1 00:00:09,760 --> 00:00:11,261 (ไปรษณีย์) 2 00:00:20,938 --> 00:00:22,356 ถึงคุณดิกคินสัน 3 00:00:22,439 --> 00:00:27,110 ผมรู้สึกว่าบทกวีของคุณนั้น แปลกใหม่อย่างไม่เคยมีมาก่อน 4 00:00:27,194 --> 00:00:31,240 "แปลกใหม่อย่างไม่เคยมีมาก่อน" 5 00:00:34,910 --> 00:00:36,161 บทกวีของฉันยังไม่ตาย 6 00:00:37,120 --> 00:00:38,664 มันยังไม่ตาย มันยังมีชีวิต! 7 00:00:42,751 --> 00:00:44,670 (โลกของเอมิลี ดิกคินสัน) 8 00:00:44,753 --> 00:00:46,713 (ขับร้องจากหัวใจ) 9 00:00:53,345 --> 00:00:57,307 วินนี่! วินนี่! เธอต้องไม่เชื่อแน่ 10 00:00:57,391 --> 00:01:00,310 ฉันเพิ่งได้รับจดหมายจาก โธมัส เวนท์เวิร์ธ ฮิกกินสัน 11 00:01:01,562 --> 00:01:02,813 รู้ไหมว่าเขาเป็นใคร 12 00:01:03,564 --> 00:01:05,482 โอเค เขาสุดยอดมาก วินนี่ 13 00:01:05,566 --> 00:01:08,485 เขา… เขาสนับสนุนการเลิกทาส และเป็นผู้สอนศาสนา 14 00:01:08,569 --> 00:01:10,237 และเขาเขียนเรียงความลงในแอตแลนติก 15 00:01:10,320 --> 00:01:13,532 เขามีความคิดนอกกรอบ วินนี่ เป็นนักเคลื่อนไหว 16 00:01:13,615 --> 00:01:16,451 เป็นคนที่อยากทำให้โลกน่าอยู่ขึ้นอย่างแท้จริง 17 00:01:16,535 --> 00:01:18,161 แล้วทายสิว่าเกิดอะไรขึ้น 18 00:01:18,245 --> 00:01:19,496 เขาชอบกลอนของฉัน 19 00:01:21,331 --> 00:01:23,041 เขาขอให้ฉันส่งกลอนไปอีก 20 00:01:23,125 --> 00:01:27,254 ฉันอาจจะไปรบในสงครามเองไม่ได้ แต่ความรู้ที่ฉันได้จากชายคนนี้ 21 00:01:27,337 --> 00:01:30,174 อาจช่วยให้ฉันเขียนกลอนที่มีประโยชน์ต่อผู้คน 22 00:01:30,257 --> 00:01:31,800 กลอนที่ช่วยคนได้ 23 00:01:36,096 --> 00:01:37,931 ทำไมเธอถึงไม่พูดอะไรเลย 24 00:01:41,685 --> 00:01:45,480 ใช่ เธอสาบานว่าจะเงียบ เพื่อแสดงความเป็นหนึ่งเดียวกับกองทัพ 25 00:01:47,191 --> 00:01:49,610 รู้ไหม ลาวิเนีย เธอพยายามก้าวข้ามขีดจำกัด 26 00:01:49,693 --> 00:01:52,487 กับศิลปะการแสดงความอดทนนี้ เธอเป็นคนสุดติ่งกระดิ่งแมวจริงๆ 27 00:01:54,740 --> 00:01:57,451 (แอมเฮิร์สต์ ตลาดขายผ้าคลุมและสินค้าอนามัย) 28 00:01:58,202 --> 00:02:00,621 (เพื่อช่วยเหลือทหารฝ่ายสหภาพ) 29 00:02:34,530 --> 00:02:38,033 ดูแต่ตา มืออย่าต้องนะคะ 30 00:02:38,116 --> 00:02:39,743 - การปักเย็บมีความละเอียดมากค่ะ - ค่ะ 31 00:02:39,826 --> 00:02:41,954 เราใส่สารลับทั้งหมดไว้ในนี้ 32 00:02:42,037 --> 00:02:43,080 เดี๋ยว อะไรนะ 33 00:02:44,581 --> 00:02:47,876 ว้าว อเมริกาเป็นประเทศมาได้ไม่ถึง 100 ปี 34 00:02:47,960 --> 00:02:50,170 ก็ขี้ตู่แล้วว่าตัวเองคิดค้นผ้าคลุมขึ้นมา 35 00:02:50,254 --> 00:02:51,296 ขอให้เจริญๆ แล้วกัน 36 00:02:52,047 --> 00:02:53,799 - ไง เอมิลี ไง ลาวิเนีย - หวัดดีจ้ะ 37 00:02:54,883 --> 00:02:56,301 วันนี้ลาวิเนียขอไม่พูดนะ 38 00:02:56,385 --> 00:02:59,096 เธอสาบานว่าจะเงียบ เพื่อแสดงความนับถือต่อทหารผู้พลีชีพ 39 00:03:00,097 --> 00:03:01,139 สวัสดีจ้ะ ลาวิเนีย 40 00:03:03,183 --> 00:03:05,644 ถูกใจอะไรบ้างไหม 41 00:03:05,727 --> 00:03:09,106 นั่น… ผืนเล็กมาก สำหรับทารกเหรอ 42 00:03:09,189 --> 00:03:10,357 ใช่ 43 00:03:10,440 --> 00:03:11,441 (ให้ผู้หญิงมีสิทธิ์เลือกตั้ง) 44 00:03:11,525 --> 00:03:13,652 - เฟมทารกน่ะ - ว้าว โอเคจ้ะ 45 00:03:16,864 --> 00:03:20,450 โอ้ พระเจ้า ดูผ้าของเบ็ตตี้สิ มันสวยมากเลย 46 00:03:20,534 --> 00:03:23,453 ขอบคุณค่ะ ฉันดีใจ ที่หาเงินสนับสนุนฝ่ายเราได้ 47 00:03:23,954 --> 00:03:25,080 สี่เหลี่ยมพวกนี้ไม่เข้ากัน 48 00:03:25,664 --> 00:03:28,667 รูปร่างและขนาดต่างกันหมด มันไม่สมมาตร 49 00:03:28,750 --> 00:03:31,587 เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ผ้าคลุมนี่ดูไม่มีเหตุผลเลย 50 00:03:31,670 --> 00:03:33,255 ศิลปะไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลค่ะ 51 00:03:33,338 --> 00:03:34,381 เธอคืออัจฉริยะ 52 00:03:34,464 --> 00:03:35,883 - ฉันซื้อ - ฉันมาก่อนนะ 53 00:03:37,384 --> 00:03:38,385 ขอบคุณค่ะ 54 00:03:39,261 --> 00:03:41,180 ให้เดา ฉันทำตามคำแนะนำของคุณ 55 00:03:41,263 --> 00:03:42,264 คำแนะนำอะไร 56 00:03:42,347 --> 00:03:45,184 ฉันเขียนจดหมายถึงโลก และโลกเขียนตอบมา 57 00:03:45,267 --> 00:03:46,894 ต้องอย่างนี้สิ 58 00:03:59,406 --> 00:04:02,326 เอ็ดเวิร์ด คุณว่าคนจ้องเราไหมคะ 59 00:04:02,409 --> 00:04:03,243 ไม่ 60 00:04:04,286 --> 00:04:05,287 อาจจะนิดหน่อย 61 00:04:06,246 --> 00:04:09,166 ฉันรู้สึกถึงความไม่เป็นมิตรจากคนในเมือง 62 00:04:10,042 --> 00:04:11,543 ถึงเวลาประมูลแล้ว 63 00:04:11,627 --> 00:04:13,795 ฉันบริจาคผ้าคลุมของคุณยายนอร์ครอส 64 00:04:13,879 --> 00:04:15,714 ฉันแน่ใจว่าจะมีคนประมูลมันในราคาสูง 65 00:04:15,797 --> 00:04:18,091 เราจะเริ่มประมูลกันที่ห้าดอลลาร์นะคะ 66 00:04:18,759 --> 00:04:20,010 ขอโทษนะ 67 00:04:20,511 --> 00:04:23,889 แม่ฉันได้รางวัลโบว์น้ำเงิน ของช่างเย็บผ้าคลุมประจำเมืองมอนสันปี 1822 68 00:04:23,972 --> 00:04:24,973 ด้วยผ้าคลุมผืนนั้น 69 00:04:25,057 --> 00:04:26,350 นี่เป็นแค่ราคาเริ่มต้นเท่านั้นค่ะ 70 00:04:26,433 --> 00:04:29,937 ผู้ซื้อจะกำหนดราคาของสิ่งที่คุณบริจาคมาค่ะ คุณนายดิกคินสัน 71 00:04:30,020 --> 00:04:31,313 นั่นไม่ยุติธรรม 72 00:04:31,396 --> 00:04:33,273 การประมูลมันเป็นอย่างนี้ค่ะ 73 00:04:33,857 --> 00:04:37,694 ห้าดอลลาร์สำหรับมรดกตกทอดของฉันเนี่ยนะ น่าโมโหมาก 74 00:04:37,778 --> 00:04:38,987 ไม่ 75 00:04:39,071 --> 00:04:41,907 ขอโทษนะ… ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ขาย เอาคืนมา 76 00:04:41,990 --> 00:04:44,660 ฉัน… ฉันนึกว่าคุณอยากสนับสนุนทหาร คุณนายดิกคินสัน 77 00:04:44,743 --> 00:04:46,119 ฉันอยากสนับสนุนอยู่แล้ว 78 00:04:46,203 --> 00:04:47,663 แต่พี่สาวฉันเพิ่งเสีย 79 00:04:47,746 --> 00:04:50,374 แล้วผ้าผืนนี้ก็เป็นสิ่งเดียว ที่ฉันเอาไว้ระลึกถึงเธอ 80 00:04:50,457 --> 00:04:51,291 ขอคืนนะคะ 81 00:04:51,375 --> 00:04:53,836 ถ้าคุณอยากได้คืน คุณต้องประมูลค่ะ 82 00:04:55,462 --> 00:04:56,588 เอ็ดเวิร์ด 83 00:04:56,672 --> 00:04:57,756 ว่าไง 84 00:04:57,840 --> 00:04:59,633 ฉันอยากให้คุณซื้อผ้าผืนนี้คืนมา 85 00:04:59,716 --> 00:05:02,052 ผมจะไม่จ่ายเงินที่หามาด้วยความลำบาก ไปกับผ้าคลุม 86 00:05:02,135 --> 00:05:05,138 ที่หมกอยู่ในห้องใต้หลังคาเรา ตั้งแต่วันแต่งงานหรอกนะ คุณนายดิกคินสัน 87 00:05:05,222 --> 00:05:08,016 เอ็ดเวิร์ด ครอบครัวสำคัญที่สุดนะคะ 88 00:05:08,100 --> 00:05:11,603 และผ้าผืนนี้เป็นสิ่งเดียว ที่ฉันเหลือเอาไว้ดูต่างหน้าพี่สาวผู้ล่วงลับ 89 00:05:11,687 --> 00:05:12,729 ยี่สิบดอลลาร์ได้ไหม 90 00:05:12,813 --> 00:05:13,814 เอาไปเลยค่ะ 91 00:05:13,897 --> 00:05:15,148 โอ้ ขอบคุณสวรรค์ 92 00:05:19,945 --> 00:05:21,655 คุณทำเป็นเรื่องใหญ่มากเลยนะ คุณนายดิกคินสัน 93 00:05:21,738 --> 00:05:22,865 - โอเค - แค่… 94 00:05:22,948 --> 00:05:23,991 ดิกคินสัน 95 00:05:24,074 --> 00:05:25,325 คองกี 96 00:05:25,409 --> 00:05:26,952 ผมแปลกใจที่เจอคุณที่นี่ 97 00:05:27,035 --> 00:05:28,287 แปลกใจเหรอ ทำไมล่ะ 98 00:05:28,787 --> 00:05:30,247 นี่เป็นงานสำคัญของพลเมือง 99 00:05:30,330 --> 00:05:32,332 ไม่ต้องพูดถึงว่าผมเป็นเหรัญญิกของวิทยาลัย 100 00:05:32,416 --> 00:05:34,042 อ้อ ใช่ แน่นอน 101 00:05:34,668 --> 00:05:38,755 แต่จดหมายฉบับล่าสุดที่คุณเขียนถึงบรรณาธิการ 102 00:05:38,839 --> 00:05:40,883 ผมไม่คิดว่าคุณสนใจ 103 00:05:40,966 --> 00:05:42,467 ที่จะสนับสนุนทหารฝ่ายสหภาพของเรา 104 00:05:42,551 --> 00:05:43,802 ว่าอะไรนะ อิธามาร์ 105 00:05:43,886 --> 00:05:45,637 จดหมายของคุณ ลง นสพ. ฉบับวันนี้ เอ็ดเวิร์ด 106 00:05:45,721 --> 00:05:49,474 ซึ่งคุณเอาแต่ชื่นชมและเห็นใจ ฝ่ายสมาพันธ์ที่ชั่วร้าย 107 00:05:49,558 --> 00:05:51,018 ผมเปล่านะ 108 00:05:51,101 --> 00:05:53,270 คุณทำจริงๆ ไอ้คนทรยศ 109 00:05:54,188 --> 00:05:55,939 เจอรัลด์ ไม่เอาน่า 110 00:05:59,943 --> 00:06:04,448 ย้อนกลับไปปี 1850 ตอนนั้นคุณสนับสนุน ร่างกฎหมายน่ารังเกียจที่ไล่ล่าทาสผู้หลบหนีนั่น… 111 00:06:04,531 --> 00:06:06,116 - เอาแล้วไง - ตอนนั้นผมเต็มใจยอมรับ 112 00:06:06,200 --> 00:06:08,785 ว่าคุณทำแบบนั้นเพื่อการประนีประนอม 113 00:06:08,869 --> 00:06:10,996 และรักษาสันติที่เปราะบางของเราไว้ 114 00:06:11,079 --> 00:06:13,999 แต่ขณะนี้สงครามกำลังปะทุ 115 00:06:14,082 --> 00:06:16,543 คร่าลูกหลานผู้กล้าหาญของเราไปหลายชีวิต 116 00:06:16,627 --> 00:06:22,049 คุณใช้ภาษาสุภาพ มีความแบ่งรับแบ่งสู้และแสนเลือดเย็น 117 00:06:22,132 --> 00:06:24,301 ขอให้เราฟังความทั้งสองด้าน 118 00:06:24,384 --> 00:06:25,385 ให้ตายสิ เอ็ดเวิร์ด 119 00:06:25,469 --> 00:06:28,805 คุณแก้ต่างให้ฝ่ายชั่วร้าย แก้ต่างให้คนเลว 120 00:06:28,889 --> 00:06:29,973 กล้าดียังไง 121 00:06:30,682 --> 00:06:33,060 ผมเขียนจดหมายฉบับนั้นแทนพี่ชายผม 122 00:06:33,143 --> 00:06:36,563 การที่บ้านเขาบังเอิญอยู่จอร์เจีย ไม่ได้ทำให้เขาเป็นศัตรูของเรา 123 00:06:36,647 --> 00:06:39,900 - เป็นแน่ๆ - สงครามกลางเมืองก็อย่างนี้แหละ 124 00:06:39,983 --> 00:06:41,944 - ขอบคุณ - น้ำเสียงคุณแสดงความเหนือกว่า 125 00:06:42,027 --> 00:06:44,613 และสารของคุณก็ผิดแผกจากคนอื่นอย่างยิ่งยวด 126 00:06:44,696 --> 00:06:47,574 อย่างเลวร้ายที่สุด คุณดูเหมือนคนหัวรั้น และอย่างดีที่สุด… 127 00:06:48,367 --> 00:06:49,368 ว่าไง 128 00:06:49,451 --> 00:06:50,285 เป็นไดโนเสาร์ 129 00:06:51,495 --> 00:06:54,414 ผมแก่ขึ้นอีกหนึ่งปีในวันนี้ ดังนั้นคุณอาจจะพูดถูก 130 00:06:54,498 --> 00:06:57,709 โอ้ ตายจริง วันนี้วันเกิดคุณเหรอ สุขสันต์วันเกิด! 131 00:06:57,793 --> 00:06:58,836 สุขสันต์วันเกิด 132 00:06:58,919 --> 00:07:01,255 - ฉันไม่รู้มาก่อน - ผมไม่อยากทำให้เป็นเรื่องใหญ่น่ะ 133 00:07:01,338 --> 00:07:03,507 เขาไม่เคยอยากทำอะไรเอิกเกริก ในวันเกิดเขาค่ะ 134 00:07:03,590 --> 00:07:09,638 เอ็ดเวิร์ด ถึงเวลาที่คุณต้องเลือกข้างแล้ว 135 00:07:13,267 --> 00:07:16,645 ผมเลือกข้างเพื่อเป็นศัตรูกับครอบครัวไม่ได้ 136 00:07:17,396 --> 00:07:22,276 งั้นคุณก็เสี่ยงที่จะเสียตำแหน่งเหรัญญิก ของวิทยาลัยนี่ไป 137 00:07:22,359 --> 00:07:24,778 และพระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่า คุณจะเสียอะไรอีก 138 00:07:30,742 --> 00:07:32,160 คุณพลาดคนดีๆ ไปซะแล้ว 139 00:07:39,126 --> 00:07:41,044 - พ่อเป็นอะไรไหมคะ - ไม่เป็นไร 140 00:07:41,128 --> 00:07:43,589 ไม่อยากเชื่อว่าคุณคองกีจะโจมตีพ่อแบบนั้น 141 00:07:43,672 --> 00:07:47,009 - เขาดราม่าเก่งมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว - ในวันเกิดพ่อด้วย ให้ตายสิคะ พ่อ 142 00:07:47,092 --> 00:07:48,343 มันแตกต่างกันตรงไหนล่ะ 143 00:07:49,261 --> 00:07:50,596 อีกไม่นานผมก็ตายแล้ว 144 00:07:56,310 --> 00:07:58,478 ช่วงหลังๆ อะไรก็ยากไปหมด 145 00:07:58,562 --> 00:08:00,856 เราจะให้เขาเศร้าในวันเกิดไม่ได้ 146 00:08:00,939 --> 00:08:03,400 เราจะทำอะไรได้ล่ะ แม่ซื้อที่ช้อนรองเท้าให้เขาแล้ว 147 00:08:05,235 --> 00:08:06,904 - หนูคิดออกแล้วๆ - อะไร 148 00:08:06,987 --> 00:08:09,740 เราน่าจะร้องเพลงตามสไตล์บ้านดิกคินสันกัน 149 00:08:10,490 --> 00:08:14,703 เอมิลี เป็นความคิดที่ดีมากจ้ะ เราไม่ได้ทำแบบนั้นมานานแล้ว 150 00:08:14,786 --> 00:08:17,414 ใช่ค่ะ เราจะจุดไฟในห้องนั่งเล่น แล้วนั่งล้อมเปียโนกัน 151 00:08:17,497 --> 00:08:19,166 เราจะร้องเพลงโปรดของพ่อ 152 00:08:19,249 --> 00:08:20,667 ใช่ เยี่ยมเลย 153 00:08:20,751 --> 00:08:22,628 มันจะเหมือนวันเก่าๆ 154 00:08:22,711 --> 00:08:25,506 ร้องเพลงรอบกองไฟกับลูกๆ เหมือนสมัยลูกยังเด็กๆ 155 00:08:25,589 --> 00:08:27,257 รู้ไหมว่าพ่อเขาชอบร้องเพลงด้วยกันมาก 156 00:08:27,341 --> 00:08:30,469 สาวๆ เรามีแต่ครอบครัวจริงๆ 157 00:08:30,552 --> 00:08:31,720 หนูเห็นด้วยค่ะ 158 00:08:32,261 --> 00:08:36,015 การร้องเพลงด้วยกัน จะทำให้พ่อมีความสุขมากในวันเกิดเขา 159 00:08:37,893 --> 00:08:39,311 วินนี่ 160 00:08:40,437 --> 00:08:41,980 เธอลิปซิงค์เอาได้ไหม 161 00:08:42,063 --> 00:08:43,690 นั่นอาจจะดีที่สุด ลาวิเนีย 162 00:08:44,733 --> 00:08:47,486 - เราเหลือปัญหาอีกอย่าง - อะไร 163 00:08:47,569 --> 00:08:50,572 เราจะร้องเพลงกันทั้งครอบครัวไม่ได้ ถ้าคนมาไม่ครบ 164 00:08:51,073 --> 00:08:52,741 แล้วออสตินกับซูล่ะ 165 00:08:53,325 --> 00:08:54,826 แม่อยากให้พวกเขามาเหรอคะ 166 00:08:55,536 --> 00:08:58,247 แม้ว่าซูจะยังไม่พร้อมให้แม่อุ้มหลานเหรอคะ 167 00:08:59,331 --> 00:09:02,543 ครอบครัวคือสิ่งเดียวที่สำคัญ ง่ายๆ แค่นั้นเอง 168 00:09:02,626 --> 00:09:03,710 แม่คะ แม่พูดถูก 169 00:09:04,336 --> 00:09:06,547 หนูจะชวนพวกเขามาในคืนนี้ ปล่อยให้เป็นหน้าที่หนูเอง 170 00:09:14,429 --> 00:09:15,430 ซู 171 00:09:20,143 --> 00:09:22,479 ซู เธอเป็นอะไร 172 00:09:24,398 --> 00:09:28,318 ลูกไม่ยอมนอนทั้งคืน 173 00:09:28,402 --> 00:09:30,612 ฉันเหนื่อยมากเลย 174 00:09:31,196 --> 00:09:34,992 พูดตามตรง ฉันไม่เคยรู้ว่า จะเหนื่อยได้ขนาดนี้ ฉันแค่… 175 00:09:35,576 --> 00:09:38,161 เอมิลี ฉันคิดว่าฉันไม่ไหว 176 00:09:38,245 --> 00:09:40,914 แต่เธอกำลังทำอยู่นะ ซู เธอทำกำลังได้ดี 177 00:09:40,998 --> 00:09:42,958 เธอดูแลลูกได้ดีมาก 178 00:09:45,836 --> 00:09:47,129 ซู ลูกเธออยู่ไหน 179 00:09:47,212 --> 00:09:48,839 เขาอยู่กับคลาร่าและแอนนา 180 00:09:48,922 --> 00:09:50,966 ฉันรู้ พวกหล่อนชอบวางเพลิง และมีนิสัยประหลาด 181 00:09:51,049 --> 00:09:54,094 แต่ฉันฟังเสียงลูกร้องไห้จ้าอีกไม่ไหว 182 00:09:54,678 --> 00:09:57,639 แค่… ฉันอยากพัก มันผิดนักเหรอ 183 00:09:57,723 --> 00:09:59,808 ไม่ๆ ไม่ ไม่ผิดเลย 184 00:09:59,892 --> 00:10:01,185 โอเค 185 00:10:02,644 --> 00:10:03,854 ซู ฟังฉันนะ 186 00:10:05,772 --> 00:10:06,815 ฉันรักเธอ 187 00:10:08,692 --> 00:10:10,444 ไม่นึกว่าเธอจะพูดอย่างนี้ 188 00:10:10,527 --> 00:10:13,739 และฉันรักเธอมากกว่าอะไรหรือใครในโลกนี้ 189 00:10:13,822 --> 00:10:16,909 และเธอต้องจดจำเอาไว้ในหัวใจ จะได้ไม่มีวันคลางแคลง 190 00:10:18,368 --> 00:10:20,245 เธอต้องซึบซับเข้าไปในกระดูก 191 00:10:21,747 --> 00:10:23,540 และถ้าฉันจำเป็นต้องบอกเธอทุกวัน 192 00:10:23,624 --> 00:10:26,001 เพื่อให้มันหยั่งรากลึก ฉันก็จะทำ 193 00:10:26,668 --> 00:10:29,254 เพราะเธอคือทุกอย่างของฉัน ซู 194 00:10:29,338 --> 00:10:30,547 เอมิลี 195 00:10:30,631 --> 00:10:32,049 ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าขาดเธอ 196 00:10:32,799 --> 00:10:34,801 ฉันหายใจไม่ได้ถ้าขาดเธอ 197 00:10:34,885 --> 00:10:36,428 และฉันเขียนไม่ได้ถ้าขาดเธอ 198 00:10:37,429 --> 00:10:38,972 อารมณ์ไหนเนี่ย 199 00:10:39,056 --> 00:10:40,766 มันมาจากหัวใจเล็กๆ ที่ซุกซนของฉัน 200 00:10:45,771 --> 00:10:47,272 ฉันรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย 201 00:10:47,356 --> 00:10:49,525 งั้นก็ดี พยาบาลเอมิลียินดีรับใช้ 202 00:10:49,608 --> 00:10:52,152 ขอบคุณค่ะ คุณพยาบาล ฉันคิดว่าคุณเพิ่งช่วยชีวิตฉันไว้ 203 00:10:54,112 --> 00:10:57,574 คืนนี้เราจะมีงานร้องเพลงกันในครอบครัว สำหรับวันเกิดพ่อ 204 00:10:58,325 --> 00:10:59,618 เธอจะมาร่วมกับเราไหม 205 00:11:00,661 --> 00:11:02,496 ฟังดูดีนะ 206 00:11:03,247 --> 00:11:04,456 ฉันอยากไปจ้ะ 207 00:11:04,540 --> 00:11:06,083 ขอบคุณ ซู 208 00:11:07,751 --> 00:11:11,004 ครอบครัวนี้ไม่สมบูรณ์ถ้าขาดเธอ 209 00:11:13,632 --> 00:11:15,259 ทีนี้เราก็แค่ต้องเกลี้ยกล่อมออสติน 210 00:11:15,342 --> 00:11:18,303 - ไม่ต้องห่วง ฉันจะจัดการให้เอง - จริงเหรอ 211 00:11:18,887 --> 00:11:22,850 ยังไงซะ ฉันก็ยังเป็นภรรยาของเขา เขาต้องทำตามที่ฉันบอก 212 00:11:23,517 --> 00:11:26,812 เธอจะอาจจะเป็นภรรยาเขา แต่ฉันเป็นของเธอ 213 00:11:31,775 --> 00:11:33,819 โอ้ ให้ตายสิ ฉันคิดว่าลูกต้องการฉันแล้ว 214 00:11:33,902 --> 00:11:34,903 - ไปเถอะ - ขอโทษนะ 215 00:11:34,987 --> 00:11:36,530 ไม่เป็นไร ไว้เจอกันคืนนี้ 216 00:11:37,197 --> 00:11:38,323 เจอกันจ้ะ 217 00:11:49,918 --> 00:11:51,378 (คุณ อี ดิกคินสัน แอมเฮิร์สต์ รัฐแมสซาชูเซตส์) 218 00:11:51,461 --> 00:11:53,797 (พันเอก ที ดับเบิลยู ฮิกกินสัน บิวฟอร์ต เซาท์แคโรไลนา) 219 00:11:54,381 --> 00:11:57,259 ปลอดภัยอยู่ในหลุมขาวโพลน… 220 00:11:57,342 --> 00:11:58,677 แสงเช้ามิอาจแตะต้อง… 221 00:11:58,760 --> 00:12:00,345 แสงบ่ายมิอาจกระทบ… 222 00:12:00,971 --> 00:12:03,640 บรรดาศพผู้สงบเสงี่ยมนอนหลับใหล 223 00:12:04,224 --> 00:12:07,394 ฝ้าทำจากผ้าซาติน หลังคาทำจากศิลา… 224 00:12:09,396 --> 00:12:13,609 ก่อนที่เราจะเริ่มเรียนกัน ฉันอยากเช็กชื่อ 225 00:12:13,692 --> 00:12:15,986 พวกนายแต่ละคนช่วยบอกชื่อตัวเองได้ไหม 226 00:12:16,069 --> 00:12:20,365 และไหนๆ แล้ว เรื่องเล่าของตัวเองสั้นๆ ด้วย 227 00:12:20,449 --> 00:12:21,658 ฉันเริ่มก่อน 228 00:12:23,160 --> 00:12:24,912 ฉันชื่อเอเวอเร็ตต์ 229 00:12:25,412 --> 00:12:27,497 ฉันมีรสนิยมด้านตกแต่งภายในที่ปังมาก 230 00:12:27,581 --> 00:12:30,209 และฉันไม่อยากคุยเกี่ยวกับอดีตของตัวเอง โอเคเนอะ 231 00:12:30,834 --> 00:12:32,336 ฉันอยากคุยเรื่องอนาคต 232 00:12:32,419 --> 00:12:34,546 อนาคตที่ฉันจะได้ไปให้พ้นๆ จากที่นี่ 233 00:12:34,630 --> 00:12:35,881 ใช่ 234 00:12:35,964 --> 00:12:38,509 - พูดถูกๆ - ใช่ พวก ใช่เลย 235 00:12:38,592 --> 00:12:40,844 พวกนายอยู่ที่นี่มาตลอดเหรอ 236 00:12:40,928 --> 00:12:45,098 เราทุกคนเกิดที่นี่ ยกเว้นอิราสมัส ไม่… ไม่มีใครรู้ว่าเขามาจากไหน 237 00:12:45,182 --> 00:12:46,266 เวลาคือเรื่องสมมติ 238 00:12:46,350 --> 00:12:49,853 ก็เหมือนเรื่องราวทั่วไป ฉันร้อยเรียงตัวเองอยู่ในและนอกประวัติศาสตร์ 239 00:12:50,354 --> 00:12:52,564 บางครั้งฉันก็แปลงร่างเป็นแมงมุม 240 00:12:52,648 --> 00:12:55,859 ให้ตาย นายนี่ไม่ธรรมดาเลย พวก 241 00:12:56,610 --> 00:12:57,986 โอเค 242 00:12:58,070 --> 00:12:59,530 แล้วนายล่ะ 243 00:12:59,613 --> 00:13:00,864 ฉันคือเดอะวอลที่แปลว่ากำแพง 244 00:13:00,948 --> 00:13:02,449 พวกเขาเรียกฉันว่ากำแพงเพราะฉันตัวใหญ่ 245 00:13:02,533 --> 00:13:05,744 แต่ที่ตลกคือ ความแกร่งของฉันอยู่ที่บุคลิกต่างหาก 246 00:13:05,827 --> 00:13:06,954 นายพึ่งพิงเขาได้ 247 00:13:07,037 --> 00:13:08,205 เพราะฉันเป็นกำแพง 248 00:13:08,288 --> 00:13:09,498 - เข้าใจละ - ใช่ 249 00:13:09,581 --> 00:13:11,667 ใช่ แล้วนายชื่ออะไร 250 00:13:11,750 --> 00:13:12,751 ไมเคิล จอร์แดน 251 00:13:13,418 --> 00:13:14,628 ไมเคิล ริเวอร์ จอร์แดน 252 00:13:14,711 --> 00:13:17,005 นายมีความยิ่งใหญ่อยู่ในตัวเอง ไมเคิล จอร์แดน 253 00:13:17,965 --> 00:13:21,260 สักวัน ผู้คนจะมากันเต็มสนาม เพื่อดูนายตระหง่านเหนือใคร 254 00:13:21,844 --> 00:13:23,345 อิราสมัสเป็นผู้มาก่อนกาล 255 00:13:23,428 --> 00:13:27,850 อนาคตกับอดีตเกิดขึ้นพร้อมกัน ถ้านายมีตาดูน่ะนะ 256 00:13:27,933 --> 00:13:29,726 นี่แหละความเป็นเลิศของคนดำ 257 00:13:31,520 --> 00:13:34,231 ว้าว โอเค 258 00:13:36,024 --> 00:13:37,651 นายล่ะ อยากเล่าอะไรให้เราฟังไหม 259 00:13:37,734 --> 00:13:39,278 ฉันชื่อโซโลแมน 260 00:13:39,361 --> 00:13:43,448 เคยทำงานในครัวที่นี่ และฉันเป็นเซียนด้านสมุนไพรและเครื่องเทศ 261 00:13:43,532 --> 00:13:44,575 นายเป็นพ่อครัวเหรอ 262 00:13:44,658 --> 00:13:45,826 ฉันเป็นมือลอบสังหาร 263 00:13:45,909 --> 00:13:47,953 ฉันจะวางยาพิษนาย รับรองว่าไม่มีทางรู้ตัว 264 00:13:48,662 --> 00:13:50,372 ฉันจะระวังตัวเอาไว้ 265 00:13:50,455 --> 00:13:51,748 ลองดูก็ได้ 266 00:13:56,420 --> 00:13:59,548 ในเมื่อเราเช็กชื่อกันเสร็จแล้ว… 267 00:13:59,631 --> 00:14:01,049 เมื่อพวกนายรู้จักตัวอักษร 268 00:14:01,133 --> 00:14:04,469 นายจะสามารถสะกดคำทุกคำในภาษาอังกฤษ 269 00:14:04,553 --> 00:14:05,762 ฉันสะกด "ปืนอยู่ไหน" ได้มะ 270 00:14:06,930 --> 00:14:08,348 ต้องงี้สิ 271 00:14:08,432 --> 00:14:11,727 ฉันสะกด "ถ้าจะให้ฉันเข้าร่วมกองทัพ ก็เอาอาวุธมา" ได้ไหม 272 00:14:11,810 --> 00:14:12,895 เด็ด 273 00:14:12,978 --> 00:14:15,022 ไหนว่าจะหาปืนมาให้เรา บัครา 274 00:14:15,105 --> 00:14:17,191 นั่นสิ นายบอกว่า จะคุยกับฮิกกินสันไม่ใช่เหรอ 275 00:14:17,274 --> 00:14:18,692 เขาพูดอย่างนั้น เป็นไงบ้าง 276 00:14:18,775 --> 00:14:21,361 - ฉันไปคุยกับเขาแล้ว - แล้วเขาว่าไง 277 00:14:22,196 --> 00:14:24,740 เขาบอกว่า "กำลังดำเนินการ" 278 00:14:24,823 --> 00:14:28,202 "กำลังดำเนินการ" แปลว่าอะไร 279 00:14:28,785 --> 00:14:29,912 จากคำพูดของฮิกกินสัน 280 00:14:29,995 --> 00:14:34,082 ทหารอาสากลุ่มแรกของเซาท์แคโรไลนา ยังอยู่ในช่วงทดลอง 281 00:14:34,166 --> 00:14:35,125 ทดลอง 282 00:14:35,209 --> 00:14:38,754 ดูเหมือนพวกนายยังไม่ใช่ทหารอย่างเป็นทางการ 283 00:14:38,837 --> 00:14:41,423 จนกว่าลินคอล์นจะลงนาม ในประกาศเลิกทาส 284 00:14:41,507 --> 00:14:43,258 โอเค แล้วมันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ 285 00:14:43,342 --> 00:14:44,801 วันที่ 1 มกราคม ปี 1863 286 00:14:44,885 --> 00:14:46,720 ฮิกกินสันเชื่อว่าเร็วๆ นี้ 287 00:14:47,304 --> 00:14:49,264 แต่เขาให้อาวุธแก่พวกนายเองไม่ได้ 288 00:14:49,973 --> 00:14:51,892 เขาต้องการคำอนุมัติจากนายพลแซ็กซ์ตัน 289 00:14:51,975 --> 00:14:54,686 ซึ่งก็ต้องรอคำอนุมัติจากลินคอล์นเอง 290 00:14:54,770 --> 00:14:58,190 คนขาวยืนขวางทางเราเป็นทอดๆ ไม่รู้จบ 291 00:14:58,273 --> 00:15:02,319 ฉันก็อยากช่วยได้ แต่ฉันมีหน้าที่สอนให้พวกนายอ่านเขียนเป็น 292 00:15:02,402 --> 00:15:05,739 - เราไม่อยากอ่าน เราอยากสู้ - เราอยากไปให้ถึงอนาคต 293 00:15:06,615 --> 00:15:07,950 ฉันบอกได้อย่างนี้ 294 00:15:09,618 --> 00:15:12,746 ในการจะไปให้ถึงอนาคต พวกนายต้องเข้าใจอดีต 295 00:15:13,664 --> 00:15:16,333 และนั่นหมายถึงการอ่านประวัติศาสตร์ 296 00:15:17,334 --> 00:15:21,004 ศึกษาความมืดมนทั้งหมด 297 00:15:21,088 --> 00:15:22,756 ความเจ็บปวด 298 00:15:22,840 --> 00:15:24,132 ความขัดแย้ง 299 00:15:25,467 --> 00:15:29,137 อเมริกาเองคือความขัดแย้ง และเราต้องศึกษามัน 300 00:15:30,556 --> 00:15:33,475 เพราะถ้าเราเผชิญหน้ากับความดำมืดนั่นไม่ได้ 301 00:15:34,351 --> 00:15:37,354 เราจะไปสู่แสงสว่างได้อย่างไร 302 00:15:42,818 --> 00:15:44,862 บัคราคนนี้อาจจะพูดถูก พวกเรา 303 00:15:45,529 --> 00:15:46,530 ใช่ 304 00:15:49,157 --> 00:15:50,659 มาเรียนการอ่านกันเถอะ 305 00:15:56,623 --> 00:15:58,292 ออสติน คุณอยู่นี่เอง 306 00:15:58,375 --> 00:16:00,961 ไปแต่งตัวเร็วเข้า เราจะต้องไปบ้านพ่อของคุณในคืนนี้ 307 00:16:01,044 --> 00:16:03,589 เดี๋ยวก่อนนะ ตอนนี้ผมไม่คุยกับพ่อ 308 00:16:03,672 --> 00:16:07,467 ค่ะๆ ฉันรู้ แต่วันนี้เป็นวันเกิดเขา และคนอื่นๆ จะร้องเพลงกันและ… 309 00:16:07,551 --> 00:16:09,928 คุณไม่ฟังที่ผมพูดเลยใช่ไหม 310 00:16:10,512 --> 00:16:12,598 ผมตัดขาดกับพ่อแล้ว 311 00:16:12,681 --> 00:16:16,685 ผมจะไม่ไปร่วมงานวันเกิดเขา แต่ผมไม่ห้ามคุณหรอกนะ 312 00:16:16,768 --> 00:16:19,396 อันที่จริง ผมอยากให้คุณไป 313 00:16:19,479 --> 00:16:21,565 ทิ้งผมไว้ที่นี่กับลูก 314 00:16:21,648 --> 00:16:24,985 ผมไม่ค่อยได้ใช้เวลากับเขาเลย ผมอยากได้อยู่กับเขาแค่สองคนสักคืน 315 00:16:25,611 --> 00:16:29,323 ทำไมคนเป็นพ่อ ถึงอยากจะใช้เวลาตามลำพังกับลูก 316 00:16:29,406 --> 00:16:32,409 ถ้าคุณไม่ไปด้วยกัน ฉันจะฝากลูกไว้กับคลาร่าและแอนนา 317 00:16:32,492 --> 00:16:33,744 พวกหล่อนดูแลเขาได้ 318 00:16:33,827 --> 00:16:35,370 คุณไม่ยอมฟังผมอีกแล้ว 319 00:16:36,747 --> 00:16:39,541 ผมบอกว่าผมอยากดูแลลูก 320 00:16:40,626 --> 00:16:43,587 คุณดูแลตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำ 321 00:16:44,171 --> 00:16:46,215 บ่ายวันนี้คุณไปทำอะไรมา 322 00:16:46,298 --> 00:16:48,425 ดื่มมาอีกแล้วล่ะสิ 323 00:16:49,218 --> 00:16:52,221 ไม่ ฉันปล่อยลูกไว้กับคุณไม่ได้ 324 00:16:52,304 --> 00:16:55,766 คุณอาจจะทิ้งเขาลงจากหน้าต่าง หรือก่ออุบัติเหตุที่เลวร้ายกว่านั้น 325 00:16:57,017 --> 00:17:00,187 คนเป็นพ่อดูแลลูกไม่ได้ดีเท่าแม่หรอก ออสติน 326 00:17:00,270 --> 00:17:01,772 วิถีมันเป็นแบบนี้ 327 00:17:01,855 --> 00:17:03,273 ผู้ชายก็มีบทบาทของผู้ชาย 328 00:17:03,941 --> 00:17:05,817 เหรอ เช่นอะไร 329 00:17:06,318 --> 00:17:08,069 เช่นไปต่อสู้ในสงครามไงละ 330 00:17:08,779 --> 00:17:12,449 ทำไมคุณไม่สวมชุดทหาร แล้วออกไปทำสิ่งที่ควรทำล่ะ 331 00:17:12,950 --> 00:17:14,034 มันเป็นหน้าที่ของผู้ชาย 332 00:17:15,661 --> 00:17:18,539 พ่อคุณอาจจะภูมิใจในตัวคุณได้เสียที 333 00:17:23,502 --> 00:17:24,545 มีเพลงของฉันไหม 334 00:17:25,295 --> 00:17:27,923 เพลงนี้ดี มีเพลง "ปลาเต็มทะเล" ไหม 335 00:17:28,006 --> 00:17:29,466 - มี - เรียงลำดับไว้ถูกต้องรึเปล่า 336 00:17:29,550 --> 00:17:31,134 - ค่ะๆ - ดีมาก 337 00:17:37,140 --> 00:17:40,644 เพราะเขาเป็นคนดีแสนร่าเริง เพราะเขาเป็นคนดีแสนร่าเริง 338 00:17:41,520 --> 00:17:42,688 เอ็ดเวิร์ด 339 00:17:42,771 --> 00:17:44,773 เอ็ดเวิร์ด ได้ยินฉันไหม 340 00:17:44,857 --> 00:17:46,859 ได้ยินคุณเต็มสองหู แม่คุณ 341 00:17:47,693 --> 00:17:49,361 แทบหัวใจวายตาย 342 00:17:49,444 --> 00:17:51,321 ขอบคุณพระเจ้า ฉันนึกว่าเราเสียคุณไปแล้วแน่ๆ คราวนั้น 343 00:17:53,490 --> 00:17:54,741 เจี๊ยวจ๊าวอะไรกัน 344 00:17:55,325 --> 00:17:58,704 - เป็นไอเดียของหนูเองค่ะ - เหรอ 345 00:17:58,787 --> 00:18:01,957 หนูแค่อยากให้เรา ร้องเพลงกันตามสไตล์ครอบครัว 346 00:18:02,040 --> 00:18:03,166 สำหรับวันเกิดพ่อ 347 00:18:03,750 --> 00:18:04,793 คือ… 348 00:18:05,711 --> 00:18:07,880 พ่ออยากฟังเพลงนะ 349 00:18:07,963 --> 00:18:09,756 ใช่ พ่ออยากฟังเพลงมากเลย 350 00:18:10,883 --> 00:18:14,553 เพราะเขาเป็นคนดีแสนร่าเริง เพราะเขาเป็นคนดีแสนร่าเริง 351 00:18:14,636 --> 00:18:19,641 เพราะเขาเป็นคนดีแสนร่าเริง ไม่มีใครปฏิเสธได้ 352 00:18:23,937 --> 00:18:26,523 เราอยู่ในช่วงเวลาที่ลำบากและโกลาหล 353 00:18:26,607 --> 00:18:29,151 เศร้าเกินกว่าจะรื่นเริง ลำบากเกินกว่าจะร้องรำ 354 00:18:29,234 --> 00:18:31,862 เพราะเพลงแห่งสันติสุข มีแต่ความทุกข์ 355 00:18:31,945 --> 00:18:34,531 และนั่นคือสิ่งสำคัญ 356 00:18:34,615 --> 00:18:37,034 เหล่าบุรุษที่เรานับเป็นพี่น้อง 357 00:18:37,117 --> 00:18:39,786 กลับกลายทรยศต่อพวกพ้อง 358 00:18:39,870 --> 00:18:42,497 และตอนนี้เราต้องหันมาสู้กัน 359 00:18:42,581 --> 00:18:45,417 เพราะนั่นคือสิ่งสำคัญ 360 00:18:45,501 --> 00:18:47,794 นั่นคือสิ่งสำคัญ 361 00:18:47,878 --> 00:18:50,547 กบฏพากันกระจัดกระจาย 362 00:18:50,631 --> 00:18:53,634 เราจะขับไล่พวกเขาไป ทั้งทางบกและทางน้ำ 363 00:18:53,717 --> 00:18:56,678 และนั่นคือสิ่งที่สำคัญ 364 00:18:56,762 --> 00:18:59,681 โอ้ พระอาทิตย์ส่องแสง 365 00:18:59,765 --> 00:19:02,976 เคนทักกี้แสนรัก 366 00:19:03,060 --> 00:19:08,482 เมื่อฤดูร้อนที่ผ่านมา คนยังร่าเริง 367 00:19:09,149 --> 00:19:11,902 ยอดข้าวโพดงอกงาม 368 00:19:11,985 --> 00:19:14,905 และทุ่งหญ้าเขียวขจี 369 00:19:14,988 --> 00:19:20,494 ขณะที่นกขับขานบทเพลงทั้งวัน 370 00:19:21,495 --> 00:19:24,456 หญิงสาวสะบัดลอนผม 371 00:19:24,540 --> 00:19:27,417 หนุ่มๆ พากันมาจีบ 372 00:19:27,501 --> 00:19:30,504 เธอหัวเราะให้คำสาบาน 373 00:19:30,587 --> 00:19:33,632 ไม่รู้พูดหลอกหรือจริง 374 00:19:33,715 --> 00:19:36,718 ขณะที่เธอร้องอย่างร่าเริง 375 00:19:36,802 --> 00:19:39,930 ทั้งวันปลอดโปร่งโล่งใจ 376 00:19:40,013 --> 00:19:42,933 มีปลามากมายในทะเล 377 00:19:43,016 --> 00:19:46,103 จะจับเท่าไหร่ก็ได้ 378 00:19:46,186 --> 00:19:49,314 มีปลามากมายในทะเล 379 00:19:49,398 --> 00:19:52,609 จะจับเท่าไหร่ก็ได้ 380 00:19:57,531 --> 00:19:59,658 ฟังเสียงเจ้าม็อคกิ้งเบิร์ด 381 00:19:59,741 --> 00:20:01,952 ฟังเสียงเจ้าม็อคกิ้งเบิร์ด 382 00:20:02,035 --> 00:20:06,164 ม็อคกิ้งเบิร์ดขับขาน เหนือหลุมศพของเธอ 383 00:20:06,248 --> 00:20:08,542 ฟังเสียงเจ้าม็อคกิ้งเบิร์ด 384 00:20:08,625 --> 00:20:10,752 ฟังเสียงเจ้าม็อคกิ้งเบิร์ด 385 00:20:10,836 --> 00:20:15,090 ยังคงร้องเพลง ขณะที่ต้นหลิวโอนไหว 386 00:20:15,174 --> 00:20:17,718 - เย้ วินนี่ - วินนี่ เย้ เอาอีกๆ เอาอีก 387 00:20:18,594 --> 00:20:19,636 เล่นต่อสิ 388 00:20:20,929 --> 00:20:22,222 รู้สึกดีมากเลย 389 00:20:22,973 --> 00:20:23,974 ขอบคุณนะ 390 00:20:24,558 --> 00:20:26,894 โอ้ พระเจ้า ตอนนี้ฉันสมองปลอดโปร่ง ฉัน… 391 00:20:27,561 --> 00:20:30,647 ฉันคิดว่าฉันอยากพูดเรื่องกลอนของเธอ ให้เธอฟัง 392 00:20:30,731 --> 00:20:32,566 กลอนของฉันเหรอ อันไหน 393 00:20:32,649 --> 00:20:35,485 กลอนบทสุดท้ายที่เธอส่งให้ก่อนคลอดลูก 394 00:20:36,695 --> 00:20:38,780 "ปลอดภัยอยู่ในหลุมขาวโพลน" 395 00:20:38,864 --> 00:20:40,699 นั่นเป็นกลอนที่ฉันส่งให้… 396 00:20:40,782 --> 00:20:42,534 กลอนที่เธอส่งให้ใคร 397 00:20:42,618 --> 00:20:45,537 ให้เธอไง ให้… นั่น ใช่ พูดต่อสิ 398 00:20:46,788 --> 00:20:51,668 จ้ะ คืองี้ คือว่า มัน… มันเป็นกลอนที่ยอดเยี่ยมมาก 399 00:20:51,752 --> 00:20:55,506 เป็นภาพของความตายกับหิมะ 400 00:20:55,589 --> 00:20:57,633 มันงดงามมาก เอมิลี 401 00:20:58,842 --> 00:20:59,843 แต่ 402 00:21:00,969 --> 00:21:03,096 - มีแต่ไหม - ไม่ๆ 403 00:21:03,180 --> 00:21:06,642 ไม่มีแต่ แค่บางที ฉัน… 404 00:21:07,851 --> 00:21:11,021 ฉันคิดว่าถ้าตัดส่วนที่สองออกน่าจะดีกว่า 405 00:21:11,104 --> 00:21:12,272 ตัดออกเหรอ 406 00:21:12,356 --> 00:21:14,441 มันเป็นแค่ความเห็นของฉันน่ะ 407 00:21:15,192 --> 00:21:19,363 แต่ฉันรู้ว่าความเห็นของฉัน มีความหมายต่อเธอมากกว่าใคร 408 00:21:19,947 --> 00:21:22,074 ถึงเวลาหวนนึกถึงความหลังกัน 409 00:21:22,157 --> 00:21:24,409 เอ็ดเวิร์ด มาเล่าความทรงจำแสนหวานของเรากันเถอะ 410 00:21:24,493 --> 00:21:25,827 มีด้วยเหรอ 411 00:21:25,911 --> 00:21:27,037 มีสิคะ 412 00:21:27,120 --> 00:21:29,414 เล่าครั้งแรกที่พ่อแม่เจอกันให้เราฟังสิคะ 413 00:21:29,498 --> 00:21:30,499 เอาละ 414 00:21:31,291 --> 00:21:33,627 - มันเป็นศตวรรษที่ 15… - เอ็ดเวิร์ด! 415 00:21:33,710 --> 00:21:35,128 - และพ่อ… - เล่าดีๆ 416 00:21:35,212 --> 00:21:37,840 ก็ได้ๆ ก็ได้ๆ 417 00:21:37,923 --> 00:21:39,049 เอาละ คือ… 418 00:21:40,050 --> 00:21:44,012 พ่อเป็นหนุ่มร่างกำยำ เป็นสมาชิกกองกำลังของรัฐแมสซาชูเซตส์ 419 00:21:44,513 --> 00:21:46,431 ประจำการอยู่ที่มอนสัน 420 00:21:46,515 --> 00:21:47,975 บ้านเกิดของแม่ 421 00:21:48,058 --> 00:21:50,811 แล้วคืนหนึ่ง พ่อก็บังเอิญไปฟังบรรยาย วิชาเคมีที่มอนสันอะคาเดมี่ 422 00:21:50,894 --> 00:21:51,895 แล้วลูกรู้ไหม 423 00:21:51,979 --> 00:21:55,148 สาวน้อยเอมิลี นอร์ครอสนั่งอยู่ข้างๆ พ่อ 424 00:21:55,232 --> 00:21:56,942 อะไรนะคะ แม่ไปฟังบรรยายวิชาเคมีเหรอ 425 00:21:57,025 --> 00:22:00,237 ขอบอกเลยนะ แม่ไปจองที่ให้พี่ชายเฉยๆ 426 00:22:00,320 --> 00:22:03,490 แม่ตั้งใจจะกลับบ้านทันทีที่การบรรยายเริ่มต้น 427 00:22:03,574 --> 00:22:06,910 ใช่ แต่เคมีเราตรงกัน ถ้าจะให้พูดไป 428 00:22:08,370 --> 00:22:12,624 เขาเป็นพันตรี มีสายสะพายกับดาบแล้วก็ทุกอย่าง 429 00:22:13,333 --> 00:22:14,668 มันเป็นรักแรกพบ 430 00:22:14,751 --> 00:22:17,921 เพราะอย่างนี้คุณถึงไม่ยอมตอบ จดหมายขอแต่งงานจากผมตั้งสามเดือนเหรอ 431 00:22:18,505 --> 00:22:19,840 มันไม่ได้นานขนาดนั้น 432 00:22:19,923 --> 00:22:22,176 สามเดือน แม่ปล่อยให้พ่อ รอจนเหงือกแห้งสามเดือน 433 00:22:22,259 --> 00:22:24,428 - ไม่อยากเชื่อ - งานแต่งเป็นยังไงคะ 434 00:22:24,511 --> 00:22:26,680 งานแต่ง ขอคิดก่อนนะ 435 00:22:27,431 --> 00:22:30,517 แม่จำได้ว่าคืนนั้นแม่ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ 436 00:22:30,601 --> 00:22:33,770 แม่เอาแต่จ้องมองเทียน ขณะที่มันค่อยๆ ละลายจนสั้นลง 437 00:22:33,854 --> 00:22:37,024 จนกระทั่งแสงมันดับไป 438 00:22:40,611 --> 00:22:45,199 ลาวิเนีย พี่สาวแม่ ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง เธอไม่อยากให้แม่แต่งงาน 439 00:22:45,282 --> 00:22:47,117 เธอคิดว่ามันเร็วไป 440 00:22:47,201 --> 00:22:49,536 เธอไม่รู้ว่าเธอจะดูแลไร่โดยไม่มีแม่ได้ยังไง 441 00:22:49,620 --> 00:22:51,121 เธอตื่นตระหนกมากเรื่องนั้น 442 00:22:51,205 --> 00:22:54,082 แม่จำได้ว่าเธอร้องไห้ตลอดเวลา ในวันแต่งงาน 443 00:22:54,958 --> 00:22:55,959 นั่น… 444 00:22:58,921 --> 00:23:01,507 แต่ดูสิ ทุกอย่างไปได้ด้วยดี 445 00:23:01,590 --> 00:23:04,718 ชีวิตที่ดีงามกับเอ็ดเวิร์ด ลูกที่งดงามสามคน 446 00:23:05,302 --> 00:23:07,304 ใครจะไปสนว่าแม่ไม่ได้เจอหน้ายายอีก 447 00:23:07,387 --> 00:23:09,389 เพราะกว่าแม่จะไปมอนสันได้ 448 00:23:09,473 --> 00:23:10,766 หลังจากที่ลูกเกิด 449 00:23:10,849 --> 00:23:12,768 ยายก็เสียชีวิตแล้วจากโรคไข้เหลือง 450 00:23:17,773 --> 00:23:18,774 ความทรงจำแสนหวาน 451 00:23:18,857 --> 00:23:22,027 ใช่ เยี่ยมเลย 452 00:23:22,110 --> 00:23:24,780 รู้ไหม ฉันเห็นชุดแต่งงานฉันเมื่อเช้านี้เอง 453 00:23:24,863 --> 00:23:28,116 มันห่ออยู่ในที่เดียวกันกับ ผ้าคลุมของคุณยายนอร์ครอส 454 00:23:28,200 --> 00:23:29,201 ฝุ่นจับเต็มเลย 455 00:23:29,284 --> 00:23:30,536 ผมจำชุดนั้นได้ 456 00:23:32,162 --> 00:23:34,081 จำได้เหรอคะ 457 00:23:34,164 --> 00:23:36,542 - จำได้สิ คุณน่าจะไปสวมมันลงมานะ - เอ็ดเวิร์ด 458 00:23:37,417 --> 00:23:39,419 เอ็ดเวิร์ด ไม่เอาน่า 459 00:23:39,503 --> 00:23:41,630 - ฉันสวมไม่ได้แล้ว - แม่คะ ลองสวมดูสิคะ 460 00:23:41,713 --> 00:23:44,007 ขอละ แม่ไม่ใช่เจ้าสาววัยกระเตาะ 461 00:23:44,091 --> 00:23:47,052 ที่พ่อของลูกพรากจากอกครอบครัวอีกต่อไปแล้ว 462 00:23:47,135 --> 00:23:49,596 คุณจะเป็นเจ้าสาววัยกระเตาะของผมเสมอ 463 00:23:49,680 --> 00:23:50,931 โอเค นั่น… 464 00:23:53,016 --> 00:23:54,351 ฉันคิดถึงพี่สาวจัง 465 00:23:58,856 --> 00:24:00,899 ชีวิตมันยากสำหรับเราทุกคนเลยนะคะ 466 00:24:03,360 --> 00:24:05,529 นี่ หนูคิดว่ามีเพลงเหมาะๆ 467 00:24:06,488 --> 00:24:07,823 เล่นสิลูก 468 00:24:31,680 --> 00:24:35,475 เรามาหยุดการเดินทางในชีวิต 469 00:24:35,559 --> 00:24:38,228 แล้วนับหยดน้ำตาที่โรยริน 470 00:24:38,312 --> 00:24:43,692 ระหว่างแบ่งปันความทุกข์กับคนยาก 471 00:24:45,319 --> 00:24:49,281 มีบทเพลงที่จะยังคงอยู่ 472 00:24:49,364 --> 00:24:51,909 ติดหูไปนานแสนนาน 473 00:24:51,992 --> 00:24:57,164 โอ้ ช่วงเวลาแสนยาก อย่าหวนมาอีกเลย 474 00:24:58,916 --> 00:25:01,084 บทเพลงนี้ 475 00:25:01,168 --> 00:25:03,962 เสียงถอนหายใจสุดเหนื่อยล้า 476 00:25:04,046 --> 00:25:06,256 (ถึงเบ็ตตี้กับเฮเลน) 477 00:25:06,340 --> 00:25:09,801 ช่วงเวลายาก แสนยาก 478 00:25:09,885 --> 00:25:12,513 อย่าหวนมาอีกเลย 479 00:25:12,596 --> 00:25:16,350 วนเวียนอยู่หลายวันแล้ว 480 00:25:16,433 --> 00:25:19,102 ป้วนเปี้ยนอยู่แถวหน้าประตู 481 00:25:19,186 --> 00:25:22,147 โอ้ เวลาแสนยาก 482 00:25:22,231 --> 00:25:24,441 อย่าหวนมาอีกเลย 483 00:25:26,235 --> 00:25:30,197 ขณะที่เราเสาะหาความสุขและความงาม 484 00:25:30,280 --> 00:25:32,866 และเสียงดนตรีสดใสร่าเริง 485 00:25:32,950 --> 00:25:35,744 มีเงาร่างบอบบาง 486 00:25:35,827 --> 00:25:37,829 เป็นรางๆ อยู่ที่ประตู 487 00:25:39,373 --> 00:25:43,544 แม้เสียงพวกเขาจะเงียบ 488 00:25:43,627 --> 00:25:46,046 สายตาอ้อนวอนยังบ่งบอก 489 00:25:46,129 --> 00:25:49,049 โอ้ เวลาแสนยาก 490 00:25:49,132 --> 00:25:52,052 อย่าหวนมาอีกเลย 491 00:25:52,970 --> 00:25:56,098 โอ้ เวลาแสนยาก 492 00:25:56,765 --> 00:25:58,892 อย่าหวนมาอีกเลย 493 00:26:00,143 --> 00:26:01,520 พี่มา 494 00:26:03,313 --> 00:26:04,982 สุขสันต์วันเกิด ตาแก่ 495 00:26:05,858 --> 00:26:08,610 ขอบใจ พ่อดีใจที่แกมาทันร้องเพลงนั้น 496 00:26:09,194 --> 00:26:10,821 มันเป็นเพลงที่ไพเราะมาก 497 00:26:11,321 --> 00:26:12,906 ใช่ ฉันชอบมากเลย 498 00:26:12,990 --> 00:26:16,034 พวกเธอสองคน น่าจะสอนให้พ่อหนูร้องสักวันหนึ่ง 499 00:26:16,118 --> 00:26:17,452 หมายถึงฉันกับเอมิลีเหรอคะ 500 00:26:18,203 --> 00:26:19,830 เปล่า ฉันหมายถึงเธอกับออสติน 501 00:26:22,040 --> 00:26:24,334 เราแค่รำลึกถึง ความทรงจำแสนหวานกันในคืนนี้ 502 00:26:24,418 --> 00:26:27,796 พูดถึงความทรงจำ เดี๋ยวแม่มานะจ๊ะ 503 00:26:27,880 --> 00:26:29,548 - คุณจะไปไหนน่ะ - ข้างบนค่ะ 504 00:26:30,257 --> 00:26:31,341 อะไรนะ 505 00:26:31,425 --> 00:26:33,260 เดี๋ยวฉันมา 506 00:26:36,180 --> 00:26:38,765 ออสติน ยังดื่มไม่พออีกเหรอ 507 00:26:39,600 --> 00:26:41,810 ฟังเมียแกเอาไว้นะ เธอพูดถูก 508 00:26:43,478 --> 00:26:48,192 อันที่จริงผมมีเรื่องจะพูดสักเล็กน้อย ถ้าไม่มีใครว่าอะไร 509 00:26:48,275 --> 00:26:50,527 ดื่มอวยพรวันเกิดเหรอ เอาสิ พูดเลย 510 00:26:51,153 --> 00:26:52,863 ไม่ใช่อวยพรวันเกิดหรอก 511 00:26:55,490 --> 00:26:57,075 โอ้ ให้ตายสิ 512 00:26:57,159 --> 00:26:59,036 เอาละ จะพูดละนะ 513 00:27:00,037 --> 00:27:01,371 ผมคิดมาสักพักแล้ว 514 00:27:01,455 --> 00:27:03,332 ไม่นึกว่าจะคิดเป็นกับเขาด้วย 515 00:27:04,458 --> 00:27:08,795 คงไม่มีใครแปลกใจ ถ้าผมจะบอกว่าผมไม่มีความสุข 516 00:27:09,505 --> 00:27:13,800 แน่นอน ประเทศเราไม่มีความสุข ทั้งทุกข์ทั้งเจ็บปวด 517 00:27:14,301 --> 00:27:19,431 และบางครั้งเราก็แยกไม่ออก ระหว่างความทุกข์ส่วนตัวกับส่วนรวม 518 00:27:19,515 --> 00:27:20,516 รู้ไหม 519 00:27:20,599 --> 00:27:24,269 แต่ความจริงก็คือ ผมไม่ชอบที่ชีวิตผมกลายเป็นแบบนี้ 520 00:27:24,937 --> 00:27:26,939 ด้วยหลายๆ เหตุผล 521 00:27:27,648 --> 00:27:31,193 "กลายเป็นแบบนี้" เหรอ แต่แกอายุยังแค่นี้เอง ลูกพ่อ 522 00:27:31,276 --> 00:27:32,819 ใช่ ถูกแล้ว 523 00:27:33,570 --> 00:27:35,322 ชีวิตผมยังไม่จบ 524 00:27:35,405 --> 00:27:38,075 และนั่นหมายความว่า ผมยังมีอำนาจที่จะเปลี่ยนแปลงบางอย่าง 525 00:27:38,158 --> 00:27:39,451 หมายความว่ายังไง "เปลี่ยนแปลง" 526 00:27:39,535 --> 00:27:41,912 - ฉันไม่คิดว่าเวลานี้เหมาะที่จะ… - ให้ฉันพูด เอมิลี 527 00:27:43,580 --> 00:27:45,207 ผมตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องสำคัญในคืนนี้ 528 00:27:45,290 --> 00:27:46,708 และผมมาที่นี่เพื่อบอกทุกคน 529 00:27:48,585 --> 00:27:53,674 อย่างแรก ผมจะลาออกจากสำนักกฎหมาย เอ็ดเวิร์ด ดิกคินสันกับลูกชาย 530 00:27:54,299 --> 00:27:56,343 ผมจะตั้งบริษัทของผมเอง 531 00:27:56,426 --> 00:27:57,594 บริษัทของแกเองเหรอ 532 00:27:58,387 --> 00:27:59,721 แกยังไม่พร้อมหรอก 533 00:28:00,305 --> 00:28:02,683 แล้วแกจะไปหาลูกค้าจากไหน 534 00:28:02,766 --> 00:28:04,393 หรือตั้งใจจะดึงลูกค้าของพ่อไป 535 00:28:04,476 --> 00:28:06,728 อันที่จริง ผมมีลูกค้าแล้วสองสามคน 536 00:28:06,812 --> 00:28:09,314 เพราะผมจะเป็นผู้เชี่ยวชาญ ด้านใหม่ของกฎหมาย 537 00:28:09,398 --> 00:28:12,067 ขอโทษนะ ด้านอะไร 538 00:28:13,026 --> 00:28:14,027 การหย่า 539 00:28:15,487 --> 00:28:17,573 ผมอ่านเรื่องนี้มาสักพัก 540 00:28:17,656 --> 00:28:21,785 ดูเหมือนตลาดจะต้องการ ทนายด้านการหย่าเพิ่มขึ้น 541 00:28:21,869 --> 00:28:25,330 หลายคู่แต่งงาน เมื่อคุณดูให้ลึกแล้ว 542 00:28:25,414 --> 00:28:28,166 พวกเขาปกปิดความร้าวฉานที่ไม่อาจลงรอยกันได้ 543 00:28:28,250 --> 00:28:30,627 เหมือนฝ่ายเหนือกับฝ่ายสมาพันธ์ 544 00:28:30,711 --> 00:28:34,298 มันมาถึงจุดที่เราอยู่ด้วยกันไม่ได้อีกต่อไป 545 00:28:34,923 --> 00:28:36,925 และผมจะได้เปรียบในด้านนั้น 546 00:28:37,426 --> 00:28:39,803 เพราะผมมีประสบการณ์ กับชีวิตแต่งงานดังกล่าว 547 00:28:41,972 --> 00:28:43,432 ผมจะขอหย่ากับคุณ ซูซาน 548 00:28:44,516 --> 00:28:46,685 และลูกจะเป็นสิทธิ์ของผมแต่เพียงผู้เดียว 549 00:28:48,729 --> 00:28:51,440 ฉันสวมชุดแต่งงาน ดูสิยังสวมได้อยู่เลย 550 00:28:52,941 --> 00:28:54,860 - เดี๋ยว เกิดอะไรขึ้น - แค่… 551 00:28:58,113 --> 00:29:00,324 ผมพูดจริงๆ เราจบกันแล้ว 552 00:29:00,407 --> 00:29:05,621 ไม่ว่าสิ่งนี้คืออะไรหรือเคยเป็นอะไร มันจบแล้ว 553 00:29:13,420 --> 00:29:15,964 คุณจะจำเรื่องนี้ไม่ได้ด้วยซ้ำในตอนเช้า 554 00:29:17,216 --> 00:29:19,301 ฉันจะกลับขึ้นข้างบนละ 555 00:29:27,309 --> 00:29:29,186 ออสติน พี่ทำได้ยังไง 556 00:29:29,269 --> 00:29:30,812 ฉันคิดว่าเธอรู้ว่าฉันทำได้ยังไง เอมิลี 557 00:29:30,896 --> 00:29:32,898 ฉันคิดว่าเธอรู้ดีกว่าใคร ฉันว่านะ 558 00:29:32,981 --> 00:29:35,317 แกดื่มจนควบคุมอะไรไม่ได้แล้ว 559 00:29:35,400 --> 00:29:37,361 ออสติน ฉันจะไม่ยอมให้แกทำอย่างนี้กับตัวเอง 560 00:29:37,903 --> 00:29:40,072 ฉันจะไม่ยอมให้แกทำลายชีวิตตัวเอง! 561 00:29:40,155 --> 00:29:42,658 ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น เพราะพ่อพังมันให้ผมแล้ว 562 00:29:42,741 --> 00:29:45,327 แกต้องหยุดเรื่องนี้ แกจะต้องหยุดเรื่องนี้เดี๋ยวนี้ 563 00:29:45,410 --> 00:29:48,080 เข้ามาตบผมเลยสิ เข้ามาสิ 564 00:29:48,664 --> 00:29:50,123 ตบผมเหมือนที่เคยตบเธอ 565 00:29:51,708 --> 00:29:52,584 ออสติน 566 00:29:53,210 --> 00:29:54,211 อะไร 567 00:29:54,711 --> 00:29:57,339 เราทุกคนรู้ เพียงแต่เราทำเป็นไม่รู้ 568 00:29:57,923 --> 00:30:01,635 แต่ฉันจะไม่ปกป้องความรู้สึก ของคนเฮงซวยคนนี้อีกต่อไปแล้ว 569 00:30:01,718 --> 00:30:03,595 - เอ็ม - ฉันสร้างอนาคตใหม่ให้ตัวเองไม่ได้ 570 00:30:03,679 --> 00:30:06,098 ถ้าฉันยังโกหกเรื่องอดีตอยู่ 571 00:30:13,772 --> 00:30:15,482 ฉันเปลี่ยนอดีตไม่ได้ 572 00:30:16,066 --> 00:30:18,068 แต่ฉันจะไม่ยอมทิ้งครอบครัวนี้ 573 00:30:18,819 --> 00:30:20,445 และฉันจะไม่มีวันทิ้งแก 574 00:30:23,824 --> 00:30:25,659 ออสติน ออกไปซะเถอะ พี่ต้องออกไป 575 00:30:25,742 --> 00:30:27,744 ต่อให้รั้งไว้ฉันก็ไม่อยู่หรอก 576 00:30:30,706 --> 00:30:32,791 นี่ ฟังฉันนะ 577 00:30:33,292 --> 00:30:34,293 อะไร 578 00:30:37,671 --> 00:30:40,257 พี่บอกให้ฉันเลือก 579 00:30:41,049 --> 00:30:43,802 พี่บอกให้ฉันเลือกระหว่างพี่กับเขา 580 00:30:45,596 --> 00:30:46,889 เดาดูสิ 581 00:30:48,473 --> 00:30:49,641 ฉันเลือกเขา 582 00:30:50,767 --> 00:30:52,769 ฉันเลือกพ่อของเรา 583 00:30:58,525 --> 00:31:00,819 งั้นก็เตรียมฝังศพตัวเองได้เลย 584 00:31:00,903 --> 00:31:02,696 วินนี่ พี่สาวสุดรักของฉัน 585 00:31:02,779 --> 00:31:04,907 - แม่คะ - วินนี่ ยกโทษให้ฉันด้วย… 586 00:31:10,495 --> 00:31:11,538 คุณพระช่วย! 587 00:31:15,292 --> 00:31:18,795 เอ็ดเวิร์ด ฉันขอโทษ 588 00:31:19,838 --> 00:31:21,048 ให้ตายสิ 589 00:31:22,466 --> 00:31:23,717 แม่ไม่เสียใจเลย 590 00:31:23,800 --> 00:31:26,345 หนูแค่อยากทำให้ทุกคนมีความสุข 591 00:31:26,428 --> 00:31:28,013 เอมิลี ที่รักของผม 592 00:31:30,766 --> 00:31:33,602 โอเค หนูจะทำผิดต่อคำสาบานว่าจะเงียบ เพื่อบอกว่า 593 00:31:34,228 --> 00:31:36,230 ครอบครัวนี้เป็นบ้าไปแล้ว 594 00:31:46,073 --> 00:31:47,157 ซู ฉัน… 595 00:31:47,241 --> 00:31:48,992 เอมิลี อย่าแตะฉันตอนนี้ 596 00:31:51,411 --> 00:31:53,288 ฉันรู้ว่าเธอกำลังเสียใจแค่ไหน 597 00:31:53,830 --> 00:31:55,207 เขาไม่ได้หมายความอย่างนั้น 598 00:31:55,290 --> 00:31:57,793 - เขาจะไม่ทิ้งเธอไป ซู - เอมิลี ฉันไม่สนเรื่องออสติน 599 00:31:57,876 --> 00:31:59,294 ฉันสนเรื่องเธอ 600 00:32:00,212 --> 00:32:02,297 เธอต้องอธิบายเรื่องนี้กับฉัน 601 00:32:09,471 --> 00:32:12,015 - เขาชื่อฮิกกินสัน แล้วก็… - ฉันรู้ว่าเขาเป็นใคร 602 00:32:12,641 --> 00:32:13,934 ฉันเคยอ่านงานของเขา 603 00:32:14,434 --> 00:32:17,020 - ฉันก็มีสมองเหมือนกัน จำได้ไหม - จ้ะ แน่นอน 604 00:32:17,104 --> 00:32:19,439 สิ่งที่ฉันไม่เข้าใจก็คือ ทำไมเธอถึงส่งจดหมายถึงชายคนนี้ 605 00:32:19,523 --> 00:32:21,984 กลอนบทเดียวกับที่มอบให้ฉัน 606 00:32:24,236 --> 00:32:28,532 เขาเชิญชวนนักเขียนวัยหนุ่มสาว ให้ติดต่อเขา ฉันเลยติดต่อเขาไป 607 00:32:29,032 --> 00:32:31,994 ก็เลยส่ง "ปลอดภัยอยู่ในหลุมขาวโพลน" ให้เขา 608 00:32:33,871 --> 00:32:35,122 ใช่ 609 00:32:39,793 --> 00:32:44,381 "คุณ… คุณพอจะมีเวลา เป็นเพื่อนฉันอย่างที่คิดว่าฉันควรมีไหมคะ 610 00:32:44,464 --> 00:32:46,341 ฉันตัวเล็กๆ 611 00:32:46,425 --> 00:32:51,388 มันจะไม่ทำให้โต๊ะคุณรกหรือทำวุ่นวาย มากไปกว่าหนูตัวหนึ่ง" 612 00:32:51,471 --> 00:32:56,852 "คุณชี้ทางแก่ฉันได้ไหม คุณฮิกคินสัน ฉันอยู่ในอันตรายค่ะ…" 613 00:32:56,935 --> 00:32:58,228 ให้ตายสิ เอมิลี 614 00:32:58,312 --> 00:33:01,106 เธอเขียนจดหมายฉบับนี้เหมือนเธออับจนหนทาง 615 00:33:01,732 --> 00:33:05,068 เหมือนเธอเปล่าเปลี่ยวไม่มีใคร ไม่พูดถึงฉันด้วยซ้ำ 616 00:33:05,152 --> 00:33:08,405 - ฟังนะ ฉันก็อยาก ฉันแค่… - มันเหมือนตั้งแต่ฉันคลอดลูก 617 00:33:08,488 --> 00:33:10,407 ฉันก็ไม่มีตัวตนอีกต่อไป 618 00:33:10,490 --> 00:33:11,533 ซู ขอร้องละ 619 00:33:12,784 --> 00:33:13,785 รู้อะไรไหม 620 00:33:16,955 --> 00:33:18,373 เธอไม่ต่างจากออสติน 621 00:33:21,084 --> 00:33:22,920 หมายความว่ายังไง 622 00:33:23,670 --> 00:33:25,881 เธอคิดว่าเธอกำลังสู้เพื่ออะไรสักอย่าง แต่จริงๆ แล้ว 623 00:33:27,132 --> 00:33:28,592 เธอแค่กำลังหนี 624 00:34:22,396 --> 00:34:24,398 คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี