கு கடிதம் எழுத

278
00:18:00,622 --> 00:18:01,748
ஹென்ரியால் முடிகிறது.

279
00:18:01,832 --> 00:18:04,418
ஆக, ஹெலன் தன் அப்பாவை
இழக்கப் போகிறாள் என்பது மட்டுமல்ல,

280
00:18:04,501 --> 00:18:07,087
அதைப் பற்றி எங்களிடம் சொல்ல கூட
அவருக்கு அக்கறை இல்லை.

281
00:18:07,171 --> 00:18:09,298
இல்லை. அவருக்கு அக்கறை உண்டு,
கண்டிப்பாக உண்டு.

282
00:18:10,048 --> 00:18:12,676
பெட்டி, அவர் உன்னைங்களையும்,
ஹெலனையும் நேசிக்கிறார்.

283
00:18:12,759 --> 00:18:14,678
இப்போது அவர் இருக்கும் இடம்
உங்களுக்கு தெரிந்துவிட்டது.

284
00:18:14,761 --> 00:18:18,390
அவர்களை நோக்கி ஒரு கூட்டமைப்பாளர் படை வருகிறது,
அவர்களிடம் துப்பாக்கிகள் கூட இல்லை.

285
00:18:18,932 --> 00:18:21,101
-நான் வருந்துகிறேன், பெட்டி.
-எனக்கு உன் வருத்தம் தேவையில்லை!

286
00:18:21,685 --> 00:18:25,522
இல்லை, அப்படிச் சொல்லவில்லை...
நான் தெளிவாக இப்போது யோசிக்கவில்லை.

287
00:18:25,606 --> 00:18:27,316
என் அப்பாவோடு இப்போது தான்
சண்டை போட்டேன்.

288
00:18:27,399 --> 00:18:28,400
-பிறகு...
-ஆமாம்!

289
00:18:28,483 --> 00:18:33,238
தங்களையே நாசமாக்கி கொள்வதில்
உன் குடும்பம் மும்முரமாக இருக்கிறார்கள்.

290
00:18:33,322 --> 00:18:36,366
அதற்குள்ளாகவே,
இந்த உலகம் என் குடும்பத்தை நாசமாக்கிவிட்டது.

291
00:18:36,450 --> 00:18:37,868
நம்பிக்கையோடு இருங்கள், பெட்டி.

292
00:18:37,951 --> 00:18:40,579
நம்பிக்கையா? நம்பிக்கை என்பதே பொய்!

293
00:18:40,662 --> 00:18:44,374
எமிலி, என் நிலைமையில் நீ ஒருநாள் இருந்தால்,
அதை புரிந்துகொள்வாய்.

294
00:18:44,458 --> 00:18:47,878
சரி, போய் வேண்டுமளவு கவிதைகளை எழுது.

295
00:18:47,961 --> 00:18:49,838
அது எதையும் மாற்றாது.

296
00:18:50,714 --> 00:18:52,549
நம்பிக்கை என்ற விஷயத்தில் எனக்கு ஈடுபாடு இல்லை.

297
00:18:53,217 --> 00:18:54,218
எதுவும் இல்லை.

298
00:18:54,801 --> 00:18:56,929
நம்பிக்கை என்னை அழ மட்டும் தான் வைத்தது.

299
00:18:59,306 --> 00:19:00,641
பெட்டி.

300
00:19:05,145 --> 00:19:07,856
இரவு நேரத்தில் -
நமது நாள் முடிவு பெற்ற பின்...

301
00:19:08,398 --> 00:19:10,317
என் தலைவனை நான் காவல் காப்பேன்...

302
00:19:10,943 --> 00:19:12,861
எய்டர்-டக்கின் ஆழமான தலையணையைவிட

303
00:19:12,945 --> 00:19:15,697
அதை பகிர்ந்து கொண்டது - சிறப்பானது...

304
00:19:15,781 --> 00:19:18,450
அவனுடைய எதிரியுடன் - நான்தான் அந்த எதிரி...

305
00:19:18,534 --> 00:19:20,202
இரண்டாவது முறை யாரும் வரவில்லை...

306
00:19:24,748 --> 00:19:27,000
கவனமாக அவர்களை பார்த்தேன்...

307
00:19:27,084 --> 00:19:28,627
கைகளை தயாராக வைத்து...

308
00:19:29,920 --> 00:19:32,673
அவனை விட நான் - நீண்டு வாழ முடியும்

309
00:19:32,756 --> 00:19:35,217
என்னை விட - அவன் நீண்டு வாழ வேண்டும்...

310
00:19:55,320 --> 00:19:58,574
கொலை செய்யும் சக்தி எனக்கு இருக்கிறது

311
00:20:01,034 --> 00:20:04,454
இறக்கும் - சக்தி இல்லை...

312
00:20:29,688 --> 00:20:30,689
நீ செய்துவிட்டாய்.

313
00:20:35,986 --> 00:20:36,987
ஒரு குழியா?

314
00:20:39,323 --> 00:20:40,324
ஒரு நெருப்புக் குழம்பு.

315
00:20:43,869 --> 00:20:45,412
“நம்பிக்கை முழுவதையும் இழந்து விடு.”

316
00:20:46,914 --> 00:20:49,875
நம்பிக்கை முழுவதையும் இழந்தால்,
உண்மையான நம்பிக்கை எங்கிருக்கிறது என தெரியும்,

317
00:20:49,958 --> 00:20:51,460
மிகவும் இருட்டான,

318
00:20:52,794 --> 00:20:54,296
நீ பார்க்காத இடத்தில் இருக்கும்.

319
00:20:56,215 --> 00:20:57,216
நீ தயாரா?

320
00:20:57,799 --> 00:20:58,967
அப்படித்தான் நினைக்கிறேன்.

321
00:21:00,093 --> 00:21:01,136
நீ முதலில் போ.

322
00:21:13,190 --> 00:21:14,316
பொறு!

323
00:21:15,359 --> 00:21:16,360
ப்ரேசர்?

324
00:21:18,028 --> 00:21:19,029
யாருமில்லை?

325
00:22:20,132 --> 00:22:21,633
வின்னி!

326
00:22:22,134 --> 00:22:23,135
நீ தானா.

327
00:22:24,469 --> 00:22:25,679
இங்கு என்ன செய்கிறாய்?

328
00:22:25,762 --> 00:22:27,139
எப்படித் தெரிகிறது?

329
00:22:27,222 --> 00:22:29,224
என் எல்லா கணவர்களையும்
உயிரோடு வைக்க முயற்சி செய்கிறேன்.

330
00:22:30,309 --> 00:22:31,602
இவர்கள் எல்லோரும் உன் கணவர்களா?

331
00:22:31,685 --> 00:22:34,479
எல்லோரும் மற்றும் யாருமில்லை என்று ஆக்கியதற்கு
உனக்கு தான் நன்றி சொல்லணும்.

332
00:22:34,563 --> 00:22:35,647
எனக்கு நன்றியா?

333
00:22:36,231 --> 00:22:38,358
ஆமாம். உனக்குத் தான்.

334
00:22:38,442 --> 00:22:41,528
என் வாழ்க்கை முழுவதையும்
சுதந்திரமான, படைப்பாற்றல் பற்றி,

335
00:22:41,612 --> 00:22:45,324
நீ பேசியதைக் கேட்காமல் இருந்திருந்தால்,
உண்மையான அன்பைக் கண்டுபிடித்திருப்பேன்.

336
00:22:45,407 --> 00:22:50,037
திருமணம் செய்வதை பற்றி யோசிக்க வேண்டிய நேரத்தில்
நீ என்னை கலை கவிதை போன்ற

337
00:22:50,120 --> 00:22:52,247
எல்லா குப்பை பற்றியும் யோசிக்க வைத்து,
கெடுத்துவிட்டாய்.

338
00:22:54,625 --> 00:22:56,251
-இரு, அவை என்ன...
-உன் கவிதைகளா?

339
00:22:56,335 --> 00:22:59,087
ஆமாம். தெரியுமா?
அவற்றை நான் எரித்து விடுகிறேன்.

340
00:22:59,171 --> 00:23:01,840
-அவை அதுக்குத்தான் லாயக்கு.
-வேண்டாம். வேண்டாம்!

341
00:23:01,924 --> 00:23:03,217
வேண்டாம், வின்னி, நிறுத்து!

342
00:23:03,300 --> 00:23:07,554
இல்லை, நீ நிறுத்து. எது முக்கியமோ அதிலிருந்து
என்னை திசை திருப்புவதை நிறுத்து.

343
00:23:08,138 --> 00:23:11,016
நான் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதை கெடுப்பதை நிறுத்து.

344
00:23:13,810 --> 00:23:15,062
ஐயோ பாவம்.

345
00:23:22,444 --> 00:23:24,112
எமிலி.

346
00:23:52,891 --> 00:23:55,102
ஆஸ்டின்? ஆஸ்டின், பொறு.
நீ என்னை எங்கு அழைத்துச் செல்கிறாய்?

347
00:23:55,185 --> 00:23:58,188
மன்னித்துவிடு, எமிலி, நீ பைத்தியக்காரி.
நீ உள்ளே அடைக்கப்பட வேண்டும்.

348
00:23:58,272 --> 00:23:59,565
என்ன? ஏன்?

349
00:23:59,648 --> 00:24:01,900
நீ எனக்கு செய்ததை
யாருக்கும் செய்யக்கூடாது என்பதற்காக.

350
00:24:01,984 --> 00:24:03,944
என்ன? நான் என்ன செய்தேன்?

351
00:24:04,027 --> 00:24:07,239
என் திருமணம் முறிந்ததற்கு
நீ தான் முழு காரணம்.

352
00:24:07,322 --> 00:24:09,825
ஆஸ்டின், இது நியாயமே இல்லை.
நான் சூவை நேசித்தது உனக்கே தெரியும்.

353
00:24:09,908 --> 00:24:13,328
அந்த மாதிரி நேசித்தாய் என தெரியாது.
மேலும், நீ சூவை நேசிக்கவில்லை.

354
00:24:13,412 --> 00:24:17,291
சூவை நேசிப்பதாக கவிதை எழுத உனக்குப் பிடிக்கும்.
உன் அக்கறையெல்லாம் கவிதைகள் எழுதுவது பற்றி தான்.

355
00:24:17,374 --> 00:24:18,500
அது உண்மை இல்லை.

356
00:24:18,584 --> 00:24:20,252
உண்மை தான். உனக்கே அது தெரியும்.

357
00:24:20,335 --> 00:24:22,713
ஆஸ்டின், நான் சூவை நேசிக்கிறேன்.
உன்னையும் நேசிக்கிறேன்.

358
00:24:22,796 --> 00:24:25,340
அது உண்மை என்றால்,
எங்களுக்கு நீ ஒரு வாய்ப்பு கொடுத்திருப்பாய்.

359
00:24:25,424 --> 00:24:29,094
ஆனால், தொடர்ந்து அவளுக்காக கவிதைகள் எழுதினாய்.
உன்னால் கட்டுபடுத்த முடியவில்லை, இல்லையா?

360
00:24:29,178 --> 00:24:31,847
ஒவ்வொன்றும், ஒரு சிறு துளி விஷம்.

361
00:24:31,930 --> 00:24:35,392
நாங்கள் மகிழ்ச்சியாக இருக்கும் வாய்ப்பை
மெதுவாக கொல்லக்கூடிய சிறு துளிகள்.

362
00:24:36,560 --> 00:24:37,603
ஆஸ்டின்.

363
00:24:39,396 --> 00:24:41,190
சத்தியமாக, உன்னை காயப்படுத்த நினைக்கவில்லை.

364
00:24:42,482 --> 00:24:44,067
நீ என்னை காயப்படுத்தவில்லை, எமிலி.

365
00:24:45,402 --> 00:24:46,820
நீ என்னை அழித்துவிட்டாய்.

366
00:24:55,787 --> 00:24:59,374
தனிமையில், பயத்தோடு இருக்கிறேன், எமிலி
என் அம்மாவை இழந்துவிட்டேன்.

367
00:24:59,458 --> 00:25:01,919
-அம்மா?
-எனக்கு சாப்பாடு கொடுப்பாயா, எமிலி?

368
00:25:04,046 --> 00:25:05,297
அட, கடவுளே.

369
00:25:44,419 --> 00:25:45,420
அப்பா.

370
00:25:47,381 --> 00:25:48,382
அப்பா?

371
00:25:51,343 --> 00:25:52,386
அப்பா.

372
00:25:53,971 --> 00:25:55,347
அட, கடவுளே.

373
00:25:56,306 --> 00:25:57,933
இல்லை. இல்லை.

374
00:25:58,016 --> 00:26:00,394
இல்லை, இல்லை, இல்லை, இல்லை! அப்பா!

375
00:26:00,477 --> 00:26:02,813
அப்பா, இல்லை. இல்லை, இல்லை, இல்லை, இல்லை.

376
00:26:02,896 --> 00:26:04,314
எமிலி.

377
00:26:05,983 --> 00:26:11,864
அவர் இறந்துவிட்டார்.

378
00:26:11,947 --> 00:26:14,700
ஆமாம். இனி நாம் ஒன்றாக இருக்கலாம்.

379
00:26:14,783 --> 00:26:17,411
ஐயோ. இது என் தவறு. என் தவறு தான்.
நான் தான் அவரைக் கொன்றுவிட்டேன்.

380
00:26:18,036 --> 00:26:20,122
குட் பை சொல்லிவிட்டு என்னோடு வா.

381
00:26:28,964 --> 00:26:29,965
என்னை மன்னித்துவிடுங்கள்.

382
00:26:31,341 --> 00:26:32,342
நான் வருந்துகிறேன்.

383
00:27:07,044 --> 00:27:10,005
பார். இப்போது நீயும் நானும் மட்டும் தான்.

384
00:27:14,259 --> 00:27:15,469
இது அற்புதம்.

385
00:28:56,570 --> 00:28:58,280
ஒருவேளை, நாம் இப்படி...

386
00:28:58,363 --> 00:29:02,659
கவலைப்படாதே, எமிலி. இங்கே நம்மை யாராலும்
பார்க்க முடியாது. நாம் பாதுகாப்பாக இருக்கிறோம்.

387
00:29:02,743 --> 00:29:05,120
நான் அதைச் சொல்லவில்லை. வந்து...

388
00:29:05,204 --> 00:29:07,915
என்ன? எனக்கு முத்தம் கூட கொடுக்க மாட்டாயா?

389
00:29:07,998 --> 00:29:10,375
இல்லை, கொடுப்பேன்.
கண்டிப்பாக கொடுப்பேன். வந்து...

390
00:29:11,043 --> 00:29:12,377
நீ சற்று மாறி...

391
00:29:12,461 --> 00:29:14,713
எனக்குத் தெரியும்.
இப்போது உனக்கு என் மேல் ஈர்ப்பு இல்லை.

392
00:29:14,796 --> 00:29:16,423
என் வாயிலிருந்து வார்த்தைகளை பிடுங்குகிறாய்.

393
00:29:16,507 --> 00:29:19,259
சரி, அதை வேறு ஏதாவது செய்கிறேன்.

394
00:29:19,927 --> 00:29:21,720
இரு, ஐயோ.

395
00:29:21,803 --> 00:29:23,472
-அட, கடவுளே, சூ!
-என்னை விடு, எமிலி!

396
00:29:28,101 --> 00:29:30,020
நாம் உறவாக இருப்பதற்கு வாய்ப்பு இல்லை, சரியா?

397
00:29:30,103 --> 00:29:32,856
-என்ன சொல்கிறாய்?
-இனி எப்போதும் என்னைத் தொடாதே.

398
00:29:35,484 --> 00:29:36,527
இரு, சூ.

399
00:31:01,612 --> 00:31:02,654
சுடுங்கள்!

400
00:31:10,746 --> 00:31:11,788
ஹென்ரி!

401
00:31:25,010 --> 00:31:27,137
தாக்குங்கள்!

402
00:31:43,362 --> 00:31:45,239
இல்லை. ஹென்ரி!

403
00:31:59,586 --> 00:32:01,171
உங்களால் முடியும், ஹென்ரி!

404
00:32:01,255 --> 00:32:03,340
சோர்ந்து விடாதீர்கள்!
தொடர்ந்து சண்டையிடுங்கள்!

405
00:32:06,301 --> 00:32:08,053
உங்கள் குடும்பத்திற்கு நீங்கள் தேவை.

406
00:32:24,278 --> 00:32:25,445
நாம் ஜெயித்து கொண்டிருக்கிறோம்!

407
00:32:26,029 --> 00:32:27,906
வெற்றி நமதே!

408
00:32:42,838 --> 00:32:44,339
அட, கடவுளே.

409
00:34:18,891 --> 00:34:20,893
தமிழாக்கம் மேனகா மணிகண்டன்