1 00:00:16,225 --> 00:00:20,020 บางครั้งผมก็หยิบ จดหมายและคำกลอนของคุณมาอ่าน เพื่อนรัก 2 00:00:20,771 --> 00:00:23,732 และเมื่อผมรู้สึกถึงอำนาจประหลาดของมัน 3 00:00:24,816 --> 00:00:26,276 ผมรู้สึกเขียนไม่ออก 4 00:00:27,694 --> 00:00:31,782 ผมคิดว่าหากผมได้เจอคุณสักครั้ง และรู้ว่าคุณมีอยู่จริง 5 00:00:33,116 --> 00:00:34,451 ผมอาจจะรู้สึกดีขึ้น 6 00:00:35,619 --> 00:00:39,957 ผมไม่เข้าใจว่าคุณอยู่ตามลำพัง 7 00:00:40,040 --> 00:00:43,168 แต่กลับมีความคิดทรงคุณค่า ออกมาจากตัวคุณได้อย่างไร 8 00:00:43,252 --> 00:00:46,672 แต่ความคิดที่ก้าวข้ามจุดหนึ่งไป สามารถทำให้คนโดดเดี่ยว 9 00:00:46,755 --> 00:00:50,801 หรืออาจทำให้เข้าใจแจ่มแจ้ง เหมือนเช่นคุณ 10 00:00:51,468 --> 00:00:54,096 ดังนั้นสถานที่อาจจะไม่ใช่สิ่งสำคัญ 11 00:00:55,013 --> 00:00:57,099 คุณคงแวะมาบอสตันเป็นครั้งคราว 12 00:00:58,100 --> 00:00:59,309 สาวๆ ทุกคนต้องเคยมา 13 00:01:00,602 --> 00:01:04,022 เพื่อนของคุณ ฮิกกินสัน 14 00:01:06,900 --> 00:01:08,068 เอมิลี 15 00:01:08,944 --> 00:01:09,945 เอมิลี 16 00:01:10,529 --> 00:01:12,197 แม่ยังไม่ลุกจากเตียง สัปดาห์นี้แม็กกี้ลาหยุด 17 00:01:12,281 --> 00:01:14,449 และเราไม่มีประปาในบ้าน ดังนั้น… 18 00:01:16,118 --> 00:01:17,536 พี่ต้องไปตักน้ำมา 19 00:01:17,619 --> 00:01:18,620 รู้อะไรไหม 20 00:01:20,539 --> 00:01:22,916 บางครั้งฉันก็รู้สึกว่าเกิดมาผิดยุค 21 00:01:27,004 --> 00:01:28,922 (โลกของเอมิลี ดิกคินสัน) 22 00:01:29,006 --> 00:01:30,924 (อนาคตมิเคยเปิดเผย) 23 00:01:41,018 --> 00:01:42,477 ฤดูใบไม้ผลิอากาศดีจริงๆ 24 00:01:43,061 --> 00:01:44,605 อรุณสวัสดิ์ คนสวย 25 00:01:46,732 --> 00:01:48,108 รู้ไหมว่าฉันพูดภาษาดัตช์ 26 00:01:48,984 --> 00:01:51,486 วันนี้อากาศดีมาก อยากให้มีจดหมายมาส่งจัง 27 00:01:51,570 --> 00:01:53,405 ทำไม เพราะเธอปิ๊งบุรุษไปรษณีย์เหรอ 28 00:01:53,488 --> 00:01:56,491 อะไรนะ เปล่า ฉันรอจดหมายจากเฮนรีน่ะ 29 00:01:57,409 --> 00:01:59,745 - เอาอีกละ - เริ่มจะกลัวสิ่งที่เลวร้ายที่สุดแล้วสิ 30 00:02:00,746 --> 00:02:02,080 ถ้าฉันไม่ได้ข่าวจากเขาในเร็วๆ นี้ 31 00:02:02,164 --> 00:02:06,376 มันจะมีคำอธิบายอะไรได้อีก นอกจากว่าเขา… ตายไปแล้ว 32 00:02:06,460 --> 00:02:08,753 - ฉันคิดคำอธิบายอื่นออก - เหรอคะ 33 00:02:08,836 --> 00:02:11,465 ฟังนะ ฉันไม่รู้ว่าเฮนรีเดินทางไปไหน 34 00:02:11,548 --> 00:02:14,176 แต่ผู้ชายมีสิ่งเดียวเท่านั้นที่นำทาง และมันไม่ใช่เข็มทิศ 35 00:02:14,259 --> 00:02:17,012 ไม่ว่าเขาอยู่ที่ไหน เขาอาจจะนอนกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ 36 00:02:17,095 --> 00:02:19,932 ต่อให้เขานอนกับหญิงอื่น เขาก็น่าจะเขียนถึงเฮเลนบ้าง 37 00:02:20,015 --> 00:02:22,142 เธอจ๋า เธอกำลังปกป้องใครอยู่ 38 00:02:22,226 --> 00:02:24,478 เขาทิ้งเธอกับเฮเลนไปนะ 39 00:02:24,561 --> 00:02:26,605 เธอต้องเริ่มเฉิดฉายให้ชายมองอีกครั้ง 40 00:02:27,189 --> 00:02:30,359 - ว่าไงนะ - เธอต้องเริ่มเดตอีกครั้ง 41 00:02:30,442 --> 00:02:32,819 คุณกำลังขอให้ฉันออกเดต ระหว่างที่มีสงครามกลางเมืองเหรอ 42 00:02:32,903 --> 00:02:37,282 ฟังนะ ไม่มีเวลาไหนเหมาะหรอก แต่ถึงจะมีสงคราม มันก็ยังเป็นฤดูใบไม้ผลิ 43 00:02:37,366 --> 00:02:39,952 นกร้องเพลง ดอกไม้เบ่งบาน 44 00:02:40,035 --> 00:02:42,162 ฤดูใบไม้ผลิคือฤดูแห่งรักครั้งใหม่ 45 00:02:42,246 --> 00:02:45,165 ไม่ใช่มัวแต่เศร้าสร้อยละห้อยหาคนรักเก่า 46 00:02:45,249 --> 00:02:48,377 ซึ่งเห็นเธอสำคัญน้อยกว่า การเดินทางสู่การเลิกทาสของเขา 47 00:02:48,460 --> 00:02:49,670 เธอต้องปล่อยอดีตไป 48 00:02:49,753 --> 00:02:51,797 และเริ่มสร้างอนาคตของตัวเองขึ้นมาใหม่ สู้เขา! 49 00:02:51,880 --> 00:02:53,757 คุณพูดเหมือนมันง่าย 50 00:02:54,633 --> 00:02:57,177 คุณมองโลกในแง่บวกอย่างนี้ได้ยังไง 51 00:02:57,261 --> 00:02:59,972 เพราะพระเจ้าเรียกฉันไปให้การ เกี่ยวกับความหวังในตัวฉัน 52 00:03:00,055 --> 00:03:05,769 และตอนนี้ ฉันหวังว่าเพื่อนของฉัน เบ็ตตี้ จะมีเสน่ห์สดใสขึ้นมาอีกครั้ง 53 00:03:06,353 --> 00:03:09,189 ช่วงเวลาแบบนี้ฉันจะเจอใครที่ไหนได้ 54 00:03:09,273 --> 00:03:10,816 สวัสดีครับ สาวๆ 55 00:03:21,618 --> 00:03:22,870 - เขาเหรอ - ไม่ดีตรงไหน 56 00:03:23,453 --> 00:03:26,164 - ฉันว่าไม่ไหวหรอก ฉันยังไม่พร้อม - ไม่มีอะไรดีเท่าปัจจุบัน 57 00:03:26,248 --> 00:03:27,875 วันนี้มีจดหมายถึงเราไหมคะ เฟรดดี้ 58 00:03:27,958 --> 00:03:29,251 ไม่มีครับ เสียใจด้วย 59 00:03:29,877 --> 00:03:32,379 ผมก็อยากมีจดหมายมาถึงคุณนะ เบ็ตตี้ 60 00:03:32,462 --> 00:03:34,590 ผมอยากเห็นรอยยิ้มสวยๆ ของคุณ 61 00:03:34,673 --> 00:03:36,258 วันนี้เหมาะไปเดินเล่นใช่ไหมล่ะ 62 00:03:36,341 --> 00:03:37,885 ฉันรู้ว่าใครควรไปเดินเล่น 63 00:03:37,968 --> 00:03:40,345 ช่างตัดเย็บที่ขยันที่สุดในแอมเฮิร์สต์ 64 00:03:41,388 --> 00:03:43,390 คุณเดินไปส่งจดหมายกับผมได้นะ 65 00:03:43,473 --> 00:03:46,310 นั่นไม่ใช่การเดต นั่นคืองานย่ะ พาเธอไปปิกนิกหรืออะไรสักอย่าง 66 00:03:46,393 --> 00:03:50,439 เราไปกันได้นะ ถ้าคุณยอมรับข้อเสนอนั่น 67 00:03:51,315 --> 00:03:52,357 ฉัน… 68 00:03:54,151 --> 00:03:55,527 ก็ดีเหมือนกันค่ะ 69 00:03:56,737 --> 00:03:58,238 ไปสูดอากาศสดชื่นหน่อยก็ดี 70 00:03:59,448 --> 00:04:03,952 แต่จำไว้ล่ะ เวลาก่อนฟ้าสางมักมืดสนิทที่สุด 71 00:04:06,496 --> 00:04:09,708 ฉันพูดถึงคำให้การ ต่อความหวังที่มีในตัวฉันน่ะ 72 00:04:09,791 --> 00:04:11,877 เธอจ๋า ฉันอายุ 60! 73 00:04:15,464 --> 00:04:16,673 เอมิลี 74 00:04:22,763 --> 00:04:23,931 บนนี้ 75 00:04:25,974 --> 00:04:26,975 ซู 76 00:04:28,393 --> 00:04:29,686 ขึ้นไปทำอะไรบนนั้น 77 00:04:29,770 --> 00:04:31,355 ฉันรอเธออยู่น่ะสิ 78 00:04:32,105 --> 00:04:33,106 เราต้องคุยกัน 79 00:04:33,899 --> 00:04:34,942 ใช่ เราต้องคุยกัน 80 00:04:41,365 --> 00:04:42,991 ทำไมเธอไม่มาหาฉันเลย 81 00:04:44,826 --> 00:04:46,620 ฉันนึกว่าเธอโกรธฉันอยู่น่ะ 82 00:04:46,703 --> 00:04:49,164 ก็เพราะฉันโกรธไง เธอถึงควรมาหาฉัน 83 00:04:49,248 --> 00:04:50,374 ซู ฟังนะ 84 00:04:52,000 --> 00:04:54,169 มันไม่ยุติธรรมเลยที่เธอโกรธฉัน 85 00:04:54,253 --> 00:04:57,589 แค่เพราะฉันติดต่อคนอื่นเรื่องงาน 86 00:04:58,131 --> 00:04:59,508 มันไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย 87 00:04:59,591 --> 00:05:01,426 มันเกี่ยวกับฉันทุกอย่าง 88 00:05:01,510 --> 00:05:04,137 เธอเคยบอกว่า เธอแต่งกลอนเพื่อฉันและฉันคนเดียว 89 00:05:04,221 --> 00:05:06,974 แต่ฉันเดาว่าความคิดของฉัน คงไม่เพียงพอต่อเธออีกต่อไป 90 00:05:07,057 --> 00:05:09,768 หลังจากที่ฉันมีลูก สมองของฉันก็คงไร้ค่าขึ้นมา 91 00:05:09,852 --> 00:05:12,479 ไม่ เธอแทบไม่มีเวลาอ่านกลอนฉัน ตั้งแต่เธอมีลูก 92 00:05:12,563 --> 00:05:14,147 ส่วนเธอก็แทบไม่มีเวลาให้ลูกฉันเลย 93 00:05:14,231 --> 00:05:16,692 เพราะเธอเอาแต่เขียนกลอนบ้าๆ นั่นไม่หยุด 94 00:05:19,319 --> 00:05:20,529 อย่างนี้นี่เอง 95 00:05:21,488 --> 00:05:23,240 เธอไม่สนใจกลอนของฉันอีกแล้ว 96 00:05:23,323 --> 00:05:24,575 ฉันสนนะ ฉันแค่… 97 00:05:24,658 --> 00:05:27,369 งั้นเธอจะเคืองทำไมเมื่อฉันติดต่อคนอื่น 98 00:05:27,452 --> 00:05:28,704 - เพื่อขอความเห็นเขา - ผู้ชายเหรอ 99 00:05:28,787 --> 00:05:31,748 คนแปลกหน้าเหรอ คนที่ไม่รู้จักเธอด้วยซ้ำเหรอ 100 00:05:31,832 --> 00:05:32,916 ถูกต้อง 101 00:05:33,917 --> 00:05:35,669 เขาไม่รู้จักฉันด้วยซ้ำ 102 00:05:35,752 --> 00:05:37,462 เขารู้จักแค่ถ้อยคำของฉัน 103 00:05:37,546 --> 00:05:40,883 ฉันไม่ต้องกังวลว่า เขาจะมีความรู้สึกอะไรมาเกี่ยวข้อง 104 00:05:42,092 --> 00:05:44,386 อย่างตอนที่เธอเกลียดการแบ่งสแตนซ่าของฉัน 105 00:05:46,388 --> 00:05:49,308 เธออาจจะแค่โกรธ เพราะฉันไม่ได้ช่วยเธอเปลี่ยนผ้าอ้อม 106 00:05:49,391 --> 00:05:51,643 หรือแย่กว่านั้น ตอนที่เธอบอกว่าเธอชอบบรรทัดหนึ่ง 107 00:05:51,727 --> 00:05:53,937 จริงๆ มันแค่หมายความว่าเธอรักฉัน 108 00:05:54,021 --> 00:05:56,565 ฉันรักเธอ เอมิลี แล้วมันผิดตรงไหน 109 00:05:58,692 --> 00:06:02,070 พระเจ้า การมีชีวิตแบบนี้มันไม่ยุติธรรมจริงๆ มันทรมานมาก 110 00:06:02,821 --> 00:06:06,325 ฉันต้องการแค่ได้อยู่กับเธอ 111 00:06:06,408 --> 00:06:08,619 ได้นอนซุกกอดเธอบนเตียงตอนกลางคืน 112 00:06:08,702 --> 00:06:12,247 แต่ฉันกลับต้องรอหลายวัน หลายสัปดาห์โดยเปล่าประโยชน์ 113 00:06:13,040 --> 00:06:14,124 ไม่เปล่าประโยชน์ 114 00:06:15,209 --> 00:06:17,044 ฉันเขียนถึงเธอ มันก็มีค่าไม่ใช่เหรอ 115 00:06:17,127 --> 00:06:19,755 เอมิลี เธอเป็นกวี 116 00:06:19,838 --> 00:06:21,715 เธอทำงานหนักมากเพื่อกลอนของเธอ 117 00:06:21,798 --> 00:06:23,717 เธออยากให้ทุกบรรทัดสมบูรณ์แบบ 118 00:06:23,800 --> 00:06:25,010 แต่ฉันต้องการความอลหม่าน 119 00:06:25,802 --> 00:06:28,096 ฉันต้องการสิ่งที่เธอร้อยเรียงเป็นคำพูดไม่ได้ 120 00:06:29,765 --> 00:06:31,058 ฉันต้องการเธอ 121 00:06:32,184 --> 00:06:33,810 และฉันอยากให้เธอต้องการฉัน 122 00:06:34,520 --> 00:06:35,979 แน่นอน ฉันต้องการเธอ 123 00:06:37,064 --> 00:06:39,316 แต่ฉันไปอยู่บ้านเธอไม่ได้ 124 00:06:39,399 --> 00:06:41,735 อย่างหนึ่งนะ ออสตินไม่พูดกับฉันด้วยซ้ำ 125 00:06:41,818 --> 00:06:42,819 โอเค 126 00:06:43,487 --> 00:06:45,948 แล้วถ้าออสตินไปทำสงครามล่ะ จากนั้นจะเป็นยังไง 127 00:06:47,241 --> 00:06:50,702 - หมายความว่ายังไง - พวกเขากำลังเกณฑ์ผู้ชายที่แข็งแรงทุกคน 128 00:06:50,786 --> 00:06:51,995 สักวันจะถึงตาเขา 129 00:06:52,913 --> 00:06:56,041 เมื่อออสตินออกไปสู้รบ เธอจะมาหาฉันไหม 130 00:06:56,124 --> 00:06:58,168 หรือเธอจะหาข้ออ้างอย่างอื่นอีก 131 00:07:01,505 --> 00:07:02,840 ฉันควรยกถังน้ำกลับไปได้แล้ว 132 00:07:02,923 --> 00:07:04,216 ฝนกำลังจะตก 133 00:07:04,842 --> 00:07:05,843 จูบฉันหน่อย 134 00:07:10,806 --> 00:07:11,807 ฉันทำไม่ได้ 135 00:07:13,559 --> 00:07:14,852 วันนี้ไม่เหมาะ 136 00:07:14,935 --> 00:07:18,355 โอ้ พระเจ้า เอมิลี ไม่รู้เหรอว่าเรามีวันนี้แค่วันเดียว 137 00:07:22,442 --> 00:07:23,861 ช่างทรมานเหลือเกิน! 138 00:07:26,029 --> 00:07:27,239 ช่างเจ็บปวดยิ่งนัก 139 00:07:33,120 --> 00:07:34,121 วินนี่ 140 00:07:35,038 --> 00:07:37,207 วินนี่ เกิดอะไรขึ้น 141 00:07:39,084 --> 00:07:40,085 ดูฉันสิ 142 00:07:40,169 --> 00:07:44,173 ลำบากตรากตรำทำงานบ้าน ทั้งวี่ทั้งวันเพื่อแม่ 143 00:07:44,256 --> 00:07:47,009 ทั้งที่สิ่งที่ฉันต้องการ สิ่งที่ฉันใฝ่ฝัน 144 00:07:47,092 --> 00:07:49,887 ก็คือลำบากตรากตรำทำงานบ้าน ทั้งวี่ทั้งวัน 145 00:07:49,970 --> 00:07:52,848 ให้สามีผู้หล่อเหลาและไม่มีใจของฉัน 146 00:07:53,682 --> 00:07:56,143 พระเจ้า ฉันแค่ทนต่อไปอีกไม่ได้แล้ว 147 00:07:56,226 --> 00:07:59,313 พูดตามตรง ฉันก็เหมือนกัน ชีวิตมันห่วยแตก 148 00:07:59,396 --> 00:08:02,065 ฉันโสดชั่วชีวิต อเมริกากำลังทำสงครามกลางเมือง 149 00:08:02,149 --> 00:08:03,775 และตอนนี้ฝนก็ดันตกอีก 150 00:08:03,859 --> 00:08:05,944 ใช่ วันนี้เป็นวันที่แย่ที่สุดเลย 151 00:08:06,028 --> 00:08:07,070 ใช่ 152 00:08:07,654 --> 00:08:08,822 ทุกวันที่เกิดสงคราม 153 00:08:08,906 --> 00:08:11,700 ฉันได้แต่หวังแล้วก็หวังว่า อะไรๆ มันจะดีขึ้น 154 00:08:12,284 --> 00:08:13,785 ท้องฟ้าจะปลอดโปร่ง 155 00:08:13,869 --> 00:08:16,330 และเราจะมองเห็นทางที่อนาคตจะสดใสอีกครั้ง 156 00:08:16,413 --> 00:08:18,040 แต่สิ่งเหล่านั้นไม่เกิดขึ้นเลย 157 00:08:19,082 --> 00:08:20,751 ครอบครัวของเรากำลังล่มสลาย 158 00:08:20,834 --> 00:08:22,836 ฉันอยากกลับไปในอดีต 159 00:08:22,920 --> 00:08:26,715 ก่อนที่สงครามจะเริ่ม ก่อนที่แฟนๆ ของฉันจะตาย 160 00:08:26,798 --> 00:08:28,926 ไม่ ฉันอยากไปอนาคตมากกว่า 161 00:08:29,009 --> 00:08:33,388 ข้ามความวุ่นวายทั้งหมดไปยังช่วงเวลา ที่สงครามจบลงแล้วและทุกอย่างต่างจากนี้ 162 00:08:33,972 --> 00:08:36,390 คิดดูสิ ถ้าเราแค่กะพริบตา… 163 00:08:38,184 --> 00:08:40,102 แล้วก็ปรากฏตัวในอนาคต ง่ายๆ แบบนั้น 164 00:08:43,732 --> 00:08:45,734 - เธอเห็นไหม - มันคืออะไรน่ะ 165 00:08:45,817 --> 00:08:47,069 เกิดอะไรขึ้น 166 00:08:49,905 --> 00:08:51,073 เอมิลี 167 00:08:52,324 --> 00:08:53,575 - วินนี่ - ว่าไง 168 00:08:53,659 --> 00:08:55,702 - เรากำลังขยับรึเปล่า - คิดว่างั้นนะ 169 00:08:56,286 --> 00:08:57,287 เอมิลี 170 00:08:58,038 --> 00:08:59,665 - นี่มันเกิดอะไรขึ้น - ฉันไม่รู้ 171 00:09:00,999 --> 00:09:02,793 - วินนี่ - เอมิลี 172 00:09:02,876 --> 00:09:03,877 โอ้ พระเจ้า 173 00:09:11,385 --> 00:09:12,886 เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้น 174 00:09:12,970 --> 00:09:14,054 มันเพิ่งเกิดอะไรขึ้น 175 00:09:15,514 --> 00:09:17,641 ศาลามันหมุน 176 00:09:18,475 --> 00:09:19,560 ใช่ แล้วมันก็หยุด 177 00:09:19,643 --> 00:09:20,894 ฝนก็หยุดตกด้วย 178 00:09:22,020 --> 00:09:23,772 - วินนี่ - ว่าไง 179 00:09:23,856 --> 00:09:25,941 บ้านมันดูแปลกไปไหม 180 00:09:27,276 --> 00:09:29,403 - เดี๋ยว… เอมิลี ฉันกลัว - อะไรน่ะ… 181 00:09:32,072 --> 00:09:35,784 - รถม้าคันนั้นไม่มีม้า - และมีควันออกมาจากท้าย 182 00:09:35,868 --> 00:09:36,869 อะไรเนี่ย 183 00:09:38,537 --> 00:09:40,539 - โอ๊ย ตาย… - อะไรกัน 184 00:09:49,298 --> 00:09:50,340 อะไรเนี่ย 185 00:09:53,385 --> 00:09:55,804 (นักเรียนแอมเฮิร์สต์รุ่นปี 1955 สร้างสถิติใหม่) 186 00:09:55,888 --> 00:09:57,306 ปี 1955 เหรอ 187 00:09:59,141 --> 00:10:00,767 เราอยู่ในอนาคต 188 00:10:04,563 --> 00:10:08,525 (หนังสือกุลสตรีของโกดี้) 189 00:10:08,609 --> 00:10:09,610 (ผ้ากันเปื้อนแบบใหม่) 190 00:10:09,693 --> 00:10:10,694 คุณนายดิกคินสัน 191 00:10:12,112 --> 00:10:15,240 กล้าดียังไงมารบกวนฉันคะ เอ็ดเวิร์ด ฉันกำลังปลีกวิเวก 192 00:10:17,868 --> 00:10:19,578 ผมเจอบางอย่างที่น่าเป็นห่วง 193 00:10:21,246 --> 00:10:22,539 ในเรือนต้นไม้ของเอมิลี 194 00:10:23,457 --> 00:10:24,625 ผมคิดว่าคุณน่าจะอยากรู้ 195 00:10:24,708 --> 00:10:27,711 อะไรคะ เรือนต้นไม้ คุณพูดเรื่องอะไร 196 00:10:31,089 --> 00:10:33,717 เธอปลูกต้นนี้ในนั้น ปนกับต้นอื่นๆ 197 00:10:35,677 --> 00:10:37,262 โอเค มันคืออะไร 198 00:10:38,680 --> 00:10:42,684 คุณนายดิกคินสัน นี่คือกัญชา 199 00:10:43,769 --> 00:10:44,895 ว่ายังไงนะ 200 00:10:44,978 --> 00:10:46,396 กัญชาสายพันธุ์ซาติวา 201 00:10:46,480 --> 00:10:49,358 หรือเรียกว่ากัญชง ยางกัญชา หญ้าปีศาจ 202 00:10:50,400 --> 00:10:51,527 มันเป็นยาเสพติดที่คนกำลังฮิตกัน 203 00:10:51,610 --> 00:10:53,487 ชาวตะวันออกจะม้วนเป็นหลอด แล้วเอามาสูบ 204 00:10:53,570 --> 00:10:54,988 มันจะทำให้เมา คุณนายดิกคินสัน 205 00:10:55,072 --> 00:10:57,824 ฉันแน่ใจว่าเอมิลีไม่รู้เรื่องพวกนี้ 206 00:10:57,908 --> 00:11:00,827 เธออาจจะปลูกเพราะมันสวย 207 00:11:00,911 --> 00:11:03,455 คุณอาจจะพูดถูก เธออาจจะไม่รู้อะไร 208 00:11:03,539 --> 00:11:04,957 แต่ของสิ่งนี้มันอันตราย 209 00:11:05,040 --> 00:11:10,128 มันนำไปสู่อาการเคลิ้มสุขหลายรูปแบบ ความฝัน ภาพลวงตา 210 00:11:10,963 --> 00:11:11,964 งั้น… 211 00:11:13,090 --> 00:11:14,091 เราลองกันดูไหมคะ 212 00:11:16,593 --> 00:11:18,512 อะไร เราควรลองเหรอ 213 00:11:19,638 --> 00:11:21,139 คนเราเกิดมาแค่ครั้งเดียว 214 00:11:23,183 --> 00:11:24,434 - สวัสดีค่ะ - มันล็อก 215 00:11:24,518 --> 00:11:26,228 - สวัสดีค่ะ - มันล็อก และเราอยู่ในอนาคต 216 00:11:26,311 --> 00:11:28,397 เยี่ยมไปเลย นี่มันยอดมาก 217 00:11:28,480 --> 00:11:30,899 นี่บ้านเราเอง พวกเขาต้องให้เราเข้าไปสิ 218 00:11:30,983 --> 00:11:33,235 "พวกเขา" ใครเหรอ พี่คิดว่าใครอยู่ในนั้นเหรอ 219 00:11:33,318 --> 00:11:36,488 เอมิลี เราเพิ่งเดินทางข้ามอนาคตมาร้อยปี 220 00:11:37,489 --> 00:11:39,157 ครอบครัวเราตายหมดแล้ว 221 00:11:39,241 --> 00:11:42,411 โอเค ฉันต้องการคำตอบ และต้องการโดยด่วน 222 00:11:45,706 --> 00:11:48,166 (ห้ามนำจักรยานเข้ามาโดยเด็ดขาด) 223 00:11:48,250 --> 00:11:49,251 พวกเธอเข้าไปไม่ได้หรอก 224 00:11:49,334 --> 00:11:51,211 พวกเขาล็อกไว้ทุกวัน ยกเว้นวันอังคาร 225 00:11:51,795 --> 00:11:53,881 ทำไมพวกเธอแต่งตัวบ๊องๆ เหมือนคุณยายเลย 226 00:11:55,215 --> 00:11:56,884 นี่คงเป็นชุดวันขึ้นภูเขา 227 00:11:56,967 --> 00:11:58,427 เข้าใจละ น่าสนุกดี 228 00:11:58,510 --> 00:12:00,012 - วันขึ้นภูเขาเหรอ - ใช่ 229 00:12:00,095 --> 00:12:02,681 วันขึ้นภูเขาของวิทยาลัยสมิธ จัดขึ้นเทอมละครั้ง 230 00:12:02,764 --> 00:12:04,016 ไม่มีการเรียนการสอน 231 00:12:04,099 --> 00:12:06,101 และทุกคนไปเที่ยวข้างนอกได้อย่างอิสระ 232 00:12:06,185 --> 00:12:07,686 หาแกล้งคนหรืออะไรแบบนั้น 233 00:12:08,395 --> 00:12:11,356 วิทยาลัยสตรีกับประเพณีแปลกๆ นี่มันสุดยอดไปเลยเนอะ 234 00:12:11,440 --> 00:12:15,194 วิทยาลัยสตรีเหรอ ผู้หญิงเรียนที่วิทยาลัยได้แล้วเหรอ 235 00:12:15,277 --> 00:12:17,362 แหงละ ดูเราสิ เราอยู่กันที่วิทยาเขต 236 00:12:17,446 --> 00:12:20,657 ว้าว ผู้หญิงในยุคนี้ดูแจ่มมาก 237 00:12:21,450 --> 00:12:22,701 ไม่หรอก พวกเธอเครียดมากกว่า 238 00:12:23,202 --> 00:12:25,996 ฉันหดหู่หลายรอบและเคยพยายามฆ่าตัวตาย 239 00:12:27,206 --> 00:12:28,665 ฉันอยู่ปีสี่ พวกเธออยู่ปีอะไร 240 00:12:28,749 --> 00:12:32,252 เรา … เรามาจากปี 1862 241 00:12:32,336 --> 00:12:34,546 โอเค ทุ่มเทกับบทบาทดี 242 00:12:34,630 --> 00:12:36,507 ทั้งเสื้อรัดลำตัวและอะไรต่างๆ 243 00:12:36,590 --> 00:12:38,842 ฉันไม่รู้ว่าพวกเธอหายใจออกได้ยังไง 244 00:12:38,926 --> 00:12:41,011 ยังไงก็ตาม หลบหน่อย ฉันจะเข้าไป 245 00:12:41,929 --> 00:12:43,305 มีกุญแจเหรอ 246 00:12:43,931 --> 00:12:46,350 ฉันรู้ว่าพวกเขาซ่อนไว้ที่ไหน ฉันมาที่นี่ค่อนข้างบ่อย 247 00:12:46,934 --> 00:12:48,268 เธอมาบ่อยเหรอ ทำไม 248 00:12:48,352 --> 00:12:49,728 เพราะฉันเป็นกวี 249 00:12:49,811 --> 00:12:52,940 และนี่คือบ้านของกวีเอกของอเมริกา เอมิลี ดิกคินสัน 250 00:12:55,609 --> 00:12:56,610 นี่แปลว่า… 251 00:12:58,070 --> 00:13:00,697 เอมิลี ดิกคินสันเคยอยู่ที่นี่เหรอ 252 00:13:00,781 --> 00:13:02,282 เมื่อนานมาแล้ว ใช่ 253 00:13:02,366 --> 00:13:03,742 ตอนนี้มันถูกตอกปิด 254 00:13:03,825 --> 00:13:06,912 แม้ว่าคณะกรรมการวิทยาลัย จะเปิดทัวร์บ้านนานๆ ครั้ง 255 00:13:06,995 --> 00:13:10,165 - ฉันก็เข้ามาดูหลายรอบแล้ว - เธอบอกว่าเธอเป็นกวีเหรอ 256 00:13:10,249 --> 00:13:12,334 ใช่ พยายามจะเป็นน่ะ 257 00:13:12,918 --> 00:13:15,963 แต่ต้องยอมรับว่า บางครั้งสมองของฉันก็รู้สึกเหมือนหลุมดำ 258 00:13:16,046 --> 00:13:18,298 ไม่มีทั้งความงามหรือความจริง พรั่งพรูออกมา 259 00:13:18,882 --> 00:13:21,885 อาจเป็นเพราะการช็อตสมอง ตอนฉันอยู่ในแผนกจิตเวช 260 00:13:21,969 --> 00:13:24,096 หรืออาจจะเป็นเพราะบุคลิกที่เลอเลิศของฉัน 261 00:13:24,179 --> 00:13:26,765 บอกหน่อย เธอชื่ออะไร 262 00:13:28,100 --> 00:13:29,434 ฉันชื่อซิลเวีย 263 00:13:29,518 --> 00:13:30,769 ซิลเวีย แพลธ 264 00:13:31,687 --> 00:13:33,730 กวีเอกของอเมริกา 265 00:13:39,069 --> 00:13:40,487 อนาคตมิเคยเปิดเผย 266 00:13:41,864 --> 00:13:43,949 มิเคยชมเชยคนโง่ 267 00:13:45,158 --> 00:13:47,286 ที่กำหนดโชคชะตาทีละพยางค์ 268 00:13:48,579 --> 00:13:50,706 ว่ากาลข้างหน้าจะเป็นเช่นไร 269 00:14:02,509 --> 00:14:03,510 พันเอกฮิกกินสัน 270 00:14:04,928 --> 00:14:07,055 ขอคุยหน่อยได้ไหมครับ 271 00:14:07,139 --> 00:14:08,849 เฮนรี ชนหมัดกันหน่อย 272 00:14:12,311 --> 00:14:13,562 ไม่นึกว่าคุณจะมา เข้ามาก่อนสิ 273 00:14:16,356 --> 00:14:18,984 แค่พยายามทำความเข้าใจแผนที่แผ่นนี้อยู่ 274 00:14:19,067 --> 00:14:20,569 ผมอ่านแผนที่ไม่เก่ง 275 00:14:21,904 --> 00:14:24,198 แต่บอกหน่อย คุณมีอะไรในใจ 276 00:14:30,162 --> 00:14:32,456 คุณรู้ว่าฝ่ายสมาพันธ์กำลังเดินทัพเข้ามา 277 00:14:32,539 --> 00:14:34,374 และอีกไม่นานก็มาถึง 278 00:14:34,458 --> 00:14:38,045 ความร้อนระอุของการต่อสู้ จะมาถึงฐานที่บิวฟอร์ต 279 00:14:38,128 --> 00:14:39,213 ใช่ 280 00:14:39,296 --> 00:14:41,757 อันที่จริง ถ้าผมเข้าใจแผนที่ถูกต้อง 281 00:14:41,840 --> 00:14:43,675 ศัตรูของเรากำลังมาจากทางนี้… 282 00:14:43,759 --> 00:14:44,760 (แม่น้ำบรอด) 283 00:14:44,843 --> 00:14:46,386 และจะโจมตีเรา… 284 00:14:46,470 --> 00:14:48,639 (เกาะพอร์ตรอยัล) 285 00:14:48,722 --> 00:14:49,723 ที่ไหนสักแห่งตรงนี้ 286 00:14:53,268 --> 00:14:54,436 เลือดจะหลั่งนอง 287 00:14:57,272 --> 00:14:58,273 รู้ไหม เฮนรี… 288 00:15:00,859 --> 00:15:02,319 บางครั้งผมก็อยากกลับไป 289 00:15:02,402 --> 00:15:04,404 อยู่ในออฟฟิศสบายๆ ของนิตยสารแอตแลนติก 290 00:15:04,988 --> 00:15:06,198 คอยให้คำแนะนำแก่กวีหนุ่มสาว 291 00:15:06,949 --> 00:15:10,911 การเขียนเรียงความเกี่ยวกับชีวิตของนก ดูเหมือนสวรรค์สำหรับผมในตอนนี้ 292 00:15:11,662 --> 00:15:12,663 สงครามคือนรก 293 00:15:12,746 --> 00:15:14,665 ผมอยู่ที่นี่กับคุณ นายพัน 294 00:15:15,707 --> 00:15:17,251 แต่สิ่งที่ผมจะถามคือ 295 00:15:17,334 --> 00:15:20,295 เมื่อการต่อสู้มาถึง คุณจะให้คนของเราทำยังไง 296 00:15:20,879 --> 00:15:23,215 คุณฝึกพวกเขา ทดสอบพวกเขา 297 00:15:23,298 --> 00:15:27,803 คุณจับพวกเขาแต่งตัวเหมือนทหาร แต่กลับไม่ให้อาวุธ 298 00:15:27,886 --> 00:15:32,808 พวกเขาควรเข้าแถวรอให้ปืนใหญ่ยิงให้ตายเหรอ 299 00:15:32,891 --> 00:15:34,852 นายพลแซ็กซ์ตันสั่งให้คนพวกนี้ 300 00:15:34,935 --> 00:15:36,562 เป็นกำลังเสริมที่ด่านกั้น 301 00:15:37,688 --> 00:15:39,022 ด้วยความเคารพนะ นายพัน 302 00:15:39,106 --> 00:15:42,359 มันชักจะรู้สึกว่าอุปสรรคขวางกั้นที่แท้จริง อยู่ในห้องนี้เอง 303 00:15:46,363 --> 00:15:49,157 ทันทีที่ลินคอล์นอนุมัติ ทหารของผมจะได้รับปืน 304 00:15:49,241 --> 00:15:50,868 แล้วถ้าวันนั้นไม่มาถึงล่ะ 305 00:15:50,951 --> 00:15:53,495 มาสิ ต้องมา 306 00:15:54,079 --> 00:15:56,498 แต่ถ้าเราใจเร็วเกินไป 307 00:15:56,582 --> 00:15:58,959 เราอาจเสียพื้นที่ทั้งหมดที่เราได้มา 308 00:15:59,042 --> 00:16:01,461 คุณไม่เข้าใจว่าผมถูกจับตาดูแค่ไหน 309 00:16:01,545 --> 00:16:03,255 ในการพยายามสร้างกองพันนี้ 310 00:16:03,338 --> 00:16:05,591 มันเหมือนพยายามปลูกไร่นา ที่อยากจะแทงราก 311 00:16:05,674 --> 00:16:08,468 แต่กลับถูกถอนขึ้นมาเรื่อยๆ เพื่อดูว่ามันโตแค่ไหนแล้ว 312 00:16:08,552 --> 00:16:11,638 ความผิดพลาดแค่นิดเดียว จะทำให้เราย้อนกลับไปเป็นร้อยปี 313 00:16:12,347 --> 00:16:15,058 - คุณนึกภาพไม่ออกหรอก… - ผมนึกภาพออกครับ 314 00:16:15,142 --> 00:16:18,520 ผมคิด… ผมอยู่กับมันทุกวัน 315 00:16:18,604 --> 00:16:20,189 คุณจะให้ผมทำยังไง 316 00:16:22,399 --> 00:16:25,068 ขัดคำสั่งประธานาธิบดี และส่งอาวุธให้ทหารเรารึ 317 00:16:26,236 --> 00:16:30,282 นั่นฟังดูเหมือนสิ่งที่นักเคลื่อนไหวสุดโต่งจะทำ 318 00:16:30,908 --> 00:16:31,909 คือ… 319 00:16:33,285 --> 00:16:34,453 ผมทำแบบนั้นไม่ได้ 320 00:16:35,954 --> 00:16:36,955 เข้าใจละ 321 00:16:41,960 --> 00:16:42,961 แต่… 322 00:16:45,839 --> 00:16:46,840 แต่… 323 00:16:50,093 --> 00:16:54,264 ถ้ามีคนอยากให้อาวุธแก่ทหารเหล่านี้ ผมจะบอกให้ว่าพวกเขาควรทำยังไง 324 00:16:56,308 --> 00:16:57,559 พวกเขาอาจ… 325 00:16:58,560 --> 00:17:01,188 ดักชิงการนำส่งปืนไรเฟิลชุดใหม่ ที่คาดว่าจะมาถึงวันนี้ 326 00:17:01,271 --> 00:17:02,564 บนถนนเชลล์ 327 00:17:06,026 --> 00:17:09,445 พวกเขาอาจจะบอกคนขับ จากโรงงานในชาร์ลสตัน 328 00:17:09,530 --> 00:17:11,865 ว่าผมเป็นคนส่งพวกเขามารับอาวุธ ในฐานะคนกลาง 329 00:17:12,699 --> 00:17:15,786 คนงานในโรงงานเหล่านี้ ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับกฎของทหารหรอก 330 00:17:15,868 --> 00:17:17,371 พูดอะไรเขาก็เชื่อ 331 00:17:19,122 --> 00:17:20,915 มีปืนเต็มลำเกวียน 332 00:17:22,125 --> 00:17:25,420 จะถูกส่งให้คุณง่ายๆ แบบนั้น 333 00:17:31,885 --> 00:17:33,387 (บิวฟอร์ต) 334 00:17:38,767 --> 00:17:40,102 พันเอกฮิกกินสัน 335 00:17:40,686 --> 00:17:41,770 ครับ 336 00:17:50,821 --> 00:17:52,322 พวกเขาทำอะไรกับห้องนอนฉันเนี่ย 337 00:17:53,365 --> 00:17:55,117 นั่นไม่ใช่ผ้าคลุมเตียงของฉันด้วยซ้ำ 338 00:17:55,200 --> 00:17:56,869 เธอตีบทแตกกระจุย 339 00:17:57,369 --> 00:17:59,413 เธอฝึกกับสตราสเบิร์กในนิวยอร์กเหรอ 340 00:17:59,496 --> 00:18:01,039 ฉันได้ข่าวว่าเขาเกลียดผู้หญิง 341 00:18:08,839 --> 00:18:10,632 กระดาษบุผนังเริ่มจางแล้ว 342 00:18:11,675 --> 00:18:13,093 และรูปนั้นไม่เข้ากับห้องนี้เลย 343 00:18:13,177 --> 00:18:14,636 แต่โต๊ะยังอยู่ที่เดิม 344 00:18:14,720 --> 00:18:17,681 ใช่ ข้างหน้าต่างที่หันหน้าไปทางตะวันตกเฉียงใต้ 345 00:18:19,349 --> 00:18:20,893 ว้าว โอเค 346 00:18:20,976 --> 00:18:23,103 แค่… นั่งอย่างกับเป็นที่ตัวเองงั้นแหละ 347 00:18:23,187 --> 00:18:25,981 นี่คือวิธีที่ฉันใช้ติดต่อกับวิญญาณของเอมิลี 348 00:18:30,736 --> 00:18:33,572 แปลกจัง วันนี้ฉันติดต่อเธอไม่ได้ 349 00:18:33,655 --> 00:18:34,865 ก็ฉันอยู่ตรงนี้ 350 00:18:38,577 --> 00:18:39,828 นี่น่าจะช่วยได้ 351 00:18:40,746 --> 00:18:43,123 - อะไรน่ะ - กลอนของเอมิลี ดิกคินสัน 352 00:18:43,707 --> 00:18:46,126 หนังสือรวมกลอนฉบับครบชุด ที่เพิ่งตีพิมพ์ในปีนี้ 353 00:18:47,878 --> 00:18:49,505 (กลอนของเอมิลี ดิกคินสัน จอห์นสัน) 354 00:18:51,048 --> 00:18:53,967 ฉันนึกว่าฉันบอกให้เธอเผากลอนของฉัน ตอนที่ฉันตาย 355 00:18:54,468 --> 00:18:56,136 ฉันรู้ว่าพี่ไม่ได้พูดจริง 356 00:18:56,220 --> 00:18:58,347 ฉันจะไม่ยอมให้ใครลืมพี่สาวฉันหรอก 357 00:18:58,430 --> 00:19:01,683 แล้วดูสิ ในอนาคตพี่กลายเป็นคนดัง 358 00:19:01,767 --> 00:19:02,893 ไม่ดังขนาดนั้น 359 00:19:04,436 --> 00:19:06,980 เป็นเหมือนตำนานในท้องถิ่นมากกว่า 360 00:19:07,064 --> 00:19:10,984 กวีหญิงนิสัยประหลาดที่ไม่โดดเด่น มีชีวิตที่น่าเศร้าและโศกสลด 361 00:19:11,068 --> 00:19:12,069 นั่นไม่จริง 362 00:19:12,152 --> 00:19:15,864 คนส่วนใหญ่ในศตวรรษที่ 20 ไม่สนใจเอมิลี ดิกคินสันหรอก 363 00:19:16,573 --> 00:19:20,244 พวกเขายินดีทิ้งกลอนของเธอ ให้นอนจมฝุ่นอยู่ในห้องใต้หลังคา 364 00:19:20,953 --> 00:19:23,288 แต่ฉันสนใจ ฉันรู้สึกผูกพันกับเธอ 365 00:19:24,248 --> 00:19:27,209 เธอเป็นคนซึมเศร้าเจียนตาย ฉันเองก็ซึมเศร้าเจียนตาย 366 00:19:27,292 --> 00:19:28,585 เปล่านะ… เธอไม่… ฉันไม่… 367 00:19:28,669 --> 00:19:31,004 รู้ไหมว่าเธออยู่อย่างเดียวดายทั้งชีวิต 368 00:19:31,088 --> 00:19:32,297 หมายความว่ายังไง "เดียวดาย" 369 00:19:32,381 --> 00:19:35,968 เธอเป็นสาวพรหมจรรย์ เป็นสาวทึนทึก แห้งเหี่ยว ไร้ความสุข 370 00:19:36,051 --> 00:19:40,097 ไม่เคยแต่งงาน ไม่เคยพบกับความรัก แทบไม่เคยออกจากห้อง 371 00:19:40,180 --> 00:19:44,101 สิ่งเดียวที่เอมิลี ดิกคินสันทำ ก็คือสวมชุดสีขาวกับร้องไห้ 372 00:19:45,018 --> 00:19:47,688 นั่นไม่เป็นความจริง เธอแทบไม่สวมชุดขาวเลย 373 00:19:47,771 --> 00:19:50,983 เอมิลี ดิกคินสันไม่ได้ซึมเศร้า เธอไม่ได้อยากตาย 374 00:19:51,066 --> 00:19:53,902 เธออยากมีชีวิตอยู่ และเชื่อมต่อกับโลกผ่านถ้อยคำของเธอ 375 00:19:54,611 --> 00:19:57,072 ฉันขอเถียงว่า เธอตายอย่างเดียวดายในห้องนอน 376 00:19:57,739 --> 00:20:02,411 โอเค ฉันคือเอมิลี ดิกคินสัน ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าเอมิลี ดิกคินสันรู้สึกยังไง 377 00:20:02,494 --> 00:20:06,498 ความทุ่มเทที่เธอมีต่องานวันขึ้นภูเขา น่าตกใจมาก 378 00:20:08,292 --> 00:20:09,793 เธอไปได้ข้อมูลมาจากไหน 379 00:20:09,877 --> 00:20:11,295 ใครๆ ก็รู้กัน 380 00:20:12,421 --> 00:20:15,340 เอมิลี ดิกคินสันเป็นแบบฉบับของผู้หญิงน่าเศร้า 381 00:20:15,924 --> 00:20:18,010 คือว่า ชีวิตของเธอเลวร้ายมาก 382 00:20:18,093 --> 00:20:20,387 ว่ากันว่าเธอเคยเป็นชู้กับชายคนหนึ่ง 383 00:20:20,470 --> 00:20:22,890 คนที่เธอคลั่งมากๆ แต่ไม่รักเธอตอบ 384 00:20:22,973 --> 00:20:24,558 โอ้ พระเจ้า 385 00:20:24,641 --> 00:20:26,143 - ผู้ชาย จริงเหรอ - ไม่ 386 00:20:26,226 --> 00:20:27,686 - ไม่ มัน… - ใช่ มีผู้ชายคนหนึ่ง 387 00:20:27,769 --> 00:20:30,314 แต่ไม่มีใครรู้ว่าเป็นใคร และเป็นการรักเขาข้างเดียว 388 00:20:30,397 --> 00:20:33,358 ฉันเลยเดาว่าเธออยากจะฆ่าตัวตาย 389 00:20:33,442 --> 00:20:34,860 เธอเคยลองแล้วแน่ๆ 390 00:20:34,943 --> 00:20:39,323 เหมือนตอนที่ฉันปาดขาตัวเอง แล้วก็กินยานอนหลับของแม่ 391 00:20:39,406 --> 00:20:40,449 - เหวอ - โอเค 392 00:20:40,532 --> 00:20:43,911 ฉันไม่เคยพยายามฆ่าตัวตาย ฉันจะไม่มีวันฆ่าตัวตาย 393 00:20:43,994 --> 00:20:45,537 และฉันไม่ได้รักกับผู้ชาย 394 00:20:45,621 --> 00:20:47,915 - เอมิลี ใช่จอร์จรึเปล่า - ไม่ใช่ 395 00:20:47,998 --> 00:20:49,166 - เฟรซาร์ล่ะ - ไม่ใช่ 396 00:20:49,249 --> 00:20:51,668 คงไม่ใช่… โทชิอากิหรอกนะ 397 00:20:52,252 --> 00:20:55,506 โอเค ลาวิเนีย ฉันไม่เคยตกหลุมรักผู้ชายเลยแม้แต่ครั้งเดียว 398 00:20:55,589 --> 00:20:57,257 รู้ไหม เธออาจจะพูดถูก 399 00:20:57,841 --> 00:21:01,386 มีหนังสือที่ตีพิมพ์เมื่อไม่กี่ปีก่อน ซึ่งสร้างความอื้อฉาวมาก 400 00:21:01,470 --> 00:21:03,013 มันเกือบไม่ได้ถูกตีพิมพ์แน่ะ 401 00:21:03,805 --> 00:21:09,728 เพราะในหนังสือเล่มนี้ ผู้เขียนบอกว่าเอมิลี ดิกคินสันเป็นเลสเบี้ยน 402 00:21:11,772 --> 00:21:13,607 - เป็นอะไรนะ - เลสเบี้ยน 403 00:21:14,191 --> 00:21:16,193 ไม่ใช่ เธอเป็นอเมริกัน 404 00:21:17,069 --> 00:21:18,111 อะไรนะ 405 00:21:18,195 --> 00:21:20,405 ฉันกำลังพูดถึงเรื่องเพศจ้ะ เธอจ๋า 406 00:21:20,489 --> 00:21:25,536 เธอเป็นเลส เป็นโฮโมเซ็กชวล เป็นหญิงรักหญิง 407 00:21:26,119 --> 00:21:30,123 เธอต้องคุ้นกับคำนี้สิ เพราะเธอเรียนที่วิทยาลัยสมิธ 408 00:21:30,207 --> 00:21:33,085 เอมิลี เป็น… เป็นเรื่องจริงเหรอ 409 00:21:33,168 --> 00:21:34,461 ฉัน… 410 00:21:34,545 --> 00:21:36,588 โอ้ พระเจ้า ใคร 411 00:21:36,672 --> 00:21:38,090 ขอโทษนะ เราเปลี่ยนหัวข้อคุยกันได้ไหม 412 00:21:38,173 --> 00:21:40,843 ฉัน… ทำไมเราคุยเรื่องส่วนตัวของเธอกัน 413 00:21:40,926 --> 00:21:42,427 เราควรจะโฟกัสที่กลอนของเธอสิ 414 00:21:42,511 --> 00:21:44,471 เธอคิดจริงๆ เหรอว่า แยกทั้งสองอย่างออกจากกันได้ 415 00:21:45,597 --> 00:21:47,683 คือว่า เธอคิดว่ากลอนพวกนี้มาจากไหน 416 00:21:47,766 --> 00:21:52,145 นอกจากความหลงใหล ความปรารถนา ความลึกล้ำดำมืด 417 00:21:52,646 --> 00:21:55,065 โดยส่วนตัวแล้ว ฉันคิดว่าดันเตพูดถูก 418 00:21:56,108 --> 00:22:02,573 การเขียนบทกวี เราต้องยอมเต็มใจที่จะลงไปถึงนรก 419 00:22:03,907 --> 00:22:07,703 โอเค พลังงานของเธอสุดจัดมาก และนี่คือคำพูดของเอมิลี ดิกคินสัน 420 00:22:11,582 --> 00:22:14,918 "ฉันฝันว่าเธอดึงดูดฉันไปที่เตียง"… 421 00:22:15,002 --> 00:22:16,003 โอเค 422 00:22:16,086 --> 00:22:19,631 "และขับร้องบทเพลงแห่งจันทรา จูบฉันลึกล้ำเหลือพรรณนา 423 00:22:20,591 --> 00:22:23,302 ฉันคิดว่าฉันสร้างเธอขึ้นมาในหัว 424 00:22:24,261 --> 00:22:27,806 พระเจ้าตกจากสวรรค์ ไฟนรกมอดดับ 425 00:22:28,307 --> 00:22:30,976 เซราฟิมกับสมุนของซาตานออกไป 426 00:22:31,476 --> 00:22:37,191 ฉันหลับตาลง และโลกก็หมกไหม้" 427 00:22:39,026 --> 00:22:41,737 เจ๋ง เราจะกลับกันละ หวังว่าจะกลับไปยังปี 1862 428 00:22:41,820 --> 00:22:43,697 ใช่ อนาคตไม่ใช่อย่างที่เราคาดหวัง 429 00:22:43,780 --> 00:22:45,157 อนาคตเหรอ 430 00:22:45,657 --> 00:22:46,783 ไม่รู้เหรอ 431 00:22:47,784 --> 00:22:49,995 ไม่มีอนาคตสำหรับผู้หญิงหรอก 432 00:22:52,581 --> 00:22:53,749 - วินนี่ - ว่าไง 433 00:22:53,832 --> 00:22:55,083 เราจะกลับบ้านได้ยังไง 434 00:23:25,072 --> 00:23:27,282 ฉันรู้สึกแปลกจังเลย 435 00:23:27,366 --> 00:23:28,700 แปลว่ามันได้ผล 436 00:23:29,493 --> 00:23:31,870 ความเป็นไปได้ที่ฉันจะลุกจากเตียง 437 00:23:31,954 --> 00:23:35,457 ลดจากศูนย์มาเป็นอะไรก็ตามที่ต่ำกว่านั้นมาก 438 00:23:35,541 --> 00:23:37,876 พวกเขาจะต้องเข็นฉันออกไปจากที่นี่ ในโลงศพ 439 00:23:43,257 --> 00:23:45,676 - ในโลงศพ - โอ้ ขอดูดอีกที 440 00:23:45,759 --> 00:23:47,803 - ไม่ได้ มันหมดแล้ว เราสูบไปหมดแล้ว - ไม่ๆ ไม่ 441 00:23:47,886 --> 00:23:49,721 - ฉันต้องการมัน - เราสูบไปหมดแล้ว 442 00:23:49,805 --> 00:23:50,806 ผมหิวจัง 443 00:23:50,889 --> 00:23:53,183 - ไปทำอาหารสิคะ - ไม่ คุณนั่นแหละไปทำอาหาร 444 00:23:53,767 --> 00:23:55,978 - ไม่เอาอะ - ผมหิวจะแย่อยู่แล้ว 445 00:23:56,687 --> 00:23:57,771 และผมเป็นผู้ชายด้วย 446 00:23:58,438 --> 00:24:01,608 และผมทำอาหารไม่เป็น 447 00:24:02,192 --> 00:24:03,569 ฉันไม่คิดว่าตัวเองชอบสิ่งนี้ 448 00:24:03,652 --> 00:24:05,028 อะไร กัญชาน่ะเหรอ ทำไมล่ะ 449 00:24:05,112 --> 00:24:07,197 เพราะก่อนหน้านี้ฉันรู้สึกเศร้าเฉยๆ 450 00:24:07,281 --> 00:24:11,743 แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกเศร้า หิว และมึนหัว 451 00:24:12,995 --> 00:24:14,997 และหวาดระแวงนิดหน่อย 452 00:24:15,080 --> 00:24:18,125 โอ้ คุณทำตัวมืดมนอย่างบอกไม่ถูก 453 00:24:18,208 --> 00:24:20,252 โปรดให้ฉันอยู่คนเดียวอีกครั้งนะ 454 00:24:20,335 --> 00:24:23,172 แล้วพอคุณเดินลงไปในครัว นับช้อนด้วย 455 00:24:23,255 --> 00:24:25,048 แม็กกี้ไว้ใจไม่ได้ 456 00:24:27,801 --> 00:24:30,137 ผมว่าผมจะงีบสักนิดเหมือนกัน 457 00:24:31,805 --> 00:24:32,806 ดื่มให้กับมัน 458 00:24:37,352 --> 00:24:39,229 มันโคตรแย่เลย พวก 459 00:24:39,730 --> 00:24:44,067 คือว่า ฉันน่ะ… ฉันรักลูกของฉันจริงๆ นะ 460 00:24:44,151 --> 00:24:46,361 ฉัน… ฉันอยากกอดเขา 461 00:24:47,154 --> 00:24:49,156 ฉันอยากเลี้ยงเขา 462 00:24:49,865 --> 00:24:51,074 ฉันอยากหอมเขา 463 00:24:51,158 --> 00:24:52,826 ฉันแทบยังไม่รู้จักเขาเลย 464 00:24:52,910 --> 00:24:55,871 แล้วเรื่องบัดซบนี้ก็เกิดขึ้น 465 00:24:56,914 --> 00:24:59,291 มันแบบว่า อะไรวะ 466 00:25:00,584 --> 00:25:02,836 ฉันต้องไปตายเนี่ยนะ 467 00:25:03,420 --> 00:25:04,963 อะไรไม่อยากทำก็ไม่จำเป็นต้องทำ 468 00:25:06,256 --> 00:25:08,258 ใช่ ไม่ แต่มันจำเป็น 469 00:25:08,967 --> 00:25:10,093 เขาเรียกว่าการเกณฑ์ทหาร 470 00:25:10,177 --> 00:25:12,095 มันเป็นขั้นตอนตามกฎหมาย 471 00:25:12,179 --> 00:25:15,474 ฉันเป็นทนาย ฉันรู้เรื่องพวกนี้ดี 472 00:25:15,557 --> 00:25:18,894 ใช่ไง นายเป็นทนาย และเป็นลูกชายของทนาย 473 00:25:19,394 --> 00:25:22,231 คือว่า ฮัลโหล นายรวยจะตาย 474 00:25:22,314 --> 00:25:24,316 คนรวยทำได้ทุกอย่างที่ต้องการ 475 00:25:24,399 --> 00:25:26,777 นั่นคือกฎหมายข้อแรกของสหรัฐอเมริกา 476 00:25:26,860 --> 00:25:29,488 ไม่รู้สิ พวก ชื่อฉันอยู่ในรายชื่อ 477 00:25:30,072 --> 00:25:34,451 โอเค ก็จ่ายให้คนอื่นไปแทน ในนามของนาย 478 00:25:36,828 --> 00:25:37,829 ทำงั้นได้ด้วยเหรอ 479 00:25:38,455 --> 00:25:41,834 ทุกสถานการณ์มีทางออกถ้าเงินถึง 480 00:25:41,917 --> 00:25:43,919 ใช่ แต่จะให้ฉันจ่ายใครล่ะ 481 00:25:44,628 --> 00:25:45,629 ใครก็ได้ 482 00:25:45,712 --> 00:25:46,922 หมอนั่น 483 00:25:47,798 --> 00:25:49,299 หมอนั่น 484 00:25:49,383 --> 00:25:51,134 หรือเขา 485 00:25:51,677 --> 00:25:53,387 อีกแก้วไหมครับ หนุ่มๆ 486 00:25:53,470 --> 00:25:54,596 ขอเบิ้ลเลย 487 00:25:55,722 --> 00:25:57,474 หมอนี่อยากได้ทิปมาก 488 00:25:57,558 --> 00:26:00,394 จ้างเขาไปเกณฑ์ทหารแทนสัก 500 ดอลลาร์ นั่นจะเหมือนเงินล้านสำหรับเขา 489 00:26:00,978 --> 00:26:02,604 เขาคว้าโอกาสนี้แน่ๆ 490 00:26:06,692 --> 00:26:07,901 ไม่อะ ฉันทำไม่ได้ 491 00:26:08,569 --> 00:26:09,570 แหงละ 492 00:26:12,865 --> 00:26:15,325 มาดื่มกันอีกแก้ว แล้วดูซิว่านายจะยังคิดเหมือนเดิมไหม 493 00:26:17,286 --> 00:26:18,704 อย่างน้อยฝนก็หยุดตกแล้ว 494 00:26:19,454 --> 00:26:20,956 ผมไม่ได้สังเกตอากาศเลย 495 00:26:22,958 --> 00:26:26,879 แดด ฝน หิมะ มันไม่ต่างกันสำหรับผม 496 00:26:26,962 --> 00:26:30,883 ถ้าคุณเป็นบุรุษไปรษณีย์ คุณจะให้สภาพอากาศมาขัดขวางไม่ได้ 497 00:26:30,966 --> 00:26:32,801 มันเป็นหน้าที่น่ะ 498 00:26:32,885 --> 00:26:35,429 ฟ้าร้อง อากาศร้อน คลื่นทะเล ลูกเห็บ 499 00:26:35,512 --> 00:26:36,805 พวกมันหยุดผมไม่ได้ 500 00:26:36,889 --> 00:26:38,640 ผมต้องส่งจดหมายให้ถึงมือคนเสมอ 501 00:26:39,725 --> 00:26:40,726 ฉันชื่นชมมากค่ะ 502 00:26:40,809 --> 00:26:42,352 ขอโทษนะ ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณเบื่อ 503 00:26:42,936 --> 00:26:45,480 - อะไรคะ ไม่ - ผมรู้ว่าไม่ใช่ทุกคนในระบบไปรษณีย์ 504 00:26:45,564 --> 00:26:47,733 ที่น่าสนใจมากนัก 505 00:26:47,816 --> 00:26:51,069 ไม่ๆ ไม่… ฉันรักงานบริการของไปรษณีย์สหรัฐ 506 00:26:51,153 --> 00:26:53,155 ฉันแค่… ฉันแค่… 507 00:26:53,238 --> 00:26:55,115 รู้อะไรไหม ฉันเหนื่อยนิดหน่อยน่ะ 508 00:26:55,199 --> 00:26:56,533 ผมได้แค่จินตนาการ 509 00:26:58,118 --> 00:27:00,078 การทำทั้งหมดนี้คนเดียว 510 00:27:00,162 --> 00:27:01,622 มันไม่แย่นักหรอก 511 00:27:01,705 --> 00:27:03,081 การเลี้ยงลูก 512 00:27:03,165 --> 00:27:05,125 การดูแลธุรกิจให้ก้าวต่อไป 513 00:27:05,209 --> 00:27:06,668 คุณเป็นผู้หญิงแกร่ง เบ็ตตี้ 514 00:27:07,878 --> 00:27:09,505 แต่ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาอันตราย 515 00:27:11,048 --> 00:27:13,634 แม้แต่หญิงแกร่งก็ต้องการให้ผู้ชายมาปกป้อง 516 00:27:14,343 --> 00:27:16,178 ฉันปกป้องตัวเองได้ 517 00:27:17,095 --> 00:27:19,264 และ สำหรับเฮเลน 518 00:27:20,265 --> 00:27:23,685 ฉันยังหวังว่าพ่อของเธออาจกลับมา 519 00:27:24,811 --> 00:27:26,021 กลับจากบิวฟอร์ตน่ะเหรอ 520 00:27:26,980 --> 00:27:29,024 - ไม่น่าเป็นไปได้ - จากที่ไหนนะคะ 521 00:27:29,775 --> 00:27:32,194 เฮนรีอยู่ที่บิวฟอร์ต เซาท์แคโรไลนา 522 00:27:33,862 --> 00:27:35,697 - ผมนึกว่าคุณรู้ - ไม่ 523 00:27:36,490 --> 00:27:39,701 ไม่ ก็อย่างที่คุณทราบ ฉันไม่ได้รับจดหมายจากเขาหลายเดือนแล้ว 524 00:27:40,702 --> 00:27:44,164 - คุณได้รับเหรอ - ไม่ใช่โดยตรง แต่เขาลือกัน 525 00:27:44,248 --> 00:27:47,835 เขาอยู่ที่นั่นสักพักแล้ว กับทหารอาสาของเซาท์แคโรไลนา 526 00:27:48,335 --> 00:27:50,629 เป็นส่วนหนึ่งของการทดลองพอร์ตรอยัล 527 00:27:51,129 --> 00:27:52,130 ลองคิดดูสิ 528 00:27:52,631 --> 00:27:56,844 ชายผิวดำได้เป็นทหารของกองทัพสหภาพ ฝึกซ้อมเพื่อต่อสู้ 529 00:27:56,927 --> 00:28:00,180 เฮนรีเป็นทหารแล้วเหรอ 530 00:28:00,264 --> 00:28:01,473 ได้ยินว่าอย่างนั้น 531 00:28:02,516 --> 00:28:04,226 และถ้าคุณไม่เคืองในสิ่งที่ผมจะพูด 532 00:28:05,352 --> 00:28:08,647 โอกาสที่เขาจะรอดกลับมา มีพอๆ กับ… 533 00:28:09,815 --> 00:28:10,816 เอ่อ… 534 00:28:11,900 --> 00:28:14,444 พอๆ กับพัสดุหนักสองปอนด์ถูกนำส่ง 535 00:28:14,528 --> 00:28:16,238 ทั้งที่ติดแสตมป์แค่ห้าเซ็นต์ 536 00:29:14,963 --> 00:29:16,006 โอ้ เยี่ยมเลย 537 00:29:16,089 --> 00:29:19,468 เช้านี้เราติดอยู่ในปัจจุบัน แล้วตอนนี้เราติดอยู่ในอนาคต 538 00:29:19,551 --> 00:29:21,011 โอเค แต่ระหว่างที่อยู่ที่นี่… 539 00:29:22,346 --> 00:29:24,389 - ฉันต้องถาม - อะไร 540 00:29:24,473 --> 00:29:26,141 จริงรึเปล่า 541 00:29:26,767 --> 00:29:30,354 เรื่องที่เธอพูดว่าพี่รักผู้หญิง 542 00:29:34,775 --> 00:29:35,984 เป็นซู 543 00:29:36,860 --> 00:29:39,363 เป็นซูมาตลอด ฉันรักซู 544 00:29:41,615 --> 00:29:43,033 ฉันคิดว่าฉันรู้นะ 545 00:29:45,285 --> 00:29:47,579 แต่มันไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว เพราะฉันทำมันพัง 546 00:29:48,163 --> 00:29:49,706 หมายความว่ายังไง พี่ทำพัง 547 00:29:50,415 --> 00:29:51,416 ไม่รู้สิ 548 00:29:51,917 --> 00:29:56,880 ฟังนะ ฉันเดาว่าบางครั้ง ฉันแค่พบว่าการมีความรัก 549 00:29:56,964 --> 00:30:03,554 เวลาฉันเขียนกลอน มันง่ายกว่าตอนที่ฉันไม่เขียนกลอน 550 00:30:04,471 --> 00:30:06,181 ฉันจะบอกให้ว่าฉันคิดอะไร 551 00:30:08,225 --> 00:30:11,270 ฉันคิดว่าพี่เป็นคนที่โชคดีอย่างที่สุด 552 00:30:11,353 --> 00:30:13,897 ที่เจอคนที่รักสุดหัวใจ และได้ใช้ชีวิตอยู่กับเขา 553 00:30:14,815 --> 00:30:17,943 ถ้าฉันมีอย่างนั้น ฉันคงจะมีความสุขมาก 554 00:30:18,652 --> 00:30:21,113 และถ้าคนคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน 555 00:30:21,196 --> 00:30:22,865 และฉันก็อยู่ในปัจจุบัน… 556 00:30:24,366 --> 00:30:27,995 ฉันจะวิ่งไปสู่อ้อมแขนของเขา และไม่มีวันปล่อยมือ 557 00:30:31,582 --> 00:30:33,417 ให้ตายสิ วินนี่ เธอพูดถูก 558 00:30:35,335 --> 00:30:37,337 ทำไมฉันถึงอยากมาอนาคต 559 00:30:37,421 --> 00:30:39,339 ฉันมีทุกอย่างในปัจจุบัน 560 00:30:39,923 --> 00:30:41,216 ฉันมีซู 561 00:30:55,647 --> 00:30:57,608 โอ้ พระเจ้า เรากลับมาแล้ว 562 00:30:58,692 --> 00:31:02,112 - เรากลับมาจากอนาคตแล้ว - พี่พูดเรื่องอะไรน่ะ 563 00:31:02,196 --> 00:31:03,864 เราเพิ่งไปอนาคตกันมา 564 00:31:05,824 --> 00:31:08,493 ฉันเพิ่งเอากระโถนของแม่ไปทิ้งข้างนอก 565 00:31:08,577 --> 00:31:10,162 เพราะชีวิตฉันคือฝันร้าย 566 00:31:10,245 --> 00:31:12,623 แล้วฉันก็มานั่งร้องไห้ที่ศาลานี่ 567 00:31:12,706 --> 00:31:15,417 แล้วพี่ก็เข้ามาที่นี่และเริ่มพล่ามเรื่องซู 568 00:31:16,001 --> 00:31:18,086 แล้วเราก็คุยกันดีมากๆ เลยนะ 569 00:31:20,255 --> 00:31:22,758 จินตนาการของฉันชักจะเลอะเทอะไปกันใหญ่ 570 00:31:22,841 --> 00:31:25,135 นั่นแหละที่ฉันจะบอก เอมิลี 571 00:31:25,844 --> 00:31:29,139 ความรักที่แท้จริงไม่มีอยู่ในจินตนาการ 572 00:31:29,223 --> 00:31:30,807 มันอยู่ตรงนี้ 573 00:31:31,475 --> 00:31:35,187 ในสถานที่ที่แสนเลวร้าย ที่เราเรียกว่าความจริง 574 00:31:37,356 --> 00:31:38,357 ดูสิ จอร์จมา 575 00:31:40,692 --> 00:31:41,693 จอร์จ เกิดอะไรขึ้น 576 00:31:43,820 --> 00:31:45,697 จอร์จ เป็นอะไรไหม เกิดอะไรขึ้น 577 00:31:45,781 --> 00:31:46,782 เฟรซาร์น่ะ 578 00:31:47,282 --> 00:31:49,409 - เฟรซาร์ สเติร์นส์เหรอ อะไร… - ใช่ เฟรซาร์ เขา … 579 00:31:50,452 --> 00:31:52,579 - เขาถูกยิง - ถูกยิงเหรอ 580 00:31:52,663 --> 00:31:54,665 ในสนามรบแห่งนิวเบิร์น นอร์ทแคโรไลนา 581 00:31:55,666 --> 00:31:58,418 เฟรซาร์ตายแล้ว 582 00:32:03,465 --> 00:32:07,678 ฉันเห็นอนาคตจริงๆ ด้วย 583 00:32:59,646 --> 00:33:01,565 คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี