1 00:00:09,134 --> 00:00:11,094 ในช่วงสงครามกลางเมือง 2 00:00:11,178 --> 00:00:13,931 เอมิลี ดิกคินสันถึงจุดขีดสุดในฐานะกวี 3 00:00:14,556 --> 00:00:16,683 เธอแต่งกลอนอย่างดุเดือด ในช่วงหลายปีนั้น 4 00:00:16,767 --> 00:00:20,103 ด้วยความเร็วและความมุ่งมั่น ที่ก่อนหน้าและหลังจากนั้นไม่มีทางเทียบได้ 5 00:00:20,187 --> 00:00:21,605 แทบจะวันละบท 6 00:00:22,147 --> 00:00:23,690 ผลงานของเธอในช่วงนี้ถูกเรียกว่า 7 00:00:23,774 --> 00:00:27,152 "การร่วงลงสู่นรกของตนเอง" 8 00:00:27,694 --> 00:00:29,821 แต่เพราะการใช้ชีวิตอย่างสันโดษ 9 00:00:29,905 --> 00:00:32,908 ผู้คนจึงไม่ถือว่าดิกคินสันเป็น "กวีสงคราม" 10 00:00:33,575 --> 00:00:35,619 คนส่วนใหญ่ไม่คิดว่า เสียงของเอมิลี ดิกคินสัน 11 00:00:35,702 --> 00:00:39,581 มีพลังพอที่จะพูดแทนชาติ 12 00:00:35,702 --> 00:00:39,581 มีพลังพอที่จะพูดแทนชาติ 13 00:01:28,338 --> 00:01:29,339 ทางนี้ 14 00:01:44,313 --> 00:01:46,857 อาณาจักรร้อนเป็นไฟ เลือดหนุ่มสาวผู้พลีชีพต้องหลั่งไหล 15 00:01:46,940 --> 00:01:49,610 ฉันเห็นคนบาปในโบสถ์ ฉันเห็นคนบาปในโบสถ์ 16 00:01:49,693 --> 00:01:51,987 บางครั้งฉันอาจเป็นคนสันโดษ 17 00:01:52,070 --> 00:01:54,656 มีสงครามลุกอยู่ภายใน ฉันได้ยินเสียงกู่ร้องสู้ขาดใจ 18 00:01:54,740 --> 00:01:57,075 แม่ฝังศพลูกชาย เด็กหนุ่มๆ เล่นกับปืน 19 00:01:57,159 --> 00:01:59,703 ซาตานมันหลอก ความปรารถนาที่ร่ำร้องไม่เป็นจริงหรอก 20 00:01:57,159 --> 00:01:59,703 ซาตานมันหลอก ความปรารถนาที่ร่ำร้องไม่เป็นจริงหรอก 21 00:02:11,757 --> 00:02:13,675 โดดเดี่ยว แต่ไม่เดียวดาย 22 00:02:14,343 --> 00:02:16,762 ความจริงจะเปิดเผยเมื่อถึงเวลา 23 00:02:19,473 --> 00:02:24,770 ขณะกำลังเดินบนเส้นทางที่ไม่ง่าย ของการเป็นสตรี 24 00:02:30,734 --> 00:02:32,653 (โลกของเอมิลี ดิกคินสัน) 25 00:02:32,736 --> 00:02:34,655 ("ความหวัง" คือสิ่งที่มีปีก) 26 00:02:41,870 --> 00:02:46,083 เราหวังสุดใจ เราภาวนาสุดกำลัง 27 00:02:46,166 --> 00:02:50,212 ให้สงครามอันเลวร้ายนี้ผ่านไปโดยเร็ว 28 00:02:50,838 --> 00:02:53,757 แต่พระเจ้ามีจุดประสงค์ของพระองค์เอง 29 00:02:53,841 --> 00:02:58,262 และพระองค์ตัดสินใจถูกและเป็นจริงเสมอ 30 00:02:58,345 --> 00:03:00,430 ดังนั้นเราจงสู้ต่อไป 31 00:02:58,345 --> 00:03:00,430 ดังนั้นเราจงสู้ต่อไป 32 00:03:01,014 --> 00:03:03,809 ให้เราปิดบาดแผลของประเทศนี้ 33 00:03:03,892 --> 00:03:09,606 ให้เราไว้อาลัยแก่ชายหนุ่มผู้กล้าหาญ ซึ่งพลีชีพเพื่อชาติ 34 00:03:10,107 --> 00:03:11,108 ขอโทษนะคะ 35 00:03:12,234 --> 00:03:13,235 ชายหนุ่มผู้กล้าหาญเหรอ 36 00:03:13,318 --> 00:03:14,778 ใช่ครับ ผมพูดเช่นนั้น 37 00:03:14,862 --> 00:03:18,156 แต่นี่ไม่ใช่ศพทหารนะคะ นี่พี่สาวของฉัน 38 00:03:18,240 --> 00:03:19,616 ว่าอะไรนะครับ คุณผู้หญิง 39 00:03:19,700 --> 00:03:22,911 นี่งานศพพี่สาวสุดที่รักของฉัน 40 00:03:22,995 --> 00:03:25,664 ลาวิเนีย นอร์ครอส นอร์ครอส 41 00:03:25,747 --> 00:03:26,790 เธอแต่งกับลูกพี่ลูกน้องเราน่ะ 42 00:03:26,874 --> 00:03:28,917 ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ 43 00:03:29,001 --> 00:03:30,669 ไม่ คุณนั่นแหละพลาด สาธุคุณ 44 00:03:30,752 --> 00:03:35,048 เราทำพิธีกันต่อ และฝังศพคนที่เรารักให้สมเกียรติได้ไหม 45 00:03:35,132 --> 00:03:37,467 - ขอโทษด้วยจริงๆ - ครับ 46 00:03:37,551 --> 00:03:40,762 ผมไม่มีเวลาทำพิธีให้หญิงแก่ที่ไหนก็ไม่รู้ 47 00:03:41,346 --> 00:03:44,850 วันนี้มีศพบุรุษฝ่ายสหภาพที่สูงส่งให้ฝัง 15 ศพ 48 00:03:44,933 --> 00:03:47,853 เหล่านักรบผู้กล้าที่สละทุกอย่าง 49 00:03:47,936 --> 00:03:49,897 - เพื่อรัฐธรรมนูญ - อ่า ครับ… 50 00:03:49,980 --> 00:03:52,566 และตอนนี้ผมก็ช้ากว่ากำหนดมากแล้ว 51 00:03:57,112 --> 00:03:58,864 "พระบิดาผู้สถิตในสวรรค์ พระนามเป็นที่สักการะ 52 00:03:58,947 --> 00:04:00,949 พระอาณาจักรจงมาถึง ทุกสิ่งบนแผ่นดินเหมือนบนสวรรค์ 53 00:03:58,947 --> 00:04:00,949 พระอาณาจักรจงมาถึง ทุกสิ่งบนแผ่นดินเหมือนบนสวรรค์ 54 00:04:01,033 --> 00:04:03,827 อาณาจักร เดชานุภาพ และพระสิริเป็นของพระองค์ตลอดกาล อาเมน" 55 00:04:05,412 --> 00:04:06,747 หลุมต่อไป 56 00:04:10,751 --> 00:04:12,711 เป็นพิธีศพที่สั้นที่สุดที่เคยไปมาเลย 57 00:04:12,794 --> 00:04:14,922 มันแย่มาก แย่มาก 58 00:04:15,005 --> 00:04:16,507 อุตส่าห์เดินทางมาถึงบอสตัน 59 00:04:16,589 --> 00:04:20,093 - ผมจะร้องเรียน - ลาวิเนียที่น่าสงสารของฉัน 60 00:04:20,177 --> 00:04:23,430 ป้าลาวิเนียคะ หนูได้รับการตั้งชื่อตามป้า 61 00:04:24,014 --> 00:04:25,265 นี่ ทุกคน ดูสิ 62 00:04:27,851 --> 00:04:29,102 นกกำลังคุยกับเรา 63 00:04:29,186 --> 00:04:30,938 เอมิลี ขอร้อง ไม่ใช่ตอนนี้ 64 00:04:32,981 --> 00:04:35,692 ไปเรียกรถม้ากัน ต้องนั่งยาวเลยกว่าจะถึงบ้าน 65 00:04:35,776 --> 00:04:37,736 เราไม่อยากติดอยู่หลังขบวนแห่ 66 00:04:37,819 --> 00:04:39,238 มีขบวนแห่อีกแล้วเหรอ 67 00:04:39,780 --> 00:04:42,950 ใช่ หนุ่มๆ พวกนั้นจะไปร่วมการต่อสู้ 68 00:04:43,033 --> 00:04:44,993 สงครามกลางเมืองทำลายทุกอย่าง 69 00:04:47,120 --> 00:04:48,288 พูดต่อสิจ๊ะ 70 00:04:49,540 --> 00:04:50,624 อย่าหยุด 71 00:04:51,959 --> 00:04:52,960 เอมิลี 72 00:04:54,211 --> 00:04:56,421 ไปขึ้นรถม้า! 73 00:04:54,211 --> 00:04:56,421 ไปขึ้นรถม้า! 74 00:05:04,555 --> 00:05:06,723 พระเจ้า เรามีเรื่องต้องคุยกันเยอะเลย 75 00:05:06,807 --> 00:05:08,934 อย่างนกที่ฉันเห็นเมื่อกี้ 76 00:05:09,017 --> 00:05:12,229 นกน้อยตัวหนึ่งบินมาเกาะบนโลงของป้าลาวิเนีย 77 00:05:12,312 --> 00:05:17,359 มันเหมือน… สัญลักษณ์ หรืออุปลักษณ์ 78 00:05:18,026 --> 00:05:23,198 เหมือนสารจากป้าลาวิเนียเอง บอกให้ฉันเขียนต่อไป 79 00:05:23,282 --> 00:05:27,369 เป็นแสงสว่างในความมืด และอย่าหมดสิ้นความหวัง 80 00:05:30,706 --> 00:05:31,707 ความตาย คุณ… 81 00:05:33,083 --> 00:05:34,877 - ไหวไหม - ไม่ 82 00:05:35,794 --> 00:05:36,920 ฉันรู้สึกแย่มาก 83 00:05:37,588 --> 00:05:39,840 ไม่นะ เกิดอะไรขึ้น 84 00:05:41,049 --> 00:05:42,634 ก็ไอ้สงครามนี่น่ะสิ 85 00:05:42,718 --> 00:05:46,388 ไม่จบซะที ทำให้งานของฉันหมดสนุกไปเลย 86 00:05:46,471 --> 00:05:50,267 ฉันเคยสนุกกับการสรรหาวิธีฆ่าคน 87 00:05:50,350 --> 00:05:52,394 คนนี้จะตกสะพานตาย 88 00:05:52,477 --> 00:05:55,105 เจ้าโง่คนนี้จะดื่มยาพิษนิดนึง 89 00:05:55,189 --> 00:05:57,649 สองคนนี้จะฆ่ากันตายเพราะความรัก 90 00:05:58,275 --> 00:06:01,737 แต่ตอนนี้คนพากันตายแบบเดียวกัน ซ้ำแล้วซ้ำอีก 91 00:05:58,275 --> 00:06:01,737 แต่ตอนนี้คนพากันตายแบบเดียวกัน ซ้ำแล้วซ้ำอีก 92 00:06:01,820 --> 00:06:06,575 กระสุน แผลเน่า 93 00:06:06,658 --> 00:06:08,202 ซ้ำซากอยู่นั่นแหละ 94 00:06:10,412 --> 00:06:11,663 ฉันว่าฉันหดหู่ 95 00:06:11,747 --> 00:06:13,081 ว้าว 96 00:06:13,165 --> 00:06:14,791 ขนาดความตายยังมีวันที่ไม่ดี 97 00:06:14,875 --> 00:06:16,168 เอมิลี… 98 00:06:17,753 --> 00:06:19,880 - ขอปรึกษาหน่อยสิ - ปรึกษาเหรอ 99 00:06:19,963 --> 00:06:22,257 ใช่ ก็เลยมาหาไง ฉันอยากให้ช่วย 100 00:06:22,341 --> 00:06:24,176 โอเค ได้ ถามมาเลย… ถามได้ทุกอย่าง 101 00:06:24,259 --> 00:06:26,762 - เธอแต่งกลอน - ใช่ ถูกต้อง 102 00:06:26,845 --> 00:06:28,055 กลอนเทพๆ 103 00:06:28,138 --> 00:06:29,348 - ไม่เหมือนใคร - ขอบคุณค่ะ 104 00:06:29,431 --> 00:06:30,974 เปี่ยมด้วยแรงบันดาลใจ 105 00:06:31,058 --> 00:06:34,102 ทั้งๆ ที่ชีวิตตัวเองเรียบมาก 106 00:06:34,686 --> 00:06:36,313 เรียบเหรอ ฉัน… ฉัน… 107 00:06:36,396 --> 00:06:38,232 ฉันไม่แน่ใจว่า… เป็นอย่างนั้น 108 00:06:38,315 --> 00:06:40,359 ไม่เอาน่า ชีวิตเธอน่าเบื่อจะตาย 109 00:06:40,442 --> 00:06:42,694 แทบไม่ออกจากเมืองเล็กๆ ของตัวเอง 110 00:06:42,778 --> 00:06:44,279 ยังอาศัยอยู่บ้านพ่อ 111 00:06:44,863 --> 00:06:48,075 ชีวิตเหมือนเดิมทุกวัน แต่ก็ยังมีแรงบันดาลใจอยู่ได้ 112 00:06:48,825 --> 00:06:50,285 ไปเอาไฟมาจากไหน 113 00:06:52,120 --> 00:06:53,121 คือว่า… 114 00:06:53,205 --> 00:06:54,498 ระหว่างที่มีชีวิตอยู่ 115 00:06:56,041 --> 00:06:58,085 ฉันอยากทำสิ่งที่สำคัญ 116 00:06:59,002 --> 00:07:01,505 ฉันหมายถึงสิ่งที่สำคัญจริงๆ 117 00:06:59,002 --> 00:07:01,505 ฉันหมายถึงสิ่งที่สำคัญจริงๆ 118 00:07:01,588 --> 00:07:04,591 มันยิ่งใหญ่กว่าชื่อเสียงหรือเงินทอง 119 00:07:04,675 --> 00:07:07,344 แต่เป็นการเปลี่ยนชีวิตคนจริงๆ 120 00:07:07,427 --> 00:07:09,888 เยียวยาพวกเขา 121 00:07:09,972 --> 00:07:11,515 ช่วยให้พวกเขามีชีวิตต่อไป 122 00:07:14,226 --> 00:07:15,769 ฉันอยากเป็นนกน้อยตัวนั้น 123 00:07:17,187 --> 00:07:19,314 เป็นต้นตอแสงสว่างในความมืด 124 00:07:19,398 --> 00:07:21,316 ฉันอยากมอบความหวังแก่ผู้คน 125 00:07:22,276 --> 00:07:23,277 ความหวัง 126 00:07:24,403 --> 00:07:26,446 ฉันเชื่อว่าบทกวีนั้นมีพลังได้ 127 00:07:26,530 --> 00:07:27,948 มีพลังกว่าคุณอีก 128 00:07:29,700 --> 00:07:31,118 พูดจริงๆ นะ 129 00:07:31,201 --> 00:07:35,080 ความตายทำใจคนแตกสลายได้ บทกวีประกอบใจคนขึ้นใหม่ได้ 130 00:07:35,831 --> 00:07:38,125 เธอจะบอกว่า… 131 00:07:38,876 --> 00:07:40,586 ฉันเป็นแรงบันดาลใจให้เธอ 132 00:07:41,461 --> 00:07:42,462 เสมอค่ะ 133 00:07:50,512 --> 00:07:52,723 ถึงบ้านแล้วๆ ขอบคุณพระเจ้า เราถึงบ้านแล้ว 134 00:07:52,806 --> 00:07:54,308 เป็นพิธีศพที่น่ารักมาก 135 00:07:54,391 --> 00:07:56,476 ไม่ อย่าทำให้ฉันเขว 136 00:07:56,560 --> 00:07:58,937 มันล้มเหลวไม่เป็นท่า แม่ของลูกพูดถูก 137 00:07:59,021 --> 00:08:01,398 นั่งตบแมลงวันยังมีความเป็นพิธีการกว่านี้อีก 138 00:07:59,021 --> 00:08:01,398 นั่งตบแมลงวันยังมีความเป็นพิธีการกว่านี้อีก 139 00:08:01,481 --> 00:08:03,901 สิ่งที่สาธุคุณพูดไม่สำคัญหรอก 140 00:08:03,984 --> 00:08:06,278 หนูรู้สึกได้ว่าวิญญาณของป้าลาวิเนียอยู่ที่นั่น จริงๆ นะคะ 141 00:08:06,361 --> 00:08:08,447 หนู… หนูรู้สึก… หนูรู้สึกได้ 142 00:08:08,530 --> 00:08:11,992 แม่คะ ป้าบอกเราเสมอว่าให้ค้นหาแสงสว่าง 143 00:08:12,701 --> 00:08:16,246 ใช่ไหม แล้วก็เดินหน้าสู่ความสุขและความหวัง 144 00:08:16,955 --> 00:08:17,956 ความหวัง 145 00:08:18,790 --> 00:08:19,791 ฉันต้องการดินสอ 146 00:08:19,875 --> 00:08:23,295 ถ้าวิญญาณป้าลาวิเนียอยู่ที่นั่น ทำไมเธอไม่ติดต่อแม่ 147 00:08:23,378 --> 00:08:24,796 เอมิลี อย่าทำให้แม่เขาอารมณ์ขึ้นสิ 148 00:08:24,880 --> 00:08:27,174 หนูเปล่า หนูแค่พยายามช่วย แม่คะ… 149 00:08:27,257 --> 00:08:28,717 ออสตินหายหัวไปไหน 150 00:08:28,800 --> 00:08:31,053 - ไม่โผล่ไปงานศพป้าเนี่ยนะ - ความหวังคือ… 151 00:08:31,136 --> 00:08:33,931 - ความหวังคือนก… ไม่ นั่น… - ช่างน่าอดสู 152 00:08:34,014 --> 00:08:37,643 น่าขายหน้า ผมได้ยินชาวเมืองบอสตัน ซุบซิบนินทาเรา 153 00:08:37,726 --> 00:08:38,808 เขาทำให้เราผิดหวังอีกแล้ว 154 00:08:38,894 --> 00:08:40,102 - ช่างเขาเถอะ เอ็ดเวิร์ด - ไม่ 155 00:08:40,187 --> 00:08:43,023 ผมจะไม่ลดความคาดหวังที่มีต่อลูกชาย 156 00:08:43,106 --> 00:08:44,358 - มีคนมา - หนูไปเปิดเอง 157 00:08:44,441 --> 00:08:47,486 เขาทำตัวแย่ลงทุกวัน ดื่มเหล้าตลอดเวลา 158 00:08:47,569 --> 00:08:48,987 - ผมทนไม่ได้ - เราแก้ไขอะไรไม่ได้ 159 00:08:49,071 --> 00:08:51,698 ไม่ ผมจะไม่ยืนเฉยๆ และทนดูเด็กคนนี้ทำลายตัวเอง 160 00:08:51,782 --> 00:08:53,492 - โดยเฉพาะตอนนี้ เราก็รู้ว่า… - ซู 161 00:08:53,575 --> 00:08:55,077 ภรรยาเขาใกล้จะคลอด 162 00:08:55,827 --> 00:08:57,955 ต้วมเตี้ยมมาที่นี่อย่างกับช้างน้ำ 163 00:08:58,038 --> 00:08:59,706 เธอเป็นช้างน้ำที่น่ารัก 164 00:08:58,038 --> 00:08:59,706 เธอเป็นช้างน้ำที่น่ารัก 165 00:09:00,415 --> 00:09:01,458 เข้ามาสิ 166 00:09:02,376 --> 00:09:03,919 - เอมิลี ใครมา - ซูค่ะ 167 00:09:04,878 --> 00:09:06,255 อ้อ ช่างดีจังที่โผล่หน้ามา 168 00:09:06,338 --> 00:09:07,714 งานศพเป็นยังไงบ้างคะ 169 00:09:07,798 --> 00:09:10,801 เลวร้ายมาก ซู เธอใจดีมากที่มาร่วมงานได้ 170 00:09:11,760 --> 00:09:14,680 ฉันเตรียมตัวจะไปแล้วเมื่อเช้านี้ แต่รถม้าคุณไม่มารับฉัน 171 00:09:14,763 --> 00:09:17,683 เรานึกว่าเธอจะนั่งรถม้าตัวเองไปกับออสติน 172 00:09:17,766 --> 00:09:20,102 ออสตินกลับบ้านดึกค่ะเมื่อคืน 173 00:09:20,185 --> 00:09:22,563 และเมื่อเช้านี้เขารู้สึกไม่สบาย 174 00:09:22,646 --> 00:09:23,689 รับไม่ได้ 175 00:09:23,772 --> 00:09:25,649 ฉัน… ฉันขอโทษจริงๆ ที่ไม่ได้ไปนะคะ 176 00:09:25,732 --> 00:09:26,984 โอ ขอบใจจ้ะ ซู 177 00:09:27,067 --> 00:09:30,112 ฉันไม่สนิทกับป้าลาวิเนีย แต่ฉัน… ฉันชื่นชมท่านเสมอ 178 00:09:30,195 --> 00:09:32,948 ใครๆ ก็ชื่นชม ท่านไม่เหมือนใคร 179 00:09:33,031 --> 00:09:34,116 เธอเป็นยังไงบ้าง ซู 180 00:09:35,325 --> 00:09:36,743 ดูเหมือนท้องจะระเบิด 181 00:09:36,827 --> 00:09:40,330 ค่ะ ถึงจุดนี้มันไม่สนุกแล้ว 182 00:09:40,414 --> 00:09:42,666 ต้องการอะไรไหม เอาน้ำไหม เอา… 183 00:09:42,749 --> 00:09:45,210 จริงๆ แล้วฉันอยากเอนหลัง 184 00:09:45,294 --> 00:09:47,754 ฉัน… ฉันรู้ว่าบ้านเราห่างกันแค่ไม่กี่ก้าว 185 00:09:47,838 --> 00:09:49,339 แต่ฉันรู้สึกเหมือนเพิ่งไปปีนเขามา 186 00:09:49,423 --> 00:09:52,134 แน่ละ เราจะพาเธอขึ้นไปพักที่ชั้นบนนะ 187 00:09:52,217 --> 00:09:53,802 - จ้ะ - ไม่ได้ มันหยาบคาย 188 00:09:53,886 --> 00:09:56,180 พวกเธอต้องอยู่ทักทายแขกที่ข้างล่างนี่ 189 00:09:56,263 --> 00:09:57,264 คือว่าฉัน… 190 00:09:57,347 --> 00:10:00,225 ให้เธอพักสักเดี๋ยวเถอะค่ะ แล้วเราจะพร้อมรับแขก 191 00:09:57,347 --> 00:10:00,225 ให้เธอพักสักเดี๋ยวเถอะค่ะ แล้วเราจะพร้อมรับแขก 192 00:10:00,309 --> 00:10:03,312 งานศพก็ไม่ได้ไป อย่างน้อยก็ควรอยู่ต้อนรับแขก 193 00:10:03,395 --> 00:10:05,355 ออสตินก็เหมือนกัน เขาหายไปไหน 194 00:10:05,439 --> 00:10:06,732 เอ็ดเวิร์ดคะ ผู้หญิงมีหน้าที่ 195 00:10:06,815 --> 00:10:09,526 คอยดูแลให้ทุกคนมีความสุขตลอดเวลา ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น 196 00:10:09,610 --> 00:10:11,486 ขอโทษนะ มันไม่ใช่หน้าที่ของผู้ชาย 197 00:10:11,570 --> 00:10:13,155 ซูมีสิทธิ์ที่จะเหนื่อย 198 00:10:13,238 --> 00:10:16,116 - ดูเธอสิ - ฉันไม่สนว่าเธอจะตัวเท่ารัฐแคนซัส 199 00:10:16,200 --> 00:10:17,576 ขอบคุณค่ะ 200 00:10:17,659 --> 00:10:19,828 โอ๊ย ไม่เอาน่า ใครๆ ก็รักแคนซัส 201 00:10:19,912 --> 00:10:20,954 มันเพิ่งได้เป็นรัฐเอง 202 00:10:21,038 --> 00:10:23,749 ฉันจะพาเธอขึ้นข้างบน เราจะพักกันหน่อย แม่คะ เดี๋ยวหนูลงมา 203 00:10:23,832 --> 00:10:25,083 เราจะพาเธอไป… 204 00:10:26,168 --> 00:10:27,336 งานศพเป็นยังไงบ้างคะ 205 00:10:27,419 --> 00:10:30,130 พระเจ้า 206 00:10:41,475 --> 00:10:42,935 ฉันอยู่นานไม่ได้หรอกนะ 207 00:10:43,018 --> 00:10:44,728 แม่ต้องการฉันจริงๆ 208 00:10:45,812 --> 00:10:47,397 ฉันก็ต้องการเธอเหมือนกัน 209 00:10:48,398 --> 00:10:51,151 ไม่อยากเชื่อว่าเราสองคน เคยนอนบนเตียงเล็กๆ นี่ได้ 210 00:10:53,111 --> 00:10:55,989 - ตอนนี้สามคนแล้ว - เกือบ 211 00:10:53,111 --> 00:10:55,989 - ตอนนี้สามคนแล้ว - เกือบ 212 00:11:03,163 --> 00:11:05,290 ซู ซู… 213 00:11:14,132 --> 00:11:16,510 รู้ไหมฉันอยากจูบเธอตอนนี้ 214 00:11:17,511 --> 00:11:21,348 แต่… เธอกำลังตั้งท้องกับพี่ชายฉัน 215 00:11:21,431 --> 00:11:23,183 แล้วไง นั่นไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย 216 00:11:23,267 --> 00:11:24,351 ฉันรักเธอคนเดียว 217 00:11:24,977 --> 00:11:27,187 ฟังนะ มัน… มันเป็นอุบัติเหตุ 218 00:11:27,271 --> 00:11:30,566 - มันโง่มาก มันจะไม่เกิดขึ้นด้วยซ้ำถ้า… - ไม่ ฉันไม่อยากจะรู้ 219 00:11:30,649 --> 00:11:33,193 เอมิลี ฟังฉันก่อน 220 00:11:34,862 --> 00:11:36,321 ฉันรักเธอ 221 00:11:37,406 --> 00:11:39,992 ฉันจะรักเธอตลอดไป 222 00:11:41,785 --> 00:11:46,331 และเด็กคนนี้จะรักเธอด้วย 223 00:11:48,458 --> 00:11:51,587 ยิ่งท้องเธอยิ่งดูเซ็กซี่ บ้าบอชะมัด 224 00:11:52,921 --> 00:11:54,423 รู้สึกไหม 225 00:11:52,921 --> 00:11:54,423 รู้สึกไหม 226 00:12:01,930 --> 00:12:03,140 ว้าว 227 00:12:05,017 --> 00:12:07,144 มีคนตัวเล็กๆ อยู่ในนี้ 228 00:12:08,395 --> 00:12:09,897 กำลังจะออกมาดูโลก 229 00:12:12,441 --> 00:12:13,609 เธอกลัวไหม 230 00:12:13,692 --> 00:12:16,403 ไม่จ้ะ ไม่เลย 231 00:12:17,321 --> 00:12:19,031 ตลอดช่วงเวลาที่ท้อง 232 00:12:19,114 --> 00:12:22,534 ฉันแค่รู้สึก… สงบอย่างประหลาด 233 00:12:22,618 --> 00:12:23,869 สงบเหรอ 234 00:12:25,954 --> 00:12:27,206 ทั้งที่เกิดสงครามเนี่ยนะ 235 00:12:27,289 --> 00:12:29,791 ฉันมีความสุขเหมือนเดิมเลย 236 00:12:32,419 --> 00:12:34,963 เสียดายแค่เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกเธอ 237 00:12:36,048 --> 00:12:37,257 คือว่า ฉัน… 238 00:12:38,509 --> 00:12:40,511 ฉันอยากให้เป็นลูกของเราสองคน 239 00:12:40,594 --> 00:12:41,970 ทำไมเด็กมีแม่สองคนไม่ได้นะ ฉัน… 240 00:12:44,056 --> 00:12:49,269 ฉันอยากมีบ้านหลังเล็กๆ มีแค่เรา… 241 00:12:49,353 --> 00:12:51,480 แล้วก็เลี้ยงลูกด้วยกัน 242 00:12:52,606 --> 00:12:53,982 ฉันไม่เคยอยากมีลูก 243 00:12:56,151 --> 00:12:57,945 ฉันมีลูกเยอะแล้ว 244 00:12:58,028 --> 00:12:59,863 บทกวีคือลูกๆ ของฉัน 245 00:12:58,028 --> 00:12:59,863 บทกวีคือลูกๆ ของฉัน 246 00:13:01,281 --> 00:13:05,369 ให้ตาย พวกมันทำฉันหมดแรง ต้องเลี้ยงดู ต้องบ่มเพาะให้เติบโต 247 00:13:06,078 --> 00:13:09,998 ความคิดฉันพรั่งพรูมาก ที่งานศพของป้าลาวิเนียในวันนี้ 248 00:13:11,583 --> 00:13:12,918 ฉันต้องจดมันไว้ 249 00:13:15,295 --> 00:13:18,924 ความหวัง ความหวัง ความหวังคือ… ความหวังคือนก… 250 00:13:22,010 --> 00:13:24,763 ความหวังคือ… สิ่งเล็กๆ 251 00:13:26,598 --> 00:13:28,642 ฉันอยากคลอดลูกเร็วๆ 252 00:13:30,060 --> 00:13:33,522 เธอคงไม่ค่อยมีเวลาให้กลอนของฉัน เมื่อเด็กคนนี้เกิดมา 253 00:13:33,605 --> 00:13:35,899 เอมิลี ไม่จริงนะ 254 00:13:37,651 --> 00:13:39,945 ฉันมีเวลาให้กลอนของเธอเสมอ 255 00:13:41,280 --> 00:13:42,489 ฉันสัญญา 256 00:13:42,573 --> 00:13:46,660 ถ้าอย่างนั้น ฉันเดาว่า ฉันจะพยายามให้เวลาแก่ลูกเธอนิดนึง 257 00:13:46,743 --> 00:13:48,704 จริงเหรอ 258 00:13:48,787 --> 00:13:51,039 แค่… แค่นิดเดียวเหรอ 259 00:13:52,416 --> 00:13:54,751 ฉันอยากให้เด็กคนนี้ออกมาเหมือนเธอ ไม่เหมือนออสติน 260 00:13:55,252 --> 00:13:56,837 ไงทุกคน ผมมาแล้ว 261 00:13:56,920 --> 00:13:59,423 - พระเจ้า เขามาแล้ว - ยินดีต้อนรับค่ะ คุณออสติน 262 00:13:59,506 --> 00:14:00,799 ฉันไม่อยากเจอเขา 263 00:13:59,506 --> 00:14:00,799 ฉันไม่อยากเจอเขา 264 00:14:02,009 --> 00:14:03,844 ฉันควรลงไปข้างล่างแล้วละ 265 00:14:04,678 --> 00:14:05,929 เธอช่วย… 266 00:14:07,431 --> 00:14:09,183 เธอมาจูบฉันหน่อยไม่ได้เหรอ 267 00:14:15,022 --> 00:14:17,316 แม่ครับ ผมขอโทษ 268 00:14:17,399 --> 00:14:20,819 - ออสติน ไปไหนมา - ผมหลับเพลิน ผมมันแย่ 269 00:14:20,903 --> 00:14:22,487 แต่ผม… ผมเอาดอกไม้มาให้แม่ครับ 270 00:14:22,571 --> 00:14:25,866 แม่อภัยให้จ้ะ และยังรักลูกอย่างไม่มีเงื่อนไขเหมือนเดิม 271 00:14:25,949 --> 00:14:29,286 ออสติน เข้าไปหาพ่อที่ห้องทำงานหน่อย 272 00:14:29,369 --> 00:14:30,871 ครับ เข้าไปก็ได้ 273 00:14:30,954 --> 00:14:33,540 แต่พ่อครับ บอกไว้ก่อนว่าผมปวดหัวมาก 274 00:14:33,624 --> 00:14:35,876 แม็กกี้ เอาไปใส่แจกันหน่อย 275 00:14:36,585 --> 00:14:39,838 - สีแจ๊ดเชียวนะคะ - ใช่จ้ะ เขาคิดถึงใจคนอื่น 276 00:14:39,922 --> 00:14:42,591 ฉันอาจจะเสียพี่สาวไป แต่ฉันยังมีลูกชายที่สมบูรณ์แบบ 277 00:14:44,885 --> 00:14:47,387 พ่อจะพูดตรงๆ กับแกนะ ออสติน พ่อเดือดร้อน 278 00:14:48,972 --> 00:14:50,474 พ่อเดือดร้อนจริงๆ 279 00:14:52,726 --> 00:14:54,978 ปวดท้องอีกแล้วเหรอครับ ต้องไปเข้าห้องน้ำไหม 280 00:14:55,062 --> 00:14:56,980 จริงจังสักเดี๋ยวได้ไหม 281 00:14:57,064 --> 00:14:58,815 อาการท้องเสียเป็นเรื่องจริงจังนะ พ่อ 282 00:14:58,899 --> 00:15:02,194 ออสติน พ่อไม่อยากให้ครั้งนี้ เป็นการทะเลาะกันอีก 283 00:14:58,899 --> 00:15:02,194 ออสติน พ่อไม่อยากให้ครั้งนี้ เป็นการทะเลาะกันอีก 284 00:15:03,195 --> 00:15:05,656 แต่พ่ออยากให้แกเข้าใจว่าพ่อกลัวจริงๆ 285 00:15:07,241 --> 00:15:09,743 ไม่ ความประพฤติของแก ให้ตายสิ 286 00:15:09,826 --> 00:15:12,329 ไอ้… ไอ้… นิสัยการดื่ม มั่วผู้หญิง… 287 00:15:12,955 --> 00:15:16,166 พ่อเฝ้าดูแกกลายเป็นเหมือนปู่ ในวันที่มืดมนที่สุดของเขา 288 00:15:16,250 --> 00:15:17,334 นี่ ฟังนะ 289 00:15:17,417 --> 00:15:21,046 พ่อเข้าใจว่าบางครั้งแกก็ต้องระบายออกบ้าง 290 00:15:22,214 --> 00:15:26,385 พ่อเองก็เคยออกไปสนุกครั้งสองครั้ง 291 00:15:26,468 --> 00:15:28,136 แต่สถานการณ์ของแก… 292 00:15:29,096 --> 00:15:30,556 แกไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว 293 00:15:31,473 --> 00:15:33,267 ออสติน แกกำลังจะเป็นพ่อคน 294 00:15:36,144 --> 00:15:38,397 ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่านี่ใช่ลูกผมไหม 295 00:15:46,905 --> 00:15:49,324 - พ่อ เป็นอะไรไหมคะ - ไม่เป็นไร 296 00:15:49,992 --> 00:15:51,159 พ่อไม่เป็นไร เอมิลี สบายดี 297 00:15:55,122 --> 00:15:56,331 ไม่เป็นไร 298 00:15:56,415 --> 00:15:58,000 - มีคนมา - โอเค 299 00:15:58,083 --> 00:15:59,209 พ่อไม่เป็นอะไร 300 00:15:59,293 --> 00:16:00,878 - หนูจะไปดูเอง - โอเค 301 00:15:59,293 --> 00:16:00,878 - หนูจะไปดูเอง - โอเค 302 00:16:06,466 --> 00:16:08,927 เบ็ตตี้! เชิญค่ะ เข้ามาสิ 303 00:16:09,011 --> 00:16:11,263 ฉันนำหมวกไปงานศพใบใหม่มาให้แม่คุณ 304 00:16:12,181 --> 00:16:13,849 แม่คงดีใจ 305 00:16:13,932 --> 00:16:19,062 หรือไม่ดีใจ แต่เป็นความรู้สึกอะไรก็ตาม ที่เหมาะกับหมวกไปงานศพ 306 00:16:19,146 --> 00:16:22,649 มันมีตาข่ายไว้บังหน้าตอนร้องไห้ด้วย อย่างที่เธอขอไว้ 307 00:16:22,733 --> 00:16:25,027 ขอโทษที่ช้าไปสองสามวัน 308 00:16:25,110 --> 00:16:29,031 คนต้องการผ้าดำกันเยอะมาก ทุกวันนี้มีแม่ม่ายเต็มเมือง 309 00:16:29,114 --> 00:16:33,076 สาบานได้ ฉันลืมไปแล้วว่า หน้าตาที่มีความสุขของผู้หญิงเป็นยังไง 310 00:16:33,660 --> 00:16:35,162 วันนี้ฉันมีความสุขนะคะ 311 00:16:36,496 --> 00:16:37,915 ซึ่งฉัน… ฉันรู้ว่ามันแปลก 312 00:16:37,998 --> 00:16:39,708 คุณเพิ่งฝังศพป้าคุณไม่ใช่เหรอ 313 00:16:41,210 --> 00:16:42,211 ใช่ 314 00:16:43,170 --> 00:16:44,755 ใช่ แต่ว่า… นั่นแหละ 315 00:16:44,838 --> 00:16:48,800 คืองี้ ฉันรู้สึกว่าติดต่อกับป้าลาวิเนียได้ ตอนอยู่ที่สุสาน 316 00:16:48,884 --> 00:16:50,552 เหมือนป้ากำลังส่งสารถึงฉัน 317 00:16:50,636 --> 00:16:55,265 และสารนั่นบอกว่า "ร่าเริงเข้าไว้ มอบความหวังให้ผู้คน" 318 00:16:57,226 --> 00:16:58,477 แปลกจริงด้วย 319 00:16:58,560 --> 00:16:59,686 ฉันรู้ 320 00:16:58,560 --> 00:16:59,686 ฉันรู้ 321 00:17:02,564 --> 00:17:04,691 ได้ข่าวจากเฮนรีบ้างไหม 322 00:17:04,775 --> 00:17:06,608 ไม่ ไม่มีข่าวมาหลายสัปดาห์แล้ว 323 00:17:06,693 --> 00:17:09,444 - แต่เขาเขียนจม.ถึงคุณเป็นประจำ… - ถึงเฮเลน 324 00:17:09,945 --> 00:17:13,075 เขาเขียนถึงเฮเลน และมันมีความหมายต่อเธอมาก 325 00:17:13,156 --> 00:17:15,742 แต่เขาหายไปหนึ่งเดือนแล้ว 326 00:17:15,827 --> 00:17:17,496 เฮเลนเป็นห่วงมาก 327 00:17:17,579 --> 00:17:21,583 จนฉันเกือบจะเขียนจดหมายถึงเธอเอง และบอกว่ามาจากเฮนรี 328 00:17:22,290 --> 00:17:24,752 เธอจะได้ไม่ร้องไห้จนหลับไปทุกคืน 329 00:17:24,837 --> 00:17:27,172 เบ็ตตี้ ฟังฉันนะ 330 00:17:27,756 --> 00:17:29,049 เฮนรีจะไม่เป็นไร 331 00:17:30,717 --> 00:17:33,095 เขาจะรอด โอเคนะ 332 00:17:33,178 --> 00:17:34,471 เขาจะส่งจดหมายมาอีก 333 00:17:34,555 --> 00:17:37,808 วันที่สดใสอยู่ใกล้แค่เอื้อม ขอบอกเลย 334 00:17:37,891 --> 00:17:40,060 เราต้องไม่สิ้นหวัง 335 00:17:42,479 --> 00:17:45,315 ฉันนึกว่ากวี… จะหลีกเลี่ยงคำพูดจำเจซะอีก 336 00:17:45,399 --> 00:17:48,777 เอาละ ฉันเอาหมวกให้แม่คุณได้รึยัง 337 00:17:48,861 --> 00:17:50,779 ค่ะ เธออยู่ในครัว 338 00:17:51,363 --> 00:17:54,366 ได้เวลานำเค้กสำหรับกินคู่กับชา ออกไปห้องรับแขกแล้ว คุณนายดี 339 00:17:54,449 --> 00:17:57,828 ใช่ แล้วก็ต้องเช็ดช้อนให้เงาวับ ช้อน! 340 00:17:58,412 --> 00:18:00,873 เธอไม่ตอบสนองต่อความเร่งร้อนของสถานการณ์ 341 00:17:58,412 --> 00:18:00,873 เธอไม่ตอบสนองต่อความเร่งร้อนของสถานการณ์ 342 00:18:00,956 --> 00:18:03,834 แม่คะ เบ็ตตี้มา เธอนำหมวกใบใหม่มาให้ 343 00:18:04,835 --> 00:18:06,295 ใครสนใจเรื่องหมวกกัน 344 00:18:06,378 --> 00:18:08,922 โห เธอดูแย่มาก 345 00:18:09,756 --> 00:18:10,883 ฉันกำลังสิ้นหวัง 346 00:18:10,966 --> 00:18:13,177 ฉันอยู่ในก้นบึ้งของความสิ้นหวัง 347 00:18:13,260 --> 00:18:15,304 คุณยังมีก้นอยู่นะคะ คุณนาย 348 00:18:15,387 --> 00:18:17,431 และคุณต้องลุกจากเก้าอี้เดี๋ยวนี้ 349 00:18:17,514 --> 00:18:18,557 แม่คะ ฟังหนูนะ 350 00:18:19,391 --> 00:18:23,187 ป้าลาวิเนียบอกเราเสมอว่า เราต้องทำสิ่งที่เรารัก และแม่รักการเสิร์ฟชา 351 00:18:23,270 --> 00:18:25,022 - ไม่มีใครมาหรอก - ไม่จริงค่ะ 352 00:18:25,606 --> 00:18:26,899 พวกเขาจะมาทำไม 353 00:18:26,982 --> 00:18:29,443 ความตายของหญิงมีอายุคนหนึ่ง จะมีความหมายอะไร 354 00:18:29,526 --> 00:18:31,778 เมื่อเหล่าชายหนุ่มผู้กล้าหาญ กำลังล้มตายทุกนาที 355 00:18:31,862 --> 00:18:34,114 โอเค พวกเขาอาจจะไม่สนป้าลาวิเนีย 356 00:18:35,282 --> 00:18:37,701 แต่หนูบอกพวกเขาว่าเราจะเสิร์ฟสโคน 357 00:18:50,422 --> 00:18:51,423 เรามาแล้ว 358 00:18:51,507 --> 00:18:52,716 ไหนโลงศพล่ะ 359 00:18:52,799 --> 00:18:54,635 เข้ามาเลยจ้ะ 360 00:18:54,718 --> 00:18:57,262 วันนี้มีข่าวร้ายจากเวอร์จิเนียเพิ่มอีก 361 00:18:57,346 --> 00:18:59,389 พวกเขาจมเรือรบของสหภาพไปสองลำ 362 00:18:57,346 --> 00:18:59,389 พวกเขาจมเรือรบของสหภาพไปสองลำ 363 00:19:00,057 --> 00:19:02,809 ฉันทนอ่านหนังสือพิมพ์ไม่ได้แล้ว สาบานเลย 364 00:19:02,893 --> 00:19:05,646 สงครามนี่ไม่จบซะที 365 00:19:05,729 --> 00:19:09,358 นั่นสิ เมื่อไหร่จะกลับสู่ภาวะปกติ 366 00:19:09,441 --> 00:19:11,777 ผมเกรงว่าเราจะไม่มีวันกลับสู่ภาวะปกติ 367 00:19:11,860 --> 00:19:14,530 นี่อาจเป็นภาวะปกติแล้ว 368 00:19:15,280 --> 00:19:16,365 นิวนอร์มอล 369 00:19:16,448 --> 00:19:18,742 ใช่ นิวนอร์มอลห่วยแตก 370 00:19:18,825 --> 00:19:21,537 สามีฉันตายไปสองปีแล้ว 371 00:19:21,620 --> 00:19:24,456 ฉันคิดว่าน่าจะเลิกไว้ทุกข์ได้แล้ว 372 00:19:24,540 --> 00:19:27,709 ฉันอยากเปลี่ยนชุดดำๆ เทาๆ ในตู้ ให้กลายเป็นชุดสีๆ 373 00:19:27,793 --> 00:19:28,627 คุณคิดว่ายังไงคะ 374 00:19:28,710 --> 00:19:30,462 ถ้าจะขอให้ฉันทำชุดให้ 375 00:19:30,546 --> 00:19:32,923 คุณต้องรอไปอีกหลายอาทิตย์ 376 00:19:33,006 --> 00:19:35,259 - งานฉันล้นมือมาก - ก็นั่นสินะ 377 00:19:35,342 --> 00:19:37,135 ใครๆ ก็ต้องการชุดไว้ทุกข์ 378 00:19:37,219 --> 00:19:39,763 ใช่ ธุรกิจกำลังรุ่ง 379 00:19:39,847 --> 00:19:42,349 จู่ๆ ก็เกิดสงครามนี้เฉยเลย 380 00:19:42,432 --> 00:19:45,269 ฉันว่าไม่หรอก มันชัดเจนมานานแล้วว่า เราเดินสู่ทิศทางที่เลวร้าย 381 00:19:45,352 --> 00:19:46,979 แหงละ 382 00:19:47,062 --> 00:19:49,022 ตั้งแต่การก่อตั้งประเทศนี้ขึ้นมา 383 00:19:49,106 --> 00:19:52,901 ฉันแค่ไม่เข้าใจว่า ทำไมมันต้องเกิดขึ้นในวัย 20 ของเรา 384 00:19:52,985 --> 00:19:54,403 เราน่าจะกำลังสนุกกันอยู่ 385 00:19:54,486 --> 00:19:55,487 ใช่ จริง 386 00:19:55,571 --> 00:19:58,407 ให้ตาย ถ้ามันเกิดขึ้นกับฉันในวัย 20… 387 00:19:59,491 --> 00:20:00,951 ฉันคงฆ่าตัวตายไปแล้ว 388 00:19:59,491 --> 00:20:00,951 ฉันคงฆ่าตัวตายไปแล้ว 389 00:20:02,703 --> 00:20:05,914 คนตายมีแต่พวกหล่อๆ สังเกตมะ 390 00:20:05,998 --> 00:20:08,876 แบบว่า พระเจ้าเอาพวกจืดๆ ไปแทนได้ไหม 391 00:20:12,796 --> 00:20:14,673 วินนี่ ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้ 392 00:20:14,756 --> 00:20:16,091 ข่าวเศร้าสุดๆ 393 00:20:16,175 --> 00:20:18,260 - เกิดอะไรขึ้น - โจเซฟ ไลแมนตายแล้ว 394 00:20:24,057 --> 00:20:25,934 ขอโทษ ว่าอะไรนะ 395 00:20:26,018 --> 00:20:29,188 ฉัน… ฉันไปที่ร้านของชำ และมีคนได้รับโทรเลขเรื่องนี้ 396 00:20:29,271 --> 00:20:31,940 ฉันเดาว่าเขาถูกยิงในสนามรบที่นิวออร์ลีนส์ 397 00:20:32,024 --> 00:20:35,736 แต่โจเซฟ ไลแมนเนี่ยนะ จากโลกนี้ไปตลอดกาลเหรอ 398 00:20:36,612 --> 00:20:39,281 พระเจ้า นี่ไม่ใช่เรื่องจริง 399 00:20:40,282 --> 00:20:41,867 เจน ฉันเคยรักเขา 400 00:20:41,950 --> 00:20:43,994 เธอจ๋า ฉันเข้าใจ 401 00:20:44,077 --> 00:20:45,787 - ฉันเป็นแม่ม่าย - ไม่ 402 00:20:46,580 --> 00:20:50,042 ฉันต่างหากแม่ม่าย แม่ม่ายเป็นรอบที่พัน 403 00:20:50,667 --> 00:20:53,921 ชิปไม่อยู่และตอนนี้ก็โจเซฟอีก 404 00:20:54,004 --> 00:20:57,966 รู้ไหมว่าผู้ชายทุกคนที่ฉันจูบ พากันตายหมด 405 00:20:58,050 --> 00:20:59,760 เธอทำมากกว่าจูบ ที่รัก 406 00:20:58,050 --> 00:20:59,760 เธอทำมากกว่าจูบ ที่รัก 407 00:21:05,599 --> 00:21:06,850 แม่คะ 408 00:21:09,853 --> 00:21:11,647 แม่เป็นอะไรคะ หนูช่วยได้ไหม 409 00:21:13,148 --> 00:21:14,483 เหมือนอย่างที่คิดไว้ 410 00:21:15,400 --> 00:21:16,401 ไม่มีใครมา 411 00:21:16,485 --> 00:21:18,487 อะไรนะ มีคนมาเต็มบ้านเลย 412 00:21:19,196 --> 00:21:22,157 มีแต่เพื่อนๆ ลูก ไม่ใช่เพื่อนแม่ 413 00:21:22,241 --> 00:21:23,659 ไม่ใช่เพื่อนป้าวินนี่ 414 00:21:24,409 --> 00:21:26,495 โลกที่เราโตมาไม่มีอีกแล้ว 415 00:21:26,578 --> 00:21:28,288 และจะไม่มีใครจดจำพี่สาวของแม่ได้ 416 00:21:30,707 --> 00:21:33,836 สาวๆ ตระกูลดิกคินสันอยู่ที่นี่เอง 417 00:21:35,629 --> 00:21:38,257 คุณคองกี คุณมา 418 00:21:38,340 --> 00:21:39,466 ใช่ ผมมา 419 00:21:39,550 --> 00:21:41,718 ดีใจจังที่เห็นคุณค่ะ อิธามาร์ 420 00:21:41,802 --> 00:21:45,639 คุณมีน้ำใจมากที่มาร่วมแบ่งปัน ความสูญเสียอันเลวร้ายของลาวิเนียสุดที่รัก 421 00:21:47,558 --> 00:21:49,268 อันที่จริงแล้ว 422 00:21:49,351 --> 00:21:51,395 ผมมาหาเอมิลีน่ะ 423 00:21:52,020 --> 00:21:53,063 - ฉันเหรอคะ - ใช่ 424 00:21:53,146 --> 00:21:57,067 มีที่ไหนที่เราไปคุยกันเป็นส่วนตัวได้ไหม 425 00:21:57,150 --> 00:21:58,777 ฉัน 426 00:21:57,150 --> 00:21:58,777 ฉัน 427 00:22:00,988 --> 00:22:02,072 อะไรนะ 428 00:22:02,155 --> 00:22:04,867 ออกไปเฉลียงข้างบ้านก็ได้นะคะ 429 00:22:04,950 --> 00:22:07,494 เยี่ยมเลย เหมาะมาก ไปกันเลยไหม 430 00:22:09,371 --> 00:22:10,372 เชิญจ้ะ 431 00:22:15,752 --> 00:22:18,422 อ้อ และ ผมเสียใจด้วย 432 00:22:25,637 --> 00:22:26,889 นี่ 433 00:22:27,723 --> 00:22:29,099 ออสติน ไม่ได้นะ 434 00:22:30,267 --> 00:22:31,727 ใครๆ ก็รู้หมดแล้ว 435 00:22:31,810 --> 00:22:34,730 น่านะ เจน แค่จูบเอง 436 00:22:34,813 --> 00:22:36,273 ไม่ได้ มันไม่เหมาะ 437 00:22:36,356 --> 00:22:38,442 ภรรยาคุณจะคลอดอยู่แล้ว 438 00:22:40,027 --> 00:22:41,278 ซูไม่สนหรอก 439 00:22:42,362 --> 00:22:44,573 แต่ฉันสน คิดถึงลูกคุณสิ 440 00:22:45,073 --> 00:22:46,992 ผมคิดถึงลูกบุญธรรมผมมากกว่า 441 00:22:47,075 --> 00:22:49,077 บิลลี่ชอบม้าโยกที่ผมส่งไปให้ไหม 442 00:22:49,912 --> 00:22:51,121 ชอบมากค่ะ 443 00:22:51,747 --> 00:22:54,833 งั้นผมจะแวะไปดูเขาขี่ม้าโยกเย็นนี้นะ 444 00:22:56,251 --> 00:22:59,505 ไม่ ไม่ได้… เราทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว 445 00:22:59,588 --> 00:23:01,798 เจน ไม่เอาน่า 446 00:22:59,588 --> 00:23:01,798 เจน ไม่เอาน่า 447 00:23:01,882 --> 00:23:03,800 คุณก็รู้ว่าซูกับผมไม่ได้รักกัน 448 00:23:03,884 --> 00:23:06,386 ใช่ แต่คุณก็ยังทำเธอท้อง 449 00:23:07,763 --> 00:23:10,933 - ซู! - สวัสดี เจน 450 00:23:11,600 --> 00:23:12,601 เป็นยังไงบ้าง 451 00:23:13,310 --> 00:23:16,188 ฉันสบายดี แต่หลังคลอดจะรู้สึกดีกว่านี้ 452 00:23:16,939 --> 00:23:18,524 ใกล้แล้วสินะ 453 00:23:19,441 --> 00:23:20,776 ใกล้แล้วละ 454 00:23:25,822 --> 00:23:27,824 ไว้เจอกันคืนนี้ 455 00:23:28,700 --> 00:23:30,244 ไม่ ไม่ต้องมา 456 00:23:51,390 --> 00:23:52,474 - เอเวลีน่า - เอมิลี 457 00:23:52,558 --> 00:23:56,228 ใช่ ผมรู้ว่าคุณรอให้เราคุยเรื่องนี้กันนานแล้ว 458 00:23:56,311 --> 00:23:57,312 แน่นอน ผม… 459 00:23:57,396 --> 00:23:59,356 ผมอยากให้เกียรติป้าคุณ 460 00:23:57,396 --> 00:23:59,356 ผมอยากให้เกียรติป้าคุณ 461 00:24:00,357 --> 00:24:01,191 ค่ะ 462 00:24:01,275 --> 00:24:04,987 แต่ตอนนี้ ในที่สุดผมก็มาหาคุณได้ในยามแดดจ้า 463 00:24:05,070 --> 00:24:06,905 และบอกคุณถึง… 464 00:24:08,407 --> 00:24:09,658 สิ่งที่ผมหวัง 465 00:24:10,409 --> 00:24:13,662 หวังอะไรคะ 466 00:24:13,745 --> 00:24:18,375 เอฟ… เอ้ย เอมิลี คุณคงรู้ว่าผมชื่นชมคุณแค่ไหน 467 00:24:19,334 --> 00:24:21,628 ฉันไม่รู้ตัวเลยค่ะ 468 00:24:22,254 --> 00:24:24,339 คุณเป็นจิตวิญญาณตัวน้อยที่แสนสดใส 469 00:24:24,423 --> 00:24:29,595 เป็นลูกสาวที่น่ารักและสมบูรณ์แบบ ที่กระพือปีกอยู่ในรัง 470 00:24:29,678 --> 00:24:33,891 ร้องจิ๊บๆ เสียงหวาน ทำให้ทุกคนยิ้มออก 471 00:24:35,601 --> 00:24:39,271 ไม่เคยมีใครบรรยายฉันแบบนั้นเลย แต่โอเคค่ะ ได้อยู่ 472 00:24:39,354 --> 00:24:41,023 คุณเป็นเช่นนั้นจริงๆ 473 00:24:41,106 --> 00:24:42,858 คุณเป็นนกเสียงใส 474 00:24:42,941 --> 00:24:47,571 เพราะอย่างนี้ผมจะมีความสุขมาก ถ้าคุณจะ… มาอยู่ 475 00:24:47,654 --> 00:24:50,073 ในรังอันว่างเปล่าของผม 476 00:24:52,618 --> 00:24:56,038 - ไม่ๆ อย่า! คุณ… ไม่จำเป็น… - ไม่ ผมทำได้ ถึงเข่าไม่ค่อยดีก็ตาม 477 00:24:56,121 --> 00:24:58,457 เอ… เอมิลี แม่นกหงส์หยกของผม 478 00:24:56,121 --> 00:24:58,457 เอ… เอมิลี แม่นกหงส์หยกของผม 479 00:25:00,125 --> 00:25:01,126 แต่งงานกับผมนะ 480 00:25:02,503 --> 00:25:04,213 ฉัน… ฉันไม่… 481 00:25:04,296 --> 00:25:06,340 ผมรู้ว่าคุณรอมานานแค่ไหน 482 00:25:06,423 --> 00:25:07,508 คุณแก่แล้ว 483 00:25:08,258 --> 00:25:09,760 ฉันเนี่ยนะแก่ คุณต่างหากที่แก่ 484 00:25:09,843 --> 00:25:11,887 ไม่ สำหรับผู้ชายแล้ว ผมยังหนุ่มมาก 485 00:25:11,970 --> 00:25:15,641 แต่คุณน่ะสิ ทั้งแก่และอ่อนแอ สำหรับผู้หญิง 486 00:25:15,724 --> 00:25:19,811 แต่… แต่ผมเชื่อว่าหัวใจแสนหวานของคุณ ยังมีชีวิตชีวาอยู่ 487 00:25:20,562 --> 00:25:23,148 ร้องจิ๊บๆ ให้ผมฟังสิ แม่นกน้อย 488 00:25:23,232 --> 00:25:24,775 คุณคองกีคะ ลุกขึ้นเถอะ 489 00:25:25,317 --> 00:25:26,318 ขอบคุณครับ 490 00:25:28,278 --> 00:25:29,738 จริงๆ ผมปวดเข่ามากเลยแหละ 491 00:25:31,198 --> 00:25:32,574 ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณ 492 00:25:32,658 --> 00:25:33,742 พูดอีกทีซิ 493 00:25:33,825 --> 00:25:35,536 ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณ! 494 00:25:39,748 --> 00:25:40,582 ทำไมล่ะ 495 00:25:43,126 --> 00:25:44,378 เพราะว่า… 496 00:25:46,004 --> 00:25:47,005 ฉันแต่งไม่ได้ 497 00:25:48,715 --> 00:25:51,844 ฉันต้องอยู่ที่นี่เพื่อครอบครัว 498 00:25:53,345 --> 00:25:58,267 ทุกอย่างมันมืดมนและเลวร้ายมาก ทั้งสงครามและการเสียป้าลาวิเนียไป 499 00:25:53,345 --> 00:25:58,267 ทุกอย่างมันมืดมนและเลวร้ายมาก ทั้งสงครามและการเสียป้าลาวิเนียไป 500 00:26:00,853 --> 00:26:03,647 พวกเขาต้องการฉัน พวกเขาต้องการฉันจริงๆ 501 00:26:05,440 --> 00:26:08,569 แปลว่าผมไม่มีหวังสินะ 502 00:26:12,531 --> 00:26:14,449 "ความหวัง" คือสิ่งที่มีปีก 503 00:26:14,533 --> 00:26:17,995 - ผมไม่เข้าใจที่คุณพูด - ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน 504 00:26:18,078 --> 00:26:20,956 - ขอโทษนะคะที่เข้ามาขัดจังหวะ - ใช่ ไปไกลๆ 505 00:26:21,039 --> 00:26:22,541 คุณไม่ได้มาขัดจังหวะ เชิญค่ะ 506 00:26:22,624 --> 00:26:25,002 คือว่าฉันจะกลับแล้ว 507 00:26:25,085 --> 00:26:29,381 เอมิลี เรายังไม่ได้คุยเรื่อง หมวกไปงานศพใบใหม่ของคุณเลย 508 00:26:30,215 --> 00:26:31,466 เบ็ตตี้ ฉันไม่… ฉัน… 509 00:26:31,550 --> 00:26:33,886 มะ… หมวก… หมวกใบใหม่! 510 00:26:33,969 --> 00:26:37,556 อ๋อ ใช่… ใช่แล้ว! ฉัน… ฉัน… เป็นเรื่องด่วนมากเลยนะ 511 00:26:37,639 --> 00:26:40,058 คุณคองกีคะ ขอตัวก่อนนะคะ เป็นเรื่องของผู้หญิงน่ะ 512 00:26:40,142 --> 00:26:42,477 - คุณไม่เข้าใจหรอก - อะไรนะ ผมไม่ได้ยิน 513 00:26:42,561 --> 00:26:44,271 ต้องไปแล้ว! บาย! 514 00:26:48,066 --> 00:26:49,985 รู้ได้ยังไงว่าฉันอยากให้ช่วย 515 00:26:50,068 --> 00:26:51,236 โอ ฉันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 516 00:26:51,320 --> 00:26:54,198 เวลาอิธามาร์ คองกีพาสาวไปที่เฉลียง 517 00:26:54,281 --> 00:26:58,243 - คุณคิดว่าฉันสาวเหรอ ว้าว - ใช่ แต่ไม่สาวขนาดนั้น 518 00:26:59,536 --> 00:27:03,040 ใช่ ฉันเป็นสาวทึนทึกของแท้ โสดยันเงา 519 00:26:59,536 --> 00:27:03,040 ใช่ ฉันเป็นสาวทึนทึกของแท้ โสดยันเงา 520 00:27:04,208 --> 00:27:07,211 ใช่ เราทั้งสองคน 521 00:27:09,087 --> 00:27:12,799 ฉันบอกแล้วไง เฮนรีจะเขียนมา 522 00:27:13,509 --> 00:27:14,593 อย่าเลิกหวัง 523 00:27:31,318 --> 00:27:32,319 โว่ว! 524 00:27:32,945 --> 00:27:34,154 ขึ้นมาเลย 525 00:27:35,781 --> 00:27:36,782 ย่า! 526 00:27:35,781 --> 00:27:36,782 ย่า! 527 00:28:00,264 --> 00:28:01,265 ทิศใต้ไปทางนั้นรึเปล่า 528 00:28:01,849 --> 00:28:04,226 คุณจะอยากไปทางโน้นมากกว่า 529 00:28:04,309 --> 00:28:05,352 ทิศใต้อยู่ทางนั้นเหรอ 530 00:28:05,978 --> 00:28:09,273 แต่ผมเพิ่งมาจากทางนั้น ผมพยายามจะลงใต้ 531 00:28:09,356 --> 00:28:11,692 ทำไมถึงอยากทำอย่างนั้นล่ะ 532 00:28:13,277 --> 00:28:14,444 ขอบคุณ 533 00:28:32,713 --> 00:28:35,132 ออสติน ส่งแครอทให้หน่อยได้ไหม 534 00:28:40,470 --> 00:28:42,514 นี่เป็นความลับเล็กๆ ของเรานะ อย่าบอกใครล่ะ 535 00:28:42,598 --> 00:28:43,932 อยากลองกินถั่วไหม 536 00:28:44,892 --> 00:28:46,810 อร่อยไหมจ๊ะ อีกเม็ดไหม 537 00:28:46,894 --> 00:28:48,729 เธอมีแมวกี่ตัวแล้ว วิน 538 00:28:48,812 --> 00:28:50,022 เต็มบ้าน 539 00:28:50,856 --> 00:28:52,232 ฉันอาจจะเลี้ยงสุนัขจิ้งจอก 540 00:28:52,983 --> 00:28:54,401 เก๋ดี 541 00:28:56,069 --> 00:28:57,696 ทุกคน ฟังหน่อย… 542 00:28:59,072 --> 00:29:00,073 ขอพูดอะไรหน่อย 543 00:28:59,072 --> 00:29:00,073 ขอพูดอะไรหน่อย 544 00:29:01,366 --> 00:29:06,580 วันนี้เป็นวันที่น่าเศร้าวันหนึ่ง ซึ่งเกิดขึ้นติดๆ กันหลายวันแล้ว 545 00:29:09,917 --> 00:29:13,212 ตอนที่สงครามนี้เกิดขึ้น หลายคนคิดว่ามันจะจบโดยเร็ว 546 00:29:13,295 --> 00:29:18,759 แต่เรากลับจมสู่ความมืดมานานหลายปี และมองไม่เห็นแสงสว่าง 547 00:29:24,723 --> 00:29:29,520 แต่ละสังคมก็เป็นเหมือน… เหมือนครอบครัวหนึ่ง 548 00:29:30,604 --> 00:29:35,943 และดูเหมือนครอบครัวอเมริกาของเรา จะทนกันไม่ไหวอีกต่อไป 549 00:29:36,693 --> 00:29:40,989 มองเห็นแต่ข้อเสียของแต่ละฝ่าย ไม่เห็นข้อดีเลย น่าเสียดายนัก 550 00:29:41,073 --> 00:29:47,204 พ่อไม่รู้ว่าอนาคตแบบไหน รอครอบครัวอเมริกานี้อยู่ 551 00:29:48,747 --> 00:29:50,999 แต่เพื่อพวกเราทุกคน 552 00:29:52,835 --> 00:29:56,129 โดยเฉพาะทารกน้อย ที่กำลังเติบโตในครรภ์ของซู 553 00:29:56,213 --> 00:29:58,674 เพื่อเขาเป็นหลัก 554 00:29:56,213 --> 00:29:58,674 เพื่อเขาเป็นหลัก 555 00:30:00,092 --> 00:30:03,720 พ่อหวังว่าเราจะยังจำข้อดีในกันและกันได้นะ 556 00:30:06,849 --> 00:30:11,812 และจำหน้าที่ที่เรามีต่อกันได้ 557 00:30:13,355 --> 00:30:16,400 แค่นี้แหละ แค่นี้แหละ 558 00:30:21,113 --> 00:30:24,408 - อาจเป็นผู้หญิงก็ได้ - โอ แม่ก็หวังอย่างนั้น 559 00:30:24,491 --> 00:30:25,826 เราจะได้ตั้งชื่อว่าลาวิเนีย 560 00:30:26,410 --> 00:30:27,536 ขำนะคะ 561 00:30:28,036 --> 00:30:29,288 กินกันเถอะๆ 562 00:30:29,371 --> 00:30:30,706 ไม่ อย่าเพิ่งกิน 563 00:30:31,331 --> 00:30:32,958 หนูมีอะไรจะพูด 564 00:30:33,041 --> 00:30:36,795 แม่หวังว่าจะเกี่ยวกับพี่สาวแม่นะ เพราะเอ็ดเวิร์ดลืมพูดถึงเธอ 565 00:30:36,879 --> 00:30:40,299 ขอโทษนะ ผมพูดแล้วไงว่าเป็นวันที่น่าเศร้า 566 00:30:40,382 --> 00:30:44,219 - คิดว่าผมพูดถึงอะไรล่ะ - ไม่ได้พูดเลย ไม่มีการรำลึกอะไรเลย 567 00:30:44,303 --> 00:30:46,972 อย่าโทษผมที่งานศพมันจบเร็วไป 568 00:30:47,055 --> 00:30:49,391 เอมิลี ช่วยพูดอะไรเกี่ยวกับป้าลาวิเนียหน่อย 569 00:30:49,474 --> 00:30:52,811 - ค่ะ นั่นแหละที่จะพูด - ฉันหิวมาก จะว่าอะไรไหมถ้า… 570 00:30:52,895 --> 00:30:56,064 อย่าบังอาจแตะต้องอาหาร จนกว่าเอมิลีจะพูดไว้อาลัยจบ 571 00:30:58,108 --> 00:31:02,029 หนูมีบางอย่างจะพูด เพื่อเป็นเกียรติแก่ป้าลาวิเนีย 572 00:30:58,108 --> 00:31:02,029 หนูมีบางอย่างจะพูด เพื่อเป็นเกียรติแก่ป้าลาวิเนีย 573 00:31:05,282 --> 00:31:06,950 พ่อคะ อย่างที่พ่อบอก 574 00:31:07,951 --> 00:31:09,453 นี่เป็นช่วงเวลาที่มืดมน 575 00:31:10,245 --> 00:31:14,875 แต่หนูคิดว่านี่เป็นช่วงเวลาที่ดี ที่เราจะนั่งร่วมโต๊ะกัน 576 00:31:16,710 --> 00:31:21,006 การสูญเสียป้าลาวิเนีย ทำให้หนูนึกขึ้นได้ว่าหนูรักครอบครัวนี้แค่ไหน 577 00:31:21,840 --> 00:31:28,055 และอย่างที่ป้าลาวิเนีย เคยเป็นแหล่งความสุขและแสงสว่าง 578 00:31:28,138 --> 00:31:31,183 หนูอยากเป็นอย่างนั้นให้ทุกคน 579 00:31:32,184 --> 00:31:35,604 ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่า การที่ทุกคนมาอยู่พร้อมหน้ากันในคืนนี้ 580 00:31:35,687 --> 00:31:40,692 และหนูอยากหาทาง ที่จะทำให้ทุกคนยังมีความหวัง 581 00:31:42,402 --> 00:31:44,238 พูดได้ดีมาก ลูกรัก 582 00:31:44,321 --> 00:31:48,575 เอมิลี พูดได้งดงามมาก 583 00:31:48,659 --> 00:31:49,826 น่ารักจริงๆ เอ็ม 584 00:31:49,910 --> 00:31:51,036 ว้าว 585 00:31:52,871 --> 00:31:54,122 เหลวไหลทั้งเพ 586 00:31:54,790 --> 00:31:56,166 อะไรนะ 587 00:31:56,250 --> 00:31:58,919 รู้ไหม ฉันคาดหวังคำพูดกากๆ แบบนี้จากเขา 588 00:31:59,002 --> 00:32:01,171 แต่เธอเนี่ยนะ เอมิลี 589 00:31:59,002 --> 00:32:01,171 แต่เธอเนี่ยนะ เอมิลี 590 00:32:02,381 --> 00:32:05,634 - ฉันคิดว่าเธอจะทำได้ดีกว่านี้ - ฉันหมายความตามที่พูดทุกคำ 591 00:32:05,717 --> 00:32:08,178 "หนูห่วงใยแต่ครอบครัวนี้" น่ะเหรอ 592 00:32:08,804 --> 00:32:10,848 - ใช่ - ล้อกันเล่นปะ 593 00:32:11,473 --> 00:32:12,850 ครอบครัวนี้เป็นปาหี่ 594 00:32:12,933 --> 00:32:17,771 ครอบครัวนี้เกลียดกัน มีแต่คำพูดโกหกกองโต 595 00:32:17,855 --> 00:32:19,982 นรกสิ การแต่งงานของฉันก็เป็นเรื่องปาหี่ 596 00:32:20,065 --> 00:32:22,901 - แต่เธอรู้อยู่แล้วเนอะ เอมิลี - ออสติน หยุดนะ 597 00:32:22,985 --> 00:32:24,736 เขาเมา ดี เขาเมาอีกแล้ว 598 00:32:24,820 --> 00:32:26,488 แล้วไง 599 00:32:26,572 --> 00:32:27,990 ทำไมผมจะดื่มไม่ได้ 600 00:32:28,073 --> 00:32:30,951 เหมือนคุณปู่ไง เขาก็จมทุกข์เหมือนกัน 601 00:32:31,034 --> 00:32:32,995 ดิกคินสันทุกคนจมทุกข์มาตลอด 602 00:32:33,078 --> 00:32:35,038 เพราะพ่อนั่นแหละ 603 00:32:35,122 --> 00:32:36,248 ใช่ 604 00:32:36,331 --> 00:32:38,417 พ่อไม่ยอมให้ผมมีความสุข 605 00:32:38,500 --> 00:32:40,586 พวกเรามีความสุขกันไม่ได้ก็เพราะพ่อ 606 00:32:41,128 --> 00:32:43,255 ใช่แล้ว พ่อขังเราไว้ในกรง 607 00:32:43,338 --> 00:32:45,465 ขลิบปีกเรา ไม่ยอมให้เราบิน! 608 00:32:45,549 --> 00:32:46,884 ออสติน ขอละ 609 00:32:47,509 --> 00:32:48,510 ลาวิเนีย… 610 00:32:49,803 --> 00:32:50,846 ดูตัวเองสิ 611 00:32:50,929 --> 00:32:55,559 เธอไร้คู่ ไร้สุข หลงทาง 612 00:32:55,642 --> 00:32:58,812 - เหมือนเอมิลี เหมือนกับฉัน - พอซะที 613 00:32:58,896 --> 00:33:00,647 ฉันก็มีความฝันเหมือนกันรู้ไหม 614 00:32:58,896 --> 00:33:00,647 ฉันก็มีความฝันเหมือนกันรู้ไหม 615 00:33:01,231 --> 00:33:02,983 ฉัน… ฉันอยากออกไปตะวันตก! 616 00:33:03,066 --> 00:33:04,151 จำได้ไหม 617 00:33:04,902 --> 00:33:07,362 แต่เขาไม่ยอมให้ไป 618 00:33:08,572 --> 00:33:09,781 ฉันไปตะวันตกมาแล้ว 619 00:33:09,865 --> 00:33:11,867 ฉันไปถึงตั้งอีกฝั่งของถนนหน้าบ้านเรานี่ 620 00:33:11,950 --> 00:33:13,410 ออสติน พอได้แล้ว! 621 00:33:13,493 --> 00:33:15,662 อย่าพูดกับผมอย่างนั้น! 622 00:33:15,746 --> 00:33:18,248 อย่าพูดกับผมเหมือนเป็นเด็ก! 623 00:33:18,332 --> 00:33:20,459 ผมโตแล้ว ให้ตายสิวะ! 624 00:33:20,542 --> 00:33:24,129 ผมโตมาเป็นคนที่โคตรพังไม่มีความสุข ในประเทศที่โคตรพังไม่มีความสุข 625 00:33:24,213 --> 00:33:27,674 ชีวิตพังยับเยินเพราะมีพ่อที่น่าสมเพช 626 00:33:27,758 --> 00:33:28,967 เลิกพูดได้แล้ว! 627 00:33:29,051 --> 00:33:31,261 แกจะต้องเลิก… 628 00:33:31,345 --> 00:33:32,262 พ่อคะ 629 00:33:35,557 --> 00:33:36,767 คุณพระช่วย! พ่อ! 630 00:33:36,850 --> 00:33:39,853 ออสติน พี่ทำพ่อตาย พี่ทำพ่อตาย! 631 00:33:41,563 --> 00:33:44,733 พ่อคะ พ่อ ได้… ได้ยินหนูไหม 632 00:33:44,816 --> 00:33:46,193 พ่อ ยังอยู่ไหม 633 00:33:46,276 --> 00:33:50,614 โอ เห็นหรือไม่ 634 00:33:50,697 --> 00:33:52,241 ออสติน ออกไปให้พ้น! 635 00:33:52,324 --> 00:33:54,576 - เมื่อถึงรุ่งสาง… - ออกไป! ออกไป! 636 00:33:54,660 --> 00:33:57,829 ไม่ต้องไล่ฉันหรอกเพราะฉันจะไปแล้ว 637 00:33:57,913 --> 00:33:58,997 ฉันขอแยกตัว 638 00:33:59,998 --> 00:34:01,208 ได้ยินไหม พ่อ 639 00:33:59,998 --> 00:34:01,208 ได้ยินไหม พ่อ 640 00:34:02,042 --> 00:34:03,710 ผมขอตัดขาดจากครอบครัวนี้ 641 00:34:09,716 --> 00:34:11,260 เขายังหายใจ 642 00:34:12,219 --> 00:34:14,596 โอเค เขายังหายใจ แข็งใจไว้นะคะ พ่อ 643 00:34:15,931 --> 00:34:17,181 พระเจ้า 644 00:34:25,482 --> 00:34:28,150 "ความหวัง" คือสิ่งที่มีปีก… 645 00:34:30,445 --> 00:34:33,489 ที่เกาะคอนอยู่ในดวงวิญญาณ 646 00:34:34,533 --> 00:34:37,369 และขับขานท่วงทำนองไร้ถ้อยคำ 647 00:34:38,829 --> 00:34:41,498 และไม่เคยหยุด… เลย… 648 00:34:38,829 --> 00:34:41,498 และไม่เคยหยุด… เลย… 649 00:35:31,632 --> 00:35:33,634 คำบรรยายโดย ต้องตา สุธรรมรังษี